LEE MAcDOUGALL

ΜΕΓΑΛΗ ΖΩΗ
(HIGH LIFE)

ΠΡΟΣΩΠΑ

Ντικ

Μπαγκ

Ντόνι

Μπίλι
Σημείωση: Συχνά μέσα στο κείμενο εμφανιζόταν η σκηνική
οδηγία «beat» που σημαίνει χτυπάω ή χτύπημα. Το πιο πιθανό
είναι να αναφέρεται σε ηχητικό σήμα.

ΣΚΗΝΗ 1

Το έργο διαδραματίζεται στο παρόν σε μια μικρή πόλη

Μεγάλο μέρος του έργου διαδραματίζεται στο σπίτι που μένει ο Ντικ. Είναι
μια απλή, μικρο- αστική κατοικία, αρκετά τακτική. Ο χώρος είναι
ανοιχτός, ένα τραπέζι κουζίνας είναι δεξιά στην σκηνή και ένα σαλόνι
αριστερά. Η είσοδος του σπιτιού είναι εκτός σκηνής από την πλευρά του
σαλονιού.
Ο Ντικ είναι ένας αδύνατος, έξυπνος άνθρωπος. Μπαινοβγαίνει στις
φυλακές από τα 17 του χρόνια, και τώρα είναι 35-40 ετών αλλά μοιάζει
πάνω από σαράντα. Ο Μπαγκ (στα Ελληνικά «Κοριός»), το πραγματικό
του όνομα είναι Μάικλ, έχει μια παρόμοια ιστορία. Είναι ένας βίαιος
άντρας.
Καθώς ξεκινάει η σκηνή, βλέπουμε τον Ντικ και τον Μπαγκ στην μέση
μιας συζήτησης. Ο Μπαγκ είναι όρθιος

2
ΜΠΑΓΚ: (με ενθουσιασμό) και τότε ο Μπάντυ απολύεται, μετά από
έντεκα χρόνια, αλλά όχι την ημέρα που υποτίθεται ότι θα έβγαινε, υπήρξε
κάποια αναποδιά, τέλος πάντων απολύεται, και πάει σπίτι στην-πως την
λένε,
ΝΤΙΚ: Όνομα;
ΜΠΑΓΚ: Ο Μπάντυ Φίνγκερόουτ.
ΝΤΙΚ: Όχι, εκείνη.
ΜΠΑΓΚ: Γάμα μας τώρα, δεν ξέρω Ρίτα ή Ρίκυ, κάτι τέτοιο, τέλος
πάντων πάει σπίτι, μπαίνει μέσα- κι εκείνη δεν είναι εκεί. Όλα εκείνα τα
γράμματα, όλες εκείνες οι επισκέψεις,
ΝΤΙΚ: Όλα εκείνα τα δάκρυα,
ΜΠΑΓΚ: Ναι, λοιπόν φρικάρει λιγάκι αλλά σκέφτεται ότι πρέπει να
είναι στην μάνα της ή κάτι τέτοιο, έτσι λοιπόν πάει στο σπίτι του
κολλητού του,
ΝΤΙΚ: Όνομα;
ΜΠΑΓΚ: Δεν τον ξέρεις
ΝΤΙΚ: Τον ξέρω.
ΜΠΑΓΚ: Μπενς Ντοχάνικ.
ΝΤΙΚ: Εντάξει, δεν τον ξέρω.
ΜΠΑΓΚ: Πάει στο σπίτι του Μπενς, η μουσική παίζει πολύ δυνατά, η
πόρτα είναι ξεκλείδωτη, σκέφτεται ότι απλά κάνει κάποιο πάρτυ, μπαίνει
μέσα. Πάει από δωμάτιο σε δωμάτιο, με την μουσική να σπάει τύμπανα,
αλλά δεν βρίσκει κανένα. Πάει στον πάνω όροφο, σκέφτεται ότι ίσως να
έχει λιποθυμήσει, μπαίνει στο υπνοδωμάτιο, και εκεί είναι ο Μπενς. Στο
κρεβάτι να γαμάει την γυναίκα του Μπάντυ!
ΝΤΙΚ: Την πως-την-λένε!
ΜΠΑΓΚ: Δεν τον βλέπουν! Φλιπάρει. Κατεβαίνει στον κάτω όροφο,
παίρνει μια από τις καραμπίνες του Μτενς, μια 404 νομίζω, την γεμίζει,
επιστρέφει, η μουσική συνεχίζει να παίζει, εκείνοι συνεχίζουν να
«παίζουν»|, στέκεται στην άκρη του κρεβατιού, και πυροβολεί τον Μπενς
στην πλάτη.
ΝΤΙΚ: Ήταν από πάνω.
ΜΠΑΓΚ: Η σφαίρα το διαπερνάει, δεν πετυχαίνει τίποτα, και σκοτώνει
εκείνη.
ΝΤΙΚ: Την Μπέτυ;
ΜΠΑΓΚ: ΜΠΡΕΝΤΑ! (κάθεται)
(χτύπος)
Σκοτώνει εκείνη και ζει αυτός.
ΝΤΙΚ: Αποκλείεται.
ΜΠΑΓΚ: Κι όμως.
ΝΤΙΚ: Και πως δεν έτυχε να το ακούσω ποτέ;
ΜΠΑΓΚ: Έμεινε έξω μόνο για μια μέρα.

3
ΝΤΙΚ: Πόσα έφαγε;
ΜΠΑΓΚ: Οκτώ μέχρι δέκα.
ΝΤΙΚ: Για φόνο;
ΜΠΑΓΚ: Ήταν ατύχημα. Είπε ότι απλά προσπαθούσε να τους τρομάξει.
ΝΤΙΚ: Α.
(παύση) (Ο Μπαγκ ανάβει ένα τσιγάρο)
ΝΤΙΚ: Έχεις πάει ακόμα σπίτι σου;
ΜΠΑΓΚ: Όχι εδώ και είκοσι χρόνια.
ΝΤΙΚ: Τι; Θες να μου πεις ότι δεν έχεις δει την μάνα σου όλα αυτά τα
χρόνια;
ΜΠΑΓΚ: Όχι, την έχω δει- με επισκέφτηκε σε κάνα- δυο μέρη.
ΝΤΙΚ: Φυλακές;
ΜΠΑΓΚ: Ναι.
ΝΤΙΚ: Χριστέ κι Απόστολε, πήγαινε σπίτι. Δες τους φίλους σου. Αυτή η
σκατότρυπα που την λέμε πόλη το αξίζει.
ΜΠΑΓΚ: Αλήθεια.
ΝΤΙΚ: (τραγουδάει) Ναι όλοι θα τρέξουν να με χαιρετήσουν… (από το
τραγούδι «Πράσινο πράσινο γρασίδι της Πατρίδας»)
ΜΠΑΓΚ: (γελάει) με τα ντουφέκια.
ΝΤΙΚ: Κάποιοι από αυτούς, ίσως. Εκείνοι που σε θυμούνται.
(χτύπος) (Ο Ντικ φέρνει στον Νταγκ ένα τασάκι)
Λοιπόν θέλεις να ακούσεις το αυτό μου.
ΜΠΑΓΚ: Το ποιο σου;
ΝΤΙΚ: Το αυτό μου μωρέ. Το κόλπο που σχεδιάζω. Αυτό με την
Τράπεζα!
ΜΠΑΓΚ: Μην μπεις καν στον κόπο.
ΝΤΙΚ: Δεν θες να το ακούσεις;
ΜΠΑΓΚ: Μη μου μιλάς.
ΝΤΙΚ: Είναι αρκετά καλό.
ΜΠΑΓΚ: Μην τολμήσεις ούτε καν να με κοιτάξεις.
ΝΤΙΚ: Στην πραγματικότητα, αυτό είναι τέλειο. «Αλάθητο» αν μου
επιτρέπεις την έκφραση.
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: Ας το. Θες να το ακούσεις;
ΜΠΑΓΚ: Όχι. Σκάσε. Είμαι έξω μόλις μια μέρα. Γαμώτο, μία μέρα.
ΝΤΙΚ: Σε περίμενα. (χτύπος) Είναι τέλειο.
ΜΠΑΓΚ: Ναι, όπως και το προηγούμενο. Εγώ- επτά χρόνια, εσύ-
γάμησέ τα. Η το προ- προηγούμενο, και οι δυο μας, και ο Ντόνυ,
τέσσερα ο καθένας. Ή το
ΝΤΙΚ: Μην με κατηγορείς εμένα για τα χρόνια της φυλακής. Εσύ είσαι ο
μαλάκας που σκότωσε εκείνο τον γαμημένο… σεκιουριτά
ΜΠΑΓΚ: (κατσουφιάζοντας) Δεν τον σκότωσα.

4
ΝΤΙΚ: (γελώντας) Α, συγγνώμη, πρέπει να έπαθε καρδιακή προσβολή
ενώ τον χτυπούσες.
ΜΠΑΓΚ: Απλά επειδή χτυπάς κάποιον και πεθαίνει, αυτό δεν σημαίνει
ότι τον σκότωσες κι όλας.
ΝΤΙΚ: Θα πρέπει να το επεξεργαστώ αυτό που είπες.
ΜΠΑΓΚ: Δεν θα έπρεπε καν να είμαι εδώ.
ΝΤΙΚ: Έχεις δίκιο.
ΜΠΑΓΚ: Είσαι εκτός ορίων για την αναστολή μου.
ΝΤΙΚ: Το ξέρω.
ΜΠΑΓΚ: Δεν μπορώ να είμαι μαζί σου
(χτύπος)
ΝΤΙΚ: Γιατί σου πήρε τόσο καιρό;
ΜΠΑΓΚ: Δεν μπορούσα να σε βρω.
ΝΤΙΚ: Μετακόμισα μερικές φορές.
ΜΠΑΓΚ: Ποιανού είναι αυτό το μέρος;
ΝΤΙΚ: Ωραίο, ε; Του συμβούλου απεξάρτησης.
ΜΠΑΓΚ: Στο νοικιάζει;
ΝΤΙΚ: Είμαι καθαρός.
ΜΠΑΓΚ: Ναι, πείσε μας.
ΝΤΙΚ: Είμαι καθαρός
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Κρίμα.
ΝΤΙΚ: Τι έχεις;
ΜΠΑΓΚ: Τίποτα. Εσύ;
ΝΤΙΚ: Α, Μπαγκ, καριόλη. Για ποιο λόγο ήρθες; Για συμβουλές;
Παρηγοριά από έναν φίλο που έχει δει το φως; Ή ίσως απλά για λίγο
φτιάξιμο;
ΜΠΑΓΚ: Τι έχεις;
ΝΤΙΚ: Λίγο ροζ. Λίγο γκρι.
ΜΠΑΓΚ: Τι θες να κάνεις πρώτο.
ΝΤΙΚ: Πρώτο; Εσύ σχεδιάζεις το γιορτάσεις για τα καλά.
ΜΠΑΓΚ: Αυτό ακριβώς θα κάνω!
(Ο Ντικ μετακινεί την καρέκλα στον πάγκο, στέκεται πάνω της, ψάχνει
πάνω από τα ντουλάπια για μια μικρή τσάντα)
Εγώ πρώτος.
ΝΤΙΚ: Θέλεις λοιπόν να ακούσεις το σχέδιό μου;
ΜΠΑΓΚ: Όχι.
ΝΤΙΚ: Είσαι σίγουρος;
ΜΠΑΓΚ: Απλά κάνε το. (Ο Ντικ κάθεται)
ΝΤΙΚ: Θέλεις να μαγειρέψεις; (εννοεί να ανακατέψει τα διαλυμένα χάπια
με νερό, και να το βράσει για να φύγουν οι ακαθαρσίες πριν κάνουν την
ένεση)
ΜΠΑΓΚ: Όχι.

5
ΝΤΙΚ: Φέρε μου λίγο νερό (Αρχίζει να σπάει τα χάπια με δύο κουτάλια
που πήρε από την τσάντα). Θυμάσαι την Τζόαν;
ΜΠΑΓΚ: Γαμώτο, αυτή πραγματικά μπορούσε να μαγειρέψει.
ΝΤΙΚ: Η καλύτερη. Ναι… Τζοάνα, Τζοάνα, η Μάγισσα
ΜΠΑΓΚ: Ναι… πως είναι;
ΝΤΙΚ: (σκέφτεται)… Ακόμα νεκρή.
ΜΠΑΓΚ: Γάμησέ με.
ΝΤΙΚ: Όχι, ευχαριστώ.
ΜΠΑΓΚ: Αλήθεια; Είχε θλιμμένο ύφος. (χτύπος) Ποιος την σκότωσε;
ΝΤΙΚ: Ο Τατού (στα ελληνικά «Τατουάζ»)
ΜΠΑΓΚ: Ο γαμημένος ο Τατού. Για ποιο λόγο;
ΝΤΙΚ: Τον έκλεψε. (ανακατεύει τα διαλυμένα χάπια με λίγο νερό σε ένα
κουτάλι)
ΜΠΑΓΚ: Ψέματα!
ΝΤΙΚ: Αυτό τουλάχιστον είπε αυτός.
ΜΠΑΓΚ: Αυτός που είναι;
ΝΤΙΚ: Ε… νεκρός. (ανακατεύει το μείγμα πάνω από έναν αναπτήρα)
ΜΠΑΓΚ: Ψέματα!
ΝΤΙΚ: Κι όμως.
ΜΠΑΓΚ: Νεκρός;
ΝΤΙΚ: Πιο νεκρός δεν γίνεται.
ΜΠΑΓΚ: Ποιος τον καθάρισε;
ΝΤΙΚ: Ο Χαρντ Ροκ.
ΜΠΑΓΚ: Γάμα με.
ΝΤΙΚ: Τον έστειλε στα θυμαράκια για τα κ
ΜΠΑΓΚ: Ωραία. Αυτός που είναι τώρα;
ΝΤΙΚ: Σκατοκαριόλη! Εσύ τον σκότωσες!
ΜΠΑΓΚ: Α, ναι. (χτύπος) Δεν τον συμπαθούσα!
ΝΤΙΚ: Το ελπίζω. Θεέ μου…. (βγάζει μια σύριγγα από την τσάντα)
Θυμάσαι όταν την πλήρωσε για την δουλειά με την βάρκα;
ΜΠΑΓΚ: Ποια βάρκα;
ΝΤΙΚ: Την βάρκα του Μαχόουν.
ΜΠΑΓΚ: (γελώντας) Α ναι… Τι έγινε με τον Μαχόουν;
ΝΤΙΚ: Η Κλαν τον έφαγε. (γεμίζει την σύριγγα με το ζεσταμένο μείγμα)
ΜΠΑΓΚ: Η Κλάν; Εδώ;
ΝΤΙΚ: Ναι εδώ. Δεν θυμάσαι που ζούσαμε σε εκείνο το γαμημένο
τροχόσπιτο, έξη μήνες in the bush, γιατί κρυβόμασταν από την Κλαν;
ΜΠΑΓΚ: (σκέφτεται) Γιατί μας κυνηγούσαν;
ΝΤΙΚ: Γάμησέ με αν ξέρω.
ΜΠΑΓΚ: Κάτι για ένα κορίτσι.
ΝΤΙΚ: Ναι, τότε όλα ήταν για ένα κορίτσι. Ή για ναρκωτικά. Ή για ένα
κορίτσι που έπαιρνε ναρκωτικά...
ΜΠΑΓΚ: Βιάσου.

6
ΝΤΙΚ: Μην με αγχώνεις. Είναι έτοιμο. Που το θέλεις;
ΜΠΑΓΚ: Στο πόδι. Τα μπράτσα μου έχουν γαμηθεί.
ΝΤΙΚ: Και να ήταν μόνο αυτά. Τι;
ΜΠΑΓΚ: Το ίδιο και τα δικά μου.
ΝΤΙΚ: Πόσο καιρό τώρα;
ΜΠΑΓΚ: Από τις οκτώ περίπου.
ΝΤΙΚ: Σήμερα το πρωί;
ΜΠΑΓΚ: Χτες το βράδυ.
ΝΤΙΚ: Αχ, Μπαγκ παλιόφιλε, την έχεις βαμμένη.
ΜΠΑΓΚ: Γάμησέ με, έχεις δίκιο. (Ο Μπαγκ σηκώνει το μπατζάκι του, το
πόδι του είναι σημαδεμένο. Ο Ντικ χτυπάει την σύριγγα για να φύγουν οι
φυσαλίδες αέρα)
ΝΤΙΚ: (απομακρύνοντας την σύριγγα) Θα ακούσεις το σχέδιό μου;
Κάν’ το
ΝΤΙΚ: Θα το λατρέψεις.
ΜΠΑΓΚ: Μην αρχίζεις. ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΜΑΖΙ
ΜΟΥ.
ΝΤΙΚ: Είσαι σίγουρος;
ΜΠΑΓΚ: Θα σε σκοτώσω.
ΝΤΙΚ: Δεν θα το έκανες αυτό…
ΜΠΑΓΚ: Κάνε με. Μετά..
ΝΤΙΚ: Μετά τι;
ΜΠΑΓΚ: Μετά εσύ.
ΝΤΙΚ: Μπαγκ…
ΜΠΑΓΚ: ΜΕΤΑ ΠΕΣ ΜΟΥ.
ΝΤΙΚ: Αυτός είσαι Μπαγκ, παλιόφιλε.
(Ο Μπαγκ κλείνει τα μάτια και κρατάει την ανάσα του)
Μπαγκ. Το πόδι σου. Αηδία. (Κάνει ένεση στην γάμπα του)
(εκπνέει) Άει γαμήσου, Ντίκι. ( Ο Μπαγκ κατεβάζει το μπατζάκι του,
βηματίζει και ξύνει την γάμπα του) Ναι. Ναι.
(Ακούγεται σε χαμηλή ένταση χτύπος καρδιάς)
ΝΤΙΚ: Έλα εδώ (βγάζει το ένα του παπούτσι. Η κάλτσα είναι γεμάτη
τρύπες)
ΜΠΑΓΚ: Άει γαμήσου.
ΝΤΙΚ: Ίσως αργότερα. (ένα αστείο)
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: Έλα εδώ. Εδώ. (σηκώνει την πατούσα του)
ΜΠΑΓΚ: Στην πατούσα σου; (οι χτύποι της καρδιάς δυναμώνουν)
ΝΤΙΚ: Έλα, πως το κατάλαβες;
ΜΠΑΓΚ: Γάμα με. (κάθεται, παίρνει την σύριγγα). Κάνε το μόνος σου.
ΝΤΙΚ: Απλά καν’ το. Ο Θεός ξέρει ότι το έχεις κάνει και σε πολύ
χειρότερα μέρη.
(οι χτύποι της καρδιάς δυναμώνουν)

7
Θυμάσαι τον Ντεντάι (στα Ελληνικά «Νεκρομάτη») (κάνει παντομίμα ότι
βγάζει ένα γυάλινο μάτι, και ότι κάνει ένεση πίσω από αυτό ενώ λέει) Που
το έβγαζε και έπρεπε να τον τρυπήσεις ακριβώς μέσα.
ΜΠΑΓΚ: ΜΗΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΓΑΜΙΟΛΗ (Ο Μπαγκ
καρφώνει την βελόνα στην μέση της πατούσας του Ντικ). (Ο Ντικ
ουρλιάζει)
ΝΤΙΚ: (τον σκουντάει) Ευχαριστώ.
(το χτύπημα της καρδιάς σταδιακά χαμηλώνει μέχρι που σταματάει)
ΜΠΑΓΚ: Αει γαμήσου (πετάει την βελόνα στο νεροχύτη)
(παύσει) (Ο Ντικ τρίβει την πατούσα του και ξαναβάζει το παπούτσι. Ο
Μπαγκ κάθεται και γλύφει το κουτάλι)
Που το βρήκες αυτό;
(τον σκουντάει)
Ντικ;
(τον σκουντάει)
Μικροτσούτσουνε;
ΝΤΙΚ: Ε;
ΜΠΑΓΚ: Που το βρήκες αυτό;
ΝΤΙΚ: (σκέφτεται) Το Πτώμα.
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: Το Πτώμα.
ΜΠΑΓΚ: Ποιο πτώμα;
ΝΤΙΚ: Έλειπες πολύ καιρό. Το Πτώμα είναι ένας φίλος του Ντόνι,
γνωρίστηκαν στο νοσοκομείο, έχει καρκίνο, και μοιράζεται τα…πλούτη
του.
ΜΠΑΓΚ: Πουλάει τα φάρμακά του;
ΝΤΙΚ: Φτηνά.
ΜΠΑΓΚ: Τέλεια. (τον σκουντάει). Γιατί τον λέτε Πτώμα;
ΝΤΙΚ: Μοιάζει σαν να πέθανε εδώ και τέσσερα χρόνια.
ΜΠΑΓΚ: Σκατά.
ΝΤΙΚ: Ζυγίζει περίπου σαράντα κιλά.
ΜΠΑΓΚ: (γελάει) Τι κάνει με τα λεφτά;
ΝΤΙΚ: ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΝΤΩΣ ΦΑΓΗΤΟ! (γελάνε και οι δύο)
ΜΠΑΓΚ: Αυτά. Πως είναι ο Ντόνι;
ΝΤΙΚ: Ζωντανός.
ΜΠΑΓΚ: Γάμησέ τα.
ΝΤΙΚ: Ακριβώς.
ΜΠΑΓΚ: Ο γαμημένος ο Ντόνι.
ΝΤΙΚ: Ναι, ο γαμημένος ο Ντόνι. Μου αρέσει ο Ντόνι. Δεν ξέρω γιατί
αλλά νομίζω ότι εξυπηρετεί έναν σκοπό. Ακόμα παίρνει μορφίνη, ακόμα
τον σκοτώνει, τα νεφρά του κρέμονται από μια κλωστή μέχρι να
καταρρεύσουν εντελώς, φαίνεται σκατά, γκρινιάζει χειρότερα από ποτέ-
αλλά είναι ακόμα ο καλύτερος κλέφτης που ξέρω.

8
ΜΠΑΓΚ: Μισώ τον γαμημένο τον Ντόνι.
ΝΤΙΚ: Δεν τον καταλαβαίνεις. Ο Ντόνι είναι καθαρόαιμος εγκληματίας.
Κάτω από αυτή την χλωμή, παθητική επιφάνεια κρύβεται το μυαλό μιας
ιδιοφυίας. Μια ιδιοφυία χωρίς ενοχή. Δεν έχει συνείδηση. Και εφευρίσκει
το έγκλημα. Απλά του έρχεται. Έχει βρει κάτι πολύ ωραίο τώρα με τα
μηχανάκια ανάληψης των τραπεζών.
ΜΠΑΓΚ: Τις μηχανές ανάληψης των τραπεζών;
ΝΤΙΚ: Θα σου πω αργότερα. Αλλά είναι ο Ντόνι και αυτό το υπέροχο
πράγμα που κάνει, που είναι ανοίγει την… ιδέα μου.
ΜΠΑΓΚ: Με τίποτα. Για κανένα γαμημένο λόγο. Τίποτα με τον Ντόνι.
Για κανένα λόγο δεν αγγίζω τίποτα που να έχει σχέση με αυτόν- Όχι
ξανά. Πεθαίνει. Ο γαμημένος πεθαίνει- και φέρνει κακή τύχη.
ΝΤΙΚ: Όλοι πεθαίνουμε. Στον Ντόνι απλά του αρέσει να το συζητάει.
Συνέχεια. Και αυτό το σχέδιο είναι τόσο ασφαλές, που ούτε αυτός, ούτε ο
Μπίλι ή κανένας καριόλης γρουσούζης δεν μπορεί να το γαμήσει.
ΜΠΑΓΚ: Ποιος είναι ο Μπίλι;
ΝΤΙΚ: Ο Μπίλι είναι καινούργιος. (ανάβει ένα τσιγάρο) Είναι…
διαφορετικός. Πολύ καθαρός. Τον συνάντησα στου Ανώνυμους
ναρκομανείς.
ΜΠΑΓΚ: Τι στο διάολο.
ΝΤΙΚ: Κέντρο απεξάρτησης. Πας, άνθρωποι λένε μαλακίες, κάνεις
διασυνδέσεις αργότερα, και μετά συμφωνίες.
ΜΠΑΓΚ: Αυτός ο τύπος παίρνει μορφίνη;
ΝΤΙΚ: Ναι Μπαγκ, αλλά είναι ένας γοητευτικός μορφιναφρόδιτος.(η
λέξη προκύπτει από την μορφίνη και το ερμαφρόδιτος)
ΜΠΑΓΚ: Τι είναι;
ΝΤΙΚ: Όπως εγώ κι εσύ, αλλά όχι ακριβώς. Είναι γοητευτικός. Κάπως
αλαζονικός. Ωραίος. Φαίνεται καθαρός. Κάνει αυτό το κόλπο με τις
νοσοκόμες. Βγαίνει μαζί τους, κλπ, και αυτές το βρίσκουν για χάρη του.
Λέει ότι το χρειάζεται για την μητέρα του.
ΜΠΑΓΚ: (χτύπος) Δεν μου αρέσει.
ΝΤΙΚ: Θα το δεχτώ. (παίρνει μια μπύρα από το ψυγείο). Και δεν έχει
εμφανιστεί ακόμα. Αλλά θα έρθει. Θα έρθει. Κι όταν έρθει, εσύ θα τον
προσέχεις. Γιατί τον χρειαζόμαστε. Και χρειαζόμαστε τον Ντόνι, και
χρειαζόμαστε κι εσένα (δίνει στον Μπαγκ μια μπύρα) και εσύ χρειάζεσαι
εμένα. Για το τέλειο σχέδιό μου.
ΜΠΑΓΚ: Όχι εγώ.
ΝΤΙΚ: Ω, ναι. (κάθεται δίπλα στον Μπαγκ, στον καναπέ) Εσύ, μικρέ μου
Μπαγκ. Βλέπεις, νοιώθω ότι στο χρωστάω. Έχοντας περάσει το
μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας στην φυλακή, το αξίζουμε. Μιλάω για
πολλά λεφτά. Εύκολα πολλά λεφτά.
ΜΠΑΓΚ: Με τίποτα.

