Shejh Hamoud Ibn Ukla Esh Shu'ajbi (‫)رحمه هللا‬

Falënderimi i takon All-llahut, ne e lavdërojmë Atë, prej Tij kërkojmë

ndihmë, kërkojmë faljen e Tij dhe kërkojmë strehim tek All-llahu nga të
këqijat e vetes dhe veprave tona të këqija.

Kushdo që e udhëzon All-llahu, askush nuk mund ta humbë, dhe kushdo

që Ai e lë të humbur, nuk ka kush që ta udhëzojë. Dhe dëshmoj se nuk ka
Zot përveç All-llahut Një, i cili nuk ka shok, dhe se Muhamedi është rob i Tij
dhe i Dërguari i Tij.

"O ju që besoni! Kini frikë All-llahun, ashtu si Ai duhet të kihet frikë

dhe mos vdisni veçse si muslimanë."

"O njerëz! Kini frikë Zotin tuaj që ju krijoi nga një shpirt, dhe prej tij
krijoi edhe bashkëshorten e tij, krijoi nga ata të dy, shumë burra dhe
gra. Me të vërtetë, All-llahu kujdeset për ju."

"O ju që besoni, kini frikë All-llahun dhe flisni të vërtetën. Ai do t'ju

drejtojë juve për të bërë vepra të mira dhe t'ju falë mëkatet tuaja, dhe
kushdo që i bindet All-llahut dhe të Dërguarit të Tij, atëherë ai ka
arritur me të vërtetë arritje supreme."

Për të vazhduar: Fjalimi më i mirë është libri i All-llahut, mënyra më e mirë

është mënyra e Muhamedit ‫ﷺ‬, dhe gjërat më të këqija janë ato të sajuara,
dhe çdo sajim (bidat) është devijim.
Kombet nuk kanë pushuar të regjistrojnë biografitë e personaliteteve të
tyre të mëdha, me çdo krenari, në mënyrë që ata që vijnë pas tyre mund të
ndjekin shembullin e tyre.

Prandaj është detyrë e këtij Umeti që duhet të regjistrojë historinë e

personaliteteve të tij të dalluar, veçanërisht historinë e dijetarëve të tij.

Meqë ky Umet do të qëndrojë deri në Kijamet. Dhe nëpërmjet

personaliteteve të tij të mëdha, All-llahu i Madhërishëm, hap botën dhe i
bën skllevërit t'i nënshtrohen Atij.
Dhe më të mirët e personaliteteve të Tij të dallueshëm janë dijetarët, sepse
ata janë trashëgimtarë të Pejgamberit ‫ﷺ‬, sepse ai është më i ndershmi i
Lajmëtarëve, me trashëgiminë më fisnike dhe më të mir të
trashëgimtarëve.

E premtja, 18 Janar 2002, që korrespondon me 04 Dhul-Ka'deh 1422

Hixhri, dëshmoi për vdekjen tragjike të një prej dijetarëve tanë më të lartë,
shejhut fisnik, Hamoud Ibn Ukla Esh-Shuajbi, All-llahu e mëshiroftë.
Kjo ishte ndoshta humbja më e madhe për Umetin musliman dhe
muxhahidinët që nga vrasja e shejh Abdullah Azam në vitin 1989.

Ai është Ebu Abdullah Hamoud Ibn Abdullah Ibn Ukla Ibn Muhamed Ibn Ali
Ukla Esh-Shuajbi El-Halidi nga Ale Xhineh, nga fisi i Beni Halid. Gjyshi i tij i
pestë i madh (Ukla) emigroi në krahinën lindore të Gadishullit Arab në
Shakra, pastaj në Kasim dhe u vendos atje.
Vëllai i tij emigroi në El-Xhauf dhe u vendos atje. El-Ukla janë nga njerëzit
e El- Xhauf dhe janë kushërinjtë e tyre nga babai.

