مقررات ملی ساختمان مبحث 12

‫وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي‬
‫ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻣﺴﻜﻦ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﺮان‬

‫ﻣﺒﺤﺚ دوازدﻫﻢ‬
‫اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎر در ﺣﻴﻦ اﺟﺮا‬
‫دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫وﻳﺮاﻳﺶ ﭼﻬﺎرم ‪1392‬‬
‫‪@Seismicisolation‬‬
‫اﻳﺮان‪ .‬وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي‪ .‬دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﻪ‪:‬‬
‫اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎر در ﺣﻴﻦ اﺟﺮا‪ /‬ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ]وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي[‪.‬‬ ‫ﻋﻨﻮان و ﻧﺎم ﭘﺪﻳﺪآور‪:‬‬
‫وﻳﺮاﺳﺖ؟‬ ‫وﺿﻌﻴﺖ وﻳﺮاﺳﺖ‪:‬‬
‫ﺗﻬﺮان‪ ،‬ﻧﺸﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻳﺮان‪.1392 ،‬‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻧﺸﺮ‪:‬‬
‫‪ 94‬ص‪.‬‬ ‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻇﺎﻫﺮي‪:‬‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﺮان‪ :‬ﻣﺒﺤﺚ ‪.12‬‬ ‫ﻓﺮوﺳﺖ‪:‬‬
‫‪.978-600-301-001-7‬‬ ‫ﺷﺎﺑﻚ‪:‬‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺎزي ‪ - -‬ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ‪ - -‬اﻳﺮان‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع‪:‬‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺎزي ‪ - -‬ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ‬ ‫ﻣﻮﺿﻮع‪:‬‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺎزي ‪ - -‬ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ ‪ - -‬اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﻪ اﻓﺰوده‪:‬‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﺮان؛ ﻣﺒﺤﺚ ‪.12‬‬ ‫ﺷﻨﺎﺳﻪ اﻓﺰوده‪:‬‬
‫‪ 1392‬ج‪ 2 12.‬م ‪ 9‬اﻟﻒ‪KMH3402/‬‬ ‫رده ﺑﻨﺪي ﻛﻨﮕﺮه‪:‬‬
‫‪343/55‬‬ ‫رده ﺑﻨﺪي دﻳﻮﻳﻲ‪:‬‬
‫‪3125932‬‬ ‫ﺷﻤﺎره ﻛﺘﺎﺑﺸﻨﺎﺳﻲ ﻣﻠّﻲ‪:‬‬
‫ﻧﺎم ﻛﺘﺎب‪ :‬ﻣﺒﺤﺚ ‪ 12‬اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎر در ﺣﻴﻦ اﺟﺮا‬
‫دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه‪:‬‬

‫ﻧﺸﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻳﺮان‬ ‫ﻧـﺎﺷﺮ‪:‬‬
‫‪ 3000‬ﺟﻠﺪ‬ ‫ﺷﻤﺎرﮔﺎن‪:‬‬
‫‪978-600-301-001-7‬‬ ‫ﺷـﺎﺑﻚ‪:‬‬
‫اول‬ ‫ﻧﻮﺑﺖ ﭼﺎپ‪:‬‬
‫‪1392‬‬ ‫ﺗﺎرﻳﺦ ﭼﺎپ‪:‬‬
‫ﻛﺎﻧﻮن‬ ‫ﭼﺎپ و ﺻﺤﺎﻓﻲ‪:‬‬
‫‪ 40,000‬رﻳﺎل‬ ‫ﻗﻴﻤﺖ‪:‬‬
‫ﺣﻖ ﭼﺎپ ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﻣﺤﻔﻮظ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ب‬
‫ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﺎر‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي اﺳﺖ از ﺿﻮاﺑﻂ ﻓﻨﻲ‪ ،‬اﺟﺮاﻳﻲ و ﺣﻘﻮﻗﻲ ﻻزماﻟﺮﻋﺎﻳﻪ در ﻃﺮاﺣﻲ‪،‬‬
‫ﻧﻈﺎرت و اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻋﻢ از ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬ﻧﻮﺳﺎزي‪ ،‬ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻨﺎ‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﻣﺮﻣﺖ اﺳﺎﺳﻲ‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮ‬
‫ﻛﺎرﺑﺮي و ﺑﻬﺮهﺑﺮداري از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺮهدﻫﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬آﺳﺎﻳﺶ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ و‬
‫ﺻﺮﻓﻪ اﻗﺘﺼﺎدي ﻓﺮد و ﺟﺎﻣﻌﻪ وﺿﻊ ﻣﻲﮔﺮدد‪.‬‬
‫در ﻛﺸـﻮر ﻣﺎ و در ﻛﻨﺎر ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪ ،‬ﻣـﺪارك ﻓﻨـﻲ دﻳﮕﺮ از ﻗﺒﻴﻞ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ و آﻳﻴﻦ ﻛﺎرﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﺳﺎزي‪ ،‬ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﻲ ﺿﻤﻴﻤﻪ ﭘﻴﻤﺎنﻫﺎ و ﻧﺸﺮﻳﺎت‬
‫ارﺷﺎدي و آﻣﻮزﺷﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺪوﻳﻦ و اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﮔﺮﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﻛﻴﻔﻲ و ﻣﺤﺘﻮاﻳﻲ‬
‫ﺣﺎﻳﺰ اﻫﻤﻴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻤﺎﻳﺰﻫﺎي آﺷﻜﺎري دارﻧﺪ‪.‬‬
‫آﻧﭽﻪ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺪارك ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﻲﺳﺎزد‪ ،‬اﻟﺰاﻣﻲ ﺑﻮدن‪ ،‬اﺧﺘﺼﺎري‬
‫ﺑﻮدن و ﺳﺎزﮔﺎر ﺑﻮدن آن ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ ﻛﺸﻮر از ﺣﻴﺚ ﻧﻴﺮوي اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻣﺎﻫﺮ‪ ،‬ﻛﻴﻔﻴﺖ و ﻛﻤﻴﺖ ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺗﻮان اﻗﺘﺼﺎدي و اﻗﻠﻴﻢ و ﻣﺤﻴﻂ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﻫﺪفﻫﺎي ﭘﻴﺶﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﻣﻤﻜﻦ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪ ،‬ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﺣﺪاﻗﻞﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز و ﺑﺎﻳﺪﻫﺎ و ﻧﺒﺎﻳﺪﻫﺎي‬
‫ﺳﺎﺧﺖ وﺳﺎز اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻨﻲ و اﺟﺮاﺋﻲ و ﺗﻮان ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻛﺸﻮر و ﺑﺎ ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي از‬
‫آﺧﺮﻳﻦ دﺳﺘﺎوردﻫﺎي روز ﻣﻠّﻲ و ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ و ﺑﺮاي آﺣﺎد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻛﺸﻮر‪ ،‬ﺗﻬﻴﻪ و ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻳﻦ وزارﺗﺨﺎﻧﻪ ﻛﻪ در اﺟﺮاي ﻣﺎده ‪ 33‬ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وﻇﻴﻔﻪ ﺗﺪوﻳﻦ‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه دارد‪ ،‬از ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻃﺮح ﻛﻠﻲ ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن را ﺗﻬﻴﻪ و‬
‫ﺑﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاﺳﺎس آن‪ ،‬ﺷﻮراﻳﻲ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن« ﺑﺎ ﻋﻀﻮﻳﺖ اﺳﺎﺗﻴﺪ و ﺻﺎﺣﺒﻨﻈﺮان ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻛﺸﻮر ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ ﺗﻬﻴﻪ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ‬
‫ﺑﻴﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ از ﺣﻴﺚ ﺷﻜﻞ‪ ،‬ادﺑﻴﺎت‪ ،‬واژهﭘﺮدازي‪ ،‬ﺣﺪود و داﻣﻨﻪ ﻛﺎرﺑﺮد ﺗﺸﻜﻴﻞ داده و در ﻛﻨﺎر آن‬
‫»ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲ« را‪ ،‬ﺟﻬﺖ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻛﺸﻮر در ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺷﻮرا ﺑﻪ وﺟﻮد آورده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ج‬
‫پ‬
‫ﭘﺲ از ﺗﻬﻴﻪ ﭘﻴﺶﻧﻮﻳﺲ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻲ ﻣﺒﺤﺚ ﻣﻮردﻧﻈﺮ‪ ،‬ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﺒﺤﺚ‬
‫ﭘﻴﺶﻧﻮﻳﺲ ﻣﺬﻛﻮر را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ ﻗﺮار داده و ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻧﻈﺮﺧﻮاﻫﻲ از ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺼﻼح‬
‫ﻧﻈﻴﺮ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي رﺳﻤﻲ دوﻟﺘﻲ‪ ،‬ﻣﺮاﻛﺰ ﻋﻠﻤﻲ و داﻧﺸﮕﺎﻫﻲ‪ ،‬ﻣﺆﺳﺴﺎت ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺗﻲ و ﻛﺎرﺑﺮدي‪ ،‬اﻧﺠﻤﻦﻫﺎ‬
‫و ﺗﺸﻜﻞﻫﺎي ﺣﺮﻓﻪاي و ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺳﺘﺎنﻫﺎ و ﺷﻬﺮدارﻳﻬﺎي‬
‫ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﺸﻮر‪ ،‬آﺧﺮﻳﻦ اﺻﻼﺣﺎت و ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻻزم را اﻋﻤﺎل ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺘﻦ ﻧﻬﺎﺋﻲ اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﭘﺲ از ﻃﺮح در ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺗﺼﻮﻳﺐ اﻛﺜﺮﻳﺖ‬
‫اﻋﻀﺎي ﺷﻮراي ﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ اﻳﻨﺠﺎﻧﺐ رﺳﻴﺪه و ﺑﻪ ﺷﻬﺮدارﻳﻬﺎ و دﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎي اﺟﺮاﺋﻲ و ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻛﺸﻮر اﺑﻼغ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫از زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ وﻇﻴﻔﺔ ﺧﻄﻴﺮ ﺑﻪ اﻳﻦ وزارﺗﺨﺎﻧﻪ ﻣﺤﻮل ﮔﺮدﻳﺪه‪ ،‬ﻣﺠﺪاﻧﻪ ﺳﻌﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﺎ‬
‫ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻛﻤﻴﺘﻪﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻫﺮ ﻣﺒﺤﺚ و ﻛﺴﺐ‬
‫ﻧﻈﺮ از ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮان و ﻣﺮاﺟﻊ ذيﺻﻼح ﺑﺮ ﻏﻨﺎي ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻴﻔﺰاﻳﺪ و اﻳﻦ‬
‫ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ را ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﻛﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮنﮔﺬار ﺑﻮده اﺳﺖ در اﺧﺘﻴﺎر ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻛﺸﻮر ﻗﺮار‬
‫دﻫﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺪﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ از ﺗﻼﺷﻬﺎ و زﺣﻤﺎت ﺟﻨﺎب آﻗﺎي ﻣﻬﻨﺪس اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﺻﻮﻣﻌﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻌﺎون ﻣﺤﺘﺮم وزﻳﺮ در‬
‫اﻣﻮر ﻣﺴﻜﻦ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺟﻨﺎب آﻗﺎي دﻛﺘﺮ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻫﻮاﺋﻲ‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮﻛﻞ ﻣﺤﺘﺮم ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫و ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي در ﺗﺪوﻳﻦ اﻳﻦ ﻣﺠﻠﺪ ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺎﺳﮕﺰاري ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﻢ‪.‬‬
‫ﻋﻠﻲ ﻧﻴﻜﺰاد‬
‫وزﻳﺮ راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي‬
‫د‬
‫ت‬
‫ﻫﻴﺄت ﺗﺪوﻳﻦ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺒﺤﺚ دوازدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫)ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﺮوف اﻟﻔﺒﺎ(‬
‫اﻟﻒ( ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻲ اﺧﻮان ﺑﻬﺎﺑﺎدي‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﻣﺤﻤﺪرﺿﺎ اﺳﻤﺎﻋﻴﻠﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ اﺑﺎذر اﺻﻐﺮي‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﺷﻬﺮﻳﺎر اﻓﻨﺪيزاده‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪﺣﺴﻦ ﺑﺎزﻳﺎر‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺑﻬﺮوﻳﺎن‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﻋﻠﻲاﺻﻐﺮ ﺟﻼلزاده‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ رﻫﺎﻳﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ اﺳﻔﻨﺪﻳﺎر زﺑﺮدﺳﺖ‬ ‫‪‬‬
‫رﺋﻴﺲ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس اﺑﻮاﻟﻔﻀﻞ ﺻﻮﻣﻌﻠﻮ‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﺪﺗﻘﻲ ﻛﺎﻇﻤﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ اﺑﻮاﻟﻘﺎﺳﻢ ﻛﺮاﻣﺘﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻣﺤﻤﻮد ﮔﻼﺑﭽﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻧﺎﻳﺐ رﺋﻴﺲ و ﻋﻀﻮ‬ ‫دﻛﺘﺮ ﻏﻼﻣﺮﺿﺎ ﻫﻮاﺋﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ب( اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ‬

‫ﻋﻀﻮ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس رﺿﺎ اﺷﺮاﻗﻲ‬ ‫‪‬‬
‫رﺋﻴﺲ و ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻬﻴﻪ ﻣﺘﻦ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﻋﺰت ا‪ ...‬ﺗﻘﻲ زاده ﻗﻬﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻋﻀﻮ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻲ زاده‬ ‫‪‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ و ﺧﺪﻣﺎت اﻳﻤﻨﻲ ﺷﻬﺮداري ﺗﻬﺮان‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﺻﺮ رﻫﺒﺮ‬ ‫‪‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه وزارت ﺗﻌﺎون‪ ،‬ﻛﺎر و رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﺳﻨﮕﻲ‬ ‫‪‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه وزارت ﺗﻌﺎون‪ ،‬ﻛﺎر و رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﺳﻴﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺒﺎغ رﺿﻮي‬ ‫‪‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ‬ ‫دﻛﺘﺮ رﺿﺎ ﻋﺰﺗﻴﺎن‬ ‫‪‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺳﺎزﻣﺎن ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﺳﻴﺪ اﺣﻤﺪ ﻟﻄﻔﻲزاده‬ ‫‪‬‬
‫ج( دﺑﻴﺮﺧﺎﻧﻪ ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫ﻣﻌﺎون ﻣﺪﻳﺮﻛﻞ وﻣﺴﺌﻮل دﺑﻴﺮﺧﺎﻧﻪ ﺷﻮرا‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﺳﻬﻴﻼ ﭘﺎﻛﺮوان‬ ‫‪‬‬
‫ﻛﺎرﺷﻨﺎس ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﻣﻬﻨﺪس ﻻﻟﻪ ﺟﻌﻔﺮ ﭘﻮرﻳﺎﻧﻲ‬ ‫‪‬‬
‫رﺋﻴﺲ ﮔﺮوه ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫دﻛﺘﺮ ﺑﻬﻨﺎم ﻣﻬﺮﭘﺮور‬ ‫‪‬‬
‫ه‬
‫ث‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ‬
‫ﺻﻔﺤﻪ‬ ‫ﻋﻨﻮان‬
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬
‫‪1‬‬ ‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪1‬‬ ‫‪ 1-1-12‬ﻫﺪف‬
‫‪1‬‬ ‫‪ 2-1-12‬داﻣﻨﻪ ﻛﺎرﺑﺮد‬
‫‪1‬‬ ‫‪ 3-1-12‬ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻛﻠﻲ و واژهﻫﺎ‬
‫‪7‬‬ ‫‪ 4-1-12‬ﻣﺠﻮزﻫﺎي ﺧﺎص و اﻗﺪاﻣﺎت ﻗﺒﻞ از اﺟﺮا‬
‫‪8‬‬ ‫‪ 5-1-12‬ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‬
‫‪11‬‬ ‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪11‬‬ ‫‪ 1-2-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪11‬‬ ‫‪ 2-2-12‬اﻳﻤﻨﻲ ﻋﺎﺑﺮان و ﻣﺠﺎوران ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫‪13‬‬ ‫‪ 3-2-12‬ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد‬
‫‪14‬‬ ‫‪ 4-2-12‬ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﺮﻳﻖ‪ ،‬ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ و ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ‬
‫چ‬
‫ز‬
‫‪21‬‬ ‫‪ 3-12‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر‪ ،‬ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‪ ،‬ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و رﻓﺎﻫﻲ‬
‫‪21‬‬ ‫‪ 1-3-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪24‬‬ ‫‪ 2-3-12‬آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ‬
‫‪24‬‬ ‫‪ 3-3-12‬ﺳﺮوﻳﺲﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬
‫‪24‬‬ ‫‪ 4-3-12‬ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻟﺒﺎس )رﺧﺘﻜﻦ(‬
‫‪24‬‬ ‫‪ 5-3-12‬ﻏﺬاﺧﻮري‪ ،‬ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﺎرﮔﺮان‬
‫‪25‬‬ ‫‪ 6-3-12‬ﻧﻮر و روﺷﻨﺎﻳﻲ‬
‫‪25‬‬ ‫‪ 7-3-12‬ﺗﻬﻮﻳﻪ‬
‫‪25‬‬ ‫‪ 8-3-12‬ﻛﻤﻚﻫﺎي اوﻟﻴﻪ‬
‫‪27‬‬ ‫‪ 4-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي‬

‫‪27‬‬ ‫‪ 1-4-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪28‬‬ ‫‪ 2-4-12‬ﻛﻼه اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪28‬‬ ‫‪ 3-4-12‬ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن و ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر‬
‫‪28‬‬ ‫‪ 4-4-12‬ﻋﻴﻨﻚ اﻳﻤﻨﻲ و ﺳﭙﺮ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺻﻮرت‬
‫‪29‬‬ ‫‪ 5-4-12‬ﻣﺎﺳﻚ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪29‬‬ ‫‪ 6-4-12‬ﻛﻔﺶ و ﭘﻮﺗﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪30‬‬ ‫‪ 7-4-12‬ﭼﻜﻤﻪ و ﻧﻴﻢ ﭼﻜﻤﻪ ﻻﺳﺘﻴﻜﻲ‬
‫‪30‬‬ ‫‪ 8-4-12‬دﺳﺘﻜﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪30‬‬ ‫‪ 9-4-12‬ﻟﺒﺎس ﻛﺎر‬
‫‪31‬‬ ‫‪ 10-4-12‬ﮔﻮﺷﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪31‬‬ ‫‪ 11-4-12‬ﺟﻠﻴﻘﻪ ﻧﺠﺎت‬
‫‪31‬‬ ‫‪ 12-4-12‬ﮔﺘﺮ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫ح‬
‫‪33‬‬ ‫‪ 5-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪33‬‬ ‫‪ 1-5-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪33‬‬ ‫‪ 2-5-12‬ﺟﺎن ﭘﻨﺎه و ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‬
‫‪34‬‬ ‫‪ 3-5-12‬ﭘﺎﺧﻮرﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪34‬‬ ‫‪ 4-5-12‬راﻫﺮو ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻮﻗﺖ‬
‫‪35‬‬ ‫‪ 5-5-12‬ﺳﺮﭘﻮش ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪35‬‬ ‫‪ 6-5-12‬ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﻗﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺑﺎز‬
‫‪36‬‬ ‫‪ 7-5-12‬ﺳﻘﻒ ﻣﻮﻗﺖ‬
‫‪36‬‬ ‫‪ 8-5-12‬ﺗﻮرﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪36‬‬ ‫‪ 9-5-12‬ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‬
‫‪39‬‬ ‫‪ 6-12‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪39‬‬ ‫‪ 1-6-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪42‬‬ ‫‪ 2-6-12‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎﻻﺑﺮ‬
‫‪47‬‬ ‫‪ 3-6-12‬وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﻧﻘﻞ و اﻧﺘﻘﺎل‪ ،‬ﺧﺎﻛﺒﺮداري و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫‪49‬‬ ‫‪ 7-12‬وﺳﺎﻳﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ‬

‫‪49‬‬ ‫‪ 1-7-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪49‬‬ ‫‪ 2-7-12‬دارﺑﺴﺖ‬
‫‪52‬‬ ‫‪ 3-7-12‬ﻧﺮدﺑﺎن‬
‫‪54‬‬ ‫‪ 4-7-12‬راه ﭘﻠﻪ ﻣﻮﻗﺖ‬
‫‪54‬‬ ‫‪ 5-7-12‬راه ﺷﻴﺐ دار و ﮔﺬرﮔﺎه‬
‫ط‬
‫خ‬
‫‪57‬‬ ‫‪ 8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫‪57‬‬ ‫‪ 1-8-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪60‬‬ ‫‪ 2-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻛﻒ و ﺳﻘﻒ‬
‫‪60‬‬ ‫‪ 3-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ دﻳﻮارﻫﺎ‬
‫‪61‬‬ ‫‪ 4-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ‬
‫‪61‬‬ ‫‪ 5-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي‬
‫‪62‬‬ ‫‪ 6-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ دودﻛﺶﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ‬
‫‪62‬‬ ‫‪ 7-8-12‬ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت‬
‫‪65‬‬ ‫‪ 9-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ‬

‫‪65‬‬ ‫‪ 1-9-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪67‬‬ ‫‪ 2-9-12‬ﮔﻮدﺑﺮداري )ﺣﻔﺮ ﻃﺒﻘﺎت زﻳﺮزﻣﻴﻦ و ﭘﻲ ﻛﻨﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ(‬
‫‪69‬‬ ‫‪ 3-9-12‬ﺣﻔﺎري ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب‬
‫‪71‬‬ ‫‪ 10-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ اﺳﻜﻠﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫‪71‬‬ ‫‪ 1-10-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪71‬‬ ‫‪ 2-10-12‬اﺟﺮاي ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي‬
‫‪73‬‬ ‫‪ 3-10-12‬اﺟﺮاي ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ‬
‫‪75‬‬ ‫‪ 11-12‬ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط‬

‫‪75‬‬ ‫‪ 1-11-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪75‬‬ ‫‪ 2-11-12‬ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻫﻮا و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻄﺒﻮع‬
‫‪76‬‬ ‫‪ 3-11-12‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ و ﻧﺼﺐ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮﻗﻲ‬
‫‪76‬‬ ‫‪ 4-11-12‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ‬
‫دي‬
‫‪76‬‬ ‫‪ 5-11-12‬ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﻲ‬
‫‪77‬‬ ‫‪ 6-11-12‬ﻛﺎر ﺑﺮ روي ﺑﺎم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻘﻒﻫﺎي ﺷﻴﺐ دار و ﺷﻜﻨﻨﺪه‬
‫‪78‬‬ ‫‪ 7-11-12‬ﻧﻘﺎﺷﻲ و ﭘﻮﺷﺶ ﺳﻄﻮح ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل‬
‫‪78‬‬ ‫‪ 8-11-12‬ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ‪ ،‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ذك‬
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺷﻬﺮي و ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ و ﻛﺎر در ﺷﻬﺮﻫﺎ و ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺑﺰرگ‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺮاﻛﻢ و اﻓﺰاﻳﺶ ارزش اﻣﻼك را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺰاﻳﺶﻫﺎ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻋﻤﻮدي‬
‫ﺷﻬﺮﻫﺎ و اﻓﺰاﻳﺶ ﻃﺒﻘﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ در ﺑﺎﻻ و زﻳﺮ ﻫﻤﻜﻒ ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﻃﺒﻘﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ از ﻳﻚ ﻃﺮف ﻣﺪت ﺳﺎﺧﺖ را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲدﻫﺪ و از ﻃﺮف دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ‬
‫ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺷﻬﺮي ﺑﺮاي ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ‪ ،‬ﺗﺨﻠﻴﻪ و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ و اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را اﻓﺰاﻳﺶ‬
‫ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز وﺳﻴﻊ و ﺣﺠﻴﻢ در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮي اﺛﺮ ﺟﺪي ﺑﺮ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و زﻧﺪﮔﻲ‬
‫روزﻣﺮه ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻲﮔﺬارد‪.‬‬
‫در ﭼﻨﺪ دﻫﻪ اﺧﻴﺮ در اﻛﺜﺮ ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ و ﻳﺎ در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ‪ ،‬ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮراﺗﻲ‬
‫ﻛﺎرﺳﺎز ﺑﺮاي ﻛﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮات ﻧﺎﺷﻲ از اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﻛﺸﻮر ﻣﺎ ﻧﻴﺰ‬
‫در ﺳﺎل ‪ 1372‬وﻳﺮاﻳﺶ اول و در ﺳﺎﻟﻬﺎي ‪ 1380‬و ‪ 1385‬وﻳﺮاﻳﺸﻬﺎي دوم و ﺳﻮم ﻣﺒﺤﺚ ‪ 12‬ﻣﻘﺮرات‬
‫ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان "اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎر در ﺣﻴﻦ اﺟﺮا" ﺗﺪوﻳﻦ و اﺑﻼغ ﮔﺮدﻳﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫وﻳﺮاﻳﺶ ﭼﻬﺎرم اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻠﻲ ﻛﻪ از ﻃﺮف ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ و ادارات و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎي ذﻳﺮﺑﻂ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻜﻞﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻄﺮح ﮔﺮدﻳﺪه ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺎزﻧﮕﺮي ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -‬وﻳﺮاﻳﺶ ﻛﻠﻲ‪ ،‬ﺣﺬف ﻣﻮارد ﺗﻜﺮاري‪ ،‬ﻛﻮﺗﺎه و ﺳﺎده ﺳﺎزي ﻣﺘﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن‪.‬‬
‫‪ -‬ﺧﻄﺮاﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و زﻧﺪﮔﻲ روزﻣﺮه ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻣﺠﺎور ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را‬
‫ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮار ﻣﻲدﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ -‬رﻳﺴﻚ‪ ،‬ارزﻳﺎﺑﻲ رﻳﺴﻚ‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫‪ -‬ارﺗﻘﺎي اﻳﻤﻨﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر ﺷﺎﻏﻠﻴﻦ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫‪ -‬اﻳﻤﻨﻲ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺗﺨﺮﻳﺐ‪.‬‬
‫‪ -‬رﻋﺎﻳﺖ ﺣﻖ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻣﺠﺎورﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﻮﻗﻊ اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص‬
‫در ﮔﻮدﺑﺮداري‪.‬‬
‫‪ -‬ﺳﺎده ﺳﺎزي ﻣﺘﻦ و ﺗﻔﻜﻴﻚ وﻇﺎﻳﻒ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎي دﺳﺖ اﻧﺪرﻛﺎران‪.‬‬
‫اﻣﻴﺪ اﺳﺖ ﺑﺎ رﻓﻊ اﺑﻬﺎﻣﺎت و ﻧﻮاﻗﺺ در وﻳﺮاﻳﺶ ﻗﺒﻠﻲ و اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺗﻜﻤﻴﻠﻲ ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز‪ ،‬زﻣﻴﻨﻪ‬
‫اﺟﺮاﻳﻲ ﺷﺪن ﺑﻬﺘﺮ و ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻓﺮاﻫﻢ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺒﺤﺚ دوازدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫رل‬
‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-12‬ﻫﺪف‬
‫ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ از‬
‫ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻫﻨﮕﺎم اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 2-1-12‬داﻣﻨﻪ ﻛﺎرﺑﺮد‬
‫رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ در اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﻛﻠﻴﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﺸﻤﻮل ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻈﺎم‬
‫ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻻزم اﻻﺟﺮا اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 3-1-12‬ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻛﻠﻲ و واژهﻫﺎ‬

‫در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺗﻌﺎرﻳﻒ زﻳﺮ اراﺋﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺳﺎﻳﺮ اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺟﻨﺒﻪ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻧﺪارد‪ ،‬در ﺟﺎي ﺧﻮد‬
‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎي ﻣﺘﺪاول آﻧﻬﺎ ﻣﻮرد‬
‫ﻧﻈﺮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 1-3-1-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬ﺧﺎﻛﺒﺮداري‪ ،‬ﺧﺎﻛﺮﻳﺰي‪ ،‬ﮔﻮدﺑﺮداري‪ ،‬ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮔﻮدﺑﺮداري‬
‫و ﭘﻲﺳﺎزي‪ ،‬اﺣﺪاث ﺑﻨﺎﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ و داﺋﻢ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻌﻪ‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴﺮ اﺳﺎﺳﻲ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺑﻨﺎ‪ ،‬ﻧﻤﺎﺳﺎزي‪ ،‬ﻣﺤﻮﻃﻪﺳﺎزي‬
‫و ﺳﺎﺧﺖ ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶﺳﺎﺧﺘﻪ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺣﻔﺮ ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب و ﺳﺎﻳﺮ‬
‫ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت زﻳﺮﺑﻨﺎﻳﻲ‪.‬‬
‫‪1‬‬
‫‪ 2-3-1-12‬ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺤﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻳﺎ ﺗﻌﺪادي از ﻋﻤﻠﻴـﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻨﺪرج در ﺑﻨﺪ ‪ 1-3-1-12‬در‬
‫آن اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬در ﺻﻮرت اﺧﺬ ﻣﺠﻮز ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻣﺠﺎور ﻛﺎرﮔﺎه ﺟﻬﺖ اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ؛ ﻳﺎ‬
‫اﺳﺘﻘﺮار ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت‪ ،‬اﻳﻦ ﻣﺤﻞﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﺰء ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-3-1-12‬ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‬
‫ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﻣﺤﻠﻲ اﺳﺖ در ﻣﺤﺪوده ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ در اﺧﺘﻴﺎر ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ و ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﻪ‬
‫درﺧﻮاﺳﺖ و ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ در آﻧﺠﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﻛﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻛﺎر ﺑﻪ آﻧﺠﺎ وارد ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-3-1-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات‬
‫وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﺑﺰار‪ ،‬ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت‪ ،‬دارﺑﺴﺖﻫﺎ‪ ،‬ﻧﺮدﺑﺎنﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻜﻮﻫﺎ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﺸﺎﺑﻪ‬
‫ﻛﻪ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-3-1-12‬ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺮﺟﻌﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن‪ ،‬ﻣﺴﺌﻮل ﺻﺪور ﭘﺮواﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻧﻈﺎرت و‬
‫ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮ اﻣﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺳﺎزي در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻋﻤﻞ ﺧﻮد ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-3-1-12‬ﻣﺮﺟﻊ ذﻳﺼﻼح‬
‫ﻣﺮﺟﻊ ذﻳﺼﻼح ﻣﺮﺟﻌﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن‪ ،‬ﺻﻼﺣﻴﺖ ﺗﺪوﻳﻦ‪ ،‬ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻳﺎ اﺑﻼغ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات‬
‫ﻣﺸﺨﺼﻲ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-3-1-12‬ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح‬
‫ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد داراي ﭘﺮواﻧﻪ اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻳﺎ ﻛﺎرداﻧﻲ ﻳﺎ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻲ در رﺷﺘﻪ ﻣﺮﺑﻮط از وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي ﻳﺎ داراي ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﻣﻮر اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ‬
‫ﻛﺎر و ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‪ ،‬ﻳﺎ ﭘﺮواﻧﻪ ﻣﻬﺎرت ﻓﻨﻲ از وزارت ﺗﻌﺎون‪ ،‬ﻛﺎر و رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در رﺷﺘﻪ ﻣﺮﺑﻮط و ﻳﺎ‬
‫ﮔﻮاﻫﻲ وﻳﮋه ﺗﺮدد و ﻛﺎر ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از اداره راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و راﻧﻨﺪﮔﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 8-3-1-12‬ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ‬
‫ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ )ﻧﺎﻇﺮ( ﺷﺨﺼﻲ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎ ﺣﻘﻮﻗﻲ داراي ﭘﺮواﻧﻪ اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ ﻛﺎر در ﻳﻜﻲ از رﺷﺘﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺟﺮاي ﺻﺤﻴﺢ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در‬
‫ﺣﻴﻄﻪ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻣﻨﺪرج در ﭘﺮواﻧﻪ اﺷﺘﻐﺎل ﺧﻮد ﻧﻈﺎرت ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-3-1-12‬ﺳﺎزﻧﺪه )ﻣﺠﺮي(‬
‫ﺳﺎزﻧﺪه )ﻣﺠﺮي( ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﻛﻪ در زﻣﻴﻨﻪ اﺟﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن داراي ﭘﺮواﻧﻪ اﺷﺘﻐﺎل‬
‫ﺑﻪ ﻛﺎر از وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻋﻘﺪ ﻗﺮاردادﻫﺎي ﻫﻤﺴﺎن ﻛﻪ ﺑﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر ﻣﻨﻌﻘﺪ‬
‫ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي ﻣﺼﻮب‪ ،‬ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺳﺎﻳﺮ‬
‫ﻣﺪارك ﻣﻨﻀﻢ ﺑﻪ ﻗﺮارداد ﺑﺮﻋﻬﺪه دارد‪ .‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر در اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻮده و ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺮاﺣﻞ اﺟﺮاي ﻛﺎر ﺑﻪ ﻧﺎﻇﺮ و دﻳﮕﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﻧﻈﺎرت و ﻛﻨﺘﺮل ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 10-3-1-12‬ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﻛﻪ ﻣﺎﻟﻚ ﻳﺎ ﻗﺎﺋﻢ ﻣﻘﺎم ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﻣﺎﻟﻚ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻮده‬
‫و اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴـﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن را‬
‫ﺑﺮ ﻃﺒـﻖ ﻗﺮارداد ﻛﺘﺒﻲ ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪه واﮔﺬار ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر داراي ﭘﺮواﻧﻪ اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ‬
‫ﻛﺎر در زﻣﻴﻨﻪ اﺟﺮا ﺑﺎﺷﺪ و ﺧﻮد رأﺳﺎً ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ را ﻋﻬﺪهدار ﺷﻮد‪ ،‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻧﻴﺰ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 11-3-1-12‬ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر‬
‫ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر ﺟﺰء ﻳﺎ ﻓﺮﻋﻲ اﺟﺮاي ﻗﺴﻤﺘﻲ از‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻗﺮارداد ﻛﺘﺒﻲ ﺑﺎ ﺳﺎزﻧﺪه ﻋﻬﺪهدار ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 12-3-1-12‬ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ‬
‫ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ ﺷﺨﺺ ﺣﻘﻴﻘﻲ ذﻳﺼﻼﺣﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺪون ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﻛﺎرﮔﺮان دﻳﮕﺮ‬
‫و ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻗﺮارداد ﻛﺘﺒﻲ ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎري‪ ،‬ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻧﺠﺎم ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﻳﻲ از ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را‬
‫ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ .‬ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر ﺟﺰء ﻳﺎ ﻓﺮﻋﻲ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫‪ 13-3-1-12‬ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ‬
‫ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻳﺎ ﺣﻘﻮﻗﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﻛﺎرﮔﺮ را در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻫﺰﻳﻨﻪ‬
‫ﺧﻮد و ﺑﺎ ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺰد ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲﮔﻤﺎرد‪ ،‬اﻋﻢ از اﻳﻨﻜﻪ ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎرﺟﺰء‪ ،‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻳﺎ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 14-3-1-12‬ﻛﺎرﮔﺮ‬
‫ﻛﺎرﮔﺮ ﺷﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻛﻪ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﺰد ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ و ﺑﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ‬
‫ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻛﺎر ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 15-3-1-12‬ﺣﻔﺎﻇﺖ‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﻗﺪاﻣﺎت و ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻧﮕﻬﺪاري و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از اﻓﺮاد‪ ،‬اﺷﻴﺎء‪ ،‬اﻣﻮال‪،‬‬
‫اﺑﻨﻴﻪ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻄﺮات ﻧﺎﺷﻲ از اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻜﺎر ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 16-3-1-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫اﻳﻤﻨﻲ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻣﺼﻮن و ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻮدن ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺮان و اﻓﺮادي ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ارﺗﺒﺎط دارﻧﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻣﺼﻮن و ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻮدن ﻛﻠﻴﻪ اﻓﺮادي ﻛﻪ در ﻣﺠﺎورت ﻳﺎ ﻧﺰدﻳﻜﻲ )ﺷﻌﺎع ﻣﻮﺛﺮ( ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور‪ ،‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻳﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﻣﺮاﻗﺒﺖ از اﺑﻨﻴﻪ‪ ،‬ﺧﻮدروﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن در داﺧﻞ ﻳﺎ ﻣﺠﺎورت‬
‫ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫‪ 17-3-1-12‬ﺧﻄﺮ‬
‫ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻄﻲ اﻃﻼق ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ داراي ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ رﺳﺎﻧﺪن آﺳﻴﺐ و ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ اﻓﺮاد‪ ،‬ﺧﺴﺎرت ﺑﻪ‬
‫وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات‪ ،‬ﺑﻨﺎﻫﺎ و از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻣﻮاد ﻳﺎ ﻛﺎﻫﺶ ﻛﺎراﻳﻲ در اﺟﺮاي ﻳﻚ ﻋﻤﻞ از ﻗﺒﻞ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 18-3-1-12‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر )ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪاي(‬

