Wiatr we włosach – Zaplątani/I żyli długo

Od pierwszych dni nieśmiała byłam

z marzeń nie wyszło prawie nic
ciągle czekałam, aż mi rękę poda ktoś,
Gdyby te drzwi się otworzyły
gdyby splątaną przeciąć nić
i gdyby tak mieć u stóp cały świat
gdyby zmienić coś, wygrać nowy los.

We włosy zaplątał się wiatr

w oczach iskry się tlą
widzę w dali horyzont.
Niech tu usłyszą mój śmiech
to radości jest ślad.
Od dzisiaj chcę żyć właśnie tak,
bo dziś życie nowy ma smak,
ten smak o tym śniłam od lat
włosy plącze mi wiatr.

Tyle jest dróg nieznanych jeszcze

tylu przyjaciół mogę mieć
tam za zakrętem tyle przygód czeka mnie.
Tyle tajemnic poznam wreszcie
będę na błędach uczyć się
nocą i dniem będę żyła tym snem
dusza aż się rwie, właśnie tego chcę.

We włosy zaplątał się wiatr

kamień z serca mi spadł
to dopiero początek,
nogi do biegu się rwą
jestem wolna jak ptak.
Od nowa zaczyna się coś
ku przyszłości prowadzi mnie każdy znak
i odnajdę ten szlak,
bo we włosach mam wiatr.