Ai ka lindur në qytetin e Esh-Shakah, i cili është një nga rrethet veriore të

Burejdas, në provincën e Kasimit (që gjendet mes qyteteve të Rijadit dhe
Medines, në Gadishullin Arab), në vitin 1925 (1346 Hixhri) dhe u rrit atje.
Kur arriti në moshën gjashtë vjeç, babai i tij e regjistroi atë me
shkruesit/dijetarët dhe kështu ai mësoi lexim, shkrim dhe aritmetikë.

Sapo ai i kishte zotëruar këto, ai shkoi në recitimin e Kur'anit. Në moshën

shtatëvjeçare, ai humbi shikimin e tij si pasojë e Lisë që ishte përhapur në
shumë zona të vendit dhe kjo ishte në vitin 1931 (1352 Hixhri).

Ai vazhdoi studimet e tij me dijetarët, me dëshirën e babait të tij, All-llahu e

mëshiroftë. Sepse babai i tij e kishte bërë atë të mësonte përmendësh
Kur'anin përpara se të shkonte tek dijetarët e ai e bënte këtë nën Shejh
Abdullah Ibn Mubarek El-Omari.

Deri në moshën trembëdhjetë vjeç, ai kishte mësuar përmendësh Kur'anin,

1938 (1359 Hixhri). Megjithatë, nuk ishte deri në moshën pesëmbëdhjetë
vjeçare që ai e kishte zotëruar memorizimin dhe texhvidin.
Babai i tij luajti një rol të madh në edukimin dhe arsimimin e tij dhe ai ishte
- All-llahu e mëshiroftë - i pasionur që ai që të jetë nga studentët e dijes.
Pasi mësoi përmendësh Kur'anin, ai punoi me babanë e tij në fushë aq sa
ishte në gjendje, duke pllenuar palmat dhe duke kultivuar tokën.
Pastaj në vitin 1946 (1367 Hixhri) ai udhëtoi për në Rijad për të kërkuar
dije, me ndihmën e babait të tij, All-llahu e mëshiroftë. Dhe filloi të studionte
dije me të bekuarin Shejh Abdul-Latif Ibn Ibrahim Al-Shejh Shejh (pjesë e
familjes Al shejh, pas'ardhës të shejh Abdul Vehabit).
Me shejh Abdul-Latif Ibn Ibrahim ai përfundoi:

- El-Axhromije
- Usul Ath-Thalatha
- Rahbijatu Fil Faraid
- Kauaid El-Arba'ah, të cilën e memorizoi përmendësh dhe e kuptoi.

Pastaj ai shkoi për të lexuar me Eminencën e Tij Shejh Muhamed Ibn

Ibrahim Al Esh-Shejh (‫( )رحمه هللا‬pjesë e familjes Al shejh, pas'ardhës të
Shejh Abdul Vehabit) më 1947 (1368 Hixhri).

Ai filloi duke lexuar:

- Zad Al Mustakni
- Kitab Et-Teuhid
- Kashf Ush-Shubuhat
- El-Uasitijeh, nga Shejh Ul-Islam Ibn Tejmije
- El-Arba'in En-Nevevije
- Elfijatu Ibn Malik
- Bulug Al Maram

Të gjitha këto u lexuan me shejhun si një normë, dhe si një

domosdoshmëri.
Ai pastaj i shtoi këto me libra të tjerë, të cilët i lexonte vetëm me shejhun e
shquar, All-llahu e mëshiroftë.

- Et-Tahavije
- Ed-Durah El Mudajineh, nga Es-Safareni
- El-Hamavije, nga Ibn Tejmije

Ai i lexoi këto vetëm me shejhun e shquar, Shejh Muhamed Ibn Ibrahim,

derisa Instituti i dijes u hap në vitin 1950 (1371 Hixhri). Ky ishte instituti i
parë i këtij lloji që u hap në rajon.
Shejhu memorizoi përmendësh që të gjitha këto libra ashtu si ai e kishte
mësuar përmendësh Suren El-Fatiha. Shejhu ka përmendur se ai që kishte
më shumë ndikim tek ai ishte eminenca e tij, ish-myftiu i vendit, Shejh
Muhamed Ibn Ibrahim, All-llahu e mëshiroftë.
Babai i tij, ishte një person i zakonshëm dhe ai vetëm do ta lexonte
Kur’anin pa e mësuar përmendësh. Sidoqoftë, ai e bënte shejhun të
memorizonte pjesën e Xhuzit (pjesë të Kur'anit) çdo ditë përpara se të
shkonte tek shkruesit (Dijetarët).

