Professional Documents
Culture Documents
ფრანით მორბენალი
თავი პირველი
დღეს რაც ვარ, იმად 12 წლის ასაკში, 1975 წლის ერთ ცივ,
პირქუშ დღეს ვიქეცი. სამუდამოდ ჩამებეჭდა ის წუთი
მეხსიერებაში – დამშრალ ნაკადულთან ახლოს, ჩამონგრეული
ალიზის კედლის უკან ვიმალები და თავზარდაცემული
ვიცქირები ჩასახვევისკენ... რაც იყო, იყო, ჩაიარა-მეთქი, ვიტყოდი,
მაგრამ, თურმე, წარსულს ვერ გაექცევი, არ გიშვებს, კლანჭებით
გებღაუჭება და როცა მოისურვებს, მაშინ მოგაქცევს თავის
მარწუხებში. ახლა, როცა ჩემს განვლილ ცხოვრებაზე ვფიქრობ,
ვხვდები, რომ ოცდაექვსი წელია, თვალი არ მომიშორებია იმ
ჩასახვევისთვის.
თავი მეორე
წაიკითხე.
თავი მესამე
– ჰო.
მეთქი.
კი, ვხედავდი.
– ჰენრი კისინჯერია.
– მერე?
– ეგ არაფერ შუაშია.
– არა?
– არა.
– მეტისმეტია.
– მე ასე არ ვფიქრობ.
თავი მეოთხე
გვეყიდა.
– რომელი?
– იმბეცილი.
– ეს სიტყვა არ იცი?
– არა, ამირ-აღა.
გამეცინა, – მართლა?
– მართლა.
– რა გინდა?
ბრავო!
– რასაკვირველია.
თავი მეხუთე
– რა?
– რესპუბლიკა რა არის?
– ამირ-აღა?
– რა?
– ამირ-აღა?
– რა?
– ამირ-აღა?
– რა?
დაუშვა.
– თაშაქორ. გმადლობთ.
ზამთარი.
თავი მეექვსე
გველოდა. და ფრანები,
რასაკვირველია.
მიმართულებით მივრბოდით.
– საიდან იცი?
– ვიცი.
– საიდან?
– მართლა შეჭამ?
– ვინ თქვა?
– ასე გგონია?
– ამირ-აღა?
– რა?
თავი მეშვიდე
– დარწმუნებული ხარ?
საფრთხეს.
– თაშაქორ, ალიჯან.
– სულ ვლოცულობდი.
ყურადღება არ
მიაქცია.
– ხომ არ გინახავს?
ჩანდა.
– საით წავიდა?
– მეტყვით თუ არა?
გაიხსენე!
– რა მე?
გაქცევა ვამჯობინე.
თავი მერვე
– მკითხე.
– რა იყო?
– ალბათ, – წავილუღლუღე.
– რა იყო?
– ვხედავ.
– ჰოდა, გაისეირნე.
შემოვიჭირე.
– რაო? რა თქვი?
– უბრალოდ გეკითხები.
– შენ და ჰასანს შორის ხდება რაღაც, არა? რაც უნდა იყოს, შენ
მოგიწევს მოგვარება. იცოდე, მე განზე ვდგები.
ხალედ ჰოსეინი - ფრანით მორბენალი ELIBRARY.SOU.EDU.GE
74 ფრანით მორბენალი - თავი მერვე
– გავიგე, ბაბა.
– ჰო, ასე იყო. თვრამეტი წლის ვიყავი. მას ჰომაიარა ერქვა. ჩვენი
მეზობლის ჰაზარა მსახურების შვილი იყო, ფერიასავით მშვენიერი, ღია
წაბლისფერი თმითა და თაფლისფერი თვალებით. ის სიცილი... ახლაც
ჩამესმის ხოლმე ხანდახან, – ჭიქა შეათამაშა,
– ფოიერვერკი.
თავი მეცხრე
– ჰაზარაჯათში.
–შენს ბიძაშვილთან?
თავი მეათე
ჯარისკაცს.
ქარიმმა უთარგმნა.
