1. "Lewa" i "Prawa" strona w "Dziadach" cz.3 podczas sceny Bal u Senatora.

a)lewa strona - po tej stronie znajdują się literaci i arystokraci, którzy między innymi zastanawiają się nad
tym, czy warto pisać w poemach o historii Cichowskiego, skoro nie jest to temat narodowy. Oprócz nich
do "lewej" strony dramatu należą również damy, które starają się wręcz przypodobać Nowosilcowowi,
zresztą jak i również jego sługa, Nikołaj, który również walczy o względy Senatora. Ta grupa osób chce być
bliżej zwierzchnika cara, dlatego chwalą jego czyny, dokonania oraz cechy charakteru, dzięki czemu mają
u niego dość duże poważanie. Postaci ze strony "lewej" są również egoistami, którzy walczą aby o swoje
względy (za wyjątkiem względów Senatora). Sowietnik, również należący do tej grupy, gardzi osobami
niższymi rangą. Te osoby mają zabarwienie negatywne na tle całego dramatu - są przedstawione w
sposób dwulicowy i niebudzący zaufania.

b)prawa strona - Przedstawiciele to: filomaci, filareci, Konrad, Ksiądz Piotr, Kapral, Starosta, Wysocki,
Rollison, Cichowski, Justyn Pol.Są to ludzie prawi, patrioci, którzy nie zgadzają się z polityką cara
rosyjskiego i sytuacją panującą w państwie - niewolą rodaków. Cierpią oni z powodu braku suwerenności
państwa oraz mają skrajnie zły stosunek do Nowosilcowa, który jest okrutnym tyranem. który jest
odpowiedzialny za proces młodziezy wileńskiej. Ci młodzi ludzie są "solą polskiej ziemi", którzy
symbolizują chęć walki, zmiany oraz położenia kresu dyktaturze ze strony cara. Traktują cara jako
"wijącego się robaka" i pałają do niego wyraźną nienawiścią. Chcą zemsty, ale wiedzą, że może się do dla
nich źle skończyć. Można śmiało powiedzieć, że są wzorem do naśladowania, gdyż możemy się wiele
nauczyć z ich postawy. Prawa strona to też niejako porównanie do Biblii, gdzie prawo oznacza dobro,
ogrom pozytywnych cech, a lewo - zło i multum cech negatywnych. Ta symbolika może być też brana w
uwadze jako zapowiedź przyszłego zwycięstwa narodu Polskiego nad dyktaturą i rządami carskimi.

2.Rozmowa Starosty z Gubernatorem, Gubernatorową i Sowietnikiem - Scena VIII - Pan Senator

Spotkanie ma miejsce na balu, gdzie uczestniczy warszawska elita. W rozmowie wyżej wymienionych
osób, p. Gubernatorowa namawia Starostę, aby wprowadził on swoją córkę na salony i zaznajomił ją z
Senatorem. Starosta odpowiada, że jego córka "w parach nie bywa" - nie zgadza się na propozycję
Gubernatorowej, ponieważ twierdzi, że sam znajdzie odpowiednie towarzystwo dla swojej córki, a
ponadto polska młodzież przebywa w więzieniach, a oni są zmuszeni do uczestnictwa w balu. Gubernator
zapytuje mężczyznę, dlaczego nie wziął ze sobą żony, a ten odpowiada, że "żonę ma tylko dla siebie".
Rosyjscy oficerowie, będący na tej samym spotkaniu, wyczuwają złowrogie zachowanie i niechęć
Polaków do balu. Polscy goście mimowolnie starają się być uprzejmi względem wyższych urzędników
rosyjskich, jednak za ich plecami okazują im brak szacunku oraz zniewagę. Z tej rozmowy wynikają
różnice społeczne pomiędzy rosyjskimi oficerami i arystokratami, a osobistowościami polskimi - Starostą,
Gubernatorem oraz Sowietnikiem. Sztuczna uprzejmość oraz uśmiechy podyktowane ludziom będącym
bliżej cara doskonale wyrażają to, iż tak naprawdę Polacy nie traktują ich z poszanowaniem oraz
uznaniem. Rosyjscy oficerowie są tego świadomi, jednak nie wyrażają tego i wszyscy zachowują względny
pokój wobec siebie.

3.Scena balu - postaci:

a)pozytywne
Pani Rollison - ta niewidoma kobieta, matka studenta, który jest więziony przez carat, jest symbolem
walki, miłości matczynej oraz jest prawdziwą matką - Polką. Jest nieustępliwa, chce wiedzieć, co dzieje się
z jej synem, a pomimo wypraszania jej przez gubernatora, nadal przychodzi pod jego drzwi i dopytuje o
szczegóły pojmania jej dziecka. Chce przekonać Senatora o tym, że Rollison jest niewinny. Czuje
cierpienie i obawę po tym, jak dowiaduje się, że jego syna pobito. W męce pomaga jej Ksiądz Piotr, który
podtrzymuje ją na duchu. W końcowej fazie nie wytrzymuje psychicznie i zaczyna wyzywać i złorzeczyć
rosyjskiemu carowi i Senatorowi. To negatywna cecha, lecz każdy z nas zachowałby się pewnie podobnie
w takiej sytuacji, gdyż miłość do dziecka jest bezgraniczna i dozgonna.

