"பைத்தியத்துக்கும் எனக்கும் உள்ள ஒரே ரேறுைாடு

நான் பைத்தியம் இல்பை என்ைது மட்டுரம!''

- டாைியின் படரிக் குறிப்ைில் இருந்து...

அடுத்தவரின் டைரிடை அவருக்குத் ததரிைாமல், அவருடைை அனுமதி

இன்றி அத்தடை பிரிைத்துைன் படிக்க விரும்புபவர் ஒரு
மைந ாைாளிைா? அப்படி எைில், அடுத்தவர்களுக்குத் ததரிைக் கூைாது
எை தான் ிடைக்கும் தன் குறிப்புகடள ஒரு காகிதத்தில்
எழுதிடவத்துக்தகாண்டு, திைமும் தைிைாக அடதப் பார்ப்பதும்,
படிப்பதும், அடத ஒளித்துடவப்பதும்கூை ஒரு வடக மைந ாய்தாநை.
எது எப்படிநைா, எைக்கு அந்த மைந ாய் இருந்தது.

'முட்ைாள்... அடுத்தவரின் டைரிடைப் படிக்காநத...’

' ண்பா... நவண்ைாம் படிக்காநத!’

‘Please don't read this...’

முன் அட்டைைில் இப்படிப்பட்ை வாசகங்கடள எழுதிைிருந்த

டைரிகடளத்தான் ான் த ாம்பநவ விரும்பிப் படிப்நபன். ஆப்பிள்
பழநமா, ஆைந்த விகைநைா அடத எங்களுக்கு அண்ணன்தான்
அறிமுகப்படுத்துவான். டைரிடையும் அவன்தான்
அறிமுகப்படுத்திைான். அப்நபாது, அண்ணன் டுக்கூட்டுைன்காட்டில்
உள்ள தங்கம்டம ஆச்சிைின் குச்சிலுக்குள் தங்கி, தூத்துக்குடி வ.உ.சி.
கடைக் கல்லூரிைில் படித்துக்தகாண்டிருந்தான். எப்நபாதாவது பள்ளி
விடுமுடறக்கு தங்கம்டமைின் குச்சிலுக்குச் தசல்லும் ான், அங்கு
இருக்கும் அண்ண ைின் தக ப் தபட்டிடையும், படழை சூட்நகடையும்
உருட்டிப் பு ட்டுநவன். கைர் கை ாக... புதுசு புதுசாக புதிை ஏற்பாடு,
படழை ஏற்பாடு, டபபிள்கள் மாதிரி புதுப் புது வடிவங்களில் புது
ந ாட்டுகள் இருக்கும்.
''என் டைரிை எடுத்துப் படிச்சிைாள?'' எை என் உச்சிமுடிடைச்
சிக்தகன்று பிடித்துக்தகாண்டு உ ைில் மாவாட்டுவதுநபாை ஆட்டிைபடி
அண்ணன் நகட்ைநபாதுதான் எைக்குத் ததரிந்தது, ான் திருடிப் படிக்கும்
அந்த ந ாட்டுகளின் தபைர் டைரி என்று.

'டைரிடைப் படித்தால் ஏன் இப்படி அடிக்கிறார்கள்? ஒரு காகிதத்தில்

ஒன்டற எழுதிைாநை, அது இன்தைாருவர் படிப்பதற்குத்தாநை!
சிைிமாவில்கூை டைரி எழுதிைவர் அடத அவந படிப்பதாக
ஒருநபாதும் ஒரு காட்சிைில்கூைக் காட்டிைதில்டைநை. ைாந ா ஒரு
நபாலீஸ் அதிகாரிநைா, அல்ைது எழுதிைவரின் ண் பநைா,
மடைவிநைா, காதைிநைாதாநை படிப்பதாகக் காட்டுகிறார்கள்.
பிறதகதுக்கு அண்ணன் இந்த அடி அடிக்கிறான்?’

அதுவட , ' ண்பா படிக்காநத’, 'முட்ைாநள படிக்காநத’ என்று முதல்

பக்கங்களில் எழுதிைிருந்த அண்ணன், ான் டைரிடைப் படிக்கத்
ததாைங்கிை ாட்களிைிருந்து 'மாரி நவண்ைாம். தசான்ைாக் நகளு...
படிச்ச... அடி பிச்சிருநவன்’ என்று முதல் பக்கத்தில்
எழுதிடவத்துவிட்டுத்தான் அடுத்தடுத்த பக்கங்களில் எழுதத்
ததாைங்கிைிருப்பான். ஆைால், டைரிடைத் தூக்கிக்தகாண்டு
குருட்டுமடைக்நகா, சாைாநமட்டுக்நகா, ைில் ந ாட்டுக்நகா,
ஆச்சிமுத்தா நகாைில் ஆைம த்துக்நகா, குட்டிப்பறம்புக்நகா
நபாய்விடுநவன்.

'இன்று கிழவி தங்கம்டமடை ான் திட்டிைிருக்கக் கூைாது. அதுக்காக

நபரீச்சம்பழக்கா ைிைம் என் புக் எல்ைாத்டதயும் தூக்கிப்நபாட்ைா,
அவளத் திட்ைாம என்ை பண்றது? த ாம்பத் திட்டிட்நைன். மன்ைிச்சிரு
தங்கம்ம... இைிநம அப்படிப் பண்ணாத.’

'இன்று தபருமாள் நகாைில் மடைைில் அவளுக்காகக் காத்திருந்நதன்.

அவள் வ நவைில்டை. ஆைால், மடழ வந்தது. வந்த மடழடை
அவளாக ிடைத்து டைந்து தசாட்ைச் தசாட்ை வடு
ீ வந்நதன்!’

'உைகம் தவற்றிதபற்றவர்கடளநை பா ாட்டுகிறது. விளக்கம்

கூறுகிறவர்கடள அல்ை!’ - இப்படி எழுதிைிருக்கும் அண்ணைின்
டைரிைின் பக்கங்கடளப் பு ட்டிக்தகாண்டு நபாைால், அதில் அதிகப்
பக்கங்களில் ான் ஆச்சர்ைப்பட்டுப் படிக்கும் அளவுக்கு என்டைப்
பற்றித்தான் எழுதிைிருப்பான்.

'இன்று தம்பி மாரி 'அதாண்ைா இதாண்ைா அருணாச்சைம் ாந்தாண்ைா’

பாைலுக்கு ஆடிக் காட்டிைான். அவ்வளவு சந்நதாஷமாக இருந்தது.
நசர்ந்திருந்த கவடைகள் எல்ைாம் அவன் ஆடிக் கிளப்பிை புழுதிைில்
பறந்தடதப் நபால் இருந்தது.’

'இன்று எைக்நக வைிக்கும்

அளவுக்குத் தம்பி மாரிடை
அடித்து தவளுத்துவிட்நைன்.
எைக்கு அவடை மட்டும்தான்
அவ்வளவு பிடிக்கிறது.
இருந்தாலும், இந்த சின்ை வைதில்
அவன் தசய்யும் ஒவ்தவாரு
தசைலும் அவடைக்
தகான்றுநபாட்டுவிைைாம்நபால்
இருக்கிறது. மூன்று ாட்களுக்கு முன் பள்ளிடை கட் அடித்துவிட்டுப்
பைத்துக்குப் நபாைவன், ந ற்று என் டபைில் இருந்து 50 ரூபாய்
திருடிைிருக்கிறான். அவன் திருடிைான் என்பதற்காக மட்டும் அவடைத்
ததருவில் முட்டி நபாைடவத்து, டகைி ண்டையும் தூக்கச் தசால்ைி
அடித்து தண்ைடை தகாடுக்கவில்டை. அந்த 50 ரூபாய் இருப்பதாக
 ிடைத்து பஸ்ைில் ஏறி ான் பணம் இல்ைாமல் அவமாைப்பட்டு
வந்த தவறி என்டை அப்படிச் தசய்ைடவத்துவிட்ைது.’ - படிக்கும்நபாது
எைக்கு அழுடக முட்டிக்தகாண்டு வரும். இைிநமல் தவநற தசய்ைக்
கூைாது என்று முடிதவடுப்நபன். ஆைால், ான் தசய்வதில் எது தவறு...
எது சரி என்று எைக்நக ததரிைாநத.

சின்ை அண்ணைின் டைரிகடளப் படிப்பதுஎன்பது, ஒரு கிறிஸ்துவ

காமிக்ஸ் கடதடைப் படிப்பதுநபாை அவ்வளவு டகச்சுடவைாக
இருக்கும். டைரிைின் முதல் பக்கத்திநைநை அவன் எைக்குச் சிரிப்டப
வ வடழத்துவிடுவான். 'சாத்தாநை... நபாதும் அடுத்த பக்கத்டதப்
பு ட்ைாநத. பு ட்டிைால், உன் தடை சுக்குநூறாக உடைவதாக
இநைசுவின் மீ தாக ஆடணைிடுகிநறன்’ என்று எழுதிடவத்திருப்பான்.
அவன் என்டைத்தான் சாத்தான் என்கிறான் என்பதால், அவ்வளவு
சிரிப்பு வரும். எைக்குத் ததரிந்து அவன் ஒருவன்தான் டைரிடைப்
புடைதபைரில் எழுதிைவன். இநைசுவின் மீ து உள்ள பிரிைத்தால்
தாவது
ீ ாஜா என்ற தபைரில் தான் டைரி எழுதுவான். டைரி
எழுதுகிநறன் என்ற தபைரில் டைரிைின் அத்தடை பக்கங்களிலும்
அவன் இநைசு வுக்குக் கடிதம்தான் எழுதிடவத்திருப்பான். இருந்தாலும்,
அவனுக்கும் ஒரு ாள் தபரிை அண்ணைிைம் இருந்து அடி கிடைத்தது.
அப்படி அவன் அடி வாங்கிை அன்றுதான் அவன் டைரி எழுதுகிறான்
என்நற எைக்குத் ததரிைவந்தது.

அண்ணனுக்கு என்ை டபத்திைம் பிடித்துவிட்ைதா, டைரிடைப்

படித்தாலும் அடிக்கிறான். டைரி எழுதிைாலும் அடிக்கிறாநை என்று
ான் நைாசித்துக்தகாண்டு இருக்கும்நபாதுதான், அண்ணன் சின்ை
அண்ணன் எழுதிை டைரிடை எல்ைாரிைமும் காட்டிைான்.

'ந ற்று இ வு இநைசு என் கைவில் வந்தார். தாவநத

ீ கைங்காநத...
வரும் பன்ைி ண்ைாம் வகுப்புத் நதர்வில் ீ விரும்பிை 1,200 மார்க்டகக்
காட்டிலும் கூடுதைாக உைக்கு 1,400 மார்க்குகடள வாங்கித் தருவதாகக்
கூறிச் தசன்றார்’ எை எழுதிைிருந்தான். எப்நபாதாவது அடி வாங்கும்
சின்ை அண்ணைால் தபரிை அண்ணைின் அடிடை அவ்வளவு
தாங்கிைிருக்க முடிைாதுதான். அப்படி அழுதான்.
இதற்குப் பிறகாை ாட்களில்தான் எைக்கு சின்ை
அண்ணைின் டைரிடைப் படிக்கும் ஆர்வம் ஏற்பட்ைது.
'கர்த்தந ... த ாம்ப ாட்களுக்குப் பிறகு ான் இன்று
வாடழக்காய் சுமக்கச் தசல்கிநறன். ீந எம்முைன்
இருந்து எைக்கு சின்ைச் சின்ை தார் கிடைக்குமாறு
தசய்யும்’ என்று எழுதிடவத்துவிட்டு, வாடழக்காய்
சுமக்கப் நபாவான்.

'கர்த்தந ... இன்று ஆத்தாங்கட சுைடைமாைன்

நகாைிலுக்கு நசவல் பைி தகாடுக்க அப்பா என்டை
அடழத்துப்நபாைார். அந்த நசவைின் தடைடை
என்டைப் பிடிக்கச் தசால்ைித்தான் அவர் அரிவாளால்
அறுத்தார். நசவைின் த்தம் என் மீ தும் அப்பா மீ தும்
அதிகமாகநவ ததறித்துவிட்ைது. எைக்காக என் அப்பா
தசய்த இந்தப் பாவத்டத ீர் மன்ைிப்பீ ாக!’ என்று
எழுதிடவத்துவிட்டு ஆற்றுக்குக் குளிக்கப்
நபாைிருப்பான்.

அப்நபாததல்ைாம் எைக்குப் படிக்கக் கிடைத்தது அண்ணன், சின்ை

அண்ணன், அக்கா இந்த மூன்று நபரின் டைரிகள்தான். அண்ணன்கள்
டைரிடைத்தான் ான் திைமும் எப்படியும் நதடிப் பிடித்துப் படித்து அடி
வாங்குநவன். ஆைால், அக்காவின் டைரி எந்தப் பாதுகாப்பு
பந்நதாபஸ்துகளும் இல்ைாமல் அப்படிநை டுவட்டில்
ீ அ ாடத ைாகக்
கிைக்கும். அவள் டைரிைில் எடதயும் எழுதிடவத்திருக்க மாட்ைாள்.
அதிகமாகப் பால் கணக்குகளும் அவளிைம் டியூஷன் படிக்க வரும் 10-ம்
வகுப்பு, 12-ம் வகுப்பு மாணவர்களின் பரீட்டசப் பதிதவண்களும்தான்
இருக்கும். சிை ந ங்களில் எப்நபாதாவது புள்ளிகள் டவத்துக்
நகாைம்விட்டுப் பழகிைிருப்பாள். அடதயும்விட்ைால்
ஸ்நதாத்தி ம்தான்... அல்நைலுைாதான்.

டைரி படிப்பதில் இவ்வளவு ஆர்வம் வந்த பிறகு ாநம ஏன் மக்தகை

ஒரு டைரி எழுதக் கூைாது என்று எைக்கும் நதான்றத்தான் தசய்தது.
12-ம் வகுப்பு நதர்ச்சிதபற்று சட்ைக் கல்லூரி நுடழவுத் நதர்வில்
நதால்வி அடைந்ததால், தசன்டைைில் உள்ள தபரிை ஜவுளிக் கடை
நவடைக்கு ண்பன் தசந்திலு ைன் ைில் ஏறிநைன். அதுதான் முதல்
ைில், முதல் தசன்டை. 'அங்காடித் ததரு’ பைத்தில் டித்தவர் களில்
ைாட ைாவது ஒரு கறுப்பாை, ஒல்ைிைாை டபைடை
ிடைத்துக்தகாள்ளுங்கள். அவன் ான்தான்.

சாதிடை மாற்றிச் தசான்ைதால்தான் நவடை கிடைத்தது. அன்நற

சீருடையும் தகாடுத்தார்கள். ஆைால், நவடை மறு ாள்தான். 'நபாய்
ஓய்தவடுத்துக்தகாள்’ என்று தங்கும் அடறக்கு அனுப்பிைார்கள். ஒரு
புது டைரி வாங்கிக்தகாண்டு அடறக்கு வந்நதன். அடற என்றால் அந்த
அடறடை ீங்கள் 'அங்காடித் ததரு’வில் பார்த்தடத விை, தகாஞ்சம்
அதிகபட்சமாகக் கற்படை தசய்துதகாள்ளவும். இருந்தாலும், ான்
மட்டுநம அப்நபாதிருந்ததால் மிகுந்த ம்பிக்டகநைாடு என் முதல்
டைரிடை எழுதத் ததாைங்கிநைன். ன்றாக ிடைவிருக்கிறது. ான்
எழுதிை முதல் வார்த்டதகள்...

'முதைில் தசன்டைக்குத் தகுந்தவைாக என்டை மாற்றிக்தகாள்ளுதல்.

பின் தசன்டைடை எைதாக்கிக்தகாள்ளுதல்!’

அநதாடு சரி... அடுத்த ஒரு மாதத்தில் அந்த டைரிைின் அடுத்த

பக்கத்தில், 'இைி நவண்ைாம் எைக்கு தசன்டை... கிடைத்தால் நபாதும்
அன்டை’ என்று எழுதி, மாம்பைம் ைில்நவ ஸ்நைஷைில் தடைடைச்
சுற்றி வசிதைறிந்துவிட்டு,
ீ எந்தச் சம்பளமும் வாங்காமல்
திருட்டுத்தைமாக கள்ள ைில் ஏறி ஊர் நபாய்ச் நசர்ந்நதன். கா ணம்,
'அங்காடித் ததரு’ பார்த்துத் ததரிந்துதகாள்க.

அதன் பின் த ல்டை சட்ைக் கல்லூரி. எைக்குக் கிடைத்த ண்பர்கள்

ைாருக்கும் தபரிதாக டைரி எழுதும் பழக்கம் இல்டை. ஆைால்,
எல்ைாரும் வகுப்புக்கு ஒரு டைரிநைாடு மட்டும்தான் வருவார்கள்.
அந்த டைரிைில்தான் ஃநபமிைி ைா குறிப்பு எடுப்பார்கள். அதில்தான்
தீங்கிைல் சட்ைங்கடள எழுதிடவப்பார்கள். அந்த
டைரி ைில்தான் ஜிைி, விஜய் பைங்களுக்குத்
தைி ஆளாக விளம்ப ம் தசய்திருப்பார்கள்.
அநதாடு மட்டும் அல்ைாமல் அந்த டைரிைில்...

'தக ப் தபட்டிக்குள்
தங்கக் கட்டிகள்...

அ சு மகளிர் நபருந்து!’ நபான்ற டைக்கூக்

கடளயும் எழுதிடவத்திருப்பார்கள். ஆைால்,
நஜா எைக்காக டைரி எழுதுவாள். ான் படிப்ப
தற்காக மட்டுநம எழுதப்பட்ை முதல் டைரி
அவள் டைரிதான். திைமும் வகுப்புக்கு வந்தவுைன் டைரிடை
என்ைிைம் ீட்டுவாள். ' ீ தகாஞ்சம் முன்ைாடிநை வந்திருக்கைாம்
மாரி’, 'இன்டைக்கு ீ ஏன் வாட்ச் கட்ைை?’ இப்படி ஒரு ாடளக்கு ஒரு
பக்கத்தில் ஒரு வரிதான் எழுதிக்தகாடுப்பாள். ஆகநவ, ான் அடத
டைரிைாக என்டறக்குநம ிடைத்தது இல்டை. அது என்ைிைம்
மட்டுநம பிரிைத்துைன் புள்ளிடவத்துக் நகாைமிட்டு ீட்ைப்படும்
நஜாவின் உள்ளங்டக... அவ்வளவுதான். படிப்பதற்காை
சுவா ஸ்ைத்துைன் அடுத்தவர்களின் டைரிகள்
அவ்வளவாகக் கிடைக்கவில்டை.

ஒரு ாள் திருத ல்நவைி நபருந்து டிப்நபாவில் நவடை தசய்யும்

ண்பன் ஒருவன் இ வு அடறக்கு வரும்நபாது, 12-ம் வகுப்பு மாணவி
ஒருத்திைின் புத்தகப் டபநைாடு வந்திருந்தான். இருவரும்
நசர்ந்தமர்ந்து அந்தப் டபடைத் திறந்து பார்த்நதாம். அந்த மாணவிைின்
தபைர் தசல்வதைட்சுமி. அப்படித்தான் அதில் இருந்த எல்ைாப்
புத்தகங்களிலும் ந ாட்டுகளிலும் ஆங்கிைத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது.
டபக்குள் இருந்த ஜாதமன்ட்ரி பாக்டைத் திறந்து, அதற்குள் கிைந்த
சாக்நைட்டுகடள எடுத்துத் தின்று, அந்தப் டபக்குள்ளாகநவ இருந்த
தண்ணர்ீ பாட்டிடை எடுத்துத் தண்ண ீர் குடித்நதாம். அப்புறம் ண்பன்
ஒவ்தவாரு ந ாட்ைாக எடுத்துப் பு ட்டிைான். அப்நபாதுதான் அதற்குள்
ஒரு ீைக் கைர் எல்.ஐ.சி. டைரி இருந்தடதப் பார்த்நதன். த ாம்ப
ாளாகிவிட்ைது, அடுத்தவரின் டைரிடைப் படித்து என்ற ஆவைில்
திறந்தால், அந்த டைரி அத்தடையும் ஆங்கிைத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது.
நமலும், அந்த டைரிக்குள் ஒரு பிள்டளைார் பைம், அப்புறம் ாற்பது
வைது மதிக்கத்தக்க ஓர் ஆணின் பைம் (அது தசல்வதைட்சுமிைின்
அப்பாவாக இருக்கைாம்.) தகாஞ்சம் சாப்பிட்ை சாக்நைட் தாள்கள், ஒரு
பத்து ரூபாய், அப்புறம் டிடக சிநைகா குத்துவிளக்கு ஏற்றுவடதப்
நபான்ற ஒரு பைம் இருந்தது. கடைசிைாக, பள்ளிச் சீருடைைில்
இருக்கும் ஒரு நதவடதநபாை ஒரு தபண்ணின் புடகப்பைம்.
ிச்சைமாக அது தசல்வதைட்சுமிைாகத்தான் இருக்க நவண்டும்.
மாறிமாறிப் பிடுங்கிப் பிடுங்கி இருவரும் பார்த்துக்தகாண்நைாம்.
பார்த்தவர்கள் அடுத்தவரிைம் திருப்பிக் தகாடுக்காமல்
பார்த்துக்தகாண்நை இருக்கச் தசய்யும் அழகு. இன்னும் சுதந்தி மாக,
டதரிைமாகக் தசால்ைப்நபாைால், சிநைகாடவவிை தசல்வதைட்சுமி
அழகாக இருந்தாள். ஆைால், அந்தப் தபண் டைரி முழுவடதயும்
ஆங்கிைத்தால் ி ப்பிடவத்திருந்தாள். அவடளப் பற்றி எதுவுநம
என்ைால் ததரிந்துதகாள்ள முடிைவில்டை.

ஒரு டிக்ஷைரிநைாடு ஒரு பக்கத்டதப் பு ட்டிப் பார்த்நதன். ம்ைூம்...

வாய்ப்நப இல்டை. அவ்வளவு வைிடமைாை ஆங்கிைம். எது
வைிடமைாை ஆங்கிைம்? 'வாட் இஸ் யுவர் ந ம்’ இது தாண்டி
எழுதப்படுகிற எல்ைா ஆங்கிை வார்த்டதகளும் எைக்கு வைிடமைாை
வார்த்டத கள். ஏதைைில், என் தமாழி வளர்ப்பு அப்படி!

கல்லூரிக்குப் நபாைதும் நஜாவிைம் தகாடுத்து இந்த டைரிடை

வாசித்துக் காட்ைச் தசால்ை நவண்டும் என்று டைரிடை எடுத்து
அடறைில் டவத்துவிட்டு, தசல்வதைட்சுமிைின் புடகப்பைத்டத என்
பர்ைில் டவத்துக்தகாண் நைன். மறு ாள் தசல்வதைட்சுமிடைப்
பார்க்கும் ஆடசைிலும், அவளிைம் ந ரில் நபசப்நபாகும் ஆடசைிலும்
புத்தகப்டபநைாடு அந்தப் பள்ளிக்குச் தசன்நறாம்.

முழுக்க முழுக்கப் தபண்கள் படிக்கும் பள்ளிைின் மத்திைில்

சிநைகாடவவிை அழகாை தசல்வதைட்சுமிைிைம், அவள் தவறவிட்ை
புத்தகப் டபடைக் கண்டுபிடித்து திருப்பிக்தகாடுக்க வந்திருக்கும் தமிழ்
சிைிமா ைீந ாக்களின் முகச் சாைைில் ின்றிருந்நதாம் இருவரும்.
எங்கடள அடழத்த பள்ளித் தடைடம ஆசிரிைருக்கு அப்படிநை
அன்டை தத சா முகச்சாைல். ஆைால், எங்களிைம் நபசிைது 'தூள்’
தசார்ணாக்கா முகச் சாைைில் உள்ள உைற்கல்வி ஆசிரிைர். அப்பப்நபா
விசில் ஊதிைபடிநை விசாரித்தார். ாங்கள் தகவடைச் தசான்ைதும்
உள்நள தடைடமைாசிரிைர் அடறைில் எங்கடளக் காத்திருக்கச்
தசான்ைார்கள். அட மணி ந ம் தாண்டிை பிறகும் ைாரும்
வ வில்டை. சிை ஆசிரிைர்கள் எங்கடள ஜன்ைல் வழிைாகப்
பார்த்தபடி எடதநைா
கிசுகிசுத்துவிட்டுப் நபாைார்கள்.

எதற்நகா பள்ளிைில் மணி

அடித்தார்கள். மிகச் சரிைாக
நகட்டைத் திறந்துதகாண்டு ஒரு
நபாலீஸ் ஜீப் உள்நள வந்தது.
எங்களிைம் இருந்து புத்தகப் டபடைப்
பிடுங்கிை காவல் துடற அதிகாரி,
எங்கள் இருவட யும் ஜீப்பில் ஏறச் தசான்ைார்.

'சார்... ாங்க எதுக்கு சார் ஏறணும்? ான் ைா காநைஜ் ஸ்டூைன்ட் சார்.

ஒரு டப கிடைச்சிச்சு... அட் ஸ் பார்த்துக் குடுக்க வந்நதன். அதுக்கு
எதுக்கு சார் ஜீப்ை ஏத்துறீங்க?'

'ஓ... ீங்க ைா காநைஜா? வாங்க சார்... வாங்க... உங்கள ஒரு

தற்தகாடை நகஸ்ை விசாரிக்கணும்!'

'தற்தகாடைைா..? என்ை சார் தசால்றீங்க?'

'ஆமா... ீங்க தவச்சிருக்கீ ங்கநள இந்தப் டபக்குச் தசாந்தக்கா ப்

தபாண்ணு... ந த்து டித ைின்ை விழுந்து தசத்துப்நபாைிருக்கு.
அப்படின்ைா, உங்கடள விசாரிக்க நவண்ைாமா?'

'தா ாளமா! இங்க தவச்நச விசாரிங்க சார். அடதவிட்டுட்டு குற்றவாளி

மாதிரி ஜீப்ை ஏத்திக் தகாண்டுநபாைா எப்படி?'

சட்ைக் கல்லூரிைில் அதுதான் முதல் வருைமாக இருந்தாலும் ஒரு

கறுப்பு டதரிைம் ம்பு முழுவதும் ப விைது எைக்கு. இன்னும்
இ ண்டு வார்த்டதகள் கூடுதைாகப் நபசைாம். ஆைால், பைத்தில்
நபாதும் என்று ிறுத்திக்தகாண்நைன்!

ண்பன் அப்படிநை ைந்தடதச் தசால்ை, ண்பைின் டிப்நபாவுக்கு

நபான் தசய்து உண்டமடை ஊர்ஜிதப்படுத்திை காவல் துடற, இப்நபாது
எங்கடள நவறு மாதிரி சாந்தமாகப் பார்த்தது. 'இந்தப் பிள்ள
டபக்குள்ள எல்ைாம் கத க்ட்ைா இருக்கா? எடதைாவது எடுத்துப்
பார்த்தீங்களா?' என்று காவல் துடற அதிகாரி நகட்டு
முடிப்பதற்குள்ளாக, ான் ண்பைின் காடை மிதித்து சுக்கி சிக்ைல்
தகாடுப்பதற்குள்ளாக, 'ஆளுக்கு த ண்டு சாக்நைட் மட்டும்தான் எடுத்துத்
தின்நைாம். அப்புறம் தகாஞ்சம் தண்ணி குடிச்நசாம். நவற எடதயும்
எங்க அம்மா சத்திைமா ாங்க எடுக்கை சார்' என்று ண்பன் தசால்ைி
எச்சிடை முழுங்கும்நபாது அந்தக் காவல் துடற அதிகாரிைின் பார்டவ
படு நகவைமாக மாறிைது. இைியும் தசல்வதைட்சுமிைின் டைரி
அடறைில் இருப்படத மடறக்கக் கூைாது எை அந்தப் டபடைச் சும்மா
நதடுவது நபாைத் நதடி, ''சார்... ஒரு டைரியும் இருந்துச்சு சார். ஆைா,
அது ரூம்ை இருக்கு'' என்றவுைன் ண்பைின் பிைரிைில் அடறவிட்ைார்
காவல் துடற அதிகாரி. ான் படித்துக்தகாண்டு இருக்கும் சட்ைப்
படிப்பு, அடிடை அவனுக்குத் திருப்பிவிட்டிருந்தது. பாவம் ண்பன்!
இப்நபாது ிஜமாகநவ டகதிகள்நபாை அந்த ஜீப்பில் ஏறி எங்கள்
அடறக்குச் தசன்நறாம். டைரிடை எடுத்துக்தகாடுத்ததும் அடத
நவகமாக வாங்கிப் பார்த்த அதிகாரி, அந்த சிநைகா பைத்டதப்
பார்த்தார்.

''இது ீங்க தவச்சதா... அந்தப் தபாண்ணு தவச்சிருந்ததா?''

ண்பன் அவச மாக, ''அந்தப் தபாண்ணுதான் சார் தவச்சிருந்துச்சு. எங்க

த ண்டு நபருக்குநம சிநைகா பிடிக்காது சார். நஜாதிகாதான் சார்
பிடிக்கும்' என்றவைிைம், ''ஏன் உங்களுக்கு சிநைகாடவப் பிடிக்காது...
அவளுக்கு என்ை தகாறச்சல்?' என்று அவர் நகட்ை நகள்விக்குப் பதில்
ததரிைவில்டை எங்களுக்கு.

இன்நைார் அதிகாரிக்கு நபான் தசய்தார். 'நமைம். அந்தப் தபாண்ணு

டபக்குள்ள ஒரு டைரி இருந்துச்சி. ஆைா, எல்ைாநம இங்கிலீஷ்ைஎழுதி
இருக்கு. ீங்கதான் படிக்கணும். ான் தகாண்டு வாந ன்!'' என்று
எங்களிைம் எங்கள் முகவரிடை வாங்கிக்தகாண்டு கிளம்பிப்
நபாைவர்தான். அதன் பிறகு எப்நபாதும் எங்கடளத் நதடி அவர் கள்
வ வில்டை.

அதன் பிறகாை ாட்களில் ைாருக்கும் ததரிைாமல் அந்த

சிநைகாடவவிை அழகாை தசல்வதைட்சுமி புடகப்பைத்டத என்ை
தசய்வததன்நற ததரிைாமல் பர்ைில் டவத்துக்தகாண்டு திரிந்நதன்.
திைமும் ான்டகந்து முடறைாவது ைிைில் விழுந்து தசத்துப்நபாை
தசல்வதைட்சுமிைின் முகத்டத எடுத்துப் பார்த்துவிடுநவன். 'இவ்வளவு
அழகா இருக்கிறவங்க, எப்படி அதுக்குள்ள சாக முடியும்?’ என்று
நைாசிப்நபன்.

ஒரு ாள் பர்டைப் பார்த்து

ைாத ன்று நகாபமாகக் நகட்ை
நஜாவிைம், என்ை தசால்வ ததன்று
ததரிைாமல் தங்டக என்நறன்.
அவளும் அடதக் தகாஞ்ச ாள்
வாங்கி அவள் பர்ைில் டவத்துக்தகாண்டு எல்ைாரிைமும் காண்பித்துக்
தகாண்டு திரிந்தாள்.

ஒரு ாள் எநதச்டசைாக ீதிமன்றத்தில் அநத அதிகாரிடைப்

பார்த்நதன். என்டை அவருக்கு ிடைவில் இல்டை. எல்ைாவற்டறயும்
ிடைவுபடுத்திவிட்டு அவரிைம் நகட்நைன்.
'அந்தப் தபாண்ணு நகஸ் என்ைாச்சு சார்?'

'பாவம்... அந்தப் தபாண்ணு தசத்ததுக்காை எல்ைாக் கா ணமும் அந்த

டைரிைிைதான் இருந்துச்சு. அதைாை அந்த நகஸ் சீக்கி மா
முடிஞ்சிருச்சி!''

''அப்படி அந்தப் தபாண்ணு டைரிை என்ைதான் சார் எழுதிைிருந்தா?'

'அது அந்தப் தபாண்நணாை டைரி இல்டை. அது அவ அப்பா டைரி.

ஒரு மாசத் துக்கு முன்ைாடி எங்நகநைா ஓடிப்நபாை அவங்க அப்பன்,
அந்தப் தபாண்ணு தற்தகாடை பண்ணிச் சாக நவண்டிை எல்ைாக்
கா ணத்டதயும் அதுை எழுதிதவச்சிருந்தான். அந்தப்
டபத்திைக்கா டைத் நதடிநைாம். பாவம் அவனும் ஆத்துை விழுந்து
தசத்துப்நபாைிருக் கான். அதைாை அந்த நகஸ் முடிஞ்சிருச்சி.'

'அவங்க அப்பா அப்படி என்ை சார் எழுதிைிருந்தாங்க?' என்று ான்

நமலும் நகட்ைநபாது, அந்த காவல் துடற அதிகாரி அப்படி ஒரு முடற
முடறத்தார். 'நபாைிடு நபசாம... ஆளப்பாரு... ஆள!’ என்பதுநபால்
இருந்தது அது.

அதன் பிறகு ைாருடைை டைரிடையும் படிப்பதற்கு ான் அவ்வளவாக

ஆர்வம் காட்டிைதாக ிடைவில்டை.

ஆைால்... எந்த ிபந்தடையும் ிைதியும் இல்ைாமல் என்டைப் பிரிந்து

எங்நகநைா குழந்டதயும் குட்டியுமாக வாழ்ந்துதகாண்டுஇருக்கும் என்
நஜாவின் பதுக்கிை ிடைவின் அைமாரிக்குள், சிநைகாடவவிை
அழகாை அந்த தசல்வதைட்சுமி என்னுைன் பிறந்த ஒந தங்டகைாக
இன்னும் வாழ்ந்துதகாண்டு தாநை இருப்பாள்!
மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 2

ஆண்கள் மட்டுநம படிக்கும் க த்து ஆண்கள் நமல் ிடைப் பள்ளிைில்

தகாண்டுநபாய் திடீத ன்று நசர்க்கப்படும் கி ாமத்து மாணவர்கள்
எவ்வளவுக்கு எவ்வளவு சபிக்கப்பட்ைவர்கள் என்படத தூத்துக்குடிைில்
10-ம் வகுப்பில் நசர்ந்த இ ண்டு ாட்களிநைநை ததரிந்துதகாண்நைன்.

ஆண்கள்... ஆண்கள்... எங்கு பார்த்தாலும் ஆண்கள். முடறப்பது ஆண்,

சிரிப்பது ஆண், இடித்துவிட்டுப் நபாவது ஆண், கீ நழ விழுந்த உங்கள்
கர்சீப்டபநைா, தபன்சிடைநைா எடுத்துக்தகாடுப்பது ஆண், ாம் விரும்பி
விரும்பி தசய்துதகாண்டுவரும் சிடக அைங்கா த்டதப் பா ாட்டுவது
ஆண் அல்ைது நகைி தசய்வது ஆண், உங்கள் டசக்கிளுக்கு வழி
தகாடுப்பது ஆண், பள்ளிக்குள் நுடழயும்நபாது டக காட்டுவதும் ஆண்,
வழிைனுப்புவதும் ஆண். இப்படி இருந்தால் எப்நபாதாவது சாடைைில்
பள்ளிச் சீருடைைில் ைந்துநபாகும் ஒரு மாணவிடை ீங்கள் எப்படிப்
பார்ப்பீர்கள்?

அதிசைமாக... ஆச்சர்ைமாக... ஏக்கமாக... ஏமாற்றமாக... தவறுப்பாக...

நகாளாறாக... வக்கி மாக!

அவ்வளவுதான்! இைி, மதிைம் சாப்பாட்டின்நபாது மாதவி வந்து,

'நகாதுடம நதாடச இருக்கு, மாரி உைக்கு நவணுமா?’ என்று நகட்க
மாட்ைாள். கைவுள் வாழ்த்து பாடும்நபாது தமதுவாகக் கண்டணத்
திறந்து பார்த்தால், ஓர் ஓ மாக உை மாக ிற்கும் பாக்ைைட்சுமி
உதட்டைச் சுழித்துச் சிரிக்க மாட்ைாள். திைமும் ஒரு குறள்
தசால்வடதப் நபாை திைமும் ஒரு நவத வசைத்டத எபநைசர்
தஜைதசல்வி வந்து, 'தசால்றடதக் நகளு மாரி’ என்று சட்டைடைப்
பிடித்துக்தகாண்டு தசால்ை மாட்ைாள். கடைசி தபஞ்ச்சில் அமர்ந்தபடி,
'மாரி... 'தாஜ்மைால் நதடவைில்டை அன்ைநம... அன்ைநம’ பாட்டு
'ஆடச’ைிை கிடைைாதுல்ை!’ என்று சத்தம் நபாட்டுக் நகட்க அவ்வளவு
தபரிை ததய்வாடை இருக்க மாட்ைாள். மடையும் இல்டை... தபருமாள்
நகாைிலும் இல்டை. பிறகு எப்படி புஷ்பலீைா மட்டும் டகைில் ஒரு
தசம்பருத்திப் பூநவாடு வந்துவிைப்நபாகிறாள்?

'தபண்களால் கள்ளம் கபைம் இல்ைாமல் ந சிக்கப்படும் ஆண்கநள,

கைவுளால் ிபந்தடை இன்றி ஆசீர்வதிக்கப்பட்ைவர்கள். தபண்கள்
ந சிக்கக்கூடிை ஆண்களாக மாறுங்கள்... அதுநவ வாழ்வின் உத்தமம்!’
என்படதச் தசால்வதற்கு இைற்பிைல் சீதாபதி சார் தூத்துக்குடிக்குத்
திைமும் இைி பஸ் பிடிச்சு வ வா நபாகிறார்?

க த்து ஆண்கள் நமல் ிடைப் பள்ளிகளின் வகுப்படறகள், ம்ம

காங்கி ஸ் கட்சிைின் சத்திைமூர்த்தி பவடைப் நபான்றது. அவ்வளவு
நகாஷ்டிகள். அமர்ந்திருக்கும் தபஞ்ச்சின் அடிப்படைைில் ஒரு நகாஷ்டி,
ஒந ஏரிைாவில் இருந்து வருபவர்கள் ஒரு நகாஷ்டி, ஒந டியூஷைில்
படிக்கிறவர்கள் ஒரு நகாஷ்டி, ஒந சாதிக்கா ர்கள் ஒரு நகாஷ்டி,
விடுதி மாணவர் கள் ஒரு நகாஷ்டி, கிரிக்தகட் நகாஷ்டி, அப்புறம்
அஜித்தின் திநைாத்தமா குரூப், விஜைின் குஷி பாய்ஸ். இது
நபாதாததன்று பள்ளி ஆசிரிைர்கள் நவறு தங்களுக்குப் பிடித்த
மாணவர் கடள ஒரு குரூப்பாக்கி டவத்திருப் பார்கள். எைக்கு எந்தக்
நகாஷ்டிைில் என்டை இடணத்துக்தகாள்வது என்ற குழப்பநமா,
கவடைநைா இல்டை. ஏதைைில், ான் அ சு விடுதிைில் இருந்து
படிக்கிற மாணவன். ஆகநவ, ான் ைாரும் எதுவும் தசால்ைாமநை
'ைாஸ்ைல் பாய்ஸ்’. ஆைால், எைக்கு குஷி பாய்ைில் நச நவண்டும்
என்ற ஆடசதான் கடைசி வட இருந்தது. ான் அடத ஒருநபாதும்
தவளிக்காட்டிைது இல்டை. ஏதைைில், ான் அவ்வளவு தீவி மாை
நஜாதிகாவின் சிகைாக இருந்நதன் அப்நபாது.
என் வகுப்பில் விடுதிைிைிருந்து படிக்கும் மாணவர்கள் என்நைாடு
நசர்த்து ான்கு நபர். இதில் சுைம்பு, நவப்பநைாடைைிைிருந்து வந்தவன்.
காசிக்கு, ஓட்ைப்பிைா ம். சுந ஷ், டுக்கூட்டுைன் காட்டிைிருந்து
அவ்வப்நபாது வருகிறவன். இவர்கள் ஏற்தகைநவ ஆறாம்
வகுப்பிைிருந்து அநத பள்ளிைில் படித்துவருகிறவர்கள். ஆண்கள்
பள்ளிைிநைநை படித்துவருவதால் அவர்கள் ைவடிக்டக
அத்தடையுநம வந்த புதிதில் எைக்கு அவ்வளவு மி ட்சிைாக இருக்கும்.
சாடைைில் நபாகும் பள்ளி மாணவிகடளப் பார்த்தால், அவர்கள்
ைவடிக்டகநை மாறிவிடும். ைாரிைமாவது சண்டை நபாடுவார்கள்,
பட்ைன்கள் இல்ைாத சட்டைடை எந்தக் கூச்சமும் இல்ைாமல்
அணிந்துவருவார்கள், 'திைமும் குளிக்கணுமாநை’ என்று சிரிப்பார்கள்.
சட்டைடை இஸ்திரி நபாட்டு எடுத்துவந்தால், 'அங்க எவ இருக்கா
பார்க்கிறதுக்கு? இருக்கிற ஒரு ஆைாவுக்கு இந்த அழுக்குச் சட்டைநை
நபாதும்!’ என்பார்கள். அவர்கநளாடு அந்த க த்தில் புழங்க எைக்கு
முதைில் அவ்வளவு சி மமாைிருந்தது.

அப்புறம் காடு ிடைவுக்கு வந்தது, மிருகம் ிஜத்துக்கு வந்தது. ீங்கள்

தவறுமநை மூன்று ான்கு மாதங்கள் உங்கள் அம்மாவின் முகத்டதப்
பார்க்காமல், உங்கள் அக்காக்கநளாடு அமர்ந்து சாப்பிைாமல், உங்கள்
நதாழிகநளாடு சண்டை பிடிக்காமல்... தவறுமநை ஆண்கநளாடு
மட்டும் நபசி, பழகி, சாப்பிட்டு, விடளைாடி, உறங்கி, ைந்து,
ஓடிப்பாருங்கள்... அப்நபாது ததரியும் அந்த ஆண்கள் உைகம்
தவறுமநை முட்ைாள்தைமாை சாகசங்கடள மட்டும் எப்படி இவ்வளவு
விரும்புகிறது என்று.

அந்தச் சாகசம் பூட்டிை தபட்டிக் கடைகளின் பூட்டை உடைத்து...

ள்ளி வில் பீடி, சிகத ட் திருடி தபருடமப்படும். பசிைின் பிடி ைில்
இருக்கும்நபாது, ைாத ன்நற ததரிைாதவர் களின் கல்ைாண
மண்ைபங்களில் நதா டணைாகச் சாப்பிை அைம்பிடித்து
அடழக்கும். நபருந்தில் நபாகும் தபண்கள் திரும்பிப் பார்க்க நவண்டும்
என்று, கால் தபருவி டை மட்டும் பஸ் படிக்கட்டில் டவத்துவிட்டு
உைம்டப சாடைைில் ததாங்கப்நபாட்டுக்தகாண்டு வரும். பக்கத்துத்
ததருக்களில் நுடழந்து, வட்டுக்
ீ தகாடிகளில் காயும் துணிகளில்
தைக்குப் பிடித்தமாை துணிகடளத் நதர்ந்ததடுத்துத் திருடும். எல்ைாநம
சாகசம் என்றாை பின் நசாற்டறத் திருடித் தின்பதும் அந்த சாகசக்
கா ர்களுக்கு ஒரு சாகசம்தான்.

அ சாங்க விடுதிகளில், அதுவும் பள்ளி மாணவர் விடுதிைில்

எப்படிப்பட்ை உணவு கிடைக்கும் என்படத ான் உங்களிைம் தசால்ைி,
ீங்கள் ததரிந்துதகாள்ள நவண்டிை அவசிைம் இல்டை. எங்கள்
விடுதிநைா அல்ைது விடுதி சடமைல்கா ந ா அதற்கு விதிவிைக்கும்
அல்ை. ஒரு முடற எங்கள் விடுதிக் காப்பாளட , 'எங்கநளாடு அமர்ந்து
ாங்கள் தசால்கிற ாளில் சாப்பிட்ைால் மட்டும் நபாதும்’ என்ற
நகாரிக்டகடை முன்டவத்துப் நபா ாட்ைநம ைத்திநைாம். எவ்வளநவா
பிடிவாதங்களுக்குப் பின் எங்கநளாடு சாப்பிட்ைார். ஆச்சர்ைம், அன்று
சாப்பாடு அவ்வளவு பி மாதமாக இருந்தது. மறு ாள் காடைைில்
ைிைடிக்கு காடைக்கைன் கழிக்க வந்த முத்துசாமி அண்ணாச்சி, 'ந த்து
என்ைநை ைாஸ்ைல்ை விநசஷம்? சாப்பாடு ம்ம கடைைிை இருந்து
வந்துச்சி!’ என்று தசான்ைநபாதுதான் ததரிந்தது, முன்திைம் ாங்கள்
சாப்பிட்ைது ததட்சிணாமூர்த்தி நைாட்ைல் சாப்பாடு என்று. இப்படி
விடுதிைில் எப்நபாதும் சாப்பாட்டை தவறுக்கும் அந்தச் சாகசம்,
பள்ளிைில் திைமும் விதவிதமாக டிபன்பாக்ஸ்களில் வட்டில்
ீ இருந்து
சக மாணவர்கள் தகாண்டுவரும் உணவு அ ாடதைாக ஜன்ைல்களிலும்
தபஞ்ச்சு களிலும் இருப்படதப் பார்த்தால், என்ை தசய்யும்?

எப்நபாதும் விடுதிைிைிருந்து தாமதமாக வரும் ாங்கள், பள்ளிைின் பின்

நகட்டின் வழிைாக நுடழநவாம். பின் பி ார்த்தடை தபல் அடித்ததும்
நவகமாக, ஏநதா புத்தகப் டபடை வகுப்புக்குள் டவத்துவிட்டு வ
நவண்டும் என்படதப்நபாை எல்ைா ஆசிரிைர்களுக்கும்
மாணவர்களுக்கும் முன்ைாடி அவர்கள் பார்க்கும்நபாநத நவகமாக
வகுப்டபப் பார்த்து ஓடுநவாம். எங்கள் வகுப்பு இ ண்ைாவது மாடிைில்
இருந்ததால், ாங்கள் வகுப்புக்குள் நுடழயும்நபாநத பி ார்த்தடை கீ நழ
ததாைங்கிவிடும்.

' ீ ாரும் கைலுடுத்த ிைமைந்டதக் தகழிதைாழுகும்

சீ ாரும் வதைதமைத் திகழ்ப தக் கண்ைமிதில்...’

நகட்கும்நபாது ாங்கள் மிகவும் சாவகாசமாக ஒவ்தவாரு டிபன்

பாக்டையும் திறந்து சாப்பிை ஆ ம்பிப்நபாம். தவறுமநை ஐந்து
இட்ைிகள் உள்ள டிபன் பாக்ைில் இ ண்டு இட்ைிகளுக்கு நமல்
சாப்பிட்ைால், சுந ஷ§க்குப் தபால்ைாக் நகாபம் வரும். 'நைய், த ாம்ப
அடைைாத... நபாதும். பாவம் அந்தப் டபைனும் மதிைம்
சாப்பிைணும்ைா. மூண அவனுக்கு டவ!’ என்பான். 'மதிைம் டிபன்
பாக்டைத் திறந்து பார்க்கும் மாணவன், தகட்ை வார்த்டத நபாட்டு
ம்டமத் திட்ைாத அளவுக்கு ாம சாப்பிைணும்’ என்பான் சுைம்பு.
ஆைால், ஏதாவது டிபன் பாக்ைில் ஆம்தைட்நைா அல்ைது சிக்கன்
பீஸ்கநளா இருந்தால், எந்தத் ததாழில் தர்மத்டதயும் பார்க்க
மாட்ைார்கள். பி ார்த்தடை முடிந்துவருகிற எல்ைா மாணவர்களும்
டிபன் பாக்டை வந்தவுைன் திறந்து பார்ப்பது இல்டை. எந்த தபஞ்ச்சில்
சிந்திை நசாற்றுப் பருக்டகநைா, இட்ைிைில் மிச்சமும்
சிதறிக்கிைக்கிறநதா, அந்த தபஞ்ச் மாணவர்கள் மட்டும் தங்கள் டிபன்
பாக்டைத் திறந்து பார்த்து, தகாஞ்சம் திட்டுவார்கள். அவர்களுக்குத்
ததரியும் ாங்கள்தான் என்று. ஆைால், ைாரும் தபரிதாகக்
நகாபப்பட்ைது இல்டை.

அன்று எப்நபாதும்நபாைநவ, எல்ைா ாடளயும்நபாைநவ எங்கள் வைிறு

ிடறந்து பி ார்த்தடை முடிந்து முதல் வகுப்பு ததாைங்கிைநபாது,
எங்கள் ான்கு நபட மட்டும் தடைடம ஆசிரிைர் அடழப்பதாக வந்து
அட்தைண்ைர் தசால்ைிச் தசன்றார்.

'ைாஸ்ைல்பத்திக் நகக்குறதுக்காகக் கூப்பிட்டுஇருப்பார்ைா’ என்றான்

சுைம்பு.

'அப்படின்ைா, வார்ைன் வந்திருப்பாந ா?’

'வ ட்டுநம... வந்தா மக்தகன்ை பைம்?’

'ஏதாவது தசால்ைிக்தகாடுத்துட்ைார்ைா, என்ை தசய்ைிறது?’

'என்ை தசால்லுவா ாம்?’

ஆைால், அங்கு நபாய் ாங்கள் நசரும்நபாது எங்கள் வகுப்பு

ான்காவது தபஞ்ச்சில் உள்ள சாமிக்கண்ணுவும் சந்தை மாரிைப்பனும்
ின்றிருந்தார்கள். இருவருநம எப்நபாதும் ஒன்றாகத் திரிகிறவர்கள்.
சாமிக்கண்ணு, டூவிபு த்துக்கா ன். அவன் அப்பா, ைாரி ஓைர். சந்தை
மாரிைப்பனுக்கு நபால்ைன்பு ம். அவன் அப்பா, மாட்டுவண்டித்
ததாழிைாளி. இன்னும் சரிைாகச் தசான்ைால், சந்தை மாரிைப்பனுக்கு
வநை
ீ கிடைைாது என்று தான் பார்த்தவர்கள் தசால்லுவார்கள். சாமிக்
கண்ணுவும் சந்தை மாரிைப்பனும் ல்ை ஓட்ைப் பந்தை வ ீ ர்கள்.
ஆறாம் வகுப்பில் இருந்நத அவர்கள் இருவருக்கும்தான் பரிசுகள்
கிடைக் குமாம். இருவரும் அவ்வளவு த ருக்கமாை ண்பர்கள் என்று
எல்நைாரும் தசால்ைிக் நகட்டிருக்கிநறன்.

'சார்... இவங்க ாலு நபரும்தான்

சார். பிந ைருக்கு வ ாம
எல்ைாருடைை சாப்பாட்டை யும்
எடுத்துச் சாப்பிடுறது. திைமும் என் டிபன்பாக்ஸ்ை தகாஞ்சம்கூை
மிச்சம் டவக்காமத் தின்னுடுறாங்க சார்!’ என்று சந்தை மாரிைப்பன்
தைட்மாஸ்ைரிைம் தசான்ைநபாது, ாங்கள் அவ்வளவு
அதிர்ச்சிைடைந்துவிட்நைாம். கா ணம், 'வசமாக மாட்டிக்கிட்நைாநம’
என்றல்ை. ' ாம என்டைக்குைா இவநைாை புழு பூச்சி த ளிைிற
நசாத்தத் தின்நைாம்?’ என்கிற அதிர்ச்சிைில் ின்றநபாது, ஒரு சாட்டைக்
கம்பு என் முதுடக அப்படி அடித்து இழுத்தது.

' ாலு நபரும் நபா... நபாய் கி வுண்ட்ை முட்ைாங்கால் நபாடு... நபா!’

இப்நபாது ான்கு ஐந்து அடிகள் டக, கால் எல்ைாவற்றிலும்.

'நபாயும் நபாயும் அவன் நசாத்த எடுத்து எதுக்குைாத் தின்ை ீங்க?’ என்று

ான்கு நபருநம ான்கு நபட யும் பார்த்துக் நகட்டுக்தகாண்நைாம்.
எங்கள் ான்கு நபருக்குநம ததரியும், மாரிைப்பைின் டிபன்பாக்டைத்
திறக்கக்கூை முடிைாத அளவுக்கு அவ்வளவு ாற்றம் வசும்.
ீ அப்புறம்
எப்படி அவன் சாப்பாடு காணாமல் நபாகும்? ைார் சாப்பிட்டிருப்பார்கள்?
அதன் பிறகு ாங்கள் வாங்கிைது தவறுமநை அடிகள் கிடைைாது.
பிந ைருக்குத் திைமும் வ ாததற்கு, அடுத்தவர்கள் சாப்பாட்டைத்
திருடிச் சாப்பிட்ைதற்கு, ைாஸ்ைல் வார்ைன் எப்பநவா தகாடுத்த
புகாருக்கு, சுைம்பு டகைில் ஜிைி என்று பச்டச
குத்திடவத்திருந்ததற்கும் நசர்த்து சாட்டை எங்கள் முதுகில்
விடளைாடிைது. டக, கால் எல்ைாம் நபாட்டி நபாட்டுக்தகாண்டு வாய்
முடளத்ததுநபாை அழுது அழுது வங்கிைது.
ீ

'இைிநம, திைமும் பிந ைர்ை 'நசாத்துக் களவாணிகள்’னு உங்க ாலு

நபர் நபட யும் வாசிப்நபன். டகைத் தூக்கிக்கிட்டு முன்ைாடி வந்து
முகத்தக் காட்ைணும். அப்புறம் உங்க ைாஸ்ைல்ை தகாடுக்கிற
மத்திைாை சாப்பாட்டைக் தகாண்டுவந்து எங்கிட்ை காட்டிட்டுச்
சாப்பிைப் நபாகணும். என்ைா சரிைா... ஓடு ஓடு...’ சாட்டைக் கம்புக்கு
ாங்கள் எட்டும் வட மறுபடியும் அடி. வகுப்புக்குள் நபாகநவ
அத்தடை கூச்சமாக இருந்தது. 'வாங்கநை நசாத்துக் களவாணிகளா?’
என்று தங்கமுருகன் வாத்திைார் தசால்லும்நபாது அழுடகநை வந்து
விட்ைது. தபஞ்ச்சில் உட்காரும்நபாதுதான் பார்த்நதன், ாங்கள்
வருவதற்கு முன்நப எங்கள் தபஞ்ச்சில் நசாத்துக் களவாணிகள் என்று
ைாந ா எழுதிடவத்திருந்தார்கள். பள்ளி முடிந்த தும் எங்கும் ிற்காமல்
ஓடிைநபாதும் சிைர் சத்தமாகச் தசான்ைது ததளிவாகக் நகட்ைது...
'நசாத்துக் களவாணிகளா...’
 ாஜாஜி பார்க்கில் அமர்ந்திருந்நதாம்.
சுைம்புதான் முதன்முதைில் கத்திைான். ' ான்
எங்க அம்மா சத்திைமா அவன் நசாத்த எடுத்துத்
திங்கை. எல்ைாரும் அவங்க அவங்க அம்மா
சத்திைமா அவன் நசாத்த எடுத்துத் திங்கைனு
சத்திைம் பண்ணுங்க பார்ப்நபாம்’ - அவன் தசால்ைி
முடிப்பதற்குள்ளாகநவ எல்ைா ரும் அவ வர் அம்மா மீ து சத்திைம்
தசய்நதாம். இப்நபாது எங்களுக்குள் ைார் மீ தும் ைாருக்கும் சந்நதகம்
இல்டை. ஆைால், அப்புறம் எதுக்கு அவன் எங்கடளப்
நபாட்டுக்தகாடுத்தான் என்கிற நகாபம் எங்களுக்கு இருந்தது.

இ வு விடுதிக்குச் தசல்ைாமல் பார்க்கிநைநை கிைந்நதாம். பக்கத்தில்

தகாஞ்ச தூ ம் ைந்துநபாைால் மாரிைப்பன் வடு
ீ இருக்கிறது என்று
காசி தசான்ைான். ான்கு நபரும் மாரிைப்பன் வட்டை
ீ ந ாக்கிச்
தசன்நறாம். எல்ைாரும் தசான்ைதுநபாை அது வநை
ீ இல்டை.
மாட்டுவண்டித் ததாழிைாளர் ைச் சங்கத்தின் பின் பக்க ஓட்டையும்
ஒரு படழை மாட்டுவண்டிடையும் இடணத்து ஒரு தபரிை மஞ்சள்
ிறத் தார்ப்பாடைக் கட்டிடவத்திருந்தார்கள். பக்கத்தில் இன்தைாரு
மாட்டுவண்டி. அதன் பக்கத்தில் முழுக்கச் சிவப்பு வண்ணம்
அடிக்கப்பட்ை தபரிை தகாம்புகடள உடைை இ ண்டு காடளகள்
அடசநபாட்ைபடி படுத்துக்கிைந்தை. அந்தத் ததரு அவ்வளவு
அடமதிைாக இருந்தது. எங்கள் முகங்கடளக் காட்டிக்தகாடுக்கும்
தவளிச்சம் அந்தத் ததருவில் இல்டை. என்ை தசய்வததன்று
ததரிைாமல் அங்நகநை ஒருத்தட ஒருத்தர் பார்த்துக் தகாண்டு
ின்நறாம்.

மிகச் சரிைாை பழிவாங்கும் திட்ைம் கிடைத்துவிட்ைடதப் நபாை

சுந ஷ் நவகமாகப் நபாய் சத்தம் எதுவும் எழுப்பாமல், அந்த இ ண்டு
காடள கடளயும் அவிழ்க்கத் ததாைங்கிைான். அவன் திட்ைம்
எங்களுக்கு அவன் தசால்ைாமநைநை புரிந்துவிட்ைது.

ாங்களும் நபாய் அந்தக் காடள மாடுகடள அவிழ்த்நதாம். காசி

திடீத ன்று ஒரு ல்ை காரிைம் தசய்கிறவைாக மாடுகளின் கழுத்துச்
சங்கிைிடை அவிழ்த்தான். பின் ான்கு நபரும் நசர்ந்து காடளகடள
ஓட்டிக்தகாண்டு மருத்துவக் கல்லூரி பக்கமாக வந்து, அப்படிநை
ீதிமன்றத்தின் பின் வழிைாக வந்து, மூணாவது டமடைப் பார்த்துக்
காடளகடள அடித்துத் து த்திநைாம். அந்த டு இ வில்... அந்தப்
தபரிை சாடைைில்... அந்தப் தபரிை காடளகள் இ ண்டும் அப்படிக்
குதித்துக்தகாண்டு ஓடிைது, எங்களுக்குக் தகாஞ்சம் ிம்மதிைாக
இருந்தது. அப்படிநை அநத சந்நதாஷத்நதாடு விடுதிக்கு வந்நதாம்.

மறு ாள் பள்ளிக்குப் நபாகும்நபாது மாரிைப்பன் வடு

ீ வழிைாகப்
நபாகைாம் என்று கூப்பிட்ைதற்கு சுைம்பு, சுந ஷ், காசி மூன்று நபருநம
வ மறுத்து விட்ைார்கள். ஆைால், எைக்கு அந்த வழிைாகப் நபாக
நவண்டும்நபால் இருந்தது. தைிைாகப் நபாநைன். அந்த ததருவிைிருந்து
சாமிக்கண்ணு வந்துதகாண்டிருந்தான். அவடைப் பார்க்காதது நபாை
முகத்டத டவக்க, அவன் மிகச் சரிைாக டசக்கிடள என் முன்ைால்
வந்து ிறுத்திைான். ான் விைகிப் நபாக முைற்சித்தநபாது, என்
டகடைப் பிடித்து ிறுத்திை சாமிக்கண்ணு, 'மன்ைிச்சிரு மாரிச்தசல்வம்.
ாங்க உங்களப் நபாட்டுக் தகாடுத்தது தப்புதான்!’ என்று அவன்
தசான்ைநபாது எைக்கு அப்படிநை சாக்கடை ைில் தள்ளி அவன்
மண்டைடை உடைக்க நவண்டும்நபால் இருந்தது. 'அவன் டிபன்
பாக்ஸ்ை இருக்கிற அந்த அழுகிை சாப்பாட்ை எடுத்துத் தின்னு வைிறு
வைிச்சிச் சாகறதுக்கு எங்களுக்கு என்ை டபத்திைமா பிடிச்சிருக்கு?’
என்நறன் நகாபமாக.

'ஆமா... எைக்கும் ததரியும்.

மாரிைப்பன் தகாண்டுவர்ற
சாப்பாட்டை ைாருநம திங்க
முடிைாது. அதக் தகாண்டுவ ாதைா,
ாநை தைய்ைி உைக்குச் சாப்பாடு
தகாண்டுவர்நறன். த ண்டு நபரும்
நசர்ந்து சாப்பிடுநவாம்னு தசான்ைா,
அவன் நகட்க மாட்ைான். மூடிைத் திறந்தா அப்படி ாறும். அதைாை
ான்தான் காடைைிை திைமும் அவன் சாப்பாடு த ாம்ப நமாசமா
இருந்தா, அடத எடுத்து ைாருக்கும் ததரிைாமத் தூ க் தகாட்டிடுநவன்.
அப்பதான் அவன் மத்திைாைம் என்கூை நசர்ந்து என் சாப்பாட்டைச்
சாப்பிடுவான்!’

ான் சாமிக்கண்ணுவிைம் எதுவும் நபசவில்டை. அவன் கண்கடளப்

பார்க்க எைக்கு அவ்வளவு கூச்சமாக இருந்தது. அவனுக்கு ிஜமாகநவ
சாமிைின் கண்கள் என்று ான் ிடைத்தடதக்கூை அவைிைம்
தசால்ைவில்டை. 'இப்நபா வந்து தசால்லு... நபாைா!’ என்பதுநபாை
முறுக்கிக்தகாண்டு விைகி, மறுபடியும் நவகமாக
ைக்கத்ததாைங்கிநைன்.

'அவங்கிட்ை தசால்ைிைாத மாரிச்தசல்வம். த ாம்பக் கஷ்ைப்படுவான்.

அப்புறம் எங்கிட்ை நபசாமப் நபாைாலும் நபாய்டுவான். அவன்கிட்ை
நபசாம என்ைாை இருக்க முடிைாது!’ என்று சாமிக்கண்ணு சத்தம்
நபாட்டுச் தசான்ைதும் எைக்குத் ததளிவாகக் நகட்கத் தான் தசய்தது.
ான் நவகமாக சந்தை மாரிைப்பன் வட்டை
ீ ந ாக்கிப் நபாநைன்.
காய்ந்த சாணிகநளாடு காடளகள் இல்ைாத அந்த இைம்
தவறிச்நசாடிக்கிைந்தது.

சந்தை மாரிைப்பைின் அம்மாவும் அப்பாவும் ஏநதா நபசிைபடி

நசாகமாக ின்றிருந்தார்கள். என்டை அவர்கள் எநதச்டசைாகக்கூைப்
பார்த்துவிைக் கூைாததன்று நவகமாக ைந்து அந்தத் ததருடவத்
தாண்டி அவ்வளவு நவகமாக ஓைத் ததாைங்கிநைன்.

அந்தக் காடளகள் ஓடிைடதவிை, இன்னும் நவகமாக!

மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 3

''திைசரி வழக்கமாகிவிட்ைது

தபால் தபட்டிடைத்

திறந்து பார்த்துவிட்டு

வட்டுக்குள்
ீ நுடழவது

இ ண்டு ாட்களாகநவ

எந்தக் கடிதமும் இல்ைாத ஏமாற்றம்

இன்று எப்படிநைா

என்று பார்க்டகைில்

அடசவற்று இருந்தது

ஒரு சின்ைஞ்சிறு இறகு மட்டும்

எந்தப் பறடவ எழுதிைிருக்கும்

இந்தக் கடிதத்டத?

இன்றும் திறந்து பார்க்கப்நபாகிநறன்

ஒரு பறடவைின் கடிதத்துக்காக!'

இது திவ்ைாவுக்கு த ாம்பப் பிடித்த கல்ைாண்ஜிைின் கவிடதகளில்

ஒன்று.

'கல்ைாண்ஜி தசால்ைிைடதப் நபாை ிஜமாகநவ பறடவகள்

மைிதனுக்குக் கடிதம் எழுதிைால் எப்படி இருக்கும்?’ என்று அவள்
நகட்ை ஒரு நகள்விடைத்தான் என்ைால் எதிர்தகாள்ள முடிைவில்டை.
கல்ைாண்ஜி தசான்ைடதப் நபாை, திவ்ைா நகட்ைடதப் நபாை...
பறடவகள் மைிதனுக்குக் கடிதம் எழுதுமா? இதற்கு முன் ைாருக்காவது
எழுதிைிருக்குமா? ஒருநவடள இைி நமல் எழுதத் ததாைங்குமா? அப்படி
எழுதிைால், த ஞ்சில் உப்புத்தாடள எடுத்து ஊர் சிறுவன் ஒருவன்
நவகமாகத் நதய்ப்படதப் நபாை மைம் அத்தடை தசா தசா ப்பாகி,
தகாஞ்சம் தகாஞ்ச மாக அரிப்தபடுத்து வைிதைடுக்கிறது.

இன்னும் எத்தடை ாள் பறடவகள் பறக்கும் நபாது வாைத்டத

ிமிர்ந்து பார்க்கா மலும், அடவ ஆடசைாக இட தபாறுக்கும்நபாது
பூமி டைக் குைிந்து பார்க்காமலும், என்றாவது ஒரு ாள் என்
உச்சந்தடைைின் மீ து மிகச் சரிைாகச் தசாத்ததன்று விழப்நபாகும்
பாவத்தின் எச்சத்துக்குப் பைந்துதகாண்டிருப்பது? ீங்கள் பி சன்ை
விதைாங்நக (prasanna vithanage) என்ற சிங்கள இைக்கு ர் இைக்கிை 'தைத்
ஆன் எ ஃபுல்மூன் நை’ (Death on a Fullmoon Day) பைத்டத ஒரு முடற
பார்த்திருக்கிறீர்கள் என்றால், ஸ்டீபன் சுந்த ம் வாத்திைாட
உங்களுக்கு அறிமுகம் தசய்வது எைக்கு த ாம்பவும் எளிது. அந்தப்
பைத்தில் நபாரில் ம ணம் அடைந்து சைைமாகக் தகாண்டுவ ப்படும்
சிங்கள ாணுவ வ ீ ைின் அப்பாவாக டித்திருப்பார் ஒரு தபரிைவர்.
அவருக்கு முகச் சவ மும் முடிக் குடறப்பும் தசய்ைாமல், அவர்
டகைில் டவத்திருக்கும் ஒரு கம்புைன் இன்தைாரு கம்டபயும்
தகாடுத்து, அவர் உைம்பில் சுற்றிைிருக்கும் துண்டுக்குப் பதிைாக
வாடழக் கடறகள் பட்டுப் பட்டுக் கறுப்பாகிப்நபாை ஒரு மஞ்சள் கைர்
அட க் டகச் சட்டைடைக் தகாடுத்து... வாைத்டதப் பார்த்து ஒரு
ிமிைத்துக்கு ஒரு முடற ஒரு சிரிப்புச் சிரிக்கச் தசான்ைால், அதுதான்
ஸ்டீபன் சுந்த ம் வாத்திைார். ஆைால், அந்தப் பைத்டதப்
பார்க்காதவர்களுக்கு நவறு வழிைில்டை. ீங்களாகநவ உங்களுக்குப்
புரிந்த மாதிரி ஸ்டீபன் சுந்த ம் வாத்திைாட க் கற்படை
தசய்துதகாள்ளத்தான் நவண்டும்.

ஸ்டீபன் சுந்த ம் வாத்திைார்தான் ஊருக்குள் முதன்முதைில் அதிகம்

படித்து, பக்கத்து ஊர் பள்ளிக்கூைத்துக்குப் பாைம் எடுக்கப்நபாை
அ சாங்க வாத்திைார். என்றாலும், என் பால்ைத்தின் ிடைவுக்குள்
வந்து அவரின் முகம் தங்கும்நபாது அவர் தவறுமநை வாைத்டதப்
பார்த்தபடி ததருவுக்குள் அடைந்து திரியும் லூைு வாத்திைா ாகத்தான்
இருந்தார். எப்நபாதாவது எங்கள் வட்டை
ீ வாத்திைார் கைக்கும்நபாது
அம்மா தசால்வாள்... ''ஐநைா பாவம். எம்புட்டுப் பவுசா பள்ளிக்கூைம்
நபாை வாத்திைார், இப்படிக் கிைந்து பி ாட்டிைன் மாதிரி மாைத்தப்
பார்த்துக் கிட்டுத் திரியுறாந '' என்று.

'' ம்ம டீச்சர் புருசனுக்குக் கிறுக்குப் பிடிச் சிட்டுத் ததரியுமா?''

''ச்சீ... மனுசன் அவன் உண்டு, அவன் நவடை உண்டு... ஊர் வம்பு

மக்தகதுக்குனு இருந்தா... உங்க எல்ைாத்துக்கும் கிறுக்குப்
பிடிச்சிருக்குன்ைா அர்த்தம்?''

''திட்ைாந்த மா அப்படிச் தசால்றதுக்கு எங்களுக்கு ஆச பாரு. அவர்தான்

ஆத்துப் பக்கமும் குளத்துப் பக்கமும் ின்னுக்கிட்டு... காக்கா மாதிரி,
மைில் மாதிரி, குருவி மாதிரிக் கத்திக்கிட்டுத் திரிைிறாம். டீச்சர் நபாய்க்
கூப்பிட்ைா வாத்து மாதிரி கத்துறாம்... 'நபக்நபக்’னு''- இப்படி அவட ப்
பற்றிப் நபச்சு ைக்கும்.

வாத்திைாரின் மடைவி கன்ைிைம்மாள்... நக ளாவில் இருந்து மதப்

பி சங்கத்துக்காக ஊருக்குள் வந்து, ாமசாமிைாகப் பிறந்த வாத்திைாட
ஸ்டீபன் சுந்த மாக மாற்றி, காதல் திருமணம் தசய்துதகாண்ைவர்.
அப்படிநை தகாஞ்ச ாளில் வாத்திைார் மடைவி வாத்திச்சி ஆகி,
அப்புறம் அப்படிநை ஆங்கிைத்தில் டீச்ச ாகிவிட்ைார்.

''ஐநைா பாவம்! ஏக்கா... த ாம்பப் படிச்சா, ஆளுகளுக்கு இப்படி

எல்ைாமா ஆவும்?''
''பின்ை... ம்ம வட்டு
ீ ஆம்பிடளைல் மாரி குடிச்சாைா? அடுத்தவன்
குடிைத்நதன் அழிச்சாைா? மனுசனுக்குப் படிச்சிப் படிச்சிதான் மூளக்
தகாழம்பி இருக்கணும்!''

இப்படிப் படிப்பின் மீ து நப ச்சத்டதநை ஊருக்குள் ஏற்படுத்திைார்

வாத்திைார். எப்நபாதும் ததருவிலும், காடுகளிலும், திக் கட ைிலும்,
குளக் கட களிலும் அடைந்து திரிந்தார். சிை ந ங்கள் ததருவில்
தைிைாக விடளைாடும் குழந்டதகளின் மூக்கில் இருந்து வடியும்
மூக்குச் சளிடைச் சிந்தச் தசால்ைி எடுத்துவிட்டு, முத்தம்
தகாடுத்துவிட்டுப் நபாவார். அப்புறம் நமட்டுத் ததருவில் பார்த்தவர்
திடீத ன்று காைச்சாமி நகாைில் நகாட்டைக்குள் மண்டிைிட்ைபடி
தஜபித்துக்தகாண்டு இருப்பார். ''நைய்... வாத்திைான் வம்புக்குள்ளா ம்ம
நகாட்டைக் குள்ள ின்னுக்கிட்டு தசவம் பண்றான். தகாஞ்ச ாள்ை
இந்தக் கிறுக்கன் காைச்சாமிை ஏசு சாமிைா மாத்திருவான்
நபாைிருக்நக' என்று ைா ாவது நபசிைாலும் ைாரும் அடதப் தபரிதாக
எடுத்துக்தகாள்வது இல்டை.

தஜபம் முடிந்ததும் வைக்குத் ததரு வழிைாக முதல் கிணறு

வாய்க்காலுக்குத்தான் நபாவார். அங்கு ைா ாவது
குளித்துக்தகாண்டிருந்தால் அவர்கடளத் ததாந்த வு தசய்ைாமல்,
அவர்கள் குளித்து முடிக்கும் வட அங்நகநை அமர்ந்து பச்டசப்
பைம்பழத்டத உரித்துத் தின்னுவார். குளிப்பவர் குளித்து முடித்துக்
கட ஏறிைதும் மிச்சப் பைம்பழத்டத வாய்க்காைில் விட்டுவிட்டு,
இ ண்டு டககளாலும் தண்ண ீட அள்ளி அள்ளிக் குடிப்பார்.

கல்ைாணம், காதுகுத்து எந்த விநசஷ வடுகளுக்குப்

ீ நபாைாலும்
அவருக்கு அநத படழை மரிைாடதடைத்தான் ஊர் மக்கள்
தகாடுப்பார்கள். ஆைால், வாத்திைார் ஓர் ஓ மாக
இருந்துநவகநவகமாகச் சாப்பிடுவார்.
தான் சாப்பிட்ை இடைைிநை
இன்னும் தகாஞ்சம் நசாற்டற
வாங்கிச் சுருட்டி மடிைில்
கட்டிக்தகாண்டு கிளம்புவார்.

வாத்திைார் ஒரு பறடவ நபாை, ஆகாைம் பார்த்தபடிநை நபாடகைில்

எதிரில் அவ து மடைவி கன்ைிைம்மாள் டீச்சர் வந்தால், அப்படிநை
ததரு மாறிப் நபாய்விடுவார். இ ண்டு ாட்களுக்கு ஒரு முடற
வாத்திைாருக்குத் ததரிைாமல் டீச்சர் அவரின் அருகில் நபாய் ின்று,
ைநதச்டசைாக இருமுவடதப் நபாை இருமுவார். உைநை, ஸ்டீபன்
சுந்த ம் வாத்திைார் டீச்சட ப் பார்த்துத் தைது வைது டகடை
ீட்டுவார். டீச்சரும் நகள்வி எதுவும் நகட்காமல், ஒரு பத்து ரூபாய்த்
தாடள எடுத்து அதில் டவப்பார். கன்ைிைம்மாள் டீச்சரின் இந்த
இருமலும் ஸ்டீபன் சுந்த ம் வாத்திைாரின் இந்தக் டக ீட்ைலும்
அந்தப் பத்து ரூபாய்க்காகநவ, அது நதடவப்படும் ந ங்களில் மிகச்
சரிைாக ைப்பதுநபால் இருக்கும்.

அந்தப் பத்து ரூபாய்த் தாநளாடு ஸ்டீபன் வாத்திைார் தங்கப் பாண்டி

ாைார் கடைக்குப் நபாவார். தன்ைிைம் ீட்ைப்பட்ை ரூபாய்த் தாடள
ாைார் வாங்குவார். அவரும் எதுவும் நகட்க மாட்ைார். வாத்திைாரும்
எதுவும் தசால்ை மாட்ைார். அந்தப் பத்து ரூபாய்க்கும் தமாத்தமாக
ிைக் கைடைநைா, தபாரிகைடைநைா தகாடுப்பார். அடத வாங்கி
இ ண்டு கம்பில் ஒரு கம்பில் தபாட்ைைம் கட்டுவார். அம்மன் நகாைில்
முன்ைாடி நகாைிக்காய் விடளைாடும் சிறுவர்கடளக் தகாஞ்ச ந ம்
நவடிக்டக பார்ப்பார். அப்புறம் வைக்குத் திடசடை ந ாக்கி ைக்கத்
ததாைங்கிவிடுவார்.

முதைில் ஒரு வாய்க்கால் வரும். அப்புறம் இருள் சூழ்ந்த

வாடழக்காடு. அப்புறம் திருத ல்நவைி, திருச்தசந்தூர் தமைின் ந ாடு
வரும். அடதத் தாண்டிைால் ாவல் பழ ம ங்களும், நதக்கு ம ங்களும்,
மருத ம ங்களும், நவப்ப ம ங்களும், தமாட்டுக்காய் ம ங்களும்,
மஞ்சணத்தி ம ங்களும்... அப்புறம் எைக்குப் தபைர் ததரிைாத ஆைி ம்
தசடிகள்தகாண்ை ஒரு சின்ைக் காடு இருக்கிறது. அந்தக் காட்டைத்
தாண்டித்தான் தாமி ப ணி தி ஓடுகிறது.

காட்டுக்குள் அவர் தசன்றதும், அடுத்த த ாடி அந்தக் காடு கட யும்,

அந்தக் காடு கத்தும். அந்தக் காடு கூவும். அந்தக் காடு அகவும். அந்தக்
காடு கீ ச்சிடும். இப்நபாது அவரும் கட வார், கத்துவார், கூவுவார்,
அகவுவார், கீ ச்சிடுவார். அவ்வளவுதான்... அத்தடை ம ங்களும்
இடைகளுக்குப் பதிைாக விதவிதமாை பறடவகடள உதிர்க்கும்.
தகாண்டுவந்த கைடைடைநைா, பிடி நசாற்டறநைா, பழத்டதநைா,
தாைிைத்டதநைா... அங்நகநை எப்நபாதும் கிைக்கும் ஐந்து நதங்காய்ச்
சி ட்டைகளில் தன்டைச் சுற்றி டவப்பார். தாமி ப ணிைில் இருந்து
ஒரு தக ைப்பாவில் எடுத்துவந்த தண்ண ீட க் டகைில்
டவத்துக்தகாண்டு அமர்ந்திருப்பார்.
 பறடவகள் தாைிைங்கடளத் தின்றுவிட்டு, அவர் டகைில்
ஏறித் தண்ணர்ீ குடிக்கும். இ ண்டு கிளிகள் அவருடைை
எண்தணய் பார்க்காத தடைைில் ஏறி ின்று நபன் பார்க்கும்.
மாமிசப் பட்சி ைாை காக்டககநளா அவருடைை கால் புண்
கடளக் தகாத்தும். அவர் உடுத்திைிருந்த அந்த அழுக்கு
நவட்டிைில் தங்கிக்கிைக்கும் தாைிைங்கடளக் தகாத்தித்
தின்ை அந்தச் சிட்டுக்குருவிகள் அத்தடை ஆடசப்படும்.
தசான்ைால் ம்பநவ மாட்டீர்கள். அவச மாக முட்டைைிை
விரும்பும் சிை மணிப் புறாக் கள் அவர் மடிைில்தான்
முட்டைைிடும். அப்படிநை காடை விரித்துக்தகாண்டு
சா த்டதத் ததாட்டிைாக்கி அமர்ந்திருப்பார். ந ம் ஆக
ஆக... மைில் அகவும், ிழல் கரும், காடு இருளும்.
சின்ைதாக ஓர் இருமல். அவ்வளவுதான். உதிர்ந்த அந்தப்
பறடவகள் மறுபடியும் ம த்தின் கிடள திரும்பும்.
வாத்திைார் அநத வழிைில் ந ாட்டைத் தாண்டி, வாடழத்
நதாட்ைம் தாண்டி, வாய்க்கால் தாண்டி, அம்மன் நகாைில்
தாண்டி, ாைார் கடை தாண்டி வடு
ீ திரும்புவார்.

ஊரில் தங்கபாண்டி ாைார் சிை ாள் கடை திறக்க

மாட்ைார். சத்துணவில் சிை ாள் உருண்டை தகாடுக்க
மாட்ைார்கள். தசல்வி சிை ாள் பால் வாங்க வ ாமல்
இருந்துவிடுவாள். அண்ணன் சிை ாள் என்டை அடிக்க
மறந்துவிடுவான். புஷ்பலீைா சிை ாள் பூ டவக்காமல்
பள்ளிக்கு வந்துவிடுவாள். ஆைால், வாத்திைார் காடு
நபாவதும் வடு
ீ திரும்புவதும் தவறிைநத இல்டை. ஒரு ாள் அது
தவறிைது. காடு நபாைவர் வடு
ீ திரும்பவில்டை. எந்தப் பறடவயும்
வந்து ைாரிைமும் ஏதைன்றும் தசால்ைவில்டை.

தமாத்த ஊரும் காட்டுக்குள் இறங்கித் நதடிநைாம். திக் கட களில்

நதடிநைாம். திக்குள் இறங்கித் நதடிநைாம். கன்ைிைம்மாள் டீச்சர்
இருமிக்தகாண்நை நதடிைார். ஏதாவது ஒரு திடசைிைிருந்து வாத்திைார்
தன் வைது டகடை ீட்டிவிை மாட்ைா ா..? ாம் அதில் பத்து ரூபாடை
டவத்துவிை மாட்நைாமா என்று தவித்த படிநை புதர்களுக்குள் புகுந்து
பார்த்தார். முதைில் ஒரு சாய்ந்த தபரிை மஞ்சணத்தி ம த்டத
அடசத்துப் பார்த்தார்கள். அதன் பின்ைர், ஒரு மருத ம த்தின் தபரிை
தபாந்துக்குள் புகுந்து பார்த்தார்கள். அங்நக வாத்திைார் அப்படிநை
தாைிைக் கிண்ணங்கடளப் பிடித்தவாறு சுருண்டு, பறடவகளுக்காகக்
காத்துக்கிைப்பவட ப் நபாை இருந்தார். உைிர் ஒரு பறடவைாகி சக
பறடவகடளத் நதடிப்நபாைிருந்தது.

ைாருக்கும் எதுவும் புரிைவில்டை. இந்தக் காடு ஏன் இன்று பறடவகள்

இல்ைாத காைாக இருக்கிறது? வாத்திைார் ஏன் இப்படி
அ ாடதைாகக்கிைக்கிறார்? அத்தடை இறகுகடளயும் இங்நக
தகாட்டிவிட்டு அத்தடை பறடவகளும் எங்நக நபாய்த் ததாடைந்தை.
எல்ைாருநம கண்கடளக் கசக்கிக்தகாண்டு ின்றார்கள். அவர்களுக்கு
எதுவுநம ததரிைாது. ஆைால், எைக்குத் ததரியும். பறடவகடளக்
கண்ணி டவத்துப் பிடித்த நவட்டைக்கா ர்களாை எங்களுக்கு மட்டுநம
ததரியும்.

ஒரு சிட்டுக்குருவிடை அடிப்பதற்கு இடுப்பில் வில்வாட

டவத்துக்தகாண்டு, ததருத் ததருவாகப் பார்க்கிறவர்களிைம் எல்ைாம்
'எப்படி அடையுதுநவா பார் பி ாட்டிைன் மாதிரி...' என்று ஏச்சும் நபச்சும்
வாங்கிக்தகாண்டு, ஏதும் கிடைக்காமல் அம்மன் நகாைில் சுவரில்
ஓடுகளில் ஓடும் அணில்கடள அடித்து, சுட்டுத் தின்று திருப்தி
அடைந்தவர்கள் ாங்கள். ஒந இைத்தில் ஒரு ாள் முழுவதும்
பறக்காமல் தங்களுக்குச் சிறகு இருப்படதநை மறந்து... புறா, டமைா,
காக்கா, மணிப்புறா, முங்குவாத்து, சிட்டுக்குருவிகள் என்று அத்தடை
பறடவகளும் ின்று இட தபாறுக்குவடதப் பார்த்தால், எங்களுக்கு
எப்படி இருக்கும்? திட்ைம் நபாட்நைாம்.

