Prawa Sukcesu Tom I I Tom II

Copyright by Złote Myśli & , rok 2009
Autor:
Tytuł: Prawa sukcesu. Tom I i Tom II
Nr zamówienia: 1516745-20180709
Nr Klienta: 1368517
Data realizacji: 09.07.2018
Zapłacono: 0,00 zł
Wydanie: 1
Data: 05.10.2009
ISBN: 978-83-7582-866-5
Złote Myśli Sp. z o.o.

ul. Kościuszki 1c
44-100 Gliwice
www.zlotemysli.pl
email: kontakt@zlotemysli.pl
Autor oraz Wydawnictwo Złote Myśli dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej książce
informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności ani za
ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw patentowych lub
autorskich. Autor oraz Wydawnictwo Złote Myśli nie ponoszą również żadnej
odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania informacji zawartych
w książce.
Niniejsza publikacja, ani żadna jej część, nie może być kopiowana, ani w jakikolwiek inny
sposób reprodukowana, powielana, ani odczytywana w środkach publicznego przekazu bez
pisemnej zgody wydawcy. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną, a także
kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie praw
autorskich niniejszej publikacji.
Wszelkie prawa zastrzeżone.

All rights reserved.
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Prawa sukcesu - Napoleon Hill
Napoleon Hill
Prawa Sukcesu
w szesnastu częściach
Uczące, po raz pierwszy w historii świata, prawdziwej filozofii,
na której zbudowany jest każdy osobisty sukces.
Ogólne wprowadzenie do kursu

„Prawa Sukcesu” Napoleona Hilla
Tom I
Superumysł
Tom II
Określony Cel Główny
3
© Copyright by Wydawnictwo Złote Myśli & Piotr Obmiński rok 2009
Tytuł: Prawa cukcesu. Tom I: Superumysł. Tom II: Określony Cel Główny
Autor: Napoleon Hill
Tłumaczenie: Małgorzata Zaleska
Tytuł oryginału: The Law of Success
Wydanie I
Data: 31.07.2009
ISBN: 978-83-7582-866-5
Projekt okładki: Krzysztof Zięba

Korekta: Magda Wasilewska, Sylwia Fortuna
Skład: Karolina Pawlas
Wydawnictwo Złote Myśli sp. z o .o .

ul. Daszyńskiego 5
44-100 Gliwice
www: www. ZloteMysli.pl

e-mail: kontakt@zlotemysli.pl
Autor oraz Wydawnictwo „Złote Myśli” dołożyli wszelkich starań, by zawarte w tej
książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej odpowiedzialności
ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne naruszenie praw
patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo „Złote Myśli” nie ponoszą
również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania
informacji zawartych w książce.
Niniejsza publikacja, ani żadna jej część, nie może być kopiowana, ani w jakikolwiek inny
sposób reprodukowana, powielana, ani odczytywana w środkach publicznego przekazu
bez pisemnej zgody wydawcy. Wykonywanie kopii metodą kserograficzną, fotograficzną,
a także kopiowanie książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje
naruszenie praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszelkie prawa zastrzeżone.

All rights reserved.
Zadedykowany panom:
Andrew Carnegie, który zasugerował

napisanie tego kursu.
Henry'emu Fordowi, którego
zad zi wi ające os i ągnię ci a s t an o wi ą
podstawę praktycznie wszystkich
szesnastu części tego kursu.
Edwinowi C. Barnesowi, Partnerowi
biznesowemu Thomasa Alvy Edisona,
którego bliska osobista przyjaźń
trwająca ponad piętnaście lat pozwoliła
autorowi „kontynuować” wobec całego
mnóstwa różnych przeciwności oraz
wielu chwilowych niepowodzeń
napotkanych podczas przygotowywania
niniejszego kursu.
Kto powiedział, że tego nie można zrobić?
I jakież to wielkie zwycięstwa ma on na
swym koncie, które gwarantują, że
trafnie ocenia innych?
Napoleon Hill
Spis treści
Osobiste oświadczenie autora....................................................................................................11
Podziękowania autora za pomoc udzieloną mu w pisaniu tego kursu .......18
Zawartość tej wstępnej części.....................................................................................................24
Tom pierwszy: Superumysł
Superumysł..................................................................................................................................................33
Potęga............................................................................................................................................................50
Molekuły, atomy i elektrony........................................................................................................53

Wibrujący fluid ......................................................................................................................................59
Psychologia spotkań odrodzeniowych .............................................................................76
Znaczenie wykształcenia.................................................................................................................88
Kto może najwięcej zyskać dzięki filozofii praw sukcesu? ....................................99
Podsumowanie pierwszej części Kursu Praw Sukcesu ............................................. 105
Sześciu twoich największych wrogów ............................................................................. 121
Tom drugi: Określony Cel Główny
Ogólne wprowadzenie do części drugiej Praw Sukcesu...................................... 137
Określony Cel Główny .................................................................................................................. 177
Instrukcje do stosowania zasad tej części .................................................................... 212

Osobiste oświadczenie
autora
J akieś trzydzieści lat temu młody duchowny

o nazwisku Gunsaulus ogłosił w gazetach Chicago,
że następnej niedzieli wygłosi kazanie pod tytułem:
Co bym zrobił, gdybym miał milion

dolarów?
Ogłoszenie to wpadło w oko Philipa D. Armoura,

bogatego właściciela pakowalni owoców, który zdecy-
dował się wysłuchać kazania.
w swym kazaniu doktor Gunsaulus przedstawił
ogromną uczelnię techniczną, w której chłopców
i dziewczęta nauczono by, jak odnieść w życiu sukces,
rozwĳając w tym celu umiejętność MYŚLENIA
praktycznego, a nie teoretycznego; gdzie nauczono
by ich „uczyć się, robiąc to”. „Gdybym miał milion
11
Osobiste oświadczenie autora
dolarów”, powiedział ów młody pastor, „założyłbym

taką właśnie szkołę”.
Po skończonym kazaniu pan Armour podszedł
przez kościół do ambony, przedstawił się i rzekł:
„Młody człowieku, sądzę, że umiałbyś zrobić wszystko
to, co powiedziałeś, że umiesz, a jeśli zechcesz podejść
jutro rano do mojego biura, dam ci ten milion dolarów,
którego potrzebujesz”.
Zawsze jest mnóstwo kapitału dla takich, którzy
potrafią stworzyć praktyczne plany wykorzystania go.
Taki był początek Instytutu Technologii Armoura –
jednej z najbardziej praktycznych szkół w kraju. Szkoła
narodziła się w „wyobraźni” młodego człowieka,
o którym nigdy by nie usłyszano poza społecznością
jego parafian, gdyby nie ta jego „wyobraźnia”, plus
kapitał Philipa D. Armoura.
Każda wielka linia kolejowa, każda wybitna in-
stytucja finansowa, każde gigantyczne przedsiębiorst-
wo przemysłowe, biznes i każdy wielki wynalazek –
narodziły się w wyobraźni jakiegoś pojedynczego
człowieka.
F. w . Wo o l w o r t h s t w o r z y ł p l a n P i ę c i o -
i Dziesięciocentowych Sklepów w swojej „wyobraźni”,
zanim stały się rzeczywistością, i zrobiły z niego
multimilionera. Thomas A. Edison stworzył maszynę
12
mówiącą i maszynę ruchomych obrazków, żarówkę

elektryczną oraz ogromną ilość innych użytecznych
wynalazków w swojej „wyobraźni”, zanim stały się
one rzeczywistością.
Podczas wielkiego pożaru Chicago tłumy kupców,
których sklepy poszły z dymem, stały wokół tlących się
zgliszcz swoich niedawnych miejsc pracy, opłakując
straty. Wielu zdecydowało się przenieść do innych
miast i rozpocząć od nowa. W tej grupie był Marshall
Field, który w swej „wyobraźni” dostrzegł największy
sklep na świecie, stojący dokładnie w tym samym
miejscu, gdzie stał jego poprzedni sklep, obecnie tylko
kupa dymiącego drewna. I ten sklep stał się
rzeczywistością.
Szczęśliwy jest ten młody człowiek, który wcześnie
w życiu nauczy się posługiwać wyobraźnią,
a dwukrotnie szczęśliwszy w tym wieku zwiększo-
nych możliwości.
Wyobraźnia jest zdolnością umysłu, którą można
bogacić, rozwĳać, powiększać i poszerzać. Gdyby to
nie było prawdą, niniejszy kurs na temat Szesnastu
Praw Sukcesu nigdy by nie powstał, ponieważ
najpierw został poczęty w „wyobraźni” autora,
13
z ziarenka zaledwie pomysłu, które zasiał swoją

przypadkową uwagą nieżyjący już Andrew Carnegie1.
Obojętne, gdzie jesteś, obojętne, kim jesteś, obojętne,
jaki masz zawód, możesz stać się użyteczniejszy, a w ten
sposób bardziej wydajny, rozwĳając i używając swoją
„wyobraźnię”.
Sukces na tym świecie jest zawsze sprawą indywi-
dualnego wysiłku, ale oszukiwałbyś się, wierząc, iż
zdołasz odnieść sukces bez współpracy innych ludzi.
Sukces to sprawa indywidualnego wysiłku tylko
w takim stopniu, że każdy sam musi zadecydować
we własnym umyśle, co jest potrzebne. To wymaga
użycia „wyobraźni”. Od tego momentu osiągnięcie
sukcesu to sprawa inteligentnego i taktownego skło-
nienia innych do współpracy.
Zanim zdołasz sobie zapewnić współpracę innych…
Nie – zanim w ogóle będziesz miał prawo prosić
innych o współpracę lub jej oczekiwać, musisz
najpierw wykazać własną chęć do współpracy z nimi.
Z tego powodu ósmej części tego kursu – Nawyk
1
Swoje dzieło Napoleon Hill nazywa „kursem”, gdyż w istocie od początku
był to cykl wykładów o charakterze kursu, który autor wygłaszał na
amerykańskich uczelniach w latach 1952-1962. Niniejsza publikacja
stanowi wprowadzenie do Praw Sukcesu, których łącznie jest 16 i które
układają się w jedną całość. Pozostałe części kursu dostępne są na stronie:
14
robienia więcej niż to, za co płacą – powinieneś

poświęcić wnikliwą i szczególną uwagę.
Prawo, na którym ta część się opiera, samo jedno
zapewnia praktycznie sukces wszystkim, którzy
praktykują je we wszystkim, co robią.
Na ostatnich stronach tego Wprowadzenia znaj-
dziesz Kartę Analizy Osobistej, w której przeanalizo-
wanych zostało dziesięciu znanych ludzi, żebyś mógł
ich studiować i porównywać. Pilnie przestrzegaj tej
karty i zapamiętaj w niej „punkty zagrożenia”,
oznaczające porażkę dla tych, którzy owych sygnałów
nie zauważą. Spośród dziesięciu przeanalizowanych
ludzi ośmiu jest znanych jako ludzie sukcesu,
natomiast dwóch można uznać za przegranych.
Przestudiuj starannie powód, dlaczego tym dwóm się
nie udało.
Potem zbadaj siebie. W dwóch kolumnach, które
zostawiono puste specjalnie w tym celu, wystaw sobie
ocenę z każdego z Szesnastu Praw Sukcesu na początku
tego kursu; na końcu kursu oceń się jeszcze raz
i zauważ postępy, jakie poczyniłeś.
Celem kursu Praw Sukcesu jest umożliwić Ci
odkrycie, jak możesz stać się bardziej uzdolniony
w swojej wybranej dziedzinie pracy. W tym celu
zostaniesz przeanalizowany, a wszystkie Twoje cechy
15
sklasyfikowane, żebyś mógł je zorganizować i zrobić

z nich najlepszy możliwy użytek.
Być może nie lubisz swojej obecnej pracy.
Są dwa sposoby wydostania się z tej pracy. Jeden to
nie interesować się prawie wcale tym, co robisz,
wykonując zaledwie tyle, żeby „dawać radę”. Bardzo
szybko znajdziesz drogę wyjścia z tej pracy, ponieważ
zapotrzebowanie na Twoje usługi zniknie.
Drugim i lepszym sposobem jest stać się tak
użytecznym i wydajnym w tym, co teraz robisz, że
przyciągniesz przychylną uwagę tych, którzy są
władni awansować Cię na bardziej odpowiedzialne
stanowisko, które Ci się bardziej podoba.
Masz przywilej wybrać sobie, w którą stronę
pójdziesz.
Przypominam Ci o tym, jak ważna będzie dziewiąta
część tego kursu, która pomoże Ci skorzystać z tej
„lepszej metody” wypromowania siebie.
Tysiące ludzi deptało po wielkiej kopalni miedzi
Calumet, nie odkrywając jej. Tylko jeden pojedynczy
człowiek użył swojej „wyobraźni”, wkopał się kilka
stóp w ziemię, zbadał sprawę i odkrył najbogatsze
złoże miedzi na świecie.
16
Ty i każdy inny człowiek przechodzicie w którymś

momencie ponad Waszą „Kopalnią Calumet”. Odkry-
cie jej to sprawa zbadania i użycia „wyobraźni”.
Niniejszy kurs Szesnastu Praw Sukcesu może pokazać
drogę do Twojej „Calumet” i może zdziwisz się,
odkrywając, że stałeś dokładnie nad tym przebogatym
złożem – w pracy, którą się obecnie zajmujesz. W swoim
wykładzie o „Hektarach diamentów” Russell Conwell
mówi nam, że nie musimy szukać okazji gdzieś daleko;
że możemy ją znaleźć dokładnie tam, gdzie jesteśmy!
Naprawdę, warto to zapamiętać.
Napoleon Hill
17
Podziękowania autora za
pomoc udzieloną mu
w pisaniu tego kursu
Ten kurs jest rezultatem uważnej analizy życiowego

dorobku ponad stu mężczyzn i kobiet, którzy osiągnęli
niezwykły sukces w swoich dziedzinach działalności.
A utor tego kursu poświęcił ponad piętnaście

lat na zbieranie, klasyfikowanie, testowanie i orga-
nizowanie szesnastu praw, na których ten kurs się
opiera. W swej pracy otrzymał cenną pomoc – przez
studiowanie życiowego dorobku następujących osób
lub bezpośrednio od nich samych:
Henry Ford
Edward Bok
Thomas A. Edison
Cyrus H. K. Curtis
18
Podziękowania autora za pomoc

udzieloną mu w pisaniu tego kursu
Harvey S. Firestone
George w . Perkins
John D. Rockefeller
Henry L. Doherty
Charles M. Schwab
George S. Parker
Woodrow Wilson
Dr. C. O . Heenry
Darwin P. Kingsley
Generał Rufus A. Ayers
Wm. Wrigley, Jr.
Sędzia Elbert H. Gary
A. D. Lasker
William Howard Taft
E. A. Filene
Dr. Elmer Gates
James J. Hill
John w . Davis
kpt George M. Alexander (którego asystentem autor był
poprzednio)
Samuel Insul
F. W . Woolworth
Sędzia Daniel T. Wright (jeden z instruktorów prawa autora)
19

Hugh Chalmers
Dr. E. W . Strickler
Elbert Hubbard
Edwin C. Barnes
Luther Burbank
Robert L. Taylor (Fiddling Bob)
o . H. Harriman
John Burroughs
George Eastman
E. H. Harriman
E. M. Statler
Charles P. Steinmetz
Andrew Carnegie
Frank Vanderlip
John Wanamaker
Theodore Roosevelt
Marshall Field
Wm H. French
Dr Alexander Graham Bell (któremu autor zawdzięcza
większość Części Pierwszej)
Z wymienionych osób zapewne Henry'ego Forda

i Andrew Carnegie należy uznać za tych, którzy
20

przyczynili się najbardziej do zbudowania tego kursu,

dlatego że to właśnie Andrew Carnegie pierwszy
zasugerował napisanie takiego dzieła, zaś dorobek
życiowy Henry'ego Forda dostarczył dużo materiału,
z którego ten kurs powstał.
Niektóre z wymienionych osób już nie żyją, ale tym,
którzy są jeszcze z nami, autor pragnie wyrazić
serdeczne podziękowanie za ich wkład, bez którego
ten kurs nigdy nie mógłby powstać2.
Autor obserwował większość tych ludzi z bliska,
osobiście. Z wieloma z nich miał przywilej być
w bliskiej osobistej przyjaźni, która umożliwiła mu
zebranie z ich życiowej filozofii faktów, które nie
byłyby dostępne w innych warunkach.
Autor jest wdzięczny za przywilej zjednania sobie
usług najpotężniejszych ludzi na ziemi przy tworzeniu
kursu Prawa Sukcesu. Już sam ten przywilej był
wystarczającą nagrodą za wykonaną pracę, nawet
gdyby nigdy nie przyniosła mu ona nic więcej.
Osoby te są oparciem, fundamentem i szkieletem
amerykańskiego biznesu, finansów, przemysłu
i polityki.
2
Dziś już nikt z wymienionych osób nie żyje. Dla zachowania zbliżonej
postaci niniejszego tłumaczenia, postanowiono zachować takie fragmenty.
21

Kurs Praw Sukcesu uosabia filozofię i zasady postę-

powania, które uczyniły każdą z tych osób wielką
potęgą w jej wybranej sferze działania. Intencją autora
było przedstawienie tego kursu w najczystszych
i możliwie najprostszych słowach, aby mogli go
opanować młodzi ludzie w wieku szkoły średniej.
Z wyjątkiem prawa psychologii, opisanego w Części
Pierwszej jako „Superumysł”, autor nie przypisuje
sobie zasługi stworzenia czegoś rzeczywiście nowego.
To, czego dokonał, to zorganizowanie starych prawd
i znanych praw w formę PRAKTYCZNĄ
I UŻYWALNĄ, żeby mogły być prawidłowo inter-
pretowane i stosowane przez normalnych pracujących
ludzi, którzy potrzebują prostej filozofii.
Oceniając zalety Praw Sukcesu, sędzia Elbert H. Gary
powiedział:
Dwie wyjątkowe cechy związane z tą
filozofią imponują mi najbardziej. Jedna to
prostota z jaką ją zaprezentowano; druga to
fakt, że jej słuszność jest tak oczywista dla
wszystkich, iż będzie natychmiast
zaakceptowana.
Studiujących ten kurs ostrzega się, by nie wydawali

osądów zanim przeczytają wszystkie szesnaście części.
22

Szczególnie odnosi się to do niniejszego Wstępu,

w którym konieczne było umieszczenie krótkich
odnośników do tematów mniej lub bardziej technicznej
i naukowej natury. Przyczyna tego stanie się oczywista
po przeczytaniu całych szesnastu części.
Ktoś, kto podejmie ten kurs z otwartym umysłem
i zadba o to, by jego umysł pozostał „otwarty” aż do
przeczytania ostatniej części, zostanie sowicie wyna-
grodzony, zdobywając szerszy i dokładniejszy obraz
życia jako całości.
23
Zawartość tej wstępnej części
1. Władza – co to jest oraz jak ją tworzyć i stosować.

2. Współpraca – psychologia wysiłków kooperacyj-
nych i jak ich konstruktywnie używać.
3. Superumysł – jak powstaje z harmonii celu
i wysiłku, między dwoma lub więcej osobami.
4. Henry Ford, Thomas A. Edison i Harvey S.
Firestone – sekret ich potęgi i bogactwa.
5. „Wielka Szóstka” – jak sprawili, że prawo super-
umysłu przyniosło im dochód ponad 25 milionów
dolarów rocznie.
6. Wyobraźnia – jak ją pobudzić do stworzenia
praktycznych planów i nowych idei.
7. Telepatia – jak myśl przechodzi z jednego umysłu
do drugiego poprzez eter. Każdy mózg jest dla
myśli zarówno stacją nadawczą, jak i odbiorczą.
8. Jak sprzedawcy i mówcy „wyczuwają” lub
„dostrajają się” do myśli swoich słuchaczy.
24
9. Wibracja – opisana przez doktora Alexandra

Grahama Bella, wynalazcę telefonu.
10. Powietrze i eter oraz jak przenoszą one wibracje.
11. Jak i dlaczego pomysły „wpadają” do umysłu
z nieznanych źródeł.
12. Historia Filozofii Praw Sukcesu, obejmująca okres
ponad dwudziestu pięciu lat naukowych badań
i eksperymentów.
13. Sędzia Elbert H. Gary czyta, aprobuje i zaczyna
stosować kurs Praw Sukcesu.
14. Andrew Carnegie odpowiedzialny za rozpoczęcie
kursu Praw Sukcesu.
15. Szkolenie w Prawach Sukcesu pomaga grupie
sprzedawców zarobić milion dolarów.
16. Wyjaśnienie tak zwanego „spirytualizmu”.
17. Zorganizowany wysiłek źródłem wszelkiej siły.
18. Jak analizować samego siebie.
19. Jak zarobiono fortunkę na starej, spracowanej i nic
nie wartej (?) farmie.
20. W Twoim obecnym zawodzie kryje się złota żyła,
jeśli pójdziesz za wskazówkami i poszukasz jej.
25
21. Istnieje masa gotowego kapitału na rozwinięcie

każdego praktycznego pomysłu czy planu, który
możesz stworzyć.
22. Niektóre powody, dla których ludzie ponoszą
porażkę.
23. Dlaczego Henry Ford jest najpotężniejszym czło-
wiekiem na ziemi oraz jak inni mogą wykorzystać
zasady, które dały mu tę potęgę.
24. Dlaczego niektórzy ludzie nastawiają innych
wrogo do siebie, nie wiedząc o tym.
25. Stosunek seksualny jako stymulator umysłu
i źródło zdrowia.
26. Co się dzieje w czasie religĳnego obrzędu
zwanego „odrodzeniem”.
27. Czego się dowiedzieliśmy z „Biblii Natury”.
28. Chemia umysłu – jak może Cię stworzyć lub
zniszczyć.
29. Co to jest „moment psychologiczny” w sztuce
sprzedaży.
30. Umysł traci żywotność – jak go „naładować”.
31. Wartość i sens harmonii w każdym zbiorowym
wysiłku.
26
32. Z czego składa się bogactwo Henry'ego Forda?

Odpowiedź.
33. Żyjemy w epoce fuzji i wysoce zorganizowanych
zbiorowych wysiłków.
34. Woodrow Wilson w swym planie Ligi Narodów
miał na myśli prawo superumysłu.
35. Sukces jest sprawą taktownych negocjacji z innymi
ludźmi.
36. Każda ludzka istota ma co najmniej dwie różne
osobowości – jedną niszczącą i jedną twórczą.
37. Edukacja jest na ogół źle pojmowana jako
wyuczanie lub zapamiętywanie reguł. Naprawdę
oznacza rozwój ludzkiego umysłu od wewnątrz,
poprzez poszerzanie horyzontów i używanie go.
38. Dwie metody zdobywania wiedzy – poprzez
doświadczenia osobiste, oraz przyswajając wiedzę
zdobytą przez doświadczenia innych.
39. Osobista analiza Henry'ego Forda, Benjamina
Franklina, George'a Washingtona, Abrahama Lin-
colna, Theodore'a Roosevelta, Howarda Taa,
Woodrowa Wilsona, Napoleona Bonapartego,
Calvina Coolidge’a i Jesse Jamesa.
40. Autora „Wizyta-w -galerii”
27
Czas jest wybitnym fachowcem, który

leczy rany chwilowych porażek, wyrównuje
nierówności i naprawia błędy tego świata.
Dla czasu nie ma nic „Niemożliwego”!
28
Tom pierwszy
Superumysł
Superumysł
Potrafisz to zrobić, jeśli wierzysz, że

potrafisz!
S ukces to w dużej mierze sprawa dostosowania

samego siebie do ciągle zmieniającego się środowiska
w którym żyjemy, w duchu harmonii i równowagi.
Harmonia opiera się na rozumieniu sił tworzących
na sz e ś ro do w isk o; d l a t e g o t a k s i ą ż k a jes t
w rzeczywistości kursem-projektem, który można
realizować aż do szczęśliwego końca, ponieważ
pomaga uczącemu się interpretować, rozumieć
i optymalnie wykorzystywać siły życiowe z naszego
otoczenia.
Zanim zaczniesz czytać kolejne części tworzące ten
kurs Praw Sukcesu, powinieneś wiedzieć coś o jego
historii. Powinieneś dokładnie wiedzieć, co ten kurs
obiecuje tym, którzy będą się go uczyć, dopóki nie
33
Superumysł
przyswoją sobie praw i zasad, na których jest oparty.

Powinieneś znać zarówno jego ograniczenia, jak
i możliwości, które daje jako pomoc w Twej walce
o miejsce na ziemi.
Z rozrywkowego punktu widzenia kurs Praw
Sukcesu nie byłby żadną konkurencją dla większości
miesięczników typu „Co za historia!”, jakich pełno się
dziś sprzedaje3.
Kurs ten został stworzony dla poważnie myślących
osób, które poświęcą co najmniej część swojego czasu
sprawie odniesienia sukcesu w życiu. Autor kursu
Praw Sukcesu nie miał zamiaru rywalizować z ludźmi
piszącymi w celu czysto rozrywkowym.
Cel autora podczas przygotowywania tego kursu
był dwojaki, a mianowicie: po pierwsze – pomóc
sumiennym uczniom odnaleźć własne słabości; po
drugie zaś – pomóc im stworzyć KONKRETNY PLAN
przełamania ich.
Ludzie, którzy odnieśli największe sukcesy, musieli
naprawić pewne słabe punkty własnej osobowości,
zanim zaczęli te sukcesy odnosić. Największymi z tych
wad, stojących między człowiekiem a sukcesem są:
nietolerancja, zachłanność, chciwość, zazdrość, podej-
rzliwość, chęć zemsty, egotyzm, zarozumiałość, chęć
3
„Dziś” tj. podczas pisania kursu w latach 1920-1927.
34
Superumysł
zbierania tam, gdzie się nie posiało oraz nawyk

wydawana więcej niż się zarabia.
Wszystkie te powszechne plagi ludzkości oraz wiele
innych tu niewymienionych, są tak opracowane
w kursie Praw Sukcesu, że każda w miarę inteligentna
osoba będzie w stanie opanować je przy niewielkim
tylko wysiłku i niewygodzie.
Powinieneś wiedzieć na samym starcie, że kurs Praw
Sukcesu dawno już wyszedł z fazy eksperymentalnej,
że ma już na swoim koncie osiągnięcia warte poważnej
uwagi i analizy. Powinieneś też wiedzieć, że kurs ten
został zbadany i zaaprobowany przez kilka najprak-
tyczniejszych umysłów naszego pokolenia.
Kurs Praw Sukcesu był początkowo używany jako
wykład, który jego autor wygłaszał niemal w każdym
mieście i wielu mniejszych miejscowościach Stanów
Zjednoczonych, przez okres ponad siedmiu lat4. Może
byłeś jedną z wielu setek tysięcy osób, które
wysłuchały tego wykładu.
Podczas owych wykładów autor miał asystentów
rozmieszczonych wśród publiczności w celu interpre-
towania reakcji słuchaczy, dzięki czemu dokładnie
poznał wpływ, jaki jego wykłady wywierały na ludzi.
4
Prawa Sukcesu opublikowano w 1928; można przypuszczać, iż wykłady
odbywały się w latach 1920-1927, a następnie wydał je w formie książki.
35
Superumysł
W wyniku tych obserwacji i analiz do kursu

wprowadzano wiele zmian.
Pierwsze wielkie zwycięstwo kurs Praw Sukcesu
odniósł, kiedy autor wykorzystał go jako podstawę
szkolenia, które zastosowano dla armii 3000 sprze-
dawców. Większość tych ludzi nie miała żadnego
wcześniejszego doświadczenia w sprzedaży. Dzięki
temu szkoleniu byli w stanie zarobić ponad milion
dolarów ($ 1 mln) dla siebie i zapłacić $ 30 000
autorowi za jego usługi, trwające około sześciu
miesięcy5.
Jednostki i niewielkie grupy sprzedawców, które
odniosły sukces z pomocą tego kursu, są zbyt liczne, by
je wspomnieć w tym Wstępie, ale ich liczba jest
naprawdę wielka, zaś korzyści zaczerpnięte przez nich
z kursu były wyraźne.
Filozofię Praw Sukcesu zaprezentowano nieżyjącemu
już Donowi R. Melleowi, poprzedniemu wydawcy
gazety „Canton (Ohio) Daily News”, który wszedł
w spółkę z autorem kursu i przygotowywał się do
rezygnacji z wydawania gazety, by zająć się bizneso-
wym zarządzaniem sprawami autora. Niestety został
on zamordowany 16 lipca 1926 roku.
5
Warto przypomnieć, że tamte dolary z początku wieku były warte
wielokrotnie więcej od obecnych.
36
Superumysł
Przed swą śmiercią Don R. Melle uzgodnił z sędzią

