കു ലത-േനാവൽ

*_കു ലത-േനാവൽ - 1_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by : Appu Nedungadi

ഭാഗം 1. േയാഗീശ രൻ

(Part -1-Yogeeswaran)

ദ കാരണ ിെ എ തയും ഉ രഭാഗ ് വില ാ ദി എെ ാരു

മലയുെട താഴ്വാര ിൽ ധർ പുരി എെ ാരു ഗാമം ഉ ായിരു ു.
അവിെട ഈ കഥയുെട കാല ് രേ ാ നാേലാ ബാ ണഗൃഹ ൾ
മാ തേമ ഉ ായിരു ു . അധികം ജന ൾ ച ാല ാരായിരു ു.
ധർമപുരിയിൽ നി ് ഒരു കാതം ദൂര ു് ഒരു ച യും ഉ ായിരു ു.
ആ ച യിൽ എ വി ി ായിരു ു അവരുെട നിത വൃ ി. ഒരു
ദിവസെ വഴി കിഴേ ാ ായി സാമാന ം വലിയ ഒരു പ ണം
ഉ ായിരു തിേല ു േപാകു െപരുവഴി ധർമപുരിയുെട
സമീപ ിൽ ൂടിയായിരു തിനാൽ ഒരു കു ഗാമമാണ ിലും
അവിെട ദിവേസന ര ുനാലു വഴിേപാ ാർ എവിടുെ ിലും
എ ി ൂടുക പതിവായിരു ു.

ഒരു ദിവസം തിരി ു് പതി ടി സമയമായേ ാൾ ഒരു ബാ ണൻ

വഴി നട ു ീണി ് ധർമപുരിയിൽ എ ി. ദുർ ാലയ ിെ
മു ിലു ആൽ റയിേ ൽ വ ിരു ു. അ േനരം
കാ െകാ ു ീണം തീർ േ ാേഴ ് േവെറ ഒരാൾകൂടി എ ി.
ആ ആെള ക ാൽ ഒരു േയാഗീശ രനാെണ ു േതാ ും.
പീതാംബരം ചു ിയിരി ു ു. േവെറ ഒരു വസ് തം െകാ ് ശരീരം
ന വ ം മറയ വിധം പുത ിരു തിനു പുറെമ ഒരു
മാേ ാൽെകാ ് ഇട ുഭാഗം മുഴുവനും
മറയ് ുകയുംെചയ്തിരി ു ു. കഴു ിൽകൂടി പുറേ ് ഒരു
െചറിയ ഭാ ം തൂ ീ ്. ൈകയിൽ ഒരു ദ ും ഉ ്. വലിയ
ജടാഭാരം ശിര ിെ മുൻഭാഗ ് നിർ ിെ ിവ ിരി ു ു.
താടി അതിനിബിഡമായി വളർ ി തിൽ അ ുമി ും
ദുർലഭമായി ഒേ ാ രേ ാ നര േരാമവും കാ ാനു ്.
ഉ തകായനായ അേ ഹ ിെ ല ണയു മായ മുഖവും
വ ഢമായിരി ു ഉര ം പീവരമായിരി ുെ സ്ക വും
ഉ ല ു ളായിരി ു േന ത ള ം ശരീര ിെ േതജ ം
ക ാൽ സാമാന നെ ് ഉടെന േതാ ാെതയിരി യി .
അ െനയിരി ു േയാഗീശ രനും ആ ആൽ റയിേ ൽ െ
വ ിരു ു. ദുർ ാലയ ിേല ു ദർശന ിനു
േപായിെ ാ ിരു ചിലര ാെത അവിെട സമീപം േവെറ ആരും
[ 2 ]ഉ ായിരു ി . ബാ ണൻ േയാഗീശ രെന ക േ ാൾ വളെര
വിസ്മയി എ ിലും േയാഗീശ രൻ മൗന വത ാരനായിരി ുേമാ
എ ു ശ ി ് ഒ ും േചാദി ി . കുറ കഴി േ ാൾ
േയാഗീശ രൻതെ സംഭാഷണം തുട ി:

േയാഗീശ രൻ: അ ു ് ഏതു ദി ിൽനി ാണ് വരു ത്,

എേ ാേ ാണ് ഇേ ാൾ േപാകു ത്, എ റിവാൻ
ആ ഗഹി ു ു.

ബാ ണൻ: ഞാൻ അവ ിരാജ ിൽ നി ാണ് ഇേ ാൾ

വരു ത്. കുെറ ാലമായി സ ാരംതെ യായിരു ു. ഇേ ാൾ
േപാകു ത് ബദരീപ ണ ിേല ാണ്. അ ു ു ആരാെണ ്
അറി ാൽെകാ ായിരു ു.

േയാഗീശ രൻ: ഞാനും അേ േ ാെലതെ ഒരു സ ാരിയാണ്.

എ ാൽ ഈയിെട കുെറ ാലമായി ഒരു ദി ിൽ ിരമായി ാണ്
താമസി വരു ത് . അേ ക േ ാൾ വിേശഷവർ മാന ൾ
വ തും ഉെ ിൽ അറിയാമേ ാ എ ുവിചാരി ് േചാദി താണ്.
േചദിരാജ േ ാ അതിനടു േയാ മേ ാ വിേശഷവർ മാന ൾ
വ തും ഉ ാെയ റിയാേമാ? എനി ു കുറ കാലം കഴി ാൽ
ആ ദി ുകളിേല ് േപാകണെമ ു ായിരു ു.
ബാ ണൻ: അവ ിരാജ െ വലിയ രാജാവ് വാന പ ിനു
േപായിരി ു ു എ റിയു ു. അേ ഹ ിെ സീമ പു തന്
അഭിേഷകമായിരു ു ഞാനവിെട െച േ ാൾ. പിെ
വിേശഷാൽ- വിേശഷാൽ ഒ ുമിെ ി . കലിംഗ രാജാവിെ
പു ത ു വിവാഹം ആേലാചി ു ുെ േ ാ
നി യി ിരി ു ുെവേ ാ ഒരു വർ മാനം േകൾ യു ായി.

േയാഗീശ രൻ: നി യി കഴി ുേവാ? എ ാെണ ു

േകൾ യു ാേയാ?

ബാ ണൻ: അത് എനി ു രൂപമി . ആ ദി ിൽ രാജകുമാരനും

മ ികുമാരിയുമായി വിവാഹം നി യി ിരി ു ു എെ ാരു
കിംവദ ിയു ്. ഞാൻ ഇേ ാ ് േപാരു താകയാൽ സൂ ്മം
അേന ഷി ാൻ എനി ു അ ത താൽ ര ം ഉ ായുമി .

േയാഗീശ രൻ: േവെറ വിേശഷവർ മാന ൾഒ ും ഇ ായിരി ും?

ബാ ണൻ: േവെറ ഒ ും േക ഓർമ േതാ ു ി .

ഇ െന ബാ ണനും േയാഗീശ രനും ത ിൽ കുറ േനരം കൂടി

സംഭാഷണം െചയ്തേശഷം ബാ ണൻ സ്നാന ി ായി
േയാഗീശ രേനാട് യാ ത പറ ു േപായി, േനരം സ യുമായി.
േയാഗീശ രൻ ചി ാപരനായിേ ാ എ ു േതാ ും. അ േനരം
[ 3 ]അവിെട െ കാററുെകാ ുംെകാ ിരു േശഷം എഴുനീ ്
േനെര വടേ ാ ഒരു െചറിയ ഊടുവഴിയിൽകൂെട േപായി.
വില ാ ദിയുെട താഴ്വാര ിൽ ജനസ ാരമി ാ ഒേരട ുകൂടി
യാെതാരു ഭയേമാ സംശയേമാ കൂടാെത ആ ദിെ ാേ യും ന
പരിചയമു തുേപാെല നട ു. നാലു പുറ ും അതിേഘാരമായ
വനം. ജന ളാരും ന പകൽസമയ ുകുടി ആ ദി ിേല ്
സ്മരി യി . വില ാ ദിയുെട മുകളിൽ യ കി ര ാരുെട
വാസ ലമാെണ ായിരു ു െപാതുജന ള െട വിശ ാസം.
വിജനതെകാ ു് സ േത ഭയ രമായിരു ആ വന പേദശം
കൂടണയുവാൻ ശമി ു പല പ ികള െട ഉ ിലു
േ ക ാര ളാലും രാ തി മാ തം സ രി ു മററു പല
പ ികള െടയും ദുഷ്ടമൃഗ ള െടയും ഉ ാഹസൂചക ളായ
ബഹുവിധ അപശബ്ദ ളാലും, അേ ാൾ അധികം
ഭയ രമായിരു ു. ൈധര ശാലികൾ ുകൂടി അേ ാൾ ആ
പേദശ ് സ രി ു തായാൽ എെ ി ാ ഒരു ഭയം
േതാ ാതിരി യി . േയാഗീശ രനാകെ യാെതാരു കുലു വും
കൂടാെത െപരു വ ാ ിൻ നടുെവ മലയുെട മുകളിേല ു
കയറി ുട ി. ഇട ിെട തെ വഴി െത ിേ ാകാതിരി ാൻ
ചിലവൃ േളേയാ പാറകെളേയാ അടയാളം വ ി തുമാ തം
േനാ ിെ ാ ു േവഗം കയറിെ േ ാൾ വഴിയിൽ വലിയ ഒരു
പാറ റ ് കരി ടംെകാ ു ശരീരം മുഴുവൻ മൂടി ഒരു മനുഷ ൻ
ഇരി ു തു ക ു. സാധാരണ ഒരാളാെണ ിൽ ആ രൂപം ക ാൽ
േപടി ാതിരി യി . േയാഗീശ രെന ക േ ാൾ ആ മനുഷ ൻ
എഴുനീ ് അടു ു വ ു വണ ി: 'സ ാമി ഇ ത താമസി തുെകാ ു
ഞ ൾ കുേറ ഭയെ ' എ ു പറ ു. േയാഗീശ രൻ, 'ഞാൻ
വിചാരി തിൽ അ ം അധികം ൈവകിേ ായി. ആകെ ,നീ േവഗം
മു ിൽ നടേ ാ' എ ു രം പറ ു. ര ുേപരും കൂടി
േവഗ ിൽ നട ു തുട ി. വൃ ള െട നിബിഡതെകാ ും
രാ തിയായതിനാലും കാ ുനി ിരു അവൻ ഒരു ചൂ െകാള ി,
ഏകേദശം ഒരു നാഴിക േമേ ാ കയറിയേ ാേഴ ു് ദൂെര േവെറാരു
െവളി ം കാണുമാറായി. ആ െവളി ിെ േനെര ഇവർ
ര ാള കള ം നട ് താമസിയാെത ഒരു പർണാ ശമ ിൽ എ ി.

ആയതു േയാഗീശ രെ വാസ ലമാണ്. വലിയ വൃ ൾ

അതി ു വളെര അരിെക ഒ ും ഇ . തുറ ു പര ലം,
ശീതളമായ കാ ്, വിേശഷപരിമളമു അനവധി കുസുമ ൾ
ഭവന ിെ മുൻഭാഗ ുതെ പൂ ുനില് ു ു ാകയാൽ
മ ാനിലൻ വീശു സമയം പരമാന ം തെ .
േയാഗീശ രെ കൂെട വ വൻ അേ ഹ ിെ ഭൃത നായിരു ു.
ര ുേപരും കൂടി ആ ശമ ിെ പടി ൽ എ ിയേ ാേഴ ു്
കുെറ പായംെച ഒരു സ് തീ ഒരു േകാലുവിള ുംെകാ ് പുറ ു
വ ു. േയാഗീശ രൻ [ 4 ]െച ു കയറിയ ഉടെന 'കു ലത എവിെട?'
എ ു േചദി .'ഉറ ു ു എ ് ആയവൾ ഉ രം പറ ു. 'ഇ ത
േനരെ ഉറ മായതു എേ ' എ ു േചാദി േ ാൾ
'പകെലാ യും വളെര അഹ രി ഓടിനട ുകയാൽ
ീണംെകാ ു ഉറ ു തായിരി ണം' എ ു രം പറ ു.
'ആകെ ഉറ െ ' എ ു പറ ു േയാഗീശ രൻ അകേ ു
കട ് തെ ഉടു ഴി വ . അതിെ കൂെട ജടയും താടിയുംകൂടി
അഴി വ . ആയവ കൃ തിമമായിരു ുെവ ് പറേയ തി േ ാ.
േയാഗീശ രൻ പുറേ ു േപാകുേ ാൾ ആ ജടയും താടിയും
വ െക ക പതിവായിരു ു .അതിെ ആവശ ം എെ റിവാൻ
പയാസം. പേ , സ കാരാ ാദന ിനായിരി ാം.മഹാ ാരുെട
അ ർഗതം അറിവാൻ എള ത േ ാ.

ഏെത ിലും, േവഷം ഒ യും അഴി വ േ ാൾ മുഖ ിനു വളെര

സൗമ ത കൂടി. സ േതയു പകുതി നര താടിയും മീശയും
കാണുമാറായി. മുഖ ു പായാധിക സൂചക ളായ ഒ ു ര ു
ചുളികൾ ഉ ്. ചുരു ു നീളം കുറ തലമുടി വക ു
പിൻഭാഗേ ു മാടിവ . ഉടു ്േകാ കള ം അതാതിെ പാ ിൽ
എടു ുവ ്, 'ആ- ആ-വൂ! കാലം! കാലം! എ ത േവഗ ിൽ
േപാകു ൂ കാലം! അ ുതം' എ ു പറ ു് വളെര വിചാര ൾ
ആ ണേനരം െകാ ് തെ മനസിൽകൂടി
പാ ുേപായതുേപാെല ഒരു ദീർഘശ ാസം അയ ് മേ
അക ിെ വാതിൽ പതുെ തുറ ു കട ു.

ചുവരിേ ൽ വളെര മ ിെകാ ു ക ിയിരു െവളി ം

കുറ കൂടി പകാശി ി ് കുറെ ാരു പരി ഭമേ ാടുകൂടി
അടുെ ഒരു ക ിലിേ ൽ കിട ുറ ിയിരു ഒരു കുമാരിെയ
അധികമായ േ പമേമാടും ആന േ ാടുംകൂടി കുറ േനരം
കു ി േനാ ി. അേ ാൾ മനസിൽ നിറ ിരു വിചാര ൾ
ജലരൂേപണ പുറെ ടുകേയാ എ ു േതാ ുംവ ം ര ുമൂ ്
അ ശുബി ു ൾ േയാഗീശ രെ േന ത ളിൽനി ്
അേ ഹ ിെ അറിവുകൂടാെത ഉറ ു കുമാരിയുെട
മാറിട ിൽ െപാടു െന വീണു. ഉടെന ആ കുമാരി ക മിഴി ്
അ ാ! അ ാ! എ ു വിളി ് എഴുനീ ിരു ു്, േയാഗീശ രെന
ഗാഢമായി ആലിംഗനം െചയ്തു. ഈ വ സന ിന്
കാരണെമെ ു േചാദി ും വിധ ിൽ അതിഖി തേയാടുകൂടി
േയാഗീശ രെ മുഖേ ു േനാ ി. േയാഗീശ രൻ 'ഒ ം
പരി ഭമിേ , വിേശഷാൽ ഒ ും ഇ . ഞാൻ കുറ മുെ
പുറേ ു േപായിരു ു, വരുവാൻ കുേറ ൈവകിേ ായി. വ
ഉടെന എെ കു ി ു തരേ െടാ ും ഇ േ ാ എ റിവാൻ േവ ി
വ ു േനാ ിയതാണു്. സുഖമായി ഉറ ു തുക േ ാൾ
എനി ു സേ ാഷവും, കു ി ു വ തും വ ുേപായാൽ
എനി ു ാവു വ സനവുംകൂടി [ 5 ]വിചാരി േ ാൾ ഞാൻ
അറിയാെത ക നീർ െപാടി താണു്. അ ാെത ഒ ും ഇ ,
ഉറ ിെ ാ . ഞാൻ നമു ് അ ാഴ ിനു കാലമായാൽ വ ു
വിളി ാം' എ ു പറ ു. കുമാരി, 'അ ാ! എനി ു സംസാരി ാൻ
ആരും ഇ ാ ി ം േതാ ിൽ പണി എടു തിെ
ീണംെകാ ും ഇ ത േനരെ ഉറ ിേ ായതാണു്. അ ൻ
വ ുവേ ാ, ഇനി എനി ു ഉറേ ' എ ു പറ ു.
േയാഗീശ രനും ആ കുമാരിയുംകൂടി ഉ റേ ു േപാകുേ ാൾ,
മുേ പറ മു ി അ 'ഉ ാൻ കാലായിരി ു ു' എ ു
പറ ു. േയാഗീശ രൻ 'എ ാൽ ഊൺ കഴിയെ ' എ ു പറ ു്
കാലും മുഖവും കഴുകി ഉ ാൻ ഇരു ു.

കു ലത എ ആ കുമാരി േയാഗീശ ര ു് പതിവു േപാെല േചാറു

മാ തം വിള ി െകാടു ു് അടുേ തെ ഉ ാൻ ഇരു ു.
േയാഗീശ രൻ ഒ ും സംസാരി ാെത േവഗ ിൽ ഉ ാൻ തുട ി.
കു ലത 'എ ാ അ ാ! എനി ു് ഉരുള തരാെത ഉ ാൻ
തുട ിയതു്?' എ ു േചാദി . േയാഗീശ രൻ 'ഓ! അതു ഞാൻ
മറ ുേപാേയ!' എ ു പറ ു് ൈക കഴുകി േവെറ കുെറ
േചാറുേമടി ് േവഗ ിൽ ഒരു ഉരുള ഉരു ി കു ലതയ് ു്
െകാടു ു. 'ഞാൻ വഴി നട ീണംെകാ ും, വിശ െകാ ും
പതിവുേപാെല ഉരുള തരുവാൻ മറ താണു് ' എ ു പറ ു.
കു ലത 'അ ൻ ീണം െകാ ു മറ തായിരി ും എ ു ശ ി ;
എ ിലും എനി ു് അ ൻ തരു ഉരുള ഒ ാമതു ിെ ിൽ
സുഖമി . അതു െകാ ് േചാദി താണ്' എ ു പറ ു് ഉ ാൻ
തുട ി. ഊൺ കഴി ാൽ ര ുേപരുംകൂടി ഉ റ ും മു ും
കുറ േനരം നട ുക പതിവു ു്. അ ു രാ തി അധികേനരം
നട ി . എ ു തെ യ , ത ിൽ അധികമായി ഒ ും
സംസാരി തുമി . പൂേ ാ ിൽ താൻ അ ു െചയ്ത
പയ െള ുറി ് കു ലത ചിലെതാെ പറ തു്
േയാഗീശ രൻ മൂളിേ എ ിലും മറുപടി പറ ി . അസാരം
േനരം നട േശഷം േയാഗീശ രൻ 'പാർവതീ' എ ു വിളി . അേ ാൾ
ആ പായം െച സ് തീ പുറ ു വ ു കിട
വിരി ിരി ു ുെവ റിയി . 'കിട ാൻ സമയമായാൽ
േപായി ിട ുെകാ ' എ ു പറ ു. േയാഗീശ രൻ കു ലതെയ
െകാ ു േപായി ിട ി. 'ഞാനും കിട െ ' എ ു പറ ു
േപാകുവാൻ തുട ുേ ാൾ ഇ ു് അ െന ാ ഇ ത മറവി എ ു്
കു ലത േചാദി . 'ഓ! എെ മറവി ഇ ു കുെറ അധികംതെ ,
ീണം െകാ ാണു്' എ ു പറ ു് പതിവു േപാെല കു ലതയുെട
കവിളിേ ൽ ഗാഢമായി ചുംബനം െചയ്ത് 'ഉറ ിെ ാ 'എ ു
പറ ു് വിള ു നെ താഴ് ി പുറേ ു േപായി.

എ ാൽ, കു ലതേയാടു പറ േപാെല ഉറ ുകയ െചയ്തതു്.

കുെറ േനരം ഉ റ ു് ഉലാ ിയേശഷം മു േ ിറ ി
[ 6 ]'രാമദാസാ' എ ു വിളി . അേ ാേഴ ു് േയാഗീശ രെ ഭൃത ൻ
വ ു. അവേനാടു് മൂ ുനാലു നാഴികേനരം രഹസ മായി ചിലതു
സംസാരി ് അവെന ഉറ ുവാൻ പറ യ . പിെ യും
വളെര മേനാരാജ േ ാടും ആേലാചനേയാടും കൂടി താൻ ഏകനായി
കുെറ േനരം മു ു് അേ ാ ം ഇേ ാ ം നട ു്, ഏകേദശം
അർ രാ തി സമയമായേ ാൾ ഉറ ുവാൻ േപാകയുംെചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 2_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം 2. -കു ലത

Part-2- Kunthalatha
ഇനി േയാഗീശ രെ ഈ വനവാസെ ുറി ് അ ം
പറേയ ിയിരി ു ു. അേ ഹ ിെ കൂെടയു വെര ഒെ യും
നാം ഇേ ാൾ പറ ു കഴി ു. ഒ ാമതായി ് അേ ഹ ിെ
വാ ല ിനും ദയയ് ും പാ തമായതു് കു ലത എ
കുമാരിയാണു്. ഈ കുമാരി ു് പതിനാറു വയസു പായമായി
എ ിലും അേത പായ ിനു വേരാെടാ ി പരിചയി ാൻ
ഇടവരായ്കയാൽ 'യൗവനം വ ുദി ി ം െചറുതായി െചറു ം'
എ ു പറ തുേപാെല വാ ുകൾ ും പവൃ ി ും
ബാല കാല ിെ കൗതുകം േകവലം വി ി ായിരു ി .
ഭ ണ ിെ കാര ിലും മ ് ദിനചര യിലും േയാഗീശ രൻ
വളെര ശ െവ ുകയാൽ ന ആേരാഗ വും ശരീരപുഷ്ടിയും
അന മായ സൗ ര വും ഉ ു്. എ ാൽ, കു ലതെയ ന വ ം
പരിചയമായി എ ിൽ, അവള െട രൂപലാവണ െ ാൾ
സ ഭാവഗുണവും ബു ിഗൗരവവുമാണു് അധികം
വിസ്മയനീയമായി േതാ ുക. ഉ മസ് തീകള െട സ ഭാവ ിനു
സഹജ ായ സാധുത,ദയ,സ്േനഹം,അധർമഭീരുത ം,വിനയം
മുതലായ വിേശഷഗുണ ൾ ആ െചറു പായ ിൽ െ
അവള െട സ ഭാവ ിൽ വ മായി പകാശി ിരു ു. അ തയുമ ,
േയാഗീശ രെ ദുർ ഭമായ ഉപേദശംെകാ ും അനുപമമായ
ഉദാഹരണംെകാ ം അേ ഹ തിെ സഹവാസ ാൽ
ഉ ാകു സൽഗുണ െള വിഫലമാ ിതീർേ തിനു
ചപലബു ികള ം അവിേവവികള മായ ആള കൾ ആരും
ഇ ാതിരു തിനാലും സാധാരണ സ് തീകൾ ു ാകു
ദു:സ ഭാവ ള ം വ കതകള ം ചപലതകള ം മന ിൽ അ രി ാൻ
സംഗതി വരാെത, അവൾ മററു സ് തീകളിൽ കാണാ തായ പല
വിേശഷഗുണ ൾ ും ആസ്പദമായി ീരുകയുംെചയ്തു.
അ ുതമ താനും. േയാഗീശ രനു് ബാലലാളന ിനും ശി യ് ും
ഉ സാമർ ം അസാമാന ംതെ യായിരു ു. എ ാൽ, കു ലത
കാവ നാടകാല ാരാദികളിൽ പരി ാനമു ഒരു വിദുഷിേയാ
സംഗീതാദികളിൽ ൈനപുണ മു വേളാ അ . േയാഗീശ രൻ ആ
വക അഭ ാസ ള െട ആവശ െ യും ഉപകാരെ യും വളെര
സൂ ്മമായി ആേലാചി ഖ ി ി ാളാകയാൽ കു ലതെയ
ആ വിഷയ ളിൽ പരി ശമി ി ി ായിരു ി .
സംഗീതസാഹിത ാദികൾ േകവലം മന ിെ ഭൂഷണ ൾ.
കാ ീക ാണാദികെളെ ാ ് വിരൂപികൾ േശാഭി ുേമാ?
സംഗീതസാഹിത ാദിഗുണ ൾ ഉെ ിലും ദുർബു ികൾ
വ നീയ ാേരാ? ആയതുെകാ ് ആ വക ഭൂഷണ ൾ അ ത
സാരമായി വയ . ഒ ാമതായി സ ാദിേ തു് നിർമലമായും
സു ാതമായും ഉ മന ാെണ ു് േയാഗീശ രൻ
തീർ യാ ീ ായിരു ു. ആയതിന് േലാകവ ിെ ാ ്
മതികമലെ വികസി ിേ തു് ആവശ മാകയാൽ
േയാഗീശ രൻ കു ലതെയ എേ ാഴും കൂെടെകാ ുനട ു്
ബീജ ൾ അ രി ു തിെനയും വൃ ലതാദികള െട
ഗുണ െളയും പ ിമൃഗാതികള െട സ ഭാവ െളയും അവകള െട
ജാതി തിരി റിയുവാനു വിധ െളയും ജീവികള െട
ശരീര ിലു ഓേരാ അംഗ ള െട ധർമ െളയും ഭൂമിയുെട
ിതിെയയും സൂര ച ാരുെടയും ന ത ള െടയും
സൂ മാവ െയയും ഗതിേഭദ െളയും നദികള െട
ഉ ിെയയും രാജ ള െട സ ഭാവെ യും, ഇടി,മഴ,മ ു്
എ ി െന പപ ിലു പല പകൃതിത െളയും
കാര കാരണ ള െട അേ ാ സംബ െ യും
ദൃഷ്ടാ േളാടുകൂടി പറ ു മന ിലാ ിെ ാടു ുക
പതിവായിരു ു. മന ിെ അതാതു പായ ിെല
വളർ യ് നുസരി ് പറ ുെകാടു ു വിഷയ ള െട
കാഠിന െ കമീകരി യാൽ ആ വിഷയ ൾ ഒെ യും
കു ലതയ് ു സുഗമമായി േതാ ും. എ ുതെ യ
പറ ുെകാടു തു് മന ിലായി എ റിയി ുവാൻ അവൾതെ
ഉ ാഹേ ാടുകൂടി േവെറ ഉദാഹരണ െള േതടി ിടി ുകയും
വ സംശയവുമു ായാൽ ആയതു് ജാ ഗതേയാടുകൂടി േചാദി
മന ിലാ ുകയും സൂ ്മമായി ഓേരാ സംഗതികെള ഗഹി ാൽ
മുഖ പസാദംെകാ ു് തെ തൃപ്തിെയ
പത െ ടു ുകയുംെച ം. ഇ െന േയാഗീശ രെ
ബു ികൗശലംെകാ ു് മ പലരുെടയും
വിദ ാഭ ാസ ിനു ാകു ദു:ഖ ള ം ദുർഘട ള ം
അറിവാനിടവരാെത കു ലതയുെട വിദ ാഭ ാസം അവൾ ു് ഏ വും
വിേനാദകരമായി ഭവി . ഈ വിധം വിദ ാഭ ാസം വളെര
െചറു ിൽ െ തുട ിയിരു ു എ ിലും പ ു
വയ ായതിനുേശഷമാണു് കു ലത അ രവിദ അഭ സി തു്.
ര ു സംവ ര ിനു ിൽ സ ഭാഷ എഴുതുവാനും
വായി ുവാനും ന പരിചയമായി. അതി ുപുറെമ ജഗദീശ രെന
പർ ി ുവാനായി എ പ ു ഗാന ൾ അർ േ ാടുകൂടി
പഠി ി ി ായിരു തു് ചിലേ ാൾ േയാഗീശ രെ
കർണാന ിനായി ് പാടുമാറു ായിരു ു. അത ാെത േവെറ
ഒരുവിധ ഗാന ള ം വശമാ ിയി ായിരു തുമി .
കു ലതയ് ു് ൈശശവംമുതൽ ു് ഒേര പായ ിനടു
കളികള ം ഉ ായിരു ു. ച ാതി േയാഗീശ രൻതെ . അേ ഹം
അവള െട ഇഷ്ടം ഇ െത റി ാൽ ഉടെന അതു സാധി ി ും.
കു ി ാല ു് വ തും ഹിതം േപാെലയാവാ ി ് കര ാൽ
അതിനു കാരണെമെ റി ു് ഹിതെ െചയ്തു െകാടു ും.
എ ിേനെറ പറയു ു, അേ ഹം അവള െട
കു ി ളികൾെ ാെ യും താേലാലി ് നിൽ ുകയും ചിലേ ാൾ
താൻ തെ ബാലചാപല ം നടി ് അവള െട ൂെട കളി ുകയും
െച ം. ആപ ു കളികളിൽ നി ് വിരമി ി ും. വ ായാമം
െകാ ് ശരീര ിനു് ലാഘവവും അംഗപുഷ്ടിയും ഉ ാകു
വിേനാദ ളിൽ ഇഷ്ടം ജനി ി ും. ഇ െന അവള െടേമൽ
അ െ സ്േനഹേ ാടും കളിയിൽ ച തിമാരുെട
ഇണ േ ാടും ചില സമയ ളിൽ ഉപേദഷ്ടാവിെ
ഗാംഭീര േ ാടും എേ ാഴും അ യുെട ലാളനേയാടും ഒരി ലും
അ പിയം കൂടാെതയും വളർ ിെ ാ ് വരുവാൻ
േയാഗീശ രൻെചയ്ത പയ ം കു ലത തെ
അപരിമിതമായിരി ു ഗുേണാൽ ർഷ െളെ ാ ു് ഏ വും
സഫലമാ ി ീർ ുകയും െചയ്തു. ഇ െനെയ ാമാണു്
കു ലതയുെട അവ . പിെ പാർവതി എ ു േപരായ
സ് തീയാണു് ഉ തു്. ആ സ് തീ ു് അ തിൽ അധികം
വയ ായിരി ു ു എ ിലും വാർ ക ിെ അതി കമ ൾ
പറവാൻ ത വ ം ഒ ും തുട ീ ി . വളെര ന സ ഭാവമാണ്.
കു ലതെയ കു ിയിൽ െ എടു ുവളർ ിയ
േപാ യാകയാൽ അവർ ു് അേന ാന ം വളെര
താൽ ര മു ായി ീർ ു. േയാഗീശ രെന ുറി ് അവൾ ു്
വളെര ബഹുമാനവും ഭ ിയും ഉ വളാണ്. ഗൃഹകൃത ൾ
ഒെ യും െവടി ായി കഴി ് ഇടയു േ ാെഴാെ യും
കു ലതേയാടു് സംസാരി ം അവെള ലാളി ംെകാ ് കാലേ പം
െച കയുംെച ം. രാമദാസൻ എ ഭൃത നു് ഒരു നാൽ തു
വയ ് പായമായിരി ണം. വളെര വിശ ാസേയാഗ നും
വകതിരിവുള ളവനുമാണു്. െചറു ം മുതൽെ േയാഗീശ രെ
ഭൃത നാകയാൽ അേ ഹ ിെ സംസർഗംേഹതുവായി ് എ ാ
ഭൃത ാർ ും ഇ ാ തായ സ ാമിഭ ി, സത ം എ ര ു
ഗുണ ൾ അവെ സ ഭാവ ിനു സഹജമായി ീർ ിരി ു ു.
അവൻ േയാഗാശ രനു് എ ു േവണം എ ുവ ാൽ അതു െച ാൻ
സ നാണു്.േദഹ ിനു് ന േശഷിയും അധികമായ
ൈധര വുമു ു്.അവെന കാണു വർ ു് അവെ സ ാമിയുെട
േയാഗ ത അവനിൽ പതിഫലി കാണാം. േയാഗീശ രെ ഈ
വനഭവനം േഘാരകാ ര ിൽ വളെര
ഏകാ ല ാെണ ിലും ചുരു ിൽ ഉറ ം ര യുമു
ഭവനമാണു്. ഗജം, വ ാ ഘം മുതലായ കാ മൃഗ ള െട ആ കമം
ത ാതിരി ാൻേവ ി നാലു പുറ ും ബലമു വൃ ൾ വളെര
അടു ി െവ ് ഒരു വളരു േവലിയു ാ ിയി ു്.
അതുെകാ ും േയാഗീശ രൻ അത ാവശ ം ചില ആയുധ ൾ
കരുതിയി ായിരു തിനാലും ആ വക ദുഷ്ടമൃഗ ളിൽ നി ു്
ഭീതിയു ാവാൻ സംഗതികൂടാെത കഴി ു. ഭവന ിനുചുററും
ഒരു വലിയ േതാ ാണു്. അതിൽ സസ ാദികൾ കു ലതയുെട
ക െകാ ് ജലം ആസ ദി വ അനവധിയു ു്. ഉ ര ു്
മു ിനരിെക കു ലത ു് പേത കമായി ഒരു വള ു്. അതിൽ
മ ാരം,പനിനീരു്,പി കം,മു ,മുതലായ സുഗ പുഷ്പ ള െട
െചടികള ം വ ികള ം നാരകം, ദാ ,മാതളനാരകം മുതലായ
വിേശഷഫല ൾ ഉ ാവു വൃ ള ം െചടികള ം
കു ലതയുെട ക െകാ ു തെ ന നന ി ായിരു ു.
ദിവസം പതി രാവിെല സമയ ളിലും േയാഗീശ രെ കൂെട
നലട ാൻ േപാകാെത മ സമയ ളിലും കു ലത ആ െചടികെള
നന ്, അവയ് ു് മ ം വളവും േചർ ്, വളെര
വ ലേ ാടുകൂടി ര ി ുകയും അവ മുള ു തും
വളരു തും െതഴു ു തും െമാ ിടു തും പൂ ു തും
കായ് ു തും കൗതകേ ാടുകൂടി േനാ ി ു്
സേ ാഷി ുകയും െച ം.
ഇ നി െള നന ിടാെതെയാരുനാളി-വൾ ു ജലപാനവുംപ വം
െതാടുവതി മ നരതാവ-പി
പിയതെകാ ിവൾനെ ാരു വമിവൾ ു നി ള െടയാദ -മായ
കുസുേമാൽഗെമവ ഭം വജതി സാ
ശകു ളയനു നി ളരുളീടുവിൻ'

എ േ ാക ിൽ കണ മഹർഷി പറ ത തയും വാസ്തവമായി

കു ലതെയ ുറി ം പറയാം. അ െന കു ലതയുെട
പയ ിെ ഫലവും വിേനാദ ിെ േഹതുവും ആയ ആ
െചറിയ പൂേ ാ ം സുഗ മു പുഷ്പ െളെ ാ ും
മാധുര മു ഫല െളെ ാ ും ആ ആരാമ ിനു് ഒരു
െതാടുകുറിയായി തീർ ി ായിരു ു. േതാ ിെ ഒരു ഭാഗ ു്
േഗാത ും വിളയി ി ു്. ആയതും കായ് നികള മാണു്
അവരുെട പധാന ഭ ണസാധന ൾ. േതൻ മുതലായ
വന ളായ പദാർ ൾ സുലഭം.വന ള ാ സാധന ള ം
ഇെ ി ആ വക സാമാന ൾ ധർ പൂരി ു സമീപമുളള
ച യിൽനി ു വാ ി കരുതുമാറു ായിരു ു.ഭവന ിെ
അ ം െത ൂഭാഗ ായി ് വില ാ ദിയുെട അധികം ഉയർ ഒരു
െകാടുമുടിയു ു്.അധികം അടിയിൽനി ു് ഒരു െചറുതായ േചാല
ശാശ തമായി പവഹി വരു തിെ മാർഗം തിരി ് േ◌ാഗീശ െ
വള ിനുളളേല ു കട ി, അവിെട ഒ ു ര ു വലിയ
കു ഴികളിൽ െക ിനിർ ീ ായിരു തിനാൽ കുടി ുവാനും
കുളി ുവാനും ആ നിർമലജലംതെ ഉതകുമാറാ ിയിരു ു.ആ
കുഴികളിൽനി ു കവിെ ാഴുകിേ ാരു െവളളം െചറിയ
ചാലുകളിൽ ൂടി പല വഴിയും തിരി ി ായിരു തിനാൽ
േതാ ിെല വൃ ാദികൾ ു നന ുവാൻ വളെര
എള മായി ീർ ു.ആക ാ െട വാസസൗഖ ം
രാജാ ാർ ുകൂടി ഇതിലധികം ഉ ാവാൻ
പയാസമാണു്.അ െന ഏകാ മായിരി ു ആ ഭവന ിൽ
േയാഗീശ രനും കു ലതയുംകൂടി സൗഖ മായി വസി െ . ഇനി
ന ുെട കഥവില ാ ദിയിൽനി ു് വളെര ദൂരമുളള േവെറ ഒരു
രാജ ുവ ് തുടേ ിയിരി ു ു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 3_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം 3. നായാ ്

(Part -3-Hunting)

ശിശിരകാലം അവസാനി ് വസ ം ആരംഭമായി. സൗരഭ വാനായ

മ മാരുതെനെ ാ ും ശീേതാഷണ ള െട ആധിക ം
ഇ ായ്മയാലും േകാകില ള െട കളകൂജിത െളെ ാ ും
പഭാതകാലം വളെര ഉ ാഹകരമായിരു ു.
അെ െനയിരി ുംകാലം ഒരു നാൾ സൂര നുദി െപാ ുേ ാൾ
ആ യുധപാണികളായി ഏകേദശം നൂറാള കൾ കലിംഗരാജ ിനു
സമീപമുളള ഒരു വന പേദശ ു് വ മി നിൽ ു തു് കാണായി.
അവർ ത ിൽ ിൽ അകലമി ാണു നിൽ ു തു്.
അതുെകാ ു് അവരുെട എ ാവരുെടയും മ ിലുളള
വൃ ാകാരമായ ലം ഒ ും ര ും നാ ഴിക
വിസ്താരമുളളതായിരി ണം. അവർ അേന ാന ം ഒ ും
സംസാരി ു ി . ആംഗ െളെ ാ ു മാ തെമ
വിവരമറിയി ുളള . ചിലർവി ് കുല ം ചിലർ കു ം
ത ാറാ ി ിടി ം, മററു ചിലർ വാള രി ിടി ം. ഇ െന
എ ാവരും സ ാരായി നിൽ ു ു ു്. നായാ കാരാണ്,
മൃഗ ൾ വരു വെയ സംഹരി ാൻ ത ാറായി
നിൽ ു താെണ ു് അറിവാൻ പയാസമി . എ ാവരും
സശ ാരായി നി ബ്ദ ാരായി അ െന നിൽ േ രം,
കറു കു ായവും ചുമ െതാ ിയുമു നീ ഒരാൾ, ഒരു വലിയ
കുതിര റ ു കയറി, നായാ കാർ നിൽ ു തിെ ചുററും
ഓടി ്, അവേരാട് വാള െകാ ു് ഓേരാ അടയാളം കാണി ം
െകാ ് േപായി. ആ അടയാള ി നുസരി ് നായാ കാർ
എ ാവരും േവഗ ിൽ മുേ ാ െവ ുംേതാറും അവരുെട
നടുവിലുളള വൃ ിെ പരിധി കേമണ ചുരു ി ുട ി.
അതിനിടയിൽ ആ വൃ ാകാരമായ ല ിെ നടുവിൽ നി ്
നാലുദി ുകളിലും മാെററാലിെ ാളള ംവ ം ഗംഭീരമായ ഒരു
കാഹളശബ്ദംമുഴ ി. ആ ശബ്ദ ിെ മുഴ ം തീരു തിനു
മു ുതെ അേത ല ുനി ു് ആർ ംവിളികള ം േഭരികള െട
ചടപട ശബ്ദ ള ം ഉ ിൽ േകൾ ുമാറായി. അേ ാേഴ ു
ഓേരാ കടവുകളിലായി വ ിൽ പതിയിരി ു േവട ാരുെട
പരി ഭമവും ജാ ഗതയും ഉ ാഹവും പറ ാൽ തീരു ത .
കാടിളകി മൃഗ ൾ പല ദി ിേല ും പാണര ായി പാ ു
തുട ി എേ ാ പാ ാലും െച വീഴു ത് ആ അ ക ാരുെട
മു ാെക െ അവർ അതാ! ഇതാ!േപായി ! പിടിേ ാ!
എ ി െന പല വിരുതുകൾ പറയു ു, മൃഗ െള
അധിവിദഗ് തേയാടും കൂടി സംഹരി ു ു. ആയു ് ഒടു ാ
ദുർലഭം ചില മൃഗ ൾ േവട ാരുെട ഇടയിൽ ൂടി ചാടിേയാടി
ഒഴി ് ഇട ിെട പിൻതിരി ു േനാ ിെകാ ു കുതി
പായു തു ക ാൽ

'പേശ ാദ ഗ തത ാദ ിയതിബഹുതരംസ്േതാകമുർ ാം പയാതി'

എ സ ഭാേവാ ിയുെട താ ര ംേപാെല ആയവ അധികം േനരം

ആകാശ ിൽ ൂടി െ േയാ േപാകു തു് എ ു േതാ ും;
ഭസ്പർശം അ ത കുറ മാ തേമയു .
വ ാ ഘം, കരടി, പ ി മുതലായ വലിയ മൃഗ െള നടുവിൽ നി ു
കാടിള ിയവർ, നായ് െളെകാ ും കുതിര റ ുനി ു്
കു െളെ ാ ും ആ ിെ ാ ുവരുേ ാൾ ചുററും
നിൽ ു േവടർ അവെയ വഴി െതററി ്, കു ുകളിേല ും
പാറകള െടയും വൃ ള െടയും ഇടു ുകളിേല ും പായി ്,
എ ും േപാകാൻ നിവൃ ിയി ാതാ ി. നാലു പുറ ുനി ും
പലവിധ ആയുധ ൾ അവയുെടേമൽ പേയാഗി ുേ ാൾ, പാണ
ഭയം െകാ ു ാവു ആർ നാദേ ാടു കലർ ു. സ േത
ഭയ ര ളായ അവയുെട ശബ്ദ ള ം നഖമുഖാദികെളെ ാ ു
കാണി ു ഭയാനക ളായ പല േചഷ്ടകള ം
നിഷ്ക ക ാരായ ആ േവടർ ു് ഉ ാഹെ
വർ ി ു ത ാെത അ ം േപാലും ദയ േതാ ി ു ി . കഷ്ടം!
എ ിലും ഈ േവ യ് ു വലിയ ഒരു ഗുണമു ്. മാൻ, മുയൽ
മുതലായ സാധു ളായ മൃഗ െള ആരും ഉപ ദവി േപാകരുെത
ക നയു ായിരു ു. അതിനാൽ ദുഷ്ടമൃഗ ൾ മാ തെമ
നശി ു ു .

മൃഗ െള െകാ ുെകാ ്, ആ വലയ ിനു ിലു ായിരു

 മൃഗ ൾ ഒെ യും ഒടു ിയേ ാേഴ ു് ഭ ി തായ ചില
മൃഗ െള േവടർ തിരെ ടു ് േവെറ വ െകാ ിരിെ ,
നായാ ിനു വ ി ളളതിൽ പധാനികളായ ര ാള കൾ ത ള െട
ഭവന ിേല ു മട ിേ ാകാൻ ത ാറായി, കുതിര റ ു കയറി.
അവരുെട േവഷംെകാ ും മ ളളവർ അവർ ു കാണി ു
വണ ംെകാ ും അവർ പധാനികളാെണ ു േവഗ ിൽ
അറിയാം. കറു കു ായവും ചുവ െതാ ിയും ഉളള
ഒരാെള ുറി മുെ പറ ുവേ ാ. അയാൾ ു് അ തു
വയ പായമായിരി ു ു. പലേ ാഴും ഇ െനയുളള
വ യാമംെകാ ായിരി ുെമ ു േതാ ു ു, അയാള െട
അവയവ ൾ വളെര പുഷ്ടിയുളളവ ആയിരു ു. മുഖ ിനു
സൗമ ത കുറയുെമ ിലും പുരുഷല ണം തിക ം ഉ ്. നീ ്
അ ം വള മൂ ും, വിസ്തൃതമായ െന ിയും വളെര തടി
പുരികെ ാടികള ം ഉ ായിരു തിനാൽ മ ് അനവധി മുഖ ള െട
ഇടയിൽനി ു് ആ മുഖം തിരി റിയാൻ പയാസമു ായിരു ി .
ഒരി ൽ ക ാൽ ആ മുഖം മറ ാനും എള മ .

മേ ആൾ അതിസുഭഗനും സൗമ നുമായ ഒരു െചറു ാരനാണു്.

എകേദശം ഇരുപ ു വയ പായമായിരി ു ു. അധികം
എകരമി . വളെര കൗതുകം േതാ ു നീല വി ീ െകാ ു് ഒരു
കു ായവും ചുവ കസവുെതാ ിയുമു ു്. േവ യ് ു
താ ര മുെ ിലും പരിചയം കുറയുെമ ു ക ാൽ
തീർ യാവും.ദുർഘടമായ ദി ുകളിൽ ൂടി കുതിരെയ േവഗ ിൽ
ഓടി ാൻ സാമർ ം കുറയും. േവ യുെട അ ാനംെകാ ് ര ു
േപർ ും ന വ ം വിയർ ിരി ു ു. ീണം തീർ ുവാനായി ്
ഒരുവൻ കുെറ പാലും പലഹാര ള ം െകാ ുവ ു.
ര ുേപരുംകൂടി അതു ഭ ി ീണം തീർ േശഷം ന ുെട
'കുമാരെനവിെട?' എ ് വലിയ ആൾ ഉ ിൽ േചാദി തിനു്
'സ ാമി അ ം െതേ ാ േപായിരി ു ു.ഞ ളിൽ ചിലരും
ഒരുമി േപായി ു് 'എ ് ഒരു േവടൻ ഉ രം
പറ ു.'അയാൾ ് അപകടം ഒ ും വരി ായിരി ും 'എ ് ആ
െചറു കാരനും പറ ു. ഇ െന ര ാള ംകൂടി േപായ കുമാരൻ
വരു തു ക ുെകാ ിരിെ െത ുനി ് അതിേഘാഷമായ
ആർ ം േകാലാഹലവും േകൾ ുമാറായി. ഉടെന എ വരുംകൂടി ആ
ദി ി ു േനരി പാ ു. ഇരുവരും അേ ാ കുതിരെയ ഓടി .
അവിെട വൃ ൾ കുറ നിര ഒരു ലമു ു്. അതിെ
അേ അ ുനി ു് ഇവർ കാ ുനി ിരു കുമാരൻ
ജീനിയി ാെത ഒരു കുതിര റ ു കയറി. അതിേകമ ിൽ
പായി ി ു തും അതിെ പി ിൽ, െതാ െതാ ി എ
വിധ ിൽ വലിയ ഒരു െകാ നാന അയാെള പിടി ാൻ തു ിൈ
നീ ിെ ാ ു പാ ണയു തും ക ു.ആനയ് ു േദ ഷ ം
സഹി ു ി . ഉളള ശ ിെയാെ യുമി  മ ു തുമു ു്.
ആപൽ രമായ ഈ അവ ക േ ാൾ അേ ാ! എ ശബ്ദം
ക ുനിൽ ു അധികം അള കളിൽ നി ും ഒ ായി പുറെ .
ആ ശബ്ദം പുറെ ടാനിടയു ായി . അേ ാേഴ ുതെ എ െന
എ റിയാെത ആന െപാടു െന അവിെടനി ു് ഇട ും വല ും
ചുവ ിേല ു േനാ ി വ ം തിരി ുതുട ി അതിനിടയിൽ
കുമാരൻ കുതിരെയ ഓടി ് ആനെയ വളെര പി ി . അേ ാൾ ഹാ!
ഹാ! എ സേ ാഷ സൂചകമായ ശബ്ദം കാണികളിൽനി ു
പുറെ .

ഉടെന ജന ൾ എ ാവരും ഏകാ ഗദൃഷ്ടികളായി, ആന നി ു

േപാകാൻ കാരണെമെ ു സൂ ി േനാ ിയേ ാൾ ഒരു േവടൻ
ഓടു ആനയുെട കാലി ിടയ് ് കട ുകൂടി. ഒരു കാലിേ ൽ
പ ിനി ് അതിേ ൽ ക ാരംെകാ ു കു ു തു ക ു.
കുമാരെ പി ാെല പായുകയാൽ അവൻ ഉപ ദവം ഏ ി ു തു
കുെറ േനരേ ു ആന അറി ി . പിെ േവദന
സഹി ുവാൻ കഴിയാതായേ ാൾ ആന കുമാരെന ഉേപ ി ്
തെ പുതിയ ശ തുവിെന പിടി ാൻ ശമി തുട ിയതാെണ ു
െതളിവായി. അ ത കഠിനമായി ഉപ ദവി ു ആ ശ തവിെന
പിടികി ായ്കയാൽ ആ വലിയ ജ ുവിന് ഭാ ുപിടി കാണി ു
േഗാഷ്ടികൾ ക ു, കാണികൾ സേ ാഷി ുേ ാൾ,
കാലി ടിയിൽ പ ികൂടിയിരി ു േവടൻ വളെര
സാമർ േ ാടുകൂടി ഉര ുപിര ് ആനയ് ു പിടി ാൻ
കി ാെത പാെ ാഴി ു. അേ ാഴും ജന ളിൽ നി ു
സേ ാഷശബ്ദം പുറെ .

ഇനി ആന എേ ാ പായു ുേവാ എ റിയാെത എ ാവരും ഒ ു

നടു ി. അേ ാേഴ ു മെ ാരു േവടൻ ജീനികൂടാെത ഒരു
കുതിര ു കയറി പൃഷ്ടഭാഗം ആനയുെട മു ിേല ാ ി
ആനയുെട അടു ു െച ു നി ു തല തിരി പിേ ാ ം
ആനെയ േനാ ിെകാ ും അതിെന െവറി ഇടു ി ുവാൻ
ഓേരാ ും പറ ുെകാ ും കുതിരെയ പതുെ തുെ ഓേരാ
അടിയായി പിേ ാ നട ി ആനേയാടു അധികം അടി ി തുട ി.
ക ുനിൽ ു വർ അ ുതം െകാ ു നി ബ്ദ ാരായി ആന
കുെറ േനരേ ് ഒ ും അന ാെത നി ു. േവടനും കുതിരയും
ഹസ്ത പാപ്തമായി എ ു േതാ ിയേ ാൾ അവിെട നില് ു വർ
ഒേ യും െഞ വ ം ഒ ു ചീറി,െചവിയടു ു പിടി ്
തു ിൈ നീ ി, വാലുയർ ി ഭൂമികുലു വിധ ിൽ
മുേ ാ പാ ു. ൈകയിൽ ി ിേ ായി എ ുതെ യാണ് ആന
വിശ സി തു്, േനാ ിയേ ാൾ േവടൻ തെ കുതിരെയ
തിരിേ ാടി ് ആനയുെട ഇട ുഭാഗ ായി കുെറ ദൂെര െച ു
നില് ു തു ക ു. ആശാഭംഗംെകാ ു് ആനയ് ു ായ േദ ഷ ം
വിചാരി ാൽ അറിയാവു താണു് ഒ ം താമ ി ാെത ആന
തിരി പിെ യും അവെന പിടി ുവാൻ പാ ു. േവടൻ മു ിലും
ആന പി ിലുമായി േനരും കിടയുമി ് പായു തിനിടയിൽ േവടൻ
പിേ ാ ം തിരി ു് ആനെയ െചാടി ി ുവാൻ ഒരു വടി
നീ ി ാണി ിെകാടു ു ു. കുതിര നില് ാെത പായു ു. ആന
േവടെന അടു ുേ ാറും അതിധീരനായ ആ േവടെ
ജീവെന ുറി കാണികൾെ ാവർ ും േപടി തുട ി.
ഇതിനിടയിൽ ആനയുെട പി ാെല െവ ക ി
ഊരി ിടി െകാ ു് ര ു േവട ാർ
പാളി തു ിയടു ുകൂടു തു് എ ാവർ ും കാണുമാറായി.
ആനമാ തം അവെര ക ി . കഷ്ടം! േവടെന പിടി പിടി എ ്
എ ാവർ ും േതാ ിയ ാേഴ ു് ആന െപാടു െന പിേ ാ ം
ഇരു ു തു ക ു.േനാ ിയേ ാൾ പി ാെല വ ിരു ഒരു
േവടൻ മുഴ ാലിെ പിൻഭാഗ ു വലിയ പാർഷിക ായുവിെന
െവ ിമുറി യാൽ ആനയ് ു പിെ ഒരടിവയ് ുവാൻ
നിവൃ ിയി ാതായി വീണതാെണ ു പത മായി. ര ു
കാലിേ ൽനി ും ര ം ധാരാളമായി ഒലി ുകയാൽ ആന
േമാഹലാസ െ കിട ു. േവട ാർ ു് ജയംെകാ ു വളെര
സേ ാഷം, ആനയ് ു അതി കഠിനമായ മരണം.

ആന വീണ ഉടെന, അതിെ മു ിൽ സാഹസമായി

ഓടി വ ിരു കുമാരെന കാ ുനി ിരു ആ ര ാള കള ം
അടു ുെച ു് സേ ാഷേ ാടുകൂടി ആലിംഗനംെചയ്തു. പിെ
അ േനരം ആനയുെട വ സനകരമായ അവസാനം ക ു
ഖി ാരായി നി ു് മൂ േപരുംകൂടി ത ള െട ഭവന ിനു േനരി
കുതിരകെള നട ുകയും അവരുെട ആൾ ാരായ പലരും
അവരുെട പി ാെല തെ േപാകയുംെചയ്ത.
(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 4_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം 4. ച േനാദ ാനം

(Part -4-Sandalwood Park)

നായാ കാരിൽ പധാനികളായ േമ റ മൂ ുപരും ത ിൽ

ത ള െട പരാ കമ െള ുറി പറ ുെകാ ു ര ു നാഴിക
വഴി വടേ ാ െച േ ാേഴ ു അവരുെട ഭവനം ദൂര ുക ു
തുട ി.ഒരു വലിയ കു ിെ മുകളിൽ വിസ്തീർണമായ ഒരു
ഉദ ാനമു തിെ നടുവിലാണ് ആ ഭവനം. ആ ഉദ ാന ിൽ
ച നവൃ ൾ അധികം ഉ ായതിനാൽ അതിന്
ച േനാദ ാനെമ ാണ് പേ യ് ു പേ േപരു
പറ ുേപാരു തു്. കു ു് െപാ ം കുറ ു് പര
മാതിരിയാണു്. നാലു പുറ ും ചു ി ാടുകൾ ഉ ു്. അധികം
െചരിവു ഒരു ഭാഗ ു് ആ ചു ി ാടുകൾ െവ ി മുകളിേല ു
േപാകുവാൻ ഒരു വഴി ഉ ാ ി ു്. അയതു്,
സർ ഗതിേ ാെലയാകയാൽ കയ ിെ െഞരു ം അധികം
േതാ ുകയി . വഴിയുെട ര ു ഭാഗ ും അടു ി പിലാവു്, മാവു്,
േപരാൽ മുതലായ തണലു വൃ ൾ
െവ പിടി ി ി ായിരു തിനാൽ െവയിലിെ ഉഷ്ണം
അ ംേപാലും ത കയി . ആ വഴിയിൽ ൂെട കയറിെ ാൽ
പടി രയിെല ും. പടി രയ ,േഗാപുരം എ ുതെ പറയാം.
അ തവലിയതാണു്. ആനവാതിലുകള ം ച ലകള ം വലിയ
തഴുതുകള ം ഉയർ കൽ ൂണുകള ം കമാന ള ം ഉ ു്.

