Professional Documents
Culture Documents
Robakiewicz Do Audytow I Swiadectw
Robakiewicz Do Audytow I Swiadectw
Maciej Robakiewicz
OCENA
JAKOŚCI ENERGETYCZNEJ
BUDYNKÓW
WYMAGANIA - DANE - OBLICZENIA
1
Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii
OCENA JAKOŚCI ENERGETYCZNEJ BUDYNKÓW
Wymagania - Dane - Obliczenia
WYDANIE I
Autor: dr inż. Maciej Robakiewicz
2
OCENA JAKOŚCI ENERGETYCZNEJ BUDYNKÓW
Wymagania - Dane - Obliczenia
SPIS TREŚCI
PRZEDMOWA ...................................................................................................................................................... 5
14. Obliczanie strat ciepła przez przenikanie przez przegrody budowlane ...................................... 19
16. Wartości graniczne wskaźnika E0 dla budynków mieszkalnych oraz wartości maksymalne
współczynnika U dla przegród budowlanych i okien ............................................................................. 21
3
IV. JAKOŚĆ ENERGETYCZNA INSTALACJI C.O.................................................................................... 26
VI. TERMOMODERNIZACJA........................................................................................................................... 35
4
PRZEDMOWA
Jakość energetyczna budynku – to zespół jego właściwości, od których zależy wielkość rocznego zapotrzebowania energii
związanej z jego użytkowaniem . Określona jest przez cechy ochrony cieplnej budynku oraz cechy systemów ogrzewania,
wentylacji i zaopatrzenia w ciepła wodę użytkową.
Od jakości energetycznej zależą koszty użytkowania budynku, a zatem dążenie do wysokiej jakości (niskiego zużycia
energii) jest problemem o zasadniczym znaczeniu dla zarządców i użytkowników budynków.
Ocena jakości energetycznej dokonywana jest w projektach budynków i w audytach energetycznych przygotowujących
termomodernizację, a w najbliższych latach stanie się podstawą certyfikacji energetycznej budynków.
Niniejsze opracowanie zawiera wybrane przepisy, dane i metody obliczeń najczęściej potrzebne przy dokonywaniu oceny
jakości energetycznej budynku, czyli cech budynku związanych z użytkowaniem energii.
Metody oceny związane z dokonywaniem obliczeń są ilustrowane przykładami.
Należy podkreślić , że opracowanie zawiera fragmenty przepisów i wybrane dane z norm i że pełnych informacji należy
szukać w tekstach przepisów i norm.
Opracowanie jest pierwszą próbą utworzenia zbioru materiałów pomocniczych do oceny jakości energetycznej budynków.
Autor wdzięczny będzie za wszelkie uwagi krytyczne i nowe propozycje, które w miarę możliwości będą wykorzystane w
następnym wydaniu
5
2. Wartość energetyczna paliw
3.1. Przepisy
[1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie. (Dz.U.75, poz. 690).
[2}Ustawa z 18.12.98 o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz.U. 162 poz. 1121) ze zmianami wg ustawy z
21 czerwca 2001 (Dz.U. Nr 76, poz. 808).
[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15.01.2001 w sprawie szczegółowego zakresu i formy audytu
energetycznego (Dz.U. nr 12, poz. 114).
[4] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 14.01.2002 w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody. 9Dz.U. 8
poz.70).
[11] PN-EN ISO 6946:1999 Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła. Sposób obliczania
[12] PN-82/B-02402 Temperatury ogrzewanych pomieszczeń w budynkach
[13] PN-82/ B-02403 Temperatury obliczeniowe zewnętrzne
[14] PN-83/B-03430 Wentylacja w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Wymagania oraz Zmiana A do tej
normy.
[16] PN-B- 02025:1999 Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych
[17] PN-B-03406 (grudzień 1994). Obliczanie zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m3.
[18] PN-92/B-01706 Instalacje wodociągowe. Wymagania w projektowaniu.
[19} PN-EN ISO 10077-1 :2000 Właściwości cieplne okien, drzwi i żaluzji. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła.
Metoda uproszczona.
3.3. Instrukcje
[21] Instytut Techniki Budowlanej. Instrukcja nr 334/2002. Bezspoinowy system ocieplania ścian zewnętrznych budynków.
6
4.Instytucje związane z oceną jakości energetycznej budynków
Instytut Techniki 00-950 Warszawa, ul. Filtrowa 1 Prace badawcze w zakresie fizyki cieplnej
Budowlanej tel. (22) 825 04 71, fax 825 13 03 budowli, atesty, aprobaty techniczne
7
II. DANE KLIMATYCZNE I UŻYTKOWE
5.Obliczeniowe temperatury wewnętrzne
Zgodnie z § 134 Warunków Technicznych [1] do obliczania szczytowej mocy cieplnej należy przyjmować temperatury
obliczeniowe ogrzewanych pomieszczeń zestawione poniżej w tablicy 5.1.
Norma PN-B-02025 [16] ustala (pkt.5.3), że dla obliczenia sezonowego zapotrzebowania ciepła w budynkach
mieszkalnych przyjmuje się temperaturę powietrza wewnętrznego jak następuje:
- w odniesieniu do pokojów mieszkalnych , przedpokojów i kuchni – zgodnie z PN-82/B-02402 [12],
- w odniesieniu do łazienek : 23o C
- w odniesieniu do klatek schodowych ogrzewanych : 16oC
8
Tablica 5.2 – Temperatury w pomieszczeniach wg PN-82/B-02402 [12]
Pomieszczenia Temperatura obliczeniowa oC
Tablica 6.2 – Temperatury obliczeniowe w wybranych rodzajach przestrzeni zamkniętych przylegających do pomieszczeń
ogrzewanych
Temp. oblicz. przestrzeni zamk. OC w strefach
L.p. Rodzaj przestrzeni zamkniętej klimatycznych
I II II IV V
Poddasze nie ogrzewane
-przy dachu krytym dachówką lub blachą, U>5 W/m2K -14 -16 -18 -20 -22
-przy dachu krytym dachówką, papa, blacha lub płytą żelbetową
1 przy U od 2 do 5 W/m2K -11 -13 -15 -17 -19
-przy dachu ze szczelnym odeskowaniem lub płytą żelbetową z
izolacją cieplną , U < 2 W/m2K -6 -8 -10 -12 -14
Tablica 7.1 zawiera średnie miesięczne temperatury powietrza zewnętrznego oraz liczby dni ogrzewania budynków w
poszczególnych miesiącach. Dane te dotyczą miast wojewódzkich oraz Torunia i Gorzowa. Zaczerpnięto je z normy PN-B-
02025 [16}, w której dane takie podano dla 49 stacji meteorologicznych.
W tabeli zawarto ponadto liczbę stopniodni (Sd)obliczoną wg wzoru
Sd = ∑ [t wo − t e (m )]Ld (m ) dzień*K/rok ( 7 – 1)
o
gdzie two – temperatura obliczeniowa wewnętrzna, C
te(m) – średnia wieloletnia temperatura miesiąca m wg normy 02025 [16]- w tablicy 7.1
Ld (m) – liczba dni ogrzewania określona w normie 02025 [16]
Sd jest suma wartości dla miesięcy , w których czynne jest ogrzewanie
9
Dla lokalizacji konkretnego budynku przyjmujemy dane podane dla najbliżej położonej stacji meteorologicznej
Tablica 7.1 - Średnie miesięczne temperatury powietrza zewnętrznego, liczba dni ogrzewania oraz liczba stopniodni dla
wybranych stacji meteorologicznych.
