Professional Documents
Culture Documents
KAYNAK TEKNİĞİ
YRD.DOÇ.DR. ŞEVKİ YILMAZ GÜVEN
Kaynak, malzemeleri birbiri ile birleştirmek için kullanılan bir imalat yöntemidir, genellikle metal
veya termoplastik malzemeler üzerinde kullanılır. Bu yöntemde genellikle çalışma parçalarının
kaynak yapılacak kısmı eritilir ve bu kısma dolgu malzemesi eklenir. Bazı hallerde ısı ile birleştirme
işlemi basınç altında yapılır. Bu yöntem lehim ve sert lehim ile fark gösterir, lehim ve sert lehim
yöntemlerinde birleştirme düşük erime noktalarında ve çalışma parçaları erimeden oluşur.
Kaynak için gaz alevi, elektrik arkı, lazer, elektron ışını, sürtme, ultrases dalgaları gibi birçok farklı
enerji kaynakları kullanılabilir. Endüstriyel işlemlerde, kaynak açık hava, su altı, uzay gibi birçok
farklı ortamda gerçekleştirilebilir. Bununla beraber, yapıldığı yer neresi olursa olsun, kaynak çeşitli
tehlikeler barındırır. Alev, elektrik çarpması, zehirli dumanlar ve ultraviyole ışınlara karşı önlem
almak gereklidir. Robot kaynağı, endüstride yaygın bir yer edinmiştir, yeni kaynak metotları ve
kaynak kalite ve özelliklerinin geliştirilmesi, maliyetlerin düşürülmesi için araştırma ve geliştirme
çabaları devam etmektedir.
Özellikleri: Hemen hemen bütün endüstride yaygın olarak kullanılır ve otomotiv onarımında
vazgeçilmez bir birleştirme şeklidir. Ana özellikleri aşağıdaki gibi sıralanabilir:
Gaz ve su sızdırmazlığı mükemmeldir.
Kaynaklı bağlantı uzun ömürlüdür.
Çok fazla ısı kullanılırsa parçada çarpılma meydana gelir.
Kaynak bağlantılarının şekli sınırsızdır
Kaynaklı bağlantının dayanımı yüksektir.
Önemi: Otomotivin birçok yeri metal parçalardan oluşmaktadır. Metal parçaların sökülemeyecek
şekilde birleştirilmesi en sağlıklı olarak kaynaklı birleştirme ile sağlanabilmektedir. Otomotiv
parçalarının kaynakla birleştirilmesi imalattan onarım sürecine kadar devam etmektedir. Son yıllarda
otomobilin değişik bazı parçaları plastikten yapılmaya başlamıştır. Bundan dolayı kaynağın
sınıflandırılmasında bu hususun gözardı edilmemesi gerekmektedir. Örneğin, radyatör, bazı paneller,
tamponlar, havalandırma kanalları gibi malzemeler plastik gereçten yapılmaya başlamıştır.
Sınıflandırma: Teknikte birleştirme işlemlerinin yapılmadığı hiçbir kol düşünülemez.
Birleştirme işlemi sökülebilen ve sökülemeyen olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.
OKSİ-GAZ KAYNAĞININ TANIMI VE ÖNEMİ
Oksi-gaz kaynağı, parçaların oksi-gaz alevi ile ergitilerek ek yerlerinden
birleştirilmesidir.Günümüzde, karoseri onarımı ve sert lehim işleriyle, kaynak dikişinin boşluksuz
olması istenilen, üstün sızdırmazlık ve basınca karşı dayanım gerektiren boru kaynaklarında
kullanılmaktadır. Oksi-gaz kaynağı, otomobilde tali boruların ve yakıt depolarının
sızdırmazlıklarının sağlanmasında, kaporta tamiratında, sert lehimle birleştirilmesinde, egzoz
sisteminde vb. birçok bölgede kullanılmaktadır. Otomobil onarımıyla ilgili çalışma kollarında yaygın
bir şekilde kullanılmaktadır. Alev, elektrik arkından daha az güçlü olduğundan, kaynak soğuması
daha yavaş olur ve meydana gelen gerilme ve kaynak çarpılmalarının daha az olabilmesine imkân
tanıyabilir, bu nedenle yüksek alaşım çeliklerinin kaynağının yapılması bu yöntemle daha kolaydır.
Bu metod, metallerin kesilmesinde de kullanılır.
1.4 OKSİ-GAZ KAYNAĞININ TEMEL ELEMANLARI
1.4.1 Karpit (Cac2)
Karpit, kok kömürü ile kireç taşının ark fırınlarında 1700º ile 2000º C dolaylarında,
reaksiyona girmesiyle oluşur. Reaksiyon iki aşamada gerçekleşir:
CaCO3 => CaO + CO2
CaO + 3C => CaC2 + CO2
Ark fırınlarından ergiyik halde çıkarılan karpit, potalara konur. Soğutularak katılaştırılır.
Potalar içinde soğutulan karpit, kırma değirmenlerine verilerek parçalanır. Daha sonra karpit
depolamak ve taşımak için özel olarak üretilmiş varillere doldurularak kullanım yerlerine götürülür.
Karpit hava ile temas ettiğinde çözüldüğünden hava almadan muhafazası sağlanmalıdır.
1.4.2 Asetilen (C2H2)
Asetilen ticari olarak daha çok karpite su ilavesi veya suya karpit ilavesi ile elde edilir.
Asetilen gaz halinde bir çözücü maddeye ( genellikle aseton ) yedirilmiş olarak tüp içinde ticari
olarak bulunabilir. Asetilen tüpleri özel olarak hazırlanır. Kaynak alevinin sağlanabilmesi için
yanıcı gaza ihtiyaç vardır. Yanıcı ve yakıcı gazların belli oranlarda karışımıyla elde edilen ve
üfleçlerde yakılan gazlar, oksi-gaz için gerekli kaynak ısısını sağlar.
