Professional Documents
Culture Documents
RENATE BEENSE
Jan Pronk, dat is toch die van onder borstelige wenkbrauwen vaak een
beetje boos de wereld in kijkende hoeder van de sociaaldemocratie? Zo
recht in de leer dat hij een jaar of zes geleden met veel bombarie de
PvdA de rug toekeerde. De partij waarvoor hij Kamerlid en zeventien
jaar minister was, die hem in zijn leven heel veel had gebracht. Een
man met de wijsheid in pacht, altijd overtuigd van het eigen gelijk. Die
als de politiek van rechts tot links een rem op asielzoekers wil, betoogt
dat we ruimhartiger mensen uit het Midden-Oosten en Afrika moeten
toelaten. Hoe zou zo iemand een nieuwe generatie kunnen inspireren,
die zo anders naar de wereld kijkt, en daar zulke andere middelen voor
gebruikt? Hoe kom je op het idee een voorstelling over Jan Pronk te
maken?
gingskuur gaf? Beide zijn mannen op leeftijd die vasthouden aan het
verhaal dat ze hun leven lang hebben verteld. Is hij, om in eigen land te
blijven, zoveel anders dan de weliswaar aaibaardere Jan Terlouw, die
aan één keer DWDD genoeg had om een nieuwe generatie te vervullen
van heimwee naar een tijd met touwtjes uit de brievenbus?
Bij hun volgende afspraak mogen we mee naar Pronks huis, niet ver
van het Vredespaleis. Mevrouw Pronk doet open, Jan Pronk meldt zich
al snel. Hij ziet er patent uit, niets duidt erop dat hij twee jaar geleden
een hartaanval kreeg en bijna dood was.
Nuyens: 'Nee, Bouta was in 2012, Hulp kwam in 2015. Ook daarbij heb
ik veel aan Jan gehad. Ik vertelde hem dat ik een kleine goededoelen-
stichting had geërfd van een oudtante. Jan zei: Klein? Dat mag je nooit
zeggen.'
Pronk: 'Ik heb je niet tot activisme aangezet, hè. Bij mij kwam je voor
reflectie.'
Anoek Nuyens is van 1984, ze vertelt dat ze eind jaren negentig de poli-
tiek ging volgen. 'Als ik dan Jan Pronk op tv zag, dacht ik: hier gebeurt
iets.
Pronk: 'Dat was in de tijd dat ik minister van VROM was, volkshuisves-
ting, ruimtelijke ordening en milieubeheer. Tussen ons ging het meer
over ontwikkelingshulp. Later kwam klimaat daarbij.'
Pronk: 'Ik probeer haar niet in een bepaalde richting te krijgen. De jon-
gere generatie wil het goede verwezenlijken door zelf goed te doen. Dat
is eigenlijk beter dan wat ik heb meegemaakt in mijn eigen generatie.
In de jaren zestig was de jeugd actiegericht, maar maakte het niet per-
soonlijk. Dat doet men nu wel, met hulp aan vluchtelingen, protest te-
gen klimaatverandering. Mijn vrees is dat die goede daden door de
machthebbers worden gedoogd. Dat is de repressieve tolerantie waar-
over de filosoof Herbert Marcuse schreef. Met die goede daden legiti-
meer je het gebrek aan actie van hogerhand.
Nuyens: 'Veel mensen gaan de politiek in omdat ze een carrière als po-
liticus willen. Jan rolde de politiek in omdat hij een verhaal had. Ik heb
heimwee naar de politiek van vroeger. Dat ze met verhalen kwamen en
gekke bloempotkapsels hadden omdat er geen stylist was of lifecoach.
Ze spraken niet in oneliners maar in lange saaie zinnen. Die saaie zin-
nen hoef ik niet terug, maar ik mis het gevoel dat wat ze zeggen over
mij gaat.'
Pronk komt tussenbeide: 'Ik wil er toch voor waarschuwen dit niet te
zeer te koppelen aan individuele personen. Dat is zo gemakkelijk.'