Stacja Średnie wieloletnie temperatury miesiąca te i liczna dni ogrzewania w
meteorologiczna miesiącach Ld Sd
I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
te(m) -4.8 -4.2 -0.3 6.6 12.4 16.5 17.6 16.6 12.2 7.1 2.3 -2.0
Białystok 4245
Ld(m) 31 28 31 30 10 0 0 0 10 31 30 31
te(m) -2.8 -2.2 1.4 6.9 12.4 16.7 17.8 17.0 12.9 7.9 3.3 -0.6
Bydgoszcz 3924
Ld(m) 31 28 31 30 10 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -1.6 -1.3 1.6 6.1 11.0 15.7 17.4 17.2 13.6 9.0 4.2 0.7
Gdańsk 3911
Ld(m) 31 28 31 30 20 0 0 0 10 31 30 31
te(m) -1.8 -1.0 2.5 7.4 12.6 16.6 17.7 17.2 13.5 8.6 3.7 0.3
Gorzów Wlkp. 3744
Ld(m) 31 28 31 30 10 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -2.8 -1.5 2.1 7.5 12.5 16.2 17.4 16.8 13.1 8.4 3.0 -0.5
Katowice 3798
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -3.9 -2.7 1.0 7.0 12.3 16.2 17.3 16.7 12.7 7.7 2.9 -1.2
Kielce 3982
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -3.0 -1.6 2.3 8.0 13.0 16.7 18.0 17.4 13.4 8.5 3.7 -0.5
Kraków 3776
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -3.9 -2.9 0.9 7.5 12.9 16.8 17.9 16.9 12.7 7.9 3.1 -1.1
Lublin 3957
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -3.2 -2.3 1.5 7.2 12.5 16.5 17.6 17.1 13.1 8.2 3.3 -0.8
Łódź 3885
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -3.9 -3.3 0.3 6.1 11.6 16.0 17.0 16.5 12.4 7.6 2.7 -1.2
Olsztyn 4142
Ld(m) 31 28 31 30 10 0 0 0 10 31 30 31
te(m) -2.1 -1.0 2.7 7.9 12.9 16.8 18.0 17.5 13.7 8.8 4.0 0.1
Opole 3684
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -2.2 -1.4 2.1 7.4 12.7 17.0 18.0 17.1 13.4 8.6 3.7 -0.1
Poznań 3686
Ld(m) 31 28 31 30 0 0 0 0 0 31 30 31
te(m) -3.7 -2.5 1.5 7.6 12.7 16.4 17.8 17.1 13.2 8.2 3.5 -0.8
Rzeszów 3886
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -1.2 -0.7 2.5 7.2 12.4 16.5 17.6 17.1 13.5 8.9 4.4 1.0
Szczecin 3781
Ld(m) 31 28 31 30 20 0 0 0 10 31 30 31
te(m) -3.1 -2.6 1.0 6.2 11.7 16.1 17.2 16.3 12.4 7.7 3.2 -0.7
Toruń 3958
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -3.4 -2.6 1.4 7.5 12.9 17.0 18.1 17.4 13.2 8.4 3.3 -0.8
Warszawa 3885
Ld(m) 31 28 31 30 5 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -1.9 -0.9 2.7 7.9 12.7 16.7 17.8 17.1 13.5 8.7 4.1 0.3
Wrocław 3707
Ld(m) 31 28 31 30 10 0 0 0 5 31 30 31
te(m) -1.9 -0.9 2.6 7.6 12.6 16.7 17.8 17.3 13.7 8.9 3.8 0.1
Zielona Góra 3728
Ld(m) 31 28 31 30 10 0 0 0 5 31 30 31
Tablica 8.1 - Wartości obliczeniowe współczynnika przepuszczania promieniowania słonecznego przez wybrane układy
oszklenia wg PN-B-02025 [16]
Współczynnik
Rodzaj promieniowania
Lp oszklenia
słonecznego TR
1 Pojedyncze 0,82
2 Podwójne 0,70
3 Potrójne lub szyba zespolona jednokomorowa z jedną powłoką niskoemisyjną 0,64
4 j.w. lecz przestrzeń między szybami wypełniona argonem 0,64
5 Szyba zespolona dwukomorowa z powłoką niskoemisyjną 0,55
6 Szyba specjalna 0,50
10
Tablica 8.2 Energia całkowitego promieniowania słonecznego dla płaszczyzn pionowych o różnych orientacjach wg PN-B-
02025 – metoda uproszczona (zał.G)
Orientacja płaszczyzny Promieniowanie całkowite w sezonie
ogrzewczym kWh/m2
S 350
S-W 310
W 220
N-W 160
N 145
N-E 165
E 235
S-E 320
11
III. CECHY ENERGETYCZNE BUDYNKU
9. Jakość energetyczna budynków wg roku oddania do użytkowania
Jakość energetyczną budynku można w dużym przybliżeniu ocenić na podstawie znajomości roku oddania do użytkowania.
Wg tego roku orientujemy się jakie w tym czasie obowiązywały przepisy budowlane dotyczące ochrony cieplnej budynków
i zakładając , że budynek został zbudowany zgodnie z przepisami – możemy określić orientacyjne jego sezonowe
zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania
Wartości współczynników przewodzenia ciepła określa norma EN ISO 6946 [11], zał. NC. W tablicy 10.1 zestawiono
wybrane dane z tej normy.
Tablica 10.1 Wartości obliczeniowe współczynników przewodzenia ciepła niektórych materiałów i komponentów
budowlanych
Gęstość w stanie Współczynnik
suchym przewodzenia ciepła
L.p. Nazwa materiału (średnia) λ w war.
kg/m3 Średniowilgotnych
W/(m*K)
1 2 3 4
Asfalty
1 Asfalt lany 1800 0,75
2 Asfaltobeton 2100 1,00
Betony
3 Beton zwykły z kruszywa kamiennego 2400 1,70
2200 1,30
1900 1,00
12
400 0,14
9 Sosna i świerk
-w poprzek włókien 550 0,16
- wzdłuż włókien 0,30
10 Dab
-w poprzek włókien 800 0,22
wzdłuż włókien 0,40
Kamienie naturalne
13
do 1000 0,36
do1100 0,40
do 1200 0,45
30 Na zaprawie ciepłochronnej do 800 0,25
do 900 0,28
do 1000 0,32
do 1100 0,36
Materiały termoizolacyjne do 1200 0,42
40 Styropian 10 0,045
12 0,043
15-40 0,040
Zasypki
Metale
1800 0,75
14
64 Grunty 1800 0,85
65 Ił 1800 0,70
66 Glina 1800 0,55
67 Glina piaszczysta 1650 0,40
68 Piasek pylasty 1800 0,90
69 Piasek średni 1800 0,90
70 Żwir
Grunt roślinny
Metodę obliczania oporu cieplnego i współczynników przenikania ciepła określa norma EN ISO 6946 [11]
Obliczanie oporu cieplnego R dokonuje się wg wzoru:
d
R= (m2*K/W) (11-1)
λ
w którym:
d = grubość warstwy materiału (m)
λ = współczynnik przewodzenia ciepła materiału (W/m*K) wg tablicy 10.1
Dla przegrody złożonej z warstw kilku różnych materiałów opór cieplny obliczamy wg wzoru:
RT = Rsi + R1 + R2 + .....Rn + Rse ( 11-2)
w którym: Rsi = opór przejmowania ciepła na wewnętrznej powierzchni
R1, R2...Rn = opory cieplne warstw przegrody
Rse = opór przejmowania ciepła zewnętrznej powierzchni
Opory przejmowania ciepła przyjmujemy wg tablicy 11.1.
Opór cieplny niewentylowanych warstw powietrza o grubości do 0,3 m oblicza się wg tablicy 11.3 . Warstwa jest uważana
jako niewentylowana , gdy otwory do środowiska zewnętrznego nie przekraczają wielkości:
-500mm2 na 1m długości w przypadku pionowych warstw powietrza
-500mm2 na 1 m2 powierzchni w przypadku poziomych warstw powietrza
15
Tablica 11.3– Opór cieplny niewentylowanych warstw powietrza
Kierunek strumienia cieplnego
Grubość warstwy powietrza
poziomy i odchylony do 300
mm w górę w dół
od poziomu
0 0,00 0,00 0,00
5 0,11 0,11 0,11
7 0,13 0,13 0,13
10 0,15 0,15 0,15
15 0,16 0,17 0,17
25 0,16 0,18 0,19
50 0,16 0,18 0,21
100 0,16 0,18 0,22
300 0,16 0,18 0,23
Uwaga: dla pośrednich wartości grubości warstwy- interpolować liniowo
Dla warstw słabo wentylowanych ( otwory od 500 do 1500 mm2) opór cieplny jest połową odpowiedniej wartości podanej w
tablicy 11.3.