Justyn Pol - Ten bohater epizodyczny, może się wydawać, jest postacią w wymierze negatywnym, choćby
poprzez to, że chce zamordowania cara rosyjskiego i jest tego blisko, a tylko postawa jego druha,
Bestużewa, oddala go od tego pomysłu. Jednak jego chęci i upór są świadectwem patriotyzmu i oddania
się ojczyźnie bezgranicznie. To poświęcenie jednostki jes przykładem na to, że młodzież ma wielką siłę na
sprostanie nawet najcięższym problemom. Jest nierozważny, ale chce działać dla dobra swoich rodaków.

Ksiądz Piotr - Poprzez to, że opowiada Senatorowi dwie przypowieści (jedna o ludziach, którzy chcieli
odpocząć w cieniu muru, który się zawalił, a druga o wodzu rzymskim, tyranie, który kazał wymordować
wielu ludzi), jest dobrodziejem, który pragnie zjednoczenia narodu polskiego. Ma także chęć walki
narodowowyzwoleńczej oraz jest pokornym patriotą, który pomaga podnieść się Konradowi po upadku.
Jest stanowczy i odważny, chce zaprzestania niewoli i modli się o to gorliwie.

Podsumowując, te postacie chcą dobra dla narodu polskiego, pragną wyrwania się spod rąk oprawcy oraz
zjednoczenia się z rodakami. Opracowują różne plany zgładzenia dyktatora-cara, a także czynnie starają
się o dobro dla innych - są postaciami owocnymi, które chcą i mogą wiele zdziałać, a w obliczu klęski -
potrafią działać wspólnie na korzyść kraju.

b)negatywne
Doktor - Rozmawia w scenie VIII o śledztwie wraz z senatorem. Konkuruje o jego względy wraz z
Pelikanem. Specjalnie mu schlebia, aby mu się przypodobać. Ciągle zmienia zdanie tak, aby jak najlepiej
wybrzmiewać w oczach Nowosilcowa. Nakazuje Pelikanowi spoliczkować Księdza Piotra, ten wróży mu
złą przepowiednię, która się sprawdza - Doktor ginie od uderzenia piorunem i porażenia prądem.
Przedstawia on postać tchórzliwą, taką, która jest lękliwa i boi się o przyszłość. Nie ma własnego,
ustatkowanego zdania, a tylko baja, zmieniając co chwila swoje myśli, aby zyskać uznanie w oczach
wyższego rangą Senatora. Ponadto, wpada na przewrotny i nieokiełznany pomysł ułatwienia Rollisonowi
popełnienia samobójstwa, za co spotyka go wyżej wspomniana kara.

Pelikan i Bajkow - Poplecznicy Senatora, zdrajcy narodowy, którzy starają się wkraść, podobnie jak
Doktor, w łaski Nowosilcowa, aby zapewnić sobie lepszy byt. Bajkow jest okrutny podczas przesłuchiwań,
nie ma w sobie litości dla więźniów. Obaj są bezwzględnymi oprawcami, którzy działają tylko dla swojego
dobra i nikogo innego. Są w stanie zrobić naprawdę wiele, aby przypodobać się carowi rosyjskiemu, lecz z
pewnością taka chęć pomocy to mocno negatywna cecha w ich postępowaniu. Są opryskliwi i wyniośli
względem innych, czują nieposkromioną wyższość nad drugim człowiekiem i nie ma w nich ani gżdy
szacunku.

Senator - Okrutny dyktator, zwierzchnik cara rosyjskiego, który śledzwo wileńskie prowadzi według
własnych praw, a każdy, kto się mu sprzeciwi, może przypłacić to życiem. Wykorzystuje swoją wyższość
nad innymi na przykład w interesach i stosunkach międzynarodowych, aby polepszyć własną sytuację.
Nie patrzy na ludzkie cierpienie, jest sztuczny i zapatrzony w siebie. Organizuje bale, na które zaprasza
śmietankę towarzyską, lecz wiele osób przychodzi tam z musu, np. Starosta. Jest człowiekiem bez serca,
nie przejmuje się innymi, a jego rządy są liche, słabe.

Damy - Osoby należące do towarzystwa stolikowego. Rozmawiają w języku francuskim i są obojętne na

sprawy narodowe. Ich bierne postępowanie nie wnosi niczego dobrego w sprawy państwa, są
egoistyczne względem innych oraz brakuje im godności, jak na damy przystało.

Wyżej wymienione postacie mają wymiar negatywny, dwulicowy. Wiedzą, że podlegając komuś
wyższemu, muszą stosować się do jego zasad i poleceń oraz schlebiać mu na każdym możliwym kroku,
żeby mieć poważanie w oczach nadrzędnego.