Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΟΥ .. .

Σεντόνι πού θα μείνεις άναυδος!!!!!

Δεν ξέρεις τι έχεις πατριώτη.
Κυριολεκτικά όμως!!!!
Πάρε μία ιδέα:
71.000 σπίτια και οικόπεδα και πάνω από 5.000 επιχειρήσεις! Ορυκτό πλούτο και πετρέλαια.
Βουνά, δάση, νησιά, αεροδρόμια, λιμάνια, ακρογιαλιές, δειλινά.
Είσαι πάμπλουτος, φίλε.
Αυτή είναι η περιουσία του ελληνικού κράτους.
Τη νιώθεις και δική σου, έτσι δεν είναι; Ναι είναι !!!!
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι
α) την περιουσία ΣΟΥ πρέπει να μπορείς και να την διαχειριστείς
β) πρέπει να σού αποδίδει εισόδημα και
γ) το μερίδιο από το εισόδημα που σου αναλογεί πρέπει να μπαίνει στην τσέπη σου;
Ισχύει κάτι από τα παραπάνω με την κρατική περιουσία ΣΟΥ;
Όχι βέβαια!
Αντιθέτως, μέχρι τώρα, η κρατική περιουσία ΣΟΥ, με όλες τις κυβερνήσεις, σού ζητάει
συνεχώς λεφτά.
Και την πληρώνεις πανάκριβα! Πώς γίνεται αυτό;
Γίνεται με τη διακομματική κομπίνα που ονομάζεται "διαχείριση της δημόσιας
περιουσίας”.
Στήνεται σε 3 βήματα.
Πρώτα σε πείθουν ότι φτιάχνουν επιχείρηση "κοινής ωφελείας”.
Σε βάζουν να τη χρηματοδοτήσεις μέσω φόρων.
Τρώνε για κάποια χρόνια τον αγλέουρα τα λαμόγια που είναι στο κόλπο: πολιτικοί, τα "δικά
τους παιδιά”, αφισοκολλητές που διορίσθηκαν υπάλληλοι στην επιχείρηση, συνδικαλιστές,
δημοσιογράφοι, συνταξιούχοι που βγήκαν στα 48, προμηθευτές με καπέλο, "υπεύθυνοι” της
εταιρείας, τοπικοί παράγοντες. Βέβαια η επιχείρηση κάθε χρόνο μπαίνει μέσα. Χωρίς να το
ξέρεις, την πληρώνεις από τους φόρους σου. Κι όταν πια μπει τόσο πολύ μέσα που οι τρύπες
δεν κλείνουν με τίποτε και τα σκάνδαλα γίνουν πρωτοσέλιδα, σου πετάνε το παραμύθι με
τους κακούς ιδιώτες που θέλουν να την αγοράσουν "μπιρ παρά”. Και σε πείθουν να
συνεχίζεις να τους πληρώνεις όλους αυτούς για να αισθάνεσαι εθνικά περήφανος!
Παράδειγμα: αγοράζει το κράτος, με δικά σου λεφτά, μια αεροπορική εταιρεία. Καμαρώνεις
εσύ που τα ελληνικά φτερά θα σκίζουν τους αιθέρες των 5 ηπείρων. Αλλά δεν παίρνεις
καμμία μετοχή της εταιρείας. Μέτοχος είναι μόνο το κράτος, δηλαδή το κόμμα που
κυβερνάει.
Για ποιο πράγμα ενδιαφέρεται το κόμμα; Για να έχει κέρδη η εταιρεία;
Όχι βέβαια! Ενδιαφέρεται να επανεκλεγεί. Και στήνει τη μηχανή με αυτόν τον στόχο. Βάζει
γενικό διευθυντή όχι κάποιον βαρβάτο manager, αλλά ένα κομματόσκυλο, συνήθως κάποιον
που απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής.
Αυτός ξέρει ότι δεν θα κριθεί από την απόδοσή του αλλά από το πόσο θα κάνει τα χατίρια
στους πολιτικούς πάτρωνές του. Όταν λοιπόν εμφανιστεί το ρουσφέτι μαζί με το σημείωμα
του υπουργού "δεν κάνει για τίποτε, βολέψτε τον κάπου" δεν θα πει "μα αυτό θα αυξήσει το
κόστος της λειτουργίας!".
Θα τον βολέψει κάπου, γιατί αν δεν το κάνει θα χάσει τη θέση του. Έτσι, ενώ η εταιρεία
χρειάζεται, ας πούμε, 50 άτομα, αποκτάει "με το καλημέρα" 500, που οι περισσότεροι δεν
κάνουν για τη δουλειά. Κι ο αριθμός αυξάνεται συνέχεια.
Η Ολυμπιακή είχε 65 αεροπλάνα. Εταιρείες αυτού του μεγέθους χρειάζονται περίπου 3.000
άτομα, με αναλογία προσωπικού αέρα / εδάφους, 1 προς 3,5.