Dla warstw dobrze wentylowanych (otwory ponad 1500 mm2) opór cieplny warstwy powietrza i warstw na zewnątrz niej
pomija się. Opór elementu oblicza się przyjmujac Rse o wartości Rsi.
Opór cieplny przestrzeni poddasza pod dachem stromym można uznać za jednorodną termicznie warstwę o oporze wg
tablicy 11.4.
W normie podane są także wartości dodatku ∆U wyrażającego wpływ mostków cieplnych (jeżeli nie wykonujemy
dokładniejszego obliczenia).
U K = U + ∆U (11- 5)
Tablica 11.5 – Wartości dodatku ∆U wyrażającego wpływ mostków cieplnych
∆U,
Rodzaj przegrody
W /(m 2 ⋅ K )
Ściany zewnętrzne pełne, stropy poddasza, stropodachy, stropy nad piwnicami 0,00
Ściany zewnętrzne z otworami okiennymi i drzwiowymi 0,05
Ściany zewnętrzne z otworami okiennymi i drzwiowymi oraz płytami balkonów lub loggii
przenikającymi ścianę 0,15
Przykład :
Obliczenie współczynnika przenikania U dla przegrody składającej się z kilku warstw.
Ściana ma następujące warstwy licząc od wewnątrz budynku:
• Wyprawa wapienna 0,02m.
• Mur z cegły pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej 0,38m.
• Płyty z wełny mineralnej 0,10m.
• Ścianka osłonowa z cegły silikatowej 0,12m.
Ściana ma otwory okienne ( bez balkonów)
16
Opór cieplny przegrody:
W strefie pierwszej
Rgr = 0,50 m2*K/W ( 12-1)
Wartości współczynników U dla okien, świetlików i drzwi , o ile nie są określone odpowiednimi dokumentami w
odniesieniu do konkretnego wyrobu należy przyjmować wg wartości podanych w zał . do normy PN-EN ISO 6946 [11] .
Wartości te zawiera tablica 13.1
17
Tablica 13.1. – Wartości obliczeniowe U okien, świetlików i drzwi
Rodzaj Rodzaj ram i oszklenia Grubość warstw U
L.p.
elementu powietrznych, mm W/(m2*K)
Krosnowe oszklone pojedynczo
1 a) drewniane lub z tworzyw sztucznych 5,1
b) metalowe 5,6
Jednoramowe drewniane, oszklone szyba zespoloną
a) jednokomorową
2 b) dwukomorową 16 2,6
min 2x7 2,3
Okna, drzwi min2x12 2,0
balkonowe lub Drewniane skrzynkowe lub ościeżnicowe
3 świetliki a) oszklone podwójnie 70-120 2,6
b) oszklone potrójnie 60 2,0
Zespolone drewniane oszklone
4 a)podwójnie 40-50 2,6
b) potrójnie (szyba zespolona jednokomorowa i pojedyncza) 12 i 30-50 2,0
Trójkomorowe, jednoramowe z PCV, oszklone szybą
5
zespoloną jednokomorową 16 2,6
Nieocieplone, oszklone pojedynczo
6 Drzwi a) drewniane lub z tworzyw sztucznych - 5,1
b) metalowe 5,6
UWAGA: wartości U odnoszą się do szyb zwykłych (bez specjalnych powłok niskoemisyjnych i gazów wypełniających
innych niż powietrze) oraz do powierzchni obliczonych w wymiarze zewnętrznym ościeżnic.
AgU g + A f U f + l g Ψg
Uw = (13-1)
Ag + A f
w którym:
Ag jest polem powierzchni oszklenia
Af jest polem powierzchni ramy
lg jest całkowitym obwodem oszklenia
Ug jest współczynnikiem przenikania ciepła oszklenia
Uf jest współczynnikiem przenikania ciepła ramy
Ψg jest liniowym współczynnikiem przenikania ciepła mostka cieplnego na styku szyby z ramą okna
We wzorze występują nie tylko pola i współczynniki U dla ramy okiennej i oszklenia, ale także uwzględniony jest wpływ
mostka cieplnego jaki tworzy się w miejscu połączenia ramy i oszklenia, wyrażony współczynnikiem Ψg i długością obwodu
części szklonej. Ten wpływ powoduje, że często sumaryczny współczynnik U dla całego okna nie mieści się w granicach
pomiędzy współczynnikami U dla części szklonej i dla ramy.
Ilustruje to tablica z omawianej normy , w której podane są wartości współczynników U dla okien z podwójnym szkleniem,
w których udział powierzchni ramy w całej powierzchni okna wynosi 30%
Tablica 13.2. -Współczynniki przenikania ciepła UW dla okien o podwójnym oszkleniu i 30% udziale powierzchni ramy w
całej powierzchni okna
Uf (rama)
Ug (szklenie)
W/(m2K)
W/(m2K)
1,0 1,4 1,8 2,2 2,6 3,0 3,4 3,8 7,0
3,3 2,7 2,8 2,9 3,1 3,2 3,4 3,5 3,6 4,4
3,1 2,6 2,7 2,8 2,9 3,1 3,2 3,3 3,5 4,3
2,9 2,4 2,5 2,7 2,8 3,0 3,1 3,2 3,3 4,1
2,7 2,3 2,4 2,5 2,6 2,8 2,9 3,1 3,2 4,0
2,5 2,2 2,3 2,4 2,6 2,7 2,8 3,0 3,1 3,9
2,3 2,1 2,2 2,3 2,4 2,6 2,7 2,8 2,9 3,8
2,1 1,9 2,0 2,2 2,3 2,4 2,6 2,7 2,8 3,6
1,9 1,8 1,9 2,0 2,1 2,3 2,4 2,5 2,7 3,5
1,7 1,6 1,8 1,9 2,0 2,2 2,3 2,4 2,5 3,3
1,5 1,5 1,6 1,7 1,9 2,0 2,1 2,3 2,4 3,2
1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,9 2,0 2,1 2,2 3,1
1,1 1,2 1,3 1,5 1,6 1,7 1,9 2,0 2,1 2,9
18
14. Obliczanie strat ciepła przez przenikanie przez przegrody budowlane
Przykład:
Wg wzoru ( 14-1) sStraty ciepła przez przenikanie przez stropodach wyniosą w ciągu sezonu grzewczego:
Dla tego samego miejsca położenia budynku liczba stopniodni Sd= 3885 i korzystając z wzoru (14-3) możemy obliczyć
straty ciepła :
Q = 8,64 * 10 –5 * 0,30 * 3885 *400 = 40,280 GJ
Uwaga: liczbę dni ogrzewania i dane do obliczenia średniej temperatury zewnętrznej oraz liczby stopniodni przyjmujemy
wg załącznika B normy PN-B-02025 [16]
Tablica 15.1- Ciśnienie cząstkowej pary wodnej nasyconej pn w powietrzu w zależności od temperatury.
Temperatura Ciśnienie pary nasyconej hPa Temperatura oC Ciśnienie pary nasyconej hPa
25 31,69 10 12,28
24 29,85 9 11,48
23 28,10 8 10,73
22 26,45 7 10,02
21 24,87 6 9,35
20 23,40 5 8,72
19
19 21,97 4 8,13
18 20,69 3 7,59
17 19,37 2 7,09
16 18,18 1 6,57
15 17,06 0 5.62
14 15,99 -1 5,17
13 14,98 -2 4,76
12 14,03 -3 4,37
11 13,12 -4 4,01
3. z tablicy wyznaczyć temperaturę przy której wyliczone ciśnienie cząstkowe pary wodnej p będzie równe wartości
ciśnienia pary wodnej nasyconej pn, będzie to temperatura punktu rosy.
4. obliczyć temperaturę na wewnętrznej powierzchni przegrody (ściany) i porównać ją z temperaturą punktu rosy.
Temperaturę na wewnętrznej powierzchni przegrody oblicza się wg wzoru:
Przykład:
ti = 200C, te = -200C, ϕ=55%, U = 1,20 W/m2K, Ri = 0,167
dla = ti = 200C pn = 23,40 hPa
p = 55* 23,40/100 = 12,87 hPa
pn = 12,87 hPa odpowiada temperaturze punktu rosy ts = 10,70C
Φ = 20 − 1,20(20 + 20) ⋅ 0,167 = 20 − 8 = 12 0 C
120C – 10C = 110C > 10,70C
Warunek normowy jest spełniony. Nie występuje obawa skraplania się pary wodnej na powierzchni ściany
przy temperaturze zewnętrznej te = -200C.