‫ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر )ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪاي( ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻋﻠﻢ و ﻓﻦ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر و‬
‫ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ ﺳﻼﻣﺘﻲ اﻓﺮاد ﺷﺎﻏﻞ از ﻃﺮﻳﻖ ﻛﻨﺘﺮل ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎن آور ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‪.‬‬
‫‪ 19-3-1-12‬ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‬
‫ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺳﻼﻣﺖ و ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﻠﻴﻪ اﻓﺮادي ﻛﻪ در ﻣﺠﺎورت ﻳﺎ ﻧﺰدﻳﻜﻲ )ﺷﻌﺎع ﻣﻮﺛﺮ(‬
‫ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور‪ ،‬ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻳﺎ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا‪ ،‬آب‪،‬‬
‫ﺧﺎك و آﻟﻮدﮔﻲ ﺻﻮﺗﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫‪ 20-3-1-12‬ﺣﺎدﺛﻪ‬
‫ﺣﺎدﺛﻪ رﺧﺪادي ﻏﻴﺮ ﻋﻤﺪ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻏﻴﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮهاي اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺪ و ﺑﺎﻋﺚ ﺧﺴﺎرت ﻣﺎﻟﻲ و ﻳﺎ ﺻﺪﻣﻪ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 21-3-1-12‬ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر‬

‫ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر رﺧﺪادي اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ اﻧﺠﺎم وﻇﻴﻔﻪ و ﺑﻪ ﺳﺒﺐ آن ﺑﺮاي ﺷﺎﻏﻠﻴﻦ در ﻛﺎرﮔﺎه‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻮادﺛﻲ ﻛﻪ ﺣﻴﻦ ﻛﻤﻚ رﺳﺎﻧﻲ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﺣﺎدﺛﻪدﻳﺪه ﻧﻴﺰ رخ دﻫﺪ‬
‫ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 22-3-1-12‬ﺑﻴﻤﺎري ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎري ﺷﻐﻠﻲ‬

‫ﺑﻴﻤﺎري ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎري ﺷﻐﻠﻲ ﺑﻴﻤﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ در اﺛﺮ اﺷﺘﻐﺎل در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺑﺮاي ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﻪ‬
‫وﺟﻮد آﻣﺪه ﻳﺎ ﺗﺸﺪﻳﺪ ﺷﺪه‪ ،‬و ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ و ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ آن در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﺎﻣﻞ زﻳﺎنآور در‬
‫ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 23-3-1-12‬رﻳﺴﻚ‬
‫ﺣﺎﺻﻠﻀﺮب اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع ﻳﻚ روﻳﺪاد ﻳﺎ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎنآور در ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از آن را‬
‫رﻳﺴﻚ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﺑﻴﺎن دﻳﮕﺮ‪ ،‬رﻳﺴﻚ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از اﺣﺘﻤﺎل ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪن آﺳﻴﺐ و ﺻﺪﻣﻪ از ﻳﻚ‬
‫ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻴﻦ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫‪ 24-3-1-12‬ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ‬
‫ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺨﺎﻃﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬ارزﻳﺎﺑﻲ رﻳﺴﻚﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از‬
‫ﻣﺨﺎﻃﺮات ﻓﻮق ﺑﻮﺟﻮد آﻳﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي در ﻣﻮرد اﻗﺪاﻣﺎت ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺟﺘﻨﺎب ﻳﺎ‬
‫ﻛﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ رﻳﺴﻚﻫﺎ‪ ،‬اﺟﺮاي اﻗﺪاﻣﺎت ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ‪ ،‬ﻣﺸﺎﻫﺪه و ﺑﺎزﺑﻴﻨﻲ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻮدن اﻗﺪاﻣﺎت و ﻣﺴﺘﻨﺪﺳﺎزي‬
‫آﻧﻬﺎ‪.‬‬
‫‪ 25-3-1-12‬ارزﻳﺎﺑﻲ رﻳﺴﻚ‬
‫ارزﻳﺎﺑﻲ رﻳﺴﻚ ﻳﻚ روش ﻣﻨﻄﻘﻲ ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻧﺪازه ﻛﻤ‪‬ﻲ و ﻛﻴﻔﻲ ﺧﻄﺮات‪ ،‬و ﺑﺮرﺳﻲ ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎي‬
‫ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻧﺎﺷﻲ از ﺣﻮادث اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﺮ روي اﻓﺮاد‪ ،‬ﻣﻮاد‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺤﻴﻂ اﺳﺖ‪ .‬در ﺣﻘﻴﻘﺖ از اﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ‬
‫ﻣﻴﺰان ﻛﺎرآﻣﺪي روشﻫﺎي ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه و دادهﻫﺎي ﺑﺎ ارزﺷﻲ ﺑﺮاي ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي در‬
‫زﻣﻴﻨﻪ ﻛﺎﻫﺶ رﻳﺴﻚ ﺧﻄﺮات‪ ،‬ﺑﻬﺴﺎزي ﺳﻴﺴﺘﻢﻫﺎي ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺑﺮاي واﻛﻨﺶ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻓﺮاﻫﻢ‬
‫ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 26-3-1-12‬ﻛﺎر در ﺳﺎﻋﺖ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي‬

‫ﻛﺎر در ﺳﺎﻋﺖ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي ﻋﺒﺎرت از ﻛﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺧﺎرج از وﻗﺖ ﻋﺎدي و ﻳﺎ از ﭘﻴﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬ﻛﺎر ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺎن و ﻛﺎرﮔﺮان ﺣﻔﺎﻇﺖ و اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻛﺎر در ﺳﺎﻋﺖ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي ﺗﻠﻘﻲ ﻧﻤﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 27-3-1-12‬ﻛﺎر در ﺷﺐ‬
‫ﻛﺎر در ﺷﺐ ﻋﺒﺎرت از ﻛﺎري اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺳﺎﻋﺖ ‪ 22‬ﻟﻐﺎﻳﺖ ‪ 6‬ﺑﺎﻣﺪاد روز ﺑﻌﺪ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 28-3-1-12‬ﺳﺎزه ﻣﻮﻗﺖ‬
‫ﺳﺎزه ﻣﻮﻗﺖ ﺳﺎزهاي اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﺠﻬﻴﺰ ﻛﺎرﮔﺎه و در ﺟﻬﺖ اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺻﻠﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺑﻪ‬
‫ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ اﺟﺮا ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﺎزه ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط داراي ﭘﺎﻳﺪاري و اﺳﺘﺤﻜﺎم ﻻزم‬
‫در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 29-3-1-12‬ﺑﺮﭼﺴﺐ ﮔﺬاري‬
‫ﺑﺮرﺳﻲ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ و ﻧﺸﺎﻧﻪ ﮔﺬاري ﻳﻚ ﻣﺎده و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ را ﺑﺮﭼﺴﺐ ﮔﺬاري ﮔﻮﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 30-3-1-12‬ﺑﺮﮔﻪ اﻃﻼﻋﺎت اﻳﻤﻨﻲ ﻣﻮاد‬

‫ﺑﺮﮔﻪ و ﻳﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ در ﺧﺼﻮص اﻃﻼﻋﺎت اﻳﻤﻨﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﻳﻚ ﻣﺎده و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ‬
‫ﺷﺎﻣﻞ اﺟﺰاي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺎرﺑﺮدي و ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده در ﻣﻮارد ﻋﺎدي و اﺿﻄﺮاري ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻃﻼﻋﺎت‬
‫ﺷﺎﻣﻞ ﻧﺎم ﻣﺎده و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﻓﻴﺰﻳﻜﻲ و ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻛﺎرﺑﺮدﻫﺎ‪ ،‬ﻧﺤﻮه اﺳﺘﻔﺎده‪،‬‬
‫درﺟﻪ اﺷﺘﻌﺎل‪ ،‬ﻧﺤﻮه ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺸﺖ‪ ،‬آﺗﺶ ﺳﻮزي‪ ،‬ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺑﺮاي اﻧﺴﺎن‪ ،‬ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ‬
‫اﻧﻔﺠﺎر و اﺻﻮﻻً ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺎ ارزش در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ و ﭘﺎﺳﺦ در ﺷﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاري و رﻋﺎﻳﺖ اﺻﻮل‬
‫اﻳﻤﻨﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺼﻮرت ﺧﻼﺻﻪ و ﻛﺎرﺑﺮدي اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 4-1-12‬ﻣﺠﻮزﻫﺎي ﺧﺎص و اﻗﺪاﻣﺎت ﻗﺒﻞ از اﺟﺮا‬

‫‪ 1-4-1-12‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻗﺪاﻣﺎت زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ ﭘﺮواﻧﻪﻫﺎ و ﻣﺠﻮزﻫﺎي ﻻزم ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺗﺨﻠﻴﻪ و اﻧﺒﺎرﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫و ﺗﺠﻬﻴﺰات‪ ،‬ﭘﺎرك ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﭘﻴﺎدهروﻫﺎ‪ ،‬ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ‪،‬‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺴﻬﻴﻼت ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﺎر در ﺷﺐ از ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ اﺧﺬ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺴﺪود و ﻳﺎ‬
‫ﻣﺤﺪود ﻧﻤﻮدن ﭘﻴﺎدهروﻫﺎ و ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺑﻨﺪ ‪ 1-2-2-12‬ﻣﺠﺎز ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻃﺮح ﺗﺠﻬﻴﺰﻛﺎرﮔﺎه‪ ،‬ﻧﺤﻮه ﺣﻔﺎﻇﺖ از درﺧﺘﺎن داﺧﻞ و ﻣﺠﺎورﻛﺎرﮔﺎه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در اﺟﺮاي‬
‫دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺟﺮاﻳﻲ ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪،‬‬
‫ﭘﻼن و ﻋﻤﻖ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﻧﺤﻮه ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﭘﺎﻳﺪاري دﻳﻮاره ﻫﺎي ﮔﻮد ﺗﻬﻴﻪ و ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺮﺟﻊ‬
‫رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن رﺳﻴﺪه و ﻳﻚ ﻧﺴﺨﻪ از آن ﺟﻬﺖ ﻧﻈﺎرت در اﺧﺘﻴﺎر ﻧﺎﻇﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي اﺟﺮاﻳﻲ ﺑﺮرﺳﻲ و در ﺻﻮرت ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺷﻜﺎل‪ ،‬ﻧﻈﺮات ﭘﻴﺸﻨﻬﺎدي ﺑﺮاي اﺻﻼح ﺑﻪ‬
‫ﻃﻮرﻛﺘﺒﻲ ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر و ﻃﺮاح اﻋﻼم ﺷﻮد‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زﻣﺎﻧﺒﻨﺪي ﻛﺎر‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺳﺎزﻣﺎﻧﻲ اﺟﺮاي ﻛﺎر‪ ،‬ﺷﺮح وﻇﺎﻳﻒ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎي ﻛﺎرﻛﻨﺎن‬
‫ﻛﻠﻴﺪي و ﻣﺴﺘﻨﺪات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺻﻼﺣﻴﺖ آﻧﻬﺎ ﻛﺘﺒﺎً ﺑﻪ اﻃﻼع ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎر و ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ‬
‫ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﺑﻴﻤﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﺪﻧﻲ و ﺷﺨﺺ ﺛﺎﻟﺚ ﻛﺎرﮔﺎه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻴﻤﻪ اﺟﺒﺎري ﻛﺎرﮔﺮان ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮﻗﺮار‬
‫ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﻗﻄﻊ ﻳﺎ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ اﻧﺸﻌﺎب آب‪ ،‬ﺑﺮق‪ ،‬ﮔﺎز و ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت زﻳﺮ ﺑﻨﺎﻳﻲ ﻗﺒﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ و ﮔﻮدﺑﺮداري‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫‪ 2-4-1-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﻲ )از ﻧﻈﺮ اﻳﺴﺘﺎﻳﻲ( وﺳﺎﻳﻞ و ﺳﺎزهﻫﺎي‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ از ﻗﺒﻴﻞ راﻫﺮو ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻮﻗﺖ‪ ،‬ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‪ ،‬ﺗﻮﻗﻔﮕﺎه و ﮔﺬرﮔﺎه وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات‬
‫و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﻤﻊﻫﺎ‪ ،‬ﺳﭙﺮﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي ﭘﻞﻫﺎ‪ ،‬ﺣﻔﺎظﻫﺎ و دﺳﺖ اﻧﺪازﻫﺎ و‬
‫وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰاﺗﻲ از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ را ﻗﺒﻞ از ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻧﺼﺐ و ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح داراي‬
‫ﭘﺮواﻧﻪ اﺷﺘﻐﺎل ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ )در ﺣﺪود ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻣﺮﺑﻮط( ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ و ﻳﻚ ﻧﺴﺨﻪ از آن را ﺟﻬﺖ‬
‫ﻧﻈﺎرت در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ ﻗﺮار دﻫﺪ‪ .‬ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﻲ راﻫﺮو ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه و ﺣﺼﺎر‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-1-12‬ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‬

‫‪ 1-5-1-12‬در ﻫﺮ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ و ﺗﺄﻣﻴﻦ‬
‫اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ را ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورد‪.‬‬
‫‪ 2-5-1-12‬ﻫﺮﮔﺎه ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻳﺎ اﻓﺮاد ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن‪ ،‬در ﻳﻚ ﻛﺎرﮔﺎه‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻫﺮ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ در ﻣﺤﺪوده ﭘﻴﻤﺎن ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮل اﺟﺮاي ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺑﻪ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن در ﻳﻚ‬
‫ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺸﻐﻮل ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در اﺟﺮاي ﻣﻘﺮرات ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻫﻤﻜﺎري ﻧﻤﻮده و‬
‫ﺳﺎزﻧﺪه ﻳﺎ ﭘﻴﻤﺎﻧﻜﺎر اﺻﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﺴﺌﻮل ﻣﺮاﻗﺒﺖ و اﻳﺠﺎد ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮﻗﺮاري ﺑﻴﻤﻪ‬
‫ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻣﺪﻧﻲ و ﺷﺨﺺ ﺛﺎﻟﺚ از ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪه‪ ،‬ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ و ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻤﻲﻛﺎﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-5-1-12‬ﺳﺎزﻧﺪه و ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎن ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮﻇﻔﻨﺪ از ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح داراي ﭘﺮواﻧﻪ‬

‫اﺷﺘﻐﺎل ﻳﺎ ﻣﻬﺎرت ﻓﻨﻲ و ﻳﺎ ﮔﻮاﻫﻲ وﻳﮋه در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻼوه‪ ،‬ﺷﺎﻏﻠﻴﻦ در‬
‫ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﻮزشﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و اﻳﻤﻨﻲ را ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ و ﮔﻮاﻫﻲﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط را از‬
‫ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺼﻼح درﻳﺎﻓﺖ ﻧﻤﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-5-1-12‬ﺳﺎزﻧﺪه و ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎن ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮﻇﻔﻨﺪ ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺳﻼﻣﺖ و‬
‫ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻻزم را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻘﺮرات اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﻬﺎ ﻗﺮار‬
‫دﻫﻨﺪ‪ .‬ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ ﻛﺎرﺑﺮد اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ را ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺮان آﻣﻮﺧﺘﻪ و ﻧﻴﺰ در ﻣﻮرد ﻛﺎرﺑﺮد وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات و‬
‫‪8‬‬
‫‪ 1-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﺬﻛﻮر ﻧﻈﺎرت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻛﺎرﮔﺮان ﻧﻴﺰ ﻣﻠﺰم ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده و ﻧﮕﻬﺪاري از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺬﻛﻮر و‬
‫اﺟﺮاي دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-5-1-12‬در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺑﺎ زﻳﺮﺑﻨﺎي ﺑﻴﺶ از ‪ 3000‬ﻣﺘﺮﻣﺮﺑﻊ و ﻳﺎ ‪18‬ﻣﺘﺮ ارﺗﻔﺎع از روي ﭘﻲ‪ ،‬ﻣﻌﺮﻓﻲ‬
‫ﺷﺨﺼﻲ ذﻳﺼﻼح ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺴﺌﻮل اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻼوه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺟﺮاﻳﻲ ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺑﻼﻏﻲ وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي در‬
‫ﮔﻮدﻫﺎي ﺑﺎ ﺧﻄﺮ زﻳﺎد و ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح و آﺷﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻳﻤﻨﻲ ﮔﻮدﺑﺮداري ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان "ﻣﺴﺌﻮل اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎرﮔﺎه ﮔﻮدﺑﺮداري" اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺴﺌﻮل اﻳﻤﻨﻲ راﻓﻊ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖﻫﺎي اﺻﻠﻲ‬
‫ﺳﺎزﻧﺪه ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-5-1-12‬در ﺻﻮرت اﺣﺘﻤﺎل وﻗﻮع ﺣﺎدﺛﻪ‪ ،‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﺄﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻻزم‪ ،‬از‬
‫اداﻣﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﻮﺿﻊ ﺧﻄﺮ ﺧﻮدداري ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت وﻗﻮع ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺧﺴﺎرت‪،‬‬
‫ﺟﺮح ﻳﺎ ﻓﻮت‪ ،‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم اﻗﺪاﻣﺎت ﻓﻮري ﺑﺮاي رﻓﻊ ﺧﻄﺮ‪ ،‬ﻣﺮاﺗﺐ را ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد‬
‫ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ ﮔﺰارش ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-5-1-12‬ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﻛﺎرﮔﺮي اﺟﺎزه دﻫﺪ ﻛﻪ ﺧﺎرج از ﺳﺎﻋﺖ ﻋﺎدي ﻛﺎر‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‬
‫ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت اﻧﺠﺎم ﻛﺎر در ﺳﺎﻋﺖ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻛﺎﻓﻲ‪ ،‬اﻣﻜﺎن ﺑﺮﻗﺮاري‬
‫ارﺗﺒﺎط و ﻧﻴﺰ ﺗﻤﺎم ﺧﺪﻣﺎت ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻛﺎرﮔﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 8-5-1-12‬ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﺟﺮاي ﻣﻘﺮرات اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻨﺪ ‪ 1-3-1-12‬ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﺮﮔﺎه ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻣﻮاردي را‬
‫ﺧﻼف اﻳﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻤﻦ ﺗﺬﻛﺮ ﻛﺘﺒﻲ ﺑﻪ ﺳﺎزﻧﺪه‪ ،‬ﻣﺮاﺗﺐ را ﺑﻪ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻋﻼم ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-5-1-12‬ﺷﻬﺮداري و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﺻﺪور ﭘﺮواﻧﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎزﻧﺪه و ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ ﻧﻈﺎرت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت ﺑﺮوز ﺗﺨﻠﻒ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﺗﺐ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻮراي اﻧﺘﻈﺎﻣﻲ ﻧﻈﺎم ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮔﺰارش ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪9‬‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪ 1-2-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-2-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﺮاﻳﻂ و ﻣﺨﺎﻃﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر و ارزﻳﺎﺑﻲ‬
‫رﻳﺴﻚﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از اﻳﻦ ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺑﻮﺟﻮد آﻳﺪ‪ ،‬اﻗﺪام ﻧﻤﻮده و اﻗﺪاﻣﺎت ﭘﻴﺶ ﮔﻴﺮاﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫در ﺟﻬﺖ ﺣﺬف ﻣﺨﺎﻃﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ و ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﻳﮕﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ رﻳﺴﻚ را ﺑﻌﻤﻞ آورد‪.‬‬
‫‪ 2-1-2-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ ﺑﻪ ﭘﻴﺎم رﺳﺎﻧﻲ ﻣﻮﺛﺮ و ﻣﻄﻠﻮب ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ در داﺧﻞ و اﻃﺮاف ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻼﺋﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮي ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه‪،‬‬
‫اﻟﺰام ﻛﻨﻨﺪه و آﮔﺎه ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻔﺎد ﻣﺒﺤﺚ "ﻋﻼﺋﻢ و ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن("‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-1-2-12‬ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ ‪ 9-5-12‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻤﺌﻦ و اﻳﻤﻦ ﻣﺤﺼﻮر‬
‫ﺷﺪه و از ورود اﻓﺮاد ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ و ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺌﻮل ﺑﻪ داﺧﻞ آن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در اﻃﺮاف‬
‫ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻧﺼﺐ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ و ﻋﻼﻳﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه‪ ،‬ﻛﻪ در ﺷﺐ و روز ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺿﺮوري‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 2-2-12‬اﻳﻤﻨﻲ ﻋﺎﺑﺮان و ﻣﺠﺎوران ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪ 1-2-2-12‬ﻣﺴﺪود ﻳﺎ ﻣﺤﺪود ﻧﻤﻮدن ﻣﻮﻗﺖ ﭘﻴﺎده روﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻌﺎﺑﺮ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﺨﻠﻴﻪ‬
‫ﻣﺼﺎﻟﺢ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻳﺎ اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﺑﺎ اﺧﺬ ﻣﺠﻮز از ﻣﺮاﺟﻊ‬
‫‪11‬‬
‫ذﻳﺮﺑﻂ ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻣﻌﻴﻦ و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶﻫﺎي ‪ 4-1-12‬و ‪ 3-5-12‬و ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪﻫﺎي‪ 3-2-2- 12‬و‬
‫‪ 4-2-2-12‬و ﻣﻮارد زﻳﺮ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺎﻳﻲ ﻗﺮار داده ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮاﺗﻲ ﺑﺮاي ﻋﺎﺑﺮان‪،‬‬
‫ﺧﻮدروﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬ﺑﻨﺎﻫﺎ و درﺧﺘﺎن ﻣﺠﺎور ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻴﺎورﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﻣﺎﻧﻊ دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺷﻬﺮي از ﻗﺒﻴﻞ آب و ﺑﺮق و ﮔﺎز‪ ،‬ﻓﺎﺿﻼب‪ ،‬ﺷﻴﺮﻫﺎي‬
‫آﺗﺶ ﻧﺸﺎﻧﻲ و ﻳﺎ ﻣﺎﻧﻊ دﻳﺪ ﻋﻼﺋﻢ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و راﻧﻨﺪﮔﻲ ﻧﺸﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺼﺎﻟﺢ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻓﻮق‬
‫ﺷﺐﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻋﻼﺋﻢ درﺧﺸﺎن و ﭼﺮاغﻫﺎي ﻗﺮﻣﺰ اﺣﺘﻴﺎط ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﺎ ﻣﺠﺎور آن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻟﻐﺰش‪ ،‬ﻓﺮو رﻳﺨﺘﻦ ﻳﺎ رﻳﺰش اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي دارﺑﺴﺖ )ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺨﺶ ‪ (2-7-12‬در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺆﺛﺮ از ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺷﺪن و ﺣﺮﻛﺖ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي آن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-2-2-12‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺧﻄﺮي ﻣﺘﻮﺟﻪ رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻋﺎﺑﺮان و ﻳﺎ‬
‫ﺧﻮدروﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ 1-2-2-12‬و ﺑﺎ ﻛﺴﺐ ﻧﻈﺮ از ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﻮرد‬
‫از ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﮔﻤﺎردن ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺑﺎ ﭘﺮﭼﻢ اﻋﻼم ﺧﻄﺮ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ب ‪ :‬ﻗﺮار دادن ﻧﺮدهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﺘﺤﺮك در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺧﻄﺮ و ﻧﺼﺐ ﭼﺮاغﻫﺎي‬
‫ﭼﺸﻤﻚ زن ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه‬
‫پ ‪ :‬ﻧﺼﺐ ﻋﻼﺋﻢ آﮔﺎﻫﻲ دﻫﻨﺪه و وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺴﻴﺮ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫‪ 3-2-2-12‬در ﻣﻮارد زﻳﺮ در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل و ﻋﺮض ﻣﺠﺎور ﺑﻨﺎ‪ ،‬اﺣﺪاث راﻫﺮوي ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻮﻗﺖ در راه‬
‫ﻋﺒﻮر ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ ‪ 4-5-12‬اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻨﺎي در دﺳﺖ ﺗﺨﺮﻳﺐ از ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 40‬درﺻﺪ ارﺗﻔﺎع آن ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻨﺎي در دﺳﺖ اﺣﺪاث ﻳﺎ ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﺑﺎزﺳﺎزي از ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻛﻤﺘﺮ از ‪25‬‬
‫درﺻﺪ ارﺗﻔﺎع آن ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-2-2-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ راه ﻋﺒﻮر ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺤﺪود ﻳﺎ ﻣﺴﺪود ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ راه ﻋﺒﻮر ﻣﻮﻗﺖ در‬
‫ﻣﺤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬اﻳﺠﺎد ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪ 5-2-2-12‬ﺑﺮ روي ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺣﻔﺎري ﻛﻪ در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺴﻬﻴﻼت ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﺎ‬
‫ﻧﺼﺐ اﻧﺸﻌﺎﺑﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﭘﻞ ﻣﻮﻗﺖ ﻋﺒﻮر ﻋﺎﺑﺮ ﭘﻴﺎده ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ و اﻳﺴﺘﺎﻳﻲ‬
‫ﻻزم‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺮض ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 1/5‬ﻣﺘﺮ ﻳﺎ ﻋﺮض ﭘﻴﺎده رو و ﺑﺎ ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ‬
‫ﺣﻔﺎري در ﻣﺤﻞ ﺗﺮدد ﺧﻮدرو ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﻗﺘﺎً ﭘﻠﻲ ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ و ﺑﺎ ﻋﺮض ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻲرﺳﺪ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر ﺧﻮدروﻫﺎ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 6-2-2-12‬ﺑﻴﺮون زدﮔﻲ ﻫﺮﻳﻚ از اﺟﺰاء ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ از ﻗﺒﻴﻞ ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﻛﺎرﮔﺎه‪،‬‬
‫ﺳﺮﭘﻮش ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ و دارﺑﺴﺖ از ﻣﺤﺪوده ﺑﻨﺎي در دﺳﺖ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد‬
‫ﺑﻨﺪﻫﺎي ‪ 1-2-2-12‬و ‪ 2-2-2-12‬و ‪ 3-2-2-12‬و ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻋﻤﻮدي ﺑﻴﺮون زدﮔﻲ از روي ﺳﻄﺢ ﭘﻴﺎده رو ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 2/5‬ﻣﺘﺮ و از روي ﺳﻄﺢ‬
‫ﺳﻮاره رو ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 4/5‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬درﻫﺎ و ﭘﻨﺠﺮهﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ از داﺧﻞ ﻛﺎرﮔﺎه ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮔﺬر ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺎز ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-2-12‬ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد‬

‫‪ 1-3-2-12‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻣﺤﻮﻃﻪ اﻃـﺮاف آن از ﻗﺒﻴﻞ ﭘﻠﻜـﺎنﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻄﻮح‬
‫ﺷﻴﺒﺪار‪ ،‬دﻫﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎز در ﻛﻒ ﻃﺒﻘﺎت‪ ،‬ﭼﺎهﻫﺎي آﺳﺎﻧﺴﻮر‪ ،‬اﻃﺮاف ﺳﻘﻒﻫﺎ و دﻳﻮارﻫﺎي ﺑﺎز و ﻧﻴﻤﻪ ﺗﻤﺎم‬
‫ﻃﺒﻘـﺎت‪ ،‬ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻋﺒﻮر ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ﻋﻤﻮدي ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت‪ ،‬ﭼﺎهﻫﺎي در دﺳﺖ ﺣﻔﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب‪،‬‬
‫ﻛﺎﻧﺎلﻫﺎ‪ ،‬اﻃﺮاف ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎ‪ ،‬ﮔﻮدالﻫﺎ‪ ،‬ﺣﻮضﻫﺎ و اﺳﺘﺨﺮﻫﺎ‪ ،‬ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد را در‬
‫ﺑﺮدارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺷﺪن و ﻣﺤﺼﻮر ﺷﺪن ﻧــﻬﺎﻳﻲ ﻳﺎ ﻧﺼﺐ ﺣﻔﺎظﻫﺎ و ﻧﺮدهﻫﺎي داﺋﻢ و اﺻﻠﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶﻫﺎي ‪ 2-5-12‬و ‪ 6-5-12‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ ﻳﺎ ﻧﺮدهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﺤﻜﻢ و‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﺒﺮﻧﮓﻫﺎ‪ ،‬ﭼﺮاغﻫﺎ و ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻗﺎﺑﻞ روﻳﺖ‬
‫در ﻃﻮل روز و ﺷﺐ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻮﻗﺖ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻮارد ﻓﻮق‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺳﻘﻮط و‬
‫رﻳﺰش اﺑﺰار ﻛﺎر ﻳﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﻗﺘﺎً ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﺼﺐ ﭘﺎﺧﻮرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﻃﺒﻖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻨﺪرج در ﺑﺨﺶ ‪ 3-5-12‬اﻗﺪام ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-3-2-12‬ﺑﺎرﮔﺬاري ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺮ روي ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺳﻜﻠﺖ‪ ،‬ﭼﻮب ﺑﺴﺖ‪ ،‬ﺣﻔﺎظ‪ ،‬ﻧﺮده‪،‬‬
‫ﭘﻮﺷﺶﻫﺎي ﻣﻮﻗﺘﻲ‪ ،‬ﺳﺮﭘﻮش دﻫﺎﻧﻪﻫﺎ و ﮔﺬرﮔﺎهﻫﺎ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫‪ 3-3-2-12‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺑﺮوز ﺧﻄﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻃﺮق دﻳﮕﺮ اﻳﻤﻨﻲ را ﺗﻀﻤﻴﻦ ﻧﻤﻮد و‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ورود اﻓﺮاد ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﺤﺼﻮر ﺷﺪه ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺧﻄﺮ و ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ‬
‫ﻋﻼﺋﻢ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺐ ﻳﺎ ﻣﺮاﻗﺒﻴﻨﻲ در ﺗﻤﺎم ﻃﻮل روز و ﺷﺐ ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻤﺎرده ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه‬
‫ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه آن‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮي اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و‬
‫ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ را ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺣﺎل ﺧﻮد رﻫﺎ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-2-12‬ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﺮﻳﻖ‪ ،‬ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ و ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ‬

‫‪ 1-4-2-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﺮﻳﻖ‪ ،‬ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ و ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ رﻋﺎﻳﺖ اﻟﺰاﻣﺎت زﻳﺮ ﺿﺮوري اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬در ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺤﻞﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ آﺗﺶ ﺳﻮزي وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻛﺸﻴﺪن ﺳﻴﮕﺎر و روﺷﻦ ﻛﺮدن آﺗﺶﻫﺎي‬
‫روﺑﺎز‪ ،‬روﺷﻦ ﻛﺮدن وﺳﺎﻳﻞ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻏﻴﺮ ﻣﺤﺼﻮر و وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺮﻣﺎﻳﺸﻲ ﻏﻴﺮ اﻳﻤﻦ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ .‬در‬
‫اﻳﻦ ﻣﺤﻞﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي ﻫﺸﺪاردﻫﻨﺪه از ﻗﺒﻴﻞ »ﺧﻄﺮ آﺗﺶ ﺳﻮزي«‪» ،‬ﺳﻴﮕﺎر ﻧﻜﺸﻴﺪ« و »آﺗﺶ‬
‫روﺷﻦ ﻧﻜﻨﻴﺪ« ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪ .‬رﻋﺎﻳﺖ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﺗﺶ ﺳﻮزي در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ"‬
‫ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺿﺎﻳﻌﺎت ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮاق‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺟﻤﻊآوري و ﺑﻪ ﻃﻮر روزاﻧﻪ از ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺧﺎرج‬
‫و ﺑﻪ ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻣﺠﺎز ﺣﻤﻞ ﺷﻮد‪ .‬ﺳﻮزاﻧﺪن اﻳﻦ ﻣﻮاد در ﻣﺤﻞ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﺟﻤﻊ آوري و اﻧﺒﺎر ﻧﻤﻮدن روﻏﻦ‪ ،‬ﮔﺮﻳﺲ‪ ،‬ﭘﺎرﭼﻪﻫﺎي روﻏﻨﻲ‪ ،‬ﻧﺨﺎﻟﻪﻫﺎي آﻟﻮده ﺑﻪ روﻏﻦ و ﻣﻮاد‬
‫ﻧﻔﺘﻲ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن روي وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻳﺎ در ﻣﺠﺎورت آﻧﻬﺎ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن و ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻮﻗﺖ ﻣﻮاد و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮاق و اﺷﺘﻌﺎل از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻮاد ﺳﻮﺧﺘﻲ‪ ،‬روﻏﻦ‪،‬‬
‫رﻧﮓ‪ ،‬ﺗﻴﻨﺮ‪ ،‬ﭼﺴﺐ‪ ،‬ﻛﺎﻏﺬ دﻳﻮاري‪ ،‬ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺎﻳﺮن‪ ،‬ﭼﻮب وﮔﻮﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات‬
‫ﻣﺒﺤﺚ"ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺮﻳﻖ )ﻣﺒﺤﺚ ﺳﻮم ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ‬
‫ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﺗﺶﺳﻮزي در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-4-2-12‬ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل‬