Elbertem H. Garym, który wówczas był Prezesem
Rady Nadzorczej korporacji United States Steel, że
kurs Praw Sukcesu będzie przedstawiony każdemu
pracownikowi tej korporacji, co będzie kosztowało
w sumie około $ 150 000. Plan został wstrzymany
z powodu śmierci sędziego Gary'ego, ale dowodzi on,
iż autor kursu Praw Sukcesu stworzył plan kształcenia
o trwałej wartości. Sędzia Gary miał szczególne
przygotowanie do oceny wartości takiego kursu,
a fakt, że przeanalizował filozofię Praw Sukcesu
i zamierzał zainwestować w to ogromną sumę
$ 150 000, jest dowodem słuszności wszystkiego, co
na temat kursu się mówi.
W tej pierwszej części zauważysz kilka terminów
technicznych, które może nie będą dla Ciebie jasne.
Niech Cię to nie martwi. Nie próbuj zrozumieć tych
terminów przy pierwszym czytaniu. Staną się jasne,
kiedy przeczytasz resztę kursu. Ta część ma być tylko
tłem dla pozostałych piętnastu i tak należy ją czytać.
Nikt Cię nie będzie z niej egzaminował, jednak
powinieneś przeczytać ją wiele razy, jako że za każdym
czytaniem zdobędziesz tu myśl czy pomysł, którego
nie zdobyłeś przy wcześniejszych czytaniach.
37
Superumysł
W tej części znajdziesz opis nowo odkrytego prawa

psychologii, stanowiącego kamień węgielny wszelkich
nadzwyczajnych osiągnięć osobistych. To prawo
zostało przez autora nazwane „Superumysłem”, co
oznacza umysł, który rozwinął się dzięki harmonĳnej
współpracy dwojga lub więcej ludzi, którzy sprzy-
mierzają się w celu zrealizowania jakiegokolwiek
zadania.
Jeśli zajmujesz się sprzedażą, powinieneś ekspe-
rymentować z koncepcją „Superumysłu” w swej
codziennej pracy. Zostało stwierdzone, że grupa
sześciu lub siedmiu sprzedawców potrafi wykorzystać
to prawo tak skutecznie, że ich sprzedaż wzrasta do
całkiem niewiarygodnych proporcji.
Ubezpieczenia na życie uważa się powszechnie za
rzecz absolutnie najtrudniejszą do sprzedawania ze
wszystkiego, co się w ogóle sprzedaje. Nie powinno
tak być z czymś ogólnie uznawanym za niezbędne,
a jednak jest. Mimo to, grupa pracowników firmy
Prudential Life Insurance Company sprzedających
głównie niewielkie polisy, sprzymierzyła się, by
wśród przyjaciół eksperymentować z prawem „Super-
umysłu”. Skutek był taki, że każdy członek tej grupy
w ciągu pierwszych trzech miesięcy sprzedał więcej
polis, niż przez cały poprzedni rok.
38
Superumysł
To, co z pomocą owej zasady potrafi osiągnąć każda

dosłownie niewielka grupa inteligentnych sprzedaw-
c ó w, k t ó r z y n a u c z y l i s i ę w y k o r z y s t y wa ć
„Superumysł”, wprawi w osłupienie nawet ludzi
najbardziej optymistycznych i obdarzonych najbuj-
niejszą wyobraźnią.
To samo można powiedzieć o innych grupach
handlowców sprzedających towary bardziej namacalne
od ubezpieczeń na życie. Miej to w pamięci, czytając
Wstęp do kursu Praw Sukcesu, a całkiem prawdopo-
dobne, iż sam ten Wstęp może dać Ci wystarczająco
wiele, by zmienić dalszy bieg Twego życia.
To osobowości zaangażowane w dany biznes
przesądzają o sukcesie tego biznesu. Zmień te
osobowości tak, by stały się milsze i atrakcyjniejsze
dla klientów, a biznes będzie kwitł. W każdym
z wielkich miast Ameryki można w wielu sklepach
kupić towary tego samego rodzaju i jakości, a jednak
zawsze znajdziesz tam jeden wyjątkowy sklep, mający
większe obroty od wszystkich pozostałych. Powodem
zaś tego jest fakt, że sklep ten opiera się na jakiejś
osobie czy osobach, które zadbały o osobowość
pracowników mających kontakt z klientami. Ludzie
kupują osobowość całkiem tak samo jak kupują
produkty i niewykluczone, że bardziej na nich
39
Superumysł
wpływają osobowości, z którymi wchodzą w kontakt,

niż towary.
Nikt nie ma szansy osiągnięcia trwałego

sukcesu, zanim nie spojrzy w lustro, by
znaleźć prawdziwą przyczynę wszystkich
swych błędów.
Napoleon Hill
Ubezpieczenia na życie spadły już do takiego
poziomu z powodu konkurencji, że ceny polis nie
zmieniają się w większym zakresie, niezależnie od
jakiej firmy je kupujesz, a mimo to spośród setek
działających w USA firm ubezpieczeniowych, mniej
niż tuzin wykonuje lwią część wszystkich tych tran-
sakcji.
Dlaczego? Osobowości! Dziewięćdziesiąt dziewięć
procent ludzi kupujących polisy na życie nie ma
pojęcia, co jest w tych polisach i – co jeszcze bardziej
zadziwiające – zdaje się nie przywiązywać do tego
wagi! To, co nabywają, to w istocie miła osobowość
sprzedającego agenta, który docenia wagę rozwĳania
tej swojej osobowości.
Twoim celem w życiu, a przynajmniej najważniejszą
jego częścią, jest osiągnięcie sukcesu. Sukces, zgodnie
z definicją zawartą w kursie Szesnastu Praw Sukcesu jest
40
Superumysł
to: „Osiągnięcie Twojego głównego celu bez pogwałcenia

praw innych ludzi”. Niezależnie od tego, co jest Twoim
głównym celem, osiągniesz go ze znacznie mniejszą
trudnością, jeśli nauczysz się kultywować miłą osobo-
wość oraz jeśli nauczysz się subtelnej sztuki sprzy-
mierzania się z innymi dla realizacji celów, bez tarć czy
zazdrości.
Jednym z największych problemów w naszym
życiu, jeśli nie bezwzględnie największym, jest nauc-
zenie się sztuki harmonĳnej negocjacji z innymi. Ten
kurs został stworzony po to, by uczyć ludzi negocjo-
wania swojej drogi przez życie w harmonii
i równowadze ducha, z daleka od niszczących
skutków niezgody i tarć, które co roku doprowadzają
miliony ludzi do nędzy, niedostatku i porażki.
Po zapoznaniu się z tym wstępnym oświadczeniem
dotyczącym celów kursu, powinieneś podejść do
kolejnych części z poczuciem, że niedługo nastąpi
całkowita zmiana w Twojej osobowości.
Nie można osiągnąć sukcesu w życiu bez potęgi,
zaś:
Nigdy nie osiągniesz potęgi bez

wystarczająco silnej osobowości, abyś mógł
41
Superumysł
wpływać na innych ludzi tak, że będą

współpracować z Tobą w duchu harmonii.
Ten kurs pokaże, krok po kroku, jak rozwinąć taką

osobowość.
Część po części, oto kompletna lista rzeczy, których
osiągnięcia możesz się spodziewać po kursie Szesnastu
Praw Sukcesu:
1. SUPERUMYSŁ pokaże Ci podwaliny nowego
sposobu myślenia i działania. Poznasz prawo
psychologii mówiące o umyśle rozwiniętym dzięki
harmonĳnej współpracy dwojga lub więcej ludzi,
którym równie silnie na sercu leży powodzenie
w każdym obranym przedsięwzięciu. Dowiesz się,
co tak naprawdę oznacza stwierdzenie „zorgani-
zowany wysiłek źródłem wszelkiej siły”.
2. OKREŚLONY CEL GŁÓWNY nauczy Cię, jak
oszczędzić energię, którą większość ludzi marnuje
na szukanie odpowiedniego dla siebie zajęcia. Ta
część pokaże Ci, jak raz na zawsze skończyć
z brakiem życiowego celu i skieruje Twój umysł
i serce w jakimś konkretnym, dobrze przemyśla-
nym kierunku, który będzie tym życiowym celem.
3. PEWNOŚĆ SIEBIE pozwoli Ci opanować sześć
podstawowych lęków, które są przekleństwem
42
Superumysł
każdego z nas: lęku przed Biedą, lęku przed

Chorobą, lęku przed Starością, lęku przed Kry-
tyką, lęku przed Utratą czyjejś Miłości i lęku przed
Śmiercią. Nauczy Cię też różnicy między egotyz-
mem a prawdziwą pewnością siebie, opartą na
konkretnej, gotowej do użycia wiedzy.
4. NAWYK OSZCZĘDZANIA nauczy Cię, jak
uporządkować rozdzielanie Twoich dochodów
w ten sposób, aby określona ich część się stale
akumulowała, tworząc w ten sposób jedno
z największych znanych źródeł osobistej potęgi.
Nikt nie może odnieść sukcesu w życiu, nie
oszczędzając pieniędzy! Od tej reguły nie ma
wyjątków i nikt od niej nie ucieknie.
5. INICJATYWA I PRZYWÓDZTWO pokaże Ci, jak
możesz stać się prowadzącym zamiast prowadzo-
nym w swojej wybranej sferze działania. Rozwinie
w Tobie instynkt przywódcy, który stopniowo
zacznie Cię wznosić na szczyty we wszystkich
przedsięwzięciach, w których będziesz brał udział.
6. WYOBRAŹNIA rozbudzi Twój umysł tak, że
będziesz kreować nowe idee i rozwĳać nowe
plany, które pomogą Ci osiągnąć Twój określony
główny cel. Ta część nauczy Cię, jak „budować
43
Superumysł
nowe domy ze starych cegieł”. Nauczy Cię, jak

tworzyć nowe idee ze starych, dobrze znanych
koncepcji, oraz jak stosować stare pomysły
w całkiem nowy sposób. Już ta jedna lekcja
stanowi ekwiwalent bardzo praktycznego kursu
sprzedaży, i z całą pewnością okaże się istną
kopalnią złota wiedzy dla każdego, kto ją weźmie
na serio.
7. ENTUZJAZM pozwoli Ci „zarazić” każdego, z kim
wejdziesz w kontakt, zainteresowaniem Tobą
i Twoimi ideami. Entuzjazm jest podstawą Miłej
Osobowości, zaś taką właśnie osobowość musisz
mieć, aby nakłonić innych do współpracy z Tobą.
8. SAMOKONTROLA to „koło zamachowe”, za
pomocą którego kontrolujesz swój entuzjazm
i kierujesz go tam, gdzie chcesz, aby Cię
doprowadził. Ta część nauczy Cię, w najbardziej
praktyczny sposób, jak stać się „panem swego
losu, kapitanem swej duszy”.
9. NAWYK ROBIENIA WIĘCEJ NIŻ TO, ZA CO CI
PŁACĄ jest jedną z najważniejszych części
w całym kursie Praw Sukcesu. Nauczy Cię ona,
jak wykorzystać Prawo Zwiększających Się Wpły-
wów, które w końcu zapewni Ci wpływy
44
Superumysł
pieniędzy o wiele większe niż wartość usług, jakie

wykonałeś. Nikt nie zdoła stać się prawdziwym
liderem w jakiejkolwiek dziedzinie życia, nie
praktykując nawyku wykonywania więcej pracy
oraz lepszej pracy, niż to, za co mu płacą.
10. MIŁA OSOBOWOŚĆ to „punkt podparcia”, na
którym położysz „łom” swoich wysiłków, a kiedy
go inteligentnie podeprzesz, umożliwi Ci usunię-
cie góry przeszkód. Ta jedna część stworzyła masę
znakomitych sprzedawców. Potrafiła w jeden
dzień stworzyć liderów. Nauczy Cię, jak zmienić
swoją osobowość, abyś umiał się dostosować do
każdego środowiska i do każdej innej osobowości
w taki sposób, aby je łatwo zdominować.
11. PRECYZYJNE MYŚLENIE stanowi jeden
z fundamentów trwałego sukcesu. Ta część nauczy
Cię, jak odseparować „fakty” od zwykłych
„informacji”. Nauczy Cię, jak podzielić znane Ci
fakty na dwie klasy: te „ważne” i te „nieważne”.
Nauczy Cię, jak określić, co jest „ważnym” faktem.
Nauczy Cię, jak budować konkretne plany
działania w każdej dziedzinie życia, na bazie
FAKTÓW.
45
Superumysł
12. KONCENTRACJA nauczy Cię, jak skupiać uwagę

na jednym temacie na raz, aż do chwili, kiedy
stworzysz praktyczne plany opanowania tego
tematu. Nauczy Cię, jak sprzymierzać się
z innymi ludźmi w taki sposób, byś mógł
wykorzystywać całą ich wiedzę jako wsparcie
dla Twoich własnych planów i zamiarów. Da Ci to
praktyczną, gotową do użycia wiedzę o siłach
wokół Ciebie oraz ukaże, jak je okiełznać
i wykorzystać do poparcia Twoich własnych
interesów.
13. WSPÓŁPRACA nauczy Cię wartości działania
zespołowego we wszystkim, co robisz. W tej części
nauczysz się stosować prawo superumysłu, opi-
sane w tej i następnej części tego kursu. Pokaże Ci,
jak skoordynować swoje własne wysiłki
z wysiłkami innych, tak aby wyeliminować tarcia,
zazdrość, konflikty, zawiść i chciwość. Nauczysz
się, jak wykorzystywać wszystko, czego nauczyli
się inni ludzie o pracy, w którą jesteś zaangażo-
wany.
14. KORZYSTANIE Z NIEPOWODZEŃ nauczy Cię,
jak tworzyć stopnie do sukcesu ze wszystkich
przeszłych i przyszłych błędów i niepowodzeń.
Na ucz y C ię róż nicy międz y „ po ra ż k ą ”
46
Superumysł
i „chwilowym niepowodzeniem” – różnicy bardzo

wielkiej i bardzo ważnej. Nauczy Cię, jak
wyciągać korzyści z niepowodzeń własnych
i niepowodzeń innych ludzi.
15. TOLERANCJA nauczy Cię, jak uniknąć strasznych
skutków uprzedzeń rasowych i religĳnych, które
są życiową porażką milionów ludzi, pozwalają-
cych się wciągnąć w głupie kłótnie na takie tematy,
zatruwając w ten sposób swoje umysły i zamykając
drzwi przed rozumem i obiektywną analizą. Ta
część jest bliźniaczką części o PRECYZYJNYM
MYŚLENIU, ponieważ nikt nie zdoła myśleć
precyzyjnie, nie będąc tolerancyjnym. Nietoler-
ancja zamyka księgę Mądrości i pisze na jej
okładce „Finis! Już to wszystko wiem!” Nietole-
rancja czyni wrogów z tych, którzy powinni być
przyjaciółmi. Niszczy okazje i napełnia umysł
zwątpieniem, podejrzliwością i uprzedzeniami.
16. STOSOWANIE ZŁOTEJ ZASADY nauczy Cię, jak
używać tego wielkiego, uniwersalnego prawa
ludzkiego zachowania w taki sposób, żeby łatwo
uzyskać harmonĳną współpracę każdej jednostki
i grupy ludzi. Niezrozumienie prawa, na którym
opiera się filozofia Złotej Zasady, stanowi jedną
z głównych przyczyn porażek milionów ludzi,
47
Superumysł
którzy pozostają w nędzy, biedzie i niedostatku

całe swoje życie. Część ta nie ma nic wspólnego
z jakąś religią czy sekciarstwem, tak jak żadne
inne części zawarte w tym kursie.
Jeśli musisz kogoś oczernić, nie mów tego

– ale napisz to, napisz na piasku blisko
krawędzi wody!
Napoleon Hill
Kiedy już opanujesz te Szesnaście Praw i wcielisz je
w swoje życie, co może zająć od piętnastu do
czterdziestu tygodni, będziesz gotów rozwinąć wys-
tarczającą potęgę osobistą, żeby zapewnić sobie
osiągnięcie Twego głównego, określonego celu.
Celem tych Szesnastu Praw jest rozwinąć lub pomóc
zorganizować Ci całą wiedzę, którą posiadasz oraz tę,
którą nabędziesz w przyszłości, ażebyś mógł zmienić
tę wiedzę w POTĘGĘ.
Powinieneś czytać kurs Praw Sukcesu z notatnikiem
pod ręką, bo zobaczysz, że pomysły zaczną „błyskać”
Ci w głowie w trakcie czytania na temat sposobów
i środków wykorzystania tych praw do wspierania
swoich działań.
48
Superumysł
Powinieneś też zacząć uczyć tych praw osoby, na

których najbardziej Ci zależy, ponieważ jest to znany
fakt, że im bardziej ktoś próbuje uczyć danego
przedmiotu, tym bardziej sam o tym przedmiocie się
uczy. Człowiek, który ma w rodzinie młodych
chłopców i dziewczęta, może tak mocno wyryć te
Szesnaście Praw w ich umysłach, że nauka ta zmieni
cały bieg ich życia. Człowiek żonaty powinien
zainteresować żonę, aby studiowała ten kurs wraz
z nim, dla powodów, które staną się jasne, zanim
skończycie czytać ten Wstęp.
49
Potęga
Potęga
– jest jednym z trzech podstawowych przedmiotów

ludzkich dążeń
P OTĘGA ma dwa rodzaje – ten, który powstaje

z koordynacji naturalnych praw fizyki, oraz ten, który
powstaje z organizowania i klasyfikowania WIEDZY.
POTĘGA wyrastająca ze zorganizowanej wiedzy jest
tą ważniejszą, ponieważ daje człowiekowi w posia-
danie narzędzie, którym może zmieniać, przekierowy-
wać i do pewnego stopnia okiełznać, i używać tej
drugiej formy potęgi.
Celem tego kursu jest wyznaczyć drogę, po której
Czytelnik mógłby bezpiecznie podróżować, zbierając
takie fakty, jakie życzyłby sobie wpleść w kanwę swojej
WIEDZY.
50
Potęga
Istnieją dwie ważniejsze metody gromadzenia

wiedzy. Po pierwsze studiować, klasyfikować
i przyswajać fakty, które zostały uporządkowane przez
innych ludzi. Po drugie poprzez własny proces
zbierania, organizowania i klasyfikowania faktów,
powszechnie zwany „osobistym doświadczeniem”.
Ta część zajmuje się głównie sposobami i środkami
studiowania faktów i danych zebranych przez innych
ludzi. Stan postępu, znany jako „cywilizacja”, jest
niczym innym, jak miarą wiedzy, jaką dana rasa
zebrała. Ta wiedza ma dwa rodzaje: może być
umysłowa i fizyczna.
Człowiek pośród pożytecznej i uporządkowanej
przez siebie wiedzy odkrył i skatalogował ponad
osiemdziesiąt podstawowych pierwiastków fizycz-
nych, z których składają się wszystkie formy mate-
rialne we wszechświecie.
Poprzez badania, analizę i dokładne pomiary
człowiek odkrył ogrom materialnej strony wszechświa-
ta, reprezentowany przez planety, słońca i gwiazdy,
wśród których, jak wiadomo, część jest ponad dziesięć
milionów razy większa niż ta malutka Ziemia, na
której żyjemy.
51
Potęga
Z drugiej strony człowiek odkrył „małość” form

fizycznych składających się na wszechświat, rozkła-
dając te ponad osiemdziesiąt różnych pierwiastków
fizycznych na cząsteczki, atomy, aż wreszcie na
najmniejsze cząstki elementarne6. Ich nie można
zobaczyć, są one jedynie centrami oddziaływań
składających się z sił pozytywnych i negatywnych.
Stanowią one początek wszystkiego w fizycznej na-
turze wszechświata.
6
Przy tłumaczeniu tej części tekstu dokonano pewnej ilości zmian,
szczególnie w terminologii, która u autora jest nieco przestarzała i nie do
końca naukowa. Wiedza autora jest taka, jak była w I połowie XX w.
Należy ją potraktować jako metaforę oddającą charakter powiązań we
wszechświecie.
52
Molekuły, atomy i elektrony
A by zrozumieć zarówno w szczegółach, jak

i w szerokiej perspektywie proces zdobywania,
organizowania i klasyfikowania wiedzy, wydaje się
celowe, by Czytelnik rozpoczął od najmniejszych
cząsteczek fizycznej materii, ponieważ stanowią one
ABC, z pomocą którego Natura stworzyła szkielet
fizycznej części wszechświata.
Molekuła składa się z atomów, o których twierdzi
się, że stanowią malutkie, niewidzialne cząsteczki
materii, wirujące bez przerwy z ogromną szybkością,
dokładnie na takiej zasadzie, jak Ziemia wiruje wokół
Słońca. Jak już tu powiedziano, elektrony to tylko
pewna postać siły. Elektrony są wszystkie takie same,
jednego rodzaju, rozmiaru i natury, tak więc w ziarnku
piasku lub kropli wody odtworzona została cała
zasada funkcjonowania wszechświata.
Jakie to cudowne! Jakie zadziwiające! Możesz
uzyskać pewną ideę na ten temat, kiedy następnym
53
razem będziesz jadł swój posiłek. Pomyśl wtedy, że

każdy kawałek jedzenia, który spożywasz, talerz,
z którego jesz, sztućce i sam stół – wszystko to jest
w ostatecznej instancji tylko zbiorowiskiem ELEKTRO-
NÓW i innych cząstek elementarnych.
Z punktu widzenia fizycznej materii to, czy się
patrzy na największą z gwiazd znajdujących się
w przestrzeni, czy też na najmniejsze z ziarenek
piasku, jakie można znaleźć na ziemi, obiekt ten
stanowi tylko zbiorowisko molekuł, atomów
i elektronów, wirujących jeden wokół drugiego
z niewyobrażalną szybkością.
Każda cząstka fizycznej materii znajduje się
w ciągłym stanie intensywnego pobudzenia i ruchu.
Nic nie jest w spoczynku, choć niemal każdego rodzaju
materia może się wydawać naszemu fizycznemu oku
nieruchoma. Nie istnieje „stała” fizyczna materia.
Najtrwalszy nawet kawałek stali jest jedynie zorgani-
zowaną masą poruszających się molekuł, atomów
i elektronów. Co więcej, elektrony w kawałku stali
mają tę samą naturę i poruszają się z tą samą
prędkością, co elektrony w złocie, srebrze, mosiądzu
czy tombaku.
Każda z ponad osiemdziesięciu znanych dziś
podstawowych form fizycznej materii wydaje się być
54
inna od pozostałych i naprawdę jest inna, ponieważ

każda składa się z innej kombinacji cząstek elementar-
nych (choć cząstki te są w atomach zawsze takie same,
z tym że niektóre z nich są dodatnie, a niektóre ujemne,
w tym sensie, że niektóre niosą dodatni ładunek
elektryczny, inne zaś ujemny).
Nie obawiaj się drobnych przeciwności.

Pamiętaj, że „latawiec sukcesu” wznosi się na
ogół PRZECIW wiatrowi przeciwności – nie
z wiatrem!
Dzięki nauce zwanej chemią materia może zostać

rozbita na atomy, które same są niezmienne. Owe
ponad osiemdziesiąt pierwiastków powstaje w wyniku
zestawiania i zmian pozycji cząstek elementarnych.
Oto, jak to działa:
„Dodaj dwa protony (cząstki dodatnie)
i dwa elektrony (cząstki ujemne) do atomu
wodoru, a otrzymasz pierwiastek lit. Wyjmĳ
z atomu litu jeden proton i jeden elektron,
a otrzymasz pierwiastek hel (zbudowany
z dwóch protonów i dwóch elektronów).”
Tak więc widzimy, że każda z substancji, z których

składa się wszechświat różni się od innych jedynie
55
ilością cząstek elementarnych, z których składają się

ich atomy, oraz doborem i ułożeniem tych atomów
w cząsteczkach każdej z tych substancji.
Na przykład atom rtęci zawiera osiemdziesiąt
pozytywnych ładunków (protonów) w swym jądrze
oraz osiemdziesiąt negatywnych ładunków (elektro-
nów) na obrzeżu. Jeśli chemik wyjmie z tego atomu
dwa protony, od razu uzyskamy atom metalu zwanego
platyną. Gdyby teraz ten chemik wyjął z naszego
atomu dwa elektrony, atom rtęci, po utraceniu dwóch
protonów i jednego elektronu, co w sumie daje o jeden
pozytywny ładunek mniej, czyli atom zachowałby
siedemdziesiąt dziewięć pozytywnych ładunków
w jądrze i siedemdziesiąt dziewięć negatywnych
ładunków na obrzeżu, stałby się atomem ZŁOTA!
Formuła, zgodnie z którą można dokonać tej zmiany,
była przez wieki obiektem wnikliwych studiów
alchemików, dzisiaj zaś jest studiowana przez che-
mików.
Faktem znanym dzisiaj każdemu chemikowi jest to,
iż dosłownie dziesiątki tysięcy przeróżnych syntetycz-
nych substancji daje się wyprodukować z jedynie
czterech typów atomów, konkretnie atomów: wodoru,
tlenu, azotu i węgla.
56
Różnice ilości elektronów w atomach sprawiają, że

mają one inne jakościowe (chemiczne) cechy, choć
wszystkie atomy jednego pierwiastka są chemicznie
takie same. Różnice w ilości i rozmieszczeniu atomów
w przestrzeni (w grupach molekuł) są odpowiedzialne
za fizyczne i chemiczne różnice pomiędzy substancja-
mi, np. związków chemicznych. Całkiem inne sub-
stancje można uzyskać z dokładnie tych samych
atomów, ale w innych proporcjach.
Stwierdzenie, iż atom stanowi elementarną cząstkę,
z której Natura buduje wszelkie materialne formy – od
ziarnka piasku po największą znajdującą się
w przestrzeni gwiazdę – jest całkiem po prostu
prawdziwe. Atom jest „cegiełką”, z której Natura
tworzy dąb lub sosnę, skałę piaskowca lub granitu,
mysz lub słonia.
Niektórzy spośród najzdolniejszych myślicieli doszli
do wniosku, że cała ziemia, na której żyjemy, wraz
z każdą znajdującą się na niej cząstką materii, powstała
z dwóch atomów, które się ze sobą złączyły i przez
setki milionów lat leciały przez wszechświat, stykając
się z innymi atomami i gromadząc je wokół siebie, aż
stopniowo uformowała się ziemia. To, jak argumentują,
tłumaczyłoby różne i różniące się od siebie warstwy,
57
takie jak złoża węgla, pokłady rudy żelaza, złoża złota

i srebra, złoża miedzi itd.
Rozumują oni w ten sposób, że kiedy ziemia
wirowała, lecąc przez kosmiczną przestrzeń, stykała
się z różnego rodzaju mgławicami lub atomami, które
szybko do siebie dołączała w wyniku działania siły
magnetycznego przyciągania. Wiele z tego, co widzi-
my w kompozycji ziemskiej skorupy, zdaje się tę teorię
potwierdzać, choć nie ma dotąd jednoznacznego
potwierdzenia jej słuszności.
Powyższe fakty, dotyczące najmniejszych możliwych
do analizowania cząstek materii, podane tu zostały
jako punkt, z którego wyruszymy na poszukiwanie
pewnego sposobu rozwinięcia i stosowania prawa
dotyczącego POTĘGI.
Wiadomo, że cała materia znajduje się stanie ciągłej
wibracji czy ogólnie ruchu, że molekuły są zbudowane
ze stale poruszających się cząstek zwanych atomami,
które z kolei są zbudowane z mniejszych i także się
poruszających cząstek, takich jak np. elektrony.
58
Wibrujący fluid
W każdej cząstce materii znajduje się niewi-

dzialny „fluid” albo energia, powodująca, że atomy
poruszają się jeden wokół drugiego z niewyobrażalną
prędkością.
Ten „fluid” jest pewną formą energii, nigdy dotąd
nieprzeanalizowaną. Wielu uczonych sądzi, że to ta
sama siła, którą nazywamy elektrycznością. Inni wolą
to nazywać wibracją. Liczni uczeni uważają, że
szybkość, z jaką się ta siła (czy jak to zechcemy
nazwać) porusza, determinuje w znaczniej mierze
naturę zewnętrznej postaci fizycznych obiektów we
wszechświecie.
Jedna częstotliwość wibracji tej energii, czy może
„fluidu”, wywołuje to, co nazywamy dźwiękiem.
Ludzkie ucho potrafi odbierać jedynie częstotliwości
sięgające 32-38 tysięcy wibracji na sekundę.
Kiedy częstotliwość wibracji rośnie i przekracza
częstotliwości znane jako dźwięki, zaczyna się ona
59
Wibrujący fluid
objawiać jako ciepło. Ciepło rozpoczyna się od około

1,5 miliona wibracji na sekundę.
Jeszcze wyżej na skali częstotliwości leży światło.
Trzy miliony wibracji na sekundę dają światło
fioletowe. Jeszcze wyżej mamy nieuchwytny dla
ludzkiego oka nadfiolet i inne niewidoczne dla nas
rodzaje promieniowania.
Zaś jeszcze wyżej – nikt na razie nie potrafi
powiedzieć jak wysoko – wibracje tworzą siłę, za
pomocą której MYŚLIMY.
LUDZIE przestają nas interesować, kiedy
odkrywamy ich ograniczenia. Jedyny grzech to
ograniczenie. Jak tylko dojdziesz do
ograniczeń danego człowieka, już jest
skończony.
Emerson
Każdy mówca odczuł wpływ chemii umysłu,
ponieważ jest to dobrze znany fakt, iż skoro tylko
poszczególne umysły osób na widowni ustawią się „en
rapport” (dostroją się do tempa wibracji umysłu
mówcy) z przemawiającym, zauważa się odczuwalny
wzrost entuzjazmu w umyśle przemawiającego oraz
bardzo często wznosi się on na wyżyny sztuki
60
Wibrujący fluid
oratorskiej, co jest niespodzianką dla wszystkich,

łącznie z nim samym.
Pierwsze pięć do dziesięciu minut przeciętnego
przemówienia poświęcone są tak zwanej „rozgrzew-
ce”. Przez to rozumiemy proces, poprzez który umysły
mówcy i jego widowni łączą się w duchu DOSKO-
NAŁEJ HARMONII.
Każdy mówca wie, co się dzieje, kiedy tego stanu
„harmonii doskonałej” nie uda sie osiągnąć u części
jego słuchaczy.
Te pozornie nadnaturalne zjawiska zdarzające się na
spotkaniach spirytualistycznych są rezultatem reakcji
umysłów grupy jeden na drugi. Zjawiska te rzadko
zaczynają się pojawiać wcześniej niż dziesięć –
dwadzieścia minut po tym, jak uformuje się grupa,
ponieważ to jest właśnie czas potrzebny umysłom w tej
grupie do zharmonizowania się czy też wymieszania.
„Wiadomości” otrzymywane przez członków grupy
spirytualistycznej pochodzą prawdopodobnie
z jednego z dwóch źródeł, albo z nich obu, to znaczy:
Po pierwsze: z rozległego składowiska podświado-
mości umysłu któregoś z członków grupy.
Po drugie: z powszechnego składowiska eteru,
w którym – co jest więcej niż prawdopodobne –
przechowują się wszystkie wibracje myślowe.
61
Wibrujący fluid
Żadne znane prawo natury ani ludzki rozum nie

potwierdzają teorii komunikacji z osobami, które
zmarły.
Jest znanym faktem, że każdy człowiek może
zagłębiać się w magazyn wiedzy innego umysłu
poprzez zasadę chemii umysłu i wydaje się niepozba-
wione sensu przypuszczenie, że ta zdolność może
obejmować kontakt z wszelkimi wibracjami dostępny-
mi w eterze, o ile są tam jakieś.
Teoria, że wszystkie wyższe i bardziej wyrafinowane
wibracje, takie jak te wypływające z myślenia, są
przechowywane w eterze, wyrasta ze znanego faktu,
że ani materia, ani energia (dwa znane pierwiastki
wszechświata) nie powstaje ani nie ginie. Dlatego
rozsądnym jest przypuszczać, że wszystkie wibracje,
które kiedyś „podniesiono” na tyle, że dotarły do eteru
i wchłonęły się w niego, będą tam trwać wiecznie.
Niższe wibracje, które nie mieszają się ani nie
kontaktują w żaden sposób z eterem, żyją prawdopo-
dobnie swoim naturalnym życiem, po czym wymie-
rają.
Wszyscy tak zwani geniusze prawdopodobnie
zdobyli swoją reputację, ponieważ przez czysty
przypadek lub w jakiś inny sposób zdołali stworzyć
związki z innymi umysłami, a to pozwoliło im
62
Wibrujący fluid
„podwyższyć” wibracje własnego umysłu na tyle, żeby

nawiązały kontakt z ogromną Świątynią Wiedzy
zapisaną i poukładaną w eterze wszechświata.
Wszyscy wielcy geniusze w stopniu, w jakim autor
był w stanie zebrać fakty, byli osobami o dużych
potrzebach seksualnych. Fakt, że kontakt seksualny
jest największym znanym stymulatorem umysłu,
dodaje barw opisanej tu teorii.
Zagłębiając się bardziej w źródło potęgi ekonomicz-
nej, jak wykazują osiągnięcia ludzi na polu biznesu,
prześledźmy przypadek chicagowskiej grupy zwanej
„Big Six” [Wielka Szóstka]. W jej skład wchodzą
William Wrigley Jr., który jest właścicielem firmy
produkującej gumę do żucia Wrigley's, a którego
prywatne dochody wynoszą podobno ponad piętnaś-
cie milionów dolarów rocznie; John R. Thompson
zarządzający siecią stołówek o jego nazwisku; A. D.
Lasker, który jest właścicielem agencji reklamowej Lord
& Thomas; Mr. Mc Cullough, właściciel Parmalee
Express Company – największej firmy przewozowej
w Ameryce, oraz panowie Ritchie i Hertz, którzy są
właścicielami przedsiębiorstwa Yellow Taxicab.
Wiarygodna firma podliczająca finanse oszacowała
roczne dochody tych sześciu mężczyzn na ponad
63
Wibrujący fluid
dwadzieścia pięć milionów dolarów, czyli średnio po

cztery miliony rocznie na każdego.
Analiza całej grupy tych sześciu ludzi ujawnia, że
żaden z nich nie miał specjalnych przywilejów
edukacyjnych; że wszyscy zaczynali bez kapitału i bez
dużych kredytów; że swoje osiągnięcia finansowe
zawdzięczają własnym indywidualnym planom, a nie
żadnemu szczęśliwemu zbiegowi okoliczności czy
niespodziewanemu obrotowi koła fortuny.
Wiele lat temu tych sześciu ludzi utworzyło
przyjazny związek, spotykając się w określonych
odstępach czasu, w celu pomagania sobie pomysłami
i propozycjami, w swoich różnorodnych i rozmaitych
dziedzinach działalności przemysłowej.
Za wyjątkiem Hertza i Ritchiego, żaden z tych
sześciu mężczyzn nie był związany ze spółką prawną.
Spotkania te odbywały się tylko w celach współpracy
na bazie wzajemnej wymiany i pomagania poprzez
pomysły i propozycje. Sporadycznie zdarzało się
żyrowanie czeków lub innych papierów, ażeby pomóc
któremuś z członków grupy w nagłej sytuacji, kiedy
taka pomoc była niezbędna.
Mówi się, że każdy z grupy Wielkiej Szóstki jest
wielokrotnym milionerem. Najczęściej nie ma nic
szczególnie wartego skomentowania u człowieka,
64
Wibrujący fluid
który nie zrobi nic poza zgromadzeniem kilku

