Professional Documents
Culture Documents
-మేర్లపాక ముర్ళి
వర్షకి మెలకువ వచ్చింది.
రిండు చేతుల్నీ బాగా రాపాడించ్ కళ్ళన తుడుచ కుింది. ఆ కాస్త వేడమికే నిదర
కరిగిపో యనట్ల
ల ఫ్రరష్ గా ఫ్ీలయింది.
పకకకు తిరిగి చూసతత ట్ైమ్ పీస్ అయద గింట్లన చూపసోత ింది. కిట్ికీల ించ్ కనిపస్త నీ
"అబబ! ఎింత బావుిందో వాతావర్ణిం" తనల తన్ే అన కుింట్ట పడకమీద న ించ్ కిిందకి
దిగిింది వర్ష.
బాతర
ర మ్ ల ముఖిం కడుకుకని అదద ింల చూస్ కుింది. పాతికేళ్ళ పర్చవానిీ ఆరోగయింత
ర్ింగరిించ్నట్ల
ల మెరిసపో త ింది శరీర్ిం.
ఆమె పరదద అిందగతేత మీ కాద . కాన్న ఏదో తెలియని ఆకర్షణ చూపర్చలన ఇట్టూ
తలిల దిండురలకు కార్బన్ కాపీలల ా వుింట్ార్చ. అింద కే పో తపో సన విగరహాలాల కనిపసాతరే తపు
పారణిం వునీ మన షులాల అనిపించర్చ. ఏ చ్నీ స్మస్య ఎద రైన్ా తలిల వెైపో , తిండరవప
ెై ో
చూస్త ింట్ార్చ.
కాస్త తగాొక న వువ ర్మమన్ాీ అతడు రాడ'నీ స్తాయనిీ తలల , యింకో ముస్లావిడో
కాన్న వర్ష అలా కాద . ఆమెకు పరతి చ్నీ విషయింపరై కూడా ఒక అవగాహన వుింది.
కషూ పడ స్మాధానిం తెలుస్ కున్ేద.ి అింతే తపు ముస్ గుదనిీ పడుకున్ేది కాద .
అడుగుపరట్ూ న
ి ఆమెకు వాళ్ళ రగమాన్ి కళ్ళపడింది. తిండర తపుు చేసనవాడలాగా
కింగార్చపడాాడు. తలిల దో షలాగా తలదిించ కుింది. ఆమెకు పాపిం ఏడుపు ఒకట్ట తకుకవ.
అపుుడు వర్ష చాలా కాయజువల్ గా తిండర దగొ రికి వెళిళ "ఎింద కు న్ాన్ాీ! అలా తపుు
చేసన వాడలాగా నిలబడపో యావ్? ఇదింతా కవయట్ న్ేచ ర్ల్. మీ శృింగారానిీ చూస
వునీట్ల
ల నిర్భయింగా చెపున ఆమె తమ కూతురేన్ా అనీ స్ిందేహిం వాళిళదద రీీ
ఎిం.ఏ. అయపో యాక బి.ఇడ. చదవాలనీ కోరికన తిండరత చెపుింది. "న్ాకోస్ిం ఫ్లాస్ఫ్ీ
చద వుకున్ాీన న్ాన్ాీ! ఆ స్బెె కుూల మాస్ూ ర్ డగీర న్ాకున్ాీ ఉదో యగిం రాద . ఈ దేశింల
లేద . లేకుింట్ట పరతి ఒకకర్ూ కింపలిరీగా చదవాలిిన స్బెె కుూ అది. కాన్న పరస్త తిం ఏ
స్బెె కుూల నూ సీట్ల పించల తలదాచ కున్ే కాిందిశీకుల గుడార్ింలాింట్ిదనీ మాట్. దానివలల
ల కచర్ర్ పో స్ూ కాద కదా అట్ిండర్ ఉదో యగిం కూడా రాద . అింద కే ఉదో యగిం కోస్ిం బి.ఇడ.
"చూడే అమామ! న్ేన మీ మాట్లు వినని తెలిస ఎింద కు పరయాస్ పడతావ్? 'ఈ
ల కింల పశుపక్ష్యయద లు సరైతిం తమ తిిండ తామే స్ింపాదిించ కుింట్లన్ాీయ. ఒకక సీత ీ తపు'
అని ఎకకడో చదివాన . అదిగో! ఆ క్షణమే నిర్ణయించ కున్ాీన ఉదో యగిం చేయాలని."
"మరి పరళిళ?"
"పరళిళ చేస్ కోనని అనడిం లేద . అయతే పరళిళచూపుల పతరిట్ మూడు నిముషాల తింతు
"ఇదేమీ చోదయమే. మా కాలింల ఇలా ఏ ఆడపలాల బరితెగిించ్ పరళిళ చేస్ కోనని చెపతుది
లేద . మరి ఇపుుడొ చ్చింది. మీ కాలింల లేదని న వువ ట్ీ.వీ. కొనకుిండా ఆపతశావా? లేద .
తెర్లన ఎతు
త కుని మొగుడీ మొదట్ిసారి బెడ్ ర్ూమ్ లొ చూసింది. న వేవమో న్ెలకింతా
భర్త కమన్నయ ర్ూపానిీ కళ్ళళరా తిలకిించావ్. మరి మార్చు రాలేదూ? అలాన్ే న్ేనూ. ఇక
"తపొ ుపుుల పట్ిూక న్ా దగొ ర్ చదవకు. తపుు ఒపుు రిండూ కాలిం మీద ఆధార్పడ
ఒపతునింట్ాడు ర్ూసో అన్ే ఆయన. 'న్న కర్త వయిం న వువ నిర్వరితించ , ఫలితిం కోస్ిం
విలువలు కాన్న కాల పరిసథ తులమీద ఆధార్పడ ఉింట్ాయ. న్ా మట్లకు న్ాకు స్హజ
* * *
అింత గగడవయాయక, వర్ష బి.ఇడ. చదివి ఇట్ీవలే స్ూకల్ ట్ీచర్ గా చేరిింది. లకేకగా, ఉనీ
'యు' షతప్ ల కతిత రిించ కునీ జుట్లూన అలా వీపుమీద వదిలేస మొదట్లల కిలప్
పరట్ూ లకుింది. ముఖానికి ఆయల్ ఆఫ్ ఒలేని కొదిదగా పట్ిూించ్ ల ైట్ గా పౌడర్ అదద కుింది.
ఆమె చీర్ కట్లూకోవడిం పరదదగా ఇషూ పడద . చాలా ఇింపారూింట్ అయన నడుమున అలా
బహిర్ొతిం చేసత చీర్కట్లూకు ఆమె వయతిరేక.ి అింద కే మోడర్న్ డరస్ ిలింట్ట ఇషూ ిం.
అతనికి న్ోట్ి ద ర్ద ఎకుకవ. త ట్ి లేడీ ట్ీచర్ల త వెకిలిగా మాట్ాలడు తుింట్ాడు.
అయతే వర్ష దగొ ర్ మాతరిం అతన మింతరగతెత దగొ ర్ పడుకునీ కుకకపలల లాగా
ఈ పరశీ వేసింది ఆమెకే కాబట్ిూ ఏిం స్మాధానిం చెబుతుిందా అని అిందర్ూ అట్లవేపు
చూస్త న్ాీర్చ.
హచ్చసాతర్చ.
కాన్న ఆమె ఠకుకన ఆగిింది. మెలలగా వాళ్ళ దగొ రికి వచ్చ ఆ పరశీ వేసన విదాయరిథత
"ఇింట్ికళిళ మీ చెలల లు చీర్ల న్ో, మీ అకక చీర్ల న్ో చేయపరట్ూ ి చూడు. అకకడ ఏిం
అింది.
తల దికుక మాయమయాయర్చ.
ఈ స్ింఘట్న గురిించ్ వినడింవలల వెింకట్ాచలిం ఆమె ముింద బలవింతింగా న్ోర్చ
కట్టూస్ కున్ాీడు.
కలగజేసింది.
"మిమమలిీ హడ్ మాస్ూ ర్ ర్మమింట్లన్ాీర్చ" అని చెపు ఆమెన దాట్ి వెళిళపో యాడు.
త్రస్ కుింట్ట.
"ట్ారన్ి ఫరా?"
"అవునమామ."
అపుట్ికి స్ర్చదకుింది ఆమె. ఉదో యగిం అనీ తరావత బదిల్నలు తపువు కదా సార్! ఇింతకీ ఏ
"శృింగార్పుర్ిం" అింతవర్కూ బాధ్త వునీ హడ్ మాస్ూ ర్ ఆ ఊర్చ పతర్చ చెబుతర అదో
"యస్- ఇట్ీజ్ దేర్. మలాలింకు దగొ రే. బాగా ఇింట్ీరియర్ విలేజ్. ఆ ఊరి గురిించ్
"తమాషా ఊరా?"
"అవున . స్వయింగా న వేవ వెళ్ళతున్ాీవు గన క అింతా పూరితగా తెలుస్త ిందిలేమామ."
ట్ారన్ి ఫర్ మీద ఆ వూర్చ కళ్ళడానికి ఆమె మానసకింగా పరపతర్ అవుత ింది.
"ఇకకడకి పరదద దూర్మేమీ కాదమామ. న్ాయుడుపతట్ వెళిళ అకకడ న ించ్ మలల ిం బస్
ఎకాకలి. పాట్ిమిట్ూ దాట్ిన తర్చవాత సతూజీ శృింగార్పుర్మే. బస్ ి దిగగాన్ే న్ేమ్ బో ర్చా
వుింట్లింది. దానిమీద "శృింగార్పుర్ిం ఒక కిల మీట్ర్చ" అని రాస. ఊర్చ ఉనీ దిశన
చూపస్ూ
త యారో మార్చక వుింట్లింది. ఆవెైపు నడుచ కుింట్ట వెళితే ఊరగస్త ింది."
ఊరోలకి వెళితే అన్నీ విచ్తారలే. నిజానికి ఆ ఊరే ఒక విింత. ఆ ఊరిల వుిండే ఓ ఆచార్ిం
విింతలల కి విింత. మహా విింత...." చెపుడిం మధ్యల ఆప నవువతున్ాీడు హడ్ మాస్ూ ర్.
కారీతకమాస్ిం-
ఆకాశింల చిందమామ దొ ర్ల చతునీ మలల చెిండులా వుింది. స్నీట్ి చలి ఒింట్ికి
రపరపలాడట్ిం లేద .
ఊరికి తరర్చున వునీ కొిండ వెన్ెీలల వెిండ కొిండలా మెరిస పో త ింది. దాని పరైభాగాన
వున్ాీ పరదద భవనిం శథిలమె కాలిం కొమమకు వేలాడుతునీ ఎిండుట్ాకులా వుింది. దాని
అలాింట్ి స్మయింల ఓ వయకిత పరదద సీూలు కాయరియర్ ల విింద భోజనిం త్రస్ కుని
నడుస్త న్ాీడు.
ఆ వయకిత పతర్చ నర్చడు. అతనికి పాతికేళ్ళ వయస్ ింట్లింది. అతని తలిల దిండురల వరో
ఫార్మ్ ఊయలల ఊగి, ట్ీ అింగళ్ళలల అనీపారస్న చేస, వీధ్ లల పరరిగి అింతట్ి
వాడయాయడు.
ట్ౌన్ అింట్ట అస్హయమేస, పని వెద కుకింట్ట ఇలా గారమాల మీద పడాాడు. ఎకకడా పని
కాన్న ఎవర్ూ రాలేద . ఇక లాభిం లేదన కుని ఒింట్లలని శకితనింతా కాళ్ళలల కి త్రస్ కుని పరైకి
లేచాడు. ఇక వెళిళపో దామని ఒకడుగు వేశాడో లేదో "ఎవర్ూ?" అింట్ట ల పలుీించ్ కింఠిం
వినిపించ్ింది.
"ఇింత ఇింట్లల న్ేనూ ఒకకడేీ. న్ేనూ అన్ాదన్ే. కాన్న...." ఎలా చెపాుల అర్థింకాక
తెలుస్ .
మరిక వెళ్తాననీట్ల
ల చేతులు రిండూ జోడించాడు నర్చడు.
వస్త న్ాీడు.
వెళ్ళమనీట్ల
ల తల ఊపడింత బస్వరాజు వెళిళపో యాడు.
వడా ించాడు.
విస్త రిల కి వస్త నీ ఒకొకకక పదారాథనిీ చూస్త ింట్ట నర్చడకి లాలాజలిం న్ోట్ల లించ్ కిిందకు
దూకుత ింది. పరర్చగు పచచడ, కోడవేపుడు, దో స్కాయ సాింబార్చ, బింగాళ్ళద ింప కరీర ఈ
ఒకకక్షణిం కిరతిం తినడానికి ఏమీలేదనీ ఇింట్లల, ఇపుుడు అనిీ కూర్లు విస్త రోల
కూర్చచన్ాీడు.
" అయతే న్నకు త డుగా ఇకకడే వుిండపో తా" క్షణింల సతీహిం చేయడిం, ఎద ట్ివాడీ
"అలాన్ే"
గదూ. అకకడింతా మోస్ిం. పరైసాయే పర్మాత్మ. అింద కే విస్ గుపుట్ిూ ఇలా పలల ట్టర్ల
మీద పడాాన . న్ా అదృషూ ిం కొదీద న్నలాింట్ి గగపు మితురడు తగిలాడు, న్ేన ఇకకడే వుింట్ట న్న
న్ేర్చచకుింట్ాన ."
"గారమస్థ లు."
"లేద . ఒకక మాట్ల చెపాులింట్ట న్ేనూ న్నలాగా అన్ాధ్న్ే నర్చడా. కాకపొ తే ఈ ఊరోల
వున్ాీ ఓ ఆచార్ిం వలల రాజభోగాలు అన భవిస్త న్ాీన . అింతే మనిదద రికీ తేడా."
"ఏమిట్ా ఆచార్ిం?"
"ఆఁ! న్ేన సట్ీల ని ఓ హాసుట్ల్ ల పుట్ాూన పరస్విం అయాయక అమమన , ననూీ కారోల
ఇింట్ికి త్రస్ కొస్త న్ాీర్చ న్ానీగార్చ. అపుుడు ఎద ర్చగాొ వస్త నీ ఓ లారీ మా కార్చన
గుదేద సింది. ఆ యాకిిడెింట్ ల అమామ, న్ానీ చనిపో యార్చ. న్ేన కొనిీ రోజుల
ఎతు
త కున్ాీర్చ. అలా న్ేన అన్ాధ్న్ెైపో యాన ."
"తర్చవాత?"
న్ేరిుించార్చ. న్ేన నవివతే గారమమింతా నవివింది. న్ేన ఏడసతత గారమమూ ఏడచింది. అలాన్ే
ఆకరమిించ కున్ాీర్చ."
"న వువ ఇపుుడు మళ్ళళ ఆ ఆచారానిీ కొనసాగిస్త న్ాీవా?" నర్చడకి ఆ పాయింట్ చాలా
"అక్షరాలా. అది ఆచార్ిం కదా. కేవలిం దానివలేల జనిం నన ీ పరించ్ పరదద చేశార్చ. మా
చూశాన . పతర్చ పరతిషూ లు రావడిం చూశాన . పదవులు రావడిం చూశాన . ఇలా ఇింత
స్ిందేహాలు కలుగుతున్ాీయ.
పౌర్ణమి రోజున ఆమెకు కబుర్ింపాలి. కబుర్ింద కునీ ఆ సీత ీ పౌర్ణమిరోజు రాతిర న్ా దగొ ర్కు
ఏరాుట్ల.
భోజనిం పరట్ూ న
ి కుట్లింబానికి వింతు వస్త ిందనీ మాట్.
అన్ాీడు.
కొనసాగిస్త న్ాీవుగదా. మరి ఈ వెయయ ఇళ్లళ అయపో యాక ఏమిట్ి పరిసథ తి? ఇక
"అదీ రగట్టషన్ పదు తే. ఇది ఎపుట్ికీ పూరితకాని సరైకిల్ అనీ మాట్."
"మొదట్ ఏ సీత త
ీ గడపావు గుర్చడా? మొతాతనికి న్న చరితరింతా వెరీ ఇింట్రసూ ింగ్."
* * *
"ఎవరామె?"
"ఆమె న్ా ఆలన్ా పాలన్ా చూసతద.ి మా వింశాచార్ిం కూడా ఆమెత చాలా తమాషాగా
మొదలయింది. న్ా బట్ూ లు ఉతకడిం, న్ాకు సాీన్ాలు చేయించడిం, న్ాకు బట్ూ లు వేయడిం
అన్నీ ఆమే చూసతద.ి న్ాకు పధాీలుగు ఏళ్ళళ వచేచట్పుట్ికి ఆమె వయస్ ముపరైై ఏళ్ళళ.
ఆ వయస్ ల కూడా ఆమె బాగా ఉతికి ఇసీత ీ చేసన బట్ూ లా ఫ్రళ్ ఫ్రళ్లాడుతుిండేద.ి
వూరి పరజలు. ఆ తర్చవాత న ిండీ పరతి పునీమికీ న్ేన్ే న్ా భాగసావమిని ఎించ కున్ేవాడీ."
"గోపాలకృషణ "
నవావడు.
"నిర్భయింతర్ింగా."
ఎపుుడో చాలా స్ింవతిరాల కిరతిం కట్ిూన భవనిం అది. అకకడకకడా పరళ్ళలు ఊడపో య
మరో అయద గద లున్ాీయ. మధ్యల విశాలిం హాలు వుింది. ఏవో రిండు మూడు గద లు
రాళ్ళళ పరైకి లేచ్ వికార్ింగా కనిపస్త న్ాీయ. ఓ గదిల గోపాలకృషణ సామాన , మరోగదిల ఓ
"ఏిం పని లేద కదా. అింద కే పుస్త కాలు చాలాన్ే వున్ాీయ. నిలుచని చెపాుడు
గోపాలకృషణ .
"గుర్చడా! పరళిళ చేస్ కోలేకపో యావా? ఇింత పరదద ఇింట్లల ఒకకడవే వుిండడిం భరిించలేని
నర్కిం."
* * *
ఇదద ర్ూ ఇింట్ిబయట్కి వచ్చ కొిండమీద కూర్చచన్ాీర్చ. ఊర్చ వెన్ెీలల గాలస్ బిగిించ్న
"మనమథ దేవాలయిం"
ఎించ కున్ాీిం. అింతే తేడా. ఇింకో విచ్తరిం చెపున్ా? ఆ దేవాలయింల కి వెళిళ దేవుడీ
పరైన అచాాదాన్ా లేకుిండా వెళిళ దేవుడీ దరిిించ కుింట్ార్చ మోహిం తగాొలని. అఫ్ కోర్ి
సీత ల
ీ ు రావికలు వుించ కోవచ చ. కేవలిం పరైట్ త్రసతయాయలి."
వినలేద ."
"రేపట్ిన ించీ న్ేనూ మనమథదేవుడీ కొలుసాతన . ఛాన్ి దొ రికితే ర్కిత, లేదింట్ట ముకిత."
"జాగరతత. పర్చవాలవెప
ై ు చూశావింట్ట జనిం వళ్ళళ చీరేసత ార్చ" అని నవువతర
హచచరిించాడు అతన .
నర్చడు అట్ట ఇట్ట చూస్ూ
త "అబబ వెన్ీ
ె ల భలే వుింది గుర్చడా. ఇలా వెన్ీ
ె లన చూస
ఎింత కాలమెిందో . ఆ ట్ౌన్ ల ట్టయబ్ ల ైట్ల కాింతి తపు వెన్ెీల కనిపించద ."
"వెన్ీ
ె ల ఈరోజు అద భతింగా వుింట్లింది- పౌర్ణమి కదా."
ఒకకక్షణిం చ్నీ జర్క యచాచడు నర్చడు. గోపాలకృషణ వెైపు తిరిగి "అింట్ట ఈరోజు....." ఆపరై
మాట్ాలడలేకపో యాడు.
నడుస్త న్ాీడు.
తరర్చు ఆకాశిం మీద చిందరవింక మస్గాొ వేలాడుత ింది. పౌర్ణమి ఎపుుడో అన కుింట్ట
3
"ఇదిగోనమామ! ఆ వచేచదే శృింగార్పుర్ిం. కిండకూర్ త చెపుు. సతూజీ రాగాన్ే విజిల్
లేచ్ింది వర్ష.
రోడుాకి అట్ట ఇట్ట పచచట్ి పొ దలు భూమికి తాపడిం చేసన పచచలాల వున్ాీయ. ఎర్రట్ి
చ్నీ చ్నీ గులకరాళ్ళళ పచచల మధ్య చెలల ాచెద ర్చగా పడన పగడాలాల వున్ాీయ. న్నలపు
వున్ాీయ.
రోడుాకి పకకగా న్ేమ్ బో ర్చా కనిపించ్ింది. ఎలల పరయింట్ వేసన బిండరాయ మీద
మెర్చస్త న్ాీయ. అక్షరాల కిింద యారో మార్చక ఊర్చ ఉతత ర్దిశగా వునీట్ల
ల చూపసోత ింది.
ఆమెత పాట్ల బస్ ి దిగిన వాళ్ళింతా కూడా అట్ట నడుస్త న్ాీర్చ. మెలలగా ఆమె వాళ్ళన
వెింబడించ్ింది.
న్ాట్కిం ఖర్ూచ, న్ా ఖర్ూచ భరిసత ో ింది ఆయన్ే. ఇింతవర్కు బాగాన్ే వుిందిగాన్న అకకడ
ర్వీిందరరడా ఒపుుకోవడిం లేద . ఎవడదో ఉముమన న్ా దో సళ్ళత పట్లూకోవాలా? న్ా స్ర్ుించ్
గిరికే ఇది ఇనిల్ూ . అింతగా కావాలింట్ట వాడ కిరీట్ిం ఊడ న్ా చేతులల పడేట్ట్లూ కథ
మార్చమని స్ర్ుించ్ పట్లూబట్ాూడు. అయాయ! మహాన భావా! అది న్ాట్కిం. మనిం ఇషూ ిం
వచ్చనట్ల
ల మారిసతత జనిం చపుట్ల
ల కొట్ూ ర్చ. చెపుులత కొడతార్చ అింట్ట విింట్టన్ా? ఆయన ీ
న్ాట్కిం న ించ్ తపుదాదమింట్ట ఖర్చచ పరట్ూ లకోగల మరో మనిష లేడాయె. ఉించ కుిందామింట్ట
భేషజాలు, పట్ిూింపులు మామూలే. ఇనిీ వున్ాీ పట్ూ ణాలకింట్ట పలల ట్టళ్ళళ చాలా మెర్చగని
ఆమె నమమకిం.
"న్ా పతర్చ వర్ష. ఈ ఊరికి కొతత ట్ీచరిీ. ట్ారన్ి ఫర్ మీద ఈ ఊరికి వచాచన ."
"అలాన్ా" అని మరగకడవెైపు తిరిగి "రేయ్ గింగయాయ! ఆ స్ూట్టకస్ అింద కోరా. పాపిం
అయపో యింది. హారోమనియిం పరట్ూ న అలా వదిలేస లాింతర్చల త్రస్ కుని బయలేదరాిం
ఆర్చబయలు తిర్చగుతున్ాీ చెమట్ల త తడస ముదద యపో యింది న్ా శరీర్ిం. మరో
చూడగాన్ే నిరావహకుడు కళ్ళన్నళ్ళళ పరట్ూ లకుని ఎకికళ్ళ మధ్య అడగాడు ఎింద కిలా పారిపో య
వచాచర్ని? వాళిళదద ర్ూ భారాయభర్త లు. దాింత రాతరయయే ట్పుట్ికి బిరడె కిింద చేరిపో యార్చ.
"కృషు
ణ డు వేషిం వేసింది న్ెర్బెైలు వయకితకాదా?" గుింపుల ించ్ ఓ వయకిత అడగాడు.
మొదట్ి కృషు
ణ డీ తెమమని ట్లిగారమ్ ఇచాచన . ఇింకొకర్చ ఎింద కుల మమని ఆమె తన భర్త న్ే
తెచ్చింది."
ఊరి పొ లిమేర్లల పరవేశస్త ింట్ట అదో విధ్మెన ఉదేవగిం మొదలయింది ఆమెల . ఆ క్షణిం
కలుస్ కోిండ. మీకు అనిీ స్ద పాయాలూ అమర్చసాతడు" అని చెపు డారమా మాషాూర్చ మరో
స్ర్ుించ్ ఇలుల పరదదద.ే ఇింట్ిముింద నీ వర్ిండాయే ట్ౌన్ోల ఆమె ఇలల ింత వుింది.
చూసింది.
వుింది. ఒింట్ిమీద కనిపించీ కనిపించకుిండా వునీ పస్ పుఛాయ. దేవతల వెనక కనిపించే
వెలుగులా వుింది.
"న్ేన ఈ వూరికి కొతత గా వచ్చన ట్ీచరిీ. పతర్చ వర్ష. స్ర్ుించ్ గార్చన్ాీరా?" అింట్ట
తన గురిించ్ అింతా చెపాుక "న్ా గురిించ్ అన్నీ అడగావు. మరి న్న గురిించ్
చెపువేమిట్ి?" అని అడగిింది వర్ష. వాళిళదద ర్ూ ఆ కొదిద స్మయింల న్ే మించ్ ఫ్రరిండ్ి
కాబట్ిూ న్ానీ న్ాకా పతర్చ పరట్ూ ార్చ. ఇింట్ర్ వర్కు సట్ీల వుిండే చద వుకున్ాీన . ఆపరైన
చదివిించడిం న్ానీకు ఇషూ ిం లేకపో వడింత ఇకకడకు వచేచశాన . మా అమమ న్ా చ్నీపుుడే
పో యింది. ఇింత పరదద ఇింట్లల న్ేనూ న్ానీ తపు ఎవర్ూ లేర్చ. ఆయనకు న్ేన త డు, న్ాకు
ఆయన త డు."
అింతల స్ర్ుించ్ శవరామయయ అకకడకి వచ్చ కూతురిత పాట్ల మరో అమామయని చూస,
"న వువ కొతత ట్ీచర్ వనీ మాట్. ఇింతకు ముింద నీ ట్ీచర్ న్ెలరోజులు పనిచేస ఈ
"న్ాకు పలల ట్టర్ల ింట్ట ఇషూ ిం. కాబట్ిూ పరభుతవిం వాళ్ళళ తిరిగి ట్ారన్ి ఫర్ చేసతత తపు
వెళ్ళన ."
వుిండడిం గమనిించావ్ కదా. కాబట్ిూ న వువ ఓగదిని వాడుకోవచ చ. అింతే కాద . భోజనిం
ఆమె మొహమాట్పడతర ఏదో చెపుబో యింది. దీనిీ గమనిించ్న ధానయ "ఇక న వేవమీ
లేద . మీరిదదర్ూ ఒకట్ైతే తపు మనకు మించ్కాలిం రాద " అని నిస్ుృహత వెళిళపో యాడు
ఆయన.
ఆయనత పౌర్ణమి రోజు గడపతే" అింట్ట పారర్ింభిించ్ మొతత ిం ఆచార్ిం గురిించ్ చెపుింది.
విింట్లనీ వర్షకు మతిపో యింది. హడ్ మాస్ూ ర్ తన చేతికి ట్ారన్ి పర్ ఆర్ా ర్ి ఇస్ూ
త ఈ
పరదదకోడల న
ై లహరికి గోపాలకృషణ దగొ ర్చీించ్ పలుపొ చ్చింది.
సరిస్ింపదల గురిించ్ కలలు కనడింత న్ే ఆ ఇింట్ిలిలపాదికీ స్రిపో త ింది. అిందర్ూ ఏదో ట్ారన్ి
ల వునీట్ల
ల కనిపస్త న్ాీర్చ.
నమసాకరాలు పరడుతున్ాీడు.
తన భర్త న గదిల కి లాకకళిళ "ఆ వగలాడకి పలుపొ చ్చింది. మనిం ఒకే ఇింట్లల వున్ాీ వేర్చ
కలిసొ చ్చింది అదృషూ ిం. తనకింట్ట స్గిం వయస్ నీ దానిని కట్లూకుని వేగలేక ఛస్త నీ
"ఇింకానయిం. న్న వయస్ పదహారేళ్ళళ అనలేద " చ్తర భర్త వయింగయింగా అన్ాీడు.
కనిపసాతవ్."
దాింత కోపిం వచ్చింది చ్తరకు. భర్త న చూపులత న్ే ఈడచకొట్ిూ అకకడ న ించ్ లేచ్
బిర్బిరా వెళిళింది.
ఇక లహరి, ఆమె భర్త చలపతి తమ గదిల ఏకాింతింగా మాట్ాలడు కుింట్లన్ాీర్చ.
"ఏది ఏమెన్ా రేపట్ి న ించీ మన జాతకిం మార్బో త ింది. భూట్ాన్ లక్ష్మ లాట్రీ ఒకకట్ి
వునీ ఆమెన ఒకకసారిగా కుట్లింబమింతా ఆకాశానికి ఎతేత స్త ింట్ట ఉకికరిబికికరైపో త ింది.
తనన అిందర్ూ గురితించడిం, మెచ చకోలుగా చూడడిం గగపు ఆనిందానిీ కలిగిసత ో ింది. ఏదో
ఒపుజబుతునీట్ల
ల అట్ట ఇట్ట తిర్చగుతునీ తుమెమదలూ ఇలాింట్ి చ్తర విచ్తారలన్నీ
అన నయింగా అడగాడు చలపతి. తనకు అదృషూ ిం తెచేచ దేవతలా కనిపసోత ింది భార్య.
అింతేగాక గోపాలకృషణ కోర్చకోవడింత లహరి నిజింగా అిందగతేత మోననీ అన మానిం
వీణలా మీట్లతున్ాీయ.
వక్షస్థ లానికి కపుుకునీ అర్వెై ఐద సరింట్ీమీట్ర్ల పాలిస్ూ ర్ జాకట్టూ బర్చవుగా త సోత ింది.
ఆమెకు కళ్ళళ మూతలు పడట్ింలేద . పకకన భర్త వున్ాీడనీ ధాయసరైన్ా కలగడిం లేద .
గురిించ్ చెపాులి.
కూడా త చ్ింది.
లేదామెకు. ఇది విని గోపాలకృషణ ఎలా ఫ్ీలవుతాడో ఊహిస్త ింట్ట చాలా స్ర్దాగా ఉింది.
పడుకున్ే వుింది.
"ఇక రామామ! సాీనిం చేస తయార్వుద వు" అని ఆమె ఎింత గౌర్వింత పలిచ్ింది.
గీరన్ కలర్ సౌత్ కాట్న్ చీర్ కట్లూకుింది. పూలజడ వేస్ కొమమని పదమ, చ్తర బలవింతిం చేసన్ా
స్ తార్ింగా వారిించ్ అలాన్ే వెింట్లరకలన వదిలేస మొదట్లల ర్బబర్ బాయిండ్ వేస్ కుింది. ల ైట్
గా శరీర్మింతా పౌడర్ అదద కుని, న ద ట్లన కాస్త ింత పరదదదిగా తిలకిం బొ ట్లూ పరట్ూ లకుింది.
ఆమెకు ముపరైై ఏళ్ళయన్ా ఇింకా పలల లు లేకపో వడింత బిింకింగా వుింట్లింది.
లాట్రీల పచ్చ అయతే అతనికి రిండు బలహీనతలున్ాీయ. ఒకట్ి లాట్రీలు పచ్చ అయతే,
రిండో ది పిండరి భజన పచ్చ. ఈ రిండు విషయాలల మాతరిం అతన చాలా యాకిూవ్ గా
వీధినవెళ్ళళ సీత ల
ీ ూ, పుర్చషులూ తమ ఇింట్ివప
ెై ు ఈర్షుగా చూడడిం గమనిస్ూ
త న్ే వున్ాీర్చ
వాళ్ళళ.
ఒింట్రిగా కూర్చినీ లహరికి మాతరిం ఎింద కన్ో తతత ర్పాట్లగా వుింది. మొదట్ిసారి
వెన్ీ
ె ల తెలలతెలలగా చ్కకబడుత ింది.
చేతులు వూపార్చ.
వెళ్ళళసాతననీట్ల
ల ఆమె అతత కూ, త ట్ికోడళ్ళకూ చెపు నడక సాగిించ్ింది.
ఊర్చ దాట్ిింది.
వెన్ీ
ె లల గోపాలకృషణ భవింతి వెన్ెీల వతిత డకి విచ చకునీ తెలలపదమింలా వుింది. ఇక
పరైకకకడానికి చీర్ కుచెచళ్ళళ స్ తార్ింగా పరైకి లేప పట్లూకుని అడుగు ముింద కేయబో యింది.
* * *
"సావగతిం - స్ సావగతిం."
ఆమె ఠకుకన ఆగిింది. కుచ్చళ్ళన కింగార్చగా కిిందికి వదిలి పరట్ూ ింి ది. గగురాుట్లత అట్ట
ఇట్ట చూసింది. వెన్ెీలల ించ్ నడచ్ వచ్చనట్లూ ఎద ర్చగా గోపాలకృషణ తెలలట్ి బట్ూ లల
మెరిసపో తున్ాీడు.
పో ింగుతునీట్ల
ల అనిపించ్ింది. వాట్ిని వెింట్న్ే దాచ కోవాలనిపించ్ రిండు చేతులనూ ఎదపరై
పరట్ూ లకుింది.
అతన తర్చవాత మాట్ాలడకపో వడింత కళ్ళళ మాతరిం పరైకతిత ింది. అింద కే అింతవర్కు
మౌనింగా వునీట్ల
ల అతనన్ాీడు "పఠాభి అనీట్ల
ల న్ా చేతిల సవచ్ వుింట్ట ఆ
చిందమామన ఆరేుస వుిండేవాడీ. ఎింద కింట్ట యకకడే న్ా యెద ర్చగా ఓ చిందమామ
వుింది కాబట్ిూ."
ఆమె అచ చ వెన్ీ
ె లింత హాయగా నవివింది.
వెద కుతునీట్ల
ల అలాన్ే వుిండపో యింది.
విచ చకుింట్లనీ అన భూతి. దీనిని దాచ కోవడానికనీట్లూ అతని చేతిని వేళ్ళత బిగిించ్
ముింద కు కదిలిింది.
* * *
ఎింద కన్ో ఆమెకు తన ఫస్ూ న్ెైట్ గుర్చతకొచ్చింది. ముతెత తద వలు తనన తన భర్త గదిల కి
వెళ్ళగాకుకతునీ తిండ,ర లడుల మిగలలేదని ఇపుుడు వియయింకుల ఇింట్ికి ఏిం పింపాల నని
"వస్త ింది."
గాయరింట్ీ" అన్ాీడు.
ఆమె రియాక్షన్ న పట్ిూించ కోకుిండా అతన పడక దగొ రికి కదిలి దిిండు కిింద దాచ్న
లాట్రీ ట్ికకట్ల న త్రస్ కొచ్చ చూపించాడు. ఈసారి తన ఎింద కు ఒకే సరీస్ ట్ికకట్ల
ల
నవివింది.
మీదకు ఒరిగాడు.
ఈ హఠాత్ పరిణామానికి ఆమె ఖింగుతిన్ాీ, మర్చక్షణింల స్ర్చదకుింది. అనిీరోజులూ
ఇబబిందిగా కదిలాడు.
ముగిించ్ కిిందకు దిగాడు. జేబుల వునీ సగరట్ న కుతికుతిగా లాగి పకకకు వచ్చ
పడుకున్ాీడు.
కనిపించాడు.
కనిపించాడు.
తొలిరేయ అన భవానిీ గురిించ్ సనిమాలల నూ, పుస్త కాలల నూ వరిణించేదింతా అబదు మని
తేలుచకుింది.
అదింతా కళ్ళముింద కదిలి అపుట్ికి ఇపుట్ికీ వునీ తేడాన తలచ కుింట్ట వుింట్ట
నవవవచ్చింది ఆమెకు.
* * *
"న వేవదో దాస్త న్ాీవ్. ఈ కొిండ ఎకికనపుట్లీించీ దిగేవర్కు ఏదీ దాచకూడద . పరైపరచ చ
ఇింతకాలిం ఎవరికీ చెపుని స్ింగతులన్నీ చెపాులి. లేకుిండా అదిగో ఆ శృింగార్ దేవుడకి కోపిం
వస్త ింది."
తకుకవకాలింల సరక్ి రగట్ీన్ అయపో తుింది. బెడ్ ట్ైమ్ ట్ాక్ అింట్ట మనస్ ని కదిలిించేట్ట్ల
ల ,
శరీరానిీ ర్గిలిించేట్ట్ల
ల వుిండాలి. ర్తికళ్ల బెడ్ ట్ైమ్ ట్ాక్ కూడా ఒక భాగిం" అన్ాీడు.
"చాలా ఇళ్ళలల బెడ్ ర్ూమే వుిండద . ఇది బెడ్ ట్ైమ్ ట్ాక్ ఎకకడది? పలల ట్టళ్ళలల
అయతే మరీ ఘోర్ిం. ఒకే ఇింట్లల మొతత ిం స్ింసార్ిం అింతా వుింట్లింది. అిందర్ూ ఒకే దగొ ర్
పడుకుింట్ార్చ.
ఏ అపరాతర మూడ్ వచ్చనపుుడు భర్త అిందరీీ తపుించ కుని భార్య పకకన చేర,ి
* * *
న వువల ఏదో ఒకట్ి వుింట్లింది. అింద వలల మేమింతా హాలల న్ే పడుకున్ేవాళ్ళిం.
ఈ మధ్య మా మరిది ఊరళిళ వచాచడు. రాతిర ఎనిమిది గింట్లకు రాగాన్ే బాతర
ర మ్ ల
దూరి చకచకా సాీనిం ముగిించ్ భోజనిం ముింద కూర్చచన్ాీడు. అతని హడావుడ అింతా
'ఈరోజు కూడా హాలల న్ేన్ా పడక?' చ్నీగా తన భార్య చ్తరన అతన అడగిన్ా మాకు
వినిపించ్ింది.
"ఆఁ అనిీ గద లూ ఫ్లావ్ అయపో యాయ. అిందర్ిం హాలల న్ే పడుకోవాలి" చ్తర తన
నిస్ిహాయతన వెలిబుచ్చింది.
కాబట్ిూ మించ్ ఆకాలిమీద న్ాీడు కాబో లు పడుకునీ అర్గింట్కే మీద పడపో యాడు.
చ్తర చాలా తెలివిగా తన భర్త కనపడకుిండా ద పుట్ిని కపుింది. నిశిబద ింగా అతన తన
"ఈ పిందికొకుకలత పడలేక ఛస్త న్ాీిం. ఎిండరస్ పరట్ూ ి చింపతసన్ా పాపిం రాద " అని తన
కోపానీింతా పరకట్ిించాడు.
చ్రరతత ుకొచ్చింది. స్ర్చరన లేచ్ "అవి ఎలుకలు కావు, పిందికొకుకలు అస్లే కావు. మీ
చ్రాకుపడపో యింది.
పాపిం! మా మరిది పరళ్ళళిం మీద న ించ్ దిగి మోకాళ్ళమీద పాకుకింట్ట వెళ్ళడిం
కనిపించ్ింది."
* * *
వాడ పరళ్ళళిం కళ్ళవతి కాపురానికి వచ్చింది. కొతత పరళ్ళళిం, కొతత స్ింసార్ిం కన్ాీ వాడకి
అపతు మరీ మరీ గుర్చతకొచేచది. అింద కే బెడ్ ర్ూమ్ ల కూడా పరళ్ళళింత ముచచట్ల
ల
ఆడడానికి బద లు అపుు గురిించీ, దానిీ త్రర్చడానికి తన ఎలా పాలన్ చేస్త ిందీ చెపతువాడు.
ఇది ఏ ఒకరోజు అయతే ఫర్వాలేద . రోజూ ఇదే తింతు కావడింత కళ్ళవతి బెడ్ ర్ూమ్
ఓరోజు ఆమె న్ా దగొ రికి వచ్చ 'వేలు, లక్షలు అపుులునీ వాళ్ళని చూశాన గాన్న, మీ
బొ ింద లాగుతున్ాీ అపుు గగడవే ఛీ ఛీ! పుట్ిూింట్ికి వెళిళ ఆ ఇర్వెై వేలూ త్రస్ కొచ్చ
అింతల శెట్ూ ి పలిచాడు. మావాడు వెళిళ ఆయనకద ర్చగాొ వినయింగా నిలుచ న్ాీడు.
శెట్ూ ి మావాడీ అపుు త్రర్చనింద కు ద లిపతసత ాడన కున్ాీన , కాన్న అలాింట్ిది ఏమీ లేద .
మావాడు న్నళ్ళళ నములుతర "మీ అపుు తొిందరోలన్ే....." అని ఏదో అింట్ట వుిండగా శెట్ూ ి
అడుా తగిలాడు.
"అపుు గురిించ్ మరిచ్పో . న వువ న్ాకు అపుు తిరిగి కట్ూ కకరేలద . అవునయాయ స్ ధాకర్
! న్నలాింట్ి మించ్ మనిష పరళిళకి యచ్చన సొ ముమ త్రస్ కోవడానికి మనస్ రావడిం లేద .
న్ేన్ా ఏకాకిని. పరళ్ళళిం, పలల లూ లేని ఒింట్రివాడీ ఉనీ డబుబన్ే ఏిం చేయాల తెలియడిం
లేద ."
చ్ించ్వేస్త న్ాీన " అని జేబుల ించ్ కాగితానిీ త్రస ముకకలుగా చేస కిిందపడేశాడు.
"భోజనిం ఏమీ వదద గాన్న ఓ చాపా దిిండు ఇపుించ . న్నకు పుణయిం వుింట్లింది. వార్ిం
ఎింత నిదరమీద న్ాీడో ఏమో తెలియద గాని నడుిం వాలచగాన్ే గుర్క పరడుతున్ాీడు
శెట్ూ ి.
అింతా విని గోపాలకృషణ వెన్ెీలల వెన్ెీలింత హాయగా నవవడిం చాలా బావుింది లహరికి.
అతన ఆమె భుజిం మీద చేయవేస "అలా త్రరిిందనీమాట్ మా కజిన్ అపుు" అని
"ఈ వెన్ీ
ె లల న్నలాింట్ి అిందమెన ఆడపలల త నడవడిం గగపు అన భవిం" అన్ాీడు.
"నిన ీ న్న పతర్చత గాక ముదద పతర్చత పలవాలని వుింది. అమెరికాల అబాబయలు తమ
"వెన్ీ
ె ల"
ఉతు
త ింగతర్ింగమె ఊపతసింది.
న్ొకికింది.
తెర్వలేకపో యింది. పరదవులమీద అతని పరదవులు రేపన స్ించలనిం ర్కత ింల సాగిపో తర
అది గత మూడేళ్ళల మొదట్ిసారి పరట్ూ ింి చ కునీ ముదద లా అనిపించడిం ఆమె భర్త
"ఇదే మన పడక"
ఆమె తరలి అతడ మీద పడింది. అతన ఎింత లాఘవింత లాగాడింట్ట ఆమె స్థ న్ాలు
ర్ింగరిించ్నట్ల
ల అతనికి రిండు ర్కాల భావనలు ఏకకాలింల కలగడిం ఆమె ఎద చేసన
ఇిందరజాలిం.
శలుకళ్న గుర్చతకు తెసత ో ింది" అని పరదవులపరై పరదవులు ఆనిచ "ఫారస్ దారక్షత ట్లు" అని
పరశింసించ్, కింఠిం పొ డవున్ా న్ాలుకత రాస్ూ
త "ఇిండయన్ ట్ింపుల్ గోపుర్ిం" అని పొ గిడ ఆ
కాస్త ింత అలాన్ే కిిందకు దిగి వక్షస్థ లింల తలన గుచ్చ "ఈజిప్ూ ్ పర్మిడ్ి" అన్ాీడు.