Disa nga mësuesit e Shejhut përfshijnë:

Shejh Muhamed Ibn Ibrahim Al Esh-Shejh

Shejh Muhamed El-Emin Esh-Shinkiti
Shejh Abdul-Aziz Ibn Baz - i cili i mësoi Teuhidin dhe Hadithin
Shejh Abdur-Rahman El-Afriki - një dijetar i shkëlqyer në Hadith
Shejh Abdul-Aziz Ibn Rashid - një dijetar i shquar i cili i mësoi atij Fikh
Shejh Abdullah Al-Hulaifi dhe shejhu Hamad El-Jasir që i mësuan atij
përbërjen
dhe diktimin
Një numër dijetarësh nga Egjipti, të cilët i mësuan atij gramatikë dhe
retorikë,
përfshirë Jusuf Umar Hasanaj, Abdul-Latif Sarban dhe Jusuf Ad-Daba
Shejh Saud Ibn Rashud (gjyqtari i gjykatës së Rijadit)
Shejh Ibrahim Ibn Sulejman, dhe të tjerë…

Në vet fjalët e shejhut:

Një fragment i shkëputur nga "Es Sirah Thatijah Li Samahat” - nga Shejh
Hamoud Ibn Ukla Esh-Shuajbi: "Shejh Muhamed Ibn Ibrahim - Babai
(është për qëllim se i trajtonte nxënsit e dijes sikur fëmijët e vet) i shquar
ishte një nga shujuhët më të vëmendshëm në mësimin e studentëve, dhe
metoda e tij e mësimdhënies ishte si vijon: Ai do të ulej me studentët në
Xhami pas Sabahut dhe ne do të lexonim librat e rënditur: "Al-Fija",
"Bulug", "Al-Zad", "Katr al Nida", dhe do t'i mësonim përmendësh të gjitha
këto. Atëherë Shejhu do të na kërkonte të shqiptojmë/bashkëlidhim (na'rib)
ajetet e plota. Atëherë Shejh Muhamed Ibn Kasim do të lexonte "Sherhun"
e Ibn Akilit te Shejhu - dhe është një shpjegim i ajeteve që lexonim më
herët, atëherë gjysmë ore pas lindjes së diellit, shejhu do të shkonte në
shtëpinë e tij i ndjekur nga studentët e tij, dhe pas pak ndërsa ai do të
bënte Ezanin për ta, ata do të hynin në shtëpinë e tij dhe ai do të fillonte të
lexonte shkurtesat e "Kitabu Teuhid" pastaj "Kashf Esh-Shubuhat", pastaj
"El Vasitije", atëherë nëse do të kishte një mësim privat për cilindo nga
studentët, kushdo që dëshironte të lexonte Kur’an do të vepronte kështu,
atëherë leximi i zgjatjeve do të fillonte si "Sahih El Buhari" ose "Al Mugni"
ose "Minhexhi i Sunetit të Profetëve" nga Shejh Ul-Islam (Ibn Tejmije), dhe
quhet Al-Mutevelat (Leximi i zgjatjeve), personi do ta lexonte, shejhu do të
dëgjonte vetëm. Dhe shejhu kishte një ulje të tretë para Jacis, ku ai do të
dëgjonte Tefsirin e Ibn Kethirit, të cilin do ta lexonte Shejh Abdul-Aziz Ibn
Shalhub dhe ndonjëherë Shejhu do ta komentonte tefsirin"

