WALANG SUGAT ni Severino Reyes (Script) Julia: Bakit Teñong, napagod ka ba?

Masama ka
Mga Tauhan: palang mapagod.

 Julia Teñong: Masakit sa iyo.

 Teñong
 Teban Julia: Aba’t nagtampo naman kaagad
 Miguel ito…(Ibabato ang bastidor) Lalo ko pang
 Monica pagagalitin!
 Juana
 Lucas Teñong: (Pupulutin ang bastidor) Julia, Julia ko.
 Tadeo (Luluhod) Patawarin mo na ako. Hindi na ako
 Marcelo magagalit. Lumalaganap sa dibdib ko ang
masaganang tuwa, narito at nakikita ko na
 Kura 1
minarapat mong ilimbag sa panyong ito ang
 Kura 2
pangalan ko.
 P. Teban
 Kapitana Putin
Julia: Hindi ah! Nagkakamali ka!
 Kapitan Inggo
Teñong: Sinungaling! At kanino naman ito? A—
Antonio; N—Narciso, at F—Flores.
SCENE 1: Teñong at Julia
Julia: Nagkakamali ka! Hindi mo pangalan iyan.
(Si Julia ay nagbuburda ng panyo para kay Iya’y para sa among, iaalay ko para sa kanya
Teñong. Papasok si Teñong sa eksena) ngayong kaarawan ng pasko.
Teñong: (sinisipat ang binuburdang panyo) Teñong: Sa among o sa demonyo, bakit ang
Julia, tingnan ko nga ang binuburdahan mo… letra’y A, N, at F?
Julia: Huwag na, Teñong, huwag mo tingnan; Julia: Oo nga, pagkat ang A—Among, N—Natin,
masama ang pagkakayari, nakakahiya… at F—Frayle.
Teñong: Isang silip lamang; hindi ko hihipuin, Teñong: Isang malaking kaalipustahan! Sadyang
ganoon lang… ay… nakakapntig ng tainga…
Julia: Sa ibang araw; pagkatapos na, oo, Julia: Nakaganti na ako!
ipapakita ko sa iyo.
Teñong: (Dudukot ng posporo) Magsabi ka ng
Teñong: (tangan si Julia sa kamay) Ang daliri totoo, Julia. Sa kura ba ito? Kapag hindi ko ito
bang ito na hubog kandila, na anaki’y nilalik ng sinilaban, aba’y sinungaling ako.
maputing garing, ay may yayariin kayang hindi
mainam? Hala na, tingnan ko lamang… Julia: Huwag ng silaban ang tunay mong
pangaln. Hindi maghahabndig sa lahi ni Satan.
Julia: Huwag mo na akong tuyain, pangit nga Ang panyong iyan ay para talaga sa iyo, sampu
ang mga daliri ko. ng nagburdang si Juliang iniirog mo.
Teñong: Ay! Teñong: Salamat, o aking Julia.

Julia: O Teñong ng puso, o Teñong ng buhay ko.


(papasok si Juana, at maglalayo sina Julia at
Teñong)
Teñong: Ay, mauuna nap o ako Tiya, at ako po’y
may pupuntahan pa.
(aalis si Teñong sa eksena. Titingin ng masama si
Juana ng masama kay Julia)
Juana: Ika’y maghanda na, Julia, at may mga
paparating tayong importanteng bisita.
SCENE 2:
(papasok si P. Teban , Tadeo, at Miguel)
Juana: Kumusta po naman kayo, among?
P. Teban: Masama, Juana. Noong araw kami ay
walang inaasahan kundi kaunting suweldo dahil
sa kami’y alipin ng mga prayle, Bagama’t kami
na ngayon ang namamahala, ay wala pa rin
kaming kinikita.
Juana: Siyang tunay, among.
P. Teban: Kaya Juana, ‘di malayong kaming mga
klerigo ay mauwi sa pagsasaka.
Juana: Bakit po ba ang dami mo pong mga
pinakakaing mga pamangking dalaga?
P. Teban: Siya nga, mga ulilang inampon ko…
(lalapit si Miguel kay Julia)
Miguel: Ay, Aling Julia… ay… ma… ma… malapit
na po…
Julia: Alin ang malapit na?
Miguel: Ang… ang…
Tadeo: Miguel, tayo na’t nagkayari na kami ng
kanyang ina.
Miguel: Ay salamat… (tuwang-tuwa)
Tadeo: Ano ba ang sinabi mo?
Miguel: Sinabi ko pong… ay Julia! Ay, ALing
Julia! Ay, Julia ko!
Tadeo: Wala ka nang nasabi kundi pulos na
“ay”? Hindi ka na nakapagpahayag ng pagsinta
mo?
Ay aling Juana, Julia, kami’y tutuloy na.
Juana: Siya po… Mag-ingat po kayo, at
pagpalain nawa kayo ng Panginoon.
SCENE 3:
Juana: Julia, Julia, saan mo inilagay ang baro
kong makato?
(papasok sa eksena si Lucas)
Lucas: Mamang Teñong, Mamang Teñong!!!
Teñong: Napaano ka, Lucas?
Lucas: Dinakip na ang tatang mo ng boluntaryo
ng Sta. Maria.
Teñong: Ha? Saan siya dinala?!?
Lucas: Sa Bulakan daw po siya dadalhin.
Teñong: Tiya, ako po’y paparoon muna’t
susundan si Tatang.
Juana: Hintay ka sandal at kami’y sasama. Julia,
magtapis ka…
Scene 4:
Kura 1: Ay, si Kapitan Luis! Ito’y tagaroon sa
amin; masamang tao ito.
Marcelo: Mason po yata, among.

