Professional Documents
Culture Documents
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ
[ΓΕ Ω ρ Π Ο Σ ΙΩ Α Ν Ν Ο ν ΓΕΩ ΓΙΑ Δ ΕΙΣ]
Ή μεγίστη Πνευματική Δόξα τή; Νεωτέρας 'Ελλάδος καί τής Άνθρωπότητος
Παγκοσμίως γνωστός, αγνοείται άπό τήν σύγχρονον 'Ελλάδα, ένω τά συγ-
γράμματά του καί τό σύστημά του προεκάλεσαν, προκαλοϋν καί θά προ-
καλέσουν ριζικήν μεταστροφήν αντιλήψεων έφ’ ολοκλήρου τοΰ Επιστητού,
καί ύπόσχονται ν’ άναγεννήσουν έκ βάθρων τήν ’Επιστήμην, Παιδείαν,
Κοινωνίαν καί Ιατρικήν.
«Πάταξον, Κύριε, εκείνον όστις, αμαθέστατος ό ίδιος, τολμά νά διδάξη τούς
άλλους τήν όδόν, τήν άγουσαν είς τάς Πύλας του Βασιλείου Σου ! ».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
1) Δ ια φ ε ύ γ ο υ ν δέ τή ς π ρ ο σ ο χ ή ς τω ν τά κ α τ ο ρ θ ώ μ α τ α τώ ν Ε λ
λήνων, ά π ό τούς ό π ο ιο υ ς ά ρ χ ίζ ε ι δχ ι μόνον ή φιλοσ οφ ία ά λ λ ά
καί τό άν θρ ώ π ιν ο ν γ έ ν ο ς , ά π ο δ ίδ ο ν τ ε ς τήν σοφίαν είς τούς β α ρ
βά ρου ς. Ή ά λή θ εια δ μ ω ς είν α ι δτι π α ρ ά μέν τ ο ίς Ά θ η ν α ί ο ι ς έ-
γε νν ή θ η ό Μουσαίος, π α ρ ά δέ τ ο ίς θ η β α ί ο ις ό Λίνος Καί π ερί
μέν τοΰ Μ ουσαίου λ έ γ ο υ ν δτι υπήρξε π α ϊ ς τοΰ Ε ύ μ ό λ π ο υ (τοΰ
Ιδ ρ υ τ ο ΰ τώ ν Μυστηρίων) καί δ τι έπ οίη σε π ο ίημ α τιτλοφορούμε-
νον « θ ε ο γ ο ν ία » καί «Σ φ αίρ α» π ρ ώ το ς. Ό δέ Λίνος υπήρξε π α ϊς
τοΰ "Ερμοΰ καί τής Μούσης Ο ύρ α ν ία ς, «έποίησε δέ « Κ οσ μ ο γο
νίαν» «Ή λίου καί Σ ε λ ή ν η ς πορ είαν» καί «Ζώων καί κ αρ πώ ν γε-
-νέσεις».
Γ Ν Ω Μ Α Ι ΚΑΙ Κ Ρ ΙΣ Ε ΙΣ ΕΠΙ Τ Ω Ν Ε Ρ Γ Ω Ν
Τ Ο Υ Σ Υ Γ Γ Ρ Α Φ Ε Ω Σ Α Ν Τ Ω Ν ΙΟ Υ Φ. Χ Α Λ Α
f Ό Μακαριώτατος 3Α ρχιεπίσ κοπος Ά ϋ ·η ν ώ ν
Αείμνηστος Χρυσόστομος. 1 5 ] 8 ] 1 9 3 2 .
Λίαν ε υ χ α ρ ίσ τ ω ς έλ α β ο ν καί μ ε τά ζω η ρ ό τ α τ ο υ ένδιαφέρον-
τ ο ς διεξήλθον τ ά ς ϋ μ ε τ έ ρ α ς π ε ρ ι σ π ο ύ δ α σ τ ο υ ς π ρ α γ μ α τ ε ί α ς , δΓ
ών ζ η τ ε ίτ ε νά έν ισ χύσ η τε τ ά ς π ρ ο σ π ά θ ε ι α ς π ρ ό ς διαμόρ φω σ ιν
καί ά ν ά π τυ ξ ιν τού νέου 'Ελλη νικού Π ολιτισμού έπί τη βά σει τού
α ρ χ α ίο υ καί ά θ α νά τ ο υ . Σ υ γ χ α ίρ ω ν ύμάς, εύχομαι, ό π ω ς έπιτύ-
χ η τ ε του έπιδιω κομένου μ ε γ ά λ ο υ καί ιερού σκοπού, δ ια δ ίδ ο ν τε ς
τ ά δ η μ ο σ ιεύ μ α τ α ύμών μ ε τα ξ ύ τής ‘Ε λληνικής Ν εολαίας.
Ύ μ έ τ ε ρ ο ς Ε υ χ έ τη ς
t Ό ’Αθηνών Χ ρυσόστομος
*0 ’Εθνικός μ α ς Π οιητής Κ « α τή ? Π α λ α μ ά ? , «οδ δ ό ξ α παμ-
φ ανό ω σ α οόρανόν ήκει», είν α ι ό π ρ ώ το ς, δ σ τις έχ α ρ α κ τ ή ρ ισ ε τό
"Ε ρ γο ν τού ώ ς ά νω σ υ γ γ ρ α φ έ ω ς «ώς Κ αλχικόν:>, δ π ω ς έμφαίνε-
ται έκ τής άψ ιερώ σ εώ ς του, έπί τής φ ω τ ο γ ρ α φ ία ς του δημοσι-
ευ ομένη ς είς τό ’Έ ρ γ ο ν : «Ή ’Α λ λ η λ ο γ ρ α φ ία μου μέ τόν Ποιη
τή μ α ς Κωστή Παλαμά» : « Ά ν τω ν ίω Φ. Χαλά, τώ Κ α λ χ ικ ώ Δ ια·
ν ο η τ ή μ ε τ ’ ά γ ά π η ς καί θαυμασμού. ‘Αθήναι, 25 Ν οεμβρίου 1933.
Κωστής Π αλαμδς».
Ό κ α θη γη τή ς του Π α νεπ ιστη μίο υ τώ ν Π α ρ ισ ίω ν καί π ρ ε
σ βευτής τής 'Ε λ λ ά δ ο ς έν Π αρισίοις ά ε ίμ ν η σ τ ο ς Ν ικ ό λ α ο ς Π ο λ ί
τη? 20)7]1938:
« Σ ά ς ε υ χ α ρ ισ τ ώ θερ μώ ς διά τήν εδγενή ά π ο σ τ ο λ ή ν τών 2
τ ε λ ε υ τ α ίω ν σ α ς έργω ν, τών όπ ο ιω ν ή ά ν ά γ ν ω σ ις έκίνησε μ ε γ ά -
λ ω ς τό ένδιαφ έρο ν μου. Έ π ιθ υ μ ώ ν νά έν ισ χύσ ω τήν ά ξ ιέ π α ιν ο ν
π ν ευματική ν σ α ς καί έθνικήν σ α ς δ ρ ά σ ιν , π ο λ υ ε υ χ α ρ ί σ τ ω ς έγ-
γ ρ ά φ ο μ α ι σ υν δρ ομ η τή ς είς τήν σ ειρ ά ν τών έ ρ γ ω ν σας».
Ό διά σ η μ ο ς 'Ε λ ληνιστή ς, θ ε ο λ ό γ ο ς κ αί Σ υ γ γ ρ α φ ε ύ ς , κ. V ic
to r M agnien, κ αθη γη τή ς τού Π ανεπ ιστη μίου , τής Toulouse, ό με-
τ α ψ ρ ά σ α ς τήν Ί λ ι ά δ α , κ αί σ υ γ γ ρ ά ψ α ς τ ά ύ π έ ρ ο χ α έ ρ γ α : «T héo
logie Grecque» ( θ ε ο λ ο γ ί α 'Ελληνική) καί «Les Mystères d ’ E le u
sis» (Τά Μ υστήρια τής Έ λ ε υ σ ΐν ο ς ), έπ ί τοΟ έ ρ γ ο υ τού ’Αντ. Φ.
Χ α λά «Τά Σ α τ ιρ ικ ά Γ υ μ ν ά σ μ α τ α τού Κωστή Π α λ α μ ά καί ή Σ ω
κρατική ΓΙαράδοσις» γ ρ ά φ ε ι :
«’Α γ α π η τ έ Κύριε καί Φίλε. Μιά φ ορά άκόμη δ ιέ τ ρ ε ξ α τό
ώ ρ α ΐό ν σ α ς βιβλίον. Δ ε χθ ήτε τ ά έ γ κ ά ρ δ ιά μου σ υ γ χ α ρ η τ ή ρ ια
διά τ ή ν θ α υ μ α σ τ ή ν μ α ν τ ι κ ή ν π ρ ο σ π ά θ εια ν , πού έ π ε τ ε λ έ σ α τ ε .
Τό Σ υ μ π έ ρ α σ μ α τών σ ελ ίδω ν 233 καί έξ ή ς μου φ α ίν ε τ α ι δ τι άν-
τ ιπ ρ ο σ ω π ε ύ ε ι, τήν 'Ελληνικήν σ οφ ία ν έν δ λ ω της τώ κάλλει.
Φ αίνεται δ τι ό ’Α π ό λ λ ω ν είναι ό ίδ ιο ς μέ τόν Δ ιό ν υ σ ο ν : ό Δ ιό
νυσ ος ε ί ν α ι : Νους δ ιά χ υ τ ο ς . Ό ’Α π ό λ λ ω ν : Ν ους ενοπ οιη μένος
καί όδη γώ ν π ρ ό ς τήν "Ενωσιν. 'Ο ’Α π όλλω ν σ υ ν τ α υ τ ίζ ε τ α ι μέ
τόν Δία».