ఇషూ పడతార్ట్. 'న్న నడుము థేమ్ి నదిలా వుింది', 'న్న నవువ నయాగారా జలపాతింళ్ళ
"న్ాకు న వువ ఏిం చెపున్ా బావుింట్లింది" అింది అతని ఒళ్ళళ చేతులు వేస. ఆమె
"గోళ్ళన చూస సీత ీ మనస్త తవిం ఏమిట్ల చెపువచ చనింట్ాడు గోణికా పుతురడు అన్ే మన
పూరివకుడు."
ఆమెల ఇింట్రసూ ింగ్ పరరిగిింది. "న్ా గోళ్ళళ చూస న్ేన ఎలాింట్ిదాన్ోీ చెపుిండ" అని
చూసాతర్చ."
అన మానిస్త ింట్లింది."
"పడుకో" అన్ాీడు.
ఆమె ఓ క్షణిం తట్పట్ాయించ్ అట్ట ఇట్ట చూస పకకపరై వాలిింది. ఆమె వక్షస్థ లిం వెైపు
చూస్ూ
త అన్ాీడు "తాజ్ మహల్ పకకన న్నడల పడుకుణి కళ్ళళ పరైకతిత చూసతత మహల్
ఆమె సగుొపడింది.
* * *
"మా వార్చలాింట్ి వాళ్ళయతే మరీ సీుడ్. ముదద పరట్ూ లకున్ే కార్యకరమిం న ించ్ ముచచట్
"చాలామింది అింతే. ఇదో గేమ్ లా ఫ్ీలవర్చ. ఆట్ అన్ేట్పుట్ికి ఇదద ర్ూ స్మఉజీె ల ై
వుిండాలి. అపుుడే ఆట్ మజా. ఏ ఆట్ అయన్ా ఏకపక్షింగా సాగితే చపుగా వుింట్లింది. సరక్ి
అింట్టన్ే బూతు అనీ అభిపారయిం వుింట్లింది. దీింత కొనిీ అపో హలు ఏర్ుర్చ కుింట్ార్చ. సీత ీ
నగీ శరీరానిీ చూసతత దరిదరిం చ ట్లూకుింట్లిందని అని భావిించే పుర్చష పుింగవులు వున్ాీర్చ
కాన్న నగీతావనిీ చూసతత మరిింత ఎగెయట్ మెింట్ కలుగుతుిందని మాస్ూ ర్ి అిండ్ జానిన్ి
చెపాుర్చ."
"మా వారిలాింట్ి వాళ్ళకి అింత త్రరిక ఎకకడది? డీలక్ి బస్ ల పరయాణిస్త ింట్ట అర్థరాతిర
న వువ చెపునట్ల
ల దో పడీ దొ ింగలాల అదర్గగట్టూయ కూడద . దీనికి పరతయే కిించ్ న్ెైట్ డెైరీ లాింట్ిది
భారాయభర్త లు ఇదద ర్ూ కలిస రాస్ కోవాలి. ఈ డెైరీల ఎపుుడు సరక్ి ల పాలొొన్ాల , ఆరోజు
ఎలాింట్ి డరస్ వేస్ కోవాల ఏ రీతిల , ఎింతసతపు పాలొొన్ాల చ్నీ చ్నీ విషయాలు కూడా
రాస్ కోవాలి. ఇలా న్ెైట్ డెైరీ మెయన్ ట్ైన్ చేయడింవలల తాము నిర్ణయించ కునీ రాతిర కోస్ిం
బావుింట్ాయ."
"ఈ న్ెైట్ డెైరీ ఐడయా బావుింది. ఆ రోజు అలింకర్ణ గురిించ్ ఈరోజున ించే
ఊహిించ కోవడిం, ఆ రాతిర కోస్ిం కలలు కనడిం, ఆ రాతిర భింగిమ పదే పదే కళ్ళల మెదలడిం,
వెన్ీ
ె ల వాళిళదద రి మీద కురిస నిశిబద ింగా కిిందకు జార్చత ింది.
"న వువ ఇింతవర్కూ ఎవరికీ చెపుని స్ింఘట్న ఏమెన్ా వుిందా?" కాసతపు మౌనింగా
తర్చవాత అడగాడు.
అతన .
* * *
"ఊఁ!"
ఆమె చెపుడానికి పప
ర తర్ అవుతునీట్ల
ల గగింతు స్వరిించ కుింది.
గురిచేసతద.ి
"ఇక అింతా హడావుడే! న వువ ఊఁ అింట్ట, న్నకు పరళిళ చేయాలని అన కుింట్లన్ాీిం. పదో
ఉబలాట్పడుతున్ాీిం. అింద న్ా న్నకు ఇర్వెై ఏళ్ళళ వచేచశాయ కూడా. ఇింతకీ న్న మావయయ
ఇదింతా దేనికి ఉపో దాామో చ్వరి వాకయింవలల అర్థమెింది న్ాకు. చలపతి మా అమమ
చూస్ కున్ేవాడు.
న్ేన్ెపుుడూ అతని గురిించ్ ఆల చ్ించలేద . అమమ తముమడు అనీ భావన తపు మరో
అభిపారయిం లేద . ఇపుుడలా స్డన్ గా అడగేస్రికి న్ాకు ఏిం జవాబు చెపాుల
తెలియలేద .
దీనిీ గమనిించే అమమ అింది. 'వాడకి కాస్త వయస్ ఎకుకవ అనీ మాట్ తపు మరేిం
లేద . కళ్ళళ వింకరా, కాళ్ళళ వింకరా? రాయలా వుింట్ాడు. అయన్ా వాడకి ఏిం
ఎకుకవ వయస్ కాద . న్నకూ వాడకి ఈడూజోడూ బాగా వుింట్లింది. చ్లకా గోరిింకలాల
వుింట్ార్చ. ఎవరైన్ా ఎపుట్ికయన్ా ముస్లివాళ్ళళ అయపో వలసిందే కదా. బాగా ఆల చ్ించ .'
"కాన్న-"
"అలా నస్గగదద . న వువ న్ాకు ఒకకదానివే. న్న ముిందూ వెనకా ఎవర్ూ లేర్చ మాకు.
న వువ ఎవరోీ చేస్ కుని ఎకకడో కాపుర్ిం చేసత దానికన్ాీ ఇకకడే మనిింట్లలన్ే
వుిండపో వాలని మా కోరిక. న్నకు పరళిళ అయ న్న కడుపున్ా ఓ కాయ కాసతత వాడత
ఆడుకుింట్ట ఈ శేష జీవితానిీ హాయగా గడపతయవచ చ. నిన ీ చేస్ కొని ఇకకడే ఇలల రికిం
"అదిగాదే"
"ఇింక న్న స్ిందేహాలూ, అపనమమకాలూ న్ేన వినన . ఇింకో ర్హస్యిం చెపున్ా? ఈ ఆసథ
అింతా ఎవరో తినిపో వడిం కన్ాీ మన ఆసథ మనమే తిింట్ట పో లా. వాడు ఎవరో పరాయవాడు
వుిండాలింట్ట వాడయతేన్ే బెస్ూ . పరళిళ అింట్ట ఏదో స్ింవతిర్ిం, రిండు స్ింవతిరాల ముచచట్
చేస్ కోమనడిం దార్చణిం. అింద కే నికకచ్చగా చెపాున . "ఒదేద అమామ! న వువ నూర్చ
చెపుు, లక్ష చెపుు, నలభెై ఏళ్ళవాడని న్ేన చచ్చన్ా చేస్ కోన ."
జీవితానిీ మరగకరిత ముడపరట్ూ లకుని బాధ్లు పడవదద . మేము న్న తలిల దిండురలిం గాన్న
తాగడు. మింద పుచ చకోడు. ఆడవాళ్ళ వెింట్ పడడు. అడపా దడపా ఆ లాట్రీ ట్ికట్ల
ల
కొనడిం తపు మరో యావలేద " అని మావయయ స్ గుణాలన ఏకర్చపు పరట్ూ ింి ది.
ఒకకట్ట. పరశాింతతన కోర్చకున్ే మనస్త తవిం. చాలా న్ెమమదస్త డు. ఎపుుడూ బిగొ ర్గా
ఈ ఒకక స్ గుణానికి కట్లూబడ అతనిీ పరళిళ చేస్ కోవడిం అస్ింభవిం. అదే మాట్ చెపు
కిిందకి వచేచశాన .
పరళిళ అింట్ట కలగాలిిన థిరల్ లేద . న్ా ఊహలకు, న్ా ర్ింగుల కలలకు అింతయకియ
ర లాల
అనిపించ్ింది. మావయయత న్ా పరళిళ నిశచయమయాయక ఊరోలణి న్ాత ట్ి ఆడపలల లు న్ా వెైపు
ఇిందరచాపింలా వుిండాలిిన పట్లూచీర్ ఉతిత బట్ూ లా అనిపించ్ింది. న్ా శరీర్పు ర్ింగున చూస
తలలు వేలాడదీసనట్ల
ల అనిపించాలిిన బింగార్చ ఆభర్ణాలు ఉతిత ల హపు పచ్చ డజన
ై ల లా
న్ా ఫస్ూ న్ెైట్ ఎలా ర్స్హీనింగా తెలలవారిిందో మిగిలిన రోజులూ అలాన్ే అనిపించాయ.
మధ్య వయస్ ల ఎలాింట్ి స్ుిందన వుింట్లిందో అింతే పరదరిిించేవాడు న్ా భర్త . న్ా
ఒ రిండేళ్ళళ గడచ్పో యాయ అమమ ట్ైఫాయడ్ త నూ, న్ానీ క్షయత నూ చనిపో యార్చ.
న్ాకు పలల లు కూడా కలగాలేద . దీింత మళ్ళళ న్ేన ఒింట్రిదానీయ పో యాన . న్ాకు పరళిళ
న్ా పరవర్త నల చాలా మార్చులు చోట్ల చేస్ కున్ాీయ. బాగా గయాయళితనిం వచ్చింది.
తిట్ట
ల అబాబయ. బూతులు కూడా అలవాట్యాయయ. జన్ానిీ చూసతత న్ే శవాల తిత
వుిండదనీ పతరగచ్చింది.
విషయానికయన్ా న్ా భర్త మీద విస్ కుకన్ేదానిీ, కోపగిించ కున్ేదానిీ, పరతిదానికీ పతచీకి
దిగేదానిీ.
న్ా భర్త నర్కిం ఎలా వుింట్లిందో న్ా పరవర్త నల ర్చచ్ చూపించాన . ఆయన కొర్చకున్ే
చేసతదానిీ.
అిందరాలగే న్ేన్ెపుుడూ నన ీ న్ేన విశేలషించ కోలేద . న్ాకు ఏిం కావాల , ఏిం తకుకవెైిందో
భజనకు వెళిళపో యేవాడు. తవర్ల న్ే ఆయన పిండరి భజనలు న్ేరిుించే గుర్చవు సాథయకి
ఎదిగిపో యాడు. రోజు రాతిరకాగాన్ే దేవాలయిం దగొ రికి వెళ్ళళవాడు. కుర్చరకార్చకి పిండరి
అతనిది మావారే. చ్నీపుుడే వాళ్ళ అమమమమ ఊరళిళపో యాడు. అకకడే డగీర వర్కు
అతన వచ్చన రిండో రోజో, మూడో రోజో వీధిల వెళ్ళతుింట్ట చూశాన . బింధ్ వుల
అబాబయ కన క పలకరిించాన .
"ఆఁ"
"మామయయ ఎక్కడ?"
రిండో రోజు ఇింకాస్త పొ దద పో యాక వచాచడు. వర్ిండాల వునీ మించింమీద కూర్చచని అవీ
న్ా న్ేచర్ తెలిస ఎవర్ూ మా ఇింట్ికి వచేచవాళ్ళళ కార్చ. ఇపుుడు ఇలా మాట్ాలడడానికి
మనిష దొ ర్కడిం చాలా రిల్నఫ్ గా వుింది. అింద కే అతన చ్నీ పరశీ వేసన్ా స్ దీర్ామెన
జవాబులు చెబుతున్ాీన .
ఆ తరావత రోజూ రాతిర ఏడుగింట్ల పారింతాన మా ఇింట్ికి వచేచవాడు. ఆ ట్ైమ్ కి న్ా భర్త
పిండరి భజన న్ేరిుించడానికి దేవాలయిం దగొ రికి వెళ్ళళవాడు. న్ేనూ, వింశీ ఆర్చబయట్
దేవషిం లేద . గయాయళితనిం కాస్త ింత తగిొింది. పనివాళ్ళ మీద కేకలు వేయడిం ఎపుుడో తపు
పరవరితించే న్ేన మామూలు మనిష అయాయన . ఇింతకు ముింద లా వెరిరమొరిర కలలు కూడా
రావట్ిం లేద .
అయతే ఎింద కు న్ాల ఇలా మార్చు వచ్చిందో మాతరిం గురితించలేద . న్ాల కి న్ేన
వింశీ చాలా మించ్ మనిష. ఇర్వెై ఏళ్ళకే అింత బాగా మాట్ాలడట్ిం చాలా అర్చద . అతనిల
ట్ిఫ్న్ ఏమీ చేయకుిండా ఏకింగా భోజనిం చేయాలి కాబట్ిూ ఆ పనిల పడాాన . వడలూ,
మధాయహీిం రిండయయింది. న్ేనూ, న్ా భరాత భోజన్ాలు ముగిించాిం. అలా నడుము వాలిచ
లేచేస్రికి న్ాలగయయింది.
అడె స్ూ యపో దామన కున్ాీన . అింతల స్ గుణా, మమతా వచ్చ గుడకి వెళ్దామని
పలిచార్చ. న్ాల మార్చు వచ్చనపుట్లీించీ మా ఇింట్ికి ఒకొకకకరే రావడిం
పారర్ింభిస్త న్ాీర్చ.
న్ా భర్త అపుట్ికే రడీ అయపో య న్ాకోస్ిం చూస్త న్ాీర్చ. మొలకు కాషాయవస్త ింీ ,
"న్ేన భజనకి వెళ్ళతున్ాీన . ఈరోజు తెలల ారేవర్కు భజన వుింట్లింది. వడా ించ తిని
అన్ాీడు.
"అలాన్ే!"
మళ్ళళ మళ్ళళ వింట్గిన్ెీలన్నీ స్ర్దడిం ఎింద కని న్ేనూ భోజనిం ముగిించ్ వీధిల కి వచ్చ
నిలబడాాన .
జట్ల
ల గా విడపో య న్ాలుగురాళ్ళ ఆట్ ఆడుతున్ాీర్చ. మరికొిందర్చ తొకుకడు బిళ్ళకు
అింద కున్ాీర్చ. కాస్త వయస్ ముదిరిన సీత ీ పుర్చషులు వర్ిండాలల జేరి దాయాలాట్
ఆడుతున్ాీర్చ. వృదు లు పుల్నమేక ఆట్ల ల్ననమెపో యార్చ. మరికొిందర్చ భజన దగొ రికి
బయలేదరార్చ.
న్ేనూ ఏదో గూ
ర ప్ ల చేరిపో దామని అన కుింట్ట వుిండగా స్ గుణ, మమతా వచాచర్చ.
"ఏిం చేదద ాిం?"
"అిందర్ిం కలిసతత ఏదో ఒకట్ీ ఆడవచ చలే. ఒకే ఆట్ ఆడన్ా బో ర్ కొడుతుింది. కొింతసతపు
దొ ింగాట్, కోింతసతపు తొకుకడు బిళ్ళ ఆట్, మరికొింతసతపూ దాయాలాట్ా ఆడదాిం. సనిమా ర్ష్
"ఆఁ! గుర్చవు వెళ్ళకపో తే. ఎలా? అదిగో అపుుడే తబలాన శృతి చేస్త నీట్లూన్ాీర్చ.
అిందర్ిం ఒక దగొ ర్ చేర్దాిం. ఇలుల తాళ్ిం వేస వసాతన " అని ల పలికళ్ళళన .
వేళ్యింది."
"శవరాతిర కదా. సనిమాకి చెకేకశావన కున్ాీన ."
"ఆఁ"
"అలాన్ే"
ఇదద ర్ిం స్ గుణ ఇింట్ికి వెళ్ళళస్రికి అిందర్ూ న్ాకోస్మే వెయట్ చేస్త న్ాీర్చ. వింశీ కూడా
భర్త దొ ింగయాయడు. దొ ింగ అయన వయకితకి కళ్ళళ మూస అిందర్ూ దాకొకన్ాీక కళ్ళళ తెరిచే
దాకుకన్ాీన .
కాసతపట్ికి దొ ింగ మమతన కనిపరట్ూ ాడని. అిందర్ూ వచేచయమణి స్ గుణ కేకపరట్ూ ింి ది.
న్ేన తెలివిగా ముస్లమమ వెనకే నకాకన . ముస్లమమ కళ్ళకు కట్ిూన చేతులిీ త్రసతశాక
ఇదద రిమధాయ పతర్చకుపో యన అస్ింతృపత గాన్న, న్ాకిింకా పలల లు కలగలేదనీ బాధ్గాన్న ఏమీ
గుర్చతకు రావడిం లేద . చాలా కాలానికి నన ీ న్ేన మరిచ్పో యాన . న్ాకిింకా పరళిళ కానట్ల
ల ,
స్ గుణ ఇింట్ిన ించ్ న్ేర్చగా వెళిళ మా ఇింట్ి దొ డోల కి చేరి అకకడ న ించ్ వెనక దారిగుిండా
పిండరి భజన మెలలగా వినిుసోత ింది. వీధ్ లల ల ైట్ల ల వుిండడింత పలుచట్ి వెలుగు చీకట్ి
దేహిం మీది పొ లుస్ లా వుింది. ఒకక పొ దద న్నర్స్ింత గాలి మెలలగా వీసోత ింది. ఆకాశింల
వున్ాీయ.
కూర్చచన్ాీన .
ఇక వింశీ ఇకకడకి రాడని అన కుింట్ట వుిండగా ఎవరో న్ా గడా ిం పట్లూకుని పరైకి
లేపుతునీట్ల
ల అనిపించ్ింది.
చ్వాలున తల తాతన .
న్ా ఎద ర్చగాొ మోకాళ్ళమీద కూర్చచనీ వింశీ తదేకింగా చూస్త న్ాీడు. ఏదో
అతన న్ా పరమేయిం ఏమీ లేకుిండాన్ే న్ా మీదకు వింగి గాఢింగా ముదద పరట్ూ లకున్ాీడు.
ఆడుకుింట్లనీట్ల
ల ఇపుుడు వింశీ నన ీ ముదద పరట్ూ లకునీట్ట
ల త చ్ింది.
"వింశీ" అన్ాీన .
అతనికునీ మోహిం తెలుసోత ింది. అతన వద లుతునీ ఉచాచాస్ నిశావసాలల న్ే న్ామీద నీ
కోరిక తెలుసోత ింది. అతని గుిండె శబద ింల న్ే ఆవేశ త్రవరత ఎింత తెలుసోత ింది.
పచ్చపట్ిూనట్ల
ల నన ీ నలిపతస్త ూ ముదద లల ముించేస్త న్ాీడు.
"ఆ మాధ్ రాయనికి న్ా పరద వులు పగడాల ,ై న్ా కళ్ళళ న్నలాల ,ై న్ా బుగొ లు ర్తాీల ,ై న్ా
ఊడింది.
వెింట్లరకలన్నీ రిండు చేతులల కి త్రస్ కుని ముఖింమీద ర్చదద కున్ాీడు. ఎింత లాలితయింగా
పరదవులపరై పరదవులు ఆనిచ వతాతడు. ఎింత మాధ్ ర్యింగా వతాతడింట్ట అమృతానిీ నిింపన
చషకాలు పగిలినట్ల
ల ఎింగిలిమయమె పో యింది అకకడింతా.
అలాన్ే కిిందకు దిగి న్ా వక్షస్థ లిం మీద ముఖానిీ రాశాడు. ఎింత ఆవేశింత రాశాడింట్ట
యవవన్ాలు పొ ింగి పర్వశించాయ. 'వి' షతప్ ల తెర్చచ కునీ అకకడ పళ్ళత న్ొకాకడు. ఎింత
అకకడ న ించ్ దిగి న్ా నడుిం మడతలన చేతులత వతాతడు. ఎింత అద భతింగా
అనిుించ్ింది.
మొదట్ిసారి పుర్చషుడీ పించ కుింట్లనీ అన భూతి. వింశీ న్ాకింట్ట చ్నీవాడన్న, న్ేన
జీవులమెపో యాిం.
ఇదద ర్ిం డాబా మెట్ల ల దిగుతుిండగా గేట్ల దగొ ర్ శబద మెింది. ఎవరో వస్త నీట్ల నిపించ్ న్ేన
అతనికేస చూడడానికి ధెైర్యిం చాలక తలదిించ కున్ాీన . ఏదో తెలియని భయిం శరీరానిీ
లొింగదీస్ కుింట్లన్ాీట్ల
ల తరలిపడబో య బలవింతింగా నిగరహిించ కున్ాీన .
పాపిం! ఏమీ దికుకత చని వింశీ అలాన్ే న్ా వెనక నిలబడ పో యాడు.
వెళిళపొ మమనీట్ల
ల వింశీవెైపు తిరిగి చేతిత సరైగ చేశాన .
వెళిలపో యాడు.
ఆయన ఇింట్లలకి నడచ్, హాలల నిలబడపో యాడు. ల ైట్ వేయలేద . మస్క వెలుతుర్చ
ఏమిట్నీట్ల
ల ఎద ర్చగాొ వెళిళ నిలుచ న్ాీన .
"న వువ న్ాకో పారమిస్ చేయాలి" అింట్ట చేయ చాచాట్ల.
న్ా భర్త ఎద ర్చపడా పుుడు కూడా న్ేనింత షాక్ న గురికాలేద . ఆశచర్యింత న్ా ఒళ్ళళ
ఉబిబింది.
న్ాకు న్ోట్మాట్ రాలేద . తడలేక పరదవులన్నీ బిగుస్ పో యాయ. ఒింట్లలని శకత ింతా
ఆవిరైపో యనట్ల
ల నిపించ్ింది.
"ఏమిట్ి మీర్న్ేద?
ి " ఎలాగో న్ోర్చ పరగులుచకుని అడగాన .
"న్ేన ఇలా అడగడానికి కార్ణిం వుింది. న్నకు గయాయళితనిం జబుబ ఎలా వచ్చిందా అని
పారింభిించాక, ఆ జబుబకు కార్ణిం ఏమిట్ల, దానికి ఔషధ్ిం ఏమిట్ల న్ాకు తెలిసింది. అింద కే
"వింశీని ఎపుట్ికీ వదలనని న వువ న్ాకు మాట్ివవకపో తే న్ేన ఇపుుడే ఉరేస్ కుని
న్ేన ఏమీ మాట్ాలడకపో యేస్రికి ఆయన సీరియస్ గా దేవుడ ర్ూమ్ ల కి నడచ్, అింతే
అలా ఉపతక్ష్స్ూ
త వుింట్ట ఆయన చచ్చపో తాడనిపించ్ "అలాగేనిండీ మీర్చ చెపునట్టల మా
సాగదీసింది.
"మా ఊరోల ఎింద కన్ో భూగర్భ జలాలు అడుగింట్ిపో యాయ. న్నర్చ వస్తి పూరితగా
కర్చవెైపో యింది. దాింత ఊరోలని జనిం తమకు అన వెైన చోట్లకు వెళిళపో యార్చ. మేిం ఇకకడకి
వచేచశాిం."
"వింశీ?"
అడగాడు.
"ఊఁ" అింది.
మూస్ కుింది.
ఆగిపో యావనీట్ల
ల చూసింది.
"న్ేన ఎకకడ ముదద పరట్ూ లకోవాల న వువ చెపాులి. ఆ పదింల ఎనిీ అక్షరాలు
అయతే పరైన ించ్ మొదలుపరట్ూ ాలని నిర్ణయించ కుింది. అక్షరానికి ఓ ముదద అన్ాీడు
గన క ఎకుకవ అక్షరాలునీ పదాలు చెపాులి. మొదట్ న ద ర్చ మీద ముదద పరట్ూ లకొమమని
"నయన్ాలు"
"న్ాసక"
ఆల చ్స్త ింట్ట న్ాభి అనీ పదిం గుర్చతకొచ్చింది. కొతత పదిం తట్ిూిందనీ ఆనిందింత చెపుబో య
ఆపరై కొనసాగిించడానికి ఇషూ ింలేద . కాన్న అతన మరీ బలవింతిం చేయడింత ఆ పరమాదిం
అింది.
న ద ట్లన పరట్ూ లకునీ ముదద పచచ గన్ేీరై, కళ్ళమీద పరట్ూ లకునీ ముదద కనకాింబర్మె,
పరదవుల మీద పరట్ూ లకునీ ముదద ముదద మిందార్మె, వక్షిం మీద పరట్ూ లకునీ ముదద
అద ముకుింది అతనిీ.
ఆ పౌర్ణమి వెళిళన స్రిగొ ా పదిహేన రోజులకి ఆమె భర్త కి లాట్రీల పాతికవేల ర్ూపాయలు
ఆ రాతిర చలపతి లహరి పకకన చేరాడు. గోడవెైపు తిరిగి పడుకునీ ఆమెన తనవెైపు
తిపుుకుని "న వువ గోపాలకృషణ త గడపాక ఇింట్లలని అిందరికీ మేలు జరిగిింది. మరి అస్లు
"కడుపు."
6
ఉదయిం అయద గింట్ల ైింది. ఇింకా తరర్చు తలుపు తెర్చచ కోనట్ల
ల చీకట్ల
ల అింతరాథనిం
బరహమచర్యిం పాట్ిించాలి.
సీత ల
ీ ు ట్ాప్ ల స్ గా దేవుడీ దరిిించ కోవాలనీ నియమిం వునీ దేవాలయింల
అర్చకుడు ఘోట్క బరహమచారిగా వుిండాలిి రావడిం నర్కిం. ఆ విషయిం అతన
అర్చకతవింల కి పరవశ
ే ించ్న మొదట్ిరోజే అర్థమెింది. అింతకు ముింద నీ అర్చకుడు ఎింద కు
తపు మరో జీవన్ాధార్ిం లేదని తెలియడిం వలల విధిలేని పరిసథ తులల అకకడ చేరాడు.
తుడుచ కున్ాీడతన . అింతకిరతిం రోజు ఉతికి పరట్ూ లకునీ పించెన బిగిించ్ కట్లూకుని
ఆమె విధ్ లు. ఇింద కోస్ిం ఆమెకు రిండెకరాల మాగాణిని ఇచాచర్చ. అింద ల వచేచ
వాలాచడు.
"ఇదిగోిండ పూలమాల దేవుడకి. పూలకోస్ిం విడపూలు కూడా వున్ాీయ చూస్ కోిండ"
అలవాట్ైన చూపులు పరైకి ఓ మార్చ ఎగబాకి తుింట్రి కోతి ఈ కొమమన ించ్ ఆ కొమమకు
దూకినట్ల
ల అట్ట ఇట్ట పాకాయ.
సీత ల
ీ ు పరైట్ త్రస దేవుడీ దరిిించ కోవాలనీ నియమిం వునీ ఇలాింట్ి దేవాలయింల
పూజారి బరహమచారిగా వుిండాలనీ నిబింధ్న పరట్ూ న
ి వాడీ పలకపట్లూకు లాగి తన్ాీలనీ
పరడుత ింది.
అింతల తొలిభకుతరాలిగా ఓ ముద స్లి వచ్చింది. ఆమెకి డెభబెై ఏళ్ళ పరైమాట్ట. వసోత ోన్ే
పరైట్న బొ డోల దో పుకుని గర్భగుడ ముింద నిలబడ రిండు చేతులూ జోడించ్ింది. పింతులు
ఆమెన చూశాడు.
అట్ాల మెరిస మాయమయేయ ఈ శరీర్ిం మీద ఎింద కింత మమకార్ిం అనిపస్త ింది.
త సాతయ. ఎపుుడో ఒకపుుడు గాలిల కలిసపో యే పారణిం మీద త్రప, శుదు దిండగనీ ఫ్లాస్ఫ్ీ
దేవుడకి హార్తి ఇచ్చ దానిని ఆమె ముింద వుించాడు. ఆమె కళ్ళత హార్తిని
పరైట్ త్రసత స్నిీవేశానిీ పింతులు కళ్ళళ పరదదవి చేస చూశాడు. అింతకు ముింద వృదు రాలు
వచ్చనపుుడు కలిగిన వేదాింతిం అింతా ఆమె పరైట్ అిందాల ముింద వృదు రాలు
వున్ాీయ. 'రేపు స్వర్ొ నర్కాలు వున్ాీయో లేవో ఎవరికి తెలుస్ . వయస్ నీపుుడే
అిందాలన న్న స్వింతిం చేస్ కో" అని అవి బో ధిస్త నీట్టల అనిపసోత ింది.
ఇలా రిండు ర్కాలయన వేదాింతాల మధ్య పాపిం అతన ఎపుుడూ నలిగిపో తుింట్ాడు.
వెళిళపో యింది.
* * *
బావి దగొ రికి వెళిళ అనీిం ఉడకబెట్ూ లకున్ాీడు. సాింబార్చ తయార్యాయక భోజనిం
చేశాడు.
బాగా అలిసపో వడిం వలల శరీర్ిం విశారింతి కోర్చకుింట్లింది. దేవాలయింల కి వచ్చ తలకిింద
ల పలికి వచ్చింది. పరైట్ త్రసబొ డోల దో పుకుని అతని దగొ ర్గా నిలబడింది. ఎవరో తన నరాలన
కసకొదీద లాగి వదిలనట్లూ అతన ఓసారి కుద పచాచడు. ఆమె ఎద కాింక్షలన రేపుతునీ
తేన్ెతుట్ూ లా వుింది.
అతనికి నిదర రావట్ిం లేద . కోరిక శరీరానిీ మిండసోత ింది. కాన్న ఆచార్ వయవహారాలు
తడబడుతర పరశీించాడతన .
ఆమె మరో స్త ింభిం దగొ రికి వెళిళ శుభరిం చేస్ కుని పడుకుింది. తలకిింద పరైట్న వుిండలా
పరట్ూ లకుింది.
"ఏిం చేయన పింతులూ! ఆ ఇింట్లల వేడ, ఉకక, హాయగా బట్ూ లిపతుస న్నళ్ళలల
తొింగోవాలనిపస్ూ
త వుిందన కో. కాన్న గాలి అయన్ా ఆడుతుిందని పరైట్త్రసతత చచ్చన్ోడు- అదే
త్రసతస ఎించకాక నిదరపో వచ చగదా" ఇలా చెపు ఆమె కళ్ళళ మూస్ కుింది.
క్షణింల ఆమెకు నిదరపట్టూసిందని అర్థమెింది అతనికి.
చ ట్ట
ూ పిండవింట్లు పరట్ూ ి మూతిని కట్టూసనట్లూ అతన గిింజుకు పో తున్ాీడు.
నికకబొ డుచ కున్ాీయ. మరో నిముషింల పునర్వస్ కనిపస్త ిందనీ ఆల చనలత శరీర్ిం
సీవకరిసత ాడు. ఇక వార్ింల మిగిలిన రోజులల ఏ పన్న వుిండద . మరీ ఎమరెన్ని అయతే తపు
స్మశానింల న్ే చనిపో యాడు. చ్నీపుట్లీించీ తిండర న్ేరిున మింతారలే ఇపుుడతనికి తిిండ
పరడుతున్ాీయ.
స్రిగొ ా ఎపుుడో తెలియద గాన్న అతన ఇట్ీవల పునర్వస్ పతరమల పడాాడు. ఆమెకు
ఆమె. శరీర్ింల పరతి అవయవమూ పరదదదే. కళ్ళ న ించ్ కాళ్ళ వర్కూ వుిండాలిిన సరైజుకింట్ట
కాస్త ఎకుకవగా వుింట్ాయ. స్నీగా, పీలగా వునీ తన ఆమె పతరమల ఎలా పడాాన్ా అని
అతని పతరమ గగడవింతా పునర్వస్ కు తెలియద . ఇపుట్ివర్కు ఒన్ సరైడ్ లవ్ గాన్ే వునీ
ఈరోజు ఎలాగయన్ా తన పతరమన ఆమె ముింద ఏకర్చవు పరట్ూ ాలని నిర్ణయించ కున్ే
తిట్లూకున్ాీడు కూడా.
అపుట్ికే చీకట్ల
ల ముస్ ర్చకుింట్లన్ాీయ. తరర్చు ఆకాశింల చిందర డు అపుట్ికే తెలలగా
విర్జిముమత ింది.
అతని అడుగులు తడబడాాయ. ఒళ్ళింతా కళ్ళళ చేస్ కొని చూశాడు. పునర్వస్ ఎకకడా
పరర్ట్లల పాలు పతుకుత ింది ఆమె. చ్తరపట్ింల లాగా ఆమె మొదట్ిసారి చ్నీగా
కనిపించ్ింది. ఓ సరకన పాట్ల నిలబడా ట్లూ ఆగి, ఆపరై ముింద కు సాగిపో యాడు.
అపుట్ికి పాలు పతకట్ిం పూరితచేస ఆమె దావర్ిం దగొ ర్ నిలబడ వీధిల కి చూసోత ింది.
ఆమె అకకడ వుిండడిం దూర్ిం న ించే కనిపరట్ూ ాడు పులిరాజు. తిరిగి గుిండె వేగింగా
అన కున్ాీడు.
ఖచ్చతింగా ఇింట్ిముింద ఆగి ఆమెవెైపు చూశాడు. నిజానికి ఆ స్మయింల తన
చెబుతాడేమోననీట్లూ చూసింది.
తెలుస్ూ
త న్ే వుింది/
"మీ అమమ?"
దొ డోల కి వచేచస్త ింట్ట తర్మడానికి ధెైర్యిం చాలని చ్నీపలల లా చూస్త ిండపో యింది.
గుట్కలు వేసత ో ింది. ఇనిీరోజులూ తనల దాచ కునీ భావనలన బయట్కు వెలలడించేింద కు
"న వువ కావాలి" కళ్ళళ కూడా ఆర్ుకుిండా చెపాుడు. ఒకకసారి పరకృతి అింతా ఫ్ట్ి వచ్చ
కాలేద . ల పలింతా తనన తర్చ్ చూసనట్లూ ఆమె కళ్ళన వాలిచింది. తిరిగి తల పరైకతిత ింది.
నిలబెట్ూ వ
ట ాడు.
"న్ేన నిన ీ పతరమిస్త న్ాీన ."
మారిచ చెపాుడు.
ఏమిట్ల తెలుస్ కో గలిగిింది. ఈ మేర్కు ఆమె తెలివెైనదే. అింద కే ఏిం జవాబు చెపాుల నని
ఆమె గిింజుకోలేద . అయతే దానిీ ఎలా చెపాుల అని మాతరమే ఇబబింది పడుత ింది.
"ఎన్ోీ రోజులుగా చెపాులని...... కాన్న"
"పలిల అడొా చ్చిందా" అని నవివింది ఆమె. ఆ నవువ వెనకన నీ అర్థిం ఏమిట్ల తెలియక
సీత ల
ీ ు అింతే! అింతవర్కూ సీరియస్ గా వునీ ఆమె తన మనసతమిట్ల తెలుస్ కున్ాీక
ఈజ్ అయపో యింది. తనకు కావలిిిందానిని వాళ్ళళ ఎింత గాఢింగా కోర్చకుింట్ార్ప్ తనకు
"అదీ..... అదీ"
"మింతారలన పొ లులపో కుిండా చెబుతావు కదా. ఇింత చ్నీ వాకాయనిీ చెపుడానికి ఇింత
"ఏమీ అన కోవదద పులిరాజూ! న వవింట్ట న్ాకలాింట్ి ఉదేద శిం లేద . ఎింద కు లేద అని
అడగగదద . న్నమీద ఎింద కు ఇషూ ిం లేదో చెపులేనట్టల గోపాలకృషణ మీద ఎింద కు న్ాకింత
కాట్టసనట్ల
ల , త క ముడచ్ పారిపో వాలిిన దెయయిం తిర్గబడ తనన తిన్ేస్త నీట్లూ అతన .
వణికిపో యాడు.
ర్కత ింల విషింలా ఏదో తెలియని బాధ్ ఒళ్ళింతా చర్చరా పాకడిం తెలుస్ూ
త న్ే వుింది నరాలు
వెళిళపో యింది.
* * *
ఎలా నడచాడో ఏమో తెలియద . మరో పదినిముషాలకు ఊరి పొ లిమేర్లు దాట్ాడు.
పరకాశస్త న్ాీడు.
అలా ఎింతసతపు తిరిగాడో అతనికే తెల్నద . చిందమామ ఆకాశిం మధ్యల కి వచ్చ నిలబడ
ఎవరో మాట్ాలడుతునీట్ల
ల మాట్లు వినిుస్త న్ాీయ.
అపుుడు చ ట్ట
ూ పరికిించ్ చూశాడు. తన ఎకకడ వున్ాీడో తెలుస్ కోవడానికి అయద
నిముషాలు పట్ిూింది.
తన గోపాలకృషణ బింగళ్ళ దగొ ర్కు వచాచనన్న, కొిండశఖారాగారన వున్ాీనని తెలిసింది.
ఆరోజు పౌర్ణమి అవున్ో కాదో తెలుస్ కోవడానికి పరైకి చూశాడు. కొర్వలు లేని చిందమామ
నిిండుగా వుింది.
ఇషూ పడుతర వుిందో చెపుింది. దాింత గోపాల కృషణ మీద దేవషిం బయలేదరిింది అతనిల . ఆ
పులిరాజుకి తెలుస్ .
"విశాఖా! మరి న్న జీవితింల ఎవరికీ చెపుని స్ింఘట్న గురిించ్ చెపుు....." మురిపరింగా
"ఎపుుడో ఆరేళ్ళకిరతిం స్ింగతి. అయన్ా ఇది నిన్ోీ, మొన్ోీ జరిగినట్లూ అనిపస్త ింట్లింది.
న్ాకు అపుుడు పదెద నిమిదేళ్ళళ. అపుట్ికి న్ాల ని సీత ీ హారోమనల న్నీ పూరిత సాథయల
చూపులు కలిపత సతూజిల వుింట్ట, మరో అమామయ మాట్ాలడే దశల , ఇింకో అమామయ లవ్
ల ట్ర్చల రాసత సాథయల వున్ాీర్చ. న్ాకు అపుట్ికి ఇింకా ఏ కురారడమీదా మనస్ పడలేద .
అవతల ఇలల నీ మాట్. అతన యూనివరిిట్ీ న ించ్ పరతి శని, ఆదివారాలు ఊరగచేచవాడు.
అయతే అతడమీద అపుట్ికి పరదద ఇషూ ిం ఏమీలేద . గేట్ల దగొ ర్ నిలుచ నీపుుడు అతన
చేసతవార్చ. అింట్ట ఆరోజు పూజ, పరసాదాలు పరట్ూ ట బాధ్యత ఒకక కుట్లింబమే నిర్వహిించేది.
ఇింద ల అతి ముఖయమెన ఘట్ూ ిం- స్ర్దా అింశిం ఏమిట్ింట్ట గింధ్ిం పూయట్ిం.
అకకడునీ వాళ్ళకు ఇచేచవాడు దానిీ. మనిం మనకు ఇషూ మెన వయకితకి పూయచ చ. దీనిీ
త్రస్ కున్ాీన . గింధ్ిం చేతిల రాస్ కున్ాీక అమామయలత పాట్ల న్ేనూ దేవాలయిం
వెన కకు వచేచశాన . మిగిలిన సతీహితురాళ్ళళ తమకు ఇషూ మయన అబాబయల కోస్ిం
మొదట్ిగా దేవాలయిం ముింద భాగిం న ించ్ శీన వీధ్ లల కి రావడిం మొదలుపరట్ూ ాడు.
తొిందర్పడుతుింట్ార్చ.
శీన మా దగొ రికి వచ్చ ఓ క్షణిం నిలబడాాడు. అతన తన కోస్మే వచాచడని తెలిసన
కాసతపు అలాన్ే వుింట్ట అతన వెళిళపో తాడనీ అన మానింత కాబో లు ఆమె కొింట్గా
నవువతర తల పకకకు పరట్ూ ి చూసింది అింత చాలు ఆమె ఉనికిని అతన గుర్చతపట్ూ డానికి.
అతన రిండు అింగలల ఆమెన చేర్చకొని ఎడమచేతత ఆమె చేయ పట్లూకుని లాగి, కుడచేతిల
ఎవరైన్ా వసాతర్చమోనని అతన మరో రిండు అింగలల వీధిల కి రాబో యాడు. అపుుడు
స్ నింద పర్చగతిత అతని వెనక న ించ్ ముింద చేయ పో నిచ్చ బుగొ లకు గింధ్ిం రాసింది.
చ్వరికి న్ేన మిగిలిపో యాన . న్ా చేతిల ని గింధ్ిం అపుట్ికే గట్ిూపడుత ింది. అపుట్ివర్కు
న్ాకింట్ట ఒక వయకిత లేడు. అలా ఆల చ్స్త ింట్ట ఠకుకన న్ాకు స్ ధీర్ గురగతచాచడు. అతన
మాట్.
కాన్న అతన దేవాలయిం వెనకిక వచేచ అవకాశిం లేద . న్ేన ముింద కు వెళ్ళలేన . ఎిం
వుింది.
అతన దగొ ర్ పడుతున్ాీడు.
అతని బుగొ లమీద స్ తార్ింగా గింధ్ిం పూశాన . న్ా చేయ వణకడిం, న్ాలుక తడారిపో వడిం
తెలుస్ూ
త న్ే వుింది.
పరసార్ిం త్రస్ కున్ాీక ఇింట్ికొచాచన గాన్న ఏమీ చేయలేక పో యాన . అతని బుగొ ల
గర్చకుదనిం న్ా గుిండెలల గుబులు పుట్ిూసత ో ింది. పడకమీద పడుకున్ాీన గాన్న కళ్ళమీద నిదర
వీధి గేట్లకి న్ా చూపులిీ వేలాడదీసతదానిీ. అతనూ అింతే. ఊర్కన్ే అలా వీధిల తిర్చగుతర
అపుుడపుుడూ లవ్ ల ట్ర్చల ఇట్లన ించ్ అట్లకి, అట్లన ించ్ ఇట్లకి నడచేవి. అిందర్ూ
ఇయర్ ఎగాెమ్ి రాస ఇింట్ికొచాచడు. మరో రిండు మూడు న్ెలలు ఊరోలన్ే వుింట్ాడు.
ఓ రోజు మేమిదద ర్ిం గింట్కు పరైగా ఏకాింతింగా గడపత ఛాన్ి దానింతట్ అది రాలేద .
వుిందని" చెపాున .
"ఇకకడో , అకకడో ఓ చోట్ కుద ర్చగా వుిండు. గరహణిం అపుుడు బయట్ికి రాకూడద ."
"అలాన్ే."
న్ేన స్ర్స్వతి అవవ ఇలుల చేర్చకున్ాీన . ఆమెకు ఎనభెై ఏళ్ళళ పరైగాన్ే వుింట్ాయ. నడుిం
"న్ేన్"ే
గగింతుపట్ిూ కనిపరట్ూ ిింది. మళ్ళళ ముస్ గుదనిీ పడుకుింది.
అది పరదద అడాాపలుల. ఓవార్ తడక కట్ిూ వుింట్లింది. దాింట్లల అవవ బట్ూ లు, ఓ పరదద చెకకపరట్ూ
వుింట్ాయ.
