PENSUM C

Quid Albīnus uēndit?

Albīnus est tabernārius quī multa ōrnāmenta uēndit: līneās cum margarītīs, ānulōs cum
sineque gemmīs, et cētera ōrnāmenta quoque.

Ā quō Aemilia ōrnāmenta accipit?

Aemilia ōrnāmenta ā uirō suō Iūliō accipit, quia pecūniosus est pulchraque ōrnāmenta
Aemiliae dat.

Ambulatne Mēdus cum dominō suō?

Minime, neque cum dominō neque sōlus ambulat: iam Romae, ubi amīca suā habitat, est et
nunc in uiīs illīus oppidī cum eā ambulat.

Ubi Mēdus et Lȳdia consistunt?

Lȳdia ante tabernam Albīnī cōnsistit et eam aspicit. Mēdus autem neque cōnsistit neque
aspicit... Lȳdia imperat: “Consiste, Mēde!”, et nunc Mēdus eam audit pāretque amīcam suam.
Et Lȳdia et Mēdus ad tabernam adeunt et in tabernam intrant.

Cūr Mēdus margarītās nōn emit?

Mēdus margarītās nōn emit quia Lȳdia eās iam habet.

Cūr Lȳdia nūllum ānulum habet?

Lȳdia nūllum ānulum habet quia neque ea neque amīcus suus pecūniōsī nōn sunt. Mēdus
nunc sēstertiōs in sacculō suō habet, uerum est, pecūniōsus autem seruus nōn est, nam illa
pecūnia Iūliī est.

Estne uacuus sacculus Mēdi?

Minime, uacuus sacuulus Mēdi nōn est, sed plēnus pecūniae, nam Mēdus, seruus improbus,
iam sēstertiōs Iūliī dominī suī habet. Nunc rūrsus uacuus est sacculus iamque rūrsus pauper
est Mēdus, quia fōrmōsum ānulum (cuius pretium nōn est paruum) emit et amicae suae
Lȳdiae dat.

Quōt sēstertiīs cōnstat ānulus gemmātus?

Ānulus gemmātus cōnstat C sēstertiī, nam gemma magna est, sed sententiā Mēdī nimis
magnus est pretium illīus ānulī. Sed tantum “sententia” nōn est: Mēdus nōn habet satis, itaque
Albīnō tantum nōnāgintā sēstertiōs dat. Albīnus nūllīs verbīs pecūniam Mēdī accipit, et nunc
Mēdus Lȳdiae ānulum dat, itaque amīca sua iam laeta est neque plōrat.

Ad quem digitum ānulus conuenit?

Ānulus quī ā Mēdō emitur ad Lȳdiae digitum quārtum conuenit, nam eius medius digitus
nimis magnus est – aut nouus ānulus Lȳdiae nōn tam paruus est quam medius digitus eius.