Professional Documents
Culture Documents
Explanation On TBDY 2018 PDF
Explanation On TBDY 2018 PDF
TBDY (2018), mevcut binaların değerlendirilmesi ve güçlendirilmesi amacı ile 2007’de eklenen yeni bir
bölüm ve çelik binalar bölümünde yapılan sınırlı değişiklik bir tarafa bırakılırsa, 1997 Yönetmeliği’nden 21
yıl sonra ilk kez yenilenmektedir.
Bu süre zarfında deprem mühendisliğindeki önemli gelişmeler yanında ülkede bina teknolojisinde
meydana gelen yenilikler, bu bağlamda yüksek binaların, deprem yalıtımlı binaların, zayıf zemin
koşullarında yapılan kompleks binaların sayıca hızla artması, kaçınılmaz olarak yönetmeliğin kapsam ve
içeriğinde önemli değişikliklere neden olmuştur.
Bu bağlamda Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği (TBDY – 2018)’in ülkedeki deprem dayanıklı tasarım
pratiğini önemli derecede etkilemesi ve gelişmesine katkıda bulunması beklenmektedir.
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları – Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 21 Nisan 2018
1.1. KAPSAM
1.1.1 – Bu Yönetmelik hükümleri, yeni yapılacak binaların deprem etkisi altında tasarımı ile mevcut binaların
değerlendirilmesi ve güçlendirme tasarımı için uygulanır.
1.1.2 – Bu Yönetmelik hükümleri, deprem etkisi altında yerinde dökme ve önüretimli betonarme, çelik, hafif çelik, yığma
ve ahşap malzemeden yapılan binaların deprem etkisi altında tasarımı için uygulanır.
1.1.3 – Deprem etkisi altında yüksek binaların tasarımı için özel kurallar Bölüm 13’te tanımlanmıştır.
1.1.4 – Deprem etkisi altında yalıtımlı binaların tasarımı için özel kurallar Bölüm 14’ te tanımlanmıştır.
1.1.5 – Deprem etkisi altında mevcut binaların değerlendirilmesi ve güçlendirilmesi için özel kurallar Bölüm 15’te
tanımlanmıştır.
1.1.6 – Deprem etkisi altında binalarda 1.1.4 kapsamındaki yalıtım uygulamalarından farklı aktif ve pasif davranış kontrolü
uygulamaları ve bunlara ilişkin tasarım kuralları bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları – Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 21 Nisan 2018
1.1.7 – Binalar ve bina türü yapıların dışında kalan köprüler, barajlar, kıyı ve liman yapıları, tüneller, boru hatları, enerji
nakil hatları, nükleer tesisler, doğal gaz depolama tesisleri gibi yapılar, tamamı yer altında bulunan yapılar ve binalardan
farklı hesap ve güvenlik esaslarına göre projelendirilen diğer yapılar bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.
1.1.8 – Tarihi ve kültürel değeri olan tescilli yapıların ve anıtların deprem etkisi altında değerlendirilmesi ve güçlendirilmesi
bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.
1.1.9 – Bu Yönetmeliğin kapsamı dışındaki bina ve bina türü yapıların deprem etkisi altında tasarımı için kendi özel
yönetmelikleri yapılıncaya dek, öncelikle ilgili Türk Standartlarında verilen hükümler ile birlikte, uluslararası geçerliliği
kabul edilen eşdeğer diğer standart, yönetmelik gibi teknik düzenlemeler veya kurumlarınca belirlenen teknik kurallar, bu
Yönetmelikte öngörülen ilkeler gözetilerek kullanılabilir.
1.3.1. Tanım
1.3.1.1 – Bu Yönetmeliğin uygulanmasına ilişkin değerlendirme ve tasarım süreçlerinde, özel uzmanlık gerektiren
konularda projenin başlangıcından tamamlanmasına kadar ilgili tüm tasarım aşamalarında görev yapacak şekilde,
ilgili alanda teorik ve mesleki bilgi ve deneyim sahibi inşaat mühendislerinden “tasarım gözetimi ve kontrolü”
hizmeti alınmak zorundadır.