ఆమెకు స్రిగా కనిపించదని, స్కరమింగా వినిపించదన్న తెలుస్ కాబట్ిూ స్ ధీర్ రాగాన్ే న్ా
ఇింకా గరహణిం పారర్ింభిం కాలేద కాబట్ిూ అట్ల ఎవర్యన్ా వచేచ పరమాదిం వుిందని
మూడయయింది.
కర్గబెడుతునీట్ల
ల ఎిండ బింగార్చ ర్ింగుల కి మారిపో యింది.
అవవ తలుపువెైపు తిరిగి పడుకోవడిం వలల ఆమె వీపు మాకు కనిపసోత ింది.
కోర్చకుింట్లనీట్ల
ల ఏదో స్ింబింధ్ిం లేని విషయాలు మాట్ాలడుతున్ాీయ.
"ఏమిట్ీ పచ్చ పచ్చగా మాట్ాలడుతున్ాీవ్?" అని అతని అవస్థ చూస కిలకిలా
నవావన .
"న్నలాింట్ి అిందమెన అమామయని పకకన వుించ కుని ఊర్కన్ే వుింట్ట పచ్చ పట్ూ కుిండా
వుింట్లిందా?"
"ఏిం కావాలి?"
అతన న్ావెైపు తిరిగాడు. కళ్ళళ కోరికత ఎర్రగా చెరీరస్ పళ్ళలా తయార్యాయయ. శావస్
అలాింట్పుుడు ఆడపలల న పరిమషన్ అడగకూడద . మరీ అబెె క్షన్ చెపుత వర్కు తనపని తాన
న్ా ముఖిం పరస్నీింగా వుిండట్ింత మౌనిం అింగీకార్మణి గరహిించ్ న్ా తలన పూరితగా
గరహణిం కన క ఎవర్ూ అట్ల రార్నీ ధెైర్యింత తలన వదిలి గట్ిూగా కౌగిలిించ కున్ాీడు.
అతని బర్చవుకి మెలలగా అలా దిిండుమీద వాలిపో యాన . అతన నడుిం వర్కు న్ా
మీదకు ఒరిగి పరదవులిీ న్ోట్ిల కి త శాడు. చ్నీపుుడు ఎింగిలి అని మనిం ఇతర్చలు
ఇచ్చింది తినిం. కాన్న ఇపుుడు అతని ఎింగిలి అమృతపారయింగా త చ్ింది. అతని వేళ్ళళ
నన ీ వెనకిక లాగిింది.
లాగుతున్ాీయ.
న్ా పతరమేకాద , చాలామింది పతరమలు యలా అరాథింతర్ింగా ఆగిపో యేవి. ఏదీ పరళిళ వర్కు
సాూప్ పరట్ూ స
ట ,తత మరికొిందర్చ ఉతత రాల వర్కు వచ్చ ఆగిపో యేవాళ్ళళ. ఇింకొిందర్చ సనిమాలకు
పో వడిం వర్కు వసతత , ఎవరో ఒకర్చ మించిం వర్కు వెళ్ళళవాళ్ళళ. ఇక పరళిళవర్కు వెళ్ళడమన్ేది
చాలా రేర్. కులాలు, ఆసీత - అింతస్త లు యలా ఎన్ోీ అడుాగోడలు వుిండడింత పాట్ల
పతరమిించ్నవాడేీ పరళిళ చేస్ కోవాలనీ పరిణితి రాకపో వడిం కూడా ఓ కార్ణిం. ఏదెన్
ై ా ఫ్ీరగా
చరిచించే సతవచానివవని తలిల తిండురలకు భయపడే చాలామింది అమామయలు మధ్యల న్ే ట్ాట్ా
చెపతుసతవాళ్ళళ.
న్ేనూ అింతే. మాన్ానీ మించ్వాడే కాన్న ఈ విషయింల మాతరిం చిండశాస్న డు. న్ేన
స్ ధీర్ న చేస్ కుింట్ానింట్ట ఇింట్లల ఎింత ర్భస్ జర్చగుతుిందో తెలుస్ కాబట్ిూ అమామ వాళ్ళళ
మునిగిపో యార్చ.
పరళిళకొడుకు, అతని తలిల దిండురలూ కట్ీకాన కల దగొ ర్ కనబరిచ్న లేకిబుదిు ని చూస్త ింట్ట
అడుగుపరడుతునీట్ల నిపించ్ింది.
"విస్త ర్చలగా అరిట్ాకులే వేయాలి......" అని కిండషన్ పరట్ూ ాడు కాబో యే మామయయ.
"పరళిళ అట్ూ హాస్ింగా జరిపించాలి. న్ా ఫ్రరిండ్ి చాలామిందే వసాతర్చ పరళిళకి" అని పరగలాభలు
పలికాడు పరళిళకొడుకు.
సరట్ిల ైింది.
పతరమిించడిం సాధ్యిం కాని పని అింద కే చాలా జింట్లల పరళిళ స్ింబింధ్మే కాన్న పతరమబింధ్ిం
వుిండద .
పరళ్ళింట్ట వుిండాలిిన థిరల్ గాన్న, పట్ూ లేని ఆనిందింగాన్న, లేవు. పరైపరచ చ ఏదో చెపులేని
డబుబ కోస్ిం గడా తిన్ే ఆ మన షుల మధ్య జీవితిం మీద మమకారానిీ పో గగట్లూకోకుిండా
న్ొకదానిని త్రస్ కువెళ్ళళలనీ కోరిక పుట్ిూింది. అయతే అదేమిట్ల న్ాకు బో ధ్పడడిం లేద .
పరళిళ దగొ ర్ పడింది. పన లు చకచకా జర్చగుతున్ాీయ.
త్రస్ కుని దానిమీద "ఫలాన్ా రోజున న్ా పరళిళ అన్న, ఈల గా ఓసారి వచ్చ కలవమన్న' రాస
శుభలేఖలు పించడిం, వస్త న్ాీ బింధ్ వులన రిసీవ్ చేస్ కోవడింత న్ే స్రిపో యింది కాలిం.
తదితర్ ఘట్ాూలున్ాీయ.
అకకడే వునీ స్ూట్టకస్ మీద నడుిం ఆనిించ్ కళ్ళళ మూస్ కున్ాీన . మరో రిండు
గింట్లకి పరళిళ.
అింతల దావర్ిం దగొ ర్ అలికిడ అయయింది. కళ్ళళ విపు చూసతత దావర్ిం దగొ ర్ నిలబడ వునీ
స్ ధీర్ కనిపించాడు.
ఒకక ఉద ట్లన పరైకి లేచ్ కర్ట్ింలా అతని దగొ ర్కి వచ్చ నిలబడాాన .
న్ోట్ మాట్ రావడిం లేద . ఏదో తెలియని భావోదేవగిం నన ీ ఊపతస్త ింది. కాని ట్ైమ్
దిగులు, ఇదిగో ఈ పట్లూచీర్కింట్ట బర్చవుగా న్ా గుిండెలల పతర్చకుపో యింది. ఇింకో రిండు
దీర్చడ ముింద సీకో వాచ్ కోస్ిం, లేస్ లునీ బూట్ల కోస్ిం యాగీ చేసన పరళిళకొడుకున
కనబడింది.
వారేచట్పుుడు చేయ వణికి గింజి న్ాపరై పడ చర్మిం కాలిపో యనపుుడు న్ా కన్నీళ్ళన
చెపుుకుపో యాన .
"అవున స్ ధీర్! న వివచేచ బహ మతి న్ాకు పరతిక్షణిం మన ఊర్చన గుర్చతకు తెస్త ింది.
మరిపస్త ింది. పరర్ట్లలించ్ కాలు పరట్ూగాన్ే పచచ పచచని చేతులత ఆహావనిం పలికే పింట్చెలు
తెలుసా? ఓ అిందమెన జాఞపకిం. అవున స్ ధీర్. జాఞపకిం అయతే అది ఎపుట్ికీ ఎడబాట్ల
లేకుిండా న్ా గుిండెలల ఉిండపో తుింది. న్ాల ర్స్స్ుిందన చచ్చపో కుిండా కాపాడుతుింది.
అతిత ింట్ి నర్కానిీ మరిచ్పో వడానికి పుట్ిూింట్ి న ించ్ న్ేన త్రస్ కుపో వాలన కుింట్లనీది ఓ
అిందమెన జాఞపకానిీ. అది న వవవకకడవే ఇవవగలవు. మరిసత ావా?" అని చేయ ముింద కు
చాచాన .
అతని కళ్ళలల న్నళ్ళళ ఊర్డిం ల ైట్ వెలుగుల స్ుషూ ింగా తెలుసోత ింది.
అదృషూ ిం న్ా పకకన ింది. తలుపులు తెరిచ్ చూసతత ఎవర్ూ లేర్కకడ. సోూ ర్ి గది కాబో లు ఓ
కూర్గాయలున్ాీయ.
స్ ధీర్ ల పలికి రాగాన్ే తలుపులు మూస బో లుూ వేశాన . మధ్యల న నీ జీరో కాయిండల్ి
బలుబ మస్గాొ వెలుగుత ింది. అలాన్ే పరళిళకూతురి అలింకర్ణల వునీ న్ేన ఇింకో గింట్ల
వేరోకడచేత తాలి కట్ిూించ కోవాలిిన న్ేన గోడకు జార్గిలబడ కూర్చచని స్ ధీర్ చేయ
అతనిీగాఢింగా హతు
త కుింట్ట "పీల జ్! కర్చణిించవా- అని ఎపుుడూ అడగేవాడవి. ఇదిగో
ఇపుుడు కర్చనిస్త న్ాీన " అని అతని పరదవులన న్ా పరదవులత అదాదన .
అతన నన పూరితగా ఆకరమిించ కున్ాీడు.
చెపుుకోవాల తెలియడింలేద . న్ేన అతిత ింట్ికి న్ాత పాట్ల త్రస్ కువెళ్ళతునీ ముపరైైవేల
బింగారానిీ బాయింకుల తాకట్లూ పరట్ూ ి వాళ్ళ అవస్రాలు త్రర్చచకోవచ చ. సారత పాట్ల న్ేన
త్రస్ కళ్ళళ వెిండబిిందెన చెడగగట్ిూ తిండీర కొడుకులు మొలతాళ్ళళ చేస్ కోవచ చ. కాన్న ఈ
మధ్ ర్మెన జాఞపకానిీ వాళ్ళళ న్ా న ించ్ దొ ింగిలిించలేర్చ కదా. అదే న్ాకు శీరరామర్క్ష"
చ్వరిగా అతని ముింజేతిమీద ముదద పరట్ూ లకుని తిరిగి న్ా గదికి వచేచశాన .
ముహూర్త ిం పరవేశించ్ిందనీట్ల
ల పరళిళ పిందిట్ల ల మింగళ్ వాయదాయలు మోాగడిం
ఆమె చెపున ఈ స్ింఘట్నకు గోపాలకృషణ కదిలిపో యాడు. కళ్ళలల పలుచట్ి న్నట్ిపొ ర్.
* * *
యదింతా చాట్ల న ించ్ గమనిస్త నీ పులిరాజు ఠకుకన పరైకి లేచాడు.
అతడు గోపాలకృషణ మీద దేవషింత ర్గిలిపో తున్ాీడు. ఏదో నిర్ణయానికి వచ్చనట్లూ అకకడ
న ిండ కదిలాడు.
ఆయన ఓక్షణిం పాట్ల జడుస్ కున్ాీడు. కాసతపట్లల స్ర్చదకుని అతనిీ ల పలికి పలిచాడు.
* * *
జారిపో తున్ాీడు. పక్షులు రకకలల ించ్ చ్వరి సారిగా శకితనింతా తెచ చకుని ఇళ్ల వెైపు
మళ్ళళయ.
ల కిం తాింబూలిం వేస్ కునీ న్ోర్చన తెరిచ్నట్లూ స్ింధ్య నిింగిక,ీ న్ేలకూ మధ్య ఎర్రగా
వేస్ కునీ అతన మలల మొగొ ల మధ్య ఒింట్రి మిందార్పు మొగొ లా వున్ాీడు.
అతన కదిలిపో తుింట్ట నర్చడు వెనక న ించ్ పలిచాడు. "గుర్చడా! ఈరోజు న్ేన న్నత పాట్ల
వస్ూ
త ింట్ాడు. ఈ స్మయింల అతడు గుర్చవుగారి బట్ూ లు ఉతుకుతరన్ో, ఇలల ింతా
ఊడుస్ూ
త న్ో వుిండేవాడు. ఈరోజు అలా హాయగా తిరిగి రావాలనిపించడింత బయలేద రాడు.
"గుర్చడా?"
"గుర్చడా! రోజూ సాయింకాలాలు ఇట్లస్త ింట్ావు. కదా. ఏిం కనిపస్త ిందని?" అని
అడగాడు.
"ఏమెన్ా కనిపస్త ిందని ఇట్ొచాచవా....?" ఎద ర్చ పరశీించాడు గోపాలకృషణ .
"కాదన కో. కాన్న ఇలా పొ లాల మీద తిర్గడిం కన్ాీ ఊరిల తిరిగితే కాస్త ింత కలర్
"కలర్ింట్ట?"
భూతవెైద యడున్ాీడు అతని దగొ ర్కళ్ళళ, వదలగగట్టూసత ాడు" అని వెనకిక తిరిగి చూస నవావడు.
"మరి సాక్ష్యతర
త మదనకామరాజు వింశానికి చెిందిన ఇింట్లల పనిచేస్త నీ వాడని. పకకన్ే
సీత ల
ీ న చూస్త ింట్ట న్ా సామిర్ింగా......"
"అకకడ ఆ పదు తి పరట్ూ ింి ది మోహిం ర్గుల కవడానికి కాద , మోహిం తగొ డానికి."
వెళ్ళతున్ాీన . అయతే ఈరోజు అట్ల పో బుదిు కాలేద . న్నత ఎించకాక ఊరిల చకకర్చల
కొడదామన కున్ాీన . కాన్న న వేవమో ఇలా పొ లాల కలేల త్రస్ కొచాచవ్" అింట్ట నసగాడు.
"న్ేన మాతరిం ఇట్ట వస్త న్ాీన . కాస్త ింత చలల గాలి పీలుచకుిందామని."
వాలుతుింది."
"ఏిం వింశిం గుర్చడా మీది? గగపు స్ విశాల సామాాజయిం కన్ాీ వింశ పార్ింపర్యింగా ఓ
అద భతమెన ఆచార్ిం ఇచాచర్చ. ఇలాింట్ి ఛాన్ి వచ్చన న్నది గుర్చడా అదృషూ మింట్ట"
"నిజింగా అదృషూ మింట్ావా? కాన్న న్ాకు మాతరిం....." అింట్లనీ అతనికి చాలా దూర్ింల
ఇదద ర్మామయలు కనిపించార్చ. దాింత వాకయిం పూరిత చేయకుిండా ఎవరి వుింట్ారా అనీ
ఆల చనల పడాాడు.
గన క"
"కరకేూ. దేవుడు అర్థిం కావాలింట్ట వయస్ ఉడగిపో వాలి. పతరమ అర్థిం కావాలింట్ట వయస్
పరిపకవిం చెిందాలి."
"పతరమే దేవుడు అింట్ార్చ గదా. అలా ఎింద కని అింట్ార్చ? రింట్ికీ గల సామీపయత ఏమిట్ి
గుర్చడా?"
అపుట్ికి అమామయలు మరిింత దగొ ర్యాయర్చ. వాళిళదద ర్ూ వీళ్ళన చూడట్ిం లేద .
తలవవించ కుని ఏదో మాట్ాలడుకుింట్ట నడుస్త న్ాీర్చ. ముింద నడుస్త నీది ధానయ అని
నడుస్త నీ పొ లిం గట్లూమీదకే వచాచర్చ. ఈ గట్లూమీద ఇదద ర్చ దాట్ల కోవడిం కషూ ిం. ఎవరో
ఒకర్చ పొ లింల కి దిగి ఎద ట్ివాళ్ళకు దారివావలి. కాన్న గట్లూ దిగితే బుర్దల కాళ్ళళ పరట్ూ ాలి.
అింద వలల మనిం వెనకిక మళిళ వారికి దారిదద ాిం" అింట్ట అతన వెనకిక తిరిగాడు.
స్రిగొ ా అపుుడే ధానయ వాళ్ళన చూసింది. ఆమె గోపాలకృషణ న ఉదేద శించ్ "హల " అింట్ట
గట్ిూగా అరిచ్ింది.
అతన ఆగి ఆమెవప
ెై ు తిరిగి పలకరిింపుగా నవివ 'హల ' అింట్ట కుడచేయ పరైకతిత విష్
చేసనట్లూ ఊపాడు.
చాలాదూర్ిం వచేచశావు కాబట్ిూ నవువ వచేచయ్. మేిం వెనకిక వెళ్తాిం" అింది ఆమె.
ఇక తపుదని గోపాలకృషణ ముింద కి నడచాడు. నర్చడకి అలా పొ లాల గట్ల మీద నడచే
చూసోత ింది వర్ష. ఆమెకి అతన గోపాలకృషణ అని తెలియద . వస్త నీవాళ్ళళ గట్లూ దాట్డానికి
అింతవర్కు ఏ సీత త
ీ పరిచయింలేని అబాబయ మనస్ పడా అమామయని తొలిసారిగా కోలజప్
ల చూసనట్లూ అతన చూస్త న్ాీడు.
దీనిీ గమనిించ్న ధానయ "గోపాలకృషాణ! ఆమె వర్ష. మన స్ూకలల ట్ీచర్" అని పరిచయిం
చేసింది.
అతన ఒకకసారిగా ఈ ల కింల కి వచ్చ పడా ట్లూ అట్ట ఇట్ట కదిలి నమసాకర్ిం పరట్ూ ాడు.
భావమేదో కలిగిింది. అయతే దానిని ఎక్ి పరరస్ చేయకుిండా భావర్హితింగా చూస్త నీట్లూ
వుిండపో యింది.
ధానయ గోపాలకృషణ త అవీ ఇవీ మాట్ాలడ చ్వర్గా "మరిక సరలవిపుించిండ మహాశయా!
నడుస్త న్ాీడు.
న వువ అడగావ్."
"అవున గుర్చడా!"
పడాలి. అదే దేవుడ విషయల అయతే కొనిీ స్ింవతిరాల పాట్ల తపుస్ చేసతత దేవుడు
క్షణిం కనిపించ్ మాయమె పో తాడు. ఇదే దేవుడకీ, పతరమకూ వునీ సామీపయత తేడా కూడా."
అింతకు ముింద కొనిీ క్షణాల వర్కు పతరమింట్ట ఏమిట్ల చెపులేని గుర్చవుగార్చ అింత
ఆ పౌర్ణమి రోజున విలాసనికి గోపాలకృషణ దగొ ర్చీించ్ పలుపొ చ్చింది. రాతిరకి ర్మమని
నమమలేకపో యింది.
పరతి అయద నిమిషాలకోమార్చ తన ఒింట్ిని గిలిల చూస్ కుింది. ఇది కలా? నిజమా అని.
పరపించింల తనింత నషూ జాతకురాలు మరగకర్చ లేఅర్ని ఆమె గట్ిూ అభిపారయిం. ఇలా ఆమె
భావిించడానికి కార్ణిం కూడా లేకపో లేద . ఆమె పరళిళ అయన స్ింవతిరానికి ఒక వివాహిం
చెడపో వడానికి కావాలిినింత ద ర్ాట్నలు ఒకట్ింతట్ ఒకట్ి జరిగిపో యాయ. పరస్త తిం ఆమె
ఆమెన స్నీబడేట్ూ ల చేసింది. అింతకుముింద కింట్ట ఆమె ఇపుుడు స్నీబడాా ఇది ఎక్ సాూే
తన భర్త స్ుర్ి తపు మరో మగాడ స్ుర్ి ఎర్గద . ఇపుుడు గోపాలకృషణ న ించ్ పలుపు
తన వింతా మతు
త గా మూలు
ొ త ింది.
పారర్ింభిించ్ింది. భర్త చనిపో యన దగొ ర్చీించ్ అలింకర్ణ గురిించ్ అింతగా పట్ిూించ కోవడిం
పారర్ింభిించ్ింది.
వక్షస్థ లమింతా పొ ింగిింది. దాింత బార హ క్ పట్ూ క చాలాసతపత తింట్ాలు పడింది. చీర్
కుింగిపో తున్ాీడు.
విషయిం.
అనిపించ్ తనకేస తన్ే చూస్ కుింది. ఏదో తెలియని సగుొ, కాళ్ళన తడబడేట్ూ ల చేస్త ూ
మగవాడ స్ుర్ిన ఆమె ఈజీగాన్ే గుర్చతపట్ూ గలిగిింది. అతన గోపాలకృషతణనని స్ుషూ ింగా
అతన చేతులన మరిింత బిగిించాడు. ఆమెల ఆ స్ుర్ి మహేిందర జలానిీ స్ృషూ సత ో ింది.
ర్కత ిం ఎకకడెకకడకో ఉధ్ృతింగా పరవహిసత ో ింది. శరీర్ిం మీద పూలత రాస్త నీ అన భూతి.
మళ్ళళ జవాబులేద .
చూశాన . చ ట్ూ ిం చూపుగా వచాచవేమో అన కున్ాీన . కాన్న భర్త చనిపో వడిం వలల పుట్ిూింట్ికి
చేరావని కస్ూ
త రి చెపుింది."
"అవున . అతిత ింట్ికి ఎింత తొిందర్గా పో యాన్ో అింత తవర్గా ఇింట్ికి వచేచశాన ."
"అయయయోయ"
"పామెకకడ కరిచ్ింది?"
"అదింతా పరదద కథ" అని ఓ క్షణిం ఆగి "ఎలానూ న్ేన ఇింతవర్కూ ఎవరికీ చెపుని
స్ింఘట్న గురిించ్ చెపాులికదూ. మొతత ిం అది కూడా కలిప చెపతుసాతన " అింది.
మరోసారి దాని గురిించ్ ట్ైమ్ వేస్ూ కావడిం ఆమెకు ఇషూ ింలేక పో యింది.
ఆమె పారర్ింభిించ్ింది.
"అదృషూ మో, ద ర్దృషూ మో తెలియద గాన్న మొదట్ి పరళిళ స్ింబింధ్మే ఖాయమె పో యింది.
పరళిళ కొడుకుది రేణిగుింట్కు దగొ ర్చనీ పలల ట్టర్చ. రైలేవల ఏదో చ్నీ ఉదో యగిం. ఒకకడే
కొడుకు.
పరళిళ జరిగిపో యింది. అతత వారిింట్ికి వెళ్ళళన . అింతవర్కు ఏమీ తెలియని వయకితత కలిస
స్హజీవనిం అింతా కొతత . భర్త , ఇర్చగుపొ ర్చగు, ఊరి జనిం అింతా అర్థమయేయస్రికి అన్నీ
న్ా భర్త కు వునీ జబుబ ఇన్నైయారిట్ీ కాింపరల క్ి. తనకింట్ట అిందర్ూ ఏదో ఒకర్కింగా గగపు
వాళ్ళళ నన కున్ే మనస్త తవిం. ఇలాింట్ి జబుబనీ వాళ్ళళ తన కాింపరల కుిన దాచ కోవడానికి
రిండు పదు తులు అవలింభిసాతర్చ. ఒకట్ి...... తమన తాము గగపుగా చ్త్రరకరిించడిం, రిండు-
ఏర్ుర్చ కుింట్ానని, అింద వలల న్ేన ఎవరి పట్ాల ఆకరిషతురాలిని కానన్న అతని నమమకిం.
మీదెైతే ఇక చెపుకకరేలద
ఆనింద్ ది మా ఎదిరిలల ే పరళ్ళయయింది. భార్య ఎకకడో దూర్ింగా ఉదో యగిం చేసత ో ింది. అతనికి
యూనివరిిట్ీ ల ైబరరీల ఉదో యగిం. ఊరిల తలిల త పాట్ల వుిండేవాడు. చూడడానికి చకకగా
అతనిీ చూడడిం.
వెనకే న్ా భర్త కూడా ఆఫ్ీస్ న ించ్ వచాచడు. న్ేన ఆనింద్ ని చూశానని గరహిించ్
అట్ిండర్ గుమసాత కేట్గిరికింట్ట తకుకవ కదా. అింద వలల అలా న్ా భర్త చెపాుడని న్ాకు
తెలుస్ .
"..... ఒట్ిూ తిర్చగుబో తు. ఆడవాళ్ళ పచ్చ ఎకుకవ. ఎింత మిందిని పతరమిించ్నట్ల
ల పతరమిించ్
మోస్ిం చేశాడు. లవర్ి చాలా మిందే వున్ాీర్చ. వాళ్ళత రగమాన్ి జర్పడిం పరళ్ళళింకూ
తెలుస్ . కాన్న ఏిం చేస్త ింది? ఏకాకోద ఉదో యగిం చేస్త ూ మొగుడ అరాచ్కాలన భరిసత ో ింది.
చాలామింది సీత ల
ీ త సతీహిం వుిందనడిం చెడాగుణింగా అన కుింట్ానని ఆయన భావిించాడు.
అయతే న్ేన అది స్ గుణింగా చెపుడిం భరిించలేకపో యాడు. కాన్న తెలివెైనవాడని ముింద గా
చెపాున గదా...... ఎలాింట్ి ఎక్ి పరరషన్ి లేకుిండా, దీన ీించ్ ఎలా బయట్పడాలా అని
ఆల చ్ించాడు.
పడెయాయలన కున్ాీడు.
"కాని మనిష అలా కనపడట్ిం లేద"ే అన్ాీన . ఈసారి మరిింత కుదేలు పడపో యాడు
అడగాడు.
"లేద "
వసాతడా? అని చూస్త ిండేదానిీ. ఇలా న్ా భర్త న్ాల ఓ విషబీజానిీ న్ాట్ాడు.
ఆనింద్ మీద నిఘా వేయమని న్ా భర్త పుర్మాయించాక ఓరోజు న్ేన వర్ిండాల
కూర్చచని తనవెైపు తదేకింగా చూడడిం అతని కింట్పడింది. అలా న్ేన చూడట్ిం కొతత గా
అనిపించ్ కాబో లు అతన శలాపరతిమలా అయపో యాడు. ఒకిింత ఆశచర్యిం అతని కళ్ళలల
ఉబికిింది.
చెపుిందానికి కరకుూగా రివర్ి అనీ మాట్. ఈ విధ్ింగా మా చూపులు కలవడానిీ ఓసారి న్ా
భర్త కనిపరట్ూ ాడు. హడావుడగా నన ీ డాబా మీదకు త్రస్ కళిళ 'న్ేన చెపుింది కరకేూకదా.
వాడు మనిింట్ివెైపు తపు మరో దికుకకేస చూడడిం లేద కదా' అని అడగాడు.
న్ోర్చ విపు చెపుుకోద . ఇక వాడు చూపులత ఆగడు. సరైగలు పారర్ింభిసాతడు చూడు. న్ా
ఆ మాట్లు విింట్లింట్ట న్ా ఒళ్ళళ జలులమింది. అలా న్ెకూు్ సరూప్ ఏమిట్ల కూడా న్ా భర్త
ఎద ర్చచూడసాగాన .
ఈ ఘట్ూ ిం జరిగాక మరీ అన మానిం ఎకుకవెైింది న్ా భర్త కు. పగలు పనికి వెళిళవచ్చన్ా
ఓరోజు న్ా భర్త అట్ల వెళ్ళగాన్ే ఒకకసారి ఒళ్ళళ జలదరిించ్ింది. న్ేన వీధి గుమమిం దగొ ర్
సాయింకాలమెింది.
స్ింజ చీకట్ల
ల ముస్ ర్చకుింట్లన్ాీయ. తన ఇింట్ి పిందిరిల కి వచ్చన ఆనింద్ ని చూస
మరో అయద నిముషాలకే అతన బయట్ికి వచాచడు. ఈసారి మరిింత స్ుషూ ింగా వేళ్ళళ
కదిపాన .
అతన తట్పట్ాయస్ూ
త న్ే వీధిల కి వచ్చ అట్ట ఇట్ట చూస న్ా దగొ రికి వచాచడు.
తొిందర్పరడుత ింది.
రానట్ల
ల న్ాీరే. న్ాకో ఐడయా వచ్చింది. మా ఆయన ఇింట్లల వుింట్ట ఇకన ించీ రిండు జడలు
న్ెకూు్డే హో ల్న స్ిందర్భింగా న్ా భర్త ఇింట్లల వుిండపో యాడు. న్ేన రిండు జడలు
వేస్ కున్ాీన .
హో ల్న పిండుగన ఎపుుడూ పట్ిూించ కోని న్ేన ఆరోజు ఎలాగైన్ా ఆనింద్ మీద ర్ింగులు
చలాలలన కున్ాీన . ర్ింగు పౌడర్చల ఎకకడ న ించ్ తేన ? అలా ఆల చ్స్త ింట్ట కుింకుమ
చలాలలనీ ఐడయా తట్ిూింది. కాన్న న్ా భర్త వుింట్ట అది సాధ్యిం కాద . కన క ఏిం చేయాల
త చక దిగులు పారర్ింభమెింది.
తొిందర్గా సాీనిం ముగిించ్ రిండు జడలూ విపు ఒకక జడ వేస్ కుని వర్ిండాల కి వచ్చ
న్ేన కోర్చకునీట్ల
ల ఆనింద్ న్ా జడ విన్ాయసాలు కనిపరట్ూ ి అర్చగుమీద కూర్చచన్ాీడు.
చీకట్ి పడగాన్ే పరహరీ గోడ దగొ ర్ నిలబడ రామమనీట్ల
ల చేతులూపాన .
ఏిం జరిగిిందో అతన తెలుస్ కున్ే ల పున్ే కుింకుమ తలమీద న ించ్ రాలిచ కకలు
చూశాన .
తలమీద కొట్ూ డిం, తల చ్ట్ిల ర్కత ిం పొ ింగడిం ఆ మస్క చీకట్ిల న్ాకు కనిపించ్ింది.
కూలబడపో యాడు.
జనిం చ ట్ట
ూ ముగార్చ.
న్ా భర్త ఆవేశిం, కోపిం అపుట్ికీ తగొ లేద . చెపుుల కాళ్ళత అతనిీ ఎకకడపడతే అకకడ
తన్ాీడు.
పరళిళపీట్లమీద న ించే న్ాకు అన మానిం. న్ా అించన తపుడానికి వీలేలద . అింద కే వీడ
భాగోతిం కనిపరడదామని తిర్చపతికని చెపు అలా వీధి మొదట్లల చెర్చకుత ట్ల నకిక
చూస్త న్ాీన . ఇింతల వీడు న్ా పరళ్ల ళిం దగొ రికి రావడిం చూస పరిగతు
త కొచాచన " అలా
ఆశచరాయనిీ పరకట్ిించార్చ.
అింతల ఎవరో ఆనింద్ ని లేవన్ెతత ార్చ. బాధ్, నిస్ిహాయత, అవమానిం కోపిం- ర్కర్కాల
న్ేన ఏమీ జవాబు చెపులేద . మౌనింగా న్ా గదిల కి వెళిళ పడుకున్ాీన . అపుుడే
ఏడాచన్ో చెపులేన .
కొనిీరోజులు గడచాయ.
గిింజుకుపో యాన .
కలిసొ చ్చింది.
ఉదయిం పదిగింట్లకు ఆయన వెళ్ళగాన్ే ఆనింద్ కోస్ిం న్ా కలుల గాలిించాయ. అదృషూ ిం
ఇక ఆగలేకపో యాన .
వర్షిం ఆకులమీద పడ, చ్ట్ిూ జలులగా న్ా మీదకు తెర్లు తెర్లుగా పడుత ింది. ఆకాశింల
త్రస్ కళ్ళతునీట్ల
ల ఈడచ ఈడచ కొడుత ింది.
ఆనింద్ వసాతడో రాడో ననీ స్ిందిగుిం నన ీ వణికిసత ో ింది. దిగులు దిగులుగా చూస్త నీ
న్ాకు న్ా కోస్మే వస్త నీ ఆనింద్ కనబడాాడు. అపుుడు న్ేన్ేమెపో యాన్ో ఇపుుడు
"ఇింతకింట్ట ఎలా ఓదారాచల తెలియడింలేద ....." అింట్ట ఆనింద్ చేతులు పట్లూకుని న్ా
పరదవుల మీదపడ సో యగాల కృషణ వేణమమ అయ, అకకడ న ించ్ వక్షస్థ లిం మధ్యకు జారి
పాపకొిండల నడుమ పరవహిించే గోదావరై పారి బొ డుాన తడప. స్ముదర గర్భింల కలిసతింద కు
న్ావెైపు చూస్త నీ అతన చలిించ్పో యాడు. ఏదో తెలియని ఆవేశిం నన ీ ఊపతస్త ింట్ట
మీదికి లాకుకన్ాీన .
"ఇకకడే కదా న్ా భర్త కర్రత కొట్ిూింది" అింట్ట పచ్చపట్ిూన దానిలా ముదద లత అకకడింతా
తడపాన .
"ఇకకడే కదా..... ఇకకడే కదా..... ఇకకడే కదా...." న్ా భర్త తనిీన చోట్లాల న్ోట్ిని
అదాదన .
కౌగిలిించ కున్ాీడు.
"అింద కే సీత ల
ీ ింతా మించ్వాళ్ళళ" అదే అతన న్ాత మాట్ాలడన మొదట్ి వాకయిం.
అన మానపు మొగుడమీద కస త్రర్చచకోవాలింట్ట అతనిత పూరిత స్ ఖానిీ
తెలుస్ కున్ాీన .
ఇక తమకిం భరిించలేనట్ల
ల తన రిండు చేతులల నన ీ బింధిించ్, పరదవులపరై న్ోట్ిని గట్ిూగా
ముని కాళ్ళమీద లేచ్ అతని ముఖింపరై న్ాలుకత రాశాన . న్ాలుకన అతని న్ోట్ల లకి
ఆగిపో యాయ.
వర్షిం జోర్చగా కుర్చసోత ింది. చ్లులల గగడుగులా వునీ చ్ింతచెట్ూ ల కిింద అపుట్ికే న్నళ్ళళ
నిలబడపో యాయ.
మేమిదద ర్ిం పూరితగా తడసపో యాిం. కాన్న అది పూరిత ఆర్చబయలు పరదేశమనిగాన్న,
చ్న కులకు తడస ముదద య పో యామనిగాన్న, మేమిదద ర్ిం ఎద రద ర్చ ఇళ్ళవాళ్ళమణి గాన్న
గుర్చతకురాలేద .
ఒకరిన్ొకర్చ గాఢింగా కోర్చకుింట్లనీ సీత ,ీ పుర్చషులిం అనీ ఒకక భావన తపు ఇింకో
తగులుకున్ాీయ. అతని వక్షస్థ లిం అగిీగుిండింలా అనిపసోత ింది. అతని నడుిం చలిమింట్లా
కిిందింతా న్నళ్ళళ లేపన బుర్దత చ్తత డగా వుింది. ముిందే చెపాున గా ఇలాింట్ి ధాయస్
వుిండాలనిపించ్ింది.
* * *
అపుుడే పారర్ింభిించాడు.
న్ేన అడుా తగిలాన . "లవ్ ల ట్ర్ ఏిం రాయలేద గాన్న, మాట్ాలడు కోవాలిినవన్నీ మా
కోరికన కలిగిించావ్. చ్వరికి స్ ఖిం పించ కోవాలనీ వెరిర కోరిక కూడా పుట్టూట్ూ ల చేశావ్. ఇక
న వువ ఎలాగైన్ా చావు - న్ాకు అనవస్ర్ిం. ఇపుుడే న్ేన వెళిళపో తున్ాీన . సరలవ్' అని
బసాూిండ్ చేర్చకున్ాీన .
"పుట్ిూింట్ిక.ి "
"అింట్ట?"
"ఎకకడ కళ్ళతున్ాీవ్?"
"కాన్న....."
"వెళ్ళళసాతన ఆనింద్. న వువ న్ాత మాట్ాలడన మొదట్ి వాకయిం ఏమిట్ల తెలుసా? సీత ల
ీ ింతా
మించ్వాళ్ళళనని. కాన్న న్ేన న్నత అింట్లనీ చ్వరి వాకయిం ఏమిట్ల ఊహిించగలవా?
పుర్చషులింతా చెడావాళ్ళళనని."
ఏడుపు ముఖిం పరట్ూ ాడు ఆనింద్. అతనిీ అలా చూడడిం ఇషూ ిం లేక "అయతే ఆ
* * *
వయకితని ఓదార్చడానికి తనన తాన్ే అరిుించ కొని, పుట్ిూింట్ికి చేరిన ఆమెన చూస్త ింట్ట
నమస్కరిించాలనిపసోత ింది.
మౌనింగా ఆమె చేతిని పట్లూకుని పరైకిలేప పడక దగొ రికి నడపించ కొచాచడు.
తాతాకలికింగా మరిచ్పో యాడు. ఆమెన దగొ రికి లాకుకన్ాీడు. ఆమె ఓ క్షణిం ఉలికికపడ
తర్చవాత స్ర్చదకుింది.
పరదవులమీద బలింగా ముదద పరట్ూ లకుని పరైట్ తొలగిించబో యాడు. ఆమె సగుొత
"ఊఁ"
తనకు అకకడ పుట్లూమచచ వుిందో లేదో ఆమెకి తెలియద . ఎపుుడూ అదద ిం వెనక
పరట్ూ లకుని చూస్ కోలేద . ఎవర్ూ చెపునూలేద . అింద కే అవునన్న, కాదన్న అనకుిండా పాలట్
గా చూసింది.
"న్ేన చూస చెబుతాన " అని మెడ మీదకి వింగి ఇదిగో ఇకకడుింది న్ేన గలిచాన . ఆట్
స్రేననీట్లూ తల వూపింది.
"మరి రిండో మచచ ఎకకడుిందో చెపుుకో? ఈసారి ఖచ్చతింగా న వువ ఓడపో తావ్"
అింది.
తన గలిచ్నట్ల
ల నిర్ూపించ కోవాలనీ తహతహల ఆమె గబగబా తన జాకట్లూ విపుింది.
అతన పరిశీలిించ్ చూస "కర్కేూ. న వువ గలిచావ్. న వువ ఏిం చెయయమింట్ట అది
కథలు చద వుతుింట్ట తెలుస్త ిందికదా. అింద వలల న్ేన కూడా న్ా వర్ిం త్రర్చమని
"ఓ.కే- అలాన్ే"
"అింతా తాయతు
త మహిమ" అని తమాషాగా కన ీ గీట్ాడు.
ఆమె ఇదేమీ పట్ిూించ కోకూిండా "అవునూ! న్ా మోకాలుమీద మచచ వుిందని ఎలా
గరహిించాడు.
"న్ా దగొ ర్ మహిమలేిం లేవు గస్ చేస చెపాున . బట్ూ లు విపతుింద కు సగుొపడుతునీ
"ఇదిగో ఈ సగుొని పో గగట్ూ డానికే ఇింత పరయాస్పడాాన . సీత ీ చేషూలవలల ఆమె ఎలాింట్ిదో ,
కామస్ూతారలల ."
"స్ింపుట్ిక" అింది.
ఏమిట్నీట్లూ కళ్ళళగరేశాడు.
అన్ాీడు ఆయన. మా ఇింట్లల వుిండే ఏకైక పుస్త కిం కామస్ూతారలు. మా శీరవార్చ ట్టర్
"పదహార్చ ర్కాల ముదద లకింట్ట - పదహార్చల ని ఆర్చ అింట్ట చాలా ఇషూ ిం."
"వెన్ీ
ె లల న్న నవువ ఎలా వుిందో చెపున్ా?"
"ఎలా వుింది?"
"స్పత వరాణల చాపిం మీద కూర్చచనీ అషూ విధ్ న్ాయకలల ఒకరైన విర్హో తకింఠిత మెడల ని
"అదద ిం ముింద నిలబడ నవువకో. న్న నవువ ఎలా వుింట్లిందో ఆ హార్ిం కూడా అలా
ఏమిట్ి దానర్థిం?"
కోరిక కోర్వలస వుింది. దానికి ఇపుుడొ చ్చింది స్మయిం కోర్చకో మింట్ావా?" చ్లిపగా
చూస్ూ
త అడగిింది.
"ఆఁ"
"ఆర్ూ, తొమిమది స్ింఖయలిీ ఒక దగొ ర్ చేర్చచ.... ఇపుుడే" అని ఆ తర్చవాత అతని
10
అడగాడు పులిరాజున .
ముషరూతత ుకుని బతికేట్ట్లూ..... పువువలాగా గుభాళిించే వాడ బతుకు వాడపో యేట్ట్లూ వాతలు
పులిరాజు జీరిణించ కోలేక పో తున్ాీడు. ఏదో బాధ్ గుిండెన ముకకల కిింద పగలగగడుత ింది.
పునర్వస్ మీద అతనికి కోపిం కలగడిం లేద . గోపాలకృషణ లేకుింట్ట ఆమె తనన పతరమిించ్
వుిండేదని బలింగా నముమతున్ాీడు. పతరమల వుిండే శకిత అది. మనిం పతరమిించ్న వయకిత ఎింత
పరదద తపుు చేసన్ా మనిం ఆ వయకితని అస్హియించ కోలేిం. ఆ తపుు ఇతర్ కార్ణాల వలేల చేస్త ూ
శతురవెన
ై వెింకట్ారమయయత చేతులు కలిపాడు.
లేడింట్ట మనిం ఎపుట్ికీ ఇలాగే వుిండపో తాిం. జీవితింల రట్ిూింపు కషూ ిం చెయాయలింట్ట
సాధిించడానికి కావాలిినింత ఇన్ి పరేషన్ కూడా శతురవులే ఇసాతర్చ మనకు. న్ేన ఇింతగా
స్ింపాదిించడానికి న్ాకు ఏర్ుడా మొదట్ి శతురవే కార్ణిం. ఆ శతురవు ఎవరో తెలుసా? న్ా
భార్య."
* * *
"అవున . న్ా మొదట్ి శతురవు న్ా భారేయ. అపుట్లల న్ేన గోపాలకృషణ తిండర భూపతిరాజు
దగొ ర్ దివాన గా పనిచేసతవాడీ. ఏదో వాళిళచ్చన దానిత స్ ఖింగా కాపుర్ిం చేసతవాడీ. న్ా
పరవరితించేద.ి
కుతింతారలు చేసో డబుబ స్ింపాదిించమని పో ర్చ పరట్ూ ింి ది. ఒకకమాట్ల చెపాులింట్ట ఇింట్లల
బయట్పడాాడు. యాకిిడెింట్ జరిగాక వచ్చ చూసతత పరదదవాళిళదద ర్ూ చనిపో యార్చ. అయతే
చింపలేకపో యాన . ఇక గారమస్థ లింతా వాడ బాధ్యత త్రస్ కోవడింత న్ాకు వాడీ చింపత
అవకాశిం రాలేద .
అపుట్ికి "వాడకి చేతబడ చేస చింపరయయవయాయ" అని న్న చెవిల ఇలుల కట్లూకుని పో రాన .
కాన్న న వువ ఆ పని చేయలేకపో యావు. శతుర శేషిం వుింట్ట న్ాకు నిదర పట్ూ ద . శతురవు అడుా
తెలుస్ కున్ాీన . న్ా మొదట్ి శతురవు అదే న్ా భార్యన చింపన్ా రోజు న్ా ఆనిందానిీ
మాట్లల వరిణించలేన " అనిఒ ఎింత స్ింతృపత గా కళ్ళళ మూస్ కుింట్ట వెనకిక వాలాడు.
"ఊర్చల జన్ానికి- ఆ గోపాలకృషణ కూ మీర్చ వాళ్ళ ఆసత ని కాజేశార్ని తెలుస్ గాన్న మీరే
తింతరిం మీది."
"అయతే దానికి ఒకకట్ట మార్ొ ిం" అని కాసతపాగి ఏిం చేయాల చెపుడిం పారర్ింభిించాడు.