En yüksek alev gücüne sahip ve en yüksek alev sıcaklığı veren yanıcı gaz asetilendir. Asetilenin
alev gücü 43 kw/cm² ve alev sıcaklığı 3200 ºC olduğundan yanıcı gaz olarak tercih edilmektedir.
Renksiz, boğucu, sarımsak kokusuna benzer kokuda ,oldukça parlayıcı, zehirsiz,
çözünmüş bir gazdır. Karpitin suyla temasından elde edilir. Yoğunluğu 1,17 Kg/m³ olup havadan
% 10 kadar hafiftir. Asetilen gazının basıncı 2 bar (Kg/cm²’) ye çıkarılırsa ayrışır ve patlar.
Bundan dolayı basıncın 1,5 bar’ı geçmemesi gerekir. Asetilen 0 ºC’de 48 bar altında sıvı hale
geçer. Asetilenin asetonda erime özelliği vardır.
Karpitin tane büyüklüğüne bağlı olarak 1 Kg. dan elde edilecek asetilen miktarı değişmektedir. 1 Kg.
karpitle 0,5 Kg. su birleştirildiğinde pratik olarak 260 lt. asetilen gazı elde edilmekte, artık madde
olarak da kalsiyum hidroksit ve ısı oluşmaktadır
CaC2 + 2H2O => C2H2 + Ca (OH)2 + Isı
1.4.3. Oksijen (O2)
Renksiz, kokusuz, tatsız, havaya oranla daha ağır yakıcı bir gazdır. Uzun süre ve yüksek
miktarda olmamak şartı ile atmosfer basıncında, yüksek safiyetteki oksijen zehirleyici değildir.
Zararlı tesiri yoktur. Havadan ve sudan olmak üzere iki şekilde üretilmektedir. Yurdumuzda
kullanılan oksijen gazı havadan LİNDE yöntemiyle üretilmektedir. Kendisi yanmaz, ancak tüm
yanma olaylarında mutlak surette bulunur. Oksijen olmadığı takdirde, yanma olayı da gerçekleşmez.
Sıvı hale getirildiğinde, mavimsi bir renk alır ve, -183 ºC’de sıvılaşır. Normal olarak havayla
yanmayan birçok madde oksijenle şiddetle yanar, özellikle YAĞDAN, petrol ürünlerinden yapılmış
malzemelerden ve katrandan uzak tutulmalıdır.
1.4.4 İlave Tel
Oksi-gaz kaynağında çıplak kaynak teli kullanılır. Kaynak teli iş parçasının özelliklerine en yakın
değere sahip olmalıdır. Oluşturulan kaynak banyosu içine daldırılan kaynak teli eriyerek, kaynak
metalini meydana getirir. Kaynak telinin çapı parça kalınlığına göre belirlenir. Oksi-gaz kaynağında
gereç kalınlığına göre uygulanması gereken birleştirme şekli ve kullanılacak kaynak teli çapları
aşağıda verilmiştir.
Kaynak alanıyla ilgili teknolojinin gelişmesiyle birlikte bugün kalın parçaların kaynağı
önce elektrik ark kaynağıyla daha sonrada gazaltı kaynağıyla yapılmaya başlanmıştır.
Günümüzde, 3 mm ve daha kalın iş parçalarının kaynağı oksijen kaynağıyla yapılmadığından
daha kalın ilave teller verilmemiştir. Kaynağın oluşumunu olumsuz yönde etkileyen yağ , kir ve
oksitlerin kaynak bölgesinden temizlenmesi amacıyla ve de iyi bir nüfuziyet için dekapan olarak
adlandırılan kaynak tozları kullanılır. Kaynak tozları diğer bir görevi de ısının etkisi ile ergiyerek
kaynakçıya kaynak sıçaklığına ulaşıldığını haber vermektedir. Dekapanlar seçilirken kaynatılan
metalin ergime derecesinden 50 ºC daha düşük sıcaklıkta ergiyen dekapanlar seçilmelidir. Bu
temizleme tozları genellikle boraks ve karışımlarıdır. Her alaşım için farklı kaynak tozu kullanılır.
Örneğin, pirinç alaşımında boraks-borik asit bileşimli kaynak tozu.
1.4.5. Oksijen Tüpleri
Oksi-gaz kaynağında, yanıcı gaz olarak değişik gazların kullanımı mümkündür. Ancak, yakıcı gaz
olarak sadece oksijen gazı kullanılır. Basınç altında sıkıştırılmasında bir tehlike yoktur. Gaz halinde,
1 litre hacme 150 litre oksijen sıkıştırılabilir. Oksi-gaz kaynağında hacimlerine göre üç tür tüp vardır.
Oksijen tüplerine yüksek basınçla gaz doldurulduğundan çekme yöntemiyle üretilirler. Et
kalınlıkları 6-7 mm ve boş ağırlığı 75 kg’dır. Mavi renkte olan tüplerin üzerinde bilgiler
bulunmaktadır; üreten firmanın ismi, boş ağırlığı, içerisine konulacak gazın cinsi, üretim tarihi, iç
hacmi, serini numarası, deneme basıncı ve kullanma basıncı. Oksijen tüpleri beş yılda bir
muayene edilir. Muayene tarihi tüp üzerine yazılır.
Oksijen tüpleri her beş yılda bir kontrol edilir. Kullanımında sakınca görülen tüplerin valfi
sökülür veya oksijen kaynağıyla ortalarından kesilirler. Bu tüpler hurdaya çıkarılarak
hurdahaneye gönderilir. Dolum basıncı 150 -200 bardır.