9
ΝΤΙΚ: Αρκετά για να αγοράσεις εκείνο το ράντσο. Εκείνα τα άλογα.
Μπορείς να το κάνεις, Μπαγκ. Αυτή την φορά. Πάνω στα βουνά, να
καβαλάς αυτά τα μωρά , να τα ξεγεννάς, να τα ταϊζεις, να τους κάνεις
τέλος πάντων ό,τι θέλεις. Μπορείς να πας εκεί, για τα καλά.
(παύση)
( Ο Μπαγκ τελικά τον κοιτάζει)
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΑΓΚ ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ (του ρίχνει ένα
μπατσάκι)
Ο.Κ. αυτό είναι.
(χτύπος)
(μπλακάουτ. Μουσική)

ΣΚΗΝΗ 2
Την επόμενη μέρα, το ίδιο σπίτι, ο Ντικ και ο Ντόνι κάθονται στο τραπέζι
της κουζίνας.
ΝΤΟΝΙ: Είμαι λοιπόν στον θάλαμο εντατικής θεραπείας εκεί, εντάξει;
Και αυτός ο γιατρός, ένας πολύ νεαρός μαλάκας, με ρωτάει πόσο χρονών
είμαι- με κοιτάει σαν να σκέφτεται «αυτό είναι»- σαν να πρόκειται να τα
τινάξω εκεί μπροστά του- έτσι λοιπόν συνεχίζει να με ρωτάει πόσο
χρονών είμαι, σαν να μην πιστεύει ότι έχω όλα αυτά τα προβλήματα και
είμαι κάτω από πενήντα, αλλά ξέρει ότι δεν μπορεί να είμαι τόσο
μεγάλος, γιατί δεν φαίνομαι τόσο χάλια- έτσι τα έχει τελείως χαμένα, έχει
αρχίσει να ιδρώνει και λιγάκι, ε, και να… και να τρέμει. Κι εγώ λέω
είκοσι εννέα. Και απλά χλομιάζει, ασπρίζει καταλαβαίνεις; Γίνεται κάτι
σαν μπλε- άσπρος. Και σκέφτομαι ότι θα πρέπει να του δώσω τις
γαμημένες πρώτες βοήθειες εγώ μαζί με τη νοσοκόμα ή κάτι τέτοιο. Τότε
αυτή η νοσοκόμα- μια αληθινή γριά σκύλα, ε; Κίτρινα μαλλιά και δόντια,

10
είναι εκεί χρόνια και ξέρει τι συμβαίνει- λέει «Α, αυτά τα εικοσι-εννέα
χρόνια ήταν μακριά και σκληρά για τον Ντόναλντ, γιατρέ»- και εγώ
πιάνω το απ’ αυτό μου και λέω «Αχ, Ουίνι, αυτό υποτίθεται ότι ήταν το
μικρό μας μυστικό!»
Γελάει πολύ, το γέλιο του μετατρέπεται σε έντονο βήχα. Βήχει μέχρι που
βρίσκει ένα τσιγάρο και ο Ντικ του το ανάβει.
ΝΤΙΚ: Πως είσαι, λοιπόν;
ΝΤΟΝΙ: Λοιπόν το ένα μου νεφρό έχει γαμηθεί εντελώς- είναι νεκρό-
και το άλλο μου δουλεύει μονάχα στο 40% ή κάτι τέτοιο, αλλά δεν
μπορούν να κάνουν την εγχείρηση γιατί δεν μπορούν να μου βρουν
ταιριαστό μόσχευμα- αλλά είμαι στην λίστα αναμονής- και επίσης επειδή
η καρδιά μου είναι τόσο γαμημένη, και η πίεσή μου είναι παντού, αλλά
τα πνευμόνια μου είναι κάπως καλύτερα, είπαν ότι η πνευμονία που είχα
έχει σχεδόν φύγει, και το στομάχι μου…
ΝΤΙΚ: Αλλά νοιώθεις… καλά;
ΝΤΟΝΙ: Α, ναι, ναι- αρρωσταίνω μονάχα όταν τρώω. Και δεν ξερνάω
κάθε φορά τώρα πια (χτύπημα). Δεν ξέρουν τι είναι.
ΝΤΙΚ: Αλλά είσαι αρκετά δυνατός για να
ΝΤΟΝΙ: Α ναι, τα καταφέρνω.
ΝΤΙΚ: Αυτό είναι καλό. Ακόμα συνεχίζεις αυτό που κάνεις με τις
μηχανές ανάληψης μετρητών;
(χτύπημα)
ΝΤΟΝΙ: Και τι είναι αυτό που κάνω;
ΝΤΙΚ: Μου μίλησες γι’ αυτό Ντόνι, θυμάσαι;
ΝΤΟΝΙ: Α ναι, αυτό, φαντάζομαι ότι σου μίλησα ε; Ναι λοιπόν, ακόμα ε,
ξέρεις τώρα… τα καταφέρνω.
ΝΤΙΚ: Το ξέρεις ότι πιστεύω πως είσαι ιδιοφυής Ντόνι.
ΝΤΟΝΙ: Εντάξει τώρα, αυτό το λες έτσι. Μπορώ να έχω ένα τασάκι;
ΝΤΙΚ: Φυσικά (Ο Ντικ παίρνει ένα και του το φέρνει) Θέλεις λίγο από
αυτό; (αποκαλύπτει μια γεμάτη σύριγγα)
ΝΤΟΝΙ: Όχι- ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ- (απομακρύνεται) δεν μπορώ να κάνω αυτές
τις μαλακίες- όχι, γαμώτο- όχι, όχι με τα νεφρά μου, ή το νεφρό, γαμώτο,
μου είπαν στο νοσοκομείο ότι είναι αυτοκτονία- να μην καταφέρω να
αγοράσω την φάρμα αν το ξανακάνω- ποτέ- ακόμα και για μια φορά…
όχι ευχαριστώ- κάθε φορά- θα μπορούσε να είναι η τελευταία, η
τελευταία (χτύπημα) Όχι.
ΝΤΙΚ: Είσαι σίγουρος τώρα;
ΝΤΟΝΙ: Ναι, είμαι σίγουρος. Δεν κάνω πια αυτά τα πράγματα- αυτά τα
σκατά- κομμένα μαχαίρι- Για κανένα λόγο. Όχι για μένα.
ΝΤΙΚ: Αλλά δεν σε πειράζει να κάνω εγώ.
ΝΤΟΝΙ: Όχι, όχι εσύ εσύ κάνε- χέστηκα (επιστρέφει)- εγώ θα σε
βοηθήσω να…εμ, όχι, δεν με νοιάζει.

11
ΝΤΙΚ: Ωραία. (βάζει την βελόνα ανάμεσά τους πάνω στο τραπέζι) Πες
μου λοιπόν τα ουσιαστικά σε αυτό που κάνεις. Αυτό με τις μηχανές
ανάληψης. Πως τα καταφέρνεις;
ΝΤΟΝΙ: (χτύπημα)Λοιπόν… είναι πραγματικά γαμάτο. Απλά- απλά μου
ήρθε μια μέρα. Δεν είναι τίποτα- εγώ απλά ε… δανείζομαι τα πορτοφόλια
των ανθρώπων για λίγο, και εγώ, και τότε, πάω σε μια από αυτές τις
μηχανές, και τραβάω λίγα, ε, λίγα… (σηκώνει αδιάφορα τους ώμους του)
… λεφτά.
ΝΤΙΚ: Και μετά βάζεις τα πορτοφόλια στην θέση τους.
ΝΤΟΝΙ: Ναι, αν μπορώ. Ναι πάντα προσπαθώ να επιστρέψω τα
πορτοφόλια και τα πράγματά τους γιατί είναι… είναι πραγματικά χάλια
όταν χάνεις την ταυτότητά σου και όλα αυτά, ε; Είναι τόσο επώδυνο, έτσι
όταν εγώ- παίρνει χρόνο να ξαναβγάλεις καινούργιες κάρτες- έτσι εγώ
πάντα- αν μπορώ- τους τα επιστρέφω. Ω, ναι.
ΝΤΙΚ: Πως τραβάς τα λεφτά;
ΝΤΟΝΙ: Λοιπόν, αρχικά έτρεχα στις διάφορες τράπεζες που είχαν τους
λογαριασμούς τους, για να μην χρειαστεί να πληρώσουν και το ποσό που
σου χρεώνουν από το διατραπεζικό σύστημα. Αλλά με σκότωνε, όλο αυτό
το τρέξιμο, ε; Έτσι, τελικά απλά είπα γάμα το, είναι μόνο ένα δολάριο.
Τώρα απλά πάω σε ένα μηχάνημα, και χρησιμοποιώ όλες τις κάρτες.
Αυτά.
ΝΤΙΚ: Ναι, αλλά πώς παίρνεις τα μετρητά; Δεν χρειάζεσαι έναν κωδικό
ή κάτι τέτοιο;
ΝΤΟΝΙ: Ναι.
ΝΤΙΚ: Ε, πώς βρίσκεις αυτούς τους γαμημένους τους αριθμούς;
(χτύπημα)
ΝΤΟΝΙ: Οι περισσότεροι τους έχουν στα πορτοφόλια τους.
ΝΤΙΚ: Τις κάρτες;
ΝΤΟΝΙ: Τις κάρτες- και τους αριθμούς. Συνήθως τους κρύβουν μέσα
στα πορτοφόλια πολύ καλά, γι’ αυτό χρειάζεται να ψάξεις πολύ
προσεχτικά… αλλά είναι εκεί.
ΝΤΙΚ: Πόσοι; Τι ποσοστό;
ΝΤΟΝΙ: (σκέφτεται) Το ογδόντα τις εκατό.
ΝΤΙΚ: Τέλεια.
ΝΤΟΝΙ: Αλλά δεν παίρνω πολλά. Οι περισσότεροι κατά πάσα
πιθανότητα ούτε που θα το προσέξουν.
ΝΤΙΚ: Που βρίσκεις τα πορτοφόλια;
ΝΤΟΝΙ: Από τσάντες- συνήθως.
ΝΤΙΚ: Που βρίσκεις τις τσάντες;
ΝΤΟΝΙ: Γραφεία. Νοσοκομεία. Εκκλησίες.
ΝΤΙΚ: Εκκλησίες;

12
ΝΤΟΝΙ: Αλλά επιστρέφω αμέσως τα πορτοφόλια, και παίρνω μόνο λίγα
από τον καθένα- βάζω στοίχημα ότι οι περισσότερες ούτε που το
παίρνουν χαμπάρι.
(χτύπημα)
ΝΤΟΝΙ: Ναι, μπορώ να μπω σε μια εκκλησία, και αυτές είναι εκεί μέσα
και μαγειρεύουν ή κάτι τέτοιο ε, και φοβούνται ότι κάποιος θα τους
κλέψει τις τσάντες- κι εγώ θα φοβόμουν- έτσι τις βάζουν όλες μαζί σε ένα
δωμάτιο. Έτσι σε δέκα λεπτά έσω μπει, έχω βγει και έχω επιστρέψει. Δεν
ξέρουν. Κατά πάσα πιθανότητα ούτε που θα το προσέξουν.
ΝΤΙΚ: Και δεν νοιώθεις τύψεις γι’ αυτό; Εκείνες οι γυναίκες;
ΝΤΟΝΙ: Όχι. Θα έπρεπε;
ΝΤΙΚ: Φαντάζομαι πως όχι.
ΝΤΟΝΙ: Εννοώ ότι δεν είναι ότι τις ληστεύουν ή κάτι τέτοιο. Ή ότι
κάποιος τους αρπάζει την τσάντα και τις πετάει κάτω στο δρόμο- αυτό
είναι πραγματικά μαλακία- δεν μου αρέσει. Με αυτό τον τρόπο ούτε καν
το προσέχουν, και αν το προσέξουν η τράπεζα τους λέει ότι έγινε με την
κάρτα τους… που την έχουν ακόμα στο πορτοφόλι τους.
ΝΤΙΚ: Τέλειο..
ΝΤΟΝΙ: Λοιπόν;
(χτύπημα)
(Ο Ντικ σηκώνει την σύριγγα)
ΝΤΙΚ: Είναι καλύτερο από το δικό μου.
ΝΤΟΝΙ: Το δικό σου;
ΝΤΙΚ: Ναι, την ιδέα μου. Το σχέδιό μου. Σχεδόν τόσο καλό όσο το δικό
σου.
ΝΤΟΝΙ: Δεν ξέρω…
ΝΤΙΚ: Αλλά μεγαλύτερο. Πολύ μεγαλύτερο. Ένας πυροβολισμός- ένα
χτύπημα- Πολλά. Πάρα πολλά λεφτά.
ΝΤΟΝΙ: Πολλά;
ΝΤΙΚ: Παρα πάρα πολλά. Όσα δεν μπορείς να φανταστείς. Αρκετά για
σένα, για μένα και για μερικά φιλαράκια ακόμα για να αποσυρθούμε για
πολλά πολλά χρόνια- πολλοί πλούσιοι.
ΝΤΟΝΙ: Να αποσυρθούμε;
ΝΤΙΚ: Πλούσιοι.
ΝΤΟΝΙ: Πλούσιοι.
ΝΤΙΚ: Αρκετά πλούσιοι για ν’ αγοράσουμε το οτιδήποτε. Οτιδήποτε.
Χρειάζεσαι νεφρό; Πηγαίνεις όπου χρειαστεί και το αγοράζεις. Ή μια
καρδιά. Ή πνεύμονες, ή οτιδήποτε άλλο σου καβλώσει.
ΝΤΟΝΙ: Το αγοράζω;
ΝΤΙΚ: Μετρητά.
(χτύπημα)
ΝΤΟΝΙ: Ποια άλλα φιλαράκια;

13
ΝΤΙΚ: Α, Ντόνι, δεν σου ξεφεύγει τίποτα, ε; Λοιπόν, ο ένας είναι
καινούργιος, δεν τον ξέρεις, πολύ καινούργιος, πολύ καθαρός, τον λένε
Μπίλι.
ΝΤΙΚ: Αχα.Και τον άλλο τον ξέρεις- από πολύ παλιά- που επέστεψε, και
καλύτερος, και- λοιπόν, γαμώτο. Είναι ο Μπαγκ.
ΝΤΟΝΙ: (πετάγεται πάνω και πάει να φύγει) Με καμία Παναγία, Ντίκι.
Με καμία Παναγία δεν μπορώ να είμαι- με τίποτα, όχι ο Μπαγκ- Ντικ
θα- για κανένα λόγο, φεύγω από αυτό το κωλόσπιτο- Όχι ο Μπαγκ, όχι ο
Μπαγκ με κυνηγάει. Δεν με συμπαθεί, κι εγώ δεν τον συμπαθώ και με
τρομάζει, χέζομαι όταν- Ντικ θα
ΝΤΙΚ: Ντόνι. Ντόνι (Ο Ντικ τον εμποδίζει να φύγει). Δεν πρόκειται να
σου πειράξει ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι. Θα φροντίσω εγώ γι’ αυτό.
ΝΤΟΝΙ: Όχι!
ΝΤΙΚ: Δεν θα σε αγγίξει. Τον χρειαζόμαστε Ντόνι. Τον χρειαζόμαστε για
να… απλά τον χρειαζόμαστε.
ΝΤΟΝΙ: Με τίποτα.
ΝΤΙΚ: Έι! Χρειάζομαι τον Μπαγκ για να προσέχει τον Μπίλι.
ΝΤΟΝΙ: Τι- νόμιζα ότι είπες
ΝΤΙΚ: Ε, είναι απλά κάτι- είμαι απλά λίγο… Ο Μπαγκ είναι η ασφάλειά
μου- η ασφάλειά μας.
ΝΤΟΝΙ: Δεν ξέρω.
ΝΤΙΚ: Θα σε προστατεύσω Ντόνι. Με ακούει. Το ξέρεις. Δεν πρόκειται
να σε αγγίξει.
(χτύπημα)
Θυμάσαι που σε έσωσα από εκείνο τον μεγαλόσωμο τύπο- εκείνο τον
χοντρό; Ποιο είναι το όνομά του;
ΝΤΟΝΙ: Ο Μεγάλος Μακ.
ΝΤΙΚ: Ο Μεγάλος γαμημένος Μακ ήταν ήταν μια πολύ τρομακτική
σκατόφατσα- και του άρεσες Ντόνι, στην κυριολεξία, σε ήθελε πολύ,
νεκρό ή ζωντανό
ΝΤΟΝΙ: Μπλιάχ (ανατριχιάζει από σιχασιά)
ΝΤΙΚ: Σε είχε στριμώξει στην μεγάλη κουζίνα, μόνο σου, και όταν
μπήκα μέσα ήσουν στο παρά τσάκ για να σου συμβεί κάτι πραγματικά
κακό.
ΝΤΟΝΙ: Μη μου μιλάς γι’ αυτό- ήταν τόσο σιχαμένος- (γελάει) Τον
κάρφωσες στα αρχίδια.
ΝΤΙΚ: Ναι… αλλά θα σου πω ένα μυστικό. Ξέρω ότι αυτό με έκανε
διάσημο εκεί μέσα, να με φωνάζουν ο Καριοθραύστης- αλλά ξέρεις κάτι;
Το μόνο που ήθελα ήταν να τον καρφώσω στην χοντρή κοιλιά του- αλλά
ήταν ψηλός… δεν στόχευσα αρκετά ψηλά.
ΝΤΟΝΙ: Με δουλεύεις!
ΝΤΙΚ: Κι όμως- Νομίζω ότι έκλεισα τα μάτια μου! Ήταν ένα ατύχημα-
εντάξει όχι πραγματικά- ήθελα να τον χαρακώσω, αλλά όχι στα αρχίδια-

14
αυτό ήταν απλά τύχη (χτύπημα) Δεν σε ξαναπλησίασε από τότε, έτσι δεν
είναι; Δεν πλησίασε ποτέ ξανά κανένα. Αλλά σε έσωσα Ντόνι, σε
προστάτευσα από εκείνο τον Χοντρό Γαμιά- και μπορώ να κρατήσω και
τον Μπαγκ μακριά σου… το ξέρεις. (τον πλησιάζει)
(χτύπημα)
ΝΤΟΝΙ: Ε;
(χτύπημα)
Καλά…
ΝΤΙΚ: Έτσι σε θέλω!
Εμένα γιατί με χρειάζεσαι;
ΝΤΙΚ: Σε χρειάζομαι μωρό μου για το τέλειο πανέμορφο μυαλό σου.
Και αυτό που κάνεις με τις μηχανές ανάληψης. Εσύ κάνε αυτό με τις
τσάντες- κάρτες- κωδικούς καρτών, και μάζεψέ μας μερικά χρήματα,
αυτά τα λίγα που παίρνεις- εμείς τα επενδύουμε, τα χρησιμοποιούμε για
να ανοίξουμε την πόρτα στα πολλά χρήματα- το μεγάλο εισιτήριο- τον
αριθμό του λαχείου. Πάμε να αγοράσουμε όργανα. «Τα Νεφρά είναι δικά
μας»
(χτύπημα)
Θέλεις λίγο; (σηκώνει την σύριγγα)
ΝΤΟΝΙ: Το ξέρεις ότι δεν μπορώ να κάνω πια.
ΝΤΙΚ: Ποιος σου το είπε αυτό;
ΝΤΟΝΙ: Ο γιατρός στο νοσοκομείο, και μια από τις νοσοκόμες, /
και ο τύπος στο
ΝΤΙΚ: Καλά, καλά. Και τους πιστεύεις;
ΝΤΟΝΙ: Ε… δεν ξέρω.
ΝΤΙΚ: Έχεις κάνει καθόλου, από τότε που σου είπαν αυτές τις μαλακίες;
ΝΤΟΝΙ: … Λίγο.
ΝΤΙΚ: Και τα τίναξες;
ΝΤΟΝΙ: (γελάει) Όχι ακόμα.
ΝΤΙΚ: Μήπως λοιπόν είναι γαμημένοι ψεύτες;
ΝΤΟΝΙ: Ίσως.
ΝΤΙΚ: Άρα θέλεις λίγο ή όχι;
(χτύπημα)
ΝΤΟΝΙ: Ας κάνουμε λίγο από το δικό μου (από την τσέπη του πετάει
στον Ντικ ένα μπουκάλι γεμάτο χάπια)
ΝΤΙΚ: (αρπάζει το μπουκάλι) Γάμα με Ντόνι! Ροξανόλ!
ΝΤΟΝΙ: Μια τυχερή τσάντα. Τα χρειάζομαι περισσότερο από αυτή. Δεν
θα της κάνουν καλό.
ΝΤΙΚ: Θέλεις ένα;
ΝΤΟΝΙ: … Ένα δεν θα με βλάψει.
ΝΤΙΚ: Αυτό είναι το αγόρι μου. Χριστέ μου, με τρόμαξες για λίγο. Μην
μου το παίζεις άγιος εμένα, ακούγοντας διάφορους μαλάκες που δεν
ξέρουν την τύφλα τους. Αυτοί οι γιατροί, ξέρουν ότι έχουμε βρει κάτι

15
καταπληκτικό, και δεν ξέρουν τι είναι, απλά ξέρουν ότι για να είναι τόσο
ωραίο, πρέπει να είναι κακό για την υγεία. Πρέπει να σε σκοτώνει. Είναι
σαν τους Βαπτιστές. Να μην τους πλησιάζεις. Απλά όταν τους βλέπεις
άλλαζε δρόμο. Πήγαινε οπίσω μου σατανά!
(χτύπημα)
Δεν πεθαίνεις. Τώρα. Θες να ακούσεις το σχέδιό μου;
(παύση)
(Ο Ντόνι χαμογελάει)
ΝΤΟΝΙ: Εντάξει Ντικ.
(μπλακ άουτ. Μουσική)

ΣΚΗΝΗ 3
Ο Ντικ και ο Μπίλι. Ο Ντικ καθαρίζει την κουζίνα, ο Μπίλι περιφέρεται
στο σαλόνι.
ΜΠΙΛΙ: Και τελικά κατέληξα εδώ, για να ξεφύγω από την ηρωίνη.
Ψωνιζόμουν για ένα διάστημα όταν ήμουν παιδί, μπήκε στο ναρκωτικά
-πολύ νωρίς- αλλά αυτό συμβαίνει. Αλλά το πράγμα που βρίσκεις σήμερα
είναι γεμάτο ένα θεός ξέρει με τι σκατά- και μετά κάνεις λίγο που είναι
καθαρό και σε σκοτώνει. Τουλάχιστον με την μορφίνη ξέρεις τι παίρνεις,
και είναι πιο εύκολο να την βρεις. Έτσι ήρθα εδώ γιατί δεν υπάρχει πολύ
Horse στην πιάτσα… και είχα μερικές φιλενάδες που άρχισαν να κάνουν
ερωτήσεις. (Ο Ντικ τον κοιτάει όταν αναφέρθηκε στις γυναίκες)
ΝΤΙΚ: Πόσες; (πάει στο σαλόνι)

16
ΜΠΙΛΙ: Συγγνώμη;
ΝΤΙΚ: Πόσες γυναίκες γαμούσες;
ΜΠΙΛΙ: …Έχω μια αδυναμία στο γυναικείο φύλο.
ΝΤΙΚ: Για ένα διάστημα, ας πούμε, μιας εβδομάδας, πόσες «αδυναμίες»
θα είχες.
ΜΠΙΛΙ: Περίπου… δέκα.
ΝΤΙΚ: Αυτό είναι δύο την ημέρα.
ΜΠΙΛΙ: Μερικές φορές τρεις.
(χτύπημα)
Αγαπώ τις γυναίκες.
ΝΤΙΚ: Αγαπάς το γαμήσι.
ΜΠΙΛΙ: Τις γυναίκες.
(παύση) (Ο Μπίλι βγάζει το μπουφάν του, ο Ντικ τον κοιτάζει)
ΝΤΙΚ: Και πως με βρήκες;
ΜΠΙΛΙ: Ακολούθησε έναν από τους φίλους σου.
ΝΤΙΚ: Ποιόν;
ΜΠΙΛΙ: Έναν μεγαλόσωμο με (δείχνει ένα τατουάζ στο χέρι του)
ΝΤΙΚ: Τον Μπαγκ.
ΜΠΙΛΙ: Τον Μπαγκ. (χτύπημα) Συναντηθήκαμε σε ένα μπαρ. Μπορώ να
αναγνωρίσω έναν χρήστη όταν τον δω. Ήταν εύκολος. Μιλήσαμε, τον
ακολούθησα. Μου αρέσει να συνδιαλέγομαι απευθείας.
ΝΤΙΚ: Του Μπαγκ δεν θα του άρεσε να μάθει ότι τον ακολούθησες.
ΜΠΙΛΙ: Δεν θα το μάθει. (χτύπημα) Δεν τον φοβάμαι.
ΝΤΙΚ: Δεν τον φοβάσαι;
ΜΠΙΛΙ: Όχι. Δεν είναι αρκετά έξυπνος.
(χτύπημα)
ΝΤΙΚ: Είναι. Και εσύ θα πρέπει να είσαι. Να τον φοβάσαι τον Μπαγκ.
Πρόσεχε.
ΜΠΙΛΙ: Προσέχω. (χτύπημα)
ΝΤΙΚ: Δεν έχεις κάνει ποτέ φυλακή, έτσι;
ΜΠΙΛΙ: Δεν μπορώ να πω ότι είχα την ευχαρίστηση.
ΝΤΙΚ: Φαίνεται.
ΜΠΙΛΙ: Ε;
ΝΤΙΚ: Φαίνεσαι νέος. Ατρόμητος. Έχεις όλα τα δόντια σου.
(Ο Μπίλι χαμογελάει)
Καταλαβαίνω γιατί οι γυναίκες σε γουστάρουν.
ΜΠΙΛΙ: Μου την πέφτεις;
ΝΤΙΚ: Το θέλεις;
(χτύπημα)
Όχι Μπίλι, δεν σε έβαλα στο κόλπο για να παίξω μαζί σου. Σε είδα στην
συνάντηση των Ανώνυμων Ναρκομανών, πριν από μια εβδομάδα- ήσουν
πολύ καλός. Αλλά είμαι σαν κι εσένα, μπορώ να μυρίσω έναν χρήστη
από χιλιόμετρα μακριά. Το ήξερα ότι θα ερχόσουν.