1.3.1.2 – Bu tür hizmetleri yerine getireceklerin eğitim koşulları, mesleki yeterlilik ve deneyim konuları ve
bunların belgelendirilmesi ile hizmetin yürütülmesine ilişkin usul ve esaslar Çevre ve Şehircilik Bakanlığı
tarafından belirlenir.
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları – Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 21 Nisan 2018
1.3.2. Kapsam
Bu Yönetmeliğin uygulanmasında aşağıda (a) ila (g)’de belirtilen konular 1.3.1’de tanımlanan “tasarım gözetimi ve
kontrolü” hizmetine tabidir:
(a) Bölüm 2 kapsamında 2.4.1’de belirtilen Sahaya Özel Deprem Tehlikesi Analizleri
(b) Bölüm 2 kapsamında 2.5’e göre Zaman Tanım Alanında Deprem Yer Hareketlerinin Tanımlanması
(c) Bölüm 2 ve Bölüm 16 kapsamında 2.4.2 ve 16.5’e göre Sahaya Özel Zemin Davranışı Analizleri
(d) Bölüm 5 kapsamında 5.6.6’ya göre Çok Modlu İtme Yöntemleri ve 5.7’ye göre Zaman Tanım Alanında
Doğrusal Olmayan Hesap Yöntemi İle Deprem Hesabı
(e) Bölüm 13’e göre Yüksek Bina Taşıyıcı Sistemlerinin Deprem Hesabı ve Tasarımı
(f) Bölüm 14’e göre Yalıtımlı Bina Taşıyıcı Sistemlerinin Deprem Hesabı ve Tasarımı
(g) Bölüm 16 kapsamında 16.10’a göre Zaman Tanım Alanında Doğrusal Olmayan Yapı-Kazık-Zemin Etkileşimi
Hesapları
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları – Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 21 Nisan 2018
Türkiye Deprem Tehlikesi Haritası’nda (TDTH) ve Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği (TBDY)’de
deprem yer hareketi dört farklı düzeyde tanımlanmaktadır:
DD-1 Deprem Yer Hareketi, spektral büyüklüklerin 50 yılda aşılma olasılığının %2 ve buna karşı gelen
tekrarlanma periyodunun 2475 yıl olduğu çok seyrek deprem yer hareketini nitelemektedir. Bu
deprem yer hareketi, gözönüne alınan en büyük deprem yer hareketi olarak da adlandırılmaktadır.
DD-2 Deprem Yer Hareketi, spektral büyüklüklerin 50 yılda aşılma olasılığının %10 ve buna karşı
gelen tekrarlanma periyodunun 475 yıl olduğu seyrek deprem yer hareketini nitelemektedir. Bu
deprem yer hareketi, standart tasarım deprem yer hareketi olarak da adlandırılmaktadır.
DD-3 Deprem Yer Hareketi, spektral büyüklüklerin 50 yılda aşılma olasılığının %50 ve buna karşı
gelen tekrarlanma periyodunun 72 yıl olduğu sık deprem yer hareketini nitelemektedir.
DD-4 Deprem Yer Hareketi, spektral büyüklüklerin 50 yılda aşılma olasılığının %68 (30 yılda aşılma
olasılığı %50) ve buna karşı gelen tekrarlanma periyodunun 43 yıl olduğu çok sık deprem yer
hareketini nitelemektedir. Bu deprem yer hareketi, servis deprem yer hareketi olarak da
adlandırılmaktadır.
TASARIM İVME SPEKTRUMU
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği (TBDY - 2018)’in en önemli yeniliklerinden biri, tümü ile yenilenen Türkiye
Deprem Tehlikesi Haritası (TDTH - 2018) ile birlikte tasarım spektrumunun ve bu spektrumu tanımlayan
parametrelerin farklı şekilde tanımlanması olmuştur.
2007 Yönetmeliğinde deprem tehlikesini tanımlayan temel parametre olan Etkin Yer İvmesi yerine yeni
yönetmelikte tasarım ivme spektrumu, kısa periyod ve 1.0 s periyod için Deprem Tehlikesi Haritası’nda
tanımlanan harita spektral ivme katsayıları’na ve yerel zemin etki katsayıları’na bağlı olarak tanımlanmaktadır.
