Ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, ὁ περιπα-
13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020 τῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων.
† ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ
Τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῆς ἀναστάσεως (335)
καὶ προεόρτιος τῆς ὑψώσεως τοῦ τιμίου
Σταυροῦ. Κορνηλίου ἑκαντοτάρχου (α´ αἰ.).
Ἱεροθέου ὁσίου ἐκ Καλαμῶν (†1745).
Ἦχος πλ. α´. Ἑωθινὸν δ´.
(Τυπικὸν 13ης Σεπτεμβρίου §§2-4).
Τῇ αὐτῇ Κυριακῇ πρὸ τῆς Ὑψώσεως, συμφώνως τῇ
ὑπ᾿ ἀριθμὸν 2556/5.7.1993 ἐγκυκλίῳ τῆς Ἱ. Συνό-
δου, μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν μητροπολιτῶν καὶ ἐ-
θνομαρτύρων Χρυσοστόμου Σμύρνης, Ἀμβροσίου
Μοσχονησίων, Γρηγορίου Κυδωνιῶν, Προκοπίου Ἰ-
κονίου, Εὐθυμίου Ζήλων καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς ἀναιρε-
θέντων κατὰ τὴν μικρασιατικὴν καταστροφὴν μαρ-
τύρων (1922). Ἡ ἀκολουθία αὐτῶν (ποίημα τοῦ ἀει-
μνήστου Μητροπολίτου Πατρῶν κυροῦ Νικοδήμου)
ὑπάρχει ἐν ἰδιαιτέρᾳ φυλλάδι.
*****
Τῼ ΣΑΒΒΑΤῼ ΕΣΠΕΡΑΣ
ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ
Ὁ ἱερεύς· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καὶ ἄρχεται ὁ ἀναγνώστης ἀναγινώσκων τὸν
προοιμιακὸν ψαλμόν, λέγων οὕτω·
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ
βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
Χριστῷ τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ.
Δεῦτε, προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
αὐτῷ, Χριστῷ τῷ βασιλεῖ καὶ Θεῷ ἡμῶν.
Ψαλμὸς ργ´ (103).
Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον· Κύριε ὁ
Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα.
Ἐξομολόγησιν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐνεδύσω,
ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον.
Ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέῤῥιν, ὁ στεγά-
ζων ἐν ὕδασι τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ.
Ὁ ποιῶν τοὺς Ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ
τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα.
Ὁ θεμελιῶν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐ-
τῆς, οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ,
ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα.
Ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται, ἀπὸ φωνῆς
βροντῆς σου δειλιάσουσιν.
Ἀναβαίνουσιν ὄρη, καὶ καταβαίνουσι πεδία
εἰς τὸν τόπον, ὃν ἐθεμελίωσας αὐτά.
Ὅριον ἔθου, ὃ οὐ παρελεύσονται, οὐδὲ ἐπι-
στρέψουσι καλῦψαι τὴν γῆν.
Ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν, ἀναμέ-
σον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα.
Ποτιοῦσι πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, προσδέ-
ξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν.
Ἐπ᾿ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκη-
νώσει· ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσι φω-
νήν.
Ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ· ἀπὸ
καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ.
Ὁ ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσι, καὶ
χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων.
Τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς, καὶ οἶνος
εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου.
Τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ· καὶ ἄρτος
καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει.
Χορτασθήσονται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου, αἱ κέ-
δροι τοῦ Λιβάνου ἃς ἐφύτευσας.
Ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσι, τοῦ ἐρωδιοῦ
ἡ κατοικία ἡγεῖται αὐτῶν.
Ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις, πέτρα καταφυ-
γὴ τοῖς λαγωοῖς.
Ἐποίησε σελήνην εἰς καιρούς· ὁ ἥλιος ἔγνω
τὴν δύσιν αὐτοῦ.
Ἔθου σκότος, καὶ ἐγένετο νύξ· ἐν αὐτῇ διε-
λεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ.
1
Σκύμνοι ὠρυόμενοι τοῦ ἁρπάσαι, καὶ ζητῆ-
σαι παρὰ τῷ Θεῷ βρῶσιν αὐτοῖς.
Ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος, καὶ συνήχθησαν, καὶ εἰς
τὰς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθήσονται.
Ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ,
καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας.
Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα
ἐν σοφίᾳ ἐποίησας· ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτί-
σεώς σου.
Αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος· ἐ-
κεῖ ἑρπετά, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῷα μικρὰ
μετὰ μεγάλων.
Ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται· δράκων οὗτος, ὃν
ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῇ.
Πάντα πρὸς σὲ προσδοκῶσι, δοῦναι τὴν τρο-
φὴν αὐτῶν εἰς εὔκαιρον. Δόντος σου αὐτοῖς,
συλλέξουσιν.
Ἀνοίξαντός σου τὴν χεῖρα, τὰ σύμπαντα
πλησθήσονται χρηστότητος· ἀποστρέψαντος
δέ σου τὸ πρόσωπον, ταραχθήσονται.
Ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν, καὶ ἐκλείψου-
σι, καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν.
Ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά σου, καὶ κτισθή-
σονται, καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς
γῆς.
Ἤτω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας· εὐ-
φρανθήσεται Κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ.
Ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ποιῶν αὐτὴν
τρέμειν· ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνί-
ζονται.
ᾌσω τῷ Κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θε-
ῷ μου ἕως ὑπάρχω.
Ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου, ἐγὼ δὲ εὐ-
φρανθήσομαι ἐπὶ τῷ Κυρίῳ.
Ἐκλείποιεν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἄνο-
μοι, ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς.
Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.
Καὶ πάλιν.
Ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ· ἔθου σκότος,
καὶ ἐγένετο νύξ.
Ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, Κύριε· πάντα
ἐν σοφίᾳ ἐποίησας.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώ-
νων. Ἀμήν.
Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα· δόξα
σοι, ὁ Θεός. (ἐκ γ´)
Ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, Κύριε, δόξα σοι.
Εἶτα, Συναπτὴ μεγάλη ὑπὸ τοῦ Διακόνου.
ΤΑ ΕΙΡΗΝΙΚΑ
Ὁ διάκονος· Ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶ-
μεν κτλ.
Οἱ δὲ χοροὶ εἰς ἑκάστην δέησιν τὸ Κύριε, ἐ-
λέησον μέχρι καὶ τῆς Ἀντιλαβοῦ, σῶσον...
Ὁ διάκονος· Τῆς Παναγίας, ἀχράντου...
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεύς· Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα...
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Εἶτα, τὸ πρῶτον Κάθισμα τοῦ Ψαλτηρίου.
Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Ὅτι σὸν τὸ κράτος...
***
ΟΙ ΕΠΙΛΥΧΝΙΟΙ ΨΑΛΜΟΙ
Ψαλμὸς ρμ´ (140).
Ἦχος πλ. α´.
Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου·
εἰσάκουσόν μου, Κύριε. Κύριε, ἐκέκραξα
πρὸς σέ, εἰσάκουσόν μου· πρόσχες τῇ φωνῇ
τῆς δεήσεώς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς
σέ. Εἰσάκουσόν μου, Κύριε.
Κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα
ἐνώπιόν σου, ἔπαρσις τῶν χειρῶν μου θυσία
ἑσπερινή. Εἰσάκουσόν μου, Κύριε.
Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου, καὶ
θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη μου.
Μὴ ἐκκλίνῃς τὴν καρδίαν μου εἰς λόγους πο-
νηρίας, τοῦ προφασίζεσθαι προφάσεις ἐν ἁ-
μαρτίαις,
2
Σὺν ἀνθρώποις ἐργαζομένοις τὴν ἀνομίαν,
καὶ οὐ μὴ συνδυάσω μετὰ τῶν ἐκλεκτῶν αὐ-
τῶν.
Παιδεύσει με δίκαιος ἐν ἐλέει καὶ ἐλέγξει με,
ἔλαιον δὲ ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κε-
φαλήν μου.
Ὅτι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖς εὐδοκί-
αις αὐτῶν· κατεπόθησαν ἐχόμενα πέτρας οἱ
κριταὶ αὐτῶν.
Ἀκούσονται τὰ ῥήματά μου, ὅτι ἡδύνθησαν·
ὡσεὶ πάχος γῆς ἐρράγη ἐπὶ τῆς γῆς, διεσκορ-
πίσθη τὰ ὀστᾶ αὐτῶν παρὰ τὸν ᾅδην.
Ὅτι πρὸς σέ, Κύριε Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί μου·
ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ ἀντανέλῃς τὴν ψυχήν
μου.
Φύλαξόν με ἀπὸ παγίδος, ἧς συνεστήσαντό
μοι, καὶ ἀπὸ σκανδάλων τῶν ἐργαζομένων
τὴν ἀνομίαν.
Πεσοῦνται ἐν ἀμφιβλήστρῳ αὐτῶν οἱ ἁμαρ-
τωλοί· κατὰ μόνας εἰμὶ ἐγώ, ἕως ἂν παρέλ-
θω.
Ψαλμὸς ρμα´ (141).
Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου
πρὸς Κύριον ἐδεήθην.
Ἐκχεῶ ἐνώπιον αὐτοῦ τὴν δέησίν μου, τὴν
θλῖψίν μου ἐνώπιον αὐτοῦ ἀπαγγελῶ.
Ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦμά μου, καὶ
σὺ ἔγνως τὰς τρίβους μου.
Ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐπορευόμην, ἔκρυψαν παγί-
δα μοι.
Κατενόουν εἰς τὰ δεξιὰ καὶ ἐπέβλεπον, καὶ
οὐκ ἦν ὁ ἐπιγινώσκων με.
Ἀπώλετο φυγὴ ἀπ᾿ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκ-
ζητῶν τὴν ψυχήν μου.
Ἐκέκραξα πρὸς σέ, Κύριε· εἶπα· Σὺ εἶ ἡ ἐλ-
πίς μου, μερίς μου εἶ, ἐν γῇ ζώντων.
Πρόσχες πρὸς τὴν δέησίν μου, ὅτι ἐταπεινώ-
θην σφόδρα.
Ῥῦσαί με ἐκ τῶν καταδιωκόντων με, ὅτι ἐ-
κραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ.
Ἱστῶμεν στίχους ι´ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ ἀ-
ναστάσιμα Ϛ´, τῶν ἐγκαινίων γ´ καὶ προεόρ-
τια τοῦ σταυροῦ γ´ ἐκ τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ
τῆς ἑορτῆς.
Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα τῆς Ὀκτωήχου.
Ἦχος πλ. α´.
Στίχ. α´. Ἐξάγαγε ἐκ φυλακῆς τὴν ψυχήν
μου τοῦ ἐξομολογήσασθαι τῷ ὀνόματί σου.
Διὰ τοῦ τιμίου σου Σταυροῦ Χριστέ, Διάβο-
λον ᾔσχυνας, καὶ διὰ τῆς ἀναστάσεώς σου,
τὸ κέντρον τῆς ἁμαρτίας ἤμβλυνας, καὶ ἔσω-
σας ἡμᾶς, ἐκ τῶν πυλῶν τοῦ θανάτου· δοξά-
ζομέν σε μονογενές.
Στίχ. β´. Ἐμὲ ὑπομενοῦσι δίκαιοι, ἕως οὗ ἀν-
ταποδῷς μοι.
Ὁ τὴν ἀνάστασιν διδοὺς τῷ γένει τῶν ἀν-
θρώπων, ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη· ἔ-
φριξαν τοῦτον οἱ ἄρχοντες τοῦ ᾅδου, καὶ ἐ-
πήρθησαν πύλαι ὀδυνηραί· εἰσελήλυθε γὰρ ὁ
βασιλεὺς τῆς δόξης Χριστός, λέγων τοῖς ἐν
δεσμοῖς, Ἐξέλθετε, καὶ τοῖς ἐν τῷ σκότει, Ἀ-
νακαλύπτεσθε.
Ψαλμὸς ρκθ´ (129).
Στίχ. γ´. Ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σοι, Κύριε·
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς φωνῆς μου.
Μέγα θαῦμα! ὁ τῶν ἀοράτων Κτίστης, διὰ
φιλανθρωπίαν σαρκὶ παθῶν, ἀνέστη ὁ ἀθά-
νατος. Δεῦτε πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, τοῦτον προ-
σκυνήσωμεν· τῇ γὰρ αὐτοῦ εὐσπλαγχνίᾳ ἐκ
πλάνης ῥυσθέντες, ἐν τρισὶν ὑποστάσεσιν, ἕ-
να Θεὸν ὑμνεῖν μεμαθήκαμεν.
Ἕτερον Στιχηρὸν Ἀνατολικόν.
Στίχ. δ´. Γενηθήτω τὰ ὦτά σου προσέχοντα
εἰς τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου.
Ἑσπερινὴν προσκύνησιν προσφέρομέν σοι
τῷ ἀνεσπέρῳ φωτί, τῷ ἐπὶ τέλει τῶν αἰώνων
ὡς ἐν ἐσόπτρῳ διὰ σαρκός, λάμψαντι τῷ κό-
σμῳ, καὶ μέχρις ᾅδου κατελθόντι, καὶ τὸ ἐ-
κεῖσε σκότος λύσαντι, καὶ τὸ φῶς τῆς ἀνα-
στάσεως τοῖς ἔθνεσι δείξαντι· Φωτοδότα Κύ-
ριε δόξα σοι.
3
 Ἰδιόμελα τῶν Ἐγκαινίων. Ἦχος πλ. β´.
Στίχ. ε´. Ἐὰν ἀνομίας παρατηρήσῃς, Κύριε
Κύριε, τίς ὑποστήσεται; ὅτι παρὰ σοὶ ὁ ἱλα-
σμός ἐστιν.
Ἐγκαίνια τιμᾶσθαι, παλαιὸς νόμος, καὶ κα-
λῶς ἔχων· μᾶλλον δὲ τὰ νέα τιμᾶσθαι δι᾿ Ἐγ-
καινίων· ἐγκαινίζονται γὰρ νῆσοι πρὸς Θεόν,
ὥς φησιν Ἡσαΐας· ἅς τινας ὑποληπτέον τὰς
ἐξ ἐθνῶν Ἐκκλησίας, ἄρτι καθισταμένας, καὶ
πῆξιν λαμβανούσας βάσιμον τῷ Θεῷ· διὸ καὶ
ἡμεῖς, τὰ παρόντα Ἐγκαίνια, πνευματικῶς
πανηγυρίσωμεν.
Στίχ. Ϛ´. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου ὑπέμεινά
σε, Κύριε· ὑπέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸν λό-
γον σου, ἤλπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸν Κύρι-
ον.
Ὁ αὐτός.
Ἐγκαινίζεσθαι ἀδελφοί· καὶ τὸν παλαιὸν ἄν-
θρωπον ἀποθέμενοι, ἐν καινότητι ζωῆς πολι-
τεύεσθε, πᾶσι χαλινὸν ἐπιθέντες, ἐξ ὧν ὁ θά-
νατος· πάντα τὰ μέλη παιδαγωγήσωμεν, πᾶ-
σαν πονηρὰν τοῦ ξύλου βρῶσιν μισήσαντες,
καὶ διὰ τοῦτο μόνον μεμνημένοι τῶν παλαι-
ῶν, ἵνα φύγωμεν. Οὕτως ἐγκαινίζεται ἄνθρω-
πος· οὕτω τιμᾶται ἡ τῶν Ἐγκαινίων ἡμέρα.
Στίχ. ζ´. Ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός,
ἀπὸ φυλακῆς πρωΐας ἐλπισάτω Ἰσραὴλ ἐπὶ
τὸν Κύριον.
Ὁ αὐτός. Ἀνατολίου.
Ἔθου πύργον ἰσχύος, τὴν Ἐκκλησίαν σου
Χριστέ, προαιώνιε Λόγε· ἐθεμελίωσας γὰρ
αὐτήν, ἐπὶ πέτραν τῆς πίστεως· διὸ ἀσάλευ-
τος διαμένει εἰς τὸν αἰῶνα, ἔχουσα σὲ τὸν δι᾿
αὐτὴν ἐπ᾿ ἐσχάτων, ἀτρέπτως γενόμενον ἄν-
θρωπον· εὐχαριστοῦντες οὖν, ἀνυμνοῦμέν
σε, λέγοντες· Σὺ εἶ ὁ πρὸ τῶν αἰώνων, καὶ
ἐπ᾿ αἰῶνα, καὶ ἔτι Βασιλεὺς ἡμῶν· δόξα σοι.
Στιχηρὰ προσόμοια προεόρτια τοῦ Σταυροῦ.
(ἐκ τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς)
Ἦχος δ´. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν.
Στίχ. η´. Ὅτι παρὰ τῷ Κυρίῳ τὸ ἔλεος, καὶ
πολλὴ παρ᾿ αὐτῷ λύτρωσις, καὶ αὐτὸς λυ-
τρώσεται τὸν Ἰσραὴλ ἐκ πασῶν τῶν ἀνομιῶν
αὐτοῦ.
Ὑψουμένου σου Δέσποτα, ἐν Σταυρῷ συνα-
νύψωσας, τῷ Ἀδὰμ τὴν ἔκπτωτον φύσιν ἅπα-
σαν· διὸ ὑψοῦντες τὸν ἄχραντον, Σταυρόν
σου φιλάνθρωπε, τὴν ἐξ ὕψους σου ἰσχύν, ἐ-
ξαιτοῦμεν κραυγάζοντες· Σῶσον Ὕψιστε, ὡς
Θεὸς ἐλεήμων τοὺς τιμῶντας, τὴν σεπτήν τε
καὶ φωσφόρον, τοῦ σοῦ Σταυροῦ θείαν ὕψω-
σιν.
Ψαλμὸς ριϚ´ (116).
Στίχ. θ´. Αἰνεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔθνη,
ἐπαινέσατε αὐτόν, πάντες οἱ λαοί.
Ψαλμικῶς νυνὶ βλέπομεν, ὑποπόδιον Δέσπο-
τα, ἔνθα πόδες ἔστησαν, σοῦ οἱ ἄχραντοι,
σήμερον πόθῳ ὑψούμενον, Σταυρόν σου τὸν
τίμιον· καὶ ὑψοῦντες εὐσεβῶς, δυσωποῦμέν
σε κράζοντες· Πάντας Ὕψιστε, τῷ Σταυρῷ
σου τῷ θείῳ ἁγιάσας, σῆς ἀφάτου εὐσπλαγ-
χνίας, μετόχους δεῖξον καὶ χάριτος.
Στίχ. ι´. Ὅτι ἐκραταιώθη τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐφ᾿
ἡμᾶς, καὶ ἡ ἀλήθεια τοῦ Κυρίου μένει εἰς τὸν
αἰῶνα.
Ὡς ἀήττητον τρόπαιον, θυρεὸν ἀπροσμάχη-
τον, καὶ ὡς σκῆπτρον ἔνθεον, προσκυνοῦμέν
σου, Σταυρὸν Χριστὲ τὸν πανάγιον, δι᾿ οὗ
κόσμος σέσωσται, καὶ χορεύει ὁ Ἀδάμ· γηγε-
νῶν τὰ συστήματα, τοῦτον ᾄσμασιν, εὐφη-
μοῦντες τιμῶμεν, καὶ τὴν τούτου, θείαν Ὕ-
ψωσιν τελοῦντες, τὸν ἱλασμὸν ἐξαιτούμεθα.
Δόξα. Ἦχος πλ. β´. Ἰωάννου Μοναχοῦ.
Τὴν μνήμην τῶν Ἐγκαινίων, ἐπιτελοῦντες
Κύριε, σὲ τὸν τοῦ ἁγιασμοῦ δοτῆρα δοξάζο-
μεν, δεόμενοι ἁγιασθῆναι ἡμῶν, τὰ αἰσθητή-
ρια τῶν ψυχῶν, τῇ πρεσβείᾳ τῶν ἐνδόξων ἀ-
θλοφόρων, ἀγαθὲ Παντοδύναμε.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον. Ἦχος πλ. α´.
Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ, τῆς ἀπειρογάμου
νύμφης εἰκὼν διεγράφη ποτέ. Ἐκεῖ Μωϋσῆς
διαιρέτης τοῦ ὕδατος, ἐνθάδε Γαβριὴλ ὑπη-
ρέτης τοῦ θαύματος· τότε τὸν βυθὸν ἐπέζευ-
σεν ἀβρόχως Ἰσραήλ, νῦν δὲ τὸν Χριστὸν ἐ-
γέννησεν ἀσπόρως ἡ Παρθένος· ἡ θάλασσα
4
μετὰ τὴν πάροδον τοῦ Ἰσραήλ, ἔμεινεν ἄβα-
τος· ἡ Ἄμεμπτος μετὰ τὴν κύησιν τοῦ Ἐμμα-
νουήλ, ἔμεινεν ἄφθορος. Ὁ ὢν καὶ προών,
καὶ φανεὶς ὡς ἄνθρωπος, Θεὸς ἐλέησον ἡ-
μᾶς.