17
ΜΠΙΛΙ: Εδώ είμαι.
ΝΤΙΚ: Εδώ είσαι… (χτύπημα) Τι είναι αυτό που χρειάζεσαι, τώρα
αμέσως,- περισσότερο απ’ ότιδήποτε- που θα έλυνε όλα σου τα
προβλήματα, και θα τα έκανε όλα… σωστά.
ΜΠΙΛΙ: Η Μορφίνη.
ΝΤΙΚ: Και εάν μπορούσα να σου προσφέρω όλη την μορφίνη που θα
χρειαζόσουνα στην ζωή σου, για πάντα, τι θα ήθελες τότε;
ΜΠΙΛΙ: (σκέφτεται)…Η Μορφίνη.
ΝΤΙΚ: Εντάξει. Απλά ήθελα να είμαι σίγουρος. Πριν κάνουμε την
«δουλειά» μας, θα ήθελα να σου μιλήσου για μια ιδέα μου.
ΜΠΙΛΙ: Τι είδους ιδέα;
ΝΤΙΚ: Μια δουλειά; Έχεις κάνει ποτέ καμία δουλειά;
ΜΠΙΛΙ: Μερικές.
ΝΤΙΚ: Και δεν έχεις κάνει ποτέ φυλακή.
ΜΠΙΛΙ: Δεν με πιάνουν.
(χτύπημα)
ΝΤΙΚ: Σε θαυμάζω. Το θέμα για το οποίο θα ήθελα να σου μιλήσω,
περιλαμβάνει πολύ χρήμα, και μια τράπεζα- και κανείς δεν θέλει να τον
πιάσουν με τραπεζικά χρήματα στα χέρια του.
ΜΠΙΛΙ: Όχι.
ΝΤΙΚ: Όχι, γιατί για κάποιο περίεργο λόγο που τον ξέρουν μονάχα αυτοί
που έχουν τώρα την εξουσία, και κάποιος που λέει πολλά για το πόσο
γαμημένη είναι η κατάσταση στις μέρες μας, τρως περισσότερα χρόνια
για ληστεία τράπεζας παρά για φόνο. Οι τράπεζες είναι πολύ καλά
προστατευμένες, κάνουν δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, δεν πληρώνουν
φόρους-
ΜΠΙΛΙ: (διακόπτοντας τον) Αλλά έχεις μια ιδέα.
ΝΤΙΚ: (χτύπημα)- Ναι, έχω.
ΜΠΙΛΙ: Εμένα τι με θέλεις;
ΝΤΙΚ: Λοιπόν… εσύ ήρθες σε μένα. Και αυτό μου λέει ότι έχω κάτι που
χρειάζεσαι. Και εξαιτίας αυτής της ανάγκης σου, μπορώ να μαντέψω ότι
χρειάζεσαι πολλά χρήματα. (Ο Μπίλι δεν αντιδράει) Και μπορώ να πω
από το μικρό παιχνίδι που παίζεις μαζί μου- όχι μην προσβάλλεσαι, είμαι
στην πιάτσα πολύ καιρό, και τα έχω δει όλα… καταλαβαίνω πως παίρνεις
το πράγμα σου. Παίζεις ένα πονηρό σεξουαλικό παιχνίδι, έτσι δεν είναι;
Και ο λόγος που παίζεις με το σεξ είναι για να μπορείς να συνεχίσεις να
banging up- Το ξέρω αυτό το παιχνίδι. Την πέφτεις σε μια γυναίκα-
νομίζω είπες νοσοκόμες- καλό μέσο για να πάρεις την δόση σου- και της
δίνεις μια καλή ιστορία, και κάτι άλλο, και την κάνεις να χάσει την γη
κάτω απ’ τα πόδια της. Και τα πράγματα πάνε εξαιρετικά για λίγο, έτσι
δεν είναι, μα πολύ σύντομα θέλει περισσότερα- και εκεί είναι το
πρόβλημα. Γιατί εσύ το μόνο που θέλεις είναι μορφίνη. Και τα πράγματα
γίνονται λίγο τρομαχτικά, ειδικά αν έχεις μερικές ταυτόχρονα, όπως και

18
κάνεις, ίσως και μερικούς άντρες, ε; Μην κάνεις τον κόπο. Δεν είσαι γκέι.
Ή στρέιτ. Ξέρω, θυμάσαι; Είσαι απλά χρήστης. Που σημαίνει ότι κάνεις
τα πάντα για να πάρεις την δόση σου. Κι εγώ το ίδιο θα έκανα, αν είχα
την εμφάνισή σου. (χτύπος). Αλλά το πρόβλημα είναι όταν αυτά τα
πράγματα στραβώσουν, πρέπει να πας παρακάτω, και ξανά, και ξανά και
σύντομα είσαι συνέχεια στο τρέξιμο, έτσι δεν είναι. Και μερικές φορές
είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους που δεν έχουν ακούσει την ιστορία
σου, και τότε καταλήγεις σε αδιέξοδο- μόνος- χωρίς σύνδεσμο- και αυτό
σε φέρνει σε μένα. Σε ξέρω λοιπόν Μπίλι, και ξέρω όλους τους κανόνες
σε όλα τα παιχνίδια. Και ξέρω ότι αν όλα τα πράγματα ήταν τόσο εύκολα
και απλά για σένα, όπως θα ήθελες να πιστεύει ο κόσμος, δεν θα
καθόσουν τώρα εδώ, περιμένοντας.
(χτύπος) (Ο Ντικ σηκώνεται)
Παίζουμε ένα διαφορετικό παιχνίδι. Καθώς δεν είμαστε τόσο τυχεροί όσο
εσύ, παίζουμε το παιχνίδι των χρημάτων. Αγοράζοντας και πουλώντας.
Και για να βρούμε τα λεφτά μας, και να κάνουμε την ζωή μας
ενδιαφέρουσα, παίζουμε το παιχνίδι Μπαντίτο…. Έχει πλάκα. Και, αυτή
τη στιγμή, επειδή χρειαζόμαστε μερικά χρήματα, αναρωτιέμαι αν θα σε
ενδιέφερε να παίξεις μαζί μας για λίγο. Γιατί αν πιάσει η ιδέα μου, θα
βγεις από αυτό με πολλά λεφτά. Πολύ περισσότερα απ’ όσα έβγαλες ποτέ
σου.
ΜΠΙΛΙ: Έχω βγάλει πολλά λεφτά κατά καιρούς.
ΝΤΙΚ: Ωραία. Βλέπεις, το παιχνίδι μου- περιλαμβάνει κάποιον που να
μοιάζει με εσένα. Φυσιολογικός. Καλύτερα από φυσιολογικός, πράγμα
που είναι κάτι επιπλέον. Χρειάζομαι κάποιον που να μπορεί να μπει σε
μια τράπεζα, και να μιλήσει σε μια γυναίκα- και να μην προκαλέσει
ταραχή, παρά μονάχα, ίσως, σε εκείνη. Εάν εγώ, ή οποιοσδήποτε από
τους φίλους μου μπούμε μέσα- έτσι όπως είμαστε- έχοντας ζήσει τις
δύσκολες ζωές μας, κάθε κουμπί πανικού μέσα στην τράπεζα θα πατηθεί,
και το σχέδιο θα πάει κατά διόλου. Αλλά εάν εσύ μπεις, μοιάζοντας τόσο
ΜΠΙΛΙ: Φυσιολογικός
ΝΤΙΚ: Υγιής, αν πας σε μια νεαρή κυρία, και μιλήσεις μαζί της, και της
τραβήξεις την προσοχή- δεν υποψιάζεται τίποτα. Ίσως ακόμα και να
παρασυρθεί από τον… τρόπο σου, από την ικανότητά σου
ΜΠΙΛΙ: Και απλά μου δίνει τα λεφτά.
ΝΤΙΚ: Όχι… εσύ της δίνεις τα λεφτά.
ΜΠΙΛΙ: Πως στο διάολο εγώ…
ΝΤΙΚ: Θα σου εξηγήσω αργότερα. (βγάζει μια έτοιμη σύριγγα). Είσαι
μέσα;
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: (χαμογελώντας) Θα μπορούσες να με πείσεις.
ΝΤΙΚ: Ωραία. (κρύβει την σύριγγα, απομακρύνεται). Θέλω να έρθεις πάλι
αύριο.

19
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Αύριο;
ΝΤΙΚ: Ναι.
ΜΠΙΛΙ: (καθώς σηκώνεται) Αλλά πραγματικά θα ήθελα- νομίζω ότι
χρειάζομαι
ΝΤΙΚ: Πραγματικά νομίζω ότι εγώ χρειάζομαι να έρθεις πάλι αύριο.
ΜΠΙΛΙ: Για ποιο λόγο;
ΝΤΙΚ: Για να γνωρίσεις μερικούς φίλους μου και να το συζητήσουμε.
ΜΠΙΛΙ: Α, ναι σίγουρα, μπορώ να ξαναέρθω για να συναντήσω-
πρόκειται και αυτοί να πάρουν μέρος στο
ΝΤΙΚ: Ναι, είμαστε τέσσερις. Χρειάζομαι τέσσερις.
ΜΠΙΛΙ: Κανένα πρόβλημα Ντικ. Μπορώ να έρθω όποτε θέλεις.
ΝΤΙΚ: Ωραία.
(χτύπος)
Θα σε δω λοιπόν τότε.
ΜΠΙΛΙ: Τι ώρα;
ΝΤΙΚ: Επτά.
ΜΠΙΛΙ: ΟΚ…
ΝΤΙΚ: ΟΚ… Αντίο.
(χτύπος) (Ο Μπίλι πάει προς το μπουφάν του, το σηκώνει και ξαναγυρίζει
προς τον Ντικ)
ΜΠΙΛΙ: Υπάρχει και αυτό το άλλο θέμα.
ΝΤΙΚ: Το άλλο θέμα;
ΜΠΙΛΙ: Η, ε…. δουλειά;
ΝΤΙΚ: Α, ναι. Δεν σκέφτηκες ότι το ξέχασα, έτσι δεν είναι;
ΜΠΙΛΙ: Με έκανες να ανησυχήσω.
Ωραία… Θα σε φροντίσω Μπίλι.
(μπλακ άουτ. Μπαίνει μουσική)
ΣΚΗΝΗ 4

Το ίδιο δωμάτιο, 7:30 το επόμενο απόγευμα

Ο Ντικ, ο Ντόνι και ο Μπίλι μιλάνε
ΝΤΟΝΙ: (με μεγάλη ένταση) Α ναι, ο Ντικ ήταν κάτι σαν βασιλιάς, ή θεός
μέσα. Ήταν σαν τον Έλβις.
ΝΤΙΚ: Έλα τώρα.
ΝΤΟΝΙ: Όχι, όχι, ήταν. Την δεύτερη φορά μου μέσα;- το δεύτερο
διάστημα;- όταν με μετέφεραν στο στην φυλακή, την έλεγαν το σπίτι του
Ντικ- αυτός ουσιαστικά έλεγχε το μέρος. Τα είχε όλα υπό έλεγχο.
ΝΤΙΚ: Είχα μερικούς φίλους.
ΝΤΟΝΙ: Μερικούς! Όλοι ήταν φίλοι σου. Συνήθιζε να μου πετάει έναν
χαρταετό
ΜΠΙΛΙ: Έναν τι;

20
ΝΤΟΝΙ: Α- μου έστελνε μηνύματα, αλλά μου τα έστελνε με μια
σκύλα… ένα γουρούνι….ένα σκυλί!
ΝΤΙΚ: Εννοεί ένα φύλακα.
ΝΤΟΝΙ: Ναι! Οι γαμημένοι οι φρουροί ένοιωθαν τιμή να κάνουν
πράγματα γι’ αυτόν. Γιατί είχε τόσο μεγάλη επιρροή σε ό,τι συνέβαινε,
και ποιος έκανε τι- και μέχρι τότε που πήρε την αναστολή- μέχρι τότε
ήταν γνωστός σαν «Ο αρχιφύλακας».
ΜΠΙΛΙ: Αλήθεια;
ΝΤΟΝΙ: Ναι, σου λέω! Είχαν αυτές τις βραδιές κινηματογράφου ε, όπου
όλοι μια φορά την εβδομάδα- μάλλον, όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι-
μαζευόμασταν και βλέπαμε ταινίες. Αυτή ήταν, που λες, ιδέα του Ντικ-
ΝΤΙΚ: Δεν ήταν δική μου ιδέα-
ΝΤΟΝΙ: Πάντα πίστευα ότι εσύ είχες… τέλος πάντων τον άφηναν να
διαλέγει τις ταινίες γιατί ξέρει τα πάντα από όλη την γαμημένη ιστορία
του κινηματογράφου, κι έτσι ο Ντικ ήταν αυτός που διάλεγε ποια ταινία,
ή ταινίες, γιατί συνήθως ήταν δύο, και είδαμε μερικές καταπληκτικές-
ΝΤΙΚ: Όλοι κάνανε προτάσεις, ή ζητούσαν αυτές που τους άρεσαν-
ΝΤΟΝΙ: Αλλά ποτέ δεν τις έπαιζες!
ΝΤΙΚ: (στον Μπίλι) Πόσες φορές μπορεί να δει κανείς το «Ο
βαρυποινίτης του Αλκατράζ».
ΜΠΙΛΙ: Πράγματι.
ΝΤΟΝΙ: Μας έπαιζε, λοιπόν, τις πιο περίεργες ταινίες που υπάρχουν, ε;
και στην αρχή οι άλλοι τσατίστηκαν, αλλά μετά άρχισαν να έρχονται,
γιατί, ω θεέ μου, για λίγο συνήθιζε να μας δείχνει μόνο ταινίες με
γυναίκες στην φυλακή, όπως το «Γυναίκες πίσω από τα κάγκελα»! Αλλά
πραγματικά κακές-
ΝΤΙΚ: Υπάρχουν και καθόλου καλές;
ΝΤΟΝΙ: Και ο Ντικ ξέρει κάθε άτομο σε κάθε ταινία, σαν να λέμε όλα
τους τα ονόματα και ποιος το σκηνοθέτησε, α! ναι, θυμάσαι εκείνο το
Γαλλικό-
ΜΠΙΛΙ: Το Γαλλικό!
ΝΤΟΝΙ: Α, ναι, μας έβαζε να βλέπουμε πραγματικά περίεργες από κάθε-
γλώσσα- του- κόσμου ταινίες. Ποιο ήταν εκείνο το Γαλλικό Ντι, με
εκείνο τον τύπο. Με τον τύπο που τρελαίνεται. Και αρχίζει να ντύνεται
γυναικεία. Και μετά πέφτει από το παράθυρο. (γελώντας) ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ!
ΝΤΙΚ: Ο «Ενοικιαστής». Του Ρόμαν Πολάνσκι.
ΝΤΟΝΙ: «Ο Ενοικιαστής»! Ναι, αυτό ήταν, αυτό ήταν πραγματικά
περίεργο. Σχεδόν ξεκίνησαν ταραχές εκείνο το βράδυ, τόσο πολύ είχε
γαμηθεί ο κόσμος από αυτή την ταινία. Αλλά εμένα μου άρεσε. (χτύπος)
Δεν την κατάλαβα αλλά μου άρεσε.
ΝΤΙΚ: Με την Σίλεϊ Ουίντερς στον ρόλο της θυρωρού.
ΝΤΟΝΙ: Βλέπεις τι εννοώ, ξέρει τους πάντες.
ΜΠΙΛΙ: Πως και ξέρεις όλες αυτές τις ταινίες;

21
ΝΤΙΚ: Τι θα έλεγες για είκοσι χρόνια ελεύθερου χρόνου στην διάθεσή
μου….
ΝΤΟΝΙ: Μου άρεσε εκείνη η ταινία.
ΜΠΙΛΙ: Δεν το είχα συνειδητοποιήσεί ότι οι ταινίες ήταν τόσο
σημαντικές στην φυλακή.
ΝΤΙΚ: Δεν έχεις τίποτε άλλο να κάνεις.
ΝΤΟΝΙ: Δεν έδειχναν ταινίες στην φυλακή που ήσουν εσύ;
ΜΠΙΛΙ: Συγγνώμη;
ΝΤΙΚ: Ο Μπίλι έχει…
ΝΤΟΝΙ: Που έκανες φυλακή;
ΜΠΙΛΙ: Δεν έχω κάνει ποτέ φυλακή.
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Ποτέ;
ΜΠΙΛΙ: Όχι.
(παύση)
ΝΤΟΝΙ: (σηκώνεται) Εμ, ίσως απλά θα βγω έξω και ε… θα δω τι (πάει
προς την πόρτα)
ΝΤΙΚ: Ντόνι- είναι εντάξει. Με διαβεβαίωσε ότι έχει συμμετάσχει σε
πολλές δουλειές στο παρελθόν.
ΜΠΙΛΙ: Πολλές.
ΝΤΙΚ: Πολλά μπλεξίματα με το νόμο, και απλά ήταν- λοιπόν- άτυχος
μέχρι τώρα, με την έννοια ότι δεν του είχε την τύχη να γνωρίσει, να
δοκιμάσει την φιλοξενία των διαφόρων κυβερνητικών ξενοδοχείων της
χώρας.
ΝΤΟΝΙ: Κρίμα. Θα ήταν πολύ δημοφιλής.
ΝΤΙΚ: Ναι. Ο Μπίλι έχει χάσει πολλές από τις απολαύσεις της ζωής.
ΜΠΙΛΙ: Όχι τόσο πολλές.
ΝΤΙΚ: Α, ένα πλούσιο παρελθόν.
ΜΠΙΛΙ: Έχω κάνει κι εγώ τις βόλτες μου.
ΝΤΙΚ: Έχει επίσης κάνει τις βόλτες του στα νοσοκομεία, Ντόνι, κάτι
άλλο κοινό που έχετε οι δυο σας.
ΝΤΟΝΙ: Είσαι άρρωστος; (απομακρύνεται)
ΜΠΙΛΙ: Όχι. Απλά μου αρέσει να- έχω πολλές φίλες που εμπλέκονται με
το σύστημα υγείας.
ΝΤΟΝΙ: Α, ναι, μου είπε ότι έχεις αυτό το κόλπο με τις νοσοκόμες για
να παίρνεις την δόση σου.
ΜΠΙΛΙ: Καμιά φορά οι φίλες μου- με βοηθάνε.
ΝΤΙΚ: Του Ντάνι του αρέσει να περνάει μεγάλο μέρος από τον χρόνο
στα νοσοκομεία. Στην ουσία ολόκληρο.
ΝΤΟΝΙ: Έχω μερικά προβλήματα με τα νεφρά μου, και εμ, με λίγα
λόγια, το ένα είναι νεκρό, και το άλλο έχει γαμηθεί, περιμένω λοιπόν για
μεταμόσχευση. (χτύπος) Γεννήθηκα έτσι.
ΝΤΙΚ: Ναι! Ύστερα από περίπου 20 χρόνια χημικών καταχρήσεων.

22
ΝΤΟΝΙ: Πάντοτε είχα
ΝΤΙΚ: Είσαι τόσο τίγκα στα ναρκωτικά που λάμπεις στο σκοτάδι! Και
πως εξηγείς το κακό συκώτι, την κακιά καρδιά, τα πνευμόνια, το στομάχι,
το αίμα κλπ., κλπ.; Στην ανατροφή; Ανάμεσα στον χρόνο που είσαι στην
φυλακή, και στον χρόνο που είσαι στα νοσοκομεία, δεν έχεις μαγειρέψει
ούτε ένα ζεστό φαγητό στην ζωή σου.
ΜΠΙΛΙ: Με όλα αυτά τα σκατά που σε ταϊζουν στα νοσοκομεία δεν
είναι περίεργο που είσαι άρρωστος.
ΝΤΟΝΙ: Ακριβώς.
(χτύπος)
ΝΤΙΚ: Α ναι, ο Ντόνι μας είχε μερικές στενές σχέσεις με τον ιατρικό
χώρο.
ΝΤΟΝΙ: Τι;
ΝΤΙΚ: Ξέρεις εσύ… «γιατρέ»;
ΝΤΟΝΙ: Α, γαμώτο. Α, ναι. Πριν πολύ καιρό, πριν από οκτώ ή δέκα
χρόνια, ε; συνηθίζαμε να ακολουθούμε τα αυτοκίνητα των γιατρών- οι
περισσότεροι δεν κάνουν τίποτα, απλά κάνουν γύρους με το αυτοκίνητο-
τέλος πάντων περιοδεύαμε όλη μέρα ακολουθώντας τους, περιμένοντας
να μπουν σε ένα μαγαζί για να αγοράσουν κάτι- και τότε αρπάζαμε την
ιατρική τους τσάντα.
ΝΤΙΚ: Μπίνγκο!
ΝΤΟΝΙ: Ήταν γεμάτη με κάθε είδους σκατά.
ΝΤΙΚ: Τότε ο Μπαγκ κι εγώ είχαμε την ιδέα να μπούμε στην κυριολεξία
στα νοσοκομεία μεταμφιεσμένοι, και να μπούμε με κάποιο τρόπο στα
φαρμακεία, και να τα αδειάσουμε. Μια μέρα λοιπόν, πάμε- το σχεδιάζαμε
βδομάδες- και οι δύο ήμασταν σαν σκατά όπως πάντα, μακριά μαλλιά,
αξύριστοι- τέλος πάντων μπαίνουμε μέσα, και βρίσκουμε αυτή την
τσάντα με βρώμικα ρούχα για πλύσιμο, φοράμε αυτά τα ρούχα των
βοηθών νοσοκόμων που βρήκαμε, και αρχίσουμε να κάνουμε βόλτα με
ένα φορείο- θεέ μου δεν μπορώ να το πιστέψω- προσποιούμενοι ότι το
πάμε κάπου, και ψάχνοντας την μεγάλη κρύπτη. Αρχίζουμε λοιπόν να
φρικάρουμε- και οι δύο χρειαζόμασταν την δόση μας πολύ άγρια- ο
γαμημένος ο Μπάγκ είχε αρχίσει να τρέμει, και όλοι μας κοιτάζουν γιατί
μοιάζουμε με καρναβάλια, και στρίβουμε την γωνία πολύ γρήγορα, και
ΝΤΟΝΙ: Οι γαμημένοι έστριψαν πετώντας!
ΝΤΙΚ: Στρίβουμε τρέχοντας και χτυπάμε έναν γιατρό! Τον ξαπλώσαμε
κάτω φαρδύ πλατύ. Τον αρπάζουμε λοιπόν για να τον βοηθήσουμε να
σηκωθεί
ΝΤΟΝΙ: Και είμαι εγώ!
ΝΤΙΚ: Ο γαμημένος ο Ντόνι! Μεταμφιεσμένος σε γιατρό. Ιατρική
ρόμπα, στηθοσκόπιο, τα πάντα! Έχοντας το ίδιο σχέδιο που είχαμε κι
εμείς.
ΝΤΟΝΙ: Δεν ήξερα ότι ήσασταν-

23
ΝΤΙΚ: Την ίδια μέρα! Το ίδιο νοσοκομείο! Και μοιάζει με δωδεκάχρονο.
Ω θεέ μου, άνθρωποι μου φώναζαν- Γιατρέ! Γιατρέ!- από παντού-
γαμημένοι άνθρωποι με κυνηγούσαν! Έτρεχα τρομοκρατημένος!
(μιμείται τρέξιμο). Τότε ούουπς! (μιμείται το χτύπημα στο στομάχι, και
πέφτει στον καναπέ γελώντας, που σταδιακά μετατρέπεται σε βήχα.)
(Ο Μπαγκ μπαίνει απ’ έξω, πάει γρήγορα προς τον Ντόνι, τον αρπάζει από
το πουκάμισο. Τον χτυπάει στο πρόσωπο δυνατά. Ο Ντόνι ουρλιάζει)
ΝΤΙΚ: Μπαγκ! Όχι.
(Ο Μπαγκ τεντώνει πίσω ο χέρι του για να χτυπήσει τον Ντόνι.)
Μπαγκ! Αυτός είναι ο Μπίλι.
(Ο Μπαγκ σταματάει και κοιτάει τον Μπίλι )
ΜΠΙΛΙ: Γειά σου Μπαγκ.
ΜΠΑΓΚ: Άει γαμήσου.
(Χτύπος)
ΝΤΙΚ: Σε συμπαθεί.
ΜΠΙΛΙ: Με συμπαθεί;
ΝΤΙΚ: Είσαι ακόμα ζωντανός.
ΜΠΑΓΚ: Άει γαμήσου κι εσύ. (στον Ντικ) (Ο Μπαγκ κατεβάζει το χέρι
του)
ΝΤΙΚ: Μπαγκ φιλαράκο, γιατί είσαι τόσο γεμάτος με ζωώδη οργή; Και
γιατί χτύπησες τον Ντόνι;
ΜΠΑΓΚ: Ο γαμημένος μου έκλεψε τις κασέτες μου. (ακόμα πάνω από
τον Ντόνι)
ΝΤΟΝΙ: (κλαίγοντας) Ποτέ δεν έκλεψα
(Ο Μπαγκ πάει να τον χτυπήσει ξανά)
ΝΤΙΚ: Μπαγκ. Σε παρακαλώ. Τι κασέτες;
ΜΠΑΓΚ: Το «Γεννημένος για να τρέχει». Και άλλες.
ΝΤΙΚ: Πότε;
ΜΠΑΓΚ: Μέσα.
ΝΤΙΚ: Αυτό θα συνέβη πότε; Το… 1984; Θες να μας πεις ότι επειδή
πιστεύεις ότι ο Ντόνι έκλεψε τις κασέτες σου
ΝΤΟΝΙ: Ποτέ μου δεν τις έκλεψα
ΝΤΙΚ: Ότι έκλεψε κάποια αγαπημένη σου μουσική, πριν από τόσα
χρόνια, εξαιτίας αυτής της υποψίας, έχεις ακόμα όλη αυτή την εχθρότητα
μέσα στον οργανισμό σου;
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: Γι’ αυτό θες να τον σκοτώσεις;
ΜΠΑΓΚ: Αν ήθελα να τον σκοτώσω θα ήταν νεκρός.
ΝΤΙΚ: Μπίλι- θα ήθελα να σου συστήσω τον «Κοριό»
ΜΠΙΛΙ: Πιστεύω ότι έχουμε ήδη γνωριστεί.
ΝΤΙΚ: Αυτός είναι ο καινούργιος μου φίλος που σου έλεγα. Πρόκειται
να μας βοηθήσει. Όλοι θα βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Μπαγκ, γιατί
δεν πας να πάρεις καμία μπύρα για να πιεις; Σε παρακαλώ.