'Ο γ ν ω σ τ ό ς Σ υ γ γ ρ α φ ε ύ ς καί Δ ρ α μ α τ ο υ ρ γ ό ς κ. Π έτρο? Σ ερ-
ράοξ : «Μάς θυμίζεις, φίλε Χ α λ ά ,—μέ τήν π ρ α γ μ α τ ικ ή έθνική σ υ γ
γ ρ α φ ικ ή ε ρ γ α σ ί α σου τό π ρ ο γο ν ικ ό μ ε γ α λ ε ίο καί χ ε ι ρ ο π ι α σ τ ά
μ ά ς δ ε ίχ ν ε ις σ τ ά τόσ ο σ ύν τομ α καί ά π έ ρ ι τ τ α μά τόσ ο β α θ υ σ τό
χ α σ τ α καί μ ε γ α λ ό π ν ο α βιβλία σου, πώ? δ η μ ι β υ ρ γ ο ΰ ν τ α ι οί α λ η
θ ιν ο ί Π ο λ ιτισ μ οί!» .
Ό γ ν ω σ τ ό ς Λ ο γο τ έχ νη ς καί κ α θ η γη τή ς τή ς Νεο - 'Ελληνικής
Φ ιλ ο λ ο γία ς είς τό έν Ά γ κ υ ρ α ΓΙανεπιστήμιον κ. Α β ρ α ά μ Π α
πάζογλου :
«Δ ιάβασα μ’ έ ξ α ιρ ετ ικ ό ν ένδιαφ έρον κι εύ χ α ρ ίσ τ η σ ι τά κ α ι
ν ο ύ ρ γ ια σ α ς έ ρ γ α καί π ερ ιμ έν ω μ ’ ά ν υ π ο μ ο ν η σ ία κ α ί τή σ υνέ
χ ε ι α τω ν τό σ ο π ο λυ τίμ ω ν κ ι’ έν δια φ ε ρο υ σ ώ ν μ ε λ ετ ώ ν σας. "Αν
έ γ ώ , γν ω ρ ίζω σ τούς Τ ούρκους ένα κομμάτι τής Ε λ λ ά δ ο ς , σ ε ίς
γ ν ω ρ ίζ ε τ ε σ τούς “Ε λ λ η νε ς τήν ίδ ια τήν Ε λ λ ά δ α , τό μ ε γ α λ ε ΐό
της καί τό ά θ ά ν α τ ό της πνεύμα. “Ε λ α β α καί τήν π ερ ί « Β υ ζ α ν
τ ι ν ο ύ Π ολιτισ μού» π ρ α γ μ α τ ε ί α σ α ς. Ό φ ε ί λ ω νά σ ά ς όμολογή-
σω — καί νά σ α ς σ υ γ χ α ρ ώ σ υνάμα — κ α τ ά λ α β α π ό σ ο λ ίγ ο γ ν ώ
ρ ιζα τό Βυζάντιο. Καί δ μ ω ς πίστευα, δτι τό γ ν ώ ρ ιζ α , τό έν ο ιω
θα. Χρόνια π ο λ λ ά σ π α τ ά λ η σ α γ ι ά τή μελέτη καί τό π ν εΰμ α τοϋ
Β υ ζαντινού Π ολιτισμού, καί δμω ς έφ θασ ε ή μ ελέτη του δικοΟ
σ α ς έρ γου γ ι ά νά νοιώ σ ω πόσο λ α ν θ α σ μ έν ο ς ήμουν καί π όσο
δ ια φ ο ρ ε τ ικ ά ά π ό τήν π ρ α γ μ α τ ι κ ό τ η τ α μ ά ς δείχ ν ο υ ν τό Β υ ζά ν
τιο οί Diehl, Schlum berger, H a m m e r, M ilingen κ.ά.».
'Ο σ υ γ γ ρ α φ ε ύ ς κ. Α θ α ν ά σ ι ο ς Ά θ α ν α σ ο ύ λ η ς , γ ρ ά φ ε ι:
«'Η Σ ε ι ρ ά σ ο υ —Ε λ λ η ν ι κ ά ! Π α ρ α δ ό σ ε ι ς - Έ λ λ η ν ι κ ό ς Π ο λ ι
τισμός θά εχη μ ε γίσ τη ν έθνικήν έπίδρασιν. "Ο λαι αί πληροφο-
ρίαι, πού δίδεις είναι έξαιρετμτώ ς π ολύτιμ οι. Ή έν ν οια τής λέ-
ξ ε ω ς Α λ ή θ ε ι α ( = ή άνευ λήθης κ α τ ά σ τ α σ ι ς τής ψυχής) ά π οτε-
λ ε ΐ π ρ α γ μ α τικ ή ν κ λ ε ίδ α π ρ ό ς κ α τα ν ό η σ ιν τών μ ε γ ίσ τ ω ν πρ ο βλη
μ ά τ ω ν τοΰ ’Ατόμου».
Τό ’Αθηναϊκόν «’Εμπρός» τής 18] 1] 1919, ά φ ιερ ο ΐ τό κύριόν του
ά ρ θ ρ ο ν είς τό ε ρ γ ο ν «Le C e n tre d e I’ Equilibre M o n d ia l» : «Τό
βιβλίον τοΰ κ. Χ α λά έ χ ε ι μίαν ά ξ ία ν ά π ερ ιό ρ ισ το ν , δχι μόνον
μ ε τ α φ ρ α ζ ό μ ε ν ο ν είς τ ά ς - έ ν α ς Γ λ ώ σ σ α ς, ά λ λ ά καί είς τήν ίδι-
κήν μας, τ η π ρ ω το β ο υ λ ία τ ή ς ' Ε λ λ η ν ι κ ή ς Κ υβερ νήσ εω ς, καί με-
τα διδό μ ε ν ο ν είς δ λ α τ ά μέρη, δπου φ λ ο ισ β ίζει ή έθνική μας δ ι ά
λ ε κ το ς. Ε ίνα ι άνάγκ η νά γν ω ρ ίσ ω μ ε ν δ λ οι μέ π ο ί α ς λ έ ξ ε ις καί
μέ π ο ία ν πίστιν καί μέ π οια ν έ λ π ίδ α όφείλομεν ν ά έκ φ ρ ά ζω μ ε ν
τ ά α ίσ θ ή μ α τά μας, τ ά κοινά μας Ε λ λ η ν ι κ ά α ισ θ ή μ α τα ' κ α ί θά
εϋ ρ ω μ ε ν ο λ ο ι α ν εξ α ιρ έτω ς είς τ ά ς σ ελ ίδ α ς τ ο υ κ. Χ α λ ά , τ ό ν
κ ά λ λ ι σ τ ο ν ύ μ ν ο ν τή ς ψ υ χ ή ς μας, τ ό δ υ ν α τ ώ τ α τ ο ν έμ β α τ η -
ρ ιο ν τ ώ ν ε θ ν ικ ώ ν μας όνείρω ν».
« Τ ά Σ α τ ι ρ ι κ ά Γ υ μ ν ά σ μ α τ α το ΰ Κωστή Π α λ α μ ά κ α ί ή Σ ω
κ ρ α τ ι κ ή Π αράδοαις».
’Ιδού π ώ ς χ α ρ α κ τ η ρ ίζ ε ι τό ώς άνω έ ρ γ ο ν τοΰ ’Α. Φ. Χ αλά
δ μ έ γ ισ τ ο ς τών Π οιητών τής Ν ε ω τέ ρ α ς ’Ε λ λ ά δ ο ς άείμνησ τος
Κωστής Π α λ α μ δ ς , είς τήν ά π ό 21/7]1933 έπ ισ το λ ή ν του π ρ ό ς τόν
σ υ γ γ ρ α φ έ α . «Δέν μ π ο ρ ώ μέ ά ν ά λ ο γ η λ ε π τ ο μ έ ρ ε ια νά σ ά ς τ ο ν ί
σω τήν συγκίνηση, που μοΰ έγέννησε ή άνά γν ω σ η τών 240 σ ε λ ί
δω ν τ ο υ ισ τ ο ρ ικ ο ύ σας χ ε ιρ ο γ ρ ά φ ο υ . Τό ποίημ α πού π ρ ο τά σ σ ε τε
« Π α σ ίχ α ρ ο ς καί υ π έ ρ τ α τ ο ς θ ε ό ς μα ς είν α ι ό ’Α πόλλων», π α ρ ’
δλη μου τή μετριοφροσύνη καί τα π ε ιν ό τ η τ α , δέν δ ισ τ ά ζ ω νά σ ά ς
πώ π ώ ς μοΰ κτύπησε τ ά μ ά τ ια «ώς τ η λ α υ γ έ ς μ έ τ ω π ο ν τοΰ ο λ ο υ
σας έ κ λ ε ύ κ ο υ α ν α κ τ ο ρ ι κ ο ύ Ο ικ ο δ ο μ ή μ α τ ο ς » . «Καί λο ιπ όν ή
π ρ ο ω ρ ισ μ έν ο γ ι ά τή δη μ ο σ ιό τη τα ή κ α μω μένο γ ι ά μ έ να —έσκέ-
φθηκα τ ρ ε λ λ ά — μ υ σ τικ ό ς θησαυρός μ έσ α σ τ ά χ έ ρ ια μου' τί ε υ
τυχία......
(Σημ. Τό ώ ς ά ν ω ε ρ γ ο ν έξεδόθη καί έν τή σ υ ν εχ εία είσήχθη
καί δ ιδ ά σ κ ε τ α ι είς τό Π ανεπ ιστή μιον τών Παρισίων).
Σ η μ είω σ ις σ υ γγρ α φ έω ς .
