‫‪-1‬ﻋﺮض ﺳﻮاره رو‪ :‬ﺑﻪ آن ﻗﺴﻤﺖ از ﺳﻄﺢ ﻧﻬﺎﻳﻲ راه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬

‫ﺷﻨﻲ‪ ،‬آﺳﻔﺎﻟﺘﻲ ﻳﺎ ﺑﺘﻨﻲ روﺳﺎزي ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﺳﻮاره رو اﻃﻼق ﻣﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﺳﻮاره رو ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد داراي‬

‫ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺧﻂ ﻋﺒﻮر ﺑﻮده و ﻋﺮض ﻫﺮ ﺧﻂ ﻋﺒﻮر ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ درﺟﻪ ﺑﻨﺪي راه و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ در ﻣﺴﻴﺮ‬

‫)ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﭘﻴﭻ( ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻄﺎﺑﻖ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻃﺮح ﻫﻨﺪﺳﻲ راﻫﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺮﺿﻬﺎي زﻳﺮ را در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪:‬‬

‫اﻟﻒ‪-‬ﻋﺮض ﻫﺮ ﺧﻂ ﻋﺒﻮر در آزادراه‪ ،‬ﺑﺰرگ راه و راه اﺻﻠﻲ درﺟﻪ ﻳﻚ ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 3/65‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ب‪-‬ﻋﺮض ﻫﺮ ﺧﻂ ﻋﺒﻮر در راه اﺻﻠﻲ درﺟﻪ دو ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 3/5‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ج‪-‬ﻋﺮض ﻫﺮ ﺧﻂ ﻋﺒﻮر در راه ﻓﺮﻋﻲ درﺟﻪ ﻳﻚ ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 3/25‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ )ﺳﻮاره روي دو ﺧﻄﻪ ‪6/5‬‬

‫ﻣﺘﺮي(‬

‫د‪-‬ﻋﺮض ﻫﺮ ﺧﻂ ﻋﺒﻮر در راه ﻓﺮﻋﻲ درﺟﻪ دو ﺑﺮاﺑﺮ ‪ 2/75‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ )ﺳﻮاره روي دو ﺧﻄﻪ ‪ 5/5‬ﻣﺘﺮي(‬

‫ﻫـ‪-‬ﻋﺮض ﺧﻂ وﻳﮋه وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ در ﺳﺮﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﺮاي آزادراه و ﺑﺰرﮔﺮاه ‪ 3/65‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫و‪-‬ﻋﺮض ﺧﻂ وﻳﮋه وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ در ﺳﺮﺑﺎﻻﻳﻲ ﺑﺮاي راه اﺻﻠﻲ ‪ 3/25‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ز‪-‬ﻋﺮض ﺧﻂ ﻛﻤﻜﻲ و ﺧﻂ وﻳﮋه ﮔﺮدش ﺑﻪ ﭼﭗ ‪ 3/25‬ﺗﺎ ‪ 3/65‬ﻣﺘﺮ و در ﺷﺮاﻳﻂ دﺷﻮار ‪ 3‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻜﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﺮض ﺳﻮاره رو‪:‬‬

‫‪-‬ﻃﺒﻖ ﺗﻮﺻﻴﻪ آﻳﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﮔﺮدد ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﻋﺮﺿﻬﺎي ذﻛﺮ ﺷﺪه در ﻣﺤﻞ ﭘﻠﻬﺎي ﺑﺰرگ و ﺗﻮﻧﻠﻬﺎ ﻧﻴﺰ‬

‫رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪-‬ﻋﺮض ﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﭘﻬﻨﺎي ﻧﻮار ﺧﻂ ﻛﺸﻲ را ﻧﻴﺰ در ﺑﺮﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ اﺿﺎﻓﻪ ﻋﺮض در ﭘﻴﭻ ﻫﺎ ﺑﻪ‬

‫ﻋﺮﺿﻬﺎي ﻓﻮق اﻓﺰوده ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪-‬ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﻋﺮض ﺳﻮاره رو ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺪرﻳﺠﻲ و ﺑﺎ ﻧﺼﺐ ﻋﻼﻳﻢ ﻣﺸﺨﺺ اﻋﻤﺎل ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬

‫‪29‬‬