***
ΕΙΣΟΔΟΣ - ΕΠΙΛΥΧΝΙΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ
Ψαλλομένου τοῦ Καὶ νῦν γίνεται ἡ εἴσοδος
ὑπὸ τοῦ ἱερέως καὶ τοῦ διακόνου.
Ὁ διάκονος· Σοφία· ὀρθοί.
Ὁ προεστὼς ἢ ὁ ἀναγνώστης
τὴν ἐπιλύχνιον εὐχαριστίαν χῦμα·
Φῶς ἱλαρὸν ἁγίας δόξης, * ἀθανάτου Πα-
τρός, * οὐρανίου, ἁγίου, μάκαρος, * Ἰησοῦ
Χριστέ, * ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν, * ἰ-
δόντες φῶς ἑσπερινόν, * ὑμνοῦμεν Πατέρα,
Υἱόν, * καὶ ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν. * Ἄξιόν σε
ἐν πᾶσι καιροῖς * ὑμνεῖσθαι φωναῖς αἰσίαις,
* Υἱὲ Θεοῦ, ζωὴν ὁ διδούς· * διὸ ὁ κόσμος
σὲ δοξάζει.
Ἐὰν δὲ εἰσοδεύουν δύο ἢ περισσότεροι ἱε-
ρεῖς, ψάλλουν αὐτοὶ τὴν ἐπιλύχνιον εὐχαρι-
στίαν.
ΤΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΝ
Ὁ διάκονος· Ἑσπέρας προκείμενον.
Καὶ ψάλλεται τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
Τῷ Σαββάτῳ ἑσπέρας.
Ἦχος πλ. β´. Ψαλμὸς Ϟβ´ (92).
Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσα-
το. (Ϟβ´ 1)
Στίχ. α´. Ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ πε-
ριεζώσατο. (Ϟβ´ 1)
Στίχ. β´. Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην,
ἥτις οὐ σαλευθήσεται. (Ϟβ´ 1)
***
ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ
Τῶν ἐγκαινίων.
Βασιλειῶν Γ´ τὸ Ἀνάγνωσμα.
(γ´ 15, η´ 50, 28-30).
Ἔστη Σολομὼν κατὰ πρόσωπον τοῦ θυσια-
στηρίου Κυρίου, ἐνώπιον πάσης ἐκκλησίας
Ἰσραήλ, καὶ διεπέτασε τὰς χεῖρας αὑτοῦ εἰς
τὸν οὐρανόν, καὶ εἶπε· Κύριε ὁ Θεὸς Ἰσραήλ,
οὐκ ἔστι Θεὸς ὡς σὺ ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω, καὶ
ἐπὶ τῆς γῆς κάτω. Εἰ ὁ οὐρανὸς τοῦ οὐρανοῦ
οὐκ ἀρκέσουσί σοι, πῶς ὁ οἶκος οὗτος, ὃν ᾠ-
κοδόμησα ἐν τῷ ὀνόματί σου; Πλὴν καὶ ἐπι-
βλέψεις ἐπὶ τὴν δέησίν μου, Κύριε ὁ Θεὸς
Ἰσραήλ, ἀκούειν τῆς δεήσεως καὶ τῆς προ-
σευχῆς, ἧς ὁ δοῦλός σου προσεύχεται ἐνώπι-
όν σου, πρὸς σὲ σήμερον. Τοῦ εἶναι τοὺς ὀ-
φθαλμούς σου ἀνεῳγμένους εἰς τὸν οἶκον
τοῦτον, ὃν εἶπας, ἔσται τὸ ὄνομά σου ἐκεῖ.
Τοῦ εἰσακούειν τῆς προσευχῆς, ἧς προσεύχε-
ται ὁ δοῦλός σου εἰς τὸν τόπον τοῦτον ἡμέ-
ρας καὶ νυκτός. Καὶ εἰσακούσῃ τῆς δεήσεως
τοῦ δούλου σου, καὶ τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ, ἃ
ἂν προσεύχωνται εἰς τὸν τόπον τοῦτον, καὶ
σὺ εἰσακούσῃ, εἰς τὸν τόπον τῆς κατοικήσε-
ώς σου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ποιήσεις καὶ ἵλεως
ἔσῃ αὐτοῖς.
Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα. (γ´ 19-34).
Ὁ Θεὸς τῇ σοφίᾳ ἐθεμελίωσε τὴν γῆν· ἡτοί-
μασε δὲ οὐρανοὺς ἐν φρονήσει. Ἐν αἰσθήσει
αὐτοῦ, ἄβυσσοι ἐῤῥάγησαν, νέφη δὲ ἐῤῥύει
δρόσον. Υἱέ, μὴ παραῤῥυῇς, τήρησον δὲ ἐ-
μὴν βουλὴν καὶ ἔννοιαν, ἵνα ζῇ σὴ ψυχή, καὶ
χάρις ᾖ περὶ σῷ τραχήλῳ· ἔσται δὲ ἴασις ταῖς
σαρξί σου, καὶ ἐπιμέλεια τοῖς ὀστέοις σου· ἵ-
να πορεύῃ πεποιθὼς ἐν εἰρήνῃ πάσας τὰς ὁ-
δούς σου, ὁ δὲ ποῦς σου οὐ μὴ προσκόπτῃ.
Ἐὰν γὰρ κάθῃ, ἄφοβος ἔσῃ· ἐὰν δὲ καθεύ-
δῃς, ἡδέως ὑπνώσεις· καὶ οὐ φοβηθήσῃ πτό-
ησιν ἐπελθοῦσαν, οὐδὲ ὁρμὰς ἀσεβῶν ἐπερ-
χομένας· ὁ γὰρ Κύριος ἔσται ἐπὶ πασῶν ὁ-
δῶν σου, καὶ ἐρείσει σὸν πόδα, ἵνα μὴ ἀ-
γρευθῇς. Μὴ ἀπόσχου εὖ ποιεῖν ἐνδεῆ, ἡνίκα
ἂν ἔχῃ ἡ χείρ σου βοηθεῖν. Μὴ εἴπῃς· Ἐπα-
νελθὼν ἐπάνηκε, καὶ αὔριον δώσω, δυνατοῦ
σου ὄντως εὖ ποιεῖν· οὐ γὰρ οἶδας τί τέξεται
5
ἡ ἐπιοῦσα. Μὴ τέκταινε ἐπὶ σὸν φίλον κακά,
παροικοῦντα, καὶ πεποιθότα ἐπὶ σοί. Μὴ φι-
λεχθρήσῃς πρὸς ἄνθρωπον μάτην, ἵνα μήτι
εἰς σὲ ἐργάσηται κακόν. Μὴ κτήσῃ κακῶν
ἀνδρῶν ὀνείδη, μηδὲ ζήλου τὰς ὁδοὺς αὐ-
τῶν· ἀκάθαρτος γὰρ ἔναντι Κυρίου πᾶς πα-
ράνομος, ἐν δὲ δικαίοις οὐ συνεδρεύει. Κα-
τάρα Κυρίου ἐν οἴκοις ἀσεβῶν· ἐπαύλεις δὲ
δικαίων εὐλογοῦνται. Κύριος ὑπερηφάνοις
ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν.
Παροιμιῶν τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ. θ´, 1).
Ἡ σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον, καὶ ὑπή-
ρεισε στύλους ἑπτά. Ἔσφαξε τὰ ἑαυτῆς θύ-
ματα, καὶ ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τὸν ἑαυτῆς
οἶνον, καὶ ἡτοιμάσατο τὴν ἑαυτῆς τράπεζαν.
Ἀπέστειλε τοὺς ἑαυτῆς δούλους, συγκαλοῦ-
σα μετὰ ὑψηλοῦ κηρύγματος ἐπὶ κρατῆρα
λέγουσα· Ὅς ἐστιν ἄφρων, ἐκκλινάτω πρός
με· καὶ τοῖς ἐνδεέσι φρενῶν εἶπεν· Ἔλθετε,
φάγετε τὸν ἐμὸν ἄρτον, καὶ πίετε οἶνον, ὃν
κεκέρακα ὑμῖν. Ἀπολείπετε ἀφροσύνην, καὶ
ζήσεσθε· καὶ ζητήσατε φρόνησιν, ἵνα βιώση-
τε, καὶ κατορθώσητε σύνεσιν ἐν γνώσει. Ὁ
παιδεύων κακούς, λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν· ἐ-
λέγχων δὲ τὸν ἀσεβῆ, μωμήσεται ἑαυτόν· οἱ
γὰρ ἔλεγχοι τῷ ἀσεβεῖ, μώλωπες αὐτῷ. Μὴ
ἔλεγχε κακούς, ἵνα μὴ μισήσωσί σε· ἔλεγχε
σοφόν, καὶ ἀγαπήσει σε. Δίδου σοφῷ ἀφορ-
μήν, καὶ σοφώτερος ἔσται· γνώριζε δικαίῳ,
καὶ προσθήσει τοῦ δέχεσθαι. Ἀρχὴ σοφίας,
φόβος Κυρίου· καὶ βουλὴ ἁγίων, σύνεσις· τὸ
δὲ γνῶναι νόμον, διανοίας ἐστὶν ἀγαθῆς.
Τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ πολὺν ζήσεις χρόνον,
καὶ προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς.
***
ΑΙ ΔΕΗΣΕΙΣ
Ὁ διάκονος τὴν ἐκτενῆ δέησιν· Εἴπωμεν πά-
ντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς κτλ.
Ὁ χορὸς εἰς ἑκάστην δέησιν τὸ Κύριε, ἐλέη-
σον τρίς, εἰς δὲ τὴν τελευταίαν ἅπαξ.
Ὁ ἱερεύς· Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος...
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ὁ προεστώς ἢ ὁ ἀναγνώστης·
Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἑσπέρᾳ ταύτῃ ἀ-
ναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς
εἶ, Κύριε, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, καὶ αἰ-
νετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς
τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, Κύριε, τὸ ἔλεός
σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· δίδαξόν με τὰ δικαιώ-
ματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα· συνέτισόν
με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε·
φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. Κύριε, τὸ
ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα· τὰ ἔργα τῶν χειρῶν
σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει
ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱ-
ῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ὁ διάκονος· Πληρώσωμεν τὴν ἑσπερινὴν δέ-
ησιν...
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος· Ἀντιλαβοῦ, σῶσον...
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος· Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν...
Ὁ χορὸς εἰς ἑκάστην δέησιν· Παράσχου, Κύ-
ριε.
Ὁ διάκονος· Τῆς Παναγίας, ἀχράντου...
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεύς· Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος...
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ὁ ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι.
Ὁ χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.
Ὁ διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν...
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν τῆς κεφαλοκλισίας καὶ
τὴν ἐκφώνησιν· Εἴη τὸ κράτος τῆς βασιλείας
σου...
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
6
 ΤΑ ΑΠΟΣΤΙΧΑ
Εἰς τὸν Στίχον. Ἀπόστιχα Στιχηρά.
Τὸ Ἀναστάσιμον. Ἦχος πλ. α´.
Σὲ τὸν σαρκωθέντα Σωτῆρα Χριστόν, καὶ
τῶν οὐρανῶν μὴ χωρισθέντα, ἐν φωναῖς ᾀ-
σμάτων μεγαλύνομεν, ὅτι σταυρὸν καὶ θάνα-
τον κατεδέξω, διὰ τὸ γένος ἡμῶν, ὡς φιλάν-
θρωπος Κύριος· σκυλεύσας ᾅδου πύλας, τρι-
ήμερος ἀνέστης, σῴζων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Τὰ κατ᾿ Ἀλφάβητον.
Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ.
Στίχ. Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐ-
νεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ πε-
ριεζώσατο. (Ψαλμ. Ϟβ´ 1)
Νυγείσης σου τῆς πλευρᾶς Ζωοδότα, κρου-
νοὺς ἀφέσεως πᾶσιν ἐξέβλυσας ζωῆς καὶ σω-
τηρίας· σαρκὶ δὲ θάνατον κατεδέξω, ἀθανα-
σίαν ἡμῖν δωρούμενος· οἰκήσας τάφῳ δέ, ἡ-
μᾶς ἠλευθέρωσας, συναναστήσας ἑαυτῷ ἐν-
δόξως ὡς Θεός· διὰ τοῦτο βοῶμεν· Φιλάν-
θρωπε Κύριε δόξα σοι.
Στίχ. Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην, ἥ-
τις οὐ σαλευθήσεται. (Ψαλμ. Ϟβ´ 1)
Ξένη σου ἡ σταύρωσις, καὶ ἡ ἐν ᾅδου κάθο-
δος, Φιλάνθρωπε ὑπάρχει· σκυλεύσας γὰρ
αὐτόν, καὶ τοὺς πάλαι δεσμίους συναναστή-
σας ἑαυτῷ, ἐνδόξως ὡς Θεός, τὸν Παράδει-
σον ἀνοίξας, ἀπολαβεῖν τούτου ἠξίωσας· διὸ
καὶ ἡμῖν τοῖς δοξάζουσι τὴν σὴν τριήμερον
ἔγερσιν, δώρησαι ἱλασμὸν ἁμαρτιῶν, Παρα-
δείσου οἰκήτορας καταξιῶν, ὡς μόνος εὔ-
σπλαγχνος.
Στίχ. Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε,
εἰς μακρότητα ἡμερῶν. (Ψαλμ. Ϟβ´ 5)
Ὁ δι᾿ ἡμᾶς σαρκὶ πάθος δεξάμενος, καὶ τριή-
μερος ἐκ νεκρῶν ἀναστάς, τῆς σαρκὸς ἡμῶν
τὰ πάθη θεράπευσον, καὶ ἀνάστησον ἐκ
πταισμάτων χαλεπῶν, Φιλάνθρωπε, καὶ σῶ-
σον ἡμᾶς.
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος β´.
(ἐκ τοῦ μικροῦ ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς)
Σύ μου σκέπη κραταιὰ ὑπάρχεις, ὁ τριμερὴς
Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ· ἁγίασόν με τῇ δυνά-
μει σου, ἵνα πίστει καὶ πόθῳ, προσκυνῶ καὶ
δοξάζω σε.
***
ΝΥΝ ΑΠΟΛΥΕΙΣ-ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ-
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ
Λέγεται ὑπὸ τοῦ προεστῶτος ἢ τοῦ ἱερέως ἡ
ᾨδὴ Συμεὼν τοῦ θεοδόχου. (Λουκ. β´ 29-32)
Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, Δέσποτα, κα-
τὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀ-
φθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας
κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν· φῶς εἰς
ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσ-
ραήλ.
Ὁ ἀναγνώστης τὸ τρισάγιον κτλ.
Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνα-
τος, ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ´)
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλά-
σθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώ-
ρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ
ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνό-
ματός σου.
Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέησον. Κύριε, ἐλέ-
ησον.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι, καὶ
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω
τὸ ὄνομά σου. Ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου. Γε-
νηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐ-
πὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον
δὸς ἡμῖν σήμερον. Καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλή-
ματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφει-
λέταις ἡμῶν. Καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πει-
ρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ὁ ἱερεύς· Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύ-
7
ναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ
καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καὶ ψάλλονται τὰ ἀπολυτίκια.
Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον. Ἧχος πλ. α´.
Τὸν συνάναρχον Λόγον Πατρὶ καὶ Πνεύματι,
τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα εἰς σωτηρίαν ἡ-
μῶν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ προσκυνήσω-
μεν· ὅτι ηὐδόκησε σαρκί, ἀνελθεῖν ἐν τῷ
Σταυρῷ, καὶ θάνατον ὑπομεῖναι, καὶ ἐγεῖραι
τοὺς τεθνεῶτας, ἐν τῇ ἐνδόξῳ ἀναστάσει αὐ-
τοῦ.
Δόξα. Τῶν Ἐγκαινίων. Ἦχος δ´.
Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τὴν εὐπρέπειαν,
καὶ τὴν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ
ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου Κύριε.
Κραταίωσον αὐτὸ εἰς αἰῶνα αἰῶνος, καὶ
πρόσδεξαι ἡμῶν, τὰς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως
προσαγομένας σοι δεήσεις, πρεσβείαις τῆς
Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωὴ καὶ ἀνάστασις.
Καὶ νῦν. Τοῦ Σταυροῦ. Ἦχος β´.
Τὸν ζωοποιὸν Σταυρὸν τῆς σῆς ἀγαθότητος,
ὃν ἐδωρήσω ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις Κύριε, σοὶ
προσάγομεν εἰς πρεσβείαν. Σῷζε τοὺς βασι-
λεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, εἰρηνεύοντας διὰ τῆς
Θεοτόκου μόνε φιλάνθρωπε.
Η ΑΠΟΛΥΣΙΣ
Ὁ ἱερεύς· Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός...
Ὁ ἀναγνώστης· Δόξα, καὶ νῦν. Κύριε, ἐλέη-
σον γ´. Πάτερ ἅγιε, εὐλόγησον.
Ὁ ἱερεύς· Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν, Χριστὸς ὁ
ἀληθινὸς Θεὸς ἡμῶν...
Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν...
Ὁ χορός· Ἀμήν.
*****
Τῌ ΚΥΡΙΑΚῌ ΠΡΩΙ
ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
Μετὰ τὸν ν´ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς κανὼν τοῦ
ἤχου, τὰ εἰς τοὺς αἴνους στιχηρὰ ἰδιόμελα,
τὰ τριαδικὰ «Ἄξιον ἐστί», τρισάγιον κλπ καὶ
ἀπολυτίκιον τῶν ἐγκαινίων.
Καὶ Ἀπόλυσις.
*****
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
Μετὰ τὸν Ἑξάψαλμον,
Συναπτὴ μεγάλη, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα...
Ἦχος πλ. α´.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν· εὐλογημέ-
νος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχ. α´. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγα-
θός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν...
Στίχ. β´. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ
τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν...
Στίχ. γ´. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καί ἐστι
θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.
Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν...
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ
Ἀπολυτίκιον Ἀναστάσιμον. Ἧχος πλ. α´.
Τὸν συνάναρχον Λόγον Πατρὶ καὶ Πνεύματι,
τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα εἰς σωτηρίαν ἡ-
μῶν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ προσκυνήσω-
μεν· ὅτι ηὐδόκησε σαρκί, ἀνελθεῖν ἐν τῷ
Σταυρῷ, καὶ θάνατον ὑπομεῖναι, καὶ ἐγεῖραι
τοὺς τεθνεῶτας, ἐν τῇ ἐνδόξῳ ἀναστάσει αὐ-
τοῦ.
Δόξα. Τῶν Ἐγκαινίων. Ἦχος δ´.
Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τὴν εὐπρέπειαν,
καὶ τὴν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ
ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου Κύριε.
Κραταίωσον αὐτὸ εἰς αἰῶνα αἰῶνος, καὶ
πρόσδεξαι ἡμῶν, τὰς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως
8
προσαγομένας σοι δεήσεις, πρεσβείαις τῆς
Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωὴ καὶ ἀνάστασις.
Καὶ νῦν. Τοῦ Σταυροῦ. Ἦχος β´.
Τὸν ζωοποιὸν Σταυρὸν τῆς σῆς ἀγαθότητος,
ὃν ἐδωρήσω ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις Κύριε, σοὶ
προσάγομεν εἰς πρεσβείαν. Σῷζε τοὺς βασι-
λεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, εἰρηνεύοντας διὰ τῆς
Θεοτόκου μόνε φιλάνθρωπε.
Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Ὅτι σὸν τὸ κράτος...
***
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ
[Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ Ἄμωμος]
Μετὰ τὴν α´ Στιχολογίαν, Κάθισμα.
Ἀναστάσιμον. Ἦχος πλ. α´.
Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου ἐγκωμιάσωμεν,
τὴν ταφὴν τὴν ἁγίαν ὕμνοις τιμήσωμεν, καὶ
τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ ὑπερδοξάσωμεν· ὅτι
συνήγειρε νεκρούς, ἐκ τῶν μνημάτων ὡς Θε-
ός, σκυλεύσας κράτος θανάτου, καὶ ἰσχὺν δι-
αβόλου, καὶ τοῖς ἐν ᾅδῃ φῶς ἀνέτειλε.
Δόξα.
Κύριε νεκρὸς προσηγορεύθης, ὁ νεκρώσας
τὸν θάνατον· ἐν μνήματι ἐτέθης, ὁ κενώσας
τὰ μνήματα· ἄνω στρατιῶται τὸν τάφον ἐφύ-
λαττον, κάτω τοὺς ἀπ᾿ αἰῶνος νεκροὺς ἐξα-
νέστησας. Παντοδύναμε καὶ ἀκατάληπτε,
Κύριε δόξα σοι.