Kura 1: Kubg hindi man mason, marahil
filibuster, sapagkat kung siya’y sumulat
maraming K, cabayo K.
Marcelo: Hindi po ako kabayo, among.
Kura 1: Tonto!!! Hindi ikaw! Stupido! Ang sulat
niya ang tinutukoy ko. Kung isulat niya ang
kabayo may K, na lahat ng C pinapalitan ng K.
Masamang tao iyan, at marapat na mamatay.
Kura 2: Marcelo, si Kapitan Piton, si Kapitan
Miguel, at Juaz de Paz, ay daragdagan ng
rasyon.
Marcelo: Hindi na sila makakain eh!
Kura 2: Eh ano naman kung hindi na sila
makakain? Eh di mabuti… ng mamatay na silang
lahat.
Marcelo: Opo among, hirap nap o ang mga
katawan nilaat nakakaawa naman pong
pagmasdan…
Kura 2: Loko ito! Anong awa-awa? Walang awa-
awa, duro que duro!!!
Kura 1: Si Kapitan Inggo, pinagsaulan ng
hininga! Narito si Kapitana Putin, at ibig daw
makita si si Kapitan Inggo. Kung ganoon po ay
hindi na mamamatay di Kapitan Inggo?
Marcelo: Mamamatay pong walang pagsala,
walang lama ang pigi sa kapapalo, dalawang
braso’y litaw na ang mga buto, nagitgit sa
pagkakagapos.
Kura 1: Buhay pa pala ang kutong-lupang iyon?
Kung gayon, huwag mong kalimutan, na si
Kapitan Inggo ay araw-araw papaluin at ibibilad
at bubusan ng tubig ang ilong at huwag bibigyan
ng mabuting tulugan, ha?
Marcelo: Opo, among.
Kura 2: O, Kapitana Putin, ano po’t napadalaw
kayo dito?
Kapitana Putin: Akin po sanang kakamustahin si
Kapitan Inggo.
Kura 1: Ay huwag po kayong mag-alala… sinabi
ko na sa Alkalde na huwag nang paluin, huwag
nang ibilad, at ipinagbilin ko na bibigyan na ng
mabuting tulugan…
Kapitana Putin: Salamat po, among.
Kura 2: Walang anuman. O paano? Kami po’y
aalis muna.
Kapitana Putin: Opo, among… maraming slamat
po among. (Magmamano)
Kura 1: (sa kasamang pari) Despues de ver el
Gobernador… a Manila, cogemeros el tren la
Estacion de Guguinto, es necesario deciral
General que empiece ya a fusilar a los ricos e
ilustrados de la provincial, porque esto va mal.
Kura 2: Ya lo creo que va mal.
(biglang ipapasok si Kapitan Inggo)
Kapitana Putin: O, Inggo ko!!!
Teñong: Tatang!!!
Julia: Kaawa-awa naman!
Teñong: Tatang, ikaw po’y ititihaya ko nang
hindi mangalay…
Inggo: Huwag na, anak ko… hindi na maaari…
luray-luray na ang aking katawan. Bunso ko,
huwag mong pabayaan ang Inang mo! Putin, ay
Putin… Juana, Julia, kayo na lamang ang
inaasahan kong kakalinga sa kanya… Ang
kaluluwa ko’y inihain ko na kay Bathala.
Adyos, mga kababayan. Ako’y inyong patawarin.
(mamamatay na si Inggo)
Teñong: Langit na mataas!

(Monique, I suggest na magpakita na lang dito

ng eksena kung saan nagkaroon ng pag-uusap
sina Julia at Teñong, tapos ini-hand-over yung
medalio kay Teñong. Tapos pati yung kunwari
ipinabigay yung letter ni Julia kay Teñong,
through Lucas. 20 minutes lang kasi yung play
eh. XD)

SCENE 5:

Lucas: Aling Julia, narito po ang pinuno nina