പ്രവേശിക: ഗുരു നാരായണ ശിബിരം 2023

28th October 2023,

Braeside Education Center, Devizes, UK, SN10 2AP
നമസ്തേ,
യുകെയിൽ താമസിക്കുന്ന മലയാളിെളായ ഹിന്ദുക്കളുകെ ക്ഷേമത്തിനായി
പ്രവർത്തിക്കുന്ന സംഘെനയാണ് ഓം യു കെ. 2016ൽ സമാന മനസ്െരുകെ
കെറിയ വാെ്സാര് പ്രൂപ്പായാണ് നമ്മുകെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ തുെങ്ങിയത്.
െഴിഞ്ഞ ഏഴ് കൊല്ലക്ഷത്താളമായി ഈ സംഘെന പ്രവർത്തിക്കുന്നു. എല്ലാ
കൊല്ലവും നെത്തുന്ന ഏെദിന ശിബിരങ്ങളായിരുന്നു നമ്മുകെ ആദയകത്ത
ൊരയരരിരാെി. 2018ൽ കബർമിങ്ഹാമിൽ വച്ും 2019 മാഞ്ചസ്റ്ററിൽ വച്ും
2020ൽ ക്ഷെംപ്ബിഡ്ജിൽ വച്ും ഓം യുകെ ഏെദിന ശിബിരങ്ങൾ നെത്തി.

ക്ഷൊവിഡ് മഹാമാരിയുകെ ൊലത്ത് എല്ലാവരും വീട്ടിനുള്ളീൽ അെച്ിരിക്കാൻ

നിർബന്ധിതരായക്ഷപ്പാൾ മാനസിെവും സാമൂഹയവുമായ ഒറ്റകപ്പെൽ
മിക്കവർക്കും വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടാണുണ്ടാക്കിയത്. ക്ഷലാെ്ഡൗൺ തുെങ്ങിയ
സമയം മുതൽ എല്ലാ ആഴ്െയും ഓൺലലനിൽ ഒത്തുക്ഷെരാൻ തുെങ്ങി.
വർഷത്തികലാരിക്കൽ ൊണുന്നവർ എന്ന നിലയിൽ നിന്ന് എന്ത്
ൊരയത്തിനും െൂകെയുണ്ടാവുന്ന സക്ഷഹാദരർ എന്ന നിലയിക്ഷലക്ക്
വളകരകപ്പകട്ടന്നാണ് നമ്മുകെ ബന്ധം വളർന്നത്. അക്ഷതാകെ മഹാമാരിക്ക്
ക്ഷശഷം എല്ലാ മാസവും നമ്മൾ ഓൺലലനിൽ ഒത്തുെൂൊൻ തുെങ്ങി.

രിന്നീെ് ക്ഷൊവിഡ് ബുദ്ധിമുട്ടുെൾ ഒഴിഞ്ഞ സമയത്ത് ,2022ൽ നമ്മൾ

ഡാർബിയിൽ ഒരുമിച്് െൂെി. ആദയമായി രണ്ട് ദിവസകത്ത ശിബിരം അന്നാണ്
നെന്നത്. ഒരു ദിവസം പ്രധാന ശിബിരവും രണ്ടാം ദിവസം ആദയം രജിസ്റ്റർ
കെയ്യുന്ന നൂറുക്ഷരർ അവികെ താമസിക്കുെയുമായിരുന്നു. അക്ഷതാകെ
നമ്മുകെ െുെുംബങ്ങൾ തമ്മിലും വലിയ ബന്ധം നിലവിൽ വന്നു.

ഓം യുകെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ രെിരെിയായി മുക്ഷന്നാട്ടു

ക്ഷരായികക്കാണ്ടിരിക്കുെയാണ്. രലരും ക്ഷൊദിക്കാറുണ്ട് എന്തിനാണ് ഓം യു
കെ എന്ന്. യുകെയികല എല്ലാ പ്രക്ഷദശത്തും അക്ഷനെം മലയാളി ഹിന്ദു
സമാജങ്ങളും ക്ഷേപ്തങ്ങളും ക്ഷദശീയ തലത്തിൽ തകന്ന പ്രവർത്തിക്കുന്ന
മലയാളി ഹിന്ദു സംഘെനെളും എല്ലാമുണ്ട്. അവികെ എന്താണ് ഓം യുകെ
എന്ന സംഘെനയുകെ സാംരതയം?

ഇവികെ ഒരു ൊരയം രറയാനുള്ളത് നാം ഒരു സംഘെനയുകെയും സമാന്തര

സംഘെനയല്ല എന്നുള്ളതാണ്. പ്രാക്ഷദശിെ മലയാളി സമാജങ്ങക്ഷളാെും ക്ഷദശീയ
മലയാളി ഹിന്ദു സംഘെനെക്ഷളാെും മറ്റ് സാംസ്ൊരിെ അദ്ധയാത്മിെ
സംഘെനെക്ഷളാെും എല്ലാം ക്ഷെർന്ന് പ്രവർത്തിക്കുന്ന, അതാത്
സംഘെനെളുകെ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് രരസ്രര രൂരെമായി
പ്രവർത്തിക്കുന്ന സംഘെനയാണ് ഓം യു കെ.

അതായത് ഓം യുകെ എന്നത് സമാജത്തികല മകറ്റാരു സംഘെനയല്ല,

സമാജത്തിൻ്്കറ സംഘെനയാണ്. യുകെയികല ഹിന്ദുക്കളായ
മലയാളിെളുകെ സാമൂഹിെവും വയക്തിരരവും ആദ്ധയാത്മിെവും ആയ
അഭ്യുന്നതിക്കായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന എല്ലാ സംഘെനെക്ഷളാെും
െൂട്ടായ്മെക്ഷളാെും ഒകത്താരുമിച്് പ്രവർത്തിക്കുെ എന്നതാണ് ഓം
യുകെയുകെ ഉക്ഷേശം. അക്ഷതാകൊപ്പം നമ്മുകെ അെുത്ത തലമുറയുകെ
വയക്തിനിർമ്മാണത്തിനായും, സമാജത്തിൻ്്കറ ലവഭ്വത്തിനായും
പ്രക്ഷതയെമായ ൊരയരദ്ധതിെൾ നെത്തുെയും കെയ്യുന്നു. യുകെയിൽ
എത്തികപ്പട്ട് മാനസിെസമ്മർേം അനുഭ്വിക്കുന്ന െുെുംബങ്ങകള
ക്ഷെൾക്കാനുള്ള ൌൺസിലിങ് ക്ഷവാളണ്ടിയർമാരുകെ െിദഗ്നി എന്ന രദ്ധതി
മുതൽ ഭ്ാരതത്തിലും യുകെയിലും ജീവിക്കുന്ന, ദൗർഭ്ാരയെരമായ
അവസ്ഥെളിലൂകെ െെന്ന് ക്ഷരാെുന്ന സക്ഷഹാദരക്ഷരാെ് ക്ഷസവാഭ്ാവത്തിലുള്ള
പ്രവർത്തനങ്ങക്കുള്ള രദ്ധതിെൾ വകര നാം ആവിഷ്െരിച്് നെപ്പിലാക്കുന്നു.

നമ്മുകെ സംഘെന എന്നത് ഒരു െുെുംബമായാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്.

നമ്മക്ഷളാക്ഷരാരുത്തരും നമ്മുകെ െുെുംബത്തികല ഏറ്റവും പ്രധാനകപ്പട്ട,
ഉത്തരവാദിത്തകപ്പട്ട അംരങ്ങളാണ്. നമ്മുകെ െുെുംബത്തിൽ
അധിൊരങ്ങൾ ഇല്ല െുമതലെൾ മാപ്തക്ഷമ ഉള്ളൂ. അങ്ങകനയുള്ള നമ്മുകെ
െുെുംബക്ഷയാരമാണ് എല്ലാ കൊല്ലവും ശിബിരമായി നാം
ആക്ഷഘാഷിക്കാറുള്ളത്.

ഈ കൊല്ലം നമ്മുകെ ശിബിര വിഷയം പ്ശീനാരായണരുരുവികെ ജീവിതവും

സക്ഷന്ദശവും എന്നാണ്.

ഭ്ാരതത്തികെ അദ്ധയാത്മിെവും സാമൂഹയവുമായ െരിപ്തത്തിൽ രുരുക്ഷദവകന

ക്ഷരാകല രരിമയുള്ള വയക്തിതവങ്ങൾ വളകര െുരുക്കമാണ്. രക്ഷേ ആ മഹദ്
വയക്തിതവത്തികെ, സാോൽ രരലദവമായ അവതാര രുരുഷകെ
ജീവിതകത്തപ്പറ്റിയും സക്ഷന്ദശങ്ങകള രറ്റിയും രൂർണ്ണമായ ഒരു അറിവ്
മലയാളിെളായ നമുക്ക് ക്ഷരാലും ഇല്ല എന്നത് സങ്കെെരമാണ്.
അതുകൊണ്ടാണ് ഈ വർഷകത്ത ഓം യുകെ ശിബിരത്തികെ വിഷയം
പ്ശീനാരായണരുരുക്ഷദവൻ്്കറ ജീവിതവും ദർശനങ്ങളും ആണ് എന്ന്
തീരുമാനിച്ത്. ഇകക്കാല്ലകത്ത ശിബിരനാമം രുരുനാരായണ ശിബിരം
എന്നാണ്.

െളിെളിലൂകെയും, െർച്െളിലൂകെയും, പ്രഭ്ാഷണങ്ങളിലൂകെയും

രുരുക്ഷദവവാണിയായ ‘വിദയകൊണ്ട് പ്രബുദ്ധരാവുെ, സംഘെന കൊണ്ട്
ശക്തരാവുെ, പ്രയത്നം കൊണ്ട് സമ്പന്നരാവുെ‘ എന്ന ആദർശത്തിലൂന്നി
നിന്ന് സമാനമനസ്െരായ അക്ഷനെം ആൾക്കാകര രരിെയകപ്പൊനും നമ്മുകെ
സംഘെനാക്ഷശഷി ധാർമ്മിെമായി ഉരക്ഷയാരിക്കാനുമുള്ള അവസരമാണിത്.
െഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിക്ഷലത് ക്ഷരാകല തകന്ന െുെുംബത്തിന് മുഴുവൻ
മറക്കാനാവാത്ത രസെരമായ ഒരനുഭ്വമായിരിക്കും ഈ ഏെദിന ശിബിരം.

ശിബിരത്തികെ ൊരയപ്െമങ്ങളിലൂകെ സഞ്ചരിച്ു െഴിയുക്ഷമ്പാൾ

പ്ശീനാരായണ രുരുക്ഷദവ ദർശനകത്തയും ആ അവതാര രുരുഷൻ്്കറ
ജീവിതകത്തയും അെുത്തറിയാൻ എല്ലാവർക്കും െഴിയകട്ട . അക്ഷതാകൊപ്പം
ഇവികെ നിന്ന് ക്ഷരാെുക്ഷമ്പാൾ ആ ജീവിതത്തികെ മൂലയങ്ങളിൽ നിന്ന് നമുക്ക്
ഏറ്റവും ക്ഷെർന്ന ഒരു ദിശാക്ഷബാധം െകണ്ടത്തി അക്ഷേഹം രറഞ്ഞതുക്ഷരാകല
പ്രബുദ്ധരാെുവാനും ശക്തരാെുവാനും സമ്പന്നരാെുവാനും നമുക്ക്
െഴിയകട്ട .

എല്ലാവർക്കും ശിബിരത്തിക്ഷലക്ക് സവാരതം

സുഭാഷ് ശശിധരൻ
(ൊരയവാഹ് : ഗുരു നാരായണ ശിബിരം)
 ഓം

വിനായകാഷ്ടകം
ശ്ശീ നാരായണഗുരുതേവ കൃേി

നമക്ഷേവവൃന്ദം ലസക്ഷദവദെന്ദം
ശിരഃപ്ശീമദിന്ദും പ്ശിതപ്ശീമുെുന്ദം
ബൃഹച്ാരുതുന്ദം സ്തുതപ്ശീസനന്ദം
ജൊഹീപ്ന്ദെുന്ദം ഭ്ക്ഷജഽഭ്ീഷ്ടസന്ദം.

െിലക്ഷേവക്ഷരാപ്തം െനക്ഷദ്ധമരാപ്തം
സദാനന്ദമാപ്തം മഹാഭ്ക്തമിപ്തം
ശരച്പ്ന്ദവപ്ക്തം പ്തയീരൂതരാപ്തം
സമസ്താർത്തിദാപ്തം ഭ്ക്ഷജ ശക്തിരുപ്തം.

രളോനമാലം െലദ്ക്ഷഭ്ാരിമാലം
രളാംക്ഷഭ്ാദൊലം സദാ ദാനശീലം
സുരാരാതിൊലം മക്ഷഹശാത്മബാലം
ലസത്രുപ്രഫാലം ഭ്ക്ഷജ ക്ഷലാെമൂലം.

ഉരസ്താരഹാരം ശരച്പ്ന്ദഹീരം
സുരപ്ശീവിൊരം ഹൃതാർത്താരിഭ്ാരം
െക്ഷെ ദാനരൂരം ജൊക്ഷഭ്ാരിരൂരം
െലാബിന്ദുതാരം ഭ്ക്ഷജ ലശവവീരം.

െരാരൂഢക്ഷമാേം വിരദ്ഭ്ങ്രദേം
െലസ്സാരസാേം രരാശക്തിരേം
പ്ശിതാമർത്തയവൃേം സുരാരിപ്ദുതേം
രരാനന്ദരേം ഭ്ക്ഷജ പ്ശീശിവാേം.

സദാശം സുക്ഷരശം സദാ രാതുമീശം

നിദാക്ഷനാദ്ഭ്വം ശാങ്കരപ്രമക്ഷൊശം
ധൃതപ്ശീനിക്ഷശശം ലസേന്തക്ഷൊശം
െലച്ഛൂലരാശം ഭ്ക്ഷജ െൃത്തരാശം.
 തതാക്ഷനെസന്തം സദാ ദാനവന്തം
ബുധപ്ശീെരന്തം രജാസയം വിഭ്ാന്തം
െരാത്മീയദന്തം പ്തിക്ഷലാലെെവൃന്തം
സുമന്ദം രരന്തം ഭ്ക്ഷജഽഹം ഭ്വന്തം.

ശിവപ്രമരിരം രരം സവർണ്ണവർണ്ണം

ലസേന്തഖരം സദാനന്ദരൂർണ്ണം
വിവർണ്ണപ്രഭ്ാസയം ധൃതസവർണ്ണഭ്ാരം
െലച്ാരുശുരം ഭ്ക്ഷജ ദന്തിതുരം.
ഓം
 ഗുരുസ്േവം

(ശ്ശീനാരായണഗുരുസവാമിയുടെ ഷഷ്ടിപൂര്‍ത്തിക്ക് കുമാരനാശാൻ

എഴുേിയേ്)

നാരായണമൂർക്ഷത്ത, രുരു നാരായണമൂർക്ഷത്ത

നാരായണമൂർക്ഷത്ത, രരമാൊരയ നമസ്ക്ഷത

ആരായുെിലന്ധതവകമാഴിച്ാദിമഹസ്സിൻ
ക്ഷനരാംവഴി ൊട്ടും രുരുവക്ഷല്ലാ രരലദവം;
ആരാദ്ധയനക്ഷതാർത്തിെുെിൽ ഞങ്ങൾക്കവിെുന്നാം
നാരായണമൂർക്ഷത്ത, രുരു നാരായണമൂർക്ഷത്ത.

അമ്പാർന്നവരുക്ഷണ്ടാ രരവിജ്ഞാനിെളുക്ഷണ്ടാ
വമ്പാകെകവെിഞ്ഞുള്ളവരുക്ഷണ്ടായിതുക്ഷരാകല
മുമ്പായി നിനകച്ാകക്കയിലും ഞങ്ങൾ ഭ്ജിപ്പൂ
നിമ്പാവനരാദം രുരു നാരായണമൂർക്ഷത്ത.

അനയർക്കു രുണം കെയ്വതിനായുസ്സു വരുസ്സും

ധനയതവകമാെങ്ങാത്മതരസ്സും ബലികെയ്വൂ;
സനയാസിെളില്ലിങ്ങകന യില്ലില്ലമിയക്ഷന്നാർ
വനയാപ്ശമക്ഷമലുന്നവരും പ്ശീരുരുമൂർക്ഷത്ത.

വാദങ്ങൾ കെവികക്കാണ്ടു മതക്ഷപ്പാരുെൾ െണ്ടും

ക്ഷമാദസ്ഥിരനായങ്ങു വസിപ്പൂ മലക്ഷരാകല
ക്ഷവദാരമസാരങ്ങളറിഞ്ഞകങ്ങാരുവൻതാൻ
ക്ഷഭ്ദാരിെൾ ലെവിട്ടു ജയിപ്പൂ രുരുമൂർക്ഷത്ത.

ക്ഷമാഹാെുലരാം ഞങ്ങകളയക്ഷങ്ങകെയെിപ്പൂ
സ്ക്ഷനഹാത്മെമാം രാശമതിൽ കെട്ടിയിഴപ്പൂ;
ആഹാ ബഹുലേം ജനമക്ഷങ്ങത്തിരുനാമ-
വയാഹാരബലത്താൽ വിജയിപ്പൂ രുരുമൂർക്ഷത്ത.

അക്ഷങ്ങത്തിരുവുള്ളൂറികയാരമ്പിൽ വിനിക്ഷയാരം
ഞങ്ങൾക്കു ശുഭ്ം ക്ഷെർത്തിെുമീ ഞങ്ങകെ “ക്ഷയാരം.”
 എങ്ങും ജനെിത്തങ്ങളിണക്കി പ്രസരിപ്പൂ
മങ്ങാകത െിരം നിൻ രുെൾക്ഷരാൽ പ്ശീരുരുമൂർക്ഷത്ത.

തക്ഷമ്പാകലയുറുമ്പാദികയയും രാർത്തിെുമക്ഷങ്ങ-
ക്കക്ഷമ്പാെുലെർഥിപ്പൂ െിരായുസ്സു ദയാക്ഷേ
മുക്ഷമ്പാൽ സുഖമായ് ക്ഷമന്മകതാെുക്ഷന്നാർക്കരുളും ൊൽ
തുക്ഷമ്പാെിനിയും വാഴ്െ ശതാബ്ദം രുരുമൂർക്ഷത്ത.

(കുമാരനാശാൻ)
 ഗേയശ്പാര്‍ത്ത്ഥന

ശ്ശീ നാരായണഗുരുതേവ കൃേി

ഓം
ൊണകപ്പെുന്നകതാകക്കയും സ്ഥൂലം, സൂേ്മം, ൊരണം എന്നീ മൂന്നു
രൂരങ്ങക്ഷളാെുെൂെിയതും രരമാത്മാവിൽ നിന്നുമുണ്ടായി
അതിൽത്തകന്ന ലയിക്കുന്നുതുമാെുന്നു. അതിനാൽ
രരമാത്മാവല്ലാകത ക്ഷവകറാന്നുമില്ല.

സെല രാരങ്ങകളയും നശിപ്പിക്കുന്ന - വറുത്തുെളയുന്ന -

രരമാത്മാവികെ യാകതാരു സവരൂരം എകെ ബുദ്ധികയ കതളിയിച്ു നല്ല
വഴിക്ഷയ കൊണ്ടുക്ഷരാെുക്ഷമാ, ധയാനിക്ഷക്കണ്ടതായ രരമാത്മാവികെ ആ
ദിവയരൂരകത്ത ഞാൻ ധയാനിക്കുന്നു.

അല്ലക്ഷയാ രരമാത്മാക്ഷവ! ഇപ്രൊരം ഇെവിൊകത എനിക്ക് അങ്ങകയ

ധയാനിക്കുന്നതിനും അങ്ങയുകെ രരമാനന്ദം ലഭ്ിക്കുന്നതിനും
അങ്ങയുകെ അനുപ്രഹം എന്നിൽ ഉണ്ടാക്ഷെണക്ഷമ!

അല്ലക്ഷയാ ലദവക്ഷമ! െണ്ണുകൊണ്ടു ൊണുന്നകതാന്നും നിതയമല്ല.

ശരീരവും നീർക്കുമിളക്ഷരാകല നിലയറ്റതാെുന്നു. എല്ലാം
സവര്നതുലയകമന്നല്ലാകത ഒന്നും രറയുവാനില്ല. നാം ശരീരമല്ല,
അറിവാെുന്നു. ശരീരമുണ്ടാെുന്നതിനു മുൻരിലും അറിവായ നാം
ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇനി ഇകതാകക്കയും ഇല്ലാകത ക്ഷരായാലും നാം ഇപ്രൊരം
പ്രൊശിച്ുകൊണ്ടു തകന്നയിരിക്കും. ജനനം, മരണം, ദാരിപ്ദയം, ക്ഷരാരം,
ഭ്യം ഇകതാന്നും നകമ്മ തീണ്ടുെയില്ല.

ഇപ്രൊരം ഉരക്ഷദശിക്കകപ്പെുന്ന തിരുവാക്കുെകളയും ഈ

തിരുവാക്കുെളുകെ ഉരക്ഷദഷ്ടാവായ രരമാത്മാവികനയും ഞാൻ
ഊണിലും ഉറക്കത്തിലും ഇെവിൊകത എല്ലായ്ക്ഷപ്പാഴും
െിന്തിക്കുമാറാക്ഷെണക്ഷമ!

നീ എകെ സെല രാരങ്ങകളയും െവർകന്നെുത്തുകൊണ്ടു് എനിക്ക്

നികെ രരമാനന്ദം നല്ക്ഷെണക്ഷമ! എകെ ക്ഷലാെവാസം െഷ്ടപ്പാെു െൂൊകത
െഴിഞ്ഞു െൂെുന്നതിനും ഒെുവിൽ നികെ രരമരദം പ്രാരിക്കുന്നതിനും
നികെ അനുപ്രഹം എന്നിൽ ഉണ്ടാെണക്ഷമ!
ഓം
 ദേവേശകം
(ശ്ശീ നാരായണഗുരുതേവൻ)

ലദവക്ഷമ! ൊത്തുകൊൾെങ്ങ്
ലെവിൊതിങ്ങു ഞങ്ങകള;
നാവിെൻ നീ, ഭ്വാേികക്കാ-
രാവിവൻക്ഷതാണി നിൻരദം

ഒകന്നാന്നാകയണ്ണികയണ്ണികത്താ-
കട്ടണ്ണും കരാരുകളാെുങ്ങിയാൽ
നിന്നിെും ദൃക്കുക്ഷരാലുള്ളം
നിന്നിലസ്രന്ദമാെണം.