milionów dolarów. Jednak z sukcesem tej właśnie
grupy ludzi wiąże się coś szczególnego, wartego
komentarza, studiów i analizy, a nawet naśladowania.
A to „coś”, to fakt, że nauczyli się koordynować swoje
pojedyncze umysły poprzez zlewanie ich w duchu
doskonałej harmonii i tworzeniu w ten sposób „Super-
umysłu”, który każdemu z członków tej grupy otwiera
drzwi zamknięte przed większością ludzi.
Korporacja Stali USA jest jedną z najsilniejszych
i najpotężniejszych organizacji przemysłowych na
świecie. Pomysł, z którego wyrósł ten wspaniały gigant
przemysłowy, urodził się w głowie Elberta H.
Gary'ego, całkiem zwyczajnego prawnika z małego
miasteczka, który urodził się i wyrósł niedaleko
Illinois, blisko Chicago.
Pan Gary otoczył się grupą ludzi, których umysły
z powodzeniem zlał w jedno w duchu doskonałej
harmonii, tworząc w ten sposób „Superumysł”, który
jest siłą przewodnią tej wielkiej Korporacji Stali USA.
Obojętne, gdzie byście nie szukali, gdziekolwiek
odkryjecie wybitny sukces w biznesie, finansach,
przemyśle czy jakiejkolwiek innej profesji, możecie
być pewni, że za tym sukcesem stoi jakiś człowiek,
który zastosował zasadę chemii umysłu, według której
65
Wibrujący fluid
utworzył „Superumysł”. Te nadzwyczajne sukcesy

często wydają się być osiągnięciem tylko jednej osoby,
ale jak poszukamy głębiej, odnajdziemy inne osoby,
których umysły zestroiły się z umysłem tego człowie-
ka. Pamiętajcie, że dwie lub więcej osób jest potrzeb-
nych, żeby zadziałała zasada chemii umysłu i żeby
utworzył się „Superumysł”.
Potęga (potęga ludzka) to zorganizowana wiedza,
wyrażona poprzez inteligentne wysiłki!
O żadnym wysiłku nie można powiedzieć, że jest
zorganizowany, chyba że jednostki zaangażowane
w ten wysiłek koordynują swoją wiedzę i energię
w duchu harmonii doskonałej. Brak takiej harmonĳnej
koordynacji wysiłków jest główną przyczyną prak-
tycznie każdego nieudanego przedsięwzięcia.
Autor przeprowadził interesujący eksperyment we
współpracy ze studentami dobrze znanej uczelni.
Każdego studenta poproszono o napisanie eseju „Jak
i dlaczego Henry Ford stał się bogaty”.
Każdy student miał opisać, jako część swojego eseju,
jaki w istocie kapitał posiada Ford oraz z czego
szczegółowo ten kapitał się składa.
Większość studentów zebrała oświadczenia finan-
sowe oraz spisy własności Forda i użyła ich jako
podstawy swoich szacunków na temat jego bogactwa.
66
Wibrujący fluid
W tych „źródłach bogactwa Forda” zawierały się

rzeczy takie, jak: gotówka w bankach, materiały
i produkty w magazynach, własność ziemska
i budynki, reputacja, szacowana na dziesięć do
dwudziestu pięciu procent wartości posiadanych dóbr
materialnych.
NIE MOŻESZ zostać potęgą w swojej społeczności
ani osiągnąć trwałego sukcesu w żadnym godnym
przedsięwzięciu, dopóki nie będziesz dość wielki, aby
winić siebie samego za własne błędy i niepowodzenia.
Z całej tej grupy kilkuset osób, tylko jeden student
odpowiedział następująco:
Majątek Henry'ego Forda składa się, głównie,
z dwóch rzeczy: (1) Kapitału obrotowego oraz
materiałów i gotowych produktów; (2) Wiedzy,
zdobytej poprzez doświadczenie samego Henry'ego
Forda oraz ze współpracy z dobrze wyszkoloną
organizacją, która wie, jak stosować tę wiedzę
najkorzystniej z punktu widzenia Forda. Nie jest
możliwe oszacowanie, z żadną przybliżoną dokład-
nością, faktycznej wartości w dolarach i centach żadnej
z tych dwóch grup majątku, ale według mnie ich
szacunkowa wartość jest następująca:
Zorganizowana wiedza Organizacji Forda - 75%
67
Wibrujący fluid
Majątek w gotówce i przedmiotach fizycznych

wszelkiego rodzaju, łącznie z materiałami i gotowymi
produktami - 25%
Według autora to stwierdzenie nie zostało wymyś-
lone przez tego młodego człowieka, który się pod tym
podpisał; bez pomocy jakiegoś lub jakichś bardzo
doświadczonych umysłów analitycznych.
Niewątpliwie największym majątkiem, jaki posiada
Henry Ford, jest jego mózg. Zaraz potem umieścić
należy mózgi najbliższego kręgu jego współpracowni-
ków, ponieważ to przez koordynację tychże zgroma-
dzono te wartości fizyczne, które teraz kontroluje.
Jeśli zniszczyć każdą fabrykę w posiadaniu Spółki
Samochodowej Forda: każdy kawałek maszyny, każdy
atom materiału czy gotowego produktu, każde gotowe
auto, a nawet każdy dolar zdeponowany w każdym
banku, Ford nadal będzie najpotężniejszym ekono-
micznie człowiekiem na ziemi. Mózg, który zbudował
imperium Forda, mógłby to zrobić znowu w krótkim
czasie. Kapitał jest zawsze dostępny dla takich
umysłów jak Ford w nieograniczonych ilościach.
Ford jest najpotężniejszym ekonomicznie człowie-
kiem na ziemi, ponieważ najgłębiej i najpraktyczniej ze
wszystkich ludzi na ziemi pojmuje zasadę ZORGANI-
68
Wibrujący fluid
ZOWANEJ WIEDZY; taka przynajmniej jest wiedza

i opinia autora niniejszego kursu.
Mimo ogromnej potęgi i sukcesu finansowego
Forda, mogło się zdarzyć, że on też błądził
w stosowaniu zasad, poprzez które zgromadził swoją
potęgę. Nie ma raczej wątpliwości, że metody Forda
dotyczące koordynacji umysłu często bywały prymi-
tywne. Tak na pewno musiało być we wcześniejszych
czasach jego pracy, zanim nabył mądrość stosowania tej
zasady, która naturalnie przychodzi z dojrzałością
i latami.
Nie ma także wątpliwości, że stosowanie przez
Forda zasady chemii umysłu było przynajmniej na
początku rezultatem przypadkowego związku
z innymi umysłami, szczególnie z Edisonem. Jest
więcej niż prawdopodobne, że wyjątkowa wiedza
pana Forda o prawach natury zaczęła się na skutek
jego przyjacielskiego związku ze swoją żoną, na długo
przed poznaniem Edisona czy Firestona. Wielu
mężczyzn nigdy nie poznaje prawdziwego źródła
swoich sukcesów, stwarzanego przez ich żony poprzez
stosowanie zasady „Superumysłu”. Pani Ford jest
kobietą o niespotykanej inteligencji, stąd autor ma
powody przypuszczać, że to właśnie jej umysł,
69
Wibrujący fluid
sprzymierzony z umysłem pana Forda, dał mu

pierwszy prawdziwy start ku potędze.
Można też wspomnieć, w żaden sposób nie ujmując
Fordowi honoru ani chwały, że w swoich wcześniej-
szych latach musiał zwalczać w sobie dwóch potęż-
nych wrogów: analfabetyzm i brak wiedzy, w znacznie
większym stopniu niż Edison czy Firestone, którzy
obaj naturalnie odziedziczyli zdolności przyswajania
i stosowania wiedzy. Ford musiał swój talent wyciosać
z twardych, surowych belek swojego rodzinnego
domostwa.
W niepojęcie krótkim czasie Ford zwyciężył trzech
najbardziej upartych wrogów ludzkości i przekształcił
w majątek, który stworzył podwaliny jego sukcesu.
Ci wrogowie to: niewiedza, analfabetyzm i bieda!
Każdy człowiek, który potrafi zawiesić działanie
tych trzech brutalnych sił, a jeszcze okiełznać je
i spożytkować w dobrym celu, jest na pewno wart
tego, żeby inni, mniej szczęścia mający, pilnie uczyli się
od niego.
Żyjemy teraz w wieku POTĘGI PRZEMYSŁOWEJ!7
Źródłem całej tej POTĘGI jest ZORGANIZOWANY
WYSIŁEK. Kierownictwo przedsiębiorstw przemysło-
wych nie tylko wydajnie organizuje pracę poszczegól-
7
Mowa o pierwszej połowie XX w .
70
Wibrujący fluid
nych robotników, ale także w wielu przypadkach

dokonuje się fuzji przedsiębiorstw w taki sposób
i w takim celu, aby (jak w przypadku U.S. Stali na
przykład) po tym połączeniu zgromadziły praktycznie
nieograniczoną potęgę.
Nie da się dziś obejrzeć wiadomości, żeby nie
natknąć się na jakąś informację o przedsiębiorstwach,
które po przemysłowej lub finansowej fuzji wprowa-
dzają olbrzymie siły i środki pod władzę jednego
zarządu, tworząc w ten sposób ogromną potęgę.
Jednego dnia jest to grupa banków, innego dnia sieć
kolei żelaznej albo kilka hut stali, a wszystkie te
zakłady łączą się po to, aby rozwinąć potęgę poprzez
wysoce zorganizowany i skoordynowany wysiłek.
Wiedza, z natury ogólna i niezorganizowana, nie jest
POTĘGĄ. Jest tylko potencjalną potęgą – materiałem,
z którego potęgę można rozwinąć. Każda biblioteka
obecnie zawiera niezorganizowane zapisy całej wiedzy,
którą odziedziczyliśmy na obecnym stopniu cywili-
zacji, ale ta wiedza nie jest jeszcze potęgą, ponieważ
jest niezorganizowana.
Każda forma energii i każdy gatunek życia
roślinnego czy zwierzęcego musi być zorganizowany,
ażeby przetrwać. Ogromna ilość wymarłych gatunków
zwierząt, których kości wypełniają cmentarzyska
71
Wibrujący fluid
Natury pozostawiły niemy, lecz niezbity dowód na to,

iż brak organizacji oznacza zagładę.
Od elektronu – najmniejszej cząstki materii – do
największej gwiazdy we wszechświecie: te i każda inna
rzecz materialna pomiędzy tymi dwoma ekstremalny-
mi punktami dają dowody na to, iż jednym
z pierwszych praw Natury jest ORGANIZACJA.
Dobrze zrobi każdy, kto uzna wagę tego prawa
i postawi sobie za cel poznanie różnorodnych
sposobów, jak to prawo można korzystnie wykorzys-
tać.
Sprytni biznesmeni nie tylko uznali już wagę prawa
zorganizowanego wysiłku, ale także uczynili to prawo
kamieniem węgielnym swojej POTĘGI.
Wielu ludzi zgromadziło olbrzymią potęgę bez
absolutnie żadnej wiedzy o zasadzie chemii umysłu
ani o tym nawet, że taka zasada istnieje. Oni po prostu
zorganizowali posiadaną przez siebie wiedzę.
Większość tych wszystkich ludzi, którzy odkryli
zasadę chemii umysłu i rozwinęli ją w „Superumysł”,
natknęli się na nią przez czysty przypadek; a często nie
poznali nigdy prawdziwej natury swojego odkrycia ani
nie zrozumieli źródła swojej potęgi.
Według autora osoby żyjące obecnie, które świado-
mie używają zasady chemii umysłu dla rozwĳania
72
Wibrujący fluid
potęgi poprzez mieszanie umysłów, można policzyć na

palcach obu rąk. Nawet nam tych palców zostanie.
Jeśli ten szacunek jest choć w przybliżeniu prawdą,
Czytelnik łatwo zauważy, iż niebezpieczeństwo napot-
kania tłumów ludzi praktykujących na polu chemii
umysłu jest naprawdę znikome.
Powszechnie wiadomo, że jednym z najtrudniejszych
zadań stojących przed każdym biznesmenem jest
nakłonienie ludzi współpracujących z nim do skoordy-
nowania wysiłków w duchu harmonii. Stworzenie
stałej kooperacji w grupie pracowników jest prawie
nieosiągalne w żadnym przedsiębiorstwie. Tylko
najzdolniejsi przywódcy potrafią osiągnąć ten wysoce
pożądany cel. A kiedy już zdarzy się taki ewenement,
przywódca ten wznosi się ponad horyzont
w dziedzinie przemysłu, przedsiębiorczości czy finan-
sów, wtedy świat poznaje nowego Henry'ego Forda,
Thomasa A. Edisona, Johna D. Rockefellera, Sr. E. R.
Harrimana czy Jamesa J. Hilla.
Potęga i sukces to praktycznie synonimy!
Jedno wyrasta z drugiego. Dlatego każda osoba

posiadająca wiedzę i zdolność rozwinięcia potęgi
poprzez zasadę harmonĳnej koordynacji wysiłków
między poszczególnymi umysłami albo w jakikolwiek
73
Wibrujący fluid
inny sposób, może odnieść sukces w każdym rozsąd-

nym przedsięwzięciu, gdzie odniesienie sukcesu jest
możliwe. NIGDY w historii świata nie było takiej
obfitości okazji czy sposobności, jakie są teraz dla
osoby, która jest chętna służyć, zanim spróbuje zbierać.
Nie wolno przyjąć, że „Superumysł” wyrośnie
natychmiast jak grzyby po deszczu z każdej grupy
umysłów, które starają się zjednoczyć w duchu HAR-
MONII!
Harmonia, w prawdziwym znaczeniu tego słowa,
jest tak rzadka w grupie ludzi jak prawdziwy
katolicyzm wśród ludzi, którzy nazywają siebie
katolikami.
Harmonia jest jądrem, wokół którego musi się
rozwinąć stan umysłu zwany „Superumysłem”. Bez
tego elementu nie może być „Superumysłu”. Prawdy
tej nie da się przecenić.
Woodrow Wilson, proponując utworzenie Ligi
Narodów8, chciał rozwinąć strukturę podobną do
„Superumysłu”. Miała się składać z grup umysłów
reprezentujących cywilizowane narody świata. Kon-
cepcja Wilsona była najbardziej dalekosiężną ideą
8
Liga Narodów – nieistniejąca już organizacja międzynarodowa powstała
z inicjatywy prezydenta Stanów Zjednoczonych Woodrowa Wilsona. Celem
Ligi Narodów było utrzymanie pokoju i współpracy na świecie, a impulsem
do jej utworzenia był rozlew krwi podczas I wojny światowej.
74
Wibrujący fluid
humanitarną stworzoną w umyśle człowieka, ponie-

waż zasada, na której się opierała, posiadała wystar-
czającą potęgę do utworzenia prawdziwego Braterstwa
Ludzi na ziemi. Liga Narodów, albo jakaś podobna
organizacja skupiająca umysły międzynarodowe, na
pewno stanie się rzeczywistością.
Moment, kiedy taka jedność umysłów stanie sie
rzeczywistością, będzie zależał w dużym stopniu od
czasu potrzebnego wielkim uniwersytetom i NIE
SEKCIARSKIM instytucjom naukowym do wytrzebie-
nia niewiedzy i przesądów oraz zastąpienia ich
zrozumieniem i mądrością. Czas ten zbliża się wielkimi
krokami.
75
Psychologia spotkań odrodzeniowych
Psychologia spotkań
odrodzeniowych
S tare obrzędy religĳne, znane jako ofiary

„odrodzeniowe”, są wdzięczną okazją do studiowania
zasady chemii umysłu zwanej „Superumysłem”.
Zauważymy, że muzyka gra niepoślednią rolę
w przywoływaniu harmonii niezbędnej do zmieszania
grupy umysłów na takim spotkaniu odrodzeniowym.
Bez muzyki spotkanie to byłoby dość nudne.
Podczas obrzędów odrodzeniowych kapłan pro-
wadzący spotkanie z łatwością wytwarza harmonię
umysłów u swoich wiernych, ale wiadomo też, że ten
stan harmonii trwa tylko tak długo, jak jego obecność
wśród nich. Potem stworzony przez niego tymczasowo
„Superumysł” rozpada się.
Pobudzając emocjonalną naturę swoich wiernych
odpowiednią oprawą sceniczną i dopełniając nastrój
muzyką, kapłan taki nie ma trudności z utworzeniem
76
„Superumysłu”, który staje się zauważalny dla wszyst-

kich będących z nimi w bezpośrednim kontakcie.
Nawet powietrze naładowuje się pozytywnym, przy-
jemnym wpływem, który zmienia chemię wszystkich
obecnych tam umysłów.
Kapłani Kościoła Odrodzenia9 nazywają tę energię
„Duchem Pana Naszego”.
Niniejszemu autorowi udało się wywołać taki sam
stan umysłu i taką samą pozytywną atmosferę, bez
nazywania tego Duchem Pana Naszego. Stało się to
podczas eksperymentów przeprowadzonych z grupą
badaczy naukowych i ochotników, którzy nie byli
poinformowani o rodzaju przeprowadzanego dośw-
iadczenia.
Wielokrotnie autor był świadkiem wytworzenia
takiej samej pozytywnej atmosfery w grupie mężczyzn
i kobiet zatrudnionych w przedsiębiorstwie sprzedaży,
gdzie również nie nazywano tego Duchem Pana
Naszego.
Autor pomagał w przeprowadzeniu kursu dla
sprzedawców u Harrisona Parkera, założyciela Towa-
rzystwa Współpracy w Chicago, gdzie zastosowano tę
9
Kościół Odrodzenia (ang. Church of Revival) – jeden z wielu odłamów
luteranizmu. W XIX w . całkiem popularny w USA. Dość powszechne, jak
wiadomo, w USA jest wprowadzanie się w stan transopodobny podczas
nabożeństw.
77
samą zasadę chemii umysłu, która w Kościele Odro-

dzenia nazywa się Duchem Pana Naszego. Dzięki niej
udało się tak przekształcić naturę grupy 3 tysięcy
kobiet i mężczyzn (wszyscy bez wcześniejszego
doświadczenia w sprzedaży – stąd ten kurs), że
w ciągu dziewięciu miesięcy sprzedali ubezpieczenia
na łączną wartość ponad dziesięciu milionów dolarów,
zarabiając okrągły milion dla siebie.
Obliczono, że przeciętna osoba po przyjściu do tej
szkoły osiągała zenit swoich możliwości sprzedaży
w przeciągu tygodnia, po czym niezbędne było
przeprowadzenie spotkania grupy sprzedawców dla
rewitalizacji poszczególnych umysłów. Spotkania
sprzedawców były prowadzone w sposób przypomi-
nający spotkania w dzisiejszym Kościele Odrodzenia,
z bardzo podobnymi rekwizytami, wliczając muzykę
i potężne głośniki, które indoktrynowały sprzedawców
w bardzo podobny sposób, jak to robią tamtejsi
kapłani.
Obojętne, czy nazwiemy to religią, psychologią,
chemią umysłu czy jakkolwiek nam się spodoba,
wszystkie one opierają się na tej samej zasadzie. I nie
ma nic pewniejszego niż fakt, że gdziekolwiek
skontaktujemy ze sobą grupę umysłów, w duchu
DOSKONAŁEJ HARMONII, każdy umysł w grupie
78
zostaje natychmiast uzupełniony i wzmocniony

znaczną dawką energii zwanej „Superumysłem”.
Jeśli chodzi o terminologię, można to nazywać
równie dobrze Duchem Pana, ale zapewniam, że działa
identycznie bez względu na nazwę.
Ludzki umysł i system nerwowy stanowią część
skomplikowanej maszynerii, której prawdopodobnie
nikt jeszcze do końca nie pojął. Pod odpowiednim
kierownictwem i kontrolą urządzenie to może osiągnąć
cuda, a bez kontroli cuda będą równie fantastyczne co
rzekome. Można sprawdzić wśród pensjonariuszy
każdego wariatkowa.
Umysł ludzki jest bezpośrednio podłączony do
ciągłego dopływu energii, z której człowiek czerpie
siłę do myślenia. Mózg pobiera tę energię, miesza ją
z energią wytworzoną z pożywienia dostarczonego do
organizmu, a potem rozprowadza po wszystkich
zakątkach ciała poprzez krew i system nerwowy. Tak
wygląda to, co nazywamy życiem.
Nikt nie wie, z jakiego źródła pochodzi ta
zewnętrzna energia; wiemy o niej tylko tyle, że
musimy ją mieć albo umrzeć. Rozsądnym wydaje sie
przyjąć, że ta energia to nic innego jak eter oraz że
wpływa do naszego ciała wraz z tlenem w powietrzu
podczas oddychania.
79
Każde normalne ludzkie ciało jest wyposażone

w laboratorium chemiczne pierwszej klasy oraz zapasy
odczynników wystarczające do prowadzenia działal-
ności rozbĳania, przyswajania oraz odpowiedniego
mieszania i łączenia żywności, jaką wprowadzamy
do organizmu; zanim zostanie rozprowadzona
wszędzie tam, gdzie jest potrzebna do odbudowy ciała.
Przeprowadzono obszerne badania ludzi i zwierząt
dla wykazania, iż energia znana jako umysł gra ważną
rolę w operacji chemicznej łączenia i przekształcania
pożywienia w potrzebne substancje do budowy
i naprawy ciała.
Wiadomo, że troska, podniecenie czy strach zakłó-
cają procesy trawienne, a w ekstremalnych przypad-
kach zatrzymują te procesy całkowicie, powodując
choroby, a nawet śmierć. Stąd oczywistym jest, że
umysł wtrąca się do chemii trawienia i rozprowadzania
pożywienia.
Wiele wybitnych autorytetów wierzy, chociaż może
nigdy nie zostanie to naukowo udowodnione, że
energia znana jako umysł albo myśl może zostać
zanieczyszczona jednostką negatywną albo „anty-
społeczną” do tego stopnia, że cały system nerwowy
zostanie wytrącony z równowagi. Występują zaburze-
nia trawienia oraz gromadnie objawiają się rozmaite
80
choroby. Na liście takich zaburzeń umysłu pierwsze

miejsce zajmują trudności finansowe i nieodwzajem-
niona miłość.
Negatywne środowisko, na przykład jeśli jeden
z członków rodziny ciągle „zrzędzi”, zakłóca chemię
umysłu do tego stopnia, że człowiek taki straci
wszelkie ambicje i stopniowo popadnie w apatię.
O tym mówi stare przysłowie, że żona albo cię stworzy,
albo zniszczy10. I to jest dosłownie prawdą. W jednej
z kolejnych części cały rozdział poświęcono temu
tematowi, zwracając się specjalnie do żon.
Każdy uczeń szkoły średniej wie, że niektóre
połączenia pożywienia, jeśli zjedzone, spowodują
niestrawność, gwałtowny ból, a nawet śmierć. Dobre
zdrowie zależy przynajmniej częściowo od kompozycji
pożywienia, które „harmonizuje”. Ale harmonia
sporządzania posiłków nie wystarczy do zapewnienia
sobie dobrego zdrowia. Musi istnieć harmonia, rów-
nież tutaj, pomiędzy jednostkami energii znanymi jako
umysł.
Człowiek jest w połowie pokonany już

w momencie, kiedy zacznie użalać się nad sobą
10
Ang. Make you or break you – 'przyniesie sukces, polepszy albo zniszczy,
zrujnuje'.
81
albo wymyślać alibi, którym usprawiedliwi

swoje defekty.
„Harmonia” wydaje się być jednym z praw Natury,

bez którego nie może zaistnieć ZORGANIZOWANA
ENERGIA ani życie w jakiejkolwiek formie.
Zdrowie ciała i umysłu wywodzi się, opiera i jest
zbudowane wokół zasady HARMONII! Kiedy organy
ciała przestają pracować harmonĳnie, energia zwana
życiem zaczyna się dezintegrować, a śmierć przy-
bliżać.
W momencie kiedy harmonia przestaje istnieć
u źródła jakiejś zorganizowanej energii (mocy),
jednostki tej energii wpadają w chaotyczny stan
nieuporządkowania, a ich moc staje się neutralna lub
pasywna.
Harmonia jest również jądrem, wokół którego
rozwĳa się moc zasady chemii umysłu znanej jako
„Superumysł”. Zniszczyć tę harmonię, to zniszczyć
potęgę wyrastającą ze skoordynowanych wysiłków
grupy umysłów.
Tę prawdę przedstawiano, podkreślano i ukazywano
tutaj bez końca w każdy możliwy sposób, ponieważ
przeczytanie tej części będzie bezużyteczne, jeśli
82
Czytelnik nie pojmie tej zasady i nie nauczy się jej

stosować.
Sukces w życiu, bez względu na to, co ktoś nazywa
sukcesem, jest w bardzo dużej mierze sprawą adaptacji
do ś ro dow is ka , t a k a b y m ię d z y j e d n o s t k ą
a środowiskiem istniała harmonia. Pałac króla nie
będzie lepszy od rudery wieśniaka, jeśli nie będzie tam
harmonii. Odwracając to zdanie, chatka wieśniaka
może wydać więcej szczęścia niż posiadłość bogacza.
Bez doskonałej harmonii astronomia byłaby bezuży-
teczna, ponieważ gwiazdy i planety zderzałyby się ze
sobą, a wszystko pogrążyłoby się w chaosie.
Bez prawa harmonii z żołędzia mogłyby wyrastać
dęby albo topole, albo może klon, i kto wie, co jeszcze.
Bez prawa harmonii komórki produkujące włosy
nad czołem mogłyby zmienić profil i wytworzyć na
przykład paznokcie. Powstałe w ten sposób rogate
wybrzuszenia mogłyby łatwo zostać wzięte, przez co
bardziej przesądne osoby, za oznakę związków ich
właściciela z pewnym wyimaginowanym dżentelme-
nem, który oprócz rogów, posiada także kopytka.
Bez prawa harmonii nie może być mowy o zorga-
nizowaniu wiedzy, bo czym jest – że spytam –
zorganizowana wiedza, jak nie harmonią faktów,
prawd i praw natury?
83
W chwili, kiedy niezgoda puka do drzwi, harmonia

umyka przez tylne okno, mówiąc obrazowo. Obraz ten
można spokojnie odnieść do partnerstwa w interesach
albo do ruchu planet na ich orbitach.
Jeśli Czytelnik odnosi wrażenie, że autor przykłada
nadmierną wagę do znaczenia HARMONII, niech mi
wolno będzie przypomnieć, że brak harmonii jest
pierwszą, a często także ostatnią i jedyną przyczyną
PORAŻKI!
Nie może być żadnej poezji, muzyki czy przemowy
godnej uwagi, jeśli nie ma tam harmonii.
Dobra architektura też wymaga harmonii. Bez
harmonii każdy dom stanie się niczym więcej jak
kupą cegieł i innych materiałów, wyglądającą mniej lub
bardziej potwornie.
Zdrowy zarząd biznesowy planuje główne podpory
swego istnienia w harmonii.
Każdy dobrze ubrany mężczyzna czy kobieta są
żywym obrazkiem i chodzącym przykładem harmonii.
Po tych wszystkich przykładach z życia codzienne-
go widzimy, jak ważną rolę spełnia harmonia
w sprawach świata – dokładnie! w sprawach całego
wszechświata! – jak inteligentna osoba mogłaby
pominąć harmonię w swoim „Określonym Celu”
w życiu? Równie dobrze można nie mieć „Określonego
84
Celu” wcale, jak pominąć harmonię – główny funda-

ment jego podstawy.
Ciało ludzkie jest skomplikowanym mechanizmem
złożonym z organów, gruczołów, naczyń krwionoś-
nych, nerwów, komórek mózgowych, mięśni itd.
Energia umysłu, która stymuluje te poszczególne
komponenty do akcji i koordynuje ich wysiłki, jest
również zlepkiem różnorodnych, ciągle zmieniających
się energii. Od narodzin aż do śmierci między siłami
umysłu trwa ciągła walka, która często przyjmuje
postać otwartej bitwy. Na przykład dobrze znane
wszystkim odwieczne zmagania pomiędzy siłami
motywującymi a pragnieniami ludzkiego umysłu,
między impulsami dobra i zła.
Każdy człowiek posiada co najmniej dwie odrębne
potęgi umysłu czy osobowości, a czasem w jednej
osobie może mieszkać i sześć różnych osobowości.
Jednym z najdelikatniejszych zadań człowieka jest
zharmonizowanie tych sił umysłu tak, aby ukierunko-
wały się na uporządkowane osiągnięcie danego celu.
Bez elementu harmonii żaden człowiek nie mógłby
rzeczowo myśleć.
Nic dziwnego, że liderzy biznesu i przemysłu,
a także wiodący politycy i ludzie z innych dziedzin
przedsiębiorczości napotykają takie trudności przy
85
organizowaniu grup ludzi w taki sposób, ażeby bez

tarć podążali do osiągnięcia danego celu. W każdej
indywidualnej istocie ludzkiej drzemią siły trudne do
zharmonizowania nawet wtedy, gdy znajdzie się on
w środowisku najbardziej sprzyjającym harmonii. Jeśli
chemia umysłu człowieka ma taki charakter, że części
jego umysłu nie dają się łatwo zharmonizować,
pomyślcie, o ile trudniejsze musi być zharmonizowanie
kilku lub kilkunastu takich umysłów, ażeby działały
jak jeden, w sposób uporządkowany, poprzez zasadę
„Superumysłu”.
Lider, któremu uda się rozwinąć i ukierunkować
energię „Superumysłu”, musi posiadać takt, cierpli-
wość, wytrwałość, pewność siebie, dogłębną wiedzę
o chemii umysłu oraz zdolność przystosowania się
(w stanie pełnej harmonii i równowagi) do szybko
zmieniających się okoliczności, nie okazując przy tym
żadnych oznak zniecierpliwienia.
Jak wielu jest takich, którzy spełniają ten wymóg?
Skuteczny przywódca musi posiadać zdolność
zmiany koloru swojego umysłu jak kameleon, aby
dopasować się do wszelkich okoliczności mogących
powstać w związku z zadaniem, któremu przewodzi.
Co więcej, musi posiadać zdolność przechodzenia
z jednego nastroju w drugi bez pokazania najmniej-
86
szych oznak gniewu czy braku samokontroli. Sku-

teczny przywódca musi rozumieć te Szesnaście Praw
Sukcesu i być w stanie wdrożyć w życie każdą
kombinację tych Szesnastu Praw, kiedykolwiek sytuacja
tego wymaga.
Bez tej umiejętności żaden lider nie może być
potężny, a bez potęgi żaden lider długo się nie ostanie.
87
Znaczenie wykształcenia
D ługo istniało powszechne błędne rozumienie

słowa „edukować”. Słowniki nie pomagały wcale,
ponieważ definiowały słowo „edukacja” jako akt
przekazywania wiedzy.
Słowo „edukować” pochodzi z łacińskiego educo, to
znaczy 'rozwĳać OD WEWNĄTRZ; wydobywać,
wyciągać, rosnąć poprzez UŻYWANIE'.
Natura nienawidzi bezczynności pod każdą pos-
tacią. Daje ciągłość życia tylko tym elementom, które są
w użyciu. Zawiąż jedno ramię albo którąkolwiek
z części ciała, a wkrótce wkradnie się atrofia i ucieknie
z niego życie. Odwróć ten porządek, dodaj ramieniu
pracy więcej niż zwykle – np. daj mu jak kowalowi kuć
żelazo cały dzień – a ramię stanie się silniejsze
(rozwinięte od wewnątrz).
Potęga wyrasta ze ZORGANIZOWANEJ WIEDZY,
ale uwaga: wyrasta „z niej” poprzez stosowanie
i używanie!
88
Człowiek może stać się chodzącą encyklopedią