Σελίς
‘Ο ά νώ τα τος ύμνος πρός τήν ’Α λ ή θ ε ι α ν ............................» 3
Ή ’Αλήθεια . . . · ..................................................................... » 4
Ά φ ι έ ρ ω σ ι ς ..........................................................................................» 7
Κρίσεις Ξένων έπί Ε λλη νικ ο ύ Πολιτισμού 8
Ποια ή ’Ανωτάτη Ε πισ τή μη . Π οιος τήν διδάσκει .. . . » 10
Ή Συνδρομή τού Γκουρτζιέφ είς τήν κατανόησίν της . . . » 11
Ό Ν όμος τ ώ ν ‘Α ν τ ι θ έ τ ω ν .......................................................... » 13
Σημείωσις Πρωταρχικής σ η μ α σ ί α ς ............................................. » 17
Έ κ ατω ρ θώ θη τό ά κ α τ ό ρ θ ω τ ο ν .................................................... » 18
Σύστασις πρός τόν ’Α ν α γ ν ώ σ τ η ν ............................................. » 19
Ή Π αντοδυναμία τού Νού. Ή Κλείς τής Γ νώ σ εω ς .. . . » 20
Διόνυσος καί 12 ’Ο λύμπιοι θ ε ο ί ............................................. »
‘Η Κρυφιόμυστος Σιγή. Ό " Υ π ν ο ς ............................................. » 26
'Η έπιστροφή τού ’Ασώτου Υ ι ο ύ ............................................. » 28
Ε ισ α γ ω γ ή : Λειτουργία Λογικού. Κέντρον Π αγκοσμίας
Ισ ορ ρ οπία ς. Ά ν ώ τ α τ ο ς Νόμος Σ τ ρ α τ η γ ικ ή ς » 30
Κλείς τής Γ ν ώ σ ε ω ς » 37
Ή Προϊστορία Ά ν θ ρ ω π ό τη το ς είς 2 σ ε λ ί δ α ς ..................... » 44
Ή Μεγίστη 'Υπηρεσία πρός τήν Α ν θ ρ ω π ό τ η τ α ..................... » 49
Ά π ό σ τ α σ ι ς καί Β α ρ ύ τ η ς .............................................................. » 53
*Η γέννησις ένός θ ε ο ύ .............................................................. » 60
Πύθιος καί Δήλιος Φ οίβος Α π ό λ λ ω ν » 61
*Η Κατευθυντήριος Γραμμή τού Π ο λ ι τ ι σ μ ο ύ .........................» 69
Λόρδος Βύρων καί Π αντοδυναμία Λ ό γ ο υ ............................... » 73
Έ π α ν ά π α υ σ ι ς καί Κέντρον Παγκοσμίου ’Ισορροπίας . . » 75
'Η Ά ν ω τ ά τ η Σ τ ρ α τ η γ ικ ή ..............................................................» 80
Μουσική καί Α ρ μ ο ν ία Ούσία Έ λ λ η ν . Πολιτισμού .. , . » 82
Γκουρτζιέφ » 92
'Η Πολική καί Α σ έλ η νο ς Ν ύ ξ ....................................................» 93
Έ ν α ς πάνσοφος "Ελλην ά π α σ χ ο λ ε ΐ τό Σ ύ μ π α ν .. . . » 96
Μία Κοσμοϊστορική Σ υ ν ά ν τ η σ ι ς » 99
All and Everything (Πάν τ ό ’Ε π ισ τη τό ν ) » 102
Σύμμετρα ύψώσου Πύργε τής Ζ ω ή ς » 106
Σελίς
Σύμμετρος ’Α ν ά π τ υ ξ ι ς ..............................................................» 1 0 8
Ποία ή Παγκόσμιος Γ λ ώ σ σ α ................................................ » 1 1 3
Ή "Α μαξα καί τ ό ’Ό χ η μ α ...........................................................» 113
“Ενα άττό τά μέγιστα α ινίγμ α τα τής 'Ι σ τ ο ρ ία ς ..................... » 1 2 3
Η άναβίωσις του Πυθαγορικοϋ Σ υ σ τ ή μ α τ ο ς ..................... » 1 2 7
Γκουρτζιέφ καί Π αγκόσμιος Π ό λ ε μ ο ς ...................................» 1 3 2
Γκουρτζιέφ καί θεραπεία του Κ α ρ κ ίν ο υ ............................... » 1 3 6
Ή θεραπεία τοΟ Καρκίνου καί ό Γ κουρ τζιέφ ................. » 1 4 1
Γ κ ου ρτζιέφ καί Ά τ λ α ν τ ί ς .............................................................. » 1 4 6
Ό Μυστηριώδης Δερβίσης τής Μ π ο υ χ ά ρ α ς .........................» 1 5 0
Γκουρτζιέφ καί θεραπεία του Κ α ρ κ ίνου ......................... » 155
Π α ρ α γ ω γ ή καί έ ξ α φ ά ν ισ ις κακοήθω ν ό γ κ ω ν ....................... » 159
Γεώργιος Γκουρτζιέφ καί Π υ θ α γ ό ρ α ς ............................... » 163
Ευχαριστήριον πρός 'Υ πουργεΐον Παιδείας καί θρησ κευ
μάτω ν ............................................................................................. » 1 6 6
ΕΠΙΣΤΗΜ Η - Φ ΙΛΟ ΣΟ Φ ΙΑ - Ψ ΥΧΟΛΟΓΙΑ - Θ ΡΗΣΚΕΙΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΟΑΟΓΙΑ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΡΗΤΟΡΙΚΗ - ΑΠΟ ΚΡΥΦΟ Ι ΕΠΙΣΤΗΜ ΑΙ - ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΙΑ - ΞΕΝ ΑΙ ΓΛΩ ΣΣΑΙ · ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΑ
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ 91
η
Γεώργιος Ίυ ά νν ο υ Γεωργιάδης
Η Μ ΕΓΙΣΤΗ Π Ν ΕΥΜ ΑΤΙΚΗ Δ Ο Ξ Α ΤΗΣ Ν ΕΩ Τ ΕΡ Α Σ ΕΛ Λ Α Δ Ο Σ
Κ Α Ι ΤΗΣ Α Ν Ο ΡΩ Π Ο ΤΗ ΤΟ Σ
Λ 878 - Λ ε ·4 9
Π αγκοσμίω ς γ ν ω σ τ ό ς , ά γ ν ο ε ϊτ α ι από τήν σ ύ γ χ ρ ο ν ο ν ’Ελλά δ α ,
εν ώ τά σ υγγρ άμμα τα του καί τό σύστημά του π ρ ο ύ κ ά λ εσ α ν , προ-
καλοΰν καί 8ά π ρ οκ α λέσ ο υ ν ριζικήν μ ετ α σ τ ρ ο φ ή ν ά ντιλή ψ εω ν
έ φ ’ ολοκλήρου τοΰ ’Επιστητού, καί υπ ό σχονται ν ' ά ν α γ ε ν ν ή σ ο υ ν
έκ βάδρω ν τήν ’Επιστήμην, Π α ιδ εία ν, Κ ο ινω νία ν καί ’Ιατρ ική ν.
«Π ά τ α ξ ο ν , Κ ύριε, έ κ ε ϊν ο ν δ σ τις , ά μ α δ έ σ τα τ ο ς ό ίδ ιο ς , τ ο λ μ ά νό
διδ ά ξη το ύ ς ά λ λ ο υ ς τ ή ν ό δ ό ν , τ ή ν ά γ ο υ σ α ν είς τό ς Π ύ λα ς τοΟ
Β α σ ιλε ίο υ Ι ο υ ! γ ε ω ρ γ ιο χ γ ε ω ρ γ ια λ η χ
Δ ιεύ δ υ ν σ ις σ υγγρα φ έω ς : Α Ν Τ Ω Ν Ι Ο Σ Φ ΙΛ ΙΠ Π Ο Υ Χ Α Λ Α Σ
18, β ή τα , ο δ ό ς ’Α σ κ λ η π ιο ύ — Τ η λέ φ . ¿12.552
α θ η ΝΑι
Ο ΑΝ Ω ΤΑΤΟ Σ ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ό ’Αναπόφευκτος Σταυρός—Μαστίγωσις καί Ραβδισμός.
ί 1) 'Ο ’Αριστοτέλης.
Μέσα σέ κείνους εύρισκόντε κι’ ό Ό ρ φ ε ύ ς,
ό Γεωμέτρης ό Ευκλείδης
κι 6 Π τολεμαίος, πού άσχολήθηκε μέ τήν Ουράνιο τή Σ φ α ίρ α
Ή σ α ν έκεΐ κι οί ι α τ ρ ο ί : ό 'Ιπποκράτης
ό Ά β ικ έ ν ν α ς 6 "Αραψ καί ό Γαληνός,
καθώς κι ό Ά β ερ ρ όης,
τοΟ Ά ρ ισ το τ έ λ ο υ ς ό βαθύς έρμηνευτής.
ΕΚΑΤΩΡΘΩΘΗ ΤΟ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟΝ
*
**
Διόνυσε! τής μυστικής πόσεως Βασιλεϋ,
τοϋ θύ ρ σ ο υ , τ ή ν ά ν ά β λ ε ψ ι πού δίδει, ώ ΦορεΟ!
Τών ά νη θέσεω ν Έ σ ύ ό συμφιλιωτής,
Νείκους, Φιλίας πάντοτε ό Συνδιαλλακτής :
Σ ύ τής Ψ υχής ό αιώνιος εΤσαι ό Λυτρωτής,
τοΟ ’Α οράτου κι Ό ρατοΟ Σ ύ μ π α ν το ς Ποιητής'
Σύ είσαι ό 'Υ πέρτατος τής Οικουμένης Μάντης
τώ ν Μυστηρίων ό “Υπατος Σύ είσαι 'Ιεροφάντης!
