Globalisasyon ay ang kaparaanan kung paano nagiging

global o pangbuong mundo ang mga lokal o pampook o

kaya pambansang mga gawi o paraan. Sa madaling sabi,
ginagawang magkakasama sa buong daigdig. Tungkol ito sa
ekonomiya at kalakalan, teknolohiya, politika, at kalinangan
o kultura.
Bakit mayroong Globalisasyon?
Nagkakaroon ng globalisasyon dahil kinikilala ng mga bansa
na hindi sila mabubuhay nang walang pakikipag-ugnayan sa
ibang bansa.
Kasaysayan ng globalisasyon
Nagsimula ang globalisasyon sa SUEZ CANAL nagbukas ito
noong 1869. Nagsilbing short cut ng barko mula Europa at
Asya ang Suez Canal. Dahil sa Transport Revolution bumaba
rin ang halaga ng pag-aangkat ng mga produkto.
May limang perspektibo tungkol sa kasaysayan at simula ng
globalisasyon.
1. Pinagyaman ng globalisasyon ang daigdig sa larangan ng
siyensiya at kultura at nagbigay rin ng pakinabang sa
maraming tao ukol sa kabuhayan.
2. Hinihimok nito na huwag makipagdigma at pinatataas nito
ang gastusin sa pakikipagdigma sa mas maraming paraan
kaysa sa anumang naunang kapanahunan sa makabagong
kasaysayan.
3. Naghaharap ng pagkakalaking posibilidad na maalis ang
karukhaan sa ika-21 siglo.
4. Isang bagong paraan ng pagsasagawa ng internasyonal
na diplomasya, kung saan magkasamang nagtutulungan
ang mga gobyerno at pangkaraniwang mga mamamayan
upang lutasin ang mga krisis ng mga tao sa mundo.
Ahensya o organisasyon na may kaugnay a globalisasyon
World Trade Organization isa sa mga pandaigdigang
institusyon na nangunguna sa pagsusulong at
pagpapalaganap ng liberalisasyon sa larangan ng
kalakalan.
Ayon sa WORLD BANK at INTERNATIONAL MONETARY FUND,
lubos na mahalaga ang pagtutulungan ng mga bansa
upang umunlad. Ito raw ang pangunahing layunin ng
globalisasyon.
World Bank ("Bangkong Pandaigdigan"), ay isang
sabansaang bangko na nagbibigay ng tulong pananalapi at
teknika sa mga bansang umuunlad para sa mga
programang pangkaunlaran (tulad ng mga tulay, kalsada,
paaralan, atbp.) na may layunin ng pagbababa ng
kahirapan.

Ang Pandaigdigang Pondong Pananalapi (IMF)

(Ingles: International Monetary Fund) ay isang organisasyong
internasyunal na pinagkatiwalaang mamahala sa
pandaigdigang sistema sa pananalapi sa pamamagitan ng
pagmasid sa mga halaga ng palitan at balanse ng mga
kabayaran, gayon din ang pag-alok ng teknikal at pinasyal
na tulong kapag hiningi.
Ang Asia-Pacific Economic Cooperation o APEC ay isang
poro ng mga 21 bansa na napaligiran ng Karagatang
Pasipiko o mga rehiyon (pinamagatang 'kasaping-
ekonomiya') upang talakayin ang ekonomiyang panrehiyon,
kooperasyon, kalakalan at pamumuhunan. Ipinahayag ng
organisasyon na ang bahagdan ng populasyon ng daigdig
ay halos 60%, halos 56% ng pandaigdigang pangkalahatang
kitang pantahanan (GDP) at halos 49% ng pandaigdigang
kalakalan.
Positibo at negatibong epekto ng globalisasyon

POSITIBO
Natulungan ang bansa na
maging maunlad dahil sa
pakikiugnayan
Naging madali ang pag-
angkat at pag-labas ng mga
produkto at serbisyo
Nadagdagan ng trabaho
ang mga mamamayan.
Nagtayuan ng mga negosyo
at industriya ang mga
dayuhang namumuhunan sa
bansa.
Nadagdagan ng trabaho
ang mga mamamayan..
NEGATIBO
Nakapipinsala ito kapag may
problema ang kaugnay na
basa.
Pagbagsak ng mga maliliit na
negosyo ng mga Pilipino.
Tuluyang paglobo ng utang
panlabas.
Pagbaba ng pagiging
produktibo dahil sa
paglaganap ng mga
nakakahumaling na dala ng
makabagong teknolohiya
tulad ng internet.
Hindi pantay na oportunidad.