പടിവാതിൽ കട ാൽ െച തു് ഒരു മേനാഹരമായ

പൂേ ാ ിേല ാണു്. അതിൽ വിവിധമായ െചടികള ം
സുഗ പുഷ് ള ം ഭംഗിയിൽ ന ാ ീ ു്.അതിലൂെടയാണ്
ഗൃഹ ിേല ു െച വാനു വഴി. വഴിയുെട ഇരുഭാഗ ും ഉ
േവലിയിേ ൽ കൗതുകമു ഓേരാ ലതകൾ പടർ ു പുഷ്പി
നിൽ ു ു ്. ആ വഴിയിൽ ൂെട െച ു കയറു തു് ഒരു
താഴ്പുരയിേല ാണു്. അതിെ മീെത അ ം എകർ ഒരു
തറേമൽതറയും ഉ ു്. വളെര ദീർഘവിസ്താരവും തെ കരവും ഉ
വിലാസമായ പൂമുഖം. പൂമുഖേ ു കയറു തു്, ഒരു വലിയ
കമാന ിൽ കീഴിൽ ൂെടയാണ്. താഴ്പുരയുെട മൂ ു ഭാഗ ും
ഉ വലിയ താല പമാണ ളായ തൂണുകൾ എ ാം
കരി െകാ ു ാ ി മീെത െവ ു ായമി
മിനു ുകയാൽ െവ െകാ ു കട ു ാ ിയതാെണ ു
േതാ ിേ ാകും.തറേമൽതറയുെട േമലു കറുംതുണുകൾ,
പാലു ര ൾ,ത ്,തുലാ ൾ ഇതുകളിേ ൽ
ശി ിശാസ് ത ിെ ൈവഭവെ അതിശയമാകുംവ ം
കാണി ിരി ു ു.തൂണുകള ം തുലാ ാള ം ഒരുേനാ ിനു്
വീരാളി െകാ ു െപാതി ിരി ുകേയാ എ ു
േതാ വ ം വിേശഷമായി ചായം കയ ിയിരി ു ു. ത ി ു
നാംവിരൽ കീഴായി നാലുഭാഗ ും ഭി ിയിേ ൽ
ഇരുവിരൽവീതിയിൽ കു ായംെകാ ു് ഒരു ഗളമു ു്. അതിൻ
കീഴിൽ പേലട ും പ വർണ ിളികള െടയും
െവ ിറാ ള െടയും മ ം പല പ ികള െടയും രൂപ ൾ
ഉ ാ ിവ ിരി ു തു ക ാൽ അവ ചിറകു വിരു ി, ഇേ ാൾ
പറ ുേമാ എ ു േതാ ും. ശി ികള െട സാമർ ം െകാ ു്
അവയ് ് അ ത ജീവ ം ത യത വും വരു ിയിരി ു ു.

താഴ്പുരയുെട നടുവിൽ േവെറ ഒരു വിചി ത ണിയു ു്.

ഒ രി െകാ ് അതിമിനുസ ിൽ െകാ ിയു ാ ി
ഒ ാലിേ ൽ നിർ ിയ ഒരു വലിയ വൃ ാകാരമായ പാ ത ിൽ
നിറ ിരി ു അതിനിർമലമായ ജല ിൽ ചുവ ും
സ ർ വർ മായിയും മു ു ി ിയുെട നിറ ിലും ഉ െചറിയ
ഓേരാ മാതിരി മ ൾ അതിൽ െ ജലജ ളായ ചില
െചടികള െട നീല രി ികളിൽ പൂ ുെകാ ് ഏ വും
കൗതുകമാകുംവ ം ത ി ളി ു ു. േവെറ ഒരിട ് വളെര
ദുർലഭമായ ചില പ ികെള വലിയ വിശാലമായ പ ര ളിലാ ി
തൂ ീ വ ത ള െട മധുരസ പ്ന െളെ ാ ് ചു മു
നിർജീവവസ്തു ൾ ുംകൂടി ത ള െട ഉേ ഷവും പസ തയും
പകരു ുേവാ എ ു േതാ ും.

പൂമുഖ ിെ ഇട ും വല ും ഭാഗ ളിൽനി ും ര ു

േകാണികൾ േമെ േപാകുവാനു ്. കയറിെ ാൽ ഒരു വലിയ
ഒഴി മുറിയിൽ എ ും. ആ മുറി വളെര തെ കരവും
ദീർഘവിസ്താരവും ഉ തും ചു ം വിശാലമായ
വാ േയാടുകൂടിയതുമാണ്. പുറേമ ആെര ിലും വ ാൽ അവെര
സല് രി ാനു ലമാണ്.അതിൽ പലവിധമായ
ആസന ൾ,ക ിലുകൾ,േകാസരികൾ,ചാരുകസാലകൾ,േമശകൾ,
വിള ുകൾ,ചി ത ൾ മുതലായവയു ു്. അതിെ പിൻഭാഗ ു്
അതിലധികം വലുതായേവെറാരു ഒഴി മുറിയു ്.അതിൽ
േമ റ വ യാേതാ ുംതെ യി . ആയതു് പുറ ു് ഇറ ി
കളി ുവാൻ കഴിയാ കാല ളിൽ പ ാടുവാനും മ ്
ഉ ാസകരമായ വ ായാമ ൾ ും ഉ ലമാണ്.

ഈ ര ു് അക ൾ ും വിസ്താരമു ജനലുകൾ നാലും

പുറ ും വളെര ഉ ാവുകയാൽ വായുസ ാരം ന വ മു ്.
മാളികയുെട മുകളിൽ വിേശഷവിധിയായി േവെറ ഒ ും
ഉ ായിരു ി .

താഴ ു് പൂമുഖ ിൽ നി ും അകായിേല ു കട ാൽ, മുകളിൽ

ഉ തി ു േനെരകീഴിൽ,അതുേപാെലതെ ഒഴി ര ു
ല ൾ ഉ ് . അതിൽ ഒരു ലം ആയുധശാലയാണ്.
അതിനു ിൽ പലവിധമായ വാള കൾ, െവ ക ികൾ, ക ാര ൾ,
കു ൾ,ഈ ികൾ, എമതാടകൾ, ഗദകൾ,
കവച ൾ,െവ ഴുകൾ എ ീ മാതിരി
അ ാല ുപേയാഗി ിരു പലവിധ ആയുധ ൾ,
ഉപേയാഗി ാൻ ത ാറാ ിവ ിരി ു തുേപാെല
െതള െതള െന തുട െവടി ാ ിവ ിരി ു ു.
ചിലെതാെ യും ചുമരിേ ൽ ആണി തറ തൂ ിയിരി യാണു്.
അ പകാരം ആയുധ ൾ അടു ിവ ി തിെ ഇട ് കലമാൻ,
കാ ി മുതലായ െകാ ു മൃഗ ള െട തലകൾ
െകാ ുകേളാടു ൂടി ഉണ ി നിറ കൃ തിമേന ത ള ം മ ം
വ ാ ി ചുമരിേ ൽ പേലട ും തറ ിരി ു തു ക ാൽ,
ആ മൃഗ ൾ അകേ ു കഴു ുനീ ി എ ിേനാ ുകേയാ
എ ു േതാ ും. നില ് വ ാ ഘം, കരടി, മാൻ മുതലായവയുെട
േതാലുകൾ, േരാമം കളയാെത ഉ ാ ി പേലട ളിലും വിരി ി ്.
മെ ാരു ഭാഗ ് വലിയ ആനെ ാ ുകൾ, പ ിേത കൾ,
പുലി കൾ, ചമരിവാലുകൾ, കാ ിെ ാ ുകൾ, പുലിനഖ ൾ,
എ ി െന നായാ െ ാ ു കി സാധന ൾ പലതും
േശഖരി വ ിരി ു ു. േമ റ മൃഗചർമ ൾ ചിേലട ു്
േമല് ുേമലായി അടു ിവ ി തിേ ൽ സിംഹതുല ാരായ
മൂ ു നായാ നായ് ൾ നട ു ു ്.അവയുെട മുഖെ
ശൂരതയും മാ ുെ ാ ും കടിെ ാ ും ഏ ി അനവധി
വണ ള െട വടു ള ം അതിതീഷ്ണ

ളായ ക കള ം വള ുനീ ദംഷ്ടകള ംവിസ്തീർ മായ

വായും കറു ു തടി ചു ുകള െട ഇടയിൽ ൂടി പുറേ ു
തുറി ിരി ു ചുക നാവും ക ാൽ ആ അക ു കൂ ി
അനസാമാന െള സ ാദി ു തിൽ അതിസാഹസകമായി
പയ ി വരാെണ ് ഏവനും േതാ ാതിരി ി .

േമൽ വിവരി ല ളാണു് ഭവന ിെ പധാന

ഭാഗ ൾ.ഭവന ിെ പിൻഭാഗം ഒരു വിസ്തീർ മായ വളർ ു
കാടാണു്. അതുകു ിെ ഇറ ിേലാളമു ്. ആ കാ ിൽപൂ ും
െതഴു ും നില് ു പലമാതിരിവിേശഷവൃ ള ം അവകള െട
മുകളിൽ മധുരമായി പാടിെ ാ ിരി ു പ ികള ം അവകള െട
ചുവ ിൽ തു ി ളി ു പു ിമാൻകൂ ള ം ആ േമാഹനമായ
മ ിര ിെ മഹിമെയ പുകഴ് ുകേയാ എ ു േതാ ും.

ഈ വിേശഷഭവനം കലിംഗരാജാവിെ രാജധാനിയിൽ നി ു് ഒരു

കാതം വഴി െത ായി ാണു്. സമീപം േവെറ ഭവന ൾ ഒ ും
ഇ ാ തിനാൽ അതു വിജനവാസ ിനായി ാണു നായാ ി ു
േപായിരു തിൽ പായേമറിയആൾ അതു്
ഉപേയാഗി വ ിരു തു്.അേ ഹ ിെ േപര് അേഘാരനാഥൻ
എ ാണു്. കലിംഗമഹാരാജാവിെ ഭ ാരാധിപനും ഒരു
മ ിയുമായ അേ ഹം രാജ കാര ംവളെര ആേലാചി മുഷി ാൽ,
സംവ ര ിൽ ഒ ു ര ു മാസം ആ ഭവന ിൽ െച ്
രാജ കാര ള െടആവശീലകളിൽനി ് അ ം ഒഴി ്അവിെട
സുഖംെകാ വാൻ താമസി ുകപതിവായിരു ു. എ ാൽ,
ശരീരസൗഖ ം േപാരായ്കയാേലാ മേ ാ, കുറ കാലമായി അേ ഹം
ിരവാസംതെ ച േനാദ ാന ിൽ ആയിരി ു ു. എ ിലും
രാജ ഭാര ിെ അമരം യാെതാരാൾ ും
ൈകവി െകാടു ി ായിരു തുമി .

അേഘാരനാഥെ ഒരുമി ് സ ർണമയീേദവീ എെ ാരു കുമാരിയും

താരാനാഥൻ എെ ാരു കുമാരനുംകൂടിയു ായിരു ു. നായാ ിൽ
അതിസാഹസികമായി ആനയുെട മു ിൽ ഓടി വ ിരു ുെവ ു
പറ കുമാരനാണു് താരാനാഥൻ. ആ േസാദരീേസാദര ാർ ്
ബാല ിൽ െ അ ന മാർ ഇ ാതാകയാൽ എളയ നായ
അേഘാരനാഥെ ര യിലാണ് അവർ വളർ ു േപാ തു്.
അേഘാരനാഥെ േജ ഷ് ഠനും േമൽപറ െചറു കാരുെട
അ നും ആയി കപിലനാഥൻ എെ ാരാൾഉ ായിരു ു.
കലിംഗമഹാരാജാവിെ പധാനമ ിയായിരു അേ ഹെ ,
രാജാവിനും രാ ി ും പാണവിശ ാസമായി ായിരു ു.രാ ി
മരി തി ുേശഷം രാജാവിനു പായാധി ാലും വിഷാദ ാലും
ബു ി ു മു െ േ ാെല ശ ിയും ൈ ര വും
ഇ ാതായി.വാർ ക ിെ അതി കമ ള ം
ധാരാളമായി ു ട ി. കുടില ാരായ ചില സചിവ ാരുെടയും
വാർ ക ിലു ാകു ചില ചപലതകൾ ു
െകാ ാടിനി ിരു ഒരു േവശ യുെടയും ൈപശൂന ാൽ,
അകാരണമായി ് അത ം വിശ ാസേയാഗ നായ ആ
കപിലനാഥെന കാരാഗൃഹ ിലാേ ണെമ ു് രാജാവു
ക ി ുകയാൽ അേ ഹം ഏകശാസനയായി ഭരി ിരു ആ
രാജ ിൽ െ ഒരു തടവുകാരനായി കാലം കഴി ാനു
ൈദന െ ഭയെ സ ം ൈകയിനാൽ ജീവനാശം
വരു ിെയ ുമാണ് വർ മാനം.
താരാനാഥനു് ഇരുപ ിര ു വയ ് പായമായി, വിദ ാഭ ാസവും
മററും േവ തുേപാെല കഴി ു. അേഘാരനാഥെ ശി യാൽ
ശസ് തശാസ് ത ിൽ സാധാരണയിൽ അധികം
നിപുണനായി ീരുകയുംെചയ്തു. സ ർണമയീേദവി ു പതിേനഴു
വയ ായി. പാ നായ അേഘാരനാഥെ സഹവാസംെകാ ു
ര ുേപരും വളെര ബു ികൗശലവും സ ാർഗനിഷ്ഠയും
തനി ുതാൻേപാരിമയും ഉ വരായി ീർ ു.

താരാനാഥനു് ഇരുപതു വയ ായവെരയും

രാജധാനിയിൽ െ യായിരു ു േസാദരീേസാദര ാർ
പാർ ിരു തു്. കപിലനാഥൻ രാജാവിെ േകാപം നിമി ം
ആ ഹത െചയ്തുെവ ു രാജാവു േക േ ാൾ ശു ാ ാവായ
അേ ഹ ിനു് അതികഠിനമായ പ ാ ാപം ഉ ായി. അതിനു
കാരണഭൂത ാരായ ദുഷ്ടസചിവ ാെര അ േ ാൾ െ
കാരാഗൃഹ ിലാ ുവാൻ ക ി . കപിലനാഥെ സ ാന െള
േവ ുംവ ം വാ ല േ ാടുകൂടി േനാ ിവളർ ുവാൻ
എ ാംെകാ ും അേഘാരനാഥെനേ ാെല ആരും
തരമാവിെ ുവ ,അവെര അേ ഹെ പേത കം ഭരേമ ി
െകാടു ുകയും െചയ്തു. എ ുതെ യ , രാജാവു് കൂെടകൂെട
അവെര ആളയ വരു ി അവെര േയാഗേ മം
അേന ഷി കയുംെച ം. െചറു കാല ് അവരുെട ഭവനം
രാജമ ിരംതെ യായിരു ു, രാജകുമാരൻ അവരുെട
സഖാവായിരു ു.ര ു സംവ രം ഇ റമാണു് അവർ
അേഘാരനാഥൻ ഒരുമി ് ഉദ ാനഭവന ിേല ു പാർ മാ ിയതു്.
അേഘാരനാഥെ ഭാര മു തിൽ അധികം വയ ായി ം
പസവി ി ായിരു ി . ആയതുെകാ ു് ആ സ് തീ
താരാനാഥെനയും സ ർ മയിേദവിെയയും വെളെര
സ്േനഹേ ാടുകൂടി തെ സ ം മ െളേപാെല
ര ി േപാരു ുമു ു് . ഇെ െനയാണു് ച േനാദ ാന ിെ യും
അതിൽ പാർ ുവരു വരുെടയും വൃ ാ ം.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 5_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം 5- രാജകുമാര൯
(Part -5-Prince)

അേഘാരനാഥെ ഒരുമി നായാ ിനു വ ിരു മേ

െചറു ാരൻ ചി തരഥൻ എ ു േപരായ
കലിംഗമഹാരാജാവവർകള െട
സീമ പു തനാണു്. പതാപച െന ാണു േപര്. മഹാരാജാവിനു
ര ു പു തിമാർകൂടി ഉ ായിരു ു. പതാപച െ
േജ ഷ്ഠ ിയായിരു ഒരു പു തിെയ േവെറാരുരാജ േ ു്
േവ െകാ ുേപായി പ മഹിഷിയായി കുേറ കാലം ഇരു ു
സ തിയു ാവാെത മരി േപായി. അനുജ ിയായി
അതിസു രിയായ ഒരു കന കയും ഉ ായിരു ു ആ കന കെയ
വളെര െചറു ിൽ ക ാർ എടു ു െകാ ുേപായി,
ആഭരണ ൾ തസ്കരി ് കാ ിൽ എ ാേ ാേരട ുെവ
െകാ ിരി ു ുവെ ത. ക ാെര തു ു ാ ാൻ വളെര
ശമി ി ം കഴി ി . രാജകന കയുെട ശരീരസൗഭാഗ ം ക ു്
കൗതുകെ ് ഇവൾ ഭൂമിയിൽ ഇരിേ വളെ ുവ ്,
യ ാേരാ കി ര ാേരാ െകാ ുേപായതായിരി ണം എ ു
ബു ിമാ ാരായ ചില ൈദവ ാന ാർ തീർ പറയുകയും
െചയ്തി ായിരു ു. ഏെത ിലും പു തിെയ കാണായ്കയാൽ
വൃ നായ രാജാവിനു് കുേറ ാലേ ു കഠിനമായ
വിഷാദ ിനു കാരണമായി.

ഇ െന േസാദരിമാരും കൂടിയി ാെത ഏകപു തനായി ീർ

പതാപച നു െചറു ിൽ െ താരാനാഥനും
സ ർ മയീേദവിയും ച ാതിമാരായി ീർ ു. അവർ മൂ ു േപരും
പരസ്പരം വളെര സ്േനഹേ ാടുകൂടിയും എേ ാഴും ഒരുമി ം
വളരുകയാൽ താരാനാഥനും സ ർ മയിയും
ച േനാദ ാന ിേല ു പാർ മാ ിയേ ാൾ, പതാപച നു വളെര
ബു ി യമു ായി; ഉദ ാനഭവന ിൽ വാസം വളെര
സുഖമാെണ ിലും താരാനാഥനും സ ർ മയി ും ത ള െട
ഇഷ്ടേതാഴനായ രാജകുമാരെനയും
നിേത ാ വവതിയായിരി ു രാജധാനിയിെല ഓേരാ
ആേഘാഷ െളയും കാ ാൻ കഴിയായ്കയാൽ ആ മാ ം ഒ ം
തെ സേ ാഷെ ഉ ാ ിയി . ചില ദിവസ ളിൽ
പതാപച ൻ രാജാവിേനാടു സ തം വാ ി,
ച േനാദ ാന ിേല ു േപാകും. ഉദ ാന ിൽ എ ി ഒേ ാ
രേ ാ ദിവസം താമസി ് രാജധാനിയിേല ുതെ മട ുകയും
െച ം. അതുെകാ ു് രാജാവിന് ഒ ം അ പിയം ഉ ാകയി താനും.
എ ാൽ, അ ാറു മാസമായി ് രാജകുമാരൻ ച േനാദ ാന ിൽ
വ ാൽ എ ദിവസം താമസി ാെത മട ിേ ാവുകയി .
കൂെട ൂെട വരികയും െച ം. അതുെകാ ു് രാജാവിന് ഒ ം
അ പിയം ഉ ായി . എ ുെകാെ ാൽ, അേഘാരനാഥൻ
ഉ തുെകാ ു് [ 23 ]അയാൾ കുമാരെ േമൽ ന വ ം
ദൃഷടിെവ െകാളള െമ ു് രാജാവിനു ന വിശ ാസം ഉ ായിരു ു.
അേഘാരനാഥനും രാജകുമാരൻ വരു തു വളെര
സേ ാഷമായിരു ു

അ െനയിരിെ പതാപച നും സ ർണമയിേദവിയും ത ിലുളള

സ്േനഹ ിന് ഒരു മാററം സംഭവി . പതാപച നു കുെറ
കാലമായി ് സ ർണമയിെയ കുറ ധികമായി ഇഷ്ടം
േതാ ി ുട ീ ായിരു ു. ആദിയിൽ അതിനു
കാരണെമ ായിരി ുെമ ു തനി ുതെ അറിവാൻ കഴി ി .
ഒരു സംവ ര ി ി റം അതു പത മായി കാണി ുവാനും
തുട ി. എെ ിലും വിേശഷമായ ഒരു വസ്തു തനി ു കി ിയാൽ
അതു് അേ ാൾ െ േദവി ു െകാടു ും. എവിെടെയ ിലും
േപായാൽ പധാനമായ ാന ിൽ േദവിെയ ഇരു ും.േദവിയുെട
ഹിതം എെ ു പറയാെതതെ അറി ു പവർ ി ും
താരാനാഥെന ുറി സ്േനഹ ിനു് ഒ ം കുറവു ായി ,
എ ിലും എേ ാഴും േദവിേയാടു് അധികമായ ആദരവു്
ഭാവി ുകയാൽ താരാനാഥേനാടു മു േ േ ാെല ആഭിമുഖ ം
കാണി ുവാനുംകൂടി ഓർമ വി തുട ി. ഇ െന ഒരു
പ പാതംേപാെല രാജകുമാരൻ സ ർണമയിേയാടു് അധികം
സ്േനഹം കാണി ുവാൻ തുട ിയേ ാൾ താരാനാഥനു് ഒരു
ആ ര മാണു ായതു്. തെ സേഹാദരേനാടു തനി ു വളെര
സ്േനഹമു ായിരു തിനാൽ പതാപച ൻ പ പാതംേപാെല
കാണി ു തുെകാ ു് താരാനാഥനു് ഒ ം
കുണ്ഠിതമു ായതുമി . സ ർണമയി തെ സേഹാദരേനാടും
രാജകുമാരേനാടും ഒരുേപാെലയാണുസ്േനഹം കാണി ിരു തു്.
എ ാൽ, ആ രമായി താരാനാഥെന അധികം സ്േനഹം
ഉ ായിരു ുതാനും. എ െനെയ റിയാെത സ ർണമയി ു
കുറ കാല ി ു ിൽ രാജകുമാരെന അധികം പതിപ ി
േതാ ി ുട ി. ബു ിഗൗരവം ഉ വളാകയാൽ ആയതു
പുറേ ു് ഒ ം പകാശി ി ാെത തെ അധികമായ േ പമെ
ഉ ിെലാതു ിവയ് ുകയുംെച ം. രാജകുമാരൻ
ച നവന ിേല ു വരു തു് അധികം സാധാരണയായതിൽ
പിെ വ ാലധികം േനരം സ ർണമയിയുെട ഒരുമി തെ യാണു
കഴി ുക.
ഒരു ദിവസം രാജകുമാരനും സ ർണമയീേദവിയുംകൂടി മാളികയുെട
മുകളിൽ ഓേരാ േനരേ ാ ുകൾ പറ ു
സേ ാഷി െകാ ിരി ുേ ാൾ താരാനാഥൻ ആ അകേ ു
കട ുെച ു.അേ ാൾ ഇവരുെട സംഭാഷണം ഉടെന നി ുേപായി.
അയതിനു കാരണം താരാനാഥൻ വ തുെകാ ാെണ ു് അയാെള
അറിയി ാെത കഴി ുവാൻേവ ി സ ർണമയി േവെറ ഒരു
വർ മാനം നടുവിൽപിടി പറ ുതുട ി. രാജകുമാരനു് അതു
മന ിലായി . 'എ ാ േദവി! അസംബ ം പറയു തു് [ 24 ]എ ു
േചാദി . 'അസംബ മാേണാ, എേ ാടു േചാദി തിനു് ഉ രമേ '
എ ു രം പറ ു്, 'കഷ്ടം! ഇവിടുേ ു് ഇതു
മന ിലാകു ി േ ാ' എ ു പറയും വിധ ിൽ മുഖേ െ ാ ു
േനാ ി. രാജകുമാരനു് ആക ാെട ഒരു പരി ഭമമാണു് ഉ ായത്.
ഒ ും ഉ രം പറ തുമി . 'ഓ! ഞാൻ വ ി നി ള െട
ൈസ രസ ാപം മുട ി, അേ . ഞാനിതാ േപാകു ു' എ ു
പറ ു താരാനാഥൻ പുറേ ു നട ുതുട ി.' ഞ ൾ ു
ഏ ൻ േകൾ ുവാൻ പാടി ാ സ കാര ം എ ാണ ത്?
ഞ ള ംകൂടി േപാരാം' എ ു പറ ു് സ ർണമയി രാജകുമാരെ
ൈകയും പിടി െകാ ു േവഗ ിൽ േതാ ിേല ു നട ു.
താരാനാഥൻ അവിെട ഒ ം നില് ാത തെ കുതിരകെള
േനാ ുവാനായി പ ിയിേല ു േപായി. സ ർണമയി: 'കുമാരാ,
ഞാൻ പറ തിെ താ ര ം മന ിലായിേ ? േജ ഷ്ഠൻ
വരു തുെകാ ു ന ുെട സംസാരം തട െ എ ു
േതാ ി ു തു നേ ാ?' എ ു േചാദി . രാജകുമാരൻ:'അ വിദ
എനി ് അറിവു ായിരു ി . ഇനി ഞാൻ ഓർമ വ െകാ ാം'
എ ു പറ ു പകുതിയാ ിവ ിരു മു െ സ ാപം വീ ും
തുടർ ു. ഉദ ാന ിെ ഒരു അ ു വലിയ ഒരു പര ക ിേ ൽ
ര ുേപരും േപായിരു ു. രാജകുമാരൻ: േദവീ, വരു അയില ം
എെ ജ ന തമാെണ റിയാമെ ാ. പുറ ാൾസദ യ് ു
വളെര േഘാഷമായി വ ംകൂടുവാൻ അ ൻ ക ി ിരി ു ു.
േദവിെയയും താരാനാഥെനയും പുറ ാളിനു നാലു ദിവസം
മു ുതെ ണി െകാ ു വേരണെമ ു് അ ൻ എേ ാടു
പേത കം പറ ിരി ു ു. അ ു നി െള ര ാെളയും
കാണു തു വളെര സേ ാഷമാെണ ു് അറിയാമെ ാ.
അതുെകാ ു് േദവിയും താരാനാഥനും മ ാൾതെ എെ
ഒരുമി ് രാജധാനിയിേല ു േപാരണം. സ ർണമയി: ഞ ൾ
ര ാള ം ഇവിടുെ ഒരുമി വരു ത ത ഭംഗിയാകുേമാ?ജന ൾ
ഞാൻ ഇവിടുെ ൂെട വ ാൽ എ ുപറയും? രാജകുമാരൻ:
അേഘാരനാഥനും കുെട വരു ിെ . നി ൾ എ ാവരും കുെട
രാജധാനിയിേല ു േപാകുേ ാൾ ഞാനും നി ള െട കൂ ിൽ
വ ുെവ ാെത നി െള ഞാൻ കൂ ിെ ാ ു വ ു എ ു
പറയുേമാ? സ ർണമയി: ഇവിടു ു കൂെടയു ായിരി ുക. ഞ ൾ
രാജധാനിയിേല ു േപാവുക. ഇ െനയായാൽ െ ഇവിടു ു
ഞ െള കൂ ിെ ാ ു േപാകു ു എ ാെത വരികയി .
[ 25 ]പരമാർ ം മെ ാരു പകാരമാെണ ിലും ജന ൾ അ ന
പറയാതിരി യി .

രാജകുമാരൻ:അഥവാ അ െന പറയു തായാൽ െ എ ു

തരേ ടാണു ത്? നാം ച ാതിമാരാെണ ു് എ ാവർ ും
അറിവിെ , പ ു് നാം പലേ ാഴും ഒരുമി േപാവുകയും വരികയും
െചയ്തി ം ഇെ ?
സ ർണമയി:ഒ ും ഉ ായി . പേ , ന ുെട സൂ ്മവൃ ാ ം
അധികം േവഗ ിൽ പരസ മാവാനിടയു ു്. ഇേ ാൾ െ കുെറ
സംസാരമായിരി ു ുേപാൽ, നാം അറിയാ തു് കണ .
എെ ഒരു ദാസി എേ ാടു ര ു ദിവസം മു ് ഇതിെന ുറി
സൂചി ി കുറെ ാ ു പറയുകയു ായി

രാജകുമാരൻ:അവളേ ാേഴ ു് അതു് എ െന അറി ു? ഈ

വക വർ മാന ൾ അറിവാൻെപ ൾ ു വളെര
സാമർ മു ്.

സ ർ മയി:ആണു ൾ ു ഒ ം കുറവി . രാജധാനിയിൽ നി ു

ഇവിടുെ കൂെട വ ഭൃത ൻ ഇവിെട പാർ ു വേരാട്
പസ്താവി ു തു േക ി ാണേ ത അവൾ മന ിലാ ിയതു്.

രാജകുമാരൻ:ഒ! േഹാ! ഇ ത പരസ മാേയാ? എ ാൽ, ഇനി ഒ ം

താമ ി ുകയ ന തു്. അ ൻ ഇരി ുേ ാൾ തെ വിവാഹം
കഴിയണെമ ാണു് എെ ആവശ ം.

സ ർ മയി:അേ െട ഇഷ്ടം
േപാെലയാവാം.എ ാൽ,'എളയ േനാടു് ആർ അറിയി ും? 'എ ു
പറ ു് ല േയാടുകൂടി മുഖം താഴ് ി.

രാജകുമാരൻ:േദവി എ ിനു നാണി ു ു? ഞാൻ തെ

അേഘാരനാഥേനാടു പറ ു് സ തം വാ ി വരാമേ ാ. േദവി
യാെതാ ും അറിേയ തി : അ െ സ തം കി വാൻ മാ തേമ
മെ ാരാെള അയേ ആവശ മു .

സ ർ മയി: അതു േചാദിേ താമ േമയു

കി വാൻ.എെ ുറി ് രാജാവിനു വളെര വാ ല മായി ാണു്.
അവിടേ ു ഇതു വളെര സേ ാഷകരമായി തീരുകയും െച ം.

ഇ െന ര ാള ംകൂടി പറ ു സേ ാഷി െകാ ിരിെ

േമൽഭാഗ ു നി വൃ ള െട ഇല െപാടു െന ഒ െ ടു ത്
േക . കാരണെമെ ു േനാ ു തിനു മു ായി വലിയ ഒരു
കാ േകാഴി അവരുെട വളെര അടുെ മുൻഭാഗ ു വീണു. ഉടെന
ചിറകി ് ഒ ുര ു ത ് പിട ചാവുകയുംെചയ്തു.
േനാ ിയേ ാൾ അതിെ കഴു ിൽ ഒരു ശരം
തറ നിൽ ു തു ക ു് ആ അപകടം പവർ ി താെര ു്
രാജകുമാരൻ േദഷ േ ാടുകൂടി തിരിയുേ ാൾ കുെറ ദൂര ുനി ു്
ഹ,ഹ,ഹ! എ ു െപാ ി [ 26 ] ിരി ു തു േക . താരാനാഥെ
ചിരിയാണു്. അയാൾ േവഗ ിൽ വി മായി അടു ുവ ു് '
അ െനയാണു് ഏെറേനരം സ കാര ം പറ ാൽ. ഞാൻ പലഹാരം
തരുവാനായി നി െള ര ാെളയും എ ത േനരമായി തിരയു ു;
ഇനിയും സംസാരം മതിയാ ാറായിേ ?' എ ു േചാദി .

രാജകുമാരൻ വിധം പകർ ു കുറ ാ ു േദ ഷ െ ് തെ

അനിഷ്ടെ പകാശി ി . സ ർണമയിയും ഒ ുംപറയാെത
നി തിനാൽ ആ പവൃ ി തനി ും ഒ ം രസി ിെ ു്
താരാനാഥെന മന ിലാ ി.താരാനാഥൻ,' ഞാൻ കളിയായി
െചയ്തതാണു്. ആ പ ിയുെട കഷ്ടകാലംെകാേ ാ ശര ിെ
ദു ാമർ ംെകാേ ാ അതിെ കഴു ിൽ േപായി തറ തി ു
ഞാൻ എ ുെച ം? എെ േനെര േദ ഷ െ ാൽ ഞാൻ ഒ ം
ബഹുമാനി ുകയും ഇ ,' എ ു് ഒ ം കൂസൽ കൂടാെത
രാജകുമാരെ മുഖ ു േനാ ിപറ ു് ഉദ ാന ിെ മെ ാരു
ഭാഗേ ു േപാവുകയുംെചയ്തു.

രാജകുമാരൻ കുേറേനരം ഒ ും സംസാരി ാെത ഒരു

സാലഭ ികേപാെലനി ു. ' േദവിയുെട േസാദരനായകയാൽ ഈ
ദുർമര ാദം സഹിേ ി വ ു.ന ുെട ശുഭകാര ിന് ഇത് ഒരു
ദുർല ണമാണേ ാ. കഷ്ടം! കഷ്ടം! ൈദവംതെ ഇതിനു
വിപരീതമാെണ ുവരുേമാ' എ ു പറ ു. സ ർണമയി, തെ
േസാദരനും രാജകുമാരനുംത ിൽനിരൂപി ാെത ഒരു ൈവരസ
സംഭവി ുവാൻ സംഗതി വ തു വിചാരി വ സനി ് നനു െന
െപാടി ിരു ക നീർ തുട െകാ ു് ' കുമാരാ ഇതു
ദുർല ണമാെണ ു വിചാരി വ സനി രുതു്. ആ വക
ചപലതകൾ ഒെ യും അ ാനം െകാ ു ാവു താണു്,
സാരമിെ ു" എളയ ൻ എനി ു ദുഷ്ടാ െ ടു ിത ി ു്.
ഞാൻ വ സനി ു ത് അതുെകാ ,എ ു രം പറ ു.
രാജകുമാരൻ ഞാൻ താരാനാഥേനാടു് ഭാവം പകർ ു്
പറകയാലായിരി ും അേ ? അതു് എെ തൽ ാലമു ായ
േദ ഷ ം െകാ ു െചയ്തതാണു്. ഒ ം കുണ്ഠിതം േതാ രുതു് .
ഞാൻതെ അയാെള പറ ു സമാധാനെ ടു ിെ ാ ാം'
എ ു പറ ു. ഇ െന ര ു േപരും പരസ്പരം
സമാധാനെ ടു ി, സേ ാഷേ ാടുകൂടി ഗൃഹ ിേല ു
േപാവുകയും െചയ്തു.

താരാനാഥനാകെ വളെര ഖി നായി , ഗൃഹ ിൽ െച ു് മററവർ

ആരും വ തിനു മുെ അ ാഴം കഴി ് ഒരു െചറിയ
അക ുെച ു വാതിൽ അട വിചാരം തുട ി. താരാനാഥെ
അവ യും കുെറ ദയനീയം തെ . തനി ു കളി ുവാനും
േനരംേ ാ ു പറയുവാനും മററും ആരുമി ാതായി. കൂ ിൽ
നി ു ത ി ള ാലു തു േപാെല മന ിനു് ഒരു മാ ം
സംഭവി . രാജകുമാരനും തെ േസാദരിയും ത ിലു ര ി ം
ലാളനയും [ 27 ]കാണുേ ാൾ തെ സേഹാദരിയുെട
ഭാഗ വ െയ ുറി സേ ാഷി ുെനാ ിലും, തനി ു
ലാളി ുവാേനാ, തെ ലാളി ുവാേനാ, തെ വിചാര ൾ തുറ ു
പറവാേനാ ആരും ഇ ാതിരു തിനാലു വിഷാദം െവളി െ
അ ശയി നില് ു നിഴൽ േപാെല ആ സേ ാഷേ ാടു
േവർെപടാെതയു ായിരു ു. േമ റ പകാരം രാജകുമാരൻ
പ ു ാവാ വിധം അ ം ദുർമുഖം ഭാവി ുക േഹതുവാൽ
താരാനാഥനു് തെ ിതി യഥാർ മായി തിൽ തുേലാം
അധികം േശാചനീയമായി േതാ ി. ഏ വും അഭിമാനിയാകയാൽ,
കുണ്ഠിത ിനു് അ ം വ തും കാരണമു ായാൽ,
അതിെന ുറി ് അധികമായി വിചാരി േ ശി ു ത്
താരാനാഥെ സ ഭാവമായിരു ു.

രാജകുമാരനും സ ർ മയിയുംകൂടി അേഘാരനാഥെ ഒരുമി ്

അ ാഴ ിനു െച ിരു ു. താരാനാഥെന കാണാ േ ാൾ
സ ർ മയി വെളെര അർ േ ാടുകൂടി രാജകുമാരെ
മുഖേ ു് ഒ ു േനാ ി. താരാനാഥെ സ ഭാവം ന വ ം
പരിചയമു താകയാൽ രാജകുമാരനു് സ ർ മയിയുെട
േനാ ിെ താ ര ം മന ിലായി. സുഖേ ടുെ ാ ു തല
താഴ് ി. അ ാഴം കഴി ു് അേഘാരനാഥനും
രാജകുമാരനുംകൂടി അേഘാരനാഥെ അകേ ും
സ ർ മയിയും കൂടി അേഘാരനാഥെ ഭാര യുംകൂടി അവരുെട
പതിവുേപാെലയു ലേ ും കിട ുവാൻ േപായി.
താരാനാഥൻ േനരെ അ ാഴം കഴി ് ഉറ മായി എ ു്
അടു ള ാരൻ പറകയാൽ അയാെള ുറി ് അേഘാരനാഥൻ
അധികമായി അേന ഷി യും ഉ ായി

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 6_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി
Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം- 6-അതിഥി

(Part -6-Guest)

ധർ പുരി ു് സമീപം ഒരു ച ലമുെ ു് മു ു് ഒേരട ു്

പസ്താവി ി േ ാ. ആ ച യ് ു് ഒരു ദിവസം ആ
ദി ുകാര ാ നാല ുേപർ വരികയു ായി.
കയവി കയാദികൾ ു വരികയ , വഴിേപാ ാരാണ്.
അവിെടനി ു് ഭ ണ ിനും, മ ം തരമായ ലേമെത ു്
അേന ഷി േ ാൾ ധർമപുരിയിൽ ബാ ണഗൃഹം ഉെ റി ു്
ച ാല ാർ ഒരു േകാ ലായി വരു വരുെട കൂെട അവരും വ ു
കയറി. ച ാല ാർ ചിലർ അവരുെടകൂെട െച ു
ബാ ണഗൃഹ ൾ കാണി െകാടു ു. ആ പാ ാരും
ബാ ണരാണെ ത. എകേദശം എെഴ നാഴിക പകലു േ ാഴാണ്
ധർ പുരിയിൽ വെ ിയത്, എ ാവരും വഴിേപാ ാരുെട
പതിവുേപാെല കുേര േനരം ആൽ റയിേ ൽ കാ െകാ ിരു ു.
ചിലർ പതുെ സ്നാന ി ും േപായി.

ര ാള കൾ േപാകാെത പിെ യും അവിെടതെ ഇരി ുേ ാൾ

േയാഗീശ രനും വെ ി. േവഷം ഒെ യും മു െ ുറി
വ േ ാഴു ായിരു തുേപാെലതെ . വ ു്, ആൽ റയിേ ൽ
കയറി, കുറെ ാ ു് ഇരു തിെ േശഷം ആ ര ു്
പാ ാേരാടും ഓേരാ വർ മാനം േചാദി ുവാനാരംഭി .
അവരിൽ അധികം െചറു ാരനായ പാ ൻ േയാഗീശ രെന
ക േ ാൾ വെളെര വിസ്മയേ ാടുകൂടി സൂ ി േനാ ിതുട ി.
േയാഗീശ രനും ആ യുവാവിെ കാ ിേയറിയ മുഖവും
വിസ്തീർ മായ മാറിടവും മ ം കാണുകയാൽ അധികമായ
കൗതുകം േതാ ി. അേ ഹെ ക ാൽ ഒരു
ൈവഷ്ണവ ബാ ണനാെണ ു േതാ ും. േഗാപി
നാസികാ ഗംമുതൽ മൂർ ാവുവെര വെളെര വിശമാകുംവ ം
കുറിയി ി ്. ആ വിഷ്ണുമു ദതെ , മാറ ും ൈകയിേ ലും
പുറ ും മ ം പല ദി ിലും െചറുതായി കാ ാനു ്.വെളെര
ദ ിണദി ിൽനി ാണു വരു തു്. എ ും പല രാജ െളയും
പരിചയമുെ ും മ ം പറ ു: കേമണ, സംഭാഷണം
േയാഗീശ രനും ആ യുവാവും ത ിൽതെ യായി. ആ
കുറ േനര ിനു ിൽ േയാഗീശ രൻ തെ േമൽ ആ യുവാവിനു്
എെ െനെയ റിയാെത, ഒരു വിശ ാസം ജനി ി . അേ ാേഴ ു്
അ പശസ്തനായ മേ വഴിേപാ ൻ
സ്നാന ി ായിറ ിേപാകയും െചയ്തു.

േയാഗീശ രൻ:ഞാൻ അേ അനാവശ മായി സംസാരി ്

താമസി ി ുകയ െ ാ? മ വെര ാവരും സ്നാന ിന്
േപായി ുട ി . അ ു ും കൂെട േപാകു ിേ ?

പാ ൻ: എനി ു് അ ു ുമായു ായ പരിചയ ിൽ കുറ ്

അധികം േനരമു ായിരി ാം അവരുമായു പരിചയം. അ ാെത
അധികമായ സംബ ം ഒ ും ഇ . സമീപം എവിെടെയ ിലും
ഒേരട ു് ഭ ണ ിനു് തരമായി കിേ ണം. അവരുെടകൂെട
േപാേയ കഴിയൂ എേ ാ ഇേ ാൾതെ േപാേകണെമേ ാ
നിഷ്കർഷയി ാതാനും!

േയാഗീശ രൻ: (കുറെ ാരു പു ിരിേയാടുകൂടി)

വിേരാധമിെ ിൽ എെ ഒരുമി േപാ ാൽ എെ ഭവന ിൽ
ഉ തിനു് ഒ ം അസ ാധീനമി . യേഥഷ്ടം എ ത കാലെമ ിലും
ഒരുമി താമസി ു തും എനി ു് എനി ു് വെളെര
സേ ാഷമാണു്.

പാ ൻ:എനി ു് ഇ ദിവസം ഇ ദി ിൽ എേ ണെമ ും

മ ം ഒരു നി യവും ഇ േ ാ. സൗഖ മാെണ ു േതാ ിയാൽ
വിശിഷ്ടെ കൂെട താമസി ു തിെന ു വിേരാധം എ ു
വിചാരി ്, 'അേ െട ഭവന ിേല ു് ഇവിടു ു് എ ത ദൂരമു ്?'
എ ു േചാദി . 'അധികം ദൂരമി , എ ിലും അ ു ു് വഴി നട ു്
ീണി ിരി യാൽ അടുെ ഒേരട ുനി ു്
ഭ ണസാധന ൾ വ തും വാ ി അ ം ീണം തീർ ാം' എ ു
പറ ു േയാഗീശ രൻ എഴുനീ ; പാ നും കൂെട പുറെ .
അേ ഹ ി ു് െചറിയ ഒരു ഭാണ്ഢവും ബാ ണേവഷ ി ു്
ഒ ം േചർ യി ാ ഉറയിൽ ഇ ഒരു വാള ം ഉ ്; അ ാെത ഒ ും
ഉ ായിരു ി . േപാകു വഴി ു് ഒരു ബാ ണഗൃഹ ിൽനി ു്
പാ നു് കുെറ ഭ ണസാധനം വാ ിെ ാടു ു് ീണം
തീർ േശഷം , ര ുേപരുംകൂടി മു ു് പസ്താവി ഭയ രമായ
മാർഗ ിലൂെട യാ ത തുട ി.

മാർഗ ിെ വിജനതയും േഘാരകാ രേ യും ക േ ാൾ

പാ നു് വെളെര വിഷാദമായി: 'ഇേ ഹം എെ ചതി ുകയ െ ാ?
ഈശ രാ! ഞാൻ ഒരു അവിേവകിയായ ബാലൻ,
ഏകൻ,അസഹായൻ-മു ു് േലശം േപാലും പരിചയമി ാ
ഇേ ഹ ിെ ഒരുമി ് േപാരുവാൻ ഞാൻ സ തി വെ ാ.
കഷ്ടം! പിേ ാ ം െവ ാേലാ-ഭീരുവാെണ ു വ ാലും തരേ ടി ,
പാണര യാണെ ാ അധികം പാധാനം-അെ െനയ ---കൂെട
േപാവുകതെ - വ തും അ കമ ിനു് മുതിർ ാൽ ഇ ാേളാടു്
ഞാൻ േപാെര? -േവെറയും ആള കൾ ഉെ ിേലാ-ക ാൽ ഒരു
ദുഷ്ടനാെണ ു് ഒരി ലും േതാ ി -അബ മാേയാ? എ ീ
മാതിരി അനവധി വിചാര ൾ പാ െ മന ിൽ ഉളവായി.
അതിനാൽ തല താണു് നട ി ു് േവഗം കുറയുകയും
േയാഗീശ രൻ ഒരി ൽ പിേ ാ ം തിരി ു േനാ ിയേ ാൾ
പാ െന കുേറ ദൂര ായി കാണുകയും െചയ്തു. അേ ഹം
ബു ിമാനാകയാൽ യുവാവിെ വിചാരം പ ിന ു്
കെ റി ു് അവിെടനി ു് "േവഗ ിൽ വരൂ" എ ു് വിളി . ഒരു
സ പ്ന ിൽനി ു് െഞ ി ഉണർ തുേപാെല പാ ൻ തല
െപാ ി േനാ ി: തെ അകാരണമായ ഭയം വിചാരി ് നാണം
പൂ ു് േവഗ ിൽ നട ു് ഒ ം എ ി. േയാഗീശ രൻ ഭയമാസകലം
നീ വിധ ിൽ കനിേവാടുകൂടി ചിലതു പറ േ ാൾ
പാ നു് മു െ വിശ ാസവും ബഹുമാനവും വീ ും ജനി .
പിെ േയാഗീശ രൻ പാ േനാടു് ഓേരാ ും േചാദി െകാ ു്
മേനാരാജ ൾ ു് ഇടെകാടു ാെതയും , വഴിയുെട ബു ിമു ്
അറിവാൻ അയയ് ാെതയും, കുേറ േനരം മല കയറിയേ ാേഴ ു്
ഭവന ിൽനി ു് െവളി ം ക ു തുട ി.

'അതാ എെ ഭവനം' എ ു് േയാഗീശ രൻ പറ ു. 'േവെര എ ത

ഭവന ൾ സമീപം ഉ ു്?' എ ു് പാ ൻ

ഉടെന േചാദി േ ാൾ 'എെ വാസം വെളെര ഏകാ മായി ാണു്.

അ ാറു നാഴികയ് ു ിൽ േവെറ ഒരു ഭവനവും ഇ . എ ു
തെ യ , ഈ പേദശ ു് മനുഷ െരതെ കാണുകയി '
എ ു രം പറ ു.

ര ുേപരും കൂടി ഭവന ിെ ഉ ര ു് എ ിയേ ാേഴ ു്

പാർവതി ഒരു പായ െകാ ുവ ു നൂർ ി. കുറ േനരം അവിെട
കാററുെകാ ു് ഇരു േശഷം, േയാഗീശ രൻ അകേ ുേപായി.
പുതുതായി വ ആെള ുറി ് കു ലതേയാടു് അ ം സംസാരി ്
േവഗ ിൽ പുറേ ുതെ വ ു. 'നമു ു് ഒ ം താമസിയാെത
കുളി ുവാൻ ഉ ാഹി ' എ ു് േയാഗീശ രൻ പറ േ ാൾ
അതിഥി തെ വസ് ത ള ം ഭാ വും മ ം അഴി ാൻ തുട ി.
'ഞാനും അ ം ചില മാ ൾ ഉ ാ െ ' എ ു പറ ു്
േയാഗീശ രൻ തെ ജടയും താടിയും അഴി . അതിഥി
അതിവിസ്മയേ ാടുകൂടി േനാ ി. എ ിലും മുഖ ിെ സൗമ ത
ക േ ാൾ വിസ്മയേ ാൾ അധികം സേ ാഷമാണു ായതു്.
'ഇനി വ മാ വും ഉ ാ ാനുേ ാ? എ ു് അതിഥി േചാദി .
േയാഗീശ രൻ മ സ്മിതേ ാടുകൂടി ഇെ ു രം പറ ു്
വിളെ ടു ു് േചാലയുെട സമീപേ ു നട ു തുട ി.
സുഖമായി കുളി കഴി ു് ഉ രേ ുഎ ിയേ ാേഴാ ു്
ഈറൻ വിഴു ുവാൻ പുതിയ ശു ഭ ളായ വസ് ത ള ം ഒരു
തമലയിൽ ജലവും വ ി ായിരു ു. ഈറൻ വിഴു ു്
അകായിേല ു കട േ ാഴാ ു് അ ാഴ ി ു് ഒെ യും
ത ാറായിരു ു. േയാഗീശ രനും അതിഥിയും കൂടി ഭ ണം കഴി ്
ഉ ര ുതെ ര ാള കൾ ും കിട
വിരി ി ായിരു തിനാൽ കിട ുകയും
െചയ്തു. ീണമു ാകയാൽ അതിഥി ഉറ ിെകാ െ എ ു
വിചാരി ് േയാഗീശ രൻ ഒ ും സംസാരി ി . അതിഥി
'വിചാരി തുേപാെലെയാ ുമ . വെളെര സുഖമായി ഗൃഹം,
ഇേ ഹവും അതി ഉദാരൻ, കഷ്ടം! ഞാൻ േവെറ ചിലെതാെ യും
അബ മായി ശ ി വേ ാ, എ ി െന ചിലതു വിചാരി ്
വഴിനട ു ീണം െകാ ും മൃഷ്ടമായി ഭ ി ിരു തിനാലും
താമസിയാെത ഉറ മായി. അതിഥി ഉറ ി എ ു
തീർ യായേശഷം, അക ു േപായി. അതിഥിെയ ുറി ്
കു ലതേയാടുകൂടി അ ം സംഭാഷണം െചയ്തു് േയാഗീശ രനും
ഉ ര ു വ ു കിട ു.അേ ഹം അതിഥിയുെട ഊരും േപരും മ ം
സൂ ്മമായി േചാദി യു ായി . എ ാംകൂടി േയാഗ നായ ഒരു
യുവാവാെണ ു് തനി ു് തൃപ്തിെ തിനാലും അേ ഹ ിെ
ആവശ ം പേത കം ഒരു ദി ിേല ു േപാകണെമ ും മ ം
ഇെ റി തിനാലും, തെ ഒരുമി ് കൂ ിെകാ ുേപാ താണ്.
പേ , തെ ഒരു സഹായകനും സ്േനഹിതനുമായി തെ
ഭവന ിൽ താമസി

ാൻ ത വിധം ഏതു പകാര ിെല ിലും

വഴിെ ടുേ ണെമ ും മററും പല മേനാരാജ േളാടുകുടി
േയാഗീശ ര ും സുഷുപ്തിെയ പാപി .

*_കു ലത-േനാവൽ - 7_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം- 7-ൈവരാഗി

(Part -7-Rivalry)

പാതാപച നും സ ർണമയീേദവിയും ത ിൽ ബാല ിൽ

െ യു ായിരു ു സഖിത ം അവർ ു താരുണ ം വ േ ാൾ
മുഴു അനുരാഗമായി ീർ ു. വിവാഹംെച ാൻ അവർ ര ു
േപരും ത ിൽ തീർ യാ ിയ വിവരം മു ു പറ ാേ ാ.
അവരുെട ആ നി യം അേഘാരനാഥേനയും
കലിംഗമഹാരാജാവിേനയും അറിയി . അേഘാരനാഥെന
അറിയി തു് രാജകുമാരൻതെ യായിരു ു.ത ള െട നി യം
പസി മാ ാൻ തീർ യാ ിയതിെ പിേ ദിവസം രാജകുമാരൻ
അേഘാരനാഥെ ആ ാനമുറിയിേല ു കട ുെച ു.
അേഘാരനാഥൻ ആദരേവാടുകുടി രാജകുമാരനു് ആസനം
ന ിയിരു ിവിേശഷിേ ാ എഴു രുളിയതാ എ ു േചാദി .
രാജകുമാരൻ:അധികം പണി ിര ിെ ിൽ ഒരു
കാര െ ുറി ് എനി ് അ ം പറവാനു ായിരു ു.
അേഘാരനാഥൻ:പണി ിര ു് എ തയു ായാലും ഇവിടുെ
കാര ം കഴി േശഷം മെ ാം. രാജകുമാരൻ: ഞാനും േദവിയും
ത ിലു സ്േനഹ ിെ സ ഭാവ ിനു് ഈ ിടയിൽ അ ം ഒരു
മാ ം സംഭവി ിരി ു തു് അ െയ അറീ ാൻ വ താണു്.
അേഘാരനാഥൻ:എനീ ു് ഈ വർ മാനം കർണപീയൂഷമായി
ഭവി ു ു.വളെര ാലം അവെള ര ി വളർ ിയ എെ
പയ ം സഫലമായി. എെ ആ ഗഹവും ഇ െനയായാൽ
െകാ െമ ായിരു ു,അവൾ ും ന സ തംതെ യാണേ ാ?
രാജകുമാരൻ: ന സ തമാണു്. േവണെമ ിൽ േചാദി ാൽ
അറിയാമേ ാ? രാജകുമാരൻ:അതിനു ഞാൻ ത തായ ഒരാെള
ഇ െല തെ അയ ിരി ു ു.

അേഘാരനാഥൻ: എ ാൽ ഇനി അധികം താമസി ണ ി ;ര ു

മാസ ിലക ുതെ കഴിേ ാെ .
രാജകുമാരൻ:ര ു മാസേമാ? എ ിനി ത വളെര താമസി ു ു?
ഞ ൾ ത ിൽ തീർ യാ ീ തെ ര ു മാസ ിലധികമായി.
പ ാംനാൾ ഒരുമുഹൂർ മുെ റിയു ു.അ ുതെ
കഴിയണം. േദവി ും അതുതെ യാണ് താ ര ം.

