சமர்ப்பணம்

இந்தப் புத்தகம் மிக மரியாததயுடன்

டபிள்யூ.க்ளமன்ட் ஸ்டடான்

என்கிற சிறந்த வணிகனுக்கு

சமர்ப்பிக்கப்படுகிறது.

எவர் அன்பு, கனிவு மற்றும் வித்தியாசமான வியாபார உத்தியய வாழ்க்யகக்கு

ஏற்ற வாழும் தத்துவமாக்கி அவற்றின் மூலம் எண்ணற்ற ஆயிரக்கணக்கான
தனி மனிதர்கள் ஒவ்வவாரு ஆண்டும் மிகப் வபரிய மகிழ்ச்சி, நல்ல மன நலம்
மற்றும் உடல் நலம், மன அயமதி, மமலும் வசல்வம் இவற்யற அயடய
வழிகாட்டியவருக்கு.
 பிரசுரித்தவரின் பதிவு
ஆக் மான்டின ாவின் முதல் புத்தகம் “உங்களுக்குள் உள்ள
விலையில்ைா ஆற்றல்” பைரின் பாராட்டுகலள அள்ளிய உயர்தர
பன் ாட்டு இைக்கியம். பதி ான்கு மில்லியன் பிரதிகள் விற்பல யா தில்
னபாட்டிகலள வென்று முதல் நிலையில் நின்று எந்நாளுக்கும் வபாருந்தும்
ெணிகம் பற்றிய புத்தகமாகிறது.

“The Celestine Prophecy” என்ற நூலில் அதன் எட்டு உள்ளர்த்தங்கலள

வெளிப்படுத்தும் முன்னப மான்டின ா பத்து சுருள்கள் மூைம் பைரின்
ொழ்க்லகயில் மாற்றம் வெய்து காட்டி விட்டார்.

இந்தப் புதி ம் திறந்த ம துடன் படிப்பெரின் ஆர்ெத்லதப் வபருக்கி

ஆழமா ம ரீதியா உயர்ச்சிக்கும், ஆ ந்தத்திற்கும் காரணமாகும் பைம்
தருெதாக உள்ளது.

மான்டின ா, சிறந்த விற்பல வபறும் எழுத்தாளரில் உற்ொகம்

தூண்டும் புத்தகங்கள் 36,000,000 பிரதிகள் 22 வமாழிகளில் உைவகங்கும்
வெளியாகி, உைகின் மிகச் சிறந்த கதாசிரியர் என்ற சிறப்லபப்
வபற்றுள்ளார்.

“உங்களுக்குள் உள்ள விலையில்ைா ஆற்றல்” வெற்றி, மகிழ்ச்சி

இெற்றின் உண்லமயா வபாருலள விளக்குெதுடன், அலத அலடெது
எப்படி, அலதக் வகாண்டு உங்கள் ொழ்க்லகயில் எப்படி ொதல
வெய்யைாம் என்றும் விளக்குகிறது.

இந்த ஆண்டு இந்த ஒனர புத்தகம் படிப்பதன் மூைம் உங்கள் ொழ்க்லக

மாறி விடும். மான்டின ாவின் இரண்டு புத்தகங்கலள படித்தீர்களா ால்
அெரின் வெய்தி உங்கள் ம தில் ஆழப் பதியும். ஏவ னில் அலெ அத்தல
ெக்தி ொய்ந்தலெ.

இந்தப் புதி த்தில் குறிப்பிட்டுள்ள அறிவும், ஆற்றலும் உங்கள்

ொழ்க்லகலய னமம்படுத்தட்டும். மகிழுங்கள்! பிரசுரத்தார்.
 பாராட்டுகள்
“இந்தப் புத்தகம் வியாபாரத்தின் பத்து ஆதாரமா விதிகலள சிறந்த
வியாபாரம் வெய்ெதற்கு சிறப்பாக விளக்குகிறது. நாம் ஒவ்வொருெருனம ஒரு
ெலகயில் ெணிகன் - என்று ஆசிரியர் தன் அனுபெங்கலள, தன் சிறந்த
அறிவுலரகலள மற்றெர்கள் வெற்றி வபறப் னபசுகிறார். நான் இலத மிக
அழுத்தமாக சிபாரிசு வெய்கினறன்.”

னரவ். ஜான். த. ஒப்ரியன், பி.

வெஜ்டி.
ஆசிரியர் - ரிசிடன்ட்.
நாத்ர டாம் பல்கலைக் கழகம்.

“கலடசியில் ெந்னத விட்டது. ஒரு புத்தகம் விற்பல த் திறன் பற்றி.

முதிர்ச்சி வபற்றெர், புது முகம் இரண்டு னபருக்குனம ஒனர மாதிரி!. நான்
இரண்டாெது முலறயாக இந்தப் புத்தகத்லதப் படித்து விட்னடன். படிக்க
ஏற்ற, ம லத னமம்படுத்த, மிகச் சிறந்த ொத ம் - வியாபாரத்லத ஓர்
வதாழிைாக ஏற்பெருக்கு இந்தப் புத்தகம் மிகச் சிறந்த ஒன்று.”

எஃப். டபிள்யூ, ஏர்ரினகா, மான ஜர்.

யு. எஸ். னெல்ஸ் ட்லரனிங்
பார்க், னடவிட்ஸ் அண்ட் கம்வபனி.

“நான் வியாபார நுணுக்கங்கள் பற்றிய அனநகமாக எல்ைாப்

புத்தகங்கலளயும் படித்திருக்கினறன். ஆ ால் இந்த புத்தகத்தில் ஆக்.
மான்டின ா அலெ எல்ைாெற்லறயுனம வகாண்டு ெந்து விட்டார். இந்தக்
வகாள்லககலளப் பின்பற்றுபெர்கள் நிச்ெயமாக ொதல வெய்ெர்; அந்தக்
குணங்கள் இல்ைாமல் அெர்களால் நிச்ெயம் ொதல யாளராக இருக்க
முடியாது. ஆசிரியர் வெறும் வகாள்லககலள மட்டும் பட்டியலிடாமல்
அதனுடன் ஒரு அழகா கலதலயயும் பின்னியிருக்கிறார்.”
பால் னஜ. னமயர், பிரசிவடன்ட்
ெக்ஸஸ் னமாடினெஷன் இன்ஸ்டிடியூட்,
இன்க்
 “ஒவ்வொரு ெணிக நிறுெ மும் இந்தப் புத்தகத்லதப் படிக்க னெண்டும்.
இது படுக்லகயின் பக்கத்தில், முன் லறயின் னமலஜயில் லெத்து இருக்க
னெண்டிய நூல் - னதலெப்படும்னபாவதல்ைாம் இலதப் புரட்டி அந்தந்தப்
பகுதிகலளப் படித்து உற்ொகம் வபறைாம். இது இன்லறக்கும்,
என்லறக்குமா புத்தகம். அவ்ெப்னபாது புரட்ட ஒரு நண்பல ப் னபாை,
நல்ெழிப்படுத்தும் ஆொல ப் னபால், ஒரு னபாதும் ஏமாற்றம் தராத ஊக்கம்
நிலறந்த புத்தகம்.”
வைஸ்டர். னஜ. பிராட்ஷா, ஜூனியர்
முன் ாலளய டீன்,
னடல் கார் கி இன்ஸ்டிடியூட் ஆப்
எவபக்டிவ் ஸ்பீகிங் அன்ட் ஹ்யூமன்
ரினைஷன்ஸ்

“என்ல இந்தப் புத்தகம் ஆக்ரமித்துக் வகாண்டது என்னபன்.

ெந்னதகமின்றி இது ஓர் மிகப் வபரிய, ம லதத் வதாடும் கலத. நான் இதற்கு
இரண்டு முக்கிய அம்ெங்கலளச் வொல்னென். முதைாெது நீங்கள் இந்தப்
புத்தகத்லதப் படித்து முடிக்கும் ெலர கீனழ லெக்கக் கூடாது; இரண்டாெது
ஒவ்வொரு விற்பல யாளனும், நானம உள்பட அெசியம் படிக்க னெண்டிய
ஓன்று.”

ராபர்ட் பி. வென்ஸ்லீ பிரசிவடன்ட்,

லைப் இன்ஷ்யூரன்ஸ் கம்வபனி ஆப்
வகன்டுகி.

“ஆக். மான்டின ா உங்கள் கெ த்லதத் தூண்டி விட்டு அெர் கலத

வொல்லும் திறல க் வகாண்டு வியக்க லெக்கிறார். “உைகின் மிகச் சிறந்த
ெணிகன்” பைர் ம லதத் வதாடக் கூடிய புத்தகம்.”
ராஸ் கார்ன், எக்ஸிக்யூடிவ் லடரக்டர்
இனமாஷ ல் அப்பீல் இன்ஸ்டிடியூட்
 “ஆக். மான்டின ாலெப் னபால் எழுதும் திறன் வகாண்டெர்கள் மிகக்
குலறவு. அெர் வியாபாரம் பற்றிப் பகிர்ந்து வகாண்டுள்ள எண்ணங்கள்,
ெணிகத்தின் உைகளாவிய முக்கியத்துெத்லதக் காட்டுகிறது.”
னகைால் னபால்க், பிரசிவடன்ட்
னபால்க் ப்னராஸ், இன்க்.

“நான் இப்னபாது தான் வதாடர்ந்து இலடவெளி இல்ைாமல் இந்தப்

புத்தகத்லதப் படித்து முடித்னதன். ஆதாரபூர்ெமாகவும், கற்பல
ெளத்துடனும் கலதயின் கரு அலமக்கப் பட்டிருக்கிறது. நலட சுலெயாகவும்,
கெர்ச்சியாகவும் இருக்கிறது. வகாடுக்கப்பட்டுள்ள வெய்தி / கருத்து
உணர்ச்ச்யூட்டுெதாக இருக்கிறது. நாம் ஒவ்வொருெருனம ஓர் ெணிகன் /
விற்பல யாளன். நம் வதாழில் எதுொக இருந்தாலும், நாம் நம்லம முதலில்
விற்பல வெய்தால் தான் நமக்கு மகிழ்ச்சியும், ம அலமதியும் கிலடக்கும்.
இந்தப் புதி த்லத கெ மாகப் படித்து, உள்ொங்கி, கிரகித்து
வெயல்படுத்தி ால் நாம் ஒவ்வொருெருனம அெரெலர விற்பதில் சிறந்த
ெணிகன் ஆனொம்.”

டாக்டர். லூயி பின்ஸ்டாக் ரப்பீ,

வடம்பிள் னஷனைாம், ஷிகானகா.

“எ க்கு கலத பிடித்தது... நலட பிடித்தது... புத்தகம் பிடித்தது...

ஒவ்வொரு ெணிகனும் அென் குடும்பத்தி ரும் படிக்க னெண்டிய புத்தகம்.”
டபிள்யூ.. கிவளவமன்ட் ஸ்னடான்,

பிரசிவடன்ட். கம்லபன்ட்
இன்ஸூரன்ஸ் கம்வபனி ஆப் அவமரிக்கா.

“என் அபிப்ராயத்தில், “உங்களுக்குள் உள்ள விலையில்ைா ஆற்றல்”

ஒரு இைக்கியம் ஆகும். நான் நூற்றுக் கணக்கா புத்தகங்கலள பை
ஆண்டுகளாக வெளியிட்டு ெருகினறன். ஆ ால், ஆக். மான்டின ாவின்
அழுத்தமா வெய்தி என் உள்ம தில் இடம் வபற்று விட்டது. நான் இலத
பிரசுரம் வெய்ெதில் மிகவும் வபருலம அலடகினறன்.”
வடா ால்ட் எல். வைஸ்ன ,
பப்ளிஷர்.
பிவரடவரிக் வபல் பப்ளிஷர்ஸ், இன்க்.
 முன்னுரர
ெனைா... நான் ஆக்.மான்டின ா.

என்னுலடய சிை சிறு ெயது நில வுகள் இன்னும் வதளிொக

இருக்கிறது. குறிப்பாக வினெஷமா சிெப்பு நிற தலைமுடி வகாண்ட ஐரிஷ்
வபண்மணியா என் அன்புள்ள அம்மா. அெளுக்கு தன் மகல ப் பற்றிய
பிரத்தினயகமா க வு இருந்தது. “ஒரு நாள்” என்னிடம் வொல்ொள்,
மறுபடி, மறுபடி. “ஒரு நாள் நீ ஓர் எழுத்தாளனாவாய்... சாதாரண எழுத்தாளன்
அல்ல... மிகப் பெரிய எழுத்தாளன்.”
நான் அெள் க லெ ஏற்றுக் வகாண்னடன். வபரும்பாைா
குழந்லதகள் தங்கள் வபற்னறார் அெர்களது எதிர்காைத்லத முடிவு வெய்ெலத
விரும்புெதில்லை. ஆ ால், எ க்கு அந்த எண்ணம் பிடித்திருந்தது. ஒரு புகழ்
வபற்ற எழுத்தாளன். ஆம்! நான் முதல் ெகுப்புக்குள் நுலழயும் முன்னப என்
அம்மா, நூைகத்திலிருந்து வபரியெர்கள் படிக்கக் கூடிய புத்தகங்கலளக் கூட
வகாண்டு ெந்து தந்து படிக்க லெத்தாள். நான் முதல் கினரடில் நுலழந்ததுனம
சிறுகலதகள் எழுதத் வதாடங்கி அம்மாவின் ஒப்புதலுக்குக் வகாடுப்னபன்.

என் உயர்நிலைப் பள்ளிப் படிப்பின் னபாது நான் பள்ளியின் வெய்தித்

தாளின் ஆசிரியராக இருந்னதன். நான் விடுமுலறயில் மிவெளரி பல்கலைக்
கழகத்தின் மிகச் சிறந்ததாகக் கருதப்பட்ட “ஜர் லிெம்” (பத்திரிலகத் துலறப்
படிப்பு) படிப்பதாக இருந்தது.
அப்புறம்... நான் பள்ளியிலிருந்து படிப்பு முடித்து வெளிெந்த ஆறாெது
ொரத்தில் என் அம்மா ெமயைலறயில் எ க்காக மதிய உணவு தயாரித்துக்
வகாண்டிருந்தனபாது திடீவர இறந்து னபா ார்.

அெரது திடீர் மலறவு என்ல மிகவும் பாதித்தது. 1940 ல் கல்லூரி

வெல்ை னெண்டியென், ஒரு காகிதத் வதாழிற் ொலையில் னெலைக்குச்
வென்னறன். 1942 ராணுெத்தில் னெர்ந்னதன். 1943 ல் அங்கு ஆபிெராகி “ஆபீசர்
அன்ட் பென்டில்மேன்” விருது ொங்கின ன். நான் முப்பது குண்டுகள் வீசும்
விமா ங்களில் வஜர்மனியின் னமல் பறந்து தாக்கின ன். என்னுடன் ஜிம்மி
ஸ்டூனெர்டும் இருந்தார்... 445 ெது அதிகமாக அழிவு வெய்யும் குழுவில்...
நல்ை மனிதர்.
 நான் உைகப் னபார் முடிந்து திரும்ப அவமரிக்கா ெந்த னபாது,
எங்கலளப் னபான்றெர்களுக்கு அதிக னெலை ொய்ப்புகளில்லை. அதுவும்
எ க்கு லெஸ்கூல் படிப்லபத் தவிர னெறு எந்த கல்வித் தகுதிகளுமில்லை.
பை நாட்கள் னெலையின்றித் திரிந்து பின் ர் ஓர் ஆயுள் காப்பீட்டுக்
கழகத்தில் (லைப் இன்ஷூரன்ஸ் கம்வபனி) னெலைக்குச் னெர்ந்னதன். னபார்க்
காைத்தில் நான் காதலித்த வபண்லண மணந்து வகாண்னடன்.

வதாடர்ந்து பத்து ெருடங்கள் எங்களுக்கும், என்னுலடய அருலமயா

மகளுக்கும் நரகமாகனெ இருந்த . என் தான் முயற்சி வெய்து காலை, இரவு
என்று பார்க்காமல் இன்ஷூரன்ஸ் வியாபாரம் வெய்த னபாதும் ெருமா ம்
னபாதாலமயில் னமலும் னமலும் கடன்களில் தான் விழுந்னதாம். இன்றும்
கடன்பட்டெர்கள் ஆர்ெங்குலைந்து ஈடுபடும் வெயல்களில் தான் நானும்
ஈடுபட்னடன்.

ஒரு நீண்ட நாள், னெலைக்கா அலைச்ெலுக்குப் பின் ஒரு பார்

ரூமுக்குச் வென்று ஒரு ‘டிரிங்’ வகாண்டு ெரச் வொன்ன ன். மிகக்
கஷ்டமா நீண்ட உலழப்புக்குப் பிறகு ஒரு னகாப்லப மது அருந்துெது
குற்றமா என் ? ஆ ால், நாளலடவில் ஒன்று இரண்டாக, இரண்டு
நான்காக, நான்கு ஆறு என்று ஏறிக் வகாண்னட னபாக என்னுலடய
நடெடிக்லக பிடிக்காததால், தாங்க முடியாமல் என் மல வியும், மகளும்
என்ல விட்டும் பிரிந்த ர்.

வதாடர்ந்து இரண்டு ஆண்டுகளின் நில வு பனிப்படைமாகனெ

இருக்கிறது. என்னுலடய பலழய ‘னபார்ட்’ காரில் ஊர் ஊராகச் சுற்றித்
திரிந்து மது பா க் கலடகளில் மலிொ மதுெலககலள ொங்கிக் குடித்து
இரவில் ொக்கலடகளில் கிடக்கும் ஈ ப் பிறவியாக நரக ொழ்க்லக
ொழ்ந்னதன்.

க்ளீவ்ைாண்டில் ஒரு குளிர்காை விடியலில் நான் என் ொழ்க்லகலய

கிட்டத்தட்ட முடிக்க இருந்னதன். நான் ஓர் வபட்டிக் கலடயின் ஜன் லைக்
கடக்கும்னபாது அங்கு ஒரு நாட்டுத் துப்பாக்கி விலைக்கு லெத்திருப்பலதப்
பார்த்னதன். விலை 29 டாைர் என்றிருந்தது. என்னிடம் லபயில் 30 டாைர்
தான் இருந்தது. அத ாவைன் ? இந்தத் துப்பாக்கிலயயும், அதில் னபாட
இரண்டு னதாட்டாக்கலளயும் ொங்கி நான் தங்கியிருந்த இருட்டலறக்குப்
னபானொம். வநற்றிப் வபாட்டில் துப்பாக்கிலய லெத்து ஒனர அழுத்து....
அதற்குப் பின் இந்த னெதல க்குரிய னதாற்றுப் னபா மனிதல க்
கண்ணாடியில் பார்க்க னெண்டிய அெசியம் இருக்காது.
 அதன் பின் என் தான் என் ம தில் நிகழ்ந்தது என்று வதரியவில்லை.
இப்னபாது னெடிக்லகயாகச் வொல்ைப் னபா ால், அப்னபாது எ க்கு
என்ல நான அழித்துக் வகாள்ளும் அளவுக்குக் கூட லதரியம் இல்லை
என்று தான் நில க்க னெண்டும். நான் அந்த துப்பாக்கிலய ொங்கவில்லை.
பனி மலழ வபய்து வகாண்டிருந்தது. அந்தக் கலடயினின்று விைகி, நான்
கால் னபா னபாக்கில் நடக்கத் வதாடங்கின ன். நான் கலடசியில் ெந்து
னெர்ந்த இடம் ஒரு வபாது நூைகம். அதன் உள்னள, வெளினய இருந்த
நெம்பரின் குளிருக்கு மாற்றாக வெது வெதுப்பாக இருந்தது.

நான் அந்த நூைகத்தின் பை புத்தகங்கலளப் பார்த்துக் வகாண்னட

இறுதியில் நிலறய சுய முன்ன ற்றம் பற்றிய புத்தகங்கள் இருந்த அைமாரி
அருனக நின்னறன். அங்கு சுய உதவி, வெற்றி, ஊக்கம் பற்றிய புத்தகங்கள்
பை இருந்த . நான் சிை புத்தகங்களுடன் அருகில் இருந்த னமலஜ ஒன்றில்
வென்று அமர்ந்து படிக்க ஆரம்பித்னதன். அலெகளில் என் ம தில் ஓடிய
னகள்விகளுக்கு விலடகள் இருக்கின்ற ொ என்று னதட ஆரம்பித்னதன்.

எங்கு தெறு னநர்ந்தது? நான் என் வெறும் பள்ளிப் படிப்லப மட்டும்

லெத்துக் வகாண்டு என் வெய்ய முடியும்? எ க்கு நம்பிக்லக இருக்கிறதா?
என் குடிப் பழக்கத்லத என் வெய்ெது? மிகவும் நாட்கள் கடந்து
விட்டனதா? என் ொழ்க்லக ஏமாற்றம், னதால்வி, கண்ணீரினைனய கலரய
னெண்டியது தா ா?

அந்த நூைக நுலழவு என்ல ப் பை நூைகங்களுக்கு அலழத்துச்

வென்றது. நான் ஆக்.மான்டின ாலெத் னதடி பை இடங்களில் அலைந்னதன்.
வெற்றிக்கு ெழிகாட்டும் பை புத்தகங்கலளப் படித்த பிறகு என்னுலடய குடிப்
பழக்கம் வகாஞ்ெம் வகாஞ்ெமாகக் குலறய ஆரம்பித்தது. நான் கான்கார்ட்,
ந்யூொம்ப்லஷரில் இருந்த ஒரு நூைகத்தில் டபிள்யூ. க்ளவமன்ட் ஸ்னடான்
எழுதிய அற்புதமா “சக்ஸஸ் த்ரூ ொஸிடிவ் தின்க்கிங்” (Success through Positive
Thinking) என்ற புத்தகத்லதப் படிக்கும் ொய்ப்பு கிலடத்தது... அதன் பின் ர்
என் ொழ்க்லக முற்றிலுமாக மாறியது.

எ க்கு ஸ்னடானின் தத்துெம் ஏற்புலடயதாக இருந்தது.

ொழ்க்லகக்கா உபனயாகமா இைக்குகலள அலடய னெண்டுமா ால்
ஒருெர் அதற்கா விலைலயக் வகாடுக்கத் தயாராக இருக்க னெண்டும்
என்பது தான் அெரது தத்துெம். நான் அெரிடம் வென்று னெலை பார்க்க
ஆலெப்பட்னடன். அந்தப் புத்தகத்தின் உலரயிலிருந்து கிளவமன்ட் “கம்பென்ட்
இன்ஷூரன்ஸ் கம்பெனி ஆப் அபேரிக்கா”வின் ‘பிரசி வடன்ட்’டாக இருப்பதாக
அறிந்னதன். மிகுந்த னதடலுக்குப் பின் அந்தக் கம்வபனியின் ஓர் பிரிவு
பாஸ்டனில் இருப்பலத அறிந்து அங்கு விற்பல யாள ாக
விண்ணப்பித்னதன். அனத ெமயம், என் மீதும், என் திறலம மீதும் நம்பிக்லக
லெத்த ஒரு அழகா வபண்லணயும் ெந்தித்னதன். 32 ெயதா என்ல
ஸ்னடானின் இன்ஷூரன்ஸ் கம்வபனிக்கு னெலைக்குச் னெர்த்துக் வகாண்ட
னபாது நான் வபட்டிலய மணந்னதன். நாற்பது ஆண்டுகளாக நாங்கள்
இலணந்து ொழ்கினறாம்.

ஓராண்டுக்குள் நான் னெல்ஸ் மான ஜராக பதவி உயர்வு வபற்னறன்.

அது குளிர் மிகுந்த திறந்த வெளி நிலறந்த ெடக்கு லமன என்ற இடத்தில்.
அங்கிருந்த பை உருலளக் கிழங்கு பயிர் வெய்யும் விெொய இலளஞர்கலள
னெலைக்குச் னெர்த்து, ஸ்னடானின் ஆக்கப்பூர்ெமா சிந்தல யின்
தத்துெங்கலள கற்றுக் வகாடுத்து விற்கச் வெய்னதன். விலரவில் எங்கள்
வியாபாரம் பல்கிப் வபருகி முந்லதய ொதல கலள முறியடித்தது.

நான் ஒரு ொரம் விடுப்பு எடுத்துக் வகாண்டு ஒரு லடப்லரட்டலர

ொடலகக்கு ொங்கி விற்பல க் லகனயடு ஒன்லறத் தயார் வெய்னதன்.
எழுத னெண்டும் என்ற ஆர்ெம் என் இதயத்தில் இருந்ததால் தான் நான்
அலத எழுதின ன். அது கிராம, மற்றும் பின் தங்கிய இடங்களில்
இன்ஷூரன்லஸ எப்படி விற்பல வெய்ெது என்பது பற்றியது. அலதப் பை
முலற திருத்தங்கள் வெய்து, சிகானகாவில் இருந்த கம்லபன்ட்
இன்சூரன்ஸின் தலைலம அலுெைகத்திற்கு அனுப்பி லெத்னதன். என் ஆலெ
அெர்கள் ெடக்கு லமன யில் ஒரு சிறந்த திறலம புலதந்து கிடக்கிறது
என்பலதப் புரிந்துக் வகாள்ள னெண்டும் என்பனத.

ஆொ! நில த்தது நடந்தது. அடுத்து நாங்கள் வெய்தது, வபட்டி.

நான், எ து சிறு குழந்லதயா மகன் டா ா மூெரும் எங்கள்
உலடலமகலள காரின் தலையில் ஏற்றிக் வகாண்டு ஷிகானகா
பயணப்பட்டது. ஆம்! எ க்கு விற்பல அபிவிருத்தி (னெல்ஸ் பிரனமாஷன்)
பிரிவில் நிறுெ த்தின் லகனயடுகலள எழுதும் னெலைக்கு நியம ம்
வெய்திருந்த ர். கலடசியில்... நான் எழுத ஆரம்பித்து விட்மேன்.

மிஸ்டர் ஸ்னடான் ஒரு சிறிய நிறுெ ெஞ்சிலகலய “பவற்றி

குபைவில்லாதது” (Success Unlimited) என்ற வபயரில் நிறுெ
அலுெைர்களுக்காகவும், பங்குதாரர்களுக்காகவும் பிரசுரித்துக் வகாண்டு
இருந்தார். நான் தலைலம அலுெைகத்தில் இருந்ததால் விலரவில்
ஸ்னடால என் நண்பராக்கிக் வகாள்ள முடிந்தது. அப்னபாது அந்த
பத்திரிலகயின் ஆசிரியர் ஓய்வு வபற்றுச் வெல்ை, நான் அந்தப் வபாறுப்புக்கு
துணிந்து விண்ணப்பித்னதன். நிஜத்தில் எ க்கு பத்திரிலக ஆசிரியராகப்
பணியாற்றிய அனுபெம் எதுவும் கிலடயாது. இருந்தாலும் ஸ்னடான் எ க்கு
அந்தப் பதவிலய தந்ததுடன் கூடனெ ஒரு புதிய திட்டத்லத
நிலறனெற்றும்படியும் கூறி ார்.
நிறுெ த்திற்காக வெளிெந்து வகாண்டிருந்த அந்தப் பத்திரிலகலய
நாவடங்கும் ெரக்கூடிய ஒரு பத்திரிலகயாக மாற்றும்படி வொன் னதாடு,
ஒரு வெற்றுக் கானொலையில் லகவயழுத்து னபாட்டுக் வகாடுத்து எ க்கு
அதற்குத் னதலெயா வெைவுகலளயும் பார்த்துக் வகாள்ளச் வொன் ார்.
அடுத்த பத்தாண்டுகளில் பத்திரிலகயில் னெலை வெய்பெர்களின்
எண்ணிக்லக இரண்டிலிருந்து அறுபத்தி இரண்டு ஆ து. அதன்
விற்பல யும் கிட்டத்தட்ட இரண்டு ைட்ெத்து ஐம்பதாயிரம் ஆயிற்று!

பை மாதங்களுக்குப்பிறகு நான் அந்தப் பத்திரிலகயின் ஆசிரியராக,

விலரவில் ெரப் னபாகும் அடுத்த இதழுக்கு ஒரு கட்டுலர னதலெயாக
இருந்தது... அந்த ெமயம் அந்த இடத்லத நிரப்பப் வபாறுத்தமா கட்டுலர
எதுவும் எங்களிடம் இல்லை. னகால்ப் விலளயாட்டு பிரிய ா நான்
அன்று இரவு வீடு வென்றதும், விலளயாட்டு வீரன் வபன் னொகன் பற்றி
ஓர் கட்டுலரலய எழுதின ன். ஓர் கார் விபத்தில் அெர் கால்கள்
பாதிக்கப்பட்டு இனி நடக்கனெ முடியாது என்று மருத்துெர்கள் வொல்லி
அனுப்பிய பிறகு அெர் மீண்டும் நடக்க மட்டுமல்ை, “மநஷனல் ஓெனி”ல்
விலளயாடி விருதும் வபற்றார்.

அந்தக் கட்டுலர “ெக்ஸஸ் அன்லிமிடட்”டில் பிரசுரமா து. அதற்குப்

பின் ர் விதி வபாறுப்புகலள ஏற்றுக் வகாண்டது. நியூயார்க் பப்ளிஷர்
ஒருெரிடமிருந்து ஓர் கடிதம்.... எழுத்தாளர்கள் க வு காணும் ஓர் கடிதம்.
அெர் நான் எழுதிய னொகன் கட்டுலரலய மிகவும் ரசித்ததாகவும், நான்
ஒரு புத்தகம் எழுத விரும்பி ால் அலத வெளியிட அெர்கள் தயாராக
இருப்பதாகவும் கூறியிருந்தார்.