καθώς καί σελίδας ολοκλήρους τόσον από τόν "Ομηρον, οσον καί από
τον Πλάτωνα, τήν Χίον Δούλην τού Όρφανίδου καί άπο άλλους ποι-
ητάς, ως καί σειράν δλην γαλλικών ποιημάτων, του La Fontaine,
François Coppée, Lamartine, Victor Hugo. Έμυούμην τοιουτοτρό
πως χωρίς νά τό αϊσθάνωααι, καί εις τήν Άρχαίαν Γλώσσάν μας καί
εις τήν Γαλλικήν, καί τό σπουδαιότερον δλων εις τόν ρυθμόν καί αρ
μονίαν του ήρωϊκοϋ δακτυλικού έξαμέτρου καί εις τούς άλλους ρυ
θμούς καί μέτρα. ΙΙαραλλήλως δέ ή ή ετέρα μου αδελφή Ευγενία,
κατέχουσα όσον ολίγοι τήν Ευρωπαϊκήν Μουσικήν, κατά 2 έτη με-
λειτέρα μου, μέ εμύει χωρίς καί ή ιδία νά τό καταλαμβάνη, εις τήν
ουρανίαν μουσικήν τού θεοπνεύστου Richard Wagner, καθώς καί εις
τά λιμπρέττα τών υπέροχων μελοδραμάτων του.
Δέν εγνώριζα ακόμη τί εσήμαινε τό Μυστήριον τής Σποράς τού
Λόγου, πού έγίνετο συνεχώς εις τήν Ψυχήν μου, κυρίως από τήν
μεγαλυτέραν μου αδελφήν Ειρήνην. Τά έτη παρήρχοντο. Εις τήν ΣΤ'
’Αστικήν τού Ζωγραφείου Γυμνασίου τής Κωνσταντινουπόλεως, ό
αείμνηστος διδάσκαλός μας Χρήστος Λέσιος μάς έμύει εις τό κατά
Λουκάν Εύαγγέλιον καί εις τήν Κύρου Άνάβασιν. Καί τοιουτοτρό
πως εγενόμην δ κάτοχος τής Καινής Διαθήκης τού Πατριαρχείου Κων
σταντινουπόλεως καί ολοκλήρου τής Κύρου Άναβάσεως (έκδοσις Δει-
ψίας Β. Θ. ΤθυΒηθΓ). ’Αντελήφθην αμέσως, δτι οι ξένοι εκδοτικοί
οικοι ένδιαφέροντο διά τήν έκδοσιν τών Ελλήνων συγγραφέων, καί
μετ’ ενδιαφέροντος άνεγίγνωσκα τόν κατάλογον, πού συνώδευε τήν
Κΰρου Άνάβασιν δλων τών ’Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων καί
Λατίνων! Τούτο καί μόνον τό γεγονός συνετέλεσεν αίστε, ένφ άκόμη
έφοίτων είς τό Γυμνάσιον, νά προμηθευθώ τόν ένα κατόπιν τοϋ
άλλου δλους τούς "Ελληνας συγγραφείς! Τό Μυστήριον τής Σποράς
τοϋ Λόγου ήρχισε τώρα νά έπιτελήται άπό τούς Παγκοσμίους Διδα
σκάλους τοϋ Ελληνικού Πνευματικού Στερεώματος!
ΑΙ ΤΡΕΙΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑ!
1 ) Ποσειδώνιον Β α σ ίλ ειο ν — Π λουτώ νιον Β ασ ίλειον —
Δίιον Βασίλειον. ("Ομηρος)
2) Α ίγ υ π τ ο ς — "Ερημος — Χώ ρα ’Ε π α γ γ ε λία ς
(Π α λα ιά Διαθήκη)
3 ) ’Α φ ρ ο σ ύ ν η — Κ άθαρσις —- Φρόνηαις (Φοράς Νόηαις).
(Π λάτω ν)
4 ) Β ασιλεία τοϋ Σ α τα νά — Βασιλεία τοϋ Ί ω ά ν ν ο υ τοϋ
Β α π τια το ν — Βασιλεία τών Ουρανών, ή τοϋ Χ ρ ίσ το υ .
( Κ αινή Διαθήκη)
5) ’Α ποστασία — Μ ετάνοια — ’Ε πισ τροφ ή εις τήν Ά γ κ ά -
τοϋ Πατρός. (Παραβολή ‘Α σ ώ του ΥΙοϋ)
6) Πειρασμός — Ν έ κ ρ ω σ ις τής Σαρκός — ’Ε π ιφ ο ίτη α ις
’Α γ ίο υ Π νεύ μ α το ς. (Χ ρισ τια ν ική Διδασκαλία)
7) Π τώ σις, Β αβυλώ ν, Π όρνη ή Μ εγ ά λ η — Μ εταστροφ ή —
Ά ν ά σ τα σ ις, Κ αινή ' Ιερουσαλήμ, ό Ν ικώ ν.
(Ά π ο κ ά λ υ ψ ις Ίω ά ννου)
8 ) Δαιμονιζόμενοι — ’Εκκλησιαστική Ι ε ρ α ρ χ ί α Ο υρά
νιος Ι ε ρ α ρ χ ί α (Διονύσιος δ Ά ε ρ ο π α γ ίτη ς)
9) Κόλααΐς — Κ α θ α ρτή ριο ν — Παράδεισος.
(D a n te )
1 0 ) Β ρ υ κολα κια σ μένο Κ αράβι T anhâuser l/o h e n -
g rin . (R ich ard W ag n er)
1 1 ) ‘Α κά θα ρτο ς, ό χεΐρας μ ή κα θα ρά ς καί φ ω νήν άσύνε-
τον %χων —Κάθαραις, Βα σίλειον Ύ δ ρ α ν ο ϋ ή 'Α γ ν ισ τ ο ϋ ,
— Έ π ο π τ ε ί α , Δαδουχία, Ί ε ρ ο φ α ν τ ία .
( Έ λ ε υ σ ίν ια Μ υστήρια)
ιδ ). Τά π λ ε ο ν ε κ τ ή μ α τ α τής Κ λειδός τής Γνώσεως.
Έ λθω μεν τώρα είς τήν άνακάλυψιν, ότι όπισθεν τοΰ ’Απόλλω
νος ύπενόει ή ’Αρχαία Ελλάς τόν... Φοίβον ’Απόλλωνα: αύτη είναι
ή μεγίστη άνακάλυψίς μας διότι διά ταύτης τελείως νέον φώς επιχύ-
νεται επί τοΰ Όμηρικοΰ Πανθέου, καί έπιτελεΐται ή άπαξ διά παν
τός Άναστήλωσις αύτοΰ είς τήν Ψυχήν κάθε ανεξαιρέτως ανθρώπου
καί δή τοΰ “Ελληνος! "Ο,τι δέν επετέλεσεν Ίουλιανός ό Παραβάτης,
Πληθών ή Γεμιστός, ό συμπατριώτης μου Θεόφιλος Καί'ρης, τό έπετέ-
λεσεν ή κοσμοϊστορική μου αύτη άνακάλυψίς: «Κ αί π ύ λ α ι "Αδου
ού καχιαχύσουαιν αυτής /» προφητικώς άποφαινόμεθα. Έπιτελεΐται
πρώτην φοράν εις τήν ιστορίαν τής ανθρωπότητας ή γεφύρωσις μετα
ξύ ’Επιστήμης καί Θρησκείας. Τήν άνακάλυψιν ταύτην επέτυχα μελετών
τόν έκφαντορικώταταν τών διαλόγων τοΰ Πλάτωνος, τόν «Κρατύλον»
εις τόν όποιον καί δίδονται λεπτομερώς αί 4 Δυνάμεις τοΰ Νοΰ : ή Μ ο υ
σική, ή Τοξική ή Καθαρτική (περί τής οποίας ώμιλήσαμεν ένσυντομίφ,
θ ’ άναπτύξωμεν δέ έν τή συνεχείφ έν όλη τή έπιθυμητή λεπτομερείφ
τήν καταπληκτικής σπουδαιότητος ταύτην, δύναμιν τοΰ Νοΰ), ή ’Ια
τρική καί ή Προφητική ή Μαντική. ’Ωρισμένως 6L· τοιαύτη άνα-
κάλυψ ις, χοιαύχης σημασίας καί έκχάσεω ς δεν εϊναι α ν θ ρ ώ π ι
νος! Μ οί έ ν ε π ν ε ύ α θ η Άνωθεν ύ π ' Α ύ χοϋ χούχου χοϋ ' Α π ό λ
λωνος ή Α ό γ ο υ ή Ν ο ϋ ; καμμ ία έ π ΐ χοϋ π ρ ο κ ειμ έν ο υ δεν δύνα-
ται νά έμφ ιλοχω ρήαη Αμφιβολία !
Διά δέ τήν άναστήλωσιν ταύτην έρχονται βοηθοί: ό Πυθαγόρας,
’Απολλώνιος ό Τυανεύς, ή Ελένη ΙΙετρόβνα Μπλαβάτσκη καί ό πάν
σοφος "Ελλην Γεώργιος Γεωργιάδης, ως θά διαπιστώση ό ευμενής
’Αναγνώστης έν τή συνεχείς.
ιστ'), Ό καταπληκτικής γ ε ν ικ ό τ η τ ο ς Ν ό μ ο ς
των ’Αντιθέτων.
από πολλών ετών μάς απασχολεί ό φοβερός καί υπέρτατος τών αντι
θέτων Νόμος! Μάς έβοήθησε δέ εις την πλήρη διασάφισίν του ή με
λέτη του σχετικού Νόμου εις τό κοσμοϊστορικόν σύγγραμμα τού
Γεωργίου Γεωργιάδου ή Γκουρτζιέηρ: «Ail and everything» (Παν
τό Επιστητόν), ως καί τό έργον : «Vibration and Number» (Δόνη-
σις καί ’Αριθμός) τού ούρανοφάντορος Αμερικανού συγγραφέως Dr.