‫در ﺧﺼﻮص ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺳﻮﺧﺘﮕﻴﺮي ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺗﻮر ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﻮد و از رﻳﺨﺘﻦ ﻣﻮاد ﺳﻮﺧﺘﻲ‬
‫روي اﮔﺰوز و ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي داغ ﻣﻮﺗﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫ب ‪ :‬ﻣﺎﻳﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﻌﻠﻪ زﻧﻲ آﻧﻬﺎ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 7‬درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ روي ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ‬
‫ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺤﺪود در ﻇﺮفﻫﺎي ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 18‬ﻟﻴﺘﺮ و داﺧﻞ ﻇﺮوف ﻳﺎ‬
‫ﻣﺨﺎزن ﺣﻔﺎﻇﺖ ﺷﺪه ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﺧﺮوﺟﻲ و ﺳﺮرﻳﺰ ﻣﺨﺎزن ﺳﻮﺧﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺟﺎﻳﻲ ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻮاد ﻣﺬﻛﻮر روي ﻣﻮﺗﻮر‪،‬‬
‫اﮔﺰوز‪ ،‬ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺑﺮق‪ ،‬ﻛﻠﻴﺪ ﺑﺮق‪ ،‬ﺑﺎﻃﺮي و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻳﺠﺎد ﺟﺮﻗﻪ‪ ،‬رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ت ‪ :‬در ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﺎر ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ از وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺟﺮﻗﻪ ﻳﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪،‬‬
‫از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﺒﺮﻳﺖ‪ ،‬ﻓﻨﺪك‪ ،‬ﺳﻴﮕﺎر‪ ،‬ﭘﻴﻠﻮت ﮔﺎز‪ ،‬ﭼﺮاغ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺮﻗﻲ ﺟﺮﻗﻪ زا اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﻇﺮوف ﻣﺤﺘﻮي ﻣﺎﻳﻌﺎت ﺳﺮﻳﻊاﻻﺷﺘﻌﺎل ﺑﺎﻳﺪ از ﺟﻨﺲ ﻧﺴﻮز و ﻧﺸﻜﻦ و داراي درب ﻛﺎﻣﻼً ﻣﺤﻜﻢ و‬
‫ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻮده و ﺑﺮ روي آﻧﻬﺎ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﮔﺬاري ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-4-2-12‬وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻮﻗﺖ‬

‫ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻮﻗﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر از ﺑﺨﺎري ﻳﺎ ﻫﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻛﻠﻴﻪ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط از ﻗﺒﻴﻞ درﺟﻪ ﺣﺮارت‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﺗﺎ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﺷﺘﻌﺎل و ﺧﺮوج ﮔﺎزﻫﺎي ﻣﻀﺮ رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻮﻗﺖ از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺨﺎريﻫﺎ در ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻤﺌﻦ روي ﻛﻒ ﻗﺮار‬
‫داده ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ اﻣﻜﺎن واژﮔﻮن ﺷﺪن آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺮﻗﻲ ﺑﺎﻳﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺮﻗﻲ دﺳﺖ ﺳﺎز ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺎزﺳﻮز و ﻧﻔﺖ ﺳﻮز ﺑﺪون دودﻛﺶ در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻛﺎﻣﻼً ﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻛﺎﻓﻲ‬
‫ﻫﻮا ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﺑﺎﻳﺪ از رﻳﺨﺘﻦ ﻧﻔﺖ در ﺑﺨﺎريﻫﺎي ﻧﻔﺘﻲ‪ ،‬در ﻫﻨﮕﺎم روﺷﻦ ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-4-2-12‬ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ‬

‫ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ در ﻛﺎرﮔﺎﻫﻬﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺑﺸﻜﻪ و دﻳﮓﻫﺎي ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ در ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺎي ﺧﻮد ﻣﺤﻜﻢ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ در ﺣﻴﻦ ﻛﺎر ﻫﻴﭻ ﺧﻄﺮي ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻓﺮاد ﻧﺸﻮد‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫ب ‪ :‬ﺑﺸﻜﻪ و دﻳﮓﻫﺎي ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ در ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻳﺪ در ﺧﺎرج از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و در ﻓﻀﺎي‬
‫ﺑﺎز ﻗﺮار داده ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻗﺮاردادن آﻧﻬﺎ در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻮارد‬
‫اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و ﻛﺴﺐ اﺟﺎزه از ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در ﻣﻮﻗﻊ ﻛﺎر ﺑﺎ دﻳﮓﻫﺎي ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ وﺳﺎﻳﻞ اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ ﻣﻨﺎﺳﺐ در دﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﺷﻴﻠﻨﮓ ﻣﺸﻌﻞﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﻬﺖ ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ و ﻧﺼﺐ اﻳﺰوﮔﺎم ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲرود ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل آن ﺑﻪ ﻣﺨﺰن و ﻣﺸﻌﻞ ﺑﺎ ﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺤﻜﻢ ﻣﻬﺎر ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﻇﺮوف ﻣﺤﺘﻮي ﻗﻴﺮ داغ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﺎز‬
‫ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻤﻞ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ و ﻛﺎﻓﻲ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﺮم ﻛﺮدن ﻗﻴﺮ‪ ،‬ﭘﺨﺖ‪ ،‬ﺣﻤﻞ و ﭘﺨﺶ آﺳﻔﺎﻟﺖ اﺷﺘﻐﺎل دارﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ دﺳﺘﻜﺶ و‬
‫ﺳﺎﻋﺪﺑﻨﺪ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن آﺳﻔﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻗﻴﺮ داغ ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﮔﺮان از ﻧﺮدﺑﺎن ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪.‬‬
‫چ ‪ :‬ﺑﺮاي ﮔﺮم ﻛﺮدن ﺑﺸﻜﻪ ﻫﺎي ﻣﺤﺘﻮي ﻗﻴﺮ ﺟﺎﻣﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ اﺗﺨﺎذ ﮔﺮدد ﻛﻪ اﺑﺘﺪا ﻗﺴﻤﺖ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ‬
‫ﻗﻴﺮ در ﻇﺮف ذوب ﺷﻮد و از ﺣﺮارت دادن و ﺗﺎﺑﺶ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي زﻳﺮﻳﻦ ﻇﺮف ﻗﻴﺮ در‬
‫اﺑﺘﺪاي ﻛﺎر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ح ‪ :‬ﻫﻨـﮕﺎم ﺣﺮارت دادن ﺑﺸﻜﻪ ﻗﻴﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ درب آن ﻛﺎﻣـﻼً ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻼوه درﭘـﻮش ﻛﺎﻣﻼً ﻣﻨـﺎﺳﺐ و‬
‫ﻣﺤﻔـﻮظ و دﺳﺘﻪداري ﺑﺎﻳﺪ در دﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ درﺻﻮرت آﺗﺶ ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺷﻌﻠﻪ ﻛﺸﻴﺪن ﻗﻴﺮ‬
‫ﺑﺘﻮان ﻓﻮراً ﺑﺎ ﻗﺮار دادن آن‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻔﻪ ﻛﺮدن آﺗﺶ اﻗﺪام ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫خ ‪ :‬ﺳﻄﻞﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص ﺣﻤﻞ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ داغ‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ دﺳﺘﻪ اﺻﻠﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي دﺳﺘﻪ ﻛﻮﭼﻜﻲ‬
‫در ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﻤﻞ ﺗﺨﻠﻴﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫د ‪ :‬ﻛﺎرﮔﺮان ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن ﻛﺎر‪ ،‬ﻣﺠﺎز ﺑﻪ ﭘﺎﻛﺴﺎزي ﻟﺒﺎﺳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ دارﻧﺪ ﺑﺎ ﻣﻮاد‬
‫ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻨﺰﻳﻦ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮارد ﺑﺎﻳﺪ اﺑﺘﺪا ﻟﺒﺎس ﺧﻮد را از ﺗﻦ ﺧﺎرج و‬
‫ﺳﭙﺲ در ﻣﺤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ و ﭘﺎﻛﺴﺎزي آن ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺑﻲﺧﻄﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﻗﺪام ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 5-4-2-12‬دﻳﮓﻫﺎي ﺑﺨﺎر‬
‫ﻛﻠﻴﻪ دﻳﮓﻫﺎي ﺑﺨﺎر و آب ﮔﺮم اﻋﻢ از اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ ﻳﺎ داﺋﻢ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ذﻳﺼﻼح و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ )ﻣﺒﺤﺚ ﭼﻬﺎردﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ دﻳﮓﻫﺎي ﺑﺨﺎر ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ‪ ،‬ﻧﺼﺐ و راه اﻧﺪازي‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪ 6-4-2-12‬ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺎ ﮔﺎز و ﺑﺮق‬

‫در ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺎ ﮔﺎز و ﺑﺮق رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﻮﺷﻜﺎري ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪﻛﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ و اﺑﺰارﻫﺎي اﻧﺪازهﮔﻴﺮي‬
‫ﻓﺸﺎر‪ ،‬ﺷﺪت ﺟﺮﻳﺎن و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﻴﻠﻨﮓﻫﺎي ﮔﺎز و ﻫﻮا ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و ﺗﺠﻬﻴﺰاﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺮﺗﺐ و‬
‫ﺑﺮ اﺳﺎس دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮرد ﺑﺎزرﺳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻛﺎرﮔﺮان ﺟﻮﺷﻜﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر‪ ،‬ﻟﺒﺎس ﻛﺎر ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗﺶ و ﺟﺮﻗﻪ ﺑﺮ ﺗﻦ داﺷﺘﻪ و ﻧﻴﺰ‬
‫ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي از ﺟﻤﻠﻪ ﻛﻔﺶ‪ ،‬ﻋﻴﻨﻚ‪ ،‬ﻧﻘﺎب و دﺳﺘﻜﺶ ﺳﺎقدار ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻨﺪرج در ﻓﺼﻞ ‪ 4-12‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻟﺒﺎس ﻛﺎر ﺟﻮﺷﻜﺎران ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺎري از ﻣﻮاد‬
‫روﻏﻨﻲ‪ ،‬ﻧﻔﺘﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮاق و اﺷﺘﻌﺎل ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در ﻣﻜﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮاق و اﺷﺘﻌﺎل ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬و ﻳﺎ در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻣﻮاد ﻳﺎ‬
‫دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﺎر و ﻳﺎ ﮔﺎزﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻔﺠﺎر اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ اﻣﻜﺎن دور ﻛﺮدن ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮاق و اﺷﺘﻌﺎل از ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري‬
‫ﺣﺮارﺗﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺧﻄﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﻮاد ﺑﺎ ﺻﻔﺤﺎت و ﻣﻮاد‬
‫ﻣﻘـﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ آﺗﺶ ﻣﺤﺼﻮر و ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﺪه و ﺿﻤﻦ ﻓﺮاﻫﻢ آوردن وﺳﺎﻳﻞ اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫و ﻛﺎﻓﻲ‪ ،‬ﻳﻚ ﻓﺮد ﻛﻤﻜﻲ ﻧﻴﺰ در ﻣﺤﻞ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺟﻮﺷﻜﺎري روي ﻓﻠﺰات داراي ﭘﻮﺷﺶ ﻗﻠﻊ‪ ،‬روي و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬ﻻزم‬
‫اﺳﺖ ﺳﺮﻳﻌﺎً دود و ﮔﺎزﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﻪ ﻃﺮق ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻪ ﺧﺎرج از ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‬
‫ﻫﺪاﻳﺖ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﺟﻮﺷﻜﺎران ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻇﺮوف و ﺑﺸﻜﻪﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﻣﺤﺘﻮي ﻣﻮاد ﻧﻔﺘﻲ‪ ،‬روﻏﻨﻲ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﺷﺘﻌﺎل و اﻧﻔﺠﺎر ﺑﻮدهاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه و زﻳﺮ ﭘﺎﻳﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ‬
‫‪ 2-1-7-12‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺸﻜﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر ﻛﻼً ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫چ ‪ :‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﻮﺷﻜﺎري ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ ﺑﺮ روي ﻇﺮوف و ﻣﺨﺎزن ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﺣﺎوي ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﺷﺘﻌﺎل و اﻧﻔﺠﺎر ﺑﻮده و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در آن ﮔﺎزﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و اﻧﻔﺠﺎر اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫داﺧﻞ آن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﺨﺎر ﻳﺎ ﻣﻮاد ﻣﺆﺛﺮ دﻳﮕﺮ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺷﺪه و درﻳﭽﻪﻫﺎي آن ﻛﺎﻣﻼً‬
‫ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺣﺠﻢ آن ﺑﺎ آب ﭘﺮ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫ح ‪ :‬ﻫﻴﭻ ﻧﻮع ﻇﺮف ﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻋﺎري از ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و اﻧﻔﺠﺎر ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﺟﻮﺷﻜﺎري‬
‫ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﻗﺒﻼً ﻣﻨﻔﺬي در آن اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪.‬‬
‫خ ‪ :‬ﺑﺮاي ﻧﺸﺖﻳﺎﺑﻲ ﺷﻴﻠﻨﮓﻫﺎي ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﺟﻮﺷﻜﺎري و اﺗﺼﺎﻻت آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﻒ ﺻﺎﺑﻮن اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬
‫د ‪ :‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻣﺸﻌﻞ ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﺟﻮﺷﻜﺎري‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺮﻳﺎن ﮔﺎز از ﻃﺮﻳﻖ ﺷﻴﺮ و رﮔﻼﺗﻮر ﻗﻄﻊ‬
‫ﮔﺮدد‪ .‬از روشﻫﺎي ﺧﻄﺮﻧﺎك و ﻏﻴﺮ اﻳﻤﻦ از ﻗﺒﻴﻞ ﺧﻢ ﻛﺮدن ﺷﻴﻠﻨﮓ ﺟﻬﺖ اﻧﺴﺪاد آن ﺑﺎﻳﺪ‬
‫اﻛﻴﺪاً ﺧﻮدداري ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ذ ‪ :‬ﺑﺮاي روﺷﻦ ﻛﺮدن ﻣﺸﻌﻞ ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺎﻳﺪ از ﻓﻨﺪك ﻳﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﭘﻴﻠﻮت )ﮔﻴﺮاﻧﻪ( اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬
‫ر ‪ :‬در ﻫﻨﮕﺎم اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺮﻗﻲ در ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻣﺴﺪود و ﻣﺮﻃﻮب‪ ،‬دﺳﺘﮕﺎه ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺎﻳﺪ‬
‫در ﺧﺎرج از ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺴﺘﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫ز ‪ :‬ﺑﺪﻧﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺮﻗﻲ ﺑﺎﻳﺪ داراي اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻮده و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﺎﺑﻞﻫﺎي آن داراي‬
‫روﻛﺶ ﻋﺎﻳﻖ ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﻘﺎوم و ﻓﺎﻗﺪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮردﮔﻲ و زدﮔﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ژ ‪ :‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷـﻜﺎري‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‪ ،‬ﺑﺎزرﺳﻲ و ﭘﺲ از اﻃﻤﻴﻨــﺎن از‬
‫ﻋﺪم وﺟﻮد ﺧﻄﺮ آﺗﺶ ﺳﻮزي در اﺛﺮ ﺟﺮﻗﻪﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري‪ ،‬ﻣﺤﻞ ﺗﺮك ﺷﻮد‪.‬‬
‫س ‪ :‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﻮﺷﻜﺎري ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮ روي ﻇﺮوف و ﻣﺨﺎزن ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﺣﺎوي‬
‫ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻔﺠﺎر و اﺷﺘﻌﺎل ﺑﻮده و ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در آن ﮔﺎزﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و اﻧﻔﺠﺎر اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪،‬‬
‫ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 7-4-2-12‬ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري از ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي ﮔﺎز ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر‬

‫در ﺧﺼﻮص ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري از ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي ﮔﺎز ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺷﻴﺮ ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﺳﺖ و ﺑﺪون اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﻜﺶ و آﭼﺎر ﺑﺎز ﺷﻮد و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم از‬
‫آﭼﺎرﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻮري در ﻓﻀﺎي آزاد ﺧﺎرج از ﺑﻨﺎ ﻗﺮار داده ﺷﻮﻧﺪ‬
‫ﻛﻪ از ﺗﺎﺑﺶ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﻳﺎ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺎﻻ و ﻧﻴﺰ وارد آﻣﺪن ﺿﺮﺑﻪ‪ ،‬ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻫﻴﭻ ارﺗﻔﺎﻋﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺮﺗﺎپ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در ﺿﻤﻦ ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن و ﭘﺎﻳﻴﻦ آوردن‬
‫آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ از ﻛﻼفﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫‪ 2-12‬اﻳﻤﻨﻲ‬
‫ت ‪ :‬ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺤﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻛﺎﻓﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ ﺟﺮﻗﻪ‪ ،‬ﺑﺮاده ﻳﺎ‬
‫ﺷﻌﻠﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺮﺳﺪ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻮاﻧﻊ ﺿﺪ آﺗﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از ﺧﻄﺮ اﺷﺘﻌﺎل و اﻧﻔﺠﺎر ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي ﮔﺎز اﻛﺴﻴﮋن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از آﻟﻮدﮔﻲ ﺷﻴﺮآﻻت‬
‫و اﺗﺼﺎﻻت آن ﺑﻪ روﻏﻦ و ﮔﺮﻳﺲ ﺧﻮداري ﺷﻮد‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي ﮔﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻄﻮر ﻗﺎﺋﻢ و ﻣﻄﻤﺌﻦ در ﺟﺎي ﺧﻮد ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ از اﻓﺘﺎدن اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ آﻧﻬﺎ‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪ .‬ﻛﻼﻫﻚ ﺷﻴﺮﻫﺎي آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺠﺰ در ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫چ ‪ :‬ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي اﻛﺴﻴﮋن ﺑﻪ ﺟﺰ در ﻫﻨﮕﺎم ﺟﻮﺷﻜﺎري ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺪا از ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي‬
‫دﻳﮕﺮ ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ح ‪ :‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎ داراي ﻧﺸﺖ ﮔﺎز ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ از ﻣﺤﻞ ﻛﺎر دور و در ﻓﻀﺎي ﺑﺎز و ﻛﺎﻣﻼً‬
‫دور از ﺷﻌﻠﻪ ﻳﺎ ﺟﺮﻗﻪ ﻳﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺣﺮارت زا‪ ،‬ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﻲ و ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫ﺑﻜﺎر ﺑﺮدن ﺳﻴﻠﻨﺪري ﻛﻪ ﺷﻴﺮ آن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ وﺿﻌﻴﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺧﻮدداري ﺷﻮد‪.‬‬
‫خ ‪ :‬ﻛﻼﻫﻚ ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎ ﺟﺰ در ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ روي ﺷﻴﺮ ﺳﻴﻠﻨﺪر ﻗﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫د ‪ :‬ﺷﻴﻠﻨﮓﻫﺎي ﮔﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﺪون ﺗﺮك ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﻮاره ﺟﻬﺖ اﺗﺼﺎل ﺷﻴﻠﻨﮓ ﺑﻪ ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎ از‬
‫ﺑﺴﺖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و از ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﺳﻴﻢ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺑﺴﺖ ﺧﻮداري ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ذ ‪ :‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﮔﺮم ﻛﺮدن ﺷﻴﺮ ﺳﻴﻠﻨﺪر اﺳﺘﻴﻠﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ آب ﮔﺮم اﻧﺠﺎم‬
‫ﺷﻮد و ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﺷﻌﻠﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 8-4-2-12‬ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻴﺮوي ﺑﺮق‬

‫در ﺧﺼﻮص ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻴﺮوي ﺑﺮق رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺮﻳﻢ ﺧﻄﻮط ﺑﺮق ﻋﺒﻮري از ﻣﺠﺎور ﻣﻠﻚ را ﻣﻮرد‬
‫ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮارداده و ﭘﺲ از ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲﻫﺎي ﻻزم ﺟﻬﺖ اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻛﺴﺐ ﻧﻈﺮ‬
‫ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ‪ ،‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را ﺷﺮوع ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ ﻫﺎديﻫﺎ‪ ،‬ﺧﻄﻮط و ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﺑﺮﻗﻲ در ﻣﺤﻮﻃﻪ و ﺣﺮﻳﻢ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻗﺪار ﻓﺮض‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﺧﻼف آن ﺛﺎﺑﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺧﻄﺮ ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ و ﻛﺎﻫﺶ آﺛﺎر زﻳﺎن آور ﻣﻴﺪانﻫﺎي اﻟﻜﺘﺮوﻣﻐﻨﺎﻃﻴﺴﻲ ﻧﺎﺷﻲ‬
‫از ﺧﻄﻮط ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻗﻮي‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﺮﻳﻢ ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ ﻧﻴﺮوي ﺑﺮق در‬
‫ﻛﻠﻴﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻧﻴﺰ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﺤﻞ اﺣﺪاث ﺑﻨﺎ و ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت‪ ،‬رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ت ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ و داﺋﻢ و ﻧﺼﺐ ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮﻗﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات‬
‫ﻣﺒﺤﺚ" ﻃﺮح و اﺟﺮاي ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﺑﺮﻗﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﺳﻴﺰدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن("‬
‫و آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ" ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ‬
‫ث ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺣﻔﺎري‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد وﺟﻮد ﻛﺎﺑﻞﻫﺎي زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ اﻧﺘﻘﺎل و ﺗﻮزﻳﻊ‬
‫ﻧﻴﺮوي ﺑﺮق در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت‪ ،‬ﺑﺮرﺳﻲ ﻻزم ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه و ﺿﻤﻦ اﺳﺘﻌﻼم از ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ‪،‬‬
‫ﺣﺮﻳﻢﻫﺎي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ رﻋﺎﻳﺖ و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم اﻗﺪاﻣﺎت اﺣﺘﻴﺎﻃﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻗﻄﻊ ﺟﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﻗﺖ‬
‫ﻳﺎ داﺋﻢ ﻣﺴﻴﺮ‪ ،‬ﺣﻔﺎﻇﺖ و اﻳﺰوﻟﻪ ﻛﺮدن اﻳﻦ ﺧﻄﻮط ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮاﺟﻊ ﻣﺬﻛﻮر اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﺠﺎورت ﺧﻄﻮط ﻫﻮاﻳﻲ ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﺿﻌﻴﻒ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ و ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ اﻃﻼع داده ﺷﻮد ﺗﺎ اﻗﺪاﻣﺎت اﺣﺘﻴﺎﻃﻲ ﻻزم از ﻗﺒﻴﻞ ﻗﻄﻊ ﺟﺮﻳﺎن‪،‬‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻮﻗﺖ ﻳﺎ داﺋﻢ ﻣﺴﻴﺮ ﻳﺎ روﻛﺶ ﻛﺮدن ﺧﻄﻮط ﻣﺠﺎور ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ﭘﻠﻲ اﺗﻴﻠﻦ ﻳﺎ‬
‫ﺷﻴﻠﻨﮓﻫﺎي ﻻﺳﺘﻴﻜﻲ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 9-4-2-12‬وﺳﺎﺋﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ‬

‫در اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺳﻄﻞﻫﺎي آب و ﻣﺎﺳﻪ و ﻛﭙﺴﻮلﻫﺎي ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﻨﺪه )ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﺣﺮﻳﻖ( و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲروﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻋﻼﺋﻢ و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره در ﻣﻌﺮض دﻳﺪ و دﺳﺘﺮس‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﺼﺐ و آﻣﺎده اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺷﻴﺮﻫﺎي آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺨﺸﻲ از ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت داﺋﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﺑﺎ ﻧﻈﺎرت ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺼﻼح ﻧﺼﺐ و آﻣﺎده ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﻳﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺷﻴﺮﻫﺎ ﺗﺎ ﺧﻴﺎﺑﺎن ﻣﺸﺨﺺ و در ﺷﻌﺎع ‪ 2‬ﻣﺘﺮي از‬
‫ﺷﻴﺮﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ )ﺷﻴﺮ آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ( ﻳﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ آﻧﻬﺎ و ﺧﻴﺎﺑﺎن‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻳﺎ‬
‫ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫‪ 3-12‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر‪ ،‬ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‪ ،‬ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و رﻓﺎﻫﻲ‬
‫‪ 1-3-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ارزﻳﺎﺑﻲ رﻳﺴﻚﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر ﺷﺎﻣﻞ ﻛﻠﻴﺔ ﺧﻄﺮات و ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎن‬
‫آور ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻗﺪام ﻧﻤﻮده و ﺑﺮاﺳﺎس اوﻟﻮﻳﺖﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪه از ﻓﺮاﻳﻨﺪ ارزﻳﺎﺑﻲ‬
‫رﻳﺴﻚ ﻣﺮﺑﻮط‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﺧﻮد را در ﺧﺼﻮص ﻛﻨﺘﺮل ﺧﻄﺮات و ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎن آور ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر ﺑﻪ ﻣﻮرد‬
‫اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ‪ ،‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺧﻄﺮات و ارزﻳﺎﺑﻲ و ﻛﻨﺘﺮل آﻧﻬﺎ را ﻣﺴﺘﻨﺪ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ اوﻟﻮﻳﺖ اﻗﺪاﻣﺎت ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ را ﺑﺮ اﻧﺠﺎم اﻗﺪاﻣﺎت ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ در ﻣﺒﺪأ اﻳﺠﺎد ﺧﻄﺮات‬
‫و ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎن آور در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻗﺮار دﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-1-3-12‬ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر از ﻗﺒﻴﻞ ﻇﺮوف ﺣﺎوي ﺣﻼلﻫﺎ‪،‬‬
‫ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و اﺣﺘﺮاق‪ ،‬اﺳﻴﺪﻫﺎ‪ ،‬ﻓﻠﻮﺋﻮر و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺑﻮده و‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻣﺼﺮف روزاﻧﻪ ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪ .‬ﻧﮕﻬﺪاري ﺣﺠﻢﻫﺎي ﺑﻴﺶ از ﻧﻴﺎز روزاﻧﻪ در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر‬
‫ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ و ﺑﺎﻳﺪ در اﻧﺒﺎر ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﺗﺤﺖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﻧﺒﺎرداري ﻣﻮاد‬
‫ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-1-3-12‬ﻣﻮاد و ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺑﺮﮔﻪ‬
‫اﻃﻼﻋﺎت اﻳﻤﻨﻲ ﻣﻮاد ﺑﺎﺷﺪ و ﻳﻚ ﻧﺴﺨﻪ از آن در داﺧﻞ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 5-1-3-12‬در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺎ ﮔﭻ‪ ،‬ﺳﻴﻤﺎن ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد‬
‫آﻟﻮده ﻛﻨﻨﺪه ﺗﻤﺎس ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﺑﺎر ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺷﻴﻔﺖ ﻛﺎري ﺷﻴﺮ داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫‪ 6-1-3-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﺷﺎﻏﻠﻴﻦ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي ﻛﺎرت ﺳﻼﻣﺖ ﺷﻐﻠﻲ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﻮده‪ ،‬و‬
‫اﺳﺘﻌﺪاد ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ و رواﻧﻲ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻛﺎرﻫﺎي ارﺟﺎع ﺷﺪه را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-1-3-12‬در ﺻﻮرﺗﻴﻜﻪ ﻣﻴﺰان آﻻﻳﻨﺪهﻫﺎ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر و ﻳﺎ اﻃﺮاف از ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻣﺠﺎز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻣﻜﻠﻒ ﺑﻪ ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﺗﻤﻬﻴﺪات ﻻزم ﺑﺮاي ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻴﺰان آﻻﻳﻨﺪهﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻧﺤﻮي اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا و ﻳﺎ آﻟﻮدﮔﻲ ﺻﻮﺗﻲ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد راﻳﺞ ﻛﺸﻮر ﻧﮕﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻋﺚ آﺳﻴﺐ ﺑﻪ درﺧﺘﺎن داﺧﻞ و ﻣﺠﺎور ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و آﻟﻮدﮔﻲ آب و ﺧﺎك ﻧﺸﻮد‪.‬‬
‫‪ 9-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻛﻨﺘﺮﻟﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ را ﺟﻬﺖ ﻛﺎﻫﺶ آﻻﻳﻨﺪهﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﺘﺮ از‬
‫ﺣﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺷﻐﻠﻲ ﺑﻪ ﺷﺮح زﻳﺮ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آورد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺣﺬف ﺧﻄﺮ‬
‫ب ‪ :‬ﺟﺪاﺳﺎزي ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺧﻄﺮﻧﺎك‬
‫پ ‪ :‬ﻧﺼﺐ ﺣﻔﺎظﻫﺎ و ﻛﻨﺘﺮلﻫﺎي ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻮﺿﻌﻲ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﻣﺤﺪود ﺳﺎزي ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎر ﺷﺎﻏﻠﻴﻦ و اﻓﺮاد در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺪت زﻣﺎن ﻣﻮاﺟﻬﻪ‬
‫و ﻧﻴﺰ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ اﻓﺮاد‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﺗﻬﻴﻪ و اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر‪.‬‬
‫‪ 10-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺟﺮاﻳﻲ در وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺤﺮاﻧﻲ و ﺧﻄﺮﻧﺎك را ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻛﺎر‪،‬‬
‫ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻄﻲ و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﭘﺮوژه ﺗﺪوﻳﻦ ﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ در ﺟﻬﺖ واﻛﻨﺶ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ اﺿﻄﺮاري ﺑﻪ‬
‫اﺟﺮا ﺑﮕﺬارد‪.‬‬
‫‪ 11-1-3-12‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ ﺳﻼﻣﺖ و ﺗﺎﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬ﻋﺎﺑﺮان و ﻣﺠﺎورﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم ﺟﻬﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮﻣﺎ و ﺣﺮارت زﻳﺎد‪ ،‬رﻃﻮﺑﺖ و ﺑﺨﺎر داغ‪ ،‬ﺳﺮ و ﺻﺪا و ارﺗﻌﺎش‪ ،‬ﮔﺮد‬
‫و ﻏﺒﺎر‪ ،‬دود و ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮاﻣﻞ آﻟﻮده ﻛﻨﻨﺪه ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و اﻃﺮاف آن را ﺑﻌﻤﻞ آورد‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫‪ 12-1-3-12‬ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ و ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺳﻼﻣﺘﻲ ﻛﺎرﮔﺮان در اﺛﺮ ﺳﺮﻣﺎ زدﮔﻲ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮارض ﻧﺎﺷﻲ از‬
‫ﺳﺮﻣﺎ‪ ،‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﻬﻴﺪات ﻻزم را ﺑﻌﻤﻞ آورد‪.‬‬
‫‪ 13-1-3-12‬رﻫﺎ ﺳﺎزي ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺨﺎﻟﻪ‪ ،‬ﻓﺎﺿﻼب و ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎي ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه از ﻓﺮاﻳﻨﺪﻫﺎي ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ .‬دﻓﻊ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮاد و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن "ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ‬
‫ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ" اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد‪.‬‬
‫‪ 14-1-3-12‬ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ دﺳﺘﻲ و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﺑﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺣﻤﻞ دﺳﺘﻲ ﺑﺎر"‬
‫ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ و آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺣﻤﻞ دﺳﺘﻲ ﺑﺎر" ﻣﺼﻮب وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪،‬‬
‫درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 15-1-3-12‬در ﺣﻴﻦ اﺟﺮاي ﻛﺎر اﻋﻤﺎﻟﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺧﻮردن‪ ،‬آﺷﺎﻣﻴﺪن و اﺳﺘﻌﻤﺎل دﺧﺎﻧﻴﺎت ﻣﻤﻨﻮع‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻘﺘﻀﻲ ﺑﻪ اﻃﻼع ﺷﺎﻏﻠﻴﻦ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫رﺳﻴﺪه و از آن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 16-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺎﻳﺪ در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺑﻌﺪ ﻛﺎرﮔﺮي ﺑﻴﺶ از ‪ 200‬ﻧﻔﺮ ﺷﺎﻏﻞ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻬﺪاﺷﺖ اﻗﺪام ﻧﻤﻮده‪ ،‬و اﻣﻜﺎﻧﺎت ﻻزم ﺟﻬﺖ اراﺋﻪ ﻛﻤﻚﻫﺎي اوﻟﻴﻪ و ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‬
‫ﻛﺎر را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 17-1-3-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ آﺧﺮﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﻛﺎر‪ ،‬اﻳﻤﻨﻲ‪،‬‬
‫ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﻣﺮﺑﻮط را از ﻣﺮاﻛﺰ ذﻳﺮﺑﻂ اﺧﺬ و ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد در ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺟﺮا ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در دﺳﺘﺮس‬
‫و روﻳﺖ ﻫﻤﮕﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 18-1-3-12‬در ﻫﺮ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ‪ ،‬ﻧﻮع ﻛﺎر‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬زﻣﺎن و ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎر‪،‬‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ" وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺴﻬﻴﻼت‬
‫رﻓﺎﻫﻲ و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﻻزم ﺗﺄﻣﻴﻦ و در دﺳﺘﺮس ﻛﺎرﮔﺮان ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪23‬‬
‫‪ 2-3-12‬آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ‬
‫‪ 1-2-3-12‬در ﺗﻤﺎم ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ ﺳﺎﻟﻢ‪ ،‬ﮔﻮارا و ﻛﺎﻓﻲ در‬
‫اﺧﺘﻴﺎر ﻛﺎرﮔﺮان ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﮔﺮﻣﺎي زﻳﺎد ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻣﺪﻳﺪي ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻗﺮصﻫﺎي ﻧﻤﻚ ﻃﻌﺎم داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-2-3-12‬آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪه ﺗﻬﻴﻪ ﺷﻮد و ﻛﻠﻴﻪ ﻧﻜﺎت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ از‬
‫ﻧﻈﺮ ﺳﺎﻟﻢ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﻣﺨﺎزن و ﻇﺮوف ﻧﮕﻬﺪاري آب رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 3-2-3-12‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ درﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺮاي ﻣﺼﺎرف ﻏﻴﺮ آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ‪ ،‬آب ذﺧﻴﺮه و ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ روي ﻣﺨﺎزن و ﺷﻴﺮﻫﺎي ﺑﺮداﺷﺖ ﺗﺎﺑﻠﻮي »ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﺮب« ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-3-12‬ﺳﺮوﻳﺲﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‬
‫‪ 1-3-3-12‬در ﻫﺮ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ‪ 25‬ﻧﻔﺮ ﻛﺎرﮔﺮ‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﺗﻮاﻟﺖ و روﺷﻮﻳﻲ‬
‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و ﻣﺤﺼﻮر‪ ،‬ﺑﺎ آب و وﺳﺎﻳﻞ ﻛﺎﻓﻲ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺳﺎﺧﺘﻪ و آﻣﺎده ﺷﻮد‪ .‬در ﻫﺮ ﺣﺎل در ﻫﺮﻛﺎرﮔﺎه‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺣﺪاث ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﺗﻮاﻟﺖ و روﺷﻮﻳﻲ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 4-3-12‬ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻟﺒﺎس )رﺧﺘﻜﻦ(‬

‫‪ 1-4-3-12‬در ﻫﺮ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻓﻀﺎي ﻛﺎرﮔﺎه ﻣﺤﻠﻲ ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه و ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻌﻮﻳﺾ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻟﺒﺎس ﻛﺎرﮔﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 5-3-12‬ﻏﺬا ﺧﻮري‪ ،‬ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﺎرﮔﺮان‬

