Three Butterflies Story

By Shreya Sharma

This is the three butterflies story for kids. Once upon a time, there was a beautiful
garden. In that beautiful garden, there lived three beautiful butterflies in the
garden. One was red, one was yellow and the third was white. Every day, the
three were dancing and playing together in the garden and they were very happy.
One day, they were playing in the garden again when suddenly it began to rain.
They flew to a red flower and said to the red flower, “Red flower, we are caught in
the rain. Our wings are red and we are so cold. So would you please let us stay
under your petals?” The red flower said to the red butterfly, “You have the same
color as me. So you can come in and you two can’t!” The butterflies said together,
“We are good friends and we’ll never part. We come together and leave
together!”
It’s raining harder. They flew to the yellow flower. The yellow flower said to the
yellow butterfly, “You have the same color with me. So you can come, and you
two can’t!” The butterflies said together, “We are good friends and we’ll never
part. We come together and leave together!”
To the white flower again, the same thing happened and again the butterflies said
together, “We are good friends and we’ll never part. We come together and leave
together!” The three butterflies were flying in the rain. They could find a place to
take shelter from the rain. But none of them would like to leave their friends.
Then the sun saw them from the clouds. After seeing them, he drove away the
clouds and at once, the rain stopped. It was sunny again. The three butterfly’s
wings became dry in the sun. They were happy and started to play once again
happily.
 ALAMAT NG PINYA
Sa isang malayong pook ng lalawigan don nakatira ang mag-inang si Aling Osang at si Pina na
kaisa-isang anak. Palibhasa bugtong na anak, hindi ito pinagagawa ng ina at sa halip siya ang
nagtatrabaho ng lahat ng gawaing bahay. Ang katuwiran ng ina ay "maliit pa naman si Pina."
Marahil ay paglumaki na ay gagawa rin siya. Kung kaya ang gawain ni Pina ay maglaro, maligo,
magbihis at matulog. Si Pina ay lumaki sa layaw dahil na rin kay Aling Osang.
Nais na sana ng ina na turuan ang anak na gumawa, ngunit naging ugali na nito ang katamaran.
Kaya sa malimit na pangyayari, hindi na mautusan ng ina ang anak, palibhasa'y ina kaya
matiisin. Kung ayaw magtrabaho ng anak, siya na ang gumagawa.
Hanggang isang araw si Aling Osang ay nagkasakit at halos na nakahiga na lamang. "Naku! ang
nanay ko, bakit ka nagkasakit?" ang tanong ni Pina. "Ewan ko nga ba," ang wika ng ina, sabay
utos na kung puwedeng ipaglugay nito ang nanay. Sinunod naman nito ang utos ng ina at sa
ilang saglit ay inihain na ito ni Pina, ngunit mamait-mait sapagkat ito'y sunog. Ganun pa man ay
natuwa na rin ang ina pagkat kahit papaano siya'y napagsilbihan ng anak.
Tumagal ang sakit ni Aling Osang ngunit nagrereklamo na si Pina na pagod na raw ito sa
paglilingkod sa ina.
Isang umaga, si Pina'y nagluto at maghahain na lamang ito ngunit hindi makita ang sandok.
"Saan kaya naroroon ang sandok?" ang sambit nito.
"Hanapin mo, naririyan lamang yan," ang sagot ng ina.
"Kanina pa nga ako hanap ng hanap eh! Talagang wala!" ang muling sabi ng anak.
"Bakit ba hindi ka na lang magkaroon ng maraming mata ng makita mo ang hinahanap mo! ito
talagang anak ko, walang katiyaga-tiyaga," ang sabi naman ng ina.
"Marami naman kayong sinisermon pa" ang wika ng anak sabay panaog. Marahil ay hahanapin
niya ang sandok sa silong at baka nahulog.
Lumipas ang mga oras ngunit hindi na nakabalik si Pina sa itaas. Nawala siya na parang bula na
naglaho at walang nakakita sa kanya kahit kapitbahay. Ilang araw ang nakaraan sa tulong at
awa ay gumaling na si Aling Osang. Hinanap ng ina ang anak ngunit talagang hindi na nakita.
Isang araw, sa may bakuran ay mataman na nagwalis si Aling Osang. Laking gulat niya ng makita
nito ang tumubong halaman sa malapit sa kanilang tarangkahan. Dinilig niya ito at inalagaan
araw-araw. Di nagtagal at nagkaroon ng bunga. Napansin niya ito at tila maraming mata. tuloy
naalala nito ang sinabi niya sa kanyang anak. At bigla na lang nawala ang kanyang maal na anak
ng mga sandaling iyon.