24
(χτύπος) (Ο Μπαγκ πάει προς την κουζίνα)
ΝΤΟΝΙ: Εγώ φεύγω από αυτό το κωλόσπιτο- είστε για δέσιμο- μου είπες
ότι δεν θα τον άφηνες, και κοίταζες, απλά κοίταζες, τον κοίταζες απλά να
μπαίνει και να με χτυπάει. Φεύγω. Δεν χρειάζομαι όλα αυτά τα σκατά.
ΝΤΙΚ: Ντόνι. Σταμάτα. Είσαι εντάξει. Θέλω να μείνεις, σε παρακαλώ.
Θέλω να με βοηθήσεις. Έι- Τελικά τις πήρες τις κασέτες;
ΝΤΟΝΙ: (φωνάζει) Όχι.
ΝΤΙΚ: Μπαγκ. Λέει πώς δεν ήταν αυτός που πήρε το «Γεννημένος για
να τρέχει»
ΜΠΑΓΚ: (ρουθουνίζει) Ποιος άλλος θα μπορούσε να ήταν.
ΝΤΙΚ: Στην φυλακή; Θα μπορούσα να σκεφτώ μερικούς.
(Ο Μπίλι γελάει, ο Ντόνι χαμογελάει, Ο Μπαγκ κοιτάει τον Μπίλι)
ΜΠΑΓΚ: Γαμώτο
ΝΤΙΚ: Και τον χρειαζόμαστε. Όπως ακριβώς χρειαζόμαστε κι εσένα, και
τον Μπίλι. Πάρε μια μπύρα. Πάρε μου κι εμένα μια, και έλα να κάτσεις.
(στον Ντόνι) Σε παρακαλώ μείνε. Όλοι καθίστε κάτω. Η δουλειά
πρόκειται να είναι πολύ καλή. Πολύ εύκολη. Πολύ μεγάλη.
(Κινούνται και βολεύονται στις θέσεις τους)
Τώρα, όλοι φαντάζομαι ότι αναρωτιέστε γιατί σας κάλεσα εδώ. (γελάει).
Σαν υποτελείς της σατανικής Μορφίνης, όλοι μας χρειαζόμαστε πολλά
χρήματα. Έχουμε ακριβό χόμπι. Ξοδεύουμε τον περισσότερο χρόνο μας
είτε ψάχνοντας να βρούμε μορφίνη είτε ψάχνοντας λεφτά για να
αγοράσουμε. Τώρα, αυτό που σκέφτηκα, είναι ένας τρόπος για να
αποκτήσουμε αρκετά λεφτά. Πολλά λεφτά. Ο καθένας μας.
ΝΤΟΝΙ: Δεν ξέρω.
ΝΤΙΚ: Ντόνι, σε συμπαθώ… Θα σε σκοτώσω τελευταίο. Έχω πει
κομμάτια του σχεδίου στον καθένα σας, αλλά τώρα θα σας δώσω την
συνολική εικόνα. (σκέφτεται)
Ο Ντόνι έχει καταφέρει αυτό το ιδιοφυές πράγμα που κάνει με τα
μηχανάκια τραπεζών. Παίρνει τα πορτοφόλια των ανθρώπων
ΝΤΟΝΙ: Τα δανείζομαι
ΝΤΙΚ: Δανείζεται τα πορτοφόλια των ανθρώπων, και πάει στα
μηχανάκια των τραπεζών, και τραβάει λεφτά από τις καταθέσεις τους.
(τα δύο παρακάτω ταυτόχρονα)
ΜΠΙΛΙ: Πώς;
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: Λοιπόν, απ’ ότι φαίνεται οι περισσότεροι άνθρωποι κουβαλάνε
τους κωδικούς τους μαζί τους. Είναι ένα ωραίο κόλπο, και ζει απ’ αυτό-
θα έπρεπε να τον χρήσουν ιππότη γι’ αυτό- και μου έδωσε την ιδέα που
θα μας κάνει όλους πολύ ευτυχισμένους.
ΜΠΑΓΚ: Αυτή είναι η ιδέα σου;
ΝΤΙΚ: Όχι. Άκου. (στον Ντόνι) Πόσα λεφτά μπορείς να βγάλεις από ένα
από αυτά τα μηχανήματα;

25
ΝΤΟΝΙ: Α, ε λοιπόν συνήθως γύρω στα 400- την μέρα- αλλά σε κάποια
από αυτά είναι 5 και κάποια 8- εξαρτάται από την τράπεζα.
ΝΤΙΚ: Και πόσοι άνθρωποι θα έλεγες ότι πηγαίνουν σε ένα, μια
συνηθισμένη μέρα;
ΝΤΟΝΙ: Ε, δεν ξέρω, ε… εκατοντάδες, φαντάζομαι. Αυτά που έχουν
δουλειά.
ΝΤΙΚ: Ναι, κι εγώ πιστεύω εκατοντάδες. Και εάν κάθε άτομο μπορεί να
βγάλει 5οο ή 800 δολάρια… πόσα νομίζετε ότι είναι μέσα σε κάθε
μηχάνημα.
ΝΤΟΝΙ: Χιλιάδες…
ΜΠΙΛΙ: Εκατοντάδες χιλιάδες…
ΜΠΑΓΚ: Ίσως.
ΝΤΙΚ: Ναι ίσως. Αλλά θέλω περισσότερα από αυτά. Πόσα μηχανήματα
είναι συνήθως, σε μια τράπεζα που έχει κίνηση;
ΝΤΟΝΙ: 2 ή 3, μερικές φορές 5.
ΝΤΙΚ: Σωστά. Και πίσω από αυτά είναι ένα μικρό δωμάτιο, έτσι όλα
συνδέονται μεταξύ τους.
ΝΤΟΝΙ: Ναι, αλλά
ΝΤΙΚ: Και πόσες τράπεζες είναι στην πόλη;
ΜΠΙΛΙ: Πολλές.
ΝΤΟΝΙ: Εγώ δεν… καταλαβαίνω πως
ΝΤΙΚ: Και να το μικρό μου σχέδιο δουλέψει- και θα δουλέψει, πιστέψτε
με- θα καθαρίζουμε κανα δυο τράπεζες τη μέρα. Και εάν πάμε σε μια
άλλη πόλη θα το κάνουμε ξανά. Και ξανά. Και ξανά.
(σιωπή)
ΜΠΑΓΚ: Γαμώτο…
ΝΤΟΝΙ: Χριστέ μου.
ΜΠΙΛΙ: Πως αδειάζεις τα μηχανήματα;
ΝΤΙΚ: Ευχαριστώ. Αυτοί οι δυο έχουν ήδη κάψει το μυαλό τους από την
υπερφόρτιση.
ΜΠΙΛΙ: Όχι αναρωτιόμουν
ΝΤΙΚ: Ντόνι, ξεκινάμε μαζί σου. Κάνεις αυτό που κάνεις συνήθως
κάπου, και μας φέρνεις μερικές κάρτες. Διαλέγουμε μια τράπεζα, μια που
να έχει κίνηση- και που να μπορούμε να παρκάρουμε κάπου κοντά,
Μπαγκ πρέπει να μας βρεις ένα αυτοκίνητο (ο Μπαγκ νεύει θετικά)- και
οι τέσσερις μαζί. Καθόμαστε στο αυτοκίνητο, κοιτάμε την τράπεζα και
περιμένουμε.
(χτύπος)
Ο Ντόνι μπαίνει μέσα, κάνει μια ανάληψη 60 δολάρια- έτσι έχουμε την
απόδειξη. Στην συνέχεια κάνει μερικές ακόμα αναλήψεις, και ακόμα
μερικές, από διαφορετικούς λογαριασμούς, συνολικά 600 δολάρια.
Εξακόσια δολάρια. Έρχεται πίσω στο αυτοκίνητο. Δίνει τα λεφτά στον
Μπίλι.

26
ΝΤΟΝΙ: Τι;
ΝΤΙΚ: Άκου. Ο Μπίλι παίρνει τα λεφτά, επιστρέφει μέσα, πάει στον
κισέ της εξυπηρέτησης πελατών εκεί, και κάνει το νούμερό του σε μια
από τις υπαλλήλους. Της λέει μια κάπως σοκαρισμένη αλλά τόσο έντιμη
ιστορία για το πώς δεν μπορεί να το πιστέψει, αλλά μόλις προσπάθησε να
τραβήξει 60 δολάρια από ένα από τα μηχανήματα, και , θεέ μου- του
έδωσε 600 κατά λάθος. Κοίτα. Και της δείχνει τα λεφτά, τα 600- και την
απόδειξη που έχουμε που λέει 60 δολάρια. Θυμάστε; Και λέει «Στην
αρχή απλά θα τα έπαιρνα, αλλά μετά σκέφτηκα ότι όχι, δεν μπορώ να το
κάνω»… και τότε της επιστρέφει τα λεφτά.
(τα δύο παρακάτω ταυτόχρονα)
ΝΤΟΝΙ: Με τίποτα!
ΜΠΑΓΚ: Για περίμενε ένα λεπτό_
ΝΤΙΚ: Ακούστε! (με έμφαση) Της δίνει τα λεφτά. Της δίνει τα λεφτά, της
λέει ποιο μηχάνημα ήτανε και φεύγει. Και έρχεται πίσω στο αυτοκίνητο.
Και περιμένουμε.
ΜΠΙΛΙ: Της δίνω τα 600.
ΝΤΙΚ: Ναι. Της δίνεις τα λεφτά. Και περιμένουμε… περιμένουμε.
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: για…
ΝΤΙΚ: Αυτούς που φτιάχνουν τα μηχανήματα! Αυτοί οι άνθρωποι
έρχονται- υπάλληλοι της τράπεζας- έρχονται για να φτιάξουν αυτά τα
γαμημένα μηχανήματα που δίνουν εκατοντάδες δολάρια- τραπεζικά
δολάρια- όπως ήρθε αυτός ο ευλογημένος άνθρωπος και μας είπε-
έρχονται αυτοί οι άνθρωποι- αυτοί οι τύποι δεν είναι φρουροί, δεν είναι
σεκιουριτάδες, δεν είναι οπλισμένοι- γίνομαι κατανοητός; Δεν έχουν
όπλα. Μπαίνουν στην τράπεζα, ενώ ο Μπαγκ κι εγώ τους έχουμε από
κοντά, καθώς κανείς δεν μας έχει δει ακόμα- και έχουμε και όπλα πάνω
μας- έχουμε κάπου φυλαγμένα όπλα, έτσι δεν είναι Μπαγκ; (νεύει
θετικά)- ναι έχουμε μεγάλα όπλα, και ακολουθούμε τους φιλικούς
επισκευαστές πίσω από τα μηχανήματα, και με τα όπλα μας τους
πείθουμε να αδειάσουν όλα τα λεφτά στις βολικές μεγάλες τσάντες μας,
συγκεντρώνουμε τα φιλαράκια μας, τους δένουμε- δεν τους σκοτώνουμε
Μπαγκ- και τους αφήνουμε εκεί πίσω όπου όλοι πιστεύουν ότι
συνεχίζουν να επιδιορθώνουν, εμείς ήρεμοι βγαίνουμε από την τράπεζα
και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο. Και από κει παν κι άλλοι. Σπίτι για να
μετρήσουμε, η σε μια άλλη τράπεζα. «Θέλετε άλλη μια πριν από το
μεσημεριανό αγόρια; Φυσικά, γιατί όχι»
(χτύπος)
Καμία απορία;
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Δεν έχουν όπλα;

27
ΝΤΙΚ: Κανένα. Πίστεψέ με. Τριγυρίζω γύρω από αυτά τα γαμημένα
μηχανήματα εδώ και βδομάδες, παρατηρώντας όλους αυτούς που
μπαίνουν και βγαίνουν, και όχι, αυτοί οι επισκευαστές μοιάζουν με
υδραυλικούς. Όταν τα γεμίζουν είναι σαν το Φορτ Νοξ, αλλά όταν ένα
σπάσει, αυτοί οι άνθρωποι σκάνε μύτη σαν επισκευαστές τηλεοράσεων.
Έχω ξεροσταλιάσει έξω από τράπεζες, κάνοντας το νούμερό μου του
μεθύστακα, και οι άνθρωποι- δεν θα το πιστέψετε- μου δίνουν λεφτά!
Ζητιανεύεις και τίποτα αλλά απλά κάθεσαι εκεί κοιτώντας τριγύρω-
έβγαλα γύρω στα 40 δολάρια! Όχι. Όχι όπλα.
(παύση)
ΝΤΟΝΙ: Και της δίνει τα 600;
ΝΤΙΚ: ΝΑΙ ΝΤΟΝΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΓΑΜΑΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ! Άκουσέ
με καλέ μου, αυτά είναι στραγάλια. Δεν είναι τίποτα. Αν πας μέσα, και
πεις ότι το μηχάνημα απλά δεν δουλεύει, θα πούνε ευχαριστώ και θα
κολλήσουνε μια ταμπέλα που θα λέει ότι είναι εκτός λειτουργίας. Αλλά
αν πας μέσα και πεις ότι το μηχάνημα μόλις σου έδωσε 600 δολάρια κατά
λάθος, θα πουν ευχαριστώ και σιωπηλά θα φρικάρουν, και αυτοί που το
επισκευάζουν θα είναι εκεί σε είκοσι λεπτά. Το κατάλαβες;
ΝΤΟΝΙ: Ναι.
ΝΤΙΚ: Ωραία… Μπαγκ, κανένα πρόβλημα;
ΜΠΑΓΚ: Ναι. Γιατί χρειαζόμαστε αυτόν; (εννοεί τον Μπίλι)
ΝΤΙΚ: Με εντυπωσιάζεις. Αν ο Ντάνι σηκώσει τα λεφτά και πάει στην
ταμεία της τράπεζας, έτσι όπως είναι- μην με παρεξηγήσεις τώρα, αλλά
μοιάζεις σαν να έχεις ακόμα δύο μέρες ζωής- έχοντας αυτή την όψη, θα
καλέσουν ένα ασθενοφόρο. Εγώ ή εσύ αν μπούμε μέσα και είναι σαν να
ήρθαν οι πρωταγωνιστές του «Οι σπουδαιότεροι καταζητούμενοι της
Αμερικής» (America’s most wanted)- θα γίνει όργιο στο τηλεφωνικό
κέντρο της αμέσου δράσης. Αχά. Αυτός μπαίνει μέσα, τον κοιτάνε,
χαμογελάνε, χαμογελάει κι αυτός, ίσως τους κινήσει και το ενδιαφέρον,
και αρχίζει. Είναι το εισιτήριό μας. Για να μην χτυπήσουν συναγερμοί.
Για να μην γίνει φασαρία. Μοιάζει με τον Τζόε Κόλετζ. Το παιδί της
διπλανής πόρτας που όλες θέλουν να γαμήσουν. Έχει ένα ταλέντο με τις
γυναίκες.
ΜΠΑΓΚ: Μπορώ να μιλήσω σε μια γυναίκα.
ΝΤΙΚ: Α ναι, είσαι ένας πραγματικός καρδιοκατακτητής.
ΜΠΑΓΚ: Καμία δεν έχει παραπονεθεί έως τώρα.
ΝΤΙΚ: Α όχι, όχι παράπονα. Τουλάχιστον όχι από αυτές- α, γαμώτο-
(στον Ντάνι) το πιστεύεις τώρα αυτό; Τι έχεις να πεις- εκτός να το έχεις
διαγράψει από την μνήμη σου- τι έχεις να πεις για την Νταρλέν Ουάμπι;
(Αναστενάζει)
ΜΠΑΓΚ: Ξέχνα το.
ΝΤΙΚ: Όχι, όχι, νομίζω ότι αυτή η ιστορία αξίζει να ειπωθεί, για να
παρουσιάσει τον τρόπο σου, το χάρισμά σου με τις γυναίκες.

28
ΜΠΑΓΚ: Ήταν γουρούνα.
ΝΤΙΚ: (γελώντας). Αυτό δεν σε σταμάτησε. Ήταν ένας λάκκος με
γουρούνια. Το μόνο που την κρατούσε στην ζωή ήταν η Greenpeace.
ΝΤΟΝΙ: Πότε έλαβε χώρα η μικρή τους «συνδιαλλαγή»;
(απολαμβάνοντάς το) Δεν πάτε και οι δύο να γαμηθείτε;
ΜΠΙΛΙ: Όχι, πες μου τι έγινε.
ΝΤΙΚ: Λοιπόν, μια νύχτα το γιορτάζαμε όλοι μαζί- νομίζω στην
Τζοάνας,
ΝΤΟΝΙ: Τα Χριστούγεννα! (πειράζουν τον Μπαγκ με την ιστορία)
ΝΤΙΚ: Ναι, την παραμονή των Χριστουγέννων, και αποφασίζει μέσα
στο μεθύσι του μέσα σε ένα ντελίριο από τα πολλά ναρκωτικά ότι
χρειάζεται γυναίκα, κοιτάει λοιπόν τριγύρω, και επιλέγει κατά λάθος την
Νταρλέν. Είναι λοιπόν πραγματικά αργά, ή νωρίς, τέλος πάντων όλοι είτε
έχουν λιποθυμήσει είτε έχουν φύγει, και αρχίζουν να το κάνουν εκεί
μπροστά στο πάτωμα του σαλονιού.
ΝΤΟΝΙ: Και δεν είναι ούτε καν ξύπνιος, έτσι; Γιατί είναι τόσο έξω από
αυτό, είναι τόσο μαστουρωμένος κι έτσι- αλλά το σώμα του ακόμα
κινείται- αντανακλαστικά ή κάτι τέτοιο, κι έτσι το κάνει- με δυσκολία- κι
ενώ το κάνει, από πάνω της- ξερνάει.
ΝΤΙΚ: ΩΩΩΩΩΩΩΩΩ! (και οι τέσσερις γελάνε)
ΝΤΟΝΙ: Αηδία! Τότε λοιπόν φυσικά, κυλάει στο πλάι από πάνω της και
απλά λιποθυμάει.
ΝΤΙΚ: Κρύο. Δεν χρειάζεται να πω ότι αυτή δεν ήταν και πολύ
ευχαριστημένη. Ξερατά στα μαλλιά της, καταστρώνει την εκδίκησή της.
ΝΤΟΝΙ: Εκδίκηση!
ΝΤΙΚ: (γελώντας) Κατεβαίνουμε λοιπόν το επόμενο πρωινό, για να
βρούμε τον Μπαγκ, ανάσκελα,
ΝΤΟΝΙ: εκεί ακριβώς που τον είχε αφήσει
ΝΤΙΚ: Πάνω στο χαλί, με μια μεγάλη Ουάμπι σκατούλα ακριβώς εδώ!
(δείχνει το στήθος του)
ΝΤΟΝΙ: Έχεσε πάνω του!
ΜΠΙΛΙ: Όχι!
ΝΤΙΚ ΚΑΙ ΝΤΟΝΙ: ΝΑΙ!
ΝΤΙΚ: Ένα μικρό ευχαριστώ γι’ αυτή την βραδιά μαγική βραδιά.
ΜΠΑΓΚ: Άει γαμήσου.
ΝΤΙΚ: Καλά Χριστούγεννα!
(Όλοι γελάνε και σταδιακά υποχωρεί)
ΜΠΑΓΚ: (στον Μπίλι) Το βρίσκεις αστείο;
ΜΠΙΛΙ: (γελώντας) Τι;
ΜΠΑΓΚ: Γιατί γελάς ρε;
ΜΠΙΛΙ: Τι;
ΜΠΑΓΚ: Απλά αναρωτιέμαι- αν γελάς μαζί μου.
ΜΠΙΛΙ: Όχι, Μπαγκ. Δεν γελούσα μαζί σου. (πολύ σοβαρά)

29
ΜΠΑΓΚ: Δεν γελούσες μαζί μου.
ΜΠΙΛΙ: Όχι. Δεν γελούσα μαζί σου.
ΜΠΑΓΚ: Αυτό είναι καλό.
ΜΠΙΛΙ: Δεν γελούσα με την ιστορία σου.
ΜΠΑΓΚ: Ωραία.
ΜΠΙΛΙ: Απλά γελούσα- αναρωτιόμουν… Πότε ήταν η τελευταία φορά
που σε χέσανε στην μούρη.
(χτύπος)
(Όλοι γελάνε εκτός από τον Μπαγκ)
(Ο Μπαγκ ορμάει προς τον Μπίλι, αλλά πριν καταφέρει να τον φτάσει, ο
Μπίλι σηκώνεται και πάει πίσω από την καρέκλα που καθόταν, με το
μαχαίρι του, κάτι γυαλιστερό, στο χέρι. Όλοι παγώνουν)
ΝΤΙΚ: Τώρα αγόρια. Ας χαλαρώσουμε όλοι για λίγο. Απλά κάναμε λίγη
πλάκα Μπαγκ. (παύση) Γιατί δεν καθόμαστε όλοι κάτω και να πιούμε
άλλη μια μπύρα. Να μιλήσουμε λίγο ακόμα για την μικρή μας
επιχείρηση- τα λεφτά μας. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Μπαγκ! Τον
χρειαζόμαστε ζωντανό για λίγο ακόμα. Με ακούς;
ΜΠΙΛΙ: Κρατάω γαμημένο μαχαίρι.
ΝΤΙΚ: Το βλέπω- αλλά δεν τον νοιάζει- τον έχω δει να ορμάει σε
ανθρώπους με όπλα.
ΜΠΑΓΚ: Δεν μου αρέσεις. Έχω σκοτώσει ανθρώπους…
ΜΠΙΛΙ: Θα το έχω στο νου μου.
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Έι. (κάνει κινήσεις ότι κάνουν ένεση στον Ντικ)
ΝΤΙΚ: Ναι. Ευχαριστώ. Υπέροχη ιδέα. Έχω κάτι εδώ που μας ενδιαφέρει
όλους είμαι σίγουρος. (Ο Ντικ βγάζει από την τσέπη του το μπουκάλι με τα
χάπια του Ντόνι) «Ποιος θέλει τσίχλα;»
ΝΤΟΝΙ: Εγώ.
ΝΤΙΚ: Εγώ.
(χτύπος)
Μπαγκ. Ο Ντόναλντ βρήκε μια πηγή με γκρίζα στα ταξίδια του. (κουνάει
το μπουκάλι με τα χάπια)
(ο Μπαγκ στρέφεται ακούγοντας τον ήχο, το δωμάτιο χαλαρώνει)
Ωραία.
ΜΠΙΛΙ: Έχω τα δικά μου. (Κρύβει το μαχαίρι)
ΝΤΙΚ: (στον Μπαγκ), Δεν θα ήθελες ένα γραμμάριο από αυτό το σκατ-
(διορθώνει τον εαυτό του) ένα γραμμάριο από αυτό το θεϊκό υλικό μέσα
στις παλλόμενες φλέβες σου; Σίγουρα θα ήθελες.
ΜΠΙΛΙ: (βγάζει το μπουφάν του) Το δικό μου είναι έτοιμο. (βγάζει μια
έτοιμη σύριγγα)
ΝΤΙΚ: Πάντα να είσαι προετοιμασμένος.
ΜΠΙΛΙ: Κάντε αν θέλετε.
ΝΤΙΚ: Μετά από εσένα.

30
(Ο Μπίλι τρυπιέται στο χέρι, με ένα επιδεικτικό στυλ. Στην συνέχεια
προσφέρει την σύριγγα στον Μπαγκ)
ΝΤΙΚ: (στον Μπίλι) Επέτρεψέ μου. (παίρνοντας την σύριγγα)
ΝΤΟΝΙ: Ντικ; (Ο Μπαγκ ξεγυμνώνει το πόδι)
ΝΤΙΚ: Τι; (στον Ντόνι)
(Ο Ντικ τρυπάει το πόδι του Μπαγκ)
ΝΤΟΝΙ: Τίποτα.
( Ο Ντικ τρυπάει την πατούσα του. Δίνει στον Ντόνι την σύριγγα. Ο Ντόνι
καίει την βελόνα με τον αναπτήρα, στην συνέχει τρυπάει το μπράτσο του. Ο
Μπαγκ τρεκλίζει για λίγο, στην συνέχεια ξαπλώνει κάτω. Όλοι κάθονται)
ΝΤΙΚ: Τώρα είναι καλύτερα… Ευχαριστώ Μπίλι, πολύ καλά. Τώρα όλοι
ας μοιραστούμε λίγες στιγμές ησυχίας… με εκείνα τα λεφτά. (αργά) Ο
Μπαγκ εδώ, λέει ότι θα πάει και θα… και θα αγοράσει στον εαυτό του
μια φάρμα… ή ένα ράντσο φαντάζομαι- είναι πιο κατάλληλο (Ο ήχος
αλόγου που τρέχει αρχίζει χαμηλά, και σταδιακά δυναμώνει) Ένα ράντσο
με άλογα… στα βουνά. Ο Μπαγκ θα γίνει εκτροφέας αλόγων.
Φαντασιώνεται τον εαυτό του σαν πρωταθλητή αλογάνθρωπο. (είναι
τώρα αρκετά άλογα, και είναι αρκετά δυνατά). Να τα φροντίζει, να τα
εκπαιδεύει, να τα βάζει σε αγώνες, να τα πουλάει, άγρια άλογα…
πουλάρια… φοράδες…
(Ο ήχος ενός κοπαδιού που καλπάζει γίνεται εκκοφαντικός, κανείς δεν
κουνιέται. Μετά από περίπου πέντε δευτερόλεπτα σε αυτή την ένταση,
μειώνεται σταδιακά ώσπου σταματάει)
(παύση)
(Ο Μπίλι κοιτάζει γύρω του, σηκώνεται, βηματίζει γύρω στο δωμάτιο. Ο
Μπαγκ ξύνει το κεφάλι του, Ο Ντόνι ανάβει ένα τσιγάρο)
ΝΤΟΝΙ: Τι ήταν μέσα σε αυτό;
ΝΤΙΚ: Αυτό ήταν μια πολύ γερή μαστούρα.
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Απλά λίγο υψηλό-οκτάνιο που μου αρέσει να ανακατεύω, όταν
ξέρω ότι θα βρεθώ με φίλους.
ΝΤΙΚ: Γαμώτο… νομίζω ότι είδα την ζωή να περνάει μπροστά από τα
μάτια μου.
ΜΠΙΛΙ: Γιατί να παίζεις ενώ μπορείς να κάνεις το αληθινό πράγμα;
ΝΤΟΝΙ: Δεν θα έπρεπε εγώ…
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Δεν ανησυχείτε να μοιραζόσαστε;
ΝΤΙΚ: Τι;
ΜΠΙΛΙ: Βελόνες… Ξέρεις- να κολλήσετε AIDS ή κάτι τέτοιο.
ΝΤΟΝΙ: Α, όχι, όλοι ξέρουμε ότι είμαστε- ότι δεν- με το να ήμασταν
μέσα, όλοι είναι τόσο παρανοϊκοί ε; έτσι οι περισσότεροι κάνανε ή
κάνουν τεστ- έτσι ξέρουμε ότι εμείς δεν… ξέρουμε.