അന്നവസ്പ്താദി മുട്ടാകത
തന്നു രേിച്ു ഞങ്ങകള
ധനയരാക്കുന്ന നീകയാന്നു-
തകന്ന ഞങ്ങൾക്കു തമ്പുരാൻ.

ആഴിയും തിരയും ൊറ്റു-

മാഴവുംക്ഷരാകല ഞങ്ങളും
മായയും നിൻ മഹിമയും
നീയുകമന്നുള്ളിലാെണം.

നീയക്ഷല്ലാ സൃഷ്ടിയും പ്സഷ്ടാ-

വായതും സൃഷ്ടിജാലവും
നീയക്ഷല്ലാ ലദവക്ഷമ, സൃഷ്ടി-
ക്കുള്ള സാമപ്രിയായതും.

നീയക്ഷല്ലാ മായയും മായാ-

വിയും മായാവിക്ഷനാദനും
നീയക്ഷല്ലാ മായകയ നീക്കി -
സ്സായുജയം നൽെുമാരയനും.

നീ സതയം ജ്ഞാനമാനന്ദം
നീതകന്ന വർത്തമാനവും
 ഭ്ൂതവും ഭ്ാവിയും ക്ഷവറ-
ക്ഷല്ലാതും കമാഴിയുക്ഷമാർക്കിൽ നീ.

അെവും രുറവും തിങ്ങും

മഹിമാവാർന്ന നിൻ രദം
രുെഴ്ത്തുന്നൂ ഞങ്ങളങ്ങു
ഭ്രവാക്ഷന ജയിക്കുെ.

ജയിക്കുെ മഹാക്ഷദവ
ദീനാവനരരായണാ
ജയിക്കുെ െിദാനന്ദ
ദയാസിക്ഷന്ധാ ജയിക്കുെ.

ആഴക്ഷമറും നിൻ മഹസ്സാ-

മാഴിയിൽ ഞങ്ങളാെക്ഷവ
ആഴണം വാഴണം നിതയം
വാഴണം വാഴണം സുഖം.

Daiva Dashakam: Ten verses on God

O God, as ever from there keep watch on us here,

Never letting to Your hand!
You are the Greatest Captain of the mighty steamship
On the ocean of change and becoming is Your foot

Counting all here, one by one,

When all things touched are done with,
Then the seeing eye(alone) remains.
So let the inner self in You attain its rest

Food, clothes, and all else we need

You give us unceasingly.
Ever saving us, seeing us well provided.
Such a one, You, are for us our only Chief.
 As ocean, wave, wind and depth
Let us within see the scheme
Of us, nescience,
You glory and You.

You are the creation, the Creator,

And the magical variety of created things,
Are You not, O God,
Even the substance of creation too.

You are Maya,

The Agent thereof and its Enjoyer too;
You are that Good one also who removes Maya too
To grant a Unitive state!

You are the Existent, the Subsistent and the Supreme

You are the Present and the Past,
And the Future is none else but you.
Even the spoken work, when we consider it, is but You alone.

Your state of glory that fills

Both inside and outside
We forever praise!
Victory be, O God, to you!

Victory to you! Great and Radiant One!

Ever intent upon saving the needy!
Victory to You, perceptual abode of happiness,
Ocean of Mercy, Victory to You!

In the ocean of your glory

Of great profundity,
Let us all, together, become immersed
To dwell therein everlastingly Happiness!
ഈശാവാതസയാപനിഷത് വിവര്‍ത്തനം
(ശ്ശീ നാരായണഗുരുതേവൻ)

ഓം
ഈശൻ ജരത്തികലല്ലാമാ-
വസിക്കുന്നതുകൊണ്ടു നീ
െരിക്ക മുക്തനായാശി-
ക്കരുതാരുകെയും ധനം.

അകല്ലങ്കിലന്തയംവകരയും
െർമ്മം കെയ്തിങ്ങസംരനായ്
ഇരിക്കുെയിതല്ലാതി-
കല്ലാന്നും നരനു കെയ്തിൊൻ.

ആസുരം ക്ഷലാെകമാന്നുണ്ടു
െൂരിരുട്ടാലതാവൃതം
ക്ഷമാഹമാർന്നാത്മഹന്താക്കൾ
ക്ഷരാെുന്നൂ മൃതരായതിൽ.

ഇളൊക്ഷതെമാക്ഷയറ്റം
ജിതമാനസക്ഷവരമായ്
മുന്നിലാമതികലത്താകത
നിന്നുക്ഷരായിപ്ന്ദിയാവലി.

അതു നില്ക്കുന്നു ക്ഷരാെുന്നി-

ക്ഷതാെുമനയത്തിനപ്പുറം
അതിൻ പ്രാണസ്രന്ദനത്തി-
ന്നധീനം സർവെർമ്മവും.

അതു ക്ഷലാലമതക്ഷലാല-
മതു ദൂരമതന്തിെം
അതു സർണ്ണാന്തരമതു
സർവത്തിന്നും രുറത്തുമാം.

സർവഭ്ൂതവുമാത്മാവിൽ
 ആത്മാവികനയുമങ്ങകന
സർവഭ്ൂതത്തിലും ൊണു-
ന്നവകനന്തുള്ളു നിന്ദയമായ്?

തന്നിൽ നിന്നനയമല്ലാകത
എന്നു ൊണുന്നു സർവവും
അക്ഷന്നതു ക്ഷമാഹമക്ഷന്നതു
ക്ഷശാെക്ഷമെതവദൃക്കിന്?

രങ്കമറ്റംരമില്ലാകത
രരിരാവനമായ് സദാ
മനസ്സിൻ മനമായ് തന്നിൽ
തനിക്ഷയ ക്ഷപ്രാല്ലസിച്ിെും.

അറിവാൽ നിറവാർകന്നല്ലാ-
മറിയും രരലദവതം
രെുത്തു കവക്ഷേറായ് നല്െീ
മുൻക്ഷരാലീ വിശവകമാകക്കയും.

അവിദയകയയുരാസിക്കു-
ന്നവരന്ധതമസ്സിലും
ക്ഷരാെുന്നൂ വിദയാരതര-
ങ്ങക്ഷതക്കാൾ െൂരിരുട്ടിലും.

അവിദയകൊണ്ടുള്ളതനയം
വിദയകൊണ്ടുള്ളതനയമാം
എന്നു ക്ഷെൾക്കുന്നിക്ഷതാതുന്ന
രരിതന്മാരിൽ നിന്നു നാം.

വിദയാവിദയെൾ രണ്ടും െ-
ണ്ടറിഞ്ഞവരവിദയയാൽ
മൃതയുകവത്തരണം കെയ്തു
വിദയയാലമൃതാർന്നിെും.

അസംഭ്ൂതികയയാരാധി-
 പ്പവരന്ധതമസ്സിലും
ക്ഷരാെുന്നൂ സംഭ്ൂതിരത-
രക്ഷതക്കാൾ െൂരിരുട്ടിലും.

സംഭ്ൂതികൊണ്ടുള്ളതനയ-
മസംഭ്ൂതിജമനയമാം
എന്നു ക്ഷെൾക്കുന്നിക്ഷതാതുന്ന
രരിതന്മാരിൽ നിന്നു നാം.

വിനാശം കൊണ്ടു മൃതികയ-

ക്കെന്നമൃതമാം രദം
സംഭ്ൂതികൊണ്ടു സംപ്രാരി-
ക്കുന്നു രണ്ടുമറിഞ്ഞവർ.

മൂെകപ്പെുന്നു കരാൻരാപ്തം
കൊണ്ടു സതയമതിൻ മുഖം
തുറക്കുെതു നീ രൂഷൻ!
സതയധർമ്മന്നു ൊണുവാൻ.

രിറന്നാദിയിൽനിക്ഷന്നെ-
നായി വന്നിങ്ങു സൃഷ്ടിയും
സ്ഥിതിയും നാശവും കെയ്യും
സൂരയ! മാറ്റുെ രശ്മികയ.

അെക്കുെിങ്ങു ൊണ്മാനായ്
നിൻ െല്ലയാണെക്ഷളബരം
െണ്ടുെൂൊത്തതായ് െണ്ണു-
കൊണ്ടു ൊണകപ്പെുന്നതായ്.

നിന്നിൽ നില്ക്കുന്ന രുരുഷാ-

െൃതിക്ഷയതാണതാണു ഞാൻ;
പ്രാണൻ ക്ഷരാമന്തരാത്മാവിൽ;
രിമ്പു നീറാെുമീയുെൽ.

ഓകമന്നു നീ സ്മരിക്കാത്മൻ!
 െൃതം സർവം സ്മരിക്കുെ
അക്ഷഗ്ന! രതിക്കായ് വിെുെ
സന്മാർഗ്ഗത്തൂകെ ഞങ്ങകള.

കെയ്യും െർമ്മങ്ങകളല്ലാവു-
മറിഞ്ഞീെുന്ന ക്ഷദവ! നീ
വഞ്ചനം കെയ്യുക്ഷമനസ്സു
ഞങ്ങളിൽ നിന്നു മാറ്റുെ.
അക്ഷങ്ങയ്ക്കു ഞങ്ങൾ കെയ്യുന്നു
നക്ഷമാവാെം മഹത്തരം.
ഓം
ശ്ശീനാരായണഗുരുതേവനും ചട്ടമ്പി സവാമികള ം
(പ്രൊഫസർ എം ടക സാനുഎഴുതിയ: നാരായണ ഗുരുസവാമി എന്ന
ജീവചരി്ത്രന്ഥത്തിൽ നിന്ന്)

…അയാളുകെ അഭ്യർഥന നിരസിക്കാൻ നാണുവാശാനു െഴിഞ്ഞില്ല.

അക്ഷേഹം സുഹൃത്തികെ െൂകെ നെന്നു. അങ്ങകന നെക്കുന്നതിനിെയ്ക്ക്
അവർ വർത്തമാനം രറഞ്ഞു. തകെ അസവസ്ഥമായ അക്ഷനവഷണകത്ത
ക്കുറിച്് നാണുവാശാൻ സുഹൃത്തികന ധരിപ്പിച്ു. അതു മുഴുവൻ
േമക്ഷയാകെ ക്ഷെട്ടക്ഷശഷം സുഹൃത്ത് രറഞ്ഞു:

"നന്നായി. നാം ഇക്ഷപ്പാൾ െണ്ടതു നന്നായി. എകെ വീട്ടിൽ ഇക്ഷപ്പാൾ വിദവാനും

ക്ഷയാരിയുമായ ഒരു മഹാത്മാവുണ്ട്. അക്ഷേഹകത്ത ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു
രരിെയകപ്പെുത്തിത്തരാം“

ആ വീട്ടികലത്തിയക്ഷപ്പാൾ, ഭ്ംരിയുള്ള താെിമീശ തെവികക്കാണ്ട്, തക്ഷെെം

നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്ന മുഖവുമായി ഒരു യുവാവ് കമതിയെിപ്പുറത്ത്
നെന്നുവരുന്നത്. നാണുവാശാൻ െണ്ടു. സുഹൃത്ത് അക്ഷേഹകത്ത വന്ദിച്ു.
എന്നിട്ട് നാണുവാശാക്ഷനയും താെിമീശ വളർത്തിയ ആ യുവക്ഷയാരിക്ഷയയും
രരസ്രരം രരിെയകപ്പെുത്തി. ആ യുവക്ഷയാരി െുഞ്ഞൻരിള്ളച്ട്ടമ്പിയായി
രുന്നു. ഷൺമുഖദാസൻ' എന്ന ക്ഷരരു സവീെരിച് അക്ഷേഹം തിെഞ്ഞ
സുപ്ബഹ്മക്ഷണാരാസെനായി െഴിയുെയാണ്. നാണുവാശാനും
െുഞ്ഞൻരിള്ളച്ട്ടമ്പിയും പ്രഥമദർശനത്തിൽത്തകന്ന രരസ്രരം
ആെൃഷ്ടരായി.

സവന്തം ആത്മീയക്ഷവദനെകളക്കുറിച്ും, അതു ശമിപ്പിക്കുന്നതിനുളള

മാർഗ്ഗങ്ങകളക്കുറിച്ും അവർ െൂകെക്കൂകെ െർച്െൾ നെത്തി.
ക്ഷവദാന്തകത്തക്കുറിച്് അവകരക്ഷപ്പാഴും ആശയങ്ങൾ വിനിമയം കെയ്തു.
െുഞ്ഞൻ രിള്ളച്ട്ടമ്പിയുകെ അരാധമായ ക്ഷവദാന്തരാരിതയം
നാണുവാശാകന വിസ്മയിപ്പിച്ു. നാണുവാശാകെ െൂർമ്മബുദ്ധിയും
സാതവിെമായ പ്രശാന്തതയും െട്ടമ്പിക്ഷയയും അത്ഭുതകപ്പെുത്തി. അങ്ങകന
രരസ്രരാദരവിലൂകെയും രരസ്രര ബഹുമാനത്തിലൂകെയും ആ ബന്ധം
വളർന്നു.
'െുക്ഷറക്കാലം അവർ ക്ഷവർരിരിയാകത നെന്നു. ഇന്ന ദിക്കിൽ ഭ്േണം
െഴിക്കുെകയക്ഷന്നാ, ഇന്ന ദിക്കിൽ െിെക്കുെകയക്ഷന്നാ അവർക്കു യാകതാരു
നിശ്ചയവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.‘

അപ്രൊരം നെക്കുന്നതിനിെയിൽ ഷൺമുഖദാസൻ തകെ രുരുവായിരുന്ന

ലതക്കാട്ട് അയ്യാവ് എന്ന സുപ്ബഹ്മണയാരാസെനായ ക്ഷയാരിയുമായി
നാണുവാശാകന രരിെയകപ്പെുത്തി. ക്ഷവദാന്തജ്ഞാനംകൊണ്ടും
അദ്ഭ്ുതസിദ്ധികൊണ്ടും വളകര പ്രസിദ്ധനായിരുന്നു ലതക്കാട്ട് അയ്യാവ്.
തിരുവനന്തരുരം റസിഡൻസിയിൽ ഉക്ഷദയാരം വഹിച്ിരുകന്നങ്കിലും അക്ഷേഹം
ഒരു തിെഞ്ഞ ക്ഷയാരിയായിരുന്നു. നാണുവാശാനും അക്ഷേഹ ത്തികെ
ശിഷയതവം ലെവരിച്ു. ക്ഷയാരാഭ്യാസസംബന്ധമായ ഉരരി രരിശീലനങ്ങൾ
അയ്യാവ് നാണുവാശാന് നല്െി.

ആ രരിശീലനങ്ങൾമൂലം നാണുവാശാനും തകെ നിലീന ലവഭ്വങ്ങൾ

കതളിഞ്ഞുവരുന്നതായി ക്ഷതാന്നി. െൂെുതലായി ആ വഴിക്കു
പ്ശമിക്കുന്നതിനുക്ഷവണ്ടി അക്ഷേഹം രികന്നയും ഇറങ്ങിനെന്നു…..ഇപ്രൊരം
അക്ഷേഹം കതക്കൻ തിരുവിതാംെൂറിൽ വളകരക്കാലം െഴിച്ുെൂട്ടി.
നാണുവാശാൻ എന്ന ക്ഷരര് മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇക്ഷപ്പാൾ അക്ഷേഹം
‘സവാമി‘ ആയി.
(എം ടക സാനു: നാരായണ ഗുരുസവാമി)

(ശ്ശീനാരായണഗുരു ചട്ടമ്പിസവാമികടള പറ്റി പലതപാഴായി പറഞ്ഞ

വാക്കുകൾ)

"െട്ടമ്പികയഅറിയുക്ഷമാ? െട്ടമ്പി സെല െലാവല്ലഭ്നാണ്."

"ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ആദയം െണ്ടയവസരത്തിൽ അക്ഷേഹത്തിന് സംസ്െൃതം

നല്ലവശമില്ലായിരുന്നു. ആ വിഷയ ത്തിൽ രല സംശയങ്ങളും നാം
അക്ഷേഹത്തിന് തീർത്തു കൊെുത്തിട്ടുണ്ട്."

"അക്ഷേഹം അരാധ ബുദ്ധിമാനാണു. എന്തും ക്ഷെട്ടാൽ പ്രഹിക്കുവാൻ

അതിസമർഥനാണ്"

"അക്ഷേഹത്തിനറിയാത്തവിഷയമുക്ഷണ്ടാ ?"
"െട്ടമ്പി വായിക്കാത്ത രുസ്തെങ്ങളില്ലാ, നാം രുസ്തെ വായനയിൽ
പ്രാക്ഷയണ വിമുഖനാണ്. െട്ടമ്പി രല രുസ്തെങ്ങളും നകമ്മ വായിച്ു
ക്ഷെൾപ്പിച്ിട്ടുണ്ട്. അങ്ങകനയാണു രുസ്തെങ്ങളിൽ നിന്നു രലതും
മനസ്സിലാക്കാൻ നമുക്കു സാധിച്ിട്ടുള്ളത്. കൊട്ടിനും രാട്ടിനും െട്ടമ്പി വലിയ
വിദര്ധനാണ്"

"അത്തരം ഭ്ാരങ്ങൾ (അതയന്തം രൂഢമായ ക്ഷവദാന്തതതവങ്ങൾ)

ലാഘവക്ഷത്താകെ വിശദീെരിക്കാൻ െട്ടമ്പിക്കു നല്ല ലവദര്ധയമുണ്ട്."

"ആദയൊലത്തു, മരുതവാമലയിലും അരുവിപ്പുറത്തും മറ്റുമായുള്ള ആ

സഞ്ചാരങ്ങളിൽ ഒരുറ്റ ബന്ധുവായി െട്ടമ്പി അന്നു െൂകെയുണ്ടായിരുന്നു.
രലക്ഷപ്പാഴും രാപ്തി ൊലങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾ രരസ്രരം മെിയിൽ തലയും കവച്ു
െിെന്നുറങ്ങുെ രതിവായിരുന്നു. ലതക്കാട്ടു അയ്യാവിൽനിന്നും പ്രഹിച്
"ക്ഷഖെരീമുപ്ദ" ഞങ്ങൾ അക്കാലങ്ങളിൽ ഒരു സ്ഥലത്തിരുന്നു അഭ്യസിക്കുെ
രതിവായിരുന്നു."

(അവലംബം: ശ്ശീ നാരയണ ഗുരു സൂക്തങ്ങൾ: ശിവഗിരി ശ്ബഹ്മ വിേയാലയം

ഗതവഷണ വിഭാഗം ശിവഗിരിമഠം പബ്ലിതക്കഷൻസ്)

അവസാനൊലത്ത് െട്ടമ്പി സവാമിെൾ പ്രാക്കുളം ക്ഷതാട്ടുവയൽ

െുെുംബത്തിൽ വിപ്ശമിക്കുന്നതായി അറിഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ പ്ശീനാരായണരുരു
അക്ഷേഹകത്ത സന്ദർശിച്ു. അന്ന് പ്ശീനാരായണരുരുവും െട്ടമ്പിസവാമിെളും
തീർഥരാദസവാമിെളും ഒരുമിച്ിരുന്ന് ക്ഷഫാക്ഷട്ടാ എെുക്കുെയുണ്ടായി. െട്ടമ്പി
സവാമിെളുകെ മഹാസമാധി അറിഞ്ഞ രുരുക്ഷദവൻ താകഴക്കാണുന്ന
ക്ഷലാെങ്ങൾ രെിച്ു.

സമാധിതലാകങ്ങൾ: ശ്ശീനാരായണ ഗുരുതേവൻ

സർവജ്ഞ ഋഷിരുത്പ്ൊന്തഃ
സദ്രുരുഃ ശുെവർത്മനാ
ആഭ്ാതി രരമക്ഷവയാമ്നി
രരിരൂർണെലാനിധിഃ

ലീലയാ ൊലമധിെം
നീതവാƒക്ഷന്ത സ മഹാപ്രഭ്ുഃ
നിസവം വരുഃ സമുത്സൃജയ
സവം പ്ബഹ്മവരുരാസ്ഥിതഃ

(ശ്ശീമേ് ചട്ടമ്പിസവാമികള ടെ ശ്പശിഷയനായ വാഴൂര്‍ത് േീര്‍ത്ത്ഥപാോശ്ശമതിടല ശ്ശീ

വിേയാനന്ദേീര്‍ത്ത്ഥപാേസവാമികൾ ഈ തലാകങ്ങൾക്ക് എഴുേിയ വയാഖ്യാനം)

അര്‍ത്ത്ഥം: സർവജ്ഞനും ഋഷിയുമായ സദ്രുരു ശുെമാർഗ്ഗത്തിലൂകെ

ഉയർന്നു രരമക്ഷവയാമത്തിൽ രരിരൂർണ്ണെലാനിധിയായി സർവപ്ത
പ്രൊശിക്കുന്നു. ആ മഹാപ്രഭ്ു (പ്രരഞ്ചത്തികെ ഉല്രത്തി സ്ഥിതി
നാശങ്ങൾക്കു ൊരണഭ്ൂതമായ പ്ബഹ്മം) മായാമയമായ ക്ഷദഹകത്ത കവറും
ലീലയാ സവീെരിച്് അധിെംനാൾ വിക്ഷനാദിച്ക്ഷശഷം തക്ഷെതല്ലാത്ത ആ
ക്ഷദഹമുക്ഷരേിച്് സവന്തരൂരമായ പ്ബഹ്മഭ്ാവകത്ത ലെകക്കാണ്ടു.

വയാഖ്യാനം: “ക്ഷലാെവത്തു ലീലാലെവലയം” എന്ന പ്ബഹ്മസൂപ്തത്തികെ

െുരുക്കം ഈ ക്ഷലാെത്തിൽ അെക്കിയിട്ടുണ്ട്. ആര്തൊമനും
രരിരൂർണ്ണനുമായ രരക്ഷമശവരന് ജീവഭ്ാവം ലെകക്കാക്ഷള്ളണ്ടതായ യാകതാരു
ൊരണവുമില്ല.അതിനാൽ ആ ജീവഭ്ാവം ലീലാമാപ്തം ആയിയിരുകന്നന്നു
െരുതാം. സർേസമ്പദ് സമൃദ്ധിക്ഷയാെുെൂെിയ ഒരു പ്രഭ്ു
സവസ്ഥനായിരിക്ഷക്കണ്ടവനാകണങ്കിലും വിക്ഷനാദമായി െിലക്ഷപ്പാകഴല്ലാം
ഭ്ൃതയകെയും ക്ഷജാലികെയ്യുന്നതായി ൊണാറുണ്ടക്ഷല്ലാ.അക്ഷപ്പാഴും അക്ഷേഹം ആ
പ്രഭ്ു തകന്നയാണ്. അതുക്ഷരാകല ഈശവരൻ ലീലയാ
ജീവഭ്ാവകമെുക്കുക്ഷമ്പാഴും താൻ ഈശവരനായിത്തകന്നയാണ്
നിലകൊള്ളുന്നത് എന്ന ക്ഷവദാന്തതതവം ഈ ക്ഷലാെത്തിൽ നമുക്ക്
നല്ലതുക്ഷരാകല ൊണാം.

