Professional Documents
Culture Documents
ΤΑ ΑΝΩΜΑΛΑ ΡΗΜΑΤΑ
ΤΑ ΑΝΩΜΑΛΑ ΡΗΜΑΤΑ
IRREGULARES)
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές των Ισπανικών είναι
τα ανώμαλα ρήματα, λόγω του μεγάλου αριθμού, αλλά και της συχνής χρήσης τους.
Ευτυχώς, τα περισσότερα από αυτά μπορούν να κατηγοριοποιηθούν, ενώ για τα υπόλοιπα
το μόνο που μένει είναι η καλή επανάληψη…
Τα ανώμαλα ρήματα του Ενεστώτα χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: τα ρήματα
που μετατρέπουν α) το –e– σε –ie-, β) το –o- σε –ue– και γ) το –e– σε –i-. Η συλλαβή που
αλλάζει είναι η τελευταία πριν από την κατάληξη (-ar, -er, -ir), ενώ οι καταλήξεις είναι οι
ίδιες με αυτές των ομαλών ρημάτων. Τα πρόσωπα nosotros και vosotros δεν παρουσιάζουν
ανωμαλία, ακολουθούν δηλαδή το απαρέμφατο.
α) Όταν το –e– γίνεται –ie-: στην πρώτη κατηγορία υπάρχουν ρήματα όλων των ομάδων (-
ar, -er, -ir). Έτσι, για παράδειγμα, τα ρήματα empezar (αρχίζω), perder (χάνω) και preferir
(προτιμώ) κλίνονται ως εξής:
empezar perder preferir
empiezo pierdo prefiero
empiezas pierdes prefieres
empieza pierde prefiere
empezamos perdemos preferimos
empezáis perdéis preferís
empiezan pierden prefieren
β) Όταν το -o- γίνεται -ue-: και κατηγορία αυτή υπάρχουν ρήματα όλων των συζυγιών.
Έτσι, για παράδειγμα τα ρήματα encontrar (βρίσκω), volver (επιστρέφω) και dormir
(κοιμάμαι), κλίνονται ως εξής:
encontrar volver dormir
encuentro vuelvo duermo
encuentras vuelves duermes
encuentra vuelve duerme
encontramos volvemos dormimos
encontráis volvéis dormís
encuentran vuelven duermen
γ) Όταν το -e- γίνεται -i-: στην τελευταία κατηγορία υπάρχουν ρήματα μόνο της τρίτης
συζυγίας. Έτσι, το ρήμα pedir (ζητώ) κλίνεται ως εξής:
pedir
pido
pides
pide
pedimos
pedís
piden
Υπάρχουν, επίσης, και τρία ρήματα που μοιάζουν αρκετά με τα παραπάνω, αλλά δεν
εντάσσονται σε καμία από τις τρεις κατηγορίες. Πρόκειται για τα ρήματα jugar (παίζω),
adquirir (αποκτώ) και inquirir (ερευνώ). Κλίνονται ως εξής
jugar adquirir inquirir
juego adquiero inquiero
Οι αντωνυμίες μας βοηθούν να μην επαναλαμβάνουμε άσκοπα λέξεις μέσα στην φράση
μας.
Π.χ., η φράση “Δίνω ένα φιλί στην Μαρία” μπορεί να γίνει “Της δίνω ένα φιλί”, ή “Το
δίνω στην Μαρία” ή “Της το δίνω”.
Πριν εξηγήσουμε τις αντωνυμίες στα Ισπανικά, θα πρέπει να εξηγήσουμε τι είναι το άμεσο
και το έμμεσο αντικείμενο.
Το άμεσο αντικείμενο απαντάει στην ερώτηση “τι;”, ενώ το έμμεσο αντικείμενο απαντάει
στην ερώτηση “σε ποιόν;”. Επομένως, στο προηγούμενο παράδειγμα το άμεσο αντικείμενο
είναι η λέξη “φιλί” και το έμμεσο είναι η λέξη “Μαρία”.