wiedzy bez żadnej potęgi czy wartości. Wiedza ta
stanie się potęgą tylko w takim stopniu, jak będzie
zorganizowana, sklasyfikowana i zatrudniona do
działania. Wielu z najbardziej wykształconych ludzi
świata posiadało mniej wiedzy ogólnej niż inni,
których znano jako głupców. A różnica między nimi
była taka, że ci pierwsi używali posiadanej przez siebie
wiedzy, a ci drudzy nie robili nic takiego.
SZUKAJ rady ludzi, którzy powiedzą Ci prawdę
o Tobie, nawet jeśli boli Cię to słyszeć. Same pochwały
nie przyniosą poprawy, której Ci trzeba.
Osoba „wykształcona” to taka, która wie, jak zdobyć
wszystko, czego jej potrzeba poprzez dążenie do
swojego głównego CELU w życiu, nie łamiąc praw
innych ludzi. Może być niespodzianką dla wielu tak
zwanych „uczonych” ludzi, kiedy dowiadują się teraz,
iż nawet nie zbliżyli się do posiadania cech osoby
„wykształconej”. Może także być niespodzianką dla
wielu, którym się wydaje, że są za mało wykształceni,
kiedy dowiedzą się, iż są dobrze „wykształceni”.
Odnoszący sukcesy prawnik to niekoniecznie ten,
który zapamiętuje największą ilość przepisów praw-
nych. Przeciwnie, odnoszący sukcesy prawnik to taki,
który wie, gdzie odnaleźć zasadę prawną i szereg
89
opinii popierających tę zasadę prawną, która pasuje

bezpośrednio do prowadzonej przez niego sprawy.
Inaczej mówiąc, dobry prawnik to ten, który wie,
gdzie coś znaleźć wtedy, kiedy tego potrzebuje.
Ta zasada stosuje się z jednakową siłą do spraw
przemysłu i biznesu.
Henry Ford ukończył ledwie trochę klas szkoły
podstawowej, a jednak jest jednym z najlepiej „wyksz-
tałconych” ludzi na świecie, ponieważ zdobył umiejęt-
ność takiego łączenia praw natury i ekonomii, nie
mówiąc o umysłach ludzi, że posiada moc zdobycia
wszystkiego, czego zapragnie spośród rzeczy materi-
alnych.
Parę lat temu podczas wojny pan Ford wytoczył
proces przeciw „Chicago Tribune”, oskarżając tę gazetę
o publikację oszczerczych stwierdzeń o nim. Jednym
z tych stwierdzeń było, iż Ford to „ignoramus”, to
znaczy nieuk, a do tego pacyfista.
Kiedy sprawa trafiła do sądu, prawnicy „Tribune”
próbowali udowodnić, przy „pomocy” samego Forda,
że ich stwierdzenie było prawdą: że faktycznie jest
nieukiem. W tym celu przepytali go skrupulatnie ze
wszystkich możliwych przedmiotów.
Jedno z pytań, jakie zadali, brzmiało:
90
Ilu żołnierzy wysłali Anglicy do

zduszenia powstania kolonii amerykańskich
w 1776 roku?
Z cierpkim uśmiechem na twarzy Ford odpowie-

dział nonszalancko:
Nie wiem, ilu dokładnie, ale słyszałem, że
było ich dużo więcej niż tych, którzy potem
wrócili do domu.
Po tym nastąpił głośny śmiech sędziego, ławy

przysięgłych, ludzi na sali, a nawet sfrustrowanego
prawnika, który to pytanie zadał.
Tę linię pytań kontynuowano przez ponad godzinę.
Ford cały czas zachowywał stoicki spokój, pozwalając
„szczwanym lisom” strony przeciwnej bawić się z nim,
aż wreszcie miał tego dość. W odpowiedzi na
szczególnie nieznośne i obraźliwe pytanie, Ford
wyprostował się, wskazał palcem na pytającego
prawnika i odpowiedział:
Gdybym naprawdę chciał odpowiedzieć
na to głupie pytanie, które pan mi teraz zadał,
albo na którekolwiek inne z pytań, jakie mi pan
wcześniej zadawał, pragnę przypomnieć panu,
iż nad moim biurkiem wisi rząd elektrycznych
91
guzików, a przyciskając odpowiedni z tych

guzików, mógłbym wezwać ludzi, którzy
podaliby mi poprawną odpowiedź na
wszystkie pytania zadane tu dziś przez was
oraz na wiele innych pytań, których z braku
inteligencji nie umiecie ani zadać, ani
odpowiedzieć na nie. A teraz zechce mi pan
łaskawie wyjaśnić, dlaczego miałbym
zaśmiecać sobie umysł masą bezużytecznych
szczegółów i odpowiadać potem na każde
pytanie zadane mi przez każdego głupca,
kiedy mam wokół siebie ekspertów i oni
dostarczą mi wszelkich faktów, jakich
potrzebuję, kiedy tylko ich zawołam?
Cytuję z pamięci, ale to w zupełności oddaje

odpowiedź Forda.
Na sali sądowej zaległa cisza. Zadającemu pytania
prawnikowi opadła szczęka, oczy wyszły mu z orbit.
Sędzia wychylił się ze swojego miejsca i gapił na pana
Forda. Wielu sędziów przysięgłych przebudziło się
i patrzyło wkoło, jakby nastąpiła tu jakaś eksplozja (co
dokładnie się stało).
Znany człowiek kościoła, obecny na sali, powiedział
mi potem, że scena ta przypominała mu to, co
92
prawdopodobne się działo wtedy, gdy Jezus Chrystus

był sądzony przez Poncjusza Piłata; zaraz po tym, jak
podał swoją słynną odpowiedź na pytanie Piłata:
„Czym jest prawda?”
A mówiąc po naszemu, Ford tak odpowiedział, że
tamtemu buty spadły.
Do tego momentu w procesie ów prawnik całkiem
dobrze się bawił – jak myślał – kosztem Forda, szeroko
ukazując własną wiedzę ogólną jako przykład
i porównując ją z brakiem wiedzy Forda o wielu
sprawach i wydarzeniach.
Ale ta odpowiedź popsuła mu zabawę!
Udowodniła także po raz kolejny (wszystkim,
którzy byli dość inteligentni, by to przyjąć), że
prawdziwe wykształcenie oznacza rozwĳanie umysłu,
a nie samo zbieranie i klasyfikowanie wiedzy.
Ford nie mógłby w żadnym wypadku podać nazw
wszystkich stolic stanowych USA, ale mógłby – i zrobił
tak w rzeczywistości – zbić „kapitał”, którym można
w każdym stanie USA „pociągnąć za wiele sznurków”.
Edukacja – nie zapominajmy tego – składa się z mocy
dostania wszystkiego, co ktoś potrzebuje wtedy, kiedy
tego potrzebuje, bez naruszania praw innych ludzi.
Ford doskonale pasuje do tej definicji z powodu, który
autor usiłował tutaj wyłożyć, opisując powyżej
93
wspomniany incydent związany z prostą filozofią

Forda.
Jest wielu ludzi „nauki”, którzy z łatwością mogliby
zaplątać Forda w labiryncie pytań, z których na żadne
nie mógłby on odpowiedzieć. Ale Ford mógłby
odwrócić się i rozpętać wojnę w przemyśle albo
w finansach, która by zmiotła z powierzchni ziemi
tychże samych ludzi, z całą ich wiedzą i mądrością.
Ford nie potrafiłby wejść do własnego laboratorium
i rozdzielić jakiegoś związku chemicznego na jego
pierwiastki składowe, a potem połączyć ich
z powrotem w ten sam związek chemiczny. Ale on
wie, jak otaczać się chemikami, którzy zrobią to za
niego, jeśli chce, żeby tak było. Człowiek, który potrafi
inteligentnie wykorzystać wiedzę posiadaną przez
kogoś innego, jest w równym, a nawet większym
stopniu osobą wykształconą – jak osoba, która tylko
posiada wiedzę, ale nie wie, co z nią zrobić.
Profesor dobrze znanego uniwersytetu odziedziczył
dużą połać marnego gruntu. Ta ziemia nie miała lasu
do produkcji drewna, żadnych minerałów ani złóż
podziemnych, była dla niego tylko źródłem wydatków,
ponieważ musiał płacić podatek gruntowy. Państwo
zbudowało autostradę przecinającą ten teren. Jakiś
„niewykształcony” człowiek, jadąc autem po tej auto-
94
stradzie, zauważył, że ta nędzna ziemia leży na

szczycie góry, z której rozciągał się wspaniały widok
przez wiele mil we wszystkich kierunkach. On (ten
niedouczony) zauważył także, iż ziemia porośnięta
była małymi sosenkami i innymi drzewkami. Kupił 50
akrów (20 ha) tej ziemi, po $ 10 za akr. W pobliżu
autostrady zbudował ciekawy dom z belek, do którego
dołączył obszerną restaurację. Koło tego domu zain-
stalował stację benzynową. Zbudował tuzin jednopo-
kojowych domków z belek wzdłuż drogi i wynajmował
je turystom po $ 3 za noc. Restauracja, stacja
benzynowa, oraz domki przyniosły mu zysk neo
$ 15 000 w pierwszym roku. W następnym roku
zwiększył swój plan i zbudował jeszcze 50 domków
trzypokojowych, które teraz wynajmuje jako domki
letniskowe ludziom z pobliskiego miasta, za sumę $ 150
na cały sezon.
Materiał budowlany nic go nie kosztował, bo rosło
tego pełno na jego działce (tej samej, o której profesor
uniwersytetu mówił, że jest bezwartościowa).
Ponadto wyjątkowy i niezwykły wygląd domków
z drewnianych belek posłużył jako reklama całego
planu. Niektórzy mogliby uważać to za nieszczęście,
gdyby musieli budować z tak prymitywnych mate-
riałów.
95
Mniej niż pięć mil od tych domków, ten sam

człowiek nabył starą, wypracowaną farmę z 150
akrami ziemi, płacąc 25 dolarów za akr. Sprzedający
uważał tę cenę za niesamowicie wysoką.
Kupiec zbudował tamę długą na 150 stóp (50
metrów), zamieniając strumień wody w jezioro, które
pokryło 15 akrów terenu. Wpuścił ryby do tego jeziora,
a potem odsprzedał farmę na działki budowlane
ludziom, którzy chcieli mieć letnią chatę nad jeziorem.
Całkowity zysk z tej prostej transakcji wyniósł ponad
25 tysięcy dolarów, a czas potrzebny do zrealizowania
tego to jedno lato.
A jednak ten człowiek, posiadający wizję i wy-
obraźnię, nie był „wykształcony” w powszechnym
znaczeniu tego słowa.
Pamiętajmy, że przez te proste sposoby użycia
zorganizowanej wiedzy można się stać wykształconym
i potężnym.
Komentując opisaną transakcję, ów profesor uni-
wersytetu, który sprzedał te 50 akrów bezwartościowej
(?) ziemi, powiedział:
I pomyśleć tylko! Ten człowiek, którego
większość z nas nazwałaby nieukiem,
wymieszał swoją niewiedzę z 50 akrami
bezwartościowej ziemi, a ta kombinacja daje
96
mu rocznie więcej, niż ja zarobię przez pięć lat

stosowania tak zwanej edukacji.
Istnieje sposobność, jeśli nie cała masa sposobności,

w każdym stanie Ameryki, wykorzystania tutaj
opisanego pomysłu. Od dziś pamiętaj, że w Twoim
interesie będzie, żeby przyjrzeć się ukształtowaniu
każdego terenu, jaki zobaczysz, który będzie podobny
do tego opisanego w niniejszej części. Może znajdziesz
odpowiednie miejsce do założenia podobnego przed-
siębiorstwa i zarabiania pieniędzy. Ten pomysł szcze-
gólnie nadaje się do adaptacji w miejscach, gdzie nie
ma wielu plaż do kąpieli, ponieważ ludzie naturalnie
lubią takie wygody.
Popularność automobili spowodowała budowę
wielkiego systemu publicznych autostrad w całych
Stanach Zjednoczonych. Praktycznie przy każdej z tych
autostrad jest odpowiednie miejsce na „Wioskę
z c h a t e k ” d l a t u r y s t ó w, k t ó r ą c z ł o w i e k
z WYOBRAŹNIĄ i PEWNOŚCIĄ SIEBIE może
zmienić w prawdziwą kopalnię pieniędzy.
97
Okazje do zarobienia pieniędzy leżą wszędzie

wkoło Ciebie. Kurs niniejszy został zaprojektowany,
aby pomóc Ci „widzieć” te okazje oraz aby poinstruo-
wać Cię, jak najlepiej je wykorzystać, kiedy już je
znajdziesz.
98
Kto może najwięcej zyskać
dzięki filozofii praw
sukcesu?11
U rzędnicy kolei żelaznej, którzy pragną lepsze-

go ducha współpracy między swoimi kolejarzami
a ludźmi, których oni obsługują.
Pracownicy biurowi, którzy życzą sobie zwiększyć
zarobki i reklamować swoje usługi z większym
zyskiem.
Sprzedawcy, którzy chcą zostać mistrzami na swoim
wybranym polu. Filozofia Praw Sukcesu omawia każde
znane prawo sprzedaży, a także zawiera wiele
szczegółów nie włączonych do żadnego innego kursu.
11
Pamiętać należy, że książka powstała ponad 80 lat temu i kilku zawodów
może już dziś nie być. A jednocześnie trzeba mieć świadomość, że z praw
sukcesu skorzystać mogą także te zawody, o których autor nie miał pojęcia,
że kiedykolwiek powstaną.
99
Kto może najwięcej zyskać dzięki filozofii
Praw Sukcesu?
Kierownicy zakładów przemysłowych, którzy rozu-

mieją wartość większej harmonii wśród swoich
pracowników.
Pracownicy kolei, którzy życzą sobie wprowadzenia
zapisów efektywności, które spowodują uzyskanie
bardziej odpowiedzialnych stanowisk, z większą
pensją.
Kupcy, którzy pragną rozszerzyć swój biznes,
dodając nowych klientów. Filozofia Praw Sukcesu
pomoże każdemu przedsiębiorcy zwiększyć obroty,
ucząc go, jak z każdego klienta, który wejdzie do
sklepu, zrobić chodzącą reklamę.
Agenci sprzedaży samochodów, którzy chcieliby
zwiększyć umiejętność sprzedaży u swoich sprzedaw-
ców. Ogromna część kursu Praw Sukcesu powstała na
podstawie życia i doświadczeń największego żyjącego
sprzedawcy automobilów, który przy okazji jest
doskonałym pomocnikiem Kierownika Sprzedaży,
kierującego wysiłkami Sprzedawców Samochodów12.
Agenci ubezpieczeniowi, którzy chcą zwerbować
nowych posiadaczy polis i zwiększyć ubezpieczenie
posiadane przez dotychczasowych posiadaczy polis.
Jeden sprzedawca Ubezpieczeń na Życie w Ohio
sprzedał polisę za $ 50 000 jednemu z urzędników
12
Mowa o Henrym Fordzie.
100
Praw Sukcesu?
Centralnej Kompanii Stalowej; a było to rezultatem

tylko jednego przeczytania części na temat Korzystania
z porażek. Ten sam sprzedawca stał się jedną z gwiazd
personelu Spółki Ubezpieczeń na Życie w Nowym
Jorku, po tym jak przeszkolił się w Szesnastu Prawach
Sukcesu.
Nauczyciele szkolni, którzy chcieliby wznieść się na
szczyt swojego obecnego zawodu albo którzy szukają
sposobności wejścia do bardziej zyskownej profesji,
tworząc swoje dzieło życia.
Studenci uniwersytetów, jak również szkół matu-
ralnych, którzy nie są zdecydowani, jaki zawód
wybrać na przyszłość. Kurs Praw Sukcesu obejmuje
kompletną usługę Analizy Osobistej, która pomoże
studentowi określić rodzaj pracy, do jakiej jest najlepiej
dostosowany.
Bankierzy, którzy chcieliby powiększyć swoją firmę
poprzez lepsze i uprzejmiejsze metody obsługiwania
swoich klientów.
Urzędnicy bankowi, którzy są na tyle ambitni, żeby
przygotować się do pozycji kierowniczych w dziedzinie
bankowości lub w jakiejś innej dziedzinie przemysłu
czy handlu.
Lekarze i dentyści, którzy chcieliby rozszerzyć swoją
praktykę bez pogwałcenia swojej etyki zawodowej,
101
Praw Sukcesu?
ogłaszając się publicznie. Jeden znany lekarz stwier-

dził, że kurs Praw Sukcesu jest wart tysiąc dolarów dla
każdego profesjonalisty, którego etyka zawodowa nie
pozwala na bezpośrednie ogłaszanie się w prasie.
Sponsorzy, którzy chcą rozwinąć nowe i jak dotąd
nieopracowane połączenia działalności gospodarczej
i przemysłowej.
Pośrednicy sprzedaży nieruchomości, którzy po-
szukują nowych metod promocji sprzedaży. Wstęp do
kursu zawiera opis zupełnie nowego planu promocji
nieruchomości, który z pewnością przyniesie fortunę
tym, którzy wprowadzą go w życie. Plan ten można
zrealizować praktycznie w każdym stanie [USA].
W dodatku mogą go przeprowadzić ludzie, którzy
nigdy nie promowali żadnego przedsięwzięcia. Mówi
się, iż zasada opisana w niniejszym wprowadzeniu do
kursu Praw Sukcesu pozwoliła zebrać niemałą fortunkę
człowiekowi, który użył jej jako podstawy promocji
w swojej działalności sprzedaży nieruchomości.
Farmerzy, którzy chcieliby odkryć nowe metody
promowania swoich produktów, ażeby uzyskać
większe dochody neo, oraz ci, których ziemia nadaje
się do podziału według planu opisanego na końcu tego
Wstępu. Tysiące farmerów posiada „kopalnie złota” na
własnym terenie, który nie nadaje się pod uprawy.
102
Praw Sukcesu?
Można go bardzo rentownie wykorzystać w celach

rekreacji i wypoczynku.
Stenografowie i księgowi, którzy szukają praktycz-
nego planu wypromowania siebie na wyższe i lepsze
stanowiska. Kurs Praw Sukcesu jest prawdopodobnie
najlepszym kursem, jaki kiedykolwiek napisano na
temat promocji własnych usług.
Drukarze, którzy pragną większej ilości pracy
i wydajniejszej produkcji, w wyniku lepszej współpra-
cy między ich własnymi pracownikami.
Robotnicy sezonowi, którzy mają ambicje awanso-
wać na bardziej odpowiedzialne stanowiska
w dziedzinie bardziej odpowiedzialnej, a co za tym
idzie, lepiej płatnej.
Prawnicy chcący rozszerzyć swoją klientelę poprzez
godne, etyczne metody, które zwrócą na nich pozy-
tywną uwagę większej ilości ludzi, potrzebujących
pomocy prawnej.
Dyrektorzy przedsiębiorstw pragnący powiększyć
swoją obecną firmę lub którzy chcieliby zostać przy
swojej obecnej firmie, zmniejszając koszty, co można
uzyskać poprzez większą współpracę między pracow-
nikami.
103
Praw Sukcesu?
Właściciele pralni, którzy chcieliby rozszerzyć swoją

firmę ucząc swoich kierowców uprzejmiejszych
i wydajniejszych usług.
Agenci ogólnych ubezpieczeń na życie, którzy
chcieliby mieć większą i sprawniejszą organizację.
Kierownicy sieci sklepów, którzy chcieliby mieć
więcej pracy, na skutek wydajniejszych wysiłków
poszczególnych sprzedawców.
Małżeństwa, które są nieszczęśliwe, stąd nie
odnoszą sukcesów, ponieważ brakuje w ich domach
harmonii i współdziałania.
Wszystkim opisanym w powyższej klasyfikacji
filozofia Praw Sukcesu oferuje KONKRETNĄ
I SZYBKĄ pomoc.
Cel w życiu jest jedynym skarbem
wartym znalezienia; i nie należy go szukać
w obcych krajach, ale w swoim sercu.
Robert Luis Stevenson
104
Podsumowanie pierwszej
części Kursu Praw Sukcesu
C elem tego streszczenia jest pomóc Ci

w opanowaniu centralnej idei, wokół której ta część
została rozwinięta. Ideę tę reprezentuje termin
„Superumysł”, który w tej części opisano bardzo
szczegółowo.
Wszystkie nowe idee, a szczególnie te abstrakcyjnej
natury, usadawiają się w umyśle człowieka dopiero po
wielokrotnych powtórzeniach – co jest dobrze znaną
prawdą, uzasadniającą to powtórzenie w niniejszym
podsumowaniu zasady znanej jako „Superumysł”.
„Superumysł” może się rozwinąć poprzez przyjazny
sojusz, w duchu zgodności celu, między dwoma lub
więcej umysłami.
Teraz jest odpowiedni moment, aby wyjaśnić, że
z każdego sojuszu umysłów, w duchu zgodności czy
też nie, powstaje nowy umysł, który wpływa na
105
Podsumowanie pierwszej części Kursu

Praw Sukcesu
wszystkich uczestniczących w tym sojuszu. Nigdy dwa

lub więcej umysłów nie spotkało się, nie utworzywszy
w trakcie tego kontaktu jeszcze jednego umysłu, ale nie
zawsze ten niewidoczny wytwór jest „Superumysłem”.
Ze spotkania dwóch lub więcej umysłów może się
rozwinąć, i niestety zbyt często tak właśnie się dzieje,
potęga negatywna, która jest dokładnym przeciwieńs-
twem „Superumysłu”.
Są takie umysły, które – jak już powiedziano w tej
części – nie dadzą się połączyć w duchu harmonii.
Zasada ta ma porównywalną analogię w chemii,
z której przykłady mogą pozwolić uczniowi jaśniej
pojąć tę zasadę, o której teraz mówimy.
Na przykład chemiczna formuła H2O (to znaczy
połączenie dwóch atomów wodoru i jednego atomu
tlenu) zmienia te dwa elementy w wodę. Jeden atom
tlenu i jeden atom wodoru nie dadzą wody. Co więcej,
w ogóle nie da się ich zgodnie połączyć!
Jest wiele znanych pierwiastków, które po połącze-
niu natychmiast zmieniają się z nieszkodliwych
w śmiertelnie trujące substancje. A inaczej rzecz
ujmując, wiele znanych trujących pierwiastków można
zneutralizować po połączeniu z określonymi innymi
pierwiastkami.
106

Praw Sukcesu
Tak jak łączenie niektórych pierwiastków zmienia

całkowicie ich naturę, łączenie niektórych umysłów
zmienia naturę tych umysłów, tworząc albo pewien
stopień tego, co nazywamy „Superumysłem”, albo jego
przeciwieństwo, które jest wysoce destrukcyjne.
Każdy człowiek, który nie może się dogadać
z teściową, odczuł negatywne zastosowanie tej zasady
znanej jako „Superumysł”. Z przyczyn jak dotąd
nieznanych badaczom, większość teściowych wpływa
na mężów swoich córek bardzo negatywnie,
a spotkanie ich umysłów, teściowej i zięcia, wytwarza
wpływ wysoce antagonistyczny, zamiast „Superumy-
słu”.
Ten fakt jest prawdą zbyt starą i zbyt powszechnie
znaną, żeby jakieś dodatkowe komentarze były tu
potrzebne.
Niektóre umysły nie dadzą się pogodzić i nie mogą
się połączyć w „Superumysł” – to jest fakt, który
wszyscy przywódcy niech lepiej zapamiętają. Obo-
wiązkiem przywódcy jest tak pogrupować swoich
ludzi, żeby ci, którzy są w najbardziej strategicznych
punktach, mieli umysły ZDOLNE i DAJĄCE SIĘ
połączyć w duchu przyjaźni i harmonii.
Umiejętność takiego rozmieszczania ludzi jest
nadrzędną, wyjątkową cechą przywódcy. W Części
107

Praw Sukcesu
Drugiej tego kursu odkryjesz, że ta umiejętność była

głównym źródłem potęgi i fortuny zgromadzonej
przez zmarłego Andrew Carnegie.
Nie mając pojęcia o stronie technicznej przemysłu
stalowego, Carnegie potrafił tak pogrupować ludzi,
z których składał się jego „Superumysł”, że zbudował
najpotężniejsze imperium przemysłu stalowego znane
człowiekowi za jego życia.
Gigantyczny sukces Henry'ego Forda można prześ-
ledzić od początku, którym było pomyślne zastosowa-
nie dokładnie tej samej zasady. Mimo iż całkowicie
samodzielny i niezależny, Ford jednak nie polegał na
własnej wiedzy, żeby z takim sukcesem zbudować
swoje zakłady przemysłowe.
Tak jak Carnegie, otoczył się ludźmi, którzy
dostarczyli wiedzy, której on sam nie posiadał i nie
mógł posiadać.
Co więcej, Ford wybrał ludzi, którzy potrafili
i rzeczywiście zgrali się harmonĳnie we wspólnym
wysiłku.
Najbardziej efektywne związki, które wytworzyły
zasadę zwaną „Superumysłem”, składały się
z połączonych umysłów mężczyzn i kobiet. Przyczyną
tego zjawiska jest fakt, że umysły mężczyzny i kobiety
o wiele chętniej współpracują ze sobą niż umysły
108

Praw Sukcesu
dwóch mężczyzn. Ponadto dodatkowy bodziec kon-

taktu seksualnego często dołącza się do stworzenia
„Superumysłu” pomiędzy mężczyzną a kobietą.
Jest ogólnie znanym faktem, że samiec danego
gatunku jest bardziej czujny i bardziej zainteresowany
„pościgiem”, obojętnie jaki będzie cel tego pościgu, jeśli
samica inspiruje go i ponagla.
Ta cecha ludzkiego gatunku objawia się u samców
w wieku dojrzewania i pozostaje z nimi przez całe
życie. Pierwsze dowody na to można zauważyć
w sporcie, kiedy chłopcy grają przed widownią
złożoną z dziewczynek.
Jeśli usunąć kobiety z widowni, gra znana jako ostry,
amerykański futbol wkrótce stanie się bardzo łagodna.
Chłopak będzie się rzucał do gry z niemal nadludzkim
wysiłkiem, jeśli wie, że jego wybrana dziewczyna
obserwuje go z trybuny.
I ten sam chłopak rzuci się do gry pomnażania
pieniędzy z takim samym entuzjazmem, jeśli kobieta,
którą wybrał, doda mu odwagi i zdopinguje do tego;
szczególnie jeśli ta kobieta wie, jak pobudzić jego
umysł swoim własnym, poprzez prawo „Superumy-
słu”.
Z drugiej strony ta sama kobieta może pociągnąć
mężczyznę do pewniej klęski, poprzez negatywne
109

Praw Sukcesu
zastosowanie prawa „Superumysłu” (zrzędzenie, zaz-

drość, samolubność, chciwość, próżność)!
Nieżyjący już Elbert Hubbard rozumiał tak dobrze
opisaną tu zasadę, że kiedy spostrzegł, iż niezgodność
pomiędzy nim a jego pierwszą żoną ciągnie go w dół
ku pewnej porażce, zaryzykował ostracyzm opinii
publicznej, biorąc z nią rozwód i żeniąc się z kobietą,
o której mówi się, że była głównym źródłem jego
inspiracji.
Nie każdy miałby tyle odwagi, żeby przeciwstawić
się opinii publicznej, jak to zrobił Hubbard, ale któż jest
na tyle mądry, żeby powiedzieć, że ten jego czyn nie
był w najlepszym interesie wszystkich postronnych
osób?
Głównym zadaniem człowieka w życiu

jest odnieść sukces!
Droga do sukcesu może być, i zwykle jest,

zablokowana wieloma wpływami, które trzeba usunąć,
zanim będzie można osiągnąć cel. Jedną z najbardziej
szkodliwych przeszkód jest niefortunny związek
umysłów, które nie harmonizują ze sobą. W takich
wypadkach związek należy przerwać, bo skończy się
to na pewno klęską i porażką.
110

Praw Sukcesu
Człowiek, który opanował sześć podstawowych

lęków, w tym Lęk Przed Krytyką, nie zawaha się przed
podjęciem działania, które może się wydać drastyczne
umysłowi bardziej związanemu z konwencją, jeśli
człowiek taki znajdzie się w sytuacji ograniczenia
i zjeżdżania po równi pochyłej z powodu antagoni-
stycznych związków, obojętnie z kim i jakiej natury.
Milion razy lepiej jest stawić czoła krytyce, niż
zostać ściągniętym na dno upadku i zapomnienia
z powodu niezgodnych związków, obojętnie, czy
służbowych czy prywatnych.
Mówiąc absolutnie szczerze, autor usprawiedliwia
tutaj rozwody, kiedy warunki otaczające dane
małżeństwo są takie, że harmonia nie może zwyciężyć.
Nie chodzi o to, żeby przekazać pogląd, że braku
harmonii nie można usunąć innymi metodami niż
tylko rozwodem; ponieważ są przykłady, kiedy
przyczynę antagonizmu da się usunąć i kiedy da się
przywrócić harmonię, bez uciekania się do kroku tak
drastycznego jak rozwód.
Jeśli nie możesz sam dokonać wielkich rzeczy,
pamiętaj, że możesz robić rzeczy małe w doskonały
sposób.
Prawdą jest, iż niektóre umysły nie połączą się
w duchu harmonii, a także nie dadzą się zmusić ani
111

Praw Sukcesu
nakłonić do tego, z powodu chemicznej natury mózgu

takich jednostek. Nie bądźcie zbyt skorzy do obarcza-
nia tej drugiej strony odpowiedzialnością za brak
harmonii – pamiętajcie! – wina może leżeć po stronie
Waszego własnego mózgu!
Pamiętajcie też, że umysł, który nie chce i nie będzie
współpracował z jedną osobą lub osobami, może
doskonale współpracować z innym typem umysłów.
Odkrycie tej prawdy spowodowało radykalne zmiany
w metodach zatrudniania ludzi. Nie jest już
w zwyczaju zwalnianie człowieka tylko dlatego, że
nie jest odpowiedni na stanowisko, na jakie go
pierwotnie zatrudniono. Trzeźwo patrzący przywódca
stara się takiego człowieka przesunąć na inne
stanowisko, gdzie – potwierdziło się to wielokrotnie –
taki niedopasowany człowiek może stać się wartościo-
wym.
Czytelnik tego kursu powinien być pewny, że
całkowicie rozumie zasadę „Superumysłu”, zanim
przejdzie do kolejnych części. Jest to takie ważne
dlatego, że praktycznie całość kursu jest blisko
powiązana z tym prawem działania umysłu.
Jeśli nie jesteś pewien, że rozumiesz to prawo,
skontaktuj się z autorem tego kursu i zdobądź dalsze
wyjaśnienia, zadając dowolne pytania dotyczące
112

Praw Sukcesu
punktów, co do których potrzebne są dalsze wyjaśnie-

nia13.
Nie możesz spędzać zbyt wiele czasu, myśląc
poważnie i kontemplując prawo „Superumysłu”,
dlatego że kiedy je opanujesz i nauczysz się je
stosować, cały świat nowych okazji otworzy się przed
Tobą.
Niniejsza część wstępna, chociaż nie była tak
naprawdę zaplanowana jako odrębna część kursu Praw
Sukcesu, zawiera wystarczającą ilość danych, aby
Czytelnik obdarzony zdolnościami do sprzedaży,
został Super Sprzedawcą.
Każda organizacja sprzedaży może efektywnie
wykorzystać prawo „Superumysłu”, dobierając swoich
sprzedawców w grupy dwu- lub więcej osobowe,
ażeby sprzymierzyli się w duchu przyjaznej współpra-
cy i zastosowali to prawo tak, jak opisano w tej części.
Agent, sprzedający dobrze znaną markę samocho-
dów i zatrudniający dwunastu sprzedawców, zgrupo-
wał swoją organizację w sześć par po dwie osoby,
mając na celu zastosowanie prawa „Superumysłu”.
13
Akapit ten pozostawiono, aby nie odbiegać od tekstu oryginału, ale
pamiętać należy, że autor nie żyje od 1970 roku, w związku z czym próby
nawiązania kontaktu będą daremne.
113

Praw Sukcesu
W rezultacie wszyscy jego sprzedawcy ustanowili

nowe rekordy sprzedaży.
Ta sama organizacja stworzyła klub, który nazywają
„Jeden-na-Tydzień”; to znaczy, że każdy człowiek
należący do tego klubu sprzedał średnio jeden
samochód tygodniowo, od czasu powstania tego
klubu.
Rezultaty tego przedsięwzięcia zaskoczyły wszyst-
kich!
Każdy członek klubu otrzymał listę stu prawdopo-
dobnych nabywców aut. Każdy sprzedawca wysyła
jedną kartkę tygodniowo do wszystkich swoich
prawdopodobnych nabywców, opisując tylko jedną
zaletę samochodu, jaki sprzedaje, i prosząc o osobiste
wypróbowanie tego.
Osobiste wizyty klientów zwiększyły się gwałtow-
nie! Tak samo jak sprzedaż!
Agent zatrudniający tych ludzi zaoferował dodat-
kową premię pieniężną każdemu sprzedawcy, który
uzyska prawo członkostwa w klubie „Jeden-na-
Tydzień”, sprzedając średnio jeden samochód tygod-
niowo.
Plan ten był zastrzykiem nowych sił witalnych dla
całej organizacji. Wyniki tego planu są także widoczne
114