Kaynak Alevi
Yanıcı gaz asetilen ile yakıcı gaz oksijenin güvenli bir şekilde karıştırılıp bek ucunda
yakılmasıyla elde edilen aleve kaynak alevi denir. Kaynak alevinden yaklaşık olarak 3100 º C ısı
elde edilir. Aşağıdaki şekilde kaynak alevi verilmiştir.
Üflecin Yakılıp Söndürülmesi: Yakma işleminde önce asetilen sonra oksijen gazı açılarak çakmakla
yakılır. Söndürme işleminde ise önce oksijen, sonra asetilen ventili kapatılmalıdır. Kaynak alevi
genel olarak iki kısımdan oluşur, çekirdek ve kaynak bölgesi. Üç tür alev çeşidi vardır. Karbonlayıcı
alev, normal alev ve oksitleyici alev.
Karbonlayıcı Alev: Asetilen gazı fazla verildiğinde oluşur. Çekirdek kısmı büyür. İş parçası geç ısınır
ve kaynak banyosu oluşturmak zorlaşır. Bu tür kaynak aleviyle yapılan kaynak neticesinde iş
parçasında çatlamalar medya gelebilir. Bu alev, kesme işlemlerinde, alüminyum ve alüminyum
alaşımlarında, dökme demir, nikelli alaşımlarda, monel, yüksek karbonlu çeliklerin kaynağında
kullanılır.
Normal Alev: Oksijen ve asetilen gazı eşit verildiğinde normal alev (nötr) oluşur. Normal alev, parlak
ve çekirdeği pirinç şekline benzer. Çekirdek boyu yaklaşık 1,5 – 5 mm olan alev çekirdeğinin (beyaz
ışık konisi) önündeki ısı 3000-3500 ºC sıcaklığa ulaşır. Bu bölge (çekirdek ucunun yaklaşık 2-5 mm
önü) kaynak için kullanılmaktadır. Bakır, bronz, kurşun, çinko ve çeliklerin kaynağında kullanılır.
Oksitleyici Alev: Oksijen fazla verildiğinde oluşur. Çekirdek kısmı küçülür ve normalden fazla gürültü
çıkarır. Bu alev türüyle güzel görünüşlü ve sağlam kaynak dikişi elde edilemez. Oksitleyici alev,
pirinç ve yapısında gümüş bulunan pirinçlerin kaynağında kullanılmaktadır. Bu tür alevle yapılan
kaynak esnasında kaynak banyosunda fazla üfleme olacağından kaynak banyosuna hakim olmak
güçleşir.
Oksijen gazının fazla olması durumunda Asetilen gazının fazla olması ise,
Alev oksitleyici bir özellik kazanır. aleve karbürleyici bir özellik kazandırır.Bu
durumda iç koni daha uzundur fakat sıcaklığı
çok yüksek değildir.
Telli dikişte normal alev ayarlanmalıdır. Ancak, telsiz dikişe göre alev şiddetinin fazla
olması gerekmektedir. Çünkü, telli dikişte iş parçasıyla birlikte ilave telin ergitilmesi
gerekmektedir. Üflece 60-70 º, ilave tele ise 30-40 º açı verilmelidir. Tel ile üfleç arasında
yaklaşık olarak 90º açı oluşturulmalıdır.
Kaynak esnasında üfleç düz ilerletilmeli, ilave tele ise salım hareketi verilmelidir. (zikzak, dairesel
veya yarım ay) ilave tel kaynak banyosunun içerisinde sabit tutulmamalı, bandırıp çıkarma hareketi
sağlanmalıdır. Kaynak dikişinin iyi çıkması öncelikle iyi bir kaynak alevinin sağlanması, sabit
ilerleme hızı, sabit yükseklik ve aynı doğrultuda ilerlemekle mümkündür.
Bu yöntemin temel prensibi: kullanılacak elektrot genellikle kaynak makinesinin artı kutbuna,
topraklama kablosunun ise eksi kutba bağlandıktan sonra elektroda gerilim uygulanır. Elektrot
üzerinden yüksek miktarda akım (100-250A) geçişi sağlandıktan sonra; kattot’dan yayılan
elektronlar yüksek hızla anot kutbunu bombardıman etmeye başlar ve nötr moleküller iyonize olarak
arkı oluştururlar. Oluşan ark sonrasında çok yüksek bir sıcaklık (2500 oC-3500 oC) ulaşılır ve hem
ana metal hem de dolgu metali ergir.
Önemi: Elektrik ark kaynağında 3 mm ve daha kalın parçaların kaynağı rahatlıkla yapılabilmektedir.
Bu yöntemde kaynak yapmak için, kaynak elektrotu (dolgu metali) ve ana malzeme arasında bir güç
kaynağı kullanılarak elektrik arkı yaratılır. Bu yöntemde doğru (DC) veya alternatif (AC) akım
çeşitlerinin her ikisi de kullanılabilir.Makinenin seyyar olması ve değişik pozisyonlarda kaynak
yapılabilmesi gibi çok değişik avantajları da vardır. Genelde, elektrik ark kaynağı, otomobil, makine,
gemi, konstrüksiyon ve benzeri imalat ve onarım alanlarında geniş bir kullanıma sahiptir.
Doğru Akım: Yönünü ve şiddetini zamana göre değiştirmeyen akıma doğru akım
denir. Aşağıda dalgalı ve doğru akım şematik olarak verilmiştir.