Gdyby jednak na skutek złego wietrzenia dopuszczono do podwyższenia wilgotności względnej doΨ=75% to
P= 75* 23,4 / 100 = 17,55 hPa
Co odpowiada temperaturze punktu rosy 15,5 o
Wtedy 11 , 15,5 i może wystąpić skraplanie pary wodnej.
Tablica 15.2 ilustruje jak współczynnik przenikania ciepła U wpływa na możliwość skraplania pary wodnej na
powierzchni ścian. Podano tam wartości granicznej wartości wilgotności względnej powyżej której może nastapić
skraplanie pary wodnej na powierzchni ścian. Podano tam wartości graniczne wilgotności dla przypadku gdy na
zewnątrz budynku jest temperatura -20oC lub –10oC.
Przy normalnie występującej wilgotności względnej około 55% niebezpieczeństwo skraplania występuje na ścianach o
U=2,0 i U=1,5 przy temp. –20oC oraz dla U=2,0 przy temp. –10oC. ( 56% jest b. bliskie 55%)
Tablica 15.2. Wilgotność względna graniczna powyżej której nastąpi skraplanie przy różnych wartościach U ścian
Wsp.U ściany Temperatura zewnętrzna -20oC Temperatura zewnętrzna –10oC
Temperatura. na wew. Graniczne wilgotność Temperatura. na wew. Graniczne wilgotność
powierzchni . ściany względna powierzchni . ściany względna
2,0 6,6 45% 10,0 56%
1,5 10,0 56% 12,5 66%
1,0 13,3 69% 15,0 78%
0,8 14,7 76% 16,0 83%
0,6 16,0 83% 17,0 88%
20
.Tablica 15.3 . Wartości obliczeniowe współczynnika przepuszczania pary wodnej niektórych materiałów
współczynnik δ
Lp Nazwa materiału −4
10 g / m ⋅ h ⋅ hPa
1 Asfalt 0,075
2 Beton zwykły 30
3 Ściana z betonu komórkowego 150
4 Drewno w poprzek włókien 60
5 Mur z cegły ceramicznej pełnej 105
6 Mur z cegły silikatowej 105
7 Płyty z wełny mineralnej 480
8 Styropian 12
9 Trociny 375
10 Szkło, metale, ceramika, guma -
. W celu uniknięcia zawilgacania przegród powinny być one konstruowane w ten sposób, że w kierunku od strony
wewnętrznej do strony zewnętrznej powinny być umieszczone warstwy o coraz mniejszym oporze dyfuzyjnym. Wtedy para
wodna dostająca się do wnętrza przegrody łatwo wydostaje się na zewnątrz i nie wykrapla się we wnętrzu przegrody.
Jeżeli nie ma możliwości takiego dobrania zewnętrznych warstw przegrody, aby ich opór dyfuzyjny był mniejszy niż warstw
wewnętrznych – konieczne jest stosowanie paroizolacji, której zadaniem jest zamknięcie przepływu pary wodnej na
wewnętrznej (ciepłej) powierzchni izolacji cieplnej. Możliwe jest także zastosowanie szczeliny powietrznej wentylowanej po
zewnętrznej stronie izolacji termicznej.
16. Wartości graniczne wskaźnika E0 dla budynków mieszkalnych oraz wartości maksymalne
współczynnika U dla przegród budowlanych i okien
21
Tablica 16.1 -Wartości graniczne E0 wskaźnika sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania dla budynków
mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego
L.p. A/V E0
1 przy A/V ≤ 0,20 E0 =29 kWh/(m3rok)
2 przy 0,20< A/V< 0,90 E0 = 26,6 + 12 A/V kWh/(m3rok)
3 przy A/V ≥0,90 E0= 37,4 kWh/(m3rok
A – jest sumą pól powierzchni wszystkich ścian zewnętrznych (wraz z oknami i drzwiami balkonowymi), dachów i
stropodachów, podłóg na gruncie lub stropów nad piwnica nie ogrzewana, oddzielających część ogrzewana budynku od
powietrza zewnętrznego. liczonych po obrysie zewnętrznym,
V – jest kubaturą ogrzewanej części budynku, powiększoną o kubaturę ogrzewanych pomieszczeń na poddaszu
użytkowym lub w piwnicy i pomniejszoną o kubaturę wydzielonych klatek schodowych, szybów wind, otwartych
wnęk, loggi i galerii.
Wskaźnik E, oblicza się zgodnie z normą PN-B-02025 [16] dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na
ciepło do ogrzewania budynków mieszkalnych.
Wartości maksymalne współczynnika przenikania ciepła U dla ścian, stropów i stropodachów oraz okien i drzwi przyjmuje
się z poniższych tablic.
22
Stropodachy i stropy pod nie ogrzewanymi poddaszami lub nad przejazdami:
5 c) przy tj >160C 0,30
d) przy 80C< tj ≤ 160C 0,50
6 Stropy nad piwnicami nie ogrzewanymi i zamkniętymi przestrzeniami pod podłogowymi 0,60
7 Stropy nad piwnicami ogrzewanymi bez wymagań
Okna i drzwi balkonowe:
8. a) przy tj ≥ 200C 2,3
b) przy tj < 200C bez wymagań
*)
Jeżeli przy drzwiach wejściowych do budynku nie ma przedsionka, to wartość współczynnika Uk ściany wewnętrznej przy
klatce schodowej na parterze nie powinna być większa niż 1,0 W/(m2K)
23
Tablica 16.8 – Okna w budynku produkcyjnym
Uk (max)
Lp. Okna, świetliki,i drzwi i wrota
W/(m2K)
Okna i świetliki w przegrodach zewnętrznych
a) przy ti >160C 2,6
1 b) przy 80C < ti ≤160C 4,0
c) przy ti ≤ 80C bez wymagań
Podłoga na gruncie w nie ogrzewanym pomieszczeniu powinna być izolowana dodatkową izolacją cieplną w postaci pasów
pionowych lub poziomych o szerokości co najmniej 1,00 m usytuowanych wzdłuż linii styku podłogi ze ścianą zewnętrzną
Suma oporów cieplnych warstw podłogowych dodatkowej izolacji cieplnej (poziomej lub pionowej) i gruntu, obliczona wg
Polskiej Normy winna być nie mniejsza od wartości podanych w tablicy 17.1.
Tablica 17.1 - Minimalna wartość oporów cieplnych warstw podłogowych, dodatkowej izolacji cieplnej i gruntu.
Rmin (m2K)/W
Lp. Składniki oporu cieplnego
8 C ≤ t ≤ 160C
0
t > 160C
Warstwy podłogowe, izolacja cieplna (pozioma lub pionowa) oraz ściana
1 1,0 1,5
zewnętrzna lub fundamentowa
2 Warstwy podłogowe i grunt przyległy do podłogi (w jej strefie środkowej) bez wymagań 1,5
Podłogom stykającym się z gruntem w pomieszczeniach o temperaturze obliczeniowej t ≤ 80C oraz podłogom usytuowanym
poniżej 6,0 m od poziomu terenu nie stawia się żadnych wymagań izolacyjności cieplnej.
Wartości oporów cieplnych ścian stykających się z gruntem nie mogą być mniejsze niż:
a) na odcinku ściany równym 1,0 m licząc od poziomu terenu
- 1,0 m2K/W, dla t >160C
- 0,8 m2K/W, dla 40C< t ≤160C
b) na odcinku ściany poniżej 1,0 m licząc od poziomu terenu wartości oporu cieplnego nie ogranicza się.
W budynkach mieszkalnych w zabudowie jednorodzinnej pole powierzchni A0 [m2], okien oraz przegród szklanych i
przezroczystych o współczynniku przenikania ciepła U nie mniejszym niż 2,0 W/(m2K), obliczone wg ich wymiarów
modularnych nie może być większe niż wartości A0max obliczone wg wzoru:
A0max = 0,15Az + 0,03Aw [ 18-1]
w którym:
Az – suma pól powierzchni rzutu poziomego wszystkich kondygnacji nadziemnych (w zewnętrznym obrysie
budynku) w pasie o szerokości 5 m usytuowanym wzdłuż ścian zewnętrznych
Aw – suma pól powierzchni pozostałej części rzutu poziomego wszystkich kondygnacji po odjęciu Az.