T2
Sde (T ) 2 g Sae (T )
4
DÜŞEY TASARIM İVME SPEKTRUMU
T
SaeD (T ) 0.32 + 0.48 S DS (0 T TAD )
TAD
TA TB TL
TAD ; TBD ; TLD
3 3 2
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları – Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 21 Nisan 2018
Bu yönetmeliğe göre bina taşıyıcı sistemlerinin zaman tanım alanında bir veya iki boyutlu ve üç
boyutlu deprem hesabında gerekli deprem yer hareketlerinin tanımlanması için kullanılacak
deprem kayıtlarının seçimi ve basit ölçeklendirme yöntemi ile ölçeklendirilmesi veya spektral
uyuşum sağlanacak şekilde dönüştürülmesi için uygulanması gerekli kurallar Yönetmelik’te
tanımlanmıştır.
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği (TBDY)’de deprem etkisi altında iki farklı tasarım yaklaşımı ve
bunlara karşı gelen hesap esasları tanımlanmıştır.
Dayanıma Göre Tasarım Yaklaşımı, günümüzde bütün deprem yönetmeliklerinde yer alan ve Can
Güvenliği performans hedefini sağlamak üzere azaltılmış deprem yükleri altında taşıyıcı sistemin
doğrusal hesabına dayanan geleneksel tasarım yaklaşımı’dır.
Bina Performans Hedefleri’nin tanımına esas olmak üzere, deprem etkisi altında bina
taşıyıcı sistemleri için Bina Performans Düzeyleri tanımlanmıştır:
a) Kesintisiz Kullanım (KK) Performans Düzeyi, bina taşıyıcı sistem elemanlarında
yapısal hasarın meydana gelmediği veya hasarın ihmal edilebilir ölçüde kaldığı
duruma karşı gelmektedir.
b) Sınırlı Hasar (SH) Performans Düzeyi, bina taşıyıcı sistem elemanlarında sınırlı
düzeyde hasarın meydana geldiği, diğer deyişle doğrusal olmayan davranışın sınırlı
kaldığı hasar düzeyine karşı gelmektedir.
c) Kontrollü Hasar (KH) Performans Düzeyi, can güvenliğini sağlamak üzere bina
taşıyıcı sistem elemanlarında çok ağır olmayan ve çoğunlukla onarılması mümkün
olan kontrollu hasar düzeyine karşı gelmektedir.
d) Göçmenin Önlenmesi (GÖ) Performans Düzeyi, bina taşıyıcı sistem elemanlarında
ileri düzeyde ağır hasarın meydana geldiği göçme öncesi duruma karşı gelmektedir.
Binanın kısmen veya tamamen göçmesi önlenmiştir.
BİNA PERFORMANS HEDEFLERİ
Deprem etkisi altında bina performans hedefleri, belirli deprem yer hareketi düzeyleri altında
hedeflenen bina performans düzeyleri’ni ifade eder.
Yeni Yapılacak Yerinde Dökme Betonarme, Önüretimli Betonarme ve Çelik Binalar (Yüksek Binalar Dışında)
DTS 1,1a (1) , 2, 2a (1) , 3, 3a, 4, 4a DTS 1a (2) , 2a (2)
Deprem Yer H. (1)
BYS 3 olan binalarda uygulanacaktır.
Düzeyi Normal Performans Değerlendirme/Tasarım İleri Performans Değerlendirme/Tasarım
Hedefi Yaklaşımı Hedefi Yaklaşımı
(2)
BYS 2,3 olan binalarda uygulanacaktır.
DD-3 –– –– SH ŞGDT
(3)
Ön tasarım olarak yapılacaktır.
(4)
I 1.5 alınarak uygulanacaktır.
DD-2 KH DGT KH DGT(3,4)
DD-1 –– –– KH ŞGDT
(a) Öngörülen belirli bir performans hedefi için tanımlanan taşıyıcı sistem süneklik kapasitesi’ne karşı
gelen azaltılmış deprem yükleri belirlenir.