Doğru akım ( DC ) güç kaynakları
Güç kaynağı akım çıkış karakteristliği sürekli ( sabit ) dalga şeklindedir. Bu karakteristik redresör
tarafından şebeke alternatif akımının ( AC ), doğru akıma ( DC ) çevrilmesiyle edilir. Bu elektronik
SCR ve İnverter güç kaynaklarının tipik çıkışıdır
Kaynak için ürettiği elektriğin gerilimi 25-35 volta, akım şiddeti ise 300 ampere kadar
çıkabilmektedir. Jeneratör kaynak makinelerinin özelliklerini aşağıdaki gibi sıralayabiliriz:
Koruyucu Gaz Kaynak Makineleri
Bir gaz yardımıyla koruma yapılarak yapılabilen kaynak çeşitleri aşağıda verilmiştir.
TİG (Tungusten İnert Gaz Kaynağı)
MİG / MAG (Metal İnert Gaz Kaynağı – Metal Aktif Gaz Kaynağı)
Koruyucu gaz kaynak yöntemlerinden en yaygın olarak kullanılan MİG / MAG kaynağıdır. Gazaltı
kaynağı birçok uygulamada, özellikle gaz korumalı elektrotların gelişmesiyle, elektrik ark
kaynağının kullanıldığı yerlerde kullanılmaya başlanmıştır. Yöntemin otomatik kaynağa ve robot
kaynağına uygun olması, seri üretimde yaygın bir kullanım alanı bulmasını sağlamıştır. Otomotiv
sanayisinde en yaygın kullanıma (MİG /MAG) sahip olduğu için yalnızca bu kaynak makinesi
hakkında bilgi verilecektir.
MİG ve MAG kaynak makinesi arasında sadece kullanılan gaz farkı vardır. Bunun haricinde
donanım olarak aynıdırlar. Inert gazlar, soygazlar olarak da bilinmektedir. Bunlar içerisinde en
yaygın kullanılanlar argon ve helyumdur. Yurdumuzda argon gazı kullanılmaktadır. Aktif gaz diye
adlandırılan gazlar ise karbondioksit ve karışım gazlardır. Bu tür gazlar demir cinsi malzemelerde
yaygın bir şekilde kullanılmaktadır.
Kaynak donanımı dört temel gruptan oluşur:
a) Kaynak torcu ve kablosu
b) Elektrot besleme ünitesi
c) Güç ünitesi
d) Koruyucu gaz ünitesi
Bu yöntemin diğer kaynaklarla kıyasladığımda bazı üstünlükleri de bulunmaktadır.
Bunları aşağıdaki gibi sıralayabiliriz:
İnce sac parçalarının kaynağı kolaylıkla yapılabilmektedir.
Her tür metalin kaynağı yapılabilmektedir.
İş parçasında fazla ısınma meydana gelmediğinden çarpılmalar oluşmamaktadır.
Her tür pozisyonda rahatlıkla kaynak yapılabilmektedir. Aşağıdaki resimde gazaltı
kaynak donanımı verilmiştir.
Gazaltı Kaynak Donanımı
1) İş parçası kablosu
2) Torca soğutma suyu girişi
3) Torçun geri su dönüşü
4) Torç tetiği devresi
5) Torca koruyucu gaz girişi
6) Kablo gurubu
7) Silindirden gelen koruyucu gaz
8) Kaynak kondaktörü kontrolü
9) Güç kablosu
10) Primer güç girişi
KAYNAK:
1. MEGEP- MESLEKÎ EĞİTİM VE ÖĞRETİM SİSTEMİNİN GÜÇLENDİRİLMESİ PROJESİ
TEMEL KAYNAK 2- ANKARA- 2005
2. TERSANELERDE UYGULANAN ve UYGULANABİLECEK KAYNAK YÖNTEMLERİ
Müh. Muharrem ASARKAYA, Gemi Mühendisliği ve Sanayimiz Sempozyumu, 24-25 Aralık
2004
Dezavantajları :
1. Örtülü elektrod ark kaynağının metal yığma hızı ve verimliliği pek çok ark kaynak
yönteminden düşüktür. Elektrodlar belli boylarda kesik çubuklar şeklindedir, bu nedenle her
elektrod tükendiğinde kaynağı durdurmak gerekir.
2. Her kaynak pasosu sonrasında kaynak metali üzerinde oluşan cürufu temizlemek gerekir.
Örtülü elektrotlar
1. Bazik elektrodlar: Bazik elektrodların örtüleri kalsiyum karbonat ve kalsiyum florür ve diğer
toprak alkali metallerin karbonatlarından oluşur. Ana malzemeyi temizleme kapasitelerinin yüksek
olmasından dolayı bu tür elektrodlarla yüksek kalite ve mukavemetli kaynak dikişleri elde edilir.
Yüksek kurutma sıcaklıkları mümkün olduğu için kaynak öncesi kullanılacak elektrodların
kurutulması halinde kaynak metalinin hidrojen kapma olasılığı düşüktür. Bazik elektrotdların en
önemli özelliği düşük hidrojen içeriğine sahip olmalıdır. Sahip olduğu yüksek mekanik özellikleri,
darbeye yüksek dayanım göstermeleri, dinamik zorlamalarda istenilen teknik özellikleri göstermesi
nedeniyle tersanelerde ilk kullanılan kaynak yöntemidir. Kaynak üzerinde yoğun bir cüruf tabakası
elde edilir ve bir sonraki paso yapılmadan tamamen temizlenmelidir. Yatay, dikey ve tavan
pozisyonları için uygun elektrodlardır. Bazik örtülü elektrotlar sadece DC kaynak akımında
kullanılır. Bazik elektrotlar kullanılmadan önce kesinlikle 300 oC’lik fırınlarda kurutulmalı ve 150
o
C’lik bekletme fırınlarına alındıktan sonra termoslarla sıcak olarak kullanılmalıdır.