W budynkach użyteczności publicznej pole powierzchni A0 [m2], okien oraz przegród szklanych i przeźroczystych o
współczynniku przenikania ciepła U nie mniejszym niż 2,0 W/(m2K), obliczone wg ich wymiarów, nie może być większe niż
wartość A0max obliczona wg wzoru [11- 1] jeśli jest to sprzeczne z warunkami odnośnie do zapewnienia niezbędnego
oświetlenia światłem dziennym .
W budynkach przemysłowych łączne pole powierzchni okien oraz ścian szklanych w stosunku do pola powierzchni całej
elewacji nie może być większe niż 15% dla budynku jednokondygnacyjnego oraz 30% dla budynku wielokondygnacyjnego.
24
19.Obliczanie strat ciepła na ogrzanie powietrza wentylacyjnego
W g normy PN-B-03430 [14] pkt. 2.1.1. układ wentylacji mieszkań powinien zapewniać co najmniej:
a) doprowadzenie powietrza zewnętrznego do pokojów mieszkalnych oraz kuchni z oknem zewnętrznym,
b) usuwanie powietrza zużytego z kuchni, łazienki, oddzielnego WC, pomieszczenia bezokiennego (składzik,
garderoba), pokoju oddzielonego od tych pomieszczeń więcej niż dwojgiem drzwi, pokoju znajdującego się na
wyższej kondygnacji w wielopoziomowym domu jednorodzinnym lub wielopoziomowym mieszkaniu.
Wymagania dot przepływu powietrza:
1 Powietrze z pokojów mieszkalnych powinno być odprowadzane przez otwory ponad drzwiami lub w ich górnej części lub
przez otwory wywiewne . Dopuszcza się odprowadzenie przez szczeliny pomiędzy dolna krawędzią drzwi a podłogą .
Przekrój netto otworów lub szczelin powinien wynosić co najmniej 80 cm.
2.Dopływ powietrza do kuchni, łazienek, ustępów i pomieszczeń pomocniczych bezokiennych powinien być zapewniony
przez otwory w dolnej części drzwi lub szczeliny pomiędzy dolna krawędzią drzwi a podłogą. powierzchni. Przekrój netto
otworów lub szczelin powinien wynosić co najmniej 200 cm.
Przykład :
25
Tablica 19.2 Minimalny strumień powietrza wentylacyjnego w budynkach zamieszkania zbiorowego
Rodzaj pomieszczeń Strumień pow. went.
20 m3/h dla każdego mieszkańca , łączny strumień
Pokoje mieszkalne i sypialne powietrza dla pokoju nie niższy od 1 wymiany na
godzinę
Pokoje zbiorowego przebywania ludzi ( świetlice , pokoje
20 m3/h dla każdej przebywającej osoby
nauki, jadalnie
Tablica 19. 3. Wartości współczynników korekcyjnych do wyznaczania zapotrzebowania na ciepło na cele wentylacji wg {3]
Wyszczególnienie przyczyn wpływających na zapotrzebowanie ciepła Wartości współczynników
lp.
na cele wentylacji korekcyjnych *)
1 2 3
Wentylacja naturalna.
Szczelność okien i drzwi, charakterystyka nawiewnika lub Współczynnik cr Współczynnik cm
obserwowany poziom wentylacji
a) okna bardzo nieszczelne (a≥ 4) lub obserwowana nadmierna
wentylacja powodująca wyziębianie pomieszczeń 1,1-1,3 1,2-1,5
b) okna szczelne
1. (0,5 < a < 1), okno ze skrzydłem rozwieralno-uchylnym lub opcją 1,0 1,0
rozszczelniania; warunki wentylacji normalne
c) okna bardzo szczelne (a<0,3) z nawiewnikami powietrza
regulowanymi ręcznie 0,85 1,0
Zgodnie z obowiązującymi przepisami zawartymi w „Warunkach Technicznych [1] w ramach modernizacji należy
doprowadzić instalację grzewczą do zgodności z tymi „Warunkami”,.
26
Tablica 20.1. – podstawowe wymagania dotyczace instalacji ogrzewczej
Element Wymaganie wg Warunków Technicznych Nr§ War.Tech
Grzejniki i inne urządzenia odbierające ciepło powinny być zaopatrzone w 134.4
regulatory dopływu ciepła.
Regulatory powinny działać automatycznie w zależności od zmian 134.5
temperatury w pomieszczeniach ( nie dotyczy to budynków jednorodzinnych i
Termoregulatory
lokali z własną instalacją ogrzewczą).
Regulatory powinny umożliwiać uzyskanie temperatury niższej od 134.6
obliczeniowej, ale nie niższej niż 16oC w pomieszczeniach o temp.
obliczeniowej 20O C i wyższej
Instalacje ogrzewcze zasilane z sieci ciepłowniczej powinny być sterowane 134.7
Automatyka sterująca automatycznym urządzeniem do regulacji dopływu ciepła odpowiednio do
zmian temperatury zewnętrznej (t.zw. regulator pogodowy ).
Aparatura kontrolna i Instalacja ogrzewcza powinna być zaopatrzona w aparaturę kontrolną i 135.1
pomiarowa pomiarową zapewniającą jej bezpieczne użytkowanie.
W budynkach z instalacja zasilaną z sieci ciepłowniczej powinny znajdować 135.2
się urządzenia do rozliczania ciepła:
1)Ciepłomierz do pomiaru ilości ciepła dostarczanego do budynku
2)Urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów ogrzewania
Urządzenia do rozliczania
poszczególnych mieszkań i lokali użytkowych.
ciepła
W budynkach z własną kotłownią powinny by być zastosowane: 135.3
1)Urządzenie do pomiaru ilości zużytego paliwa w kotłowni,
2)Urządzenia umożliwiające indywidualne rozliczanie kosztów ogrzewania
poszczególnych mieszkań i lokali użytkowych.
Instalacja wodna systemu zamkniętego lub wyposażona w armaturę 133.6
Instalacja wodna systemu
automatycznej regulacji powinna mieć urządzenia do odpowietrzania
zamkniętego lub
miejscowego zgodnie z wymaganiami PN.
wyposażona w armaturę
Zabrania się zasilania z kotła na paliwo stałe instalacji ogrzewczych wodnych 133.7
automatycznej regulacji
systemu zamkniętego , wyposażonych w przeponowe naczynia wzbiorcze
27
Tabela 21.2 - Sprawności przesyłania ciepła ηp
Rodzaj ogrzewania Sprawność przesyłania
1 2
Źródło ciepła w pomieszczeniu 1,0
Instalacja c.o. z przewodami w dobrym stanie technicznym 0,95
Instalacja c.o. z przewodami w złym stanie technicznym 0,90
gdzie:
GLR - stosunek sumy zysków ciepła budynku do sumy strat ciepła .
ηco - współczynnik regulacji wg tablicy 29-3
28
Całkowitą sprawność systemu ogrzewania ηp, η1 oblicza się ze wzoru:
η 0 ,η1 = η w ⋅ η p ⋅ η r ⋅ η e (21-2)
gdzie:
ηw - sprawność wytwarzania ciepła ,
ηp - sprawność przesyłania ciepła,
ηr - sprawność regulacji systemu ogrzewania,
ηe - sprawność wykorzystania ciepła.
Sezonowe zapotrzebowanie ciepła dla ogrzewania budynku Qh = 1250 GJ/a , a współczynniki sprawności wynoszą : ηw=
1,0 , ηp= 0,95 , ηr= 0,80 , ηe= 0,95 .