പ്ബഹ്മസവരൂരനായ ജരദീശവരൻ െട്ടമ്പിസവാമിെളുകെ ക്ഷവഷകമെുത്ത്

വിക്ഷനാദിച്തിനുക്ഷശഷം വീണ്ടും സവസവരൂരത്തികലത്തികയന്നു രറയുക്ഷമ്പാൾ
സവാമിരാദങ്ങൾ ഒരവതാരരുരുഷൻതകന്നയാണക്ഷല്ലാ.
പ്ബാഹ്മണയപ്രാബലയത്തിൽ നിഷ്പ്രഭ്രായി കവറും അെിമെളായി എട്ടും
കരാട്ടും തിരിയാകത െഴിഞ്ഞുെൂെിയ ക്ഷെരളത്തികല അപ്ബാഹ്മണകര
ഉദ്ധരിക്കുന്നതിന് അന്ന് ഒരവതാരത്തികെ ആവശയെത ഉണ്ടായിരുന്നു.

അത് നിർേഹിക്കുന്നതിന് ഭ്രവാൻ പ്ശീ വിദയാധിരാജ സവാമിെളായും

ഭ്രവദവിഭ്ൂതിെൾ പ്ശീ സവാമിെളുകെ ശിഷയന്മാരായും അവതരിച്് ഇവികെ
പ്രവൃത്തിരരവും നിവൃത്തിരരവുമായ ധർമ്മമാർഗ്ഗങ്ങൾ കതളിയിച്്
സവധാമത്തിൽ വിലയം പ്രാരിച്ുകവന്നു ഭ്ക്തന്മാർക്കു
വിശവസിക്കാവുന്നതാണ്.

അക്ഷനെൊലമാർജിച് രുണയസഞ്ചയംകൊണ്ടുമാപ്തക്ഷമ പ്ശീ വിദയാധിരാജ

തൃപ്പാദങ്ങകളക്ഷപ്പാകലകയാരു മഹാരുരുഷകന ഒരു നാട്ടുൊർക്കു
ലഭ്ിക്കുെയുള്ളു. അക്ഷേഹം നമ്മുകെ രുണയരരിരാെത്താൽ നമുക്കുക്ഷവണ്ട
സന്മാർഗ്ഗങ്ങകളല്ലാം ൊണിച്ുതന്നിട്ട് സച്ിദാനന്ദരൂരമായ പ്ബഹ്മഭ്ാവത്തിൽ
ഇന്നും വിളങ്ങുെയാണ്. അവിെുന്നു ൊണിച് ആ മാർഗ്ഗത്തിലൂകെ നമുക്ക്
അക്ഷേഹകത്ത രിന്തുെരാം. അക്ഷേഹകത്തക്കുറിച്ുള്ള ദിവയവും ഭ്വയവും
മധുരവുമായ ആ സ്മരണെൾ നമ്മുകെ ഹൃദയകത്ത എക്കാലവും
െുളിർപ്പിക്കകട്ട.
മരുേവാമലയിൽ…
(ശ്ശീനാരായണഗുരുസവാമി: ടശ്പാഫസര്‍ത് എം ടക സാനു)

ഏൊന്തത അക്ഷനവഷിച്ു നെന്നുനെന്ന് സവാമി നാരർക്ഷൊവിലിനു

െിഴക്കുഭ്ാരത്തുള്ള മരുതവാമലയിൽ എത്തിക്ഷച്ർന്നു. ധാരാളം മരങ്ങളും
െുറ്റികച്െിെളും നിബിഡമായി വളർന്നു നില്ക്കുന്ന ഒരു മല. അതികെ
മുെളിൽ ‘രിള്ളത്തെം' എന്നു ക്ഷരരായ ഒരു രുഹയുണ്ട്. ആ രുഹയാണ് തകെ
ഏൊന്തധയാനത്തിനുള്ള സക്ഷങ്കതമായി അക്ഷേഹം െകണ്ടത്തിയത്. അവികെ
എക്ഷപ്പാഴും നല്ല ൊറ്റു െിട്ടും. വിദൂരതക്ഷയാളം രരന്നുെിെക്കുന്ന അരാരമായ
സാരരം എക്ഷപ്പാഴും ദർശിക്കാം. രുഹയ്ക്കുള്ളിലാകണങ്കിൽ ശുദ്ധമണലും
ഉണ്ട്. സവാമി അതിനെത്തു പ്രക്ഷവശിച്ു. കവള്ളമണലിൽ ദർഭ് വിരിച്ു.
ആസനം ബന്ധിച്് ഇരിക്കുെയും കെയ്തു. ൊനനത്തിനു ഭ്ീെരത
ഇല്ലാതായി. െെലികെ ഇരമ്പൽ ക്ഷനർത്തു ക്ഷനർത്തു മുക്തയിൽ ലയിച്ു.
െുറ്റുരാെുെൾ രാക്ഷെ വിസ്മൃതങ്ങളായി. ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കെം
പ്രരഞ്ചവും താനും ഒന്നായിത്തീരുന്ന ആ ദിവയമായ ലയ ത്തിൽ അക്ഷേഹം
അലിഞ്ഞുക്ഷെരുെയും കെയ്തു…

…ക്ഷയാരാഭ്യാസവും ധയാനവുമായി സവാമി െുക്ഷറക്കാലം െഴിഞ്ഞു.

മരുതവാമലയിൽ ഏൊന്തധയാനത്തിൽ മുഴുെിയിരിക്കുന്ന തകെ
ജീവിതകത്ത െുറിച്് രില്ക്കാലത്ത് സവാമി ഇെയ്ക്കികെ
രരാമർശിക്കുമായിരുന്നു. 'െട്ടുക്ഷക്കാെി'എന്ന കെെികയക്കുറിച്ു മാപ്തമല്ല,
അെമ്പ്, അെരതിയൻെിഴങ്ങ്, തഴുതാമ ഇല എന്നിവകയക്കുറിച്ും മറ്റും
ഇത്തരം രരാമർശങ്ങൾക്കിെയിൽ, അക്ഷേഹം രറയുമായിരുന്നു.
െുട്ടിക്കാലത്തു തകന്ന ക്ഷനെിയ ആയുർക്ഷേദരരിജ്ഞാനം ഈ ജീവിതൊലത്ത്
അക്ഷേഹത്തിന് ശരിക്കു പ്രക്ഷയാജനകപ്പട്ടിരിക്കണം. ഇപ്രൊരം ഇലെളും
െിഴങ്ങുെളും രച്കവള്ളവും െഴിച്് ജീവിക്കാൻ പ്ശമിച്ിട്ടും. െില
സന്ദർഭ്ങ്ങളിൽ അസഹനീയമായ വിശപ്പ് തകന്ന അലട്ടിയിട്ടുകണ്ടന്ന് സവാമി
രറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അങ്ങകന വിശപ്പ് അസഹനീയമായിത്തീർന്ന സന്ദർഭ്ങ്ങളിൽ
ഏകതങ്കിലും രൂരത്തിൽ അക്ഷേഹത്തിന് ആഹാരവും ലഭ്ിച്ിട്ടുണ്ട്.

ഒരു ജീവെരിപ്തൊരൻ അത്തരത്തികലാരു സംഭ്വം

ക്ഷരഖകപ്പെുത്തിയിരിക്കുന്നതു ക്ഷനാക്കുെ. “സവാമിെൾ ഈ രുഹയിൽ
ഇരിക്കുന്നൊലത്ത് ഒരു ദിവസം അർദ്ധരാപ്തിസമയം, നല്ല
െപ്ന്ദിെയുള്ളക്ഷപ്പാൾ, അവിെക്ഷത്തക്കു സഹിക്കവയ്യാത്ത വിശപ്പുണ്ടായി.
അെുകത്താന്നും ഭ്േയസാധനങ്ങൾ െിട്ടുെയില്ല. കവള്ളത്തിന്നു െുക്ഷറ ദൂരം
ക്ഷരാെണം. സവാമിെൾ രുഹയിൽനിന്നു രുറത്തിറങ്ങി ഒരു രാറയുകെ
മുെളിൽ ഇരിപ്പായി.

െുക്ഷറസമയം െഴിഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ, വൃദ്ധനായ ഒരു െുഷ്ഠക്ഷരാരി ഒരു

രനക്ഷയാലയിൽ അരി വറുത്ത കരാെിച്തും െുകറ കവള്ളവും കൊണ്ട്
സവാമിെൾ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലക്ഷത്തക്കു കെന്ന് ‘വിശക്കുക്ഷന്നാ, വരൂ, ഭ്േിക്കാം'
എന്നു രറഞ്ഞ്, അരികപ്പാെിയും കവള്ളവും അെുക്കൽ കൊണ്ടുകെന്നുകവച്ു.
രണ്ടുക്ഷരരും ഒന്നിച്് അതിൽ നിന്നു വാരി ഭ്േിക്കുെയും കെയ്തു. ഈ
രീതിയിൽ രലക്ഷപ്പാഴും സംഭ്വിച്ിട്ടുള്ളതായി സവാമി ക്ഷനരിട്ടു രറഞ്ഞിട്ടുകണ്ടന്ന്.
അക്ഷേഹവുമായി വളകര അെുത്ത സമ്പർക്കമുണ്ടായി ട്ടുള്ള െിലർ എക്ഷന്നാെു
രറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

അതുക്ഷരാകല, മരുതവാമലയിൽ നമുക്കു രണ്ടു സ്ക്ഷനഹിതന്മാർ

ഉണ്ടായിരുന്നു' എന്നും രില്ക്കാലത്ത് സവാമി രലക്ഷപ്പാഴും രറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ആരായിരുന്നു ആ സ്ക്ഷനഹിതന്മാർ? തീർച്യായും മനുഷയരല്ല. ൊരണം,
മനുഷയനായി താൻ മാപ്തക്ഷമ അവികെ വസിച്ിരുന്നുള്ളു എന്നും സവാമി
രറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അക്ഷപ്പാൾ രികന്ന ആ 'സ്ക്ഷനഹിതന്മാർ' ആരായിരുന്നി രിക്കാം?
തക്ഷന്നാെു വളകര ഇണങ്ങിയ രണ്ടു ജന്തുക്കകള ഉക്ഷേശിച്ാണ് സവാമി അങ്ങകന
രറഞ്ഞത്. ഒരു രുലിയും രാമ്പുമായിരുന്നു അവ…

“അരുളുെൾ ഫലിതങ്ങൾ' എന്ന പ്രബന്ധത്തിൽ സവാമി രറഞ്ഞതായി

ഇപ്രൊരം ക്ഷരഖകപ്പെുത്തിയിരിക്കുന്നു.

'നാം മരുതവാമലയിൽ നമ്മുകെ ൊലം ക്ഷനാക്കി ഇരിക്കയായിരുന്നു. അവി

കെനിന്ന് ഇക്ഷങ്ങാട്ടു ക്ഷരാന്നു. നമ്മുകെ രണ്ടു െൂട്ടുൊകര അവികെ
ഉക്ഷരേിച്ിട്ടാണ് ക്ഷരാന്നത്. അതിലിക്ഷപ്പാഴും മനസ്താരമുണ്ട്. ഒരു രുലിയും
രാമ്പുമായിരുന്നു ആ രണ്ടു സ്ക്ഷനഹിതന്മാർ. നാം അവികെ രുഹയിലിരുന്ന
നാൾ മുതൽ രണ്ടുക്ഷരരും ൊവൽക്കാകരക്ഷപ്പാകല രാപ്തി ഇെത്തും
വലത്തുമായി ശയിക്കും. സൂക്ഷരയാദയത്തിനു മുമ്പ് നമ്മുകെ ശരീരത്തിൽ
ഇഴഞ്ഞുെയറി ഇറങ്ങി എക്ഷങ്ങാക്ഷട്ടക്ഷക്കാ ക്ഷരാെും. രുലിയും നകമ്മ
പ്രദേിണം കെയ്ത് രാദത്തിൽ മുഖം ൊണിച്് ആ രുഹവിട്ടു ക്ഷരാെും.
രിന്നീെു െണിശമായി സന്ധയാക്ഷനരത്തു രണ്ടുക്ഷരരും ഹാജരാെും. ഇങ്ങകന
വളകര ൊരയമായി നകമ്മ അക്ഷനവഷിച്ിരുന്ന രണ്ടു ക്ഷരകരയാണ്
വിട്ടുരിരിക്ഷയണ്ടി വന്നത്."
(ടശ്പാഫസര്‍ത് എം ടക സാനു: ശ്ശീനാരായണഗുരുസവാമി)
ഇേ് ശിവശേകതിൽ സവാമി േേവജ്ഞാനപരമായി സൂചിപിച്ചിരിക്കുന്നു

'മലയതിലുണ്ട് മരുന്നുമൂന്നു രാമ്പും

രുലിയുമതിന്നിരുരാെുമുണ്ടുൊവൽ

രുലയകനെുത്തുഭ്ുജിച്ുരാതിയിന്നും

വിലസതി നീയുകമെുത്തുകൊൾെ കനക്ഷഞ്ച‘‘

(വിഷയ സങ്കൽപ്പങ്ങളാെുന്ന കെെിെളും മരങ്ങളും െിളിർത്തു ൊെു ക്ഷരാകല

കരരുെിയ െിത്തത്തിൽ സത്ത് െിത്ത് ആനന്ദം എന്നീ മൂന്ന്
ഔഷധങ്ങളിരുപ്പുണ്ട്. ഈ ഔഷധങ്ങളുകെ രണ്ട് വശത്തും രാരമാെുന്ന
രാമ്പും ക്ഷദവഷമാെുന്ന രുലിയും ൊവൽ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. ഈ മരുന്നിൽ
രെുതി വിഷയങ്ങളുകെ രിന്നാകല കതണ്ടി നെക്കുന്ന ജീവൻ ലെക്കലാക്കി
അനുഭ്വിച്ു. ഇനിയും അത് ശുദ്ധമായി അവക്ഷശഷിയ്ക്കുന്നു.
സംസാരക്ഷരാരത്തിനു മരുന്നക്ഷനവഷിയ്ക്കുന്ന ഹൃദയക്ഷമ, ശുദ്ധമായി വിലസുന്ന
ഔഷധകത്ത നീയും എെുത്ത് ഭ്ുജിയ്ക്കുെ.)

(ശിവശേകം, ശ്ശീനാരായണഗുരു)
Sreenarayana Gurudevan and Bhagavan Ramana Maharshi
It was in 1916, Swami Govindananda, a disciple of Sri Narayana Guru had
established an ashram named ‘Sri Narayana Seva Ashram’ at Kancheepuram, Tamil
Nadu. Sri Narayana Guru arrived there for the inauguration of the ashram with his
disciples Swami Achyutananda, Swami Sugunananda, Swami Vidyananda, etc. At
the end of the ceremony, Kunnakudi Mutt head Swami Advaitananda, Ganapati
Swami, Koviloor Mutt head, Palani Swami of Ramanashram, etc. who were present
there invited Gurudevan to their respective ashrams.

Among them, Palani Swami was a Keralite and had visited Sivagiri ashram a
number of times. He requested Gurudevan to visit Ramanashram at
Tiruvannamalai during his return journey to Kerala. As Gurudevan had to return to
Kerala soon, the visit to Kunnakudi and Koviloor was postponed (he later visited
these places in 1926). Gurudevan informed Palani Swami that during his return
journey, he would be visiting Tiruvannamalai before proceeding to Kerala. After
the inauguration of the ashram, Gurudevan travelled to Chennai with his disciples
including Swami Govindananda. After a week-long program in Madras, they turned
towards Kerala via Tiruvannamalai.

Ramana Maharshi had arrived at Tiruvannamalai at the age of 17 and had never
left that place. Gurudevan and his disciples visited the big Shiva temple in
Tiruvannamalai and then arrived at the foot of the mountain by 10 in the morning.
During this period, Ramana Maharshi used to stay at the Skanda Ashram on the
mountain. After resting for some time at the base of the mountain, Gurudevan
said to his disciples, “Seems like Maharshi has never come down this mountain
after arriving here. Let’s go up and meet him.” They started climbing the
mountain. Gurudevan shared a lot of jokes with his disciples during this journey.
At one juncture, he stopped suddenly and turned around towards his disciples and
with his natural sense of humour, he said, “We had to climb all these mountains
because of an oldie”. Thus the disciples were immersed in joy as they climbed the
mountain with Gurudevan.

Meanwhile, learning that Gurudevan and his disciples had arrived below the
mountain, Palani Swami informed Maharshi. Hearing this, Maharshi got ready to
come down to receive them. By then, Gurudevan and his disciples had reached
there. Both the sages faced each other for a moment as if their eyes were
speaking to each other. Then, without saying anything, Gurudevan walked off and
rested under the shade of a ‘chamba’ tree while his disciples stayed beside the
Maharshi. One of them, Swami Achyutananda recited some of the poetic works of
Sri Gurudevan like Advaita Deepika, Municharya Panchakam, Brahmavidya
Panchakam, etc. for the Maharshi. Maharshi listened to them with attention.

After some time, the disciples came back to Gurudevan and he asked them, “Did
you all see him?”. They replied gladly, “Yes, we saw.”. Gurudevan said, “Everyone
saw. Only I didn’t, right?”. When the disciples understood what Gurudevan
indirectly meant by ‘seeing’, they felt a bit ashamed. What Gurudevan meant was
seeing the magnitude or greatness of Maharshi’s spiritual attainment which can
never be perceived or measured.

The disciples then visited the nearby areas accompanied by the ashram inmates.
Swami Vidyananda stayed with Gurudevan serving him and noting down his
golden words. Some of the important verses of his work Darsanamala were
composed by Gurudevan during this time. When it was noon, an atmosphere of a
feast prevailed at the ashram. In the traditional South Indian style, leaves of
banana trees were placed as plates besides the cave where Ramana Maharshi
rests. Gurudevan was still busy narrating something which was carefully being
noted down by Swami Vidyananda.

According to Maharshi’s directions, one his disciples went to invite Gurudevan for
food. However, Gurudevan said that he will come later. When Maharshi saw that
none of them were present, he himself went to invite Gurudevan. “We shall have
food”, said Ramana Maharshi in Malayalam. Gurudevan stopped the writing at
once and accompanied Maharshi. After having lunch, Gurudevan went back to the
same spot where he was resting earlier. At that time, a postman arrived there
with a telegram for Gurudevan. Maharshi received the post and read it. It was a
letter seeking the blessings of Gurudevan for the consecration ceremony of a
temple somewhere in Kerala. Maharshi wrote down the message in Malayalam and
sent it to Gurudevan who was sitting under the tree. Reading it Gurudevan said,
“Oh nice, Maharshi writes Malayalam beautifully”.
Mahadeva Swami, the head of Ishanya Mutt near Ramanashram, also came there
with his disciples to invite Gurudevan to their ashram. Without any hesitation
Gurudevan visited their ashram too. Gurudevan distributed the large amount of
sweets which were offered to him among the people gathered there. Gurudevan
gave special attention to a small boy among them who was plucking flowers in the
garden. He talked to the boy for sometime and later said to an inmate of the
ashram, “You must educate this child. He will be a great man.” This child later
became the renowned and scholarly head of Koviloor Mutt, Sri Nateshaswami
Adigal.

After that, Gurudevan returned to Ramanashram. By 4 in the evening Gurudevan

departed from Ramanashram. It was mentioned earlier that while resting under
the chamba tree Gurudevan was narrating something which was carefully being
noted down by Swami Vidyananda. It was a poem named ‘Nirvrutti Panchakam’
composed as a tribute to the great renunciation of Ramana Maharshi. Before
leaving, Swami Vidyananda gave this poem as a sacred offering to the Maharshi.

In 1928, when Maharshi learnt that Narayana Guru was seriously ill and resting at
Sivagiri, he sent Palani Swami and Kunju Swami to look after Narayana Guru.
Later, many monks from the lineage of Narayana Guru like Salem Shantalinga
Swami, Swami Achyutananda, Nataraja Guru, Swami Mangalananda, Nitya
Chaitanya Yati, Swami Niranjanananda, etc. visited Maharshi. Swami Govindananda
and Swami Atmananda, the disciples of Narayana Guru used to send ayurvedic
medicines for Ramana Maharshi from their ashram at Kancheepuram. When
Swami Mangalananda visited Ramana Maharshi to know more about Narayana
Guru’s visit in 1916, Ramana Maharshi said, “Guru was a great man. He had nothing
to speak with me. He knew everything.” Maharshi used to receive them great love
and affection. Once a devotee of Ramana Maharshi, Swami Balananda recited
Narayana Guru’s magnum opus poem on Advaita, the ‘Atmopadesha Satakam’ for
Maharshi. Maharshi listened to it with great attention and was clapping his hand
over his thigh as the verses progressed saying ‘Appadi than, appadi than!’ (exactly,
exactly). When the verses related to realization came, Maharshi exclaimed ‘Ellam
therinjavar…….ellam therinjavar (he knows everything). When he reached the
middle portion of the poem, Ramana Maharshi exclaimed ‘Periyorkal….periyorkal
(Great man, great man).
ശ്ശീനാരായണഗുരുതേവനും രമണമഹര്‍ത്ഷിയും

1916-ൽ പ്ശീനാരായണ രുരുവികെ ശിഷയനായ സവാമി ക്ഷരാവിന്ദാനന്ദ

തമിഴ്നാട്ടികല ൊഞ്ചീരുരത്ത് 'പ്ശീനാരായണ ക്ഷസവാപ്ശമം' എന്ന ക്ഷരരിൽ ഒരു
ആപ്ശമം സ്ഥാരിച്ു. പ്ശീനാരായണരുരു തകെ ശിഷയന്മാരായ സവാമി
അെയുതാനന്ദ, സവാമി സുരുണാനന്ദ, സവാമി വിദയാനന്ദ,
തുെങ്ങിയവർകക്കാപ്പമാണ് ആപ്ശമത്തികെ ഉദ്ഘാെനത്തിനായി
അവികെകയത്തിയത്. െെങ്ങികെ അവസാനം െുന്നക്കുെി മഠാധിരതി സവാമി
അലദവതാനന്ദ, ക്ഷൊവിലൂർ മഠാധിരതി രണരതി സവാമി, രമണാപ്ശമത്തികല
രഴനി സവാമി എന്നിങ്ങകന അവികെയുണ്ടായിരുന്നവർ രുരുക്ഷദവകന
അവരവരുകെ ആപ്ശമങ്ങളിക്ഷലക്ക് േണിച്ു.