A.S. Raleigh : ώρισμένως δε Θεία Έπέμβασις—ώς έγράψαμεν ήδη—
μάς έπέτρεψεν άφ’ ενός μεν ν’ άνακαλύψωμεν, δτι όπισθεν τού Geor
ge Gurdjieff ύπεκρύπτετο ό πάνσοφος "Ελλην Γεώργιος Γεωργιάδης
(εις τόν όποιον καί οφείλεται ή εκδοσις τού παρόντος)- άφ’ ετέρου δέ
να λάβη εντολήν ό κ. Στέφανος Τζωρτζάκης, όπως μοί παραδώση τά
κοσμοϊστορικά συγγράμμα τού προαναφερθέντος ’Αμερικανού Σοφού,
τά οποία καί μόνα δικαιολογούν την περί ’Αμερικής (ως 'Ηγέτιδος
τού Πολιτισμού) προφητείαν τής μεγίστης ΙΙροφήτιδος τών Νεωτέρων
Χρόνων Ελένης Πετρόβνας Μπλαβάτση :
1. «Παν τό Ε πιστητόν».
Κάθε σελίς τοΰ Όμηρου είναι ατενώτατα συνδεδεμένη μέ τό Δ'
Γένος τοΰ Ησιόδου, δηλ. μέ τό Γένος τών Κυκλώπων, πού είναι τό
Γένος τών Άτλάντων ή τών Άτλαντίνων. Ό ούρανογείτων Πολιτι
σμός τών ’Ατλαντίνων ήτο γνωστότατος είς τόν “Ομηρον. Καί τήν
σοφίαν αυτών καί επιστήμην πιστοποιεί κάθε σελίς τοΰ Όμήρου,
καί άντανακλρ ταύτην καί κληροδοτεί εις τούς μελετητάς αύτοΰ καί
εις τάς έπερχομένας γενεάς.
Τό δέ μυστικόν τής «βραχυλογίας» συνίσταται είς τό γεγονός,
ότι διά μιας καί μόνης λέξεως' δι° ενός καί μόνου κυρίου ονόματος
συμβολίζεται καί ΰποκρύπτεται ό Πολιτισμός τών δύο παμμεγίστων
ηπείρων, αί όποΐαι έξηφανίσθησαν τοΰ προσάιπου τής Γής: ή πρώτη
ήτο ή Λεμουρία, ή κοιτίς καί κουροτρόφος τής Μαύρης Φυλής. Λύτη
έξηφανίσθη διά πυρός καί ηφαιστειογενών εκρήξεων. “Ή το ή ήπειρος,
ή ύποκρυπτομένη υπό τό ό'νομα «Ίαπετός», δστις ήτο υιός τοΰ Ούρα-
νοΰ καί τής Γαίας, τοΰ οποίου υίοί υπήρξαν: ό Μενοίτιος, ό Προμη-
θεύς καί ό Έπιμηθεύς, καί ό ΑΤΛΑΣ.
Ή δευτέρα παμμεγίστη ήπειρος ήτο ή Άτλαντίς, ή ύποκρυπτο
μένη υπό τά ονόματα: “Ατλας, Πληάδες, Νιόβη, Καλυψώ! Αύτη ήτο
ή χώρα τών Κυκλώπων, άνδρών πελωρίων διαστάσεων, οΐτινες καί
έδημιούργησαν τά Κυκλώπεια Τείχη. Έ ν φ ή Λεμουρία ήτο ή χώρα
τών ΤΙΤΑΝΩΝ. Προ δέ τών Τιτάνων, υπήρχε μία ά'λλη ήπειρος, ή
τών Έκατογχείρων, οπότε ακόμη δέν είχε γίνει 6 χωρισμός τών γενών'
δηλαδή ακόμη οί ά'νθρωποι ήσαν «ερμαφρόδιτοι», πράγμα πού υπαι
νίσσεται ή γνωστή φράσις τής Γενέσεως τοΰ Μωϋσέως: «Καί έποίη-
σεν ό Θεός τόν ά'νθρωπον' κατ’ εικόνα Θεοΰ έποίησεν αυτόν : ά'ρσεν
καί θήλυ έποίησεν αυτούς.» Ή έκφαντορικωτάτη αύτη περικοπή χύνει
φώς είς τήν Προϊστορίαν τής Ά νθρω πότητος: οί Έκατόγχειρες είναι
έκεΐνοι, τούς οποίους υπαινίσσεται τό πρώτον αυτό κεφάλαιον τής
Γενέσεως (στίχος 27ος). Ό χωρισμός τών γενών αποκαλύπτεται είς
τό β' κεφάλαιον τής Γενέσεως, εκεί, δπου ποιεί «γυναίκα» δ Θεός
έκ τής πλευράς τοΰ Ά δάμ, τήν. . Ε ύ α ν!
Δέον δ’ ένταΰθα νά σημειώσωμεν, δτι οί Τιτάνες, έν συγκρίσει
πρός τούς Κύκλωπας, ήσαν τόσον μεγαλείτεροι, δσον οΰτοι δηλ. οί
Κύκλωπες υπερέχουν ημών, τών σηαερινών ανθρώπων, πού εϊμεθα
νάνοι έν συγκρίσει πρός τούς Κύκλωπας, δπως δ Πολύφημος, ό περί-
γραφόμενος υπό τοΰ Όμήρου είς τήν ’Οδύσσειαν. Τούς Τιτάνας άπο-
καλεΐ ό “Ομηρος καί Ούρανίωνας. Καί εδώ έρχόμεθα είς έ'να από τά
καταπληκτικώτερα μυστήρια, τό όποιον άποκαλυπτόμενον ρίπτει έντα-
τικώτατον φώς επί τής ιστορίας τής Άνθραιπότητος καί κυρίως τής
’Αρχαίας Ε λλά δος: Ή “Ηπειρος τών Έκατογχείρων έλάτρευεν ως
Θεόν της τόν Ουρανόν! Αυτό δηλοΐ ή εισαγωγική φράσις τής μνη-
σθείσης άνωτέριο Μυθολογίας ’Απολλοδώρου: «Ουρανός πρώτος τοΰ
παντός έδυνάστευσε κόσμου γήμας δέ Γήν, έτέκνωσε πρώτους τούς
"Εκατόγχειρας (Χ) προσαγορευθέντας Βρυάρευνν, Γύην, Κόττον, οΐ
μεγέθει τε ανυπέρβλητοι καί δυνάμει καθειστήκεσαν, χεΐρας μέν άνά
έκατόν κεφαλάς δέ άνά 50 έχοντεςΓ).
'Η ήπειρος τών Τιτάνων έλάτρευεν ώς Θεόν της τον Κρόνον.
Ή δέ ήπειρος τών Ά τλάντων τούς Δώδεκα Όλυμπίους Θεούς, τον
Κρονίδην (υιόν του Κρόνου) Δία. Ώστε όπισθεν τοΰ Ουρανού, Κρό
νου καί Διός ύποκρΰπτονται συνταρακτικώτατα μυστήρια, τό μέγι-
στον δηλαδή μέρος τής Προϊστορίας τής Άνθρωπότητος, πού έγνώρι-
ζον εις δλας αυτής τάς λεπτομερείας, οι μεμυημένοι εις τήν έν τψ
Παντί ’Αλήθειαν Όρφεύς, Ησίοδος, “Ομηρος... Πλάτων... Πρόκλος
ό Κωνσταντινουπολίτης καί Δαμάσκιος, ό καί τελευταίος τών « Ε θ ν ι
κών» φιλοσόφων, τού Σ Τ ' μ.Χ. Αίώνος!
Ή μνήμη τού παρελθόντος διετηρεϊτο λεπτομερέστατα υπό τών
’Αρχαίων Ελλήνων' καί υπό τών Νεοπλατιονικών μέχρι τού Σ Τ ' μ.
X. αίώνος. Κακοί Πνευματικοί Ταγοί, ρίψαντες τόν λίθον τού ανα
θέματος, ώς μη ώφειλον, κατά παντός τού 'Ελληνικού, συνεσκότισαν
τά πάντα, διέστρεψαν καί διεστρέβλωσαν, συντελέσαντες ώστε νά
παραμείνη ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ καί αυτή ή Γένεσις τού Μωϋσέως καί
αυτή ή Άποκάλυψις καί αυτή ή Καινή Διαθήκη καί αυτό τούτο τό
κατά Χριστόν Μυστήριον.
Τό διαπραχθέν κακούργημα παρεμέρισε πρώτη ή μεγίστη Προ-
φήτις τών Νεωτέρων Χρόνων: ή 'Ελένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ, ώς
εχομεν άποκαλύψει εις τό προαναφερθέν άρθρον μας: «Τά 7 Γένη
τής Άνθρωπότητος», ώς καί εις τό έ'ργον μας: «Αί έκπληκτικαί απο
καλύψεις επί τής ’Αρχαίας Ελλάδος τής Ελένης Πετρόβνας Μπλαβάτ
σκυ». ’Ακολούθως δ’ ό Γκουρτζιέφ, ή Γεώργιος Γεωργιάδης εις τό
μνησθέν ανωτέρω σύγγραμμά του.
Κλείομεν τό παρόν κεφάλαιον παραθέτοντες τούς ακολούθους εξ
στίχους τοΰ Όρφέως, τούς περιέχοντας τήν Προϊστορίαν τής Ά νθ ρ ω
πότητος :
Βόδια δικά μου καί άλογα οΐ Τρώες ποτές τους δεν ήρίίαν
νά μου αρπάξουν στή Φθία, τήν έ'φορη κι’ άνθρωποτρόφο'
ούτε νά μου καταστρέψουν σπαρτά καί καρπούς νά μοϋ κλέψουν.
ή θορυβώδης ή θάλασσα, ή άηόατααι καί ή β α ρύτης,
τά δροσερά τά βουνά, μέ τις γιγαντιαίες σκιές τους
άπ’ τή δική μου Πατρίδα χωρίζουν μ’ έμπόδια τήν Τροία.