അേഘാരനാഥൻ: (ചിരി െകാ ്)ഈശ രാ! ഈ െചറു ാരുെട

മയി ായ്മ . അ ് മുഹൂർ മുെ ിൽ അ ുതെ കഴിയെ .
എനി ു യാെതാരു തരേ ടും േതാ ു ി .

രാജകുമാരൻ പു ിരി െകാ ് സ ർണമയിെയ വർ മാനം

അറിയി ുവാൻ പുറേ ു േപായി. അേ ാൾ െ
അേഘാരനാഥൻ സ ർണമയിെയ വിളി ുവാൻ ഒരു ഭൃത െന
അയ . താമസിയാെത, സ ർണമായി വളെര ല േയാടുകൂടി
അേഘാരനാഥെ മു ാെക വ ു മുഖം താഴ് ി നി ു.

അേഘാരനാഥൻ:ല ിേ , അവ െയാെ യും ഞാൻ

അറി ിരി ു ു. ന വ ം ആേലാചി ി തെ യാണേ ാ േദവി
ഇതി ു സ തി ത് എ ു മാ തേമ എനി ് അറിേയ
ആവശ മു . വിവാഹംെകാ ു ാകു ഫല െളയും
ആേലാചി പവർ ി ാ ാൽ അതുെകാ ു ാകു
അവസാനമി ാ േദാഷ െളയും ഞാൻ വിസ്തരി
പറ ുത ി േ ാ.ആകയാൽ എ ാം സംഗതികള ം
ഒരി ൽ ൂടി ആേലാചി ് എേ ാടു തീർ പറയണം .
സ ർണമയി:ഞാൻ അറിേ ാടേ ാളം രാജകുമാരെ സ ഭാവം
വളെര േബാ മായി ാണ്. അേ ഹ ിന് എെ േമൽ ദൃഢമായ
അനുരാഗം ഉെ ു ഞാൻ തീർ യറി ിരി ു ു. ആയതു്
നിലനിൽ ാതിരി ാൻ യാെതാരു സംഗതിയും കാണു തുമി .
അതുേകാ ു് ഈ സംബ ം ഞ ൾ ര ാള കൾ ും
കല ാണമായി ഭവി ുെമ ു് ഞാൻ പൂർണമായി വിശ സി ു ു.

അേഘാരനാഥൻ:എ ാംെകാ ും ഞാനും അ െനതെ യാണു്

വിചാരി ു തു്. രാജാവിെ സ തംകൂടി കി ിയാൽ
താമസിയാെത വിവാഹംകഴി ാം

സ ർണമയി:രാജാവിെ സ തം കി ി. അവിടുേ ് വളെര

സേ ാഷമാെണ ും എെ ഇേ ാൾ െ
അേ ാ കൂ ിെ ാ ു െച ണെമ ും രാജകുമാരെന
അറിയി ുവാൻ ഒരു ആൾ വ ി ു്. ആ
വിവര ി ുത െവയായി ുെമ ു േതാ ു ു. എളയ നു് ഒരു
എഴു ു ു്.

'േദവി ു് ഒരു മഹാരാജാവിെ പ മഹിഷിയാവാൻ സംഗതി

വരുെമ ു വിചാരി ് എനി ു വളെര സേ ാഷമു ു്.
ഭർ ാേവാടുകൂടി വളെര ാലം ദീർഘായു ായി സുഖി ിരി ാൻ
സംഗതി വരെ എ ു് ഈശ രെന പാർ ി ു ു. കഷ്ടം! എെ
േജ ഷ്ഠൻ ഇ ാതായേ ാ ഈ സേ ാഷം അനുഭവി ാൻ'എ ു
പറ ു് അേഘാരനാഥൻ അവെള മൂർ ാവിൽ അനു ഗഹി
മട ി അയയ് ുകയുംെചയ്തൂ.  അേഘാരനാഥന്
എഴു ുവ ിരു ത് രാജധാനിയിെല ് പതാപച േനയും
സ ർണമയിെയയും േവഗ ിൽ കൂ ിെകാ ്െച ്
അടു മൂഹുർ ി ുതെ അവരുെട
വിവാഹംകഴി ി ുവാൻ മഹാരാജവിെ ക നയായിരു ു.പല
കാരണ െളെ ാ ും അേഘാരന് രാജധാനിയിെല ് േപാകാൻ
അ ത സുഖം ഉ യിരു ി എ ിലും
സ ർണമയിയുെടവിവാഹകാര മാകയാൽ േവഗ ിൽ േപായി ആ
മംഗള കർ ം വളെര ആേഘാഷേ ാടുകൂടി കഴി .രാജാവിനും
പൗര ാർ ും അന ം വായ് ുമാറു് ആ ദ തിമാെര
രാജധാനിയിൽതെ താമസി ി .താൻ ച േനാദ ാന ിേല ു
മട ുകയും െചയ്തു.

വിവാഹ ിന് താരാനാഥൻ ഇ ാതിരു ാൽ രാജകുമാരനും

സ ർണമയി ും വളെര വിഷാദമു ായി.കുെറ ദിവസം മുെ
ച േനാദ ാന ിൽെവ ് താരാനാഥൻ അ ം സുഖേ ടായി ്
അവേരാടു പിരി തിൽ ിെ അയാെള എവിെടയും
കാണുകഉ ായി ി .ഒടു െ ദിവസം താരാനാഥൻ കിട ിരു
അക ു് ഒരു എഴു ു കിട ു ത്ക ു.അതു് താരാനാഥൻ
എഴുതിവ േപായതാണ്.ഞാൻചുരു ിൽ ഒരു
തീർഥയാ തയ് ു േപാകുവാൻ തീർ യാ ിയിരി ു ു.ഒരു
മാസ ിലക ു്മട ിവരും.ഞാൻ േപാകു ലം ആെരയും
അറിയി ുവാൻ വിചാരി ു ി .ഞാൻ േപാകു തു െകാ ു്
ആർ ും വിഷാദവും അരുതു്' എ ാണു് എഴു ിെല വാചകം. ആ
എഴു ു് കി ിയതു് വിവാഹ ിനു ദിവസവും മുഹൂർ വും
നി യി േശഷമാണ്.ക ു കി ിയ ഉടെന അേഘാരനാഥൻ ചില
ദി ുകളിേല ു് അേന ഷണം െച വാൻ ആള കെള
അയ െവ ിലും താരാനാഥൻ ഇ ദി ിലാെണ ു് അറിവാൻ
കഴി ി . വിവാഹസമയ ു് പല സേ ാഷ ള െടയും
ഇടയ് ്ദ തിമാർ ു് താരാനാഥൻ ഇ ാ തിനാൽ
ഒരുകുണ്ഠിതം മന ിൽനി ും േവർെപടാെത ഉ ായിരു ുതാനും.

വിവാഹന രം പതാപച നും സ ർണമയിയുംകുടി സുഖമായ്

വാഴുംകാലം ഒരു ദിവസം ൈവരാഗിേവഷം ധരി ഒരു ദിവ നായ
ഒരാൾ രാജധാനിയുെട േഗാപുരവാതിൽൽ ൽ
വ ിരി ു ുെവ ു് ഒരു അമാത ൻ പതാപച െനഅറിയി .
ആയാെള വിളി ുക എ ു് രാജകുമാരൻ ക ി ഉടെന ആ
അമാത ൻ ആയാെള കൂ ിെകാ ുവ ു് രാജകുമാരനും
സ ർണമയിയും ഇരി ു മാളികയുെട മുൻഭാഗ ു ഒരു
നട രയിൽ മുകളിൽ നി ു് അവർ ു കാണ വ ം ഒരു
ല ു്െകാ ുേപായിരു ി കൂെടയു ായിരു ര ു
ശിഷ ാരും ആയാള െട ഒരുമി ഇരുവശ ൂം ഇരു ു.

ൈവരാഗി െവ ിെകാ ു കുടയു െമതിയടി കാലിേ ൽ

ഇ ി ു്. ജടകൂടിയ േകശഭാരം ഓേരാക കളായി
പിൻഭാഗ േ ു തൂ ു ു.ശരീരം മുഴുവൻ ഒരു
കാവിവസ് തംെകാ ു മുടിയിരി ു ു.ചുമലിൽഒരു െപാ ണം
തൂ ീ ു്.േരാമ ൾ ഒ ം നര ി ി . ക കൾ എ െനേയാ
ചുവ ി ിരി ു ു. മുഖം മുഴുവനും ഭസ്മംെകാ ു മൂടിയിരി ു ു.
തലയിൽ ഒരു കൂ ൻ െതാ ിയും രു ദാ മാലയും
ധരി ി മു ്.ആയാെള ന വ ം പരിചയമു വർ ും ആ
േവഷേ ാടുകുടി ക ാൽ അറിവാൻ പയാസമായിരി ും.
മൗന വതവും ഉ െ ത. ആെര ിലും വ തും േചാദി ാൽ
ൈകെകാ ു ചില ആംഗ ൾ അതിനു രമായി കാണി ും.
ഉടെന കൂെടയു ശിഷ ർ അർ ം ഇ താെണ ു പറയുകയും
അതു ശരിതെ െയ ് തലകുലു ു തുെകാ ്
ിരെ ടു ുകയുംെച ം. ഇ െനയാണ് ആ ദിവ െ
േകാ കൾ. ദിവ ത ിെ ദൃഷ്ടാ മായി പല അ ുതകർമ ള ം
അയാൾ െചയ്തി ത് ശിഷ േരാട് േചാദി ാൽ അവർ
പറ ുെകാടു ും.തെ േയാഗ തകൾ ആെരയും
അറിയി രുെത ാണ് സ ാമിയാരുെട കൽ ന എ ു സകലവും
പറ ുെകാടു തിന് േശഷം സ കാര മായി പറയുകയുംെച ം.
ആ ദിവ ന് െച ാൻ കഴിയു അ ുത കർമ ളിൽ ഒ ്
നഷ്ട പശ്നം പറയുകയാണ്. അതിന് ല ിെ മുഖം മാ തം
േനാ ിയാൽ മതി.ഭാവിയായി തിൽ സാമർഥ ം കുറയും.
എ ിലും ഭൂതവർ മാന ൾ സൂ ്മമായി പറെ ാ ി ും.
ച േനാദ ാന ിൽനി ു് ര ു നാഴിക ദൂര ു് കുെറ ശൂ ദരുെട
വീടുകള ം കുശവ ാരുെട പുരകള ം മററും ഉ ൈസകതപുരി
എെ ാരു കു ഗാമം ഉ ു്. അവിെടയാണെ ത ആ ദിവ െന ഒരു
ദിവസം കെ ിയതു്. അവിെട ആയാള െട േയാഗ ത േക
േക േകൾ ി ് നാലു ദിവസ ിലധികം അനവധി ജന ൾ
ആയാെള കാ ാൻ വരികയു ായി. എ ാവേരാടും അവർ ു് ഇ ത
േജ ഷ്ഠാനുജ ാരു ു്. ഇ ആൾ ഇ ാള മായി ്
ചാർ േയാ,േവഴ്ചേയാ ഉ ു്, വീടിെ പടി ഇ
ഭാഗേ ാണു് ,ഇ ത വാതിലുകൾ ഉ ു്, എ ീ മാതിരി
വിവര ൾ ശരിയായി പറെ ാ ി ് ആ ദി ുകാർ ു് ഒെ യും
ആയാള െട ദിവ ത ം വളെര വിശ ാസമായി ീർ ിരി ു ു.
അവെര ാവരും പറ ു നിഷ്കർഷി ി ാണു് േപാൽ
രാജകുമാരെന കാ ാൻ വ തു്. ദവ ിനും മററും കാം
അേശഷംേപാലുമി . എ ാൽ, ആെര ിലും വ തും ഭി യായിേ ാ,
വഴിപാടായിേ ാ മു ാെക തിരുമുൽ ാഴ്ചയായി വണ ിയാൽ
സ ീകരി ുവാൻ അ പിയമി താനും. സ മയി ആ സ ാസിയുെട
േവഷം ആക ാെട ക േ ാൾ 'ഇ നെ പക ാർ
സാധാരണയായിവ ക ാരും ദുരാ ാ ള മാണു്,ഇത തയും
വ ാജമാണു്,പരമാ മാവാൻ പാടി 'എ ു പറ ു. അേ ാൾ
അടു ു നി ിരു ഒരു ഭൃത ൻ പറ ു: അ െന മാ തം
അരുളിെ രുെത ത ുരാ ി. ഇ ഹ ിെ െപരുമ, അടിയെ ഈ
ക രേ ാ ും ക ിരി ു തെ ? മറെറാരു ഭൃത ൻ
േചാദിേ താമസേമയുളള മറുപടി പറവാൻ. പറ ാൽ
അതിൽെത േപാലു് പിഴ േപാകയി . മായം ഏ ുേ െ
ത ുരാ ി, തനി േനരുതെ ' എ ു പറ ു. സ മയി
ആഭാസ ാരായ അവരുെട സംസാരം േക ിടി ് അ ം
ഹാസ രസേ ാടു ുടി ഭർ ാവിെ മുഖേ ുേനാ ി.

രാജകുമാരൻ, 'ഇവർ പറ ത പരമാർ ം ഏ ു് എ ാനി യം?

സൂ മം എ െനെയ ു് നമു ു് ഇേ ാൾഅറിയാമേ ാ?
എ ുപറ ു് ആ ൈവരാഗിേയാടു് ചില േചാദ ൾ
േചാദ ാൾതുട ി. മി േചാദ ൾ ും ഏകേദശം ശിയയ
ഉ രം പറ േ ാൾ രാജകുമാരനു മററു് ക ുനിൽ ു വരും
വളെര വിസമയെ .

രാജകുമാരൻ: 'ഒ ുകുടി േചാദി ാം' എ ു പറ ു:' എെ

ഭാര യ് ് എ ത േസാദരിമാരു ു് എ ു േചാദി .
ൈവരാഗി സ ർണമയിയുെട മുഖം േനാ ിഇ എ റിയി ാൻ
തലകുലു ി.

രാജകുമാരൻ: േസാദര ാരുേ ാ? ' എ ു േചാദി .

ൈവരാഗി ചൂ ാണിവിരൽെകാ ്ഒ ു് എ ു കാണി .

രാജകുമാരൻ:അയാൾ ഇേ ാൾ ഇവിെടയുേ ാ?

ൈവരാഗി 'ഇ ' എ ു കാണി . പിെ ൈകെകാ ും

തലെകാ ും മററു ചില ആംഗ ൾ കാണി തിനു, സമീപം ഒരു
ദി ിൽ സുഖമായിരി ു ു എ ർ മാെണ ു് ശിഷ ർ
വ ാഖ ാനി . അേ ാൾ രാജകുമാരൻ കുെറ പസ തേയാടുകൂടി
സ ർണമയിയുെട മുഖേ ു േനാ ി.

അടുെ നി ിരു ഒരു ബാ ണൻ 'അതു ശരിയായവൻ

സംഗതിയു ്.നായാ ിനു വളെര സമർ നായ ഒരു െചറു ാരൻ
അവ ിരാജ ു െച ി െ ും അവിെട ഈയിെട അഭിേഷകം
കഴി യുവരാജാവിെ ച ാതിയായി താമസി വരു ുെവ ും
ഒരു വർ മാനം ഞാൻ േകൾ യു ായി' എ റിയി .
രാജകുമാരൻ: അതു് താരാനാഥനാെണ ുളളതിനു്
ആേ ാവുമു ാ? േവഗ ിൽ ആെള അേ ാ ് അയ ്
ആയാെള വര ണം എ ു പറ ു.

സ ർണമയി,' ഞാൻ ഒരു േചാദ ം േചാദി െ ' എ ു പറ ു 'എെ

േസാദര ു് എ ത വയ ായി' എ ു േചാദി .

ൈവരാഗി: അ ം ആേലാചി ് 'ഇരുപ ിമൂ ു്' എ കാണി ്.

സ ർണമയി: ആ ര ം, അതു ശരിതെ യേ ാ. ആെക

എെ അചഛ ു് എ ത വയ ായി ?  ൈവരാഗി: അ ിനാലു്
എ ു കണി .

സ ർണമയി: ഇനി എ ത കാലം ഇരി ും അ ൻ?

ൈവരാഗി: വളെര ാലം കീർ ിമാനായി ഇരി ും എ ുകാണി .

സ ർണമയി,' മതി, മതി. വളെര ാലം മുെ അ രംവ ു േപായ
എെ അചഛൻ ഇനിയും
ദീർഘായു ായിരി ുെമ േ ഇവൻപറ തു്? 'മതി.' ഇനി,
എനി ു്േചാദ ം ഒ ും ഇ . വ തും െകാടു ു് േവഗ ിൽ
ഇവിടു യ ാൽ ന ായിരു ുെവ ു് ഭർ ാവിേനാടുപറ ു.
രാജകുമാരൻ:'അതിൽ ഒ ുമാ തമെ െതററിേ ായുളള .
എ തേയാഗ ാരും പറ തു മുഴുവനും ശരിയായിരി ുകയി .
ദിവ നെ ിലും സാമാന നെ ു തീർ തെ 'എ ു
തെ അടു ു് നി ിരു വേരാടായി പറ ു. അതിനിടയിൽ
ൈവരാഗി, മട ി, മു ദമ ് , ഭ ദമാ ിയ ഒരു ഓല ൈകയിൽ
എടു ു് ചില ആംഗ ൾ കാണി ്തുട ി. ആ എഴു ിൽ
ഈശ രക ിതം എഴുതിയിരി ു െവ ു ആയതു് വാ ി ഭ ദമായി
സു ി ് മൂ ാം ദിവസം ചുരു ിൽ ഒരു പൂജകഴി ്
വി പെനെ ാ ു െക ഴി ി േനാ ിയാൽ അതിൽ
ഈശ രക ിതം മനുഷ ഭാഷയിൽ പത മായി
എഴുതിയിരി ു തു കാണാെമ ും, അതു പകാരം അനുഷ്ഠി ാൽ
അപരിമിതമായ അഭ ദയം രാജകുമാര ു സംഭവി ുെമ ുമാണു്
സ ാമി പറയു തു് എ ു ശിഷ ർ വ ാഖ ാനി തിെന ൈവരാഗി ശിരഃ
ക നംെകാ ു ിരെ ടു ി. ആ ഓലയുംകുെറ
സി ുവാരെ ാടിയും ുടി ഒരു ഇലയിലാ ി ആരാജകുമാെരൻറ
ൈകയിൽ െകാടു ു, രാജകുമാരൻ അതു ഭ ിപൂർവം സ ീകരി ്
ൈവരാഗി ുചില സ ാന ൾ െകാടു ു്, താമസിയാെത
മട ിവരു തു് സേ ാഷമാെണ ും മററും ന വാ ിെന
പറ ു് സേ ാഷമാ ി അയയ് കയും െചയതു.

(തുടരും)
*_കു ലത-േനാവൽ - 8_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം- 8-ഗൂഡസ ൪ശനം

(Part -8-Secret Visit)

കുലിംഗമഹാരാജാവു് പു തനായ പതാപച ു

വിവാഹംകഴി തി ുേശഷം അധികം താമസിയാെത, ഒരു ദിവസം
അേഘാരനാഥെന വരു ുവാൻ ആെള അയ തനി ു വാർ ക ം
േഹതുവായി ് ബു ി ു മ തയും കാര ളിൽ അലസതയും
ഉളളവിവരം അേ ഹ ി ുതെ അറിവി ായ്കയ . ബാലനായി
രു പതാപച ു് കെറ ുടി പായമാകെ എ ു വിചാരി ്
അ തനാള ം കഴി ു. ഇേ ാൾ രാജകുമാര ു് ഇരുപ ു
വയ ് പായമായി, രാജ ഭാരം വഹി ുവാൻ ശ നായി.
വിവാഹവും കഴി ു. അതുെകാ ു് പതാപച ന് അഭിേഷകം
കഴി ു് അേഘാരനാഥെന പധാനമ ിയായി നി യി ്, അവെര
സകലവും ഭരേമ ി ് തനി ു രാജ ം വി ് വിശ വി ശുതയായ
മണികർണികയി ൽ േപായി ആ പുണ ഭൂമിയിൽ േശഷം ജീവകാലം
കഴി ്, മരി ുേ ാൾ സാ ാൽ ഈശ ര ിൽ നി ു് താരക ബ ം
ഉപേദശം വാ ി സായൂജ ം സ ാദിേ ണെമ ു വളെര കാലമായി
താൻ വിചാരി േപാ ിരു ആ ഗഹം സാധി ുവാൻ ന തരം
വ ുെവ ു നി യി ് അേഘാരനാഥൻ വ ഉടെന തെ
അഭിലാഷം ഒെ യും തുറ ു പറ ു' ഞാൻ
സംസാരസാഗര ിൽ നിയമ നായി ഇഹ ിേല ും
പര ിേല ും െകാ ാെത ഇ െന കഷ്ടമായി
കാലേ പംെചയ്തു വരു തിനാൽ വെളെര വ സനമു ു്.
വാർ ക ം െകാ ു് ബു ിമ ി ിരി യാൽ എെ
പവൃ ികെളെകാ ു് പജകൾ ു േ മംവഴിേപാെല
ഉ ാവിെ ുതെ യ , േമലാൽ വിചാരി ാെതക ു
സ ട ൾ േനരിടുവാനും, ദുഷ്ടൻമാർ ു് ശി ി െ ടുെമ ു
ഭയംകൂടാെത അധികമായ അന ായ ൾ പവർ ി ാനും മ ം പല
പല േദാഷ ൾ ും ഇടയു ാകു താണു്. അതുെകാ ു്
കഴിയു േവഗ ിൽ ന ുെട കുമാരെ അഭിേഷക ിനു്
ഒരു ുകൂ കതെ േവണം'.

അേഘാരനാഥൻ മുഖ പസാദേ ാടുകൂടി ക ി ും പകാരം

െച ാെമ ു രം പറ ു. പിെ അഭിേഷക ിെ
സംഗതിെയ ുറി ് രാജാവും മ ിയുംകൂടി
സംസാരി െകാ ിരിെ രാജകുമാരൻ അവിെട യ് ി.
രാജാവു തെ നി യെ പു തേനയും അറിയി .

രാജകുമാരൻ: ആ ര ം! ഈശ രക ിതം ഇ ത സൂഷ്മമായി

അറിയാമേ ാ എ ു പറ ു.

രാജാവ്: എ ാ ഈശ രക ിതം അറി തു് ? എ ു േചാദി .

രാജകുമാരൻ: ര ു ദിവസം മുെ ഒരു ൈവരാഗി ഇവിെട

വ ിരു ു. അയാൾ എെ പ ൽ ഒരു എഴു ു
ത ി ായിരു ു. ആയാൾ പറ പകാരം ഇ ു് അതു
െപാളി േനാ ിയേ ാൾ ഛൻ പറ കാര ംതെ യാണു്
അതിലും ക തു് അ േനാടു് ആ വിവരം ആെര ിലും
പറയുകയു ാേയാ?

രാജാവ്: എേ ാടു് ആരും പറ ി ി . എനി ു വെളെര

കാലമായു ായിരു മേനാരാജ ം താമസിയാെത
സഫലമാേ ണെമ ു നി യി ് ഞാൻ അേഘാരനാഥെന വിളി
പറ താണ്. എ ാണ് ആ ഓലയിൽ ക തു്. അതു വായി ുക.

രാജകുമാരൻ: 'താമസിയാെത അഭിേഷകം കഴി ്

ചിരകാലകീർ ിമാനായി വാഴുക' എ ു സംസകൃത ിൽ
എഴുതിയിരു   തു വായി . അേ ാൾതെ അേഘാരനാഥൻ ആ
ഓല വാ ി േനാ ി.
രാജാവ് : ൈദവക ിതം ഇ െന അറിവാടവ തുതെ അ ുതം.
എെ മേനാരഥവും ഇതിേനാടു് അനുകൂലി തു് അധികം അ ുതം.
ഏെത ിലും ഇനി കാലവിളംബം ഒ ം അരുതു്.

അേഘാരനാഥൻ എേ ാ ഒരു ശ േതാ ിയതുേപാെല ആ

ഓലയിൽ എഴുതിതു് കുെറ േനരം സൂ ി േനാ ി. ഇതു് ഇേ ാൾ
എെ പ ൽ ഇരി െ എ ു പറ ു് രാജാവിേനാടു വിടവാ ി
ഓലയും െകാ ു േപായി.

രാജാവു് പതാപച െന സമീപ ിരു ി, തെ മേനാരാജ െള

ഒെ യും അറിയി േശഷം രാജധർമെ യും
രാജ പരിപാലനെ യും സംബ ി പല സാരമായ ഉപേദശ െള
പറ ുെകാടു ുകയും െചയ്തു.

അേഘാരനാഥൻ രാജാവിെ തിരുമു ാെകനി ു േപാ ഉടെന,

ആ ഓല രാജകുമാരെ പ ൽ െകാടു ു് സ ാസിെയ
എവിടുനിെ ിലും ക ുപിടി െകാ ുവേരണെമ ു പറ ു്
ഏ ി ് പല വഴി ും ആള കെള അയ ് ച േനാദ ാ ിേല ു
േപായി. അവിെട എ ി തെ ആ ാനമുറിയിൽ െച ു്
അഭിേഷക ി ു വ ു വെര ഒെ യും വരു ുവാൻ
എഴു ുകൾ എഴുതുേ ാൾ, ഒരു ഭൃത ൻ കട ുെച ു.
അേഘാരനാഥൻ എ ി ു വ ൂ, എ ു േചാദി ും ഭാവ ിൽ
അവെ മുഖേ ു േനാ ി.

ഭൃത ൻ:ഇ െല രാ തി സ മയ ിയ ഉടെന ശരീരവും മുഖവും

മുഴുവനും മറ ് ഒരു മനുഷ ൻ ഇവിടുെ കാേണണെമ ു
പറ ുെകാ ു് ഇവിെട വ ിരു ു.അടിയ രമായി ഒരു കാര ം
പറവാനാെണ ും പറ ു.

അേഘാരനാഥൻ: എവിടു ാണു് എ ു് മററും വിവരം േചാദി േവാ?

ഭൃത ൻ: അതു ഞ ൾ േചാദി ായ് യി . ഞ േളാടു
യാെതാ ും പറ ി േചാദി തു മാ തം േശഷി .

അേഘാരനാഥൻ: ഇനി എേ ാൾ വരുെമ ു പറ തു്?

ഭൃത ൻ:അതും പറക ഉ ായി . ഞാൻ അേ ഹെ

എവിെടവെ ിലും ക ു െ ാ ാം എ ു മാ തം പറ ുേപായി.

അേഘാരനാഥൻ' ഇനി വരു തറിയെ ' എ ു മാ തം പറ ു്

ഭൃത െന അയ ് തെ പണി േനാ ി ുട ുകയും െചയ്തു.
അ ുതെ നാല ു നാഴിക രാെ േ ാൾ ദൂര ുനി ു് ഒരു
കുതിരെയ ഓടി ു തു േക . ആ സമയ ു് ഉദ ാന ിേല ു
വ തായിരി ുെമ ു് അേഘാരനാഥൻ ആേലാചി
െകാ ിരിെ ഒരു ഭൃത ൻ ഓടിെ ാ ുവ ു്, ഇ െല വ  ആൾ
തെ യാ ു േതാ ു ു. ഇ ലെ േ ാെല തെ യ ാേവഷം.
ഇ ു വിേശഷി ് കുതിരയും ഉ ു് ' എ ു പറ ു
അേഘാരനാഥൻ: 'ആ ആേളാടു് എെ മ ശാലയിേല ു
വരുവാൻ പറക ' എ ു പറ ു് താൻ മുെ മ ശാലയിേല ു
നട ു. മ ശാലയിൽ െച ിരു േ ാേള ു് ആ മനുഷ നും എ ി,
ആേഘാരനാഥെന തെ കൃ തിമമുഖെ േന ത ള െട സൂ ി
േനാ ി ആൾ മാറീ ിെ ു ന വ ം തീർ യായേശഷം തെ
അടി ു ായ ിെ ഉറയിൽ ൈകയി ് ,അതിൽനി ു് ഒരു
എഴു ു് എടു ു്, ഒ ും പറയാെത അേഘാരനാഥൻ ൈകയിൽ
െകാടു ു. അേഘാരനാഥൻ അയാള െട സ രുപവും
പ േവഷവും മററും ക േ ാൾ കുറ േനരം അ നായി
നി ുെവ ിലും എഴു ു കി ി വായി േ ാൾ സം ഭമം ഒെ യും
തീർ ു സേ ാഷംെകാ ായിരി ാെമ ു േതാ ു ു,
അേ ഹ ിനുക നീർ ത ാെലെപാടി ു. ആ എഴു ു്
ഒരി ൽ ൂടി വായി . ക നീർ തുട പിെ യും വായി ം
അതിെ േശഷം ആ എഴു ു് ൈകയിൽ നി ു െവ ാെത ആ
നിലയിൽ തെ നി ു് ഒരു ര ുമൂ ു നാഴിക േനരം രഹസ മായി
ആ മനുഷ േനാടുസംസാരി ് അയാെള പുറേ ു െകാ ു
വ ു്,ഭ ണവും മററും േവ തു േപാെലകഴി ി ുവാൻ
ഭത ാെര ഏ ി ് താൻ ആ ാനമുറിയിേല ുതെ
മട ിേ ാവുകയും െചയ്തു. അേ ാേഴ ു് രാജധാനിൽനി ു ര ു
കി ര ാർ എ ി. അേഘാരനാഥെ മു ിൽ വ ു വണ ി.
അതിൽ ഒരുവൻ പറ ു:ഞ ൾ ആ സ സിെയ തിര ു്
പല ദി ിലും േപായി. കാ ാൻ കഴി ി . ആയാള െട
കൂെടയു ായിരു ഒരു ശിഷ െന ക ി. ആ ശിഷ നും
സ ാസിയും േവെറ ഒരു ശിഷ നുംകൂടി മിനി ാ ു് രാ തി
ഒരുമി ് ഒരു വഴിയ ല ിൽ കിട ിരു ുവെ ത. പുലർെ
എഴുനീററു് േനാ യേ ാൾ ആസ ാസിെയക ിെ ും,
നാടുവി േപായി എ േതാ ു ു എ ും ആ ശിഷ ൻ പറ ു.
ഞ ൾ ഇനി ഏതു ദി ിൽ തിരേയ ു എ റിയാെത
മട ിേ ാ താണു്. അേഘാരനാഥൻ, 'ന തു്, നി ൾ ഇനി
അതിനായി ് യ ിേ . ആ ൈവരാഗി ശിഷ െര
െവടി ുേപായതു് ഓർ ുേ ാൾ, ഞാൻവിചാരി ിരു തുേപാെല
വിശിഷ് ട ാണ ുേതാ ു ി . അതുെകാ ു് ഇനി ആയാെള
കാേണണെമ ി ' എ ുപറ ു് അവെര മട ി അയ
അതിനിടയിൽ ഭൃത ാർ ത ിൽ മെ ാേരട ുവ ് ആ വ
വികൃതരൂപനാരായിരി ാെമ ു് ആേലാചി തുട ി. അവരിൽ
അധികം പഴമയു ഒരു ഭൃത ൻ തെ വിവരണം  െകാ ു്
മ വരുെട ശ ാപരിഹാരം വരു ി. 'ഇ െന അപൂർവം ചിലർ
ചിലേ ാൾ വരുമാറു ു്.പേ ,ഇ ത െക ിമൂടിെ ാ ും മുഖം
കാണി ാേതയും മററുമ . ഈ മാതിരി ാെര ചാര ാെര ാണു്
പറയുക. ഓേരാ രാജ ളിൽ, ഓേരാ േവഷം ധരി ്, ഓേരാ േപരും
പറ ു്, അവിടവിെട കഴിയു വർ മാന ൾ ഓേരാ ു്
ഒററുനി റി ു് ന ുെട സ ാമിെയ സ കാര മായി വ റിയി ുക,
ഇതാണുേപാലും ഈ കൂ രുെടപണി; െമാരം കളള ാരാണു് 'എ ു്
പഴ േമറിയ ഒരു ഭൃത ൻ മററവേരാടു പറ ു. മെ ാരു ഭൃത ൻ:
അതു് ഒ ം ഇ ാ ത . ഇവനും അ ാതിരി ാരൻ
തെ യായിരി ണം. അെ ിൽ ഇ െന വേര ആവശ ം
എ ു് ? ആ വിദ ാെ കു ായവും കാെലാറയും െക ം, പൂ ം എ ാം
പാേട ക േ ാൾ ഇതാെരടാ! എ ു് വിചാരി വേ ാ ഞാൻ!
അെതെ േടാ! ഇ ാർ ന ുെട നാ ിൽ കഴിയു വർ മാനം
എ ാം മെ ാനും േപായി പറ ാേലാ? അതു് േനാ ു് േദാഷേ ?
മൂ ാമതു് ഒരു ഭൃത ൻ: അ െന ഏതാനും െചയ്താൽ ന ുെട
യജമാനൻ ഇവെന െവേ ുേമാ? ര ാമതു് പറ ഭൃത ൻ: ഈ
കൂ െര എ െന വിശ സി ും? അ െന വ തും
െചയ്താൽതെ ഇവെര പിടി ാൻ കി ാേനാ? പതിെന ടവും
പ രംപാ ിലും പടി വരേ ? ഇ െനെയ ാം പറ ുെവ ിലും
യജമാനെ ക നയ് നുസരി ് അവർ പുതുതായി വ ആ
മനുഷ നു് േവ തു് ഒെ യും െകാടു ു് സൗഖ മായി ഭ ണം
കഴി ി . ഉ ാൻ ഇരി ുേ ാൾ അയാള െട മുഖം േനാ ുവാൻ
അവർ ശമി . ഇരു ിരു ാണു് ഉ ത് എ ു പറയുകയാൽ
അതി ു് തരമു ായി . രാ തി കിട ുേ ാഴും അക ു് ഒരു
വാതിൽ അട താഴി ാണു് കിട തു്. ആയതുെകാ ു് മുഖം
കാ ാൻ അേ ാഴും തരമായി . ഏകേദശം അ ുനാഴിക
പുലരാനു േ ാൾ അേഘാരനാഥൻ തെ എഴുേ ററു് വിള ു
െകാള ി. ആ മനുഷ െന വിളി ് അയാള െട പ ൽ ഒരു
എഴു ു െകാടു ു.അതു് അേ ാൾ െ അടി ു ായ ിെ
കീശയിൽ സൂ ി െവ ്, തെ കുതിര റ ു കയറി ഒ ം
താമസിയാെത യാ തപറ ു േപാകയുംെചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 9_*

കു ലത-േനാവൽ
Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 9 -അഭിേഷകം

(Part -9-Anointed)

 അഭിേഷക ി ു നി യി ദിവസം വ േ ാേഴ ു് ൈവദിക ാർ,

കർ ികൾ , പുേരാഹിത ാർ, അ ിേഹാ തികൾ,േസാമയാജികൾ
മുതലായ മഹാ ബാ ണരും അനവധി ജന ള ം എ ി ൂടി.
മുഹൂർ സമയ ു് പതാപച െനയും ഇട ുഭാഗ ു്
സ ർ മയീേദവിേയയും സിംഹാസന ളിേ ൽ ഇരു ി, വളെര
മ െളെ ാ ു് പരിശു മായ ജലെ അവരുെട തലയിൽ
അഭിേഷകംെചയ്കയും പുേരാഹിതൻ അവരുെട
പരേദവതെയ ുറി ് ചില മ ൾ അവർ ു് ഉപേദശി ുകയും
കിരീടം തലയിൽ െവ ുകയും ചി തരഥമഹാരാജാവു്
രാജ ഭരണചി മായ വാൾ പു തെ പ ൽ ഏ ി െകാടു യും
മററും കിയകൾ വഴിേപാെല കഴി ു. അ ു ൈവകുേ രംതെ
യുവരാജാവും രാ ിയുംകൂടി നഗര പേവശംെചയ്തു.
കലിംഗരാജാവിെ പധാനനഗര ിൽ രാജവീഥി എ ുേപരായി
വളെര വിസ്തീർ മായ ഒരു വീഥിയു ു്. രാജധാനിയുെട വടെ
േഗാപുര ുെട പുറേ ു കട ാൽ ആ വീഥിയിേല ാണു്
െച ക. ആ വീഥി ഏകേദശം ഒരു കല വി ിെ ആകൃതിയിൽ
രാജധാനിയുെട കിഴ ുപുറ ുകൂടി െതെ േഗാപുര ിേലാളം
ഉ ു്. നഗരവാസികൾ ആ വീഥിെയ അതിമേനാഹരമായി
അല രി ് ദീപ െളെ ാ ു് പകാശി ി ിരു ു. ഭാവ ള െട
മുൻഭാഗം കലവാഴകെളെ ാ ും ഈ ിൻ പ കെളെ ാ ും
കുരുേ ാലകെളെ ാ ും ചുവ ശീലകെളെ ാ ും വളെര
കൗതുകമാകുംവ ം അല രി ിരു തിനുപുറെമ, വീഥിയിൽ
വില െന വളെര േതാരണ ൾ തൂ ുകയും ഇടയ് ിടയ് ു്
'യുവരാജാവും രാ ിയും ജയി െ ', ' പതാപച േനയും
സ ർ മയീേദവിേയയും ൈദവം കടാ ി െ ' യുവരാജാവും
രാ ിയും ദീർഘായു ായിരി െ ' എ ീവിധം ആശീർ ാദ ൾ,
വലിയ അ ര ളായി െവ ീലകളിൽ
കസവുെകാ ുതു ി ിടി ി ്, എ ാവരും കാണുമാറു്
സൗധാ ഗ ളിലും സ്തംഭ ളിേ ലും, വീഥിയിൽ പേലട ളിലും
െവ െക ി ഉ ാ ിയ കമാന ളിേ ലും പതി ി മു ായിരു ു.
അസ്തമനേശഷം ഉ രേഗാപുര ൂെട
എഴു രുള ു്പുറെ .ആ മേഹാ വം കാ ാൻേവ ി
വിേശഷവസ് ത ള ം കുറികള ം ധരി േമാടിേയാടുകൂടി വ ിരു
അനവധി ജന ൾ എ ാററിലും മു ിൽ തി ി ിര ി നട ു ു.
അവരുെട വഴിെയ തിരെ ാഴി ാനായി അശ ാരൂഢ ാരായ ഭട ാർ
പലരും അ ുമി ും നട ു് ത ിനിൽ ു പുരുഷാരെ
കേമണ മുേ ാ ത ിെ ാ ു് എഴു രുള ു് േപാവാൻ
വഴിയു ാ ു ു. അവരുെട പി ിൽ വീഥി ു വില െന
നാല ുവരിയായി നിര ുനി ി ായിരു പലവിധ വാദ ാർ,
സാവധാന ിൽ മുേ നീ ിെ ാ ിരി ു ആ
ബഹുജന ള െട കൂ െ താ ള െട പാടവം ക ു
െകാ ാടുവാൻേവ ി താമസി ി ുകേയാ എ ുേതാ ുംവ ം,
എഴു രുള ി ിടയിൽ അവിടവിെട കുറ നി ു് അതാതുവിധം
വാദ ാർ, താ ാ ള െട വാദ ി ു െമ ം കിേ ണെമ ുെവ ്
ഏേകാപി മഝരി ുംേപാെല എ ാവിധം വാദ ാരും
അവരവരുെട വാദ െ അത ാഹേ ാടും
അതിവിദഗ് തേയാടുകൂടി പേയാഗി ു ു. വാദ ാരുെട
പി ാെല െപാ ണി നൂറു െകാ നാനകെള അകലമി ് ര ു
വരിയായി വില ാെന നിർ ിയി വയുെട പുറ ു്
െവൺെകാ ുടകൾ, തഴകൾ, െവൺചാമര ൾ, ആലവ ൾ
എ ീ മാതിരി രാജ െള ഉയർ ി ിടി ി ു്. അവയുെട
പി ിൽ വാള ം പരിചയും എടു പല അ ുതമായ അടവുകള ം
വിരുതുകള ം കാണി െകാ ു് ഒരുകൂ ം മ ാർ
വരു ു.വഴിെയ,കടയും തലയും സ ർണംെകാ ു െക ി ്
രാജചി ളായ വലിയ െവ ിവടികെള പിടി െകാ ് വലിയ
െവ േലെ കുെറ ഹരികാര ാർ വീഥിയുെട
ഇരുവശ ും ഓേരാ അണിയായി നിര ്,നടു മുഴുവനും
ഒഴി ി െകാ ുവരു ു.അവരുെടയും പി ിലാണു് യുവരാജാവും
രാ ിയും കയറിയ പ ു്. മണിമായമായ ആ പ ു്
പൂമാലകെളെ ാ ു് അതിവിേശഷമാകുംവ ം അല രി ിരു ു.
പ ിെ വഴിെയ പഭു ാർ, സചിവ ാർ,
േസനനായക ാർ,സ്തൂതിപാഠക ാർ, ഗായക ാർ മുതലായവരും,
മററും അനവധി പുരുഷാരവും ഉ ു്. േമൽപറ വയുെട
എ ാററിെ യും ഇരുഭാഗ ും േവലി െക ിയ േപാെല
ആയുധപാണികളായ ഭട ാെര അണിയായി നിർ ിയിരി ു ു.
പല ദി ുകളിലും ദീപ ികള ം ഇടയിൽ മ ാ കള ം
ഉ ായിരു തിനാൽ ആ പേദശ ു് ഇരു ് േലശം േപാലും
ഇ ുതെ യ , ജന ള െട മുഖ ി ു് പസ തയും, എ ാ
വസ്തൂ ള െടയും രമ തയും, സ േതയു തിൽ തുേലാം
അധികമായി േതാ ി. പ ിെ ഇരുഭാഗ ും അ ം അകെല
മ ാ കൾ ഇടവിടാെത ക ി ുകയാൽ,
കാണികൾെ ാവർ ും യുവരാജാവിെ യും രാ ിയുെടയും
ആ ാദകരമായ മുഖയുഗള ൾ ഒ ി ദി ിരി ു ര ു
ച ബിംബ െളേ ാെല വർ ി കാ ിേയാടുംകൂടി
കാ മാറായിരു ു. ഇ െന ആേഘാഷേ ാടുകൂടിയ ആ
േഘാഷയാ ത സാവധാന ിൽ നട ു് ഒേരാ ഗൃഹ ള െട മു ാെക
എ ുേ ാൾ, പജകൾ താംബൂലമാല ാദികൾ ത കളിലാ ി
ഉപചാരം െച തിെന പീതിപൂർവം യുവരാജാവു്
സ ീകരി ുകയും പധാനികളായ പജകേളാെടാെ യും
പീതിസൂചകമായി തല കു ിടുകയും അപൂർവം ചിലേരാട് ഒ ് ര ്
വാ ് സംസാരി ുകയുംെചയുംെചയ്തു് , പ ു നാഴിക
രാെ തി ു മു ായി െതേ േഗാപുര ൂെട
രാജധാനിയിേല ു മട ിെയ ുകയുംെചയ്തു. അഭിേഷകം
കഴി തിെ അടു നാൾതെ അേഘാരനാഥ ു്
പധാനമ ിയുെട പ ം പസി മായി രാജസഭയിൽ െവ െകാടു ു.
അേ ഹ ി ു ഇതുെകാ ു് ാനമാന ൾ അധികമായി
എ ാെത പവൃ ി ് യാെതാതു വ ത ാസവും ഉ ായി .
കപിലനാഥേനാട് വലിയ രാജാവു് േകാപി തിൽപിെ
പധാനമ ിയുെട ഉേദ ാഗം നട ിവ ിരു ത്
അേഘാരനാഥൻതെ യായിരു ു. പേ , അതി ു മു ിൽ
ഭ ാരാധിപെ ാനമു ായിരു തിനാലും പധാനമ ിയുെട
ാനം മുറ പകാരം െകാടു ായ്കയാലും അേഘാരനാഥെന
ഭ ാരാധിപൻ എ ുതെ യാണ് എ ാവരും േപർ പറ ു
വ ിരു ത്. തെ പാപ്തി ുതകു തും പ ുതെ തനി ്
കി വാൻ അവകാശമു തും ആയ പധാനമ ിയുെട മാന ാനം
ലഭ തിനാൽ അേഘാരനാഥ ു് സേ ാഷമു ായി കുെറ
കാലമായി പതിബ െ ിഷ്ടമാർഗ ളിൽ പേവശി ിരു
ബഹുമാനമാകു നദി, ഇേ ാെഴ ിലും േവ ുേ ടേ ്
പവഹി വെ ാ എ ു വിചാരി ് പജകൾ ് അധികം
സേ ാഷമു ായി. എ ാൽ ,അേഘാരനാഥെ സേ ാഷം,തെ
േജ ഷഠൻ വളെര കാലം ഭരിേ തായിരു ു ആ ഉേദ ാഗം എ ു്
മന ിൽ േതാ ുേ ാഴു ാകു ദുഃഖേ ാടു
മി ശിതമായിരു തിനാൽ പൂർണമായി എ ു പറ ുകൂടാ.
േജ ഷഠെ േമൽ വലിയ രാജാവി ു് നീരസമു ാവാനു
സംഗതികള ം േജ ഷഠെ അകാരണമായ അധഃപതനവും വിചാരി ്
വളെര ാലേ ു അേഘാരനാഥൻ ഒരു
മൗന വത ാരെനേ ാെല ആേരാടും മിഥ ാലാപവും ,മന ി ് ഒരു
ഉേ ഷലും കുടാെത സ േതയു തെ പസ തയും ഉ ാഹവും
മ ി, ഒരു അരസികെനേ ാെലയാണ് കഴി ുവ ിരു ത്.
മു െ അധ ായ ിൽ വിവരി ഗുഢസ ർശനം
കഴി തിൽ ിെ ആ അവ യ് ു വളെര േഭദം വ ു.
ഇേ ാൾ പധാനമ യുെട ാനംകൂടി ലഭി യാൽ മന ്
ഏകേദശം സ ിതിയിൽ െ യായി. ൈവമനസ ം േകവലം
അസ്തമി ്, സ ഭാവം െതളി ു അധികം
പീതികരമായി ീരുകയുംെചയ്തു് . അേഘാരനാഥ ു്
പധാനമ ിയുെട പ ം െകാടു ുകഴി േശഷം കിഴു െട
കഴി ുവ ി സ ദായ പകാരം യുവരാജാവു
സിംഹാസനാരൂഢനായി ,പ ീസേമതനായി,
ആ ാനമ പ ിൽ ഇരു ് കലിംഗരാജാവി ു് ക ം
െകാടു ു വരായ ഉപരാജാ ാേരാടും നാട് പഭു ാേരാടും
തിരുമുൽ  കാഴ്ചകൾ സ ീകരി ്, അവേരാട് ര ു നാലു വാ ൂ
സംസാരി ്, താരതമ ംേപാെല ചില സ ാന ൾ
െകാടു യയ് കയും ഉ ായി അ െന തിരുമുൽ ാഴ്ചയ് ു
വ ിരു വരിൽ ഒരാെള ുരി പേത കി പരേയ ിയിരി ു ു.
അയാൾ േവടർ രചൻ ആണ് . േവടർ കലിംഗരാജ ി ്
സമീപമു വന പേദശ ളിൽ വസി ് , േവ െകാ ും
കായ്കനികെളെ ാ ും ഉപജീവനം കഴി വരു ഒരു താണ
ജാതി ാരാണ്. അസ് ത പേയാഗ ിൽ അവർ ് അസാമാന മായ
ൈനപുണ ം ഉ ു്. സ േത അ ം ഹസ ഗാ ത ാരാെണ ിലും
എേ ാഴും േവ യാടുകയാൽ ആയവർ കൃേശാദര രും
വാനരജാതികൾ ു തിൽ വളെര കുറയാെത അംഗലാഘവം
ഉ വരുമായിരു ു. അവരിൽ ചിലർ ൂ കാ ാനെയ േവ യാടി
െകാ വാൻ പേത ക സാമർ ം ഉ ്. അത് എ െനെയാ ു
മുെ ാേരട ് വിസ്താരമായി പസ്താവി ി െ ാ.
േവടർ രചനും ഭാര യും മ ള ം ഒരു ആന റ ാരിയിലാണു
വ ിരു ത്. തിരുമുൽ ാഴ്ചയ് ു കാ ിൽനി ു കി
ദുർലഭ ളായ സാധന ള ം െകാ ുവ ിരു ു സ ർണമയിേദവി
േവടർചരകെനയും േവടെരയും അടു ു കാണണെമ ു്
ആവശ െ . യുവരാജാവ് സ ർണമയിേയാടുകൂടി
ആ ാനര പ ിൽനി ു പുറേ ിറ ി അവിെട
ഒെരാഴി ല ് ര ാള കള ം െച ിരു ു്, േവടർ രചെന
സമീപം വരു ുവാൻ ക ി . അരചൻ വളെര സേ ാേ ാടുകൂടി
വ ് യുവരാജാവിെ യും രാ ിയുെടയും മു ാെക സാഷ്ടാംഗം
നമസ്കരി . യുവരാജാവ് അവെന ഉടെന എഴുേ ി ് അടുെ
ഉ ായിരു ഒരു ആസന ിേ ൽ ഇരി ാെമ ് കാണി .
അരചൻ 'അടിയ ൾ തിരുമു ാെക ഇരി ുക പതിവെ ' ു
പറ ു. അേ ാെഴ ു ആള കൾ ചുററും വ ുകൂടി അരചെന
േകശാദിപാദം േനാ ി ുട ി. അരചെ ശരീരം ഏകേദശം
നീലേ ിെ നിറമാണ് . കുെറ എകരം കുറയുെമ ിലും തെ
ിതി നുസരീ ് േയാഗ ത ന വ ം ഉ ്. വസ് തംഅരയിൽ
ചു ീ തു് ഒ ു മാ തെമ ഉ . ഓേരാ കുരു ൾ െകാ ും
മൃഗ ള െട െകാ ുകൾ െകാ ും മററുമു ാ ിയ ആഭരണ ൾ
വളെര അണി ി ്. വിസ്തതമായ മാറിടം, ചുരു ിയ വയറു്,
ഹസ ളാെണ ിലും മാംസള ളായി വ ായാമകഠിന ളായ
കരചരണ ൾ, ഇതുകൾ ുപുറേമ വ െമാ ഒരു മുഖവും, അ ം
െച ി താടിയും മീശയും െചറിയതാെണ ിലും വളെര
തീ ്ണ ളായ േലാചനയുഗളവും, നീ ു് അ ം അകേ ാ
വള മൂ ും, ആകു ൂ ആസ രൂപ ിെ പധാന ഭാഗ ൾ.
അരചെ ആ സ രുപവും കുലു മി ാ ഒരു നിലയും ക ാൽ
കാ ിൽ ഉ ായിവളർ വനാെണ ിലും വളെര ആർ വവും
തനി ുതാൻേപാരിമയും  ഔദാര വും ഉ താണ ു േതാ ും.
രാജാവും രാ ിയും അരചെന ന വ ം േനാ ി വിസ്മയം പു ൂ.
രാ ി, 'ഇവരുെട സ് തീകള ം ചിലരു വ ി െ ു േതാ ു ു,
ആ നിൽ ു വർ ആരാെണ ു് ' യുവരാജാവിേനാടായി
േചാദി . അരചൻ അതു േക ് , ' എെ െപാ ുത ുരാ ി! അതു്
എെ േവട ിയും കു ികള മാണു് എ ു പറ ു. രാ ി, '
അവെര ഇേ ാ വരു ുവാൻ ആെള അയയ് ു ' എ ു
യുവരാജാവിേനാടു് ആവശ െ . യുവരാജാവു് ' േദവി ു തെ
ആെള അയയ് രുേത? ഈ കാണു അനവധി ജന ള ം
ഞാൻതെ യും േദവിയുെട ഹിതെ െച ാൻ
ത ാറായി വരാെണ ു് അറിവിെ ? ' എ ു രം പറ ു.
രാ ീ, ഭർ ാവിെ സ്േനഹപുര രമായ വാ ിനാൽ
ൈധര െ ് അടു ു് നി ിരു ഒരു സചിവെന വിളി ് കുെറ
സേ ാചേ ാടുകൂടി തെ ആവശ ം പറ ു. അേ ാെഴ ു് ആ
സചിവൻ േവഗ ിൽ േപായി അവെര കൂ ിെകാ ുവ ു. രാ ി
വളെര കൗതുകേ ാടുകൂടി അവെര കുേറ േനരം േനാ ിയ േശഷം
എഴുനീററു് അനു യ് ു് അേപ ി ും േപാെല ഭർ ാവിെ
മുഖേ ു് ഒ ു േനാ ി. അരചെ പ ിയുെട അടു ൽ
െച ു് അവേളാടു് കുലശ പശ്നംെചയ്തു സംസാരി തുട ി.
പിെ , കു ികള െട കറു കു ിൈ യുകൾ പിടി ്
ചിരി െകാ ു് അവരുെട ആഭരണ െളയും മററും
സൂ ി േനാ ി. കാണികളായ മഹാജന ൾ, അതു ക േ ാൽ
രാ ിയുെട ഔദാര േ യും ന െയയും ദയേയയും കൂറി ്
വളെര പശംസി . അരചെ അേ ാഴെ സേ ാഷം പറ ാൽ
തീരു ത . രാ ി അരചെ ഭാര േയാടും കു ികേളാടും
സംസാരി െകാ ിരിെ അരചൻ തിരുമുൽ ാഴ്ചയ് ു
ദവ ൾ എടു ു െകാ ു വരുവാൻ തെ കി ര ാേരാടു്
ആംഗ ം കാണി . അേ ാെഴ ു േവടർ പലരുംകൂടി സാമാന ൾ
ഒേരാ ായിതാ ി ിടി ് എടു ുെകാ ുവ ുതുട ി.
ഒ ാമതായി വലിയ ര ു് ആനെ ാ ുകൾ യുവരാജാവിെ
തിരുമു ാെക വ . അചരൻ ' ഉ ി ുരാേനാടണ
െകാ െ യാണിതു് ' എ ു പറ ു. യുവരാജാവു് ആ വിവരം
രാ ിെയ അറിയി . രാ ി , ' േജ ഷ്ഠെന ര ി േവടർ ഈ
കൂ ിൽ ഉേ ാ? ' എ ു േചാദി . അരചൻ
അടു ുതെ യു ായിരു അവെന വിളി ് ഉടെന മു ിൽ
നിർ ി. രാ ി ക ിൽ െവ ം നിറ െകാ ു് തെ
വിരലിേ ൽ ഉ ായിരു അനർഘമായ ഒരു ൈവരേമാതിരം ഊരി
അേ ാൾ െ അവനു് സ ാനി . അേ ാൾ അതു
ക ുനി ിരു മററു് േവടർ ഒെ യും സേ ാഷംെകാ ു്
ആർ ു വിളി . രാജാവും അവ ു ന ഒരു സ ാനം െകാടു ു.
രാ ി പിേ യും അരചെ ഭാര േയാടു സംസാരി ാൻ തുട ി.
യുവരാജാവു കാഴ്ച ദവ ൾ ഒെ യും ഒ ു േനാ ി താൻ
സ ീകരി തിനടയാളമായി ൈകെകാെ ാ ു െതാ . പിെ
അരചനും േവടർ ും പരെ സ ാനം െകാടു ുവാൻ തുട ി.
സ ാനം െകാടു ുകഴി ു് അവർ വിടവാ ാറായേ ാൾ
രാ ി തെ കഴു ിൽ കിട ിരു ഒരു വിലെയറിയ മു ു മാല
എടു ു് അരചെ പ ി ു സ ാനി . കു ികൾെ ാെ യും
തരംേപാെല ചില കളിസാധന ള ം സ ാനം െകാടു ു.
എ ാവരും ത ിൽ പിരിയാറായേ ാൾ രാ ി തെ
ഭർ ാവിേനാടു സ കാര മായി അരചെ ഭാര യുെട കഴു ിൽ
കിട ു ആ മാലേപാെല ഒരു മാല തനി ു് ഉ ാ ി യയ് ാൻ
അരചേനാടേര ി ണെമ ു പറ ു. രാ ി ു് അ ത
കൗതുകം േതാ ി ആ മാല ഏേതാ മര ിെ കുരു തുള
ചരടിേ ൽ േകാർ ി ാ ിയതാണു് , കുരുവിെ മിനു ം
ശ ാമളിമാവും ക ാൽ കൗതുകം േതാ ാതിരി ി ാതാനും .
യുവരാജാവു് ആ മാല േനാ ി െപാ ി ിരി ് , അടു ു നി ിരു
അരചേനാടു് എെ രാ ി ു് അസാ മായ ഒ ിൽ ആശ
കട ുകൂടിയിരി ു ു. അതു് സാധി ി ാേമാ? ' എ ു േചാദി .
അരചൻ- ' അടിയ ളാലാവതാെണ ിൽ മാന ു നില് ു
അ ിളിെയ പിടി ാനുംകൂടി അടിയ ൾ െത ാറാെണ , ത ുരാ ി'
എ ു പറ ു് രാ ിെയ േനാ ി കു ി . യുവരാജാവു് , '
ഇതി ു് അ ത വളെര പയാസമി . രാ ി ു
കഴു ിേല ാഭരണ ൾ തര ിൽ ഒ ും ഇ ാ തിനാൽ
അരചെ െക ിയവള െട കഴു ിൽ കിട ു മാലേപാെല ഒരു
മാല താമസി ാെത ഉ ാ ി ാൽ ന ു് ' എ ു പറ ു. രാജാവു്
ഇ െന േനരംേപാ ായി പറ േ ാൾ േക നി വർ
ഉൾ ിരിെ ാ ു. രാ ി ഭർ ാവിെന പഴി ുേ ാെല
ഇട ി േനാ ി നാണം െകാ ു് അ ം തലതാഴ് ി.
അേ ാെഴ ു് അരചെ ഭാര രാ ിയുെട ആവശ ം മന ിലാ ി
േവഗ ിൽ ആ മാലതെ തെ കഴു ിൽ നിെ ടു ു്
രാ ിയുെട അടു ൽ െകാടു ുവാൻ െകാ ുെച ു. രാ ി,'
ഇതു് ഞാൻ വാ ു ി , താമസി ാെത ഉ ാ ി ് അയ ാൽ
മതി 'എ ു പറ ു. രാ ി തേ ാടു് ആ മാല
സ ീകരി യ്കയാൽ അരചെ ഭാര യ് ു് അ ം
സുഖേ ടുെ ു ക േ ാൽ രാ ി മന ലി ു് രാജാവിെ
സ തം കി വാനായി മുഖേ െ ാ ു േനാ ി. രാജാവു് , ' ഒ ം
തരേ ടി അതുതെ വാ ിെ ാ ' എ ു പറ േ ാൾ
രാ ി സേ ാഷേ ാടുകൂടി ൈക കാണി അരചെ ഭാര ഒ ം
മടി ാെത അതു് രാജാഞിയുെട കഴു ിൽതെ
അണിയി .അേ ാൾ ക ു നിൽ ു വെരാെ യും
െകാ ാടി ിരി . അരചൻ തെ കഴു ിൽ ഉ ായിരു ഒരു
മാല രാജാവി ു സ ാനി ുവാൻ സ തം േചാദി .'േദവി
എനി ും ഒരു മാല കി ി'എ ു പറ ുയുവരാജാവു് ആ മാല തെ
കഴു ിൽ ചാർ ുവാൻ തല താഴ് ിെ ാടു ു . അേ ാൾ
ക ുനില് ു വെര ാവരും രാ ിയുെടയും രാജാവിെ യും
ബു ിഗുണേ യും താഴ്മേയയും ക ു് ആന നിമ രായി, 'ഇവർ
വളെര ാലം വാഴുമാറാകെണ ഈശ രാ'എ ു മന െകാ ു
നിർവ ാജമായി പാ ി . അരചൻ,'ത രാനും ത രാ ിയും ഇ ു്
അടിയ േളാടു കണി തിരുമന ിനു് അടി ൾപകരമായി എ ു
െചയ്പാൻ കഴയുേമാ എ റിയു ി , ഇതുേപാെലതെ
ത രാെ തിരുമന ് എേ ാഴും അടിയ ള െട
േമലു ായിരി െ എ ു പറ ു സേ ാഷാ ശു േളാടുകുടി
താനും ഭാര യും രാജാവിെ യും രാ ിയുെടയും കൽ ൽ
സാഷ്ടാംഗം വിണു് , എഴുനീററു പിെ യും അവെര െതാഴുതു
വിടവാ ിേ ാകയുംെചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 10_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 10 -ശിഷ ൯
(Part -10-Student)

 േയാഗീശ രനും അതിഥിയും ഇതി ിടയിൽ അേന ാന ം വളെര

സ്േനഹവിശ ാസമുളളവരായി തീർ ു. അതിഥി േയാഗീശ രെ
ഭവന ിൽ കാലേ പംെചയ്വാനുളള സുഖവും, േയാഗീശ രെ
അപരിമിതമായിരി ു വി ാനവും, വിസ്മയനീയനായ
ബു ിചാതുര വും, ലൗകികവിഷയ ിെല പരിചയവും ശീലഗുണവും
ക ു് ഒരു ദിവസം സവിനയം പറ ു:

രാമകിേശാരൻ: വിേരാധമിെ ിൽ ഞാൻ അ െട ശിഷ നായി

കുെറ ാലം ഒരുമി താമസി തിെ േശഷേമ എെ
രാജ േ ാ ു മാട ിേ ാകാൻ വിചരി ു ുള ള.