Praw Sukcesu
w tygodniowych rekordach sprzedaży każdego sprze-

dawcy.
Podobny plan mogłyby bardzo łatwo przyjąć firmy
prowadzące ubezpieczenia na życie. Każdy przedsię-
biorczy kierownik agencji mógłby przy użyciu tego
planu łatwo podwoić, a nawet potroić ilość przepro-
wadzanych transakcji, zachowując tę samą ilość
sprzedawców.
Metoda użycia tego planu nie wymaga wprowadza-
nia żadnych właściwie zmian. Klub można nazwać
„Polisa-na-Tydzień”, a każdy członek zobowiązałby się
do sprzedania co najmniej jednej polisy o ustalonej
minimalnej wartości.
Czytelnik, który opanuje zawartą w Części Drugiej
naukę i zrozumie, jak zastosować podstawowe zasady
tej części (określony cel główny), będzie w stanie użyć
planu tutaj opisanego o wiele bardziej efektywnie.
Nie sugeruję tutaj ani nie namawiam każdego
Czytelnika do podejmowania wysiłku i stosowania
zasad zawartych w tej części, dopóki nie opanuje
przynajmniej pięciu kolejnych części kursu Praw
Sukcesu.
Głównym celem tej części jest przedstawienie
niektórych zasad, na których niniejszy kurs się opiera.
W poszczególnych częściach tego kursu zasady te są
115

Praw Sukcesu
opisane o wiele dokładniej, a Czytelnik uczy się bardzo

szczegółowo, jak je stosować.
Wspomniana w tym podsumowaniu organizacja
sprzedaży samochodów spotyka się raz w tygodniu
na lunch. Półtorej godziny jest poświęcane na jedzenie
oraz na dyskusję o sposobach i środkach stosowania
zasad tego kursu. To daje każdemu z tych ludzi okazję
skorzystania z pomysłów wszystkich innych członków
tej organizacji.
Do obiadu nakrywane są dwa stoły.
Przy jednym siadają wszyscy, którzy zyskali prawo
do członkostwa w klubie „Jeden-na-Tydzień”. Przy
drugim, na którym nakrycia są cynowe zamiast
porcelanowych, siadają ci, którzy nie zdobyli prawa
do członkostwa w Klubie. Nie trzeba dodawać, że ci
drudzy są obiektem częstych, choć dobrodusznych,
żartów ze strony szczęśliwców siedzących przy tym
lepszym stole.
Można wymyślić nieskończone wariacje tego planu,
w dziedzinie sprzedaży samochodów albo w innych
dziedzinach.
Usprawiedliwieniem jego użycia jest to, że się
opłaca!
116

Praw Sukcesu
Opłaca się nie tylko liderowi czy kierownikowi

organizacji, opłaca się także każdemu członkowi grona
sprzedawców.
Plan ten został pokrótce opisany w celu ukazania
Czytelnikowi tego kursu, jak praktycznie stosować
zasady tutaj podawane.
Ostateczny test sprawdzający każdej teorii czy
zasady to przekonanie się, czy RZECZYWIŚCIE
DZIAŁA! Udowodniono, że prawo „Superumysłu”
jest solidne, ponieważ DZIAŁA.
Jeśli rozumiesz to prawo, jesteś teraz gotowy przejść
do Części Drugiej, gdzie dalej i głębiej będziesz
wprowadzony w stosowanie zasad opisanych w tej
części.
Zwycięzca nigdy się nie poddaje, a ten,

kto się poddaje, nigdy nie wygrywa!
UWAGA
Przestudiuj tę tabelę uważnie i porównaj wyniki tych
dziesięciu ludzi zanim ocenisz siebie w dwóch
ostatnich kolumnach z prawej strony
117

Praw Sukcesu
16 PRAW SUKCESU Henry Benjamin George Theodore

Ford Franklin Washington Roosevelt
1. Określony cel główny 100 100 100 100
2. Pewność siebie 100 80 90 100
3. Zwyczaj służenia 100 100 75 50
4. Inicjatywa i Przywództwo 100 60 100 100
5. Wyobraźnia 90 90 80 80
6. Entuzjazm 75 80 90 100
7. Samokontrola 100 90 50 75
8. Zwyczaj robienia więcej niż 100 100 100 100
to, za co nam płacą
9. Przyjemna osobowość 50 90 80 80
10. Precyzyjne myślenie 90 80 75 60
11. Koncentracja 100 100 100 100
12. Współpraca 75 100 100 50
13. Korzystanie z porażek 100 90 75 60
14. Tolerancja 90 100 80 75
15. Praktyka Złotej Zasady 100 100 100 100
OGÓLNA ŚREDNIA 91 90 86 82
118

Praw Sukcesu
Abraham Woodrow William Napoleon Calvin Jasse PRZED PO

Lincoln Willson H .Ta Bonaparte Coolidge James
100 100 100 100 100 -
75 80 50 100 60 75
20 40 30 40 100 -
60 90 20 100 25 90
70 80 65 90 50 60
60 90 50 80 50 80
95 75 80 40 100 50
100 100 100 100 100 -
80 75 90 100 40 50
90 80 80 90 70 20
100 100 100 100 100 75
90 40 100 50 60 50
80 60 60 40 40 -
100 70 100 10 75 -
100 100 100 - 100 -
81 79 75 70 71 37
Ludzie, których przeanalizowaliśmy w tej tabeli są

dobrze znani na całym świecie. Ośmiu z nich odniosło
sukces, a życie dwóch z nich zakończyło się porażką.
Zanalizowano ich tu dla porównania. Sprawdź
uważnie, gdzie ci dwaj ludzie otrzymali zero punktów,
a zrozumiesz, dlaczego przegrali. Zero punktów
w jakiejkolwiek kategorii z Szesnastu Praw Sukcesu
wystarczy, aby wywołać klęskę, nawet gdyby wszyst-
kie inne stopnie były wysokie.
119

Praw Sukcesu
Zauważ, że wszyscy ludzie sukcesu mają 100

punktów w kategorii określony cel główny. To jest
warunek wstępny do sukcesu, we wszystkich wypad-
kach bez wyjątku. Jeśli chcesz przeprowadzić intere-
sujący eksperyment, zastąp te dziesięć nazwisk w tabeli
nazwiskami dziesięciu osób które znasz; pięć którym
sie powiodło i pięć, które są nieudacznikami; a potem
oceń ich. Jak skończysz, OCEŃ SIEBIE i zadbaj, by
naprawdę poznać swoje słabości.
120
Sześciu twoich największych
wrogów
Wizyta w Galerii Sztuki z Autorem
Te sześć duchów nazywa się: Strach

przed Biedą, Strach przed Śmiercią, Strach
przed Chorobą, Strach przed Utratą Miłości,
Strach przed Starością, Strach przed Krytyką.
K ażda osoba na ziemi czegoś się boi. Większość

lęków dziedziczymy. W tym eseju przestudiowano
sześć podstawowych lęków, które czynią najwięcej
szkody. Musisz pokonać swoje lęki, zanim uda Ci się
zrealizować jakiekolwiek wartościowe przedsięwzięcie
121
Sześciu twoich największych wrogów
w życiu. Dowiedz się, ile z tych sześciu lęków nęka

Cię. Ale, co ważniejsze, dowiedz się także, jak je
pokonać.
Na powyższym rysunku masz okazję przyjrzeć się
naszym sześciu najgorszym wrogom.
Ci wrogowie nie są piękni. Jednak artysta, który
narysował ten obraz, nie ukazał tych sześciu postaci
tak brzydkimi, jak są w istocie. Gdyby tak zrobił, nikt
by mu nie uwierzył.
W trakcie czytania o tych obmierzłych postaciach
zbadaj siebie i dowiedz się, która z nich wyrządza
Tobie najwięcej szkody! Celem tego eseju jest pomóc
Czytelnikom niniejszego kursu odrzucić tych śmiertel-
nych wrogów. Zauważcie, że te sześć postaci siedzi
Wam na plecach, gdzie nie można ich łatwo dojrzeć.
Każda istota ludzka na tej ziemi jest bardziej lub
mniej skrępowana jednym lub więcej z tych niewi-
docznych LĘKÓW. Pierwszy krok do pozbycia się ich
to odkrycie, w jaki sposób je nabyliśmy.
Uchwyciły Cię w swe szpony poprzez dwa rodzaje
dziedziczenia. Jeden to dziedziczenie fizyczne, któ-
remu Darwin poświęcił tyle studiów. Drugi rodzaj
znany jest jako dziedziczenie społeczne, poprzez które
obawy, przesądy i wierzenia ludzi od początku ich
istnienia przechodziły z pokolenia na pokolenie.
122
Przyjrzyjmy się najpierw roli, jaką odegrało dzie-

dziczenie fizyczne w tworzeniu tych sześciu PODSTA-
WOWYCH LĘKÓW. Od razu odkrywamy, że Natura
jest okrutnym budowniczym. Od najniższej formy
życia do najwyższej Natura pozwala, by silniejsze
osobniki żywiły się słabszymi formami życia zwierzę-
cego.
Ryby żerują na robakach i insektach, zjadając je
w całości. Wyższe formy życia zwierzęcego żerują na
niższych i na sobie wzajemnie, aż do człowieka.
A człowiek żeruje na wszystkich innych niższych
formach życia zwierzęcego, jak również na CZŁOWIE-
KU!
Cała historia ewolucji to jeden nieprzerwany ciąg
dowodów na okrucieństwo i niszczenie słabszych
przez silniejszych. Nic dziwnego, że słabsze formy
życia zwierzęcego nauczyły się najbardziej BAĆ.
Świadomość STRACHU rodzi się w każdym żyjącym
stworzeniu.
Tyle o instynkcie STRACHU, który doszedł do nas
poprzez dziedziczenie fizyczne. Zbadajmy teraz dzie-
dziczenie społeczne i odkryjmy, jaką rolę odegrało
w ukształtowaniu nas. Określenie „dziedzictwo
społeczne” odnosi się do wszystkiego, czego nas
uczą, oraz wszystkiego, czego uczymy się sami
123
i przechwytujemy z obserwacji i doświadczeń z innymi

żywymi istotami.
Odłóżcie na bok, przynajmniej na chwilę, wszelkie
uprzedzenia i utarte opinie, jakie mogliście już sobie
uformować. Wtedy może poznacie prawdę o Waszych
Sześciu Najgorszych Wrogach. Zacznĳmy od:
Strachu przed biedą – powiedzenie prawdy o historii
tego wroga ludzkości wymaga odwagi, a jeszcze
większej odwagi wymaga wysłuchanie tej prawdy.
Strach przed biedą wyrasta ze zwyczaju ekonomiczne-
go żerowania na innych ludziach. Zwierzęta, które
mają instynkt, ale nie mają zdolności MYŚLENIA,
żerują na sobie fizycznie. Człowiek, ze swoim
nadrzędnym sensem intuicji, oraz z potężniejszą bronią
MYŚLI, nie zjada innych ludzi dosłownie; większą
przyjemność znajduje w pożeraniu ich FINANSOWO.
Tak wielkim złoczyńcą jest człowiek w tej dziedzinie,
iż niemal każde państwo i naród były zmuszone
wydać prawa, setki praw, dla ochrony słabszych przed
silniejszymi. Każda ustawa antyspekulacyjna jest
niezaprzeczalnym dowodem, że naturą człowieka jest
żerowanie ekonomiczne na swoich słabszych braciach.
Drugi z Sześciu Podstawowych Lęków ściągających
człowieka w dół to:
124
Strach przed starością. Ten strach wyrasta z dwóch

głównych przyczyn. Po pierwsze, myśl że STAROŚĆ
może sprowadzić BIEDĘ. Po drugie, z powodu
fałszywych i okrutnych nauk różnych sekciarzy, które
zostały tak dobrze wymieszane z ogniem i siarką, że
każda istota ludzka nauczyła się bać starości. Starość
oznacza zbliżanie się drugiego świata, być może
bardziej okropnego niż ten tutaj.
Trzeci z Sześciu Podstawowych Lęków to:
Strach przed chorobą. Ten lęk rodzi się z dziedzictwa
zarówno fizycznego, jak i społecznego. Od narodzin aż
do śmierci trwa odwieczna wojna w każdym fizycz-
nym ciele. Wojna grup komórek, z których jedne to
przyjaźni budowniczowie ciała, a druga to niszczyciele
albo „zarazki chorobowe”. Ziarno strachu rodzi się
w ciele fizycznym w wyniku okrutnego planu Natury,
pozwalającego silniejszym komórkom żywić się słabs-
zymi. Społeczne dziedzictwo odegrało swoją rolę
poprzez brak czystości i wiedzy sanitarnej. Również
poprzez prawo sugestii sprytnie manipulowane przez
tych, którzy zyskują na czyimś SŁABYM ZDROWIU.
Czwarty z Sześciu Podstawowych Lęków to:
Strach przed utratą czyjejś miłości. Ten lęk wypełnia
domy wariatów osobami chorobliwie zazdrosnymi,
ponieważ zazdrość to nic innego jak forma szaleństwa.
125
Wypełnia on także sądy rozwodami oraz powoduje

morderstwa i inne formy okrutnej kary. Jest przeżyt-
kiem, podawanym z pokolenia na pokolenie poprzez
dziedzictwo społeczne od epoki kamiennej, kiedy
człowiek żerował na innym człowieku, kradnąc mu
siłą jego towarzyszkę. Metoda, ale nie działanie,
zmieniło się do pewnego stopnia. Zamiast siłą
fizyczną, mężczyzna teraz kradnie kobietę innego
mężczyzny, używając ślicznych, kolorowych wstążek
i szybkich samochodów lub alkoholu czy też świecą-
cych błyskotek i rozległych posiadłości.
Człowiek się udoskonala. Teraz „kusi”, gdzie kiedyś
„porywał”.
Piąty z Sześciu Podstawowych Lęków to:
Strach przed krytyką. Jak i gdzie dokładnie człowiek
nabył ten strach, trudno jest stwierdzić, ale pewne jest,
że go posiada. Gdyby nie ten strach, mężczyźni nie
byliby łysi. Łyse głowy powstają z powodu ciasnych
opasek kapeluszy, które odcinają dopływ krwi do
cebulek włosowych. Kobiety są rzadko łyse, ponieważ
ich kapelusze są luźniejsze. Gdyby nie strach przed
krytyką, mężczyźni zostawiliby swoje kapelusze
i uratowali włosy.
Producenci ubrań szybko nauczyli się, jak zbić
majątek na tym Podstawowym Lęku ludzkości. Moda
126
zmienia się co sezon, ponieważ producenci ubrań

wiedzą, że tylko niewielu ludzi ma odwagę nosić
ubranie, które już nie jest modne. Trzeba nosić to, „co
wszyscy”. Jeśli w to wątpicie (Wy, panowie), przejdźcie
się ulicą ubrani w zeszłoroczny fason płaszcza czy
kapelusza, kiedy w tym sezonie modne jest coś innego.
Albo Wy, panie, przejdźcie się ulicą w Wielkanocny
poranek w zeszłorocznym kapeluszu. Zauważcie, jak
nieswojo będziecie się czuły przez tego niewidzialnego
wroga, strach przed krytyką.
Szósty i ostatni z Sześciu Podstawowych Lęków jest
najbardziej straszliwy ze wszystkich. Nazywa się:
Strach przed śmiercią. Przez dziesiątki tysięcy lat
człowiek zadawał to pytanie, na które nadal nie ma
odpowiedzi: „SKĄD?” i „DOKĄD?” Co bardziej
przedsiębiorczy reprezentanci gatunku skwapliwie
oferowali odpowiedź na to odwieczne pytanie; „Skąd
się tu wziąłem i dokąd pójdę po śmierci?”
– Wejdź do mojego namiotu – mówił jeden
przywódca. – A wolno ci będzie pójść do NIEBA po
śmierci.
Zaraz Niebo przedstawiano jako cudowne miasto,
którego ulice obramowano złotem i wybrukowano
drogocennymi kamieniami.
127
– Zostań z dala od mojego namiotu, a pójdziesz

prosto do piekła. – Piekło zaś ukazywano jako
rozpalony piec hutniczy, gdzie biedna ofiara miałaby
cierpieć i płonąć w ogniu piekielnym przez wieczność.
Nic dziwnego, że ludzkość BOI SIĘ ŚMIERCI!
Spójrz jeszcze raz na obrazek na początku tego eseju
i spróbuj ustalić, który z tych Sześciu Podstawowych
Lęków przyczynia Ci największych szkód. Wróg
określony, to wróg w połowie pokonany.
Dzięki szkołom i uniwersytetom człowiek powoli
odkrywa tych Sześciu Wrogów. Najefektywniejszym
orężem do walki z nimi jest ZORGANIZOWANA
WIEDZA. Niewiedza i Strach to siostry bliźniacze.
Przeważnie spotyka się je razem.
Ale niewiedza i przesądy na temat Sześciu Pod-
stawowych Lęków mogłyby zniknąć z natury ludzkiej
w przeciągu jednego pokolenia. Lekarstwo na tych
sześciu wrogów można znaleźć w każdej bibliotece
publicznej, jeśli wiesz, jakie książki czytać.
Zacznĳ od przeczytania Nauki o potędze, autorstwa
Benjamina Kidda14, a rozerwiesz duszący uchwyt
większości z tych Sześciu Podstawowych Lęków. Po
niej przeczytaj esej Emersona o Kompensacji15. Potem
14
Kidd B., The Science of Power, London 1919.
15
Emerson R. W ., Essay on Compensation, Tennessee 1906.
128
wybierz jakąś dobrą książkę o autosugestii i dowiedz

się, na jakiej zasadzie Twoje dzisiejsze wyobrażenia
stają się jutro rzeczywistością. Umysł w trakcie tworzenia
Robinsona 16 da Ci dobry początek w kierunku
rozumienia własnego umysłu.
Poprzez zasadę dziedzictwa społecznego niewiedzę
i przesądy naszych przodków przekazano Tobie. Ale
żyjesz w wieku nowoczesnym. Wszędzie widzisz, że
każdy SKUTEK ma swoją naturalną PRZYCZYNĘ.
Zacznĳ teraz studiować skutki poprzez ich przyczyny,
a wkrótce wyzwolisz swój umysł spod brzemienia tych
Sześciu Podstawowych Lęków.
Zacznĳ od studiowania ludzi, którzy zgromadzili
wielkie bogactwo, i znajdź PRZYCZYNĘ ich osiągnięć.
Henry Ford to dobry temat na początek. W krótkim
okresie 25 lat przezwyciężył BIEDĘ i uczynił się
najpotężniejszym człowiekiem na ziemi. W jego
osiągnięciu nie było szczęśliwego trafu ani przypadku,
ani zrządzenia losu. Wyrosło ono z jego uważnego
przestrzegania pewnych zasad, które są tak dostępne
Tobie, jak były dostępne dla niego.
Henry Ford nie jest ograniczony tymi Sześcioma
Podstawowymi Lękami, niech się nikt nie pomyli w tej
kwestii.
16
Robinson J.H., The Mind in the Making, bd.
129
Jeśli czujecie, że jesteście zbyt daleko od Forda, by

dokładnie go przestudiować, zacznĳcie od wybrania
dwóch ludzi blisko siebie, których znacie; jeden niech
reprezentuje Wasze wyobrażenie PORAŻKI, a drugi
niech się Wam kojarzy z SUKCESEM. Dowiedzcie się,
co sprawiło, że jeden odniósł porażkę, a drugi sukces.
Zdobądźcie prawdziwe FAKTY. W trakcie zbierania
tych faktów sami się nauczycie bardzo wiele na temat
PRZYCZYNY i SKUTKU.
Nic nigdy nie „zdarza się” tak po prostu. Wszystko,
od najniższej formy zwierzęcej, która czołga się po
powierzchni ziemi czy unosi się w oceanach, aż do
człowieka, jest SKUTKIEM naturalnego procesu ewo-
lucji. Ewolucja to „uporządkowana zmiana”. Z tą
uporządkowaną zmianą nie wiążą się żadne „cuda”.
Nie tylko kolory i kształty zwierząt podlegają
stopniowej, uporządkowanej zmianie z pokolenia na
pokolenie. Ludzki umysł również przechodzi stałe
zmiany. Tu leży Wasza nadzieja na poprawę. Macie siłę
zmusić wasz umysł do przejścia procesu dosyć szybkiej
zmiany. Po miesiącu odpowiednio pokierowanej auto-
sugestii możecie nadepnąć na gardło każdego
z Waszych Sześciu Podstawowych Lęków. Po dwunas-
tu miesiącach stałego wysiłku zapędzicie całe to stado
130
do kąta, z którego nigdy więcej nie będzie Wam mogło

wyrządzić poważniejszej krzywdy.
Jutro będziesz podobny do dominujących myśli,
które dzisiaj pielęgnujesz w umyśle! Zasiej w mózgu
ziarno zdecydowania do pokonania Twoich Sześciu
Podstawowych Lęków, a bitwę będziesz miał
w połowie wygraną już tu i teraz. Utrzymaj tę intencję
w umyśle, a ona powoli wypchnie Twoich Sześciu
Najgorszych Wrogów poza zasięg wzroku, ponieważ
nie istnieją oni nigdzie indziej, jak tylko w Twoim
umyśle.
Człowiek potężny NIE LĘKA SIĘ niczego; nawet
Boga. Człowiek potężny kocha Boga, ale nie OBAWIA
SIĘ Go nigdy! Solidna potęga nigdy nie wyrasta ze
STRACHU. Każda potęga zbudowana na STRACHU
musi rozpaść się i rozsypać. Zrozum tę wielką prawdę,
a nigdy nie będziesz niefortunnie próbował wznieść się
do władzy poprzez LĘKI innych ludzi, którzy mogą
być Ci winni chwilowe posłuszeństwo.
131
Człowiek to dusza i ciało, stworzone

Do czynów wielkich; by śmiało marzeniem
Mknął niestrudzony, nieulękły zmieniał
Dotkliwe ciosy w spokój, i smakował
Radość rozumu i ducha zmieszanie.
Czy ulepiony, by nędznie, w żałości

Czołgał się w gnoju swych obaw marności,
Martwiał na każdy dźwięk, rwał miłości
Płomień; radości uczucia, by czekał,
Tej cudnej chwili, gdy z dni bez wartości
Wyrwie go tchnienie śmierci, mroźną ręką.
Choroby nie cierpiąc, leczenie odwlekał.
Pierwszy to człowiek, co żyć ma w przyszłości,

Drugi – człek dzisiaj, w całej swej marności.
SHELLEY
132
Jednym z najbardziej niszczących

rodzajów zła jest oszczerstwo. Jak żadna inna
forma zła łamie ludzkie serca i rujnuje
reputacje, brutalnie i bez litości.
133
Tom drugi
Określony
Cel Główny
Ogólne wprowadzenie do
części drugiej Praw Sukcesu
Możesz to zrobić, jeśli uwierzysz, że

możesz!
J esteś na początku kursu filozofii, który, po raz

pierwszy w historii świata, został usystematyzowany
ze znanych czynników, które są i zawsze muszą być
używane przez ludzi sukcesu.
Styl literacki został całkowicie podporządkowany
przedstawieniu zasad i praw zawartych w tym kursie
w taki sposób, aby mogły być szybko i łatwo
przyswojone przez ludzi w każdej sferze działalności.
Niektóre z opisanych zasad są znane wszystkim
czytelnikom tego kursu. Inne podano tutaj po raz
pierwszy. Należy mieć w pamięci, od części pierwszej
do ostatniej, że wartość jakiejś filozofii leży całkowicie
137
Ogólne wprowadzenie do części drugiej

Praw Sukcesu
w bodźcach myślowych, jakie wytworzy w umysłach

czytelników, a nie tylko w samych częściach kursu.
Mówiąc inaczej, ten kurs zamierzony został jako
stymulator umysłu, który sprawi, że czytelnik zorga-
nizuje i skieruje ku OKREŚLONEMU skutkowi siły
swojego umysłu, a w ten sposób ujarzmi tę niesłychaną
siłę, jaką większość ludzi trwoni na spazmatyczne,
bezcelowe myśli.
Jeden pojedynczy cel jest niezbędny do odniesienia
sukcesu, obojętnie, jak ktoś mógłby pojęcie sukcesu
zdefiniować. A jednak pojedynczy cel to sprawa, która
może wymagać – i zwykle wymaga – myślenia nad
wieloma spokrewnionymi tematami.
Autor niniejszego kursu przejechał wiele mil, aby
zaobserwować, jak Jack Dempsey trenuje przed kolejną
walką. Okazało się, że trening nie polegał wyłącznie na
jednym rodzaju ćwiczeń, ale zawierał wiele różnych
form. Worek treningowy pomagał mu rozwinąć jedną
grupę mięśni, jak również szybkość reakcji. Hantlami
ćwiczył inną grupę mięśni. Bieganiem rozwĳał mięśnie
nóg i bioder. Dobrze ułożona dieta dawała mu białko
do budowy mięśni bez tłuszczu. Odpowiednia ilość
snu, odpoczynek i odpowiednio spędzany czas wolny
dawały mu jeszcze inne wartości, które musi mieć,
ażeby wygrać.
138

Praw Sukcesu
Czytelnik tego kursu jest, albo przynajmniej powi-

nien być, zajęty treningami, by odnieść sukces w walce
życia. Żeby wygrać, wiele czynników musi być
wziętych pod uwagę. Dobrze zorganizowany, czujny
i energiczny umysł wytwarza się przy użyciu różno-
rodnych i rozmaitych bodźców, które wszystkie są
jasno opisane w niniejszych częściach kursu.
Trzeba jednak pamiętać, że umysł potrzebuje
różnorodnych ćwiczeń do rozwoju, tak jak ciało dla
swojego prawidłowego rozwoju wymaga wielu form
systematycznych ćwiczeń.
U koni trenuje się rozmaite rodzaje chodu; trenerzy
każą im skakać przez przeszkody, a to, poprzez
przyzwyczajenie i powtórzenia, wyrabia w nich pożą-
dane kroki. Umysł ludzki trzeba trenować w podobny
sposób, rozmaitością bodźców inspirujących myśli.
Zauważycie, zanim jeszcze zagłębicie się w tę filozofię,
że czytanie tego kursu wywoła napływ myśli
obejmujących szeroki wachlarz tematów. Z tego
powodu czytelnik powinien czytać ten kurs z piórem
i notatnikiem pod ręką oraz wytworzyć zwyczaj
zapisywania myśli i „pomysłów”, kiedy wpadną mu
do głowy.
Idąc za tą radą, do czasu przeczytania tego kursu
dwu- lub trzykrotnie, czytelnik będzie miał zbiór
139

Praw Sukcesu
pomysłów wystarczający do przekształcenia całego

swojego życiowego planu.
Stosując tę praktykę, bardzo prędko da się zau-
ważyć, że umysł stanie się jak magnes w tym sensie, że
będzie przyciągał użyteczne pomysły jakby „z po-
wietrza”, że użyję słów znanego naukowca, który
eksperymentował z tą zasadą przez wiele lat.
Zrobicie sobie wielką krzywdę, przystępując do tego
kursu z nawet najmniejszym poczuciem, że nie
potrzeba Wam więcej wiedzy, niż w tej chwili
posiadacie. Prawda jest taka, że żaden człowiek nie
wie tyle o wszystkich ważnych sprawach, żeby móc
powiedzieć o sobie, iż ma zawsze we wszystkim rację.
W długotrwałym, ciężkim zadaniu trzebienia mojej
własnej ignorancji i zasiedlania tych miejsc użyteczną
wiedzą o świecie, często widziałem oczami wyobraźni
Wielkiego Stwórcę, stojącego u drzwi wejściowych do
życia, który zapisywał „Biedny głupek” na czołach
tych, którzy wierzą, że są mądrzy i „Biedny grzesznik”
na czołach tych, którzy wierzą, że są święci.
W tłumaczeniu na język codzienny oznacza to, że
żaden z nas nie wie zbyt wiele. A przez samą naturę
naszego jestestwa nigdy nie będziemy wiedzieć tyle, ile
potrzebujemy wiedzieć, aby żyć mądrze i cieszyć się
życiem, póki je mamy.
140

Praw Sukcesu
Pokora jest poprzednikiem sukcesu!