11
చలల ట్ి గాలి స్ుర్ికు పులకరిించ్న మేఘిం తన ఆనిందానిీ చ్న కుల ర్ూపింల
తెలియజేస్త నీట్ల
ల వర్షిం మొదలయింది.
ముకుకమీద చ్న కు పడడింత నడుస్త నీ తిల తత మ ఓ క్షణిం ఆగిింది.
తల పరైకతిత చూసింది.
ఆకాశింల పొ ర్చలతునీట్ల
ల మేఘాలు మెలి తిర్చగుతున్ాీయ. మరి కాసతపట్లల వర్షిం
చూస్త నీట్ల
ల కాకుిండా దరిిస్త నీట్ల
ల వుింట్ాయ. మిససప నదిలా ఆమె కింఠిం పొ డవుగా
సాగినట్ల
ల ింట్లింది.
అకకడన ించ్ కిిందకు దిగితే ఉతత ర్ అమెరికాల ని రిండు పరదద దీవపాలాల ఆమె ఎద స్ింపద
ఎతు
త గా వుింట్లింది. ఆఫ్రకన్ ల నలుపింతా కేిందీరకృతమెనట్ల
ల మొనలు గర్చగాొ ఉింట్ాయ.
వియతాీింలా బొ డుా కనిపస్త ింట్లింది. అింతుబట్ూ ని జపన్నయుల శరమలా ఆమె వెనక భాగిం
అనింతింగా వుింట్లింది.
ఇట్ట కింగార్చగా చూసింది. వర్షిం న ించ్ తపుించ కున్ే మార్ొ ిం కనిపించడిం లేద . ఎకకడా
ఆమె గగడుగు ల పలికి దూరిింది. అతని మోచేయ ఖచ్చతింగా ఆమె నడుిం మడతలకి
అవుతునీట్ూ నిపించ్ింది. దాన ీించ్ డెైవర్ూ అవావలని ఆమె మాట్ాలడింది. "కొిండ దగొ రికి
వచేచస్రికి వర్షిం సాూర్ూ అయింది. ఎకకడా తల దాచ కోవడానికి కూడా వీలులేద . ఏిం
వర్షిం ఎకుకవయింది.
అన భవిం."
అవుననీట్ల
ల తల ఊపింది ఆమె. చాలారోజుల తర్చవాత మగవాడ సానిీహితయిం
"న్నకు ఎపుుడో పరళ్ళయపో యింది కదా. మరి చాలా రోజులుగా పుట్ిూింట్లలన్ే వుింట్లన్ాీవ్.
ఏిం జరిగిింది? న్న గురిించ్ ఓరోజు మోహనన అడగితే 'మొగుడు వదిలేశాడు' అని మాతరిం
చెపుింది."
చేస్ కున్ాీన్ో న్ాకు ఇపుట్ివర్కూ తెల్నద . ఇింత చ్నీ విషయిం కూడా న్ాకు బో ధ్పడడిం
లేదింట్ట మా ఇదద రి మధాయ జరిగిన స్ింఘట్నలు ఎింత స్ింకిలషూమెనవో తెలుస్త ిందన కుింట్ాన .
వుింట్లన్ాీన " ఆమె కళ్ళల ఏదో విర్కితభావిం మెర్చపులా మెరిస చీకట్ిల అదృశయమెింది.
"ఏిం జరిగిింది?"
"ఎలాగూ ఆచార్ిం మేర్కు న్నకు న్ేన ఇింతవర్కూ ఎవరికీ చెపుుకోని స్ింఘట్న గురిించ్
చెపాులి కదా. అదే చెబుతాన . న్ేన పడా ట్నష న్ న్న, ద ుఃఖాన్నీ ఆనిందానిీ ఎవరికో ఒకరికి
చెపుుకోవాలనీ కోరిక ఈ మధ్య ఎకుకవయింది. ఉదయిం న్న దగొ ర్చీించ్ పలుపు రాగాన్ే
న్నత ఈ రాతిర గడపబో తున్ాీననీ ఆనిందిం కన్ాీ, న్ాల ఇనిీ రోజులూ నిక్ష్పత మెన ఆ
ఇదద ర్ూ హాలు పకకన నీ మరో గదిల కి వెళ్ళళర్చ. గది మధ్యల ఓ పాత పిందిరిమించిం
"ఇదే ఈ రాతిర మనస్వర్ొ ిం. కాకుింట్ట స్వర్ొ ిం కాస్త పాతబడింది. ఎపుుడో కట్ిన బిలిా ింగ్
వరాషనికి తడవడింవలల ఆమె బట్ూ లన్నీ శరీరానికి అతుకుకపో యాయ. వింపు సొ ింపులన్నీ
స్ుషూ ింగా కనిపస్త న్ాీయ. ముఖయింగా ఆమె నడుిం మడతలల న్నళ్ళళ నిలబడడింవలల ఆ
"జాకట్ వర్కు ఫర్వాలేద . మరో పదినిముషాలకు ఆరిపో తుింది. చీర్త న్ే ఇబబింది. న్న
"చ్కేకమిట్ి?"
"జుబాబ వేస్ కుింట్ట న్న నడుిం మడతలు కనబడవు. గగపు చ్కేక గదా!"
అతన నవావపుకుింట్ట తన లుింగీ, జుబాబ ఇచాచడు. ఆమె అట్ల తిరిగి చీర్, జాకట్
ఆ డరస్ ల నూ ఆమె అదిరిపో త ింది. నడుిం మడతలు తర్చవాత ఆమెల గగపు అిందమెన
కొడుతునీట్లూింది.
అతనూ నవావడు.
అన్ాీడు వేదాింతింగా.
"జీవితిం అింట్ట అదే. ఎపుుడు ఏ విధ్ింగా అది మలుపు తిర్చగుతుిందో చెపులేిం. ట్ౌన ల
దొ రికాడని చెపుింది. న్ాత చెపున మర్చస్ట్ిరోజే ఆమె భర్త ఆఫ్ీస్ న ించ్ వస్ూ
త స్ూకట్ర్
యాకిిడెింట్ ల చనిపో యాడు. ఇర్వెై న్ాలుగు గింట్లల ఆమె 'ది మోస్ూ ఎఫ్రక్ూ డ్ వికిూమ్'
ఓ ముస్ గు దొ ింగ. అది ఎపుుడూ మనలిీ దెబబత్రయాలన్ే పో ించ కుని వుింట్లింది" ఆమె
"అలా ఎపుుడో ఏదో జర్చగుతుిందని మనలిీ ఇతర్చలత కింపతర్ చేస్ కోకుిండా వుిండలేిం
కదా."
* * *
"న్ాకు ఇపుుడు ముపరైై ఏళ్ళళ. న్ాకు వయసొ చ్చన మూడు స్ింవతిరాలకు న్ా పరళిల
శీరనివాస్రావుత జరిగిింది.
న్ా పరళిళ న్ాట్ికి ఆయన ఒింగోలుల ఉదో యగిం చేస్త న్ాీర్చ. కొతత కాపుర్ిం, కొతత పరదేశిం,
కొతత మన షులు. వీట్ిననిీట్ిన్న ఆకళిింపు చేస్ కుని తిరిగి చూస్ కుింట్ట ఇదద ర్చ పలల లు,
అయింది. మా ఆయన పుట్ిూ పరరిగిన ఊర్చ తిర్చపతి దగొ రల ోని ఓ పలల ట్టర్చ. మా
మధ్ చేత చిందరగిరిల నర్ిరీ పరట్ూ ింి చాడు. పూలమొకకల వాయపార్ిం అనీ మాట్.
న్ా జీవితిం అింతవర్కూ సాఫ్ీగా జరిగిపో యింది. అదిగో అకకడే ఓ పరదద కుద పుకు
మావారికి పూరిత ఆపో జిట్ జయింత్. అపుుడే ఎిం.ఏ పూరిత చేశాడు. పరళిళ ఆల చన ఇింకా
వుిండేవాడు.
సాయింకాలిం అయేయస్రికి న్నట్ గా ట్క్ చేస్ కుని కనిపించేవాడు జయింత్. పరతి అర్గింట్కీ
"అతత కీ, కోడలకీ పడకపో వడిం ఎింద కో తెలుసా? ఫారయడ్ మాట్లల చెపాులింట్ట కాింపరల క్ి-
అింట్ట తలిల కి కొడుకు మీద వుిండే ఓ విధ్మెన పతరమ. ఇపుుడొ చ్చన కోడలు కొడుకుని మించిం
మీద పించ కుింట్ట వుిందనీ ఆల చనన తలిల భరిించజాలద . అింద కే పరతి అతాత కోడలు
"సీత ల
ీ కి ఆరిుక సావతింతరుిం లేకపో వడిం వలేల బానిస్లుగా తయార్యాయర్చ. ఈ స్ృషూ ల పరతి
జీవీ తన ఆహారానిీ తాన్ే స్ింపాదిించ కుింట్లింది. ఒకక సీత ీ తపు. దీింత మగవాడకి ల కువ
అయపో తుింది. సీత ీ కషూ పడుతుింది కాన్న అదింతా స్ింసార్ిం కోస్మే. కాన్న ఆరిుక పుషూ లేని
ఇలా అతన అదర్గగట్టూసతవాడు. భరాత, పలల లు, స్ింసార్మూ వీట్ి చట్ారల మధ్య అింతవర్కు
బిగుస్ కుపో యన న్ేన అలాింట్ి షాకిింగ్ సతూట్ మెింట్ి విని బాగా కదిలిపో యేదానిీ. అతన
కాఫ్ీ త్రస్ కుని వెళిళ యచాచన . ఆయన ీ చూస్త న్ే జయింత్ గుర్చతకు రావడింత "పొ ట్ూ
చూడిండీ ఎింత అస్హయింగా వుిందో ! ఎపుుడూ ఆ జయింత్ లా ట్క్ చేస్ కోిండ" అన్ాీన .
ఆయన ఏమన కున్ాీరో తెల్నద . ఎపుుడూ ఆయన అతిగా మాట్ాలడర్చ. ఏ ఫ్ీలిింగ్ న్న
ఎపుుడూ ఎక్ి పరరస్ చేయర్చ. ఎపుుడయన్ా పూలు ఇింట్ికి తెచ్చన్ా దానిీ అలా సో ఫా
మీద పడవేసత ారే తపు "పూలు పరట్ూ లకో" అని అనర్చ. చ్వరికి రగమాన్ి ల కూడా అింతే.
కురారడత పో లిచ అలా వుిండమని అడగడిం ఎబెబట్లూగా వుిండే విషయిం. జయింత్ ఎపుుడూ
ట్క్ చేస్ కుని వుింట్ాడనీ భరమ న్ాకుింది. అతనూ ఇింట్లల మా ఆయనలాన్ే పొ ట్ూ
చాలామింది హృదయిం ఎలా చెబితే అలా నడుచ కుింట్ారే తపు బుదిు త ఆల చ్ించర్చ. న్ేనూ
అింతే.
ఎపుుడెైన్ా జయింత్ కనిపించకపో తే ఏదో వెలితిగా వుిండేద.ి అయతే ఆ వెలితి ఎింద కో,
* * *
ఓరోజు సాయింకాలిం యధాపరకార్ిం నర్ిరీ దగొ ర్ వున్ాీము. పలల లిదద ర్ూ దూర్ింగా
అని అడగాడు.
అతన కొించెింసతపు ఆగి "మీర్చ అద భతింగా వీణ వాయసాతర్ని విన్ాీన . న్ాకు విన్ాలని
వుింది. అయతే అిందర్ూ వునీపుుడు మీర్చ వాయసాతనింట్ట కుదర్ద . న్ాకు అలా ఇషూ ిం
వుిండద . మనిం యదద ర్మే వుిండాలి. మీర్చ అలా కూర్చచని వాయస్త ింట్ట విన్ాలి. అపుుడు
విధిగా వెన్ెీల వుిండాలి. ఆ వెలుతుర్చల మీర్చ వీణ మీట్లతుింట్ట న్ేన విన్ాలి" అన్ాీడు.
న్ేన చ్నీ జర్క ఇచాచన . ఎపుుడో పరళిళకి ముింద వీణ న్ేర్చచకున్ాీన . పరళ్ళయన
మావార్చ ఎపుుడూ వీణ వాయించమని అడగలేద . న్ేన ఆయన ముింద న్ా విదయ
పరతేయకింగా అతని కోస్మే వాయించాలాట్. న్ా గుిండె జలులమింది. న్ా చ్నీతనిం, అపుట్లల
వీణ న్ేర్చచకోవడిం కోస్ిం మాసాూర్చ దగొ రికి వెళ్లడిం, న్ేర్చచకునీ విదయన అమమమమ దగొ ర్
పరదరిిించడిం గురగతచాచయ.
వెన్ీ
ె లల తనకోస్మే వీణ వాయించాలనీ కోరిక కోర్డిం వెన క అతని కళ్ళతృషణ , సౌిందర్య
న్ేన ఏమీ జవాబు చెపులేద . అదో ర్కమెన మెలుూ షాక్ త అలా మౌనింగా
వుిండపో యాన .
ద ర్లవాట్ట
ల లేకుిండా, ఎపుుడూ ఏదో మూడీగా, సౌమయింగా వునీ మా ఆయన ీ చూసీ
ఇలా అతన అడగిన వార్ిం రోజులకన కుింట్ాన . మావార్చ పనిమీద ఒింగోలు వెళ్ళళర్చ.
రిండు రోజులు రార్చ. ఆయన వెళిళన సాయింకాలమే న్ేన పలల లిీ త్రస్ కుని చిందరగిరి
వెళ్ళళన .
మా తముమడీ చూస్ూ
త న్ే పలల లు చాక్ ల ట్ల కోస్ిం అలల రిచేశార్చ. అతన వాళ్ళన
త్రస్ కుని బజార్చ వెళ్ల ళడు. న్ేన ఏదో దొ రికిన పుస్త కిం త్రస్ కుని చదవడిం మొదలుపరట్ూ ాన .
"హల " ఆ పలుపు మరీ దగొ ర్గా వినిపసతత గబుకుకన తల తిత చూశాన .
ఎద ర్చగాొ జయింత్.
"ఎపుుడొ చాచర్చ? ఇకకడునీ పూలకుిండీలల మీర్ూ ఓపూల మొకకలా కలిసపో యార్చ"
ముించ కొచ్చింది.
నిజానికి అతన అలా కాింపల మెింట్ చేయడిం హదద మీర్డమే. కాన్న కొనిీ ఏళ్ళ
ల గా ఓ రగట్ీన్
ఆయన కామెింట్ చేయర్చ స్రికదా పరిశీలిించ్ కూడా చూడర్చ. మొదట్లల ఆయన పరవర్త నకి
కాింపల మెింట్ట
ల ఆశించలేద .
చపుున తల తాతన . న్ా కళ్ళలల కోపిం పరస్ ైట్ిం అయిందో లేదో న్ేన ఖచ్చతింగా
చెపులేన . కాన్న న్ా ర్కత మింతా ఏదో హడావుడగా పర్చగుల తత డిం తెలుస్ూ
త న్ే వుింది.
ఆ రాతరింతా న్ాకు నిదరలేద . ఏవేవో ఆల చనలు. ఇలాింట్ి అవస్థ అింతా పరళిళకి ముింద
అన భవిించాలిిింది. కాన్న న్ాకు వీలు కాలేద . న్ాకు బాగా స్ుృహ తెలిసతల గా పరళిళ
జరిగిపో యింది.
అతన గబుకుకన ముదద పరట్ూ లకుింట్ట తెలల ారేవర్కు అకకడ త్రయత్రయగా స్లపడిం, ఏ ఏడు
గింట్లపుుడో ఎవరో చ్నీపలల వచ్చ 'అకాక! ఆ అనీ న్నకు ఇది ఇమమన్ాీడు' అని లవ్
ల ట్ర్ ఇవవడిం, దానిీ ఏ అర్థరాతర అిందర్ూ నిదరపో యాక కిరోసన్ దీపానిీ బాగా
నిసాిర్మో తెలుసోత ింది న్ాకు. మళ్ళళ న్ాకు యవవనిం వచ్చన ఫ్ీలిింగ్. ఇది చాలా గగపు
అన భూతి.
చకచకా పన లు చేశాన . పలల లిదద రీీ స్ూకలుకి పింపాన . ఏ పని చేస్త న్ాీ జయింత్
పో తునీట్ూ నిపించ్ింది.
అడగాలనిపించ్ింది.
అయద అయేయస్రికలాల తయార్యాయన . చాలారోజుల తర్చవాత అతుయతాిహింత
అలింకరిించ కున్ాీన . ల ైట్ న్నలిం కోట్ా కాట్న్ చీర్ బాగా నపుింది. పలల లిదద రీీ మా
ఎద రిింట్ి ఫ్రరిండ్ ఇింట్ిల ఆడుకోమని చెపు ఇింట్ికి వచాచన . వర్ిండాల ఫ్తరము కురీచల
గేట్ల త్రస్ కుని వచ్చ "ల పలికి రావచాచ?" అని అడుగుతర అకకడే నిలబడ పో యాడు.
రాకుిండా వుిండట్ానికి న్ా భర్త ఎింత కొింత బాధ్ యడని కూడా త చ్ింది.
వుించ కున్ాీన .
అతన కపుు అింద కుింట్ట "ఏమిట్ీ ఈ అకాల అమృతిం" అన్ాీడు కాఫ్ీ సప్ చేస్త ూ.
అద భతింగా బిరియాన్న చేసనపుుడు కూడా న్ా భర్త న్ోర్చ తెరిచ్ ఓ మాట్ అని కూడా
ఎర్గడు.
అతన న్ాట్కీయ ఉచాార్ణత అలా అిందిం విింట్లింట్ట కాఫ్ీ మరోసారి పరట్ూ ాలనిపించ్ింది.
వాయించాన .
వాయించ్, ఇక చాలనీట్ల
ల వీణన పకకకు పరట్ూ ాన .
అతన ఒకక గింతుల న్ా దగొ ర్కి వచ్చ కిింద కూర్చచింట్ట "అద భతింగా వాయించార్చ.
మీకు అతివిలువెన
ై దేదో ఇవావలని వుింది. కాన్న ఏమివవగలన ?" అన్ాీడు.
వాయించాన ."
అపుట్ికి తేర్చకునీట్లూ అలా కదిలి న్ా చేతిని త్రస్ కొని ముింజేతి మీద స్ తార్ింగా
పరదవులు ఆనిచ వదిలాడు. మరేమీ మాట్ాలడకుిందా పరైకి లేచ్ వెళిళపో యాడు. గేట్ల త్రయడిం,
మొదట్ిసారిగా న్ా భర్త కాక మరో మగవాడు నన ీ ముట్లూకున్ాీడు. అది స్ింత షమో,
బాధో న్ాకు తెలియడిం లేద . ఆ రిండింట్ి మధ్య అింత తకుకవబేధ్ిం వుిందని తెలియడిం
తెలియద . పలల లిదద ర్ూ కిింద న ించ్ అర్చస్త న్ాీర్చ. నిదరల న ించ్ ఉలికికపడ లేచ్నట్ల
ల
పలల లిదద రికి తవర్తవర్గా భోజన్ాలు పరట్ూ ి నిదర పుచాచన . న్ాకు మాతరిం ఆకలి వేయలేద .
అలా బెడ్ మీద వాలిపో యాన .
చాలా కాలిం తర్చవాత న్ేన బతికున్ాీననీ ఫ్ీలిింగ్ కలుగుత ింది. మొతాతనికి ఒకట్ి
మాతరిం స్ుషూ ింగా చెపుగలన . మన అసత తవిం మనకి తెలియాలింట్ట బాధో , ఆనిందమో
మా ఇదద రి మధాయ ఓ ర్హస్యిం పారర్ింభమెపో యింది. ఈ ర్హస్యింల న్ా భర్త కు గాన్న, న్ా
తలిల దిండురలకు గాన్న మ్ న్ా సతీహితులకిగాన్న ఎవరికీ ఎలాింట్ి భాగమూ లేద . న్ాకొకక దానికే
ఇది పరిమితిం. దీనిీ ఎవరికీ చెపుుకోలేమనీ నిజిం తెలిశాక, మనకు కలిగిన ఆనిందిం
దాచ కునీట్ల
ల పరతిక్షణిం ఉకికరిబికికరి అవుతుింట్ాిం. పరస్త తిం న్ేనూ అదే పరిసథ తిల
వున్ాీన .
న్ాకు తెలియకుిండాన్ే న్ా ముింజేతిని పదే పదే చూస్ కుింట్లన్ాీన . అతన అలా
ముదద పరట్ూ లకోవడానిీ న్ెీఉ ఇషూ పడుతున్ాీన్ో లేక అయషూ పడుతున్ాీన్ో కూడా స్ుషూ ింగా
తెలియడిం లేద .
డట్క్షన్ చేస తెలుస్ కోవాలి. కాని చాలామిందిలాగే న్ేనూ న్ాల కి తొింగి చూస్ కోవడానికి
భయపడాాన .
మనిష ఎింత దౌరాభగయింల బతుకుతున్ాీడయాయ అింట్ట తనింట్ట ఏమిట్ల కూడా తెలియని
పరిసథ తులల ఇలాింట్ి స్ిందిగుిం ఆడపలల లల ఎకుకవ. వాళ్ళళ మనస్ త ఆల చ్సాతరే తపు,
మెదడుత దేన్నీ విశేలషించ కోర్చ. అింద కే ఎవరిని ఏ పరిధి మేర్కు వుించాల తెలియద .
అలా ఎపుుడూ చూడలేద . కాన్న ఈ రోజు మధాయహీిం ఇింట్ిల ఎవర్ూ లేనపుుడు వచ్చ
చేయ పట్లూకున్ాీడు' అతని కళ్ళన విశాలిం చేస మగజాతి మీదే గౌర్విం లేనట్ల
ల
మాట్ాలడతార్చ.
విశేలషించ కోలేద . స్ింసార్ిం అన్ే రగట్ీన్ న ించ్ నన ీ దూర్ింగా త్రస్ కుపో యే థిరల్
అన భవింల కి రాకపో వడమే దానికి కార్ణిం అన కుింట్ాన . అింద కే పరతి ఆడపలాల పరళిళకి
ఉదేవగాలూ న్ా దగొ ర్ పరదరిిించక పో వడింవలల ఈ థిరల్ మరిింత బావునీట్ూ నిపసోత ింది.
పట్ిూింది.
* * *
ఉదయిం తొమిమది గింట్ల పారింతాన న్ా భర్త వచాచడు. రావడమే హడావుడగా
జయింత్ తన మితురలత వున్ాీడు. మేమిదద ర్ిం చూస్ కోవడమే కొతత గా వుింది. అింతకు
ఆవిషకరిించ కోవడింత న్ే ట్ైమ్ అయ పో యింది. అలా వార్ిం రోజులు గడచ్పో యాయ.
న్ేన తేర్చకున్ే ల పలే అతన నన ీ దాట్ి వెళిళపో యాడు. దానిీ ఏిం చేయాల
పాలుపో క సీత క
ీ ునీ ఏకైక ర్హస్య సాథవర్ింల పరట్ూ లకున్ాీన .
తెలలట్ి పతపర్ మీద ర్ింగు ర్ింగుల సరకచ్ పరన ీలత రాసన అక్షరాలు ఒకే పింజర్ింల
బింధిించ్న ర్కర్కాల పక్షులాల అనిపించాయ. "రేపు ఉదయిం పదకొిండు గింట్లకు వసాతన '
ఒకక ఉతత ర్మూ రాయలేద . అమామ, అమమమామ రాసన ఉతత రాలు తపు ఇలా పర్ినల్ గా
ఉతత ర్ిం అింద కోవడిం ఇదే పరధ్మిం. అింద కే దానిీ త్రస్ కొచ్చ న్ా స్ూట్ కేస్ అడుగున చీర్
మడతలల దాచ్పరట్ూ ాన .
పడుకున్ాీన గాన్న నిదర పట్ూ డింలేద . ఏవేవో ఆల చనలు ఇలా అతనిత కింట్ినూయ చేసతత
ఏమౌతుిందో తెలుస్ూ
త న్ే వుింది. ఈ కలుస్ కోవడాలూ, మాట్ాలడుకోవడాలూ, ఉతత రాలు, ఫో న్
స్ింభాషణలూ ఇింత వర్కే న్ాకు కావాలి. ఆ తర్చవాత ఇషూ ింలేద . కాన్న ఇవన్నీ ఒక
అరిుించ కోవాలా? లేక అరిుించ కోవడిం ఇషూ ింలేక ఇవన్నీ వద లుకోవాలా? అనీ
న్ెకూు్డే కరకుూగా చెపున ట్ైమ్ కి వచాచడు. ఆయన ఆఫ్ీస్ కు వెళ్ళళర్చ. పలల లు స్ూకలుకి
భయిం, కాస్త ింత స్ింసాకర్ిం- ఎగిసత అతని అవయవాలకు కళ్ళళిం వేసత ో ిందే తపు మనస్
వర్ిండాల ించ్ హాలల కి వచ్చన అతన బెడ్ ర్ూమ్ ల కి దూకడానికి అట్టూకాలిం పట్ాూడని
బో ధ్పడింది.
'రోజూ దానిమీద మీరనిీ స్ ఖాలు అన భవిస్త న్ాీరో కదా' న్ా మీద పచ్చ మొదల ైిందని
అతని జవాబు న్ా తల తిపుింది. పరళిళ కావడమే అతన నన ీ ఇషూ పడడానికి వునీ
దిించ కున్ాీడు. ఈసారి అతన సీరియస్ అయపో యాడు. తన చెబుతునీ దాింట్లల వునీ
"వివాహితగా న్ాకు కొనిీ హదద లున్ాీయ. వాట్ిని దాట్ితే న్ా పరిసథ తి ఎింత దార్చణింగా
అింతగా ఎగేెయట్ మెింట్ కి గుర్వతాడని న్ాకు తెలియద . కాన్న న్ేన పరకట్ిించ్న భయింల
చర్మిం చ్ట్ల
ల తుిందని బాధ్పడాల తెలియనట్ల
ల అయ పో యింది న్ా పరిసథ తి.
పతరమ, ఆకర్షణ, సరక్ి, అభిమానిం..... ఇవన్నీ వేర్చవేర్చగా...... మనిం గురితించేింత ఈజీగా
అన భవిస్త న్ాీన . న వువ ఇక రావదద . అని సీరియస్ గా చెబితే అతనికరాడు. కాన్న అలా
ఇది జరిగిన మళ్ళళ వార్ిం రోజుల తర్చవాత న్ా భర్త కు ఒింగోలు పనిపడింది. ఈసారి
చూస్త న్ాీడు. గోడకు జార్గిలబడా మలల త్రగ వెన్ెీలల ఒింట్ిని ఆర్బెట్ూ లకుింట్లనీట్ల
ల ింది.
బలవింతింగా కింట్లరల్ చేస్ కుని పలల లిీ త్రస్ కుని ఫస్ూ షో కి వెళ్ళళన . తిరిగి
బూట్ల ముదరల కోస్ిం వెదికాన . న్ా పచ్చ గాన్న అింత ద ముమల ముదరలు కనిపసాతయా?
అలా ఆల చ్స్ూ
త కళ్ళళ మూస్ కున్ాీన . పలచట్ి నిదర శరీరానిీ చ ట్లూకుింది. తలుపు
గుిండెలల ఏదో అలజడ. జయింత్ వసతత ఏిం చేయాల త చలేద . అతన రాకుిండా న్ా భర్త
వసతత బావుిండునని వేయ దేవుళ్ళకు మొకుకతర తలుపు దగొ రికొచ్చ గడయ త్రశాన .
"న వావ?"
"అవున . మిమమలిీ చూడాలనిపించ్ింది వచేచశాన " తల వించ కుని చెపాుడు.
"ఎకకడన ించ్?"
"చిందరగిరి న ించ్"
"ఇింత రాతిరపూట్ ఎలా వచాచవ్?" పరకృతిల ని నిశిబద పు గాఢతావనిీ బట్ిూ పన్ెీిండు పరైన్ే
అయుయింట్లింది ట్ైమ్.
"నడచ్...."
"ఆఁ! వెన్ెీలల మీర్చ ఎలా వుింట్ారో చూడాలనిపించ్ింది. నిదర పడక మీద న ించ్ లేచ్
"ఇింకాస్త - అలా వర్ిండా దిగిండ. వెన్ెీలల మిమమలిీ చూస వెళిళపో తాన ."
అది పచోచ, పతరమో, మోహమో, కామమో విశేలషించే సథ తిల లేన . ఆర్చొుమెింట్ల
ల , ఒట్ిూ
ఈ వార్ిం రోజులల న్ే ఎింత మార్చు..... అతనిల ఏదో అలవికాని కోరికన గుిండెలల
న్ా ఎద ర్చగాొ నిలుచ ని, ఒకకక్షణిం పాట్ల నన ీ ఆపాదమస్త కిం పరిశీలిించ్ వేగింగా
వెళిళపో యాడు.
కొింతసతపు అలాన్ే వుిండ తిరిగి ఇింట్లలకి వచ్చ పడుకున్ాీన . అతనిీ వెనకన ించ్ పలిచ్
మరి కాసతపు మాట్ాలడ పింపవుింట్ట బాగుిండేదని పించ్ింది. కాన్న మాట్ వర్కే అతన
ఆగుతాడు?
సాూప్ పరట్ూ యాయల నిర్ణ యించ కోవాలిిన స్మయిం వచ్చింది. కాన్న ఎింత ట్ైమ్ అయన్ా ఓ
* * *
మూడో రోజు పలల లు మామయయని చూడాలని పో ర్చపరట్ూ ార్చ. స్రేనని అన్ాీన . న్ాకూ
అింతల ట్న్
ైీ వచ్చింది. జనిం బాగాన్ే వున్ాీర్చ. అింతగా ర్ష్ లేని కింపార్ూ మెింట్
వెదికాన .
అర్చస్త న్ాీడు. సతూషన్ అింతా చీకట్ిగా వుిండడిం వలల మమమలిీ ట్టరస్ చేయలేకపో యాడు.
పతగులు బయట్ొచ్చ పడతాయేమో ననీింత బిగొ ర్గా అర్చస్త న్ాీడు. గగింతు వినిపస్ూ
త
అర్చస్త న్ాీడు.
వెింట్న్ే ట్న్
ైీ న ించ్ కిిందకు దిగి కనిపించాలనీ తాపతరయానిీ బలవింతింగా
అణుచ కున్ాీన .
విజిల్ ఊదార్చ.
ట్న్
ైీ పరదదగా కూత పరడుతర కదిలిింది. జయింత్ గగింతు రైలు కూతన మిింగేయాలని
ఇింత జరిగాక అనీిం స్హిస్త ిందనిగాన్న, నిదర ముించ కువస్త ిందనిగాన్న అన కోలేద .
* * *
వెళ్ళళర్చ. ఏిం చేదద ామా అన కుింట్ట వుిండగాన్ే వచాచడతన . ముఖింల కళ్ తపుింది.
తెలలట్ి పాయింట్లమీద తెలలట్ి ఖదద ర్చ చగకాక లూజుగా వేలాడుత ింది. వింకీలు తిరిగిన
జుట్లూన మాతరిం శుభరింగా ద వువకున్ాీడు. తన జుట్లూ మీద అతనికి చాలా మోజు. అింత
అిందింగా జుట్లూ చాలాకొదిద మిందికి మాతరమే వుింట్లిందని అతని నమమకిం. అది నిజిం
కూడా. అింత తపన ల నూ అతని జుట్లూ గురిించ్ పరతేయక శరదు త్రస్ కున్ాీడింట్ట తన
రాగాన్ే న్ాకు మరిింత దగొ ర్గా నిలబడ "నినీరాతిర మీకోస్ిం రైలేవసతూషన్ ల ఎింతగాన్ో
వెదకాన . న్ా ద ర్దృషూ ిం కొదీద సతూషన్ ల కర్ింట్ లేద . అపుట్ికీ మీకోస్ిం అరిచాన . కాన్న
"ఎింద కు నన ీ వెదకడిం?"
"మిమమలిీ చూడాలని."
"ఎింద కు చూడడిం?"
పరశీలు అవి. వాట్ికి జవాబు హృదయస్ుిందన్ే. అది విన్ాలింట్ట ఎద ట్ి వయకిత మనస్ న
"న్ాకు బజార్చల అర్ెింట్ పన ింది వెళ్ళళలి" అింట్ట అతనివెైపు చూడకుిండా తాళ్ిం కపు
అింద కున్ాీన . బయట్కొచ్చ తాళ్ిం వేశాన . అతనూ న్ా వెనకే బయలేద రాడు.
"ఏిం మాట్ాలడాలి?"
"చాలా"
"చాలా కుదర్ద . ఎింద కు ననిీలా విసగిసత ావ్? ఎవర్యన్ా చూశార్ింట్ట న్ా పర్చవు
గోవిిందా. న్ా భర్త కు తెలిసతత నన ీ ఇింట్లలించ్ తరిమేసత ాడు. ఆ తర్చవాత న్ా గతేిం కాన ?"
"ఈ జీవితానికి న్ేన బాధ్యత వహిసత ాన . అింత జరిగితే మిమమలిీ న్ేన పరళిళ
న్ేన ఠకుకన ఆగాన . ఇక దీనికి ఇింతట్ిత పుల్ సాూప్ పరట్ూకపో తే చాలా దూర్ిం
పో తుిందని గరహిించాన .
స్ లభింగా తపుించ కుింట్ావ్. ఇదెకకడ పీకులాట్ అని తేలుకుట్ిూన దొ ింగలా న్ోర్చ మెదపవ్.
న వువ ఇింకా పరళిళకాని వాడవి. న్ాకు పరళ్ళయింది. ఇదద ర్చ పలల లు కూడా వున్ాీర్చ.
పశాచతాతపిం పారర్ింభమవుతుింది.
పరళిళ అయన తొలిరోజులల న్ా భర్త చాలా అిందగాడని అన కున్ే దానిీ. కొించెిం పాతపడాాక
"పో న్న అవన్నీ వదిలేదద ాిం. రేపు న్ా భర్త కు ఇదింతా తెలిసతత న వువ నన ీ ఏలుకుింట్ావా?
న్ాకు నమమకింలేద . అింద కు కార్ణిం న వువ చెడావాడవని కాద , న్న పరిసథ తు.
బింగార్ింలాింట్ి భవిషయతు
త వద లుకోలేవు. మాట్లకేిం వుింది? ఎనీయన్ా చెపుగలిం.
త్రరా చేతలకొచాచక వెనకడుగు వేసత ాిం. అింతెింద కు- న్నకు చాలా ఇషూ మయన జుట్లూని
న్ాకోస్ిం వద లుకుని బో డగుిండు చేస్ కోగలవా? చేస్ కోలేవు. ఎింద కింట్ట న్న జుట్లూ న్నకు
చాలా అిందిం ఇస్త ింది కాబట్ిూ. అింద వలల నన ీ ఇక మర్చ్పో , ఎపుుడూ కలుస్ కోవాలని
అింద ల ఎకిక కూర్చచని 'గుడ్ బెై' అని ముఖిం తిపతుస్ కున్ాీన . అతన బాగా షాక్
రిక్ష్య కదిలిింది.
అతన ఇక రాడనీది స్ స్ుషూ ిం. అింతగా నిలదీస బెదిరిసతత జింకని మగవాడు అర్చద .
అింద కే భవిషయతు
త గురిించ్ భయింకర్ింగా చెపు హడల గగట్టూశాన . కాన్న ఈ శూన్ాయనిీ న్ేన
మూడో రోజు మధాయహీిం తిరిగి పలల లిీ స్ూకలుకి పింపాక రస్ూ త్రస్ కుిందామని
చూశాన .
కార్చచకుింట్ట న్ావెప
ై ు తదేకింగా చూస్త నీ జయింత్ న చూస్త ింట్ట ఏదో లా అయపో యాన .
న్ా మాట్లిీ సీరియస్ గా త్రస్ కొని న్ాకోస్ిం గుిండు గీయించ కుని ఎద ర్చగా నిలబడా
భరమలన్నీ పట్ాపించలయాయయ.
ల పలికొచాచడు.
గీసనట్ల
ల తలింతా గాట్ల
ల . ర్కత ిం గడా కట్ూ డింవలల గీతలు ఎర్రగా కనిపస్త న్ాీయ.
"గుిండు గీస్ కున్ాీన . మిమమలిీ మధ్యల వదిలిపో నన్న, మీర్ింట్ట న్ాకింత ఇషూ మని
చెపుడానికే ఇలా తయార్యాయన . మీర్చ చెపుింది. న్ేన్ే చెయాయలన్ే తపనత న్ాకు న్ేన్ే
ఏమీ త చలేద ఆ క్షణింల భయమింట్ట ఏమిట్ల దగొ ర్కు రానివవలేద మనస్ . ఏమిచ్చ
* * *
ర్ింగరిించ కునీ చ్నీ పలకరిింపు. ఆ వయకిత కనబడగాన్ే ముఖింల ఎగజిమేమ వెలుగు, అతని
పట్ిూసత ా యన కుింట్ా.
విడపో దాిం. మీకు తెలియకుిండా ర్హస్యింగా జయింత్ త గడపడిం న్ాకు మొదట్ి న ించీ
ఇషూ ింలేద . కాని చెపాున గా. తపులేదన్న" ఎద ర్చగా వునీ గోడన చూస్ూ
త చెపాున .
"పలల లు?"
"మీర్చ వాళ్ళన చూస్ కోలేర్చ. డూయట్ీల బిజీగా వుిండే మీకు వాళ్ళ పో షణ చాలా కషూ ిం.
అింద కే న్ేన త్రస్ కుపో తాన . వేస్వికాలిం సరలవులకో, పిండగలకో మీ దగొ రికి పింపసాతన ."
* * *
"జయింత్ కి మర్చస్ట్ిరోజు తెలిసింది విషయమింతా. తెలిసిందే తడవుగా పరిగతు
త కు
"ఎకకడకీ?"
"ఎకకడ కేమిట్ి? ఎకకడకైన్ా. మనిం కలిస వుిందాిం. ఇలాింట్ి పరిసథ తి వసతత న్ేర్చగా మా
"ఎలా రాన జయింత్? ఆవేశిం తగిొించ కుని ఆల చ్ించ . న వువ ఇింకా కురారడవి. ఎింత
భవిషయతు
త వుింది న్నకు. న్నత వచేచస దానీింతా ధ్వింస్ిం చేయన్ా? వదద . అలాింట్ి వెరిరమొరిర
ఆల చనలు మాన కో. హాయగా యింట్ికి వెళిళపో . చకకగా పరళిళ చేస్ కో. ఇింకా పరై చద వులు
దాదాపు న్ాలుగు గింట్ల స్ దీర్ా వాదో పవాదాల అనింతర్ిం నన ీ వదిలి వెళ్ళడానికి అతి
"వదద జయింత్.... న వువ ఇకకడకి వచ్చ గగపు స్హాయిం చేశావ్. మన షుల మీద
నమమకిం పరించావ్. అింతకింట్ట న్ాకేిం కావాల చెపుు. పతరమ, అభిమానిం, ఆత్రమయత- ఇవన్నీ
ఒట్ిూ గాలి కబుర్చల కావని నిర్ూపించావ్. మన షుల మీద గగపు నమమకానిీ పరించావు.
మన షుల మీద పతరిం పో యాక ఎలా బరతకడిం? ఇపుుడు అలా కాద . మిగిలిన జీవితానిీ న్ా
చ ట్ట
ూ వునీ మన షుల మధ్య అద భతింగా గడపత ఉతాిహానిీ ఇచాచవ్. న వువ చేసన ఈ
స్హాయానికి జీవితాింతిం ఋణపడ వుింట్ాన " ఏదో తెలియని ఉదేవగింత న్ా కళ్ళళ
వరిషస్త న్ాీయ.
తిల తత మ చెపుడిం పూరిత చేసింది. ఆనింద విశాదాల్ మిశరమింలా కళ్ల లల న్నళ్ళళ ఊరాయ.
గోపాలకృషణ పరిసథ తి కూడా అదే. అతన ఆమె చెపునదానికి బాగా కదిలిపో యాడు.
భావనలిీ ఇలాగే గుిండెల అణిచేస, వాట్ి ఒతిత డకి చ్పులేల అన భూతినింతా ఒింట్రిగా
గోపాలకృషాణ! న్నత గడప సరిస్ింపదలన పొ ిందాలనీ ఉదేద శయిం న్ాకు లేద . మన షుల మీద
"వదద "
"ఇింత తెలలవారిపూట్ వర్షింల తడస చాలా రోజుల ైింది" అని అడుగు ముింద కు వేసింది.
12
చాలా కుించ్ించ కుపో తుింది. పతరమిించ్న వయకేత పరపించమెపో తుింది. పరపించమే పతరమిించ్న
వయకితగా దర్ినమిస్త ింది. ఈ కార్ణింవలల న్ే పతరమికులు మిగిలిన పరపించానికి అింధ్ ల ైపో తార్చ.
చ్నీగాలి తన శరీరానికి తాకిన్ా అది పరయురాలి స్ుర్ిలా అనిపస్త ింది. కనిపించే పచచట్ి
కొిండలే తన పతరయస కట్లూకునీ చీర్ అించ మీద డజైన్ లా అనిపస్త ింది. ఎకకడో దూర్ింగా
వినిపించే పాట్ తన అవస్థ న చూస గింధ్ర్చవడు చేసత ఆలాపనలా అనిపస్త ింది. ఒకోక
ఇింట్ిముింద కొపుింతా పూలు తుర్చముతునీ తురాయ చెట్ూ లన చూస్త ింట్ట ఆమె ఎరరర్రగా
చేలన చూస్త ింట్ట ఆమె వెరిర వెరిరగా గుర్చతకొస్త ింది. కన ీ చేస్త నీ ఇిందరజాలింలా అనిపించే
కుమమరిస్త న్ాీ పట్ిూించ కోకుిండా ఆమెకు తన ర్కత ింత ఉతత ర్ిం రాయాలన్న, ఆమె నడచే
* * *
నవువకుింట్లన్ాీడు.
పతరమ అింతే "ఇదీ" అని చెపుగలిగిన వాళ్ళళవర్ూ లేర్చ. ఎవరైన్ా వున్ాీర్ూ అింతే వాళ్ళళ
నిజమెన పతరమికులు కార్చ. నిర్వచనింల కి ఇమడనిది పతరమ. ఇది ఏమిట్ల తెలియద కాబట్టూ
ఆరోజు కూడా యధాపరకార్ిం నిదరలేచ్, ఓ స్థ ింభానికి జారిగిలబడ వర్ష ర్ూపానికి అర్మోడుు
గుిండెలల ని ఆమెకు గుడ కడుతున్ాీడు. మొతత ిం శరీర్మింతా పర్చచ కునీ ఆమె ఊహలకు
చేస్త న్ాీర్చ. ఈరోజు దేవుడ ఊరేగిింపు అనీది గుర్చతలేదా?" అని న్ాన్ సాూప్ గా మాట్ాలడాడు.
మొదట్ దేవుడకి హార్తి ఇవవిందే వూరేగిింపు పన లు పారర్ింభిం కావు. అింద కే అకకడన ించ్
కలకలిం మొదలయింది.
వీధి మొదట్లల వునీ ర్థిం ర్కర్కాల చ్లుకలు వాలిన చెట్ూ లలా వుింది. మొతత ిం
ఎతిత నట్ల
ల ింది.
జర్చగుతుింట్ాయ.
హార్తి అయపో గాన్ే గోపాలకృషణ అకకడన ించ్ బయలేద రాడు. వర్ష కనిపస్త ిందేమోననీ
ఇలుల దగొ ర్వుతుింట్ట ర్కత పరస్ర్ణ హచ్చింది. గుిండె వేగింగా కొట్లూకోవడిం పారర్ింభిించ్ింది.