31
ΝΤΙΚ: Ναι, ευχαριστώ ξανά γι’ αυτό την κυβερνητική φιλοξενία. Αυτό,
και το γεγονός ότι από τότε που μας άφησαν, κανείς από εμάς δεν έχει
κάνει σεξ για πολύ, πολύ καιρό. Με οποιονδήποτε.
ΜΠΑΓΚ: Μίλα για τον εαυτό σου.
ΝΤΙΚ: Και απλά για να είμαστε σίγουροι, όταν μοιραζόμαστε, πάντα
αφήνουμε τον Ντόνι τελευταίο, γιατί κανείς δεν ξέρει τι έχει.
ΝΤΟΝΙ: Είμαι αυτός που περνάει όλο τον χρόνο στα νοσοκομεία,
θυμάστε; Ξέρω.
ΜΠΙΛΙ: Συμβαίνουν πολλά τέτοια στην στενή;
(χτύπος. Ο Ντόνι και ο Ντικ κοιτάνε τον Μπαγκ, του οποίου τα μάτια
παραμένουν κλειστά)
ΝΤΟΝΙ: (πιο σιγά) Εμ… πολύ τι;
ΜΠΙΛΙ: Ξέρεις…
ΝΤΙΚ: (θέτοντάς το προσεκτικά) (στον Μπίλι) Δεν είναι κάτι για το οποίο
συζητάμε. Ότι συμβαίνει εκεί μέσα, είναι προσωπικό. Σχεδόν ποτέ δεν
συμβαίνει έξω. Και με αυτή την ομάδα- τίποτα δεν συμβαίνει- τέλος. Η
τελευταία γυναίκα που άγγιξε έναν από εμάς, πέθανε στον Γουντστοκ.
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Τι είπες;
ΜΠΙΛΙ: Τι;
ΜΠΑΓΚ: Τι είπες;
ΜΠΙΛΙ: Απλά αναρωτιόμουν, αν όταν ήσασταν…
ΜΠΑΓΚ: (ανασηκώνεται) Τι στο διάολο ακούω εδώ. Τι σο διάολο
συμβαίνει εδώ;
ΝΤΙΚ: Μπαγκ.
ΜΠΑΓΚ: Μου λες ότι δεν έχεις κάνει ποτέ σου φυλακή;
Εμ… ναι.
ΜΠΑΓΚ: ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΔΩ;
ΝΤΙΚ: Απλά ηρέμησε.
ΝΤΟΝΙ: Ναι κι εγώ το βρήκα αρκετά περίεργο_
ΜΠΑΓΚ: (σηκώνεται) ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ ΟΤΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΚΑΝ να μιλήσεις για οτιδήποτε, πόσο μάλλον για
δουλειά- με έναν μαλάκα που δεν έχει κάνει ποτέ
ΝΤΙΚ: Απλά σκάσε. ΣΚΑΣΕ ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ.
ΜΠΑΓΚ: Να ακούσω τι; Να ακούσω εσένα, εσένα μαλάκα; Τολμάς να
με φέρεις εδώ ούτε μια εβδομάδα αφότου βγήκα – για να κάνω δουλειά
με μια γαμημένη πράσινη γλίτσα (τον Μπίλι) και αυτόν (τον Ντόνι)
αξιολύπητη δικαιολογία για έναν
ΝΤΙΚ: Τελείωσες; Γιατί εάν τελείωσες θα σου πω ότι είναι τέλειος γι΄
αυτή την δουλειά. Χρειαζόμαστε κάποιον που να έχει αυτή την εμφάνιση,
ΚΑΙ μας έχει μιλήσει για πολλές δουλειές που έχει κάνει σε διάφορα
μέρη, και κατά τύχη δεν τον έχουν πιάσει ακόμα- αυτό λοιπόν τον κάνει
ηλίθιο; Αυτό αποτελεί μειονέκτημα; Ή δεν αξίζει την παρέα μας; Άει

32
γαμήσου Μπαγκ, για σένα πρέπει να ανησυχούμε εδώ. Κάθε φορά πού
βγάζεις το πόδι σου από την πόρτα καταλήγεις στην φυλακή. Ίσως
λοιπόν αυτή η δουλειά να είναι διαφορετική, ε; Ίσως αυτή είναι τόσο
διαφορετική, και τόσο εύκολη, και τόσο όμορφα Απλή- που ακόμα και
ΕΣΥ δεν θα πιαστείς. Και επειδή είναι διαφορετική, και τόσο μεγάλη,
ίσως να χρειαστούμε μερικούς καινούργιους ανθρώπους σε αυτή. Και
συμπεριλαμβάνω κι εσένα γιατί είσαι φίλος μου, και γιατί σε χρειάζομαι
να μπεις μέσα μαζί μου και να κυριεύσουμε το μέρος- χρειάζομαι την
εμπειρία σου.
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Πρέπει να πας κοιτάξεις το κεφάλι σου, αυτό χρειάζεσαι. Δεν
ξέρει τον κώδικα, θα σπάσει τον κώδικα.
ΝΤΙΚ: Δεν θα σπάσει-
ΜΠΙΛΙ: Τι είναι ο κώδικας;
ΜΠΑΓΚ: (μουγκρίζει) Ουγχ.
ΝΤΙΚ: Ο κώδικας είναι να μην μαρτυράμε ο ένας τον άλλο. Αν έχεις
κάνει φυλακή- είναι κάτι σαν αδελφότητα- όποιος έχει μπει στην στενή
δεν θα δώσει ΠΟΤΕ πληροφορίες, ή θα δεν κατηγορήσει, ή δεν θα δώσει
κάποιον άλλο… ποτέ. Αυτός είναι ο κώδικας.
ΜΠΙΛΙ: Ωραία. Δεν θα σπάσω τον κώδικα.
ΜΠΑΓΚ: Δεν θα έχεις την ευκαιρία.
ΝΤΙΚ: Δεν σε πιστεύει γιατί δεν έχεις κάνει φυλακή. Οι άνθρωποι που
δεν έχουν κάνει φυλακή κάνουν τα πάντα για να μείνουν έξω.
ΜΠΙΛΙ: Δεν θα σπάσω τον κώδικα. Δεν θα χρειαστεί. Γιατί δεν θα μας
πιάσουν.
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Εγώ τον πιστεύω.
ΜΠΑΓΚ: Γαμώτο. Εσύ πιστεύεις στον γαμημένο Άει Βασίλη.
ΜΠΙΛΙ: Ναι, κι εσύ πιστεύεις στις νεράιδες, έτσι δεν είναι;
ΝΤΙΚ: (αρπάζει τον Μπαγκ). ΟΧΙ. Μπαγκ.
(στον Μπίλι) Θέλεις να πεθάνεις;
ΜΠΑΓΚ: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
ΜΠΙΛΙ: Θα δούμε ποιος θα πάει πρώτος.
ΜΠΑΓΚ: Γαμημένε βλάκα. Εγώ φεύγω. (πάει προς την πόρτα)
ΝΤΙΚ: Μπαγκ. Φίλε Μπαγκ
(Ο Μπαγκ βγαίνει)
(τον ακολουθεί έξω) Μπαγκ. Γαμώτο. Απλά σκέψου τα γαμημένα σου τα
άλογα. (Ο Ντικ φεύγει)
(παύση) (Ο Ντόνι και ο Μπίλι κάθονται σιωπηλοί)
(Μετά από τρία δευτερόλεπτα ακούγεται απ’ έξω)
ΜΠΑΓΚ: ΓΑΜΗΣΕ ΤΟ
ΝΤΙΚ: Ο.Κ.
(χτύπος)

33
(Ο Μπίλι σηκώνεται και κλείνει την πόρτα)
ΜΠΙΛΙ: Δεν χρειάζεται να τον φοβάσαι.
ΝΤΟΝΙ: Τι;
ΜΠΙΛΙ: Τον Μπαγκ. Δεν χρειάζεται να φοβάσαι ότι θα σε πειράξει.
ΝΤΟΝΙ: Δεν τον ξέρεις.
ΜΠΙΛΙ: Ξέρω τον τύπο του. Δεν με τρομάζουν.
(χτύπος) (πλησιάζει πιο κοντά)
Απλά σου λέω ότι τώρα που είμαι εγώ εδώ, δεν χρειάζεται να ανησυχείς
πια για τον Μπαγκ.
ΝΤΟΝΙ: Κι γιατί αυτό;
ΜΠΙΛΙ: Γιατί θα τον φροντίσω εγώ.
(χτύπος)
και θα φροντίσω κι εσένα.
ΝΤΟΝΙ: Μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου, ευχαριστώ.
ΜΠΙΛΙ: Μπορώ να σου φέρω ό,τι θέλεις, μορφίνη και κάθε άλλο
ναρκωτικό, σε οποιαδήποτε ποσότητα. Θέλεις περισσότερο από αυτό που
μόλις κάναμε;
ΝΤΟΝΙ: Για τι πράγμα μιλάς;
ΜΠΙΛΙ: Απλά σου λέω ότι θα σου φέρω ό,τι χρειαστείς. Ό,τι θέλεις.
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Γιατί;
ΜΠΙΛΙ: Γιατί τι;
ΝΤΟΝΙ: Γιατί θα το κάνεις αυτό;
(παύση)
(Ο Μπίλι χαμογελάει)
ΜΠΙΛΙ: Γιατί νομίζεις;
ΝΤΟΝΙ: (πάει προς την πόρτα) Εγώ δεν, εγώ δεν, εγώ δεν έχω την
παραμικρή ιδέα για το τι πράγμα μιλάς, αλλά ξέρω ότι πρέπει να φύγω
και_
ΜΠΙΛΙ: (ακολουθώντας τον) Που θα πάς λοιπόν;
ΝΤΟΝΙ: Τι;
ΜΠΙΛΙ: Που θα πάς;
ΝΤΟΝΙ: Είπες_
ΜΠΙΛΙ: Είπα ότι θα σε φροντίσω. Είσαι πιο έξυπνος από αυτούς τους
τύπους, και δεν αξίζεις αυτά τα σκατά που σου κάνει ο Μπαγκ.
Επομένως, απλά σου λέω ότι θα σε προστατεύσω από αυτόν. Θα τον
φροντίσω εγώ…
(χτύπος)
Δεν χρειάζεσαι αυτούς τους τύπους Ντόνι. Γάμησέ τους. Απλά σε
χρησιμοποιούν.
(χτύπος)
Εσύ κι εγώ, θα κάνουμε καλό δίδυμο. Εσύ παίρνεις τα λεφτά, εγώ παίρνω
το πράγμα. Θα γελάμε. Ας φύγουμε από εδώ. Απλά εγώ κι εσύ…

34
(χτύπος) (είναι κοντά στην πόρτα)
Δεν χρειάζεται να είναι άσχημα.
ΝΤΟΝΙ: Δεν ξέρεις τίποτα γι’ αυτό.
(Ο Ντικ ορμάει από την πόρτα και πάει προς την κουζίνα για να πάρει μια
μπύρα)
ΝΤΙΚ: Είναι μέσα. Θα είναι μια χαρά. Είναι μέσα. Το ξέρει ότι αυτό
είναι το καλύτερο πράγμα που έχει ακούσει ποτέ του. Μακράν το
καλύτερο.
ΝΤΟΝΙ: Ντικ, εγώ ε…. (κοιτάει τον Μπίλι). Πρέπει να φύγω.
ΝΤΙΚ: Το σκας κι εσύ;
ΝΤΟΝΙ: Όχι, όχι φίλε. Όχι, πιστεύω ότι είναι καλό- πιστεύω ότι είναι-
γαμώτο είμαι μέσα μέχρι το τέλος. Μου αρέσει.
ΝΤΙΚ: Αλήθεια;
ΝΤΟΝΙ: (πάει προς το μέρος του) Ω ναι! Θέλω, θέλω να το δοκιμάσω.
Θέλω να το κάνω και να πάρω εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια και να
πάρω καινούργια τα πάντα! Νεφρά, πνευμόνια, ολόκληρο το γαμημένο
σετ.
ΝΤΙΚ: Ωραία. Θέλω να ξεκινήσουμε την Παρασκευή- θα πω στον
Μπαγκ να βρει το αυτοκίνητο, και θα σας δω την Παρασκευή το πρωί, οι
τράπεζες θα είναι γεμάτες.
ΝΤΟΝΙ: Ο.Κ. μια χαρά, μια χαρά… Η Παρασκευή είναι μια χαρά. Είμαι
έτοιμος. Αλλά έχω μια συνάντηση στις οκτώ στους «Ανώνυμους
ναρκομανείς»- γαμώτο πρέπει να φύγω.
(φεύγει)
ΜΠΙΛΙ: (του φωνάζει) Θα σε πετάξω με το αυτοκίνητο.
(πάει να πάρει το μπουφάν του)
ΝΤΙΚ: Λοιπόν… θα σε δούμε την Παρασκευή;
ΜΠΙΛΙ: Ω… ναι, σίγουρα, θα είμαι εκεί, ναι, πιστεύω ότι θα πιάσει.
ΝΤΙΚ: Καλό είναι αυτό. Είσαι εντάξει;
ΜΠΙΛΙ: Ω ναι. Είμαι μια χαρά.
ΝΤΙΚ: Ωραία. Άκου… ε… ήρεμα με τον Μπαγκ.
ΜΠΙΛΙ: Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Μπαγκ. Νομίζω ότι αυτός
έχει πρόβλημα μαζί μου.
ΝΤΙΚ: Απλά δεν θέλω προβλήματα.
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Ο.Κ. Κανένα πρόβλημα.
(Ο Μπίλι βγαίνει)
(Ο Ντικ πάει στο στερεοφωνικό, ψάχνει για μια κασέτα. Την βρίσκει. Την
βάζει και πατάει το play. Είναι το «Γεννημένος για να τρέχει». Χορεύει
απαλά στον ρυθμό, τραγουδώντας ταυτόχρονα, γελώντας καθώς βρίσκει το
μπουκάλι με τα Ροξανόλ του Ντόνι..)
(Τα φώτα σβήνουν αργά και η μουσική συνεχίζει)

35
 ΣΚΗΝΗ 5
Το αυτοκίνητο έξω από την τράπεζα. Βλέπουμε ένα μεγάλο παλιό μοντέλο
αυτοκινήτου ενώ έχει αφαιρεθεί η οροφή για να μπορούμε να βλέπουμε τι
συμβαίνει μέσα. Ο Ντικ είναι στο τιμόνι, ο Μπαγκ είναι στην θέση του
συνοδηγού και ο Μπίλι στο πίσω κάθισμα, ακριβώς πίσω από τον Μπαγκ.
Περιμένουν τον Ντόνι σιωπηλά. Μετά από δέκα δεπτερόλεπτα ο Μπαγκ
μουγκρίζει και κυλάει χαμηλά στο κάθισμά του. Ο Μπίλι κοιτάζει αριστερά
στην σκηνή. Μετά από μια μικρή παύση, ο Ντόνι έρχεται βιαστικά από τα
αριστερά της σκηνής και μπαίνει στο αυτοκίνητο, πίσω από τον Ντικ.
ΝΤΙΚ: (χωρίς να κοιτάξει πίσω) Τα πήρες;
ΝΤΟΝΙ: Ναι, αλλά ζορίστηκα πολύ εκεί μέσα.
(τα τρία παρακάτω ταυτόχρονα)
ΝΤΙΚ: Τι εννοείς;
ΜΠΑΓΚ: Το ήξερα ότι κάτι θα πήγαινε στραβά.
ΝΤΙΚ: Τι συνέβη;
ΝΤΟΝΙ: Όχι, τίποτα δεν πήγε στραβά, απλά ήταν- απλά ήταν ένας
εφιάλτης εκεί μέσα με τόσους πολλούς ανθρώπους και όλα αυτά και εγώ

36
να προσπαθώ να χρησιμοποιήσω όλες τις διαφορετικές κάρτες και
διάφορα, ε; και να παίρνω τα λεφτά με όλους αυτούς τους ανθρώπους να
ξεφυσάνε από πίσω μου, και να αναρωτιούνται γιατί κάνω τόσο χρόνο.
Και, α, έπρεπε να γράφω- πόσα θα έπαιρνα από την κάθε μια για να
φτάσω τα 600 δολάρια.
ΝΤΙΚ: Τα πήρες;
ΝΤΟΝΙ: Α, ναι, ναι τα πήρα, απλά ήταν δύσκολο γιατί έπρεπε συνέχεια
να τα μετράω για να δω πόσα είχα, και τότε άρχισα να χάνω το μέτρημα
και να μπερδεύω τις κάρτες, και όλοι αυτοί οι μαλάκες, κολλημένοι
απάνω μου μα με κοιτάνε, και να αναστενάζουν βαριά, γιατί ξοδεύω όλο
το κενό τους, τους αναγκάζω να στέκονται στην γραμμή εκεί και να
περιμένουν και να περιμένουν για τα υπόλοιπα μηχανήματα, και υπάρχει
πάντα ένας γέρος στο μηχάνημα που δεν το έχει ξανακάνει, ε; και
διαβάζει κάθε γραμμή των οδηγιών πολύ προσεχτικά και τρελαίνει τους
πάντες.
ΜΠΑΓΚ: Απλά δώσε μας τα λεφτά.
ΝΤΙΚ: Δώσε τα 600 δολάρια στον Μπίλι.
ΝΤΟΝΙ: Ο.Κ. Ο.Κ., το κατάλαβα, αμέσως, αμέσως- ευτυχώς που αυτοί
οι άνθρωποι είχαν λεφτά στους λογαριασμούς τους, σκεφτόμουν ότι όταν
ήμουν εκεί μέσα ε, τι θα γινόταν αν οι κάρτες που πήρα, αν οι άνθρωποι
δεν είχαν χρήματα, (γελώντας) δεν είχαν τίποτα στους λογαριασμούς
τους, κι εγώ θα πατούσα «ανάληψη» και ξανά «ανάληψη» σαν φρικιό, ε;
και το μηχάνημα να λέει «Όχι» κι «Όχι» κι εγώ να
ΝΤΙΚ: Απλά μέτρα τα χρήματα για τον Μπίλι, και δώσε του την
απόδειξη που λέει 60 δολάρια.
ΝΤΟΝΙ: Α ναι, το πήρα αυτό, πήρα και αυτά επίσης, έχω ένα ολόκληρο
πακέτο από αυτά (βγάζει αρκετές αποδείξεις από την τσέπη του μπουφάν
του) και… αυτό…εδώ είναι αυτό που λέει 60 δολάρια για εσένα, (το δίνει
στον Μπίλι) και αυτά είναι τα λεφτά. (Τα βγάζει από μια άλλη τσέπη).
Νομίζεις ότι πρέπει να τα ξαναμετρήσουμε για να είμαστε σίγουροι ότι
είναι 600; Γιατί νομίζω ότι έβγαλα λίγα περισσότερα.
ΜΠΑΓΚ: Περισσότερα!
ΜΠΙΛΙ: Δώσε μου τα λεφτά!
ΝΤΙΚ: Ναι γαμώτο, μέτρα τα λεφτά και βιάσου, δεν βάζεις γλώσσα μέσα
σου σαν να – είσαι φτιαγμένος μαλάκα; Σου είπα- όχι μαλακίες μέχρι να
τελειώσει η δουλειά.
ΝΤΟΝΙ: Όχι όχι είμαι απλά σε υπερένταση, αυτό είναι τόσο
συναρπαστικό σαν να είμαστε σε ταινία ή κάτι τέτοιο και τρέμω_
(Ο Μπαγκ γυρίζει και τον κοιτάζει)
ΟΚ, ΟΚ τα μετράω, το κάνω, εντάξει, (Ακουμπώντας τους αγκώνες του
ανάμεσα στον Μπαγκ και τον Ντικ, μετράει τα χρήματα.) Δυο, τέσσερα,
έξη, οκτώ, εκατό. Δύο, τέσσερα, έξη, οκτώ… δύο… τέσσερα-
ΜΠΙΛΙ: Όχι αυτά είναι διακόσια. Δύο, τέσσερα-

37
ΝΤΟΝΙ: ( Ντόνι ξαναρχίζει, Ο Μπίλι μετράει μαζί του) τέσσερα έξη οκτώ
τρία, δύο τέσσερα έξη οκτώ, τέσσερα, και δύο τέσσερα έξη οκτώ πέντε
και δύο τέσσερα έξη οκτώ ΕΞΗ! Ορίστε! Πάρε αυτά, (δίνει στον Μπιλι
600) και εγώ έχω ακόμα δυο τέσσερα έξη οκτώ , 80 δολάρια που
περίσσεψαν Ντικ, γιατί μπερδεύτηκα λίγο στο μέτρημα
ΝΤΙΚ: Μπορείς να τα κρατήσεις για τον κόπο σου
ΜΠΑΓΚ: Όχι να τα μοιράσει. Να τα μοιράσει στα τέσσερα.
ΝΤΙΚ: Τι; Τι εννοείς να τα μοιράσει
ΝΤΟΝΙ: Α ναι, ναι, θα τα μοίραζα- δεν θα τα κράταγα ποτέ για τον
εαυτό μου, γι΄αυτό και σας είπα ότι τράβηξα μερικά παραπάνω για να
μην νομίζετε.. (παρατηρεί ότι ο Μπίλι ξαναμετράει τα χρήματα) για να μην
σκεφτείτε ότι προσπαθώ να σας κλέψω ή κάτι τέτοιο, γιατί είμαστε όλοι
σε αυτό μαζί- νομίζω- έτσι ο καθένας παίρνε το μερίδιό του- άρα ένα για
σένα (Μπαγκ), και ένα για σένα (Ντικ) και ένα για σένα (Μπίλι) και μην
τα μπερδέψετε με τα υπόλοιπα, και ένα για μένα. Αυτό είναι το δίκαιο.
ΝΤΙΚ: (στον Μπαγκ) Μαλάκα. Αυτά είναι σκατά. Αυτά είναι γαμημένα
ψίχουλα. Σταματήστε να ασχολείστε με ψιλοπράγματα, εδώ δεν μιλάμε
για λεφτά για πατατάκια, για πενταροδεκάρες
ΜΠΑΓΚ: Απλά θέλω να είμαι σίγουρος ότι θα βγάλω κάτι από αυτό το
ηλίθιο
ΝΤΙΚ: Ω, σίγουρα θα βγάλεις κάτι, θα βγάλεις κάτι γαμημένε
σκατοκέφαλε, θα πάρεις από δέκα ως δώδεκα χρονάκια αν δεν
σταματήσεις να προσπαθήσεις να τα γαμήσεις με τις μαλακίες σου
ΜΠΑΓΚ: Μη μου λες εμένα ότι θα πάρω τίποτε άλλο εκτός από το
γαμημένο μερίδιό μου, και αυτό είναι μέρος του μεριδίου μου. Τα λεφτά
μου.
ΝΤΙΚ: Εντάξει, εντάξει… Απλά πάρε τα γαμημένα είκοσι δολάρια και
πήγαινε να πάρεις στον εαυτό σου κάτι πραγματικά ωραίο.
(χτύπος) (Ο Μπίλι σκύβει προς τα μπροστά)
ΜΠΙΛΙ: Ίσως μπορεί να πάρει ένα μικρό πόνι για την φάρμα του.
(Ο Μπαγκ στριφογυρίζει στο κάθισμα για να αρπάξει τον Μπίλι)
ΝΤΙΚ: ΜΠΑΓΚ! Μπαγκ. Μην τολμήσεις να τον χτυπήσεις λίγο πριν
χρειαστεί να πάει στην τράπεζα, και να πάρει και να δώσει τα χρήματα,
και να μιλήσει σε μια από τις- Μην τολμήσεις να το γαμήσεις! Κάτσε
κάτω. Έλα. Απλά κάτσε κάτω και παρακολούθα μαζί μου.
(Ο Μπαγκ γυρίζει μπροστά και βουλιάζει στο κάθισμα)
Ευχαριστώ. Χριστέ και κύριε δεν μπορείς να τον γαμήσεις λίγο πριν μπει
εκεί μέσα. Σου έχω ήδη εξηγήσει το όλο πράγμα όσο πιο απλά
μπορούσα: είναι αυτός που θα μπει μέσα στην γαμημένη τράπεζα.
(παύση)
ΜΠΑΓΚ: Νομίζω ότι θα πρέπει να μοιραστούμε τα 600.
(οι επόμενοι τέσσερις μονόλογοι συμβαίνουν ταυτόχρονα)