Καὶ νῦν. Τῶν Ἐγκαινίων.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τὰ πάντα ἐφώτισε τῇ παρουσίᾳ Χριστός· τὸν
κόσμον ἀνεκαίνισε, Πνεύματι θείῳ αὑτοῦ·
ψυχαὶ ἐγκαινίζονται· οἶκος γὰρ ἀνετέθη, νῦν
εἰς δόξαν Κυρίου, ἔνθα καὶ ἐγκαινίζει, τῶν
πιστῶν τὰς καρδίας, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν,
εἰς σωτηρίαν βροτῶν.
Μετὰ τὴν β´ Στιχολογίαν, Κάθισμα.
Ἦχος πλ. α´.
Κύριε, μετὰ τὴν τριήμερόν σου ἀνάστασιν,
καὶ τὴν τῶν Ἀποστόλων προσκύνησιν, ὁ Πέ-
τρος ἐβόα σοι· Γυναῖκες ἀπετόλμησαν, κἀγὼ
ἐδειλίασα· Λῃστὴς ἐθεολόγησε, κἀγὼ ἠρνη-
σάμην σε· ἆρα καλέσεις με τοῦ λοιποῦ μαθη-
τήν; ἢ πάλιν δείξεις με ἁλιέα βυθοῦ; ἀλλὰ
μετανοοῦντά με δέξαι, ὁ Θεὸς καὶ σῶσόν με.
Δόξα.
Κύριε, ἐν μέσῳ σε προσήλωσαν, οἱ παράνο-
μοι τῶν καταδίκων, καὶ λόγχῃ τὴν πλευράν
σου ἐξεκέντησαν, ὦ Ἐλεῆμον· ταφὴν δὲ κα-
τεδέξω, ὁ λύσας ᾅδου τὰς πύλας, καὶ ἀνέ-
στης τριήμερος· ἔδραμον γυναῖκες ἰδεῖν σε,
καὶ ἀπήγγειλαν Ἀποστόλοις τὴν ἔγερσιν· Ὑ-
περυψούμενε Σωτήρ, ὃν ὑμνοῦσιν Ἄγγελοι,
εὐλογημένε Κύριε δόξα σοι.
Καὶ νῦν. Τῶν Ἐγκαινίων.
Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἑόρτιος σήμερον τῶν Ἐγκαινίων πιστοί, ἡ-
μέρα κατέλαβε τὴν ἐκλογὴν τοῦ Χριστοῦ, ἡ-
μᾶς καὶ προτρέπεται, πάντας ἐγκαινισθῆναι,
καὶ φαιδρῷ τῷ προσώπῳ, ᾄσματα τῷ Δεσπό-
τῃ, ἐκ μυχοῦ τῆς καρδίας, ᾆσαι πιστῶς ὡς
Λυτρωτῇ, καὶ ἡμᾶς ἐγκαινίζοντι.
***
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ
[Μετὰ τὸν Ἄμωμον, τὰ Εὐλογητάρια]
Ἦχος πλ. α´.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε·
δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Τῶν ἀγγέλων ὁ δῆμος * κατεπλάγη ὁρῶν σε
* ἐν νεκροῖς λογισθέντα, * τοῦ θανάτου δέ,
Σῶτερ, * τὴν ἰσχὺν καθελόντα * καὶ σὺν ἑ-
αυτῷ * τὸν Ἀδὰμ ἐγείραντα * καὶ ἐξ ᾅδου *
πάντας ἐλευθερώσαντα.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε·
δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Τί τὰ μύρα * συμπαθῶς τοῖς δάκρυσιν, * ὦ
μαθήτριαι, κιρνᾶτε; * ὁ ἀστράπτων * ἐν τῷ
9
τάφῳ ἄγγελος * προσεφθέγγετο ταῖς μυρο-
φόροις· * Ἴδετε ὑμεῖς * τὸν τάφον καὶ ἥσθη-
τε· * ὁ Σωτὴρ γὰρ * ἐξανέστη τοῦ μνήματος.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε·
δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Λίαν πρωῒ * μυροφόροι ἔδραμον * πρὸς τὸ
μνῆμά σου θρηνολογοῦσαι· * ἀλλ᾿ ἐπέστη *
πρὸς αὐτὰς ὁ ἄγγελος καὶ εἶπε· * Θρήνου ὁ
καιρὸς * πέπαυται· μὴ κλαίετε· * τὴν ἀνά-
στασιν δὲ * ἀποστόλοις εἴπατε.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε·
δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου.
Μυροφόροι γυναῖκες * μετὰ μύρων ἐλθοῦσαι
* πρὸς τὸ μνῆμά σου, Σῶτερ, * ἐνηχοῦντο
ἀγγέλου * πρὸς αὐτὰς φθεγγομένου· * Τί με-
τὰ νεκρῶν * τὸν ζῶντα λογίζεσθε; * ὡς Θεὸς
γὰρ * ἐξανέστη τοῦ μνήματος.
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ
καὶ ἁγίῳ Πνεύματι.
Προσκυνοῦμεν Πατέρα * καὶ τὸν τούτου Υἱ-
όν τε * καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα, * τὴν ἁγίαν
Τριάδα * ἐν μιᾷ τῇ οὐσίᾳ, * σὺν τοῖς Σερα-
φὶμ * κράζοντες τὸ Ἅγιος, * ἅγιος, ἅγιος εἶ,
Κύριε.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ζωοδότην τεκοῦσα, * ἐλυτρώσω, Παρθένε, *
τὸν Ἀδὰμ ἁμαρτίας· * χαρμονὴν δὲ τῇ Εὔᾳ *
ἀντὶ λύπης παρέσχες· * ῥεύσαντα ζωῆς, * ἴ-
θυνε πρὸς ταύτην δὲ * ὁ ἐκ σοῦ σαρκωθεὶς *
Θεὸς καὶ ἄνθρωπος.
Ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα, ἀλληλούϊα· δόξα σοι
ὁ Θεός. (ἐκ γ´)
Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Ὅτι ηὐλόγηταί σου τὸ ὄνομα...
***
ΥΠΑΚΟΗ, ΑΝΑΒΑΘΜΟΙ, ΠΡΟΚΕΙΜΕ-
ΝΟΝ
Ἡ Ὑπακοή. Ἦχος πλ. α´.
Ἀγγελικῇ ὁράσει τὸν νοῦν ἐκθαμβούμεναι,
καὶ θεϊκῇ ἐγέρσει τὴν ψυχὴν φωτιζόμεναι, αἱ
Μυροφόροι τοῖς Ἀποστόλοις εὐηγγελίζοντο·
Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι, τὴν ἀνάστασιν
τοῦ Κυρίου, συνεργοῦντος τοῖς θαύμασι, καὶ
παρέχοντος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Οἱ Ἀναβαθμοί. Ἦχος πλ. α´.
Ἀντίφωνον Α´.
Ἐν τῷ θλίβεσθαί με δαυϊτικῶς, ᾄδω σοι Σω-
τήρ μου· Ῥῦσαί μου τὴν ψυχὴν ἐκ γλώσσης
δολίας.
Τοῖς ἐρημικοῖς, ζωὴ μακαρία ἐστί, θεϊκῷ ἔ-
ρωτι πτερουμένοις.
Δόξα. Καὶ νῦν.
Ἁγίῳ Πνεύματι, περικρατεῖται πάντα τὰ ὁρα-
τά τε, σὺν τοῖς ἀοράτοις· αὐτοκρατὲς γὰρ ὄν,
τῆς Τριάδος ἕν ἐστιν ἀψεύστως.
Ἀντίφωνον Β´.
Εἰς τὰ ὄρη ψυχὴ ἀρθῶμεν· δεῦρο ἐκεῖσε, ὅ-
θεν βοήθεια ἥκει.
Δεξιά σου χεὶρ κἀμέ, Χριστὲ ἱπταμένη, σκαι-
ωρίας πάσης περιφυλαξάτω.
Δόξα. Καὶ νῦν.
Ἁγίῳ Πνεύματι, θεολογοῦντες φῶμεν· Σὺ εἶ
Θεός, ζωή, ἔρως, φῶς, νοῦς, σὺ χρηστότης,
σὺ βασιλεύεις εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ἀντίφωνον Γ´.
Ἐπὶ τοῖς εἰρηκόσι μοι· Εἰς τὰς αὐλὰς προ-
σβῶμεν Κυρίου· χαρᾶς πολλῆς πλησθείς, εὐ-
χὰς ἀναπέμπω.
Ἐπὶ οἶκον Δαυΐδ, τὰ φοβερὰ τελεσιουργεῖ-
ται· πῦρ γὰρ ἐκεῖ φλέγον, ἅπαντα αἰσχρὸν
νοῦν.
Δόξα. Καὶ νῦν.
Ἁγίῳ Πνεύματι, ζωαρχικὴ ἀξία, ἐξ οὗ πᾶν
ζῶον ἐμψυχοῦται, ὡς ἐν Πατρί, ἅμα τε καὶ
Λόγῳ.
Προκείμενον. Ἦχος πλ. α´. Ψαλμὸς θ´ (9).
Ἀνάστηθι Κύριε ὁ Θεός μου, ὅτι σὺ βασιλεύ-
εις εἰς τοὺς αἰῶνας. (θ´ 33, 37)
10
Στίχ. α. Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ
καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά
σου. (θ´ 2)
Ἀνάστηθι Κύριε ὁ Θεός μου, ...
Στίχ. β´. Εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι
ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε. (θ´
3)
Ἀνάστηθι Κύριε ὁ Θεός μου, ...
***
ΤΑΞΙΣ ΕΩΘΙΝΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Ὁ διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ ἱερεύς· Ὅτι ἅγιος εἶ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, ...
Ἀμήν.
Σταθερὸν Προκείμενον ὄρθρου.
Ἦχος β´. Ψαλμὸς ρν´ (150).
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. (ρν´ 6)
Στίχ. α´. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐ-
τοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνά-
μεως αὐτοῦ. (ρν´ 1)
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. (ρν´ 6)
Στίχ. β´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐή-
χοις, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ.
(ρν´ 5)
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. (ρν´ 6)
Εὐαγγέλιον.
Ὁ διάκονος· Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡ-
μᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου
Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.
Κύριε, ἐλέησον. (γ´)
Ὁ διάκονος· Σοφία· ὀρθοί· ἀκούσωμεν τοῦ
ἁγίου Εὐαγγελίου.
Ὁ ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι.
Καὶ τῷ πνεύματί σου.
Ὁ ἱερεύς· Ἐκ τοῦ κατὰ Μᾶρκον ἁγίου Εὐαγ-
γελίου τὸ ἀνάγνωσμα.
Ὁ διάκονος· Πρόσχωμεν.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Ὁ ἱερεὺς ἀναγινώσκει
τὸ ἐνδιάτακτον ἑωθινὸν Εὐαγγέλιον.
Ἑωθινὸν Γ´
Ἐκ τοῦ κατὰ Μᾶρκον (ιϚ´ 9-20).
Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς πρωὶ πρώτῃ σαββάτου, ἐ-
φάνη πρῶτον Μαρίᾳ τῇ Μαγδαληνῇ, ἀφ᾿ ἧς
ἐκβεβλήκει ἑπτὰ δαιμόνια. Ἐκείνη πορευθεῖ-
σα ἀπήγγειλε τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ γενομένοις,
πενθοῦσι καὶ κλαίουσι, κἀκεῖνοι ἀκούσαντες
ὅτι ζῇ καὶ ἐθεάθη ὑπ᾿ αὐτῆς, ἠπίστησαν. Με-
τὰ δὲ ταῦτα δυσὶν ἐξ αὐτῶν περιπατοῦσιν ἐ-
φανερώθη ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ, πορευομένοις εἰς
ἀγρόν. Κἀκεῖνοι ἀπελθόντες ἀπήγγειλαν τοῖς
λοιποῖς· οὐδὲ ἐκείνοις ἐπίστευσαν. Ὕστερον
ἀνακειμένοις αὐτοῖς τοῖς ἕνδεκα ἐφανερώθη,
καὶ ὠνείδισε τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν καὶ σκλη-
ροκαρδίαν, ὅτι τοῖς θεασαμένοις αὐτὸν ἐγη-
γερμένον οὐκ ἐπίστευσαν. Καὶ εἶπεν αὐτοῖς·
Πορευθέντες εἰς τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξα-
τε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει. Ὁ πιστεύ-
σας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστή-
σας κατακριθήσεται. Σημεῖα δὲ τοῖς πιστεύ-
σασι ταῦτα παρακολουθήσει· ἐν τῷ ὀνόματί
μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλή-
σουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμόν
τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀρρώ-
στους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν.
Ὁ μὲν οὖν Κύριος μετὰ τὸ λαλῆσαι αὐτοῖς ἀ-
νελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν ἐκ δε-
ξιῶν τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνοι δὲ ἐξελθόντες ἐκή-
ρυξαν πανταχοῦ, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος
καὶ τὸν λόγον βεβαιοῦντος διὰ τῶν ἐπακο-
λουθούντων σημείων. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Ὁ προεστὼς ἢ ὁ ἀναγνώστης·
Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, * προσκυ-
νήσωμεν ἅγιον Κύριον Ἰησοῦν, * τὸν μόνον
ἀναμάρτητον. * Τὸν σταυρόν σου, Χριστέ,
προσκυνοῦμεν * καὶ τὴν ἁγίαν σου ἀνάστα-
σιν * ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν· * σὺ γὰρ εἶ
Θεὸς ἡμῶν, * ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν,
* τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. * Δεῦτε πάντες
οἱ πιστοὶ προσκυνήσωμεν * τὴν τοῦ Χριστοῦ
ἁγίαν ἀνάστασιν· * ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ
Σταυροῦ * χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. * Διὰ
11
παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, * ὑμνοῦμεν
τὴν ἀνάστασιν αὐτοῦ. * Σταυρὸν γὰρ ὑπο-
μείνας δι᾿ ἡμᾶς, * θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.
Οἱ χοροὶ ψάλλουν ἀντιφωνικῶς κατὰ στίχον
τὸν ν´ ψαλμόν, προτάσσοντες (ἐν Κυριακῇ)
τὴν προφώνησιν Ἐλεῆμον.
Ἦχος β´.
Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου
καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξά-
λειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου
καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με.
Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁ-
μαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διὰ παντός.
Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν
σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λό-
γοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.
Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁ-
μαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.
Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τὰ ἄδηλα καὶ
τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι.
Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι·
πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην·
ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα.
Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁ-
μαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξά-
λειψον.
Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός,
καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις
μου.
Μὴ ἀπορρίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου,
καὶ τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς
ἀπ᾿ ἐμοῦ.
Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου
σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με.
Διδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς
ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι.
Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς
σωτηρίας μου· ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου
τὴν δικαιοσύνην σου.
Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα
μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου.
Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν· ὁλοκαυ-
τώματα οὐκ εὐδοκήσεις.
Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον· καρ-
δίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ
Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει.
Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σι-
ών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ.
Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀνα-
φορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα.
Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου
μόσχους.
Ἐν Κυριακῇ προστίθεται εἰς τὸν τελευταῖον
στίχον τὸ ἐφύμνιον· Καὶ ἐλέησόν με, ὁ Θεός.
Δόξα. Ἦχος β´.
Ταῖς τῶν Ἀποστόλων * πρεσβείαις, ἐλεῆμον,
* ἐξάλειψον τὰ πλήθη * τῶν ἐμῶν ἐγκλημά-
των.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου * πρεσβείαις, ἐλεῆμον, *
ἐξάλειψον τὰ πλήθη * τῶν ἐμῶν ἐγκλημά-
των.
Καὶ τὸ πεντηκοστάριον. Ἦχος ὁ αὐτός.
Στίχ. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλε-
ός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν
σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου.
Ἀναστὰς ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τοῦ τάφου, * καθὼς
προεῖπεν, * ἔδωκεν ἡμῖν * τὴν αἰώνιον ζωὴν
* καὶ μέγα ἔλεος.
Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέη-
σον (ιβ´). Ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς... Ἀμήν.
***
12
 ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
Ὁ Ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) εἰς δ´,
ὁ προεόρτιος τοῦ Σταυροῦ
καὶ ὁ τῶν ἐγκαινίων.
ᾨδὴ α´. Ὁ ἀναστάσιμος εἰς δ´.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Ἵππον καὶ ἀναβάτην, εἰς θάλασσαν Ἐρυ-
θράν, ὁ συντρίβων πολέμους, ἐν ὑψηλῷ βρα-
χίονι, Χριστὸς ἐξετίναξεν, Ἰσραὴλ δὲ ἔσω-
σεν, ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντα.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Σὲ ἡ ἀκανθηφόρος, Ἑβραίων συναγωγή, οὐ
στοργὴν Εὐεργέτα, πρὸς σὲ φυλάξασα μητρι-
κήν, Χριστὲ ἐστεφάνωσε, τὸν γενάρχην λύ-
οντα, τῆς ἀκάνθης τὸ ἐπιτίμιον.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Ἤγειράς με πεσόντα, τῷ βόθρῳ ἐπικλυσθείς,
Ζωοδότα ἀπτώτως· καὶ τῆς ἐμῆς δυσώδους
φθορᾶς, Χριστὲ ἀνασχόμενος, ἀπειράστως
θείας οὐσίας, μύρῳ με εὐωδίασας.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Λέλυται ἡ κατάρα, ἡ λύπη πέπαυται· ἡ γὰρ
εὐλογημένη, καὶ Κεχαριτωμένη πιστοῖς, χα-
ρὰν ἐξανέτειλεν, εὐλογίαν πᾶσιν, ἀνθηφο-
ροῦσα Χριστὸν τοῖς πέρασι.
Κανὼν ὁ Προεόρτιος, οὗ ἡ Ἀκροστιχὶς κατὰ
Ἀλφάβητον, ἄνευ τῶν Θεοτοκίων. Γερμα-
νοῦ.
ᾨδὴ α´. Ἦχος δ´. Τριστάτας κραταιούς.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ἀγάλλου οὐρανέ, καὶ ἡ γῆ εὐφραινέσθω, ὁ
πανάγιος Σταυρός, προέρχεται ἡμᾶς, ἁγιά-
ζων ἐν χάριτι, τοῦτον κατασπαζομένους, ὡς
πηγὴν ἁγιάσματος, καὶ τῆς πάντων θεώσεως
αἴτιον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Βαδίζειν εὐσεβῶς, τὴν οὐράνιον τρίβον, ἐν-
δυνάμωσον ἡμᾶς, πανάγιε Σταυρέ, τοὺς πι-
στῶς προσκυνοῦντάς σε, ὅπως τὰ τῶν ἐναν-
τίων, ἀποκλίναντες βάραθρα, κοινωνοὶ θείας
δόξης γενώμεθα.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Γνωστοὶ τῷ Ποιητῇ, διὰ σοῦ γεγονότες, παν-
σεβάσμιε Σταυρέ, καρδίᾳ καὶ ψυχῇ, προ-
σπτυσσόμεθα πάντοτε, σὲ προκείμενον ὁ-
ρῶντες, καὶ τὸν νοῦν φωτιζόμεθα, τὸν παναί-
τιον Λόγον δοξάζοντες.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ, τὸ τοῦ παμβασιλέως, θεο-
δόχον εὐαγές, κειμήλιον σεπτόν, Θεοτόκε
πανάμωμε, φρούρησον τὴν κληρουχίαν τὴν
ἀεὶ εὐφημοῦσάν σε, καὶ γεραίρουσαν πίστει
τὸν τόκον σου.
Κανὼν τῶν Ἐγκαινίων. Ἰωάννου Μοναχοῦ.
ᾨδὴ α´. Ἦχος δ´. Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ὁ στύλῳ, καθοδηγῶν τὸ πρότερον, τὸν ἐκλε-
κτὸν Ἰσραήλ, διὰ λουτροῦ βαπτίσματος Χρι-
στέ, ἐν Σιὼν κατεφύτευσας, τὴν Ἐκκλησίαν
κράζουσαν· ᾌσωμεν ᾆσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Σήμερον, τῆς ἀπροσίτου δόξης σου, ἡ ἐπι-
φοίτησις, τὸν ἐπὶ γῆς παγέντα σοι ναόν, οὐ-
ρανὸν κατεσκεύασεν, ἐν ᾧ συμφώνως ψάλ-
λομεν· ᾌσωμεν ᾆσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν.
Δόξα.