ერთერთმა მგზავრმა.
– ორი კვირაა.
თავზარი
თავზარი
თავი მეთერთმეტე
– რატომ?
– მიდი, მიდი.
– მადლობა, ბაბა.
– ინგლისურ ლიტერატურას?
– ეგ რამდენად შესაძლებელია?
– სამუშაოს ვიშოვი.
ტყუილი არ უთქვამს.
44 ფადარჯან – მამიკო
თავი მეთორმეტე
– რატომ?
– კოკა-კოლას მოვიტან.
– სალამი.
– გადავცემ.
– ხოდა ჰაფეზ.
რა მოხდა ასეთი?
– გმადლობთ, კარგად.
– რა პროფესიას ირჩევთ?
– მომიყევით.
– სულელური ამბავია.
– რა არის? – შევეკითხე.
– რისთვის?
– და რატომ?
– დიახ.
– ბაბა...
– მადლობელი ვარ.
სცოდნოდა.
– სორაია!
– ჰო.
– არა, შვილო.
– რაო, რა გინდა?
– აბა, როდის?
– ბაბა...
– გენერალი თანახმაა.
– მართლა?
– კარგი.
– სალამი.
– მამაჩემი თანახმაა.
– ჰო, ვიცი.
თავი მეცამეტე
ტაშმა იქუხა.
ჰიჯაბი46 ეფარა.
– ძმასავით მიყვარდა...
– სორაიას მოვძებნი.
– კარგი.
– დაივიწყე.
– კარგი.
– რა სისულელეს ამბობ!
– ექიმთან წავიდეთ.
– არა.
– მე გენერალს ვეთანხმები.
თავი მეთოთხმეტე
– არ ვიცი.
– ეს უსა...
სიკეთის გზაზე...
თავი მეთხუთმეტე
მარტო არ იყო.
– ჯამილა-ჯან.
– არა.
შეეხო.
– უფრო ზუსტად?
– რა მიზეზი?
ხალედ ჰოსეინი - ფრანით მორბენალი ELIBRARY.SOU.EDU.GE
154 ფრანით მორბენალი - თავი მეთხუთმეტე
– ვიცი.
– გავიგე, – წავილუღლუღე.
თავი მეთექვსმეტე
თავმჯდომარის მოვალეობას.
თავი მეჩვიდმეტე
– არა, – წამოვიყვირე.
– დაიჩოქეო, უბრძანებიათ.
– სერიოზულად ამბობ?
მესმოდა ყველაფერი.
თვალები დავხარე.
– კიდევ?
– რა შუაშია ეს ყველაფერი?
– აბა ვინ...
– მგონი ხვდები.
– თქვე აფერისტებო!
– დაჯექი.
წავედი.
– ნუ წახვალ, ამირ-ჯან.
თავი მეთვრამეტე
თავი მეცხრამეტე
– ლიმონი სცადე.
– რა?
– რა არის უცნაური?
– ნუ მაქცევ ყურადღებას.
– გადააყენე.
– რა?
– ამ ჰაზარა ბიჭს?
– დიახ.
– მეგობარი იყო?
შიგნეული ამეწვა.
– რა უნდა მეთქვა?
– არ გიკითხავს.
– მადლობა.
მარტონი არ ვართ.
მიწაზე, 1915 წელს ქოლერის ეპიდემიის დროს მოკვდა ჩემი დიდი პაპა.
სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე კი მას და მის მესამე ცოლს, როგორც
იქნა, ვაჟიშვილი შეეძინათ. ამ მიწაზე ნადირობდნენ მეფე ნადირ შაჰი
და პაპაჩემი ირმებზე, ამ მიწამ მიიბარა დედაჩემი, და ბოლოს, ამ მიწაზე
ვიბრძოდი მამაჩემის სიყვარულის მოსაპოვებლად. თიხით შელესილ
კედელთან ჩავიმუხლე. უჩვეულო სიახლოვეს ვგრძნობდი... დიდი ხნის
წინ წავედი აქედან, ამ კედლის უკან მშვიდად მძინარე ხალხს ამერიკა
ალბათ სხვა გალაქტიკა ჰგონია, მაგრამ თურმე არ დამვიწყებია.