ఎవరో గగపు చ్తరకార్చడు ఆమె చ్తరిం గీస ర్ింగులు ఆర్డానికి కిట్ికీకి వేలాడదీసనట్ల
ల ింది.
అతికిించ్నట్ల నిపించ్ింది.
ఆమె ర్ూపిం కళ్ళలల ర్ింగుల వలయాలన స్ృషూ స్త ింట్ట మెలలగా అకకడ న ించ్ కదిలాడు.
తన కన పించగాన్ే అతనిల కలుగుతునీ మార్చులన ఆమె గమనిించ్ింది. అయతే
అతని గురిించ్ ఓ క్షణిం సతపరైన్ా ఆల చ్ించడిం ఇషూ ిం లేని ఆమె తిరిగి పుస్త క పఠనింల
మునిగిపో యింది.
నర్చడు మాతరిం ర్థిం దగొ రే ఆగిపో యాడు. జనింల కోలాహలానిీ వదలి ఒింట్రిగా
కాలేద .
వున్ాీర్చ.
వాట్ికి ర్ింగు కాగితాల త ర్ణాలు కడుతున్ాీర్చ. మలాలిం న ించ్ వచ్చన గారమ్ ఫో న్ గగింతు
మెరిసపో తున్ాీయ గారమ్ ఫో న్ రికార్చా ల ించ్ వినిపస్త నీ భకత కనీపుల ని సనిమా పాట్
పారర్ింభమవుతుింది. ర్థిం ముింద అట్ట ఇట్ట రిండు పరదద బిిందెలల వస్ింతిం కలుపుతార్చ.
వస్ింతిం అింతే న్నళ్ళలల పస్ పు, స్ నీిం కలిపతే వచేచదే. గారమస్త లు ఆ న్నట్ిని
చెింబులల కి త్రస్ కుని తమకు ఇషూ మెన వాళ్ళమీద చలల డమే వస్ింతాలు పో స్ కోవడిం. ఈ
ఘట్ూ ిం పారర్ింభిం అయన తర్చవాత ఊరేగిింపు జర్చగుతుింది. ఎద ట్ి వయకిత మీద నీ ఇషాూనిీ
అింతకింట్ట ఉదేరకింగా జర్చగుతుింది ఇది. తమకు ఇషూ మెన వయకిత ఎకకడున్ాీ వెదికి
పట్లూకుని వస్ింతిం పో సాతర్చ. అపుట్ికే చాలామింది యువకులు చెింబులు త్రస్ కుని ర్థిం
మనస్ పడా వాళ్ళ కోస్ిం హాడావుడగా వెదకడిం- వాళ్ళళ కనిపించగాన్ే తొిందర్ తొిందర్గా
వస్ింతానిీ న్ెతితమీద కుమమరిించడిం వస్ింతిం తనన పూరితగా తడపతసనపుుడు కళ్ళళ
న్ాలుగు గింట్ల న ించే ర్థిం దగొ ర్కు వెళ్దామని తన గుర్చడీ పో ర్చపరట్ూ ాడు.
గోపాలకృషణ కూ తొిందర్గా అకకడకి వెళ్ళళలని వుింది. వర్ష తపుక అకకడకి వస్త ిందని
వర్స్యన వాళ్ళ మీద వస్ింతాలు చలల డిం అకకడ సాింపరదాయిం. కాస్త వయసరైన వాళ్ళళ
చూస్ూ
త ఎింజాయ్ చేసత ార్చ.
త్రస్ కువస్త ిందని అతని నమమకిం. కాని మరీ న్ాలుగు గింట్లకే అకకడకి వెళ్ళడిం
పింతులు ర్థిం ఎకిక అింద ల ని ఉతివ విగరహానికి పూజ చేస్త న్ాీడు. గోపాలకృషణ న
చూడగాన్ే అిందర్ూ అడుా తొలిగార్చ. అతనూ, నర్చడూ ముింద కు సాగి ర్థిం ముింద
నిలుచ న్ాీర్చ.
గోపాలకృషణ కళ్ళళ వర్ష కోస్ిం వెద కుతున్ాీయ. ఆమె ఎకకడా కనిపించడిం లేద . ఏదో
అపుట్ికే కుర్రకార్ింతా చేతులల చెింబులు పుచ చకుని పూజ ఎపుుడు ముగుస్త ిందా,
జింట్లా వున్ాీర్చ.
ఆరోజు విచ్తరింగా చిందోర దయిం ఆకాశింల కాకుిండా జనింల జరిగినట్లూ మెరిసపో తునీ
వునీట్ల
ల అతన అట్లవెైపత చూస్త న్ాీడు.
అలాగేననీట్ల
ల తల వూపాడు.
మరికొిందర్చ.
అింతల పునరావస్ జనిం మధ్యల ించ్ దూరి వస్ింతానిీ త్రస్ కుని, అింతే వేగింత వచ్చ
గోపాలకృషణ మీద దానిీ కుమమరిించ్ింది. తెలలట్ి బట్ూ లు ఎర్రగా, అకకడకకడా పస్ పుపచచగా
తయారై సాక్ష్యతర
త ఆ మనమథ దేవుడు అకకడ పరతయక్షమెనట్ల
ల అతన మెరిసపో యాడు.
తన గాఢింగా పతమి
ర ించ్న అమామయ అలా పరాయ మగాడమీద వస్ింతిం పో యడిం
బాధ్పడవదద నీట్ల
ల చేతత చరిచాడు.
పునర్వస్ అలా గోపాలకృషణ మీద వస్ింతిం పో యడానిీ మిగిలిన జనిం బాగా ఎింజాయ్
ఆమె అట్ల వెళ్ళగాన్ే మరో అమామయ వస్ింతానిీ అతనిమీద పో సింది. మళ్ళళ జనిం
ఉతాిహింగా చపుట్ల
ల చరిచార్చ. అతన అలా సరింట్ర్ ఆఫ్ అట్ారక్షన్ అయపో వడానిీ చూస
పులిరాజు ఈర్షుత ఉడకిపో తున్ాీడు. ఊరోల అతని డామిన్ేషన్ చూస వెింకట్ారమయయ కోపింత
గోపాలకృషణ కు న్నళ్ళళ పరైన పడుతుిండడిం వలల ఊపరి ఆడడిం లేద . కళ్ళలల స్నీట్ి
చూస్త న్ాీడు.
"న్ా హీరో న్ావెైపత చూస్త న్ాీడు. అలా వెళిల కాసింత వస్ింతిం చ్లకరిించ్ వసాతన " అింది
వర్షత .
"అలా చేశావింట్ట న్ేన వెళిళపో తాన . ఆచార్ిం పతర్చత ఆడపలల లిీ న్ాశనిం చేసత అతన
హీరోన్ా? తాతా ముతాతతల పతర్చ చెపుుకుని నయా పరైసా పని చేయకుిండా వేళ్కు
షడరసో పతతమెన విింద భోజనిం ఆర్గిించే ఆ సో మరిపో తు న్న హీరోన్ా? న్ాన్ెిన్ి...... న వువ
వస్ింతిం పో యడానికి వెళితే న్ేన ఇింట్ికి వెళిళపో తాన ..... అింతే" చ్వర్గా బెదిరిించ్ింది వర్ష.
పతరరేపస్త న్ాీయ. ధెైర్యిం, అింతకింట్ట మిించ్న తెగువ మున మింద కు త స్త న్ాీయ. ఏదో
నిలుచ ిండపో యార్చ. ఆ తర్చవాత అతన ఏిం చేయబో తాడో నని రపులు వాలచకుిండా
చూస్త న్ాీర్చ.
కుమమరిించాడు.
ఈ హఠాత్ పరిణామానిీ ఊహిించని ఆమె కళ్ళళ మూస్ కోక పో వడిం వలల వస్ింతిం
కళ్ల లల పడ మిండింది. అయతే మింట్ కళ్ళలల న్ో, గుిండెలల న్ో ఆమె తెలుస్ కోలేకపో యింది.
చ ట్ట
ూ చూసింది.
తెలిసపో యింది.
చ ట్ట
ూ చేరి చపుట్ల
ల చర్చస్త నీ జన్ానీింతా ఓసారి చూస వర్ష పరైట్కొింగున న్ోట్ికి అడా ిం
జీవితింల మొదట్ిసారి ఆమె తన పరవృతిత కి విర్చదు ింగా అకకడ న ించ్ పారిపో యింది.
తన వస్ింతిం పో యడింత సగుొ ముించ కొచ్చ ఆమె వెళిళ పో యిందన కుని జీవితింల
నిర్ణయించాలి.
14
గోపాలకృషణ న ించ్ పలుపు రావడింత ధానయకన్ాీ ఆమె తిండర స్ింబర్ పడపో యాడు. ఇక
ఇక ధానయ అయతే ఒకక క్షణిం నిింపాదిగా వుిండలేకపో యింది. ఏ పని ముింద చేయాల ,
ఏది వెనక చేయాల తెలియనింత కన్ పూయజన్ ల పడపో యింది. ఎపుుడు రాతరవుతుిందా,
గమనిసోత ింది.
ఉదయమమో, దీర్ాకాలిక పరణాళికో, లేక ఏదో జర్గరానిది జరిగితేన్ో తపు దీనికి పుల్ సాూప్
కాడని చెపుబో యింది. ఆమె న్ోర్చ తెరిచ్ చెపు బో యేింతల ఆయన అడుా తగిలి- "న వేవమీ
చెపుకమామ! ఈరోజు విన్ే మూడ్ లేద . రేపట్ిన ించ్ ఈ ఇింట్లల శీరలక్ష్మ కాలిగజె ల ర్వళి
వినిపించబో త ింది. సరిస్ింపదలు పొ ింది మమమలిీ ముించెతతబో తున్ాీయ" అింట్ట ట్ారన్ి
ల వునీట్లూ మాట్ాలడాడు.
మీద న ించ్ సాగి ముఖింమీదకి జారిన పాపట్బిళ్ళ, బావిన ించ్ న్నళ్ళళ త డడానికి వేసన
వర్షన చూస్ూ
త న్ే ఆమె "వరాష! రా!" అింట్ట ఆహావనిించ్ింది.
దానయన చోడగాన్ే ఏదో బాధ్ మనస్ న పిండు తరింట్ట అలాన్ే తన బెడ్ మీద
కదలాడింది. మేకకు, ధానయకు ఏమీ బేధ్ిం కనబడడిం లేద . ఒకట్ి పారణిం పో గగట్లూకుింట్ట,
చీకట్ల
ల చ్కకబేద కొదీద చిందర డు అదే నిషుతిత ల వెలుగులు విర్జిముమ తున్ాీడు.
కొిండ దగొ రికి వచేచస్రికి కాళ్ళళ తడబడాాయ. గుిండె వేగింగా కొట్లూకోవడిం పారర్ింభిించ్ింది.
కొిండ ఎకకడిం పారర్ింభిించ్ింది. రిండు అడుగులు వేసిందో లేదో తన ఓణీ దేనికో తగిలి
వెనకిక లాగినట్ల
ల అనిపించడింత ఠకుకన ఆగిింది.
చపుున సగుొ ముించ కొచ్చ తల వాలిచిందిగాన్న, కళ్ళళ మాతరిం కిిందకు చూడడిం లేద .
ఆ చ్నీ పొ గడత ఆమెల పరదద స్ించలన్ాన్ేీ కలిగిసత ో ింది. అింతే కాకుిండా అతని స్ుర్ి
ఆమె యవవన్ానిీ మొదట్ిసారిగా నిదర లేపింది. ఏవో పరకింపనలు అలలాల ర్కత ింల
కద లుతునీ భావన.
ఆమె అలింకర్ణన కిింద న ించ్ పరైవర్కు ఓసారి పరిశీలిించాక "ఈ అలింకర్ణల న వువ
మనమీద ఎింత తకుకవ బట్ూ లుింట్ట అింత ఎకుకవ స్ ఖిం లభిస్త ింది" అని చ్నీగా నవావడు.
న్ాకనిపసోత ింది"
అపుుడు మరో సీత ీ పరసత ావన రావడిం ఇబబింది అనిపించలేద ధానయకు. వర్ష గురిించ్
"ఈ స్ింఘట్న మరగకరికి చెపాులిి వస్త ిందని న్ేన అన కోలేద . అింద కే ఎకకడ న ించ్
ఎలా పారర్ింభిించాల తెలియడిం లేద " అని ఓ క్షణిం ఆగి తిరిగి కొనసాగిించ్ింది.
కోడింబాకింల మా మేనతత వుిండేద.ి ఆమెకు ఎవర్ూ లేర్చ. ఒకకతేత వుిండేద.ి ఆమెత పాట్ల
వుిండ చద వుకోవడనికి నిర్ణయిం జరిగిింది రోజూ కాలేజీకి వెళ్లడిం, తిరిగి రావడిం ఇలా
జర్చగుతున్ాీయ. రోజులు.
వెళ్ళళలన కున్ాీన . అకకడ మా ఫ్రరిండ్ వుింది. దాింత పచాచపాట్ీ వేస ఏడుగింట్లకలాల తిరిగి
పడ బరదదల ైింది.
బస్ ి ట్రిమనల్ దగొ ర్కొచాచన . మా కాలన్న బస్ ి కోస్ిం వెయట్ చేస్త ూ నిలబడాాన .
వుింది.
చ్న కులు ఎకుకవయాయయ. జలుల మీద పడుతుిండడింత న్ేన మరి కాస్త వెనకిక
జరిగాన .
వరాషనికి అకకడ చాలామింది గుమికూడడిం పారర్ింభిించార్చ. బాగా ర్ష్ గా వుింది.
"ఛీ..... ఛీ..... వెధ్వ వాన" అని న్ాల న్ేన్ే విస్ కుకన్ాీన . న్ా పరదవుల కదలికలన
దూర్ింగా నిలుచ న్ాీ అతన న్ా పకకకు ఎపుుడు చేరాడో న్ేన గమనిించలేద . న్ా
న్ాల ని మార్చులన అతన గమనిించ్నట్లూ లేడు. "ఏ ఊర్చ?" అతన్ే మళ్ళళ అడగాడు.
న్ేన అతనివెైపు పరిశీలిించ్ చూశాన . దాదాపు ఇర్వెై అయదేళ్ళ వయస్ ింట్లింది. తెలలట్ి
న్ా చేతిల ని నవలన చూస "అయయయోయ! పుస్త కిం తడసపో త ింది. ఇింతకీ ఏిం నవల?"
తమాయించ కున్ాీన .
"న వువ ఎింత పాతివరతయిం నట్ిించ్న్ా అస్లు విషయిం న్ాకు తెలిసపో యింది. న వువ
ఎలరీె. ఈ మధ్య చాలా నవలలల ఈ పదిం దొ ర్ల చతుిండడిం దానికి కార్ణిం. వాడు అలాింట్ి చీప్
తగిొించ్.
"అదే మరి ఈ చ్ట్ిూబాబు సరుషాలిట్ీ. అర్ కిల మీట్ర్చ దూర్ిం న ించ్ చూసరన్
ై ా ఏ పలల
"మీ రేట్లకు ఓ.కే. కాన్న చ్నీ రికవస్ూ . హో ట్ల్ కు గాన్న, మరకకడకిగాన్న వదద . మా పాలట్
"అలాన్ే"
అన్ాీన .
వాడు ఇబబిందిగాన్ే పకక సీట్ల దగొ రికి కదిలాడు.
న్ెింబర్ ఫ్రైవ్. ఫస్ూ ఫ్ోల ర్ రైట్ ల వేసన అపార్చూమెింట్లల న్ే మా ఇలుల న్ెింబర్ ఫ్రైవ్. ఫస్ూ ఫ్ోల ర్
"అలాన్ే ఒకడుగు ముింద కు వెయ్- దావర్ిం దాట్టసత ావు. ఆఁ అట్ాలగే ముింద కు వెరీ న్ెైస్
"అకకడ చేతత తడుము కురీచ తగులుతింది. సకుతసరన్ి ఉిందన్ాీవు కదా న వువ ఈజీగాన్ే
పొ ర సీడ్ కాగలవు."
అన్ాీడు.
తొిందర్పడేద.ి న వువ చాలా ఎక్ి పీరియన్ి వునీవాడవి కదా. అింద న్ా న వువ
ఆడపలల న దూర్ిం న ించ్ చూసత ఫాయమిల్న గరోల, బిచోచ చెపుగలిగిన పరతిభావింతుడవి. న వువ
"గాజుముకకలా?"
"ఆఁ పల వర్ వేజ్ ఇపుుడే పగిలిపో యింది. భూదేవి అదాదల చీర్ కట్లూకునీట్ల
ల అవి
పర్చచ కున్ాీయ."
"పరదద చ్కేక."
వాడు ఏమీ మాట్ాలడలేద . అదో ర్కమెన యబబిందివలేల వాడకి న్ోట్ మాట్ రావడిం లేదని
తెలుస్ .
అతన అయషూ ింగాన్ే తిరిగి కూర్చచన్ాీడు. న్ేన ఎింద కలా పరవరితస్త న్ాీననీ పజిల్
"న వవకకడే- న్ేన ఇకకడే- న వువ న్ేన చెపుింది విన్ాలి తపు మరేిం చేయకూడద .
కనిపించని ఈ చీకట్లల ఇదద ర్ిం చాలా దూర్ింల వుిండ జరిపత ఈ కొతత ర్కిం రగమాన్ి ఎలా
న్ా జుట్లూ బింధ్న్ాలన్నీ తెించ కొని చలల గాలికి కదిలిన మేఘింలా పర్చచ కుింది. కాన్న పాపిం
శృింగారానీింతా కూరినట్ల
ల మతు
త గా, డీరమీగా వుింట్ాయ. కళ్ళళతిత తే చాలు కనకాభిషతకాలు
ఇక న్ా ముకుక- న వువ గరహిించావో లేదో గాన్న మనమధ్ ని విలులలా వుింట్లింది. న్ా
వుింట్ాయ. అలాన్ే కిిందికి దిగితే న్ా కింఠిం- పొ డవుగా చీలి నర్లాన నగీింగా పరదరిిస్ూ
త
మన్ోహర్ింగా వుింట్లింది. కాన్న న్నకు ఏమీ కనిపించడిం లేద . ఐ పట్ీ ఫర్ యూ."
తనన ఇబబింది పరట్ూడానికి ఇకకడకు త్రస్ కొచాచనని అర్థమెింది అతనికి. దాింత కోపింత
వెలుతుర్చ వుింట్ట పరైట్ త్రసన మర్చక్షణిం సౌిందర్యిం బర్చవుకి న్న కళ్ళళ పతలిపో య వుిండేవి.
కాన్న న్నకా ఛాన్ి లేద . కళ్ళళ వున్ాీ చూడలేని గుడా వాడవి" పరైట్ త్రశాన .
"న్ా ఎతు
త గుిండెలు గుిండరింగా, ఎద ట్ి మనిషల తుఫాన రేపుతునీట్ల
ల వున్ాీయ. ఈ
ల న్ెక్ జాకట్ ల ించ్ బయట్ికి ద మకడానికి అవి చేస్త నీ పరయతీిం జాకట్ వింపు తిరిగిన
అయతే న్నలాింట్ి న్నచ లిీ చూసనపుుడు వయస్ పొ ింగద లే. కాబట్ిూ ఇపుుడా స్మస్య
"ఇక రిండో హ క్- మూడో హ క్- న్ాలుగో హ క్. జాకట్లూ ఇపుుడు సీతాకోక చ్లుక
బాలక్ బార అమృత భాిండాలన పరట్ూ లకోవడానికి అలిల న చ్కకింలా వుింది. మొనీన్ే దీనిీ
బజార్చల కొన్ాీన . సరవెింట్ీ ఫ్రైవ్ ర్ూపీన్ బావుిందా? సారీ న్నకు మీ కనిపించడింలేద గా-
బావుిందో లేదో చెపులేవు. దీనికి వెనక హ క్- ఎలాసూ క్ సాగబెరికి తపుించాన ."
ఫట్ మనీ చపుుడు.
"ఇదిగో జాకట్ త్రస ఒడల వేస్ కున్ాీన . తెలలట్ి జాకట్ న్ా ఒడల పరింపుడు కుిందేలు
పలల లా వుింది. బార కూడా త్రస ఒడల వేస్ కున్ాీన . ఇపుుడు న్ా ట్ాప్ అింతా నగీింగా
వుింది. న్ా హృదయస్ింపద గుడమీద బింగార్చ కలశాలాల- వదద లే మొతత ిం వాట్ి అిందిం,
"సారీ మిస్ూ ర్ బాబు! కూరోచ! న వువ ఇపుుడు లేచావో న్ేన అర్చసాతన . ఈ అపార్చూమెింట్
ల మొతత ిం పన్ెీిండు పాలట్ లున్ాీయ. పాలట్ కి అయద మింది చగపుున వేస్ కున్ాీ
మొతత ిం అర్వెై మింది వచేచసాతర్చ. న వువ నన ీ బలవింతిం చేశాని చెపాునన కో- వాళ్ళళ
నిన ీ ఊరికే వదలర్చ. దేహశుదిు చేస పో ల్నస్ లకి అపుగిసత ార్చ. కాబట్ిూ కూరోచ."
"న వువ కూర్చచన్ాీవు గన క కింట్ినూయ చేస్త న్ాీన . ఇక న్ా ఎద న ించ్ కిిందికి దిగితే
న్ా నడుము ఎవరో చకకట్ి రాజకుమార్చడు వచ్చ న్ా పాణి గరహిించాలని కోర్చతర
నిస్ిహాయసథ తిల వున్ాీవు. చీప్ పతపర్ మీద తపాలా బిళ్ళ సరైజుల వునీ ఆడపలల
పదహార్చ కుచ్చళ్ళత కిిందికి దిగి అిందిం ఒతిత డకి విచ చకునీ పువువలా వుింది.
పో స్ కుింట్ాన . ఇవి ఏదో శృింగార్ కావయిం పతజీలల లేవూ? ఓహ్! న్నకు ఏమీ కనిపించదనీ
బొ డుా దగొ ర్ ;ల పలికి దో పుకునీ కుచ్చళ్ళ మొదలు పట్లూకుని పరైకి లాగాన . వెన్ెీలల -
హిల్ రసాూరింట్ ల కూర్చచని ఎద ర్చగా వునీ పతరయస చీర్ కుచ్చళ్ళన ల కకపరట్ూడిం గగపు
మొతత ిం చీర్ అింతా కిిందికి జారిింది. కాళ్ళ దగొ ర్ ఎవరో పచ్చవాడు నన ీ గన్ేీర్చ
పూలత ఆరాధిించ్నట్ల
ల ఎలల చీర్. ఇక మిగిలిింది లింగా మాతరమ.ే "
అతన శావస్ బర్చవుగా వదలడిం తెలుస్ూ
త న్ే వుింది.
"లింగా ముడ, ఏదో పతర్చ తెల్నని న్ాలుగురకకల పువువలా వుింది. ఒక కొస్ పట్లూకొని
లాగాన . మొతత ిం న్ాట్ ఊడపో యింది. పొ తిత కడుపు బింగార్చ స్ముదరపు ఒడుాలా వుింది.
తేలు కుట్ిూనట్లూ అతన పరైకి లేచాడు. "న్ేన వెళ్ళతున్ాీన . న వువ అర్చచ కో- గీ
పరట్ూ లకో."
"అదిగో ఇలాింట్ి ఆవేశమే నిన ీ ఇకకడకి త్రస్ కు వచ్చింది. ఇపుుడు కూడా అదే
న వేవ కాద యూనివరిిట్ీ పొ ర ఫ్రస్ర్ దగిొర్న ించ్, అట్ిండర్ వర్కు ఇలా ఒింట్రిగా సీత ీ
కనిపించగాన్ే అడావన్ి అయపో తార్చ. న్నచింగా పరవరితసత ార్చ. నిన ీ ఇకకడకి త్రస్ కువచ్చ
కదిలాడు.
కాసని కాస్త ింతెైన్ా పరదరిిించాలని కాబో లు "న వువ కొతత ట్కిీక్ త హిింసించావు. అింద కు
న్ా జోహార్చల. కాన్న అదే స్మయింల న వువ పరాయ మగాడ ముింద నగీింగా
"ఒరే ఫూల్! అతి తెలివి పరదరిిించకు. న్ేన ఇింతకుముింద బట్ూ లేవీ విపుుకోలేద .
విపుుకునీట్ల
ల నట్ిించానింతే. ఇింకో పచ్చ నిజిం ఏమిట్ల తెలుసా? పుర్చషుడు చాలా
బయట్ పడాాడు.
* * *
ముగిించ్న దానయన .
"వెల్ డన్- చాలా బాగా చేశావ్. జీవితింల వాడు ఏ ఆడపలల న్న ఆట్ పట్ిూించ్ వుిండడు"
పలుస్ూ
త న్ే న్ా దగొ ర్కు రావడిం విింతగా వుింది."
"న్నమీద నీ ఇషూ ిం. న్నత ఒకరాతిర గడపమని ఇింట్ిలిలపాదీ చెబుతుింట్ట పరతి ఆడపలల తనకు
"ఎపుుడెన్
ై ా ఓపరనిింగ్ సరలబేరషన్ చూశావా?" అని అడగాడు.
అపుుడు ఆ పరశీ వినడిం దేనికో న్ాిందిలా అనిపించ్- "ఆఁ స్ూకలు బిలిా ింగ్ కోస్ిం కట్ిూన
"ఏిం చేశార్కకడ?"
వాళ్ళింతా చపుట్ల
ల చరిచార్చ- దట్ాిల్."
స్పత స్వరాలూ వినిపించ్నట్లూ ఒకోక అవయవిం మీద ముదద పరడుతరింట్ట ఒకోక ర్కమెన
ఆమెకు ఎకకడో అన్నజీగా వుింది. గుర్రిం ముింద కు వెళ్ళకుిండా మొరాయస్త ింట్ట జాకీల
ఆమె ఒకకక్షణిం ఉలికికపడ అతన ఏిం అడగాడో మననిం చేస్ కుని "వెన్ెీల" అింది.
"అదే ననీడగితే ఏిం చెపతువాడన్ో తెలుసా? సరక్ి"
"పలల లకు ఇింజక్షన్ చేసతట్పుుడు న్ొపు తెలియకుిండా వాళ్ళ మెిండ్ ని డెైవర్ూ చేయడానికి
"అింట్ట?"
16
అమావాస్య-
చ ట్ట
ూ చీకట్ి గట్ూ కట్ిూనట్ల
ల ింది. ఆకాశిం మస పతలికలా వికార్ింగా వుింది. గాలి శవాలు
ముహూర్త ిం పరట్ూ స
ట తత అింత మించ్ది" పులిరాజు కసగా చెపాుడు.
ముహూర్త ిం ముింద ింది. అదెపుుడో న్ేన చెబుతాన . మన పథకిం స్జావుగా సాగి వాడు
వీధ్ లల పడాలింట్ట మనిం అన్నీ పకడబిందీగా అమలు చేయగలగాలి. ఊరికి వాడమీద నీ
కొట్ూ గలిగాలి."
"అింద కే గదా మనిం ఇింత ఆల చ్ించేద.ి మనిం ఏ మాతరిం ల్నక్ అయన్ా జనిం మన
భర్తిం పడతార్చ. అింద కే ఆచీ తరచీ అడుగు వేయాలి. ఎింత ఆల చ్ించ్న్ా మన పథకింల
"ఆ వయకిత ఎవర్చ? మన పథకానిీ చ్తత శుదిుత అమలు చేయగల వయకిత ఎవర్చ?"
"ఉింది......"
వునీ వయకేత దానికి ఒపుుకుింట్లింది. గోపాలకృషణ మీద ఆమెకు ఎలాింట్ి దేవషిం లేకపో యన్ా
మనమీద అభిమానిం వుింది చాలు. డబుబ ఎర్ చూపించ్ ఆమెన బుట్ూ ల వేస్ కోగలగాలి."
"ఒపుించాలి."
పతనిం అట్టూ దూర్ింల లేద . మోహన మనిం వెళ్ళళస్రికి ఇింట్ికి వచ్చ వుింట్లింది. ఆమెన
ఒపుసతత ఇక మనిం చేయాలిిన పని ఏమీ వుిండద . అన్నీ వాట్ింతట్వే జరిగిపో తాయ"
మిండపో త ింది"
"అవున . ఊర్చల ఏ ఫింక్షన్ జరిగిన్ా వాడ చేయ మొదట్ పడాలి. ర్థిం కదలాలింట్ట
కూడా వాడు వచ్చ మొదట్ి హార్తి ఇవావలి. చ్వరికి కీల రిగి వాత పరట్ూ ాలి. ఇకన ించీ ఈ ఊరికి
న్ేన్ే రాజు కావాలి. పూట్కు గతిలేనివాడు వింశానిీ అడా ిం పరట్ూ లకుని రాజభోగాలు
"అదే న్ాకూ అర్థిం కావడింలేద . వాడు ఆ పలల మీద మనస్ పడ వుిండాలి. లేకుింట్ట ఊరి
పతరమిస్త న్ాీడేమో...."
"అింతే..... అింతే....."
డాబా మీదకు ఎయా. అకకడకి ఎవర్ూ రార్చ" అని ఆయన మెట్ల కకడిం పారర్ింభిించాడు.
రిండు మెట్ల కిక ఆగి దావర్ిం దగొ ర్చనీ ఇింట్ి న్ౌకర్చత "న్ారాయణా! ఎవరిన్న పరైకి
వాళ్ళళ కూడా కూర్చచన్ాీర్చ. మోహన కూరోచగాన్ే- "అబబబబ గాలి ఆడడిం లేద "
అింట్ట పరైట్ త్రస ఒళ్ళళ వేస్ కుని కొింగుత విస్ ర్చ కోవడిం మొదలుపరట్ూ ింి ది.
ఆమె అలవాట్ట అింత. ఎింత గాలి వీస్త న్ాీ, ఎకకడ వున్ాీ- "గాలి ఆడడిం లేద " అింట్ట
పరైట్ త్రస ఒళ్ళళ వేస్ కుింట్లింది. ఆమెన అలా చూస చూస ఏన గులా వుిండే వూజారి
"న్నకు గాలి ఆడడిం లేదని పరైట్ త్రసతసతత మాకు నిజింగాన్ే గాలి ఆడద . ముింద ఆ పరైట్
పణమో ఇస్త ింట్ాడు. అింద వలల అతన చెపున మాట్న ఆమె జావాదాట్ద .
"చేయగలవు. అింతా మేమే చేసత ాిం. న వూవ మాత పాట్ల ఈ న్ాట్కింల ఓ పాతర వేయాలి.
అింతే."
"అవున . న్ాట్కమే. గోపాలకృషణ న భరషూ ు పట్ిూించే న్ాట్కిం. వాడ పతన్ానికి న్ాింది పలికే
దేవుడెైనవాడీ సరైతాన్ గా మారేచ న్ాట్కిం. పూజలు అింద కుింట్లనీ వాడకి పుట్ూ గతులు
"మీర్చ చెపుింది విింట్లింట్ట నిజింగాన్ే గాలి ఆడడింలేద " అింట్ట ఆమె మళ్ళళ పరైట్త్రస,
చెపునట్ల
ల వినడమే" వెింకట్ారమయయ ధెైర్యిం చెపాుడు.
న్ా బతుకు ఏిం కావాలి? న్ేన గోపాలకృషణ బాబుని ఎదిరిించ్ ఈ ఊరోల వుిండగలన్ా?" ఆమె
ఆమెకు ఎకకడో స్ింత షిం న్నట్ిబుగొ లా చ్మిమింది. ఎకర్ిం పొ లిం అింతే మాట్లుకాద . కాన్న
అింతా చెపు రిలాకిిింగ్ గా కురీచ వెనకిక వాలుతుింతే మెట్ల దగొ ర్ చపుుడెైనట్ల నిపించ్ింది,
గుిండెన కుదిపతస్త ిండగా "పులిరాజా! మెట్ల దగొ ర్ ఏదో చపుుడెైింది. ఎవరైన్ా వున్ాీరేమో
సరేింగ్ లా లేచ్న పులిరాజు ఒకక ఉద ట్లన మెట్ల దగొ రికి వెళ్ళళడు. ఎవర్ూ లేర్కకడ.
అట్ట ఇట్ట పరిశీలిించ్ చూస ఆయన దగొ ర్కి వచ్చ "ఎవర్ూ లేర్చ" అని చెపాుడు.
17
గడపడానికి స్ జీవనకు ఛాన్ి వచ్చింది. ఉదయిం న ించ్ ఆమె ఈ ఛాన్ి కోస్ిం వెయట్
చేసత ో ింది.
ఆమెకు ముపరైైకి పరన
ై ఎన్ేీళ్ళయన్ా వుిండవచ చ. బాగా పిండన చెరిరస్ పిండులా
అన భవాలల ఊర్బెట్ూ న
ి ట్లూ న నీగా, మెర్చపుత వుింట్లింది.
ఉిండవలసన దానికన్ాీ కాస్త ింత లావుగా వుింట్లింది. ఆమెల గగపు ఆకర్షణ నడుిం
వుింట్లింది. జాకట్ కిిందభాగాన చీర్కు పరై భాగాన వునీ ఆ మడతలు శృింగార్ కావయిం
ఇపుుడామె తెలలట్ి కాట్న్ చీర్ కట్లూకోవడింత నడుిం మడత మరిింత స్ుషూ ింగా
కనిపస్త న్ాీయ. ఆమె ఛాయ ఛామనచాయ. ఆ ర్ింగు చాలా సరకీిగా వుింట్లింది. ఇలా
స్ జీవన కొిండ దగొ ర్కు చేర్చకున్ేస్రికి తొమిమది గింట్లయింది. గోపాలకృషణ కోస్ిం అట్ట-
ఇట్ట చూస్ూ
త ఆగిింది. ఎకకడా కనిపించలేద . మెలలగా కొిండ ఎకకడిం పారర్ింభిించ్ింది.
ఎకకడా ఎవర్ూ వునీ అలికిడ వినిపించడిం లేద ఆమె అట్ట- ఇట్ట పరికిస్త ూ
నడుసోత ింది.
కాలికి ఏదో తగిలి శబద మెతే చపుున ఆగి కిిందకు చూసింది. గవవలత ఆమె పతర్చన
మధ్య నలల ట్ి గీతాలత తెలలట్ి గవవలు మెర్చస్త న్ాీయ. అలా గవవలత తన పతర్చన
పతర్చడిం చూస ఆమెల తెలియని ఆనిందిం జర్జరా పాకిింది. తనన మరగకర్చ గురితించార్నీ
పారర్ింభిించ్ింది. ఆమె అలా వింగడిం వలన నడుిం ముడతలు మరిింత స్ుషూ మ,ె పరబింధానిీ
"న్న పతర్ింట్ట న్నకింత ఇషూ మా? గవవలు చెదిరిపో తే తిరిగి పతర్చస్త న్ాీవ్?"
తిరిగి చూసింది.
తెలలట్ి పించెమీద, జుబాబ వేస్ కునీ గోపాలకృషణ చూడగాన్ే చ్నీగా జర్క ఇచ్చింది ఆమె.
ఆమెత పాట్ల మలల పూల పరిమళ్ిం కూడా నడచ్ వస్త నీట్టల అనిపించ్ింది అతనికి.
పరిశీలిించ్ చూశాడు.
బాగా విచ చకునీ తెలలతామర్లా కుచ్చళ్ళళ స్ుషూ ింగా కనిపస్త నీ తెలలట్ి చీర్, గాలి
తాకిడకి ర్ింగులన్నీ కోల ుయ. తామర్మీద వాలిన సీతాకోక చ్లుకలా జాకట్లూ, న డుతున
ర్త్రదేవికి హార్తి ఇవవడానికి తెచ్చన కర్ూుర్ింలా తెలలట్ి బొ ట్లూ, మెడల రిండు పతట్ల
ముతాయలదిండ, తలల పరదద మలల పూల చెిండూ, కాళ్ళకు వెిండగజె లూ మొతత ిం ఆమె వెన్ెీలకు
కలిపతస్ కుింట్ట.
ఆమె సగుొపడ, చ్నీగా పరదవులన సాగదీస "ఊఁ" అింది.
పరైకతిత ింది.
అలా తల ఎతత డిం వలన ఆమె వక్షస్థ లిం కాస్త ింత ముింద కు వెళిళింది. ఆ స్ుర్ి
ఆమె మనస్ తెలుస్ కునీ అతన గట్ిూగా కౌగిలిించ కున్ాీడు. అతనిల కలిసపో వాలనీ
కృషు
ణ నికింట్ట పరదదదికదా" అింది.
"అలా శాస్త ింీ ఒపుుకోదే. న్న వయస్ చెపతుస తపుించ కోవాలని చూస్త నీట్ల
ల న్ాీవ్.
అలా చేసతత ఆచారానికి అపకార్ిం చేసనట్ల వుతుింది. న వువ ఎవరికీ చెపుని స్ింఘట్న గురిించ్
చెపాులిిిందే."
"తపుద ."
* * *
"మా ఊర్చ చ్తర
త ర్చకు దగొ ర్ల ని చ్నీ ట్ౌన్. మెయన్ వీధిల అనిీర్కాలయన
అింగళ్ళళ వున్ాీయ. గన క దానిీ ట్ౌన్ అన్ాలిగాన్న నిజానికి పరదద పలల ట్టర్చ. ఇట్ీవల చాలా
"ఆఁ. అతని తలిల దిండురలది సతలిం దగొ ర్ ఏదో పలల ట్టర్చ. అతని తిండర రైలేవ ఉదో యగి.
ఇదద ర్చ మగపలల లు. ఆయన స్రీవస్ింతా అింధ్ర దేశింల న్ే గడచ్ింది. అింద కే పలల లిదద రికీ
వచాచడు.
కాలేజీల చదివవ
ే ార్చ. పరదదవాడకి చద వబిబింది. ఎిం.కామ్ పూరిత చేశాడు. పాపిం ఉమా
వుిండ పో యాడు.
చద వు పూరిత కాలేదాయె.
చ ట్లూపకకలవారి స్లహా మేర్కు తన ఇింట్ిపకక న నీ స్థ లానిీ ల్నజుకు త్రస్ కుని, చ్నీ
షరడ్ వేస కానివింట్ ఓపరన్ చేశాడు. ట్ీచర్ూ, అట్ిండర్ూ అన్నీ తన్ే. ఓ యాబెమ
ై ిందిదాకా
ట్ైలరిింగ్ త కాలక్ష్ేపిం చేస్త ిండేద.ి రిండో అకక స్ మతి ఎనిమిదో తర్గతిల న్ే చద వుకు
ట్నత చదివేదానిీ.
మా అమమ దిగులింతా పాపిం మా పరళిళళ్ళ గురిించే. ఇింట్లల ముగుొర్చ ఎదిగిన ఆడపలల లిీ
పరట్ూ లకుని ఏ తలిల మాతరిం నిశచింతగా వుిండగలద . కట్ాీలిచ్చ, కాన కలిచ్చ పరళిళళ్ళళ చేసత
సోథ మత లేదాయె.
కూడా వెనకేస్ కోలేద . మీ పరళిళళ్ళళ ఎలా జర్చగుతాయో ఏమో న్ాకివన్నీ చూస్త ింట్ట మీ
మొగుళ్ళని వెద కోకిండ అని హితబో ధ్ చేసతద.ి ఈ కార్ణింవలల న్ేనన కుింట్ా మా ఇింట్ికి
రోజూ సాయింకాలిం అతన మా ఇింట్ికి వచ్చ కాసతపు బాతాఖాన్న వేస వెళ్ళళవాడు. ఓరోజు
అతన మా అమమన ఓసారి పూరితగా పరిశీలిించ్ "మీరా! దూర్ిం న ించ్ మీర్చ స్ గుణలా
"స్ గుణ లేద ఉమా! ట్ైలరిింగ్ కాలస్ కి వెళిళింది" అని మా అమమ చాప పర్చచ కుని
కూర్చచింది.
నలుగుర్ిం పచాచపాట్ీ వేస్త న్ాీిం. ఆవకాయ దగొ ర్చీించ్ అమెరికా పరరసడెింట్ వర్కు అన్నీ
న్ేన ఒింట్రి వాడననీ భావన పో యింది. న్ాకు ఎవర్ూ మితురలు కూడా లేర్చ బింధ్ వులు
ఈ రాషూ ింే ల న్ే లేర్చ. అమామ న్ానీ దూర్ింగా వున్ాీర్చ" అని చాలా ఫ్ీల ప
ై ో యాడు.
* * *
గిింజుకుపో వడిం ఈ పరవర్త నవలల అతన స్ గుణన పతరమిస్త న్ాీడనీ విషయిం మా అమామత
పాట్ట న్ాకూ, స్ మతికి తెలిసపో యింది. మరి స్ గుణకు తెలుసో తెలియదో మాకు
అింతుబట్ూ లేద .
అింది కూడా. "ఉమా మించ్వాడు. కాస్త ింత అమాయకతవిం ఉింది కాన్న కురారడకేిం తకుకవ.
సొ ింత ఇలులింది. ఏదో ట్టయషన్ లు చెపుుకున్ో కాన్ెవింట్ నడపో తన పరళ్ళళనిీ
పో షించ కోగలడు. ఇక ర్ూపురేఖలు తకుకవెైన్ా ఏిం? అిందానిీ ఏిం కోస్ కొని తిింట్ామా?
ఉమా బాగా స్నీగా వుిండేవాడు. చూడగాన్ే ఇింపరస్ చేసత ఆకార్ిం కాద . ఎడీా మడీా గా
వుిండేవాడు. కాలాని కన గుణింగా స్ూ యల్ గా వుిండేవాడు కాడు. ఏదో పాతతర్ిం మనిషలా
పో గగట్లూకునీవాడలా కనపడే వాడు. మాట్ త్రర్చ కూడా అింతే. ఎద ట్ి వయకితని ఆకరిషించే
విధ్ింగా మాట్ాలడడిం కూడా తెలియద . అమమ చెపునట్లూ మనిష మాతరిం కలమషిం లేనివాడు.
కనిపరట్ూకుిండా వుింట్లిందా?
అతన తనన ఇషూ పడుతున్ాీడాన్న, పచ్చగా పతరమిస్త న్ాీడన్న దానికీ తవర్ల న్ే
అర్థమెింది.
కనపడగాన్ే కళ్ళత న్ే నవేవది. అతని చూపులు తన ల న్ెక్ జాకట్లల దూరి అలల రి పరడుతున్ాీ
చూసీ చూడనట్ల
ల నట్ిించేద.ి మాట్ల మధ్యల అతని చేతులకు తన చేతులిీ తగిలిించేద.ి
షర్ూ చెమట్త తడస ముదద యేయది. కాళ్లళ చేతులూ వణికేవి. గుిండె శబద ిం మాకు వినిుించేద.ి
మా అకక అింతగా రచచగగట్ిూన్ా డెైరకుూగా పొ ర సీడ్ అయేయ గట్ి గాన్న- చగర్వగాన్న లేవు.
కొనిీరోజులకు అతన మా అకక పరింపుడు కుకేక అయాయడు. అది కాలుత చెపున పని
చేతులత చేసవ
త ాడు దానికి ఉదో యగపు అపల కేషనల వేసత దగొ ర్చీించ్ చ్వరికి దాని లింగా
చేసతవాడు.
తెలలవారి లేచ్ బాగా డరస్ అవ్ అయ వచేచవాడు. మాత గడపడానికి ట్ైమ్ చాలడిం
ఇలా జర్చగుతర వుింట్ట జీవితిం కాద గదా. ఓరోజు ఉదయిం పది అవుతున్ాీ ఉమా
పతాత లేద ఏమెిందో నని అిందర్ిం ఎద ర్చచూస్త న్ాీిం. పదకొిండు అయయింది. అతన రాలేద
పన్ెీిండయయింది. అతని జాడలేద . రాతిర ఏ సరకిండ్ షో కి అయన్ా వెళిళ నిదర ఆలస్యింగా లేచ్
రాలేదేమో అన కున్ాీిం.
