Professional Documents
Culture Documents
χε να κατοικήσω στο Ρεντεφόσι. Όταν βρέχει λιγά πνιγόταν από τις ακαθαρσίες. Σας αρέσουν τα σκα
κι δυνατά, οι υπόνομοι ξεχειλίζουν, γεμίζει όλος ο τά; Πνιγόταν περιτριγυρισμένος από τις βρωμιές και
δρόμος κι αλίμονο σ' αυτόν που μένει στο υπόγειο. τα κομμάτια των σκατών!
Όλη η βρώμα — μπλουμ! — μπαίνει μέσα στο σπίτι ΛΟΥΙΤΖΙ: Ξανάρχισες!
και γίνεται σαν μια μεγάλη χαβούζα... κι αν μένεις ΡΟΖΕΤΑ: Καλά, ας αφαιρέσουμε τα σκατά... Τον σώ
σε ψηλότερα πατώματα, γιατί το Ρεντεφόσι είναι μια σαμε με τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα... τι να σας
ζώνη χαμηλή, έχουμε το φαινόμενο των συγκοινω- πω!
νούντων δοχείων έτσι ώστε οι σωληνώσεις της απο ΚΑΜΕΛΙΑ: Αηδιαστικό!
χέτευσης των λυμάτων αντί ν' αδειάζουν, γεμίζουν. ΡΟΖΕΤΑ: Έχεις δίκιο, αηδιαστικό... Αλήθεια Καμέλια,
Δηλαδή, όταν γεμίζουν οι υπόνομοι όλη η βρώμα α δεν κάθεσαι να φας κάτι μαζί μας;
νεβαίνει... μέχρι τη λεκάνη και — πλουφ!— πετάγε ΚΑΜΕΛΙΑ: Όχι, ευχαριστώ, δεν αισθάνομαι καλά...
ται σαν σιντριβάνι λες κι είναι γεώτρηση πετρελαί Δεν θέλω να βαρυστομαχιάσω.
ου, με τη διαφορά ότι είναι σκατά. ΡΟΖΕΤΑ: Μα κι εμείς θα φάμε κάτι ελαφρύ.
ΛΟΥΙΤΖΙ: Έλα τώρα, μάνα! ΚΑΜΕΛΙΑ: Α, καλά... τι πράγμα;
ΡΟΖΕΤΑ: Οχού! Μας κάνεις και τον ευαίσθητο τώρα; ΡΟΖΕΤΑ: Σκατά... θέλω να πω μακαρόνια... τέλος πά
ΛΟΥΙΤΖΙ: Όχι, όμως να, μου φαίνεται λίγο απίθανο... ντων, εγώ σ' εκείνα τα σπίτια του Ρεντεφόσι, δεν
λίγο υπερβολικό! γυρνώ ούτε πεθαμένη! Το ξέρεις ότι αναγκαστήκα
ΚΑΜΕΛΙΑ: Ναι, στο 'πα κι εγώ Ροζέτα.. πριν από και με να φύγουμε το βράδυ με τις βάρκες... και απ' ό,τι
ρό. Κάθε τόσο υπερβάλεις με τη χυδαιότητα σου! θυμάμαι είχαμε πάει να καταλάβουμε το Πολυτε
ΡΟΖΕΤΑ: Εντάξει, εντάξει, θα είμαι πιο συγκρατημένη. χνείο μαζί με τους φοιτητές... κοιμόμασταν μέσα στις
(Βάζει την κατσαρόλα στη φωτιά.) Έλεγα πως όταν αίθουσες... και ήταν εκείνη τη φορά που παραλίγο
ερχόταν επάνω ο οχετός ήταν κάτι φοβερό. Τα παι να μας σκότωναν το παιδί...
διά, φυσικά ήταν κι αυτός μαζί τους, 13 χρονών τότε, ΚΑΜΕΛΙΑ: Ποιον.... τον Λουίτζι;
σχεδόν το διασκέδαζαν... έκαναν βαρκάδα μέσα στα ΡΟΖΕΤΑ: Ναι, κι αυτός ακόμη το θυμάται και κάθε τό
σκατόνερα... έπαιζαν με τις βρωμιές, αν μη τι άλλο, σο τον πιάνουν εφιάλτες. Αλήθεια δεν είναι Λουίτζι;
μολύνανε το σπίτι. Ο φουκαριάρης ο παππούς όμως ΚΑΜΕΛΙΑ: Μα γιατί, τι συνέβη;
έπαθε την πλάκα του μια μέρα. Τράβηξε το καζανά- ΡΟΖΕΤΑ: Συνέβη οτι φτασαν οι αστυνομικοί και για να
κι τι
Ίζ χέστρας, συγνώμη της τουαλέτας, και — μας κάνουν ν' αδειάσουμε τις αίθουσες, πετάξανε
πλαφ!— η τουαλέτα ξεχείλισε μονομιάς! Έπεσε έ μέσα δακρυγόνα, καπνό μέχρι να σκάσεις... τόσο
νας καταρράκτης από σκατά και τον έριξε κάτω. Θα που ένα παιδάκι έμεινε ξερό. Θυμάσαι, το 'γραφαν
44 45
Η ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΕΙΝΑΤ ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