ജീവകാരുണ്യപഞ്ചകം

എല്ലാവരുമാത്മസഹ ാദരെ –

ന്നഹല്ല പറഹേണ്ടതിഹതാര്‍ക്ുകില നാം

രകാല്ലുന്നതുരമങ്ങരന ജീവികരെ –

രെല്ലും കൃപേറ്റു ഭുജിക്കരേന്നതും.

 രകാല്ലാവ്രതമുെമമാമതിലു ം

തിന്നാവ്രതരമത്രേു മുെമമാം

എല്ലാമതസാെവുഹമാര്‍ക്ക്കിലിരത –

ന്നരല പറഹേണ്ടത് ധാര്‍ക്മികരെ!

രകാല്ലുന്നതു തങ്കല വെില പ്രിേമാ –

മല്ലീവിധിോര്‍ക്ു ിതപ്രദമാം?

ര ാഹല്ലണ്ടതു ധര്‍ക്മയമിതാെിലുരമാ –

െല്ല മരുഹവണ്ടതു സൂെികരെ!

 രകാല്ലുന്നവനില്ല ഭുജിപ്പതിനാ –

െിരല്ലങ്കിലശിുകതരന്ന ദൃഢം

രകാല്ലിുകരകാണ്ടു ഭുജിുകോം

രകാല്ലുന്നതിലനിന്നുമുമുെരൊെ.ം
രകാല്ലായ്കേിലിവന ഗുണ്മുള്ള പുമാ –

നല്ലായ്കില മൃഗഹൊടു തുലയനവന

രകാല്ലുന്നവനില്ല ശെണ്യത മ –

രറ്റല്ലാവക നന്മേു മാര്‍ക്ന്നിടിലു ം

 ജീവകാരുണ്യപഞ്ചകം

1914-ല എഴു തരപ്പട്ട ഈ അനുശാസനകൃതിേില ഗുരുഹദവന

സ ജീവികഹൊടു കാരുണ്യം കാണ്ിുകേു ം അവരേ ദേേില്ലാരത

രകാന്നുമുതിന്നുമുന്നതു രതറ്റാരണ്ന്ന് ഉറയ്ക്കുകേു ം ഹവണ്രമന്ന് അനുശാസിുന്നുമു ഇ

തിരല വൃെം ഹമാടനകം ഇതില പറേു ന്ന ില ആശേങ്ങൾ തിരുുറെിലും കാണ്ാവുന്നതാണ്്