பதிவ ட்டு மாதங்களுக்குப் பின் நாங்கள் “உங்களுக்குள் உள்ள

விபலயில்லா ஆற்ைல்” என்ற சிறிய புத்தகத்லத வெளியிட்னடாம்.
ஆக்.மான்டின ா என்பது அதிகம் னகள்விப்படாத வபயராக இருந்ததால் 5000
பிரதிகனள பதிொ து. ரிச் னதனொஸ், உதவி நிறுெ ர், ஆம்னெ
கார்ப்பனரஷனின் ஆம்னெ கன்வென்ஷனில் என்னுலடய விற்பல யாளன்
புத்தகத்லதப் பற்றிக் குறிப்பிட்டு, அது அெர்களில் பைருக்கு உதவியாக
இருக்கைாம் என்று னபசியிருக்கிறார். “உங்களுக்குள் உள்ள விபலயில்லா
ஆற்ைல்” ஆக். மான்டின ா என்ற வினநாதமா ப் வபயலரத் தாங்கியிருந்தது.
ரிச் னதனொஸின் பரிந்துலர என் புத்தகத்தின் விற்பல லய எதிர்பார்க்க
முடியாத அளவுக்கு உயர்த்தியது. இரண்டு ஆண்டுகளில் 350,000 பிரதிகள்
விற்ற நிலையில் பான்டம் புக்ஸ் அலத னபப்பர் பாக் பிரதிகளாக வெளியிடும்
உரிலமலயப் வபற்றுக் வகாண்டது.... நான் எதிர்பாராத அளவு விலைக்கு...
அதன் பின் ர் இந்தப் புத்தகத்தின் விற்பல நிற்கனெயில்லை. இன்றும்
கூட, வெளிெந்து முப்பது ஆண்டுகள் கடந்த பின்னும், 100,000 பிரதிகள்
ஒவ்வொரு மாதமும் விலை னபாகிறது.

பை ஆண்டுகள் ஓடி விட்ட . 80 லிருந்து 120 கடிதங்கள் ெலர எ க்கு

ஒவ்வொரு ொரமும் ெருகின்ற . அெற்லற எழுதுெது நன்றிலயத்
வதரிவிக்கும் புத்தகத்லதப் படித்துப் பய லடந்னதார். அெர்கள்
ொழ்க்லகலய இந்தப் புதி ம் எப்படி மாற்றி அலமந்தது என்பலத
என்னுடன் பகிர்ந்து வகாள்கின்ற ர். இதில் அதிெயம் என் வென்றால்
இெர்களில் பை பிரபைங்களும் அடங்குெர். ெணிகம், வபாழுது னபாக்கு,
விலளயாட்டு என்று பை துலறகளிலிருந்து ெரும் இெர்கள் எல்னைார்
கடிதங்ககளுக்கும் நான் பதில் அனுப்புகினறன். அந்தரங்கம் கருதி அெர்கள்
வபயர்கலள நான் வெளினய வொல்ை மாட்னடன்.

நான் தான் எவ்ெளவு அதிர்ஷ்டொலி!

என் அன்பா அன்ல மலறந்து அலர நூற்றாண்டு ஆகிவிட்டது.

வொர்க்கம் என்ற ஒன்று இருக்குமா ால், அங்கிருந்து என் அன்ல தன்
குழந்லதயின் ொதல லயப் பார்த்து வபருலமப்படுொனளா.... நான் நிச்ெயம்
நம்புகினறன்.

இனதா, நான் உங்களுக்கு “உங்களுக்குள் உள்ள விபல யில்லா ஆற்ைபல”

அறிமுகம் வெய்கினறன்.
 அத்தியாயம் ஒன்று
“என் கண்களில் மட்டுனம இன்னும் இளலம வதரிகிறது” என்று
த க்குதான வொல்லிக் வகாண்டார் ெபீத். அெர் உருெத்லத பிரதிபலித்த
அந்தப் பகட்டா வெண்கைக் கண்ணாடியும், சுற்றி இருந்த கருப்பு
மணிகளால் உயர்ந்த தூண்களும், தங்கமும், வெள்ளியும் இலழக்கப்பட்ட
விதா ங்களும், ெழெழப்பா பளிங்குத்தலரயும், உயர்ந்த ரக மரங்களால்
வெய்யப்பட்டு தந்தங்கள் இலழத்த னமலஜயும் அெரது மாளிலகயின்
வெல்ெச் வெழிப்லப பலறொற்றி . அெர் த து தளர்ந்த நலடயில்
இெற்லற கடந்து வென்றார்.

ஆலம ஓடு பதித்த இருக்லககள், விலைமதிப்பற்ற கற்கள் பாவி

அைங்கரிக்கப்பட்ட சுெர்கள், மிக அழகா னெலைப்பாடுகள் வெய்யப்பட
ஒவ்வொரு வபாருளும், வெண்கை பூச்ொடிகளில் விரிந்த வெடிகளும்,
மைர்களும் என்று ெபீதின் மாளிலகயின் ஆடம்பரம் அெலர
ெந்னதகமில்ைாமல் ஒரு வெல்ெந்த ாகக் காட்டி .

அருகில் வதரிந்த பூந்னதாட்டத்லதக் கடந்து, கலடசியில் மாளிலகயில்

இருந்து ெற்று தூரத்திலிருந்த வபாருட்கள் லெக்கும் நிைெலறலய
அலடந்தார் ெபீது. அெரது பிரதா உதவியாளர் எராஸ்மஸ் அதன்
ொெைருனக காத்திருந்தார்.

“ெணக்கம், ஐயா.”

ெபீத் வமள மாகத் தலையலெத்து விட்டு உள்னள வென்றார்.

தன்ல எதற்காக இந்த இடத்தில் ெந்திக்கச் வொன் ார் என்பது
புரியாதெராய் எராஸ்மஸ் தன் எஜமால ப் பின் வதாடர்ந்தார்.
ெண்டிகளிலிருந்து வபாருள்கள் இறக்கப்பட்டு அலெ அதற்குரிய இடங்களில்
ெரிபார்த்து லெக்கப்படுெலத பார்த்தபடி நின்றார் ெபீத்.

கம்பளங்கள், வமல்லிய துணிகள், காய்ந்த பதனிடப்பட்ட னதால்,

தலரவிரிப்புகள், கண்ணாடி, இலைகள், னதன் மற்றும் எண்லண ெலககள்,
பருப்பு ெலககள், துணிமணிகள், பால்லமரா என்ற இடத்திலிருந்து
மருந்துகள், இஞ்சி, ைெங்கம் னபான்ற ொெல ப் வபாருட்கள், அரபு நாட்டு
விலை உயர்ந்த கற்கள், னொளம், காகிதம், பளபளக்கும் கருங்கற்கள், எகிப்து
நாட்டின் ெைலெக் கற்கள், பாபினைானிலிருந்து ஓவியத் திலரகள்,
னராமிலிருந்து ெண்ண ஓவியங்கள், கிரீஸிலிருந்து அழகிய சிலைகள்...
அப்பப்பா... எத்தல விதமா வபாருட்கள்? வமல்லிய நறுமணம் அந்த
இடத்தில் பரவியிருந்தலத ெபீதின் முதுலமயா நாசிகளின் நுண்ணிய
ொெத்லதயும் உணரும் திறன் தெற விடவில்லை. இனிக்கும் ப்ளம், ஆப்பிள்,
பாைாலடக் கட்டி, மற்றும் இஞ்சியின் ொெல அழுத்தமாக உணர முடிந்தது.

அெர் ஏராஸ்மலெப் பார்த்தார். “நண்பன ... நம்முலடய வபாக்கிஷ

அலறயில் எவ்ெளவு வெல்ெம் னெர்ந்திருக்கும்?” என்று னகட்டார்.

எராஸ்மஸ் திலகத்தார். “ஏன்... நிலறயனெ...”

“எவ்ெளவு என்று வொல்ை முடியுமா?”

“என் ால் துல்லியமாகச் வொல்ை முடியாது. ஆ ால், நிச்ெயமாக ஏழு

மில்லியன் தங்கத்திற்கு னமல் இருக்கும்.”

நம்மிடம் உள்ள அத்தல வபாருட்கலளயும் தங்கமாக மாற்றி ால்

அது இன்னும் எவ்ெளவு வகாண்டு ெரும்?

“நம்முலடய கணக்வகடுப்பு இன்னும் முடியவில்லை, இருந்தாலும்,

இன்னும் மூன்று மில்லியன் தங்கம் நிச்ெயம் கிலடக்கும்.”

ெபீத் தலையலெத்தார். “இதற்கு னமல் வபாருட்கள் ொங்க

னெண்டாம். இங்குள்ள அத்தல வபாருட்கலளயும் விற்று தங்கமாக மாற்ற
உடன நடெடிக்லக எடுங்கள்” என்றார்.

எராஸ்மஸ் திடுக்கிட்டார். அெரிடமிருந்து பதில் ெரவில்லை. மிகுந்த

சிரமத்துடன் பின் னபசி ார்.

“எ க்கு விளங்கவில்லை. இந்த ஆண்டு நமக்கு மிகவும் ைாபகரமா

ஒன்று. ஒவ்வொரு நிறுெ மும் அதிகமா வியாபாரத்லதக் காட்டுகின்றது.
னராமானியர்கள் கூட நம்முடன் ெர்த்தகம் வெய்ய ஆரம்பித்து நமது
ொடிக்லகயாளர்கள் ஆகிவிட்ட ர். நீங்கள் இருநூறு அராபியக்
குதிலரகலள வஜருெைத்தின் பிரதிநிதிக்கு விற்கவில்லை? என்ல
மன்னியுங்கள். உங்கள் ஆலணகளுக்கு எதிராக நான் என்றுனம னகள்விகள்
எழுப்பியதில்லை. ஆ ால், இன்று... இலத... என் ால் புரிந்துக் வகாள்ள
முடியவில்லை...”
 ெபீத் புன் லகயுடன் வமன்லமயாக எராஸ்மசின் கரங்கலளப் பற்றிக்
வகாண்டார்.

“என் நம்பிக்லகக்குரிய நண்பன ... பை ஆண்டுகளுக்கு முன் நான்

உன்ல னெலையில் அமர்த்திய னபாது வகாடுத்த முதல் உத்தரவு உ க்கு
நில விருக்கிறதா?”
ஒரு கணம் னயாசித்த எராஸ்மஸ், முகமைர்ச்சியுடன் பதில் தந்தார்.
“ஒவ்வொரு ஆண்டும் நமக்குக் கிலடக்கும் ைாபத்தில் பாதிலய ஏலழ, எளிய
மக்களின் நைனுக்கு ஒதுக்குனொம் என்பது தான ?”

“அப்னபாது அலதக் னகட்ட நீ, நான் வெய்ெது ஒரு முட்டாள் த மா

வியாபாரம் என்று நில க்கவில்லை?”

“ஆம்... அன்று அது எ க்கு மகிழ்ச்சி தரவில்லை”

ெபீத் வமல்ைத் தலையலெத்தார். “இன்று அது ஆதாரமில்ைாத கெலை

என்று உ க்குத் னதான்றவில்லை?”

“ஆமாம், ஐயா”

“அப்படியா ால், இன்றும் என் முடிவின் னமல் நம்பிக்லக லெ. நான்

என் திட்டங்கலள விளக்கும் ெலர வபாறுத்திரு. எ க்கு ெயதாகி விட்டது.
எ து னதலெகள் மிகக் குலறவு. என்னுலடய உயிரா லிஷா
என்னிடமிருந்து பிரிந்த பின், இத்தல காைங்கள் நான் அனுபவித்த
ெந்னதாஷங்களுக்குப் பிறகு என்னிடம் உள்ள ஆலெ, என் வெல்ெம்
முழுெலதயும் இந்த நகரத்தில் உள்ள ஏலழகளுக்கு பகிர்ந்து தருெது தான்.
என்னுலடய எஞ்சிய ொழ்க்லகலய சிரமம் இன்றி நடத்தத் னதலெயா
வெல்ெம் எ க்குப் னபாதும். தவிர, நம்முலடய கலடகலளப் பை காைமாக
நடத்தி ெரும் ெணிகர்களுக்கு அந்தக் கலடகலள அெர்களுக்னக
வொந்தமாக்கி விடத் னதலெயா ொெ ங்கலளத் தயார் வெய். அெர்கள்
இத்தல ெருஷங்கள் நம்மிடம் காட்டிய விசுொெத்திற்குப் பரிொக
ஒவ்வொருெருக்கும் ஐந்து ஆயிரம் தங்கங்கள் தரைாம். அலதக் வகாண்டு
அெர்கள் தங்கள் வதாழிலை அெர்கள் விருப்பம் னபால் னமம்படுத்தட்டும்.”
ொலயத் திறந்து ஏனதா வொல்ை ெந்த எராஸ்மலெ லகயமர்த்தி ார்
ெபீத். “இந்த னெலை உ க்கு மிகுந்த ம ெருத்தத்லதத் தருகின்றனதா?”
 எராஸ்மஸ் புன் லக வெய்தார். “இல்லை, எ க்கு நீங்கள் இந்த
முடிவுக்கு ெந்ததன் காரணம் தான் புரியவில்லை. உங்கள் இறுதி நாட்கள்
ெந்து விட்டது னபால் னபசுகிறீர்கள்”.

“இது தான் உன் குணம் எராஸ்மஸ். நீ உன்ல ப் பற்றி நில க்காமல்

என்ல ப் பற்றி சிந்திக்கிறாய். இந்த வியாபார ொம்ராஜ்யம் முடிவுக்கு ெந்த
பிறகு உன்னுலடய எதிர்காைம் என் என்று னயாசித்தாயா?”

“நாம் பை காைமாக நண்பர்களாக இருந்து ெருகினறாம். இன்று

திடீவரன்று உங்கலளத் தவிர்த்து என்ல ப் பற்றி மட்டும் என் ால் எப்படி
நில க்க முடியும்?”

ெபீத் நண்பல ஆரத் தழுவிக் வகாண்டார். “னதலெயில்லை. நான்

உன் வபயரில் உட டியாக ஐம்பதாயிரம் தங்கம் மாற்றச் வொல்கினறன்.
நான் உன்னிடம் னெண்டுெது ஒன்று தான். ஆ ால், அன்று ஒரு நாள்
வெய்த ெத்தியம் நிலறனெறும் ெலர நீ என்னுடன் இருக்க னெண்டும். அது
நிகழ்ந்த பின் இந்த மாளிலகயும், இந்த வபாருட்கிடங்கும் உ தாகி விடும்.
நானும் என்னுலடய லிஷாலெச் னெரத் தயாராகிவிடுனென்...”

எராஸ்மஸ் அெருலடய எஜமா ல அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தார்.

“ஐம்பதாயிரம் வபான்... இந்த மாளிலக... இத்தல வபரிய நிைெலற நான்
அதற்குத் தகுதியா ென் அல்ை...” என்றார்.

ெபீத் தலையலெத்தார். “உன்னுலடய நட்லப நான் என்னுலடய

வபாக்கிஷமாக நில த்துக் வகாண்டிருக்கினறன். உன்னுலடய
விசுொெத்திற்கு முன் நாள் உ க்கு அளிப்பது வபரிதல்ை. நீ மற்றெரிடம்
காட்டும் கரிெ மும், அன்பும் மனிதரில் ஒரு சிைரிடனம பார்க்க முடியும். நீ
இப்னபாது வெய்ய னெண்டியது எத்தல விலரொக என் கட்டலளலய
நிலறனெற்றுகிறாய் என்பது தான்...! என் னநரம் வநருங்கிக்
வகாண்டிருக்கிறது.”

எராஸ்மஸ் தன் கண்ணீலர மலறக்க முகத்லதத் திருப்பிக் வகாண்டார்.

“அது என் ெத்தியம் காப்பாற்றி நிலறனெற்ற னெண்டியது? ெனகாதரர்கலள
விடவும் பாெத்துடன் பழகிய னபாதும் நான் அெர் அலதப் பற்றிப் னபசிக்
னகட்டதில்லைனய” என்று எண்ணிக் வகாண்டார்.
 ெபீத் புன் லக வெய்தார். “நீ என் இந்தக் கட்டலளலய
நிலறனெற்றியபின், நான் உன்ல மீண்டும் பார்ப்னபன். அப்னபாது அந்த
ரகசியத்லத உன்னிடம் வகாள்கினறன்... அது எ க்கும், என் மல விக்கும்
மட்டுனம முப்பது ஆண்டுகளாகத் வதரிந்தது...”
 அத்தியாயம் இரண்டு
ெபீதின் ஆலணப்படி டமாஸ்கஸிலிருந்து, அெரின் வியாபார
ெளாகங்கலள நிர்ெகிக்கும் ெணிகர்களின் வபயரில் மாற்றப்பட்ட தங்கம்,
மற்றும் பத்திரங்கள் மிகுந்த பாதுகாப்புடன் அனுப்பப்பட்ட . னஜாப்பாவின்
ஒபதிலிருந்து, வபட்ராவின் ரூயல் ெலர ெபீதின் நிரந்தர ஓய்வு, தவிர அெர்
அளித்துள்ள அபாரமா பரிசு அதிர்ச்சி கைந்த அலமதிலய உருொக்கியது.
கலடசி நிறுத்தமா ஆண்டிபட்ரிஸ் ெணிக நிறுெ த்துடன் அந்த நீண்ட
வநடிய பாலைெ ப் பயணம் முடிவுக்கு ெந்தது.

ஒரு வபரிய பைம் ொய்ந்த ெணிக ொம்ராஜ்யம் இனி இல்லை.

க த்த இதயத்துடன் ெபீதின் வபயர் தாங்கிய அந்த வியாபாரக்

கிடங்கு காலியாகி விட்ட வெய்திலய த து தலைெருக்கு அனுப்பி லெத்தார்
எராஸ்மஸ். அந்த தூதுென் ஏராஸ்மலெ அெர்கள் னகாவிலை சுற்றியுள்ள
பிரகாரத்தின் அருனக உள்ள நீரூற்றின் பக்கம் ெந்து அெலரச் வென்று
பார்க்கச் வொன் வெய்தியுடன் திரும்பி ெந்தான்.

ெபீத் நண்பனின் முகத்லதப் பார்த்துக் னகட்டார்.

“நான் வொன் ெற்லற வெய்து முடித்து விட்டாயா?”

“முடித்து விட்னடன்.”

“ெருந்தானத... என்னுடன் ொ.”

அெர்களின் காைடி ஓலெயின் எதிவராலி தவிர னெறு எந்த ெப்தமும்
இல்ைாத அந்த பிரம்மாண்டமா அரங்கத்தின் பின் ால் இருந்த ெைலெக்
கற்கள் பதித்த மாடிப்படிகளில் ஏறி ார். மிகச் சிறந்த மரத்தி ாைா
உயரமா னமலட மீது வீற்றிருந்த கண்ணாடிப் னபலழ மீது சூரிய ஒளிப்
பட்டு ெண்ணங்கள் சிதறுெலத ஓர் வி ாடி நின்று ரசித்தார். அெர் முகத்தில்
புன் லக மைர்ந்தது.

அந்தப் வபரிய கட்டிடத்தின் விதா த்தின் உட்புறத்தில் அலமந்திருந்த

ஓர் அலறலய னநாக்கிச் வென்ற படிகளில் நண்பர்கள் ஏறி ர். அங்கு
காெலுக்கு இருக்கும் பாதுகாப்பாளன் அங்கு இல்ைாதலத ஏராஸ்மஸ்
கெனித்தார். பை படிகலளக் கடந்து அந்த அலறயின் ொெற்கதலெ
வநருங்கியனபாது இருெருக்கும் மூச்சு ொங்கியது. இரண்டாெது தளத்தில்
இருந்த அந்த அலறயின் பூட்டியிருந்த கதலெ ெபீத் இடுப்பிலிருந்து ஒரு
ொவிலய எடுத்துத் திறந்தார். விலை மதிப்பற்ற மரத்தி ால் ஆ அந்த
க மா கதவு திறக்கப்பட்டது. த து எஜமானின் அலழப்புக்காக உள்னள
வெல்ைாமல் திலகப்புடன் வெளியினைனய நின்றார் எராஸ்மஸ். அந்த
அலறக்குள் முப்பது ெருஷங்களாக எெருனம வென்றதில்லை என்று
அெருக்குத் வதரியும். னமனையிருந்த னகாபுரத்தின் இலடவெளிகளிலிருந்து
பாய்ந்த மங்கைா ஒளியில் தூசு படர்ந்த அந்த அலறயின் அலறயிருட்டு
கண்களுக்குப் பழகும் ெலர த து நண்பன் ெபீதின் னதாள்கலளப் பற்றிக்
வகாண்டு தயக்கத்துடன் நின்றார் எராஸ்மஸ். அெர் பார்லெ அந்த
அலறயின் மூலையில் சூரிய ஒளி னநராக விழும் இடத்தில் இருந்த வெடார்
னபலழயின் மீது விழுந்தது. ஏவ னில், அலதத்தவிர அந்த அலறயில் னெறு
எந்தப் வபாருளும் இல்லை.

“உ க்கு ஏமாற்றமாக இருக்கிறதா, எராஸ்மஸ்?”

“வொல்ைத் வதரியவில்லை.”

“இந்த அலறயின் வெறுலம உ க்கு ஏமாற்றத்லதத் தரவில்லை? இந்த

அலறலயப் பற்றி எத்தல விதமா ெதந்திகள் உைவி என்று உ க்குத்
வதரியுனம? நான் இத்தல காைமாக இந்த இடத்லத இந்த அளவு
பாதுகாப்புடன் காத்து ெந்தது உ க்கு நிச்ெயமாக ஆச்ெரியமாக இருக்கும்.”

எராஸ்மஸ் ஆம் என்பது னபால் தலையலெத்தார். “உண்லம, பை

ஆண்டுகளாக எஜமா ர் எலத இந்த னகாபுரத்தின் உச்சியில் பாதுகாத்து
ெருகிறார் என்பலதப் பற்றிப் பை னபச்சுகளும், ெதந்திகளும் இருந்த ...”

“எ க்குத் வதரியும். இங்கு ஏராளமா லெரங்கள், தங்கத் தகடுகள்,

இல்லை பயங்கரமா மிருகங்கள், அல்ைது அபூர்ெமா பறலெகள்
இலெகள் மலறத்து லெக்கப்பட்டிருந்ததாக பை ஊகங்கள் உைவி . ஓர்
பாரசீக கம்பள வியாபாரி இங்னக எ து அந்தப்புரமும், தாசிகளும்
இருப்பதாகக் கூட நில ப்பதாக குறிப்பாகக் கூறி ார். அலதக் னகட்ட
னபாது லிஷா சிரித்தது எ க்கு நில வில் உள்ளது. ஆ ால், இங்கு அந்தச்
சிறிய னபலழலயத் தவிர னெனறதுவுனம இல்லை என்பனத நீனய இப்னபாது
பார்க்கிறார்... ொ...” என்று அலழத்துச் வென்றார் ெபீத்.
 இருெரும் அதன் அருனக வென்றதும் ெபீத் குனிந்து அந்தப் னபலழயின்
னமல் சுற்றியிருந்த னதால் பட்டிலய அகற்றி ார். ெற்று னநரம் “வெடார்”
மரத்தின் நறுமணத்லத ஆழ்ந்து அனுபவித்த பின் அந்தப் னபலழயின்
மூடிலயத் திறந்தார். எராஸ்மஸ் நண்பரின் னதாளின் ெழியாக அந்தப்
னபலழயின் உள்னள என் இருக்கிறது என்று ஆர்ெத்துடன் னநாக்கி ார்.
உள்னளயிருந்த வபாருலளப் பார்த்ததும் அெருக்கு திலகப்பும், ஆச்ெரியமும்,
அதிர்ச்சியும் ஏற்பட்ட . அந்த உணர்ச்சிகளுடன் தன் எஜமா ரின் முகத்லத
னநாக்கித் தலையலெத்தார். ஏவ னில், அந்தப் னபட்டியின் உள்னள இருந்த
வெறும் சுருள்கள்...

னதாலி ாைா சுருள்கள்... ெபீத் அந்தச் சுருள்கலள மிருதுொக

லகயில் எடுத்துத் தன் மார்புடன் அலணத்துக் வகாண்டார். அெர் முகத்தில்
அப்னபாது ெந்த அொதாரண அலமதி அெர் முகத்தில் இருந்த முதுலமயின்
கீற்றுக்கலளக் கூட அழித்த .

“நீ இந்தப் னபலழயில் பார்த்த இந்தப் வபாருளின் மதிப்பு இந்த

அலறயின் உயரத்திற்கு லெரக்கற்களால் நிரப்பி இருந்தால் கூட உள்ள
மதிப்லப விட அதிகமா து. என்னுலடய எல்ைா வெற்றிகளுக்கும், மகிழ்ச்சி,
அன்பு, ம அலமதி எல்ைாெற்றிற்கும் காரணம் இந்த சுருள்களில்
அடங்கியிருக்கின்றது. நான் இதற்கும், இலத எ க்கு அளித்தெருக்கும்
பட்டுள்ள கடன் அலடக்க முடியாதது.”
ெபீதின் குரலின் ஆழமும், முகத்தின் மாற்றமும் எராஸ்மசுக்கு ெற்று
அச்ெத்லதத் தந்தது.

“இதுதா ா நீங்கள் அன்று வொன் ரகசியம்? இந்தப் னபலழ தா ா

அன்று நீங்கள் நிலறனெற்ற னெண்டியதாகக் கூறிய ெத்தியம்?”

“உன் இரண்டு னகள்விகளுக்கும் பதில் ஆம்.”

எராஸ்மசுக்கு வியர்த்தது. வநற்றிலயத் துலடத்தபடி அெர் னகட்டார்.
“இந்த சுருள்களில் அப்படி என் லெரத்தின் மதிப்லப விட அதிகமா
கைாச்ொரம் எழுதப்பட்டிருக்கின்றது?”

“ஒரு சுருலளத் தவிர மற்றலெகளில் ஒரு வகாள்லக, ஒரு ெட்டம், ஒரு

ஆதாரமா உண்லம எ தனித்துெத்துடன் படிப்பெருக்கும் புரியும்
ெலகயில் எழுதப்பட்டு உள்ளது. ஒருென் ெணிகத்தில் எஜமா ாக இந்தச்
சுருள்களில் உள்ள ரகசியங்கலளப் புரிந்து அறிந்து வகாள்ள னெண்டும்.
அப்படி ஒருென் இந்தக் வகாள்லககலள உணர்ந்து வெயல்பட்டால் அென்
விரும்பிய வெல்ெத்லத அலடயக் கூடிய ெக்திலயப் வபறுொன்.”
எராஸ்மஸ் நம்பிக்லகயில்ைாமல் அந்த பலழய னதால் சுருள்கலளப்
பார்த்தார்.

“உங்கலளப் னபாைொ?”

“என்ல விடவும் அதிகமாக... அந்த ஆள் விரும்பி ால்!”

“ஒனர ஒரு சுருலளத் தவிர்த்து மற்றலெகளில் தான் வியாபாரக்

வகாள்லககள் உள்ளது என்றீர்கள். அந்த ஒனர ஒரு கலடசி சுருளில் என்
இருக்கிறது?”

“அது உண்லமயில் கலடசிச் சுருள் அல்ை; முதல் சுருள். அதில் தான்

மற்ற சுருள்களில் உள்ளெற்லற எந்த ெரிலெயில் படிக்கனெண்டும் என்பது
வொல்ைப்பட்டுள்ளது. அந்த முதல் சுருளில் உள்ள ரகசியம் உைகின் மிக
அறிொளிகளா ஒரு சிைருக்கு மட்டுனம கிலடத்த ஒன்று. உண்லமயில்
மற்றலெகலள உணர்ந்து ெரியா முலறயில் புரிந்து வகாள்ள இலத
முதலில் புரிந்து வகாள்ெது அெசியம்.”

“மிகச் சிரமமா காரியமாகத் னதான்றுகிறது.”

“ஆம். அதில் மிக எளிலமயா காரியம் ஒவ்வொரு வகாள்லகலயயும்

னநரம் மற்றும் ம லத ஒரு நிலைப் படுத்தி அெரது தனிமனித சிறப்பியல்பாக
மாற னெண்டும். அது கலடசியில் அெரது ொழ்க்லகயில் ஒரு பழக்கமாக
மாறும் ெலர...”

எராஸ்மஸ் னபலழயின் அருகில் வென்று அதிலிருந்து ஒரு சுருலள

மிகவும் கெ மாக எடுத்து தன் விரல்களி ால் பற்றி ெபீதின் முன்
காட்டி ார்.

“என்ல மன்னியுங்கள். நீங்கள் ஏன் இந்தக் வகாள்லககலள

உங்களுக்காக னெலை வெய்த மற்றெர்களுடன் பகிர்ந்து வகாள்ளவில்லை?
மிகவும் தாராள ம துலடய உங்களுக்கு ஏன் இந்த ொய்ப்லபயும்,
அறிலெயும் மற்றெர்களும் அறிந்து உணர்ந்து வெல்ெம் வபற னெண்டும்
என்று நில க்க முடியவில்லை? அெர்களும் இத ால் தங்கள்
வியாபாரத்தில் னமம்பட்டிருப்பார்கனள? இத்தல ஆண்டுகள் இந்தக்
வகாள்லககலள உங்களுக்குள்னளனய ஏன் புலதத்து லெத்திருந்தீர்கள்?”

“எ க்கு னெறு ெழியில்லை. பை ஆண்டுகளுக்கு முன் இந்தச் சுருள்கள்

என்னிடம் வகாடுக்கப்பட்டனபாது பிறப்பிக்கப்பட்ட ஆலண அது. நான்
இலத ஒனர ஒருெரிடம் மட்டுனம பகிர்ந்து வகாள்ள அனுமதி. அதற்கா
காரணம் நான் அறினயன். நான் இந்தக் வகாள்லககலளப் பின்பற்றி, அந்த
ஒருெனுக்காகக் காத்திருக்க னெண்டும். ஒரு நாள் அெனுக்கு நான்
இளலமயில் இருந்த னபாது இருந்த னதலெலய விட இந்தக் வகாள்லககள்
அதிகம் பயன்படும் ெலகயில் இருக்கும். அலத நான் அறிந்து அெனிடம்
இலத ஒப்பலடக்க னெண்டும் என்பது தான் எ க்கு கிலடத்த உத்தரவு.”

நான் அதற்காகப் வபாறுலமயாகக் காத்திருந்னதன். என் ொழ்க்லகயில்

அந்தக் வகாள்லககலளப் பின்பற்றி வெற்றி வபற்னறன். மிகச் சிறந்த
ெணிகன் என்ற வபயர் வபற்னறன். உ க்கு இப்னபாது ஏன் என் சிை
நடெடிக்லககள் புரியாமல் இருந்தது என்றும், ஆ ால் அலெ எ க்கு
முடிவில் வெற்றிலய வகாடுத்தது என்றும், புரிந்திருக்க னெண்டும். நான்
எடுத்த நடெடிக்லககளும், முடிவுகளும் இந்த சுருள்களில் காட்டிய ெழியில்
தான். இதற்கு என்னுலடய புத்திொலித்த ம் மட்டும் காரணம் அல்ை. நான்
ஒரு கருவியாகனெ பயன்பட்னடன்.”