േയാഗീശ രൻ: എനി ും അതുതെ യാണു വളെര സാേ ാഷം.

അധികം കാലം ഉ ാഹേ ാടുകുടി ഗുരു ശുഷെചയ്തും
താ ര േ ാടുകുടി പരി ശമി ം സ ാദി ിരി ു എെ
വിദ യാകു ധനം, ഈ വ ഗഹ ിനു പരിണാമംവ തിനുേശഷവും,
പേരാപകാര ിനു കാരണമായി അേനക സംവ രം
യി ാെത നിൽേ ണെമ ാണു് എെ േമാഹം. എ ാൽ,
ആയതു സൽപാ ത ളിൽ നി പിേ ണെമ ു് ഒരു ശാഠ ം
ഉളളതിനാൽ ഇതുവെര ആ േമാഹം സാധി ാൻ സംഗതി വ ി .
ഇേ ാൾ എനി ു് ഒരു നിധി കി ിയ േപാെല, യദൃ യായി
രാമകിേശാരെന ക ിയതു് എെ ഭാഗ ം തെ യാണു്. അതിനു
ഞാൻ ജഗദീശ രെന ഇതാ വ ി ു ു . രാമകിേശാരൻ:ഞാൻ
അ െനയ ാ വിചരി ു തു്. വളെര ഭാഗ ശാലികൾ ാെത
സ മാഗമ ി ു് ഇടവരു ത . ഞാൻ ആ ഗാമ ിൽെവ ്
അ ുമായി കാ ാൻ ഇടവരു ിെ ിൽ, ഓേരാ ദി ുകളിൽ
സ രി വൃഥാ കാലേ പം െചയ്തുേപകു തായി ു ു .
അതു കുടാെത ഇ െന ദുർ ഭമായിരി ു സ കാശ ി ു
സംഗതി വ തു് എെ ഭാഗ ം എ ാെത ഞാൻ ഒ ും പറവാൻ
കാണു ി . േയാഗീശ രൻ:ന ുെട സഹവാസം പരസ്പരം
പീതികരമാെണ ു നമു പരമാർ മാണേ ാ . ഈ േലക ിൽ
പലവിധ ാരായ അേനകം ജന ൾ ഉെ ിലും, അവരിൽ
ബു ിൈവശിഷ ംെകാ ും , ശീലഗുണംെകാ ും
കൃത ാകൃത പരി ാനംെകാ ും സഖ ി ു്
അനുരുപ ാരായവർ എ തേയാ ചുരു ം. ഉളളവരിൽതെ
ഓേരാരു രുെട ഗുണ െള ത ിൽ ത ിൽ അറിയുവാനുളള
അവസര ൾ വളെര ദുർ ഭമായിരി യാൽ അേന ാന ം
വിശ ാസവും ബഹുമാനവും ഉ ായി ീർ ു. ൈമ തി എ
ബ ിൽനി ു് ഇടവിടാെത ഉളവാകു സാമ മി ാ
ആന െ അനുഭവി ാൻ പാേയണ േദവികൾ
പാപ്ത ാരാകു ി . ന ുെട സംഭാഷണവും സഹവാസവും പരസ്
പരം പീതികരമാെണ ു ഒരലവ നിഷ്കള മായ
ൈമ തീയുെട നി ംശയമായ ഒരു ല ണമാകയൽ ആ
സംഗതിെകാ ും നാം ര ുേപരും ഭാഗ വാ ാരാെണ ു ഞാൻ
അഭി പായെ ടു ു രാമകിേശാരൻ :അ ു ു പറ തിെ
പരമാർ ം എെ ചുരു ിയ പരിചയം െകാ ുതെ
ആേലാചി ുേ ടേ ാള െമനി ു് അനുഭവമായി േതാ ു ു.
എ ാൽ, േലക ിൽ സ്േനഹിത ാർ എ ു പരയെ വരും
അേന ാന ം അ പകാരം വിളി വരു വരും ആയ ജന ൾ വളെര
വളെരയു ു്. അതു ആ ര മായ ഒരു സംഗതിതെ .
േയാഗീശ രൻ :േലാകം , അതിെ രീതി വഴിേപാെല
പരിചയമി ാ വെര അത ം വ ി താകു ു. ജന െള
അവരുെട പവൃ ിെകാ ാെത വാ ുകെളെകാ ു
ഗണി ു തു േപാെല അബ ം മാെററാ ി . ഓേരാ
സ ാർ െള സാധി ാൻ േവ ിേയാ , അസംഗതിയാേയാ
ത ിൽ ഇടവിടുവാൻ സംഗതി വരുേ ാൾ ജന ൾ ത ള െട ആ
സംബ െ സ്േനഹം എ ു പറ ുേപാരു തു് ഒരു
ലൗകികാവ യാവ ു്. ആയതു് യഥാർ മായ േ ഹെണ ു്
ആദിയിൽ െതററായി ധരി ു ശു ാർ ു് മായമാെണ ു
േലാക ിൽ അ ം പരിചയി ുേ ാൾ േബാ െ ാടുകയും െച ം.
രാമകിേശാരൻ:അ ു ു പറ തു മുഴുവൻ
ആേലാചി േനാ ുേ ാൾ സ ാർ ിെ ലാ രനേപാലും
ഉെ ിൽ ആ ൈമ തി നിഷ്കള മാെണ ു പറവാൻ പാടിെ ു
േതാ ു ു. േയാഗീശ രൻ:അെത, സ ാർ േ ാടു േവർെപ
നിൽ ുേ ടേ ാളം ൈമ തി നിലനിൽ ു താകു ു.എ ാൽ,
സ ാർ െ േകവലം നിരസി പവർ ി ു വർ േലാക ിൽ
ഇെ ുതെ പറയാം.ധർമവിഷയമാെണ ും ഈശ ര
വിഷയമാെണ ും സാധരണ പറ ുവരു പവർ ികൾ കൂടി
ഓേരാ ായി പരിേശാധനയ് ുേവ ി ശാണഘർഷണം െചയ്താൽ
ആവയിൽ സ ാർ സ ി ശമ ാ വ എ തേയാ
ചുരു ി ാണുെമ ു തീർ യാണ്. ഞ ൾ പറയു തിെ
താ ര ം സ ാർ ിനുമാ തം േവ ി സ ാദി ു
സ്േനഹ ി ു സ്േനഹം എ ു പറ ുകൂടാ എ ും സ ാർ ം
സാധി ുവാൻ േവ ി ഉതകുമാറാകു സ്േനഹം
അ ിരമാെണ ും ആകു ു. ഇ െന ര ുേപരും ത ിൽ
ഏതാ ു ഗുരുശിഷ ാരുെട നിലയിൽ ആയി എ ിലും
സ്േനഹിത ാെരേ ാെല ചിലേ ാൾ പല ധർ ൾ
പറയുെമ ുതെ യ ഒരി ലും ത ിൽ പിരിയാെതയുമായി.
രാമകിേശാരൻ തെ കൂെട ശിഷ നായി താമസി ാൻ
തീർ യാ ിയതിെ േശഷം തെ ഗൃഹ ിലുളള എ ാവെരയും
േയാഗീശ രൻ രാമകിേശാര ് പറ ുപരിചയമാ ി െകാടു ു.
ഒരു ദിവസം ര ുേപരുംകൂടി ഉ റ ് തി യിേ ൽ
ഇരി ുേ ാൾ േയാഗീശ രൻ കു ലതെയ വിളി . കു ലത തെ
പതിവുേപാെല േവഗ ിൽ വ ് ഉ റേ ു കട േ ാൾ
പുതുതായി വ ആൾ അവിെട ഇരി ു തു ക ു് ഉടെന അ ം
സേ ാചേ ാടുകൂടി അകേ ുതെ പിൻവാ ി.
രാമകിേശാരൻ വ ി നാല ു ദിവസമായി എ ിലും, കു ലത
രാമകിേശാരെന അതുവെര അടു ുക ി ായിരു ി .
രാമകിേശാരൻ കു ലതെയ അതി ു മു ിൽ
ക ി തെ യു ായിരു തുമി . അതുെകാ ു് കാ ിേയറിയ
അവള െട ശരീരം തടിൽ പഭേപാെല ണമാ തംെകാ ു്
കാണാതായേ ാൾ രാമകിേശാരൻ അത ം വിസ്മയി .
േയാഗീശ രൻ 'തരേ ടി , ഇേ ാ വരാം' എ ു പറ ു്
പിെ യും വിളി േ ാൾ കു ലത വളെര ശ ി ംെകാ ു്
പുറേ ു കട ു് േയാഗീശ രെ അരിെക െച ിരു ു
തലതാഴ് ിെ ാ ു് പുതുതായി വ ാള െട േവഷെ
സൂ ി േനാ ി ുട ി. ല െകാ ു് അയാള െട മുഖേ ു
മാ തം േനാ ുവാൻ കഴി ി .രാമകിേശാരനും തെ താരുണ ം
നിമി ം യുവതിയായ കു ലതയുെട മുഖേ ു േനരി
േനാ ുവാൻ കഴിയാെത
ഉ മമുഖനായിയ്െ ാ ിരു േതയു .േയാഗീശ രൻ,'ഇേ ഹം
ഇ ുമുതൽ എെ ശിഷ നാവാൻ നി യി ിരി ു ു. േമലാൽ
ന ുെട ഭവന ിൽതെ യാണ് ഇേ ഹ ി ു ിരവാസം.
ന ുെട ഭാഗ ംെകാ ാണ് സഹവാസ ി ു് ഇ െന ഒരാെള
കി വാൻ സംഗതി വ ത്. രാമകിേശാരൻ എ ാണ് േപരു് 'എ ു്
കു ലതേയാടായി ് പറ ു. പിെ രാമകിേശാരെന േനാ ി, 'ഈ
കുമാരി ് കു ലത എ ാണു േപര്. ഇവള െട അ മരി ി കുെറ
കാലമായി. അ െയ ഇവൾ ് ഓർമയുേ ാ എ ുതെ
സംശയമാണ്.അ ത െചറു ിൽെ അ യി ാതായിരി ു ു'
എ ു പറ േ ാൾ രാമകിേശാരൻ പണിെ ് കു ലതയുെട
മുഖേ ു േനാ ി ഉടെന മുഖം താഴ് ി. അേ ാഴാണ് അവർ
മുഖേ ാടു മുഖം ക തു്. രാമകിേശാരൻ കു ലതയുെട
മുഖേ ് ഒ ു േനാ ിയേ ാൾതെ ഗുരുപു തിയാകയാൽ
വിനയേ ാടുകൂടി കലശസൂചകമായി അ ം തലതാഴ് ി.
അവെള ുറി ് തെ പീതിയും ബഹുമാനവും പകാശി ി .
കു ലത അതു കഴി ഉടെന അനുമതി ായി േയാഗീശ രെ
മുഖേ ് ഒ ു േനാ ി ഒ ും സംസാരി ാെത
അകായിേല ുതെ േപാവുകയുംെചയ്തൂ. േയാഗീശ രൻ ഇനി
ന ുെട ഗൃഹഭരണം ഒെ യും കഴി ു വളായി പാർ തി
എെ ാരു സ് തീയു ു്. അവെള ക ിരി ു ുവേ ാ. അതു
കൂടാെത എനി ് ഒരു ഭൃത നും ഉ ു്. അതാ ആ േതാ ിൽ
പണിെച വൻതെ യാണ്. രാമദാസൻ എ ാണു് േപരു്.
അവെന ഞാൻ ഇ ിെട ഒരു ദി ിേല ് അയ ിരു ു,
ഇ െലയാണു് എ ിയതു്' എ ു പറ ു് രാമദാസെന വിളി
മൂ ാള ംകൂടി േതാ ിൽ കുേറ േനരം നട തിെ േശഷം
േയാഗീശ രനും ശിഷ നുംകൂടി കുളി ുവാൻ േപാവുകയുംെചയ്തു.
അതി ുേശഷം േയാഗീശ രൻ എേ ാഴും രാമകിേശാരെന
ഒരുമി െകാ ുനട ും. പല സംഗതികെള ുറി ം
സംസാരി ുേ ാൾ ഒ ാമതു് രാമകിേശാര ു് ആ
സംഗതികെള ുറ ് ഗഹിതം ഇ തയുെ റ ു് അതിൽ
അബ െ പറ ു് മന ിലാ ുകയും
സുബ ളായി വെയ ധരി ി ുകയും െച ം. ഈ വിധം
സംഭാഷണ ള ം വിവാദ ള ം ഇടയ് ിടയ് ് ഉ ാവുേ ാൾ
േയാഗീശ രൻ കു ലതേയയും വിളി ും. എ ാൽ,
രാമകിേശാരെന ുറി പരിചയേ ടുനിമി ം കു ലത ഒ ും
സംസാരി ുകയാകെ തെ സംശയ ൾ
േചാദി തീർ യാകെ െചയ്കയി . എ ിലും േയാഗീശ രൻ
പറയു ത് രാമകിേശാരൽ ഗഹി ു തുേപാെലതെ
െതളിവായും സൂ ്മമായും ഗഹി ുകയുംെച ം ചിലേ ാൾ
കു ലതയ് ് മു ു് േയാഗീശ വരൻ പറ ുെകടു ി
സംഗതികെള ുറി ാണ് സംഭാഷണം ഉ ായതു് എ ിൽ അേ ഹം
കു ലതേയാടു േനരി േചാദി ും. അേ ാൾ അവൾ വളെര
സേ ാചേ ാടുകൂടീ ാെണ ിലും അ രവ ിേയാടുകൂടി
മിതമായി ഖ ിതമായ സമാധാന ൾ പറ ു് േയാഗീശ രെന
സേ ാഷി ി ുകയും, രാമകിേശാരെന അത ം
വിസ്മയി ി ുകയും െച ം ഒരു ദിവസം മൂ ുേപരുംകൂടി രാ തി
അ ാഴം കഴി യുടെന ന തം േനാ ിേ ാ ു് മു ്
നട ുെകാ ിരിെ രാമകിേശാരൻ േചാദി 'ഈ കാണു
േതജപു ൾ അവയുെട ഗതിേഭദ െളെ ാ ു മനുഷ രുെട
സുഖദുഃഖാവ നിർണയി ു ുെ ു ചില േയാഗ ർകൂടി
വിശ സി വരു വരിൽ പരമാർ ം എ തേ ാളമു ു്? അതിെ
സൂ ്മം മന ിലാവാൻ കഴിയാെത ഞാൻ പലേ ാഴും
അ ാളി ി ്.' േയാഗീശ രൻ : ഛി! ഛി! ആ വിശ ാസെ ാൾ
അധികമായ ഒരു േഭാഷത ം ഉെ ു് എനി ു േതാ ു ി .
അ ാനതിമിരാ ാരായ അനവധി ജന ൾ നിത ത
പറ ുവരു പല നിരർ ക ളായ വാ ുകള ം െചയ്തുവരു
നിഷ് പേയാജന ളായ ബഹുകർ ള ം പാേയണ ആ
അബ മായ വിശ ാസ ിൽ നി ുളവാകു താെണ ു
നിർവിവാദമാണു്. ഈ േതജപു ൾ എ തേയാ വലിയ
േഗാള ൾ ന ുെട ഈ ഭൂമി അതിൽ ചില േഗാള ള െട ശതാംശം
വലി മി .അ െനയു േഗാള ള െട മഹിമെയ വിചാരി
േനാ ുേ ാൾ എ തേയാ നിസാരമായി േതാ ു ഈ ഭൂമിയിൽ,
അതിനിസാ ാരായിരി ു ഈ മനുഷ രുെട ഇ ളായ
സുഖദുഃഖ െള കമീകരി ുവാനാണ് ആ മഹിയ കളായ
േതജ ൾ സ രി ു തു് എ ു ചില മൂഢാ ാ ൾ
വിശ സി ു തി ു കാരണം, ഒ ാമതു് ഏ വും
ദൂര ാരായിരി ു ആ േഗാള ള െട സൂ ്മമായ
വലി െ അറിയാ തിനാലു തു ഭമം; ര ാമതു
പപ ിൽ കാണു ത തയും മനുഷ രായ ന ുെട സുഖ ി ും
പേയാജന ി ും േവ ി സഷ്ടി താെണ ു അതിനി മായ
ത ിഷ്ടവിചാരം, ഇതുകളാകൂ ു. അതി ു് ഒരുദാഹരണം പറയാം,
സമു ദ ിൽ അനവധി വലിയ ക ലുകൾ അേ ാ ംമിേ ാ ം
േപാകു തിെ ഗതിേഭതംെകാ ു്, ചുവ ിൽ തു ി ളി ു
മീനുകള െട സുഖദുഃഖാവ െയ ഗണി ാെമ ു് ആ
ു ദജീവികൾ വിചാരി ു ുെവ ിൽ എ ത അബ മാണു്
അവയുെട വിചാരം എ ു നമു ു് ഉടെന േതാ ു ിേ ?
േദഹികള െട സുഖദു:ഖ ൾ പലേ ാഴും അവരുെട
പവൃ ിയിൽനി ുതെ ഉ വി ു വയാെണ ു നമു ു്
അനുഭവമാണേ ാ. അ െനയിരിെ മർ ാർ ദ തം, മദ പാനം,
േചാരണം, മാരണം, എ ി െന ഓേരാ ദുഷ്കർ ളിൽ
നിരത ാരായി ത ന ളായ കഷ്ടതകെളേയാ, തൽഫല ലായ
ദ നകെളേയാ അനുഭവി നുേ ാൾ അടു ിരി ു
അവരുെട പത മായ േഹതു െള ഗണി ാെത ആ
ഫല േളാടുയാെതാരു സംബ വുമി ാ ദൂരെ ാനുമു
ഗഹ ള െട ഗതിേഭത ളാണ് അവയുെട േഹതു ള ു ഭമി ്
നിരപരാധികളായ ആ ഗഹ ള െടേമൽ
േദാഷാേരാപണംെച ത് , േഹതുഫല ൾ ത ിലു
സംബ െ സൂ മമായി അേന ഷി റിയുവാൻ
ബു ിശ ിയി ാ വരും അവ ാരുമാ ബഹുജന ള െട
സ ഭാവമാകു ു.: രാമകിേശാരൻ: എെ സംശയ ൾ മി തും
നീ ി. എ ാൽ, േസാമസൂര ാരുെട ഗഹണം മുൻകൂ ി
ഗണി ു ത് എ െന എ ു െതളിവാകു ി .
േയാഗീശ രൻ: ഗഹ ൾ സൂര മ ല ി ു ചുററും ഗമി ു തിന്
ഒരി ലും വ ത ാസം വരു ത . അവ ഇ തേനരംെകാ ു് ഇ ത ദൂരം
സ രി ുെമ ു തി ് ന നി യമു ്. അതി ു്
ഒ ുെകാ ും ഒരു വ ത ാസം വരു തു് അസംഭവമാണ്. ആകയാൽ
ഒരു ഗഹം മെ ാ ിെ ഛായയിൽ െപടുവാൻ എ ത കാലം
േവണെമ ു് നമു ു് ഗണി ാൻ പയാസമി . ഗഹ ൾ ഒ യും
ഇേ ാഴേ േ ാെലതെ േപായ്െകാ ിരു ാൽ, േമലാൽ
ഏെത ിലും ഒരു കാല ിനു ിൽ ഇ ത ഗഹണ ൾ
ഉ ാകുെമ ും ഇ സമയ ് എ ും ഇേ ാൾ തെ
േവണെമ ിൽ ഗണി ാം അതി ു് ഈഷൽേഭദം േപാലും
വരികയി താനും.

ഇതുേപാെലദുർഘട ള ം ഭി ാഭി പയ ളംഉ സംഗതികളിൽ,

േയാഗീശ രൻ ചിലേ ാൾ രാമകിേശാരൻ പറയു അഭി പയ ി ു

വിേരാധമായ അഭി പയം പറ ു ചില ന ായ െളെ ാ ു്
അതിെന പിൻതാ ി കുേറേനരം വാദി േശഷം ഓേരാരു രുെട
വാദ ിെ സാമർ െ യും ന നതകെളയും കാണി ം, മററും
പല പകാര ിലും രാമകിേശാരെ േലാകവ ിെയ
ശു ിവരു ുകയും, വക്സാമർ െ പബലെ ടു ുകയും
മതികമലെ വികസി ി ുകയും, ഉപേദശം െകാ ു മന ിെ
നിർമലതെയ വർ ി ി ുകയും െചയ്തുെകാ ിരു ു.
അ െനയിരി ു കാലം ഒരു ദിവസംവ ായാമം ഒ ു
ഇ ാ തിനാൽ രാമകിേശാെ ശരീര ി ് അൽപം
െകടുതലുെ ് േയാഗീശ രൻ അറി ു്, ദിവേസന
ര ാള കള ം കൂടി പുറേ ു നട ാൻ േപാവുക പതിവായി.
മി ദിവസവും ധർമപുരിയിൽ െച ം. ഒരു ദിവസം ധർമപുരിയിൽ
െച ിരി ുേ ാൾ ര ുനാലു കുതിരകെള ച യിേല ുെക ു
േപാകു ത് അവർ ക ു. രാമകിേശാരൻ;അശ ം അ മമായ
മൃഗം,മനുഷ ്ഇതിലതികം ന വാഹനം കി വാൻ പയാസമാണ്
േയാഗീശ രൻ;അശ ിെ ല ണ ൾ അറിയാേമാ?
രാമകിേശാരൻ;എനി റി ുകൂടാ. എ ാൽ, ശീലഗുണമു ഒരു
അശ കി ിയാൽ അധികം പയാസം കുടാെത പുറ ു കയറി
ഓടി ാം േയാഗീശ രൻ അശ ള െട ല ണം അറിേയ ത്
ആവശ മാെണ ു പറ ് അശ െള നിർ ി ടി ് െച ്,
അതിേന ുറി ് കുറ ് രാമകിേശാരന് ദൃഷ്ടാ സഹിതം പറ ു
െകാടു ു. ഈ കുതിരകളിൽ രെ ം അധികം
ദൂഷ മി ; പായവും െചറു മാണ് എ ു പറ ു.
രാമകിേശാരൻ;ഒ ിെന വാ ിയാൽ ന ു ു വ ായാമ ിനു
വളെര ഉപകാരമായിരു ു. നെ േപാെല
നിർ ന ാരായു വർ ് അശ െ വാ ുവാനും മ ം
സാധി ു ത േ ാ േയാഗീശ രൻ അവയുെട വില േചാദി
ര ാള കള ം കുടി പിേ യും ചിലട ളിൽ സ രി സ ു
മുേ ത ള െട ഗൃഹ ിേല ു മട ുകയും െചയ്തു. പിേ
ദിവസം നട ുവാൻ പതിവായ േപാകു േനരമായേ ാേഴ ു
ന വയാെണ ു േയാഗീശ രൻ തേല ദിലസം പറ ര ു
കുതിരകെളയും െകാ ് രാമദാസൻ എ ി.രാമകിേശാരൻ ഒ ം
താമസിയാെത ഉൽസാഹേ ാടുകൂടി ഒ ിെന െച ു
െപാ ിപിടി പുറ ു കയറി. അ ം നട ിയേശഷം
േയാഗീശ രേനാട് വളെര വിസ്മയേ ാടു കൂടി 'ഇവെയ ന ു ്
എ െന കി ി'? എ ു േചാദി . ഈ കുതിരകെള ന ു ായി ി ു
ച യിൽ നി ു വാ ി.രാമകിേശാര ു് ഇ െന ഒ ിൻ േമൽ
താ ര ംഉ റി ാൽ എെ അരിഷ് ി സ ാദി പണം
െകാ ിലും വാ ുകെയ േ വരികയു 'എ ു
പറ ു.എ ായി വില ?എ ു പിെ രാമദാസേനാടു േചാദി
രാമദാസസൻ;'ചുവ തി ു് ഒരു നൂറു പണവും മേ തി ു
െതാ രുപണവും െകാടു ു'എ ു പറ ു.
രാമകിേശരൻ;കഷ്ടം ഞാൻ പിയം ഭാവി ുകെകാ േ അ ി
പണെമാ യും െവറുെത ചിലവായത്?നെ േപാലു വർ ് ഇ ത
പണം സ ാദി ാൻ എ ത കാലം േവണം.എെ അ േനര
സേ ാഷ ിനുേവ ി ഇ ത വളെര ദവ ം ചിലവായേ ാ,ഞാൻ
വ സനി ു ു േയാഗീശ രൻ;ഈ ദവ ം െവറുെത േപായിേ ായാൽ
തെ നമു ് അധികം വ സനിേ തി െ ാ. ദവ ംെകാ ു
നമു ു മെ െ ാരു കർ വ മാണു ത്? ഇ െന നമു ു
വിേനാദ ിനുേവ ി കുേറ ചിലവുെചയ്തത് വ ർ മായി എ ു്
എനി ു േതാ ു ി . ആയതുെകാ ് അവെയ േവ തുേപാെല
ര ി ് ഉപേയാഗെ ടു ിെകാ കേയ േവ ൂ. ദവ ം
ചിലവായതിെന ുറി യാെതാരു ചി യും േവ ൂ. രാമകിേശാരൻ
േയാഗീശ ര ു തെ ുറി ആ രമായ സ്േനഹെ
വിചാരി ് സേ ാഷി ംെകാ ു താമസിയാെത തെ കുതിരെയ
പുറേ യ് ു പായി ി ുവാൻ തുട ി. 'െചറുകാല ു
കുതിര റ ു കയറുവാൻ ഞാനും ശീലി ി ായിരു ു, അതു്
ഒെ യും മറ ുേവാ എ ു േനാ െ ' എ ു് പറ ു്
േയാഗീശ രൻ മേ കുതിരയുെട പുറ ും കയറി. ഇ ത സ ാധീന
ഗുണം തിക ിരി ു ഇേ ഹ ിനു് ഈ വകകളിേല ും
പരിചയമു തു് ആ ര ം ! എ ് രാമകിേശാരൻ വിചാരി .
ര ാള ം കൂടി ഓടി ാനും തുട ി. കുതിരസവാരി ് തനി ് വളെര
സാമർ മു വിവരം േയാഗീശ രെന കുറെ ാ ു
മന ിലാേ ണെമ ു വിചാരേ ാടുകൂടി രാമകിേശാരൻ തെ
കുതിരെയ അപകടമു ഇറ ുകളിലും തൂ മു
െചരിവുകളിലും ൂടി പായി . േയാഗീശ ര ് അഭ സം
കുറയുെമ ാണ് രാമകിേശാൻ വിചാരി ിരു ത്.
എ ാൽ,അേ ഹവും ആ മാർ ളിൽ ൂടിതെ തെ
കുതിരേയയും പായി ി .അേ ാൾ ര ാള കൾ ും
പരസ്പരമു ായ വിസ്മയം ത ിൽ പറയാെത മന ിൽ ഒതു ി.
അതിൽപിെ പേല ദിവസ ളിലും ര ുേപരുംകൂടി സവാരി ു
േപാവുക പതിവായി. പേ , േയാഗീശ രൻ ധ പുരിയിേല ും
അതി ു സമീപം ദി ുകളിേലാ ും മാ തം കുതിരപുറ ു
േപാവുകയി . ഒരു ദിവസം ര ുേപരുംകൂടി മട ിവരുേ ാൾ
രാമകിേശാരൻ കയറിയിരു കുതിരയുെട കാൽ ഒരു ഉരു
പാറ റ ു െകാ ു് വഴുതി കുതിരയും രാമകിേശാരനും വീണു.
േയാഗീശ രൻ ഉടെന രാമകിേശാരെന എടു ു െപാ ി േ ാൾ
എടെ തുടയുെട എട ുഭാഗ ുനി ് ര ം ധാരാളമായി
ഒലി ു തുക ു. തം സാമാന മായി ന ആഴമു യിരു ു.
ഉടെന േയാഗീശ രൻ തെ ഉ രീയവസ് തം എടു ു് ര ം
വരാതിരി വ ം മുറുെ െക ി. അതി ിടയിൽ െ
അധികം ര ം േപാവുകയാൽ രാമകിേശാരൻ േമാഹലാസ െ
േമലാസകലം വിയർ ു. േയാഗീശ രൻ ഒ ം പരി ഭമം കൂടാെത
േവഗ ിൽ കുതിരകെള മരേ ാടണ െക ി. രാമകിേശാരെന
എടു ു ചുമലിലി ഭവന ിേല ുെകാ ുവ ് കാ ് ന വ ം
കി ല ു കിട ി.കുേറ തണു െവ ം മുഖ ുതളി ്
വിശറിെകാ ു വീശിയേ ാൾ പതുെ ക മിഴി : അേ ാഴാണു്
എ ാവർ ും മന ി ു കുറ സമാധാനമായത്. േയാഗീശ രൻ
േതാ ിൽനി ു ഒരു പ മരു ു പറി ് അരയ് ുവാൻ
തുട ിയേ ാേഴ ു് കു ലത അ െ സഹായ ി ുെച ു.
അേ ഹം അക ു േപായി പതുെ മുറി െക ഴി ് , കു ലത
അേ ാേഴ ു് അര െകാ ു വ മരു ു മുറിയിേ ൽ പിര ി
േവെറാരു ശീലെകാ ു മൂടിെ കയുംെചയ്തു. കുറ െവ ം
കുടി േ ാേഴ ു് രാമകിേശാര ു ന വ ം സ േമധയു ായി,
അടുെ നിൽ ു വെര അറിയുമാറായി. േയാഗീശ രൻ, 'ഒ ം
ൈധര േ ടു േവ , താമസിയാെത ആശ ാസമാവും' എ ു
പറ ു് രാമകിേശാരെന ൈധര െ ടു ി, അേ ഹ ി ു
േവ തു് ഒെ യും അേന ഷി ുവാനായി ് പാർവതിേയയും
കു ലതേയയും പേത കി പറേ ൽ ി ുകയുംെചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 11_*

കു ലത-േനാവൽ
Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 11 -ശുശ്റൂഷകി

(Part -11-Lady Doctor)

 കു ലതയും രാമകിേശാരനും ആേറഴു മാസേ ാളമായി ഒേര

ഗൃഹ ിൽ െ പാർ ുവ ിരു ു എ ിലും േയാഗീശ രൻ
അവർ ു ൈസ രസ ാപ ിനു് ഒരി ലും
ഇടെകാടു ി ായിരു ി . അവർ ത ിൽ കാ ാൻ
ഇടവരുേ ാെഴാെ യും േയാഗീശ രൻ കൂെടയു ാവാതിരു ി ി .
അേ ഹം വേ ടേ ു േപാകുേ ാൾ രാമകിേശാരെനയും കൂെട
െകാ ുേപാവുകയുമായിരു ു പതിവു്.ആകയാൽ രാമകിേശാര ്
അതുവെര ഒരി െല ിലും കു ലതേയാടു് േനരി സംസാരി ാൻ
സംഗതി വ ി ായിരു ുെവ ിൽ െ ആ െചറു ാർ
ത ിൽ സംസാരി ു ത ായിരു ു. കു ലത
ഗുരുപു തിയാകയാൽ അവെള ുറി ബഹുമാനം
േഹതുവായി ം താരുണ ംെകാ ു ല േഹതുവായി ം
രാമകിേശാര ു് അവേളാടു േനരി സംസാരി ാൻ വളെര
സേ ാചമു ായിരു ു. രാമകിേശാരൻ വിശിഷ്ടനായ ഒരു
ബ ചാരിയാെണ ും വിദ ാസ ാദനമാകു
ഏകകാര ിൽമാ തം നിരാതനാെണ ുമാ തമാണു് കു ലത
ധരി ിരു തു്. േയാഗീശ രേനയും രാമദാസേനയും അ ാെത േവെറ
യാെതരു പുരുഷേനയും ബു ിവ തിനുേശഷം അവൾ
കാണുകയു ായി ി . സുഭഗനും ല ണയു നുമായ
രാമകിേശാരെന കു ലത ഒ ാമതു ക േ ാൾ വില ൗ ദിയിൽ
അധിവാസമുെ ു പറയു ഗ ർ ാരാെര ിലും
അഛെ കൂെട വരികേയാ എ ാണ ശ ി തു്.അ ൻ
പറ തുെകാ ് ഒരു മനുഷ ൻതെ യാെണ ു തീർ യാ ി
എ ിലും രാമകിേശാരെന വളെര വണ േ ാടും
ആദരേവാടുകൂടിയും തെ ഗുരുവിെന േപാെലയുമാണു് കു ലത
വിചാരി വ ിരു തു്.

ആപ ു ാവു സമയ ളിൽ മന ി ു് കരുതൽ വി മ

സമയ ളിൽ നേ െ ാ ു് മറ െവ ുവാൻ കഴിയു ചില
വികാര ൾ ന ുെട അറിവുകൂടാെത പകാശി ി ു തു്
അസാധാരണയ േ ാ.രാമകിേശാരെ പരമാർ ം മുഴുവനും
കു ലത അറിവാൻ ഇടവ ി ായിരു ുെവ ിൽ അവള െട
മന ിൽ അവള െട അറിേവാടുകൂടിതെ ജനി ് യേഥഷ്ടം
വളരുവാൻ അവൻ സ തി ിരു ചില വികാര ൾ, അവള െട
അറിവുകൂടാെതതെ അവിെട ജനി ി ായിരു ു.
അനർഹ ളായ വിഷയ ളിൽ മന ിെന
സ രി ാനയയ് ു തു കഷ്ടമാണേ ാ എ ുെവ ്, കു ലത
തെ ആ വികാര െള ധി രി ്,ഒ ം പകാശി ി ാെത
കഴി േപാ ിരു ു. ആ വികാര ൾ രാമകിേശാരനു് ഈ ആപ ു
വ േ ാൾ താേന െവളിെ . രാമകിേശാരെന ശു ശൂഷി ാൻ,
േയാഗീശ രൻ കു ലതെയ ഏ ി തിനാൽ ആ വികാര െള
പദർശി ി ാൻ ന ഒരു അവസരവും
ആയി.രാമകിേശാരെന ുറി ് ക ലതയ് ് ഒ ാമതായി ഒരു
ആ ര മാണു് ഉ ായതു്. അതിൽനി ു് താമസിയാെത ദൃഢമായ
ഒരു സ്േനഹവും ഉളവായി. അതു േഹതുവായി ് രാമകിേശാരെ
ആ അവശ ിതിയിൽ കു ലത തെ സ്േനഹെ സ്പഷ്ടമയി
കാണി . േരാഗികെള ശു ശൂഷ െചയവാൻ
വശമു ായിരുെ ിലും, രാമകിേശാര ു് തല് ാലം
േവ തിെന അറി ു പവർ ി ാൻ േവഗ ിൽ ശീലമായി.
ബു ിയു വർ താ ര േ ാടുകൂടി മന ിരു ിയാൽ
എെ ാ ാണു വശമാ ുവാൻ കഴിയാ ത്? അവൾ എേ ാഴും
രാമകിേശാരെ സമീപ ുതെ വി േപാകാെത നില് ും.
ആവശ ം ഇ െത റി ു പവർ ി ും.
അനിഷ്ടമായി തിെന നിവാരണംെച ം. പെ ,
ശരീര ിതിെയ ുറിേ ാ മേ ാ രാമകിേശാരേനാടു വ തും
േചാദി റിയണെമ ിൽ ആയതു് േപാ േയാടു സ കാര മായി
പറ ു േചാദി ി ുകയ ാെത, താൻ േചാദി െവേ ാ,
േചാദി ി െവേ ാ രാമകിേശാരനറിവാൻ സംഗതി െവ ുകയുമി .

ഇ െന വർ ി ിരി ു സ്േനഹ ിനു പുറെമ കു ലതയുെട

ഹൃദയ ി ു സഹജമായി തും, രാമകിേശാരെ ആ
ൈദന ാവ യിൽ െവളിെ ടു െ തുമായ കരുണരസവും
ബലമായി ഉ ായിരു ു. സ്േനഹെ പബലെ ടു ുവാൻ ഇ ത
ന ായി ് കരുണെയേ ാെല മാെ ാ ുംതെ യി െ ാ. വ ി
മാരുതെനെ ാ ു് എ േപാെല കാരുണ േ ാടു്
സ ി ശമായിരി ു കു ലതയുെട സ്േനഹം വളെര മുഴു ു
വശമായി. തെ ആ അവ െയ ുറി ് ചിലേ ാൾ
കു ലതതെ വിചാരി ും:

'പ ് ഇേ ഹെ അറിവും പരിചയവും േലശംേപാലും ഇ -

എേ ാട് ഇതുവെര ഒരു വാെ ിലും സംസാരി ി ം ഇ -എ ു
മാ തമ ,എെ െ ാ ു് ഇേ ഹ ിന് എ ു േതാ ീ േ ാ
എ ും എനി ് നി യമി -അ െനയിരി ു ഈ തരുണേനാട്
എനി ് എ െന ഇ ത ആർ ദത സംഭവി ?-ആ ര ം
തെ േ ാെല ഒരാൾ കഷ്ട ിൽ അകെ ിരി ു തു
ക ാൽ,വ സനം േതാ ു തും അവെര യഥാശ ി
സഹായി ാനാ ഗഹമു ാകു തും മാനുഷഹൃദയ ിെ
ൈവശിഷ്ട മായിരി ാം-എ ാൽ,േവേറാരാൾ ഈ
അവ യിൽ െ യായിരു ാൽ എനി ് ആയാെള ുറി ് ഈ
വിധം ഒെ യുംേതാ ുേമാ?- അതു സേ ഹം-ദയ
േതാ ാതിരി യി , നി യംതെ -േ പമേമാ?-അതിെന ു
കാരണം?േ പമം മെ ാരു േനാട് അസംഗതിയായി
േതാ ു ത േ ാ-എേ ാ-മനുഷ ഹൃദയ ിെ വികൃതികൾ!

അ നും എെ േ ാെലതെ ഈ യുവാവിെ േമൽ പതിപ ി

കാ ാനു ്.ഈ ആപ ി ുേശഷം അധികവും ഉ ് ഇതിെന ു
കാരണം? ഇേ ഹവും ഞാൻ മാ തമായി അ ് ഇേ ാൾ അധികം
സ്േനഹം ആെരയാെണ ു പറവാൻ പയാസം. അ ് വളെരേനരം
ഇേ ഹ ിെ ഒരുമി കഴി ി ം അ െന ുറി ് ഇേ ഹം
വളെര സ്േനഹവും ആഭിമുഖ വും കാണി യാലും ഇേ ഹേ ാട്
ഇ ത മമതയു ായതു് അ ുതമ -എനിേ ാ?--ഇതിെനാ ിനും
സംഗതിയു ായി ി േ ാ. എെ േ പമേമാ-അതിവിപുലം!
മറ വ ുവാൻ പയാസം-പ ി െനയു ായി ി -
ജ ാ രവാസനേയാ?-അത -അതു മായെമ ് അ ൻ
പറ ി േ ാ-പരമാർ ം ഈശ രനറിയാം.ഏെത ിലും
ഇേ ഹ ിെ ദീനം േവഗ ിൽ ആശ ാസമായി,മു െ ഓജസും
മുഖ പസാദവും ര ാമതും ഉ ാകെ ഈശ രാ!

ഇ െനയു വിചാരേ ാടുകൂടി, കു ലത േവെറ യാെതാ ി ും

ശ െവ ാെത രാമകിേശാരെന ശു ശുഷെച ം. േയാഗീശ ര ും
കു ലതയുെട ഔ ുക ം ക ി ് അ ം മ സ്മിതേ ാടുകൂടി
േനാ ി ഉളളിൽ സേ ാഷി ും. രാമകിേശാരെന വഴിേപാെല
ശു ശൂഷി ു ു േലാ എ ുമാ തം ചിലേ ാൾ കു ലതേയാടു
േചാദി ുകയും െച ം.

ഒരു മാസാർ ിൽപുറം അ െന ചികി യായി കഴി

േശഷമാണു് മുറി ഉണ ം തുട ിയതു്. മുറി ു് അധികം ആഴം
ഉ ായിരു തിനാൽ ഒരി ൽ അ ം പനിയു ായി പഴു
കയറുേമാ എ ുകൂടി ര ു ദിവസം എ ാവരും ഭയെ .
േവദനയുെട വർ ന നി തിെ േശഷമാണ് രാമകിേശാരൻ തെ
അവ െയ ുറി വിചാരി ാൻ തുട ിയതു്.താൻ വീണതും
േയാഗീശ രൻ പിടി എഴുേന ിചതും മാ തേമ തനി ്
ഓർമയു .പിെ പ യു ാകു വെര ഉ ായത തയും
വിവരമായി േയാഗീശ രൻ പറ റി ു അേ ാൾ രാമകിേശാരൻ
കൃത തേയാടുകൂടി േയാഗീശ രെ ന െയ സ്മരി . അധികം
താമസിയാെത, കു ലത തനി ു േവ ി െച േതാെ യും
ക റി േ ാൾ, രാമകിേശാര ു് അവെള ുറി ായ
വിചാര ൾ പറയു തിേന ാൾ വിചാരി റിയുകയാണ്
എള ം.'ഈശ രാ! ഈ ഭാഗ ം അനുഭവി ാൻത വ ം ഞാൻ
എേ ാരു സുകൃതംെചയ്തു! ഭഗ ശാലിനിയായിരി ു ഈ സ് തീ
എെ ഇ ത താ ര േ ാടുകൂടീ പരിചരി ുവാൻ ത വ ം
ഞാൻ ഇവൾ ുേവ ി എേ ാ ു െചയ്തു! ഇ ത കാരുണ ം
ഇവൾഎെ േനെരകാണി തി ് എെ കൃത താസൂചകമായി ്
എേ ാ ു െചേ ു?അതുവെരയായി ം ഇവള െട ഈകാരുണ ം
ഞാൻ അറിയു ുെ ിലും ഇവെള േബാധി ി ി ി േ ാ.
ഗുരുപ തിയാകയാലും അവള െട അധികമായ മ ാ ത
േഹതുവായി ം എനി ് അേ ാ കട ു സംസാരി ാൻ
മടിയു ു്.ഏെത ിലും ഈ അവ യിൽ എെ
പസാദപിശൂന ളായ ചില വാ ുകെള പറയുകെയ ിലും
െചയ്തി ിെ ിൽ ഞാൻ ഒരു മഹാപാപിയായിരി ും'എ ി െന
വിചാരി ് ഒരു ദിവസം ഭ ണം കഴി ഉടെന രാമകിേശാരൻ
േവെറ ആരും ഇ ാ സമയം േനാ ി കു ലതേയാട് ഇ പകാരം
പറ ു:

രാമകിേശാരൻ:എെ ദീനം ര ു ദിവസമായി ആശ ാസം

തെ യാണ്. എെ പുണ ാപൂരം പറ ാൽ തീരു ത .ഇ ത
സുകൃതിനിയായിരി ു ഭവതി എെ ഈഅവശ ിതിയിൽ
എേ ാടു കാണി ദയേഹതുവായി ് എനി ു ായ
സേ ാഷംതെ യാണ്,ഇ ത േവഗ ിൽ എെ ദീനം
ആശ ാസമാ ിയത്. ഇതി ു് ശതാംശമായിെ ിലും ഒരു
പത പകാരം െചയ് വാനായി എെ െ ാ ് കഴിേയണേമ എ ു
ഞാൻ ൈദവെ പാർ ി ു ു.

കു ലത,രാമകിേശാരൻ പറവാൻ തുട ിയേ ാൾ

തേ ാടാവുകയി േ ാ, എ ുവിചാരി , േവെറ ആെര ിലും
സമീപം ഉേ ാ എ ു നാലു പുറേ ും ഒ ു േനാ ി;പിെ
തേ ാടു തെ യാെണ റി േ ാൾ, നാണംെകാ ു േവഗ ിൽ
തല താഴ് ിനി ു. അേ ാൾ ണേനരംെകാ ു പല
വിചാര ള ം തെ മന ിൽ ൂടി ഓടുകയാൽ ഹൃദയം
ഊേ ാടുകൂടി മിടി ു ത് തനി ുതെ േകൾ ുമാറായി. ഒരു
ദീർഘനിശ ാസം അയ .ഒ ും ഉ രം പറവാൻ കഴി തുമി .
 രാമകിേശാരൻ;ദുർലഭമായിരി ു ഈ മഹാഭാഗ ം അനുഭവി ാൻ
ത വ ം ഞാൻ എെ ാരു സൽ ർമംെചയതു? കു ലത:
േയാഗ നായിരി ു അേ യ് ു് തു മായ ഈ ഉപകാരെമ ിലും
െച വാൻ സംഗതി വ തിനാൽ എനി ു വളെര സേ ാഷമു ്.
എ ാൽ അ ു ു െകാ ാടിയതിനു ത വ ം അധികം ഒ ും
ഞാൻ െചയ്തി ി . അേ ുേവ ി െചയ്താൽ
െകാ ാെമ ു എെ ആ ഗെ ുറി ായിരു ു അേ െട
ഈ അതിശേയാ ി എ ിൽ വളെര പിഴ ി ി .
രാമകിശാരൻ:ഭവതിയുെട കിയയ് ് അനുരൂപമായ ഈ
മധുരവാ ുകൾ എനി ു പരമാന കരമായി ഭവി ു ു.
കു ലത:എ ാൽ,എെ കാം ിതം സഫലമായി, അേ െട
പീതിെയ കാം ി െകാ ിരി ു ഞാൻ കൃതാർ യായി.
പേ ,എെ മേനാരഥം ഇ ത അനായാേസന സാധി ുവാൻ
സംഗതിവ തിനാൽ മാ തം അ ുതെ ടു ു. രാമകിേശാരൻ: പിയ
കു ലെത, ഭവതിയുെട കിയകൾ ും വിചാര ി ും സദൃശമായ
ഒരു പത പകാരം എെ െകാ ു െചയ് വാൻ കഴി ാെത
ഞാൻ കൃതകൃത നാവു ത .കു ലത വിചാരി
രാമകിേശാരൻ: പിയ കു ലെത, എ െ എെ വിളി തു് ?- പിയ
കു ലതാ-ഞാൻ െചയ്തതിെന ുറി ളള
സേ ാഷംെകാ ായിരി ും- അ ാെത എനി ് അേ ാ തു
േപാെല ഇേ ാ ം േ പമം ഉ ാവുകയാലായിരി ുേമാ- അത -
എെ മേമൽ ഇ ത േയാഗ നായിരി ു ഇേ ഹ ി ു േ പമം
ജനി ുവാൻ സംഗതിെയ ു് ?അതുേപാെല അേ ഹെ കുതിരയും
അേ ഹ ിനു് പിയമായി തുതെ -വാള ം
പിയമായി തുതെ -പറ സ രം െകാ ും
മുഖഭാവംെകാ ും പിയശബ്ദ ി ു് അതിലധികം അർ ം
കരുതീ െ ു േതാ ു ി . രാമകിേശാരൻ: എെ പിയ
കു ലെത, ഭവതിയുെട േ മ ിനും അഭ ദയ ി ും സദാ
ആ ഗഹി െകാ ിരി ു ഒരു സുഹൃ ാെണ ു് എെ കരുതി
ഭവതിയുെട അ ീണമായ കാരുണ ിനും സുദൃഢമായ
സ്േനഹവിശ ാസ ൾ ും എെ ഒരു പാ തമാ ിെ ാേ ണേമ.
കു ലത:ഈ അേപ ഞാൻ അേ ാ െചേ തായിരു ു.
എെ ല െകാ ു് െചയ് വാൻ കഴിയാ താണ്. അ ു ു്
ബു ിമാനാകയാൽ പറ തിെ അർ ം മാ തമ േ ാ
ഗഹി ുകയു എ ു വിചാരി ് എെ വാ ുകൾ
ചുരു ിയതിേ ൽ ഞാൻ ഒ ം വ സനി ു ി .രാമകിേശാരൻ:
എനി ു ഭവതിെയ ുറി സ്േനഹവും ബഹുമാനവും നാം
ത ിൽ ക േ തുട ീ ്.ഇേ ാൾ അവ  കൃത തേയാടു
സ ി ശമായി വളെര ദഢമാകുംവ ം എെ മന ിൽ
േവരൂ ിയിരി ു ു. അവയ് ് ഈ േദഹേദഹികൾ
േവർെപടു തുവെര യാെതാരു കുലു വും ത തുമ .
ഇ െന രാമകിേശാരൻ പറ തു മനഃപൂർവമായി ാെണ ു്
കു ലതയ് ് പൂർണവിശ ാസം വരികയാൽ അവള െട മുഖം
ഏ വും പസ മായി. രാമകിേശാരനും തെ അ ർഗത ൾ
ഒെ യും കു ലതെയ േവ തുേപാെല ഗഹി ി ാൻ
സംഗതിവ തിനാൽ അധികമായ സേ ാഷേ ാടുകൂടി
കു ലതയുെട മേനാഹരമായ സംഭാഷണെ യും അവള െട പല
ൈവഭവ െളയും വിചാരി െകാ ു് കുേറേനരം കഴി േശഷം
ഉറ മാകയുംെചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 12_*

കു ലത-േനാവൽKunthalatha-Novelരചന-അ െനടുങാടിWritten
by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 12-ദൂത്(Part -12-Message)

ഇനി ന ുെട കഥ ഇതുവെര പസ്താവി ാ തായ ഒരു ല ു

െവ തുടേ ിയിരി ു ു.