Fragment i shkëputur nga "Es Sirah Thatijah Li Samahat" - nga Shejh

Hamoud Ibn Ukla esh-Shuajbi: “Shejh Muhamed El Emin Esh-Shinkiti -
Unë u mësova në duart e Shejhut në kolegj (kulijah) ose në shtëpi, dhe
kisha mësime të përditshme me të në "Usul" dhe "El Mantik" (retorikë),
dhe në retorikë ishte "Salm Al-Ahdari" dhe shpjegimi i tij (Sherh), dhe në
traditë (Usul) "Ravdat En Nadhir", dhe e përfundova në duart e Shejhut
(‫ )رحمه هللا‬dhe studimi im për të ishte i mirë, dhe unë studioja vetëm me të
pas Akshamit, dhe mbaj mend kur u diplomova u emërova gjyqtar në
Luginën e Davasirit, kështu që Shejh Shinkiti shkoi për të parë Shejh
Muhamed Ibn Ibrahimin dhe i tha atij: Ky individ nuk mund të emërohet në
fushën e gjyqtarit (fil kada), por ai duhet të jetë në fushën e mësimdhënies
sepse shkëlqen në të, dhe Shejh Muhamed Ibn Ibrahim asnjëher nuk do të
tërhiqej në vendimet e tij sa herë që caktonte dikë në gjyqsi, por ai e
respektonte Shejh Shinkitin shumë, dhe njohja e Shejh Shinkitit ishte
jashtëzakonisht e gjerë sidomos në traditat (Usul) dhe retorikë (Mantik)
dhe shpjegime (Tefsir) dhe histori (Tarikh) dhe gjuhë, dhe letërsi, dhe ishte
virulent në ato dhe ishte i ditur edhe në çështje të tjera.”

Dhe më herët, në Sirah, Shejhu përmend në edukimin e tij: "...Pastaj unë

shkova për të lexuar me shkëlqesin e tij, Shejh Muhamed Ibn Ibrahim Al
Esh-Shejh në 1368 Hixhri (1947) dhe fillova duke lexuar:

Zad Al Mustakni
Kitab Et-Teuhid
Kashf Ush-Shubuhat
Al-Vasitija, nga Shejh Ul-Islam Ibn Tejmije
El-Arba'in En-Nevevije
El-Fijatu Ibn Malik
Bulug Al Maram
Të gjitha këto u lexuan me Shejhun si normë, dhe si domosdoshmëri.

Atëherë unë i shtova këto me libra të tjerë, të cilat i lexoja vetëm me

shejhun e shquar (‫)رحمه هللا‬:

Et-Tahavijeh
Ed-Durah al Mudajina, nga Es-Safarini
El-Hamavija, nga Ibn Tejmije
Këto i lexova vetëm me babain e shquar, Shejh Muhamed Ibn Ibrahim
(‫ )رحمه هللا‬derisa u hap Instituti i Diturisë në 1371 Hixhri (1950). Ky ishte
instituti i parë në llojin e tij që u hap në rajon. I mësova përmendësh të
gjitha këto libra ashtu si e kisha memorizuar Suren el Fatiha.”

Tezkije nga Shejh Abdul-Aziz Ibn Baz për Shejhun e shquar Hamoud Ibn
Ukla Esh-Shuajbi All-llahu e mëshiroftë:

“Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

Nga Abdul-Aziz Ibn Abdullah Ibn Baz, te vëllai i respektuar dhe i nderuar,
Eminenca e Tij, Shejh Hamoud Ibn Abdullah Ibn El-Ukla All-llahu e bekoftë
dhe ja shtoftë diturinë dhe imanin e tij. Amin.
"Es-Selamu alejkum ve Rahmetullahi ve Berekatuhu, për të vazhduar: Nuk
është e fshehur për të ngjashmit me ju, se studentët e dijes në këtë epokë
janë në nevojë për të studiuar librat e Ehli Sunetit dhe Xhematit, prej tyre
librat e Akides, dhe librat e Trasmetimeve Pejgamberike dhe libra në Fikh
(jurisprudencë). Prandaj po kërkoj/shpresoj për ndihmën tuaj në këtë.
Librat që duhet të mësohen janë: Sahihejn (Buhariu dhe Muslimi), Tefsiri i
Ibn Kethirit, librat e Shejhul Islam Ibn Tejmijes, si El-Tadmurijeh, El-
Hamavijeh, Minhexh Es-Sune dhe El-Vasitije, dhe gjithashtu librat e
Shejhut të Islamit (në epokën e tij) Muhamed Ibn Abdul-Vehab dhe
pasardhësit e tij dhe (dijetarëve të tjerë) nga muri i Ehlu Sunetit dhe
Xhematit. Kështu, shpresoj për ndihmën tuaj në këtë, ashtu si shpresoj që
ju të shpërbleheni për ndihmën në mësimin e këtyre
librave, ose disa prej tyre. All-llahu ju shpërbleftë për angazhimin tuaj, dhe
Ai ju mundësoftë shërbëtorëve të Tij përfitim përmes punës suaj. Në të
vërtetë, Ai dëgjon dhe është afër".