2. Rutil elektrodlar örtüsünün ağırlığının büyük bir kısmını ( % 95 Ti O2 ) titanyum oksit olarak
adlandırılan, minerali içerir. geri kalanını ise feldispat, kuarz, ferro-manganez ve bağlayıcı olarak da
sodyum veya potasyum ihtiva eder. Cüruf kaynaktan sonra kolay kalkar, çabuk katılaşır, gayet
yumuşak bir ark, sakin bir çalışma sağlar ve sıçrama kayıpları azdır. Elektrodların tam olarak
kurutulamamasından dolayı kaynak metalinde hidrojen ortaya çıkması ve hidrojen çatlağı oluşturma
olasılığı vardır bu elektrodların alternatif akım ve doğru akım düz kutuplama kullanımına uygundur.
Genel olarak ince malzemelerde kullanılır. Rutil örtülü elektrotlar AC ya da DC kaynak
akımında kullanılabilir. Ancak mümkünse DC kaynak akımının tercih edilmesinde yarar
vardır.
3. Selülozik elektrodların örtüsünün içeriğinde yüksek oranda selüloz ve diğer organik birleşikler
mevcuttur.Örtü büyük ölçüde gaz haline geçer. Doğru akım ters kutuplamada zayıf ark kararlılığı görülür.
Aralık doldurma kabiliyetinin iyi olması ve nüfuziyetinin yüksek olması nedeniyle özellikle
boruların kök pasolarında kullanılır. Bunların yanı sıra asidik, demirdışı, karbon, derin nüfuziyetli ve
kaplama elektrod tipleri de mevcuttur.
Çelik kompozisyonu kolayca tanımlanabiliyorsa rutil örtülü elektrodlar kolay tutuşma, kullanım ve
güzel kaynak dikişi görüntüsü özelliklerinden dolayı kullanılabilir. Orta ve yüksek karbonlu
çeliklerin ( > 0.25 % ) kaynağında yapısal hatalarla karşılaşılabildiği için orta ve kalın parçaların
kaynağında bazik elektrodlar tercih edilir. Bu durumda yüksek kalitede ve mekanik değerlere sahip
kaynaklar elde edilir. Çelik boru kaynaklarında yüksek nüfuziyet ve elektrod çalışma
kapasitelerinden dolayı selülozik elektrodlar kullanılır. Ana malzemeye kaynak ağzı açılmalı, kaynak
ağzı açısı elektrodun kaynak bölgesine girişine izin verecek şekilde olmalıdır.Paslanmaz çelikler,
alüminyum ve alaşımları, bakır ve dökme demirler gibi özel malzemelerde özel elektrodlar
kullanılarak kaynak yapılabilir. Paslanmaz çelikler, doğru akım ters kutuplamada kaynatılır. Ana
Malzemenin kimyasal kompozisyonuna uygun özellikte elektrodlar kullanılmalıdır.
Alüminyum ve alaşımları doğru akım ters kutuplamada kaynak yapılır. Ana malzemeye uygun
geliştirilmiş elektrodlar kullanılmalıdır. Dökme demirler doğru akım ters kutuplamada kaynak
yapılır. Dökme demirlerde kaynak, döküm hatalarını (boşluklarını) kapatmak veya tamir - bakım
amaçlı kullanılır. Dökme demirlere uygun özel elektrodlar kullanılmalıdır. KAYNAK: Oerlikon web
sayfasından alındı)
Kaynak donanımı
Uygun bir akım üreteci, koruyucu gaz tüpü ( kullanılan gaz tüpleri oksijen veya diğer basınçlı gaz
tüpleri gibi çelikten imal edilmişlerdir. Ülkemizde asal gaz tüpü olarak da 40 litrelik ve 150 Atü'lük
tüpler kullanılmaktadır, bunlar TS 1519 ve DIN 4664'te tanımlanmışlar ve gri renge boyanmışlardır.
Bu tüpler içinde gaz, basınç altında bulunduğu için bunlar basınçlı kaplar sınıfına girerler), gaz
basınç ve debi ayar tertibatı (gaz tüplerine takılan basınç ayar ventilleri sadece belirli bir gaz içindir
ve bunlar dizayn edildikleri gaz için kullanılmalıdır). tungsten elektrotu taşıyan torç, akım kabloları
ve gaz hortumu ile genelde akım üreteci üzerine monte edilmiş bir kontrol panelinden oluşur; ayrıca
yüksek akım şiddeti ile çalışma halinde bir de torcu soğutmak için soğutma suyu devresi vardır. Torç
gövdesinin uç kısmına takılan koruyucu gaz nozulu çeşitli çaplarda üretilir, aynı torca gaz
gereksinimine ve kaynak işlemine göre çeşitli büyüklüklerde gaz nozulu takılabilir. Genel olarak
koruyucu gaz debisi arttıkça, gaz nozulu çapı da büyür.
Kaynak bölgesi
•Koruyucu gaz olarak kullanılan gaz, soy (inert )gazdır. çoğunlukla Argon kullanılır.
•Doğru akımla çalışan güç kaynağı kullanılır.
•Kaynak dolgu malzemesi kaynak yapılacak parça ile aynı kimyasal bileşime sahiptir. Soğuk çekme
yöntemi ile imal edilmektedir.
Çelik ve Paslanmaz çelikler için
Alternatif akımlı, TIG kaynağında kaynak akımı artı ve eksi kutuplar arasında değişir. Bu yöntem
genellikle yüzeyinde ısıya dayanıklı oksit tabakası bulunduran alüminyum ve benzeri diğer
malzemelerin kaynağı için idealdir.
