VOOR HET EERST NA AL DIE JAREN – FROZEN

De ramen gaan open en kijk die deur.

De hele hal heeft nu al veel kleur.
En kijk, we hebben zelfs een feestservies.

Te lang was dit een hele hal.

In onze balzaal nooit een bal.
Eindelijk waait hier een frisse bries.

En er komen echte mensen.

Da’ s even wennen misschien.
Maar wauw, wat heb ik daarnaar uitgezien.

Want voor het eerst na al die jaren

klinkt hier straks weer feestgezang.
Voor het eerst na al die jaren
zal ik dansen urenlang.

M’ n maag speelt wat op van de zenuwen,

maar daar kom ik wel overheen.
Want voor het eerst na al die jaren
ben ik niet alleen.

Ik kan niet wachten tot ik de gasten ontmoet.

Misschien ontmoet ik de ware wel.

En straks, ik denk zo rond zeven uur

sta ik bevallig bij de muur,
een toonbeeld van verfijning.
Ou, là, là.

En plotseling zie ik hem dan staan.

Een prachtige prins, hij lacht spontaan.
Vol schrik stop ik m’ n mond vol chocola …

Maar hij blijft gezellig praten

en hij lacht om wat ik doe.
Hoe anders was mijn leven tot nu toe.

Voor het eerst na al die jaren

krijgt de dag een gouden rand.
Voor het eerst na al die jaren
kan iemand vragen om mijn hand.

En oké, in het echt gaat het anders

dan in kasteelromans.
Maar voor het eerst na al die jaren
maak ik nu echt een kans.

{Laat niemand toe, spreek niemand aan.

Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.
Voel niets, doe niets dat iets verraadt.
Want één verkeerde stap en ’ t is te laat.}

{Gelukkig duurt het maar een dag.}

Al duurt het maar een dag!
{Alleen omdat het hoort.}
Het is zoals het hoort!
{Goed dan, wachter, open nu de poort.}
De poort!

Voor het eerst na al die jaren

{Laat niemand toe, spreek niemand aan.}
zal ik weer nieuwe mensen zien.
{Wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan.}
Ik hoop op nieuw geluksgevoel.
{Zeg niets …}
En liefde zelfs misschien.
{Voel niets, doe niets dat iets verraadt.}

Maar morgen zal alles voorbij zijn,

dus vandaag, ’ t is wat ik zeg.

Ja, voor het eerst na al die jaren,

voor het eerst na al die jaren
staat niets mij in de weg.