‫‪ 1-5-3-12‬در ﻫﺮ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﻞﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﻏﺬا ﺧﻮري و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ و ﻣﺠﺰا ﺑﺮاي اﻗﺎﻣﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻣﻮﻗﺖ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ دوري ﻣﺤﻞ ﻛﺎر از ﻣﺤﻞ ﺳﻜﻮﻧﺖ‬
‫آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻳﺎ درﺧﻮاﺳﺖ ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻳﺎ ﺣﺴﺐ وﻇﻴﻔﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﻗﺎﻣﺖ در ﻛﺎرﮔـﺎه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ و اﻣﻜﺎﻧﺎت‬
‫ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫‪ 6-3-12‬ﻧﻮر و روﺷﻨﺎﻳﻲ‬
‫‪ 1-6-3-12‬در ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻮر و روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﻳﺎ ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ ﻛﺎﻓﻲ و‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ و درﺻﻮرت ﻟﺰوم وﺳﻴﻠﻪ روﺷﻨﺎﻳﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ‪ ،‬در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر‪ ،‬ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور‪ ،‬ﺳﺮوﻳﺲﻫﺎي‬
‫ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‪ ،‬رﺧﺘﻜﻦ‪ ،‬ﻏﺬاﺧﻮري‪ ،‬اﻗﺎﻣﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﺎرﮔﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 7-3-12‬ﺗﻬﻮﻳﻪ‬
‫‪ 1-7-3-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر‪ ،‬رﺧﺘﻜﻦ‪ ،‬ﺳﺮوﻳﺲﻫﺎي ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ‪ ،‬اﻗﺎﻣﺖ‪ ،‬اﺳﺘـﺮاﺣﺖ و ﻏﺬا ﺧﻮري‬
‫ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻳﺎ ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﻛﻪ ﻫﻮاي ﻛﺎﻓﻲ و ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮاي ﻣﺤﻞﻫﺎي‬
‫ﻓﻮق ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 8-3-12‬ﻛﻤﻚﻫﺎي اوﻟﻴﻪ‬
‫‪ 1-8-3-12‬درﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻛﺎر و ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد ﻛﺎرﮔﺮان‪،‬‬
‫وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻤﻚﻫﺎي اوﻟﻴﻪ ﻓﺮاﻫﻢ و آﻣﻮزش اﻓﺮاد در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ‪ ،‬ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻤﻬﻴﺪات ﻻزم‬
‫ﺑﺮاي ارﺗﺒﺎط ﻓﻮري ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎي اﻣﺪاد و ﻧﺠﺎت و اﻧﺘﻘﺎل اﺿﻄﺮاري ﻛﺎرﮔﺮان آﺳﻴﺐ دﻳﺪه ﻳﺎ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ‬
‫ﻛﻪ دﭼﺎر ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎي ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺮاﻛﺰ ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-8-3-12‬ﺟﻌﺒﻪ ﻛﻤﻚﻫﺎي اوﻟﻴﻪ ﺑﺎﻳﺪ داراي وﺳﺎﻳﻞ ﺿﺮوري اﻋﻼم ﺷﺪه از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻌﺒﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه ﺗﻬﻴﻪ و در ﺟﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺼﺐ و از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ آﻟﻮدﮔﻲ و ﮔﺮدوﻏﺒﺎر‬
‫دورﻧﮕﻪ داﺷﺘﻪ ﺷﻮد و ﻫﻤﻴﺸﻪ در دﺳﺘﺮس ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-8-3-12‬درﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎس ﻓﻮري ﺑﺎ ﻣﺮاﻛﺰ‬
‫اورژاﻧﺲ و آﺗﺶ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﻓﺮاﻫﻢ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪25‬‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫‪ 4-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي‬
‫‪ 1-4-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-4-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي وﺳﺎﻳﻠﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻼه اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻣﺎﺳﻚ ﺗﻨﻔﺴﻲ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻲ‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ و ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺣﺬف ﺗﻤﺎس ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎن آور و ﻳﺎ‬
‫ﻣﺨﺎﻃﺮه آﻣﻴﺰ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬اﻓﺮاد ﺧﻮﻳﺶ ﻓﺮﻣﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ و ﻳﺎ ﺑﻪ دﻟﻴﻠﻲ وارد ﻛﺎرﮔﺎه ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎن آور ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‪ ،‬آﻧﻬﺎ را ﻣﻮرد‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار دﻫﻨﺪ‪ .‬ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎ ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ را ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر اﻓﺮاد ﻣﺬﻛﻮر ﻗﺮاردﻫﺪ و ﺑﺮ‬
‫ﻛﺎرﺑﺮد آﻧﻬﺎ ﻧﻈﺎرت ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-1-4-12‬ﻛﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﻮاد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده و‬
‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﻲ ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﻠﻲ اﻳﺮان ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪارﻫﺎي ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل وزارت‬
‫ﺗﻌﺎون‪ ،‬ﻛﺎر و رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻳﺎ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻣﻮرد وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-1-4-12‬ﻛﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح‬
‫ﺑﺎزرﺳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺪه و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻳﺎ ﺗﻌﻮﻳﺾ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻮاره ﺑﺮاي ﺗﺄﻣﻴﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎرﮔﺮان‬
‫آﻣﺎده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-1-4-12‬ﻛﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﻛﻪ ﻗﺒﻼً ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻧﮕﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ در‬
‫اﺧﺘﻴﺎر ﻛﺎرﮔﺮان ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح ﻛﻨﺘﺮل و اﺟﺎزه اﺳﺘﻔﺎده از آﻧﻬﺎ داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪27‬‬
‫‪ 5-1-4-12‬در ﺗﻬﻴﻪ و ﻛﺎرﺑﺮد وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻨﺪرج در آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ‬
‫"وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ اﻧﻔﺮادي" و آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎر در ارﺗﻔﺎع" ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ‪،‬‬
‫ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-4-12‬ﻛﻼه اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪ 1-2-4-12‬در ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺎﻫﻬﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ در آﻧﻬﺎ اﺣﺘﻤﺎل وارد آﻣﺪن ﺻﺪﻣﺎﺗﻲ ﺑﻪ ﺳﺮ اﻓﺮاد در‬
‫اﺛﺮ ﺳﻘﻮط ﻓﺮد از ارﺗﻔﺎع ﻳﺎ ﺳﻘﻮط وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻳﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫ﻛﻼه اﻳﻤﻨﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-4-12‬ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن و ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر‬

‫‪ 1-3-4-12‬ﺑﺮاي ﻛﺎرﻫﺎﻳﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎري‪ ،‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ و ﻳﺎ ﻫﺮ ﻧﻮع ﻛﺎر دﻳﮕﺮ در ارﺗﻔﺎع ﻛﻪ اﻣﻜﺎن‬
‫ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺳﺎزهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط ﻛﺎرﮔﺮان وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ وﺳﺎﻳﻞ و‬
‫ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﻛﺎر در ارﺗﻔﺎع از ﻗﺒﻴﻞ ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن‪ ،‬ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر )ﻃﻨﺎب ﺗﻜﻴﻪ‬
‫ﮔﺎﻫﻲ( و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﻨﻨﺪه از ﻧﻮع اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-3-4-12‬ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﺑﺎر اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي ﻛﺎر در ارﺗﻔﺎع‪ ،‬ﻛﻠﻴﻪ‬
‫ﻗﺴﻤﺖﻫﺎ و اﺟﺰاء آن ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻦ ﺧﻮردﮔﻲ‪ ،‬ﭘﺎرﮔﻲ‪ ،‬ﺑﺮﻳﺪﮔﻲ و ﻳﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻋﻴﺐ و ﻧﻘﺺ دﻳﮕﺮ‬
‫ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ و ﻛﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 3-3-4-12‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﻋﻤﻖ ﭼﺎه ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن و ﻃﻨﺎب‬
‫ﻣﻬﺎر )ﻃﻨﺎب ﻧﺠﺎت( ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻧﺘﻬﺎي آزاد ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺎﻻي ﭼﺎه در ﻧﻘﻄﻪ ﺛﺎﺑﺘﻲ ﻣﺤﻜﻢ ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ اﺣﺴﺎس ﺧﻄﺮ‪ ،‬اﻣﻜﺎن ﺑﺎﻻ ﻛﺸﻴﺪن و ﻧﺠﺎت ﻛﺎرﮔﺮ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-4-12‬ﻋﻴﻨﻚ اﻳﻤﻨﻲ و ﺳﭙﺮ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺻﻮرت‬

‫‪ 1-4-4-12‬ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﺟﻮﺷﻜﺎري‪ ،‬ﺑﺮﺷﻜﺎري‪ ،‬آﻫﻨﮕﺮي‪ ،‬ﻣﺎﺳﻪ ﭘﺎﺷﻲ )ﺳﻨﺪ ﺑﻼﺳﺖ(‪ ،‬ﺑﺘﻦ ﭘﺎﺷﻲ )ﺷﺎﺗﻜﺮﻳﺖ(‬
‫و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻛﻪ ﻧﻮع ﻛﺎر ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﺧﻄﺮﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮاي ﺳﺮ و ﺻﻮرت و ﭼﺸﻢ ﻛﺎرﮔﺮان ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻴﻨﻚ‬
‫‪28‬‬
‫اﻳﻤﻨﻲ و ﺳﭙﺮﻣﺤﺎﻓﻆ ﺻﻮرت اﺳﺘﺎﻧﺪارد‪ ،‬ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر و ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن‬
‫ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-4-4-12‬ﺑﺮاي ﻛﺎرﮔﺮان ﻣﺎﺳﻪ ﭘﺎش و ﺑﺘﻦ ﭘﺎش و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻮارد ﻓﻮق ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮﭘﻮش و‬
‫ﺳﺮﺑﻨﺪ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-4-4-12‬در ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي ﻛﺎري ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل وﺟﻮد ﺗﺎﺑﺶﻫﺎي ﻧﻮري )ﻓﺮاﺑﻨﻔﺶ‪ ،‬ﻣﺎدون ﻗﺮﻣﺰ(‪،‬‬
‫ﮔﺮدوﻏﺒﺎر‪ ،‬ﮔﺎزﻫﺎ و ﺑﺨﺎرات ﻣﻀﺮ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از ﻋﻮارض ﭼﺸﻤﻲ‪ ،‬ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ و‬
‫ﺳﻮزش ﭼﺸﻢ‪ ،‬ﻋﻴﻨﻚﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر ﻛﺎرﮔﺮان ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 5-4-12‬ﻣﺎﺳﻚ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬

‫‪ 1-5-4-12‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از اﻧﺘﺸﺎر ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر‪ ،‬ﮔﺎزﻫﺎ و ﺑﺨﺎرﻫﺎي ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ زﻳﺎن آور و ﻳﺎ‬
‫ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﺤﻴﻂ آﻟﻮده ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻣﺰﺑﻮر‪ ،‬از ﻟﺤﺎظ ﻓﻨﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺎﺳﻚ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد‪،‬‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر‪ ،‬ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺤﻴﻂ و ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط‪ ،‬ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر ﻛﺎرﮔﺮان ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-5-4-12‬ﻣﺎﺳﻚ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ در اﺧﺘﻴﺎر ﻓﺮد دﻳﮕﺮي‬
‫ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ آب ﻧﻴﻢ ﮔﺮم و ﺻﺎﺑﻮن ﺷﺴﺘﻪ و ﻛﺎﻣﻼً ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 3-5-4-12‬ﻣﺎﺳﻚﻫﺎي ﺗﻨﻔﺴﻲ را در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻔﻈﻪﻫﺎي در‬

‫ﺑﺴﺘﻪ ﻧﮕﻬﺪاري ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫‪ 6-4-12‬ﻛﻔﺶ و ﭘﻮﺗﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‬

‫‪ 1-6-4-12‬ﺑﺮاي ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر‪ ،‬ﭘﺎﻫﺎﻳﺸﺎن در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﺟﺴﺎم داغ و‬
‫ﺑﺮﻧﺪه و ﻳﺎ ﺳﻘﻮط اﺟﺴﺎم ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻔﺶ و ﭘﻮﺗﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر و‬
‫ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺮق‬
‫ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻔﺶ اﻳﻤﻨﻲ ﻣﺨﺼﻮص ﻋﺎﻳﻖ اﻟﻜﺘﺮﻳﺴﻴﺘﻪ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫‪ 2-6-4-12‬ﻛﻔﺶﻫﺎ و ﭘﻮﺗﻴﻦﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﻮﺷﻴﺪن و درآوردن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻨﺪ آﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻲ ﺑﺎز و ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 7-4-12‬ﭼﻜﻤﻪ و ﻧﻴﻢ ﭼﻜﻤﻪ ﻻﺳﺘﻴﻜﻲ‬

‫‪ 1-7-4-12‬در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﺘﻦ رﻳﺰي و در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﻛﺎر ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻟﺰاﻣﺎً در آب اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﭘﺎي ﻛﺎرﮔﺮان در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺘﻦ‪ ،‬رﻃﻮﺑﺖ‪ ،‬آب‪ ،‬ﮔﻞ و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﻧﻮع ﻛﺎر‪،‬‬
‫ﭼﻜﻤﻪ ﻳﺎ ﻧﻴﻢ ﭼﻜﻤﻪ ﻻﺳﺘﻴﻜﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 8-4-12‬دﺳﺘﻜﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪ 1-8-4-12‬ﺑﺮاي ﺣﻔـﺎﻇﺖ دﺳﺖ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺷﻴﺎء داغ‪ ،‬ﺗﻴﺰ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺪه و ﺧﺸﻦ و ﻳﺎ ﻣﻮاد ﺧﻮرﻧﺪه و‬
‫ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻛﻨﻨﺪه ﭘﻮﺳﺖ ﺳﺮ و ﻛﺎر دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﻜﺶﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد و ﺳﺎﻗﻪ دار‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ‬
‫ﻧﻮع ﻛﺎر و ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن ﻗﺮارداده ﺷﻮد‪ .‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎه ﻣﺘﻪ ﺑﺮﻗﻲ و‬
‫ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ ﻗﻄﻌﺎت ﮔﺮدﻧﺪه آﻧﻬﺎ اﺣﺘﻤﺎل درﮔﻴﺮي ﺑﺎ دﺳﺘﻜﺶ آﻧﺎن را دارد ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ‬
‫از ﻫﻴﭻ ﻧﻮع دﺳﺘﻜﺸﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-8-4-12‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﻆ ﺟﺎن ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﺮق ﻛﺎر ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ‬
‫ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﻜﺶ ﻋﺎﻳﻖ اﻟﻜﺘﺮﻳﺴﺘﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 9-4-12‬ﻟﺒﺎس ﻛﺎر‬
‫‪ 1-9-4-12‬در ﺗﻤﺎم ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﺎر‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﻛﺎر‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر و ﺧﻄﺮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﺎ آن‬
‫ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ‪ ،‬در اﺧﺘﻴﺎر وي ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻟﺒﺎس ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻮري ﺗﻬﻴﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز‬
‫ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﺸﻮد وﻛﺎرﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺎ آن ﺑﻪ راﺣﺘﻲ وﻇﺎﻳﻒ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎﻳﻲ از ﻟﺒﺎس‬
‫ﻛﺎر ﻛﻪ در ﺗﻤﺎس ﺑﺎ ﺑﺪن ﻛﺎرﮔﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎﻗﺪ زﺑﺮي‪ ،‬ﻟﺒﻪﻫﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ از ﺗﺤﺮﻳﻚ‬
‫ﭘﻮﺳﺖ و ﻳﺎ ﻋﻮارض دﻳﮕﺮ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻌﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-9-4-12‬ﻟﺒﺎس ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺑﺪن ﻛﺎرﮔﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻮده و ﻫﻴﭻ ﻗﺴﻤﺖ آن آزاد‬
‫ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬ﺟﻴﺐﻫﺎي آن ﻛﻮﭼﻚ و ﺗﻌﺪاد آﻧﻬﺎ ﻛﻢ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺷﻠﻮار آن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪون دوﺑﻞ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪30‬‬
‫‪ 3-9-4-12‬ﺑﺮاي ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ آن ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮان در ﻣﻌﺮض ﭘﺮﺗﺎب ﺟﺮﻗﻪ و ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ‬

‫ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﻛﺎر ﻣﻘﺎوم در ﺑﺮاﺑﺮ ﺟﺮﻗﻪ و آﺗﺶ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 4-9-4-12‬ﺑﺮاي ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﻫﻮاي ﺑﺎراﻧﻲ و ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺮﻃﻮب ﻳﺎ ﺳﺮد ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻟﺒﺎس ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر و ﻣﺤﻴﻂ ﺗﻬﻴﻪ و ﺗﺤﻮﻳﻞ آﻧﻬﺎ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 10-4-12‬ﮔﻮﺷﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪ 1-10-4-12‬ﻫﺮﮔﺎه در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر‪ ،‬ﻛﺎرﮔﺮان در ﻣﻌﺮض ﺻﺪاﻫﺎي ﺷﺪﻳﺪ و ﻣﺪاوم ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻮﺷﻲ‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-10-4-12‬ﺣﻔﺎظ ﮔﻮش ﺑﺎﻳﺪ ﻫﻤﻪ روزه ﺗﻤﻴﺰ ﺷﻮد ﻣﮕﺮ اﻧﻮاع ﻳﻜﺒﺎر ﻣﺼﺮف آن ﻛﻪ ﺑﻌﺪ از اﺳﺘﻔﺎده‪،‬‬
‫دور اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎ ﮔﻮﺷﻲﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك ﻗﺒﻞ از اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎﻳﺪ ﺿﺪﻋﻔﻮﻧﻲ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-10-4-12‬در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﻠﺪ ﻣﺨﺼﻮﺻﻲ‬
‫ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد ﺗﺎ در اﺛﺮ ﺗﻤﺎس ﺑﺎ روﻏﻦ و ﭼﺮﺑﻲ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد دﭼﺎر آﻟﻮدﮔﻲ و ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ ﻧﮕﺮدد‪.‬‬
‫‪ 11-4-12‬ﺟﻠﻴﻘﻪ ﻧﺠﺎت‬
‫‪ 1-11-4-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﻛﺎر ﺑﺮ ﻓﺮاز و ﻳﺎ ﻧﺰدﻳﻜﻲ آب و ﻣﻮﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ ﻏﺮق ﺷﺪن وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺟﻠﻴﻘﻪ ﻧﺠﺎت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر ﻛﺎرﮔﺮان ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 12-4-12‬ﮔﺘﺮ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪ 1-12-4-12‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﭘﺎﻳﻴﻨﻲ ﺳﺎق ﭘﺎي ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﻣﻌﺮض ﭘﺎﺷﺶ ﻓﻠﺰات‬
‫ﻣﺬاب ﻳﺎ ﺟﺮﻗﻪﻫﺎي ﺟﻮﺷﻜﺎري ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﻗﺮار دارﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﺘﺮ ﺣﺎﻓﻈﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻬﻴﻪ و در اﺧﺘﻴﺎر آﻧﻬﺎ‬
‫ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪31‬‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫‪ 5-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪ 1-5-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-5-12‬در ﻃﺮاﺣﻲ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺳﺎﻳﻞ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ‬
‫و ﻳﺎ ﺑﺎرﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از اﺛﺮات ﻣﺤﻴﻄﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻔﺎد ﻣﺒﺤﺚ "ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫)ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-5-12‬ﺟﺎن ﭘﻨﺎه و ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 1-2-5-12‬ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﺣﻔﺎﻇﻲ اﺳﺖ ﻗﺎﺋﻢ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد در ﻣﻮارد‬
‫ﻣﻨﺪرج در ﺑﻨﺪ ‪ 1-3-2-12‬ﻛﻪ ارﺗﻔﺎع ﺳﻘﻮط ﺑﻴﺶ از ‪ 120‬ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-2-5-12‬ارﺗﻔﺎع ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ از ﻛﻒ ﻃﺒﻘﻪ ﻳﺎ ﺳﻜﻮي ﻛﺎر ﻧﺒﺎﻳﺪ از ‪ 0/9‬ﻣﺘﺮ ﻛﻤﺘﺮ و از‬
‫‪ 1/10‬ﻣﺘﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ارﺗﻔﺎع ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ راه ﭘﻠﻪ و ﺳﻄﻮح ﺷﻴﺒﺪار ﻧﺒﺎﻳﺪ از ‪0/75‬‬
‫ﻣﺘﺮ ﻛﻤﺘﺮ و از ‪ 0/85‬ﻣﺘﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-2-5-12‬ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﻮاﺻﻞ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 2‬ﻣﺘﺮ‪ ،‬داراي ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي ﻋﻤﻮدي ﺑﻮده و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و‬
‫اﺟﺰاي ﺳﺎزه آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎد ﻣﺒﺤﺚ "ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن )ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" وآﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺑﺎرﮔﺬاري ﭘﻞﻫﺎ )ﻧﺸﺮﻳﻪ ‪ 139‬دﻓﺘﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت و ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﻓﻨﻲ ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‪-‬‬
‫رﻳﺰي و ﻧﻈﺎرت راﻫﺒﺮدي رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮري(" داراي ﭼﻨﺎن ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪﻛﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻴﺮوﻫﺎ و‬
‫ﺿﺮﺑﻪﻫﺎي وارده در ﺗﻤﺎم ﺟﻬﺎت ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻧﺮده ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻻزم را ﺑﺮاي ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ در‬
‫ﻣﻌﺮض ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺘﺤﺮك ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪33‬‬
‫‪ 4-2-5-12‬در اﺟﺰاي ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﭘﺎﺧﻮر‪ ،‬ﻧﺮده ﺑﺎﻻﻳﻲ و ﻧﺮده ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ‬
‫ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-5-12‬ﭘﺎﺧﻮرﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪ 1-3-5-12‬ﺣﻔﺎﻇﻲ اﺳﺖ ﻗﺮﻧﻴﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑـﻪ ارﺗﻔﺎع ‪ 150‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﻃﺮف ﺑﺎز ﺳﻜﻮﻫﺎي ﻛﺎر‬
‫و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮارد ﻣﻨﺪرج در ﺑﻨﺪ ‪ 1-3-2-12‬ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻟﻐﺰش و رﻳﺰش اﺑﺰار ﻛﺎر و ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد‪ .‬ﭘﺎﺧﻮرﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﭼﻮب ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 25‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در‬
‫ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ورق ﻓﻮﻻدي ﻟﺒﻪﻫﺎي آن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-5-12‬راﻫﺮو ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 1-4-5-12‬ﺳﺎزهاي اﺳﺖ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ در ﭘﻴﺎدهروﻫﺎ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺮاي‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪن ﻣﺼﺎﻟﺢ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-4-5-12‬ارﺗﻔﺎع راﻫﺮوي ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 2/5‬ﻣﺘﺮ و ﻋﺮض آن ﻧﻴﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪1/5‬‬
‫ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﻋﺮض ﭘﻴﺎده روي ﻣﻮﺟﻮد ﻛﻤﺘﺮ از آن ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﺻﻮرت‪ ،‬ﻫﻢ ﻋﺮض ﭘﻴﺎده رو‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-4-5-12‬راﻫﺮو ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎﻗﺪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻮده و داراي ﻧﻮر ﻛﺎﻓﻲ در ﺗﻤﺎم اوﻗﺎت ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-4-5-12‬ﺳﻘﻒ راﻫﺮو و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي آن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎد ﻣﺒﺤﺚ "ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺮ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن )ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺗﺤﻤﻞ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ رﻳﺰش و ﺳﻘﻮط اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ‬
‫ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-4-5-12‬ﻟﺒﻪﻫﺎي ﺑﻴﺮوﻧﻲ ﺳﻘﻒ راﻫﺮو ﺑﺎﻳﺪ داراي دﻳﻮاره ﺷﻴﺐ داري از ﭼﻮب ﻳﺎ ﻓﻮﻻد ﻣﻘﺎوم ﺑﻪ‬
‫ارﺗﻔﺎع ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 1‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬زاوﻳﻪ اﻳﻦ ﺣﻔﺎظ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 30‬و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 45‬درﺟﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻃﺮف ﺧﺎرج اﺧﺘﻴﺎر ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪34‬‬
‫‪ 6-4-5-12‬در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ در ﺳﻘﻒ راﻫﺮو‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﺨﺎﻣﺖ آﻧﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ‪50‬‬
‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﻮده و ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ در ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ از رﻳﺰش ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ داﺧﻞ راﻫﺮو‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻏﻴﺮ ﻣﻘﺎوم ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮري ﺳﻴﻤﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻧﻲ و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻤﻨﻮع‬
‫ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺪاﺑﻴﺮي اﺗﺨﺎذ ﺷﻮد ﺗﺎ از رﻳﺰش ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اﺑﺰار‪ ،‬ﻣﻮاد و ﻣﺼﺎﻟﺢ‪ ،‬آب و‬
‫ﺿﺎﻳﻌﺎت از ﺳﻘﻒ و دﻳﻮاره ﺑﻴﺮوﻧﻲ راﻫﺮوي ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-4-5-12‬اﻃﺮاف راﻫﺮوي ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻮﻗﺖ ﻛﻪ در ﻣﺠﺎورت ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻗﺮار دارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫داراي ﺣﻔﺎظ ﻳﺎ ﻧﺮدهاي ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﻻزم ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﺸﺨﺼﺎت و وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر در ﺑﺨﺶ ‪2-5-12‬‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-5-12‬ﺳﺮﭘﻮش ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫‪ 1-5-5-12‬ﭘﻮﺷﺸﻲ اﺳﺖ‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از آﺳﻴﺐ ﻧﺎﺷﻲ از اﺛﺮ ﺳﻘﻮط اﺷﻴﺎ در دﻳﻮاره اﻃﺮاف‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﺣﺎل اﺣﺪاث ﻧﺼﺐ ﻣﻲﺷﻮد‪ .‬ﺳﺮﭘﻮش ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻨﺎن ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ در‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻴﺮوﻫﺎي وارده ﻣﻘﺎوم ﺑﻮده و در اﺛﺮ رﻳﺰش ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻳﺎ اﺑﺰار ﺑﺮ روي آن ﺧﻄﺮي ﻣﺘﻮﺟﻪ اﻓﺮاد‪،‬‬
‫ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺴﺘﺤﺪﺛﺎﺗﻲ ﻛﻪ در زﻳﺮ آن ﻗﺮار دارﻧﺪ ﻧﮕﺮدد‪.‬‬
‫‪ 6-5-12‬ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﻗﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺑﺎز‬

‫‪ 1-6-5-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﭘﺮﺗﮕﺎهﻫﺎ و دﻫﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎز در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل‬
‫ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد را در ﺑﺮ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﻣﺤﺼﻮر ﺷﺪن ﻳﺎ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺷﺪن ﻧﻬﺎﻳﻲ و ﻳﺎ ﻧﺼﺐ ﺣﻔﺎظﻫﺎ‪،‬‬
‫ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ و ﻧﺮدهﻫﺎي داﺋﻤﻲ و اﺻﻠﻲ‪ ،‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻧﺮدهﻫﺎ ﻳﺎ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺖ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-6-5-12‬ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫اﻟﻒ‪ :‬در ﻣﻮرد دﻫﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎز ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 0/45‬ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 25‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬در ﻣﻮرد دﻫﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺎز ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﺑﻴﺸﺘﺮ از ‪ 0/45‬ﻣﺘﺮ ﺗﺎ ‪ 2/5‬ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 50‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻮﺷﺶﻫﺎي ﻓﻮﻻدي‪ ،‬ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻻزم ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪35‬‬
‫‪ 3-6-5-12‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از رﻳﺰش ﻣﺼﺎﻟﺢ و اﺑﺰار و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﻔﻆ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ و زﻳﺒﺎﻳﻲ ﻣﻨﻈﺮ‬
‫ﺷﻬﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺪاره ﺧﺎرﺟﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در دﺳﺖ اﺣﺪاث ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮدهﻫﺎي ﺑﺮزﻧﺘﻲ ﻳﺎ ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ‬
‫ﻣﻘﺎوم ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 7-5-12‬ﺳﻘﻒ ﻣﻮﻗﺖ‬
‫‪ 1-7-5-12‬ﺑﺮاي ﺳﻘﻒﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻜﻮﻫﺎي ﻛﺎر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از‬
‫ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﺿﺨﺎﻣﺖ ‪ 50‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ و ﭘﻬﻨﺎي ‪ 250‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﻛﻪ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪه‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه ﺗﺨﺘﻪﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از ‪ 2/4‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-5-12‬ﺗﻮرﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ‬
‫‪ 1-8-5-12‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﻧﺼﺐ ﺳﻜﻮﻫﺎي ﻛﺎر و ﻧﺮدهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ در ارﺗﻔﺎع ﺑﻴﺶ از ‪ 3/5‬ﻣﺘﺮ اﻣﻜﺎن‬
‫ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد‪ ،‬از ﺗﻮرﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺗﻮرﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ و ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻛﻪ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن آﻧﻬﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮدهاﻧﺪ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻧﺤﻮي ﻛﻪ ﺗﻮر اﻳﻤﻨﻲ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 2/4‬ﻣﺘﺮ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 4/6‬ﻣﺘﺮ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از ﻧﺎﺣﻴﻪ ﻳﺎ ﺗﺮاز ﻛﺎري‬
‫ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد ﺗﺎ در ﺻﻮرت ﺳﻘﻮط ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬اﻣﻜﺎن اﺻﺎﺑﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ اﺟﺴﺎم ﺳﺨﺖ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ ﺗﻮرﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺟﻤﻊ آوري و ﺑﺮﭼﻴﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح‬
‫و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن و ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻮرﻫﺎ ﻗﺒﻞ از اﺳﺘﻔﺎده و‬
‫در ﻣﺪت ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﺑﺎزرﺳﻲ و ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮد‪.‬‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻮرﻫﺎي ﻓﺮﺳﻮده و آﺳﻴﺐ دﻳﺪه ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در اﺳﺘﻔﺎده و ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ ﺗﻮرﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬رﻋﺎﻳﺖ آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎر در ارﺗﻔﺎع ﻣﺼﻮب‬
‫ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-5-12‬ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 1-9-5-12‬ﺳﺎزهاي اﺳﺖ ﻣﻮﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ورود اﻓﺮاد ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ و ﻏﻴﺮ ﻣﺴﺌﻮل ﺑﻪ داﺧﻞ‬
‫ﻣﺤﺪوده ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺮ ﭘﺎ ﻣﻴﮕﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-9-5-12‬ارﺗﻔﺎع ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻛﻒ ﻣﻌﺒﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﻳﺎ ﻓﻀﺎي ﻣﺠﺎور آن ﻛﻤﺘﺮ از‬
‫‪ 1/9‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪36‬‬
‫‪ 3-9-5-12‬ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﻮاﺻﻞ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 2‬ﻣﺘﺮ داراي ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي ﻗﺎﺋﻢ ﺑﻮده و‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و اﺟﺰاي آن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ ﻃﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺑﺮﭘﺎ ﮔﺮدﻧﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺑﺎر ﻃﺮاﺣﻲ ﺑﺮاي ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻛﻢ ﺧﻄﺮ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻋﺒﻮر ﭘﺮ ﺧﻄﺮ و داراي اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺮﺧﻮرد‬
‫ﺧﻮدروﻫﺎي ﻋﺒﻮري ﺑﺎ ﺣﺼﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات "آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎرﮔﺬاري ﭘﻞﻫﺎ‬
‫)ﺣﻔﺎﻇﺖ از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ و ﺗﺎﻣﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ ﻋﺎﺑﺮان ﭘﻴﺎده(" ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺷﻤﺎره ‪ 139‬دﻓﺘﺮ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت و‬
‫ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﻓﻨﻲ ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي و ﻧﻈﺎرت راﻫﺒﺮدي رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮري اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻣﺼﺎﻟﺤﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺖ ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﻜﺎر ﻣﻲرود ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺎﻗﺪ اﺟﺰا و ﻳﺎ ﮔﻮﺷﻪﻫﺎي ﺗﻴﺰ و‬
‫ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺎ در ﺻﻮرت ﺗﻤﺎس و ﻳﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﻋﺎﺑﺮﻳﻦ و ﻳﺎ ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﺎ ﺣﺼﺎر ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺣﺎدﺛﻪاي‬
‫ﺑﻮﺟﻮد ﻧﻴﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪37‬‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫‪ 6-12‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫‪ 1-6-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-6-12‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از ﻣﻮاردي ﻧﻈﻴﺮ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎﻻﺑﺮ از ﻗﺒﻴﻞ اﻧﻮاع ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ‪ ،‬ﭘﻤﭗ ﺑﺘﻦ ﺛﺎﺑﺖ و ﻣﺘﺤﺮك‪ ،‬ﻟﻴﻔﺘﺮاك و‬
‫آﺳﺎﻧﺴﻮر ﻣﻮﻗﺖ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺧﺎﻛﺒﺮداري و ﮔﻮدﺑﺮداري از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻴﻞ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ‪ ،‬ﻟﻮدر‪ ،‬ﺑﻮﻟﺪوزر و وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ‬
‫ﻣﻮﺗﻮري وﻳﮋه ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ واﻧﺖ‪ ،‬ﻛﺎﻣﻴﻮن و ﺗﺮاك ﻣﻴﻜﺴﺮ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬وﺳﺎﻳﻞ و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ و ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ ﻛﻪ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار‬
‫ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬از ﻗﺒﻴﻞ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻧﺠﺎري‪ ،‬ﺑﺘﻦ ﺳﺎزي‪ ،‬ﺟﻮﺷﻜﺎري‪ ،‬ﺗﻬﻴﻪ ﻫﻮاي ﻓﺸﺮده‪ ،‬اﻧﻮاع ﭘﻤﭗ‪،‬‬
‫ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬اﻟﻜﺘﺮوﻣﻮﺗﻮر‪ ،‬ﻣﻮﻟﺪ ﺑﺮق ﺳﻴﺎر‪ ،‬ﻟﺮزاﻧﻨﺪه‪ ،‬دج ﺑﺮ و وﺳﺎﻳﻞ و اﺑﺰارﻫﺎي دﺳﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺣﻤﻞ از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺘﻪ و ﻓﺮز‪.‬‬
‫‪ 2-1-6-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ را ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ اﺟﺮاﻳﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﺮ ﻧﻮع ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫ﺑﺼﻮرت ﻏﻴﺮ ﻣﺘﻌﺎرف ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-1-6-12‬در ﺻﻮرت اﺧﺬ ﻣﺠﻮز اﺳﺘﻘﺮار وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﻌﺎﺑﺮ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻲ‪ ،‬اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 15‬ﻣﺘﺮ از ﺗﻘﺎﻃﻊ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻣﺎﻧﻊ از‬
‫دﻳﺪه ﺷﺪن ﻋﻼﻳﻢ راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و راﻧﻨﺪﮔﻲ ﺷﺪه و ﻳﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺤﺪودﻳﺘﻲ در اﻧﺠﺎم وﻇﺎﻳﻒ ﺳﺎزﻣﺎن آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ و‬
‫ﺳﺎﻳﺮ واﺣﺪﻫﺎي ﺧﺪﻣﺎﺗﻲ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪39‬‬
‫‪ 4-1-6-12‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح‬
‫ﺑﺎزدﻳﺪ و ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮدﻳﺪه و ﺳﭙﺲ ﻣﻮرد ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﭘﺲ از ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻧﺼﺐ ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﺗﻌﻤﻴﺮات اﺳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در ﻓﻮاﺻﻞ زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻌﻴﻦ و ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬ﻃﺒﻖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺳﺎزﻧﺪه دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬
‫‪ 5-1-6-12‬ﻛﻠﻴﻪ راﻧﻨﺪﮔﺎن ﻳﺎ ﻣﺘﺼﺪﻳﺎن ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻻزم در‬
‫ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﻛﺎر ﺑﺎ اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ را ﻃﺒﻖ ﻗﻮاﻧﻴﻦ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻪ و داراي ﭘﺮواﻧﻪ ﻣﻬﺎرت ﻓﻨﻲ ﻳﺎ‬
‫ﮔﻮاﻫﻲﻧﺎﻣﻪ وﻳﮋه از ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-1-6-12‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي اﻧﺘﻘـﺎل دﻫﻨﺪه ﻧﻴﺮوي ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺴﻤـﻪﻫﺎ‪،‬‬