അവരിൽ രളനി സവാമി ഒരു ക്ഷെരളീയനായിരുന്നു. അക്ഷേഹം ശിവരിരി മഠം

നിരവധി തവണ സന്ദർശിച്ിട്ടുണ്ട്. ക്ഷെരളത്തിക്ഷലക്കുള്ള മെക്കയാപ്തയിൽ
തിരുവണ്ണാമലയികല രമണാപ്ശമം സന്ദർശിക്കാൻ അക്ഷേഹം രുരുക്ഷദവക്ഷനാെ്
അഭ്യർഥിച്ു. ഉെൻ തകന്ന ക്ഷെരളത്തിക്ഷലക്ക് മെക്ഷങ്ങണ്ടതിനാൽ രുരുക്ഷദവൻ
െുന്നക്കുെി, ക്ഷൊവിലൂർ സന്ദർശനം മാറ്റിവച്ു. എന്നാൽ മെക്കയാപ്തയിൽ
തിരുവണ്ണാമലല സന്ദർശിക്കുകമന്ന് അക്ഷേഹം രളനി സവാമികയ അറിയിച്ു.
ആപ്ശമം ഉദ്ഘാെനം കെയ്ത ക്ഷശഷം സവാമി ക്ഷരാവിന്ദാനന്ദ ഉൾകപ്പകെയുള്ള
ശിഷയക്ഷരാകൊപ്പം രുരുക്ഷദവൻ കെലന്നയിക്ഷലക്ക് യാപ്തയായി. അവിെകത്ത
ഒരാഴ്െകത്ത സവീെരണ രരിരാെിെൾക്ക് ക്ഷശഷം അവർ
തിരുവണ്ണാമലയിക്ഷലക്ക് തിരിച്ു.

17-ാം വയസ്സിൽ തിരുവണ്ണാമലയിൽ എത്തിയ രമണ മഹർഷി

രിന്നീകൊരിക്കലും അവിെം വിട്ടു ക്ഷരായിട്ടില്ല. രുരുക്ഷദവനും ശിഷയരും
തിരുവണ്ണാമല ശിവക്ഷേപ്തത്തിൽ ദർശനം നെത്തിയ ക്ഷശഷം രാവികല രത്ത്
മണിക്ഷയാകെ മലയെിവാരത്ത് എത്തി. ഈ സമയത്ത് രമണ മഹർഷി
മലമുെളികല സ്െന്ദ ആപ്ശമത്തിലാണ് താമസിച്ിരുന്നത്. മലയുകെ
അെിവാരത്ത് അൽരക്ഷനരം വിപ്ശമിച് ക്ഷശഷം രുരുക്ഷദവൻ തകെ ശിഷയന്മാക്ഷരാെ്
രറഞ്ഞു, “മഹർഷി ഇവികെ എത്തിയതിന് ക്ഷശഷം ഈ മല ഇറങ്ങിയിട്ടികല്ലന്ന്
ക്ഷതാന്നുന്നു. നമുക്ക് അക്ഷങ്ങാട്ട് ക്ഷരായി അക്ഷേഹകത്ത ൊണാം"

അവർ മല െയറാൻ തുെങ്ങി. രുരുക്ഷദവൻ ശിഷയരുമായി ഒരുരാെ് തമാശെൾ

രങ്കുകവച്ു നെക്കുെയായിരുന്നു. ഒരു ഘട്ടത്തിൽ, കരകട്ടന്ന് നിർത്തി,
ശിഷയന്മാരുകെ ക്ഷനകര തിരിഞ്ഞു. അക്ഷേഹത്തിൻ്്കറ സവാഭ്ാവിെമായ
നർമ്മക്ഷബാധക്ഷത്താകെ രറഞ്ഞു, “ഒരു വൃദ്ധൻ ൊരണം നമുക്ക് ഈ
മലെകളല്ലാം െയക്ഷറണ്ടി വന്നു”. എല്ലാവരും കരാട്ടിച്ിരിച്ു. അങ്ങകന
സക്ഷന്താഷക്ഷത്താകെ രുരുക്ഷദവക്ഷനാകൊപ്പം ശിഷയന്മാർ മല െയറി.

അതിനികെ രുരുക്ഷദവനും ശിഷയന്മാരും മലയ്ക്ക് താകഴ എത്തികയന്ന് രളനി

സവാമി മഹർഷികയ അറിയിച്ു. ഇതുക്ഷെട്ട് മഹർഷി അവകര സവീെരിക്കാൻ
ഇറങ്ങിവരാൻ തയ്യാറായി. അക്ഷപ്പാക്ഷഴക്കും രുരുക്ഷദവനും ശിഷയന്മാരും അവികെ
എത്തിയിരുന്നു. രരസ്രരം െണ്ട രുരുക്ഷദവനും രമണമഹർഷിയും ഒന്നും
മിണ്ടിയില്ല. രണ്ടു ഋഷിമാരും അവരുകെ െണ്ണുെൾ രരസ്രരം
സംസാരിക്കുന്നതുക്ഷരാകല മുഖാമുഖം ക്ഷനാക്കി നിന്നു. മൗനമന്ദഹാസക്ഷത്താകെ
െുറച്ു ക്ഷനരം നിന്ന ക്ഷശഷം രുരുക്ഷദവൻ അെുത്തുള്ള ൊമ്പ മരത്തിനു െീഴിൽ
വിപ്ശമിക്കാനായും രമണമഹർഷി ആപ്ശമത്തിക്ഷലക്കും െയറിക്ഷപ്പായി.

തൻ്്കറയെുക്ഷത്തക്ക് വന്ന രമണ മഹർഷിയുകെ അനുയായിെക്ഷളാെു

രുരുക്ഷദവൻ ക്ഷൊദിച്ു: "മനസ്സിലാക്ഷയാ?" മനസ്സിലായി എന്നവർ മറുരെി
രറഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ രുരു സവന്തം അനുെരന്മാക്ഷരാെ് അക്ഷത ക്ഷൊദയം ആവർത്തിച്ു.
അവരും അക്ഷത ഉത്തരം രറഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ രുരു നർമ്മക്ഷത്താകെ മന്ദഹാസരൂർേം
കമാഴിഞ്ഞു: "ഓക്ഷഹാ, അക്ഷപ്പാൾ നമുക്കു മാപ്തക്ഷമ മനസ്സിലാവാതുള്ളു."

രുരുക്ഷദവൻ നെന്ന് ഒരു ൊമ്പ മരത്തികെ തണലിൽ വിപ്ശമിച്ു,

അക്ഷേഹത്തികെ ശിഷയന്മാർ മഹർഷിയുകെകയാപ്പം ക്ഷരായിരുന്നു. അവരിൽ
ഒരാളായ സവാമി അെയുതാനന്ദ മഹർഷിക്ക് ക്ഷവണ്ടി പ്ശീ രുരുക്ഷദവകെ
അലദവത ദീരിെ, മുനിൊരയാ രഞ്ചെം, പ്ബഹ്മവിദയാ രഞ്ചെം, തുെങ്ങിയ
ൊവയ െൃതിെളിൽ െിലത് കൊല്ലികക്കാെുത്തു. മഹർഷി അവകര പ്ശദ്ധക്ഷയാകെ
ക്ഷെട്ടു.

തുെർന്ന് ആപ്ശമത്തികല അക്ഷന്തവാസിെളുകെ അെമ്പെിക്ഷയാകെ ശിഷയർ

സമീര പ്രക്ഷദശങ്ങൾ സന്ദർശിച്ു. സവാമി വിദയാനന്ദ രുരുക്ഷദവകന ശുപ്ശൂഷിച്ും
അക്ഷേഹത്തികെ സുവർണ്ണ വെനങ്ങൾ െുറികച്െുത്തും െൂകെ തകന്ന നിന്നു.
രുരുക്ഷദവൻ്്കറ പ്രധാനകപ്പട്ട് െൃതിയായ ദർശനമാലയികല െില ക്ഷലാെങ്ങൾ
അക്ഷപ്പാൾ രമണാപ്ശമത്തിലിരുന്ന് രുരുക്ഷദവൻ രെിച്താണ്.

ഉച്യായക്ഷപ്പാൾ ആപ്ശമത്തിൽ വിരുന്നികെ അന്തരീേമായി. രമണ മഹർഷി

വിപ്ശമിക്കുന്ന രുഹയ്ക്ക് രുറകമ ആപ്ശമവാസിെൾ വാഴയിലെൾ നിരത്തി.
രുരുക്ഷദവൻ അക്ഷപ്പാഴും സവാമി വിദയാനന്ദക്ഷയാെ് ഏക്ഷതാ െൃതി രറഞ്ഞു
കൊെുക്കുെയായിരുന്നു. .

മഹർഷിയുകെ നിർക്ഷേശപ്രൊരം ഒരു ശിഷയൻ രുരുക്ഷദവകന ഭ്േണത്തിന്

േണിക്കാൻ ക്ഷരായി. രിന്നീെ് വരാകമന്ന് രറഞ്ഞ ക്ഷശഷം രുരുക്ഷദവൻ വീണ്ടും
രെനയിൽ മുഴുെി. ഊണു സമയമായിട്ടും രുരുക്ഷദവൻ ഇകല്ലന്ന് െണ്ടക്ഷപ്പാൾ
മഹർഷി തകന്ന ക്ഷനരിട്ട് രുരുക്ഷദവകന േണിക്കാൻ ക്ഷരായി. "നമുക്ക് ഭ്േണം
െഴിക്കാം", രമണ മഹർഷി മലയാളത്തിൽ രറഞ്ഞു. രുരുക്ഷദവൻ എഴുത്തു
നിർത്തി മന്ദഹാസക്ഷത്താകെ മഹർഷികയ അനുരമിച്ു.

ഉച്ഭ്േണം െഴിഞ്ഞ് രുരുക്ഷദവൻ ക്ഷനരകത്ത വിപ്ശമിച് അക്ഷത സ്ഥലക്ഷത്തക്ക്

തകന്ന മെങ്ങി. ആ സമയം രുരുക്ഷദവന് ഒരു കെലപ്രാമുമായി ഒരു ക്ഷരാസ്റ്റ്മാൻ
രമണാപ്ശമത്തികലത്തി. മഹർഷി അത് ഏറ്റുവാങ്ങി വായിച്ു.
ക്ഷെരളത്തികലവികെക്ഷയാ ഉള്ള ഒരു ക്ഷേപ്തത്തികെ പ്രതിഷ്ഠാ െെങ്ങിന്
രുരുക്ഷദവകെ അനുപ്രഹം ക്ഷതെിയുള്ള കെലിപ്രാം ആയിരുന്നു അത്. മഹർഷി
മലയാളത്തിൽ ആ സക്ഷന്ദശം എഴുതി മരത്തികെ െുവട്ടിലിരുന്ന രുരുക്ഷദവന്
കൊെുത്തയച്ു. അത് വായിച് രുരുക്ഷദവൻ രറഞ്ഞു, "അഹാ! കൊള്ളാം,
മഹർഷി എപ്ത മക്ഷനാഹരമായി മലയാളം എഴുതുന്നു".

രമണാപ്ശമത്തിനെുത്തുള്ള ഈശാന മഠാധിരതി മഹാക്ഷദവ സവാമിയും

രുരുക്ഷദവകന തങ്ങളുകെ ആപ്ശമത്തിക്ഷലക്ക് േണിക്കാൻ
ശിഷയന്മാക്ഷരാകൊപ്പം അവികെകയത്തി. ഒരു മെിയും െൂൊകത രുരുക്ഷദവൻ
അവരുകെ ആപ്ശമവും സന്ദർശിച്ു. രുരുക്ഷദവൻ തനിക്കു ലഭ്ിച്
മധുരരലഹാരങ്ങൾ അവികെ െൂെിയിരുന്ന ആളുെൾക്കിെയിൽ വിതരണം
കെയ്തു.ആ സമയം ക്ഷതാട്ടത്തിൽ രൂ രറിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ുെുട്ടികയ
രുരുക്ഷദവൻ പ്രക്ഷതയെം പ്ശദ്ധിച്ു. അക്ഷേഹം ആ െുട്ടിയുമായി െുറച്ുക്ഷനരം
സംസാരിച്ു, രിന്നീെ് ആപ്ശമത്തികല ഒരു അക്ഷന്തവാസിക്ഷയാെ് രറഞ്ഞു, “ ഈ
െുട്ടികയ രഠിപ്പിക്കണം. അവൻ ഒരു വലിയ മനുഷയനാെും.” ഈ െുട്ടി രിന്നീെ്
ക്ഷൊവിലൂർ മഠത്തികല പ്രശസ്തനും രരിതനുമായ പ്ശീ നക്ഷെശസവാമി
അെിെൾ ആയിത്തീർന്നു.

അതിനുക്ഷശഷം രുരുക്ഷദവൻ രമണാപ്ശമത്തിക്ഷലക്ക് മെങ്ങി. ലവെിട്ട്

നാക്ഷലാകെ രുരുക്ഷദവൻ രമണാപ്ശമത്തിൽ നിന്ന് രുറകപ്പട്ടു. ൊമ്പ മരത്തികെ
െുവട്ടിൽ വിപ്ശമിക്കുക്ഷമ്പാൾ രുരുക്ഷദവൻ എക്ഷന്താ രറഞ്ഞു
കൊണ്ടിരുന്നതായും സവാമി വിദയാനന്ദൻ പ്ശദ്ധാരൂർവം
ക്ഷരഖകപ്പെുത്തികക്കാണ്ടിരുന്നതായും ക്ഷനരകത്ത സൂെിപ്പിച്ിരുന്നുക്ഷല്ലാ.
ഭ്രവാൻ രമണമഹർഷിയുകെ മഹത്തായ തയാരക്ഷത്താെുള്ള
ആദരസൂെെമായി രെിക്കകപ്പട്ട ‘നിർവൃതി രഞ്ചെം’ എന്ന ൊവയമായിരുന്നു
അത്. ക്ഷരാെുന്നതിനു മുമ്പ് സവാമി വിദയാനന്ദ രമണമഹർഷിക്ക് ഈ ൊവയം
ദേിണയായി നൽെി. മഹർഷി രുഞ്ചിരിക്ഷയാകെ അത് ഏറ്റുവാങ്ങി.

1928-ൽ നാരായണരുരു രുരുതരാവസ്ഥയിലാകണന്നും ശിവരിരിയിൽ

വിപ്ശമിക്കുെയാകണന്നും അറിഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ മഹർഷി രളനി സവാമികയയും
െുഞ്ഞുസവാമികയയും നാരായണ രുരുവികന സന്ദർശിക്കാനായി
രറഞ്ഞയച്ു. രിന്നീെ്, ക്ഷസലം ശാന്തലിംര സവാമി, സവാമി അെയുതാനന്ദ, നെരാജ
രുരു, സവാമി മംരളാനന്ദ, നിതയ ലെതനയ യതി, സവാമി നിരഞ്ജനാനന്ദ, തുെങ്ങി
നാരായണ രുരുരരമ്പരയികല നിരവധി സനയാസിമാർ ഭ്രവാൻ രമണ
മഹർഷികയ സന്ദർശിച്ിട്ടുണ്ട്.

നാരായണ രുരുവികെ ശിഷയരായ സവാമി ക്ഷരാവിന്ദാനന്ദയും സവാമി

ആത്മാനന്ദയും ൊഞ്ചീരുരകത്ത ആപ്ശമത്തിൽ നിന്ന് രമണ മഹർഷിക്ക്
ആയുർക്ഷവദ മരുന്നുെൾ അയച്ു കൊെുത്തിരുന്നു. 1916-ൽ നാരായണ
രുരുവികെ സന്ദർശനകത്തക്കുറിച്് െൂെുതലറിയാൻ സവാമി മംരളാനന്ദ
രമണ മഹർഷികയ സന്ദർശിച്ക്ഷപ്പാൾ രമണ മഹർഷി രറഞ്ഞു, “രുരു ഒരു
മഹാനായിരുന്നു. അക്ഷേഹത്തിന് എക്ഷന്നാെ് ഒന്നും സംസാരിക്കാനില്ലായിരുന്നു.
എല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു."

ഒരിക്കൽ രമണ മഹർഷിയുകെ ഭ്ക്തനായിരുന്ന സവാമി ബാലാനന്ദ

മഹർഷിക്കുക്ഷവണ്ടി നാരായണ രുരുവികെ ‘ആക്ഷത്മാരക്ഷദശ ശതെം’ എന്ന
മഹത്തായ അലദവത െൃതി കൊല്ലിക്ഷക്കൾപ്പിച്ു. മഹർഷി വളകര പ്ശദ്ധക്ഷയാകെ
അത് ക്ഷെട്ട് ക്ഷലാെങ്ങൾ ഓക്ഷരാന്നും െഴിയുക്ഷമ്പാൾ ‘അപ്പെി താൻ, അപ്പാെി
താൻ!’ എന്ന് രറഞ്ഞ് തുെയിൽ ലെ കൊട്ടികക്കാണ്ടിരുന്നു. ആത്മ
സാോത്ൊരവുമായി ബന്ധകപ്പട്ട ക്ഷലാെങ്ങൾ വന്നക്ഷപ്പാൾ 'എല്ലാം
കതരിഞ്ഞവർ...എല്ലാം കതരിഞ്ഞവർ (എല്ലാം അറിയാവുന്നവർ) എന്ന്
മഹർഷി വിളിച്ുരറഞ്ഞു. െവിതയുകെ െില ഭ്ാരത്ത് എത്തിയക്ഷപ്പാൾ
'കരരിക്ഷയാർെൾ....കരരിക്ഷയാർെൾ (മഹാരുരുഷൻ, മഹാൻ) എന്ന് രമണ
മഹർഷി രറഞ്ഞു.
അരുവിപുറം തേശ്േ ശ്പേിഷ്ഠ
(കുമാരനാശാൻ എഴുതിയ ശ്ശീനാരായണഗുരു എന്ന ജീവചരിശ്േ ്രന്ഥത്തിൽ
നിന്ന്. രുരുദേവൻ ജീവിച്ചിരുന്നദപൊൾ രചിച്ച ഏക ജീവചരി്തമൊണിത്.)

നാനാജാതിക്കാരായ രലഭ്ക്തന്മാർ സവാമികയ സന്ദർശിപ്പാൻ അവികെ

വരിെയും അവരിൽ െിലർ സവാമിയുകെ ശിഷയന്മാരായി തീരുെയും കെയ്തു.
രല ദിക്കുെളിലുള്ള ഭ്ക്തന്മാരായ രൃഹസ്ഥന്മാർ അരി മുതലായ
സംഭ്ാരങ്ങക്ഷളാെുെൂെി അവികെവന്നു സവാമിക്കും െൂകെയുള്ളവർക്കും
സദയെൾ െഴിച്ു മെങ്ങിക്ഷപ്പാവുെ രതിവായിരുന്നു. ഇങ്ങകന സവാമിയുകെ
സാന്നിദ്ധയം കൊണ്ടുതകന്ന അവിെം ക്ഷവരത്തിൽ ഒരു രുണയസ്ഥലമായി
സ്ഥലമായി രരിണമിച്ു.

സവാമി ഇല്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ െൂെിയും ജനങ്ങൾ അവികെ വന്നു സ്നാനം

കെയ്തു കതാഴുതുക്ഷരാെുവാൻ തുെങ്ങി. അതിനുക്ഷശഷം അവികെ ഒരു
ആരാധനാ സ്ഥലം ഉണ്ടായിരുന്നാൽ കൊള്ളാകമന്നു സവാമി െിലക്ഷരാെു
രറയുെയും അങ്ങകന എകന്തങ്കിലും കെയ്യുന്നതിൽ തനിക്കുള്ള
ആഭ്ിമുഖയകത്ത രതിവായി തകന്ന വന്നുൊണുന്ന ഭ്ക്തന്മാരായ െില
കെറുപ്പക്കാക്ഷരാെു സൂെിപ്പിക്കുെയും കെയ്തു. 1063-ാമാണ്ടകത്ത ശിവരാപ്തി
സമീരിച്ാണ് സവാമിയുകെ ഈ അഭ്ിലാഷം രുറത്തായത്. വിപ്രഹങ്ങൾ
ഉണ്ടാക്കുവാക്ഷനാ ക്ഷേപ്തങ്ങക്ഷളാ കെട്ടിെങ്ങക്ഷളാ രണിയിക്കാക്ഷനാ ആ
ൊട്ടുപ്രക്ഷദശത്ത് യാകതാരു സൗെരയവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. സവാമി അകതാന്നും
ആവിശയകപ്പട്ടുമില്ല.

നദിയുകെ െിഴകക്ക തീരത്തുള്ള ഒരു രാറകയ രീഠമായി സങ്കല്രിച്്

അതിക്ഷന്മൽ ഏതാണ്ട് ഒരു ശിവലിംരാെൃതിയിൽ ആറ്റിൽ െിെന്ന ഒരു
ശിലാഖരം എെുത്ത് ശിവരാപ്തി ദിവസം പ്രതിഷ്ഠ നെത്താനാണ്
സവാമിയുകെ ഭ്ാവം എന്നറിയുെയും അെുത്തുള്ള ജനങ്ങൾ തങ്ങളാൽ
െഴിയുന്ന െില കെറിയ ഒരുക്കങ്ങൾ അതിനായി കെയ്യുെയും കെയ്തു.

