Unang

Proyekto
Filipino-Pagsasalin

Michael Ibanez
COM181 BSCS-DF
 Orihinal

Isinalin

Desiderata by Max Ehrmann

Go placidly amid the noise and haste, and remember what peace there may be
in silence.
As far as possible without surrender be on good terms with all persons.
Speak your truth quietly and clearly; and listen to others, even the dull and
ignorant; they too have their story.
Avoid loud and aggressive persons, they are vexations to the spirit.
If you compare yourself with others, you may become vain and bitter;
for always there will be greater and lesser persons than yourself.

Enjoy your achievements as well as your plans.

Keep interested in your career, however humble; it is a real possession in the
changing fortunes of time.
Exercise caution in your business affairs; for the world is full of trickery.
But let this not blind you to what virtue there is; many persons strive for high
ideals;
and everywhere life is full of heroism.

Be yourself.
Especially, do not feign affection.
Neither be critical about love; for in the face of all aridity and disenchantment it is
as perennial as the grass.

Take kindly the counsel of the years, gracefully surrendering the things of youth.
Nurture strength of spirit to shield you in sudden misfortune. But do not distress
yourself with imaginings.
Many fears are born of fatigue and loneliness. Beyond a wholesome discipline,
be gentle with yourself.

You are a child of the universe, no less than the trees and the stars;
you have a right to be here.
And whether or not it is clear to you, no doubt the universe is unfolding as it
should.

Therefore be at peace with God, whatever you conceive Him to be,

and whatever your labors and aspirations, in the noisy confusion of life keep
peace with your soul.

With all its sham, drudgery and broken dreams, it is still a beautiful world. Be
careful. Strive to be happy.
 Desiderata
Humayo nang payapa sa gitna ng ingay at pagkukumahog
at tandaang may katiwasayang masusumpungan sa katahimikan.
Hanggang kakayanin at nang hindi sumusuko,
pakitunguhan nang mabuti ang lahat.

Sambitin ang sariling katotohanan nang mahinahon at walang gatol

at pakinggan ang iba, kahit ang pulpol at mangmang.
Sila man ay may masasabi.

Iwasan ang hambog at mapusok; nakaliligalig sila ng loob.

Kung ihahambing ang sarili sa iba, baka maging palalo o puno ng hinampo
dahil laging may makahihigit o mababa sa iyo.

Masiyahin sa iyong tagumpay, maging sa iyong mga balak.

Pangalagaan ang iyong hanapbuhay gaano man kahamak;
iyay maaasahang pag-aari sa pabago-bagong kapalarang dala ng panahon.

Mag-ingat sa pakikipagnegosyo pagkat puno ng bulaan ang mundo.

Ngunit huwag naming magbulag-bulagan sa kabutihan.
Marami ang nagsisikap maabot ang kadakilaan,
at saan mang dakoy may kabayanihan.

Magpakatotoo sa sarili. Higit sa lahat, huwag magpanggap sa pagmamahal.

Subalit huwag ding kutyain ang pag-ibig
pagkat sa harap ng lahat ng kawalan ng sigla at pag-asa
lagi itong tumutubong muli tulad ng damo.

Tanggapin nang mahinahon ang payo ng taon,

at isuko nang magiliw ang mga biyaya ng kabataan.
Patatagin ang espiritu bilang pansanggalang sa di-inaasahang kasawian.
Ngunit huwag magpakaligalig sa mga nakababahalang alalalahanin.
Maraming pangamba ang dulot ng pagod at pangungulila.
Bukod sa pagkakaroon ng sapat na disiplina, maging malumanay sa sarili.

Supling ka ng uniberso, gaya ng mga punot tala

karapatan mong dumito.
At malinaw man ito o hindi sa iyo
walang alinlangan, sadyang namumukadkad ang uniberso.