Dopóki nie staniemy się pokorni w naszych sercach,
nie będziemy skłonni skorzystać wiele z doświadczeń
i myśli innych.
Brzmi jak kazanie o moralności? Nawet jeśli, to co?
Nawet kazania, choćby suche i nudne, jak zwykle
bywają, mogą być pożyteczne, jeśli służą ukazaniu
nam, czym naprawdę jesteśmy, abyśmy przez to mogli
zdobyć choć przybliżone pojęcie o naszej małości
i powierzchowności.
O sukcesie w życiu orzeka w dużym stopniu nasza
znajomość ludzi!
Najlepszym miejscem do studiowania bestii ludzkiej
jest nasz własny umysł, poprzez jak najdokładniejszy
REMANENT samego siebie. Kiedy już poznasz siebie
gruntownie (jeśli kiedyś Ci się to uda), będziesz także
wiedział dużo o innych.
Żeby poznać innych, nie takimi, jakimi wydają się
być, lecz takimi, jakimi są w rzeczywistości, badaj ich
pod względem:
1. Postawy ciała i sposobu chodzenia.
2. Tonu głosu, jego jakości, tonacji i głośności.
3. Oczu, czy są niespokojne, czy patrzą wprost.
4. Użycia słów, ich rodzaju, jakości i wartości.
141

Praw Sukcesu
Przez te otwarte okna możesz praktycznie „wejść do

duszy” każdego i przyjrzeć się, jak wygląda PRAW-
DZIWY CZŁOWIEK!
1. Kiedy są rozzłoszczeni.
2. Kiedy są zakochani.
3. Kiedy chodzi o pieniądze.
4. Kiedy jedzą (sami i niewidziani, jak sądzą).
5. Kiedy piszą.
6. Kiedy mają kłopoty.
7. Kiedy się cieszą i triumfują.
8. Kiedy są pokonani i zdołowani.
9. Kiedy stoją przed katastrofą.
10. Kiedy próbują zrobić „dobre wrażenie”.
11. Kiedy usłyszą o nieszczęściu innej osoby.
12. Kiedy usłyszą o powodzeniu innej osoby.
13. Kiedy przegrywają w jakiejś grze czy sporcie.
14. Kiedy wygrywają w sporcie.
15. Kiedy są sami, zamyśleni.
Zanim naprawdę poznasz człowieka, takim jaki jest
rzeczywiście, musisz zobaczyć go w tych wszystkich
nastrojach, a może i więcej. W praktyce oznacza to, iż
nie masz prawa osądzać innych z widoku. Wygląd się
142

Praw Sukcesu
liczy, nie ma żadnych wątpliwości co do tego, ale

wygląd często bywa zwodniczy.
Ten kurs został tak zaprojektowany, aby czytelnik,
który go opanuje, mógł zrobić spis cech swoich i cech
innych ludzi innymi metodami niż „osąd powierz-
chowny”. Czytelnik, który opanuje tę filozofię, będzie
umiał przedrzeć się przez zewnętrzną powłokę ozdób,
ubrania, tak zwanych manier i tym podobnych,
dochodząc głęboko do samego serca wiedzy
o człowieku.
To jest bardzo szeroka obietnica!
Nie zostałaby uczyniona, gdyby autor tej filozofii nie
wiedział, w wyniku lat eksperymentów i analiz, że
może wypełnić tę obietnicę. Osoby, które czytały
rękopis tego kursu, pytały, dlaczego nie nazwałem go
kursem Sprzedawcy Doskonałego. Odpowiedź jest
prosta: wyraz „sprzedawca” kojarzy się powszechnie
z reklamą i handlem towarami i usługami, a to
zawęziłoby i okroiło prawdziwą naturę tego kursu.
Prawdą jest, że to jest kurs Sprzedawcy Doskonałego,
pod warunkiem, że spojrzy się głębiej-niż-zwykle na
znaczenie słowa „sprzedawca”.
Ta filozofia ma na celu umożliwić tym, którzy ją
opanują, „sprzedać” z sukcesem swoją drogę przez
życie, przy minimalnej ilości oporów i tarć. Dlatego
143

Praw Sukcesu
Żadna osoba nie jest

wykształcona, jeśli nie ma
przynajmniej „Pobieżnej
Znajomości” Prawa
Kompensacji, jak je opisał
Emerson.
144

Praw Sukcesu
taki kurs musi pomóc czytelnikowi zorganizować

i spożytkować wiele prawd, które są pomĳane przez
większość ludzi przesuwających się przez życie jako
przeciętniacy.
Nie wszyscy ludzie są tak zbudowani, żeby życzyli
sobie znać prawdę o wszystkich sprawach istotnie
wpływających na życie. Jedna z wielkich niespodzia-
nek, jakie czekały na autora tego kursu w związku
z jego badaniami, to fakt, że tak niewielu ludzi jest
chętnych usłyszeć prawdę, jeśli odsłania ona ich
własne słabości.
Wolimy iluzję od rzeczywistości!
Nowe prawdy, jeśli w ogóle są przyjmowane, to
z przysłowiowym przymrużeniem oka. Niektórzy z nas
żądają więcej niż tylko przymrużenia oka; żądamy
widzieć jasno i szeroko, aby dostrzec wszystkie nowe
pomysły, które mogą stać się użyteczne.
Z tych powodów Pierwsza Część tego kursu, jak
również niniejsza, poświęcone są tematom torującym
drogę nowym pomysłom. Tak, aby nie były one zbyt
wielkim szokiem dla umysłu czytelnika.
Myśl, którą autor chce „przekazać”, została całkiem
przejrzyście wyłożona przez wydawcę „Magazynu
Amerykańskiego” w artykule wstępnym do najnow-
szego wydania, w następujących słowach:
145

Praw Sukcesu
Ostatnio podczas deszczowej nocy Carl Lomen, król

reniferów z Alaski, opowiedział mi prawdziwą
historię. Utkwiła mi ona w głowie od tamtej pory.
A teraz podzielę się nią z Wami.
– Pewien Eskimos z Grenlandii – powiedział Lomen
– wiele lat temu pojechał na jedną z amerykańskich
ekspedycji na Biegun Północny. Później, w nagrodę za
wierną służbę i pracę, zabrano go na krótką wizytę
w Nowym Jorku.
Wszystkie tamtejsze cudowne widoki i dźwięki
wprawiły go w osłupienie i zachwyt. Kiedy wrócił do
swojej rodzinnej wioski, opowiadał historie
o budynkach, które wznosiły się do nieba;
o tramwajach, które opisywał jako domy poruszające
się po śladzie z ludźmi, którzy w nich mieszkają, kiedy
te domy się poruszają. Mówił o ogromnych mostach,
sztucznych światłach i wszelkich innych olśniewają-
cych rzeczach towarzyszących wielkim metropoliom.
Jego współbracia popatrzyli na niego zimno i odeszli.
I od tej pory cała wioska przezwała go „Sagdluk”, co
znaczy „Kłamca”. To imię nosił ze wstydem aż do
śmierci. Długo zanim umarł, jego prawdziwe imię
zostało zapomniane.
Kiedy Knud Rasmussen wybrał się w swoją podróż
z Grenlandii na Alaskę, towarzyszył mu Eskimos
146

Praw Sukcesu
z Grenlandii, Mitek (Kaczka). Mitek odwiedził Kopen-

hagę i Nowy Jork, gdzie zobaczył wiele rzeczy po raz
pierwszy i był pod wielkim wrażeniem. Później, po
swoim powrocie na Grenlandię, przypomniał sobie
o tragedii Sagdluka i zdecydował, że nie byłoby
mądrze powiedzieć prawdę. Zamiast tego opowiadał
historie, jakie jego współbracia mogli pojąć i dzięki
temu ocalił swoją reputację.
Opowiadał im zatem, jak on i Doktor Rasmussen
cumowali swój kajak na brzegu wielkiej rzeki Hudson
i jak każdego ranka wypływali wiosłami na polowanie.
Kaczki, gęsi i foki były w obfitości, więc wizyta
podobała im się niezmiernie.
Mitek w oczach swoich rodaków jest bardzo
uczciwym człowiekiem. Jego sąsiedzi mają dla niego
rzadko spotykany szacunek.
Droga człowieka prawdomównego zawsze była
kamienista. Sokrates wypił cykutę, Chrystusa ukrzyżo-
wano, Stefana ukamienowano, Bruno spłonął na stosie,
Galileusza zastraszono tak, że odwołał swoje świetlane
prawdy. Bez końca można iść tym krwawym śladem
przez karty historii.
Coś w ludzkiej naturze sprawia, iż jesteśmy
niechętni nowym ideom.
147

Praw Sukcesu
Nienawidzimy, jak nam się burzy przekonania

i uprzedzenia przekazane przez ojców i dziadów wraz
z rodowymi srebrami. W wieku dojrzałym zbyt wielu
z nas wchodzi w hibernację i żyje, karmiąc się
tłuszczem starożytnych bożków. Jeśli nowa idea
włamie się do naszej nory, warcząc, budzimy się ze
snu zimowego.
Eskimosi przynajmniej mieli jakąś wymówkę. Nie
byli w stanie wyobrazić sobie oszałamiających obra-
zów malowanych przez Sagdluka. Ich proste życie zbyt
długo było okrojone przez wiszącą nad nimi noc
arktyczną.
Natomiast nie ma dostatecznego powodu, dla
którego przeciętny człowiek miałby kiedykolwiek
zamykać swój umysł przed świeżym „punktem
widzenia” na życie. Ale on i tak to robi. Nie ma nic
bardziej tragicznego – ani bardziej rozpowszechnione-
go – jak bezwład umysłowy. Na każdych dziesięciu
ludzi, którzy są fizycznie leniwi, przypada dziesięć
tysięcy takich, którzy trwają w zastoju umysłowym.
A umysły w stagnacji to wylęgarnia strachu.
Pewien stary farmer w stanie Vermont miał zwyczaj
kończyć modlitwę taką prośbą: „ Panie Boże, daj mi
otwarty umysł!”. Gdyby ludzie szli za jego przykła-
dem, mogliby uciec od paraliżującego ich pęta
148

Praw Sukcesu
zabobonów. Jakimże pięknym miejscem do życia byłby

wtedy świat!
Każda osoba powinna być zainteresowana zbiera-
niem nowych pomysłów ze źródeł innych niż
środowisko, w którym codziennie żyje i mieszka.
Umysł staje się zaschnięty, zastały, wąski i zamknięty,
jeśli nie poszukuje nowych idei. Farmer powinien
często przyjeżdżać do miasta i spacerować pomiędzy
różnorodnymi twarzami obcych na ulicach i wysokimi
budynkami. Wracałby na swoją farmę z odświeżonym
umysłem, solidniejszą odwagą i większym entuzjaz-
mem.
Człowiek z miasta powinien często jeździć na wieś
i odświeżać umysł nowymi widokami, odmiennymi od
tych związanych z jego pracą codzienną.
Każdy potrzebuje zmiany środowiska umysłowego
w regularnych odstępach czasu, tak samo jak
niezbędna jest zmiana i różnorodność pożywienia.
Umysł staje się bardziej wyostrzony, bardziej elas-
tyczny i bardziej skory do szybkiej i dokładnej pracy
po tym, jak zanurzy się w nowych ideach z daleka od
własnego poletka codziennej pracy.
Jako Czytelnik tego kursu, od czasu do czasu
odkładasz zbiór idei, z którymi wykonujesz swoją
codzienną pracę, i wchodzisz na pole całkowicie
149

Praw Sukcesu
nowych (a w niektórych przypadkach nie słyszanych

jak dotąd) pomysłów.
Cudownie! Na końcu tego kursu wyjdziesz z nowym
zapasem pomysłów, które uczynią cię bardziej wydaj-
nym, bardziej entuzjastycznym i bardziej odważnym,
obojętnie jakim rodzajem pracy będziesz się zajmował.
Nie bój się nowych idei! One mogą dla ciebie
oznaczać różnicę między sukcesem a porażką.
Niektóre pomysły wprowadzone w tym kursie nie
będą wymagały dalszych wyjaśnień ani dowodów na
ich słuszność, ponieważ są znane praktycznie każde-
mu. Inne pomysły tu wprowadzone są nowe; i właśnie
z tego powodu wielu Czytelników tej filozofii może się
wahać przed przyjęciem ich za słuszne.
Każda zasada opisana w tym kursie została
wszechstronnie przetestowana przez autora,
a większość przedstawionych zasad zostało także
przetestowanych przez masę naukowców i innych
ludzi, którzy potrafią odróżnić czystą teorię od
praktyki.
Dla tych powodów wiadomo, iż wszystkie zasady
tutaj wyłożone da się wykonać dokładnie w sposób
podany razem z nimi. Jednakże od żadnego Czytelnika
tego kursu nie wymaga się, aby przyjął jakiekolwiek
stwierdzenie podane w tych lekcjach, bez uprzedniego
150

Praw Sukcesu
dokładnego sprawdzenia poprzez testy, eksperymenty

i analizy, że to stwierdzenie jest słuszne.
Proszę tylko, aby Czytelnicy nie popełniali kardy-
nalnego błędu i nie formowali jakiejś opinii bez
konkretnych FAKTÓW będących podstawą wydania
opinii. Jest takie słynne napomnienie Herberta Spen-
cera. Mówi ono tak:
„Jest taka zasada będąca szlabanem dla wszelkiej
informacji, blokadą dla wszelkich argumentów, która
nigdy nie zawiedzie w utrzymywaniu człowieka
w stanie wiecznej ignorancji. Ta zasada to pogarda
wyprzedzająca poznanie.”
Dobrze byłoby pamiętać o tej zasadzie, kiedy
zaczniecie czytać Prawo Superumysłu opisane w tych
lekcjach. To prawo uosabia zupełnie nową zasadę
działania umysłu i chociażby tylko dla tej przyczyny
wielu osobom trudno będzie przyjąć je za słuszne,
dopóki nie przeprowadzą nad nim badań.
Kiedy jednak rozważymy fakt, że Prawo Super-
umysłu jest uważane za prawdziwą podstawę więk-
szości osiągnięć tych, którzy uznawani są za geniuszy,
wtedy Prawo to nabiera znaczenia, domagając się
więcej niż tylko „błyskawicznie-powierzchownych”
opinii.
151

Praw Sukcesu
Ogólnie rzecz biorąc, nie

ma czegoś takiego jak „Coś za
Nic”. W ogólnym rozrachunku
dostajesz dokładnie to, za co
zapłaciłeś, obojętnie, czy
kupujesz samochód czy bochenek
chleba.
152

Praw Sukcesu
Wiele ścisłych umysłów, o których opinie na ten

temat poprosił autor tej filozofii, wierzy, że Prawo
Superumysłu jest podstawą praktycznie wszystkich
n a j wa ż n i e j s z y c h o s i ą g n i ę ć w y p ł y wa j ą c y c h
z grupowych wysiłków.
Nieżyjący już dr. Alexander Graham Bell powied-
ział, że wierzy, iż Prawo Superumysłu, takie jak je
opisałem w tej filozofii, jest nie tylko słuszne, ale także,
że wszystkie wyższe uczelnie będą wkrótce nauczać
tego Prawa jako jednego z przedmiotów obowiązko-
wych na studiach psychologicznych.
Charles P. Steinmetz powiedział, że eksperymento-
wał z tym Prawem i doszedł do takich samych
wniosków jak te podane w niniejszym kursie, na
długo zanim porozmawiał z autorem filozofii Praw
Sukcesu na ten temat.
Luther Burbank i John Burroughs uczynili podobne
oświadczenia.
Edison nigdy nie był pytany na ten temat, ale jego
inne oświadczenia sugerują, że przyjąłby to Prawo za
realnie możliwe, jeśli nie za realnie istniejące.
Dr. Elmer Gates potwierdził to Prawo, w rozmowie
ze mną ponad piętnaście lat temu. Dr. Gates jest
naukowcem najwyższego rzędu, stojącym obok Stein-
metza, Edisona i Bella.
153

Praw Sukcesu
Autor niniejszej filozofii rozmawiał z wieloma

inteligentnymi biznesmenami, którzy, nawet nie będąc
naukowcami, przyznali, iż wierzą w słuszność Prawa
Superumysłu. Dlatego ciężko byłoby usprawiedliwić
sytuację, w której ludzie z mniejszymi zdolnościami do
osądzania takich spraw formowaliby sobie opinie na
temat tego Prawa bez poważnych, systematycznych
badań.
Pozwólcie, że przedstawię wam krótki zarys tego,
czym jest ta część i co w zamierzeniach ma uczynić dla
ciebie!
Jako wyszkolony prawnik, przedstawię wam ten
wstęp jak „mój pozew sądowy”. Dowody, którymi
poprę swój pozew, przedstawię w szesnastu roz-
działach, z których składa się ten kurs.
Fakty, na których oparłem ten kurs, były gromad-
zone przez ponad dwadzieścia pięć lat doświadczeń
zawodowych i biznesowych, dlatego łatwo mogę
wyjaśnić dosyć swobodne posługiwanie się zaimkiem
osobowym „JA” w całym tekście kursu. Piszę JA,
ponieważ JA zebrałem te przykłady i doświadczenia
z pierwszej ręki, od siebie.
Zanim ten Kurs Praw Sukcesu został wydany,
rękopisy dostarczono do dwóch wiodących uniwersy-
tetów z prośbą o przeczytanie przez kompetentnych
154

Praw Sukcesu
profesorów, w celu wyeliminowania lub poprawienia

wszystkich stwierdzeń, które nie brzmiały słusznie
z ekonomicznego punktu widzenia.
Prośba ta została przyjęta, rękopisy uważnie
przejrzano, a w efekcie nie zalecono wprowadzenia
żadnych zmian, za wyjątkiem paru drobnych sugestii
wyboru innych słów.
Jeden z profesorów, który zbadał ten rękopis,
wyraził się następująco (przytaczam fragmenty):
„Tragedią jest, że każdy chłopiec i dziewczyna
wchodzący do szkoły średniej nie musi wykuć na
pamięć tych szesnastu głównych części pańskiego
Kursu Praw Sukcesu. Należy żałować, iż ten wielki
uniwersytet, z którym jestem związany, tak samo jak
każdy inny uniwersytet, nie włączył pańskiego kursu
do swojego programu.”
Skoro ten Kurs w zamierzeniu ma być mapą albo
planem, który poprowadzi was w pracy nad osiągnię-
ciem tego upragnionego celu zwanego „Sukcesem”,
może byłoby dobrze tu i teraz zdefiniować, czym
sukces jest?
Szczególny nacisk położyłbym na słowo „potęga”,
ponieważ jest ona nierozerwalnie związana z sukcesem.
Żyjemy na świecie intensywnej rywalizacji, w wieku,
kiedy ta konkurencja jest szczególnie nasilona,
155

Praw Sukcesu
Sukces to rozwinięcie
potęgi, która pozwoli danej
osobie osiągnąć wszystko, czego
on lub ona pragnie w życiu, nie
ingerując w prawa innych.
156

Praw Sukcesu
a wszędzie obserwujemy dowody słuszności prawa

o przetrwaniu najlepiej przystosowanych. Z tego
powodu wszyscy, którzy chcieliby cieszyć się trwałym
sukcesem, muszą uzyskać go przy użyciu potęgi.
A czym jest potęga?
Potęga to zorganizowana energia lub wysiłek.
Niniejszy kurs prawidłowo nazywa się Kursem Praw
Sukcesu dlatego, że uczy, jak człowiek może zorgani-
zować fakty, wiedzę i swoje zdolności umysłowe,
wytwarzając z nich jednostkę produkującą potęgę.
Niniejszy kurs daje ci konkretną obietnicę,
a dokładnie to, że dzięki opanowaniu i stosowaniu
go możesz dostać wszystko, czego chcesz, z trzema
jedynie słowami zastrzeżenia – „w granicach rozsąd-
ku”.
Ta kwalifikacja bierze pod uwagę twoje wykształce-
nie, twoją mądrość lub jej brak, twoją wytrzymałość
fizyczną, twój temperament oraz wszystkie inne
wartości wspomniane w szesnastu częściach tego
kursu jako najistotniejsze czynniki do osiągnięcia
sukcesu.
Bez żadnego wyjątku ci, którzy osiągnęli niezwykły
sukces, tak właśnie zrobili. Świadomie czy nieświado-
mie, z pomocą wszystkich lub kilku z szesnastu
głównych czynników, z których ten kurs się składa.
157

Praw Sukcesu
Jeśli w to wątpicie, opanujcie te szesnaście części,

abyście mogli zająć się taką analizą z rozsądną
dokładnością. Poddajcie analizie takich ludzi jak
Carnegie, Rockefeller, Hill, Harriman, Ford i innych
tego typu, którzy zgromadzili ogromne fortuny dóbr
materialnych, a zobaczycie, że oni rozumieli i stosowali
zasadę zorganizowanego wysiłku, która przeplata się jak
złoty pas niezaprzeczalnych dowodów przez cały kurs.
Prawie dwadzieścia lat temu robiłem wywiad
z panem Carnegie w celu napisania o nim. Zapytałem
go, czemu przypisuje swój sukces. Z wesołym błyskiem
w oku odpowiedział:
Młody człowieku, zanim odpowiem na to
pytanie, zechcesz łaskawie zdefiniować
określenie „sukces”?
Po odczekaniu chwili i widząc, że jestem nieco zbity

z tropu, kontynuował:
Przez sukces rozumiesz moje pieniądze,
prawda?
Pospieszyłem zapewnić, że pieniądze to miara, którą

większość ludzi określa sukces, na co on odparł:
No tak, jeśli chcesz się dowiedzieć, jak
zdobyłem pieniądze – jeśli to nazywasz
158

Praw Sukcesu
sukcesem – odpowiem w ten sposób: mamy

tutaj Superumysł w naszej firmie; ten umysł
składa się z ponad dwudziestu ludzi
stanowiący ch mój osobisty personel
s u p e r i n t e n d e n t ó w i k i e r o w n i k ó w,
i księgowych, i chemików, i innych
niezbędnych specjalności. Żadna osoba z tej
grupy nie jest tym Superumysłem, o którym
mówię, ale suma całkowita umysłów grupy,
skoordynowana, zorganizowana i skierowana
na określony cel w duchu harmonĳnej
współpracy – jest tą siłą, która zdobyła dla
mnie moje pieniądze. Żadne dwa umysły
w grupie nie są jednakowe, ale każdy
człowiek grupy robi to, co powinien. I robi to
lepiej niż jakakolwiek inna osoba na świecie.
Wtedy to właśnie i w tym miejscu, w moim umyśle

zasiało się ziarno, z którego wykiełkował ten kurs.
Jednak zakorzeniło się ono i wykiełkowało dużo
później. Wywiad ten był początkiem lat badań, które
doprowadziły w efekcie do odkrycia zasady psycholo-
gii opisanej w Części Pierwszej jako „Superumysł”.
Słyszałem wszystko, co mówił pan Carnegie, ale
potrzeba było wiedzy zdobytej poprzez wiele lat
159

Praw Sukcesu
Jeśli potrasz przybiec

przegrany w wyścigu i nie
zwalać winy na kogoś innego, to
masz świetlane widoki na
sukces w dalszym biegu życia.
160

Praw Sukcesu
kolejnych kontaktów ze światem interesów, ażebym

przyswoił to, co on powiedział, oraz abym jasno pojął
zasadę, na której to się opiera. A nie było to nic innego,
jak zasada zorganizowanego wysiłku, na której oparłem
kurs Praw Sukcesu.
Grupa ludzi Carnegie tworzyła Superumysł, a do
tego Superumysł tak dobrze zorganizowany, tak
skoordynowany i potężny, że potrafił zgromadzić
miliony dolarów dla pana Carnegie praktycznie
w każdej dziedzinie działań natury handlowej czy
przemysłowej. Przemysł stalowy, w który ten umysł się
zaangażował, był tylko przypadkiem związanym
z gromadzeniem bogactwa Carnegie. Ten sam majątek
można było uzyskać, jeśli ten Superumysł byłby
skierowany na przemysł węglowy albo interes ban-
kowy czy też handel detaliczny. Dlatego że bazą tego
umysłu była potęga – ten rodzaj potęgi, który TY
możesz mieć, kiedy zorganizujesz odpowiednio zdol-
ności własnego umysłu i zjednoczysz się z innymi,
dobrze zorganizowanymi umysłami w celu osiągnięcia
określonego celu głównego w życiu.
Dokładne sprawdzenie kilku poprzednich współ-
pracowników pana Carnegie, wykonane po rozpoczę-
ciu tego kursu, dowodzi niezbicie, iż prawo nazwane
161

Praw Sukcesu
tutaj Superumysłem rzeczywiście istnieje, ale także, iż

było ono głównym źródłem sukcesu pana Carnegie.
Prawdopodobnie nikt z ludzi współpracujących
kiedykolwiek z panem Carnegie nie znał go lepiej niż
pan C. M. Schwab. W poniższych słowach pan Schwab
bardzo trafnie opisał to „subtelne coś” w osobowości
pana Carnegie, co pozwoliło temu ostatniemu wzbić
się na takie niewyobrażalne wyżyny.
Nigdy nie znałem człowieka o takiej
wyobraźni, żywej inteligencji i instynktownej
zdolności pojmowania. Czułeś, że bada twoje
myśli i magazynuje w pamięci wszystko, co
kiedykolwiek zrobiłeś albo co możesz jeszcze
zrobić. Wydawało się, że łapie twoje następne
słowo, zanim je jeszcze wypowiedziałeś. Praca
jego umysłu była porażająca, a jego zwyczaj
uważnego obserwowania dawał mu mnóstwo
wiedzy o niezliczonych sprawach.
Ale jego nadzwyczajną umiejętnością,

spośród tego bezmiaru zalet, była potęga
inspirowania innych ludzi. Promieniował
pewnością siebie. Jeśli miałeś wątpliwości co
do jakiegoś zamierzenia i dyskutowałeś o tym
z panem Carnegie, ten w ułamku chwili
162

Praw Sukcesu
sprawiał, że pojmowałeś jego słuszność, a zaraz

potem wierzyłeś w to niezachwianie. Albo
rozwiewał twoje wątpliwości, wykazując,
gdzie leżą słabe punkty projektu. Ta
umiejętność przyciągania innych oraz
mobilizowania ich do działania wynikała
z jego własnej siły.
Rezultaty jego przywództwa były

nadzwyczajne. Nigdy przedtem w historii
przemysłu, jak mniemam, nie było człowieka,
który nie znając praktycznych szczegółów
swojej dziedziny, nie udając posiadania
wiedzy technicznej w zakresie inżynierii
i produkcji stali, mimo to potrafił zbudować
tak niewiarygodne imperium.
Zdolności pana Carnegie do inspirowania

ludzi opierały się na czymś głębszym niż tylko
zdolności trafnego osądzania.
Tym ostatnim zdaniem pan Schwab przekazał myśl,

która potwierdza teorię Superumysłu, któremu autor
niniejszego podręcznika przypisuje główne źródło
potęgi pana Carnegie.
163

Praw Sukcesu
Pan Schwab potwierdził także stwierdzenie, że pan

Carnegie odniósłby sukces równie duży w każdej innej
dziedzinie, jak to zrobił w przemyśle stalowym.
Oczywiste jest, że to osiągnięcie było rezultatem
rozumienia przez niego swojego własnego umysłu,
a także umysłów innych ludzi. Nie zależało tak bardzo
od samej wiedzy na temat tegoż przemysłu stalowego.
Ta myśl jest najbardziej pocieszająca dla tych, którzy
jeszcze nie osiągnęli wybitnego sukcesu, ponieważ
ukazuje, że sukces jest wyłącznie sprawą poprawnego
stosowania praw i zasad dostępnych wszystkim; a te
prawa, nie zapominajmy, są szczegółowo i w pełni
opisane w szesnastu częściach tego kursu.
Pan Carnegie nauczył się, jak stosować prawo
Superumysłu. Pozwoliło mu to zorganizować zdolnoś-
ci własnego umysłu i zdolności umysłów innych ludzi
oraz koordynować całość w kierunku naprowadzają-
cym na OKREŚLONY CEL GŁÓWNY.
Każdy strateg, w interesach, na wojnie, w przemyśle
czy innych dziedzinach, rozumie wartość zorganizowa-
nego, skoordynowanego wysiłku. Każdy strateg mili-
tarny rozumie wartość rozsiewania ziaren niezgody
w szeregach sił przeciwnych, ponieważ to rozbĳa
potęgę koordynacji u opozycji. Podczas ostatniej wojny
164

Praw Sukcesu
światowej17 wiele mówiono o efektach propagandy.

Nie jest wcale przesadą twierdzić, że dezorganizująca
siła propagandy była o wiele bardziej niszcząca niż
cała broń i ładunki wybuchowe użyte w tej wojnie.
Jeden z najważniejszych punktów zwrotnych wojny
nastąpił, kiedy zjednoczone armie znalazły się pod
dowództwem francuskiego generała, Focha. Biegli
militaryści twierdzą, że to posunięcie było początkiem
klęski wrogich armii.
Każdy nowoczesny most kolejowy jest doskonałym
przykładem wartości zorganizowanego wysiłku, po-
nieważ bardzo prosto i jasno demonstruje, jak tysiące
ton ciężaru mogą być unoszone przez stosunkowo
małą grupę stalowych belek i dźwigarów, ułożonych
w ten sposób, że ciężar rozkłada się na całość.
Pewien człowiek miał siedmiu synów, a ci bez
przerwy kłócili się pomiędzy sobą. Jednego razu
wezwał ich razem do siebie i powiedział, że chce im
zademonstrować, co dokładnie oznacza ten ich brak
wspólnego wysiłku. Miał przygotowaną wiązkę sied-
miu patyków, które dokładnie związał razem. Jednemu
po drugim kazał synom brać wiązkę i złamać ją. Każdy
syn próbował, ale na próżno. Następnie rozwiązał
sznurki trzymające wiązkę razem, podał każdemu
0
Chodzi tu o I wojnę swiatową.
165

Praw Sukcesu
z synów jeden patyk i kazał go złamać na kolanie.

Oczywiście tym razem zrobili to z łatwością. A wtedy
ojciec powiedział:
Kiedy wy, chłopcy, pracujecie razem
w duchu harmonii, przypominacie tę wiązkę
patyków i wtedy nikt was nie pokona. Ale
kiedy kłócicie się między sobą, każdy może was
pokonać jednego po drugim.
Godna uwagi nauka kryje się za tą opowieścią

o człowieku i jego siedmiu kłótliwych synach. Można
ją odnieść do ludzi w jakiejś społeczności, do
pracowników i pracodawców w danym miejscu pracy
albo do kraju czy państwa, w którym żyjemy.
Zorganizowany wysiłek może być zmieniony w siłę,
ale może też być siłą niebezpieczną, jeśli nie prowadzi
go mądrość. To jest też głównym powodem, dla
którego szesnasta część tego kursu jest w dużym
stopniu poświęcona opisaniu, jak kierować siłą
zorganizowanego wysiłku w ten sposób, aby prowa-
dziła do sukcesu; takiego rodzaju sukcesu, który jest
oparty na prawdzie, sprawiedliwości i uczciwości. A te
z kolei prowadzą ostatecznie do szczęścia.
Jedną z wielkich, nierozwiązanych tragedii tego
wieku zmagań jest fakt, że tak niewielu ludzi zajmuje
166

Praw Sukcesu
się działalnością, jaką najbardziej lubią. Jednym z zadań

tego kursu jest pomóc każdemu czytelnikowi znaleźć
swoją własną niszę w pracach tego świata, gdzie pod
dostatkiem można znaleźć zarówno dobrobyt material-
ny, jak i szczęście. W tym celu do szesnastej części
dołączona jest Karta Analizy Charakteru. Ta karta
została zaprojektowana, ażeby pomóc czytelnikowi
zrobić spis samego siebie i odkryć, jakie ukryte
zdolności i ukryte siły w nim drzemią.
Cały ten kurs ma być bodźcem, abyś zobaczył siebie
i swoje ukryte siły takimi, jakie są; oraz żeby obudzić
w Tobie ambicję, wizję i determinację, które popchną
Cię naprzód, abyś zawalczył o to, co Ci się słusznie
należy.
Prawie trzydzieści lat temu pewien człowiek
pracował w tym samym sklepie z Henrym Fordem,
wykonując praktycznie tę samą pracę co Ford.
Mówiono, że ten człowiek był dużo bardziej kompe-
tentnym robotnikiem, w tamtej dziedzinie, niż Ford.
Dziś tamten człowiek nadal zajmuje się tym samym
rodzajem pracy, za mniej niż sto dolarów tygodniowo,
podczas gdy Ford jest najbogatszym człowiekiem
świata.
Jakaż to niesamowita różnica istnieje między tymi
dwoma ludźmi, która tak dalece oddzieliła ich w skali
167

Praw Sukcesu
DOBRA Encyklopedia
zawiera większość znanych
informacji o świecie, ale są one
tak bezużyteczne jak Wydmy
Piaskowe, dopóki nie zostaną
zorganizowane i wyrażone
poprzez działanie.
168

Praw Sukcesu
dóbr materialnych? Tylko jedno – Ford rozumiał

i stosował zasadę zorganizowanego wysiłku, a ten drugi
człowiek nie.
W miasteczku Shelby w stanie Ohio, podczas kiedy
piszę te zdania, po raz pierwszy w historii świata ta
zasada zorganizowanego wysiłku jest stosowana w celu
stworzenia bliższego związku pomiędzy kościołami
a przedsiębiorstwami działającymi w tej społeczności.
Duchowni i przedsiębiorcy zawiązali sojusz,
w wyniku którego praktycznie każdy kościół
w mieście szczerze popiera każdego przedsiębiorcę,
a każdy przedsiębiorca uczciwie popiera każdy
kościół. Rezultatem było wzmocnienie kościołów
i przedsiębiorstw do tego stopnia, że – jak mówią –
praktycznie niemożliwe byłoby dla któregokolwiek
członka obu stron poniesienie klęski w swojej dziedzi-
nie. Inni członkowie sojuszu nie dopuściliby do tego.
Oto przykład, co może się zdarzyć, kiedy grupy
ludzi stworzą sojusze w celu użycia połączonych sił
grupy jako wsparcia dla każdego jej poszczególnego
członka. Ten sojusz przyniósł zyski w sferze material-
nej, jak również moralnej, miastu Shelby; takie, jakimi
mogą się cieszyć tylko nieliczne inne miasta tej
wielkości w Ameryce.
169

Praw Sukcesu
Możesz wytworzyć sobie jeszcze bardziej konkretną

wizję tego, jaką faktycznie potęgę daje zasada
zorganizowanego wysiłku: zatrzymaj się na chwilę
i pozwól wyobraźni wytworzyć obraz tego, co by się
stało, gdyby każdy kościół i każda gazeta, i każde
stowarzyszenie, i każdy związek, i każda agencja
reklamowa, i każda organizacja kobieca, każdy klub
sportowy, harcerstwo i każda inna organizacja społecz-
na o podobnym charakterze, w Twoim mieście lub
w każdym innym mieście, w każdym mieście Stanów
Zjednoczonych, na przykład uformowała sojusz
mający na celu złączenie wspólnie posiadanych
umiejętności, sił i środków dla polepszenia sytuacji
wszystkich członków tych organizacji.
Rezultaty, jakie podobny sojusz mógłby łatwo
osiągnąć, przerastają wszelkie wyobrażenie!
W świecie zorganizowanego wysiłku istnieją trzy
wybitne siły. Są to: kościoły, szkoły i gazety. Pomyśl,
co mogłoby być bardzo łatwo zrealizowane, gdyby te
trzy wielkie potęgi i siły kształtujące opinię publiczną
zjednoczyły się w celu wprowadzania wszystkich
potrzebnych zmian w ludzkich zachowaniach. Mogły-
by na przykład, na przestrzeni jednego pokolenia tak
zmodyfikować obecne standardy etyki biznesowej, że
byłoby praktycznie samobójstwem dla każdego pró-
170

Praw Sukcesu
bować przeprowadzić transakcję według standardów

innych, niż podaje to Złota Zasada. Taki sojusz mógłby
wytworzyć wpływy wystarczające do zmiany tenden-
cji przemysłowych, handlowych, społecznych
i moralnych całego cywilizowanego świata na przes-
trzeni jednego pokolenia. Taki sojusz byłby wystar-
czająco potężny, aby narzucić umysłom nadchodzących
pokoleń dowolnie wybrane ideały.
Potęga to zorganizowany wysiłek, jak już stwierdzono!
Sukces opiera się na potędze!
Dla zilustrowania swoich słów i żebyście mieli jasne
pojęcie tego, co kryje się pod określeniem „zorganizo-
wany wysiłek”, wykorzystałem powyższe przykłady.
A żeby jeszcze bardziej to podkreślić, zamierzam
ponownie oświadczyć, iż zgromadzenie wielkiego
bogactwa i osiągnięcie każdej wysokiej pozycji
w życiu, jaką zwykle określamy mianem sukcesu,
opierają się na wyobraźni, która pozwala zrozumieć,
oraz zdolności przyswojenia sobie i stosowania głów-
nych zasad z szesnastu części tego kursu.
Ten kurs jest w pełni harmonĳny z zasadami
ekonomii, a także z zasadami Psychologii Stosowanej.
Zauważysz, że te lekcje, których praktyczne zastoso-
wanie opiera się na znajomości psychologii, zostały
zaopatrzone w wyczerpujące wyjaśnienia związanych
171

Praw Sukcesu
z nimi zasad psychologicznych, tak aby lekcje były

łatwe do zrozumienia.
Zanim rękopisy niniejszego podręcznika trafiły do
wydawcy, zostały rozesłane do kilku czołowych ban-
kierów i biznesmenów Ameryki, w celu przebadania,
analizy i krytyki wykonanej przez najpraktyczniejsze
obecnie umysły. Jeden z najsłynniejszych bankierów
Nowego Jorku odesłał rękopis z następującym komen-
tarzem:
Mam dyplom magisterski Uniwersytetu
Yale, ale chętnie zamieniłbym wszystko, co ten
tytuł mi przyniósł, w zamian za to, co
przyniósłby mi wasz kurs Praw Sukcesu,
gdybym miał ten przywilej i mógł wybrać go
jako część swojej edukacji w Yale.
Moja żona i córka także przeczytały

rękopis, a żona nazwała wasz kurs „główną
klawiaturą życia”, ponieważ uważa, iż
wszyscy, którzy zrozumieją, jak go stosować,
mogą zagrać symfonię doskonałą w swoich
dziedzinach pracy. Dokładnie tak, jak pianista
może zagrać każdą melodię, jeśli już opanuje
klawiaturę pianina i podstawowe zasady
muzyki.
172

Praw Sukcesu
Nie ma na ziemi dwóch jednakowych ludzi, stąd nie

oczekuje się, iż w wyniku tego kursu jakiekolwiek
dwie osoby osiągną ten sam punkt widzenia. Każdy
czytelnik powinien przeczytać kurs, zrozumieć go,
a potem wykorzystać z jego zawartości to, czego
potrzebuje, aby rozwinąć w pełni ukształtowaną
osobowość.
Przed odpowiednim wykorzystaniem odpowied-
nich fragmentów kursu, czytelnik będzie musiał
przeprowadzić analizę samego siebie, używając kwes-
tionariusza dołączonego do części szesnastej, w celu
odkrycia własnych niedoskonałości. Kwestionariusz
ten nie powinien być wypełniany, dopóki czytelnik
w pełni nie przyswoi zawartości całego kursu,
ponieważ wtedy będzie w stanie odpowiedzieć na
pytania z większą dokładnością i zrozumieniem
samego siebie. Z pomocą tego kwestionariusza
doświadczony analityk charakterów może zrobić spis
czyichś zdolności tak łatwo i dokładnie, jak kupiec
może spisać towary na swoich półkach.
Ten kurs został opracowany, aby pomóc czytelniko-
wi odkryć, jakie są jego naturalne uzdolnienia, oraz
aby pomóc mu zorganizować, skoordynować
i użytkować wiedzę zdobytą doświadczeniem. Od
ponad dwudziestu lat zbieram, klasyfi kuję
173

Praw Sukcesu
Żadna pozycja w życiu

nie jest bezpieczna ani żadne
osiągnięcie nie jest wieczne, jeśli
nie zbudowano go na prawdzie i
sprawiedliwości.
174

Praw Sukcesu
i organizuję materiał, który włączyłem do tego kursu.