“இலதப் வபற்றுக் வகாள்ளத் தகுதி உள்ள ஒருென் ெருொன் என்று

நீங்கள் நம்புகிறீர்களா?”

“ஆமாம்.”
ெபீத் அந்த சுருள்கலள வமன்லமயாக அந்தப் னபலழக்குள் லெத்து
மூடி ார். பின் வமல்லிய குரலில் னகட்டார். “அந்த நாள் ெரும் ெலர
என்னுடன் நீ இருப்பாயா, எராஸ்மஸ்?” இருெரும் லககளலக் னகாத்துக்
வகாண்டு ெற்று னநரம் அலமதி காத்த ர். எராஸ்மஸ் தன்
எஜமா னிடமிருந்து னபொத ொர்த்லதகளில் வமள மாக ஒரு கட்டலள
வபற்றது னபால் உணர்ந்து வமதுொக நடந்து அலறலய விட்டு
வெளினயறி ார். ெபீத் னபலழலய மூடி அதன் னமல் னதால்பட்லடலய
முன் ால் இருந்தது னபால் லெத்தார். அங்கிருந்து நடந்து வென்று அந்த
னகாபுரத்தின் சிறிய ொெல் ெழினய வெளினயறி அந்த பிரம்மாண்டமா
விதா த்தின் னமல் சுற்றிச் சூழ்ந்திருந்த ொரத்தின் னமல் நின்றார்.
 கிழக்கிலிருந்து வீசிய காற்று ஏரி மற்றும் வதாலைவிலிருந்து
பாலைெ ம் இெற்றின் மணத்லதச் சுமந்து ெந்து அெர் முகத்தில் வீசியது.
டமாஸ்கஸ் நகரின் அந்த உயரத்தில் நின்று உைலகப் பார்க்லகயில் அெர்
எண்ணங்கள் பை ெருஷங்கள் பின்ன ாக்கித் தாவிச் வென்ற .
 அத்தியாயம் மூன்று
“வமளன்ட் ஆலிெஸி” ல் அது ஓர் குளிர் காை இரவு.
வஜருெைத்திலிருந்து கிட்ரன் (kidran) பள்ளத்தாக்கின் குறுகிய பாலத ெழினய
னதால் எரிகின்ற துர்நாற்றம் டர்பன்லடன், ஊதுபத்தி இலெகளின்
ொெல களுடன் னெர்ந்து னகாவிலிலிருந்து மிதந்து ெந்து வகாண்டிருந்தது.
வபத்வபஜ் கிராமத்திலிருந்து ெரிந்து ெந்த மலைப்பாலதயில் ஒரு வபரிய
பாலைெ வியாபாரிகளின் பயணம் ஓய்ந்து உட்கார இடம் னதடியது. அது
பால்லமராலெச் (palmyra) னெர்ந்த பாத்னராஸ் (pathros) என்ற பிரபை
ெணிகருலடயது. அெருலடய பிரியத்துக்குரிய அெர் குதிலர கூட
இலைகலளச் சுலெப்பலத நிறுத்தி விட்டு ஓய்ந்து னபாய் அமர்ந்தது.

அலமதியா கூடாரங்கலளத் தாண்டி நான்கு பலழய ஆலிவ்

மரங்கலளச் சுற்றி அடர்ந்த நார்ச் வெடிகளின் ெட்டங்கள் சூழ்ந்திருந்த .
ெதுரமாக அலமந்திருந்த அந்தத் வதாழுெம் னபான்ற இடத்தில்
ஒட்டகங்களும், கழுலதகளும் ஒன்லறவயான்று உடல் சூட்டுக்காக உரசிக்
வகாண்டு படுத்துக் கிடந்த . ொமான்கள் லெக்கப்பட்டு பாதுகாப்பாக
இரண்டு காெைர்கள் பார்லெயில் இருந்த ர். வெம்மறியாட்டின் முடியால்
ஆ சுெருடன் கூடிய பாத்னராசின் வபரிய கூடாரத்தின் நிழலைத் தவிர
அந்த இடத்தில் னெறு எந்த அரெனமா, நடமாட்டனமா இல்லை.

உள்னள, பாத்னராஸ் னகாபத்துடன் அங்கும், இங்கும் நடந்து

வகாண்டிருந்தார். அவ்ெப்னபாது அெர் னகாபமா பார்லெ அந்தக்
கூடாரத்தின் ொெலின் அருகில் மண்டியிட்டு பயத்துடன் அமர்ந்திருந்த அந்த
இலளஞன் னமல் விழுந்தது. தங்க இலழயாைா அங்கிருந்த தலரவிரிப்பில்
அமர்ந்துக் வகாண்டு அந்த இலளஞல அருகில் அலழத்தார்.

“ெபீத்... உன்ல நான் எங்களில் ஒருெ ாகத்தான் பார்க்கினறன்.”

ஆ ால், உன்னுலடய இந்த னெண்டுனகாள் எ க்கு குழப்பமாகவும்,
விசித்திரமாகவும், இருக்கிறது. உன்னுலடய னெலையில் உ க்குத் திருப்தி
இல்லையா?” என்று னகட்டார்.
அந்தப் லபயனின் பார்லெ தலரயிலிருந்து உயரவில்லை.

“இல்லை ஐயா...”
 “நமது காரொன் வபரிதாகி அதில் உள்ள மிருகங்கலளக் கெனிக்கும்
னெலை உ க்கு சிரமமாக இருக்கின்றதா?”

“இல்லை ஐயா...”

“அப்படியா ால் உன்னுலடய னெண்டுனகாலள மறுபடியும் வொல்.

அனதாடு அந்த விசித்திரமா னெண்டுனகாளுக்கா காரணத்லதயும்
வொல்...”

“வெறும் ஒட்டகம் னமய்க்கும் லபய ாக நான் இருக்க விரும்பவில்லை.

நானும் உங்கள் வபாருட்கலள வியாபாரம் வெய்யும் விற்பல யாள ாக
விரும்புகினறன். நான் உங்களிடமிருக்கும் ெதாத், லெமன் மற்றும் காலிலபப்
னபால் ஆக ஆலெப்படுகினறன். மிகுந்த வபாருள்களுடன் ஊர்ந்து வென்ற
ஒட்டகங்களில் வென்ற அெர்கள் எத்தல தங்கங்கள் தங்களுக்கும்,
உங்களுக்கும் னெர்த்துக் வகாண்டு ெந்திருக்கின்ற ர்? நான் என்னுலடய
சுொரசியமில்ைாத னெலைலயவிட்டு முன்ன ற விரும்புகினறன். ஒரு
ஒட்டகம் னமய்ப்பென் ஒன்றுமில்ைாதென். ஆ ால் ஒரு ெணிகன் பணம்,
வெற்றி இரண்லடலயயும் ொதிக்கைாம்.”

“எலத லெத்து நீ அப்படிச் வொல்கிறாய்?”

“னெறு எந்தத் வதாழிலும் தராத ொய்ப்லப ஒர் வியாபாரி அல்ைது

விற்பல யாளன் வபறுகிறான். அதன் மூைம் அென் ெறுலமயிலிருந்து
வெளிெந்து உயர்ந்து நல்ை வெல்ெத்லதப் வபற முடியும் என்று நீங்கள்
அடிக்கடி வொல்ெலத நான் பைமுலற னகட்டிருக்கினறன்.”

பாத்னராஸ் வமல்ைத் தலையலெத்தார்.

“உன் ால் ெதாத் மற்றும் இதர விற்பல யாளர்கலளப் னபால்

ொதிக்க முடியும் என்று நம்புகிறாயா?”
ெபீத் பாத்னராலெ உற்று னநாக்கி ான்.

“காலிப் பைமுலற உங்களிடம் அெ ால் ெரியா முலறயில்

வபாருள்கலள விற்பல வெய்ய முடியவில்லை என்று புைம்புெலதக்
னகட்டிருக்கினறன். அப்னபாது நீங்கள் ஒரு விற்பல யாளனுக்குரிய
வகாள்லககலளச் ெரியா முலறயில் பின்பற்றி ால் உங்களிடம் உள்ள
அத்தல வபாருள்கலளயும் மிகச் சுைபமாகவும், சீக்கிரத்திலும் விற்று விட
முடியும் என்று வொல்ெலதயும் னகட்டிருக்கினறன். எல்னைாராலும், முட்டாள்
என்று பட்டம் கட்டப்பட்ட காலிப் ஒரு விற்பல யாள ாக இருக்கும் னபாது
என் ால் அந்தக் வகாள்லககலளக் கற்றுத் னதர்ச்சி வபற முடியாதா?”

“நீ அந்தக் வகாள்லககளில் னதர்ச்சி வபற்று ொழ்க்லகயில் என்

ொதிக்க னெண்டும் என்று நில க்கிறாய்?”
ெபீத் ெற்று தயங்கி ான். பின் பதிைளித்தான்.

“நீங்கள் இந்த நாட்டின் மிகச்சிறந்த ெணிகன் என்ற வபயலரப்

வபற்றிருக்கிறீர்கள். உங்களுலடய வியாபாரத் திறலம மூைம் நீங்கள்
ெர்த்தக உைகில் வெய்துள்ள ொதல லயப் பற்றி உைனக னபசுகிறது.
என்னுலடய ஆலெ நான் உங்கலள விடவும் வபரியெ ாக, மிகச் சிறந்த
ெணிகன், மிகவும் வபரிய வெல்ெந்தன், உைகின் தலைசிறந்த
விற்பல யாளன் என்று வபயர் ொங்க னெண்டும் என்பது தான்”.
பாத்னராஸ் தன் இருக்லகயில் நன்றாக ொய்ந்து வகாண்டு தன்னிடம்
னபசிய அந்த இளலமயா , கருப்பா முகத்லத ஆராய்ந்தார். அென்
ஆலடகளிலிருந்து மிருகங்களின் ொெல ெந்தது. ஆ ால், அென் னபச்சில்
அடக்கம் குலறொகனெ வதன்பட்டது.

“அத்தல பணத்லதயும், பைத்லதயும் லெத்துக் வகாண்டு நீ என்

வெய்ொய்?”

“நீங்கள் இப்னபாது எப்படி இருக்கிறீர்கனள அனத னபால் நானும்

இருப்னபன். என்னுலடய குடும்பத்திற்கு உைகிலுள்ள அத்தல
சுகங்கலளயும் கிலடக்கச் வெய்னென். அதிகமாக உள்ளலத
னதலெப்படுபெர்களுடன் பகிர்ந்து வகாள்னென்.”
பாத்னராஸ் தலைலய ஆட்டி ார்.

“மகன , வெல்ெம் உன் ொழ்க்லகயின் குறிக்னகாளாகக் கூடாது. நீ

நன்றாக ொர்த்லதயாடுகிறாய். ஆ ால் அலெ வெறும் ொர்த்லதகனள.
உண்லமயா வெல்ெம் இதயத்தில் இருந்து கிலடப்பது, பணப்லபயிலிருந்து
அல்ை.”

ெபீத் விடவில்லை. “நீங்கள் வெல்ெந்தர் இல்லையா. ஐயா?”

முதியெர் ெபீதின் லதரியத்லதப் பார்த்துப் புன் லகத்தார்.
 “ெபீத்... வபளதீக ரீதியா வெல்ெத்லதப் பார்த்தால் எ க்கும்
வெனராட் மாளிலக ொெலில் இருக்கும் பிச்லெக் காரனுக்கும் ஒனர ஒரு
வித்தியாெம் தான். அென் தன் அடுத்த னெலள உணலெப் பற்றிக் கெலைப்
படுகிறான். நான் கலடசியாக உண்ணப்னபாகும் ொப்பாட்லடப் பற்றிக்
கெலைப் படுகினறன். வெல்ெத்லதச் னெர்க்க ஆலெப்பட்டு அதற்காகப்
பாடுபடானத. மகிழ்ச்சிலயத் னதடு, அன்லபத் தந்து அன்லபப் வபறு.
எல்ைாெற்லறயும் விட மிக முக்கியமாக வதளிலெயும், ம அலமதிலயயும்
வபற ஆலெப்படு...”
ஆ ால், ெபீனதா விடுெதாக இல்லை.

“ஆ ால், நீங்கள் வொல்ெவதல்ைாம் பணம் இல்ைாமல் ெருமா?

ெறுலமயில் எப்படி ம அலமதி ொத்தியம்? பசியில் காயும் ெயிறு
மகிழ்ச்சிலயயா தரும்? இருக்க இடனமா, உடுக்க உலடனயா தர முடியாத
னபாது என் அன்லப எப்படி என் குடும்பத்தி ருக்கு காட்ட முடியும்? நீங்கள்
தான வொன்னீர்கள் மற்றெர்களுக்கு மகிழ்ச்சி தரும் வெல்ெம் நல்ைது
என்று. அப்படி என்றால் நான் பணம் ெம்பாதிக்க ஆலெப்படுெது எப்படித்
தெறாகும்? ெறுலமயில் உழல்ெது அெரெர் விருப்பம். அது பாலைெ த்தில்
திரியும் ெந்நியாசிகளுக்கும், பரனதசிகளுக்கும் வபாருந்தைாம். ஏவ ன்றால்,
அெர்கள் கடவுலள மட்டுனம திருப்தி வெய்ய னெண்டும். என்ல ப்
வபாறுத்தெலர ெறுலம திறலமயின்லமக்கும் ஆெல் அற்ற ம த்லதயும்
காட்டுபலெ. ஆ ால், எ க்கு திறலமயும், ஆெலும், நிலறய இருக்கிறது...”
பாத்னராஸ் புருெங்கலள வநரித்தார்.

“உன்னுலடய இந்த எதிர்பாராத ஆலெயின் வெளிப்பாட்டிற்கு என்

காரணம்? நீ உன் குடும்பம் என்றாய். வகாள்லள னநாய் உன் வபற்னறாலர
உன்னிடமிருந்து பிரித்த பின் நான் தான உன்ல எடுத்து ெளர்த்து
பாதுகாத்து ெருகினறன்? உ க்வகன்று எது குடும்பம்?”
ெபீதின் ெற்று நிறம் குன்றிய கன் ங்கள் சிெப்பலதப் பார்க்க
முடிந்தது.

“இங்கு ெருெதற்கு முன் நம் பயணத்தில் வெபார்னில் இருந்த னபாது...

நான் கால்னநயின் மகலளப் பார்த்னதன்... அெள்... அெள்...”
 ொர்த்லதகள் தடுமாறி . “ஓ... எ க்குப் புரிந்து விட்டது... காதல்...
உயர்ந்த வகாள்லககள் காரணமல்ை... காதல் இந்த ஒட்டகம் னமய்க்கும்
இலளஞல வீரம் மிக்கச் சிப்பாக்கியாக்கிவிட்டது. கால்னந மிகப் வபரிய
தலைென். அென் மகலள ஓர் ஒட்டகம் னமய்ப்பெனுக்கு....
ொத்தியனமயில்லை. ஆ ால், ஒரு பணக்கார, இளலமயா , ெணிகனுக்கு....
அது ொத்தியம். நல்ைது இலளய வீரன ... நீ விற்பல யாள ாக உன்
ொழ்க்லகலயத் வதாடங்க நான் உதவி வெய்கினறன்...”

இலளஞன் தடாவை அெர் கால்களில் விழுந்து அெரது அங்கிலயப்

பற்றிக் வகாண்டான்.

“ஐயா, உங்களுக்கு ொர்த்லதகளால் நன்றி கூற முடியாது.” பாத்னராஸ்

ெபீதின் பிடியிலிருந்து விைகி ார்.

“உ து நன்றியில பத்திரமாக லெத்துக் வகாள் மகன . நீயாக

அலெக்கப் னபாகும் மலைகளுடன் ஒப்பிட்டால் நான் இப்னபாது உ க்குக்
கற்றுத் தரப்னபாெது ஒரு சிறு மணல் குன்று தான்...”

ெபீதின் உற்ொகம் ெட்வடன்று அடங்கிப் னபா து.

“அப்படிவயன்றால் நீங்கள் எ க்கு அந்த வியாபாரத் தத்துெங்கலள

வொல்லித் தரப் னபாெதில்லையா?”

“இல்லை. என்ல ப் பைர் என்னுலடய ெளர்ப்பு மக ா உன்ல

ஒரு ஒட்டகம் னமய்க்கும் லபய ாகனெ லெத்திருப்பதற்காக விமர்சித்து
உள்ள ர். ஆ ால், உன் உள்னள இருக்கும் ஆலெத் தீ, வெளினய ெரக்
காத்திருந்னதன். இன்று நான் உன்னிடம் பார்த்த அந்த ஆர்ெமும், உன்
கண்களிலும், முகத்திலும் வதரிந்த ஒளியும் எ க்கு மகிழ்ச்சிலயத் தந்தது.
ஆ ால், நீ நிரூபிக்க னெண்டியது நிலறய உள்ளது.”

ெபீத் அலமதியாகக் னகட்டுக் வகாண்டிருந்தான்.

“முதலில் நீ எ க்கு நிரூபிப்பலத விட உ க்கு நீனய நிரூபித்துக்

வகாள்ள னெண்டியது முக்கியம். நீ இப்னபாது னதர்ந்வதடுக்கும் ஓர்
ெணிகனின் ொழ்க்லக சுைபமா து அல்ை. இதில் வெற்றி வபறுபெர்கள் ஒரு
சிைனர, ஏவ னில், பைரிடம் ஒரு சிறந்த ெணிக ாகும் திறலமகள் இருந்து
அெர்களால் வெற்றி வபற முடியவில்லை. காரணம் அெர்கள் தங்கள்
பாலதயில் ஏற்பட்ட தலடகலள வினராதிகளாகக் கருதி ர். உண்லமயில்,
அலெதான் நமக்கு உதவி வெய்யும் நண்பர்கள். ெர்த்தகம் என்று அல்ை;
எல்ைாத் வதாழில்களிலுனம னபாராட்டங்களுக்கும், னதால்விகளுக்கும் பிறனக
வெற்றி கிட்டும். ஏன் வதரியுமா? ஒவ்வொரு னபாராட்டமும், ஒவ்னொரு
னதால்வியும் உன்ல யும், உன் னபாராடும் ெக்திலயயும் ெலுப்படுத்தும்.
அலெகலள நீ நண்பர்களாகக் கருதி னமனை வெல்ைைாம், அல்ைது விைகியும்
னபாகைாம். ஒவ்வொரு எதிர்ப்பும், நீ முன்ன ற ஒரு ொய்ப்பு. அலதக் கண்டு
அஞ்சி ஓடி ால், நீ உன் எதிர்காைத்லதத் தூக்கி எரிகிறாய்.”

ெபீத் ஏனதா னபெ முயன்றான்; அெல க் லகயமர்த்தி ார்

பாத்னராஸ்.

“நீ னதர்ந்வதடுக்கும் வதாழில் ஒரு ெலகயில் மிகத் தனிலமயா து. ெரி

ெசூல் வெய்யும் மனிதர்களும், னராமானியப் பலடயி ரும் கூட வெயில்
ொயும் னநரத்தில் வீடு என்ற ஓர் அலமப்புக்குத் திரும்பும் ெழி உண்டு.
ஆ ால், நீ வபரும்பாலும் உன் குடும்பம், நண்பர்கள் இெர்களிடமிருந்து
வெகு தூரத்தினைனய இருக்கும்படி னநரும்! அப்னபாது உண்டாகும்
தனிலமயும், வெறுலமயும் உன்ல க் கடுலமயாக ஆக்கிரமிக்கும். அப்னபாது
சிை ெபைங்கள் ஏற்படும் ொய்ப்பு உண்டு. அலெகளுக்கு நீ அடிலமயா ால்
அலெ உன் வதாழிலை கடுலமயாக பாதிக்கும். நீ மட்டும் ஓர் தனி ஆளாக
உன் ஒட்டகத்துடன ா, னெறு ஏதாெது மிருகத்துடன ா பிரயாணம் வெய்யும்
னபாது உ க்கு அச்ெம் ெரைாம். அந்த மாதிரி ெமயங்களில் நம் எண்ணங்கள்
சிலதந்து னபாய் பாதுகாப்பும், ஆதரவும் நாடும் குழந்லதகள் னபால் ஆனொம்.
இது னபான்ற உணர்வுகள், பை திறலம மிகுந்த ஆயிரக்கணக்காக வியாபார
உத்திகள் வதரிந்தெர்களின் வதாழிலின் முடிொக அலமந்திருக்கிறது.
உன் ால் வியாபாரம் வெய்ய முடியாமல் னதாற்று நிற்கும் னபாது உன்ல
மகிழ்விக்கனொ, ஆறுதல் வொல்ைனொ எெரும் இருக்கமாட்டார்கள். உன்ல
உ க்காக மதிப்பெர்கள் மட்டுனம உன்னுடன் இருப்பார்கள்”.

“எ க்குப் புரிகிறது. நான் கெ மாக இருப்னபன் ஐயா.”

“ெரி, இப்னபாலதக்கு உ க்கு இந்த அறிவுலர னபாதும். நீ இன்றும்

முழுலமயாக உருப்வபறும் ெலர ஒரு காயாகத்தான் இருப்பாய். நீ அதற்குரிய
அறிலெயும், திறலமலயயும், அனுபெமும் வபற்ற பின் தான்
விற்பல யாளன் ஆொய்.”

“நான் வதாடங்குெது எப்படி ஐயா?”

 “கெ மாகக் னகள். நாலளக் காலை நீ நம்முலடய வபாருட்கலள
ஏற்றிச் சுழலும் இடத்திற்குச் வென்று சில்வினயாலெப் பார். அெர் உன்னிடம்
நம்மிடமுள்ள ஓர் னநர்த்தியா அங்கிலய வகாடுப்பார். அது ஆடுகளின்
னராமத்திலிருந்து சிறப்பாக உருொக்கப்பட்டது. மிகக்கடுலமயா மலழலயக்
கூடத் தாங்கும் ெக்தி உள்ளது. அதில் ஏற்றப்பட்டுள்ள ொயம் கூடத்
தனித்துெம் ொய்ந்தது. அழியாதது. ஒரு சிறிய நட்ெத்திரம் அந்த அங்கியின்
விளிம்பில் லதக்கப்பட்டிருக்கும். “னதாைா” என்ற மிகப் பிரபைமா
தயாரிப்பாளர்களின் அலடயாளம். அதற்கு அருகில் ெதுரத்திற்குள் ஓர்
ெட்டம், அது என்னுலடய முத்திலர. இலெ இரண்டும் மிகப் பிரசித்தி
வபற்றலெ. உைவகங்கும் பை ஆயிரக்கணக்கா மனிதர்களால் ொங்கப்பட்டு
ெரும் அங்கி. எ க்கு யூதர்களிடம் உள்ள நீண்ட நாலளயப் பழக்கத்தின்
மூைம் வபற்ற அறிவு இது. இதற்குப் வபயர் “அனபயா.”

“இந்த வினெஷமா அங்கிலயயும், ஒரு கழுலதலயயும் வபற்றுக்

வகாண்டு நீ வபத்ைவெமுக்கு நாலளக்கு விடிகாலையில் பயணமாக
னெண்டும். நம்முலடய வியாபாரம் அந்த நகரில் எடுபடாது. நான் அறிந்து
வகாண்ட ெலகயில் அந்த ஊர் மக்கள் மிக ஏலழ மனிதர்கள். ஆ ால்,
அங்கும் நான் பை ெருஷங்களுக்கு முன்பு நூற்றுக் கணக்கா அங்கிகலள
விற்றிருக்கினறன். நீ அந்த அங்கிலய அந்த ஊரில் விற்பல வெய்ய
னெண்டும்.”
ெபீத் அென் உற்ொகத்லத மலறக்க முடியாமல் னகள்விகள் னகட்டான்.

“அலத என் விலைக்கு விற்க னெண்டும் எஜமான்?”

“உன் வபயருக்கு எதிராக நான் ஒரு வெள்ளிக்காசு னபாடுகினறன். நீ

அலத விற்றுத் திரும்பிய பின் என்னிடம் அந்த ஓர் வெள்ளிக் காலெத்
தரனெண்டும். அதற்கு னமல் விலைக்கு நீ விற்றிருந்தால் மீதி உ க்னக.
விலைலயயும் நீனய நிர்ணயித்துக் வகாள். நீ அங்குள்ள ெந்லதயில் வென்று
விற்பானயா, அல்ைது வீடு வீடாகச் வென்று வியாபாரம் வெய்ொனயா அது
உன் விருப்பம். அந்த ஊரில் ஆயிரத்திற்கும் அதிகமாக மக்கள் உள்ள ர்.
என் வொல்கிறாய்?”

ெபீத் அந்த வி ாடினய மறுநாலளப் பற்றி சிந்திக்க

ஆரம்பித்துவிட்டான். பாத்னராஸ் ெபீதின் னதாள்கலளத் தட்டிக்
வகாடுத்தார்.
 “நீ திரும்பி ெரும் ெலர உன் னெலைலய நான் எெருக்கும்
தரமாட்னடன். ஒரு னெலள, உ க்கு இந்த னெலை வபாருத்தமா து அல்ை
என்று நீ உணர்ந்தாலும் அலத அெமா ம் என்று நில க்கானத. னதால்வி
அெமா மில்லை. னதால்விலய ெந்திக்காதெர்கள் முயற்சி வெய்யாதெர்கள்
தான். நீ ெந்த பின் உன் அனுபெங்கலள எ க்கு விரிொக எடுத்துச்
வொல்ை னெண்டும். அதன் பிறகு உன்னுலடய மிகப் வபரிய க லெ
ந ொக்கும் ெழி பற்றி சிந்திக்கைாம்.”

ெபீத் அெலர ெணங்கி விலட வபற்றான்.

‘மகன , நீ முக்கியமாக ஒன்லற நில வில் லெ. நீ ஓர் புதிய

ொழ்க்லகலயத் னதடிக் கிளம்புகிறாய். உ க்குப் பை தடங்கல்கள் ெரைாம்.
க வுகளுடன் பாலதயில் பயணிக்கும் எல்னைாருக்கும் உண்டாகும்
பிரச்சில கள் தான் அலெ. அலத எப்படி ெமாளிப்பது என்று சிந்தி.”

“ெரி, எஜமான்”

“முன்ன ற னெண்டும் என்று முழு முயற்சியுடன் வெயல்படுபெல

னதால்விகள் ஒரு நாளும் துெளச் வெய்யாது.”

பாத்னராஸ் அந்த இலளஞனின் மிக அருகில் ெந்து “நான் வொன்

ொர்த்லதகளின் வபாருள் உ க்கு விளங்கியதா?” என்று னகட்டார்.

“புரிந்தது ஐயா.”

“எங்னக, திரும்பச் வொல்.”

“முன்ன ற னெண்டும் என்று முழு முயற்சி வெய்யும் என்ல த்

னதால்விகள் ஒரு நாளும் துெளச் வெய்யாது.”
 அத்தியாயம் நான்கு
ெபீத்தால் பாதி வராட்டிக்கு னமல் ொப்பிடமுடியவில்லை. அென்
ம சில் அெ து துரதிர்ஷ்டத்லத நில த்து னெதல மண்டியது.
நாலள நான்காெது நாள், அென் வபத்ைவெமுக்குள் நுலழந்து,
அெனிடமிருந்த அந்த ஒனர ஒரு சிெப்பு அங்கி, அென் மிகுந்த
நம்பிக்லகயுடன் வகாண்டு ெந்தது அென் கழுலதயின் முதுகில் அென்
தங்கியிருந்த ெத்திரத்தின் பின் காத்திருந்தது.

அந்த ொப்பாட்டுக் கூடத்தின் இலரச்ெல்கள் அென் வெவிகளில்

விழவில்லை. அென் பாதி ொப்பிட்டுவிட்டு லெத்திருந்த தன் உணலெ
முலறத்தான். ஆரம்பத்திலிருந்னத ஒவ்வொரு விற்பல யாளல யும் ஆட்டி
லெக்கும் னகள்விகள் அென் ம சிலும் ஓடிக் வகாண்னட இருந்தது.

“ஏன் எெருனம என் னபச்லெக் னகட்க மாட்னடன் என்கின்ற ர்?

அெர்கள் கெ த்லத ஏன் என் ால் ஈர்க்க இயைவில்லை? நான் நான்கு
ொர்த்லதகள் னபசுமுன்ன கதலெ ொத்துகின்ற ர்? என் னபச்சில் வகாஞ்ெம்
கூட ஈடுபாடு இன்றி ஏன் விலரந்து வெல்கின்ற ர்? இந்த ஊர்மக்கள்
எல்னைாருனம என் ஏலழகளா? எங்களுக்கு அங்கி னெண்டும். ஆ ால்,
இலத ொங்க எங்களால் முடியாது என்கிறார்கனள? இன்னும் சிைர் வகாஞ்ெ
நாட்கள் கழித்து ொ என்கின்ற ர். மற்றெர்களால் விற்க முடியும் னபாது
என் ால் மட்டும், ஏன் முடியவில்லை? மூடிய கதலெ வநருங்கும் னபாது
என் ம சில் னதான்றும் தயக்கத்லத நான் எப்படி விரட்டுனென்? நான்
வொல்லும் விலை மற்ற வியாபாரிகளின் விலைலய விட அதிகனமா?
நில க்க நில க்க அெனுக்கு வெறுப்பு மண்டியது. இது ஒரு னெலள நமக்கு
ஏற்ற னெலை இல்லைனயா? அென் விதி அென் காைம் முழுெதும் ஒட்டகம்
னமய்ப்பெ ாகனெ இருந்து ஒரு சிை வெப்புக் காசுகலளத்தான் ெம்பாதித்துக்
வகாண்டிருக்க னெண்டுனமா? ஒரு விற்பல யாள ாக அங்கிலய விலை
னபசி விற்று ைாபத்துடன் அல்ைொ காரொனுக்குத் திரும்ப னெண்டும்?
பாத்னராஸ் என் வொன் ார்? இளம் னபார் வீரன்? னபொமல் நம்முலடய
ஒட்டகங்களிடனம னபாய் விடுனொமா?