W ramach przedsięwzięcia poprawiającego system ogrzewania przewiduje się wprowadzenie automatyki pogodowej w
węźle grzewczym i zaworów termostatycznych przy grzejnikach, co spowoduje podwyższenie sprawności regulacji :
♦ do ηr= 0,94 przy nakładach inwestycyjnych 32000 zł ( I wariant)
♦ do ηr= 0,97 przy nakładach inwestycyjnych 33500 zł ( IIwariant)
Sumaryczne współczynniki sprawności wynoszą:
Dla stanu istniejącego η0 = 1* 0,95 * 0,80 * 0,95 = 0,722
Dla wariantu I ηI = 1* 0,95 * 0,94 * 0,95 = 0,848
Dla wariantu II ηII = 1* 0,95 * 0,97 * 0,95 = 0,875
29
V. ZAPOTRZEBOWANIE NA CIEPŁO I MOC ORAZ KOSZTY
OGRZEWANIA
22. Obliczanie sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania Qh (energii użytkowej)
Zapotrzebowanie ciepła czyli teoretyczną wielkość przewidywanego zużycia odniesiona do jednego roku oblicza się .
zakładając normatywne warunki użytkowe czyli:
Do obliczeń budynek dzieli się na strefy, z których każda obejmuje pomieszczenia ogrzewane, jednorodne z uwagi na
obliczeniową temperaturę powietrza wewnętrznego.
I. Zapotrzebowanie ciepła bez uwzględnienia sprawności systemu grzewczego (QH) czyli zapotrzebowanie
energii użytkowej czyli praktycznie wykorzystanej. Jest to poziom zużycia energii, który odniesiony do
jednostki kubatury budynku (wskaźnik kWh/m3*a) jest oceniany wg granicznych wartości podanych w
„Warunkach Technicznych jakim powinny odpowiadać budynki” (Dz.U. 75/2002 poz. 690).
II. Zapotrzebowanie energii z uwzględnieniem sprawności systemu grzewczego (Q), czyli zapotrzebowanie
energii końcowej (dostarczonej do budynku), które jest podstawą do obliczenia kosztów ogrzewania
budynku.
Sezonowe zapotrzebowanie ciepła do ogrzewania budynków mieszkalnych (Qh) oblicza się na podstawie normy PN-B-
02025:1999[16] przy wykorzystaniu programów komputerowych opracowanych zgodnie z tą normą (np. program Audytor
OZC 3.0) lub bez pomocy komputera wg uproszczonej metody podanej w załączniku do w/w normy. uwzględniając:
− straty ciepła przez przenikanie przez przegrody zewnętrzne czyli przez ściany zewnętrzne, okna, stropodach, strop
nad piwnicą oraz straty ciepła do gruntu;
− straty ciepła na podgrzanie ciepła wentylacyjnego;
− zyski ciepła od promieniowania słonecznego;
− wewnętrzne zyski ciepła (od ludzi i urządzeń).
Wskaźnik E sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania w standardowym sezonie ogrzewczym – jest to stosunek
sezonowego zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania w standardowym sezonie ogrzewczym do kubatury ogrzewanej części
budynku.
Qh
E= kWh / (m3 * a) (22-1)
V
w którym:
30
E - jest to wielkość, którą należy porównywać z wartościami granicznymi podanymi w rozporządzeniu o „Warunkach
technicznych jakim powinny odpowiadać budynki” [1] (spełnienie nierówności E ≤ E 0 gdzie E0 są to wartości graniczne
podane w w/w rozporządzeniu).
Sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzewania Qh w wyodrębnionej j-tej strefie budynku oblicza się jako różnicę strat
ciepła oraz zysków ciepła od słońca i źródeł wewnętrznych, z uwzględnieniem stopnia wykorzystania zysków ciepła, ze
wzoru:
[
Qh = ∑ Q z + Qw + Q g + Qa − η m (Qsw + Qi ) ] (22-2)
gdzie:
m – numer kolejnego miesiąca w sezonie ogrzewczym
Qz – straty ciepła przez przegrody zewnętrzne, stykające się z powietrzem zewnętrznym m-tym miesiącu sezonu
ogrzewczego
Qw – straty ciepła przez przegrody wewnętrzne, do pomieszczeń przyległych o temperaturze różnej od temperatury
i0tej strefy, w m-tym miesiącu sezonu ogrzewczego
Qg – straty ciepła przez podłogi do gruntu w m0tym miesiącu sezonu ogrzewczego
Qa – straty ciepła na podgrzanie powietrza wentylacyjnego w m-tym miesiącu sezonu ogrzewczego
Qw – zyski ciepła słonecznego przez okna w m-tym miesiącu sezonu ogrzewczego
Qi – wewnętrzne zyski ciepła w m-tym miesiącu sezonu ogrzewczego.
ηm - Współczynnik wykorzystania zysków ciepła w m-tym miesiącu sezonu
ogrzewczego, który oblicza się dla każdej strefy ze wzoru:
η = 1− e GLR
(22-3)
Qsw + Qi
GLR =
Q z + Q w + Q g + Qa
(22-4)
w którym:
GLR – stosunek zysków od strat wg PN-B-02025[16]
1)dane dla 59 stacji meteorologicznych. Dane te zawierają wartości charakteryzujące temperaturę powietrza zewnętrznego w
danej stacji meteorologicznej oraz wartości miesięcznych sum promieniowania całkowitego na powierzchnie ścian lub
dachów.
2)wartości obliczeniowe współczynnika zacienienia, który jest równy 1 jeżeli na elewacji budynku nie występują balkony ani
loggie, a w sąsiedztwie budynku nie ma przeszkód ograniczających dopływ promieniowania słonecznego do elewacji.
Załącznik informacyjny do Normy zawiera uproszczony sposób obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło do
ogrzewania budynków. Można go stosować w odniesieniu do budynków mieszkalnych i zamieszkania zbiorowego, w
zabudowie jedno- i wielorodzinnej, z podpiwniczeniem lub bez, bez loggii obudowanych i szklarni przylegających do
budynku.
Zakłada się, że cała ogrzewana przestrzeń budynku stanowi jedną strefę o eksploatacyjnej temperaturze powietrza
wewnętrznego równej 200C, obliczenia przeprowadza się wg załączonego do normy formularza obliczeniowego i przykładu.
Wielkość QH i E nie stanowią podstawy do oceny rzeczywistego sezonowego zapotrzebowania ciepła, którego koszty będzie
ponosił właściciel budynku. To bowiem rzeczywiste zapotrzebowania musi uwzględniać sprawności systemu ogrzewania.
Aby dojść do tej wartości posługujemy się wzorem:
Q H ⋅ Wt ⋅ W d
Q= (23-1)
η w ⋅ηe ⋅ηr ⋅ηe
31
Współczynniki występujące we wzorze mają następujące znaczenie:
. Wt, Wd, - są to współczynniki uwzględniające przerwy w ogrzewaniu w okresie tygodni lub w okresie doby, oraz
szybkość reakcji systemu ( i budynku) na zmiany temperatury w przypadku tych przerw w
ogrzewaniu ( wg tablic 21.5 i 21.6 )
Uwzględnienie wszystkich wymienionych współczynników sprowadza wielkość sezonowego zapotrzebowania ciepła dla
budynku oraz wskaźnik sezonowego zapotrzebowania ciepła odniesiony do 1 m2 powierzchni ogrzewanej - do wartości
rzeczywiście występujących i charakteryzujących rzeczywiste koszty ogrzewania w warunkach standardowych.
Q Q
= Eps kWh / (m2 *a) lub = Evs kWh / (m3 * a) (23-2)
P V
24. Obliczanie zapotrzebowania mocy
Zapotrzebowanie mocy grzewczej (qmoc) oblicza się wg normy PN-B-03406 [17] oraz wg normatywnych
temperatur wewnętrznych i zewnętrznych.
Należy zwrócić uwagę, że nazewnictwo występujące w normie 03406 jest niezgodne z nazewnictwem w normie
PN-B -02025 [16]. W szczególności zapotrzebowanie mocy jest tam określane jako zapotrzebowanie na ciepło.
Natomiast w przypadku obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło (QH) wg metody uproszczonej podanej
w załączniku do PN-B-02025 [16]można obliczyć zapotrzebowanie mocy szczytowej również w sposób
uproszczony posługując się wzorem:
QH
q moc = (24-1)
T ⋅z
gdzie: QH = sezonowe zapotrzebowanie ciepła w kWh
T = czas trwania sezonu grzewczego w godzinach
t i − t e Sred
z= (24 –2)
ti − te
gdzie: ti = temperatura obliczeniowa w pomieszczeniu (wg normy 02402)
te = temperatura obliczeniowa zewnętrzna najniższa występujące w danej strefie klimatycznej
(wg normy 02403)
teśred = temperatura zewnętrzna średnia w ciągu sezony grzewczego.