சதீஷ் மீ ன் தூண்டிலுக்குப் நபாடும் ம்புகடளடவத்து வடளைம்

வடளைமாக ஐந்து கண்ணிகடளச் தசய்தான். ஒரு வடளைத்துக்கு
எப்படியும் பத்துப் பறடவகளாவது கண்டிப்பாகச் சிக்கும்.
எப்படிைாப்பட்ை வலுவாை பறடவைாலும் தூக்கிக்தகாண்டு பறக்க
முடிைாத அளவுக்கு, அந்த இரும்பு வடளைங்கடள மண்ணில் அடித்து
இறக்கிடவக்க தபரிை ஆணிகடளயும் எடுத்துக்தகாண்நைாம்.
வாத்திைார் வடு
ீ திரும்பிை ந த்தில் ாங்கள் காடு புகுந்நதாம்.
வாத்திைாரின் தாைிை சி ட்டைகளில் தாைிைங்கடளயும், தபரிை தக ப்
பாத்தி த்தில் தண்ணட
ீ யும் எப்நபாதும்நபாை டவத்துவிட்டு, எங்களின்
வடளைங்கடள மண்ணுக்குள் புடதத்து ஆணிகடள இறக்கி, சுருக்கு
ம்புகளின் அகை வாடை விரித்துடவத்துவிட்டு, எங்களின் கால் தைம்
பதிைாமல் வடு
ீ திரும்பிநைாம்.
மறு ாள் அதிகாடைைில் வாத்திைார் எழுவதற்கு முன்நப
முத்துக்குமார், சதீஷ், முருகன், ான் ால்வரும் காட்டுக்குள்
இருந்நதாம். ாங்கள் ிடைத்தடதவிை அதிகமாகநவ வடளைத்துக்குள்
அகப்பட்ை பறடவகள், தறக்டககடள அடித்தபடி அைறிக்தகாண்டும்
கத்திக்தகாண்டும் காட்டைக் கிழித்தபடிகிைந்தை. புறா, மணிப்புறா,
காக்கா, டமைா, சிட்டுக்குருவிகள், தகாக்குகள், தகௌதாரிகள், கிளிகள்,
முங்குவாத்துகள் இப்படி எல்ைாப் பறடவகளும் அகப்பட்டுக்கிைந்தை.
ாங்கள் ஆச்சர்ைப்பட்டுக் கத்தும் அளவுக்கு ஒரு மைில்கூை அகப்பட்டு
அகவிக்தகாண்டுகிைந்தது. தைா ாகக் தகாண்டுவந்திருந்த சாக்குப்
டபக்குள் ஒவ்தவாரு பறடவைாக, அவற்றின் தறக்டககடள ஒடித்து
உள்நள நபாட்நைாம். டமைாடவச் சாப்பிை முடிைாது என்று அவற்டற
எடுத்து சதீஷ் பறக்கவிட்ைான். ஆைால், கிளிகடள வட்டில்
ீ வளர்க்க
டவத்துக்தகாண்நைாம். அந்தப் தபரிை மைிடை என்ை தசய்வது என்று
ததரிைாமல் நைாசித்துக்தகாண்டு இருக்கும்நபாதுதான் முருகன்
தசான்ைான், ''நவண்ைாம்நை... மைிடைக் தகான்ை மனுசனுக்குப் புத்தி
நபதைிக்கும்னு எங்க அம்ம தசால்லுவா...'' என்று. அவ்வளவுதான்
அடதப் பறக்கவிட்நைாம். ஆைால், அது ஓர் அப்பாவி டைநைாசட ப்
நபாை ஓடித்தான் நபாைது. ஏதைன்றால், அதன் தறக்டக ஏற்தகைநவ
உடைந்துவிட்ைது.

தூக்க முடிைாத அளவுக்கு ி ம்பிை சாக்டகத் தூக்கிக்தகாண்டு,

வாடழத் நதாட்ைம் வழிைாகப் நபாைால் ைா ாவது பார்த்துவிடுவார்கள்
என்று, பஸ் ஸ்ைாப் வழிைாகச் தசன்று உச்சிபரும்பு ஏறி, கால்வாய்
ைில்நவ நகட் தாண்டி வ ீ ளப்நபரி பைங்காட்டுக்குப் நபாய்ச்
நசர்ந்நதாம். வாத்திைார் எப்நபாதும்நபாை எழுந்ததும் ாைார் கடைைில்
கைடை வாங்கிக்தகாண்டு காட்டுக்குள் நபாய்ச் நசர்ந்த அநத ந த்தில்,
வ ீ ளப்நபரிைின் பைங்காட்டுக்குள் அகப்பட்ை எல்ைாப் பறடவகளும்
ஒரு தபரிை பாத்தி த்தில் ஆவி பறக்க தவந்துதகாண்டிருந்தை.

வாத்திைாரின் சைைத்டதப் பார்த்தநபாது, அது எல்ைாம் ிடைவுக்கு

வந்து எங்களுக்குக் கண்ணர்ீ முட்டிக்தகாண்ைது. சதீஷ் ிற்க
முடிைாமல் வட்டுக்கு
ீ ஓடிவிட்ைான். முருகநைா அவன் அம்மாவின்
பின்ைால் நபாய் ஒளிந்து ின்றுதகாண்ைான். ானும்
முத்துக்குமாரும்தான் ைக்கும் எல்ைாவற்டறயும் எதுவும்
ததரிைாதவர்கடளப் நபாை தவறிக்க தவறிக்க நவடிக்டக
பார்த்துக்தகாண்டு இருந்நதாம்.
சத்திைமாக எங்களுக்குத் ததரிைாது வாத்திைார் எல்ைாப்
பறடவகடளயும் அடைைாளம் டவத்திருப்பார் என்று. எங்களுக்குத்
ததரிைாது, ஐந்நூறு பறடவகளில் இருபது பறடவகடள
நவட்டைைாடிைாலும் வாத்திைார் கண்டுபிடித்துவிடுவார் என்று.
எங்களுக்குத் ததரிைாது, வாத்திைார் பறடவகடள இவ்வளவு
ந சித்திருப்பார் என்று. எங்களுக்குத் ததரிைாது, ாங்கள் கண்ணி
நபாட்டுப் பிடிக்கும்நபாது அந்தப் பறடவகள் உதிர்த்த அத்தடை
இறகுகளும் வாத்திைாருக்கு... அடவ எழுதிை கடைசிக் கடிதம் என்று.
எங்களுக்குத் ததரிைாது, அவர் அந்தக் கடிதங்கடள வாசித்திருப்பார்
என்று. வாசித்து வாசித்து வாத்திைார் பித்துப் பிடித்துக் கதறி
அழுதிருப்பார் என்று. ஏநதா ஒரு பறடவ 'வாத்திைாந ... ீதான்
துந ாகி. ீதான் எங்கடளப் பழக்கி, எங்கடள ம்படவத்து அவர்களிைம்
பிடித்துக்தகாடுத்துவிட்ைாய். இைி, உன் முகத்திநை ாங்கள் விழிக்க
மாட்நைாம்...'' எை எழுதிச் தசன்றிருக்குநமா? அதுதான் வாத்திைாரின்
த ஞ்டச அடைத்திருக்குநமா? அந்த த ாடிைிநை, அந்த இைத்திநை
அவர் உைிர் பிரிந்திருக்குநமா?

வாத்திைாட த் தூக்கச் தசான்ைார்கள். எல்ைாரும் தூக்கிநைாம்.

அவந ா பறக்கப் நபாவடதப் நபாை டககள் இ ண்டையும்
விரித்துக்தகாண்டுகிைந்தார். 'அவட எங்நக தூக்குகிறீர்கள். அவர்
இங்குதான் வாழ்ந்தார். அவர் இப்நபாது எங்நகயும் நபாகவில்டை.
இங்குதான் ஏநதா ஒரு பறடவைாகி... ஏநதா ஒரு ம த்தில் இருக்கிறார்.
எப்படியும் ாம் நபாை பின் இறங்கிவருவார். இந்த உைடை மட்டும்
அங்நக தகாண்டுநபாய் என்ை தசய்வது? இங்நகநை ஏதாவது ஒரு
ம த்தின் ிழைில் ல்ைபடி அவட அைக்கம் தசய்யுங்கள். அவர்
பறடவைாகப் பறக்கட்டும், காைாக வாழட்டும்...' என்று கன்ைிைம்மாள்
டீச்சர் தசான்ைதைால், வாத்திைாட அங்நகநை அைக்கம் தசய்தார்கள்.

நபாை தபாங்கலுக்கு ஊருக்குப் நபாைிருந்தநபாது பிறந்த ாள் பரிசாக

மைிைிறகு நவண்டும் என்று திவ்ைா நகட்ைநபாது, வாத்திைாரின்
கல்ைடறப் பக்கமாக அத்தடை நபாைி டதரிைத்துைன் நபாய்ப்
பார்த்நதன். எவ்வளவு பறடவகளின் இறகுகள், அங்நக
தகாட்டிக்கிைந்தை. அடவ எல்ைாமுநம வாத்திைாருக்கு அந்தப்
பறடவகள் எழுதிை கடிதங்களாக இருந்தால், அடவ என்ை எழுதி
ைிருக்கும்? ிச்சைமாக எங்கடளப் பற்றித்தாநை எழுதிைிருக்கும்?
அவற்றின் தறக்டககடள வைிக்க வைிக்க ஒடித்தவன் என்று என்டைத்
தாநை அடைைாளப்படுத்திைிருக்கும்? அடவ எப்படிக் தகால்ைப்பட்ைை
என்று எழுதிைால்? ஐநைா... நவண்ைாம்!

காட்டைவிட்டு நவகமாக தவளிநைறி எப்நபாதும்நபாை என்றாவது

ஒரு ாள், ைார் மூைமாகநவா பகி ங்கமாக, ிச்சைமாக உடை
பைப்நபாகும் பாவத்தின் முட்டைக்குள் வந்து பதுங்கிக்தகாண்நைன்.

உடையும்நபாது அது உடைைட்டும்...

ாறும்நபாது அது ாறட்டும்!

மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 4

‘ஆதியிரை நதவன் வாைத்டதயும் பூமிடையும் சிருஷ்டித்தார்!’

என் மடிைில் இப்நபாது ஒரு டபபிள் இருக்கிறது. படழை ஏற்பாடும்

புதிை ஏற்பாடும் அைங்கிை எபிந யு கிந க்கு என்னும் மூை
பாடஷைிைிருந்து தமிழில் தமாழிதபைர்க்கப்பட்ைது. ஆைால், இது
அக்காவின் டபபிள். முன் அட்டைைில் எஸ்.எஸ்தர் என்று தமிழில்
டம நபைாடவ டவத்து எழுதிடவத்திருக்கிறாள்.

' ீ தசய்த பாவங்கள் ஒவ்தவான்றும் என் காதுக்கு வரும்நபாது உன்

நபாட்நைா ஒன்டற எடுத்து இந்த டபபிளுக்குள் டவத்துக் கண்ண ீர்
மல்க தஜபிப்நபன். கர்த்தர் கருடணைாைவர் என்று எைக்குத் ததரியும்.
ஆைால், உன் விஷைத்தில் அவர் தகாஞ்சம் கூடுதல் கருடண
காட்ைநவண்டிை அவசிைம். ஆடகைால் கண்ண ீர் மல்க தஜபிப்நபன்.
என் தஜபம் வைிடமைாைது. அது உன்டை ஒவ்தவாரு முடறயும்
சிலுடவைில் அடறந்துவிைாமல் காப்பாற்றிைிருக்கிறது. ஒரு ாள் ீ
டபபிள் வாசிப்பாய். அப்நபாது தஜபத்டதக் காட்டிலும் டபபிள்
வைிடமைாைது என்று புரியும்!’ - இது அடிக்கடி அக்கா தசால்வது.

' ான் உன்டைத் தண்டிக்கப்நபாவதில்டை. உன்டை தண்டிக்கும் உைல்

வைிடமயும் எைக்கு இருப்பதாக ான் ம்பவில்டை. என்றாவது
ஒரு ாள் ைநதச்டசைாக உன் டகைில் ஒரு டபபிள் கிடைக்கும்.
அப்படி அது கிடைக்கும்நபாது அடத ீ வாசிக்கக்கூை நவண்ைாம்.
சும்மா ததாட்ைாநை நபாதும். ீ மிகவும் தண்டிக்கப்பட்ைதாக ான்
உணர்ந்து திருப்தி அடைநவன்! - இப்படி திருத ல்நவைி ஆவிைில்
டவத்து வலுக்கட்ைாைமாக ஐஸ்க்ரீம் வாங்கிக் தகாடுத்தபடி தசான்ை
ஆபி ைாம் அப்படிநை அன்று முதல் காணாமல் நபாய் விட்ைான்.

அப்படிப்பட்ை டபபிள்தான் இப்நபாது என் மடிைில் இருக்கிறது.

கட்ைாைம் டபபிள் படிக்க நவண்டிை அல்ைது படித்திருக்க நவண்டிை
கிறிஸ்துவக் குடும்பத்டதச் நசர்ந்தவன் இல்டை ான். அப்பா
தசவ்வாய், தவள்ளிகளில் நபய், பிசாசு ஓட்டும் உச்சிைிமாகாளி அம்மன்
தகாண்ைாடி. அம்மாநவா எப்நபாதும் சிவப்புச் நசடை அணிந்தபடி
திரியும் ஆதிப ாசக்தி. ஆகநவ, அம்மா - அப்பாவுக்கும்
தஜருசநைமுக்கும், அம்மா - அப்பாவுக்கும் ஏசுவுக்கும், அம்மா -
அப்பாவுக்கும் டபபிளுக்கும், எந்தச் சம்பந்தமும் எப்நபாதும்
இருந்ததில்டை. புதுக்நகாட்டை கிறிஸ்துவப் தபண்கள் நமல் ிடைப்
பள்ளிைில் படித்த அக்கா தான் ைாருக்கும் ததரிைாமல் ஒரு ாள்
கர்த்தட வட்டுக்குக்
ீ கூட்டிவந்தவள். அக்காதான் டபபிடளக்
தகாண்டுவந்தவள். ைாருக்கும் ததரிைாமல் கர்த்தர் எங்கள் வட்டுக்குள்
ீ
இருக்கிறார் என்று எங்களுக்குத் ததரியும்நபாது, முருகம்மாளாகிை
அக்கா எஸ்.எஸ்த ாக மாறிைிருந்தாள்.

'பரிசுத்த நவதாகமம்’ எைப்படும் இந்த டபபிளின் பக்கங்களுக்கு

இடைநை ாங்கள் பைப் பை நவண்டுதல்கடள எழுதிடவத்திருப்நபாம்.
'என்டை இன்னும் தகாஞ்நசாண்டு வளத்திைாக்கும் ஆண்ைவந ’ என்று
தபரிைமாரி எழுதிடவத்திருந்தால், முத்துக்குமார் 'சிவகாமி டீச்சருக்குக்
காய்ச்சல் வ நவண்டும்’ என்று எழுதிைிருப்பான். வள்ளிக்கு எழுதத்
ததரிைாது. அவள் டபபிளில், 'உம் த்தத்தால் என்டைக் கழுவி,
கறுப்பாை என்டைச் சிவப்பாக்கும் ஆண்ைவந ’ என்று என்டைத்தான்
எழுதித் த ச் தசால்வாள். மூர்த்தி டபபிள் முழுக்க முடிைில்ைா
தமாட்டை தபாம்டமகடள வட ந்து டவத்திருப்பான். 'இன்று மட்டும்
அடி கிடைக்காமல் காப்பாற்றும் ஆண்ைவந ’ என்படதநை திைமும்
எழுதிடவத்துவிட்டு, ஒவ்தவாரு ாளும் ஏதாவது ஒரு தவறு
தசய்கிறவைாகத்தான் ான் இருந்நதன். 'ஆண்ைவந சாத்தாைின்
டகக்குழந்டதைாக இருக்கும் என் கடைசித் தம்பி, இன்று ததரிந்து
தசய்த பாவங்கடளயும் ததரிைாமல் தசய்த பாவங்கடளயும்
மன்ைிப்பீ ாக’ என்று டு இ வில் அக்கா எைக்காக என் தடைமாட்டில்
டபபிடள டவத்து, எைக்குத் ததரிைாமல் தசய்கிற தஜபம் எல்ைாம்
எைக்குப் பிடித்தமாைடவதான்.

அக்காவுக்கு ஒரு பழக்கம் இருக்கிறது. அவள் ைாருக்காக

தஜபித்தாலும் அவர்கள் தபைட நைா அல்ைது அவர்களின்
புடகப்பைத்டதநைா அவர்களின் பி ச்டைக்குத் தகுந்தவாறாை
அதிகா த்தில் டவத்தபடி தஜபிப்பாள். என் புடகப்பைத்டத 23-வது
சங்கீ தத்தில் டவத்திருக்கிறாள். அந்தப் புடகப்பைம் ான்
முதன்முதைில் கருங்குளம் பள்ளிைில் ஆறாவது படிக்கும்நபாது பஸ்
பாைுக்காக எடுத்த புடகப்பைம். எண்தணய் நதய்த்துத் தடை வாரி,
த ற்றிைில் திரு ீறு பூசிைிருக்கிநறன். ல்ைநவடள இந்தப்
புடகப்பைத்தில் இருக்கும்நபாது ான் எந்தப் பாவமும் தசய்ததாக
இப்நபாது என் ிடைவில் இல்டை. தகாஞ்சம் சில்ைடறத் திருட்டுகள்
இருக்கைாம், அவ்வளவுதான்.

ாளாகமத்தின் அதிகா ம் ஒன்றில் எடதயுநம

அளவுக்கு அதிகமாகச் சாப்பிடும் தம்பி
ாமமூர்த்தி தபைர், ீதிதமாழிகள் ஐந்தாவது
அதிகா த்தில் அண்ணன் சிவா தபைர், ஏசாைா 49-
வது அதிகா த்தில் அம்மாவின் தபைட யும்
அப்பாவின் தபைட யும் எழுதிடவத்திருந்தவள், அதிகம் நகாபப்பைக்
கூடிைவைாக இருக்கிற சின்ை அண்ணன் மாரி ாஜாவின் தபைருக்குப்
பதிைாக அவனுடைை ஸ்நைட் நபங்க் ஆஃப் இந்திைா வங்கிக் கணக்குப்
புத்தகத்டத ீதிதமாழிகள் 14-ல் டவத்திருக்கிறாள்.

'புத்தியுள்ள ஸ்திரீ தன் வட்டைக்

ீ கட்டுகிறாள். புத்திைில்ைாத
ஸ்திரீநைா தன் டககளிைால் அடத இடித்துப்நபாடுகிறாள்.’ இது
ைநதச்டசைாக ைந்ததா, அல்ைது அக்கா திட்ைமிட்டுச் தசய்தாளா
என்று எைக்குத் ததரிைவில்டை. கர்த்தரிைம் அண்ணைின் வங்கிக்
கணக்கு வழக்குகடள ஸ்நைட் நபங்க் ஆஃப் இந்திைாவில் நவடை
பார்த்துக்தகாண்டிருக்கும் அக்கா காட்டுவது ைநதச்டசைாைதாக
எைக்குப்பைவில்டை.

இப்படி எங்கள் எல்ைாருடைை தபைர்கடளயும் டபபிளில் அக்கா

இன்னும் எழுதிடவத்துக்தகாண்டுஇருப்பதில் எைக்கு ஆச்சர்ைநமா,
அதிர்ச்சிநைா இல்டை. ஏதைைில், வட்டில்
ீ திைமும் ைக்கும்
சம்பவங்களின் அடிப்படைைில் எங்கள் தபைர்கள் தவவ்நவறு
அதிகா ங்களுக்கும், சங்கீ தங்களுக்கும், ீதிதமாழிகளுக்கும் மாறும். ான்
வட்டில்
ீ எப்நபாதும் இல்ைாத ஒரு ஆளாகிவிட்ைதால் எைது
புடகப்பைம் ஒந அதிகா த்தில் அதிக ாட்கள் இருக்கின்றை. ஆைால்,
சிவா அண்ணன் தபைர் வா த்துக்கு ஒரு முடற வசைம் மாறுவதாக
மூர்த்தி தசால்லுவான். அக்காவுைன் திருமணம் ஆகி ஆறு மாதநம
ஆைாலும், அத்தான் தசந்தில் தபைர் கூை ஒந ாளில் மூன்று ான்கு
அதிகா ங்களுக்கு மாறும் என்பது எைக்குத் ததரிந்ததுதான். ஆைால்,
ாங்கள் எல்ைாரும் எப்நபாநதா மறந்துநபாை, ம த்துப்நபாை ாஜி
என்ற ஒரு தபைர் பத்து வருைங்களாக ஒந அதிகா த்தில், ஒந
வசைத்தில் இருப்பதுதான் எைக்குப் நப திர்ச்சிைாக இருக்கிறது.

நைாசுவா அதிகா ம் 1-ல் ஐந்தாவது வசைம்.

' ீ உைிந ாடு இருக்கும் ாதளல்ைாம் ஒருவனும் உைக்கு முன்பாக

எதிர்த்து ிற்பதில்டை. ான் நமாநசநைாநை இருந்ததுநபாை,
உன்நைாடும் இருப்நபன். ான் உன்டைவிட்டு விைகுவதுமில்டை,
உன்டைக் டகவிடுவதுமில்டை!’

ாஜிக்கு என்ை ைந்தது, அவள் இருக்கிறாளா இல்டைைா என்று எந்த

உண்டமயும் ததரிைாமல் அக்கா இன்னும் ாஜிைின் தபைட
டபபிளில் மடறத்துடவத்து தஜபித்துக்தகாண்டிருக்கிறாள். ாஜிக்கு
என்ை ைந்தது எை எல்ைாவற்டறயும் ததரிந்துதகாண்டு,
ததரிைாததுநபாை ாங்கள் தசய்த பாவத்துக்காக தஜபிக்கிறாளா
அல்ைது எதுவும் ததரிைாமல் கண்டிப்பாக ாஜி ஒரு ாள்
வந்துவிடுவாள் என்ற அவளது ம்பிக்டக, அப்படிநை ததாைர்ந்து
தஜபிக்க அவடளப் பழக்கிடவத்திருக்கிறதா என்று ததரிைவில்டை.

ாஜி என்பவள் எங்களின் கடைசித் தங்டக என்று

ிடைத்துவிைாதீர்கள். ஒருநவடள ாஜி என்பவள் என்
பதின்மூன்று காதைிகளில் ஒருத்தி ைாக இருக்கக்கூடும்
என்றும் ிடைத்துவிைாதீர்கள். ாஜி என்பவள் ாங்கள்
வளர்த்த ாய்கூை இல்டை. அது தசந்திைாம்பண்டணைில் இருந்து
அக்கா கல்லூரிப் படிப்பு முடிந்து வட்டுக்கு
ீ வரும்நபாது தகாண்டுவந்த
ஒரு பூடைக்குட்டி!

அந்தப் பூடைக் குட்டி சீைி தாத்தா அவளுக்குக் தகாடுத்த பரிசு.

அப்படிநை சீைி தாத்தாவின் முடிநபாை அவ்வளவு தவள்டளைாக
இருக்கும். நபருந்தில் இருந்து தவறி விழுந்து இறந்துநபாை தன்
பள்ளித் நதாழி ாஜிைின் தபைட அந்தப் பூடைக்குட்டிக்கு
டவத்துவிட்டிருந்தாள் அக்கா. சிைிமா பார்க்காத, பாட்டு நகட்காத
கர்த்தரின் குழந்டத ஆை பின்பு, அக்காவுக்கு ாஜிதான் எல்ைாமும்
எப்நபாதும்.

ாஜி எங்களுக்கும் ல்ை சிந கிதிதான். மூர்த்திநைாடு அவள்

நபாட்டிநபாட்டுச் சாப்பிடுவாள், அப்பாநவாடு நபாட்டிநபாட்டுக் குறட்டை
விடுவாள், அம்மாநவாடு நபாட்டிநபாட்டுப் பாத்தி ங்கடள உருட்டுவாள்,
அண்ணநைாடு நபாட்டிநபாட்டு வட்டில்
ீ கருவாடு நதடுவாள்,
அக்காநவாடு நபாட்டிநபாட்டு தஜபிக்கக் கூைச் தசய்வாள், என்நைாடு
நபாட்டிநபாட்டு வட்டில்
ீ திருடுவதிலும் அவள் கில்ைாடி.

ஒரு பூடையும் ஒரு தபண்ணும் வட்டில்

ீ தைிைாக இருந்தால் அப்படி
என்ைதான் நபசிக் தகாள்வார்கள்? அக்காவும் ாஜியும் நபசிக் தகாண்நை
இருப்பார்கள். அக்கா ாஜிைின் முடிகடள வருடிவிட்ைபடிதான் டபபிள்
படிப்பாள். ாஜி அக்காவின் பாைிைஸ்ைர் தாவணிைில்தான் கிைந்து
உருளும். ன்றாகப் பழகிவிட்ை பூடைகள் டகக் குழந்டதகடளப்
நபாை உங்கடள எப்நபாதும் தைவச் தசால்லும், தூக்கச் தசால்லும்,
விடளைாைச் தசால்லும். ாம் அடதக் கவைிக்காமல் இருந்தால்
கத்தும். டகடை வந்து அப்படிக் கவ்வும். ாம் கண்டுதகாள்ளாமல்
ைக்கும்நபாது கால் களுக்கு ஊைாக வந்து கத்டதப் பி ாண்டும்.
அதுவும் ன்றாகச் தசல்ைம் தகாடுத்த பூடைஎன்றால் நகட்கவா
நவண்டும்..? ாஜி தைி ாஜ்ைநம ைத்துவாள்.

ஒரு ாள் வட்டுக்குள்

ீ வந்துவிட்ை ஓணாடை ாஜி வி ட்டிப்பிடித்துக்
கடித்துக் குதறிைநபாது அக்கா அவ்வளவு பைந்துவிட்ைாள். அவளால்
ம்ப முடிைவில்டை. பூடைகள்தாநை எைி, ஓணான், பல்ைி
எல்ைாவற்டறயும் நவட்டைைாடும்... ஆைால், ாஜி ஏன் அப்படி
ைந்துதகாள்கிறது என்படத அவளால் ம்பநவ முடிைவில்டை?
ஏதைைில், ாஜிடை அவள் ஒரு ாளும் பூடைைாகப் பார்த்தநத
இல்டை. அன்று முதல் ாஜிக்குக் கருவாடு சுட்டுக்தகாடுப்படத அக்கா
ிறுத்தி விட்ைாள். வட்டில்
ீ இருந்து ைார் தவளிநை கிளம் பிைாலும்
வாசைில் ின்று மிைாவ்... மிைாவ். ஆைால், அக்கா டைப்ட ட்டிங்
கிளாஸ் கிளம் பிைால் மட்டும் ததாழுவு வட க்கும் வந்து மிைாவ்...
மிைாவ்.

அக்கா ாஜிடை ன்றாக பிஸ்கட் தின்ைப்

பழக்கிைிருந்தாள். எப்நபாது அவள் தவளிநை நபாைாலும்
பிஸ்கட்தான் வாங்கிவருவாள். 'ஒரு பிஸ்கட் உைக்கு...
ஒரு பிஸ்கட் எைக்கு’ என்று இருவரும் வாசைில்
படுத்துக்கிைந்து சாப்பிடும் நபாது அம்மா, 'ஏ புள்ள ாசி... இங்க பாரு
எங்கிட்ை கருவாடு இருக்கு’ என்று சடமைைடறைில் இருந்து சுட்ை
கருவாட்டை உைர்த்திக் காண்பிப் பாள். ாஜி அம்மாடவப் பார்க்கும்.
முடறக்கிற அக்காடவயும் பார்க்கும். மூன்று முடற 'மிைாவ்...
மிைாவ்... மிைாவ்..’! இப்நபாது அம்மா சத்தம்நபாட்டு, 'ஏக்கி இங்க வாக்கி
கருவாடு தாந ன். இப்ப வந்தா கருவாடு. அப்புறம் வந்தா
திருநவாடுதான் நபா’ என்று தசால்லும்நபாது வட்டுக்குள்
ீ நவகமாகச்
தசன்று, டு உத்தி ம் வழிைாக ஏறி கீ ழ் வட்டுக்குள்
ீ புகுந்து
சடமைைடறைின் பின்பக்க வடைைில் வந்து ின்று தமதுவாக
அம்மாடவப் பார்த்துக் கத்தும்... 'மிைாவ்... மிைாவ்..’!

'ஏ புள்ள முருவம்மா... இங்க வந்து பாரு உன் ாசிை! எப்படி ாக்கத்
ததாங்கப் நபாட்டுக்கிட்டு கருவாட்டுக்கு வந்துருக்குனு’ என்று அம்மா
தசால்ை, 'ஏ புள்ள ாசி... ாக்க தசாட்ைாங்கிைா நபாடுற! இந்தா
வாந ன். அடுப்புை காை தவச்சிருக்கிற தீமுட்டி குழை எடுத் துட்டு
வந்து வாைிை ஒரு இழு இழுக் கிநறன்’னு அக்கா தமதுவா எழுந்
திருப்பா. அவ்வளவுதான்... சடமைற் கட்டு வடைைிை இருந்து நவப்ப
ம த்துக்கு ஒரு தாவு. அப்படிநை அடுத்த வட்டு
ீ ஓட்டுக்கு ஒரு தாவு.
அங்க ின்னுக்கிட்டு தமாத்த வட்டையும்
ீ பார்த்து ாள் முழுக்க
மிைாவ்... மிைாவ்... மிைாவ்! அப்புறம் அக்கா மண்டிைிட்டு
தஜபிக்கும்நபாதுதான் வந்து அவள் உள்ளங்காடைத் தன் பூடை
முடிகளால் உ சிக்தகாண்டிருக்கும். அக்கா எப்நபாது தஜபித்துக் கண்
திறந்தாலும் எதிரில் இருப்பவர்களுக்கு ஒரு முத்தம் கிடைக்கும். அந்த
முத்தம் ாஜிக்கும் கிடைக்குதமன்று ாஜிக்குத் ததரியும். அந்த
ாஜிதான் இந்த ாஜி. எங்நக நபாைாள்? என்ை ஆைாள் என்று எதுவும்
ததரிைாமல் பத்து வருைங்களாகப் தபைர் எழுதி டபபிளுக் குள்
டவத்து அக்காவால் தஜபிக்கப்பட்டுக்தகாண்டிருக்கும் ாஜி. எப்படியும்
ஒரு ாள் திரும்பி வந்துவிடும் என்ற ம்பிக்டகைில் அக்கா
தஜபித்துக்தகாண்டிருக்கும் ாஜி!

ாஜி காணாமல் நபாைதாக அக்காவுக்கு ாங்கள் தசான்ை அன்று,

ான்கு அடுப்புக் கட்டிகளில் டவத்து தபரிை தகாப்பட களில் த ல்
அவித்து அம்மா இறக்கிைாள். அந்த த ல்டை உைர்த்துவதற்காக
ானும் அப்பாவும் சிதமன்ட் குளத்துக்கு எடுத்துக்தகாண்டு நபாநைாம்.
அப்நபாது அக்கா டைப்ட ட்டிங் கிளாைுக்குப் நபாைிருந்தாள்
என்பதால் அவள் வட்டில்
ீ இல்டை. மற்ற எல்ைாருநம இருந்நதாம்.
அப்பாவும் ானும் தகாப்பட ைில் இருக்கும் அவித்த த ல்டை
அப்படிநை கவிழ்த்துக் தகாட்டிநைாம்.

மைடதத் திைப்படுத்திக்தகாள்ளுங்கள்... தகாட்டிை த ல்ைில் ாஜி

தவந்து அவிந்து வந்து விழுந்தது! முதைில் பார்த்த அப்பா அப்படிநை
அைறி டுங்கிக் கத்திவிட்ைார். ானும் மூர்த்தி யும் அப்படிநை
ின்நறாம். அம்மா பக்கத்தில் வந்து பார்க்க... பைந்து தூ த்தில் ின்று
அழுதவாறு அப்பாடவத் திட்ைத் ததாைங்கிைாள்.

'ஐநைா பாவி... வட்டுக்கு

ீ வந்த சீநதவிை இப்படி
த ல்லுக்குள்ள தவச்சி அவிச்சி எடுத்துப் நபாட்டுட்டிநை...
இைிம என் குடி எப்படித் தடழக்கும்?’ என்று அவள்
திட்டிைநபாது அப்பா பித்துப் பிடித்தவ ாக இருந்தார். ாஜி
ஒரு தபாம்டமடைப் நபாை தவந்து ஊதிைிருந்தது. அந்தப் பூடைக்
கண்கள் அப்படிநை தவந்து தவளுத்துப்நபாய் இருந்தை. ைாருக்கும்
எதுவும் ததரிைவில்டை. எப்படிக் தகாப்பட ைில் விழுந்தது, எப்படி
அடதப் பார்க்காமல் த ல்டை ாங்கள் தகாப்பட ைில் தகாட்டிநைாம்.
எப்படித் தீடை மூட்டிநைாம் என்று எதுவும் புரிைவில்டை!

அடுப்புமூட்டி அம்மா த ல் அவித்துக்தகாண்டிருந்த ததாழுவுக்கு

நமநை உள்ள ப ணில் ாங்கள் டவத்திருக்கும் கம்புகளில் எப்நபாதும்
நபாை ைந்து நபாகும்நபாநதா, அல்ைது ஓடிப் நபாகும்நபாநதா, ாஜி
தவறி விழுந்து எழ முடிைாமல் கிைந்திருக்கிறது. இடதப் பார்க்காத
அப்பா, த ல் மூட்டைடைக் தகாண்டுவந்து தகாட்டிைிருக்கிறார். ாஜி
த ல்லுக்குள் மாட்டிக்தகாண்டிருக்கிறது. தவந்து த ல்நைாடு த ல்ைாக
அவிந்துநபாைிருக்கிறது.
'ைப்பா... என் மவ வர்றதுக்குள்ள அதப் புடதச்சிடுங்கப்பா. அவ பாத்தா
தாங்க மாட்ைாப்பா. ததரிஞ்சிச்சி... அவ்வளவுதான்! என்டைை அவ
தவச்சிப் பாக்க மாட்ைா. அவகிட்ை மூச்சு விட்றாதீங்க. புள்ள துடிச்சிப்
நபாய்டுவாப்பா!’ என்று அம்மா அழுது கூப்பாடுநபாை, மூர்த்தியும்
ானும் ாஜிடை ஒரு டபைில் எடுத்துப் நபாட்டுக்தகாண்டு
சாத்தான்நகாவிலுக்குப் பின்ைாடி உள்ள ஒைங்காட்டுக்குள் தசன்று குழி
நதாண்டி நைாம். அப்பாவிைம் அம்மா ஒரு தசாம்பு பாலும், ஒரு
குவடளப் பச்சரிசியும் தகாடுத்துவிட்டிருந்தாள். ாஜிடைக் குழிக்குள்
டவத்ததும் அப்பா பாடை ஊற்றிப் பச்சரிசிடைப் நபாட்ைார். மூர்த்தி
குழிடை மூடிைான். ாஜி கண்களிைிருந்து நவகமாக மடறந்துநபாைது.
அக்காவிைம் ாஜி இறந்தடத ைாரும் தசால்ைவில்டை.

அன்று ாஜிடைக் காணாமல் அக்கா நதைத் ததாைங்கிைாள்.

அம்மாவிைம் அப்படி சண்டை நபாட்ைாள். 'ஒரு பூடைக்
குட்டிை பத்தி மா பாத்துக்கத் ததரிைாத ீதைல்ைாம்
எப்படிப் புள்ள குட்டி தபத்து வளத்த?’ என்று வாய்க்கு
வந்தபடி நபசிைாள். பக்கத்து வடுகளுக்குப்
ீ நபாய்ப் பார்த்தாள். ாஜிைின்
பூடை சிந கிதிைாை தவள்டளைம்மாளிைம் நபாய்க் நகட்டுப் பார்த்து
விட்டு வந்தாள். தவள்டளைம்மாள் மாைத்தி அக்கா வளர்க்கும் தபரிை
பூடை. திடீத ன்று ஏநதா சந்நதகம் வந்தவளாக என் வாடைப்
பக்கத்தில் வந்து நுகர்ந்து பார்த்தாள். பூடைக் கறிைின் வாடை
அடிக்கிறதா என்று! அவடள அவளால் சமாதாைம் தசய்துதகாள்ள
முடிைாமல் தவித்தாள். அதற்குப் பிறகாை அவளின் இ வுகள்
அவ்வளவு ிசப்தம் ிடறந்ததாக இருக்கும். டு இ வில் எங்நகா,
எந்தத் ததருவிநைா நகட்கும் ஒரு பூடைைின் மிைாவ்... மிைாவ்...
அவடள எழுப்பி விடும். அவள் எங்கடள எழுப்புவாள். 'ைம்நமாவ்...
ாஜி வந்துடுச்சினு ிடைக்கிநறன்... வைக்குப் பக்கம் சத்தம் நகட்குது!’
என்று மண்தணண்தணய் விளக்டகத் தூக்கிக்தகாண்டு பின் வாசல்
வழிைாகச் தசன்று, அடுத்த ததருடவக் தகாஞ்ச ந ம் உற்றுப் பார்த்துக்
தகாண்டிருப்பாள். அப்புறம் அவளா கநவ வந்து விளக்டக ஊதி
அடணத்து விட்டுப் படுப்பாள். அசந்து மறந்து எப்நபாதாவது
தூங்கிக்தகாண்டிருக் கும் அவளின் காதுக்கு அருநக நபாய் சிை ாள்
மூர்த்தி, 'மிைாவ்... மிைாவ்...’ என்பான். அவ்வளவுதான்... பதறி எழுவாள்.
மூர்த்தி சிரிப்பான். அவன் மீ து பூடை நபாைப் பாய்ந்து பி ாண்டுவாள்
அக்கா.
எப்படிைாவது ாஜி ஒரு ாள் திரும்பி வந்துவிடும் என்று அவள்
பிஸ்கட் வாங்கி வருவடதக்கூை ிறுத்தவில்டை. ஒரு ள்ளி வு
அவளின் திடீர் தஜபத்தின்நபாது எங்கடளயும்
கட்ைாைப்படுத்தி எழுப்பி டவத்துக்தகாண்டு
ாஜிைின் தபைட எழுதி, டபபிளுக்குள் தசாருகி,
அக்கா சத்தமாக தஜபிக்கத் ததாைங்கிைாள்.

'ப நைாகத்திைிருக்கும் எங்கள் பிதாநவ... எங்கள்

ாஜிடை எங்களுக்குத் திருப்பித் தந்துவிடுவ ீ ாக.
வழி தவறி திடசமாறிப் நபாை அவடள மிகச்
சரிைாக வழிகாட்டி எங்களிைம் தகாண்டுவந்து
நசர்ப்பீ ாக! அவடளப் பிரிந்த ாங்கள் மிகவும்
தவிப்பவர்களாகவும் விசைப்படுகிறவர்களாகவும்
இருக்கிநறாம்... அல்நைலுைா’! ாங்கள்
அல்நைலுைா மட்டும்தான் தசான்நைாம். எப்நபாதும் அடத
மட்டும்தான் சத்தமாகச் தசால்லுநவாம். அதற்காக அவளிைமிருந்து
எப்நபாதும்நபாை எங்களுக்கு ஒரு முத்தம் கிடைத்தது. அப்நபாதுகூை
ாநைா மூர்த்திநைா, அம்மாநவா, அப்பாநவா ைாரும் அக்காவிைம் ாஜி
இறந்துவிட்ைாள் என்படத இன்னும் தசால்ைவில்டை.

இப்நபாது என் மடிைில் இருக்கும் இந்த டபபிளில் எழுதிச்

தசாருகிைிருக்கிறது ாஜிைின் தபைர்! அ ாடதைாக நகாவில்பட்டிைில்
என்டை விட்டுவிட்டு அப்படிநை காணாமல் நபாை நஜா எைக்குக்
தகாடுத்த டபபிளிலும் இருக்கிறது. கருங்குளத்தில் டவத்துக் கண்
ததரிைாத எபநைசர் தஜைதசல்வி தகாடுத்த அந்த ஊதாக் கைர்
டபபிளிலும் இருக்கத்தாநை தசய்யும். திருச்தசந்தூர் ைிைில் டவத்து
அல்நபான்ஸ் அண்ணாச்சி கண்டிப்பாகப் படிக்கச் தசால்ைிக் தகாடுத்த
டபபிளிலும் இருக்கிறது. கடைசிைாக ஆ ல்வாய்தமாழிைில் டவத்துக்
காற்டறக் கிழித்துக்தகாண்டு தறக்டககடளச் சுழட்டிக்தகாண்டிருந்த
அந்தப் தபரிை காற்றாடை நகாபு த்தின் அடிைில் டவத்து நதாழி
நஜாதி கண்ணந
ீ ாடு தகாடுத்த டபபிளிலும் ாஜிைின் தபைர்
ிச்சைமாய் இருக்கக்கூடும்.

ஆகநவதான் இன்னும் ஒரு டபபிடளப் படிக்க முடிைாதவைாகக்

கிடைத்த எல்ைா டபபிள்கடளயும் தவறுமநை மடிைில் டவத்துத்
திரிகிறவைாக ான் அடைந்துதகாண்டிருக்கிநறன்!
மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 5

அம்மாவின் சிரிப்டபவிை, அவள் அடிக்கடி அழுவதால்... அழுடகநை

அவளுக்கு அழகாக இருப்பதாக எைக்குத் நதான்றும். அழுது அழுது
அழகாைவள் அம்மா. ாகம் நபாட்டு அழுவாள். கடத தசால்ைி ைபடி
அழுவாள். தகாஞ்சிைபடி அழுவாள். முணுமுணுத்துக்தகாண்நை
அழுவாள். அப்நபாது ாங்கள் அவளிைம் எங்களுக்குத் நதடவைாை
கசிைத்டத, கடதடை, நகட்டுத்ததரிந்துதகாள்ளைாம். ான் த ாம்ப
ாட்களாகநவ ததரிந்துதகாள்ள ஆடசப்பட்ைது, எங்கடளப் தபத்ததடுத்து,
நபர் தவச்சி அவள் வளத்த கடதடைத்தான். ாங்கள் நகட்ைவுைன்
அவ்வளவு எளிதாக அம்மா தசால்ைிவிை மாட்ைாள். அவளுக்கு அது
தசால்ை நவண்டும் என்று நதான்ற நவண்டும். அப்நபாதுதான்
தசால்வாள்.

''நபாங்கைா ீங்களும் ஆச்சு... உங்க ிநமாட்டும் ஆச்சு...'' என்று டி.வி.

ரிநமாட் கன்ட்ந ாடை வசி
ீ எறிந்துவிட்டு, கட்டிைில் நபாய்
விழுகிறவடள ஒரு பூடைடைக் தகாஞ்சு வடதப் நபாைக் தகாஞ்ச
ந ம் தகாஞ்சிக்தகாண்டிருந்தால்... அவளாகநவ வார்த்டதகடளப்
நபாட்டு ஒரு டியூடைப் பிடித்து, நசாகக் கடதகடளப் பாடுவாள்.

'' ான் பட்ை கடதைச் தசால்ைட்ைா, ான் தபத்த கடதைச் தசால்ைட்ைா,

இந்தப் பாவி வைித்துை வந்து ீங்க பிறந்த கடதைச் தசால் ைட்ைா,
எந்தக் கடதைச் தசால்ை..?'' அம்மா இப்படித்தான் எடதயும் ாகம்
நபாட்டுத்தான் ஆ ம்பிப்பாள். அப்படி ஒரு ாள், அவள் ாகம் நபாட்டுப்
பாை ஆ ம்பிக்கும் நபாது, '' ாங்க தபாறந்தப்நபா ைந்த கடதைச்
தசால்லு...'' என்று அம்மாவிைம் நகட்நைன்.

''தமாதப் பிள்ளத் தைப்பிள்ள... அதான் உங்க அண்ணன்

தபாறக்கும்நபாது தகாஞ்சப் பாைாப்படுத்திைான்? கார்த்திக மாசம்
எைக்குக் கல்ைாணம். கார்த்திக ஒண்ணு, மார்கழி த ண்டு, டத மூணு,
மாசி ாலு, பங்குைி அஞ்சு. பங்குைி மாசம் உங்க அண்ணன் வைித்துை
ஜைிச்சான். அதுநைர்ந்து பத்து மாசம்... மார்கழி மாசம் அவன்
தபாறக்கணும். பாத்தா, தமாத்த ஊட யும் தவள்ளம் சுத்தி ிக்குது.
ஊட விட்டு ைாரும் எங்கயும் நபாவ முடிைாத அளவுக்குத் தண்ணி
கழுத்து வ வந்துட்டு. எைக்கு எப்ப நவணும்ைாலும் வைி வ ைாம்
நபாை, வைிறு தமாறுதமாறுங்குது. ல்ை மத்திைாைம். ிடற மாசம்.
குளிச்சிட்டு ம்ம வாசல்ை தடைை தவச்சி இப்படி ஒருச்சாச்சிப் படுத்
துக்கிைக்நகன். ததற்நகருந்து ல்ை தவள்ளக் குதி ... பாத்துக்நகா,
ாணுவ உடுப்புை சும்மா ஜம்முனு ஒரு கிழவன் நபாலீஸ்
தவச்சிருக்கிற மாரி, தபரிை ரிவால்வாட தவச்சிக்கிட்டு ைக்ைக்குனு
சத்தத்நதாை ாசா மாரி வா ான். வந்தவன் ம்ம வட்டுக்குக்
ீ கீ ழ்ப்
பக்கம் அப்நபா ஒரு நவப்ப ம ம் தபருசா வளந்து ின்னுச்சு. அதில்
நபாய் அந்தக் குதிட டைக் கட்டிட்டு, ம்ம வட்டுக்கு
ீ முன்ைாடி
வாசைப் பாத்து வர்ற மாதிரி இருக்கு எைக்கு. என்ைைா இது...
குதிட ைிை பட்ைாளக்கா ன் ம்ம வட்டுக்கு
ீ வா ாநைனு ான்
முழிச்சுப் பாக்குறதுக்குள்ள... ஒரு சாட்ைக் கம்ப எடுத்து ஓட்ை அடிச்சு...
''தபாறக்குற பிள்டளக்குப் நபரு சிவடைஞ்சான்தான்... தபாறக்குற
பிள்டளக் குப் நபரு சிவடைஞ்சான்தான்...''னு ைப்ைப்னு அடிக்கிறான்.
ான் முழிச்சிட்நைன். எம்மா... இது என்ை தகாடுடமைாப் நபாச்சுனு
உங்க தாத்தங்கிட்ை நபாய்... ''ஏ மாமா... ான் இப்படிைா ஒரு கைவு
கண்நைன்னு'' தசான்நைன்.

''எம்மா... உங்க சாஸ்தா ம்பி தபருமாள் நபரு நகட்டு குதிட ைிை

வந்திருக்கான். அப்படிநை தவச்சிருநவாம். தபால்ைாத சாஸ்த்தால்ை
அவன்...''னு உங்க தாத்தன் தசால்ைி முடிக்கிறதுக்குள்ளாநவ வைிறு
வைிக்க ஆ ம்பிச்சிட்டு. எம்மா... ஒங்க வட்டு
ீ வைிைா எங்க வட்டு
ீ
வைிைா... அப்படி வைிக்குது பாத்துக்நகா. உங்க அப்பன் பாவம்
அங்கிட்டு ஓடுறாவ, இங்கிட்டு ஓடுறாவ. ைார்தான் என்ை தசய்ை
முடியும்? ஊ ச் சுத்தி தவள்ளம் தபருகிைா ிக்குது.
''எம்மா... எம்புள்ள தைப்பிள் டளைப் பறிதகாடுத்துரும்நபாை
இருக்நக...''னு எங்க சித்தப்பன்... அதான் உங்க மாைாண்டி தாத் தன்,
தாதன்குளத்துக்குப் நபாய் ஒரு வில் வண்டிைப் பூட்டிக் கிட்டுக்
கருங்குளத்துநைர்ந்து தண்ணிக்குள்ள வில் வண்டி நைாை ீந்தி
வா ான். மாைாண்டி தாத்தன் ம்ம வட்டுக்கு
ீ வர்ற துக்கு முன்ைாடி
தவள்ளம் ம்ம மாட்டுத் ததாழுவத் ததாட்டுட்டு. ''தாடையும்
புள்டளடையும் தவள்ளத்துை நபாவதுக்கா... ீ அப்படி தவள்ளக்
குதிட ைிை வந்து எங்கிட்ை நபர் நகட்நை...''னு ம்ம சாஸ்தாவ
ிடைச்சு ிடைச்சு ான் கண்ண ீர் வடிக்கிநறன். எல்ைாரும் வந்து,
தூக்கி வில் வண்டிைிை நபாட்ைாங்க. உங்க கண்ணாடித் தாத்தனும்
மாைாண்டித் தாத்தனும் ''ஆவுறது ஆவட்டும், ீ வண்டிை விடுைா
பாப்நபாம்''னு தண்ணிக்குள்ள வில் வண்டிை விடுறாவ. வண்டியும்
மாடும் தண்ணிக்குள்ள ீந்திப் நபாவுது. வண்டி கிணத்தாங்கட ைத்
தாண்ைை, வண்டிக்குள்ளநை ஒங்க அண்ணன் அந்த மூத்தக் தகாள்ளி
தபாறந்துட்ைான். தசால்ைிதவச்ச மாரி அப்படிைரு ஆச்சர்ைம்,
தவள்ளமும் வடிைத் ததாைங்கிடுச்சி...'' - இப்படித்தான் இந்த மூத்தக்
தகாள்ளிைப் தபத்து எடுத்நதன் என்று அம்மா அண்ணன்
புடகப்பைத்டதக் தகாஞ்ச ந ம் பார்த்தாள். அவளுக்குக் கண்ண ீர்
கசிந்திருந்தது. எைக்குத் ததரியும்... அது ஆைந்தக் கண்ண ீ ாகத்தான்
இருக்கும். ஏதைைில், அண்ணன் இப்நபாது ஸ்ரீடவகுண்ைம் அ சு மகளிர்
நமல் ிடைப் பள்ளிைில் வ ைாற்று ஆசிரிை ாக இருக்கிறான்.
அவைிைம் ஒரு ாளும் இந்த வ ைாற்டற அம்மா தசான்ைது இல்டை.
அவனும் அடதக் நகட்ைது இல்டை.

அவ்வளவுதான்... தகாஞ்ச ந ம் அம்மா எதுவும் நபச மாட்ைாள்.

அப்புறம் அவடளப் நபசடவக்க, மறுபடியும் ாம் தகாஞ்ச நவண்டும்.
டிடக ாதிகாடவப் பற்றிநைா அல்ைது ம்ைாகிருஷ்ணடைப்
பற்றிநைா, நதவைாைிடைப் பற்றிநைா அவர்கள் டிக்கப்நபாகும்
சீரிைல்கள்பற்றிநைா மக்குத் ததரிந்த தகவல்கடள அவளிைம் நபசி
விடளைாை நவண்டும். அல்ைது அவடளச் சண்டைக்காவது இழுக்க
நவண்டும்.

''ைம்நமாவ்! தசால்லும்ம, ம்ம அக்காவுக்கு எதுக்கும்மா முருகம்மானு

நபருதவச்நச?''னு நகட்ைா, தகாஞ்ச ந ம் அடத நைாசித்துப்
பார்த்துவிட்டு, பக்கத்தில் முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி ஏதும் கிைந்தால்
அடத எடுத்துக் தகாஞ்ச ந ம், ''ம்ம்ம்... அதுவா... ம்ம்ம்ம்...''னு தன்
முகம் பாத்துவிட்டுத்தான் மறுபடி நபச ஆ ம்பிப்பாள்.

''புள்ள ஆறு மாசக் கருவா வைித்துை

இருக்கா. ம்ம மூணாங்கிணத்து வைல்ை
ானும் உங்க சித்தி ாசக்கைியும் நவை
பாத்துட்டு ிக்கிநறாம். அண்ணடைத்
ததாட்டில் கட்டி, பக்கத்துை நபாட்ருக்நகன்.
நமக்க கருங்குளத்துநைர்ந்து ஒழவுக்கு மாட்ைப் பத்திக்கிட்டு ம்ம
தபரிை ம்பி மாமனும், ந டிைா தசட் மணியும் வா ாவ. அப்படி
வரும்நபாது கருங்குளத்துக்கா ன் வைல்ை ம்ம மாடு இறங்கிட்டு.
வைக்கா ன் நபாய் ம்ம ம்பி மாமைப் பிடிச்சி அடிக்கப்நபாறான்.
'எம்மா... ம்ம தம்பிைைா அடிக்காவ’னு ான் ஓடிப் நபாய், 'எய்ைா...
விட்ருங்கய்ைா. மாடு ததரிைாம இறங்கிடுச்சி’னு தகஞ்சுநறன். ஆைா,
அவன் மாமை அடிச்சிட்டு இருக்கான். ான் நபாய் அவன் டகடைப்
பிடிச்நசன்ைா, ஒரு தபரிை ஒழவு ந ாக்காை எடுத்துக்கிட்டு, அந்த
சண்ைாளப் பாவிப் பை, என் வைித்துை நவகமா இடிச்சி சவுதிக்குள்ள
தள்ளிட்ைான். விழுந்தவளுக்கு மூச்சும் இல்ை... நபச்சும் இல்ை. என்ை
ைந்துச்சுனுகூைத் ததரிைை. ஒங்க சித்தி ஓடிப் நபாய் உங்க
அப்பாகிட்ை தசால்ைிைிருக்கா. எல்ைாரும் ஓடிவந்து பாத்தா, தபாணமா
சவுதிக்குள்ள கிைந்திருக்நகன். 'ஐடைநைா தாடையும் பிள்டளடையும்
அடிச்சுக் தகான்னுட்ைானுவநள’னு உங்க அப்பன் த ஞ்சுை அடிச்சிட்டு
அழுதுருக்கான். உங்க அப்பனுக்கு அழற துக்குச் தசால்ைிைா
தகாடுக்கணும். அப்படி அழுதுருக்கான். 'ஐநைா பாவம். ஒரு பிள்டளைத்
ததாட்டில்ை நபாட்டுட்டு, இன்தைாரு பிள்டளை வைித்துை
தவச்சிக்கிட்டு இப்படிப் நபாய்ச் நசந்துட்ைாநள...’னு எல்ைாரும்
தூக்கிக்தகாண்டு நபாய் ஊருக்கு மத்திைிை நபாட்டுட்ைாவ. ஒங்க
அப்பனும், 'மவ ாசி நபாய்ட்ைாநள’னு... எங்க கல்ைாணப் பட்ை
எடுத்துட்டு வந்து என் நமைப் நபாட்டு தவச்சிட்ைான். ஊருக்கு
மத்திைிை வைித்தத் தள்ளிக்கிட்டு, ாசாத்தி ான் பட்டுச் நசடைக்
கட்டுை தபாணமாக் கிைக்குறப்ப, ல்ைநவடளைா சா ாை நவட்டைக்கு
வந்த ஒரு நபாலீஸ்கா ன் வந்து... 'என்ைைா இது?’னு எட்டிப்
பார்த்திருக்கான். பாத்தவன் என்ை ிடைச்சாநைா ததரிைை. என்டைத்
தூக்கிப் பு ட்டிப் பார்த்துட்டு, 'அைப்பாவிைளா... ததாண்டைக்குள்ள உசுரு
இறங்காமக் கிைக்குைா, முதுகுை முட்டி வர்மம்தான் விழுந்துருக்கு’னு
தசால்ைி, என்ை குப்புறப் படுக்கப்நபாட்டு வர்மத்த ீவி
எடுத்துவிட்ருக்கான். அப்நபாதான் எைக்கு மூச்சிநை வந்திருக்கு.
முழுச்சிப் பாத்தா, தமாத்த ஊரும் முன்ைாடி ிக்குது. எல்ைாரும்
நபடைப் பார்த்த மாதிரி என்ைப் பார்க்காவ. இன்னும் ல்ைா ஞாபகம்
இருக்கு அந்த நபாலீஸ்கா ன் தமாகத்த. அப்பநவ
முடிவுபண்ணிட்நைன். புள்ள ஆம்பிடளைாப் தபாறந்தா... அதுக்குப்
நபரு, முருகன். தபாம்படளைாப் தபாறந்தா... அதுக்குப் நபரு,
முருகம்மா. ஏன்ைா, அந்த நபாலீஸ்கா ன் நபரு
முருகன்!''

அக்கா முருகம்மாள் இப்நபாது ஸ்நைட் பாங்க்

ஆஃப் இந்திைாவில் பணிபுரிகிறாள். அவளும்
அம்மாவிைம் இந்தக் கடதடை அடிக்கடி
நகட்டிருக்கிறாள். 'அந்த நபாலீஸ்கா ன்
ஊட ைாச்சும் நகட்டுதவச்சிருக்கைாம்ைா ீ’
என்று அம்மாவிைம் நகாபித்திருக்கிறாள்.

அடுத்து உச்சிைிமாகாளி அக்கா. அக்கா

இப்நபாது எங்கநளாடு இல்டை. அவள் இறந்து 12 வருைங்கள்
தாண்டிவிட்ைை. பிறகு, ானும் சின்ை அண்ணன் மாரி ாஜாவும்தான்.
சின்ை அண்ணன் பிறக்கும்நபாதுதான், ாம் முதன்முதைில் ஒரு
வைடை மக்கு எை ந ாட்ைடிைில் வாங்கிைதாக அம்மா தசால்வாள்.
ைாக்ைர் 'எம்மா... உன் வைித்துக்குள்ள த ண்டு நபபி இருக்கும்நபாை
இருக்நக’னு தசால்ற மாதிரி வைிறு முழுசா ிடறஞ்சி இருந்தான்
அந்தப் பை. சரி... எந்தப் பி ச்டையும் இல்ைாம, ாைாவது புள்ள ல்ை
மாரி தபாறந்திருக்குனு தசால்ைி எங்க அப்பா நபர் சுப்டபைானு ஆச
ஆசைா தவச்நசன். அடதயும் தகாைகா ப் பாவி ீதான் வந்து அடிச்சிக்
தகடுத்துட்ை’ என்று தசான்ைநபாது எைக்கு ஆச்சர்ைமாக இருந்தது.

ான் அண்ணன் பிறந்து இ ண்டு வருைங்கள் கழித்துப் பிறக்கிநறன்.

பிறதகப்படி ான் அவன் தபைட மாற்றிைிருப்நபன் என்று. அடதயும்
அம்மாதான் தசான்ைாள்.

' ீ உண்ைாை உைைநை ஒங்க ஆச்சி அழ ஆ ம்பிச்சிட்ைா, 'நபாதும்

தாைி... தபாறக்குற புள்ள அஞ்சாவது புள்ள. அது ஆம்பிளப் புள்டளைா
இருந்துட்ைா, அவ்வளவுதான். அது குடும்பத்துக்நக ஆகாது. நபாய்
கடைச்சிட்டு அப்படிநை குைைக் கழுவிட்டு வந்திரு’னு திைமும்
ச்சரிப்புதான். ான் முடிைநவ முடிைாதுன்னு உன்ைை வைித்துை
தவச்சிக்கிட்டு அடைைிநறன். அவ தசான்ை மாரிநை ீ தபாறக் கதுக்கு
முன்ைாடிநை எைக்கு அப்பாவுக்கு, அண்ணனுக்கு, அக்காவுக்கு,
எல்ைாத்துக்கும் முத்து முத்தா... தகாத்துக் தகாத்தா அம்ம அள்ளிப்
நபாட்டுடிச்சி.

எல்ைாரும் வட்நைாை
ீ நவப்பிடைை அ ச்சிக் குடிச்சிக்கிட்டுக்
தகைக்நகாம். நவடைக்குப் நபாவ முடிைை. வாங்குை வைடையும்
வித்தாச்சி... கஞ்சித் தண்ணி தவச்சித் த க்கூை ஆளில்ைாம குடும்பம்
தவிைாத் தவிச்சிக்தகைக்கு. உன்ை வைித்துை தவச்சுக்கிட்டு
நவப்பிடைடை அட ச்சி அட ச்சிக் குடிச்சிக்கிட்டுக் கிைக்கிநறன் ான்.
ஆளாளுக்கு வந்து, 'புள்ள திரிநகாணம் ட்சத்தி த்துை
ஜைிச்சிருப்பான்நபாை... அழிச்சிரு தாைி, இல்ைன்ைா குடும்பத்த
அழிச்சிருவான்நபாை இருக்நக’னு தகஞ்சு ாவ.

கூட்டுைன்காட்ைைிருந்து தஜைபால் மாமாதான் வந்து வட்ை

ீ நவடை
பாத்துக்கிட்டு தகைக்கான். சரிைா மாசி மாசம் ீ வைித்துக்குள்ள முட்ை
ஆ ம்பிச்சிட்ை. உங்க அப்பா ஐம்பது ரூவாைக் தகாடுத்து
ஆஸ்பத்திரிைிை நபாய் காட்டிட்டு வாம்மானு அனுப்பிதவச்சாரு. அங்க
நபாைா, இன்டைக்நக புள்ள தபாறந்திரும்னு ைாக்ைர் தசால்ைிைாச்சு.
அந்தப் பக்கமா வந்த ம்ம ஊர் ஆளுங்ககிட்ை தசால்ைிவிட்டுட்டு ான்
நபாய்ப் படுத்துக்கிட்நைன். உங்க அப்பா அஞ்சாறு துணிமணிை
அள்ளிக்கிட்டு, ஆச்சிைக் கூட்டிக்கிட்டு வந்தார். அவங்க வந்து பாத்தா
ல்ை கருந்நதளி மாதிரி ீ தபாறந்துதகைந்தடதப் பாத்துட்டு, அங்நகநை
உங்க ஆச்சி அழ ஆ ம்பிச்சிட்ைா.
'ைம்மா... அஞ்சாவது புள்ள ஆம்பிள... என் குடிைப் பஞ்சாப்
பறத்தப்நபாறாநை’னு ஒந அழுவ உங்க ஆச்சி. கூை வந்த ாசமணி
அக்காவும், 'எந்தாைி... நவண்ைாம் தாைி... புள்ள அழிக்கிறதுக்குன்நை
அஸ்விைி ட்சத்தி த்துை அம்புட் டுக் கறுப்பாப் தபாறந்திருக்கான்.
பாைக் தகாடுக்கும்நபாது ஒரு த ல்ைப் நபாட்டுக் தகான்னுடு. பாவம்,
த ல்நைாடு நபாவட்டும்’னு தசால்லுதாங்க. ைக்கிற எல்ைாத் டதயும்
நவடிக்டக பாத்துக்கிட்டு உங்க அப்பன் கல்லு மாதிரி ிக்கிறாரு. அவர்
என்டைக்கு அய்ை, அம்டமை எதுத்துப் நபசிைிருக்காரு. ான்
அப்படிநை உன்ை டகைிை தூக்கிப் பாத்நதன். ஐநைா, முத்தம்
தகாடுத்தா மூக்குை ஒட்டிக்கிற மாதிரி அப்படிநை உங்க அப்பா கைர்
உைக்கு. 'இங்க பாருங்க... இதுக்கு முன்ைாடி ான் ாலு புள்டளைை
தபத்நதன். அஞ்சாவதா எைக்குனு ஆசப்பட்டு அப்படிநை ான் என்
புருசடைநை தபத்துருக்நகன். என் குடிநை அழிஞ்சாலும் சரிதான்... இத
ான் தகால்ை மாட்நைன்’னு தூக்கிக்கிட்டு வட்டுக்கு
ீ வந்துட்நைன்.
வட்டுக்கு
ீ வந்து பாத்தா பச்சக் குழந்த
உைக்கு உைம்தபல்ைாம் முத்து முத்தா
நபாட்டுத் தள்ளிட்டு அம்ம.

எல்ைாரும் மறுபடியும் வந்து

தசால்லுறாவ, 'நவண்ைாம் பாப்பா இந்தப்
புள்ள... தமாத்தக் குடும்பத்டதயும்
நவப்பிடைை அட ச்சிக் குடிக்க தவச்ச
அபசகுைப்புள்ள இது’னு தசால்ைச் தசால்ை... எைக்கு அம்புட்டு நவகம்
எங்கிருந்து தான் வந்துச்நசா ததரிைை. புள்டளைத் தூக்கிக் கிட்டு ம்ம
அம்மன் நகாைில்ை நபாய்ப் படுக்கப் நபாட்டுட்நைன். 'எம்மா தாைி...
ஒண்ணுக்கு த ண்டு பிள்டளக்கு உன் நப விடுநறன்... ீதான் என்
குடும்பத்தக் காப்பாத்தணும்’னு உைக்கு மாரிதசல்வம்னும் அதுக்கு
முன்ைாடி சுப்டபைானு நபரு தவச்சிருந்த உங்க அண்ணனுக்கு
மாரி ாஜான்னும் நபரு தவச்நசன். அன்டைக்நக அவ்வளவு நபரும்
தசான்ைாங்கநளனு உைக்கு மட்டும் பால்ை ஒரு ஒத்த த ல்ைப்
நபாட்டுருந்தா, ீ இப்படி எங்கிட்ை வந்து, 'ைம்நமாவ்! கத தசால்லு...
ைம்நமாவ்! கத தசால்லு’னு என்ை இப்படிப் பாைாப்படுத்தி
எடுப்பிைா’னு அம்மா தசால்ைிச் சத்தம் நபாட்டுச் சிரித்தநபாது, எைக்கு
அழுடக பீறிட்டு வந்துவிட்ைது. அம்மா பைந்நத நபாய்விட்ைாள்.

'அந்தக் கைவுநள வந்து தசான்ைாலும் உன்ைக் தகான்னுருப்பைா ாசா?

ீ என் கவர்தமன்ட் துட ைா... கறுப்புத் தங்கம்ைா!’ என்று
எப்நபாதும்நபாை அம்மா அள்ளி எடுத்துக்தகாண்ைநபாதுதான் எைக்குத்
நதான்றிைது.

ான் தாமி ப ணிைில் தகால்ைப்பைாமல் தப்பித்தவன் மட்டும் இல்டை,

என் தாைின் தண்ணர்க்
ீ குைத்திலும் தகால்ைப்பைாமல் தப்பித்தவன்!
மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 6

‘தூத்துக்குடி ஜில்ைாவுை
திருடவகுண்ைம் தாலுகாவாம்
புளிைங்குளம் கி ாமத்திநை...
புள்ளி மாைாய்த் துள்ளி ஆை
ாங்கள் புறப்பட்டு வந்நதாடமைா!’

எைக்கு ன்றாக ிடைவிருக்கிறது. அவ்வளவு கூட்ைம் அப்படி ஓர்

ஆ வா மாகக் கூடிைிருக்கும் நபாது, நமளக்கா ர்கள் தங்கள்
தவில்கடளச் சின்ைக் குச்சிகளால் தட்டிக் கூட்ைத்டதக்
கிளர்ச்சிைடைைச் தசய்துதகாண்டிருந்தநபாது, அவர்கள் ஒரு தபரிை
மஞ்சள் கைர் பட்டுப் பாவாடைடை எைக்குக் கட்டிவிட்ைார்கள். அதன்
பின் ாணி அக்காவின் ஜாக்தகட்டைப் நபாட்டுவிட்ைார்கள். அதற்குள்
இ ண்டு தபரிை நதங்காய் சி ட்டைகடள அவர்களாகநவ
திணித்தார்கள். அதன் பின் கூட்ைத்தில் முதல் வரிடசைில்
உட்காந்திருந்த தபண் குழந்டதகளிைம் வாங்கிை பாசிமணிகடள என்
கழுத்தில் அணிவித்தார்கள். நமலும் ஒரு சிவப்பு கைர் தாவணிடை
எங்கிருந்நதா வாங்கி வந்து, என் உைடைச் சுற்றிச் தசாருகிைார்கள்.
பட்ைடறப் பாட்டிைிைம் வாங்கிை தகாண்டைடை தஜகன் அண்ணன்
என் தடைைில் டவத்துக் கட்டி, முடிடைப் பறக்க அவிழ்த்துவிட்ைான்.
முத்து ஓடிப்நபாய் ைாரிைநமா வடளைல்கடள வாங்கி வந்து
அணிவித்தான். கடைசி ந த்தில் ஊத்திக் கூடுகடளக்தகாண்டு
கட்ைப்பட்ை சைங்டகடை என் இரு காைிலும் கட்டிவிட்ைார்கள்.
தகாஞ்சம் அடசத்தால் சத்தம் ிஜமாை சைங்டகடை மிஞ்சிவிடும்.
எல்ைாரும் அப்படிநை சுற்றி ின்று ஒரு முடற எல்ைாவற்டறயும்
சரிபார்த்தார்கள்.
''ஏநைய்... அப்படிநை அச்சு அசல் கரிசக்குளத்தா மாரிநை இருக்நக! அவ
ஆட்ைத்தப் பாத்துருக்கைா... அப்படிநை ஆடிடு... ஆமா'' என்றான் தஜகன்
அண்ணன். ான் அந்த த ாடி அந்தக் கரிசக்குளத்தாடவ
ிடைத்துக்தகாண்நைன். கரிசக்குளத்தா ிஜமாக ஒரு தபண் இல்டை.
தபண் நவைமிட்டு ஆண்கநளாடு சரிக்குச் சமமாகத் தூசி பறக்கப்
பறந்து பறந்து அத்தடை ஆண்கடளயும் ஆட்டு மந்டதநபாை
ஆட்டுவித்து ஆடும் ஒரு சம்படி ஆட்ைக்கா ஆண்.

சம்படி ஆட்ைம் என்பது தவறுமநை ஆண் களால் ஆைப்படும் ஒரு

வடக ாட்டுப்புற ஆட்ைம். அதில் மூன்று ஆண்கள் தபண்ணாகவும்
ான்கு ஆண்கள் ஆணாகவும் ஆடுவார்கள். 'ஏை... வரும்நபாது ஏழு
ஆம்பிளதாை வந்தா னுவா... இப்நபா இந்த மூணு தபாம்படளங்க
திடுதிப்புனு எங்கிட்டுருந்தை வந்தாளுவ?’ என்று ஆட்ைத்துக்கு
அட்வான்ஸ் தகாடுத்த தபருசுகடளநை குழப்பிவிடும் அளவுக்குப்
தபண்ணாக ஆடும் ஆண்கள் ைமாக நவை மிட்டு ஆடுவார்கள். அதில்
அன்டறை ாட் களில் சிறுசு முதல் தபருசு வட கிறுக்குப்
பிடிக்கடவத்திருந்தவள்தான் இந்தக் கரிசக் குளத்தா. உட்கார்ந்து,
எழுந்து, ஒரு காடைத் தூக்கித் தட ைில் ச்தசன்று ஓர் அடி அடித்து
ஆடும் அவளின் ஆட்ைத்துக்கு விசில் பறக்கும். தவில்கா டைப்
நபாட்டிக்கு இழுத்து அவள் நபாடும் குத்தாட்ைம் தவில்கா டைக்
கடைசிைில் மண்டணக் கவ்வடவக்கும். ஆடிக்தகாண்டு
இருக்கும்நபாநத திடீத ன்று டமக்குக்கு முன்ைால் ின்றுதகாண்டு,
''ஏநைய்... ஏய்... தபாம்பளப் பின்ைாடி ாக்கத் ததாங்கப் நபாட்டு
அடைைிற தபாறம்நபாக்கு ஆம்பிளப் பைலுவளா... எை வாங்கை,
ஒருத்தன்ைாலும் வாங்க... இல்ை ஒம்நபாது நபருன்ைாலும் வாங்கை...
எவனுக்கும் இந்தக் கரிசக்குளத்தா அடசைவும் மாட்ைா,
அஞ்சவும்மாட்ைா...'' என்று தசால்ைி, உைம்டப ஒரு குலுக்குக்
குலுக்கும்நபாது தபண் கள் கூட்ைத்தில் குைடவ ததறிக்கும்.
அப்படிப்பட்ை கரிசக்குளத்தா நவைத்டதத்தான் எைக்கு இப்நபாது
நபாட்டிருக் கிறார்கள். கரிசக்குளத்தாவாக மாறிைிருந்த என் உைடை,
தகாஞ்சம் அப்படி இப்படி அடசத்துப் பார்த்நதன். ஊத்திக்கூடுகள்
குலுங்க உைல் சிைிர்த்துக் கூச்சைிடுவடதப்நபால் இருந்தது எைக்கு.

கைைாடி முத்துவின் நமளம் கைவுள் வாழ்த்நதாடு முழங்கத்

ததாைங்கிைது. ாங்கள் அத்தடை நபரும் ஆடுகளத்துக்குச் தசல்வதற்கு
வசதிைாக, கூட்ைத்டதப் பிளந்துதகாண்டு ஒரு வழி தசய்திருந்தார்கள்.
அந்த வழிைாக ாங்கள் வரிடசைாக ைந்நதாம். தபண்
நவைமிட்ைவர்கள் மட்டும் முகத்டத மடறத்து முக்காடிட்டிருந்நதாம்.
கூட்ைம் எங்கள் டகடைப் பிடித்து இழுத்தது. கூட்ைம் எங்கள்
பாவாடைடைப் பிடித்துக் தகாண்டு நகைி தசய்தது. எங்கிருந்நதா ஓடி
வந்த என் அம்மா என் முக்காடை விைக்கி திருஷ்டி முறித்து, முத்தம்
தகாடுத்து, தகாஞ்சம் கைகாம்ப ம் பூடவயும் தடைைில் சூடிவிட்ைாள்.
ஆடு களத்டதச் சுற்றிக் கட்டிைிருந்த கைிற்றுக்குள் வந்ததும் கூட்ைம்
அப்படிநை அமர்ந்தது. ஒரிஜிைல் சம்படி ஆட்ைக்கா ர்கள்
தசய்வடதப்நபாைநவ கூட்ைத்டத வணங்கி, ஒவ்தவாரு
நமளக்கா ட யும் ததாட்டுக் கும்பிட்டு முக் காட்டை விைக்கிக்
கூட்ைத்டத ஒரு முடற பார்த்தநபாது, உைம்பில்
தீப்பற்றிக்தகாண்ைடதப் நபாை இருந்தது. இதற்கு முன் சாவு
வடுகளில்,
ீ பள்ளிக்கூைங்களில் ஆடிைிருக்கிநறன் என்றாலும், தபண்
நவைமிட்டு இவ்வளவு கூட்ைத்தின் முன் வந்து ிற்பது ஒரு
மாதிரிைாகத்தான் இருந்தது.

ஆண்களாக வந்தவர்கள் அப்படி இப்படி என்று சும்மா தங்களுக்குத்

ததரிந்த ஆட்ைத்டத ஆடிக்தகாண்டிருக்க, தபண் நவைமிட்ை ாங்கள்
கூச்சப்பட்டு ின்நறாம். எல்ைாரும் கத்திக் கூச்சைிட்டு எங்கடள ஆைச்
தசான்ைார்கள். எங்கள் முகங்கடள மடறத்திருந்த துணிகடளப்
பிடுங்கிக்தகாண்ைார்கள். 'ஏய்ைா முத்து... பிள்டளை தவட்கப்படுதுளா...
அந்தச் சித்தாை கட்டிக்கிட்டுச் சிங்கா ம் பண்ணிக்கிட்டு பாட்ை வாசி...
தன்ைாை அதுகளுக்கு ஆட்ைம் வரும்’ என்று ஒரு தபருசு நைாசடை
தசால்ை, கைைாடி முத்து வாசிக்க, நமளக்கா ர்கள் அடித்து த ாறுக்க,
ஆளாளுக்கு விறுவிறுதவை ஆைத் ததாைங்கிைார்கள். நமளம்
அத்தடை ஆநவசமாக முழங்க முழங்க... என் ாடி ம்பு கள்
முறுக்நகறுவது எைக்நக ததரிந்தது. என் கால்கள் தாைாகநவ ஒரு
ந ர்த்திைாை சம்படி ஆட்ைக்கா ைின் ஆட்ை நுணுக்கத்தில் சுழன் றை.
நமளம் சூடுபிடிக்கப் பிடிக்க... என் ஆட்ைத் தில் தவறி பிடித்தடத
என்ைாநைநை உண முடிந்தது. ஆைால், ான் அந்தக் கரிசக்குளத்
தாடவப் நபாை ஆைவில்டை. ைாந ா நபாை ஆடிநைன். அந்த 'ைாந ா’,
ஒரு ந ர்த்திைாை சம்படி ஆட்ைக்கா ன் என்பது மட்டும் ிச்சைம்
என்படதக் கூட்ைத்தின் ஆர்ப்பரிப்பு உணர்த் திைது. என்ைால் என்டைக்
கட்டுப்படுத்திக் தகாள்ள முடிைாத ஒரு நவகத்துைன், விடசயுைன்
ஆடிநைன். தாைாகநவ பாவாடைடை இடுப்பில் எடுத்துச்
தசாருகிக்தகாண்டு, குைிந்து ிமிர்ந்து குலுக்கி ஆடிநைன். ஒரு
புள்ளிைில் நமளமும் ாகஸ்வ மும் உச்சத்தில் இருந்தநபாது ஓடிச்
தசன்று அமர்ந்து, ான் காடைத் தூக்கித் தட ைில் ச்தசன்று ஊன்றி
அப்படிநை உைடைத் திருப்பி ஒரு வட்ைம் நபாட்டு, ிமிர்ந்து த ளிந்து
ஆடிைநபாது கூட்ைம் வாய் பிளந்தது எைக்குத் ததளிவாகத் ததரிந்தது.
என் காைில் கட்டிைிருந்த ஊத்திக் கூடுகள் அடித்து ஆடிைதில் சிதறித்
ததறிக்க, கூட்ைம் கூடிக் குவிந்து குைடவைிை... நமளக்கா ர்கள் அடித்து
ஓய்ந்தார்கள். இப்நபாது ஒரு கூட்ைம் ஓடி வந்து என்டை
அள்ளிக்தகாண்ைது!

''எம்மா... பாப்பா மவன் எப்படி

ஆடிட்ைான் பாரு! அப்படிநை
கரிசக்குளத்தாடவக் தகான்னுப்
புட்ைான் ஆட்ைத்துை!' என்று
ஆளுக்காள் கூச்சைிடும்நபாதுதான்
கூட்ைத்தில் அதுவட எைக்குத்
ததரிைாத ஓர் உண்டமடை ைாந ா
ஒருவர் தசால்ைக் நகட்நைன்.
'அப்பன் தசல்வ ாசு ஆடுை
ஆட்ைத்த, அவன் மவன் அப்டிநை
வாங்கி ஆடிப்புட்ைாநை! சும்மாவா
தசான்ைா னுவா 'டக எடுக்க
எடுக்கக் கடளயும் வளரும்... கால்
எடுக்க எடுக்கக் கடையும்
வளரும்னு’ என்று ைாந ா தசான்ைநபாதுதான் எைக்குத் ததரிந்தது என்
ஆட்ைத்தில் ததரிந்த அந்த 'ைாந ா’ ஒரு சம்படி ஆட்ைக்கா ைின்
ந ர்த்தி, என் அப்பாவுடைைது என்று! ஆம்... என் அப்பா ஒரு
ந ர்த்திைாை சம்படி ஆட்ைக்கா ர்.

அன்று இ நவ ஊத்திக்கூடுகள் குத்திக் கிழித்த என் கால்கடளத் தன்

மடிைில் தூக்கிடவத்துக்தகாண்டு மருந்திட்ை அப்பாவிைம் நகட்நைன்.
'' ீங்க ிஜமாநவ ஒரு சம்படி ஆட்ைக்கா ாப்பா?'' அதற்கு அப்பா
மிச்சம்கிைந்த ஊத்திக் கூடுகடள எடுத்துக் டகைில்டவத்து, ஒரு
குலுக்குக் குலுக்கி, ''ஆமா... எல்ைாருக்கும் பிடிச்ச ஒரு ல்ை சம்படி
ஆட்ைக்கா ன்!'' என்று தசால்ைிவிட்டு, அந்த ஊத்திக் கூடுகடளத் தன்
காைில் தகாஞ்ச ந ம் கட்டிக்தகாண்டு அப்படி இப்படி தகாஞ்ச ந ம்
அடசத்துப் பார்த்தார். அப்புறம் அப்படிநை எழுந்து உறங்குவதற்காகச்
தசன்றுவிட்ைார். அதன் பிறகு, அப்பாவிைம் எடதயும் ான்
நகட்கவில்டை. அவ ால் அடதச் தசால்ை முடியுதமைில் ான்
நகட்காமநைநை தசால்ைிைிருப்பார். அப்பாநவாடு நசர்ந்து சம்படி
ஆட்ைம் ஆடிை சுப்பு சித்தப்பா, தபருமாள் தபரிைப்பா, ஆறுமுகம் மாமா
நபான்றவர்கடளத் நதடிப் பிடித்துக் நகட்நைன்.

ஊந பசியும் பட்டிைியுமாகப் பஞ்சத்தில்கிைந்த காைமாம் அது.

சாப்பாட்டுக்கு அரிசி இல்ைாமல் குளத்தின் அடிைில் இருக்கும்
தாமட க் கிழங்குகடளப் பிடுங்கி, அதற்கு உள்நள சிவப்பு ிறத்தில்
அரிசி நபாைிருக்கும் விடதகடள எடுத்துச் நசாறாக்கித்தான்
சாப்பிடுவார்களாம். ஒரு ாள் தவளியூரில் நபாய் ைாருைநைா
கூத்தாடிவிட்டு வந்த ஆறுமுகம் மாமா ஒரு டப ிடறை அரிசிநைாடு
வந்திருக்கிறார். அவர் தகாண்டுவந்த ஒரு டப அரிசிதான், அப்பாடவ,
சுப்பு சித்தப்பாடவ, தபருமாள் தபரிைப்பாடவ எல்ைாட யும் சம்படி
ஆை அடழத்துப்நபாைிருக்கிறது. தபருமாள் தபரிைப்பாவும், சுப்பு
சித்தப்பாவும் தகாஞ்சம் ப வாைில் ைாத ிறத்தில் இருந்ததால்,
அவர்களுக்குப் தபண் நவைம் தகாடுத்திருக்கிறார்கள். அநதாடு
மட்டுமில்ைாமல், 'மூணு தசவத்த தபாம்படளக்கு மத்திைிை ஒரு
கறுத்த தபாம்பள கண்டிப்பா நவணும்’ என்று ல்ை கறுப்பாை
அப்பாவுக்கும் தபண் நவைநம கிடைத்திருக்கிறது. தபண் நவைம்தான்
இைி எை முடிவாை அன்நற அப்பா மீ டசடை மழித்துவிட்ைார்.
அநதாடு, தன் தடைமுடிடைப் தபண்கடளப் நபாைச் சுருட்டிக்
தகாண்டை நபாடும் அளவுக்கு வளர்த்திருக்கிறார்.
''ஏை... என்ை அந்தக் கருவாச்சி இன்டைக்கு வ ை நபாைிருக்கு?''

''அை, குருட்டுப் பைநை... ல்ைா பாரு அந்தா நமளக்கா னுக்கு அந்தப்

பக்கம் இடுப்ப ஆட்டிக்கிட்டு ிக்கா பாரு ம்ம கருவாச்சி!''

இப்படி அப்பா ஆைப்நபாகிற ஊர்களில் அப்பாவுக்கு என்று தைி சிகர்

பட்ைாளநம இருந்திருக்கிறது. என்ைதான் அரிசிக்காகவும்
நகப்டபக்காகவும் ஆடிைாலும் சைங்டகடைக் கட்டிக்தகாண்டு துள்ளிக்
குதித்து ஆைஆை, அண்ணன், தம்பிகளுக்கு அந்த ஆட்ைம் அவ்வளவு
பிடித்துப்நபாய்விட்ைதாம். இப்படிைாக இைி தகாட்நைா தகாட்தைை
மடழ தகாட்டித் தீர்த்தாலும், ப ணி தவள்ளம் பு ண்டு ஓடிைாலும், காடு
கட எல்ைாம் பச்சச் நசடை கட்டி, வா... வா... என்று ஆடிைாலும்,
அடணத்துவிை முடிைாத ஒரு தபரும் தீ வட்டு
ீ அடுப்பில் எரிந்து,
பாைாசமாகச் நசாறு தகாதித்தாலும்... இைி சம்படி ஆட்ைம்தான் எை
முடிவுதசய்து சந்நதாஷமாக ஆடி வந்திருக்கிறார்கள்.

அப்படிைாை சூழைில் ஓர் ஊரில் அப்பா, சித்தப்பா எல்ைாரும்

ஆடிக்தகாண்டிருந்திருக்கிறார்கள். ல்ை கூட்ைம் இருந்திருக்கிறது.
அதைால் ஆர்ப்பரிப்பும் விசில் சத்தமும் அன்டறக்குக் தகாஞ்சம்
அதிகமாகநவ இருந்த தாம். அப்பா, சுப்பு சித்தப்பா, தபரிைப்பா
எல்ைாரும் தங்கடள மறந்து ஆடிைிருக்கிறார்கள். அப்பா ஒரு தபண்
மாடைப் நபாைத் துள்ளிக் குதித்து ஆடிைிருக்கிறார். அப்படி
ஆடும்நபாது, அப்பாவின் கால் திடீத ன்று சுளுக்கிைிருக்கிறது.
அதைால், அப்பாடவக் கூட்ைத்தில் ஒரு ஓ மாக உட்கா டவத்துவிட்டு
ஆட்ைம் ிற்காமல் ைந்துதகாண்டிருந்திருக்கிறது. எல்ைாரும்
ஆட்ைத்டதநை நவடிக்டக பார்க்க, மூன்று உள்ளூர் இடளஞர்கள் ஆள்
இல்ைாத இருட்டுக்குள் அப்பாடவக் குண்டுக்கட்ைாகத் தூக்கிச்
தசன்றுவிட்ைார்கள். அப்பா எவ்வளநவா கத்திக் கூச்சல் நபாட்டும்
ைாருக்கும் நகட்காததால், ஒரு கட்ைத்தில் தபாறுடமைிழந்து அப்பா
தன் பாவாடைடை மடித்துக் கட்டிக்தகாண்டு, கீ நழ கிைந்த தபரிை
கம்டப எடுத்து அந்த மூன்று நபட யும் தவறி பிடித்த மாதிரி
அடித்திருக்கிறார். அடி தாங்க முடிைாமல் அந்த மூன்று நபரும் அைறி
அடித்து ஓடிவந்தடதப் பார்த்ததும் கூட்ைத்துக்கு எல்ைாம்
புரிந்துவிட்ைது. அந்த மூன்று இடளஞர்கடளயும் பிடித்துக்தகாண்டு
வந்து ஆட்ைம் ைந்த டமதாைத்தில் முட்டி நபாைடவத்திருக்கிறார்கள்
ஊர் மக்கள்.
''ஏம்மா... பைலுவ ீ தபாம்பளனு
ிடைச்சிட்ைானுநவா நபாைிருக்கு. வாம்மா...
இப்படி வந்து அத்தடையும் கழட்டிக்
காட்டும்மா. அந்தப் பைலுவலுக்கு மூடள ததளிைட்டும்!'' என்று தமாத்த
ஊருக்கும் முன்ைால் அப்பாவிைம் தபண் நவஷத்டதக் கடைக்கச்
தசால்ைிைிருக் கிறார்கள். அப்பா டு டுங்கிக்தகாண்நை கூச்சத்துைன்
ஆடைகடள ஒவ்தவான்றாகக் கழட்ைக் கழட்ை... ஊர் டகத் தட்டி
ைிருக்கிறது. அடதப் பார்ப்பதற்கு அப்பா தன் உைலுக்குள்
டகடைவிட்டு இருதைம், நுட ைீ ல் எை ஒவ்தவான்றாக எடுத்து
அடைவர் முன்னும் பாவமாக டவப்பதுநபாை இருந்ததாம். அடைத்து
ஆடைகடளயும் அவிழ்த்த பிறகு, 'எதற்கும்’ பைன்பைாத ஒரு
திைகாத்தி மாை கறுத்த ஆண் அப்பாவிைமிருந்து தவளிப்பட்ைடதப்
பார்த்து, 'இங்க பாருடி... இந்தக் கருவாச்சி எப்படிப்பட்ை ஆம்பிடளைா
இருக்கான்னு’ என்று தமாத்த ஊரும் வாடைப் பிளந்து
ின்றிருந்திருக்கிறது. ஆைால், அப்பாநவா நதாடை உரித்த நகாழி
ைாட்ைம் கூைிக் குறுகி உைல் டுங்க ின்றிருந் தா ாம்.