அந்த ெமயத்தில் அெனுக்கு லிஷாவின் நில வு ெந்தது. வதாடர்ந்து

மிகவும் கறாரா அெளின் அப்பா கால்னநயின் நில வும் ெந்தது. ம்ெூம்...
இன்று இரவு வகாஞ்ெம் அலமதியாக உறங்கி காலை எழுந்து நாலளக்கு
எப்படியாெது இந்த அங்கிலய விற்னற ஆக னெண்டும். அெனின்
ொதுர்யமா னபச்சு அந்த அங்கிக்கு ஒரு நல்ை விலைலயத் தர னெண்டும்.
இளங்காலைப் வபாழுதினைனய எழுந்து ஊருக்குள் வென்று எப்படியாெது
அங்கிலய விற்று ைாபத்துடன் வமளன்ட் ஆலிவ்வுக்குத் திரும்ப னெண்டும்
என்று உறுதி வெய்து வகாண்டான்.

பாதி ொப்பிட்டுவிட்டு மீதம் இருந்த வராட்டிலயச் ொப்பிட

ஆரம்பித்தான் ெபீத். அென் அங்கிலய விற்று பணத்துடன் திரும்பி ால்
பாத்னராஸ் மகிழ்ச்சி அலடொர். ஒரு அங்கிலய விற்க நான்கு நாட்கள்
என்பது அதிகம் தான். பாத்னராஸ் அெனுக்கு இந்த ெர்த்தகத்லத மூன்று
அல்ைது இரண்டு நாட்களில் முடிப்பது எப்படி என்பலத நிச்ெயம் கற்றுக்
வகாடுப்பார். விலரவில், அென் ஒரு சிை மணி னநரங்களினைனய பை
அங்கிகலள விற்றுக் காொக்கும் திறலமலயப் வபறுொன். அென் அப்புறம்
ஒரு னதர்ச்சி வபற்ற விற்பல யாளன் ஆகிவிடுொன்.

இலரச்ெைாக இருந்த அந்த இடத்லத விட்டு அென் மிருகத்லதக் கட்டி

லெத்திருந்த குலகலய னநாக்கி நடந்தான். குளிர்ந்த காற்று புல் தலரயில்
ெளர்ந்திருந்த புற்களின் மீது ஒரு னைொ பனிப்படைத்லத உருொக்கி
இருந்தது. அென் காைணிகள் அெற்லற மிதிக்லகயில் அலெ னைொ
ஓலெயுடன் உலடந்த . இரவு மலைனயறும் எண்ணத்லதக் லகவிட்டு,
குலகயினைனய கழுலதயுடன் உறங்குெது என்று முடிவு வெய்தான் ெபீத்.

மறுநாள், நல்ை நாளாக அலமயும் என்று நம்பிக்லக ம தில்

னதான்றியது. இந்த ஊலர ஏன் மற்ற வியாபாரிகள் விரும்புெதில்லை
என்பலத அென் ெந்தித்த ஒவ்வொருெரும் அங்கிலய ொங்க மறுத்தலத
லெத்து அெ ால் ஊகிக்க முடிந்த னபாதும் கூட அென் தன் நம்பிக்லகலய
இழக்கவில்லை. பை ெருஷங்களுக்கு முன்பு இனத ஊரில் பாத்னராஸ் பை
நூறு அங்கிகலள விற்றதாகக் கூறி ானர? ஆ ால், அெர் மிகச் சிறந்த
விற்பல யாளர்.

அென் குலகலய வநருங்குலகயில் அதன் உள்ளிருது ஏனதா ஒரு

வெளிச்ெம் மினுங்குெலதக் கண்டான். எெ ாெது திருடன ா? பயம்
எழுந்தாலும், அெல லதரியமாக எதிர்வகாள்ள நில த்து விலறப்பாக
உள்னள நுலழந்தெனுக்கு னெவறாரு காட்சி காத்திருந்தது.
 ஒரு சிறிய வமழுகுெர்த்தியின் ஒளியில் அென் கண்ட காட்சி அெருக்கு
அதிர்ச்சி தந்தது. ஒரு தாடிக்கார மனிதனும், ஒரு இளம் வபண்ணும் குளிர்
தாங்காமல் ஒருெலரவயாருெர் வநருங்கி அமர்ந்திருந்த ர். அெர்கள்
காைடியில் இருந்த ஒரு பாத்திரம் னபான்ற கல்லினுள் ஒரு சின் ஞ்சிறு
குழந்லத தூங்கிக் வகாண்டிருந்தது. அது பிறந்த குழந்லத என்பலத அதன்
சிெந்த சுருக்கங்கள் நிலறந்த னதாலிலிருந்து ெபீத் புரிந்து வகாண்டான்.
தங்கள் உடுப்புகளால் அந்த பிறந்த சிசுவின் கழுத்து ெலர அெர்கள்
னபார்த்தியிருந்த ர். அதன் சிறிய தலையும், முகமும் மட்டுனம வெளினய
வதரிந்தது.

அந்த ஆள் ெபீலத பார்த்துத் தலையலெத்தான். அந்தப் வபண் அந்தக்

குழந்லதயின் அருனக வநருங்கி அமர்ந்து வகாண்டாள். அெளுலடய
வமல்லிய உலட குளிர் ஊடுருவும் ஈரம் நிலறந்த அந்தக் குலகயில்
பாதுகாப்பாக இல்லை என்பது பார்த்தானை புரிந்தது. ெபீத் அந்தக்
குழந்லதயின் முகத்லத ஆர்ெத்துடன் பார்த்தான். அது தன் சிறிய ொலய
வமல்ைத் திறந்து னைொகச் சிரித்தது. அென் உடவைங்கும் எனதா வொல்ைத்
வதரியாத உணர்ச்சி பரவியது. அனத ெமயம் ஏவ ன்று வதரியாமல்
அெனுக்கு லிஷாவின் நில வு னதான்றியது. அந்தப் வபண் குளிரில்
நடுநடுங்குெலதக் கண்டு ெட்வடன்று தன் க விலிருந்து விடுபட்டான்
ெபீத்.

கடி மா சிை வி ாடிகளுக்குப் பின் ெபீத் தன் மிருகத்தின் மீதிருந்த

அந்த அங்கிலய அதன் லபயிலிருந்து எடுத்தான். தன் லககலள அதன் மீது
லெத்துத் னதய்த்துப் பார்த்தான். அதன் அழகா சிெந்த ெண்ணம்
வமழுகுெர்த்தியின் ஒளியில் இன்னும் அழகாகத் வதரிந்தது. பாத்னராஸ்,
னதாைா இெர்களின் சின் ங்கலளப் பார்த்தான். எத்தல முலற இலதக்
லகயில் ஏந்தி இருக்கிறான் இந்த மூன்று நாட்களில்? அதன் ஒவ்வொரு
இலழலயயும் அெ ால் உணர முடிந்தது. உயர்ந்த ரகப் வபாருள் தான்!
ெந்னதகனமயில்லை! ஒருெர் ொழ்நாள், முழுெதும் உபனயாகப்படும்!

ெபீத் கண்கலள மூடிக் வகாண்டு ஒரு நீண்ட வபருமூச்சு விட்டான்.

பின் அந்த அங்கிலய லகயில் எடுத்துக் வகாண்டு அந்தப் பிறந்த குழந்லத
அருனக வென்று மண்டியிட்டு அமர்ந்தான். வெறும் கிழிெைாக அதன் னமல்
னபார்த்தப்பட்டிருந்த அந்தத் தாய், தந்லதயரின் உலடகலள எடுத்து அெரெர்
லகயில் வகாடுத்தான். அெர்கள் ெபீதின் நடெடிக்லகலயப் பார்த்து
ொயலடத்துப் னபாயிருந்த ர். த லகயிலிருந்த அந்த விலை உயர்ந்த
அங்கிலய அந்தப் பிறந்த குழந்லதயின் குளிருக்கு இதமாக இருக்கும்
ெண்ணம் அலதச் சுற்றிப் னபார்த்தி விட்டான்.

அந்தத் தாய் கண்ணீருடன் அென் கன் த்தில் பதித்த முத்தத்தின் ஈரம்

கூடக் காயவில்லை. கழுலதலயக் லகயில் பிடித்து இழுத்தபடி
குலகயிலிருந்து திறந்தவெளிக்கு ெந்தான் ெபீத். அெனுக்கு னநராக ொனில்
பிரகாெமாக ஓர் நட்ெத்திரம் ஒளிர்ந்து வகாண்டிருந்தது. அலதத் தன்
கண்ணீர் ததும்பி மலறக்கும் ெலர பார்த்துக் வகாண்டு நின்றான். பின் ர்
வமதுொக தன்னுலடய மிருகத்லத வஜருெைம் வெல்லும் பாலதக்கு
அலழத்துக் வகாண்டு ெந்து மலை மீதுள்ள த து காரொல னநாக்கி
நடக்க ஆரம்பித்தான்.
 அத்தியாயம் ஐந்து
குனிந்த தலையுடன் வமதுொகப் பயணித்துக் வகாண்டிருந்தான்
ெபீத். ொனில் அந்தப் பிரகாெமா நட்ெத்திரம் அெனுக்கு முன்பாக
ெழிலயக் காட்டிச் வென்றலதக் கூட அென் உணரவில்லை. “எத்தல
மூடன் நான்? அந்தக் குலகயில் இருந்தெர்கள் யார் என்று கூட எ க்குத்
வதரியாது. அெர்களிடம் அந்த அங்கிலய நான் விலைக்கு
விற்றிருக்கைானமா? பாத்னராசுக்கு என் வெய்தி வொல்ைப் னபாகினறன்?
அதல விற்று பணம் வகாண்டு ொ என்று வகாடுத்த விலை மதிப்பற்ற
அங்கிலய ஏனதாவொரு தரித்திரம் பிடித்த மனிதர்களின் குழந்லதலயப்
னபார்த்தி லெக்க தா ம் வெய்து விட்டு ெந்திருக்கும் அெல ப் பார்த்து
எல்னைாரும் ெயிறு ெலிக்கச் சிரிக்கப் னபாகின்ற ர். என் வபாய்க்
காரணம் பாத்னராசிடம் வொல்ெது? திருடு னபாய் விட்டது என்று வொல்லி
விடைாமா? அெர் அலத நம்புொரா? ஏன் நம்பமாட்டார்? திருடர்கள் தான்
எல்ைா இடங்களிலும் இருக்கின்றார்கனள? ஆ ால், அெனுலடய
கெ மின்லமக்காக அென் னமல் அெர் னகாபம் வகாள்ளமாட்டார் என்று
என் நிச்ெயம்?

அென் அதற்குள் அெர்களின் இடமா னகதஸ்மன னதாட்டத்லத

வநருங்கி விட்டலத உணர்ந்தான். கழுலத மீதிருந்து கீனழ இறங்கி தூரத்தில்
வதரியும் த து கூட்டத்தி லர னநாக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான். கிட்டத்தட்ட
பகலைப் னபால் அந்த நட்ெத்திரம் ஒளி சிந்திக் வகாண்டிருக்க அென் எலத
நில த்து அஞ்சிக் வகாண்டு இருந்தான ா அது நடந்னத விட்டது.

ஆம்! பாத்னராஸ் அெரது கூடாரத்திற்கு வெளினய ொ த்லதப்

பார்த்தபடி நின்று வகாண்டிருந்தார்.

ஐலயனயா! ெபீத் ஒரு நிமிஷம் வெய்ெதறியாது திலகத்துப் னபாய்

சிலையாக நின்றான்.

ஆ ால், அெல னநாக்கி நடந்து ெந்த பாத்னராசின் குரலில்

ஏனதாவொரு ஆச்ெரியம் இருந்தது.

“நீ வபத்ைவெமிலிருந்து னநராக ெருகிறாயா?” என்றார்.

“ஆம், எஜமான்.”
 “உன்ல ஒரு நட்ெத்திரம் வதாடர்ந்து ெருகிறனத, கெனித்தாயா...
உ க்கு அச்ெம் னதான்றவில்லை?”

ெபீதுக்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை.

“நட்ெத்திரமா? நான் கெனிக்கவில்லைனய எஜமான்”

“கெனிக்கவில்லையா?” அெர் குரல் உயர்ந்தது.

“இரண்டு மணி னநரத்திற்கு முன் வபத்ைவெம் திலெயிலிருந்து

கிளம்பிய இந்த நட்ெத்திரத்லத நான் பார்த்ததிலிருந்து என் ால் இந்த
இடத்லத விட்டு நகர முடியவில்லை. இலதப் னபான்ற ெண்ணமும்
பிரகாெமும் உள்ள நட்ெத்திரத்லத நான் இதுெலர கண்டதில்லை. நான் அது
வகாஞ்ெம் வகாஞ்ெமாக நகர்ந்து நம்முலடய கூட்டத்லத னநாக்கி ொ த்தில்
ெருெலதக் கண்னடன். அது னநராக நம் தலைக்கு னமல் இருக்கிறது. நீ
ெருகிறாய்... ஓ... இலறென ... அது னமனை நகராமல் நின்று விட்டனத!”

ெபீத் பதில் வொன் ால் தான ?

பாத்னராஸ் வி வி ார். “நீ ஏதாெது அொத்தியமா அல்ைது

அொதாரணமா நிகழ்ச்சியில் வபத்ைவெமில் கைந்து வகாண்டாயா?”

ெபீத் விழித்தான்.

“இல்லைனய...”

பாத்னராஸ் சிந்தல ெயப்பட்டார்.

“நான் இதுெலர இது னபான்றவதாரு இரலெப் பார்த்ததில்லை”

என்றார்.
ெபீதும் அச்ெத்துடன் வமதுொக பதில் வொன் ான்.

“நானும் கூட இந்த இரலெ மறக்க மாட்னடன் எஜமான்.”

“இல்லை... இன்று மாலை ஏனதாவொன்று நடந்திருக்கிறது. அது ெரி...

நீ என் இத்தல தாமதமாக இரவு னநரத்தில் கிளம்பி ெந்தாய்?”
ெபீத் வமள மாக நின்றான்.
 அதற்குள் கழுலதயின் முதுலகப் பார்த்த பாத்னராஸ் “ஓ... அங்கி
இல்லை... வெற்றி.... உள்னள ெந்து உன் அனுபெங்கலளச் வொல். கடவுள்
இந்த இரலெக் கிட்டத்தட்ட பகைாக மாற்றியதால் என் ால் தூங்க
முடியவில்லை. உன்னிடமிருந்து ஏதாெது வெய்திக்கா காரணம்
கிலடக்கைாம். ஒரு நட்ெத்திரம் எதற்காக ஒரு ஒட்டகம் னமய்க்கும்
லபய லப் பின் வதாடர்ந்து ெந்தது என்பதற்கு...”

தன்னுலடய கட்டிலில் ொய்ந்தபடி பாத்னராஸ் ெபீத் வபற்ற

அனுபெங்கலள விெரிக்கக் னகட்டார். அென் வபற்ற முடிெற்ற மறுப்புகள்,
எதிர்ப்புகள், அெமா ங்கள்... வபத்ைவெமில்... ெபீத் ஒரு மட்பாத்திரங்கள்
வெய்யும் வியாபாரி அெல க் கழுத்லதப் பிடித்து வெளினய தள்ளியலதயும்,
ஒரு னராமானிய வீரன் அந்த அங்கிலய ெபீதின் முகத்தில் விலை அதிகம்
என்று வீசி எறிந்தலதயும் விெரித்தனபாது னைொகப் புன் லக வெய்தார்.
கலடசியில் ெபீத் அெனுக்கு ஏற்பட்ட ெந்னதகங்கலள குரல் நடுங்க
விெரித்த னபாது குறுக்கிட்டார்.

“ெபீத்... உன் ால் நில வு வகாள்ள முடிந்த அளவு சிந்தித்து உ க்கு

ஏற்பட்ட ெந்னதகங்கலள, உ க்கு ெருத்தம் தந்தலத எ க்கு விெரமாகச்
வொல்...” என்றார்.

ெபீத் தன் ால் முடிந்த ெலரயில் ஞாபகப் படுத்தி எல்ைாக்

காரணங்கலளயும், ெந்னதகங்கலளயும் பட்டியலிட்ட பின் வி வி ார்.

“ெரி. இவ்ெளவுக்கும் பின் ால் நாலள அந்த அங்கிலய விற்று

விடுனொம் என்ற நம்பிக்லக உ க்கு எப்படி ஏற்பட்டது?”

ெபீத் ெற்றுத் தயங்கி ான்.

“எ க்கு கால்னநயின் மகள் நில வுக்கு ெந்ததால். நான் னதாற்றுப்

னபா பின் நிச்ெயம் அெள் முகத்லதப் பார்க்க முடியாது என்று வதளிொகத்
வதரிந்தது. ஆ ால்... ஆ ால்... நான் னதாற்றுவிட்னடன்...” ெபீதின் குரல்
உலடந்து கண்ணீர் எட்டிப் பார்த்தது.

“நீ னதாற்று விட்டாயா? எ க்கு விளங்கவில்லை... அங்கி உன்னுடன்

ெரவில்லைனய?”
 பாத்னராஸ் உண்லமயில் ஒன்றும் புரியாமல் ெபீலதக் கூர்ந்து
பார்த்தார். ெபீத் தயங்கித் தயங்கி குலகக்குள் நடந்த அந்த நிகழ்லெயும்,
அங்கிலயக் குளிரில் ொடிய குழந்லதக்குப் னபார்த்தி விட்டலதயும் விளக்கிய
னபாது ொய் திறொமல் னகட்டுக் வகாண்டிருந்தார். ஆ ால், அெர் பார்லெ
அவ்ெப்னபாது கூடாரத்திற்கு வெளினய இரலெப் பகைாக்கிக் வகாண்டிருந்த
அந்த நட்ெத்திர ஒளிலயப் பார்த்துக் வகாண்டிருந்தது. ெபீத் த கலதலய
முடித்துவிட்டு விம்மி அழுலகயில் அெர் முகத்தில் குழப்பம் மலறந்து
புன் லக மைர்ந்தது.

ெற்று னநரத்தில் ெபீதின் விம்மல் ஒலிகள் னதய கூடாரத்துள் அலமதி

நிைவியது. தன்னுலடய ஆலெயிலும், முயற்சியிலும் னதாற்றுப் னபாய்
உட்கார்ந்திருக்கும் நான் ஓர் ஒட்டகம் னமய்ப்பெ ாக ொழத்தான் தகுதி
உள்ளென் என்று ம சில் எண்ணிக் வகாண்டு எப்னபாது இெர்
முன் ாலிருந்து ஓடைாம் என்று காத்துக் வகாண்டிருந்தான் ெபீத்.

பாத்னராஸ் என்ற மிகச் சிறந்த வியாபாரியின் கரம் ெபீதின் னதாளில்

பதிந்தது. அென் கண்கலள னநராகப் பார்த்தார் அெர்.

“மகன ... இந்தப் பயணம் உ க்கு ைாபத்லதத் தரவில்லை

இல்லையா?”

“ஆம்... எஜமான்”

“ஆ ால் எ க்குக் கிலடத்திருக்கிறது. உன்ல த் வதாடர்ந்து ெந்த

அந்த நட்ெத்திரம் எ க்குள் இருந்த நான் ஒப்புக் வகாள்ள மறுத்த இருலள
விரட்டி விட்டது. அலத நான் நாம் பல்னமராவிற்குப் னபா பின்
விளக்கமாகச் வொல்கினறன். ஆ ால், உன்னிடம் ஒரு னெண்டுனகாள்...”

“வொல்லுங்கள் எஜமான்.”

“நாலள நமது விற்பல யாளர்கள் எல்னைாரும் திரும்பி விடுொர்கள்.

அத ால் அந்த மிருகங்கலளக் கெனிக்க நீ னதலெ. தற்னபாலதக்கு நீ
உ க்கு உண்டா அந்தக் கடலமலயச் வெய்ய னெண்டும்.”

ெபீத் விரக்தியுடன் எழுந்து அெலர ெணங்கி ான். “நீங்கள் என்

வொன் ாலும் வெய்யக் காத்திருக்கினறன். உங்கலள ஏமாற்றம் அலடயச்
வெய்து விட்னடன். என்ல மன்னித்து விடுங்கள்.”
 “ெரி. நீ நாம் பல்னமரா னபாெதற்கா ஏற்பாடுகலள கெனி. அங்கு
வென்றதும் நான் உன்னிடம் னபசுகினறன்.”

ெபீத் கூடாரத்திலிருந்து வெளினய ெந்தனபாது னமனையிருந்து அென்

மீது பாய்ந்த வெளிச்ெம் அென் கண்கலளக் கூெச் வெய்தது. அென்
கண்கலளக் கெக்கிக் வகாண்டான். அப்னபாது அெல பாத்னராஸ் அலழக்க
உள்னள வென்றான். “னபாய் நிம்மதியாகத் தூங்கு... நீ னதாற்கவில்லை”
என்றார் பாத்னராஸ்.

அந்த பிரகாெமா நட்ெத்திரம் அன்று இரவு முழுெதும் ஒளிர்ந்து

வகாண்டிருந்தது.
 அத்தியாயம் ஆறு
ெணிகக் கூட்டம் பல்னமராவுக்குத் திரும்பி இரண்டு ொரங்களுக்குப்
பின், ெபீத் அெனுலடய எஜமானின் அலழப்பில் பாத்னராலெ ெந்தித்தான்.
விொைமா அெரது படுக்லகயலறயின் பிரம்மாண்டமா கட்டிலில்
அெரது உருெம் சிறியதாகத் னதான்றியது ெபீதுக்கு. அெர் ெற்றுத் தடுமாறி
எழுந்து கண்கலளக் கெக்கி விழித்து எழுந்து அமர்ந்தார். அெரது முகம்
பயங்கரமாகவும், லககள் வீங்கியும் இருந்த . இந்த மனிதலரயா நாம்
பனிவரண்டு நாட்களுக்கு முன் ெந்தித்துப் னபசின ாம் என்று னதான்றியது
ெபீதுக்கு.

பாத்னராஸ் ெபீலத உட்காரும்படி லெலக வெய்தார். கட்டிலின்

விளிம்பில் தயக்கத்துடன் அமர்ந்தான் ெபீத். அெர் னபெக் காத்திருந்தான்.
பாத்னராசின் குரல் கூட மாறியிருந்தது.

“மகன ... உன்னுலடய முடிவுகலள தீர்மானிக்க உ க்கு பை நாட்கள்

இருந்த . உ க்கு இன்னும் சிறந்த விற்பல யாள ாகும் ஆலெ
இருக்கிறதா?”

“ஆமாம். எஜமான்.”

அெர் அென் னபச்லெ ஆனமாதிப்பது னபால் தலை அலெத்தார்.

“அப்படினய ஆகட்டும். நான் உன்னுடன் அதிக னநரம் இருக்க விரும்பி

திட்டமிட்னடன். ஏவ ன்றால், நான் ஒரு சிறந்த வெற்றி கண்ட வியாபாரி,
விற்பல யாளன். ஆ ால், என் வெய்ய? மரணம் என் ொெலில்
காத்திருக்கிறது; பசியுடன் ெலமயைலறயின் கதவின் அருனக காத்திருக்கும்
நாலயப் னபால்... ஒரு நாள் கதவு காெல் இல்ைாமல் இருக்கும் அது உள்னள
நுலழய வெளகரியமாக...”
ெங்கிலித் வதாடராக ெந்த இருமல் பாத்னராசின் னபச்லெத் தலட
வெய்தது. இருமல் ஓய்ந்த பின் ர் அெர் மூச்சு விடத் தத்தளித்தார். ெபீத்
ஏதும் னபொமல் திலகப்புடன் அமர்ந்திருந்தான். பாத்னராஸ் னொகமாக
புன் லகத்தார்.
 “நாம் னெர்ந்து இருக்கப் னபாகின்ற னநரம் குலறவு. எ னெ, நான்
இப்னபானத ஆரம்பிக்கினறன். முதலில் இந்தக் கட்டிலின் கீழ் வெடார்
மரத்தி ாைா ஒரு வபட்டி இருக்கும் அலத எடு...” என்றார்.
ெபீத் கீனழ குனிந்து கட்டிலின் அடியிலிருந்து அந்த சிறிய னதால்
பட்டியால் மூடப்பட்டிருந்த வெடார் மரப் வபட்டிலய எடுத்து பாத்னராசின்
முன்ன லெத்தான்.

முதியெர் கல த்துக் வகாண்டு னபெ ஆரம்பித்தார்.

“பை ெருஷங்களுக்கு முந்லதய நிகழ்ச்சி இது. நான் உன்ல விடவும்

கீழான் நிலையில் இருந்னதன். கிழக்கிலிருந்து ெந்த ஒரு பயணிலய இரண்டு
வகாள்லளயர்களிடமிருந்து காப்பாற்றும் ெந்தர்ப்பம் கிலடத்தது. அெர்
உயிலரக் காப்பாற்றிய எ க்கு அெர் பரிசு தர விரும்பி ார். நான் அெரிடம்
எலதயும் எதிர்பார்க்கவில்லை. எ க்குக் குடும்பனமா, வொந்தனமா எதுவும்
இல்ைாததால் என்ல அெருடன் அலழத்துச் வென்று அெர் குடும்பத்தில்
ஒருெ ாக ஏற்றுக் வகாண்டார்.

நான் நன்கு ெளர்ந்து வபரியெ ாக ஆ பின் அெர் என்ல

அெருலடய கருவூைத்திற்கு அலழத்துச் வென்று திறந்து பார்க்கச் வொன் ார்.
அதில் பத்து னதாைாைா சுருள்கள் இருந்த . ஒவ்வொன்றிலும் வியாபாரம்
என்னும் கலையில் சிறந்து னதர்ச்சி வபறத்னதலெயா வகாள்லககள்
இருந்த . ஆ ால், முதல் சுருளில் மட்டும் அலதக் கற்பதற்கா ரகசியம்
இருந்தது. அந்த ஆண்டிலிருந்து எ க்கு அந்தச் சுருள்களில் இருந்த
அறிவுலரகள் னபாதிக்கப்பட்ட . அனதாடு அலெகலள எப்படி புரிந்துக்
வகாள்ள னெண்டும் என்ற முதல் சுருளில் வொன் விதியின் படி. அலெ
எ து எண்ணங்கலள முழுலமயாக ஆக்கிரமித்துக் வகாண்டதால்,
நாளலடவில் அது எ க்கு ஒரு ொழ்க்லகயில் பழக்கமாக, முலறயாக ஆ து.
அந்தப் னபலழயும் அதில் உள்ள சுருள்களும், ஒரு கடிதத்துடனும், ஐம்பது
தங்கக் காசுகளுடனும் எ க்கு ெழங்கப்பட்டது. அந்தக் குடும்பத்லதயும்,
மனிதலரயும் விட்டு விைகி வெகுதூரம் ெரும் ெலர நான் அந்தக் கடிதத்லதப்
பிரிக்கக் கூடாது என்று உத்தரவு னெறு. நான் அெர்களிடமிருந்து
விலடவபற்று பல்னமராவுக்கு ெரும் ெலர அந்தக் கடிதத்லதப் பிரிக்கவில்லை.
அந்தக் கடிதத்தில் அந்தத் தங்கக் காசுகலள முதலீடாக லெத்து என்
ொழ்க்லகலயத் வதாடங்கி, அந்த சுருள்களிலிருந்து நான் வபற்ற அறிவின்
படி ொழனெண்டுவமன்று வொல்ைப்பட்டிருந்தது. அனதாடு நான் வபறும்
வெல்ெத்தில் பாதிலய ெெதியற்றெர்களுக்குக் வகாடுத்து உதெ னெண்டும்
என்று குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது. ஆ ால், இந்த னதால் சுருள்கலள மட்டும்
ஒரு நாள் எ க்கு சிை நிகழ்வுகள் அலத நான் யாருடன் பகிர்ந்து வகாள்ள
னெண்டுவமன்று உணர்த்தும் ெலர, எெருடனும் பகிர்ந்துக் வகாள்ளக்
கூடாது என்று வதளிொக வொல்லியிருந்தார்.

“எ க்கு ஒன்றும் விளங்கவில்லை ஐயா...”

“விளங்க லெக்கினறன். நானும் அந்த அதிெய நிகழ்வுக்கும், அதன் மூைம்

நான் யாரிடம் இந்த அறிவுலர வகாண்ட சுருள்கலளத் தர னெண்டும்
என்பதற்கும் காத்திருந்னதன். பை ஆண்டுகள் கடந்தும் என் ால் எெலரயும்
அப்படி உணர முடியவில்லை. கிட்டத்தட்ட நான் என் மரணத்திற்கு முன்
அது னபான்றவதாரு மனிதல சிந்திப்னபாம் என்ற நம்பிக்லகலய இழந்த
ெமயத்தில் தான் அந்த அதிெயத்லத நீ வபத்ைவெமிலிருந்து திரும்பி
ெருலகயில் கண்னடன். எ க்கு முதல் எண்ணம் அப்படித் னதான்றக் காரணம்
உன்ல த் வதாடர்ந்து ொனில் ெந்த அந்த பிரகாெமா நட்ெத்திரம் தான்.
நான் அதற்கா காரணங்கலள ஆராய முயன்னறன். ஆ ால்,
ஆண்டெ ால் நிகழ்த்தப்படும் நிகழ்வுகலள எதிர்த்து ொதம் வெய்யக் கூடாது
என்றும் தீர்மானித்னதன். அதன் பிறகு உன்னுலடய எதிர்காைத்தின் முதல்
படியாகக் கருதிய அந்த அங்கிலய நீ வகாடுத்த நிகழ்ச்சி என்ல நீதான்
என்னுலடய நீண்ட நாள் னதடலுக்கு முடிவு தந்தென் என்பலத
உணர்த்தியது. இந்தப் வபட்டிலயயும், அதில் உள்ள இந்த அற்புதமா
சுருள்கலளயும் நான் வகாடுக்க னெண்டியென் நீதான் என்பலத நான்
உணர்ந்ததிலிருந்து என் உடலில் உள்ள ெக்தி யாவும் வகாஞ்ெம்
வகாஞ்ெமாகக் குலறய ஆரம்பித்தது. ஆச்ெர்யமாக இல்லை? என்னுலடய
நீண்ட காைத் னதடலும், என் ொழ்க்லகயும் முடியப் னபாகிறது என்பலத
உணர்த்த னெவறன் னெண்டும்?”

அந்த முதியெரின் குரல் ென் மாக ஒலித்தது. த து வமலிந்து னபா

லககளால் ெபீதின் லககலளப் பற்றி அெர் காதருனக ஒரு ரகசியம் னபால்
னபசி ார். “என் ொர்த்லதகலள கெ மாகக் னகள் மகன , என் ால்
இலதப் னபெக் கூட அதிகம் ெக்தியில்லை.”
ெபீதின் கண்களில் கண்ணீர் திலரயிட்டது.