Οὐ νόμῳ, ἡ Ἐκκλησία Κύριε, ἐγκαλλωπίζε-
ται, οὐ δουλικῶν ἐκτάσεσι χειρῶν, τοῦ Σταυ-
ροῦ δὲ τῇ χάριτι, ἐγκαυχωμένη ψάλλει σοι·
ᾌσωμεν ᾆσμα τῷ Θεῷ ἡμῶν.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ἀσπόρως, τῷ τοῦ Πατρὸς βουλήματι, ἐκ θεί-
ου Πνεύματος, τὸν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱ-
όν, καὶ σαρκὶ ἀπεκύησας, τὸν ἐκ Πατρὸς ἀ-
μήτορα, καὶ δι᾿ ἡμᾶς ἐκ σοῦ ἀπάτορα.
13
 ᾨδὴ γ´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Ὁ πήξας ἐπ᾿ οὐδενὸς τὴν γῆν τῇ προστάξει
σου, καὶ μετεωρίσας ἀσχέτως βρίθουσαν, ἐπὶ
τὴν ἀσάλευτον Χριστέ, πέτραν τῶν ἐντολῶν
σου, τὴν Ἐκκλησίαν σου στερέωσον, μόνε ἀ-
γαθὲ καὶ φιλάνθρωπε.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Χολὴν μὲν οἱ ἐκ πέτρας τὸ μέλι θηλάσαντες,
τῷ ἐν τῇ ἐρήμῳ τερατουργήσαντι, σοὶ προ-
σενηνόχασι Χριστέ, ὄξος δ᾿ ἀντὶ τοῦ μάννα,
εὐεργεσίαν σοι ἠμείψαντο, παῖδες Ἰσραὴλ οἱ
ἀγνώμονες.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Οἱ πάλαι φωτοειδεῖ νεφέλῃ σκεπόμενοι, τὴν
ζωὴν ἐν τάφῳ Χριστὸν κατέθεντο· ἀλλ᾿ αὐ-
τεξουσίως ἀναστάς, πᾶσι πιστοῖς παρέσχε,
τὴν μυστικῶς ἐπισκιάζουσαν, ἄνωθεν τοῦ
Πνεύματος ἔλλαμψιν.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Σὺ Μήτηρ Θεοῦ ἀσυνδυάστως γεγένησαι,
τοῦ ἐξ ἀκηράτου Πατρὸς ἐκλάμψαντος, ἄ-
νευθεν ὠδίνων μητρικῶν· ὅθεν σε Θεοτόκον,
σεσαρκωμένον γὰρ ἐκύησας, Λόγον ὀρθοδό-
ξως κηρύττομεν.
Προεόρτιος. ᾨδὴ γ´.
Ἦχος δ´. Οὐκ ἐν σοφίᾳ.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Δόξαν Χριστοῦ σε, χρηματίσαντα πίστει δο-
ξάζομεν, δοξαζόμενοι ταῖς σαῖς, δεδοξασμέ-
νε Κυρίου Σταυρέ, σεπταῖς περιπτύξεσι, καὶ
φωτιζόμενοι.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ἐν εὐφροσύνῃ, προσελθόντες πιστοὶ ἀρυσώ-
μεθα, ὡς ἐκ κρήνης καθαρᾶς Σταυροῦ ἀείζω-
α νάματα, καὶ διασῳζόμενοι, Θεὸν ὑμνήσω-
μεν.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ζωὴ ὑπάρχων, Ἰησοῦς κρεμασθεὶς τεθανά-
τωται, ἐπὶ ξύλου τοῦ Σταυροῦ· ὃν νῦν πιστῶς
προσπτυσσόμενοι, πάθη ἀποφεύγομεν, θανά-
του πρόξενα.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ἐπιφανεῖσα, τῆς ψυχῆς μου τὸ σκότος ἀπέ-
λασον· ἁμαρτίας τὰς σειράς, ἁγνὴ Παρθένε
διάῤῥηξον· σῶσόν με κυήσασα, τὸν Πανοι-
κτίρμονα.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ γ´.
Ἦχος δ´. Εὐφραίνεται ἐπὶ σοί.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ἡγίασας ἐπὶ γῆς, τὴν Ἐκκλησίαν σου Χριστὲ
Πνεύματι, χρίσας αὐτὴν σήμερον, σῆς ἀγαλ-
λιάσεως ἔλαιον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Θεμέλιόν σε Χριστέ, ἡ Ἐκκλησία ἀῤῥαγὲς ἔ-
χουσα, τῷ σῷ Σταυρῷ στέφεται, ὡς βασιλι-
κῷ διαδήματι.
Δόξα.
Ἀνέδειξας Ἀγαθέ, τὴν χειροποίητον σκηνὴν
σήμερον, τῆς ὑπὲρ νοῦν δόξης σου, οἰκονο-
μικῶς οἰκητήριον.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Σὺ μόνη τοῖς ἐπὶ γῆς, τῶν ὑπὲρ φύσιν ἀγα-
θῶν πρόξενος, Μήτηρ Θεοῦ γέγονας· ὅθεν
σοι τὸ Χαῖρε προσάγομεν.
Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν...
***
ΜΕΣῼΔΙΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ
Κάθισμα τῶν Ἐγκαινίων ἐκ τοῦ Μηναίου.
Ἦχος πλ. δ´. Τὸ προσταχθέν.
Τοῦ μαρτυρίου τὴν σκηνὴν Θεὸς παρέδειξε,
καὶ ὁ θεσπέσιος Μωσῆς ἐν γῇ ἐπήξατο, καὶ
ναὸν ἐγκαινίζει Σολομὼν ἐν θυσίαις· ἡμεῖς
δὲ ἐπὶ τὴν νέαν Ἱερουσαλήμ, τῇ πίστει κατα-
φυγόντες δαυϊτικῶς, δῶμεν θείαν ἀνύμνησιν,
14
τῷ Σταυρωθέντι δι᾿ ἡμᾶς, αἰτούμενοι συγχώ-
ρησιν, πάντων ὧν περ ἡμάρτομεν.
Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐν πίστει τὰ Ἐγκαίνια, ἐπιτελοῦμεν φαι-
δρῶς, τοῦ οἴκου σου ἄχραντε εὐλογημένη ἁ-
γνή, Παρθένε πανύμνητε· χαίροντες τῇ ἐλπί-
δι, τῇ εἰς σὲ Θεοτόκε, αἰτοῦμέν σε τοῦ πρε-
σβεύειν, τῷ Σωτῆρι ἀπαύστως, αὐτῷ τῷ σαρ-
κωθέντι ἐκ σοῦ, σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
***
Εἶτα αἱ δ´, ε´ καὶ Ϛ´ ᾠδαὶ τῶν κανόνων.
ᾨδὴ δ´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Τὴν θείαν ἐννοήσας σου κένωσιν, ἐξεστηκὼς
ὁ Ἀββακούμ, Χριστὲ ἐν τρόμῳ ἐβόα σοι· Εἰς
σωτηρίαν λαοῦ σου, τοῦ σῶσαι τοὺς χρι-
στούς σου ἐλήλυθας.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Τῆς Μεῤῥᾶς τὰ πικρότατα νάματα, ὡς ἐν εἰ-
κόνι προτυπῶν, τὸν ἄχραντόν σου Σταυρὸν
Ἀγαθέ, τῆς ἁμαρτίας νεκροῦντα, τὴν γεῦσιν
διὰ ξύλου ἐγλύκανας.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Σταυρὸν κατὰ τοῦ ξύλου τῆς γνώσεως, κατὰ
γλυκείας ἐδωδῆς, χολὴν Σωτήρ μου προσίε-
σαι· κατὰ φθορᾶς δὲ θανάτου, τὸ αἷμά σου
τὸ θεῖον ἐξέχεας.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ἐκτὸς μὲν συναφείας συνέλαβες, ἀδιαφθό-
ρως ἐν γαστρί, καὶ πρὶν ὠδινῆσαι τέτοκας,
καὶ μετὰ τόκον παρθένος, Θεὸν σαρκὶ τεκοῦ-
σα πεφύλαξαι.
Προεόρτιος. ᾨδὴ δ´.
Ἦχος δ´. Δι᾿ ἀγάπησιν Οἰκτίρμον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ἡλιόμορφος ὁρώμενος προσκυνεῖται, ὑπὸ
πιστῶν ἀνθρώπων, ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου·
ὃν κατασπαζόμενοι, ψυχὰς φωτιζόμεθα.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Θεὸς Κύριος σαρκούμενος ἐπεφάνη, καὶ ὑ-
ψωθεὶς ἐν ξύλῳ, τοὺς αὐτὸν προσκυνοῦντας,
φωτίζει ἑκάστοτε δεινῶν ἐξαιρούμενος.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ἱλασμὸν ἡμῖν καὶ ἄφεσιν τῶν πταισμάτων,
Λόγε Θεοῦ παράσχου, τοῖς πιστῶς προσκυ-
νοῦσι, σήμερον προκείμενον, Σταυρόν σου
τὸν τίμιον.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Μὴ κενώσας τοὺς Πατρῴους ὁ Λόγος κόλ-
πους, σοῦ ἐν τοῖς κόλποις Κόρη, ἀνεκλίθη
ὡς βρέφος, θέλων ἀναπλάσαι με, φθορᾷ ὑπο-
κείμενον.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ δ´.
Ἦχος δ´. Ἐπαρθέντα σε ἰδοῦσα.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Οὐκ ἐν θύμασιν ἀλόγων ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ
τῷ σῷ τιμίῳ, ἐκ πλευρᾶς ζωηφόρου, αἵματι
ῥαντίζεται, εἰκότως κραυγάζουσα· Δόξα τῇ
δυνάμει σου Κύριε.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Τὰ σκηνώματα Κυρίου ἠγαπημένα, τοῖς κα-
τιδεῖν ποθοῦσιν ἀνακεκαλυμμένως, τὴν δό-
ξαν τοῦ προσώπου αὐτοῦ, συμφώνως κραυ-
γάζουσι· Δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε.
Δόξα.
Εἰκονίζουσα τὴν χρῖσιν ἡ Ἐκκλησία, τοῦ ἐ-
κλεκτοῦ λαοῦ σου τὸ πολύτιμον μύρον, σή-
μερον ἀλείφεται, τὴν θείαν τοῦ Πνεύματος,
χάριν ἀοράτως λαμβάνουσα.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ἀπειρογάμως ἐκύησας ὦ Παρθένε, καὶ μετὰ
τόκον ὤφθης, παρθενεύουσα πάλιν· ὅθεν ἀ-
σιγήτοις φωναῖς, τὸ Χαῖρέ σοι Δέσποινα, πί-
στει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν.
15
 ᾨδὴ ε´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Ὁ ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον, πρὸς σὲ
ὀρθρίζω καὶ σοὶ κραυγάζω· Τὴν ψυχήν μου
φώτισον, τὴν ἐσκοτισμένην, Χριστὲ ὡς μό-
νος εὔσπλαγχνος.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Ὁ τῆς δόξης Κύριος ἐν ἀδοξίας μορφῇ, ἐπὶ
τοῦ ξύλου ἠτιμωμένος, ἑκουσίως κρέμαται,
τὴν θείαν μοι δόξαν, ἀφράστως προμηθούμε-
νος.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Σύ με μετημφίασας πρὸς ἀφθαρσίαν Χριστέ,
φθορᾶς θανάτου ἀδιαφθόρως, τῇ σαρκὶ γευ-
σάμενος, καὶ ἐξανατείλας, τοῦ μνήματος τρι-
ήμερος.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Σὺ δικαιοσύνην τε καὶ ἀπολύτρωσιν, ἡμῖν τε-
κοῦσα Χριστὸν ἀσπόρως, ἐλευθέραν ἔδρα-
σας, ἀρᾶς Θεοτόκε, τὴν φύσιν τοῦ προπάτο-
ρος.
Προεόρτιος. ᾨδὴ ε´.
Ἦχος δ´. Τὸν φωτισμόν σου Κύριε.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Κατὰ παθῶν ἐνίσχυσον, ἡμᾶς φθοροποιῶν,
τοὺς σὲ τιμῶντας, καὶ ἀσπαζομένους τίμιε
Σταυρὲ ἁγίου πάθους, ἁγιώτατον σύμβολον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Λελαμπρυσμένοι σήμερον, καρδίας καὶ ψυ-
χάς, καλῶν ἰδέαις, προσέλθωμεν πιστοί· καὶ
τὸ σεπτὸν καὶ θεῖον ξύλον, τοῦ Σταυροῦ
προσκυνήσωμεν.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Μεῤῥᾶς γλυκαίνει πρότερον, τὰ ὕδατα Μω-
σῆς, σημαίνων ξύλῳ, σὲ τίμιε Σταυρέ, δι᾿ οὗ
γλυκασμὸν σωτηριώδη, τοῖς βροτοῖς ἐναπέ-
σταξας.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπησον, Χριστὸν τὸν ἐκ τῶν
σῶν ἁγνῶν αἱμάτων, πανάχραντε Κόρη, σάρ-
κα ὑλικὴν ἠμφιεσμένον, καὶ βροτοὺς ἀνα-
πλάσαντα.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ ε´.
Ἦχος δ´. Σὺ Κύριέ μου φῶς.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Σὺ πάλαι ἐν Σινᾷ, σκηνὴν ἀχειροποίητον, ὑ-
πέδειξας τῷ θεόπτῃ, Μωυσῇ διαγράφων,
Χριστὲ τὴν Ἐκκλησίαν σου.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Σὺ Κύριε σκηνήν, ἐπὶ γῆς κατεσκεύασας· σὺ
τάξεσιν οὐρανίαις, τῶν βροτῶν τὰς χορείας,
συνάπτεις τῇ δυνάμει σου.
Δόξα.
Σὲ Κύριε πηγήν, τῆς ζωῆς ἐπιστάμεθα· σὺ Ἅ-
γιε τὴν εἰρήνην, ἐλθὼν εὐηγγελίσω, Χριστὲ
τῇ Ἐκκλησίᾳ σου.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Σὲ ὅπλον ἀῤῥαγὲς κατ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμε-
θα· σὲ ἄγκυραν καὶ ἐλπίδα, τῆς ἡμῶν σωτη-
ρίας, Θεόνυμφε κεκτήμεθα.
ᾨδὴ Ϛ´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Μαινομένην κλύδωνι, ψυχοφθόρῳ Δέσποτα
Χριστέ, τῶν παθῶν τὴν θάλασσαν κατεύνα-
σον, καὶ ἐκ φθορᾶς, ἀνάγαγέ με ὡς εὔσπλαγ-
χνος.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Εἰς φθορὰν κατώλισθεν, ὁ γενάρχης Δέσπο-
τα Χριστέ, παρηκόου βρώσεως γευσάμενος,
καὶ πρὸς ζωήν, ἀνῆκται διὰ τοῦ πάθους σου.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Ἡ ζωὴ κατήντησας, πρὸς τὸν ᾅδην Δέσποτα
Χριστέ, καὶ φθορὰ τῷ φθείραντι γενόμενος,
διὰ φθορᾶς, ἐπήγασας τὴν ἀνάστασιν.
16
 Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ἡ Παρθένος ἔτεκε, καὶ τεκοῦσα ἔμεινεν ἁ-
γνή, ἐν χερσὶ τὸν φέροντα τὰ σύμπαντα, ὡς
ἀληθῶς, παρθένος Μήτηρ βαστάσασα.
Προεόρτιος. ᾨδὴ Ϛ´.
Ἦχος δ´. Ἦλθον εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Νυγεὶς ἐπὶ σοὶ πλευρὰν ὁ Κτίστης, Σταυρὲ ἐ-
θελουσίως, ἀναρτώμενος, αἷμα καὶ ὕδωρ ἀ-
ποκενοῖ· δι᾿ ὧν ἀνεπλάσθημεν, οἱ πιστῶς σε
ἀσπαζόμενοι.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ξύλον ζωοδώρητον Κυρίου, πηγὴ ἀθανασί-
ας, ἀπολύτρωσις παντὸς τοῦ κόσμου, σῷζε
ἡμᾶς, τοὺς ἀσπαζομένους σε, ὡς φρουρὸν ἡ-
μῶν σωτήριον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ὅπλον ἡμῖν ἄῤῥηκτον ἐδόθης, δι᾿ οὗ νικῶ-
μεν πάσας, τὰς ἐνέδρας τῶν ἀντικειμένων,
θεῖε Σταυρέ, οἱ ψυχῆς εὐθύτητι, ἱερῶς σε ἀ-
σπαζόμενοι.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Ἅγιος ναὸς τοῦ ἐν ἁγίοις, ἐπαναπεπαυμένου,
ἐχρημάτισας Θεογεννῆτορ· ὅθεν ἡμᾶς, τοὺς
πιστῶς ὑμνοῦντάς σε, ἁγιάζεις Μητροπάρθε-
νε.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ Ϛ´.
Ἦχος δ´. Θύσω σοι, μετὰ φωνῆς.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Τοῦ κάλλους, ὁ Βασιλεὺς Χριστὸς ἐπεθύμη-
σε, νῦν τῆς σεπτῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἐθνῶν
μητέρα ἀπέδειξεν, ἐκ δουλείας υἱοθετουμέ-
νων διὰ τοῦ Πνεύματος.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Φρίττουσι, τῶν δυσμενῶν δαιμόνων αἱ φά-
λαγγες, τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, τοῦ
Σταυροῦ τῷ τύπῳ σημειουμένην, καὶ σκιά-
ζει, ἁγιαστικὴ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψις.
Δόξα.
Οὐ ψάμμον, ἀλλὰ Χριστὸν θεμέλιον ἔχουσα,
ἡ ἐξ ἐθνῶν Ἐκκλησία, στεφανοῦται κάλλει
τῷ ἀπροσίτῳ, καὶ διαδήματι, τῆς βασιλείας
ἐγκαλλωπίζεται.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ὢ θαῦμα, τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότε-
ρον! ὅτι Παρθένος ἐν μήτρᾳ, τὸν τὰ σύμπαν-
τα περιέποντα, ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα,
οὐκ ἐστενοχώρησε.
Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Σὺ γὰρ εἶ ὁ βασιλεὺς τῆς εἰρήνης...
***
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΟΙΚΟΣ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
Κοντάκιον καὶ Οἶκος τὰ Ἀναστάσιμα.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. α´. Μιμητὴς ὑπάρχων.
Πρὸς τὸν ᾅδην Σωτήρ μου συγκαταβέβηκας,
καὶ τὰς πύλας συντρίψας ὡς παντοδύναμος,
τοὺς θανόντας ὡς κτίστης συνεξανέστησας,
καὶ θανάτου τὸ κέντρον Χριστὲ συνέτριψας,
καὶ Ἀδὰμ τῆς κατάρας ἐρρύσω Φιλάνθρωπε·
διὸ πάντες σοι κράζομεν· Σῶσον ἡμᾶς Κύρι-
ε.
Ὁ Οἶκος.
Ἀκούσασαι αἱ γυναῖκες τοῦ Ἀγγέλου τὰ ῥή-
ματα, ἀπεβάλοντο τὸν θρῆνον, προσχαρεῖς
γενόμεναι, καὶ σύντρομοι τὴν ἀνάστασιν ἔ-
βλεπον· καὶ ἰδοὺ Χριστὸς προσήγγισεν αὐ-
ταῖς, λέγων τό, Χαίρετε· θαρσεῖτε, ἐγὼ τὸν
κόσμον νενίκηκα, καὶ τοὺς δεσμίους ἐρρυσά-
μην· σπουδάσατε οὖν πρὸς τοὺς Μαθητάς, ἀ-
παγγέλλουσαι αὐτοῖς, ὅτι προάγω ὑμᾶς, ἐν
τῇ χώρᾳ Γαλιλαίᾳ τοῦ κηρῦξαι· διὸ πάντες
σοι κράζομεν· Σῶσον ἡμᾶς Κύριε.
Συναξάριον.
Τῇ ΙΓ´ τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν ἐγκαινί-
ων τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν Ἀ-
ναστάσεως. (335)
Στίχ. Νόμον παλαιὸν Ἰσραὴλ πληρῶν νέος,
Ἐγκαινίοις σοι τάφον τιμᾷ, Λόγε.
Τύχθη ἀναστάσεως τρισκαιδεκάτῃ καινισμός.
17
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Κορνηλίου
τοῦ ἑκατοντάρχου, ἐπισκόπου Σκήψεως τῆς
Μοισίας κατασταθέντος. (α´ αἰ.)