Πόσους έφτασε να έχει η Ολυμπιακή; 19.200 υπαλλήλους! Με αναλογία 1 ιπτάμενος / 10
εδάφους! Τι ήταν όλοι αυτοί; Πολιτικά ρουσφέτια. Ποιος τους πλήρωνε;
Εσύ!
Και βέβαια συνδικαλιζόντουσαν. Απεργούσαν κάθε τρεις και λίγο για μεγαλύτερους μισθούς
και περισσότερα προνόμια. Και έμεναν οι επιβάτες με το εισιτήριο στο χέρι και
κοιμόντουσαν στο αεροδρόμιο και έχαναν τις ανταποκρίσεις και δυσφημιζόταν η εταιρεία
και απαξιωνόταν η περιουσία ΣΟΥ και έπεφταν τα έσοδα.
Δες μερικά νούμερα. Το 1992 η Ολυμπιακή άξιζε 155 δισ. δραχμές. Πόσα χρωστούσε; 444
δισ. δραχμές (1,3 δισ. ευρώ)! Το 1994 το φέσι της διαγράφηκε ΟΛΟ, δηλαδή το πλήρωσες
εσύ, με πρόσχημα την εξυγίανση. Είμαι σίγουρος ότι δεν το θυμάσαι καν! Το πρόγραμμα
ΕΞΥΓΊΑΝΣΗΣ είχε όλα όσα διαβάζεις κάθε φορά, χρόνια τώρα:
Εκσυγχρονισμό, αξιολόγηση, εκπαίδευση, νέες τεχνολογίες, σοβαρό μάνατζμεντ, διεθνείς
συνεργασίες, μείωση προσωπικού, μπλα, μπλα, μπλα.
Τίποτε δεν έγινε.
Ποια κυβέρνηση τολμούσε να αγνοήσει το πολιτικό κόστος;
Και η... εξυγιανθείσα Ολυμπιακή, μέχρι το 2007 που έκλεισε, συσσώρευσε άλλα 2,7 δισ.
ευρώ χρέος. Παρότι μονοπώλιο! Μάντεψε ποιος τα πλήρωσε. Μήπως αυτά τα θυμάσαι;
Θυμάσαι όμως απεργίες, διαδηλώσεις, δακρύβρεκτα άρθρα για "τα φτερά της Ελλάδας" που
κάποιοι θέλουν "να κρατήσουν δεμένα στο έδαφος"!
Όλο το κόλπο ήταν να συνεχίσουν να σε φεσώνουν. Και, όντως τα κατάφεραν: το πακέτο
στους "εργαζόμενους" για να μην τα κάνουν λαμπόγυαλο δεν υπάρχει ούτε σε σενάριο του
Χόλιγουντ. Μπορούσαν να διαλέξουν ανάμεσα στο να βγουν αμέσως στη σύνταξη με
ηγεμονικό εφάπαξ, ή να συνεχίσουν να "εργάζονται" σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου με
τον μισθό που έπαιρναν στην Ολυμπιακή!
Έτσι έγιναν συνταξιούχοι άνθρωποι 34 χρονών με σύνταξη , ενώ πιλότοι συνέχισαν να
εισπράττουν ευρώ τον μήνα χωρίς να εργάζονται πουθενά, διότι τι να τους κάνει τους
πιλότους των Boeing μια υπηρεσία χωρίς Boeing; Το πολύ γραφιάδες. Εσύ τα πλήρωσες όλα
αυτά. Κι ακόμα τους πληρώνεις.
Σου έχει πει κανένας πόσο κοστίζουν κάθε χρόνο αυτές οι "ανθρωπιστικές" ρυθμίσεις στα
πρώην διακομματικά ρουσφέτια; Πήραν κανένα τέτοιο πακέτο οι απολυμένοι του ιδιωτικού
τομέα;
Κι αν τα χρέη της Ολυμπιακής σού φαίνονται βουνό, μάθε ότι ο ΟΣΕ, η άλλη μεγάλη
περιουσία σου, σε είχε φεσώσει με πάνω από 12 δισ. ευρώ! Με το ίδιο σενάριο: το 1998 το
κράτος ανέλαβε το χρέος του, 600 δισ. δραχμές (1,7 δισ. ευρώ). Με στόχο να τον εξυγιάνει.
Όμως μέχρι το 2010 ο ΟΣΕ δημιούργησε κι άλλα 10 δισ. ευρώ χρέος! Τα έσκασες κι αυτά
κανονικότατα.
Χρησιμοποίησα τα παραδείγματα της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ γιατί τα ξέρουμε όλοι,
χοντρικά έστω. Ενώ την Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου Άνω Ραχούλας και τις ρεμούλες
που γίνονται εκεί τις ξέρουν οι Ανωραχουλιώτες.