KAYNAK: 1.MEGEP-(MESLEKİ EĞİTİM VE ÖĞRETİM SİSTEMİNİN-GÜÇLENDİRİLMESİ PROJESİ)
METAL TEKNOLOJİSİ-TİG KAYNAĞI ANKARA, 2006
2. Kubilay Aslantas,Gazaltı Kaynağı, Tozaltı Kaynağı-Direnç Kaynağı, Üretim Yöntemleri I,
MAK 205, 6. Hafta
3. İbrahim ERTÜRK, GAZALTI KAYNAK YÖNTEMLERİ
MIG/MAG Kaynağı
MIG (Metal inert gaz) / MAG (Metal aktif gaz) kaynağı, koruyucu gaz kullanılarak yapılan gazaltı
kaynak yöntemlerinden biridir. Bu yöntemde ark, eriyen bir tel elektrot ile iş parçası arasında yanar.
Kaynak elektrotu olarak kullanılan tel kaynak torcuna otomatik olarak beslenir. Çelik tel elektrotlar
için V kanallı tel sürme makarası, alüminyum tel elektrodlar için yuvarlak kanallı tel sürem makarası
kullanılır. Ark ve kaynak bölgesi, gaz memesinden çıkan koruyucu gaz tarafından örtülür.MIG
kaynağında koruyucu gaz olarak argon , helyum veya bu gazların karışımı, MAG kaynağında ise saf
ve kuru CO2 gazı kullanılır. Bütün koruyucu gaz kaynak yöntemlerinde olduğu gibi MIG/MAG
yöntemlerinde de koruyucu gazın ark bölgesini tamamen örtmesi ve atmosferin olumsuz etkilerinden
koruması gerekir.
Alüminyum, bakır ve alaşımları ile paslanmaz çeliklerin kaynağında MIG, kaynak yöntemi ile
hemen hemen bütün ticari alaşımları kaynatmak mümkündür, Diğer kaynak yöntemleri ile
kaynatılması zor, hatta imkânsız olan çeliklerin kaynağında MIG kaynak yöntemi tercih edilir.
Paslanmaz çeliklerin MIG yöntemi ile kaynatılmasında doğru akım ve pozitif (+) kutuplama
kullanılır . Alüminyum ve alaşımlarının hafifliği, iyi ısı ve elektrik iletkenliği, korozyona karşı
dayanıklılığı nedeniyle geniş bir kullanma alanı vardır. MIG kaynak yöntemi ile hemen hemen tüm
alüminyum ve alaşımlarını kaynatmak mümkündür. Alüminyumun bakır ile yaptığı alaşımlarda
kaynak esnasında çatlama hassasiyeti fazlalaştığı için kaynak kabiliyeti kötüdür. Alüminyum ve
alaşımlarının kaynağında doğru akım, pozitif (+) kutup kullanılır. Isı iletkenliğinin fazla olması
sebebiyle başlangıçta voltaj ayarı yüksek tutulup daha sonra uygun şartlara ulaşıldığında voltaj ayarı
düşürülür.
Bakır ve alaşımlarının MIG kaynak yöntemi ile 3 mm’ den büyük kalınlıklardaki gereçlerin kaynağı
mümkündür. İnce gereçlerin kaynağında TIG kaynak yöntemi uygulanır. MIG yöntemi ile hemen
hemen her pozisyonda kaynak yapmak mümkündür. Bakırdan kalın parçaların kaynağında 200 – 400
o
C arasında bir ön ısıtma uygulanır. Kaynak yapılacak her iki yüzeye de dekapan dökmek kaynağın
kalitesini arttırır.
MAG kaynağı ise kolayca oksitlenen alüminyum, paslanmaz çelik gibi malzemelerin kaynağında
kullanılmaz. Bu yöntemle daha çok alaşımsız ve az alaşımlı çeliklerin kaynağında kullanılır. DC
akım, ters kutuplama kullanılır.
MIG-MAG, kaynağın bir üretim yöntemi olarak kullanılması halinde, örtülü elektrot ile yapılan
elektrik ark kaynağına nazaran çok büyük üstünlükler göstermektedir.
. Torcun tetiğine basıldığı zaman kaynak teli ayarlanan hızda ilerler ve aynı zamanda da debisi
ayarlanan koruyucu gaz, kaynak telinin etrafından kaynak bölgesine gelir. Gaz debisi, kaynak teli
çapının 10 katı (lt/dak) alınır (Gaz hacmi (1 lt / dak) = 10 x Tel Çapı (mm) olarak hesaplanır).
MIG/MAG kaynak makinesinde de elektrik ark kaynağında olduğu gibi akım (amper) değeri parça
kalınlığına ve tel çapına göre değişmektedir.
MIG-MAG kaynağında 40-200 A. akım üreteçleri kullanarak örtülü elektrot ile kaynatılamayacak
kadar ince (0.6-1 mm) saclar da kolaylıkla kaynatabilmektedir;
Bir tel makarasından ilerletilen tel elektrot,toz yığınının içine girer. Ark, ye esas metale temas
yoluyla yada yüksek gerilim darbeleriyle tutuşturulur ve aynı anda hem esas metali, hem ilave teli
hem de çevresindeki kaynak tozunu eritir.
Eriyen kaynak tozundan oluşan kaynak gazları, basınçları nedeniyle arkın çevresinde bir boşluk
oluşturur. Tel bu boşlukta erir ve damlalar halinde kaynak metaline geçer. Tozun eriyen kısmı, ark
ilerledikçe kaynak banyosunun hemen arkasında katılaşarak cüruf oluşturur. Erimeyen toz
kütlesi,belirli bir mesafe geriden kaynak kafasını takip eden bir emici hortum tarafından emilerek toz
haznesine geri doldurulur.
Tozaltı kaynak tozları havadan nem almaya eğilimlidir, bu da kaynakta gözeneğe neden olur.