Basic Principle of Sustainable Development

The basic principles of sustainable development make it
possible to harmonise the various sectoral and development
strategies with the horizontal strategy on sustainable
development (hereinafter: Strategy) and they also provide a
general type of guidance for determining the Strategy’s
priorities, more specifically defined goals and tasks, the
frameworks and means of implementation, in a coordinated
and harmonised way. The basic principles have been
formulated, clarified, and adopted at the highest levels by
the relevant bodies of both the UN and the EU.
Ang likas kayang pagunlad ay paagtugon sa
pangangailangan at mithiin ng mga tao nang may
pagsaalang-alang sa kakayahan at abilidad ng susunod na
henerasyon na makamit din ang kanilang mga
pangangailangan. Ang kanais-nais na resulta ay isang
estado ng lipunan kung saan ang pamumuhay at mga
kondisyon at paggamit ng mapagkukunan ay patuloy na
nakakatugon sa mga pangangailangan ng tao nang hindi
pinahina ang integridad at katatagan ng natural na mga
sistema.

Ang konsepto ng napapanatiling pag-unlad ay naging-at pa

rin ay-napapailalim sa kritisismo.
Ano, eksakto, ang dapat suportahan sa napapanatiling pag-
unlad?
Nagtataya na walang ganoong bagay bilang isang
napapanatiling paggamit ng isang di-mababagong
mapagkukunan, dahil ang anumang positibong rate ng
pagsasamantala ay humahantong sa pagkaubos ng
limitadong stock ng Earth; ang pananaw na ito ay
nagpapakita ng Industrial Revolution bilang isang buong
unsustainable.
Bilang pakikiisa sa mithiin ng WCED, binuo ng pamahalaan ng
Pilipinas ang Philippine Strategy for Sustainable Development.
(PSSD) na nagsasagawa ng iba’t ibang istratehiya upang
matugunan ang mga pangangailangan ng tao.
Kabilang sa mga estratehiya dito ay:
1.Ang pagsama ng mga usaping pangkalikasan sa
paggawa ng desisiyon,
2.Pagsama ng mga isyung pampopulasyon at kapakanan ng
nakararami sa pagpaplano ng pag-unlad
3.Pagbabawas ng paglaki ng mga rural na lugar
4.Pagpapaigting ng edukayong pangkalikasan
5. Pagkakaroon ng mga sistema para sa mga protektadong
lugar
6.Pagpapaganda o pag-aayos ng mga nasirang ecosystem
7.Pagpigil sa polusyon
8.Pagpapalakas ng suporta at partisipasyon ng taong bayan

Philippine Council for Sustainable Development or PCSD,

created under the presidency of President Fidel V. Ramos by
virtue of Executive Order No. 15, is an organization which
focused on the issues regarding the need for human
sustainable development.
Inatasan ang Konseho na gawin ang mga sumusunod:

1. Upang suriin at tiyakin ang pagpapatupad ng mga

pangako na ginawa ng Pilipinas sa liwanag ng Nagkakaisang
Bansa sa Pagpupulong sa Kapaligiran at Pag-unlad (UNCED)
at ang proseso ng pagsunod nito;

2. Upang kumilos bilang coordinating mekanismo sa United

Nations Commission on Sustainable Development (UNCSD) at
ng mga namamahalang Katawan o mga Kalihim ng iba
pang mga multilateral convention, sa pamamagitan ng
Department of Foreign Affairs (DOF);

3. Upang magtatag ng mga alituntunin at mekanismo na

tiyakin na ang mga prinsipyo ng SD ay inilagay sa Rio
Declaration, Agenda 21, ay isinama sa pagbubuo ng mga
patakaran, plano, at programa ng pambansa, panrehistro,
at lokal;
4. Upang magbalangkas ng mga patakaran at
magrekomenda ng mga bagong aksyon sa mga angkop na
katawan sa mga isyung SD na nakatuon sa mga sukat ng
kapaligiran ng mga panlipunan at pang-ekonomiyang mga
interbensyon sa mga panlipunan at pang-ekonomiyang
sukat ng mga interbensiyon sa kapaligiran;

5. Upang repasuhin at subaybayan ang mga plano,

patakaran, programa at batas sa SD upang itaguyod ang
kahusayan at pagiging maagap ng kanilang pagpapatupad
at tiyakin ang pare-pareho at koordinasyon sa mga sangay
ng Pambatasan at Tagapagpaganap ng gubyerno, mga
lokal na pamahalaan, sibil na lipunan, negosyo, paggawa at
iba pa entidad / sektor, at umiiral na mekanismo ng
pamamahala ng multi-stakeholder;

6. Magbigay ng payo patakaran sa angkop na mga

katawan sa mga isyu sa Kapaligiran at SD ng pambansang
interes;

7. Upang tumawag sa alinman at lahat ng mga ahensya ng

gobyerno, mga mapagkukunang tao kung kinakailangan sa
pagganap ng mga tungkulin at tungkulin nito;