(b) Azaltılmış deprem yükleri altında taşıyıcı sistemin doğrusal deprem hesabı yapılır. Bu hesaptan
bulunan eleman azaltılmış iç kuvvetleri, gerekli durumlarda dayanım fazlalığı da dikkate alınarak, diğer
yüklerden oluşan iç kuvvetlerle birleştirilerek dayanım talepleri elde edilir.
(c) Eleman dayanım talepleri, öngörülen performans hedefi için tanımlanmış bulunan eleman iç kuvvet
kapasiteleri (dayanım kapasiteleri) ile karşılaştırılır.
(d) Deprem hesabından elde edilen göreli kat ötelemeleri izin verilen sınırlarla karşılaştırılır.
(e) Dayanım taleplerinin dayanım kapasitelerinin altında olduğu ve aynı zamanda göreli kat
ötelemelerinin izin verilen sınırların altında olduğu gösterilerek tasarım tamamlanır. Aksi durumda
eleman kesitleri değiştirilir ve hesap tekrarlanarak sonuca gidilir.
DEPREM YÜKÜ AZALTMA KATSAYISI
Sae (T )
SaR (T )
Ra (T )
R
Ra (T ) T TB
I
R T
Ra (T ) D D T TB
I TB
AKMA DAYANIMI, TASARIM DAYANIMI VE AZALTMA KATSAYILARI
Bilgilendirme Eki 4A
f
f e (T ) f y ( k ,T ) f e (T )
Ry (T ) ; D ; Ra (T )
f y ( k ,T ) f d ( k , T ) f d ( k , T )
fe (T )
Ra (T ) D Ry ( k ,T )
Ry ( k ,T ) k T TB R
Ra (T ) T TB
I
T
Ry ( k ,T ) 1 ( k 1) T TB R T
TB Ra (T ) D D T TB
I TB
k
R
k D k = Öngörülen süneklik kapasitesi
I
f y ( k ,T ) = Gerekli akma dayanımı
Ry ( k ,T ) = Akma Dayanımı Azaltma Katsayısı
f e (T )
f y ( k ,T ) f d ( k ,T ) = Gerekli tasarım dayanımı
Ry ( k ,T ) f y (,T )
D = Dayanım Fazlalığı Katsayısı
f y ( k ,T ) fd (,T ) u R = Taşıyıcı Sistem Davranış Katsayısı
f d ( k ,T ) max
D uy I = Bina Önem Katsayısı
u Ra (T ) = Deprem Yükü Azaltma Katsayısı
ud u y umax
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları
Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 19 Nisan 2018
Kapasite tasarımı yaklaşımı, taşıyıcı sistemde doğrusal olmayan sünek davranışın açık olarak
tanımlanan belirli elemanlarla (veya kesitlerle) sınırlı tutulmasını, bu davranışla uyumlu olarak
diğer bütün sünek ve gevrek elemanların yeterli dayanım kapasitesine sahip olmasını öngören
tasarım yaklaşımıdır.
4.3.5.1 – Dayanım Fazlalığı Katsayısı D, EK 4A’da tanımlandığı üzere, akma dayanımının tasarım dayanımına oranla
fazlalığını ifade eden katsayıdır.
4.3.5.2 – Taşıyıcı sistem elemanlarının yüksek veya sınırlı düzeyde sünek davranışına karşı gelen (eğilme momenti,
çekme kuvveti ve benzeri) azaltılmış iç kuvvetlerin hesabında Dayanım Fazlalığı Katsayısı kullanılmayacaktır (D = 1).
4.3.5.3 – Taşıyıcı sistem elemanlarının sünek olmayan davranışına karşı gelen (betonarme elemanlarda kesme kuvveti,
çelik elemanlarda birleşimlere etkiyen kuvvetler ve benzeri) azaltılmış iç kuvvetler için Dayanım Fazlalığı Katsayısı
çarpan olarak kullanılacaktır (D > 1). Ancak, süneklik düzeyi yüksek taşıyıcı sistemlerde D katsayıları ile büyütülen iç
kuvvetler, kapasite tasarımı ilkesi’nin gereği olarak tanımlanmış (izin verilen) kesitlerdeki akma durumu ile uyumlu iç
kuvvetlerden daha büyük alınmayacaktır.