Η Γ Ε Ν Ν Η Σ ΙΣ ΕΝ ΟΣ ΘΕΟΥ
Η Γ Ε Ν Ν Η Σ ΙΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ
η
ΚΑΘΕ ΠΡΟΦΗΤΟΥ
1. Νέκταρ καί άμβροσία δέν είναι άλλο ή δ διά μέσου τών αίώνων
Λόγος ή Νους του Προφήτου, είτε "Ομηρος είναι οίκος, ε ί τ ε ’Ησίοδος, Π υ
θαγόρας, Π λάτων, ’Αριστοτέλης, Π λω τΐνος, Χριστός, Διονόσιος ’Α ρεοπαγί
της, D ante A lighieri, Μωάμεθ, Βουδδας ή ' Ηλένη Πετρόβνα Μπλαβάτσκυ ή
‘Απολλώνιος ό Τυανεύς ή άπόστολος Παύλος !
π ο ύ τοΰ προσέφερε πρόθυμα, μόλις γεννήθηκ’, ή θ έ μ ις
τά σ π ά ρ γα νά του έπέτα ξε κι έσπασε καί τίς φασκές του (’)
καί πρός τούς ά λλο υς θ ε ο ύ ς τοΟ ’Ο λύμπου άπηύθυνε λόγο:
«Φίλοι μου είνα ι ή κιθάρα ή έπτά χορ δος, βέλη καί τόξα
καί στούς άνθρώ πους θά χρησμοδοτώ τού Δ ιός τόν ά τρ ά ν-
τα χ το Νόμο». (3)
α ). Π ύθιος ’Α π όλλω ν
β'). Ό Δ ή λ ιο ς ’Α π όλλω ν
Ο ΛΟ ΡΔΟ Σ ΒΥΡΩ Ν Κ Α Ι Η Π Α Ν ΤΟ Δ ΥΝ Α Μ ΙΑ Τ Ο Υ Λ Ο ΓΟ Υ
Η Ε Π Α Ν Α Π Α Υ Σ ΙΣ
ΚΑΙ
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΗ Σ Π Α ΓΚ ΟΣΜ ΙΟ Υ ΙΣΟ Ρ ΡΟ Π ΙΑ Σ
ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ
»Ξ ύπν’ ά π ’ τον “Υπνο τό βαθύ, κακόμοιρη Π ατρίδα!
ΤοΟ Κόσμου π ά λ ιν ό ’Α ρ χη γό ς—Σ ου δίνει τήν Ε λ π ίδ α
νά γίνη ς—ένα Τέκνο Σ ου Τ ρ ισ μ έγισ το: νά πάρης
(ά π ’ τόν Καλό Σου τό θ ε ό ΣοΟ δίδεται ή Χάρις)
τής Γης μα ς τήν Πνευματική καί πά λιν Η γ ε σ ία ,
α ν πίσω Σ ου τις π α λ α ιές άφήσης α μα ρτίες
καί άναστήσης τής ψυχής τις θ ε ίε ς Λ ειτουργίες,
πού άφηκες καί νεκρώθηκαν καί ζής μέσα στά σκότη :
νά έπανακτήσης ήμπορεΐς τή Δ όξα Σου τήν πρώτη !
Τό Λ ογικό Σου έπαψ ε νά λειτουργή όρθά,
κι άγκαλιασμένη Σ ’ έχουνε δα ιμ όνια καί σ τοιχειά,
καί προσκυνάς τά Ε ίδω λα , τήν Πλάνη καί τό Σώ μα
καί τής Ψ υχής έτύψλωσες τό θ ε ϊκ ό τό ’Ό μ μ α '
καί μέσ’ στό σκότος τό π α χ ύ , ποιά είνα ι ή ’Αλήθεια
δέν βλέπεις καί ά γά π η σ ες σκιές καί παραμ ύθια.
Φ α ντά σ μ α τα , έκτρώ ματα, ά πα ίσ ιες Γ οργώ νες
είνα ι γιά Σ ένα σήμερα οί “Α γιες Εικόνες!
ΤοΟ ΧριστοΟ παρεννόησες ΠνεΟμα, Δ ιδασ κα λία :
Λ ατρεύοντας τόν Σ α τα ν ά , ζής μέσα στή δουλεία,
στό σκότος καί στήν ά γν ο ια , στή δοκησισοψία.
Καί μέσ’ στήν τόση τύφ λα Σου, τή θ ε ία ’Ελευθερία
νομίζεις δτι προσκυνάς, τό Φ ώς καί τή Σοφία.
’Ενώ τή Δ ιπλήν ά γ ν ο ια έχεις άγκαλιασμένη
που μέ τή Δ ράκαινα Πυθώ είνα ι συνταυτισμένη.
Κι ένώ τό μέγα Τέκνο Σου λατρεύουνε οί Ξένοι
καί τόν δοξά ζουν κι έκτιμοΰν, άγνω σ το παραμένει
σέ Σ ένα, τή Μ ητέρα του, καί είς τούς Τ εταγμένους
νά δώσουνε στά τέκνα Σ ου τό Φ ώ ς : τούς διανοουμένους:
δασκάλους καί καθηγητάς, πνευματικούς Π οιμένας.
Τόν Γκουρτζιέφ δέν γνώρισε ά π ό αύτούς ΚΑΝΕΝ ΑΣ
κι ούτε πώ ς στό Βιβλίο του : «“Ο λα καί τό καθένα»
δσα διψά ό άνθρω πος είνα ι έκτεθειμένα :
(λές καί σ’ αΰτό έγκλείσθηκε ή θ ε ϊκ ή Σοφία
α ύτούσ ια ή ’Α λήθεια καί ή ’Ελευθερία)
καί τήν Ψ υχήν ά π ’ τά δεσμά τοϋ σ ώ μ ατος νά σ ώ σ η !
καί πώ ς μπορεί ά π ’ τού Σ α τα ν ά τά νύχια νά γλυτώ ση
κι έπί τής Γής κι έφ’ δσον ζή ά θά να τος νά γίνη
κι’ ά πά νω της ό Ο ύρανός νάρθή καί ή Ειρήνη
καί Δ υσ τυχία ς, Σ υμφοράς ’ί χνος π ιά νά μή μείνη !
Ά θ ή ν α ι τή 19η Σεπτεμβίου 1959
Μ ιά Ε ύχ ή
Ύ πό τόν άνιοτέρω τίτλον «Τό Βήμα» τών ’Αθηνών τής 1ης καί
15ης Νοεμβρίου ¿δημοσίευσε τά ακόλουθα δυο ενυπόγραφα ά'ρθρα μου:
Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ρ Ο Σ Α Ν Α Π Τ Υ Ξ ΙΣ
1 . «ΓΙσις άιτοκεκαλυμμένη»
2) «Οί ’Ινδικοί Χοροί» τοΰ Γκουρτζιέφ δέν ήσαν άλλο παρά α να π α
ραστάσεις τής 'Αρμονίας τών Ουρανίων Σφαιρών καί τής κυκλικής ρυθμι
κ ή ς κινήσεως τών Π λανητών καί Δορυφόρων των.
καί μαθηματικού Π.Δ. Ούσπένσκυ μέ τον “Ελληνα πάνσοφον, άγνω
στον όμως μέχρι τής στιγμής εκείνης, Γεώργιον Ί . Γκουρτζιέφ.
Μετέβην, λέγει ό Ούσπένσκυ εις τό σύγγραμμά του (σελίς 6, έκ-
δοσις τέταρτη τοϋ 1957) «Εις άναζήτησιν τοϋ Κόσμου τών Ε κ πλή
ξεων» ί1) εις τήν Μόσχαν διά νά δώσω καί εκεί τάς διαλέξεις μου,
πού, εις τήν Πετρούπολιν, έκάστην φοράν συνεκέντρωναν εις τόΧώλλ
Πετροπαβλόσκυ τής Δημαρχιακής Βουλής χίλια καί πλέον πρόσωπα,
που ήρχοντο νά ακονίσουν «τήν ύπ’ εμού άναζήτησιν τοϋ Κόσμου τών
Εκπλήξεων», έ π ε ιδ ή τά πρόσωπα αύτά ε ίχ α ν παύσ ει π λέον νά
κα τα πίνουν τάς ουν-ήϋ-εις μορφάς -ψεύδους καί νά ζοϋν μέσα
σέ μιά κοινωνία -ψευτιάς καϊ άπάτης ! Καί μεταξύ τών προσώπων,
που ήρχοντο εις τήν Μόσχαν εις τάς διαλέξεις, ήσαν δύο: ένας μουσι
κός καί ένας γλύπτης, οί όποιοι γρήγορα μοΰ άνεκοίνωσαν, δ'τι εις τήν
πόλιν αύτήν είχε συμπηχθεΐ μία όμάς, πού κατεγίνετο μέ «άποκρύ-
φους» έρεύνας καί πειράματα, υπό κάποιου Γκουρτζιέφ, Έλληνος
κατοικοϋντος εις τον Καύκασον, καί ό όποιος δέν ήτο άλλος παρά ό
«’Ινδός» (όπως άμέσως διησθάνθην) πού ήτο καί ό συντάκτης τοϋ πε·
ριφήμου σεναρίου τοϋ μπαλλέτου τής μνησθείσης άνωτέρω εφη
μερίδας».
Πράγματι δ έ: ώς άπεδείχθη εις τήν άκολουθίαν, μία άπό τάς
πρωτοτυπωτάτας επιδείξεις τού Γκουρτζιέφ τόσον εις τήν Κωνσταν-
τινούπολιν, μετά τήν κατάρρευσιν τοϋ Τσαρικοΰ καθεστώτος, οσον καί
εις Παρισίους, εις Α γγλίαν καί εις Η νω μένας Πολιτείας, ήσαν οί πε
ρίφημοι «ρυθμικοί» καί «συμβολικοί χοροί», κατά τό σύστημα τών
Μωαμεθανών Δερβίσιδων καί Ινδώ ν, καθώς καί άλλων ’Ασιατικών
χωρών, τούς οποίους είχεν έπιμελώς καί επιστημονικώς περισυλλέξει,
έκμάθει καί διδάξει εις εκλεκτούς μαθητάς του, ό καταπληκτικός αύ-
τόι καί παραδοξότατος πάνσοφος ομογενής μας!