ფეხებქვეშ ავღანეთის გულის ცემას ვგრძნობდი, იქნებ ერთ დღეს,
ჩემმა სამშობლომაც გამიხსენოს!
თავი მეოცე
– ჰო, ამბობენ.
ბახშეშ, ბახშეშ!67
– რატომ?
– სნაიპერები იმალებოდნენ.
– რა?
– პირველად ნახეთ?
– ბატონო?
– მართლა?
– რა ერქვა?
– სოფიო აკრამი
სიჩუმე.
– რაში?
– რას გულისხმობთ?
– ვისთვის?
– სიტყვას გაძლევთ.
თავი ოცდამეერთე
– თალიბები?
– თალიბებიც.
– კიდევ ვინ?
– მოვდივარ.
– იჩქარე.
– კარგი, წადი.
– რა იქნება იოლი?
– ხუთასს?
– ჰო, ხუთასს.
– მერე?
– არა.
– ხომ გითხარი.
– ბიჭის გამო?
– ბიჭის გამო.
თავი ოცდამეორე
– სალაამ.
– ვერ გავიგე?
სახლებში ვუვარდებოდით,
კაცები და პატარა ბიჭები გარეთ გამოგვყავდა და იქვე, ოჯახების
თვალწინ ვხოცავდით,
– სწრაფად ლაპარაკობდა, – სახლიდან სახლში გადავდიოდით,
ზოგჯერ კარებს შევამტვრევდი და პირდაპირ ოთახში, ყველა
მიმართულებით ვუშვებდი ავტომატის ჯერს, ვცხრილავდი ყველას და
ყველაფერს, მანამდე ვისროდი, სანამ კვამლი თვალებს დამწვავდა,
– უკვე ქოშინებდა, – თავისი ადგილი უნდა იცოდნენ, აღარ
დაავიწყდებათ, ვინ არიან და რას იმსახურებენ, – ჩემკენ გადმოიხარა,
გეგონებოდათ, დიდ საიდუმლოს მიმხელდა, – ამ დროს გრძნობ, რა
არის ნამდვილი თავისუფლება, ისვრი და იცი, ყოველი ტყვია მიზანში
ხვდება, იცი, რომ უცოდველი ხარ, არც სინდისი გქენჯნის, არც
დანაშაულის განცდა, იცი, რომ ღმერთის რჩეული ხარ და მის საქმეს
აკეთებ... შეუდარებელი განცდაა...
– რა დამავიწყებს, აღა-საჰიბ.
– დიახ.
– დიახ.
– უკაცრავად?
– დიახ.
– ასეფ!
– ამირ-ჯან!
– ბიჭი, არა?
– ჰო.
– რატომ?
არაფერი ვუპასუხე
– მაინც რა?
– ზუსტად ასეა.
– ეგ ჩემი საქმეა.
– რა იცი? გამოგიცდია?
მოვტრიალდი, – რა გინდა?
– უნდა გადაიხადო.
და უეცრად:
– გაჩერდი, გეყოფა.
– გეყოფა, ნუ აწამებ!
ხალედ ჰოსეინი - ფრანით მორბენალი ELIBRARY.SOU.EDU.GE
221 ფრანით მორბენალი - თავი ოცდამეორე
– დაუშვი შურდული!
– ნუღარ აწამებ.
– დაუშვი-მეთქი!
– გთხოვ.
და ვითიშები.
თავი ოცდამესამე
ვითიშები.
ვითიშები.
ვითიშები.
– თავი გავაქნიე.
– მე ამირი ვარ.
დასჩერებოდა.
– სად წავიდა?
თავი გააქნია.
– ვილაპარაკოთ?
– მადლობა, – ჩავიჩურჩულე.
– რატომ?
– ვიცი
– სად მიდიხართ?
– სად წავიდნენ?
– რაჰიმ-ხანმა თქვა...