38
ΝΤΟΝΙ: Ναι, κι εγώ σκεφτόμουνα ότι ίσως θα έπρεπε απλά να τα
μοιραστούμε γιατί έχει πολύ κόσμο εκεί μέσα και δεν είμαι και τόσο
σίγουρος για το σχέδιό σου, μην με πεις μαλάκα , μαλάκα. Είμαι αυτό
που πήρε τα- και μπορώ να μετρήσω απλά νοιώθω νευρικότητα να
κάθομαι σε αυτό το σκατόκουτο με αυτό το γαμημένο ζώο
ΝΤΙΚ: Να τα μοιραστούμε; Να μοιραστούμε τα γαμημένα 600 δολάρια;
Χριστέ κι Απόστολέ δεν έχω ακούσει μεγαλύτερη- το σχέδιο είναι τέλειο.
Και αν δεν ήσασταν τόσο ηλίθιοι, ναι τόσο γαμημένα ηλίθιοι ίσως να μην
κάναμε τώρα τέτοιου είδους- απλά μπες μέσα στην γαμημένη την
τράπεζα….
ΜΠΙΛΙ: Για καμία Παναγία δεν θα μοιραστούμε αυτά τα γαμοψίχουλα
επειδή κάποιος γαμημένος άσχημος ηλίθιος- δεν μπορώ να το πιστέψω-
το σχέδιο δεν είναι εντάξει από την στιγμή που αυτός ο μαλάκας δεν
μπορεί καν να μετρήσει, και αυτός ο κωλομπαράς που έπρεπε να είχε
πεθάνει εδώ και πολύ καιρό είναι μέρος αυτής_
ΜΠΑΓΚ: Δεν πιστεύω ότι αυτός ο γαμημένος μαλάκας- Ναι, μοίρασε
τα 600 δολάρια γιατί όλη η ιδέα έχει τόσο γαμηθεί- και για κανένα λόγο
μη δώσεις ούτε ένα σεντ σε αυτό τον Ηλίθιο. Με λες Ηλίθιο με αυτό το
σκατό στο πίσω κάθισμα. Θα σε σκοτώσω, θα σε σκοτώσω (στον Μπίλι).
(αρπάζει τον Ντόνι και τον Μπαγκ και τους κουνάει ενώ φωνάζει)
ΝΤΙΚ: ΣΚΑΣΤΕ! Σκάστε! Όλοι απλά βγάλτε τον γαμημένο τον
σκασμό.
(παύση, μετά ήρεμα)
Τώρα δεν με νοιάζει τι σκέφτεστε εσείς οι τρεις μαλάκες για αυτό το
σχέδιο, ή μάλλον με νοιάζει, αλλά αν δεν νομίζετε ότι θα πετύχει,
μπορείτε απλά να ανοίξετε την πόρτα αυτού του γαμημένου αυτοκινήτου
και να φύγετε τώρα αμέσως. Έχουμε τα λεφτά, και τα όπλα και θα
τελειώσω το γαμημένο μόνος μου, αν όλοι ή κάποιοι από εσάς , δειλά
τέρατα της φύσης θέλετε να βγείτε έξω, απλά βγείτε έξω τώρα, και
γυρίστε στις μίζερες και θλιβερές ζωές σας, και κάντε ότι δεν ακούσατε
ποτέ τίποτα για όλο αυτό. Όποιος θέλει να μην συμμετάσχει ας βγει έξω
τώρα.
(παύση)
Αλλά αν μείνετε, δεν θέλω ν’ ακούσω ούτε λέξη.
ΜΠΑΓΚ: Απλά…
ΝΤΙΚ: Ούτε έναν γαμημένο ΗΧΟ ότι το κόλπο δεν πρόκειται να
πετύχει, ή αυτός ο τύπος δεν με γουστάρει, ή ποιος είναι ο πιο ηλίθιος, ή
ποιος έκλεψε τι- Θεέ μου δεν μπορώ να πιστέψω τι μαλάκες έφερα εδώ
μαζί μου σήμερα. Καθόμαστε πάνω στο μεγαλύτερο χρυσωρυχείο που
ονειρεύτηκε ποτέ κανείς, αυτό το πράγμα είναι τόσο απλό τόσο, αγνά
σωστό- και εσείς οι τρεις ηλίθιοι θα το γαμήσετε γιατί δεν έχετε καθόλου
πίστη. Πίστη- ότι μπορεί να τύχει κάτι, να πέσει μπροστά στα πόδια σας
και να αλλάξει τις ζωές σας για πάντα. Πρέπει να ξεπεράσετε τις

39
ασήμαντες μικροδιαφορές σας, και τους φόβους σας και απλά πρέπει να
πιστέψετε σε αυτό, μονάχα για τώρα, μονάχα για μισή ώρα σας
παρακαλώ, πρέπει να πιστέψετε ότι υπάρχει τρόπος να τα καταφέρουμε,
ένας εύκολος τρόπος για όλους μας, για όλους μας να πάρουμε αυτό που
θέλουμε. Τώρα
(χτύπος)
Είναι κανείς έξω;
(χτύπος)
Ο.Κ. Καλώς. Καλώς. Μπίλι, θέλω να πάρεις τα λεφτά, και την απόδειξη,
όπως έχουμε πει, να τα πας στην τράπεζα, και στον κισέ της
Εξυπηρέτησης Πελατών. Πες στην γυναίκα που θα έρθει να σε βοηθήσει,
ακριβώς τι συνέβη, όπως τα έχουμε πει. Και δώσε της τα λεφτά. Απλά
δώσε της τα λεφτά. Το ξέρω ότι αυτό μπορεί να είναι το πιο δύσκολο
μέρος του όλου πράγματος μέχρι στιγμής, αλλά πρέπει να πιστέψεις, αν
καταλάβεις ότι αυτό είναι το κλειδί. Δώσε της τα λεφτά. Μετά γύρνα
πίσω. Το κατάλαβες;
ΜΠΙΛΙ: Ναι.
ΝΤΙΚ: Δώσε της τα λεφτά. Έλα πίσω εδώ. Και μετά περιμένουμε. Απλό.
ΝΤΟΝΙ: Ντικ;
ΝΤΙΚ: Τι.
ΝΤΟΝΙ: Δεν είμαι- δε νοιώθω πολύ καλά.
ΝΤΙΚ: Τι εννοείς; Πόσο άσχημα είσαι;
ΝΤΟΝΙ: Δεν ξέρω. Έχω αρχίσει να ζαλίζομαι και ιδρώνω
ΝΤΙΚ: Μην μου λες καμιά δικ- ποιο νομίζεις ότι είναι το πρόβλημα;
ΝΤΟΝΙ: Δεν ξέρω… αλλά όσο είναι μέσα, δεν θα, μήπως νομίζεις ότι θα
μπορούσα ίσως, ίσως να πάω και να… επιστρέψω αυτά τα πορτοφόλια;
(γρυλίζει)
ΝΤΙΚ: Όχι. Όχι Ντόνι γιατί μπορεί να σου συμβεί κάτι, και δεν
μπορούμε να το ρισκάρουμε. Μπορεί να αρρωστήσεις, ή να σε χτυπήσει
αυτοκίνητο, ή μπορεί ακόμα και να σε πιάσουν, δεν ξέρεις ίσως καμία
από αυτές τις κυρίες να έχει καταλάβει ότι λείπει το πορτοφόλι της, και οι
μπάτσοι μπορεί να είναι εκεί, και απλά δεν μπορούμε να το ρισκάρουμε
να βγούμε από αυτό το αυτοκίνητο αυτή την στιγμή… Εντάξει;
ΝΤΟΝΙ: Ω ναι εντάξει. Ναι, το κατάλαβα, ναι καταλαβαίνω τι λες μα…
ναι ξέρω ότι θα ένοιωθα πολύ καλύτερα, αν θα μπορούσα να επιστρέψω
σε αυτούς τους ανθρώπους τις ταυτότητές τους και τα διάφορα
(τα παρακάτω ταυτόχρονα)
ΝΤΙΚ: Χριστέ μου
ΜΠΑΓΚ: Χριστέ μου
ΜΠΙΛΙ: Χριστέ μου
ΝΤΙΚ: Α όχι, Ντόνι. Το ξέρω ότι νοιώθεις άσχημα, αλλά τώρα δεν είναι
η καλύτερη ώρα. Θα σου πω τι θα κάνουμε- αφού πάρουμε τα χρήματα,
θα σε πάμε μέχρι την εκκλησία και θα δούμε αν καμία από αυτές είναι

40
ακόμα εκεί, και αν έχουν φύγει, μπορείς να πας αυτά τα πράγματα
κατευθείαν στα σπίτια τους, θα έχεις τις διευθύνσεις τους μάλλον στα
πορτοφόλια τους, μπορείς να τα πας κατευθείαν σε αυτούς, και ίσως
ακόμα και να βάλεις μέσα και 100 δολάρια για αυτούς, για να τους το
ξεπληρώσεις, για την ταλαιπωρία τους.
ΝΤΟΝΙ: Α, δεν νομίζω ότι θα έφτανα ως εκεί. Αλλά ίσως να τους τα πάω
πίσω, καλό ακούγεται. Ναι, αυτό μου αρέσει.
ΝΤΙΚ: Καλό αγόρι. Ωραία. Μάλιστα. Τώρα. (στον Μπίλι) Είσαι έτοιμος;
Ναι.
ΝΤΙΚ: Εντάξει, φίλε… Πήγαινε να της τα δώσεις.
ΝΤΟΝΙ: Καλή τύχη.
(Ο Μπαγκ σκύβει προς τα μπροστά με τα χέρια στο κεφάλι του)
(Βγαίνει από το αυτοκίνητο και μετά σκύβει πάλι μέσα)
ΜΠΙΛΙ: Θα σας δω στο Μεξικό. (Γελάει, μετά βάζει τα ακουστικά του
γουολκμαν στα αφτιά του, και πατάει το Play. Έντονη μοντέρνα ροκ
μουσική. Χορεύει με την μουσική, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη του καθώς
πάει προς την τράπεζα. Το φως σβήνει στους άλλους τρεις που μένουν στο
αυτοκίνητο)

ΣΚΗΝΗ 6
Ο Μπίλι μπαίνει σε μια στήλη φωτός, που αντιπροσωπεύει τον κισέ της
τράπεζας. Βγάζει τα ακουστικά του γουόλκμαν, πατάει το στοπ στο
γουόλκμαν και η μουσική σταματάει)
(παύση)
ΜΠΙΛΙ: (γοητευτικά) Συγγνώμη; Δεσποινίς; Μήπως θα μπορούσατε να
με βοηθήσετε;… Ευχαριστώ. (χαμογελάει) Βλέπετε μόλις πήγα σε ένα
από τα μηχανήματά σας εκεί έξω- ε, σε εκείνο εκεί το ακριανό; Ναι.
Είναι σπουδαία αυτά τα μηχανήματα, έτσι;- σίγουρα κάνουν την όλη
διαδικασία πολύ πιο γρήγορη- σπάνια μπαίνω μέσα πια. Επί της
ευκαιρίας με λένε Τομ, Τομ Ρίτσαρντς… και εσύ είσαι… (διαβάζει το
όνομα στην ταμπέλα)…η Δεσποινίς Αμόρε…Αμόρε…τι είναι αυτό,
ιταλικό; Ωραίο είναι. (Χαμογελάει ξανά)
Τέλος πάντων- πήγα σε αυτό το μηχάνημα, μόλις τώρα, και έβαλα μέσα
την κάρτα μου, και πήγα να τραβήξω μερικά χρήματα από τον
λογαριασμό μου- για να πάω στον μανάβη- και πληκτρολογώ 60
δολάρια- και τώρα έρχεται το εκπληκτικότερο κομμάτι- το μηχάνημα-
πίστεψέ το- δεν μου έδωσε 60- (γελάει, κοιτάει γύρω, ψιθυρίζοντας) Μου
έδωσε 600. Ναι, 600- το ξέρω, ούτε κι εγώ μπορώ να το πιστέψω, δεν θα

41
το πίστευα αν δεν τα είχα- ναι κοίτα (βγάζει τα λεφτά και την απόδειξη
από την τσέπη του). Βλέπει; Ναι… είναι πολλά λεφτά.
(χτύπος)
Η απόδειξη; Ναι, εδώ. Για 60. Φαντάζομαι ότι απλά πρόσθεσε ένα
μηδενικό ή κάτι τέτοιο- Ξέρω (γελάει)- σκέψου αν είχα προσπαθήσει να
τραβήξω 100- ή περισσότερα! Ναι… λοιπόν το σκέφτηκα λιγάκι. Στην
πραγματικότητα- αυτό συνέβη πριν από δέκα λεπτά. Έκανα μια βόλτα
λιγάκι. Ήταν ένα σοκ για μένα- ήταν σαν να ήμουν σε εκείνα τα
μηχανήματα- ναι ξέρεις- εκείνα στα καζίνα; Με το χερούλι; Τα
φρουτάκια! Σωστά- σαν να στέκομαι μπροστά σε ένα φρουτάκι και
Μπανγκ Μπανγκ Μπανγκ- τρία κερασάκια- και πετυχαίνω το τζακ ποτ-
ναι! Και τα εικοσάρικα βγαίνουν πετώντας- σαν να είμαι στο Λας
Βέγκας- έχεις πάει ποτέ στο Λας Βέγκας; Όχι; Α, είναι τέλεια- ναι, ξέρω,
κι εγώ το σκέφτηκα, αλλά δεν είναι- είναι τρέλα- ένα πραγματικό μέρος
τύπου ξεφεύγω από την πραγματικότητα, αλλά έχει πλάκα
καταλαβαίνεις; Ναι…. Λοιπόν όπως σου έλεγα σκέφτηκα απλά να φύγω,
να φύγω με όλα τα λεφτά… Α, Θεέ μου κάνει ζέστη εδώ μέσα
(ξεκουμπώνει το μπουφάν του και το ανοίγει)
Γιατί για να σου πω την αλήθεια… πραγματικά χρειαζόμουν αυτά τα
χρήματα αυτή τη στιγμή. Βλέπεις δεν δουλεύω, ναι μόλις απολύθηκα.
Εγώ; Α, είμαι δάσκαλος –ναι- σε γυμνάσιο και φαντάζομαι ότι υπάρχουν
πολλοί καθηγητές φυσική αγωγής αυτή την στιγμή- απλά πήγα μια μέρα
και μου είπαν ότι δεν με χρειάζονταν πια- έτσι απλά. Αλλά πρέπει να
είστε αρκετά ασφαλείς εδώ, ε; Η δουλειά σου; Όχι; Αλλά οι τράπεζες
πάντα βγάζουν λεφτά. (γελάει)- βέβαια όχι αν συνεχίσουν να τα
μοιράζουν έτσι! Τέλος πάντων πραγματικά χρειάζομαι τα χρήματα, αλλά
το σκέφτηκα, και σκέφτηκα ,Όχι- όχι δεν μπορώ να το κάνω- γιατί τι θα
συμβεί αν οι άνθρωποι ου δουλεύουν εδώ, πρέπει να καλύψουν την
διαφορά στο τέλος της μέρας- και δεν θα ήθελα να σου το κάνω αυτό.
Όχι. Και είμαι επίσης Καθολικός. Α, κι εσύ; (χαμογελάει) Τότε
καταλαβαίνεις τι εννοώ… Και, μαζί με όλα τα άλλα η μητέρα μου δεν
είναι πολύ καλά τελευταία και προσπαθώ να την φροντίσω και αυτό.. ε;
Έχει πρόβλημα με τα νεφρά της- ναι μεγάλο πρόβλημα… και περιμένει
για μόσχευμα, αλλά δεν έχουν καταφέρει να βρουν συμβατό δότη ακόμα-
έτσι εγώ…εγώ- (σταματάει)
Γαμώτο
(χτύπος)
Συγγνώμη
(χτύπος)
Όχι, είμαι μια χαρά. (δεν κλαίει)
Απλά… απλά έχεις νοιώσει ποτέ ότι έχεις πιάσει πάτο; Στα πάντα; Το
νοιώθω καμιά φορά- πολύ πιο συχνά τελευταία- όταν τα καταφέρνω, όλα

42
πάνε καλά και τότε- ξαφνικά (κάνει χειρονομία πτώσης)- φεύγουν-
πέφτουν- και εγώ τα χάνω- χάνω τα πάντα… (χτύπος) Η ζωή μου.
(χτύπος)
Βλέπεις είμαι κι εγώ κάπως άρρωστος. Λοιπόν αυτό είναι το πιο περίεργο
κομμάτι, γιατί δεν είμαι πραγματικά- παρ’ όλ’ αυτά- έτσι νοιώθω κάπως
σημαδεμένος ή κάτι τέτοιο- σαν να έχω κάποιο μυστικό- αλλά τι στο
διάολο, όλοι έχουν ένα δύο μυστικά, ε; Αλλά το δικό μου είναι κακό…
(χτύπος)
Αμόρε- υπάρχει κάποιο τραγούδι για αυτό, έτσι δεν είναι; Ναι… Ποιο
είναι το μικρό σου όνομα; Άλμα. Είναι πανέμορφο. Ξέρεις τι σημαίνει
στα Ισπανικά; Ελπίδα (σχηματίζει με το στόμα του το όνομα Άλμα)
Υπέροχο. Α, συγνώμη που σου έφαγα τόσο χρόνο από την δουλειά σου,
μιλώντας σου για τα δικά μου. Φαίνεσαι πολύ καλή κοπέλα Άλμα- μπήκα
να σου πω για την μικρή μου περιπέτεια με το μηχάνημα, και άκουσες
όλη την ιστορία της ζωής μου… Θα ήθελα να σου ζητήσω κάτι-
Αναρωτιόμουν αν θα ήθελες να βγεις μαζί μου καμία φορά….
(χτύπος)
Α. Καλά, όχι. Δεν φανταζόμουν ότι θα ήθελες.
(κάνει πίσω ένα βήμα)
Λοιπόν, φαντάζομαι ότι πρέπει να πηγαίνω τώρα. Κάνει πολύ ζέστη εδώ
μέσα με αυτό το μπουφάν. (το βγάζει) Ευχαριστώ για την βοήθεια… Όχι,
όχι είναι μια χαρά….
ΝΤΙΚ: (ηχογραφημένη φωνή εκτός) Και της δίνεις τα λεφτά.
ΜΠΙΛΙ: Ναι. Είμαι σίγουρος. (Κάνει πίσω ακόμα ένα βήμα, κοιτάει γύρω
του. Παλεύει να αποφασίσει τι να κάνει)
ΝΤΙΚ: (φωνή εκτός) Δώσε της τα λεφτά.
ΜΠΙΛΙ: Θα σου τηλεφωνήσω καμιά φορά… εδώ.
(χτύπος) (γυρίζει να φύγει)
ΝΤΙΚ: (φωνή εκτός) Δώσε της τα λεφτά.
(παύση. Σταματάει. Επιστρέφει σε αυτήν, χαμογελώντας)
ΜΠΙΛΙ: Φαντάζομαι ότι πρέπει να σου δώσω αυτά. (Της δείχνει τα
λεφτά, πάει προς αυτήν καθώς τα φώτα σβήνουν. )

43
 ΣΚΗΝΗ 7
Ο Ντικ, ο Μπαγκ και ο Ντόνι περιμένουν στο αυτοκίνητο, σιωπηλοί
ΝΤΙΚ: Πως νοιώθεις τώρα Ντόνι; Είσαι καλύτερα;
ΝΤΟΝΙ: Ναι.
ΝΤΙΚ: Είσαι σίγουρος;
ΝΤΟΝΙ: Ναι, είμαι… θα είμαι μια χαρά.
ΝΤΙΚ: Τι εννοείς θα είσαι μια χαρά- δεν είσαι μια χαρά τώρα; Πως και
ακόμα ιδρώνεις; Και είσαι χλωμός και κάπως βρώμικος. Έχεις κάποια
κρίση ή κάτι τέτοιο; Χρειάζεσαι τίποτα χάπια;
ΜΠΑΓΚ: Χρειάζεται μια σφαίρα στο κεφάλι.
ΝΤΙΚ: Έχεις γαμηθεί; Μήπως έχεις πάρει τίποτα;
ΝΤΟΝΙ: Όχι, όχι. Είμαι μια χαρά, όχι όχι αυτό, δεν κάνω σχεδόν
καθόλου πια, απλά ζεσταίνομαι κάπως ε; Δυσκολεύομαι να αναπνεύσω
στο αυτοκίνητο, μπορώ να ανοίξω το παράθυρο; Μονάχα λίγο; (Ο Ντικ
κουνάει το κεφάλι του αρνητικά. Ο Ντόνι αναπνέει από ένα άνοιγμα στην
οροφή ) Όχι, όχι είμαι μια χαρά. Απλά μερικές φορές έχω προβλήματα με
το ένα μου νεφρό- απλά καταρρέει μερικές φορές, και δεν δουλεύει ούτε
αυτό και γεμίζω τοξικά ε; και αυτό με κάνει να νοιώθω σαν να
λιποθυμάω ή κάτι τέτοιο- αλλά όχι είμαι μια χαρά- στην πραγματικότητα

44
το κυριότερο τώρα- το μεγαλύτερό μου πρόβλημα είναι ότι θα σκάσει η
φούσκα μου.
(τα δυο παρακάτω ταυτόχρονα)
ΝΤΙΚ: Α!
ΜΠΑΓΚ: Α!
(παύση)
ΝΤΟΝΙ: (κοιτάζει εκτός αριστερά) Γιατί αργεί τόσο;
ΝΤΙΚ: Είμαι σίγουρος ότι τα καταφέρνει μια χαρά.
ΝΤΟΝΙ: Έρχεται γαμώτο!
(Όλοι αναπηδούν και κοιτάζουν αριστερά. Ο Μπίλι μπαίνει από αριστερά
και κάθεται στο πίσω κάθισμα, πίσω από τον Μπαγκ)
ΝΤΟΝΙ: Λοιπόν;
ΜΠΙΛΙ: Τι;
ΝΤΟΝΙ: Τα πήρες;
ΜΠΙΛΙ: Τι να πάρω;
ΝΤΟΝΙ: Εννοώ της τα έδωσες;
ΝΤΙΚ: Σκάσε. (στον Μπίλι) Πως πήγε;
ΜΠΙΛΙ: Μια χαρά. Όπως τα είπες. Όπως τα ήθελες. (κοιτάει εκτός
αριστερά) Της έδωσα τα χρήματα- της είπα όλη αυτή την μεγάλη ιστορία
για το πόσο ξαφνιάστηκα στην αρχή, μετά απλά μιλήσαμε λιγάκι… και
της έδωσα τα λεφτά… Ήταν πολύ καλή. Πήγε μια χαρά.
ΝΤΙΚ: Ωραία. Καλά τα κατάφερες.
ΜΠΙΛΙ: Στην πραγματικότητα σκέφτηκα ότι αυτή κι εγώ- θα βγούμε
μαζί.
(τα δύο παρακάτω ταυτόχρονα)
ΝΤΟΝΙ: Τι!
ΜΠΑΓΚ: Γαμημένε!
ΝΤΙΚ: Μια χαρά. Αυτό είναι καλό. Αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνει. Δεν
πρόκειται να μπει σε υποψίες αν ίσως βγει ραντεβού με τον τύπο που
μόλις μπήκε με τα λεφτά
ΜΠΑΓΚ: Δεν μπορεί να ξαναπάει εκεί μέσα- 3 μέρες αφότου έχουμε
χτυπήσει το μέρος για ίσως εκατό χιλιάρικα , δεν μπορεί απλά να
ξαναμπεί εκεί μέσα και να πει, γεια με θυμάσαι, σου έδωσα τα 600
δολάρια, ας πάμε για ένα-
ΜΠΙΛΙ: Δεν θα ξαναπάω εκεί μέσα μαλάκα- εσύ και ο Ντικ θα πάτε για
το χτύπημα- και δεν θα με συνδέσει με εσάς τους δύο.
ΝΤΙΚ: Δεν ξέρω… ίσως να έχει δίκιο.
ΜΠΑΓΚ: Φυσικά και έχω δίκιο.
ΝΤΙΚ: Ίσως δεν θα έπρεπε να πλησιάσεις αυτό το μέρος για ένα μικρό
χρονικό διάστημα.
ΜΠΙΛΙ: Της έδωσα το τηλέφωνό μου.
(χτύπος) (όλοι παγώνουν)
Αστειεύομαι! (Ο Μπίλι γελάει, ο Ντικ και ο Μπαγκ στενάζουν)

45
Στην πραγματικότητα χρησιμοποίησα αυτή την αρρωστημένη ρουτίνα
που χρησιμοποιώ. Πάντα πιάνει.
ΝΤΙΚ: Δεν έχει σημασία τι της είπες- ίσως να συνδυάσει το ότι εσύ
μπήκες μέσα με τα λεφτά ήταν αυτό που έφερε τους επισκευαστές στην
τράπεζα-
ΝΤΟΝΙ: Είσαι άρρωστος; (Ο Μπίλι κουνάει αρνητικά το κεφάλι του)
ΝΤΙΚ: Και δεν θέλουμε να πάρουμε κανένα ρίσκο να σε πιάσουν όταν
τηλεφωνήσεις σε αυτή την γυναίκα.
ΜΠΙΛΙ: Την Άλμα.
ΝΤΟΝΙ: Άλμα! Ξέρει ακόμα και το όνομά της!
ΝΤΙΚ: Δεν μπορείς να το ρισκάρεις με την Άλμα, λυπάμαι.
ΜΠΑΓΚ: Μήπως της είπες και το όνομά σου, γαμιόλη;
ΜΠΙΛΙ: Όχι…αδερφούλα.
ΜΠΑΓΚ: (γυρίζοντας προς το μέρος του) Στο είπα μια φορά μαλάκα.
Μην το παρατραβάς. Γιατί αν αρχίσουμε, θα αρχίσουμε.
ΜΠΙΛΙ: Είμαι έτοιμος. Πάμε.
ΜΠΑΓΚ: Μη γαμώτο- (ταυτόχρονα με τον Ντικ)
ΝΤΙΚ: ΜΗΝ ΑΡΧΙΣΕΤΕ ΝΑ ΜΑΛΩΝΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ. Χριστέ μου. Γύρισε μπροστά . Δεν μπορείτε να
ξεκολλήσετε ο ένας από τον λαιμό του άλλου για δέκα λεπτά; Είκοσι
λεπτά; Σας παρακαλώ. Αυτό είναι το σημείο που περιμένουνε, θυμάστε;
Όλα έχουν πάει ρολόι μέχρι τώρα- και δεν μπορώ να σας αφήσω να τα
γαμήσετε λίγο πριν πάρουμε τα λεφτά. Χριστέ μου. Τώρα όλοι απλά
καθίστε κάτω, και σκάστε, και περιμένετε. Κοιτάτε για ένα αυτοκίνητο
με το σήμα της τράπεζας, ή φορτηγό και μερικούς ανθρώπους με
εργαλειοθήκες. Γι’ αυτό είμαστε εδώ. Όχι για να βρούμε γκόμενα, ούτε
να σκοτωθούμε. Μπίλι, λυπάμαι αλλά θα προτιμούσα να μην
τηλεφωνούσες σ αυτή τη γυναίκα για να βγείτε.
ΜΠΙΛΙ: Δεν πρόκειται.
ΝΤΙΚ: Ευχαριστώ, δεν πίστευα ότι θα το έκανες- αλλά αυτό είναι καλό.
Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε απλά καθόμαστε και περιμένουμε. Συνεχίστε
να κοιτάτε για αυτούς τους τύπους. Έχουμε εδώ τα όπλα (κίνηση προς
την τσάντα που είναι στα πόδια του Μπαγκ), και θα μπούμε μέσα, και θα
τα πάρουμε- μόλις αυτοί οι τύποι εμφανιστούν. Λοιπόν σκάστε- και
κοιτάτε.
(μεγάλη παύση)
ΝΤΟΝΙ: Πως την κατάφερες να βγει ραντεβού μαζί σου;
ΜΠΑΓΚ: Α! (Ψάχνει για ένα από τα όπλα στην τσάντα του)
ΝΤΙΚ: Γαμώτο. (αρπάζει το όπλο από τα χέρια του Μπαγκ). Ντόνι.
Σκάσε! Αν το αναφέρεις αυτό ξανά θα σε σκοτώσω- θα σε σκοτώσω εγώ
ο ίδιος- με καταλαβαίνεις; Τώρα απλά βγάλε τον σκασμό. Μην λες
τίποτα. Θεε και Κύριε.