“நான் இப்னபாது இந்தப் புலதயலை உன்னிடம் சிை நிபந்தல களுடன்

ஒப்பலடக்கினறன். அலெகளுக்கு நீ ஒப்புதல் தரனெண்டும். தவிர, இத்துடன்
நூறு தங்கக் காசு கலளயும் தருகினறன். அலத உன் மூைத மாகக் வகாண்டு
சிை கம்பளங்கலள ொங்கி உன் வியாபாரத்லதத் வதாடங்கு. நான்
என்னிடமிருந்து உ க்கு நிலறயப் பணம் தரைாம். ஆ ால், அது மிக
னமாெமா வெயல். நீ உன் வொந்த முயற்சியால் முன்ன றித் தான் மிகச்
சிறந்த ெணிகன் ஆக னெண்டும். நான் நீ என்னிடம் வொன்
னெண்டுனகாலள மறக்கவில்லை என்பலதப் புரிந்துக் வகாள்.

உடன இங்கிருந்து கிளம்பி டமாஸ்கஸ் வெல். அந்த நகரில் உ க்குப்

பை ொய்ப்புகள் கிலடக்கும். அங்கு னபாய்ச் னெர்ந்து இடம் பார்த்து நிலைப்
படுத்திக் வகாண்ட பிறகு முதல் சுருலள எடுத்துப் பை முலற கெ மாகப்
படித்து உள்ொங்கிக் வகாள். நுணுக்கங்கலள நன்கு அறிந்து புரிந்து
வெயல்படும் ெழிகள் கிலடக்கும். அதன் பின் ர் நீ உன்னுலடய
கம்பளங்கலள முலறயாக விற்பல வெய்யத் வதாடங்கு. அனத னநரத்தில்
அந்த சுருள்களிலிருந்து நீ வபற்ற, கற்றலெகலள உன் வியாபார முலறகளில்
லகயாளு. உன் வியாபாரம் கட்டாயம் தலழத்து வபரிய அளவில்
முன்ன ற்றம் காண்பாய். என்னுலடய முதல் நிபந்தல நீ இந்த முதல்
சுருளில் இருக்கும் கட்டலளகளுக்கு உட்பட்டு நடப்னபன் என்று வெய்யும்
ெத்தியம். இதற்கு உடன்படுகிறாயா?”

“நிச்ெயமாக. எஜமான்.”

“நல்ைது. அதன் மூைம் நீ வெய்யும் வியாபாரத்தில் கிலடக்கும் ைாபத்தில்

பாதிலய ெெதியற்ற ஏலழகளுக்குப் பயன்படும் ெலகயில் வகாடுத்து
உதவுொயா? இந்த நிபந்தல க்கும் நீ உட்பட னெண்டும்.”

“நிச்ெயமாக.”

“இப்னபாது நான் வொல்ைப்னபாெது மிக முக்கியமா நிபந்தல . நீ

இந்த சுருள்களில் உள்ள வகாள்லககலளயும் அறிவுலரகலளயும் எெருடனும்
பகிர்ந்துக் வகாள்ளக் கூடாது. நான் உன்ல திடீவரன்று அலடயாளம்
கண்டு வகாண்டது னபால், நீ இலதப் பகிர்ந்து வகாள்ள னெண்டிய மனிதன்
உன் ம திற்குப் புரியும் ெலரயிலும், ெரும் ெலரயிலும் நீ காத்திருக்க
னெண்டும். அப்படி ஒருெல நீ கண்டு அறியும் னபாது நீ அெனிடம் இந்த
னபலழலயயும், சுருள்கலளயும் ஒப்பலடக்க னெண்டும். எ க்கு லெக்கப்பட்ட
நிபந்தல கலள நான் உ க்கும் லெத்திருக்கினறன். ஆ ால், அதில் என்
வொல்ைப்பட்டிருந்தது என்றால் நீ கண்டுபிடித்துத் தரும் மூன்றாெது ஆள்
விரும்பி ால் இந்த வியாபாரக் வகாள்லககலளயும், ரகசியங்கலளயும்
உைகத்திற்குக் வகாடுக்கைாம். நீ இந்த மூன்றாெது கட்டலளக்கும் ஒப்புதல்
தருகிறாயா?”

“தருகினறன்.”

பாத்னராஸ் தன் வமலிந்த கரங்களில் ெபீதின் முகத்லத ஏந்தி “என்

பாரம் இறங்கியது னபால் உணர்கினறன். நீ இந்தப் னபலழலய எடுத்துக்
வகாண்டு இங்கிருந்து வெல். என் அன்பும், ஆசியும், ொழ்த்துக்களும்
உன்னுடன் ெந்து உ க்கு வெற்றி னதடித்தரும். லிஷா உன் ெந்னதாஷத்லதப்
பகிர்ந்து வகாள்ள உன் ொழ்வில் இலணொள்” என்று உணர்ச்சி மிகுந்த
குரலில் னபசி ார்.

ெபீதின் கண்களிலிருந்து கண்ணீர் மலழச்ெரங்களாக இறங்கி .

அந்தப் னபலழலயக் லகயினைந்தி ொெல் ெலர வென்றென், அலதக் கீனழ
லெத்து விட்டு பாத்னராலெ னநாக்கித் திரும்பி ான். “முன்ன ற னெண்டும்
என்று முழு முயற்சி வெய்யும் என்ல த் னதால்விகள் ஒரு நாளும் துெளச்
வெய்யாது” என்றான்.

முதியெர் தன் லககலள அலெத்து விலட வகாடுத்தார்.

 அத்தியாயம் ஏழு
ெபீத் டமாஸ்கசின் கிழக்கு ொெல் ெழியாக நகரின் உள்னள
நுலழந்தான். “ஸ்னடாய்ட்” என்ற அந்த ெர்த்தகர்களின் ொலையில்
கூட்டமும், இலரச்ெலும் அெனுக்கு மிகுந்த ெந்னதகத்லதயும், அச்ெத்லதயுனம
அளித்தது. பாத்னராஸ் னபான்ற மிகப் வபரிய ெணிகரின் கூட்டத்துடன் ஒரு
நகரில் நுலழெது னெறு; இன்று தன் ந்தனிய ாக இது னபான்றவொரு
நகரின் உள்னள எதிர்காைத்லதத் னதடி கால் லெப்பது னெறு என்று
அெனுக்கு விளங்கியது. அெல னய அந்தத் வதருவில் இருந்த ெணிகர்கள்
எல்ைா திலெகளிலிருந்தும் வமாய்க்க ஆரம்பித்த ர். தாமிரம், வெள்ளிப்
வபாருட்கள் வெய்னொர், நெொளிகள், மரச்ொமான் வெய்னொர் என்று
பைரும் அெல னநாக்கி லககலள நீட்டி அலழத்த ெண்ணம் இருந்த ர்.

னநராக னமற்கு திலெச் சுெருக்கு அப்பால் வெர்மான் மலைச்சிகரம்

வதரிந்தது. அதன் உச்சியில் இன்னும் பனி படர்ந்து இருந்தது. அது
அங்கிருந்து இந்த நகரின் ெந்லத இலரச்ெலையும், கூட்டத்லதயும் மிகுந்த
வபாறுலமயுடன் பார்த்துக் வகாண்டிருப்பது னபால் ெபீத் உணர்ந்தான்.
தங்குெதற்கு இடம் னதடி வமாஷியா என்ற ெத்திரத்லத அலடந்தான்.
சுத்தமாக இருந்த ஒரு அலறலய ொடலகலயக் வகாடுத்துத் தன்
தங்குமிடமாக்கிக் வகாண்டான். கழுலதலயச் ெத்திரத்தின் பின் ால்
ஓரிடத்திற்குச் வென்று கட்டிய பின் குளித்து னெறு உலட அணிந்து தன்
அலறக்குத் திரும்பி ான்.

அந்தச் சிறிய வெடார் னபலழலய எடுத்துக் கட்டிலின் கீனழ லெத்தான்.

அதன் னதால்பட்லடகலள நீக்கி, மூடிலயத் திறந்து அதிலிருந்து னதால்
சுருள்கலளத் வதாட அெனுக்கு அலெகளுக்கு உயிர் இருப்பது னபால்
னதான்றியது. தன் லகலயச் ெட்வடன்று இழுத்துக் வகாண்டான்.

வமதுொக எழுந்து வென்று ஜன் ல் ெழினய வெளினய பார்த்தனபாது

கிட்டத்தட்ட அலர லமல் தூரத்திற்கு நீண்டிருந்த ெந்லதயின் இலரச்ெல்
னகட்டது. மீண்டும் பயமும், ெந்னதகமும் அென் ம தில் எழுந்த . அெ து
தன் ம்பிக்லக தளர்ெது னபால் னதான்றியது. கண்கலள மூடிக் வகாண்டு
சுெரில் ொய்ந்து வகாண்டனபாது அெல யறியாமல் கண்களிலிருந்து
கண்ணீர் ெழிந்தது. “ஐனயா, எவ்ெளவு வபரிய மூடன் நான். ஒட்டகப்
லபய ாக இருந்த நான் ஒரு மிகப் வபரிய வியாபாரி ஆக னெண்டும் என்று
க வு கண்டது எவ்ெளவு வபரிய மடத்த ம். என் ால் இந்தத் வதருவில்
உள்ள பை வியாபாரக் கூட்டங்கலளயும், கூச்ெல்கலளயும் கடந்து ெரும்
லதரியம் கூட இல்லைனய? என்ல விடவும் பைம் வகாண்டு, தயார்
நிலையில் இருக்கும் எத்தல ெணிகர்கலள இன்று என் கண்கள் பார்த்த ?
அெர்களுக்குத்தான் எத்தல லதரியம், உற்ொகம், மற்றும் விடாமுயற்சி?
இெர்கலளவயல்ைாம் ெமாளித்து இந்த ெணிக ெ த்தில் என் ால் முன்ன ற
முடியும் என்று நில த்தது எவ்ெளவு முட்டாள்த ம்? பாத்னராஸ், என்
எஜமான , நான் மீண்டும் ஒரு முலற னதாற்று விடுனென ா என்று
அஞ்சுகினறன். என்று த க்குத் தான னபசிக்வகாண்டான். பயணத்தின்
னொர்வில் கண்களில் உறக்கம் ெர அென் அழுலகயின் விம்மல்கள்
நிற்கவில்லை. காலையில் அெல ப் பறலெகளின் குரல்கள் தூக்கத்திலிருந்து
எழுப்பி . அென் படுக்லகயில் எழுந்து உட்கார்ந்த னபாது ஒரு சிட்டுக்
குருவி கீனழ இருந்த அந்த வெடார் னபலழயின் னமல் அமர்ந்திருந்தது.
ஜன் ல் ெழினய வெளினய பார்த்தனபாது ஏராளமா சிட்டுக் குருவிகள்
மரங்களில் அமர்ந்து கிறீச்சிட்டுக் வகாண்டு காலை னநரத்லத ெரனெற்றுக்
வகாண்டிருந்த . ஜன் லின் விளிம்பில் அமர்ந்திருந்த ஓரிரு சிட்டுகளும்
அென் அருனக ெந்ததும் பயந்து பறந்து வென்ற . ஆ ால், னபலழயின் னமல்
அமர்ந்திருந்த சிட்டுக் குருவி மட்டும் பயப்படாமல் தலைலயச் ொய்த்து
அெல ப் பார்த்தது.

ெபீத் வமதுொக எழுந்து அருகில் வென்று தன் லகலய நீட்டி ான்.

பறலெ அதில் பறந்து ெந்து அமர்ந்தது. “உன் னதாழர்கள் எல்ைாம் பயந்து
ஓடுகின்ற ர். ஆ ால், நீ மட்டும் லதரியமாக உள்னள ெந்திருக்கிறானய?”
என்றான்.

அந்தச் சிட்டு அென் கரத்லதத் த து கூரா அைகி ால் னைொகத்

வதாட்டது. அலத னமலஜயருனக வகாண்டு வென்று தன் லபயிலிருந்த
வராட்டிலயயும், வெண்லணக் கட்டியிலிருந்தும் வகாஞ்ெம் எடுத்து அதன்
அருகில் லெக்க அது அெற்லற சுலெக்க ஆரம்பித்தது.

ெபீத் மறுபடி ஜன் ல் அருனக வென்று அந்த ஜன் லில் இருந்த

இலடவெளிகலளப் பார்த்தான். அலெ நிச்ெயம் அந்தக் குருவியால் உள்னள
நுலழயப் னபாதுமா இடம் தருெதாக இல்லை. அெனுக்கு பாத்னராசின்
ொர்த்லதகள் நில வுக்கு ெந்தது; தான அலத உரக்கச் வொன் ான்.
“முன்ன ற னெண்டும் எ முழு முயற்சி வெய்யும் உன்ல த் னதால்விகள்
துெளச் வெய்யாது.”
 திரும்ப னபலழயின் அருனக ெந்தான். ஒனர ஒரு சுருள் மட்டும் மற்ற
எல்ைாெற்லறயும் விட நலிந்து இருந்தது. அலத லகயிவைடுத்து வமதுொகப்
பிரித்தான். பின் திடீவர நில த்துக் வகாண்டெ ாக அந்தச் சிட்டுக்
குருவிலயத் னதடி ான். அலதக் காணவில்லை. வராட்டி மற்றும் பாைாலடக்
கட்டியின் சிறு துகள்கள் தான் அது அெற்லற வகாத்தித் தின்று விட்டுப்
னபா தற்கா அலடயாளமாக இருந்தது. என் லதரியம் அந்தச் சின் ஞ்
சிறிய பறலெக்கு?
ெபீத் லகயிலிருந்த சுருலளப் பிரித்துப் பார்க்க அந்தச் சுருளில் 1
என்ற எண் இருந்தது.

அென் படிக்க ஆரம்பித்தான்...

 அத்தியாயம் எட்டு
முதல் சுருள்
இன்று முதல் எ க்கு புது ொழ்க்லக.

னதால்விகளாலும், வெகு நாட்களாய் என் திறலமயின்லமயால்

உண்டா காயங்களாலும் ஆ என் பலழய னதாலை உரித்வதறிகினறன்.

இன்று ஒரு அற்புதமா திராட்லெத் னதாட்டத்தில் என் புதுப் பிறவி

நிகழ்கிறது.

இன்று இங்குள்ள மிகச் சிறந்த னமதலம உள்ள சிறந்த திராட்லெக்

கனிகலளப் பறிக்கப் னபாகினறன். ஏவ னில், இலெ எல்ைாம்
காைங்காைமாகப் புத்திொலிகளா என் முன்ன ார்களால் பயிரிட்டு
ெளர்க்கப்பட்டது.

நான் இந்தக் கனிகளின் சுலெலய அனுபவித்து அதன் விலதலய

விழுங்கப் னபாகினறன். ஏவ னில், அதிலிருந்து தான் என் வெற்றியின்
துளிர்கள் ெரப் னபாகின்ற .

என்னுலடய வதாழிலின் இந்தப் பயணத்தில் ஏராளமா ொய்ப்புகள்

இருந்தாலும், பை னதாற்றெர்களின் உடல்களால் ஆ நிழல் உைகின்
பிரமிடுகள் னமல் நிழல் பதிக்கக்கூடும்.

ஆ ாலும், நான் னதாற்க மாட்னடன். ஏன் வதரியுமா? என் லககளில்

உள்ள இந்த ெழிகாட்டி என்ல சிரமமா ஆற்னறாட்டங்கலளக் கடந்து
னநற்று க ொக இருந்த கலரலய நான் இன்று னெர உதவும்.

இனி னதால்வி என் னபாராட்டத்திற்கு நான் தரப் னபாகும் விலையல்ை.

இயற்லக என்ல த் னதால்வியின் ெலிகலளத் தாங்கப் பலடக்கவில்லை.
ெலியும், னதால்வியும் இனி எ க்கு ெம்பந்தமற்றலெ. னநற்று நான் அெற்லற
ெகித்துக் வகாண்டு இருந்திருக்கைாம். ஆ ால், இனி என் வெற்றியின்
ஒளியின் முன் அந்த நிழல்கள் வபாருட்டல்ை. இனி எ க்கு வெல்ெம்,
மகிழ்ச்சி, சிறந்த நிலை னபான்றலெகளுக்கு ெழிகாட்டும் வகாள்லககளும்,
அறிவும் தான் வொந்தம். என் மிகுந்த ஆலெக்குரிய க ொ வெஸ்பிரிடிஸ்
னதாட்டத்தின் தங்கக் கனிகள் தான் எ க்குக் கிலடக்கப் னபாகும் பரிசு.
 காைம் எல்லையற்ற ொழக்லகலயக் வகாண்டெனுக்குத்தான் பாடம்.
ஆ ால் எ க்கு அந்த பாக்கியம் கிலடயாது. இருந்தாலும், எ க்குக்
கிலடத்துள்ள இந்த ொழ்க்லகயில் நான் வபாறுலம காக்க னெண்டும். காைம்
எலதயும் உடன வெய்ெதில்லை. மரங்களின் அரெ ா ஆலிவ் மரம்
உருொக நூறு ஆண்டுகள் னதலெ; ஆ ால் ஒரு வெங்காயச் வெடியின்
ொழ்க்லக வெறும் ஒன்பது ொரங்கனள. நான் இதுெலர அலதப் னபால்
இருந்து விட்னடன். அந்த ொழ்க்லகயில் மகிழ்ச்சி இல்லை. நான் ஒரு ஆலிவ்
மரமாக, அதாெது, உைகின் தலைசிறந்த ெர்த்தக ாக னெண்டும்.

இலத நான் எப்படி ொதிக்கப் னபாகினறன்? எ க்கு அதற்குத்

னதலெயா அறினொ, அனுபெனமா இல்லை; தவிர, என் அறியாலமயால்
னதால்வியலடந்து சுய பச்ொதாபத்தில் விழுந்து விட்னடன். இதற்கு என்
தான் ெழி? நான் இனி ஒரு புதிய பாலதயில் வெல்ைப் னபாகினறன். அதில்
னதலெயற்ற விஷயங்கனளா, அர்த்தமற்ற அனுபெங்களுக்னகா
அெசியமில்லை. எ க்குத் னதலெயா அறிலெ இயற்லக எ க்கு
அளித்திருக்கிறது. வபரும்பாலும் ெயதா ெர்கள் தான் இெற்லற அதிகமாக
மதிப்பிட்டு உளறுொர்கள்.

உண்லமயில், அனுபெம் பை விஷயங்கலளக் காைத்தின் வெைவில்

கற்றுத் தருகிறது. ஆ ால், காைம் வெல்ைச் வெல்ை பாடங்கள் குலறந்து,
அறிவு முதிர்ச்சி ஏற்படுகிறது. அத ால் அலெ இறக்கும் தருொயில்
ெருகின்ற . தவிர, அனுபெம் என்பது நாகரீகத்லதப் னபான்றது; இன்று
வெற்றி தரும் ஒரு காரியம், நாலள உபனயாகம் அற்றதாகி விடும்.
வகாள்லககள்தான் காைம், காைமாக நிலைத்து நிற்பலெ. இந்தச் சுருள்களின்
மூைமாக நான் பின்பற்றப் னபாகும் வகாள்லககள் என்ல சிகரத்திற்கு
ஏற்றும். இலெ கட்டாயம் என்ல த் னதால்விகளிலிருந்து காப்பாற்றும்.

வெற்றி என்பது என் ? ம தின் நிலை தான ? ஆயிரம்

புத்திொலிகளிலடனய எந்த இரண்டு னபருலடய வெற்றியின் ரகசியம்
ஒன்றாக இருக்கும்? ஆ ால் “னதால்வி” என்பலத ஒனர ொர்த்லதயில்
அடக்கி விடைாம்; னதால்வி என்பது ஒரு மனித ால், அென் நில த்த
இைக்லக அலடய முடியாத நிலை, அது எதுொக னெண்டுமா ாலும்
இருக்கட்டும். வெற்றி வபற்றெனுக்கும், னதால்வி அலடந்தெனுக்கும் உள்ள
ஒனர வித்தியாெமும் அெர்களின் வித்தியாெமா அல்ைது னெறுபட்ட
பழக்கங்கனள. நல்ை பழக்கங்கள் வெற்றிக்கா திறவுனகால். னமாெமா
பழக்கங்கள் னதால்விகளின் கதவுகலளத் திறந்து விடுபலெ.
 எ னெ நான் முதலில் பின்பற்றனபாகும் ெட்டம் அல்ைது விதி: நான்
நல்ை பழக்கங்கலளப் பின்பற்றி அெற்றின் அடிலமயாகப் னபாகினறன்.
சிறுெ ாக நான் என்னுலடய உத்னெகங்களுக்கு அடிலமயாக இருந்னதன்.
நான் இனி எல்ைா ெளர்ந்த மனிதர்கலளப் னபாை என் பழக்க
ெழக்கங்களுக்கு அடிலம. என் பலழய நடெடிக்லககள் இனி உபனயாகப்
படாது. அலெ நிச்ெயமாக என் முன்ன ற்றத்லதத் தலட வெய்யும்.
எதிர்காைத்லத பாதிக்கும். என் நடெடிக்லககள் எல்ைானம பசி, ஆலெ,
னெகம், னகாபம், தாபம், சுற்றுப் புறம், பலழய பழக்கங்கள் இெற்லறச்
ொர்ந்துள்ளலெ. அதில் மிகவும் ஆபத்தா து பழக்கங்கள். எ னெ தான்,
நான் இனி நல்ை பழக்க ெழக்கங்களின் அடிலமயாக னெண்டும்.
னமாெமா லெகலள ஒழித்துப் புதியலெகளுக்கு விலதயிட னெண்டும்.

நான் நல்ை பழக்கங்கலள உருொக்கி அதன்படி வெல்னென்.

இது நிச்ெயமாகக் கஷ்டமா காரியனம. இலத நான் எப்படி ொதிக்கப்

னபாகினறன்? இந்தச் சுருள்கள் மூைம்; ஏவ ன்றால், இந்த ஒவ்வொரு
வகாள்லகயும் னமாெமா ெற்லற விரட்டி, வெற்றி தரும் ெழிகலளக்
காட்டுபலெ. இயற்லகயின் படினய ஒரு பழக்கனம இன்வ ாரு பழக்கத்லத
மாற்றும். எ னெ, நான் என் புதிய ொழ்க்லகலயத் வதாடங்க என்ல
ஒழுங்குமுலறப் படுத்திக் வகாள்ள என்னுலடய முதல் பழக்கம் இது தான்.

ஒவ்வொரு சுருளில் உள்ள வகாள்லகலயயும் நான் அதில்

விதிக்கப்பட்ட முலறப்படி முப்பது நாட்களுக்குப் படித்துப் பழக்கப்படுத்திக்
வகாண்ட பின் னர, அடுத்த சுருளுக்குச் வெல்ை னெண்டும்.

முதலில் காலை நான் எழும்னபாது இெற்லற அலமதியுடன் படிக்கப்

னபாகினறன். பின் மதிய உணவுக்குப் பின் மீண்டும் ஒரு முலற அலத
ம திற்குள் படித்துக் வகாள்னென். கலடசியில் நாளின் இறுதியில் மீண்டும்
ஒரு முலற; ஆ ால், இந்தத் தடலெ நான் அலத ொய்விட்டு, உரக்கப்
படிப்னபன்.

மறுநாளும் இனத னபால். முப்பது நாட்களுக்குத் வதாடர்ந்து இந்தப்

பயிற்சிலய னமற்வகாள்னென். பின் ர் இரண்டாெது சுருலள எடுத்து அலத
அடுத்த முப்பது நாட்களுக்குப் பயிற்சி வெய்னென். இனத னபால்
ஒவ்வொன்லறயும் முப்பது, முப்பது நாட்களுக்குப் படித்து உணரும்னபாது
அதுனெ எ க்கு ஒரு பழக்கமாகி விடும்.
இத ால் என் பயன் என்கிறீர்களா?
 இதில் தான் ஒரு மனிதனின் வெற்றியின் ரகசியம் அடங்கியிருக்கிறது.
நான் இந்தக் வகாள்லககலளத் திரும்பத் திரும்பப் படித்து உணர்ெதன் மூைம்
அலெ என் அறிவின் ஒரு பகுதியாகி என்ல முழுலமயாக, நான
எதிர்பாராத விதத்தில் மாற்றி அலமக்கும்.

என் ம மும், அறிவும் இந்தக் வகாள்லககலள உள் ொங்கிக் வகாண்டு

ஒவ்வொரு நாளும் நான் விழித்வதழும் னபாது எ க்குப் புத்துணர்ச்ச்சிலயத்
தரும். என்னுலடய ஊக்கமும், உற்ொகமும் என் பயன்கலள விரட்டி
என்ல ப் புதுமனித ாக்கும். நான் எதிர் வகாள்ளும் ஒவ்வொரு
ெந்தர்ப்பத்திலும், நான் இந்த சுருள்களிலிருந்து கற்ற, வபற்ற அறிவு எ க்கு
மிகுந்த பயல த் தரும். காைப் னபாக்கில் இலதப் பின்பற்றுெலத
எளிதாக்கும். இப்படியாக ஒரு புதிய நல்ை பழக்கம் என்னிடம் உருொகும்.
அது எளிதாகும். எளிதாகும் எலதயுனம திரும்பச் வெய்ய ம ம் ஆலெப்படும்.
இத ால் நான் அந்த நல்ை பழக்கத்தின் அடிலம ஆகினறன்.

இன்று நான் என் புதிய ொழ்க்லகலயத் வதாடங்குகினறன். இது

ெத்தியம். இலத நான் மீறப் னபாெதில்லை. நான் இந்தப் பயிற்சிலய ஒரு
நாள் கூடத் தெற விடமாட்னடன். ஒவ்வொரு நாளும் என் னநரத்லத
இதற்காக வெைவிடுெலத நான் நிறுத்தப் னபாெதில்லை. இது நான் அலடயப்
னபாகும் பிற்காை வெற்றிக்குத் தரும் ஒரு சிறிய விலை.

இந்தச் சுருள்களில் உள்ள சுருக்கமா கட்டலளகலள நான்

எளிதாகனொ அைட்சியமாகனொ எடுத்துக் வகாள்ளப் னபாெதில்லை. ஆயிரம்
திராட்லெகள் ஒரு ஜாடியில் மதுவுடன் அலடக்கப்படுகின்ற . அதன்
னதாலும், கெடும் பறலெகளுக்கு எடுத்து வீெப்படுகின்ற . திராட்லெயின்
ரெம் னபான்றலெதான் இந்த அறிவு வமாழிகள். னெண்டாதலெ
ெடிக்கட்டப்பட்டு விட்ட . இந்த உயர்ந்த ரெத்தின் ஒவ்வொரு துளிலயயும்
சிந்தாமல், சிதறாமல், கட்டலளயின்படி சுலெப்பதுதான் என் னெலை. நான்
வெற்றியின் விலதகலள விழுங்குகினறன்.

நான் என் பலழய தூசு படர்ந்த உடலின் னமல் னதாலை உதறிவிட்டுப்

புதிதாகப் பிறந்திருக்கினறன். நான் நிமிர்ந்த நலடயுடன் வெல்ெலதப் பார்த்து
என்ல ப் புரிந்து வகாள்ளாதெர்கள் னபாகட்டும்.

ஏவ ன்றால் நான் இன்று ஒரு புது மனிதன்; நான் வதாடங்கப்

னபாெது ஒரு புது ொழ்க்லக.
 அத்தியாயம் ஒன்பது
சுருள் இரண்டு
இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனிய நாள்.

ஏவ னில் இது தான் மிகப் வபரிய ொதல களின் ரகசியம். பைம்

பைெற்லறத் தகர்த்து அழிக்கும்; ஆ ால், அன்பின் கண்ணுக்குத் வதரியாத
பைம் பை இதயத்தின் கதவுகலளத் திறக்கும் ெக்தி ொய்ந்தது. அதில் நான்
வெற்றி வபறாத ெலர நான் ெந்லதயில் திரியும் அற்ப வியாபாரியாகத்தான்
இருப்னபன். நான் அன்லப என் ஆயுத்தமாகிக் வகாண்டால் அலத எந்த
ெக்தியாலும் எதிர்க்க முடியாது.

நான் வொல்லும் காரணங்கள் மறுக்கப்படைாம், என் னபச்லெ நம்பாமல்

னபாகைாம், என்னுலடய உலடகள் அெர்களுக்கு ஏற்புலடயதாக
இருக்கைாம், என் முகத்லத அெர்கள் வெறுக்கைாம்; என்னுலடய னபரம்
னபசும் விதம் ெந்னதகத்லதக் கிளப்பைாம். ஆ ால், அன்பு எெர் ம லதயும்
உருகச் வெய்யும், வெயிலில் பனி உருகுெது னபால்.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

ஆ ால், இலத நான் எப்படி நலடமுலறப்படுத்தப் னபாகினறன்?

இன்றிலிருந்து நான் ஒவ்வொன்லறயும் னநசிப்பெ ாகினறன். என்

உடலை வெதுவெதுப்பாக்கும் சூரியல னநசிக்கினறன். என் ம லெ
ொந்தப்படுத்தும் மலழலயயும் நான் விரும்புகினறன். எ க்கு ெழிகாட்டும்
ஒலியும் எ க்கு உகந்தனத; ஆ ால் இருட்டும் எ க்குப் பிடிக்கும்.
ஏவ ன்றால் அப்னபாது தான நான் மினுக்கும் நட்ெத்திரங்கலளக் காண
முடியும்? மகிழ்ச்சி என் ம லெ விொைப்படுத்துமா ால், னொகம் என்
ஆத்மாலெ உணரச் வெய்கிறது. வெற்றிகள் எ க்குரியலெ; னதால்விகள்
எ க்கு ெொல்.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

நான் எப்படி னபெப்னபாகினறன்?

நான் என் எதிரிகலளயும் புகழ்ச்சியி ால் நண்பர்களாக்கிக்

வகாள்னென்; நண்பர்கள் என் னொதரர் ஆெர். பாராட்டுகளுக்குக்
காரணங்கலளத் னதடியபடி இருப்னபன்; வீண் ெம்புக்காக அலையமாட்னடன்.
நான் எெலரயானும் குலற கூற னநர்ந்தால் நாக்லகக் கடித்துக் வகாள்னென்.
புகழ னெண்டுமா? கூலர மீது நின்று கூவிப் பாராட்டுனென்.