Αλλά δεν μιλάν. Δικά τους παιδιά διορίζονται. Ποιος τα πληρώνει, σκέφτηκες;
Ακολουθεί τώρα και η ΛΑΡΚΟ
Δημόσιο και κερδοφορία είναι έννοιες ασύμβατες. Το Δημόσιο είναι κάκιστος
επιχειρηματίας, εξ ορισμού. Αν αναλάβει τη Σαχάρα, σε λίγο θα έχουμε έλλειψη άμμου. Μα
δεν μπορεί με άλλη νοοτροπία, άλλη κυβέρνηση, άλλη ιδεολογία, άλλον θεό, οι εταιρείες του
Δημοσίου να κερδοφορούν; Όχι! Ποτέ! Δες γιατί:
Η ιδιωτική επιχείρηση ρισκάρει δικά της λεφτά.
Το Δημόσιο χρησιμοποιεί τα δικά σου.
Η ιδιωτική επιχείρηση έχει ως στόχο την ελαχιστοποίηση του λειτουργικού κόστους.
Το Δημόσιο, τη μεγιστοποίηση του ψηφοθηρικού κέρδους.
Η ιδιωτική επιχείρηση σχεδιάζει με ορίζοντα δεκαετιών.
Το Δημόσιο με ορίζοντα εκλογών.
Η ιδιωτική επιχείρηση προσλαμβάνει αυτούς που ξέρουν τη δουλειά. Το Δημόσιο, αυτούς
που ξέρουν τον βουλευτή.
- Η ιδιωτική επιχείρηση, αν κάποιος δεν αποδίδει, τον απολύει. Στο Δημόσιο ακόμα κι ο
εντελώς άχρηστος δεν ξεκουνιέται. Συνήθως γίνεται συνδικαλιστής.
- Η ιδιωτική επιχείρηση βάζει στόχους και δίνει μπόνους. Το Δημόσιο δίνει τον ίδιο μισθό σε
όλους, είτε "σκίζονται" είτε "λουφάρουν".
- Η ιδιωτική επιχείρηση παίρνει αποφάσεις γρήγορα και τις εφαρμόζει αμέσως. Το Δημόσιο
χρειάζεται μήνες ή χρόνια.
- Η ιδιωτική επιχείρηση λογοδοτεί στους μετόχους και κρίνεται από τους πελάτες. Το
Δημόσιο δεν λογοδοτεί πουθενά και δεν κρίνεται από κανέναν.
- Η ιδιωτική επιχείρηση βελτιώνεται μέσω του ανταγωνισμού. Το Δημόσιο είναι μονοπώλιο
και απεχθάνεται τον εκσυγχρονισμό και την τεχνολογία.
Αν η ιδιωτική επιχείρηση έχει χασούρα, κλείνει. Αν έχει το Δημόσιο, απλώς θα σου βάλει κι
άλλον φόρο.
Χρειάζεται να αναφερθούμε στα 71.000 ακίνητα της (κρατικής) περιουσίας σου; Την
"ιστορία" τους την παρακολουθείς κάθε μέρα: τα κτίσματα ρημάζουν και λεηλατούνται, ενώ
οι εκτάσεις καταπατούνται, συνήθως με σύμπραξη αυτών που έχουν ορισθεί να τις
προσέχουν: πολεοδομίες και δασαρχεία.
Τώρα και κατοικίες για τον εποικισμό των επενδυτών απο το Μπαγκλαντές κλπ
Μα έχουμε πλούσιο υπέδαφος και υδρογονάνθρακες. Ναι, αλλά τι θα προτιμούσες; Να τα
εκμεταλλευτούν ιδιωτικές εταιρείες και να πληρώνουν στο Δημόσιο δηλαδή σε ΣΕΝΑ
ποσοστό επί των κερδών ή να τα αναλάβουν δημόσιες εταιρείες τύπου Ολυμπιακής;
Η Βενεζουέλα έχει τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο. Λιμοκτονεί όμως
διότι την παραγωγή την κάνουν κρατικές εταιρείες με το κόστος άντλησης κάθε βαρελιού να
είναι μεγαλύτερο από την τιμή πώλησης.
Ποιοί λοιπόν φωνάζουν για το "ξεπούλημα" μιας περιουσίας, που μόνο να σου ζητάει λεφτά
ξέρει;
Επειδή δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει άνθρωπος τόσο ηλίθιος που αγωνίζεται για να
τον... κλέβουν, απομένει η άλλη εκδοχή: όσοι έχουν όφελος από την κομπίνα: οι διορισμένοι
στις κρατικές επιχειρήσεις, τα μέλη των κυκλωμάτων που λυμαίνονται την κρατική
περιουσία και τα κόμματα που τη χρησιμοποιούν για να ψαρεύουν εκλογική πελατεία.