സവാമി ഇരിക്കുന്നതായറിഞ്ഞ് ഏതാനും പ്വതക്കാരും ഭ്ജനക്കാരും

ശിവരാപ്തിനാൾ "ഉറക്കിളയ്ക്കാ"നായി അവികെെൂെി. പ്രതിഷ്ഠയുകെ
സംഭ്ാരമായി ഉണ്ടായിരുന്നത് െുകറ രുഷ്രങ്ങളും വിളക്കുെളും
നാദസവരവായനയും മാപ്തമായിരുന്നു. രീഠമായി സങ്കൽപ്പിച്ിരുന്ന രാറയുകെ
മീകത ഒരു കെറിയ രന്തൽ കെട്ടിയിരുന്നു.
അർദ്ധരാപ്തിക്ഷയാെുെൂെി സവാമി സ്നാനം കെയ്തുവന്ന് അതിനെത്തു െെന്നു.
പ്രതിഷ്ഠിക്കാനുള്ള ശിലകയ ലെയിൽ എെുത്തു ധയാനിച്ു കൊണ്ടു രാപ്തി
മൂന്നുമണിവകര ഒക്ഷര നിലയിൽ നിന്നു. സവാമിയുകെ ക്ഷതക്ഷജാമയമായ മുഖത്ത്
ആ സമയം അപ്ശുധാരെൾ പ്രവഹിച്ുകൊണ്ടിരുന്നു.!

ൊണിെൾ ഭ്ക്തിരരവശന്മാരായി രഞ്ചാേരമപ്ന്തം ഉച്ത്തിൽ ജരിച്് ഏെ

മനക്ഷസ്സാകെ െുറ്റും നിന്നു. മൂന്നുമണിക്ക് ശിലകയ സവാമി രീഠത്തിൽ
പ്രതിഷ്ഠിച്് അഭ്ിക്ഷഷെം കെയ്തു. ആ സമയത്തു െില അത്ഭുതങ്ങൾ
െണ്ടിട്ടുള്ളതായി രലരും രറയുന്നു. ഇങ്ങകനയാണ് സവാമിയുകെ
മതസംബന്ധമായ സ്ഥാരനങ്ങളിൽ ആദയക്ഷത്തതായ അരുവിപ്പുറം ക്ഷേപ്തം
ആരംഭ്ിച്ത്.
ത ാക്ടര്‍ത് പൽപുവും ശ്ശീനാരായണ ധര്‍ത്മ്മ പരിപാലന തയാഗവും സവാമി
വിതവകാനന്ദനും.

ക്ഷലാെകത്ത ഏറ്റവും മിെച് സർവെലാശാലെളിൽ നിന്ന്

ലവദയശാസ്പ്തത്തിൽ ഉന്നതബിരുദം ക്ഷനെിയിട്ടും സവന്തം നാൊയ
തിരുവിതാംെൂറിൽ നിരന്തരമായ അവരണന ക്ഷനരിട്ട ക്ഷഡാക്ടർ രൽപ്പു 1890
ഡിസംബറിൽ മപ്ദാസ് സംസ്ഥാനത്ത് വാെ്സിൻ ഡിക്ഷപ്പാ സൂപ്രണ്ടായി
നിയമിതനായി. രിൽക്കാലത്ത് ലമസൂരിക്ഷലക്ക് സ്ഥലം മാറ്റവും െിട്ടിയ
അക്ഷേഹകത്ത വാെ്സിൻ നിർമ്മാണരംരകത്ത ക്ഷനട്ടങ്ങളുകെ അംരീൊരമായി
യൂക്ഷറാപ്പിലയച്് രുതിയ സാക്ഷങ്കതിെവിദയെൾ മനസ്സിലാക്കാൻ ലമസൂർ
രവൺകമന്റ് നിക്ഷയാരിച്ു.

യൂക്ഷറാപ്പിക്ഷലക്ക് ക്ഷരാൊനുള്ള തയ്യാകറെുപ്പുെക്ക് ഇെയിലാണ് ബാംര്ളൂരിൽ

ര്ക്ഷളര് മഹാമാരി രെർന്നുരിെിച്ത്. ദിവക്ഷസന അഞ്ഞൂക്ഷറാളം ക്ഷരാരിെൾ
മരിച്ുകൊണ്ടിരുന്നു. ക്ഷരാരബാധ ഭ്യന്ന് ജനങ്ങൾ െൂട്ടമായി രാലായനം
കെയ്തു തുെങ്ങി. ആക്ഷരാരയപ്രവർത്തെരും ക്ഷഡാക്ടർമാരും ബാംര്ളൂർ
വിട്ടുക്ഷരാെുന്ന സ്ഥിതിയായി ക്ഷരാരപ്രതിക്ഷരാധരംരത്ത് മിെവ് കതളിയിച് ക്ഷഡാ.
രല്രുവിക്ഷനാെ് സ്കരഷയൽ ര്ക്ഷളര് ഓഫീസറായി െുമതലക്ഷയൽക്കാൻ
ലമസൂർ രവൺകമന്റ് അഭ്യർഥിച്ു. ആ മഹാമാരിയിൽ
ആക്ഷരാരയപ്രവർത്തെർക്കാണ് ഏറ്റവും വലിയ മരണാസാദ്ധയത എന്നറിഞ്ഞ്
തകന്ന സക്ഷന്താഷക്ഷത്താകെ തകെ മരണരപ്തം എഴുതിവച് ക്ഷഡാ. രല്രു
െുമതല ഏകറ്റെുത്തു. വളകര വിജയെരമായി പ്രതിസന്ധി തരണം കെയ്യാൻ
ലമസൂർ ആക്ഷരാരയസംവിധാനങ്ങകള അക്ഷേഹം സജമാക്കി.

ക്ഷഡാ. രല്രുവികെ മനുഷയസ്ക്ഷനഹവും ബുദ്ധിശക്തിയുംക്ഷബാദ്ധയകപ്പട്ട

ലമസൂർ രവൺകമന്റ് സംസ്ഥാനത്തികെ കെലവിൽ ഇംര്ളണ്ട്, പ്ഫാൻസ്
തുെങ്ങിയ യൂക്ഷറാരയൻ രാജയങ്ങളിക്ഷലക്ക് ക്ഷരാൊൻ ക്ഷഡാ. രല്രുവിന്
അവസരകമാരുക്കി. അവിക്ഷെനിന്ന് അക്ഷേഹം െമ്മയൂണിറ്റി കമഡിസിനിൽ
കഫക്ഷല്ലാഷിപ്പും ഡി.രി.എച്ും െരസ്ഥമാക്കി .രണ്ട് വർഷത്തിന് ക്ഷശഷം
തിരികച്ത്തി. തിരികച്ത്തിയ ക്ഷഡാ. രല്രു ക്ഷസവനരംരത്ത് സജീവമായി.
അക്ഷേഹം ലമസൂർ രാജെുെുംബവുമായും അെുത്ത ബന്ധം രുലർത്തി.
തിരുവിതാംെൂറിൽ ലഭ്ിക്കാത്ത അംരീൊരം അക്ഷേഹത്തിന് ലമസൂരിൽ
ലഭ്ിച്ു.
1892 ൽ സവാമി വിക്ഷവൊനന്ദൻ ലമസൂർ സന്ദർശിക്കുന്ന അവസരത്തിലാണ്
ലമസൂർ മഹാരാജാവ് സവാമിജികയ ൊണാൻ ക്ഷഡാ. രല്രുവിന്
അവസരകമാരുക്കിയത്. ക്ഷഡാ. രല്രു സവാമിജികയ വീട്ടിക്ഷലക്ക്
േണിക്കുെയും അക്ഷേഹമത് സവീെരിക്കുെയും കെയ്തു.
അതിഥിയാകയത്തിയ സവാമി വിക്ഷവൊനന്ദക്ഷനാെ് ക്ഷെരളത്തികല
ജാതിവയവസ്ഥയുകെ പ്െൂരമായ മുഖങ്ങകളക്കുറിച്് അക്ഷേഹം വിവരിച്ു.

ഹിന്ദു സമാജത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഈ അനീതിയുകെ യഥാർഥ െിപ്തം

പ്ശവിച് സവാമി വിക്ഷവൊനന്ദകെ െണ്ണിൽ നിന്ന് െണ്ണീർത്തുള്ളിെൾ
ധാരധാരയായി അെർന്നുവീണു. അക്ഷേഹം െുക്ഷറക്ഷനരം
ധയാനനിരതനായിരുന്നു. അതിന് ക്ഷശഷമാണ് നിങ്ങളുകെ ഇെയിലുള്ള
ഒരാത്മീയ രുരുഷകന ക്ഷെപ്ന്ദീെരിച്് ഒരു സംഘെന ഉണ്ടാക്കണം എന്നും
അതിലൂകെ ശക്തരായി മുക്ഷന്നറണകമന്നും സവാമി വിക്ഷവൊനന്ദൻ ക്ഷഡാ.
രല്രുവികന ഉരക്ഷദശിച്ത്.

വിക്ഷവൊനന്ദ സവാമിെളുകെ ഉരക്ഷദശം ശിരസാ വഹിച് ക്ഷഡാ. രൽപ്പുവിന് അത്

ക്ഷെട്ടക്ഷപ്പാൾത്തകന്ന ആ ആത്മീയ ആൊരയൻ ആകരന്നതിൽ ഒരു
സംശയവുമില്ലായിരുന്നു. മരുതവാമലയികല ഏൊപ്രമായ തരസും,
അരാരമായ അറിവുമായി അവധൂതനായി ഏകറക്കാലം സഞ്ചരിച്്
ജനഹൃദയങ്ങളിൽ ആരാധയനായി മാറിയ പ്ശീനാരായണ രുരുക്ഷദവനാണ്
രൽപ്പുവികെ മനസിൽ െെന്നുവന്ന ആത്മീയ ആൊരയൻ. എസ്.എൻ.ഡി.രി.
ക്ഷയാരത്തികെ ആദയ കസപ്െട്ടറി മഹാെവി െുമാരനാശാനായിരുന്നു.

പ്ശീനാരായണ ധർമ്മ രരിരാലന ക്ഷയാരം സ്ഥാരിതമായക്ഷപ്പാൾ എം. ക്ഷരാവിന്ദൻ

രപ്താധിരരായി ‘അരുവിപ്പുറം പ്ശീനാരായണ ധർമ്മരരിരാലന ക്ഷയാരം’
വെയായി പ്രസിദ്ധീെരണമാരംഭ്ിച് ലദവമാസിെയായാണ് വിക്ഷവക്ഷൊദയം.
വിക്ഷവൊനന്ദസവാമിെളുമായുള്ള ക്ഷയാരത്തിൻ്്കറ ബന്ധം വിക്ഷവക്ഷൊദയം
എന്ന ക്ഷരരിൽ തീരുന്നില്ല. വിക്ഷവക്ഷൊദയ’ത്തികെ മുൻക്ഷരജിൽ കൊെുത്തിരുന്ന
വാെയം വിക്ഷവൊനന്ദസവാമിെൾ എക്ഷപ്പാഴും പ്രസംരിക്കാറുള്ള ഉരനിഷ്ദ്
വാെയമായ ”ഉത്തിഷ്ഠത! ജാപ്രത! പ്രാരയവരാൻ നിക്ഷബാധത!’ എന്നതായിരുന്നു.

അതുക്ഷരാകല വിക്ഷവക്ഷൊദയത്തിൽ പ്രധാന രംക്തിെൾകക്കാപ്പം

കൊെുത്തിരുന്നത് വിക്ഷവൊനന്ദവാണിയുകെ വിവർത്തനങ്ങളാണ്. ‘Sayings of
Swami Vivekananda’ (വിക്ഷവൊനന്ദസവാമി അവർെളുകെ ഉരക്ഷദശവാെയങ്ങൾ)
എന്ന ശീർഷെത്തിന് െീഴിൽ ‘വിക്ഷവക്ഷൊദയ’ത്തിൽ സവാമിജിയുകെ
സുഭ്ാഷിതങ്ങൾ വിവിധ ലക്കങ്ങളായി വായനക്കാരുകെ ലെെളികലത്തി.
െുമാരനാശാൻ തകന്നയാണ് ഇത് മിക്കതും വിവർത്തനം കെയ്തതും.
വിക്ഷവൊനന്ദസവാമിെളുകെ രാജക്ഷയാരം എന്ന െൃതി മുഴുവനായും
െുമാരനാശാൻ വിവർത്തനം കെയ്തു. ക്ഷെരളത്തിൽ വിക്ഷവൊനന്ദ സാഹിതയ
പ്രെരണത്തിനായി വിക്ഷവക്ഷൊദയം വലിയ രങ്കുവഹിച്ിട്ടുണ്ട്.

ക്ഷെരളത്തികല ആദയ പ്ശീരാമെൃഷ്ണാപ്ശമം 1913-ൽ ഹരിപ്പാെ് സ്ഥാരിച്ത്

നിർമലാനന്ദ സവാമിയാണ്. ഇതികെ ഒന്നാം വാർഷിെക്ഷത്താെനുബന്ധിച്്,
അവികെ നെന്ന അവികെ നെന്ന രന്തിക്ഷഭ്ാജനം ക്ഷെരളത്തികല
സാമൂഹിെരംരത്ത് രുതിയ െരിപ്തം സൃഷ്ടിക്കുെയുണ്ടായി. രിന്നീെ് 1915ൽ
പ്ശീനാരായണരുരുവും സമാനമായി രന്തിക്ഷഭ്ാജനം നെത്തുെയുണ്ടായി.
പ്ശീരാമെൃഷ്ണമഠത്തിൻ്്കറ മാസിെയായി പ്രബുദ്ധ ക്ഷെരളത്തിലാണ്
‘നമുക്ക് ജാതിയില്ല‘ എന്ന വിളംബരം പ്ശീ നാരായണ രുരു പ്രസിദ്ധീെരിച്ത്.
(വിവിധ ഉറവിെങ്ങളിൽ നിന്ന് തശ്കാ ീകരിച്ചേ്)
ശ്ശീനാരായണഗുരുസവാമികള ം ദവക്കം സേയാശ്ഗഹവും
(ശ്ശീനാരായണഗുരുസവാമി: ടശ്പാഫസര്‍ത് എം ടക സാനു)

പ്ശീനാരായണരുരുസവാമിതൃപ്പാദങ്ങൾ ലവക്കകത്തത്തി ഏതാനും ദിവസം

സതയാപ്രഹാപ്ശമത്തിൽ താമസിച്് അവിെകത്ത നെരെിെൾ സന്ദർശിച്ു
തൃര്തികപ്പട്ടു മെങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സവാമിെൾ ആപ്ശമത്തിൽ സാന്നിദ്ധയം
കെയ്തിരുന്ന സന്ദർഭ്ത്തിൽ അവിെകത്ത ഓക്ഷരാ ഏർപ്പാെുെളും
പ്ശദ്ധിക്കുെയും ആവശയകമന്ന് െണ്ടാൽ ക്ഷവണ്ട ഉരക്ഷദശങ്ങൾ നൽെുെയും
കെയ്തിരുന്നു. ക്ഷൊൺപ്രസ് അയിക്ഷത്താച്ാെനക്കമ്മറ്റി ആരംഭ്ിച്ിരിക്കുന്ന
ലവക്കം സതയാപ്രഹത്തികെ വിജ ത്തിൽ ആരും
അവിശവസിച്ിട്ടാവശയമികല്ലന്നും അപ്തമാപ്തം സതയധർമ്മങ്ങകള
അെിസ്ഥാനകപ്പെുത്തിയാണ് ഈ പ്രസ്ഥാനം നയിക്കുന്ന കതന്നും തകന്നയാണ്
സവാമിെളുകെയും അഭ്ിപ്രായം.

െർക്കയിലും നൂൽ നൂൽപ്പിലും സവാമിെൾക്കുള്ള താൽരരയവും തൃര്തിയും

ക്ഷദവപ്രതിഷ്ഠകെയ്യുന്ന അക്ഷേഹത്തികെ രരിരാവനമായ െരങ്ങകളകക്കാണ്ട്
അതു കെയ്യാൻ െൂകെ സന്നദ്ധനായതിൽ നിന്ന് പ്രതയേകപ്പെുന്നുണ്ട്. ഉെുപ്പും
കതാപ്പിയും ധരിക്കുന്നത് തനിക്കിഷ്ടമകല്ലങ്കിലും തൽക്കാലക്ഷത്തക്ക് ധരിച്്
ഒരു വാളെിയറായി ക്ഷരായി സതയാപ്രഹമനുഷ്ഠിക്കുന്നതിനും താൻ
സന്നദ്ധകനന്നും തൃപ്പാദങ്ങൾ പ്രസ്താവിക്കയുണ്ടായി.

മഹാത്മാരാന്ധിയുകെ ആക്ഷരാരയത്തിന് പ്രാർഥിക്കാൻ സവാമിെളുകെ

അദ്ധയേതയിൽക്കൂെിയ ഒരു സഭ്യിൽ സവാമിെളും ഈ പ്രാർഥനയിൽ
രങ്കുകൊള്ളാൻ സംരതിയായത് നമ്മുകെ മഹാഭ്ാരയകമന്ന്
സതയപ്വതസവാമിെൾ പ്രസംരിച്ക്ഷപ്പാൾ “രങ്കുകൊള്ളാനല്ല പ്രാർഥിക്കാനാണ്
പ്രധാനമായി തുെങ്ങുന്നത് എന്നു െല്രിക്കുെയും എഴുക്ഷന്നറ്റുനിന്ന്
ഏതാനും മിനിറ്റുക്ഷനരം ധയാനിക്കയും കെയ്തു. സവാമിരാദങ്ങൾ
ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ രരസയ സ്ഥലത്തുവച്് ഒരു ധയാനം നെത്തുന്നത്
ഇതാദയമായിട്ടാകണന്ന് ക്ഷതാന്നുന്നു. കവറും ഒരു സന്ദർശെകെ നിലയിലല്ല
സതയാപ്രഹ ക്ഷനതാവായ ഒരുരക്ഷദഷ്ടെകെ സ്ഥാനമാണ് സവാമിെളുകെ
സാന്നിദ്ധയം മൂലം ലവക്കം സതയാപ്രഹിെൾക്ക്
അനുഭ്വമായിത്തീർന്നിരിക്കുന്നത്.

ഈ അനുഭ്വം അവർകക്കാരു നവജീവൻ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുകമന്നുള്ളതിന്

സംശയമില്ല. തൃപ്പാദരാദത്തണലികന ആപ്ശയിച്ുെഴിയുന്നവരും
അസവാസ്ഥയങ്ങളും അസമതവങ്ങളും ദൂരീെരിക്കുന്നതിനായി നിരന്തരം
പ്രയത്നിക്കുന്നവരുമായ ഈഴവർക്ക് ഈ സംരതി ഏറ്റവും
ൊരിതാർഥയത്തിനും സക്ഷന്താഷത്തിനും ഇെയായിട്ടുണ്ട്. മഹാത്മാരാന്ധി
ലവക്കം സതയാരഹത്തികെ രൂർണ്ണ െുമതല െക്ഷയ്യറ്റതും
പ്ശീനാരായണരുരുസവാമിെൾ ലവക്കകത്തത്തി ഈ പ്രസ്ഥാനക്ഷത്താെ്
അക്ഷേഹത്തിനുള്ള സമ്പൂർണ്ണമായ ആനുെൂലയം പ്രതയേകപ്പെുത്തിയതും
മിക്കവാറും ഏെൊലത്തായിരുന്നു. ഈ "ൊെതാലയം' ലവക്കം
സതയാപ്രഹത്തികെ വിജയം ശൂഭ്െരവും ശീപ്ഘതരവുകമന്ന്
സ്രഷ്ടമാക്കുെയാണ് കെയ്യുന്നകതന്ന് വിശവസിക്കുന്നതിൽ അക്ഷശഷം
അബദ്ധമില്ല.

മാതൃഭ്ൂമി രപ്തത്തികെ െരിപ്തത്തിൽ സവാമിയുകെ

സതയാപ്രഹാപ്ശമസന്ദർശനകത്തക്കുറിച്് ക്ഷരഖകപ്പെുത്തിയിട്ടുള്ള വാക്കുെളും
ഇവികെ പ്ശദ്ധാർഹമാണ്.

“ക്ഷെരളത്തികല അവശസമുദായങ്ങളുകെ ക്ഷനതാവും താതാവുമായ

പ്ശീനാരായണരുരുസവാമിെളുകെ ആശിസ്സുമാപ്തമല്ല, സർേവിധ സഹാ
യവുംെൂെി ലവക്കം സതയാപ്രഹത്തിനു ലഭ്ിച്ത് ഓക്ഷരാ ഘട്ടത്തിലും
വലികയാരനുപ്രഹമായി. വർക്കലയികല ശിവരിരി ആപ്ശമത്തിൽ അക്ഷേഹം
സതയാപ്രഹ ഫണ്ടിക്ഷലക്ക് ഒരു ഭ്രാരം ഏർകപ്പെുത്തി. അവിെകത്ത
സന്നയാസിമാർ എല്ലാ സായാഹ്നങ്ങളിലും അകതെുത്തു വീെുക്ഷതാറും െയറി
ധനം ക്ഷശഖരിക്കുെ രതിവായിത്തീർന്നു. രുരുക്ഷദവൻ ൊൽനെയായി
ലവക്കകത്തത്തി സതയാപ്രഹാപ്ശമം സന്ദർശിച്തും ധർമ്മഭ്െന്മാകര
ആശീർവദിച്ുകൊണ്ട് സതയാപ്രഹത്തിനു തകെ സവന്തം സംഭ്ാവനയായി
ആയിരം ഉറുപ്പിെ സമ്മാനിച്തും സമരത്തിൽ ഉെനീളം അക്ഷേഹം പ്രെെിപ്പിച്
താൽരരയത്തിനു ദൃഷ്ടാന്തമായിരുന്നു.
ശിവഗിരി േീര്‍ത്ത്ഥാെനം

പ്ശീ നാരായണ രുരുവികെ അനുയായിെളും ശിഷയന്മാരും എല്ലാ വർഷവും

ജനുവരി ഒന്നാം തീയതി ശിവരിരിയിക്ഷലയ്ക്ക് തീർഥാെനം നെത്താറുണ്ട്.1933
ജനുവരി 1ന് ആദയകത്ത തീർഥാെനം നെന്നു. അന്ന് ആകെ അഞ്ചുക്ഷരരാണ്
രകങ്കെുത്തത്.

േുെക്കം

1928 ജനുവരി 19ന് രുരു ക്ഷൊട്ടയും നാരമ്പെം പ്ശീ മഹാക്ഷദവർ

ക്ഷേപ്തത്തിനരിെിലുള്ള മാവിൻ െുവട്ടിൽ വിപ്ശമിക്കുെയായിരുന്നു.
വല്ലഭ്ക്ഷേരി ക്ഷരാവിന്ദൻ ലവദയർ, െി.കെ. െിട്ടൻ ലറട്ടർ എന്നീ പ്രമുഖ
വയക്തിെൾ രുരുവികന സമീരിക്കുെയും ശിവരിരിയിക്ഷലക്ക് തീർഥാെനം
നെത്തുവാനുള്ള അനുമതിക്കായി അക്ഷരേിക്കുെയും കെയ്തു.