Στίχ. Ζωῆς ἀπίστου Κορνήλιον ἐξάγεις,
Πιστῶν ἀπαρχὴν τῶν ἀπ᾿ ἐθνῶν, Χριστέ μου.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀριστεί-
δου, τοῦ Ἀθηναίου, ἀπολογητοῦ καὶ μάρτυ-
ρος, ἀγχόνῃ τελειωθέντος. (†120)
Στίχ. Ἀριστεὺς ὀφθεὶς ἀθλητῶν, Ἀριστείδη,
Κλεινῶν Ἀθηνῶν ἐπορφύρωσας χθόνα.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων
Κρονίδου, Λεοντίου, Σεραπίωνος, τῶν ἐν Ἀ-
λεξανδρείᾳ. (~†237)
Στίχ. Ὑπῆρξεν ᾆθλος ἡ θάλασσα καὶ τάφος,
Σεραπίωνι, Kρονίδῃ, Λεοντίῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος
Στράτωνος, τοῦ ἐν Νικομηδείᾳ. (†315)
Στίχ. Kέδροις ὁ Μάρτυς προσδεθεὶς Στράτων δύω,
Eἷς ὢν τὸ σῶμα, δείκνυται μέρη δύω.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων
Σελεύκου τοῦ ἐν Γαλατίᾳ, Γορδιανοῦ, Μα-
κροβίου, Ζωτικοῦ, Ἠλεί, Λουκιανοῦ καὶ Οὐ-
αλεριανοῦ, τῶν ἐν Μοισίᾳ. (†320)
Στίχ. Τὸν Γορδιανὸν καὶ Σέλευκον θηρίοις,
Οἱ θηριώδεις ἐκδιδοῦσιν ἀγρίοις.
Ὁ Μακρόβιος τὸν μακρὸν ποθῶν βίον,
Θηρῶν ὁδοῦσι τὸν βραχὺν λείπει βίον.
Σὺν Λουκιανῷ Ζωτικὸν στέφους ἔρως,
Ἐρᾷν ἐποίει καὶ στεφανοῦντος ξίφους.
Λύπῃ παρῆλθεν ὁ πρὶν Ἠλεὶ τὸν βίον,
Ἠλεὶ δὲ μάρτυς σὺν χαρᾷ θνήσκει ξίφει.
Οὐαλλέριος ἐκ πόθου τῶν Μαρτύρων,
Θνήσκει πρὸς αὐτῷ τῷ τάφῳ τῶν Μαρτύρων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡ-
μῶν Πέτρου, τοῦ ἐν τῇ Ἀγρείᾳ, ἐν εἰρήνῃ τε-
λειωθέντος. (ἀρχαὶ θ´ αἰ.)
Στίχ. Ῥαγεὶς ὁ Πέτρος τῇ λύσει τοῦ σαρκίου,
Πρὸς ἀῤῥαγῆ μετῆλθε τὸν Θεὸν πέτραν.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου μάρτυρος
Φιλίππου, πατρὸς τῆς ἁγίας Εὐγενίας τῆς ἐν
Ῥώμῃ. (γ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Λιτορίου
(Litorius), ἐπισκόπου Τουρώνης (Tours) ἐν
Γαλλίᾳ. (†370)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Μαυριλίου
(Maurilius), ἐπισκόπου Ἀνδεκαβόρου (Ande-
cavorum, Angers) ἐν Γαλλίᾳ. (†453)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ἁγίου Νεκταρίου,
ἐπισκόπου Αὐγουστοδούνου (Augusto-
dunum, Autun) ἐν Γαλλίᾳ. (~†550)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀμάτου
(Amatus), α´ ἡγουμένου τοῦ ἀββαείου Ῥο-
μαρικῶν ὀρέων (Romarici Mons, Remire-
mont) ἐν Γαλλίᾳ. (†627)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Βενερίου
(Venerius) τοῦ ἐρημίτου, ἡγουμένου νήσου
Τήνου (Tino) ἐν τῷ κόλπῳ Γενούης (Genoa)
ἐν Ἰταλίᾳ. (~†630)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Κολουμβί-
νου (Columbinus), ἡγουμένου Λούρης
(Lure) ἐν Γαλλίᾳ. (~†680)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Ἀμάτου
(Amatus), ἡγουμένου Ἀγαούνου (Agaunum),
εἶτα ι´ ἐπισκόπου Σεδούνου (Sedunum, Sion)
ἐν Ἑλβετίᾳ. (†690)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου Βαρσενο-
ρίου (Barsenorius), ἡγουμένου τοῦ Τιμίου
Σταυροῦ (La-Croix-Saint-Leuffroi) ἐν Γαλλί-
ᾳ. (ζ´ αἰ.)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Χεδβίγης
(Hedwig), ἡγουμένης τοῦ ἀββαείου Χέρβορδ
(Herford) ἐν Βεστφαλίᾳ (Westphalia) τῆς
Γερμανίας. (~†887)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ὁσίας Βιλφρίδης
(Wilfrida), ἡγουμένης τοῦ ἀββαείου Βίλτον
(Wilton, Wulfthryth) ἐν Ἀγγλίᾳ. (~†988)
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡ-
μῶν Ἰωάννου τοῦ ἐν Πρισλὸπ τῆς Ῥουμανίας
ἀσκήσαντος. (ιϚ´ αἰ.)
Στίχ. Νηστείαις βιοὺς καὶ ἀσκήσεσι πλείστοις,
Ἰωάννης εἴληφε καὶ μάρτυρος στέφος.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ὁσίων πατέρων
ἡμῶν Κορνηλίου, Διονυσίου καὶ Μισαήλ,
18
τῶν ἐν Παντὰν Ὄλονετς ἀσκησάντων. (ιϚ´
αἰ.)
Στίχ. Οἱ τρεῖς ἀσκηταὶ Τριάδος τῇ δυνάμει,
Τὸν πολυμήχανον ἀπέκτεινον ὄφιν.
Στίχ. Ἱερόθεε ἱερὸς Θεῷ γίνῃ,
Kτείνας τὰ πάθη ἐγκρατείας τοῖς πόνοις.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μεγαλομάρ-
τυρος Κετεβάν, εὐσεβεστάτης βασιλίσσης
τῆς Ἰβηρίας, ἥτις πολλαῖς βασάνοις πρῶτον
ὑποβληθεῖσα, εἶτα ἀπανθρώπως ἐστραγγαλί-
σθη ὑπὸ τῶν μουσουλμάνων Περσῶν.
(†1624)
Στίχ. Χριστὸν ποθῶ καὶ τὴν Αὐτοῦ Βασιλείαν,
Κετεβὰν κραυγάζουσα ἐστραγγαλίσθη.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡ-
μῶν Ἱεροθέου τοῦ νέου, ἐν τῇ κατ᾿ Ἄθω ἱερᾷ
μονῇ τῶν Ἰβήρων ἀσκήσαντος, ἐν εἰρήνῃ τε-
λειωθέντος. (†1745)
*
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ πρὸ τῆς Ὑψώσεως
τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, μνήμη τοῦ ἁγίου ἱερο-
μάρτυρος Χρυσοστόμου τοῦ νέου, ἐπισκό-
που Σμύρνης, μαρτυρήσαντος αὐτόθι ὑπὲρ
πίστεως καὶ πατρίδος, ἐν ἔτει ͵αϠκβ´ (1922).
Ἔτι δὲ καὶ μνήμη τῶν ἐν Μικρασίᾳ καὶ τῇ
καθ᾿ ἡμᾶς Ἀνατολῇ μαρτυρησάντων ἁγίων ἱ-
εραρχῶν· Γρηγορίου ἐπισκόπου Κυδωνιῶν,
Ἀμβροσίου ἐπισκόπου Μοσχονησίων, Προ-
κοπίου ἐπισκόπου Ἰκονίου, καὶ Εὐθυμίου ἐ-
πισκόπου Ζήλων, καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς ὑπὸ
τῶν πολεμίων ἀναιρεθέντων καὶ τελειωθέν-
των ἱερέων, καὶ πάντων τῶν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ
Κλήρου καὶ τοῦ φιλοχρίστου στρατοῦ καὶ
τοῦ πιστοῦ καὶ ὀρθοδόξου λαοῦ θυμάτων,
«ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης» ἐκείνης.
Στίχ. Τιθεὶς ψυχὴν Χρυσόστομος ὁμοῦ συμμύσταις,
λαοῦ καὶ στρατοῦ τε ἀπαρχὴ προσηνέχθη.
Πρωτομάρτυς Χρυσόστομος ἀποφράδι ἐτύθη,
συνάθλων πληθύος ἑπομένης τῷ πότμῳ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμην ἐπιτελοῦμεν τῶν ἀ-
ναριθμήτων νεομαρτύρων, ἀγνώστων καὶ ἀ-
φανῶν, ἀνδρῶν, γυναικῶν καὶ παιδίων, ἀπο-
καρτερησάντων ἐν τῷ Παμμικρασιατικῷ δι-
ωγμῷ ὑπὲρ τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως
μαρτυρησάντων. (1918-1922)
Στίχ. Νέοι Μάρτυρες ἐκ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας,
Ὤφθησαν πλῆθος ἐκ χειρῶν τέκνων Ἄγαρ.
Στίφος νεόλεκτον ἱερῶν μαρτύρων,
ᾌδω Ἰωνίας σὺν Ποιμέσιν ἄρνας.
Πληθὺς τῶν νεάθλων θώκῳ θεοῖο πάρα ἔστη.
Ἕνδεκα θεοϊδεῖς ἀνέρας ὁμᾷ τιμᾶν χρεὼν ἡμᾶς.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέη-
σον ἡμᾶς. Ἀμήν.
*
[ΤΟΠΙΚΑΙ ΕΟΡΤΑΙ]
Τῇ πρώτῃ Κυριακῇ μετὰ τὴν δεκάτην τρίτην
τοῦ μηνὸς Ἰουλίου, σύναξις τῶν ἁγίων τῆς ἱ-
ερᾶς μητροπόλεως Πισιδίας ἐν μικρᾷ Ἀσίᾳ.
Στίχ. Παύλου τοῦ πρωτοκορυφαίου θεῖοι βλαστοὶ
Ἀνευφημείσθωσαν Πισιδίας οἱ προστάται.
***
Εἶτα αἱ ζ´ καὶ η´ ᾠδαὶ τῶν κανόνων.
ᾨδὴ ζ´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Ὁ ὑπερυψούμενος, τῶν πατέρων Κύριος, τὴν
φλόγα κατέσβεσε, τοὺς παῖδας ἐδρόσισε,
συμφώνως μελῳδοῦντας· Ὁ Θεὸς εὐλογητὸς
εἶ.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Σάρκα περιθέμενος, ὡς ἀγκίστρῳ δέλεαρ, τῇ
θείᾳ δυνάμει σου, τὸν ὄφιν καθείλκυσας, ἀ-
νάγων τοὺς βοῶντας· Ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Ὁ τῆς γῆς τὴν ἄπλετον, οὐσιώσας σύστασιν,
ἐν τάφῳ καλύπτεται, σαρκὶ ὁ Ἀχώρητος, ᾧ
πάντες μελῳδοῦμεν· Ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Μίαν μὲν ὑπόστασιν, ἐν δυσὶ ταῖς φύσεσι,
Πανάμωμε τέτοκας, Θεὸν σωματούμενον, ᾧ
πάντες μελῳδοῦμεν· Ὁ Θεὸς εὐλογητὸς εἶ.
19
 Προεόρτιος. ᾨδὴ ζ´.
Ἦχος δ´. Νέοι τρεῖς ἐν Βαβυλῶνι.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Πάλαι ἐν ταῖς εὐλογίαις, τῶν παίδων ὁ Ἰα-
κώβ, σὲ προδιεχάραττε τίμιε Σταυρέ· ἀλλ᾿ ἡ-
μεῖς σὲ νῦν προσκυνοῦντες πάντοτε, φωτι-
σμὸν ἀρυόμεθα.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ῥάβδῳ σε προεικονίζει, θεῖος πάλαι Μωυ-
σῆς, Σταυρέ, τέμνων θάλασσαν· ἡμεῖς δέ σε
νῦν προσκυνοῦντες, παθῶν ἀβρόχως πέλα-
γος, χαλεπὸν περαιούμεθα.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Στόματί σε καὶ καρδίᾳ, πανσεβάσμιε Σταυρέ,
νῦν περιπτυσσόμενοι, τὸν ἁγιασμόν, τὴν ὑ-
γείαν, τὴν σωτηρίαν πάντοτε, ἀπαντλοῦμεν
ψυχῆς τε καὶ σώματος.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Παρθένε εὐλογημένη, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν,
καθικετευόντων σε· εἰς σὲ γὰρ ἐλπίζομεν πά-
ντες, καὶ σοὶ βοῶμεν· Δέσποινα μὴ παρίδῃς
τὴν ποίμνην σου.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ ζ´.
Ἦχος δ´. Ἐν τῇ καμίνῳ Ἀβραμιαῖοι.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Δροσοβόλος μέν, ἡ καμινιαία φλὸξ ἐδείχθη
ποτέ· νῦν δὲ ἐξ ἐλαίου χρῖσμα πνευματικόν,
ἁγιάζει τοὺς κραυγάζοντας· Εὐλογημένος εἶ
ἐν τῷ ναῷ, τῆς δόξης σου Κύριε.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ὡς ἐν καμίνω, τῇ θεοδόχῳ ταύτῃ νέᾳ σκηνῇ,
πάντες οἱ ἐξ Ἰσραὴλ τοῦ πνευματικοῦ, δρο-
σιζόμενοι βοήσωμεν· Εὐλογημένος εἶ ἐν τῷ
ναῷ, τῆς δόξης σου Κύριε.
Δόξα.
Οἱ τετρωμένοι, τῷ γλυκυτάτῳ θείῳ ἔρωτι,
δεῦτε ἐν παστάδι ταύτῃ τῇ μυστικῇ, συνα-
φθῶμεν τῷ νυμφίῳ Χριστῷ· Εὐλογημένος εἶ
ἐκβοῶντες, τῆς δόξης ὁ Κύριος.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Τὸ τοῦ Ὑψίστου, ἡγιασμένον θεῖον σκήνω-
μα, χαῖρε· διὰ σοῦ γὰρ δέδοται ἡ χαρά, Θεο-
τόκε τοῖς κραυγάζουσιν· Εὐλογημένη σὺ ἐν
γυναιξίν, ὑπάρχεις πανάμωμε.
ᾨδὴ η´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Σοὶ τῷ παντουργῷ, ἐν τῇ καμίνῳ παῖδες, πα-
γκόσμιον πλέξαντες, χορείαν ἔψαλλον· Πάν-
τα τὰ ἔργα τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυ-
ψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Σὺ τὸ θελητόν, τοῦ σωτηρίου πάθους, ἀπηύ-
ξω ποτήριον, ὥσπερ ἀβούλητον· δύο θελή-
σεις δυσὶ γὰρ καταλλήλαις, φέρεις ταῖς οὐσί-
αις Χριστὲ εἰς τοὺς αἰῶνας.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Σοῦ τοῦ παντουργοῦ, τῇ καταβάσει ᾅδης,
Χριστὲ καταγέλαστος, γεγονὼς ἤμεσε, πάν-
τας τοὺς πάλαι τῇ πλάνῃ νεκρωθέντας, σὲ ὑ-
περυψοῦντας εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Σὲ τὴν ὑπὲρ νοῦν, θεανδρικῶς τῷ λόγῳ, τε-
κοῦσαν τὸν Κύριον, καὶ παρθενεύουσαν, πά-
ντα τὰ ἔργα Παρθένε εὐλογοῦμεν, καὶ ὑπε-
ρυψοῦμεν εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.
Προεόρτιος. ᾨδὴ η´.
Ἦχος δ´. Λυτρωτὰ τοῦ παντός.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Τὸ σωτήριον ὅπλον καὶ ἄῤῥηκτον, τῶν πι-
στῶν τὴν ἑτοίμην βοήθειαν, τὴν κραταιὰν
ἀντίληψιν, τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου, νῦν
προσκυνοῦμεν, κατενώπιον πάντων προκεί-
μενον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ὑψηλῶς ἐπὶ ξύλου ἀνήρτησεν, ἐγκαρσίως
τὸν ὄφιν ὡς γέγραπται, ὁ Μωυσῆς προγρά-
20
φων σε, πανσεβάσμιον ξύλον· δι᾿ οὗ τῆς
βλάβης, νοητῶν ἐκλυτρούμεθα ὄφεων.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Φωτισμὸς τῶν ψυχῶν ἡμῶν πέφυκας, φωτο-
δότα Σταυρὲ πανσεβάσμιε· σὲ γὰρ περιπτυσ-
σόμενοι, τὰς ἀρχάς τε τοῦ σκότους καὶ ἐξου-
σίας, ἐκτρεπόμεθα θείᾳ δυνάμει σου.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Τὴν ἁγνὴν καὶ Παρθένον τιμήσωμεν, τὴν τὸν
ἄναρχον Λόγον καὶ ἄκτιστον, ὑπερφυῶς κυ-
ήσασαν, εἰς ἡμῶν σωτηρίαν, ἀναβοῶντες·
Εὐλογοῦμεν Παρθένε τὸν τόκον σου.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ η´.
Ἦχος δ´. Χεῖρας ἐκπετάσας Δανιήλ.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Σήμερον χιτῶνα νοητόν, τὸν ἄνωθεν ὑφαν-
τὸν ἐκ θείας χάριτος, ἡ Ἐκκλησία σου Κύριε,
ὥσπερ νύμφη ἐστολίσατο, καὶ τοὺς οἰκείους
συγκαλεῖ πρὸς εὐφροσύνην λαούς, εἰς τὸ
μέλπειν· Πάντα τὰ ἔργα ὑμνεῖτε τὸν Κύριον.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Σήμερον ὁ δεύτερος Ἀδάμ, Χριστὸς ἀνέδει-
ξε, Παράδεισον νοητόν, τὴν νέαν ταύτην
σκηνήν, φέρουσαν κατὰ ξύλου τοῦ τῆς γνώ-
σεως, τὸ ζωηφόρον τοῦ Σταυροῦ, ὅπλον τοῖς
ψάλλουσιν· Εὐλογεῖτε, πάντα τὰ ἔργα Κυρί-
ου τὸν Κύριον.
Τριαδικόν.
Στίχ. Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱὸν
καὶ ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον,
ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες
αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Πατρὸς ἐξ ἀνάρχου σε Υἱόν, καὶ Πνεῦμα Ἅ-
γιον μίαν Θεότητα, τελείαν ἄναρχον ἄτμη-
τον, ὁμοούσιον ἀσύγχυτον, ἐν ὑποστάσεσι
τρισὶ σέβοντες ψάλλομεν· Εὐλογεῖτε, πάντα
τὰ ἔργα Κυρίου τὸν Κύριον.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Σὺ μόνη ἐν πάσαις γενεαῖς, Παρθένε ἄχραν-
τε, Μήτηρ ἐδείχθης Θεοῦ· σὺ τῆς Θεότητος
γέγονας, ἐνδιαίτημα πανάμωμε, μὴ φλογι-
σθεῖσα τῷ πυρὶ τοῦ ἀπροσίτου φωτός· ὅθεν
πάντες, σὲ εὐλογοῦμεν Μαρία Θεόνυμφε.
***
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ
Τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ
Ψάλλονται τῇ 1ῃ Αὐγούστου, ἀπὸ τῆς 6ης
μέχρι τῆς 13ης Αὐγούστου καὶ ἀπὸ τῆς 24ης
Αὐγούστου μέχρι τῆς 21ης Σεπτεμβρίου.
ᾨδὴ α´. Ἦχος πλ. δ´.
Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς * ἐπ᾿ εὐθείας ῥά-
βδῳ, * τὴν Ἐρυθρὰν διέτεμε * τῷ Ἰσραὴλ
πεζεύσαντι· * τὴν δὲ ἐπιστρεπτικῶς * Φαραὼ
τοῖς ἅρμασι * κροτήσας ἥνωσεν, * ἐπ᾿ εὔ-
ρους διαγράψας * τὸ ἀήττητον ὅπλον· * διὸ
Χριστῷ ᾄσωμεν, * τῷ Θεῷ ἡμῶν, ὅτι δεδό-
ξασται.
ᾨδὴ γ´.
Ῥάβδος εἰς τύπον * τοῦ μυστηρίου παραλαμ-
βάνεται· * τῷ βλαστῷ γὰρ προκρίνει τὸν ἱε-
ρέα· * τῇ στειρευούσῃ δὲ πρῴην * Ἐκκλησίᾳ
νῦν ἐξήνθησε * ξύλον Σταυροῦ * εἰς κράτος
καὶ στερέωμα.
ᾨδὴ δ´.
Εἰσακήκοα, Κύριε, * τῆς οἰκονομίας σου τὸ
μυστήριον, * κατενόησα τὰ ἔργα σου * καὶ
ἐδόξασά σου τὴν θεότητα.
ᾨδὴ ε´.
Ὦ τρισμακάριστον Ξύλον! * ἐν ᾧ ἐτάθη
Χριστός, * ὁ βασιλεὺς καὶ Κύριος· * δι᾿ οὗ
πέπτωκεν ὁ ξύλῳ ἀπατήσας, * τῷ ἐν σοὶ δε-
λεασθεὶς * Θεῷ τῷ προσπαγέντι σαρκί, * τῷ
παρέχοντι * τὴν εἰρήνην ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.