Ποιος επομένως είναι ο τρόπος για να αξιοποιηθεί η κρατική περιουσία σου; Να γίνει
πραγματικά δική σου. Το κράτος, ΟΛΗ την περιουσία του, να τη μετοχοποιήσει και να δώσει
από μία μετοχή σε κάθε Έλληνα υπήκοο μία συγκεκριμένη μέρα. Ας πούμε την 1η
Ιανουαρίου 2020. Ακόμα και στα νεογέννητα. (Και μόνο αυτή η εξαγγελία, αν γίνει σήμερα,
θα προκαλέσει αύξηση γεννήσεων!)
Αντί αυτού ακούς τη λέξη ΕΠΙΔΟΜΑ Γέννας.
Να τη νοικιάσει για 20, 50 ή 99 χρόνια, ανάλογα με το είδος της περιουσίας και το business
plan, σε ιδιωτικές εταιρείες που ενδιαφέρονται να την αξιοποιήσουν. Κάθε χρόνο να
εισπράττει τα νοίκια και ποσοστό επί των κερδών και να τα διανέμει στους πολίτες ως
μέρισμα. Αν περίμενες κάθε χρόνο το έσοδο από την κρατική σου περιουσία, θα σε
ενδιέφερε το αν κάποιοι την κλέβουν ή την καταπατούν, έτσι δεν είναι; Και ποιο σύστημα,
τελικά, είναι πιο σοσιαλιστικό; Να διορίζονται οι "εκλεκτοί" κολλητοί των κομματικών σε
κρατικές εταιρείες χωρίς αντικείμενο και να τους συντηρείς με τους φόρους σου ή ΟΛΟΙ οι
Έλληνες να έχουν όφελος από μια περιουσία που θα την αξιοποιούν ιδιώτες που ξέρουν τη
δουλειά και θα κερδίζουν και αυτοί και εσύ;
Αν ήταν να επιλέξεις ποιους θα έβαζες διαχειριστές στην περιουσία σου , ποιους θα
προτιμούσες; Τους διακομματικούς πολιτικούς με ορίζοντα πολιτικής μέχρι την επόμενη
μέρα ή έναν βαρβάτο manager, Έλληνα ή ξένο, που θα σου έδινε με την διαχείρισή του το
μεγαλύτερο κέρδος;
Την άκουσες ποτέ αυτή την πρόταση από Συριζαικο η Νεοδημοκρατη η από
Πασοκτζη???????
Όχι βέβαια .......Το μόνο που άκουγες είναι και ήταν ΕΥΧΕΣ....
Άκουσέ την από έναν φιλελεύθερο του κόμματος ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ .
Μια άλλη μόλυνση έγινε γαγγραινα και αυτή έχει όνομα. ΔΕΗ . Ακολουθούν την ίδια
συνταγή ...
Και μιας και η κρατική περιουσία σου είναι συνάρτηση και με τη σύνταξη σου μάθε και αυτό
αγαπητέ συνταξιούχε, που έχεις απόλυτο δίκιο ό,τι κι αν πεις.
Το κράτος σού έδωσε μια υπόσχεση που δεν την κράτησε. Προγραμμάτισες τη ζωή σου
ανάλογα με την κρατική εγγύηση για το εισόδημα που θα είχες αποσυρόμενος από την αγορά
εργασίας, και τώρα όλα τα σχέδιά σου πέφτουν έξω. Ακόμα κι αν είσαι κάτω από τα 67,
ακόμα και αν άρχισες να συνταξιοδοτείσαι πριν τα 40, δεν ευθύνεσαι εσύ για την ευκαιρία
που σου έδωσε το κράτος να βγεις πρόωρα στη σύνταξη. Και σε μένα αν την έδινε, θα την
εκμεταλλευόμουν. Ούτε είσαι υποχρεωμένος να μελετάς τα δημοσιονομικά στοιχεία και να
προβλέπεις αυτά που δεν μπόρεσαν να προβλέψουν όσοι πληρωνόντουσαν ηγεμονικά από
τον φόρο σου για να κάνουν αυτή ακριβώς τη δουλειά.
Έχεις δίκιο λοιπόν και είναι λογικό και να απελπίζεσαι και να εξοργίζεσαι, βλέποντας τη
σύνταξή σου να μειώνεται. Όμως πρέπει να κοιτάξεις την αλήθεια κατάματα: με το να έχεις
δίκιο δεν γεννιούνται λεφτά. Έχεις δει σπίτια να κατολισθαίνουν μαζί με την πλαγιά, εκεί
που, λίγα λεπτά πριν, ήταν ολόκληρο χωριό; Σκέψου τους ιδιοκτήτες τους. Είχαν καμιά
ευθύνη που ξαφνικά το βουνό κατέρρευσε; Όχι βέβαια! Όμως η πλαγιά δεν γυρίζει πίσω.