ആ സംഭ്ാഷണം താകഴ ക്ഷെർക്കുന്നു.

ലവദയർ: ലറട്ടർക്ക് തൃപ്പാദസന്നിധിയിൽ ഒരു ൊരയം ഉണർത്തിച്്

അനുവാദെൽപ്പന വാങ്ങിപ്പാനുണ്ട്.

രുരു: എന്താണ്? രറയാമക്ഷല്ലാ.

ലവദയർ: ൊരയങ്ങൾ ക്ഷൊദയരൂരത്തിൽ അക്കമിട്ട്

എഴുതിവച്ിരിയ്ക്കുെയാണ്. െൽപ്പിച്ാൽ ലറട്ടർ വായിച്ുകൊള്ളും.

ലറട്ടർ: ശിവരിരി തീർഥാെനം എന്ന് വായിച്ു.

രുരു:തീർഥാെനക്ഷമാ? ശിവരിരിയിക്ഷലാ? കൊള്ളാം. നമ്മുകെ െുഴൽ

കവള്ളത്തിൽ െുളിയ്ക്കാം. ശാരദാക്ഷദവികയ വന്ദിയ്ക്കുെയും കെയ്യാം. നല്ല
ൊരയം. വായിയ്ക്കണം. ക്ഷെൾക്കകട്ട.

ലറട്ടർ: ക്ഷെരളത്തികല ഈഴവർക്ക് ശിവരിരി രുണയസ്ഥലമായി തൃപ്പാദങ്ങൾ

െൽപ്പിച്് അനുവദിയ്ക്കണകമന്ന് അക്ഷരേിയ്ക്കുന്നു.

രുരു: വർക്കല ജനാർദ്ധനം രുണയസ്ഥലമാണക്ഷല്ലാ. അതിനെുത്ത് ശിവരിരി

െൂെി രുണയസ്ഥലമാെുക്ഷമാ?

ലറട്ടർ: ഹിന്ദുക്കളുകെ രുണയസ്ഥലങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾക്കാർക്കും

പ്രക്ഷവശനമില്ല. അല്ലാകത ക്ഷരാെുന്നവർക്ക് ക്ഷഹമദരങ്ങളും മാനക്ഷക്കെും
രണനഷ്ടവുമാണ് ഉണ്ടാൊറുള്ളത്. തൃപ്പാദങ്ങൾ െൽപ്പിച്ാൽ ശിവരിരി
രുണയസ്ഥലമാെും. െൽപ്പന ഉണ്ടായാൽ മതി.
രുരു: നാം രറഞ്ഞാൽ ശിവരിരി രുണയസ്ഥലമാെുകമന്ന് ലറട്ടരും ലവദയരും
വിശവസിയ്ക്കുന്നു അക്ഷല്ല? ലവദയർ: ഞങ്ങൾ രൂർണ്ണമായി വിശവസിയ്ക്കുന്നു.

രുരു: അക്ഷപ്പാൾ ഞാൻ രറയുെയും നിങ്ങൾ രണ്ടാളും വിശവസിയ്ക്കുെയും

കെയ്താൽ ആകെ മൂന്നുക്ഷരരായി. മതിയാെുക്ഷമാ?.

ലവദയർ: െൽപ്പന ഉണ്ടായാൽ ഞങ്ങൾ ഇരുരത് ലേവും

ഞങ്ങകളക്ഷപ്പാകലയുള്ള മറ്റ് അധഃെൃതരും ശിവരിരി രുണയസ്ഥലമായി
സവീെരിയ്ക്കുെയും വിശവസിയ്ക്കുെയും കെയ്യും.

രുരു: വിശവാസമുണ്ടക്ഷല്ലാ. കൊള്ളാം. അനുവാദം തന്നിരിയ്ക്കുന്നു.

ലറട്ടർ: തീർഥാെെർ ആണ്ടികലാരിയ്ക്കൽ ശിവരിരിയിൽ വരണകമന്നാണ്

ആപ്രഹിയ്ക്കുന്നത്. അത് എക്ഷപ്പാൾ, ഏത് മാസം, തീയതി, ആഴ്െ, നേപ്തം
ആയിരിക്ഷക്കണകമന്ന് െൽപ്പന ഉണ്ടായിരിയ്ക്കണം.

രുരു:(അൽപ്പം ആക്ഷലാെിച്ിട്ട്), തീർഥാെെർ ശിവരിരിയിൽ വന്ന് െൂെുന്നത്

യൂക്ഷറാരയന്മാരുകെ ആണ്ടുരിറപ്പിന് ആയികക്കാള്ളകട്ട. ജനുവരി മാസം ഒന്നാം
തീയതി. അത് നമ്മുകെ െണക്കിനു ധനു മാസം രതിനാറ് രതിക്ഷനഴ്
തീയതിെളിലായിരിയ്ക്കും. അത് കൊള്ളാം നല്ല സമയം.

ലറട്ടർ: തീർഥാെെർ വല്ല വൃതവും ആെരിയ്ക്കണക്ഷമാ? അതികെ

രീതിെൾക്ക് െൽപ്പന ഉണ്ടാെണം.

രുരു: നീണ്ട വൃതവും െഠിനവയവസ്ഥെളും ഇക്കാലത്ത് എല്ലാവരും

ആെരികച്ന്ന് വരില്ല. രത്ത് ദിവസകത്ത പ്വതം പ്ശീബുദ്ധകെ രഞ്ചശുദ്ധിക്ഷയാെ്
െൂെി ആെരിച്ാൽ മതിയാെും. ലവദയർ എന്ത് രറയുന്നു?

ലവദയർ: െൽപ്പിച്തു ധാരാളം മതിയാെും.

രുരു: കൊള്ളാം അത് മതി നന്നായിരിയ്ക്കും.

ലറട്ടർ: തീർഥാെെരുകെ വസ്പ്തധാരണരീതിയിൽ വല്ല പ്രക്ഷതയെതയും

ഉണ്ടായിരിയ്ക്കണക്ഷമാ?

രുരു: കവള്ള വസ്പ്തം രൃഹസ്ഥന്മാരുകെത്. ൊഷായം സംനയാസിമാർക്ക്,

െറുത്ത തുണിയും െരിമ്പെവും ശബരിമലക്കാർക്ക്. ശിവരിരി
തീർഥാെെർക്ക് മഞ്ഞവസ്പ്തം ആയികക്കാള്ളകട്ട. പ്ശീെൃഷ്ണക്ഷെയും
പ്ശീബുദ്ധക്ഷെയും മുണ്ട്. അത് കൊള്ളാം നന്നായിരിയ്ക്കും.*
(ആ സമയം െൂട്ടത്തിൽ നികന്നാരാൾ, തീർഥാെെർ രുപ്ദാേം
ധരിയ്ക്കണക്ഷമാ?) രുരു: ക്ഷവണ്ട, രുപ്ദാേം െുക്ഷറ ഉരച്് രച്കവള്ളത്തിൽ
െുെിയ്ക്കുന്നത് നന്നായിരിയ്ക്കും. രുണമുണ്ടാൊകതയിരിയ്ക്കില്ല.

(അഭ്ിമുഖസന്ദർശെർ തക്ഷലന്നാൾ രാപ്തിയിൽ തയ്യാറാക്കികക്കാണ്ട് വന്ന

ക്ഷൊദയങ്ങൾ ഇവികെ അവസാനിച്ു. രക്ഷേ രുരു തുെർന്നു)

രുരു: ഇനി എകന്തങ്കിലും ക്ഷൊദിപ്പാനുക്ഷണ്ടാ?

ലറട്ടർ: ഇനി ഒന്നുമില്ല.

രുരു: പ്ശീ ബുദ്ധകെ രഞ്ചശുദ്ധി അറിയാക്ഷമാ ലവദയർക്ക്?

ലവദയർ: അറിയാം, രുരു: രറയണം ക്ഷെൾക്കകട്ട.

ലവദയർ:ശരീരശുദ്ധി, ആഹാരശുദ്ധി, മനഃശുദ്ധി, വാെ് ശുദ്ധി, െർമ്മശുദ്ധി.

രുരു: ശരി, ഇതനുഷ്ഠിച്ാൽ മതിയാെും.(അൽപ്പം െഴിഞ്ഞ്) മഞ്ഞവസ്പ്തം

എന്ന് രറഞ്ഞതിനു മഞ്ഞപ്പട്ട് വാങ്ങിയ്ക്കാൻ ആരും തുനിയരുത്.
ക്ഷൊെിവസ്പ്തം ക്ഷരാലും ആവശയമില്ല. ഉരക്ഷയാരത്തിലിരിയ്ക്കുന്ന
കവള്ളവസ്പ്തം മഞ്ഞളിൽ മുക്കി ഉരക്ഷയാരിച്ാൽ മതി.രിന്നീെ്
അലക്കികത്തളിച്് എെുത്ത്കൊള്ളാമക്ഷല്ലാ.* യാപ്ത ആർഭ്ാെരഹിതമാക്കണം.
വിനീതമായിരിയ്ക്കണം. ഈശവരസ്ക്ഷതാപ്തങ്ങൾ ഭ്ക്തിയായി ഉച്രിയ്ക്കുന്നത്
കൊള്ളാം. തീർഥയാപ്തയുകെ ക്ഷരരിൽ ആർഭ്ാെങ്ങളും ആഡംബരങ്ങളും
ഒച്പ്പാെുെളുമുണ്ടാക്കി ഈ പ്രസ്ഥാനകത്ത മലിനകപ്പെുത്തരുത്.
അനാവശയമായി ഒരു ൊശുക്ഷരാലും കെലവു കെയ്യരുത്. ക്ഷൊട്ടയത്ത് നിന്ന്
ഒരാൾ ശിവരിരിയ്ക്ക് ക്ഷരായി രണ്ട് ദിവസം താമസിച്് തിരികെ വരുന്നതിന്
എന്ത് കെലവു വരുകമന്ന് ക്ഷനാക്കാം. (അൽപ്പക്ഷനരം െണക്കുെൂട്ടുന്നതിനായി
ആക്ഷലാെിച്ിട്ട്) മൂന്നു രൂരായുകണ്ടങ്കിൽ െുറച്് െപ്െം
മിച്മുണ്ടായിരിയ്ക്കും.അത് ധാരാളം മതിയാെും. ഈഴവർ രണമുണ്ടാക്കും.
രക്ഷേ മുഴുവൻ കെലവു കെയ്ത് െളയും. െിലർ െെം െൂെി
വരുത്തിവയ്ക്കും. അത് രാെില്ല. മിച്ം വയ്ക്കാൻ രഠിയ്ക്കണം. സമുദായം
വിദയാഭ്യാസത്തിലും ധനസ്ഥിതിയിലും ശുെിതവത്തിലും വളകര രിക്ഷന്നാക്കം.
ഈ രീതി മാറണം. മാറ്റണം.(എല്ലാം െുറികച്െുത്ത് െേത്തിൽ മെക്കി
വച്ിരിയ്ക്കുന്ന സന്ദർശെക്ഷരാെ്) ഇനി ഒന്നുമില്ലക്ഷല്ലാ ക്ഷൊദിപ്പാൻ?
സന്ദർശെർ: ഇല്ല.

(രണ്ട് മൂന്ന് മിനിട്ട് െഴിഞ്ഞ് പ്രധാനികയ ക്ഷനാക്കി ലെവിരൽ െൂണ്ടികക്കാണ്ട്)

രുരു: ഈ തീർഥാെനം നെത്തുന്നതികെ ഉക്ഷേശകമന്ത്? ഒന്നുമികല്ലന്നുക്ഷണ്ടാ?

ലറട്ടർ:ഉക്ഷേശങ്ങൾ മുൻര് െൽപ്പിച്ിട്ടുണ്ടക്ഷല്ലാ.

രുരു: അത് അതികെ രീതിെളല്ലാക്ഷയാ? രീതിെളാക്ഷണാ ഉക്ഷേശം. (ആരും

മറുരെി രറഞ്ഞില്ല)

രുരു: ലവദയർ എന്ത് രറയുന്നു? തീർഥാെനത്തിന് ഉക്ഷേശം

ഒന്നുമികല്ലന്നുക്ഷണ്ടാ?

(മറുരെിയില്ല).

അെുത്തുണ്ടായിരുന്ന സംനയാസിമാക്ഷരയും െുറ്റുരാെും നിന്നിരുന്ന

ജനപ്രമാണിെക്ഷളയും രുരുക്ഷദവൻ ക്ഷനാക്കി. എന്നിട്ട് അൽപ്പം
കരൗരവഭ്ാവത്തിൽ തുെർന്നു.: ആണ്ടികലാരിയ്ക്കൽ െുകറ ആളുെൾ
രാജയത്തികെ നാനാഭ്ാരത്തുനിന്നും മഞ്ഞവ്സ്പ്തവും ധരിച്് യാപ്തകെയ്ത്
ശിവരിരിയിൽ കെന്ന് െുറ്റും നെന്ന് െുളിയും ഊണും െഴിഞ്ഞ് രണവും
കെലവാക്കി വീെുെളിൽ കെല്ലുന്നത്കൊണ്ട് എന്തു സാധിച്ു? ഒന്നും
സാധിച്ില്ല. കവറും കെലവും ബുദ്ധിമുട്ടുെളും. അത് രാെില്ല. എന്ത്
പ്രവൃത്തിയ്ക്കും ഒരു ഉക്ഷേശം ക്ഷവണം.

(രുരുക്ഷദവൻ പ്രധാനിയുകെ ക്ഷനർക്ക് ക്ഷനാക്കികക്കാണ്ട് ‘എഴുതുെ‘ എന്ന്

രറഞ്ഞു)

രുരു: ശിവരിരി തീർഥയാപ്തയുകെ ഉക്ഷേശങ്ങൾ - സാധിയ്ക്ഷക്കണ്ട

ൊരയങ്ങൾ- അതികെ ലേയം (ഇെതു ലെയ്യുകെ
വിരലുെകളാക്ഷരാന്നാകയണ്ണികക്കാണ്ട്.)

ഒന്ന് : വിദയാഭ്യാസം, രണ്ട്: ശുെിതവം, മൂന്ന്: ഈശവരഭ്ക്തി, നാല്: സംഘെന,

അഞ്ച്: െൃഷി, ആറ്: െച്വെം, ഏഴ്: ലെകത്താഴിൽ, എട്ട്: സാക്ഷങ്കതിെ
രരിശീലനങ്ങൾ, മനസ്സിലാക്ഷയാ ഈ വിഷയങ്ങൾ. ഓക്ഷരാക്ഷരാ വിഷയത്തിലും
ലവദഗ്ദ്ധ്യം ഉള്ളവകര േണിച്് വരുത്തി പ്രസംരം രറയിക്കണം. ജനങ്ങൾ
അച്െക്കക്ഷത്താെു െൂെി ഇരുന്ന് പ്ശദ്ധിച്ു ക്ഷെൾക്കണം. ക്ഷെട്ടകതല്ലാം
പ്രവൃത്തിയിൽ വരുത്താൻ പ്ശമിയ്ക്കണം. അതിൽ വിജയം പ്രാരിയ്ക്കണം.
അക്ഷപ്പാൾ ജനങ്ങൾക്കും രാജയത്തിനും അഭ്ിവൃദ്ധി ഉണ്ടാെും. ഈഴവർക്ക്
മാപ്തമല്ല ഈഴവരിലൂകെ എല്ലാ സമുദായക്കാർക്കും അഭ്ിവൃദ്ധിയുണ്ടാെണം.
അങ്ങകന ജീവിതം മാതൃൊരരമാെണം. ശിവരിരി തീർഥാെനത്തികെ
പ്രധാന ഉക്ഷേശയം ഇതായിരിയ്ക്കണം. മനസ്സിലാക്ഷയാ?

രുരു രറഞ്ഞ് നിർത്തി.

(വിവിധ ഉറവിെങ്ങളിൽ നിന്ന് തശ്കാ ീകരിച്ചേ്)

**(മഞ്ഞ വസ്്്രവും ഗുരുദേവഭക്തന്മാരും രമ്മിലുള്ള ബന്ധം ഇരാണ്.

ഗുരുദേവൻ സ്വയം ഒരിക്കലും മഞ്ഞവസ്്്രം ഉടുത്തിരുന്നില്ല)
ശ്ശീനാരായണഗുരുവും ഗാന്ധിജിയും

1925 മാർച്് മാസം 12ആം തിയതി 3 മണിക്ക് രാന്ധിജി

ശിവരിരിയികലത്തി.പ്ശീ.എൻ െുമാരൻ സവാമിയുകെ മലയാളത്തിലുള്ള
സംഭ്ാഷണം ഇംഗ്ലീഷിൽ തർജിമ കെയ്തുകൊെുത്തു.

രാന്ധിജി: ഹിന്ദുക്കളുകെ പ്രമാണ പ്രന്ഥങ്ങളിൽ അയിത്താൊരം

വിധിച്ിട്ടുള്ളതായി സവാമിജിക്ക് അറിവുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ: ഇല്ല.

രാന്ധിജി: ആ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ െൂെുതലായി വല്ലതും ക്ഷെർക്കണകമക്ഷന്നാ,വല്ല

മാറ്റവും വരുത്തണകമക്ഷന്നാ സവാമിജിക്ക് അഭ്ിപ്രായമുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ :അത് ഭ്ംരിയായി നെക്കുന്നുകണ്ടന്നാണറിവ്.അതിൽ മാറ്റം വല്ലതും

വരുത്തണകമന്ന് അഭ്ിപ്രായമില്ല.

രാന്ധിജി: അധഃെൃത വർരക്കാരുകെ അവശതെൾ തീർക്കുന്നതിന്

അയിക്ഷത്താച്ാെനത്തിനു രുറക്ഷമ,എകന്തല്ലാം ക്ഷവണകമന്നാണ് സവാമിജിയുകെ
അഭ്ിപ്രായം?

സവാമിെൾ: അവർക്കു വിദയാഭ്യാസവും ധനവും ഉണ്ടാെണം.മിപ്ശക്ഷഭ്ാജനക്ഷമാ

മിപ്ശവിവാഹക്ഷമാ ഉെനെി ക്ഷവണകമന്ന് രേമില്ല.നന്നാൊനുള്ള സൗെരയം
എല്ലാവർക്കുകമന്നക്ഷരാകല അവർക്കും ഉണ്ടാെണം.

രാന്ധിജി: അപ്െമരഹിതമായ സതയാപ്രഹം കൊണ്ട് ഉരക്ഷയാരമികല്ലന്നും

അവൊശസ്ഥാരനത്തിനു ബലപ്രക്ഷയാരം തകന്നയാണ് ക്ഷവണ്ടകതന്നും െിലർ
അഭ്ിപ്രായകപ്പെുന്നുണ്ട്.സവാമിജിയുകെ അഭ്ിപ്രായം എന്താണ്?

സവാമിെൾ: ബലപ്രക്ഷയാരം നല്ലതാകണന്നു നാം െരുതുന്നില്ല.

രാന്ധിജി: ബലപ്രക്ഷയാരം ലഹന്ദവ ശാസ്പ്തങ്ങളിൽ വിധിച്ിട്ടുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ: രാജാക്കന്മാർക്കും മറ്റും അത് ആവശയമാകണന്നും അവർ

അതികന ഉരക്ഷയാരിച്ിട്ടുകണ്ടന്നും രുരാണങ്ങളിൽ ൊണുന്നുണ്ട്.എന്നാൽ
സാധാരണ ജനങ്ങകള സംബന്ധിച്ിെക്ഷത്താളം ബലപ്രക്ഷയാരം
നയായമായിരിക്കില്ല.

രാന്ധിജി: മതരരിവർത്തനം കെയ്യണകമന്നും സവാതപ്ന്തയലേിക്ക് അതാണ്

ശരിയായ വഴികയന്നും െിലർ അഭ്ിപ്രായകപ്പെുന്നുണ്ട്.സവാമിജി അതിന്
അനുവാദം നൽെുന്നുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ: മതരരിവർത്തനം കെയ്യുന്നവർക്ക് സവാതപ്ന്തയം

ലഭ്ിച്ുവരുന്നതായി ൊണുന്നുണ്ട്.അതു ൊണുക്ഷമ്പാൾ ജനങ്ങൾ
മതരരിവർത്തനം നകന്നന്നു രറയുന്നതിൽ അവകര െുറ്റകപ്പെുത്താനില്ല.

രാന്ധിജി: ആധയാത്മിെമായ ക്ഷമാേലാഭ്ത്തിനു ഹിന്ദുമതം മതിയാെുകമന്ന്

സവാമിജി വിൊരിക്കുന്നുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ: അനയ മതങ്ങളിലും ക്ഷമാേമാർരമുണ്ടക്ഷല്ലാ?

രാന്ധിജി: അനയ മതങ്ങളുകെ ൊരയം ഇരിക്കകട്ട.ഹിന്ദുമതം ക്ഷമാേലാഭ്ത്തിനു

രരയാര്തകമന്നു തകന്നക്ഷയാ സവാമിജിയുകെ അഭ്ിപ്രായം?

സവാമിെൾ: ധാരാളം രരയാര്തം തകന്ന.ലൗെിെമായ സവാതപ്ന്തയകത്തയാണക്ഷല്ലാ

ജനങ്ങൾ അധിെം ഇഷ്ടകപ്പെുന്നത്.

രാന്ധിജി: അയിത്താൊരവും മറ്റും കൊണ്ടുള്ള അസവാതപ്ന്തയമകല്ല?

അതിരിക്കകട്ട.ആധയാത്മിെ ക്ഷമാേത്തിന് മതരരിവർത്തനം
ആവശയമാകണന്ന് സവാമിജിക്ക് അഭ്ിപ്രായമുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ: ആധയാത്മിെമായ ക്ഷമാേത്തിനായി മതരരിവർത്തനം

ആവശയമില്ല.

രാന്ധിജി: ലൗെിെ സവാതപ്ന്തയത്തിനാണക്ഷല്ലാ നാം രരിപ്ശമിക്കുന്നത് അത്

സഫലമാൊകത വരുക്ഷമാ?