Np. dla QH = 420 000 kWh , dla warunków Warszawy (Sd=3885), te dla III strefy = -20o C)
32
25. Zapotrzebowanie energii na ogrzanie c.w.u.
33
Tablica 25-2 Współczynniki godzinowe nierównomierności rozbioru ciepłej wody
26.1 Roczne koszty ogrzewania i c.w.u. przy dostawie ciepła z sieci cieplnej:
Mając określone wartości Q i qmoc obliczamy roczne koszty ogrzewania budynku według formuły:
K = Q * Ce + qmax * 12* Cem + Ab (26-1)
gdzie: Ce - cena 1 GJ dostarczonego ciepła wraz ze zmienną częścią opłaty przesyłowej
Cem - miesięczna opłata za 1 MW zamówionej mocy cieplnej wraz z stałą częścią
opłaty przesyłowej
Ab – Opłata abonamentowa
Przykład : Q = 1250 GJ/a , q moc = 145 kW = 0,145 MW, Ce = 26 zł/GJ,
Cm= 7000 zł/MW/mies., Ab=40 zł/mies
Przykład : Q= 950 GJ/a, ogrzewanie gazem o wartości opałowej 31 MJ/m3 i cenie 1,05 zł/m3, przy stałych rocznych
kosztach (opłata abonamentowa i konserwacja ) 1200 zł/a :
G = 950 000/ 31= 30645 m3; K= 30645 * 1,05 + 1200 = 33377 zł/a
34
VI. TERMOMODERNIZACJA
27. Warunki ustawowe
Ustawa Termomodernizacyjna [2] określa warunki, które musza być spełnione, jeżeli chcemy korzystać z pomocy finansowej
Państwa w formie premii termomodernizacyjnej. Te warunki zestawiono w poniższych tablicach.
Wymagane zmniejszenie
L.p Rodzaj przedsięwzięcia rocznego zapotrzebowania
na energię na cele c.o. i
c.w.u. co najmniej
1 Modernizacja jedynie systemu grzewczego 10%.
Modernizacja w budynkach, w których w latach 1985-2001 przeprowadzono modernizację 15%
2
systemu grzewczego
3 W pozostałych przypadkach (kompleksowa termomodernizacja) 25%
4 Modernizacja w lokalnym źródle ciepła i w lokalnej sieci ciepłowniczej 25%
Likwidacja lokalnego źródła i wykonanie przyłącza do scentralizowanego źródła ciepła
5
20%
6 Zamiana konwencjonalnego źródła energii na źródła niekonwencjonalne Bez ograniczenia
35
Tablica 28.1 Dane do audytu – do zebrania przed jego opracowaniem
Lp Grupa danych Rodzaj danych
• Adres, właściciel
• Przeznaczenie budynku (mieszkalny, szkolny itd.)
0 Dane ogólne
• Rodzaj zabudowy (wolnostojący, segment, bliźniak )
• Rok oddania do użytkowania
• Rodzaj konstrukcji, nazwa systemu technologicznego
• Powierzchnia zabudowy, użytkowa mieszkań, użytkowa ogrzewanej
części budynku
• Czy budynek podpiwniczony i czy piwnice ogrzewane
• Kubatura budynku, kubatura części ogrzewanej
1 Ogólne dane techniczne i użytkowe
• Współczynnik kształtu
• Liczba kondygnacji, wysokość kondygnacji
• Liczba mieszkań( w tym <50m2, 50-100m2, >100m2)
• Liczba mieszkań z WC w łazience i mieszkań z WC osobno
• Liczba mieszkańców
Co najmniej uproszczona dokumentacja techniczna, w tym rzuty poziome z
2 Rysunki
zaznaczeniem przerw dylatacyjnych oraz stron świata oraz przekrój
Dane dotyczące konstrukcji (warstwy materiałowe)oraz wielkość
powierzchni i współczynnika przenikania „U” dla ścian zewnętrznych, dachu
Charakterystyka podstawowych
3 lub stropodachu, stropów pod poddaszem nieogrzewanym i nad piwnicą
elementów budynku
nieogrzewaną, ścian i podłogi piwnic, okien , świetlików i drzwi
zewnętrznych
Zamówiona moc cieplna
Ogólna charakterystyka Sezonowe zapotrzebowanie ciepła
4
energetyczna budynku Zużycie ciepła w ostatnich latach
Umowa, taryfy, opłaty
• typ instalacji, parametry pracy,
• rodzaje grzejników i zaworów, liczba grzejników
• rodzaj i stan przewodów i ich izolacji
Charakterystyka systemu
5 • opis modernizacji dokonanej w latach 1985-2001
grzewczego
• sprawności składowe systemu grzewczego
• czy stosowane są przerwy dobowe i tygodniowe
• urządzenia pomiarowe i sposób rozliczania
• rodzaj instalacji
Charakterystykę instalacji ciepłej
6 • rodzaj i stan przewodów i ich izolacji
wody użytkowej
• wodomierze indywidualne wody ciepłej i zimnej, sposób rozliczania
• rodzaj i typ wentylacji
7 Charakterystykę systemu wentylacji
• ocena skuteczności działania
Charakterystykę węzła cieplnego lub • typ urządzenia, rodzaj paliwa
8
kotłowni w budynku • wyposażenie w aparaturę regulacyjną i automatykę
Charakterystykę instalacji gazowej • rodzaje urządzeń, stan przewodów
9 (gdy ma wpływ na • stan przewodów kominowych (spalinowych)