Kaya maging payapa sa Panginoon

paano man ang pagkilala mo sa Kanya
at anuman ang iyong pagsisikap at pangarap;
sa maingay na kaguluhan ng buhay
panatilihing panatag ang iyong loob.
Sa kabila ng pagkukunwari, kawalang-kawawaan, at bigong pangarap,
Maganda pa rin itong mundo.
Maging masayahin. Sikaping lumigaya.

Pater Noster
Pater noster, qui es in caelis,
sanctificetur nomen tuum.
Adveniat regnum tuum.
Fiat voluntas tua,
sicut in caelo, et in terra.
Panem nostrum quotidianum da nobis hodie,
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.
Et ne nos inducas in tentationem,
sed libera nos a malo.
Amen.

Ama namin

Ama namin, sumasalangit Ka

Sambahin ang ngalan Mo
Mapasaamin ang kaharian Mo
Sundin ang loob Mo
Dito sa lupa, para nang sa langit.
Bigyan Mo kami ngayon ng aming kakanin sa araw-araw.
At patawarin Mo ang aming mga sala,
Para ng pagpapatawad namin
Sa mga nagkakasala sa amin.
At huwag Mo kaming ipahintulot sa tukso,
At iadya Mo kami sa lahat ng masama.
Sapagkat Iyo ang kaharian, at kapangyarihan,
At ang kadakilaan, magpakailanman. Amen.
 Footprints in the Sand

One night I dreamed a dream.

As I was walking along the beach with my Lord.

Across the dark sky flashed scenes from my life.

For each scene, I noticed two sets of footprints in the sand,

One belonging to me and one to my Lord.

After the last scene of my life flashed before me,

I looked back at the footprints in the sand.

I noticed that at many times along the path of my life,

especially at the very lowest and saddest times,

there was only one set of footprints.

This really troubled me, so I asked the Lord about it.

"Lord, you said once I decided to follow you,

You'd walk with me all the way.

But I noticed that during the saddest and most troublesome times of my life,

there was only one set of footprints.

I don't understand why, when I needed You the most, You would leave me."

He whispered, "My precious child, I love you and will never leave you

Never, ever, during your trials and testings.

When you saw only one set of footprints,

It was then that I carried you."

 Mga Yapak sa Buhangin
Isang gabi, nanaginip ang isang lalaki. Napangarap niyang naglalakad siya sa
may dalampasigan na kapiling ang Panginoon. Lumitaw mula sa kalawakan ang
mga kaganapan mula sa kanyang buhay. Sa bawat kaganapan, nakapuna siya
ng dalawang pangkat ng mga yapak sa buhangin; sa kanya ang isang tambalan,
at sa Panginoon ang isa pa.

Noong lumitaw sa harapan niya ang huling kaganapan ng kanyang buhay, muli
niyang tiningnan ang mga bakas ng mga paang nasa buhanginan. Napansin niya
na maraming ulit sa kahabaan ng daanan ng kanyang buhay na mayroon lamang
isang pangkat ng mga yapak. Napansin din niya na nangyari ito sa
pinakamabababa at pinakamalulungkot na mga panahon sa kanyang buhay.

Talagang ikinabahala niya ito and tinanong niya ang Panginoon hinggil dito.
"Panginoon, sinabi mo na kapag nagpasya akong sumunod sa iyo, palagi kang
maglalakad na kapiling ko. Subalit napuna kong sa panahon ng
pinakamasuliraning mga panahon sa aking buhay, mayroon lamang isang
pangkat ng mga yapak sa buhangin. Hindi ko maunawaan kung bakit iiwanan mo
ako sa panahong kailangan kita."

Tumugon ang Panginoon, "Pinakamamahal kong anak, iniibig kita at hindi ko

magagawang lisanin ka kailan man. Sa panahon ng iyong mga pagsubok at
paghihirap, noong makita mo ang isang pangkat lamang ng mga bakas ng mga
paa sa buhangin, ito ang panahong pinapasan kita."