Δευτερεύουσες προτάσεις

Δευτερεύουσα ή εξαρτημένη
λέγεται η πρόταση που το νόημά της
δεν μπορεί να σταθεί (να κατανοηθεί) στον λόγο,
παρά μόνον ως συμπλήρωμα
του νοήματος μιας άλλης πρότασης.
Για παράδειγμα, στη φράση   " χαίρομαι πολύ, όταν παίζω ",  
η κύρια πρόταση   " χαίρομαι πολύ "
μπορεί νοηματικά να σταθεί και μόνη της,
ενώ η δευτερεύουσα   " όταν παίζω "   δεν στέκει…
 
 
Οι δευτερεύουσες προτάσεις
εισάγονται με συνδέσμους υπόταξης ,
με αναφορικά ή ερωτηματικά επιρρήματα
και αντίστοιχες αντωνυμίες, ως εξής:

1. Ειδικές : ότι, πως κτλ. [παραδείγματα]
2. Βουλητικές : να [παραδείγματα]
3. Ενδοιαστικές : μη(ν), μήπως [παραδείγματα]
4. Πλάγιες Ερωτηματικές : τι, ποιος, πόσος, πού,
πότε, πώς, πόσο κτλ. [παραδείγματα]

***
5. Αναφορικές : που, ο οποίος, όποιος, όσος, όπου(δήποτε),
όποτε(δήποτε), όπως(δήποτε), όσο(δήποτε) κτλ. [παραδείγματα]

***
6. Αιτιολογικές : γιατί, επειδή, αφού, καθώς,
μια και κτλ. [παραδείγματα]
7. Τελικές : (για) να    [παραδείγματα]
8. Αποτελεσματικές : ώστε (να), που,
(για) να κτλ. [παραδείγματα]
9. Υποθετικές : (ε)αν, σαν, άμα κτλ . [παραδείγματα]
10. Εναντιωματικές : αν και, ενώ, μολονότι,
μόλο που, και ας κτλ. [παραδείγματα]
11. Παραχωρητικές : και αν, και να, που να κτλ. [παραδείγματα]  
12. Χρονικές : όταν, σαν, ενώ, καθώς, αφού, πριν, μόλις, προτού, ώσπου,
ωσότου, όσο που, όποτε,
άμα κτλ. [παραδείγματα]

Δευτερεύουσες ( όπως και κύριες)   προτάσεις

μ π ο ρ ε ί  να συνδέονται και με   συνδέσμους παράταξης ,
δηλ. με αυτούς   που συνδέουν όμοιες προτάσεις
(όπως και όμοιους όρους ή προσδιορισμούς) .