Ούτε το σπίτι ξανακατοικείται.
Έπεσες θύμα απάτης, αγαπητέ συνταξιούχε. Όπως έπεσαν θύματα απάτης όλοι οι Έλληνες,
από πολιτικούς που τους έλεγαν συνεχώς ψέματα, για να τους ψηφίζουν. Μόνο που αυτή η
απάτη είναι κάπως ιδιότυπη. Δεν σου έκλεβαν λεφτά αλλά σου έδιναν! Έτσι νόμιζες,
βέβαια... Σαν κάτι απατηλά συμβόλαια αεριτζήδων, έτσι και το δικό σου έγραφε με τεράστια
γράμματα: ΕΧΕΙΣ 2000 ΕΥΡΩ ΔΩΡΟ! Με πολύ ψιλά γράμματα όμως, τόσο ψιλά που ήταν
αδύνατον να τα δεις, όσο κι αν πρόσεχες, έγραφε: σε μερικά χρόνια εσύ ή το παιδί σου θα
πληρώσετε 2.500 ευρώ - συν τους τόκους. Τα άλλα 500 είναι αυτά που έβαλε στην τσέπη το
πολιτικό σύστημα που σου έκανε την... εξυπηρέτηση.
Τώρα ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Και οι πολιτικοί σού είπαν ένα ακόμα ψέμα,
μεγαλύτερο από τα προηγούμενα: ότι θα προστατέψουν τη σύνταξή σου. Δεν σου είπαν ότι
για να συνεχίσεις να πληρώνεσαι χωρίς να εργάζεσαι, κάποιοι άλλοι θα εργάζονται χωρίς να
πληρώνονται. Την ίδια "προστασία” πούλησαν και σε κείνους. Θα προστατέψουν, είπαν, τα
εισοδήματά τους μειώνοντας τους φόρους. Ναι, αλλά από τους φόρους τους πληρώνεται η
δική σου σύνταξη. Καταλαβαίνεις ότι και τα δύο μαζί δεν γίνονται. Η αλήθεια είναι ότι στην
αρχή το πολιτικό σύστημα φάνηκε να προτιμάει εσένα. Αύξησε τους φόρους σε όσους
συνεχίζουν να εργάζονται, για να σου κόψει όσο το δυνατόν λιγότερα. Το έκανε επειδή σε...
αγαπάει; Όχι βέβαια! Το έκανε επειδή είσαι οργανωμένος, συνταξιούχε, και ψηφίζεις
μονοκούκι όποιον σου τάξει τα περισσότερα. Το έκανε για να συνεχίσει να σε κοροϊδεύει και
να εκμεταλλεύεται την ψήφο σου. Όμως σε λίγο ο ιδιωτικός τομέας, αυτός που χρηματοδοτεί
τη σύνταξή σου, θα έχει καταρρεύσει εντελώς από την υπερφορολόγηση. Και τότε ποιος θα
σε πληρώνει; Ο εργαζόμενος, έστω και φεύγοντας από τη χώρα, έστω και κάνοντας δουλειές
του ποδαριού με μαύρα, κουτσά στραβά θα επιβιώσει. Εσύ πώς θα επιβιώσεις;
Σε ξανακορόιδεψε λοιπόν, αγαπητέ συνταξιούχε, το πολιτικό σύστημα, μόνο που τώρα τα
πράγματα είναι πολύ σοβαρά: το ζήτημα δεν είναι πόσο τοις εκατό θα μειωθεί η σύνταξή
σου, αλλά αν θα έχεις καν σύνταξη! Ακόμα χειρότερα θα είναι αν θα πάμε σε εθνικό
νόμισμα. Θα παίρνεις ένα τσουβάλι λεφτά, αλλά δεν θα μπορείς να αγοράσεις ούτε ένα
καρβέλι ψωμί. Πονάει η αλήθεια, αγαπητέ συνταξιούχε, όμως πρέπει να την ακούσεις: δεν
έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε πολλά και σε λίγα. Στην πραγματικότητα δεν σου
προσφέρεται καμία επιλογή. Η σύνταξή σου, όσο η φοροδοτική ικανότητα του ιδιωτικού
τομέα καταρρέει, θα συνεχίσει να μειώνεται. Όλο και περισσότεροι θα μπαίνουν στην ομάδα
των συνταξιούχων και όλο και λιγότεροι θα απομένουν στην ομάδα των εργαζόμενων, με
όλο και μικρότερο εισόδημα. Η πίτα μικραίνει και οι δικαιούχοι αυξάνονται. Πού
φαντάζεσαι ότι θα οδηγήσει αυτό; Σε μια σύνταξη – χαρτζιλίκι. Θα το πίστευες αλήθεια, αν
το 2009 σού έλεγε κάποιος ότι το 2019 η σύνταξή σου θα έχει μειωθεί τόσο πολύ; Ακόμα δεν
έχεις δει τίποτε! Αν το κράτος δεν αλλάξει σενάριο, για να σου πληρώνει την όλο και
μικρότερη σύνταξη, θα σου δημεύσει το σπίτι.