''அதான்... அத்தடைடையும் ஊருக்கு மத்திைிை அவுத்து, ' ான்

தபாம்பள இல்ை... ஆம்பிள’னு அப்பட்ைமாக் காமிச்சிட்டிநை, அப்புறம்
எப்படி ீ இன்னும் தபாம்படளைா ஆை முடியும்!'' என்று அதன் பிறகு
அப்பாடவப் தபண்ணாக ஆை ைாரும் அனுமதிக்கவில்டைைாம்.
ஆணாக சும்மா துடணக்கு அவ்வப்நபாது ஆைச்
தசால்ைிைிருக்கிறார்கள். ஆைால், அப்படி ஆடிக்தகாண்டிருக்கும்நபாது
ஒரு ாள், 'ஏநை... அங்க பாருை கருவாச்சி எப்படிக் கருவாைைா
மாறிட்ைான்னு!’ என்று சிை இளவட்ைங்கள் நகைி நபசிைிருக்கிறார்கள்.
அவ்வளவுதான். அப்பா எப்நபாதும் ஆடிக்தகாண்டிருந்த, ஆைத் துடித்த,
ஆை அடழத்த, ஆைக் தகஞ்சிை, தன் கால்கடள வலுக்கட்ைாைமாக
அதட்டி, மைக்கி, ஒடுக்கி தவறுமநை ைக்கும், ஓடும், ிற்கும், ீட்டும்
கால்களாக மட்டும் மாற்றிக்தகாண்ைா ாம்.

இப்நபாதும் தசால்கிநறன்... எைக்கு ிடைவு ததரிந்த ாளிைிருந்து

எத்தடைநைா சாவு வடு
ீ களில், பள்ளிைில், தபாங்கல் விழாக்களில்,
கட்சிக் கூட்ைங்களில், கல்லூரி கைாசா விழாக் களில், கடைசிைாக
தசன்டை ஸ்ைார் ாக் பப் எை எல்ைா இைத்திலும் என் அப்பாடவப்
நபாைநவ, ஒரு துளி சா ாைம் கைக்காமல் விைர்டவ சிந்த ான் ஆடிை
ஆட்ைம் அத்தடையும் என் அப்பா அைக்கி, ஒடுக்கி,
ஆைாமல்டவத்திருந்த சம்படி ஆட்ைம்தான்.

ஏதைைில், ான் ஒரு ந ர்த்திைாை சம்படி ஆட்ைக்கா ைின் மகன். ஒரு

ந ர்த்திைாை சம்படி ஆட்ைக்கா ன்!

மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 7

‘நீங்கள் என்ைிைமிருந்து
ான் என்ற எைக்காை
என் சுதந்தி த்டதப்
பறித்துக்தகாண்டீர்கள்...
ான் உங்களிைமிருந்து
ீங்கள் என்ற
எைக்காை ஆறுதடையும்
அழித்துவிட்நைன்...
பின் இைி எப்படிப் புழங்கும்
மக்கிடைநை ாதமன்ற
அந்தப் பரிசுத்தமாை தசால்?’

- தகாஞ்ச ாட்களுக்கு முன் கிறிஸ்துவப் பாதிரிைார் ஒருவர் என்

இைக்கு ட ப் பார்ப்பதற்காக எங்கள் அலுவைகத்துக்கு வந்திருந்தார்.
அவர் ஒரு ததாைக்கப் பள்ளிக்குச் தசன்று 100 குழந்டதகளிைம்
க்ந ைான் தபன்சில்கடளக் தகாடுத்து அவ வர் விருப்பப்படி
தீவி வாதிகடள வட ைச் தசான்ைா ாம்.

அப்நபாது அந்தக் குழந்டதகள் வட ந்த ஓவிைங்கள் இடவ என்று

தசால்ைி ஒரு ஆல்பத்டத எங்களிைம் ீட்டிைார். அடதப் பார்த்ததும்
அதிர்ச்சி. 100 குழந்டதகளும் 100

தீவி வாதிகடள வட ந்திருந்தாலும், அந்த 100 தீவி வாதிகளிைமும்

தசால்ைிடவத்து வட ந்ததுநபாைக் காணப்பட்ை
ஒற்றுடமகள்தான் அதிர்ச்சிக்குக் கா ணம். ஆம்... அத்தடை
தீவி வாதிகளும் இஸ்ைாமிைர்கள் அணியும் குல்ைா
அணிந்திருந்தார்கள்; தாடி வளர்த்திருந்தார்கள். சிை தீவி வாதிகள்
முழங்கால் வட நவட்டி கட்டிைவர்களாகக்கூை இருந்தார்கள்.
அநதாடு, அந்தப் பாதிரிைார் கிளம்பிப் நபாைிருக்கைாம்.
நபாகிறநபாக்கில் ஒரு நகள்வி நகட்ைார்.
'உங்கள் எல்ைாருக்கும் எத்தடை இஸ்ைாமிை ண்பர்கள்
இருப்பார்கள்?’ என்பநத அந்தக் நகள்வி.

என் ட்பு அைமாரிைின் டி ாைர்கடளத் திறக்கத் ததாைங்கிநைன்.

கல்லூரிக் காைங்களில் இ ண்டு, மூன்று த ருக்கமாை இஸ்ைாமிைப்
தபண் நதாழிகள் இருந்தார்கள். ஆடசைாகப் பிரிைாணி தசய்துவந்து
தகாடுத்திருக்கிறார்கள். இப்நபாது அவர்கள் இருப்பது குடவத்திைா,
துபாைிைா... ததரிைாது. அதுநபாக மீ தம் இருந்த இஸ்ைாமிை ண்பர்கள்
பார்த்தால் சிரிப்பது... முடறப்பது... அநதாடு சரி. த ருக்கமாை பழக்கம்
இல்டை. அப்படிதைன்றால், எைக்கு த ருக்க மாை இஸ்ைாமிை
ண்பநை இல்டைைா? இருந் தான். என் பள்ளிக் காைங்களில் ஒருத்தன்
இருந்தான். எைக்கு த ாம்பநவ த ருக்கமாக, என்டை எப்நபாது
பார்த்தாலும் கட்டித் தழுவுகிற, என் உடைகடள மாற்றிப்
நபாட்டுக்தகாள்கிற உரிடமநைாடு, எைக்கு மிகவும் பிடித்த தர்பூச ணிப்
பழத்டத அப்படிநை என் வாைில் திணிக்க முைல்கிற ட்நபாடு ஒரு
ண்பன் இருந்தான். அவன் தபைர் சூல்!
தூத்துக்குடிைில் எைக்குக் கிடைத்த பள்ளி ண்பன். எைக்கும்
சூலுக்குமாை அறிமுகம் த ாம்பநவ சுவா ஸ்ைமாைது. எங்கள்
விடுதிைில் இருக்கும் சின்ைப் டபைன் ஒருவடை அழுதபடி
கூட்டிக்தகாண்டுதான் சூல் முதன்முடறைாக எங்கள் விடுதிக்கு
வந்தான். விசா டணைில் அவன் எங்களிைம் தசான்ைது, 'டபைன் காசு
இல்ைாம வடை எடுத்துத் தின்னுருக்கான். கடைக்கா ர் பிடிச்சு
சட்ைைக் கழட்டி அங்நகநை ிப்பாட்டிட்ைார். ாங்க அங்க
பக்கத்துைதான் கறிக்கடை தவச்சிருக்நகாம். அதான் வாப்பா, டபைன்
சாப்பிட்ைதுக்குக் காசு குடுத்துட்டு, தகாண்டுநபாய் ைாஸ்ைல்ை
விட்டுட்டுவாைானு அனுப்பிதவச்சாரு’ என்று அழுதுதகாண்டிருந்த
சிறுவைின் கண்ணட
ீ த் துடைத்துவிட்டுக் கிளம்பிைான். எைக்கு
அப்நபாநத... அந்த இைத்திநைநை சூடைப் பிடித்துப்நபாைது.

எங்கள் பள்ளிைிநைநை சூல் பதிதைான்றாம் வகுப்பு

படித்துக்தகாண்டிருந்தான். ாங்கள் இருவரும் ஒந சாடை
வழிைாகத்தான் இவ்வளவு ாள் அந்தப் பள்ளிக்குச்
தசன்றுவந்திருக்கிநறாம் என்று எங்கள் இருவருக்குநம ததரிந்த ஒரு
ல்ை ாளில் ததாைங்கிைது எங்கள் ட்பு. அந்த சூல்தான்
முதல்முடறைாக எைக்குப் பிரிைாணி சாப்பிைக் தகாடுத்தது, அந்த
சூல்தான் எைக்கு ஆட்டுத் நதாடை உரிக்கக் கற்றுக்தகாடுத்தது, அந்த
சூல்தான் எைக்கு தூத்துக்குடி புது பஸ் ஸ்ைாண்டைக் காண்பித்தது,
அந்த சூல்தான் பைிமைமாதா நகாைில் திருவிழாவுக்குக் கூட்டிப்
நபாைது, அந்த சூல்தான் சார்ைஸ் திநைட்ைருக் கும்
அடழத்துப்நபாைது, அந்த சூல்தான் மூணாம் டமல் சுடுகாட்டுப்
பைத்டதப் நபாக் கிைது, அந்த சூல்தான் டபக் ஓட்ை தசால்ைிக்
தகாடுத்தது, அந்த சூல்தான் ததரு கிரிக்தகட் டீமில் என்டைச்
நசர்த்தது. சூலுக்கு என்டை த ாம்பப் பிடித்திருந்தது. எைக்கு சூடை
த ாம்ப த ாம்பப் பிடித்திருந்தது.

எப்நபாது பார்த்தாலும் ஓடிவந்து கட்டித் தழுவுகிற சூடை

ைாருக்குத்தான் பிடிக்காது? எங்கள் பள்ளிைில் எல்ைாருக்கும் சூடை
அவ்வளவு பிடித்திருந்தது. இப்படிைாை சூடை என்ைால் ஏன்
அவ்வளவு எளிதாக ிடைவுக்குக் தகாண்டுவ முடிைவில்டை என்று
நகட்கிறீர் களா? அவன் என் ிடைவில்தான் எப்நபாதும் இருக்கிறான்.
ஆைால், அடத ான் தவளிநை தசால்ை முடிைாதபடி இருக்கிநறன்.
இைி, அடதச் தசால்ைித்தான் ஆக நவண்டும், அடத ிடைத்துத் தான்
ஆக நவண்டும். ிடைத்தால்தான் மறக்க முடியும். மறக்கத்தான்
ிடைக்கிநறன். ஆைால், அது கண்டிப்பாக என்டைக் கட்டித் தழுவிை
என் சூடை அல்ை!

கட்டித் தழுவுகிற சூலும் எட்டி விைகுகிற

ாங்களும் ண்பர்களாக இருந்த
இந்திைாவின் பைிபைர்ந்த தவள்டள
எல்டைைில், கார்கில் யுத்தம் அப்நபாது
உச்சத்தில் இருந்தது. திைமும் பள்ளிக்
கூட்ைத்தில் ாங்கள் இந்திை ாணுவ வ ீ ர்களுக்காகப் பி ார்த்தடை
தசய்து தகாண்டிருந்நதாம்.

'எங்கள் ாட்டை, எங்கள் வ ீ ர்கள் ம்புகிறார்கள். ாங்கள், எங்கள்

வ ீ ர்கடள ம்புகிநறாம். தஜய்ைிந்த்!’

எங்கள் பி ார்த்தடைடைக் நகட்காமல் கைவுள் காது

குடைந்துதகாண்டிருந்த ஒரு ந த்தில்தான் அது ைந்திருக்க
நவண்டும். தூத்துக்குடிடைச் நசர்ந்த அருணாச்சைம் என்கிற ஒரு
ாணுவ வ ீ ர் அன்று எல்டை ைில் சண்டைைின்நபாது தகால்ைப்பட்ை
தசய்தி தூத்துக்குடி வந்து நசர்ந்தது. ஒட்டு தமாத்த க மும் ஒரு
தபரும் நசாகத்தில் ஆழ்ந்தது. எல்ைாரும் சுவத ாட்டிகள் மூைமாகவும்
நபைர்கள் மூைமாகவும் ாணுவ வ ீ ர் அருணாச்சைத்துக்குத் தங்கள்
இ ங்கடைத் ததரிவித்தவண்ணம் இருந்தைர். க த்தில் உள்ள எல்ைா
பள்ளி மாணவ - மாணவிகளும் அந்த ஊர்வைத்தில் கைந்துதகாள்ள
முடிவுதசய்நதாம். எங்கள் பள்ளிைில் இருந்து 50-க்கும் நமற்பட்ை
மாணவர்கள்.

கட்டித் தழுவுகிற சூைின் தடைடமைிைாை எங்கள் குழு முழுக்க

முழுக்கப் பூக்களால் அைங்கரிக் கப்பட்ை ஒரு பி மாண்ை
மைர்வடளைம் டவக்க நவண்டும் என்று முடிவுதசய்து, ஆளுக்கு 10
ரூபாய் வசூல் தசய்நதாம். வசூல் தசய்த பணத்நதாடு மைர்வடளைம்
வாங்க டசக்கிளில் நபாைது ானும் என்டைக் கட்டித் தழுவுகிற
சூலும்தான். ாங்கள் தகாண்டுநபாை பணத்டதக்காட்டிலும் இன்னும்
அதிகமாை பணம், ாங்கள் விரும்புகிற மாதிரிைாை மைர்வடளைம்
வாங்கத் நதடவப்பட்ைது. ான் என்ை தசய்வததன்று
நைாசித்துக்தகாண்டிருந்நதன். ஆைால், எங்கடளக் கட்டித் தழுவுகிற
சூல் எடதயும் நைாசிக்கவில்டை. டசக்கிடள அவர்களின்
கறிக்கடைடை ந ாக்கி மிதித்தான். அங்நக கடைைில் அவன் அப்பா
இல்டை. நவடை ஆள்தான் இருந்தார். அந்த நவடை ஆள் பார்க்காத
ந த்தில் கடைைின் கல்ைாப் தபட்டிைில் இருந்து ஒரு புது 100
ரூபாய்த் தாடள எடுத்து பாக்தகட்டில் தசாருகிக்தகாண்டு தவளிநை
வந்தான். இப்நபாது எங்கள் டசக்கிள் மறுபடியும் அந்த மைர் வடளைம்
வாங்கும் கடை ந ாக்கிச் சிட்ைாகப் பறந்தது!

ாணுவ வ ீ ர் அருணாச்சைத்தின் வட்டில்

ீ தமாத்த தூத்துக்குடியும்
கூடிைிருந்தது. ஆட்சித்தடைவர், சட்ை மன்ற உறுப்பிைர்கள், காவல்
துடற அதிகாரிகள், கல்லூரி முதல்வர்கள், வழக்கறிஞர்கள்,
மருத்துவர்கள், வணிகர்கள், கட்சிக்கா ர்கள், தபாதுமக்கள், மாணவ -
மாணவிகள் எை எல்ைாரும். சின்ைக் குழந்டதகள் பூக்கடள அள்ளி
அள்ளி நதசிைக் தகாடி நபார்த்தப்பட்ை வ ீ ரின் உைல் மீ து தூவிைர்.
ாங்களும் சூைின் தடைடமைில் கம்பீ மாகச் தசன்று எங்கள்
மைர்வடள ைத்டத டவத்நதாம். அப்நபாது வ ீ ரின் உைல் அருகில்
இருந்தவர்கள் எங்கள் சட்டை களில் இந்திை நதசிைக் தகாடிடைக்
குத்தி வணக்கம் தசய்து அனுப்பிைார்கள். அந்தத் தருணம் எங்கடளச்
சிைிர்ப்படைைச் தசய்தது. ாங்கள் அடைவட யும் பார்த்து மிடுக்குைன்
சல்யூட் டவத்நதாம். அ சு மரிைாடதயுைன் வ ீ ரின் இறுதி ஊர்வைம்
ததாைங்கிைது. நதசிைக் தகாடி நபார்த்தப் பட்ை வ ீ ரின் பூத உைல்
ஏற்றிை வாகைம் முன் தசல்ை... அதன் பின்ைால் ஒவ்தவாரு
குழுவாக, வரிடசைாக வ ீ வணக்கம் தசலுத்தும் நகாஷங் கடள
எழுப்பிைவாறு தசன்நறாம். எங்கள் பள்ளி மாணவன் நகாஷமிை... ான்,
சூல் உட்பை எல்ைாரும் நகாஷமிட்நைாம்.

மாணவன்: ''பாகிஸ்தான் ைவுண் ைவுண்!''

ாங்கள்: ''பாகிஸ்தான் ைவுண் ைவுண்!''
மாணவன்: '' வாஸ் தஷரீப் ைவுண் ைவுண்!''
ாங்கள்: '' வாஸ் தஷரீப் ைவுண் ைவுண்!''
மாணவன்: ''துலுக்கன் ைவுண் ைவுண்!''
ான், சூல் உட்பை ாங்கள்: ''துலுக்கன் ைவுண் ைவுண்!''
இன்தைாரு முடறயும் மாணவனும்
ாங்களும் 'துலுக்கன் ைவுண்
ைவுண்’ தசால்லும்நபாதுதான்
எங்களுக்கு உடறத்தது. அருகில்
ைந்துவந்த தபரிைவர்கள் சிைர்
திட்டிைர். கூட்ைம் சைசைத் தது.
நகாஷம் நபாட்ை மாணவைின்
சட்டை டைப் பிடித்து, 'எதற்கு, ஏன்
அப்படிச் தசான்ைாய்’ என்று
நகட்நைாம். நகாபத்தில் அப்படிச்
தசான்ைதாகச் தசான்ைான்.
'பாகிஸ்தான் ஒழிக என்றால், வாஸ்
தஷரீப் ஒழிக என்றுதாநை அர்த்தம்.
வாஸ் தஷரீப் ஒழிக என்றால்,
முஸ்ைிம்கள் ஒழிக என்றுதாநை
அர்த்தம்’ என்று அவன் விளக்கம்
தகாடுத்தநபாது, மிகச் சரிைாக அவன் கன்ைத்தில் ஓர் அடற விழுந்தது.
அடித்தவர் குல்ைா அணிந்த ஒரு மைிதர். அடித்தநதாடு மட்டும்
இல்ைாமல், 'இப்நபா இந்த த ாடிைில் என் மகன் இப் ாைிம் உன்
இந்திைாவுக்காகவும் என் இந்திைாவுக்காகவும் சண்டை நபாட்டுக்கிட்டு
இருக்கான். கண்டிப்பா ாடளக்நகா ாடள மறு ாளுக்நகா அவன்
நதசிைக் தகாடி மூடிை தபாணமாத்தான் வருவான். அவன் சாவு
ஊர்வைத் திையும் ீ நகாஷம் நபாட்டுக்கிட்டு வருநவன்னு எைக்குத்
ததரியும். அப்நபா 'ைார் ஒழிக’னு கத்துவ ீ? தசால்லு... ைார் ஒழிகனு
கத்துவ ீ?’ என்று அவன் உைடைக் குலுக்கிைார். எங்களது இதைம்
கூைிக் குறுகி சுருங்கிப்நபாய் எங்நகா உைம்பின் ஒரு மூடைைில்
ஒட்டிக்தகாண்ைதுநபாை இருந்தது. அப்நபாதுதான் திடீத ன்று உடறத்து
எங்கடள எப்நபாதும் கட்டித் தழுவுகிற சூடை ாங்கள் நதடிநைாம்.
அங்கு சூல் இல்டை. சூல் அங்கு இல்ைநவ இல்டை. அந்த இைத்தில்
இருந்து சூல் மடறந்துவிட்ைான். அவனுடைை கறிக்கடைைில்
அவனுடைை அப்பாநவாடு இருக்கும்நபாது பார்த்து எப்படி இந்த
விஷைத்டதப் பற்றி அவைிைம் நபசுவது என்று ததரிைாமல் ாங்கள்
அவன் பள்ளி வரும் ாளுக்காகக் காத்திருந்நதாம். ஒரு வா த்துக்குப்
பிறகுதான் எங்களுக்கு ஒரு தசய்தி ததரிந்தது. எங்கடள எப்நபாதும்
கட்டித் தழுவுகிற எங்கள் சூல், ஓர் இஸ்ைாமிைப் பள்ளிைில்
நசர்ந்துவிட்ைான்!

அதற்காக எப்படிச் சும்மா இருக்க முடியும்? அவனுடைை புதுப்

பள்ளிைில் நபாய் அவனுக்காகக் காத்திருந்நதாம். சூல் வந்தான்.
எங்களால் அடைைாளம் கண்டுபிடிக்க முடிைாத சூைாக... தடைைில்
குல்ைா அணிந்து, நதாளில் ஒரு தவள்டள கர்சீப்டபப் நபாட்ைபடி
வந்தான். எங்கடளப் பார்த்தான். சிரித்தான். எங்கடளப் பார்த்ததும்
எப்நபாதும் கட்டிப்பிடிக்கும் சூல் அதிசைமாக அப்நபாது
முதன்முடறைாக எங்கள் டககடளப் பிடித்துக் குலுக்கிைது
என்ைநவாநபால் இருந்தது.

நகாஷம் நபாட்ை மாணவன் அவைிைம் மன்ைிப்புக் நகட்க... அவன்

சிரித்துக்தகாண்நை, 'இைி ஒருநபாதும் என்ைால் உங்கடளக்
கட்டிப்பிடிக்க முடிைாது. உங்கடளக் கட்டிப் பிடிக்காம உங்கநளாடு
எைக்குப் பழகவும் வ ாது!’ என்று தசால்ைிவிட்டு, எங்கடள விட்டு
விைகி, அந்தப் தபரிை இஸ்ைாமிைப் பள்ளிைின் காம்பவுண்டுக்குள்
தசன்று மடறந்தான். அவ்வளவுதான். அதன் பிறகு இன்று வட ான்
சூடைப் பார்க்கவில்டை. சூலும் என்டைப் பார்க்கவில்டை. அது
மட்டும் இல்ைா மல், ானும் அவனும் இப்நபாது ண்பர்களும்
இல்டை... எதிரிகள். எப்படி என்று நகட்கிறீர் களா..?

எங்நகா அவன் இடறடை மட்டும் மதிக்கும் இஸ்ைாமிைத்தில்

இறுக்கமாக இருக்கிறான். ாநைா அடிக்கடி அல்ைாஹ்வின் டகைிநை
ஆயுதத்டதத் திணிக்கும் சிைிமாவில் த ருக்கமாக இருக்கிநறநை!
மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 8

இந்த ஆண்டின் பன்ைி ண்ைாம்

வகுப்புக்காை நதர்வு முடிவுகள்
வந்த அந்த விைாழக்கிழடம, ான்
தசார்ணாவுைன்தான் இருந்நதன்.
தசார்ணா இைல்பாக இல்டை.
ந ாட்டுகடளயும் புத்தகங்கடளயும் விைாத்தாள்கடளயும் பு ட்டிப்
பு ட்டி மைக்கணக்குப் நபாட்ைாள். திடீத ன்று ஓடிவந்து இ ண்டு
வி ல்கடள ீட்டி, ஒரு வி டைத் ததாைச் தசான்ைாள். அந்த இ ண்டு
வி ல்களில் தபரிை வி டை ான் ததாட்டுவிை, ' ான் எப்பவும் சின்ை
வி ல்ைதான் ல்ைது ிடைப்நபன்னு உங்களுக்குத் ததரிைாதா மாமா?’
எைக் நகாபித்துக்தகாண்டு, 'கண்டண மூடிக்கிட்டு இப்பைாச்சும்
கத க்ைாச் சின்ை வி ைத் ததாடுங்க...’ என்றாள். காடைைிநைநை
எழுந்து குளித்து, கணிைி முன் அமர்ந்தவள், நதர்வு முடிவுகள்
தவளிைிைப்படும் 10 மணி வட ைில் பச்சத் தண்ணிகூை நவண்ைாம்
என்றிருந்தவள், நதர்வில் 1,089 மார்க் எடுத்த பிறகும்கூை இைல்பு
ிடைக்குத் திரும்பவில்டை. இடவ எல்ைாவற்றுக்கும் நமைாக,
'ைிஸ்ட்ரி சப்தஜக்ட்ை இன்னும் ஒரு மார்க் நபாட்டிருந்தா, ான்
ஸ்கூல் ஃபர்ஸ்ட் வாங்கிைிருப்நபநை...’ என்று அவள் அழுத
அழுடகடைத்தான் என்ைால் தாங்க முடிைவில்டை. அடதவிைக்
தகாடுடம, அழுது அழுது வங்கிை
ீ கண்கநளாடு என்டைப் பார்த்து ' ீங்க
ப்ளஸ் டூ-வுை எவ்வளவு மார்க் மாமா..?’ என்று அவள் நகட்ைது!

அடத எப்படிச் தசால்வது அவளிைம்?

ஆதிச்ச ல்லூர் பறம்பு. அதுதான் ததால் தமிழ்க்குடிைின் மூத்த முதல்

இடுகாடு. அங்குதான் ள்ளி வில் தமழுகாக உருகிக்தகாண்டிருக்கும்
முழு ிைவின் கீ ழ் ான், முருகன், சதீஷ், முத்து அப்புறம் வி ஐந்து
நபரும் அமர்ந்திருந்நதாம். விடிந்தால் ப்ளஸ் டூ ரிசல்ட். அடத எப்படி
எதிர்தகாள்ளப்நபாகிநறாம் என்படத விவாதிக்கத்தான் அந்த ஐவர்
தபாதுக் குழுக் கூட்ைம்.

முருகன், சதீஷ், முத்து மூன்று நபரும் தசால்ைிவிட்ைார்கள்... ''எப்பா...

எங்களுக்கு மட்டும்இல்டை... எங்க வட்டுக்கும்
ீ ததரியும்... ாங்க
ஃதபைிலுதாம்னு. ஒருநவடள திடீர்னு பாைாைாத்தான் எங்கடளப்
பாத்துச் சிரிப்பாங்க. அதைாை எங்களுக்கு ஒண்ணும் பைமில்ை. பாவம்!
ீங்க த ண்டு நபரும்தான் என்ை தசய்ைப்நபாறீங்கநளா?'' என்று. ான்
விடைப் பார்த்நதன். வி தடைடைக் குைிந்தபடி இருந்தான்.

''ஃதபைிைாைா, மாரி அண்ணன் மாரிடைக் தகான்னுடுவாம்ைா?''

'அவநை பைந்துநபாைிருக்கான். சும்மா எதுைா தசால்ைி அவடை

இப்பநவ அழதவச்சிைாதீங்க.''

இழுக்கிற பீடிக்கு எடதைாவது நபச நவண்டுநம. இருந்தாலும் அவர்கள்

நபசிைது அடைத்தும் அப்படிநை ைப்பதற்காை சாத்திைங்கள்
இல்ைாமல் இல்டை. பத்தாம் வகுப்பு ஃதபைிைாகி, நகாழி மைத்துக்குள்
ஒளிந்துகிைந்தவடைக் கண்டுபிடித்து, 'ஃதபைிைாை முட்ைாப் பைலுக்கு
எதுக்கு த ண்டு கிட்ைி?’ என்று இ ண்டில் ஒரு கிட்ைிடை ிஜமா கநவ
உருவிவிடும் முடைப்புைன் தவளுத்ததடுத்தது என் ிடைவுக்கு
வந்துநபாைது. தகாஞ்ச ந ம் நைாசித்துப் பார்த்நதன். என் படிப் பின்
மீ தாை என் சிறு ம்பிக்டக, தவற்றிைின் மதில் நமல் வந்து ஒற்டறக்
காைில் ஊைப்பட்ை பூடைைாக ின்றது. ஒரு பக்கம், 'அவன் எங்கநை...
பாைாவப் நபாறான்?’ என்பவர்கள் ிற்கிறார்கள். இன்தைாரு பக்கம்,
'அவன் ஒருத்தன்தான் நமத்ஸ் குரூப்ைநை ஃதபைிைாவாம்னு
ிடைக்கிநறன்...’ என்று தசால்பவர்கள் ிற்கிறார்கள். இதில் எந்தப்
பக்கம் குதித்தாலும் அவமாைம்தான், நதால்விதான். ஆைால், நவறு
வழிநை இல்டை. ஒற்டறக் காைில் எவ்வளவு ந ம் ிற்பது? ஏதாவது
ஒரு பக்கம் குதித்துதான் ஆக நவண்டும்.
''எப்படியும் ஃதபைிைாைதுக்கு அப்புறம் ச வணா ஸ்நைாருக்நகா,
திருப்பூர் பைிைன் கம்தபைிக்நகாதான் ம்மடள நவடைக்கு அனுப்பப்
நபாறாவ. அதுக்கு ாமநள ாடளக்கு ரிசல்ட் பாத்துட்டு அப்படிநை
கிளம்பிட்ைா என்ை?''

''ஆமா... ஆமா. பைலுவ ஃதபைிைாைாலும் ந ாஷத்நதாை நவடைக்குக்

கிளம்பிட்ைானுங்கள்ை. அந்தப் புத்தி நபாதும் அவனுங்க
தபாடழக்கிறதுக்குனு நபசுவாங்கள்ை.''

''ஆைா, அதுக்குப் பணம்?''

''இப்ப நபாய் ஆளாளுக்கு அவைவன் வட்ை

ீ எவ்வளவு கிடைக்குநதா
எடுத்துதவச்சிக்நகாங்க. காடைைில் வண்டிடைத் தட்டி ைாம். என்ை...
ஐடிைா சரிதாை?''

''எங்களுக்குச் சரி. மாரிக்குச் சம்மதமா?''

ஒரு ரூபாடை எடுத்துச் சுண்டிப் நபாட்நைன். ிைவின் பால் ஒளிைில்

அது பூவாகத்தான் ததரிந்தது. ''தமாசப் பிடிக்கிற ாய் மூஞ்சிைப் பாத்தா
ததரிைாதாநை...'' எல்ைாரும் சிரித்தார்கள்.

ஐந்து நபரும் விடிைற் காடைைிநைநை கிளம்பி, ஸ்ரீடவகுண்ைம்

நபாய்விட்நைாம். ான் வட்டிைிருந்து
ீ வரும்நபாநத இ ண்டு சட்டை,
இ ண்டு நபன்ட், அப்புறம் ஒரு சா ம், அது நபாக 300 ரூபாயும் எடுத்து
வந்திருந்நதன். இப்படி எல்ைாருநம தகாஞ்சம் துணிகநளாடும் கிடைத்த
பணத்நதாடும் வந்திருந்தார்கள். அப்நபாததல்ைாம் ரிசல்ட்டை
தவளிைிட்ை உைநை ததரிந்துதகாள்ள முடிைாது. மதிைம் 12
மணிக்குத்தான் ாளிதழ்களின் சிறப்புப் பதிப்பு கள், ஒரு தவள்டள
ைாக்ைிைில் நவகமாக வரும். அந்த ஒரு தவள்டள ைாக்ைிக்காக
ஸ்ரீடவகுண்ைம் பஸ் ஸ்ைாண்ட் முழுக்க மாணவர்களும் அவர்களின்
தபற்நறார்களும் காத்துக்கிைப் பார்கள். தவள்டள ைாக்ைி வ ந ம்
ஆகிக் தகாண்நை நபாைதால், டகைில் இருக்கும் பணம் தகாஞ்சம்
தகாஞ்சமாக பூரிைாக, இட்ைி ைாக, பீடிைாகக்
காைிைாகிக்தகாண்டிருந்தது. இப்நபாது நதர்வு முடிவுகளின் மீ து இருந்த
பைம் நபாய், ஒரு விதமாை சுவா ஸ்ைம் ததாற்றிக் தகாண்ைது.
வருகிற தவள்டள ைாக்ைிடை எல்ைாம் ஓடி ஓடிப்நபாய்ப் பார்ப்பது.
ைாக்ைிக் கா ர்கள் எங்கடளத் திட்டுவது. மாணவர்கள் எல்ைாரும்
கத்துவது எைப் நபருந்து ிடைைநம அல்நைாைகல்நைாைம்.

'ஏய்... அந்தா வந்துட்டு தவள்ள ப்ளஸ்ைர். இந்தா வந்துட்டு தவள்ள

ப்ளஸ்ைர்...’ எை அங்கும் இங்குமாக அைறித் திரிை, சத்தநம
இல்ைாமல் ஒரு மநகந்தி ா நவைில் வந்து பத்திரிடகக் கட்டுகடள,
அப்படிநை அள்ளித் தூக்கி வசிவிட்டுப்
ீ நபாைார்கள்.

'ஏநைய்! நபப்பர் வந்துட்டுை, ஓடிைாங்கநள...’ என்று ஒரு சத்தம்தான்.

மூன்றாம் உைகப் நபாருக்கு ிக ாை கநளப மாகிவிட்ைது ிைவ ம்.
அவ்வளவு தள்ளுமுள்ளுக்கு இடைைில், எப்படிநைா நபாய் முருகன்
ஒரு நபப்பட வாங்கி
வந்துவிட்ைான். அங்கு டவத்துப்
பார்த்தால் ஒரு தபரும் கூட்ைநம
எங்கள் நபப்பரில் ரிசல்ட் பார்க்கக்
கூடிவிடும் என்பதால், நபப்பட
எடுத்துக்தகாண்டு தசல்வம் சலூடை
ந ாக்கி ஓடிநைாம். மறுபடியும்
நதர்வு முடிவுகுறித்த பைம் மைதில்
அப்பிைது.

தசல்வம் சலூனுக்கு இைது பக்கம்

உள்ள அந்தச் சின்ை முடுக்கில்
ின்றுதகாண்டு, 'ஏை லூைு... அங்க
என்ைை நதடுத? முதல்ை
தூத்துக்குடிக் கல்வி மாவட்ைம்
எடுை...’ என்று வாய் அவச ப்படுத்திைாலும், மைசு 'எதுக்கு அவ்வளவு
அவச ம்? தகாஞ்சம் தமதுவாத்தான் நதநைன்...’ என்று தகஞ்சிைது.
முதைில் சதீஷ்தான் பார்த்துச் தசான்ைான், 'ஏநைய்! ாங்க மூணு
நபருநம தசான்ை மாதிரிநை ஃதபைிலு’ என்று. சதீஷ், முருகன், முத்து
மூன்று நபருநம இன்ஜிை ீ ைரிங் குரூப். 'சரி... மாரி உன் ம்ப ச்
தசால்லு... பார்ப்நபாம்’ என்று நகட்கவும், ான் எைக்கு முன்ைாடி உள்ள
சுந்த மூர்த்தி என்கிற ல்ைாப் படிக்கும் மாணவைின் ம்பட ச்
தசான்நைன். 'ஏநைய்... அடிச்சிட்டுை உைக்கு ைக்கு. ீ பாைுை... ீ
மட்டுமல்ை... உைக்கு முன்ைாடி இருந்தவன் பின்ைாடி இருந்தவன்
எல்ைாவனுநம பாைுநை... கைக்கிட்டிநை!’ என்று அவர்கள் தசால்ை,
அடித்து உடைத்து உள்நள ஒளித்துடவத்திருந்த தகாம்புகளின்
குருத்துகள் பைக்தகன்று மண்டைைின் நமல் முடளத்துவிட்ைடதப்
நபால் இருந்தது எைக்கு.

'மாரி தசல்வத்த மட்டும் இந்த வருஷம் எக்ைாம் எழுதவிைாமப்

பண்ணா, ம்ம ஸ்கூல்ை அட்லீஸ்ட் நமத்ஸ் குரூப்பாவது தசன்ட்ைம்
வாங்க வாய்ப்பிருக்கு...’ எை தைட்மாஸ்ைரிைம் நபாய் தசான்ை
ஆசிரிைர்களின் ஒவ்தவாருவர் முகமும் அச்சுப் பிசகாமல்
வந்துநபாைது. அண்ணைிைம் இருந்து என் கிட்ைிடைக்
காப்பாற்றிைடதவிை, ஆசிரிைர்களிைம் இருந்து என் மாைத்டதக்
காப்பாற்றிைதுதான் எைக்கு அவ்வளவு சந்நதாஷமாக இருந்தது.

''மச்சான்! அப்படிநை ததன்காசிக் கல்வி மாவட்ைத்டதயும் பாரு. வி,

உன் ம்ப ச் தசால்லு..?''

இப்நபாது வி ம்பட த் நதடிநைாம்.

''என்ைைா வி, உங்க வரிடசநை காணை?''

''வரிடச மட்டுமில்ைைா... எங்க ஸ்கூல் ரிசல்ட்நை இதுை வ ைைா.

நவற நபப்பர் இருந்தா வாங்குங் கைா...'' என்று வி தசால்ை, எல்ைா
நபப்பர் கடளயும் வாங்கிப் பார்த்துவிட்நைாம். எதிலும் அவன் ஸ்கூல்
ரிசல்ட் மட்டும் வ வில்டை. எல்ைாருக்குநம அதிர்ச்சி. தகாஞ்ச ந ம்
என்ை தசய்வது என்று ததரிைாமல் நைாசித்த வி, கடைசிைாக அவன்
பள்ளிக்நக நபான் தசய்தான்.

''சார்... வணக்கம். என் நபர் வி. ான் ம்ம ஸ்கூல்ைதான் நமத்ஸ்

குரூப் படிக்கிநறன். ம்ம ஸ்கூல் ரிசல்ட் மட்டும் எந்தப்
பத்திரிடகைிநையும் வ டைநை சார்...''
''தமாதல்ை நபாடைக் கீ ழ டவ. அது எந்தப் பத்திரிடகைிநையும்
வ ாது.''

''ஏன் சார்?''

''முண்ைம். அத்தை முண்ைங்களுநம ஃதபைிைாைா... எப்படிைா நபப்பர்ை

வரும்? ாடளக்குப் பாரு... தைிைாக் தகாட்தைழுத்துை நபாடுவான்
'எல்ைா ாயும் ஃதபைிைாை ஒந பள்ளி’னு... டவைா நபாடை.''

நபாடைக் கீ நழ டவத்ததும், வி அப்படிநை ைந்தடதச் தசால்ை,

ரிசல்ட் மீ திருந்த முழு பைமும் நபாய் எல்ைாருடைை முகத்திலும்
அப்படி ஒரு சிரிப்பு. திருப்பூர் நபாகும் பிளாடை மறந்துவிட்டு,
எல்ைாரும் இருக்கிற காசுக்கு ன்றாகச் சாப்பிட்நைாம். எைக்குச்
சட்டைக் காைட த் தூக்கிவிட்ைபடி பள்ளிக்குப் நபாக நவண்டும் என்று
நதான்றிக்தகாண்நை இருந்தது.

''மாரி, பள்ளிக்கூைத்துை தகாஞ்ச தவடிைப் நபாட்டுட்டு, மீ திை உங்க

வட்டுக்குப்
ீ நபாய், உங்க அண்ணன் முன்ைாடி நபாடுநவாம். சரிைா,
சும்மா அவன் கிட்ைி அப்படிக் கதறணும்...'' என்று முருகன் ஐடிைா
தகாடுக்க, உற்சாகமாகப் பள்ளிக்குக் கிளம்பிப்நபாநைாம்.

''முருகா தமாதல்ை ீ நபாய் மார்க் ைிஸ்ட் வந்துட்ைானு பாத்துட்டு

வா...'' என்று முருகடை முதைில் அனுப்பிடவத்நதாம்.

''இப்நபாதான் வந்துச்சாம். அட்தைண்ைர் தவச்சிருந்தார். அவர்கிட்ை

நமத்ஸ் குரூப் அக்யூஸ்ட் மாரி மார்க் மட்டுமாவது
தசால்லுங்கநளன்னு நகட்நைன். அதுக்கு அவர் 605-ன்ைார்.
பின்ைிட்ைைா, நமத்ஸ் குரூப்ை 605 மார்க்குன்ைா, எவ்வளவு தபரிை
விஷைம்?''

'' ிஜமாவா? 605 மார்க்குன்ைா தபரிை விஷைமா? அப்படின்ைா நபாடுைா

தவடிடை...'' டகைில் இருந்த பட்ைாசுகடளக் தகாளுத்தத்
ததாைங்கிநைாம். பள்ளிக்குள் இருந்தபடி பாைாை, ஃதபைிைாை
மாணவர்கள்... அவர் களுடைை தபற்நறார்கள், ஆசிரிைர்கள், தடைடம
ஆசிரிைர் உட்பை எல்ைாரும் எங்க டளநை
பார்த்துக்தகாண்டிருந்தார்கள்.

திடீத ை இ ண்டு ஆட்நைாக்கள்

பள்ளிக்கூை வாசைில் வந்து ின்றை.
எல்ைா ஆசிரிைர் களும் தவளிைில் வந்து
எங்கடளப் பார்த்து ஒரு முடற முடறத்துவிட்டு, அதில் ஏறிச் தசன்றார்
கள். தடைடம ஆசிரிைர்கூை ஒரு ஆட்நைாவில் ஏறி எங்நகா
தசன்றார். முருகன் ஓடிப்நபாய் அட்தைண்ைட ப் பிடித்து
இழுத்துக்தகாண்டு வந்தான், ''எல்ைாரும் நவகமா எங்கண்நண
நபாறாங்க..?''

''சுந்த மூர்த்தின்னு ஒரு பை நமத்ஸ் குரூப் படிச்சாம்ைா. அவன் 999

மார்க்தான் எடுத்திருக்நகாம், 1,000 மார்க் தாண்ை முடிைடைநைனு
விஷத்தக் குடிச்சிட்ைாைாம்... அவன் வட்டுக்குத்
ீ தான் எல்ைாரும்
நபாறாங்க.''

''என்ைது... 999 மார்க் எடுத்ததுக்கு சுந்த மூர்த்தி மருந்தக்

குடிச்சிட்ைாைா? அப்படின்ைா 605 மார்க் எடுத்தவன்?''

''ம்ம்ம்... ிைாைமாப் பார்த்தா, ஓடுற ைில்ை விழுந்து சாவணும்!'' -

தசால்ைிவிட்டு, என்டைத் திரும்பிப் பார்க்காமல் அட்தைண்ைர்
நவகமாக ைந்துநபாைார். எல்நைாரும் என்டைப் பார்த்துச் சத்தம்
நபாட்டுச் சிரித்தார்கள். ஆைால், எைக்நகா அழுடக முட்டிக்தகாண்டு
வந்தது. கா ணம், 'ததரிைாத கணக்கா இருந்தா பைப்பைாத மாரி.
அநதாை வடகடை மட்டும் கத க்ட்ைா எழுதி, ஏதாவது ஒரு
ஆன்ைட க் தகாண்டுவந்துடு. எப்படியும் பாதி மார்க் நபாடுவாங்க...’
என்று தசால்ைி, என் பக்கத்துை உட்காந்து, சிரித்த முகத்துைன் பரீட்டச
எழுதிை என் ண்பன் சுந்த மூர்த்திதான் இறந்துநபாைிருக்கிறான்!
மறக்கநவ ிடைக்கிநறன் 9

நீங்கள் பாடவக்கூத்து
பார்த்திருக்கிறீர்களா?

எல்ைா ஊர்களிலும் பாடவக்

கூத்து... நதால் கூத்து... என்படத, எங்கள் ஊரில் பாக்கூத்து என்று தான்
தசால்வார்கள். புது த ல் மணிக் கதிர்களிைிருந்து ல் மஞ்சள் ஒளி,
ஊருக்குள் ப வும் அறுவடைக் காைங்களில், 10 ாட்கள் ாமாைணக்
கூத்து ைக்கும். அப்பாக்களும் அம்மாக்களும் ாமருக்காகவும்
சீடதக்காகவும் வந்தால், தாத்தா-

பாட்டிகள் வாைத்திைிருந்து பறந்து வ ப்நபாகும் அனுமனுக்காக வந்து

காத்திருப்பார்கள். 'கண்மணிநை கைங்காது வா... கைலுக்கு அந்தப்
பக்கம் உைக்காக என் காதல் நகாட்¬ைஇருக்கு...’ என்று ாவணன் சீதாப்
பி ாட்டிடைப் பார்த்து அடழக்கும்நபாது, அண்ணன்கள் பக்கமும்
அக்காக்கள் பக்கமும் விசிலும் டகத் தட்ைலும் பறக்கும். ஆைால், திட
முன்ைாடி அம்மணமாகவும் அட ிர்வாணத்நதாடும் குவிந்துகிைக்கிற
சிறுசுகளிைிருந்து தவத்தடை உ ைில் பாக்கு இடித்துக்தகாண்நை
பாக்கூத்துப் பார்க்கிற கிழடுகள் வட ... தமாத்த ஊந சிரித்து உருள
நவண்டும் என்றால், அது உளுவத் தடைைனும் உச்சிக் குடும்பனும்
திட ைில் வந்த பின்தான் ைக்கும்.
உளுவத் தடைைன் என்பது சின்ை உைலும் தபரிை தடையும்தகாண்ை
ஒரு தபாம்டம. உச்சிக் குடும்பன், 'அைாவுதீனும் அற்புத விளக்கும்’
பைத்தில், 'ஆைம்பைா... ான்தான் உங்கள் அடிடம!’ என்று தசால்லும்
டிகர் அநசாகன் சாைைில் அப்படிநை அச்சுஅசைாக இருக்கும் தபரிை
தபாம்டம.

அந்தச் சின்ை தவள்டள நவட்டி ைில் மஞ்சள் தவளிச்சம் பாய்ந்ததும்

முதைில் உளுவத் தடைைன்தான் வருவான். கூடிைிருக்கும் மக்கடளப்
பார்த்து, 'அம்மணமாக வந்து முன்ைாடி உட்காந்திருக்கிற அத்தடை
தபருசுகளுக்கும்... அழுக்கு நவட்டிநைாை பின்ைாடி உட்கார்ந் திருக்கிற
அத்தடை சிறுசுகளுக்கும்... வணக்கம்!’

'ஏநைய்... உளுவத் தடைைா! ஒன் குளத்து வாடைக் தகாஞ்சம் மூடு.

வந்தைம் பாடுறா ைாம்... வந்தைம். வாக்கரிசிக்குப் தபாறந்த பை...’
என்று தசால்ைிவிட்டு, கணர்க்
ீ கு ல் எடுத்துப் பாை ஆ ம்பிப்பான்
உச்சிக் குடும்பன். ஊர் அப்படிச் சிரிக்க, அவடைப் பின்ததாைர்ந்து
உளுவத் தடைைனும் தகாஞ்ச ந ம் ஆமாம் சாமி பாடுவான்...

'என் நபரு உச்சிக் குடும்பன்.’

'ஆமா... உச்சிக் குடும்பன்.’

'இவன் நபரு உளுவத் தடைைன்.’

'ஆமா... உளுவத் தடைைன்.’

' ாங்க த ண்டு நபரும்

எதுக்கு வந்திருக்நகாம்?’

'ஆமா... எதுக்கு வந்திருக்நகாம்?’

'உங்களுக்கு வணக்கம் தசால்ை...’

'ஆமா... வணக்கம் தசால்ை.’

'வணக்கம்!’

'ஆமா... வணக்கம்!’

' ாமர் வந்தா மாடை நபாடுங்க!’

'ஆமா... பண மாடை நபாடுங்க.’

' ாவணன் வந்தா சீடை நபாடுங்க.’

'ஆமா... ச்சீ... தூ ப் நபானு சத்தம் நபாடுங்க.’

'அனுமன் வந்தா அரிசி நபாடுங்க!’

'ஆமா... ல்ை அரிசி அள்ளிப் நபாடுங்க.’

'அப்படிநை உளுவத் தடைைன் உங்ககிட்ை வந்தா... ல்ைா உடத

தகாடுங்க.’

'ஆமா... உடத தகாடுங்க!’

கூட்ைம் சிரித்து உருளும்.

'என்ைைா தசான்நை..?’ என்று உளுவத் தடைைன், உச்சிக் குடும்படைச்
சத்தம் நபாட்டு வி ட்டுவான். அந்த ந த்தில் ைாருக்கும் ததரிைா மல்
சத்தம் வரும் அந்தச் சின்ை கூைா த்துக்குள் எட்டிப் பார்த்தால், உள்நள
முழு மண்டையும் ட த்து உைல் ஒடுங்கிப்நபாை கிழவர் ஒருவர்
இ ண்டு தபாம்டமகடளயும் இ ண்டு டககளால் ஆட்டிக்தகாண்டு,
இ ண்டு கு ல்களில் மாறி மாறி உளுவத் தடைைைாகவும், உச்சிக்
குடும்ப ைாகவும் பாடிக்தகாண்டிருப்பார். அவட ச் சுற்றி ாமர்,
ைட்சுமணன், சீடத, அனுமன், ாவணன் எைப் தபாம்டமகள் குவிந்து
கிைக்கும். இ ண்டு தபண் குழந்டதகள் அவர் நகட்கக் நகட்க...
தபாம்டமகடள எடுத்து எடுத்துக் தகாடுத்தபடி இருப்பார் கள்.
அவ்வளவு தபரிை அனுமன் தபாம்டமடை எடுத்து மடிைில் டவத்தபடி,
பத்துத் தடை ாவணன் தபாம்டமடைத் நதாளில் டவத்தபடி, அழகாை
சீதாப் பி ாட்டி தபாம்டமக்குப் தபாட்டுடவத்த படி,
விடளைாடிக்தகாண்டிருக்கும் அந்தக் குழந்டதகடளப் பார்த்தால்
அவ்வளவு தபாறாடம ைாக இருக்கும்.
ஊரில் பாடவக் கூத்து ைக்கிறநபாது எல்ைாம் அந்தப் தபாம்டமகளில்
ஏதாவது ஒரு தபாம்டம டைத் திருடி பள்ளிக்கூைத்துக்குக்
தகாண்டுநபாவதற்கு ஒரு கூட்ைநம அடையும். அதில் ான் த ாம்ப
முக்கிைமாைவன். இ வு முழுவதும் கூத்து ைத்திவிட்டு, பகைில்
கூைா த்துக்குள் அவர்கள் உறங்கிக்தகாண் டிருக்கும்நபாது, அந்தக்
கூைா த் டதநை சுற்றிச் சுற்றி வருநவாம். சில்ைடறக் காசுகடளக்
தகாடுத்து சிறுவர்களுக்காை சின்ைத் தடைைாட்டிப் தபாம்டமகடள
அவர்களிைம் வாங்குகிற மாதிரி கூைா த்டத ந ாட்ைமிட்ைபடி
அடைநவாம். அந்தப் தபாம்டமகளின் டக சிக்கும், கால் சிக்கும், முழுப்
தபாம்டம மட்டும் சிக்கநவ சிக்காது.

ஒரு ாள் அந்தத் தாத்தா இல்ைாத மதிைத்தில் ல்ைநவடளைாக ல்ை

மடழ வந்தது. கூைா த் துக்குள் இருக்கும் அட்டை தபாம்டமகள்
டைந்துவிைக் கூைாது என்று குழந்டதகளும் அதன் அப்பா, அம்மாவும்
நவகநவகமாக அள்ளிக்தகாண்டு பக்கத்தில் இருந்த வாசக சாடைக்குள்
ஓடிைார்கள். அருகில் இருந்தவர்கள் எல்நைாரும் ஓடிப் நபாய்
அவர்களுக்கு உதவிைர். ானும் தசன்று உதவிநைன். என் இரு
டககடளயும் ீட்ைச் தசால்ைி இத்தடை ாளாக ான் ததாட்டுப்
பார்ப்பதற்காக ஏங்கிக்தகாண்டிருந்த அந்தப் தபாம்டமகடளக் தகாத்தாக
அள்ளிடவத்து நவகமாக ஓைச் தசான்ைார்கள். ிஜமாகநவ எைக்குப்
பிடித்தமாை அந்தப் தபாம்டமகள் ஒரு தபாட்டுகூை மடழைில்
டைந்துவிைக் கூைாது என்பதற்காக அவ்வளவு கவைமாக மடழைின்
ஊைாக ான் ஓடிநைன். வாசக சாடைக்குள் நபாைதும் தபாம்டமகடள
ஒரு மூடைைில் டவத்தவன், ஏற்தகைநவ திட்ைமிட்டு இருந்தபடி,
அவச மாகக் டகைில் அகப்பட்ை ஒரு தபாம்டமடை எடுத்து வாசக
சாடைைின் ஜன்ைல் வழிைாகப் பக்கத்தில் இருக்கும் ாடமய்ைா
தபரிைப்பாவின் ததாழுவுக்குள் டைந்துவிைாமல் வசி
ீ எறிந்நதன்.
பின்பு எதுவும் ததரிைாதவன்நபாை எல்நைாருைனும் நசர்ந்து மடழ
ிற்கும் வட அவர்கநளாடு ஒட்டி
ின்றுதகாண்நைன்.

மடழ ின்றது. இடி ின்றது. ஆைால், என்

மைநசா பள்ளிக்கூை மணிக்கட்டைடைப்
நபாை அச்சத்தில் கணகணதவை அடிக்கத்
ததாைங்கிவிட்ைது. ாடமய்ைா தபரிைப்பாவின் ததாழுவுக்கு நவகமாக
ஓடிநைன். ல்ைநவடள ான் வசிை
ீ தபாம்டம மாட்டுச் சாணத்தில்
விழவில்டை. டககள் டுங்க, கண்கள் விரிை ஆடசைாக அந்தப்
தபாம்டமடை எடுத்துப் பார்த்நதன்.

என் மைதின் குட்டிச்சாத்தானுக்கு அவ்வளவு சந்நதாஷம்! என்

பிரிைமாை, ைா ாலும் ததாை முடிைாத பாக்கூத்தின் கதா ாைகப்
தபாம்டம உச்சிக் குடும்படைநை ான் திருடி வந்திருக்கிநறன்.
ததாழுவுக்கு நமநை கட்டிடவத்திருக்கும் டவக்நகால் கட்டுக்குள்
உச்சிக் குடும்பன் தபாம்டமடை ஒளித்துடவத்நதன். இ வு கூத்து
முடிந்து எல்நைாரும் நபாை பின்ைால், ள்ளி வில் வட்டுக்கு
ீ
எடுத்துப்நபாவது என்பது என் திட்ைம்.

அன்று கூத்தின் கடைசி ாள். காட்டிைிருந்து திரும்பும் ாமருக்குப்

பட்ைாபிநஷகம் டைதபறும் ாள். ஊரில் உள்ள ஆண், தபண்
எல்நைாரும் பைபக்தியுைன் குளித்து, ாமர் தபாம்டமக்கும்
சீதாப்பி ாட்டி தபாம்டமக்கும் நபாடுவதற்குக் டக ிடறை மைர்
மாடைகநளாடு வந்திருந்தார்கள். பட்ைா

பிநஷகம் முடிந்து, ஊர் மக்கள் தங்களால் இைன்ற தமாய்டை

எழுதிவிட்ைார்கள் என்றால், கூத்து இைிநத ிடறவடைந்துவிடும்.

14 வருைங்கள் வைவாசம் முடிந்து அநைாத்திக்குள் ாமர் வருவடத,

உளுவத் தடைைனும் உச்சிக் குடும்பனும்தான் தபாதுமக்களுக்குச்
தசால்ை நவண்டும். ஆைால், உச்சிக் குடும்பநைா ாடமய்ைா
தாத்தாவின் ததாழுவுக்குள் டவக்நகாலுக்கு உள்நள அல்ைவா
இருக்கிறான்! இப்நபாது என்ை தசய்ைப்நபாகிறார்கள்?

உளுவத் தடைைன் மட்டும் வந்து உச்சிக் குடும்பன் இல்ைாமல் கடத

தசால்வாைா? டுங்கும் முழு உைடையும் நபார்டவக்குள்
ஒளித்துடவத்தபடி அம்மா மீ து சாய்ந்தபடி நவடிக்டக பார்த்நதன்.

உளுவத் தடைைன் வந்தான். எல்ைாரும் டக தட்டிைார்கள். வந்த

தகாஞ்ச ந த்திநை திட ைில் அழ ஆ ம்பித்துவிட்ைான். 'அய்ைா, சாமி
மக்கநள... ைா ாவது இந்த உச்சிக் குடும்படைப் பாத்தீங்களா? அவை
ஆடளக் காநணாம். ைா ாவது நதடிப் பிடிச்சுத் தந்தீங்கன்ைா,
உங்களுக்குப் புண்ணிைமாப்நபாகும்ங்க!’ என்றநபாது எதுவும் ததரிைாத
எல்நைாரும் சிரிக்க, எைக்கு முகம் நவர்த்து ஒழுகிைது.

'ஐைா... ைா ாவது என்நைாை உச்சிக் குடும்படைப் பார்த்தா

அனுப்பிடவங்கய்ைா! உங்களுக்குப் புண்ணிைமாப் நபாகும்'' என்று
இ ண்டு டககடளயும் உளுவத்தடைைன் தபாம்டம அந்தக்
கூட்ைத்டதப் பார்த்து விரித்தநபாது, கூைா த்துக்குள் இருந்தபடிநை அந்த
ட த்த கிழவன் இரு டககடளயும் ீட்டி என்டைப் பார்த்துக்
தகஞ்சுவடதப் நபாைிருந்தது. டக, கால் எல்ைாம் இன்னும் டுங்க,
நபார்டவடை இழுத்து மூடி அம்மாவின் மடிக்குள்
புடதந்துதகாண்நைன்.

திடீத ன்று அம்மா குைடவைிை... எழுந்து பார்த்தால், ாமபி ானும்

சீதாப்பி ாட்டியும் அநைாத்தி கருக்குள் வந்துதகாண்டிருந்தார்கள்.
வைவாசம் முடித்து தவற்றிக் களிப்நபாடு கைவுள் கர் திரும்பும்
ந த்தில் அபசகுைமாக உளுவத் தடைைன் அழுதுதகாண்டிருந்தது
எல்நைாருக்கும் அதிர்ச்சிைாக இருந்தது. அப்படி அதிர்ச்சி
அடைந்தவர்களில் ஒருவ ாை ாமபி ாநை, உளுவத் தடைைடைப்
பார்த்துக் நகட்ைார்.

'எைக்குப் பட்ைாபிநஷகம் ைக்கும் இந்த ாளில், எதற்காக இப்படி ீ

அழுகிறாய்?’

'சாமி... என் ண்பன் உச்சிக் குடும்படை ான் ததாடைச்சுட்நைன்.

அவன் இல்ைாம என்ைாை வாழ முடிைாது. வாழத் ததரிைாது. அவன்
எங்நக நபாைான்? அவடை ைார் கூட்டிட்டுப் நபாைாங்க? எதுவுநம
எைக்குத் ததரிைாது. அவன் திரும்பி வ டைன்ைா, ான் இங்நக
இருந்து எந்தப் பைனும் இல்டை. அதான் கதறி அழநறன்!''

கூட்ைம் என்ை ைக்கிறது என்று ததரிைாமல் குழம்பிைது. எந்த

வருைமும் ாமாைணத்தில் இப்படி ஒரு கடத வந்தது இல்டை.
உளுவத் தடைைநைா உச்சிக் குடும்பநைா அழுது அவர்கள் பார்த்தநத
கிடைைாது. அவர்களுக்கு இந்தக் கடத புதிதாகவும் சுவா ஸ்ைமாகவும்
இருந்திருக்கும்நபாை.

''உச்சிக் குடும்படைத் ததாடைத்துவிட்டு உளுவத் தடைைன் அழும்

இந்த அபசகுை நவடளைில், எைக்குப் பட்ைாபிநஷகம் நவண்ைாம். எத்
தடை ாளாைாலும் சரி, எப்நபாது உச்சிக் குடும்பன் வருகிறாநைா...
அப்நபாதுதான் எைக்குப் பட்ைாபிநஷகம் ைக்கும்!''
என்று தசால்ைிவிட்டு, ாமபி ான் மறுபடியும் காட்டுக் குத் திரும்ப,
கூட்ைம் சைசைத்துவிட்ைது. ஊர்ப் தபரிைவர்கள்
அதிர்ச்சிைடைந்துவிட்ைார்கள். என்ை கூத்து, என்ை ைக்கிறது இங்நக
என்று எல்நைாரும் அந்தக் கூைா த்துக்குள் தசல்ை, இப்நபாது விஷைம்
எல்நைாருக்கும் ததரிந்து விட்ைது. உச்சிக் குடும்பன் தபாம்டமடை
ைாந ா திருடிவிட்ைார்கள்.

'உச்சிக் குடும்பன்தாநை! அவன்

எதுக்கு? அது ஒரு நவடிக்டக
தபாம்டம. அந்தப் தபாம்டம
இல்ைாம, பட்ைாபிநஷகத்டத
ைத்துங்கள்’ என்று எல்நைாரும்
தசால்ை, கிழவர் அத்தடை
ஆநவசமாகிவிட்ைார்.

'முடிைநவ முடிைாது. உளுவத்

தடைைனும் உச்சிக் குடும்பனும் இல்ைாம, ாங்க கூத்து ைத் துைநத
இல்டை. ீங்க என்ைைான்ைா, பட்ைா பிநஷகத்டதநை ைத்தச்
தசால்றீங்க. ைக்கநவ ைக்காது. உச்சிக் குடும்பன் என் பாட்ைன்.
அவன் இல்ைாம, அவன் ஆசீர்வாதம் இல்ைாம, ாமனுக்கு என்ைாை
பட்ைாபிநஷகம் ைத்த முடிைாது. அடதயும் மீ றி அவன் இல்ைாம
ான் கூத்து ைத்திைா, என் குடி கூத்நத ைத்தாது'' என்று
திட்ைவட்ைமாகக் கூறிைபடி கூைா த்டதப் பிரிக்கத் ததாைங்க, கூட்ைம்
அவட ச் சுற்றி வடளத்து, 'எப்பா... ீ இப்படித் திடுதிப்புனு
பட்ைாபிநஷகத்டத ைத்தாமக் கிளம்பிப்நபாைா, விடளஞ்சுகிைக்கிற
ஊர் தவள்ளாம வூடு வந்து நசருமா? ாசமாப்நபாைிைாதா? எப்படிைாவது
ைத்துப்பா. ைத்தாம இங்நக இருந்து நபாக முடிைாது’ என்று ஊர்ப்
தபரிைவர்கள் கிழவட மறித்துக்தகாண்டு ின்றார்கள். எைக்கு வைிறு
கைக்கிைது.

'நவறு வழி இல்டை... உளுவத் தடைைனும் உச்சிக் குடும்பனும்

இல்ைாமல் பட்ைாபிநஷகத்டத ைத்தித்தான் ஆக நவண்டும்’ என்று
எல்நைாரும் தசால்ை, கிழவர் 'உங்கள் விருப்பம் ைத்திக்தகாள்ளுங்கள்’
என்று தசால்ைிவிட்டு தவளிநைறிவிட்ைார். ாமருக்குப் பட்ைாபிநஷகம்
ைந்தது. ஊர்ப் தபாதுமக்கள் ாமர் தபாம்டமக்கும், சீதாப்பி ாட்டி
தபாம்டமக்கும் மைர் மாடைகடளயும் காணிக்டககடளயும்
தகாண்டுநபாய்க் குவித்தைர். என் அப்பா என்டைத் நதடிப் பிடித்து, என்
டுங்கும் டககளால் ாமபி ா னுக்கும் சீதாப்பி ாட்டிக்கும் மாடைகடள
அணிவிக்கடவத்தார். உச்சிக் குடும்பன் இல்ைாமல் முதல்முடறைாக
பாக்கூத்தில் ாமருக்குப் பட்ைாபிநஷகம் எங்கள் ஊரில், என்ைால்,
அன்று ைந்து முடிந்தது என்பது பாக்கூத்தில் அவ்வளவு முக்கிைமாை
ஒரு வ ைாறு என்பது எைக்கு அப்நபாது ததரிைாது.

காடைைில் ைாரிைமும் எதுவும் தசால்ைாமல், கூைா த்டதப்

பிரித்துக்தகாண்டு கிழவர் கிளம்பிக்தகாண்டிருந்தார். அதற்கு முன்ைந
ஊருக்கு தவளிநை அவரின் ஒற்டற மாட்டு வண்டி திரும்பி வரும்
டுவழிைில் சரிைாக ான் உச்சிக் குடும்பன் தபாம்டமடைப்
நபாட்டுவிட்டு, அருகில் உள்ள பாடறக்குப் பின்ைால்
ஒளிந்துதகாண்நைன். டுந ாட்டில் கிைந்த தபாம்டம டைப் பார்த்ததும்
பதறி வண்டிடை ிறுத்தி இறங்கிை கிழவர், அந்தப் தபாம்டமடை
எடுத்தார். சுற்றுமுற்றும் பார்த்தார். வண்டிைில் இருந்த எல்நைாரும்
ஓடிவந்து தபாம்டமடை வாங்கிப் பார்த்தார்கள். பாடறக்குப் பின்ைால்
ான் ஒளிந்திருப்படதக் கண்டுபிடித்துவிட்ைடதப் நபாை நவகமாக
அந்தப் பாடறடை ந ாக்கி வந்தார் அந்தக் கிழவர். எழுந்து ஒந
ஓட்ைமாக ஓடி, ிற்பது ைாத ன்று ததரிைாத உச்சிபறம்பில்தான் நபாய்
ின்நறன். தூ த்தில் அந்த ஒற்டற வண்டி கர்ந்துநபாவது ததளிவாகத்
ததரிந்தது. வண்டி மடறந்ததும் பறம்பிைிருந்து இறங்கி சாடைக்கு
வந்நதன்.

உச்சிக் குடும்பன் தபாம்டமடை ான் நபாட்ை அநத இைத்தில்,

குழந்டதகள் காசு தகாடுத்து வாங்கும் கைர் கை ாை சிறுசிறு
தடைைாட்டிப் தபாம்டமகள் தகாத்தாகக் குவிக்கப்பட்டிருந்தை. அந்தக்
கிழவர் இந்தத் திருைனுக்குத் தந்த பரிசு அடவ. 15 தபாம்டமகள்
இருக்கைாம். டுங்கிை டககளால் அவற்டற அள்ளிதைடுத்து
த ஞ்சுக்கு அருகில் தகாண்டுவரும்நபாது எைக்கு அழுடகநை
வந்துவிட்ைது. அத்தடை தபாம்டமகடளயும் அப்படிநை தகாண்டுவந்து
தபரிை குலுக்டகக்குள் நபாட்டு மூடிடவத்நதன். அடுத்த வருைம்
பாக்கூத்துக் கிழவர் வந்ததும் அவரிைம் அப்படிநை அந்தப்
தபாம்டமகடளக் தகாடுக்க நவண்டும் என்று காத்திருந்நதன்.

ஆைால், அதன் பிறகு எந்த பாக்கூத்துக்கா ர்களும் எங்கள் ஊருக்கு

வ நவ இல்டை. எங்கள் ஊருக்கு மட்டுமல்ை; ான் நபாை எந்த
ஊருக்கும் அவர்கள் வ வில்டை. இப்நபாது அந்த உச்சிக் குடும்பனும்
உளுவத் தடைைனும் எங்கு இருக்கிறார்கள்? என்ை தசய்து
தகாண்டிருக்கிறார்கள் என்று உங்கள் ைாருக்காவது ததரியுமா?
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 10

எங்கள் ஊரில் பள்ளிக்கூைம் பக்கநம நபாகாத ைாக்ைர் ஒருவர்

இருந்தார். அவர்தான் மூக்டகைா தாத்தா. கி ாமத்து டவத்திைர் என்று
ிடைத்துவிைாதீர்கள். ாங்கள் அவட அழுத்தந்திருத்தமாக ைாக்ைர்
என்றுதான் தசால்லுநவாம். 60 வைடதத் தாண்டிை அவர் ததருவில்
வருகிறார் என்றால், 80 வைடதத் ததாட்டுவிட்ை கிழடுகள் எல்ைாம்
ஊர்ந்து வட்டுக்குள்
ீ நபாய்விடும்.

'கிைக்க தகைைப் பாத்தா, கட்ை இன்னும் ஒரு வருசத்துக்கு சிவநைனு

இப்படித்தான் தகைக்கும்நபாைிருக்நக! பாவம் பாக்காத, ல்ைா ஓடி ஆடி
வாழ்ந்த உைம்பு. இப்படிக் தகடைைிை நபாட்டுச் சீ ழிச்சி
அனுப்பப்நபாறிைா? நபசாம ம்ம ைாக்ை க் கூட்டிட்டு வந்து காட்டிடு.
அதான் ல்ைது!’

இப்படிச் தசால்ைித்தான் கடைசிைில் மூக்டகைா ைாக்ைட அடழத்து

வருவார்கள். காணாமல்நபாை ஆட்டுக்குட்டிடைத் நதடி ததருத்
ததருவாக அடையும் ஒரு சாதா ண நமய்ப்பைின் முகச் சாைைில்,
தவற்றிடைடை வாைில் குதப்பிக்தகாண்டு மூக்டகைா தாத்தா
வந்ததும், எல்ைாரும் அந்த வட்டைவிட்டு
ீ தவளிநை வந்துவிடுவார்கள்.
ஒரு ைம்ளர் பாநைாடு அந்த வட்டுக்குள்
ீ நபாகிறவர் தவளிநை வருகிற
வட , வட்டுக்குள்
ீ நபாக ைாருக்கும் அனுமதி இல்டை. சுமார் அட
மணி ந ம் கழித்து மூக்டகைா தாத்தா பால் இல்ைாத ைம்ளந ாடு
தவளிநை வருவார். அவர் தவளிநை வந்ததும் அவரிைம் ைாரும்
உைநை நபாய்ப் நபசிவிை மாட்ைார்கள். தவளிநை ஒதுக்குப்புறமாக ஒரு
சட்டிைில்டவத்திருக்கும் தண்ண ீரில் நபாய் அவர் டக கழுவும் வட ,
அத்தடை நபரும் அப்படிநை பார்த்துக்தகாண்டு இருப்பார்கள்.

தாத்தா அந்தப் பால் இல்ைாத ைம்ளட அப்படிநை கவிழ்த்துவிட்டு,

அந்தத் தண்ணரில்
ீ டககடளக் கழுவி உதறிவிட்ைால் நபாதும்...
தவளிநை ின்ற கூட்ைம் த ஞ்சில் அடித்துக்தகாண்டு அழுதபடி உள்நள
ஓடும். அப்புறம் அது ஒரு துஷ்டி வைாக
ீ மாறிவிடும். அந்த வட்டுக்குள்
ீ
அவர் என்ை தசய்தார், எப்படிச் தசய்தார் என்படத எல்ைாம் ைாரும்
இதுவட நகட்ைதும் இல்டை. அவரும் ைாரிைமும் அடதச்
தசான்ைதும் இல்டை.
சிறு வைதில் இந்த மூக்டகைா தாத்தாடவப் பார்த்துப் பைந்து
ஓடிைிருக்கிநறன். கடைக்குப் நபாய் தவத்தடை வாங்கி வ ச்தசால்ைிக்
கூப்பிட்ைால், 'நபாைா... தகாடைகா க் கிழவா’ என்று கல்டை எடுத்து
எறிந்துவிட்டு வட்
ீ டுக்கு ஓடி வந்திருக்கிநறன். அம்மாக்கள்கூை
வட்டில்
ீ நசட்டை தசய்கிற பிள்டளகளிைம் எல்ைாம் 'மூக்டகைா
தாத்தாவிைம் பிடித்துக் தகாடுத்துடுநவன்’ என்று தசால் ைித்தான்
மி ட்டுவார்கள். ஆைால், வள வள ... பழகப் பழக... எைக்கு மூக்டகைா
தாத்தாடவ அவ்வளவு பிடித்திருந்தது. ஒந ஒரு மாட்டையும்
கன்னுக்குட்டி டையும் நமய்ப்பதற்காக எங்க நளாடு நமய்ச்சலுக்கு
ஓட்டி வருவார். பால் கறக்கும் கறடவ மாட்டையும் அதன்
கன்னுக்குட்டிடையும் ஒன்றா கநவ நமய்ச்சலுக்கு ஓட்டிவரும்
அவட ப் பார்க்க எைக்கு அதிசைமாக இருக்கும்.

'என்ைப்பா இது... கறடவ மாட்டையும் கன்னுக்குட்டிடையும் ஒண்ணா

நமச்சிக்கிட்டுத் திரிைிற?’ என்று ைா ாவது நகட்ைால் நபாதும், 'ஏநைய்...
உங்க அம்ம பாை உைக்குத் த ாம, கறந்து காசுக்கு வித்தா ீ
சகிச்சுக்குவிைா?’ என்பார் சுள்தளை.

'பால் கறக்க மாட்நைன்னு தசான்ைா, அப்நபா எதுக்குத்தான் மாடு

வளர்க்கிறீைாம்?’ என்று மறுபடியும் ைா ாவது நகட்ைால், 'புள்ள குட்டி
இல்ைாதவன், ஆட்ை வளத்து அன்பு டவப்பான். ல்ை புள்ள
தபக்காதவன், மாட்ை வளத்து மன்ைிப்புக் நகட்பான்!’ என்பார்
உள்ளக்கிைக்டகநைாடு. ாங்கள் நமய்ச்சல் ிை ண்பர்களாநைாம்.

''தாத்தா... ீங்க எப்நபா தாத்தா இந்த நவடைடைச் தசய்ை

ஆ ம்பிச்சீங்க?'' - ஒரு மதிை உணவுக்குப் பிறகாை மந்தமாை தபாழுதில்
ான் அவரிைம் நகட்நைன்.

''நவடைைா? நபாைா டபத்திைக்கா ா... கைவுள் எைக்குக் தகாடுத்த

வ ம்ைா இது!''

''அது சரி... எப்நபா, ஏன் தசய்ை ஆ ம்பிச்சீங்க?''

''ஒரு ாள் என்நைாை நசக்காளி... அதாம்நை ம்ம பழைிைம்மா

இருக்காள்ை, அவநளாை அப்பன் ாமசாமியும் ானும் நசர்ந்து
கருங்குளம் நமலூருக்கு ஓடை ஏத்த வண்டிைப் பூட்டிக்கிட்டுப்
நபாநைாம். அவனுக்கு அப்நபாதான் தமாதக் தகாழந்தைா இந்த
பழைிைம்மா தபாறந்திருந்தா. த ண்டு நபரும் கிட்ணகுளம் வழிைா
ஓடைை ஏத்திக்கிட்டு வந்துட்டு இருக்நகாம். ான் வண்டிைிை
இருக்கிற ஓடை நமை ஒய்ைா மா இருக்நகன். ாமசாமி வண்டிை
அடிச்சிக்கிட்டு வா ான். தசாக்கர் நகாைிைத் தாண்டி தவைமடைகிட்ை
வண்டி வரும்நபாது, திடீர்னு அச்சு ஒடிஞ்சு குப்புறத் தள்ளிட்டு. ான்
நமைைிருந்து குளத்துக்குள்ள குப்புற விழுந்துட்நைன். தண்ணிக்குள்ள
கிைந்து நமை ஏறி வந்து பாத்தா, தமாத்த வண்டியும் பா மும் ாமசாமி
நமை தகைக்கு. கத்திக் கூப்பாடு நபாட்டு சைத்தக் கூட்டி வண்டிைத்
தூக்குறதுக்குள்ள அவன் உைலு கூழா தகாழ தகாழனு
த ாறுங்கிப்நபாச்சு. ஆைாப் பாரு... சைிைன் உசிரு மட்டும் மசி ாட்ைம்
அப்பிடிநை தங்கி ின்னுடுச்சி. நபாகாத ஆஸ்பத்திரி இல்ை... காட்ைாத
டவத்திைன் இல்ை. த ண்டு வருஷம் எல்ைார்கிட்ையும் காட்டிட்டு
வந்து வட்ை
ீ நபாட்டுட்ைாங்க. பாவம்... ஒரு தபாம்ப ளப் பிள்டளை
தவச்சிக்கிட்டு அவன் தபாண் ைாட்டி பைாதபாடு இல்ை. அவன்
அப்படிநை டு வட்டுக்குள்ள
ீ ீட்டி ிமுந்து கிைப்பான். வாய்
மட்டும்தான் நபசும். நவற எதுவும் எந்த நவடையும் தசய்ைாது. ான்
அப்பப்நபா நபாய் அவன்கிட்ை நபசி இருந்துட்டு வருநவன்.

அப்படித்தான் ஒரு ாள் தசாம்புை பாை எடுத்துக்கிட்டு அவைப் பாக்கப்

நபாைிருந்நதன். பாடை ைம்ளர்ை வாங்குைவன் அப்படிநை என் டகைப்
பிடிச்சிக்கிட்டு, 'ஏநை... மூக்டகைா ஒரு குத்து த ல்ை அள்ளி என்
ததாண்டைக்குள்ள நபாடுை... உைக்குப் புண்ணிைமாப் நபாவும்’னு அழ
ஆ ம்பிச்சிட்ைான். இது என்ைைா வம்பாப்நபாச்சினு ான் அவைத்
திட்டிட்டு வட்டுக்கு
ீ வந்துட்நைன்!’ அன்டைக்கு ாத்திரிநை அவன்
தபாண்ைாட்டி வந்து என் வட்டுக்
ீ கதவத் தட்டுறா... 'வாங்கண்நண...
வந்து அவ எப்படிைாவது அவர் ஆசப்படி அனுப்பிச்சிதவச்சிருங்க’னு
ஒந அழுவ அழுவுறா. இந்தக் கழுத ஏன் இப்படிப் நபசுதுனு நபாய்ப்
பார்த்தா, அங்க அவன் உசுரு 'நபாட்ைா... வ ட்ைா?’னு
இழுத்துக்கிட்டுக்தகைக்குது. ாடி ம்பு எல்ைாம் நமையும் கீ ழயும்
நவகமா தை அறுபட்ை நசவல் மாதிரி அடிச்சிக்கிட்டுக்தகைக்குது.
'இப்படித்தான் எல்ைா ாத்திரியும் இந்த ஒைம்பும் அதுை சிக்கிட்டுக்
கிைக்கிற தகாஞ்சூண்டு உசுரும் இந்தப் பாடுபடுது’னு மடிைிை இருக்கிற
பச்சப் புள்ள கண்ண சிக்குனு தபாத்திக்கிட்நை கதறி அழுவுறா
தபாண்ைாட்டிக்காரி. ஒரு ந ம் பாக்குற எைக்நக த ஞ்சு அப்படி
வைிச்சிச் சின்ைா, முழு ந ம் பாக்குற அவன் தபாண்ைாட் டிக்கு அது
எப்டி இருக்கும்? அந்த ந ம் ான் எடதயும் நைாசிக்காம, அப்படிநை
அவன் த ஞ்சுை அவன் டகடைநை எடுத்து தவச்சி, என்நைாை கண்ண
சிக்குனு மூடிக் கிட்டு, அவன் உைம்ப அப்படி ஒரு அழுத்து அழுத்திப்
புடிச்நசன். அவநைாை உைம்புை எந்தத் துவா ம் வழிைாப் நபாச்சுன்னு
ததரிைை அவன் உசுரு. ' ான் நபாநறன்’னு நபாைிடுச்சு!''
என்று தசால்ைி முடித்தநபாது, மூக்டகைா தாத்தாவின் கு லும்
உைம்பும் அப்படி டுங்கிவிட்ைது. அவர் டகடை ான் தகாஞ்சம்
அழுத்திப் பிடித்துக்தகாண் நைன். தகாஞ்ச ந ம் கழித்து என் டகடை
எடுத்துவிட்டு அவந மறுபடியும் நபசத்
ததாைங்கிைார்.

''அப்புறம் எல்ைாருக்கும் விசைம் ததரிஞ்சி

' ல்ை ந த்துை... ல்ை காரிைம் தசஞ்ச
மூக்டகைா’னு தசால்ைி, தூக்கிட்டுப் நபாய்
அவைப் புடதச்சிட்டு வந்தாங்க. அதுக்கப்புறம் அவன் வந்து அழுதான்,
இவன் வந்து அழுதான்னு அனுப்பிதவச்சது பதிநைழு
சீவைாகிப்நபாச்சு'' என்று நபச்டச முடித்துக்தகாண்ைார்.

''எல்ைாட யும் ஒந மாதிரி இப்படித்தான் பாை ஊத்தி த ஞ்சுைதவச்சி

அழுத்துவங்களா?''
ீ

''இல்ைல்ை... ாமசாமிக்கு மட்டுந்நதன் அப்பிடிப் பண்நணன். பாவம்!

அந்த உசுரு உைநை நபாட்டும்னு பாை ஊத்தி த ஞ்சுை டகடைதவச்சு
அழுத்திநைன். அதுக்குப் பிறகு, இன்டைக்கு வட க்கும் ஒரு உசு க்கூை
ாைா எதுவும் தசய்ைை!''

''அப்படின்ைா, அந்தப் பதிநைழு உசுரும் பறந்தாநபாச்சு?''

'' ான் வட்டுக்குள்ள

ீ நபாய் ின்ைதும் என்டைப் பாத்ததுநம,
எப்படிைாவது பறந்துைணும்னு ிடைக்கிற அந்த உசுரு பைக்குனு என்
டக த ண்டையும் பிடிச்சிக் கிட்டுக் கண்ணர்ீ வடிச்சிக்கிட்டு
'அனுப்பிச்சிரு மூக்டகைா’னு தகஞ்சும். அநதாை கண்ணு த ண்டையும்
பாத்தாநை மக் குத் ததரிஞ்சிடும். அந்த உைம்ப அந்த உசுருக்குப்
பிடிக்கைனு. ான் பக்கத்துை உக்காந்து அநதாை டகைப் பிடிச்சி எடுத்து
என் த ஞ்சுை தவச்சுக்கிட்டு அழுத்திப் பிடிச்சுக்கிட்டு தகாஞ்ச ந ம்
அழுநவன். உைநை அதுவும் அழுவும். அவ்வளவு ாள் அழுவாத
அழுடவடைப் பச்சப்புள்ள மாரி அப்பிடி அழுவும். எப்படியும் அட
மணி ந த்துை அழுது அழுது கண்டிப்பா கண்ண ீர்ைநை
கட ஞ்சுநபாைிடும். அப்புறம் தகாண்டுநபாை பாடை அந்த தவத்து
உைநைாை வாைிை ஊத்திட்டு வந்திருநவன். இதுதான்... இது
மட்டும்தான் அந்தப் பதிநைழு உசிருக்கும் ைந்திருக்கு. உைம்ப
தவறுக்கிற உசுரு அது அதுவாநவ பறந்துநபாைிடும். ாம தகாஞ்சம்
அந்த முடிச்டசத் தளர்த்தி, அதுக்குச் சின்ைதா ஒரு தகாக்கி மாதிரி
உதவிைா நபாதும்.

ஒரு ாள் ான் ஒரு வட்டுக்குள்ள

ீ நபாைா, அங்க ஒரு கிழம் எப்படியும்
வைசு எம்பது, ததாண் ணூறு இருக்கும். மைமும் சளியுமா அப்படிநை
ாறிக்கிட்டு கிைந்துச்சு. உள்ள நபாை என்ைப் பாத்ததும் ஏநதா
தசால்ைிச்சு. 'என்ைைா தசால்லு து?’னு நபாய், அது வாய் பக்கத்துை
காத தவச்சிக் நகட்ைா, 'இவ்வளவு ாள் வந்து என்ைக் கூட்டிட்டுப்
நபாவாம இப்படி ாறப்நபாட்டுட்ைல்ை... ீ ல்ைாநவ இருக்க
மாட்ை’னு தசான்ைதும் எைக் குத் தடைைிை தகாம்பு முடளச்ச மாதிரி
ஆைிடுச்சி!’ என்று மூக்டகைா தாத்தா தசால்லும்நபாது, என் உைல்
உடறந்துவிட்ைது.

'' 'என்டைைக் தகான்னு ாதீங்க’னு ஒரு உசுருகூை உங்ககிட்ை

அழடைைா?''