8. Upang ma-catalyze ang pagbuo at pag-institutionalize ng

LCSD sa malapit na koordinasyon sa mga lokal na awtoridad;

9. Upang magtaguyod ng mekanismo ng networking upang

iugnay ang Konseho sa mga lokal at internasyonal na
organisasyon na kasangkot sa napapanatiling pag-unlad;

10. Upang lumikha, muling buuin o alisin ang mga komite ng

Konseho, ad-hoc o permanenteng, at upang tukuyin ang
kanilang istraktura, mga tungkulin at limitasyon;
11. Upang isumite ang kanilang taunang programa sa
trabaho na may mga pagkilos at mga itinakdang oras ng
mga target at regular na iulat sa Pangulo ang katayuan ng
pagpapatupad at tagumpay ng mga partikular na target
nito; at

12. Upang gawin ang mga gawaing kinakailangan upang

maisakatuparan ang mga ipinag-uutos na tungkulin at
responsibilidad nito.

Ang Kawalang trabaho (Ingles: unemployment o joblessness)

ay nangyayari kapag ang mga tao ay
walang trabaho ngunit aktibong naghahanap ng
trabaho. Ang rate ng kawalang trabaho ay isang sukat ng
pagiging laganap ng kawalang trabaho at kinukwenta
bilang isang persentahe na hinahati ng bilang ng mga
indibidwal na walang trabaho ang lahat ng mga indbidwal
na kasalukuyang nasa pwersang trabaho. Sa mga panahon
ng resesyon, ang ekonomiya ay karaniwang nakararanas ng
isang relatibong mataas na rate ng kawalang trabaho.

Dahilan ng Kawalan ng Trabaho

 Mabilis na Paglaki ng Populasyon

 Labis na suplay ng lakas- paggawa
 Hindi pagbibigay ng wastong sahod, kaunting
benepisyo, at hindi maayos na kondisyon ng
pinagtatrabahuan
 Katamaran ng mga tao na magtrabaho
 Pananalasa ng mga kalamidad sa bansa
 Masalimuot na paraan para makapagtatag ng negosyo
Mga ilang solusyon sa paglutas ng unemployment sa bansa

 Pagsasaayos ng sistema ng edukasyon

 Pagbibigay ng kurso sa TESDA
 Pagpaparami ng mga oportunidad sa mga trabahong
makapagbibigay ng security of tenure
 Pagpaparami ng mga trabaho
 Paglinang ng kasanayan ng manggagawa

Ang multiculturalism ay isang terminong ginamit sa parehong

sosyolohiya at pilosopiyang pampulitika. Ito ay isang hindi
siguradong termino: maaari itong mangahulugan ng isang
kultural na pluralismo kung saan ang iba't ibang grupong
etniko ay nagtutulungan at nakikipag-usap sa isa't isa nang
hindi na isakripisyo ang kanilang mga partikular na
pagkakakilanlan.

Ang diskriminasyon ay paggamot o pagsasaalang-alang, o

paggawa ng pagkakaiba sa pabor o laban, isang tao na
nakabatay sa grupo, uri, o kategorya na kung saan ang tao
ay itinuturing na kabilang sa mga indibidwal na katangian.
Kabilang dito ang paggamot ng isang indibidwal o grupo,
batay sa kanilang aktwal o pinaghihinalaang pagiging
miyembro sa isang partikular na kategorya ng grupo o
panlipunan, "sa isang paraan na mas masahol pa kaysa sa
paraan ng paggagamot ng mga tao".

Ang paglipat ng tao o human migration ay ang paggalaw ng

mga tao mula sa isang lugar patungo sa isa pa na may mga
intensyon ng pag-aayos, permanente sa bagong lokasyon.
Ang kilusan ay madalas sa paglipas ng mahabang distansya
at mula sa isang bansa papunta sa isa pa, ngunit posible rin
ang panloob na paglilipat; sa katunayan, ito ang
nangingibabaw na anyo sa buong mundo.
Sanhi ng Migrasyon

Dahil sa kaguluhan, kakulangan sa trabaho o di naman kaya

mahirap ang lugar na ito kaya sila lumilipat at marami pa.

Epekto ng Migrasyon

Isa sa mga epekto ng migrasyon sa pamilyang pilipino ay

ang pagpapanatili ng nakaugaliang pamana sa atin tulad
ng magagandang asal at pagpapahalaga sa ating kultura
na rin. Hindi maiiwasang Hindi maimpluwensiyahan ng
banyagang kultura ang pamilyang Pilipino na nagmigrate.

Maraming maaaring maging epekto ang migrasyon o

paglipat ng mga tao sa isang lugar o lipunan:

1. Bilang ng populasyon (maaari tumaas o bumaba)

2. Bilang ng work force o labor force
3. Ekonomiya
4. Kultura
5. Enviromental issues (polusyon)