"Μα έτσι δεν θα μπορώ να συντηρώ τα άνεργα παιδιά μου” θα πεις.
Αγαπητέ συνταξιούχε, λυπάμαι που θα σε στεναχωρήσω, όμως αυτή είναι η πιο σκληρή
αλήθεια που πρέπει να ακούσεις:. Ο κυριότερος λόγος που τα παιδιά σου
είναι άνεργα είναι η δική σου σύνταξη. Για να συνεχίσει να σου καταβάλλεται αυτά τα
χρόνια της κρίσης, το φαύλο πολιτικό σύστημα, μπλε, πράσινο ή κόκκινο, ρήμαξε και
ρημάζει οποιονδήποτε θα μπορούσε να δώσει δουλειά στα παιδιά σου.
Εμποδίζει τα ίδια τα παιδιά σου από το να κάνουν μια δουλειά δική τους, γιατί πριν καν
ξεκινήσουν να εισπράττουν το πρώτο τους ευρώ, τα γδέρνει με φόρους, προκαταβολές 100%
φόρων και ασφαλιστικές εισφορές που μόνο τυχεροί του τζόκερ μπορούν να πληρώνουν πια.
"Μα έχω πληρώσει έναν σκασμό λεφτά”, θα πεις. Δεν το αμφισβητώ, μολονότι κανένας
ασφαλισμένος δεν μπορεί να πει σε ποιο ακριβώς ποσό αντιστοιχεί αυτός ο "σκασμός”.
Πόσες ήταν οι εισφορές σου ακριβώς στο σύνολο του εργασιακού σου βίου; Πώς
ανατοκιζόντουσαν; Ποιες αντιστοιχούν σε παροχές υγείας και ποιες σε συνταξιοδοτικό
πρόγραμμα; Τι έχεις εισπράξει μέχρι σήμερα; Και τι προβλέπεται να εισπράξεις μέχρι τα
81,4 που είναι το προσδόκιμο ζωής του Έλληνα; Αρκούν τα μεν για τα δε; Μη νοιώθεις
άσχημα που δεν ξέρεις την απάντηση. Κανένας δεν την ξέρει. Αλλά δεν έχει καμία σημασία.
Διότι το ασφαλιστικό μας σύστημα δεν είναι ανταποδοτικό - είναι αναδιανεμητικό.
Μπορεί αυτοί οι όροι να μην σε απασχόλησαν ποτέ μέχρι τώρα. Έλα όμως όμως που απ’
αυτούς εξαρτάται η ίδια σου η επιβίωση!
Να σου τους εξηγήσω με δυο λόγια.
Ανταποδοτικό είναι το σύστημα στο οποίο κάθε ασφαλισμένος έχει έναν προσωπικό
ασφαλιστικό κουμπαρά. Εκεί μπαίνουν οι εισφορές, οι δικές του και του εργοδότη του. Κι
όταν έρθει η ώρα της σύνταξης, παίρνει ανάλογα με αυτά που έδωσε. Δίκαιο και λογικό το
βρίσκεις, έτσι δεν είναι; Τι σύμπτωση όμως! Το πολιτικό σύστημα δεν το προτίμησε.
Προτίμησε το άλλο, που σου το πούλησε ως "αλληλεγγύη των γενεών”.
Στην πραγματικότητα ήταν ένας άλλος μηχανισμός κλοπής. Πυραμίδα.
Σχήμα Πόντσι, αν έχεις ακουστά.
Δηλαδή οι νεότεροι πληρώνουν τους παλιότερους. Μόνο που για να λειτουργήσει σωστά
πρέπει να υπάρχουν 7 νεότεροι για 1 παλιότερο. Σήμερα η αναλογία είναι 1,2 εργαζόμενος
για 1 συνταξιούχο. Ο εργαζόμενος παίρνει 700 ευρώ μέσο μισθό και ο συνταξιούχος 900
ευρώ μέση σύνταξη.
Κι όλα να του τα ’δινε ο εργαζόμενος, πάλι τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Ξέρω, πατριώτη σου έκανα την καρδιά περιβόλι. Αλλά δεν θα κερδίσεις τίποτε αν ακούσεις
ακόμα ένα πακέτο ψέματα.
Διότι σήμερα το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Λέω "σήμερα” γιατί εδώ και 40 χρόνια είχε πόδια
καμηλοπάρδαλης.
Όσο το πολιτικό σύστημα μπορούσε να δανείζεται, σού πετούσε όποιο δόλωμα ήθελε κι εσύ
το κατάπινες. Το απόλυτο δόλωμα ονομαζόταν ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
"Τι ωραίες λέξεις, ε;"
Όλες λοιπόν οι ψηφοθηρικές παροχές των κομμάτων στους πελάτες τους περιχύνονταν με το
σιρόπι της κοινωνικής ευαισθησίας.