W ciągu poprzednich czternastu lat przeanalizowałem
ponad 16.000 ludzi, a wszystkie ważne fakty zebrane
w tych analizach starannie zorganizowałem
i włączyłem do niniejszego kursu. Analizy te wydo-
były wiele interesujących faktów, które pomogły
uczynić ten kurs praktycznym i zdatnym do użytku.
Dla przykładu, odkryto, iż 95% wszystkich przebada-
nych odniosło porażkę, a zaledwie 5% zdobyło sukces.
(Mianem „porażki” określono sytuację, kiedy osobie
nie udało się znaleźć szczęścia i zaspokoić zwykłych
życiowych potrzeb bez walki, która była prawie nie do
zniesienia.) Prawdopodobnie taki procent sukcesów
i porażek odkryto by, gdyby przeanalizować dokładnie
całą ludzkość ziemi. Sama walka o egzystencję jest
straszliwa wśród ludzi, którzy nie nauczyli się
organizować i kierować swoimi naturalnymi talentami;
podczas gdy zaspokojenie tych potrzeb, jak również
zdobycie wielu luksusów, jest stosunkowo proste
wśród tych, którzy opanowali zasadę zorganizowanego
wysiłku.
Jeden z najbardziej zdumiewających faktów, jaki
wyszedł na światło dzienne poprzez te 16.000 analiz, to
odkrycie, że te 95% sklasyfikowanych jako porażki
znajdowało się w tej grupie, ponieważ nie mieli
175

Praw Sukcesu
określonego celu głównego w życiu, a te 5% które odniosło

sukces, nie tylko posiadało cel, który był określony, ale
miało także określone plany osiągnięcia swoich celów.
Kolejny ważny fakt ujawniony przez te analizy
stwierdza, że te 95% odnoszących porażki pracowało
w dziedzinach, których nie lubili, a te 5% z sukcesami
robiło to, co lubili najbardziej. Wątpliwe jest, czy osoba
może odnieść porażkę w pracy, którą lubi najbardziej.
Jeszcze jedna istotna sprawa odkryta przy tych
analizach to fakt, że te 5% odnoszących sukcesy
utrwaliło sobie zwyczaj systematycznego oszczędzania
pieniędzy, a te 95% nieudaczników nie oszczędzało nic.
Nad tym warto się poważnie zastanowić.
Jednym z głównych celów tego kursu jest pomóc
czytelnikowi wykonywać jego wybraną pracę w taki
sposób, aby przyniosła mu jak najwięcej pieniędzy
i szczęścia.
176

Praw Sukcesu
S łowem kluczowym całej części jest słowo

„określony”.
Najbardziej bulwersująca jest świadomość, iż 95%
ludzi na świecie snuje się bez celu przez życie, bez
najmniejszego pojęcia o pracy, do której są najlepiej
przystosowani, oraz bez najmniejszej nawet potrzeby
posiadania czegoś takiego, jak określony cel, do którego
się dąży.
Istnieją przyczyny psychologiczne, jak również
ekonomiczne do wyboru określonego celu głównego
w życiu. Poświęćmy najpierw nieco uwagi psycholo-
gicznej stronie tego zagadnienia. Dobrze ugruntowana
zasada psychologii mówi, że czyny danej osoby są
zawsze zgodne z myślami dominującymi w jej umyśle.
Każdy określony cel główny, celowo wyryty i stale
noszony w umyśle, oraz determinacja do wprowadze-
nia go w życie, w końcu przesycają całą podświado-
mość. W końcu automatycznie wpływa na fizyczne
177
działania ciała, prowadząc w kierunku osiągnięcia tego

celu.
Twój określony cel główny w życiu powinien być
wybrany po przemyśleniu i z uwagą, a po wybraniu
zapisany i umieszczony tam, gdzie oglądać go
będziesz przynajmniej raz dziennie. Efektem psycho-
logicznym takiego działania jest wyrycie tego celu na
twojej podświadomości z taką siłą, że przyjmie ona ten
cel za wzór albo plan, który w końcu zdominuje twoje
działania w życiu i doprowadzi Cię, krok po kroku, do
osiągnięcia tego założonego celu.
Zasada psychologii, poprzez którą możesz wyryć
swój określony cel główny na swojej podświadomości,
nazywana jest autosugestią albo propozycją, którą
często wysuwasz sam do siebie. Jest to w pewnym
stopniu autohipnoza, ale nie należy się jej bać. W ten
sam sposób Napoleon wzniósł się z niskiego stanu
biedaka z Korsyki do dyktatora Francji. Z pomocą tej
samej zasady Thomas A. Edison wspiął się ze swoich
niskich początków jako sprzedawca gazet na obecną –
wiodącego wynalazcy na świecie. To przez tę samą
zasadę Lincoln przeskoczył przepaść dzielącą jego
dom rodzinny, górską chatę z drewnianych bali gdzieś
w Kentucky, od urzędu prezydenta największego
narodu na ziemi. I też dzięki tej właśnie zasadzie
178
Theodore Roosevelt został jednym z najbardziej agre-

sywnych przywódców, którzy kiedykolwiek zasiedli
na fotelu prezydenta Stanów Zjednoczonych.
Nie musisz się bać zasady autosugestii, dopóki jesteś
pewien, że cel do którego dążysz, przyniesie Ci
długotrwałe szczęście. Upewnĳ się, że Twój określony
cel jest konstruktywny; że jego zrealizowanie nie
przyniesie nikomu problemów ani nieszczęść; że Tobie
przyniesie on spokój i dostatek. A potem stosuj, do
granic swoich możliwości, zasadę autosugestii dla
rychłego osiągnięcia tego celu.
Na rogu ulicy, naprzeciw pokoju, w którym teraz
piszę, widzę człowieka, który stoi tam od rana do
wieczora, sprzedając orzeszki. Zajętą ma każdą chwilę.
Kiedy akurat nie sprzedaje orzeszków, praży je i pakuje
w torebki. Jest on jednym z tej wielkiej armii
stanowiącej dziewięćdziesiąt pięć procent ludzi bez
określonego celu w życiu. Sprzedaje orzeszki nie dlatego,
że uwielbia tę pracę bardziej niż cokolwiek innego, co
mógłby w życiu robić, ale dlatego, że nigdy nie usiadł
i nie wymyślił żadnego określonego celu, który przy-
niósłby mu większe zyski za jego pracę. Sprzedaje
orzeszki, ponieważ unosi się bezwładnie na morzu
życia, a jedną z tragedii jego pracy jest fakt, iż jeśli tę
179
samą ilość energii, jaką w nią wkłada, skierowałby

w inną stronę, zyskałby na tym o wiele więcej.
Jeszcze jedną tragedią pracy tego człowieka jest fakt,
że podświadomie używa zasady autosugestii, ale robi
to na własną niekorzyść. Bez wątpienia, jeśli można by
zobrazować jego myśli, nie znalazłoby się tam nic
oprócz opiekacza do orzeszków, paru torebek z papieru
i tłumu ludzi kupujących orzeszki. Człowiek ten
mógłby oderwać się od wózka orzeszków na ulicy,
gdyby miał po pierwsze wizję siebie wykonującego
bardziej popłatne zajęcie, a po drugie ambicję, żeby
wytrwać i utrzymać w umyśle ten obraz tak długo, aż
wpłynie na niego i popchnie go do podjęcia kroków
potrzebnych do wejścia w bardziej popłatne zajęcie.
Ten człowiek wkłada wystarczającą ilość pracy w swoje
zajęcie, aby przyniosło mu ono spore dochody, gdyby
tylko ta praca była skierowana w stronę osiągnięcia
określonego celu, który oferowałby większe dochody.
Jeden z moich najbliższych, osobistych przyjaciół to
bardzo dobrze znany w naszym kraju pisarz i mówca.
Około dziesięciu lat temu zauważył możliwości, jakie
daje autosugestia, i natychmiast zaczął opanowywać tę
umiejętność i używać jej w praktyce. Wypracował plan
zastosowania autosugestii, który okazał się być bardzo
180
efektywny. W tamtych czasach nie był ani pisarzem,

ani mówcą.
Każdego wieczoru, tuż przed zaśnięciem, zamykał
oczy i wyobrażał sobie długi stół rady nadzorczej, przy
którym umieszczał (nadal w wyobraźni) parę bardzo
znanych osób, których cechy życzył sobie posiadać we
własnej osobowości. U szczytu stołu zasiadał Lincoln,
po obu stronach miejsca zajmowali: Napoleon, Wash-
ington, Emerson i Elbert Hubbard. Następnie mój
przyjaciel zaczynał przemawiać do tych wyimagino-
wanych osób, które posadził przy swoim wyimagino-
wanym stole, a jego przemowa wyglądała mniej więcej
tak:
Panie Lincoln, pragnę zbudować w moim
charakterze taką cierpliwość i sprawiedliwość
dla całej ludzkości oraz to lotne poczucie
humoru, które były pańskimi wybitnymi
cechami. Potrzebuję tych cech i nie zadowolę
się, dopóki ich nie rozwinę w sobie.
Panie Washington, pragnę zbudować

w moim charakterze takie cechy patriotyzmu,
ofiarności i przywództwa, które były pańskimi
wybitnymi cechami.
181
Panie Emerson, pragnę zbudować

w moim charakterze takie cechy wyobraźni
i zdolności interpretowania praw Natury
wyrytych w kamieniach więzienia,
w rosnących drzewach, w mknących
strumieniach, rosnących kwiatach albo na
twarzach dzieci, które były pańskimi
wybitnymi cechami.
Napoleonie, pragnę zbudować w moim

charakterze takie cechy niezależności,
strategicznej umiejętności pokonywania
przeszkód, korzystania z błędów i rozwĳania
siły z porażek, które były pańskimi wybitnymi
cechami.
Panie Hubbard, pragnę zbudować

w moim charakterze podobną, a nawet
większą umiejętność wyrażania się językiem
przejrzystym, zwięzłym i mocnym, którą Pan
posiadł.
Noc po nocy, przez wiele miesięcy ten człowiek

widział swoje postacie siedzące wokół tego wyobrażo-
nego stołu, aż wreszcie wpisał ich wybitne cechy
182
w swoją własną podświadomość tak jasno, że zaczął

tworzyć w sobie osobowość, która była połączeniem
ich osobowości.
Podświadomość można porównać do magnesu,
a kiedy zostanie ożywiony i dokładnie nasączony
jakimkolwiek określonym celem, nabiera zdecydowa-
nej tendencji do przyciągania wszystkiego, co jest
potrzebne do wypełnienia tego celu. Podobieństwa
się przyciągają, a dowody tego widać w każdym
źdźble trawy i w każdym rosnącym drzewie. Żołędzie
przyciągają z ziemi i z powietrza wszystkie potrzebne
składniki, z których wyrastają dęby. Nigdy nie
wy rośnie drz ewo będące po części dębem,
a częściowo topolą. A każde ziarno pszenicy przyciąga
materiały, z których wyrasta kłos pszeniczny. Nigdy nie
robi błędów i nie rodzi owsa razem z pszenicą na tej
samej łodydze.
Ludzie również podlegają temu samemu Prawu
Przyciągania. Wejdź do któregokolwiek taniego hotelu
robotniczego w mieście, a znajdziesz tam zebranych
razem ludzi o takim samym ogólnym nastawieniu
umysłowym. Albo odwrotnie, wejdź do jakiejkolwiek
dobrze prosperującej społeczności, a znajdziesz tam
zrzeszonych ze sobą ludzi o tych samych ogólnych
tendencjach. Ludzie, którzy odnoszą sukces, zawsze
183
Nie mów światu, co

możesz zrobić – pokaż to!
184
szukają towarzystwa innych ludzi odnoszących sukces.

Zaś ludzie, którym ciężko się żyje, zawsze szukają
towarzystwa ludzi będących w podobnej sytuacji.
„Nędza nie znosi być sama”.
Woda wyrównuje swój poziom z taką samą
pewnością i prędkością, jak ludzie wyszukują towa-
rzystwo wśród podobnych sobie statusem finansowym
i umysłowym. Profesor uniwersytetu Yale i włó-
częga-analfabeta nie mają ze sobą nic wspólnego.
Gdyby ich zostawić razem, obojętnie, na ile czasu,
męczyliby się strasznie. Wodę i olej da się zmieszać
dokładnie tak łatwo, jak ludzi niemających ze sobą nic
wspólnego.
Sprowadza nas to do następującego stwierdzenia:
Że Ty przyciągniesz do siebie ludzi, którzy będą
harmonizować z Twoją własną filozofią życiową, czy
tego chcesz, czy nie. A skoro to jest prawdą, czy nadal
nie widzisz, jak ważne jest ożywienie Twojego umysłu
określonym celem głównym, który przyciągnie do Ciebie
ludzi mogących Ci pomóc, a nie opóźnić w działaniu?
Przypuśćmy, że Twój określony cel główny jest dużo
ponad Twoją obecną pozycją w życiu. No to co? Masz
taki przywilej – nie, taki OBOWIĄZEK, aby mierzyć
wysoko w życiu. Jesteś to winien sobie i społeczności,
185
w której żyjesz, żeby poprzeczkę stawiać sobie

wysoko.
Jest wiele dowodów popierających pogląd, że nic
w granicach rozsądku nie jest poza zasięgiem
możliwości człowieka, którego określony cel główny
został dobrze ukształtowany. Kilka lat temu Louis
Victor Eytinge otrzymał wyrok dożywocia w więzieniu
w Arizonie. W momencie uwięzienia był na wskroś
„złym człowiekiem”, jak sam przyznaje. Ponadto
wydawało się, iż umrze na gruźlicę w przeciągu roku.
Eytinge, jak nikt, miał powody, by czuć się
zniechęconym. Opinia publiczna była bardzo wrogo
nastawiona, a nie miał na całym świecie jednej bratniej
duszy, przyjaciela, który przyszedłby i ofiarował
otuchę czy pomoc. Wtedy stało się coś w jego własnym
umyśle, co dało mu z powrotem jego zdrowie;
rozprawiło się ze śmiercionośną „białą dżumą”,
a w końcu otworzyło przed nim wrota więzienia
i oddało mu wolność.
Cóż to było, to „coś”?
Tylko tyle: zdecydował się pokonać chorobę
i odzyskać zdrowie. To był bardzo określony cel główny.
W ciągu niecałego roku, od kiedy podjął tę decyzję –
zwyciężył. Następnie rozszerzył swój określony cel
186
główny, decydując się odzyskać wolność. I wkrótce

ściany więzienia roztopiły się wokół niego.
Żadne niesprzyjające środowisko nie jest tak silne,
żeby utrzymać człowieka, który potrafi zastosować
zasadę autosugestii dla stworzenia sobie określonego
celu głównego. Taka osoba może strząsnąć kajdany
nędzy, zabić najbardziej śmiercionośne zarazki choroby,
wznieść się z najniższej pozycji w życiu do potęgi
i dostatków.
Wszyscy wielcy przywódcy opierają swoje przy-
wództwo na określonym celu głównym. Zwolennicy idą
za nim chętnie, jeśli wiedzą, że przywódca ma przed
sobą określony cel główny, oraz że ma odwagę poprzeć
ten cel czynami. Nawet narowisty koń wie, kiedy za
cugle chwyta go jeździec z określonym celem głównym;
wtedy poddaje mu się i daje się prowadzić. Kiedy
człowiek z określonym celem głównym rusza przez tłum,
wszyscy rozsuwają się i robią mu przejście. Ale niech
tylko taki człowiek zawaha się i okaże w ten sposób, że
nie jest pewny, w którą stronę chce iść, a tłum podepcze
mu po palcach i nie zechce na milimetr ustąpić z drogi.
Nigdzie brak określonego celu głównego nie jest
bardziej zauważalny ani szkodliwy niż w relacjach
rodzica z dzieckiem. Dzieci bardzo szybko wyczuwają
wahanie w nastawieniu rodziców i wykorzystują to
187
wahanie, ile się da. Tak samo jest wszędzie w życiu –

ludzie z określonym celem głównym wzbudzają szacunek
i uwagę zawsze i wszędzie.
Tyle na temat określonego celu z punktu widzenia
psychologii. Spójrzmy teraz na ekonomiczną stronę
zagadnienia.
Gdyby jakiś parowiec stracił ster na środku oceanu
i zaczął kręcić się w kółko – szybko spaliłby cały swój
zapas paliwa, nie docierając do brzegu, mimo że
zużytej energii wystarczyłoby na kilkakrotne przepły-
nięcie tam i z powrotem.
Człowiek, który pracuje bez określonego celu, popar-
tego konkretnym planem jego zrealizowania, przypo-
mina taki statek bez steru. Ciężka praca i dobre
zamiary nie wystarczą, aby doprowadzić człowieka
do sukcesu, bo jakim cudem będzie pewny, że ten
sukces osiągnął, jeśli wcześniej nie ustali, jaki określony
cel życzy sobie zdobyć?
Każdy dobrze zbudowany dom zaczął się w formie
określonego celu oraz określonego planu w postaci
kompletu szkiców. Wyobraźcie sobie, co by się działo,
gdyby ktoś próbował budować dom metodą na chybił
trafił, bez planów. Robotnicy właziliby sobie pod nogi,
materiały do budowy leżałyby naskładane po całej
działce, zanim jeszcze ukończono by fundamenty,
188
a każdy pracownik miałby inny pomysł na to, jak ten

dom powinien zostać zbudowany. W rezultacie mieli-
byśmy chaos, nieporozumienia oraz ogromne koszty,
które nie pozwoliłyby dokończyć budowy.
A jednak, czy kiedykolwiek zastanowiłeś się nad
tym, że większość ludzi kończy szkoły, podejmuje
pracę w biurze czy firmie, nie mając najmniejszego
nawet zarysu czegoś, co przypominałoby choć trochę
określony cel albo określony plan? W obliczu faktu, że
nowoczesna nauka zapewniła w miarę dokładne
sposoby i środki analizy charakteru i określania pracy,
do której ludzie są najlepiej dopasowani, czyż nie jest
tragedią współczesnego świata, że dziewięćdziesiąt
pięć procent dorosłej populacji świata to ludzie, którzy
odnieśli porażkę w życiu, ponieważ nie znaleźli
swojego miejsca w pracach tego świata?
Jeśli sukces zależy od potęgi, a potęga to zorganizo-
wany wysiłek, i jeśli pierwszym krokiem w stronę
organizacji jest określony cel, wtedy każdy może łatwo
pojąć, dlaczego taki cel jest niezmiernie ważny.v
Dopóki człowiek nie wybierze sobie określonego
celu w życiu, rozprasza swoją energię i poświęca myśli
tak wielu tematom w tak wielu różnych kierunkach, że
nie prowadzą one do potęgi, ale do słabości i braku
zdecydowania.
189
Najlepszą rekompensatą
za robienie czegoś jest zdolność
zrobienia więcej.
190
Z pomocą małego szkła powiększającego możesz

nauczyć się wielkiej lekcji o wartości zorganizowanego
wysiłku. Przy pomocy takiego szkła możesz skupić
promienie słoneczne na określonym punkcie tak mocno,
że wypalą dziurę w desce. Usuń szkło (które
reprezentuje nasz określony cel), a te same promienie
słońca mogą świecić na tę samą deskę milion lat bez
rezultatu.
Jeśli odpowiednio zorganizować i połączyć przewo-
dami tysiąc baterii elektrycznych, wytworzą one
wystarczającą ilość mocy, aby spora maszyna mogła
pracować parę godzin. Ale weźmy te same baterie
pojedynczo, niepołączone, a żadna z nich nie wyda
z siebie dość energii, żeby chociaż raz obrócić wirnik
w tej maszynie. Zdolności Twojego umysłu można
z powodzeniem porównać do takich suchych ogniw.
Jeśli zorganizujesz swoje zdolności według planu
wyłożonego w szesnastu częściach tego Kursu Praw
Sukcesu oraz skierujesz je na osiągnięcie określonego
celu w życiu, wtedy skorzystasz z zasady współpracy
albo kumulacji wytwarzającej potęgę lub moc, która
nazywa się Zorganizowany Wysiłek.
Rada Andrew Carnegie’go była taka: „Umieść
wszystkie swoje jajka w jednym koszyku, a potem
pilnuj tego koszyka, aby nikt go nie kopnął ani nie
191
wywrócił.” Chciał przez to powiedzieć, oczywiście, że

nie powinniśmy rozpraszać żadnej ilości naszej energii,
angażując się w boczne linie. Carnegie był dobrym
ekonomistą i wiedział, że większości ludzi nieźle by się
wiodło, gdyby umieli tak ujarzmić i ukierunkować
swoją energię, żeby jakaś jedna konkretna rzecz była
robiona dobrze.
Kiedy po raz pierwszy zrodził się plan niniejszego
kursu, pamiętam, że wziąłem pierwszy rękopis do
profesora Uniwersytetu w Teksasie i cały natchniony
zasugerowałem mu, że odkryłem zasadę, która
wspomoże mnie przy każdej publicznej mowie, jaką
wygłoszę w przyszłości, ponieważ będę lepiej umiał
organizować i formować moje myśli.
Ten patrzył przez kilka minut na szkic wszystkich
szesnastu punktów, potem zwrócił się do mnie
i powiedział:
Tak, twoje odkrycie pomoże ci wygłaszać
lepsze mowy, ale nie tylko tyle. Pomoże ci stać
się bardziej wydajnym pisarzem, ponieważ
w poprzednich twoich pismach zauważyłem
tendencję do rozrzucania myśli. Na przykład,
kiedy zaczynałeś opisywać piękną górę
w oddali, łatwo odbiegałeś na manowce
swoim opisem, zwracając uwagę na piękny
192
pas dzikich kwiatów albo bystry potok,

śpiewającego ptaka, zbaczając zygzakiem
z kursu tu i tam, zanim wreszcie docierałeś
do właściwego punktu, z którego można było
obejrzeć tę górę. W przyszłości o wiele łatwiej
będzie ci opisać jakiś obiekt, czy to w mowie
czy w piśmie, ponieważ twoje szesnaście
punktów to cała esencja organizacji.
Człowiek, który nie miał nóg, spotkał raz człowieka,

który był ślepy. Żeby ostatecznie udowodnić, że ma
zdolność widzenia, kulawy zaproponował ślepemu
stworzenie sojuszu, który będzie z korzyścią dla nich
obu.
Pozwól mi wspiąć się na twoje plecy –
powiedział do ślepca. – Wtedy ja będę
korzystał z twoich nóg, a ty z moich oczu.
Razem dojdziemy wszędzie o wiele prędzej.
Ze zjednoczonego wysiłku wypływa wielka siła. To

jest punkt wart powtarzania w nieskończoność, ponie-
waż stanowi jeden z najważniejszych fundamentów tego
Kursu Praw. Wielkie fortuny tego świata zgromadzono,
używając tej zasady zjednoczonego wysiłku. To, czego
jeden człowiek zdoła dokonać przez całe swoje życie,
193
jest w najlepszym wypadku skromne; obojętnie, jak

dobrze zorganizowany byłby ten człowiek. Ale to,
czego jeden człowiek zdoła dokonać na zasadzie
sojuszu z innymi, praktycznie nie ma górnej granicy.
Ten Superumysł, o którym mówił Carnegie w czasie
MOJEGO z nim wywiadu, składał się z ponad
dwudziestu umysłów. W tej grupie byli ludzie
praktycznie każdego temperamentu i upodobań.
Każdy z nich znajdował się w tej grupie, aby odegrać
pewną określoną rolę, i nie robił nic innego. Istniało
między nimi doskonałe porozumienie i świetna współ-
praca. Rolą Carnegie’go było utrzymać harmonię
między nimi.
I robił to doskonale.
Jeśli wiesz coś o grze w piłkę nożną, to wiesz
oczywiście, że drużyna wygrywająca to ta, która
najlepiej skoordynuje wysiłki swoich graczy. Praca całej
ekipy wygrywa mecze. Tak samo jest w wielkiej grze
życia.
W swoich zmaganiach o sukces powinieneś stale
mieć w pamięci, czego rzeczywiście chcesz – wiedzieć
dokładnie, jaki jest Twój określony cel – i jaka jest
wa r t o ś ć z a s a d y z o r g a n i z o wa n e g o w y s i ł k u
w osiągnięciu tego, co stanowi Twój określony cel.
194
W jakiś mglisty sposób prawie każdy posiada

określony cel – to znaczy pragnienie pieniędzy! Ale
nie jest to określony cel według znaczenia tego terminu
podanego w niniejszej części. Zanim Twój cel można
będzie uznać za określony, nawet gdyby tym celem było
gromadzenie pieniędzy, musisz jeszcze podjąć decyzję
dotyczącą precyzyjnej metody, dzięki której zamierzasz
zebrać te pieniądze. Nie wystarczy, że powiesz, iż
zarobisz pieniądze, wchodząc w jakiś interes. Musisz
zdecydować, w jaki interes konkretnie, w jakim
konkretnie miejscu oraz jaki obierzesz sposób prowa-
dzenia interesów.
W odpowiedzi na pytanie „Jaki jest Twój określony
cel w życiu?”, pojawiające się w kwestionariuszu,
którego użyłem do przeanalizowania ponad 16.000
osób, wielu odpowiedziało mniej więcej tak:
Moim określonym celem w życiu jest
służyć światu, na ile to będzie w mojej mocy,
oraz zarabiać na dostatnie życie.
Ta odpowiedź jest mniej więcej tak określona, jak

dokładne jest pojęcie żaby o wielkości wszechświata!
Obiektem tej części kursu nie jest poinformować
Was, jakie powinno być dzieło Waszego życia, bo
rzeczywiście dokonać tego z jakąkolwiek dokładnością
195
można jedynie po szczegółowej analizie każdego z Was.