4.3.5.4 – Bina taşıyıcı sistemlerinde Dayanım Fazlalığı Katsayısı’nın uygulanması ile ilgili ayrıntılı kurallar
Yönetmeliğin ilgili bölümlerinde verilmiştir.
Tablo 4.1. Bina Taşıyıcı Sistemleri için Taşıyıcı Sistem Davranış Katsayısı,
Dayanım Fazlalığı Katsayısı ve İzin Verilen Bina Yükseklik Sınıfları
TBDY (2018)’in getirdiği en önemli yeniliklerden biri, taşıyıcı sistemin modellenmesi için
ayrıntılı kuralların tanımlanmasıdır.
mi H i N
FiE(X) = (VtE(X) FNE
(X)
) N M o(X) FiE(X) H i
mj H j i=1
j=1
1/ 2
N (X)2
m d
i=1 i fi
Tp(X) = 2 N TpA = Ct H3/4
N
Ffi dfi
(X) (X)
i=1
MODAL HESAP YÖNTEMLERİ İLE DOĞRUSAL DEPREM HESABI
N
mi i(X)n N
(X)
n N
i =1
; (X)
mtxn (X)
n mi ixn
(mi ixn
2
mi iyn
2
mi iθn
2
) i =1
i=1
(X)
mixn mi ixn (X)
n ; (X)
miyn mi iyn (X)
n ; (X)
miθn miθ iθn (X)
n
YM YM
(X)
mtxn 0.95 mt ; mtyn
(Y)
0.95 mt
n=1 n=1
MOD BİRLEŞTİRME YÖNTEMİ İLE DOĞRUSAL DEPREM HESABI
(X)
rn,max rn(X) SaR (Tn )
YM YM YM
(X)
rmax (X)
rm,max (X)
ρ mn rn,max (X)
rmax n,max
(r (X)
) 2
m=1 n =1 n =1
8ξ 2 (1+β mn )β3/2
ρ mn mn
(ξ m ξ n ξ)
(1 β 2mn )2 4ξ β mn (1+β mn )
2 2
N N
(X)
Vtxn,max (X)
fixn,max = (X)
mtxn SaR (Tn ) ; (X)
M oxn,max fixn,max
(X)
Hi
i=1 i=1
ZAMAN TANIM ALANINDA MOD TOPLAMA YÖNTEMİ İLE DOĞRUSAL DEPREM HESABI
(X,Y)
d (t ) 2π
rn(X,Y) (t ) rn(X) (X,Y)
anR (t ) anR (t ) n
(X,Y) 2 n
; n
Ra (Tn ) Tn
(Y)
d n(X,Y) (t ) 2n n d n(X,Y) (t ) n2 d n(X,Y) (t ) ug(X) (t ) n
ug(Y) (t )
(X)
n
YM
r (X,Y)
(t ) rn(X,Y) (t )
n=1
N N
(X,Y)
Vtxn (t ) (X,Y)
fixn (t ) = (X) (X,Y)
mtxn anR (t ) ; (X,Y)
M oxn (t ) fixn
(X,Y)
(t ) H i
i=1 i=1
GÖRELİ KAT ÖTELEMELERİNİN SINIRLANDIRILMASI
R (X)
i(X) = ui(X) ui(X)
-1 δi(X) = i
I
Gevrek malzemeden yapılmış boşluklu veya boşluksuz dolgu duvarlarının ve cephe elemanlarının
çerçeve elemanlarına, aralarında herhangi bir esnek derz veya bağlantı olmaksızın, tamamen bitişik
olması durumunda: (X)
δi,max
0.008
hi
Gevrek malzemeden yapılmış dolgu duvarları ile çerçeve elemanlarının aralarında esnek derzler
yapılması, cephe elemanlarının dış çerçevelere esnek bağlantılarla bağlanması veya dolgu duvar
elemanının çerçeveden bağımsız olması durumunda:
(X)
δi,max
0.016
hi
[Sae (T1(X) )]DD-3 1
(Betonarme binalar)
[Sae (T1(X) )]DD-2 0.5 (Çelik binalar)
İKİNCİ MERTEBE ETKİLERİ
N
(i(X) )ort wk
İkinci Mertebe Gösterge Değeri II,i
(X)
k=i
Vi (X) hi
D
(X)
II,max 0.12
Ch R
Ch R (X)
İkinci Mertebe Büyütme Katsayısı β (X)
II = 0.88 II,max 1
D
KAPSAM VE TANIM
Aşağıda belirtilen binalar yüksek bina olarak tanımlanır ve BYS=1 olarak
sınıflandırılır:
(a) DTS=1, 1a, 2, 2a için yüksekliği HN > 70 m olan binalar;
(b) DTS=3, 3a için yüksekliği HN > 91 m olan binalar;
(c) DTS=4, 4a için yüksekliği HN > 105 m olan binalar.