Myftiu i Përgjithshëm Shejh Abdul-Aziz Ibn Baz. 26-10-1415 Hixhri.”

Në vitin 1955 (1376 Hixhri), shejhu u emërua mësues në Institut.
Dhe midis viteve 1956 - 1985 (1377 - 1406/1407 Hixhri), ai ishte mësues
në universitet, pas së cilës ai doli në pension.

Në universitet, ai dha mësim në: Teuhid, Fikh, Faraid, Hadith, Usul,

Retorikë, Gramatikë, si dhe të gjitha lëndët e tjera që zakonisht mësohen
në Kolegjin e Sheriatit. Ai gjithashtu mbikëqyrte një numër të tezave në
nivelin master dhe doktoraturë.

Disa nga studentët e Shejhut përfshijnë:

Muhadithi i madh i kësaj kohe Shejh Sulejman Ibn Nasir El Ulvan

Shejh Ali Ibn Hudeir Ibn Fehd El Hudeir
Shejh Nasir Ibn Hamad El Fehd
Shejh Hamoud El Halidi
Shejh Muhamed Ibn Salih El-Uthejmin, si mësues plotësues
Abdul-Aziz Al-Shejh Shejh, Myfti i Arabisë Saudite
Abdullah Ibn Abdul Muhsin Et-Turki, ish Ministër I Çështjeve Islame
Abdullah Ibn Muhamed Ibn Ibrahim Al-esh Shejh, Ministër i Drejtësisë
Shejh Salih Ibn Feuzan Al-Feuzan - anëtar i Komitetit të Dijetarëve të Lartë
Shejh Gajhab Al-Gajhab
Gjyqtari Shejh Abdur-Rahman Ibn Salih Al-Xhabr
Gjykatësi Shejh Abdur-Rahman Ibn Gaith
Shejh Abdur-Rahman Ibn Abdullah Ibn Al-Axhlan, ish-kreu i gjykatave,
Provinca Kasim
Shejh Sulejman Ibn Muhana, Kryetar i Gjykatave të Rijadit,
Shejh Abdul-Aziz Ibn Abdur-Rahman As-Sa'id, Udhëheqës i Komiteteve
për Urdhërim në të Mirë dhe Ndalimin e të Keqes
Shejh Muhamed Ibn Muhauas, Shef i Hetimeve dhe Prokurorisë
Shejh Dr Abdullah Al-Gunejman
Shejh Hamad Ibn Farjan, ish Prokurori i Ministrit të Drejtësisë
Shejh Ibrahim Ibn Davud, avokat i Ministrisë së Brendshme
Shejhu gjithashtu mësoi Shejh Salih El-Luhejdan, Kryetar i Këshillit të Lartë
të Gjyqtarëve.

Përderisa punonte në universitet, shejhu ndihmoi në shqyrtimin e arritjeve

të një numri të dijetarëve dhe doktorrëve si pjesë e miratimit të tyre për
promovim (në nivelin e doktorraturës "PHD").
Këto përfshinin:
Muhammed Ibn Salih El-Uthejmin
Rabije Hadi El-Madkhali
Abdul Kadir Sheibah Al-Hamad
Ebu Bekr El-Xhezai
Muhammed Aman Al-Xhami Es-Somali

Shejhu shprehu dëshirën për të marrë pjesë në programet e radios, por

nuk iu lejua ta bënte këtë.