-Yüksek kalitede kaynaklar elde edebilmek için ana metal düz, düzgün olmalı, ana metal yüzeyinde
yağ, pas ve diğer kirlilikler olmamalıdır. - Cüruf kaynak dikişi üzerinden temizlenmelidir, bu bazı
uygulamalarda zor bir işlem olabilir. Çok pasolu kaynaklarda, kaynak dikişine cürüf kalıntısı
olmaması için cüruf her paso sonrası temizlenmelidir.
Örtülü elektrotlarda ve gaz altı kaynaklarındaki örtünün ve gazın görevi, toz altı kaynağında
kullanılan tozun görevi, kaynak bölgesini havanın zararlı ortamından korumak, kaynak dikişinin
istenilen özellik ve kalitede olmasını sağlamaktır. Tozaltı kaynağında yüksek nüfuziyet ve derinlik
kazandıran toz çeşitleri 4 ana guruba ayrılır.
Kaynağın Amacına Göre Sınıflandırılmış Tozlar
• Kaynak süresini hızlandıran tozlar,
• Dikişin derinliğini artıran tozlar,
• İnce parçaların kaynağında kullanılan tozlar,
• Dolgu kaynaklarında kullanılan tozlar.
Üretim Şekillerine Göre Sınıflandırılmış Tozlar
• Erimiş kaynak tozları,
• Sinterlenmiş kaynak tozları,
• Seramik kaynak tozları.
Bu kaynak tekniğinde ark bir granül (toz) fluks battaniyesi altında gerçekleştirilir. Fluks iyi bir
iletkenlik elde etmek amacıyla kaynak elektrodu olarak kullanılan bakırla kaplanmış telin
hemen önüne yığılır Ark tamamen fluksa gömülü olduğu için çok az alev görülmektedir.
Fluks ın bir kısmı erir ve camsı bir fazda katılaşarak kaynak dikişini kaplar. Böylece soğuma hızını
azaltarak sünek bir kaynak dikişinin elde edilmesine imkan tanır.
Kaynak tozunun kaynağa etkisi 2 şekilde olmaktadır.
1. Fiziksel Etkileri
Koruyucu toz olarak kullandığımız gereçlerin yoğunluğu kaynak yapılan gerecin yoğunluğundan
azdır. Yoğunluğu az olan gerecin bir kısmı kaynak ergiyik havuzu içerisine karışırken, diğer kısmı
kaynak bölgesinde oluşan yüksek sıcaklıktan dolayı yüzeyde toplanır.
Yüzeyde toplanan kaynak tozu curuf tabakasını oluşturur. Bu tabaka kaynak yüzeyinin ani
soğumasını önler ve bu sırada kaynak içerisinde oluşan gazların dışarı çıkmasını sağlar. Bu
esnada kaynak dikişine fiziksel olarak biçim vererek kaynak yüzeyinin düzgün olmasını
sağlar
2. Kimyasal Etkileri
Kaynak tozlarının kaynağa kimyasal olarak etkileri şunlardır:
• Kaynak tozunun özelliklerini kaynağın bileşimine iyi yönde verir,
• Koruyucu toz olarak kullandığımız malzeme sayesinde, kaynak dikişinin
özellikleri istenildiği gibi değiştirilebilir.
• Kaynak banyosunun hacimce genişlemesini sağlar,
• Kaynak dikişi üzerinde yapısal değişikliklere yol açar.
Kaynak metali ile farklı ısıl genleşmeye sahip olduğu için soğuma esnasında katılaşan fluks
kendiliğinden kırılır. Fluks ın erimeyen kısmı ise vakum sistemi ile emilerek yeniden kazanılır ve
tekrar kullanılabilir.
Tozaaltı kaynak makinası
Tozaltı kaynağı 5 mm’den ince malzemelerde yanma yapabileceği için genellikle uygun değildir.
Yöntem özel bazı uygulamalar hariç, düz, yatay pozisyondaki alın kaynakları ve köşe kaynakları için
uygundur. Her metal ve alaşım için uygulanabilen bir yöntem değildir.
Toz altı kaynağında kullanılan elektrotların üzerleri, gaz altı kaynağındaki teller gibi bakırla
kaplanmıştır. Bakır kaplama, telin kaynak bölgesine daha kolay gönderilmesini sağlar. Elektrik
iletkenliğini artırır ve korozyona karşı koruma sağlar. Ancak bakır kaplama çok dayanıklı olmadığı
için bu tür elektrotların raf ömürleri kısadır. Üretici firmanın verdiği zaman içerisinde tüketilmelidir.
Elektrotların uzun süreli saklanması gerekiyorsa, nem ve rutubetten uzak alanlarda ve kapalı
ortamlarda saklanmalıdır. Elektrotlar için geçerli olan saklama koşulları, kaynak tozları içinde
geçerli olup kapalı bir kap içerisinde saklanmalıdır.
Direnç kaynağı, metallerin üzerinden geçen akımına karşı gösterdiği dirençle ısı üretmesi esası ile iki
veya daha fazla metal yüzey arasında yapılan kaynak yöntemidir. Metalden geçen yüksek akım
(1000 - 100.000 A.) nedeni ile kaynak bölgesinde küçük bir eriyik metal havuzu oluşur. Genelde
direnç kaynağı yöntemleri verimli ve az kirlilik yaratan yöntemlerdir, fakat uygulamaları sınırlı ve
ekipmanları oldukça pahalıdır.
Dikiş Kaynağı
Dikis kaynağı, direnç kaynağının bir benzer uygulamasıdır.
Elektrot çubuklar yerine kendi ekseninde dönen bakır tekerlekler kullanılmaktadır. Bir anlamda
direnç kaynağının sürekli formda gerçekleştirilmesidir. Bakır tekerlekler iş parçası üzerine sabit
basınç uygular ve kendi etrafında belirli bir hızda döner. Kaynak akımı belirli aralıklarla
uygulanabildiği gibi sürekli olarak ta uygulanabilir.