பறலெகளும், காற்றும், கடலும், இயற்லகயின் அழகுகளும் தன்ல ப்

பலடத்தெனின் புகலழப் பாடியபடி இல்லை? அனத குரலில் நானும் ஏன்
கடவுளின் குழந்லதகலளப் பற்றி பாடக் கூடாது? இனி இந்த ரகசியனம என்
ொழ்க்லகயின் னபாக்லக மாற்றப் னபாகின்றது.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

நான் எப்படி நடந்து வகாள்ள னெண்டும்?

ஒவ்வொரு மனிதனிடமும் பாராட்ட னெண்டிய குணங்கள் மலறந்து

இருக்கிறது. அத ால், நான் அெர்கலள னநசிக்கப் னபாகினறன். அெர் ம சில்
எழும் ெந்னதகங்கலளயும், வெறுப்லபயும் எடுத்வதறிந்து அன்பால் அெர்கள்
இதயத்திற்கு ஓர் பாைம் அலமப்னபன்.

ஆெல் நிலறந்த மனிதர்கள் என்ல ப் புத்துணர்வு வகாள்ளச்

வெய்கின்ற ர்; னதால்விகள் எ க்கு பாடங்கலள னபாதிக்கின்ற .
அரெர்கலள மதிக்கும் நான் ெலிலமயற்றெர்கலளயும் அெர்களின்
புனிதத்திற்காக னநசிக்கினறன். பணம் பலடத்தெர்கள் தனிலமயா ெர்கள்;
ஏலழகனளா ஏராளம். இருெருக்குனம என் அன்பு உண்டு. சிறியெர்கலள
அெர்களின் நம்பிக்லகக்கும், வபரியெர்கலள அெர்களின் அனுபெத்திற்கும்
மதிக்க னெண்டும். அழகா ெர்களின் கண்களின் னொகம் வதரியும்; ஆ ால்
அழகற்றெர்களின் ம தின் புனிதம் புரியும்.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

நான் மற்றெர்களின் நடெடிக்லககலள எப்படி எதிர் வகாள்ளப்

னபாகினறன்?

அன்பி ால். அன்னப மனிதர்களின் இதயத்லதத் திறக்க லெக்கும்

ஆயுதம். அனத அன்பு தான் என்ல வெறுப்பு எனும் அம்புகளிளிருந்தும்,
னகாபம் என்னும் ஈட்டியிலிருந்தும் பாதுகாக்கும் கெெமும், எதிர்ப்லபயும்,
லதரியமிழக்கச் வெய்யும் வெயல்கலளயும் இந்தப் புதிய னகடயம் தடுத்து
பைமிழக்கச் வெய்து விடும்.

இது என்ல வியாபாரச் ெந்லதயில் தனிலமயிலிருந்து காக்கும்.

வபாறுப்லபக் குலறத்து, அலமதிலயக் வகாடுக்கும். இந்த அன்பு
நாளலடவில் இன்னும் அதிக பைம் வபற்று, நான் வெற்றி நலட னபாட்டு,
னகாபுரத்தின் உச்சிலய அலடயக் காரணமாகி விடும்.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

நான் ஒவ்வொருெலரயும் எப்படி எதிர்வகாள்ளப் னபாகினறன்?

ஒனர ெழிதான். நான் என் ம சில் வொல்லிக் வகாள்ளப் னபாெது நான்

உன்ல னநசிக்கினறன் என்பலதனய. என் விழிகள் அலத அெர்களுக்கு
உணர்த்தும்; வமாழிகளில் அலெ எதிவராலிக்கும். புன்சிரிப்பில் அெர்கள்
புரிந்துக் வகாள்ொர்கள். அெர்கள் அதன் பின் ர் என் வபாருலள எப்படி
மறுக்க முயலுொர்கள்?

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

எல்ைாெற்றுக்கும் னமைாக நான் என்ல னய மிகவும் னநசிக்கினறன்.

நான் வெய்யும் ஒவ்வொரு வெயலும் என் உடம்பால், ம த்தால், இதயத்தால்,
ஆத்மாவி ால் பரிசீலிக்கப் பட்டது. என் உடலின் னெட்லககளுக்கு
முதலிடம் தரமாட்னடன்; அதற்கு னெண்டியது சுத்தமும், அடக்கமும். ம லெ
தீயலெனயா, வெறுப்னபா தீண்டாமல் பாதுகாப்னபன். அதற்குத் னதலெ
அறிவும், வினெகமுனம. என் ஆத்மாலெச் னொர்ந்துப் னபாய் னொம்பிக்
கிடக்கவினடன். தியா மும், பிரார்த்தல யும் அலத உயர்த்தும். என்
இதயத்தில் சின் த்த னமா, கெப்னபா இராது. அலத அன்பால் அரெலணத்து
உைகத்துக்கு உபனயாகப்படுத்துனென்.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

இன்றிலிருந்து நான் மானுடத்லதக் காதலிக்கப் னபாகினறன்.

என்னிடமிருக்கும் வெறுப்பு முழுெதுமாய்ச் வென்று அன்பு என்ல
ஆக்கிரமிக்கும். நான் இன்றிலிருந்து மனிதர்களினை ஓர் மனிதன். என்னுலடய
வியாபாரத்லத நூறு மடங்கு வபருக்கி ஒரு மிகச் சிறந்த ெணிகன் என்று
வபயர் ொங்க இது தான் முதல் படி. அன்பி ால் எலதயும் வெல்ைைாம்;
ஆ ால் அன்பற்ற இடத்தில் உள்ள அறினொ, திறலமனயா பயன்படாது.

இந்த நாள் அன்பால் நிலறந்த இனியநாள்.

 அத்தியாயம் பத்து
சுருள் மூன்று
வெற்றி என் பக்கம்.

கிழக்கு நாடுகளில் இளம் காலளகள் னபார்க்களத்திற்குத் தயாராகி

விட்ட ொ என்பலத ஒரு விதமாக னொதிப்பார்கள். ஒவ்வொன்றும் அந்த
அரங்கத்தினுள் விடப்பட்டபின் அலத அந்தக் காலளயுடன் ஆயுதம் தாங்கிப்
னபாரிடும் வீரனுடன் னமாத லெப்பார். அெற்றின் வீரம் அந்தக் காலள
எவ்ெளவு முலற அென் கத்தியால் தாக்கப்பட்டும் மீண்டும் மீண்டும் பாயத்
தயாராகின்றது என்பலத லெத்னத நிர்ணயிக்கப்படும். இன்றிலிருந்து, நானும்
ஒவ்வொரு நாளும் எ க்கு அனத னபால் ஒரு பரீட்லெ நடப்பதாக எண்ணிக்
வகாள்னென். நான் விடாமல், வதாடர்ந்து முயற்சி வெய்து முன்ன பாய்ந்து
வகாண்னடயிருந்தால் எ க்கு வெற்றி நிச்ெயம்.

வெற்றி என் பக்கம்.

னதால்விகளுக்காக நான் இங்கு பிறக்கவில்லை; அன்றி, னதால்வி என்
நரம்புகளில் இல்லை. நான் ஓட்டுபென், விரட்டிச் வெல்லும் மந்லத ஆடு
அல்ை. நான் ஓர் சிங்கம். இந்த சிங்கம் ஆடுகளுடன் னபொது, நடக்காது
அல்ைது தூங்காது. நான் அழுது புைம்புபெர்களின் னபச்லெக்
னகட்கமாட்னடன். ஏவ னில், அது வதாற்று னநாய். அெர்கள் ஆட்டு
மந்லதயில் னெரட்டும். னதால்வி என்றும் கொப்புக் கலட விதியல்ை.

வெற்றி என் பக்கம்.

ொழ்க்லகயின் வெற்றிக் கனிகள் ஆரம்பத்தில் கிலடக்காது. பின் ால்

தான் ெரும். ஆ ால், அலத அலடய எத்தல படிக்கட்டுகள் என்றும்
வதரியாது. என்னுலடய ஆயிரமாெது படியில் இருந்தும், அடுத்து ெரும் ஒரு
திருப்பத்தில் என் வெற்றி காத்திருக்கைாம். அந்த இடத்தில் நான் திரும்பும்
ெலர அது எ க்கு மிக அருகில் தான் இருக்கிறது என்பது எ க்குத்
வதரியாமல் இருக்கைாம். எப்னபாதுனம நான் இன்வ ாரு அடி எடுத்து
லெப்னபன். அதில் பயனில்லை எனில் இன்வ ான்று; இல்லையா, னமலும்
ஓன்று. உண்லமயில் ஓனரார் அடியாக எடுத்து லெத்துச் வெல்ெதில்
சிரமமில்லை.
 வெற்றி என் பக்கம்.

இன்றிலிருந்து என்னுலடய ஒவ்வொரு நாள் முயற்சியும் ஒரு பைமா

ஓர் மரத்தில் என் கத்தியின் ஓர் அடி விழும். ஓன்று, இரண்டு, மூன்று,
இலெகளுக்கு எந்தப் பைனுமில்ைாமல் னபாகைாம். ஆ ாலும், என்னுலடய
இந்தத் வதாடர்ந்த வீச்சுகள் ஒரு நாள் மரத்லதச் ொய்க்கும். அது நான்
இன்று வதாடங்கும் முயற்சிகளின் பைன்.

நான் மலையின் னமல் விழும், அலதக் கலரத்துச் வெல்லும் மலழத்துளி;

நான் புலிலய அச்சுறுத்தும் எறும்பு; பூமிலய ஒளிரச் வெய்யும் ொனின்
விண்மீன்; வபரிய னகாபுரத்லத உருொக்கும் வதாழிைாளி; என்னுலடய
மாளிலகலய ஓனரார் கற்களால் தான் கட்டப் னபாகினறன். ஆ ால் சிறு சிறு
முயற்சிகனள இறுதியில் முடிவுகலளக் வகாண்டு ெரும்.

வெற்றி என் பக்கம்.

என்னுலடய அகராதியில் இனி னதால்வி என்ற வொல்லுக்னக

இடமில்லை. விட்டுவிடு, முடியாது, இயைாது, கடி மா து, சிரமமா து,
னகள்விக்னக இடமில்லை, அொத்தியம், னதால்வி, வெய்ய முடியாதது,
நம்பிக்லகயற்றது, பின் ொங்குதல் னபான்ற ொர்த்லதகளும்,
வொற்வறாடர்களும் முட்டாள்களுலடயது. இயைாலம என்னும் கிருமி என்
புத்திலயப் பற்றிக் வகாண்டால் நான் அதினைனய உழலுனென். நான்
கடி மாக உலழத்துச் ெகித்துக் வகாள்னென். என் காைடியில் உள்ள
தலடகலள மதிக்காமல் என் கண்கள் என் சிரத்திற்கு னமல் வதன்படும்
வெற்றிலயனய கெனித்துக் வகாண்டிருக்கும். பாலைெ ம் முடியும் இடத்தில்
தான் பசும் புற்கள் முலளக்கும்.

வெற்றி என் பக்கம்.

பழலமயா ெராெரிகளின் ெட்டம் தான் என் நில வுக்கு ெரும். அலத

எ க்கு ொதகமாக ெலளத்துக் வகாள்னென். நான் விற்பல யில் ெந்திக்கும்
ஓனரார் னதால்வியும், எ து அடுத்த முயற்சியின் வெற்றிக்காக ொய்ப்லப
அதிகரிக்கும். “னெண்டாம்” என்று நான் னகட்கும் ொர்த்லத “னெண்டும்”
என்ற வொல்லுக்கு அருகில் வகாண்டு வெல்லும். னகாபமா பார்லெகள்
எல்ைாம் என்ல பின் ால் பார்க்கப் னபாகும் புன் லககளுக்னக தயார்
வெய்கிறது. இன்லறய துரதிர்ஷ்டம், நாலளய அதிர்ஷ்டம். இரவு இருந்தால்
தான பகலின் அருலம வதரியும்? பை முலற னதால்விகலள ெந்தித்தால்
தான் நான் வெற்றிலய உணர முடியும்.
 வெற்றி என் பக்கம்.

நான் வதாடர்ந்து முயற்சி வெய்து வகாண்னடயிருப்னபன். ஒவ்வொரு

தலடயும் என்னுலடய இைக்லக அலடய சுற்றி ெலளத்துச் வெல்லும் ஒரு
ெொல். நான் ஒரு கப்பலின் மாலுமி எப்படி ஒவ்வொரு புயலின் நடுவிலும்
பயணம் வெய்யும் ஆற்றலைப் வபறுகிறான ா அது னபான்றவதாரு
ஆற்றலைப் வபறுனென்.

வெற்றி என் பக்கம்.

இன்றிலிருந்து நான் இந்தத் வதாழிலில் மற்றெர் வபற்ற வெற்றியின்

ரகசியங்கலள அறிந்து என் முயற்சியில் சிறப்பு னெர்ப்னபன்.

ஒவ்வொரு நாள் முடியும் னபாதும் இன்னும் வகாஞ்ெம் அதிகமா

விற்பல லயச் வெய்ய முற்படுனென். என் உடல் னொர்ந்தாலும், ம ம்
னொர்ெலடயாது. மீண்டும் ஓர் முயற்சி. னதாற்றாலும் மீண்டும் ஓர் முயற்சி.
என் நாட்கள் னதால்வியில் முடியக் கூடாது. மறுநாள் நான் வபறப் னபாகும்
வெற்றிக்கா விலதலய இன்னற னபாட்டு முடிந்த பிறனக நான் வீடு
திரும்புனென். னநரம் எ க்கு வபாருட்டல்ை. உலழப்புத்தான் முக்கியம்.
மற்றெர் தங்கள் னபாராட்டத்லத நிறுத்தும்னபாது தான் என்னுலடயது
ஆரம்பமாகும். ஆகனெ எ க்கு வெற்றி நிச்ெயம்.

வெற்றி என் பக்கம்.

னநற்லறய ொதல என்ல இன்று அைட்சியமாக இருக்கச்

வெய்யாது. அதுதான் னதால்வியின் அஸ்திொரம், அன்றன்லறய தி ங்களின்
நன்லம, தீலமகலள அன்னறாடு மறந்து விட்டு அடுத்த நாள் உதயத்லத,
இந்த நாள் இனிய நாள் என்ற நம்பிக்லகயுடன் எதிர்வகாள்னென்.

இந்த ஆலெயும், நம்பிக்லகயும் நான் உள்ளெலர என்னுடன் இருக்கும்.

எ க்கு வெற்றியின் ரகசியங்கள் வதரியும்.

நான் கடுலமயாக முயன்றால் வெற்றி நிச்ெயம்.

நான் முயற்சி வெய்னென்.

என் வெற்றி நிச்ெயம்.

 அத்தியாயம் பதின ான்று
சுருள் நான்கு
நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

ஆரம்ப நாட்களிலிருந்து என் அறிலெப் னபால், ம லதப் னபால்,

கண்கலளப் னபால், காதுகலளப் னபால், லககலளப் னபால், ொலயப் னபால்
னெவறான்று இருந்ததில்லை. என்ல ப் னபால் இருப்பெனரா, நிற்பெனரா,
நடப்பெனரா, இன்னறா, நாலளனயா, நாலள மறுநானளா னதான்றப்
னபாெதில்லை. எல்னைாரும் என் னொதரர்கனள, ஆ ாலும் நான் ஒரு
தனிப்பிறவி.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

நானும் ஒரு மனித மிருகம் என்றாலும், அந்த ெராெரி ொழ்க்லக எ க்கு

திருப்தி தரவில்லை. எ க்குள் எரியும் ெொலை பை தலைமுலறகளாகக்
கடந்து ெந்து என்னில் நான் இன்னும் னமம்பட னெண்டுவமன்று உறுத்திக்
வகாண்னடயிருக்கிறது.

நான் “அதிருப்தி” என்ற இந்த வநருப்லப னமலும் ஊதி ெளர்த்து என்

தனித்தன்லமலய உைகிற்குக் காட்டுனென். என் தூரிலக தீட்டும்
ெண்ணங்கள் வித்தியாெமா லெ. என் உளி வெதுக்குெலத இன்வ ாருெர்
வெதுக்க முடியாது. என் லகவயழுத்து வித்தியாெமா து. என் குழந்லதலய
னெவறாருென் உருொக்க இயைாது. இந்த னெற்றுலமகள் தான் எ க்கு
மூைத ம். இலெகலள நான் முழுொகப் பயன்படுத்த னெண்டும்.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

நான் வீணாக மற்றெர்கலளப் பின்பற்றப் னபாெதில்லை. என்

தனித்தன்லமலய ெந்லதயில் காட்டுனென். நான் அலத விற்பல
வெய்னென். நான் எ து தனிப்பட்ட னெற்றுலமகலள அழுத்தமாகக் கூறி
மற்றெர்களிடமிருந்து வித்தியாெம் காட்டுனென். நான் விற்பல வெய்யும்
வபாருட்களும் அப்படினய. நான் மற்ற வியாபாரிகளிடமிருந்து
னெறுபட்டென். அத ால் வபருலம வகாள்பென்.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

 அபூர்ெமா லெகளின் மதிப்பும் ஆபூர்ெமா லெ; நான் அத ால்
மிகுந்த மதிப்பு வபறுகினறன். நான் ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளாக ெரும்
பரிணாம ெளர்ச்சியின் விலளவபாருள். ஆகனெ என் ம மும், உடலும்
கடந்து வென்ற பை மன் ர்களின், அறிொளிகளின் பைத்லத விட
அதிகமா து. ஆ ால், என்னுலடய இந்தத் திறலமகலளயும், உடலையும்
உபனயாகப் படுத்தாவிடில் அலெ வீணாகிப் னபாகும். என்னிடம் அளெற்ற
திறலமயும், பைமும் உள்ள . நான் அதில் மிகச் சிறிய அளவில் தான் என்
மூலளலயனயா, உடல் பைத்லதனயா பயன்படுத்துகினறன். அலெகலளப் பை
நூறு மடங்காக அதிகரிக்கும் னெலை இன்றிலிருந்து ஆரம்பமாகிறது.

நான் னநற்லறய வெற்றியில் மகிழப் னபாெதில்லை; அலெ மிகச்

சிறியலெ. அலதக் காட்டிலும் நான் ொதிக்க னெண்டியது நிலறய உள்ளது.
என் பிறப்பு எனும் அதிெயம் ஏன் நான் பிறந்தனதாடு நின்று னபாகனெண்டும்?
என்னுலடய வெயல்கள் ொதல கள் மூைம் நான் அலத இன்று வெய்யக்
கூடாது?

நான் இலறெனின் மிகப் வபரிய ரகசியம்.

என் பிறவி எனதச்லெயாக நிகழ்ந்ததல்ை. நான் பிறந்தது ெளர்ந்து ஒரு

மலையாகத்தான யன்றி, சிறுத்து மணைாக உதிர்ந்து னபாக அல்ை. ஆகனெ,
என் திறலமகள் என்னிடம் வகஞ்சும் ெலர நான் அெற்லற உபனயாகப்
படுத்துனென்.

நான் என்ல யும், நான் வியாபாரம் வெய்யும் வபாருட்கலளப் பற்றியும்

நன்கு கற்றுணர்ந்து னமம்படுத்துனென். என் வியாபாரப் னபச்சில்
வமருனகற்றுனென். ெர்த்தகப் னபச்சு என்ற ொதுர்யம் தான் பைலர
வெல்ெந்தர்களாக ஆக்கி இருப்பலத நான் அறினென். என் நலட, உலட,
பாெல களிலும் மாற்றங்கலளக் வகாண்டு ெந்து மற்றெலர கெர்ந்து
இழுப்னபன்.
நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

என்னுலடய ெக்திலய அந்தந்த ெந்தர்ப்பங்களுக்னக முழுலமயாகப்

பயன்படுத்துனென். என் வீட்டுப் பிரச்ல கலள னெலை வெய்யும்
இடத்திற்குக் வகாண்டு வெல்ை மாட்னடன். அனத னபாை, என் னெலையின்
அழுத்தங்களும் என் வீட்டில் நான் காட்டும் அன்பில் குறுக்கிடாது. வீடும்,
வதாழிலும் தனித் தனியா லெ. ஆ ால், நான் இரண்லடயும் மணந்தென்.
இலெகலளத் தனித்தனியாக நிர்ெகிக்கத் வதரியவில்லையா ால் என்
வதாழில் படுத்துவிடும். இது காைங்காைமாக இருந்து ெரும் முரண்பாடு.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

எ க்கு ெரும் பிரச்ல களும், அவெளகரியமும், ம னெதல களும்

என்ல னமம்படுத்த ெந்த ொய்ப்புகள் என்று உணர எ க்கு அகக்
கண்களும், புறக்கண்களும் உள்ள . அலெ இெற்லறக் கூர்ந்து னநாக்கி
உணரும் ெக்தி ொய்ந்தலெ.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

எந்த மிருகனமா, வெடினயா, காற்னறா, மலழனயா, பாலறனயா, ஏரினயா

என்ல ப் னபால் வதாடங்கவில்லை. நான் காதலில் உருொகி, ொதல
வெய்யப் பிறந்தென். நான் இதுெலர அலதப் பற்றி நில க்கவில்லை.
ஆ ால், இனி இந்த எண்ணம் என் ொழ்க்லகக்கு ெழிகாட்டும்.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

இயற்லக னதாற்பதில்லை. கலடசியில் வெற்றியலடந்னத தீரும்,

எண்ணம் னபாை. ஒவ்வொரு வெற்றியும் என்னுலடய அடுத்த
னபாராட்டத்லத சுைபமாக்கும்.

நான் வெற்றி வபறுனென். நான் மிகச் சிறந்த விற்பல யாளன்

ஆனென். ஏவ னில் நான் தனித்தன்லம ொய்ந்தென்.

நான் இயற்லகயின் மிகப் வபரிய அதிெயம்.

 அத்தியாயம் பனினரண்டு
சுருள் ஐந்து
நான் இந்த நாலள என் ொழ்வின் கலடசி நாளாக எண்ணி
ொழ்னென்.

ஆக, இந்த விலை மதிப்பற்ற கலடசி தி த்தில் என் வெய்யப்

னபாகினறன்? என் ொழ்க்லக எனும் பாத்திரத்தினின்று ஒரு துளி கூட
வெளினயறாமல் பார்த்துக் வகாள்னென். நான் னநற்லறய ெலிகலளயும்,
னதால்விகலளயும், துர்பாக்கியங்கலளயும் எண்ணி இன்லறய தி த்லத
வீணாக்கப் னபாெதில்லை. வகட்டலத நில த்து இருக்கும் நன்லமலய வீண்
வெய்ொன ன்?

காைம் எனும் கடிகாரத்தின் கரங்கள் பின்ன ாக்கி நகருமா என் ?

கதிரென் மலறந்த திலெயில் உதித்து, உதித்த திலெயில் மலறயுமா?
னநற்லறய தெறுகலளத் திரும்ப நில ப்பதால் அலெ ெரியாகுமா? னநற்று
ஏற்பட்ட காயங்கள் ெரியாகப் னபாகிறதா? னநற்லற விட இன்று நான்
இளலமயாகப் னபாகினற ா? னநற்று னபசிய தீய வொற்கனளா, அடிகனளா,
ெலினயா இன்று திரும்ப எடுத்து ெரி வெய்யக் கூடிய ொ?

இல்லை. னநற்று புலதக்கப்பட்டுவிட்டது. அலதப்பற்றி எண்ணுெதில்

பயனில்லை.

நான் இந்த நாலள என் ொழ்நாளின் கலடசி நாளாக எண்ணி ொழப்

னபாகினறன்.

நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

நான் என் வெய்ய னெண்டும்?

னநற்லறனயா, நாலளலயனயா பற்றி நான் நில க்கப் னபாெதில்ை.

“இப்னபாலத” நான் ஏன் “எப்னபானதா” வுக்காக இழக்க னெண்டும்? நாலள
இன்றாகப் னபாகிறதா? இன்று இரு சூரியன்கள் உதித்த ொ என் ?
இன்லறய பாலதயில் நின்று வகாண்டு நாலளய காரியங்கலள வெய்ெது
எங்ங ம்? நாலளய பணத்லத இன்று என் லபயில் எப்படி லெப்னபன்?
நாலள பிறக்க னெண்டிய குழந்லத இன்று பிறக்குமா என் ? நாலள நிகழப்
னபாகும் மரணம் இன்று அதன் நிழலைக் காட்டி என் மகிழ்ச்சிலயக்
வகடுக்குமா? நான் பார்க்கப் னபாகாத நிகழ்வுகளுக்காக என்ல நான்
ெருத்திக் வகாள்ள னெண்டும்? என் ால் நிறுத்த முடியாத கஷ்டங்களுக்காக
என்ல நான என் சித்ரெலத வெய்து வகாள்ள னெண்டும்? நாலளயும்,
னநற்லறப் னபால் புலதக்கப்பட்டுவிட்டது. அலதப் பற்றி எண்ணுெதும்
அநாெசியம்.

நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

இது தான் என்னுலடய நாள். ஆகனெ நான் சூரியனின் உதயத்லத.

மரணத்திலிருந்து தப்பிய ஒரு லகதியின் மகிழ்ச்சியுடன் பார்க்கினறன். நான்
நன்றியுடன் என் லககலளத் தூக்கி இந்நாலளப் பரிொக ஏற்றுக்
வகாள்கினறன். நான் நன்றியுடன் என் இதயத்லதத் துடிக்கச் வெய்கினறன்.
நான் நிஜத்தில் மிகுந்த அதிர்ஷ்டக்காரன். இன்லறய தி ம் எ க்குக்
கிலடத்த ஊக்கத் வதாலக, நான் அதற்கு தகுதியா ெ ல்ைாத னபாதும்,
என்ல விடவும் சிறந்த மனிதர்கள் னநற்னறாடு மலறந்த பின்னும் நான்
மட்டும் இன்று உயினராடு இருப்பது எதற்காக?

ஒருனெலள அெர்கள் ொதிக்க னெண்டியலத முடித்து விட்டார்கனளா?

நான் வெய்ய னெண்டிய காரியங்கள் இன்னும் இருக்கின்றனதா? இது
என்ல உைகிற்கு நிரூபித்துக் வகாள்ள அல்ைது காட்டிக் வகாள்ள
இன்னுவமாரு ொய்ப்னபா? இயற்லகயின் வெயல்களில் ஏனதனும் காரணம்
இருக்குனமா? இன்று நான் ொதிக்க னெண்டிய தி னமா?

நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

எ க்குக் கிலடத்திருப்பது ஒனர ஒரு ொழ்க்லக அதுவும் னநரத்திற்கு

கட்டப்பட்டது. ஒன்லற வீண் வெய்ெதன் மூைம் நான் இன்வ ான்லற
அழிப்னபன். ஆகனெ, இன்லறய தி த்தின் ஒவ்வொரு நிமிடத்லதயும் நான்
பயனுள்ளதாக்க னெண்டும். அலெ திரும்பக் கிலடக்காது. நான் இன்லற
னெமித்து நாலள உபனயாகிக்க முடியுமா? காற்லறக் கூண்டில் அலடக்க
முடியுமா என் ? இந்நாளின் ஒவ்வொரு வநாடிலயயும் நான் லகயில்
னதக்கி, அன்புடன் ஆராதிப்னபன். அலெ விலைமதிப்பற்றலெ. ொகப் னபாகும்
மனிதன் வெல்ெத்லதக் வகாடுத்து அடுத்த வி ாடி சுொசிக்க இயலுமா?
எ க்கு முன் காத்திருக்கும் னநரங்களுக்கு என் விலை?

நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

 னநரத்லத வீணடிப்பெர்கலளத் தவிர்ப்னபன். உடன நடெடிக்லக
எடுத்து தள்ளிப் னபாடுெலத விடுனென். ெந்னதகத்லத நம்பிக்லகயின் கீழ்
புலதப்னபன்; பயத்லத லதரியத்தால் விரட்டுனென். னொம்பல் னபச்சுக்கு
இடமில்லை; னெலையற்ற கரங்கள் கூடாது. னொர்ந்த உடம்புகள்
னதலெயில்லை. னொம்பி அமர்ந்திருப்பது நம்முலடய அன்புக்குரியெர்களின்
உணலெ, உலடலயப் பறிப்பது னபான்ற குற்றம். நான் திருட ல்ை. நான்
அன்பும், அக்கலறயும் வகாண்ட ஓர் மனிதன். இது தான் நான் அலத
நிரூபிப்பதற்கா கலடசி ொய்ப்பு.

நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

இன்லறய கடலமகலள இன்னற முடிப்னபன். என் குழந்லதகலள

இன்னற வகாஞ்சிக் குைவுனென்; நாலள நான் இருப்னபன ா அல்ைது
அெர்கள் இருப்பார்கனளா மாட்டார்கனளா, வதரியாது. நான் என்
மல விலய அன்புடன் தழுவி முத்தமிடுனென். நாலளலயக் கண்டெர் யார்?
என் நண்பல அென் கஷ்டத்திலிருந்து காப்பாற்றுனென். நாலள என்பது
என் நிச்ெயம்? இன்னற என் தியாகங்கலளச் வெய்து விடுகினறன்? நாலள
அதற்கா ெந்தர்ப்பனம இல்ைாமல் னபாகைாம்.

நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

இந்நாள் ஒரு மிகப் வபரிய நில வுச் சின் ம். இந்நாள் என் ொழ்வின்
வபான் ாள். இந்த நாளின் ஒவ்வொரு வநாடியிலும் நான் சுலெ
காண்கினறன். முழுலமயாகப் பருகி நன்றி வொல்னென். ஒவ்வொரு
நிமிஷத்லதயும் மதிப்புக்குரியதா ஒன்லறப் வபற விலை னபசுனென். இன்று
நான் கடுலமயாக உலழக்க னெண்டிய தி ம். என் உடம்பின் தலெகள்
னொர்ந்து னபாகும் ெலர னெலை வெய்னென். இன்று அதிகமா
இடங்களுக்குச் வென்று வியாபாரம் வெய்னென். னநற்லற விட இன்று
அதிகமாக பணம் பார்ப்னபன். னநற்லறய ஒரு மணி னநரத்லத விட இன்லறய
ஒரு வநாடி மிகவும் உபனயாகமா து; பயனுள்ளது. என்னுலடய கலடசிச்
வொல் மிகச் சிறந்தவதான்றாக னெண்டும்.
நான் ொழ்ெது இன்லறக்காக.

அப்படி இல்லைவயனில், நான் மண்டிடியிட்டு நன்றி வொல்னென்.

 அத்தியாயம் பதிமூன்று
சுருள் ஆறு
உணர்ச்சிகள் என் அடிலம.