Μη μου πεις ότι δεν βρήκες κοινωνικά ευαίσθητη τη θέσπιση σύνταξης για μητέρες
ανηλίκου με 15 (και αν…) χρόνια εργασίας; Ή τη σύνταξη σε αντιστασιακούς;
Σκέφτηκες τότε ότι μια γυναίκα 40 ή 32 χρονών δεν πρόφτασε να πληρώσει εισφορές ικανές
να της προσφέρουν σύνταξη και παροχές υγείας μέχρι τα γεράματα, ζωή να ’χει;
Σκέφτηκες όταν άκουγες και ακούς ότι οι 260.000 "αντιστασιακοί” (πολλοί από αυτούς
γεννηθέντες το… 1933!) στους οποίους μοίρασε αβέρτα συντάξεις ο Ανδρέας δεν πλήρωσαν
ούτε μία κατοχική δραχμή ως εισφορά;
Ποιος πλήρωνε και συνεχίζει να πληρώνει τις συντάξεις τους;
Το κράτος με δανεικά. Δανεικά που το σύστημα έκανε τώρα πάσα στα παιδιά σου και στα
εγγόνια σου, συνταξιούχε. Στα χέρια τους έρχονται οι λογαριασμοί. Και θα συνεχίσουν να
έρχονται για έναν αιώνα ακόμα.
Τι κάνουμε λοιπόν, αγαπητέ συνταξιούχε; Υπάρχει λύση; Φυσικά υπάρχει και ονομάζεται
ανάπτυξη! Την έχεις ακούσει, γιατί σου την έχουν πει χιλιάδες φορές οι πολιτικοί που
ψηφίζεις. Αλλά σου κρύβουν το σημαντικότερο:
Τις προϋποθέσεις της ανάπτυξης.
Τη σειρά με την οποία γίνονται τα πράγματα σ΄ αυτόν τον μάταιο κόσμο. Δηλαδή, για να
έρθει ανάπτυξη, πρέπει να γίνουν επενδύσεις. Για να γίνουν επενδύσεις πρέπει να μειωθούν
οι φόροι. Για να μειωθούν οι φόροι, πρέπει να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες. Για να
μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες πρέπει να μειωθεί ανάμεσα σε άλλα και η δική σου σύνταξη!
Μα δεν γίνεται να μειωθούν μόνο τα άλλα; Λυπάμαι, δεν γίνεται! Η συνταξιοδοτική δαπάνη
είναι το μεγαλύτερο έξοδο του κράτους σήμερα και η μεγαλύτερη αιτία της ληστρικής
φορολόγησης.
Θυμήσου μόνο τρία νούμερα.
Ετήσια έσοδα από ΕΝΦΙΑ: 2,6 δισ. Κι άλλα τόσα τα ετήσια έσοδα από φόρο νομικών
προσώπων. Σύνολο: 5,2 δισ.
Ετήσιες δαπάνες μόνο για πρόωρες συντάξεις, κάτω των 65 ετών: 9 δισ.! Δηλαδή δύο φόροι
που τσάκισαν την οικονομία, απαξίωσαν το σύνολο της περιουσίας των Ελλήνων κατά 1
τρισ. ευρώ, εξαφάνισαν 200 επαγγέλματα που σχετίζονται με την οικοδομή και έδιωξαν στο
εξωτερικό ή οδήγησαν σε λουκέτο δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και εκατοντάδες χιλιάδες
επιστήμονες, δίνουν έσοδα που δεν φτάνουν ούτε για 7 μήνες πρόωρων συντάξεων (χωρίς τις
προνοιακές!).
Μα δεν λήστεψαν τόσα χρόνια τα λεφτά των ταμείων οι πολιτικοί με τα δομημένα ομόλογα,
με τις άτοκες καταθέσεις, με τις συντάξεις στους πελάτες τους;
Δεν τα κούρεψε το PSI;
Ξανά έχεις δίκιο, μολονότι με το δίκιο, είπαμε, δεν γεννιούνται λεφτά. Όμως τα αποθεματικά
των ταμείων τα διαχειρίστηκαν οι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί που εσύ όρισες να σε
εκπροσωπούν. Αυτοί τα κατέθεταν, για παράδειγμα, στην Τράπεζα Κρήτης του Κοσκωτά
χωρίς τόκο, όταν το επιτόκιο τότε ήταν πάνω από 20%.
Σε έκλεψαν, αλλά τους βοήθησες κι εσύ, ε; Αλλά κι εδώ πρέπει να έχεις αίσθηση των
μεγεθών. Τα αποθεματικά δεν ήταν ένα μεγάλο θησαυροφυλάκιο που θα άνοιγε κάποια
στιγμή για να σου δώσει σύνταξη.