termomodernizację) • zużycie energii
Charakterystykę instalacji • rodzaj urządzeń,
10 elektrycznej (gdy ma wpływ na • stan przewodów,
termomodernizację) • zużycie energii
36
2) Izolowanie cieplne przegród
2.1. Ocieplenie ścian zewnętrznych
2.2. Ocieplenie stropu pod nie ogrzewanym strychem lub stropodachu lub dachu
2.3 .Ocieplenie stropu nad nie ogrzewana piwnicą lub podłóg parteru lub piwnic
2.4 Zmniejszenie powierzchni okien (częściowa zabudowa)
2.5. Podwyższenie własności termoizolacyjnych okien (np. dodatkowe szklenie lub zmiana
oszklenia) lub wymiana okien
2.6. Założenie ekranów zagrzejnikowych
2.7. Założenie żaluzji lub okiennic
2.8. Wymiana drzwi zewnętrznych lub ich dodatkowe izolowanie
2.9. Obudowa balkonów.
3).Źródło ciepła
3.1. Wymiana źródła ciepła
3.2. Zmiana nośnika energii
3.3. Dołączenie do miejskiej sieci cieplnej
3.4 Modernizacja źródła ( automatyka, izolowanie)
4) Węzeł cieplny
4.1. Wymiana hydroelewatora na węzeł wymiennikowy
4.2. Wymiana wymienników o niskiej sprawności
4.3. Izolowanie armatury
4.4. Zainstalowanie urządzeń pomiarowych (ciepłomierza, termometrów i manometrów)
4.5. Zainstalowanie automatycznej regulacji
5) Instalacja grzewcza i wentylacyjna
5.1. Płukanie chemiczne instalacji
5.2. Uszczelnienie instalacji (likwidacja ubytków wody)
5.3. Hermetyzacja, likwidacja centralnej sieci odpowietrzającej, zmiana naczynia wzbiorczego
5.4 Izolowanie (lub naprawa izolacji) przewodów
5.5. Zainstalowanie zaworów termostatycznych
5.6. Zainstalowanie podzielników kosztów
5.7 Regulacja instalacji i dostosowanie do zmniejszonych potrzeb cieplnych
5.8. Utrzymanie grzejników w czystości i nie osłanianie ich
5.9. Odpowietrzanie grzejników
5.10. Ograniczenie ogrzewania w pomieszczeniach czasowo użytkowanych
5.11. Zmiana systemu ogrzewania
5.12. wprowadzenie nawiewników powietrza
5.12 Zmiana systemu wentylacji
5.13 Wprowadzenie urządzeń odzysku ciepła z wentylacji
6) Instalacja cieplej wody użytkowej
6.1. Naprawa lub wykonanie izolacji przewodów
6.2. Wymiana niesprawnych urządzeń
6.3. Wymiana nieszczelnych przewodów
6.4. Poprawienie układu przygotowującego c.w.u.
6.5. Wprowadzenie automatycznej regulacji temperatury oraz pracy pomp
6.6. Instalowanie specjalnych prysznicy i perlatorów oszczędzających zużycie ciepłej wody
6.7. Instalowanie mieszkaniowych liczników c.w.u.
7). Inne usprawnienia
7.1. Wprowadzenie systemu pomiaru i indywidualnego rozliczania kosztów użytkowania energii
7.2. Zmiany w sposobie eksploatacji, konserwacji i nadzoru
7.3. Zmiany w umowie z dostawcą (zmiana wielkości mocy szczytowej)
Zgodnie z Rozporządzeniem w audycie należy podąć założenia do projektu. Ale głównym adresatem audytu jest inwestor,
któremu trzeba wskazać na co należy zwrócić szczególną uwagę w czasie realizacji. Potrzebne jest także sformułowanie
uwag i zaleceń dla administracji i użytkowników dotyczących warunków użytkowania , które zapewnią pełne i trwałe
osiągnięcie korzyści z termomodernizacji. Tych rad i zaleceń dla inwestora i administracji nie ma w projektach, trzeba je
sformułować w audycie.
Wskazane jest , aby opis wybranego wariantu przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zawierał miedzy innymi dane
zestawione w tablicy 28.2.
37
Tablica 28.2 Treść opisu w audycie
L.p. Rodzaj danych Zawartość opisu
Wyszczególnienie robót
1 charakterystyka, wielkość i przewidywany koszt robót
przewidzianych do wykonania
• Zakres i zawartość projektu termomodernizacji,
• Zalecane wyroby i materiały (rodzaj, typ, charakterystyka),
• Zalecenia dotyczące wyboru technologii robót oraz potrzebnego
Założenia do projektu sprzętu,
2
termomodernizacji • Wymagania zawarte w normach, aprobatach i warunkach
technicznych,
• Wskazanie miejsc wymagających szczególnych rozwiązań
ze względu na technologię robót lub warunki użytkowania,
• Ograniczenia okresu wykonania robót ze względu na warunki
atmosferyczne.
Zalecenia dla wykonawcy
3 • Zabezpieczenia wykonania robót szkodliwych dla wykonawców i
dotyczące prowadzenia robót
dla środowiska,
• Usuwanie szkodliwych materiałów rozbiórkowych i opadów,
• Wskazania dotyczące nadzoru nad wykonaniem i odbioru
wykonanych robót,
• Dokumenty , które powinien przedstawić wykonawca robót
4 Zalecenia dla inwestora (uprawnienia, certyfikaty, świadectwa zgodności),
• Wytyczne dla dokonania oceny efektów wykonanej
termomodernizacji (terminy, zakres, metody badań).
2. UZUPEŁNIENIE DANYCH
- Obliczenie U dla przegród
- Obliczenie strumienia pow. went. Ψ
- Obliczenie Qh dla stanu istniejącego
3. WYBÓR USPRAWNIEŃ , KTÓRE MOGĄ BYĆ ZASTOSOWANE (LISTA)
38
29. Wymagania dla budynku po termomodernizacji
Wg Rozporządzenia w sprawie zakresu i formy audytu energetycznego [3] wymagane jest uzyskanie po termomodernizacji
cech energetycznych elementów podanych w tablicy 29.1.
Tablica 29.1 – Wymagane wartości oporu cieplnego ( R ) i współczynnika przenikania ciepła ( U) niektórych elementów
budynku po termomodernizacji
Wymagana wartość
Element R (m2*K/W) U (W/ m2*K)
co najmniej nie więcej niż
Ściany zewnętrzne 4,0
Stropodachy i stropy pod nieogrzewanym poddaszem 4,5
Strop nad nieogrzewaną piwnica 2,0
Spełnienie podanych w tablicy 29.1 warunków dotyczących minimalnej wartości R po termomodernizacji wymaga
zastosowania odpowiedniej warstwy izolacji termicznej , której grubość zależy od wartości R przegrody w stanie
istniejącym.
W tablicy 29.2 zestawiono grubości ocieplenia potrzebne dla uzyskania wymaganych wartości oporu cieplnego.
Tablica 29.2 – Minimalna grubość warstwy ocieplenia niezbędna dla osiągnięcia wymaganych wartości R.
Ocieplenie z materiału o Λ=0,04 niezbędne dla uzyskania wymaganej wartości R Grubość
Wartość R (m2*K/W ) warstwy - cm
w stanie istniejącym Dla stropodachu i stropu pod Dla stropu nad piwnicą
Dla ścian zewnętrznych
2 strychem nieogrzew. nieogrzewaną
Rmin = 4 (m *K/W)
Rmin = 4 ,5 (m2*K/W) Rmin = 2 (m2*K/W)
0,5 14 16 6
0,75 13 15 5
1,00 12 14 4
1,20 12 14 4
1,40 11 13 3
1,60 10 12 2
1,80 9 11 1
2,00 8 10 -
39
30. Wymagania dotyczące technologii wykonania ociepleń
§216. 6 . W budynku , na wysokości powyżej 25 m od poziomu terenu, okładzina elewacyjna i jej zamocowanie
mechaniczne, a także izolacja cieplna ściany zewnętrznej powinny być wykonane z materiałów niepalnych.
§216.7. Dopuszcza się ocieplenie ściany zewnętrznej budynku mieszkalnego , wzniesionego przed 1 kwietnia 1995 r., o
wysokości do 11 kondygnacji włącznie z użyciem samogasnącego polistyrenu spienionego, w sposób zapewniający
nierozprzestrzenianie ognia.
W instrukcji nr 334 ITB (21) ustalono szereg wymagań dotyczących systemu ocieplania ścian zewnętrznych budynków
metodą bezspoinową (dawniej „lekka mokra”). Wybrane wymagania z instrukcji podane są poniżej.
Materiały izolacyjne
• Płyty styropianowe (pkt 3.2.1.2). Do robót ociepleniowych należy stosować płyty styropianowe według PN-B-
20139:1999, odmiany 15 lub 20, rodzaju FS (samogasnące).
• Wełna mineralna ( pkt 3.3.1.2). Do robót ociepleniowych nadają się płyty z wełny mineralnej o nieuporządkowanej
strukturze włókien oraz o uporządkowanej strukturze włókien (lamela). Należy stosować płyty typu „S”.
Mocowanie mechaniczne.
• Płyty styropianowe (pkt 3.4.3.1). Warunki dodatkowego mocowania mechanicznego (ich liczbę, rozmieszczenie, rodzaj)
powinien określać projekt. Zaleca się stosowanie co najmniej 4-5 łączników na 1m2. Głębokość zakotwienia w podłożu
powinna wynosić co najmniej 6 cm. Do mocowania mechanicznego można przystąpić nie wcześniej niż po upływie 24
h od przyklejenia płyt.
• Płyty z wełny mineralnej(pkt 3.4.3.2). Do mocowania mechanicznego można przystąpić nie wcześniej niż po upływie
24 h od przyklejenia płyt. Zaleca się , aby liczba łączników na 1m2 wynosiła 4-6 sztuk, a głębokość osadzenia w
podłożu z betonu i cegły pełnej powinna wynosić co najmniej 5 cm, a w przypadku podłoża z betonu komórkowego i
cegły dziurawki – co najmniej 8-9 cm.
Trwałość systemów ociepleniowych z zastosowaniem styropianu ocenia się na co najmniej 30 lat pod warunkiem
okresowych przeglądów i niezbędnych napraw wyprawy tynkarskiej.
Wymaganie 30-letniej trwałości nie dotyczy wyprawy tynkarskiej, która jest najsłabszym elementem układu
ociepleniowego, gdyż narażona jest na działanie czynników atmosferycznych, uderzeń itp. W przypadku uszkodzeń powinna
być naprawiana i poddawana renowacji przez nałożenie nowej warstwy tynkarskiej lub pomalowana. Minimalna trwałość
wyprawy tynkarskiej należy określić na 5 lat. W tym czasie nie powinny w niej powstać rysy, pęknięcia i odpryski.
40