''அததப்படி அழாம? எப்படிைாவது தபாழச்சிக்கிைக்கணும்னு ிடைக்கிற

உசுரு என்டைப் பாத்த தும் தன்நைாை த ண்டு டகடையும் எடுத்து
படுத் துக்கிைக்கிற கட்டிை சிக்குனு பிடிச்சிக்கும். அடத யும் மீ றிப்
பக்கத்துை நபாய் ான் பார்த்த எத்தடைநைா உசுரு புளிச்னு என்
மூஞ்சிைிை காரித் துப்பிைிருக்கு. அதுைநை புரிஞ்சிடும் எைக்கு.
அப்படிநை அநதாை த ண்டு கண்டணயும் தகாஞ்ச ந ம்
பாத்துக்கிட்நை இருப்நபன். அப்புறம் சின்ைதா ஒரு சிரிப்பு சிரிச்சிட்டு,
தகாண்டுநபாை பாடை ான் மைக்கு மைக்குனு குடிச்சிட்டு
வந்துருநவன். தவளிை வந்து, 'எப்பா... இது சீக்கி த்துை நபாவாது. வாழ
நவண்டிை உசுரு. என்ைாை முடிைாது... ஆள விட்டுறங்க’னு
வந்துடுநவன்!'' என்று தசால்ைிவிட்டு, அவர் தவத்தடைடைக்
குதப்பிக்தகாண்டிருந்தார்.

ான் அவட நை உற்றுப் பார்த்நதன்.

உைம்பில் ஒரு முடிகூைக் கறுப்பாக
இல்ை. டகயும் காலும் இப்பநவ டுங்கத்
ததாைங்கிவிட்ைை. அத்தடை சடதயும்
இன்னும் இ ண்டு மூன்று வருைங்களில்
ததாங்கத் ததாைங்கிவிடும். ைக்கும்நபாது
ஒரு கல் தடுக்கிக் கீ நழ விழுந்தால்
நபாதும், எழுந்து உட்கா எப்படியும்
இ ண்டு ாளாகும். வைது அறுபடதத்
தாண்டி ஐந்து வருைங்களுக்கு நமல்
இருக்கும். அதற்கு நமலும் என்ைால்
நைாசித்துக்தகாண்நை இருக்க
முடிைவில்டை. நகட்கக் கூைாதுதான்...
ஆைால், பைக் தகன்று நகட்டுவிட்நைன்!

''ஏன் தாத்தா... உைக்கும் தகாஞ்ச ாள்ை இந்த ிடைடம வ த்தாநை

தசய்யும். அப்நபா ீ என்ை பண்ணுவ?''

''ஏநைய்... வசமாக் நகட்டுப்புட்டிநை!'' என்றவர் என் தடைடைத் தைவிக்

தகாஞ்ச ந ம் அடமதிைாக இருந்துவிட்டுத் தன் தவத்தடைப்
தபட்டிடை முழுடமைாகத் திறந்து காட்டிைார். உள்நள அந்தப் பச்டச
தவத்தடைக்குள் பதுக்கிடவத்தபடி தவள்டள ைப்பாவில் தசடிகளுக்கு
அடிக் கும் பூச்சிக்தகால்ைி விஷப் பாட்டில் ஒன்று இருந்தது.

''எைக்குத் ததரியும்! ான் எப்படிச் சாநவன்னுதான் ஊந காத்துக்கிட்டு

இருக்கு. எைக்கு நவற த ண்டு தகாம்பு முடளச்சிருக்கு. தகாம்பு
முடளச்சவன் ைார்கிட்ையும் சாவுப் பிச்டச நகட்றக் கூைாது. ான்
நகட்க மாட்நைன். அவைவன் தகாம்புதான் அவைவைக் குத்தும். என்
தகாம்புதான் என்டைக் குத்தும். இதுக்குப் நபரு தற்தகாடை தகைைாது.
'சரிைா... ீங்க வாழுங்கைா... ான் நபாநறன். எைக்குக் தகாம்பு
அரிக்குது’னு அர்த்தம்!''

அதன் பிறகு ஐந்தாறு வருைங்கள் அநத ைாக்ை ாக அநத தகாம்நபாடு

தன் ம ணத் டதத் தன் தவத்தடைப் தபட்டிக்குள்
ஒளித்துடவத்துக்தகாண்டு திரிந்த மூக்டகைா தாத்தா, ஒரு ாள்
திடீத ன்று காணாமல்நபாைார்.

'தசஞ்ச பாவத்தத் ததாடைக்க ஒருநவடள காசி கீ சிக்குச் சந் ிைாசம்

நபாய்இருப்பான்’ என்றைர் சிைர். 'அததல்ைாம் இருக்காதுப்பா...
எங்நகைாவது தூ த்து ஊர்ை நபாய் ஆத்துை, குளத்துை விழுந்துநபாய்ச்
நசர்ந்திருப்பான்’ என்றைர் சிைர். ''ஆமா... ஆமா... ம்ம கண்ணுக்குத்
ததரிைாமச் சாவணும்னு எங்நகைாவது ஓடிைிருப்பான் கிழவன்!’
என்றைர் பைர்.

ஆைால், என் கைவிநைா ஓர் அைர்ந்த காட்டின் டுநவ தகாட்டும்

அருவிைில் அட ிர்வாணத் நதாடு, தடைைில் தகாம்புகள் முடளத்த
அந்த மூக்டகைா தாத்தா தவத்தடை இடித்தபடி இன்னும்
வந்தபடிநைதான் இருக்கிறார்!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 11

அ சாங்கப் பள்ளிக்கூைம் ஒன்றுக்கு ஆசிரிைர் பைிற்சிக்குச் தசன்றிருந்த

திவ்ைா, 45 ாள் பைிற்சி முடிந்து கிளம்பிை சமைம், 10-வது படிக்கும்
மாணவன் ஒருவன் அவளிைம் ஒரு புத்தகத்டதக் தகாடுத்திருக்கிறான்.
அந்தப் புத்தகத்துக்குள் கல்ைாணப் பத்திரிடககளில் இருக்கும் இ ட்டை
மைில்கடள, முருகன் வள்ளி பைங்கடள, அப்புறம் இதைங்கடள, ஆண்-
தபண் டககடள தவட்டி ஒரு காகிதத்தில் ஒட்டி, அதனூைாக
எழுதப்பட்ை ஒரு காதல் கடிதம் இருந்திருக்கிறது. திவ்ைா அந்தக்
கடிதத்டத ஸ்நகன் பண்ணி எைக்கு அனுப்பிடவத்தாள். அந்தக்
கடிதத்டதப் பார்த்த ான், அடத நைமிநைட் தசய்து என் அைமாரிைில்
டவத்தி ருக்கிநறன். அந்தக் கடிதம் இநதா...

'ஆைி ம் பூக்கள் பூத்தாலும்

என் மைதில் பூத்த முதல் பூ ீங்கள்தான்...
கைவு என்பது காடை வட . ஆைால்,
உங்கள் ிடைவு என்பது
என் கல்ைடற வட ...
மடழ மண்டண டைக்கும்
என் மைநமா உங்கடள ிடைக்கும்...
குழந்டதகள் காைில் அணிவது தகாலுசு
என் தடைவர் தபைந ா தனுசு
ீ விரும்பிைால், ான் உங்கள் மவுசு!
என் உைம்பில் ஓடுவது த்தம்
ீங்கள் தகாடுக்கைாம் ஒரு முத்தம்
அது நகட்கும் த ாம்பச் சத்தம்
அப்புறம் ைக்கும் காதல் யுத்தம்...
உங்கள் மடிைில் படுத்து உறங்க ஆடச,
விடியும் வட அல்ை என் உைிர் பிரியும் வட !’ - இதுதான் அந்தக்
கடிதத்தில் எழுதிைிருந்த வரிகள்.

என்டைக் நகட்ைால், ஒருவைின் ஆகச் சிறந்த தபாக்கிஷம் அவைிைம்

இருக்கும் அவன் எழுதிை முதல் காதல் கடிதம்தான். மீ டச
முடளவிட்ை நததிைில் பாதி குழந்டதைாக வும் மீ தி பருவமாகவும்
ஏங்குகிற, தவிக்கிற ந சத்டதக் கடிதமாக எழுதும்நபாது ாம் அடைகிற
ப வசத்டத, உைக மகா இைக்கிைங்களில்கூைக் காண முடிைாது!
அப்நபாததல்ைாம் எங்கள் பள்ளிைில், எங்கள் ஊரில் இடளை ாஜா
பாைல்கடள மைப்பாைமாகப் பாடுகிறவடையும் நமாகன், மு ளி பைக்
காதல் நதால்வி வசைங்கடள அப்படிநை அநத நசாகத்தில் கண்ணர்ீ
வடிைப் நபசிக்காட்டுகிற வடையும்தான் கவிஞன் என்று தசால்வார்கள்.
ஆகநவ, அன்டறை காைத்தில் எங்கள் பள்ளிைில் இருந்த ஒந ஆகச்
சிறந்த கவிஞன், சந்நதகநம இல்ைாமல் அடிநைன்தான். எவ்வளவு
காதல்கள், எவ்வளவு கடிதங்கள், எவ்வளவு அடி, எவ்வளவு உடத,
எவ்வளவு அவமாைம்... ஆைாலும், ண்பர்கள் வாங்கித் தரும்
நகாத்டதைன் கடை இட்ைிகளுக்காகவும், சாவிக் கடைைில் கிடைக்கும்
காய்ந்த சப்பாத்திகளுக்காகவும் ான் எழுதிக்தகாடுத்த எத்தடைநைா
காதல் கடிதங்கள்தான் என் தீ ாப் பால்ைம்.

எத்தடை நபருக்கு ஆடச ஆடசைாக எவ்வளவு கடிதம்

எழுதிக்தகாடுத்திருந்தாலும் அண்ணன் தீக்குச்சி முத்துக்குமாருக்காக
பூர்ணிமாவுக்கு ான் எழுதிக்தகாடுத்த கடிதம்தான், எப்நபாதும் என்
ிடைவில் தங்கி ிற்கும் தபரும் காவிைமும் பதறும் பாவமும்கூை.
பீடிக்குப் பதிைாக எப்நபாதும் அண்ணன் முத்துக்குமாரின் வாைில்
தீக்குச்சிதான் இருக்கும். அடத டவத்துப் பல் குடைவான், காது
குடைவான். அப்புறம் அடதடவத்துதான் த ருப்பில்ைாமல் பீடியும்
குடிப்பான். பூர்ணிமா பதிதைான்றாம் வகுப்பு. முத்துக்குமார் அண்ணன்
பன்ைி ண்ைாம் வகுப்பு. ஆளு பார்ப்பதற்கு அப்பநவ குவ ன் மாதிரி
அவ்வளவு வளத்திைா, ஒல்ைிைா, வில்ைங்கமா இருப்பான்.

ைார் தசால்ைி வந்தாநைா ததரிைவில்டை. என்டைத் நதடி ஒரு ாள்

வகுப்புக்நக வந்து, தபருமாள் நகாைில் மடைக்குக் கூட்டிப்நபாைான்
முத்துக்குமார் அண்ணன்.

'ஏநை, ீ ல்ைா கவிடதைாம் எழுதுவிைாநம. எங்க எைக்தகாண்ணு

எழுதித் தாநைன் பாப்நபாம்.'

''ைாருக்குண்நண?'

'ஆ... ம்ம கி ாஃப்ட் வாத்திைா னுக்குக் தகாடுக்கிறதுக்கு. ஆடளயும்

டசடையும் பாரு, நகக்குறான் நகள்வி. ஆள் ைார்னு தசான்ைாத்தான்
கவித வருநமா உைக்கு?'

'இல்ை... ஆள் முகம் ததரிஞ்சா தகாஞ்சம் ஈைி. அததவச்சி

எழுதிடுநவன்.'

'ம்ம்ம்... அப்படிைா?! சரி... உங்க கிளாஸ்ை பூர்ணிமானு ஒரு பிள்ள

படிக்கில்ைா... அவள ிடைச்சு எழுது.'

'என்ைது... பூர்ணிமாவா?'

'ஆமா, உைக்குத்தான் ிைா இருக்கால்ை. ீ எதுக்கு பூர்ணிமான்னு

வாைப் தபாளக்குற?'

தகாஞ்ச ந ம் நைாசித்துக்தகாண்நை இருந்நதன். வசமாக

அப்படிைன்றும் சிக்க வில்டை. அவநைதான் 'பூநவ பூர்ணிமா பூச்சூை
வா’னு எடுத்துக்தகாடுத்தான். அவன் சடை மட்ைத்தின் அளவும்,
அவன் காதல் ததாைங்கிை காை அளவும் எைக்குப் புரிந்துவிட்ைது.
கவிடத நவகநவகமாக த டிைாைது.

'என் பூடஜக்நகத்த பூ ீ... பூர்ணிமா

ந த்துதாநை பூத்தது ம் காதலும்...
பூநவ பூர்ணிமா
என்டை பூச்சூை வா...
பாைாை என் த ஞ்சில் பால் வார்க்க வா
பூநவ பூர்ணிமா ீதான்
என் பூமிைம்மா
இைி ீ சுற்ற நவண்டிை சூரிைன் ாைம்மா
பூநவ பூர்ணிமா, ீதான் என் தபான் வசந்தம்மா
புது ாஜ வாழ்க்டக ாடள ம் தசாந்தம்மா’

- இப்படிைாக இடளை ாஜாவின் பாைல்களால் ிடறத்து

ீண்டுதகாண்டுநபாை அந்தக் கவிடதடை 'இப்படிக்கு’ நபாட்டு
'முத்துக்குமார்’ என்று எழுதத் ததாைங்கும்நபாது பைக்தகன்று
பிடுங்கிக்தகாண்ைான்.

'நபாதும் தம்பி நபாதும்... அண்ணன் நபட அண்ணநை அட்ைகாசமா

ஆட்டின் நபாட்டு எழுதிக்கிநறன்' என்று தசால்ைி எப்படிக் தகாடுப்பான்,
எப்நபாது தகாடுப்பான், என்ை தசால்ைிக் தகாடுப்பான் எை எடதயும்
தசால்ைாமல் விறுவிறுதவைக் கிளம்பிப்நபாைான். அந்த ந த்தில்,
ான் எப்நபாதும் ஆண் டபைன்கடளப் பார்த்தால் பாவமாக சுவரில்
பதுங்கும் பூர்ணிமாடவ ிடைத்துப் பார்த்நதன். 'புரிைாத புதிர்’
ந காடவப் நபாை விழி பிதுங்கித் ததரிந்தது அவள் முகம். பூநவ
பூர்ணிமா... ீ த ாம்பப் பாவம்மா!

'இப்படிக்கு’ என்பதற்குக் கீ ழ் எந்தப் தபைரும் எழுதாத அந்தக்

கடிதத்தின் கடைசிைில் தபரு வி டை முள்ளால் குத்தி வந்த
த்தத்தால் ஒரு தபாட்டுடவத்து, அன்று மதிைநம எங்கள் வகுப்பில்
ைாரும் இல்ைாத ந த்தில் நபாய் பூர்ணிமாவின் புத்தகப் டபக்குள்
முத்துக்குமார் டவத்துவிட்ைான்நபாை. அதற்காை தகாடுடமைாை
விடளவுகடள ாங்கள் மறு ாள்தான் பள்ளிக்குப் நபாய்
அனுபவித்நதாம்.

காடைைில் முதல் வகுப்பு ததாைங்கிைவுைநை 'பதிநைா ாம் வகுப்பு

நமத்ஸ் குரூப் பசங்க எல்ைாரும் ஸ்ைாஃப் ரூமுக்கு வ ணுமாம்...
தைட்மாஸ்ைர் தசான்ைாங்க’ என்று அறிவிப்பு வந்தது. என்ை
விஷைத்துக்காகக் கூப்பிடுகிறார்கள் என்று ததரிைாமல், எல்ைாரும்
ஓடிப்நபாய், உள்நள முட்டிக்தகாண்டு ின்நறாம். உள்நள ிர்மைா
டீச்சரும் தைட்மாஸ்ைரும் நசர்ந்து, பசங்கடள எல்ைாம் ஒரு பிளாக்
நபார்டுக்கு முன்ைால் ஒரு பி ம்டப டவத்துக்தகாண்டு
வரிடசப்படுத்திைார்கள். அவர்கள் டகைில் ஒரு காகிதம் நவறு
பைபைத்தது. பக்கத்தில் பாவமாக பூர்ணிமா ஏங்கி ஏங்கி
அழுதுதகாண்டிருந்தாள்.

'ஏை... இங்க பாரு, இந்த தைட்ைட எவன் எழுதி இந்த புள்ள

நபக்குக்குள்ள தவச்சான்னு ததரிைிற வட க்கும் ஒரு பை தப்ப
முடிைாது. வரிடசைா ஒவ்தவாருத்தைா வந்து ான் தசால்ற
வார்த்டதை சாக்பீை எடுத்து இந்த பிளாக் நபார்டுை எழுதணும். இது
எந்த ாைி எழுத்துனு ததரிஞ்சதுக்கு, அப்புறம்ைா இருக்கு நவடிக்டக'
என்று ிர்மைா டீச்சர் தசான்ைநபாதுதான் ஆகச் சிறந்த கவிஞைாை
எைக்கு ஆப்பு காத்திருக்கிறது என்று புரிந்தது. எைக்கு முன்
வரிடசைில் எந்தப் பி ச்டை வந்தாலும் சந்நதக நகைில் எப்நபாதும்
சிக்கும், வில்ைாதி வில்ைன்கள் முத்துப்பாண்டி, சிவதபருமாள்,
கந்டதைா, தகாம்டபைா, வி, மநகஷ், சங்கர் எை ஒரு தபரிை ைிஸ்ட்நை
ின்றதுதான் அப்நபாடதை ஆறுதல் எைக்கு.

முதைில் முத்துப்பாண்டி நபாைான். ' ீதாநை

என் தபான் வசந்தம்’ என்று எழுதச்
தசான்ைார்கள். தடைவன் நவகமாகப் நபாய்
' ீதாநைா ஏன் நபான் வசந்தம்’ என்று
எழுதிடவக்க, 'பதிநைா ாம் வகுப்பு
வந்ததுக்கு அப்புறமும் தமிழ் எழுதுறதப்
பார் ாய்’ என்று விழுந்தது இ ண்டு
பூடசகள். அடுத்து, சிவதபருமாடள தவறும்
பூர்ணிமா என்று எழுதச் தசான்ைார்கள்.
பார்ட்டி தகாஞ்சம் பதற்றத்நதாடு 'பூற்ைிமா’
என்று எழுதி, வாங்க நவண்டிை பூடசகடள
வாங்கிைபடி கர்ந்துநபாைான். மநகஷ்
எழுதிைது எந்த தமாழி என்நற ைாருக்கும்
ததரிைாததால், அவன் உச்சி முடிடைப்
பிடித்து இழுத்து, தைட்மாஸ்ைர் அவடை
தவளிநை அனுப்பிவிட்ைார். அடுத்து சங்கர். ல்ை நவடளைாக எைக்கு
முன்ைாடி ின்றான் அவன். சங்கர் மீ து ஏன் அவர்களுக்கு அவ்வளவு
தபரிை சந்நதகம் வந்தநதா ததரிைவில்டை... 'கண்நண பூர்ணிமா...
ீதான் என் பூமிைம்மா’ எை எழுதச் தசான்ைார் கள். அவனும் நபாய்
டதரிைமாக எழுதிைான். ஆைால், பாவம் அவன் எழுத்தும் காகிதத்தில்
இருந்த என் எழுத்தும் ஒரு சாைலுக்கு அப்படிநை இருந்ததால், அவடை
அப்படிநை அமுக்கி தவளுக்க ஆ ம்பித்துவிட்ைார்கள்.

என் கண் முன்ைாடிநை சங்கர் எவ்வளநவா தசால்ைிக் கதறிப்

பார்த்தான். ஆைால், அங்கு ைாருநம அடதக் நகட்பதாக இல்டை. பை
ாள் திருைன் ஒரு ாள் வசமாக மாட்டிக்தகாண்ைான் என்படதப் நபாை
'முடளச்சி மூணு இை விைை... அதுக்குள்ள துட ைவ் தைட்ை ா
எழுதுறீங்க’ என்று ஆளாளுக்கு அவடை தவளுத்து வாங்கி ைார்கள்.
பூர்ணிமா ஒரு மூடைைில் ின்று அழுதாள். ைப்பது
எல்ைாவற்டறயும் அண்ணன் முத்துக்குமார் ாக்டகத் துருத்திைபடி
ஜன்ைல் வழிைாக நவடிக்டக பார்த்துக்தகாண்டிருந்தான். இததல்ைாம்
நபாதாது என்று ஒரு மாதத்துக்கு முன் மநகஸ்வரி டீச்சர் டபைில்
இருந்த கடிதத் துக்கும் சங்கர்தான் கா ணமாக இருக்கும் என்று
மநகஸ்வரி டீச்சர் தன் தசருப்டபக் கழட்டி அடிக்கப் நபாைநபாது,
ல்ைநவடள தைட் மாஸ்ைர் சத்தம் நபாட்டுத் தடுத்துவிட்ைார்.
எல்ைாவற்டறயும் தசால்ைி முத்துக்குமார் அண்ணடைப்
நபாட்டுக்தகாடுத்து சங்கட க் காப்பாற்றைாம் என்றால், 'பூநவ
பூர்ணிமா... பூச்சூை வா பூர்ணிமா’ என்று தகாட்தைழுத்தில்
எழுதிக்தகாடுத்தது ான். அதுநபாக, பட்டு ாஜனுக்காக மநகஸ்வரி
டீச்சருக்குக் கடிதம் எழுதிக்தகாடுத்ததும், அவ்வப்நபாது கைகா
அக்காவின் தபட்டிக் கடைக்குள் பசங்க வசி
ீ எறிந்த எத்தடைநைா
கடிதங்களில் பாதிக் கடிதங்களும் அடிநைன் எழுதிைதுதான்.
எல்ைாவற்றுக்கும் நசர்த்து எவ்வளவு அடி கிடைத்தாலும்
ப வாைில்டை... அடத என் நமைி அப்படிநை வாங்கி ைாருக்கும்
ததரிைாமல் உதிர்த்துவிடும். ஆைால், ஆகச் சிறந்த என் கவித்
திறடமடை அம்மணமாக்கி எல்ைாரும் அவமாைப்படுத்திைால்,
அடதத்தான் என்ைால் தாங்கிக்தகாள்ள முடிைாது.

தபாறுத்துப் தபாறுத்துப் பார்த்தான் சங்கர். தைட்மாஸ்ைர்,

'இன்டைநைாை உன் டீசிைக் கிழிக்கநறண்ைா பார்’ என்று தசால்ைிக்
கிளம்பும்நபாதுதான், தன்டைச் சாதா ணமாகக் கைந்து நபாக முைன்ற
தைட்மாஸ்ைரின் ததாப்டபடைக் டகடை டவத்துத் தடுத்து ிறுத்தி,
' ான் தசால்றத ீங்க நகட்கநவமாட்டீங்களா, ான் நவற தபாண்ணக்
காதைிக் கும்நபாது, கல்ைாணம் கட்டிக்கிைணும்னு ஆடசப்படும்நபாது
இந்தப் புள்ள பூர்ணிமாவுக்கு ான் எதுக்கு தைட்ைர் எழுதணும்
தசால்லுங்க?’ என்று த ாம்பச் சத்தமாகச் தசால்ை... எல்ைாரும் ஒரு
ிமிஷம் அப்படிநை அடமதிைாகிவிட்ைார்கள். ிர்மைா டீச்சர்தான்
மறுபடியும் அவன் உச்சிமுடிடைப் பிடித்து அடித்து, 'என்ை டதரிைம்
பாரு ாய்க்கு, ம்மகிட்ைநை எப்படிப் நபசுது, அது ைார்ைா?’ என்று
நகட்ைார். 'எங்நக படுபாவி ம்ம தபைட ச் தசால்ைிவிடுவாநைா என்ற
பைத்தில் மநகஸ்வரி டீச்சர் ஓடி வந்து அட்வான் ைாகநவ றுக்
 றுக்தகன்று சங்கர் தடைைில் த ண்டு தகாட்டு தகாட்டிவிட்டுப் நபாய்
உட்காந்துதகாண்ைார்.

தமாத்தப் பள்ளியும் கண் தகாட்ைாமல் சங்கட நை நவடிக்டக

பார்த்துக்தகாண்டிருந்தது. கண்டிப்பாக தகாஞ்சம் அழகாை டீச்சர்களுக்கு
அப்நபாது இதைத் துடிப்பு எகிறிைிருக்கும். ' ம்புைா ம்புங்க... ம்பாட்டி
நபாங்க, ம்ம ஸ்கூலுக்கு தவளிை தபட்டிக்கடை தவச்சிருக்காங்கல்ைா
கைகாக்கா, அவங்களத்தான் ான் கல்ைாணம் பண்ணிக்கப்நபாநறன்,
நபாதுமா?’ என்று தசால்ைிவிட்டு, நவகமாக தவளிநைறிவிட்ைான்.

எல்ைாரும் அப்படிநை தகாஞ்சம் ந ம் உடறந்துவிட்ைார்கள். தவளிநை

தன் ஊைப்பட்ை இ ண்டு கால்கடளயும் இழுத்துக்தகாண்டு, கைகாக்கா
தன் தபட்டிக்கடைடை அப்நபாதுதான் தமதுவாகத்
திறந்துதகாண்டிருந்தார்!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் – 12

சென்டைக்கு முதல்முடறைாக வந்து இறங்கும்நபாது ான் எப்படி

இருந்திருப்நபன்? யூகநம நவண்ைாம்... ிச்சைமாக, பள்ளிக்கூைத்தில்
இருந்து படிக்கப் பிடிக்காமல் ஓடிவந்த ஒரு சின்ைப்
டபைன்நபாைத்தான் இருந்திருப்நபன். ஆைால், ம்புங்கள் அப்நபாது
ான் ஒரு அடிைாள்!

அடிைாள் என்றால்..? ஆமாம்! ீங்கள் சிைிமாவில் பார்த்துப் பார்த்துச்

சைித்த எத்தடைநைா தமாட்டைகள், கறுப்பன்கள், தடிைன்கள்,
மீ டசகளின் வரிடசைில் ஏழாவதாக, எட்ைாவதாக ின்றுதகாண்டு
எவநைா, எப்நபாநதா தைக்குச் நசாறு நபாட்ை விசுவாசத்டதக் காட்ை
இருமிக்தகாண்டும் முடறத்துக்தகாண்டும் ிற்கும் அடிைாட்களில்
ஒருவைாகக்கூை ீங்கள் என்டைக் கற்படை தசய்துதகாள்ளைாம்.
டபைில் பணம் இல்ைாமல், மைதில் திட்ைம் இல்ைாமல் தவறுமநை
எங்நகைாவது நபாய்ப் பிடழத்துக்கிைந்தால் நபாதுதமன்று இருந்தவன்
ான். தூத்துக்குடிைில் வக்கீ ல் தாதாவாை என் த ருங்கிை ண்பன்
ஒருவன்தான் வில்ைிவாக்கம் இளங்நகாவன் வட்டுக்கு
ீ என்டை
அனுப்பிடவத்தான்.
'இங்க பாரு மாரி... அவ்வளவு தபரிை தமட் ாஸ்ை ீ ைாட யும்
ததரிைாமப்நபாய் அங்க ஒண்ணும் பண்ண முடிைாது. காசு
இல்டைன்ைா, அங்நக மூச்சுவிடுறதுக்கு காத்துகூை வாங்க முடிைாது.
தகாஞ்சம் ான் தசால்றடதக் நகளு... எைக்கு வில்ைிவாக்கத்துை ஒரு
கிடளைன்ட் இருக்கான். நபரு இளங்நகாவன். ம்ம ஏ ல் பக்கம்தான்
தசாந்த ஊரு. த ண்டு ஆம்பளப் பைலுக இருக்கானுவ. நமட்ைர்
என்ைன்ைா, பார்ட்டிநைாை தபாண்ைாட்டி பார்ட்டிை விட்டுட்டுப்
நபாய்டிச்சி. எப்படிைாவது தபாண்ைாட்டிைத் நதடிப் பிடிக்கணும்னு
அடைைிறான். அநத சமைத்துை எங்க அவ இவடைக்
தகான்ருவாநளானு பைப்படுறான். பார்ட்டிகிட்ை பணம் ஜாஸ்திைா
இருக்கிறதாை, பைமும் ஜாஸ்தி. அவநைாை பைத்துைதான் இப்நபா என்
ஆபீநை ஓடிக்கிட்டு இருக்கு. ீ அங்நக நபாய், ஒரு மாசம் ீ ிடைச்ச
மாதிரி நவடை கிடைக்கிற வட க்கும் சும்மா இரு. உன்நைாை
எல்ைாத் நதடவடையும் அவநை பார்த்துக்குவான். சரிைா?''

எங்நகநைா இருக்கும் வில்ைிவாக்கம்தான் தமாத்த தசன்டையுநம

என்று ிடைத்துக்தகாண்டு வந்து இறங்கிநைன். கண்கள் ிடறைப்
பைமும் கழுத்து ிடறை ருத் ாட்ச மாடையுமாகக் கருகருதவன்று
ீண்டு வளர்ந்த முடிநைாடும் தாடிநைாடும் இருந்தார் இளங்நகாவன்.
ைவுசர் நபாட்ை ஒரு டபைன், ைவுசர் நபாைாத இன்தைாரு டபைன்...
இ ண்டு சிறுவர்களும் அப்பாவின் டககடள ஆளுக்குஒருவ ாக
இறுக்கமாகப் பிடித்தபடி என்டை தவறித்துப் பார்த்தார்கள்.

''தம்பி... உங்களுக்குத் தைி ரூம். என்ை நவணும்ைாலும்

தவட்கப்பைாமக் நகளுங்க. என்கூைவும் என் பிள்டளங்ககூைவும் ீங்க
எப்பவும் இருங்க... அது நபாதும்!'' என்றார்.

அந்த வட்டின்
ீ முதல் விடிைைிநைநை எைக்கு அவ்வளவு தபரிை
அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. பைணக் கடளப்பில் அசந்து தூங்கி நசாம்பைாக
எழுந்து வந்து கண்கடளக் கசக்கிப் பார்த்தால், என்டையும் பள்ளிக்குச்
தசல்ை நவண்டிை தன் இ ண்டு மகன்கடளயும் எதுவும் தசால்ைாமல்
வட்டுக்குள்
ீ டவத்து தவளிநை பூட்டிவிட்டுப் நபாைிருந்தார்
இளங்நகாவன்.

''நைய்! என்ைைா தவளிை பூட்டிைிருக்கு... ைார்ைா பூட்ைா?''

''எங்கப்பாதான். தவளிநை பூட்டிட்டு நவடைக்குப் நபாைிருக் காரு!''

''என்ைது... நவடைக்குப் நபாைிருக்கா ா? அப்படின்ைா, ீங்க எப்படிைா

ஸ்கூலுக்குப் நபாவங்க?''
ீ

''ஸ்கூலுக்கா? அம்மா எங்க அப்பாடவ விட்டுப் நபாைதுக்கு அப்புறம்

ாங்க வட்டுக்குள்ளநைதான்
ீ இருக்நகாம்!''

''உங்க அம்மா எப்நபா நபாைாங்க?''

''எங்க அப்பாவுக்கு திருப்பதி நகாைில்ை நபாய் தமாட்ை நபாட்டுட்டு

வந்நதாம்ை... அன்டைக்நக நபாய்ட்ைாங்க!''

''அைப்பாவிங்களா... இப்நபா உங்க அப்பாவுக்குக் தகாண்டை நபாடுற

அளவுக்கு முடி வளந்துருச்நசைா! இவ்வளவு ாளா
வட்டுக்குள்நளநைவா
ீ இருக்கீ ங்க?''

''ஆமா... தவளிை நபாைா, எங்க அம்மா எங்கடளத் தூக்கிட்டுப்

நபாைிருவாங்கனு, எங்க அப்பா எங்கடள தவளிைவிடுறதில்ை!'

இ ண்டு குழந்டதகளும் அழுடகநை வ ாதுநபாைவும், அைக்க

முடிைாமல் அவ்வளவு அழுடக வருவதுநபாைவும் என்ைிைம்
நபசிைவிதம் எைக்குள் பகீ ர் அதிர்ச்சிடை உண்ைாக்கிைது. அட மணி
ந ம் ஒரு வட்டுக்குள்
ீ ாம் அடைக்கப்பட்டிருக்கிநறாம் எைத் ததரிந்த
எைக்நக மண்டை அவ்வளவு சூைாைது என்றால், ஆறு மாதங்களுக்கும்
நமைாக சூரிை தவளிச் சநம பைாமல் வட்டுக்குள்நளநை
ீ
அடைந்துகிைக்கும் அந்தக் குழந்டதகளின் மைம் எப்படி இருக்கும்?
ைாரும் எடுத்து ஓங்கி அடிக்காமநை ஒரு சுத்திைல் மண்டைடைச்
சுள ீத ன்று பதம் பார்த்தது நபாைிருந் தது எைக்கு.

''சரிைா... மக்குச் சாப்பாடு?''

''அதான்... அப்பா மூணு ந த்துக்கும் மூணு நபருக்கும் சாப்பாடு

வாங்கி தவச்சிட்டுப் நபாைிருக்காங்கநள' என்று ஒரு மூடைைில்
குவித்துடவக்கப்பட்டிருந்த சாப்பாட்டு மூட்டைடைக் காட்டிைார்கள்.
பசங்க ஏற்தக ைநவ தகாஞ்சம் பிரித்துக் தகாறித்துவிட்டு, அப்படிநை
நபாட்டுடவத்திருந்தார்கள். அந்த தமாத்த வட்டையும்
ீ தமாத்த
சாப்பாட்டையும் பார்க்கப் பார்க்க எைக்குத் தடை சுற்றிைது.
வில்ைிவாக்கம்தான் தசன்டை என்று வந்தவனுக்கு, வில்ைிவாக்கத்தில்
உள்ள ஒரு அழுக்கு வடுதான்
ீ தசன்டை என்றாகிப்நபாைது.

இ வு நவடைடை முடித்துவிட்டு, டக ிடறைப்

பண்ைங்கநளாடும் விடளைாட்டுச்
சாமான்கநளாடும் திரும்பி வந்தார்
இளங்நகாவன். அவரிைம் நகாபப்பை எைக்குத் துணிச்சல் வ வில்டை.
கா ணம், கதடவத் திறந்தவுைன் தன் பிள்டளகடள அப்படிநை
அள்ளிதைடுத்து, முத்த மடழ தபாழிந்த அந்தத் தகப்படைப் பார்க்க
அவ்வளவு பரிதாபமாகவும், குழப்பமாகவும், அச்சமாகவும் இருந்தது.
இளங்நகாவைிைம் எப்படிப் நபச நவண்டும், எப்படிப் நபசக் கூைாது
என்படத முன் தீர்மாைித்துவிட்டு, த ாம்பநவ பழகிை ஏற்றுக்தகாண்ை
கு ைில்தான் நகட்நைன். ''எதுக்குங்க என்டை உள்ள தவச்சிப்
பூட்டிட்டுப் நபாை ீங்க?''

''அதுவா..? அவள ம்ப முடிைாது தம்பி. எப்ப நவணும்ைாலும்

பிள்டளங்களத் தூக்கிட் டுப் நபாய்டுவா... அதான்!''

''சரி... ான் எப்படி தவளிநை நபாறது?''

'' ாடளக்கு ான் ஆபீஸ் கிளம்பும்நபாநத, என்கூை வந்துடுங்க. அப்புறம்

ான் திரும்பி வரும்நபாது ீங்க வந்தா நபாதும்!''

''எல்ைாம் சரி... பிள்டளங்க படிப்பு?''

''அதுக்தகன்ை... ஒரு டிபார்ட்தமன்ட் எக்ைாம் எழுதிைிருக்நகன். அதுை
பாஸ் பண்ணிட்நைன்ைா, தைல்ைிக்குப் நபாைிடுநவன். அங்க நபாய் என்
பசங்கடள ாஜா மாதிரி படிக்கதவப்நபன்!''

அநதாடு சரி! அதன் பிறகு இளங்நகாவைிைம் ான் தபரிை

விவாதங்கள் எதுவும் டவத்துக்தகாள்ளவில்டை. அவர் கண்களில்
நூறு வருைங்களுக்காை முட்ைாள்தைமாை திட்ைமிைல் ததளிவாகத்
ததரிந்தது மட்டுமல்ைாமல்; இைி ைாரிைமும் எதற்கும் நதாற்கக்
கூைாது என்ற அசட்டுத் துணிச்சலும் அப்பட்ைமாகத் ததரிந்தது.
ஆைால், ததாைர்ந்து வ ப்நபாகும் ாற்பத்ததட்டு மணி ந த்தில் முழுப்
டபத்திைமாக மாறிவிைக் கூடிை மை ிடைைில் ான் இருந்ததால்,
இ ண்டு ாட்களில் அந்த வட்டைவிட்டுக்
ீ கிளம்பிவிை நவண்டும்
என்று உைநை முடிதவடுத்நதன்.

அதன்படிநை இ ண்டு ாட்களில் அவரிைம் பணத்டத

வாங்கிக்தகாண்டு, தசால்ைாமல்தகாள்ளாமல் கிளம்பும்நபாது அந்தக்
குழந்டதகடள மீ ண்டும் ஒரு முடற கூர்ந்து பார்த்நதன். அந்த இ ண்டு
ாளில் என்டைப் பார்த்து அச்சடித்தது கணக்காகச் சிரிக்கப் பழகிைிருந்
தார்கள். அந்தச் சிரிப்புக்காகநவ இன்னும் ஒரு வா ம் அந்தப் பூட்டிை
வட்டுக்குள்,
ீ அவர்களுைநை இருந்து ஏன் பார்க்கக் கூைாது என்று
ிடைத்நதன்.

ஒரு முழு வா ம். அந்தக் குழந்டதகநளாடு அந்தப் பூட்டிை வட்டுக்குள்

ீ
இருக்கும்நபாதுதான் ததரிந்தது. அந்தக் குழந்டதகள் இருவரும் அந்த
வட்டுக்குள்
ீ எைிகளாக, தபருச்சாளிகளாக வாழ, வாழ்ந்து
பழகிக்தகாண்ைார்கள் என்று! அண்ணனும் தம்பியும் கழிவடற,
சாமிைடற, சடமைைடற எை எல்ைா அடறகடளயும் ஒந
அடறைாக்கி உருட்டிப் பு ட்டுவார்கள். அவர்கநளாடு நபச நவண்டும்
என்றால், ானும் அழுக்டகப் பூசிக்தகாண்டு அவர்கள் பின்ைால் ஓை
நவண்டும். அப்நபாதுதான் ஏதாவது, எப்நபாதாவது நபசுவார் கள்.
அப்படிப் நபசிக்தகாண்டிருக்கும்நபாது திடீத ன்று ஓடிப்நபாய்,
எங்கிருந்நதா அவ்வளவு அழகாை அவர்களுடைை அம்மாவின்
புடகப்பைத்டத எடுத்துவந்து, 'அம்மா வைித்துை ான் இருக்கும்நபாது’
என்று காட்டுவார்கள். அப்ப டிநை அப்பா ஒளித்துடவத்த தங்கள்
பள்ளிச் சீருடைகடளத் நதடிக் கண்டுபிடித்து, எைக்குப் நபாட்டுக்காட்டி,
டை கட்டிவிைச் தசால்ைிக் தகஞ்சுவார்கள். விடளைாடிக்தகாண்டு
இருக்கும் நபாநத அவர்களாகநவ என்டைப் பார்த்து
முணுமுணுதவன்று ஏநதா தசால்ைி, அவர் களுக்குள் சண்டை
நபாட்டுக்தகாள்வார்கள். தகாஞ்ச ந ம் அழுவார்கள். அழக் கூைாது
என்று தசால்ை அந்த வட்டுக்குள்
ீ ஆட்கள் ைாரும் இல்ைாததால்,
தகாஞ்ச ந த்தில் அழுடகடை அவர்களாகநவ ிறுத்தி, முடறக்க வும்
சிரிக்கவும் பழகிைிருக்கிறார்கள்.

''நைய்! உங்க அம்மா எங்நக நபாைிருக்காங்கனு ததரியுமாைா?''

''ததரியுநம... ஊருக்குப் நபாைிருக்காங்க!''

''ைார்ைா தசான்ைா?''

''எங்க அம்மாதான். நபாகும்நபாது தசால்ைிட் டுத்தான் நபாைாங்க!''

''உங்க அப்பாகிட்ை தசால்ை நவண்டிைதுதாநை?''

''எங்க அப்பா எங்ககிட்ை நகக்கைிநை!''

''இல்ைைா... உங்க அம்மா ஓடிப்நபாய்ட்ைாங்க!''

''தபாய் தசால்றீங்க. எங்க அம்மா ைந்துதான்

நபாைாங்க. ாங்க மாடிை இருந்து பார்த்நதாம்!''

அவ்வளவுதான்... என் முகத்தில் அந்தச்

சிறுவர்கள் காறித் துப்பிைதுநபால் இருந்தது.
அவர்களின் அம்மா உைிந ாடு இருக்கிறாளா,
இல்டைைா? இருந்தால் எங்கிருக்கிறாள்? என்ை
தசய்துதகாண்டிருக்கிறாள்? அம்மா தசான்ைடத
ம்பி பூட்டிை வட்டுக்குள்
ீ இன்னும்
விடளைாடிக்தகாண்டிருக்கும் அந்தச்
சிறுவர்களின் பாதுகாவலுக்காக அடிைாளாக
ான் வந்திருப்படத ிடைத்து... என் மீ து
எைக்நக அசூடைைாக இருந்தது.

காடைைில் இளங்நகாவைிைம் ஆைி ம்

ரூபாடை வாங்கிக்தகாண்டு, அண்ணா சமாதி
பார்த்துட்டு அப்படிநை ண்பன் ஒருவடைப்
பார்க்கப்நபாகிநறன் என்று தபாய்
தசால்ைிவிட்டுக் கிளம்பிவிட்நைன். எக்நமாருக்கு
வந்து அடித்துப் பிடித்து த ல்டை எக்ஸ்பி ஸ்
அன்ரிசர்வ்டு தபட்டிைில் ஏறி உைம்டபச்
சுருக்கிக்தகாண்டு கிைந்தநபாதுதான், 'மாமா... ீங்க கைடைப் பார்த்துட்டு
வரும்நபாது, தபரிை கைல் சங்கு வாங்கிட்டு வர்றீங்களா?’ என்று அந்தக்
குழந்டதகள் தசால்ைி அனுப்பிைது ிடைவுக்கு வந்தது. கண்கள்
இ ண்டையும் சிக்தகன்று மூடிக்தகாள்ள, ஜிவுக்தகை கர்ந்தது
அன்டறை என் த ல்டை எக்ஸ்பி ஸ்.

கைந்த வா ம் எப்படிநைா, ைாரிைநமா என் அடைநபசி எண்டணப்

தபற்று வில்ைிவாக்கம் இளங்நகாவன் என்ைிைம் நபசிநைவிட்ைார்.
இத்தடை வருைங்களுக் குப் பிறகு என்டைக் கண்டுபிடித்துப்
பழிதீர்க்காமல், படக வளர்க்காமல் நபசிை அந்தக் கு ல் இப்நபாதும்
என் காைில் விழுந்து தகஞ்சுவதற்குத் தைா ாகநவ இருந்ததுதான், என்
குற்றத்தின் மீ து பாய்ந்த குத்தூசி!

''என்ை தம்பி... என்டை ஞாபகம் இருக்கா? ான் தான் வில்ைிவாக்கம்

இளங்நகாவன்!''

''சார்... ல்ைா இருக்கீ ங்களா?''

'' ல்ைா இருக்நகன் தம்பி! தபரிை ஆளாகிட்டீங்கநபாை... டி.வி-ைகூைப்

பார்த்நதன். முகம் அப்படிநைதான் இருக்கு. பசங்ககூைக்
கண்டுபிடிச்சிட்ைாங்க!''

''ம்ம்... பசங்க எப்படி இருக்காங்க? எங்நக இருக் கீ ங்க?''

'' ல்ைா இருக்கானுங்க. தபரிைவன் தைன்த். சின்ைவன் சிக்ஸ்த்.

இப்நபா தபங்களூர்ை இருக் நகாம்!''

''சந்நதாஷங்க. உங்க மடைவி என்ை ஆைாங்க? திரும்ப

வந்துட்ைாங்களா?''

''இல்டை தம்பி... வாழ்றதுக்குத் நதடிநைன். அப்பவும் வ டை.

தகால்றதுக்குத் நதடிநைன். அப்பவும் கிடைக்கடை. எங்க நபாைா,
என்ை ஆைா... கண்டுபிடிக்க முடிைடை. அதான் ஊருக்குப் நபாய் அவ
தங்கச்சிடைக் கல்ைாணம் பண்ணிக் கூட்டிட்டு வந்துட்நைன்.
பக்கத்துைதான் இருக்கா... நபசுறீங்களா?''

''இல்டை சார்... அப்புறம் நபசுநறன். தவச்சிடுநறன்!''

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 13

ஆணாகப் பிறப்பவர்கள் என்ைதவல்ைாம் ஆக முடியும்? அப்பாவாக,

மகைாக, அண்ணைாக, தம்பிைாக, ண்பைாக, எதிரிைாக, துந ாகிைாக,
டபத்திைக்கா ைாக... முடிந்தால் தடைவைாக! அநத நபால்
தபண்ணாகப் பிறக்கிறவர்கள்? மகளாக, அம்மாவாக, அக்காவாக,
தங்டகைாக, அண்ணிைாக, நதாழிைாக, காதைிைாக, மடைவிைாக,
முடிந்தால் ததய்வமாக!

சரி... அ வாணிைாகப் பிறக்கிறவர்கள்?

தூத்துக்குடி படழை பஸ் ஸ்ைாப்புக்கு அருகில் உள்ள எஸ்.ஏ.வி. பள்ளி

டமதாைத்தில் அன்று ஒரு பி மாண்ை விழா. அந்த விழாவில் கடை
ிகழ்ச்சிகள் ைத்துவதற்காக ிடறை பள்ளிகளிைிருந்து மாணவ-
மாணவிகள் குழுமிைிருந்தார்கள். எப்நபாதும் எைக்குப் பிடித்தமாை,
'தகடைக்கை... தகடைக்கை... தபாண்ணு ஒண்ணும் தகடைக்கை...’ என்ற
பாைலுக்கு ைா ன்ைாக வாரிைடள டவத்துக்தகாண்டு வடளந்து
த ளிந்து ஆடி முடித்துக் கீ நழ இறங்கித் தண்ண ீர் பாக்தகட்ைால்
முகத்டதக் கழுவிக்தகாண்டிருந்நதன். திடீத ன்று விசில் சத்தமும்
டகத் தட்ைலும் காடதக் கிழிக்க, திரும்பிப் பார்த்தால் அப்படிநை
'படைைப்பா’ ீைாம்பரி சாைைில் தகதகதவை ப த ாட்டிை
உடைநைாடும் ளிைத்நதாடும் ஒரு தபண் நமடை ஏறிைாள்.

'மின்சா ப் பூநவ... தபண் பூநவ தமய் தீண்ை நவண்டும்’ பாட்டுக்கு

அவள் ஆைத் ததாைங்க... அந்த ைை ளிைத்திலும் அவள் காட்டிை
முகபாவடைகடளயும் பார்ப்பதற்குப் பித்துப்பிடித்தது நபாைிருந்தது
எங்களுக்கு. பாைைின் இடைநை ஜிைி பாடுவதுநபாை
வரும்நபாததல்ைாம், 'தடைவட வ ச் தசால்லு... தடைவா எங்நக? வா
தடைவா... தடைவா...’ என்று கூட்ைம் கத்திக் கிழித்தது. 'ைா ாவது
ஆைத் ததரிஞ்ச டபைன் ஜிைிைா நமநை நபாங்கநளன்ப்பா... சூப்ப ா
இருக்கும்’ என்று விழா அடமப்பாளர்கநள தசால்ை... 'எங்க
ைா ன்ஸ்தான் இன்டைக்கு ஜிைி’ என்று ண்பர்கள் அநைக்காக
என்டைத் தூக்கி நமடைக்கு ஏற்றிவிட்ைார்கள்.
 ிஜமாகநவ அந்தப் தபண் ீைாம்பரிைாக அவ்வளவு ஆநவசமாக
ஆடிக்தகாண்டிருக்க, ான் உைநை 'படைைப்பா’வாக மாற நவண்டிை
கட்ைாைம். நவக நவகமாகச் சட்டை பட்ைன்கடளக் கழட்டி, முடிகடளக்
நகாதிவிட்டு, முன்ைாடி பின்ைாடி இ ண்டு டை நபாட்டு,

'தவண்ணிைடவத் தட்டித் தட்டி

தசய்துடவத்த சிற்பதமான்று கண்நைன்
அதன் விழிகளில் வழிவது அமுதல்ை
விஷதமன்று கண்நைன்’ என்ற ச ண வரிகளில் சைாத ை முழு
ஜிைிைாக மாறி, அந்தப் தபண்ணின் வி ல்கடளப் பற்றிைநபாது எைக்கு
உைல் சிைிர்த்தது. கூட்ைம் இன்னும் கத்தக் கத்த... அவள் ஆட்ைத்தில்
சூடு பறந்தது. கடைசிைாகப் பாைல் முடியும் தருணத்தில்
தசால்ைிடவத்தாற்நபாை தமாத்தக் கூட்ைமும் அந்தப் தபண்டணப்
பார்த்து, 'கிஸ் குடு... தடைவனுக்கு முத்தம் குடு... கிஸ் குடு...’ என்று
கத்த, அந்தப் தபண் தைங்கித் தைங்கி கூட்ைத்டதயும் என்டையும்
பார்த்தபடி ின்றாள். அந்த த ாடி எதுவும் நைாசிக்காமல், அந்தப்
தபண்ணின் வைது கன்ைத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தமிட்நைன்.

அது அவள் வாங்கிை முதல் முத்தமாக இருக்க நவண்டும். அவ்வளவு

தவட்கத்துைன் தன் கால் சைங்டககள் ததறிக்க நமடைடை விட்டு
அவள் ஓடும்நபாது கூட்ைம் ஆர்ப்பரித்து அைங்கிைது. கீ நழ வந்து
நதடிநைன். அவள் அந்தப் பக்கம் ின்றாள். ான் இந்தப் பக்கம்
ின்நறன். அவள் என்டைப் பார்த்து முடறக்க, ான் அவடளப்
பார்த்துச் சிரிக்க, அந்தப் புள்ளிைில் அவளுக்நகா, எைக்நகா ஒரு முதல்
காதல் கடத ததாைங்குவதற்காை எல்ைா அறிகுறி களும் அழகாக,
அப்பட்ைமாகக் காற்றில் கசிந்து தகாண்டிருந்தது. அந்த ந த்தில் விழா
அடமப் பாளர்கள் நமடைைில் கடை ிகழ்ச்சி ைத்திை மாணவ-
மாணவிகளுக்குப் பரிசு வழங்க அடழத்தார்கள்.

''படைைப்பாவாக நமடைநைறிப் பட்டை டைக் கிளப்பி அழகாை

ீைாம்பரி கன்ைத்தில் அழுத்தமாக முத்தமிட்ை மாணவர் மாரிதசல்வம்
அவர்கடள நமடைக்கு அடழக்கிநறாம். அப்படிநை... எத்தடை
கதா ாைகி வந்தாலும் எங்க ீைாம்பரிக்கு ஈைாகுமா என்படதப் நபாை,
அப்படிநை அச்சுஅசல் ஒரு தபண்டணப் நபாை, அந்த ீைாம்பரிடைப்
நபாைநவ அவ்வளவு ளிைத்துைன் ப த ாட்டிைம் ஆடி படைைப்பா
வின் ஆடச முத்தத்டதப் பரிசாக வாங்கிை மாணவர் கார்த்தி
அவர்கடளயும் நமடைக்கு அடழக்கிநறாம்'' என்று அவர்கள்
ஆ வா மாகச் தசால்ைி முடிக்க, 'புளிச்’ என்று என் முகத்தில்
எச்சமிட்டுப் பறந்தது என் மைபட்சி!

ான் ஆடசைாக, அழுத்தமாக முத்தமிட்ைது, கார்த்தி என்ற ஒரு

டபைன் என்று ததரிந்ததும் கூைிக் குறுகிவிட்நைன்.
கசிந்துதகாண்டிருந்த காதல் கடதைில் ண்பர்கள் நகைிைால் மண்டண
யும் கல்டையும் அள்ளிப்நபாை, அந்த கார்த்தி நமடை ஏறுவதற்குள்
நவகமாகப் நபாய் என் பரிடச வாங்கிக்தகாண்டு ஓடி வந்துவிட்நைன்.
'இைிநமட்டு ஒரு ிமிஷம் அந்த நமடைைிை ின்ைாலும் அது அந்த
ஆறுபடைைப்பனுக்கு அவ்வளவு அவமாைம்’ என்று ிடைத்தபடி
ண்பர்களிைம் தசால்ைிவிட்டு, ஓட்ைமும் டையுமாகக் கிளம்பி
அடைந்து திரிந்நதன்.
 ாஜ் திநைட்ைர் பக்கத்தில் நபாடகைில், ஒரு தபண் டசக்கிளில்
நவகமாக வந்து என்டை மறித்து ிறுத்திைாள். நவற ைாரு..? அந்த
' ீைாம்பரி’ கார்த்திதான்!

''வைா...
ீ ைாஸ்ைைா? எந்தப் பக்கம்?''''ைாஸ்ைல்... டூவிபு ம் ாைாவது
ததரு.''

''வா... அடதத் தாண்டி ைில் ந ாடுகிட்ைதான் என் வடு!''

ீ - என்ை
தசால்வததன்று ததரிைாமல் பின்ைால் ஏறி உட்கார்ந்துதகாண்நைன்.

''எதுக்கு இப்படிப் புடைடவ எடதயும் கழட்ைாமநை, தபாம்பள மாதிரி

அப்படிநை நபாற?''

''இல்ை... எங்க அம்மாகிட்ை நபாய்க் காட்ைணும். ீ ைா ன்ஸ் மாதிரி,

ஜிைி மாதிரி ைாம் ல்ைா ஆடுை!''

'' ீயும்தான். ஆமா, ஒரு ஆம்படளப் டபைைா இருந்துக்கிட்டு, எப்படி

இப்படிப் ப த ாட்டிைம் கத்துக்கிட்ை?''

'' 'படைைப்பா’ பைம் பார்த்து!''

''பைம் பார்த்தா?''

''ஆமா, எைக்கு தபாம்படளங்க மாதிரி ஆடுறதுன்ைா, சின்ை வைசுை

இருந்நத த ாம்பப் பிடிக்கும். டி.வி-டைப் பார்த்து அப்படிநை
ஆடிருநவன்!''

'உைக்கு எல்ைாருக்கும் முன்ைாடி முத்தம் குடுத்துட்நைன். தப்பா

ிடைச்சுக்காத. ைாரி... சும்மா, ஜாைிைாக் குடுக்கணும்னு நதாணுச்சு.
அதான் தகாடுத்துட்நைன்!''

''ஏன் நதாணுச்சி? ான் தபாம்பளப் பிள்டளனு ிடைச்சுத்தாை

தகாடுத்த!''

''ஐடைநைா... அததல்ைாம் இல்ை. ீ ஆம்படளனு எைக்கு முன்ைாடிநை

ததரியும்!''

''தபாய் தசால்ைாத... முத்தத்த வாங்குை எைக்குத்தாை ததரியும், ீ

என்ை ிடைச்சிக் தகாடுத்நதனு!'
 அப்படிநை ஒரு தபண்டணப் நபாைநவ
அவ்வளவு ளிைத்நதாடு அவன்
நபசிக்தகாண்டு வந்தது ஆ ம்பத்தில்
எைக்கு அவ்வளவு பைமாக இருந்தது.
அன்நறாடு எைக்கும் அவனுக்குமாை
உறவு முடிந்துவிட்ைது என்றுதான்
ிடைத்நதன். ஆைால், மறு ாநள
என்டைப் பார்க்க விடுதிக்கு
வந்துவிட்ைான். வந்தவன் என்ைிைம்
த ாம்ப ாள் பழகிைவன்நபாை ஏதாவது
நபசுவான். நபசும்நபாது அவன் உைல்
அடசவிடை எல்ைாரும் அப்படி ின்று
நவடிக்டக பார்ப்பார்கள்.

'இைி, இங்க வ ாத கார்த்தி. எங்க வார்ைன்

த ாம்பத் திட்டுறாரு’ என்று தபாய்கூைச்
தசால்ைிப் பார்த்நதன். ஆைாலும், அவன் விடுவதாைில்டை. திைமும்
வருவான். வரும்நபாது வட்டில்
ீ தசய்த பண்ைங்கடள எல்ைாம்
எடுத்துவந்து தகாடுப்பான். அவன் வந்தாநை நபாதும், விடுதிைில்
இருக்கும் மற்ற மாணவர்கள் எல்ைாரும் அவ்வளவு நகைி
நபசுவார்கள். 'என்ை கார்த்தி... இன்டைக்கு மாமனுக்கு என்ை
தகாண்டுவந்துருக்க?’ என்று அவர்கள் க்கைாகக் நகட்ைால், எதுவும்
நபசாமல் சும்மா சிரித்துக்தகாண்டு ிற்பான். 'கார்த்தி சிரிப்பப் பார்த்தா,
அப்படிநை க காட்ைக்காரி கைகா மாரி இருக்குல்ைா’ என்று தசான்
ைால், எதுவும் தசால்ைாமல் தவட் கப்பட்டு த ளிவான். 'கார்த்தி ீ
மட்டும் தபாம்படளைாப் தபாறந்திருந்திநைா, ிச்சைமா சிைிமா
டிடகதான்’ என்று மட்டும் ைா ாவது தசால்ைிவிட்ைால் நபாதும், எந்த
இைதமன்றும் பார்க்க மாட்ைான்... அவர்கடளக் கட்டிப்பிடித்துக்தகாண்டு
கைகைதவை அப்படிச் சிரிப்பான் கார்த்தி.

சிை ாட்கள் அவன் வட்டில்

ீ அம்மா-அப்பா இல்ைாத ந ங்க ளில்
வலுக்கட்ைாைமாக அடழத்துப் நபாய் அவநை காபி நபாட்டு ஒரு
தபண்டணப்நபாை ஆடி அடசந்து வந்து, 'ைார் எங்க வட்டுக்கு
ீ
வந்தாலும் என் தங்கச்சி இப்படித்தான் காபி குடுப்பா’ என்று தசால்ைி
காபிடை ீட்டுவான். திடீத ை நைப்ரிக்கார்ைரில் சிைிமா நஜாடி
பாைல்கடளப் நபாட்டு ஆடுவதற்கு அடழப்பான். அவன் வி ல்கடளப்
பற்றி ஆடும்நபாது, எந்தப் பாட்டுக்கு ஆடுகிநறாநமா, அந்தப் பாட்டில்
ஆடிை டிடகைின் வி டைநை பற்றி ான் ஆடுவதுநபால் இருக்கும்.
தகாஞ்ச ாட்கள்தான் பழகிைாலும், பழகப் பழக... எைக்கு அவடைப்
பிடித்திருந் தது. கா ணம், அந்த ாட்களில் ஏநதா ஒரு புள்ளிைில்
எங்களுக்குள் ஓர் அழகாை சிநைகம் ிச்சைமாகத் ததாைங்கிைிருந்தது.

ாஜாஜி பார்க்கில் டவத்து எத்தடை ாள், எவ்வளவு கடதகள்

அழுதபடி தசால்ைிைிருக் கிறான் கார்த்தி. தன் தங்கச்சி உடைகள் மீ து
பிரிைப்பட்டு, அதில் தைக்குப் பிடித்தமாை உடை கடள ஆடசைாக
ைாருக்கும் ததரிைாமல் எடுத்து ஒளித்துடவத்ததற்காக அம்மா அவன்
காைில் சூடு டவத்தது, பள்ளிைில் ந ாட்டுப் புத்தகங்களில் எல்ைாம்
கார்த்தி என்ற தன் தபைருக்குப் பதிைாக கார்த்திகா என்று
எழுதிடவத்ததற்காகவும், தபண் கள் பாத்ரூமுக்குள் நபாைதற்காகவும்
தைட்மாஸ்ை ரும், ட்ரில் மாஸ்ைரும் ஒரு ாள் முழுக்க அடித்துத்
துடவத்தது, ஊரிைிருந்து வந்திருந்த பாட்டி முன்ைால் அப்பாவிைம்
அம்மா சண்டை நபாடுவதுநபாை, அப்பாடவ அம்மா தகாஞ்சு வடதப்
நபாை டித்துக் காண்பித்த தற்காக, அப்பா அவடைத் தடைகீ ழா கத்
ததாங்கவிட்ைது எை ஒவ்தவாரு ாளும் வந்து ஒவ்தவாரு கடத
தசால்ைி, ஓர் அழகாை தபண்டணப் நபாை அப்படிச் சிரிப்பான் கார்த்தி.
அந்த ந த்தில் அவடை ஆடசைாக கார்த்திகா என்று கூப்பிை
நவண்டும் நபாைிருக்கும் எைக்கு. அப்படிக் கூப்பிட்ைால் எங்நக
கட்டிப்பிடிச்சு முத்தம் தகாடுத்துவிடுவாநைா என்ற பைத்தில்
கூப்பிட்ைதில்டை.

ஒரு ாள் பள்ளிக்கூைத்தில் என்டைத் நதடி என் அக்கா

வந்திருப்பதாகச் தசான்ைார்கள். 'அக்காவா... இங்நகைா?’ என்று பதறி
ஓடிைால், அப்படிநை அச்சுஅசல் ஒரு தபண்டணப் நபாை
அைங்கரித்துக் தகாண்டு டகைில் தபரிை டபநைாடு கார்த்தி
பள்ளிக்கூை வாசைில் ின்றிருந்தான். பார்த்தவுைன் அவ்வளவு
கடுப்பாகிவிட்ைது எைக்கு. ான் திட்ைத் ததாைங்குவதற்குள்ளாகநவ
தபாைதபாைதவைக் கண்ணர்ீ வடித்துவிட்ைான் அவன். அழுதபடிநை
தசான்ைான்...

''எங்கம்மா, அப்பா, தங்கச்சி எல்ைாரும் இருக்கன்குடி மாரிைம்மன்

நகாைிலுக்குப் நபாைிட்ைாங்க!''

''அதைாை என்ைைா?''
''நபாகும்நபாது என்ை தசால்ைிட்டுப் நபாைாங் கன்னு ததரியுமா?''

''என்ை தசால்ைிட்டுப் நபாைாங்க?''

'' ாங்க வர்றதுக்குள்ள எங்நகைாவது ஓடிரு. இல்ை ைில்ை

விழுந்தாவது தசத்துரு. திரும்பி வரும் நபாது ஊர்ை மட்டும் இருந்த,
ாங்கநள உன்டை விஷம்தவச்சிக் தகான்னுருநவாம். உன் பாவத்தக்
கழுவுறதுக்குத்தான் ாங்க நகாைிலுக்நக நபாநறாம்னு தசால்ைிட்டு,
டகை ஆைி ம் ரூபாயும் குடுத்துட்டுப்
நபாைிருக்காங்க!''

அப்படிநை த ாறுங்கிவிட்நைன். ஆணாகப்

பிறந்து, தபண்ணாக வாழ ிடைக்கும் இவன்
இப்நபாடதக்குச் சாக நவண்டுமா... வாழ
நவண்டுமா? சாவததன்றால் ஏன் சாக நவண்டும்? வாழ்ந்தால் எங்கு
வாழ நவண்டும்? எவ்வளவு நைாசித்தும் எதுவுநம புரிைாமல் அவன்
அழுவடத, கதறுவடத நவடிக்டக பார்ப்பது அவ்வளவு தகாடூ மாக
இருந் தது எைக்கு.

''இப்ப என்ை பண்ணப்நபாற?''

''எங்நகைாச்சும் நபாகப்நபாநறன்!''

''நபசாம தகாஞ்ச ாடளக்கு உங்க தசாந்தக்கா ங்க ைார் வட்ைைாவது

ீ
நபாய் இரு!''

''அங்கல்ைாம் ான் நபாைா, எங்க அம்மா-அப்பா தசத்துருவாங்கைா!''

''அப்படின்ைா எங்நகதான் நபாவ?''

''கண்டிப்பா என்டை மாதிரி எங்நகைாச்சும் ிடறைப் நபர் இருப்பாங்க.

அவங்கடளத் நதடிப் நபாநறன். ீ என்கூை பஸ் ஸ்ைாண்டு வட க்கும்
வர்றிைா மாரி?''

''எப்ப திரும்ப வருவ?''

''ததரிைைைா!''

அது மதுட பஸ் என்று ிடைக்கிநறன். அதில் தான் ஏறிைான்.

இன்னுதமன்ை ஏறிைான்..? 'ஏறிைாள்’ என் கார்த்திகா!

பஸ் கிளம்பும்நபாது அவச மாக என்டை உள்நள கூப்பிட்டு எந்தக்

கூச்சமும் இல்ைாமல் ைாருக்கும் துளியும் பைப்பைாமல் ான்
தகாடுத்த முத்தத்டத அநத வைது கன்ைத்தில் திருப்பிக்
தகாடுத்துவிட்டு, சிரித்தபடி மடறந்துநபாைாள் ' ீைாம்பரி’ கார்த்திகா.
அன்றிைிருந்து பத்து வருைங்களாக நபாகிற ைிைில் பிச்டச எடுக்கிற,
அதிநவக சாடைகளில் டகடை ீட்டி மறிக்கிற, ஏதாவது காவல்
ிடைைத்தின் வாசைில் எப்நபாதும் காத்திருக்கிற, கி ாமத்துத் திருவிழா
நமடைகளில் ைன் தா ாவாக ஆடுகிற எத்தடைநைா திரு ங்டககளின்
முகத்தில் கார்த்திகாடவத் நதடி அடைந்தபடிதான் இருந்நதன்.

கடைசிைாக 'கற்றது தமிழ்’ திட ப்பைம் தவளிைாை அன்று திநைட்ைர்

வுண்ட்ைுக்காக தூத்துக்குடி நபாைநபாது, கார்த்திகா வட்டுக்குப்
ீ
நபாைிருந்நதன். அவளுடைை அம்மாவும் அப்பாவும்தான் இருந்தார்கள்.
என்டை அவர்களுக்கு அடைைாளம் ததரிைவில்டை. 'கார்த்தி’ைின்
ண்பன் என்று தசால்ைித்தான் விசாரித்நதன். கார்த்தி என்ற தபைட க்
நகட்ைதுநம அவர்கள் கதறி அழத்ததாைங்கிவிட்ைார்கள். அப்படிநை
ிமிர்ந்து பார்த்நதன். வாசைில் பள்ளிச் சீருடைைில் இருந்த
கார்த்திைின் புடகப்பைத்துக்கு ஒரு தபரிை மாடை நபாட்டிருந்தார்கள்.

கார்த்தி இறந்துவிட்ைான். அது எைக்கு எப்பநவா ததரியும். என்நைாை

கார்த்திகா எங்நக நபாைாள்... அடதச் தசால்லுங்க..?
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 14

உங்களுக்கு எதன் மீ து ம்பிக்டக இருக்கிறநதா, அதன் மீ து

நவண்டிக்தகாள்ளுங்கள். இந்த க த்தில் உங்களுக்கு என்ை
நவண்டுமாைாலும் ந ைாம். ஆைால், ம ணம் மட்டும் ந ர்ந்துவிைக்
கூைாது. ஏதைைில்... ைாருமற்று, கா ணமற்று, வாைடக வடுகளிநைா,
ீ
பூங்காக்களிநைா, சாடை ஓ ங்களிநைா, மைம் இறுகி
மரித்துப்நபாகிறவர்கடள என்ை தசய்ை நவண்டும் என்பது இன்னும்
இந்த க த்துக்குத் ததரிைவில்டை. நகாபமாகக் நகட்ைால்,
'நபாய்ட்ைா ா? தூங்கிட்டு இருக்கார்னுல்ை ிடைச்நசன்’ என்று இ க்கம்
இல்ைாமல் தபாய் சாட்சி தசால்வார்கள்.

மணிநமகடை என் ைில் சிநைகிதி. சட்ைக் கல்லூரிைில் படிக்கும்

காைங்களில் திருத ல்நவைி - திருச்தசந்தூர் பாசஞ்சர் ைிைில்
எப்நபாதும் சிரித்த முகத்நதாடும் தவள்ளந்திப் நபச்நசாடும்
தவள்ளரிக்காய் விற்றுக்தகாண்டு இருந்தவள். திைமும் அவ்வளவு
கைமாை தவள்ளரிக்காய் டபநைாடு ஓடி வந்து மூச்சிட க்க ைிைில்
ஏறும்நபாது பாவமாக ஒரு சிரிப்பு. அத்தடை தவள்ளரிக்காய்கடளயும்
விற்று முடித்து தவறும் டபநைாடு ைிைில் இருந்து குதித்துக் கீ நழ
இறங்கும்நபாது திரும்பிப் பார்த்து ஒரு குறும்புச் சிரிப்பு.
அவ்வளவுதான் எங்கள் ட்பு. எத்தடைநைா வருைங்களுக்குப் பிறகு
தி. கர் ங்க ாதன் ததருவில் உள்ள தபரிை ஜவுளிக்கடை ஒன்றில்
விடை உைர்ந்த புடைடவகடள விரித்துப்நபாட்டு அத்தடை
தபண்களுக்கும் விளக்கம் தகாடுத்துக்தகாண்டிருந்த தபரிை மனுஷிைாக
மணிநமகடைடைப் பார்த்தநபாது ஆச்சர்ைமாக இருந்தது.

பார்த்தவுைன் என்டைக் கண்டுபிடித்துவிட்ைாள். ஓடிவந்து, ' ீங்க...

ீங்க...’ என்றாள். 'ஆமாம்’ என்று தசான்ைதும் அவளுக்கு அவ்வளவு
சந்நதாஷம். ஓடிப்நபாய் ைாரிைநமா தகஞ்சிக் கூத்தாடி அனுமதி
வாங்கிவிட்டு என்நைாடு நபசுவதற்காக தவளிநை வந்தாள். அவளுக்கு
ஒரு சர்பத், எைக்தகாரு சர்பத். நகட்காமநை ிடறை ிடறைப்
நபசிைாள். அம்மா இறந்தது, அப்பாடவக் கைன்கா ர்கள் டீக்கடைைில்
நபாட்டு அடித்தது, அவமாைத்தில் அப்பா தற்தகாடைக்கு முைற்சித்தது,
அப்படிநை அப்பாடவக் கூட்டிக்தகாண்டு அவள் திருச்சிக்கு வந்து ஒரு
கட்ைைத்தில் சித்தாள் நவடை பார்த்தது, அங்கு இருந்த நமஸ்திரி
மூைமாக இங்நக ஜவுளிக்கடைக்கு வந்தது, அப்பா மட்டும் இன்னும்
அங்நக திருச்சிைில் கிடைக்கிற நவடைகடளச் தசய்துதகாண்டு, ஒரு
வாைடக வட்டில்
ீ இருப்பது எை ிடறைச் தசான்ைாள். கடைசிைாக,
எழுதப் படிக்கத் ததரிைாத தைக்குக் காதல் கடிதம் தகாடுத்த ஒரு
தபரிை ததாப்டப உள்ள சூப்பர்டவசட க்கூை அந்த ந த்தில் எைக்கு
அடை ைாளம் காட்டி, அப்படிச் சிரித்தாள். சர்பத் முடித்ததும் என் நபான்
ம்பட க் தகாடுத்துவிட்டு வந்நதன்.

எப்படியும் வா த்துக்கு இருமுடறைாவது நபாைில் அடழத்துவிடுவாள்.

ான் நகட்காமநைநை, 'அப்பாவுக்கு நபான் பண்நணன். அப்படிநை
உங்களுக்கும் பண்நணன்’ என்பாள். 'எதுக்கு அப்பாவுக்கு நபான்
பண்ணும்நபாததல்ைாம் எைக்கு நபான் பண்ற?’ என்று நகட்ைால்,
'எங்கிட்ை இருக்கிறநத உங்க த ண்டு நபந ாை ம்பர் மட்டும்தான்.
அதான் த ண்டு நபருக்கும் ஒண்ணாக் கூப்பிடுநறன்’ என்பாள்.
திடீத ன்று சிை ாள் காடைைிநை அடழப்பாள் ' ானும் மைர்விழியும்
இன்டைக்கு உைம்பு சரிைில்ைனு சூப்ட சர்கிட்ை தபாய் தசால்ைிட்டு,
பைத்துக்குப் நபாைாம்னு இருக்நகாம். ீங்களும் வர்றீங்களா?’ என்று
நகட்பவளிைம், 'ஐடைநைா... ான் ைப்பிங் திநைட்ைர்ை இருக்நகன்’
என்று தசான்ைால், ' ாங்களும் அந்தத் திநைட்ை ருக்நக வாந ாம்.
என்ை பைம் நபாட்டுருக்காங்க?’ என்று நகட்டுச் சிரிக்கடவப்பாள்.

அந்த ாட்களில் எைக்குத் ததரிந்தது ஒன்று மட்டும்தான். என்நைாடு

நபசும்நபாது அந்த தவள்ளரிக்காய் சிறுமி அவ்வளவு சந்நதாஷமாக
இருக்கிறாள். அதைால், ான் ததாைர்ந்து நபசிநைன். அவளுக்குப்
புரிந்ததும் ஒன்றாகத்தான் இருக்க நவண்டும். அது அவளுக்கு
ஆறுதைாக இந்த ைில் வுடி இருக்கிநறன் என்று. அதைால், அவளும்
ததாைர்ந்து நபசிைாள். ஒரு தகாத்து தவள்ளரிக்காய் பிஞ்சுகடளக்
டகைில் டவத்துக்தகாண்டு, சாடைகளில் ம்மிடைநை டக ீட்டிச்
சிரிக்கும் எத்தடைநைா பிஞ்சுக் குழந்டதகளின் கள்ளங் கபைமற்ற
வறுடமைின் சிரிப்புதான் மணிநமகடைக்கும் மாரிக்கும் உள்ள ட்பு.

ஒரு ாள் மாடைைில் அடழத்திருந்தாள் மணிநமகடை. முக்கிைமாை

நவடைகளில் இருந்ததால் நபசவில்டை. காடைைில்
நபசிக்தகாள்ளைாம் என்று விட்டுவிட்நைன். ஆைால், அவநளா இ வு
வட ததாைர்ந்து அடழத்துக்தகாண்நை இருந்தாள். தகாஞ்சம்
நகாபத்துைன்தான் அவள் அடழப்டப அட்தைண்ட் தசய்நதன். 'ைநைா’
என்று தசால்வதற்குள்ளாகக் கதறி அழுதுவிட்ைாள். 'அப்பா
இறந்துட்ைாங்களாம்... வட்டு
ீ ஓை ம்மா நபான் பண்ணிச் தசான்ைாங்க’
என்று அவள் நதாழி மைர்விழி நபாடைப் பிடுங்கிச் தசான்ைநபாது,
ஒரு த ாடி ிடைகுடைந்துவிட்நைன். இைக்கு ரிைம் விஷைத்டதச்
தசால்ைி, பணம் வாங்கிக்தகாண்டு ஒரு ைாக்ைிடை எடுத்துக்தகாண்டு
தி. கர் ங்க ாதன் ததருவுக்குப் நபாநைன். பகல்எல்ைாம் அத்தடை
மக்களின் அவச மாை யுத்தத் ததருவாக இருக்கக்கூடிை அந்தத் ததரு,
அந்த ந த்தில் பாைிதீன் டபகடளக் கவ்விக்தகாண்டு திரியும்
ாய்களின், எைிகளின், தபருச்சாளிகளின் ததருவாகத்தான் இருந்தது.
மணிநமகடையும் அவள் நதாழி மைர்விழியும் ஒரு மின்கம்பத்தின் கீ ழ்
எைக்காகக் காத்திருந்தார்கள். என்டைப் பார்த்து அவள் அழுவதற்கு
ஒரு த ாடிகூைக் தகாடுக்காமல் இருவட யும் காரில் ஏற்றிக்தகாண்டு
கிளம்பிநைன், திருச்சிடை ந ாக்கி!

காடைைில் 4 மணிக்குப் நபாய்ச் நசர்ந்துவிட்நைாம். அது ஒரு சந்து.

அதில் நமநை நமநை சீட்டுக்கட்டை அடுக்கிைதுநபாைக் கட்டிைிருந்த
சின்ைச் சின்ை வடுகள்.
ீ அதில் நமநை இருந்தது அவர்களின் வாைடக
வடு.
ீ 'வாம்மா... என்ைம்மா வடு
ீ பூட்டிைிருக்குனு பாக்குறிைா? ீ எங்நக
இருக்க... என்ை பண்ற... எப்நபா வருவ... ைாருக்கும் எதுவும் ததரிைாது.
அதான் அப்பா பாடிை ஆஸ்பிட்ைல்ை தூக்கிக் தகாடுத்துட்நைாம். ீ
காடைைிை நபாய்க் நகட்ைா, குடுத்துருவாங்க. அவந ாை தபாண்ணு
வந்துட்டு இருக்குனு தகவல் தசால்ைிட்நைாம்’ என்று வட்டுக்கா
ீ ம்மா
எங்கள் டகைில் சாவிடைக் தகாடுத்தநபாதுதான் இந்த உைகத்தின்
மீ தும் அதில் வாழும் மைிதர்கள் மீ தும் எைக்கு முதல் நப ச்சம்
ஏற்பட்ைது.

கதடவத் திறந்து உள்நள

நபாநைாம். அந்தச் சின்ைத்
தீப்தபட்டி வட்டுக்குள்
ீ ஓர்
உைிருக்கும் ஓர் உைலுக்கும் த ாம்ப
ாட்களாக ைந்த ஒரு தமௌை
யுத்தத்தின் அடைைாளம் எதுவும்
அழிக்கப்பைாமல் அப்படிநை
இருந்தது. மணிநமகடைைின் அப்பா
படுத்த கடைசிப் படுக்டக, அப்பா சாப்பிட்ை கடைசி இட்ைி, அப்பா
குடித்த கடைசித் தண்ணர்,
ீ அப்பா விழுங்கிை கடைசி மாத்திட கள் எை
எல்ைாவற்றின் மிச்சங்களும் அப்படிநை இருந்தை. மணிநமகடை
ஓடிப்நபாய் அவள் அப்பா கடைசிைாகப் படுத்திருந்த படுக்டகைில்
படுத்தவள்தான்... ன்றாக விடியும் வட அப்படிநை
அதிநைநைகிைந்தாள்.

காடைைில் மருத்துவமடைக்குச் தசன்றால், 'தம்பி... நபாஸ்ட்மார்ட்ைம்

முடிை எப்படியும் த ண்டு, மூணு மணி ஆகிடும். அப்புறம் வாங்க...
வாங்கிக்கைாம்!’ என்று தசால்ைிவிட்ைார்கள். அந்த இடைநவடளக்குள்
உைடை அைக்கம் தசய்வதற்காை ஆைத்தங்கடள ான் தசய்ை
நவண்டும். அந்த கரில் மணிநமகடைக்குத் ததரிந்தவர்கள் என்நறா,
உதவுபவர்கள் என்நறா ைாரும் இல்டை என்படத ிடைத்தால்
இன்னும் வைித்தது. இடுகாடு எங்கு இருக்கிறது என்று ததரிைாத அந்த
கரில் மைாைக் காப்பாளட த் நதடி அடைந்நதன். அங்நக இங்நக
விசாரித்து கடைசிைில் ஒரு தபரிைவட அவர் வட்டில்
ீ டவத்துப்
பிடித்நதன். ல்ை நமாரில் கஞ்சிடைக் கட த்து, ட த்த தன் மீ டச
டைை சித்து, ருசித்துக் குடித்துக்தகாண்டிருந்தார்.

''தம்பி... திடுதிப்புனு வந்திருக்க. இன்டைக்குனு பார்த்து குழி

நதாண்டுற ஆளுக ைாரும் இல்ைிநைப்பா! என் ஒருத்தைாை நதாண்ை
முடிைாநத!''
''ப வாைில்லீங்க... ீங்க வாங்க. ானும் உங்க கூை நசர்ந்து
நதாண்டுநறன். ஊர்ை ிடறைக் குழிங்க நதாண்டிைிருக்நகன்!''

''அப்படிைா? பார்த்தா படிச்ச டபைன் மாதிரி இருக்க... சரி வா, ஒத்தாடச

பண்ணா ாநை நதாண்டிருநவன்!''

அடத இடுகாடு என்று தசால்ைநவ முடிைாது. ஒரு பள்ளிக்கூைத்துக்குப்

பின்ைால் கிைந்த தகாஞ்சூண்டு புறம்நபாக்கு ிைத்தில் ான்டகந்து
குழிகள் மட்டுநம நதாண்ை முடிகிற அளவுக்குத்தான் இருந்தது அதன்
சுற்றளவு. ஏற்தகைநவ அது ஐந்து குழிகளால் ி ம்பிைிருந்தது.

''என்ைங்க... குழி நதாண்ை இைநம இல்டைநை... எங்நக நதாண்டுறது?''

''பைப்பைாத தம்பி. இருக்கிற அஞ்சு குழிைிை எது படழை குழினு

பாருங்க... அதத் நதாண்டிற நவண்டிைதுதான். இங்க எல்ைாம்
அப்படித்தான். ஒண்ணுக்கு நமை ஒண்ணு, ஒருத்தனுக்கு நமை
ஒருத்தன். அதுக்குத்தாை வாழும்நபாது அம்புட் டுப் நபரும்
ஆடசப்பட்ைானுவ. வா... வந்து மண்டணக் குத்து... ான் அப்படிநை
இழுத்துப் நபாடுநறன்!''

ஏற்தகைநவ உைல்கள் புடதக்கப்பட்டு மூடி இருந்த அந்த ஐந்து

குழிகளில் ஒரு படழை குழிடைத் நதர்ந்ததடுத்து இருவரும் நதாண்ைத்
ததாைங்கிநைாம். ான் கைப்பாட ைால் குத்து நவன். அவர்
மம்பட்டிைால் மண்டண தவட்டி ைாகவமாக இழுப்பார்.
நவகநவகமாகத் நதாண்டிக்தகாண்டு இருந்நதாம். தகாஞ்சம் ஆழமாகச்
தசன்றதும், ஒரு மைிதன் எந்தத் ததாந்த வும் இல்ைாமல், ஆழ்ந்த
உறக்கத்தில் இருப்படதப் நபாை எலும்புக்கூடு ஒன்று சிடதந்து
படுத்திருந்தது.

''அட்வான்ைும் தகாடுக்காம, வாைடகயும் தகாடுக்காம எப்படிக்

கிைக்கிறான் பாரு பைபுள்ள. புதுசா வட்டுக்கு
ீ நவற ஆள் வர்றார்னு
அவடை அப்படிநை தூக்கி தவளிை நபாடு!''

''இல்லீங்க... ீங்கநள எடுத்துப் நபாடுங்க!''

தூங்கிக்தகாண்டிருப்பவடைத் தூக்கிச் தசல்வடதப்நபாை அந்த

எலும்புகடள அள்ளிக்தகாண்டு அருகில் இருந்த புதருக்குள் நபாட்ைார்.

''தம்பி... அந்தக் கைப்பாட டைக் தகாண்ைா!'' என்று என்ைிைம் இருந்த

கைப்பாட டை வாங்கிைார்.
''அப்படிநை நபாட்டுட்டுப் நபாைா, எவைா வது வந்து பார்த்துட்டு,
என்ைநமா உைிந ாை குழிக்குள்ள இருந்தவடைத் தூக்கி தவளிை
நபாட்ை மாதிரி ஆைி ம் பஞ்சாைத்துப் நபசு வானுங்க'' என்று
கைப்பாட ைால் இ ண்டு நபாடு நபாட்ைார். எலும்புக்கூடு சுக்குச்சுக்காக
த ாறுங்கி உதிர்ந்தது.

''அவ்வளவுதான்... எதுவும் பைந்துக்காத'' என்று

அவர் மீ டசடை முறுக்கிச் தசான்ைநபாதுதான்
முதல்முடறைாக வாழ்கின்ற வாழ்வின்
மீ திருந்த பைம் நபாய், ம ணத்தின் மீ தாை
பைமும் கட ந்து எதுவுமற்ற உைைின் மீ தாை
ஒரு நகள்விக்குறி கணகணதவை எரிவதுநபால்
இருந்தது. இடுகாட்டுச் சம்பி தாைத்தின்படி ஒருவட அைக்கம்
தசய்வதற் குத் நதடவைாை எல்ைாப் தபாருட்கடளயும் அவரிைம்
வாங்கிக்தகாடுத்துவிட்டு, ஒரு ஆம்புைன்டை ஏற்பாடு தசய்துதகாண்டு
மணிநமகடைடைக் கூப்பிடுவதற்காக அவள் வட்டுக்குப்
ீ நபாநைன்.
இப்நபாது எங்கிருந்நதா ான்டகந்து நபர் வந்திருந்தார்கள்.
மணிநமகடைடையும் அவர்கடளயும் ஆம்புைன் ைில் ஏற்றி
ைாஸ்பிட்ைலுக்கு அனுப்பிவிட்டு, ஒரு தபரிை ந ாஜாப்பூ மாடைடை
வாங்கிக் தகாண்டு ான் மருத்துவமடைடை ந ாக்கிச் தசன்நறன்.