കലിംഗരാജ ിെ വട ു പടി ാറു ദി ിൽ കു ളം എെ ാരു

രാജ മു ്. കു ളരാജാ ാർ പ ു്
സത ാരായിരു ുെവ ിലും ഈ കഥയുെട കാല ി ു്
ഏകേദശം ഒരു നു ാ ു് മുെ , ശ നായ ഒരു കലിംഗരാജാവു്
വി കമാദിത ൻ എ ു േലാക പസി നായ മാളവരാജാവിേനാടു
സഖ ംെചയ്തു്, കു േളശേനാടു പടെവ ി ജയി ് ക ം വാ ി
തുട ിയിരു ു. കു ളരാജ ു് പബല ാരായ രാജാ ാർ
ആരും അതി ുേശഷം കുേറ കാലേ ു് ഉ ാകായ്കയാൽ
കു േളശ ാർ അനാദിയായി ത ള െട സ ാത െ
വീ ുകി വാൻ ശമി ാെത, കലിംഗരാജാ ാരുെട
ശാസനയിൻകീഴിൽ ഒതു ി അവർ ു ക ം െകാടു ുെകാ ു്
അവരുെട േമേ ായ്മേയാടുകൂടിയാണു് ത ള െട രാജ ം
ഭരി വ ിരു തു്. ചി തരഥൻ എ കലിംഗമഹാരാജാവിെ
െചറു കാല ു് അ െ കു േളശൻ താൻ ക ം
െകാടു ുകയിെ ും കലിംഗാധീശ ു തേ ാടു ക ം വാ ുവാൻ
അവകാശമിെ ും മററും തർ ി ുകയാൽ,യു ംെചയ്തു്
കലിംഗാധീശൻ പണിെ ് കു േളശെന ഒതു ി, ര ാമതും ക ം
വാ ി.ആ അപജയം പാപി ് കു േളശൻ പുരുഷ പജകൾ
കൂടാെത മരി . കൃതവീര ൻ എ അേ ഹ ിെ പബലനായ
അനുജനു് രാജ ം കി ി. ഏകേദശം ഇരുപ ു വയ
പായമായേ ാഴാണ് പ ം കി ിയതു്. അതിൽ പിെ അേ ഹം ഒരു
പ ീരാ ു കാലം വളെര ശുഷ്കാ ിേയാടും പാപ്തിേയാടുംകൂടി
തെ രാജ ം ഭരി .

കൃതവീര ൻ വളെര ഗംഭീരനും പരാ കമിയും രാജ ത ളിൽ

നിപുണനും ആയിരു ു. അേ ഹ ി ു് ഈ കഥയുെട കാല ു്
പായം നാ തു വയ ി ടു ിരു ുെവ ിലും േദഹം
 ൂലി ാനു ഭാവം േലശംേപാലും ഉ ായിരു ി . ഒരു ഒ
ആേളാളം മാ തേമ എകരം ഉ ായിരു ു . എ ിലും
ആേ ഹ ിെ നട ം പാടുേ ടേ ാളം നിവർ ു് തല
െപാ ിയും മാറിടം അൽ ം മുേ ാ ത ിയും ആകയാൽ,
കാഴ്ചയ് ് ഉ തിൽ അധികം വലി മു ാളാെണ ു േതാ ും.
മുഖം െചറു കാല ളിൽ അ ം ശംഗാരരസം
ഉ തായിരു ുെവ ിലും ഇേ ാൾ ആയതു് േകവലം േപായി
വീരരസ പധാനമായി തീർ ിരി ു ു. ചിലേ ാൾ രൗ ദവും
പകർ ുകാണാം. െവള ു് ര പസാദമു ആ മുഖെ
അല രി ു തായ ഏ വും പസരി ം ൈചതന വുമു
േലാചനയുഗളം അ രംഗ ിെ അട മി ായ്മേയയും
ഉ തഭാവെ യും വിളി പറയു ുെവാ എ ു േതാ ും.

കൃതവീര െ സ ഭാവം വർണി ുവാൻ എള മ . ആയതു്

െചറു ിലു ായിരു സചിവ ാരുെട ദുർേബാധനയാലും
പാർശ േസവികള െട മുഖസ്തുതിയാലും ചീ യാ െ ിരു ു
എ ിലും മന ി ു് ജാത ാലു ആർജവംമാ തം
വി േപായി ായിരു ി . ബാല ിൽ അമിതമായി
ലാളി വളർ ുകയാലും താൻ നിത ത കാണു വരിൽ അധികം
ജന ള ം അടിമകെളേ ാെല താഴ്മയായി നിൽ ു തു ക ു
പരിചയി യാലും തെ ഹിത ി ുവിപരീതമായി ആെര ിലും
പവർ ി തായിെ ാ അഭി പായ ി ു് മറു ു പറ തായിെ ാ
ഓർമയി ായ്കയാലും രാജാ ാർ ു് അസാധാരണയി ാ
ദുരഭിമാനം ദു ാസനം മുതലായ ദുർഗുണ ൾ അേ ഹം
അറിയാെത അേ ഹ ിെ മന ിെന ബാധി ിരു ു. ഗർവവും
പൗഢിയും മൂർ ീകരി ിരി ുകേയാ എ ു േതാ ും. താഴ്മേയാ,
വിെ ാഴി ിേലാ േലശംേപാലും ഇ . േകാപവും സാമാന ിൽ
അധികം ഉ ു്. രാജധാനിയിൽ ഉ സകല അമാത ാർ ും
ഭൃത ാർ ും വളെര പഴ മു മ ിമാർ ുംകൂടി രാജാവിെ
പുരികെ ാടി അൽപം ചുളി ു ക ാൽ അക ു് ഒ ു
കാളാതിരി യി . എ ാൽ , സാധാരണ എ ാ രാജാ ാർ ും
ഇ ാ ചില വിേശ ഷഗുണ ള ം കൃതവീര ു ായിരു ു.
രാജ പരിപാലന ി ൽ അലസത േലശംേപാലും
ഉ ായിരു ിെ ു മു ുതെ പസ്താവി വേ ാ. തെ
പജകൾ ു് പരിഷ്കാരം വർ ി ണെമ ും തെ ൈസന ം
ഭീമബലമു തായി തീേരണെമ ും തെ ഭ ാരം എേ ാഴും
നിറ ിരിേ ണെമ ും ആയിരു ു അേ ഹ ിെ േമാഹ ൾ.
ആയവ സാധിേ തി ു വഴികള ം പകാര ള ം താൻ
വഴിേപാെല ഗഹി ി ം ഉ ായിരു ു. തെ കീഴിലു സകല
ഉേദ ാഗ ാരുെടയും  നിത ത െച പവർ ിയാൽ
അേ ഹ ിെ ദൃഷ്ടിയും പരിേശാധനയും ഉ ാവും. ഒരുവെ
പ ൽ ആകൃത മായിേ ാ, െത ായിേ ാ വ തും ക ാൽ അേ ാൾ
രാജാവിെ ചൂരൽ അവെ പുറ ു വീണു. രാജാവു് വരു ു
എ ു േക ാൽ കിടുകിെട വിറയ് ാ വർ വളെര ജാ ഗതേയാടും
വകതിരിേവാടുകൂടി ത ള െട പണി നട ു വർ
മാ തെമയു ായിരു ു ം. താൻ കാര ി ുന
പാപ്തിയു ാളാകയാൽ ഒ ം മുഖം േനാ ാെത
പണി ുേപാരാ വെര താഴ് ുകയും, പാപ്ത ാെര
തിരെ ടു ു് വലിയ ാന ളിൽ വയ് ുകയുംെച ം.
അതുെകാ ു് മര ാദ ാർെ ാെ യും രാജാവിെന സ്േനഹവും,
മ വർ ു് ഭയവും രാജ ഭരണ ിനു പാപ്തിെയ
സംബ ിേ ടേ ാളം എ ാവർ ും ബഹുമാനവും ഉ ായിരു ു.
ഒരു നാൾ കൃതവീരൻ തെ വിഖ ാത ാരായ ചില മ ി പവീര ാെര
ആളയ വരു ി,താനും അവരുംകൂടി മ ശാലയിൽ എ ി ൂടി,
ഏ വും മുഖ മായ ചില രാജ കാര െളെ ാ ു ആേലാചന
തുട ി:

കൃതവീര ൻ: പിയ സചിവ ാെര! നാം വളെര ാലമായി

ആേലാചി ിരു ചില കാര ൾ ഇേ ാൾ പവൃ ി ാൻ ന
ത ം വ ിരി ു ുെവ ു് നമു ു േതാ ുകയാൽ ന ുെട
അഭി പായ െള വിവരമായി നി െള ഗഹി ി ് അധികം അറിവും,
പഴമയും, ആേലാചനശ ിയും, നെ ുറി ് കൂറും ഉ
നി ള െട അഭി പായം എ െനെയ ു് അറിവാനാകു ു നി െള
എ ാവെരയും ഇ ു് ആേലാചനസഭയിേല ു വരു ിയതു്. ആ
കാര ൾ പല സംഗതികെളെ ാ ും ഇ ത നാള ം,
അതിവിശ ാസേയാഗ ാരും,ആപ്ത ാരുമായ നി െളേ ാലും
അറിയി ാെത രഹസ മായി െവേ ിവ തിനാൽ
സമചി ാരായ നി ൾ ു് അ പിയം േതാ ുകയിെ ു
വിശ സി ു ു. ന ുെട പൂർവ ാർ സ ത ാരായിരു ു എ ും
കലിംഗാധീശെ അതി കമം േഹതുവായി ് ന ുെട കുലമഹിമ
ഇ െന മ ി ിട ു താെണ ും, പൂർവവൃ ാ ം അറിവു
നി േളാടു വിസ്തരി പറവാൻ ആവശ മി േ ാ. പിെ ന ുെട
ഓർമയിൽ െ ന ുെട േജ ഷ്ഠൻ ഞ ള െട സ ാത ം
തിരിെക കി വാൻ െചയ്ത ശമം നി ളാൽ ചിലരുെട ആേലാചന
പിഴയ് യാലും, ന ുെട ബലം കുറകയാലും അത ം
അപമാനമായി കലാശി തു് വിചാരി േനാ ുേ ാൾ ന ുെട
മന രുകു ു.('നി ളാൽ ചിലരുെട'എ ു പറ േതാടുകൂടൂ
സഭയിൽ ഇരു ിരു ര ു മ ിമാരുെട മുഖേ ു്
ഇട ിേ ാ ു േനാ ി).

ഇേ ാൾ കലിംഗരാജ ു് ചി തരഥരാജാവു വളെര വൃ നായി.

അേ ഹം ഉ തും ഇ ാ തും കണെ ാ ു തെ .

പിെ ഈയിെട അഭിേഷകം കഴി തു് പതാപച ൻ എ

ബാലനാണു്.അയാൾ വസ് താഡംബരേ ാടുകൂടി രാജകുമാരൻ
എ േപരും പറ ു് പ ിൽ െകാ ുനട ാൻ ന ഒരു
പ മാണു്. ക ാണം,അഭിേഷകം മുതലായവ അടിയ ര ൾ
കഴി ുകയാൽ അവരുെട ീണി ിരി ു ഭ ാരം ഇേ ാൾ
അധികം ീണി ിരി ു സമയമാണു്. പാപ്ത ാരായ
േസനാനായക ാർ ആരും അവർ ി . ൈസന ള ം വളെര
അമാ ര ിതിയിലാണു്. എ ാൽ, ഇതിെന ാ ിേന ാള ം
നമു ു വലിയ ഒരു ഗുണം ഉ തു്, കലിംഗാധീശെ
പധാനമ ിയും േസനാധിപനും ആയിരു കപിലനാഥൻ എ ആ
മഹാശ ൻ മരി േപായതുതെ യാണു്. കഴി യു ിൽ
േജ ഷ്ഠനു വ അപജയം മുഴുവനും അയാൾ ഒരാള െട
സാമർ ംെകാ ാെണ ു സംശയമി . അയാേളാടു
േതാൽ ു തു് അ ുതമ താനും, പുരുഷകു രൻ' എ ു
പറയു തു് അയാളാണ്. എ തയും ഉദാരൻ, അതിഗംഭീരൻ ഒരുകുറി
അയാൾ ഇവിെട വ ിരു ു. ന ുെട അസ്താനമ പ ിൽ
സിംഹാസന തിെ മുൻഭാഗ ു ആ വലിയ സ്തംഭ ിെ
സമീപം ഒരു ഉ തമായ ആസന ിേ ൽ േജ ഷ്ഠെ മു ാെക
ഇരു ു് രാജ കാര െ ുറി ് സംസാരി തു് നാം അ ു
ബാലനായിരു ുെവ ിലും ന ു ു് ഈയിെട കഴി തുേപാെല
ഓർമ േതാ ു ു. ആയാൾ ഒരു സഭയിൽ ഉ ായാൽ വ ാവ്
അയാള ം മെററ ാവരും േ ശാതാ ള ം അ െന വരികേയയുളള .
അതിധീരൻ, അയാള ം മരി വേ ാ.

ഇനി ന ുെടവിഭവ ളാണ് ആേലാചിേ തു്. നമു ു്

കലിംഗരാജാവിന് ഇേ ാൾ ഉ തിേന ാൾ ആന, േതർ, കുതിര
കാലാൾ ഇവേയാേരാ ും അധികമു ു്. ൈസന ാധിപ ാരും
അസാര ാര . ന ുെട രാജ ിൽ പജകൾ
ത ിൽതെ യു ായിരു ഛി ദ െളാെ യും അട ി, ഇേ ാൾ
സമാധാനവും സുഭി വും ഉ കാലമാണു്.അന ശ തു ള െട
ഉപ ദവവും ഇേ ാൾ ഭയെ ടുവാെന ുമി . എ ിേനെറ പറയു ു;
ഇ ു് കലിംഗാധീശെന അേ ഹ ിെ പുരയിൽവ തെ
േതാ ി ുവാൻ ൈദവം നമു ു് വളെര പതികൂലമെ ിൽ
കുറ േപാലും പയാസമുെ ു് ന ു ു േതാ ു ി .
ഇ െനയാണു് ന ുെട അഭി പായ ൾ. ഇനി നി ൾ വഴിേപാെല
ആേലാചി ് ന ുെട േനാ ു് േപാരായ്കയാൽ നാം കാണാെത വ
തടസ്തവും ഉെ ിൽഅതിെന ആരാ ു ക ു പറ ു
തേരണം. ഇതാകു ൂ ന ുട ആവശ ം.

രാജാവു് ഇ െന പറ തിെന വളെര ശ േയാടുകൂടി േക

മ ിമാർ കുറ േനരം ആേലാചനേയാടുകൂടി
നി ബ്ദ ാരായിരു ു. കതവീര ൻ കാര െ ുറി തെ
പസംഗം കഴി ഉടെന ആസന ിേ േല ു പിേ ാ ം ചാരി,
കാലിേ ൽ  കാേല ി ഒരു ൈകെകാ ു തെ വലിയ മീശ പിടി
തിരി ംെകാ ു് താനും ആേലാചനയായിരു ു. മ ിമാർ
ത ള െട ആേലാചന കഴി ു മുഖേ ാടു മുഖംഎ ാവരും
േനാ ി, അവരിൽ അധികം പായംെച ഒരാൾഎഴുനീ ് ഇ പകാരം
പറ ു:

'എനി ു േതാ ിയതു് ഞാൻ ഉണർ ി ാം. ഇവിടു ു്

അരുളിെ യ്തെതാെ യും യഥാർ മാണു്. ഇ ത ന ത ം
നമു ു് ഇനി ഒരി ൽ കി വാൻ പയാസം. പേ , യാെതാരു
കാരണവും കൂടാെത നാം അേ ാ ് അതി കമി ുവാൻ
േപാകു തു് അ ത ന േതാ എ ു സംശയി ു ു. ഇവിടെ
ഭാഗ ംെകാ ും യു ൈവദഗ് ം െകാ ും ജയം കി വാൻ ന
സംഗതിയു ു്. എ ാൽ, ഞ ള െട സാമർ ം
േപാരായ്കയാെലാ, പജകള െട ഭാഗ ംേദാ ഷംെകാേ ാ നാം
വിചാരി ു തിനു വിപരീതമായി ാണു് ഈ ആരംഭ ിെ
അവസാനം എ ിൽ, ന ുെട ശ തു ൾ ും മററു
രാജാ ാർ ും നാം ഒരു പരിഹാസപാ തമായി
ഭവി ുെമ ു തിനു സംശയമുേ ാ?ഇ െനെയാര തട ം
മാ തേമ എനി ു േതാ ു ു .

ര ാമൻ ഒരു മ ി: അതു ഞാൻ ഒരു തട മായി

വിചാരി ു ി . ത െളെകാ ു കഴിയുേ ാൾ ത ള െട
സത ം വീ ുെകാ വാനായി ,ആംവ ം യ ി ു തിനു്
യാെതാരു ഭംഗിേകടും ഇ . നാം വൃഥാവിൽ അവെര അേ ാ ്
അതി കമി ുവാൻ തുട ുകയ േ ാ. ന ുെട പ ൽനി ു്
അപഹരി തിെന തിരിെക കി വാനെ ന ുെട ശമം? പേ ,
കപിലനാഥൻ ഇ െ ാ എ ു വിചാരി നാം അ ത ൈധര െ േട .
കപിലനാഥെ അനുജനായ അേഘാരനാഥനാണു് ഇേ ാഴെ
പധാനമ ി. അേ ഹ ി ു് കപിലനാഥെനേ ാെലതെ
ബു ികൗശലം ഇെ ിലും അതിസമർ നായ ഒരു േയാ ാവാണു്.
ആ ഒരാൾ ് തുല നായി ് ഇവിടുെ ാഴിെക ന ുെട
ഇടയിൽേവെറ ഒരു ആള ു് എനി ു േതാ ു ി .

'ഇവിടുെ ാഴിെക' എ ു പറ േ ാൾ രാജാവു് അ ം ഒ ു

പു ിരി െകാ ു.

മൂ ാമൻ ഒരു മ ി: അേഘാരനാഥൻ അതിനിപുണനായ

ഒരുേയാ ാവുതെ . അതുെകാ ു് നാം അട ിയിരി ുവാൻ
പാടുേ ാ? തിരി ുേനാ ിയാൽ ന ുെട കൂ ിലും അ
അതുേപാെലയു വർ അപൂർവം ചിലരു ാകിെ ി . ഒരു
സമയം ഇെ ുെവ ാൽ െ , മഗേധശനുമായി നാം
സഖ ിലിരി ു അവ യ് ്, ഇവിടെ അഭിലാഷം അ ം
ഒ ു് അേ ാ ് അറിയി ാൽ അേ ഹം ഒരു
യവനൈസന െ െ അയ തരുവാൻ മടി ുകയി .
യവന ാരായി ് ഇേ ാഴെ മഗേധശ ര ും
സഖ ിൽ െ യാെണ ാണു് അറിയു തു്.

കൃതവീര ന്: അതു ഞാൻ അ ത വിശ സി ു ി . മഗേധശ രനും

യവന ാരും ത ിൽ ആ രമായി ് അ ം സ്പർ യു ാണു്
ചാര ാേരാടേന ഷി തിൽ അറിയു തു്. അ ,
താ ര മായി ാെണ ിൽ െ , നാം അേ ാ ് വലിയ ഉപകാരം
യാെതാ ും െചയ്തി ി ാ തിനാൽ ആ ദി ിൽ നി ു് അ ത
വലിയ ഒരു സഹായം കി തു് തീർ യാ ി കൂ ി ൂടാ.
അേപ ി ാൻ അഭിമാനം നെ സ തി ു തും ഇ .

ര ാമൻ മ ി: അേഘാരനാഥൻ ഉ തുെകാ ു് നാം

അട ിയിരി ണെമ ഞാൻ േബാധി ി തിെ താ ര ം.
നമു ു വിജയം അ ത എള ിൽ സ ാതി ാൻ
ആവു തെ ു മാ തമാണു്.

മൂ ാമൻ മ ി : ദുർബല ാേരാടു് ഏററു്, പയാസം കൂടാെത ജയം

െകാ തിൽഎെ ാരു മഹിമയാണു തു്? ൈവരികൾ
പബല ാരായിരു ാൽ സംഗരം േഘാരമായി തീരുെമ ിലും വിജയം
അതിനു ത വ ം പുകൾ െപാ ുകയും െച ം.യു ം
േഘാരമാകുെമ ുതെ യാണു കരുേത തു്.
അ െനയായാൽ െ ന ുെടേസനകൾ ജയി ാൻ
മതിയായി വേരാ എ ഏക സംഗതി മാ തേമ
തീർ യാേ തു .

രാജാവു്: (അ ം ബ െ ്) ആ സംഗതിെയ ിര ു് അഭി പായം

ഉ ാവാൻ പാടുേ ാ?

മൂ ാമൻ മ ി: ഇ . ന ുെട ൈസന ി ു് കലിംഗാരധീശെ

ൈസന െ ാൾ പരാ കമം കൂടുെമ ു സംഗതി
നിർവിവാദമാണു്. അതുെകാ നാം ഈ അവസരം
ൈകവി േപാവാനയയ് ാെത േവ ുംവ ം ഉേദ ാഗി ാൽ
ന ുെടെപായ്േപായ സ ാത ം വീ ും കി വാൻ സാധി ുെമ ു
വളെര കാലമായി നെ െവടി ിരി ു ജയല ്മി ഇ ുറി
നെ കടാ ി ാതിരി യിെ ും ആകു ൂഎെ മേനാഗതം.

രാജാവു് ആ അഭി പായം േക ് അ ം ഒരു മ സ്മിതേ ാടുകൂടി

ര ാമൻ മ ിയുെട മുഖേ ു് ആയാള െട അഭി പായം
ഖ ി പറയണെമ ു് ആ ാപി ും േപാെല ഒ ു േനാ ി.

ര ാമൻ മ ി : ഇേ ാൾ നാം കലിംഗരാജ േ ു്

അതി കമി ുവാൻ േപാകു തു് അ ം അവിേവകമാെണ ും
ആയതുെകാ ു് ആ മാർഗം േകവലം നിരസിേ താെണ ും
ആകു ു. ഈ സഭയിൽ എനി ു് ഏററവും വണ േ ാടുകൂടി
േബാധി ി ാനു തു്. ആദിയിൽ സുഗമമാെണ ു േതാ ു
കാര ൾ സാധി ുവാൻ ശമി ുേ ാൾ അസാ മാെണ ു
പതീ െ ടു തു് അസാധാരണയ േ ാ. കലിംഗാധീശൻ ന ുെട
രാജ േ ു് അതി കമി ു തായാൽ അേ ാൾ ന ുെട
പരാ കമം വഴിേപാെല കാണിേ തും ആയതി ു്
സംഗതിവ ാൽ അേ ഹം പരാജയം പാപി ുെമ ു് ഏതാ ു്
തീർ യും ആകു ു. എ ാൽ, നമു ു് ജീവഹാനിയും ദവ നഷ്ടവും
എ തേയാ കുറയും, എ ുത യ ന ുെട മേനാരഥം
സാധി ുകയും, ശ തു ള െട ദർ ം ശമി ുകയും എ ാവർ ും
ന ുെട പവൃ ി സ തെ ടുകയും െച ം.
രാജാവു്: ശ തു ൾ ഇേ ാ ്
അതി കമി ാൻവിചാരി ു ിെ ിേലാ?

ര ാമൻ മ ി: അതിനു് എള ിൽ ഒരു ഉപായം ഉ ു് നാം

അവരുമായി െചയ്ത ഉട ടിെയ ലംഘി ാൽ അവർ നേ ാടു്
അതിെന ുറി ് ആേ പി ാതിരി യി . ആ ആേ പെ
നാം അല മാ ിയാൽ നേ ാടു് യു ം കൂടാെത കഴി ാൻ
അവർ ു് നിവൃ ിയി ാതായി ീരുകയും െച ം. അഥവാ,അവർ
ന ുെട പാബല ം ഓർ ു് സ ാരായിരി ുവാൻ
തീർ യാ ു തായാൽ അവരുെട ഛ താധിപത െ നമു ു്
പരസ മായി പരിത ജി ാവു തും, എ ാൽ, ന ുെട സ ാത ം
അനായാേസന തിരിെക കി തും ആണേ ാ.

ഒ ാമെ മ ി: ഈ മാർഗം അംഗീകരി ു തിനു് യാെതാരു

തട വും കാണു ി . എെ അഭി പായവും ഇതിേനാടു
േയാജി ു ു. ന ുെട സ ാത ം തിരിെക കി വാൻ ഇ െന
സൗമ മായ ഒരു പതിവിധി ഉ ായിരിെ , അധികം കർശനമു തും
ഇ തതെ തീർ യി ാ തുമായ ഒരു മാർഗ ിൽ പേവശി ാൻ
ഞാൻ ഇവിടുെ ഉപേദശി ുകയി .

രാജാവു്, േസവ പറവാൻ ശീലമി ാ ഇേ ഹ ിെ

കള മി ാ അഭി പായം േക േ ാൾ തെ മന റ ് അ ം
ഒ യ ു് ആ രമായി തനി ു് അധികം ബഹുമാനവും
താ ര വും ഉ നാലാമെ മ ിയുെട മുഖേ ു് ഒ ു േനാ ി.
നാലാമൻ മ ി: ഞാൻ ആേലാചി ിടേ ാളം കലിംഗരാജ േ ു്
അതി കമി ു തി ു പറയ തട ൾ യാെതാ ു
കാണു ി . ഇേ ാൾ സഭയിൽ െവ ് പസ്താവി േക മാതിരി
ചില ചി റ തട ൾ എേ ാഴും ഉ ായിരിെ ാ ിരി ും.
അതുകൂടി ഇ ാതകണെമ ു വിചാരി ് നാം
കാ ിരി ു തായാൽ എേ യ് ും കാ ിരി ുകേയ േവ ു.
എെ പ ം ഇേ ാൾ െ കാലതാമസം ഒ ം കൂടാെത
ഉ ാഹി ാൽ നമു ു നി യമായും ജയം കി െമ ാണു.
എനി ു് േവെറ ഒരു േമാഹംകൂടിയു ു് . മുേ െ യു ിൽ
ഇവിടുേ ും , അമാത ാരായ ഞ ൾ ും വ സന ി ും
അവമാന ി ും കാരണമായി ീർ കലിംഗരാജാവിെ ആ
കിയയ് ു ത തായ ഒരു പതി കിയ െചയ് വാൻ നാം ഒരി ലും
മറ രുതു്. ഇനി കാണിേനരം േപാലും താമസി ുകയും അരുതു്.
മ േഗാപന ിെ ൈവഭവം കിയാസത രതെകാ ാെത
േശാഭി ുകയി .

കൃതവീരൻ ആ അഭി പായവും േക േ ാൾ ശിരഃക നംെകാ ു

തെ അഭി പായവും അതുതെ യാെണ ു സൂചി ി . പിെ
മ ിമാർ പറ െതാെ യും ആേലാചി ചിലതുകൂെട
പറയുവാൻ തുട ുേ ാേഴ ു്, മ ശാലയുെട പുേരാഭാഗ ു്
കാവൽനി ിരു ആയുധപാണികളായ ഭട ാരിൽ ഒരുവൻ
കട ുവ ു സഭയുെട മു ാെക കു ി .

കൃതവീരൻ 'എ ു് 'എ ുേചാദി .

ഭടൻ: കലിംഗമഹാരാജാവു് അയ ഒരു ദൂതൻ വ ി ു്.
അടിയ ിരമായ ഒരു കാര െ ി ഇവിടുെ ക ു
സംസാരിേ ണെമ ും വ വിവരം ഇ വിെട
ഉണർ ി ്കാ ാൻ സ തം വാ ി വേരണെമ ും
ആവശ െ ടു ു.

കൃതവീരൻ, 'മറുപടി പറവാൻ വിളി ാം. പുറ ു നില് ൂ' എ ു

പറ ു് അവെന പുറേ യ ്, അതിെന ുറി ്
മ ിമാേരാടു് കുെറ േനരം ആേലാചി േശ ഷം, ആ ഭടെന
തിരിെകവിളി ് 'നാെള രാവിെല ര ര നാഴിക പുലരുേ ാേഴ ു്
ന ുെട സഭയിൽ നാമും മ ിമാരും കൂടിയിരി ും, അേ ാൾ നെ
കാണാൻ സമയമാെണ ു പറക' എ ും മറുപടി പറ യ .
കുെറ േനരംകൂടി രാജാവും മ ിമാരും ത ിൽ പിെ യും
ആേലാചന കഴി േശഷം, സഭ പിരിയുകയും െചയ്തു.

നി യി പകാരം പിേ ദിവസം കത മായി ര ര നാഴിക

പുലർ േ ാേഴ ു് കു േളശൻ കിരീടക ലാദികെളെ ാ ്
അലംകൃതനായി ആലവ ം, െവ ാമര മുതലായ
രാജചി േളാടും അധികം പരിവാര േളാടുംകൂടി തെ
പതാപെ മുഴുവനും കാണി െകാ ു സഭയിൽ
എ ി;ഉ തമായ തെ സിംഹാസന ിേ ൽ വളെര
ഗാംഭീര േ ാടുകൂടി വ ിരു രാജാവ്
സഭയിേലെ ിയേ ാേഴ ു്, ഒെ ാ ായി എഴുെ നി ിരു
സഭ ാരും, രാജാവു് ഇരു ഉടെന ഇരു ു. സഭ നി ബ്ദമായി.
സഭയുെട മുൻഭാഗ ു് ര ു വരിയായി കു ുകികൾ
നില് ു വരുെട നടുവിൽ ൂടി ആ സമയ ുതെ
കലിംഗരാജാവിെ ദൂതനും വെ ി. എ ിയ ഉടെന വളെര
താഴ്മേയാടുകൂടി കു േളശെനയും സഭ ാെരയും കു ി .
കു േളശൻ ചൂ ികാണി ഒരു ആസന ിേ ൽ
ഇരി ുകയുംെചയ്തു.

ദൂതനു പായം കുറയുെമ ിലും വളെര വിനയവും

ഔചിത വുമു വനായിരു ു. സഭയിേല ു കട ഉടെനതെ
അര ണം െകാ ു് തല ചു ം തിരി ് ഒ ു േനാ ിയേ ാേഴ ു്
രാജാവിെനയും പധാനികളായ സഭ ാെരയും അവരുെട
മുഖരസ േളയുംകൂടി തെ വിമലമായ മതിദർ ണ ിൽ
പതിഫലി ് കാണുമാറാ ി. ഒരു പരിചയമു മുഖം എ ുംതെ
കാ ാനി ാ ആ രാജസഭയുെട നടുവിൽ താൻ ഒരുവൻ,
എ ാവരുെടയും േനാ ുകൾ ു് ലാ ായി
നില്േ ിവ ുെവ ിലും ദൂതനു് ഒ ംതെ ഒരു
ചാ ല മു ായി . ആസന ിേ ൽ ഇരു ഉടെന താൻ വ
കാര ം പറവാൻ സ തമുേ ാ എ ു േചാദി ും പകാരം വളെര
വിനയേ ാടുകൂടി രാജാവിനു് അഭിമുഖനായി. കു േളശൻ
മ ിമാരുെട മുഖ ു് ഒ ു േനാ ി വ കാര ം പറയാെമ ു
ക ി .

ദൂതൻ എഴുനീ രാജാവിെനയും സഭ ാേരയും ര ാമതും വ ി ്,

ഇ പകാരം വ മായി ഉ ിൽ പറ ു:സാർവഭൗമെന ു
ാനമുടയ, ഏക താധിപതിയായ ശീ പതാപച കലിംഗ
മഹാരാജവവർകൾ അേ ഹ ിെ ദൂതനായ എെ മുേഖന
കൃതവീര ൻ എ നാമേധയമായ കു ളരാജാവിേനാടു്
പറയു താവിതു്:കു േളശൻ ന ുെട ഛ ത ിൻകീഴിൽ വളെര
കാലമായി സമാധാനേ ാടുകൂടി നമു ു് േകാഴ ത ു െകാ ു്
രാജ ം ഭരി വ ിരു തും, പതിെന സംവ രം മുേ നേ ാടു്
മ രി ജയി ാൻ കഴിയാെത ന ുെട ശാസനയിൻ കീഴിൽ
ഒതു ിയതും, അ ു് നി യി പുതുതായ ഉട ടി നുസരി ്
ഇതുവെര കഴി ുേപാ ി തും ന നി യമു ായിരിെ ,
നമു ു് അഭിേഷകം കഴി ി ് ആറു മാസേ ാളമായി ം നെ
വ ു കാണുകയാകെ , കിഴു ട പകാരം നമു ു് ഉപചാരം
െച കയാകെ . െചയ്തി ി ാ തി ും നമു ു് കാലംേതാറും
വീഴ്ചകൂടാെത എ ി െകാ ാെമ ു െവ ി തും, അ പകാരം
എ ി േപാ ിരു തും, ആയ േകാഴ ദവ ം ഇ ുറി
എ ി ാ തി ും മതിയായ കാരണം വ തും ഉേ ാ?
ഇെ ുവരികിൽ കു േളശൻ ഇ പകാരം െചയ്തതിെന ുറി ്
നേ ാടു് ത തായ സമാധാനം, താമസിയാെത പറ ി ിെ ിൽ
കു ളരാജ ം ന ുെട സ ം ര യിൽ ആ ുകയും,
കു േളശെ രാജ ഭരണം അവസാനി ി ുകയും
െചേ ിവരുെമ ു് കൃതവീര ൻ എ നാമേധയമായ കു േളശൻ
അറിേയ താണു്.'

ദൂതൻ ഇ െന ഒ ം സഭാക ം കൂടാെത ഉ ിൽ പറയുേ ാൾ

നി ബ്ദമായിരു ആ സഭ, സംസാരം അവസാനി േ ാേഴ ു്,
സംസാരി കാര േ ുറി ം, മ ം ജന ൾ അേന ാന ം
മകൂടാെത ഓേരാ ു് െചവിയിൽ മ ി ുവാൻ തുട ുകയാൽ
അഗാധമായ വാഹിനികള െട അടിയിൽനി ു ചിലേ ാൾ
േകൾ ാവു മാതിരി ഒരു എര ംെകാ ു മുഴ ി.ദൂതിെ
താ ര ം മന ിലായേ ാൾ െ ഭാവം പകർ ിരു കൃതവീര ൻ
കർണകേഠാര ളായ ആ ഒടുവിൽ പറ വാ ുകൾ േക േ ാൾ
ഏ വും േ കാധപരവശനായി കുറ േനരേ ു് എ ു പറേയ ു
എ ു ായി പിെ അരിശം സഹിയാെത പാദപീഠെ
ചവി ിമറി ്, വെളെര ഘനമു സിംഹാസനം ശബ്ദേ ാടുകൂടി
പിേ ാ നിര വ ം ഊേ ാടുകൂടി എഴുനീ ് 'ഇനി
വ തും പറവാനുേ ാ?' എ ു് ഇടിെവ േ ാെല
അതിരൗ ദതേയാടുകൂടി േചാദി . അേ ാഴാണു് ആ സഭ ര ാമതും
നി ബ്ദമായതു്. ക കൾ ഉരു ി പുരികെകാടികൾ വള ു്,
രൂ ദമൂർ ിെയേപാെല കൃത വീരൻ നില് ു തു ക േ ാൾ
സഭയിൽ ഉ ായിരു വെര ാവരും, ൈധര ശാലിയായ ദൂതൻ
തെ യും ഒ ു നടു ി. ദൂതൻ തെ ഭീതിെയ ഒ ം
പകാശി ി ാെത 'ഇ ' എ ു മാ തം ശാ തേയാടുകൂടി മറുപടി
പറ ു. കൃത വീരൻ: പുരാതനമായി ന ുെട പൂർവ ാർ
ഭരി വ ിരു ഈ രാജ ം കലിംഗാധീശ ു് ൈകവി
െകാടു േയാ, നിെ സ ാമിെയ െച ു കാണാ ിതിെ പരിഭവം
തീർ േയാ െചേ തു് എ ു് ആേലാചി ് നിെ സ ാമിെയ
വഴിെയ അറിയി ാെമ ു പറക. ദൂതൻ: ഇവിടുെ തീർ യായ
മറുപടി അറി ാെത മട ി െച രുെത ാണു് എെ
സ ാമിയുെട ക ന. പേ , ആേലാചന കഴിയുംവെര ഞാൻ
ഇ ി ിൽ െ താമസി ാം. കൃത വീരൻ: എ ാൽ ഈ
പറ തു് ര ും ഉ ാവിെ ു് നിെ സ ാമിേയാടറിയി ുക.
ദൂതൻ: വെളെര കാലേ ാളം സമാധാനമായി കഴി ുവ ിരു
ഈ രാജ ൾ ത ിൽ കലഹ ൾ തുട ുവാനും വെളെര
വീര ാർ നശി ുവാനും കാരണമാകു ഈ മറുപടി
െകാ ുേപാകുവാൻ എനി ു സംഗതി വ തു വിചാരി ് വെളെര
വ സനമു ു്. മറുപടി േഭദെ ടു ുവാൻ ഭാവമി ാ പ ം ഇതു
തെ െകാ ുേപാകയ ാെത നിവൃ ിയി ാ ദൂതൻ ഒടുവിൽ
പറ തു േക ് എ ഭാവംതെ കു േളശൻ ഭാവി ി .
പറ തു് ഇള ുകയിെ ു മന ിലാവുകയാൽ ദൂതൻ, യാ ത
പറയു മാതിരിയിൽ രാജാവിേനയും സഭാവാസികെളയും ഒ ു
േനാ ി കു ി ്, രാജസഭയിൽനി ു് ഇറ ി, അേ ാൾതെ
കുതിര റ ു കയറി മട ിേപാവുകയും െചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 13_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 13-ദുഖനിവാരണം
(Part -13-Clearing of feelings )

പതാപച ു് പ ം കി ിയതിൽപിെ അേ ഹം മി വാറും എ ാ

ദിവസ ളിലും രാജസഭയിൽെച ു് കുേറ േനരം ഇരു ു്
പജകള െട ഹരജികെള വായി േകൾ ുകയും, അവരുെട
സ ട ൾ േക ് മറുപടി ക ി ുകയും, അവരുെട
േയാഗേ മ ിനുേവ ി പല കാര ള ം ആേലാചി ുകയും
െച തി ു പുറ ു്  ആേലാചനാസഭയിൽെച ു്, അവിെട
കഴിയു കാര െളയും അറിയുക പതിവായിരു ു. ആ
ആേലാചനാസഭയിൽ പധാനമ ിെയാഴിെക, േശഷമു വർ
മി േപരും െചറു ാരും, കാര ളിൽ പഴ ം കുറ വരും
പതാപച െ കു ികാലെ പരിചയ ാരാെണ ു ഒരു ഗുണം
ഒഴിെക വിേശഷി ് േയാഗ തയി ാ വരുമായിരു ു. മുഖ മായ
രാജ കാര ളിൽ വ തും ആേലാചിേ തു ായാൽ അ ു്
അേഘാരനാഥനും ഉ ാവും. അേഘാരനാഥൻ സഭയിലി ാ ഒരു
ദിവസം പതാപച നു് അഭിേഷകം കഴി തിൽപിെ തെ
പതിവുേപാെല വ ു കാണാ വരും േകാഴ ബാ ി
നിർ ീ വരും ആയ പഭു ാരുെടയും
ഉപരാജാ ാരുെടയും അടു േല ു് അതിെ കാരണം
േചാദി ുവാനായി ് ഓേരാ ദൂത ാെര അേയയ് ണെമ ു് ഒരു
സചിവൻ സഭയിൽവ പസ്താവി യു ായി. രാജാവും അതിെന
അഭിന ി ് അതു േവ തുതെ യാെണ രുളി, േപാേക
ദൂത ാെര നി യി ുകയും െചയ്തു.
അ െന േകാഴ ബാ ി നിർ ീ മി പഭു ാരും
ബലഹീന ാരായിരു തുെകാ ു് അവേരാടു് സമാധാനം
േചാദി ുവാൻ ആെള അയയ് ു ത് അ ത വലിയ
കാര മായിരു ി . കു േളശേനാടു് സമാധാനം േചാദി ു തു്
ചി റ കാര മായരു ി താനും. പധാനമ ിയുെട
അറിവുകൂടാെതയും കു േളശെ ശ ിയറിയാെതയുമാണു്
കഴി അ ായ ിൽ വിവരി ദൂതു് അയ ത്. ദൂതെന അയ
ര ു ദിവസം കഴി തിനു േശഷം, യുവരാജാവ്
അേഘാരനാഥേനാടു് പല രാജ കാര െള ുറി ം
സംസാരി ു തിനിടയിൽ യദൃ മായി ആ വിവരം പറ ു.
ആയതു േക േ ാൾ ഉടെന അേ ഹം ഒ ു െഞ ി.െന ിയിേ ൽ
ൈകെവ ംെകാ ു് വെളെര വിചാരേ ാടുകൂടി മുഖം താഴ് ി
നാലു നിമിഷം ഇരു േശഷം, കു േളശേനാടു് പറവാൻ
പറ യ തു് എ ാെണ ് സൂഷ്മമായി അറിവാേന ി േചാദി ്
അത് ഇ െത ് രാജാവ് അറിയ ഉടെന, േകാപേ ാടും
വ സനേ ാടുംേകാടി ദീർഘമാകുംവ ം നിശ സി ്
െപെ െ ഴുനീ ് 'ഇവിടു ു് െചയ്തതിെ ഫലം നമു ു് അധികം
താമസിയാെത അനുഭവി ാം. സർ ിെ വാലിേ ലാണു
ചവി ിയതു്' എ ു മാ തം പറ ു. പിെ ആേരാടും ഒ ും
പറയാെതയും ഒരു േ യും മുഖ ു േനാ ാേതയും, തെ
കുതിര റ ു കയറി കഴിയു േവഗ ിൽ ഓടി ്
ച േനാദ ാന ിൽ എ ുകയുംെചയ്തു.

അറിവാൻ പയാസമായ അേഘാരനാഥെ ആ വാ ും

പവൃ ിയും ക േ ാൾ, യുവരാജാവി ു മന ിൽ ഉ ായ
പരിതാപം പറ ാൽ തീരു ത . മൃതശരീരം നട ുേപാകുേ ാെല
തെ മുറിയിൽ േപായി ഒരു ക ിലിൻേമൽ വീണു-കിട ൂഎ ്
പറ ുകൂടാ--വിചാരം തുട ി:

'കഷ്ടം! ഞാൻ ഇ ത ആേലാചന ുറേവാടുകൂടി പവർ ി വേ ാ

അനിർവഹനീയമായ വ െതററും ഉെ ില ാെത
അേഘാരനാഥൻ ഇ െന ഒ ും പറവാനും പവർ ി ാനും
സംഗതിയി —ൈധര വും അഭയദായികവും അധികമുളള
അേഘാരനാഥൻകൂടി ഇ െന തസിേ ണെമ ിൽ കു േളശൻ
വളെര പബലനായിരിേ ണെമ ു തീർ തെ --ഇത്
അവിേവകിയായേ ാ ഞാൻ--അ ൻ അതിവൃ ൻ--മൃത പായൻ
എനി ് പ ം കി ിയത് ഇ െല ! യു ൈവദഗ് ം
എനി ി —ബലവും ശിഥിലം-- പബല ാരായ ബ ു ള ം
ആരുമി . എെ രാജ ഭാരം തുട ിയേ ാേഴ ുതെ
ശാ മായിരി ു ഈ രാജ േ ് എെ ജളത ംെകാ ു
യു ിെ നിഷ്ഠുരതകെള ഞാൻ വലി ി െവ െ
മാഹാജന ൾ പറയുക-- കഠിനം ! കഠിനം! കു േളശൻ
ബലവാനാെണ ിൽ ജയം അയാൾ െകാ ുേപാകും--അപമാനം
എനി ു േശഷി ുകയുംെച ം. ഇതാണ് എെ
സൂ ്മാവ —ൈദവെമ ! അനാഥനായ ഈ ബാലെന
കാരുണ േലശേ ാടുകൂടി ഒ ുകടാ ിേ ണെമ 'എ ി െന
വിചാരി െ ാ ്, ഇട ിെട െനടുവീർേ ാടുകൂടി പതാപച ൻ
േകണുെകാ ു കിട ുേ ാൾ സ ർണമയി അടു ൽ െച ു.
ഭർ ാവം ഇളയ നും ത ിൽ സേ ാഷമായി സ ാപം
െചയ്തുെകാ ിരിെ ഇളയ ൻ ഭാവം പകർ ു
േ ാഭേ ാടുകൂടി േപായതും േപാകുേ ാൾ പറ വാ ും,
താൻ സൂ മമായി അേന ഷി റി ു്, ഭർ ാവ്
വ സനി ു ുെ ിൽ സമാധാനെ ടു ാമേ ാ എ ു
വിചാരി ാണ് അവിേട ു െച തു് . ഭർ ാവ് കഠിനമായി
വ സനി ു ത് ക േ ാൾ തെ ൈധര ം ജലരൂേപണ ക ിൽ
നിെ ാലി . ഭർ ാവിെ അരിക ിരു ് താൻ വ തു്
അറിയി ുവാനായി ്, സ ർ മയി തെ വലതു ൈക
ഭർ ാവിെ മാറിൽ െവ . അേ ാൾ പതാപച ൻ ആ ൈക
തെ ൈകകെളെകാ ു പിടി മാറേ മർ ി, 'നാം ഈ
വ സനം അനുഭവി ുമാറയേ ാ 'എ ു പറയും വിധ ിൽ
സ ർ മയിയുെട മുകേ ു് ഒ ു േനാ ി,ഒ ും പറയാെത ഒരു
ദീർഘനിശ ാസം അയ ് ,തിരി ു കിട ു. സ ർ മയി പലതും
പറവാൻ വിചാരി ി ായിരു ു വ ിരു തു് എ ിലും തല് ാലം
ഒ ും പറവാൻ േതാ ിയതുമി . കുേറ േനരം ഭർ ാവിെ
അരിെക ഒ ും സംസാരി ാെത ദുഃഖി െകാ ിരു േശഷം
സാവധാന ിൽ ഭർ ാവിെ മാറ ുനി ു തെ ൈകെ ടു ്,
പുറേ ു േപാകുകയും െചയ്തു.

അേഘാരനാഥൻ ച േനാദ ാന ിൽ എ ിയ ഉടെന ഒരു

വിനാഴികേപാലും താമസിയാെത, ചില എഴു ുകൾ എഴുതി
വിശ ാസേയാഗ ൻമാരായ ചില ദൂത ാരുെട പ ൽ െകാടു യ .
പിെ ൈസന ള െട അവ ആേലാചി ാൻ തുട ി.
പധാനികളായ േസനാനാഥ ാെര അടിയ ിരമായി ആളയ
വരു ി നാല ു ദിവസ ിനു ിൽ കഴിയു ിടേ ാളം ന തായ
ഒരു ൈസന െ േശഖരി ുവാനും ഉ ൈസന െളയും
ആയുധ െളയും യു ിനു ത ാറാ ുവാനും,അവെര ഏ ി .
േവെറ ചില സചിവ ാെര വരു ി രാജധാനിയുെട ചുററുമു
ചി തദുർഗ ിെ ഭി ികൾ അ ം േകടുവ ി ായിരു തു
ന ാ ുവാനും കിട ുകൾദുസ്തരമാ ുവാനും വാതിലുകൾ
ബലെ ടു ുവാനും മററു് അ കു ൾ ഉടെന തീർ ാനും ക ന
െകാടു ു. കു ളരാജ േ ും അതിനു സമീപം
ദി ുകളിേല ും ചില ചാര ാേരയും ര ു രാജ ള േടയും
അതിരിൽ ഉ ചില പുരാതനമായ േകാ കളിേല ു കുേറ
ൈസന േ യും അയ . ൈസന ൾ ു ഭ ണസാധന ള ം
ൈകനിലയ് ു പടകുടികൾ െക വാനു സാമാന ള ം
േശഖരി ുവാനും മററും യു ിനു േവ ു സകല
ഒരു ുമാന ള ം കൂ വാനും മതിയായ ആള കെള
ക ി ാ ുകയുംെചയ്തു.

ഒരു പ ു നാഴികയ് ു ിൽ ഇെതാെ യും കഴി ്, തിര ു്

അ ം ഒഴി തിെ േശഷം ഭ ണം കഴി ുവാൻ േപായി.
ഭ ണം കഴി ു് ആ ാനമുറിയിേല ു മട ിവരുേ ാൾ,
സ ർണമയി ബ െ െവ ു കര ുംെകാ ് അേഘാരനാഥെ
കാ ൽ വീണു. അേ ഹം അവെള ഉടെന എഴുേ ി ്, 'േദവീ,
ഇെതെ ാരു കഥയാണ്?' എ ു േചാദി . സ ർണമയി
അേഘാരനാഥെ േമൽ, ചാരിെ ാ ുനി ു കര േതയു .
കുറ േനരേ ു് ഒ ും സംസാരി ി . പിെ അേഘാരനാഥൻ
വെളെര ശാ തേയാടുകൂടി കാരണം േചാദി േ ാൾ
ഉ രീയംെകാ ു് അ ശു ൾ തുട ് ഇടെ ാ വിറ െകാ ു
പറ ുതുട ി.

സ ർ മയി : അ ു ് എെ ഭർ ാവിേനാട് ഭാവി തുേപാെല

എേ ാടും പാരുഷ ം ഭാവി യി േ ാ?
അേഘാരനാഥൻ: എ ാണി െന ചപലസ് തീകെളേ ാെല
പറയു ത്? ഞാൻ േദവിേയാട് എേ ാെഴ ിലും പൗരുഷ ം ഭാവി ത്
ഓർ േതാ ു ുേ ാ? േദ ഷ േ ാടുകൂടി ഒരു വാ ുേപാലും
ഞാൻ േദവിേയാട് ഒരി ലും പറ ി ി േ ാ.

സ ർണമയി: അ ു ു പ ു െച ാ വിധം ചിലതു െചയ്തതായി

േക . അതുെകാ ു് ഈ വിധം ഞാൻ ശ ി ാനിടയു ായതാണു്.
എനി ു് ഒരു അേപ യു ു്.

അേഘാരനാഥൻ: എെ െ ാ ു് കഴിയു താെണ ിൽ

േദവിയുെട ആവശ ം സാധി ി ാൻ പറേയ താമസേമയു .
എ ാൽ, അസാധ മ േ ാ?

സ ർണമയി: അ ു ു ഭർ ാവുമായി ് ചിലതു

സംസാരി െകാ ിരിെ ഭർ ാവിേനാട് ചില പരുഷവാ ുകൾ
പറ ു് ധൃതിെ ് േപാ തിനാൽ ഭർ ാവ് വലിയ വ സന ിൽ
അകെ ിരി ു ു. എ ുതെ യു ായാലും േവ തി ,
അ ു ് ഇേ ാൾ എെ കൂെടതെ േപാ ു് ,ഭർ ാവിെ
സ ാപം എെ െനെയ ിലും തീർ ുതേരണം(എ ി െന
പറ ുകഴി േ ാെഴ ു് , കുറ േനരം ഒഴി ുനി ിരു ു,
അ ശ ൾ ര ാമതും അവള െട ക ിൽ നിറ ു).
അേഘാരനാഥൻ: എെ പരുഷവാ ുകള യുവരാജാവിെ
വ സന ിനു കാരണം, അേ ഹം ആേലാചനകൂടാെത െചയ്ത ചില
പവൃ ികളാണ്. ആ പവൃ ികള െട ഭവിഷ ു് എെ
വാ ുകെളെകാ ായിരി ാം അേ ഹ ി ു പത മായതു് .
ഏെത ിലും ഇനി വ സനി ുവാൻ ആവശ മി . അപകടം
വരാവുേ ടേ ാളം ഒെ യും വ ുകഴി ു . നമു ു്
ഇേ ാൾതെ േ ായി അേ ഹ ിെ വ സനം തീർ ുവാൻ
ശമി ാം.

എ ി െന പറ ു് അേഘാരനാഥൻ ര ുേപർ ും േഡാലികൾ

െകാ ുവരുവാൻ ക ി . ഉടെന േഡാലിയിൽ കയറി താനും
സ ർ മയിയും രാജധാനിയിൽ മടട ിെയ ുകയും െചയ്തു.

രാ ി അക ടിെയാ ുംകൂടാെത
ധൃതിെ േപായി. പധാനമ ിെയ കൂ ിെ ാ ുവ തും,
രാജാവി ു ഒ ം സുഖമി ാ അവ യും, രാജാവും
അേഘാരനാഥനും ത ിലു ായ സംഭാഷണവും പുരവാസികൾ
അറി ു്, ഇതിെ ാം കാരണെമെ ് അേന ാന ം രഹസ മായി
േചാദി ുവാനും ഊഹി ് ഓേരാ ും പറവാനും തുട ി.
അേഘാരനാഥൻ ആേരാടും ഒ ും സംസാരി ാെത
സ ർ മയിയുെട ഒരുമി േപായി വ സനി ് െകാ ുതെ
കിട ിരു പതാപച െന സാവധാന ിൽ
പിടിെ ഴുനീ ി ിരു ി താെഴ പറയും പകാരം പറ ുതുട ി.
അേഘാരനാഥൻ: എെ േമൽ ഇവിടുേ യ് ് അ പിയം
േതാ ുവാൻ ഞാൻ സംഗതിയു ാ ീ ിൽ എനി ു്
മാ തേരണം.എനി ു് കാര ിെ വസ്തുതയും, ഇവിടു ്
പവർ ി തിെ ഭവിഷ ും മന ിൽ േതാ ിയ ഉടെന
എെ തെ മറ ുേപായി. പാരുഷ മാെണ ് േതാ വ ം
ഞാൻ വ തും,പറയുകേയാ,െച കേയാ െചയ്തി െ ിൽ
അതിെ ഓർ ഇേ ാൾ െ ഇവിടുെ മന ിൽ നി ും
ത ി ളയണം.നമു ് വ സനി ുവാൻ ഇത സമയം.
കാര ിെ ഗൗരവം ഞാൻ ഗഹി തുേപാെല ഇവിടു ുകൂടി
  ഗഹി ി ായിരു ുെവ ിൽ ഞാൻ പറ തിെന ുറി ് ഒ ം
വ സനി ാൻ സംഗതിയു ായിരു ി .