ᾨδὴ Ϛ´.
Νοτίου θηρὸς ἐν σπλάγχνοις * παλάμας Ἰω-
νᾶς * σταυροειδῶς διεκπετάσας, * τὸ σωτή-
ριον πάθος * προδιετύπου σαφῶς· * ὅθεν
τριήμερος ἐκδύς, * τὴν ὑπερκόσμιον ἀνά-
στασιν * ὑπεζωγράφησε * τοῦ σαρκὶ προ-
σπαγέντος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ * καὶ τριημέ-
ρῳ ἐγέρσει * τὸν κόσμον φωτίσαντος.
21
 ᾨδὴ ζ´.
Ἔκνοον πρόσταγμα * τυράννου δυσσεβοῦς *
λαοὺς ἐκλόνησε, * πνέον ἀπειλῆς * καὶ δυ-
σφημίας θεοστυγοῦς· * ὅμως τρεῖς παῖδας *
οὐκ ἐδειμάτωσε * θυμὸς θηριώδης, * οὐ πῦρ
βρόμιον· * ἀλλ᾿ ἀντηχοῦντι * δροσοβόλῳ
πνεύματι * πυρὶ συνόντες ἔψαλλον· * Ὁ ὑπε-
ρύμνητος * τῶν πατέρων καὶ ἡμῶν * Θεός,
εὐλογητὸς εἶ.
ᾨδὴ η´.
Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν,
προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον,
ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες
αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Εὐλογεῖτε, παῖδες, * τῆς Τριάδος ἰσάριθμοι,
* δημιουργὸν Πατέρα Θεόν· * ὑμνεῖτε τὸν
συγκαταβάντα Λόγον * καὶ τὸ πῦρ εἰς δρό-
σον μεταποιήσαντα· * καὶ ὑπερυψοῦτε * τὸ
πᾶσι ζωὴν παρέχον * Πνεῦμα πανάγιον εἰς
τοὺς αἰῶνας.
***
Ὁ διάκονος· Τὴν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις μεγα-
λύνομεν.
Η ῼΔΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Στίχ. α´. Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον,
καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ
σωτῆρί μου.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ * καὶ ἐνδοξο-
τέραν * ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, * τὴν ἀδι-
αφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, * τὴν ὄντως
Θεοτόκον, * σὲ μεγαλύνομεν.
Στίχ. β´. Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν
τῆς δούλης αὐτοῦ· ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μα-
καριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ...
Στίχ. γ´. Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνα-
τός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ τὸ ἔλεος
αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν τοῖς φοβουμέ-
νοις αὐτόν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ...
Στίχ. δ´. Ἐποίησε κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ,
διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας
αὐτῶν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ...
Στίχ. ε.´ Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ
ὕψωσε ταπεινούς· πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγα-
θῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλε κενούς.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ...
Στίχ. Ϛ´. Ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ
μνησθῆναι ἐλέους, καθὼς ἐλάλησε πρὸς τοὺς
πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι
αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ...
***
Ἐκ τῶν κανόνων ἡ θ´ ᾠδή.
ᾨδὴ θ´. Ὁ ἀναστάσιμος.
Ἦχος πλ. α´. Ὁ εἱρμός.
Ἡσαΐα χόρευε, ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί,
καὶ ἔτεκεν υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ
ἄνθρωπον· Ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ· ὃν μεγα-
λύνοντες, τὴν Παρθένον μακαρίζομεν.
Τροπάρια.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Τὸν πεσόντα ἄνθρωπον, ἀνεδέξω Δέσποτα
Χριστέ, ἐκ μήτρας παρθενικῆς ὅλος συνα-
φθείς· μόνος ἁμαρτίας δέ, μὴ μετασχὼν ὅλον
ἐκ φθορᾶς, σὺ ἠλευθέρωσας, τοῖς ἀχράντοις
σου παθήμασι.
Στίχ. Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε.
Θεοῤῥύτῳ αἵματι, κενωθέντι Δέσποτα Χρι-
στέ, ἐκ σῆς ἀχράντου πλευρᾶς καὶ ζωοποιοῦ,
θυσία μὲν πέπαυται, εἰδωλικὴ πᾶσα δὲ ἡ γῆ,
σοῦ τῆς αἰνέσεως, τὴν θυσίαν ἀναφέρομεν.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Οὐ Θεὸν ἀσώματον, οὐδὲ πάλιν ἄνθρωπον
ψιλόν, προήγαγεν ἡ ἁγνὴ Κόρη καὶ σεμνή,
ἀλλ᾿ ἄνθρωπον τέλειον, καὶ ἀψευδῆ τέλειον
Θεόν, ὃν μεγαλύνομεν, σὺν Πατρί τε καὶ τῷ
Πνεύματι.
22
 Προεόρτιος. ᾨδὴ θ´.
Ἦχος δ´. Ὁ τόκος σου ἄφθορος ἐδείχθη.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Χριστὸς ἐπὶ σοὶ ἀνηρτημένος, τὸν κόσμον ἀ-
νύψωσε πεσόντα, εἰς βυθὸν ἀπωλείας ἀλη-
θῶς, Σταυρὲ Κυρίου· ὅθεν σε πόθῳ, νῦν προ-
σκυνοῦμεν, καὶ τιμῶμεν καὶ δοξάζομεν.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ψυχὰς ἁγνισθῶμεν καὶ καρδίας, καλῶν ἐπι-
μόνοις ἐργασίαις, καὶ προκείμενον μέσον, τὸ
σωτήριον ὁρῶντες τοῦ Σταυροῦ ξύλον, πί-
στει καὶ πόθῳ, θεοφρόνως προσκυνήσωμεν.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ὡς ἥλιος μέγας ταῖς ἀκτῖσι, ταῖς σαῖς καταυ-
γάζεις τοὺς ἐν σκότει, καὶ τοὺς δαίμονας
φλέγεις, ὡραιότατε Σταυρέ· ὅθεν φώτισον
πάντας, τοὺς ἐν πίστει προσκυνοῦντάς σε.
Θεοτοκίον.
Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς.
Φωτί με καταύγασον τῷ θείῳ, φωτὸς οἰκητή-
ριον Παρθένε, τῶν παθῶν μου τὸ σκότος, καὶ
τῶν ἡδονῶν τὴν βαθυτάτην ὄντως νύκτα,
Θεοκυῆτορ, παναγία ἀπελαύνουσα.
Τῶν Ἐγκαινίων. ᾨδὴ θ´.
Ἦχος δ´. Λίθος ἀχειρότμητος.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Δεῦτε καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ, καὶ νηφαλέοις ὄμ-
μασι νοός, τῆς τοῦ Βασιλέως θυγατρός, τῆς
Ἐκκλησίας τὴν ὡραιότητα, ὑπὲρ χρυσίον
λάμπουσαν, κατανοοῦντες μεγαλύνωμεν.
Στίχ. Δόξα σοι, ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.
Χαῖρε καὶ εὐφραίνου ἡ νύμφη, τοῦ Βασιλέως
τοῦ μεγάλου, κατοπτριζομένη τηλαυγῶς, τοῦ
σοῦ Νυμφίου τὴν ὡραιότητα, σὺν τῷ λαῷ
σου κράζουσα· Σὲ Ζωοδότα μεγαλύνομεν.
Δόξα.
Τὴν ἐξ ὕψους ἄμυναν Σῶτερ, τῇ Ἐκκλησίᾳ
σου παράσχου· ἄλλον γὰρ οὐκ οἶδεν, εἰ μὴ
σέ, τὸν ὑπὲρ ταύτης τὴν σὴν φιλάνθρωπε,
πάλαι ψυχὴν προθέμενον, ἐν ἐπιγνώσει μεγα-
λύνουσα.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Χαῖρε κεχαριτωμένη ἡ Νύμφη, τοῦ Βασιλέ-
ως τοῦ μεγάλου· ὅτι διὰ σοῦ τῆς κατάρας,
τῆς Εὔας πάντες Ἁγνὴ ἐῤῥύσθημεν, καὶ τὴν
ζωὴν εὑράμεθα, ἐν τῇ κυήσει σου ἀνύμφευ-
τε.
*
Καταβασία. ᾨδὴ θ´. Ἦχος πλ. δ´.
Μυστικὸς εἶ, Θεοτόκε, παράδεισος, * ἀγεωρ-
γήτως βλαστήσασα Χριστόν, * ὑφ᾿ οὗ τὸ τοῦ
Σταυροῦ * ζωηφόρον ἐν γῇ * πεφυτούργηται
δένδρον· * δι᾿ οὗ νῦν ὑψουμένου, * προσκυ-
νοῦντες αὐτόν, * σὲ μεγαλύνομεν.
Συναπτὴ μικρά, μεθ᾿ ἣν ἐκφώνησις·
Ὅτι σὲ αἰνοῦσι πᾶσαι αἱ δυνάμεις...
***
ΤΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ
Ἦχος β´.
Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν. Ὑψοῦτε Κύριον
τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδί-
ῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ὅτι ἅγιός ἐστιν.
Ἀναστάσιμον Ἐξαποστειλάριον Γ´.
Ὅτι Χριστὸς ἐγήγερται, μή τις διαπιστείτω·
ἐφάνη τῇ Μαρίᾳ γάρ, ἔπειτα καθωράθη, τοῖς
εἰς ἀγρὸν ἀπιοῦσι· μύσταις δὲ πάλιν ὤφθη,
ἀνακειμένοις ἕνδεκα· οὓς βαπτίζειν ἐκπέμ-
ψας, εἰς οὐρανούς, ὅθεν καταβέβηκεν ἀνελή-
φθη, ἐπικυρῶν τὸ κήρυγμα, πλήθεσι τῶν ση-
μείων.
Προεόρτιον. Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν.
Ἐν Γολγοθᾷ ὁ Κύριος, ὑψωθεὶς ἑκουσίως, ἐ-
πὶ Σταυροῦ εἰργάσατο, τὴν ἡμῶν σωτηρίαν,
καινίσας πᾶσαν τὴν κτίσιν· τάφῳ δὲ ζωοδό-
χῳ, ἐτέθη καὶ τριήμερος, ὡς Θεὸς ἐξανέστη,
οὗ τῆς λαμπρᾶς, καὶ σεπτῆς ἐγέρσεως ἐκτε-
λοῦμεν, σὺν ἀσωμάτοις τάξεσι, τὰ ἐγκαίνια
πάντες.
23
 Ἕτερον. Ὅμοιον.
(Κοινὸν τοῦ Σταυροῦ καὶ τῶν Ἐγκαινίων)
Μέσον τῆς γῆς ὁ Κύριος, καὶ Θεὸς σωτηρί-
αν, διὰ Σταυροῦ εἰργάσατο, σαρκωθεὶς ἑκου-
σίως, εἰς ἀνακαίνισιν κόσμου· τάφῳ κατατε-
θεὶς δέ, τριήμερος ἐγήγερται, καὶ ζωῆς ἀῤῥα-
βῶνα, τὴν ἑαυτοῦ, προδεικνύει ἔγερσιν, ἧς
ἐν πίστει, τελοῦμεν τὰ Ἐγκαίνια, τοῦ Θεοῦ
σὺν Ἀγγέλοις.
Θεοτοκίον. Ὅμοιον.
Μετ᾿ εὐφροσύνης κράζομεν, σοὶ τὸ Χαῖρε
Παρθένε· Χαῖρε ἀρᾶς ἡ λύτρωσις, τοῦ Ἀδὰμ
καὶ τῆς Εὔας· Χαῖρε δι᾿ ἧς ἀνυψώθη, τῶν
βροτῶν ἡ οὐσία, πρὸς δόξαν ὑπερκόσμιον,
τοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ σου· Χαῖρε δι᾿ ἧς, ὑπ᾿
Ἀγγέλων πάντοτε προσκυνεῖται, ἐν οὐρανοῖς
πανύμνητε, Θεοτόκε Μαρία.
***
ΑΙΝΟΙ
Ἦχος πλ. α´.
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον. Αἰνεῖτε
τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν, αἰνεῖτε αὐτὸν
ἐν τοῖς ὑψίστοις. Σοὶ πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ· αἰ-
νεῖτε αὐτόν, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ. Σοὶ
πρέπει ὕμνος τῷ Θεῷ.
Ἡ Στιχολογία (Ψαλμοὶ ρμη´, ρμθ´, ρν´).
Ψαλμὸς ρμη´ (148).
Αἰνεῖτε αὐτόν, ἥλιος καὶ σελήνη· αἰνεῖτε αὐ-
τόν, πάντα τὰ ἄστρα καὶ τὸ φῶς.
Αἰνεῖτε αὐτόν, οἱ οὐρανοὶ τῶν οὐρανῶν καὶ
τὸ ὕδωρ τὸ ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν.
Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου, ὅτι αὐτὸς εἶ-
πε, καὶ ἐγενήθησαν, αὐτὸς ἐνετείλατο, καὶ ἐ-
κτίσθησαν.
Ἔστησεν αὐτὰ εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶ-
να τοῦ αἰῶνος· πρόσταγμα ἔθετο, καὶ οὐ πα-
ρελεύσεται.
Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῆς γῆς, δράκοντες
καὶ πᾶσαι ἄβυσσοι.
Πῦρ, χάλαζα, χιών, κρύσταλλος, πνεῦμα κα-
ταιγίδος, τὰ ποιοῦντα τὸν λόγον αὐτοῦ.
Τὰ ὄρη καὶ πάντες οἱ βουνοί, ξύλα καρποφό-
ρα καὶ πᾶσαι κέδροι.
Τὰ θηρία καὶ πάντα τὰ κτήνη, ἑρπετὰ καὶ πε-
τεινὰ πτερωτά.
Βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ πάντες λαοί, ἄρχοντες
καὶ πάντες κριταὶ γῆς.
Νεανίσκοι καὶ παρθένοι, πρεσβύτεροι μετὰ
νεωτέρων, αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα Κυρίου,
ὅτι ὑψώθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ μόνου.
Ἡ ἐξομολόγησις αὐτοῦ ἐπὶ γῆς καὶ οὐρανοῦ,
καὶ ὑψώσει κέρας λαοῦ αὐτοῦ.
Ὕμνος πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐτοῦ, τοῖς υἱοῖς Ἰσ-
ραήλ, λαῷ ἐγγίζοντι αὐτῷ.
Ψαλμὸς ρμθ´ (149).
ᾌσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινὸν ἡ αἴνεσις αὐ-
τοῦ ἐν ἐκκλησίᾳ ὁσίων.
Εὐφρανθήτω Ἰσραὴλ ἐπὶ τῷ ποιήσαντι αὐ-
τόν, καὶ υἱοὶ Σιὼν ἀγαλλιάσθωσαν ἐπὶ τῷ βα-
σιλεῖ αὐτῶν.
Αἰνεσάτωσαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν χορῷ, ἐν
τυμπάνῳ καὶ ψαλτηρίῳ ψαλάτωσαν αὐτῷ.
Ὅτι εὐδοκεῖ Κύριος ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ καὶ ὑ-
ψώσει πραεῖς ἐν σωτηρίᾳ.
Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ καὶ ἀγαλλιάσον-
ται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν.
Αἱ ὑψώσεις τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ λάρυγγι αὐτῶν,
καὶ ῥομφαῖαι δίστομοι ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν,
Τοῦ ποιῆσαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, ἐλεγ-
μοὺς ἐν τοῖς λαοῖς,
Τοῦ δῆσαι τοὺς βασιλεῖς αὐτῶν ἐν πέδαις καὶ
τοὺς ἐνδόξους αὐτῶν ἐν χειροπέδαις σιδη-
ραῖς.
Στιχηρὰ Ἀναστάσιμα. Ἦχος πλ. α´.
Στίχ. α´. Τοῦ ποιῆσαι ἐν αὐτοῖς κρῖμα ἔγγρα-
πτον· δόξα αὕτη ἔσται πᾶσι τοῖς ὁσίοις αὐ-
τοῦ.
Κύριε, ἐσφραγισμένου τοῦ τάφου ὑπὸ τῶν
παρανόμων, προῆλθες ἐκ τοῦ μνήματος, κα-
24
θὼς ἐτέχθης ἐκ τῆς Θεοτόκου· οὐκ ἔγνωσαν
πῶς ἐσαρκώθης, οἱ ἀσώματοί σου Ἄγγελοι·
οὐκ ᾔσθοντο πότε ἀνέστης, οἱ φυλάσσοντές
σε στρατιῶται· ἀμφότερα γὰρ ἐσφράγισται
τοῖς ἐρευνῶσι· πεφανέρωται δὲ τὰ θαύματα,
τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει τὸ μυστήριον· ὃ
ἀνυμνοῦσιν, ἀπόδος ἡμῖν ἀγαλλίασιν, καὶ τὸ
μέγα ἔλεος.
Ψαλμὸς ρν´ (150).
Στίχ. β´. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐ-
τοῦ· αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνά-
μεως αὐτοῦ.
Κύριε, τοὺς μοχλοὺς τοὺς αἰωνίους συντρί-
ψας, καὶ δεσμὰ διαρρήξας, τοῦ μνήματος ἀ-
νέστης, καταλιπών σου τὰ ἐντάφια, εἰς μαρ-
τύριον τῆς ἀληθοῦς, τριημέρου ταφῆς σου·
καὶ προῆγες ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ, ὁ ἐν σπηλαίῳ
τηρούμενος. Μέγα σου τὸ ἔλεος, ἀκατάληπτε
Σωτήρ! Ἐλέησον ἡμᾶς.
Στίχ. γ´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις
αὐτοῦ· αἰνεῖτε αὐτὸν κατὰ τὸ πλῆθος τῆς με-
γαλωσύνης αὐτοῦ.
Κύριε, αἱ γυναῖκες ἔδραμον ἐπὶ τὸ μνῆμα,
τοῦ ἰδεῖν σε τὸν Χριστόν, τὸν δι᾿ ἡμᾶς πα-
θόντα· καὶ προσελθοῦσαι, εὗρον Ἄγγελον ἐ-
πὶ τὸν λίθον καθήμενον, τῷ φόβῳ κυλισθέν-
τα, καὶ πρὸς αὐτὰς ἐβόησε λέγων· Ἀνέστη ὁ
Κύριος· εἴπατε τοῖς Μαθηταῖς, ὅτι ἀνέστη ἐκ
νεκρῶν, ὁ σῴζων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Στίχ. δ´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν ἤχῳ σάλπιγγος· αἰ-
νεῖτε αὐτὸν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθάρᾳ.
Κύριε, ὥσπερ ἐξῆλθες ἐσφραγισμένου τοῦ
τάφου, οὕτως εἰσῆλθες καὶ τῶν θυρῶν κε-
κλεισμένων, πρὸς τοὺς Μαθητάς σου, δει-
κνύων αὐτοῖς τὰ τοῦ σώματος πάθη, ἅπερ
κατεδέξω Σωτὴρ μακροθυμήσας. Ὡς ἐκ
σπέρματος Δαυΐδ, μώλωπας ὑπήνεγκας, ὡς
Υἱὸς δὲ τοῦ Θεοῦ, κόσμον ἠλευθέρωσας.
Μέγα σου τὸ ἔλεος, ἀκατάληπτε Σωτήρ! Ἐ-
λέησον ἡμᾶς.
Τῶν Ἐγκαινίων στιχηρὰ προσόμοια γ´ εἰς δ´.
Ἦχος δ´. Ἔδωκας σημείωσιν.
Στίχ. ε´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν τυμπάνῳ καὶ χορῷ·
αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν χορδαῖς καὶ ὀργάνῳ.
Σήμερον ὁ ἔνθεος, καὶ ἱερὸς καὶ σεβάσμιος,
τῆς Χριστοῦ ἀναστάσεως, φαιδρῶς ἐγκαινί-
ζεται, φωτοφόρος οἶκος· καὶ νέμει ἐν κόσμῳ,
τάφος ὁ θεῖος τὴν ζωήν, καὶ ἐμπαρέχει πηγὴν
ἀθάνατον· βλυστάνει ῥεῖθρα χάριτος· θαυμά-
των βρύει τὰ νάματα· καὶ δωρεῖται ἰάματα,
τοῖς αὐτὸν πίστει μέλπουσιν.
Στίχ. Ϛ´. Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις εὐή-
χοις· αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν κυμβάλοις ἀλαλαγμοῦ.
Πᾶσα πνοὴ αἰνεσάτω τὸν Κύριον.
Σήμερον ὁ ἔνθεος, καὶ ἱερὸς καὶ σεβάσμιος...
Στίχ. ζ´. Κύριε, ἠγάπησα εὐπρέπειαν οἴκου
σου καὶ τόπον σκηνώματος δόξης σου.