அப்நபாதுதான் ான் என்ை ிகழ்த்திக் தகாண்டிருக்கிநறன் என்படத

ிடைத்துப் பார்த்நதன். இன்று இறந்துநபாைது ைார்? மணிநமகடைைின்
அப்பா! மணிநமகடைைின் அப்பா என்றால் எப்படி இருப்பார்... எப்படிப்
நபசுவார்... எப்படிச் சிரிப்பார்... கறுப்பா சிவப்பா... எவ்வளவு உை ம்
இருப் பார்? எதுவும் ததரிைாமல் சவக்குழி நதாண்டிைிருக்கிநறன்.
தபரிை ந ாஜாப்பூ மாடை வாங்கிைிருக் கிநறன். நபாய் முதைில்
அவ து முகத்டதைாவது பார்க்க நவண்டும். எைக்கும் அவருடைை
முகத்துக்கும் அவச மாக ஒரு பந்தத்டத ஏற்படுத்த நவண்டும்.
இல்டைநைல் ம ணித் தவர்பற்றி எதுவுமறிைா எத்தடைநைா மைாைக்
காப்பளர்களில் ஒருவைாக ான் ஆகிவிடுநவன். அப்படி ஆகக் கூைாது.
மணிநமகடை என் நதாழி. அவர் என் நதாழிைின் அப்பா. அவர்
முகத்டதப் பார்க்கும் ஆர்வம் அதிகமாைது!

மருத்துவமடைைில் சைைத்டதப் தபறுவதற்காை விதிமுடறகடள

முடித்துவிட்டு அவர்கள் எந்தச் சைைமும் இல்ைாமல் தகாடுத்த
அத்தடை சின்ை சீநதாடு பிணவடற வாசைில் காத்திருந்நதன்.
எங்கடளப் நபாைப் பைர் உள்நள நபாஸ்ட்மார்ட்ைம் என்ற தபைரில்
அறுபட்டுக்தகாண்டிருக்கும் அப்பாவுக்காக, அம்மாவுக்காக, மகனுக்காக,
மகளுக்காக, அண்ணனுக்காக, அண்ணிக்காக எை அநத நபான்ற துண்டு
சீநதாடு காத்திருந்தார்கள். மணிநமகடை அப்பாவின் உைல் தவளிநை
வந்தது. எல்ைாரும் ஓடிநைாம்.

'அை... அப்பா முகத்டத அவுத்துக் காட்டுப்பா... தபாண்ணு

வந்துருக்குல்ை’ என்றார்கள் ைாந ா. மணிநமகடைடைவிை
அவளுடைை அப்பா முகத்டதப் பார்க்க ான் அவ்வளவு அவச மாகத்
தவித்துக்தகாண்டிருந்நதன். முகத்டத மடறத்திருந்த துணிடை
விைக்கிைார்கள். மணிநமகடை கைங்கிை விழிகளுைன் அப்பாடவப்
பார்த்தாள். பார்த்த உைநை வறிட்ைாள்...
ீ

'ஐநைா... இது எங்க அப்பா இல்ை... எங்க அப்பா இல்ை. எங்க அப்பா
இப்படி இருக்க மாட்ைாரு மாரி. ஆடள மாத்திட்ைாங்க. இைி, எங்க
அப்பா முகத்டத ான் எப்நபா பார்ப்நபன் மாரி..? ஒரு நபாட்நைாகூை
எங்கிட்ை இல்டைநை’ என்று கதறிைபடி என்டைக்
கட்டிப்பிடித்துக்தகாண்டு அழுதவடள என்ை தசால்ைிச்
சமாதாைப்படுத்த என்று ததரிைாமல் கைங்கி ின்நறன்.
மணிநமகடைக்கு அடைைாளம் ததரிைாத அந்த உைடை
''மணிநமகடைைின் அப்பா’ என்ற தபைரிநை அைக்கம் தசய்துவிட்டு
வந்நதாம். வந்துதான் நகட்நைன் மணிநமகடைைிைம்...

''உங்க அப்பா எப்படி இருப்பார்?''

''எைக்குப் பிறக்கப்நபாற முதல் பிள்டள மாதிரி இருப்பார். பிள்டள

தபாறந்ததும் தசால்நறன். வந்து பார்த்துக்நகாங்க'' என்று
தசால்ைிவிட்டுப் நபாைாள். இ ண்டு வருைங்கள் கழித்துத்தான் நபாய்ப்
பார்த்நதன், மணிநமகடைைின் அப்பாடவ அவர் பிறந்த அன்நற!

'என் தடைமுடறைின் முதல் நத ீர்

ீ தகாடுத்து
ான் அருந்துகிநறன்
எதற்காக அடழத்து வந்திருக்கிறாய்?
அது ததரிைவில்டை.
ஆைால், உன் வட்டில்
ீ
என் எல்டை எது என்படத ான் அறிநவன்.
வண்டி டம அடைைாளத்நதாடு
என் டகைில் தகாடுக்கப்பட்ை
உன் நத ீர்க் நகாப்டப
ான் தவளிநைறிை பின்
உடைக்கப்பைைாம்... அல்ைது ஒதுக்கப்பைைாம்
என்படதயும் ாைறிநவன்.
நபாகும் முன் எைக்குள் ாநை
தசால்ைிக்தகாள்கிநறன்...
உைக்தகன்று
அடுத்த முடற ான் வருநவதைைில்
இடி, மின்ைல், மடழ கூட்டி வருநவன்
ான் உைக்கு ிக ாைவன் என்று
ிரூபிக்க அல்ை...
உடழக்கும் ான்
உைக்கும் நமைாைவன் என்படத அடித்துட க்க!’

ஒன்பது வருைங்களுக்கு முன் சட்ைக் கல்லூரிைில் படித்தநபாது,

கல்லூரித் நதாழி பூங்குழைி வட்டுக்குச்
ீ தசன்று வந்த விஷ நமறிை
ஒரு ள்ளி வில், ான் எழுதிை அல்ைது கிறுக்கிடவத்த கவிடத இது
என்றும்தசால்ை ைாம். அல்ைது ஏநதா ஒரு சிற்றிதழில் எழுத் தாளர்
அழகிைதபரிைவைின் வைிடைக் கவிடதைாகப் படித்துப் தபாதிந்து, என்
பல்ைிடுக்கில்டவத்திருந்த த டு ாள் கசப்பு என்றும் தசால்ைைாம். எது
வாக இருந்தாலும், ஒரு தடைமுடற இடைதவளிதகாண்ைஅழகிை
தபரிைவைின் நத ீர் நகாப்டப ைிலும் எைது நத ீர்
நகாப்டபைிலும் பா பட்சமின்றி ி ப்பப்பட்ை விஷம்... சாதி!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் – 15

பூங்குழைி என் கல்லூரித் நதாழி. கல்வி உதவித் ததாடகடை

உைர்த்தக் நகாரி கல்லூரிக் கதவுகடள அடைத்துக்தகாண்டு மாணவ-
மாணவிகள் உள்ளிருப்புப் நபா ாட்ைம் ைத்திைநபாது, 'வட்டுக்குப்
ீ
நபாகணும்... தகாஞ்சம் கதடவ திறந்துவிைச் தசால்லுங்கண்ணா...’
என்று கண்டணக் கசக்கிக்தகாண்டு ின்ற முதைாம் ஆண்டு சின்ைப்
தபண். அவளுக்கு ான் தசய்த அந்த ஒரு வ ைாற்று உதவிக்காக
எப்நபாது, எங்கு என்டைப் பார்த்தாலும் ஒரு சிரிப்டபப் பரிசாகக்
தகாடுத்தபடி கைந்துநபாை அந்தப் தபண்ணுக்கும், 'சரி... சரி...
இன்டைக்கு காநைஜ் ஸ்டிட க். எல்ைாரும் வட்டுக்குப்
ீ நபாங்க’ என்று
ஜூைிைர்களின் வகுப்புக்குள் தசன்று சீைிைர்களாக த ஞ்டச ிமிர்த்தி
தசால்லும்நபாது, 'எதுக்கு, என்ை விஷைத்துக்கு ீங்க ஸ்டிட க்
பண்றீங்கன்னு ாங்க ததரிஞ்சுக்கைாமா..?’ என்று நகள்விடைத்
துணிச்சைாகக் நகட்டுவிட்டு, பைக்தகன்று பைத்தில் ாக்டகக்
கடித்துக்தகாண்டு முகத்டத மடறத்த அந்த அப்பாவிப் தபண்ணுக்கும்
எைக்கும் இடைநை ததாைங்கிை ட்பு... த ாம்பநவ இைல்பாைது!

இன்னும் அப்படிநை மைதில் அடசைாமல், கடைைாமல் இருக்கிறது

அந்தப் பரிசுத்தமாை காட்சி. எப்நபாதும் என் வகுப்டபக் கைக்கும்நபாது
வகுப்புக்குள் இருக்கும் என்டைப் பார்த்து சிரித்துவிட்டு மட்டும்
நபாகும் பூங்குழைி. அன்று தன் டகைில் இருக்கும் ஒரு கல்ைாணப்
பத்திரிடகடை வாங்கிக்தகாள்ளச் தசால்ைி, டக ஜாடைைில்
அடழத்தாள். 'என்ை நமைம்...’ என்று அருகில் தசல்ை, 'அக்காவுக்குக்
கல்ைாணம்... கண்டிப்பா வந்துடுங்க’ என்றாள்.

'வ டைன்ைா..?’

'உங்க கல்ைாணத்துக்கு ான் வ மாட்நைன், என் கல்ைாணத்துக்கும்

உங்கடளக் கூப்பிை மாட்நைன்’ என்று தசால்ைி தமாத்த கல்லூரியும்
குறுகுறுதவன்று பார்க்கும் நபாநத, ஒரு சின்ை சீண்ைநைாடு அந்த
ட்டப அந்த இைத்தில் அவ்வளவு அழகாக்கிவிட்டு பூங்குழைி நபாைது
எைக்கு இன்னும் தபரிை ஆச்சர்ைம்தான்.

அதுவட ஆண் ண்பர்கள்தான், 'மாப்ள... அண்ணனுக்குக் கல்ைாணம்.

முந்திை ாநள வந்துரு. குற்றாைத்துை குளிக்கைாம்.
கன்ைிைாகுமரிைிை நபாட்ை நபாகைாம். மதுட மீ ைாட்சி அம்மன்
நகாைிடை ஒரு வுண்ட் அடிக்கைாம்’ என்று ஒவ்நவார் ஊருக்கும்
அடழத்திருக்கிறார்கள். ஆைால், எந்தப் தபண் நதாழிகளுக்கும்
வட்டுக்தகல்ைாம்
ீ ண்பர்கடள அடழத்துச் தசல்லும் துணிச்சல்
திருத ல்நவைி, தூத்துக்குடி வட்ைா த்தில் அவ்வளவாக இருந்தது
இல்டை. ஆைால், தான் பழகிை ஒரு மாதத்தில்... தன் அக்காவின்
திருமணத்துக்கு அவ்வளவு உரிடமநைாடும் ப்ரிைத்நதாடும் அடழத்த
பூங்குழைிைின் ட்பின் மீ து எைக்கு அவ்வளவு ஆச்சர்ைம், அவ்வளவு
சந்நதாஷம்!

ஆண்-தபண் காதடையும் ட்டபயும் கடதைாகச் தசான்ைாலும் சரி,

காட்சிைாகக் காட்டிைாலும் சரி, அப்படிநை எந்த சந்நதகமும் இன்றிக்
தகாண்ைாடுகிற கல்லூரி ண்பன் ஒருவன், 'என்டையும் பூங்குழைி
வட்டுக்
ீ கல்ைாணத்துக்குக் கூட்டிட்டுப் நபாகணும்’ என்ற ஒந
ிபந்தடைநைாடு ான் நகட்ை அத்தடை கல்ைாண சாமான்கடளயும்
வாங்கிக்தகாடுத்தான். நபாத்தீைில் புது நபன்ட், சட்டை வாங்கிக்
தகாடுத்தான். புதுச் தசருப்பு வாங்கிக் தகாடுத்தான். அப்புறம், அவநை
அடைந்துத் திரிந்து, கண்ணாடிைாைாை ஓர் இதைத்துக்குள் பை வண்ண
மீ ன்கள் துள்ளிக் குதிப்படதப் நபாை, ஓர் அழகாை பரிசுப் தபாருடள
600 ரூபாய்க்கு வாங்கி வந்திருந்தான்.
கல்ைாணம் தூத்துக்குடிைில் என்பதால்,
காடைைிநைநை திருத ல்நவைிைிைிருந்து
கிளம்பி விட்நைாம். ஆைால், ஏநதா ஒரு
சந்துக்குள் இருந்த அந்த மண்ைபத்டதத் நதடிக்
கண்டு பிடித்துப் நபாய்ச் நசர்வதற்குள்ளாகநவ
தாைிக் கட்டுச் சம்பி தாைங்கள் எல்ைாம் முடிந்துவிட்டிருந்தை.
மணமகனும் மணமகளும் நமடைைில் ின்று பரிசுகடள
சந்நதாஷமாகப் தபற்றுக் தகாண்ைபடி, நபாட்நைாவுக்கு நபாஸ்
தகாடுத்துக் தகாண்டிருந்தைர். மண்ைபத்துக்குள் எங்களுக்குத்
ததரிந்தவர்கள் ைாருநம இல்டை. சுற்றிச் சுற்றி எவ்வளவு நதடிைாலும்
பூங்குழைிடை மட்டும் காணவில்டை. மண்ைபம் மாறி
வந்துவிட்நைாநமா என்ற அச்சம் முடளத்தது. முதைில் பூங்குழைிடைக்
கண்டுபிடிப்நபாம் என்று ஆளுக்கு ஓர் இருக்டகைில் அமர்ந்து
பூங்குழைிடைக் கண்களால் நதடிநைாம்.

எங்கிருந்நதா வந்த பூங்குழைி நமடைைில் அவளுடைை மணப்தபண்

அக்காவுக்கு அருகில் ிற்க, அவடளப் பார்த்த உற்சாகத்தில் ானும்
ண்பனும் ஆர்வக்நகாளாறில் எங்கள் டககடள அவடள ந ாக்கி
அடசக்க.... அடதப் பார்த்தது அவள் மட்டும் அல்ை; தமாத்த
மண்ைபமும்! ஆைாலும், எந்தக் கூச்சமும் இல்ைாமல் அவ டளப்
பார்த்து ாங்கள் சிரித்நதாம். எங்கடளப் பார்த்தும் அவளும் சின்ைதாக
சிரித்ததாக அப்நபாது எங்களுக்கு ஞாபகம்.

அந்த ந த்தில் எங்கு இருந்து வந்தார் என்று ததரிைவில்டை. ஒரு

தபரிைவர் ஐந்து நபருைன் வந்து, ஒரு மு ட்டு மரிைாடதயுைன் நபசத்
ததாைங்கிைார்.

'தம்பி ீங்க ைாரு?’

' ாங்க பூங்குழைிநைாை ஃப்த ண்ட்ஸ்... திருத ல்நவைி ைா காநைஜ்!’

'ஓ... ீதான் அந்த மாரிதசல்வமா?’

'ஆமாங்க... ீங்க?’

' ான் பூங்குழைிநைாை அப்பா!’

ததாைர்ந்து ப்ரிைத்நதாடுதான் நபசிைார். அநத ப்ரிைத்நதாடு எங்கடள

ஓர் அடறக்குள் அடழத்துச் தசன்றார். ஆள் இல்ைாதஅடறைில்
எங்கடள அம டவத்துவிட்டு, 'தகாஞ்சம் இருங்க... இப்நபா
வந்துடுநறன்’ என்று தசால்ைி, கதடவ தவளிநை பூட்டிவிட்டு அவர்
நபாைதுதான் எங்களுக்குப் நப திர்ச்சி. 'என்ைைா இது... கல்ைாண
வட்டுக்கு
ீ வந்தவங்கடள ரூமுக்குள்ள பூட்டிதவச்சிட்ைானுவ..?’ என்று
ாங்கள் குழம்பிக்கிைக்க, அநத ஐவருைன் மீ ண்டும் வந்தார்
பூங்குழைிைின் அப்பா.

இப்நபாது கதடவ உட்புறமாகப் பூட்டிவிட்டு எங்களிைம் ஒரு நபாலீஸ்

நமைதிகாரிைின் உைல்தமாழிநைாடு நபசத் ததாைங்கிைார்.

'ைார் கூப்பிட்டுப்பா ீங்க எங்க வட்டுக்

ீ கல்ைாணத்துக்கு வந்தீங்க?’

'பூங்குழைி தசால்ைித்தான் சார்... ஏன் சார் என்ைாச்சு?’

'அவ கூப்பிட்ைா... வந்துர்றதா?’

' ாங்கள்ைாம் ஃப்த ண்ட்ஸ் சார். அதான் வந்நதாம்... ஏங்க?’

' ீங்க எப்படிப்பட்ை ஃப்த ண்ட்ஸ்னு ாங்க எல்ைாம் விசாரிச்சிட்நைாம்!’

'சார், என்ை சார் தசால்றீங்க?’

'தம்பி இங்நக பாருங்க... உங்கக் கைட ப் பார்த்தாநை ததரியுது, ீங்க

என்ை சாதி, எப்படி குடும்பம்னு. பூங்குழைி ைாரு, என்ைன்னு
உங்களுக்கும் ததரிஞ்சிருக்கும்... அவ என்ை சாதி, எப்படிக் குடும்பம்னு.
அப்புறம் எதுக்குத் நதடவைில்ைாம
பி ச்டை பண்ணிக்கிட்டு?’

இப்நபாதுதான் எங்களுக்கு அங்கு

என்ை ைக்கிறது என்பநத புரிந்தது.
பூங்குழைிைின் அப்பா,
என்ைதவல்ைாநமா நபசிைார். அது
நபாதாது என்று அவருக்கு அருகில்
ின்றவர்கள் எப்நபாதைா எங்கள்
மீ து பாைைாம் என்படதப் நபாை
பற்கடள ற றதவைக்
கடித்தபடி முடறத்துக்தகாண்டிருந்தா
ர்கள். அப்நபாடதக்கு
அவர்களிைமிருந்து
தப்பிக்கவும், முட்ைாள்களுக்கு
எதிரில் எப்நபாதும் முகத்தில்
பைத்டதக் காட்ைக் கூைாது என்பதாலும் ஓர் அசட்டு டதரிைத்தில்
ாங்கள் கு ல் உைர்த்திநை நபசிநைாம்.

'சார் சாதி கீ தின்னு ீங்க நபச நவண்டிை நதடவைில்டை. ாங்க

இங்நக வந்தது உங்களுக்குப் பிடிக்கடைன்ைா, கிளம்புநறாம். அடத
விட்டுட்டு இந்த மாதிரி அடைச்சுதவச்சு மி ட் டுற நவடை எல்ைாம்
தவச்சுக்கிைாதீங்க!’

'நைய், இது எங்க இைம். என் வட்டுக்

ீ கல்ைாணத்துக்கு வர்ற அளவுக்கு
இன்டைக்குத் துணிச்சல் வந்துட்டுல்ை... ாடளக்கு அநத துணிச்சல்
எங்க வட்டுப்
ீ தபாண்ணு நமையும் வந்துச்சுன்ைா!’

இதுதான் சமைம் என்று அருகில் ின்ற ஆசாமி ஒருவன், 'தூக்கிட்டுப்

நபாய் தடைடை அறுத்துற நவண்டிைதுதான்’ என்றான்.
இன்தைாருவநைா, 'அவ்வளவு ாள் எதுக்கு வுட்டுக்கிட்டு..? இப்பநவ
இவனுவடள அ டணக்குக் கீ ழ அறுத்துவுட்ற நவண்டிைதுதாை’
என்றான். ாங்கள் எதுவும் நபசவில்டை. அவர்கள் ைாருநம மைித
மை ிடைைில் இல்டை என்பதால் தகாண்டுநபாை பரிசுப் தபாருடள
தகட்டிைாகப் பிடித்தபடி டக டுங்க, மைம் டுங்க உட்காந்திருந்நதாம்.

மறுபடியும் பூங்குழைிைின் அப்பா அநத மிருகத்தின் கு ைில் நபசிைார்.

'இவனுங்க கழுத்டத அறுத்து ாம எதுக்கு அசிங்கப்பைணும்?

இவன்ைாம் ஒரு ஆளு. அடிச்சு தசால்ைிக்தகாடுத்து வளத்த பைம் ஒரு
தபாட்டுகூை மைசுை இல்ைாம இவனுங்கக்கிட்ை நபசிச் சிரிச்சி
ம்மடளக் நகவைப்படுத்துற ம்ம புள்டளங்க கழுத்த அறுத்துதான்
கைல்ை வசணும்.
ீ ிஜமா தசால்ைிபுட்நைண்நை... இைி, ஒரு தைடவ
பூங்குழைி உங்ககிட்ை நபசிைா, அவ கழுத்து கைல்ைதான் தகைக்கும்...
ஆமா!’

அநதாடு சரி... மற்ற அடைவரும் அடமதிைாகிவிட்ைார்கள்.

அடறக்குள்ளிருந்து தவளிநை வந்த ாங்கள் ைாட யும் ிமிர்ந்து
பார்க்கவில்டை. ிடறைச் சிரிப்புச் சத்தம், தகாலுசு சத்தம், நமளச்
சத்தம் எல்ைாம் காதில் நகட்ைது என்றாலும், எங்கள் மண்டைக்குள்
ததளிவாக அப்நபாடதக்குக் நகட்ைது குருட்டுக் காக்டககளிைம் பகைில்
தகாத்துப்பட்ை ஆந்டதகளின் அைறல் சத்தம் மட்டும்தான்.
கண்ணாடிைாைாை இதைத்தில் எத்தடைநைா வண்ண மீ ன்கள் துள்ளிக்
குதிக்கும் எங்கள் பரிசுப் தபாருடள, என்ை தசய்வது என்று ததரிைாமல்
மண்ைபத்துக்கு தவளிநை ஓடிை சாக்கடைைில் வசிவிட்டுத்
ீ திரும்பிப்
பார்க்காமல் ைந்நதாம்.

மறு ாள் கல்லூரிைில் என்டைத் நதடிக் கண்டுபிடித்து எல்ைாருக்கும்

நகட்கும்படிைாக அழுத்தம் திருத்தமாக, 'அண்ணா உங்ககிட்ை தகாஞ்சம்
தைிைாப் நபசணும்... வர்றீங்களா?’ என்று நகட்ை நதாழி பூங்குழைிடைப்
பார்த்து சிரிப்பதா, அழுவதா என்று ததரிைவில்டை. ஆைால், அப்நபாது
மைதில் நதான்றிைடத மட்டும் அப்படிநை துளி இ க்கம் இல்ைாமல்
நபசிவிட்நைன்.

'ைம்மா தாைி... ான் ல்ைா இருக்நகநைா, இல்டைநைா... ீ ல்ைா

இருக்கணும்ைா... இங்நகைிருந்து நபாைிரு. என்கிட்ை நபசுை
பாவத்துக்காக, உன் அப்பன் உன்டை தவட்டிக் கைல்ை நபாட்ைாலும்
நபாட்ருவான். நபா... நபாய் ல்ைாப் படிக்கிற வழிடைப்
பாரு. கண்டிப்பா காைம் மாறும். உங்க கைரும் மாறும் நபாது
உைிந ாை இருந்தா, அன்டைக்கு ாம பழகிக்கைாம்’ என்றநபாது கண்
கைங்கிற்று பூங்குழைிக்கு. எைக்கும்தான்

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 16

இந்த வருைத்தின் முதல் குற்றாைச் சா ல் எங்கள் ஊர் கூட ைில்

ததறிக்கும்நபாது, ான் டுவட்டில்
ீ மஞ்சள் காமாடைநைாடு
படுத்திருந்நதன். 'கண்ை ந த்துை கண்ைடதச் சாப்பிட்டு உைம்டபச்
சக்டகைாக்கிட்டு வந்தா, ாம என்ை கறிக்கஞ்சிைா ஆக்கிப் நபாை
முடியும்? கண்ை கஷாைத் டதத்தான் காய்ச்சி வாய்ை ஊத்த முடியும்.
எம் புள்ள இத்தை ாளும் தின்ை நசாறும் சரிைில்டை... சுத்துை
ஊரும் சரிைில்டை...’ என்று அம்மா, அவள் இதுவட ைிலும் காணாத
ஒரு க த்தின் மீ து சாபமிட்டுக்தகாண் டிருந்தநபாது, தசன்டைைில்
உதவி இைக்கு ர் வாய்ப்பு நதடி அடைந்த ாட்கள் ிடைவிைாடிை.

தகாட்டிக்கிைந்த அத்தடை ட்சத்தி ங்கடளயும் ைாந ா

அள்ளிக்தகாண்டுநபாய்விட்ை தசன்டைப் தபரு க த்தின் ள்ளி வு அது.
சிைிமாவில் உதவி இைக்கு ாகச் நச நவண்டும் என்று தசன்டைக்கு
வந்துவிட்டு, எங்நக நபாவது? ைாட ப் பார்ப்பது? எை, எதுவும் புரிைாமல்
சாப்பிை காசு இல்ைாமலும் தங்கு வதற்கு இைம் இல்ைாமலும், அங்நக
இங்நக என்று தசன்டை முழுக்க கால் நபாைநபாக்கில் அடைந்து
திரிந்து, கடைசிைாக சாஸ்திரி பவன் அருநக தஞ்சம் அடைந்நதன்.
அங்கு இருந்த ஒரு தபட்ந ால் பங்குக்கு அருகில் இருந்த ஒரு
தள்ளுவண்டி ைில் ஏறி, 'இைி ைப்பது ைக்கட்டும் என்று’
நபார்டவடைப் நபார்த்திக் தகாண்டு, ஒரு ல்ை உறக்கத்துக்கு
விைாப்பிடிைாக முைற்சித்துக் தகாண்டு இருந்நதன். அப்நபாது ஒரு
கம்பு என் பின் மண்டைைில் வைிக்காத மாதிரி தட்டி எழுப்புவது
ததரிந்தது. நபாலீஸ் என்று ிடைத்துக்தகாண்டு டுங்கிை உை நைாடு
நபார்டவடை விைக்கிப் பார்த்தால், அது அந்த தபட்ந ால் ிடைைத்தின்
வாட்ச்நமன். ல்ை உை ம், ல்ை கறுப்பு, ல்ை மீ டச. ஆைால், வைதும்
உைலும் தகாஞ்சம் தளர்ந்து இருந்தது. அடத டவத்துக் கணக்கிட்ைால்,
எப்படியும் அவருக்கு வைது ஐம்படதத் தாண்டிைிருக்கும். 'எை ைாருை
இது... இங்ஙை ஒறங் கிட்டு. தம்பி எந்தி எந்தி... இங்குைைாம் படுக்கக்
கூைாது. நவற எங்கிைாவது நபாய் படு... ஓடு’ என்று வி ட்டிைார்.
அவரின் நபச்சில் நகட்ை, 'எை, எை எந்தி’ வார்த்டதகள் என்னுள்ளிருந்த
அச்சத்டத அகற்றி சந்நதாஷத்டத மை ச் தசய்தது. அந்த
சந்நதாஷத்டத இன்னும் அதிகப்படுத்த ானும் சுத்தத் திருத ல்நவைி
தமிழிநை பதில் தசான்நைன்.
''இல்ை அண்ணாச்சி... வண்டி சும்மாதாை தகைக்கு. அதான் ஏறிப்
படுத்நதன்!''

''என்ைது, வண்டி சும்மாக் தகைக்கா? எந்த ஊருநை ீைி!''

''தின்ைநவைி!''

''அது ீ 'வண்டி சும்மாதாை தகைக்கு’னு தசால்லும்நபாநத

ததரிஞ்சிடுச்சுநை... அங்க எந்த ஊருன்னு தசால்லு!''

''சிருவண்ைம் பக்கம் அண்ணாச்சி!''

''சிருவண்ைம் பக்கமா? பாருநை கூத்த... எைக்கு ஆத்தூர்தாண்நை. ஆமா,

பார்த்தா படிச்ச புள்ள மாதிரி இருக்க... ஏண்நை இங்க வந்து படுத்துக்
தகைக்க? ைார்நை ீைி?'' என்ற நகள்விடை ல்ைநவடள அண்ணாச்சி
நகட்ைார். இந்த தசன்டைைில் இந்தக் நகள்விடை ைா ாவது நகட்க
மாட்ைார்களா? எல்ைாவற்டறயும் தசால்ைி அவர்களின் சுண்டு
வி டைைாவது சிக்தகைப் பிடித்துக்தகாள்ள மாட்நைாமா? எை
தவித்துக்கிைந்ததால், அண்ணாச்சிைிைம் எல்ைாவற்டறயும்
பைபைதவைச் தசால்ைிவிட்நைன். கடத நபாைக் நகட்ைவர் தசான்ைார்....

''என்ைநை இப்படி வந்துருக்க? சரி சரி... இவ்வளவு தபரிை சிைிமாவுை

ீ ஒருத்தன் நபாறதுக்கா ஒரு வழி வாய்க்கா இல்ைாமப் நபாய்டும்.
வாநை பாத்துக்கைாம். இங்க படுக்காத... பங்குை ான் மட்டும்தான்
இருக்நகன். அங்க வந்து படுத்துக்நகா. மத்தத காடைைிை
நபசிக்கைாம்!'' என்று, என் நதாளில் அவர் டகடைப் நபாட்டு
அடழத்துக்தகாண்டு நபாகும்நபாது அவட ப் பற்றிக் நகட்நைன்.

''எம் நபர் இருட்டு ாட்டு தபருமாள்நை. ம்ம ஆத்தூர் இருக்குல்ைா,

அது பக்கத் துை வ ீ ாைக்கந்தட்டுதான் தசாந்த ஊரு. தசால்ை ஒரு
ஊரு இருக்கு, ஊரு தவச்ச நபரு இருக்கு, அவ்வளவுதான். அங்நக நவற
ைாருமில்ை. தபாறந்த ஊர்ை ைாருமில்ைைா, அங்க வாழ்றது தபரிை
பாவம்ைா! அதான் இங்க வந்து கஞ்சிக்காக காவக் காத்துக்கிட்டு
கிைக்நகன்''

''அது என்ை அண்ணாச்சி இருட்டு ாட்டு தபருமாள்?''

''அதுவா? ான் இங்க எல்ைாருக்கிட்ையும் தபருமாள்னு மட்டும்தான்

தசால்லுநவன். சரி ீ ம்ம ஊர்க்கா ன். உைக்கு அந்தப் நபரு
ததரியுநமனுதான் முழுப்நபரும் தசான்நைன். அது எங்க சாஸ்தா
நபருநை. ஏ லு நசர்மன் சாமி இருக்குல்ைா, அதுக்குப் பின்ைாடி அப்ப
டிநை ைந்து நபாைா, ஆத்தங்கட நைா ம் கறுப்பா ஒரு ஊச்சிக் கல்லு
கிைக்கும். அதான் இருட்டு ாட்டு தபருமாள் சாமி. இருட்ைா இருக்கிற
ாட்டுக்கு ஒளி தகாடுக்கிற ததய்வம்னு அர்த்தம். ஆைா, பாவம்
ஒவ்தவாரு பங்குைி உத்தி த்துக்கும் அவட இருட்டுக்குள்ள நபாய்
நதடிப் பிடிக்கிறதுதான் தபரும்பாடு!''

தமாத்த தசன்டையுநம சட்தைன்று ஏ ல் என்கிற சிறு ஊ ாக

மாறிவிட்ைடதப் நபாை எைக்கு அத்தடை த ருக்கமாகிவிட்ைார் தபரு
மாள் அண்ணாச்சி. அடுத்த ாள் அந்த தபட் ந ால் பங்க்
உரிடமைாளரிைம் என்டைப் பற்றிச் தசால்ைி, எைக்கு நவடையும் ான்
அங்நகநை தங்குவதற்கும் ஏற்பாடு தசய்துவிட்ைார்.

'பங்க்ை ாத்திரி ஒண்ணும் தபருசா நவடை இருக்காது. சும்மா த ண்டு

மணி வட க்கும்இருந் துட்டு, அப்புறம் தூங்கிடு. காடைைிை
சிைிமாவிை நசர்றதுக்கு ஆள் பாக்கப் நபா. என்ைா?’ என்று தசால்ைி
என் சிைிமா ஆடசடையும் கருகவிைா மல் பார்த்துக்தகாண்ைார்.
அதுமட்டுமல்ை; 'ஏை... ீ இங்க எம்.ஜீ.ஆரு கல்ைடறடைப் பார்த்
துருக்கிைா?’ என்று முதன்முதைில் என்டைதமரி ைாவுக்குக்
கூட்டிப்நபாைது, 'தம்பி இந்த ஊர் சாப்பாட்ை எப்நபாதும் பசிக்கு மட்டும்
சாப் பிடு. ருசிக்குச் சாப்பிைாத... என்ைா? அம்புட்டும் விஷம். அது
ைாடைடை பூடைைா மாத்தும், பூடைடை ைாடைைா மாத்திடும்’ என்று
திை மும் ஒவ்தவாரு ந ாட்டுக் கடைகளுக்காகக்
கூட்டிக்தகாண்டுநபாைது, 'ஆமா... சிைிமா சிைிமானு தசால்ைிட்டு பைம்
பாக்கநவ ீ நபாக மாட்நைங்கிநை. வா இன்டைக்குப் நபாவைாம்’
தசன்டைைில் என் முதல் பைமாை 'சண்ைக் நகாழி’டைப்
பார்க்கடவத்தது... இடவ எல்ைாநம தபருமாள் அண்ணாச்சிமூைம்தான்
சாத்திைமா ைது. இன்னும் தசால்ைப் நபாைால், அந்த ாட்களில்
என்டைவிை எைக்கு சிைிமாவாய்ப்பு கடள அதிகமாகவும்
ஆர்வமாகவும் நதடிைது தபருமாள் அண்ணாச்சிதான்.
''தம்பி இந்த உதட்ைாை 'இம்ப்டிர்ர்ர்ர்ரு’
அப்படின்னு சத்தம் தகாடுப்பாந ... அவரு ம்ம
தபட்ந ால் பங்குக்கு தபட்ந ால் நபாை
வந்தாருநை. அவர்கிட்ை ஒன்ைப் பத்திச் தசால்
ைிருக்நகன். ாடளக்கு வட்டுக்கு
ீ வ ச் தசால்ைி
ைிருக்காரு!''

''ைார் அண்ணாச்சி? தவண்ணிற ஆடை

மூர்த்திைா?''

''ஆ.... அவந தான் ீ நபாய் பாருநை'' என்று

தசான்ைார். ான் மைதுக்குள் சிரித்துக்தகாண்டு
எதுவும் தசால்ைாமல், 'சரி’ என்பதுநபாை
தடைடை மட்டும் ஆட்டிடவத்நதன்.
இன்தைாரு ாள் எங்நகநைா ஒரு கடைைில்
சிைிமா அலுவ ைகங்களில் இருக்கும்
தவட ட்டி புக்டக வாங் கிக்தகாண்டு வந்து
ீட்டி, 'தம்பி இதுை எல்ைா சிைிமாக்கா ங்க
ம்பரும் இருக்காம். ாம ஒவ் தவாருத்தருக்கா
நபான் பண்ணி நவடை நகட் கைாம் என்ைா?’
என்று என் டகடைப் பிடித்து எஸ்.டீ.டி.
பூத்துக்கு அடழத்துச் தசன்றார்.

முதைில் பி காஷ் ாஜ் ம்பர். ான் தசால்ைச்

தசால்ை அவர்தான் எண்கடள அமுக்கிைார்.
எதிர்முடைைில் ைாந ா நபாடை எடுத்ததும்,
இவர் தவண்ணிற ஆடை மூர்த்திைிைம் நபசிை
வசைத்டத அப்படிநை அவரிைம் நபசிைார். எதிர்முடைைில் இருப்பவர்
என்ை நபசிைாந ா ததரிைவில்டை, 'தம்பி இந்த பி காஷ் ாஜ் கு ல்
சிைிமாவுைதாம்நை நகட்க ல்ைா இருக்கு. நபான்ை ல்ைாநவ இல்ை...
என்ை நபசுறார்நை புரிைை’ என்று நபாடை டவத்துவிட்ைார். 'அது
அவ ா இருக்காது அண்ணாச்சி... அவந ாை நமநைஜர் ைா ாவது
இருக்கும்’ என்று ான் தசான்ைடத அவர் ம்பிைதாகத்
ததரிைவில்டை. அப்புறம் வரிடசைாக ஷங்கர், நச ன், பாைா,
தசல்வ ாகவன், ஏ.ஆர்.முருகதாஸ், ைிங்குசாமி எை இைக்கு ர்கள்
மட்டுமல்ைாமல் விஜய், அஜித், சூர்ைா, விக் ம் எை டிகர்கள்
ம்பட யும் ஒற்றிதைடுத்தார். சிை அடழப்புகடள ைாந ா எடுத்து
என்ைநவா நபசிைார்கள் என்றால், ிடறை எண்களில் ரிங் மட்டும்
ஒைித்துக் தகாண்நை இருக்கும். ிடறை ந ம் காத்திருந்து, இறுதிைில்
த ாம்பநவ அலுத்துப்நபாய்விட்ைார் அண்ணாச்சி. வி க்திைின்
விளிம்பில் ஒரு தவற்றுப் பார்டவயுைன் என்டை ஏறிட்ைார். ான்
எதுவும் தசால்ைாமல் சின்ைதாகச் சிரித் நதன். ான் அப்படிச்
சிரித்தால் அண்ணாச்சிக்கு த ாம்பப் பிடிக்கும். அப்படிச் சிரிக்கும்நபாது
எல்ைாம், 'அப்படிநை எங்கப்பன் கூைக் குப்ப நைாை பல் வரிடசநை
உைக்கு’ என்பார். இப்படி எப்நபாதும் என்னுைநை எைக்காக இருந்த
அண்ணாச்சி திடீத ன்று ஒரு ாள்காணாமல் நபாய்விட்ைால் எப்படி
இருக்கும்?

தபருமாள் அண்ணாச்சி ைாரிைமும் எதுவும் தசால்ைிக்தகாள்ளாமல்

எங்நகா நபாைது, என் டைத் தவி அங்கு ைாருக்குநம அதிர்ச்சிைாக
இல்டை. அவட த் ததரிந்த ிடறைப் நபரிைம் நதடிப்நபாய்
விசாரித்நதன். 'அவரு இப்படி தாம்பா திடீர்னு காணாமப் நபாய்டுவாரு.
அப் புறம் அவ ாநவ வந்து ின்னுகிட்டு நவடை எதுவும்
தர்றீைாம்பாரு... தபரிை ாநைாடி ாஜா மாதிரி’ என்று சாதா ணமாகச்
தசான்ைார்கள். அப்படி என்நறனும் ஒரு ாள் அண்ணாச்சி கண்டிப்பாகத்
திரும்பி வருவார் என்று காத்திருந்த ாட்களில் எல்ைாம் வ ாத
அண்ணாச்சி, இ ண்டு வருைங்கள் கழித்து தமரிைா கைற்கட ைில்
திடுக்தகை கண் முன் ின்றார். ஒருகூட்ைத் நதாடு நபாைிருந்த ான்
முதைில் அவட ப் பார்க்கவில்டை. பார்த்திருந்தாலும் எைக்கு
அடைைாளம் ததரிந்திருக்காது. ஏதைைில், என் டககடளப் பிடித்து
இழுத்து ிறுத்திைது ஒரு பலூன் விைாபாரி!

''ஏநை மாரி... என்ைிைத் ததரியுதா? ாந்தாண்நை இருட்டு ாட்டு

தபருமாள் அண்ணாச்சி!''

''அண்ணாச்சி... ீங்களா? எப்படி இருக்கீ ங்க, எங்க நபாை ீங்க? என்ைாச்சி?''

''அதுவா..! எைக்கு அப்படித்தான்நை எங்நக ைாவது நபாகணும்னு

நதாணும். உைநை நபாய் டுநவன். அன்டைக்கு ாத்திரி ாமர்,
சீடதடை தீக்குள்ள இறங்கச் தசால்ற மாதிரி தபால்ைாத கைவு வந்து
பாைா படுத்திட்டு. அதான் உைநை கிளம்பி ாநமஸ்வ ம் நபாைிட்நைன்.
இப்நபா தான் இங்க வந்து பத்து ாளாச்சு. எங்நகயும் நவடை
கிடைக்கடை. தங்குறதுக்கு இைமும் இல்ை. அதான் பத்து பலூன்
வாங்கி டகை தவச்சுக்கிட்டு இங்நக பலூன்கா ைா படுத்துக்
தகைக்நகன்!''

''ஏன் அண்ணாச்சி இப்படி? ஊருக்குப் நபாக

நவண்டிைதுதாநை!''

''அங்தகல்ைாம் நபாவ முடிைாதுநை...

நவணும்ைா உன்கூை வர்நறன். இங்க அடி
வாங்க முடிைடை. அர்த்த ாத்திைிை வந்து
பலூன் வித்த காச எவன் எவநைா நகக்கான்.
ான் பலூன் விக்கிறதுக்கு தவச்சில்ை... சும்மா தவச்சிருநகனு
தசான்ைா ம்ப மாட்நைங்கானுவ. பத்து பலூடைக் டகைிை
தவச்சுக்கிட்டு கைைப் பார்த்துக்கிட்டு சும்மா இருக்கைாம்னு இருந்தா,
என்ைன்ைநமா தசால்ைி, நபாறவன் வர்றவ தைல்ைாம்
மிதிக்கிறானுவ... சரி எங்நகைாவது நபாவைாம்ைா... எங்நக
நபாகணும்னு நதாண மாட்நைங்குது. அது எப்நபா நதாணுநதா, அப்
நபாதான் அங்க ான் நபாக முடியும். இப்நபா இந்த த ாடி வைிக்கிற
உைம்பு உன் கூை வ ச் தசால்லுது... கூட்டிட்டுப் நபாநை...'' என்றார்
கண்களில் ஈ ம் மினுங்க!

''சரி அண்ணாச்சி... ீங்க இங்கநை இருங்க. ான் ஒரு குடும்பத்நதாை

வந்துருக்நகன்.அவங்க கிட்ை நகட்டுட்டு உங்கடள வந்து கூட்டிட்டுப்
நபாநறன்'' என்று தசால்ைி கூட்ைத்நதாடு கூட் ைமாகப் புகுந்து
வந்தவன்தான், அண்ணாச்சி ைிைம் திரும்பிப் நபாகநவ இல்டை.
மறு ாள் தசன்நறன். அண்ணாச்சி அங்கு இல்டை. அடுத்த ாள்,
அதற்கடுத்த ாள்... ம்ைூம்... அண்ணாச்சி இல்ைநவ இல்டை!

ான் வருநவன் என்று எத்தடை ாள் கைடைப் பார்த்தபடியும்

பலூடைப் பறக்கவிட்ைபடியும் அண்ணாச்சி காத்திருந்தாந ா,
காத்திருந்துகாத்தி ருந்து கடைசிைில் என்ை ஆைாந ா, எங்கு
நபாைாந ா?

ிடைத்துப் பார்த்தாநை கைலுக்குள் இருந்து கட ஏறிை அடைைன்று

'தபாநளர்’ என்று முகத்தில் அடறவது நபாைிருக்கிறது. ஆைாலும்,
ல்ைநவடள 'சித்தாளாகப் நபாைாலும் முதல்ை சிைிமாவுக்குள்ள
நபாைிைணும்’ என்று அன் டறக்கு ஒரு சிைிமா தைாரிப்பாளர் வட்டில்
ீ
நவடைக்கா ைாகச் நசர்ந்து, ாய்க் கூண்டுக்கு அருகில் சங்கிைிைிைாத
ாைாக வாழ்ந்த ான், அங்கு அண்ணாச்சிடை அடழத்துக்தகாண்டு
நபாய் கிழட்டு ாைாக்காமல் தப்பிக்கவிட்ைதில் எைக்கு ிடறவாை
ிம்மதிதான்!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 17

ெமீ பத்தில் திருத ல்நவைி ண்பர்கநளாடு நசர்ந்து குறுக்குத்துடற

ஆற்றுக்குக் குளிக்கச் தசன்நறன். புதுடமப்பித்தன் குளித்நதறிை அந்தப்
படிக்கட்டுகளில் ஒரு துை ாை கத்டதப் நபாை
அ ங்நகறிக்தகாண்டிருந்தது ஒரு காட்சி. ஆண்கள் கூட்ைம் பின்ைால்
கர்ந்து வ ஐம்பது, அறுபது தபண்கள் நசர்ந்து ஆற்று மண்ைபத்துக்கு
ஒரு அம்மாடவ அடழத்துவந்தார்கள். அந்த அம்மாவுக்கு அதிகபட்சம்
ஐம்பது வைது இருக்கைாம். அந்த அம்மாவின் தடைைில் இருந்த
மல்ைிடகப்பூ, ஒரு தபரிை நதாட்ைத்தில் பூத்த தமாத்தப் பூவாக இருக்க
நவண்டும். அவ்வளவு பூ. அடதச் சுருட்டிச் சுருட்டி தடை முழுவதும்
அப்படியும் இப்படியுமாக ி ப்பிடவத்திருந்தார்கள். அந்த அம்மாவின்
இரு டககள் தகாள் ளாத அளவுக்குக் கண்ணாடி வடளைல்கள். ைாந ா
பார்டவைற்றவர் அள்ளிப் பூசிைது நபாை த ற்றி ிடறை அவ்வளவு
குங்குமம். உைம்பு முழுக்கச் சுற்றப்பட்ை பை வண்ணச் நசடைகள் எை,
குைவர் புதுசாகச் தசய்து தகாண்டுவந்த நபச்சிைம்மன் சிடை நபாை
அடசந்து வந்த அந்த அம்மாடவ, தமல்ைிை ஒப்பாரிநைாடுஆற்றின்
படிக்கட்டுகளில் அம டவத்தார்கள்.

அந்த அம்மாவின் தடைைில் சூட்ைப்பட்டு இருந்த ஒரு கூடை

மல்ைிடகப் பூடவ எடுத்து, ான்கு தவள்டளச் நசடை கட்டிை
பாட்டிகள் ஏநதா முைகிைபடி ஆற்றில்விட்ைார்கள். பிறகு அந்த
அம்மாவின் இ ண்டு டககடளயும் பிடித்துக்தகாண்டு இ ண்டு
பாட்டிகள் குலுக்க, பை வண்ணங்களில் உடைந்து சிதறிை கண்ணாடி
வடளைல் துண்டுகள், படிக்கட்டுகளில் விழுந்து சிதறித் ததறித்து,
ஆற்நறாடு ஆழ்ந்துநபாைிை. உைைில் சுற்றிைிருந்த பை வண்ணப்
புடைடவகடள ஒவ்தவான்றாக உருவி ஆற்றுக்குள் ஒரு முக்குமுக்கி
படிக்கட்டில் தூ மாக வசிைார்கள்.
ீ கடைசிைாக அந்த அம்மாவின்
தாைிக் தகாடிடை ஒரு பாட்டி கழற்ற ஆ ம்பித்தநபாது, அதுவட
தவறுதமை சிடை நபாைிருந்த அந்த அம்மா, தவடுக்தகை கண்
விழித்து தாைிக் தகாடிடை இறுக்கமாக தகாஞ்ச ந ம்
பிடித்துடவத்துக்தகாண்ை அந்தக் காட்சி... அங்கு ின்ற அடைத்துப்
தபண்களின் கண்களிலும் கண்ண ீட வ வடழத்துவிட்ைது. சிை
தபண்களின் டக அவர்கடள அறிைாமல் அவர்களின்கழுத் டதயும்
அதில் ததாங்கும் தாைிடையும் தைவிக்தகாடுத்தது ததரிந்தது. எப்ப
டிநைா அந்த அம்மாவின் கழுத்தி ைிருந்து தாைிடைக் கழற்றிைவர்கள்,
அடத ஒரு தவண்கைச் தசம்புக்குள் நபாட்ைார்கள். அப்புறம் அப்படிநை
அடசைாமல் ஆற்றுக்குள் அந்த அம் மாடவக் கூட்டிக்தகாண்டுநபாய்
ஒரு முக்கு முக்கிைார்கள். அத்துைன் சரி... ஒரு தவள்டளப்
புடைடவைால் அந்த அம்மாவின் உைடை முழுவதும் சுற்றி,
முகத்டதயும் மூடி எந்த வண்ணமும் இல்ைாமல் தவள்டள
தவநளத ை அடழத்துக்தகாண்டு நபாைார்கள்.

அவர்கள் நபாைதுக்குப் பின் த டுந ம் அந்த அம்மாவிைமிருந்து

பிடுங்கி வசப்பட்ை
ீ அத்தடை வண்ணங்களும் குறுக்குத்துடறப்
படிக்கட்டிைிருந்து ஆற்றுக்குள் வடிந்துதகாண்டிருந்தது. கணவடை
இழந்துவிட்ைாள் என்பதற்காக அந்த அம்மாவின் வண்ணங்கடள
இவ்வளவு கட்ைாைப்படுத்திக் கடைத்து நபாை நவண்டுமா எைத்
நதான்றிைது. மடைவிடை இழந்துவிட்ை தபரும்பாைாை ஆண்கள்
மறு ாநள பந ாைில் விடுதடைைாகும்நபாது, கணவடை இழந்த
தபண்கள் மட்டும் ஏன் வண்ணங்கடள இழந்த விதடவகளாகி, ஆயுள்
டகதிைாக நவண்டும்? டு ஆற்றுக்குள் ின்று நைாசிக்க
நைாசிக்கத்தான் எைக்குப் புரிந்தது, பால்ைத்தில் சிறுவைாை என்டைச்
சாட்சிைாகடவத்து சுப்பக்கா ஊருக்குள் ிகழ்த்தி விட்டுப்நபாைது,
எவ்வளவு தபரிை சமூக யுத்ததமன்று!
ஊரில் தபரிைவர்கள் ைாருக்குநம சுப்பக்காடவப் பிடிக்காது. ஆைால்,
குழந்டதகடளப் தபாறுத்தவட சுப்பக்காடவ சூப்பர் ஸ்ைார் என்றுதான்
தசால்வார்கள்.

வைதுக்கு வந்து தாவணி கட்டிவிட் ைாலும் அடத மடித்துக் கட்டிக்

தகாண்டு, அவள் எங்கநளாடு பாண்டி ஆை வருவாள். அடதவிை
தபருசுகள் கண் அசந்த ந த்திை பசங்களுைன் மல்லுக்கட்டி சுப்பக்கா
கபடிகூை ஆடிைிருக்கிறாள். டகைில் ஒரு தகாத்து தகாடுக் காப்புளி
இருந்தால்நபாதும், பள்ளிக்கூைம் தசன்று தகாண்டிருக்கும்
பிள்டளகடள மறித்து, 'புள்டளைளா அந்த நபாஸ்ட்ை நபாய் முதல்ை
ைார் ததாடுதாவநளா, அவங்களுக்குத்தான் இந்தக் தகாடுக்காப்புளி’
என்பாள். ைார் நபாய் முதைில் நபாஸ்ட்டைத் ததாட்ைாலும் தகாடுக்
காப்புளி எல்ைாருக்கும் ிச்சைம். 'மாமன் ஒரு ாள் மல்ைிடகப் பூ
தகாடுத்தான்’, 'தசந்தூ ப் பூநவ...’ எை எங்கிருந்து எந்தப் பாைல் நகட்
ைாலும், அங்கிருந்தபடிநை அந்தப் பாைடை அப்படிநை பாடுவாள்
சுப்பக்கா. அவள் பாடிைடதக் நகட்ைவர்கள், பார்த்தவர்கள் எல்ைாரும்
தசால்வார்கள்... 'இந்தப் புள்ள குழந்டதைா இருக்கும்நபாநத வைசுக்கு
வந்துடுச்சா... இல்ை வைசுக்கு வந்த தபறவுதான் குழந்டதைா
மாறிச்சா? ததருவுை இப்படிக் தகைந்து ஆடுது!’

ான் ான்காவது படிக்கும்நபாது சுப்பக்காவுக்குக் கல்ைாணம் ைந்தது.

தாைி கட்டும்நபாது அவடள தவட்கப்பைடவக்க, ஒரு ஆணிைம் தடை
குைிைடவக்க எல்ைாரும் எவ்வளவு கஷ்ை பட்ைார்கள் என்பது
இன்னும் ஊர் கூட ைில் ஏறி ிற்கும் டகச்சுடவ. அன்று
சிரிப்பும்விடள ைாட்டுமாக கணவன் வட்டுக்குப்
ீ நபாைவள், ான்
ஏழாவது படிக்கும்நபாது தவள்டளச் நசடைநைாடு
திரும்பிவந்துவிட்ைாள். டிட வ ாை கணவன் ைாரி விபத்தில்
ம ணமடைந்த அன்று முதல் அழகாை சுப்பக்கா அபசகுை
சுப்பக்காவாக மாறி, வட்டுக்குள்நளநை
ீ முைங்கி விட்ைாள்.

ததருவில் ாங்கள் விடளைாடிக்தகாண்டு இருக்கும்நபாது வாசைில்

ின்று நவடிக்டக பார்ப்பாள். அடதத் தாண்டிக் கூப்பிட்ைாலும் வ
மாட்ைாள். அங்கு இருந்தபடிநை எங்கள் விடளைாட்டில் ைக்கும்
நகால்மால்களுக்குச் சாட்சி தசால் வாள். ாங்கள் பாட்டுப் பாடிைால்
அவளும் பாடுவாள். தாகம் எடுப்பவர்களுக்குத் தண்ணர்ீ தகாண்டு
வந்து தகாடுப்பாள். ன்றாகப் பாடிை, ஆடிை குழந்டதகடளக் கூப்பிட்டு,
வாசலுக்கு உட்பக்கம் இருந்நத முத்தங்கடளக் தகாடுப்பாள். ாளாக
 ாளாக தவளிநை விடளைாடிக்தகாண்டிருந்த ாங்கள், ஆளில்ைாத
ந ங்களில் சுப்பக்காவின் வட்டுக்குள்
ீ அவநளாடு நசர்ந்து
விடளைாைத் ததாைங்கிநைாம்.

ஒரு தபட்டிடை எடுத்து டுவட்டில்

ீ டவத்துக்தகாண்டு, அதில்
உள்ளிருக்கும் அத்தடை வண்ணச் நசடைகடளயும் எடுத்து
உடுத்திக்தகாண்டும், சின்ைப் தபண் குழந்டதகளின் தடைைில்
இருக்கும் வாடிை மல்ைிடகப் பூக் கடள வாங்கி தடைைில்
சூடிக்தகாண்டும், வித விதமாை கைர் தபாட்டுகடள எல்ைாருக்கும்
டவத்துவிட்டு தானும் டவத்துக்தகாண்டும், வட்டுக்
ீ கதடவ
அடைத்துக்தகாண்டு சுப்பக்கா எங்கநளாடு ஆடிை ஆட்ைமும் பாடிை
பாைல் களும், இன்னும் அப்படிநை ிடைவின் தாழ் வா த்தில்
தசாட்டிக்தகாண்டிருக்கிற மடழத் துளி. ' ான் இங்நக உங்ககூை நசடை
கட்டி பூ தவச்சி விடளைாண்ைடத ைார்கிட்ையும்தசால் ைக் கூைாது’
என்று சுப்பக்கா எங்களிைம் தசால் ைித்தான் அனுப்புவாள். ஆைால்,
ைார் தசால் ைித் ததரியுநமா, அது எல்ைாருக்கும் ததரிந்து விடும்.
'வூட்டு ஆம்பிடளைச் சுட்டு, ஆத்துை அள்ளிவுட்டு அத்தை மாசம்கூை
ஆகை. எங்க வூட்டுப் தபாம்படளக்கு அதுக்குள்நள பூ நமை, சீடை
நமை ஆடச வந்துடுச்சி’ என்று சுப்பக் காவின் அம்மா சுப்பக்காடவத்
தீட்டித் தீர்ப்படத ஊந , 'இந்தப் புள்டள என்ை இப்படி இருக்கு’
என்படதப் நபாை நவடிக்டக
பார்க்கும்.

சுப்பக்கா ஒரு ாள் கூப்பிட்டு

அவளுக்கு வந்த ஒரு கடிதத்டத
என்டைப் படிக்கச் தசான்ைாள்.
அவள் நதாழி திருப்பூரிைிருந்து
அவளுக்கு எழுதிை ஆறுதல் கடிதம்
அது. த ாம்பநவ த ருக்கமாை
நதாழி நபாை... அவ்வளவு உருகி
எழுதிைிருந்தாள். படித்து முடித்ததும்
சுப்பக்கா ஏநதா முடிவு
எடுத்துவிட்ைதாை முகபாவடைைில்,
'நைய், அக்காவுக்கு வைிறு வைிக்கிற
மாதிரி இருக்கு. ாடளக்கு ீ
கருங்குளத்துக்குப் பள்ளிகூைம்
நபாறப்ப ஆஸ்பத்திரி வட க்கும் என் கூை வர்றீைா?’ என்று நகட்ைாள்.
சுப்பக்கா கூப்பிட்ைால் நபாகாமல் இருக்க முடியுமா? நபாநைன்.
சுப்பக்கா என் புத்தகப் டபடை வாங்கி அதிைிருந்த புத்தகங்கடள
எல்ைாம் எடுத்து வட்டில்
ீ உள்ள ஒரு தபட்டிைில்நபாட்டுவிட்டு அந்தப்
டப ிடறை அவளுடைை நசடை விக்டககடள
எடுத்துடவத்துக்தகாண்ைாள். 'எதுக்குக்கா புக்தகல்ைாம்
எடுத்துடவக்கிற? என்று நகட்ைால், ' ீ பள்ளிக்கூைத்துக்கா நபாகப்
நபாற... என்கூை ஆஸ்பத்திரிக்குத்தாநை வ ப் நபாற... நபசாம வா!’
என்று கூட்டிப்நபாைாள். கருங்குளம் ஆஸ்பத்திரிக்குப் நபாைதும்
உள்நள நபாகாமல் தவளிநை ந ாட்டிநைநை ின்று தகாண்டிருந்தவள்,
'தம்பி, அக்கா ஊருக்குப் நபாநறன். இந்தா... இந்தக் காடச தவச்சுக்கிட்டு
ீ வட்டுக்குப்
ீ நபா. அங்நக அக்கா எங்கனு ைார் நகட்ைாலும் எைக்குத்
ததரிைாது... எங்நகநைா பஸ்ை ஏறிப்நபாச்சு’னு தசால்ைிடு... என்ை?’
என்று என் டகைில் சில்ைடறக் காடசத் திணித்து விட்டு ஓடிப்நபாய்,
அப்நபாது வந்த எைிைாஸ் பஸ்ைில் ஏறி, விருட்தைன்று ஒரு
மின்ைடைப் நபாை மடறந்துநபாய்விட்ைாள் சுப்பக்கா.

ான் வட்டுக்குத்
ீ திரும்பி வருவதற்குள் தமாத்தத் ததருவுநம
கூடிவிட்ைது. வருகிறவர், நபாகிறவர் எை ைார் ைாந ா என்டை
அடித்தார்கள். அடுத்தவர்கள் என்டை அடிக்கக் கூைாது என்பதற்காக
அம்மா ஒரு கம்டப எடுத்து தகாஞ்ச ந ம் அவள் டக வைிக்க
என்டை விளாசிைாள். 'எப்பா, ஆச்சி நகட்கம்ைா... தசால்லுப்பா... அக்கா
ைார்கூைப்பா நபாைா?’ என்று சுப்பக்காவின் அம்மா என் காைில்
விழுந்து அழுது பு ண்டுதகாண்டிருந்தாள். பதில் தசால்ைாமல்
அப்படிநை குைிந்து ின்ற தால், ஆளாளுக்கு என்டை அடித்து ட ைப்
புடைத்தார்கள். வைி தபாறுக்க முடிைாமல் எைக்குத் ததரிந்த பதிடை
அப்நபாடதக்குச் தசான்நைன்.

'அக்கா எைிைாஸ் பஸ்ை ஏறிப் நபாச்சு!’

'எங்க நபாச்சு?’

'ஊருக்குப் நபாச்சு!’

'எந்த ஊருக்கு?’

'எைிைாஸ் பஸ் நபாற ஊருக்கு!’

'ைார்கூைப் நபாச்சு?’
'தைிைாதான் நபாச்சு!’

'ைாட ப் பாக்கப் நபாச்சு?’

'ைாக்ைட ப் பாக்கப் நபாச்சு!’

'எந்த ைாக்ைர்?’

'வைித்து வைி ைாக்ைர்!’

இநத பதிடைத்தான் ாள் முழுக்க ைார் நகட்ைாலும்

தசால்ைிக்தகாண்நை இருந்நதன் என்பதால் அவர்கள்
ஓய்ந்துவிட்ைார்கள். ஆைால் சுப்பக்காடவத்தான், 'எம்மா... புருஷன்
தசத்து எட்டு மாசம் இருக்குமா? அதுக்குள்நள இந்தப் புள்டளக்கு
ஆம்பள நசாக்கு நகட்டிருக்கு பாந ன்!’, ' ல்ைநவடள அவன்
தசத்தான்... அவன் உைிந ாை இருந்தாலும்

இவ நவற ஒருத்தன்கூை ஓடிருப்பா நபாைிருக்க!’ என்று ஊர் வாய் கிழி

கிழி என்று கிழித்ததடுத்துவிட்ைது. வாய் வைிக்கும் வட நபசிைார்கள்.
அப்புறம் 'எங்நகநைா நபாய் ததாடைந்தது’ என்று சுப்பக்காடவ
மறந்துவிட்ைார்கள்.

அதன் பிறகு ஊரில் எந்த வட்டிைிருந்து

ீ எந்த அக்கா கடைக்குக் கடுகு
வாங்க என்டைக் கூப் பிட்ைாலும், 'என்ை மகா ாணி... ைார்கூை ஓடிப்
நபாறதுக்கு அந்தப் பைடைத் தூதுக்குக் கூப்பிடுற?’ என்று அந்த
அக்காவுக்கும் எைக்கும் அன்று வட்டில்
ீ பூடசதான் ைக்கும். ததருவில்
எப்நபா தாவது விடளைாடிக்தகாண்டிருக்கும்நபாது சுப்பக்காவின்
அம்மா என்டைப் பார்த்தால் நபாச்சு... 'என் குடிடைக் தகடுத்துட்டு
ஆட்ைத் டதப் பாரு’ என்று மண்டண அள்ளி வாைத்டதப் பார்த்து
வசுவாள்.
ீ

ல்ைநவடளைாக ான் ஏழாப்பு படிக்கும்நபாது ஓடிப்நபாை சுப்பக்கா,

ான் ஒன்பதாப்பில் இருந்தநபாது, திரும்பிவந்துவிட்ைாள்.
எல்ைாருக்கும் ஆச்சர்ைம். கா ணம், சுப்பக்கா அப்நபாதுதான் வைசுக்கு
வந்தவடளப் நபாை மாறி அவ்வளவு தஜாைிதஜாைிப்பாக இருந்தாள்.
ஆைால், வந்தவள் சும்மா வ வில்டை... ைார் என்ை நகள்வி
நகட்ைாலும் பதில் தசால்ை பத்து தபண் நதாழிகடள உைன் அடழத்து
வந்திருந்தாள். அந்தப் பட்ைாம்பூச்சி குழாம், ஊ ாரின் வாடை எதுவும்
தசால்ைவிைாமல் அடைத்துவிட்ைது. திருப்பூருக்குச் தசன்று ஒரு
புடைடவக் கடைைில் இத்தடை ாள் நவடை பார்த்ததாகவும்,
தன்நைாடு வந்திருக்கும் நதாழிகள் அவநளாடு நவடை பார்க்கும்
தபண்கள் எைவும் எல்ைாருக்கும் அறிமுகப் படுத்திடவத்தாள்.
சாஸ்தி ம், சம்பி தாைம், தபண்தணாழுக்கம் நபசிை எந்த வாயும் எந்தக்
நகள்வியும் நகட்டு அவளிைம் வாடைத் திறக்கவில்டை. எல்ைாநம
'ஆ’தவை நவடிக்டக பார்த்துக்தகாண்டிருந்தது. அந்த ந த்தில்
கூட்ைத்நதாடு கூட்ைமாக ின்று நவடிக்டக பார்த்துக்தகாண்டிருந்த
என்டை சுப்பக்கா அடைைாளம் கண்டுபிடித்து அடழத்தநபாது,
விைடைப் டபைைாக வளர்ந்திருந்த எைக்குக் கூச்சமாகிவிட்ைது.
க ாமல் அப்படிநை சிரித்தபடி ின்றுதகாண்டிருந்த என்டை, டகடைப்
பிடித்து இழுத்துக்தகாண்டு நபாய் அவநளாடு தின்டணைில்
உட்கா டவத்துக்தகாண்ைாள்.

'' ான் நபாைதுக்கு அப்புறம், உன்டை த ாம்ப அடிச்சாங்களா மாரி?''

''ஆமாக்கா!''

'' ீ என்ை தசான்ை?''

'' ீங்க பஸ்ை ஏறிப் நபாைதாச் தசான்நைன்!''

''எங்க நபாநைன்னு தசால்ைைிைா?'

''எைக்குத் ததரிைாநத... அதான் தசால்ைடை!''

''திருப்பூர்ை இருந்து வந்த தைட்ைட ீதாநை வாசிச்ச... அடதச்

தசால்ைைிைா?''

''நைாசிச்சு நைாசிச்சுப் பார்த்நதன்... அந்த ஊர் நபர் வாைிை வ டை...

அதான் தசால்ைடை!''

''வந்தா தசால்ைிைிருப்பிைா?''

''ம்ம்ம்... கண்டிப்பா தசால்ைிைிருப்நபன். ஏன்ைா அவ்நளா அடி

தவளுத்ததடுத்துட் ைாங்க!''

எல்ைாரும் ாங்கள் இருவரும் நபசுவடத ஏநதா ஒரு ாைகத்டதப்

நபாை நவடிக்டக பார்த்துக்தகாண்டிருந்தநபாது, சுப்பக்கா அவள் வாய்
வட வடிந்த கண்ணந
ீ ாடு என் கன்ைத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தம்
தகாடுத்தாள். எல்ைாருக்கும் நகட்டுவிட்ை அந்த முத்தத்தின் 'ப்ச்’ என்ற
சத்தம்தான் சுப்பக்காவின் 'விடுதடைப் படற’ என்பது இப்நபாது
புரிகிறது எைக்கு!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 18

ஏற்காட்டில் உள்ள ஒரு நதவாைைத்தில் ண்பன் முகுந்தடைப்

பார்க்கச் தசன்றிருந்தநபாது முகுந்த ைின் ஆறு வைது மகள்
தசான்ைாள், 'சிலுடவைிை ததாங்குற நைசு தாத்தாடவவிை பரிசும்
முத்தமும் குடுக்குற கிறிஸ்துமஸ் தாத்தாடவத்தான் எைக்கு த ாம்பப்
பிடிக்கும். அங்நக பாருங்க... நைசு தாத்தா அப்பாவி ஆட்டுக் குட்டி
மாதிரிதான் இருக்காரு. ஆைா, கிறிஸ்து மஸ் தாத்தாடவப் பார்த்தா
எைக்கு மான் குட்டி ஞாபகம்தான் வரும்!’ அவள் தசான்ைது சரிதான்.
அவ்வளவு துை ப்பட்ை கைவுளின் க ங்கடள வலுப்படுத்த வந்த,
எவ்வளவு சந்நதா ஷமாை இடறக் கிழவர் இந்த கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா!

சிறு வைதில், எைக்கு கிறிஸ்துமஸ் திைத்நதாடும் கிறிஸ்துமஸ்

தாத்தாக்கநளாடும் தபரிை பரிச்சைம் இல்டை. அக்கா சர்ச்சுக்கு
நபாய்விட்டு வந்து ஒரு நகக் துண்டை ீட்டுவாள். பல் துைக்காமல்,
குளிக்காமல் அடத அப்படிநை சாப்பிடுநவன். அப்நபாது அக்கா ஒரு
நவத வசைத்டத தசால்ைி, தடைைில் ஒரு தகாட்டும் டவப்பாள்.
அநதாடு கிறிஸ்துமஸ் திைத்தின் மீ திருந்த வசீக ம் வடிந்துவிடும்.

ஆைால், கல்லூரிக்கு வந்த பிறகுதான் அந்த ாளின் பி மாண்ைமும்

நபருண்டமகளும் ண்பர்களால் எைக்குள் விரிைத்ததாைங்கிைது.
எத்தடை ண்பர்கள், எத்தடை நதவாைைங்கள், எத்தடை
தமழுகுவத்திகள், எவ்வளவு தஜபம், எவ்வளவு காதல், எவ்வளவு
சந்நதாஷம், எவ்வளவு சண்டைகள். அன்டறை ாளில் என்டைத்
நதடிவந்து டகக்குலுக்கி வாழ்த்துச் தசால்கிற எத்தடைநைா
கிறிஸ்துமஸ் தாத்தாக்களின் முகமூடி தபாதிந்த சித்தி ம், ிடறை
ாட்களுக்கு அடி த ஞ்சில் ஆழமாகப் நபாட்டுடவத்த கூழாங்கற்களாக
உருண்டுதகாண்டு கிைக்கும்.
'தங்க மீ ன்கள்’ பைப்பிடிப்புக்காக மாதக்கணக்காக ாகர்நகாவிைில்
தங்கிைிருந்தநபாது அண்ணன் ஸ்ைாைின் ஃதபைிக்ஸ்
மார்த்தாண்ைத்துக்கு அருகில் உள்ள தன் கி ாமத்துக்கு ஒரு
கிறிஸ்துமஸ் திைத்துக்கு அடழத்துப் நபாைிருந்தார். அங்கு
எல்ைாருடைை வட்டிலும்
ீ ஒரு ட்சத்தி ம், ஒரு குடில், ஒரு
கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா என்று தமாத்த ஊட யும் பார்த்தநபாது, பால்
குடிக்கும் கன்னுக்குட்டிைின் மூக்டகத் ததாட்டுவிட்ை ஒரு
குழந்டதைின் குறுகுறுப்பு ஓடிைது எைக்குள். சுற்றுவட்ைா மக்கள்
அடைவரும் அந்த இ வில் தங்கள் வாகைங்கடள எடுத்துக்தகாண்டு
ஊர் ஊ ாக கிறிஸ்துமஸ் குடில் பார்க்கப்நபாகிறார்கள். எல்ைா
ஊர்களிலும் ததருதவங்கிலும் ஆடிைபடி ிற்கும் எத்தடைநைா
கிறிஸ்துமஸ் தாத்தாக்கள் ஓடிவந்து கட்டிைடணத்து எல்ைாருக்கும்
வாழ்த்துச் தசால்கிறார்கள். கூைநவ நசர்ந்து ைைமாடுகிறார்கள்.

ஸ்ைாைின் ஃதபைிக்ஸ் அண்ணைின் தடைமுடிடை ஒரு கிறிஸ்துமஸ்

தாத்தா அண்ணனுக்குத் ததரிைாமல் வந்து கடைத்துவிட்டு, தன்
முகமூடிடைப் பிடித்துக்தகாண்டு ஓடிைார். ஓடுகிற கிறிஸ்துமஸ்
தாத்தாடவப் பார்த்துச் சிரித்துக்தகாண்டு சும்மா ின்ற அண்ணைிைம்
நகட்நைன்.
''எதுக்குண்நண அந்த கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா உங்க முடிடைக்
கடைச்சிட்டு ஓடுறார்?''

''ஒருநவடள அந்த கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா என்கூை ல்ைாப் பழகிை

பள்ளித் நதாழைாகநவா, கல்லூரித் நதாழைாகநவா இருக்கைாம்.
அதான் அப்படிவந்து விடளைாடிவிட்டுப் நபாறார்!’

'' ீங்க நபாய் ைார்னு பாக்கடைைா?''

''ஐடைநைா... பார்க்கக் கூைாது. இன்டைக்கு இங்நக இருக்கிற எந்த

கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா முகமூடிடைத் தூக்கிப் பார்த்தாலும் இந்த
ாத்திரி தபாய்ைாகிடும். ஒரு நவடள அந்த கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா என்
ண்பைா இல்ைாம, எைக்குப் பிடிக்காத, ான் தவறுக்கிற ஒரு ஆளா
இருந்துட்ைா...''

''இருந்துட்ைா?''

அண்ணன் தசான்ை அந்த 'இருந்துட்ைா’ என்ற வார்த்டதைில்தான் என்

பை கிறிஸ்துமஸ் இ வுகள் நவக நவகமாக முட்டிக்தகாண்டு உருண்டு
பு ண்ைை. அதில் எைக்கு மட்டும் பி த்நைகமாக தன் முகமூடிடைக்
கழட்டிக் காட்டிை ஒரு கிறிஸ்துமஸ் தாத்தாவின் முகம் டிசம்பர் மாத
குளி ாகப் புத்திக்குள் ஊடுருவிைது.

அந்த த ாடிைிநைநை கசிைத் ததாைங்கிைது ஒரு காதைின் துை ம்!

தீபாவளிக்கு முந்டதை இ வா... புஷ்பைதா ஞாபகம். தபாங்கலுக்கு

முந்டதை இ வா... அது ாஜிக்கு. ம்ஜானுக்கு முந்டதை இ வா...
ிச்சைம்பாத்தி மாவின் ஞாபகம் வந்துவிடும். கிறிஸ்துமைுக்கு
முந்டதை இ தவன்றால் தசால்ைநவ நவண் ைாம்... அன்று முழுக்க
நஜாவின் ஞாபகம்தான். ஆைால், ஞாபகம் ஞாபகமாகநவ இருந்து
ைாருக்கும் ததரிைாமல் மூச்சுக் காற்றாக மாறி, நுட ைீ லுக்குள் நபாய்
தங்கிவிட்ைால் ப வா ைில்டை. அது ஒரு இடளை ாஜா பாைைாக
மாறி கண்ணுக்குத் ததரிவடதப் நபாை காற் றில் மிதக்கும்நபாதுதான்
பி ச்டை ததாைங்கு கிறது. அப்படித்தான் ஒரு கிறிஸ்துமைுக்கு
முந்டதை இ வில் என் வாழ்க்டகடைப் தபரிை நபார்க்களமாக்கிவிட்டு,
ஒரு வருஷ மாகக் காணாமல்நபாை நஜாடவப் பார்க்க
நவண்டும்நபாைத் நதான்றிைது. நஜா-டவப் பார்க்க நவண்டுதமன்றால்
நமற்குத் ததாைர்ச்சி மடை அடிவா ம் வட நபாய் வ நவண்டும்.
அங்குதான் இருந்தது நஜா-வினுடைை கி ாமம். துடணக்கு
ண்படையும் அடழத்நதன்.

''என்ைன்னு ததரிைைைா... உைநை

பாக்கணும் நபாை இருக்கு. இன்டைக்குக்
கண்டிப்பா சர்ச்சுக்கு வருவா. ஒரு ஓ மா
ின்னு கூட்ைத்நதாடு கூட்ைமாப்
பார்த்துட்டு வந்து ைாம்... வாைா!''

''எவ்வளநவா பி ச்டை ைந்துருக்கு. இப்நபா அவ எப்படி

இருக்காநளா... என்ை ஆச்நசா? ல்ை ாளும் தபாழுதுமா
அவங்கக்கிட்ை நபாய் மாட்டிக்கணுமா? சிக்குைா, ம்ம தடை தான்
அவனுங்களுக்கு கிறிஸ்துமஸ் நகக் பார்த்துக்நகா..!''

ான் தைிைாகநவ கிளம்பிவிட்நைன். பிறகு, நவறு வழிைில்ைாமல்

பின்ைாடிநை ஓடிவந்து நசர்ந்துதகாண்ைான் ண்பன். வந்த வன் சும்மா
வ வில்டை. இ ண்டு கத்திகடள டகவசம் எடுத்துவந்திருந்தான்.

''இது எதுக்குைா?''

''நைய் பண்டிடக ாத்திரி நபாநறாம். எல்ைாப் பைலும்

நபாடதைிைதான் இருப்பானுங்க. ஒரு பாதுகாப்புக்கு இருக்கட்டும்.
தவச் சுக்நகா...'' என்று, அவன் இடுப்பில் ஒன்றும் என் இடுப்பில்
ஒன்றும் தசருகிடவத்தான். இப்நபாது புத்திக்குள்ளும் டதரிைமாக ஒரு
கத்தி பளபளக்க, டு இ வில் ாங்கள் அந்த ஊரில் நபாய்
இறங்கிநைாம். ''மச்சான் பார்த்தவுைநை தகௌம்பிைணும்... அங்நக
ின்னு டூைட் பாைணும்னு அைம்பிடிச்நச, என் இடுப்புை இருக்கிற கத்தி
உைக்குத்தான்.'' என்று நதவாைைத் தின் வழிடை சரிைாகக்
கண்டுபிடித்துக் கூட்டிப் நபாைான்.

அந்தச் சின்ை ஊருக்கு அது தபரிை நதவாைைம்தான். நதவாைைம்

முழுவதும், 'தமர்ரி தமர்ரி கிறிஸ்துமஸ்... நைப்பி நைப்பி
கிறிஸ்துமஸ்...’தான் நகட்டுக்தகாண்டிருந்தது. கூட்ைம் கூட்ைமாக
மக்கள் நதவாைைத்துக்கு வந்துதகாண்நை இருந்தார்கள்.
நதவாைைத்தின் பி தாை வாசைில், கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா
எல்ைாருக்கும் பரிசுகடளக் தகாடுத்தபடியும் வாழ்த்துகடள
தசான்ைபடியும் மக்கடளப் பரிநவாடு நதவாைைத்துக்குள்
அனுப்பிக்தகாண்டிருந்தார். ாங்கள் அவருக்கு எதிந உள்ள இன்தைாரு
வாசைில், அப்பாவி நதவ பிள்டளகடளப் நபாை
 ின்றுதகாண்டிருந்நதாம். எங்கடளக் கைந்து குழந்டதகள், தபண்கள்
எை எல்ைாரும் பலூன்கடளப் பறக்கவிட்ைபடி நபாய்க்தகாண்டிருக்க,
கத்திநைாடு ிற்கும் எங்கள் உைல் அப்படி டுங்கிைது. ாங்கள் அடதக்
குளிருக்கு டுங்குவதாக ம்பி ததாைர்ந்து டுங்கவிட்நைாம்.

ந ம் தசல்ைச் தசல்ை அந்த ஊரில் எல்ைாட யுநம பார்த்துவிட்ை

மாதிரி இருந்தது. ஆைால், நஜா மட்டும் கண்ணில் அகப்பைவில்டை.
ஒரு விடிதவள்ளிடைப் நபாை ஒருமுடற தூ த்தில் அவள்
ததரிந்தால்நபாதும். பார்த்துவிட்டு ாங் கள் கிளம்பிவிடுநவாம்.
ஆைால், அவள் ததரிை வில்டை. 'தமர்ரி தமர்ரி கிறிஸ்துமஸ்...
நைப்பி நைப்பி கிறிஸ்துமஸ்’

மிகச் சரிைாக 12 மணிக்கு அந்த நதவாைைத்துக் குள் பாைகன் நைசு

பிறந்துவிட்ைார். மக்களின் பி ார்த்தடைக் கு ல் வலுக்கக் நகட்ைது.
அந்த ந த்தில்தான் ைாந ா எங்கடள அடழப்பதும் எங்களுக்குக்
நகட்ைது. திரும்பிப் பார்த்தால், கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா.

''மகிழ்ச்சிைின் குழந்டதகநள... உங்கடள ட்சிக்கநவ, இநதா

ப நைாகத்தில் இருந்து பாைகன் அவதரித்திருக் கிறார். வாருங்கள்...
எல்ைாரும் அவட மகிழ்ச்சியுைன் வ நவற்நபாம். தமர்ரி தமர்ரி
கிறிஸ்துமஸ்... நைப்பி நைப்பி கிறிஸ்துமஸ்'' என்று சாக்நைட்டுகடள
அள்ளி, டககளில் திணித்தார். ண்பன் அவருக்குக் டகக்குலுக்கி,
'நைப்பி கிறிஸ்துமஸ்’ தசான்ைான். அவர் சிரித்தார்.

''ஏன் இப்படி தவளிநை ிற்கிறீர்கள்? வாருங்கள், வந்து

எல்நைாருக்குமாை பி ார்த்தடைைில் கைந்துதகாள்ளுங்கள்!'' எங்கள்
டககடளப் பிடித்துக்தகாண்டு ஏற்தகைநவ பழக்கப்பட்ைவட ப் நபாை
நதவாைைத்துக்குள் அடழத்தார். அந்த ந த்தில்
அவரிைமிருந்து தப்பிப்பதற்காக, ' ாங்கள் ஒரு ண்பருக்காகக்
காத்திருக்கிநறாம். அவர் வந்ததும் வருகிநறாம்’ என்று தசால்ைித்
தப்பிக்க முைன்நறாம். ஆைால், தாத்தா எங்கடள விட்ைபாடில்டை.
''எல்ைாரும் உள்நளதான் இருக்கிறார்கள். ீங்கள் நதடுகிற, ான்
நதடுகிற ண்ப ாய் கர்த்தர் உள்நளதான் இருக்கிறார்... வாருங்கள்''
என்றபடி என் டககடள இன்னும் அழுத்திைார் தாத்தா. அந்த
அழுத்தம் த ருக்கமாை ஒருவர் வாஞ்டசநைாடு தரும் அழுத்தத்டதப்
நபாைிருந்தது. என்ை தசய்வததன்று ததரிைாமல் இருவரும் ஒருவட
ஒருவர் பார்த்துக்தகாண்டு ின்நறாம்.
 ''மாப்ள ீ நபா... அப்படிநை உள்நள
ஒரு வுண்ட் பாத்துட்டு, உைநை
தவளிநை வந்துரு. ான் தவளிநை
தவைிட் பண்நறன்'' என்று ண்பன்
கண்ஜாடை காட்ை, ான்
கிறிஸ்துமஸ் தாத்தாநவாடு
நதவாைைத்துக்குள் நுடழந்நதன்.
உண்டமைாகநவ உள்நள பாைகன்
நைசு பிறந்த டதப் நபாைிருந்தது
மக்களின் ப வசம். அந்தப்
ப வசத்டதப் பார்க்கும்நபாது,
இடுப்பில் இருந்த கத்தி இதைத்துக்கு
இைம் மாறிைடதப் நபால் இருந்தது
எைக்கு. கிடைத்த தகாஞ்ச ந த்தில்
எல்ைாத் திடசகளிலும் நஜா-டவத்
நதடிநைன். என் பின்ைாடி இருந்த
கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா ான் ைாட நைா நதடுகிநறன் என்படதப்புரிந்து
தகாண்ைவட ப் நபாை என்டை அடழத்து, உள்நள ஒரு திடசடை
ந ாக்கி டகக்காட்டிப் பார்க்கச் தசான்ைார்.

அந்தத் திடசைில் பாைகைாகப் படுத்திருக்கும் நைசுவுக்கு முன்

முழங்காைிட்டு முழு மாதக் கர்ப்பிணிைாக ஒரு தபண் கண்ண ீர்
சிந்தி தஜபித்துக்தகாண்டு இருந்தாள். கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா என்டை
உற்றுப் பார்த்தார். ான் அந்தப் தபண்டண உற்றுப் பார்த்நதன். அவள்...
ான் நதடிவந்தநஜா!

கண்கடள மூடிைபடி ஓர் உக்கி மாை 'விடுதடைைின்’ தஜபத்தில்

இருந்தாள்.

''மாரி எப்படி இருக்க?'' என்று கிறிஸ்துமஸ் தாத்தா அப்நபாது தன்

முகமூடிடைக் கழட்டிைார். எைக்கு அவட ஏற்தகைநவ ததரியும்.
அவர் நஜா-வின் தாய் மாமா. முன்நப என்நைாடு நபசிைிருக்கிறார்.
ஒருமுடற நத ீர்கூை அருந்திைிருக்கிறார். நஜாவும் ானும்
பிரியும்நபாது அவர்தான் சாட்சிைாக இருந்தார். நஜா-டவ இநத
சர்ச்சில்டவத்துத் திருமணம் தசய்துதகாண்ைவரும் அவந தான்.
தடைடைக்குைிந்து தகாண்டு ின்நறன். என் டககடளப் பிடித்துக்
குலுக்கி அழுத்தமாக 'நைப்பி கிறிஸ்துமஸ்’ என்றார். கண்ணர்ீ முட்ை
 ானும் 'நைப்பி கிறிஸ்துமஸ்’ என்நறன். சின்ைச் சிரிப்நபாடு
முகமூடிடை மாட்டிக்தகாண்டு எதுவும் தசால்ைாமல் கிறிஸ்துமஸ்
தாத்தாவாக விைகிப் நபாைார்.

அந்த முகம், அந்தச் சிரிப்பு, அந்த வாழ்த்து, அந்த ஆசீர்வாதம், அந்த

தஜபம், அந்த இ க்கம், அந்தக் காதல் எை எல்ைாநம, இதைத்துக்கு
அருகிநை பதுங்கிைிருந்த கத்திடை ஒரு த ாடிைில்
இதைத்துக்குள்ளாகநவ பாய்ச்சிவிட்ைது. அப்படிநை அங்கிருந்து சத்தம்
இல்ைாமல் தவளிநைறிவிட்நைன்.

தவளிநை காற்றில் ததளிவாகக் நகட்ைது, நஜா எப்நபாநதா என்ைிைம்

தசான்ை வார்த்டதகள்...