പതാപച ൻ: ഞാൻ അ ു ു് പറ തിെന ുറി ്

അ ംേപാലും വ സനി ി . അ െന െത തരി രി രുേത.
അ ു ് പറ തിനാൽ എനി ു് പത മായ എെ
അബ മാണു് എെ ദു:ഖി ി ു തു്. (അതു പറ േ ാൾ
അേഘരനാഥൻ സ ർണമയിയുെട മുഖേ ു് ഒ ു േനാ ി) ഇനി
ഈ ദുർഘട ിൽനി ു് അപമാനം കൂടാെത നിവൃ ി ുവാൻ,
അേ െട ബു ികൗശലമ ാെത എനി ു് യാെതാരു ആധാരവും
ഇ . ഞാൻതെ ച േനാദ ാന ിേല ു് അേ കാണാൻ
വേരണെമ ു തീർ യാ ിയിരു ു. അേ ാേഴ ാണു് അ ു ു്
ൈദവംതെ അയ വ േപാെല എെ സഹായ ി ു്
എ ിയതു്.

അേഘാരനാഥൻ: എെ സ ർണമയിയാണു് കൂ ിെകാ ുേപാ തു്.

അെ ിൽ ഞാൻ ഇേ ാൾ ഇേ ാ വരു ത ായിരു ു.
അവള െട വ സനം ക ി ാണു് ഞാൻ എെ പണികൂടി
നിർ ിെവ േപാ തു്. ആകെ , അതിരി െ ഇവിടു ു്
പവൃ ി തിെ ഭവിഷ ൽഫല ൾ ഇവിടു ു് ന വ ം അറിവാൻ
സംഗതിയി ; അറി ിരിേ തു് ആവശ വുമാണു്. ഒ ം
പരി ഭമി രുതു്. വരു തു വരെ . ധൃഷ്ടതയാണു് പുരുഷ ാർ ു്
ഈ വക സമയ ിൽ അത ാവശ ം.

പതാപച ൻ: നിവൃ ിമാർഗം ആേലാചി ു തി ു് മു ായി

പവൃ ിയുെട േദാഷം ഇ തേ ാളമുെ ു് അറി ിരിേ തു്
ആവശ മാണെ ാ. ഞാൻ ആയതു് സൂ ്മമായി ഇനിെയ ിലും
അറിയെ , പറയൂ.

അേഘാരനാഥൻ: കൃതവീര ൻ എ ഇേ ാഴെ കു േളശൻ

അതിധീരനും, പരാ കമശാലിയും ദുരഭിമാനിയുമാണു്.
ആയുധവിദ ശി യിൽ അഭ സി ി മു ു്. അേ ഹ ി ു്
സമനായ ഒരു േയാ ാവു് ഇ ു് ന ുെട രാജ ിൽ ഉേ ാ എ ു
സംശയമാണു്. അ തയുമ , അേ ഹം മന ിൽ ഇ െതാ ു്
െച ണെമ ു നിരൂപി ി െ ിൽ അതു് എ െനെയ ിലും
െചയ്ത ാെത അട ു ആള . െചയ്വാൻ താണിയുമു ്.

കു ളരാജ േമാ--ഒരു മു തു് സംവ ര ി ി റം, ആ രാജ ം

വളെര ഐശ ര വതിയായിതീർ ിരി ു ു. ഭ ാരം തടി ിരി ു ു
--േസനകൾ അനവധി-- പബല ാരായ േസനാധിപ ാർ--
ബു ിമാ ാരായ മ ികൾ--ധനിക ാരും രാജ ഭ ിയുമു
പജകൾ--ബഹുവർ കം നട ുവരു പ ണ ൾ--ക ാരുെട
ഉപ ദവമി ാ െച ുവഴികൾ--യ ാല ൾ--വിദ ാശാലകൾ--
ൈവദ ശാലകൾ--എ ുേവ പരിഷ്കാരസൂചക ളായ പലതും
ഉ ്. ഈ കു േളശെ യും ഇേ ഹ ിെ േജ ഷ്ഠനായ മു െ
കു േളശെ യും ബു ികൗശലം െകാ ുതെ , കു ളരാജ ം
ഇേ ാൾ പ ിമഭാരത ി ു് ഒരു െതാടുകുറിയായി
തീർ ിരി ു ു. കൂ േളശെ രാജല ്മിേ മവും
സുഭി വുമാകു സഖിമാേരാടുകൂടി ദിവേസന നൃ മാടു ു.

എെ േജ ഷ്ഠൻ പധാനമ ിയായിരി ുേ ാൾ അേ ഹ ിെ

ബു ിൈവഭവംെകാ ും പൗരുഷംെകാ ും കു േളശെന
ഒരുവിധം ഒതു ിെവ ുവാൻ കഴി താണ്. വിേശഷി ്,
േജ ഷ്ഠൻ അ ം ഒരു കഠിനക ം പവൃ ി ി ്. കു േളശെ
വൃ നായ അ െന പി

*_കു ലത-േനാവൽ - 14_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി
Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 14-അനുരാഗവ ി

(Part -14-Loving Person )

കു ലതയും രാമകിേശാരനും ത ിൽ പരിചയമായ വിവരം മു ു്

ഒേരട ു് പറ ുവേ ാ? അവർ ത ിൽ സംസാരി ു തും
അേന ാന മു ഔ ുക വും ക ി ് േയാഗീശ രൻ ആ രമായി
സേ ാഷി ും. രാമകിേശാരെ ദീനം ന വ ം േഭദമായി, ശരീരം
മു െ ിതിയിൽ ആയി എ ിലും, േയാഗീശ രൻ പുറേ ു്
േപാകുേ ാെഴാെ യും രാമകിേശാരെനകൂടി വിളി െകാ ു
േപാകുമാറു ായിരു തു മാ ി. കു ലതേയാടുകൂെട ആരാമ ിൽ
നട ഓേരാ സംഗതികെള ുറി സംസാരി   ു തിൽ താ ര ം
േതാ ുകയാൽ രാമകിേശാര ു് അതുെകാ ് ഒ ം
സൗഖ േ ടു ായതുമി . അവർ ത ിൽ ഇണ ം
വർ ിേ ണെമ ായിരു ു േയാഗീശ രെ യും മേനാരഥം എ ു
േതാ ും. എ ുെകാെ ാൽ, താൻ പുറേ ു േപാകാ
ദിവസ ളിലും രാമകിേശാരനും, കു ലതയും- നട ു
ദി ിേല ു െച കയാകെ അവെര തെ അടു േല ്
വിളി ുകയാകെ െചയ്കയി . പേ , അവർ ത ിൽ െ
സംസാരി ുേ ാൾ വ സംഗതിെയ ുറി ം ഭി ാഭി പായം
ഉ ായാൽ േയാഗീശ രേനാടു െച ു് േചാദി ുകയും അേ ാൾ
തെ അഭി പായം പറ ുെകാടു ുകയുംെച ം എ ാൽ,
രാ തിയിൽ രാമകിേശാരനും േയാഗീശ രനും ത ിൽ
പതിവുേപാെലയു സംഭാഷണ ി ് ഒരി ലും
മുട ംവരികയി . അ ാഴം കഴി ു് കു ലതയും
പാർവതിയുംകൂടി അക ു് വാതിൽ അട ് കിട േശഷം,
ഉ റ ു് കിട ു് ഉറ ം വരു തുവെര ഗുരുവും ശിഷ നും കൂടി
വളെരേനരം സംസാരി ുകയുംെച ം.

ഇ െന കഴി ുേപാരു കാലം ഒരു ദിവസം രാമകിേശാരനും

കു ലതയുംകൂടി േതാ ിൽ നട ുേ ാൾ രാമദാസൻ അവിെട
പണി എടു ു തു ക ു.

കു ലത:'അ ൻ എവിെടയാണ്' എ ു് അവേനാടു േചാദി .

രാമദാസൻ: പുലർെ എഴുനീററു പുറേ ു േപാകു തു ക ു.

കു ലത: അപൂർവമായി ് ചിലേ ാൾ അ ൻ രാവിേലയും

പുറേ ് േപാവുക പതിവു ്.

രാമകിേശാരൻ: ഇ ിെട പുറേ ു േപാകുേ ാൾ എെ

വിളി ാ തു് എ ാെണ ് എനി ് അറി ുകൂടാ.
കു ലത: അതു തുതെ . അേ െട ദീനം േഭതമായേശഷം
ഒേ ാ, രേ ാ കുറിയ ാെത അ െ ഒരുമി ് പുറ ു
േപാവുകയു ായി ി .

രാമകിേശാരൻ: ഒരു ദിവസം ഞാനും േപാരാെമ ു പറ ു് കൂെട

െച ു. 'അേ ാൾ ീണം ന വ ം തീരെ . അതിനു മുെ
പുറ ിറ ീ ് തരേ ട് വേര ' എ ു പറ ു് എെ
മട ിയയ .

കു ലത: അതാവി . ീണം ന വ ം തീർ ു് േദഹം

സ മായി ് എ ത നാളായി .അ െ അ ർഗതം
എ ാെണ റിയുവാൻ എള മ .

രാമകിേശാൻ:അേ ഹ ിെ ഹൃദയം അഗാധമാണ്. എനി ു് ന

പരിചയമു ്. എെ ിലും അ ൻ ഇ െന പറ തുെകാ ു്
എനി ു് ഒ ം സുഖേ ടു ായി .

കു ലത:(അ ം പു ിരിേയാടുകൂടി) അെത ുെകാ ്?

രാമകിേശാരൻ: നമു ു ത ിൽ ൈസ രമായി സ ാപം െച ാമെ ാ

എ ു വിചാരി ാണു് .അ ൻ ന ുെട കൂെടയു ായാ ൽ നാം
പറയു തു്അേ ഹേ ാടായിരി ും. ന ു ു ത ിൽ േനരി ്
ഒ ും പറവാൻ ഇടവരുകയുമി .
കു ലത: അത നതെ അ ൻ അേ ചിലേ ാൾ
കൂ ിെ ാ ു േപായാൽ എനി ും ഒ ം സൗഖ മു ാവാറി .
പതിവുേപാെല സംസാരി ാൻ ആരുമി ായ്കയാൽ മന ിനു് ഒരു
മൗഢ ം വ ു ബാധി ും. അ ു ു് അ െ കൂെട േപാക എ ു
പറവാനും എനി ു മടിയു ു് അേ യ് ് അ െ ഒരുമി
നട ാൽ പലതും ഗഹി ുവാനു ാകു താണു്. എെ
ഇഷ്ട ി ു് ഇവിെട ഇരു ാൽ എ ു ലാഭം?

രാമകിേശാരൻ:ഞാൻ അ െനയ വിചാരി ു തു്. അ െ

കൂെട നട ാൽ പലതും ഗഹി ാനുെ ു പറ തു ശരി തെ .
എ ാൽ, പരമാർ ം കു ലതയുമായി സംഭാഷണം െചയ്ത് ആ
മധുരമായ വാ ുകെള ആസ ദി ുവാനാണു് എനി ് അധികം
സേ ാഷം

കു ലത:എെ പായ ിലു ആള കെളഇതിൻ കീഴിൽ എനി ു

കാ ാനിടവരാ തിനാൽ അ ുമായു സ ാപ ിൽ
എനി ു് കൗതുകം േതാ തു് അ ുതമ . പല ദി ുകളിലും
സ രി ാനുംവളെര ജന െള കാ ാനും അവരുമായി
സംസാരി ാനും സംഗതി വ ി അേ യ് ് ഈ പാകൃതയായ
എേ ാടു് സംസാരി ു തിലാണു് അധികം സേ ാഷം എ ു
പറ തു് എെ മുഖസ്തുതിെച കയ േ ാ?

രാമകിേശാരൻ:കഷ്ടം! എേ ാടി ത നിർദയ കാണി രുേത .വളെര

ജന െള ക ി െ ിലും ഞാൻ ഒരു കു ലതെയ മാ തേമ
ക ി . ദർശനം െച ണെമ ു് വെളെര കാലമായി
ആ ഗഹി വരു ഒരു പുണ ല ു് ഏ വും പണിെ ്
എ ിയ തീർ വാസികൾ ു േതാ ും േപാെല ഭവതിെയ
ഒ ാമതായി ക േ ാൾ എനി ു ഒരു കൃതകൃത തയാണു
േതാ ിയതു്. പിെ ഭവതിയുെട ദയാപൂരം െകാ ു് എെ
സ്േനഹം വർ ി തും വിശ ാസം ജനി തും. നാം ത ിൽ
ഒ ാമതായി സംഭാഷണമു ായ ദിവസം ഞാൻ വ മായി
പറ ുവേ ാ. അ ഞാൻ പറ തു് മറ ി ിെ ിൽ ഈ വിധം
സംശയ െളെ ാ ു് എെ വ സനി ി യി ായിരു ു.

കു ലത:എെ ുറി ് ദയേയാടുകൂടി പറ ആ വാ ുകൾ

ശിലാേരഖേപാെല എെ മന ിൽ പതി ി തു് ഇതാ
ഇേ ാൾ ൂടി എനി ് പയാസംകൂടാെത വായി ാം. എ ിലും
അേ െട വസ്തൂത സൂഷ്മമായി അറിയായ് കയാൽ ആ വാ ു

കൾ അേ ാെട അവശ ിതിയിൽ ഞാൻ കുറ ാരുപകാരം

െചയ്തതിെന ുറി ് കൃത ത േഹതുവായി മാ തം
പറ തായിരി ുേമാ എ ു ശ ിരി .

രാമകിേശാരൻ: അേ ാ! ഈ ശ കൾ ു് എ ു കാരണം? ന ിെല

അനുരാഗം നാം ത ിൽ വാ ുകെളെകാ ു് പറ ി ിെ ിലും
ന ുെട ഹൃദയ ൾ അനുരാേഗാൽ ഭത ളായ പല
േചഷ്ടകെളെകാ ും അേനാന ം പദർശി ി ി ിെ ? എെ
േ പമഭാരം അനിർവചനീയമാകയാൽ വാ ുകെളെകാ ു് അധികം
വ മാ ുവാൻ എനി ു് കഴിയാ താണു്.

കു ലത: അേ യ് ു് എെ േമൽ അനുരാഗമുെ ു

േതാ ുേ ാൾ സേ ാഷവും പിെ അേ െട പരമാർ ം
അറിയായ്കയാൽ വ സംഗതിെകാ ും ആശാഭംഗം
വ ുേപാകുേമാ എ ു ഭയവും, ര ിെന ുറി ം സംശയവും
എെ മന ിൽ ഇടകലർ ുെകാ ാണു് ഇ ത നാള ം കഴി തു്.
അേ ാ! ൈദവേമ, എെ ഹൃദയം ഈ േവദനകൾ
അനുഭവിേ തേ ! എ ി െന പലേ ാഴും ഞാൻ
ചി ി ാറുമു ു്. അ ുമി ും ഉഴ ുെകാ ും ഒേരട ും
ഉറ നിൽ ുവാൻ വഴിയി ാെതയും എ ത അ ാനി ഈ ഹൃദയം!
കഷ്ടം!

രാമകിേശാരൻ, `എെ പിയതമയായ കു ലേത! എെ അനുരാഗം

മുഴുവനും ഭവതിയുെടേമൽ നി ിപ്തമായിരി ു ു. ഭവതി എെ
പാണനായകിയാണ്. ഇനിെയ ിലും ആ ബാഷ്പധാരെയ നിർ ി
അ ുമി ും സ രി ് വളെര േവദനയനുഭവി ആ ഹൃദയം
ഇവിെട വി ശമി െ ' എ ു പറ ു് കു ലതയുെട മാറിടം തെ
മാറിടേ ാണ ്, ധാരാളമായി വ ിരു ക നീർ തുട െകാ ്
േയാഗീശ രെന ൂടി അറിയി ാ തെ ചില ചരി െള ഏ വും
േഗാപ മായി രാമകിേശാരൻ കു ലതേയാടു പറ ു.

അേ ാൾ കു ലത വളെര മുഖ പസാദേ ാടുകൂടി രാമകിേശാരെ

മുഖേ ു േനാ ി, ` ഇനി എെ പിയ രാമകിേശാരാ എ ു
വിളി ാമേ ാ എ ു പറ ു് ഒരു ദീർഘനിശ ാസം അയ . `
എെ മന ിൽനി ു് ഒരു ഭാരം ഇറ ിയേപാെല േതാ ു ു.
ശ ാേസാ ാസ ൾ ു ൂടി സൗകര ം
വർ ി തുേപാെലയിരി ു ു' പറ ു് രാമകിേശാരെന
ആേ ഷി ുകയും െചയ്തൂ.

രാമകിേശാരൻ: ` ഞാൻ ഒരു കാര ം പറയാൻ മറ ു. ' കു ലതയ് ്

മുഖ പസാദം മ ിെ ാ ു് `അതു് എ ു്? ' എ ു േചാദി .

രാമകിേശാരൻ: എെ പിയ കു ലേത, ഭവതിയുെട േസവന പകാരം

എെ ഭർ ാവാ ി വരി ാൽ അ ൻ യാെതാ ും മറു ു
പറകയി ായിരി ാം. എ ിലും ഭവതി എെ ഭർ ാവായി
വരി ു തി ുമു ായി ഒരു കാര ം ആേലാചിേ തു തു ്.
ഭവിഷ ിെന വഴിേപാെല ആേലാചി ാെത
പവർ ി ു വെര ുറി ് എനി ു് അ ം േപാലും
ബഹുമാനമി . എെ യ ാെത േവെറ ഒരു െചറു ാരെനയും
കു ലത ് കാ ാൻ സംഗതി വ ി ി േ ാ. േമലാൽ ഓേരാ
രാജ േളയും ജന െളയും സ രി കാണുവാൻ കു ലതയ് ്
തെ സംഗതിവ ാൽ, എെ ാൾ ഗുേണാൽ ർഷം ഉ വരും
കു ലതയ് ് അധികം അനുരൂപ ാരുമായ
പുരുഷ ാരു ായിരിെ ഈ അസാരനായ എെ വരി തൂ
അബ മായി എെ ാരു പ ാ ാപം േലശംേപാലും േതാ ുവാൻ
ഇടെവ രുെത. ഭഗവതി എെ ഭാര യായി എ ുവരികിൽ എനി ു
ജ സാഫല ം വ ു.എ ിലും സ ർ െ മാ തം െകാതി
ഭവിഷ ുകളായ േദാഷ െള എ ാൽ മുൻകൂ ി കാണാൻ
കഴിയുേ ടേ ാളെമ ിലും, ഭവതിെയ അറിയി ാെത
കഴി ു തൂ ഏ വും പാപകരമാണ്. ആയതുെക ്,
ജീവാവസാനംവെര നിൽേ തായ ന ിെല ഈ ശാശ തമായ
സംബ െ തീർ െ ടു ു തി ു മു ായി ഒരി ൽ ൂടി
ഗുണേദാഷ െള വഴിേപാെല ആേലാചിെ ണെമ.

കു ലത: അ ു ു പറയുേ ാെല േവെറ ഒരു പുരുഷെന

വരി ാമായിരു ുെവ ് എനി ു േതാ ു താകയാൽ െ ,
[ഈശ രാ! ഇ െന േതാ ു കാല ് എെ ഈ ഹൃദയം
നശി െ ] ഇേ ാൾ സമർ ി ിരി ുേ ട ് എെ
അനുരാഗെ തിരിെക എടു ുവാൻ എ ാൽ അശക മാണ്.
ആയതുെകാ ് ഇനി ആ വിധം ആേലാചനകൾ
നിഷ പേയാജനെമ ു തീർ തെ . ന യായാലും തി യായാലും
േവ തി . ഇനി േമലാൽ ഞാൻ അേ െട കു ലത, അ ു ു
എെ പിയ രാമകിേശാരൻ; ഇതി ു യാെതാരു ഇള വും ഇ .
കാലേദശാവ കെള ു േഭദെ ടാെത, സ ിലും,
വിപ ിലും ആപ ിലും അരിഷ്ടതയിലും, ഒരുേപാെല
ജീവാവസാനപര ം അേ ദൃടമാകുംവ ം സ്േനഹി ുവാൻ
നി യി ിരി ു ഈ ഹൃദയെ യും എെ യും, അഖിലചരാചര
ഗുരുവായ ജഗദീശ രൻ സാ ിയാെക അേ യ് ായതുെകാ ്
ഇതാ ദാനംെച ു.

എ ി െന പറ ു വീഴുവാൻ ഭാവി ുേ ാേഴ ു,

രാമകിേശാരൻ ഹർഷാ ശു േളാടുകൂടി പിടി നിർ ിര ുേപരും
അേന ാന ം ഗാഢമാകുംവ ം ആ ിഷ്ട ാരായി, കുെറ
േനരേ ു ത ള െട മ സകല അവ കള ം വിചാര ളം
മറ ്, ആന ാർണവ ിൽ നിമ ാരായി നി ു.

പിെ ദീർഘാശ ാസേ ാടുകൂടി ത ിൽ േവർവി ് ര ാമതും

സംഭാഷണം തുട ി.

രാമകിേശാരൻ: േനരം ഞാൻ വിചാരി തുേപാെല അ ത

അധികമായി ി .

കു ലത: നാം നട ാൻ േതാ ിേല ു വ തിൽ ിെ ഈ

അ േനരംെകാ ു ന ുെട മന ിൽ എെ ാം മാതിരി
വിചാര ളാണു് ഉ ായതു്. അധികം േനരമായി എ ു േതാ ിയതു്
അതുെകാ ായിരി ണം.

രാമകിേശാരൻ: ഈ അ േനരംെകാ ു്, ന ുെട വിചാര ള ം

ിതിയും എ ത േഭദംവ ു! ഏെത ാം ആശകൾ സാധി ;
ഏെ ാം ശ കൾ നശി ; എ തെയ ാം േമാഹ ൾ ജനി ;
ന ുെട േമാദേഖദ ൾ അ തയും ന ുെട ചി വൃ ികെള
ആ ശയി വയാെണ ു ന ുെട ഇേ ാഴെ അനുഭവംതെ
ദൃഷ്ടാ െ ടു ു ുവേ ാ! ആ ര ം!

കു ലത: ന ുെട ഇേ ാഴെ ഈ അവ

അകൃതസുകൃത ാർ ് അസുലഭം തെ .

രാമകിേശാരൻ: പേ ,നിരുപമമായ ഈ സേ ാഷം അധികേനരം

നിൽ ുെമ ു മാ തം വിചാരിേ .മനുഷ ർ ് ദു:ഖ
സ ി ശതമ ാെത സുഖം ദുർ ഭം.വരുവാൻ േപാകു ഒരു
സുഖേ ടു ഇതാ ഇേ ാൾ തെ എെ മനസിൽ
നിഴലി ിരി ു ു.ആേലാചി ു ിടേ ാളം.ആ നിഴൽ അധികം
ഇരുള കയും െച ു.കഷ്ടം!

കു ലത:അത് എ ് ?'. എ ു േചദി ുേ ാെല,സ ടേ ാടുകൂടി

രാമകിേശാരെ മുഖേ ു േനാ ി.

രാമകിേശാരൻ: എനി ് എെ േസാദരിെയകാ ാൻ

ൈവകിരി ു ു.എെ ഇതു വരയായി കാ ാതായാൽ അവൾ
ഇേ ാൾതെ വ സനി ു ു ാവും.േപായി േവഗ ിൽ
മട ിവരാെമ ുേതാ ു ു ് .എ ിലും കു ലതെയ പിരിയു ു
എ ു വിചാരി ുേ ാൾതെ എനി ു
വിഷാദമാകു ു.േസാദരിെയ കാ ാതിരി ു േതാ,അതും വിഷമം
എ ുെചേ ണം എ റി ി .

കു ലത: കഷ്ടം!മനുഷ രുെട സുഖം,മി ൽപിണരുേപാെല

ണമാ തം പകാശി ്,അതാ,േനാ ു!എ ു പറയും മു ു്
ദു:ഖമാകു അ കാരം ഗസി കഴിയു ുെവേ ാ!
രാമകിേശാരൻ: ഞാൻ കു ലതെയയും എെ ഒരുമി ്
െകാ ുേപായാേലാ?

കു ലത: വളെര സേ ാഷം തെ പേ -

രാമകിേശാരൻ: പേ അ ൻസ തി ുേമാ എ ാണു

സംശയം.അേ ?

കു ലത: ന ുെട ര ാള െടയും ഇഷ്ടം ഇ

പകാരെമ റി ാൽ അ ൻ അതിനു മറു ു് ഒരു വാ ുേപാലും
പറകയി . അേ ഹം അ ത ന ാളാണ്. പേ , എെ ുറി ി തയും
ഇ തയും  വാ വും ദയയും ഉ അ ഹെ വി േപാകാൻ
എനി ു ൈധര ം മതിയാകു ി .

രാമകിേശാരൻ: അേ ഹെ വി േപാവാൻ മന ി ായ്മ

എനി ും കു ലതേയ ാൾ ഒ ം കുറവി . േവഗ ിൽ
മട ിവരാമേ ാ എ ു വിചാരി ് സമാധാനെ ടുകയാണു് ഞാൻ
െച തു്.

കു ലത: അ േനാടു ന ുെടകൂെട േപാേരണെമ ്

അേപ ി ാേലാ?
രാമകിേശാരൻ: അതു ാവുെമ ു് എനി ു േതാ ു ി .
അേ ഹ ിെ ഈ വിജനവാസവും മ ം ക തുെകാ ു് എനി ്
ഊഹി ാം. അതുെകാ ു് നാം അ െന െച ണെമ ്
അേപ ി ് അേ ഹ ിന് മനസൗഖ മി ാതാ ിതീർ ു തു
ന . കു ലതയുെട സ തം ഉെ ിൽ, ഞാൻ േപായി നാലു
ദിവസം എെ േസാദരിയുെട ഒരുമി ് താമസി ് േവഗ ിൽ
മട ിവരാം. കു ലതെയ കാണായ്കയാലു വ സനം ഒരു
ശൃംഖലേപാെല ഞാൻ േപാകുേ ടെ ാെ യും എെ
ബ ി ും. കു ലതെയ കാ ാനു ആ ഗഹം ഇേ ാേ ്
എെ സദാ ആകർഷി ുകയും െച ം. ആയതുെകാ ് ഞാൻ
േപായിവരുവാൻ സ തി േണ.

കു ലത: [ക ിൽ അ ശുബി ു ൾ െപാടി ുെകാ ു്]

അ ു ു േപായാൽ േവഗ ിൽ വരുമേ ാ; േപായി വ ാെ .
േസാദരിെയ കാ ാൻ താ ര ംെകാ േ , എ ും മററും എനി ു
തെ േതാ ു ു ു്. പേ , ത ിൽ പിരിയുക എ ും
േപാകാനു രാജ ിെ ദൂരവും വിചാരി ുേ ാഴു ാകു
വ സനം അട ുവാൻ ഞാൻ സമർ യാകു ി .

രാമകിേശാരൻ ക നീർ തുട ് കു ലതെയ

സമാധാനെ ടു ുവാൻ തുട ുേ ാൾ കു ലത വ സനം
സഹിയാെത രാമകിേശാരെ മാറിട ിേല ു തല ചായി ്.
അ ശുധാരെകാ ് രാമകിേശാരെന കുളി ി .
രാമകിേശാരൻ, ' ഇ െന വ സനി ു തായാൽ ഞാൻ
കു ലതെയ പിരി ു് എ ും േപാകു ി . നി യംതെ .
േസാദരിെയ കാ ാൻ എ െനെയ ിലിലും ഞാൻ
വഴിയു ാ ിെ ാ ാം. ഏതായാലും ഒ െന വ സനി രുേത'
എ ു പറ ു.

ആ നിലയിൽ െ ര ുേപരുംകൂടി നിൽ ുേ ാൾ േയാഗീശ രൻ

പിൻഭാഗ ുകൂടി കട ുവരു ത് അവർ ക ി . രാമകിേശാരെ
ഒടു െ വാ ുെകാ ് േയാഗീശ രൻ വസ്തുത സൂ ്മമായി
ഊഹി . പിെ അവർ അ ത കഠിനമായി വ സനി ി തു
ക േ ാൾ, സാവധാന ിൽ അവരുെട മുൻഭാഗ ു് വ ു നി ു.
രാമകിേശാര ു് േയാഗീശ രെന ക േ ാൾ അ ം

പരി ഭമമു ായി. േയാഗീശ രൻ അതു ക ുെവ ു ഭാവി ാെത

കു ലതെയ പതുെ തെ േമേല ണ ് 'എ ിനി െന
വ സനി ു ു' എ ു േചാദി . കു ലത േയാഗീശ രെ
മുഖേ ു് ഒ ു തല െപാ ി േനാ ി. അേ ാൾ വ സനം
അധികമായേതയു . അേ ഹ ിെ സ ഭാവഗുണം വളെര
പരിചയമു തായിരു തുെകാ ു് അവൾ ു് ഒ ം പരി ഭമം
ഉ ായി .

േയാഗീശ ൻ: 'എ ായാലും േവ തി നി ള െട വ സന ിെ

കാരണം എേ ാടു പറ ാൽ ഞാൻ നിവൃ ിയു ാ ാം.
നി ൾ വ സനി ു തു ക ി ് എനി ും വളെര
വ സനമു ാകു ു' എ ു പറ ു.

സ്േനഹേ ാടും വളെര ദയേയാടുംകൂടി പറ ആ വാ ുകൾ

േക േ ാൾ, രാമകിേശാരൻ കു ലത കഠിനമായി
വ സനി ു തിെ കാരണം ചുരു ിൽ പറ ു. അതുതെ
തനി ും വ സനകാരണമായിരി ു ു എ ും അറിയി .

'ഇതി ുേവ ീ ാണു് ഈ കാറും മഴയും? താമസിയാെത

നമുെ ാവർ ുംകൂടി െ രാമകിേശാരെ നാ ിേല ു
േപായി േസാദരിെയ ു് മട ിവരാമേ ാ. അത നാം ര ു
േപരും അവിെട െ താമസിേ കഴിയൂ എ ാണു് രാമകിേശാെ
ആവശ ം എ ിൽ അ െന െച തി ും തരേ െട ു്?
ഏതായാലും ഇ െന വ സനി ുവാനാവശ മി േ ാ' എ ി െന
േയാഗീശ രൻ പറ േ ാേഴ ു് കു ലതയുെട മുഖ ു നി ു
കാറും മഴയും നീ ി മുഖം മു െ േ ാെല പസ മായി.

രാമകിേശാരൻ: ഞ ള െട ആവശ ം ഇതുതെ യായിരു ു അേ

അറിയി ുവാൻ മടി താണു്. ഇ ു് എ ാംെകാ ും ഒരു
സുദിനമാണു്. അേ യ് ു് അ പിയമ ാ വിധം ഞ ള െട
മേനാരഥം സാധി വേ ാ.

േയാഗീശ രൻ: 'എനി ും സുദിനമാെണ ു പറയാം. ഞാൻ രാവിെല

നട ാൻേപായതു് വൃഥാവിലായി . എനി ു് പ െ ശിഷ രിൽ
ഒരാൾ അയ ത ഈ പ ് കാണേ ?' എ ു പറ ു തെ
ൈകയിൽ ഉ ായിരു ഒരു െചറിയ െപ ിയിൽനി ു് ഒരു
പെ ടു ു് അവെര കാണി .

കു ലത അതു് എടു ു നൂർ ിേനാ ി 'ന പ ്' എ ു പറ ു്,

അതിൽ ഉ ായിരു ചില സുവർണേരഖകെള ക ് ആ ര െ .

രാമകിേശാൻ: ഇതു് അയ ശിഷ ൻ ഏതാണു്? ധനികനാെണ ു

േതാ ു ു. എ െന കി ി?

േയാഗീശ രൻ: 'എനി ു തരുവാനായി ധർമപുരിയിൽ എനി ്

പരിചയ ാരനായ ഒരു ബാ ണെ പ ൽ ഇ െല
െകാടു താണെ ത. ആരയ താെണ ു സൂ ്മം വഴിെയ
അറിയി ാം എ ു പറ ു് രാമകിേശാരെനയും കു ലതെയയും
 അകേ ു പറ യ ്, താൻ രാമദാസേനാടു ചിലതു
പറേ ി ്അവേനയും എ ാേ ാേരടേ ു് അയ .

വളെര വിചാരമു മാതിരിയിൽ ആേരാടും സംസാരി ാെത

ഉ ര ു്, ഉലാ ിെ ാ ും ഇരു ുെകാ ും േനരം കഴി ു തു
ക ു് കു ലത പറ ു, 'അ ൻ ന ുെട സംഭാഷണെ ുറി ം
നെ ുറി ംതെ യായിരി ണം ആേലാചി ു തു്
സംശയമി .'
രാമകിേശാരൻ:അ െനതെ യായിരി ണം.ന ുെട മു െ
പരിചയേ ടും ല യും, ഇേ ാഴെ ഈ ിതിയും കൂടി
ഓർ ുേനാ ുേ ാൾ നെ െ ാ ു് എ ുേതാ ും, അ ുതം
േതാ ാതിരി ി .

കു ലത:നെ െ ാ ു് അനിഷ്ടമായി ് ഒ ും േതാ ീ ിെ ു

തീർ തെ . ഉെ ിൽ ഒരു വിനാഴികേപാലും നേ ാടു് പറയാെത
ആയതു് അ ൻ മന ിൽ െവ ുകയി എ ു് എനി ു
നി യമു ു്. അതുെകാ ു ന ുെട അവ മുഴുവൻ അേ ഹം
അറി ു എ ും എ ാം അേ ഹ ിനു പഥ മാെണ ും നമു ു്
അനുമാനി ാം.

ഇ െന അവർ ത ിൽ േയാഗീശ രെന ുറി ് ഓേരാ ു

പറ ുെകാ ും േയാഗീശ രൻ വളെര ചി ാപരനായി ം ഇരിെ
േനരം ൈവകി.സൂര ൻ അസ്തമി യുംെചയ്തു

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 15_*

കു ലത-േനാവൽ
Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 15-നിഗൂഹനം

(Part -15-Secret )

കലിംഗരാജ ിൽ യു ി ു വളെര ജാ ഗതേയാടുകൂടി േകാ

കൂ ിവരു സമയ ു്, കു ളരാജ േ ു് അയ ിരു ആ
ദൂതൻ മട ിെയ ി.അേ ാഴാണു യു ംകൂടാെത കഴികയിെ ു്
എ ാവർ ും േബാ മായതു്. അതി ു മു ായി െ , യു ം
അടു ിരി ു ൂ എ റി ു േവ ു ഒരു ൾ ഒ യും
കൂ ി ത ാറാകയാൽ പധാനമ ിയുെട മുൻകാഴ്ചെയ ുറി ്
എ ാവരും പശംസി . ദൂതൻ എ ിയതിെ നാലാം ദിവസംതെ
ര ാള കൾ കു ളരാജ ിെ അതിരിൽനി ു് അതിേവഗ ിൽ
പാെ ി കു േളശനും പടയും വരു വിവരം
അേഘാരനാഥെന അറിയി .അേ ഹം ആ ചാര ാേരാടു്, 'നി ൾ
എ ു ക ു' എ ു േചാദി .'ഞ ൾ അ ാത ാരായി
കു ളരാജ ിൽ െച േ ാൾ കു േളശെ ൈസന ിെ
വലിെയാരു ഭാഗം ഇേ ാ പുറ ാടു തുട ിയിരി ു ു. അതിെ
ഉമേ ാടുകൂടിയ പുറ ാടു് ക േ ാൾ ഞ ൾ ഒ ം താമസിയാെത
സ ാമിെയ ഉണർ ി ാൻ മു ി ് ഓടിേ ാ താണു് 'എ ു് ആ
ചാര ാർ പറ ു.

അേഘാരനാഥൻ, 'നി ൾ ക ു എ ു തീർ യാണെ ാ? എ ു

േചാദി തിനു് ചാര ാർ, 'സ ാമി ഞ ൾ ജീവി ിരി ു ു
എ ു തുേപാെല പരമാർ മാണു്.'എ ു രം പറ ു.
അേ ാൾ അേഘാരനാഥൻ ശ തു ൾ വരു ുെവ ു മുൻകൂ ി
അറിവു തെ അവെര സ ാനി യയ് ുകയുംെചയ്തു.

പധാന േസനാനാഥെ ാനം വഹി ുവാൻ ത വ ം

േയാഗ ാരായ േസനാധിപ ാർ ആരും ഇ ാതിരു തിനാൽ
അേഘാരനാഥൻ ത ാൻ പധാന േസനാനാഥനായി നിയമി .
തനി ു സഹായി ാൻ പതി ാറു േസനാപതിമാേരയും
തിരെ ടു ു. രാജധാനിേയയും അതി ു ബലമായി ചുററുമ
ദുർഗെ യും ര ി നി കു േളശെ അതി കമെ
തടു ുകയ ാെത, അേ ാൾ ഉ ൈസന െളെ ാ ു
ശ തുൈസന ിെ ഭയ രമായ വരവിെന െ തടു ുവാൻ
പയാസമാെണ ുക ു്,ചി തദുർഗ ിെ നാലു േഗാപുര ളിലും
ഓേരാ േസനാപതിമാെരയും ഓേരാ ആയിരം ഭട ാെരയും ചുററും
ര ുവരി കുതിരേ വകെരയും നിർ ി. േശഷം ൈസന െ
ര ായി പകു ു് ഏകേദശം മൂവായിരം കാലാള കള ം കുെറ
കുതിരേചകവരും ഉ ഒരു പകുതി ു് യുവരാജാവിെന
നായകനാ ി, കു േളശൻ വരുവാൻ തരമു താെണ ു
േതാ ിയ ഒരു വഴിയിൽ നിർ ി. അ പകാരമു മെററാരു
ൈസന ിെ മെററാരു പകുതിേയാടുംകൂടി പധാന
േസനാനാഥനായ അേഘാരനാഥനും പാളയമടി . ഇ െന
ൈസന െള ഓേരാ ദി ിൽ ഉറ ് അവിടവിെട ൈകനിലയ് ു
കുടികള ം െക ി കു േളശനും ൈസന വും ഇതാ എ ി! ഇതാ
എ ി! എ ു വിചാരി െകാ ു്, അസ്തമനംവെര എ ാവരും
കാ ുെകാ ിരു ു. പിെ രാ തിയിൽ ഊഴമി കാവൽ കാ ു
തവണ ാർ ഒഴിെക മെററ ാവരും േവഗ ിൽ ഉറ ിെ ാ െ .
എ ു പധാന േനാതൻക ി പകാരം ഭട ാരും േസനാപതിമാരും
േനരെ ഉറ മാവുകയുംെചയ്തു.

ഇ െന കലിംഗരാജാവിെ ൈസന ം ശ തുൈസന െ

േനരിടുവാൻ ത ാറായിെ ാ ിരിെ , അേത സമയ ു്
ച േനാദ ാന ിെ സമീപമു ൈസകതപുരിയിൽ ഒരു വീ ിൽ
നിരൂപി ാ ഒരു സേ ാഷം സംഭവി തു നാള കളായി കഥേയാടു
വളെര സംബ മു താകയാൽ ആ െചറിയ സംഭവം ഇവിെട തെ
പറേയ ിയിരി ു ു.

ആ വീ ിൽ ഒരു പായം െച സ് തീയും അവള െട ഒരു മകനും

മ തേമ ഉ ായിരു ു . െവെറയാരും ഉ ായിരു ിെ ിലും
 വിളി ാടിനു ിൽ മ പല വീടുകള ം ആള കള ം ഉ ായിരു ു.
പുലരുവാൻ ഒരു മൂ ു നാഴികയു േ ാൾ ആ വീടിെ
പടിവാതില് ൽ ആേരാ ചിലർ വിളി ു തു േക ി ് ത തെ
വിറ െകാ ു്, ഒരു ൈകവിളേ ാടുകൂടി പടി േല ു േപായി
വാതിൽ തുറ ു, അേ ാൾ മുഴുവനും കറു വസ് തംെകാ ു
മൂടിയ നാലാള കൾ അകേ ു കട ു. അതിൽ ഒരുവൻ കൂെട
വ ി ായിരു ചിലെര പറ യ േവഗ ിൽ എ ാ ിനും
മു ിൽ വ ു. മുഖം മൂടിയത് എടു ു കള ു. 'നി ൾ എെ
അറി ുേവാ' എ ു ത േയാടു േചാദി ത അവർ എെ ാരു
കൂ ം ആള കളാണ്, എ ിനു വ വരാണു എ ും മ ം
അറിയായ്കയാൽ പരി ഭമി ിരു ുെവ ിലും അവൻ േചാദി തു
േക േ ാൾ തെ വിള ു് ഉയർ ി ിടി ്,തലെപാ ി ് കുേറ
േനരം അവെ മുഖേ ് േനാ ി. 'ഞാൻ അറി ിേ ' എ ു
പറ ുക തിരു ി പിെ യും േനാ ി.അേ ാേഴ ് അ
വരുവാൻ ഇ ത താമസെമെ റിയായ്കയാൽ, മകള ം
പടി േലെ ി. 'നീ എെ അറി ുേവാ?' എ ു് അവൻ
അേ ാൾ മകേളാടും േചാദി . അവൾ കുറ േനരം മുഖേ ു
സൂ ി േനാ ി. 'എെ ഏ നേ ഇതു്' എ ു പറ ു
വിസ്മയംെകാ ും സേ ാഷംെകാ ും തെ ാൻ മറ ു് ഉടെന
അവെന െക ി ിടി കര ു. 'എെ കു ീ, നീയ് മരി േപായീ
എ േ ഞ ൾ എ ാവരും വിചാരി തു്?' എ ു പറ ു ത യും
അവെന െക ി ിടി . മൂ ുേപരും കൂടി വളെര സേ ാഷി .പിെ
ത പല പഴമകള ം പറ ു ക നീർ ഒലി ി ് അ യായി
നി ു.

അതിെ േശഷം അവൻ തെ കൂെട വ ിരു മ

മൂ ാള കെളയും അകായിേല ു കൂ ിെ ാ ുേപായി
ഉ തിൽവ ന ഒരു അക ു് ഒരു ക ിലിേ ൽ
ഇരു ി.കുറ േനരം അവേരാടു രഹസ മായി ചിലതു പറ ു
പുറേ ു കട ു് അ േയയും െപ െളയും വിളി ് 'അേ
എെ ച ുേപാകാെത ഇ തനാള ം ര ി തു് ഇവരാണു കിേ ാ.
െപരു ു നേ ാരാണേ ഇവരു്. ഇവർ ു േവ ു
സൽ ാര െള ാം നി ൾ െച ണം. പേ , അവേരാടു് ഊരും
േപരും ഏതും േചാദി ാതിരി െ . എ ുതെ യ , മററാെര ിലും
ഇവിെട വ ാൽ ഇവരു വർ മാനം മാ തം മു ിേ ാകരുതു്.
അവരു് ഇവെര ു എ ും വ ുേപാകരുത്. അതു ന വ ം
കരുതിെ ാ വിൻ. ഞാൻ അ ിയാവുേ ാേഴ ു് മട ിവരും.
വർ മാനം എ ാം അേ ാൾ പറയാം.എ ാൽ, പറ വ ം
എ ാം ഒരു േതാര ു് വ ത ാസം കൂടാെത നടേ ാളിൻ. െത ി ും
വ ൂ, എ ു മഷിവ േനാ ിയാൽകൂടി നി ൾ ു കാൺമാൻ
കഴിയി . അതു് ന വ ം ഓർ യു ായിരുേ ാെ !' എ ും
പറ ു് അവൻ ത യുെട പ ൽ ഒരു സ ി പണവും െകാടു ു്,
പുറേ ു കട ു.. അേ ാേഴ ു് അകത്ക ിരു വരിൽ
ഒരാൾ ൂ ടി പുറേ ുവ ു. അവർ ര ുേപരുംകൂടി,ത ിൽ
ഒ ും സംസാരി ാെത ബ ാേടാടുകൂടി േവഗ ിൽ പടികട ു
േപാകയുംെചയയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 16_*

കു ലത-േനാവൽ
Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 16-യു ം

(Part -16-War)

മു െ അ ായ ിൽ വിവരി പകാരം
ഉറ ി ിട ു ൈസന ൾ യുവരാജാവിെ പാളയ ിൽനി ു്
പഭാതസമയ ു് കാഹളശബ്ദവും േഭരീനിനാദവും േകാലാഹലവും
േകൾ ുകയാൽ ഉണർ ു് ഉടു ി ് ആയുധപാണികളായി. ആ
േകാലാഹലം ഉ ായതു് കു േളശെ ൈസന ം ദൂര ു വരു തു
ക തിനാലായിരു ു. ആ ൈസന െ ക ദി ിേ യും യുവ
രാജാവിെ പാളയം അടി തിേ യും മ ിൽ ഒരു
െചറിയകു ും അതി ു.ചുററും ന കാടും ഉ ായിരു തിനാൽ
കു േളശെ ൈസന ം എ ത വലിയതാെണ റിവാൻ
പയാസമായി ീർ ു ആ കാ ിൽ യുവരാജാവി ു് യാെതരു
േതാലിയും വരരുെത ു കരുതേലാടും അേ ഹ ിെ
േദഹര യി ൽ വളെര താൽപര േ ാടുംകൂടി, േവടർ നി ിരു
സഥലം കുേറ ഉയർ തായിരു തിനാൽ അതു് അവർ ഓേരാ
മര ള േടയും െപാ കള െടയും പി ിൽ ത ള െട ശരീരെ
മറ ാണു നി ിരു തു്. അതുെകാ ുംസ െത കറു അവരുെട
ശരീരം അധികഭാഗം ന മായിരു തിനാലും ശ തു ൾ േവടെര
കാണാെതയും അവരുെട വളെര അരിക ു് ,െപെ ു് െചെ ി
എേ താമസേമയു ായു , അേ ാേഴ ു് കാ ിൽ
ഒളി ിരു ിരു േവടർ ഒ ായി
എഴുനീററു്,അതിവിദഗ് തേയാടുകൂടി ശ തൂൈസന ിേ ൽ
കഠിനമായ അ ുമാരി തുടെര ുടെര തൂകി. ഒ ം ഓർ ാെത
ഇ െന ഒരടി കി ിയേ ാൾ, ഹു ാരംേ ാടുകൂടി േപായിരു
ആ ൈസന ിെ ദുതഗതി െപാടു െന നി ു്
കുഴ േമാടുകൂടി അ േനരം പരി ഭമി ുകയാൽ േവട ാരുെട
ഇടവിടാെതയു അ സൂ പേയാഗം െകാ ു് അതിനുവലുതായ
നാശം േനരിടും ശ തുൈസന ിൽ വി ാളികൾ
ഇ ാതിരു തിനാൽ അതിെ േസനാപതി, േവടേരാടു യാെതാ ും
പകരംെചയ്വാൻ ശമി ാെത, േശഷി ൈസന െ േവഗ ിൽ
മുേ ാ നട ി യുവരാജാവിെ വ ഹേ ാടടു ി അേ ാൾ
േവടർ ു് എ വാൻ തരമി ാതായി. നിര സമ  േ ിറ ി
കു േളശെ കുതിര ടേയാടു് േനരിടുവാൻ
കുതിരയി ാ തിനാൽ േവടർ ു് സാമർ വും
േപാരായിരു ു.ആകയാൽ അവർ യുവരാജാവി ു കഴിയു
സഹായം െചയ്വാൻ േവ ി കു ിെ േവെറാരു ഭാഗ ുകൂടി
കീഴ്േപാ ിറ ി ആ ൈസന ിെ വലെ
പാർശ േ യ് ണയുകയുംെചയ്തു .

അതി ിടയിൽ അേഘാരനാഥനും യുവരാജവിെ ര യ് ് തെ

ാനം വി ് ഓടി എ ി. ആകാരദാരുണനായ അേ ഹ ിെ
ഉ തേഘാണംെകാ ു് േശാഭിതമായ മുഖം എ ാ ിേ യും മീെത
െപാ ി ാണുമാറായേ ാേഴ ു് യുവരാജാവിനും ൈസന ിനും
ൈധര വും ഉ ാഹവും വർ ി . യുവരാജാവിെ ൈസന ം
സേ ാഷംെകാ ു് ആർ ുവിളി അേ ഹം എ ിയ ഉടെന
തെ നീ വലിയ വാൾ ഊരി ിടി ് ശ തു ൈസന ിലു
പധാനികെള ഓേരാരു െരയും സു ി േനാ ി ുട ി.
അതിെ ആവശ ം കൃതവീര െന ക ുപിടി ാനായിരു ു.
കൃതവീര േനാടു േനരി െപാരുതി അേ ഹെ േതാ ി ാൽ
ശ തു ൾ ഉടെന േതാേ ാടിേ ാകുെമ ും എ ാൽ, അധികം
ജീവനാശംകൂടാെത യു ം അവസാനി ി ാെമ ുമായിരു ു
അേഘാരനാഥെ േനാ ം.അേ ഹേ ാടു േനരിടുവാൻ തെ
ൈസന ിൽ തെ േ ാെല അ ത ബലവും അഭ ാസവും ഉ
ആള കൾ േവെറ ആരും ഇെ ും അേഘാരനാഥന് ന
നി യമു ായിരു ു. അേഘാരനാഥൻ കൃതവീര െന
തിരയു തിടയിൽ യുവരാജാവിെ ൈസന വും ശ തുൈസന വും
ത ിൽ ഏ മു ി, േഘാരമായ സമരം ആരംഭി ുകയും െചയ്തു

രാജധാനിയുെട കിഴ ു ഭാഗ ു് കു േളശെ ൈസന ം

ഭയ രമായി അ െന െപാരുതുവാൻ തുട ിയേ ാേഴ ു്,
ഏകേദശം അ തതെ വലുതായ മെ ാരു ൈസന ം ആരും
വിചാരി ാ ദുർഘടമായ ഒരു ല ുകൂടി കട ുവ ു്
അധികം ശബ്ദ ള ം േകാലാഹലവുംകൂടാെത രാജാധാനിയുെട
പ ിമേഗാപുര ി ു് സമീപം എ ി.എ ിയ ഉടെന അവിെട
നിർ ിയിരു െചറിയ ൈസന േ ാടു് ചുരു ിൽ ഒ ു്
ഏ .അവരുെട എ ം കുറകയാലും സാമർ ം േപാരായ്മയാലും
ശ തു ൾ ് രാജാധാനി ു ിൽ കട ുവാൻ അധികം
പയസമു ായി . ഉ ിൽ കട തിെ േശഷമാണു് കു േളശൻ
എ ിയ വിവരം അേഘാരനാഥെന അറിയി ുവാൻ ആൾ
േപായതു്. ആ ൈസന ിെ അധിപതി കൃതവീര ൻ
താൻതെ യായിരു ു.

അേ ഹം രാജധാനി ു ിൽ കട ഉടെന ഒരു നിമിഷം േപാലും

കളയാെത വൃ നായ കലിംഗരാജാവിെ അരമനയുെട
മുകളിേല ു കയറിെ ു. ദുർബല ാരായ ര ിജനം
കു േളശനും ഭട ാരും വരു ക േ ാൾ വ ാ ഘെ
ശ ാ െളേ ാെല അവരുെട ാനം വി
മ ി ുട ി.കു േളശൻ മഹാരാജാവിെ മുൻ ിൽ എ ിയ
ഉടെന കൂെട െകാ ുവ ി ായിരു ഉറ ഒരു േഡാലി
തിരുമു ാെക െവ ി ് 'തിരുമന െകാ ു് അതിൽ കയറി
ഇരി ണം' എ ു് ഉറ ി ് പറ ു. വൃ ൻ വസ്തുത മുഴുവനും
ഗഹിയാെത 'എ ി ു്'? എ ു േചാദി .'അതു ഞാൻ വഴിെയ
ഉണർ ി ാം' എ ു പറ ു് കൃതവീര ൻതെ വൃ നായ
മഹാരാജാവിെന പതുെ താ ി ിടി ് എടു ു
വണ േ ാടുകൂടി േഡാലി ു ിൽ െവ ് വാതിലട .
േഡാലി ാേരാടു േവഗ ിൽ െകാ ുേപാകുവാൻ അടയാളം
കാണി ുകയുംെചയ്തു. േഡാലി ാർ േഗാപു ിൽ
എ ിയേ ാേഴ ു് അവരുെട ര യ് ു് കു ളശെ ഭട ാരിൽ
ഒരു മു തു ആള കള ം അവരുെട േമധാവിയും കൂെട കൂടി കഴിയു
േവഗ ിൽ അവർ കു ളരാജ ിെ േനരി ്
േഡാലിയുംെകാ ുേപാകയും െചയ്തു.
ഈ കാര ം അര നാഴിക ു ിലാണു് കു േളശൻ സാധി ി തു്.
അതിനിടയിൽ പ ിമേഗാപുരം രാജധാനി ു ിൽ ഭ ാരശാല
മുതലായ പല പല മുഖ മായ ല ള ം കു േളശെ ൈസന ം
ൈകവശമാ ി. താമസിയാെത രാജധാനി മുഴുവനും കു േളശൻ
കര മാ ുെമ ു തീർ യായി ുട ിയേ ാേഴ ു്
കിഴ ുഭാഗ ുകൂടി വ ിരു ശ തൈസന ം മി തും
അേഘാരനാഥെ യും േവടർ രചരെ യും അ ുതമായ
പരാ കമം െകാ ു് ഒടു ിതുട ി. ആ സമയ ുതെ യാണു്
കൃതവീര നും ൈസന വും പടി ാെറ േഗാപുര ിലൂെട
അകേ ു് കട വിവരം ഒരുവൻ ഓടിെ ു് അേഘാരനാഥെന
അറിയ തു്.ഇടിെവ ിയതുേപാെല അേ ഹം ഒ ു് നടു ി, അര
വിനാഴിക േനരം ആ നിലയിൽ നി ുതെ ആേലാചി ് ഉടെന
മന റ ് അശ ാരൂഢ ായി തിരെ ടു െ അ ൂറു
ഭട ാേരാടുകൂെട കിഴേ േഗാപുര ി ു് േനരി
േപാകയുംെചയ്തു .

(മൂ ് യവന ാർ)

രാജധാനിയുെട സമീപം യു ം ഇ െന ഭയ രമായി

മുറുകിെ ാ ിരിെ അവിെടനി ു് ര ു നാഴിക വഴി വട ു് ഒരു
വഴിയ ല ിനു സമീപം സാമാന ിൽ അധികം വലിയ ഒരു
കറു അറബി ുതിരയുെട പുറ ുകയറി ഒരാൾ ഇരി ു തു്
കാണായി. അയാള െട മുഖം അതിൈശത മു
യവനരാജ െളേ ാെല െവള ം മ യും കൂടികലർ
മേനാഹരമായ ഒരു നിമിഷമായിരു ു. മുഖെമാഴിെക ശരീരം
മുഴുവനും കറു കു ായവും കാെലാറയുംെകാ ു് വ ം
മൂടിയിരു ു. തലെ ം കറു തുതെ .കറു ു നീ ു്
അതിനിബിഡമായ താടി---നീ ു തടി വളെര ബലമു ശരീരം---
തീെ ാരികൾ പറ ു ു എ ു േതാ ത വ ം
ഉ ല ു ളയ േന തയുഗ ൾ---ഇെ െനയാണു് ആ
യവനെ സ രൂപം.കുതിരയുെട ജീനിേ ൽ ഒരു വലിയ കു ം
തിരുകിയി ു് . അരയിൽനി ു് അതിദീഘമായ ഒരു വാൾ
ഉറേയാടുകൂടി തൂ ു ു ു്. ൈകയിൽ ഒരു വലിയ വ ഴുവും
ഉ ു്. എ ാംകൂടി ക ാൽ ഒരു ന േയാ ാവാെണ ു േതാ ും.