YÜKSEK BİNALAR
PERFORMANS HEDEFLERİ VE TASARIM AŞAMALARI
YÜKSEK BİNALAR
PERFORMANS HEDEFLERİ VE TASARIM AŞAMALARI (devam)
TASARIM AŞAMASI II: DD-4 VEYA DD-3 DEPREM YER HAREKETİ ALTINDA KESİNTİSİZ
KULLANIM VEYA SINIRLI HASAR PERFORMANS HEDEFİ İÇİN DEĞERLENDİRME
Bu aşamada, ön tasarımı yapılmış bulunan yüksek binanın;
(a) Normal performans hedefi için DD-4 deprem yer hareketi altında Kesintisiz Kullanım (KK)
performans hedefini sağlamak üzere, Dayanıma Göre Tasarım (DGT) yaklaşımı ile performans
değerlendirmesi yapılacaktır.
(b) İleri performans hedefi için DD-3 deprem yer hareketi altında Sınırlı Hasar (SH) performans
hedefini sağlamak üzere Şekildeğiştirmeye Göre Değerlendirme ve Tasarım (ŞGDT) yaklaşımı ile
performans değerlendirmesi yapılacaktır.
Taşıyıcı sistem modellemesi DGT için Bölüm 4’e, ŞGDT için ise Bölüm 5’e göre yapılacaktır.
Betonarme elemanlar için Tablo’da gösterilen etkin kesit rijitliği çarpanları kullanılacaktır.
Sönüm oranı %2.5 alınacaktır.
Ek dışmerkezlik etkisi gözönüne alınmayacaktır.
Betonarme Taşıyıcı Sistem Elemanları İçin II. Aşamada
Uygulanacak Etkin Kesit Rijitliği Çarpanları
YÜKSEK BİNALAR
PERFORMANS HEDEFLERİ VE TASARIM AŞAMALARI (devam)
TASARIM AŞAMASI III: DD-1 DEPREM YER HAREKETİ ALTINDA GÖÇMENİN ÖNLENMESİ VEYA
CAN GÜVENLİĞİ PERFORMANS HEDEFİ İÇİN DEĞERLENDİRME – İYİLEŞTİRME – SON TASARIM
Bu aşamada, ilk iki tasarım aşaması tamamlanmış olan yüksek binanın DD-1 deprem yer hareketi
altında normal performans hedefi olarak Göçmenin Önlenmesi (GÖ), ileri performans hedefi olarak
ise Kontrollü Hasar (KH) performans hedefini sağlamak üzere Şekildeğiştirmeye Göre
Değerlendirme ve Tasarım (ŞGDT) yaklaşımı ile performans değerlendirmesi yapılacaktır.
Taşıyıcı sistem modellemesi Bölüm 5’e göre yapılacaktır.
Sönüm oranı %2.5 alınacaktır.
Burulma düzensizliği olan binalarda ek dışmerkezlik etkisi gözönüne alınacaktır.
III. Aşama Deprem Hesabı
III. Aşama deprem hesabı kapsamında, DD-1 deprem yer hareketi altında Bölüm 5’e göre zaman
tanım alanında doğrusal olmayan hesap yapılacaktır.
TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi
Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği’nin Esasları (2018)
Deprem Etkisi Altında Binaların Tasarım Esasları – Prof.Dr. Mehmet Nuray Aydınoğlu – 21 Nisan 2018
TEŞEKKÜR EDERİM.