Tekerleklere ait genişlik genellikle 5t (Sac malzeme kalınlığının 5 katı) kadar alınır. Dikiş
kaynağında farklı geometrilere sahip bakır tekerlekler de kullanılabilmektedir.
Dikiş Kaynak Makinası
Sürtünme Kaynağı
İki metal parçayı birleştirmek için sürtünme tarafından üretilen ısıyı kullanır.Bu islem esas olarak
çubuk ve boru seklindeki metallerin alın kaynağında kullanılır. İşlem için ayrıca dışardan bir ısı
kaynağı kullanılmaz Metal yüzeyleri yeterince plastik hale geldiğinde, döndürme
hareketine son verilir ve büyük bir basınçla parçalar birbirine bastırılır
KAYNAK:1.
Kaynak yapılan bir parçada, kaynak bölgesini, erime bölgesi ve ısının tesiri altında kalan bölge (ITAB)
olmak üzere iki bölümde inceleyebiliriz.
Erime Bölgesi
Bir kaynak dikişinin kesiti, metallografik olarak içinlendiğinde erimiş olan bölgeyi sınırlayan erime
çizgisi gayet belirgin bir şekilde görülür. Metalin solidüsünden daha yüksek bir sıcaklık derecesine kadar
ısınmış olan erime bölgesi kimyasal bileşim olarak esas metal ve ek kaynak metali (elektrod metali)
karışımından ibarettir. Karışım oranı, her pasoda farklı olduğundan, her pasonun kimyasal bileşimi de
birbirlerinden farklıdır.
Sıvı haldeki metal içinde atomlar birbirleri arasında hareket serbestîsine sahiptirler. Soğuma sırasında;
sıcaklık, metal veya alaşımın katılaşma noktasına kadar düşünce, atomların kristal kafesleri meydana
getirmek üzere birleşmeleri ile çekirdek oluşur. Bu sırada metalden ısı çekilir ve soğutmaya devam edilirse,
çekirdekler taneleri oluşturmak üzere yeni atomların ve kristal kafeslerin ilavesi ile büyümeye devam eder.
Kaynak halinde ısının büyük bir kısmı erime bölgesinden kondüksiyonla esas metale iletilir, dolayısı ile
soğuma yönünde paralel, oldukça iri silindirik taneler oluşur. Özellikle kalın parçaların, tek paso ile yapılmış
kaynak dikişlerinde, bu iri silindirik tanelerin birleştiği orta kısımlarda gayri safiyet elementleri ve kalıntıların
segregasyonuna rastlanır; bu olay, bu tür dikişlerin zayıflamasına neden olur.
Isının Tesiri Altında Kalan Bölge
Metalsel malzemeler bir kaynak işlemi gördükleri zaman, kaynak dikişine bitişik olan bölge, kaynağa
uygulanmış olan sıcaklık derecesinin, daha doğrusu ısıl çevrimin etkisi allında kalır. Yüksek mukavemetli
yapı çeliklerinde bu ısıl çevrim, çeliğin eldesi esnasında görmüş olduğu ısıl çevrimlerden farklı olduğundan,
ortaya içyapısı, buna bağlı olarak da mekanik özelikleri farklı bir bölge ortaya çıkar.
Erime çizgisinin esas metal tarafında, kaynak sırasında uygulanmış olan ısının oluşturduğu çeşitli ısıl
çevrimlerden etkilenmiş ve dolayısı ile içyapı değişimine uğramış bir bölge vardır; bu bölgeye, ısının tesiri
altında kalan bölge adı verilir (ITAB).
Kaynak sırasında ısının tesiri altıda kalan bölge hızlı bir şekilde ısınmakta ve sonrada parça kalınlığı, kaynağa
uygulanan enerji ve ön tav sıcaklığının fonksiyonu olarak gene hızlı bir biçimde soğumaktadır. Çeliğin
bileşimine göre bu soğuma hızı, kritik soğuma hızını aştığında, genellikle 900 ºC'nin üstündeki bir sıcaklığa
kadar ısınmış bölgelerde sert, dolayısı ile de kırılgan bir yapı elde edilir. Genellikle, ısının tesiri altında kalan
bölge diye adlandırılan bu bölge kaynak bağlantısının en kritik bölgesidir ve birçok çatlama ve kırılmalar bu
bölgede oluşur.
Çeliklerin kaynağında ısının tesiri altında kalan bölge içyapıdaki tane büyüklüğü bakımından şu değişik
bölgeleri gösterir:
• İri taneli bölge,
• İçin taneli bölge,
• Kısmen dönüşmeye uğramış bölge,
• İçyapı değişikliğine uğramamış bölge.
Kaynak bölgesinde, soğuma hızına ve yönüne bağlı olarak tane oluşumu
Isının tesiri altında kalan bölge (ITAB) :Eriyen bölgenin bitiminden başlayarak içeriye doğru uzanan
ve ısı etkisiyle mikro ve makro yapısında önemli değişikliklerin meydana geldiği bölge olarak
adlandırılmaktadır. Çelik malzemelerde bu bölgedeki sıcaklık 700-1400 oC arasında değişmektedir.
Ergiyen bölgenin katılaşması kendini çevreleyen metale ısı iletimi ile sağlanır.
Ergiyen bölgenin tane yapısı kolon şekline benzeyen iri tanelerden meydana
gelmektedir.
Yavaş soğumadan dolayı yapıda daha büyük taneler oluşacaktır. Artan tane büyüklüğü ise
mukavemetin azalmasına neden olacaktır.