Në vitin 1957 (1378 Hixhri), Shejhu bëri haxhin e parë, për të cilin
udhëtonte me makinë. Në atë kohë, rruga nuk ishte fare edhe ishte e
shkretë. Udhëtimi nga Rijadi në Meke mori nëntë ditë, makinat nuk ishin
shumë të mira dhe rruga ishte e vështirë.
Bijtë dhe bijat e Shejhut e ndihmuan për të lexuar dhe shkruar dhe ai
kishte shkruar një numër studimesh kërkimore të cilat përfshijnë:

- Imamati i Lartë (Udhëheqja) - lidhur me rregullat e Qeverisjes Islame

- Argumente të Dëshmueshme mbi Sigurinë e Imanit në All-llahun dhe
Ditën e Fundit
- Fetva lidhur me gjykimin e atij që kërkon ndihmë nga jobesimtarët -
shejhu ia dërgoi këtë libër shejh Usame Ibn Laden, i cili shkroi një hyrje
prej 20 faqesh para se të shpërndahej.
- Taxhsir Al Usul - E shkruar në lidhje me Shejh Abdul-Muhsin Al-Abid dhe
Shejh Atijah Salim Mbledhja e rreth 100 fatvave të cilat përfshijnë kritika
për disa çështje aktuale dhe një shpjegim për disa vendime.

Dashuria për Muxhahidinët

Jeta e tij është zhvilluar rreth xhihadit dhe muxhahidëve. Ai ishte gjithmon
duke e përcjell lajmin e xhihadit kudo. Në fakt qëndrimi i tij në çështjet e
xhihadit ishte i mirënjohur sepse ai foli kur të tjerët heshtnin. Ai gjithnjë foli
për atë që besonte se ishte e vërteta dhe nuk kishte frikë vetëm se nga All-
llahu. Ai ishte një nga dijetarët e pakët brenda Gadishullit Arab për të
deklaruar publikisht sundimtarët Sauditë si kufar (jobesimtar), për ndihmën
e tyre që ja dhanë kufarëve (jobsimtarëve) kundër muslimanëve. Për këtë
arsye, pavarësisht se ishte i verbër dhe në vitet e shtatëdhjeta të tij, shejhu
u burgos për një periudhë më 1995.
Ai kishte një qëndrim të mahnitshëm ndaj situatës aktuale të muxhahidëve
në Afganistan, deri në masën që disa nga shokët e tij më të afërt kishin
frikë se diçka mund ti ndodhte atij.

Një nga studentët e afërt tha:

"Shumica e natës së tij u shpenzua në lutje për muxhahidët në Afganistan.
Ai ishte një person shumë i butë në zemër, i cili lotonte shum leht. Sa herë
që kishte ndonjë lajm të mirë ai do të qante nga gëzimi dhe sa herë që
kishte lajme të këqija ai do të qante nga pikëllimi. Kurdoherë që dikush
shpifte për muxhahidinët, ai bëhej jashtëzakonisht i zemëruar.”
Nxënësit e tij e njihnin situatën aktuale të muxhahidinëve vetëm duke
shikuar fytyrën e tij kur hynte në mexhlisin e dituris.

Pas rënies së Kunduzit, ai u trondit aq shumë saqë nxënësit e tij kishin

frikë se do të vdiste nga dhimbja, ai vazhdoi të përsëriste "Ku janë
muslimanët?, Ku janë muslimanët?"

Ai ishte shumë i devotshëm dhe asket. Ai ishte gjithashtu një adhurues

shumë i zellshëm. Ai mbështeti të vërtetën dhe njerëzit e saj dhe ishte i
ashpër ndaj korrupsionit dhe njerëzve të korrupsionit. Ai ishte shumë
guximtar dhe trim dhe nuk përfillte pasojat e të folurit të së vërtetës.
Kjo ishte përkundër faktit se disa prej shokëve të tij të ngushtë i bënë thirrje
atij të mos thoshte të gjitha ato që ai i tha - por nuk ndikoi kjo tek ai.