თავი ოცდამეოთხე
მე ის აღარასდროს მინახავს.
– ვინ?
– ბიჭი?
– წამიყვანთ?
სასაცილო რა არის?
სლუკუნით ამოთქვა.
გავიღიმე.
– რატომ არ იცოდა?
– რატომ დაგიმალეს?
– მართლა?
– როგორი ქუჩებია?
– იქ თოვს?
– აა, მართლა?
– სოჰრაბ?
– ჰო.
– კი, ვიფიქრე.
– მერე?
– მეშინია.
– მაგის არ მეშინია.
– აბა?
– პაკისტანში ვარ.
– რა?
– დაიწყე.
– სორაია?
– ჰო.
– კარგი.
ყურმილი დავკიდე
– არა, გმადლობთ.
– თქვენი შვილი?
– ვერ გავიგე?
– რატომ იღიმები?
– შენზე ვფიქრობდი.
– მიირთვით.
– აბა, გისმენთ.
– დიახ.
– დიახ.
– მორწმუნე მუსლიმები?
– დიახ.
– შეეშვით ამ საქმეს.
– რა თქვით?
– კი მაგრამ...
– მე ეგ არ მითქვამს.
– რას ამბობთ?
– დიახ.
– მკითხეთ.
– რა მნიშვნელობა აქვს?
– მადლობა, – წავიჩურჩულე.
– წარმატებებს გისურვებთ.
– ჰო, ასეა.
ყურმილი ღიმილით
დავკიდე.
– ინგლისურად ვკითხე.
– კარგი, განაგრძეთ.
– მოსაგები ომია?
– აი-600 რა არის?
– ამირ?
– დიახ.
– ზუსტად არ ვიცი.
– მკვახე ვაშლივით?
– მართლა?
– რა?
თავი ოცდამეხუთე
ცოცხალია!
– როგორ ხარ?
– რა იყო, სოჰრაბ?
– სოჰრაბ.
ჰასანი დიდი ხნის წინ მოკლეს და ეს ბიჭი, ახლა რომ ტახტზე სძინავს,
ჩემი ძმისშვილია. აი, ეს უპასუხეთ, თუ ვინმე შეკითხვას დაგისვამთ,
– გაფართოებული თვალებით მიყურებდნენ, – კიდევ ერთი რამ, ჩემი
თანდასწრებით აღარასოდეს ახსენოთ „ჰაზარა ბიჭი“, მას სახელად
სოჰრაბი ჰქვია.
– ამირ, შეხედე!
– მომეხმარები? – ვკითხე.
– წავიდააა! – დავიძახე.
ფრანს.
დამიკრა თავი?
გავრბივარ...
სარჩევი
თავი პირველი....................................................................................................... 1
თავი მეორე .............................................................................................................2
თავი მესამე............................................................................................................ 8
თავი მეოთხე ........................................................................................................18
თავი მეხუთე....................................................................................................... 26
თავი მეექვსე ....................................................................................................... 36
თავი მეშვიდე ..................................................................................................... 44
თავი მერვე........................................................................................................... 59
თავი მეცხრე ........................................................................................................ 74
თავი მეათე .......................................................................................................... 80
თავი მეთერთმეტე ............................................................................................ 90
თავი მეთორმეტე ............................................................................................ 104
თავი მეცამეტე ................................................................................................... 123
თავი მეთოთხმეტე ......................................................................................... 140
თავი მეთხუთმეტე ......................................................................................... 143
თავი მეთექვსმეტე .......................................................................................... 149
თავი მეჩვიდმეტე ............................................................................................ 156
თავი მეთვრამეტე ............................................................................................163
თავი მეცხრამეტე ............................................................................................ 165
თავი მეოცე ......................................................................................................... 175
თავი ოცდამეერთე ...........................................................................................187
თავი ოცდამეორე ............................................................................................ 196
ხალედ ჰოსეინი - ფრანით მორბენალი ELIBRARY.SOU.EDU.GE
276 ფრანით მორბენალი - თავი ოცდამეხუთე