న్ాకేమో అరెింట్ పన ింది. నినీ త్రస్ కునీ పాస్ పో ర్చూ సరైజు ఫో ట్లలన స్ూ
ూ డయో న ించ్
త్రస్ కురావాలి. ఉమా వసతత అతని దావరా తెచ చకుిందామని వెయట్ చేస్త ింట్ట అతడు
రాడాయె.
త్రస్ కురాకపో తే రేపు ఎలా అపల కేషన్ పింపట్ిం?" అిందరికీ వినపడేట్ట్టల విస్ కుకన్ాీన .
"న్నదయన్ా అపల కేషన్ పని. ఈరోజు కాకపో తే రేపు అయన్ా పింపుకోవచ చ. సరవట్ూ ర్ దార్ిం
అయపో యింది. నినీ చెబితే ఈరోజు తెచ్చ ఇసాతనన్ాీడు. మనిష జాడ లేద . సరవట్ూ ర్
ఈరోజుకి పూర్త యేయది నూలు వుిండుింట్ట" రిండో అకక స్ మతి ముఖిం పరట్ూ ింి ది.
లేడో అిందర్ిం ముస్ ర్చకున్ాీిం. పరదదకక చేతిల డబుబ కుకిక 'వేింకట్టశవరా థియట్
ే ర్
చెపుింది.
"న్ా దగొ ర్ డబుబలేద గాన్న, వెింట్న్ే వెళిళ సరవట్ూ ర్ నూలు త్రస్ కురా. కలర్ గుర్చతింది కదా
బల డ్ రడ్" రిండో అకక స్ మతి బరతిమిలాడుతునీ ధో ర్ణిత ముఖిం పరట్ూ ింి ది.
"వాళ్ళ విషయాలు అింత సీరియస్ వి కావు న్ాది అపల కేషన్ వయవహార్ిం. ఫో ట్లలు అర్ెింట్"
అన్ాీన .
వెన కన ిండ.
అతన ఆగాడు.
మా అమమ దగొ రికి వచ్చ "ఏిం ఉదయిం న ించీ రాలేద . ఏమెింది?" అని ముఖింల కి
చూస కార్ణిం గరహిించ్నట్లూ "ముఖిం ఏమిట్ి అలా తయార్యింది? జవర్మా?" అని చేయ
పట్లూకు చూసింది.
"మా అకక ఎలా ఫ్ీలయిందో తెలియద గాన్న న్ాకు మాతరిం ఏడుపో చ్చింది. మా అకకకోస్ిం
స్ గుణ వెింట్ వెింట్న్ే తయారై సనిమాకి చెకేకసింది. వెళ్ళతర ఉమా వేపు చూస చేతిని
మర్చస్ట్ి రోజు సాయింకాలిం న్ేనూ, స్ గుణ, స్ మతి డాబా మీద చేరి మలల పూలు
అస్లు ఆ పలల ఉదేద శయిం ఏమిట్ల తెలుస్ కోవాలనీ ఉతాిహింత "న వవింట్ట అతనికి చాలా
దానికి స్ గుణ పడీ పడీ నవివింది. కొింతసతపట్ికి నవువన ఆపుకుని- "అతడత న్ా
కనిపస్త న్ాీన్ా? ఏిం చూస పరళిళ చేస్ కోవాలి అతనిీ? అిందమా చిందమా? ఆసత పాస్త లా?
ఏిం ఉన్ాీయ అతనికి? ఛీఛీ- అతనిీ తలుచ కుింట్టన్ే న్ా ఒళ్ళళ కింపర్ మెతత ుత ింది" అింది.
"అయతే మరి అతని దగొ ర్ వగలు పో తుింట్ావే" రిండో అకక వెట్కార్ింగా అడగిింది.
మనిింట్ికి రావాలింట్ట ఆ మాతరిం న్ేన నట్ిించాలి. కుకక అయన్ా బిసరకట్ వేసన్ే తత మనిం
రాగాన్ే కాళ్ళకు చ ట్లూకున్ేద.ి న్ేన ఆ మాతరిం కోలజ్ లేకుింట్ట అతని మనిింట్ికి రాడు. అతన
రాకపో తే మనిం ఎనిీ అవస్థ లు పడాల నినీ పరతయక్షింగా చూశార్చ కదా" అింది. అస్లు
వుిండపో యాిం.
తనన పతరమిస్ూ
త వుిందని పచ్చగా కలలుకింట్ట మా ఇింట్ికి బానిసరై పో యన ఉమాన
చెపులేకపో యాన . మగదికుక లేని మా కుట్లింబానికి అతని అవస్ర్ిం చాలా వుింది మరి.
* * *
ఇది జరిగిన మరో మూడు న్ెలలకు అన కుింట్ాన . ఓరోజు న్ేనూ, స్ మతి, మా అమామ,
చలికాలపు స్ూర్చయడు నడన్ెతితమీద కొచాచడు. గాలి బాగా వీస్త ిండడిం వలల అింత మధాయహీిం
వుింది. మెడల పూలదిండ చూడగాన్ే ఉమాకి తపు మిగిలిన అిందరికీ ఏిం జరిగిిందో
చూచాయగా అర్థమెింది.
వుిందా? మరి న్ాకు చెపున్ేలేదే మీర్చ" చాలా అమాయకింగా మావెైపు తిరిగి అడగాడు.
కావిడ ఎతేత ట్పుుడు పూలమాల వేస్ కుింట్ార్చ కాబట్ిూ అతన అలా అర్థిం చేస్ కున్ాీడు.
మేము స్మాధానిం చెపుకుిండా అట్ట చూస్త న్ాీిం. మా అకక వెనకాలే మరో యువకుడు
పట్లూకుని వస్త నీ అతనిీ చూస ఏిం జరిగిిందో అర్థమెింది ఉమాకి. అలా బిగుస్ కుపో య
మా అమమ కింగార్చ పడపో యింది. మాకు భయమేసింది. స్ గుణ వేరే వయకితని పరళిళ
చేస్ కుిందనీ షాక్ త అలా పడపో యాడు. కొింపదీస చచ్చపో లేద కదా.
న్ేన వెళిళ ముకుక దగొ ర్ వేలుపరట్ూ ి చూశాన . గాలి ఆడుత ింది. "హమమయయ"
అన కున్ాీన .
మా అకక, కొతత బావ ఇదద ర్ూ నవువకున్ాీర్చ. ఉమా పచ్చ పతరమ గురిించ్ అది అతనికి
చెపునట్లూింది.
బాగా గాభరా పడింది మా అమమ. అతని ముఖింమీద న్నళ్ళళ చలిల విస్నకర్రత విస్ర్డిం
మొదలుపరట్ూ ిింది.
అతన మెలిలగా కళ్ళళ తెరిచాడు. ఏిం జరిగిిందో గురగతచ్చ చపుున సగుొత , అవమానింత ,
బాధ్త తలవించ కున్ాీడు. స్ మతిని చూస ఓ జీవిం లేని నవువ నవివ నిశిబద ింగా
వెళిళపో యాడు.
మా అకక ఇింట్లలకి వచ్చ మా బావన పరిచయిం చేసింది. అతని పతర్చ పరకాష్. మా ఊరి
బాయింకుల కల ర్చక. గత కొింతకాలింల ఇదద రి మధాయ పతరమ నడచ్ింది. ఈరోజు రిజిషూ ర్ ఆఫ్ీస్ ల
మా అమమ ఆనిందానికి అవధ్ లు లేవు. ఎలాగో పరదదకూతురి పరళిళ అయిందనీ స్ింత షిం
పలిపించార్చ. ఆయన వచ్చ పరదదకూతురి పరయోజకతావనికి ల పలల పలే స్ింత షించ్, ఇదద రీీ
ఆశీర్వదిించార్చ.
పరకాష్ ది అనింతపుర్ిం దగొ పలల ట్టర్చ. అతని తలిల దిండురలకు ఈ పరళిళ విషయిం
తెలియద . మా వాళ్ళత పరదద పారబల మ్ కాదన్న, కొనిీ రోజులు నస్పరట్ూ ిన్ా చ్వరికి
* * *
మగదికుకలేని మా ఇింట్ికి అతని అవస్ర్ిం చాలాన్ే వుింది. కాన్న ఏిం చేయన ? అతన
రావడిం మాన్ేశాడు.
చీకట్ి పడబో తర వుిందనగా వచాచడు అతన . న్నట్ గా గడా ిం గీస్ కుని పునర్ెనమ ఎతిత
అనిీ రోజులూ మా పలుపు కోస్మే కాచ కూకర్చచనీట్ల నిపించ్ింది. నిజమే పాపిం దేశిం
కాని దేశింల వున్ాీడు. తలిల దిండురలు, త డబుట్ిూన వాడు ఎకకడో దూర్ింగా వున్ాీర్చ.
ఇకకడెవర్ూ సతీహితులు లేర్చ. ఏిం చేసత ాడు ఒింట్రిగా అింద ల మనస్ూ, వయస్ూ, సీత ీ
వుింట్ట మనస్ లు దగొ ర్ అవుతాయని అన్ేది శుదు అబదు ిం. ఒకకసారి లిింకు తెగిపో తే తిరిగి
కలుస్ కోవడిం ద ర్ల భిం. పతరమ అయన్ా, అభిమానిం అయన్ా, చ్వరికి సరక్ి అయన్ా
అింతే- మనిష జీవితింల శాశవత విలువలు ఏమీ లేవు. అలాగే శాశవత బింధాలు కూడా
లేవు.
స్ గుణన తలుచ కుింట్ట గదిల ముస్ గు దనిీ పడుకోలేడు గదా. అింద న్ా ఆ పలల కు
పరళిళ అయ పో యింది.
లేదతనికి.
పరయుడకి ఉమా దావరాన్ే ఉతత రాలు పింపతద.ి స్ింకేత స్థ లాలకు ర్మమని అతనికి ఉమా
దావరాన్ే కబుర్ింపతది.
గుిండెలల గూడుకట్లూకుింది.
చేతన్ే అతన తన పతరయస పతరమలేఖలిీ మరో వయకితకి అిందిించగలిగాడు. వాళిళదద ర్ూ సనిమా
ధియట్
ే ర్ ల కోలజప్ ల వుిండగా భరిించగలిగాడు.
మనసత కాద అతని శరీర్మూ గాడ తపుింది బాగా తగిొపో యాడు. న్నర్స్ిం కళ్ళ కిింద
కనిపస్త న్ాీయ.
* * *
అయన్ా ఉమా ఇింట్ికి రావడిం మానలేద . చెపాున గదా అతనికి మరో గతయింతర్ిం
లేదని.
మరిచ్పో య చూసతవాడు.
ఏమెన్ా చేయట్ానికి అవకాశిం ఇవవకపో యన్ా అింత దగొ ర్చీించ్ చూసత అవకాశిం
న్ేనూ అతనికి ఆ ఛాన్ి యవవలేద . అతనింట్ట జాలితపు పతరమ కలగడిం లేద , కాన్న
కాన్న అతని కలలిీ భగీిం చేయడిం ఇషూ ింలేక న్ేన్ెపుుడూ న్ా మనస్ ని బయట్పరట్ూలేద .
తనమీద తనకే నమమకిం కోల ుయన వయకిత ఏ పన్న చేయలేడు. ఉమామహేశవర్న్ పరస్త త
దగొ ర్చీించ్ స్ మతి న్ెల తపుిందని చెపుడానికి వచ్చన మనిషని బస్ ి ఎకికించడిం వర్కు
న్ాకు తెలియకుిండాన్ే న్ేనూ స్ గుణ ట్కిీక్ న్ే అతనిమీద పరయోగిస్త న్ాీడు. న్ేన
నవవడిం, ఎద తగిలేట్ట్ల
ల నిలబడడిం, చేతులిీ రాపాడించడిం, అతన గమనిించేట్ట్ల
ల డెరస్
న్ేనూ తనకు దకకనని ఓరోజు మా ఇింట్ికి అతిధ్ లు రావడింత న్ే స్ుషూ మెపో యింది
అతనికి.
ఇలా పరళిళవార్చ వచ్చ వెళ్ళళర్ని కాన్న కట్ీిం లేకుిండా పరళిళ కూడా వాళ్ళళ
చేస్ కుింట్ామని అన్ాీర్న్న కాబట్ిూ ఒకకసారి వచ్చ పొ మమన్న మా అమమ న్ానీకు ఉతత ర్ిం
ఒళ్ళింతా తరట్ల
ల పొ డచ్న శతురవులు చ్వర్కు చింపతసత ామని అనీపుుడు ఒక సరైనికుడు
పరళిళపతిరకలు పరింట్ిింగ్ కి ఇవవడిం, వాట్ిని త్రస్ కొచ్చ అడరస్ లు రాస పో స్ూ చేయడిం,
ఇింట్ికి స్ నీిం కొట్ూ డిం ఒకకట్న్ేమిట్ి అన్నీ అతని చేతుల మీద గాన్ే జరిగాయ.
అరెింట్ పన లున్ాీయని మా న్ానీ రిండో రోజే ఊరళిళపో యార్చ. మూడో రోజుకి స్ మతి,
* * *
వార్ిం రోజుల తర్చవాత అతత వారిింట్లల గడపాక ఎనిమిదో రోజు న్ేనూ, న్ా భర్త మా ఇింట్ికి
అమమ ల పల ఏదో పనిల వుిందని అన కుని కముమల న ించ్ ల నికి చేయ పో నిచ్చ బో లుూ
త్రశాన .
న్ేన మెలిలగా అడుగుల అడుగు వేస్ కుింట్ట బెడ్ ర్ూమ్ డో ర్ కరూన్ న కొదిదగా తొలగిించ్
చూశాన .
నిలబడ వున్ాీడు.
చేశావ్. పరదదదాని చీర్లన త మిించ కొచాచవు. రిండో దానికి లవ్ ల ట్ర్ి మోసావ్. మూడో
దానికి జాకట్లూ హ క్ లు కుట్ిూించ కొచాచవ్. కాన్న చ్వరికి న్నకేమీ దకకలేద . వాళ్ళళ ముగుొర్ూ
పట్ిూించ కోలేద . కాన్న న వువ వాళ్ళకు ఎింత సతవ చేశావ్. మగదికుక లేని మా కుట్లింబానికి
కృతజఞ తలు చెపుుకోవడానికి ఇింతకింట్ట గగపు మార్ొ ిం లేదని అనిపించ్ింది. అింద కే ఇలా రా."
అతన కొించెిం ముింద కు కదిలి ఆమెన దగొ ర్కు లాకుకని ముదద పరట్ూ లకున్ాీడు. ఆ
ముదద ఆమెల కాింక్షలు రేపింది. కూర్చచనీదలాల ఒకక అింగుళ్ిం మేర్ అలాన్ే పరైకి లేచ్
గట్ిూగా హతు
త కుింది.
వేస్వి సాయింకలిం బాగా న్నళ్ళళ చలిల న ఆర్చబయట్ కూర్చచని ఆకాశింవేపు చూస్త నీట్ల
ల ,
జోర్చన బయట్ వర్షిం కుర్చస్త ింట్ట గడల కిట్ికీ ముింద కూర్చచని వెచచట్ి ఊహలిీ
మనస్ ల తిపుుకుింట్లనీట్ల
ల , చలికాలపు రాతిర బాగా నిదరపో య అన భూతి ఆమెన
కమేమసింది.
అింతవర్కూ నిర్మలింగా వునీ ఆకాశిం నలల ట్ి మబుబలన ఒింట్ికి అింట్ిించ కునీట్లూ
వెింట్లరకలు ఆమె ముఖానిీ కపతుశాయ. వాట్ిని రిండు పాయలుగా త్రస ముఖిం మాతరమే
కనబడేట్ట్ల
ల మెడచ ట్ట
ూ చ ట్ాూడు. ర్కత న్ాళ్ళలల ర్కాతనికి బద లు వెనీల పరవహిస్త నీట్ల
ల
ఆమె ముఖింల అదో అద భతమెన ఆకర్షణ అతడీ పచ్చవాడీ చేసింది. అలాగే ముఖానిీ
వించ్ ఆమెపరై అదాదడు. ఆమె అర్మోడుు కన ీల కిింద ఏదో ఆరాట్ిం స్నీగా కద లత ింది.
అమృతానిీ తాగడానికనీట్ల
ల ఆమె పరదవులు విచ చకున్ాీయ. అతని పరదవులూ
ర్సాల మామిడపిండున కోస్ కు తినర్చ. బాగా నలిప జుర్చరకుింట్ార్చ" అింది ఆమె స్డన్
గా.
వెన్ీ
ె లల ఆమె శరీర్ిం మెరిసపో త ింది.
అకకడ న ించ్ కిిందకు దిగుతర ముదద ల వర్షిం కురిపస్త న్ాీడు. వరాషనికి న్ెల న జుె న జుె
అయనట్ల
ల ఆమె శరీర్మూ న జుె న జుె అవుత ింది.
వుింది.
బాగా అలసపో య, చెమట్త ముదద యపో యన శరీరానిీ మృద వుగా తాకిన గాలి
అలలా, ఎన్ోీ క్షణాల విర్హానిీ తాళ్లేక ఒడుాన కసత కోసతస్త నీ కర్ట్ింలా ఆమె
పరయాణిస్త నీట్ల
ల ింది అతనికి.
వెద కుతునీ స్ ఖిం తమ శరీరాలల న్ే వుిందనీ నిజిం తెలిశాక కలిగే అనిర్వచన్నయమెన
18
తర్చవాయ పరైట్ త్రస ఒళ్ళళ వేస్ కుింట్ట "అదేమిట్ల పింతులూ న్ాకు ఒింట్ిమీద బట్ూ లుింట్ట
కాయబరే డాయనిర్ గా చేరిపో వాలిిింది. అకకడ బట్ూ ల విషయింల ఎింత పొ ద పు పాట్ిసతత అింత
"ఈ వూరిల గోపాలకృషణ కింట్ట చపలతవిం వునీ మనిష లేడన కున్ాీన . న్న వాలకిం
తిపుుతర.
న్ా బొ ింద. పూట్కు గతిలేని ఆయన కూడా ధ్ర్మ పరభువులాలగే న్నకు కనిపస్త న్ాీడా?"
లేకపో యింది.
వెింకట్ారమయయ ఆరోజు గోపాలకృషణ న ఎలా అధ్ుఃపాతాళ్ళనికి తొకకయాయల చెపునపుట్ి
న ించ్ ఆమె మానసకింగా అింద కు పరపతర్ అయపో యింది. దేవషానిీ పరించ తుింది.
నివుర్చగపున నిపుులా వుింది. దాని వెింకట్ారమయయ ఎగదో శాడు. అది బాగా రాజుకుని
మీదకి మళ్ళళయ. తన మనస్ న తెలుస్ కొన్ే దేవుడు ఈవిధ్ింగా కక్ష త్రర్చచకోమని తనన
ఆదేశించ్నట్ల
ల భావిసోత ింది.
అడగాడు.
పింతులు ఆమె జవాబు విని జడుస్ కున్ాీడు. గోపాలకృషణ బాబుని పతర్చపరట్ూ ట ఎవర్ూ
పలవర్చ. అలాింట్ిది ఏకింగా 'వాడు' అని స్ింబో ధిస్త ింట్ట అతనికి కాళ్ళళ వణికాయ.
ఎద ర్చపడ నవివన్ా ముఖిం చ్ట్కరిసత ాడు. వాడ కళ్ళకి న్ేన శూర్ుణఖలాన్ో, తాట్కిలాన్ో
రాసపరట్ూ లిందో వాళ్ళకు ఆహావనిం వస్త ింది. అతన నిమితత మాతురడు. అదిగో- ఆ మనమథ
"ఆపు పింతులూ న్న మెట్ూ వేదాింతిం. న్ేన న్నలా చేతకానిదానిీ కాన , రాళ్ళళ ర్పులిీ
నమమడానికి. నన ీ ఇింత క్ష్ోభకి గురిచేసనవాణిీ వూరికే వదలన " ఆమె కళ్ళలల నిపుులు
నిగరహిించ కుింది.
పింతులుకు మాతరిం వణుకు తగొ లేద . అింద కే గర్భగుడల కి వెళిళ పూజా కార్యకరమిం
ఆర్ింభిించాడు. ఓ పదినిముషాలపాట్ల అదీ యదీ చదివి, మోహన దగొ ర్గా వచ్చ మరో
చూస్ూ
త అడగిింది.
గోపాలకృషణ అింట్ట అతనికి చాలా ఇషూ ిం. పరిగతేత జిింక, పరవహిించే ఏర్ూ, ర్ింగుర్ింగుల
అభిమానమూ వున్ాీయ.
"ఎవరిమీద?" స్హజమెన ఉతికతత అడగాడు.
"కొతత గా వచ్చిందే ఆ పింతులమమ మీద. మన వూరి పలల యతే వెన్ెీల రోజు కబుర్చ
పింపసతత ఒళ్ళళ వాలేద.ి కాని అది పట్ీిం జాణ కదా! దాని దగొ ర్ వీడ పపుులు వుడకడిం
లేదేమో. ఇిందాక అట్ల స్ూకలు దారిల వస్త ింట్ట అకకడ తచాచడుతర కనిపించాడు."
బిండ బూతులు తిడుతుిందేమో ననీింత బాధ్త ఠకుకన లేచాడు. ఏదో పని వునీట్ల
ల
19
స్మయింల గోపాలకృషణ స్ూకలుకి కాస్త దూర్ింల వునీ చెట్ూ లకిింద నిలబడ వున్ాీడు.
స్ూకలు ఎపుుడెప
ై ో తుిందా అని అర్గింట్ న ించ్ అతన ఆతురతత ఎద ర్చచూస్త న్ాీడు.
నిజానికి అలా కాపు కాయడిం అతని అింతస్త కు దగని పని. అలవాట్ల కూడా లేద . కాన్న
తపించ్పో తున్ాీడు. అింద కే ఎపుుడూ వస్ింతాలు ఎవరిమీద పో యని అతన ఆమె మీద
చలాలడు. గుిండెింతా నిిండపో యన పతరమ ఒతిత డకి గురిచేసత ో ింది. ఆమె సానిీహితయింల కాన్న తన
తపన త్రర్దనిపస్ూ
త వుింది.
లాజిక్ లేద . అది ఎవరిమీద ఎపుుడు ఎలా పుడుతుిందో చెపులేిం. అింద కే తన్ెింద కు ఆమె
ఊరికి చ్వర్ల వుిండడిం వలల అకకడకి ఎవర్ూ రార్చ. ఆ ధెైర్యింత న్ే అతనూ వచాచడు.
గుిండె చెవులల వినిుసోత ింది. ర్కత ిం చీకట్ి న్ాళ్ళలల దారి తెలియక కొట్లూమిట్ాూడుత ింది.
పలల లింతా ఒకకసారిగా బయట్పడాార్చ. ఇింట్ికి వెళ్ళతున్ాీమనీ ఆనిందిం వాళ్ళన
స్ూకలల ఇింకవర్ూ పలల లు లేర్ని నిరాురిించ కున్ాీక వర్ష బయలు దేరిింది. పరైట్ కొింగున
చ ట్ట
ూ రా కపుుకుింట్ట దావర్ిం దాట్ిింది. ఎద ర్చగాొ గోపాలకృషణ కనబడడింత ఆమెల
ఇపుుడు అతన స్డన్ గా కనబడడింత ఏిం చేయాల తెలియక మౌనింగా వెళిళపో వడానికి
పరయతిీించబో యింది.
"ఛీ! ఛీ! అలా కాద . మీత పర్ినల్ గా మాట్ాలడాలని" అింతకింట్ట మిించ్ మాట్లు
దొ ర్లలేద . ఏదో తెలియని జింకు ఆమె అింట్ట వునీ ఎనలేని గౌర్విం భయింగా పరావర్త న
అపుుడొ చ్చింది నవువ ఆమెకు. బాగా తాగుబో తర 'న్ేన ఈరోజు న ించ్ పూరితగా ముింద
అలవాట్లపడా పులి ఎపుుడూ అదే కావాలని కోర్చకుింట్లింది. అలా న వువ సీత ీ శరీరానికి
అలవాట్ల పడపో యావు. ఇపుుడు న్ా మాింస్ిం ర్చచ్గా వుింట్లిందన కుని వచాచవ్.
గురగతచ్చింది.
"అలా అని ఆతమవించన చేస్ కుింట్లన్ాీవు. ఈ నర్మేధ్ింల న్న పాతర ఏమీలేదని చెపు
బుకాయించాలని పరయతిీస్త న్ాీవ్. గారమస్త ల మూఢ నమమకానిీ ఆస్రాగా త్రస్ కుని న్న
చ్నీ బలహీనతన ఆస్రాగా చేస్ కుని వాళ్ళ కషాూనిీ పించభక్ష పర్మానీిం కిింద
తాగార్చ. మా మూతులు వాస్న చూడిండ అనీ సామెతకు న వువ అక్షరాలా స్రిపో తావ్."
"అదికాద - మీర్చ"
"ఇక మాట్ాలడకు. న్న ఆట్లు న్ా దగొ ర్ సాగవు. న్నత గడపతే సరిస్ింపదలు వసాతయని
వెరిరగా నమేమ ఆడమనిషని కాన న్ేన . ఈ ఆచార్ింవలల వాళ్ళకు ఐశవరాయలు వసాతయో లేదో
తెలియద గాన్న న్నకు మూడుపూట్లా గడచ్పో తున్ాీయ. ఏమీ పని చేయకుిండా మెకకడిం
పౌర్ణమికో అమామయత గడుపుతర, దానికి ఆచార్ిం అని పతర్చ పరట్ూ ి జన్ానిీ మోస్ిం చేసత
తిండురల పతర్చ చెపుుకుని బతేక న్నలాింట్ివాడీ సీత ీ కాద కదా ఆడపుర్చగు కూడా
పతరమిించద .
విలువ స్ింపాదిించ కోవాలి. మీ వింశానిీ త్రసతసతత న వువ చ్లిల దమిమడీకి కొర్కావు. అది
పడుతుింట్ట తనన ఆ పరమాదిం న ించ్ ర్క్ష్ించే వాళ్ళ కోస్ిం ఎలుగతిత అర్చస్త నీట్ల
ల అతన
గిింజుకుపో యాడు.
పలకరిింపు. తన బాధ్నింతా లాకుకన్ే శకిత వునీ ఆత్రమయతా చూపు. అది ఎకకడ న ించ్
వసాతయో అతనికి తెలుస్ . నిపుులాింట్ి నిజిం శరీరానిీ దహిించ్వేస్త ింట్ట అతన సతీహిం
కోస్ిం అర్చరలు చాస్త న్ాీడు. ఇలాింట్ి స్మయింల కావాలిిింది తనన తాన గా పతరమిించే
జీవి. ఎద ర్చగాొ కనిపస్త నీ ఆమె అవస్ర్ిం మరిింత ఎకుకవెైనట్ల నిపించ్ "మీర్చ న్ా భరమలిీ
తొలగిించార్చ. అలాన్ే ఆ చేతత న్ే పతరమభిక్ష కూడా పరట్ూ ి ఈ దీన ణిణ కర్చణిించిండ" అని
ఆమె కర్గలేద . అింత తొిందర్గా చలిించ్పో యే మనస్త తవిం కూడా కాద . ఇక అకకడ
బాధ్పడపో యాడు. తన ఏిం చేస్త న్ాీడో స్ుృహల లేకుిండాన్ే ఆమె చేయ పట్లూకున్ాీడు.
ఈ హఠాత్ పరిణామానికి ఆవేశిం కట్ూ లు తెించ కుింది. తన చేతిని గట్ిూగా విదిలిచ అతని
ముళ్ళకింపత లాగినట్ల
ల అతని చెింప మిండింది.
20
చాలా రోజుల వర్కు గోపాలకృషణ తిరిగి మామూలు మనిష కాలేక పో యాడు. ఎకకడ
వున్ాీ, ఏ పని చేస్త న్ాీ ఆమె మాట్లు ఈట్లాల గుిండెలల పొ డుస్త న్ాీయ. తనకు కూడా
తన న ించ్ తన వింశానిీ త్రసతసతత తన హీరో కాడు. జీరో అనీ మాట్లు మరీ మరీ
అనిపస్త న్ాీయ.
ఆమె వెళ్ళగకికన ఆస్హాయనిీ, కోపానిీ అర్థిం చేస్ కోలేని మూర్చాడు కాడతన . పరైపరచ చ
స్రిపడేట్ట్ల
ల కొింత భూమిని తిరిగి ఇవవమని, వాట్ి మదిింపు ధ్ర్న ల కక కట్ిూ తిరిగి తన
అడగలేకపో యాడు.
ఏదో న్ోట్ికొచ్చన పతర్చ చెపాుడు. వాడు వెళిళ పో యాడు. ఇింట్ికి కాస్త దూర్ింల అలాన్ే
21
బర్చవెకిక కదలనట్ల
ల గాలి మెలలగా వీసోత ింది.
పడుకున్ాీడు.
అన పమ.
తన చెపుింది ఆమె పతరా అని ఆశచర్యపో యాడు. తన అింత ర్ింగింల ఆమె మీద కోరిక
కాదనీట్లూ తల ఊపాడు.
కొనసాగిస్త ూ అింది.
అతనికి చ్వుకుకమింది. వర్ష అపుుడే చెింపమీద కొట్ిూనట్లూ ఉలికిక పడాాడు. తమ మధ్య
కాన్న ఆమె అలా అనడింవలల అతని అహిం దెబబతిింది. ఏదో తెలియని కస బయలేదరిింది.
జోడస్ూ
త అన్ాీడు.
ఎనిమిదేళ్ళళ. వివాహిత. ఇింకా పలల లు లేర్చ గన క ఒింట్ి బిింకిం తగొ లేద . అింద కే
చేసనట్లూ ఎతత యన వక్షస్థ లిం, శరీర్ిం బీదతన్ానీింతా తెలియచేసత నడము, ఏదో పర్కుత
సరైజు చూస్ కోకుిండా పరరిగిపో యనట్ల నిపించే వెనకఝుగమూ, మొతాతనికి ఆమె చాలా సరకీిగా
అతన ఆమెన దగొ రికి లాకుకని ముదద పరట్ూ లకున్ాీడు. ఆమె ఆ స్ుర్ిన పూరితగా
అన భవిించ్ "ఇక ఆగు గోపాలకృషణ ! ఏదయన్ా మొదలు పరడతే పూరిత కావాలి న్ాకు. మధ్యల
బేరక్ వేసతత భరిించలేన . ఆచారానికి కొస్ర్చలా ఆడపలల ఎవరికీ చెపుని స్ింఘట్న గురిించ్
చెపాులిిన స్ింఘట్నింతా ఓసారి మననిం చేస్ కునీట్లూ కొింత సతపు మౌనింగా వుిండ
తర్చవాత పారర్ింభిించ్ింది.
మగధాయస్ ఎకుకవయపో తర వుిందని న్ాకు న్ాకే అర్థమవుత ింది. అయతే అింద కోస్ిం
ఏిం చేయాల తెలిసతది కాద . ఊరికే అలా మా ఇింట్ి గేట్లముింద నిలబడ న్ా శరీర్ింల ని
బహిర్ొతిం చేసతదానిీ.
ఇపుుడాల చ్సతత ఇవన్నీ న్ాన్ెిన్ి అనిపసాతయ గాన్న ఆ తొలి యవవనింల ఎద ట్ి వయకిత
చూపుత రేపత స్ించలనిం, ఎపుుడో దొ ింగ చాట్లగా పరట్ూ లకున్ే ముదద రేపత పులకిింత, బస్ ిల
ఎవరో చకకట్ి కురారడు ర్ష్ సాకుత చేతిని తగిలిించ్నపుుడు కలిగే చకకలిగిింత ఎపుట్ికీ
గుర్చతిండపో తాయ.
నన ీ చూస్ూ
త న్ే ధ్వళ్ స్ింత షానిీ మాట్లల చెపులేన . మా ఇదద రిదీ దాదాపు ఒకే
కురిపించ్ింది.
త్రర్చచకోనిసాతవా?" అని పరదదమమ అనీపుుడు ధ్వళ్ తనన తాన కింట్లరల్ చేస్ కుని న్ాకు
దారిచ్చింది.
ఆ రోజింతా ఒకరి విశేషాలు ఒకర్చ తెలుస్ కోవడింత న్ే స్రిపో యింది. ధ్వళ్ ట్న్త వర్కు
అపుట్ిన ించ్ ఇింట్ి దగొ రే వుింట్లింది. వాళ్ళకు బాగా వయవసాయిం వుింది. మా పరదన్ానీకి
మగపలల లు లేర్చ. ధ్వళ్ళ ఆయనకు వయవసాయిం పన లల చేదో డు, వాదో డుగా వుిండేద.ి
న్ాత ఎింత బాగా మాట్ాలడన్ా అింతకుముింద స్ింవతిర్ిం చూసన ఉతాిహిం ధ్వళ్ల
సాయింకాలిం పూట్ "అలా గేట్ల దగొ ర్ నిలబడదామా?" అింతే, "వదద అనూ! డాబా
మీదకు వెళ్దాిం పద. గేట్ల దగొ ర్ నిలుచ ింట్ట ఆకతాయ కురారళ్ళింతా ఫో జులు కొడతార్చ.
కూడా" అింది.
అబాబయలిీ చూడాలన కునీ న్ామీద న్ాకే అస్హయమేసింది. న్ాల న్ే చెడు భావాలు
* * *
ఆ ఊరిల ని పరదద అడావింట్టజ్ ట్టరిింగ్ ట్ాకీస్ . ఊరికి రిండు ఫరాలింగుల దూర్ింల పదామ
ఊదర్గగట్టూసతవి.
అలా సనిమాకళిళపో యే వాళ్ళిం. ఆ వీధిల ఉనీ వాళ్ల ింతా ఒకరికొకర్చ బింధ్ వులే.
యక మేిం చేయాలిిన పన లు ఏమీలేవు. న్నళ్ళ పని అయపో గాన్ే మలల పూలు చెట్ల న ించ్
న్ేన వెళిళనరోజే సనిమాకు పో తున్ాీమని తెలిస మా అతత కూతుళ్ళ వనజ, గిరిజ కూడా
బయలుదేరార్చ.
సనిమాకు జట్ల
ల జట్ల
ల గా పో తున్ాీర్చ.
"ఛీ! ఛీ! సనిమాకు రావాలింట్ట ఇదే విస్ గు. ఆకతాయ కురారళ్ళింతా ఠించన గా ర్డీ
చూడు- ఏిం స్ూ యల్ గా వున్ాీడో , ఏజీ బియసీి చదివాడు గాన్న హ ిందాగా పరవరితించాలని
అతన మాకు బావ వర్స్వుతాడు. అింతమింది అబాబయల ముింద నడుస్త ింట్ట న్ాకు
మాతరిం అకకడ అబాబయలు లేనట్టూ చాలా నిర్ల క్షయింగా నడచ్ింది. న్ాకూ అింత ఒదిద కగా
ధ్వళ్ మాతరిం అబాబయల జోక్ లు పట్ిూించ కోకుిండా తన ఏదేదో మాట్ాలడుత ింది గాన్న
న్ేన వినట్ిం లేద . న్ా చెవులు వెనకిక మళిళ అబాబయల జోక్ లన వినట్ానికే
వుిండలేకపో తున్ాీిం.
జనిం పరదదగా లేర్చగాన్న ఫర్వాలేద అనీ సాథయల వున్ాీర్చ. సనిమా బిగిన్ కావట్ానికి
పలకరిించాడు. అకకడ అమేమ డరింక్ి ల కాస్ూ ల్న డరింక్ రోజ్ మిల్క అిందరికీ వాట్ిని
న్ేన త్రస్ కొమమని బలవింతిం చేసతత వనజ, గిరిజలకు వినబడకుిండా న్ాత చెపుింది-
"వదద , ఈరోజు రోజ్ మిల్క త్రస్ కుింట్ట రేపు లవ్ ల ట్ర్ త్రస్ కోమింట్ాడు."
చూస్త న్ాీడు.
మేిం ట్ికట్ల
ల త్రస్ కుని ల పలికళిళ కూర్చచన్ాీిం.
కూర్చచనీ ధ్వళ్ వెనకే భాస్కర్ కూర్చచన్ాీడు. న్ా వెనక వనజ అనీయయ బెైఠాయించాడు.
అలా పరైట్త మొతత ిం కపుుకునీ ఆమె చాలా డగిీఫ్రైడ్ గా వుింది. న్ాకూ అలా
ఎవరికైన్ా ఈలవచాచ?" అని అడగిింది స్ర్ళ్. ఆమె కాస్త ింత ఫాస్ూ గాళ్స.
"ఛీఛీ! వదద అలాింట్ివి. మనమూ వాళ్ళలా చీప్ గా పరవరితసతత ఎలా?" అింది ధ్వళ్.
చపుట్ల
ల చరిచాిం. స్ర్ళ్ిం ఈల వేయడానికి పరయతిీించ్ిందిగాన్న గాలి తపు ఈల రాలేద .
కాన్న వయస్ చేసత గిమిమకుకలకు, యవవనిం వేసత వెధ్వ వేషాలకూ లొింగకుిండా ధ్వళ్
చేయలేక పో యాన .
* * *
మా పరదదమమ కూడా ఓరోజు మాట్ల మధ్యల కూతురిీ పొ గిడింది. "అనూ! ధ్వళ్ న్ా
కూతుర్ని చెపుడిం లేద గాన్న, ఈ హో ల్ జిలాల మొతత ిం మీద ఇింత కుద రైన మనిష లేద .
అిందరి ఆడపలల లాలగా వెకిలి చేషూలు లేవు. సాయింకాలమెతే భోగిం వాళ్ళలా అలింకరిించ కుని
కాన్న సనిమాకి వెళిళన్ా మగవాడ వెైపు కన్ెీతిత చూడద . పరైట్ నిిండుగా కపుుకుని ఎింత
ధ్వళ్ న్ా దగొ రికి వచ్చ - ఈరోజు సనిమా కేనిిల్. పరతి న్ెలా ఈ మూడురోజులూ
"అది వీలు కాద . ఆమె స్సతమిరా ఒపుుకోద " తేలిచ చెపుింది ధ్వళ్.
న్ా చీర్లు అపుట్ికి అన్నీ మాసపో యాయ. అింద కే ధ్వళ్ చీర్ కట్లూకుని
ట్ట
ర ప్ వుింది. "మీకోస్మే ముింద 'రో'ల సీట్ల ల పరట్ూ ాము. కూర్చచిండ" వనక అనీయయ
చెపాుడు.
పో లుచకున్ాీిం.
మేిం వెళిళ ముింద వర్స్ల కూర్చచన్ాీిం. ఖచ్చతింగా న్ా వెనక సీట్ల ల భాస్కర్
వున్ాీడని గమనిించాన .
పర్చగుపరట్ూ ి రావడింత ల పలి న ించ్ ఆయాస్ిం తన ీకొసోత ింది. గుిండె అద ర్చత ింది.
కాసతపట్ికి స్ర్చదకున్ాీన .
ధ్వళ్ రాకపో వడిం న్ాకు ల ట్లగా వుింది. ఆమె గుర్చతకు రావడింత కురీచల కూరోచగాన్ే
లాగి పూరితగా కపుుకున్ాీన . అిందరి ఆడ పలల లాల అలల రి చ్లల రిగా లేననీ అహిం
స్ింతృపత నిసోత ింది. బాగా స్ర్చదకు కూర్చచని సనిమా చూడడింల డీప్ గా మునిగిపో యాన .
కొింతసతపయాయక ఏదో పర్చగు న్ా నడుిం మీద పాకుతునీట్ూ నిపించ్ింది. ఒకకక్షణిం గుిండె
ఝలులమింది. గాబరాగా దానిీ తరిమివేదద ామని న్ా చేయ వేగింగా కదిలిింది. ఎింత వేగింగా
కదిలిిందో అింతే వేగింత ఆగిపో యింది. అది పర్చగు కాద - ఎవరిదో చేయ.
నడుిం న న పున ఆసావదిస్త నీట్లూ వేళ్ళళ ఆగిపో యాయ. ఆ వేళ్ళళ భాస్కర్ వి అని
కనిపరట్ూగలిగాన .
అతని చేయ పరైన ించ్ కిిందకు దిగి జాకట్ బింధ్న్ాలు తెించేింద కు పరయతిీసోత ింది హ క్
స్రిగొ ా అపుుడే అతన కవువన కేక పరట్ూ ాడు. చేయని ఠకుకన వెనకిక లాకుకన్ాీడు.
"ఆఁ!"
నన ీ తడుముతునీ చేతికి కురీచకునీ సీల ఎలా గుచ చకుిందో న్ాకు అర్థిం కాలేద .
భాస్కర్ అబాబ, అమామ అింట్ట న్ామీదకు వింగి, ఎవరికీ వినబడ కుిండా న్ా చెవిల
చెపాుడు. "జాకట్లూకు పన్నీస్ వుిందని చెపుకకరేల న వువ పరైట్ కపుుకాగాన్ే రోజూలాన్ే గీరన్
సగీల్ గా భావిించ్ న్ా పని న్ేన చేస్ కుిందామన కున్ాీన . కాన్న ఓపరన్
సీలగుచ చకుిందని చెపాున . ఇింకపుుడూ అలా జాకట్ లకు పన్నీస్ లు, కతు
త లు, గగడా ళ్ళళ
ఓపరన్ అయిందన్న.
* * *
లాకుకన్ాీడు.
అన్ాీడు అతన .
"ఊఁ..... పూర్విం ఇింద కోస్మే గజె లు వాడేవారేమో" అింది సగుొ సగుొగా ఆమె.
వీలవుతుింది. ఇింతకీ న్నకు సీుడో మీట్ర్ సీుడ్ గా తిర్గాలా? మెలలగా తిర్గాలా?" అని
"మెలలగా."
ఎక్ి పరరస్ చేసత అవకాశిం ఎపుుడూ ఇవవలేద భర్త . దానిీ ఇపుుడు త్రర్చచకోవాలనీ తపన
వేశాయ సీత ల
ీ ు దేన్నీ పారకీూస్ చేస్త న్ాీరో చెపుుకో చూదాదిం."
అతన మెలలగా ఆమె చెవిల చెపాుడు. కరకుూగాన్ే వూహిించ్న అతనిీ మెచ చకోలుగా
చూసింది.
"పూర్విం సీత ల
ీ ే వుిండే రాజాయలుిండేవట్కదా" అని అడగిింది కాసతపాగి.
"అవునట్"
"అింట్ట ఆ రాజయింల సీత ల
ీ ే మగవాళ్ళ పన లన్నీ చేసతవార్ట్ కదా. పలల లు
కావాలన కునీపుుడు ఎకకడ న ించో బానిస్లుగా పట్లూకునీ మగవాళ్ళత రాతురళ్ళళ
"ఏమో న్ాకేిం తెలుస్ ?" ఆమె ఉదేద శిం అర్థమెన్ా ఏమీ తెలియనట్లూ అన్ాీడు.
"న్న ఇషూ ిం. న్ేన కాసతపు మగబానిస్న్ెై పో తాన " అతన పచచజిండా వూపాడు.
ఏదో తెలియని ఎగెయట్ మెింట్, ఏదో తెలియని థిరల్ ర్కత ింల కలిస పో యింది. చాలా
22
ఆరోజు గోపాలకృషణ న చెింపదెబబ కొట్ిూన తర్చవాత న ించ్ ఎింద కైన్ా మించ్దని తన
జాగరతతల తన ింది వర్ష. తన కొట్ూ డిం వలల రిండు పరిణామాలు జరిగే వీలుిందని ఆమె
లేద .