Ήταν τα ψιλά για τα "καθημερινά" έξοδα των Ταμείων. Αρκεί να σκεφτείς ότι τα
αποθεματικά ΟΛΩΝ των ταμείων πριν το κούρεμα ήταν 22 δισ. ευρώ και οι ετήσιες ανάγκες
για συντάξεις 32 δισ.!
Αν υπολογίσουμε και τις δαπάνες για υγεία, τα αποθεματικά δεν έφταναν ούτε για ένα
6μηνο! Με το κούρεμα πήγαν στα 10 δισ. Αλλά τη διαφορά, και τότε και τώρα, την πληρώνει
ο φορολογούμενος. 200 δισ. ευρώ περισσότερα έδωσαν τα ταμεία από αυτά που εισέπραξαν,
την περίοδο 2000 – 2014. Τα 2/3 περίπου του χρέους. Από πού ήρθαν αυτά τα λεφτά; Από τα
δανεικά.
Κι από το 2009 και μετά, από τους φόρους. Τις εισφορές των σημερινών εργαζομένων, που
δεν φτάνουν για τη σύνταξή σου, τις συμπληρώνει, καταρρέοντας επαγγελματικά, αυτός που
θα μπορούσε να δώσει δουλειά στο παιδί σου και τώρα δεν μπορεί ούτε ο ίδιος να επιβιώσει
με τέτοια φορολαίλαπα.
Για να έρθει η ανάπτυξη, αγαπητέ συνταξιούχε, λυπάμαι αλλά πρέπει να περικοπούν
δραστικά τουλάχιστον οι ΠΡΟΩΡΕΣ συντάξεις.
Δεν το θέλω, δεν είναι ευχάριστο να ανατρέπεται ο οικονομικός προγραμματισμός κανενός,
ειδικά όταν δεν βρίσκεται στην πρώτη του νεότητα, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος. 5,2 δισ.
δεν εξοικονομούνται από αναλώσιμα. Και για να μην αδικηθεί κανένας, ένα κριτήριο
υπάρχει: ο ατομικός υπολογισμός κάθε σύνταξης.
Μολονότι ο ασφαλιστικός σου κουμπαράς δεν έχει δεκάρα τσακιστή, διότι, είπαμε, το
σύστημα φρόντισε να τον αδειάσει για παλιότερους πελάτες του, δεν είναι λογικό και δίκαιο
να δούμε τι έχεις δώσει εσύ συνολικά και να επαναπροσδιοριστεί η σύνταξή σου με βάση τις
ατομικές σου εισφορές;
Κι αν όλοι πρέπει να βάλουμε πλάτη για να βγει η χώρα από το πηγάδι που την έριξαν οι…
κοινωνικά ευαίσθητοι (με τα λεφτά των άλλων) πολιτικοί της, το βάρος να μοιραστεί
αναλογικά. Διαφωνείς;
Διεκδίκησε τη μείωση των φόρων με τη ψήφο σου .
Την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ που το πιθανότερο είναι να βουτάει λεφτά κι από τη δική σου
τσέπη.
Την θέσπιση ενός λογικού γραμμικού φόρου 12% για πρόσωπα και επιχειρήσεις για να
μπορέσει ένας επενδυτής να δώσει δουλειά στα παιδιά σου ή για να μπορέσουν να φτιάξουν
μια δουλειά τα ίδια.
Και ζήτα, εσύ ο ίδιος, η σύνταξή σου να υπολογιστεί αναλογιστικά. Έδωσες πολλά; Θα
πάρεις πολλά. Έδωσες λίγα; Θα πάρεις λίγα. Είναι ο μόνος τρόπος για να τη σώσεις. Να
σώσεις και το παιδί σου από την ανεργία και την κατάθλιψη. Και τη χώρα από τη
δημοσιονομική συντριβή.
Τόλμησέ το.
Και ζήτα κι από άλλους προνομιούχους να το τολμήσουν.
Γιατί κάθε προνόμιο είναι χρήματα που παίρνουμε από την τσέπη των άλλων χωρίς να τα
δικαιούμαστε. Είναι ένα έγκλημα στο οποίο μας ενέπλεξε το πολιτικό σύστημα, εν αγνοία
μας, με θύματα τα ίδια μας τα παιδιά, αγαπητέ συνταξιούχε.
Καιρός να νοιαστείς περισσότερο για την περιουσία σου, φίλε και για τη σύνταξη τη δική
σου αλλά και του παιδιού σου .......
Κρίμα να πάνε όλα αυτά χαμένα στα χέρια άχρηστων και απατεώνων. Όσο ακόμα υπάρχει
και η περιουσία σου και εμείς Ε!!!.
Θάνος Τζήμερος
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ ..