Sheila Mae M.
Padayao
PADER
P A D E R limang letra ngunit ano nga ba?
Nagsimula sa tinginan, walang imikan, simpleng
biruan, nagkahiyaan at akala’y di tayo magiging
magkaibigan
Sa unang tingin akala’y masungit
Ngunit nang ika’y nakilala nalaman ko kung sino ka
nga ba
Isang madaldal, matalino, at mapagbirong nilalang
ang aking nakilala
Naging magkaibigan sa simpleng paraan,
Ikaw ay aking nakilala sa mga araw na nagdaan
Nakita ang iyong kahinaan na kalianma’y aking
hahangaan
Magkaiba ang ating gusto ngunit di ko alam bakit
tayo ganito
Nagkalapit ating mga sarili at ika’y nakapasok sa
pusong mapili
Nagdaan ang taon at ika’y naging bahagi na ng
buhay ko
Kaakibat nito ay ang mga pagbabagong di ko
inaasahan
Totoo nga ang sabi nila, na lahat nagbabago
Di man kaagad ngunit paunti-unti ito’y mangyayari
ng di mo alam kung kalian
Kalian at sino nga ba ang nagsimula sa pader na
ginawa?
Isang umaga ika’y nakita, gusto kitang kausapin
ngunit takot ang sariling baka ako’y di mo pansinin
Nakita sa iyong mga mata ang kalungkutan at
pagkadigusto
Ika’y tahimik na kabaliktaran ng pagkakakilala ko
sayo
Ika’y napakalayo kahit nasa tabi
Kinakausap mo sila pero paano naman ako?
Parang di ako nag e-exist sa buhay mo
Mananahimik nalang upang di na masaktan pa
Iisipin nalang na baka ayaw mo lang talaga
At nagdaan na naman ang araw at buwan,
Akala’y di na mauulit pa,ngunit nangyari na naman
Feeling ko tuloy ayaw mo na sakin at baka nagsawa
na
Kaya sinubukan kong magbago ng kaunti at
intindihin ka
Ngunit humantong lamang ito sa maraming
katanungan na bumabagabag sa akin
Na kalian may di nasagot ni minsan
Hindi kita sinisisi kung bakit ganito ang aking
nararamdaman
Pero sana’y maunawaan na akoy tao lamang,
Nagkakamali at nasasaktan din
At ako’y may damdamin at mga pangamba rin;
Nasasaktan ako kapag nagyayari ito,
Natatakot na baka ika’y tuluyang magbago
At ako’y iiwan mo rin gaya nila
Ngunit sana’y huwag
Masakit mang isipin na ang PADER na natibag nating
dalawa noon ay bumabalik na ngayon
At baka maging dahilan ng paglayo natin sa isa’t isa,
Ngunit iyong tandaan ika’y mahalaga at kailan may
walang tutumbas sa taglay mong kakulitan
Sana’y ang pader na ito ay maging instrument upang
ang mga sarili ay magbukas muli sa iba; sa
panibagong kabanata
Hinihiling na sana’y manatili parin ang iyong mga
ngiti sa iyong labi kahit na may pader na nakaharang
sa pagitan nating dalaw,
Aking kaibigan.