സവാമിെൾ: അത് സഫലമാൊകത വരിെയില്ല.അതികെ രൂഢമൂലത

ഓർത്താൽ രൂർണഫലപ്രാര്തിക്ക് മഹാത്മജി വീണ്ടും ഇവികെ വക്ഷരണ്ടിവരും.
രാന്ധിജി:(െിരിച്ുകൊണ്ട്)എകെ ആയുഷ്ൊലത്തിൽത്തകന്ന അത്
സഫലമാെുകമന്നാണ് എകെ വിശവാസം.അധഃെൃതവർരക്കാരിൽത്തകന്ന
അയിത്താൊരം ഉണ്ടകല്ലാ.സവാമിജിയുകെ ക്ഷേപ്തങ്ങളിൽ എല്ലാവർക്കും
പ്രക്ഷവശനം അനുവദിച്ിട്ടുക്ഷണ്ടാ?

സവാമിെൾ: എല്ലാവർക്കും പ്രക്ഷവശനം അനുവദിച്ിട്ടുണ്ട്.അവശ

സമുദായങ്ങളികല ബാലന്മാർ മറ്റുള്ളവക്ഷരാകൊപ്പം ശിവരിരി മഠത്തിൽ
താമസിച്് രഠിച്ുവരുന്നു.ആരാധനാ ൊരയങ്ങളിൽ സംബന്ധിക്കുന്നുമുണ്ട്.

രാന്ധിജി: വളകര സക്ഷന്താഷം.

അനന്തരം തിരുവനന്തരുരത്തുകവച്ു െൂെിയ മഹാക്ഷയാരത്തിൽ രാന്ധിജി

ഇങ്ങകന പ്രസ്താവിക്കുെയുണ്ടായി;മക്ഷനാഹരമായ തിരുവിതാംെൂർ രാജയം
സന്ദർശിക്കാനിെയായതും പ്ശീനാരായണരുരുസവാമിെകള
സന്ദർശിക്കാനിെയായതും എകെ ജീവിതത്തികല രരമ ഭ്ാരയമായി ഞാൻ
വിൊരിക്കുന്നു.രുരുസവാമിയുകെ മഹാത്മയകത്തക്കുറിച്് റീജന്റ് മഹാറാണി
തിരുമനസ്സും എക്ഷന്നാെ് സംസാരിക്കുെയുണ്ടായി.
രവീശ്ന്ദനാഥ ൊതഗാറും ശ്ശീനാരായണ ഗുരുതേവനും

“രുരുക്ഷദവൻ ഒരു മുറിയിൽ ഇരുന്നാൽ സവയക്ഷമവ രുറത്തുവരുക്ഷമ്പാൾ

ൊണാകമന്നല്ലാകത വാതിലിൽ മുട്ടി വിളിക്കക്ഷയാ, രുറത്തു നിന്നു
സംസാരിക്കുെക്ഷയാ ആരും കെയ്യുന്നതല്ല. രുരുക്ഷദവൻ ആ മുറിയിൽ
പ്രക്ഷവശിച്തിനുക്ഷശഷം ഒരു മണിക്കൂർ െഴിഞ്ഞ അതിഥിെൾ എത്തുെ
യുള്ളു എന്ന് രണ്ടാമകതാരു െമ്പിവന്നു. വാതിൽ അെച്ിരുന്നതിനാൽ ഈ
വിവരം രുരുക്ഷദവകന അറിയിക്കാൻ െഴിഞ്ഞില്ല. അവർ എത്തിക്ഷച്ർന്നാൽ,
രുരുക്ഷദവകന ൊണാൻ മാർഗ്ഗമില്ലാകത രുറത്തിരിക്ഷക്കണ്ടിവരുമക്ഷല്ലാ എന്നു
െരുതി എല്ലാവരും വിഷമിച്ു.

ഒരു മണിക്കൂർ കെന്നക്ഷപ്പാൾ മാനയാതിഥിെൾ രണ്ടുക്ഷരരും എത്തി. ൊക്ഷരാർ

രല്ലക്കിലും ആൻപ്ഡൂസ് നെന്നും വന്നു. സായിപ്പ് ബൂട്ട്സ് അഴിച്ു
ശാരദാമഠത്തിനു വെക്കുവശത്തുള്ള അക്ഷശാെമരത്തികെ െുവട്ടിൽ വച്ിട്ട്,
ൊക്ഷരാറുകമാത്തു നെന്ന് രുരുക്ഷദവൻ ഇരുന്ന മുറിയുകെ വാതിലിനുക്ഷനകര
കെന്നു. ൊക്ഷരാർ വലതുൊൽ വരാന്തയിക്ഷലക്കു വച്ു െയറി. അക്ഷതസമയം
രുരുക്ഷദവൻ വാതിൽ തുറന്നു വലതുൊൽ വരാന്തയിക്ഷലക്കു വച്ു ൊക്ഷരാറിന്
അഭ്ിമുഖമായി ഇറങ്ങി.

രണ്ടുക്ഷരരും അഭ്ിമുഖമായി, വരാന്തയിക്ഷലക്കു െയറി തും ഇറങ്ങിയതും ഒക്ഷര

നിമിഷത്തിൽ െഴിഞ്ഞു. രുരുക്ഷദവൻ അസാധാരണ ക്ഷതജവസിയായി
ൊണകപ്പട്ടു. െണ്ടമാപ്തയിൽ ൊക്ഷരാർ രുരുക്ഷദവകന നമസ്െരിച്ു.

മഹാെവി െുമാരനാശാൻ വാതിലിനുക്ഷനകര മൂന്നു കമത്ത അെുക്കുെൾ

കൊണ്ടിട്ടു. അവർ മൂന്നുക്ഷരരും അതിൽ ഇരുന്നു. സായിപ്പും നാെൻ
രീതിയിൽത്തകന്ന നമസ്െരിച്ു. “അവിെകത്ത ദർശിച് മാപ്തയിൽ എകെ
ഹൃദയത്തികനാരു മാറ്റമുണ്ടായി' എന്നുള്ള ൊക്ഷരാറികെ
മുഖവൂരക്ഷയാെുെൂെിയാണ് സംഭ്ാഷണം തുെങ്ങിയത്.

സംഭ്ാഷണം െഴിഞ്ഞു രിരിയാറായക്ഷപ്പാൾ മൂന്നുക്ഷരരും എണീറ്റു. ൊക്ഷരാർ

യാപ്തക്ഷൊദിച്ുകൊണ്ട് വീണ്ടും രുരുക്ഷദവകന നമസ്െരിച്ു. രുരുക്ഷദവൻ
അക്ഷേഹകത്ത അനുപ്രഹിക്കുന്നമട്ടിൽ മുഖത്തു ക്ഷനാക്കി മന്ദസ്മിതം
രൂണ്ടുനിന്നു എന്നല്ലാകത, ലെെൾ രണ്ടും െലിപ്പിക്കെൂെി കെയ്തില്ല.
നമസ്െരിച്തുകൊണ്ടു മാപ്തം തൃര്തിയെയാഞ്ഞിട്ട് നിക്ഷശഷം തൂങ്ങിക്കിെന്ന
രുരുക്ഷദവകെ ലെെൾ രണ്ടും മുക്ഷന്നാട്ടു രിെിച്ുയർത്തി,
ലെപ്പത്തിെൾക്കുള്ളിൽ ൊക്ഷരാർ െുനിഞ്ഞു െുംബിച്ു യാപ്തയായി

ഭ്ാരതഭ്ൂമിയികലങ്ങും സഞ്ചരിക്കാനും രുണയരുരുഷന്മാരുമായി

സമ്പർക്കത്തിക്ഷലർകപ്പൊനും ധാരാളം അവസരം ലഭ്ിച്ിരുന്ന ൊക്ഷരാർ രിന്നീെ്
സവാമികയപ്പറ്റി അഭ്ിപ്രായകപ്പട്ടത് ഇങ്ങകനയാണ്: "ഭ്ാരത ഭ്ൂമിയിൽ
ജീവിച്ിരിപ്പുള്ള രരമഹംസന്മാരിൽ സവാമിതൃപ്പാദങ്ങകളക്ഷപ്പാകല
രാവനെരിതനായ ഒരു മഹാത്മാവികന ഞാൻ െണ്ടിട്ടില്ല. അനന്തതയിക്ഷലക്ക്
നീളുന്ന അക്ഷേഹത്തികെ ക്ഷയാരനയനങ്ങളും ഈശവരലെതനയം തുളുമ്പുന്ന
മുഖക്ഷതജസ്സും മറ്റു ലവശിഷ്ടയങ്ങളും അവിസ്മരണീയമാണ്.“ എന്ന് ൊക്ഷരാർ

(സവാമി ധര്‍ത്മ്മാനന്ദജിയുടെ േൃക്സാേിവിവരണം. ടശ്പാഫസര്‍ത് എം ടക

സാനു എഴുേിയ ശ്ശീനാരായണഗുരുതേവൻ എന്ന
ജീവചരിശ്േശ്ഗന്ഥതിൽ നിന്ന്)
ചില കഥകൾ
േലതേരിയിടല ഒരു വര്‍ത്ഷം
തലക്ഷേരി ജരന്നാഥക്ഷേപ്തം സ്ഥാരിച്ക്ഷപ്പാൾ തകന്ന ജാതിക്ഷഭ്ദം ക്ഷനാക്കാകത
എല്ലാ വിഭ്ാരം ജനങ്ങകളയും ക്ഷേപ്തത്തിൽ പ്രക്ഷവശിപ്പിക്കണം
എന്നതായിരുന്നു രുരുക്ഷദവകെ അഭ്ിലാഷം.

എന്നാൽ െിലർകക്കല്ലാം ഹരിജനങ്ങകള പ്രക്ഷവശിപ്പിക്കുന്ന ൊരയത്തിൽ

ഭ്ിന്നാഭ്ിപ്രായം ആണുള്ളത് എന്ന് രുരുക്ഷദവൻ അറിയാനിെയായി .ഒരു
ൊരയത്തിലും നിർബന്ധക്ഷമാ വിക്ഷദവഷക്ഷമാ രുലർത്തുെ എന്ന ശീലം
രുരുക്ഷദവന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനാൽ തകന്ന തർക്കവും, ക്ഷോഭ്വും
ജനങ്ങൾക്കിെയിൽ ക്ഷവർതിരിവ് ശക്തമാെുകമന്ന് രുരുവിനു
അറിയാമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് രുരുക്ഷദവൻ ഒരു സ്ഥാനം നിർണയിച്്
കൊെുത്തിട്ട് " അവർ തൽക്കാലം ഇവിെം വകര വന്നു കൊള്ളകട്ട " എന്ന്
െൽപ്പിച്ു ആർക്കും അതിൽ എതിരഭ്ിപ്രായം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല"

രക്ഷേ െുറച്ു ൊലം െഴിഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ െില യാഥാസ്ഥിതിെന്മാർ ഒന്നിച്ുെൂെി

ആ സാധുക്കകള രുരുക്ഷദവൻ അെയാളകപ്പെുത്തിയിരുന്ന സ്ഥാനത്തുനിന്നും
െുക്ഷറക്കൂെി ദൂരക്ഷത്തക്ക് ആട്ടിയെറ്റി .ആ സംഭ്വമറിഞ്ഞ് രുരുക്ഷദവൻ
തലക്ഷേരിയിൽ എത്തി. ക്ഷേപ്തത്തിൽ ഭ്ക്തജനങ്ങളുകെ ഒരു സഭ് വിളിച്ു
െൂട്ടുവാൻ ആജ്ഞാരിച്ു. അതനുസരിച്് രുരുക്ഷദവ സാന്നിധയത്തിൽ െൂെിയ
സഭ്യിൽ പ്രമുഖരായ, കൊറ്റയത്തു െൃഷ്ണൻ വക്കീൽ, മല്ലിക്ഷേരി െണാരൻ,
മൂർക്ഷക്കാത്ത് െുമാരൻ ,അറക്കളത്തു രാഘവൻ ലറട്ടർ,തുെങ്ങിയവകരല്ലാം
സന്നിഹിതരായിരുന്നു.

ആ ക്ഷയാരത്തിൽ. ഹരിജനങ്ങകള ക്ഷേപ്തത്തിൽ പ്രക്ഷവശിപ്പിക്കണകമന്നു

രുരുക്ഷദവൻഅഭ്ിപ്രായകപ്പട്ടു. എന്നാൽ ഒരു വിഭ്ാരം ക്ഷരർക്ക് അതിക്ഷനാെ്
ക്ഷയാജിപ്പികല്ലന്നും മനസ്സിലാക്കിയ രുരുക്ഷദവൻ എല്ലാവക്ഷരാെുമായി ഇങ്ങകന
രറഞ്ഞു

"നിങ്ങകള കഹാ, , കഹാ, എന്ന് വിളിച്ുെൂവി ഉയർന്ന ജാതിക്കാർ ആട്ടി

അെറ്റുക്ഷമ്പാൾ നിങ്ങൾക്ക് വിഷമവും വിക്ഷദവഷവും ഉണ്ടാവിക്ഷല്ല അത്
ഓർത്താൽ അധഃെൃതർ എന്ന് രറഞ്ഞ് ആകരയും നിങ്ങൾക്കും
ആട്ടിയെറ്റാൻ ക്ഷതാന്നുെയില്ല. അതിനാൽ അവകരയും അെുത്തുവരാനും
ക്ഷേപ്തത്തിൽ പ്രക്ഷവശിപ്പിക്കാനും അനുവദിക്കയാണു ക്ഷവണ്ടത്. "
അക്ഷപ്പാൾ ആറക്കളത്ത് രാഘവൻ ലററ്റർ ഒച് താഴ്ത്തി രുരുക്ഷദവകെ
മുഖക്ഷത്തക്ക് ക്ഷനാക്കാകത ഇപ്രൊരം രറഞ്ഞു

“ഒരുവർഷം െഴിഞ്ഞ് ഇക്കാരയം ആക്ഷലാെിച്് തീരുമാനിക്കാം."

അത് ക്ഷെട്ടിട്ട് രുരുക്ഷദവൻ " ഉം "എന്ന് രലതവണ മൂളുെയും

ഒരുവർഷത്തിനുക്ഷശഷം അക്ഷല്ല " എന്ന് ക്ഷൊദിക്കുെയും കെയ്തു.

െുറച്ു ക്ഷനരക്ഷത്തക്ക് ആരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല എല്ലാവർക്കുമിെയിൽ

നിശബ്ദത മാപ്തം െനത്തുനിന്നു. അല്രക്ഷനരത്തിനുള്ളിൽ എങ്ങുനിക്ഷന്നാ ഒരു
ശീതക്കാറ്റ് വന്നു എല്ലാവകരയും തണുപ്പിച്ു .ആ തണുപ്പ് െൂെി െൂെി
വന്നു.അതിനിെയിൽ മഴക്കാലം അല്ലാതിരുന്നിട്ടും കരകട്ടകന്നാരു മഴ കരയ്തു.

ൊലാവസ്ഥയിൽ കരാെുന്നനക്ഷവ വന്ന ആ മാറ്റം അവികെ ഇരുന്നിരുന്ന

എല്ലാവകരയും അത്ഭുതകപ്പെുത്തി. അകതാന്നും പ്ശദ്ധിക്കാകത കെറികയാരു
മന്ദഹാസം കൊരിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇരിക്കുെയായിരുന്നു രുരുക്ഷദവൻ.

അല്രസമയത്തിനെം ആ മഴ ക്ഷതാർന്നു. അക്ഷപ്പാൾ രുരുക്ഷദവൻ രാഘവൻ

ലറട്ടകറ ക്ഷനാക്കി രറഞ്ഞു

" എന്താ വർഷം* ഒന്ന് െഴിഞ്ഞക്ഷല്ലാ ഇനി ആ സാധുക്കകള പ്രക്ഷവശിപ്പിച്ു

െൂകെക്ഷയാ?

സംപ്ഭ്മം വിട്ടുമാറാകത നിന്നിരുന്ന രാഘവൻ ലററ്റർ അതിനു സമാധാനം

എന്ന നിലയിൽ രറഞ്ഞു "സവാമി കരാറുക്കണം ഞാൻ ഒരു വർഷം എന്ന്
രറഞ്ഞത് ഒരാണ്ടികന ഉക്ഷേശിച്ാണ്."

ലററ്ററുകെ ആ വിശദീെരണത്തിൽ രുരുക്ഷദവന് അൽരവും തൃര്തി

ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. തുെർന്ന് അവിെുന്ന് " പ്െക്ഷമണ ആൊം " എന്ന് രറഞ്ഞു
അക്ഷതാെുെൂെി രുരു ഹിതമനുസരിച്് ഹരിജനങ്ങൾ ക്ഷേപ്തത്തിൽ
പ്രക്ഷവശിക്കുെയും ൊണിക്ക അർപ്പിക്കുെയും കെയ്തു. എന്നിട്ട് രുരുക്ഷദവ
തൃപ്പാദങ്ങളിൽ രഴവും െൽക്കണ്ടവും മറ്റും ൊഴ്െവച്ു അവർ സാഷ്ടാംരം
നമസ്െരിക്കുെയും നിലത്ത് ഉരുണ്ട് പ്രതിേണം കവയ്ക്കുെയും കെയ്തു .
ആ സാധുജനങ്ങളുകെ ഭ്ക്തിയും വിശവാസവും െണ്ട് രുരുക്ഷദവൻകറ
െണ്ണുെളിൽനിന്നും അപ്ശുെണങ്ങൾ കരാഴിഞ്ഞു വീണു. അതയന്തം
വിൊരഭ്രിതമായ ആ രംരത്തിനു സാേിയായി നില്ക്കുെയായിരുന്ന
മൂർക്ഷക്കാത്തു െുമാരനും അക്ഷപ്പാൾ രുരുക്ഷദവ രാദങ്ങളിൽ വീണു
ദരനമസ്ക്കാരം കെയ്തു.

(മങ്ങാെ് ബാലകൃഷ്ണൻ: ഗുരുതേവ കഥാസാഗരം.)

(*വർഷം എന്ന വാക്കിന് ആകണ്ടന്നും മഴകയന്നും മലയാളത്തിൽ

നാനാർഥമുണ്ട്)

തഗാരേ
ഒരു ഭ്ക്തൻ “ആട്ടിൻ രാലും രശുവിൻരാലും നാം െുെിക്കുന്നകല്ലാ സവാമി?
രികന്നന്താണ് അവയുകെ മാംസം തിന്നാൽ വല്ല തരക്ഷക്കെും ഉക്ഷണ്ടാ?"

സവാമി: “തരക്ഷക്കെില്ലകല്ലാ."
(അല്രം െഴിഞ്ഞു മന്ദഹാസക്ഷത്താെു െൂെി) “അമ്മയുക്ഷണ്ടാ?'

ഭ്ക്തൻ. “ഇല്ല, സവാമി. മരിച്ുക്ഷരായി.

സവാമി: “എന്നിട്ട് െുഴിച്ിക്ഷട്ടാ, അക്ഷതാ തിക്ഷന്നാ?”

തവോന്തം: മായാജയം

സവാമി: “ക്ഷവദാന്തം അധിെകമാന്നും രഠിക്കുവാനില്ല. ഒരു തിര എങ്ങകന

െെലിൽനിന്നും അനയമല്ലക്ഷയാ അതുക്ഷരാകല ഇക്കാണുന്ന പ്രരഞ്ചം യഥാർഥ
സത്തയിൽനിന്ന് അനയമല്ല.

അക്ഷന്തവാസി: “ഇത് അറിഞ്ഞാലും വീണ്ടും മറന്നുക്ഷരാെുന്നു."

സവാമി: "മറക്കരുത്. നിതയസാധനകൊണ്ട് ഈ അറിവികന നിലനിറുത്തണം.”

അക്ഷന്തവാസി: “ഇങ്ങകന ബുദ്ധിമുട്ടി ഈ അറിവികന

നിലനിറുത്തിയതുകൊണ്ട് എന്താണു ലാഭ്ം? കവറുകത ഇരുന്നാൽ
മതിയകല്ലാ”.
സവാമി: “ഏതു ക്ഷദാഷമാക്ഷണാ ഇല്ലാത്ത പ്രരഞ്ചകത്ത ഉണ്ടാക്കി
ക്കാണിക്കുന്നത്. ആ ക്ഷദാഷം തകന്നയാണ് ഈ ക്ഷൊദയക്ഷത്തയും
ബാധിയ്ക്കുന്നത്”

തവൽ നാം ആയിക്കൂെതയാ?"

ഒരിക്കൽ ശിവരിരിയിൽ രുരുക്ഷദവകന രൂജിക്കുന്നതിനായി ഒരു ഭ്ക്തൻ

രൂജാസ്ഥാനത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന ക്ഷവൽ മാറ്റി രുരുക്ഷദവകെ രാദുെം രീഠത്തിൽ
വച്ു രുരുക്ഷദവനായി സങ്കല്രിച്ു രൂജിക്കാനാരംഭ്ിച്ു.
അക്ഷപ്പാൾ രുരുക്ഷദവൻ ഭ്ക്തക്ഷനാെ് ക്ഷൊദിച്ു
"രാദുെം നാം ആെുകമങ്കിൽ, ക്ഷവൽ നാം ആയിക്കൂെക്ഷയാ?"

പിള്ളയാര്‍ത്ക്ക് തേങ്ങ ഉെയ്ക്കാതമാ?

െുന്നക്കുെിയിൽ വിപ്ശമിക്കുക്ഷമ്പാൾ ഒരു വിക്ഷശഷസംഭ്വം ഉണ്ടായി.

സവാമിെൾ ക്ഷമക്ഷലമഠത്തിനു സമീരം വിപ്ശമിക്കയായിരുന്നു. അെുത്തു കെറിയ
ഒരു രണരതിക്ഷേപ്തം ആരുകെ പ്ശദ്ധയും രതിയാകത സ്ഥിതികെയ്യുന്നു.
സവാമിെൾ ആ ക്ഷേപ്തം ക്ഷനാക്കി ഓക്ഷരാ ഫലിതങ്ങളും വിക്ഷനാദങ്ങളും
രറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

ആ കൊല്ലം മഴയില്ലാകത സസയാദിെൾകക്കന്നു മാപ്തമല്ല മനുഷയർക്കും

സ്നാനരാനാദിെൾക്ക് വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായിരുന്നു. പ്രമാണിെളായ െില
ഭ്ക്തന്മാർ വന്ന് മഴയില്ലാത്തതിനാൽ ഉള്ള സങ്കെകത്ത സവാമിെകള അറിയിച്ു.

“മഴ കരയ്താൽ ഈ രിള്ളയാർക്കു (രണരതിക്ക്) ക്ഷതങ്ങയുെയ്ക്കാക്ഷമാ?"