கடல் அலைகள் ஓய்ெதில்லை, குளிரும், வெயிலும் மாறி மாறி

காைங்கள் ஆகின்ற . ெெந்தம் குலறயும்னபாது பனி ஆரம்பிக்கிறது. சூரியன்
உதிப்பதும், மலறெதும் நிற்பதில்லை. அமாொலெயும், வபளர்ணமியும்
இயற்லக. பறலெகள் எங்கும் நிலை வகாள்ெதில்லை. மைர்கள் மைர்ெதும்,
உைர்ந்து உதிர்ெதும் தடுக்க முடியாது. விலதகள் பயிர்களாகி அறுெலட
ஆகின்ற இயற்லக சுழல்ெது நிற்கின்றதா? அலதப் னபாைனெ தான் என்
ம மும். உணர்ச்சிகள் அலைகளாய் ஆர்ப்பரிக்கின்ற ; அடங்குகின்ற .
ஏன்? நானும் இயற்லகயின் ஓர் அங்கம். நான் இன்று என் உணர்ச்சிகளின்
அரென்.

இயற்லகயின் வித்லதகளில் ஒன்று நாம் ஒவ்வொரு நாளும் னெறு

னெறு உணர்ச்சிகளுடன் எழுெது. னநற்லறய மகிழ்ச்சி இன்லறய
ஆக்கமாகிறது. ஆ ால், இன்லறய துயரம் நாலள மகிழ்ச்சியும் ஆகைாம்.
என்னுள் ஓர் ெக்கரம் சுழன்று வகாண்னடயிருக்கிறது. அது மகிழ்வும்,
துக்கமும், உற்ொகமும், னொர்வும், இன்பத்திலிருந்து ஏக்கமும் என்று மாறி
மாறி ெருபலெ. மைர்கள் மைர்ந்னதயா இருக்கின்ற ? நாலள காய்ந்து
உதிர்கின்றனத? ஆ ால், இன்று உயிர் விடும் மைர் நாலளய ெந்னதாஷத்தின்
வித்து; அனத னபால் என்னுலடய இன்லறய னொகம் நாலள ெரப்னபாகும்
மகிழ்ச்சியின் விலத.

உணர்ச்சிகள் என் அடிலம.

இந்த உணர்ச்சிகலள நான் எப்படி ஆக்க ெக்தியாக மாற்றப்

னபாகினறன்?

என் ம நிலை ெரியாக இருந்தால் தான் நான் வெற்றி காண்னபன்.

மரங்களுக்கும், பயிர்களுக்கும் இயற்லகயின் பருெ நிலை காரணமாகின்றது.
ஆ ால் எ க்குத் னதலெயா ம ம் என் பருெ நிலைலய நான
உருொக்கிக் வகாண்டு என்னுடன் எடுத்துச் வெல்னென்.
 நான் னமகங்கலளயும், மலழலயயும், இருட்லடயும் என்
ொடிக்லகயாளரிடம் எடுத்துச் வென்றால் அெர்களின் பதிலும்
எதிர்மலறயாகனெ இருக்கும். என் வபாருட்கள் விலை னபாகா.

நான மகிழ்ச்சி, உற்ொகம், ஒளி, சிரிப்பு இெற்லற அெர்களிடம்

காட்டி ால் அெர்களும் அலதனய பிரதிபலிப்பார்கள். நானும் என்
வியாபாரம் என்னும் அறுெலடலய வெய்து வெல்ெத்லதப் வபறைாம்.

உணர்ச்சிகள் என் அடிலம.

ஆக, நான் எப்படி ஒவ்வொரு நாலளயும் மகிழ்ச்சியாகவும், வபாருள்

தருெதாகவும் மாற்றப் னபாகினறன்?

காைங்காைமாக ெரும் இந்த ரகசியத்லதக் கற்கப் னபாகினறன்:

எண்ணங்களால் ஆளப்படுபென் பைவீ மா ென்; எண்ணங்கலள
ஆள்பென்தான் பைொன்.

ஒவ்வொரு நாளும், நான் எழுந்தவுடன் என்னுலடய னொகம்,

தன்னிரக்கம், னதால்வி எனும் எதிரிகளுடன் னபாரிட திட்டம் தீட்டுனென்.
எப்படி என்கிறீர்களா?

னொகம் கவிகின்றதா, நான் பாடுனென்.

துக்கம் வதாண்லடலய அலடக்கிறதா, நான் சிரிப்னபன்.

னொர்ொ? னெலைலய இரட்டிப்பாக்குனென்.

பயம் ெரின் பதுங்கமாட்னடன், பாய்னென்.

தாழ்வு ம ப்பான்லம ஒழிய புத்தாலட அணினென்.

ெந்னதகமாக இருக்கிறதா? குரலை உயர்த்துனென்.

ெறுலம ெருனமா? ெராது. நான் ெரப்னபாகும் வெல்ெத்லத

நில ப்னபன்.

இயைாலமயா? எப்படி? என் முந்லதய வெற்றிகள் நில வுக்கு ெரும்.

நான் அற்பமாக உணர்கினறன ா? நான் ொதிக்க னெண்டிய

எல்லைகலள நில ப்னபன்.

உணர்ச்சிகள் என் அடிலம.

 கீழ்த்தரமா எண்ணங்கனள மனிதல பைவீ மாக்கும். நான் அப்படிப்
பட்டெ ல்ை. சிை நாட்கள் நான் என்ல த் தரம் தாழ்ச் வெய்யும்
ெக்திகளுடன் கடுலமயாகப் னபாராட னெண்டி இருக்கும். அெ நம்பிக்லகயும்,
னொகமும் மட்டுனம சுைபமாக உணரக் கூடியலெ. ஆயினும், னெறு சிை
நண்பல ப் னபாை சிரித்துக் வகாண்னட ெந்து லக குலுக்கிக் காலை ொரி
விடக் கூடியலெ. அலெகளிடமிருந்தும் நான் என்ல க் காத்துக் வகாள்ள
என் பிடிலயத் தளர விடக் கூடாது.
எ க்கு அெட்டுத் துணிச்ெல் ெருலகயில், என் னதால்விகலள
நில த்துக் வகாள்னென்.

இன்று அதிக தாராளம் ஏற்பட்டால், பசியுடன் இருந்த நாட்கள்

நில வு ெரும்.

னொம்பல் ெருலகயில், னபாட்டிகள் இருப்பலத உணர்னென்.

என் உயர்வில் மயங்கும்னபாது, எ க்கு ஏற்பட்ட அெமா ங்கள்

ம சில் னதான்றும்.

நான் மிகப் வபரிய பைொ ாக உணர்லகயில் காற்லற நிறுத்தப்

பார்ப்னபன்.

வெல்ெம் குவியும் கால், பசித்திருக்கும் ெயிறுகலளப் பற்றி சிந்திப்னபன்.

கர்ெம் தலை தூக்குலகயில், பைவீ ங்கலள நில வு கூர்னென்.

என் ெக்திக்கு எதிரில்லை என்ற எண்ணம் உதிக்லகயில் ொனின்

நட்ெத்திரங்கலளப் பார்ப்னபன்.

உணர்ச்சிகள் என் அடிலம.

இந்தப் புதிய ஞா த்துடன் என் ால் நான் பார்ப்பெர்களின் ம லத
உணர முடியும். அெெரத்திற்கும், எரிச்ெலுக்கும், னகாபத்திற்கும் இடம்
தருபென் இன்று அென் அறிலெ ஆளத் வதரியாதென். அென் என் மீது
எறியும் அம்புகளின் னெதல லயத் தாங்கிக் வகாள்ள எ க்குத் வதரியும்.
இன்று தான் அென் இப்படி இருக்கிறான். நாலள அென் மகிழ்ச்சி தரும்
ஒருெ ாக மாறிவிடுொன். எெலரயும் ஒனர ெந்திப்பில் எலட னபாடக்
கூடாது; இன்று என்ல வெறுக்கிறான் என்பதற்காக நாலள அெல நான்
ெந்திக்காமல் இருக்கக் கூடாது. இன்று ஒரு காசுக்குக் கூட அென் தங்கரதம்
ொங்க மறுப்பெ ாக இருப்பான்; ஆ ால், நாலள அென ஒரு ொதாரண
மரத்திற்காகத் தன் வீட்லடத் தரக் கூடும். இந்த ரகசியனம நான் ஈட்டப்
னபாகும் வெல்ெத்தின் வபட்டடத்லதத் திறக்கப் னபாகும் திறவு னகால்.

உணர்ச்சிகள் என் அடிலம.

ஆதைால், எ க்கு இன்று என்னுலடய, மற்றும் பிறரது உணர்ச்சிகளின்

ரகசியம் பற்றித் வதரியும். என்ல ஒவ்வொரு நாளும் எழுப்பும்
உணர்ச்சிகலள அடக்கி ஆளத் வதரிந்தென். என் உணர்ச்சிகலளயும்,
சிந்தல கலளயும் ஆக்க பூர்ெமாக வெயைாக்கத் வதரிந்தென் நான். நான
என் உணர்ச்சிகளின் எஜமான். ஆகனெ என் விதிலயயும் கட்டி ஆளத்
வதரிந்தென். அதன் மூைம் நான் உைகின் தலை சிறந்த விற்பல யாளன்
ஆக னெண்டியதுதான் என் விதி.

நான எ க்கு எஜமான்.

நான் சிறந்தெ ானென்.

 அத்தியாயம் பதி ான்கு
சுருள் ஏழு
நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

உயிர் உள்ள எந்தவொரு விைங்குக்கும் இல்ைாத தனிச் சிறப்பு

மனிதனிடம் மட்டும் உள்ள “சிரிப்பு”. மரங்கள் ரத்தம் சிந்தைாம்;
விைங்கி ங்கள் ெலியிலும், பசியிலும் அழைாம். ஆ ால், சிரிப்பு என்பது
நான் னதர்ந்வதடுக்கும் எ க்னக எ க்குச் வொந்தமா ஓன்று. ஆக நான்
சிரிக்கப் பழகப் னபாகினறன்.

சிரிப்பதால் என் ஜீரணம் கூடும்; புன் லகப்பதால் என் ம ச்சுலமகள்

இறங்கும்; நான் சிரிக்கச் சிரிக்க என் ொழ்நாள் கூடும். அது தான் என்
நீண்ட ஆயுளின் ரகசியமாகப் னபாகிறது.

நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

உண்லமலயச் வொல்ைப் னபா ால் நான் என்ல ப் பார்த்னத சிரித்துக்

வகாள்ளப் னபாகினறன். நம்லம நாம் மிகவும் விபரீதமாக எண்ணிக்
வகாள்ெனத சிரிப்புக்குரிய விஷயம். என் மூலள விரிக்கும் அது னபான்ற
ெலைக்குள் நான் விழமாட்னடன். நான் உைகின் அதிெயம் என்றாலும் கூட
நாம் காைம் எனும் காற்றில் அலையும் துரும்பு தான ? நான் ெந்ததும்
னபாெதும் எெருக்குத் வதரியும்? பத்து ெருஷங்களுக்குப் பின் இன்று
இருந்தலத எண்ணிப் பார்ப்பது எவ்ெளவு மடலம? ஏன் இன்று நிகழும் அற்ப
விஷயங்களுக்காக நான் என்ல அைட்டிக் வகாள்ள னெண்டும்? காைம்
எனும் நதியில் எல்ைானம அடித்துக் வகாண்டு தான வெல்ைப் னபாகின்றது?

நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

ஆ ாலும், எப்படி எ க்குத் துயரம் தந்து, கண்ணீர் சிந்த லெக்கும்

மனிதர்கலளயும், இயற்லகயின் வெயல்கலளயும் னநாக்கிச் சிரிப்பது?

என்ல நான் மூன்று வொற்களுக்குப் பழக்கப் படுத்திக் வகாள்ள

னெண்டும்; என்ல விட்டு நலகச்சுலெ உணர்வு நகர்ந்து னபாெலத
உணரும் னபாது, இந்த ொர்த்லதகள் காைம் காைமாகப் னபெப்பட்டு ெந்தலெ;
இலெ எ க்கு னநரும் எதிர்ப்புகலள எதிர் வகாள்ளவும், ொழ்க்லகயின்
ெமநிலைலயக் காக்கவும் உதவும். அந்த ொர்த்லதகள்: இதுவும் கடந்து
னபாகும்.

நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

எது இந்த உைகில் நிலையா து?

என் இதயத்லத பாரம் அழுத்தும்னபாது, என்ல நான னதற்றிக்

வகாள்ெது இதுவும் கடந்து னபாகும் என்று. வெற்றியும், மகிழ்ச்சியும்
கூடத்தான். ெறுலமயில் ொடும்னபாது, வெல்ெத்தில் புரளும்னபாது; எங்னக
அந்த அற்புதமா னகாபுரங்கலள எழுப்பியென்? அெனும் அதனுள்தான
அழுந்திப் னபாகிறான்? ஏன், இந்த னகாபுரனம ஒரு நாள் மண்ணுக்குள்
மலறந்து னபாகாதா? எல்ைானம நிலையற்று இருக்கும் னபாது நான் மட்டும்
இன்லற நில த்து மருக னெண்டும்?

நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

நான் இந்த நாலள சிரிப்பால் ெண்ணம் தீட்டுகினறன்; இந்த இரலெ

ஒரு கவிலதயாக்கப் னபாகினறன். நான் மகிழ்ச்சிக்காக பாரம் சுமக்கப்
னபாெதில்லை; துயலரக் கண்டு ஓடப் னபாெதில்லை. நான் இந்த நாளின்
ெந்னதாஷத்லத அனுபவிக்கப் னபாகினறன். இது பாதுகாக்க னெண்டிய வநல்
மணி அல்ை; ஜாடியில் காப்பாற்ற னெண்டிய மதுபா மல்ை. இலத
நாலளக்காக லெக்க முடியாது. இலத பயிர் வெய்து பைன் காண
னெண்டியது இன்னற, இப்வபாழுனத.

நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

என் சிரிப்பு எல்ைாெற்லறயும் அத தன் இடத்தில், அளவில் நிறுத்தும்.

என் நாலளய க வுகளின் மகிழ்ச்சியின் சிரிப்பில் இன்லறய னதால்விகள்
மலறந்து னபாகும். என் வெற்றிகலளக் வகாண்டு நான் எக்களிக்கும் சிரிப்பில்
அலெ சுருங்கிப் னபாகும். நான் தீயலெகலளக் கண்டு சிரிப்பதால் அலெ
என்ல த் தீண்டாது. என்னுலடய புன் லககள் மூைம் மற்றெர்களின்
சிரிப்லபப் வபறுெனத என் வெற்றி நிகழும். நான் முகம் சுளித்தால் என்
வபாருட்கலள விற்க முடியாது.
நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

இனி நான் கண்ணீருக்குப் பதில் னெர்லெ சிந்துனென். துக்கத்திற்னகா,

அல்ைது ஆர்ெக் குலறவிற்னகா வியாபாரச் ெந்லதயில் இடம் கிலடயாது.
புன் லககள் வபாருலளயும், அன்பா ொர்த்லதகள் இதயத்திலிருந்து
ெந்தால் னகாட்லடகளும் எழுப்பைாம். நான் ஒரு நாளும் என்ல சிரிப்லப
மறந்த அதி னமதாவியாகனொ, கண்ணியமா ெ ாகனொ, பைொ ாகனொ
மாற்றிக் வகாள்ள மாட்னடன். இந்த விஷயத்தில் மட்டும் நான் ஒரு குழந்லத.
பிறலரயும், அெர்கள் அன்லபயும் எதிர்பார்க்கும் குழந்லதலயப் னபால் நான்
இருந்தால் தான் நான் என் எல்லைகலள மீற மாட்னடன்.
நான் சிரிக்கப் பிறந்தென்.

சிரிக்கத் வதரிந்திருக்கும் ெலர நான் ெறியெ ல்ை. இது இயற்லகயின்

அறிய பரிசு. அலத வீண் வெய்யைாமா? சிரிப்பும், ெந்னதாஷமும் உள்ள
இடத்தில் தான் வெற்றி ெந்து னெரும். அலெதான் எ க்கு என் உலழப்பின்
பைல உணர்த்தும், மகிழ்ச்சி என்னும் மதுவுக்கு சுலெ கூட்டுெனத இலெ
தான். வெற்றிலயக் வகாண்டாட, மகிழ்ச்சி னதலெ; அலத அளிப்பது சிரிப்பு
தான ? நான் மகிழ்ச்சியாக இருப்னபன். நான் வெற்றி வபறுனென்.

நான் உைகின் மிகச் சிறந்த விற்பல யாள ாக அறியப்படுனென்.

 அத்தியாயம் பதிர ந்து
சுருள் எட்டு
நான் விலை மதிப்பற்றென்.

மனிதனின் புத்தி கூர்லம வதாட்ட மல்வபரி இலை பட்டாகிறது.

மனிதனின் மதி நுட்பம் வதாட்ட மண் மாளிலகயாகிறது. மனிதனின்
புத்திொலித்த ம் பிளந்த மரம் னகாவிைாகிறது. மனிதனின் அறிவின் கரம்
வெட்டிய ஆட்டின் னராமம் அரெனின் அங்கியாகிறது.
இலையும், மண்ணும், மரமும், னராமமும் பைமடங்கு உயர்ந்த நிலை
அலடய உதவிய இனத மனிதன் என்று இருக்கும் என் ால் ஏன்
என்ல யும், என் மதிப்லபயும் பன்மடங்கு உயர்த்திக் வகாள்ள முடியாது?

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

நான் இன்று ஒரு வநல் மணி. அதற்கு மூன்று எதிர்காைங்கள் உள்ள .

அது ஒரு ொக்கில் னபாடப்பட்டு ஒரு நாள் மாட்டுக்கு உணொகைாம். இல்லை
மாொக அலறக்கப்பட்டு உணவுப் பண்டமாகைாம் அல்ைது நிைத்தில்
விலதக்கப்பட்டு ெளர்ந்து பை வநல்மணிகலளத் தாங்கி எழும்பும்
பயிராகைாம்.

ஆ ால், எ க்கும் அதற்கும் ஓர் வித்தியாெம். ஆ ால் அந்த

வநல்மணிக்குத் னதர்ந்வதடுக்கும் உரிலமயில்லை. ஆ ால், எ க்கு மாட்டுத்
தீெ மாெதா, உணவுப் பண்டமாெதா, பை வநல்மணிகலளத் தாங்கும்
கதிராெதா என்று. னதர்ந்வதடுக்கும் உரிலம இருக்கிறது. ஆகனெ நான் என்
ொழ்லெ பிறர் சிலதக்க விடமாட்னடன்.

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

நான் விலதயாகி, பயிராகி, கதிராகி பை நூறு வநல்மணிகள் உருொக்க

நிைம் என்னும் இருட்டில் அழுந்திப் பயிராக னெண்டும். அது னபாைனெ தான்
என் னதால்விகள், அறியாலம, துயரம், இயைாலம என்னும் இருட்டுகள்.
அலெ என்ல ப் பதப்படுத்தும். வநல்மணி பயிராக உயர நல்ை காற்று,
இதமா சூரிய ஒளி, ஈரம் தரும் மலழ னதலெ. அது னபாைனெ நான் ெளர
என் உடலை என் க வுகள் ந ொக நன்கு பாதுகாக்க னெண்டும்.
வநல்மணி முழுலமயலடய இயற்லகயின் உதவி மிகவும் னதலெ. ஆ ால்,
நான் ஏன் காத்திருக்கத் னதலெயில்லை. என் விதி என் ெெம்.

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

இலத நான் ொதிக்கப் னபாெது எப்படி?

நான் என் வெற்றிகளின் காைங்கலள நாள், ொரம், மாதம், ெருஷம்.

என் ஆயுசு என்று நிர்ணயித்துக் வகாள்ள னெண்டும். எப்படி வநல்மணி
பிளந்து முலள விடும் முன் மலழ னதலெனயா, அனத னபான்று என்
ொழ்க்லக தீர்மானிக்கப்படுமுன் என் இைக்குகலள நிர்ணயித்துக் வகாள்ள
னெண்டும். அப்னபாது என் முந்லதய ொதல கலள ம தில் வகாண்டு
எதிர்காைத்தில் அலதப் னபால் நூறு மடங்கு அதிகம் ொதிக்க னெண்டிய
இைக்லக நிர்ணயித்துக் வகாள்னென். என் ொதல யின் இைக்குகளின்
அொத்தியம் பற்றி நான் கெலைப் படமாட்னடன். ெந்திரல னநாக்கி எறிந்த
ஈட்டி ெல்லூலறத் தாக்குெது, ெல்லூலறத் தாக்க எறிந்த ஈட்டி பாலறயில்
னமாதிச் சிதறுெலத விட னமைன்னறா?

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

நான் என் மிக உயர்ந்த இைக்குகளால் உண்டாகப் னபாகும்

னதால்விகலளக் கண்டுத் துெள மாட்னடன். னதால்விகள் பார்க்காத
மனிதர்கனள உைகில் இல்லை. புழுக்களுக்குத் தான் னதால்வி, வெற்றி
இல்லை. ஆ ால், நான் புழுெல்ை. நான் வெறும் வெங்காயச் வெடியல்ை.
நான் ஆடு அல்ை. நான் மனிதன். மற்றெர்கள் தங்கள் மண்ணால் குலககள்
கட்டிக் வகாள்ளட்டும். நான் கட்ட னெண்டியது மாளிலக.

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

எப்படி கதிரென் த ஒளியி ால் வநல்மணிலயத் துளிர்க்கச்

வெய்கிறான ா, அனத னபால் இந்தச் சுருள்களின் வபான்வமாழிகள் என்ல
உற்ொகப் படுத்தி என் க வுகலள ந ொக்கப் னபாகிறது. னநற்லற விட
இன்று நான் வெய்யப் னபாெது அதிகம். ஒவ்வொரு நாளும் என் ஏற்றம்
கூடப் னபாகிறது. மற்றெர்கலள நான் முந்துெலத விட என்ல யும், என்
வெற்றிகலளயும் நான முந்துெது தான் என் ஆலெ.

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

காற்று எப்படி வநல்மணிகலள முற்றச் வெய்கிறனதா அது னபான்னற
என் வமாழிகள் என் வெற்றியின் இைக்குகலள பிரகட ப் படுத்தும். நான்
என் ொர்த்லதகளில் பின் ொங்கக் கூடாது அது எ க்கு அெமா ம். நான
எ க்கு ஆரூடம் வொல்லும் னஜாதிடன். என்னுலடய ஆலெகளும்,
திட்டங்களும் பிறர் நலகப்புக்கு இடமா ாலும் என் க வுகள் அெர்களுக்குத்
வதரியும். எ னெ அலெகலளச் ொதிக்காமல் என் ால் தப்பிக்க முடியாது.

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

நான் மிகக் கீழா ொதல கலள நில க்கும் குற்றத்லதப் புரிய

மாட்னடன்.

நான் னதாற்கக் கூடிய வெயலைச் வெய்ய மாட்னடன்.

என் பிடிலய விட அதிகமா தூரங்கலளத் வதாடப் பார்ப்னபன்.

என் வியாபார உத்தியில் திருப்தி அலடய மாட்னடன்.

என் ைட்சிய இைக்குகலள உயர்த்திக் வகாண்னட னபானென்.

என் அடுத்த நிமிடம் இந்த நிமிடத்லத விடச் சிறப்பாக இருக்க

னெண்டும்.

என்னுலடய ொதல இைக்குகலள உைகுக்கு அறிவித்துக் வகாண்னட

இருப்னபன். நான் தம்பட்டம் அடிக்கவில்லை; மற்றெர் என் வெற்றிலயக்
கண்டு பாராட்டும்னபாது அலத பணிவுடன் ஏற்கும் ம ப்பக்குெம் எ க்கு
ெர னெண்டும்.

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

ஒரு வநல்மணி பத்தாக, நூறாக, ஆயிரமாக, ைட்ெமாக, னகாடியாக

உருவெடுத்து இந்த உைலகனய ஆக்கிரமிக்கும்னபாது, என் ால் ொதிக்க
முடியாதது தான் என் ?

நான் விலை மதிப்பற்றென்.

நான் இலதத் திரும்பத் திரும்ப வெய்து வகாண்னட இருப்னபன். இந்தச்

சுருளின் வபான்வமாழிகள் என் ால் ொதிக்கப் பட்டலத எண்ணி எண்ணி
ஆச்ெரியம் வகாள்னென்.
 அத்தியாயம் பதி ாறு
சுருள் ஒன்ெது
“என் க வுகள் வீணாலெ
என் திட்டங்கள் தூசு
என் இைக்குகள் எட்டாதலெ”
நலடமுலற படுத்தாத ெலர எல்ைானம உண்லம.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

ெரியா ெலரபடம் விளக்கங்களுடனும், அளவுனகாளுடன்

ெலரந்திருந்தாலும் அதன் வொந்தக்காரன் இல்ைாதெலர என் பயன்?
எத்தல ெட்டங்கள் தீட்டப்பட்டாலும் வெயல்படுத்தப் படாதெலர
குற்றங்கள் தடுக்கப்படாது. என் தான் உயர்ந்த கருத்துக்கலளயும்,
வகாள்லககலளயும் வொன் ாலும் வெயல்பட்டு ெம்பாதிக்கவில்லை எனில்
இந்தச் சுருள்களால் புகழ் வபற்றிருக்க முடியாது. வெயல்பாடு ஒன்னற
ெலரபடத்லதயும், ெட்டத்லதயும், சுருலளயும், என் க வுகலளயும், என்
இைக்குகலளயும் உயிர் வபறச் வெய்யும். வெயல்பாடு தான் என்
வெற்றிலயத் தரும் உணவும், நீரும்.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

இதுெலர பயம் என்ல என் வெயல்கலள காைம் தாழ்த்த லெத்தது.

இப்னபாது எ க்கு லதரியமா இதயங்களின் ஆழத்திலிருந்த ரகசியம்
வதரிந்து விட்டது. எ க்கு தயக்கமின்றி வெயல்பட, என் இதயத் துடிப்பில்
இருக்கும் தயக்கத்லத விரட்டி விட்னடன். வெய்லக பயம் என்ற சிங்கத்லத
எறும்பாக்கி விடும்.
நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

மின்மினிப் பூச்சி பறக்லகயில் தான் ஒளிர்கிறது. நான் பகலிலும், சூரிய

ஒளியிலும் மின்னும் மின்மினியாகப் னபாகினறன். மற்றெர்கள் பூக்களின்
தயவில் ொழும் ெண்ணத்துப் பூச்சிகளாக இருந்துவிட்டு னபாகட்டும். நான்
ஓர் மின்மினி; என் ஒளி உைலக பிரகாெப்படுத்தும்.
 நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

நான் இன்லறய னெலைகலள நாலளக்குத் தள்ளிப் னபாடமாட்னடன்.

ஏவ னில் நாலள ெரப்னபாெதில்லை. நான் னதாற்றாலும் பரொயில்லை.
வெயல்பட்டு னதாற்பது, வெயல்படாமல் குழப்புெலத விட னமல். நான்
மகிழ்ச்சி எனும் கனிலய பறிக்காமல் னபாகைாம். ஆ ால்
வெயல்படவில்லைவயனில் பை கனிகள் அழுகத்தான் னபாகின்ற .

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

நான் இப்னபாது வெயல்படப் னபாகினறன்; வெயல்படப் னபாகினறன்.

இந்த ொர்த்லதகலள நான் திரும்பத் திரும்ப, மீண்டும், ஒவ்வொரு

மணியும், ஒவ்வொரு நாளும், வொல்லிக் வகாண்னட இருப்னபன். எது ெலர?
இந்தச் வொற்கள் எ க்கு நான் மூச்சு விடுெலதப் னபால் பழக்கமாகும் ெலர.
இயல்பாக கண்லண இலமப்பது னபால். இலெ என் ம லத பதப்படுத்தும்.
என்ல வெயல்படச் வெய்து வெற்றி வபற ெழி வெய்யும். இெற்லற
பின்பற்றி என் ெொல்கலள ெந்தித்து னதால்விகலளத் தவிர்ப்னபன்.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

நான் இந்த ொர்த்லதகலளத் திரும்பத் திரும்பத் திரும்பச் வொல்லிக்
வகாண்னட இருப்னபன்.

நான் விழித்துக் வகாள்ளும் னபாது இலதச் வொல்லி எழுலகயில்

னதால்வி தூங்கச் வெல்லும்.

நான் ெந்லதயில் நுலழயும்னபாது என் முதல் ொடிக்லகயாளலரப்

பிடிக்லகயில் னதால்வி என்ல எப்படித் தடுப்பது என்று னயாசிக்கும்.

நான் மூடிய கதலெ வநருங்குலகயில், அலதத் தட்டும்னபாது னதால்வி

ெற்றுத் வதாலைவில் ெந்னதகத்துடன் தயங்கி நிற்கும்.

நான் கெர்ச்சிக்கு அடிலமயாக நிற்லகயில் நான் இலதச் வொன் ால்,

என்ல அது தீயெற்றில் இருந்து மீட்கும்.
இன்று னபாதும் என்ற என்று நில த்து விைகும் எண்ணம்
னதான்றுலகயில் இலதச் வொன் ால், இன்வ ாரு வியாபாரத்லத
முடிப்னபன்.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

 வெயல் ஒன்னற என் மதிப்லபக் கூட்டிப் வபருக்கி உயர்த்தும். அலெ
என் வெயல்கலளயும் கூட்டும். நான் னதால்வி பயம் வகாள்ளும் இடத்தில்
நடப்னபன். நான் னதால்வி ஓய்வெடுக்லகயில் என் னெலைலய முடிப்னபன்.
நான் னதால்வி வமள ம் காக்கும் னபாது னபசுனென். நான் பத்து ொங்கக்
கூடியெர்கலள அணுகி விற்பல வெய்லகயில் னதால்வி ஒனர ஒருெனிடம்
னபசுனொமா என்று னயாசித்துக் வகாண்டிருக்கும். னதால்வி னநரம் முடிந்து
விட்டனத என்று புைம்பும் முன் னெலைலய முடித்திருப்னபன்.
நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

இன்றுதான் என்னிடம் உள்ளது. நாலள என்பது னொம்னபறிகளுக்வக

ஒதுக்கப்பட்டது. நான் னொம்னபறி இல்லை. நாலள தீலமயும் நன்லமயாகும்
நாள். நான் தீலம அல்ை. நாலள பைவீ மா ெனும் வீர ாகும் நாள். நான்
பைவீ மா ென் இல்லை. நாலள னதால்வி வெற்றியாகும் தி ம். நான்
னதால்வி அல்ை.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

சிங்கம் பசித்தால் தான் புசிக்கும்; கழுகு தாகத்திற்குத் தான் தண்ணீர்

னதடும். அலெ னொம்பிக் கிடந்தால் அழிந்து விடும். எ க்கு வெற்றி வபற
னெண்டும் என்ற பசி இருக்கிறது. மகிழ்ச்சி, ம அலமதி இெற்லற அலடய
னெண்டுவமன்ற தாகம் உண்டு. இல்லைவயனில் நான் னதால்வி, துன்பம்,
தூக்கமற்ற இரவுகள் இெற்றில் உழன்று அழிந்து னபானென். நான்
ஆலணயிடுனென். நான அலதப் பின்பற்றி வெயல் படுனென்.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.