‫زﻧﺠﻴـﺮﻫﺎ‪ ،‬ﭼﺮخ دﻧﺪهﻫﺎ‪ ،‬ﻣﺤﻮرﻫﺎي ﮔﺮدﻧﺪه و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺘﺤﺮك ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﻛﻪ‬
‫اﻣﻜﺎن درﮔﻴﺮي و اﻳﺠﺎد ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﺮاي ﻣﺘﺼﺪي آن ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي ﭘﻮﺷﺶ ﻳﺎ‬
‫ﺣﻔﺎظ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-1-6-12‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي داغ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات از ﻗﺒﻴﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ و ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺨﺎر و ﮔﺎزﻫﺎي‬
‫ﺧﺮوﺟﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺗﻴﺰ و ﺑﺮﻧﺪه ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﻳﺎ ﺗﻤﺎس‬
‫ﻣﺘﺼﺪي ﻣﺮﺑﻮط ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﺑﺎ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺼﻮر و ﻳﺎ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺣﻔﺎﻇﺖ‬
‫ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-1-6-12‬ﻧﺼﺐ‪ ،‬راه اﻧﺪازي‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴﺮ‪ ،‬آزﻣﺎﻳﺶ و ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 9-1-6-12‬ﺑﺮاي ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺳﻼﻣﺘﻲ اﻓﺮاد و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از آﻟﻮدﮔﻲ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻣﻮﻟﺪ‬
‫ﺑﺮق‪ ،‬ﺗﻬﻴﻪ ﻫﻮاي ﻓﺸﺮده و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ‪ ،‬ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺻﺪا و دود ﺗﺎ ﺣﺪود ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻣﺠﺎز‬
‫ﻣﺼﻮب وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪40‬‬
‫‪ 10-1-6-12‬ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﺧﻄﻮط ﺑﺮق ﻓﺸﺎر ﻗﻮي‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ 8-4-2-12‬ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 11-1-6-12‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻌﻤﻴﺮ‪ ،‬ﻧﻈﺎﻓﺖ و روﻏﻨﻜﺎري ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺑﺎﻳﺪ آﻧﻬﺎ را ﺧﺎﻣﻮش ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫ﺿﻤﻨﺎ وﺳﺎﻳﻞ و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺑﺮق ﻛﺎر ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺮق آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﻗﻄﻊ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 12-1-6-12‬ﺗﻌﻤﻴﺮ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰاﺗﻲ ﻛﻪ ﺣﺎوي ﺑﺨﺎر ﻳﺎ ﻫﻮاي ﻓﺸﺮده ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺨﺎر ﻳﺎ‬
‫ﻫﻮاي ﻓﺸﺮده آﻧﻬﺎ ﺗﺨﻠﻴﻪ و ﺑﻲ اﺛﺮ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 13-1-6-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻧﻘﺎﻃﻲ ﭘﺎرك‪ ،‬ﻧﺼﺐ و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‬
‫ﻛﻪ ﺧﻄﺮ ﻟﻐﺰش دﺳﺘﮕﺎه‪ ،‬رﻳﺰش دﻳﻮار ﻣﺤﻞ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﻳﺎ اﺷﺘﻌﺎل واﻧﻔﺠﺎر ﮔﺎزﻫﺎ و ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل‬
‫و اﻧﻔﺠﺎر وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 14-1-6-12‬ﻗﺒﻞ از ﺑﻜﺎر ﮔﻴﺮي آن دﺳﺘﻪ از وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ‬
‫ﻛﻨﺘﺮل اﺗﻮﻣﺎﺗﻴﻚ ﻓﺸﺎر‪ ،‬درﺟﻪ ﺣﺮارت‪ ،‬وﻟﺘﺎژ‪ ،‬ﺷﺪت ﺟﺮﻳﺎن و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻤﻞ آﻳﺪ ﻛﻪ ادوات ﻛﻨﺘﺮل در ﻣﺤﻞ ﺧﻮد ﻧﺼﺐ و آﻣﺎده ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ روي ﻫﺮ ﻳﻚ از وﺳﺎﻳﻞ‬
‫و ادوات ﻓﻮق ﺑﺎﻳﺪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎر ﻣﺠﺎز‪ ،‬ﻓﺸﺎر ﻣﺠﺎز و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻮده و روزاﻧﻪ ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 15-1-6-12‬در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪاي ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮان در آن ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻛﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت‬

‫ﺑﺎ ﻣﻮﺗﻮرﻫﺎي اﺣﺘﺮاﻗﻲ و ﻳﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻛﻨﻨﺪه ﻫﺮ ﻧﻮع ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر‪ ،‬دود‪ ،‬ﮔﺎز و ﺑﺨﺎر ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻛﻪ‬
‫از ﺣﺪود ﻣﺠﺎز ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻓﺮاﺗﺮ رود ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ .‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻛﺎﻓﻲ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 16-1-6-12‬ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ و زره ﻛﺎﺑﻞﻫﺎي ﺑﺮق‪ ،‬ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺴﺖﻫﺎ‪ ،‬ﺣﻔﺎظﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻓﻠﺰي‬
‫وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺑﺮﻗﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﺎً ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺑﺮق ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي‬
‫از ﺑﺮوز ﺧﻄﺮات اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ‪ ،‬اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﻣﺆﺛﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪41‬‬
‫‪ 17-1-6-12‬ﺳﻴﻢﻫﺎي اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺮﻳﺎن‬
‫ﺑﺮق اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ را ﻛﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻦ ﻳﺎ ﺧﺮاب ﺷﺪن روﻛﺶ ﻋﺎﻳﻖ ﺳﻴﻢﻫﺎي داﺧﻠﻲ دﺳﺘﮕﺎه و اﻳﺠﺎد‬
‫اﺗﺼﺎل ﺑﺪﻧﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآﻳﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻫﺪاﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً در ﻧﻘﺎﻃﻲ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل آﺳﻴﺐ دﻳﺪن‬
‫ﺳﻴﻢﻫﺎي اﺗﺼﺎل زﻣﻴﻦ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آﻧﻬﺎ را ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ و ﭘﻮﺷﺶﻫﺎي ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫‪ 18-1-6-12‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮق‪ ،‬از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻠﻴﺪﻫﺎي ﻗﻄﻊ و وﺻﻞ‪ ،‬ﻛﻠﻴﺪﻫﺎي‬
‫ﺧﻮدﻛﺎر‪ ،‬ﻓﻴﻮزﻫﺎ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي ﺑﺮق و ﺗﺨﺘﻪ ﻛﻠﻴﺪﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﻃﺮح‬
‫و اﺟﺮاي ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﺑﺮﻗﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﺳﻴﺰدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ" ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ‪ ،‬ﻧﺼﺐ و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 19-1-6-12‬در ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻨﺪرج در‬
‫آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ از ﺟﻤﻠﻪ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي زﻳﺮ ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻄﺮات وﺳﺎﻳﻞ اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻴﺮو«‬
‫ب‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »اﻳﻤﻨﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ‪ ،‬ﺑﺎ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ زﻣﻴﻦ )ارﺗﻴﻨﮓ(«‬
‫پ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﭼﻮب«‬
‫ت‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦﻫﺎي ﺳﻨﮓ زﻧﻲ«‬
‫ث‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »اﻳﻤﻨﻲ ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري ﮔﺮم«‬
‫ج ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ«‬
‫چ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻛﺮدن ﻣﻮاد و اﺷﻴﺎ در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ«‬
‫ح ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »اﻳﻤﻨﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦﻫﺎي ﻟﻴﻔﺘﺮاك«‬
‫خ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »اﻳﻤﻨﻲ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻣﺨﻠﻮط ﻛﻦ و ﻫﻤﺰن در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ«‬
‫د‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »اﻳﻤﻨﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦﻫﺎي اﻓﺰار«‬
‫ذ ‪ -‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎر ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﻋﻤﺮاﻧﻲ«‬
‫‪ 2-6-12‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎﻻﺑﺮ‬

‫‪ 1-2-6-12‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎﻻﺑﺮ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از ﻛﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺛﺎﺑﺖ و ﻣﺘﺤﺮك‬
‫ﻣﻮﺗﻮري از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﺛﺎﺑﺖ و ﻣﺘﺤﺮك‪ ،‬آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﺣﻤﻞ ﺑﺎر و ﻧﻔﺮ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن‪،‬‬
‫‪42‬‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦ آوردن‪ ،‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت و ﻣﺼﺎﻟﺢ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و اﻓﺮاد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-2-6-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﻨﺪه دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ و اﺟﺰاء آﻧﻬﺎ از ﻗﺒﻴﻞ ﻗﻄﻌﺎت‬
‫اﺻﻠﻲ‪ ،‬اﺗﺼﺎﻻت‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞﻫﺎ‪ ،‬زﻧﺠﻴﺮﻫﺎ‪ ،‬ﻗﻼبﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﻛﻨﻨﺪه‪ ،‬ﻣﻬﺎرﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ‪ ،‬ﭘﻲﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎ‪ ،‬رﻳﻞﻫﺎ و‬
‫ﻛﺎﺑﻴﻦﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ اﺻﻮل اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻗﻮاﻋﺪ ﻓﻨﻲ‪ ،‬دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ و ﺗﻮﺻﻴﻪﻫﺎي ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ‬
‫اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح ﻧﺼﺐ و آﻣﺎده ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-2-6-12‬ﻫﺮ وﺳﻴﻠﻪ ﺑﺎﻻﺑﺮ داراي ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎر ﻣﺠﺎز و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺮﻋﺖ و زاوﻳﻪ ﻛﺎر ﻣﻄﻤﺌﻦ و‬
‫ﻣﺸﺨﺼﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﺮ روي ﺗﺎﺑﻠﻮﻳﻲ درج و در ﻣﺤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮ روي دﺳﺘﮕﺎه ﻧﺼﺐ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺎري ﻛﻪ ﺣﻤﻞ ﻣﻲﺷﻮد و ﺳﺮﻋﺖ ﻛﺎر ﺑﺎﻻﺑﺮ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎر و ﺳﺮﻋﺖ ﻛﺎر‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ آن ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻌﻼوه اﺳﺘﻔﺎده از آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﺣﻤﻞ ﺑﺎر و ﻧﻔﺮ ﺑﺪون ﺣﻀﻮر ﻣﺘﺼﺪي‬
‫ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-2-6-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﭘﻴﭻﻫﺎ و ﻣﻬﺮهﻫﺎ در دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻃﻮل ﭘﻴﭻ ﺑﻪ اﻧﺪازه‬
‫ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮده و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺑﺘﻮان ﻣﻬﺮه را آﭼﺎرﻛﺸﻲ و ﻣﺤﻜﻢ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﭘﻴﭻﻫﺎ و ﻣﻬﺮهﻫﺎي ﻗﻄﻌﺎت‬
‫ﻣﺘﺤﺮك ﺑﺎﻳﺪ داراي واﺷﺮﻫﺎي ﻓﻨﺮي ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ از ﺷﻞ ﺷﺪن ﻣﻬﺮهﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫اﺗﺼﺎل ﻗﻄﻌﺎت ﺑﺎﻻﺑﺮﻫﺎي ﻣﻌﻤﻮل ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻘﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از ﺣﺮﻛﺖ ﺟﺎﻧﺒﻲ دﺳﺘﮕﺎه‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻻزم اﺳﺖ ﻛﻠﻴﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎﻻﺑﺮ داراي ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﻣﻮاﻗﻊ‬
‫اﺿﻄﺮاري ﺑﻪ ﺧﺼﻮص ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻨﺪه ﺧﻮدﻛﺎر ﺑﺮاي ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﻤﻮدن ﻗﻼب در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪200‬‬
‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮي از ﻗﺮﻗﺮه وﻳﻨﭻ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-2-6-12‬ﻣﺘﺼﺪي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ ﻫﻤﺰﻣﺎن‪ ،‬ﺑﺎ ﻛﺎر ﺑﺮ روي دﺳﺘﮕﺎه ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﺣﻖ اﻧﺠﺎم‬
‫ﻛﺎر دﻳﮕﺮي را ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻛﺎﺑﻴﻦ و ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﻣﺘﺼﺪي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬داراي ﺳﻘﻒ ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﺼﺪي از ﺧﻄﺮ اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺳﻘﻮط اﺟﺴﺎم ﺑﺮ روي ﺳﻘﻒ‬
‫ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﺘﺼﺪي ﻣﻴﺪان دﻳﺪ ﻛﺎﻓﻲ در اﻃﺮاف ﺧﻮد ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪43‬‬
‫پ ‪ :‬ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ارﺗﺒﺎط ﺻﻮﺗﻲ ﺑﺎ ﺧﺎرج از ﻛﺎﺑﻴﻦ ﺟﻬﺖ درﻳﺎﻓﺖ ﭘﻴﺎم و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ وﺳﻴﻠﻪ اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ‬
‫ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-2-6-12‬ﻗﻼب دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎﻧﻚ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻊ ﺟﺪا ﺷﺪن اﺗﻔﺎﻗﻲ‬
‫ﺑﺎر از آن ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﺎري را ﻛﻪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ آن ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮر واﺿﺢ ﺑﺮ روي‬
‫آن ﺣﻚ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-2-6-12‬ﻣﻴﺰان ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﺎر ﻣﺠﺎز زﻧﺠﻴﺮﻫﺎ‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺴﺘﻦ و ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن ﺑﺎر‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﺮ روي ﭘﻼك ﻓﻠﺰي درج و در ﻣﺤﻞ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮ روي ﺑﺪﻧﻪ دﺳﺘﮕﺎه ﻧﺼﺐ و ﻣﻔﺎد آن دﻗﻴﻘﺎً رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 8-2-6-12‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺛﺎﺑﺖ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞﻫﺎي ﺑﺮﺟﻲ )ﺗﺎور ﻛﺮﻳﻦﻫﺎ( و آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎي‬

‫ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺑﻨﺪ ‪ 2-2-6-12‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻄﻤﺌﻦ در ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺧﻮد ﻣﻬﺎر ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺗﺎور‬
‫ﻛﺮﻳﻦﻫﺎ‪ ،‬اﺳﺘﺤﻜﺎم و ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻣﻴﻦ ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار دﺳﺘﮕﺎه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻲ آن‪ ،‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫ﻧﺼﺐ و ﻣﻮﻧﺘﺎژ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺤﻮه ﻣﻬﺎر اﻳﻦ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻧﻴﺮوي ﺑﺎد و ﻃﻮﻓﺎن در ﻣﺤﻞ‪ ،‬ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-2-6-12‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ زﻳﺮ ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪﻫﺎي‬
‫دورهاي ﻳﺎ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﻓﻨﻲ و آزﻣﺎﻳﺶ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺑﺎزدﻳﺪ روزاﻧﻪ ﻗﻼبﻫﺎ‪ ،‬ﺣﻠﻘﻪﻫﺎ‪ ،‬اﺗﺼﺎﻻت‪ ،‬ﭼﻨﮕﻚﻫﺎ‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞﻫﺎ‪ ،‬زﻧﺠﻴﺮﻫﺎ و ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺗﻤﺎم ﻟﻮازﻣﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺑﺴﺘﻦ و ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن ﺑﺎر ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬از ﻧﻈﺮ ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ‪ ،‬ﺧﻮردﮔﻲ‪ ،‬ﺷﻜﺴﺘﮕﻲ‪،‬‬
‫ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﻲ و ﻫﺮ ﻧﻮع ﻋﻴﺐ و اﻳﺮادﻫﺎي ﻇﺎﻫﺮي دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺘﺼﺪي و ﻣﺴﺌﻮل دﺳﺘﮕﺎه‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺑﺎزدﻳﺪ ﻓﻨﻲ ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي دﺳﺘﮕﺎه‪ ،‬ﻫﻔﺘﻪاي ﻳﻚ ﺑﺎر‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﻓﻨﻲ و آزﻣﺎﻳﺶ ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي دﺳﺘﮕﺎه ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح و ﺻﺪور ﺑﺮگ ﮔﻮاﻫﻲ‬
‫اﺟﺎزه ﻛﺎر‪ ،‬ﻫﺮ ‪ 6‬ﻣﺎه ﻳﻚ ﺑﺎر و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﺒﻞ از اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮاي اوﻟﻴﻦ ﺑﺎر و ﻳﺎ ﭘﺲ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ‬
‫ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ در ﻣﺤﻞ ﺟﺪﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 10-2-6-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﺗﻌﻤﻴﺮات اﺳﺎﺳﻲ و ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻗﻄﻌﺎت و ﻟﻮازم اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روي دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻻﺑﺮ اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در دﻓﺘﺮ وﻳﮋهاي ﺛﺒﺖ و ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح اﻣﻀﺎء ﮔﺮدد‪ .‬اﻳﻦ دﻓﺘﺮ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺑﺮگﻫﺎي‬
‫‪44‬‬
‫ﮔﻮاﻫﻲ اﺟﺎزه ﻛﺎر ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻨﺪ ‪ 9-2-6-12‬پ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺴﺐ ﻣﻮرد ﻧﺰد ﻣﺎﻟﻚ و ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎي دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻻﺑﺮ‬
‫ﻧﮕﻬﺪاري و در ﻫﻨﮕﺎم ﻟﺰوم اراﺋﻪ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 11-2-6-12‬راﻧﻨﺪﮔﺎن ﻳﺎ ﻣﺘﺼﺪﻳﺎن دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬از ﻟﺤﺎظ ﺟﺴﻤﻲ و رواﻧﻲ در ﺳﻼﻣﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻮده و داراي ﺑﺮگ ﮔﻮاﻫﻲ ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ از ﻣﺮاﻛﺰ ﻣﻮرد‬
‫ﺗﺄﻳﻴﺪ وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬دوره آﻣﻮزﺷﻲ ﻻزم را ﻃﻲ ﻧﻤﻮده و داراي ﺑﺮگ ﮔﻮاﻫﻲ ﻣﺮﺑﻮط و ﭘﺮواﻧﻪ ﻣﻬﺎرت ﻓﻨﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬در ﻣﻮرد ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻣﺘﺤﺮك )ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﺮ روي ﻛﺎﻣﻴﻮن(‪ ،‬ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺷﺮاﻳﻂ ﻓﻮق‪ ،‬داﺷﺘﻦ‬
‫ﮔﻮاﻫﻴﻨﺎﻣﻪ وﻳﮋه راﻧﻨﺪﮔﻲ ﻣﺮﺑﻮط‪ ،‬ﻃﺒﻖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات راﻫﻨﻤﺎﻳﻲ و راﻧﻨﺪﮔﻲ ﻧﻴﺰ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 12-2-6-12‬ﻫﺮ دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻻﺑﺮ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺘﺼﺪي ﻳﺎ راﻧﻨﺪه‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻛﻤﻚ ﻣﺘﺼﺪي ﻳﺎ‬
‫ﻋﻼﻣﺖ دﻫﻨﺪه ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﻋﻼﻣﺖ دادن ﺑﺎ دﺳﺖﻫﺎ ﻳﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻫﺸﺪار‬
‫دﻫﻨﺪه و ﻧﻮع ﻋﻼﺋﻢ ﻣﺸﺨﺼﻪ و ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ‪ ،‬آﻣﻮزش ﻻزم را دﻳﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 13-2-6-12‬ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار و ﻣﺴﻴﺮ ﺣﺮﻛﺖ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﻃﻮر دﻗﻴﻖ ﺑﺎزدﻳﺪ و‬
‫ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﻮد ﺗﺎ در ﻣﻮﻗﻊ ﺣﺮﻛﺖ و ﻛﺎر‪ ،‬ﺧﻄﺮي از ﻃﺮﻳﻖ ﻧﺸﺴﺖ زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞﻫﺎ و‬
‫ﺑﺎﻻﺑﺮﻫﺎ‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞﻫﺎي ﺑﺮق‪ ،‬ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ﮔﺎز ﻳﺎ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت و ﺑﻨﺎﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد‪ ،‬و ﻳﺎ ﺳﻘﻮط در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺣﻔﺎري‬
‫ﺷﺪه و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ‪ ،‬ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ رﻋﺎﻳﺖ ﺣﺮﻳﻢ اﻳﻤﻨﻲ ﺧﻄﻮط ﻫﻮاﻳﻲ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﺮق و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن‬
‫ﻧﻴﺰ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 14-2-6-12‬از روي ﻣﻌﺎﺑﺮ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ و ﺧﺼﻮﺻﻲ ﻣﺠﺎور ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﺑﺎري‬
‫ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎﻻﺑﺮ ﻋﺒﻮر داده ﺷﻮد و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﻛﺎر اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬
‫ﻛﺴﺐ ﻣﺠﻮز از ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ 1-2-2-12‬اﻳﻦ ﻣﻌﺎﺑﺮ و ﻓﻀﺎﻫﺎ ﺑﺎ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺼﻮر‪ ،‬ﻣﺤﺪود و ﻳﺎ ﻣﺴﺪود ﮔﺮدﻳﺪه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه ﻣﻮﺛﺮ‬
‫از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺮﭼﻢﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص ﻳﺎ ﭼﺮاغﻫﺎي ﭼﺸﻤﻚزن ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮده ﺷﻮد‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ‬
‫ﺿﺮورت ﻋﺒﻮر ﺑﺎر از روي اﻣﻼك ﻣﺠﺎور ﻛﺎرﮔﺎه ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺎﺋﻴﺪ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﻛﺘﺒﺎً ﺑﻪ اﻃﻼع ﻣﺎﻟﻜﻴﻦ و ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺮﺳﺪ و ﺗﻤﻬﻴﺪات اﻳﻤﻨﻲ ﻻزم ﺑﻌﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪45‬‬
‫‪ 15-2-6-12‬راﻧﻨﺪﮔﺎن ﻳﺎ ﻣﺘﺼﺪﻳﺎن دﺳﺘﮕـﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ در ﻣﻮﻗﻊ ﻛﺎر ﻛﺮدن دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و ﻳﺎ‬
‫ﻫﻨﮕﺎم آوﻳﺰان ﺑﻮدن ﺑﺎر‪ ،‬ﻣﺠﺎز ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻛﺎر دﻳﮕﺮ و رﻫﺎ ﻛﺮدن دﺳﺘﮕﺎه ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 16-2-6-12‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و ﺣﻤﻞ ﻛﺎرﮔﺮان و اﻓﺮاد ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮﻧﺪه ﺑﺎر ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 17-2-6-12‬در ﺣﻴﻦ اﻧﺠﺎم ﻛﺎر‪ ،‬راﻧﻨﺪه ﻳﺎ ﻣﺘﺼﺪي دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺎﻻﺑﺮ و اﻓﺮاد ﻛﻤﻜﻲ و ﻋﻼﻣﺖ دﻫﻨﺪه‪،‬‬
‫ﻣﺠﺎز ﺑﻪ ﺧﻮردن‪ ،‬آﺷﺎﻣﻴﺪن و اﺳﺘﻌﻤﺎل دﺧﺎﻧﻴﺎت و اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮاه و از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﻛﺎﻫﺶ ﻫﻮﺷﻴﺎري ﻓﺮد ﻣﻲﮔﺮدد‪ ،‬ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 18-2-6-12‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎد و ﻃﻮﻓﺎن ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﺎرﻛﺮدن ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺧﻮدداري‬
‫ﻧﻤﻮد و ﻧﻴﺰ در ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎزوي ﺟﺮﺛﻘﻴﻞﻫﺎي ﺑﺮﺟﻲ )ﺗﺎور ﻛﺮﻳﻦ( در ﺣﺎﻟﺖ آزاد ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ارﺗﻔﺎع اﻳﻦ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﻫﻮاي ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎﻣﻞ و ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻒ ﺗﺎ ارﺗﻔﺎع‬
‫ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 19-2-6-12‬ﺑﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر آﻫﺴﺘﻪ و ﻣﻼﻳﻢ ﺟﺎﺑﺠﺎ و ﺑﺎﻻ و ﭘﺎﻳﻴﻦ آورده ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ در‬
‫ﺷﺮوع ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن ﻳﺎ در ﺣﻴﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ آوردن و ﺗﻮﻗﻒ‪ ،‬ﺿﺮﺑﻪاي ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎه وارد ﻧﺸﻮد و ﻛﻨﺘﺮل آن ﻧﻴﺰ‬
‫ﺑﺮاي اﭘﺮاﺗﻮر ﺑﻪ راﺣﺘﻲ اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 20-2-6-12‬در زﻣﺎن اﺳﺘﻘﺮار ﺟﺮﺛﻘﻴﻞﻫﺎي ﻣﺘﺤﺮك‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از اﺳﺘﺤﻜﺎم ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه ﺟﻚ و ﻋﺪم اﺣﺘﻤﺎل‬
‫وﺟﻮد ﭼﺎه ﻳﺎ ﺣﻔﺮه ﺑﺎ ﻳﻚ ﮔﺮدش آزﻣﺎﻳﺸﻲ دﻛﻞ‪ ،‬اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 21-2-6-12‬ﺟﺎم )ﺑﺎﻛﺖ(‪ ،‬ﺳﺒﺪ‪ ،‬ﻛﺎﺑﻴﻦ و ﻳﺎ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺣﻤﻞ ﺑﺎر‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﺑﺎر و‬
‫ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎﻻﺑﺮ اﻧﺘﺨﺎب و داراي ﺗﻌﺎدل ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 22-2-6-12‬در ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎﻻﺑﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻨﺪرج در آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ‬
‫»ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻛﺮدن ﻣﻮاد و اﺷﻴﺎء در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ« و ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ‬
‫"آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎ و ﭘﻠﻪﻫﺎي ﺑﺮﻗﻲ )ﻣﺒﺤﺚ ‪ 15‬ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪46‬‬
‫‪ 3-6-12‬وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﻧﻘﻞ و اﻧﺘﻘﺎل‪ ،‬ﺧﺎﻛﺒﺮداري و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪ 1-3-6-12‬اﻳﻦ وﺳﺎﻳﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و دﻳﮕﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ‪،‬‬
‫ﺧﺎك و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺗﺨﺮﻳﺐ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آﻧﻬﺎ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-3-6-12‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻛﺎر ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺮﻣﺰ‪ ،‬ﺟﻌﺒﻪ ﻓﺮﻣﺎن‪ ،‬ﻻﺳﺘﻴﻚ‪ ،‬ﭼﺮاغ‪ ،‬ﺑﻮق‪ ،‬ﺑﺮف‬
‫ﭘﺎكﻛﻦ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ و ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ ﺗﺎ از ﺳﺎﻟﻢ و آﻣﺎده ﺑﻪ ﻛﺎر‬
‫ﺑﻮدن ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد‪ .‬ﺗﺮﻣﺰﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﺗﻌﻤﻴﺮ و ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﻳﺎد ﺷﺪه ﺑﺎ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺎر‪ ،‬در ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﻧﺎﻫﻤﻮار و ﺷﻴﺒﺪار ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً اﻃﺮاف و زﻳﺮ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از روﺷﻦ ﻛﺮدن ﻣﻮﺗﻮر و ﺣﺮﻛﺖ وﺳﻴﻠﻪ‬
‫ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎزدﻳﺪ و ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-3-6-12‬در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺧﺎﻛﺒﺮداري و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺳﺘﻔﺎده‬