చూడడింత న్ే తల దిించ కున్ాీడు. మనిషల మాతరిం చాలా మార్చు వచ్చింది. బాగా
స్నీబడాాడు. అింతకు ముింద కళ్ళల కనిపించే కొింట్తనిం అింతా మాయమె గింభీర్ిం చోట్ల
దానికి ఆమె ఏమీ ఆశచర్యపడలేద . అింత తొిందర్గా నిర్ణయాలు త్రస్ కొని అమలు చేయడిం
వెింట్న్ే అతన మారివుింట్ట బహ శా అతనిీ ఆమె నమేమది కాద . అతన ఏదో మోస్ిం
చేస్త ింది.
ఇలాింట్ి మూఢనమమకాల వలల జనిం కింట్ట అతనికే ఎకుకవ నషూ ిం కలుగుత ింది. అలా
జరిగితే అతని పరిసథ తి ఏమిట్ి? ఆతమహతయ చేస్ కోవడిం తపు మరో మార్ొ ిం వుిండద .
అింద కే అతనిీ ఇపుట్ి న ిండీ ఆయతత పర్చాలి. స్వింత వయకితతవిం ఏర్ుర్చ కొన్ేట్ట్ల
ల
ఆమె అనీట్ల
ల అతని న ించ్ అతని వింశానిీ త్రసతసతత అతన హీరో కాడు జీరో.
* * *
ఒకే విధ్ింగా ఆల చ్స్త న్ాీర్నీట్లూ వర్ష, వెింకట్ారమయయ ఇదద ర్ూ అతని గురిించ్ స్రైన
అించన్ాయే వేయగలిగార్చ. అయతే అతని గురిించ్ ఆమె పాజిట్ివ్ ఆల చ్సతత అతన న్ెగిట్ివ్
నిశచయించాడు.
వచేచ అమావాస్య ఆదివార్ిం రోజు వస్త ింది. ఆరోజు వూర్చల పులిరాజు దెయాయలు
పరతిషూ ించ్, దెయాయలన తరిమి కొడతాడు. మానసక వికారాలు వునీవాళ్ళకు తాయెతత ులు
కడతాడు.
పులిరాజు, మోహనలు.
అతన అపుట్ిన ించ్ తనల తన్ే కుింగిపో తున్ాీడు తపు ఏిం చెయయడానికీ ధెైర్యిం చాలడిం
23
వినూతీ బర్చవుగా కొిండ మెట్ల కుకత ింది. పరైట్ మాట్మాట్ికీ సాథనభరింశిం చెింద తరిండడిం
తన గుిండెలల ని భావోదేక
ర ిం వలల , బయట్ వీస్త నీ గాలివలల తెలియక ఆమె
స్తమతమవుత ింది. ఇలా కాడని భుజాల నిిండా పరైట్న తిపుుకుని చ్వరి కొస్న పళ్ళ
మధ్య బిగిించ్ింది. ఇపుుడామె గుిండెలు గుిండరింగా, వుబుబగా పరస్ ైట్ింగా కనిపస్త న్ాీయ.
ఆమెకు ముపరైై ఏళ్ళళింట్ాయ. బాగా పొ డగరి. పొ డుగుకు తగొ లావు వుిండట్ిం వలల ఆమె
ఎతు
త గా, బలింగా కనిపస్త ింది. ఆమెల పరతి అవయవమూ మామూలు సరైజుకన్ాీ రట్ిూింపు
వుింట్లింది. చ్వరికి ఆమె బొ డుా కూడా అింబుల పో దిలా కనిపస్త ింది. ఆమెల నగీింగా
ఆమె న్నలిం పూలునీ గీరన్ షపాన్ చీర్ కట్లూకుింది. వెనక భాగిం బాగా కనిపించేట్ట్లూ
కుట్ిూన జాకట్ వేస్ కుింది. ఆమె వెనక భాగిం అింతా విశాలింగా కనిపస్ూ
త పరదింట్ి
ిద ముింద
ఆమెకు రిండేళ్ళ కిరతమే వివాహిం జరిగిింది. ఇింకా పలల లేలర్చ. ఆమె భర్త పర్మేశవర్రావు
గోపాలకృషణ ఎకకడా కనపడకపో యేస్రికి కాస్త ింత న్నర్స్ిం ఆవహిించ్ింది. కాన్న పట్లూ
ఆమెకు డాబా మీద పట్ూ గోడకు ఆన కొని తనన్ే చూస్త నీ గోపాలకృషణ కనిపించాడు.
అనిపసోత ింది.
అన్ాీడు.
దొ ర్చకుతాయ" అింది.
అతన ఆమె ముింద కూర్చచని "మరి జీవితింల ఎవరికీ చెపుని ర్హస్యిం గురిించ్
చెపుు" అన్ాీడు.
నిజానికతనికి ఆమెన వెళిళపొ మమని చెపాులన ింది. కాన్న మొహ మాట్ పడపో తున్ాీడు.
కాన్న మించ్న్నళ్ళయన్ా ముట్టూవాడు కాడు. పరయాణ మింట్ట రాహ కాలమూ, వర్ెుమూ, పరళిళ
స్ తరామూ అింగీకరిించలేద .
పారర్ింభిించ్ింది. బాగా తగిొపో వడిం పారర్ింభిించాన . జీవకళ్ ముఖింల ించ్ మాయమౌత ింది.
ఇింట్లల రోజింతా ఏమీ త చేది కాద . ఇింత రగట్ీన్ ల కాస్త ింత రిల్నఫ్ స్ మతి. ఆమెకు న్ా
వయసత. న్ాత పాట్ట చద వుకుింది. న్ేన పదవతర్గతిల మింగళ్హార్తి పాడేసతత ఆమె మాతరిం
కాలేజీల చేరిింది. ప.జీ. బి.యసీి ఫ్రైనలియర్ ల వుిండగా ఆమెకి పరళిళ ఫ్క్ి అయయింది.
వచ్చన మొదట్ి స్ింబింధ్మే కుదిరిపో వట్ిం న్ాకు ఆశచర్యింగా వుింది. ఆ సాయింకాలిం
బలాలు చూసాతర్చ. అదీ చూశామింట్ట చూశామన్ే అింతే తపు వాట్ికే విలువా ఇవవిం" అింది.
ఇింట్ికొచ్చింది. అవీ ఇవీ మాట్ాలడాక నన ీ దొ డోల కి త్రస్ కళిళ "వినూతాీ! నిన ీ చూసతత
ఏడుపో స్త ిందే. ఎలా వుిండేదావిని! అద భతింగా ఆడపలల ింట్ట ఇలా. వుిండాలని అనిపించేట్ట్ల
ల
ఇింతవర్కు న్నకు పరళిళ కాలేద . మీ న్ానీలాింట్ి వారికి బుదిు రావాలన్ాీ, జాతకాలు గట్ార
పచ్చ వదలాలన్ాీ, న్న జీవితిం చ్గురిించాలన్ాీ న్ేన్ో ఉపాయిం చెబుతాన , చేసత ావా?"
చేసత ాననీట్ల
ల చేయ వేశాన . న్ేన్ేిం చేయాల చెపుింది.
"ఇపుట్ికే న్న వయస్ ఇర్వెై ఆర్చదాట్లత ింది. మీ న్ానీ ఇింకా జాతకాలూ, పొ ింతన్ాలూ
అన కుింట్ట వుింట్ట ఇక న్న పరళిళ జర్గద . న్న ఈడు వునీ మేమింతా అమమలూ,
అమమమమలూ అయపో తాిం. కాబట్ిూ న్ేన చెపున చ్ట్ాక పరయోగిించ " అని వెళిళపో యింది.
కుర్రవాడొ చాచడు.
మన్ోహర్. మా వర్ిండా న ించ్ అతడు స్ుషూ ింగా కనిపస్త ింట్ాడు. సాధ్న పారర్ింభమెన
రిండో రోజు "గగింతు బాగుింది" అనీ అర్థిం వచేచలా సరైగ చేశాన . మొదట్లల అతన
ఓరోజు మా తాతగారి అబిు కిం మన్ోహర్ ని భోజన్ానికి పలిచాన . ఇక అపుట్ి న ిండ రోజూ
మధ్య ఉనీ వయస్ తేడా వలల కాబో లు మా సతీహానికి అమమ అభయింతర్ిం చెపులేద .
ఓరోజు రాతిర ఎనిమిది గింట్లపుుడు మేమిదద ర్ిం డాబా మీద వుిండగా కరింట్ పో యింది.
"అర! కరింట్ ఆఫ్ అయయిందే" అన్ాీడు మనూ.
"ఎకకడున్ాీవ్" అింట్ట న్ేన అతనికి దగొ ర్గా వెళిళ భుజాలు పట్లూకున్ాీన . కాసతపాగి
మరిింత దగొ రికి జరిగి మొతత ిం న్ా న ద ర్చ న ించ్ పాదలవర్కు శరీరానిీ ఆనిచ, గట్ిూగా
"అస్లు ఆకలి పారర్ింభిం కావడానికి ఇచేచ ఆపట్ైజర్ లాింట్ిది ముదద ..." అింట్ట అతని
వూర్ింతా తిరిగి మా న్ానీ చెవి దగొ ర్ ఆగిింది. దాింత ఆయన న్ాన్ా హడావుడ చేస
మగా కలిస ఓ ఇర్వెై మిందిదాకా బయలేద రార్చ. మా పకికింట్ి వనజాక్ష్ ననూీ పలిచ్ింది.
అడగాన . ఆమె న్ానీన అడగి పరిమషన్ త్రస్ కుింది. వనజాక్ష్త కలిస బయలుదేరాన .
మేము వెళ్ళడానికి రిండు ఎదద ల బళ్ళళ కట్ాూర్చ. ఇలా పకక ఊరికి రికారిాింగ్ డాయన్ి కి
తిర్చగుతుిండగా న్ా కళ్ళళ మనూ కోస్ిం గాలిించాయ. ఓ చెట్ూ ల కిింద న్నడల నిలబడాా అతనిీ
మనూకి చేయ అిందిించ్ ఎకికించాన . పకకన్ే కూరోచమని బాగా జరిగాన . అతన న్ా
దిగాము.
"డాయన్ి అయపో యాక అిందర్ూ బళ్ళ దగొ ర్కు వచేచయయిండ" అన్ాీడు వనజాక్ష్ భర్త .
స్రేననీట్లూ తల ఊపాిం.
జాతర్ దగొ ర్ కోలాహలింగా వుింది.
గుడ ముింద భాగింల సతూజీ అరేింజ్ చేశార్చ. మేము వెళిళ కూర్చచన్ాీిం. న్ా పకకన్ే
న్ేన మెలలగా మనూ ఎడమచేతిని న్ా చేతులల కి త్రస్ కున్ాీన . న్ా తొడమీద అతన
గగడుగు విపునట్ల
ల లేచ్ నిలుచ న్ాీర్చ. న్ాకేమీ కనబడక పో వడింత న్ేనూ లేచ్, మనూన
లేపాన . పకకన నీ వాళ్ళళ న్ెట్ూ లకు రావడింత న్ేనూ లేచ్, మనూన లేపాన . పకకన నీ
వాళ్ళళ న్ెట్ూ లకు రావడింత న్ేన పూరితగా అతనిమీద వాలిపో యాన . న్ాల ముింద కొచ్చన
జన్ానిీ తపుించ కుింట్ట బయట్పడాాిం. మేము వెళ్ళళస్రికి బళ్ళ దగొ ర్ మావూరి జనిం
వదిలివెళిళన ధ్వళ్ వస్త ింీ లా వుింది. అకకడకకడా వునీ న్నళ్ళ చెలమలు నిశచలింగా చిందర డు
తనన తాన చూస్ కోవడానికి ఏరాుట్ల చేస్ కునీ అదాదలాల వున్ాీయ. ఎకకడ న ించో గాలి
కూర్చచన్ాీన .
న్ా ఎద ర్చగాొ మానూ కూడా బుదిు గా పదామస్నిం వేస కూర్చచన్ాీడు. రాతిర గాఢతన
గాఢనిదరల వునీట్ల
ల చలనర్హితింగా కనిపస్త న్ాీయ.
అతన పరదవి విపుకపో యేస్రికి తిరిగి న్ేన్ే "ఈ పదిరోజులూ ఎలా గడపావు? న్ేన
"మరి?"
వచ్చింది. రిండో రోజూ న వువ పలవకపో తే మళ్ళళ ఏడుపొ చ్చింది. దాింత తిరిగి జవర్ిం
వచ్చింది. ఈ పదిరోజులూ అింతే. ఈ రోజు న వువ పలిచేస్రికి ఆనిందిం పట్ూ లేకఏడుపో చ్చింది.
ఏిం చేయాల చపుున త చ్ింది కాద న్ాకు. ఏదో మింతరిం వేస జవర్ిం లాగయాయలనీ
వుింది.
మాయమెపో తుిందనీట్లూ గట్ిూగా రిండు చేతులత పట్లూకున్ాీడు. న్ేన అలాగే తలన వించ్
న్ా ముఖమింతా ముదద లత నిింపన అతన కిిందకు దిగి న్ా గుిండెల మధ్య తలపరట్ూ ి
హ క్ లు తెగిపో యాయ. ఖైద ల వుిండ బయట్ పడా ట్లూ న్ా హృదయిం సతవచాచ సౌఖయింత
బర్చవెకి్లింది.
అనిీ రోజులూ సగుొపడుతర, స్బ్ మిసి వ్ గా వునీ అతన అలా విజుర ింభిస్త న్ాీడింట్ట
గట్ిూగా హతు
త కునీ బార విస్ గుత కాళ్లళ చేతులూ జాడించ కునీట్ల
ల వేలాడుతర వుింది. ఆ
భాగిం న న పుకీ, మెర్చపుకీ మరిింతగా ఫ్ీల ై ఏడుస్త న్ాీడు మన్ోహర్. తలన మరిింత
ఇస్ క గుచ చకుింట్లన్ాీ న్ొపు తెలియడిం లేద . అతన న్ాపరై న ించ్ కిిందకు దిగి
నడుము దగొ ర్ ఆగిపో యాడు. అక్షయపాతరలా వునీ న్ా బొ డుాల అతని కన్నీళ్ళళ
పడుతున్ాీయ.
అతని ఏడుపు ఆపడానికి ఇింకా చేయాలిిింది చాలా వుిందనిపించ్ింది న్ాకు. అింద కే
అతనికి అన వుగా స్ర్చదకుని పడుకున్ాీన . పచ్చ పట్ిూన వాడలా అతన అట్ట ఇట్ట
ఉదయిం పూట్ మించ బిింద వుల ఒతిత డకి విస్ ర్చకునీ పచచ గన్ేీర్చలా పస్ పు చీర్
విడపో యింది. లింగా బొ ింద లాగాడు. కాన్న అది రాకపో గా మరిింత బిగుస్ కుింది. అతని
న్ేన చేతులత తడమి లింగా ముడ పట్లూకున్ాీన . అట్ట ఇట్ట కదిప ముడవిపాున .
శరీరానిీ చూస్ూ
త ఎకికళ్ళళ పరడుతున్ాీడు.
న్ేన అతనిీ ఆ విధ్ింగా చూడలేక వీపుని రిండు చేతులత బిగిించ్ దగొ రికి లాకుకన్ాీన .
అనిీ రోజులూ తనల తన్ే దాచ కునీ కోరికన న్ాత త్రరేచస్ కుని అతన లేచాడు.
అపుట్ికి అతన కుద ట్పడాాడు. చ్తరింగా అతని కళ్ళలల న్నళ్ళళ మాయమె నవువ
పర్చ కుింది.
భరిించలేకపో యింది. ఆ లేత శరీర్ిం న్ా అన రాగపు ఒతిత డకి తట్లూకోలేక పో యింది.
భరిించలేకపో యాయ.
దగొ ర్యాయక ఇింత అిందానిీ ఏిం చేస్ కోవాలా తెలియక ఏడాచడని అర్ుమెింది.
ఇపుుడు ఆ బాధ్ లేద . నన ీ తనల కలిపతస్ కోవడింత అతన అనిీ ఒతిత డుల న ించ్
"వెళ్దామా?" అన్ాీన .
"ఊఁ"
ఇదద ర్ిం లేచాము. దూర్ింగా రిండు కొరివి దయాయలు మావెైపు వస్త నీట్ల
ల కనిపించాయ.
"ఎవరై వుింట్ార్చ?"
"బహ శా మా న్ాన్ేీమో"
అకకడునీది న్ేన్ో కాదో తేలుచకోవడానికి న్ానీ లాింతర్చ పరైకతిత చూశాడు. ఆయన ముఖిం
నిలబడపో యార్చ.
న్ేన వెళ్ళతున్ాీననీట్ల
ల మనూ చేయ పట్లూకుని వతిత వదిలేశాన .
న్ానీ ముింద దిగి మిగిలిన వాళ్ళని సాదర్ింగా ఆహావనిించాడు. వచ్చన వాళ్ళళ పరళిళ
చూపులకని అర్ుమెింది.
ల పలికళ్ళళన .
న్ానీ జాడలేద .
అయదో రోజు సాయింకాలానికి వచాచడు. చేతిల వునీ పరదద పాయకట్ ట్టబుల్ మీద పరట్ూ ి
అమమ న్ా దగొ ర్కు వచ్చ "న్న పరళిళ శుభలేఖలు అవి వెళిళ చూస్ కో ట్ైమ్ ఎకుకవ లేద .
మొదట్ి పరళిళపతిరక స్ మతికి పింపాలి కాబట్ిూ అడరస్ రాయడానికి పరన్ కోస్ిం వెదికాన
ఎకకడా కనిపించలేద .
హాలల ని ట్టబుల్ మీద వుిందేమోనని అట్ల వెళ్ళళన . అమామ వాళ్ళ గది తలుపులు మూస
ముింద గాన్ే అబాబయ జాతకిం తెలుస్ కుని, దానికి స్రిపో యే విధ్ింగా మన అమామయ
జాతకానిీ మారిచ రాసచాచన . దేవుడ దయవలల వాళ్ళళ తెలుస్ కోలేకపో యార్చ. అింతా
"కాన్న ఇలా తపుుడు జాతకిం స్ృషూ ించ్ దాని పరళిళ చేసతత ఏమెన్ా అరిషూిం
"మరి ఏిం చేదద ాిం? ఇింకా ఆలస్యిం చేసతత జాతకాలు కాద కదా ఏవీ కలవని ఏ
"అింతేనింట్ారా?"
"ఆఁ ఇది మొనీ రాతిర చేసన నిరావకిం గురిించ్ అపుుడే ఊర్ింతా గుపుుమింట్లింది. ఇనిీ
కళ్ళళ తెర్వక పో తే పరమాదిం అయపో తుింది. అదీ న్ా భయిం. అింద కే పదిరోజులల వుిండే
ట్టబుల్ మీద వునీ పరన్ త్రస్ కుని న్ా గదిల కి వచాచన . తెలల పతపర్ త్రస్ కుని స్ మతికి
అనీట్ల
ల ఇింత చేసగాన్న
తత మా న్ానీ జాతకాల పచ్చ వదిలి న్ా పరళిళకి పూన కోలేద .
న వువ చెపున చ్ట్ాక కోస్ిం మా ఎద రిింట్ికి వచ్చన మన్ోహర్ అన్ే కురారడీ పావుగా
విలువెన
ై బహ మాన్ాన్ేీ ఇచాచన . అయతే అదేమిట్ల మాతరిం అడకుక.
మొదట్ి శుభలేఖ న్నకే పింపుతున్ాీన . మించ్ స్లహా ఇచ్చన న్నకు ఇలా మొదట్ి
కిింద స్ింతకిం పరట్ూ ి దానిీ శుభలేఖలకు కుట్ిూ, కవర్ ల పరట్ూ ి అడరస్ రాశాన .
ర్ూపానిీ స్ింతరిించ కుింది. దానిీ ఈ క్షణిం న ించే అమలు చేయాలన కుింట్లన్ాీన "
గింభీర్ింగా చెపాుడతన .
న్ావలల కాద . ఆచార్ిం పతర్చత ఆడపలల లిీ వించన చేస్త న్ాీననీ భావన పారర్ింభమెింది. ఈ
"అవున ఆమే న్న కథ వినీ తర్చవాత సాింపరదాయాన గుణింగా పరదదల ఆచారాల మేర్కు
బతకడిం ఎింత సగుొ చేట్ైన విషయమో మరోసారి స్ుషూ మెింది అింద కే ఈ క్షణిం న ించే మా
వింశాచారానికి గుడ్ బెై చెపుదలచ కున్ాీన . జాతకాలు పరళిలని ఎలా నిలబెట్ూలేవో, ఇలాింట్ి
బర్చవుగా చెపాుడు.
"స్కిస్" అనీట్లూ కుడచేతిని పరైకతిత , బొ ట్నవేలు మాతరిం ఊపుతర వికూరీ సరైన్ చేసింది.
24
దేవషమూ లేద . కాన్న అతన ఆచరిించే వింశాచార్మెన ఆ ద రాచార్ిం మీద చాలా అస్హయిం.
అన కుింట్లన్ాీన ."
"ఇక న్ా స్ిందేహిం నినీ రాతిర మీర్చ కొిండ కిింద అర్దరాతిర వర్కు ఎింద కున్ాీర్చ?
వినూతీగార్చ రాగాన్ే స్కిస్ అని అింట్ట.... మీర్చ స్ింత షించార్చ. ఇదింతా దూర్ింనిించ్
గమనిించాన . మీర్లా అింత రాతిర వర్కు ఎింద కున్ాీరో తెలియడిం లేద . అదే న్ా
"దీనికి స్ దీర్ామెన వివర్ణ అవస్ర్మన కుింట్ాన . పని చేయని వాళ్ళింట్ట న్ాకు పర్మ
ఏళ్ళ
ల గా ఒక విధ్మెన జీవితానికి అలవాట్ల పడపో యన అతనిీ మారాచలింట్ట షాక్ ట్ీరట్
హృదయిం అతనిది. సౌిందర్య పపాస. లక్షయిం కోస్ిం ఎింతయన్ా కషూ పడగల పట్లూదల కూడా
చెడపో తునీుఃది ఎింద కో తెలుసా? కషూ ిం తెలియకపో వడింవలల - కషూ పడ తన భోజనిం తాన్ే
స్ింపాదిించ కోకపో వడింవలల అింద కే అతనిీ కారోయన మఖ డీ చేయడానికి న్ాకు చేతనయింది
కలుికున్ాీన . ఆమె గురిించ్ విని వుిండడిం వలల ఆమె ఇలాింట్ి ద రాచారానికి తల ఒగొ దని
గా చూశాడు.
చేస్త న్ాీర్చ. అయతే మీకు చెపాులిిింది ఒకట్లిందమామ గోపాలకృషణ బాబుగారిమీద ఏదో కుట్ర
జరిగేట్ట్ల
ల ిందని పింతులు ఈ మధ్య న్ాత చెపాుడు. అపుట్లీింఛీ న్ేన మోహనమీద ఓ
కన్ేీస వుించాన . ఓసారి ఆమె వెింకట్ారమయయ ఇింట్ికి వెళితే న్ేనూ ఆమెన దొ ింగచాట్లగా
బాబుమీద ఏిం కుట్ర చేస్త న్ాీరో అర్ుిం కాకుిండా పో యింది. వచేచ అమావాస్య రోజు మా
గుర్చవుగారిని ఏదో చేసత ార్ని మాతరిం అర్ుమెింది. దీనీింతా గోపాలకృషణ బాబుకి చెపుకూడదని,
మీత మాట్ాలడ ఏదో ఒకట్ి చేసత ఆ కుట్రన భగీిం చేయాలన్న అన కున్ాీన . న్ేన
బాణింలాింట్ి వాడీ ఎవరో స్ింధిించ్ వదిలితే తపు లక్ష్యయనిీ తాకలేన . అింద కే మీ స్హాయిం
ఆమె అతన చెపుిందింతా విింది ఏిం చేయాల కూడా అపుుడే నిర్ణ యించ కుింది.
ఆ దెబబ తగిలాక మీ గుర్చవుగారి మీద దాని పరభావిం ఏమిట్ల చూదాదిం మనిం ఎలా
రియాకుూకావాల తర్చవాత ఆల చ్దాదిం. పరస్త తానికి అమావాస్య కోస్ిం వెయట్ చేస్త ూ మనిం
25
ఆదివార్ిం! అమావాస్య-
మొదల ైింది.
ఇక ఊర్చకి పిండుగ కళ్ వచ్చింది. తాయెతత ులు కట్లూకోవాలన కునీ వాళ్ళళ, తమన
పరట్ూ ార్చ.
"అవున .... మేము దేవుడకి ఎింత భకితత పూజలు చేసత ామో, అింతే భయింత దెయాయన్నీ
ఊరిల మించ్ అయన్ా చెడు అయన్ా అతని చేయ పడతేన్ే మొదలయేయది. ఇది అన్ాది
న ించ్ వస్త నీదే మదన కామరాజు వింశానికి చెిందిన వయకిత పారర్ింభిించకపో తే చ్వరికి దేవుడ
ఇక దాని గురిించ్ వర్ష ఏమీ మాట్ాలడలేద . నమమకానిీ ఎవర్చ మాతరిం ఏిం చేయగలర్చ?
తరిమే కార్యకరమిం కోస్ిం పులిరాజు ఆధ్వర్యింల గారమస్థ లు ఊరికి బయట్ మరిరచెట్ూ ల కిింద
కళ్కళ్లాడుతున్ాీయ.
ఆ బొ మమకు ముింద పాము తలలన పో లిన పరదద ముగుొ, దెయాయలన పట్ూ డానికి
కార్చతునీట్ల
ల ింది.
అలా వదిలేయడిం వలల అవి దారాలు దారాలుగా వేలాడుతున్ాీయ. వాట్ిన ించ్ రాలుతునీ
తెలలట్ి పరైజమా, లాల్నచల వునీ గోపాలకృషణ నర్చడత కలిస వస్త ిండడిం కనిపించ్ింది.
తయార్యింది. బాధ్, ఆనిందిం కలగలిస అతనికి కొతత ర్కిం ఫ్ీలిింగ్ి ని కలిగిస్త న్ాీయ.
పులిరాజు అతని న ద ట్లన చ్నీ కుింకుమ బొ ట్లూ పరట్ూ ాడు. చేతికి చ్నీ వేపమిండ
వుింది.
రాలుత ింది.
అతని కించ కింఠిం ఏదో తెలియని భాషన లయబదద ింగా ఉచచరిసత ో ింది.
సీత ల
ీ ల మరిింత ఊపు పారర్ింభమెింది.
వెింకట్ారమయయ కన ీగీట్ాడు. ఇింద కోస్మే కాచ కుని వునీ ఆమె తన ఊపున మరిింత
ఎకుకవ చేసింది.
నిలబెట్ూ ార్చ.
మోహన అలా వూగుతరన్ే లేచ్ నిలుచ ింది. జనమింతా ట్నష న్ త అట్ట చూస్త న్ాీర్చ.
స్పత స్ముదారలకవతల నిన ీ బింధిించ్, న్న అింతు తేలుసాతన " అని ఘీింకరిించాడు.
ఆమెన నడపస్త ిందని జన్ానికింతా తెలుస్ . అింద కే వాళ్ళళ భయిం భయింగా ఆమెవెైపు
ఏమోతుిందిరా? న్ేన్ెవరిీ అన కున్ాీవ్? కామిన్న పశాచ్రా నిన ీ నిలువున్ా చీలిచ న్న ర్కత ిం
ఈసారి దెయయిం ఆగరహిం తెచ చకుింది. ముఖానిీ చ్ట్పట్లాడించ్, కళ్ళళ మూస్ కుని
దిబబరా ఇకకడే మళ్ళళ పుడతాన రా రేయ్! న్నకు ఇింతవర్కూ తెలియని నిజిం ఒకట్ి
చెబుతాన రా?" మోహన గగింతు మార్డిం కూడా జనిం కనిపరట్ూ ార్చ. ఇదింతా దెయయిం
స్ ళ్ళళ తిర్చగుతున్ాీయ.
అడగాడు పులిరాజు.
దెయయిం మాట్ాలడలేద .
పులిరాజు మరో అడుగు ముింద కువేస బలానీింతా చేతులల కి త్రస్ కొని కొట్ాూడు. ఆమె
"చెపుు"
"అపచార్మా? ఏమిట్ది?"
"ఎవర్తన ?"
"ఏమిట్ి న వవింట్లనీది?"
గోపాలకృషణ కు దెయయిం ఏిం చెపుిందో అర్ుిం కాలేద . ఆ క్షణింల అనిీ అవయవాలు పని
చేయనట్ల
ల నిశేచషు
ూ డెై వుిండపో యాడు.
చెిందినవాడు. ఆస్ పతిరల అతని తలిల కని పారేయబో తే మీ జమీిందార్చ తెచ చకున్ాీడు. ఈ
అిందరి కళ్లళ వెింకట్ారమయయ మీద నిలిచాయ. ఆయన కళ్ళలల స్నీట్ి న్నట్ిపొ ర్.
మూస్ కున్ాీడు.
"అవున "
"ఎలా జరిగిింది?"
ఇలవేలుు అలిగి వెళిళపో యాక కూడా నిజిం చెపుకపో తే నన ీ న్ా అింతరాతమ క్షమిించద .
దెయయిం చెపుిందింతా అక్షరాలా జరిగిిందే..." ఆయన గతానీింతా కళ్ళ ముింద కు
లాకుకింట్లనీట్ల
ల ఆగాడు.
అపుట్ికే కొిందర్చ గోపాలకృషణ వింక గుర్చరగా చూస్త న్ాీర్చ. ఇింతకాలిం తాము భరమల
"అదో పీడకల న్ేన ఏ పరిసథ తిలల యలా చేయాలిి వచ్చిందో మీర్ింతా సథ మితింగా
స్ింగతి."
"న్ేన అపుుడు జమీిందార్చ దగొ ర్ దివాన నని మీకు తెలుస్ . జమీిందార్చగారి భార్య
పురిట్ికోస్ిం ఆస్ పతిరల చేరార్చ. రిండో రోజు రాతిర ఆమెన్ పరస్విించార్చ. అయతే బిడా
భూమిమీద పడగాన్ే వాతిం కమిమ చనిపో యింది. అింతే కాకుిండా ఆపరేషన చేస బిడా న
అలా ఆ బిడా న త్రస్ కొచ్చ జమీిందార్చగారి భార్య పకకన పడుకోబెట్ూ ార్చ. అపుట్ికీ ఆమె
కోమాల న్ే వుింది. మరో రిండు రోజులకు ఆమె స్ుృహల కొచ్చింది. ఆరోజు తెలలవార్చజామున
మూడుగింట్లకు వాళ్ళళ కార్చల బయలుదేరార్చ. న్ేన ఆస్ పతిర బిలులలన్నీ చెలిలించ్ వాళ్ళళ
మాతరిం బరతికే వుింది. ఆ పలల వాడీ మీకు అపుగిించాన . అపుుడు నిజిం చెపున్ా ఆసత కోస్ిం
న్ేన అబదాదలాడుతున్ాీనని మీర్చ అన కున్ే పరమాదిం వుింది గన క జరిగిింది న్ాల న్ే
"గోపాలకృషణ న ఊరిన ించ్ వెళ్ళగగట్ూ ిండ. ముషూ వెధ్వ ఇింతకాలిం మనలిీ మోస్ిం చేస
మన సొ ముమతిని, మన సీత ల
ీ న అన భవిించాడు."
తిన్ేసవ
త ారే. కాన్న శవరామయయ అడుాపడాాడు.
"ఇింద ల దివాన తపుుగాన్న, ఇతని తపుుగాన్న లేద ఏదో పరిసథ తులవలల అలా
జరిగిపో యింది. ఇక మనిం గతానిీ గూరిచ ఆల చ్ించడిం కింట్ట జర్గాలిిన దానిని గురిించ్
ఆయన కాసతపు దీర్ాింగా ఆల చ్ించ్ "స్రే అయతే దేవుడీ తిరిగి త్రస్ కొచ్చ పరతిషూ ించే
బాధ్యతన వెింకట్ారమయేయ త్రస్ కోవాలి. ఇింద కోస్ిం ఆయన పురోహితులేీ త్రస్ కువసాతడో ,
దో ష నివార్ణకు ఉతివాలే చేయసాతడో ఆయన ఇషూ ిం. గారమింల తిరిగి దేవుడకి పారణ పరతిషూ
మొదల ైింది.
అయతే దెయాయలకింట్ట మరో ఇింట్రసూ ింగ్ ట్ాపక్ దొ ర్కడింత జనిం ఆ కబుర్చల చెపుుకుింట్ట
26
దేవుడు. ఈ రోజు ఓ ముషూ దాని కొడుకు ఎవరా అమమ-? ఎలా వుిండేదో తనన కింట్టన్ే
కొనసాగిించాలిిన అవస్ర్ిం లేద . ఇింత కషూ ింల నూ ఈ భావన అతనికి ఊర్ట్ కలిగిసత ో ింది.
అతన చాలా ఖ షీగా వున్ాీడు. వెింకట్ారమయయ దెయయిం న్ాట్కిం ఆడాక తిరిగి వర్షన
కలుస్ కున్ాీడు.
న ించ్ మనిం ఏిం చేయాల ఆల చ్ించ . ఈరోజు న ించ్ మనకు ఫుడ్ బింద్! రోజూ ట్ైమ్ కి
వచేచ కాయరియర్చల ఇక రావు. విింద భోజన్ాలు వుిండవ్. కోడ వేపుడు, రగయయలకూర్, చేపల
పనిచేయాలని తెలిిింది.
అలా అన కుింట్టన్ే పని చేయడింల వునీ ఆనిందిం ఏమిట్ల తెలిసో చ్చింది. ఏదో మధ్ ర్
వాళ్ళన చూసత ఆనిందిం కాద . తామే పని చేయడిం అనీ వాస్త విం గరహిింపు కొచ్చింది.
కాన్న అతని జీవితిం అతనికి పని చేయడిం న్ేర్ులేద . అింద కే "ఇపుుడు మనమేిం
"ఏదెన్
ై ా చేయచ చ. ట్ౌన్ ల అయతే మనిం ఏిం చేస బతకచోచ లిస్ూ చెపుగలన .
అర్ట్ిపళ్ళళ అమమవచ చ. అయతే ఈ పలల ట్టళ్ళళ ఏిం చేయాల మాతరిం న్ాకు తెలియద "
నర్చడకునీ ఆతమవిశావస్ిం తనకు ఎింద కు లేదో నని తరికించ కున్ాీడు గోపాలకృషణ .
పరిగతు
త తునీ జిింకపలల లా అనిపసోత ింది. వర్ష కనపడతే బావుిండునని ఆ క్షణింల
అనిపించ్ింది అతనికి.
వున్ాీడు.
నర్చడు కడుపునిిండా న్నళ్ళళ తాగి నిదరపో వడానికి ఉపకరమిించాడు.
చ ట్ట
ూ గాడాింధ్కార్ింగా వుింది. చీకట్ి గాఢతన తెలిపతింద కే కాింట్ారస్ూ గా మొలిచ్నట్ల
ల
వుింది.
అకకడ మెదలడింలేద . విింద భోజన్ాల వాస్నలత బర్చవెకేక గాలి అలికిడ కూడా వేయడిం
లేద . ఒకపుట్ి పరిసథ తికి ఇపుట్ి పరిసథ తికీ వునీ తేడాన గమనిసతత గోపాలకృషణ కు
నవవవచ్చింది.
సరిస్ింపదలు తెచ్చపరట్ూ దేవుడగా కొలిచ్న గారమస్థ లకు ఇపుుడు తన ఆరాధ్ యడు కాద .
ఆయురారోగయ అషూ ఐశవరాయలూ రావాలి. పాపిం! పన్ెీిండు న్ెలలూ పొ లాలల కషూ పడాా
న్ాలుగువేళ్లళ న్ోట్ల లకి పో వడమే గగనమెన వాళ్ళళ ఏదో అదృషూ ిం వస్త ిందని గుడా గా
పరస్రిించడిం తపు ఇింకేమీ చేయగలర్చ? దరిదరమే వాళ్ళచేత మూఢనమమకళ్న
ఆచరిించేట్ట్ల
ల చేస్త ింది.
అలాన్ే ఆకాశానిీ, చ కకల్నీ, చీకట్ిన్న కళ్ళలల కలిపతస్ కుింట్ట నిలుచనీ అతనికి ఎవరో
వస్త నీట్ల
ల అనిపించ్ింది. తన మదనకామరాజు వింశానికి చెిందినవాడు కాద కాబట్ిూ ఇక
తనత ఎవరికీ పని వుిండద . మరిపుుడు వస్త నీదెవరో అింతుపట్ూ డిం లేద .
* * * * *
"ఏమిట్ిలా వచాచర్చ?" కాస్త ింత భయమూ, మరికాస్త ింత భకీత కలగా పులగింగా తన ీకు
"ఫర్వాలేదే ఆడపలల పౌర్ణమిరోజు శృింగార్ిం కోస్ిం తపు మరో కార్యిం కోస్ిం వస్త ిందని
మదనకామరాజు వింశానికి చెిందినవాడవి కావు గన క!" అని కొింతసతపు ఆగి మళ్ళళ చెపుడిం
ఆడపలల మీద మనస్ పడట్ిం న్న పతరమతతావనిీ చెబుతుింది. ఆమె కోస్ిం ఆ ఆచారానిీ సరైతిం
ఒద లుకోవడానికి సదద పడడిం ఆమెపట్ల ఎింత ఆరాధ్న వుిందో తెలియజేస్త ింది. ఆమె న్ేన
దొ రికినట్ల యింది. అతని ఆనిందానికి అవధ్ లేలవు. జీవితింల తొలిసారిగా అతన అలాింట్ి
ఏదో మధ్ ర్మెన పులకిింత ఇింతకాలిం శరీరానికి కలిగిన గిలిగిింత- ఇపుుడు మనస్ కు
త్రర్చడిం కోస్ిం గారమమింతా తృణీకరిించ్ తనకోస్ిం కాయరియర్ పట్లూకు వచ్చన ఆమెన న్నళ్ళళ
అతనిీ ఆ సథ తిల చూడడిం ఇషూ ింలేనట్లూ ఆమె ఎింత చగర్వత కన్నీళ్ళళ తుడచ్
ఇదద ర్ూ ల పలికళిళ నర్చడీ నిదరలేపార్చ. అతన దిగొ ున నిదర లేచ్, వర్షని చూస ఏిం
జరిగిిందో వూహిించాడు.
రావాలిిన ట్ైమ్ కే వచ్చ తన గుర్చవుగారిని ఆకట్లూకునీ ఆమెకు కళ్ళత న్ే కృతజఞ తలు
తెలిపాడు.
ముగుొర్ూ కూర్చచని భోజన్ాలు చేస్త న్ాీర్చ. అపుుడే వర్ష మెలలగా విషయానిీ కదిప
వెింకట్ారమయయ, పులిరాజు ఆడన న్ాట్కానిీ చెపుింది. చ్వర్గా "న్న తలిల దిండురలన చింపింది
వింశాచార్ిం తపుుతుింది. కాన్న న్ా తలిల దిండురలని చింపన అతనిీ ఎలాగయన్ా చట్ాూనికి
తలిల దిండురలిీ చింపింది అతన్ేనని నిర్ూపించాలి" ఆవేశింగా కాకుిండా చాలా కూల్ గా చెపుింది
ఆమె. మనస్ ల ని ఆవేశానిీ స్మయిం వసతత తపు ఎక్ి పరరస్ చేయద ఆమె.
ఆమె ఏదో పథకిం సదద ిం చేసిందని గోపాలకృషణ కు అర్ుమెింది. అింద కే "ఏమిట్ా పథకిం?"
అని అడగాడు.
మొతత ిం విన్ాీక నర్చడు "అద భతిం" అన్ాీడు గోపాలకృషణ ఆమెవెైపు మెచ చకోలుగా
చూశాడు.
27
ర్థో తివిం-
వూర్చ ఊర్ింతా కళ్ కళ్లాడుత ింది. స్ నీిం కొట్ిూన ఇళ్ళళ తెలలట్ి పావురాళ్ళ గూళ్ళలా
చన్నీళ్ళ సాీనిం చేస మొలకు అింగవస్త ింీ కట్లూకుని వింతులు రావదమత ర్థాలింకర్ణ
పారర్ింభమెింది.
పరైన నీ శఖర్ిం న ించ్ కిింద వర్చస్ పూల దిండలన దిించార్చ. మధ్య మధ్య కుింకుమ
బొ ట్ల
ల , పస్ పుబొ ట్ల
ల పరట్ూ ార్చ. కిిందన నీ పీఠిం మీద ఉతివ విగరహానిీ న్నళ్ళత , పాలత ,
నూన్ెత , తేన్త
ె అభిషతకింి చార్చ. ఆ తర్చవాత విగరహానికింతా గింధ్ిం పూశార్చ. పన్నీర్చ
ర్థానికి అట్ట ఇట్ట పరదద పరదద తాళ్ళళ కట్ాూర్చ. వీట్ిని పట్లూకుని పరజలు లాగార్చ.
కావాలిి వుింది. కాన్న ఇపుుడు ఆ వింశింల ఒకక మగపుర్చగు కూడా మిగలలేద . ఉనీ
ఒకకడూ ముషూ దాని కొడుకని తేలిింది. ఇపుుడేిం చేదద ాిం?" శవరామయయ చ ట్ట
ూ గుమిగూడన
చేతులమీద గాన్ే ఇక న ించ్ మించీ చెడూ జరిగితే బావుిండునని భావిస్త న్ాీన " ఓ
కాలిింది కాబట్ిూ సాగగగట్ూ డానికి ఇదే స్మయమని మరికొింత వతిత డ తెచాచడు పులిరాజు.
శవరామయయ ఎట్ట తేలుచకోలేకపో తున్ాీడు.
ఇక తపుదనీట్ల
ల శవరామయయ కూడా తల వూపాడు.
పర్చగతాతడు.
అడుగుపరట్ూ న
ి పులిరాజుని.
"పిండే"
కొడుకుగా ముదరవేస వీధిల నిలబెట్ూ ాన . చ్వరికి వాడ వింశ మరాయదలన కూడా న్ా
స్ ఖిస్ూ
త వుింట్ాన . న్నకు కావాలింట్ట న్న పునర్వస్ న వదిలేసత ాలే..." బాగా నిషా
తలకకికనవాడు మాట్ాలడనట్ల
ల మాట్లు ముదద లు ముదద లుగా జార్చతున్ాీయ.
చేస్త నీట్ల
ల ింది.
"మరో ఐద నిముషాలల తయారై వసాతన . ఊరేగిింపు ర్థిం దగొ రికి వెళ్దాిం. ట్ైమవుత ింది
వెింకట్ారమయయ.
పూలవర్షిం కురిపస్ూ
త సావగతిం పలికార్చ.
ర్థానిీ లాగడానికి వూరి జనమింతా పో గయాయర్చ. ఇస్ క వేసతత రాలనింత జనిం. సీత ల
ీ ు,
పుర్చషులు, వృదద లు, పసపలల లత ఆ పారింతమింతా స్ిందడగా వుింది.
నమస్కరిించాడు.
"ఓిం మనమధ్ దేవా... ఓిం మనమధ్ దేవా..." జనమింతా భకిత పార్వశయింత అర్చస్ూ
త
చూస్ కున్ాీర్చ.