வெற்றி காத்திருக்காது. நான் தாமதம் வெய்தால் அது னெவறாருெலர

னதடிச் வென்று என்ல விட்டு நிரந்தரமாகப் னபாய் விடும். இது தான்
னநரம்.

இது தான் இடம். நான் தான் அென்.

நான் ஒரு வெயல் வீரன்.
 அத்தியாயம் பதின ழு
சுருள் ெத்து
நம்பிக்லக இல்ைாதெர்கள் கூட னபரதிர்ச்சியின் னபானதா அல்ைது
ம ம் உலடயும் னபானதா தன் கடவுலள நாடாதெர்கள் இருக்கின்ற ரா?

எெர் அபாயம், மரணம், நம்ப முடியாத அனுபெங்கள் ஏற்படும் னபாது

கண்ணீர் சிந்தாமல் இருப்பதில்லை? எங்கிருந்து உைகில் ொழும் எல்ைா
உயிர்களின் உதடுகளிளிலிருந்தும் இயற்லகயாகனெ இந்த ஒலி கிளம்புகிறது,
துன்பம் ெருலகயில்?

உங்கள் லககலள விலரொக உங்கள் முன் இருப்பெர் கண்களிடம்

எடுத்துச் வெல்லுங்கள்! அெர் கண்கள் தான மூடிக்வகாள்ளும்.
மற்வறாருெரின் முட்டியில் தட்டுங்கள்; ெட்வடன்று அெர் குதிப்பார்.
இன்வ ாருெருக்கு பயம் காட்டுங்கள்; “ஓ... கடவுனள” என்று அெர்
அெலரயறியாமனை கத்துொர்.

என்னுலடய ொழ்க்லக மதச் ொர்புலடயதாக இருந்து இவ்வுைகின்

ரகசியங்கலளயும், மர்மங்கலளயும் புரிந்து வகாள்ள னெண்டியதில்லை.
எல்ைா உயிர்களுனம, இந்த உைகில் மனிதன் உட்பட துன்பம் னநர்லகயில்
உதவி னகாருெது இயல்பு. நமக்கு ஏன் இந்த உணர்வு அல்ைது பரிசு?

நம்முலடய கதறல்கள் ஒரு விதமா பிரார்த்தல அல்ைனொ? உைகில்

ொழும் மிருகனமா, மனிதன ா த க்கு துன்பம் ெருலகயில் தன்ல விட
அதிக பைம் ொய்ந்த ஒன்றிடம் கூவி அலழத்து உதவி னகட்டு அந்த ெக்தியால்
நமக்கு பதில் தர முடியும் என்பது புரியாத புதிராக இல்லை? நானும்
பிரார்த்தல வெய்து உதவி னகட்கப் னபாகினறன். ஆ ால் எ து குரல்
எ க்கு ெழிகாட்ட மட்டுனம.

நான் வபளதீக சுகங்களுக்காகப் பிரார்த்திக்கப் னபாெதில்லை. நான் ஒரு

னெலைக்காரல எ க்கு உணவு வகாண்டு ெரச் வொல்ைவில்லை. நான்
ஒரு ெத்திரத்து ஆளிடம் எ க்கு ஒரு அலற னகட்கவில்லை. நான் ஒரு
னபாதும் வெல்ெத்லதனயா, காதலைனயா, நல்ை னதக சுகத்லதனயா, சிறு
வெற்றிகலளனயா, புகலழனயா, வெற்றிலயனயா அல்ைது
ெந்னதாஷத்லதனயா, யாசிக்க மாட்னடன். நான் மாறாக இலெகலள
அலடயும் ெழிலய எ க்குக் காட்டு என்று தான் பிரார்த்தல வெய்னென்.
என் பிரார்த்தல க்கு கண்டிப்பாக பதில் கிலடக்கும். நான் னகட்கும்
ெழிகாட்டுதல் கிலடக்கைாம்; கிலடக்காமலும் னபாகைாம். ஆ ால்,
இரண்டுனம பதில்கள் தான ?

நான் ஒரு விற்பல யாள ாக இப்படித்தான் பிரார்த்தல வெய்னென்.

ஓ, உைகின் பலடப்பாளன , உதவி வெய், இன்று நான் இந்த உைகில்

நிர்ொணமாக நடக்கினறன். தனியாக, துலணவயான்றும் இன்றி, உன்
ெழிகாட்டும் கரம் அல்ைாமல் நான் வெற்றி, மகிழ்ச்சி என்ற
பாலதகளிலிருந்து வெகுதூரம் விைகிச் வெல்னென்.

வபான்னும், வபாருளும் எ க்கு னெண்டாம். எ து திறலமக்னகற்ற

ொய்ப்புகலளயும் னதடவில்லை. நான் என் ொய்ப்புகளுக்னகற்ற திறலம வபற
உதவிக்கரம் நீட்டு.

நீ சிங்கத்திற்கும், கழுகிற்கும் னெட்லடயாடச் வொல்லித் தந்திருக்கிறாய்,

அதற்காகத்தான அதன் பற்களும், நகங்களும். எ க்கு அன்பால் முன்ன ற
அழகான் ொர்த்லதகலளத் னதடும் விதத்லதக் கற்றுக் வகாடு. ஏவ ன்றால்
அப்னபாது தான் நான் மனிதரில் சிங்கமாகவும், ெந்லதயில் கழுகாகவும்
இருப்னபன்.

தலடகள் ெருலகயில் ஏற்றுக் வகாள்ளவும். னதால்விகள் ெருலகயில்

னதற்றிக் வகாள்ளவும் கற்றுக் வகாடு; அதற்காக வெற்றி என்னும் பரிலெ
என் கண்களிலிருந்து மலறந்து விடானத.
மற்றெர்கள் னதாற்றதில் நான் வஜயிக்க னெண்டும். அெர்கள்
னதால்வியிலிருந்து என் வெற்றியின் வித்துக்கலளப் வபற னெண்டும்.
எ க்கு பயம் கூடத் னதலெ. ஆ ால் உடன் லதரியத்லதயும், சிரிப்லபயும்
னெர்த்துக் வகாடு.
என் இைக்குகலள அலடய னதலெயா நாட்கலளத் தா. இருந்தாலும்
இன்று தான் கலடசி நாள் என்று ொழவிடு.

பயனுள்ள ொர்த்லதகலளப் னபெ லெ. னெண்டாத ெம்பின் னபாது

என்ல வமள மாக்கு.
 விடா முயற்சி வெய்ய என்ல விரட்டு. ஆ ால் அதிலும் எ க்கு
ஏதாெது பைன் கிலடக்கட்டும். ொய்ப்புகலள உணரும் வித்லத கற்றுத் தா.
வபாறுலம காக்கும் பயமும் எ க்கு னெண்டும்.

நல்ை பழக்கங்களில் என்ல நீராட லெ. ெலிலமயற்னறாரிடம்

கருலண காட்ட லெ. எல்ைா ெலிகலளயும் எ க்குப் புரிய லெ. இன்லறய
மகிழ்ச்சிலய அதற்காகத் தரமறுக்கானத.

வெறுப்பு என்பலதயும் நான் உணர னெண்டும். ஆ ால் புதியெல யும்

நண்ப ாக்கிக் வகாள்ளும் வித்லதலயயும் கற்றுத் தா.

இலெ அல த்திற்கும் உன் அருள் னெண்டும். நான் தனியாக

காத்திருக்கும் கனி. அலதச் வெய்ததும் நீதான ? எ க்வகன்று ஒரு தனியா
இடம் இருக்கும். ெழிகாட்டு. உதவி வெய், எங்னக அந்த பாலத?

நான் நீ நில த்தபடினய உருொக என்னுலடய விலத துளிர்

விடும்னபாது இவ்வுைகில் என்னுடன் இரு.

இந்தப் பணிொ விற்பல யாளனுக்கு உதவி வெய்.

என்ல ெழிநடத்திச் வெல், இலறென .

 அத்தியாயம் பதின ட்டு
ெபீத் அந்த மாளிலகயின் தனிலமயில் அந்தச் சுருள்கலளப் வபறப்
னபாகும் அந்த மனிதனுக்காகக் காத்திருந்தார். அெருலடய உதவியாளரா
அந்தக் கணக்குப் பிள்லளலயத் தவிர னெறு எெரும் அெருடன் இல்லை.
அெரது முதுலம அெலர அெரின் மாளிலகயின் னதாட்டத்லதத் தவிர னெறு
எங்கு வெல்ைவும் அனுமதிக்கவில்லை.

அெர் காத்திருந்தார்.

அெருலடய மிகப் பிரம்மாண்டமா வியாபார ொம்ராஜ்ஜியத்லத மூடி,

தன்னுலடய வெல்ெங்கலள எல்ைாம் த க்குரிய மக்களுக்குப் பிரித்துக்
வகாடுத்து விட்டு மூன்று ஆண்டுகளாகக் காத்திருக்கிறார்.

கிழக்னகயிருந்த பாலைெ த்திலிருந்து ஒரு வமலிதா , ெற்னற தாங்கி

நடக்கின்ற ஓர் அந்நியன் டமாஸ்கசின் வீதிகளில் நுலழந்து னநராக ெபீதின்
மாளிலக முன் ெந்து நின்றான்.

எராஸ்மஸ் அெருலடய ெழக்கமா மரியாலதயுடனும், கனிவுடனும்

ெந்தென் கூறியலதக் னகட்டார்.

“நான் உங்கள் எஜமா ரிடம் னபெ னெண்டும்.”

எராஸ்மஸ் அெல ஏற இறங்க னநாக்கி ார். அென் னதாற்றம்

நம்பிக்லக தருவிப்பதாக இல்லை. அென் கால்கள் கருப்பாக காயங்களுடன்
இருந்த . அதில் அணிந்திருந்த வெருப்பு கிழிந்து ஒட்டுப் னபாடப்
பட்டிருந்த . அென் இலடயில் ஒட்டகத் னதாலி ால் ஆ னகாெணம்
மட்டுனம இருந்தது. அென் தலை பரட்லடயாக, நீண்டு வதாங்கியது.
கண்கள் சிெந்து எரிெது னபால் இருந்த .

எராஸ்மஸ் கதலெ முழுொகத் திறக்காமல் னகட்டார்.

“என் எஜமா ரிடம் நீ என் னகட்க விரும்புகிறாய்?”

அந்தப் புதியென் தன் னதாளிலிருந்த மூட்லடலயக் கீனழ னபாட்டான்.

பின் தன் இரு லககலளயும் கூப்பி ஒரு பிரார்த்தல வெய்ெது னபால்
னபசி ான்.
 “ஐயா, தயவு வெய்து என்ல உங்கள் எஜமா ரிடம் கூட்டிச்
வெல்லுங்கள். அெருக்கு நான் எந்த தீங்கும் வெய்ய மாட்னடன். நான் பிச்லெ
னகட்கவும் ெரவில்லை. அெர் நான் வொல்ைப் னபாெலதக் னகட்கட்டும்.
அலெ அெலரப் புண்படுத்துமா ால் நான் உடன னபாய் விடுகினறன்.”

எராஸ்மஸ், ெற்று தயக்கத்துடன் கதலெத் திறந்தார். பின் ெந்தெல ப்

பார்த்துத் தலையலெத்து விட்டு மாளிலகக்குள் னநராக னதாட்டத்லத
னநாக்கி, அந்தப் புதியென் வநாண்டியபடி பின் வதாடர நடந்தார்.
ெபீத் அலரத் தூக்கத்திலிருந்தார். எராஸ்மஸ் சிறிது தயங்கிப் பின்
வமதுொக கல த்தார். அெரது குரல் ெபீதின் உறக்கத்லத ெற்று
கலைத்தது. மீண்டும் ெற்று இருமி ார். ெபீத் நன்றாக விழித்துக்
வகாண்டார். கண்கலள நன்றாகத் திறந்து னநாக்கி ார்.

“மன்னிக்க னெண்டும் எஜமான், ஒருெர் உங்கலளப் பார்க்க

ெந்திருக்கிறார்.”
ெபீத் முழுெதும் தூக்கம் கலைந்தெராக னநராக அமர்ந்து ெந்தெல ப்
பார்த்தார். ெந்தென் அெலர ெணங்கி விட்டுக் னகட்டான்.

“ஐயா, உங்கலளத் தான உைகின் மிகச் சிறந்த ெணிகன் என்று

கூறுகின்ற ர்?”

ெபீத் புருெங்கலளச் சுருக்கி ார். “ஆம்... அது ஒரு காைத்தில்.

இப்னபாது எ க்கு அந்த மகுடம் இல்லை. நீங்கள் என்னிடம்
னெண்டுெவதன் ?”

ெந்தென் ெற்றுத் தயங்கி ான். பின் தன் லககலள மார்பில் னதய்த்துக்

வகாண்டான். பின் கண்கலள இலமத்து விழித்து விட்டுப் னபசி ான். “என்
வபயர் ொல்.... நான் இப்னபாது வஜருெைத்திலிருந்து என்னுலடய பிறந்த
ஊரா டாரசுக்குப் னபாய்க் வகாண்டிருக்கினறன். நான்
வகாள்லளக்காரன ா, பிச்லெக்காரன ா இல்லை. நான் டாரசின் மற்றும்
னராமின் குடிமகன். என் மக்கள் யூதர்களில் வபஞ்ெமினின் பாரஸீஸ் என்ற
இ த்லதச் னெர்ந்தெர்கள். நாங்கள் கூடாரம் கட்டுபெர்கள். நான் பிரபை
காமாலியலின் மாணென். சிைர் என்ல “பால்” என்றும் அலழப்பார்கள்.
அென் னபசும்னபாது ெற்றுத் தள்ளாடி ான். முழுதாக தூக்கம் கலைந்த
ெபீத் ெற்று மன்னிப்புக் னகட்கும் ெலகயில் அெல அமரச் வொன் ார்.
பால் தலையலெத்தான தவிர உட்காரவில்லை. நின்று வகாண்னட “ஐயா,
உங்கள் ெழிகாட்டலுக்கும், உதவிக்கும் தான் நான் உங்கலளத் னதடி
ெந்னதன். என் கலதலயக் னகட்பீர்களா?” என்றான்.
எராஸ்மஸ் அந்த புது மனிதனின் பின்ன நின்று வகாண்டிருந்தெர்
ெபீலத னெண்டாம் என்பது னபால் தலையலெத்தார். ஆ ால், ெபீத்
அலதக் கண்டு வகாள்ளாமல் ெந்தெல ப் பார்த்தார். “என் முதுலம
காரணமாக நின்று வகாண்டு னபசுெலத என் ால் பார்க்க முடியவில்லை.
ொ, இங்கு என் காைடியருனக ெந்து அமர்ந்து னபசு” என்றார்.

பால் தன் மூட்லடலய ஓரமாக ஒதுக்கி விட்டு மண்டியிட்டு ெபீதின்

காைடியில் அமர்ந்தான்.

“நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ெலர நான் படித்துக் கிரகித்த அறிவு

என் இதயத்லத உண்லமகளிலிருந்து மலறத்திருந்தது. நான் வஜருெைத்தில்
மரணதண்டல வபற்று கல்ைால் அடித்துக் வகால்ைப்பட்ட ஸ்டீபன் என்ற
புனிதனின் ொலெ னநரில் கண்டென். எங்கள் கடவுலளப் பற்றி நாத்திகம்
னபசியதற்காக யூதர்களின் ஸ ொட்ரி ால் தண்டிக்கப்பட்டான்”

ெபீதின் முகத்தில் குழப்பம் வதளிொகத் வதரிந்தது.

“இதற்கும், எ க்கும் என் ெம்பந்தம்? எ க்குப் புரியவில்லை” பால்

த லககலள உயர்த்தி அெலர அலமதிப் படுத்தி ான்.

“நான் விளக்குகினறன். ஸ்டீபன் ஜீெஸ் என்ற மனிதல ப்

பின்பற்றியென். ஜீெஸ், ஸ்டீபன் கல்ைடி வபறுெதற்கு ஒரு
ெருடத்திற்குள்தான் னராமானியர்களால் சிலுலெயில் அலறயப்பட்டார்.
காரணம் அெர் அரலெ எதிர்த்துக் கிளர்ச்சிலயத் தூண்டியதற்காக.
ஸ்டீபனின் குற்றம் அென் வதாடர்ந்து ஜீெஸ் கடவுளின் தூதர் என்று
நம்பியதற்காகவும், அது யூத னஜாதிடர்களானைனய முன்னப
வொல்ைப்பட்டதாகவும், மற்றும் யூத னகாவில்கள் னராமானிய அரசுடன்
சூழ்ச்சி வெய்து இலறெனின் தூதலரக் வகாலை வெய்த ர் என்று
கூறியதற்காகவும். அதற்காகத் தான் அெருக்கு அந்த தண்டல என்று
ஆட்சியாளர்கள் தீர்மானித்த ர். அதில் நானும் இருந்னதன்.”

“தவிர, என்னுலடய மதவெறியும், இளலமயின் துடிப்பும் என்ல

அெர்களுடன் னெர்ந்து பணியாற்றச் வெய்தது. எ க்கு னகாவிலின் வபரிய
னபாதகர்கள் என்ல டமாஸ்கஸ் ெலர வென்று ஜீெலஸ நம்புபெர்கள்
இருந்தால், அெர்கலளச் ெங்கிலிகளால் பிலணத்து லகதிகளாக்கி
வஜருெைத்திற்கு தண்டல வபறக் கூட்டிக் வகாண்டு ெருமாறு கடிதங்கள்
வகாடுத்திருக்கின்ற ர். ஆ ால், இலெ எல்ைாம் நான்கு ஆண்டுகளுக்கு
முன் ால்.”
எராஸ்மஸ் த து எஜமா லரப் பார்த்து திடுக்கிட்டார். அெர்
கண்களில் இது நாள் ெலர பார்க்காத ஒரு ஒளி வதரிந்தது. பக்கத்திலிருந்த
நீரூற்றிலிருந்து வதளிக்கும் நீரின் ஓலெ தவிர னெறு எந்த ெப்தமும் அங்கு
இல்லை.

பால் வதாடர்ந்தான்.

“நான் டமாஸ்கலெ இதயத்தில் வகாலை வெறினயாடு வநருங்கிய

னபாது தான் அது நிகழ்ந்தது. ெட்வடன்று ொ த்திலிருந்து ஓர் ஒளி. அது
என்ல த் தாக்கியதில் என் பார்லெ னபாயிற்று. நான் தலரயில் கிடந்னதன்.
என் ால் பார்க்க முடியவில்லை என்றாலும் ஒரு குரல் என் வெவிகளில்
வதளிொகக் னகட்டாது.

“ொல்... ொல்... நீ ஏன் என்ல தண்டிக்க விரும்புகிறாய்?”

நான் னகட்னடன்.

“நீ யார்?” என்று.

குரல் பதில் தந்தது.

“நான் ஜீெஸ். உங்களால் தண்டிக்கப்பட்டுக் வகாண்டிருப்பென்.

ஆ ால், நீ விழித்வதழு. நகரத்தினுள் வெல். நீ என் வெய்ய
னெண்டுவமன்று உ க்குச் வொல்ைப்படும்.”
நான் என்னுடன் ெந்தெர்களின் உதவியுடன் டமாஸ்கஸ் ெந்னதன்.
என் ால் எலதயும் உண்ணனொ, பருகனொ முடியவில்லை. மூன்று நாட்கள்
நான் எங்களால் தண்டிக்கப் பட்டெலரப் பின்பற்றுபெர் ஒருென் வீட்டில்
தானிருந்னதன். அப்னபாது அ னியாஸ் என்ற இன்வ ாருெர் அெருக்கு
அெரீரி என்ல ெந்து பார்க்கும்படி ஆலண ெந்ததாகக் கூறி ெந்து
னபசி ார். அெர் தன் லககலள என் கண்கள் மீது லெத்து எடுத்தார். என்
ஆச்ெரியம்! என் பார்லெ திரும்பியது. என் ால் முன்னபால் உண்ணவும்,
குடிக்கவும் முடிந்தது. என் பைம் திரும்பியது.”
 ெபீத் அெல னநாக்கி குனிந்தார்.

“பின் என் நடந்தது?”

“பின் நான் யூதர்களின் ஆையமா சி காகிற்கு வகாண்டு

வெல்ைப்பட்னடன். நான் ஜீெலஸ வகான்றெர்களின் ஆலணலய
நிலறனெற்றுபென் என்பதால் ஜீெலெப் பின்பற்றுபெர்கள் ம தில்
அச்ெத்லதத் னதாற்றுவித்தது. ஆ ால், நான் சிலுலெயில் அலறயப்பட்டெர்
கடவுளின் மகன்தான் என்று னபசியதும் அெர்கள் பயம் விைகியது. ஆயினும்,
நான் வஜருெைத்தில் நிகழ்த்திய அராஜகம் அெர்களுக்கு உள்ளுர ஒரு
ெந்னதகத்லதத் னதாற்றுவித்தது. நான் அெர்கலள ஏமாற்றுகினறன ா என்று.
என் ால் அெர்கலள ஒரு நிலைக்கு னமல் நம்ப லெக்க முடியவில்லை. சிைர்
என்ல க் வகாலை வெய்யவும் திட்டமிட்ட ர். நான் அங்கிருந்து தப்பி
வஜருெைத்லத அலடந்னதன்.”

“வஜருெைத்திலும் அனத தான் நடந்தது. ஜீெலெப் பின்பற்றுனொர்

என்னிடம் ெரத் தயங்கி ர். நான் டமாஸ் கசில் னபசியது வதரிந்தும், நான்
வதாடர்ந்து ஜீெலஸ ஆதரித்துப் னபசியும் எந்தப் பயனும் கிலடக்கவில்லை.
எங்கு னபசி ாலும் நான் எதிர்ப்லபனய வபற்னறன், அந்த நாள் ெரும் ெலர.
அன்று னகாவில் தாழ்ொரத்தில் ொத்துகளும், ஆடுகளும் பலி
வகாடுப்பதற்காக விற்கப்பட்டுக் வகாண்டிருந்தலதப் பார்த்துக்
வகாண்டிருக்கும் னபாது மீண்டும் அந்தக் குரல் னகட்டது.”

எராஸ்மஸ் தன்ல யறியாமல் னகட்டார்.

“இந்த ெமயம் அது என் வொன் து?”

‘ெபீத்’ தன் நண்பல ப் பார்த்துப் புன் லக வெய்தார். பால்

வதாடர்ந்தான்.

“அந்தக் குரல் னபசியது: நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன் என்

ொர்த்லதகலளக் னகட்டாய். ஆ ால், நீ ஒரு சிைருக்னக ஒளி
காட்டியிருக்கிறாய். கடவுளின் வொற்கள் கூட மக்களிடம் விற்பல
வெய்யப்பட னெண்டும். இல்ைாவிட்டால் அெர்கள் னகட்க மாட்டார்கள். பை
குட்டிக் கலதகள் வொல்லி மக்கலளப் புரிந்து வகாள்ளச் வெய்யவில்லையா?
சிை ஈக்கலள வினிகருடன் பிடித்து எடுத்துக் வகாண்டு டமாஸ்கஸ் வெல்.
அங்கு வென்று உைகினைனய மிகச் சிறந்த ெர்த்தகன் என்று வபயர்
வபற்றென் யார் என்று னதடு. நீ என் ொர்த்லதகலளப் பரப்ப னெண்டும்
என்றால், அென் உ க்கு ெழி காட்டுொன்.”

ெபீத் விலரொகத் த பார்லெலய ஏராஸ்மசிடம் வெலுத்தி ார்.

அதிலிருந்த னகட்காத னகள்வி அெருக்கு விளங்கியது. இென் தா ா இெர்
இத்தல நாட்களாக ெந்திக்க னெண்டும் எ காத்திருந்த மனிதன்? உைகின்
தலைசிறந்த ெணிகன் முன் ால் குனிந்து தன் லகலய பாலின் னதாளில்
லெத்தார்.

“இந்த ஜீெஸ் என்பெலரப் பற்றிச் வொல்.”

பாலின் குரலில் புது னெகமும் உற்ொகமும் பிறந்த . அெர் ஜீெஸ்

பற்றியும், அெர் ொழ்க்லக பற்றியும் விளக்கி ார். அெர் யூதர்களின் நீண்ட
காை காத்திருத்தலுக்குப் பின் கடவுளின் தூதராக ெந்து அெர்களின் தனி
ொம்ராஜ்ஜியத்லதயும் அதில் மகிழ்ச்சிலயயும், அலமதிலயயும்
உருொக்கியலதப் பற்றி னபசி ார். ஜான் என்ற பாப்டிஸ்ட் ஜீெசின்
ெருலகப் பற்றி ெரித்திரத்தில் குறிப்பிட்டிருந்தலதப் பற்றி உலரத்தார்.
வதாடர்ந்து ஜீெஸ் நிகழ்த்திய அற்புதங்கள், அறிவுலரகள், இறந்தெலர
உயிர்ப்பித்தது, பணப் பரிெர்த்தல வெய்தெர்கலள நடத்தியது,
சிலுலெயில் அலறந்தது, புலதக்கப்பட்டு பின் மீண்டும் உயிர் வபற்று ெந்தது
என்று ெரிலெயாக நீண்டது. கலடசியில், தன்னுலடய நீண்ட கலதக்கு
இன்னும் ெலுனெர்க்கும் விதத்தில் ஒரு காரியம் வெய்தார். தன் அருகில்
லெத்திருந்த துணி மூட்லடயுள் லகலய விட்டு அதிலிருந்து ஓர் சிெப்பு நிற
உடுப்லப எடுத்து ெபீதின் மடியில் லெத்தார்.

“ஐயா, உங்கள் லகயில் இருப்பது ஜீெஸ் உைகில் விட்டுச் வென்ற ஒரு

வபாருள். அெரிடமிருந்த அல த்லதயும் அெர் உைகத்துடன் பகிர்ந்து
வகாண்டார், அெர் உயிலரக் கூட. அெருலடய சிலுலெயின் கீழ். இருந்த
அங்கிக்காக னராமானிய சிப்பாய்கள் எத்தல னயா தந்த ர். ஆ ால், இது
என்னிடம் மிகுந்த உலழப்பிற்கும், னதடலுக்கும் பின் ர் வஜருெைத்தில்
கலடசி முலற வென்றனபாது ெந்து னெர்ந்தது.”

ெபீதின் முகம் வெளுத்து, கரங்கள் நடுங்கி . அந்த ரத்தக் கலற

படிந்த அந்த அங்கிலயப் புரட்டிப் பார்த்தனபாது, எராஸ்மஸ் த து
எஜமானின் முகம் மாறியலதக் கண்டு பயந்து அெலர னெகமாக
வநருங்கி ார். ெபீத் அந்த அங்கிலயப் பைமுலற புரட்டிப் புரட்டிப்
பார்த்தார். கலடசியில் அது அெர் கண்களில் பட்டது; ஒரு சிறிய நட்ெத்திரம்,
துணியில் லதக்கப்பட்டிருந்தது. னதாைாவின் அலடயாளம், அங்கிகலள
வெய்து பாத்னராஸ் மூைம் வியாபாரம் வெய்த நிறுெ த்தின் குறியீடு.
நட்ெத்திரத்திற்கு அருகில் ெதுரத்திற்குள் ஒரு ெட்டம் - பாத்னராஸின்
அலடயாளம்.

பாலும், எராஸ்மாசும் பார்த்துக் வகாண்டிருக்லகயில் அந்த முதியெர்

எழுந்து அந்த அங்கிலய த கன் ங்களில் லெத்து வமன்லமயாகத்
னதய்த்துக் வகாண்டார். நம்ப முடியவில்லை. ஆயிரக் கணக்கா அங்கிகள்
னதாைாொல் வெய்யப்பட்டு, பாத்னராஸின் உச்ெ விற்பல நாளில்
வியாபாரம் வெய்யப்பட்ட . அந்த அங்கிலயக் லகயில் லெத்துக் வகாண்டு
கிட்டத்தட்ட ரகசியம் னபசுெது னபான்ற குரலில் ெபீத் வி வி ார்.

“இந்த ஜீெஸ் பிறப்பு பற்றி என் வதரியும் என்று வொல்”

பால் வொன் ார்.

“அெர் மிகக் குலறொகனெ வகாண்டு ெந்தார், வகாண்டும் வென்றார்.

அெர் வபத்ைவெமிலுள்ள ஒரு குலகயில் டிபீரியஸ் காைத்தில் பிறந்ததாகச்
வொல்ைப்பட்டது.”

ெபீத் ஒரு குழந்லதலயப் னபால் சிரித்தார். கண்களிலிருந்து வபருகிய

நீர் அெரது சுருக்கம் விழுந்த கன் ங்களில் ெழிந்து ஓடியது. தன் லககளால்
அலதத் துலடத்தபடி னகட்டார்.

“அந்தக் குழந்லத பிறந்த இடத்திலிருந்து ஒரு அபூர்ெமா ஒளி வீசும்

நட்ெத்திரம் ொனில் னதான்றியதா?”

பால் ொலயத் திறந்தபடி ெபீலதப் பார்த்தார். அதற்குத் னதலெ

இல்லை. ெபீத் பாலை அன்புடன் ஆரத் தழுவிக் வகாண்டார். அெர்கள்
இருெரின் கண்ணீரும் கைந்து ஓடி . பின் ஏராஸ்மாலெ பார்த்து
ஆலணயிட்டார்.

“உண்லமயா நண்பன , அந்த னகாபுரத்திற்குச் வெல். அந்தப்

னபலழயுடன் திரும்பி ொ. கலடசியில் நாம் நம்முலடய ெணிகல க் கண்டு
பிடித்து விட்னடாம்.”