Καί εδώ ας μάς έπιτραπή νά δώσωμεν τήν άκόλουθον ά φ υ π ν ι-
στικήν αποκάλυψιν : Ό μέγιστος τών Θεών τής ’Αρχαίας Ελλάδος,
επί τοϋ οποίου καί στηρίζεται ολόκληρος ό Πολιτισμός αυτής, 8ivait
μετά τον Δία, «τον πατέρα άνδρών τε, Θεών τε» ό . . . Μουσηγέτης
’Απόλλων, μέ τήν Έπτάχορδον Φόρμιγγα. Τά Ευαγγέλια τής ’Αρ
χαίας Ελλάδος: Ίλιάς καί ’Οδύσσεια τοϋ 'Ομήρου καί ή Θεογονία τοΰ
’Ησιόδου (μέ τά όποια άνετράφη καί έξεπαιδεύθη ή Ελλάς) άρχίζουν
μέ τήν έπίκλησιν πρός τάς Μούσας. Καλόν δ’ επί τοΰ προκειμένου νά
παραθέσωμεν τούς άκολούθους τέσσαρας εισαγωγικούς στίχους τής
Θεογονίας, πού έπιχύνουν μαγικόν φώς εις ολόκληρον τήν Κοσμοθεω
ρίαν τοϋ Γκουρτζιέφ καί τοΰ . . . Πυθαγόρου, διότι καί οί δύο ούτο.
Γίγαντες τή ς’Επιστήμης καί τής Τέχνης είναι γνήσια άδελφά Τέκνα
τής κοινής των Μητρός 'Ελλάδος, τής κατ’ εξοχήν Χώρας τοΰ Ρυθμού
ι) «In S e a rc h o f th e M iracu lo u s
καί τής Α ρμονίας:
1 ) Β. Θ. Τβνώηετ z e ip z ίg .
ξαν» τού Γκουρτζιέφ :— Μία άμαξα πού αποτελεΐται από τό όχημα,
από τό αλογον, από τόν ηνίοχον καί από τόν Κύριον τοϋ οχήματος»
"Οταν δεν ύπάρχη 'Αρμονία καί Συμμετρία μεταξύ των τεσσάρων συ
στατικών τής 'Αμάξης, ή άμαξα, τό αλογον, δ ηνίοχος καί δ Κύριος
πηγαίνουν «κατά διαβόλου». Ό άνθρωπος αποτελεΐται: από τό σώμα
( = άμαξα)" από τό συναίσθημα ( = άλογον)’ από τάς φρένας ( = ηνίο
χος)· καί από τόν Κύριον, τόν Νοϋν, τό πραγματικόν Έ γώ κάθε αν
θρώπου. Ή αρμονική καί σύμμετρος άνάπτυξις τών Τεσσάρων αυτών
Έ γώ ενός καί τοϋ αύτοϋ 'Ανθρώπου, αποτελεί τό μυστικόν τής Παι
δαγωγικής καί κάθε Φιλοσοφικού Συστήματος, εχοντος ώς σκοπόν καί
στόχον την πραγματικήν, καί όχι ψευδή καί προδοτικήν άναμόρφωσιν
τής Άνθρωπότητος. Αυτό τό Μήνυμα, αυτήν τήν οδόν ερχεται να χα
ρίση δ Γκουρτζιέφ εις τήν 'Ανθρωπότητα. Τό δέ μέσον προς έπίτευ-
ξιν τοϋ αγίου αύτοϋ σκοποϋ δύναται νά συνοψισθή εις τήν ακόλουθον
εξαιρετικής δυναμικότητος καί περιεχομένου φράσιν : «διά τής ενσυν
ειδήτου εργασίας καί τοϋ σκοπΐμου πόνου», ως ήδη εμνήσθημεν :
«Τών πόνων πωλοϋσιν ήμΐν πάντα τάγάθ’ οί Θεοί». «Deus vendit
sua dona pro labore».
"Οπισθεν όμως από τάςάπλας αύτάς φράσεις καί «συνόψεις», κρύ
πτονται συνταρακτικά μυστήρια καί άλήθειαι, σχέσιν εχοντα, μέ τήν
συνολικήν ιστορίαν τής 'Ανθρωπότητας : από τού χωρισμού τών Δύο
καί όχι Ε ν ό ς δορυφόρων τής Γής καί τόν Πολιτισμόν τής Ά τλαντί-
δος . . . μέχρι σήμερον. Διότι δ Γκουρτζιέφ δμιλεϊ (καί προτάσσει ακα
ταμάχητα επιχειρήματα πείθοντα τόν ’Αναγνώστην), ως Αύτόπτης
Μάρτυς δλοκλήρου τής Έξελίξεως καί Άνελίξεως τού Σύμπαντος διά
τών αιώνων. Ε ντεύθ εν εξηγείται καί δ τίτλος τού βιβλίου του: «Alt
a n d Everything«, πού ακριβώς σημαίνει ως εΐπομεν: «Παν τό Ε π ι
στητόν», καί τό γεγονός, ότι τό Μήνυμά του κατέκτησε τήν Παγκό
σμιον Διανόησιν.
ΠΟΙΑ Η ΠΑ ΓΚ ΟΣΜ ΙΟ Σ ΓΛΩΣΣΑ
Η ΑΜΑΞΑ ή ΤΟ ΟΧΗΜΑ
(τής Ψ υχή ς ή τοϋ Κ υρίου)
« Ή Γή μ α ς, Γή τώ ν άφθαρτω ν
άερικών κι είδώλων,
π α σ ίχ α ρ ο ς κι υπέρτα τος
θ ε ό ς μας εΤν’ ό ’Απόλλων»
1) Κατά τόν Μ άϊον τοΰ I960 έξεδόθη ό δεύτερος τόμος τοΰ Κοσμοϊστο-
ρικοΰ αύτοΰ "Εργου : R e n c o n tr e s a ve c des hom m es rem arq u ab les (’Εκδότης:
R e n é J u llia r d , 30 et 34 R u e de 1* U n iv e rs ité , P a ris).
ΑίΠ ν ε υ μ α τ ικ ο ί Δυνάμεις. υπό τήν μορφήν τοΰ Γεωργίου Ίω ά ν-
νου Γκουρτζιέφ έτέθησαν εϊς λειτουργίαν, από τής έμφανίσειος αύτοΰ
μετά τό ΙΙάσχα (ημέραν °Α ναατάσεω ς) εϊςτήν Μόσχαν μέ τούς Ρ υ θ
μικ ο ύ ς Σ υ μ β ο λ ικ ο ύ ς Χ ορούς του, τούς παριστάνοντας τήν Κίνη-
σιν καϊ 'Αρμονίαν τών Ουρανίων Σφαιρών, τήν ύμνηθεΐσαν υπό τοΰ
Πυθαγόρου, τοΰ και παραδώσαντος εϊς τήν ’Ανθρωπότητα τόν Νό
μον τών ’Αντιθέτων ή Ισορροπίας τοΰ Σΰμπαντος, τά μυστικά τών
δονήσεων καί τών ’Ατόμων, καί τήν... Τετρακτύν, τήν Πηγήν τής
άενάου Φύσεως! Καθώς καί τά μυστικά τής Έβδομάδος!
Ώ ς δί ύ π η ν ή χ θ η μ ε ν ήδη, έκτός τού Γ κ ο υ ρ τζιέφ , έντός τών
ήμερών μας, έ μ φ α ν ίζ ε τ α ι δ πρα γμ α τικό ς Α π ό σ τ ο λ ο ς , διά νά
έξακολουθήαη τό ήδη κ ατά τήν παρελθοϋααν έκατονταειηρίδα
( 1 8 3 1 - 1 8 9 1 ) ύπ" αύτοϋ τοΰ Ιδιου άρξάμενον ίίργον τής άνα·
οτηλώσεως τ ελ ε ιω τικ ώ ς τής Π υ θ α γ ο ρ ικ ή ς Διδασκαλίας : διότι ό
Π υ θ α γ ό ρ α ς . . . ζή \ ’Ο νοών ν ο ή τ ω ! Δεν πρόκειται δέ περί
ά π λ ή ς προφητείας! Διότι ήδη ούτος ή α ϋ τη εϋρίσ κετα ι έ π ϊ τοΰ
Π λανήτου μας. (Σήμερον είναι 7η Ίανουαρίου 1961).
Ο ΓΚΟΥΡΤΖΙΕΦ
ΚΑΙ Η ΘΕΡΑ Π ΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Η Κ Α ΕΙΣ Τ Η Σ ΓΝΩΣΕΩΣ
1 . Β. ΰ . Τειιόπει:, Ινβίρζίφ.
’Εκκλησιαστικής Μουσικής», τό πρώτον στο Παρίσι, τφ 1821, καί ή β'
έκδοσι στήν ’Αθήνα τφ 1940.
Ό αείμνηστος Παλαμάς, κατανοήσας τή σημασία τοΰ 'Α π ό λ
λωνος, δσον αφορά τήν ουσία τοΰ 'Ελληνικού Πολιτισμού διά μέσον
τών αιώνων, διετΰπωσε τή μεγάλη αυτήν αλήθεια μέσα στο ακόλουθο
τετράστιχο:
«Ή Γή μας, Γή τώ ν άφθαρτω ν
άερικών κι’ ε ιδ ώ λ ω ν :
Π ασίχαρος κι υπ έρ τα το ς
θ ε ό ς μας είνα ι ό 'Α π ό λ λ ω ν !»
κόν φ θόγγον κα ί πρός εν φω νήεν τοϋ ’ Ε λλη νικ ο ύ 'Α λφ α βήτου. Α υτά είναι
τά φοβερά μυστήρια τών ’ Ε π τά , τώ ν 2 επ τ ώ ν καί τής ώς άνω αντιστοιχίας
π λα νητώ ν, ή μερώ ν τής έβδομάδος, χρω μάτω ν, ήχω ν, γεωμετρικών σχημάτων,
φ ω νηέντω ν, μετάλλω ν ! Ή δέ γνώσις αυτώ ν τών αντιστοιχιώ ν α π ο τελεί τήν
'Α νω τά τη ν Ε π ισ τ ή μ η ν ή Μετεωρολογίαν τοΰ Πλάτωνος.