' ான் எப்நபாது மண்டிைிட்டு தஜபித்தாலும், அது உைக்கு

மட்டுமாகத்தான் இருக்கும் மாரி!’

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 19

'என் திட ப்பைங்களில் ஒரு பைத்தின் ஃபிைிம்ந ால்கூை இப்நபாது

என்ைிைம் இல்டை!'' - ஒரு சிைிமாநமடைைில் இைக்கு ர்
பாலுமநகந்தி ா சார் தசால்ைி வருந்திை அடுத்த வா ம், ான் 'கற்றது
தமிழ்’ பைத்தின் ஃபிைிம்ந ால் தபட்டிடைத் நதடி, கார்நமகம்
தாத்தாடவப் பார்க்கப் நபாைிருந்நதன்.

தமிழ் சிைிமாவுக்கு என்ை வைநசா அவ்வளவு வைசு இருக்கும்

கார்நமகம் தாத்தாவுக்கு. இன்னும் திருத ல்நவைி த ல்டை ைாட்ஜில்
உள்ள ஒரு சின்ை அடறைில் சுருள் சுருளாக சிதறிக்கிைக்கும் ஃபிைிம்
ந ால்கநளாடும், துருப்பிடித்த தக ப் தபட்டிகநளாடும், 'கண்ணன் என்
காதைன்’ காைத்துக் கசங்கிை சுவத ாட்டிகளுைனும், வழுக்டகத்
தடைநைாடும், ஓட்டைகளும் அழுக் கும் ிடறந்த பைிைநைாடும்
கார்நமகம் தாத்தா வற்றிருந்தார்.
ீ ான் தசன்றநபாது, உைல் டுங்க
ஒவ்தவாரு தபட்டிடையும் உடைத்து ரீல் தைிைாகவும், அந்தத் தக
ைப்பாடவத் தைிைாகவும் பிரித்து அத்தடைடையும் எடைக்குப்
நபாட்டுக்தகாண்டிருந்த அந்தத் துை ம், எந்த சிைிமா சிகனும் ந ரில்
பார்க்கக் கூைாத காட்சி.
' 'கற்றது தமிழ்’ைா சூப்பர் குட் தசௌத்ரி சாந ாை டபைன் தாடிநைாை
டிச்சாநை... அந்தப் பைம்தாநை தம்பி?’ என்று தாத்தா நகட்ைது, எைக்கு
அவ்வளவு பிடித்திருந்தது. ஆைால், அப்படிநை உள்நள அடுக்கிைிருந்த
எல்ைாப் தபட்டிகடளயும் ஒருமுடற பார்த்துவிட்டு, 'ஆைா, அந்தப்
தபட்டி ம்மகிட்ை வ ைிநை தம்பி’ என்று தசான்ைது எைக்குப் தபரும்
ஏமாற்றம். 'கவடைப்பைாதீங்க தம்பி... இது எல்ைாத்டதயும்
தகாண்டுநபாய் எடைக்குப் நபாட்டுட்டு ாடளக்கு மதுட க்குப்
நபாநவன். அங்க இருந்தாலும் இருக்கும். இல்நைன்ைா, நசைத்துை
கண்டிப்பா இருக்கும். இருந்தா, ாநை வாங்கிட்டு வந்து தர்நறன்!' என்று
தசால்ைிவிட்டு நவக நவகமாக எடை நபாைச் தசன்றுவிட்ைார்.

' 'நகப்ைன் பி பாக ன்’ை எத்தடை... ாைா இருக்கு? ஒண்டண மட்டும்

எடுத்துதவச்சிட்டு மூடண உடைச்சிரு. அப்புறம் அது என்ை பைம்...
ாசா மகைா, தசந்தமிழ்ச் தசல்வைா..? எதுவா இருந்தாலும் உடைச்சிரு.
இந்தா... இந்தப் பக்கம் இருக்கு பாரு ிடறை சாமி பைம். அத்தடையும்
பிரிச்சு எடுத்துப் நபாட்ரு’ என்று, தாத்தா இ ண்டு வாைிபர்கடள வி ட்டி
வி ட்டி நவடை வாங்கிக்தகாண்டிருந்தார். அவர்கள் ஒவ்தவாரு
தபட்டிடையும் உடைத்து தக ைப்பாடவத் திறந்து ஒரு மைிதைின்
குைடை உருவுவடதப் நபாை ைப்பாவிைிருந்து ரீடை உருவி
எடுத்தநபாது, தாத்தா தன் முகத்டத நவறு பக்கம் திருப்பிக்தகாண்டு
நவடை பார்த்தநபாது, அம்மா அப்பாடவப் பிரிந்து தசல்கிற சிறு
குழந்டதைின் டகவி ல் டுக்கம் இருந்தது ததளிவாகத் ததரிந்தது.

''எதுக்கு தாத்தா, இப்படி எல்ைா ரீடையும் எடைக்குப் நபாடுறிை?

என்டை மாதிரி ைா ாவது நதடி வந்தாங்கன்ைா... என்ை பண்ணுவங்க?'
ீ

'வந்தா எைக்தகன்ை! அவனுவ வருவானுவனு எத்தடைநைா

வருஷமா... அத்தடை ரீடையும் த ஞ்சுக்கூட்ை நபாட்டுக்கிட்டு
இவ்வளவு ாளா இருமிட்டு இருந்தது நபாதும். ைாட்ஜ்கா ன், ரூடமக்
காைி பண்ணச் தசால்ைிட்ைான். 'வட்டுக்கு
ீ ரீநைாை வந்த... உன் குைை
உருவிடுநவன்’னு தபத்தப் புள்ள தசால்ைிட்டுப் நபாய்ட்ைான். அப்புறம்
என்ைத்துக்கு இடத தவச்சுக்கிட்டு இருக்கணும். எல்ைாத்டதயும்
எடைக்குப் நபாட் டுட்டு எங்நகைாவது சாமிைா ாப் நபாைிை ைாம்னு
நதாணுது!'

'இது அவ்வளத்டதயும் எடைக்குப் நபாட்ைா எவ்வளவு கிடைக்கும்?'

'என்ை தபருசா கிடைக்கும்... ஒரு நகனுக்கு 30 ரூபா. ஏழு நகனு... ஒரு

தபட்டிக்கு 210 ரூபா கிடைக்கும். அது நபாக, அந்த நகநைாை தக ம்
கிநைா 50 ரூபா நபாகும். அவ்வளவுதான். அழுத்திச் தசான்ைா, த ாம்ப
த ாம்பக் கஷ்ைமா இருக்குப்பா. நபாை வா ம் 'தபருமாள்’னு ஒரு புதுப்
பைம்... சுந்தர்.சி டிச்சது. 60,000 ரூபா-க்கு வாங்கி, 1,700 ரூபாக்கு எடைக்கு
வித்நதன்.' என்று தசால்ைி முடிக்கும்நபாது கார்நமகம் தாத்தாவுக்கு
அழுடகநை வந்துவிட்ைது.

அங்கு ின்றுதகாண்டு அவர் அழுவடத எந்தச் சைைமும் இல்ைாமல்

நவடிக்டக பார்த்துக்தகாண்டிருக்க, ான் என்ை ஒற்டற ஊடம மஞ்ச
ைத்தி ம மா? 'கற்றது தமிழ்’ தபட்டி கிடைச்சா கண்டிப்பா வாங்கிக்
தகாடுங்க தாத்தா’ என்று டகைிைிருந்த 2,000 ரூபாடை தாத்தாவிைம்
தகாடுத்துவிட்டு நவகமாகத் திரும்பி வந்த த ாடிைிைிருந்து,
மண்டைக்குள் சிக்குண்டு சுழைத் ததாைங்கிைது பால்ைத்தின் ஃபிைிம்
சுருள்கள்.

ஒருகாைத்தில், அந்த அழுக்நகறிை துருப்பிடித்து சிதறிக்கிைக்கும் தக

ைப்பாவுக்குள் இருக்கும் ஃபிைிம் சுருள்களில் தவறுமநை
ஒளிபிம்பங்கள் மட்டுமா இருந்தது? எவ்வளவு கைவு, எவ்வளவு ஆடச,
எவ்வளவு சந்நதாஷம், எவ்வளவு விைப்பு, எவ்வளவு விடுதடை,
எவ்வளவு காதல்? எளிை மைிதர்களின் வாழ்க்டகைல்ைவா அந்த ஒளி
தவள்ளத்தில் சுருள் சுருளாக சுற்றிக்தகாண்டு இருந்தது? இப்நபாது
வாய் கூசாமல் சிைர் சிைிமாடவப் 'தபாழுதுநபாக்கு’ என்று
தசான்ைால், அருவிடை ' ீர்வழ்ச்சி’
ீ என்று தசான்ைால் பதறும்
விக் மாதித்தைின் த ஞ்டசப் நபாை, அப்படிப் பதறுகிறது மைசு.
சத்திைமாக எங்கள் ஊரில் சிைிமா, அன்டறை ாட்களில் தகாண்ைாட்ை
மாக, அ சிைைாக, பக்திைாக, காதைாக, கண்ண ீ ாக, ீந்தும் ிடைவின்
கைைாக இருந்தது. அந்தக் கைைின் ிடைவடைகளில் ிடறை
பாண்டிைன் அண்ணன்கள், 'லூைுப் பாண்டிைன்’களாக
ீந்திக்தகாண்டிருந்த கடதகளும் உண்டு!

பாண்டிைன் அண்ணன் டி. ாநஜந்தர் சிக ாக

இருந்ததில் ைாருக்கும் எந்தப் பி ச்டையும்
இல்டை. அவர், மைர் அக்காடவ ஒருதடைைாக
ஒருதடை ாகத்தில் காதைித்ததுதான் ஊருக்குள்
தபரிை வ ைாற்றுப் பி ச்டை ஆகிப்நபாைது.
மைர் அக்கா, அப்நபாநத ஊரில் ர்ஸ் நவடைக் குப் நபாைவள்
என்பதால், பாண்டிைன் அண்ணைின் டி. ாநஜந்தர் தாடியும் அவ து
நசாகமும் அவளுக்கு அவ்வளவு அருவருப்பு. ஆச்சிமுத்தா நகாைிைில்
டவத்து 'கைவுள் வாழும் நகாவிைிநை கற்பூ தீபம்...’ எை பாண்டிைன்
அண்ணன் பாடிைநபாது, தசருப்டபக் கழட்டிக் காட்டிைவள் மைர் அக்கா.
அவள் ஆற்றங்கட க்கு வந்தநபாது, ' ானும் உந்தன் உறடவ, ாடி வந்த
பறடவ...’ என்று பாண்டிைன் அண்ணன் அவடளப் பார்த்துக்தகாண்டும்
ஒருபக்கமாக வாடைக் நகாணிக்தகாண்டும் பாடிைநபாது, எடதயும்
நைாசிக்காமல் சப்தபன்று அடறந்நதவிட்ைாள்.

பாண்டிைன் அண்ணனுக்கு, அது பி ச்டை ைாகநவா, வருத்தமாகநவா

ததரிைவில்டை.மைர் அக்காவுக்குத்தான் அது அவமாைமாகப் நபாய்
விட்ைது. எல்ைாரும் கூடிப் நபசி, மைர்அக்காடவ அவச அவச மாக
அம்மன்பு த்தில் உள்ள நபாலீஸ்கா ருக்குத் திருமணம்
தசய்துடவத்தார் கள். ஆைால், அந்தத் திருமணம், பாண்டிைன்
அண்ணைின் ாகத்டதநைா தாளத்டதநைா எந்தத் ததாந்த வும்
தசய்ைவில்டை. அவர் ததாைர்ந்து தன் தைிடமடை, தன் காதடை
வாைம்பாடி நபாை தைக்குத்தாநை இடசத்துக்தகாண்நை தான்
அடைந்தார்.

மைர் அக்காவுக்கு முதல் குழந்டத பிறந்து அதற்கு தமாட்டை நபாடும்

வட , ிடறைப் பாைல்களும் ிடறைப் பல்ைவிகளுமாக ஒரு
பாகவதட ப் நபாை ஊருக்குள் அடைந்த பாண்டிைன் அண்ணன்,
திடீத ன்று ஒரு தபண்டணத் திருமணம் தசய்துதகாண்ைது எங்களுக்கு
ஆச்சர்ைமில்டை. மாறாக, 'ஒருதடை ாகம்’ கதா ாைகன் சங்கட ப்
நபாை இருந்த பாண்டிைன் அண்ணன் தன்னுடைை திருமணத் தன்று,
'தங்டகக்நகார் கீ தம்’ பைத்டத திட கட்டி ஊருக்கு டுவில்
நபாட்ைதுதான் எல்ைாருக்கும் ஆச்சர்ைம். ஆைால், அடதயும்விை
தபரிை ஆச்சர்ைம் எதுதவன்றால், கல்ைாண மாப்பிள் டளைாை
பாண்டிைன் அண்ணன், முதல் இ வுக்குக்கூைப் நபாகாமல் ரீல்
தபட்டிக்கு அருகிநைநை ஒரு நசட ப் நபாட்டு மாப்பிள்டள
நதா டணநைாடு பைம் ஓட்டுபவந ாடு நபசிக் தகாண்டு இருந்ததுதான்.

ஊந திட க்கு முன் கூடிைிருந்தது. மைர் அக்காவும் அவளுடைை

நபாலீஸ்கா கணவ நைாடு வந்திருந்தாள்.

'திைம் திைம் உன் முகம் ிடைவிைில் மைருது

த ஞ்சத்தில் நபா ாட்ைம்... நபா ாட்ைம்,
உன்டை ானும் அறிநவன்
என்டை ீயும் அறிைாய்
ைாத ன்று ீ உணரும் முதல் கட்ைம்
மைர் உன்டை ிடைத்து
மைர் திைம் டவப்நபன்...’

- என்று திட ைில் ஆைந்த் பாபு வந்து

வடளந்து த ளிந்து, டிஸ்நகா ைான்ஸ்
ஆடிைபடி ளிைிடைப் பார்த்துப் பாடும்
வட எந்தப் பி ச்டையும் இல்டை. அந்தப்
பாட்டு முடிந்ததும் ிறுத்திவிட்டு, மறுபடி
ரீடை சுற்றி இன்நைாரு முடற நபாட்ைார்
பாண்டிைன் அண்ணன். அப்புறம்
மூன்றாவது முடறயும் நபாட்ைார். இது
ஊரில் வழக்கம்தான் என்பதால், ைாரும்
எதுவும் தசால்ைவில்டை.

ான்காவது முடற அவர் ரீடை

பின்நைாக்கிச் சுற்றிக்தகாண்டிருந்தநபாது,
கூட்ைத்தில் சிை தபருசுகள் எழுந்து
அவட த் திட்டிைர். சிைர் 'பைத்டத
 ிறுத்து... திட டைக் கழட்டு’ என்று கூை சத்தம் நபாட்ைார்கள்.
ஆைால், ைார் தசால்வடதயும் காதில் வாங்காமல் 5-வது முடற ைாக
பாண்டிைன் அண்ணன் ரீடை பின்நைாக்கி சுத்தும்நபாதுதான் வந்தது
கைவ ம். எல்ைாப் தபருசுகளும் நகாபத்தில் எழுந்துவிட்ைார்கள்.
எழுந்தது மட்டுமில்ைாமல் நபாய் திட டைப் பிடுங்கி எறிை, இதுதான்
சமைம் என்று மைர் அக்கா தன் நபாலீஸ்கா மாப்பிள்டளைிைம்
அண்ணைின் தாடி கசிைத்டத லூைுத்தைமாகப் நபாட்டு உடைக்க,
நபாலீஸ்கா ர் நவகமாகப் நபாய் அந்தப் பாைைின் ரீடை பிடித்து
இழுத்துக் கிழித்து எறிை, 'கல்ைாணம் முடிஞ்ச ாத்திரிநை அடுத்தவடள
ிடைச்சிப் பாட்டு நபாடுறாநை... இவன்கூை எம்புள்ள எப்படி வாழுவா?’
என்று தபண் வட்டுக்கா
ீ ர்கள் மணப்தபண்டண அடழத்துக்தகாண்டு
நபாய்விை, அந்த இ நவ வசைம் புரிைாத ஆங்கிைப் பைத்தின்
விந ாதமாை இறுதிக் காட்சி நபாை மாறிவிட்ைது.

ைார் ைாந ா திட்ை, புத்திமதி தசால்ை, அடிக்க என்று இருந்தாலும்

எடதயும் காதில் வாங்கிக்தகாள்ளாமல் நசதம் அடைந்த தமாத்த
ரீலுக்கும் உண்ைாை பணத்துக்குப் பதிைாக தன் டகைில் கிைந்த
நமாதி த்டதக் கழட்டி ஆபந ட்ைரிைம் தகாடுத்துவிட்டு, தமாத்த
ரீடையும் வாங்கி தடைைில் டவத்துக்தகாண்டு பாண்டிைன் அண்
ணன் தன் வட்டைப்
ீ பார்த்து கம்பீ மாக ைந்துநபாை காட்சி,
தத்ரூபமாக கைவுள் வந்துநபாை ஒரு கைடவப்நபாை இன்னும்
கடைைாமல் எைக்குள் அப்படிநை இருக்கிறது. அது மட்டுமா... ரீல்
தபட்டிநைாடு கம்பீ மாக ின்ற பாண்டிைன் அண்ணடை, 'லூைுப்
பாண்டிை ைாக’ ஊர் பஞ்சாைத்து, ஊ ார் முன் ிறுத்தி மன்ைிப்பு
நகட்கடவத்து, 'இைிநமல் ஊருக்குள் எந்தப் பைம் நபாட்ைாலும் அது
'வசந்த மாளிடக’ைாகநவ இருந்தாலும் சரி, எந்தப் பாட் டையும் ைாரும்
திருப்பிச் சுத்திப் நபாைக் கூைாது’ என்று தீர்ப்பு தசான்ைது.

பாண்டிைன் அண்ணன் இல்ைாத ந த்தில், அவன் அம்மா வட்டுத்

ீ
திண்டணைில் டவத்து 'தங்டகக்நகார் கீ தம்’ பை ரீடை துண்டுத்
துண்ைாக தவட்டி, ' ாைணாவுக்கு ாலு’ என்று ஊர் சிறுவர்களுக்கு
விற்றுவிட்டு மிச்சமீ திடை ததருவில் நபாட்டு தீ டவத்துக்
தகாளுத்திைதும், அந்தச் சுருள்கள் அப்படிநை சுற்றிச் சுற்றி த ருப்பில்
உருகிப் தபாசுங்கிைடத தவறித்துப் பார்த்துக்தகாண்டிருந்த பாண்டிைன்
அண்ணைின் ீர் நதங்கிை அந்தக் கண்களும், எத்தடை யுகம்
கழிந்தாலும் ிடைவில் ஓடிக்தகாண்டிருக்கும் ீளமாை வ ைாற்று
சிைிமா!

சிை ாட்களுக்கு முன் கார்நமகம் தாத்தாடவ சமாதாைபு த்தில்

டவத்து மறுபடியும் பார்த்நதன். அவச மாக ஓடிச் தசன்று நபருந்தில்
ஏறிக்தகாண் டிருந்தவட வி ட்டிப் பிடித்துப் நபசிநைன். என்டை
அடைைாளம் ததரிந்திருந்தது. ஆைால், ஏநைா நசாகமாக இருந்தார்.

''தம்பி ான் இன்னும் மதுட க்குப் நபாகைப்பா... நபாை வா ம் என்

டபைன் நபாலீஸ்ை மாட் டிக்கிட்ைான். அவடை தவளிை எடுக்கத்தான்
நகார்ட், வக்கீ ல்னு அடைஞ்சுட்டு இருக்நகன். எப்படியும் உைக்குப்
தபட்டி வாங்கித் தந்திடு நறன்பா?' என்றவரிைம் ''என்ை நகஸ் தாத்தா?'
என்று நகட்நைன்.

தன் முகத்டத நவதறாரு பக்கம் திருப்பிக்தகாண்டு உடைந்த கு ைில்,

'திருட்டு வி.சி.டி-ப்பா’ என்று தசான்ைார்.

14 வருைங்களுக்குப் பிறகு, இந்த வருைம்தான் மாஞ்நசாடை நதைிடைத்

நதாட்ைத் ததாழிைாளர் ிடைவு ாளன்று திருத ல்நவைிக்குச்
தசன்றிருந்நதன். ான் தசன்றது, அங்கு ைந்த ிடைவுக்
கூட்ைங்களிநைா, ஆநவச ஊர்வைங்களிநைா பங்நகற்பதற்கு இல்டை.
ஒரு தகாத்துப் பூடவ அள்ளிக்தகாண்டுநபாய் பாைத்தில் ின்றபடி
ஆற்றுக்குள் வசுவடத
ீ புடகப்பைம் எடுத்து முகநூைில் பதிவதற்கும்
இல்டை. ான் நபாைது... வசந்த ாஜ் அண்ணடைப் பார்க்க!

ைார் இந்த வசந்த ாஜ் அண்ணன்?

குமாருடைை அண்ணன். இப்நபாது குமார் ைாத ன்ற சந்நதகம்

உங்களுக்கு வரும். என்ை தசால்ைி உங்களுக்கு ான் குமாட
அறிமுகப்படுத்த? மன்ைித்துவிடுங்கள், என்ைிைம் நவறு வார்த்டத
இல்டை. எப்நபாடதக்கும் குமார், 'ஒரு துை ம்’ அவ்வளவுதான்!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 20

அன்று வசந்த ாஜ் அண்ணடை ான் நக.டி.சி. கர் அம்மன்

நகாைிைில் சந்தித்தநபாது, சர்வகட்சிகளும் தாமி ப ணி ஆற்றில்
அஞ்சைி தசலுத்திக்தகாண்டிருந்தை. இருவருடைை கண்களிலும்
காைம் கைந்த அந்தக் காட்சிைின் நகா ம் இன்னும் கசிந்துதகாண்டு
இருந்ததால், எங்க ளுக்கிடைநை சம்பி தாை நபச்டசத்
ததாைங்குவதற்கு அந்த ந த்தில் ஒரு நத ீரின் அவசி ைம்
இருக்கவில்டை.

முதைில், அவருக்குக் தகாஞ்சம் தைக்கம் இருந்தது. கண்களில்

தகாஞ்சம் ீர் நதங்கிைபடி இருந்தது. பிறகு என்ை ிடைத்தாந ா, என்
முகத்தில் திடீத ன்று ைாருடைை முகச்சாைல் அவருக்குத் ததரிந்தநதா
ததரிைவில்டை; சின்ைச் சிரிப்நபாடு உடைந்த கு ைில் ஒருமுடற
மூச்டச உள்ளிழுத்து விட்டுவிட்டுப் நபசத் ததாைங்கிைார். இைி அவர்
கு ல், அவர் வார்த்டத, அவர் சத்தம், அவர் ஆத்தி ம் அப்படிநை
உங்களுக்குக் நகட்பதாக...

'அப்பா இறந்துட்ைாங்க, அக்காவுக்குக் கல்ைாணம் ஆகிடுச்சு. அம்மா,

ான் அப்புறம் தம்பி குமார்... மூணு நபர்தான். ான் அப்நபா
திருத ல்நவைி த்ைா திநைட்ைர் பக்கத்துை சார் ிடைக் கருவூைத்துை
கிளர்க்கு. என் தம்பி, சதக் ைப்துல்ைா காநைஜ்ை அப்பத்தான் டிகிரி
முடிச்சிட்டு வட்ை
ீ இருந்தான். அவன், என்டை மாதிரியும் கிடைைாது;
எங்க அக்காடவ மாதிரியும் கிடைைாது. ததாட்டிை கைர் மீ டை வாங்கி
வளக்கிறது, தசடிை பூக்கிற பூடவ உத் துப்பாக்கிறது, ததருவுை
குழந்டதங்க நபாைா தபரிை நதர் அடசஞ்சு நபாற மாதிரி அவ்வளவு
ந ம் ின்னு நவடிக்டக பாக்கிறது, அணிலுக்குக்கூை அரிசி
டவக்கிறதுனு அவன் நவற டைப்பா இருந்தான். ாம சிரிச்சா
சிரிப்பான், கா ணநம தசால்ைாம ாம அழுதாலும் அழுவான்.
'ஆத்துக்கு குளிக்கப் நபாைா இவ்வளவு ந மா’னு ாம அதட்டி ஒரு
நகள்வி நகட்ைா பதில் தசால்ைாம, 'இன்டைக்கு ஆத்துை தசம தண்ணி,
நைம் திறந்து வுட்டுருக்காங்கநளா’னு அவன் மறுபடி ம்மகிட்ைநை
ஒரு நகள்வி நகட்பான். அப்படிநை நபாய் எடதயும் கண்டுக்காம
வலுக்கட்ைாைமா அம்மாவுக்நக தடை சீவி விடுவான். அம்மாகூை
நசர்ந்து படழை பாட்தைல்ைாம் அவ்வளவு ாகம் நபாட்டுப் பாடுவான்.
சிைந ம் அவடை உத்துப்பார்க்கக் கவடைைா இருக்கும். சிை ந ம்
அவடைக் கூர்ந்து பார்த்தா, கைவுள் மாதிரி இருக்கும். 'குடும்பத்துை
கடைசிைாப் தபாறக்குற புள்ள ஒண்ணு, கைவுளாப் தபாறக்கும்;
இல்ைன்ைா, சாத்தாைாப் தபாறக்கும். சாத்தாைாப் தபாறந்த புள்ள
அப்பநவ ததரிஞ்சிடும். கைவுளாப் தபாறந்த புள்ள சாவும்நபாதுதான்,
அது கைவுள்நை ததரியும்’னு அக்கா அடிக்கடி தசான்ைது அவ்வளவு
உண்டம.

அன்டைக்கு ான் நவடைக்குக் கிளம்பும்நபாது, ததாட்டிை கிைக்கிற

மீ ன் குஞ்சுகநளாடு விடளைாடிக்கிட்டு இருந்தான் குமார்.
'எழுதிைிருக்கிற எக்ைாம் பாஸ் பண்ணிைா, அடுத்த வா நம அ சு
அதிகாரி ஆகப்நபாறவன் இப்படி இருக்காநை’னு ிடைச்சிக்கிட்டு,
'குமாரு அந்த மிக்ைி ரிப்நபர் ஆகிக்கிைக்கு. அைர்ன் பாக்ைும் நவடை
தசய்ை மாட்நைங்குது. வட்ை
ீ சும்மாதாை இருக்க... அது த ண்டையும்
இன்டைக்குக் தகாண்டுநபாய் ரிப்நபர் பார்த்துட்டு வந்துருநை’னு
ான்தான் தசால்ைிட்டுப் நபாநைன்.

ஆபீைுக்குப் நபாற வழிைிை பார்த்நதன். ஆத்துப் பாைத்துை

மாஞ்நசாடைத் நதைிடைத் நதாட்ைத் ததாழிைாளர்களுக்காக ிடறைக்
தகாடி நதா ணம்ைாம் கட்டிைிருந்தாங்க. மத்திைாைம் ஆபீஸ்ை ைஞ்ச்
சாப்பிடும்நபாது, 'ஜங் ஷன்ை தபரிை கைவ ம்... திருத ல்நவைிைிை
கைவ ம்’னு தாக்கல் தசான்ைாங்க. எங்களுக்கு தபரிை அதிர்ச்சி
கிடைைாது. அடுத்த வா நமா அல்ைது அடுத்த மாசநமா அது மாதிரி
ஏதாச்சும் அடிக்கடி வரும்கிறதாை, அது எங்களுக்கு அன்ைிக்கு ஒரு
ாள் கவடை மட்டும்தான். ஆபீஸ் முடிஞ்சு திரும்பி வரும்நபாது
ஜங்ஷநை தவறிச்சுக்கிைந்துச்சு. ஆத்துப் பாைத்துை ிடறைப் நபர்
ின்னுட்டு ஆத்துப்பக்கம் ப ப ப்பாப் பார்த்துட்டு இருந்தாங்க. ானும்
வண்டிடை ஓ மா ிறுத்திட்டுப் நபாய் பார்த்நதன். த ண்டு மூணு
தபாணம்... தசடிக்குள்ள இருந்து நபாலீஸ்கா ங்க தூக்கிட்டு வந்தாங்க.
தூ த்துை ின்னு அதப் பாக்கிறதுக்நக எைக்கு உைம்பு உதறிருச்சு.
தசத்துப்நபாை அப்பா ஞாபகம் வ , கண்டணத் துடைச்சிக்கிட்டு
வட்டுக்கு
ீ வந்துட்நைன்!''

அண்ணன் தசால்ைிக்தகாண்டிருப்பதும்
ான் நகட்டுக்தகாண்டிருப்பதும் ஏநதா
ஒரு கடத இல்டை என்பதால், வசந்த ாஜ்
அண்ணனுக்கு இப்நபாது கண்ண ீர் கசிைத்
ததாைங்கிைிருந்தது. ஆைால், அன்டறை
ாளின் அன்டறை துை த்திைிருந்து
இருந்து தப்பித்து வந்த ாநைா, து த்தி து த்தி அடித்த
நபாலீஸ்கா ர்கள், தடுக்கி விழுந்த தபரிைவர்கள், கா ணம் ததரிைாமல்
கதறிை குழந்டதகள், புைடவகடள இழுத்துக்தகாண்டு த்தம் வடிை
ஓடிை தபண்கள், எல்நைாட யும் விைக்கிவிட்டுட்டு விட ந்து ஓடிை
என் கால்கள், என் கால்களுக்குள் சிக் குண்ை எத்தடைநைா மைிதர்கள்
எை, அந்த ந த்தில் பிடிபட்ை முகங்களுக்கு இடைைில் இன்னும்
ஒருமுடறகூை பார்த்தி ாத குமாரின் முகத்டதத் நதடிப் பிடிக்க
முைற்சித்துக்தகாண்டு இருந்நதன். வசந்த ாஜ் அண்ணன், மறுபடியும்
நபசத் ததாைங்கும் வட , குமாரின் முகம் எைக்கு அகப்பைநவ
இல்டை.
'ஏை வசந்த்து... ஊத ல்ைாம் கைவ ம்னு தசால்றாங்க. ம்ம குமார்
மிக்ைிடை ரிப்நபர் பண்ணப் நபாைவன் இன்னும் வ ைிநை’னு அம்மா
தசான்ைதுக்கு அப்புறம்தான் எைக்கு குமார் ஞாபகநம வந்துச்சு. ஆைா,
எங்நகைாவது ின்னு எடதைாவது நவடிக்டக பார்த்துக்கிட்டு
இருப்பான்னு ான் அசால்ட்ைா இருந்துட்நைன். பை ாத்திரி வட க்கும்
வட்டுக்கு
ீ வ ை. ஆைா, அப்பக்கூை எைக்குப் பைம் வ டை. 'ஏதாவது
பைத்துக்குப் நபாைிருப்பாம்மா’னு அம்மாகிட்ை தசான்நைன். 'மிக்ைி,
அைன் பாக்நைாைவா பைத்துக்குப் நபாவான்’னு அம்மா தசான்ைதுக்கு
அப்புறம்தான் மைசுக்குள்ள சின்ை டுக்கம் வந்துச்சு.

உைநை வண்டிடை எடுத்துக்கிட்டுப் நபாைா, ஊந தவறிச்நசாடிக்

கிைக்கு. ைார்கிட்ை நபாய் விசாரிக்ககூைத் ததரிைாம, ாத்திரி 12 மணி
வட க்கும் நபாய் ததரிஞ்ச இைம் எல்ைாம் நதடிநைன். அதுக்கு
அப்புறம்தான் எைக்கு அவ்வளவு பைம் வந்துச்சு. டபத்திைம் பிடிச்ச
மாதிரி ஆகிடுச்சு. ந ாட்ை ிக்கிற எந்த நபாலீஸ்கா ன்கிட்ையும்
நபாய்ப் நபசப் பைம். பக்கத்துை நபாைாநை அடிக்கிற மாதிரி
வர்றவன்கிட்ை நபாய், என்ை விசாரிக்க முடியும்?

ல்ைநவடள, அப்பாநவாை ண்பர் ஒருத்தர் இன்ஸ்தபக்ை ா

இருந்தாரு. அவர்கிட்ை நபான் பண்ணிக் கதறி அழுநதன். அவர், 'எப்பா
கைவ த்துை ிடறைப் நபட நபாலீஸ் பிடிச்சி டவச்சிருக்காங்க.
அங்நக சிக்கிைாலும் சிக்கிைிருப்பான். ான் விசாரிச்சுச்
தசால்நறன்’ைாரு. ஆைா, 'என் தம்பி அந்தக் கூட்ைத்துக்நக
நபாகடைநை’னு தசான்நைன். அப்நபாதான் அவர் தசான்ைார், 'இங்க
பாரு வசந்த்து, திருத ல்நவைி ஒண்ணும் காடு இல்ை, உன் தம்பி
காணாமப்நபாறதுக்கு... திருத ல்நவைிைிை கைலும் இல்ை, அவடை
அடை அடிச்சுக்கிட்டுப் நபாறதுக்கு, கண்ணுக்கு முன்ைாடி ஊருக்குள்ள
கைவ ம் மட்டும்தான் ைந்திருக்கு. அதைாை கண்டிப்பா அங்கதான்
மாட்டிைிருப்பான்’னு தசான்ைார்.

ஸ்நைஷன் ஸ்நைஷைாப் நபாய்த் நதடுநைாம்; மண்ைபம் மண்ைபமாப்

நபாய்த் நதடுநைாம்; கடை கடைைாப் நபாய்த் நதடுநைாம். ஆைா,
ஆத்துக்குள்ள இறங்கித் நதைடை. அஞ்சு வைசுைநை ீச்சல்
பழகிைவடை எப்படிப் நபாய் ஆத்துக்குள்ள நதைத் நதாணும் தசால்லு?
அதைாை ைார் தசால்ைியும் ான் ஆத்துக்குள்ள இறங்கித் நதைடை.
ஆைா, அ சாங்கம் நதடுச்சு. த ண்டு ாளா ான் ஊருக்குள்ள நதை,
அ சாங்கம் அடமதிைா ஆத்துக்குள்ள இறங்கித் நதடுச்சு. ிடறைப்
பிணங்கடளக் கண்டுபிடிச்சு எடுத்துச்சு. ஆத்துக்குள்ள எவ்வளவு
நதடிைாலும் காணாமப்நபாை எல்ைாரும் கிடைப்பாங்க. ஆைா, என்
தம்பி குமாரு என்டைக்கும் ஆத்துக்குள்ள பிணமாக் கிடைக்க
மாட்ைான்னு ான் அவ்வளவு ம்பிநைன்.'

'இதற்கு நமல் என்ை ைந்தது என்று வசந்த ாஜ் அண்ணைிைம் நகட்க

நவண்டுமா... என்ைால் ஊகிக்க முடிைாதா?’ என்று ிடைத்துக்தகாண்டு
அடமதிைாக ின்நறன். ஆைால், வசந்த ாஜ் அண்ணன் விைவில்டை.
அவர் அத்தடை வருை அழுடகடை நகாபமாக மாற்ற முடிவுதசய்து,
கண்ணட
ீ த் துடைத்துக்தகாண்டு நமலும் தசான்ைார்.

'மருதூர் அடண பக்கத்துை ஒரு எளந்தாரிப் டபைன் பாடி

ஒதுங்கிருக்குனு தசால்ைி, மூணாம் ாள் கூப்பிட்ைாங்க. சும்மாப்
நபாநைன். என் தம்பி மாதிரி இருந்துச்சு. அந்த அழுகிை உைம்பு என்
பிறந்த ாள் சட்டைடைப் நபாட்டுருந்துச்சு. அந்தச் சட்டை மட்டும்
இல்நைன்ைா, 'சத்திைமா அது என் தம்பி கிடைைாது’ன்னு தசால்ைிட்டு
ஓடி வந்திருப்நபன். எதுவும் தசால்ைாம அங்நக நை ின்னு அவ்வளவு
அழுததாை, அந்த உைம்பு என் தம்பினு அ சாங்கத்துக்கும் ததரிஞ்சு
நபாச்சு.

வட்டுக்கு
ீ வந்து அம்மாகிட்ையும்
அக்காகிட்ையும் தசால்ைை. தசால்ைி
கூட்டிப்நபாய் காமிக்கிறப்நபா,
ைாஸ்பிட்ைல்ை அந்தச்
சட்டைடைக்கூை கழட்டிருப்பாங்க.
அப்புறம் எப்படி என் அம்மா, அக்கா
ம்புவாங்க?

மறு ாள் அத்தடை தபாணத்டதயும்

அ சாங்கநம அைக்கம் பண்ணிடுச்சு.
ஆைா, எங்க அைக்கம் பண்ணாங்கனு
எைக்குத் ததரிைாது. எங்க அம்மா,
அக்காவுக்கு அவன் தசத்துட்
ைான்னுகூை ததரிைாது. மறு ாள்
நபப்பர்ை 'எந்தந்த உைம்டப
எங்தகங்க அைக்கம் பண்ணி
ருக்நகாம்’னு அ சாங்கநம ஓர்
அறிவிப்பு தவளி ைிட்டிருந்துச்சு. திருத ல்நவைிைிை இருந்து
கன்ைிைாகுமரி நபாற ந ாட்ை ந ாஸ்நமரி காநைஜுக்கு அந்தப் பக்கம்
'கண்டித்தான்குளம்’னு ாங்க அதுவட நகள்விநைபைாத ஓர் ஊர்ை
தகாண்டுநபாய் என் தம்பிடைப் புடதச்சிருந்தாங்க. அம்மாடவயும்
அக்காடவயும் அங்நக கூட்டிட்டுப் நபாைி, 'குமாரு இறந்துட்ைா’னு
அவன் சவக்குழிடை ஒரு அண்ணைா ான் காட்டிைது, எவ்வளவு
தபரிை தகாடுடம ததரி யுமா? அடத என்ைாை ஆயுசுக்கும் மறக்க
முடிைாது தம்பி.

அந்தக் கூட்ைத்துக்குப் நபாை என் தம்பி டகைிை, கண்டிப்பா எந்தக்

தகாடியும் இருந்திருக்காது. அைன் பாக்ைும் மிக்ைியும்தான் இருந்தி
ருக்கும். அவடை நபாலீஸ் அடிச்சப்நபா, கண்டிப்பா அவன் நகாஷம்
நபாட்டுக் கத்திைிருக்கநவ மாட்ைான். 'என்டை விட்டுருங்க சார்’னு
துடிதுடிச்சு அழுதிருப்பான். அப்புறம் ஏன் அவடை அடிச்சாங்கன்னு
எைக்கு இன்னும் ததரிைை தம்பி.

ீங்கநள தசால்லுங்க... அஞ்சு வைசுை ஆத்துக்குள்ள தள்ளிவிட்டு

அவனுக்கு ீச்சல் கத்துக்தகாடுத்த எங்க அம்மாகிட்ை நபாய், ' ம்ம
குமாரு ஆத்துக்குள்ள இறங்கி ஓடும்நபாது ீச்சல் ததரிைாம
தசத்துப்நபாைிட்ைாைாம்’னு என்ைாை தசால்ை முடியுமாப்பா? என்
மூஞ்சிை காறித் துப்பி ாது அம்மா' என்று வசந்த ாஜ் அண்ணன்
நகட்ைநபாது எந்தப் பிடிமாைமும் இல்ைாமல் ின்றிருந்த என் உைல்
அப்படிநை டுங்கிவிட்ைது.

வட்டுக்குத்
ீ திரும்பி வரும்நபாது இ வில் அநத தாமி ப ணி ஆற்டறப்
பார்த்நதன். காடைைில் தகாட்டிை ிடைவு திைப் பூக்களின் வாசநமா,
வருைாவருைம் நகட்டுச் சைித்த நகாஷங்களின் சைிப்நபா இல்ைாமல்
அடமதிைாக ஓடிக்தகாண்டிருந்தது.

எடதயும் நைாசிக்காமல் இறங்கி அக்கட க்கும் இக்கட க்கும்

அடித்நதன் ீச்சல். எைக்குத் ததரியும், உங்களுக்கும் இப்நபாது
ததரிந்திருக்கும் அது என்னுடைை ீச்சல் அல்ை; அஞ்சு வைசில்
ஆற்றுக்குள் இறங்கி அம்மாவால் ீச்சல் பழக்கப்பட்ைவடை...
ஆற்றுக்குள் விழுந்து தசத் தான் என்று தசால்ைி ஓர் அ சாங்கம்
தகான்ற 'குமார்’ என்கிற இடளஞைின் பழிவாங்கும் எதிர் ீச்சல் அது!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 21

நடு இ வில் ாய்கள் குட த்தால், நபய்கள் வ ப்நபாவதாகச் தசால்ைி

அண்ணன் அடிக்கடி பைமுறுத்துவான். அதிகாடைைில் காகம்
கட ந்தால், தசாந்தக்கா ர்கள் வ ப்நபாவதாகச் தசால்ைி அம்மா
என்டை மகிழ்விப்பாள். எந்த ந த்தில், எந்த ம த்திைிருந்து எந்த
மைில் அகவிைாலும், மடழ வ ப்நபாவதாகச் தசால்வாள் திவ்ைா.
அததல்ைாம் சரி, கிளி ஒன்று திைமும் கைவில் வந்து கீ ச்கீ ச்தசன்று
ஓைாமல் கத்திக்தகாண்நை இருந்தால், அதற்கு என்ை அர்த்தம்?

தகால்ைம் - மதுட நபசஞ்சர் ைிலுக்காக, ள்ளி வு திருத ல்நவைி

ைில் ிடைைத்தில் காத்திருந்நதன். என்நைாடு நசர்ந்து ஆண்களும்,
தபண்களும், குழந்டதகளுமாக சுமார் 50-க்கும் நமற்பட்ை பைணிகள்.
சிை குழந்டதகள் அங்கிட்டும் இங்கிட்டுமாக ஓடிைாடி விடளைாடித்
திரிை, அந்த ந த்தில் என் கவைம் முழுதும் என் பக்கத்தில்
குறட்டைவிட்டு உறங்கிக்தகாண்டிருந்த ஒரு தபரிைவரின் மீ துதான்
இருந்தது. கா ணம், அவரின் தடைக்கு அருகில் இருந்த கிளி; நஜாசிைப்
தபட்டிக்குள் கத்திக்தகாண்டிருந்தது அந்த ஒற்டறக் கிளி.

கிளி நஜாசிைக்கா ர்கள் என்றாநை, எைக்கு எப்நபாதும் ஆர்வமாை ஓர்

அவதாைிப்பு வந்துவிடும். கா ணம், அவர்கள் எப்நபாதும் ஒரு
பறடவயுைநைநை நபசுகிறார்கள்; ைக்கிறார்கள்; வாழ்கிறார்கள். அந்தப்
பறடவைால்தான் வாழ்கிறார்கள். ஒற்டற த ல்லுக்காக, ஒரு வி ல்
அடசப்பில் ஒருவைின் எதிர்காைத்டதநை தன்னுடைை சிவப்பு
அைகால் அைட்சிைமாக தூக்கிப்நபாட்டுவிட்டு, கூண்டுக்குள் நபாகும்
எத்தடைநைா ஒற்டறக் கிளிகளின் மீ தாை பாவமும் பி மிப்பும்,
அப்படிநை அடி ாக்கில் தங்கிவிட்ை அந்தக் காை ஆ ஞ்சு மிட்ைாைின்
ருசிதான் எைக்கு.

ைில் வந்தது. எல்நைாரும் ஏறிைார்கள்; ானும் ஏறிநைன். பைமாை

குறட்டைநைாடு உறங்கிக்தகாண்டிருந்த அந்த நஜாசிைக்கா ர்
எப்படித்தான் விழித்தாந ா ததரிைவில்டை... பதறிைடித்து எழுந்தவர்,
கிளி நஜாசிைப் தபட்டிநைாடு ஓடிவந்து ான் இருந்த தபட்டிைில்
ஏறிைார். என் முன்ைால் உள்ள இருக்டகைில் மிகச் சரிைாக அவர்
வந்து அமரும்நபாநத ததரிந்துவிட்ைது, தபரிைவர் சரிைாை நபாடதைில்
இருந்தார். அப்படியும் இப்படியுமாக ிதாைத்துக்கு வந்தவர் நகட்ை
முதல் நகள்விநை எைக்கு அதிர்ச்சிடைத் தந்தது.

'தம்பி, இந்த ைிலு எங்கப்பா நபாகுது?'

'ஏங்க, எங்க நபாகுதுனு ததரிைாமைா ஏறுை ீங்க? இது தகால்ைம்

நக ளாவுக்குப் நபாகுதுங்க.'

'நக ளாவுக்கா... எப்நபா நபாய் நசரும்?''

'காடைைிை நபாய் நசரும். அது சரி, ீங்க டிக்தகட் எடுத்தீங்களா?'

'இல்ை தம்பி, எங்க நபாகணும்னு ான் இன்னும் முடிநவ பண்ணை.

அதுக்குள்ள இந்த ைில் வந்துட்டு, அதான் ஓடிவந்து ஏறிட்நைன்.
'டிக்தகட் எடுக்கை’னு என்டைை எங்க இறக்கிவிட்ைாலும் ஒண்ணும்
பி ச்டை இல்டை தம்பி. எல்ைா ஊரும் எைக்கும் என் ாசாத்திக்கும்
ம்ம ஊருதான்' என்றவர். 'அப்படிதாைைா என் தசல்ைம்..!’ என்று
கிளிடைக் தகாஞ்சத் ததாைங்கிைார்.

அவரிைம், அந்த ந த்தில் கிளி நஜாசிைப் தபட்டிடையும் அதற்கு

உள்நள எந்ந மும் கத்திக்தகாண்நை இருக்கும் கிளிடையும் தவி
நவறு எதுவும் இல்டை. எங்நகைாவது விரித்துப் படுக்கநவா, தகாட்டும்
பைிக்கு தடை மூைநவா அவச த்துக்கு சிறு துண்டுகூை அவரிைம்
இல்டை. உடுத்திை நவட்டி - சட்டைநைாடு இருந்தாலும் ஒரு
மாதிரிைாை கம்பீ த்துைநைநை அவர் காணப்பட்ைார்.

'தம்பி, ாசத்திடைக் தகாஞ்சம் பாத்துக்நகாங்க!’ என்று அடிக்கடி

தசால்ைிவிட்டு, அந்தக் கிளி நஜாசிைப் தபட்டிக்குள் இருந்து பாட்டிடை
எடுத்து மடறத்தபடி கழிப்படறக்குள் நபாைவர், பைமாை இருமநைாடும்
எச்சில் வழிந்த வாநைாடும் கண் சிவக்க வந்து 'த ல் சாப்பிடுறிைா...
அரிசி சாப்பிடுறிைா தங்கம்?’ என்று கிளிநைாடு நபசிைபடிநை அந்தப்
தபட்டிடைத் திறந்து, சின்ை பாைிதீன் டபைில் இருக்கும் அரிசிடையும்
த ல்டையும் அள்ளி கிளிக்குப் நபாட்ைபடி பழக்கப்பட்ைவரின்
பார்டவநைாடு என்ைிைம் நபசத் ததாைங்கிைார்.

'ஏன் தம்பி, இந்த மடைைாளிங்க எல்ைாம் கிளி நசாசிைம்

பாப்பாங்களா?'

'ததரிைலீங்கநள...'

'மாந்திரீகம், மந்தி ம் எல்ைாம் ிடறைப் பண்ற பைலுவ...' என்று

தசான்ைவர், ' ாம த ண்டு நபரும்தாை தாைி. ஒரு ாடளக்கு ஒருத்தன்
வந்து ம்மகிட்ை நசாசிைம் பார்த்தாலும் நபாதும்!’ என்று தன்
கிளிைிைம் ஏநதா கசிைம் தசால்வடதப்நபாை தசால்ைிவிட்டு, சிவந்த
கண்கநளாடு மறுபடியும் என்ைிைம் நகட்ைார்.

'தம்பிக்கு எந்த ஊரு, எங்க நபாறிை?'

'திருத ல்நவைிதான். நக ளாவுக்கு ஒரு நவடை விஷைமாப் நபாநறன்'

'அப்பா என்ை ததாழில் பண்றாரு?'

'விவசாைம்தான்.'

'இப்பவும் அதான் பண்றா ா?''

'ஆமா.'

'பாத்தா படிச்ச டபைன் மாதிரி இருக்கீ ங்க... உங்க அப்பா இன்ைமும்

விவசாைம் பார்க்கிறது உைக்குக் கஷ்ைமா இல்டைைா தம்பி?'

'ஏன் அப்படிக் நகக்குறீங்க?'

'இல்ை... எம் புள்டளங்களுக்கு ான் இன்னும் கிளி நசாசிைம்

பார்க்கிறது த ாம்பக் கஷ்ைமா இருக்காம். எப்பவும் எங்க வட்ை
ீ
சண்டை. அதான் நகட்நைன்' என்றவர் அதன் பிறகு, அவ ாகநவ
ததாைர்ந்து என்ைிைம் தசான்ைததல்ைாம் ஆைி மாைி ம் கூண்டுக்
கிளிகளின் தசால்ைப்பைாத கடதகள்.

''தம்பி, ான் சரிைா 17 வைசுை 'காமாட்சி’னு தமாதக் கிளிநைாை இந்த

நசாசிைப் தபட்டிடைத் தூக்கிநைன். அம்புட்டு ஊர், அம்புட்டு மைிதர்கள்,
அம்புட்டு வாழ்க்டகனு கிளிநைாடு நசர்ந்த கிளிைா, நசாசிைக் கிளிைா
ாகம் நபாட்டுப் பாடித் திரிஞ்நசன். 25 வைசுை கல்ைாணம். ாலு
பிள்டளங்க. த ண்டு தபாண்ணு, த ண்டு ஆணு. எல்ைாட யும்
படிக்கதவச்நசன். த ண்டு தபாண்ணுங்களுக்கு கல்ைாணம்
பண்ணிதவச்நசன். மூத்தவனுக்கு, கடை தவச்சுக் தகாடுத்நதன்;
இடளைவனுக்கு கதைக்ைர் ஆபீஸ்ை கிளார்க் நவடை தகைச்சுது.

40 வருஷம், காமாட்சி, தசண்பகம்,

துர்கா-னு 15 கிளிங்க. இந்தா இந்தப்
தபட்டிக்குள்ள இருக்காநள ாசாத்தி,
இவ 16-வது கிளி. அ ிைாைமாப்
பிடிச்சிட்டு வந்து தறக்டகடை
ஒடிச்சி ஒவ்தவாரு த ல்ைாக்
தகாடுத்துப் பழக்கி, வைித்தக் கட்டி,
வாைக்கட்டி அடுத்தவன் முகத்டதப் பார்த்து அவன் மைடசக்
கண்டுபிடிச்சு வாய்ப்பாட்டுப் பாடி எல்ைாட யும் காப்பாத்திக் கட
நசத்நதன். ஆைா இன்டைக்கு, ான் கிளி நசாசிைம் பார்க்கிறது என்
புள்டளங் களுக்குக் நகவைமா இருக்குதாம். மூணு நவடை சாப்பாடு
முழுசா இருக்கும்நபாது, எதுக்கு கிளி நசாசிைம் பார்க்கணும். சா ாைம்
குடிக்கிறதுக்குத்தான் ான் இன்னும் கிளி நசாசிைம் பார்க்கிநறைாம்.
ைாரும் எைக்கு சா ாைம் குடிக்கக் காசு த க் கூைாதுன்னு
தடுத்துதவச்சா, இந்த ாசாத்திதான் எைக்குக் கிளி நசாசிைம் பார்த்து
ஊத்திக்தகாடுத்து தகடுக்குறானு, அந்தத் ததய்வபட்சிை அறுக்க ந த்து
கத்தி எடுத்துட்ைாம்பா என் கடைசிப் டபைன். அதான் ானும்
ாசாத்தியும் வட்டைவிட்டு
ீ தவளிை வந்துட்நைாம். அந்த ன்றிதகட்ை
பிசாசுங்க இருக்கிற திடசகூை ாங்க இைி நபாக மாட்நைாம் தம்பி.
எைக்கு ஒரு குவாட்ைர், என் ாசாத்திக்கு ஒரு குத்து த ல்லு. அது
சம்பாதிக்க முடிைாதா என்ைாை...'' என்று தள்ளாடும் நபாடதைிலும்
கண் கைங்கி அவர் தசான்ைநபாது, அவரிைமும் ாசாத்திைிைமும்
உைநை நசாசிைம் பார்க்க நவண்டும் நபால் இருந்தது எைக்கு. 10
ரூபாடை எடுத்துக்தகாடுத்து என் தபைட ச் தசான்நைன்.

'என்ை தம்பி, நசாசிைம் பார்க்கணுமா?'

'ஆமாங்க.'

'மன்ைிச்சிருங்க தம்பி. இப்நபா என்ைாை நசாசிைம் பார்க்க முடிைாது.

ான் குடிச்சிருக்நகன். குடிச்சிட்டுக் கூப்பிட்ைா, ாசாத்தி வாக்குச்
தசால்ை வ வும் மாட்ைா, நபசவும் மாட்ைா. அப்புறம் த ண்டு நபருக்கும்
சண்டைைாகிடும். அவகிட்ை சத்திைம் பண்ணிருக்நகன், 'குடிச்சா, உன்ை
குறி தசால்ைக் கூப்பிை மாட்நைன்’னு' என்று தசான்ைவர், ான்
தகாடுத்த 10 ரூபாடையும் திருப்பிக் தகாடுத்துவிட்ைார். ாசாத்திடைப்
பார்த்நதன். 'ஆமாங்க, அவர் தசால்றது அம்புட்டும் உண்டம’
என்பதுநபாை, அங்கிட்டும் இங்கிட்டுமாகத் தடைடைத்
திருப்பிக்தகாண்டு இருந்தது. கிளிடை என்தைன்ைநமா தசால்ைி
தகாஞ்சிக் தகாஞ்சி ாகம் நபாட்டு பாடிக்தகாண்டிருந்தார். அந்தப்
பாைடையும் அதற்கு தகுந்தாற்நபாை கீ ச்சிட்ை கிளிைின் கு டையும்
நகட்ைபடி, அப்படிநை நமநை ஏறி உறங்கிவிட்நைன்.

விழிக்கும்நபாது, விடிந்தநதாடு திருவைந்தபு மும்

வந்திருந்தது. ைிைிைிருந்து எல்நைாரும் இறங்கிைர். நவகநவகமாகக்
கீ நழ இறங்கும் நபாதுதான் எைக்கு கீ நழ இருந்த கிளி
நஜாசிைக்கா ரின் ஞாபகம் வந்தது. இருக்டகடைப் பார்த்நதன். கிளியும்
கிளி நஜாசிைப் தபட்டியும் இருந்தநத தவி , நஜாசிைக்கா ட க்
காணவில்டை. பாத்ரூமுக்குள் பார்த்நதன். அங்கும் இல்டை. ைில்
தபட்டி முழுவதும் நதடிப் பார்த்நதன். அவர் கண்ணில் அகப்பைநவ
இல்டை. அருகில் இருந்தவர்களிைம் விசாரித்நதன். 'ஏநதா ஒரு
ஸ்நைஷன்ை இறங்கிக் கடைடைப் பார்த்துப் நபாைாரு தம்பி. அப்புறம்
திரும்பிப் தபட்டிைிை ஏறைப்பா’ என்றவர்கள், 'அவச த்துை தபட்டி
ததரிைாம நவற தபட்டிைிை ஏறிைிருப்பார். இறங்கி கிளிடைத்
நதடிக்கிட்டு வந்தாலும் வருவார். பாவம், எடுத்துட்டுப் நபாப்பா!’
என்றார்கள்.

ைில் தகால்ைத்துக்குக்
கிளம்பிக்தகாண்டு இருந்தது. நவறு
வழி இல்ைாமல் கிளிநைாடும் கிளி
நஜாசிைப் தபட்டிநைாடும்
திருவைந்தபு த்திநைநை இறங்கிவிட்நைன். ஒரு டகைில் நகம ா டப,
இன்நைாரு டகைில் கரும்பச்டச கைரில் இ ண்டு கூண்டுகளில் ஒரு
கிளி மட்டும் அடைக்கப்பட்ை கிளி நஜாசிைப் தபட்டி. என்டைப்
பார்ப்பதற்கு எைக்நக விந ாதமாக இருந்தது. நஜாசிைக்கா ர் நதடி
வந்தால் சுைபமாக அவருக்கு அடைைாளம் ததரிகிற மாதிரிைாை
இருக்டகைில் உட்கார்ந்து தகாண்நைன்.

கூண்டுக்குள் கிைந்த கிளி, கத்திக்தகாண்நை இருந்தது. கடைைில் ஒரு

வாடழப்பழத்டத வாங்கி, நதாடை உறித்து கூண்டுக்குள் நபாட்நைன்.
அதன் பிறகு, அதைிைமிருந்து எந்தச் சத்தமும் வ வில்டை. தகால்ைம்
ைிைின் கடைசிப் தபட்டியும் என்டைக் கைந்துநபாைது. ஆைால்,
நஜாசிைக்கா ர் வந்து நச வில்டை. அவர் வ ாமநை நபாய்விட்ைால்
இந்தக் கிளிடையும் தபட்டிடையும் என்ை தசய்வது என்பதுநபான்ற பை
நகள்விகளுக்கு பதில் ததரிைாமல், கூட்ைத்டத நவடிக்டகப் பார்த்தபடி
உட்காந்திருந்நதன்.

ந ம் தசன்றுதகாண்நை இருந்தது. என்டையும் கூண்டுக்குள் இருந்த

கிளிடையும் நவடிக்டக பார்க்க, ிடறைப் நபர் கூடிவிட்ைார்கள்.
நஜாசிைக்கா ர் தசான்ைடதப் நபாைநவ மடைைாளிகள் கிளிடைப்
பற்றி ததரிந்துதகாள்ள அவ்வளவு ஆர்வமாகத்தான் இருந்தார்கள்.
ஆைால் அவர்களிைம், 'இந்தக் கிளிடைச் 'சிடறக் கிளி’ என்று
ிடைக்காதீர்கள். இது 'ததய்வக் கிளி’ ாசாத்தி. இந்தக் கிளிைால்
உங்கள் எதிர்காைத்டதப் புட்டுபுட்டு டவக்க முடியும். இது ீங்கள்
வணங்க நவண்டிை கிளி’ என்று ான் தசால்ை ிடைத்தடத எந்த
தமாழிைில் எப்படிச் தசால்வததன்று ததரிைாமல் தமௌைமாகநவ
இருந்நதன்.

சரிைாகச் தசான்ைால் கிட்ைத்தட்ை மூன்று மணி ந த்துக்கும்

நமைாகக் காத்திருந்நதன். நஜாசிைக்கா ர் வருவதாகத் ததரிைவில்டை.
ான் நபாக நவண்டிை இைத்துக்கும், தசய்ை நவண்டிை நவடைக்கும்
எைக்கு ந மாகிக் தகாண்டிருந்தது. ாசாத்திடைத் நதடி எப்படியும்
நஜாசிைக்கா ர் வந்து நசருவார் என்பதில் சந்நதகம் இல்டை. ஆைால்,
இப்நபாது அவர் எங்கு இருக்கிறார், என்ை ிடைைில் இருக்கிறார்,
எப்படி வந்து நசருவார் என்று ிடைத்தநபாதுதான் சூரிைன் சுள்தளன்று
முகத்தில் அடறவது ததரிந்தது.
அப்நபாது, மடைைாள ைில்நவ அதிகாரிகள் இருவர் வந்தார்கள். ஒந
இைத்தில் மூன்று மணி ந த்துக்கும் நமைாக உட்காந்திருந்த என்டை
விசாரித்தார்கள். தமிழும் மடைைாளமும் கைந்து, அவர்களுக்குப்
புரிந்தநதா புரிைவில்டைநைா... ைந்த எல்ைாவற்டறயும்
தசால்ைிவிட்நைன். எல்ைாவற்டறயும் நகட்ை அந்த அதிகாரிகள், கிளிப்
தபட்டிடை டகைில் தூக்கி, அப்படியும் இப்படியுமாக நவடிக்டக
பார்த்தபடி என்டை அங்கிருந்து வலுக்கட்ைாைமாக நபாகச்
தசால்ைிவிட்ைார்கள். கிளிடையும் கிளிப் தபட்டிடையும் அவர்களிைம்
தகாடுத்துவிட்டு கிளம்பிப் நபாய்தகாண்டிருந்தநபாது, ான் திரும்பிப்
பார்த்திருக்கக் கூைாது.

திரும்பிப் பார்த்தநபாது ஓர் அதிகாரி கூண்டைத் திறந்து சமாதாைத்

தூதுவட ப்நபாை கிளிடை தவளிநை எடுத்து வாைத்டத ந ாக்கி வச,
ீ
பறக்கத் ததரிைாத... இறக்டக இல்ைாத அந்த ாசாத்தி, தட ைில்
தசாத்ததன்று விழுந்தது. மறுபடியும் எடுத்து அவன் இன்னும் உை மாக
நமல்ந ாக்கி தன் முழு விடசயுைன் வசி
ீ எறிை, அது மிகச் சரிைாக
தண்ைவாளக் கற்களின் மீ து நபாய் விழுந்தது. 'சத்திைமாக இப்நபாது
அதன் உைிர் நபாைிருக்கும்’ என்று ான் எைக்குள் அடத
ஊர்ஜிதப்படுத்திக்தகாண்ை ிடைைில், தசய்வதறிைாது நபதைித்த என்
புத்திக்குள் அந்தக் கிளிைின் கு ைாகக் நகட்ைது கல்ைாண்ஜிைின் அந்தக்
கவிடத..

'கூண்டுக் கிளிைின்
காதைில் பிறந்த
குஞ்சுக் கிளிக்கு
எப்படி, எதற்கு
வந்தை சிறகுகள்? ’
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 22

நளிைி ஜமீ ைா... பாைிைல் ததாழிைாளிைின் சுைசரிடத. டகைில்

சிக்கிைது இந்தப் புத்தகம்.

ஏநதா ஒரு விஜைதசமிக்கு சாமிக்கு முன் படைைல் டவத்திருப்பார்கள்

நபாை. முன் அட்டை ளிைி ஜமீ ைாவின் த ற்றிைில் வட்ைமாகக்
குங்குமம் பதிந்திருந்தது. அடதப் பார்த்த அடுத்த ிமிஷம்,
இடமகளுக்கு டுநவ மைச்சிைந்தி வடைப் பின்ைத் ததாைங்கிவிட்ைது.

த ற்றிைில் ிஜமாை குங்குமத்நதாடு டகைில் குடை இல்ைாமல்

அருகில் சின்ைப்பதாஸ் இல்ைாமல் 'கைநைா க் கவிடதகள்’ தஜைிஃபர்
டீச்சட ப்நபாை சின்ைதாக பல்ைில் உதடு ஒட்ை சிரித்துக்தகாண்டிருந்த
ளிைி ஜமீ ைாடவப் பார்க்கும்நபாது, திருத ல்நவைி தசாட்டு
அக்காவின் ஒற்டறப் பித்தடள மூக்குத்தி வந்து ிடைவுக்குள்
மினுக்கிைது. அடுத்த த ாடி பஸ் ஏறிவிட்நைன், தசாட்டு அக்காடவத்
நதடி!

தசாட்டு அக்காடவப் பார்க்க நவண்டுதமன்றால், முதைில் ண்பன்

கநணசடைக் கண்டுபிடிக்க நவண்டும். ஏதைைில், தசாட்டு அக்காவின்
அத்திைாைத்தில் கநணசன்தான் எங்கள் எல்நைாட யும்விை மூைக்
கதாபாத்தி ம்.

ைார் இந்தச் தசாட்டு அக்கா? தசாட்டு அக்காதான் வாழ்க்டகைில் ான்

சந்தித்த முதல் பாைிைல் ததாழிைாளி. அப்நபாது, ஸ்ரீபு த்தில் உள்ள
தைிைார் ததாடைத்ததாைர்பு துடறைில் ான் நவடை
பார்த்துக்தகாண்டு இருந்நதன். ண்பன் கநணசன், தவார்க்ஷாப் ஒன்றில்
டபக் தமக்காைிக்காகவும் ஓை ாகவும் இருந்தான். அந்த ஏரிைா
இடளஞர்கள் கநணசடை 'திருமடை’ விஜய்ைாக ிடைத்துக்
தகாண்டிருந்தைர். காதல் முதல் களவு விவகா ம் வட எல்ைாநம
கநணசைிைம் வரும்.
'உன்டைப் பாக்கிறப்பநவ நவற ைாட ைாச்சும் பாத்துச் சிரிக்கிறாளா?
அப்படின்ைா அவகிட்ை நபாய்ப் நபசாத. லூசுை விடு. ஒரு வா த்துக்கு
அவளப் பாக்காம, டபக்ை கைந்து ச ட்னு நபாைிடு. அப்புறம் பாரு... ீ
டபக்க எங்க ஸ்ைார்ட் பண்றிநைா, அங்க வந்து உைக்கு முன்ைாடி
ிப்பா அவ!’ என்று முன் சக்க த்டதக் கழட்டும்நபாது ஒரு காதல்
விவகா த்டத முடித்துடவத்தால், 'ஆமா, ஆமா... அந்தப் தபாண்டண
விசாரிச்நசன். அது ந ாஸ்நமரி ஸ்கூல்ை டீச்ச ா இருக்கு. த ண்டு
நபர் பின்ைாடிநை அடைஞ்சிருக்கானுவ. முடறக்கிற முடறப்புைநை
எரிக்கிறாளாம். அவ்வளவு ல்ை புள்டள. ம்பி தபாண்ணு எடுக்கைாம்.
உங்க அண்ணன்கிட்ை தசால்லு... ான் கிைா ன்ட்டி’ என்று பின்
சக்க த்டதக் கழட்டும்நபாது ஒரு கல்ைாணத்டதநை
முடித்துடவத்துவிடுவான்.
கநணசைின் தவார்க்ஷாப்புக்குச் தசன்று திைமும் அட மணி ந ம்
இருந்தால் நபாதும், திருத ல்நவைிைில் திைமும் என்ை ைக்கிறது
என்படத ஒரு தசய்திப் பைம்நபாை காட்சிைாகப் பார்த்துவிைைாம்.
அதற்காகநவ அப்நபாது ான் கநணசடைத் நதடிப் நபாநவன்.
எத்தடைநைா வருைங்களுக்குப் பிறகு இப்நபாது தசாட்டு அக்காடவப்
பார்ப்பதற்காக கநணசடைத் நதடிப் நபாகிநறன்.

எதுவும் மாறவில்டை. எப்நபாதும் நபாைவுைன் கிடைக்கும் நத ீரும்

படழை வா ப் பத்திரிடககளுமாக கநணசைின் தவார்க்ஷாப்
அப்படிநைதான் இருந்தது. கநணசன்தான் குழந்டதயும் குட்டியுமாக,
ததாப்டபயும் ததாந்த வுமாக ஒரு முதைாளி நதாற்றத்துக்கு
மாறிைிருந்தான்.

கநணசநை இப்படி மாறிவிட்ைாதைன்றால், தசாட்டு அக்கா எப்படி

மாறிைிருப்பாள்? கண்டிப்பாக முடி எல்ைாம் ட த்திருக்கும்.
ஒன்றி ண்டு பற்கள்கூை விழுந்திருக்கும். அதைாதைன்ை, உைிந ாடு
இருந்தால் நபாதும். 'தசாட்டு அக்கா’ என்று கூப்பிடும்நபாது, 'என்ை’
என்று திரும்பிப் பார்த்தால் நபாதும். ஆைால், இத்தடை வருைம்
கழித்து ஆடசயுைன் ஓடி வந்து கட்டிப்பிடித்த ண்பைிைம், எப்படி
வந்ததும் வ ாததுமாக ஒரு படழை பாைிைல் ததாழிைாளிடைப் பற்றி
விசாரிப்பது?

இருப்பினும், தைங்கித் தைங்கிச் தசாட்டு அக்காவின் தபைட ான்

தசான்ைதும், தடைடைக் குைிந்தபடி ஒந ஒரு நகள்விதான் நகட்ைான்
கநணசன். ''ஆமா, அததல்ைாம் ைந்து எவ்வளநவா வருஷமாச்நச...
தசன்டைை எவ்வளநவா தபாண்ணுங்கடளப் பார்த்திருப்ப. அவங்கடள
எல்ைாம் விட்டுட்டு எதுக்குச் தசாட்டு அக்காடவப் பாக்க வந்திருக்க?''
என்றவைிைம் டகைிைிருந்த ளிைி ஜமீ ைா புத்தகத்டதக் காட்டிநைன்.
வாங்கிப் பார்த்தான். ''இந்தப் புத்தகத்டதக் தகாடுத்து இநத மாதிரி
தசாட்டு அக்காடவயும் எழுதச் தசால்ைைாம்னு ஆடச. அதான்...'' என்று
தசான்ைதும், எந்த மறுப்பும் தசால்ைாமல் தசாட்டு அக்காடவப் பார்க்க
அடழத்துப் நபாைான் கநணசன். அவநைாடு ைக்கும்நபாது 'அந்த
ாள்’ ிடைவுக்கு வந்தது.

அன்று கநணசனுக்குப் பிறந்த ாள். தமாத்த தவார்க்ஷாப்புநம ட்பும்,

அது வாங்கிக் தகாடுத்த நபாடதயுமாக இருந்தது. கநணசனுக்குத் திடீர்
பிறந்த ாள் பரிசாக, ைில்நவ ஸ்நைஷன் கழிப்படறைில் 'வாைிபப்
தபண்கள் நதடவைா?’ என்று எழுதிைிருந்த ததாடைநபசி எண்ணுக்கு
அடழத்து ஒரு தபண்டண ண்பர்கள் வ ச்தசால்ைிைிருந்தார்கள்.
தசான்ை ந த்துக்குச் தசான்ைபடி ஆட்நைாவிைிருந்து இறங்கி வந்த
அந்தப் தபண்டணப் பார்த்ததும், எங்கள் எல்நைாருக்குநம அவ்வளவு
அதிர்ச்சி. கா ணம், ஆட்நைாவிைிருந்து இறங்கிைது தபரிை
ததாப்டபயும், கைத்த உருவமும், ீட்டிை பற்களும் தகாண்ை
ாற்பத்டதந்து வைடதத் தாண்டிை தசாட்டு
அக்கா!

'ஏநைய்... தசாட்டு அக்காடவ அனுப்பி

ஏமாத்திட்ைானுவநளய்’ என்று ஏற்தகைநவ
தசாட்டு அக்காடவத் ததரிந்திருந்த பை
ண்பர்கள் ஓட்ைம் பிடித்துவிட்ைைர். ஏற்பாடு
தசய்த ண்பர்கநளாடு கநணசன் தவறிபிடித்த
மாதிரி சண்டை நபாை, தவார்க்ஷாப்நப கூச்சல் குழப்பமாைது. எடதயும்
கண்டுதகாள்ளாத தசாட்டு அக்கா, தவார்க்ஷாப்புக்குள் தசன்று
அமர்ந்துதகாண்ைாள். என்ை தசய்வது, உள்நள தசன்று அந்த
அக்காவிைம் ைார் நபசுவது, ைாருக்கு அத்தடை வைதாை தபண்ணிைம்
நபசத் டதரிைம் இருக்கிறது எை நைாசித்து தைங்கி, ைாருநம நபாக
மறுத்துவிட்ைார்கள். 'படித்தவதைன்று’ படுபாவி என்டை நபாய் நபசச்
தசான்ைான் கநணசன். வி தம் இருக்காமல் தீக்குழி இறங்குவதுநபால்
இருந்தது உள்நள ான் கர்ந்து தசன்ற அந்த த ாடி.

இடுப்பிைிருந்து பவுைர் தாடள எடுத்து முகத்துக்கு

அப்பிக்தகாண்டிருந்த தசாட்டு அக்காவின் பின்ைால் ின்றபடி, 'அக்கா’
என்றதும் சிரித்துக்தகாண்நை திரும்பி, 'தசால்லு தம்பி’ என்று தசாட்டு
அக்கா தசான்ைதும், மீ ன் குழம்புச் சட்டிடைக் கழுவி சுள ீத ை
முகத்தில் வசிைதுநபால்
ீ இருந்தது எைக்கு. ான் தைங்கித் தைங்கி
ஏநதா ஒரு தமாழிைில் என்ை நபசுவததன்று ததரிைாமல் நபசத்
ததாைங்குவதற்குள், ல்ைநவடள அக்காநவ நபசிவிட்ைாள்!

'இங்க பாருங்க தம்பி... எைக்கும் ல்ைாத் ததரியும். என்டை

அனுப்புைவங்களுக்கும் ல்ைாத் ததரியும்... உங்களுக்கு என்டைப்
பிடிக்காதுன்னு! உங்களுக்தகன்ை... ைாருக்குநம என்டைப் பிடிக்காது.
ஆைாலும், ைார் எப்நபா நபான் பண்ணாலும் என்டைத்தான்
அனுப்புவாங்க. நவற வழிைில்டை. ீங்க நபசுை தமாத்தக் காடசயும்
தகாடுத்துதான் ஆகணும். வாங்காமப் நபாைா, அங்நக என் நதாடை
உரிச்சிடுவாங்க. ீங்க தகாடுக்கடைன்ைா, இங்நகநை உட்காந்து
உங்கடளத் ததாந்த வு பண்ணச் தசால்லுவாங்க. நபசாம காடசக்
தகாடுத்திருங்க... ான் நபாநறன்!’ என்று தசால்ைி
முடிப்பதற்குள்ளாகநவ, நகட்ை காடச ண்பர்கள் எடுத்துக்
தகாடுத்துவிட்ைார்கள். தசாட்டு அக்கா, அநதாடு நபாகவில்டை. 'எப்பா
வாங்கப்பா... ைா வது என்டை டபக்ை தகாண்டுநபாய் ைட்சுமி
திநைட்ைர்கிட்ை விட்டுருங்க. பைப்பைாதீங்க... ான் முகத்டத
மூடிக்கிநறன்!’ என்று தசான்ைாலும் கூட்டிப்நபாக துணிச்சலுள்ள ஆள்
இல்டை எங்கள் கூட்ைத்தில். ல்ைநவடள, எைக்கு அப்நபாது டபக்
ஓட்ைத் ததரிைாது. நவறு வழிைில்ைாமல் கநணசன்தான் பற்கடள
ற றதவைக் கடித்தபடி டபக்கில் ஏற்றிக்தகாண்டு விைப்நபாைான்.

அதன் பிறகு இப்நபாதுதான் தசாட்டு அக்காடவப் பார்க்கப்நபாகிநறன்.

டகைிைிருக்கும் ளிைி ஜமீ ைாடவப் நபாை தசாட்டு அக்காவுக்கு ஒரு
தபரிை தபாட்டு டவத்து புடகப்பைம் எடுக்க நவண்டும் என்ற
ஆடசயும் எைக்கு இருந்தது. கநணசன் நபாய் வண்டிடை ிறுத்திை
வடு
ீ தபரிை வைாக
ீ இருந்தது. 'இத்தடை தபரிை வட்டிைா
ீ தசாட்டு
அக்கா இருக்கிறாள்?’ என்று எைக்கு ஆச்சர்ைமாக இருந்தது. கதடவத்
தட்டிைால், உள்ளிருந்து ைாந ா அழகாை பணக்கா அம்மா வந்து
கதடவத் திறந்தார்.

''தசாட்டு அம்மா இருக்காங்களா?'' என்று

கநணசன் விசாரிக்க, ''என்ை இப்நபாதான்
உங்க அம்மா வந்து நபசிட்டுப் நபாைா.
அதுக்குள்ள ீ வந்துட்ை. த ண்டு
நபருக்கும் அவ நமை அம்புட்டுப்
பாசம்ைா, எதுக்கு இங்க அனுப்புை ீங்க?
அங்நகநை தவச்சுக்க நவண்டிைதுதாநை!''
என்று அவர் தசால்ை, எதுவும் புரிைாத
குழப்பத்துைன் கநணசடைப் பார்த்நதன்.

அவன் என்டைப் பார்த்துச் சிரித்தான்.

அந்தச் சிரிப்பில் ஒரு தபரிை கடத
இருப்பது அப்பட்ைமாகத் ததரிை, அவன்
டககடளப் பிடித்து அழுத்திக் நகட்நைன்.
தடைடை குைிந்துதகாண்டு அவன்
தசான்ைதுதான் கண்ணுக்குத் ததரிைாத கைவுளின் கடத!
''அன்டைக்கு தசாட்டு அக்காடவ விைப் நபாநைன்ை, அப்நபா எங்க
அம்மா பார்த்துட்ைாங்க. ல்ைநவடள அவங்க என்டைப் பார்க்கடைனு
பார்த்தா, ஓடிப்நபாய் தசாட்டு அக்காடவக் கட்டிப்பிடிச்சு நபசிக்கிட்டு
இருக்காங்க. 'இது என்ைைா?’னு அப்புறமா நபாய் விசாரிச்சா,
அம்மாவும் தசாட்டு அக்காவும் படழை நபட்டை ஸ்கூல்ை ஒண்ணாப்
படிச்சவங்களாம். அடதக் நகட்ைதுை இருந்து பத்து ாடளக்கு, அம்மா
முகத்டதப் பார்க்க முடிைாம, ஒழுங்கா சாப்பிை முடிைாம, தூங்க
முடிைாம, ான் பட்ை நவதடை இருக்நக... அப்படிநை க்ரூைாைிடை
எடுத்துக் குடிக்கைாம்நபாை இருந்துச்சுைா.

'என்ை ஆைாலும் சரி’னு ஒரு ாள் அம்மாகிட்ை எல்ைாத்டதயும்

தசால்ைிட்நைன். நகட்ைவுைநை கன்ைத்துை சப்புனு ஒரு அடற
அடறஞ்சாங்க. அநத டகநைாை அப்படிநை நபாய்ச் தசாட்டு
அக்காடவத் நதடிப் பிடிச்சு, அவங்களுக்கு ஒரு அடற. அப்புறம்
அவங்கடளக் கூட்டிட்டு வந்து இங்நக நவடைக்குச்
நசர்த்துவிட்டுட்ைாங்க. அன்டைைிைிருந்துதான் மச்சான், எைக்கு
அவங்க தசாட்டு அம்மா ஆைாங்க!'' என்று தசால்ைி முடித்த ண்படை,
எப்படி ிமிர்ந்து பார்ப்பது என்று ததரிைாமல் குைிந்து
ின்றுதகாண்டிருக்கும்நபாநத, தசாட்டு அக்கா வந்துவிட்ைார்.

தசாட்டு அக்கா அப்படிநைதான் இருந்தார். தகாஞ்சம் முடி ட த்து

உைம்பு தளர்ந்திருந்தது. அவநளாடு 15 வைது மதிக்கத்தக்க ஒரு
டபைனும் ின்றிருந்தான்.

''இது என்நைாை ஃப்த ண்ட். உங்கடளத்தான் பார்க்க வந்திருக்கான்!''

''அன்டைக்கு அந்தக் கூட்ைத்துை தம்பியும் ஒரு ஆளா?'' என்ற தசாட்டு

அக்காவின் நகள்விக்கு கநணசைின் 'இல்டை’ என்ற பதிலும்,
என்னுடைை 'ஆமாம்’ என்ற பதிலும் முட்டிநமாதி தசாட்டு அக்காவின்
சிரிப்பாக உதிர்ந்தது.

ளிைி ஜமீ ைா புத்தகத்டத வாங்கி தசாட்டு அக்காவின் டகைில்

தகாடுத்து, ''இடதப் படிச்சிட்டு இநத மாதிரி ீங்களும் எழுதணும்னு
தசால்ை வந்திருக்கான்'' என்றான்.

என்ை ஏததை விசாரித்தவள், ''எைக்கு எழுதத் ததரிைாநத!'' என்றாள்.

'' ீங்க எழுத நவணாம். தசான்ைாப் நபாதும். இவநை எழுதிக்குவான்!''

''ஓ... அப்படிைா? ஆைா, ஒருநவடள தசால்லும்நபாது ான் த ஞ்சு
தவடிச்சு தசத்துட்ைா என்ை பண்றது?'' என்று தசாட்டு அக்கா
தசான்ைவுைன் அருகில் ின்றுதகாண்டிருந்த அவளுடைை கண்
ததரிைாத 15 வைது டபைன், ''அப்படிச் தசால்ைாநதனு உன்டைச்
தசால்ைிருக்நகன்ை!'' என்று தசால்ைிவிட்டு அழுத அழுடகதான், கடத
நதடிப்நபாை ான் கண்ைடைந்த வாழ்க்டக!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 23

நண்பர்கள் ைாருடைை அடறக்குச் தசன்றாலும் சரி, ' ிஜமாநவ ச க்கு

அடிக்க மாட்டீங்களா மாரி?’ என்ற ஒற்டறக் நகள்விைால், என்டைக்
கட்டித் தூக்கி அடறைின் டுநவ அந்த த்தில் வறுத்த நகாழிைாட்ைம்
ததாங்கவிட்டுவிடுவார்கள்.

'சிைிமாை இருக்கீ ங்க, கடத, கவிடத எழுதுறீங்க, காதைிக்கிறீங்க,

அ சிைல் நபசுறீங்க, அ ாடதைா அடைஞ்சிருக்கீ ங்க,
அவமாைப்பட்டிருக்கீ ங்க... இது எல்ைாத்டதயும்விை படழை காதைிங்க
எல்ைாம் பிள்டள தபத்து ஆன்ட்டி ஆை பிறகும் நதடித் நதடிப் நபாய்
பார்த்திருக்கீ ங்க... அப்புறம் எப்படி பாஸ் ச க்கு அடிக்காம இருக்கீ ங்க?
என்ை ஆைாலும் சரி, இன்டைக்கு ாத்திரி இந்தத் நதசத்தின் சாமான்ை
மக்களின் விடுதடைக்காக இல்ைாட்டியும் ண்பைின் அக்கா
குழந்டதக்கு தமாத தமாட்ை நபாட்ைதுக்காகவாவது ீங்க உங்க
தமாதக்குடிடைக் குடிச்நச ஆகணும் மாரி’ என்று பைப்பைவாறு
வற்புறுத்தி இருக்கிறார்கள் ண்பர்கள். ஆைால், அவர்களிைம் ஏநதநதா
கா ணங்கடளக் கசிந்துருகும் கடதகளாகச் தசால்ைிக் குடிக்காமல்
தப்பிைிருக்கிநறன். அதில் ிடறைக் கடதகள், உதாசீைப்படுத்தப்பட்டு
இருக்கின்றை. ிடறை கடதகள் தவறுதமை நபாடதைில் தசால்ைிச்
தசால்ைி சிரிக்கப் பட்டிருக்கின்றை. ிடறை கடதகள், தபாய்தைை
ததாைக்கத்திநைநை அவமாைப்படுத்தப் பட்டிருக்கின்றை. ஆைால்,
இன்னும் ைாரிைத்திலும் தசால்ைாத ஒரு கடத என்ைிைம் மிச்சம்
இருக்கிறது. அடத ிச்சைம் உங்களால் ி ாகரிக்கவும் முடிைாது,
உதாசீைப்படுத்தவும் முடிைாது.

அது தகாத்தைார் நவங்டகைன் அண்ணாச்சிைின் கடத என்றும்

தசால்ைைாம்... என் அப்பாவின் கடத என்றும் தசால்ைைாம் ஏதைைில்,
கடதைில் இருவருக்கும் ான் தகாடுத்தது ஒந நமடை, ஒந நவைம்,
ஒந கு ல், ஒந வசைம்!

கல்லூரிைில் ைந்த உள்ளிருப்புப் நபா ாட்ைத்தின்நபாது குருட்டுக்

நகாபத்தில் கழிவடற நகாப்டபகடள உடைத்தற்காக ான் சஸ்தபண்ட்
தசய்ைப்பட்டிருந்நதன். 'கண்டிப்பாக அப்பாடவக் கூட்டிக்தகாண்டு
வந்தால் மட்டுநம, மாரிதசல்வம் கல்லூரிக்கு வ முடியும்’ என்று
வகுப்பில் சர்க்குைர் வாசித்துவிட்டுப் நபாைார்கள். உைைடிைாக
சாடைைில் நபாய்தகாண்டிருக்கும் ிடறை 'சித்தப்பா’க்கடள,
'அத்டத’கடள, 'மாமா’க்கடள எல்ைாம் வி ட்டிப் பிடித்து கூட்டிவந்து
நதடவைாை வசைத்டதச் தசால்ைிக்தகாடுத்து ிறுத்திைாலும், கல்லூரி
ிர்வாகம் சம்மதிக்கவில்டை. 'அப்பாநவாடுதான் வந்நத தீ நவண்டும்’
என்று ஒற்டறக்காைில் ின்றது.

'பாத்தீங்களா... ீங்க கஷ்ைப்பட்டு படிக்க அனுப்புை புள்ள, என்ை

பண்ணிைிருக்குனு’ என்று பத்துப் நபர் நசர்ந்து தசான்ைால்,
தூக்கிப்நபாட்டு மிதிக்கிறவரில்டை... அதற்காக துடிதுடித்து அழுகிற
தகப்பன் என் அப்பா. ஆகநவ, என்ை ஆைாலும் சரி அப்பாடவ மட்டும்
கல்லூரிக்கு அடழத்துச் தசல்ைக்கூைாது என்பதில் உறுதிைாக
இருந்நதன். ஆைால், அப்பா இல்ைாமல் கல்லூரிக்கும் நபாகமுடிைாது
என்பதால், ஒரு வா ம் என்ை தசய்வததன்று ததரிைாமல், கல்லூரி
வளாகத்டதநை சுற்றிக்தகாண்டு இருந்நதன்.