Ἤστραψεν ἡ ἄνωθεν, φωτοφανὴς αἴγλη λάμ-
πουσα, καὶ τὰ πάντα φωτίζουσα· πιστῶς οὖν
τιμήσωμεν, τὴν Χριστοῦ τοῦ Κτίστου, ἀνά-
στασιν πάντες, καὶ ἐγκαινίων ἱερῶν, τὴν ζω-
ηφόρον θείαν πανήγυριν, ἐν ὕμνοις ἑορτά-
σωμεν, καὶ ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξωμεν, ὅπως ἵ-
λεων εὕρωμεν, τὸν Σωτῆρα καὶ Κύριον.
Στίχ. η´. Σοὶ πρέπει ὕμνος, ὁ Θεός, ἐν Σιὼν
καὶ σοὶ ἀποδοθήσεται εὐχὴ ἐν Ἰερουσαλήμ.
Μέσον γῆς ὑψούμενον, προκατιδεῖν ἐφιέμε-
νοι, τοῦ Σταυροῦ σκῆπτρον ἅγιον, ψυχὰς
προκαθάρωμεν, ἀστραφθῶμεν φρένας, φωτὶ
λαμπρυνθῶμεν, καὶ ἐν δυνάμει θεϊκῇ, καταυ-
γασθέντες Χριστὸν ὑμνήσωμεν, τῷ ξύλῳ τῷ
σεπτῷ αὑτοῦ, ἁγιασμὸν παρεχόμενον, τοῖς ἐν
πίστει γεραίρουσι, καὶ θερμῶς αὐτὸν μέλ-
πουσιν.
Δόξα. Ἑωθινὸν Γ´. Ἦχος γ´.
Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας, τὴν τοῦ Σωτῆρος
εὐαγγελιζομένης, ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν καὶ
ἐμφάνειαν, διαπιστοῦντες οἱ Μαθηταί, ὠνει-
δίζοντο τὸ τῆς καρδίας σκληρόν· ἀλλὰ τοῖς
σημείοις καθοπλισθέντες καὶ θαύμασι, πρὸς
τὸ κήρυγμα ἀπεστέλλοντο. Καὶ σὺ μὲν Κύρι-
ε, πρὸς τὸν ἀρχίφωτον ἀνελήφθης Πατέρα·
25
οἱ δὲ ἐκήρυττον πανταχοῦ τὸν λόγον, τοῖς
θαύμασι πιστούμενοι. Διὸ οἱ φωτισθέντες δι᾿
αὐτῶν, δοξάζομέν σου, τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνά-
στασιν, φιλάνθρωπε Κύριε.
Καὶ νῦν. Θεοτοκίον.
Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις, * Θεοτόκε Παρ-
θένε· * διὰ γὰρ τοῦ ἐκ σοῦ σαρκωθέντος, * ὁ
ᾅδης ᾐχμαλώτισται, * ὁ Ἀδὰμ ἀνακέκληται,
* ἡ κατάρα νενέκρωται, * ἡ Εὔα ἠλευθέρω-
ται, * ὁ θάνατος τεθανάτωται, * καὶ ἡμεῖς ἐ-
ζωοποιήθημεν· * διὸ ἀνυμνοῦντες βοῶμεν· *
Εὐλογητὸς Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, * ὁ οὕτως
εὐδοκήσας, δόξα σοι.
***
Καὶ εὐθὺς ψάλλεται
εἰς τὸν ἦχον τῆς Κυριακῆς
Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ
Δόξα σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς. * Δόξα ἐν ὑψί-
στοις Θεῷ * καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, * ἐν ἀνθρώ-
ποις εὐδοκία.
Ὑμνοῦμέν σε, * εὐλογοῦμέν σε, * προσκυ-
νοῦμέν σε, * δοξολογοῦμέν σε, * εὐχαρι-
στοῦμέν σοι * διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν.
Κύριε βασιλεῦ, * ἐπουράνιε Θεέ, * Πάτερ
παντοκράτορ· * Κύριε Υἱὲ μονογενές, * Ἰη-
σοῦ Χριστέ, * καὶ ἅγιον Πνεῦμα.
Κύριε ὁ Θεός, * ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ, * ὁ Υἱὸς
τοῦ Πατρός, * ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κό-
σμου, * ἐλέησον ἡμᾶς, * ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτί-
ας τοῦ κόσμου.
Πρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, * ὁ καθήμενος
ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός, * καὶ ἐλέησον ἡμᾶς.
Ὅτι σὺ εἶ μόνος ἅγιος, * σὺ εἶ μόνος Κύριος,
* Ἰησοῦς Χριστός, * εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός.
Ἀμήν.
Καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε * καὶ αἰ-
νέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα * καὶ εἰς
τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Καταξίωσον, Κύριε, * ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ *
ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, * ὁ Θεὸς τῶν πατέρων
ἡμῶν, * καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄ-
νομά σου * εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.
Γένοιτο, Κύριε, * τὸ ἔλεός σου ἐφ᾿ ἡμᾶς, *
καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ.
Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· * δίδαξόν με τὰ δικαι-
ώματά σου. (ἐκ γ´)
Κύριε, * καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν * ἐν γενεᾷ
καὶ γενεᾷ. * Ἐγὼ εἶπα· * Κύριε, ἐλέησόν με·
* ἴασαι τὴν ψυχήν μου, * ὅτι ἥμαρτόν σοι.
Κύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον· * δίδαξόν με τοῦ
ποιεῖν τὸ θέλημά σου, * ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός
μου.
Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς· * ἐν τῷ φωτί σου
ὀψόμεθα φῶς.
Παράτεινον τὸ ἔλεός σου * τοῖς γινώσκουσί
σε.
Ἅγιος ὁ Θεός, * ἅγιος ἰσχυρός, * ἅγιος ἀθά-
νατος· * ἐλέησον ἡμᾶς. (ἐκ γ´)
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώ-
νων. Ἀμήν.
Ἅγιος ἀθάνατος· * ἐλέησον ἡμᾶς.
Καὶ πάλιν ἰσχυροτέρᾳ φωνῇ·
Ἅγιος ὁ Θεός, * ἅγιος ἰσχυρός, * ἅγιος ἀθά-
νατος· * ἐλέησον ἡμᾶς.
Καὶ τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον. Ἦχος β´.
Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος * καὶ τὰ δεσμὰ δι-
αρρήξας τοῦ ᾅδου, * ἔλυσας τὸ κατάκριμα
τοῦ θανάτου, Κύριε, * πάντας ἐκ τῶν παγί-
δων τοῦ ἐχθροῦ ῥυσάμενος· * ἐμφανίσας σε-
αυτὸν τοῖς ἀποστόλοις σου * ἐξαπέστειλας
αὐτοὺς ἐπὶ τὸ κήρυγμα * καὶ δι᾿ αὐτῶν τὴν
εἰρήνην * παρέσχες τῇ οἰκουμένῃ, * μόνε
πολυέλεε.
*****
26
 ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
Ὁ διάκονος τὰ εἰρηνικὰ
καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν·
Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα…
Τὰ τυπικά, οἱ μακαρισμοὶ τοῦ ἤχου εἰς δ´ καὶ
δ´ ἐκ τῆς Ϛ´ ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῶν ἐγκαινί-
ων.
Εἰ δὲ μή, τὰ συνήθη Ἀντίφωνα.
Ἀντίφωνον Α´.
Ἦχος β´. Ψαλμὸς Ϟα´ (91).
Στίχ. α´. Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ Κυ-
ρίῳ καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, Ὕψιστε.
(Ϟα´ 2)
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶ-
σον ἡμᾶς.
Στίχ. β´. Τοῦ ἀναγγέλλειν τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός
σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα. (Ϟα´
3)
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶ-
σον ἡμᾶς.
Στίχ. γ´. Ὅτι εὔφρανάς με, Κύριε, ἐν τοῖς
ποιήμασί σου, καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν
σου ἀγαλλιάσομαι. (Ϟα´ 5)
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶ-
σον ἡμᾶς.
Στίχ. δ´. Ὅτι εὐθὺς Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ
οὔκ ἐστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ. (Ϟα´ 16)
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶ-
σον ἡμᾶς.
Δόξα. Καὶ νῦν.
Ταῖς πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, Σῶτερ, σῶ-
σον ἡμᾶς.
Ὁ διάκονος τὴν μικρὰν συναπτὴν
καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν·
Ὅτι σὸν τὸ κράτος...
Ἀντίφωνον Β´.
Ἦχος β´. Ψαλμὸς Ϟβ´ (92).
Στίχ. α´. Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν
ἐνεδύσατο, ἐνεδύσατο Κύριος δύναμιν καὶ
περιεζώσατο. (Ϟβ´ 1)
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νε-
κρῶν, ψάλλοντάς σοι· Ἀλληλούϊα.
Στίχ. β´. Καὶ γὰρ ἐστερέωσε τὴν οἰκουμένην,
ἥτις οὐ σαλευθήσεται. (Ϟβ´ 1)
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νε-
κρῶν, ψάλλοντάς σοι· Ἀλληλούϊα.
Στίχ. γ´. Θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆς θα-
λάσσης, θαυμαστὸς ἐν ὑψηλοῖς ὁ Κύριος.
(Ϟβ´ 4)
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νε-
κρῶν, ψάλλοντάς σοι· Ἀλληλούϊα.
Στίχ. δ´. Τὰ μαρτύριά σου ἐπιστώθησαν σφό-
δρα· τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς
μακρότητα ἡμερῶν. (Ϟβ´ 5)
Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς ἐκ νε-
κρῶν, ψάλλοντάς σοι· Ἀλληλούϊα.
Δόξα. Καὶ νῦν.
Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, * ἀ-
θάνατος ὑπάρχων * καὶ καταδεξάμενος * διὰ
τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν * σαρκωθῆναι ἐκ
τῆς ἁγίας Θεοτόκου * καὶ ἀειπαρθένου Μα-
ρίας, * ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, * σταυρω-
θείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, * θανάτῳ θάνατον
πατήσας, * εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, * συν-
δοξαζόμενος τῷ Πατρὶ * καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύ-
ματι, * σῶσον ἡμᾶς.
Ὁ διάκονος τὴν μικρὰν συναπτὴν
καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν·
Ὅτι ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος...
Ἀντίφωνον Γ´.
Ἦχος πλ. α´. Ψαλμὸς Ϟδ´ (94).
Στίχ. α´. Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, ἀ-
λαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι ἡμῶν. (Ϟδ´ 1)
Τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον τοῦ ἤχου.
Τὸν συνάναρχον Λόγον Πατρὶ καὶ Πνεύματι,
τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα εἰς σωτηρίαν ἡ-
μῶν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ προσκυνήσω-
μεν· ὅτι ηὐδόκησε σαρκί, ἀνελθεῖν ἐν τῷ
Σταυρῷ, καὶ θάνατον ὑπομεῖναι, καὶ ἐγεῖραι
τοὺς τεθνεῶτας, ἐν τῇ ἐνδόξῳ ἀναστάσει αὐ-
τοῦ.
27
Στίχ. β´. Προφθάσωμεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ
ἐν ἐξομολογήσει καὶ ἐν ψαλμοῖς ἀλαλάξω-
μεν αὐτῷ. (Ϟδ´ 2)
Τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον.
Τὸν συνάναρχον Λόγον ...
Στίχ. γ´. Ὅτι Θεὸς μέγας Κύριος καὶ βασι-
λεὺς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν. (Ϟδ´ 3)
Τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον.
Τὸν συνάναρχον Λόγον ...
***
ΜΙΚΡΑ ΕΙΣΟΔΟΣ
Εἰσοδικόν. Ἦχος β´.
Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν
Χριστῷ. Σῶσον ἡμᾶς Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἀναστὰς
ἐκ νεκρῶν, ψάλλοντάς σοι, Ἀλληλούϊα.
***
Τὸ ἀναστάσιμον ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α´.
Τὸν συνάναρχον Λόγον Πατρὶ καὶ Πνεύματι,
τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα εἰς σωτηρίαν ἡ-
μῶν, ἀνυμνήσωμεν πιστοὶ καὶ προσκυνήσω-
μεν· ὅτι ηὐδόκησε σαρκί, ἀνελθεῖν ἐν τῷ
Σταυρῷ, καὶ θάνατον ὑπομεῖναι, καὶ ἐγεῖραι
τοὺς τεθνεῶτας, ἐν τῇ ἐνδόξῳ ἀναστάσει αὐ-
τοῦ.
Τὸ ἀπολυτίκιον τῶν προεορτίων
τοῦ Σταυροῦ. Ἦχος β´.
Τὸν ζωοποιὸν Σταυρὸν τῆς σῆς ἀγαθότητος,
ὃν ἐδωρήσω ἡμῖν τοῖς ἀναξίοις Κύριε, σοὶ
προσάγομεν εἰς πρεσβείαν. Σῷζε τοὺς βασι-
λεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, εἰρηνεύοντας διὰ τῆς
Θεοτόκου μόνε φιλάνθρωπε.
Τὸ ἀπολυτίκιον τῶν Ἐγκαινίων. Ἦχος δ´.
Ὡς τοῦ ἄνω στερεώματος τὴν εὐπρέπειαν,
καὶ τὴν κάτω συναπέδειξας ὡραιότητα, τοῦ
ἁγίου σκηνώματος τῆς δόξης σου Κύριε.
Κραταίωσον αὐτὸ εἰς αἰῶνα αἰῶνος, καὶ
πρόσδεξαι ἡμῶν, τὰς ἐν αὐτῷ ἀπαύστως
προσαγομένας σοι δεήσεις, πρεσβείαις τῆς
Θεοτόκου, ἡ πάντων ζωὴ καὶ ἀνάστασις.
Εἶτα τὸ τοῦ Ἁγίου τοῦ Ναοῦ.
Κοντάκιον τῶν Ἐγκαινίων.
Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.
Οὐρανὸς πολύφωτος * ἡ Ἐκκλησία, * ἀνε-
δείχθη ἅπαντας, * φωταγωγοῦσα τοὺς πι-
στούς· * ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν· * Τοῦ-
τον τὸν οἶκον * στερέωσον Κύριε.
***
ΤΡΙΣΑΓΙΟΣ ΥΜΝΟΣ
Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνα-
τος· ἐλέησον ἡμᾶς. (τρίς)
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
Ἅγιος ἀθάνατος· ἐλέησον ἡμᾶς.
Δύναμις. Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος
ἀθάνατος· ἐλέησον ἡμᾶς.
***
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
Κυριακῆς πρὸ τῆς Ὑψώσεως,
ζήτει τῇ ΚΒ´ Κυριακῇ ἑβδομάδος ἐπιστο-
λῶν.
Προκείμενον καὶ Ἀλληλούϊα τῆς ἡμέρας.
Προκείμενον. Ἦχος πλ. β´. (Ψαλμὸς κζ´).
Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον
τὴν κληρονομίαν σου. (κζ´ 9)
Στίχ. α´. Πρὸς σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ὁ Θε-
ός μου, μὴ παρασιωπήσῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ. (κζ´ 1)
Στίχ. β´. Κύριος κραταίωμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ
καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν σωτηρίων τοῦ χριστοῦ
αὐτοῦ ἐστι. (κζ´ 8)
Πρὸς Γαλάτας Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνά-
γνωσμα. (Ϛ´ 11-18)
Ἀδελφοί, ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔ-
γραψα τῇ ἐμῇ χειρί. Ὅσοι θέλουσιν εὐπρο-
σωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς
περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ
Χριστοῦ διώκωνται. Οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμη-
μένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέ-
λουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέ-
28
ρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται. Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο
καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου
ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐ-
σταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ. Ἐν γὰρ Χριστῷ
Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυ-
στία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις. Καὶ ὅσοι τῷ κανόνι
τούτῳ στοιχήσουσιν, εἰρήνη ἐπ᾿ αὐτοὺς καὶ
ἔλεος, καὶ ἐπὶ τὸν Ἰσραὴλ τοῦ Θεοῦ. Τοῦ
λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω· ἐγὼ γὰρ
τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί
μου βαστάζω. Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰη-
σοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀ-
δελφοί· ἀμήν.
Ἀλληλούϊα (γ´). Ἦχος α´. (Ψαλμὸς πη´).
Στίχ. α´. Ὕψωσα ἐκλεκτὸν ἐκ τοῦ λαοῦ μου·
εὗρον Δαβὶδ τὸν δοῦλόν μου, ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ
μου ἔχρισα αὐτόν. (πη´ 20-21)
Στίχ. β´. Ἡ γὰρ χείρ μου συναντιλήψεται αὐ-
τῷ, καὶ ὁ βραχίων μου κατισχύσει αὐτόν.
(πη´ 22)
Στίχ. γ´. Εἰς τὸν αἰῶνα φυλάξω αὐτῷ τὸ ἔλε-
ός μου, καὶ ἡ διαθήκη μου πιστὴ αὐτῷ. (πη´
29)
Στίχ. δ´. Καὶ θήσομαι εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶ-
νος τὸ σπέρμα αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ
ὡς τὰς ἡμέρας τοῦ οὐρανοῦ. (πη´ 30)
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Κυριακῆς πρὸ τῆς Ὑψώσεως.
Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην (γ´ 13-17).
Εἶπεν ὁ Κύριος· Οὐδεὶς ἀναβέβηκεν εἰς τὸν
οὐρανὸν εἰ μὴ ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς, ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ καθὼς Μωϋσῆς ὕ-
ψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆ-
ναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα πᾶς ὁ πι-
στεύων ἐν αὐτῷ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. Οὕτως
γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν
υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύ-
ων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωὴν αἰ-
ώνιον. Οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν εἰς
τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα
σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Καὶ γίνεται τὸ κήρυγμα τοῦ θείου λόγου.
***
Καὶ καθεξῆς ἡ Θεία Λειτουργία
τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου.
***
Η ΕΚΤΕΝΗΣ ΔΕΗΣΙΣ
Εἶτα ὁ διάκονος (ἢ ὁ ἱερεὺς) τὴν ἐκτενῆ δέη-
σιν, ὁ δὲ λαὸς εἰς ἑκάστην δέησιν τὸ Κύριε,
ἐλέησον (τρίς), εἰς δὲ τὴν τελευταίαν ἅπαξ.
Εἴπωμεν πάντες ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅ-
λης τῆς διανοίας ἡμῶν εἴπωμεν.
Κύριε παντοκράτορ, ὁ Θεὸς τῶν πατέρων ἡ-
μῶν, δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός
σου· δεόμεθά σου, ἐπάκουσον καὶ ἐλέησον.
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν
(δεῖνος).
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν
ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων καὶ μο-
ναχῶν καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελ-
φότητος.
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑ-
γείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως
καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ
Θεοῦ πάντων τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων
χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καὶ παρεπι-
δημούντων ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, τῶν ἐνοριτῶν,
ἐπιτρόπων, συνδρομητῶν καὶ ἀφιερωτῶν τῆς
ἁγίας ἐκκλησίας ταύτης.
Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδί-
μων κτιτόρων τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου (τῆς
ἁγίας μονῆς ταύτης) καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν
προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν
ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε κειμένων καὶ ἁπανταχοῦ
ὀρθοδόξων.
Ἔτι δεόμεθα καὶ ὑπὲρ τῶν καρποφορούντων
καὶ καλλιεργούντων ἐν τῷ ἁγίῳ καὶ πανσέ-
πτῳ ναῷ τούτῳ, κοπιώντων, ψαλλόντων, καὶ
ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ, τοῦ ἀπεκδεχο-
μένου τὸ παρὰ σοῦ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν·
29
Ὅτι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος Θεὸς ὑπάρ-
χεις καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πα-
τρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν
καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
ΔΕΗΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΟΥΜΕΝΩΝ
Ὁ διάκονος λέγει τὰς ὑπὲρ τῶν κατηχουμέ-
νων δεήσεις, τοῦ χοροῦ λέγοντος εἰς ἑκά-
στην τὸ Κύριε, ἐλέησον.
Εὔξασθε, οἱ κατηχούμενοι, τῷ Κυρίῳ.
Οἱ πιστοὶ ὑπὲρ τῶν κατηχουμένων δεηθῶ-
μεν·
Ἵνα ὁ Κύριος αὐτοὺς ἐλεήσῃ·
Κατηχήσῃ αὐτοὺς τὸν λόγον τῆς ἀληθείας·
Ἀποκαλύψῃ αὐτοῖς τὸ εὐαγγέλιον τῆς δικαι-
οσύνης·
Ἑνώσῃ αὐτοὺς τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ καθολικῇ καὶ
ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ.
Σῶσον, ἐλέησον, ἀντιλαβοῦ καὶ διαφύλαξον
αὐτούς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.
