«Ο Άγιος Χριστόφορος με το βαρύ θεϊκό νήπιο στην πλάτη» της Πόλυς

Χατζημανωλάκη

Ο ποιητής Κυριάκος Συφιλτζόγλου μπαίνει με τη φωτογραφική του μηχανή σε

εγκαταλελειμμένα σπίτια σε έρημα χωριά της Δράμας. Κοινωνεί εικόνες σαν αυτές
που βλέπει κανείς μετά από χρόνια στο Τσερνομπύλ μετά την καταστροφή, μια
ζωντανή Πομπηία, η φθορά, τα φαντάσματα πίσω από τις φωτογραφίες, τα ρούχα
στην κρεμάστρα, το πιάτο και το πιρούνι, η άδεια σχολική τάξη, μια άλλη ζωή πέρα
από την ερήμωση και το πέπλο του χρόνου.

Το ίδιο συμβαίνει όταν Μιχάλης Μακρόπουλος στήνει την ιστορία του Πατέρα και
του Χριστόφορου, του εκ γενετής ανάπηρου γιου του. Με αφορμή μια οικολογική
καταστροφή που συνέβη σε ένα χωριό του Πωγωνίου, όπου τα πάντα γύρω, νερό,
βλάστηση, ζώα είναι δηλητηριασμένα υπερισχύει η πεισματική απόφαση μιας
δράκας κατοίκων του να μην το εγκαταλείψουν για τα Γιάννενα παρά τις ασφυκτικές
κυριολεκτικά πιέσεις της πολιτείας. Εδώ βεβαίως (Άγιος) Χριστόφορος είναι ο
Πατέρας που κρατά στην πλάτη του το βαρύ εικοσάχρονο ανάπηρο βρέφος για να
διαβεί τον ποταμό περιπλανώμενοι, προσπαθώντας να επιβιώσουν μέσα στο
δηλητήριο, απολαμβάνοντας το μέλι μιας άλλης διάστασης ζωής, από αμβροσία και
μέλι στην ημιθανή αγριότητα του περιβάλλοντος. Οι "φωτογραφίες" της φθοράς
παίρνουν από την γραφίδα του Μακρόπουλου ζωή και αναδίδουν τη λεπτότατη ουσία
τους, αύρα λεπτή από μνήμη, αίσθημα, αγάπη. Μια μετουσίωση που κάνει τα πάντα
να μετέχουν στις δύο όψεις της ύπαρξης, της ζωής και του θανάτου. Λεπταίσθητη
λογοτεχνική οικείωση με την πιο όμορφη ανθρωπιά, το άπιαστο νόημα της ύπαρξης,
τη φαντασία, το φάρμακο της ανάγνωσης όπως το αποζητά ο νεαρός Χριστόφορος
και το δηλητήριο της φύσης, την αλληλεγγύη των ανθρώπων μα κυρίως την
αδελφοσύνη νεκρών και ζώντων

Info

Μαύρο νερό

Μιχάλης Μακρόπουλος
Κίχλη, 2019
80 σελ.
Τιμή € 10,0