You are on page 1of 2

Kostandin

 Kavafis  –  Qyteti  
 
The:  "Ne  nje  tjeter  toke  do  shkoj,  ne  nje  tjeter  
det,  
Nje  tjeter  qytet  do  te  gjej,  me  te  mire  se  ky.    
Cdo  perpjekje  imja  eshte  e  shkruar  te  
deshtoje,  
Zemra  me  ngjan  e  vdekur,  e  varruar.    
Deri  kur  do  me  rrije  mendja  ne  mes  te  ketij  
kaosi?  
Kudo  qe  kthej  syte,  ngado  qe  veshtroj  
Shoh  rrenojat  e  zeza  te  jetes  sime  ketu  
Ku  kaq  vjet  kalova,  u  rrenova,  shkova  dem."  
   
Vende  te  reja  nuk  do  te  gjesh,  nuk  do  te  gjesh  
detra  te  tjere.  
Qyteti  nga  pas  do  te  te  ndjeke.  
Dhe  do  te  endesh  neper  rruge,  neper  te  njejtat  
rruge.  
Neper  te  njejtat  lagje  do  te  endesh,  
E  brenda  te  njejtave  shtepi  do  te  thinjesh.  
Perhere  ne  kete  qytet  do  te  mberrish.  
Sa  per  tjeterkund,  mos  shpreso!  
Anije  s'ka  per  ty,  udhe  nuk  ka.  
Derisa  rrenove  jeten  tende  ketu,  ne  kete  qoshe  
te  vogel,    
E  ke  rrenuar  ne  gjithe  boten  mbare.  
 
Janis  Ricos  –  Pocari  
 
Nje  dite  ai  i  mbaroi  shtambat,  pocet  e  vegshat.  
I  mbeti  pak  deltine.  Beri  nje  grua.  Me  gjinj  te  
medhenj,  te  forte.  U  harrua  ne  pune.  Ne  shtepi  
u  kthye  vone.  E  shoqja  bertiti.  Ai  s'bezani.  Te  
nesermen  ruajti  pak  deltine  me  shume,  ca  me  
shume  diten  tjeter.  Nuk  shkonte  ne  shtepi.  
Gruaja  e  la.  I  digjnin  syte.  Rrinte  gjysme  i  
zhveshur.  Me  nje  brez  te  kuq  ne  trup.  Tere  
naten  flinte  me  grate  prej  deltine.  Ne  ag  e  
degjonin  tek  kendonte  matane  rrethojes  se  
punishtes.  Ai  e  hoqi  edhe  brezin  e  kuq.  Ndenji  
cullak,  krejt  cullak.  Dhe  rreth  tij  -­‐  shtambat  e  
zbrazta,  vegshat,  pocet  e  zbrazta,  dhe  grate,  te  
bukura,  te  verbra,  te  shurdhra  e  memece,  me  
gjinj  te  kafshuar.  
 

You might also like