Οἱ κατηχούμενοι τὰς κεφαλὰς ὑμῶν τῷ Κυ-
ρίῳ κλίνατε.
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν·
Ἵνα καὶ αὐτοὶ σὺν ἡμῖν δοξάζωσι τὸ πάντι-
μον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πα-
τρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος,
νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καὶ ὁ ἱερεὺς ποιήσας διὰ τοῦ ἱ. Εὐαγγελίου
σταυρὸν ἐπὶ τοῦ εἰλητοῦ ἀποθέτει αὐτὸ εἰς
τὸ ἄνω μέρος τῆς ἁγίας Τραπέζης καὶ ἐξα-
πλοῖ τὸ εἰλητόν.
Ὁ δὲ διάκονος λέγει·
Ὅσοι κατηχούμενοι προέλθετε· οἱ κατηχού-
μενοι προέλθετε· ὅσοι κατηχούμενοι προέλ-
θετε· μή τις τῶν κατηχουμένων.
***
ΔΕΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ
Ὁ διάκονος·
Ὅσοι πιστοί, ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρί-
ου δεηθῶμεν.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος·
Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον
ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος· Σοφία.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν·
Ὅτι πρέπει σοι πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύ-
νησις τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ
Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καὶ πάλιν ὁ διάκονος·
Ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος·
Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον
ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος· Σοφία.
Καὶ εἰσέρχεται εἰς τὸ Ἱερόν.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν·
Ὅπως ὑπὸ τοῦ κράτους σου πάντοτε φυλατ-
τόμενοι, σοὶ δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ Πατρὶ
καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀ-
εὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ
Ψάλλεται ὁ χερουβικὸς ὕμνος·
Οἱ τὰ Χερουβὶμ μυστικῶς εἰκονίζοντες * καὶ
τῇ ζωοποιῷ Τριάδι * τὸν τρισάγιον ὕμνον
προσᾴδοντες, * πᾶσαν νῦν βιοτικὴν ἀποθώ-
30
μεθα μέριμναν, * Ὡς τὸν βασιλέα τῶν ὅλων
ὑποδεξόμενοι, * ταῖς ἀγγελικαῖς ἀοράτως δο-
ρυφορούμενον τάξεσιν. * Ἀλληλούϊα, ἀλλη-
λούϊα, ἀλληλούϊα.
***
ΤΑ ΠΛΗΡΩΤΙΚΑ
Πληρωθέντος τοῦ Χερουβικοῦ ὕμνου λέγει ὁ
διάκονος·
Πληρώσωμεν τὴν δέησιν ἡμῶν τῷ Κυρίῳ.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁμοίως καὶ εἰς τὰς ἐφεξῆς δεήσεις.
Ὑπὲρ τῶν προτεθέντων τιμίων δώρων τοῦ
Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ τοῦ ἁγίου οἴκου τούτου καὶ τῶν μετὰ
πίστεως, εὐλαβείας καὶ φόβου Θεοῦ εἰσιόν-
των ἐν αὐτῷ τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὑπὲρ τοῦ ῥυσθῆναι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψε-
ως, ὀργῆς, κινδύνου καὶ ἀνάγκης τοῦ Κυρίου
δεηθῶμεν.
Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον
ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.
Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνι-
κὴν καὶ ἀναμάρτητον παρὰ τοῦ Κυρίου αἰτη-
σώμεθα.
Ὁ χορός· Παράσχου, Κύριε.
Ὁμοίως καὶ εἰς τὰς ἐφεξῆς δεήσεις.
Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα
τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν παρὰ τοῦ
Κυρίου αἰτησώμεθα.
Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶ
τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν παρὰ τοῦ Κυρίου
αἰτησώμεθα.
Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν
καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ παρὰ τοῦ Κυρίου αἰ-
τησώμεθα.
Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰ-
ρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι παρὰ τοῦ Κυρί-
ου αἰτησώμεθα.
Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα,
ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικὰ καὶ καλὴν ἀπολογί-
αν, τὴν ἐπὶ τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χρι-
στοῦ αἰτησώμεθα.
Τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης,
ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καὶ ἀει-
παρθένου Μαρίας μετὰ πάντων τῶν ἁγίων
μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ
πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ πα-
ραθώμεθα.
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν τῆς προσκομιδῆς καὶ τὴν
ἐκφώνησιν·
Διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ μονογενοῦς σου Υἱ-
οῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ, σὺν τῷ παναγίῳ
καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν
καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
ΑΣΠΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ
Ὁ ἱερεύς· Εἰρήνη πᾶσι.
Ὁ χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.
Ὁ διάκονος· Ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν
ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν.
Ὁ χορός· Πατέρα, Υἱὸν * καὶ ἅγιον Πνεῦμα,
* Τριάδα ὁμοούσιον * καὶ ἀχώριστον.
Ὁ διάκονος· Τὰς θύρας, τὰς θύρας· ἐν σοφίᾳ
πρόσχωμεν.
Ὁ προεστὼς ἀπαγγέλλει μετὰ τοῦ λαοῦ
Τὸ σύμβολον τῆς πίστεως.
Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτο-
ρα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πά-
ντων καὶ ἀοράτων. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰη-
σοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τόν μονο-
γενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πά-
ντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀλη-
θινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποι-
ηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα
ἐγένετο. Τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ
διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ
τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος
ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐναν-
θρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ
31
Ποντίου Πιλάτου καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς
Γραφάς. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς
καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ
πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας
καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέ-
λος. Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ Κύριον,
τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμε-
νον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνού-
μενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ
τῶν προφητῶν. Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν
καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Ὁμολογῶ ἓν
βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. Προσδοκῶ
ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος
αἰῶνος. Ἀμήν.
***
Η ΑΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Ὁ διάκονος· Στῶμεν καλῶς· στῶμεν μετὰ
φόβου· πρόσχωμεν τὴν ἁγίαν ἀναφορὰν ἐν
εἰρήνῃ προσφέρειν.
Ὁ α´ χορός· Ἔλεον εἰρήνης, θυσίαν αἰνέσε-
ως.
Ὁ ἱερεύς·
Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοι-
νωνία τοῦ ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων
ὑμῶν.
Ὁ β´ χορός· Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου.
Ὁ ἱερεύς· Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας.
Ὁ α´ χορός· Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον.
Ὁ ἱερεύς· Εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ.
Ὁ β´ χορός· Ἄξιον καὶ δίκαιον.
Καὶ ὁ ἱερεὺς ἀπάρχεται τῆς ἁγίας ἀναφορᾶς,
ἐν τέλει λέγει ἐκφώνως·
Τὸν ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντα, βοῶντα, κεκρα-
γότα καὶ λέγοντα.
Ὁ α´ χορός· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σα-
βαώθ, * πλήρης ὁ οὐρανὸς * καὶ ἡ γῆ τῆς δό-
ξης σου. * Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις· * εὐλο-
γημένος ὁ ἐρχόμενος * ἐν ὀνόματι Κυρίου. *
Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.
Ὁ δὲ ἱερεὺς κλινόμενος ἐπεύχεται καὶ εἶτα
λέγει ἐκφώνως·
Λάβετε, φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ Σῶμα, τὸ
ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καὶ πάλιν ἐπεύχεται ὁ ἱερεύς, καὶ εἶτα λέγει
ἐκφώνως·
Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτό ἐστι τὸ Αἷμά
μου, τὸ τῆς καινῆς διαθήκης, τὸ ὑπὲρ ὑμῶν
καὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτι-
ῶν.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ὁ ἱερεὺς κλινόμενος ἐπεύχεται καὶ εἶτα λέγει
ἐκφώνως·
Τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν σοὶ προσφέροντες κατὰ
πάντα καὶ διὰ πάντα.
Ὁ β´ χορός· Σὲ ὑμνοῦμεν, * σὲ εὐλογοῦμεν,
* σοὶ εὐχαριστοῦμεν, Κύριε, * καὶ δεόμεθά
σου, ὁ Θεὸς ἡμῶν.
Ὁ δὲ ἱερεὺς κλίνας τὴν κεφαλὴν μετὰ πάσης
κατανύξεως εὔχεται, σφραγίζει τὰ τίμια δῶ-
ρα, εἶτα ἐπεύχεται καὶ θυμιῶν τρὶς ἐκ γ´ τὰ
ἅγια λέγει ἐκφώνως·
Ἐξαιρέτως τῆς παναγίας, ἀχράντου, ὑπερευ-
λογημένης, ἐνδόξου, δεσποίνης ἡμῶν, Θεο-
τόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας.
Ὁ χορὸς τὸ μεγαλυνάριον
τῆς Θεοτόκου. Ἦχος πλ. δ´.
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς * μακαρίζειν σε τὴν
Θεοτόκον, * τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώ-
μητον * καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. * Τὴν
τιμιωτέραν τῶν Χερουβὶμ * καὶ ἐνδοξοτέραν
* ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, * τὴν ἀδιαφθό-
ρως * Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, * τὴν ὄντως
Θεοτόκον, * σὲ μεγαλύνομεν.
***
Καὶ πάλιν ἐπεύχεται ὁ ἱερεύς, καὶ εἶτα λέγει
ἐκφώνως·
Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ ἀρχιεπι-
σκόπου ἡμῶν (δεῖνος), ὃν χάρισαι ταῖς ἁγίαις
σου Ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑ-
32
γιᾶ, μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα
τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ διάκονος· Καὶ ὧν ἕκαστος κατὰ διάνοιαν
ἔχει, καὶ πάντων καὶ πασῶν.
Ὁ χορός· Καὶ πάντων καὶ πασῶν.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν·
Καὶ δὸς ἡμῖν, ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳ,
δοξάζειν καὶ ἀνυμνεῖν τὸ πάντιμον καὶ μεγα-
λοπρεπὲς ὄνομά σου, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ
Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ
καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ὁ ἱερεὺς εὐλογῶν τὸν λαόν·
Καὶ ἔσται τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ
Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων
ὑμῶν.
Ὁ χορός· Καὶ μετὰ τοῦ πνεύματός σου.
***
ΔΕΗΣΕΙΣ - Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Ὁ διάκονος· Πάντων τῶν ἁγίων μνημονεύ-
σαντες, ἔτι καὶ ἔτι ἐν εἰρήνῃ τοῦ Κυρίου δεη-
θῶμεν.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον. Ὁμοίως καὶ εἰς
τὰς ἐφεξῆς δεήσεις.
Ὑπὲρ τῶν προσκομισθέντων καὶ ἁγιασθέν-
των τιμίων δώρων τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὅπως ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς ἡμῶν, ὁ προσδε-
ξάμενος αὐτὰ εἰς τὸ ἅγιον καὶ ὑπερουράνιον
καὶ νοερὸν αὐτοῦ θυσιαστήριον εἰς ὀσμὴν
εὐωδίας πνευματικῆς, ἀντικαταπέμψῃ ἡμῖν
τὴν θείαν χάριν καὶ τὴν δωρεὰν τοῦ ἁγίου
Πνεύματος δεηθῶμεν.
Τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν
τοῦ ἁγίου Πνεύματος αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς
καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χρι-
στῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκφώνησιν·
Καὶ καταξίωσον ἡμᾶς, Δέσποτα, μετὰ παρ-
ρησίας, ἀκατακρίτως τολμᾶν ἐπικαλεῖσθαι
σὲ τὸν ἐπουράνιον Θεὸν Πατέρα καὶ λέγειν·
Ὁ προεστὼς ἀπαγγέλλει μετὰ τοῦ λαοῦ·
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω
τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενη-
θήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ
τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς
ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα
ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις
ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρα-
σμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Ὁ ἱερεύς· Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύ-
ναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ
καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς
τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
ΚΕΦΑΛΟΚΛΙΣΙΑ
Ὁ ἱερεὺς εὐλογῶν τὸν λαόν· Εἰρήνη πᾶσι.
Ὁ χορός· Καὶ τῷ πνεύματί σου.
Ὁ διάκονος· Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ
κλίνωμεν.
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς κλινόμενος τὴν εὐχὴν καὶ τὴν ἐκ-
φώνησιν·
Χάριτι καὶ οἰκτιρμοῖς καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ
μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητὸς εἶ,
σὺν τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ σου
Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
ΥΨΩΣΙΣ - ΚΛΑΣΙΣ - ΜΕΤΑΛΗΨΙΣ
Ὁ ἱερεὺς ἐπεύχεται καὶ προσκυνεῖ τρὶς λέγων
καθ᾿ ἑαυτόν· Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρ-
τωλῷ καὶ ἐλέησόν με.
Εἶτα ὁ διάκονος ἐκφωνεῖ· Πρόσχωμεν.
Καὶ ὁ ἱερεὺς ὑψῶν τὸν ἅγιον Ἄρτον ἐκφω-
νεῖ·
33
Τὰ ἅγια τοῖς ἁγίοις.
Ὁ χορός· Εἷς ἅγιος, εἷς Κύριος, Ἰησοῦς Χρι-
στός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.
Καὶ ψάλλει τὸ κοινωνικὸν τῆς Κυριακῆς·
Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν. Ἀλλη-
λούϊα. (Ψαλμ. ρμη´ 1)
Μετὰ τὴν μετάληψιν τῶν ἐν τῷ βήματι ὁ διά-
κονος ἐμβάλλει εἰς τὸ ἅγιον ποτήριον τὰς με-
ρίδας τοῦ ἁγίου Ἄρτου καὶ ἐκφωνεῖ πρὸς τὸν
λαόν·
Μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης προ-
σέλθετε.
Καὶ ὁ ἱερεὺς μεταδίδει εἰς ἕνα ἕκαστον διὰ
τῆς λαβίδος.
Μετὰ δὲ τὴν θείαν μετάληψιν, εὐλογεῖ ὁ ἱε-
ρεὺς τὸν λαὸν λέγων·
Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον
τὴν κληρονομίαν σου.
Ὁ χορός, τὸ ἑξῆς. Ἦχος β´.
Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, * ἐλάβομεν
Πνεῦμα ἐπουράνιον, * εὕρομεν πίστιν ἀλη-
θῆ, * ἀδιαίρετον Τριάδα προσκυνοῦντες· *
αὕτη γὰρ ἡμᾶς ἔσωσεν.
Εἰς τό· Πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ
εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Ἦχος β´.
Πληρωθήτω τὸ στόμα ἡμῶν * αἰνέσεώς σου,
Κύριε, * ὅπως ἀνυμνήσωμεν τὴν δόξαν σου,
* ὅτι ἠξίωσας ἡμᾶς * τῶν ἁγίων σου μετα-
σχεῖν μυστηρίων· * τήρησον ἡμᾶς ἐν τῷ σῷ
ἁγιασμῷ, * ὅλην τὴν ἡμέραν * μελετῶντας
τὴν δικαιοσύνην σου. * Ἀλληλούϊα, ἀλλη-
λούϊα, ἀλληλούϊα.
***
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ
Ὁ διάκονος·
Ὀρθοί· μεταλαβόντες τῶν θείων, ἁγίων, ἀ-
χράντων, ἀθανάτων, ἐπουρανίων καὶ ζωοποι-
ῶν, φρικτῶν τοῦ Χριστοῦ μυστηρίων, ἀξίως
εὐχαριστήσωμεν τῷ Κυρίῳ.
Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον
ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Τὴν ἑσπέραν πᾶσαν τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνι-
κὴν καὶ ἀναμάρτητον αἰτησάμενοι, ἑαυτοὺς
καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χρι-
στῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα.
Ὁ χορός· Σοί, Κύριε.
Ὁ ἱερεὺς τὴν εὐχαριστήριον εὐχὴν καὶ τὴν
ἐκφώνησιν·
Ὅτι σὺ εἶ ὁ ἁγιασμὸς ἡμῶν καὶ σοὶ τὴν δό-
ξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ
τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς
αἰῶνας τῶν αἰώνων·
Καὶ λέγων τοῦτο λαμβάνει τὸ ἱ. Εὐαγγέλιον
καὶ ποιήσας δι᾿ αὐτοῦ τὸ σημεῖον τοῦ σταυ-
ροῦ ἐπὶ τοῦ ἤδη διπλωθέντος εἰλητοῦ ἐπιθέ-
τει αὐτὸ ἐπ᾿ αὐτοῦ.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
***
ΑΠΟΛΥΣΙΣ
Ὁ ἱερεύς· Ἐν εἰρήνῃ προέλθωμεν.
Ὁ χορός· Ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Ὁ διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Καὶ ὁ ἱερεὺς ἐξελθὼν τῆς Ὡραίας Πύλης ἀ-
ναγινώσκει μεγαλοφώνως ἔμπροσθεν τῆς εἰ-
κόνος τοῦ Χριστοῦ τὴν εὐχὴν ταύτην·
Ὁ εὐλογῶν τοὺς εὐλογοῦντάς σε, Κύριε, καὶ
ἁγιάζων τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας, σῶσον τὸν
λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν
σου. Τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας σου φύλα-
ξον· ἁγίασον τοὺς ἀγαπῶντας τὴν εὐπρέπει-
αν τοῦ οἴκου σου· σὺ αὐτοὺς ἀντιδόξασον τῇ
θεϊκῇ σου δυνάμει, καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς
τοὺς ἐλπίζοντας ἐπὶ σέ. Εἰρήνην τῷ κόσμῳ
σου δώρησαι, ταῖς Ἐκκλησίαις σου, τοῖς ἱε-
ρεῦσι, τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν, τῷ στρατῷ καὶ
παντὶ τῷ λαῷ σου· ὅτι πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ
34
πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι, καταβαῖ- ***
νον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων· καὶ σοὶ Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἀνάμνησιν ποιοῦμαι Γρηγορίου, τοῦ
τὴν δόξαν καὶ εὐχαριστίαν καὶ προσκύνησιν ἐν Ῥεθύμνῃ τῆς Κρήτης γεννηθέντος, ἐν Σκουπιᾷ δὲ
ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ νήσου Ἁλώνης Προικοννήσου κατασταθέντος γεωρ-
γοῦ τε καὶ προπάππου τῆς ἡμετέρας γενεᾶς γενομέ-
ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶ- νου, ὅστις ἐνέδρᾳ μοχθηρᾷ ἐμπεσὼν καὶ βασάνοις
νας τῶν αἰώνων. πλείστοις ὑποστάς, ἕνεκα τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πί-
Ὁ χορός· Ἀμήν. στεως, μαχαίρᾳ ἐτελειώθη ὑπὸ τῶν μιαροτάτων Ὀ-
θωμανῶν, ἐν ἔτει ͵αϠκβ´.
Μετὰ τὴν ὀπισθάμβωνον εὐχήν. Ἦχος β´. *****
Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον * ἀπὸ τοῦ
νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος. (ἐκ γ´)
Ὁ δὲ ἱερεὺς ἀπέρχεται εἰς τὴν Πρόθεσιν καὶ
λέγει χαμηλοφώνως τὴν εὐχὴν ἐν τῷ συστεῖ-
λαι τὰ ἅγια καὶ τὴν ἐκφώνησιν.
Ὁ διάκονος· Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν.
Ὁ χορός· Κύριε, ἐλέησον.
Ὁ ἱερεὺς εὐλογῶν τὸν λαόν·
Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος ἔλθοι ἐφ᾿ ὑμᾶς, τῇ
αὐτοῦ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ, πάντοτε, νῦν
καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ὁ χορός· Ἀμήν.
Καὶ μετὰ τοῦτο ὁ ἱερεὺς τὴν ἀπόλυσιν·
Δόξα σοι, ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Ὁ ἀναστὰς ἐκ νεκρῶν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς
Θεὸς ἡμῶν, ταῖς πρεσβείαις τῆς παναχράν-
του καὶ παναμώμου αὐτοῦ μητρός, δυνάμει
τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ σταυροῦ, προστασί-
αις τῶν τιμίων ἐπουρανίων δυνάμεων ἀσω-
μάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου καὶ ἐνδόξου, προ-
δρόμου καὶ βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων
ἐνδόξων καὶ πανευφήμων ἀποστόλων, τῶν
ἁγίων ἐνδόξων καὶ καλλινίκων μαρτύρων,
τῶν ὁσίων καὶ θεοφόρων πατέρων ἡμῶν, τῶν
ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ
Ἄννης καὶ πάντων τῶν ἁγίων ἐλεήσαι καὶ
σώσαι ἡμᾶς ὡς ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος.
Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν...
Ὁ χορός· Ἀμήν.
*****

Δίστιχον παρακλητικόν.
Στερέωσον ἐθνομάρτυς ἐν ὁδῷ ὁμολογίας
τὸν ἐν τῇ ὁμωνύμῳ σοι ὁδῷ παρεπιδημοῦντα.
35