அப்நபாதுதான் ண்பர்கள் சிைர் தகாத்தைார் 'நவங்டகைன்

அண்ணாச்சி’ என்கிற மகா டிகட யும் பை கல்லூரிகளில், பள்ளிகளில்
பை மாணவர்களுக்கு அப்பாவாகச் தசன்று அவர் தசய்திருந்த
சாகசங்கடளயும் எைக்குச் தசால்ைி அறிமுகப்படுத்திைார்கள்.
பார்த்தவுைநை ைாருடைை அப்பா என்றும் அவட டதரிைமாகச்
தசால்ைைாம். அப்படி ஒரு முகம் வாய்த்திருக்கிறது அவருக்கு.
சிதமன்ட் கைடவநைாடு ாடி ம்பு ததறிக்க மூச்சு வாங்கிக்தகாண்டு
'தபான்வண்டு’ நசாப்பு பைிைநைாடு அவர் ின்ற நகாைம், தூத்துக்குடி
உப்பளத்தில் உப்பு தவட்ைநபாை என் அப்பாவின் நதாற்ற எச்சமாக
இருந்தது. தசால்கிற ஒந வார்த்டதைில் நகட்பவரின் த ஞ்சில் ஆட்டு
ஈ ைாட்ைம் ஒட்டிக்தகாள்கிற வித்டத ஒன்டற அவர் டகவசம்
டவத்திருப்பது அவட ச் சந்தித்தநபாது எைக்குப் புரிந்தது.

''எந்த காநைஜ்நை?''

''ைா காநைஜ்!''

''என்ைது வக்கீ ல் காநைஜா..? துருவித் துருவி நகள்வி நகட்பானுவநள...

என்ைாை சமாளிக்க முடியுமா?''

''அவங்க ிடறை நபசுவாங்க... ீங்க எதுவும் நபசாம சும்மா என்டை

முடறச்சிட்டு இருந்தாநை நபாதும். கடைசிைா ான் கண்
சிமிட்டும்நபாது ஓடிவந்து த ண்டு சாத்து சாத்துங்க... எல்ைாம்
சரிைாகிடும்!''

''சரி விடு... அப்படிநை தசஞ்சிடுநவாம்!'' என்றவட தவள்டள நவட்டி,

தவள்டள சட்டை, உச்சி எடுத்து வாரிை தடை, படழை தசைின் வாட்ச்,
த ற்றிைில் திரு ீறு எை முடிந்த அளவுக்கு கல்லூரிைில் டபைடைப்
படிக்க டவத்திருக்கும் ஏடழ அப்பாவின் நதாற்றத்துக்கு உருமாற்றி
அடழத்துச் தசன்நறன்.

கல்லூரிைில், நவங்டகைன் அண்ணாச்சிைிைம் என்டைப் பற்றி புகார்

பட்டிைல் வாசித்தார்கள்.

''உங்க புள்ள நசட்டை பண்றான்!'' - நவங்டகைன் அண்ணாச்சி தமௌைம்.

''உங்க புள்டளக்கு நசர்க்டக சரிைில்டை!'' - நவங்டகைன் அண்ணாச்சி

முடறப்பு.
''உங்க புள்ள ஒழுங்கா கிளாைுக்கு வர்றது இல்டை!'' - நவங்டகைன்
அண்ணாச்சி சின்ை இருமல்.

''உங்க புள்ள ஃபர்ஸ்ட் தசமஸ்ைர்ை எல்ைா பாைமும் ஃதபைிலு.

அதாவது ததரியுமா உங்களுக்கு?''

'நபாதும்’ என்றபடி அண்ணாச்சிக்கு கண்டணச் சிமிட்டிவிட்நைன். அந்த

சமிக்டஞ கிடைத்ததும் நவங்டகைன் அண்ணாச்சி ஓடிவந்து தகாடுத்த
அடிகள் ஒவ்தவான்றும் ான் எதிர்பார்த்து தைா ாக இருந்தடதவிை
பைமாகநவ இருந்தது. அண்ணாச்சி தகாஞ்சம்
உணர்ச்சிவசப்பட்டுவிட்ைார் நபாை..!

'' ிறுத்துங்க... நதாளுக்கு நமை வளர்ந்த புள்டளை இப்படி அடிச்சு

வளக்காதீங்க... அதுக்கு அடிதடி பழகிடும். புத்திமதி தசால்ைி வளர்க்கப்
பாருங்க. அப்புறம் அப்பாைஜி கடிதம் ஒண்ணு எழுதிக் டகதைழுத்துப்
நபாட்டுக் தகாடுத்துட்டுப் நபாங்க'' என்றதும், எல்ைாம் திட்ைமிட்ைடதப்
நபாை சுபமாக முடிந்ததில் என்டைவிை நவங்டகைன்
அண்ணாச்சிக்குத்தான் ஏக மகிழ்ச்சி. அப்நபாநத அந்த
அடறக்குள்நளநை ைாருக்கும் ததரிைாமல் என்டைப் பார்த்து
சின்ைதாக ஒரு சிரிப்பு சிரித்துவிட்ைார் அண்ணாச்சி. அதுதான்... அந்தச்
சிரிப்புதான் அவர் சாகசத்தின் குறுகுறுப்பு என்று அப்நபாது நதான்றிைது
எைக்கு.

''தம்பி என்ை அடி த ாம்ப வைிக்குதா? அது ஒண்ணுமில்ை தம்பி.

க ண்டி பிடிச்ச தகாத்தன் டகைிைா... அதான் நைசா தைவிைாலும்
பச்சபுள்ள உைக்கு அப்படி வைிக்குது'' என்றவருக்கு, தசான்ைடதவிை
அதிகமாக இ ண்டு குவார்ட்ைர்கடள வாங்கிக் தகாடுத்து அனுப்பி
டவத்நதன்.

அன்றிைிருந்து எைக்கு மட்டுமல்ை ிடறை ண்பர்களுக்கு ிடறை

கல்லூரிகளுக்கு ாநை அவட அப்பாவாகக் கூட்டிக்தகாண்டு
நபாைிருக்கிநறன். எங்களால் முடிந்தது அவருக்கு ஒரு குவார்ட்ைர்.
அவ ால் முடிந்தது எங்கடளப் பார்த்து ஒரு சிரிப்பு... அவ்வளவுதான்!
இைி கல்லூரிைில் என்ை பி ச்டை
வந்தாலும் அப்பாவாக வந்து அசால்ைாக
அப்பாைஜி எழுதிக்தகாடுக்க நவங்டகைன்
அண்ணாச்சி இருக்கிறார் என்ற டதரிைத்தில்
முன் ின்று மூக்டக நுடழத்துக்தகாண்டு
ிகழ்த்திை நபா ாட்ைங்களும் நசட்டைகளும்
ிடறை. அதில் ஒன்றுதான்,
கான்ஸ்டிட்டியூஷன் வகுப்புக்கு தவள்டள
நபன்ட்டும் தவள்டள சட்டையுமாக
வந்திருப்பது புது பிரின்சிபால் என்று
ததரிைாமல், இந்திை அ சிைைடமப்பு
சட்ைத்டத, தூைத் தமிழில் ைத்தச் தசால்ைி
ஆர்ப்பாட்ைம் தசய்து ஒற்டற ஆளாக
தபஞ்ச் மீ து ஏறி ான் உட்கார்ந்தது.
வந்தவர் நகாபமாகத் திரும்பிப் நபாைார்.
நபாை நவகத்திநைநை தன் முதல்
சர்க்குைட என் தபைர் நபாட்டு
அனுப்பிைிருந்தார்.

'அப்பாடவக் கூட்டி வந்தால் மட்டும்தான், ைால் டிக்தகட் கிடைக்கும்;

பரீட்டச எழுத முடியும்!’

'அதைாதைன்ை... எைக்குத்தான் நவங்டகைன் அண்ணாச்சி இருக்காந !’

என்று அண்ணாச்சிடைத் நதடிப் நபாநைன். அவர் வட்டுக்
ீ கதடவத்
தட்டிைதும் பள்ளிக்குச் தசல்லும் அவருடைை மகன், கதடவத்
திறந்தான். ''அப்பாவுக்கு உைம்பு சரிைில்ை. த ண்டு ாளா ஒந
வைித்து வைி. டைகி வுண்ட் ஆஸ்பத்திரிை தவச்சிருக்கு. அங்கதான்
நபாநறன். வர்றீங்களா?'' என்று அவன் நகட்ைதும், டகைில் குவார்ட்ைர்
பாட்டிநைாடு நபாைிருந்த என் முகத்தில் தகாத்தைாரின் சிதமன்ட்
க ண்டிைில் சிதமன்ட் கைடவடை அள்ளி சப்தபன்று அடறந்ததுநபால்
இருந்தது. நவறு வழிைில்ைாமல் அவநைாடு மருத்துவ மடைக்குச்
தசன்நறன்.

அவச சிகிச்டசப் பிரிவில் வாைிலும் மூக்கிலும் ிடறை டியூப்கநளாடு

கண்கடள மூடிைபடி கிைந்த நவங்டகைன் அண்ணாச்சிடை,
கண்தகாண்டு பார்க்க முடிைவில்டை.
இப்நபாது என்ை தசய்வது? கல்லூரிைில் எல்நைாரும் நவங்டகைன்
அண்ணாச்சிடைத்தான் என் அப்பாவாக ிடைத்துக் தகாண்டிருக்கி
றார்கள். நதாழி சத்ைா, 'உங்க அப்பா முகம் ஒரு சாைலுக்கு டிகர்
தஜய்சங்கர் மாதிரிநை இருக்கு!’ என்று தசால்ைிைிருக்கிறாள். திைகவதி
நமைம், 'டபைனுக்கு இங்கிலீஷ்தான் வ மாட்நைங்குது. அடத
மடறக்கத்தான் அவன் இவ்வளவு நசட்டை பண்றான்’ என்று
தசால்ைிைிருக்கிறாந ! இப்நபாது ைாட அப்பாவாகக் கூட்டிக்தகாண்டு
நபாைாலும் சிக்கல்தான். என் அப்பாடவநை கூட்டிக்தகாண்டும்
நபாைாலும், 'சாமர்த்திைம்’ என்று ான் ிடைத்தது இவ்வளவு சீக்கி ம்
அசிங்கமாைதாக அருவருப்பாைதாக மாறிவிைக்கூடும் என்று ான்
எதிர்பார்க்கநவ இல்டை. ஆைால், நவறு வழிைில்டை. என்ை
ஆைாலும் சரி என் அப்பாடவநை கூட்டிவந்து எல்ைா கடதகளுக்கும்
முற்றுப்புள்ளி டவத்துவிை நவண்டிைதுதான் என்று ான் முடிவு
தசய்த நபாது, எைக்குத் துளிர்த்த கண்ண ீரில் நவங்டகைன்
அண்ணாச்சிைின் முகமும் அப்பாவின் முகமும் சரிபாதிைாகத்
ததரிந்தை!

அப்பாவிைம், 'கல்லூரிைில் வ ச் தசால்ைிைிருக்கிறார்கள்’ என்று மட்டும்

தசான்நைன். 'சரி’ என்றவட , நவங்டகைன் அண்ணாச்சிைின் முகச்
சாைைில் இருக்கும் 'தஜமிைி’ கநணசைாக தகாண்டுவ ான் படுத்திை
பாடு... தபரும்கடத. தன் டபைன் படிப்பது சட்ைக்கல்லூரி என்ற
அச்சத்தில் ான் எப்படிச் தசால்கிநறநைா அப்படிநை மாற அப்பா
சம்மதித்ததில் எைக்கு ஆச்சர்ைமில்டை. அவர் அப்படித்தான். தமத்தப்
படித்த அதிகா த்தின் மீ து அப்படிநைார் அச்சம் தகாண்ை படழை
கதாபாத்தி ம்.

நவங்டகைன் அண்ணாச்சிடை மைதில் டவத்துக்தகாண்டு அப்பாவின்

வளர்ந்த முடிடைக் கட்டைைாக தவட்ைச் தசால்ைி, டு உச்சி எடுத்து
சீவிைநதாடு, அவருடைை படழை ஓைாத தசைின் வாட்டச டகைில்
கட்டிவிட்டு, மடித்துவிைப்பட்ை முழுக்டக தவள்டள சட்டைக்குள் பவர்
நசாப்பு பைிைன் ததரிகிற மாதிரி நபாட்டுவிட்நைன். கிட்ைத்தட்ை
நவங்டகைன் அண்ணாச்சி மாதிரி மாறிைிருந்த அப்பாடவ கல்லூரிக்கு
அடழத்துச் தசன்நறன்.எதற்காக தன்டை இப்படி ைாந ா மாதிரி
உருமாற்றி அடழத்து வந்திருக்கிறான் என்று ஒரு வார்த்டதகூை
அப்பா நகட்காதது, அந்த ந த்தில் நப ழுடகைாக மாறி த ஞ்சுக்குள்
உறுத்திக்தகாண்டிருந்தது.
எது ைந்தாலும் அது என் அப்பா முன்தான் ைக்கப்நபாகிறது. அவர்
எல்ைா ாட்கடளயும் நபாை இன்றும் எல்ைாருக்கும் முன் எைக்காக
கண்ணர்ீ வடிக்கப்நபாகிறார். ான் ஒரு ம க்கட்டைடைப் நபாை
தடைடைக் குைிந்து தகாண்டு அப்பாடவப் பார்க்காத
மாதிரி தசா டணநை இல்ைாமல் ிற்கப்நபாகிநறன். இது அப்பாவுக்கும்
எைக்கும் பள்ளிைிநைநை பழக்கப்பட்ைதுதான். இன்னும் தகாஞ்சம்
வைிநைாடு அடத எதிர்தகாள்ளத் தைா ாகிக் தகாண்டிருந்நதன்.

அச்சப்பட்ைடதப் நபாை கல்லூரிைில் தபரிதாக அப்பாடவ ைாரும்

அடைைாளம் கண்டுதகாள்ள வில்டை. முன்ைாடி அப்பாவாக
வந்தவரும் இப்நபாது என்னுைன் அப்பாவாக வந்திருப்பவருக்கும்
உருவமாற்றம் இருப்படத துளி அளவுக்குக்கூைக்
கண்டுபிடிக்கவில்டை என்படதப் நபாைத்தான் அவர்கள் ைவடிக்டக
இருந்தது. ஆைால், 'இதுக்கு முன்ைாடி ாலு முடற ீங்க வந்து
மன்ைிப்பு நகட்டு எங்க முன்ைாடி உங்க புள்டளடை ஓடி ஓடி அடிச்சு
அப்பாைஜி எழுதிக் டகதைழுத்துப் நபாட்டுக் தகாடுத்துட்டுப்
நபாைிருக்கீ ங்க. ஆைா, உங்க புள்டள இன்னும் மாறடை. என்ை
தசய்ைைாம்னு ிடைக்கிறீங்க?’ என்று அவர்கள் நகட்ைநபாது, அப்பா
ிமிர்ந்து என்டைக் கண்ணர்ீ நதங்கும் கண்கநளாடு பார்ப்பார்
என்பதால், பைக்தகன்று திரும்பிவிட்நைன்.

அவர் எதுவும் தசால்ைாமல் தவள்டளத் தாள் ஒன்டற எடுத்து, 'என்ை

ைவடிக்டக நவண்டுமாைாலும் எடுத்துக்தகாள்ளுங்கள். அவன் உங்கள்
மாணவன்’ என்று எழுதி தகாடுத்துவிட்டு நவகமாக தவளிநை வந்தார்.
தடைகுைிந்தபடி அவர் பின்ைாநைநை வந்து ின்ற என்ைிைம், எந்தப்
பதற்றமும் இல்ைாமல் விசாரித்தார்.

''நவற ைாட யும் 'அப்பா’ன்னு கூட்டி வந்திைா?''

''ஆமா... நவங்டகைன்னு ஒருத்தர்!''

''அவர் உன்டை அடிச்சா ா?''

''ஆமா... ான் தசால்ைித்தான் அடிச்சாரு!''

''அவந ாை நவஷத்டததான் எைக்கு இப்நபா நபாட்டிருக்கிைா?''

''ஆமா!''
''அவர் வடு
ீ எங்நக... அவட ான் பார்க்கணும். கூட்டிட்டுப் நபா''
என்றவட ஒரு ஆட்நைாவில் ஏற்றி நவங்டகைன் அண்ணாச்சி
வட்டுக்கு
ீ அடழத்துச் தசன்நறன்.

அந்தச் சூழ் ிடைடை எப்படி விளக்க? நவங்டகைன் அண்ணாச்சி

இறந்து ஒரு ாள் ஆகிைிருந்தது! அந்தப் பள்ளிச் சிறுவன் தமாட்டைத்
தடைநைாடு என்டைப் பார்த்து சிரிக்க, அவன் அம்மா எங்கடள
நவங்டகைன் அண்ணாச்சிைின் ண்பர்கள் என்று ிடைத்து, ''அவன்
வாங்கிக் தகாடுத்தான்... இவன் வாங்கிக் தகாடுத்தான்னு
எல்ைாத்டதயும் வாங்கிட்டு வந்து டுவூட்டுை தவச்சி ஊத்தி ஊத்திக்
குடிச்சி, இன்டைக்கு என்டையும் குழந்டதகடளயும் டுத்ததருவுை
வுட்டுட்டுப் நபாைிட்ைாநை சண்ைாளப் பாவி'' என்று கதறிைார்.

என் மைம் அந்த இ ண்டு வருைங்களில் நவங்டகைன் அண்ணாச்சிக்கு

அப்பாவாக டித்ததற்காக ாங்கள் வாங்கிக் தகாடுத்த பாட்டில்கடள
எண்ணி குற்ற உணர்ச்சிைில் குறுகிக்தகாண்டிருக்க, அது ாள்வட
ஒருமுடறகூை என்டை எதற்கும் அடித்திைாத அப்பா எந்தக்
கா ணமும் தசால்ைாமல், பளாத ன்று என் கன்ைத்தில் ஓர்
அடறவிட்டு திரும்பிப் பார்க்காமல் ைந்துநபாை அந்த ாளின்
நப திர்ச்சிதான், குடிைின் மீ து ான் இன்றும் தகாண்டிருக்கும்
நப ச்சமாக இருக்கிறது!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 24

அது எப்படி இந்த அம்மாக்களுக்கு மட்டும் இவ்வளவு நபய்க் கடதகள்

ததரிந்திருக்கின்றை?

டு ாத்திைில், டுக்காட்டுக்குள் நபாய் உறங்க நவண்டும்நபால்

இருந்தால், விறகு தபாறுக்கப் நபாைநபாது ரி கடித்து இறந்துநபாை
காட்டுப் நபச்சிக் கடதடைச் தசால்ைச் தசால்ைிக் நகட்நபன். அல்ைது
அர்த்த ாத்திரிைில் ஆற்று ீருக்குள் மூழ்கிக்தகாண்டு ஒற்டறச்
சிப்பிடைப் நபாை தூங்க நவண்டுதமன்றால், வைிற்றுக் கருநவாடு
ஆற்றுக்குள் விழுந்து இறந்துநபாை 'ஆச்சி முத்தா’ கடதடைச்
தசால்ைச் தசால்ைிக் நகட்நபன். இடவ எதுவுமில்ைாமல் ாத்திரி
முழுவதும் வாைத்தில் ஒரு கள்ளப் பருந்டதப் நபாை பறந்துதகாண்நை
இருக்க நவண்டும் என்று முடிவு தசய்துவிட்ைால், ஆைம மாக மாறி
வாைத்டதப் பார்த்து கிடளைாக, இடைைாக வளர்ந்துதகாண்நை
இருக்கும், ஊந கூடி தகாடை தசய்த தஜபமணிைின் கடதடைச்
தசால்ைச் தசால்ைிக் நகட்நபன்.

இந்தக் கடதகடளச் தசால்லும்நபாது மட்டும் அம்மாவின் கு ல், முகம்,

சிரிப்பு ஆகிைடவ கதாபாத்தி த்துக்கு ஏற்ப மாறும். அதிர்ச்சிைாக சிை
ந ங்களில் மூக்குகூை மாறி விடும். அது மட்டுமில்ைாமல், கடதடைக்
நகட்கக் நகட்க... வடு
ீ காைாக மாறும், பூடை புைிைாக மாறும், ாய்கள்
ரிகளாக மாறும், முற்றம் கைைாக மாறும், படுக்டக திைாக மாறி,
ஏநதா ஒரு திடசைில் சைசைத்துக் தகாதிக்கிற ீ ாகப் தபருக்தகடுத்து
ஓடிக்தகாண்டிருக்கும். விடிந்தும் விடிைாமலும் முதுகில் சுள ீத ன்று
அண்ணைின் அடி விழும்நபாதுதான் ததரியும் என் தமாத்த உைலும்
உடுப்பும் சிறு ீ ால் டைந்திருப்பது. தசான்ைால் ம்ப
மாட்டீர்கள். உங்களுக்குச் தசால்வதற்கு என்ைிைமும் நபய்க் கடத
ஒன்று இருக்கிறது. ஆைால், அது நபய்க் கடதைா அல்ைது கைவுளின்
கடதைா என்படத ீங்கள்தான் தசால்ை நவண்டும்!
நான்கு வருைங்களுக்கு முன்ைால் தூறிக் தகாண்நைைிருக்கும் மடழ
மாதம் ஒன்றில், முன்ைதாகநவ இருட்ைத் ததாைங்கிவிட்ை ஒரு ாளில்
மடழக் நகாட்டும் நகம ாவுமாக இ வில் நகாைம்புத்தூரில் இருந்து
தசன்டைக்குத் தைிைாக டபக்கில் வந்துதகாண்டிருந்நதன். அப்படிநை
பாடிக்தகாண்டும் டுங்கிக் தகாண்டும் சாப்பிட்டுக் தகாண்டும்
தசன்டைக்கு முழு இ விலும் பைணம் தசய்துவிை நவண்டும் என்பது
என் திட்ைம். தூறலும் தூ த் ததரியும் வாைமுமாக பைணம்
பிடித்தமாைதாக இருந்தது.

நசைத்டதக் கைக்கும் வட எந்தப் பி ச்டையும் இல்டை.

நசைத்துக்கும் ஆத்தூருக்கும் இடைைில் ஊர்கநள இல்ைாத, ைமாடும்
மைிதர்கநள ததன்பைாத இரு பக்கங்களும் ம ங்கள் மட்டும் உள்ள
சாடைைில், 'ஆகட்டும்ைா தம்பி ாஜா, ை ாஜா... தமதுவா
தசல்ைய்ைா...’ நபான்ற படழை பாைல்கடள புது ாகத்தில் ரீநமக்
தசய்து பாடிைபடி நபாய்க்தகாண்டிருந்தநபாதுதான் அடதப் பார்த்நதன்.

மடழத் தூறிக்தகாண்டிருக்கும் அந்த ாத்திைில் ஆள் ைமாட்ைம்

இல்ைாத அந்தச் சாடைைில் மஞ்சள் புைடவைில் ஒரு தபண் ைந்து
நபாய்க்தகாண்டிருந்தாள். கைந்து நபாகும் தபரிைப் தபரிை
வாகைங்களின் ஒளிைில் ததளிவாகத் ததரிந்தாள். அவள் இளம் தபண்.
25 வைது இருக்கைாம். அவள் எந்த வாகைத்டதயும் மறிக்கவில்டை.
எந்த உதவியும் நகட்கவில்டை. ைாட யும் திரும்பிக்கூைப்
பார்க்கவில்டை. ைாட யும் ததாந்த வு தசய்ைாமல் சாடைைில்
ஓ மாக ைந்து நபாய்க்தகாண்டிருந்தாள். எப்படி இவ்வளவு ந த்துக்கு
இந்த மடழைில் ஒரு தபண் தைித்துப் நபாக முடியும்? அவடள
நவகமாகக் கைப்பதா, பின்ததாைர்வதா, அப்படிக் கைக்கும்நபாது டக
ீட்டி மறித்தால், ஏநதனும் உதவி நகட்ைால் என்ை தசய்வது?

'இ வில் மஞ்சள் நசடைநைா, சிவப்பு நசடைநைா கட்டிை தபண்

ஒருத்தி மறித்தால் ிற்கக் கூைாது’ என்று அம்மா தசான்ைது
ிடைவுக்கு வ , கழுத்துப் பிடிபட்ை நசவைாக 'உைல்’ சிைிர்த்துக்
கூவிைது. நவகமாக வண்டிடைத் திருகிநைன். எைக்கு ன்றாகநவ
ததரிகிறது, என் டபக் 80 கிநைாமீ ட்ைர் நவகத்டதயும் தாண்டிப்
நபாய்க்தகாண்டிருக்கிறது. குளிர்ந்த காற்றும் அதீதத் தூறலுமாக உைல்
நவகமாகக் கட ந்நதாடுவதுநபால் இருந்தது. ஆைால், அந்தக் காற்றின்
சிறு அடசவுகூை இல்ைாமல், முதல் முடற என் கண்ணில்
தட்டுப்பட்ைநபாது எப்படி ைந்தாநளா அப்படிநை அந்தப் தபண் அநத
நவகத்தில் தபாடி டைைாக எைக்கு முன்பாகநவ ைந்து
நபாய்க்தகாண்டிருந்தாள். ஆடி அடசந்து ைந்துநபாகும் அவடள, 80
கிநைாமீ ட்ைர் நவகத்தில் நபாய்க்தகாண்டிருந்த ான் கைக்க முடிைாமல்
தவிப்பது ததரிந்தநபாது, வண்டிநைாடு நசர்ந்து உைலும் அச்சத்தில்
டுங்கிநைவிட்ைது.

சாடைைில் ஒரு சிறு ஊர் வரும்வட அந்தப் தபண் எைக்கு முன்

ைந்துதகாண்நை இருந்தாள். அந்த ஊரில் உள்ள டீக்கடைைில் ததரிந்த
சின்ை பல்பு தவளிச்சத்தில் நபாய் அவள் மடறந்தாள். ஆமாம்...
ஆச்சர்ைம், அந்த மஞ்சள் நசடைப் தபண்டண அதற்குப் பிறகு
காணவில்டை. மடழடைவிை விைர்டவ உைடைத் ததப்பைாக
டைத்திருந்தது. டீக்கடைைில் வண்டிடை ிறுத்திநைன். இவ்வளவு
ந ம் கண்ைது அத்தடையும் ஏநதா ஒரு சிைிமாவிைிருந்து புத்திக்குள்
தங்கிவிட்ை காட்சிைின் பி டம என்று ம்புவதற்காக, ம்பி அச்சத்டதப்
நபாக்குவதற்காக, உதடும் உள்ளமும் சுைச்சுை ஒரு நத ீர் குடித்நதன்.

அந்த டீக்கடைைில் ஒரு தபரிைவர் மட்டும்தான் இருந்தார். அவர்

உைைில் எைக்குத் ததரிந்த எல்ைா முடிகளுநம தவள்டளைாகத்தான்
இருந்தது. எங்கிருந்நதா வந்து ஒற்டற ஆளாக டுங்கும் உைநைாடும்,
எடதநைா கண்டு கசங்கிை கண்கநளாடும் டீ குடித்துக்தகாண்டு இருந்த
என்டைநை பார்த்துக்தகாண்டிருந்தார் தபரிைவர்.
'ஐைா... ான் வர்ற வழிை ஒரு தபண்டணப் பார்த்நதன். ைாருநம
இல்ைாம தைிைா ைந்து நபாய்க்கிட்டு இருந்துச்சு!’

'எங்நக நபாய்க்கிட்டு இருந்துச்சு?’

'ததரிைைங்கய்ைா. எைக்கு முன்ைாடிநை நபாய்க் கிட்டு இருந்துச்சு.

அப்புறம் இந்த ஊருக்குப் பக்கத்துை
வந்ததும் உங்க டீக்கடை பல்ப்
தவளிச்சத்துை
காணாமப்நபாய்டுச்சு!’' ிடைச்நசன்
தம்பி... உங்க முழி தண்ணிப் பாம்பு
மாதிரி முங்கி முங்கி
முழிக்கும்நபாநத ிடைச்நசன். ீங்க
மஞ்சைத்திை பார்த்திருப்பீங்கன்னு.
எல்ைாரும் இருட்டுைதான்
மடறவாங்க. தவளிச்சத்துை
மடறைிறாைா, அவ
மஞ்சைத்திைாத்தான் இருப்பா!’

இதற்குப் பிறகு, தபரிைவர் என்டை

தவளிநை ின்று நபச
அனுமதிக்கவில்டை.
வலுக்கட்ைாைமாக கடைக்குள்
கூட்டிப் நபாய்விட்ைார். தடைடைத்
துவட்டிக்தகாள்ளச் தசால்ைிவிட்டு,
த ஞ்சு டுக்கம் நபாக்க
இன்னுதமாரு நத ீட க் தகாடுத்துவிட்டு கடைடை இழுத்து
மூடிவிட்ைார். அப்புறம் நபய்க் கடத தசால்லும் அம்மாவின் கு ைில்
தபரிைவரும் நபசத் ததாைங்கிைார்.

'எங்க ஊரு தபாண்ணுதாங்க அந்த மஞ்சைத்தி. ைாரு நபரு டவச்சானு

ததரிைடை. எப்ப எங்க ஊருக்குள்ள வந்தா, எப்படி வந்தா எதுவும்
எங்களுக்குத் ததரிைாது. அப்பனும் ஆத்தாளும் இல்ைாம ஒத்டதைா
ஊருக்குள்ள அடைஞ்சுக்கிட்டு இருந்தா. தகாஞ்சம் புத்தி சுவாதீைம்
இல்ைாத தபாண்ணு. ைார் எந்த நவடை தசான்ைாலும் தசய்யும்.
சாப்பிை த ண்டு இட்ைி தகாடுத்தா, என் டீக்கடைக்கு தண்ணி எடுத்துக்
தகாடுக்கும். ஆைா, அது இஷ்ைத்துக்குத்தான் தசய்யும். ஊர்
தபாம்படளங்க நவடைக்குப் நபாகும்நபாது, குழந்டதங்கடள அதுகிட்ை
விட்டுட்டுப் நபாவாங்க. தபத்தவங்க வட்டுக்கு
ீ வர்ற வட க்கும்
பிள்டளங்கள அழவுைாம ஆடிப் பாடி விடளைாட்டுக் காட்டி ல்ைாப்
பாத்துக்கும். சடமஞ்ச பிள்ள ஆடிக்கிட்டும் பாடிகிட்டும் நபசிக்கிட்டும்
தைிைாத் திரிஞ்சா, தபாறுக்கிப் பைலுவ சும்மா இருப்பானுங்களா? ஆைா,
எவன் என்ை தசஞ்சாம்னு அதுக்குச் தசால்ை ததரிைாது. ஆள் ததரியும்;
நபர் ததரிைாது. திடீர்னு சிை ாள் ஊர் சந்திைிை ின்னு கத்தும்; கதறி
அழும். ஆைா பாவம், ைந்த கடதடைச் தசால்ைத் ததரிைாது. அப்புறம்
எதாவது குழந்டத சிரிச்சுட்நை வந்தா, அதுகூைச் விடளைாைப்
நபாைிடும். அப்படிைரு தபாண்ணுப்பா அது!’ சின்ைதாக
இடைதவளிவிட்டு ததாண்டைடைச் தசருமிக்தகாண்டு ததாைர்ந்தார்.

'ஒரு ாள் அந்தப் தபாண்ணுக்கு என்ை ஆச்சுன்னு ததரிைடை.

பார்த்துக்கச் தசால்ைி விட்டுட்டுப்நபாை ஒரு குழந்டதநைாை மூக்டக
கடிச்சிதவச்சுட்ைா. மூக்கு இல்ைாம தமாட்ை மூக்கா புள்ள தகைந்து
கதறுது. ஊர்க்கா ன், புள்டளைப் தபத்தவன் எல்ைாரும் சும்மாவா
இருப்பாங்க? மஞ்சைத்திக்கு லூைு முத்திப் நபாச்சுனு தசால்ைி அடி...
அடின்னு அடிக்க ஆ ம்பிச்சுட்ைாங்க. ான்கூை மூக்கு இல்ைாத
புள்டளைப் பாத்த நகாபத்துை அவடள த ண்டு மிதிமிதிச்சது இன்னும்
கண்ணுக்குள்நளநை இருக்கு தம்பி. ஆைா, பாரு... அவ்வளவு அடிச்சும்
அவ அழநவ இல்டை. அப்படிநை அட்ைகாளி மாதிரி ாக்டகக்
கடிச்சிக்கிட்டு ின்ைா. அடிச்சவங்க எல்ைாட யும் விைக்கிவிட்டுட்டு,
அது ாள் வட க்கும் எதுவும் நபசாதவ நகட்ைா பாரு ஒரு நகள்வி...
ஊர்ை எல்ைா தபாம்படளங்களும் அப்படிநை ஆடிப்நபாய்ட்ைாளுக.

'உங்க புள்ள மூக்க கடிச்சதுக்கு உங்களுக்கு இவ்வளவு நகாபம்

வருநத... இந்த ஊர்ை எவ்வளவு நபரு என்டை எங்தகங்நக
கடிச்சிருப்பாங்க... அடிச்சிருப்பாங்க. அப்நபா ஏன் ைாரும் எதுவும்
நகட்கடை?’

ஒரு தபாம்படள வாடைத் திறக்கை. அதுக்கு அப்புறம் எங்க ஊரு

ஆம்பிடளங்க அவள அடிச்ச அடி இருக்நக... ைப்பா! அந்தச் சாமிநை
தபாறுக்காதுப்பா... அவ்வளவு அடி. அவளாை அடி தாங்க முடிைடை.
ஓை ஆ ம்பிச்சிட்ைா. ந ாட்ை ஓடுைவடள வி ட்டி வி ட்டி
அடிச்சானுங்க. கல்தைறிபட்ை ாைாட்ைம் உசுட டகை பிடிச்சுக்கிட்டு
ஓடுனுவதான். எங்க நபாைா, என்ை ஆைானு த ண்டு வருஷமா எந்தத்
தகவலும் இல்டை. அப்புறம் உங்கள மாதிரி வண்டிை நபாறவங்க,
பக்கத்து ஊர்க்கா ங்க, எல்ைாரும், ' ாத்திரி உங்க ஊர் பக்கத்துை மஞ்ச
நசடை கட்டிக்கிட்டு, ஒரு தபாண்ணு அடையுநத’னு தசான்ை
தபறவுதான் எங்களுக்கு அது மஞ்சைத்திைாதான் இருக்கும்னு சந்நதகம்
வந்துச்சு. எல்நைாரும் நதடிப் நபாநைாம். பகல்ையும் நதடிநைாம்.
ாத்திரி முச்சூடும் நதடிநைாம். எங்க கண்ணுக்கு மட்டும் அகப்பைநவ
இல்டை தம்பி. ஒரு வருஷம், த ண்டு வருஷமில்டை. ாலு
வருஷமாத் நதடிநைாம். மத்தவங்க கண்ணுக்குத் ததள்ளத் ததளிவா
மஞ்ச நசடைநைாை ததரிஞ்ச அவ, எங்க கண்ணுக்கு மட்டும்
இன்டைக்கு வட க்கும் ததரிைநவ இல்ை தம்பி!

ஊருக்குள்ள குழந்டதங்களுக்குத் திடீர்னு காய்ச்சல் வந்தாலும் சரி, சளி

பிடிச்சாலும் சரி அவதான் கா ணம்னு எல்ைாரும் பைப்படுற அளவுக்கு
ஆகிடுச்சி. அப்புறம் நவற வழிைில்ைாம, மஞ்சைத்தி கால்ை விழுந்து
மன்ைிப்புக் நகட்டு ைாம்னு ஊர் கூடி முடிதவடுத்நதாம். ீங்க அந்தப்
தபாண்ண தமாததமாத எங்க பார்த்தீங்கநளா, அங்க ஒரு மஞ்சைத்தி
ம ம் ிக்கும். அப்நபா சிறுசா இருந்துச்சு. அந்த ம த்துக்குக் கீ ழ ஒரு
கூைா த்டதப் நபாட்டு தீபத்டத ஏத்தி தவச்சு குழந்டத உருவத்துை
ஒரு ம ப்பாச்சி தசஞ்சுதவச்சு, தமாத்த ஊரும் கும்பிட்டுட்டு வந்நதாம்
தம்பி. அவ இருக்காளா தசத்துட்ைாளானு இன்னும் ததரிைாது.
இருந்தாலும், அவ நபைா பிசாசா இருக்கக் கூைாதுனு வலுக்கட்ைாைமா
கால்ை விழுந்து சாமிைாக்கிட்டு வந்நதாம் தம்பி. ஆமா... எங்களுக்கு
ம ப்பாச்சி மஞ்சைத்தி தம்பி அவ!’

தபரிைவர் தசால்ைி முடிக்கும்நபாது மடழ

விட்டிருந்தது. அந்த தமாத்த இ டவயும்
தவடளகள் குத்தடகக்கு எடுத்ததுநபாை
இருந்தது சத்தம். புளிைங்குளத்தில் அட க்கால்
சட்டைச் சிறுவைாக ம நமறி கு ங்காட்ைம் விடளைாடிை அத்தடை
மஞ்சைத்தி ம ங்களும், அடிபட்டு அழுததற்காக அம்மா சுட்டுக்தகாடுத்த
மஞ்சைத்திப் பழங்களுமாக முழு இ வும் மஞ்சைத்தி வாசத்தால்
ி ம்ப உறங்கிப்நபாநைன்.

காடைைில் எழுந்து தசன்டைக்குப் நபாகாமல் மறுபடியும்

நகாைம்புத்தூரின் திடசக்கு வண்டிடைத் திருப்பிைடதப் பார்த்து
தபரிைவர் நகட்ைார்,

'என்ை தம்பி அங்கிட்டுப் நபாகாம இங்கிட்டுப் நபாறீங்க?’

'இல்ைங்க... அந்த மஞ்சைத்தி ம த்டதப் பார்க்கணும் நபாை இருக்கு.
அதான் நபாநறன். ீங்களும் வாங்கநளன்’ என்றதும் தபரிைவரும் வந்து
ஏறிக்தகாண்ைார். தபரிைவர் தசான்ைடதப் நபாை, ஒற்டற மஞ்சைத்தி
ம ம். அதற்கு அடிைில் மண்ணால் கட்ைப்பட்ை சிறு கூைம். அதற்குள்
ஒரு விளக்கு. அதற்குப் பின்புறம் அந்த ம ப்பாச்சிப் தபாம்டம
இருந்தது. ைாருக்நகா பைந்து ஒளிந்துதகாண்டிருக்கும் ஒரு சிறுதபண்
குழந்டதைின் முகச் சாைைில் இருந்த அந்த ம ப்பாச்சிப் தபாம்டமைில்
சுற்றிைிருந்த மஞ்சள் பட்டுத் துணிதான் ந ற்று மடழைின் ஊைாக
ான் பார்த்துச் சிைிர்த்த மஞ்சள் துணிைாக இருக்கும் என்று தபரிைவர்
தசான்ைார். உள்ளிருந்து ஊசிக் குத்திைதுநபால் உைல் டுங்கி இரு
டககூப்பி மஞ்சைத்தி ம த்டத ான் வணங்கிைது, மஞ்சைத்திைின்
மீ துள்ள இ க்கத்தாைா அல்ைது பைத்தாைா என்பது இன்று வட
எைக்குத் ததரிைாது!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 25

'குைநசக ப்பட்டிைம்’ என்ற ஊட க் நகள்விப் பட்டிருக்கிறீர்களா? இங்கு,

வருைாவருைம் பு ட்ைாசி மாதம் தச ா திருவிழா ைக்கும். தூத்துக்குடி,
திருத ல்நவைி, கன்ைிைாகுமரி மாவட்ைங்கடளச் நசர்ந்த மக்கள்,
தங்கள் நவண்டுதல்களுக்கு ஏற்றபடி தங்கள் கைவில் நதான்றிை,
தங்களுக்குப் பிடித்த ததய்வங்களின் நவைத்டத அணிந்தபடி
'சாமி’களாக வி தம் இருந்து 10 ாட்கள் ததருத்ததருவாக... ஊர் ஊ ாக
அடைந்து திரிந்து பிச்டச எடுத்து, 'பிச்டச’ என்று தசால்ைக் கூைாது
'தர்மம்’ எடுத்து, அதில் கிடைக்கும் காடச டவத்நதா அரிசிடை
டவத்நதா இ வில் சடமத்து வி தம் முடிப்பார்கள். தச ாவின் கடைசி
ாளில் குைநசக ப்பட்டிைம் முத்தா ம்மன் நகாைிலுக்குப் நபாய் மிச்சம்
இருக்கும் காசுகடளயும் அரிசிடையும் நகாைில் உண்டிைைில்
நபாட்டுவிட்டு தவறி பிடிக்க ாக்டகத் துருத்தி ஓடி ஆடி உருண்டு
எரிந்து தகாண்டிருக்கும் சூைத்டத அப்படிநை ைபக்தகன்று வாய்க்குள்
விழுங்கி, மாடைடைக் கழட்டி அங்நகநை கைற்கட ைில் ல்ை
துடிக்கிற மீ ன்களாக வாங்கி, தபாறித்து குடும்பத்நதாடு தின்று
வி தத்டத முடித்துவிட்டு ஊர் திரும்புவார்கள்.

'ேட்டில்
ீ எல்நைாருக்கும் அ சாங்க நவடை கிடைக்க நவண்டும்’ என்று
அம்மா, ஒன்பதாம் வகுப்புப் படிக்கும் கடைக்குட்டிப் டபைைாை எைக்கு
மாடை நபாட்டு ஊர் சுற்றி தர்மம் எடுத்து நவண்டுதடை
ிடறநவற்றுவதாக நவண்டிக்தகாண்ைது, முதைில் எைக்கு
அதிர்ச்சிதான். ஆைால், அந்தப் பத்து ாட்களில் என்டை வட்டில்
ீ
உள்ளவர்கள் ைத்திை விதம், தகாடுத்த மரிைாடத, எப்நபாதும் என்டை
அடித்துக்தகாண்டிருக்கும் இவர்களுக்கு அந்தப் பத்து ாட்கள் ான்
கைவுளாக இருப்பது எைக்கு த ாம்பநவ பிடித்துப்நபாைது.

அம்மா, முதைில் எைக்கு கு ங்கு நவஷம் நபாட்டு தர்மம் எடுக்கத்தான்

நவண்டிக் தகாண்ைாள். ஆைால், கு ங்கு நவஷம் நபாட்டுக்தகாண்டு
ததருவில் அடைந்தால் அவ்வளவுதான். ஆண்-தபண் எை ஒரு
கும்பநை இருக்கிறது, என் வாடைப் பிடித்து 'ஏநைய்..! கு ங்கு சாமி,
கு ங்கு சாமி’ என்று நகைி தசய்யும். அதைால் ான், 'அம்மா... மாடு
நமய்க்கிற ஒருத்தர் திைமும் என் கைவுை வந்து புல்ைாங்குழல்
வாசிக்கிறார்மா’ என்று ஒரு தபாய்டைச் தசான்நைன். 'ைப்பா... ீ மாடு
நமய்ச்சுக்கிட்டுத் திரிைிறதாை கிருஷ்ணர்தான் உன்கூை இருக்கார்
நபாை!’ என்று அம்மா கிருஷ்ணர் நவைத்துக்குச் சம்மதித்து, அதற்குத்
நதடவைாை பட்டு அங்கவஸ்தி ம், புல்ைாங்குழல், சைங்டக, காதில்
அணியும் குண்ைைம், அட்டை ைால் தசய்ைப்பட்ை கிரீைம்,
இவற்டறதைல்ைாம்விை கறுப்பாை என் உைம்பு முழுவதும் பூச ீைக்
கைர் தபாடி... எல்ைாம் வாங்கிக்தகாண்டு வந்தாள்.

அந்தப் பத்து ாட்களும் ான் தூங்கிக் தகாண்டிருக்கும்நபாநத

அம்மாவும் அப்பாவும் என் காடைத் ததாட்டுக் கும்பிடுவார்கள்.
அப்படிநை உைம்டப முறுக்கி எழுந்தால், அம்மா பக்கத்தில்
உட்காந்துதகாண்டு, 'பழுந்த ப்பா... சாமி எந்திச்சிட்டு...’ என்று ாக்டகச்
சுழட்டி குைடவ இடுவாள். ல்ை குளிர்ந்த ீரில் நவப்ப இடைகடளப்
நபாட்டு அம்மாவும் அப்பாவும் நசர்ந்நத என்டைக் குளிப்பாட்டுவார்கள்.
குளித்து முடித்துவிட்டு அப்படிநை உள்நள வந்தால், ஆப்பிள்
பழத்டதநைா, ஆ ஞ்சு பழத்டதநைா ன்றாகக் கழுவி அழகாக றுக்கித்
தருவார்கள். வட்டுக்குள்
ீ இருந்து என்டைப் பார்த்து அண்ணன், அக்கா
எல்நைாரும் தபருமூச்சு விடுவார்கள்.

கிருஷ்ணருக்காை அரிதா ங்கள் முடிந்து சைங்டகடைக்

கட்டிக்தகாண்டு வட்டுக்கு
ீ தவளிநை வரும்நபாது வாசைில் என்ைிைம்
ஆசீர்வாதம் வாங்க ஒரு கூட்ைநம ிற்கும். ஒவ்தவாருத்த ாக என்
காைில் விழுவார்கள், மூர்த்தி, காைில் விழும்நபாது தமதுவாக காடைச்
சு ண்டுவான். அண்ணன் ஊசிடை டவத்துக் குத்துவான். எைக்குச்
சிரிப்பாக வரும். ஆைால், அடததைல்ைாம் அைக்கிக்தகாண்டு
கம்பீ மாக ின்றுதகாண்டிருப்நபன். 'சாமி எல்ைாத்துக்கும் அப்படிநை
திரு ீறு பூசி விடுங்க’ என்று எல்நைாரும் என் முன் குைிந்து
ிற்பார்கள். இடுப்பில் இருக்கும் திரு ீறு டபைிைிருந்து திரு ீடற
எடுத்து எல்நைாருக்கும் பூசிவிடுநவன். எல்நைாரும் குைடவைிை,
ானும் அம்மாவும் தர்மம் எடுக்க, பக்கத்து ஊட ப் பார்த்து ைந்து
நபாநவாம்.

எந்த ஊருக்குப் நபாைாலும், 'நைய் சாமி வந்துருக்குைா, சாமிைா!’ என்று

முதைில் அந்த ஊரில் உள்ள சிறுசுகள் கூட்ைம்தான் வந்து எங்கடளச்
சூழ்ந்து கடத நபசிக்தகாண்நை வரும். இவர்கள் நபாதாததன்று அந்த
ஊரில் இருக்கும் ாய்கள் நவறு. சைங்டக சத்தத்டதக் நகட்ைதும்
வாடைப் பிளந்துதகாண்டு வரும். பைந்து உைல் பதறும்நபாது பின்ைாடி
இருந்து எதாவது ஒரு வில்ைங்கம் பிடிச்ச சிறுசு, 'சாமி பைப்பைாதீங்க...
அந்தச் சங்கு சக்க த்டதக் கழட்டி ாைப் பார்த்து விடுங்க. ாநைாை
கழுத்து துண்ைாப் நபாகட்டும்’ என்று கத்துவான். நகாபம் அப்படி வரும்
எைக்கு. அம்மாதான் கம்டப எடுத்து ாடை வி ட்டிக்தகாண்டு
வருவாள்.

ஒவ்தவாரு வட்டு
ீ வாசலுக்கும் நபாய் தர்மம் நகட்கும்நபாதும், அந்த
வட்டில்
ீ உள்ளவர்கள் எதாவது கா ணத்டதச் தசால்ைி, காைில் விழுந்து
திரு ீறு நகட்பார்கள். 'சாமி இந்தப் பை, வாை ததாறந்தா தபாய்ைாச்
தசால்லுதான் சாமி. தகாஞ்சம் திரு ீறு நபாட்டுவிடுங்க சாமி.
இன்டைநைாை பைலுக்கு ல்ை புத்தி வ ட்டும்’ என்று
சின்ைப்டபைன்கடள அம்மாக்கள் காைில் விழச்தசய்யும்நபாது, என்
அம்மா என்டைப் பார்த்து ஒரு சிரிப்பு சிரிப்பாள். அந்தச் சிரிப்புக்கு
'எங்க சாமிநை தபாய் மட்டும்தான் நபசும்’ என்று அர்த்தம்.

இப்படி ஒவ்தவாரு வைாக

ீ அடைந்து திரிந்து வட்டுக்குத்
ீ திரும்ப
இ வாகிவிடும். வட்டுக்கு
ீ வந்துதான் வி த சாப்பாடு, அதுவட தவறும்
பழங்களும் பச்டசத்தண்ணரும்தான்
ீ உணவு.

முதல் எட்டு ாட்கள் தவளியூர்களுக்கு தர்மம் எடுக்கச் தசன்றால்,

கடைசி இ ண்டு ாட்கள் உள்ளூரில்தான் தர்மம். உள்ளூர் சுற்றி தர்மம்
எடுக்கப் நபாகும்நபாது, அம்மாநவாடு மூர்த்தியும் என் பின்ைாடி
வருவான். அம்மா முன்ைாடி நபாவாள். அம்மாவுக்கு பின்ைாடி ான்
ைந்து நபாநவன். எங்களுக்கு தகாஞ்சம் தள்ளி அரிசி சாக்நகாடு
மூர்த்தி வருவான். அப்படி வந்துதகாண்டு இருக்கும்நபாநத, 'நகட்ைடதக்
தகாடுப்பவநை கிருஷ்ணா... கிருஷ்ணா...’ என்று பாடுவான். ான் என்
தாம்பூைத்தட்டில் இருக்கும் காணிக்டககளில் இருந்து 10 ரூபாடைநைா,
அல்ைது 20 ரூபாடைநைா எடுத்து அம்மாவுக்குத் ததரிைாமல் கீ நழ
நபாடுநவன். அடத மூர்த்தி பைக்தகன்று எடுத்து அவன் சட்டைப்
டபக்குள் டவத்தபடி, 'கீ டதைின் ாைகநை கிருஷ்ணா... கிருஷ்ணா...’
என்பான். ைந்தது எதுவும் ததரிைாமல் திரும்பிப் பார்த்து அம்மா ஒரு
சிரிப்பு சிரிப்பாள்.

இது மூர்த்திக்கும் எைக்குமாை திருட்டு ஒப்பந்தம். கடைசி ாள்

குைநசக ப்பட்டிைம் தச ாவுக்குச் தசன்று மாடைடைக் கழட்டி
நவைத்டதக் கடைத்த பின், இப்படிச் நசகரித்த பணத்டத ஆளுக்குப்
பாதிைாகப் பிரித்து திருவிழாவில் எங்களுக்குத் நதடவைாைடத
வாங்கிக்தகாள்நவாம்!

கடைசி ாள். தச ாவின் 10-வது ாள்.

குைடச முத்தா ம்மன் சூ சம்ைா ம்
தசய்யும் ாள் அது. குைநசக ப்பட்டிைம்
ஊர் முழுவதும் மக்கள் தவள்ளம்,
நமளதாளத்நதாடு
முண்டிைடித்துக்தகாண்டு இருந்தது. எங்கு
பார்த்தாலும் விதவிதமாை காளிகள்,
முருகன்கள், பிள்டளைார்கள், சிவன்கள், கிருஷ்ணர்கள், கு ங்குகள்,
க டிகள், மாடுகள்... எை நவஷம் நபாட்ைவர்கள், ாக்டகத் துருத்தி
ஆடிைபடியும் நகாைிடைச் சுற்றி வந்தபடியும் இருந்தார்கள்.

நகாைிலுக்குப் நபாைால் எைக்தகாரு சிக்கல் காத்திருந்தது. நவஷம்

நபாட்டுச் தசல்கிறவர்கடள நகாைிலுக்கு முன் ிற்க டவத்து, நமளம்
அடித்து அவர்களுக்கு சாமி அருள் வ டவப்பார்கள். அருள் வந்து
அவர்கள் தவறிதகாண்டு சாமி ஆடிைபடிநை நகாைிடைச் சுற்றி வந்த
பின்ைர்தான் மாடைடைக் கழட்டுவார்கள். என்டை நகாைிைின்
வாசைில் ிறுத்திடவத்துக்தகாண்டு நமளத்டத அடித்து அருள்
வருவதற்காக என் மூக்குக்கு ந ாக அப்பாவும் அம்மாவும் சூைத்டதக்
தகாளுத்திக் காட்டிக்தகாண்டு இருந்தார்கள். ஆைால், ாநைா சிறு
அடசவுகூை இல்ைாமல் நகாைிைில் என்டைப்நபாை நவஷம் நபாட்டுப்
நபாகிறவர்கடள நவடிக்டகப் பார்த்தபடிநை ின்றுதகாண்டிருந்நதன்.

'என்ை... ம்ம சாமி இப்படி அடசைாம ிக்கு. நமளத்த ல்ைா

அடிங்கப்பா’ என்றார்கள். நமளம் அடிக்க அடிக்க எைக்கு ஆை நவண்டும்
நபால்தான் இருந்தது. ஆைால், ான் நமளத்துக்கு... அதன் அடிக்கு
ஏற்றவாறுதான் ஆடுநவன். எைக்கு சாமி அருள் வந்தால் எப்படி ஆை
நவண்டும் என்பதுதான் தபரும் குழப்பமாக இருந்தது. ந ம் ஆக ஆக,
அம்மா, அப்பா தசன்று காளி நவஷம் அணிந்தவர்கடளக் கூட்டிவந்து
நவப்பிடைைால் என் உச்சந்தடைைில் அடித்து, தகாஞ்சம்
நவப்பிடைடை உருவி என் வாய்க்குள்ளும் திணித்தார்கள்.
நவப்பிடைைின் கசப்பு தாங்காமல் பைக்தகன்று துப்பிைால், 'அப்படி
என்ை உைக்கு அவ்வளவு நகாபம்? ஏன் இைிமத்த துப்புற ஆங்!’ என்று
அந்தக் காளி நவஷம் நபாட்ைவர்கள் மறுபடியும் உச்சந்தடைைில்
நவப்பிடைைால் அடிக்க, 'இப்படிக் கசக்குது. இதுவாைா உங்களுக்கு
இைிமம்?’ என்று அவர்கடள முடறத்துக் தகாண்டிருந்நதன்.

'எம்மா தாைி, நவறு வழிைில்ைாம, விடளைாட்டுப் பிள்டளக்கு

மாடைைப் நபாட்டு நவஷம் நபாட்டுட்நைன். எங்களுக்குத் ததரிைாம
அது எதாவது திருட்டுத்தைம் பண்ணிைிருந்தா, ீதாம்மா
மன்ைிக்கணும். அதவுட்டுட்டு இப்படி ீ இறங்கி வந்து ஆைாம உன்
மக்களக் கண் கைங்க விைைாமா?’ என்று அம்மா கண்ண ீர் வடித்து என்
காைில் விழுந்தநபாதுதான் எைக்கு திக்தகன்று இருந்தது.

'ஆைா... ாம அருள் வந்து ஆைாமநை இப்படி ின்நைாம்ைா, ாம

ஏநதா தபரிை சாமிக்குத்தம் பண்ணிருக்நகாம்னு ிடைச்சுக்குவாங்க
நபாைிருக்நக!’ என்று சுற்றிப் பார்த்நதன், சாமி அருள் வந்தவர்கள் எப்படி
ஆடுகிறார்கள் என்று! ாக்டகத் துருத்தி, கண்கடளப் தபருசாக உருட்டி
கீ நழ விழுந்து உருண்டு பு ண்டு ஆடிக்தகாண்டிருந்தார்கள். அப்படிநை
தகாஞ்ச ந ம் என் இ ண்டு கண்கடளயும் மூடிநைன். இப்நபாது
நமளச் சத்தம் மண்டைக்குள் நகட்ைது. உைம்டப சும்மா முன்னுக்கும்
பின்னுக்கும் கர்த்திநைன். அம்மா, அக்கா எல்நைாரும் கண்ண ீட த்
துடைத்துக்தகாண்டு குைடவைிை ாக்டகத் துருத்திக்தகாண்டு
கண்கடள உருட்டி 'ஓய்..!’ என்ற சத்தத்நதாடு உருண்டு பு ண்டு எழுந்து
ைா ாலும் பிடிக்க முடிைாத அளவுக்குத் திமிறிநைன்.

அப்நபாது அம்மா, 'ைம்மா தாைி

பச்சப்புள்ளம்மா... இவ்வளவு
ஆநவசம் நவண்ைாம்மா. தகாஞ்சம்
தமதுவா ின்னு ஆடும்மா’ என்று
அழுதாள். அண்ணடைப் பார்த்து,
அக்காடவப் பார்த்து, மூர்த்திடைப்
பார்த்து எல்நைாட யும் பார்த்து
ாக்டகத் துருத்தி கண்கடள
உருட்டிநைன். அப்படிநை
நகாைிடைச் சுற்றி மூன்று முடற
வைம் வந்து குைடவைிட்டு எைக்கு
நவஷத்டதக் கடைத்தார்கள்.

'அப்பாைா... ஒருவழிைா நவஷத்டதக்

கடைச்சாச்சுப்பா’ என்று மூர்த்திடை
ைாருக்கும் ததரிைாமல்
குைநசக ப்பட்டிைம் கைற்கட க்குக்
கூட்டிக்தகாண்டு நபாய், 'எடுைா, அவ்வளவு பணத்டதயும்!’ என்நறன்.

அவநைா சாதா ணமாக, 'எந்தப் பணம்?’ என்றான்.

'நைய் என்ை விடளைாடுறிைா? ான் தகாடுத்து தவச்ச காணிக்டகப்

பணத்டததைல்ைாம் எடுைா!’

'அந்தப் பணமா, அந்தப் பணத்டததான் ான் நகாைில் உண்டிைல்ை

நபாட்டுட்நைநை!’

'என்ைது... உண்டிைல்ை நபாட்டுட்டிைா? உைக்கு என்ை லூைாைா...

எதுக்குைா நபாட்ை?’
'உைக்கு சாமி அருள் எப்படி வந்துச்சுன்னு ததரியுமா? அடிக்கடி
என்ைிைப் பாத்நத ாக்கத் துருத்தி கண்ண உருட்டுை. ஐடைநைா,
சாமிக்கு ாம பண்ற தப்பு எல்ைாம் ததரிஞ்சுநபாச்சு நபாைன்னு
பைந்துநபாய் ைாருக்கும் ததரிைாம அவ்வளவு பணத்டதயும்
உண்டிைல்ை நபாட்டுட்நைன்’ என்று அவன் தசால்ைி முடிக்க, வந்த
நகாபத்தில் அந்தக் கைற்கட மணைில் தகாஞ்ச ந ம் அவடைப்
பு ட்டி எடுத்துவிட்டுத் திரும்பி வந்தால், இங்நக அம்மா
அங்கப்பி தட்சணம் தசய்துதகாண்டிருந்தாள்.

'என்ைப்பா அம்மா நகாைிடைச் சுத்தி உருள்றா?’

'அதுவா ாம பிரிச்ச, தர்மக்காசு உண்டிைல்ை நபாடுறதுக்குக் கம்மிைா

இருக்குல்ைா, அதுக்கு மன்ைிப்புக் நகட்டுத்தான் உங்க அம்மா உருள்றா’
என்று அப்பா தசான்ைநபாது, எதுவும் நைாசிக்காமல் ானும்
அம்மாவின் பின்ைால் படுத்து உருளத் ததாைங்கிநைன்!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 26

'இந்திைா சுதந்தி ம் அடையும் நபாது உைக்குக் கல்ைாணநம

ஆைிடுச்சா தாத்தா?’, ' ிஜமாவா தசால்றீங்க... தனுஷ்நகாடி
கைலுக்குள்ள முங்கி அழியும் நபாது உங்களுக்கு ல்ைா விவ ம்
ததரியுமா?’, ' ல்ைா நைாசிச்சு தசால்லுங்க... ைில்நவ நகட்ை தவச்சு
எம்.ஜி.ஆட ந ர்ை பார்த்தீங்களா... இல்டை ைில்ை நபாகும்நபாது
தூ மா ின்னு பார்த்தீங்களா?’, ' ீ ஆைி ம் தசான்ைாலும் பூவாைிப்
தபரிைம்ம தபரிை அதிர்ஷ்ைக்காரி... ஒரு மாசமா இழுத்துக்கிட்டு கிைந்த
உசுரு, சிவாஜி தசத்த அன்டைக்குதாை தபாசுக்குனு நபாச்சு!’, 'தசான்ைா
எங்க ம்பப் நபாறீங்க... சுைாமி அன்டைக்குத்தான் திருச்தசந்தூர்ை
கைக்குட்டி பைலுக்கு தமாத தமாட்டை அடிச்சிக்கிட்டு இருந்நதன்...
கால் டைக்கக்கூை தண்ணி இல்ைாம அவ்வளவு தண்ணியும் உள்ள
நபாைடத இப்நபா ிடைச்சாலும் உைம்நப சிலுக்குது!’

- இப்படிைாகத் ததாைர்ந்து நகட்கப்படும் நகள்விகளிலும் நகட்ைவுைன்

'இதற்காகத் தாநை காத்திருந்நதன்’ என்படதப் நபாை ஆழமாக
நைாசித்து, மைதின் தாழ்வா த்தில் பைரும் பச்டசக்தகாடிைாக விரியும்
பதில் களிலும்தான் எத்தடைநைா தபரிை வ ைாற்று ிகழ்வுகள்,
எதுவுமறிைா எளிை மைிதர்களின் ிடைவுகளில் ீங்கா எச்சங்களாக
மிஞ்சி இருக்கின்றை.
திருத ல்நவைிைில் ைந்த மாணவர் நபா ாட்ைங்களால் சிடற
தசன்றிருந்த ஊர் தம்பிகள் கணபதிடையும் சுப்பி மணிைடையும்
பார்க்கச் தசன்றிருந்நதன். உங்கள் யூகம் சரிதான். ததாப்டபயும்
ததாந்தியுமாக இருக்கும் கணபதியும் நவகமும் விநவகமுமாக
இருக்கும் சுப்பி மணிைனும் அண்ணன் - தம்பிகள்தான். இருவரும்
ஒந கல்லூரிைில் ஒந வகுப்பில் படிக்கிறார்கள். இருவருநம
காங்கி ைுக்கு எதி ாக உண்ணாவி தம் இருப்பார்கள்; ஆர்ப்பாட்ைங்கள்
ைத்துவார்கள்; நபாஸ்ைர் ஒட்டுவார்கள். கட்ைக்கடைசிைாக காங்கி ஸ்
தடைவர்கள், ாஜபநக்ஷ தகாடும்பாவிகடள எரித்தநபாது, சிடறக்கு
ஒன்றாகச் தசன்றிருக்கிறார்கள். கட்ைம்நபாட்ை கம்பிகளுக்கு உள்நள
அண்ணன் - தம்பிகடளப் பார்க்கும்நபாது, மைதினுள் எழுந்த
கதர்நவட்டி ஆவுடைைப்பன் மாமாவின் ிடைவு, வ ைாறு எவ்வளவு
நவகமாக தன் உைடைச் சிலுப்பிப் பு ண்டு படுத்திருக்கிறது என்படத
உணர்த்திைது!

'ஓடிைா... ஓடிைா... பச்சப்புள்டளங்களுக்கு பிடசஞ்சு தகாடுக்க பச்சரிசி

இட்ைி இருக்கு’ எை ததருத் ததருவாகக் கூவிக்கூவி அன்டறை
ாட்களில் இட்ைி விற்ற கதர் நவட்டி ஆவுடைைப்பன் மாமா, சுதந்தி
திைத்தில் காங்கி ஸ் தகாடிடை கூட ைில் ஏற்றி மிட்ைாய் தகாடுக்கும்
தீவி காங்கி ஸ்கா ர்.

'ஒரு சுருட்டு வாங்கிக் தகாடுத்நதாம்னு உங்ககிட்ை வந்து ஓட்டு

நகட்கை காங்கி ஸ்கா ன். சுதந்தி ம் வாங்கிக் தகாடுத்நதாம்னு
நகக்குறான். என் தாத்தன், ந ருவுக்கு ஓட்டு நபாட்ைான். எங்க அப்பன்,
இந்தி ா காந்திக்கு ஓட்டு நபாட்ைான். ான், இப்நபா ாஜீவ் காந்திக்கு
ஓட்டு நபாடுநறன். அப்புறம் ாஜீவ் காந்தி மவன் வந்தா, அவனுக்கு
என் மவனுவ ஓட்டு நபாடுவானுவ. நவட்டி சீடை குடுத்தடதப்
தபருடமைாச் தசால்ற கட்சியும், சுதந்தி ம் வாங்கிக் குடுத்தடதப்
தபருடமைா தசால்ற கட்சியும் ஒண்ணா?’ என்று நதர்தல் காைங்களில்
மீ டச முறுக்கும் ஆவுடைைப்பன் மாமாவுக்கு, திருமணமாகி 15
வருைங்கள் கழித்துத்தான் கணபதியும் சுப்பி மணிைனும் இ ட்டைக்
குழந்டதகளாகப் பிறந்தார்களாம்.

ஊரில் முதன்முதைில் இட்ைி விற்றது, இ ட்டைப்பிள்டள தபற்றது எை

ஆவுடைைப்பன் மாமா எங்களுக்கு எப்நபாதுநம ஆச்சர்ைம்தான். ஒந
மாதிரி வைதும் இைதுமாக டுவட்டில்
ீ படுத்துக்கிைக்கும்
கணபதிடையும் சுப் மணிைடையும் பார்க்க கதவு வழிைாக, ஜன்ைல்
வழிைாக முண்டிைடிப்நபாம். ஆவுடைைப்பன் மாமாதான்
எல்நைாட யும் உள்நள அடழத்துச் தசன்று குழந்டதகடள அருகில்
தூக்கிக் காட்டுவார். இ ண்டு குழந்டதகளும் ஒந ந த்தில் சிரிப்பது,
ஒந ந த்தில் அழுவது, ஒந ந த்தில் புஷ்பம் அத்டத மார்பில் பால்
சப்புவது எை கணபதியும் சுப்பி மணிைனும் பிறந்ததிைிருந்நத
ஆச்சர்ைம்தான். குழந்டதகளாக இருக்கும் அவர்கடளப் பார்க்கத்தான்
ாங்கள் ஆவுடைைப்பன் மாமா வட்டுக்குப்
ீ நபாநவாம்.
குழந்டதகளுக்கு கண் டம டவப்நபாம், இட்ைிக்கு, மாமாநவாடு நசர்ந்து
மாவாட்டுநவாம், சட்ைிக்குத் நதங்காய் திருகுநவாம். அப்படித்தான்
மாமாநவாடு காங்கி ஸ் கட்சிக்காக ஏழு வைதில் பி சா ம் தசய்ைப்
நபாைதும்!

ஆவுடைைப்பன் மாமா என்ை தசான்ைாலும் எங்களுக்குப் பிடிக்கும்.

ந ாசாப் பூ டவத்துக் தகாண்டு அவர் பின்ைால் ந ரு மாமா மாதிரி
அடைவது பிடிக்கும். 'கைிைம்மா அக்கா ஓட்டு நபாடு... காங்கி ஸ்
கட்சிக்கு ஓட்டு நபாடு’, ' ாணி அக்கா ஓட்டு நபாடு... ாஜீவ் காந்திக்கு
ஓட்டு நபாடு’ என்று அவர் பின்ைாடி கத்திக்தகாண்டு அடைவது த ாம்ப
த ாம்பப் பிடிக்கும். ஆைால், ாஜீவ் காந்தி இறந்துவிட்ைார் என்ற
தசய்தி, ஊருக்குள் வந்த ாளில் ஆவுடைைப்பன் மாமா தசய்த
காரிைம்தான் ைாருக்குநம என்டறக்குநம பிடிக்காமல் நபாய்விட்ைது.

ாஜீவ் காந்தி தகால்ைப்பட்ை தகவல் கிடைத்ததும் வட்டைவிட்டு

ீ
தவளிநைநபாை ஆவுடைைப்பன் மாமாடவக் காணாமல், புஷ்பம்
அத்டத த ஞ்சில் அடித்து அழுதுதகாண்டு இருந்தாள். ஆதிச்ச ல்லூர்
விைக்கில் திருச்தசந்தூர் தமைின் ந ாட்டில் ஒற்டற ஆளாக
ஆவுடைைப்பன் மாமா படுத்துக்தகாண்டு பஸ்டை மறிப்பது ததரிைவ ,
எல்நைாரும் அங்கு ஓடிநைாம். சுடும் தவைிைில் ஆவுடைைப்பன்
மாமா டு ந ாட்டில் மல்ைாந்து படுத்துக்கிைந்தடதயும், நபருந்துகள்
எதுவும் ஓைாமல் அப்படிநை ின்றடதயும், ான்கு நபாலீஸ்கா ர்கள்
வந்து மாமாடவக் குண்டு கட்ைாகத் தூக்கிக்தகாண்டு தசன்றடதயும்,
புஷ்பம் அத்டத நபாலீஸ்கா ர்களிைம் தகஞ்சி ைடதயும், இ ண்டு
வைதாகியும் இன்னும் காட்டுப்நபச்சிக்கு முதல் தமாட்டை நபாைாமல்
ஜடைநைாடு ஒந மாதிரி கணபதியும் சுப்பி மணிைனும் அம்மணமாக
அழுதுதகாண்டு இருந்தடதயும் மறுபடியும் ிடைத்துப் பார்த்தால்,
நபாை தசவ்வாய்க்கிழடமதான் ைந்தடவநபால் இருக்கின்றை
எல்ைாம்!

ஊரிைிருந்து ஆட்கள் நபாய், ஆவுடைைப்பன் மாமாடவ நபாலீஸ்

ஸ்நைஷைில் இருந்து அடழத்து வந்தார்கள். 'த ண்டு புள்டளங்கள 15
வருஷம் கழிச்சுப் தபத்துட்டு எல்ைாத்டதயும் அ ாடதைா விட்டுட்டு
குடும்பத்த தவளங்காம ஆக்கப்நபாறிைா ீ?’ என்று புத்திமதி தசால்ைி
மாமாடவ வட்டுக்குள்
ீ அடைத்து, 'இந்தா புஷ்பம்... இன்னும் ஒரு
வா த்துக்கு அவை தவளிைிை எங்நகயும் நபாகவிைாத. தசான்ைாப்
புரிைாது... அவன் ப ம்பட காங்கி ஸ்கா ன். டபத்திைக்கா த்தைமா
எதாவது தசஞ்சாலும் தசஞ்சுக்குவான் ஜாக்கி டத’ என்றும்
தசால்ைிவிட்டுப் நபாைார்கள்.

அன்று முழுவதும் ாங்கள் ஆவுடைைப்பன் மாமா வட்டில்

ீ
இருந்நதாம். அடைக்கப்பட்ை கதவுக்குப் பின்ைால் இருந்து மாமா கு ல்
தகாடுப்பார். 'புஷ்பம் ஒண்ணுக்கு வருதுடி... கதவத் ததற. நபாய்ட்டு
வந்திடுநறன்’ என்று. பதிலுக்கு தவளிநை இருந்து புஷ்பம் அத்டத கு ல்
தகாடுப்பாள், 'அங்க பைலுவ பால் ைப்பா இருக்கு. அதுை இருந்து
டவங்க. அப்புறம் ான் எடுத்து தவளிநை தகாட்டிக்கிநறன்’ என்று.
தவளிநை இருக்கிற எல்நைாரும் விழுந்து விழுந்து சிரிப்நபாம். புஷ்பம்
அத்டத எல்ைாவற்டறயும் மறந்து சிரித்தாள். கணபதியும்
சுப்பி மணிைனும்கூை கா ணம் ததரிைாமல் ஒந மாதிரி சிரித்தார்கள்.
எல்ைாம் சரிைாகப் நபாய்க்தகாண்டிருந்தை.

இ வு முழுவதும் ாங்கள் அங்குதான்

இருந்நதாம். மாமா, அடைக்கப்பட்ை
கதவுக்கு உள்ளிருந்நத கணபதிைிைமும்
சுப்பி மணிைிைமும் நபசுவார். அப்பா
என்ை தசால்கிறார், எதற்காக கதவுக்குப்
பின்ைால் இருந்நத நபசுகிறார் என்று
ததரிைாமல் கணபதியும் சுப்பி மணிைனும் தூங்கும் வட அந்தக்
கதடவநை தட்டிக்தகாண்டு கிைந்தார்கள். வாசைிலும் திண்டணைிலும்
புஷ்பம் அத்டத மடிைிலும் அப்படி அப்படிநை உறங்கிப்நபாை எங்கள்
எல்நைாருக்கும் காடைைில் காத்திருந்தது அந்தப் நப திர்ச்சி!

எப்நபாதும் நகாழி கூவி, காகம் கட ந்து, பால் கறக்க பசு மாடு கத்தி
எழுப்பும் ஊட , அன்று புஷ்பம் அத்டத தன் த ஞ்சில்
அடித்துக்தகாண்டு எழுப்பிைாள். வட்டுக்குள்
ீ அடைக்கப்பட்டிருந்த
ஆவுடைைப்பன் மாமாடவயும் காணவில்டை. தவளிநை கதவுக்குப்
பக்கத்தில் ஒந மாதிரி தபருவி டைச் சப்பிைபடி
உறங்கிக்தகாண்டிருந்த கணபதிடையும் சுப்பி மணிைடையும்
காணவில்டை. ஊர் முழுவதும் நதடி ஆள் அனுப்பிைார்கள். ஆற்றுக்கு,
குளத்துக்கு, கிணற்றுக்கு, ஆதிச்ச ல்லூர் தமைின் ந ாட்டுக்கு... எை
எல்ைாப் பக்கமும் ஆள் அனுப்பிைார்கள். தபற்ற பிள்டளகடளயும்
புருஷடையும் காணாமல் புஷ்பம் அத்டத மைங்கி மைங்கி விழுந்தாள்.
ந ம் ஆக ஆக நவறு வழிைில்ைாமல் புதுக்குடி நபாலீஸ்
ஸ்நைஷைில் புகார் தகாடுத்தார்கள். தமாத்த ஊரும் முகம்கூை
கழுவாமல் ஆவுடைைப்பன் மாமாவுக்காகக் காத்திருந்தது.

'பை புத்திதகட்டுப் நபாய் ாசீவ்காந்தி தசத்த இைத்துக்நக

நபாய்ட்ைாநைா?’

'அப்படிதைல்ைாம் இருக்காதுப்பா... அம்புட்டுத் தூ ம் எப்படி

புள்டளைைத் தூக்கிட்டுப் நபாவான். இங்கதான் எங்நகைாவது
காங்கி ஸ்கா ன்கா ங்க பண்ற நபா ாட்ைத்துக்குப் நபாைிருப்பான்!’
என்று ஆளாளுக்கு ஒவ்தவாரு நைாசடைைில் நபசிக்தகாண்டிருக்க,
கருங்குளம் தபாட்ைக்குளம் வழிைாக கணபதிக்கும்
சுப்பி மணிைனுக்கும் தமாட்டை அடித்து தானும் தமாட்டை அடித்து
எதுவும் ைக்காததுநபாை ஆவுடைைப்பன் மாமா ஊருக்குள் டசக்கிளில்
வந்தடதப் பார்த்து எல்நைாரும் வாைடைத்துப்நபாைார்கள்.

'அைப்பாவி... காட்டுப்நபச்சிக்குப் நபாடுற தமாத தமாட்டைடை

காங்கி ைுக்குப் நபாட்டுட்டு வந்துட்ைாநை கிறுக்குப் பை’ என்று
ஊர்க்கா ர்கள் தசால்ைிக்தகாண்டிருக்கும்நபாதுதான் அது ைந்தது.
திண்டணைில் மைங்கி விழுந்துகிைந்த புஷ்பம் அத்டத தன் இ ட்டைப்
பிள்டளகளும் புருஷனும் தமாட்டைைாக வந்து ிற்படதப் பார்த்து
தபாறுக்க முடிைாதவளாக ஓடிப்நபாய் மண்டண அள்ளி மாமாவின்
மீ து எறிந்தாள். காறிக்காறித் துப்பிைாள். டகைில் கிடைத்த
எல்ைாவற்டறயும் டவத்து
ஆவுடைைப்பன் மாமாடவ
அடித்தாள்.

'இ க்கத்நதாடு த ண்டு

தகாடுத்தாநள அந்தக் காட்டுநபச்சி...
அவளுக்கு தமாத்த முடியும்
சடைைா ஒட்டிைதுக்கு அப்புறம்
வந்து தமாட்டை அடிக்கிநறன்னு
ான் சாவாம கிைந்து வி தம்
இருக்க, என் புள்டளங்களுக்கு தமாத
தமாட்டைநை எழவு தமாட்ை அடிச்ச
ீதைல்ைாம் மனுசைா? இைிநம ஒரு
ிமிஷம் உன்கூை இருக்க
மாட்நைன்!’ என்று இ ண்டு
பிள்டளகடளயும் பிடுங்கிக்தகாண்டு
அம்மன்பு த்துக்குப் நபாைவள்தான் புஷ்பம் அத்டத.

'புள்டளங்களுக்கு மண்டைைிை மைிறு முடளச்சா அததல்ைாம் தாைா

வந்திருவாப்பா. ான் நபாய் எதுக்குக் கூப்பிைணும்? அவளா எப்நபா
வருவாநளா... அப்நபா வ ட்டும்’ என்று இருந்த ஆவுடைைப்பன்
மாமாடவப் பார்க்க, 10 வருஷம் கழித்து த ஞ்சு வைிைால் இறந்த பின்
பிணமாகத்தான் புஷ்பம் அத்டத எங்கள் ஊருக்குத் திரும்பி வந்தாள்.

ஒரு தபரிை மருதம ம் சாய்ந்து மண்டைைில் விழுந்து

அதிர்ஷ்ைவசமாக உைிர் தப்பிைதுநபாை, அந்த ாள் அப்படிநை
மடறைாத கீ றைாக ிடைவில் இருக்கிறது. புஷ்பம் அத்டத
புடதகுழிக்கு அந்தப் பக்கம் மறுபடியும் அநத தமாட்டைத் தடைநைாடு
கணபதியும் சுப்பி மணிைனும் கதறி அழுததும், அடதப் பார்க்க
முடிைாமல் ஆவுடைைப்பன் மாமா துண்ைால் முகத்டத மூடிக்தகாண்டு
சைைநம இல்ைாமல் இருந்ததும், கணபதிடையும் சுப்பி மணிைடையும்
டகடைப் பிடித்து ஒரு தாத்தா கூட்டி வந்து ஆவுடைைப்பன்
மாமாவிைம் ஒப்படைத்தடதயும், பக்கத்தில் ின்ற தபரிைவர்கள், 'ஏப்பா...
ஆைது ஆகிப்நபாச்சு. இத்தை வருஷம் கழிச்சி புள்டளங்க வந்து
முன்ைாடி ிக்குது. அவங்களப் பாத்து எதாவது நபசுப்பா. இைி உன்டை
விட்ைா அவங்களுக்கு ைாரு இருக்கா?’ என்று முகத்டத மூடிைிருந்த
ஆவுடைைப்பன் மாமாவின் துண்டை விைக்கிச் தசான்ைார்கள்.

முதல் தமாட்டை இழவு தமாட்டை நபாட்ைதற்காகப் பிரிந்துநபாை தன்

பிள்டளகள் 10 வருைங்கள் கழித்து அநத இழவு தமாட்டைநைாடு
முன்ைாடி ிற்படதப் பார்க்க முடிைாமல் எழுந்து, 'முடி
முடளக்கிறவட க்கும் என் பக்கத்துை வ ாதீங்கப்பா. என்ைாை
உங்கடளப் பார்க்க முடிைாது’ என்று டுந ாட்டில் முக்காடிட்ைப்படி
ஆவுடைைப்பன் மாமா ஓடிைதும், இப்நபாது 10 வருைங்கள் கழித்து அநத
காங்கி ஸ் கட்சிக்கு எதி ாக கணபதியும் சுப்பி மணிைனும் கம்பிக்கு
உள்பக்கம் ின்றுதகாண்டிருப்பதும் வ ைாற்றின் நவடிக்டகைா,
விநைாதமா, துந ாகமா, வைிைா, அபத்தமா, அறிைாடமைா, அ சிைைா,
முட்ைாள்தைமா... எைக்குத் ததரிைவில்டை!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 27

'ஜக்கம்மா... ான் எலும்பு தின்ை சூட்நைாை வந்திருக்நகன். ச்சீ தூ ப்

நபா... விைகிப் நபா!
 ல் மக்கள் ஒறங்கும் டுவூட்டுை
தசத்தக் கன்ைி ஒருத்தி கதறிைிருக்கா
பச்சத் தண்ணி பல்லுை பைாமப்
பாவமாத் தவிச்சிருக்கா
ச்சீ விைகிப் நபா...
சுடுகாட்டுப் நபச்சி ான்!’

ீங்கள் அவர்கடள 'குடுகுடுப்டபக்கா ர்கள்’ என்றா தசால்வர்கள்?

ீ
ாங்கள் அவர்கடள ' ாப்பாடிகள்’ என்று தசால்நவாம். ாப்பாடிகள்
என்றால், ' ாம் பட்ை பாட்டை, படும் பாட்டை, பைப்நபாகிற பாட்டை
சாமிகிட்ை நகட்டுட்டு டு ாத்திரிைில் வந்து பாட்ைாகப் பாடுகிறவர்கள்’
என்று அம்மா தசால்ைிைிருக்கிறாள்.

ஒரு காடைைில் கண் விழித்துப் பார்த்தால், டுவட்டில்

ீ அம்மா, சித்தி,
தபரிைம்மா, பக்கத்து வட்டுக்கா
ீ ர்கள் சூழ, சாப்பாட்டுக்குச் சம்மணம்
நபாட்ைடதப் நபாை அமர்ந்திருந்தார் இ வு வந்த ாப்பாடி.

முழுக்க தண்ணர்ீ ி ம்பிை ஒரு தசம்டப முன்ைால்

டவத்துக்தகாண்டு, துணி டதக்கும் ஊசிடையும் நூடையும் எடுத்து
ஊசிடை மட்டும் ீருக்குள் நபாட்டுவிட்டு, நூடை தசம்புக்கு
நமநை தசங்குத்தாக அந்த ங்கத்தில் அவர் பறக்கவிட்டு இருந்தடத
வாய் பிளந்தபடி பார்த்துக்தகாண்டு இருந்தார்கள் எல்நைாரும். அந்த
நூல் எந்ததவாரு பிடிமாைமும் இல்ைாமல் ின்ற இைத்தில் ின்றபடி
காற்றில் பறந்துதகாண்டு இருக்கும்நபாது, ாப்பாடி தன் உைம்டப ஒரு
குலுக்குக் குலுக்கிப் பாைத் ததாைங்குவான்.

'சுடுகாட்டுப் நபச்சி தசான்ைது தபாய்ைில்ை... கன்ைங்கருத்தக்

கன்ைிைருத்தி கண்ணந
ீ ாை கதவு இடைக்குள்ள பத்தி மாப்
பதுங்கிைிருக்கா’ என்று அவர் தசால்லும்நபாது, ட ைாக கதவின்
இடைக்குள் நபாய்ப் பார்ப்நபன். அங்நக எங்கள் பூடை ாஜிதான்
குறட்டைவிட்டுத் தூங்கிக்தகாண்டிருக்கும். 'பாவம்... அவ 10 வருஷப்
பசிநைாை இருக்கா. நைசுை நபா மாட்ைா. தசால் நபச்சுக் நகட்க
மாட்ைா...’ என்று மறுபடியும் அவர் உடுக்டகடை உருட்டும்நபாது, ான்
ாஜிடை எழுப்பிவிடுநவன். அட த் தூக்கத்தில் எழுந்த ாஜி, முட்டி
நமாதி அம்மாவின் நசடைக்குள் நபாய் முைங்கிக்தகாள்ளும். ஆைால்
அம்மா, 10 வருைங்களுக்கு முன் இறந்துநபாை அக்கா உச்சிைிடை
 ிடைத்துக் கண்ணந
ீ ாடு, 'பரிகா ம் என்ைன்னு நபச்சி தசான்ைா... அவ
அம்ம ான் தட்ைாமச் தசய்நறன்’ என்று மருகுவாள்.

''பச்சப்புள்ள அவ... பத்தி மா காடு நபாய்ச் நச பச்ச நசவல் நகக்கிறா!''

''அது என்ை பச்ச நசவல்?''

''நகாழி கைக்காத, தகாண்டை முடளக்காத நசவல்!''

''அடத எப்படி ாங்க கண்டுபிடிக்கிறது?''

''நகட்ைடதக் தகாண்டுவா... சுடுகாட்டுப் நபச்சிக்குத் ததரியும் எது

சுத்தம்னு!''