‫ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ راهﻫﺎي ورود و ﺧﺮوج ﻣﻄﻤﺌﻦ‪ ،‬ﺑﻲﺧﻄﺮ و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ اﻳﺠﺎد ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺣﺮﻛﺖ وﺳﺎﻳﻞ ﻳﺎد ﺷﺪه‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﻋﻼﺋﻢ و وﺳﺎﻳﻞ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه ﻣﻨﺎﺳﺐ‪،‬‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎً در ﻣﻮﻗﻊ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻋﻘﺐ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-3-6-12‬ﺑﺎرﮔﻴﺮي ﺑﻴﺶ از ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻣﺠﺎز وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺣﻤﻞ ﺑﺎر ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ .‬ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺿﺮوري از ﻗﺒﻴﻞ زﻧﺠﻴﺮ‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞ‪ ،‬ﻃﻨﺎب‪ ،‬ﺗﻮري‪ ،‬ﭼﺎدر ﺑﺮزﻧﺖ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻪ وﺳﻴﻠﻪ‬
‫ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﺎﻧﻊ از ﺳﻘﻮط و رﻳﺰش اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ آﻧﻬﺎ ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﺼﺐ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار‬
‫دﻫﻨﺪه و آﮔﺎه ﻛﻨﻨﺪه ﻧﻈﻴﺮ ﭼﺮاغ ﭼﺸﻤﻚ زن ﻳﺎ ﭘﺮﭼﻢ ﻗﺮﻣﺰ از ﺑﺮوز ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺣﺎدﺛﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 5-3-6-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎرﮔﻴﺮي وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ‪ ،‬ﻟﻮدر و اﻣﺜﺎل آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﻴﻪ‬
‫ﺳﺮﻧﺸﻴﻨﺎن وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺬﻛﻮر را ﺗﺮك و در ﻣﺤﻞ اﻳﻤﻦ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﻛﺎﺑﻴﻦ راﻧﻨﺪه ﺑﺎ ورﻗﻬﺎي‬
‫ﻓﻮﻻدي ﻣﻘﺎوم ﺗﻘﻮﻳﺖ و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎ در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎرﮔﻴﺮي و ﻳﺎ ﺗﺨﻠﻴﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻓﻮق‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺮﻣﺰ دﺳﺘﻲ از ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻨﺎﺳﺐ از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻠﻮكﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از‬
‫ﺣﺮﻛﺖ اﺗﻔﺎﻗﻲ و ﻣﻬﺎر وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺬﻛﻮر اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪47‬‬
‫‪ 6-3-6-12‬ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد ﺑﻪ داﺧﻞ ﻗﻴﻒﻫﺎي ﺗﻐﺬﻳﻪ ﺷﻮﻧﺪه ﻣﻮاد و ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺪاﺑﻴﺮ ﻻزم اﺗﺨﺎذ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 7-3-6-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻮﻗﻒ )ﭘﺎرك( وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﻮﻟﺪوزر‪،‬‬
‫ﻟﻮدر‪ ،‬ﺑﻴﻞ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻴﻐﻪ آﻧﻬﺎ روي زﻣﻴﻦ ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 8-3-6-12‬در ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺳﺴﺘﻲ ﺑﺴﺘﺮ ﻳﺎ ازدﻳﺎد ﺷﻴﺐ آن اﺣﺘﻤﺎل ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﺘﺎدن ﺗﻌﺎدل‬
‫وﺳﻴﻠﻪ ﻣﻮﺗﻮري وﺟﻮد دارد ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت‪ ،‬اﻗﺪاﻣﺎت اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻻزم ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-3-6-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻳﺎ ﺑﺎرﮔﻴﺮي وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري در ﻣﺤﻴﻂﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻻزم و‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‪ ،‬ﺣﺴﺐ ﻣﻘﺎدﻳﺮ ﺣﺪود ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﻣﺠﺎز اﻋﻼم ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ‬
‫ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪ .‬در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮﺗﻮر آﻧﻬﺎ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 10-3-6-12‬در ﻣﻮرد ﻣﺎﺷﻴـﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻋﻼوه ﺑﺮ رﻋـﺎﻳﺖ ﻣﻘــﺮرات ﻣﻨﺪرج در‬
‫آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي "ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ"‪ ،‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎر ﺑﺎ ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﻋﻤﺮاﻧﻲ" و‬
‫آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻛﺮدن ﻣﻮاد و اﺷﻴﺎء در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ"‪ ،‬رﻋﺎﻳﺖ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎي‬
‫اﻳﻤﻨﻲ ﺳﺎزﻧﺪه دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﻧﻴﺰ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪48‬‬
‫‪ 7-12‬وﺳﺎﻳﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ‬
‫‪ 1-7-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-7-12‬ﻣﻨﻈﻮر از وﺳﺎﻳﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ‪ ،‬وﺳﺎﻳﻠﻲ اﺳﺖ ﻣﻮﻗﺘﻲ از ﻗﺒﻴﻞ دارﺑﺴﺖ‪ ،‬ﻧﺮدﺑﺎن‪ ،‬راه ﭘﻠﻪ‪ ،‬راه‬
‫ﺷﻴﺐدار‪ ،‬ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺳﻴﺎر و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻛﻪ ﺑﺮاي دﺳﺘﺮﺳﻲ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻨﺎي در دﺳﺖ‬
‫اﺣﺪاث‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴﺮ‪ ،‬ﺑﺎزﺳﺎزي و ﻳﺎ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-1-7-12‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺸﻜﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-7-12‬دارﺑﺴﺖ‬
‫‪ 1-2-7-12‬دارﺑﺴﺖ ﺳﺎزهاي اﺳﺖ ﻣﻮﻗﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺟﺎﻳﮕﺎه‪ ،‬اﺟﺰاي ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪه‪ ،‬اﺗﺼﺎﻻت و‬
‫ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎ ﻛﻪ در ﻫﻨﮕﺎم اﺟﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﺑﻨﺎ و ﺣﻔﻆ و ﻧﮕﻬﺪاري‬
‫ﻛﺎرﮔﺮان ﻳﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ در ارﺗﻔﺎع‪ ،‬ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-2-7-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي دارﺑﺴﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﺟﺎﻳﮕﺎه‪ ،‬اﺟﺰاي ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪه‪ ،‬ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎ‪ ،‬اﺗﺼﺎﻻت‪ ،‬راهﻫﺎي‬
‫ﻋﺒﻮر و ﭘﻠﻜﺎن دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﺮﻏﻮب از ﺟﻨﺲ ﭼﻮب‪ ،‬ﻓﻮﻻد و اﻣﺜﺎل آن‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ﻳﺎ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح ﻃﻮري ﻃﺮاﺣﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻪ و آﻣﺎده ﺑﻪ ﻛﺎر ﺷﻮد ﻛﻪ دارﺑﺴﺖ ﻋﻼوه ﺑﺮ‬
‫اﻳﺴﺘﺎﻳﻲ و ﭘﺎﻳﺪاري ﻻزم‪ ،‬ﻇﺮﻓﻴﺖ ﭘﺬﻳﺮش ‪ 4‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎر ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪49‬‬
‫‪ 3-2-7-12‬ﻗﻄﻌﺎت و اﺟﺰاء ﭼﻮﺑﻲ ﺑﻜﺎر ﺑﺮده ﺷﺪه در دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪون ﭘﻮﺳﻴﺪﮔﻲ‪ ،‬ﺗﺮك ﺧﻮردﮔﻲ‬
‫و ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻮاﻗﺼﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﺳﺘﺤﻜﺎم آن را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪازد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ از رﻧﮓ ﻛﺮدن اﺟﺰاء ﭼﻮﺑﻲ‬
‫دارﺑﺴﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﺷﺪن ﻋﻴﻮب و ﻧﻮاﻗﺺ آن ﻣﻲﮔﺮدد‪ ،‬ﺧﻮدداري ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-2-7-12‬ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺟﺎﻳﮕﺎه دارﺑﺴﺖ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺎف‪،‬‬
‫ﺑﺪون ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ زاﺋﺪه و ﺑﺮﺟﺴﺘﮕﻲ و ﻋﺎري از ﻣﻮاد ﭼﺴﺒﻨﺪه و ﻟﻐﺰﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻛﻠﻴﻪ ﺗﺨﺘﻪﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ داراي‬
‫ﺿﺨﺎﻣﺖ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻮده و ﺣﺪاﻗﻞ داراي ‪ 250‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﻋﺮض و ‪ 50‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺿﺨﺎﻣﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻃﻮري‬
‫در ﻛﻨﺎر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻗﺮار داده و ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ وﺟﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻧﺸﺪه و اﺑﺰار و ﻣﺼﺎﻟﺢ از ﺑﻴﻦ آﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺳﻘﻮط ﻧﻨﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣﺪاﻗﻞ ﻋﺮض ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ ﺗﻌﻴﻴﻦ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎي ﺗﺨﺘﻪﻫﺎ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﺮاي‬
‫ﻛﺎرﻫﺎي ﺳﻨﮕﻴﻦ ‪ 1/8‬ﻣﺘﺮ و ﺑﺮاي ﻛﺎرﻫﺎي ﺳﺒﻚ ‪ 2/3‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-2-7-12‬اﺟﺰاي ﻓﻠﺰي دارﺑﺴﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺴﺖﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ‪ ،‬ﭼﻔﺖﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻄﻌﺎت آن ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺳﺎﻟﻢ و ﺑﺪون ﺧﻮردﮔﻲ‪ ،‬ﺗﺮك و ﻋﻴﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﺑﺪون ﺧﻤﻴﺪﮔﻲ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-2-7-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﺼﺐ‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮ‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻳﺎ ﭘﻴﺎده ﻛﺮدن دارﺑﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 7-2-7-12‬دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ‪ ،‬ﻛﻨﺘﺮل و ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻗﺮار‬
‫ﮔﻴﺮد ﺗﺎ از ﭘﺎﻳﺪاري‪ ،‬اﺳﺘﺤﻜﺎم و اﻳﻤﻨﻲ آن اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از آن‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﻔﺘﻪاي ﻳﻚ ﺑﺎر در ﺣﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎده‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﭘﺲ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻳﺎ اﻳﺠﺎد وﻗﻔﻪ در اﺳﺘﻔﺎده از آن‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﭘﺲ از وﻗﻮع ﺑﺎد‪ ،‬ﻃﻮﻓﺎن‪ ،‬زﻟﺰﻟﻪ و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻛﻪ اﺳﺘﺤﻜﺎم و ﭘﺎﻳﺪاري دارﺑﺴﺖ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار‬
‫ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪50‬‬
‫‪ 8-2-7-12‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻃﺮف ﺑﺎز ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر‪ ،‬ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ ‪ 2-5-12‬ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي از اﻓﺘﺎدن ﻣﺼﺎﻟﺢ و اﺑﺰار ﻛﺎر از‬
‫روي ﻛﻒ ﺟﺎﻳﮕﺎه‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻟﺒﻪﻫﺎي ﺑﺎز آن ﭘﺎﺧﻮرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻃﺒﻖ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﻨﺪرج در ﺑﺨﺶ ‪3-5-12‬‬
‫ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 9-2-7-12‬در ﻓﺼﻞ ﺳﺮﻣﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روي ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﺮ دارﺑﺴﺖ ﺑﺮف ﻳﺎ ﻳﺦ وﺟﻮد‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻛﺎرﮔﺮان ﻧﺒﺎﻳﺪ روي آن ﻛﺎر ﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﺮف و ﻳﺦ از روي ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 10-2-7-12‬از ﺟﺎﻳﮕﺎه دارﺑﺴﺖﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺮاي اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﮕﺮ‬
‫ﻣﺼﺎﻟﺤﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻛﻮﺗﺎه ﻣﺪت و ﺑﺮاي اﻧﺠﺎم ﻛﺎر ﻓﻮري ﻣﻮرد ﻧﻴﺎز ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻬﺖ‬
‫ﺗﻌﺎدل دارﺑﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺎر روي ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺑﻪ ﻃﻮر ﻳﻜﻨﻮاﺧﺖ ﺗﻮزﻳﻊ ﮔﺮدد‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻛﺎر روزاﻧﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫و اﺑﺰار ﻛﺎر از روي ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺑﺮ دارﺑﺴﺖ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 11-2-7-12‬ﺑﺮاي ﺗﺎﻣﻴﻦ اﻳﺴﺘﺎﻳﻲ دارﺑﺴﺖ و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از واژﮔﻮن ﺷﺪن آن رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي دارﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻤﺌﻨﻲ در ﻣﺤﻞ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ از ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و‬
‫ﻟﻐﺰش آﻧﻬﺎ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي دارﺑﺴﺖ در ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ روي ﺻﻔﺤﺎت ﻣﻘﺎوم ﻗﺮار ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ از ﻓﺮو‬
‫رﻓﺘﻦ آﻧﻬﺎ در زﻣﻴﻦ و ﺑﺮ ﻫﻢ ﺧﻮردن ﺗﻌﺎدل دارﺑﺴﺖ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫پ ‪ :‬دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻋﻤﻮدي و اﻓﻘﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺤﻜﻢ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺘﺼﻞ و ﻣﻬﺎر‬
‫ﮔﺮدد‪ ،‬ﺗﺎ از ﻟﺮزش و ﻧﻮﺳﺎن آن در ﺣﻴﻦ ﻛﺎر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ دارﺑﺴﺖ در دو ﺿﻠﻊ ﻣﺠﺎور ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻞ ﺗﻼﻗﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻪ‬
‫ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ و ﻛﻼف ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬در ﻣﻮﻗﻊ ﻃﻮﻓﺎن ﻳﺎ ﺑﺎد ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﺎر ﻛﺮدن ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﺮ روي دارﺑﺴﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 12-2-7-12‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ در ﻣﺠﺎورت ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻴﺮوي ﺑﺮق ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻧﺼﺐ دارﺑﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻳـﻦ‬
‫ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ 8-4-2-12‬ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد‪.‬‬
‫‪51‬‬
‫‪ 13-2-7-12‬ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ از روي ﺟﺎﻳﮕﺎه دارﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻛﺸﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ از ﺑﺮﺧﻮرد آن ﺑﺎ دارﺑﺴﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 14-2-7-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﭘﻴﺎده ﻛﺮدن و ﺑﺮﭼﻴﺪن دارﺑﺴﺖ ﭼﻮﺑﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﻴﻪ ﻣﻴﺦﻫﺎ از ﻗﻄﻌﺎت دارﺑﺴﺖ‬
‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-7-12‬ﻧﺮدﺑﺎن‬
‫‪ 1-3-7-12‬ﻧﺮدﺑﺎن وﺳﻴﻠﻪاي اﺳﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﻳﺎ ﻣﺘﺤﺮك‪ ،‬ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ ﺗﺮاز ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ‪ ،‬در‬
‫ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺷﺎﻣﻞ دو ﻗﻄﻌﻪ در ﻛﻨﺎر ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﺎﻳﻪ‪ ،‬و‬
‫ﻗﻄﻌﺎﺗﻲ ﻏﻴﺮ ﻟﻐﺰﻧﺪه در وﺳﻂ ﺑﻪ ﻧﺎم ﭘﻠﻪ و ﻣﺘﺼﻞ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﻮاع ﻧﺮدﺑﺎن رﻋﺎﻳﺖ‬
‫ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻧﻮع‪ ،‬ﺟﻨﺲ‪ ،‬اﺑﻌﺎد‪ ،‬ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺑﺎرﮔﺬاري و ﻧﺤﻮه ﻧﺼﺐ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺷﺮاﻳﻂ اﻗﻠﻴﻤﻲ و‬
‫ﻧﻮع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬از ﻧﺮدﺑﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻠﻪﻫﺎ ﻳﺎ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي آن ﺗﺮك ﺧﻮرده ﻳﺎ ﻧﻘﺺ دﻳﮕﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮدﺑﺎن‪ ،‬ﺣﻤﻞ ﺑﺎر ﺑﺎ دﺳﺖ ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ و ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ در ﺟﺎﻳﻲ ﺛﺎﺑﺖ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﻫﻴﭻ ﻟﻐﺰﺷﻲ وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭘﻠﻪﻫﺎ و ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي ﻧﺮدﺑﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻮاد روﻏﻨﻲ و ﻟﻐﺰﻧﺪه آﻟﻮده ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﭘﻠﻪﻫﺎي ﻧﺮدﺑﺎن ﻓﻠﺰي ﺑﺎﻳﺪ آﺟﺪار ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ از ﻟﻐﺰش ﭘﺎ ﺑﺮ روي آﻧﻬﺎ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﻧﺮدﺑﺎن را ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮي دري ﻛﻪ ﺑﺎز اﺳﺖ ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎز ﺷﺪن اﺳﺖ ﻗﺮار داد‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ در ﺑﻪ ﻧﺤﻮ‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺴﺘﻪ ﻳﺎ ﻗﻔﻞ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫چ ‪ :‬ﻃﻮل ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ ‪ 1‬ﻣﺘﺮ از ﻛﻔﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي رﺳﻴﺪن ﺑﻪ آن ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺑﻮده‬
‫و اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ اﺿﺎﻓﻲ ﻓﺎﻗﺪ ﭘﻠﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ح ‪ :‬از ﻳﻚ ﻧﺮدﺑﺎن ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻫﻤﺰﻣﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-3-7-12‬ﻧﺮدﺑﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎ ﻃﻮل ﺑﻴﺶ از ‪ 3‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻛﻨﻨﺪه از ﺳﻘﻮط ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﺑﻌﻼوه در اﻳﻦ ﻧﻮع ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ در ﻫﺮ ‪ 9‬ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﻳﻚ ﭘﺎﮔﺮد ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﻮد و ﻫﺮ ﻗﻄﻌﻪ از ﻧﺮدﺑﺎن ﻛﻪ‬
‫‪52‬‬
‫ﺑﻴﻦ دو ﭘﺎﮔﺮد ﻗﺮار دارد‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ در اﻣﺘﺪاد ﻗﻄﻌﻪ ﻗﺒﻠﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺮدﺑﺎن و ﭘﺎﮔﺮد آن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ‬
‫ﻧﺮده ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻔـﺎد ﺑﺨﺶ ‪ 2-5-12‬ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-3-7-12‬اﻓﺰودن ارﺗﻔﺎع ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﺎ ﻗﺮاردادن اﺟﺴﺎﻣﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﻌﺒﻪ ﻳﺎ ﺑﺸﻜﻪ در زﻳﺮ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎي آن‬
‫ﻳﺎ اﺗﺼﺎل دو ﻧﺮدﺑﺎن ﻛﻮﺗﺎه ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻣﺠﺎز ﻧﻴﺴﺖ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻧﺮدﺑﺎن ﻳﻚ ﻃﺮﻓﻪ ﺑﺎ ﻃﻮل ﺑﻴﺶ از‬
‫‪ 10‬ﻣﺘﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 4-3-7-12‬ﻧﺮدﺑﺎن دو ﻃﺮﻓﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﻗﻴﺪ ﻳﺎ ﺿﺎﻣﻨﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ از ﺑﻪ ﻫﻢ ﺧﻮردن ﺷﻴﺐ آن‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً در ﺣﺎﻟﺖ ﺑﺎز ﻧﺒﺎﻳﺪ ارﺗﻔﺎع آن از ‪ 3‬ﻣﺘﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-3-7-12‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮدﺑﺎن در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ و اﺣﺘﻤﺎل ﻟﻐﺰﻧﺪﮔﻲ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ .‬در‬
‫ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻧﺮدﺑﺎن در ﻣﺤﻠﻲ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﻟﻐﺰش دارد‪ ،‬ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﮔﻮه ﻳﺎ‬
‫ﻛﻔﺸﻚ ﻻﺳﺘﻴﻜﻲ ﺷﻴﺎردار ﻳﺎ وﺳﺎﻳﻞ و ﻣﻮاﻧﻊ دﻳﮕﺮ از ﻟﻐﺰش و ﺣﺮﻛﺖ ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه ﺑﺎﻻي ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﺎﻳﺪ داراي اﺳﺘﺤﻜﺎم ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-3-7-12‬اﺳﺘﻘﺮار ﻧﺮدﺑﺎن ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ زاوﻳﻪ اﻳﺠﺎدي ﺑﻴﻦ ﻧﺮدﺑﺎن و‬
‫ﺳﻄﺢ ﻣﺒﻨﺎ در ﺣﺪود ‪ 75‬درﺟﻪ ﺑﻮده‪ ،‬و ﻳﺎ ﺷﻴﺐ آن ﻃﻮري اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻮد ﻛﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﻧﺮدﺑﺎن ﺗﺎ‬
‫ﭘﺎي ﺳﺎزه ﻳﻚ ﭼﻬﺎرم ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺑﺮ روي ﺳﺎزه ﺗﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﺒﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-3-7-12‬در ﺻﻮرت اﺟﺒﺎر در اﺳﺘﻘﺮار ﻧﺮدﺑﺎن ﻳﻜﻄﺮﻓﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺣﻤﻞ در زاوﻳﻪاي ﺑﻴﻦ ‪ 75‬ﺗﺎ ‪90‬‬
‫درﺟﻪ ﻛﻪ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎه ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﺒﻨﺎ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺮدﺑﺎن ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ اﺗﺼﺎﻻﺗﻲ ﺑﺎ ﺳﺎزه ﻳﺎ دﻳﻮار‬
‫ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻳﻤﻦ ﺑﺴﺘﻪ و ﻣﺤﻜﻢ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 8-3-7-12‬در اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮدﺑﺎن در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬رﻋﺎﻳﺖ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎر در ارﺗﻔﺎع‬
‫ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪53‬‬
‫‪ 4-7-12‬راه ﭘﻠﻪ ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 1-4-7-12‬در زﻣﺎن اﺣﺪاث ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮاي ﺣﻤﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ‪ ،‬رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻛﺎرﮔﺮان و دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ زﻳﺮ‬
‫زﻣﻴﻦ و ﻃﺒﻘﺎت‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ راه ﭘﻠﻪ ﻣﻮﻗﺖ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد و در ﺗﻤﺎم ﻣﺪﺗﻲ ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫اداﻣﻪ دارد‪ ،‬ﺑﻪ دﻗﺖ از آن ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-4-7-12‬ﭘﻠﻪﻫﺎي راه ﭘﻠﻪ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "اﻟﺰاﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن )ﻣﺒﺤﺚ ﭼﻬﺎرم ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﭘﻠﻪﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ داراي اﺑﻌﺎد ﻳﻜﺴﺎن ﺑﻮده و ﻋﺮض آﻧﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 1‬ﻣﺘﺮ‪ ،‬ﭘﻬﻨﺎي ﻛﻒ آﻧﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ‬
‫‪ 280‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ‪ ،‬ارﺗﻔﺎع آﻧﻬﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 140‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 220‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬از ﭼﻮب‪ ،‬ﻓﻠﺰ‪ ،‬ﺑﺘﻦ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻃﻮري ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﺿﻤﻦ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻟﻐﺰش و ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد‪،‬‬
‫داراي اﺳﺘﺤﻜﺎم و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮده و ﺿﺮﻳﺐ اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎرﮔﺬاري آن ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 2/5‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﭘﺲ از اﺟﺮاي رﻣﭗ و ﭘﺎﮔﺮد ﭘﻠﻪ ﻫﺎي داﺋﻤﻲ و ﺗﺎ زﻣﺎن اﺟﺮاي اﻳﻦ ﭘﻠﻪﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻮﻗﺖ از ﺷﻴﺐ‬
‫راه و ﭘﺎﮔﺮد آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪﻫﺎي ﻓﻮق اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬اﻃﺮاف ﺑﺎز راه ﭘﻠﻪﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼـﺐ‪ ،‬ﺑﺎ ﺣﻔﺎظ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻔـﺎد‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ 2-5-12‬ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 5-7-12‬راه ﺷﻴﺐ دار و ﮔﺬرﮔﺎه‬

‫‪ 1-5-7-12‬راه ﺷﻴﺐ دار در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ راﻫﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ زاوﻳـﻪ آن ﺑﺎ ﺳﻄﺢ اﻓﻖ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪11/5‬‬
‫درﺟﻪ )ﺷﻴﺐ ‪ 20‬درﺻﺪ( ﺑﻮده و ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور اﻓﺮاد و ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-5-7-12‬ﮔﺬرﮔﺎه ﻳﺎ ﻣﻌﺎﺑﺮ در ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از‪ ،‬ﮔﺬرﮔﺎه اﻓﻘﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روي زﻣﻴﻦ‬
‫ﻳﺎ ﻛﻒ ﻃﺒﻘﺎت ﻳﺎ دارﺑﺴﺖﻫﺎ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور اﻓﺮاد و ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و‬
‫ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 3-5-7-12‬راه ﺷﻴﺐ دار و ﮔﺬرﮔﺎه ﺑﺎﻳﺪ داراي اﺳﺘﺤﻜﺎم و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮده و داراي ﺿﺮﻳﺐ‬
‫اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎرﮔﺬاري ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 2/5‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎً ﭘﻮﺷﺶ ﻛﻒ اﻳﻦ راهﻫﺎ و‬
‫‪54‬‬
‫ﮔﺬرﮔﺎهﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻘﺎوم و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻃﻮري ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻟﻐﺰش‬
‫و ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد ﻧﺸﻮد‪ .‬در ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺨﺘﻪ ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ﭘﻮﺷﺶ ﻛﻒ‪ ،‬ﺿﺨﺎﻣﺖ آن ﻧﺒﺎﻳﺪ از ‪50‬‬
‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻃﺮاف ﺑﺎز راهﻫﺎي ﺷﻴﺐ دار و ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد را در ﺑﺮ‬
‫دارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ‪ 2-5-12‬ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 4-5-7-12‬راهﻫﺎي ﺷﻴﺐ دار و ﮔﺬرﮔﺎهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر اﻓﺮاد اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي‬
‫ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 0/6‬ﻣﺘﺮ ﻋﺮض ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-5-7-12‬راه ﺷﻴﺐ دار و ﮔﺬرﮔﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻓﺮاد‪ ،‬ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر ﮔﺎري‪ ،‬ﭼﺮخ دﺳﺘﻲ و ﻳﺎ ﻓﺮﻏﻮن‬
‫ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 1‬ﻣﺘﺮ ﻋﺮض و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 18‬درﺻﺪ ﺷﻴﺐ )زاوﻳﻪ‬
‫ﺣﺪود ‪ 10‬درﺟﻪ( و ﺳﻄﺢ ﻫﻤﻮار ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻋﻤﻮدي ﺑﻴﻦ ﭘﺎﮔﺮدﻫﺎي ﻣﺘﻮاﻟﻲ ﺳﻄﺢ ﺷﻴﺐ دار ﻧﺒﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﻴﺶ از ‪ 3/5‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-5-7-12‬ﻋﺮض راه ﺷﻴﺐ دار و ﻣﻌﺎﺑﺮي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺣﻤﻞ و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ وﺳﺎﻳﻞ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻳﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 3/5‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻼوه در ﻃﺮﻓﻴﻦ آن ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 7-5-7-12‬ﻋﺮض راه ﺷﻴﺐ دار ﻛﻪ در ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎ اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 4‬ﻣﺘﺮ ﺑﻮده و‬
‫ﺟﺪارهﻫﺎي آن ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻘﺘﻀﻲ ﭘﺎﻳﺪار ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪55‬‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫‪ 8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫‪ 8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫‪ 1-8-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-8-12‬ﻫﺮ اﻗﺪاﻣﻲ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺟﺪا ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﺬف‪ ،‬ﻧﻮﺳﺎزي‪ ،‬ﺗﻌﻤﻴﺮ‪،‬‬
‫ﻣﺮﻣﺖ و ﺑﺎزﺳﺎزي ﺗﻤﺎم ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺑﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻧﺎﻣﻴﺪه ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-1-8-12‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻮز ﻻزم از ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه‬
‫اﺧﺬ و ﺑﺎ ﻛﺴﺐ ﻧﻈﺮ از ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي و اﻗﺪامﻫﺎي زﻳﺮ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺑﺎ اﻃﻼع و ﻫﻤﻜﺎري ﻣﻮﺳﺴﺎت ذﻳﺮﺑﻂ‪ ،‬ﺟﺮﻳﺎن آب‪ ،‬ﺑﺮق‪ ،‬ﮔﺎز و ﺳﺮوﻳﺴﻬﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻗﻄﻊ ﻳﺎ در‬
‫ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﺳﺎﻟﻢﺳﺎزي‪ ،‬ﻣﺤﺪود و ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري ﻛﻪ راهﻫﺎي دﺳﺘﺮﺳﻲ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ و ﺷﻴﺮ‬
‫آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬زﻣﺎن و ﻣﺪت ﻗﻄﻊ ﺳﺮوﻳﺴﻬﺎي ﻓﻮق و ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻚ ﻫﻔﺘﻪ ﻗﺒﻞ‪ ،‬ﺑﻪ اﻃﻼع‬
‫ﺳﺎﻛﻨﻴﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﺠﺎور رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد‪ .‬ﻋﺪم رﻋﺎﻳﺖ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻓﻮق‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻣﺠﺎز‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺪم ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻓﻮري ﺑﻨﺎ‪ ،‬اﻳﻤﻨﻲ را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪازد‪ .‬ﻟﺰوم اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﺮﺟﻊ‬
‫رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن رﺳﻴﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﭘﻴﺎدهروﻫﺎ و ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﺠﺎور ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬اﻧﺠﺎم‬
‫ﺷﻮد و در ﺻﻮرت ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺤﺪود ﻳﺎ ﻣﺴﺪود ﻧﻤﻮدن آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻛﺴﺐ اﺟﺎزه از ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺮﺑﻂ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ‬
‫ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪﻫﺎي ‪ 1-1-2-12‬و ‪ 1-2-2-12‬و ‪ ، 2-2-2-12‬اﻗﺪام ﻻزم ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻻزم‪ ،‬ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻣﺤﻞ و ﻧﻮع ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن و روش ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﻓﺼﻞ‬
‫‪ 6-12‬ﺗﻬﻴﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ث ‪ :‬اﺛﺮات ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻨﺎ در ﭘﺎﻳﺪاري ﺳﺎزهﻫﺎي ﻫﻤﺠﻮار‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺪاﺑﻴﺮ‬
‫ﻻزم در ﺟﻬﺖ ﭘﺎﻳﺪاري اﺑﻨﻴﻪ ﻣﺠﺎور اﺗﺨﺎذ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪57‬‬
‫ج ‪ :‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰي ﺑﺮاي ﺟﻤﻊآوري‪ ،‬ﺣﻤﻞ و دﻓﻊ ﻣﻮاد ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ و اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺤﻞ ﻣﺠﺎز ﺑﺮاي‬
‫اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن "ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪﻫﺎ" اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫چ ‪ :‬در ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﺧﺎص ﻧﻈﻴﺮ دﻛﻞﻫﺎي ﻣﺨﺎﺑﺮاﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺑﻴﻤﺎرﺳﺘﺎنﻫﺎ‪ ،‬دودﻛﺶﻫﺎي‬
‫ﺻﻨﻌﺘﻲ و دﻳﮕﺮ اﻣﺎﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت وﻳﮋه دارﻧﺪ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ اﻓﺮاد ذﻳﺼﻼح‬
‫ﻣﻮرد ﺑﺎزدﻳﺪ ﻗﺮارﮔﻴﺮد و وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻻزم ﺑﺮاي ﺗﺨﺮﻳﺐ و ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از آن‬
‫ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ح ‪ :‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ داراي ﺑﺮﻗﮕﻴﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻗﮕﻴﺮ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺟﺪا‬
‫ﺷﻮد و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم ﻣﺠﺪداً در ﻧﺰدﻳﻜﺘﺮﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﺼﺐ و آﻣﺎده ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﺮدد‪.‬‬
‫خ ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ ﺷﻴﺸﻪﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺷﺪه ﺟﺪا و در ﻣﻜﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ اﻧﺒﺎر‬
‫د ‪ :‬در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﺎﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح ﺑﺮ ﻛﺎر آﻧﺎن ﻧﻈﺎرت‬
‫و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞﻫﺎ‪ ،‬روشﻫﺎ و ﻣﺮاﺣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺟﺮاي ﻛﺎر را ﺑﻪ آﻧﺎن آﻣﻮزش دﻫﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺎﻳﺮ‬
‫اﻓﺮاد از ﺟﻤﻠﻪ راﻧﻨﺪﮔﺎن و ﻣﺘﺼﺪﻳﺎن ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﺮﺑﻮط ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ از اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-1-8-12‬ﻛﻠﻴﻪ راهﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎي ﭘﻠﻜﺎنﻫﺎ‪ ،‬راﻫﺮوﻫﺎ‪ ،‬ﻧﺮدﺑﺎنﻫﺎ و‬
‫درﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر ﻛﺎرﮔﺮان اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﺗﻤﺎم ﻣﺪت ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻣﺴﺪود ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه‬
‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻫﻴﭻ راه ﺧﺮوﺟﻲ ﻗﺒﻞ از اﻳﻨﻜﻪ راه دﻳﮕﺮ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﺷﺪهاي ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﻮد ﺗﺨﺮﻳﺐ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 4-1-8-12‬در ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ‪ ،‬ﺳﻴﻞ‪ ،‬آﺗﺶ ﺳﻮزي‪ ،‬زﻟﺰﻟﻪ‪ ،‬اﻧﻔﺠﺎر و‬
‫ﻧﻈﺎﻳﺮ آن آﺳﻴﺐ دﻳﺪه ﻳﺎ از ﺑﻴﻦ رﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از رﻳﺰش و ﺧﺮاﺑﻲ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ دﻳﻮارﻫﺎ ﻗﺒﻞ‬
‫از ﺗﺨﺮﻳﺐ زﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﻣﻬﺎر و ﺷﻤﻊ ﺑﻨﺪي ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-1-8-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ارﺗﻔﺎع ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ و ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﻫﻤﺠﻮار‬

‫ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ و اﻣﻜﺎن رﻳﺰش ﻣﺼﺎﻟﺢ و اﺑﺰار ﻛﺎر ﺑﻪ داﺧﻞ ﻳﺎ روي ﺑﻨﺎﻫﺎ و ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﻣﺠﺎور وﺟﻮد داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم از ﻗﺒﻴﻞ ﻧﺼﺐ ﺳﺮﭘﻮش ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪58‬‬
‫‪ 8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫‪ 6-1-8-12‬ﻫﺮ ﻳﻚ از اﺟﺰاي ﺳﺎزه و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﺗﺨﺮﻳﺐ اﻋﻢ از ﻛﻒ‪ ،‬ﻛﻒ ﻣﻮﻗﺖ‪،‬‬
‫ﭼﻮب ﺑﺴﺖ‪ ،‬ﭘﻠﻪﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ‪ ،‬ﺳﻘﻒ و ﺳﺎﻳﺮ اﺟﺰاي راﻫﺮوﻫﺎي ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه و راﻫﺮوﻫﺎي ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور‬
‫ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﺎرﮔﺬاري ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬ ‫‪2‬‬ ‫ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬ﭘﻠﻜﺎنﻫﺎ و ﻧﺮدﺑﺎنﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ از‬
‫‪3‬‬
‫‪ 7-1-8-12‬ﻣﻴﺦﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﺗﻴﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ داﺧﻞ ﭼﻮب‬
‫ﻓﺮو ﻛﻮﺑﻴﺪه ﻳﺎ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-1-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ از ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎ ﻃﺒﻘﻪ ﺷﺮوع ﺷﻮد و ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻳﺎ ﻃﺒﻘﻪ‬
‫ﺧﺘﻢ ﮔﺮدد‪ .‬در ﻣﻮارد ﺧﺎص ﻛﻪ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻳﻜﺠﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻮاد ﻣﻨﻔﺠﺮه در ﭘﻲ و ﻃﺒﻘﺎت از راه‬
‫دور و ﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﻛﺸﻴﺪن ﺑﺎ ﻛﺎﺑﻞ و واژﮔﻮن ﻛﺮدن و ﻳﺎ از ﻃﺮﻳﻖ ﺿﺮﺑﻪ زدن ﺑﺎ وزﻧﻪﻫﺎي در ﺣﺎل‬
‫ﻧﻮﺳﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ روشﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﺗﻤﻬﻴﺪات اﻳﻤﻨﻲ ﻻزم ﺑﻌﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-1-8-12‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻫﺮ ﻧﻮﺑﺖ ﻛﺎر‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي در دﺳﺖ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري ﻛﻪ در‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ ﻓﺸﺎر ﺑﺎد ﻳﺎ ارﺗﻌﺎﺷﺎت آﺳﻴﺐ ﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬رﻫﺎ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﻻزم اﻃﻤﻴﻨﺎن‬
‫ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه از ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺨﺮﻳﺐ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﻮب ﺑﺴﺖﻫﺎ‪ ،‬ﺷﻤﻊﻫﺎ‪،‬‬
‫ﺳﭙﺮﻫﺎ‪ ،‬ﺣﺎﺋﻞﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‪ ،‬ﭘﺎﻳﺪاري و اﻳﻤﻨﻲ ﻻزم را دارا ﻣﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 10-1-8-12‬اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺟﺪا ﺷﺪه از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ در ﭘﻴﺎده رو و دﻳﮕﺮ‬
‫ﻣﻌﺎﺑﺮ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﺪون ﻛﺴﺐ ﻣﺠﻮز از ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻤﻨﻮع اﺳﺖ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ در‬
‫ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ زﻣﻴﻦ و ﻓﻀﺎي ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮاي اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺮ‬
‫روز ﻣﻮاد ﺟﺪا ﺷﺪه ﺑﻪ ﻣﻜﺎن ﻣﺠﺎز دﻳﮕﺮ اﻧﺘﻘﺎل ﻳﺎﺑﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 11-1-8-12‬ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ و ﺗﺎﻣﻴﻦ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎرﮔﺮان‪ ،‬ﻋﺎﺑﺮان و ﻣﺠﺎورﻳﻦ ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ در ﻫﻨﮕﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ روشﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت‬
‫آﺑﭙﺎﺷﻲ از اﻧﺘﺸﺎر و ﭘﺮاﻛﻨﺪه ﺷﺪن ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﻼوه ﺗﺨﺮﻳﺐ در ﺷﺐ ﺑﻪ ﺟﺰ در ﻣﻮاﻗﻊ‬
‫اﺿﻄﺮاري ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻲرﺳﺪ‪ ،‬ﻣﺠﺎز ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪59‬‬
‫‪ 2-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻛﻒ وﺳﻘﻒ‬
‫‪ 1-2-8-12‬ﻗﺒﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﻘﻒ ﺑﺎﻳﺪ راهﻫﺎي ورودي ﺑﻪ ﻃﺒﻘﻪ زﻳﺮ آن ﻃﻮري ﻣﺴﺪود ﮔﺮدد‪ ،‬ﻛﻪ‬
‫ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻧﺘﻮاﻧﺪ از آن رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-2-8-12‬در ﻃﺎقﻫﺎي ﺿﺮﺑﻲ‪ ،‬ﭼﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ دﻫﺎﻧﻪاي در آن اﻳﺠﺎد ﻣﻲﺷﻮد و ﭼﻪ در ﻫﻨﮕﺎم‬

‫ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻛﻠﻲ آن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ آﺟﺮﻫﺎ و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻴﻦ دو ﺗﻴﺮ آﻫﻦ ﺗﺎ ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎي ﻃﺎق در اﻣﺘﺪاد ﻋﻤﻮد ﺑﻪ ﺗﻴﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-2-8-12‬در ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﻘﻒﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺑﺘﻦ ﭘﻴﺶ ﺗﻨﻴﺪه ﻳﺎ ﭘﺲ ﻛﺸﻴﺪه ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪاﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﻪ اﻧﺮژي ذﺧﻴﺮه ﺷﺪه در ﺑﺘﻦ و ﺧﻄﺮﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﻧﺎﺷﻲ از آزاد ﺷﺪن آن ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-2-8-12‬ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﻘﻒ ﻃﺎق ﺿﺮﺑﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺲ از ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﻗﺴﻤﺘﻲ از آﺟﺮﻫﺎ و ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻴﻦ‬
‫دو ﺗﻴﺮﻓﻮﻻدي‪ ،‬روي ﺗﻴﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﺗﻴﺮﭼﻪﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻋﺮض ‪ 250‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ و ﺿﺨﺎﻣﺖ ‪50‬‬
‫ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻋﺮﺿﻲ و ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﻛﺎﻓﻲ ﻗﺮار داده ﺷﻮد ﺗﺎ ﻛﺎرﮔﺮان ﻣﺮﺑﻮط ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ روي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻛﺎر ﺧﻮد اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-2-8-12‬در ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻃﺎقﻫﺎي ﺷﻴﺮواﻧﻲ ﻳﺎ ﭼﻮﺑﻲ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﭘﻮﺷﺸﻲ ﺳﻘﻒ ﺑﺮداﺷﺘﻪ‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺮﭼﻴﺪن ﺧﺮﭘﺎ ﻳﺎ اﺳﻜﻠﺖ ﺳﻘﻒ اﻗﺪام ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 6-2-8-12‬در ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻛﻒ و ﺳﻘﻒ رﻋﺎﻳﺖ آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 3-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ دﻳﻮارﻫﺎ‬
‫‪ 1-3-8-12‬ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﺗﻜﻴﻪﮔﺎهﻫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻃﺒﻘﻪاي ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﻜﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺑﻪ آن ﻗﺒﻼً ﺗﺨﺮﻳﺐ و ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-3-8-12‬ﺗﻤﺎم ﻳﺎ ﻗﺴﻤﺘﻲ از دﻳﻮاري ﻛﻪ ارﺗﻔﺎع آن ﺑﻴﺶ از ‪ 22‬ﺑﺮاﺑﺮ ﺿﺨﺎﻣﺖ آن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ‬

‫ﺑﺪون ﻣﻬﺎرﺑﻨﺪي ﺟﺎﻧﺒﻲ آزاد ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ اﺳﺎﺳﺎً ﺑﺮاي ارﺗﻔﺎع ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪60‬‬
‫‪ 8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫‪ 3-3-8-12‬ﻗﺒﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻫﺮ ﻳﻚ از دﻳﻮارﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ‪ 3‬ﻣﺘﺮي از آﻧﻬﺎ ﻛﻠﻴﻪ ﺳﻮراﺧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ‬
‫در ﻛﻒ ﻗﺮار دارﻧﺪ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﻗﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-3-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ دﻳﻮارﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻧﮕﻬﺪاري ﺧﺎك زﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺠﺎور ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪهاﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺲ از اﺟﺮاي ﺳﺎزهﻫﺎي ﻧﮕﻬﺒﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ‬