46
(παύση) (Περιμένουν. Ο Μπαγκ βγάζει τσιγάρα και αναπτήρα από την
τσέπη του. Ανάβει ένα)
(περιμένουν)
(Ο Ντόνι βήχει)
(χτύπος)
(Ο Ντόνι βήχει ξανά)
(Ο Μπαγκ ανοίγει λίγο το παράθυρό του. Φυσάει έξω τον καπνό)
(Ο Ντόνι παθαίνει κρίση βήχα)
ΜΠΙΛΙ: Χριστέ μου- δεν μπορείς να καπνίζεις μέσα στο αυτοκίνητο.
Πεθαίνει εδώ πίσω, αλλά φοβάται να πει κάτι γιατί θα τον σκοτωθεί αν το
κάνει.
ΝΤΙΚ: Μπαγκ- μην καπνίζεις μέσα στο αυτοκίνητο.
ΜΠΑΓΚ: Κι αυτός καπνίζει.
ΝΤΙΚ: Το ξέρω ότι καπνίζει- αλλά σήμερα δεν νοιώθει καλά- και δεν
μπορούμε να τον έχουμε να βήχει ασταμάτητα και να τραβάει την
προσοχή των περαστικών- γι’ αυτό μην καπνίζεις.
(χτύπος. Καπνίζει.)
ΜΠΑΓΚ: Θα μπορούσα να τον σκοτώσω. (σαν πρόταση)
(Ο Ντόνι ξαναβήχει)
ΝΤΙΚ: Όχι, γιατί θα μας γεμίσεις αίματα, (γελώντας) και το αυτοκίνητο,
και δεν μπορούμε να καθόμαστε εδώ μέσα στην Μπιούικ, με ένα νεκρό
τύπο στο πίσω κάθισμα.
(Ο Μπαγκ γελάει)
(παίρνει άλλη μια τζούρα και σβήνει το τσιγάρο)
Ευχαριστώ.
ΝΤΟΝΙ: Ευχαριστώ.
(χτύπος)
(Ο Ντόνι ξαναβήχει)
(παύση) (παρακολουθούν)
ΝΤΟΝΙ: Ποιος είναι αυτός; (δείχνοντας κάτω στα δεξιά. Όλοι κοιτάζουν)
ΝΤΙΚ: Που;
ΝΤΟΝΙ: Εκεί- με την τσάντα.
ΝΤΙΚ: Αυτός είναι ο γαμημένος το ταχυδρόμος, μαλάκα.
ΝΤΟΝΙ: Καλά…
ΜΠΑΓΚ: Χριστέ μου.
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Πως είναι, αυτοί οι τύποι;
ΝΤΟΝΙ: Ναι, τι φοράνε;
ΝΤΙΚ: Λοιπόν, δεν φοράνε στολή. Τους τύπους που είδα να μπαίνουνε-
φοράνε άσχημα κουστούμια, παλιά κουστούμια που θα προτιμούσαν να
μην φορούσαν- κουβαλάνε μαύρους ή καφέ δερμάτινους μεγάλους
τετράγωνους χαρτοφύλακες - μεγαλύτερους από το συνηθισμένο. Ίσως
όχι με ένα αυτοκίνητο της τράπεζας- ίσως με ένα βανάκι.

47
(κοιτάζουν)
ΝΤΟΝΙ: Όλοι φοράνε κουστούμια.
ΝΤΙΚ: Θα τους καταλάβετε μόλις εμφανιστούν. Πόσος χρόνος έχει
περάσει; Νωρίς είναι ακόμα- δεν μπορούν να έρθουν αμέσως- απλά
συνεχίστε να κοιτάτε.
(παύση) (Ο Ντόνι βλέπει κάποιον άκρη αριστερά)
ΝΤΟΝΙ: Έι, αυτός εκεί μοιάζει με, - δεν είναι αυτός εκεί ο Μπίνγκο
Ουότερς;
ΜΠΑΓΚ: Που;
ΝΤΟΝΙ: Αυτός είναι. Κόρναρέ του. Έι (κουνάει τα χέρια του με μανία)
ΝΤΙΚ: ΘΑ ΣΚΑΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Δεν μπορείς να φωνάζεις σε ένα
παλιόφιλο που απλά τυχαίνει περνάει από μπροστά σου όταν είσαι στην
μέση μιας δουλειάς. Πιστεύεις ότι έχουμε έρθει εδώ για βόλτα;
Παρκάραμε εδώ για να μπορείς να χαιρετάς τους φίλους σου; Γαμώτο
Ντάνι. Έχεις αρχίσει να τα χάνεις.
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Και αυτός δεν θα μπορούσε να είναι ο Μπίγκο ούτως ή άλλως.
Καταρχήν γιατί είναι νεκρός και κατά δεύτερον, ποτέ δεν φαινόταν τόσο
καλά.
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Εγώ πιστεύω ότι ήταν αυτός.
(παύση)
Ντικ;
ΝΤΙΚ: Τι.
ΝΤΟΝΙ: Πραγματικά πρέπει να πάω.
ΝΤΙΚ: Συγνώμη, φιλαράκο, αλλά δεν μπορείς να πας τώρα.
Απλά πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα, γιατί καμιά φορά δεν μπορώ να τα
κρατήσω μέχρι- γιατί το ένα μου νεφρό δεν- σε παρακαλώ
ΜΠΙΛΙ: Άσε τον να πάει να βρει την τουαλέτα σε ένα από αυτά τα
κτήρια.
ΝΤΙΚ: Δεν μπορεί να περιφέρεται εκεί και να χαθεί
ΝΤΟΝΙ: Δεν θα χαθώ
ΜΠΙΛΙ: Τότε απλά άφησέ τον να βγει και να κατουρήσει πίσω από
κανένα δέντρο ή στο αυλάκι του πεζοδρομίου ή
ΝΤΙΚ: Α, σίγουρα, και τότε να τον συλλαμβάνουν που κατουράει έξω,
και απλά τυχαίνει να έχει απάνω του όλα αυτά τα πορτοφόλια.
ΝΤΟΝΙ: Δεν θα με συλλάβουν
ΜΠΑΓΚ: ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΟΥΡΗΣΕΙΣ!!!
ΜΠΙΛΙ: Τι σε νοιάζει εσένα;
ΜΠΑΓΚ: Αν δεν μπορώ εγώ να καπνίσω, δεν μπορεί κι αυτός να
κατουρήσει.
(χτύπος)

48
ΝΤΟΝΙ: Απλά έχει θυμώσει που έκλεισες αυτό το ραντεβού με την
γυναίκα στην τράπεζα.
(Ο Μπαγκ γυρίζει και κοιτάζει τον Ντόνι)
(μετά ξαναγυρίζει μπροστά)
ΜΠΙΛΙ: Touché.
ΝΤΟΝΙ: Τι;
ΜΠΙΛΙ: Touché
ΝΤΟΝΙ: Τι σημαίνει αυτό;
ΜΠΙΛΙ: Σημαίνει μυγιάγγιχτος στα γαλλικά. Λοιπόν, Μπαγκ, σύντομα
αυτοί οι τύποι από την υπηρεσία των επισκευών θα έρθουν και ίσως όσο
θα είστε μέσα και θα τους δένετε, μπορείς να προσπαθήσεις να κλείσεις
ένα ραντεβού με κανέναν από αυτούς. Ή τι στο διάολο, ενώ έχεις
κολλήσει το όπλο στο κεφάλι τους, μπορεί να σου τύχει τίποτα καλό εκεί.
(χτύπος)
(Ο Μπαγκ γυρίζει και κοιτάζει τον Ντικ)
(Ο Ντόνι βογκάει)
ΝΤΙΚ: Τι συμβαίνει;
ΝΤΟΝΙ: Ένας μπάτσος.
ΝΤΙΚ: Που;
ΝΤΟΝΙ: Εκεί.
ΜΠΑΓΚ: Μπροστά στα δεξια.
ΝΤΙΚ: Τον βλέπω… τον βλέπω
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Τι κάνουμε;
ΝΤΙΚ: Τίποτα. Δεν μας βλέπει.
ΝΤΟΝΙ: Α, όχι.
ΜΠΑΓΚ: Δεν μπορώ να είμαι εδώ φίλε… Δεν μπορώ να είμαι εδώ με
ΝΤΙΚ: Ο μπάτσος απλά θα συνεχίσει τον δρόμο του και θα στρίψει σε
εκείνη την γωνία.
ΜΠΑΓΚ: Ντίκι, είμαι έξω μόνο μια εβδομάδα- η αναστολή, φίλε-
γαμώτο.
ΝΤΙΚ: Μην ανησυχείς. Μην ανησυχείς, δεν μας βλέπει. Υπάρχουν
πολλά αυτοκίνητα.
(χτύπος. Τον κοιτάνε. Ο Ντικ, ο Μπαγκ και ο Ντόνι γλιστράνε χαμηλά στο
κάθισμά τους. Ο Μπίλι παραμένει στην θέση του χαλαρός)
ΝΤΟΝΙ: Μας είδε!
ΝΤΙΚ: Δεν μας είδε. Απλά κοιτάζει.
ΝΤΟΝΙ: Φεύγω, φιλαράκι- Έγώ
ΝΤΙΚ: Ντόνι- μην κουνηθείς- Μην τολμήσεις να αγγίξεις την πόρτα.
ΝΤΟΝΙ: Έχω όλες αυτές τις κάρτες και τα πορτοφόλια πάνω μου, και…
ΝΤΙΚ: Και αν βγεις έξω και τρέξεις θα σε κυνηγήσει. Απλά κάτσε
ήσυχος.
ΜΠΙΛΙ: Γιατί όλος αυτός ο πανικός. Δεν κάνουμε τίποτα.

49
ΜΠΑΓΚ: Το αυτοκίνητο είναι κλεμμένο, μαλάκα.
ΜΠΙΛΙ: Εσύ το έκλεψες.
ΝΤΟΝΙ: Μας κοιτάζει.
ΝΤΙΚ: Όχι. Κοιτάζει το αυτοκίνητο. Δεν μπορεί να μας δει από εκεί.
ΜΠΑΓΚ: Και έχουμε μια γαμημένη τσάντα με όπλα εδώ- και καθόμαστε
έξω από μια τράπεζα-
ΝΤΙΚ: Ο πανικός, Μπίλι, οφείλεται στο ότι αυτό το αυτοκίνητο είναι
ακριβό, και ίσως έχει αναφερθεί, και τα όπλα, και ο Μπαγκ που είναι με
αναστολή- εάν τον πιάσουν μαζί μας θα τον στείλουν αμέσως πίσω στην-
ΝΤΟΝΙ: Έρχεται προς τα εδώ…
ΝΤΙΚ: Μείνετε ακίνητοι!- και ο Ντόνι έχει μερικά πορτοφόλια που έχει
δανειστεί και – εγώ οδηγώ χωρίς δίπλωμα.
(τα δυο παρακάτω μαζί)
ΝΤΟΝΙ: Τι;
ΜΠΑΓΚ: Καριόλη!
ΝΤΙΚ: Το ήξερες αυτό. Δεν έχω δίπλωμα εδώ και χρόνια- από την
δουλειά με το τσίρκο- που κλέψαμε το άλογο;
ΝΤΟΝΙ: Τι κοιτάζει;
ΝΤΙΚ: Γαμώτο! Κοιτάζει το σήμα για το πάρκινγκ. Έχουμε παρκάρει
παράνομα;
ΜΠΙΛΙ: Τέλεια.
ΜΠΑΓΚ: Γαμώτο.
ΝΤΟΝΙ: Όχι, όχι το σήμα λέει (κοιτάει πίσω τους) εμ. 7 π.μ. με 9 π.μ. ή
3:30 με 6:00 μ.μ. εκτός από τα Σαββατοκύριακα και τις γιορτές.
ΜΠΑΓΚ: Τι ώρα είναι;
ΝΤΟΝΙ: Όχι, όχι, είμαστε εντάξει… νομίζω.
ΜΠΙΛΙ: Δεν κοιτάει το σήμα.
ΝΤΙΚ: Είναι εντάξει. Ανάμεσα στις τρεις και τις εννέα είμαστε μια χαρά.
Υπάρχουν και άλλα αυτοκίνητα εδώ. Υπάρχουν γαμημένοι μετρητές.
ΜΠΙΛΙ: Κοιτάει την καφετέρια.
ΝΤΟΝΙ: Αλήθεια! Πάει να μπει μέσα. (τον παρακολουθούν να περνάει
δίπλα τους)
ΝΤΙΚ: Περνάει… διαγώνια θα μπορούσα να προσθέσω… και πάει μέσα
στο Ντόναλτ Ντελάιτ- Ευχαριστώ πολύ.
(Όλοι ξεφυσούν και χαλαρώνουν. Ανασηκώνονται.)
ΜΠΑΓΚ: Έβαλε κανείς κανένα ψιλό στο παρκόμετρο;
ΝΤΙΚ: Ντόνι;
ΝΤΟΝΙ: Εμ, είχε περισσέψει λίγος χρόνος από πριν όταν το παρκάραμε
ΝΤΙΚ: Έχει περάσει μισή ώρα από τότε.
ΜΠΑΓΚ: Δεν έβαλες καθόλου ψηλά στο παρκόμετρο;
ΝΤΟΝΙ: Όχι έβαλα, έβαλα… είμαι σίγουρος ότι έβαλα.

50
ΜΠΙΛΙ: Υπάρχει χρόνος στον μετρητή. Μπορώ να το δω. Θα ηρεμήσετε
επιτέλους; Είναι ένας μπάτσος. Αν σταματήσει, αν μας αναγκάσει να
βγούμε έξω- τον καθαρίζουμε. Και φεύγουμε.
ΝΤΟΝΙ: Α όχι
ΝΤΙΚ: Δεν θα καθαρίσουμε μπάτσο μέρα μεσημέρι, με διακόσους
μάρτυρες.
ΜΠΑΓΚ: Αν κάποιος πεθάνει αυτός θα είσαι εσύ.
ΜΠΙΛΙ: Ναι ε; Το πιστεύεις αυτό;
ΝΤΙΚ: Δεν θα μας ενοχλήσει- είναι μόνος του. Οι αστυνομικοί όταν
είναι μόνοι τους δεν είναι πρόβλημα. Είναι σαν τους ποδηλάτες, ή τους
μετανάστες, μόνοι τους είναι μια χαρά- όταν είναι σε ομάδες αποτελούν
πρόβλημα.
ΝΤΟΝΙ: Να τος (ο Ντικ, ο Ντόνι και ο Μπαγκ κρύβονται ξανά)
ΝΤΙΚ: Δεν το πλήρωσε αυτό.
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Τι κοιτάζει;
ΝΤΙΚ: Βλέπει κάτι…
ΜΠΙΛΙ: Γαμώτο φταίει το αυτοκίνητο!
ΜΠΑΓΚ: Ποιο είναι το πρόβλημα με το αυτοκίνητο;
ΜΠΙΛΙ: Ποιο είναι το πρόβλημα; Χριστέ μου- που ήσουνα το ’72; Αυτό
το γαμημένο σαράβαλο είναι τόσο παλιό που χρειάζεται δύο θέσεις
πάρκινγκ. Τι είναι- το πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησες ποτέ σου;
ΜΠΑΓΚ: Αει γαμήσου ηλίθιο
ΝΤΟΝΙ: Έρχεται!
ΜΠΙΛΙ: (γελώντας) και είναι τόσο σκουριασμένο που μάλλον έρχεται να
σε ρωτήσει αν είναι πιστοποιημένο.
ΝΤΙΚ: Όλοι απλά καθίστε- μην τον κοιτάτε
ΝΤΟΝΙ: Όχι… (κλαψουρίζει)
ΜΠΑΓΚ: Εγώ φεύγω.
ΝΤΙΚ: Όχι Μπαγκ (τον αρπάζει από τον ώμο)
ΜΠΙΛΙ: γαμημένε Χέστη.
ΝΤΟΝΙ: Ντικ… (τρομοκρατημένος)
ΜΠΑΓΚ: Φεύγω.
ΝΤΙΚ: Όχι- (σφίγγει το μπράτσο του Μπαγκ)
ΜΠΙΛΙ: Γαμημένα σκατά του χέστη
(Ο Ντόνι παίρνει μια βαθιά ανάσα)
(κρατάνε την αναπνοή τους για πέντε δευτερόλεπτα καθώς βλέπουν τον
αστυνόμο να τους προσπερνάει από τα δεξιά)
ΝΤΙΚ: … και … αντίο (Χαλαρώνουν)
ΝΤΟΝΙ: (εκπνέει) Α, γαμώτο. Έφυγε;
ΝΤΙΚ: Έφυγε. Έφυγε εντελώς
ΜΠΙΛΙ: (γελώντας) Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ο Μπάγκυ είχε χεστεί
απάνω του.

51
(Ο Μπαγκ είναι έξω φρενών. Ανασηκώνεται, κοιτάζοντας μπροστά)
(Ακούνε τον Μπίλι να γελάει)
ΝΤΙΚ: (στον Μπαγκ) Είναι πολύ αργά, έτσι δεν είναι;
(Ο Μπαγκ κουνάει αρνητικά το κεφάλι του)
ΜΠΙΛΙ: Πολύ αργά για τι; Για ποιο πράγμα; Είναι πολύ αργά για σένα
Μπαγκ παλιόφιλε… Είσαι νεκρός.
ΝΤΙΚ: (γυρίζοντας στον Μπίλι, αρπάζοντάς τον) Έι! Θέλεις να βγάλεις
τον σκασμό; Απλά θα ήθελα να βουλώσεις το βρωμόστομά σου, πριν τα
γαμήσεις όλα.
(χτύπος)
Θέλεις να τα γαμήσεις; Θέλεις να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι για σκατά;
Να γδύνεις νοσοκόμες; Θέλεις να ζεις έτσι; Δεν τα θέλεις αυτά τα λεφτά;
Μιλάω για πολλά λεφτά- δεν τα θέλεις; Δεν θέλεις να ξεφύγεις από όλα
αυτά; Τα λεφτά θα μπορούσαν να είναι το τέλος αυτής της ζωής- να
σταματήσεις να τρέχεις, να εκπορνεύεσαι, να σκοτώνεις τον γαμημένο
τον εαυτό σου. Δεν θέλεις να ξεφύγεις από όλα αυτά;
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Όχι.
ΝΤΙΚ: Δεν θέλεις;
ΜΠΙΛΙ: Όχι, δεν θέλω… Θέλω τα λεφτά…. Αλλά δεν θέλω να ξεφύγω.
(χτύπος)
ΝΤΟΝΙ: Εγώ θέλω να ξεφύγω.
(Χτύπος.) (Ο Ντικ γυρίζει μπροστά)
ΜΠΑΓΚ: Ντόνι… τι ήταν αυτό που μας έλεγες- ενώ ο φίλος σου ήταν
στην τράπεζα… κάτι που σου είπε το προηγούμενο βράδυ;
(Ο Μπίλι κοιτάζει τον Ντόνι)
ΝΤΟΝΙ: Εγώ ποτέ δεν είπα τίποτε…
ΜΠΑΓΚ: Φυσικά και είπες. Κάτι του τύπου ότι δεν χρειάζεται να
ανησυχείς για τον Μπαγκ πια; Γιατί πρόκειται να με φροντίσει;
ΝΤΟΝΙ: Όχι- Εγώ ποτέ.
ΜΠΑΓΚ: Τι; Το έβγαλες από το μυαλό σου;
(χτύπος)
ΜΠΙΛΙ: Το είπα.
ΜΠΑΓΚ: Το είπες;
ΜΠΙΛΙ: Ναι
ΜΠΑΓΚ: Και πως σκεφτόσουνα να με φροντίσεις;
ΜΠΙΛΙ: Εύκολα… (βγάζει το μαχαίρι του- πλησιάζει το μπροστινό
κάθισμα- αργά περνάει το μαχαίρι μπροστά από το πρόσωπο του Μπαγκ-
και ξαναπέφτει πίσω)
Έλα Μπαγκ. Ας το κάνουμε. Τι περιμένεις; Θέλεις να ξεκινήσω εγώ;
(χτύπος)
ΕΛΑ!
(χτυπάει τον Μπαγκ στο πίσω μέρος του κεφαλιού του με την γροθιά του)

52
(χτύπος)
ΝΤΙΚ: Μπαγκ. Μπαγκ, απλά δώσε μου πέντε λεπτά. Δώσε σε αυτούς
τους τύπους πέντε λεπτά να έρθουν εδώ. Θα έρθουν. Θα πετύχει Μπαγκ.
Σε παρακαλώ. Άσε το να πετύχει.
(παύση) (Ο Μπαγκ δεν κινείται)
(γρηγορότερα) Εντάξει, εντάξει, τώρα όλοι προσέξτε να τους δείτε γιατί
έρχονται, τους νοιώθω να έρχονται.
ΝΤΟΝΙ: (βογκώντας) Ντικ… (Αρχίζει να κουνιέται θέλοντας να
κατουρήσει)
ΝΤΙΚ: Ντόνι- σκέψου κάτι άλλο. Σκέψου… σκέψου… ταινίες! Ποια
είναι η αγαπημένη σου;
ΝΤΟΝΙ: Α, δεν ξέρω αυτό είναι δύσκολο- εμ- άσε με το σκεφτώ. Μου
αρέσουν όλες οι ταινίες.
ΝΤΙΚ: Η αγαπημένη μου είναι «Η φωλιά του κούκου». Ξέρεις, το «Στη
φωλιά του κούκου»; Αυτή είναι σπουδαία ταινία. Συνήθιζα να την βλέπω
μια φορά τον μήνα μέσα. Έχω ουσιαστικά απομνημονεύσει όλη την
ταινία.
ΝΤΟΝΙ: Και εμένα μου άρεσε. Μου άρεσε όταν πήγαιναν για ψάρεμα.
ΝΤΙΚ: Ναι, αυτό είναι κλασσικό- πάντοτε πίστευα ότι αυτή ήταν μια
από τις καλύτερες ταινίες του Τζακ.
ΝΤΟΝΙ: Και ο Μπίλι Μπίμπετ!
ΝΤΙΚ: Ναι Ντόνι, εσύ μπορείς να είναι ο Μπίλι ΜπΜπΜπίμπετ- και εγώ
θα είμαι ο Τζακ και ο Μπαγκ μπορεί να είναι ο μεγαλόσωμος Ινδιάνος,
ΝΤΟΝΙ: Αρχηγέ!
ΝΤΙΚ: Και ο Μπίλι, λοιπόν… μπορεί να είναι η νοσοκόμα Ράτσεντ.
Ποια είναι η αγαπημένη σου Ντόνι;
ΝΤΟΝΙ: Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια ακόμα. (κουνιέται ακόμα).
Προχώρα σε κάποιον άλλο.
ΝΤΙΚ: Μπαγκ;
(χτύπος. Ο Μπαγκ μένει εστιασμένος μπροστά)
Η αγαπημένη ταινία του Μπαγκ, ξέρω, είναι «Οι Αταίριαστοι»
ΝΤΟΝΙ: Οι αταίριαστοί;
ΝΤΙΚ: Ναι, την ξέρεις- ο Κλαρκ Γκέιμπλ, ο Μοντγκόμερι Κλιφτ, όλοι
φαίνονται γερασμένοι και σκατά, πάνε πάνω στα βουνά
ΝΤΟΝΙ: Α, τα άλογα!
ΝΤΙΚ: Ναι. Προσπαθούν να εκπαιδεύσουν άγρια πόνι… Κάπως λυπηρό
είναι αυτό- αλλά έχει αυτά τα άλογα, το ράντσο του Μπαγκ στα βουνά,
και τα
ΜΠΑΓΚ: Σκάσε.
ΝΤΙΚ: Ο Μπαγκ θέλει να είναι ο Κλαρκ Γκέιμπλ, εγώ θα είμαι ο
Μοντγκόμερι, Μπίλι- εσύ μπορείς να είσαι η Μέριλιν Μονρόε, και Ντόνι
εσύ μπορείς να είσαι… η Θέλμα Ρίτερ.
ΝΤΟΝΙ: Η Θέλμα!