Ai ishte një nga dijetarët e parë në Gadishullin Arab për të lëshuar një fetva
publike që u bëri thirrje muslimanëve të mbështesin muxhahidinët.
Pas ngjarjeve të 11 shtatorit 2001, ndërkohë që shumë në botën
muslimane ishin rreshtuar me Amerikën dhe u trishtuan për të, ai lëshoi
fetva duke sqaruar të vërtetën dhe i bëri thirrje Umetit Musliman që të vinte
në ndihmë muxhahidinëve dhe atyre që kishin bërë hixhret në Afganistan.
Shumë nga studentët e tij i'u përgjigjën thirrjes dhe shkuan në Afganistan,
nga të cilat që u përgjigjën disa ranë shehidë (‫)إن شاء هللا‬.

Pak para se të vdiste, ai i dërgoi një letër dijetarëve musliman në Pakistan,

së bashku me studentët e tij, Shejh Sulejman Al-Ulvan dhe Shejh Ali Al-
Hudeir. Ai gjithashtu shkroi një letër inkurajimi për muxhahidin Mulla
Muhamed Umar.
Shejh Ahmed Xhibril për Shejh Hamoud Ibn Ukla Esh-Shuajbin: "Emri i tij
është Shejh Hamoud El Ukla ai është nga provinca Kasim e Arabisë
Saudite. Ai më parë jepte - unë mendoj se - fetvat më të mira që kemi
pasur në situatën tonë aktuale nga ky njeri. Pa asnjë diskutim. Vetëm dy
javë para se të vdiste, ai ishte marrë në pyetje (nga Shteti Saud).
Megjithatë ai vdiq 4 ditë më parë.
I lartësuar qoftë All-llahu, burrë 77 vjeç. Xhenazja e tij ishte një xhenaze e
mahnitshme. Populli i Kasimit thanë: "kurrë, kurrë nuk kemi dëgjuar që ky
qytet të ketë parë një xhenaze si kjo". Njerëz nga të gjitha anët vinin atje
për të ecur në xhenazen e tij. Tani, njerëzit duan të marrin librat e tij dhe t'i
botojnë në të gjithë botën dhe emri i tij do të jetojë përgjithmonë. Ju nuk
gjeni kurrë dijetar që ndjekin udhëheqësit e kohës së tyre (në epshet dhe
dëshirat e tyre) që jetuan. Ata mund të kenë gjëra të mira, disa prej tyre
mund të kenë gjëra të mira, por kur vdesin, emrat e tyre vdesin. Të vetmit
që jetojnë pas kësaj janë ata që qëndrojnë kundër udhëheqësve dhe
sundimtarëve (zullumqarë apo jobesimtarë) të tyre dhe luftojnë për kauzën
e drejtë të All-llahut. Hamoud El Ukla, ju do të dëgjoni për të, do të dëgjoni
për librat e tij, për gjithçka. Ai ka fetva shumë të mahnitshme, ato janë në
të gjithë Internetin dhe unë ju sugjeroj t'i lexoni ato.” - Shejh Ahmed Musa
Xhibril (‫)حفظه هللا‬

O All-llah! Fale Shejh Hamoud Ibn Ukla Esh-Shuajbin dhe mbuloje me

Mëshirën Tënde, zgjeroje dhe ndriçoje varrin e tij, bëje varrin e tij një
kopsht nga kopshtet e Xhenetit, shpëtoje atë nga sprovat në varr,
Shpëtoje atë nga terrori i madh në Ditën e Gjykimit,
Ruaje prej llogaritjes në Ditën e Llogarisë, Amin.
Shejhu ishte si një baba për muxhahidinët nëpër botë. Edhe pse ai kurrë
nuk mund t'i takojë disa prej tyre në botë, i kërkojmë All-llahut që t'i
bashkojë ata të gjithë së bashku në pozitat më të larta në Xhenet, së
bashku me Pejgamberët, të Sinqertët, Shehidët dhe të Evlijat, sa
shoqëri e shkëlqyer është ajo. Amin.

“Ne jetojmë në një kohë interesante, ku ilmi (dituria) e personit

gjykohet nga sa i famshëm është personi!”

- Shejh Enver El Avlaki