Professional Documents
Culture Documents
SCAENA PRIMA
Scaena in cubiculo Reginae veneficae agitur. Regina manu speculum loquens tenet. Ea
speculum interrogat:
REGINA Parve specule, parve specule, quae est femina pulcherrima in regno?
REGINA Parve specule, parve specule, quae est femina pulcherrima in regno?
SPECULUM Iam tu non es, o Regina, quia nasus tuus foedus est et lineam margaritarum non
habes; nunc pulcherrima inter feminas est Albanix!
REGINA Quid est? O speculum improbum! Irata sum! Nasus eius tam formosus est quam meus!
Et non solum lineam margaritarum in collo habeo sed anulum quoque in digito medio! Ubi est
venator? (clamat) Venator, ego te adesse iubeo!
Venator intrat
REGINA Salve, venator! Nonne sum pulcherrima? Quia hoc improbum speculum verum non
dicit. Id putat Albanivem, filiam regis, mei viri, pulchriorem quam me esse!
REGINA Tace, venator. Necesse est Albanivem mortuam esse. Age, eam vehe in silvam et
caput eius amputa. Affer mihi cor Albanivis!
SCAENA SECUNDA
VENATOR Age, veni mecum, Albanix. Necesse est me iuvare. Hodie in silva ovem nigram
quaerere debemus, quia lupus procul ab ea non est.
ALBANIX Tecum venio et te iuvo, care venator. Aspice, hic multa lilia sunt. Lilia Reginae
multum placent. Ei haec lilia carpere volo!
(Venator gladium brevem et levem sumit et eum ponit supra caput Albanivis carpientis lilia. Tunc
consistit)
VENATOR (ad se) O me miserum, haec puella non solum pulchra sed etiam bona est.
Imperia Reginae parere mihi non convenit. (ad Albanivem) Albanix, curre, fuge, noli manere!
Regina tuum cor in hoc sacculo vult!
VENATOR Inmo Regina est improba, Albanix. Te necare vult. Fuge per silvam, dum aprum
venor et ei eius cor affero. Sic Regina putat te mortuam esse.
SCAENA TERTIA
ALBANIX Quam tristis et sola sum! Cur Regina me vult necare? Id nescio. Reginam metuo,
quia ea venefica est et me defendere contra veneficium eius non possum. Etiam pes dolet, ergo
sub hac arbore paulum consideo.
Intrant pumili
PUMILUS PRIMUS Aspicite, amici, pulchram puellam in silva. Salve, virgo!, Cur parva puella
est sola in media silva? Quo ambulas? Vere pater et mater tua quaerunt!
PUMILUS SECUNDUS Sed… cur ploras, puella? Puellae tam formosae plorare non
convenit. Quod est tibi nomen?
ALBANIX Albanix sum. Erro per silvam quia mei patris uxor, mea noverca, improba est et
me necare vult. Fessa sum, et domum redire non possum!
PUMILUS TERTIUS Noli timere, Albanix. Nobiscum veni ad nostram villam. Nec vallum nec
fossa illic habemus, sed fortes sumus et pugnis te defendemus si ea impetum facit!
PUMILUS QUARTUS Age, Albanix, desine plorare et surge ex terra. Si vis, potes cibum nostrum
domi parare.
ALBANIX Id volo, cari amici. Sed pes dolet… Nonne in lectica portare potestis ab silva ad
vestram villam?
PUMILUS QUINTUS Certe, Albanix! Tu et tu, pumili, ponite ante lecticam, et tu et tu, post
lecticam!
Pumili afferunt lecticam et Albanix ad eam ascendit. Deinde Pumili lecticam portant
PUMILUS SEXTUS (quod ‘Grunniens’ appellatur, murmurat dum ambulat cum lectica) Albanix
est pulcherrima, sed crassissima quoque!
PUMILUS SEPTIMUS Sed domus nostra prope est. Cur non canimus?
Non via longa est ad villam, ubi Albanix nostra Regina pulcherrima est
SCAENA QUARTA
Scaena in villae culina agitur. Albanix cibum parat cum aliquis ianuam pulsat.
Albanix ostium aperit et vetulam videt. Vere est Regina induens ut vetula!
REGINA Non, carissima puella. Tantum poculum aquae volo. Estne sola, formosa?
ALBANIX Certe, domina. Intra et sede in sella dum aquam affero. Quam calidus est dies
hora sexta! Ver est et campi nova herba operiuntur. Tibi placet ver? Mihi placet maxime aestas…
REGINA (ad se) O. quam loquax Albanix est! Iam caput dolet! (ad Albanivem) Mihi quoque
placet aestas, quia aves rursus canunt. Sed dic mihi, cocinasne libum?
REGINA Sed sunt liba malorum quae maxime placent pumilis! Aspice mea mala, quam
bona sunt. Nonne unum gustare vis? Ecce unum malum rubrum!
REGINA Gustasne malum, Albanix? Tunc nunc dormi, quia malum magiam habet. Iam
ego iterum pulcherrima in regno sum!
PUMILUS PRIMUS Aspicite, amici, Albanix in terra ante ostium iacet. Ei facies alba est, oculos
non aperit. Mortua est! Agite, venite, pumili!
PUMILUS PRIMUS Ecce, vestigia Reginae et malum! Albanix mortua non est sed veneficium
habet. Solum urnam vitream facere possumus, et in ea ponere Albanivem iacentem …
Omnes pumili lacrimant. Luna et stellae apparent, quia hora duodecima est.Luna nova est, igitur
nox obscura in silva obscura est
SCAENA QUINTA
Scaena ante pumillorum villam agitur. Videntur Albanix iacens in urnam vitream et pumilli
plorantes.
PUMILUS QUARTUS Totum unum annum Albanix dormit in urna. Diu plorantes fessi sumus!
PUMILUS SEPTIMUS Non solum Ianuario mense, sed Februario quoque et Martio et Aprile…
PRINCEPS Quid est? Puellam dormientem in urna video. O, quam pulcherrima est! Nulla
femina in regno est tam formosa quam haec puella. Sed amici pumilli, …cur in hac urna iacet?
PUMILUS QUINTUS Quia veneficium habet. Regina venefica id facit. Et nondum nescimus
quomodo possimus eam valere. Medicum non habemus quia pecuniosi non sumus…
ALBANIX Ubi sum? Quid est haec urna? Quis est homo qui me osculat?
PRINCEPS Princeps Imperii Romani sum. Magnum est Imperium Romanum! Imperium
Romanum est in Europa, in Asia, in Africa…
PUMILUS SECUNDUS (ad Albanivem) Pecuniosus est, Albanix, quia multa ornamenta
lucet.
PRINCEPS O quam pulcherrima es, Albanix! Visne mihi nubere? (Princeps anulum
gemmatum ante eam ostendit. Albanix oculos maxime aperit, iam non dormit sed vigilat)
ALBANIX Maxime mihi placet tibi nubere. Veni mecum, meus caeruleus princeps!
(Antequam princeps adire incipit, Albanix osculum et osculum dat. Omnes laeti sunt)
VOCABVLA NOVA