‫‪ 1-4-8-12‬در ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ اﻋﻢ از ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ ﺑﺎ ﺳﻘﻒ ﺗﻴﺮﭼﻪ و ﺑﻠﻮك‪ ،‬ﻛﺎﻣﭙﻮزﻳﺖ و‬
‫دال ﺑﺘﻨﻲ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزه ﺑﺘﻨﻲ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻠﻴﻪي ﺗﺠﻬﻴﺰات‪ ،‬ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﻏﻴﺮ ﺑﺎرﺑﺮ اﺻﻠﻲ‬
‫ﺟﻤﻊ آوري و ﺗﺨﺮﻳﺐ و ﺑﻄﻮر اﻳﻤﻦ از ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎرﮔﺎه ﺗﺨﻠﻴﻪ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزه ﺑﺘﻨﻲ ﻣﺴﻠﺢ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ از ﻣﺤﻞ ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻼﺋﻢ‬
‫ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه و آﮔﺎه ﻛﻨﻨﺪه از ﻗﺒﻴﻞ ﻧﻮار ﺧﻄﺮ و ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬اﻓﺮاد از اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫آﮔﺎه و از ورود آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻊ ﺧﻄﺮ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺮان ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﻼه اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﮔﺮدن و ﻣﺎﺳﻚ ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ ﻛﻪ ﺗﻤﺎم‬
‫ﺻﻮرت و ﻧﺎﺣﻴﻪ ﭼﺎﻧﻪ را ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻲدﻫﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ ﻛﺎرﮔﺮان ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ژاﻛﺖ ﺿﺪ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ژاﻛﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺎ‬
‫ﻧﺎﺣﻴﻪ ران ﻛﺎرﮔﺮ را ﭘﻮﺷﺶ و اﻣﻜﺎن ﺣﺮﻛﺖ آزاد وي را ﻓﺮاﻫﻢ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﻛﺎرﮔﺮان ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ دﺳﺘﻜﺶ و ﭘﻮﺗﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﺎﺳﺐ از اﻳﺮاد‬
‫ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﭘﺎﻫﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي‬

‫‪ 1-5-8-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﺨﺮﻳﺐ اﺳﻜﻠﺖ ﻓﻮﻻدي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن از ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﻳﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﺗﻌﺎدل و ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻟﻨﮕﺮ ﺑﺎر و ﺻﺪﻣﻪ ﺑﻪ اﺷﺨﺎص‪ ،‬ﺑﻨﺎﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت و‬
‫ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻳﺎ اﺳﻜﻠﺖ ﺑﻨﺎي ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬از ﻃﻨﺎب ﻫﺪاﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-5-8-12‬ﻗﺒﻞ از ﺑﺮﻳﺪن ﻳﺎ ﺑﺎزﻛﺮدن ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از‬
‫ﺳﻘﻮط آزاد آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪61‬‬
‫‪ 6-8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ دودﻛﺶﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ‬

‫‪ 1-6-8-12‬ﻗﺒﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ دودﻛﺶﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺻﻨﻌﺘﻲ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ از ﻃﺮﻳﻖ اﻧﻔﺠﺎر ﻳﺎ واژﮔﻮﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺪودهاي ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﺪه و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎ وﺳﻌﺖ ﻛﺎﻓﻲ در اﻃﺮاف آﻧﻬﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-6-8-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺬﻛﻮر ﺑﻪ ﻃﺮﻳﻖ دﺳﺘﻲ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از دارﺑﺴﺖ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه و ﺑﻪ ﺗﻨﺎﺳﺐ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزه از ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻜﻮي دارﺑﺴﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ ﭘﺎﻳﻴﻦ آورده‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ ﻛﻪ ﻫﻤﻮاره ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﻛﺎرﮔﺮان ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﺮ از ﻧﻘﻄﻪ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﺳﺎزه ﺑﻮده و اﻳﻦ اﺧﺘﻼف‬
‫ارﺗﻔﺎع ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 0/5‬ﻣﺘﺮ و ﺣﺪاﻛﺜﺮ ‪ 1/5‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-6-8-12‬ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﺑﺎﻳﺪ از داﺧﻞ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ‬
‫رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪن و ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻼً درﻳﭽﻪاي در‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﺳﺎزه ﺑﺮاي ﺗﺨﻠﻴﻪ آﻧﻬﺎ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪ .‬ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻣﻮاد ﻣﺬﻛﻮر ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﭘﺲ از ﺗﻮﻗﻒ ﻛﺎر ﺗﺨﺮﻳﺐ‪،‬‬
‫اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬در ﻫﺮﺻﻮرت ارﺗﻔﺎع ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ در داﺧﻞ ﻛﻮره ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ‪ 2‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-8-12‬ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت‬
‫‪ 1-7-8-12‬ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺳﻘﻮط آزاد ﺑﻪ ﺧﺎرج ﭘﺮﺗﺎب‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺨﻠﻴﻪ از داﺧﻞ ﻛﺎﻧﺎلﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺷﺪه‪ ،‬اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-7-8-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و اﺣﺘﺮاق ﺟﺪا ﺷﺪه از ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻮرد ﺗﺨﺮﻳﺐ‪ ،‬در‬
‫ﻫﻤﺎن ﻣﺤﻞ‪ ،‬اﻧﺒﺎر و ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ وﺳﺎﻳﻞ اﻃﻔﺎي ﺣﺮﻳﻖ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد و ﻣﻘﺪار ﻛﺎﻓﻲ ﻓﺮاﻫﻢ‬
‫ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-7-8-12‬ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه از ﻣﻮاد رادﻳﻮاﻛﺘﻴﻮ‪ ،‬آزﺑﺴﺖ‪ ،‬ﻣﻮاد ﺳﻤﻲ ﻳﺎ ﻣﻮاد آﻟﻮده ﻛﻨﻨﺪه‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺟﺪا از ﺑﻘﻴﻪ ﺿﺎﻳﻌﺎت و ﻃﺒﻖ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻗﺖ ﻧﮕﻬﺪاري و ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪي ﺷﻮﻧﺪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﻞ ﻣﺠﺎز ﺣﻤﻞ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻌﻼوه ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ﺗﺨﺮﻳﺐ اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮاد ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻤﺎرده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ دﺳﺘﻜﺶ‪ ،‬ﻣﺎﺳﻚ و ﻟﺒﺎس ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪62‬‬
‫‪ 8-12‬ﺗﺨﺮﻳﺐ‬
‫‪ 4-7-8-12‬ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻧﺒﺎﻳﺪ روي ﻛﻒ ﻃﺒﻘﺎت ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻲ اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ‬
‫از ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎرﺑﺮي ﻣﺠﺎز ﻛﻒ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺎﻳﺪ از وارد ﺷﺪن ﻓﺸﺎرﻫﺎي اﻓﻘﻲ‬
‫ﻧﺎﺷﻲ از اﻧﺒﺎر ﺷﺪن ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺑﻪ دﻳﻮارﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 5-7-8-12‬ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﺿﺎﻳﻌﺎت ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺨﺮﻳﺐ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي‬
‫ﻣﺠﺎور و ﻳﺎ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ اﻳﺠﺎد ﻣﺰاﺣﻤﺖ و ﺧﻄﺮ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮاد ﺑﺎﻳﺪ در ﻓﻮاﺻـﻞ ﻣﻨـﺎﺳﺐ ﺑﺎرﮔﻴﺮي و‬
‫ﺑﻪ ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻣﺠﺎز ﺣﻤﻞ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪63‬‬
@Seismicisolation
@Seismicisolation
‫‪ 9-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ‬
‫‪ 1-9-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-9-12‬ﻣﻨﻈﻮر از ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از‪ :‬ﺧﺎﻛﺒﺮداري‪ ،‬ﺧﺎﻛﺮﻳﺰي‪ ،‬ﺗﺴﻄﻴﺢ زﻣﻴﻦ‪ ،‬ﮔﻮدﺑﺮداري‪،‬‬
‫ﭘﻲ ﻛﻨﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ‪ ،‬ﺣﻔﺮ ﺷﻴﺎرﻫﺎ‪ ،‬ﺷﻤﻊﻫﺎ‪ ،‬ﻛﺎﻧﺎلﻫﺎ‪ ،‬ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ دﺳﺘﻲ‬
‫ﻳﺎ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ‪.‬‬
‫‪ 2-1-9-12‬ﮔﻮد ﺑﺮداري‬
‫ﺑﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺣﻔﺎري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري در ﺗﺮاز ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﻃﺒﻴﻌﻲ زﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﺗﺮاز زﻳﺮ ﭘﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫ﻣﺠﺎور ﮔﻮدﺑﺮداري اﻃﻼق ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-1-9-12‬ﺳﻄﺢ ﺧﻄﺮﮔﻮدﺑﺮداري‬
‫ﺳﻄﺢ ﺧﻄﺮﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﮔﻮد‪ ،‬ﻧﻮع ﺧﺎك‪ ،‬وﺟﻮد آب‪ ،‬وﺟﻮد ﻣﻨﺒﻊ ارﺗﻌﺎش در ﻣﺠﺎورت‬
‫ﮔﻮد و ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﺠﺎور آن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﻮدﺑﺮداري ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ‪ ،‬زﻳﺎد و ﺑﺴﻴﺎر زﻳﺎد‬
‫ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻲﮔﺮدد‪ .‬ارزﻳﺎﺑﻲ ﺳﻄﺢ ﺧﻄﺮ ﮔﻮدﺑﺮداري ﺑﺮ اﺳﺎس ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﭘﻲ و ﭘﻲ ﺳﺎزي‬
‫)ﻣﺒﺤﺚ ﻫﻔﺘﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-1-9-12‬ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺪاﻣﺎت زﻳﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻧﺪه اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬زﻣﻴﻦ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ و ﻳﺎ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح از ﻟﺤﺎظ اﺳﺘﺤﻜﺎم و ﺟﻨﺲ ﺧﺎك و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫ﭘﺎﻳﺪاري اﺑﻨﻴﻪ ﻣﺠﺎور ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻧﻘﺸﻪ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﭘﺎﻳﺪارﺳﺎزي‬
‫ﺟﺪارهﻫﺎي ﮔﻮد و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮔﻮدﺑﺮداري ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﻦ اﺷﺨﺎص ﺗﻬﻴﻪ و ﺑﻪ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬
‫‪65‬‬
‫ب ‪ :‬روش‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺟﺮاﻳﻲ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ زﻣﺎن ﺷﺮوع آن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺠﻮز ﺻﺎدره ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺟﻊ‬
‫رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻬﻨﺪس ﻧﺎﻇﺮ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﭼﺎهﻫﺎ‪ ،‬ﻛﺎﻧﺎلﻫﺎي ﻓﺎﺿﻼب‪ ،‬ﭼﺸﻤﻪﻫﺎ و ﻗﻨﻮات ﻗﺪﻳﻤﻲ‪،‬‬
‫ﻟﻮﻟﻪﻛﺸﻲ آب و ﮔﺎز‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞﻫﺎي ﺑﺮق و ﺗﻠﻔﻦ ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ در ﺣﻴﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﮔﻮدﺑﺮداري و‬
‫ﺧﺎكﺑﺮداري ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﺧﻄﺮ و ﺣﺎدﺛﻪ ﮔﺮدﻧﺪ و ﻳﺎ ﺧﻮد دﭼﺎر ﺧﺴﺎرت ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و‬
‫ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ذﻳﺮﺑﻂ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ داﺋﻢ ﻳﺎ ﻣﻮﻗﺖ و ﻳﺎ‬
‫ﻗﻄﻊ ﺟﺮﻳﺎن و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻳﻤﻦ ﺳﺎزي آﻧﻬﺎ اﻗﺪام ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ت ‪ :‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﻴﺮ ﻳﺎ ﻗﻄﻊ ﺟﺮﻳﺎن ﺑﺮﺧﻲ از ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت ﻣﻨﺪرج در ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ‪"-4-1-9-12‬پ"‬
‫اﻣﻜﺎنﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﻜﺎري ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط و ﺑﻪ ﻃﺮق ﻣﻘﺘﻀﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ‬
‫آﻧﻬﺎ اﻗﺪام ﺷﻮد‪.‬‬
‫ث ‪ :‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺤﻞ ﮔﻮدﺑﺮداري در ﻧﺰدﻳﻜﻲ و ﻳﺎ ﻣﺠﺎورت ﻳﻜﻲ از اﻳﺴﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺧﺪﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻲ از ﻗﺒﻴﻞ‬
‫آﺗﺶﻧﺸﺎﻧﻲ و اورژاﻧﺲ ﺑﻮده و ﻳﺎ در ﻣﺴﻴﺮﺧﻮدروﻫﺎي آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻼً ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻪ اﻃﻼع‬
‫ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﻦ ذﻳﺮﺑﻂ رﺳﺎﻧﺪه ﺷﻮد ﺗﺎ اﺣﻴﺎﻧﺎً در ﺳﺮوﻳﺲرﺳﺎﻧﻲ ﻋﻤﻮﻣﻲ وﻗﻔﻪاي اﻳﺠﺎد ﻧﮕﺮدد‪.‬‬
‫ج ‪ :‬ﻛﻠﻴﻪ اﺷﻴﺎء زاﺋﺪ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮓ‪ ،‬ﺿﺎﻳﻌﺎت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻳﺎ ﺑﻘﺎﻳﺎي درﺧﺘﺎن ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ‬
‫ﻣﺎﻧﻊ از اﻧﺠﺎم ﻛﺎر ﺷﺪه و ﻳﺎ ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﺣﻮادث ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از زﻣﻴﻦ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﺎرج ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫چ ‪ :‬در اﺳﺘﻔﺎده از روشﻫﺎي ﭘﺎﻳﺪارﺳﺎزي دﻳﻮارهﻫﺎي ﮔﻮدﺑﺮداري از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﻴﺦﻛﻮﺑﻲ و ﻣﻴﻞ ﻣﻬﺎر ورود‬
‫ﺑﻪ ﻣﺤﺪوده ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ اﻣﻼك ﻣﺠﺎور و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻮاﻓﻘﺖ‬
‫ذﻳﻨﻔﻊ و ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‪.‬‬
‫‪ 5-1-9-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ از دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺮﻗﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﻟﻜﺘﺮوﻣﻮﺗﻮر ﺑﺮاي ﻫﻮادﻫﻲ‪،‬‬
‫ﺗﺨﻠﻴﻪ آب و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ ‪ 1-6-12‬ﺑﻪ ﻛﺎر‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-1-9-12‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ‪ ،‬ﻧﻈﻴﺮ ﺣﻔﺮ ﭼﺎه در ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻳﺎ ﻣﺤﻞﻫﺎﻳﻲ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎل رﻓﺖ و آﻣﺪ اﻓﺮاد ﻣﺘﻔﺮﻗﻪ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﻗﺪاﻣﺎت اﺣﺘﻴﺎﻃﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻣﺤﺼﻮر‬
‫ﻛﺮدن ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺣﻔﺎري‪ ،‬ﻧﺼﺐ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه و وﺳﺎﻳﻞ ﻛﻨﺘﺮل ﻣﺴﻴﺮ‪ ،‬از ورود اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺣﻔﺎري‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻣﺪه و دﻫﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺤﻞﻫﺎ در ﭘﺎﻳﺎن ﻛﺎر روزاﻧﻪ ﻣﺴﺪود ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪66‬‬
‫‪ 2-9-12‬ﮔﻮدﺑﺮداري )ﺣﻔﺮ ﻃﺒﻘﺎت زﻳﺮزﻣﻴﻦ و ﭘﻲ ﻛﻨﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ(‬

‫‪ 1-2-9-12‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري اﺣﺘﻤﺎل ﺧﻄﺮي ﺑﺮاي ﭘﺎﻳﺪاري و‬
‫ﺳﺮوﻳﺲدﻫﻲ دﻳﻮارهﻫﺎي ﮔﻮد‪ ،‬دﻳﻮارﻫﺎ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﺠﺎور و ﻳﺎ ﻣﻬﺎرﻫﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ‬
‫از ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري‪ ،‬اﻳﻤﻨﻲ و ﭘﺎﻳﺪاري آﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﺷﻬﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﻧﺼﺐ ﺷﻤﻊ‪ ،‬ﺳﭙﺮ و‬
‫ﻣﻬﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و رﻋﺎﻳﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻻزم و اﻳﻤﻦ ﮔﻮدﺑﺮداري و در ﺻـﻮرت ﻟﺰوم ﺑﺎ اﺟﺮاي ﺳﺎزهﻫﺎي‬
‫ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-2-9-12‬ﺳﺎزﻧﺪه ﻣﻮﻇﻒ اﺳﺖ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﮔﻮدﺑﺮداري و ﭘﺎﻳﺪارﺳﺎزي ﺟﺪارهﻫﺎي ﮔﻮد ﻣﻔﺎد ﻣﺒﺤﺚ "ﭘﻲ‬
‫و ﭘﻲ ﺳﺎزي )ﻣﺒﺤﺚ ﻫﻔﺘﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ اﺟﺮاﻳﻲ ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬
‫اﺑﻼﻏﻲ وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي را رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-2-9-12‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﮔﻮدﺑﺮداري در ﻣﺠﺎورت ﺑﺰرﮔﺮاهﻫﺎ‪ ،‬ﺧﻄﻮط راه آﻫﻦ ﻳﺎ ﻣﺮاﻛﺰ و‬
‫ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت داراي ارﺗﻌﺎش اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزم ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﻟﻐﺰش ﻳﺎ رﻳﺰش ﺟﺪارهﻫﺎ‬
‫‪ 4-2-9-12‬در ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ دﻳﻮارهﻫﺎي ﻣﺤﻞ ﮔﻮدﺑﺮداري‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ دﻳﻮارﻫﺎ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي‬
‫ﻣﺠﺎور‪ ،‬دﻗﻴﻘﺎً ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﺑﺎزدﻳﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﻧﻘﺎﻃﻲ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ رﻳﺰش‪،‬‬
‫ﻟﻐﺰش ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺷﻜﻞﻫﺎي ﻏﻴﺮﻣﺠﺎز ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻬﺎرﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ اﻳﻤﻨﻲ ﻻزم از ﻗﺒﻴﻞ ﺷﻤﻊ و‬
‫ﺳﭙﺮ ﻧﺼﺐ و ﻳﺎ ﻣﻬﺎرﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮔﺮدﻧﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻗﺒﻞ از ﭘﺎﻳﺪارﺳﺎزي ﻛﺎﻣﻞ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻮرت روزاﻧﻪ و ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﻳﺪارﺳﺎزي‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ ﻫﻔﺘﻪاي ﻳﻚ ﺑﺎر‬
‫ب ‪ :‬ﺑﻌﺪ از وﻗﻮع ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ‪ ،‬ﻃﻮﻓﺎن‪ ،‬ﺳﻴﻞ‪ ،‬زﻟﺰﻟﻪ و ﻳﺨﺒﻨﺪان‬
‫پ ‪ :‬ﺑﻌﺪ از ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت اﻧﻔﺠﺎري‬
‫ت ‪ :‬ﺑﻌﺪ از رﻳﺰش ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ‬
‫ث ‪ :‬ﺑﻌﺪ از وارد آﻣﺪن ﺻﺪﻣﺎت اﺳﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻣﻬﺎرﻫﺎ‬
‫‪ 5-2-9-12‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺑﺮوز ﺧﻄﺮﻫﺎﻳﻲ ﻧﻈﻴﺮ ﭘﺮﺗﺎب ﺳﻨﮓ‪ ،‬ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد‪ ،‬ﺣﻴﻮاﻧﺎت‪ ،‬ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت‪ ،‬ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﺪن آب ﺑﻪ داﺧﻞ ﮔﻮد و ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﻮرد اﻓﺮاد و وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﺎ ﻛﺎرﮔﺮان‬
‫‪67‬‬
‫و وﺳﺎﻳﻞ و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺣﻔﺎري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺮاف ﻣﺤﻞ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ‬
‫ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ ‪ 2-5-12‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺼﻮر و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮد‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﮔﻮدﺑﺮداري و ﺧﺎﻛﺒﺮداري‬
‫در ﻣﺠﺎورت ﻣﻌﺎﺑﺮ و ﻓﻀﺎﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺣﺼﺎر ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶﻫﺎي ‪ 2-5-12‬و‬
‫‪ 9-5-12‬و در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 1/5‬ﻣﺘﺮ از ﻟﺒﻪ ﮔﻮد اﺣﺪاث و ﺑﺎ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه ﻛﻪ در ﺷﺐ و روز و‬
‫از ﻓﺎﺻﻠﻪ دور ﻗﺎﺑﻞ رؤﻳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 6-2-9-12‬در ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﺤﺪودﻳﺖ اﺑﻌﺎد آن ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻞ ﻧﻮر و ﺗﻬﻮﻳﻪ‬
‫ﻫﻮا ﻣـﻮاﺟﻪ ﻣﻲﮔﺮدد‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺄﻣﻴﻦ وﺳﺎﻳﻞ روﺷﻨﺎﻳﻲ و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻫﻮا اﻗﺪام ﻻزم ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-2-9-12‬ﻣﻮاد ﺣﺎﺻﻞ از ﮔﻮدﺑﺮداري ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 1‬ﻣﺘﺮ از ﻟﺒﻪ ﮔﻮد رﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮاد ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﭘﻴﺎدهروﻫﺎ و ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور ﮔﺮدﻳﺪه ﻳﺎ‬
‫ﻣﻮﺟﺐ ﺑﺮوز ﺣﺎدﺛﻪ ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-2-9-12‬ﻣﺤﻞ اﺳﺘﻘﺮار ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ‪ ،‬ﺑﻴﻞ ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ‪ ،‬ﻟﻮدر‪،‬‬
‫ﻛﺎﻣﻴﻮن ﻳﺎ اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﺧﺎكﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از ﮔﻮدﺑﺮداري و ﻳﺎ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻣﺠﺎورت ﮔﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﺑﺮرﺳﻲ وﺣﺪاﻗﻞ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﺮدد‪ ،‬اﻳﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﺎﻳﺪ دﻗﻴﻘﺎً از ﻟﺒﻪ ﮔﻮد‬
‫رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 9-2-9-12‬در ﮔﻮدﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻋﻤﻖ آﻧﻬﺎ ﺑﻴﺶ از ‪ 1‬ﻣﺘﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﺎرﮔﺮ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ‬
‫ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻤﺎرده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 10-2-9-12‬در ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎ‪ ،‬ﻋﺮض ﻣﻌﺎﺑﺮ و راﻫﻬﺎي ﺷﻴﺐدار )رﻣﭗ( اﺣﺪاﺛﻲ وﻳﮋه وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘـﻠﻴﻪ‬
‫ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻛﻤﺘﺮ از ‪ 4‬ﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 11-2-9-12‬در ﻣﺤﻞ ﮔﻮدﺑﺮداريﻫﺎي ﻋﻤﻴﻖ و وﺳﻴﻊ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ‬
‫ورود و ﺧﺮوج ﻛﺎﻣﻴﻮنﻫﺎ و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﻨﮕﻴﻦ را ﻋﻬﺪهدار ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺮاي آﮔﺎﻫﻲ ﻛﺎرﮔﺮان و ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻼﺋﻢ ﻫﺸﺪار دﻫﻨﺪه در ﻣﻌﺒﺮ و ﻣﺤﻞ ورود و ﺧﺮوج ﻛﺎﻣﻴﻮنﻫﺎ و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﻣﺬﻛﻮر ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪68‬‬
‫‪ 3-9-12‬ﺣﻔﺎري ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب‬

‫‪ 1-3-9-12‬ﻗﺒﻞ از آﻏﺎز ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺣﻔﺎري ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب ﺑﻪ وﻳﮋه در ﺣﻔﺎري دﺳﺘﻲ‬
‫ﭼﺎهﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮرﺳﻲﻫﺎي ﻻزم درﺧﺼﻮص وﺟﻮد و ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﻮاﻧـﻌﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﻗﻨﻮات ﻗﺪﻳﻤﻲ‪ ،‬ﻓﺎﺿﻼبﻫﺎ‪،‬‬
‫ﭘﻲﻫﺎ‪ ،‬ﺟﻨﺲ ﺧﺎك ﻻﻳﻪﻫﺎي زﻣﻴﻦ و ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آب‪ ،‬ﺑﺮق‪ ،‬ﮔﺎز‪ ،‬ﺗﻠﻔﻦ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‬
‫و در ﺻﻮرت ﻟﺰوم از ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎي ذﻳﺮﺑﻂ اﺳﺘﻌﻼم ﮔﺮدد‪ .‬ﻣﺤﻞ ﺣﻔﺎري ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻮري ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮد ﻛﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر‪ ،‬ﺧﻄﺮ رﻳﺰش ﻳﺎ ﻧﺸﺖ ﻗﻨﺎت‪ ،‬ﻓﺎﺿﻼب و ﭼﺎه ﻣﺠﺎور ﻳﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﻳﺎد ﺷﺪه‬
‫وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-3-9-12‬ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﺠﺎد ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻛﺎﻓﻲ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺣﻔﺎري ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻫﺮ ﻧﻮع ﮔﺎز‪ ،‬ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر و ﻣﻮاد آﻟﻮده ﻛﻨﻨﺪه دﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺳﻼﻣﺘﻲ اﻓﺮاد ﻣﻀﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮق ﻣﻘﺘﻀﻲ‬
‫از ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺧﺎرج ﺷﻮد و ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﭘﻤﭗ ﻫﻮادﻫﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻫﻮاي ﭼﺎه اﻗﺪام ﮔﺮدد‪ .‬در ﺻﻮرت‬
‫ﻟﺰوم ﺑﺎﻳﺪ ﻛﺎرﮔﺮان ﺑﻪ ﻣﺎﺳﻚ و دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺗﻨﻔﺴﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺠﻬﺰ ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﻮاره ﻫﻮاي ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-3-9-12‬ﻛﻠﻴﻪ اﻓﺮادي ﻛﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺣﻔﺎري ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب ﻣﺮﺗﺒﻂ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻮع ﻛﺎر ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي‪ ،‬ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ وﻳﮋﮔﻴﻬﺎي ﻓﺼﻞ ‪4-12‬‬
‫ﻣﺠﻬﺰ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-3-9-12‬ﻣﻘﻨﻲ ﻗﺒﻞ از ورود ﺑﻪ ﭼﺎه ﺑﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت ﭼﺎه ﻛﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻗﺪام ﻧﻤﺎﻳﺪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﻫﻮادﻫﻲ و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭼﺎه و اﻃﻤﻴﻨﺎن از ﻋﺪم وﺟﻮد ﮔﺎزﻫﺎي ﺳﻤﻲ و ﻣﻀﺮ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ اﻃﻤﻴﻨﺎن‬
‫از ﻋﺪم اﻣﻜﺎن ﺳﺮازﻳﺮ ﺷﺪن آب و ﺳﻴﻼب ﺑﻪ داﺧﻞ ﭼﺎه‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺑﺴﺘﻦ ﻃﻨﺎب ﻧﺠﺎت و ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن ﺑﻪ ﺧﻮد و ﻣﺤﻜﻢ ﻧﻤﻮدن اﻧﺘﻬﺎي آزاد ﻃﻨﺎب ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﺛﺎﺑﺘﻲ در ﺑﺎﻻي ﭼﺎه و ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدن ﻫﻤﻜﺎر وي ﺑﺮ ﺳﺮ ﭼﺎه ‪.‬‬
‫‪ 5-3-9-12‬ﭘﺲ از ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻛﺎر روزاﻧﻪ و ﻳﺎ در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﺣﻔﺎري اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻲﺷﻮد‪ ،‬دﻫﺎﻧﻪ ﭼﺎه ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬
‫ﺻﻔﺤﺎت ﻣﺸﺒﻚ ﻣﻘﺎوم و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪه ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪69‬‬
‫‪ 6-3-9-12‬در ﺣﻔﺎري ﭼﺎهﻫﺎ و ﻣﺠﺎري آب و ﻓﺎﺿﻼب ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻨﺪرج در آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ و ﻣﻘﺮرات‬
‫»ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﭼﺎهﻫﺎي دﺳﺘﻲ« ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪70‬‬
‫‪ 10-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ اﺳﻜﻠﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫‪ 1-10-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-10-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ‪ ،‬ﻧﻈﻴﺮ ﺟﻮﺷﻜﺎري‪ ،‬ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﭘﻴﭻ و ﻣﻬﺮه ﻛﺎري ﺳﺎزهﻫﺎي‬
‫ﻓﻮﻻدي‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻗﺎﻟﺐ ﺑﻨﺪي‪ ،‬آرﻣﺎﺗﻮرﺑﻨﺪي و ﺑﺘﻦرﻳﺰي در ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص‬
‫ذﻳﺼﻼح اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-10-12‬اﺟﺮاي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﻓﻮﻻدي‬

‫‪ 1-2-10-12‬ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ‬
‫"ﻃﺮح و اﺟﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻓﻮﻻدي )ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﻼوه در‬
‫ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ"اﺟﺮاي ﺻﻨﻌﺘﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﻳﺎزدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" رﻋﺎﻳﺖ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 2-2-10-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺼﺐ و ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ اﺟﺰاي ﻓﻮﻻدي ﺳﺎزه از ﻗﺒﻴﻞ ﺳﺘﻮنﻫﺎ‪ ،‬ﺗﻴﺮﻫﺎ ﻳﺎ ﺧﺮﭘﺎﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻗﺒﻞ از ﺟﺪا ﻛﺮدن ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪهﻫﺎ و رﻫﺎ ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞﻫﺎي ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه در ﻧﻘﺸﻪﻫﺎي ﻧﺼﺐ ﺑﺮاي‬
‫ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﻳﺎ ﺑﺴﺘﻦ ﭘﻴﭻﻫﺎ و ﻣﻬﺮهﻫﺎ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻗﺒﻞ از ﻧﺼﺐ ﻫﺮ ﻋﻀﻮ ﺳﺎزه ﺑﺮ‬
‫روي ﺳﺎزه دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﻋﻀﻮ زﻳﺮﻳﻦ ﺳﺎزه ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺪدرﺻﺪ ﭘﻴﭻ و ﻣﻬﺮه ﻳﺎ ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-2-10-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﻧﺼﺐ ﺳﺘﻮنﻫﺎ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﻧﺼﺐ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ‬
‫ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎي واﺳﻂ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ ﻣﻬﺎر ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﺗﺼﺎل ﺳﺘﻮنﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﺗﻴﺮﻫﺎي‬
‫‪71‬‬
‫واﺳﻂ اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﻣﻮﻗﺘﺎً ﺑﺎ ﻣﻬﺎرﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ﭘﺎﻳﺪار ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻫﺮ‬
‫ﺣﺎل ﻫﻴﭻ ﺳﺘﻮﻧﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از اﻳﺠﺎد اﺗﺼﺎل ﺑﺎ ﺳﺘﻮنﻫﺎي ﻣﺠﺎور و ﺗﺄﻣﻴﻦ ﭘﺎﻳﺪاري آن رﻫﺎ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-2-10-12‬ﺑﺮاي ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﺗﻴﺮآﻫﻦ و ﺳﺎﻳﺮ اﺟﺰاي ﻓﻮﻻدي ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﺎﺑﻞﻫﺎي ﻓﻮﻻدي و ﻃﻨﺎﺑﻬﺎي‬
‫ﻣﺨﺼﻮص ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺿﺮاﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﻣﻨﺪرج در "آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ وﺳﺎﻳﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و ﺟﺎﺑﺠﺎ‬
‫ﻛﺮدن ﻣﻮاد و اﺷﻴﺎء در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ" ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺮاي‬
‫ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺻﺪﻣﻪ دﻳﺪن ﻛﺎﺑﻞ ﻓﻮﻻدي در اﺛﺮ ﺧﻤﺶ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻄﻌﺎت ﭼﻮب و ﻳﺎ ﻣﻮاد ﻣﺸﺎﺑﻪ‬
‫ﺑﻴﻦ ﺗﻴﺮآﻫﻦ و ﻛﺎﺑﻞ ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪ .‬اﺳﺘﻔﺎده از زﻧﺠﻴﺮ ﺑﺮاي ﺑﺴﺘﻦ ﺗﻴﺮآﻫﻦ و ﺳﺎﻳﺮ اﺟﺰاي ﻓﻮﻻدي ﻣﺠﺎز‬
‫ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-2-10-12‬اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺑـﺮاي ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ اﺟﺰاي‬

‫ﻓﻮﻻدي ﺳﺎزه ﺑﺎﻳﺪ ﺑـﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ 6-4-2-12‬ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪ .‬وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰاﺗﻲ‬
‫ﻛﻪ در ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ اﺟﺰاي ﺳﺎزهﻫﺎي ﻓﻮﻻدي ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻣﻔﺎد ﺑﺨﺶ‬
‫‪ 2-6-12‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-2-10-12‬در ﺷﺮاﻳﻂ ﻧﺎﻣﺴﺎﻋﺪ ﺟﻮي از ﻗﺒﻴﻞ ﺑﺎد‪ ،‬ﻃﻮﻓﺎن و ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ و ﻳﺎ در ﺻﻮرت ﻧﺎﻛﺎﻓﻲ ﺑﻮدن‬
‫روﺷﻨﺎﻳﻲ و ﻣﺤﺪود ﺑﻮدن ﻣﻴﺪان دﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از اداﻣﻪ ﻛﺎر ﺑﺮ روي اﺳﻜﻠﺖ ﻓﻮﻻدي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺗﻴﺮ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺼﺐ‪ ،‬آﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﺮف‪ ،‬ﻳﺦ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ﻟﻐﺰﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-2-10-12‬در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎ ﻧﻤﻮدن و ﻧﺼﺐ اﺟﺰاي ﻓﻮﻻدي ﺳﺎزه ﺑﺎﻳﺪ وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات‬
‫ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي از ﻗﺒﻴﻞ ﻛﻼه اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﻛﻔﺶ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن‪ ،‬ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر‪ ،‬ﻋﻴﻨﻚ و‬
‫دﺳﺘﻜﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﻓﺼﻞ ‪ 4-12‬ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ‬
‫ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي را ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﻳﺎ ﺑﺎ روش ﻣﺎﺳﻪ ﭘﺎﺷﻲ ﺗﻤﻴﺰ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺎﺳﻚﻫﺎي ﺗﻨﻔﺴﻲ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-2-10-12‬در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي‪ ،‬ﻣﺤﻮﻃﻪ زﻳﺮ و اﻃﺮاف ﻛﺎر ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺼﻮر‬
‫ﮔﺮدﻳﺪه و از ورود اﻓﺮاد ﺑﻪ داﺧﻞ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﺬﻛﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪72‬‬
‫‪ 9-2-10-12‬ﻗﺒﻞ از ﺑﺎﻻ ﻛﺸﻴﺪن ﺗﻴﺮآﻫﻦﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي‪ ،‬اﺷﻴﺎء و ﻗﻄﻌﺎت واﻗﻊ ﺑﺮ روي‬
‫اﺳﻜﻠﺖ ﻛﻪ در ﻣﻌﺮض ﺳﻘﻮط ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 10-2-10-12‬در ﻗﺴﻤﺘﻬﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ از ﻗﻄﻌﺎت و اﺟﺰاي ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﻨﺪه اﺳﻜﻠﺖﻫﺎي ﻓﻮﻻدي ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻧﻘﺎط اﺗﺼﺎل ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮاي ﻗﻼب ﻃﻨﺎب ﻧﺠﺎت و ﻣﻬﺎر دارﺑﺴﺖﻫﺎي ﻣﻌﻠﻖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 11-2-10-12‬ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي ﻣﺮﻛﺐ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ در ارﺗﻔﺎع زﻳﺎد ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺑﺎﻳﺪ‬
‫روي زﻣﻴﻦ ﻣﻮﻧﺘﺎژ و ﻣﺘﺼﻞ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎد "ﻣﺒﺤﺚ ﻃﺮح و اﺟﺮاي‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻓﻮﻻدي )ﻣﺒﺤﺚ دﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" اﺑﺘﺪا در ﻣﺤﻞ ﻛﺎرﺧﺎﻧﻪ ﻳﺎ ﭘﺎي ﻛﺎر‬
‫ﭘﻴﺶ ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 12-2-10-12‬ﺗﺨﻠﻴﻪ آﻫﻦآﻻت از ﺗﺮﻳﻠﺮ‪ ،‬ﻛﺎﻣﻴﻮن و ﻛﺎﻣﻴﻮﻧﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮ و‬