Lekcja ta ma być sposobem wpisania w Wasze umysły
jasnego pojęcia wartości określonego celu jakiegoś
rodzaju oraz wartości rozumienia zasady zorganizowa-
nego wysiłku jako środka do zdobycia potęgi potrzebnej
do wprowadzenia w życie Waszego określonego celu.
Uważne obserwacje filozofii biznesu ponad stu
kobiet i mężczyzn, którzy osiągnęli nadzwyczajny
sukces w swoich poszczególnych dziedzinach, odkryły
fakt, iż każda z nich była osobą szybkich i precyzyjnych
decyzji.
Zwyczaj pracy z określonym celem głównym rozwinie
w Was zwyczaj szybkiego decydowania, a ten zwyczaj
będzie Wam pomocny we wszystkim, co robicie.
Co więcej, zwyczaj pracy z określonym celem głównym
pomoże Wam skoncentrować całą uwagę na każdym
poszczególnym zadaniu, dopóki go nie opanujecie.
Koncentracja wysiłku i zwyczaj pracy z określonym
celem głównym stanowią dwa zasadnicze czynniki
sukcesu, które zawsze występują razem. Jeden pro-
wadzi do drugiego.
Najlepiej znani, cieszący się powodzeniem biznes-
meni byli ludźmi podejmującymi szybko decyzje,
którzy zawsze pracowali w jednym, nadrzędnym
kierunku, będącym ich głównym celem.
196
Parę godnych uwagi przykładów powyższego

stanowią:
Woolworth, który wybrał za swój określony cel
główny opasanie Ameryki łańcuchem Sklepów Za Pięć
i Dziesięć Centów i skoncentrował swój umysł na tym
jednym zadaniu, dopóki nie „zrobił tego i dzięki czemu
stał się kimś poważanym”
Wrigley skoncentrował swój umysł na produkcji
i sprzedaży paczek gumy do żucia po pięć centów
i zmienił ten pomysł w miliony dolarów.
Edison skoncentrował się na pracy nad zharmoni-
zowaniem praw natury, a jego wysiłki odkryły więcej
użytecznych wynalazków niż jakikolwiek człowiek
w historii świata.
Henry L. Doherty skoncentrował się na budowie
i prowadzeniu przedsiębiorstw użyteczności publicz-
nej i uczynił siebie multimilionerem.
Ingersoll skoncentrował się na zegarku za dolara
i zalał ziemię „tykadłami”, a ten jeden pomysł
przyniósł mu fortunę.
Statler skoncentrował się na stworzeniu „usług
hotelowych jak w domu”, przez co stał się bogaty
i użyteczny dla milionów ludzi, korzystających z jego
usług.
197
Edwin C. Barnes skoncentrował się na sprzedaży

Dyktafonów Edisona i przeszedł na emeryturę jako
wciąż młody człowiek, z większą ilością pieniędzy, niż
mu potrzeba.
Woodrow Wilson przez dwadzieścia pięć lat
koncentrował swój umysł na Białym Domu, aż
wreszcie został jego głównym mieszkańcem, dzięki
swojej wiedzy o wartości określonego celu głównego.
Lincoln skoncentrował swój umysł na uwolnieniu
niewolników, a czyniąc to został największym Amer-
ykańskim Prezydentem.
Martin w . Lileton usłyszał przemowę, która
napełniła go pragnieniem zostania wielkim prawni-
kiem. Skoncentrował on swój umysł na tym jednym
celu, a teraz jest uznawany za najsławniejszego
prawnika w Ameryce, którego honorarium za poje-
dynczą sprawę rzadko spada poniżej 50.000 dolarów.
Rockefeller skoncentrował się na ropie i został
najbogatszym człowiekiem swojego pokolenia.
Ford skoncentrował się na „rzęchach” i został
najbogatszym i najpotężniejszym człowiekiem, jaki
kiedykolwiek żył.
Carnegie skoncentrował się na stali, a jego wysiłki
zbudowały mu wielką fortunę i rozlepiły jego
198
nazwisko na bibliotekach publicznych w całej Ame-

ryce.
Gilee skoncentrował się na żyletkach, dał całemu
światu golenie „najlepsze dla mężczyzny” i został
multimilionerem.
George Eastman skoncentrował się na Kodaku
i sprawił, że ten pomysł dał mu fortunę, jednocześnie
przynosząc dużo przyjemności milionom ludzi.
Russell Conwell skoncentrował się na jednym
prostym kazaniu, „Hektary Diamentów”, a ten pomysł
przyniósł mu ponad 6.000.000 dolarów.
Hearst skoncentrował się na sensacyjnych gazetach –
tabloidach – i zarobił na tej idei miliony dolarów.
Hellen Keller skoncentrowała się na nauce mówie-
nia, i mimo że jest głucha, ślepa i (była) niema,
zrealizowała swój określony cel główny.
John C. Paerson skoncentrował się na kasach
sklepowych i uczynił siebie bogatym, a innych „os-
trożnymi”.
Nieżyjący już Cesarz Niemiec skoncentrował się na
wojnie i dostał jej dużą dawkę, nie zapominajmy o tym!
Fleischmann skoncentrował się na małym, niepo-
zornym ciasteczku drożdżowym i sprawił, że wyrosły
takie na całym świecie.
199
Każdy może rozpocząć,

ale tylko ci czystej krwi
zakończą!
200
Marshall Field skoncentrował się na największym na

świecie supermarkecie i proszę! Urósł przed nim
w rzeczywistości.
Philip Armour skoncentrował się na rzeźnictwie
i rozwinął z tego wielki przemysł, jak też wielką
fortunę.
Miliony ludzi koncentrują się codziennie na biedzie
i klęsce i dostają obu tych rzeczy w nadmiarze.
Bracia Wright skoncentrowali się na aeroplanie
i opanowali powietrze.
Pullman skoncentrował się na wagonie sypialnym,
a ten pomysł uczynił go bogatym, a milionom ludzi dał
wygodną podróż.
Amerykańskie Towarzystwo Krzewienia Wstrze-
mięźliwości skoncentrowało się na Ustawie o Prohibicji
i (dobrze czy źle) wprowadziło ją w życie.
Zatem widoczne jest, iż wszyscy, którzy odnoszą
sukces, pracują z jakimś określonym, wybitnym celem
jako obiektem swojego trudu.
Jest jakaś jedna rzecz, którą potrafisz robić lepiej niż
ktokolwiek inny na świecie. Szukaj, aż odkryjesz, jaka
jest ta specyficzna linia przedsiębiorczości, uczyń z niej
cel Twojego określonego celu głównego, a potem zorga-
nizuj wszystkie swoje siły i atakuj z przekonaniem, że
wygrasz. W swoich poszukiwaniach pracy, do której
201
jesteś najlepiej przystosowany, dobrze będzie, jeśli nie

zapomnisz, że najprawdopodobniej największy sukces
osiągniesz odkrywając, jaką pracę lubisz najbardziej.
Bo jest powszechnie znanym faktem, że człowiek
najczęściej odnosi największy sukces tam, gdzie może
i chce poświęcić się sprawie całym sercem i duszą.
Dla uczynienia tego bardziej czytelnym i dla
podkreślenia najważniejszych punktów, wróćmy do
zasad psychologicznych, na których opiera się niniej-
sza część. Ponieważ jeśli nie zrozumiecie prawdziwych
powodów konieczności ustalenia określonego celu
głównego w Waszych umysłach, będzie to oznaczało
stratę, na którą nie możecie sobie pozwolić. Te zasady
są następujące:
Pierwsza: Każdy świadomy ruch ludzkiego ciała jest
wywołany, kontrolowany i kierowany myślą, poprzez
działanie mózgu.
Druga: Obecność jakiejkolwiek myśli czy idei
w Twojej świadomości skłania do tworzenia powiąza-
nego z nią uczucia i popycha Cię do przekształcenia
tego uczucia w odpowiednią akcję mięśni, która jest
w doskonałej harmonii z naturą tej myśli.
Na przykład, jeśli myślisz o mrugnięciu powieką
i nie ma w tym czasie żadnych przeciwnych wpływów
ani myśli w Twojej głowie, które mogłyby zatrzymać tę
202
czynność, nerwy przekażą tę myśl z centrum w mózgu

do odpowiedniego mięśnia, i czynność odbędzie się
natychmiast.
Patrząc na tę zasadę pod innym kątem: wybierasz,
powiedzmy, określony cel jako pracę Twojego życia
i nastawiasz umysł tak, żebyś dotarł do tego celu.
Dokładnie od pierwszej chwili, kiedy dokonasz tego wyboru,
cel Twój staje się myślą dominującą w Twojej świadomości
i stale jesteś czujnie wsłuchany we wszystkie mogące nadejść
fakty, informacje i wiedzę, które mogą być pomocne
w osiągnięciu tego celu. Od momentu, kiedy zaszcze-
pisz określony cel w swoim umyśle, Twój umysł
zaczyna, świadomie i nieświadomie, zbierać
i magazynować materiały, które pomogą Ci zrealizo-
wać ten cel.
Pragnienie jest czynnikiem, który decyduje o tym,
jaki będzie Twój określony cel w życiu. Nikt nie może
wybrać Twojego dominującego pragnienia za Ciebie.
Ale kiedy już je wybierzesz, stanie się Twoim
określonym celem głównym i zajmie naczelne miejsce
w Twoim umyśle, dopóki ten nie osiągnie zadowole-
nia, przekształcając go w rzeczywistość. Chyba że
pozwolisz, by został zepchnięty na bok przez inne
sprzeczne pragnienia.
203
Aby podkreślić zasadę, jaką próbuję tu objaśnić,

sądzę, że nie od rzeczy będzie zaproponować tezę, iż
aby być pewnym osiągnięcia sukcesu, określony cel
główny życia powinien być poparty palącym pragnieniem
osiągnięcia go. Zauważyłem, że chłopcy i dziewczęta,
którzy podejmują naukę w szkole i płacą za nią
z w łasnej pracy, z dają się w y nosić w ięcej
z przekazywanej im nauki niż ci, których czesne jest
za nich opłacane. Sekretem tego zjawiska może być
fakt, że ci, którzy chętni są zapracować na swoją
edukację, mają błogosławieństwo palącego pragnienia
edukacji. A takie pragnienie, jeśli obiekt jego mieści się
w granicach rozsądku, jest praktycznie pewne zreali-
zowania.
Nauka ustaliła, bez najmniejszego marginesu na
wątpliwości, że poprzez zasadę autosugestii każde
głęboko zakorzenione pragnienie napełnia całe ciało
i umysł tym właśnie pragnieniem i dosłownie prze-
mienia umysł w potężny magnes, który przyciąga
obiekt tego pragnienia, o ile jest on w granicach
rozsądku. Dla oświecenia tych, którzy być może nie
zinterpretują poprawnie znaczenia tego stwierdzenia,
spróbuję wyłuszczyć tę zasadę w inny jeszcze sposób.
Na przykład samo pragnienie posiadania samochodu
nie sprawi, że auto przyturla się do nas pewnego dnia.
204
Ale jeśli istnieje palące pragnienie posiadania samocho-

du, to pragnienie doprowadzi do podjęcia odpowied-
nich działań, poprzez które można będzie za takie auto
zapłacić.
Samo pragnienie wolności nigdy jeszcze nie uwol-
niło człowieka skazanego na pobyt w więzieniu.
Chyba że było ono na tyle silne, aby skłonić go do
zrobienia czegoś, co dawałoby mu prawo do tej
wolności.
Takie są stopnie wiodące od pragnienia do spełnienia:
najpierw palące pragnienie, potem krystalizacja tego
pragnienia w określony cel, potem wystarczające
i odpowiednie działanie, aby osiągnąć ten cel. Pamiętaj,
że te trzy kroki są zawsze konieczne do zapewnienia sukcesu.
Znałem kiedyś bardzo biedną dziewczynę, która
miała palące pragnienie zdobycia bogatego męża.
I w końcu zdobyła go, ale nie bez przekształcenia tego
pragnienia w rozwinięcie bardzo atrakcyjnej osobo-
wości, która z kolei przyciągnęła tego upragnionego
męża.
Sam kiedyś miałem palące pragnienie, aby umieć
trafnie analizować charaktery. A to pragnienie było tak
uporczywe i tak głęboko tkwiło we mnie, że
doprowadziło mnie do spędzenia dziesięciu lat na
badaniach i studiach kobiet i mężczyzn.
205
George S. Parker produkuje jedne z najlepszych

wiecznych piór na świecie. I mimo faktu, że jego firma
mieści się w malutkiej miejscowości Janesville w stanie
Wisconsin, rozesłał swój produkt po całej ziemi i jego
pióra można kupić w każdym cywilizowanym kraju na
świecie. Ponad dwadzieścia lat temu określony cel pana
Parkera ustalił się w jego umyśle, a tym celem było
wyprodukowanie najlepszego pióra wiecznego na
świecie. Poparł ten cel palącym pragnieniem jego
realizacji, a dziś, jeśli masz wieczne pióro, jest duża
szansa, że będzie ono namacalnym dowodem na to, jak
wielki sukces odniósł pan Parker.
Jesteś przedsiębiorcą budowlanym i budowniczym,
i tak, jak ludzie, którzy budują domy z cegieł, drewna
i stali, musisz rozrysować plany, według których
ukształtujesz swój budynek sukcesu. Żyjesz w cudow-
nym wieku, kiedy materiały potrzebne na sukces są
wszędzie dostępne i tanie. Masz do swojej dyspozycji,
w archiwach bibliotek publicznych, pieczołowicie
zebrane i opracowane wyniki dwóch tysięcy lat badań,
obejmujące praktycznie każdy możliwy rodzaj przed-
sięwzięć, jakie ktokolwiek mógłby chcieć podjąć. Jeśli
chciałbyś zostać kaznodzieją, masz pod ręką całą
historię tego, co odkryto, zdobyto, wynaleziono na
tym polu, zapisaną przez ludzi, którzy byli Twoimi
206
poprzednikami. Jeśli chciałbyś zostać inżynierem

mechanikiem, masz pod ręką całą historię wynalezio-
nych maszyn oraz historię odkryć i właściwości
wszystkich metali i materiałów mogących stać się
budulcem dla Ciebie. Jeśli chciałbyś zostać prawni-
kiem, masz do dyspozycji całą historię procedur
pra w nych. Poprz ez D eparta ment Rolnictwa
w Waszyngtonie masz dostęp do wszystkiego, czego
dowiedziano się o rolnictwie, hodowli i uprawie ziemi.
Możesz tam skorzystać z tych źródeł, gdybyś
zapragnął odnaleźć pracę swojego życia w tej dziedzi-
nie.
Ten świat nigdy nie był tak olśniewająco bogaty
w sposobności i okazje, jak jest teraz. Z każdej strony
widać stale rosnące zapotrzebowanie na usługi ludzi,
którzy robią lepsze pułapki na myszy albo lepiej
przepisują teksty, albo wygłaszają lepsze kazania, albo
kopią lepsze studnie, albo prowadzą bank z bardziej
dogodnymi usługami.
Lekcja ta nie będzie kompletna, dopóki nie
wybierzecie swojego określonego celu głównego w życiu,
a potem nie zanotujecie opisu tego celu na papierze
i nie umieścicie go tam, gdzie będziecie go oglądać
każdego ranka, wstając, i każdego wieczoru, kładąc się
spać.
207
Każda linijka, jaką

napisze człowiek; każdy czyn,
jaki popełni i każde słowo, jakie
wypowie, służą za niezbity
dowód prawdy o tym, co jest
głęboko zakorzenione w jego
własnym sercu; wyznanie,
którego nie może się wyprzeć.
208
Zwlekanie jest… – ale po co o tym mówić? Wiesz, że

Ty sam rąbiesz swoje drewno, że sam nabierasz dla
siebie wody, że sam kształtujesz swój określony cel
główny w życiu. Dlatego po cóż się rozwodzić nad
czymś, co już dawno jest wiadome?
Określony cel to coś, co musisz stworzyć sam dla
siebie. Nikt inny tego za Ciebie nie zrobi, samo też się
nie zrobi. Co masz zamiar uczynić w tej sprawie?
I kiedy? I jak?
Zacznĳ od zaraz analizować swoje pragnienia
i odkryj, czego tak naprawdę sobie życzysz. Potem
podejmĳ decyzję i zdobądź to. Część Trzecia pokaże Ci
kolejny krok i nauczy, jak postępować. W tym kursie
nic nie zostawiono losowi. Każdy krok jest jasno
zaznaczony. Twoim zadaniem jest tylko postępować
według wskazówek, aż dotrzesz do końca swych
starań, które reprezentuje Twój określony cel główny.
Wyznacz sobie jasno ten cel i poprzyj go wytrwaniem
i uporem, który nie rozumie słowa „niemożliwe”.
Kiedy będziesz wybierać swój określony cel główny,
pamiętaj tylko, że nie możesz mierzyć zbyt wysoko.
Pamiętaj także tę niezmienną prawdę, że dotrzesz
donikąd, jeśli wyruszysz znikąd. Jeśli Twój cel życiowy
będzie niesprecyzowany, Twoje osiągnięcia będą także
niesprecyzowane. A można spokojnie do-dać, że
209
bardzo skromne. Wiedz, co chcesz, kiedy tego chcesz,

dlaczego tego chcesz i JAK zamierzasz to zdobyć. To jest
formuła WWWH „what, when, why and how”, znana
studentom i nauczycielom psychologii.
Przeczytaj tę część cztery razy, robiąc tygodniowe
przerwy.
Czytając tę część czwarty raz, dostrzeżesz w niej
wiele rzeczy, których nie widziałeś przy pierwszym
czytaniu.
Twój sukces w opanowaniu tego kursu i sprawieniu,
aby przyniósł Ci sukces, będzie zależał w dużej mierze,
jeśli nie całkowicie, od tego, jak poprawnie wypełnisz
WSZYSTKIE instrukcje, jakie zawiera.
Nie wymyślaj własnych zasad nauki. Wykonaj te
wyłożone w kursie, ponieważ są one rezultatem lat
przemyśleń i eksperymentów. Jak chcesz eksperymen-
tować, poczekaj aż opanujesz ten kurs w sposób
podany przez jego autora. Wtedy będziesz w stanie
eksperymentować z większą dozą bezpieczeństwa.
W chwili obecnej zadowól się pozycją ucznia.
Zostaniesz, miejmy nadzieję, także nauczycielem,
kiedy już przejdziesz i opanujesz cały ten kurs.
210
Jeśli wykonasz instrukcje wyłożone w tym kursie

dla pokierowania czytelników, nie masz szans na
porażkę, tak jak woda nie ma szans popłynąć pod
górę, wyżej niż jej źródło tryskające ze zbocza.
211
Instrukcje do stosowania
zasad tej części
W Części Pierwszej tego kursu zapoznaliście się

z zasadą psychologii znaną jako Superumysł.
Jesteście teraz gotowi zacząć używać tej zasady jako
środka do przekształcenia Waszego określonego celu
głównego w rzeczywistość. Musiało Wam się też ostać
w pamięci, że równie dobrze można nie mieć żadnego
określonego celu głównego, jeśli nie mamy do kompletu
także bardzo określonego i praktycznego planu
przekształcenia tego celu w rzeczywistość.
Twój pierwszy krok to zdecydować, jaki będzie Twój
główny cel w życiu. Twój następny krok to wypisać
przejrzyste, zwarte stwierdzenie tego celu. Po tym
powinno nastąpić wyłuszczenie na piśmie planu czy
planów, poprzez które zamierzasz osiągnąć swój
wybrany cel.
212
Instrukcje do stosowania zasad tej części
Twoim następnym i ostatnim krokiem będzie

zawiązać sojusz z jakąś osobą lub osobami, które
będą współpracować z Tobą w przeprowadzeniu tych
planów i przekształceniu Twojego określonego celu
głównego w rzeczywistość.
Celem tego przyjacielskiego sojuszu jest wykorzys-
tanie prawa Superumysłu do poparcia Twoich planów.
Ten sojusz powinien zostać zawarty pomiędzy Tobą
i ludźmi, którym leży na sercu Twoje powodzenie
i dobrobyt. Jeśli jesteś żonaty, Twoja żona powinna być
jednym z członków tego sojuszu, pod warunkiem, że
istnieje między Wami normalny stan zaufania
i sympatii. Innymi członkami tego sojuszu mogą być
Twoi rodzice, bracia i siostry albo bliscy przyjaciele.
Jeśli jesteś kawalerem, Twoja dziewczyna, jeśli masz
kogoś takiego, powinna stać się członkiem tego
sojuszu. To nie są wcale żarty – studiujesz teraz jedno
z najpotężniejszych praw ludzkiego umysłu i w Twoim
własnym interesie leży poważne i dokładne wypełnia-
nie reguł wyłożonych w tej części kursu, nawet jeśli nie
będziesz pewny, gdzie Cię zaprowadzą.
Ci, którzy połączą się z Tobą, tworząc przyjacielski
sojusz, aby pomóc Ci w utworzeniu Superumysłu,
powinni podpisać, razem z Tobą, Twoje stwierdzenie
przedmiotu będącego Twoim określonym celem głów-
213
nym. Każdy członek Twojego sojuszu musi być w pełni

zaznajomiony z rodzajem Twoich dążeń przy tworze-
niu tego sojuszu. Ponadto każdy członek musi się
serdecznie zgadzać z tymi dążeniami i mieć dla Ciebie
pełną sympatię. Każdy członek Twojego sojuszu musi
otrzymać pisemną kopię stwierdzenia przez Ciebie
Twojego określonego celu głównego. Poza tym wyjątkiem
jednak, masz kategoryczny nakaz trzymania w tajemnicy
przedmiotu Twojego określonego celu głównego. Świat jest
pełen „niewiernych Tomaszów” i nie przyniesie Twojej
sprawie żadnej korzyści, jeśli ci pustogłowi ludzie będą
wyśmiewać Ciebie i Twoje ambicje. Pamiętaj, potrzeba
Ci przyjacielskiego wsparcia i zachęty, nie kpin
i wątpliwości.
Jeśli wierzysz w modlitwę, masz nakaz modlenia się
za swój określony cel główny, przynajmniej raz dziennie,
a jeśli można to częściej. Jeśli wierzysz, że istnieje Bóg,
który może i zechce pomóc tym, co szczerze dążą do
konstruktywnego służenia światu, na pewno czujesz,
że masz prawo zwrócić się do Niego z prośbą o pomoc
w osiągnięciu tego, co dla Ciebie będzie najważniejszą
rzeczą w życiu.
Jeśli ci, których zaprosiłeś do wstąpienia do Twojego
przyjaznego sojuszu, wierzą w modlitwę, poproś ich
214
także, aby włączyli przedmiot tego sojuszu do swoich

codziennych modlitw.
Teraz nadchodzi jedna z najbardziej podstawowych
reguł, którą musisz wykonać. Ustal z jednym albo ze
wszystkimi członkami Twojego przyjacielskiego soju-
szu, aby mówili Ci, w najbardziej pozytywnych
i przekonywających słowach, jakie znają, że ONI
WIEDZĄ, ŻE TY MOŻESZ WYKONAĆ I WYKO-
NASZ PRZEDMIOT SWOJEGO OKREŚLONEGO
CELU GŁÓWNEGO. To potwierdzenie albo oświadc-
zenie powinieneś słyszeć przynajmniej raz dziennie;
częściej, jeśli to możliwe.
Te kroki muszą być wykonywane uparcie, z pełną
wiarą, że zaprowadzą Cię tam, gdzie życzysz sobie iść!
Nie wystarczy wykonywać te plany przez kilka dni
albo kilka tygodni, a potem zaprzestać. MUSISZ
WYKONYWAĆ OPISANĄ PROCEDURĘ, DOPÓKI
NIE ZDOBĘDZIESZ PRZEDMIOTU TWOJEGO OK-
REŚLONEGO CELU GŁÓWNEGO, BEZ WZGLĘDU
NA TO, ILE CZASU TO POCHŁONIE.
Od czasu do czasu może być potrzebna zmiana
planów, jakie przyjąłeś dla osiągnięcia Twojego
określonego celu głównego. Uczyń te zmiany bez
wahania. Żadna istota ludzka nie ma takiego wglądu
215
„Tak, osiągnął sukces –

ale – niemal odniósł porażkę!”
Tak było w przypadku Roberta
Fultona i Abrahama Lincolna
i prawie wszystkich innych,
których nazywamy ludźmi
sukcesu. Żaden człowiek nie
osiągnął nigdy znacznego
sukcesu, jeśli nie znajdował się
w którymś momencie swojej
kariery, zwisając jedną nogą
daleko nad przepaścią klęski.
216
w przyszłość, aby budować plany, które nigdy nie będą

potrzebować modyfikacji ani zmian.
Jeśli któryś z członków Twojego sojuszu straci wiarę
w prawo zwane Superumysłem, natychmiast usuń
tego członka i zastąp go kimś innym.
Andrew Carnegie oświadczył autorowi tego kursu,
że potrzebował wymienić kilku członków swojego
Superumysłu. Właściwie stwierdził, że praktycznie
każdy członek jego pierwotnego sojuszu, był gdzieś
na przestrzeni lat usunięty i zastąpiony inną osobą,
która potrafiła bardziej lojalnie i entuzjastycznie przys-
tosować się do ducha i celu tego sojuszu.
Nie możesz odnieść sukcesu w otoczeniu nielojal-
nych i nieprzyjaznych współpracowników, obojętnie,
jaki będzie przedmiot Twojego określonego celu głów-
nego. Sukces buduje się na lojalności, wierności,
szczerości, współpracy i innych pozytywnych siłach,
którymi trzeba przeładować swoje otoczenie.
Wielu czytelników tego kursu będzie chciało
uformować przyjazny sojusz z tymi, z którymi są
związani zawodowo lub poprzez interesy, w celu
osiągnięcia sukcesu w swoich interesach czy zawodzie.
W takich wypadkach należy wykonać takie same kroki
w procedurze, jak wyżej opisano. Przedmiotem
Twojego określonego celu głównego może być coś, na
217
czym skorzystasz Ty sam indywidualnie, albo może to

być coś, na czym skorzysta biznes albo zawód, jaki
wykonujesz. Prawo Superumysłu zadziała tak samo
w obu wypadkach. Jeśli poniesiesz porażkę, chwilowo
czy na zawsze, stosując to prawo, będzie to dlatego, że
któryś członek Twojego sojuszu nie wstąpił do niego w duchu
zjednoczenia z wiarą, lojalnością i uczciwością celu.
Ostatnie zdanie warto przeczytać dwukrotnie!
Przedmiot Twojego określonego celu głównego powi-
nien stać się Twoim „hobby”. Powinieneś zajmować się
tym „hobby” stale: powinieneś spać z nim, jeść z nim,
bawić się z nim, pracować z nim, żyć z nim i MYŚLEĆ
z nim.
Możesz zdobyć wszystko, czego pragniesz, jeśli pragniesz
tego wystarczająco intensywnie, i nie ustajesz w pragnieniu
tego, o ile upragniony przedmiot jest w granicach
rozsądku i jeśli RZECZYWIŚCIE WIERZYSZ
w OSIĄGNIĘCIE GO. Jest jednak różnica pomiędzy
tylko „życzeniem sobie” czegoś a RZECZYWISTĄ
WIARĄ, że się to osiągnie. Niezrozumienie tej różnicy
oznaczało klęskę milionów ludzi. Ludzie, którzy
osiągają cel, to ci, którzy wierzą; w każdej dziedzinie
życia. Ci, którzy WIERZĄ, że mogą osiągnąć swój
określony cel główny, nie znają słowa „niemożliwe” ani
nie uznają tymczasowej porażki. Oni WIEDZĄ, że
218
zwyciężą, a jeśli jeden plan zawodzi, natychmiast

wymieniają go na nowy.
Każde godne uwagi osiągnięcie spotkało się kiedyś
z tymczasowym wyhamowaniem, zanim nadszedł
sukces. Edison wykonał ponad dziesięć tysięcy
eksperymentów, zanim udało mu się sprawić, aby
pierwszy fonograf zapisał słowa: „Małego baranka
Mary miała”.
Jeśli jest jakieś słowo, które powinno pozostać
w Waszych umysłach w związku z tą częścią, to
słowo WYTRWAŁOŚĆ!
Macie teraz w swoim posiadaniu uniwersalny klucz
do osiągnięć. Musicie tylko otworzyć drzwi do
Świątyni Wiedzy i wejść. Ale pójść do świątyni
musicie; ona nie przyjdzie do Was. Jeśli te prawa są
dla Was nowe, ta droga nie będzie łatwa na początku.
Potkniecie się wiele razy, lecz nie ustawajcie! Bardzo
prędko dojdziecie do szczytu góry, na którą się
wspinacie i ujrzycie w dolinach pod sobą bogatą
posiadłość WIEDZY, stanowiącą nagrodę dla Was, za
Waszą wiarę i wysiłki.
Wszystko ma swoją cenę. Nie ma takiej możliwości,
by mieć „coś za nic”. W Waszych eksperymentach
z prawem Superumysłu oszukujecie Naturę, w jej
najwyższej i najszlachetniejszej formie. Natury nie
219
można nabrać ani oszukać. Wyda Wam ona obiekt

Waszych dążeń, tylko kiedy zapłacicie jej za to. A jej
cena to CIĄGŁY, NIEUGIĘTY, WYTRWAŁY WYSIŁEK!
Cóż jeszcze można powiedzieć na ten temat?
Pokazano Wam, co macie robić, kiedy macie to robić,
jak to się robi i dlaczego robić to należy. Jeśli opanujecie
następną część o Pewności Siebie, wtedy będziecie
mieli w sobie wiarę, która pozwoli Wam przeprowa-
dzić instrukcje wyłożone w tej części dla poprowadze-
nia Was w stronę sukcesu.
220
Panem ludzkiego jestem przeznaczenia!

Sława, miłość, skarby stoją na mym progu.
Miasta i wsie przemierzam, pustynie i morza
Dalekie odwiedzam. A w pochodzie mijam
Chatę i targ, i pałac – wcześnie albo późno.
Nigdy nie proszony, raz w drzwi każde stukam!
Jeśli śpisz, powstań – gdy ucztujesz, rzuć to
Nim odejdę. Losu nadeszła godzina.
Ci, co idą za mną – do przepychów wszelkich,
Ludziom upragnionych, wrogów swych podbiją.
Nie śmierć: Inni – wątpią niezdecydowani,
Skazani na porażkę, lamenty i nędzę.
Szukają mnie na próżno, ich błagania na nic,
Nie odpowiadam i nie wracam więcej!
Ingalls
221
Niektórzy zaniedbali poszerzyć swoje

horyzonty, a to zatrzymało ich na robieniu
jednej rzeczy przez całe życie.
222

Prawa Sukcesu Tom I I Tom II

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Prawa Sukcesu Tom I I Tom II

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Copyright by Złote Myśli & , rok 2009

Złote Myśli Sp. z o.o.

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)

Ogólne wprowadzenie do kursu

Projekt okładki: Krzysztof Zięba

Wydawnictwo Złote Myśli sp. z o .o .

www: www. ZloteMysli.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Andrew Carnegie, który zasugerował

Osobiste oświadczenie autora....................................................................................................11

Podziękowania autora za pomoc udzieloną mu w pisaniu tego kursu .......18

Zawartość tej wstępnej części.....................................................................................................24

Tom pierwszy: Superumysł

Molekuły, atomy i elektrony........................................................................................................53

Psychologia spotkań odrodzeniowych .............................................................................76

Kto może najwięcej zyskać dzięki ﬁlozoﬁi praw sukcesu? ....................................99

Podsumowanie pierwszej części Kursu Praw Sukcesu ............................................. 105

Sześciu twoich największych wrogów ............................................................................. 121

Tom drugi: Określony Cel Główny

Ogólne wprowadzenie do części drugiej Praw Sukcesu...................................... 137

Określony Cel Główny .................................................................................................................. 177

Instrukcje do stosowania zasad tej części .................................................................... 212

J akieś trzydzieści lat temu młody duchowny

Co bym zrobił, gdybym miał milion

Ogłoszenie to wpadło w oko Philipa D. Armoura,

Osobiste oświadczenie autora

dolarów”, powiedział ów młody pastor, „założyłbym

Osobiste oświadczenie autora

mówiącą i maszynę ruchomych obrazków, żarówkę

Osobiste oświadczenie autora

z ziarenka zaledwie pomysłu, które zasiał swoją

Osobiste oświadczenie autora

robienia więcej niż to, za co płacą – powinieneś

Osobiste oświadczenie autora

sklasyﬁkowane, żebyś mógł je zorganizować i zrobić

Osobiste oświadczenie autora

Ty i każdy inny człowiek przechodzicie w którymś

Ten kurs jest rezultatem uważnej analizy życiowego

A utor tego kursu poświęcił ponad piętnaście

Podziękowania autora za pomoc

Podziękowania autora za pomoc

Z wymienionych osób zapewne Henry'ego Forda

Podziękowania autora za pomoc

przyczynili się najbardziej do zbudowania tego kursu,

Podziękowania autora za pomoc

Kurs Praw Sukcesu uosabia ﬁlozoﬁę i zasady postę-

Studiujących ten kurs ostrzega się, by nie wydawali

Podziękowania autora za pomoc

Szczególnie odnosi się to do niniejszego Wstępu,

1. Władza – co to jest oraz jak ją tworzyć i stosować.

Zawartość tej wstępnej części

9. Wibracja – opisana przez doktora Alexandra

Zawartość tej wstępnej części

21. Istnieje masa gotowego kapitału na rozwinięcie

Zawartość tej wstępnej części

32. Z czego składa się bogactwo Henry'ego Forda?

Zawartość tej wstępnej części

Czas jest wybitnym fachowcem, który

Dla czasu nie ma nic „Niemożliwego”!

Zawartość tej wstępnej części

Potraﬁsz to zrobić, jeśli wierzysz, że

S ukces to w dużej mierze sprawa dostosowania

Przed swą śmiercią Don R. Melle uzgodnił z sędzią