53
ΝΤΙΚ: Ναι είναι σκληρή. Και πραγματικά έξυπνη. Ποια είναι η δική σου
αγαπημένη Μπίλι;
(χτύπος. Ο Μπίλι εξακολουθεί να είναι εστιασμένος στον Μπαγκ)
Ο Μπίλι δίνει την θέση του στον Ντόνι. Ο Χρόνος τελείωσε. Πρέπει να
μας πεις τώρα. Ποια είναι;
ΝΤΟΝΙ: Δεν μπορώ- είναι τόσες πολλές- και – α ναι- όχι, αυτή δεν είναι
η καλύτερη- εντάξει, έχω μια, αλλά δεν μπορώ να σας την πω, γιατί θα
γελάσετε.
ΝΤΙΚ: Δεν θα γελάσουμε.
ΝΤΟΝΙ: Με τίποτα, θα με κοροϊδέψετε.
ΝΤΙΚ: Δεν θα γελάσουμε. Όλοι υποσχόμαστε ότι δεν θα το κάνουμε.
Μπαγκ, Μπίλι., φιλήστε σταυρό και ορκιστείτε στην ζωή σας ότι δεν θα
γελάσετε με την ταινία του Ντόνι.
(καμία αντίδραση)
Ορκίζονται. Πες μας ποια είναι.
ΝΤΟΝΙ: Δεν μπορώ.
ΝΤΙΚ: Έλα, ορκιστήκαμε.
ΝΤΟΝΙ: Πρέπει να κατουρήσω!
ΝΤΙΚ: Πες μας Ντόνι. Πες μας και ίσως να σε αφήσω να βγεις, και
ΝΤΟΝΙ: Εντάξει, εντάξει. Είναι- «Η μελωδία της ευτυχίας»
(χτύπος)
(όλοι γελάνε εκτός από τον Ντόνι που βάζει τα κλάματα)
ΜΠΙΛΙ: Α, γαμώτο, αχ όχι. Μη- σταμάτα-
ΝΤΙΚ: Εντάξει Ντόνι, συγγνώμη.
ΜΠΙΛΙ: Γαμώτο! Κατουρήθηκε.
(Ο Ντόνι αρχίζει να θρηνεί)
ΜΠΑΓΚ: ΒΓΕΣ ΕΞΩ! ΒΓΑΛΤΕ ΤΟΝ ΕΞΩ! ΕΞΩ! ΕΞΩ!
ΜΠΙΛΙ: Άει γαμήσου. Δεν βγαίνει έξω! ΟΧΙ!
(Ο Ντικ αρπάζει ένα από τα όπλα που είναι στην τσάντα στα πόδια του
Μπαγκ, το στρέφει στον Μπαγκ και στον Μπίλι, το απασφαλίζει. Όλοι
παγώνουν)
(χτύπος)
ΝΤΙΚ: Κανείς δεν βγαίνει μέχρι να έρθουν αυτοί οι γαμημένοι. Θα
καθίσουμε εδώ και θα περιμένουμε. Και μην μιλάτε. Κιχ να βγάλει
κανείς- θα του τινάξω τα μυαλά στον αέρα.
(χτύπος)
(Ο Ντόνι κλαίει- ένας λυγμός)
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Δεν μπορώ να κάθομαι εδώ με αυτή την μυρωδιά.
(Ο Ντόνι χαμηλώνει)
ΝΤΙΚ: Θα προτιμούσες να ήσουν νεκρός;
ΜΠΑΓΚ: (Σκέφτεται)… Δεν ξέρω.

54
ΜΠΙΛΙ: Τύποι σαν κι εσένα προτιμούν την μυρωδιά των σκατών, έτσι
δεν είναι;
(Ο Ντικ στρέφει το όπλο στον Μπίλι)
(κοιτάζοντας μέσα από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου) Είσαι τόσο νεκρός.
ΝΤΙΚ: Θα γίνει μια σκατο-καταιγίδα μέσα σε αυτό το αυτοκίνητο, αν
δεν βγάλετε και οι δύο τον σκασμό.
ΜΠΙΛΙ: (αγνοώντας τον) (σηκώνοντας το μαχαίρι) Θα σου ξεριζώσω το
κεφάλι από το σώμα….
ΜΠΑΓΚ: Προσπάθησε.
(παύση)
(Ο Ντικ γυρίζει μπροστά και ακουμπάει το όπλο στο πάτωμα)
(χτύπος)
(Ο Μπίλι αρπάζει τον Μπαγκ από πίσω, κρατώντας το κεφάλι του πίσω με
τον δεξί του ώμο, το αριστερό του χέρι κρατάει το μαχαίρι στον λαιμό του
Μπαγκ)
(Όλοι παγώνουν)
ΝΤΙΚ: Ίσως απλά θα έπρεπε να χαλαρώσουμε λιγάκι, μέχρι να δούμε τι
θα κάνουμε.
(χτύπος)
Μπαγκ; Μην αγγίξεις το πρόσωπό του. Η γυναίκα στην τράπεζα- θα
πρέπει να τον αναγνωρίσει όταν τελειώσεις.
ΜΠΙΛΙ: (γυρίζοντας το μαχαίρι στον Ντικ) Τι εννοείς;
(Ο Μπαγκ αρπάζει και τους δύο καρπούς του Μπίλι, κρατώντας τους γερά,
ο Μπίλι γρυλίζει λίγο από την προσπάθειά του να αντισταθεί, τότε ο
Μπαγκ σηκώνεται στα γόνατά του στο κάθισμα, και τραβάει τον Μπίλι στο
μπροστινό κάθισμα, καρφώνοντάς τον με το σώμα του.)
ΝΤΟΝΙ: ΟΧΙ! (αρπάζει τον Μπαγκ)
(Ο Μπαγκ αρπάζει τον Ντόνι με το δεξί του χέρι και τον χτυπάει στο
πλαϊνό παράθυρο. Αρπάζει το χέρι του Μπαγκ με το μαχαίρι και τον
μαχαιρώνει επαναληπτικά στο στομάχι, ενώ τον κρατάει καρφωμένο
ακόμα στο κάθισμα. Όταν ο Μπίλι σταματάει να παλεύει , ο Μπαγκ πετάει
το σώμα του στο πίσω κάθισμα)
(στρέφεται μπροστά και κάθεται)
(παύση)
ΝΤΙΚ: Τέλεια…πολύ ωραία μας έμπλεξες και πάλι.
(χτύπος)
Τι θα κάνουμε τώρα;
(Και οι δύο κοιτάνε την τράπεζα, εκτός αριστερά)
Γαμημένες τράπεζες, Σε κάνουν να πηγαινοέρχεσαι.
(χτύπος)
Λοιπόν… δώσε στον Ντόνι το μαχαίρι.
ΜΠΑΓΚ: Τι;

55
ΝΤΙΚ: Βάλε το μαχαίρι στο χέρι του Ντόνι. Πρέπει να φύγουμε από εδώ,
και δεν θα τους πάρουμε μαζί μας.
(Ο Μπαγκ στρέφεται πίσω, παίρνει το μαχαίρι από το χέρι του Μπίλι, και
το βάζει στο χέρι του Ντόνι. Κάθεται κοιτάζοντας πάλι μπροστά. )
Καλύτερα να καθαρίσουμε.
(Βγάζει δυο πανιά από την τσάντα με τα όπλα, δίνει ένα στον Μπαγκ,
καθαρίζουν την περιοχή των μπροστινών καθισμάτων του αυτοκινήτου
καθαρίζοντας τα αποτυπώματα.)
Τα όπλα. (Ο Ντικ βάζει το όπλο μέσα στην τσάντα)
(Ανοίγουν την πόρτα τους με τα πανιά. Ο Μπαγκ παίρνει την τσάντα με τα
όπλα. Κλείνουν τις πόρτες, βάζουν στην τσέπη τα πανιά.
Τα λέμε.
(Φεύγουν από διαφορετικές κατευθύνσεις, αφήνοντας τον Ντόνι και τον
Μπίλι στο πίσω κάθισμα)
(Μπλακάουτ. Μουσική στο φουλ)

ΣΚΗΝΗ 8
Έχουν περάσει μερικοί μήνες. Μπύρες και σύριγγες είναι σκόρπια στο
σαλόνι του Ντικ. Ο Μπαγκ κάθεται στον καναπέ. Ο Ντικ στο πάτωμα.
Γιορτάζουν.
ΝΤΙΚ: (γελώντας δυνατά) Στην πόλη σου;
ΜΠΑΓΚ: (γελώντας) Ναι, μαλάκα. Που θα έπρεπε να πάω; Δεν είχα
ούτε δεκάρα.
ΝΤΙΚ: Περίμενε- χτύπησες μια τράπεζα- προσπάθησες να χτυπήσεις μια
τράπεζα στην ίδια σου την πόλη- εκεί που μεγάλωσες.
ΜΠΑΓΚ: Ναι, άκου- δεν είχα πατήσει εδώ και 23 χρόνια- περιφερόμουν
για δύο μέρες- δεν είδα ούτε έναν γνωστό μου.
ΝΤΙΚ: Μέχρι που πήγες στην τράπεζα.

56
ΜΠΑΓΚ: (γελώντας) Μέχρι που πήγα στην τράπεζα.. Μπαίνω μέσα-
μεγάλα γυαλιά ηλίου- δεν έχω ξυριστεί- περιμένω στην ουρά. Πάω σε μια
ταμεία- μια μικρή ξανθιά- και της δίνω το σημείωμα.
ΝΤΙΚ: Και-
ΜΠΑΓΚ: Και κοιτάει το σημείωμα- και μετά εμένα- και μετά ξανά το
σημείωμα- και μετά ξανά εμένα… και τότε λέει, «Μάικλ;»
ΝΤΙΚ: Ψέματα!
ΜΠΑΓΚ: ΝΑΙ! Δεν λέω τίποτα- απλά την κοιτάζω με άγριο ύφος. Λέει
«Μάικλ; Μάικλ, είμαι εγώ. Δεν με θυμάσαι; Η Αϊρίν»
ΝΤΙΚ: Ποια είναι η Αϊρίν;
ΜΠΑΓΚ: Γάμα με αν ξέρω! Είπα «Δεν με λένε Μάικλ- απλά δώσε μου
τα λεφτά»
ΝΤΙΚ: Και αυτή είπε-
ΜΠΑΓΚ: Εκείνη λέει «Φυσικά και είσαι ο Μάικλ, βγαίναμε στο
Γυμνάσιο»
ΝΤΙΚ: Ψέματα!
ΜΠΑΓΚ: Και δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποια είναι. Και μου λέει
«Άκου, χρειάζεσαι χρήματα;»
ΝΤΙΚ: ΩΩΩΩ!
ΜΠΑΓΚ: Και τότε περίμενε- λέει «Πως είναι η μητέρα σου;»
ΝΤΙΚ: ΑΑΑΑ!
ΜΠΑΓΚ: Α! Έτρεξα! Και κατά πάσα πιθανότητα με έδωσε στον
μπάτσους! Η Αϊρίν με έδιωξε από την πόλη!
ΝΤΙΚ: Ζήτω το Μπαντίτο!
ΜΠΑΓΚ: Ναι, Ζήτω! (γελάνε)
(Το γέλιο ξεθυμαίνει)
ΝΤΙΚ: Πως γίνεται να μην την θυμάσαι;
ΜΠΑΓΚ: Εδώ δεν θυμάμαι τι έκανα πέρυσι.
ΝΤΙΚ: Είσαι τόσο τυχερός.
ΜΠΑΓΚ: Ναι. Είμαι ευλογημένος.
(χτύπος)
(γελάνε ξανά)
ΝΤΙΚ: Θα πρέπει να μείνεις μακριά από τράπεζες.
ΜΠΑΓΚ: Έτσι πιστεύω.
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Λοιπόν, τι κάνει ο Ντόνι;
ΝΤΙΚ: Νεκρός.
ΜΠΑΓΚ: Α, όχι έ;
ΝΤΙΚ: ΟΧΙ, γαμημένο φρικιό. Πήγαμε στην δίκη του, θυμάσαι; Χριστέ
μου, άρχισε να καταλαβαίνεις τι γίνεται γύρω σου.
ΜΠΑΓΚ: Α, γαμ-

57
ΝΤΙΚ: Πιάσανε τον Ντόνι για τα πάντα, για τα κλεμμένα χρήματα, τα
πορτοφόλια, το αυτοκίνητο και την δολοφονία του Μπίλι- για την οποία
είμαι ακόμα θυμωμένος μαζί σου.
ΜΠΑΓΚ: Πόσα έφαγε;
ΝΤΙΚ: Εννέα χρόνια. (χτύπος) Είπε ότι ο Μπίλι έκλεψε το αμάξι.
ΜΠΑΓΚ: Θα μιλήσει;
ΝΤΙΚ: Ο Ντόνι; Όχι… είναι στον παράδεισο. Θα έχει την καλύτερη
ιατρική φροντίδα που είχε ποτέ άνθρωπος- δεν θα περάσει ούτε μια μέρα
στο κελί, θα είναι στο αναρρωτήριο και θα του φέρονται σαν να είναι
κάποιος σπουδαίος ασθενής- θα παίρνει ΔΩΡΕΑΝ μορφίνη, όση θέλει,
και εμφυτεύματα οργάνων σαν ένας νέος Φραγκενστάιν! Όχι. Κέρδισε το
λαχείο. Ίσως να έχει θυμώσει για το ότι σε 3 με 4 χρόνια θα βγει με
αναστολή.
ΜΠΑΓΚ: Αν ζήσει τόσο πολύ.
ΝΤΙΚ: Θα τον κρατήσουν ζωντανό για να τελειώσει την θητεία του. Θα
ζήσει περισσότερο απ’ όλους μας! Θα έχει ολοκαίνουργια όργανα σε λίγα
χρόνια- και όχι, δεν θα μιλήσει- ο Ντόνι είναι καλό παιδί- δεν θα σπάσει
τον κώδικα.
ΜΠΑΓΚ: Γι’ αυτό δεν με πείραξε που καθάρισα αυτό τον γαμιόλη τον
Μπίλι.
ΝΤΙΚ: Ναι. Αυτός θα τα είχε ξεράσει όλα.
ΜΠΑΓΚ: Στον οποιονδήποτε!
ΝΤΙΚ: Ο καριόλης.
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Ήταν σαν να ήθελε να τον σκοτώσω.
ΝΤΙΚ: Ήταν αρκετά επίμονος.
ΜΠΑΓΚ: Ναι- συνέχεια με πείραζε και με προκαλούσε για να- νομίζεις
ότι ήθελε να τον πεθάνει;
ΝΤΙΚ: (σκέφτεται)… Δεν νομίζω ότι κανείς θέλει να πεθάνει. Μάλλον, οι
περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν. Νομίζω ότι απλά ήθελε να σε
πολεμήσει. Σαν σκυλί, ή σαν άλογο, ξέρεις; Ένα νεαρό πουλάρι που
προσπαθεί να νικήσει τον γέρο επιβήτορα, και να γίνει ο νέος… τέλος
πάντων.
ΜΠΑΓΚ: (σκέφτεται)…. Δεν είμαι τόσο γέρος.
(χτύπος)
ΝΤΙΚ: Το γάμησες. Ήταν ένα πολύ καλό σχέδιο.
ΜΠΑΓΚ: Άει γαμήσου.
ΝΤΙΚ: Όχι, σκάσε- είμαι τσατισμένος- εάν απλά μπορούσαμε να
καθίσουμε εκεί- όλα είχαν πάει τέλεια μέχρι εκείνη την στιγμή-
ΜΠΑΓΚ: Τέλεια;
ΝΤΙΚ: Ναι.
ΜΠΑΓΚ: Χριστέ μου, έχω βρεθεί σε μερικά πολύ ηλίθια χτυπήματα.
ΝΤΙΚ: Πράγματι.

58
ΜΠΑΓΚ: (γελώντας) αλλά εσύ πρέπει να γραφτείς στην ιστορία, σαν ο
μόνος μαλάκας που κατάφερε ποτέ να πείσει κάποιον να ληστέψει μια
τράπεζα- (γελώντας) και μετά έναν άλλο να επιστρέψει τα γαμημένα τα
λεφτά!
ΝΤΙΚ: Θα έπιανε!
ΜΠΑΓΚ: Δεν μπορείς να στηρίξεις ένα χτύπημα σε τράπεζα, στο να
εμφανιστούν κάποιοι γαμημένοι επισκευαστές-
ΝΤΙΚ: Πάντα έρχονται αμέσως!
ΜΠΑΓΚ: Μπορούσαν να περάσουν μέρες!
ΝΤΙΚ: Θα μπορούσα να περίμενα!
ΜΠΑΓΚ: Ε, εγώ δεν θα μπορούσα! Όχι με τον γαμημένο τον Τσάρλι
Μάνσον από πίσω μου!
(παύση)
ΝΤΙΚ: Παρ’ όλ’ αυτά δεν μπορείς να σκοτώνεις ανθρώπους. Ξέρω ότι
έχουμε καθαρίσει πολλούς μαλάκες τον καιρό μας, αλλά- δεν μπορείς να
καθαρίζεις κάποιον, απλά επειδή σε τσάτισε. Εάν ήθελες να τον
εκδικηθείς, έπρεπε απλά να τον αγνοήσεις.
ΜΠΑΓΚ: Ναι, με ένα μαχαίρι στον λαιμό μου.
ΝΤΙΚ: Εντάξει, αλλά πρέπει να σταματήσεις. Πρέπει να σταματήσουμε.
Γιατί μια από αυτές τις φορές, καλέ μου Μπαγκ- κάποιος θα σε πετύχει…
Και δεν θέλω να πεθάνεις. Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται- δεν με
νοιάζει πως ακούγεται- έχουμε περάσει πολύ χρόνο μαζί για να σε αφήσω
να τα γαμήσεις- για το τίποτα. (χτύπος) Και κάτι άλλο. Δεν ήταν
άσχημος. Μην ξανασκοτώσεις κανέναν που να είναι όμορφος. Υπάρχουν
πάρα πολύ άσχημοι καριόληδες σε αυτό το γαμημένο πλανήτη για να
κρατήσουν για πάντα. Χωρίς εσένα να γυρίζει και να ξεπαστρεύεις τους
λίγους που δεν είναι. Θέλεις όλοι να μοιάζουν μ’ εσένα;
(χτύπημα)
ΜΠΑΓΚ: Δεν βαριέσαι ποτέ τον ήχο της γαμημένης της φωνής σου;
ΝΤΙΚ: (σκέφτεται)… Όχι.
ΜΠΑΓΚ: Εγώ όμως ναι. Απλά εύχομαι καμιά φορά να έβγαζες τον
σκασμό.
ΝΤΙΚ: (σκέφτεται)… Εντάξει.
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: Εντάξει.
(Κάθονται σιωπηλοί, και κοιτάνε ο ένας τον άλλο. Δεν κάνουν τίποτα)
(Μετά από πέντε δευτερόλεπτα, ο Ντικ πάει να μιλήσει, δείχνοντας στον
Μπαγκ, μετά θυμάται ότι δεν μπορεί, και κατεβάζει το χέρι του.)
(Μετά από ακόμα πέντε δευτερόλεπτα, Ο Ντικ ξαναπαίρνει αναπνοή σαν
να πρόκειται να μιλήσει, και σταματάει. Το βρίσκει πιο δύσκολο απ’ ότι
φανταζόταν)
(Μετά από τρία ακόμα δευτερόλεπτα σιωπής, και οι δύο εκρήγνυνται. Ο
Ντικ ουρλιάζει, ο Μπαγκ γελάει)

59
(Τότε, πάνω από το γέλιο του Μπαγκ)
ΝΤΙΚ: Αν δεν μιλάω, είναι σαν γαμημένο ντοκιμαντέρ!
ΜΠΑΓΚ: Εντάξει, εντάξει, συνέχισε να φλυαρείς τότε!
ΝΤΙΚ: Δεν χαίρεσαι λοιπόν που σου είπα να δώσεις το μαχαίρι στον
Ντόν ;
ΜΠΑΓΚ: Ναι, ναι είσαι πραγματική ιδιοφυΐα.
ΝΤΙΚ: Ο Ντόνι χαίρεται.
(χτύπος)
Εγώ χαίρομαι.
ΜΠΑΓΚ: Εντάξει, χαίρομαι, ευχαριστώ, άει γαμήσου.
(χτύπος)
(Ο Ντικ πάει προς το στερεοφωνικό)
ΝΤΙΚ: Έχω κάτι για σένα.
ΜΠΑΓΚ: Για τι πράγμα μιλάς.
ΝΤΙΚ: (ψάχνει μια κασέτα) Τίποτα, το είδα και σκέφτηκα, ο Μπαγκ το
χρειάζεται. Γι’ αυτό και το έκλεψα για σένα.
ΜΠΑΓΚ: Τι;
ΝΤΙΚ: (βρίσκει την κασέτα) Αυτό. (του το πετάει)
(χτύπος)
ΜΠΑΓΚ: Αυτό είναι η κασέτα μου με το «Γεννημένος για να τρέμει»
ΝΤΙΚ: Όχι, το είδα σε ένα μαγαζί.
ΜΠΑΓΚ: Αυτή είναι η κασέτα μου, αναγνωρίζω τις γρατσουνιές στην
θήκη. Που την βρήκες;
ΝΤΙΚ: Εντάξει, δεν την πήρα καινούργια, την είδα στο σπίτι του Ντόνι
και την πήρα για να στην δώσω.
ΜΠΑΓΚ: Ο γαμημένος, το ήξερα ότι μου την είχε κλέψει, και εσύ δεν
με άφηνες να τον σκοτώσω.
ΝΤΙΚ: Μπορεί να είχε πάρει την ίδια κασέτα.
ΜΠΑΓΚ: Γιατί τον υπερασπίζεσαι;
ΝΤΙΚ: Γιατί τον χρειάζομαι, μαλάκα, ζωντανό. Και ίσως να μην την
έκλεψε. Ίσως κάποιος άλλος να την πήρε και να την άφησε στο σπίτι του.
ΜΠΑΓΚ: (θυμωμένα) Ίσως εσύ να την πήρες.
(χτύπος)
ΝΤΙΚ: (απειλητικά) Ίσως εσύ να την άφησες στο κασετόφωνο μου.
(Στέκονται αντιμέτωποι απειλητικά πρόσωπο με πρόσωπο. Χτύπος. Τότε ο
Μπαγκ φιλάει τον Ντικ. Γελάνε)
ΜΠΑΓΚ: Γάμησέ το, βάλε την και άσε την να παίξει. (του πετάει την
κασέτα)
ΝΤΙΚ: (πάει προς το κασετόφωνο) Λοιπόν… τι θα κάνεις τώρα;
ΜΠΑΓΚ: Τα ίδια όπως πάντα… θα τα γαμήσω όλα. Που θα βρούμε την
δόση για αύριο;

60
ΝΤΙΚ: Φύλαγα αυτό (κουνάει το μπουκάλι με τα χαπάκια). Είναι το
Ντόνι. Αυτό θα μας φτάσει για μερικές μέρες. Και μέχρι τότε θα έχουμε
πολλά λεφτά.
ΜΠΑΓΚ: Ναι.
ΝΤΙΚ: Θέλεις να ξέρεις πως;
Πως τι;
ΝΤΙΚ: Πως θα βρούμε όλα αυτά τα χρήματα... Θέλεις να ακούσεις το
καινούργιο μου σχέδιο;
ΜΠΑΓΚ: Τι;
( ανοίγει το στερεοφωνικό και βάζει μέσα την κασέτα)
ΝΤΙΚ: Θέλεις να ακούσεις την ιδέα μου, το νέο σχέδιο που δουλεύω;
ΜΠΑΓΚ: Όχι σ’ αυτή την ζωή γαμημένο φρικιο- εάν νομίζεις ότι θα
άκουγα ποτέ τίποτα
ΝΤΙΚ: Απλά μην προτρέχεις, κύριε, εσύ είσαι το γαμημένο φρικιό που
γάμησε την προηγούμενη δουλειά, που ήταν τέλεια θα ήθελα να
προσθέσω, μέχρι που αποφάσισες ότι ήθελες να σκοτώσεις κάποιον,
απλά για να περάσεις την ώρα σου
ΜΠΑΓΚ: Τέλειο; Τέλειο; Εάν οποιαδήποτε από τις μαλακισμένες ιδέες
που έχεις σκεφτεί κατά καιρούς, ήταν έστω και στο ελάχιστο πιθανό να
πραγματοποιηθούν, νομίζεις ότι θα είχαμε περάσει τα τελευταία είκοσι
χρόνια σε εκείνα τα μικρά δωματιάκια με τα κάγκελα;
ΝΤΙΚ: Σου είπα ήδη, μην κατηγορείς εμένα για τον χρόνο που έχεις φάει
στην φυλακή. Εάν δεν ήσουν τόσο ηλίθιος θα είχες γίνει παλαιστής
ΜΠΑΓΚ: Α….
ΝΤΙΚ: Παλαιστής, όπως σου είχα πει!
ΜΠΑΓΚ: (γελώντας) Μην ξοδεύεις το σάλιο σου.
ΝΤΙΚ: Εντάξει, εντάξει, δεν πρόκειται… δεν θα.
(χτύπος)
Αλλά θέλεις ν’ ακούσεις το σχέδιό μου;
ΜΠΑΓΚ: Παίξε την κασέτα.
ΝΤΙΚ: (το δάχτυλο στο κουμπί) Μετά θα το ακούσεις;
ΜΠΑΓΚ: Παίξε το.
ΝΤΙΚ: Είσαι σίγουρος;

61
 Μετάφραση: Αλεξάνδρα Βουτζουράκη
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6977717479

Αυτό το παιχνίδι με την ηθοποιό Lee MacDougall είναι μια μαύρη κωμωδία που
περπατά στην αλληγορία υπό εξέταση προϊόντος μεταξύ χιούμορ και τη φρίκη.
Τέσσερις τοξικομανείς-τρεις πρώην κατάδικοι και μια νεαρή νεοσύλλεκτος-
σχεδιάζουν την απόλυτη ληστεία της τράπεζας. Δάσκαλος λεπτά κωδώνισμα το
εγκλήματος είναι ο χαρισματικός Dick, ένας έμπειρος κουτί που ξέρει τα
κατατόπια. Συναρμολογούνται ομάδα του αποτελείται από τους Bug, ένα
απειλητικό και απρόβλεπτο ψυχωτικά? Donnie, ένα νευρικό υποχόνδριο? Και
Μπίλι, ένα νεαρός ο οποίος θα κάνει τα πάντα για μια αποτύπωση. Φαντασίωση

62
του κουαρτέτου του κάνοντας ένα τελευταίο μεγάλο σκορ που θα τους κρατήσει
ψηλά στην μορφίνη καθίσταται οδυνηρό από το προαίσθημα του κοινού ότι τα
πράγματα θα πάνε τρομερά λάθος ρεαλιστικά χαρακτήρες που MacDougall του.
Γενναιόδωρες δόσεις το παιχνίδι της βίας και άσεμνη γλώσσα δεν είναι ποτέ
περιττή. Αυτό υψηλή ζωή είναι ένα έξοχα θεατρικό έργο δεν αποτελεί έκπληξη,
δεδομένου υπόβαθρο theauthor ως ηθοποιός εργασίας.

This play by actor Lee MacDougall is a black comedy that walks at igh trope
between humor and horror. Four addicts—three ex-convicts and a young recruit
—are planning the ultimate bank heist. Master min ding the crime is the
charismatic Dick, a seasoned can who knows the ropes. His assembled team
consists of Bug, a menacing and unpredictable psychotic; Donnie, a nervous
hypochondriac; and Billy, a youngster who will do anything for a fix. The
quartet’s fantasy of making one last big score that will keep them high on
morphine is rendered poignant by the audience’s presentiment that things will go
terribly wrong for MacDougall’s realistically drawn characters. The play’s
generous doses of violence and obscene language are never gratuitous. That High
Life is a brilliantly theatrical work is hardly surprising, given theauthor’s
background as a working actor.

63