‫ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪ .‬ﺑﺎﻻﻛﺸﻴﺪن اﺟﺴﺎم ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﺣﺠﻴﻢ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﻴﺮآﻫﻦ و ﻗﻄﻌﺎت ﻓﻮﻻدي ﺑﺼﻮرت‬
‫دﺳﺘﻲ ﺑﺎ ﻃﻨﺎب‪ ،‬ﻛﺎﺑﻞ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﻣﺠﺎز ﻧﺒﻮده و ﺑﺎﻳﺪ از ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺎﻻﺑﺮﻫﺎي ﻣﻜﺎﻧﻴﻜﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 3-10-12‬اﺟﺮاي ﺳﺎزهﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ‬

‫‪ 1-3-10-12‬ﻛﻠﻴﻪ اﺟﺰاي ﻗﺎﻟﺐﻫﺎ از ﻗﺒﻴﻞ ﺷﻤﻊﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺎﻧﻞﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻪﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﻛﻪ ﺑﺮاي‬
‫ﻗﺎﻟﺐﺑﻨﺪي و ﻣﻬﺎر ﻛﺮدن در ﻛﺎرﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ‪ ،‬ﻃﺮاﺣﻲ و اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﺑﺎ‬
‫ﺿﺮﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 2/5‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﺎرﻫﺎي وارده‪ ،‬ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ در ﻗﺎﻟﺐ‬
‫ﺑﻨﺪي از ﻗﺎﻟﺐﻫﺎي ﭘﻠﻴﻤﺮي اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط رﻋﺎﻳﺖ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-3-10-12‬ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺘﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺒﻞ از ﺑﺘﻦ رﻳﺰي ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح ﺑﺎزدﻳﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﺤﻜﺎم و‬
‫ﭘﺎﻳﺪاري ﻛﻠﻴﻪ اﺟﺰاي ﻗﺎﻟﺐ‪ ،‬ﻣﻬﺎرﻫﺎ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آﻧﻬﺎ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ در ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺘﻦ رﻳﺰي از ﻓﺮو‬
‫رﻳﺨﺘﻦ ﻗﺎﻟﺐ ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪73‬‬
‫‪ 3-3-10-12‬در ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺘﻦ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺘﻦ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات‬
‫ﻣﺒﺤﺚ "ﻃﺮح و اﺟﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﺑﺘﻦ آرﻣﻪ )ﻣﺒﺤﺚ ‪ 9‬ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﺎﺻﻞ‬
‫ﮔﺮدد‪ .‬در ﺑﺎزﻛﺮدن و ﻧﮕﻬﺪاري ﻗﺎﻟﺐﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﺣﺘﻴﺎطﻫﺎي ﻻزم ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎرﮔﺮان از ﺧﻄﺮ‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﺳﻘﻮط‪ ،‬ﻟﻐﺰش و ﻳﺎ واژﮔﻮﻧﻲ ﻗﺎﻟﺐﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-3-10-12‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در اﻣﺮ ﺳﺎﺧﺘﻦ‪ ،‬ﺣﻤﻞ و رﻳﺨﺘﻦ ﺑﺘﻦ اﺷﺘﻐﺎل دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ ﻣﻔﺎد ﻓﺼﻞ‬
‫‪ 4-12‬ﺑﻪ ﻛﻔﺶ‪ ،‬ﻛﻼه‪ ،‬ﻋﻴﻨﻚ و دﺳﺘﻜﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ در ارﺗﻔﺎع‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﺑﺴﺘﻦ ﻣﻴﻠﮕﺮد‪ ،‬ﻗﺎﻟﺐ ﻳﺎ رﻳﺨﺘﻦ ﺑﺘﻦ ﻣﻲﭘﺮدازﻧﺪ و در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﺳﻘﻮط ﻗﺮار دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ‬
‫ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﻨﺪ و ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر ﺑﻮده و ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط آﻧﻬﺎ و ﻧﻴﺰ اﻓﺘﺎدن اﺑﺰار و وﺳﺎﻳﻞ‬
‫ﻛﺎر از ﻣﺤﻞ ﺑﺘﻦ رﻳﺰي ﻣﻮاﻧﻌﻲ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 5-3-10-12‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺪاوم ﺑﺎ ﺳﻴﻤﺎن ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻳﺎ در اﻧﺪود‪ ،‬ﺑﺘﻦ ﭘﺎﺷﻲ )ﺷﺎﺗﻜﺮﻳﺖ(‬
‫ﻳﺎ ﭼﻜﺸﻲ ﻛﺮدن ﺑﺘﻦ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﻓﺼﻞ ‪ 4-12‬ﺑﻪ دﺳﺘﻜﺶ‪ ،‬ﻋﻴﻨﻚ و ﻣﺎﺳﻚ‬
‫ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-3-10-12‬ﻣﻴﺦﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﺗﺨﺘﻪﻫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ اﺟﺰاي ﻗﺎﻟﺐﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻌﺪ از ﺑﺎز‬
‫ﺷﺪن ﻗﺎﻟﺐ ﺑﻪ داﺧﻞ ﭼﻮب ﻓﺮو ﻛﻮﺑﻴﺪه ﻳﺎ ﺑﻴﺮون ﻛﺸﻴﺪه ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 7-3-10-12‬دﺳﺘﮕﺎه ﺑﺘﻦ ﺳﺎز ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ در ﻫﻨﮕﺎم ﺗﻤﻴﺰ ﻛﺎري دﺳﺘﮕﺎه از ﺑﻜﺎر‬
‫اﻓﺘﺎدن اﺗﻔﺎﻗﻲ آن ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي ﺑﻌﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪74‬‬
‫‪ 11-12‬ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط‬
‫‪ 1-11-12‬ﻛﻠﻴﺎت‬
‫‪ 1-1-11-12‬ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮات و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ در ﻛﻨﺘﻮرﻫﺎي ﺑﺮق‪ ،‬ﮔﺎز‪ ،‬آب و اﺗﺼﺎﻻت ﻗﺒﻞ از ﻛﻨﺘﻮرﻫﺎ‪،‬‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺄﻣﻮران ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎ و ﻣﺴﺌﻮﻻن ذﻳﺮﺑﻂ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-1-11-12‬ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﺟﻤﻠﻪ ﭘﻼك ﺳﻨﮕﻲ روي ﻧﻤﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ‬
‫اﺳﺎس ﻧﻘﺸﻪﻫﺎ و ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻓﻨﻲ ﺗﺎﺋﻴﺪ ﺷﺪه‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪه و‬
‫ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻃﺮق اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺑﺨﺶ اﻧﺠﺎم ﮔﻴﺮد ﺗﺎ اﻣﻜﺎن ﺳﻘﻮط آﻧﻬﺎ ﻣﻨﺘﻔﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 3-1-11-12‬ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت اﻟﺤﺎﻗﻲ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻮاردي ﻛﻪ در اﻳﻦ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺷﺎره ﻧﺸﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-11-12‬ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻫﻮا و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻄﺒﻮع‬

‫‪ 1-2-11-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻫﻮا و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻄﺒﻮع ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬
‫رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻫﻮا و ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﻄﺒﻮع )ﻣﺒﺤﺚ ﭼﻬﺎردﻫﻢ‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 2-2-11-12‬در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺑﺮاي ﻋﻤﻠﻴﺎت اﺟﺮاﻳﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﮔﺮﻣﺎﻳﻲ‪ ،‬ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻫﻮا و ﺗﻬﻮﻳﻪ‬
‫ﻣﻄﺒﻮع ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺟﻮﺷﻜﺎري ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪﻫﺎي ‪ 6-4-2-12‬و ‪7-4-2-12‬‬
‫اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪75‬‬
‫‪ 3-2-11-12‬ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻲ ﮔﺎز و ﻧﺼﺐ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و‬
‫ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﻟﻮﻟﻪ ﻛﺸﻲ ﮔﺎز ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-2-11-12‬در ﻧﺼﺐ و راه اﻧﺪازي ﻣﻮﻟﺪﻫﺎي ﺑﺨﺎر و دﻳﮓﻫﺎي آب ﮔﺮم ﺑﺎﻳﺪ ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻨﺪرج در‬
‫آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻟﺪ ﺑﺨﺎر و دﻳﮓﻫﺎي آب ﮔﺮم« ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 3-11-12‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ و ﻧﺼﺐ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮﻗﻲ‬

‫‪ 1-3-11-12‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ‪ ،‬ﻧﺼﺐ ﻛﻠﻴﺪﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺰﻫﺎ‪ ،‬ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺑﺮﻗﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ‬
‫ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺤﺚ "ﻃﺮح و اﺟﺮاي ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت ﺑﺮﻗﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ )ﻣﺒﺤﺚ ﺳﻴﺰدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺗﺎﺳﻴﺴﺎت اﻟﻜﺘﺮﻳﻜﻲ در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ اﺷﺨﺎص ذﻳﺼﻼح اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-11-12‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 1-4-11-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔـﺎد‬
‫ﺑﺨﺶ ‪ 3-11-12‬و ﻣﻮارد زﻳﺮ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ازدﻳﺎد و ﭘﺮاﻛﻨﺪﮔﻲ ﺳﻴﻢﻫﺎي آزاد ﻣﺘﺤﺮك‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻛﺎرﮔﺎه ﺑﻪ‬
‫ﺗﻌﺪاد ﻛﺎﻓﻲ ﭘﺮﻳﺰ در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬
‫ب ‪ :‬ﺳﻴﻢ ﻛﺸﻲ ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎدهﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن ﺑﺎﻳﺪ در ارﺗﻔﺎع ‪ 2/5‬ﻣﺘﺮ از ﻛﻒ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪.‬‬
‫در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻴﻢﻫﺎ ﻃﻮري ﻧﺼﺐ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ از آﺳﻴﺐﻫﺎي اﺣﺘﻤﺎﻟﻲ ﻣﺤﻔﻮظ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎي ﺑﺮق ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺤﻔﻈﻪﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ درﭘﻮش ﻗﻔﻞدار ﻣﺴﺪود ﮔﺮدﻧﺪ و ﭘﻴﺮاﻣﻮن‬
‫آﻧﻬﺎ روي زﻣﻴﻦ ﻳﺎ ﻛﻒ‪ ،‬ﻓﺮش و ﻳﺎ ﺳﻜﻮي ﻋﺎﻳﻖ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 5-11-12‬ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﻲ‬

‫‪ 1-5-11-12‬ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﻮري ﻃﺮاﺣﻲ و ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻧﻘﻞ و‬
‫اﻧﺘﻘﺎل‪ ،‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ‪ ،‬ﻧﺼﺐ و ﺑﺮﭘﺎ ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ راﺣﺘﻲ و ﺑﺎ اﻳﻤﻨﻲ ﻛﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬وزن ﺗﻘﺮﻳﺒﻲ ﻗﻄﻌﺎت‬
‫ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮ روي آﻧﻬﺎ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻳﺎ ﺣﻚ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪76‬‬
‫‪ 2-5-11-12‬ﻗﻼبﻫﺎ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻠﻲ ﻛﻪ در ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ‬
‫و ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدن آﻧﻬﺎ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ و ﺗﻌﺒﻴﻪ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﻧﻈﺮ ﻓﺮم‪ ،‬اﺑﻌﺎد و ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﺼﺐ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺒﻲ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬ﺟﻨﺲ ﻗﻼبﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ از ﻓﻮﻻد ﻧﺮم )‪ (St37‬اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﻧﺪ و داراي ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻛﺎﻓﻲ در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﻧﻴﺮوﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ آﻧﻬﺎ وارد ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺿﺮﻳﺐ اﻃﻤﻴﻨﺎن ‪ 3‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ب ‪ :‬در داﺧﻞ ﺧﻮد ﻗﻄﻌﻪ و در اﺳﻜﻠﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﻧﻴﺮوﻫﺎي ﻣﺨﺮﺑﻲ ﻧﮕﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫پ ‪ :‬ﭘﺲ از اﺳﺘﻘﺮار ﻗﻄﻌﺎت در ﻣﺤﻞ ﻧﺼﺐ ﺧﻮد‪ ،‬ﺑﻪ راﺣﺘﻲ از وﺳﺎﻳﻞ و ادوات ﺑﺎﻻﺑﺮ و ﺟﺮﺛﻘﻴﻞ ﺟﺪا ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ت ‪ :‬ﻗﻼبﻫﺎ و ادوات ﻣﺬﻛﻮر در ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻘﻒﻫﺎ و ﭘﻠﻜﺎنﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي‬
‫ﺗﻌﺒﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﻛﺎر ﻗﺮار ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-5-11-12‬ﻫﻨﮕﺎم ﻧﺼﺐ ﻗﻄﻌﺎت ﭘﻴﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺘﻨﻲ‪ ،‬ﻣﺤﻮﻃﻪ اﻃﺮاف ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺳﻘﻮط‬
‫ﻗﻄﻌﺎت ﺑﻪ داﺧﻞ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد ﻣﺮاﻗﺒﺖ دﻗﻴﻖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻣﺤﺼﻮر ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ 6-11-12‬ﻛﺎر ﺑﺮ روي ﺑﺎم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ‪ ،‬ﺳﻘﻒﻫﺎي ﺷﻴﺐ دار و ﺷﻜﻨﻨﺪه‬

‫‪ 1-6-11-12‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روي ﺳﻘﻒﻫﺎي ﺷﻴﺐ دار ﺑﻪ ﻛﺎر ﮔﻤﺎرده ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﺟﺴﻤﻲ و رواﻧﻲ ﻻزم ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-6-11-12‬از ﻛﺎر ﻛﺮدن ﺑﺮ روي ﺑﺎم ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎد‪ ،‬ﻃﻮﻓﺎن و ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﺷﺪﻳﺪ و ﻳﺎ‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺎم ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﺑﺮف و ﻳﺦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-6-11-12‬ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر ﺑﺮ روي ﺳﻘﻒﻫﺎي ﭘﻮﺷﻴﺪه از ﺻﻔﺤـﺎت ﺷﻜﻞﭘﺬﻳﺮ و ﻳﺎ ﺷﻜﻨﻨﺪه از ﻗﺒﻴﻞ‬

‫ﺻﻔﺤﺎت ﻣﻮج دار ﻧﻮرﮔﻴﺮ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ از ﺻﻔﺤﺎت ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎ ﻋﺮض ﺣﺪاﻗﻞ ‪ 250‬ﻣﻴﻠﻲﻣﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﺻﻔﺤﺎت ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺤﻜﻢ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﺼﺐ ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ از ﻟﻐﺰش آﻧﻬﺎ در زﻳﺮ ﭘﺎي ﻛﺎرﮔﺮ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ‬
‫ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 4-6-11-12‬ﺗﻌﺪاد ﺻﻔﺤﺎت ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺪاﻗﻞ دو ﻋﺪد ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻫﻨﮕﺎم ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎ ﻛﺮدن ﻳﻜﻲ از‬
‫آﻧﻬﺎ‪ ،‬ﻛﺎرﮔﺮ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ اﻳﺴﺘﺎدن ﺑﺮ روي ورقﻫﺎي ﺷﻜﻨﻨﺪه و ﻳﺎ اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪77‬‬
‫‪ 5-6-11-12‬در ﻟﺒﻪ ﺳﻄﻮح ﺷﻴﺐ دار ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻛﺎﻓﻲ ﺟﻬﺖ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از رﻳﺰش اﺑﺰار ﻛﺎر‬
‫ﻧﺼﺐ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 6-6-11-12‬ﻛﺎرﮔﺮاﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ روي ﺑﺎمﻫﺎي ﺷﻴﺐ دار ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ اﻳﻤﻨﻲ‬
‫ﻛﺎر در ارﺗﻔﺎع‪ ،‬ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ‪ ،‬ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﺤﺪود‬
‫ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻨﺎﺳﺐ‪ ،‬ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 7-11-12‬ﻧﻘﺎﺷﻲ و ﭘﻮﺷﺶ ﺳﻄﻮح ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﻳﺎ دﻳﮕﺮ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل‬

‫‪ 1-7-11-12‬ﻫﻨﮕﺎم ﻧﻘﺎﺷﻲ و ﭘﻮﺷﺶ ﺳﻄﻮح ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ و ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻣﺤﻞ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻃﻮر ﻃﺒﻴﻌﻲ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺗﺎﻣﻴﻦ ﻫﻮاي ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺣﺪود ﻣﻮاﺟﻬﻪي ﻣﺠﺎز اﻋﻼم ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ‬
‫وزارت ﺑﻬﺪاﺷﺖ‪ ،‬درﻣﺎن و آﻣﻮزش ﭘﺰﺷﻜﻲ ﺗﻬﻮﻳﻪ ﮔﺮدد‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ از ﺗﻬﻮﻳﻪ ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫دﺳﺘﮕﺎه ﺿﺪ ﺟﺮﻗﻪ ﻛﻪ در ﺧﺎرج از ﻓﻀﺎي ﻛﺎر ﻗﺮار داده ﻣﻲﺷﻮد ﻗﺒﻞ از ﺷﺮوع ﻛﺎر روﺷﻦ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪ 2-7-11-12‬در ﻫﻨﮕﺎم ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ﻣﻮﻛﺖ و ﻳﺎ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎي ﭘﻼﺳﺘﻴﻜﻲ و ﻧﻈﺎﻳﺮآن‪ ،‬اﺳﺘﻌﻤﺎل دﺧﺎﻧﻴﺎت‬

‫و اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺒﺮﻳﺖ‪ ،‬ﻓﻨﺪك و ﻏﻴﺮه ﺑﺎﻳﺪ اﻛﻴﺪاً ﻣﻤﻨﻮع ﮔﺮدد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺪ از ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﻮﺷﻜﺎري‬
‫ﻳﺎ ﺑﺮﺷﻜﺎري ﺣﺮارﺗﻲ در ﻣﺤﻞ ﻛﺎر و ﻣﺠﺎورت آن ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 3-7-11-12‬ﻫﻨﮕﺎم ﻛﺎر ﺑﺎ ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل ﺑﺎﻳﺪ وﺳﺎﻳﻞ ﺧﺎﻣﻮش ﻛﻨﻨﺪه آﺗﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ‬
‫ﻧﻮع ﻣﻮاد ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ آﻣﺎده و در دﺳﺘﺮس ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺿﻤﻨﺎ رﻋﺎﻳﺖ آﺋﻴﻦﻧﺎﻣﻪ "ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﺗﺶﺳﻮزي‬
‫در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎ" ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-11-12‬ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ‪ ،‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ‬

‫‪ 1-8-11-12‬از اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن و اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ در ﻧﺰدﻳﻜﻲ ﻟﺒﻪﻫﺎي ﮔﻮدﺑﺮداري‪ ،‬دﻫﺎﻧﻪ ﭼﺎهﻫﺎ‪،‬‬
‫ﮔﻮدالﻫﺎ‪ ،‬ﭘﺮﺗﮕﺎهﻫﺎ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 2-8-11-12‬ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ اﻧﺒﺎر ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻛﺎرﮔﺮ ﺑﺎﻳﺪ از ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺷﺮوع ﮔﺮدد و از ﻛﺸﻴﺪن‬
‫و ﺑﺮداﺷﺘﻦ آﻧﻬﺎ از ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﺗﺤﺘﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻋﺚ رﻳﺰش و اﻳﺠﺎد ﺣﺎدﺛﻪ ﻣﻲﺷﻮد‪ ،‬ﺧﻮدداري ﮔﺮدد‪.‬‬
‫‪78‬‬
‫‪ 3-8-11-12‬ﺑﺮاي اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﺗﺨﺘﻪﻫﺎي ﭼﻮﺑﻲ ﺑﺎﻳﺪ آﻧﻬﺎ را روي ﭼﻮبﻫﺎي ﻋﺮﺿﻲ ﮔﺬاﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﻮري‬
‫ﻛﻪ ﻛﺎﻣﻼً روي ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ ﻗﺮار ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ و ﺑﻴﻦ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ردﻳﻒ‪ ،‬ﭼﻮبﻫﺎي ﻋﺮﺿﻲ ﻗﺮار داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ 4-8-11-12‬ﻛﻠﻴﻪ ﺗﺄﺳﻴﺴﺎت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﻛﺎرﮔﺎﻫﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺑﻪ ﻛﺎر ﻣﻲروﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺑﺎﻳﺪ داراي ﭘﺎﻳﺪاري ﻻزم در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻴﺮوﻫﺎي وارده )ﺛﻘﻠﻲ و ﺟﺎﻧﺒﻲ( ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫‪ 5-8-11-12‬ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻨﺪي‪ ،‬ﺣﻤﻞ و ﻧﮕﻪداري ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺳﻴﻤﺎن‪،‬ﮔﭻ و آﻫﻚ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ‬
‫رﻋﺎﻳﺖ ﺿﻮاﺑﻂ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺒﺎﺣﺚ"ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻓﺮآوردهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ )ﻣﺒﺤﺚ ﭘﻨﺠﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣ ّﻠﻲ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" و "ﺑﺎرﻫﺎي وارده ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن )ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺸﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬در‬
‫ﺑﺴﺘﻪﺑﻨﺪي‪ ،‬ﺣﻤﻞ و ﻧﮕﻪداري ﺳﻴﻤﺎن رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﻣﺒﺤﺚ "ﻃﺮح و اﺟﺮاي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﺑﺘﻦ آرﻣﻪ‬
‫)ﻣﺒﺤﺚ ﻧﻬﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن(" اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ 6-8-11-12‬ﻛﻴﺴﻪﻫﺎي ﺳﻴﻤﺎن‪ ،‬ﮔﭻ‪ ،‬آﻫﻚ و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ ، 5-8-11-12‬ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﻴﺶ‬
‫از ‪ 10‬ردﻳﻒ روي ﻫﻢ ﭼﻴﺪه ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺮداﺷﺘﻦ آﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ردﻳﻒﻫﺎي اﻓﻘﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﻼوه‬
‫آﺟﺮ و ﺳﻔﺎل ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع ﺑﻴﺶ از ‪ 2‬ﻣﺘﺮ اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬و اﻃﺮاف آن ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﺼﻮر‬
‫‪ 7-8-11-12‬از اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﻃﺮاﺣﻲ روي ﺳﻘﻒﻫﺎي اﺟﺮا ﺷﺪه و‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﻣﺠﺎورت ﺗﻴﻐﻪﻫﺎ و دﻳﻮارﻫﺎي ﻛﻢ ﻋﺮض ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪.‬‬
‫‪ 8-8-11-12‬آﻫﻦ آﻻت )ﺗﻴﺮ آﻫﻦ‪ ،‬ﻧﺒﺸﻲ‪ ،‬ﻣﻴﻠﮕﺮد و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن( ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ارﺗﻔﺎع ﻛﻢ ﻃﻮري روي ﻫﻢ‬
‫اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺧﻄﺮ ﻏﻠﻄﻴﺪن ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ آﻧﻬﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ 9-8-11-12‬ﻃﺮﻓﻴﻦ ﻟﻮﻟﻪﻫﺎي ﻓﻮﻻدي ﻛﻪ اﻧﺒﺎر ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﻮاﻧﻊ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻬﺎر ﮔﺮدﻧﺪ ﺗﺎ از‬
‫ﻏﻠﻄﻴﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﺮ روي ﻫﻢ و اﻳﺠﺎد ﺣﺎدﺛﻪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪79‬‬
‫‪ 10-8-11-12‬از اﻧﺒﺎﺷﺘﻦ ﻣﺼﺎﻟﺤﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺷﻦ‪ ،‬ﻣﺎﺳﻪ‪ ،‬ﺧﺎك و ﻧﻈﺎﻳﺮ آن در ﻛﻨﺎر دﻳﻮارﻫﺎ و ﺗﻴﻐﻪﻫﺎ‬
‫ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي ﺑﻪ ﻋﻤﻞ آﻳﺪ‪ .‬در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﺼﺎﻟﺢ‬
‫ﻃﻮري اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺸﺎر ﺑﻴﺶ از ﺣﺪ ﺑﻪ دﻳﻮار ﻳﺎ ﺗﻴﻐﻪ وارد ﻧﺸﻮد‪.‬‬
‫‪ 11-8-11-12‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻴﺮآﻫﻦ‪ ،‬ﭼﻮب و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺿﺎﻳﻌﺎت‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ رﻋـﺎﻳﺖ ﻣﻔﺎد ﺑﻨﺪ ‪ 4-3-6-12‬ﺻﻮرت ﮔﻴﺮد‪.‬‬
‫‪ 12-8-11-12‬در اﻧﺒﺎر ﻛﺮدن ﻣﺼﺎﻟﺢ و ﻧﮕﻬﺪاري ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻔﺠﺎر و ﻣﺎﻳﻌـﺎت ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺿﻮاﺑﻂ ﻣﻨﺪرج در آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎي زﻳﺮ‪ ،‬ﻣﺼﻮب ﺷﻮراي ﻋﺎﻟﻲ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﻨﻲ ﻟﺤﺎظ ﮔﺮدد‪:‬‬
‫اﻟﻒ‪ :‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﭘﻴﺸﮕﻴﺮي و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﺗﺶ ﺳﻮزي در ﻛﺎرﮔﺎﻫﻬﺎ«‬
‫ب‪ :‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮاد ﺧﻄﺮﻧﺎك و ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل و ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻔﺠﺎر«‬
‫پ‪ :‬آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪ »ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﺣﻤﻞ دﺳﺘﻲ ﺑﺎر«‬
‫‪80‬‬

مقررات ملی ساختمان مبحث 12

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

مقررات ملی ساختمان مبحث 12

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

‫وزارت راه و ﺷﻬﺮﺳﺎزي‬

‫ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻣﺴﻜﻦ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﻳﺮان‬

‫دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫ﻧﺎم ﻛﺘﺎب‪ :‬ﻣﺒﺤﺚ ‪ 12‬اﻳﻤﻨﻲ و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻛﺎر در ﺣﻴﻦ اﺟﺮا‬

‫دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬ ‫ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه‪:‬‬

‫ﺣﻖ ﭼﺎپ ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪه ﻣﺤﻔﻮظ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ب( اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ‬

‫ج( دﺑﻴﺮﺧﺎﻧﻪ ﺷﻮراي ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫‪27‬‬ ‫‪ 4-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي‬

‫‪39‬‬ ‫‪ 6-12‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪49‬‬ ‫‪ 7-12‬وﺳﺎﻳﻞ دﺳﺘﺮﺳﻲ‬

‫‪65‬‬ ‫‪ 9-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺧﺎﻛﻲ‬

‫‪71‬‬ ‫‪ 10-12‬ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺑﺮﭘﺎﻳﻲ و ﻧﺼﺐ اﺳﻜﻠﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫‪75‬‬ ‫‪ 11-12‬ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط‬

‫ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺒﺤﺚ دوازدﻫﻢ ﻣﻘﺮرات ﻣﻠّﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫‪ 3-1-12‬ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻛﻠﻲ و واژهﻫﺎ‬

‫‪ 5-3-1-12‬ﻣﺮﺟﻊ رﺳﻤﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬

‫‪ 18-3-1-12‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر )ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺣﺮﻓﻪاي(‬

‫‪ 21-3-1-12‬ﺣﺎدﺛﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر‬

‫‪ 22-3-1-12‬ﺑﻴﻤﺎري ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎر ﻳﺎ ﺑﻴﻤﺎري ﺷﻐﻠﻲ‬

‫‪ 26-3-1-12‬ﻛﺎر در ﺳﺎﻋﺖ ﻏﻴﺮ ﻋﺎدي‬

‫‪ 30-3-1-12‬ﺑﺮﮔﻪ اﻃﻼﻋﺎت اﻳﻤﻨﻲ ﻣﻮاد‬

‫‪ 4-1-12‬ﻣﺠﻮزﻫﺎي ﺧﺎص و اﻗﺪاﻣﺎت ﻗﺒﻞ از اﺟﺮا‬

‫‪ 5-1-12‬ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ اﻳﻤﻨﻲ‪ ،‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر و ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‬

‫‪ 3-5-1-12‬ﺳﺎزﻧﺪه و ﻛﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎن ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ ﻣﻮﻇﻔﻨﺪ از ﺷﺨﺺ ذﻳﺼﻼح داراي ﭘﺮواﻧﻪ‬

‫‪ 2-2-12‬اﻳﻤﻨﻲ ﻋﺎﺑﺮان و ﻣﺠﺎوران ﻛﺎرﮔﺎه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪ 3-2-12‬ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺳﻘﻮط اﻓﺮاد‬

‫‪ 4-2-12‬ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺣﺮﻳﻖ‪ ،‬ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ و ﺑﺮق ﮔﺮﻓﺘﮕﻲ‬

‫‪ 2-4-2-12‬ﻣﺎﻳﻌﺎت ﻗﺎﺑﻞ اﺷﺘﻌﺎل‬

‫‪ 3-4-2-12‬وﺳﺎﻳﻞ ﮔﺮم ﻛﻨﻨﺪه ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 4-4-2-12‬ﭘﺨﺖ ﻗﻴﺮ و آﺳﻔﺎﻟﺖ‬

‫‪ 6-4-2-12‬ﺑﺮﺷﻜﺎري و ﺟﻮﺷﻜﺎري ﺑﺎ ﮔﺎز و ﺑﺮق‬

‫‪ 7-4-2-12‬ﻣﺮاﻗﺒﺖ و ﻧﮕﻬﺪاري از ﺳﻴﻠﻨﺪرﻫﺎي ﮔﺎز ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر‬

‫‪ 8-4-2-12‬ﺧﻄﻮط اﻧﺘﻘﺎل ﻧﻴﺮوي ﺑﺮق‬

‫‪ 9-4-2-12‬وﺳﺎﺋﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات اﻃﻔﺎء ﺣﺮﻳﻖ‬

‫‪ 3-12‬ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻛﺎر‪ ،‬ﻣﺤﻴﻂ زﻳﺴﺖ‪ ،‬ﺗﺴﻬﻴﻼت ﺑﻬﺪاﺷﺘﻲ و رﻓﺎﻫﻲ‬

‫‪ 4-3-12‬ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺗﻌﻮﻳﺾ ﻟﺒﺎس )رﺧﺘﻜﻦ(‬

‫‪ 5-3-12‬ﻏﺬا ﺧﻮري‪ ،‬ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﻛﺎرﮔﺮان‬

‫‪ 4-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮدي‬

‫‪ 3-4-12‬ﺣﻤﺎﻳﻞ ﺑﻨﺪﻛﺎﻣﻞ ﺑﺪن و ﻃﻨﺎب ﻣﻬﺎر‬

‫‪ 4-4-12‬ﻋﻴﻨﻚ اﻳﻤﻨﻲ و ﺳﭙﺮ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺻﻮرت‬

‫‪ 5-4-12‬ﻣﺎﺳﻚ ﺗﻨﻔﺴﻲ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬

‫‪ 3-5-4-12‬ﻣﺎﺳﻚﻫﺎي ﺗﻨﻔﺴﻲ را در ﻣﻮاﻗﻌﻲ ﻛﻪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﺤﻔﻈﻪﻫﺎي در‬

‫‪ 6-4-12‬ﻛﻔﺶ و ﭘﻮﺗﻴﻦ اﻳﻤﻨﻲ‬

‫‪ 7-4-12‬ﭼﻜﻤﻪ و ﻧﻴﻢ ﭼﻜﻤﻪ ﻻﺳﺘﻴﻜﻲ‬

‫‪ 3-9-4-12‬ﺑﺮاي ﺟﻮﺷﻜﺎري و ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ آن ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮان در ﻣﻌﺮض ﭘﺮﺗﺎب ﺟﺮﻗﻪ و ﺳﻮﺧﺘﮕﻲ‬

‫‪ 5-12‬وﺳﺎﻳﻞ و ﺳﺎزهﻫﺎي ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ‬

‫‪ 2-5-12‬ﺟﺎن ﭘﻨﺎه و ﻧﺮده ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 4-5-12‬راﻫﺮو ﺳﺮﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 6-5-12‬ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﻗﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﺑﺎز‬

‫‪ 2-6-5-12‬ﭘﻮﺷﺶ ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﻳﺪ داراي ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫‪ 9-5-12‬ﺣﺼﺎر ﺣﻔﺎﻇﺘﻲ ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 6-12‬وﺳﺎﻳﻞ‪ ،‬ﺗﺠﻬﻴﺰات و ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪ 6-1-6-12‬ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي اﻧﺘﻘـﺎل دﻫﻨﺪه ﻧﻴﺮوي ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت و ﺗﺠﻬﻴﺰات ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﺴﻤـﻪﻫﺎ‪،‬‬

‫‪ 15-1-6-12‬در ﻣﺤﻞﻫﺎي ﺑﺴﺘﻪاي ﻛﻪ ﻛﺎرﮔﺮان در آن ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﻛﺎر ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت‬

‫‪ 2-6-12‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎ و وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺑﺎﻻﺑﺮ‬

‫‪ 8-2-6-12‬دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺑﺎﻻﺑﺮ ﺛﺎﺑﺖ از ﻗﺒﻴﻞ ﺟﺮﺛﻘﻴﻞﻫﺎي ﺑﺮﺟﻲ )ﺗﺎور ﻛﺮﻳﻦﻫﺎ( و آﺳﺎﻧﺴﻮرﻫﺎي‬

‫‪ 16-2-6-12‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ و ﺣﻤﻞ ﻛﺎرﮔﺮان و اﻓﺮاد ﺑﺎ وﺳﺎﻳﻞ ﺑﺎﻻﺑﺮﻧﺪه ﺑﺎر ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ 3-6-12‬وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﻧﻘﻞ و اﻧﺘﻘﺎل‪ ،‬ﺧﺎﻛﺒﺮداري و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ‬

‫‪ 3-3-6-12‬در ﻛﺎرﮔﺎهﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ از وﺳﺎﻳﻞ ﻣﻮﺗﻮري ﺧﺎﻛﺒﺮداري و ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻲ اﺳﺘﻔﺎده‬

‫‪ 2-1-7-12‬اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺸﻜﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﺟﺎﻳﮕﺎه ﻛﺎر ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ 4-7-12‬راه ﭘﻠﻪ ﻣﻮﻗﺖ‬

‫‪ 5-7-12‬راه ﺷﻴﺐ دار و ﮔﺬرﮔﺎه‬