"ఏమిట్ీ వెైపరీతయిం? ఇింతమింది జనిం లాగుతున్ాీ ర్థిం కదలడిం లేద ఏదో ల పిం
"అట్ల చూడిండ. పింతులకు ఏదో అయింది" జనింల ించ్ ఎవరో గట్ిూగా అర్వడింత
పింతులు వూగడిం ఎకుకవెైింది. మొలకు కట్ిూవునీ అింగవస్త ింీ వూడపో యింది. పించె గోచీ
"ఏమెింది అని మెలలగా అడుగుతావేమిట్ార కుింకా న్ేన మనమథ దేవుడీ" పింతులు పరతి
తమముింద పరతయక్షమెనట్ల
ల వాళ్ళళ పర్వశించ్పో యార్చ.
"న్న ర్థిం కదలడిం లేద సావమీ ల పిం ఏమిట్ల చెపుిండ సావమీ" శవరామయయ
కద లుతునీట్ల
ల అట్ట ఇట్ట వూగుత ింది. మొతత ిం శరీర్మింతా నరాలు ఉబిబ అతన
దేవుడకి అింత కోపిం తెపుించే పని తాము ఏిం చేశామో తెలియక జనిం గిింజుకు
"చెపుు సావమీ! చెపుు సావమీ! ఏిం జరిగిిందో చెపుు సావమీ..." జనిం అర్చస్త న్ాీర్చ.
పో యింది.
న్ా ర్థానిీ ముట్లూకుని పారర్ింభోతివిం చేసత ాడా? ఇది మేము స్హిసత ామా?"
ఉబాబయ.
పులిరాజుకు.
తాము దెయాయనిీ ముింద పరట్ూ ి న్ాట్కమాడతే యపుుడు ఎవరో దేవుడీ ముింద పరట్ూ ి
న్ాట్కిం ఆడుతునీట్ల
ల బో ధ్పడింది. జనిం మూర్ాతావనిీ తాము వాడుకుింట్ట, యపుుడు
అదే పని ఎవరో చేస్త న్ాీర్చ. దెయయిం చెపుిందే నమిమన జనిం ఇపుుడు దేవుడు చెబుతుింట్ట
అయోమయింగా చూస్ూ
త నిలబడాాడు. ఇదీ అని చెపులేని భయిం కొిండచ్లువలా
చ ట్లూకుింట్లింది.
పులిరాజు అయతే నిలువెలల ా వణికిపో తున్ాీడు. దేవుడు ఎద ర్చ పడతే దెయయిం ఎలా
వింశానికి చెిందినవాడే! జమీిందార్చ పుతురడే. అతన ముషూ దాని కొడుకు కాద . మీర్చ
"ఆ వెింకట్ారమయేయ ఈ అరిషూ ానికి కార్ణిం. వాడొ క హింతకుడు" దేవుడు ఆగి చెపాుడు.
బయలుదేరిింది.
తలిల దిండురలన చింపాడు. జమీిందార్చ కార్చకు యాకిిడెింట్ జరిపించ్ింది వీడే. కిరాయ లారీని
లావా అింతా తనన ముించేస్త నీట్లూ అతన కురింగి పో తున్ాీడు. కన చూపు మేర్ కనిపించే
వణికిపో తున్ాీడు.
పులిరాజు కయతే అకకడ న ించ్ బలింకొదీద పరిగతాతలని వుింది. అట్ట ఇట్ట చూశాడు.
కతు
త ల బో న లా జనిం నిలబడ వుిండడింత ఆ పరయతీిం విర్మిించ కున్ాీడు.
న్ాట్కిం ఆడాడు. ఈ న్ాట్కింల మిగిలిన పాతరధార్చలు ఇదద ర్చ వాళ్ళళవరో మీకు తెలుస్ .
చ ట్ట
ూ బిగిించ్ింది. భయింత ఆమె కళ్ళళ స్ డగాలిల అలాలడుతునీ దీపాలాల
తయార్యాయయ.
రియాకూవుతారో అతనికి బాగా తెలుస్ . అింద కే ఇక అకకడ న ించ్ పలాయనిం చ్తత గిించాలని
కాసింత నడుిం వించ్ జనిం మధ్యల ించ్ దూరాడు. ఇక నడక ఆపలేద . చకచకా
అడుగులేస్త న్ాీడు.
పరించ్ అరిచార్చ.
కనబడాాడు.
నిస్ితు
త వత అలాన్ే కూలబడపో యింది.
చెపుుకున్ాీడు.
వేడుకున్ాీడు.
అింతల గారమింల కి వర్షత పాట్ల పరవేశించ్న పో ల్నస్ లిీ చూస నర్చడు తన చేయవలసన
28
ర్థో తివిం అయపో యన్ా వీధ్ లల కోలాహలిం తగొ లేద . అిందర్ూ బయట్ నిలబడ
బాబుగారికి తెలియజేయ. న వువ తెచేచ కబుర్చకోస్ిం మేమింతా ఎద ర్చ చూస్త ింట్ాిం" అని
నర్చడు కొిండ ఎకిక గుర్చవుగారి దగొ ర్కళ్ళళడు. శవరామయయ చెపుిందింతా వివరిించ్ "అదీ
ర్మమన్ాల చెబితే కబుర్చపరట్ూ ి వసాతన " అని గుర్చవుగార్చ ఏిం చెబుతాడో వినడానికి
ముింద కు వింగాడు.
బిగుస్ కుపో యార్చ. ఒకరి ముఖాలు ఒకర్చ చూస్ కున్ాీర్చ. చ్నీగా గుస్గుస్లు
పారర్ింభమయాయయ.
బావుింట్లిందనీట్ల
ల కస్ూ
త రిని ర్మమన్ాీడేమో గోపాలకృషణ ఏది ఏమెన్ా కస్ూ
త రి
29
ఉకికరిబికికర్యింది. అపుుడే పచచట్ి తట్ికలల ించ్ వచ్చన పడుచ పలల లా అయపో యింది.
మలాలిం ట్ౌన్ ల ించ్ తెచ్చ ఉతికిన బట్ూ లల ించ్ ముద ర్చ రోజార్ింగు సల్క చీర్న కట్లూకుింది.
దానికి మాయచ్ింగ్ గా అదేర్ింగు జాకట్లూన చేతులల కి త్రస్ కుింది. బాయక్ ఓపరనిింగ్ బారన వెదికి
తొడుకుకింది. ఆ తర్చవాత జాకట్ వేస్ కుింది. రోజ కలర్ లింగా కోస్ిం వెదికిింది గాన్న అది
వాలుజడ వేస్ కుని మలల పూల దిండన జార్విడుచ కుింది. కళ్ళకు ల ైట్ గా కాట్లక
అద ర్చత ింది. మనస్ ల ించ్ తెలియని అన భూతి ఏదో వూర్చతునీట్ల నిపసోత ింది. నరాలన్నీ
స్ ఖానిీ అింద కోవడానికి సాగుతునీట్ల నిపసోత ింది. ర్కత ిం పలుచగా తయారై పరవహిస్త నీట్ల
ల
నవవవచ్చింది.
"సీత ల
ీ కు ముఫ్రైైఏళ్ల తరావత రిండో యవవనిం వస్త ింది" అని వినీది నిజమే కాబో లు
అన కుింది. ఆ యవవన్ానికి ఈ యవవన్ానికి ఒకకట్ట తేడా అది సగుొ. సగుొతెర్లు లేని ఈ
వుింట్ాడు. సగుొకు సగుొ లేకపో వడిం నిజింగా సగుొవచేచ విషయిం అన కుని తనకు
ఇలా ఆమెల ఆమే తొట్లరపడుతర, తుళిళపడుతర కొిండ ఎకికింది. తెలలట్ి వెన్ెీలల భవనిం
జాకట్ కిింది హ క్ తెగిింది. అన భవానిీ కూర్చకుని ఉబిబన స్త న్ాలు ఒకకసారిగా కదిలి,
తెలలముఖిం వేసింది.
ఆమె తిరిగి ఆ హ క్ న పరట్ూ లకున్ే పరయతీిం చేయలేద . వడ వడగా అతని దగొ రికి
"న వువ మొదట్ిసారి వయసొ చాచక గారమస్థ లింతా నన ీ న్న దగొ రికి పింపసతత వచాచన
తెలుస్ కున్ే అవకాశిం వచ్చన న్ేన చాలా అదృషూ వింతురాలిని" అని తన ఎడమచేయ
తగిలేట్ట్ల
ల బాగా దగొ రికి జరిగిింది. ఆ ఎడమ చేతిని ఎింతగా బెిండ్ చేసిందింట్ట తన ఎద
తగిలేట్ింతగా చేసింది.
తెలుసా-? ఎద న న పుకి పరైట్ ఓ పట్ాూన నిలబడద . అయతే కాస్త ింత వయస్ ముదిరిన సీత ీ
అింతగా పరైట్న గురిించ్ పట్ిూించ కోద . ఎింద కో తెలుసా? ఎద మెర్చపు ఎద ట్ వాళ్ళ కళ్ళలల
చ్ట్ాలలని" అని కిలకిలా నవివ "న్ేన రిండో సతూజీల న్ే వున్ాీన " అని అతని రియాక్షన్
కావాలనీట్ల
ల అతని భుజాలన పట్లూకుని కుదిపింది.
అవతల న ించ్ ఏమీ జవాబు రాకపో వడింత "తొలిరోజూ ఇింతే! అన్నీ న్ేన్ే చేయాలిి
వచ్చింది. ఈరోజూ అింతేన్ా? అవునూ, న్నకు కన్ెీరికిం చేసింది న్ేన్ే కదా" అని కళ్ళలల కి
చూసింది.
అతనికి నవవవచ్చింది "కన్ెీరికిం కేవలిం సీత ల
ీ కే పరిమితిం, దానికి పుింలిింగిం లేద "
అన్ాీడు.
"దానికి పతర్చ లేకపో యన్ా ఎవరికైన్ా మొదట్ిసారి అన్ేది ఒకట్లింట్లింది కదా! ఆరోజు
తిరిగి వచ్చనట్ల
ల ింది న్ాకు! మొదట్ి పాఠిం ఏమిట్ల గుర్చతిందా? శృింగార్ిం తడత పారర్ింభమె,
తుఃదిత ముగుస్త ింది. ఇదే కదా మొదట్ి పాఠిం. కాబట్ిూ ముదద త పారర్ింభిించాలి" అింట్ట
అతని ముఖింవెప
ై ుకి వింగి పరదవులమీద పరదవులు అదిద ింది.
"ఊఁ! బరహామిండిం ఎింగిలి కూడా త్రయని ర్చచ్గా వుింట్లిందన్ేది ముదద వలేల తెలిసతద"ి అని
స్ ఖిం కలుగుతుిందో చెపుు..." అని ముదద పరట్ూ లకున్ే తర్చవాతి భాగిం ఎద అనీట్ల
ల
పరైట్ స్గానికి పరైగా కిిందకు జారి ఆమె ఎద స్ింపదన వెన్ెీలల పరిచ్నట్ల యింది.
అతనిల చలనిం లేకపో వడింత కళ్ళళ తెరిచ్, అతని ముఖానిీ మీదకు లాకుకింది.
"పూల పొ ట్ల ింలా వునీ బొ డుామీద ముదద పరట్ూ లకోవడిం అద భతింగా వుింట్లిందని
చెపాున . గుర్చతిందా...? నడుిం న ించ్ పారర్ింభమెన ముదద బొ డుా దగొ రికి వచేచట్పుట్ికి
ఆడపలల మెలికలు తిరిగిపో వాలని న్ేరిుించాన . ఆ విదయ ఇింతకాలిం పరదరిిించావా? లేదా?
స్వరాొనికి ముింద నీ దావర్ిం లాింట్ిది బొ డుా. ఆల్నబాబా నలభెై దొ ింగలల లా దావర్ిం దగిొర్
ముదద మింతారలిీ పరదవులత చదివితే స్వర్ొ దావర్ిం విచ చకుింట్లింది అని చెపునట్ల
ల
చదవచ చ అని అింట్ార్చ. న్నకో తమాషా విషయిం చెపున్ా? ఈ శాస్త ింీ ల న్ేన అిందెవేసన
ఊహిస్త ింట్ాన . ఓ ఆడపలల కనిపించ్ిందన కో, ఆమె ముఖానిీ బట్ిూ మొదట్గా ముదద
ఎపుుడు పరట్ూ లకుని వుింట్లిందో , ఎవరి దగొ ర్ ఆ స్ ఖానిీ ర్చచ్ చూస వుింట్లిందో , అపుుడు
అిందింగా, ఒదిద కగా వుిండే ఓ అమామయ కనిపించ్ిందన కో- ఇలా అన కుింట్ాన ....ఆమెకు
అయన్ా అతన వదలడు. ఓరోజు వేస్వి సాయింకాలిం ఆమె పరర్ట్లలని మలల చెట్ూ ల దగొ ర్
స్ూ
ూ ల్ వేస్ కొని మలల మొగొ లు కోస్ూ
త వుింట్లింది. పుస్త కిం కావాలన్ే సాకుత అతన అకకడకి
వెళ్తాడు. ఆమె చెయెయతిత మొగొ న కోస్త నీపుుడు చేతికీ, ఎధ్కీ మధ్య ఉబికే భాగిం అతనిల
తుఫాన న రేపుతుింట్లింది. మొగొ లు కోయడిం అయపో గాన్ే ఆమె కోరిక పో యన్ా అతన
చేయ అిందిించ్ దిముుతర అట్ట ఇట్ట చూస కస్ కుకన ముదద పరట్ూ స
ట త ాడు. క్షణింల
ఇలా వూహిసత ాననీ మాట్" అని స్ దీర్ాింగా చెపు "కాబట్ిూ న్ా దగొ ర్ నిజిం దాచకు. మూడ్
అింత లేదని న్ా అన మానిం బాబాబబూ, న్న మూర్ కరకుూగా స్రిపో తుింది. కాస్త కొలిచ్
పరట్ూ ావా?" అింట్ట అతని జవాబు కోస్ిం చూడకుిండా స్ర్చరన చీర్ విపుింది.
వెన్ీ
ె లల అర్ునగీింగా వునీ ఆమె స్త న్ాల న్నడలు రిండు గోపురాల న్నడలాల
పర్చచ కున్ాీయ. అన భవాల భార్ింత కొదిదగా వాలిన ఆమె పాలిిండుల యవవనపు కోతమీది
బుర్చజులాల వున్ాీయ. నడుము న్ాజూకు తనిం కోస్ిం తపస్ ి చేస చ్కికపో యనట్ల
ల స్నీగా
వుింది. జాకట్లూకీ, లింగాకు మధ్యన నీ బొ డుా కోరికన రేపత మింతరపుషుింలా వుింది. చీర్
ఈ శరీర్ిం న్ెమర్చవేస్ కోన్న" అింట్ట అతని తలన వక్షస్థ లింల కి గుచ చకుింది.
క్షణింసతపు ఆగి అతనిీ పకకకు జరిప కుడకాలున అతనిమీద వేసింది. అతనిల కలిగే
మార్చులన్నీ, ఫ్ీలవడానికనీట్ల
ల కాలున మరికాస్త ింత పరైకి జరిపింది.
"శరీరాలు దగొ ర్యాయయ్. బట్ూ లుించ కూడదన్ేది మూడో పాఠిం. సీత ీ తన బట్ూ లిీ తన్ే
విపుుకున్ేట్ట్ల
ల చేయడిం పరీక్ష పాఠాల ఫలితాలు చూస్ కోవడిం లాింట్ిద.ి ఆమె దగొ ర్ ఆ పని
గుర్చతిందా?"
అింత కషూ ిం. బాయక్ ఓపరనిింగ్ కాబట్ిూ ట్కిీక్ త విపుగలగాలి" అని నవువతర అతని చేతులిీ
"ఇక చ్వరిద-ి లింగాముడ- ఇది విపుతే మిస్ూ రీ అింతా తెలిసపో తుింది. దయచేస ఈ
సనిమా కల యమాక్ి ఎవరికీ చెపుకిండ! అని అింట్ట వుింట్ారే- అలాగా దీనిీ ఎలా విపాుల
కామాలాింట్ిదత
ెై ,ే పుర్చషుడ సగుొ ఫుల్ సాూప్ లాింట్ిద.ి కాబట్ిూ మగవాడు సగుొపడకూడద "
ఆశచర్యిం- అతనిల ఎలాింట్ి ఉదేరకమూ లేద . ఏదో దృఢమెన కార్ణిం వుింట్ట తపు
అతనివెప
ై ు చూసింది.
"చూశావా కస్ూ
త రి! శృింగార్ింల మనకు ముఖయిం అది తిర్గబడతే ఎింత రచచగగట్ిూన్ా
పరయోజనిం శూనయిం. ఒక విధ్ింగా న్ాకు న్ేన్ే పరీక్ష పరట్ూ లకున్ాీన . న్ేన ఉదేరకానికి ల న
కాకుిండా వుిండగలన్ా అని ట్స్ూ చేస్ కున్ాీన . ఇింద ల న్ేన్ే గలిచాన " గింభీర్ింగా
పరట్ూ స్
ట త న్ాీన . ఇవన్నీ ఎద ట్ివారిీ దో పడీ చెయయడానికే ఏరాుట్ల చేయబడాాయ. ఈ జాఞనిం
వచాచక అర్ుిం పర్ుిం లేకుిండా ఉపవాసాలు చేయిం కనిపించ్న పరతి చెట్ూ లన్న, పుట్ూ న్న మొకకిం
ఉతుకుకని పొ ట్ూ పో స్ కున్ాీవ్. ఇపుుడూ అదే చేస్త న్ాీవు. న్న బతుకుల ఏమీ మార్చు
దగొ ర్ పరస
ై ాకి తికాన్ా లేద . ఈ మూఢాచారానిీ నముమకొని న్ాత ఎనిీ రాతురలు గడపన్ా ఏ
సీత క
ీ ి సరిస్ింపదలు కలుగవు. ఇది నిజిం! ఇనిీ రోజులూ వింశానిీ అడా ిం పరట్ూ లకుని మీ
కషాూనిీ విింద భోజనిం కిింద మార్చచకుని తిన్ాీన . మీ శరీరాలిీ పర్చపులుగా చేస్ కుని
కులికాన . ఇకన ించీ అలా వేరేవాళ్ళ మీద ఆధార్పడ బతకదలుచ కోలేద . స్వయింకృషత
బతకదలుచ కున్ాీన .
మీర్చ చెపునట్ల
ల న్ేన సరిస్ింపదలు స్ృషూ ించే దేవుడీ కాన ! వెింకట్ారమయయ చెపునట్ల
ల
"కస్ూ
త రీ! న వువ న్ాకో స్హాయిం చేయాలి."
వాతిలయింత ఆహావనిస్ూ
త అిందామె.
"న్నత మొదలయన ఆచార్ిం న్నత న్ే అింతిం కావాలి. న్ాల వచ్చన ఈ మార్చుని న వేవ
వూరోల అిందరికీ చెపాులి. ఈ ద రాచార్ిం మాన కోవడిం గురిించ్ వివరిించ్ చెపు, వాళ్ళన
ఒపుించాలి."
"అలాగే బాబూ!"
కస్ూ
త రికి ఇపుుడు పూరితగా అర్ుమెింది. తనమీద పరట్ూ న
ి బాధ్యతన నిర్వరితించడానికి
నమస్కరిించ్ింది.
ఆమెన చూడగాన్ే తన లక్షయిం న్ెర్వేరిిందనీ పూరిత భరోసా కలిగిింది వర్షకు! స్ింత షింత
పొ ింగిపో తర కస్ూ
త రి రిండు చేతుల్నీ పతరమత పట్లూకుని "మన తపొ ుపుులకూ, మన
స్ ఖద ుఃఖాలకూ మనమే పూరితగా బాధ్ యలిం ఇింత చ్నీ స్తాయనిీ తెలుస్ కునీ న్ాడు
మనిం ఇలా కొిండెకిక శీలార్ుణలు చేయిం, దేవత స్ింత షస్త ిందని జింతుబలులియయిం, జాతర్ల
కస్ూ
త రి.
మబుబల చాట్లన ిండ బయట్కు వచ్చన పూర్ణచిందర నిలా వెలిగిపో తునీ గోపాలకృషణ వెప
ై ు
ఆరాధ్నగా చూస్ూ
త నర్చడు తనమయింల మునిగి పో యాడు.
-- * * * * --
ఇక జీవితమే ఆనిందమయిం....
అింద కోిండ-
ఒకట్ి ఆరిుకమెతే, మరగకట్ి సరక్ి మనకు వచేచ స్మస్యలన్నీ ఈ రిండింట్ిత న్ే ముడపడ
వుింట్ాయ. మనిష మీద సరక్ి పరభావిం విపరీతింగా వుింట్లిందని ఫారయడ్ అింట్ట, మనిష
చాలా ఏళ్ల కిరతిం న్ేన ఓ కథ చదివాన . ఆ కథ పతర్చ జీవితిం. ర్చయత పతర్చ గుర్చతలేద .
దగొ ర్ కూడా అింతే! ఆమె కొతత చీర్ కట్లూకొచ్చ, ఎలా వుిందని కళ్ళత న్ే అడగిన్ా ఏమీ కామెింట్
చేయడు. పూలు పరడుతున్ాీ ఏదో ఫ్ల వర్ వేజ్ ల వుించ్నట్టల ఆమె మీద తనకునీ ఎ ఫ్ీలిింగ్
న్న ఎక్ి పరరస్ చేయడు. ఇలాింట్ి పరిసథ తులల అతని నిరిలపతతన తెలియజేస్త ూ ఒక ఉతత ర్ిం
రాసపరట్ూ ,ి ఆమె పాలవాడత లేచ్పో తుింది. తిర్గడానికి కార్ూ, స్ింఘింల హో దా, ఖర్చచన
మిించ్న ఆసత పాస్త లనిీట్ిన్న తృణీకరిించ్, తనన పతరమిించడమే కాకుిండా, దానిని అద భతింగా
ఇలా జరిగిన పదిరోజులకి పొ ర ఫ్రస్ర్ ఇింట్ికి ఓ అమామయ వస్త ింది. ఆమె అతని మర్దలు
వయస్ కొచాచక ఓ వయకితని పతరమిించ్ అతనిత వెళిళపో యన ఆమె ఇపుుడే రావడిం. భర్త న్న,
తృణీకరిించానన్న చెబుతుింది. పతరమకోస్ిం పొ ర ఫ్రస్ర్ భార్య ఆసత పాస్త లిీ వదిలిపరట్ూ ి వెళిళపో తే,
అదే ఆసత
కుట్లింబింల ఎకుకవ వతిత డకి గుర్యేయది బతుకు బిండకి రిండు చకారలాలింట్ి భారాయభర్త లే!
ఈ వతిత డింతా వీళ్ళ బెడ్ ర్ూమ్ పరైన పరభావిం చూపస్త ింట్లింది. భారాయభర్త లు ఎింత స్ ఖింగా
అమామయ వచ్చ సనిమాకి పలిసతత "న్ాకింద కమామ సనిమా" అని వివాహిత సీత ీ అదేదో లగెరీ
అయనట్ల
ల , ఆ స్ింత షానిీ అన భవిించలేని సథ తిల తన వునీట్ట
ూ చెబుతుింది.
ఎద ట్ి పార్ూనర్ పట్ల కూడా తన అలాన్ే పరవరితస్త ింది. పుర్చషులూ అింతే! పరళ్ళయాయక
లింపట్ింలా పరవరితసత ార్చ. దీింత ఎద ట్ి వయకిత అింట్టన్ే ఆకర్షణ పో తుింది. అింద కే పరళ్ళయన
స్ింవతిరానికే కొిందరికి సరక్ి రగట్ీన్ అయపో తుింది. సీత ,ీ పుర్చషులిీ చ్కకబట్టూ ఓ అద బతిం
పదినిమిషాల తింతులా సీత ీ అన కుింట్ట, ఇది నరాల తిమిమరి త్రర్చచకున్ే కార్యకరమిం కిింద
పుర్చషుడు భావిసాతడు. కాబట్టూ కొనిీ జింట్లు ఎపుుడో కాన్న బెడ్ ర్ూమ్ ల కి నడవవు.
భారాయభర్త లిదద ర్ూ కొనిీ జాగరతతలు త్రస్ కుింట్ట సరక్ి అింట్ట ర్స్జగతు
త న స్ృషూ ించే ర్ింగుల
తుఫానన్న, బెడ్ ర్ూమ్ అింట్ట ఎపుట్ికీ వాడపో ని పూలపలల కీ అన్న, స్వరాొనికి ఎగిరే పుషుక
ఆ జాగరతతలు ఏమిట్ల మీకు కొతత గా చెపాులిిన పని లేద . ఇవి మరోమార్చ గుర్చత
అతనికేమో ఇలుల జరిగేింద కు డబుబ అన్ే ఇింధ్నిం స్ింపాదిించే పని. ఈ పన ల వలల ఎింత
పచాచపాట్ీ వేసత ార్చ. అయతే వీట్నిీట్ికన్ాీ భార్యత డాబా మీద కూర్చచని సాయింకాలపు
మస్క చీకట్ల న కళ్ళలల కలిపతస్ కుింట్ట కాఫ్ీ తాగడిం అద భతమెన రిలాకేిషన్ గా వార్చ
పడకూడద . పడన్ా అది మలల పూల , మించ్ గింధ్మో కొనడానికి మాతరమే అయ వుిండాలి.
కాకుిండా స్ ఖాలల నూ, ద ుఃఖింల నూ ఊర్ట్ కలిొ ించే మించ్ సతీహితురాలిగా అన బింధ్ిం
కల బుి దారి మీకు కనపడద . బజార్చ సౌిందరాయలు మీ మనస్ లిీ అింట్లకోవు. కాఫ్ీ హో ట్ళ్ళ
ఇక సీత ల
ీ ు... ఇింగువ తకుకవెై ర్స్ిం బాగా కుదర్కపో యన్ా, ఏమర్పాట్లవలల అనీిం
చ్మిడపో యన్ా.... అదేదో కొింపలింట్లకు పో యనట్ల
ల చ్ర్చ్ర్లాడుతర వుిండపో కిండ.
తగిలిించేస, మనస్ ని మలల దిండలా మీవారి చగకాకకి తగిలిించెయయడానికి సదద ింగా వుిండిండ.
మిమమలిీ పతరమిించే మీ భర్త ర్స్ిం బాగాలేకపో యన్ా, తాళిింపు ర్చచ్గా కుదర్కున్ాీ తృపత గా
భోించేస "ది బెస్ూ మీల్ి" అనీ కితాబు మీకిచేచసాతర్చ. కాబట్ిూ మీకు వచేచ నషూ ిం ఏమీలేద .
ట్చప్
ఇలేల కదా స్వర్ొ సీమ- అనీ పాట్న హమ్ చేస్ కుింట్ట ఇింట్ికి చేర్చకునీ మీర్చ-
మీ శరీరాలిీ బాత్ ర్ూమ్ ల కోట్ి కలల స్బుబత శుభరిం చేస్ కోిండ. ఒళ్ళింతా ఆరిపో యాక
ఫ్రరష్ గా తయారైపో ిండ. మీ పార్ూనర్ కి మీర్చ ఎలా కనిుసతత బావుింట్లిందో అలా తయార్వవిండ!
ఉదాహర్ణకి మీవారికి మీర్చ పరదద బొ ట్లూ పరట్ూ లకోవడిం ఇషూ ిం అన కుింట్ట అలాన్ే పరదద బొ ట్లూ
పరట్ూ లకోిండ. మీ సాథయని బట్ిూ పాిండ్ి పౌడర్ న ించ్ ఫారన్ి సరింట్ల వర్కు చ్లకరిించ కోిండ.
కుట్లింబ స్భుయల వర్ూ మిమమలిీ డస్ూ ర్బ చేసత వీలులేని పరదేశింల కూరగచని హాయగా
కబుర్చల చెపుుకోిండ.
కబుర్చల
గగడుగు కిింద నిలుచని మాట్ాలడుకున్ే పతరయస పరయులాల ఇదద ర్ూ ఎింత పర్వశింత ఒకర్చ
అలా అని ఎద ట్ వయకితకి బొ తిత గా ఇషూ ింలేని ట్ాపక్ జోలికి పో కిండ. ఎపుుడెైన్ా ఇనివట్బుల్
ఇింట్రస్ూ అయన స్ింగతులే మాట్ాలడిండ. మీ కబుర్ల కోస్ిం మీ పార్ూనర్ చెవులు కోస్ కున్ే
నితయనూతనింగా వుింట్లింది.
నితయ నూతనిం
జాగరతతలు త్రస్ కోవాలి. పరళ్ళయ రిండు మూడు ఏళ్ళళ కాగాన్ే కొింతమింది అింతా
అయపో యనట్ల
ల భావిస్త ింట్ార్చ. అలింకర్ణపట్ల శరదద త్రస్ కోర్చ. అన్నీ బహిర్ింగింగా
వీల న
ై ింతవర్కు ఇలాింట్ి వాట్ిని ఎక్ి పో జ్ చేస్ కోకుిండా జర్చపుకోవాలి.
ఒకర్చ పన లల మరగకర్చ జోకయిం చేస్ కోవడిం వదద . ఎపుుడూ మీ భార్య ముింద కూర్చచని,
సాయింకాలిం తపు మళ్ళళ ఆమెన చూడకిండ. అలాన్ే భార్య కూడా, అపుుడపుుడూ అలా
ఒింట్రిగా బింధ్ వుల ఇళ్ల కో, పరళిళళ్ళకో వెళిళర్ిండ. రిండు మూడు రోజుల వియోగిం రిండు
సీత ల
ీ ున్ాీర్చ. ఇలా ఎపుుడూ అతుకుకపో తే మీర్చ మరిింత దూర్మెపో తార్నీ స్తాయనిీ
మర్వకిండ.
అలింకర్ణల నూ అింతే! ఎపుుడూ వుిండే పరళ్ళళమే కదా అని ఎడా మడా గా వుిండకిండ.
ఎపుుడయన్ా జబుబ పడా పుుడు తపు ట్ిరమ్ గా వుిండిండ. రాతిర అింతా చూసత భరేత కదా అని
కొిందర్చ సీత ల
ీ ు అతని కద ర్చగాొన్ే బట్ూ లు మార్చచకుింట్ట వుింట్ార్చ. జాకట్లూ పట్ూ కపో తే కిింద
ముడ వేస్ కుింట్ట వుింట్ార్చ. ఇలాింట్ివన్నీ నిషదద ిం. మీ పరైట్ తొలగగాన్ే ఏదో అద భతమెన
ఆల చ్ించిండ.
వీల న
ై ింతవర్కు కొతత గా కనిపించేింద కు పరయతిీించిండ. మీ హయర్ సరూయల్, మీ చీర్
మాకీిల కనపడిండ. మరో రోజు పట్లూచీర్ల ట్ౌన్ కి కలిస బయలేద రితే, ఇింకోరోజు చ డీదార్
కోపతాపాలు వదద
రోజులకొదీద సాగదీస్త ింట్ార్చ. ఇలా చేయడిం వలల మీర్చ సాధిించేది ఏమీ లేకపో యన్ా మీ
అమూలయమెన కాలానిీ నషూ పో తున్ాీర్చ. ఇర్వెై న్ాలుగొ ింట్లూ ఒకే ర్ూఫ్ కిింద నివసించే
భారాయభర్త ల మధ్య ఘర్షణలు రావడిం అతి స్హజిం. కాబట్టూ ఎపుుడెైన్ా కోపిం వచ్చన్ా, చ్రాకు
పరళిళవలల లాభమా? నషూ మా అని ఒక అవివాహిత మితురడొ కడు అడగితే మరో మితురడు
"పగలు నషూ ిం, రాతిర లాభిం" అని జవాబిచాచడు. అలా పరళ్ళళమింట్ట కేవలిం కోరిక త్రరేచ
యింతరిం కాద . ఆమె మనిష అనిీ ఆవేశాలూ, అభిర్చచ లూ ఆమెకీ వుింట్ాయ. అింద కే ఓ
మనిషగా విలువ ఇవావలి. గౌర్విించాలి. పతరమిించాలి మీ పరతి ఫ్రయలూయర్ కి ఆమె కార్ణమని
కొింతమింది సీత ల
ీ ు ఎపుుడూ అస్ింతృపత త వేగిపో తుింట్ార్చ. ఇది ద ర్ల క్షణిం. ఎద రిింట్ి
సీతత న్ో పకికింట్ి గీతత న్ో పో లుచకుని అస్ింతృపత కి గుర్వుతుింట్ార్చ. ఇది తపుు మనకు
రాతిరని పగలు చేసత వెన్ెీల... చలల గా చ ట్లూకున్ే గాలి, గమయిం లేకుిండా పర్చగులు
ఎించకాక రాతిర కుట్లింబ స్భుయలత కొింతసతపు గడప బెడ్ ర్ూమ్ గడయ పరట్ూ య
ట ిండ.
కరూన్ రైజర్
గగపు స్ింగీతానిీ స్ృషూ ించే వెైణికుడు మొదట్ త్రగలన స్రిచేస్ కుింట్ాడు. శృతి
స్మకూర్చచకోవాలి.
మనస్ కీ, శరీరానికి మధ్య ఓ పరదద గోడ ఏమీ వుిండద . వాట్ి మధ్య ఓ చ్నీ గీత
మనస్ ట్టయన్ అవుతుింది. అింద వలల మనస్ మనమధ్ డకి దాసో హిం కావాలింట్ట అది
జాగరతతలు త్రస్ కుింట్ట ఇదేిం కషూ మెన పనికాద . అయద ర్ూపాయలు పరట్ూ ి కొనీ
అగర్వతు
త ల పాయకట్లూ పదిహేన రోజులికి వస్త ింది. దీనికి కావలిిింది డబుబ కాద - ఈస్థ ట్ిక్
సరన్ి, అగర్తు
త ల ధ్ూమిం- మలల పూల వాస్న మిమమలిీ మరో ల కింల కి గిర్వాట్టసతింద కు
సదద మవుతుింట్ాయ.
వీల న
ై ింత వర్కు బెడ్ ర్ూమ్ ల కి వెళ్ళళముింద ఎించకాక సాీనిం చేయిండ. సగరట్ల
ల
లాింట్ి అలవాట్లనీ వాళ్ళళ ఎలకన న్ోట్ల ల వేస్ కోిండ. పరదవులన అింట్లకుింట్ట స్ వాస్న
బుడీా పగిలినట్ల
ల అనిపించాలి. ఇక అలింకర్ణ విషయానికొసతత ల ైట్ గా వుిండే బట్ూ లు
వేస్ కోవాలి. పౌడర్ లాింట్ివి వదద . ఇవి జిగట్ తేలుతాయ. గనక ఇలాట్ి కాస్మట్ిక్ి జోలికి
చూస్ కోిండ. మీ అబిర్చచ్ మేర్కు ల ైట్ల ల అరేింజ్ చేస్ కోిండ. కొిందరికి బార్ ల ైట్ వుిండడిం
యషూ మన కోిండ. అలాింట్ి ల ైట్ట వేస్ కోిండ. న్నలిం షతడ్ వునీ జీరో కాయిండల్ి బలుబ
దగొ ర్చించ కోిండ. ఏదో లేద అనీ భావన రాకుిండా అనిీట్ిన్న దగొ రల ో వుించ కోిండ.
బెడ్ ర్ూమ్ ల ఆతరిం అకకరేలద . వీల ైనింత స్మయిం చ్కికనపుుడే బెడ్ ర్ూమ్ ల కి
కళ్ళలల పరతిఫలిించ్, కళ్ళలల పరావర్త నిం చెిందాలి. వేస్వి మలల ల పరిమళ్ళలు మిమమలిీ
చ్లిప కోరిక చ ట్టూస్ కునీట్ల
ల అలులకోవాలి. నక్షతారల ఆకాశిం మీకు దేవతలు పింపించ్న
బహ మతిలా అనిపించగలగాలి. ఏ కాలిం ఎకకడ పడక అరేింజ్ చేస్ కోవాల అకకడే అరేింజ్
వీల న
ై పుుడు బయట్ి పరదేశాలకు చెకేకయిండ. అన భవిం ఒకకట్ట అయన్ా చ ట్లూపకకల
స్ింభాషించాలి.
చాలామింది భారాయభర్త లకు సతచహిగా మాట్ాలడుకున్ే ఛాన్ి బెడ్ ర్ూమ్ ల న్ే వుింట్లింది. ఆ
విధ్ింగా చూస్ కోిండ. పతరమ, అభిమానిం, అన రాగిం- వీట్ిని ఎక్ి పరరస్ చేయడానికే దీనిీ
ల భర్త ముింద చెపతు భార్య ఆ తర్చవాత బెడ్ పరై కూడా తని చేతకానితన్ాన్ేీ చవిచూడాలిి
వస్త ింది. వింట్ స్రిగా చేయలేదని దెపు పొ డసతత ఆ తర్చవాత ఆమె శృింగార్పు వింట్ కూడా
వింకాయలు తాన్ెింత చీప్ గా తెచాచడో చెపతు భర్త లూ, భర్త ఎద రగముమపరై చేయవేస
మధాయహీిం తన చేసన వేర్చశనగ పపుులు పచచడని ఇర్చగు పొ ర్చగు ఎింత మెచ చకునీదీ
పరిమితిం చేయిండ.
వెరైట్ి
స్హజమెన విషయిం. ఇలాింట్ి కషూ ిం రాకుిండా వుిండాలింట్ట భారాయ భర్త లిదద ర్ూ
చ్ట్ాకలూ పాట్ిించాలి. ఇింద ల ఒకట్ి న్ెైట్ డెైరీ లాింట్ిద.ి ఏ రోజు సరక్ి ల పాలొొన్ాల , ఆరోజు
ఎలాింట్ి డరస్ వేస్ కోవాల , వెనూయ ఎకకడో - లాింట్ివి భారాయభర్త లిదద ర్ూ కలిస రాస్ కోవాలి.
నిర్ణయించ కుని, దానిీ న్ోట్ చేస్ కోవాలి. డాబాపరైన తెలలట్ి బట్ూ లల ఇదద ర్ూ కలుస్ కోవాలని,
ఆరోజు ద పుట్ి దగొ ర్చీించ్ తలల పరట్ూ లకున్ే పూలవర్కూ అన్నీ తెలలగాన్ే వుిండాలని
రాస్ కోవాలి. ఎవర్చ ముింద ముదద పరట్ూ లకోవాల కూడా నిర్ణయించ కోిండ. ఇక మధ్యల
ఏరోజూ సరక్ి వూసత ఎతత కూడద . ఇక అపుట్లీించ్ గుర్చవార్ిం ఎపుుడొ స్త ిందా అని
తడుముకునీట్ల
ల ింట్లింది.
ఆ రాతిర పాట్ిించబో యే పదద తి గురగతచ్చ ఆనిందిం గుిండెలల న ిండ తన ీకొస్త ింది.
చూస్ కోవాలి.
అలాన్ే పలకరిింపులు సరైతిం మార్చచతుిండాలి. స్ింబో ధ్న కూడా కొతత కొతత గా వుిండాలి.
బెడ్ ర్ూమ్ ల మన పరవర్తన ఎలా వుిండాల ననీ విషయిం మీద మనకు చాలా
అపో హలు వున్ాీయ. సరక్ి న మగాడే మొదలుపరట్ూ ాలని, అలాింట్ి కోరికన సీత ీ ముింద గా
తనకు తాన్ే తెలియజేయకూడదని, ఇలా చేసత సీత ీ బరితెగిించ్న యువతి అన్న- ఇలా ర్కర్కాల
చాలామింది భర్త లు కూడా సీత ీ ఇలా వుిండాలన్ే కోర్చకుింట్ార్చ. అింద కే పరళ్ళయన రిండు
దిగజారిపో తుింది. ఆ పదినిముషాలు నిరిలపతింగా, నిసతత జింగా వుిండపో తుింది. దీని ఎఫ్రక్ూ
రిండు హ క్ లు లేకపో యన్ా ఏదో మేన్ేజ్ చేస్ కోవచచని బజార్చకి బయలేద ర్చతుింది.
బెడ్ ర్ూమ్ ల అయన్ా స్రే భర్త సీత ీ పాదాలన ముదద పరట్ూ లకోకూడదని- ఎింత ఎమోషనల్
తయార్వడిం తపుు అన్న- సీకరట్ పతల స్ లన చూడడిం పాపిం అన్న- ఇలాింట్ి న్ాన్ెిన్ి లన
కొింతమింది గగపు విలువలుగా భావిస్త ింట్ార్చ. ఇింద వలల వార్చ ఎింత ఆనిందానిీ
పో గగట్లూకుింట్ట వుింట్ార్చ. ఇలాింట్ి అర్ుిం పర్ుిం లేని అభిపారయాలకు గుడ్ బెై కొట్ాూలి. మీ
చూస "మగవాడు ఇలా వుింట్ాడా" అని పకకన నీ ఆవిడ దగిొర్ ఆశచర్యపో యిందట్.
దీనివలల వార్చ చాలా స్ ఖిం పో గగట్లూకుింట్ట వుింట్ార్చ. భారాయభర్త ల మధ్య సగుొ అనవస్ర్ిం.
బెడ్ ర్ూమ్ ర్ణర్ింగిం లాింట్ిద.ి అకకడ గలుపత తపు ఓట్మి ఉిండద . గలుపు ఇదద రికీ
కల మాక్ి
సీత ల
ీ భావపారపత మీద మాస్ూ ర్ి అిండ్ జానిన్ి కొింతమింది సీత ల
ీ కి భావపారపత స్ింభోగిం
మొదల న
ై రిండు సరకిండల కే పారర్ింభమవుతుిందన్న, స్ింభోగిం పూర్త యయే ల గా కొిందర్చ దాదాపు
శరీరానికీ, మనస్ కీ మధ్య చ్నీ గీతే వుింట్లింది. ఈ రిండూ ఇింట్ర్ లిింక్ా . ఒకదానిమీద
ఒకట్ి ఆధార్పడ వుింట్ాయ. బాహయ పరిసథ తుల పరభావింత న్ే మనస్ నడుస్త ింది. కాబట్ిూ
భారాయభర్త లిదద ర్ూ పరతి రాతిర యవవనింత విజుర ింభిించాలింట్ట, ర్తి స్మరానికి సదద పడాలింట్ట
ఇింద కు ఒకరిమీద ఒకరికి గగపు పతరమ వుిండాలి. పతరమింట్ట ఆకాశింల ించ్ ఊడపడే
న్ాకు తెలిసన ఓ అమామయ వుిండేద.ి పరళ్ళయన రిండు స్ింవతిరాలకి భర్త చనిపో యాడు.
పుట్ిూింట్ికి వచేచసింది. గగపు పరనిిపుల్ద మనిష ఏదో ఆషామాషగా వయవహరిించే వయకిత కాద .
మొదలుపరట్ూ ిింది.
మనిష జనమతుః మించ్వాడు అనీది ఏింగల్ి ఒకాన్ొక పుస్త కింల ని మొదట్ి వాకయిం. ఆ
మించ్తన్ానిీ ఇన్ ఫ్ులయన్ి చేసతది బాహయ పరిసథ తులు. అలాగే పతరమన కూడా స్వాలక్ష
వర్కూ పరిసథ తులిీ అర్ుిం చేస్ కుింట్ట పతమన నిలబెట్ూ లకుింట్ట వుిండాలి.
వసాతయ. భార్యపరైన భర్త కూ, భర్త పరైన భార్యకూ అస్ింతృపత వుింట్లింది. నిజానికి దీనికి బలమెన
మీదా వుింట్లింది. దీనిీించ్ ఎవర్ూ తపుించ కోలేర్చ. మనకు ఎింత ఉనీదనీదీ ముఖయిం
కాద . మనిం ఎింత ఆనిందింగా వున్ాీమన్ేదే ముఖయిం. కాబట్ిూ భారాయభర్త లిదద ర్ూ పరతి
అిందమే... ఆనిందిం!
ఇింద ల కొనిీట్ిన్న్
ెై ా మీర్చపాట్ిించగలిగిత-ే
BEST OF LUCK
మేర్లపాక ముర్ళి
--అయపో యింది--