ആ യവനേയാ ാവും ഒരു ൈകെകാ ു് തെ നീ താടി

ഉഴി ുെകാ ും, മേററ ിൽ ആവലിയ െവന ഴു എടു ു
ചുഴററിെ ാ ു് ഒരാള കാ ുനിൽ ു തുേപാെല ഒരു
ദി ിേല ുതെ േനാ ിെ ാ ു് കുറ േനരം നി േ ാേഴ ്,
ആ ദി ിൽനി ു് േവേറാരുയവനേയാ ാവു് കുതിര റ ു്
അതിേവഗ ിൽ ഓടി െകാ ുവരു തു കാണാറായി.അയാള െട
മുഖവും േവഷവും മ ം േമൽ വിവരി മാതിരിതെ . പേ , േവഷം
ആസകലം ധവളവർ മാണ്. താടിയും െവള തുതെ .െവ ഴു
ഇ , വാളാ ു് അയുധം ,മ ം വ ത ാസം ഒ ും ഇ .

ആ െകള താടിയു യവനൻ േവഗ ിൽ വ ു,

ബ ാേടാടുകൂടി ചിലതു് കറു താടിയുെട െചവിയിൽ
മ ി േ ാൾ അയാൾ തെ പ ൽ ഉ ായിരു ഒരു െചറിയ
കുഴൽ എടു ു് കൂകി വിളി ുേ ാെല ഉ ിൽ വിളി ്
കിഴേ ാേ ു േനാ ി നി ു. അരനിമി ഷ ിനു ിൽ ആ
ദി ിൽനി ും േവെറാരു യവനേയാ ാവു് ഓടി വ ു.അയാള െട
േവഷവും മുഖവും േമൽപറ വരുെട മാതിരി തെ യാണു്.പേ ,
വസ് ത ൾ ഒെ യും ര വർണമായിരു ു.താടിയും അ ം
െച ി നിറമായിരു ു. ക ിൽ ഒരു വലിയ കു ം പിടി ിരി ു ു.
അരയിൽനി ു ഒരു വാൾ തൂ ിയി ം ഉ ു്.

മൂ ുേപർ ും അ ം വിേശഷവിധികൂടിയു ു്. െവ േ ാടി ു്

കറു തും, കറു താടി ു് ചുവ തും ചുവ താടി ു്
െവള തും ആയ ഓേരാ പ റുമാൽ പിൻഭാഗ ുനി ു്
വിശദമായി കാണ വ ം , മട ി ചുമലിൽ ഒരു
ഭഗേ ായി ് െക ീ ായിരു ു. ഇ െന േവഷംെകാ ു്
ഏകാകൃതികളാെണ ിലും ഉടു ിെ വർണ ാൽ
വ ത ാസെ ിരു ആ യവന ാരുെട സ രൂപ ൾ,
സമാനവർണ ളായ താടികളാൽ അധികം വ ത ാസെ വരായി
േതാ ുകയുംെചയ്തിരു ു .

യവന ാർ മൂവരും എ ികൂടിയ ഉടെന െവ ാടി വ വഴി

ദ ിഭാഗേ ു് അയെള െ മു ിലാ ി മൂ ു േപരുംകൂടി
അ ം ഓടി േ ാേഴ ു്, കലിംഗമഹാരാജാവിെന
എടു ുെകാ ുേപാകു േഡാലി ാരും, അവരുെട കൂെട
ര യ് ു് േപാ ി ഒരു കൂ ം ഭട ാരും ദൂെര ഒരു വഴി ു്
േപാകു തായി കാണായി. അവർ യവന ാെര ക ി . യവന ാർ
അവരുെട ഏതാ ു് അടുെ ിയേ ാൾ, ചില മര ള െട
മറവിൽ ഒ ം അന ാെത അ േനരം നി ു. അേ ാേഴ ു
േഡാലി ാരും പകുതി ഭട ാരും ര ു കു ുകള െട
നടുവിൽകൂടിയു ഒരു ഇടു ിെ അേ ഭാഗേ ു കട തു
ക ു് യവന ാർ ആ ലേ ു ത മറി ു് ഓടിെ ി.
കറു താടി മു ിൽ കട ു് തെ വലിയ െവ ഴു ഓ ിെകാ ു്,
ആ കുടു ിയ ല ിെ മീെത െച ുനി ു് 'അവിെട
െവ ുവിൻ ക ാെര! നി ൾ ആരാെണ ു പരമാർ ം
ഇേ ാൾ പറ ി ിെ ിൽ നി ള െട അവസാനം
അടു ിരി ു ുെവ ു് കരുതിെ ാൾവിൻ'! എ ു്
അതിനിഷ്ഠുരതരം പറ േ ാൾ േഡാലി ാർ ഉടെന േഡാലി
താഴ ുെവ . ഭട ാർ പുറേ ു േപാകു തിെന
തടു ുവാൻേവ ി, ചുവ താടിയും െവ താടിയും
അതിനിടയിൽ , ആ കുട ിയ വഴിയുെട മു ിലും പി ിലും േപായി
നി ു് വഴിയട . ഇ െന െപെ ു ത െള, കാലതുല ാരായ
ആ യവന ാർ കടുഭാഷണംെകാ ു് ഭീഷണിെ ടു ിയേ ാൾ
ഭട ാർ നാലു പുറ ും േനാ ി ത ള െട അപകടെ
മന ിലാ ി നിർവാഹമിെ ു നി യി ്, പരമാർ ം മുഴുവനും
സ തി . ' ന തു്.നി ൾ പരമാർ ം പറ തു ന ായി.
നി ൾ ു് പാണെന െകാതിയുെ ിൽ
േഡാലിെയടു വെരാഴിെക േശഷമു വർ ഒരു െന ിലും
പിൻതിരിയാെത, ഇേ ാൾ ഞ ൾ േനാ ിനില് തെ
കു ളരാജ േ ു േപാകണം. താമസി ാൽ മരണം നി യം.
േഡാലി ാെര ഞ ൾ േവ ും േപാെല ര ി ും' എ ു് കറു
താടി പിെ യും പറ ു. ഭട ാർ യവന ാരുെട അധികമായ
പൗരുഷം ക ു് ഭയെ ്, അെ െനതെ െയ ു് സ തി ്,
അേ ാൾതെ കു ളരാജ േ ു േവഗം മട ിേ ാവുകയും
െചയ്തു.
യവന ാർ ഭട ാെര കാണാതാകു തുവെര
േനാ ിെ ാ ുനി േശഷം രാജാവിെന എടു ി െകാ ു
േവേറാരു വഴിയായി േപായി. തരേ ടു് ഒ ും കൂടാെത ഒരു ദി ിൽ
എ ി, രാജാവാെണ ു പറ ു്, അവിെട ചിലെര ഏ ്പി ്
ബ െ ് അ ം ഭ ണം കഴി ് ഉടെന യു ം നട ു ിടേ ു്
ഓടി ുകയുംെചയ്തു.

(കാരാഗൃഹം)

ഇെതാെ യും നാഴിക ു ിലാണു് യവന ാർ സാധി തു്. അവർ

രാജധാനിയുെട സമീപം എ ിയേ ാൾ ഉ ിൽ നി ു്
അതിേഘാരമായ സമരം നട ു തിെ േകാലാഹലം േകൾ ു
 മാറായി. യവന ാർ ു് മയി ാതായി. അവരുെട
പട ുതിരകള ം അവെരേ ാെലതെ യു ിെ നടുവിേല ു്
എ ുവാൻ താ ര േ ാടുകൂടി െഹഷാരവം മുഴ ി, മുേ ാ ്
കുതി തുട ി. പ ിമേഗാപുര ിെ സമീപമാണ് അവർ
ഒ ാമതു െച തു്.അതിെ മൂർ ാവിൽ കു േളശെ
െകാടിപാറു തു ക ു് അതിലൂെട കട ാൻ എള തെ ു
തീർ യാ ി, ദ ിണേഗാപുര ിെ േനെര െച ു. അവിെട
കലിംഗരാജാവിെ െകാടി ക േ ാൾ അതിലൂെട കട ാൻ തുട ി.
അവിെട നി ിരു ഭട ാർ വിേരാധം ഭാവി േ ാൾ,കറു താടി
'നി ൾ ഞ െല തുടേ .ഞ ൾ കലിംഗരാജാവിെ
ബ ു ളാണു് ,സത ം'എ ് ഉ ൽ പറ ു.ഭട ാർ യവന ാർ
പറ ത് വിശ സി യാേലാ,ഭയ രമായ അവേരാടു് േനരിടുവാൻ
ൈധര ം േപാരായ്കയാേലാ,അവെര ഒ ം
തടു ി .എ ുത യ ,യു ം ി േല ു െച
യവ ാരുെട പി ാെലത ,അവരുെട സഹായ ിനായി ് വളെര
ഭട ാെര കൂെട േപാകുകുയും െചയ്തു.

അേഘാരനാഥനും ൈസന വും കിഴ ു ഭാഗ ുനി ു െപാരുതു ു.

കു േളശനും തെ അനവധി ഭട ാരും പടി ാെറ ഭാഗ ുനി ു്
വെളെര ശൗര േ ാടും പര കമേ ാടുംകൂടി അവെര എതൃ ു
െപാരുതു ു. കു േളശനും അേഘാരനാഥനും ത ിൽ േനരിടുക
മാ തം കഴി ി ി . അേഘാരനാഥെ െചറിയ ൈസന ം
േവഗ ിൽ അധികം െചറുതാകു ു. കു േളശെ ൈസന ി ു
മദം വർ ി ു ു. അെ െനയിരി ുേ ാഴാണ് യവന ാർ
േപാർ ള ിൽ എ ിയതു്. അവെരക േ ാൾ കു േളശെ
ൈസന ം സേ ാഷി ് ആർ ു വിളി ുകയും അേഘാരനാഥെ
ൈസന ം ഭയെ ടുകയും െചയ്തു. ആ വസ്തുത കറു താടി
അറി ഉടെന, തെ ചുമലിൽ െക ിയിരു ഉറുമാൽ അഴി ്
േമൽേ ാ ് വലിെ റി ു. അതു ക േ ാൾ അേഘാരനാഥൻ
'അവർ ന ുെട ര ിതാ ാർ , ഒ ം ഭയെ ടരുത്, ഭയെ ടരുത് '
എ ു് ഉ ിൽ പറ ു് തെ വിഹ ലമാനസ ാരായ
േസനാനായക ാേരയും ഭയപരവശ ാരായ ൈസന െളയും
ൈധര െ ടു ി. യവന ാർ ഒ ം േനരം കളയാെത അവരുെട
ആയുധ െള പേയാഗി ുവാൻ തുട ി. കറു താടിയുെട
സമീപേ ു് കു േളശെ ഭട ാർ സ്മരി ു േതയി .
അയാൾ ഒരു സംഹാരരു ദെനേപാെല, ശ തു െള അതിേവഗ ിൽ
െകാെ ാടു ു ു. വലേ ാൽ അ വടിയിൽ ഊ ി
വലേ ാ െചരി ു്, തെ വലിയ െവ ുഴെകാ ു്
ഊേ ാടുകൂടി െവ േ ാൾ അതിൽ തകർ േപാകാെത ഒ ും
തെ യി . അയാള െട െകാ ുെകാ ു മുറിയു ഭട ാരും
കുതിരകള ം അനവധി---മുറിയു ആയുധ ൾ അനവധി
അ െന നിസ്തുല നായ ആ യവനൻ ജൃംഭി ടു ു ടു ുനി ്
ശ തു ൾ പാണര യ് ായി ഓടിെയാഴി തുട ി. കു േളശൻ
വളെര വിസ്മയവും വിസ്മയേ ാൾ അധികം ഭയവും
ഉ ായി,'ഇവരാരു്? മഗേധശ രെ കൂ കാരാവാൻ പാടി . എ ാൽ,
എെ പതികൂലികളാവു ത ായിരു ു. അേഘാരനാെ
മുൻകാഴ്ചെകാ ് എവിടേ ാ വരു ിയവരാണ്. ഏെത ിലും
എ ാൽ, കഴിയു തു് െച ണം' എ ി െന അേ ഹം
കുറ േനരം വിചാരി ് ര ാമതും വർ ി ിരി ു
പരാ കമേ ാടുകൂടി െപാരുതുവാൻ തുട ി.

കു േളശെ പര കമവും അ മ .ശരിരവും മുഖവും മുഴുവൻ

ഇരു ുച െകാ ് മൂടിയിരി തിനാൽ, ശ തു ള െട െവ ം
കു ും അേ ഹ ി ് അ ംേപാലും ത ി . എ ുതെ യ ,
അേ ഹ ിെ ഇട ുൈക ിൽ പിടി ിരു ഒരു െചറിയ
ഇരു ുപരിചെകാ ് െവ കൾ അതിവിഗദഗ് തേയാടുകൂടി
തടു ു തുമു ്.കവച െള െകാ ് സുര ിതനായ തനി ്
അപായംവരുവാൻ വഴിയിെ ുളള ൈധര േ ാടുകൂടി
ശ തുൈസന േ ാടണ ു േപാരുതി, കു േളശൻ അനവധി
ഭടൻമാെര െതരുെതെര തെ വാളി ൂണാ ുകയും െചയ്തിരു ു.

അ െന ര ുഭാഗ ും ഭടൻമാർ മരണംെകാ ും മുറുെകാ ്

വീണുവീണ് ഒഴി ുതുട ിയേ ാേഴ ് ഉ രേഗാപു ിൽ നി ്
ഒരു േകാലാഹലം േകൾ ുമാരായി, ആയത് കു േളശെ
സഹായ ി ് അേ ഹ ിെ സംശപ്തകൈസന ം
വരികയായിരു ു. അവർ മു ൂറ് അശ ാരുഢ ാരായ ഭട ാർ-
ആയുധവിദ യിൽ അതിനുപുണ ാർ- സമേരാ വ ിൽ
അതികുതുകികൾ- ത ള െട പാണെന ഉേപഷി ുവാൻ
േലശംേപാലും മടി വർ-ജയേ ാടുകൂടിയ ാെത ശ തുവിെ
മു ിൽ നി ് ഒഴിയാ വർ- നീർ ുമിളേപാെല അനിത മായ
മാനെ അസിധാരയി ൽനി ് െപാ ി ിടി ു വർ-
അ െനയിരി ു ആ െചറിയ ൈസന ം എ ിയേ ാേഴ ്
കു േളശെ േശഷി ിരി ു ൈസന ം സേ ാഷം
െകാ ാർ ുവിളി ് അവരുെട സമേയാചിതമായ വരെന
അഭിവാദ ം െച കയുംെചയ്തു.

അവരുെട സമാരംഭം എ െനെയ റിയുവാൻ േവ ി ,അവർ

എ ിയ ഉടെന യവന ാർ മൂ ുേപരും ഒ ായി ുടി അേന ാന ം
രഹസ മായി ചിലതു് പറ ുെകാ ിരി ുേ ാേഴ ്,ആ
സംശപ്തക ാർ ാമംപിടി ിരി ു ഒരു കൂ ം
െച ായി െളേ ാെല ഒ ം തെ മകൂടാെത
ൈവരീ ഗഹ ി ് മുതിർ അവരുെട ശൂരതയും
അട മി ായ്മയും ആയുധം ഉപേയാഗി ു തിലുളള പടുത വും
ക ്, യവന ാർ അ േനരം എ ുെചേ ണം
എ ുതീർ യാ ാെത പിൻവാ ി സ ാരായി ഒതു ി

നി ു. യവ ാർ എ ിയ ഉടെന കു ശെ ജയെ ുറി ്

സംശയം േതാ ീ ായിരു ത തയും അേ ാൾ തീർ ു.
കലിംഗാധീശെ പരാജയം ക ാെത അ ് സൂര ൻ
അസ്തമി യിെ ു ജന ൾ മി വരും തീർ യാ ി.
അേഘാരനാെ ൈസന ം നിരാശെ ടുവാനും തുട ി.

അ െനയിരിെ ചുവ താടിെയ മു ിലാ ി അ ം വഴിെയ

ഇട ും വല ും മ ് ര ് യവന ാരും നി ്, സംശപത്ക ാേരാടു
മൂ ുേപരും കൂടി ഒ ായി േനരി . അേ ാൾ മുേ ാൺ
വടിയിൽനി ും ഏേകാപി െപാരുതു ആ യവന ാേരാടു
ജയി ുവാേനാ ,അവെര മുറി ി ുവാേനാ സംശപ്തമാർ ു
തരമി ാതായി . ചുവ താടിയുെട കു ം കുതിരയുെട
കഴു ിൽതറ ുന്േപാേഴ ു പുറ ിരി ു ുവ ് ഒരു
ഭാഗ ുനി ് കറു താടിയുെട െവ ഴുേകാേ ാ, മേ
ഭാഗ ുനി ് െവളള ാടിയുെട വാൾെകാേ ാ െവ കി ി
താഴ ു വിഴുകയും െച ം . അ െന സംശപ്തകൈസന വും
യവനല്മരും ത ിൽ രൂ തരമാകും വ ം വാശിപിടി ്
േപാർതുട ിയേ ാേഴ ് കിഴെ േഗാപുര ിൽ കൂടി
യുവരാജാവും േവർ രചനും . കു േളശെ ആദ ം
വ ൈസന െ മുഴുവനും നശി ി . ത ള െട േശഷി
ഭട ാേരയും െകാ ് എ ിയതിനാൽ അേഘാരനാഥെ ൈസന ം
കാർേമഘെ ക ചാതപ െളേ ാെല വളെര സേ ാഷി ,
ആര ുവിളി .

അേഘാരനാഥൻ ഉടെന യുവരാജാവിെ യും േവർ രചെ യും

അടു ൽെച ് 'ആ കാണു യവന ാർ നെ ര ി ുവാൻ
വ വരാണ്,' അവരുെട പരാ കമം േനാ ിേകാൾക' എ ുമാ തം
പറ ു സംശപ്തൈസന െ േവഗ ിൽ മുടി ുവാൻ േവ ി,
താനും യവന ാരുെട സഹായ ി ു െച ു. അേ ാൾ
െവളള ാടി തെ ാന ുനി ു് ഒഴി ു അവിെട
നി ുെകാൾവാൻ അേഘാരനാഥേനാട് ആംഗ ം കാണി പടിയുെട
പിൻഭാഗേ ു േപായി െവളളം കുടി ് അ ം ീണം
തീർ േശ ഷം, ൈസന ിെ നടുവിൽനി ു േപാരുതു
കു േളശെന ക ുപിട് ് അേ ഹെ േപാർ ുവിളി . വളെര
സാമർ േ ാടുകൂടി ര ുമൂ ു പാവശ ംകു േളശെ േനരി
ഉടെനയുടെന കുതിരെയ ചാടി ുകയാൽ,കു േളശെന
അേ ഹ ിെ ൈസന ിൽനി ു േവർതിരി ്
ഒ െ ടു ി.അതുകളി േ ാേള ാണ് അേ ഹം തെ
അപകട ിതിെയ അറി ത്. ഉടെന യുവരാജാവും
േവടർ രചനും െവളള ാടിയുെട സഹായത്കിെന ി
കു േളശെന വള ു. അേ ഹ ിെ സഹായ ിനു വരുവാൻ
ശമി ഭടൻമാെര ത ള െട ഭട ാെരേകാ ് തടു ുനിർ ി .
ഇ െന ഒ യായി ശ തു ശുെട ഇടയിൽ െപ േപായി
എ ിലും ,കു േളശൻ ഒ ം പരി ഭമം കൂടാെത െവ ാടിെയ
െചറു ു തിനിടയിൽ അടു ു നി ിരു യുവരാജാവിെ
കുതിരെയ െവ ി ാഴ് ി. അേ ാൾ അരചെ കുതിരെയ
യുവരാജാവി ു െകാടു ് േവെറാരു കുതിര റ ു കയറി.
െവ ാടി രാജകുമാര ു് തരേ ടു് ഒ ും വ ി െ ാ എ ു
േനാ ുേ ാേഴ ് കു േളശൻ ആ ത ം പാർ ് പിൻവാ ി
തെ ൈസന േ ാടു ര ാമതും േചർ ു. ആ ൈസന േമാ,
കറു താടിയുേടയും ചുവ താടിയുേടയും അേഘാരനാഥെ യും
അതിസാഹസമായ പയ ം െകാ ു് കുറ േനര ി ു ിൽ
ശിഥിലമായി ുട ി. സംശപ്തക ാരുെട പരാ കമംെകാ ു്
ചുവ താടി മൂ ു പാവിശ ം കുതിരെയ മാേ ിവ ു.
ശുര ാരായ അവർ കൂ ംകൂ മായി യവന ാേരാടു് ഏ െച ്
അ ിയിൽ ശലഭ ൾഎ േപാെല ഒെ ാഴിയാെത എ ാവരും
െപാരുതി മരി .

പിെ കു േളശനും, കു കാരായ ചില അമാത ാരും, ഇരുനൂറിൽ

ചില ാനം ഭട ാരും മാ തം േശഷി . അ െനയിരിെ കറു
താടി കുറെ ാ ു പിൻവാ ി അേഘാരനാഥേനാടു് അ ം ഒ ു്
െചകി ിൽ മ ി . അേ ാൾ െ അേഘാരനാഥൻ കാഹളം
വിളി ി ് 'പട നിൽ െ ' എ ു േപാർ ള ിൽനി ു് ഉ ിൽ
വിളി പറയി . ആയുധ ള െട ഝണഝണ ശബ്ദം നി േ ാൾ
'കു ളരാജാവിെ ൈസന ിൽ കീഴട ുവാൻ
മന വരുെ ിൽ അവെര നി ഗഹി ു ി ' എ ു ര ാമതും
ഉ ിൽ പറ തി ു് 'ഞ ള െട സ ാമി കീഴട ാ പ ം,
ഞ ൾ അേ ിനുേവ ി മരി ുവാൻ ത ാറായവരാണു് ' എ ു
സചിവ ാരിൽ പധാനിയായ ഒരാൾ ഉ രം പറ ു. കു േളശൻ
അത് േക എ ിലും കീഴട ുവാൻ വിചാരി ാെത
െവ ാടിയുമായി ര ാമതും േപാരാടുവാൻ തുട ിയേ ാേഴ ു്,
കറു താടി അവിേടയ്െ ി. ഒരു അ കെനേ ാെല അയാൾ
തെ മു ിൽ വ ു നി േ ാൾ, കു േളശനു ായ നിരാശയും
ഭയവും വ സനവും പറയു തിേന ാൾ വിചാരി ് അറിയുകയാണ്
എള ം. കറു താടി കു േളശെ സഹായ ിനു് എ ുവാൻ
ശമി ചില കുറു അമാത ാെര അേഘാരനാഥനും
െവ ാടിയുംകൂടി തടു ുനിർ ുകയും െചയ്തു.

കറു ാടി: കീഴട ാെമ ുെ ിൽ നമു ു ര ാൾ ും

കുെറ ാലംകൂടി ജീവി ിരി ാം. ഇെ ിൽ ന ിൽ ഒരാള െട
ആയു ് എ ിലും ഇേ ാൾ അവസാനിേ ിവരുെമ ു്
തീർ തെ .

കൃത വീരൻ: അവമാനേ ാടുകൂടി ഇരി ു തിേന ാൾ

ധീരതേയാടുകൂടി   പാണത ാഗംെച കയാണേ ാ. വീര ാരുെട
ധർ ം , എെ ജീവെന ുറി വിചാരെ േട .

കറു താടി: ൈധര ശാലികള ം സ ാമിഭ ിയു വരും ആയ ഈ

കാണു ആള കള െടയും, ഇവിടുെ വിലേയറിയ ജീവെന
അനാവശ മായി, ദുരഭിമാനം വിചാരി ് അപമൃത വാൽ
നശി ി ുവാൻ ഒരു ു തിെന ാൾ അധികമായ അവമാനം
എ ു ്? അ ുേ ാ ഇ ത നിർഘുണനാേക തു്? തെ
പതിേയാഗിയുെട യു ിയു മായ ആ വാ ു േക ്,

കു േളശൻ അ േനരം ആേലാചി േശഷം വളെര പണിെ

കീഴട ാെമ ു സ തി . കറു താടി 'എ ാൽ,
കുതിര റ ുനി ു് ഇറ ി ആയുധം താെഴ െവ ണം' എ ു
പറ ു. അേഘാരനാഥെന വിളി ് ആ വിവരം അറിയി .
അേഘാരനാഥൻ 'യു ം നിൽ െ !' എ ു ര ാമതും ഉ ിൽ
പറ ു. കു േളശൻ അത ം വീണാപരവശനായി തെ ഏ വും
വാടിയ മുഖം താഴ ിെ ാ ു കുതിര റ ുനി ു് ഇറ ി
ആയുധം െവ ്, ആ നിലയിൽ െ ഒരു ചി ത ിൽ
എഴുതിയേപാെല നിേ ഷ്ടനായി നി ു, കഷ്ടം!
ആയതു ക േ ാൾ അേ ഹ ിെ കൂെടയു വെരാെ യും
ഏ വും ഖി ാരായി ത ള െട ആയുധ േളയും വ .
അേഘാരനാഥൻ പധാനമ ിയുെട നിലയിൽ അവരുെട മു ാെക
െച ു നി ു് 'കൃത വീരെന നാമേധയമായ കു ളരാജാവും,
അേ ഹ ിെ ഈ കാണാനാകു ആൾ ാരും, ശീ
പതാപച കലിംഗ മഹാരാജാവവർവകേളാട് പട െവ ി േതാ
കീഴട ുകയും, േമ റ കു ളരാജാവിെനയും ആൾ ാെരയും
ഇ ുമുതൽ ര ാമതു് ക നയു ാകു തുവെര,
ദു ുഭീദുർഗ ിൽ തടവുകാരാ ി പാർ ി ുവാൻ
മഹാരാജാവവർകൾ ക ി ുകയും െചയ്തിരി ു ുെവ ു് കലിംഗ
രാജാവവർകള െട പജകളായ മഹാജന ൾ ഇതിനാൽ
അറിയുമാറാക' എ ു വളെര ഉ ിൽ വിളി പറ ു
പടഹമടി ി . പിെ വിനയേ ാടുകൂടി കു േളശെ
അടു ുെച ു. 'മറു പകാരം ഇ െന പറേയ താകയാൽ
പറ താണു്. ഇതിൽ കയറി എഴു രുളാം' എ ു പറ ു
വിേശഷമായി ചായം കയ ിയ ഒരു േഡാലി അേ ഹ ിെ മു ാെക
െവ ി .

കു േളശൻ, വാഹനാവശ മിെ ു പറ ു് എേ ാ ാണു

േപാേക തു് എ ു േചാദി ുേ ാെല അേഘാരനാഥെ
മുഖേ ു േനാ ി. ആയുധപാണികളായ ഭട ാർ ര ു
വരികളായി നില് ു തിെ നടുവിൽ േസനാപതി കു ളേശെന
കൂ ിെ ാ ുേപാകുവാൻ ഒരു ിനിൽ ു തിെന
കാണി െകാടു േ ാൾ അേ ഹം തല െപാ ി േനാ ാെത
അയാള െട പി ാെല നട ു േപായി ുട ി. വാഹന ിൽ
കയറാെമ ു് ര ു പവിശ ം അേഘാരനാഥൻ പിെ യും
പറ ു .കു േളശൻ േവ എ ് ൈകെകാ ് വില ി.എ ിലും
ഒടുവിൽ അേഘാരനാഥെ അേപാ സ തി ഡാലിയിൽ
കയറി.അേഘാരനാഥൻ അനുയാ തയായി കുെറ വഴി ഒരുമി
േപായി ഏ വും വണ േ ാടു കുടി വിടവാ ി േപാരുകയും
െചയ്തു.

യുവരാജാവും േവടർകരചനും യവന ാേരാടു വളെര

ആദരേവാടുകൂടി ഓരാ വൃ ാ ൾ േചദി റിയുേ ാേഴാ ും
അേഘാരനാഖൻ കു േളശെന ദു ുഭീദുർഗ ിേല യ മട ി
എ ി.രാജധാനിെയ ര ി ാൻ േവ ു ഏർ ാടുകൾ അ തയും
െചയ്ത്, ല െള ാം െവടി വര ി ശു ിെചയ്ത് മുൻ
ിതിയിൽ ആ ുവാനും,യു ിൽ നുറിേവ വർ ് േവ ു
ചി കൾ െച വാനും, ക േളശെന വളെര
വണ േ ാടുകൂടിയും മാന പദവിയായി ദു ുഭീയുൽ
താമസി ി ുവാനും,മ ം കീഴുേദ ാഗ ാർ ും പലപല
കൽ കൾ താരതന ംേപാെല െകാടു ു്,സകലവും അവെരയും
േസനാപതിമാേരയും ഭരേമൽ ി യവന ാരും യുവരാജാവും
നിൽ ു ിടേ ു െച ു.ചുവ താടി ും േവടർചരകനും
ഒ ു ര ു െചറിയ മുറിവുകൾ ഏ ി ായിരു ത് ന വ ം
വ ക ി േശഷം, അസ്തമന ിനു നാല ു നാഴികയു േ ാൾ
അവരം ാവരും ച േനാദ ാന ിേല ു േപാവുകയും െചയ്തു.

(തുടരും)
*_കു ലത-േനാവൽ - 17_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 17-അഭി ാനം

(Part -17-Knowledge)

യുവരാജാവും യവന ാരും അേഘാരനാഥനും േവടർ രചനുംകൂടി

ച േനാദ ാന ിേല ിയേ ാൾ വൃ നായ
കലിംഗരാജാവും,സ ർണമയിേദവിയും ഉ ായിരു ു.യവന ാർ
രാവിെല കലിംഗരാജാവിെന ച േനാദ ാന ിേല ു
െകാ ുെച തു്.അവിെട പരിചാരക ാർ രാജാവിെന
ക റി േ ാൾ അവർ ് വളെര അ ൂതവും
സേ ാഷവുമായി.സ ർണമയിേദവി യു ം തുട ു തിനു ര ു
ദിവസം മു ു തെ ച േനാദ ാന ിേല ു പാർ
മാ ിയിരു ു.പരാജയമായി കലാശി െവ ും,യുവരാജാവിന്
അപകട ൾ ഒ ും വ ി ി എ ും മററുംമു വിവരം ഒരു
ഭൃ ൻ സ ർണമയിേദവിെയ അറി ി ായിരു ു. അതുെകാ ്
അവൾ രാജാവിെ യും ഇളയ െ യും വരവ് കാ ു
െകാ ിരി ുേ ാേഴ ് അവർ ര ാള കള ം, ര ു
യുവന ാെരയും േവടർചരകെനയും
കൂ ിെകാ ുവരു തുക ുതുട ി. ചുവ താടിെയ
ച േനാദ ാന ിേല ു എ ിയേ ാേഴ ും കാ ാനി ാതായി.
 എവിെടെയ ു യുവരാജാവു േചാദി േ ാൾ താമസിയാെത
വരുെമ ു് െവ ാടി ഉ രം പറ ു.

േശഷെമ ാവരും ഉദ ാന ിൽ എ ിയ ഉടെന, മാളികയുെട

മുകളിൽ മുെ ാേരട ു വിവരി ി ആ വലിയ ഒഴി
അക ു് എ ാവരുംകൂടി ഒരു വ േമശയുെട ചു ം ഇരു ു ചില
േഭാജ േപയാദികെളെ ാ ു് ീണം തീർ ുെ ാ ിരിെ ,
യവന ാർ െചയ്ത ഉപകാരെ ി അേഘാരനാഥൻ ാഘി
പറയു തിനിടയിൽ വലിയ രാജാവിെന അ ു രാവിെല
േമാചി െ ാ ു വ വിവരവും പറ ു. അേ ാൾ
യുവരാജാവിനു ായ വിസ്മയവും സേ ാഷവും ഇ ത എ ു
പറ ുകൂടാ. അേ ഹം തെ സേ ാഷെ യും കൃത തേയയും
കുറി യവന ാേരാടു കുറെ ാ ു പറ ു് അതിെ േശഷം
അേഘാരനാഥൻ കറു താടിയുെട െചവിയിൽ അ ം ഒ ് മ ി ്
അയാെള മെ ാരു അകേ ു കൂ ിെ ാ ുേപായി.
െവ ാടിയും മന ിനു സ തയി ാ തുേപാെല
താഴേ ിറ ി പടി ൽ േപായി നിൽ ുേ ാൾ ര ു
േഡാലികൾ ഉദ ാന ിേല ു വരു തു ക ു. അതിെ പി ിൽ
ചുവ താടിയും ഉ ായിരു ു. േഡാലികൾ അകേ ു കട ി
അതിൽനി ു ര ാള കൾ പുറേ ിറ ി. ഭവന ിെ ഇട ു
ഭാഗ ു ഒരു േകാണിയിേ ൽകൂടി മുകളിേല ു
കയറിേ ാകയും െചയ്തു.

യുവരാജാവു് അതിനിടയിൽ അ ന് തരേ ടു് ഒ ും ഇ െ ാ

എ ു് അറിവാനും അരചെന അ െ മു ാെക െകാ ുേപായി.
അയാൾ തനി ു െചയ്ത ഉപകാരെ ുറി ് അ േനാടു
പറയുവാനുംേവ ി വലിയ രാജാവിെ സമീപേ ു േപായി.
സ ർ മയി വലിയ രാജാവിെ സമ ി ൽ
തെ യു ായിരു ു. ഭർ ാവു വരു തു ക േ ാൾ അവൾ
േവഗം അടു േല ു െച ു്, യു ിൽ ആപ ുകൾ ഒ ും
സംഭവി ാെത ജയി േപാ തിെന ുറി ര ുേപരും ത ിൽ
പറ ു സേ ാഷി . അരചൻ രാ ിേയയും വലിയ
രാജാവിെനയും താണുെതാഴുതു വിനീതനായി നി ു. രാജാവു്
അരചേനാടും പതാപച േനാടും യു െ ുറി ് ഓേരാ
വർ മാന ൾ േചാദി േ ാൾ അവർ ര ുേപരും ഒരുേപാെല
യവന ാരുെട സഹായെ ുറി വളെര പശംസി പറ ു.

പതാപച ൻ: ആ യവന ാർ െ യാണു്, കു ളൻ ഇ ു്,

അ െന ആരും അറിയാെത െകാ ുേപാകുേ ാൾ തടു ു
നിർ ി ഇവിെട െകാ ുവ ാ ിയതു്. അവർ, നമു ു െചയ്ത
സഹായ ിനു നാം ഒരി ലും ത തായ ഒരു പത പകാരം
െചയ്വാൻ കഴിയുകയി . അവർ വ ി ിെ ിൽ ന ുെട കലമഹിമ
ഇ ു സൂര ൻ അസ്തമി ു േതാടുകൂടി േമലാൽ ഉദി ാ വ ം
അസ്തമി ു തായിരു ുെവ ു് നിർവ ാജം പറയാം.

രാജാവു്: ആർ താണപരായണനായിരി ു ഈശ രൻതെ

അശരണ ാരായ ന ുെട സഹായ ിനു് അവെര
അയ ത ിരി േയാ! ഇ ത േയാഗ ാരായ അവെര എനി ു
േവഗ ിൽ കാേണണം. അവർ എവിെടയാണു്?

പതാപച ൻ: അവർ ഈ മ ിര ിൽ െ യു ു്.

അേഘാരനാഥേനാടു സംസാരി െകാ ിരി യാണു്. അേ ഹം ആ
യവന ാെര എവിടുേ ാ, സഹായ ിനു
ണി വരു ിയിരി യാണു്.

രാജാവു്: 'അവെര േവഗ ിൽ കൂ ിെ ാ ുവരെ '

എ രുളിെ യ്തു ഉടെന, അവെര വിളി െകാ ു വരുവാൻ ആൾ
േപായി. അ േനരം ഇരു േ ാേഴ ു് അേഘാരനാഥൻ രാജാവിെ
മു ാെക വ ു കൂ ി. 'ഇവിടുെ ഭാഗ ാതിേരകംെകാ ു് ഈ വിധം
ഒെ യും കലാശി ' എ ുണർ ി .

രാജാവു്: സംശയമി , എെ ഭാഗ ംതെ യാണു്, എനി ു് ഇ ത

േയാഗ നായ ഒരു മ ിയു ാവാൻ സംഗതിവ തു്.

അേഘാരനാഥൻ: (മ സ്മിതേ ാടുകൂടി) എെ ുറി ാണു്

ഇവിടു ു് അരുളിെച തു് എ ിൽ എെ െ ാ ു
വിേശഷവിധിയായി ഒ ും െചയ്വാൻ കഴി ി ിെ ു്,
േപാർ ള ിൽ െ യു ായിരു ഇവേരാടു േചാദി ാൽ
അറിയാം. സകലവും മൂ ു യവന ാരുെട പയ ാലാണു
സാ മായതു്.

പതാപച ൻ: അവെര ുറി തെ യാണു് ഞ ളം

ഇതുവെര അ േനാടു പറ ിരു തു്.

രാജാവു്: അവെര േവഗ ിൽ ഇേ ാ കൂ ിെകാ ുവരിക.

എനി ു മയി ാതായി. അവെര ഞാൻ കാണെ .

അേഘാരനാഥൻ ഉടെന മേററ അകേ ു കട ു്,

തെ േ ാെല െ േവഷമായ ഒരാെള കൂ ിെകാ ുവ ു്
രാജാവിെ മു ാെക നിർ ി. 'ഇ ു രാവിെല ഇവിടുെ
ശ തു ള െട പ ൽ നി ും വീ ുെകാ ആൾ ഇേ ഹമാണു് '
എ ു പറ ു അേ ാൾ െ അേ ഹം രാജാവിെന വളെര
വിനയേ ാടുകൂടി െതാഴുതു കു ി . അവിെട ഉ ായിരു വർ
എ ാവരും അതിവിസ്മയേ ാടുകൂടി േതേജാമയനായ
അേ ഹെ െ ജമ മിഴികൂടാെത േനാ ി ുട ി.

രാജാവു്: അവർ യവന ാരാെണ േ ഉ ി പറ തു്. അവർ

എവിെട? യവന ാർ എവിെട? എെ യും രാജ െ യും ര ി
യവന ാർ എവിെട?
അേഘാരനാഥൻ: യവനേവഷം ധരി ിരു ു, അ തമാ തേമയു ,
 ഇേ ഹം തെ യാണ് ഇവിടുെ ശ തു ളിൽനി ് വീ ത്.
വിേഷശി ്-

രാജാവു്: വിേഷശി ് എ ാ?

അേഘാരനാഥൻ: വിേശഷി ് ഇേ ഹം വളെര ാലം ഇവിടെ

പധാനമ ിയായിരു കപിലനാഥനാണു്. എെ േജ ഷ്ഠനാണു്.

കപിലനാഥെ സൂഷ്മാവ െയ ഇ പകാരം െവളിെ ടു ിയേ ാൾ

അവിെട കൂടീ ായിരു വരുെട ആ ര ം വാ ുകെളെകാ ു്
വർണി ുവാൻ പയാസം. അവരിൽ നി ് ആ ര സൂചക ളായ
പല ശബ്ദ ള ം വാ ുകള ം െപെ ു് അവരുെട അറിവുകൂടാെത
പുറെ . 'എെ അ േനാ!' എ ു പറ ് സ ർണമയീേദവി
പിതൃസ്േനഹംെകാ ു വിവശയായി കപിലനാഥെന െക ി ിടി .
അേ ഹം ഉടെന തെ പു തിെയ മുറുെക ഴുകി
ഹർഷാ ശു േളാടുകൂടി മൂർ ാവിൽ പല പാവശ ം ചുംബി .

രാജാവ് 'കപിലനാഥൻ' എ ശബ്ദം േക േ ാൾ അസാരം േനരം

നിേ ഷ്ടനായി ഇരു ു. പിെ ഹർഷാ ശുപ്ള തനായി
േരാമാ േ ാടുകൂടി 'ഈശ രാ! എെ ഈ അവ ജാ ഗേ ാ,
സ പ്നേമാ? സ പ്നമാവാേന സംഗതിയു 'എ ു
ഗൽഗദാ രമായി പറ ു് ആസന ിേ ൽനി ു് എഴുനീ
േവപിതാംഗനായിെകാ ു തെ മു ിൽ സാ ലിയായി
നിൽ ു കപിലനാഥെന ഗാഢമായി ആശ്േളഷംെചയ്തു: 'ഉ ീ'
എ ു് പതാപച െന വിളി ്, 'ഉ ിെയ വളെര െചറു ിൽ
വിദ ാഭ ാസം െച ി ി ഗുരുനാഥനാണിത്! വ ി ൂ!' എ ു പറ
ഉടെന പതാപച ൻ അേ ഹ ിെ അടുെ െച ു വ ി .
പതാപച േനയും കപിലനാഥൻ ആശ്േള ഷി . അടു ു
നി ിരു സ ർണമയിേയയും മാറേ ണ െകാ ു് തെ
ആന ബാഷ്പ ാൽ ര ുേപെരയും പുതുതായി
അഭിേഷകംെചയ്കയുംെചയ്തു.

രാജാവു്: (ക നീർ തുട െകാ ു്) ഈ മഹാപാപിയായ എെ

ര ാമതും കാേണണെമ ു് േതാ ിയത് കപിലനാഥെ
ബു ിഗുണംെകാ ുതെ യാണു്. എെ അ ബു ിെകാ ു്
അേ യ് ് അനിഷ്ടമായി ഞാൻ പറ തും പവർ ി തും
സകലവും മി ണം എ ു മാ തം ഈ വൃ ു് ഒരു
അേപ യു ു്.

കപിലനാഥൻ: എെ സ ാമിയുെട ആ ഇഷ്ടെമ ിലും,

കഷ്ടെമ ിലും, അതിെന ലംഘി രാജ െ യും സ ാമിെയയും
െവടി ുേപാവാൻ േതാ ിയത് എെ അവിേവകം െകാ ാണു്.
അതിെന ുറി ് ഇവിടുേ ു് എെ േമൽ ഇനിെയ ിലും
സുഖേ ടു് േതാ ാതിരി ാൻ യാചി ു ു.
രാജാവു്: ദുഷ്ട ാരായ ചില സചിവ ാരുെട ഉപേദശ ിേ ൽ
 എെ മൂഢതെ ാ ് ആ കഠിനമായ ക ന ക ി േ ായതാണ്.
കപിലനാഥൻ േപായതിൽ പിെ ഞാൻ
െചയ്തതിെന ുറി ായ പ ാതാപംതെ എനി ു ത തായ
ഒരു ദ നയായിരി ു ു. ഇനി ആ കഥെയ ര ാമതും
ഓർമെ ടു ി എെ വ ഥ ടു ാതിരി േണ.

കപിലനാഥൻ: ഇവിടുെ ദാസനു് ഒരു യാചനകൂടിയു ു്.

രാജാവു്: ഞാൻ എ തതെ വലിയ ഒരു വര പദാനംെചയ്താലും

അത് കപിലനാഥൻ എനി ് െചയ്തി തി ു ത തായ ഒരു
പത പകാരമാവാൻ പാടി . അതുെ ാ ു് എ ുതെ ആയാലും
േവ തി , േചാദി ാം.

കപിലനാഥൻ: എെ ൈനരാശ ംെകാ ും ത മയെ

േകാപംെകാ ും നാടുവി േപാകു സമയം ഇവിടുേ ്
അത ം വ സനകരമായ ഒരു കാര ം ഞാൻ പവർ ി ി ്.
എെ സ ാമിെയ ആ കഠിനമായ ദു:ഖ ിനു പാ തമാ ുവാൻ
എനി ു േതാ ിയത് വിചാരി േനാ ുേ ാൾ എെ േ ാെല ഇ ത
നിഷ്ക കനായ ഒരു സ ാമിേ ദാഹി പ ു ായി ിെ ു
പത മാകും.

രാജാവു്: ഏ വും വിശ ാസേ ാടും സ ാമിഭ ിേയാടും കൂടിയും,

രാജ കാര ൾ നട ിവരു ഒരു ഉ മ സചിവെ ഗുണ ൾ
േലശംേപാലും അറിവാൻ കഴിയാെത അനർഘമായ ഒരു ര ം
ൈകയിൽ കി ിയ വാനരെനേ ാെല, ആ സചിവശിേരാമണിെയ
ഉപ ദവി ാൻ തുനി എെ വ സനി ി ാൻ എ ുതെ
െചയ്താലും ആയത് അവിഹിതമായി എ ് ഒരു കാല ും
വരികയി .

കപിലനാഥൻ ഏ വും പീതിപൂ ്, 'എെ അപരാധ ൾ ു്

മാ ത രുേളണം' എ േപ ി . ഉടെന മേ അകേ ു
കട ുേപായി.

രാജാവും കപിലനാഥനുംകൂടി സംസാരി െകാ ിെ

ച േനാദ ാന ിലും അതിനു സമീപവും ഉ ആള കൾ നാലു
വശ ും വ ുനിറ ു. വളെര സേ ാഷേ ാടു ൂടി
കപിലനാഥെന േനാ ി നി ിരു ു. അേ ഹ ിെ ഭൃത ാേരാ,
ആ ശിത ാേരാ, അേ ഹ ിെ ഔദാര െ വ പകാര ിലും
ആസ ദി വേരാ അ ാെത ആരുംതെ ആ ദി ിെല ും
ഉ ായിരു ി . കപിലനാഥൻ രാജാവിെ മു ാെക തെ
സ െതയു േവഷേ ാടുകൂടി െച ുനി േ ാേഴ ു
കുറ േനര ിനു ിൽ േക േകൾ ി ഉദ ാന ിലും അതിനു
സമീപമു ആള കൾ അവരവരുെട പണിെയ വി ്
ഓടിെയ ീ ായിരു ു. കപിലനാഥൻ
മരി ിരി ു ുെവ ായിരു ൂ എ ാവരുെടയും പരെ യു
വിശ ാസം. അതിനാൽ അധികം അ ുതമു ായി. അവിടുെ
വാതില് ലും കിളിവാതിലുകളിൽ ൂെടയും കപിലനാഥെന
കാണുവാൻേവ ി മകൂടാെത തി ി ിര ി േനാ ിെ ാ ു
നില്േ അവർ ു നയനാ കരനായിരി ു ആ കപിലനാഥൻ
ദിവ മായിരി ു വസ് താഭരണ െളെ ാ ു്
അതിമേനാഹരമാകുംവ ം അലംകൃതമായി, ഏ വും
സൗഭാഗ വതിയായ ഒരു കന കാര ിെ ൈകയും
പിടി െകാ ു രാജാവിെ മു ിൽ വ ുനി ു. രാജാവും
ക ുനി ിരു മെ ാവരും അ േനരം അത ാ ര ം െകാ ു
പാവകെളേ ാെല അനിമീലിതേന ത ാരായി.

കപിലനാഥൻ 'കു ലേത, ഇനി േമലാൽ എെ അ ാ

എ ുവിളിേ ്. അ ൻ കലിംഗമഹാരാജാവായ ഇേ ഹമാണ്,
വ ി ൂ!' എ ു പറ ു. അേ ാൾ കു ലതയ് ു ായ
അ ുതവും രാജാവിനു ായ സേ ാഷവും എ ാവരുെടയും
വിസ്മയവും ആെരെ ാ ു പറവാൻ കഴിയും! കു ലത അ െ
മുൻപാെക സാഷ്ടാഗം നമസ്കരി . രാജാവ് സം ഭമേ ാടുകൂടി
പു തിെയ എഴുനീൽ ി തെ മാറേ ണ
സേ ാഷപരവശനായി പിേ ാ ം ചാരിയിരു ു്, കുെറേനരം ഒ ും
സംസാരി ാെത ക നീർ വാർ ു. പിെ കു ലത, 'അ ാ,
എെ അനു ഗഹിേ ണേമ!' എ ു മധുരതരമാകുംവ ം
പറ േ ാൾ, രാജാവു് ആ ആന മൂർ യിൽനി ുണർ ു്
കു ലതെയ ഗാഢമായി പിെ യും പിെ യും ആ ഷി ്,
മൂർ ാവിൽ പലവുരു ചുംബി േശഷം ര ു ൈകകെളെ ാ ും
തല െതാ നു ഗഹി ുകയുംെചയ്തു.

രാജാവു്: ഈശ രൻ ഇ ് എെ സേ ാഷം െകാ ു െകാ വാൻ

നി യി ിരി ു ുേവാ? ഈ േമാദഭാരം വഹി ുവാൻ എനി ്
ഒ ംശ ി േപാരാ. ഇനി എനി ു ഗംഗാതീരേ ും മ ം
േപാകാനാ ഗഹമി . ഈ സേ ാഷം അനുഭവി െകാ ു തെ
പരേലാക പാപ്തി ു സംഗതിവ ാൽ മതിയായിരു ു. ഇ ത
അപരിമിതമായ സേ ാഷം ഇതിൻകീഴിൽ ഉ ായി ി , നി യം.
േമലാൽ എ ത കാലം ഇരു ാലും, എവിെട െ േപായാലും,
എ ുതെ െചയ്താലും ഈ വിധം സേ ാഷം ഉ ാകു തും അ .

കപിലനാഥൻ: ഇവിടുെ ആ ഗഹം സാധി ു താകയാൽ അതു

ഞ ൾ ു വലിെയാരി ാഭംഗ ി ു കാരണമാണു്.
ദയാപേയാധിയായിരി ു അ ു ു്, ഞ ള െട ഇടയിൽ
രാകാസുധാകരെനേ ാെല ആ ാദകരനായി ഇനിയും ചിരകാലം
ഇരിേ ണെമ ാണ് ഞ ള െട പാർ ന.

പിെ കപിലനാഥൻ 'ഇതു േജ ഷ്ഠനാണു്' എ ു പറ ്

കു ലതയ് ് പതാപച െന കാണി െകാടു ു. അവർ ത ിൽ
ത ള െട സ്േനഹെ കാണി േശഷം, കപിലനാഥൻ
കു ലതെയ മെ ാവരുെടയും അടു ൽ
െകാ ുേപായി.ഓേരാരു െര െവേ െറ വിവരംപറ ് കാണി .
കു ലതയ് ു പ ു താൻ കാണാ ആള കേളയും
ല െളയും സാധന േളയും  കാണുകയാൽ ഒരു പുതിയ
േലാക ു വ തുേപാെല േതാ ി. നാലു ഭാഗേ ും
വിസ്മയേ ാടുകൂടി േനാ ിെകാ ു സ ർണമയീേദവിയുെട
സമീപ ു േപായി ഇരു ു. കുറ േനരംെകാ ുതെ
സ ർ മയിയും കു ലതയും ത ിൽ ഊഢമായ സൗഹാർദം
സംഭവി ുകയാൽ, പതാപച നും കപിലനാഥനും വളെര
സേ ാഷമാകയും െചയ്തു.

അേഘാരനാഥൻ ര ാള കെള ൂെട രാജാവിെ മു ാെക

െകാ ുവ ു നിർ ി. യവന ാരുെട േവഷം ധര ിരു
മ ര ാള കൾ ഇവരാെണ ുർ ി .

രാജാവു്: (അവരുെട മുഖേ ു സൂ ി േനാ ി ) 'ഇതു്

താരാനാഥനേ ?' എ ു േചാദി .

അേഘാരനാഥൻ: അെത, താരാനാഥൻ തെ . ഇവിെടനി ു

േപായി ് ഒരു സംവ രേ ാളമായി. ൈദവാനുകൂലംെകാ ു്
ആപെ ാ ും കൂടാെത ആപെ ാ ും കുടാെത പല ദി ുകളിൽ
സ രി ്, േജ ഷ്ഠെ അടുെ െ യാണു് ഒടുവിൽ
െചെ ിയതു്.

രാജാവു്: അ ുതം! പകൃതാ േദഹികൾ ത ിലു സ്േനഹം

അവരുെട അറിവുകൂടാെതയും അവെര അേനാന ം
ആകർഷി ുേമാ! മേ ആെളഎനി ു മന ിലായി .

അേഘാരനാഥൻ: ഇവൻ േജ ഷ്ഠെ ഭൃത നാണു്. മു തു

സംവ ര ിൽ പുറമായി േജ ഷ്ഠെ കൂെടതെ താമസി
വരു ു. വളെര വിശ ാസേയാഗ നാണു്. േജ ഷ്ഠെ
ഗൂഡവാസ ിലും കൂെടയു ായിരു ു. രാമദാസൻ എ ാണു്
േപരു്.

രാജാവു് രാമദാസേനാടും തെ സേ ാഷം കാണി .

താരാനാഥൻ രാജാവിേനാടു് സംസാരി ് കഴി േ ാേഴ ു,

അയാെള പതാപച ൻ ൈക പിടി േവേറാരു ിടേ ു
കൂ ിെകാ ു േപായി. അവിേട ു് സ ർണമയിയും എ ി.
പതാപച ൻവളെര സ്േനഹേ ാടുകൂടി താരാനാഥെന
ആശ്േളഷം െചയ്തു. താരാനാഥനും, അവരുെട കല ാണം
കഴി തിെന ുറി ം മ ം തെ സേ ാഷെ പതർശി ി .
കു ലത അടുെ നി ു് അെതാെ യും അെതാെ യും ക ു്
അെതാെ യും ക ു് സേ ാഷേ ാടുകൂടി താരാനാഥെന
കടാ ി ുകയുംെചയ്തു.

പതാപച ൻ: എെ പരുഷവാ ുെകാ ു സുഖേ ടായി ാണു്

താരാനാഥൻ േപായതു്, അേ ? ഞാൻ തല് ാലെ േകാപം
െകാ ു വ തും പറ ുേപായി െ ിൽ അത് മിേ ണേമ.

താരാനാഥൻ: എെ പവൃ ിെകാ ് അ െന ശ ി ാൻ

വഴിയു ായിരി ാം. എ ാൽ, വസ്തുത അ െനയ താനും.
അതു നി െള അറിയി ു തിനും വിേരാധമി .
നി ഴിര ുേപരും കൂടി എെ കൂ ാെത ഓേരാ ു പറയുകയും
നട ുകയും െചയ്താലും എനി ു സ ാപ ിനും
സഹവാസ ിനും േവ ആരും ഇ ാതിരു തിനാലും, കുണ്ഠിതം
േതാ ി ആേരാടും പറയാെത എേ ാെ ിലും േപാകുവാൻ
നി യി താണു്. അ ാെത നി ള െട േനെര നീരസം
േതാ ുകയാലാെണ ു് ഒരി ലും നി ൾ ു േതാ രുതു്. േമലിൽ
നി ൾ അ െന െച തിനു് എന് ു് ഒ ം േഖദം ഉ ാകാൻ
അവകാശമി താനും.