τών βουνών τής υψηλής εκείνης περιοχής. Καί τότε ό Δερβίσης μέ πα-
ρεκάλεσε νά τόν βοηθήσω ν° άνασηκώση μιά πλάκα. Καί δταν τήν
άνασηκώσαμε, από κάτω φάνηκε μιά τρύπα, από τήν οποία έβγαιναν
δυό σιδερένια ραβδιά. Ό Δερβίσης συνένωσε τά 2 ραβδιά καί πρόσεξε
νά άκούση.
Σέ λίγο άκούστθηκε ένας ήχος, καί ό Δερβίσης άρχισε νά μιλςί σέ
μιάν άγνωστη γιά μένα γλώσσα. Καί, δταν τέλειωσε τήν ομιλία, ξα
ναβάλαμε σιή θέσι της τήν πλάκα. Καί προχωρήσαμε. “Υστερα από
περπάτημα αρκετών λεπτών, σταματήσαμε μπροστά σέ έναν βράχο
δπου ό Χατζής Ζεφίρ Μπόγκα Έδδίν μέ έντεταμένη τήν προσοχή φαι
νόντανε σά νά περίμενε κάτι. 'Οπότε, ξαφνικά, ή πελώρια πέτρα, πού
βρισκόντανε μπροστά μας άνοιξε καί άπεκάλυψε τό στόμιο ενός σπη
λαίου. Μπήκαμε μέσα καί αρχίσαμε νά προχωρούμε. Μέ κατάπληξί μου
είδα πώς ό διάδρομος τοΰ σπηλαίου φωτιζόντανε άλληλοδιαδοχικώς μέ
αεριόφως καί μέ ηλεκτρισμό, καί δέν μπορούσα νά καταλάβω πώς, σέ
κείνη τήν απρόσιτη περιοχή τοϋ υψιπέδου εκείνου, μπορούσαν νά υπάρ
χουν τά μέσα εκείνα τοϋ πολιτισμού καί τής εύμαρείας! Άπέφυγα
δμως νά ζητήσω εξηγήσεις. Σέ λίγο είδαμε νά έρχεται ένας σεβάσμιος
γέροντας, πού, μετά τήν ανταλλαγή τών συνηθισμένων χαιρετισμών
δεξιώσεως, άρχισε νά μάς όδηγή στά ενδότερα τοΰ μυστηριώδους σπη
λαίου. 'Αψηλός τό ανάστημα, ήτο εξαιρετικά λιγνός. Τό επιβλητικό
αυτό πρόσωπο ήτανε ακριβώς δ σοφός Δερβίσης, περί τοΰ οποίου μοΰ
είχε μιλήσει ό Χατζής Ζεφίρ Μπόγκα Έδδίν, καί ώνομαζότανε Χατζή
Ά σβάτ Τρούβ.
Έ νψ εξακολουθούσε μιλώντας, μάς ώδήγησε μέσα σέ ένα μικρό
τμήμα τοϋ σπηλαίου του, δπου καί οί τρεις μας καθήσαμε κατά γής
απάνω στον κετσέ ή ψάθα, πού ήταν στρωμένο απάνω στο πάτωμα,
καί, ένφ μιλούσαμε, τρώγαμε καί από τό κρύο ρίζι, πού ονομάζεται
«Πιλάφι Σίλα», πού κατασκευάζεται σύμφωνα μέ τήν εγχώρια μαγει
ρική. Είχε φέρει τό πιλάφι αυτό δ επιβλητικός εκείνος πρεσβύτης από
τό γειτονικό δωμάτιο.
Καί κατά τό γεύμα εκείνο, ό φίλος μου Δερβίσης τόν κατετόπισε
περί τοϋ ενδιαφέροντος πού έτρεφα, σχετικά μέ τόν Θεμελιώδη Νόμο
τής Έβδομάδος ή «Όκταήχου» ή όκταφκονίας ή «οκτάβας». ’Από τις
ερωτήσεις, πού μοΰ έθεσε καί από δσα μοΰ είπε, κατάλαβα πώς δ σο
φός εκείνος γέροντας είχε περάσει χρόνια ολόκληρα μελετώντας τά
μυστήρια τής Έβδομάδος, καί πώς εσυνόδευε τή θεωρία μέ τήν πράξι!
Συνήγαγα περαιτέρω τό συμπέρασμα, πώς είχε φθάσει σέ καταπλη
κτικά αποτελέσματα.
Δέν μπορούσα νά καταλάβω, πώς αυτός ό Δερβίσης κατώρθωσε
νά φθάση σέ τόση εκπληκτική σοφία. Καί τόν παρεκάλεσα νά μέ ένη-
μερώση σχετικώς. Καί άρχισε νά μοϋ μιλή σχετικά μέ τις δονήσεις, κυ-
μάνσεις, παλμούς, κύματα, συχνότητες γενικώς" καί δταν αρχίσαμε νά
μιλούμε για τήν όκταφωνία ή «οκτάβα», δ Χατζή ’Ασβάτ Τρούβ μου
εξήγησε δτι ακριβώς ή μελέτη τών Νόμων τών δονήσεων τοΰ ήχου,
τον ώδήγησε στή γενικώτερη μελέτη τών Μυστηρίων τοΰ Θεμελιώδους
Νόμου τής 'Εβδομάδος, καί στή μελέτη αυτή έκτοτε είχε αφιερώσει
ολόκληρη τή ζωή του. Έ θεώρησε όμως καλό να μάς δώση τις ακόλου
θες πληροφορίες, σχετικά μέ τήν προηγούμενη ζωή το υ :
1 . «Πάν τό ’ Επιστητόν».
καί τον όποιον ήγόρασεν αδρότατα ό Πλάτων, καί βασιζόμενος επ’
αυτού συνέγραψε τον «Τίμαιόν» του) η ότι... αυτός οΰτος ό Π υθαγό
ρας συνέγραψε την «Μυστικήν Διδασκαλίαν». "Αν άμφιβάλλη κανείς,
ας άναγνώση την άποκαλυπτικωτάτην επί τής Πυθαγορικής Διδασκα
λίας πραγματείαν, τήν περιεχομένην εις τό μνησθέν σύγγραμμα τής
Μπλαβάτσκη : «"Ενα Νεώτερον ΓΙανάριον», τήν τιτλοφορουμένην οι :
«Έξάγωνος καί Πεντάγωνος ’Αστέρες» καί τΐά αείνη κατάπληκτος.
Ή πραγματεία αυτή (σελίς 400 — 409), αν καί άποτελήται άπό 9 μό
νον σελίδας, είναι περιεκτική δσον ή Βόμβα τοΰ 'Υδρογόνου. Διά τον
προσεκτικόν αναγνώστην περιέχεται εις αυτήν ολόκληρος ή Π υθαγό
ρειος Διδασκαλία.
"Ωστε τόσον ό 19ος Αιών, δσον καί ό 20ός, μέ τήν Ρωσσίδα 'Ε λέ
νην Μπλαβάτσκη άφ’ ενός, καί μέ τόν “Ελληνα Γκουρτζιέφ, άφ’ ετέ
ρου, συμπαραστατουμένου άπό τόν σοφόν καί μαθηματικόν Π. Δ. Ου-
σπέσκυ, ήρχισαν συντονώτατα καί εκπληκτικώτατα να καθιστούν
διαρκώ; καί σαφεστέραν καί περισσότερον «χειροπιαστήν» τήν συνο
λικήν διδασκαλίαν τού Πυθαγόρου, δστις διεκήρυσσεν, δτι ό μέγιστος
Νόμος τοΰ Σύμπαντος είναι εκείνος, πού κρατεί αυτόν εις αιώνιον ισο-
ζύγιον καί αρμονίαν' δι’ αυτήν δε τήν αιτίαν άπεκάλεσε τό Σόμπαν
«Κόσμον». (Χ)
Τόσον τα συγγράμματα τού Π.Δ. Ούσπένσκυ, δσον τού κ. J. Ben
nett, τού Maurice Nicoll, τοΰ Rodney Collin, τού Kenneth W alker
καί πλείστων άλλων σοφών συνετέλεσαν ώστε ό Γκουρτζιέφ να γίνε
ται διαρκώς καί εύρΰτερον γνωστός άνά τόν Κόσμον, συγχρόνως όμως
καί ή ΰπ’ αυτού υπό νέον φώς παρουσιαζομένη Κοσμοθεωρία τού Π υ
θαγόρου. Διότι ό Γκουρτζιέφ εις τό σύγγραμμά του «Τό Συμπαν καί
Κάθε τι» δίδει καταπληκτικωτάτας, σχεδόν άπιστεΰτους πληροφορίας
(αν δέν συνώδευε τάς αποκαλύψεις του μέ αδιάσειστα επιχειρήματα καί
μαθηματικός αδιάβλητους αποδείξεις), περί τού Πυθαγόρου καί τής
’Επιστήμης τών ήχων καί δονήσεων, καί τών επιδράσεων αυτών επί
τής καθόλου ζωής τοΰ Σύμπαντος καί τών φυτών καί ζώων !
'Ο βίος καί τα δράματα τοΰ Αισχύλου' ή πολιτεία καί τό ποιητι
κόν έργον τού Ούίλλιαμ Σαιξπήρου' ή περιπετειώδης καί εκπληκτική
ΰπαρξις καί συγγραφικόν έ'ργον τής Ελένης ΙΊετρόβνας Μπλαβάτσκη,
ως καί ή ζωή, πολιτεία καί διδασκαλία τού Γεωργίου Ί . Γκουρτζιέφ,
ή σχέσιν έ'χουσα μέ τόν ρυθμόν, τήν αρμονίαν, τάς δονήσεις, τήν μου
ΤΕΛΟΣ