ாப்பாடி தசால்ைி முடித்ததும் அம்மா என்டைப் பார்த்து ஏநதா

முைங்குவாள். ான் உைநை ஓடிச் தசன்று நகாழி மைத்துக்குள்
டகடைவிட்டு உள்ளிருக்கும் நசவநைா நகாழிநைா டகைில்
கிடைத்தடத எல்ைாம் பிடித்துக் தகாண்டுவருநவன். அம்மா அடத
வாங்கி ாப்பாடிைின் டகைில் தகாடுப்பாள். வாங்கிைவர்,
தைித்தைிைாகத் தூக்கிப் பார்த்து 'சுடுகாட்டுப் நபச்சி’ நதர்ந்ததடுத்த
ஒன்டற எடுத்துடவத்துக்தகாண்டு, மிச்சம் இருப்படத என் டகைில்
தகாடுப்பார்.
எல்நைாரும், இப்நபாது அவர் என்ை தசய்ைப்நபாகிறார் எைக்
காத்திருக்க, அவர் தசம்புத் தண்ண ீருக்குள் மூழ்கிக்கிைக்கும் ஊசிடை
எடுத்து, அந்த த்தில் பறந்துதகாண்டிருக்கும் நூடை அதற்குள் நகாத்து,
ாங்கள் தகாடுத்த நசவைின் அைகில் சர்வ சாதா ணமாக நுடழப்பார்.
நசவல், தறக்டககடள தகாஞ்ச ந ம் உைிர் ழுவுகிற மாதிரி அடித்து
த ாறுக்கும்.

'பசிநைாைதான் அவ வந்தா... அவ பசி நபாக்கிட்ை. ீ இைி கண்ண ீர்விை

நவண்ைாம். கவடைை விடு... கன்ைி கிளம்பிப் நபாறா!’ என்று திரு ீடற
எடுத்துச் சுற்றி இருக்கும் எல்நைாருடைை த ற்றிைிலும் பூசி நசவடை
டகைில் தூக்கிக்தகாண்டு கிளம்பிப் நபாவார் ாப்பாடி. அவர் நபாை
பின்தான் எங்களுக்குத் ததரியும், அவர் தகாண்டுநபாைது சரிைாை
தவைக்நகாழி என்று!

அம்மா இப்படித்தான் எல்ைாத்துக்கும் பைப்படுவாள், அதைாநைநை

எல்ைாவற்டறயும் ம்புவாள். அது சாதா ண ம்பிக்டக இல்டை.
கைவுடளவிை சாத்தான்கநள உைகில் அதிகம் என்று ம்புகிற
அப்பாவிக் கி ாமத்து அம்மாக்களின் ம்பிக்டக. அம்மாக்கள்
மட்டுமல்ை, கி ாமங்களில் ஜீவித்துக்கிைக்கும் ஒவ்தவாரு மைதின்
ம்பிக்டகயும்கூை!

எங்கள் ஊரில் முத்டதைா என்ற அண்ணன் இருந்தான். என்டைவிை

எப்படியும் ஐந்து வைது மூத்தவைாக இருப்பான். 'மீ டச முத்டதைா’,
'நகாண முத்டதைா’, 'கறுப்பு முத்டதைா’, 'கவுண்ைமணி முத்டதைா’...
எை ிடறை முத்டதைாக்கள் ஊரில் இருப்பதால், அவடை எல்நைாரும்
'சிவப்பு முத்டதைா’ என்றுதான் தசால்வார்கள். சிவப்பு முத்டதைா,
வட்டுக்கு
ீ ஒந பிள்டள. ஆைால், அவன் ஏழாவது படிக்கும்நபாது
அவனுடைை அம்மா வைைில் பாம்பு கடித்து து திர்ஷ்ைவசமாக
இறந்துநபாைாள். அம்மா இறந்துநபாை துை த்தில் தகாஞ்ச ாள்
பள்ளிக்கும் நபாகாமல் வட்டுக்கும்
ீ நபாகாமல் ஊருக்குள் அழுத
கண்கநளாடு சுற்றித் திரிந்தவன், ஒரு ாள் காணாமநை நபாய்விட்ைான்.

திடீத ன்று அவனுடைை 21-வது வைதில், கிட்ைத்தட்ை 'டவகாசி

தபாறந்தாச்சு’ பி சாந்தின் முகச் சாைைில் ஊருக்குள் வந்தான்
முத்டதைா. ிஜமாகநவ ஆணழகைாக மாறி வந்தவனுக்கு தபரிை
அதிர்ச்சி, அவனுடைை அப்பா இ ண்ைாம் கல்ைாணம் தசய்துதகாண்டு,
இ ண்டு தபண் குழந்டதகளுக்கு அவடை அண்ணைாக மாற்றிைது.
வந்ததும் வ ாததுமாக சண்டை நபாட்ைான்; அழுதான்; கற்கடள எடுத்து
வட்டை
ீ ந ாக்கி வசி
ீ எறிந்தான்; ஊர் கண்தகாட்ைாமல்
பார்த்துக்தகாண்டிருந்தநபாநத காைில் விழுந்த தபத்த அப்படைத்
தூக்கிப்நபாட்டு மிதித்தான். ஆைாலும், அந்த ாளுக்குப் பிறகு அந்த
வட்டில்தான்
ீ இ ண்டு வருைங்களாக சிவப்பு முத்டதைா இருந்தான்.
கா ணம், பிறந்த இ ண்டு குழந்டதகளும் தபண் குழந்டதகளாக
இருந்தாலும், அப்படிநை அவன் முகச் சாைைில் இருந்தை. அந்தக்
குழந்டதகடளத் தூக்கி டவத்துக்தகாண்டு, 'கண்நண கரிசல் மண்ணுப்
பூநவ...’ என்று பாடித் திரிந்தவன், திடீத ன்று ஒரு ாள் விஷம் அருந்தி
இறந்துநபாைதுதான், அவன் கடதைில்
எங்களுக்காை நப திர்ச்சி!

ேிஷம் குடித்து இறந்துநபாை சிவப்பு

முத்டதைாடவ நவகநவகமாக அழுது
ஒப்பாரி டவத்து எரித்துவிை எல்நைாரும்
ஆைத்தமாகிக் தகாண்டிருந்தார்கள்.
முத்டதைாவின் உைடைக் குளிப்பாட்டி அவனுக்கு புது உடைகடள
உடுத்திைநபாதுதான், நவடிக்டக பார்த்த தபருசு தசான்ைது, ''எப்பா... பை
கல்ைாணம் ஆகாத, கன்ைிப் பை. வங்தகாடைைா இப்படிச் தசத்துப்
நபாைிட்ைான். அதைாை எரிக்கிறதுக்கு முன்ைாை அவனுக்கு ஒரு
கல்ைாணத்டதப் பண்ணிப்புடுநவாம்பா. இல்டைன்ைா பை உசுரு,
காத்தாவும் கறுப்பாவும் கண்ணக் கசக்கிட்டுத் திரியும். அது மக்குத்
நதடவைா?'' என்றார்.

'என்ைது... தசத்தவனுக்குக் கல்ைாணமா? இது ல்ைா இருக்நக!’ என்று

ாங்கள் துை மாை ஒரு நவடிக்டகக்கு ஆைத்தமாைநபாது, பக்கத்தில்
ின்ற தபருசுகள், 'எப்பா ைா ாவது த ண்டு இளவட்ைங்க நபாய் குடை
தள்ளாத, பூ பூக்காத தபரிை வாடழக்கன்னு ஒண்டண தவட்டிட்டு
வாங்கப்பா’ என்றார்கள். 'வாழக்கன்னு எதுக்கு?’ என்று நகட்ைவர்களிைம்,
'தசத்துப்நபாை சிவப்பு முத்டதைாவுக்கு அந்த வாழக்கன்னுதான்
இன்டைக்குப் தபாண்ணு. ீங்க நபாய் தவட்டிட்டு வாங்கப்பா சீக்கி ம்’
என்று வி ட்டிைார்கள்.

ானும் முத்துவும் கிளம்பிப் நபாநைாம். வாடழக்காட்டுக்குள்

நபாைதும் ஒரு கதிைி வாடழக்கன்டற நவகமாக தவட்ைப் நபாநைன்.
முத்து ஓடிவந்து தடுத்து, 'ஏநைய், முத்டதைா அண்ணன் பாக்குறதுக்கு
அப்படிநை தசம்பருத்தி பி சாந்த் மாதிரி இருக்கான். அவனுக்கு
நஜாடிைா ஏம்ை இந்தக் கறுப்பு கதிைி வாடழை தவட்டுற? ல்ைாத்
நதடிப் பாரு... எங்நகைாவது தசம்பருத்தி ந ாசா மாதிரி ல்ை
பளபளனு வாழக்கன்னு இருக்கும்’ என்று தசான்ைான். ஒவ்தவாரு
வாடழைாகத் நதைத் ததாைங்கிநைாம். 'பைத்தி வாடழக்கன்னு
நவணாம்... பாக்கிறதுக்கு அப்படிநை அர்ச்சைா மாதிரி கறுப்பா
ஒல்ைிைா இருக்கு. மடைநைத்தன் வாடழக்கன்னும் நவண்ைாம். ஏநதா
பம்பாய் டிடக மாதிரி குச்சிைா ஒச மா இருக்கு. கற்பகவள்ளி
வாடழக்கன்னு நவண்ைநவ நவண்ைாம். அப்படிநை கறுப்பா கண்ணு
த ண்டையும் உருட்டிக்கிட்டு சரிதா மாதிரி இருக்கு’ என்தறல்ைாம்
த ாள்டள த ாட்டை தசால்ைி முத்டதைா அண்ணனுக்காக
வாடழக்கன்னு வ ன்கடளத் தட்டிக்கழித்துக் தகாண்நை இருந்நதாம்.
மைசு விைாமல் நதடிக்தகாண்டு இருக்கும்நபாதுதான் 'சக்டக’
எைப்படும் ல்ை குண்ைாக பளபளதவன்று இருக்கும் வாடழக்கன்டறப்
தவட்டி வந்நதாம்.

ோசடைத் தி விைங்கள் தைவி குளிப்பாட்டி பட்டுச்சட்டை, பட்டு

நவஷ்டிைில் அப்படிநை கண்கடள மூடிக்தகாண்டு இருக்கும்
மாப்பிள்டளக் நகாைத்தில் இருந்தான் சிவப்பு முத்டதைா அண்ணன்.
அவனுக்கு அருகில் மஞ்சடளத் தைவி, தண்ண ீட ஊற்றி, மல்ைிடகப்
பூ சூடி, சந்தைம் குங்குமம் டவத்து, மைல்களில் ஒரு மாடைடையும்
நபாட்டு அந்தச் சக்டக வாடழக்கன்டற டவத்தார்கள். ஏற்தகைநவ
எதுவும் நவண்ைாம் என்று சுருண்டிருந்த முத்டதைாவின்
வி ல்களுக்குள் ஒரு மஞ்சள் கைிடறத் திணித்து தபண்கள்
கண்ணந
ீ ாடு குைடவைிை, அந்த மஞ்சள் கைிற்டற முத்டதைா
அண்ணைின் டகைால் வாடழ மைைின் மீ து நபாைடவத்து, பிறகு
தபண்கள் அடத மூன்று முடிச்சிட்டு தாைி நபாை இறுக்கமாகக்
கட்டிைார்கள். தாைி கட்டிை தகாஞ்ச ந த்தில் அந்த வாடழடை
தபண்கள் எடுத்துக்தகாண்டு நபாய் சுற்றி உட்கார்ந்து அழுது, கட்ைப்பட்ை
தாைிடை அரிவாளால் அறுத்து ஒரு தவள்டளத் துணிடைச் சுற்றி
சக்டக வாடழக்கன்டற குப்டபநமட்டில் தூக்கி வசி
ீ எறிந்தார்கள்.
அதன் பிறநக முத்டதைாவின் உைடை எரிப்பதற்குத் தூக்கிக்தகாண்டு
நபாைார்கள். ிஜமாகநவ கா ணம் எதுவும் தசால்ைாமல், அகாைமாக
மரித்துப்நபாைவைின் நமல் இருந்த துை ம் வடிந்து, அந்த இைமும்
அந்த ம ணமும் எங்களுக்கு அவ்வளவு நவடிக்டகைாகிப்நபாைிருந்தது.
மறு ாள் காடைைில் அவச அவச மாக அம்மா என்டைத் தட்டி
எழுப்பி ந ற்று குப்டபைில் தூக்கி வசிதைறிைப்பட்ை
ீ வாடழக்கன்டற
எடுத்துக் தகாண்டுநபாய் இ ண்டு துண்ைாக தவட்டி, ஆற்றில் வசிவிட்டு
ீ
வ ச் தசான்ைதுதான் நவடிக்டகைின் தபரிை முற்றுப்புள்ளி.

குப்டபநமட்டில் ஆடுகள் தின்றதுநபாக மீ தம் இருந்த அந்தச் சக்டக

வாடழக்கன்டற, தவள்டளத் துணிநைாடு தூக்கிக்தகாண்டு ானும்
முத்துவும் ஆற்றுக்குப் நபாநைாம். கட ைில் ிற்கடவத்து வாடழடை
ான் பிடித்துக்தகாள்ள, கண்கடள சிக்தகன்று மூடிக்தகாண்டு ஓங்கி
ஒரு தவட்டு தவட்டிைான், முத்து. வாடழக்கன்று இ ண்டு
துண்ைாகிைது. அவன் ஒரு துண்டை எடுத்து ஆற்றுக்குள் வச,
ீ ாதைாரு
துண்டை எடுத்து ஆற்றுக்குள் வசிநைன்.
ீ சிவப்பு முத்டதைாவின்
மடைவி தசம்பருத்தி ந ாசா, இ ண்டு துண்டுகளாக முன்னும்
பின்னுமாக மிதந்து நபாைாள். அடதப் பார்த்துக்தகாண்டு இருக்க
சகிக்காமல் திரும்பி வரும் வழிைில் முத்து நகட்ைான்.

''எதுக்காகை அந்த அண்ணன் திடீர்னு எதுவும் தசால்ைாம

தசத்துப்நபாைான்?''

''ைாருக்குத் ததரியும்?''

''அந்த அண்ணனுக்கு அது கண்டிப்பா ததரியும்ைா?''

ஆமாம்... 30 வைது சித்திைின் சிரிப்புக்கும், 50 வைது அப்பாவின்
அருவருப்பாை இைைாடம முடறப்புக்கும், 10 வைது தங்கச்சிகளின்
பாவமாை பார்டவக்கும் பதில்தசால்ை முடிைாமல்தான் சிவப்பு
முத்டதைா மரித்துப் நபாைான் என்ற கா ணத்டத, ஆற்றங்கட ைில்
எரியூட்ைப்பட்ை அவன் சாம்பல் பறந்து வந்து எங்கள் முகத்தின் மீ து
கறுப்பாக கடறைாகப் படிை, 10 ாட்கள் ஆைது!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 28

'ேறுடம ிடைக்குப் பைந்துவிைாநத...

திறடம இருக்கு மறந்துவிைாநத...
திருைாநத... பாப்பா திருைாநத...’

இந்தப் பாைடை எந்தத் திடசைிைிருந்து எப்நபாது நகட்ைாலும் சரி,

அடுத்த த ாடி, வலுக்கட்ைாைமாக ஆற்றுக்குள்
தள்ளிவிைப்பட்ை ிடறமாதப் பசுடவப் நபாை உைலும் மைமும் அப்படி
உதறுகிறது. உைநை, என் வைது டக திருை ிடைப்பது நபாைவும்,
இைது டக அடத அடித்து ஒடித்துத் தடுப்பதுநபாைவும் ஒரு வதந்தி
உைல் முழுவதும் ப வி என் மீ து எைக்நக அச்சம் பைர்கிறது.
அன்றாைத் நதடவக்குத் திருடுகிறவர்கள் 'திருைர்’களாகநவ தங்கிவிை,
பைப்பை தடைமுடறகளின் நதடவக்கு நமலும் திருடிைவர்கள்
'தடைவர்’களாக மாறிவிட்ை சமூகத்தில், 'திருட்டு’ என்பது எளிைவர்கள்
ைத்தும் முதல் நபா ாட்ைம் என்று தசான்ைால், ீங்கள்
ஏற்றுக்தகாள்வர்களா
ீ என்ை?

விகைைில் 'மறக்கநவ ிடைக்கிநறன்’ வந்த முதல் வா ம் விளம்ப

நபாஸ்ைர்களில் என் புடகப்பைம் பார்த்துவிட்டு மச்சான் நமஷ்
அடைநபசிைில் அடழத்தார்...

''மாரி... இங்நக நபப்பர்ை உன் நபாட்நைா நபாட்டுத் ததாங்குநத...

என்ைநை விஷைம்?''

''ஆமா மச்சான்... ஆைந்த விகைன் புக்கு இருக்குல்ை... அதுை ஒரு

ததாைர் எழுதுநறன். இன்டைக்குதான் தமாத வா ம். வாங்கிப்
படிச்சிட்டு தசால்லுங்க'' என்றதும் அவ்வளவு சந்நதாஷப்பட்ைவர்,
தற்நபாது தன்ைிைம் காசு இல்டை என்றும், மறு ாள் வாங்கிப்
படித்துவிட்டுப் நபசுகிநறன் என்று தசால்ைி அடழப்டப அவச மாகத்
துண்டித்தார். மறுபடி அட மணி ந த்தில் அடழத்தார்.

''மாப்ள மாரி... படிச்நசன்நை. ல்ைா இருக்குநை'' என்றவரிைம் ''புத்தகம்

எப்படி வாங்குை ீங்க மச்சான்?'' என்று ான் நகட்டிருக்கக் கூைாது.
''இல்ைநை... சும்மா எடுத்துப் பு ட்டிப் பார்த்துட்டு இருந்நதன்.
கடைக்கா ர் அந்தப் பக்கமா திரும்பும்நபாது புத்தகத்டத சா த்துக்குள்ள
நபாட்டு எடுத்துட்டு வந்துட்நைன்நை'' என்று ஒரு ஏ.டி.எம்.
வாட்ச்நமைாக இருக்கும் நமஷ் மச்சான் தசால்ைிச் சிரித்தநபாது,
கண்ணர்ீ கசிந்துவிட்ைது எைக்கு!

இப்படி தவறுதமை சிரித்து கைந்து நபாகக்கூடிை சிை விஷைங்கள்,

சமைங்களில்... உங்களுக்கு ஒரு தசாட்டு கண்ண ீட ைாவது
வ வடழத்துவிட்ைால், உங்களின் ஏநதா ஒரு ாளின், ஏநதா ஒரு
தருணத்தில், ஏநதா ஓர் அழுடகைின் தவளிவ ாத கண்ண ீரின் கடைசித்
துளிைாக இருக்கைாம். எைக்கு அன்று வந்தது பிடிபட்ை ஒரு களவின்
கடைசித் துளி!

ஏழாம் வகுப்பு படிக்கும்நபாது காைாண்டு பரீட்டச எழுதி, பசி கிறக்கிை

மதிைம் அது. பள்ளிைிைிருந்து வட்டுக்கு
ீ இ ண்டு கிநைா மீ ட்ைருக்கும்
நமல் ைக்க நவண்டும். முதைில் கிட்ணகுளம் வரும். அப்புறம்
தசாக்கர் நகாைில் ஆைம ம். அதில் சிறிது ந ம்
இடளப்பாறைாம். தகாஞ்சம் ிழடைக் குடித்த ததம்பில் எழுந்து
 ைந்தால், அதற்கடுத்து தபரிை குளம். அதன் கட டைப்
பிடித்துக்தகாண்டு ைந்துநபாைால், ிடறை வாடழத் நதாட்ைங்கள்
வரும். அந்த வாடழத் நதாட்ைங்களுக்குள், ஏதாவது ஒரு நதாப்புக்குள்
ஒரு வாடழத் தா ாவது பழுத்துத் ததாங்கும். ாடைந்து பழங்கள்
பறித்துச் சாப்பிட்டு தகாஞ்சம் தண்ணட
ீ அள்ளிக் குடித்துவிட்ைால்,
பசிைால் சுற்றும் தடைசுற்றல் ின்றுவிடும் என்று நவகநவகமாக
ைந்து நபாநைன்.

'காட்டு ரிக்குக்கூை தகாள்ள பசி வந்தா முதல்ை ாலு

வாடழப்பழம்தான் திங்கும்’ என்று எப்பநவா அம்மா தசான்ைது
எவ்வளவு உண்டம என்று வாடழக் காட்டுக்குள் இறங்கிை பிறகுதான்
புரிந்தது.

எத்தடை ாளாைாலும் எண்ணிவிை முடிைாத வாடழகள். அதில் ஒரு

வாடழத் தாரிைாவது ஒரு பழமாவது பழுத்திருக்காமைா நபாய்விடும்
என்று தடைடை வாடழைின் உச்சிடைப் பார்த்து ிமிர்த்திக்தகாண்டு
ான்கு திடசகளிலும் ஓடிக்தகாண்டிருந்நதன். ஒவ்தவாரு வாடழத்
நதாட்ைமாகத் தாவித் தாவி நதடி அடைந்ததில், ' ான் அம்மா தசான்ை
காட்டு ரிைாக மாறிவிட்நைநைா!’ என்ற அச்சம் வ , அவ்வப்நபாது
முகத்டதத் தைவிப் பார்த்துக்தகாண்ைடத இப்நபாது ிடைத்தாலும்
சிரிப்புதான் வருகிறது. என் அடைச்சல் வண்
ீ நபாகவில்டை.

பழுத்த ஒரு வாடழத்தார் என் கண்ணில் பட்ைது. அந்தத்

நதாட்ைத்துக்கு சவுக்கு கம்புகளால் நவைி கட்டிைிருந்தார்கள். ஒரு ரி
நுடழயும் அளவுக்கு இருந்த இடைதவளிைில் உைடை மைக்கிக்
குறுக்கி, பத்தும் பத்தாததற்கு தகாஞ்சம் சவுக்டக உடைத்து உள்நள
நுடழந்துவிட்நைன். அந்த வாடழ உை மாக இருந்தது. அதன்
பழங்களும் உை த்தில் இருந்தை. வாடழடைப் பிடித்து ஆட்டிைால்,
உதிர்ந்துவிடும் அளவுக்கு அந்தப் பழங்கள் இன்னும் பழுக்கவும்
இல்டை. ரிைின் டகக்கு எட்டிை பழம், வாய்க்கு எட்ைவில்டை. உைல்
முழுக்க வைிறாகி, பசி.. பசி.. பசி.. என்று கதறிைது. நவறு வழி இல்டை
என்று வாடழ மைல்கடள இறுகப்பிடித்து தவறிதகாண்ை நவகத்நதாடு
இழுத்ததில், தடைச்சுடமநைாடு ின்ற வாடழ பாதிைாக முறிந்து என்
பக்கம் சாய்ந்த சந்நதாஷத்டதக்கூை தகாண்ைாைாமல், முதல் பழத்டதப்
பறித்து முதைில் தின்றுவிட்நைன். இ ண்ைாவது பழத்டதப் பறித்து
பாதி வாைில் நுடழத்துக்தகாண்டிருக்கும்நபாது, என் பின் மண்டைைில்
விழுந்தது ஓர் அடி! வாைில் இருந்த பழமும் ைபக்தகன்று தவளிைில்
விழ, திரும்பிப் பார்த்நதன்.

பட்ைாபட்டி அண்ட் ாைந ாடும், முறுக்கிை மீ டசநைாடும், அடிப்பதற்குத்

நதாதாை ல்ை உருடள வாடழ மட்டைநைாடும் ின்ற அந்த
மைிதட ப் பார்த்த அடுத்த த ாடிைில், ச ச தவை ீர் முட்டிவிட்ைது.

'ைாருை ீ?'

'புளிைங்குளம்நண... பள்ளிக்கூைம்
நபாைிட்டு வந்நதன். பசிச்சுச்சு... அதான்!'

'ஆமாநை... பள்ளிக்கூைம் நபாைிட்டு

வரும்நபாததல்ைம் பழம் பறிச்சி ீ
திங்குறதுக்கு உங்க அம்ம நதாட்ைமாை
இது?''

''அண்நண... ததரிைாமப் பண்ணிட்நைம்நண. த ண்டு பழம்தான்

தின்நைன். ாடளக்கு நவணும்ைா, காசு தகாண்டுவந்து
தகாடுத்திருநதண்நண!''

''தின்ை பழத்துக்குக் காசு தகாடுத்திடுவ. முறிஞ்ச வாடழக்கு உங்க

அப்பைா வந்து காசு தகாடுப்பான்?'' என்ற மனுஷன், ஆத்தி த்நதாடு
ஓங்கி என் பின்ைாடி அப்படி ஒரு மிதி மிதிப்பார் என்று ான்
எதிர்பார்க்கநவ இல்டை. சகதிக்குள் நபாய் தசாத்ததன்று விழுந்நதன்.
முக்கி முைங்கி எழுந்து ின்ற என் தடைமுடிடைப் பிடித்து
இழுத்துக்தகாண்டு நபாைவர், ''இைிநம எந்த வாடழைிை பழம்
ததாங்குைாலும் வாடழடைப் பிடிச்சி இழுத்து தமாறிக்கக் கூைாது ீ.
வா வந்து தமாறிஞ்ச வாடழை தூக்கி ிறுத்து!'' என்றபடி முறிந்து
கிைந்த வாடழடைக் கஷ்ைப்பட்டுத் தூக்கி என் நதாளில் டவத்தார்.

வாடழ என் நதாளுக்கு வந்த அடுத்த கணத்தில், உைம்பு மண்ணுக்குள்

புடதவது நபால் இருந்தது. தட்டுத்தடுமாறி முள் கிரீைத்நதாடு
சிலுடவடைத் தூக்கிக்தகாண்டு முதுகு வடளந்து ஒடிந்து, வடியும்
கண்ணந
ீ ாடு வாைத்டதப் பார்த்தபடி ிற்பாந நைசு, ிஜமாகநவ
அப்படி ின்றுதகாண்டிருந்நதன் ான். உைல் வைிைிலும், உள்ளம்
பசிைிலும் தடை சுற்றிக்தகாண்டு வந்தது.

'' ான் தசால்ற வட க்கும் இப்படிதா ிக்கணும். நபாட்டுட்டு ஓடிை,

வி ட்டிப் பிடிச்சிக் தகாண்டுநபாய் நபாலீஸ்ை தகாடுத்திருநவன்'' என்று
தன் ாக்டகத் துருத்திக்தகாண்டு தசான்ை மீ டசக்கா னுக்கு, மன்ைிப்பு
நகட்டு வைி தபாறுக்க முடிைாமல் ான் கதறி அழுதது, காதில் விழநவ
இல்டை.

அழ அழ திடீத ன்று அம்மாவின் ஞாபகம் நவறு வந்துவிட்ைது. அம்மா

மட்டும் இந்தக் காட்சிடைப் பார்த்தால், இந்த மீ டசக்கா ைின் முடிடைப்
பிடித்து இழுத்து சகதிக்குள் நபாட்டு கத்தால் அவன் உைம்டபக் கீ றி
எடுத்திருவாள். ஒருநவடள அண்ணன்கள் பார்த்தால், அவ்வளவுதான்...
சத்திைமாக ஆத்தி த்தில் மீ டசக்கா ைின் மண்டைடை
உடைத்திருப்பார்கள். அக்கா பார்த்தால், மீ டசக்கா ன் பைப்பை
நவண்ைாம். அவள் ைாட யும் எதுவும் தசய்ை மாட்ைாள். உைநை,
நதாட்ைத்தின் டுநவ மண்டிைிட்டு மீ டசக்கா ன் அடுத்த த ாடிநை
கத்துக்குப் நபாகும்படி தஜபிப்பாள். அவ்வளவுதான் அவளால்
முடியும். ஆைால், அதிர்ச்சிைாக அப்பா பார்த்துவிட்ைால்..? அடத
ிடைத்தநபாது... மீ டசக்கா ன் திடுக்கிட்டுத் திரும்பிப் பார்க்கும்படி,
சத்தம் நபாட்டு அழுதுவிட்நைன்.

ஆமாம், அப்பா மட்டும் பார்த்துவிைக்

கூைாது.
பார்த்துவிட்ைால், கண்டிப்பாக இநதா
இந்த மீ டசக்கா ைின் காைில்
விழுந்து தகஞ்சுவார்; அழுவார். அது
அவருக்கு அபூர்வமாக வாய்த்த
கைவுளின் சுபாவம். பாவிகளின்
காடைக் கழுவுவதில், நைசுவின்
முகம் அவருக்கு.

அப்பாடவ ிடைக்க
ிடைக்க குருட்டு டதரிைம் வந்தது
எைக்கு. நதாளில் சிலுடவடைப்
நபாைக் கிைந்த அந்த வாடழடை
அப்படிநை தூக்கி, பின் பக்கம் இருந்த மீ டசக்கா ன் மீ து நபாட்டுவிட்டு
ஓைத் திட்ைமிட்நைன். அப்படிநை தசய்நதன். ஆைால், மீ டசக்கா ன்
வி ட்டிப் பிடித்துவிட்ைான். வைிற்றிைிருந்து மண்டைக்குப் ப விை பசி,
பாவத்தின் ருசிடை க்கிப் பார்க்க ிடைத்ததுநபாை... அவன் வைது
டகைில் றுக்தகை ஒரு கடி, பல்ைிடுக்கில் குருதி வடிை
சிக்கிக்தகாண்ை அவன் டக சடதயுைன் எடுத்நதன் ஓட்ைம்.
'The 400 Blows’ பைத்தில் ஆந்த்ந என்கிற சிறுவன் ஓடிை ஓட்ைம் அது.
அவனுக்கு, பி பஞ்சத்தின் எல்டைைாக கைல் இருந்தது. எைக்கு,
தாமி ப ணி திக்கட இருந்தது.

தி ீட அள்ளிக் குடித்து, சுருண்டு விழுந்து முழு இ வும்

உறங்கிப்நபாைவடை எப்படித்தான் அண்ணன் நதடிக் கண்டுபிடித்து
வட்டுக்குத்
ீ தூக்கிப் நபாைாநைா! கண் விழிக்கும்நபாது அம்மா
சாப்பாட்டுத் தட்நைாடு எைக்கு சாதம் ஊட்டிக்தகாண்டு இருந்தாள்.

அடுத்தவர் வாடழத் நதாட்ைத்துக்குள் நுடழந்ததற்காக, வாடழடை

முறித்துப் நபாட்ைதற்காக, வாடழக்கா ரின் டகடை தவறிபிடித்துக்
கடித்ததற்காக, எல்ைாவற்டறயும் தசய்துவிட்டு முழு இ வும்
காணாமல்நபாை ஒரு திருட்டுப் பிள்டளடைப் தபற்றதற்காக... ஊர்
பஞ்சாைத்தில் மண்டிைிட்டு மன்ைிப்பு நகட்டு 500 ரூபாய் அப ாதம்
கட்டிவிட்டு வட்டுக்கு
ீ வந்தார்கள் அப்பாவும் அண்ணனும்.

என் முகத்டதப் பிடித்துத் திருப்பி அவர்கள் நகட்ை நகள்விகளுக்கு,

என்ை பதில் தசால்வது என்று ததரிைாமல் குைிந்திருந்தநபாது, ''புள்ள
ாத்திரி முழுசுக்கும் தகாைப் பசிநைாை தகைந்திருக்கு. முதல்ை அவன்
சாப்பிைட்டும். அப்புறம் தவச்சுக்நகாங்க உங்க பஞ்சாைத்டத'' என்று
உம்தமன்றிருந்த வாய்க்குள் நசாற்டறத் திணித்த அம்மா,
அப்பாடவயும் அண்ணடையும் அதட்டிைாள். அப்நபாது அடி
வைிற்றிைிருந்து அள்ளிக்தகாண்டு வந்து ான் கதறிைழுத அந்த
அழுடகக்கு, தகாடைப் பசிதான் கா ணம் என்பது, ல்ைநவடள
இன்னும் ததரிைாது என் அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும்!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 29

ஒவ்தவாரு வருைமும் பட்ைாசு வாசத்நதாடும், புத்தாடை

தசா தசா ப்நபாடும் வரும் தீபாவளி, பார்த்தவுைன் முடறத்தபடி
சிரிக்கிற ாஜீைின் முகத்நதாடுதான் என் வட்டுக்குள்
ீ வரும்.
அப்படித்தான் இந்த வருைமும் தகாஞ்சமும் இ க்கம் இல்ைாமல்
ாஜீைின் முகச்சாைநைாடு பட்டுப்பாவாடை உடுத்திை சிறுமிைாக என்
வாசைில் வந்து முடறத்துக்தகாண்டு ிற்கிறது இந்த தீபாவளி.

ோஜீ, என் பால்ைத்தின் முதல் தபண் சிநைகிதி. வைல் வ ப்புகளில்

துடள நபாட்டு பாதாளத்தில் வசதிைாக வடை பின்ைி, சமைம்
வரும்நபாதும் சா ல் வரும்நபாதும் வைலுக்குள் புகுந்து
த ல்மணிகடள அறுத்துக்தகாண்டு வருகிற காட்டு எைிகளின்
சாமர்த்திைங்கள் சிறு வைதிநை ிடறந்தவள் ாஜீ. எப்நபாதும்
ஆண்கள்கூைநவ விடளைாை விரும்பும் அவளும், எப்நபாதும் தபண்கள்
கூைநவ விடளைாை விரும்பும் ானும் அந்த வைதில் அவ்வளவு
ட்பாக த ருங்கிப்நபாைதில் எந்தப் பி ச்டையும் ைாருக்கும் இல்டை.

அசந்து உறங்கிக்கிைப்பவடை அதிகாடைைிநைநை எழுப்பி

விடளைாைக் கூட்டிப்நபாகிறவள், அவளுக்கு அநகா மாகப்
பசித்தால்தான் சாப்பிை வட்டுக்கு
ீ அனுப்புவாள். ஒரு தசாட்டுத் நதன்
கிடைத்தாலும் தசாட்ைாங்கி நபாைாமல் வி ல் நுைிைில் அடதத்
நதக்கிடவத்து என்ைிைம் நசர்க்கிற நதாழி. இப்படிைாக ஆண், தபண்
எை அறிைாத பால்ைத்தில் இடி இடித்தால் உைநை
கட்டிக்தகாள்கிறவர்கடள, மின்ைைடித்தால் ஒன்றாக
ஊடளைிடுகிறவர்கடள, மடழ தபய்தால் ஒன்றாக டைந்தவர்கடளப்
பிரித்து, ஒருவர் முகத்டத ஒருவர் பார்க்கவிைாமல் நவறு நவறு
ததருக்களில் நவறு நவறு வழிகளில் நவறு நவறு முகங்கநளாடு
அடைைவிட்ைது ஒரு தீபாவளி!
ஒவ்தவாரு தீபாவளிடையும் ாங்கள் வி ைால் எண்ணி எண்ணி கைிறு
கட்டி நவகமாக வந்துவிடும்படி ஆடசநைாடு
இழுத்துக்தகாண்டிருந்தால், அவள் மறுபக்கமாக ின்றுதகாண்டு
தீபாவளி வ ாமல் பாதி வழிைிநை திரும்பிப் நபாவதற்காக தசாக்கர்
நகாைில் உண்டிைைில் காசு நபாடுவாள். பாம்புக்கும் பல்ைிக்கும்
பட்ைத்து ைாடைகளுக்கும்கூை அந்த வைதில் பைப்பைாத ாஜீ, தீபாவளி
பட்ைாசுகளுக்குப் பைந்தவள் என்பதுதான் எங்கள் ட்பின் து திர்ஷ்ைம்.
எந்தத் திடசைில் இருந்து ைார் எந்தப் பட்ைாசு தவடிப்பார்கள் என்ற
பைத்தில், எந்த ந மும் பறப்பதற்கு ஆைத்தமாக தறக்டககடள
விரித்தபடி வந்து இறங்கும் ஒரு காட்டுப் புறாடவப் நபாை தைா ாக
ிற்பாள் ாஜீ. அப்படிப்பட்ை ாஜீைின் பட்ைாசு பைத்டத எப்படிைாவது
நபாக்க நவண்டும் என்று சிறுவர்களாை ான், ைட்சுமி, நகாமதி
மூவரும் ிடைத்ததுதான், அத்தடைக்கும் கா ணம்!

அன்று பள்ளிக்குக் கிளம்பும்நபாநத புத்தகப் டபக்குள் பாம்பு

மாத்திட கடளயும், தகாஞ்சம் கம்பி மத்தாப்புகடளயும், அநதாடு
நசர்த்து இ ண்டு புஸ்வாணங்கடளயும் எடுத்துப் நபாட்டுக்தகாண்டு
நபாநைன். எப்நபாதும் ாஜீ, நகாமதி, ைட்சுமி மூன்று நபருநம
என்நைாடு நசர்ந்துதான் பள்ளிக்கு வருவார்கள். தபரிைகுளத்து முதல்
கிணறு மடை தாண்டும் வட ைாரும் மூச்சுவிைவில்டை.
உண்டிைைில் காசு நபாட்டு நவண்டியும் எப்பவும் நபாை தீபாவளி
வந்துவிட்ைதற்காக, தசாக்கர் நகாைிைில் ின்று எப்படியும் தசாக்கட
முணுமுணுதவை தகாஞ்ச ந ம் ஏநதனும் தசால்ைித் திட்டுவாள் ாஜீ.
அப்நபாதுதான் டபக்குள் இருந்து பட்ைாடச எடுக்க நவண்டும் என்பது
எங்கள் திட்ைம். அதன்படி கிட்ணகுளம் மடைைில் உட்கார்ந்து பாம்பு
மாத்திட கடள டபக்குள் இருந்து எடுத்ததும் பதறி ஓடிை ாஜீடை,
ைட்சுமியும் நகாமதியும் வலுக்கட்ைாைமாகப் பிடித்துக்தகாள்ள, ான்
அவற்டறக் தகாளுத்திநைன். மாத்திட ைிைிருந்து எந்தச் சத்தமும்
இல்ைாமல் கறுப்புக் கைிறு நபாை நமதைழும்பும் பாம்பு தவடி அவடள
அவ்வளவாகப் பைமுறுத்தவில்டை என்பதில் எங்களுக்கு சந்நதாஷம்.
பிறகு, கம்பி மத்தாப்புகடளக் தகாளுத்தி அவள் டகைில் தகாடுத்நதாம்.
'ஊ... ஊ’தவை கத்திக்தகாண்டும் டுங்கிக்தகாண்டும் டகைில்
பிடித்தவள், அதில் வரும் தீப்தபாறிகடளப் பார்த்ததும் சிரிக்கத்
ததாைங்கிவிட்ைாள். அத்தடை தவடிகடளயும் அங்நகநை டவத்து
அவளுக்கு தவடித்துக்காட்ை ஆடசதான். ஆைால், அதற்குள் ஆட்கள்
வந்துவிட்ைதால் மிச்சம் இருக்கும் தவடிகடள அள்ளி அவளின்
டபக்குள் நபாட்டு, ''வட்டுக்குப்
ீ நபாய் இநதநபால் தவடித்துப் பார். தவடி
பைம் உைக்குப் நபாய்விடும்'' என்று தசால்ைிவிட்டு வந்நதாம்.

அன்று மாடைைில் ாஜீைின் அம்மா திடீத ன்று வட்டுக்கு

ீ முன்ைால்
கிைந்து அைறிைாள். பதறிக்தகாண்டு ஓடிை என் அம்மாவின் பின்ைால்
ானும் பைந்துதகாண்டு ஓடிநைன். எல்நைாரும் எல்ைாத்
திடசைிைிருந்தும் ஓடிவந்தார்கள். ''தவடினு தசான்ைாநை ஒரு அடிகூை
முன்ைாடி வ ாத புள்ள, ைாருகிட்ைநைா தவடிை வாங்கிட்டு வந்து
இப்படி முகத்துை தவச்சி தவடிச்சிருக்நக... ான் என்ை பண்ணுநவன்.
மூக்கும் முழியும் ஒழுங்கா இருந்தாநை, ஒருத்தன்கிட்ை புடிச்சிக்
தகாடுக்க வக்கில்ைாத ான், பாதி மூக்கும் தீய்ஞ்ச முழியுமாக்
கிைக்கிறவடள எப்படிக் கட நசர்ப்நபன்?'' என்று ாஜீைின் அம்மா
அழுதடதக் நகட்ைவுைநைநை எைக்கு விவ ம் புரிந்துவிட்ைது.
அவ வர் தடைக்குள் அவ வர்
அணுகுண்டு தவடித்தது. எல்நைாட யும்
விைக்கிவிட்டு வட்டுக்குள்
ீ படுத்திருந்த
ாஜீடைப் நபாய் பார்த்நதன். மூக்கும்
கன்ைமும் தவடித்து வங்கிக்கிைந்தாள்.
ீ
எங்நக தவடி தகாடுத்தது ான்தான்
என்று தசால்ைிவிடுவாநளா என்ற
பைத்தில், அம்மாவின் பின்ைால் பதுங்கி
ின்றவடைத் நதடிப் பிடித்துப் பார்த்து
கிழிைாத பாதி கண்களால் அவள் அழுத
அழுடக, பக்கத்தில் ின்ற ைட்சுமி,
நகாமதி, சுந்தரி எை எல்நைாட யும்
அழ டவத்துவிட்ைது.

அந்த அழுடகநைாடு ாஜீடை மருத்துவ

மடைக்குத் தூக்கிக்தகாண்டு
நபாைார்கள். அநதாடு ாஜீ எங்கநளாடு
விடளைாை வ வில்டை. ாஜீக்கு தவடி
தகாடுத்தது ான்தான் என்படத
எல்நைாரிைம் தசால்ைிவிடுவதாகச்
தசால்ைி மி ட்டி, நபைா, தபன்சில், ப்பர்,
மிட்ைாய் எை ிடைத்த ந த்தில் ிடைத்தடத நகாமதியும்
ைட்சுமியும் என்ைிைம் பிடுங்கிக்தகாண்டிருந்தார்கள். அவர்களிைமிருந்து
தப்பிப்பதற்காக ாஜீைிைநம ச ணடைை முடிவு தசய்நதன்.

எப்நபாது ைார் அதி சம் தகாடுத்தாலும் ாஜீ சிரிப்பாள் என்ற அசட்டுத்

டதரிைத்தில், வட்டில்
ீ ைாரும் இல்ைாதநபாது இ ண்டு அதி சங்கநளாடு
ாஜீடைப் பார்க்கப் நபாநைன். பாதி முகத்திலும் பாதி மூக்கிலும்
டதைல் நபாட்டு பட்ைடறப் பாட்டி தசால்லும் கடதைில் வரும் குட்டிப்
பிசாடசப் நபாை குப்புறப் படுத்துக்கிைந்தாள் ாஜீ. அதி சத்டதக்
தகாடுத்நதன். ஆச்சர்ைம்... ான் ிடைத்தடதப்நபாைநவ சிரித்த
முகத்நதாடு வாங்கிக்தகாண்ைாள். முதல் அதி சத்டத அவள்
கடிக்கும்நபாது ததாைங்கிைது எங்கள் பால்ைத்தின் அந்த வ ைாற்று
உட ைாைல்.

''த ாம்ப வைிக்குதா ாஜீ?''

''இதுவட க்கும் வைி இல்ை... இந்த அதி சத்டதக் கடிச்சதும் தகாஞ்சம்
வைிக்கு.''

'' ான்தான் தவடி தகாடுத்நதன்னு உங்க அம்மாகிட்ை தசால்லுவிைா?''

''தசால்ை மாட்நைன்... ஆைா, ீ என்டைக் கல்ைாணம்

பண்ணிக்கிைணும்!''

'' ாைா..? ான் ஏன் உன்டைக் கல்ைாணம் பண்ணிக்கிைணும்?''

''இல்ை... எங்க அம்மா தசால்ைிச்சி, என்டை இைி ைாருக்காச்சும் கட்டிக்

தகாடுக்குறது கஷ்ைமாம். என் முகதமல்ைாம் அசிங்கமாகிடுச்சாம்.
ைாருக்கும் என்டைப் புடிக்காதாம்... அதான்!''

'' ான் உன்ைக் கல்ைாணம் பண்ணிைா, 'அசிங்கமாை தபாண்டண

ஏன்ைா கல்ைாணம் பண்ணிநை?’னு எங்க அம்மா என்டை அடிக்குநம!''

'' ீ என்டைக் கல்ைாணம் பண்ணிக்கிைடைைா, எங்க அம்மாகிட்ை

ீதான் தவடி தகாடுத்நதன்னு தசால்ைிடுநவன்... அப்பவும் உைக்கு அடி
கிடைக்கும்!''

''ஐடைநைா... தசால்ைிைாத ாஜீ. ாநை உன்ைக் கல்ைாணம்

பண்ணிக்கிடுநறன்!''

''தசாக்கர்நகாைில் சத்திைமா?''

''தசாக்கர்நகாைில் சத்திைம்!''

அன்நறாடு சரி... அதன் பின் ாஜீடைப் பார்க்கும்நபாததல்ைாம் அந்தக்

கல்ைாண சத்திைம் ிடைவுக்குவ , ஓடி ஒளிை ஆ ம்பித்ததுதான். ாஜீ,
அம்மன் நகாைிைில் ிற்கிறாள் என்றால் ான் பிள்டளைார்
நகாைிலுக்கு ஓடிவிடுவது. ாஜீ, வட்டுக்குப்
ீ பால் வாங்க வருகிறாள்
என்றால் கட்டிலுக்குக் கீ நழ நபாய் பதுங்கிக்தகாள்வது. ாஜீ, ஆற்றில்
குளிக்கிறாள் என்றால் நமற்நக குளத்துக்கு குளிக்கப்நபாய்விடுவது.
ாஜீ திருத ல்நவைிைில் படிக்கப் நபாைநபாது, அப்பாடவ வற்புறுத்தி
தூத்துக்குடி பள்ளிைில் நபாய் நசர்ந்தது... எை, ாஜீக்கும் அந்தச்
சத்திைத்துக்கும் பைந்து பைந்து ான் ஓடி ஒளிந்தது, 15 வருைங்கள்!

என் முகம் மாற அவள் முகம் மாற, என்

கு ல் மாற அவள் கு ல் மாற, எங்கள்
ஊந மாறி எல்ைாநம எல்நைாருக்கும்
மறந்துவிட்ை பின், திருமணமாகி தடை
தீபாவளி ாளில் கணவநைாடு ஆற்றுக்குக் குளிக்க வந்த ாஜீைிைம்
வசமாகச் சிக்கிக்தகாண்ைது எநதச்டசைாைதுதாைா?

'இத்தடை வருைம் முகத்டத மடறத்துக்தகாண்டு ஓடிஓடி

ஒளிந்தவைிைம் எப்படிப் நபசுவாள்?’ என்று ிடைத்துக்
தகாண்டிருக்கும்நபாநத, அதி சம் கடித்த அநத சிரிப்பில் டதைல் வடு
விரியும் அநத முகத்நதாடு, ''அதான் எைக்குக் கல்ைாணம் ஆகிடுச்நச
மாரி... இன்னும் எதுக்கு பைந்து ஓடி ஒளிைிற? வா தகாஞ்சம் பக்கத்துை
வந்துதான் நபநசன். இவங்கதான் என் மாப்பிள்டள... எப்படி இருக்காரு?
என்ைங்க, ான் தசால்ைை... தவடிைக் தகாடுத்து என் முகத்டதச் சின்ை
வைசுை கிழிச்சி, என்டைக் கல்ைாணம் பண்ணிக்கிநறன்னு சத்திைம்
பண்ணிட்டு ஒரு பை பைந்து பைந்து ஓடுறான்னு... அது இவன்தான்.
நபரு மாரி; என் சின்ை வைசு தபஸ்ட் ஃப்த ண்டு. த ண்டு நபரும்
ஒண்ணாநவ திரிநவாம். இப்நபா தடைவரு சிைிமாவுை இருக்காப்ை...
எங்க கடதடையும் ஒரு ாள் சிைிமாவா எடுப்பாப்ை... என்ை மாரி!''
என்று அவள் தசால்ைிச் சிரித்தநபாது, அைக்க முடிைாமல் துளிர்த்த
கண்ணர்தான்,
ீ இந்த தஜன்மத்தின் என் அத்தடை தீபாவளிகடளயும்
அள்ளி எடுத்து ாஜீைின் டகைில் தகாடுத்து மன்ைிப்பு நகட்ைது!

மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 30

காணாமல்நபாைவர்கடளப் பற்றிை அறிவிப்பு இது. 'இநதா இந்தப்

புடகப்பைத்தில் இருப்பவரின் தபைர் கு.சின்ைக்குப்டப. வைது 50
இருக்கும். மா ிறம். ஒல்ைிைாை உைல்வாகு. ல்ை உை ம். வைது
டகைில் இ ட்டை இடை சின்ைத்நதாடு 'பு ட்சித் தடைவர்’ என்று
பச்டசக் குத்திைிருப்பார். முடியும் தாடியும் முழுவதுமாக
ட த்திருக்கும். ீங்கள் 'சின்ைக்குப்டப...’ என்று அவர் தபைர் தசால்ைி
அடழத்தாநைா, எதிரில் ததன்படும் அவரின் முகத்டத ஒருமுடற
ஏறிட்டுப் பார்த்தாநைா, உங்களிைம் இ ண்டு ரூபாய் ிச்சைம் கைன்
நகட்பார். நகட்ைவுைன் ீங்கள் அந்த இ ண்டு ரூபாடைக்
தகாடுத்துவிட்ைால், 'கர்ணைின் கவசகுண்ைைம் உைக்நக’ என்று
உங்கடள ஆசீர்வதிப்பார். அப்படி இல்ைாமல், 'சில்ைடற இல்ை... நபா
அங்கிட்டு’ என்று ீங்கள் அவட உதாசீைப்படுத்திைாநைா, 'டகயும்
காலும் ல்ைாத்தாநை இருக்கு... அப்புறதமன்ை’ என்று
அவமாைப்படுத்திைாநைா, 'கர்ணன் தசத்தான்... கண்ணன் தகான்றான்’
என்று தசால்ைிக்தகாண்நை, ீங்கள் கைலுக்குள் நபாைாலும் அங்நகயும்
உங்கடளப் பின்ததாைர்ந்து வருவார்... ஜாக்கி டத! தகாஞ்சம் மை ிடை
பிறழ்ந்தவர். ஆறு வா ங்களாகக் காணவில்டை. எங்நகைாவது இந்தப்
தபரிைவட ப் பார்த்தால், கீ ழ்க்கண்ை முகவரிக்குத் ததரிைப்படுத்தவும்.
கண்டிப்பாக சன்மாைம் உண்டு; பிரிந்து தவிக்கும் எங்கள் பிரிைமும்
உண்டு’ - இப்படிைரு நபாஸ்ைட ஊர் முழுவதும் ானும் ண்பன்
குச்சிகநணசனும் ஒட்டி, வருைம் ஒன்பது தாண்டிவிட்ைது. ஆைால்,
எந்தத் திடசைில் இருந்தும் இன்னும் வடு
ீ வந்து நச வில்டை
கு.சின்ைக்குப்டப மாமா.

கு.சின்ைக்குப்டப மாமாடவ அவ்வளவு எளிதில் ைா ாலும் மறந்துவிை

முடிைாது. நவண்டுமாைால் ஒரு கடதைாக்கி அப்பாவிைாை அவட ,
காற்றில் பறக்கவிைைாம் அல்ைது ப வவிைைாம். தபைர் ததரிைாத
ஏநதா ஒரு தசடிைில், ஏநதா ஓர் இடைைின் ஏநதா ஒரு நுைிைில்,
படசைாக பச்டசைின் ஈ மாக அப்பிக்தகாண்டு அப்படிநை
இருந்துவிட்டுப் நபாகும் அவரின் மீ தி ஆயுள் என்பது என் அதிகபட்சப்
பி ார்த்தடை.
கு.சின்ைக்குப்டப மாமா நவறு ைாரும் இல்டை. என் ண்பன்
குச்சிகநணசைின் அப்பாதான். ஆைால், அது அவருடைை அடைைாளம்
இல்டை. ஊர் சுைடைமாை சாமி நகாைில் பூசாரி என்பதும், 'இ ண்டு
ரூபாய் குப்டப’ என்பதும்தான் அவர் அடைைாளம். முன்ைாடி மாமா
எப்படி இருந்தார் என்று நகட்ைால், ஊந ஓடி வந்து அவ்வளவு
மரிைாடதயுைன் மாமாடவப் பற்றி ஆைி ம் கடதகள் தசால்வார்கள்.
'மனுசன் எப்படி இருந்தாரு ததரியுமா? நவட்டியும், ைவுசரும், மீ டசயும்,
திரு ீறுமா ததருவுக்குள்ள த சமாை சுைடைமாை சாமி மாதிரிைா
வருவாரு. ததன்ைாட்டு சாமிமாத ல்ைாம் வி ட்ை முடிைாத
பைங்காட்டு முைிை, பல்ைாை கடிச்சி ஓைதவச்ச சூ ன்ைா மனுசன்.
அது மட்டுமா..? த சமாை சுைடை வந்து நவட்டைக்குப் நபாைாக்கூை
அப்படித் துள்ளாட்ைமா நபாவ மாட்ைா. சின்ைக்குப்டப எப்படிப்
நபாவான் ததரியுமா? த ண்டு கால்ையும் தறக்டகடைக் கட்டிக்கிட்டு
தீப்பந்தத்நதாை அவன் பறந்து நபாவான் பாரு... ஐநைா அப்படிநை
தீடைக் கக்கிக்கிட்டு வாைத்துை திடீர்னு காக்கா ஒண்ணு உச மாப்
பறந்த மாதிரி இருக்கும். மா ாசன் டைதைன்ை... அவன் கு தைன்ை...
அவன் பழக்கம் என்ை... சின்ைப் புள்டளங்ககிட்ைகூை அப்படிைா
பழகுவான். இன்டைக்குப் பாரு, என்ை ஆச்நசா, என்ை ைந்துச்நசா
ததரிைடை... ஐநைா பாவம். திடச ததரிைாம கிழடம ததரிைாம பிசாசு
மாதிரி இப்படி அடைைிறான்!’ என்று தசால்ைி 'உச்’ தகாட்டுபவர்களிைம்
தகாஞ்ச ந ம் கழித்து, 'இப்நபா சின்ைக்குப்டப மாமா அப்படி
என்ைதான் தசய்றார்?’னு நகட்ைாப் நபாதும்... அவ்வளவு ஆநவசமா
அப்படிப் தபாங்குவார்கள்!

' ல்ைாக் நகட்டிைநள... மனுசன் என்ை தசய்வார்னு! தகாஞ்சப்

பாைாப்படுத்துறாரு. எங்நகைவது ஒரு ல்ைது தகட்ைதுக்குப் நபாக
முடிைாது. திடீர்னு எதிர்ை வந்து ின்னு, த ண்டு ரூபாய் நகக்கிறது,
இல்ைனு தசான்ைா சாபமிட்டு பின்ைாடிநை வா து, அர்த்த ாத்திரிை
வந்து கதடவத் தட்டி, 'கர்ணன் தசத்துட்ைான் காசு குடு’னு நகக்கிறது.
ஜன்ைல் வழிைா சின்ைப்பிள்ள மாதிரி எட்டிப்பார்க்கிறது.
இததல்ைாம்கூை தபாறுத்துக்கைாம். ஆைா, சிை ாள்
டவக்கப்நபாத ல்ைாம் தீடைக் தகாளுத்தி விட்டுட்டு அந்த மனுசன்
ஓநகானு ஆட்ைம் நபாடும்நபாதுதான் பார்க்க அவ்வளவு பைமா
இருக்கும். சுைடைைா சுடுகாட்டுக்கு நவட்டைக்குப் நபாைவருல்ைா...
இப்படி திடீர்னு கா ணம் ததரிைாமப் டபத்திைமாகிட்ைா, பைமாத்தான்
இருக்கு. நபசாமப் புடிச்சி அடைச்சுப்நபாடுறது அல்ைது கட்டிப்
நபாடுறதுதான் ஊருக்கு ல்ைது. இதச் தசான்ைா, அவங்க வட்ை
ீ ைாரு
நகட்கிறா?’ என்று தபாருமிக்தகாண்டு நபாவார்கள்.

அவர்கள் தசால்வது அத்தடையும்

ிஜம்தான். மாமா அப்படித்தான் ைந்து
தகாள்வார். முழு இ வும் தூங்காமல்
ஊட சுற்றிச் சுற்றி வருவார். பகைில்
எங்கு நபாகிறார் என்ை ஆகிறார் என்று
ததரிைாத அளவுக்கு காணாமல்
நபாய்விடுவார். 'த ாம்ப அவமாைமா இருக்கு மச்சான். இவ ாை
அக்காவுக்கு கல்ைாணம் பண்ண முடிைை’ என்று ண்பன்
குச்சிகநணசன் வருத்தப்பைாத ாள் இல்டை. அதுநபாை அவட த்
நதடி அவன் அடைைாத ாளும் இல்டை. ஆைால், ஒந ஒரு ாள்
மட்டும் அப்படி சாதா ணமாக வாய்க்கவில்டை. அந்த ாள் ானும்
அவனும் என்றும் கைந்து நபாக முடிைாதபடி வாய்த்ததுதான்
காைத்தின் அப்பட்ைமாை துை ம்.

அன்று ானும் குச்சிகநணசனும் திருத ல்நவைி சிவசக்தி

திநைட்ைருக்குள் இருந்நதாம். என்ை பைம் பார்க்க வந்நதாம் என்று
தவளிைில் நபாய், எப்நபாதுநம தசால்ை முடிைாத பைங்கள் ஓடும்
திட ை ங்கம்தான் சிவசக்தி திநைட்ைர். ாங்கள் அங்கு நபாைிருப்பது
முதல்முடற என்று, எங்களுக்கு டிக்தகட் கிழித்துக் தகாடுத்த
ஊைமுற்ற தபரிைவர் ிச்சைம் கண்டுபிடித்திருப்பார். இ ண்டு
டிக்தகட்கடள வாங்க எங்கள் ான்கு டககள் டுங்கிை டுக்கம்
அப்படி. மூன்று ாட்களுக்கு முன் இறந்தவைின் உைலுக்குள்
அவச மாக நுடழந்துவிட்ை மாதிரி வச்சமும்
ீ கூச்சமுமாக இருக்கும்
இருக்டககடளத் நதடிப்பிடித்து உட்காந்நதாம். இந்த மாதிரிப் பைங்கள்
பார்க்கும்நபாது என்ை நபசிக்தகாள்ள நவண்டும் என்பது அப்நபாது
எங்களுக்குத் ததரிைாது என்பதால், இடைநவடள வட ாங்கள்
எதுவும் நபசிக்தகாள்ளவில்டை. ஆைால், அந்த இடைநவடள
அவ்வளவு நமாசமாைதாக இருக்குதமன்று அப்நபாது எங்களுக்குத்
ததரிைாது.

ான்தான் முதைில் குைிந்துதகாண்டு தவளிநை வந்நதன். பாத்ரூம்

நபாகிற வழிைில் குத்தடவச்சு உட்கார்ந்து பீடி குடித்தபடி இருந்த
தபரிைவர் அப்படிநை கு.சின்ைக்குப்டப மாமா சாைைில்
இருப்பதாகத்தான் ான் ிடைத்நதன். ஆைால், என் டககடளப் பிடித்து
நவகமாக குச்சிகநணசன் இழுத்து பதறும்நபாதுதான் ததரிந்தது, அது
கு.சின்ைக்குப்டப மாமாநவதான் என்று. என்ை தசய்வததன்று
ததரிைாமல் ஒரு தூணுக்குப் பின்பக்கம் நபாய் ின்று பார்த்நதாம்.
அங்கு ைந்தடவ எல்ைாம் மாமா ிடறை திைங்கள் அந்த
திநைட்ைருக்கு வந்ததற்காை தைைங்களாகநவ இருந்தை. தகாஞ்சப் நபர்
மாமாவிைம் த ருப்பு கைன் வாங்கிைார்கள்; தகாஞ்சப் நபர் மாமாவுக்கு
காசு தகாடுத்தார்கள்; இடவ எல்ைாவற்டறயும் எதுவும் தசால்ைாமல்
நவடிக்டக பார்த்த குச்சிகநணசன், தகாஞ்சப் நபர் மாமாவின் தடைைில்
ஒரு தகாட்டு தகாட்டிவிட்டுப் நபாைடத பார்த்தநபாதுதான்
தபாறுத்துக்தகாள்ள முடிைாமல் அழுதபடி தவளிநை ஓடிவிட்ைான்.
தவளிநை ஒருத்தர் முகம் ஒருத்தர் பார்க்கவில்டை. தகாஞ்ச ந ம்
கழித்து அவநை நபசிைான், 'மச்சான் ீ ஊருக்குப் நபா. ான் இருந்து
அவட க் கூட்டிட்டு வாந ன். ஊர்ை ைார்கிட்ையும் இதச் தசால்ைிைாத
ப்ள ீஸ் மச்சான்’ என்றவைின் வி ல்கடள அழுத்தமாகப் பிடித்து, எதுவும்
தசால்ைாமல் அங்கிருந்து கிளம்பி வந்நதன். ஆைால், ான் அப்படி
கிளம்பி வந்திருக்கக் கூைாது.

அன்றிைிருந்து இ ண்டு ாட்கள் கழித்துதான் குச்சிகநணசன் அழுது

வங்கிை
ீ முகமாக என்டைப் பார்க்க வந்தான். என் முகத்டதப்
பார்க்காமல், கன்ைிக்குள் சரிைாக அகப்பட்டுவிட்ை தடை தபருத்த ஓர்
ஓணாைின் முகபாவடைநைாடு நவகநவகமாகப் நபசிைான். 'மச்சான்
ஒரு தபரிை தப்பு பண்ணிட்நைன். அன்டைக்கு அப்பாடவ அங்க
பார்த்தவுைநை என் மூக்கு முக எல்ைாம் தீப்பிடிச்ச மாதிரி ஆகிடுச்சி.
ஊர்ை எவனுக்காவது இது ததரிஞ்சா என்ைாகுங்கிற பைம் நவற.
ஏற்தகைநவ அப்பனுக்கு லூைு, ஊத ல்ைாம் பிச்டச எடுக்குறான்னு
ஒரு பை தபாண்ணு நகட்டு வாசப் பக்கம் வ ை. அநதாடு அப்பனுக்கு
இப்படிைரு நகாட்டி இருக்குனு ததரிஞ்சுச்சுனு தவச்சுக்நகா... ாங்க
ாலு நபரும் ாண்டுக்கிட்டுத்தான் சாகணும். இதுக்கு அப்புறம் எப்படி
மச்சான் அவட ான் வட்டுக்குள்ள
ீ கூட்டிட்டுப் நபாக முடியும்.
அதான் மதுட பஸ்ை கூட்டிக்கிட்டுப் நபாய்ட்நைன். அங்க நபாயும்
என்ை பண்றதுனு ததரிைை. விருது கர் தாண்டி பஸ் நபாகும்நபாது
அப்பா ல்ைாத் தூங்கிட்டு இருந்தார். த ாம்ப ாள் கழிச்சு அவர்
அப்படித் தூங்குறடத அப்நபாதான் பார்த்நதன். அப்படிநை அவர்கிட்ை
தசால்ைிக்காம அங்நகநை இறங்கி நவற பஸ் பிடிச்சு ஊருக்குத்
திரும்பி வந்துட்நைன். எப்படியும் சாகுறவட க்கும் பிச்சக்கா ைாத்தான்
அடைைப்நபாறார். அது ஏன் ம்ம ஊருக்குள்ள அடைஞ்சு ம்ம
குடும்பத்த அவமாைப் படுத்தணும்னுதான் விட்டுட்டு வந்நதன்.

வட்ை
ீ அவட க் காணைைா
பி ச்டைநை இருக்காதுனு அப்நபா
ிடைச்நசன். இங்நக வந்தா
எல்ைாநம தடைகீ ழா இருக்கு.
'அப்பாடவ த ண்டு ாளாப் பாக்காம
அம்மா அப்படிக் கிைந்து கதறுறா.
அக்கா சாப்பிை மாட்நைன்னு
அவ்வளவு அைம்பிடிக்கிறா. 'நபா
நபாய்த் நதடு. எப்பிடிைாச்சும்
நதடிப்பிடிச்சுக் கூட்டிட்டு வா.
பிச்டசக்கா ைா இருந்தாலும் அவர்
முகம் எைக்கு நவணும்ைா’னு
கூப்பாடு நபாடுறாங்கைா. எைக்கு
என்ை தசய்றதுனு ததரிைடை. ான்
உண்டமடைச் தசான்நைன்...
அவ்வளவுதான். எைக்கு நசாத்துை
விஷம் தவச்சுக் தகான்ைாலும் தகான்னுடும்ைா எங்க அம்மா. என்டை
ம்பி அப்படித் தூங்குை அப்படை அம்நபானு விட்டுட்டு
வந்துட்நைநை!’ என்று தசால்ைிக் கதறி அழுதவடை அந்த ந த்தில்
எதுவும் தசய்ை முடிைாமல், உைைடிைாக கு.சின்ைக்குப்டப மாமா
புடகப்பைம் நபாட்டு, 'காணவில்டை’ நபாஸ்ைர் அடித்து டகநைாடு
எடுத்துக்தகாண்டு மதுட க்குக் கிளம்பிப் நபாநைாம்.

'மதுட ’னு தசான்ைதும் திருத ல்நவைி மாதிரி அது ஓர் ஊர்.

கட்ைாைம் கண்டுபிடித்துவிைைாம் என்றுதான் நதைப் நபாநைாம்.
ஆைால், அங்நக நபாய் முதல்முடறைாகப் பார்க்கும்நபாதுதான்
ததரிந்தது, அது அத்தடை மைிதர்கள் நபைாக, பிசாசாக, சாமிைாக,
சாத்தாைாக அடைந்து திரிந்து படுத்துறங்கும் அவ்வளவு தபரிை கைல்
என்று. தபரிைார், ஆ ப்பாடளைம், மாட்டுத்தாவணி, மீ ைாட்சி அம்மன்
நகாைில், ைில்நவ ஸ்நைஷன், அத்தடை ஆற்றுப்பாைங்கள், அவ்வளவு
பிச்டசக்கா ர்கள் அவ்வளவு ததருக்கள் எை முடிந்தவட நபாஸ்ைர்
ஒட்டிவிட்நைாம். கால் வைிக்க ைந்து பார்த்துவிட்நைாம். அழுக்கு
அப்பிை சிை முடிகடளப் பிடித்து இழுத்து முகத்டத உற்றுப்
பார்த்துவிட்நைாம். கு.சின்ைக்குப்டப மாமாவின் முகச் சாைல்
ஒருத்தருக்கும் இல்டை அந்த ஊரில்.

வைிற்டறத் திருகிை பசிநைாடும், ஆத்தி த்தில் அவச த்தில்

ததாடைத்துவிட்ை அப்பாவி அப்பாடவத் நதடிக் கண்டுபிடித்துவிை
நவண்டும் என்ற ஏக்கத்நதாடும், கடைசிைாக நவறு
வழிைில்ைாமல்தான் ைில்நவ ஸ்நைஷனுக்கு பக்கத்தில் இருக்கும்
அந்த மாதிரி பைம் ஓட்ைப்படும் தங்கரீகல் திநைட்ைருக்குள்
நுடழந்நதாம். பார்ப்பவர்கள் எல்ைாம் மாமாவின்
வைதுடைைவர்களாகவும், மாமாவின் ட த்த
தடையுடைைவர்களாகவும்தான் இருந்தார்கள். ஆழ்ந்த உறக்கத்தில்
இருப்பவர்கடளப் நபாை அந்தப் பைத்டத அப்படி
பார்த்துக்தகாண்டிருப்பவர்களின் பக்கத்தில் நபாய் அவர்களுக்குத்
ததரிைாமல் அவர்கள் அருநக அமர்ந்து அமர்ந்து கு.சின்ைக்குப்டப
மாமாடவ, அவர்கள் முகத்தில் நதடிைது எைக்கு அருவருப்பு என்றால்,
ண்பன் குச்சிகநணசனுக்கு அது அவ்வளவு அழுடகைாகிவிட்ைது.
தடை ட த்த ஒரு முழுக் கிழவன் ஏநதா ஒரு சந்நதகத்தில், காரித்
துப்பி அடித்து வி ட்ை, ான் திட ை ங்கிைிருந்து நவகமாக
தவளிநைறிவிட்நைன். ஆைால், ண்பன் குச்சி கநணசன் தான் இன்னும்
நபாகிற ஊத ல்ைாம் அப்படிைாை திநைட்ைர்கடளக் கண்டுபிடித்து
நபாய், ஈன்ற அத்தடை குட்டிகடளயும் ததாடைத்த பூடை நபாை
எரியும் கண்கநளாடு தன் அப்பாவி அப்படைத் நதடிைபடிநை
இருக்கிறான்.

இன்னும் கிடைத்தப்பாடில்டை அந்த சுைடைப் பூசாரி கு.சின்ைக்குப்டப

மாமா!
மறக்கரே நிபனக்கிரறன் - 31

'தாமி ப ணிைில் தகால்ைப்பைாதவர்கள்’ சிறுகடதத் ததாகுப்டபப்

படித்துவிட்டு, என் ஒரு காடைடை அவ்வளவு அழகாகத் துவக்கிைார்
ா.கண்ணன் சார். இைி வரும் என் எல்ைாக் காடை கடளயும்
அழகாக்க விரும்பிை கு ல் அது. எங்நகநைா வாடழக் காடுகளில்
பதுங்கிப் பதுங்கிக் நகட்ை என் கு டை விகைைில் 'மறக்கநவ
ிடைக்கிநறன்’ என்று உைநை பதிவுதசய்ை விரும்பிைார். சிறுவைதில்
பார்த்துப் பார்த்து பி மித்து விைந்த விகைன் தாத்தாவின் அந்தக்
கூர்டமைாை தகாம்பின் உச்சத்துக்கு ஆைி மாைி ம் ன்றிகடள ஆடச
ஆடசைாகக் தகாண்டுநபாய்ச் நசர்த்த பிறநக, 'மறக்கநவ
ிடைக்கிநறன்’ ததாைரின் இறுதி அத்திைாைத்டத என்
இதைத்திைிருந்து ததாைங்குகிநறன்...

''ஏநை எப்பா மாரி, ீ அங்க தமட்றாஸ்ை ஏதும் கல்ைாணம் கில்ைாணம்

முடிச்சிட்டிநைா?''

''ஐடைநைா அப்பா, அப்பிடிைாம் எதுவுமில்நை...''

'' உைக்குக் கல்ைாணம் முடிக்கணும்னு ஆடசைா இருந்துச்சுன்ைா,

முதல்ை என்நைாை த ண்டு கண்டணயும் ல்ைா உரிச்சிப்பிட்டு,
அப்புறம் ீ கல்ைாணம் கட்டிக்நகா. ஆமாப்பா... என் த ண்டு கண்ணும்
த ாம்பப் பழசாப் நபாைிடுச்சு. ஒவ்தவாருத்தன்கிட்ையும் அழுது அழுது
பூத்து புழுதி அடைஞ்சு நபாச்சு.

இந்த த ண்டு கண்டணயும் உரிச்சி மாத்திவிட்ரு. புதுக்

கண்நணாைதான் உன் புள்ளகுட்டிகள, என் நப க்குழந்டதகள ான்
பாக்கணும். அதான்ைா...'' என்று ீண்ை த டு ாட்களாக புதுக்
கண்களுக்கும் புது உைகத்துக்குமாகக் காத்திருக்கும் ஏடழ விவாசாைி
அப்பைின் மகைாை என்ைால்...
''நான் தபத்த புள்டளங்க எல்ைாம் ல்ைாத்தான் இருக்கீ ை... அதுை
பி ச்டை இல்டை. ஒருத்தன் நமாட்ைார் டசக்கிள்ைநை அடைைிறான்,
ஒருத்தன் ஊருக்குப் நபாநறன்னு ஏறுை பஸ்டைவிட்டு இன்னும்
இறங்கை. ீ என்ைைான்ைா... 'உன் வம்சத்துைநை முத உசு ா,
ஏந ாபிநளன்ை ஏறி வாைத்துை பறக்கிறைா இல்டைைானு பாரு’னு
சத்திைம் பண்ணிட்டுத் திரிைிற. எங்க நபாைாலும் எதுை நபாைாலும்
தபத்த புள்டளங்க வடு
ீ திரும்புறவட க்கும் அம்ம ான் சாமிகிட்ை
துடண நகட்காம ைார்கிட்ை நகட்க முடியும் தசால்லு..?’ என்று
இன்னும் குைநசக ப்பட்டிைம் திருவிழாவில் நவஷம்
நபாட்டுக்தகாண்டு பிள்டளகளுக்காகப் பிச்டச எடுத்துத் திரியும்
அம்டமக்கு வாய்த்த கடைசிப் டபைைாை என்ைால்...

''நாங்க என்ை அவை நவணும்ைா அடிக்கிநறாம்? அவன் ஊர்

சுத்துறான், உைகம் சுத்துறான்னு அடிக்கை, கன்னுகுட்டி வைசுைநை
காதைிக்கிறான், கவிடத எழுதுறான்னு அடிக்கை. ிடைச்ச ந த்துை
ிடைச்சதுக்கும் தபாய் நபசுறாநைனுதான் அடிக்கிநறாம். தபாய்ங்கிறது
டுவூட்டுக்குள்ள முடளச்ச ம ம் மாதிரி. முதல்ை அது ம்ம கூட ைப்
பிரிக்கும். அப்புறம் குடிைப் பிரிக்கும். தபறவு குைத்டதநை
ாசமாக்கிடும். அதான் அவடை அடிக்கிநறாம்'' என்று தீ ாப்
பிரிைத்துைன் என் தவறுகளுக்கு இன்னும் முதல் சாட்டைகடளச்
சுழற்றிக்தகாண்நை இருக்கும் இ ண்டு அண்ணன்களின் தம்பிைாை
என்ைால்...

'இவ்வளவு குளி ா இருக்கிற கடைக்குள்ள ீ கூட்டிட்டு வரும்நபாநத

எைக்குத் ததரியும் மாரி, எங்நகநைா ீ வசமா சூடுபட்டு வந்திருக்கனு!
தசான்ை தசால்லு நகட்காம, அப்படியும் இப்படியுமா ஓடி டக, காடை
ஒடிச்சிட்ை. இைி உன்ைாை எங்நகயும் ஓை முடிைாது. அதைாை பறந்து
நபாறதுக்கு என்கிட்ை தறக்டகக் நகட்டுத்தாை வந்திருக்க? என் டகைிை
இப்நபாடதக்கு ஒண்ணுமில்ை... ஒரு டபபிள் இருக்கு. ஆைா, உன்
கண்ணும் உன் மைசும் என் கழுத்துை ததாங்குற இந்தச் தசைின்
நமைதான் இருக்குனு எைக்குத் ததரியும். இந்தா இத தவச்சுக்நகா...
கர்த்த உன்கூை அனுப்புநறன். பைப்பைாத... அவர் உன்டைத்
ததாந்த வு பண்ண மாட்ைார். ீயும் அவட த் ததாந்த வு பண்ணாத. ீ
எப்படி கர்த்தட நவடிக்டக பார்க்கிறிநைா, அநத மாதிரி அவரும்
உன்டை நவடிக்டக பார்க்க மட்டும் அனுமதி. அது நபாதும் எைக்கு. ீ
கடைசிைா வாங்கிக் தகாடுத்த ஆப்பிள் ஜூைுக்கு ஒரு அல்நைலுைா''
என்று தாநை படித்து, தாநை நவடைக்குச் தசன்று, தாநை சம்பாதித்து,
30 வைதில் ஆடசப்பட்டு வாங்கிை முதல் ஒற்டற தங்கச்சங்கிைிடைக்
கழற்றிக் தகாடுத்து, தமாட்டைக் கழுத்நதாடு கிருடபைின் ிழைில்
ஒதுங்கிை அக்காடவப் தபற்ற சாத்தாைாை என்ைால்...

''என்ை மாரி... தமட் ாைுக்குப் நபாய்ச் நசர்ந்திட்டிைா? நபாரூர்

சிக்ைடைக் கண்டுபிடிச்சுப் நபா. அங்க விசாைிைி காம்ப்தளக்ைுக்குப்
பக்கத்துை இருக்குற ஒரு எஸ்.டீ.டி. பூத்ை நதவினு ஒரு தபாண்ணு
இருக்கும். அவகிட்ை நபாய் மாரினு தசால்லு, 500 ரூபா குடுப்பா.
அப்புறம் காநைஜ்ை ஸ்காைர்ஷிப் வந்ததும், பசங்க எல்ைார்கிட்ையும்
நபசி ஒரு தபரிை அமவுன்ட் கத க்ட் பண்ணிப் நபாட்டுவுடுநறன்.
அதுவட க்கும் எப்படிைாச்சும் சமாளிச்சுக்நகாைா. படிப்ப விட்டுட்டுப்
நபாைிருக்க... இைி உசு விட்ைாத்தான் திரும்பி வ ணும். ஜாக்கி டத!’ -
கண்டண மூடிக்தகாண்டு ான் ைக்கும்நபாது, எதிரில் முட்டும்
சுவர்களில் உைநை ட்பிைால் சிறு துடளைிட்டு தும்பிநபாை என்டைப்
பறக்கடவத்த ஆைந்த் என்கிற ண்பைின் தீ ா ட்டபப் தபற்ற
ண்பைாை என்ைால்...

''ஐநைா சார்... சார்... ைாடை சார்...

ைாடை...''

''பதறாத மாரி... சத்தம் நபாைாத.

அப்படிநை என் டகடைப் பிடிச்சுக்கிட்டு
புல்லுக்குள்ள படு. உைம்ப சிலுப்பாத. சின்ை சத்தம்கூை நபாைாத.
வாைத்துை ததரிைிற ட்சத்தி த்டதநை பாரு. மடை உச்சிைிை, ல்ை
பைி ாத்திரிைிை ட்சத்தி ங்கடளப் பார்த்துக்கிட்டு ைாடை மிதிச்சு
சாகுற பாக்ைம் எவனுக்குைா கிடைக்கும்? மக்குக் கிடைச்சிருக்கு.
அதைாை... கண்ண மூைாத அப்படிநை வாைத்தப் பாரு. எவ்வளவு
ட்சத்தி ம்... பைப்பைாத மாரி...’ - ட்சத்தி ம் தகாழுத்த ஆகாைமாக
சிைிமாடவக் காட்டி கங்காரு குட்டிைாட்ைம் இன்னும் த ஞ்சில்
என்டைத் தாய்டமநைாடு சுமந்துதகாண்டு திரியும் இைக்கு ர் ாம்
அவர்கடள ஆசாைாகக்தகாண்ை சீைைாை என்ைால்...

''மாரி, ான் நவணும்ைா இப்நபா நபாய் திருத ல்நவைி ைா காநைஜ்

நச ட்டுமா?''

''எதுக்கு?''

''இல்ை... உன் கடதகள்ை வர்ற, உன் பால்ைத்துை உைக்குக் கிடைச்ச

அந்த நஜா மாதிரி, புஷ்பைதா மாதிரி, ாஜி மாதிரி, தசல்வதைட்சுமி
மாதிரி, பூங்குழைி மாதிரி, மணிநமகடை மாதிரி இன்னும் ீ
தபாறந்ததுை இருந்து உன்ை ைாத ல்ைாம் ந சிச்சாங்கநளா அவங்க
எல்ைாருமா மாதிரி அப்படிநை அசைா மாறி உன்டை அவ்வளவு
ந சிக்கணும்னு ஆடசைா இருக்கு!'' என்று தசால்ைி என் வாழ்க்டகைின்
முதல் புள்ளிைில் இருந்து ததாைங்கும் இடணப்புள்ளிைாக மாற எந்த
ந மும் பி ார்த்தடை தசய்வநதாடு, சமகாைத்தில் ஊருக்குள் குடிடச
எதற்கு எரிகிறது? காதைிக்கும் தபண் குழந்டதகடளப் தபற்ற
அப்பாக்கள் ஏன் கா ணம் தசால்ைாமல் மரித்துப்நபாகிறார்கள்? அ சிைல்
தடைவர்கள் இப்நபாததல்ைாம் ைாட ப் பற்றி அதிகம்
கவடைப்படுகிறார்கள்?.. என்று தன் வட்டுப்
ீ பக்கத்தில்
ிகழ்ந்துதகாண்டிருக்கும் அருவருப்பாை எல்ைா உண்டமகடளயும்
ததரிந்த திவ்ைா வால் அத்தடை காத்தி மாகக்
காதைிக்கப்பட்டுக்தகாண்டிருக்கும் இன்னுநமார் இளவ சைாை
என்ைால்...

'மறக்கநவ ிடைக்கிநறன்’ என்று எல்ைாவற்டறயும் அவ்வளவு

எளிதாக மறந்துவிை முடியுமா என்ை!?

இந்த 31 வா ங்களாக ீங்கள் காட்டிை ததாைர் பிரிைம்தான் எத்தடை

சிைிர்ப்பாைது. முதல் வா த்திைிருந்து எத்தடை ஆசீர்வாதங்கள்,
எத்தடை அ வடணப்புகள், எத்தடை முத்தங்கள், எத்தடை
மன்ைிப்புகள், எத்தடை விசாரிப்புகள், எத்தடை ஆறுதல்கள், எத்தடை
கண்ணர்கள்,
ீ எத்தடை ம்பிக்டககள், எத்தடை குடும்பங்கள், இடவ
எல்ைாவற்டறயும் தாண்டி எவ்வளவு காதல்கள் எை அத்தடைடையும்,
இந்தத் ததாைர் உங்களால் எைக்குச் சாத்திைப்படுத்திைது!

அணில் குஞ்சு நபாை அங்கிட்டும் இங்கிட்டுமாக மைக்கிடளகளில்

தாவிக்தகாண்டு இருந்தவடை, ஒரு மணிப்புறாடவப் நபாை மைம்
எழுப்பி அகைமாக விரிந்த ஆகாைத்தில் அப்படிநை பறக்கடவத்தது
விகைைில் கிடைத்த 'மறக்கநவ ிடைக்கிநறன்’ ததாைர்தான் என்று
தசால்வதில், உைநை வந்து கசிகிற என் கண்ண ீர்த் துளி ைாருக்காைது?
அது ைாரிைம் ஒப்படைக்கப்பை நவண்டிைது?

தாமி ப ணிைில் அடித்துக் தகால்ைப்பட்ை குமாரின் அண்ணைிைம்

ஒப்படைக்கைாமா?, கன்ைி டவத்துப் பிடிக்கப்பட்ை பறடவகளின்
சிறகுகளிைம் உைிட க் தகாடுத்த ஸ்டீஃபன் வாத்திைாரின்
மடைவிைிைம் தகாடுக்கைாமா?, இன்னும் திருத ல்நவைி ஜங்ஷைில்
ட த்த கிழவிைாக அடையும் தசாட்டு அக்காவின் கண் ததரிைாத
மகைிைம் தகாடுக்கைாமா?, தபாம்டமநைாடு தபாம்டமைாக, சிைிமா
சுருநளாடு சுருளாகத் ததாடைந்துநபாை அந்தக் கிழவர்களிைம்
தகாடுக்கைாமா?, சபைமா, மைப்பிறழ்வா, உைிர் உடளச்சைா
என்ைதவன்று தசால்ைாமநை காணாமல்நபாை சின்ைக்குப்டப
மாமாவிைம் தகாடுக்கைாமா... ைாரிைம் தகாடுக்கைாம்?

எவ்வளவு நபர் இங்கு டதரிைமாக இருக்கிறார்கள் அந்த ஒற்டறத்

துளிடை அநத கைத்நதாடு அப்படிநை வாங்கிக்தகாள்ள? சந்திைா
இருக்கிறாள்! ''அந்தத் தாத்தா, அந்தப் டபைன், அந்த அம்மா, அந்தப்
தபாண்ணு, அந்த மாமா, அந்தக் கிளி... எல்நைாரும் பாவம். அப்புறம்
ீங்க த ாம்ப த ாம்பப் பாவம்'' என்று ஒவ்தவாரு வா மும் எைக்காக
வருத்தப்பட்ை குட்டி சந்திைாவின் குட்டிக் டககள் கண்டிப்பாக அடத
வாங்கிக்தகாள்ளும் என்று ம்புகிநறன்.

அப்படி ஒப்படைப்பதற்கு முன்பாக பிரிைமாை உங்களிைம் ஓர்

உண்டமடைச் தசால்ைிவிட்டு விடைதபறைாம் என்று ிடைக்கிநறன்.
ஏதைைில், என்ைளவில் ' ான்’ என்பது கண்டிப்பாக ீங்கள்
ிடைத்துக்தகாண்டிருப்பது அல்ைநவ. ஆைாலும், ீங்கள் இத்தடை
ாளாக தசவிமடுத்த உங்களுக்குப் பிரிைமாை கு டை ீங்கள்
பத்தி ப்படுத்திக்தகாள்ளநவ, அநத கு ைில் சத்தம் நபாட்டுச்
தசால்கிநறன்...

'சிலுடவைில் அடறைப்பட்ைவன் என்பதற்காக

என்டைக் கர்த்த ாக ிடைத்து

ீங்கள் காதைித்திருந்தால்,
கவிடத எழுதிைிருந்தால்,
கண்ணர்ீ வடித்திருந்தால்,
மூன்றாம் ாள்
உைிர்த்ததழுவாதைன்று
காத்திருந்தால்...
எதற்கும்
ான் தபாறுப்பில்டை!
ஏதைைில், அந்தக்
கர்த்தருக்குப் பக்கத்தில்
எந்தப் பி ார்த்தடையுமின்றி
அடறைப்பட்ை
இ ண்டு திருைர்களில் ஒருவைாகக்கூை
ாைிருக்கைாம்!’

*****