Me escucha
Te escucha
Nos escucha
Os escucha
2) Αντωνυμία έμμεσου αντικειμένου (το έμμεσο αντικείμενο απαντάει στην ερώτηση «σε
ποιον;»)
Me escribe
Te escribe
Le escribe
Nos escribe
Os escribe
Les escribe
3) Συνδυασμός αντωνυμιών άμεσου και έμμεσου αντικειμένου
Me
Te
Nos
Os
Les ⇒ Se
Δηλαδή,
Marta le lo da.
Marta se lo da.
π.χ. ¡Dámelo!
π.χ. ¡No se lo digas!
δ) Στο απαρέμφατο οι αντωνυμίες μπορούν να ενωθούν και να μπουν είτε στο τέλος του
απαρεμφάτου είτε πριν από το ρήμα που το συνοδεύει. (Προσοχή στα tilde!)
π.χ. Quiero decírtelo.
Te lo quiero decir.
ε) Στο γερούνδιο οι αντωνυμίες μπορούν να ενωθούν και να μπουν είτε στο τέλος του
γερουνδίου είτε πριν από το ρήμα που το συνοδεύει. (Προσοχή στα tilde!)
Se la está escribiendo.
Όταν μέσα στην πρόταση έχουμε αναφέρει ποιο είναι το έμμεσο αντικείμενο, τότε
υποχρεωτικά θα πρέπει να το αναφέρουμε πάλι και με την αντωνυμία του έμμεσου
αντικειμένου πριν από το ρήμα.
Όπως έχει αναφερθεί και στο κείμενο για το άρθρο, στα ισπανικά τα ουσιαστικά είναι είτε
αρσενικά είτε θηλυκά. Ευτυχώς, στις περισσότερες λέξεις μπορούμε να καταλάβουμε το
γένος από την κατάληξη.Έτσι, αρσενικές είναι οι λέξεις που τελειώνουν σε –o και –or, για
παράδειγμα el chico (το αγόρι), el profesor (ο καθηγητής).
Αντίστοιχα, θηλυκές είναι οι λέξεις που τελειώνουν σε –a, –dad, –ud, –sión και –ción, για
παράδειγμα la chica (το κορίτσι), la ciudad (η πόλη), la salud (η υγεία), la pasión (το
πάθος) και la revolución (η επανάσταση).
Οι λέξεις που τελειώνουν σε –ista είναι και αρσενικές και θηλυκές, δηλαδή el/la turista (ο
τουρίστας/η τουρίστρια).
Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν η λέξη τελειώνει σε –e, –i, –u ή σύμφωνο. Στην περίπτωση
αυτή δεν υπάρχει κανόνας για να ξεχωρίζουμε το γένος κι έτσι μαθαίνουμε την λέξη με το
άρθρο της. Για παράδειγμα, el jefe (το αφεντικό), αλλά la mente (το μυαλό) και el/la
estudiante (ο φοιτητής/η φοιτήτρια). Επίσης, el árbol (το δέντρο), αλλά la señal (το
σημάδι).
Εξαιρέσεις:
Οι λέξεις la mano (το χέρι) και la flor (το λουλούδι) είναι θηλυκές, παρότι τελειώνουν σε –
o –or, αντίστοιχα. Είναι θηλυκές και οι λέξεις la moto και la foto, επειδή προέρχονται από
τις λέξεις la motocicleta και la fotografía.
Επίσης, οι λέξεις el día (η μέρα) και el mapa (ο χάρτης), είναι αρσενικές, παρότι
τελειώνουν σε –a. Τέλος, είναι αρσενικές όλες οι λέξεις που τελειώνουν σε –a και
προέρχονται από τα ελληνικά, όπως για παράδειγμα el problema (το πρόβλημα), el
tema (το θέμα), el sistema (το σύστημα), el dilema (το δίλημμα), el planeta (ο πλανήτης)
κτλ.