എന്ന് സവാമിെൾ ക്ഷൊദിച്ു.

“എപ്ത ക്ഷവണകമങ്കിലും ഉെയ്ക്കാം" എന്ന് എല്ലാവരും രറഞ്ഞു.

“എന്നാൽ മഴ കരയ്യും' എന്ന് സവാമിെൾ െല്രിച്ു. ഏതാനും മണിക്കൂറുെൾ

െഴിഞ്ഞക്ഷപ്പാൾ മഴ ആരംഭ്ിച്ു. അന്ന് മുഴുവനും മഴ കരയ്തു.
ജനങ്ങൾകക്കല്ലാം വളകര ആശ്ചരയം ക്ഷതാന്നി.
രിള്ളയാർക്ക് വിക്ഷശഷരൂജയും ആയിരക്കണക്കായി ക്ഷതങ്ങയുെയ്ക്കലും
നെന്നു. അന്നുമുതൽ രിള്ളയാർക്ക് ശരിയായി രൂജയും ലഭ്ിച്ു.

(വിവിധ ഉറവിെങ്ങളിൽ നിന്ന് തശ്കാ ീകരിച്ചേ്)

 ശിബിര ഗീേം

ആദിശങ്കരനാത്മക്ഷബാധമുണർന്നുയർകന്നാരു ക്ഷെരളം
ലദവതമില്ലലദവതകമല്ലാകമന്ന ക്ഷബാധമുദിച്ിെം.
മാതൃഭ്ാരത രാദരീഠമിതാണു ക്ഷെരള രുണയഭ്ൂ
ശക്തിയും ശിവനും രരസ്രര ക്ഷനാട്ടക്ഷമറ്റമരുന്നിെം (ആദിശങ്കര…)

ശിലകയ ശിവനായ് പ്രാണക്ഷനെിയ നാണു രുരുവിൻ ക്ഷെരളം

ജാതി മതിലുെൾ തീണ്ടൽ ക്ഷവലിെൾ നാകമരിച്ു െളഞ്ഞിെം
വില്ലുവണ്ടിയികലത്തി അയ്യൻ ൊളി ൊട്ടിയ ക്ഷനർവഴി
മന്നകമന്ന മഹാരഥിക്കണി ക്ഷെർന്നു രാതെൾ വീണ്ടിെം (ആദിശങ്കര…)

അന്തണൻ മുതലന്തയജൻ വകരയുള്ള മാനവക്ഷരവനും

ക്ഷവദവാങ്മയകമാന്നു ക്ഷരാകല രെർന്ന രുരു െട്ടമ്പിയും
രന്തിക്ഷഭ്ാജനമാകല തീണ്ടകലാഴിച്ു നീക്കിെറുപ്പനും
മുന്തിരിക്കിണറാലയിത്തകമാെുക്കി അയ്യാസവാമിയും (ആദിശങ്കര…)

രറയികരറ്റു വളർന്ന രന്തിരുെുലമകതങ്കിലുക്ഷമെർ നാം

നമ്മികലാഴുെുവക്ഷതെ ഭ്ാരത രക്തകമന്നു നിനയ്ക്കണം
വീരക്ഷെരളവർമ്മ ക്ഷവലുത്തമ്പി കെമ്പികലാരരയനും...
ക്ഷരാരിൽ ക്ഷനെിയതാണു ക്ഷെരള സവാഭ്ിമാനമക്ഷതാർക്കണം (ആദിശങ്കര…)

തുഞ്ചക്ഷനാതിയ രാമെഥയിലുണർന്ന ധാർമ്മിെ ക്ഷെരളം

െുഞ്ചനിൽ െിരി തുള്ളി രാഥെൾ രാെിയാെിയ നാെിത്
ഭ്ാർഗ്ഗവൻ മഴുവാലുയർത്തികയാരാർഷ ക്ഷെരളനാെികന
സംഘ മപ്ന്തമുരുക്കഴിച്ിനി നാം നയിക്കുെ നന്മയിൽ (ആദിശങ്കര…)
 സൂരയനമസ്കാരം

സൂരയനമസ്ൊരം മപ്ന്തങ്ങൾ ആണ് സൂരയനമസ്ൊരത്തിൽ ഉള്ളത്.

ദയേയ സേൊ സവിതൃ മണ്ഡല മദ്ധ്േവർത്തീ
നൊരൊയണ സരസിജൊസന സന്നിവിഷ്ട്ട
ദകയൂരവൊൻ മകരകുണ്ഡലവൊൻ കിരീടി
ഹൊരീഹിരണ്മയവരുർയൃതശംഖച്ക

ഓം മിപ്തായ നമഃ
ഓം രവക്ഷയ നമഃ
ഓം സൂരയായ നമഃ
ഓം ഭ്ാനക്ഷവ നമഃ
ഓം ഖരായ നമഃ
ഓം രൂഷ്ക്ഷണ നമഃ
ഓം ഹിരണയരർഭ്ായ നമഃ
ഓം മരീെക്ഷയ നമഃ
ഓം ആദിതയായ നമഃ
ഓം സവിക്ഷപ്ത നമഃ
ഓം അർക്കായ നമഃ
ഓം ഭ്ാസ്െരായ നമഃ
ഓം പ്ശീ സവിതൃ സൂരയ നാരായണായ നമഃ

ആേിതേസേ നമസ്കൊരൊൻ
ദയ കുർവന്തി േിദന േിദന
ആയുർ്രജ്ഞൊ ബലം വീരേം
ദതജസ്ദതേഷൊം ച ജൊയദത
12 ആസനങ്ങളുകെ സംക്ഷയാജിത നമസ്ൊരമാണ് സൂരയനമസ്ൊരം.

നിവർന്നുനിൽക്കുെയും ൊലുെൾ ക്ഷെർത്ത് കവക്കുെയും കെയ്യുെ. ക്ഷശഷം

ലെെൾ െൂപ്പി നമസ്ൊരമുപ്ദയിൽ നിൽക്കുെ. ഇതികന പ്രണാമാസനം
എന്ന് രറയുന്നു. സാധാരണ രതിയിൽ ശവസിക്കുെ.

ക്ഷശഷം ലെെൾ രുറെിക്ഷലക്ക്, കെവിെളുകെ ഇരു വശങ്ങളിൽ െൂെി

വളക്കുെ. ഈ സമയത്ത് ദീർഘമായി ശവാസം ഉള്ളിക്ഷലക്ക് എെുക്കുെ. ഈ
ക്ഷയാര ആസനകത്ത ഹസ്ത ഉത്താനാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ക്ഷശഷം ശവാസം രൂർണമായും രുറത്ത് െളഞ്ഞതിന് ക്ഷശഷം മുമ്പിക്ഷലക്ക്

വളഞ്ഞ് ഇരുലെെളും രാദങ്ങൾക്ക് സമീരമായി തറയിൽ ഉറപ്പിക്കുെ. ഈ
ക്ഷയാര ആസനകത്ത രാദഹസ്താസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ഇതിന് ക്ഷശഷം ദീർഘമായി ശവാസം ഉള്ളിക്ഷലക്ക് എെുത്ത് വലത് ൊൽ

രുറക്ഷൊട്ട് നീട്ടികവയ്ക്കുെയും ഇെത് ൊൽ മെക്കുെയും കെയ്യുെ. ഈ ക്ഷയാര
ആസനകത്ത അശവസഞ്ചലനാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ശവാസം രുറത്ത് വിട്ടതിന് ക്ഷശഷം ഇെത് ൊലും രുറക്ഷൊട്ട് കവക്കുെ. ഈ ക്ഷയാര

ആസനകത്ത ദരാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ൊലുെൾ മെക്കി ൊൽമുട്ടുെൾ തറയിൽ കവക്കുെ. രാദങ്ങളുകെ

ക്ഷമൽഭ്ാരവും തറയിൽ തകന്ന ആയിരിക്കകട്ട. ശവാസം സാധാരണ രതിയിൽ
എെുക്കുെ. ഈ നിലകയ ശശാങ്കാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ശവാസം ഉള്ളിക്ഷലക്ക് വലിച്് കനഞ്ചികെ ഇരുവശങ്ങളിൽ ലെെൾ കവച്്

െിെക്കുെ. െിപ്തങ്ങളിൽ ൊണിച്ിരിക്കുന്നത് ക്ഷരാകല അരഭ്ാരം ക്ഷലശം
മുെളിക്ഷലക്ക് കരാന്തി ഇരിക്കണം. ഈ ക്ഷയാര ആസനത്തികെ ക്ഷരര്
അഷ്ടാംരാസനം എന്നാണ്.

ശരീരം മുഴുവനും തറയിൽ മുട്ടുന്നത് ക്ഷരാകല െിെക്കുെ. ക്ഷശഷം ദീർഘമായി

ശവാസകമെുത്ത് രണ്ട് ൊലുെളും ക്ഷെർത്ത് കവച്തിന് ക്ഷശഷം ലെെൾ
തറയിൽ ഉറപ്പിച്് ശരീരത്തികെ മുെൾ ഭ്ാരം ഉയർത്തുെ. തല ഭ്ാരം
രരമാവധി രുറെിക്ഷലക്ക് വളയ്ക്കുെ. ഈ ക്ഷയാര ആസനകത്ത ഭ്ുജങ്കാസനം
എന്ന് രറയുന്നു.
തുെർന്ന് രണ്ട് ലെെളും തറയിൽ ഉറപ്പിച്് ശരീരഭ്ാരം ഉയർത്തുെ. ശവാസം
രുറക്ഷത്തക്ക് വിെുെ. ഈ ക്ഷയാര ആസനകത്ത രർേതാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ക്ഷശഷം ൊൽമുട്ടുെൾ തറയിൽ കവക്കുെ. രാദങ്ങളുകെ മുെൾ ഭ്ാരവും

തറയിൽ തകന്ന ആയിരിക്കണം. സാധാരണ രതിയിൽ ശവസിക്കുെ. ഈ
നിലകയ ശശാങ്കാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ശവാസകമെുത്ത് വലതുൊൽ ലെെൾക്ക് സമീരക്ഷത്തക്ക്, മുൻരിക്ഷലക്ക്

എെുക്കുെ. ഈ ക്ഷയാര ആസനകത്ത അശവസഞ്ചലനാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ശവാസം രുറത്ത് വിട്ടതിന് ക്ഷശഷം ഇെത്തുൊലും മുക്ഷന്നാട്ട് എെുക്കുെ. ഈ

ക്ഷയാര ആസനകത്ത രാദഹസ്താസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ക്ഷശഷം ശവാസം ഉള്ളിക്ഷലക്ക് എെുത്ത്, ഇരുലെെളും മുെളിക്ഷലക്ക് ഉയർത്തി

രരമാവധി രുറെിക്ഷലക്ക് വളയുെ. ഈ ക്ഷയാര ആസനകത്ത ഹസ്ത
ഉത്താനാസനം എന്ന് രറയുന്നു.

ക്ഷശഷം ലെെൾ െൂപ്പി നമസ്ൊരമുപ്ദയിൽ നിൽക്കുെ. ഇത് പ്രണാമാസനം

ആണ്. ഈകയാരു അവസ്ഥയിൽ വിപ്ശമിക്കുെ. ശരീരം അയവുള്ളത്
ആക്കുെ. വലിഞ്ഞ ഭ്ാരങ്ങൾ തളർത്തി ഇെുെ.
 ഏകാത്മോ മശ്ന്തം

യം ലവദിൊഃ മപ്ന്തദൃശഃ രുരാണാഃ

ഇപ്ന്ദം യമം മാതരിശവാനമാഹുഃ
ക്ഷവദാന്തിക്ഷനാ നിർവെനീയക്ഷമെം
യം പ്ബഹ്മശക്ഷബ്ദന വിനിർദിശന്തി

മപ്ന്തദൃഷ്ടാക്കളായ രൗരാണിെ ലവദിെന്മാർ, ഇപ്ന്ദൻ , യമൻ , മാതരിശവാൻ

എന്നും, ക്ഷവദാന്തിെൾ അനിർവെനീയമായ പ്ബഹ്മകമന്നും വിളിക്കുന്നത്
ആകരയാക്ഷണാ

ലശവായമീശം ശിവ ഇതയക്ഷവാെൻ

യം ലവഷ്ണവാ വിഷ്ണുരിതി സ്തുവന്തി
ബുദ്ധസ്തഥാർഹന്നിതി കബൗദ്ധലജനാഃ
സത്പ്ശീ അൊക്ഷലതി െ സിെ്ഖ സന്തഃ

ലശവന്മാർ ശിവകനയും ലവഷ്ണവർ വിഷ്ണുകവന്നും കബൗദ്ധന്മാർ

ബുദ്ധകനന്നും ലജനന്മാർ അർഹൻ എന്നും സിക്കുൊർ സത്പ്ശീഅൊൽ
എന്നും സ്തുതിക്കുന്നത് ആകരയാക്ഷണാ

ശാസ്ക്ഷതതി ക്ഷെെിത് പ്രെൃതി െുമാരഃ

സവാമീതി മാക്ഷതതി രിക്ഷതതി ഭ്ക്തയാ
യം പ്രാർഥയക്ഷന്ത ജരദീശിതാരം
സ ഏെ ഏവ പ്രഭ്ുരദവിതീയഃ

െിലർ ശാസ്താകവന്നും മറ്റുെിലർ െുമാരകനന്നും ഇനിയും െിലർ

ഭ്ക്തിക്ഷയാകെ സവമികയന്നും രിതാകവന്നും മാതാകവന്നും പ്രാർഥിക്കുന്നത്
ആകരയാക്ഷണാ ആ ജരദീശവരർ ഒന്നുതകന്നയാണ് ; രണ്ടാമക്ഷതാന്നില്ലാത്ത ആ
പ്രഭ്ു ഏെമാണ്.
 തഭാജന മശ്ന്തം

अन्न ग्रहण करने से पहले

विचार मन मे करना है
वकस हे तु से इस शरीर का
रक्षण पोषण करना है हे परमेश्वर एक प्रार्थना
वनत्य तुम्हारे चरणो में
लग जाये तन मन धन मेरा
विश्व धमथ की सेिा में

ॐ ब्रहमापथणं ब्रहमहविर्‌ब्रहमाग्नौ ब्रहमणा हुतम ।

ब्रहमैि तेन गन्तव्यं ब्रहमकमथसमावधना ॥

ॐ सह नािितु ।
सह नौ भुनक्तु ।
सह िीयं करिािहै ।
तेजस्विनािधीतमस्तु ।
मा विद्‌विषािहै ॥
ॐ शास्वन्त: शास्वन्त: शास्वन्त:: ॥

anna grahana karane se pahale

vichar man me karana hai
kis hetu se is sarira ka
rakshan poshan karana hai
he paramesvara ek prarthana
nitya tumhare charano me
lag jaye tan man dhan mera
visva dharma ki seva me ||

Brahmaarpanam Brahmahavir Brahmaagnau Brahmanaa Hutam |

Brahmaiva Tena Gantavyam Brahma Karma Samaadhinaa ||

Aum Saha Naavavatu

Saha Nau Bhunaktu
Saha Veeryam Karava Vahai
Tejasvinaa Vadheetamastu
 Maa Vidvishaa Vahai

||Aum Shantih Shantih Shantih |

അന്നപ്രഹണ െർക്ഷന ക്ഷസ രഹക്ഷല

വിൊര് മൻ ക്ഷമ െർനാ ക്ഷഹ
െിസ് ക്ഷഹതൂ ക്ഷസ ഇസ് ശരീർ ൊ
രേണ് ക്ഷരാഷണ് െർനാ ക്ഷഹ
ക്ഷഹ രരക്ഷമശവർ ഏെ പ്രാർഥനാ
നിതയ തുമാരീ െരക്ഷണാ ക്ഷമ
ലര് ജാക്ഷയ തന് മന് ധന് ക്ഷമരാ
വിശവ ധർമ്മ് െീ ക്ഷസവാ ക്ഷമ

ഓം പ്ബഹ്മാർപ്പണം പ്ബഹ്മഹവിർ
പ്ബഹ്മാഗ്നൗ പ്ബഹ്മണാഹുതം
പ്ബലഹ്മവ ക്ഷതന രന്ധവയം
പ്ബഹ്മ െർമ്മ സമാധിനാ

ഓം സഹനാവവതു സഹനൗ ഭ്ുനക്തു സെവീരയം െരവാവലഹ

ക്ഷതജസവിനാവധീതമസ്തു മാ വിദവിഷാവലഹ
ഓം ശാന്തി ശാന്തി ശാന്തിഃ
 വിശവശ്പാര്‍ത്ത്ഥന

सिथमङ्गल माङ्गल्ां दे िी ं सिाथ र्थ सावधकाम।

शरण्ां सिथभूतानां नमामो भूवममातरम॥
സർേ മംരള മാംരലയാം ക്ഷദവിം സർവാർഥ സാധിൊം
ശരണയാം സർവ ഭ്ൂതാനാം നമാക്ഷമാ ഭ്ൂമി മാതരം
sarva maṅgala māṅgalyāṁ devīṁ sarvārtha sādhikām |
śaraṇyāṁ sarva bhūtānāṁ namāmo bhūmi mātaram ||

The most sacred of all that is auspicious, the means to achieve all that one aspires,
the safe refuge of all living beings: Mother Earth, we salute thee.

सस्विदानन्द रूपाय विश्वमङ्गल हे तिे।

विश्वधमैक मूलाय नमोऽस्तु परमात्मने॥
saccidānanda rūpāya viśva maṅgala hetave |
viśva dharmaika mūlāya namo’stu paramātmane ||
സച്ിദാനന്ദ രൂരായ വിശവമംരല ക്ഷഹതക്ഷവ
വിശവധർലമെ മൂലായ നക്ഷമാസ്തു രരമാത്മക്ഷന

You are the cause for the universal good, the embodiment of truth, wisdom, and
bliss, the unique origin of universal righteousness: our salutations to You, the
Supreme Divinity.

विश्वधमथ विकासार्ं प्रभो सङ्घविता ियम।

शुभामावशषमस्मभ्यम दे वह तत पररपू तथये॥
Viśva dharma vikāsārthaṁ prabho saṅghaṭitā vayam |
śubhām āśiṣamasmabhyama dehi tat paripūrtaye ||
വിശവധർമ്മ വിൊസാർഥം പ്രക്ഷഭ്ാ സംഘെിതാവയം
ശുഭ്ാമാശിഷമസ്മഭ്യം ക്ഷദഹി തത് രരിരൂർത്തക്ഷയ

For the purpose of developing universal dharma, Lord, we have come organized
together. We seek Your blessings, the divine grace, bestowed on us to accomplish
the aim.
 अजय्यमात्मसामर्थ्यं सुशीलम लोक पूवजतम।
ज्ञानं च दे वह विश्वेश ध्येयमागथ प्रकाशकम॥
ajayyamātma sāmarthyaṁ suśīlama loka pūjitam |
jñānaṁ ca dehi viśveśa dhyeya mārga prakāśakam ||
അലജയ്യമാത്മസാമർഥയം സുശീലം ക്ഷലാെരൂജിതം
ജ്ഞാനം െ ക്ഷദഹി വിലശവശ ക്ഷധയയമാർഗ്ഗപ്രൊശെം

Possession of valour, unconquerable ever; conduct, character renowned world

over. Bestow the wisdom that brightens God, paving the way to realise the goal.

समुत्कषोस्तु नो वनत्यं वनिः श्रेयस समस्वित।

तत्साधकम स्फुरत्वन्तिः सुिीरव्रतमुज्वलम॥
samutkarṣostu no nityaṁ niḥśreyasa samanvita |
tatsādhakama sphuratvantaḥ suvīra vratamujvalam ||
സമുത്െർക്ഷഷാസ്തു ക്ഷനാ നിതയം നിക്ഷപ്ശയസ സമനവിത
തത്സാധെം സ്ഫുരതവന്തഃ സുവീരപ്വതമുജവലം

Endowed with prosperity, exaltation, perpetual, may there be affluence bestowed

on us; inspired are we to practise, the radiant, worthy, valiant, vow.

विश्वधमथ प्रकाशेन विश्वशास्वन्त प्रितथके।

वहन्दु सङ्घिना काये ध्येयवनष्ठा स्वथर्रास्तुनिः ॥
viśva dharma prakāśena viśva śānti pravartake |
hindu saṅghaṭanā kārye dhyeya niṣṭhā sthirāstunaḥ ||
വിശവധർമ്മ പ്രൊക്ഷശന വിശവശാന്തിപ്രവർത്തക്ഷെ
ഹിന്ദു സംഘെനാൊക്ഷരയ ക്ഷധയയനിഷ്ഠാ സ്ഥിരാസ്തുനഃ

With enlightenment from the universal dharma, in propagating peace throughout

the world, in the task of achieving Hindu unity worldwide, may our aim and deep
faith remain resolute.

सङ्घशस्वक्तविथजेत्रीयं कृत्वास्मद्धमथ रक्षणं।

परमं िैभिं प्राप्ुं समर्ाथ स्तु तिावशषा॥
saṅgha śaktir vijetrīyaṁ kṛtvāsmaddharma rakṣaṇaṁ |
paramaṁ vaibhavaṁ prāptuṁ samarthāstu tavāśiṣā ||
 സങ്ഘശക്തിർവിക്ഷജപ്തീയം െൃതവാസ്മധർമ്മ രേണം
രരമം ലവഭ്വം പ്രാര്തും സമർഥാസ്തു തവാശിഷാ

With the triumphant power of the organisation, by safeguarding our own dharma,
the righteousness, may we be blessed to be competent to attain the glory
supreme, sublime.

त्वदीये पुण् कायेस्वस्मन विश्वकल्ाण साधके।

त्याग सेिा व्रतस्यायम कायो मे पततु प्रभो॥
tvadīye puṇya kāryesmin viśva kalyāṇa sādhake |
tyāga sevā vratasyāyam kāyo me patatu prabho ||
തവദീക്ഷയ രുണയൊക്ഷരയസ്മിൻ വിശവെലയാണ സാധക്ഷെ
തയാരക്ഷസവാപ്വതസയായം ൊക്ഷയാ ക്ഷമ രതതു പ്രക്ഷഭ്ാ

In pursuit of the welfare of mankind, which indeed is thy holy cause and inspired
by the noble virtues of service and sacrifice, let my being, Prabhu, be offered at
your feet.

विश्व धर्म की जय
viśva dharma kī jaya
വിശവധര്‍ത്മ്മ് കീ ജയ്
Victory to Universal Dharma