Maar dat zij niet begeesterd raakt door Rutte, Kaag, Hoekstra of
om het even wie, vermindert toch de kans op politieke
betrokkenheid?
Pronk: 'Misschien ben je nu te pessimistisch. Er is een partij die echt
een langetermijnvisie heeft, de Partij voor de Dieren. Veel jongeren
voelen zich daardoor aangesproken. Marianne Thieme heeft een brede
visie neergezet, ze heeft kennis van zaken en was begeesterd. Anoek,
we hebben hier ook wel eens over Greta Thunberg gesproken en zo zijn
er meer. Maar die hebben de macht niet.'
Is het niet eerder een kwestie van: die willen de macht niet?
Pronk: 'Dat is een belangrijk discussiepunt. Zij willen macht door te
contesteren. Dat is een andere strategie, je moet daar respect voor
hebben. Ik ben ervan overtuigd dat je compromissen moet sluiten, en
het ook over andere onderwerpen dan klimaat en dieren moet hebben.'
Nuyens: 'Ik zoek iets dat groter is dan ikzelf. Dat heeft ook te maken
met het linkse milieu waarin ik ben opgegroeid: je moet er voor je me-
demens zijn. Als ik nu vertel dat Auxidium, zoals mijn stichting heet,
projecten in Afrika doet - steun aan ziekenhuizen in Kenia en Burkina
Faso bijvoorbeeld - word ik soms weggezet als white saviour. Mensen
vinden dat afschuwelijk: wat moet jij in Afrika met je witte huid en het
geld van je oudtante.'
Dat het ledental van politieke partijen groeit, komt door het
succes van Forum voor Democratie. Is het engagement van
kamp gewisseld?
Nuyens: 'Alles is opgeschoven, wat vroeger rechts was, is nu midden.
Op partijcongressen is het wikken en wegen in de marge. Terwijl, als ik
Jan Pronk hoor... ik verlang er gewoon naar dat links het grote verhaal
gaat vertellen.'
Er valt een stilte, voor het eerst. 'Ik spring er niet in', zegt Pronk.
Nuyens: 'Het gaat over een wereldbeeld, terwijl we zo bezig zijn met
ons zelfbeeld. We slaan door in identiteitspolitiek. Partijen die voor één
identiteit opkomen, zoals 50Plus. Grrrr.'
Pronk: 'Ik ben, vind ik, wel in staat om te luisteren. Ik kan vertellen
zonder te preken.'
Klopt dat?
Nuyens lacht.
Nuyens: 'Er is een periode geweest, na zijn hartaanval, dat Jan zei: ik
ben nu wel heel pessimistisch.'
Pronk: '...maar je kunt proberen dat uit te stellen. Je kunt het einde
van de wereld niet afwenden, wel uitstellen...'
Nuyens: 'Jan zei: ik kan je naar die kerk brengen. Er ging een luikje
open, ik kon naar die kerk waar ik zo lang van gedroomd had. Het was
etenstijd toen ik kwam, ik rook boerenkool. Je hoorde dat de tafel werd
gedekt. Ik dacht: doordat ik hier zit, kan een familie eten.'
Pronk: 'Ik ben kerks van origine. Voor mij was de asielkerk een licht-
straal. We gingen er veel naartoe, ook 's nachts als er amper iemand
was. Een kerkdienst die nooit ophoudt, dat was krachtig verzet tegen
de overheid.'
about:blank Pagina 9 van 11
02-12-19 09'52
Nuyens: 'Ik ben een kind van deze tijd. Ik heb ook een iPhone, Inst-
agram, Facebook en Snapchat. Mijn generatie kiest voor etalages en
zichtbaarheid. Die kerk was een plek waar je geen selfie kunt maken.
Daar besefte ik dat het niet gaat om visionaire nieuwe verhalen, maar
om visionair luisteren. Kiezen wat je wilt horen.'
CV
jan pronk
Productie.
CV
Anoek Nuyens
1978 Kamerlid
1986 Kamerlid