പതാപച ൻ: താരാനാഥൻ േപായതിൽ പിെ ഇതാ, ഇേ ാൾ

ത ിൽ അറി ു ക ു സംസാരി വേരയും എെ
വാ ുകളായിരി ുേമാ താരാനാഥെ പവൃ ി ു കാരണം
എെ ാരു ശല ം എേ ാഴും വി േപാകാെത ഞ ള െട
മന ിലു ായിരു ു.

േമൽ പകാരം താരാനാഥനു ായിരു ുെവ ു വിചാരി ിരു

സുഖേ ടു പറ ുതീർ തിൽ പിെ താരാനാഥൻ ഒേരാ
ദി ുകളിൽ സ രി തും, കു ലതേയയും കപിലനാഥേനയും
കെ ിയതും മ ം വിേശഷ ൾ േസാദരീേസാദര ാർ
നാലുേപരും കൂടിയിരു ു സംഭാഷണംെച തു ക
കപിലനാഥനും അേഘാരനാഥനും വളെര സേ ാഷി .

അതിെ േശഷം കപിലനാഥൻ തെ പ െ ഭൃത ാേരയും

സമീപം ദി ുകളിൽനി ു് തെ കാ ാനായി വ ിരു വരും
തെ ആ ശിത ാരുമായ മ പലേരയും ക ു് കുശലം
േചാദി ാനായി അവരുെട മു ിേല ു് െച ു. അേ ാൾ
അവർ ു ായ സേ ാഷം ഇ ത എ ു പറ ുകൂടാ. അേ ഹം
ക റി തിൽ മ സ്മിതേ ാടുകൂടി എ ാവെരയും പത കം
പേത കം േനാ ി മി വേരാടും ഒ ുര ു വാ ു് സംസാരി .
ചിലർ കാൽ ൽ വീണി ം, ചിലർ കര ി ം മ പകാര ിലും
അവർ ത ള െട ആ രമായ സ്േനഹേ യും ഭ ിേയയും
കൃത ഞ്തേയയും സേ ാഷേ യും െവളിെ ടു ി.
അസാര ാരാെണ ിലും അവരുെട മന:പൂർവമായും ഏ വും
നിർവ ാജമായും ഉ ആ സ്േനഹസൂചക െള ക േ ാൾ വളെര
ദയാലുവായ കപിലനാഥൻ മന ലിയുകയുംെചയ്തു.

അ െ രാ തി ഉദ ാന ിൽ എ ാവരും പുതുതായി വ വേരാടു

സംഭാഷണംെചയ്തുെകാ ും, അവരുെട ഓേരാ കഥകെള
േക െകാ ും തെ , േനരം കഴി . ഭൃത ാരുെട ഇടയിലും
സേ ാഷ ിനു് ഒ ം കുറവു ായിരു ി . രാമദാസെ അ യും
െപ ള ം ഒേരട ു് അവെന അരിക ിരു ി അവൻ േപായതിൽ
പിെ യു ായത തയും േചാദി റി ു. മെ ാേരട ു് ത ള െട
െചറിയ യായ പാർവതിേയാട് വർ മാന ൾ േചാദി . േവേറ
പല ദി ുകളിലും ര ും നാലും ആള കളായി കൂടിയിരു ു്
യവന ാരുെട പരാ കമെ യും, കു േളശെ അപജയെ യും,
േവടർ രചെ കൂറിേനയും,മററും പല സംഗതികെള ുറി ം
പറ ു രസി െകാ ിരു ു. എ ാൽ, കപിലനാഥെ
േയാഗ തേയയും കു ലതയുെട സൗഭാഗ ഗുണ െളയും പിെ യും
പിെ യും പറ ു് അതിശയെ ടാ വർ
ആരുംതെ യു ായിരു തുമി .

(തുടരും)
*_കു ലത-േനാവൽ - 18_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 18-വിവരണം

(Part -18-Description)

]പിേ ാൾ എ ാവരുെടയും സ്നാനേഭാജനാദികൾ കഴി ു.

രാജാവും കപിലനാഥനും കൂടി സംസാരി െകാ ിരിെ
മെററ ാവെരയും വിളി ുവനായി രാജാവു് ക ി .അേ ാൾ
സ ർണമയീേദവിയും, കു ലതയും, പതാപച നും, താരാനാഥനും
രാജാവിെ മു ാെക വ ിരു ു. രാമദാസേനയും വിളി ുവാൻ
രാജാവു് ക ി ുകയാൽ അവനും വ ു. അേഘാരനാഥൻ ചില
രാജ കാര ൾ അേന ഷി ാൻ പുലർെ രാജധാനിയിേല ു
േപായിരു ു. അേ ഹവും അേ ാേഴ ു മട ിെയ ി. അ െന
എ ാവരും എ ി ുടിയേ ാൾ കപിലനാഥൻ േപായതിൽ പിെ
ഉ ായ ചരി തം മുഴുവനും വിവരമായി അറിയണെമ ു് രാജാവു്
ആവശ െ . കപിലനാഥൻ, താൻ നാടു വി േപായി വില ാ ദിയുെട
മുകളിൽ െച ു് അവിെട ഒരു ഭവനം ഉ ാ ി താനും കു ലതയും
അവിെട താമസി പകാരവും മററും സംേ പമായി പറ ു.

പതാപച ൻ: അ ു ും എെ േസാദരിയും മരി െവ ാണേ ാ

ഞ ൾ എ ാവരും വിശ സി ിരു തു്?

കപിലനാഥൻ: ഞാൻ േപാകു ിടേ ു് ആരും തിര ു

വരാതിരി ാൻേവ ി, ഞാൻ ഒരു ഉപായം
പവൃ ി തുെകാ ായിരി ണം ആ വിശ ാസം ഉളവായതു്.
എെ കാരാഗൃഹ ിലാ ുവാൻ ക ി ദിവസം രാ തിതെ
ഞാൻ കു ലതെയ ആരും അറിയാെത രാമദാസ പ ൽ
െകാടു യ കാ ിൽ ഒേരട ു് ഒരു േകാഴിെയ അറു ു് ര ം
ഒലി ി ് അതിനരിക ു് കു ലതയുെട ഒരു അ വസ് തം
െവേ ുവാൻ പറ ി ായിരു ു. അതു പകാരം രാമദാസൻ
െചയ്കയാൽ ആയിരി ണം കു ലതെയ ക ൻമാർ
െകാ ുേപായി െകാലെ ടു ി എെ ാരു സംസാരം ഉ ായത്.
പിെ കു ലതെയ കാണാതായി, എ ാ ദി ിലും തിര ിൽ
തുട ിയ ു രാ തി ഞാനും രാജധാനിയിൽനി ് േഗാപ മ ായി
പുറെ േപായി. േപാകുേ ാൾ ഞാൻ പാണത ാഗം െച വാൻ
നി യി ിരി ു ു എ ് ഒരു എഴു ് ഇവിെട
എഴുതിെവ ിരു തു കൂടാെത േപാകു വഴി ് കാ ിൽ ഒരു വലിയ
ചിത കൂ ി അതിനു തീ െകാള ി, അതിനരിെക എെ ഒരു
ഉ രീയവസ് തവും, ചില താേ ാലുകള ം , എെ ചില ക ുകള ം
വലിെ റി ി ായിരു തിനാൽ ആ എഴു ിൽ ക പകാരം
ഞാൻ ആ ഹത െചയ്തിരി ു ു എ ു് ജന ൾ
വിശ സി തായിരി ണം.

സ ർണമയി: അ ൻ ഞ െള എ ാവെരയും െവടി ു. കാ ിൽ

ഏകാ മായ ല ു പാർ ുേ ാൾ ചിലേ ാേഴ ിലും ഞ െള
വി ാരി വ സനി ുകയിെ ?

കപിലനാഥൻ: ആ ഒരു വലിയ വ സന ിനു പുറെമ ആദിയിൽ

എനി ു േവെറയും വ സനകാരണ ൾ ഉ ായിരു ു. േഘാരവനം-
ഞാനും പാർ വതിയും രാമദാസനും-കര ുെകാ ു്
കു ലത എെ ൈകയിലും-േവെറ സമീപം മനുഷ ർ ആരും
ഇ ാെതയും, അ െനയു ിതിയിൽ േചാർ കൂടാെത ഒരു
െചറിയ പുര െവ െക ിയു ാ ു തുവെര
ഞ ൾെ ാവർ ും വ സനവും ഭയവുമു ായി.

കു ലത: കഷ്ടം ! ഞാൻ അേ ാൾ അ െന എ ത

ബു ിമു ി ി ായിരി ും.

കപിലനാഥൻ: അ െനയെ ! കു ലത എെ
പരിതാപ പശമന ിനു് ഒരു സി ൗഷധമായിരു ു- എെ
ജീവധാരണ ിനു് ഏകകാരണമായിരു ു- കു ലതയുെട
മ സ്മിത ൾ എനി ു ൈധര വർ ന ൾ- കു ലതയുെട
കളവചന ൾ എനി ു് ആേമാദദായക ൾ- ഇ െനയാണു്
കഴി ു വ ിരു തു്. കു ലത എെ
ഒരുമി ായിരു ിെ ിൽ, ഞാൻ എഴുതിെവ
േപായിരു പകാരം െചയ്വാൻതെ സംശയി ി ായിരു ു-ഞാൻ
േപാകു തു് ആെരയും അറിയി ി ിെ ി . മരി ി ിെ ുമാ തം
അേഘാരനാഥെന അറിയി ി ായിരു ു. ഇ ദി ിലാെണ ും
മററും വിവരം ഈയിെടയാണു് അറിയി തു്.

അേഘാരനാഥൻ: യുവരാജാവിനു് അഭിേഷകമു ായതിെ അ ം

മു ായി ഒരു ൈവരാഗി വ ിരു തു് ഈ രാമദാസനായിരു ു.
അവൻ ഇവിെട െകാടു എഴു ു ക േ ാൾ തെ എനി ു
േജ ഷ്ഠെ ൈകയ രമാെണ ു സംശയം േതാ ി.

ഇതു േക േ ാൾ എ ാവരും വളെര വിസ്മയി . രാമദാസൻ

പു ിരി െകാ ു തല താഴ് ി.

സ ർണമയി: അത തയും േഭാഷ് ാെണ ു ഞാൻ അ ുതെ

പറയുകയു ായി. എെ അ െന ുറി പറ തു് എ ിലും
ഞാൻ വിശ സി ി േ ാ, കഷ്ടം! നഷ്ട പശ്നം പറ തു് ഇ ത
സൂ ്മമായി ഒ ുക ഇതിൽകീഴിൽ ഉ ായി ി , അ ു നാലു
വയ ്! ഹാ! എ ത കൃത ം!
പതാപച ൻ: (സംശയം തീരായ്കയാൽ) 'രാമദാസ ! നീ തെ േയാ
ൈവരാഗിേവഷം ധരി വ തു്?' എ ു േചാദി .

രാമദാസൻ: വളെര പണിെ ് 'അെത 'എ ുസ തി .

പതാപച ൻ: എെ സംശയം തീർ ു. ൈസകതപുരിയിലാണു്

ഇവെന ആദിയിൽ കെ ിയതു്. അവിെട നഷ്ട പശ്നംെകാ ു്
പലേരയും വിസ്മിയ ി ി ാണെ ത രാജധാനിയിേല ു വ തു്.

രാമദാസൻ: ഞാൻ േവഷ നായിരു ു എെ

വീ ിൽ െ യാണു് ഒ ാമതു െച ത്. സമീപം ആള കേളയും
ല േളയും എനി ു ന പരിചയമു ാകയാൽ ഞാൻ നഷ്ടം
പറ തു മി തും ശരിയായി. എ ാവരും ഞാൻ ഒരു ദിവ ൻ
തെ യാെണ ു തീർ യാ ി, പല വീടുകളിൽനി ും എനി ു
ഭി യും ദ ിണയും മ ം ഉ ായി. ആ വിധം
ഉപജീവനമായവർ ും നാൾ കഴി ാൻ ഒ ം സ യിെ ും േതാ ി.

അേഘാരനാഥൻ: 'വിേശഷത ർവവിദാംസമാെജ വിഭൂഷണം

മൗനപപണ്ഢിതനാം' എ സുഭാഷിതെ സാരം
ഗഹി ുകയാലായിരി ുേമാ, രാമദാസൻ മൗന വതം
അനുഷ്ഠി ുവാൻ തീർ യാ ിയതു്?

പതാപച ൻ: കഷ്ടം! വിശിഷ്ടനായ ഒരു ൈവരാഗിയാെണ െ

ഞാൻ വിശ സി തു്? ആള കെള ചതി ുവാൻ ഇ തഎള മു േ ാ!
അ ുതം! എ ാ ൈവരാഗിമാരും ഇ നാ വരെ ാരറി ു!

കപിലനാഥൻ: ഞ ൾെ ാവർ ുംകൂടി ഇേ ാ വേര തിനു

വിേരാധമുേ ാ എ ു തീർ യാേ തിേല ു് ഇവിടുെ
വിവര ൾ മുഴുവനും അറിേയ തു് ആവശ മാകയാൽ
രാമദാസെന ഇേ ാ ് അയ താണു്. എെ ഗുഢവാസം
പസ്താവമാവാെത കഴിവാൻ േവ ി, അവെ യു ംേപാെല
േവഷം മാ ി േപാേകണെമ ു് രാമദാസേനാടു്
പറ ി ായിരു ു. േവഷം മാറിയനിലയിൽ അവ ു്
അേഘാരനാഥേനാടു സ കാര മായി സംസാരി ാൻ ത ം
കിേ തിനു് ഉപകാരമായി ീരുെമ ു് രാമദാസൻ പറകയാൽ
അവെ ആവശ പകാരം ആ ഓല ഞാൻ എഴുതിെ ാടു ു.

അേഘാരനാഥൻ: ആ എഴു ു ഞാൻ ക ഉടെന ൈവരാഗിെയ

ക ുപിടി ുവാൻ പല ദി ിേല ും ആെള അയ . അേ ാേഴ ു്
രാമദാസൻ എെ കാ ാൻ ഇേ ാ തെ വ ു. അതും
േവഷ പ നായി ാകയാൽ ഇവിെട മ ാർ ും അവെന അറിവാൻ
കഴി തുമി .

കപിലനാഥൻ: ഞാൻ താമസി ിരു വന ിനു സമീപം ഉ

ധർമപുരി എ ഗാമ ിൽനി ു് ഒരു വഴിേപാ െന ക ു
സംസാരി േ ാഴാണു് പതാപച നു വിവാഹം നി യി ിരി ു ൂ
എ റി ത്.  അതിെ സൂ മം അറിവാനും രാമദാസെന
ഏ ി ി ായിരു ു. അവൻ ഇേ ാ േപാ ിരി ുേ ാൾ
താരാനാഥൻ അവിെട എ ി. ധർമപുരിയിൽവ ഞ ൾ ത ിൽ
യദൃ യായി കെ ി. ഞാൻ എെ ഭവന ിേല ു്
കൂ ിെ ാ ുേപായി താമസി ി .

താരാനാഥൻ: ഞാൻ എെ പരമാർ ം അേ ാൾതെ

അറിയി ിരു ുെവ ിൽ, അ നു് എ ത സേ ാഷമു ായിരു ു.

കപിലനാഥൻ: എെ സേ ാഷ ിനു് ഒ ം
കുറവു ായിരു ിെ ുതെ പറയാം. താരാനാഥെന
ക േ ാൾതെ എനി ു സംശയം േതാ ി. പിെ രാമദാസൻ
മട ിവ േ ാൾ െകാ ുവ അേഘാരനാഥെ
എഴു ുെകാ ും മി തും തീർ യായി. അതിനുേശഷം ഒരു
ദിവസം താരാനാഥൻ കുതിര റ ുനി ു വീണേ ാഴാണു് എനി ു
ന തീർ യായതു്. അരയിൽ കു ി ാല ുതെ അവനു് ഒരു
മറു ഉ തു് എനി ു സൂ ി േനാ ി കാ ാൻ; വീണു
േമഹാലസ െ കിട ുേ ാൾ തരംവ ു. അതു ക േ ാൾ
സംശയം ഒെ യും തീരുകയും െചയ്തു.

കു ലത: രാമകിേശാരൻ കുതിര റ ുനി ു വീണതിൽ പിെ ,

അ ന് രാമകിേശാരെന ുറി പതിപ ി അധികമായി ക ു.
അതിെ കാരണം ഇേ ാഴാണു് എനി ു മന ിലായതു്.

താരാനാഥൻ: (ചിരി െകാ ു്)രാമകിേശാരൻ എ ു്, എെ

അ ാതവാസകാലെ േപരാണു്. ഇേ ാൾ ഞാൻ പ െ
താരാനാഥൻതെ യായി, എ ു പറ േ ാൾ എ ാവരും ഒ ു
ചിരി . കു ലത അ ം നാണംപൂ ു.

രാജാവു്: ഇവരുെട ചരി തം ആ ര ംതെ . ഇെതാെ യും

എഴിതുവ ാൽ വായി ു വർ ു വളെര േനരംേപാ ു ാകും,
അ ാതവാസവും-- പ േവഷവും--ൈകനാമവും--ചി തം!ചി തം!

കപിലനാഥൻ: താരാനാഥനും ഞാനും ഗുരുശിഷ ാരുെട

നിലയിലായിരു ു. ഇേ ാ േപാരു തിെ തേല ാളാണു്
താരാനാഥേനാടു് എെ വസ്തുത അറിയി തു്.

താരാനാഥൻ: കഷ്ടം! അതുവേരയും അ ൻ എെ പരമാർ ം

അറിയി ാെത കഴി വേ ാ. എ ിലും എനി ു് അതുെകാ ്
അധികം വ സനി ുവാനി . അ നാെണ ു് അറി ി ിെ ിലും
എെ സ്േനഹ ിനും ബഹുമാന ിനും ഒ ം കുറവു ായി ി .
പേ , വസ്തുത മുൻകൂ ി അറി ാൽ എനി ു വളെര
സേ ാഷവുംകൂെടയു ാകു തായിരു ു.

കപിലനാഥൻ: താമസിയാെത
അറിയിേ ണെമ ുതെ യായിരു ു എെ വിചാരം.
കു ലതയ് ു് യൗവനമായി. എെ
സ ാമി ു് സ ർഗ പാപ്തി വരു തിനു മു ായി. കു ലതെയ
തിരുമു ാെക െകാ ുവ ു ത ു്. എെ അപരാധ െള
ഒെ യും മി ുവാൻ അേപ ിേകണെമ ും, അതി ു്
ഇേ ാ മട ിവരുവാൻ ഒരു സംഗതിയു ാേകണെമ ും,
ഉ ായേശഷം താരാനാഥെന വസ്തുത ഒെ യും
അറിയി ാെമ ും, ആേലാചി െകാ ിരി ുേ ാഴാണു്
യു മു ാവുെമ ു വർ മാനം അറി തു്.

പതാപച ൻ: അെത െന അറി ു?

അേഘാരനാഥൻ: കു ളരാജ േ ു ദൂതെന അയ ് വിവരം

ഇവിടു ു് എേ ാടു പറ േ ാൾ െ , ഒ ം താമസിയാെത
ഞാൻ രാജധാനിയിൽനി ു് ഇവിെട വ ു് ഒ ാമതു െചയ്തതു്
േജ ഷ്ഠെന വിവരം അറിയി ുവാൻ ഒരു ദൂതെന എഴു ും
െകാടു ു് അയയ് ുകയാണു്.

സ ർണമയി: ആ ദൂതനും അ െന ക ി റി ിേ ?

കപിലനാഥൻ: അവൻ എെ പ ൽ േനരി ് എഴു ു തരികയ .

ധർമപുരിയിൽ എെ ചരിചാരകനായ ഒരു ബ ണെ പ ൽ ഒരു
െപ ി െകാ ുേപായി െകാടു ുവാനാണു് അേഘാരനാഥൻ അവെന
അയ ിരു തു്. ആ െപ ി പിേ ദിവസംതെ അേ ഹം എനി ു
ത ു. അതിൽ എനി ു് ഒരു എഴു ും ഒരു പ റുമാലും
ഉ ായിരു ു. പ റുമാൽ ഞാൻ േവഷ നായി വരു സമയം
ക റിവാൻ അടയാള ി ു േവണെമ ു കരുതി അേഘാരനാഥൻ
അയ ത തു വളെര ഉപകാരമായി ീർ ു.

താരാനാഥൻ: അ ാ! നമു ു കുതിരകേളയും ആയുധ ളം

കി ിയേതാ?

കപിലനാഥൻ: അേഘാരനാഥെ ദീർഘദൃഷ്ടിയുെട ൈവഭവം േവെറ

ഒരു സംഗതിയിലാണു് എനി ു് അനുഭവമായതു്. ഞ ൾ ഇേ ാ
വരുേ ാൾ എനി ും താരാനാഥ ും ഓേരാ കുതിരയു ായിരു ു.
ധർമപുരി ു സമീപമു ഒരു െകാ െനെ ാ ു പണിയി ചില
ബലം കുറ ആയുധ ള ം എെ പ ൽ ഉ ായിരു ു.
അേഘാരനാഥെ എഴു ിൽ ക പകാരം, രാജധാനിയിൽ നി ു്
ഏെഴ കാതം വട ായി ഞ ൾ ു േപാേര ുംവഴി ു്
ഒേരട ു് ഒരുവെന ക ു് ആ പ റുമാൽ അടയാളം കാണി േ ാൾ,
അക ുേപായി അവ ും ഒരു ഉറുമാൽ എടു ുെകാ ുവ ു
നൂർ ി േനാ ിയേ ാൾ ര ും ഒരിണയാെണ ു
േബാ ംവ യുടെന അവൻ ഞ െള കൂ ിെ ാ ുേപായി,
അ ു കുതിരകെളയും പല ആയുധ േളയും കാണി ത ു്
ആവശ മു തു് എടു ാെമ ു പറ ു. അവയിൽ ഏ വും
േമ രമായ ഒരു കുതിരെയ ഞാൻതെ എ ു. േവെറ ന ര ു
കുതിരകെള താരാനാഥ ും രാമദാസനും ഞാൻ തെ
തിര െ ടു ു െകാടു ു. േവ ു ആയുധ െളയും
ഞ ൾ എടു ുെ ാ ുേപാരികയുംെചയ്തു. ഇതു്
അേഘാരനാഥൻ െചയ്തി ിെ ിൽ ഞ ൾ േപാർ ള ിൽ
െചയ്തതിെ പകുതിേപാലും ഞ െളെ ാ ു െച ാൻ
കഴികയി ായിരു ു.

പതാപച ൻ: ന ുെട കപിലനാഥെ െവ ഴുവിനാൽ എ ത

വീര ാരാണു് നശി െത ും പറയുവാൻ പയാസം. ഇേ ഹം
േപാർ ള ിൽ െചയ്ത പരാ കമം ക ിരു ാൽ ഇേ ഹ ി ു്
ഇ ത പായമായി എ ു് ഒരി ലും േതാ ുകയി .
ച പതാപനായ കു ളെന കീഴട ുവാൻ താരാനാഥനും,
േവടർ രചനും ഞാനുംകൂടി അധികേനരം ശമി . അയാള െട
ബാഹുബലംെകാ ും ശി ാൈവഭവ ാലും ഞ ൾ ു
സാധി ി . പിെ കപിലനാഥെന, മൂർ ീകരി ിരി ു
മൃത വിെനേ ാെല പുേരാഭാഗ ി ൽ ക േ ാഴാണു് അയാള െട
അതിദു ഹമായ ഗർവം ശമി തല താണതു്.

രാജാവു്: ഉ ി! പുരുഷശിേരാമണികളായ ഈ ര ു േസാദര ാർ

ന ുെട സചിവ ാരാവാൻ സംഗതി വ താണു് ന ുെട
വലിയഭാഗ ം. ന ുെട രാജ ം ഇ െന ഐശ ര വതിയായി
നിൽ ു തും, പബല ാരായ ശ തു ള െട ദുർേമാഹം നേ ാടു
ഫലി ാ തും, ന ുെട കുലമഹിമ ഉ ലി ു തും ഈ ര ു
േസാദര ാരുെട ബു ികൗശലംെകാ ാണു്. ന ുെട രാജ ിൽ
പുഷ്ടി വർ ി തും ഇവരുെട ദാ ണ ംെകാ ു്--ന ുെട
പജകള െട ആർ ി അസ്തമി തും ഇവരുെട ഉ ാഹംെകാ ു്--
ന ുെട കീർ ി വിസ്തരി തും, ഇവരുെട ഓജ െകാ ു്--ഇവർ
നമമുെട രാജ മാകു ഗൃഹ ിൽ ര ു പധാന ദീപ ൾ--ഇവർ
ന ുെട രാജല ്മിയുെട അധിഷ്ഠാനമ പ ൾ--ഇവർ ന ുെട
പതാപനലെ ബാഹുയുഗള ൾ. നാം എ ുതെ െചയ്താലും
ഇവർ നമു ു െചയ്തതി ു് ഒരു ത തായ പതിഫലമാവുകയി .

കപിലനാഥൻ: സ ാമി ു് ഞ െള ുറി കൃപതെ യാണു്

ഈ വാഗ്േ ാരണി ു കാരണം. ഇവിടുെ പിതാവ് ഞ െള
ബാല കാല ു വിദ ാഭ ാസംെച ി സ ാർഗ ളി ൽ
കൂടി െ നട ി വളെര നിഷ്കർഷേയാടുകൂടി വളർ ുകയാൽ
ഇേ ാൾ ഞ ൾ ഇവിടുേ ു് ഉപകാരമായി ീർ ുെവ ിൽ
ഇവിടുെ പിതാവിെ പയ ം വളെര നിഷ്ഫലമായി
എ ാെത എ ാണു പറവാനു തു്? ഞ ൾ ഉ മ സചിവ ാർ
െചേ തിെന െചയ്വാൻ ഞ ളാൽ കഴിയുേ ടേ ാളം
ശമി ി ു്. അതി ു ഞ ള െട സ ാമിയായ ഇവിടുെ
പീതിയും ഞ ള െട മന ാ ി ു ാകു സമാധാനവുമ ാെത
എെ ാരു പതിഫലമാണു ഞ ൾ  കാം ി ുക? അതുെകാ ്
ഇേ ാൾ സ ാമി ു ഞ ള െട േമലു പീതി േമൽ ുേമൽ
വർ ി ിരി വ ം ഓേരാ കിയകൾ ഞ െളെ ാ ു
േമലാലും ഞ ള െട േദഹപദനാവധി വേരയ് ും െചയുവാൻ
സംഗതി വരുമാറാകെ എ ാണു ഞ ൾ ഈശ രെന
പാർ ി ു ത്.

പതാപച ൻ: അ ാ! താരാനാഥെ പരാ കമവും അ മ .

താരാനാഥൻ ഒരി ൽ കു േളശെന അയാള െട ൈസന ിൽ
നി ു േവർതിരി ് ഒ െ ടു ി ഭയ രനായിരി ു അയാെളകൂടി
ഒ ു ഭയെ ടു ി, പിെ എെ കുതിരയ് ു െവ െകാ ു ഞാൻ
താഴ ു വീണ ത ിലാണ് കു േളശൻ താരാനാഥെ മു ിൽ
നി ു ഒഴി ത്.
അേഘാരനാഥൻ: അത് താരാനാഥൻ െചയ്തതു കുെറ
സാഹസമായിേ ായി. ആ യവനൻ താരാനാഥനാെണ ും ഞാൻ
അേ ാൾ അറി ിരു ുെവ ിൽ അവെന അതി ു
സ തി ുകയി ായിരു ു.

രാജാവ്:അ െ ഗുണ ൾ മ ളിൽ പതിബിംബി ു ത്

അ ുതമ േ ാ താരാനാഥെന ഇ ുമുതൽ ന ുെട പധാന
േസനാപധിയായി നി യി ിരി ു ു.

മഹാരാജാവിെ ആ ക ന എ ാവർ ും വളെര

സേ ാഷകരമായി. കപിലനാഥനും അേഘാരനാഥനും ത ൾ ്
താരാനാഥെ പായ ിൽ ആ വിധം വലിയ ാനമാന ൾ
കി വാനിടവ ി ിെ ും പറ ് അനുേമാദേ ാടുകൂടി
താരാനാഥെന ആേ ഷം െചയ്തു. മേ വർ േവെറ പകാര ിൽ
ത ള െട സേ ാഷെ കാണി ുകയും പറയുകയുംെചയ്തു.

അതിെ േശഷം കപിലനാഥൻ യു മു ാവുെമ ് അറി ഉടെന,

തെ വനഭവനെ ശൂന മാ ി വിേ ് എ ാവരും കൂടി േവേഗന,
പുറെ േപാ തും, ധർമപുരിയിൽ എ ി ഒരു വാഹനം
സ ാദി തും, വഴിയിൽ ഓേരാ താവള ളിൽ അ ാ ം താമസി
യു ം തുട ു തിെ തേല ദിവസം രാജധാനിയുെട
വട ുഭാഗ ് ഒരു വഴി ല ിൽ എ ാവരുംകൂടി അേ െ
രാ തി അവിെട കഴി തും, പുലർെ രാമദാസെനയും
താരാനാഥെനയും ഏ ി ് കു ലതേയയും പാർവതിേയയും, മററും
വിവരമായി പറ ു.

താരാനാഥൻ താനും രാമദാസനും കൂടി ൈസകതപുരിയിൽ

രാമദാസെ വീ ിെല ി കു ലതെയയും പാർവതിേയയും ഒരു
അക ു െകാ ുേപായിരു ിയതും, രാമദാസെന
ക റി േ ാൾ അവെ അ യ് ും െപ ൾ ും ഉ ായ
സേ ാഷവും, പിെ ത ൾ കപിലനാഥെ ഒരുമി കൂടി
യവനേവഷം ധരി തും മററും വിസ്തരി പറ ു.

കു ലതയും ഒ ും പറ ിെ ി . തനി ് രാമദാസെ

അ യും െപ ള ം വളെര ദയകാണി വിവരവും,ൈവകുേ രം
രാമദാസൻ യവനേവഷേ ാടുകൂടി മട ിെച ു.തെ യും
പാർ തിേയയും േഡാലിയിൽ കയ ിയേ ാൾ രാമദാസെ
അ േയായും െപ േളയും കൂെട െകാ ുേപാേരണെമ ു താൻ
ആവശ പകാരം അവെര േവെറാരു ഡാലിയിൽ തെ കൂെട
െകാ ുവ തും മററും പറ ു.

ഇ െന എ ാവരും ഈ വർ മാന ൾ അ തയും േക

അ ുതെ .അന ാന ം പറ ് സേ ാഷി ം,നാല ു ദിവസം
ച േനാദ ാന ിൽ താമസി .േവട ർരചൻ യുവരാജാവിനു
െചയ്ത ഉപകാര ൾ ുേവ ി വലിയ രാജാവ് അയാൾ ു വളെര
സ ാന ള ം േവടർ രചർ ു പ ി ാ ചില
ാനമാന ള ം െകാടു ു, വളെര സേ ാഷമാ ി
പറ യ ുകയും െചയ്തു.

(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 19_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 19-വിേമാചനം

(Part -19-Releasing)
കലിംഗമഹാരാജാവും യുവരാജാവും കപിലനാഥൻ മുതലായവരും
ച േനാദ ാന ിൽ നി ു പുറെ രാജധാനിയിേല ു
എ ുമാറായേ ാെഴ ു പൗര ാർ അനവധി ജന ൾ
സേ ാഷേ ാടുകൂടി എഴു രുള ിെന
എതിേരററു.േതാരണ െളെകാ ും മററും അഴകിൽ
അല രി ിരു രാജവീഥിയുെട ഇട ുഭാഗ ു സൗധ ളിലും
വീഥിയിലും കു ലതെയയും,കപിലനാഥെനയും കാ ാൻ ജന ൾ
തി ിതിര ി നി ിരു ു.പേലട ളിൽ നി ് ജന ൾ അവെര
പുഷ്പവൃഷ്ടി െചയ്തുെകാ ും ജന ള െട
േകാലാഹലശബ്ദേ ാടും വാദ ാേഘാഷേ ാടും കൂടി
താമസിയാെത എ ാവരും രാജധാനിയിൽ എ ി.

ആ രാജധാനിയാകെ , യു ം കഴി തിൽ പിെ വളെര

ശു ിവരു ി, േകടുതീർ ു മേനാഹരമാകുംവ ം
അല രി ിരു ു. എ ാവരും െച ിറ ി,രാജധാനിയുെട
വിലാസമായ പൂമുഖ ു അ ംേനരം നി േശഷം കപിലനാഥൻ
കു ലതയുെട ൈകയും പിടി ് രാജധാനി ു ിൽ ഓേരാ
ല ൾ പറ ു കാണി െകാടു ാൻ തുട ി.
ആ ാനമ പ ിെ സമീപ ് െച േ ാൾ പ ് വളെര
കാലം കപിലനാഥെ ആ യിൻ കീഴിൽ ഉദ ാഗം ഭരി ിരു പല
ഉദ ാഗ ാരും ഏ വും പീതിേയാടുകൂടി, അേ ഹ ിെ കീഴിൽ
പണിെയടു ിരു ന കാര െള സ്മരി െകാ ും, ത ള െട
േമധാവിയായിരു കപിലനാഥെന വ ു വണ ി. കപിലനാഥൻ
അവേരാെട ാവേരാടും സേ ാഷമാകുംവ ം അ ം സംസാരി .
പിെ ാണാെമ ു പറ ് കു ലതേയയും െകാ ു മ ്
ദി ുകളിേല ് േപായി,ഓേരാ ായി പധാനെ ല ൾ
ഒെ യും അവൾ ു കാണി െകാടു ുകയും െചയ്കു.

കപിലനാഥൻ രാജധാനിയിൽ എ ി ര ു ദിവസം കഴി േശഷം

കു േളശെന ഒ ം താമസി ാെത വി യ ുകയാണ് ന െത ും
പബല ാരുെട ൈവരം അപൽ രമാെണ ും രാജാവിെന പറ ്
േബാ ംവരു ി അതിനു അനു വാ ി, താരാനാഥെനയും
കൂ ിെകാ ു ദു ുഭീദുർഗ ിേല ു േപായി ര ു േപർ കാ ാൻ
വ ിരി ു ു എ ് കു േളശെന അറി . കാ ാ ൻ സ തം
വാ ി, അടു ് െച ് വ ി . കു േളശൻ ര ുേപേരയും
സൂ ി േനാ ി.'ഞാൻ കപിലനാഥെനയെ എെ മു ാെക
കാണു തു? എ ു േചാദി

കപിലനാഥൻ: അെത അയാെള തെ ,ആ ര ം.

കൃതവീര ൻ: മേ മുഖം എനി ു പരിചയമി .

കപിലനാഥൻ: ഇത് എെ പു തനായ താരാനാഥനാണ്.അ ു ു

അറിവാൻ സംഗതിയി .

കൃതവീര ൻ: കപിലനാഥെന തെ ഞാൻ ഒരി െല

ക ി .അതും ഇരുപേതാളം സംവ രം മു ാണ്. എ ിലും
ക േ ാൾ അറിവാൻ പയാസം ഒ ും ഉ ായി .
കപിലനാഥൻ: കേറ കാലമായി ഞാൻ നാടു വി േപായിരു ു. ഈ
ഈയിെട യു മു ാവുെമ റി ി ് എെ സ ാമി ് എെ
െകാ ു കഴിയു സഹായം െച ാൻ േവ ി മട ി വ താണ്.

കൃതവീര ൻ: ഞാൻ കീഴട ിയതു അേ ുത േയാ എ റിവാൻ

എനി ് ആ ഗഹം െപരിെകയു ്.

കപിലനാഥൻ: എെ അേപ പകാരമാണ് ഒടുവിൽ അ ് യു ം

നിർ ിയതു. കീഴട ി എ ് പറവാൻ നാം ത ിൽ
ഏൽ ുകതെ ഉ ായി ി േ ാ.

കൃതവീര ൻ: ആവൂ!ഇേ ാൾ എെ വിഷാദവും ൈദന വും

പകുതിയിലധികം നശി . ഇ ത വലിയ ഒരു േയാ ാവിനു
കീഴടേ ിവ തുെകാ ് എനി ു േലശംേപാലും
ല േതാ ു ി . ഇതുവെരയും എ ാനും കിട ു ഒരു
യവനേനാടു ഞാൻ േതാററുവെ ാ എ ു വിചാരി ് വിഷ നായി
എെ പൗരുഷെ ഞാൻ വൃഥാവിൽ വളെര ദി രി . എനി ു
ഒ ുകൂെട അറിവാൻ കൗതുകമു ്. എെ ഒരി ൽ
വ ഹമ ി ൽനി ു േവർെ ടു ി കുറ േനരം
തടു ുനിർ ിയ അേ െട ആ വിരുതനായ സഖാവ് ആരാണ്?

കപിലനാഥൻ: (മ സ്മിതേ ാടുകൂടി)അതു ഈ നിൽ ു

താരാനാഥനാണ്.

കൃതവീര ൻ: (താരാനാഥേനാട്)അ യുെട യു

ൈവദഗ് െ ു ഞാൻ ആ ര െ ടു ു. കപിലനാഥൻ:
ഞാൻ ഒരു കാര ം ഇവിെട പറവാനായി രാജാവ് അറിയി ി
വ താണ്.

കൃതവീര ൻ ഉടെന ല െകാ ് തല താഴ് ി പറയാെമ ു

മ ാ രമായി പറ ു.

കപിലനാഥൻ: ഇവിടു ു സ രാജ ിേല ു േപാകു തിനു

മു ായി എെ സ ാമിേയാട് ര ി ായി പിരിേയണാെമ ും.
േമലാൽ കു ള-കലിംഗ രാജ ൾ ത ിൽ ൈവകാര മാ ാെത
കഴിയണെമ ും, എെ സ ാമി ് ഒരു വാഞ്ഛിതം ഉ ത് ഇവിെട
അറിയി ്, രാജധാനിയിേല ് േപാേരണെമ ് ഇവിടുേ ാട്
അേപ ി ാനാണ് എെ അയ ിരി ു ത്

കൃതവീര ൻ: ഞാൻ സ രാജ ിേല ് േപാകു ത് എ ്?ഇേ ാൾ

ഞാൻ കലിംഗ രാജാവിെ കാരാഗൃഹ ിലേ ?

കപിലനാഥൻ: യു ിെ േശഷം മുഖ മായ ചില

രാജ കാര ളിൽ ദൃഷ് ിെവേ വരികയാണ്. ഇവിടുേ
യാ തയാ ുവാൻ അ ം ൈവകിയതാണ്. ഇവിടുെ
കാരാഗൃഹ ിൽ താമസി ി ുവാൻ എെ സ ാമി ് ഒ ം മനസി .
ഇവിടുേ ക ളരാജ േ യ ുവാൻ പാധാനമ ിയായ
അേഘാരനാഥൻ അക ടിേയാടുകൂടി ഇേ ാൾ ഇവിെട എ ും.
അതിനു മു ായി ഇവിടു ു രാജധാനിയിൽ വ ു ത ിൽ ക ു
പിരിയണെമ ാണ് സ ാമിയുെട ആ ഗഹം.

കൃതവീര ൻ: ഞാൻ അേ ഹ ിനു െചയ്ത േ ദാഹ ൾ

ഓർ ു ാൾ അേ ഹ ിെ പ ൽ നി ും ഇ ത ദയ
അനുവദിേ വന . എെ അവിേവകംെകാ ് ചില
അബ ൾ ഞാൻ പവർ ി േപായെതാെ യും
െപാറു ാനായി അ ു ് തെ എെ േപർ ് അേ ഹേ ട്
യാചി ണം കൃതവീര േനാട് ഇ ു കാണി ഈ ഔദാര ം അയാൾ
ഒരി ലും മറ ി . ഈ ൈദന ിതിയിൽ എെ രാജധാനിയിൽ
വരുവാൻ മാ തം ആവശ െ ടരുത്. പേ താമസിയാെത ഒരി ൽ
രാജാവിെന വ ു ക ്, എെ കൃത തെയ വഴിെയ വ ു
കാണി ുവാൻ ഞാൻ സംഗതി വരു ിെ ാ ാം. ഇേ ാൾ തെ
വ ു കാണാ ത്, എെ കാലുഷ ംെകാ ാെണ ് േതാ ുകയും
അരുത്. ഈ വിവരം രാജാവിെന അറി ണം.

കപിലനാഥൻ: സകലതും ഇവിടുെ ഹിതംേപാെല,

സ രാജ േ ു േപാവുക എ താണു തീർ യാ ിയതു എ ിൽ
പുറെ ടവാൻ ഇവിടു ു ഒരു താമസേമയു .

കൃതവീര ൻ: എെ ആൾ ാരും എെ ഒരുമി തെ എ ാവരും

േപാരുകയിേ ?

കപിലനാഥൻ: ഇവിടു ു പുറെ ാൽ ആൾ ാർ ഒെ ാഴിയാെത

കൂെട ഉ ാകും.

കൃതവീര ൻ: (അൽ ം പു ിരിേയാടുകുടി) എനി ് ഒരു

അേപ യു ്. അ ു ും താരാനാഥനും താമസിയാെത ഒരി ൽ
എെ പുരിയിൽ വ ു കാ ാൻ സംഗതി വരുേ ണം.

കപിലനാഥൻ: അ െന തെ . ഞ ൾ ും അതു വലിെയാരു

ബഹുമാനവും വളെര സേ ാ ഷവുമാണ്. ഇവുടുെ
ആ ശിത ാരായ ഈ ഞ െള ുറി ം സ്മരണ
പേത കമു ായിരിേ ണെമ ാണു ഞ ള െട അേപ .

ഇ െന പറ ു് കപിലനാഥൻ കു േളശെന വളെര

വണ േ ാടുകൂടി പ ിൽ കയ ി കാരാഗൃഹ ിൽ കിട ിരു
അേ ഹ ിെ ആൾ ാെരയും അക ടി ് കലിംഗരാജാവിെ
നൂറു ഭടൻമാേരയും അേഘാരനാഥൻ
ഒരുമി യാ തയാ ി.കപിലനാഥനും അനുയാ തയായി കുേറ ദൂരം
ഒരുമി േപായി.കു േളശൻ തെ ൂറി പേ യു ായിരു
ബഹുമാന യും വിശ ാസെ യുുും അധികം ദൃഢമാ ി ത ിൽ
പിരിയുകയുംെചയ്തു.
(തുടരും)

*_കു ലത-േനാവൽ - 20_*

കു ലത-േനാവൽ

Kunthalatha-Novel

രചന-അ െനടുങാടി

Written by:Appu Nedungadi

ഭാഗം - 20-വിവാഹം

(Part -20-Marriage)

കു ലതയും കപിലനാഥനും രാജധാനിയിൽ എ ിയേശഷം

രാജാവിെ ഇഷ്ട പകാരം അേ ഹ ിെ മ ിര ിൽതെ യാണ്
അവർ താമസി വ ിരു ത്. താരാനാഥൻ പധാന
േസനാപതിയാകയാൽ അയാൾ ു് പേത കി ് ഒരു മ ിരവും
ഉ ായിരു ു.ഇ െന കു ലതയും താരാനാഥനും േവേ െറ
മ ിര ളിലാണ് താമസി ിരു ത്. എ ിലും,രാജാവിെ
മ ിര ിൽവേ ാ,യുവരാജാവിെ മ ിര ിൽവേ ാ ദിവേസന
അവർ ത ിൽ ക ു കുേറ േനരം ഒരുമി ് കഴി ുക പതിവായി.

ഏകേദശം നാലു മാസേ ാളം അ െന കഴി േശ ഷം

അവർ ു ത ള െട സൂഷ്മാവ െയ െവളിെ ടുേ ണെമ ്
ആ ഗഹം േതാ ി ുട ി. പേ , അതിനു മു ു കാണാ ചില
തട ൾ ഉ ായിതീർ ു. കു ലതയുെടയും താരാനാഥെ യും
ിതികൾ ് ഇതിനിടയിൽ വളെര അ രംവ ു. കു ലത
രാജസ് തീയുെട പദവിലായി. താരാനാഥന് എ തതെ ബഹുമാനവും
വലി വും ഉെ ിലും രാജാവിെ ഒരു സചിവൻ എ ാെത
വരികയി േ ാ. ആകയാൽ താരാനാഥൻ കു ലതയുെട
പാണി ഗഹണ ിനു രാജാേവാടു് അനു യ് േപ ി ുവാൻ
ഭംഗി േപാരാെതയായി. കു ലത സ് തീയാകയാൽ തെ ആ
അഭിലാഷം താൻതെ ഒരുവേനാടു പറയു തും ഉചിതമാവുകയും
ഇ . എ ിലും ആ തട െള ഇ ാതാ ുവാൻ കു ലത
േവഗ ിൽ വഴി ക ു. ഒരു ദിവസം താൻ സ ർണമയിയുമായി
സംസാരി ുേ ാൾ വളെര സാമർ േ ാടുകൂടി തെ വിവാഹ
സംഗതിെയ ുറി േചാദി ുവാൻ സംഗതി വരു ുകയും,
േചാദി േ ാൾ വസ്തുത ഒെ യും സ ർണമയിേയാടു തുറ ു
പറയുകയും െചയ്തു.സ ർണമയി ു ഏ വും സേ ാഷകരമായ
ആ വർ മാനം ഒ ം താമസിയാെത പതാപച േനാടറിയി േ ാൾ
'എെ േസാദരി ് ഇതിലധികം േയാഗ നായ ഒരു ഭർ ാവിെന
കി വാൻ പയാസമാണ്. അവള െട ഹിതം സാധി ി ുവാൻ
ഞാൻതെ േവണെമ ിൽ ഉേദ ഗി ാമേ ാ' എ ു പറ ു്
സ ർണമയിെയ ൈധര െ ടു ി.

സ ർണമയി: അ ു ാെത അവരുെട അഭിലാഷം

സാധി ി ുവാൻ അ ത തര ിൽ ആെരയും എനി ു
േതാ ു ി .അേ െട സഹായം ഇേ ാൾ അവ ു വളെര
ആവശ വുമായിരി ും

പതാപച ൻ: താരാനാഥൻ എെ േസാദരി ു് ഏ വും

അനുരൂപൻതെ

സ ർണമയി: കു ലതയുെട അവ വിചാരി േനാ ിയാൽ

േജ ഷ്ഠെന ാൾ വളെര അധികം ആഭിജാത വും മഹിമയും ഉ
ഒരാൾ അവെള വിവാഹംെചേ താെണ ു് ജന ൾ
പറയുമായിരി ാം കു ലതയുെട സ യംവരം ഉെ ു്
പസി െ ടു ിയാൽ അവള െട പാണി ഗഹണെ കാം ി
വരാ കിരീടപതിരാജാ ാർ ഉെ ും േതാ ു ി

പതാപച ൻ: അ ു് ആ വക േമാഹ ൾ ഒ ും ഉെ ു
േതാ ു ി . അഥവാ ഉെ ിൽ െ കപിലനാഥെ
മേനാരഥെ െത ി നട ുകയുമി .

സ ർണമയി: അ ൻ േജ ഷ്ഠ ുേവ ിഒ ും ഈ കാര ിൽ

പറയുകയി , നി യം തെ . രാജാവി ു കു ലതെയ ഒരു
രാജപ ിയായി കാേണണെമ ുതെ ആ ഗഹമുെ ുവരികിൽ,
ഇനി േജ ഷ്ഠെന ഒരു രാജാവാ ുകയ ാെത ഒരു നിർവാഹവുമി .

പതാപച ൻ: (വിസ്മയേ ാടുകൂടി) അെത ുെകാ ്?

സ ർണമയി: കു ലത േജ ഷ്ഠെന വരി ിരി ു ു. അത് അവർ

വില ാ ദിയുെട മുകളിൽനി ുതെ കഴി ിരി ു ുേപാൽ. ഇനി
അവരുെട അ രംഗം അറി ു ക ാണം നി യി ി ിെ ിൽ
കു ലതതെ രാജാവിേനാടു പറയുവാൻ നി യി ിരി ു ു
എ ും, അവൾ തെ യാണു എേ ാടു പറ തു്.

പതാപച ൻ അതുേക ഉടെന കു ലതെയ െച ു ക ു് വിവരം

അ തയും േചാദി റി ു. അധികം താമസിയാെത തെ
േസാദരിയുെട മേനാരഥം അ െനയും അറിയി

രാജാവ്: ഇത് ഞാൻ ഒ ം ഓർ ി . താമസിയാെത കു ലത ു

സ യംവരം നി യിേ ണെമ ായിരു ു എെ മേനാരാജ ം. അതു്
ഒ ും കൂടാെത കഴി ു. രാജകന കമാർ ു
രാജകുമാര ാെര ിലും േവണെമ ുതെ യായിരി ും അധികം
ജന

ള െട അഭി പായം. ആയത് അധികം മാന തയു താെണ ്

ധരി ം, അയൽ രാജാ ാരുട ൈമ തിെയ കാം ി ം, ആചരി
േപാരു ഒരു പഴയ നട ാണ്. അവെര ാവരുെടയും
ൈമ തിെയ ാൾ മ ി പവര ാരുെട ൈമ തി തെ യാണ് നമു ്
അധികം വലുതായി ത്, എ ു തെ യുമ താരാനാഥെന
േപാെല ഇ ത പൗരുഷവും ഓജ ം ബി ിശ ിയും മ ് ഗുണ ള ം
തിക ി മ ് രാജാ ാർ വളെര ദുർബലവുമാണ്.
അതുെകാ ് ഈ ശുഭകർമ ിന് ഒ ം താമസിയരുത്.

എ ു പറ ് കു ലതെയയും താരാനാഥെനയും ആളയ

വരു ി ഏ വും, സേ ാഷേ ാടുകൂടി തെ അനു യും,
ആശി ം നൽകി കപിലനാഥെനയും വിവരം അറി . കപിലനാഥന്
ആ സംേയാഗം സംഭവി ുെമ ് തീർ യായിരു ു. എ ിലും
രാജാവാെ അനുമതിേയാടുകൂടി വിവാഹം
നി യി െവ റി േ ാൾ വളെര പേമാദമു ായി.

കാലതാമസം കുടാെത അേഘാരനാഥൻ ജാ ഗതയായി രാജാവാെ

ക ന പകാരം കു ലതയുെട വിവാേഹാ വ ിനു ഒരു ുകൾ
കൂ ി ുട ി. കലിംഗരാജ െ പഭു ാരും നാടുവാഴികള ം
പടനായകരും ാനികള ം ആയ വളെര ആള കൾ ക ാണ ിനു
േവ സംഭാര ള മായി എ ി തുട ി. കു ലതയുെടയും
കപിലനാഥെ യും ആ ര ചരിതം കലിംഗരാജ ിനു സമീപമു
പല രാജ ളിലും ദൂര പദശ ളിലുംകൂടി അ ാറുമാസം െകാ ു
പസി മായി ീർ ിരു ു. ആയതുെകാ ് കു ലതയുെട
അനുപമമായ ബു ിൈവശിഷ െ യും ലാവണ ാദിഗുണ െളയും
േക ്, ആ കമനീയര േ യും, അവള െട ഭാഗ ശാലിയായ
കമിതാവിെനയും ക ു നയന സാഫല ം വരു ുവാൻ
ആ ഗഹേ ാടുകൂടി പല ദി ുകളിളിൽ നി ും ജന ൾ വ ുകൂടി.

ജനബാഹുല െ ഭയെ രാജധാനിയുെട പുറ ുഭാഗ ു തെ

ഒരു ൈമതാന ിൽ അേഘാരനാഥൻ മൂ ് വലിയ െനടു ുരകൾ
െക ി ിരു ു. വളെര ജന ൾ ഒ ായി ിരു ു
കാണ വിധ ിൽ ചു ം മ ള ം പീഠ ള ം െവ െക ി.
അതു വളെര കൗതുകമാകം വിധ ിൽ അല രി ി ായിരു ു.
ഔ ത ം െകാ ് സമീപമു എ ാ മ ിര െളയും
നീച ളാ ി ീർ ിരു ആ ഉ ുംഗമായ െനടു ുര വിവിധ
വർണ ളായ പവേനാ ൂളിത ളായിരി ു
പതാകാശത െളെകാ ് ഭൂഷിതയായി നിൽ ു ത് ക ാൽ
അതിെ അ ർഭാഗ ിൽ വ സംഭവി ാൻ േപാകു
ഉദ ാഹമേഹാ വം സ ർഗേലാക ിെല
കഴിേയ താെണ ുറ ് അതിനു േവ ി േമ ് പറ ാൻ
ചിറകുകൾ വിരു ി െത ാറായി നിൽ ുകേയാ എ ു േതാ ും
അ െന ഇരി ു ആ വലിയ െവടു ുരയിൽ വിവാഹ ിനു
നി യി ദിവസം, മുഹൂർ ിനു നാലു നാഴിക മു ായി
മഹാജന ൾ വാതിലുകളിൽ ൂടി തി ി ിര ി കട ു.
കടുകി ാൽ ഉതിരുവാൻ പഴുതി ാെത നിറ ിരു ു. നടുവിൽ
മഹാരാജാവും, കപിലനാഥൻ മുതലായവരും പുേരാഹിത ാരും
വിശിഷ് ാരായ ബാ ണരും മാന ാരായ മ ് ജന ള ം
മണിമയ ളായ ആസന ളിേ ൽ വ ിരു ു.

അ െന ആ സദ നിറ ു. മുഹൂർ സമയം സമീപി േ ാൾ

സ ർണമയമായ ഒരു പ ിൽ കു ലതയും മ ര ു
പ ുകളിൽ അേഘാരനാഥെ പ ിയും സ ർണമയിേദവിയും
വ ിറ ി. കു ലതെയ നടുവിലാ ി മൂ ു േപരും കൂടി നട ്
സഭയുെട ഇട ുഭാഗ ു മ പ ിൻ മീെത
ര ഖചിത ളായ ആസന ളിേ ൽ െച ിരു ു. കു ലതയും
േതാഴിമാരും എ ിയേ ാേഴ ും, വീണാേവണുമൃദംഗാദികള െട
മ ുളനാദം െകാ ും മ ം അതുവെര ശബ്ദായമാനമായിരു ആ
സദ ് ഏ വും നിശബ്ദമായി. രാജകുമാരിയുെട അസീമമായ
േകാമളിമാവു് കാ ികളായ മഹാജന ള െട ക കൾ ു
പീയുഷമായി ഭവി . ആ ക കളാവെ മധുപാനേകളിയി ൽ
ആസ ിേയാടും കൂടി സാ സംഫു ളായ
പസൂനനിചയ ളിൽ പേവശി ിരി ു ഭമരപടലികെളേ ാെല
ആയതിെന പിെ യും പിെ യും ആദരേവാടുകൂെട ആസ ദി ി ം
തൃപ്തിെയ പാപി ി .

കു ലത ആസന ിൻേമൽ വ ിരു ഉടെന ചു ം ഇരി ു

മഹാജന െള വിസ്മയേ ാട് കൂടി േനാ ി ക ു. ചില
പധാനികെള അേഘാരനാഥെ പ ിേയാട് േചാദി റിയുേ ാേഴ ്
ദൂര ് നി ് ചിലർ കുതിര റ ് കയറി വരു ശബ്ദം
േകൾ ുമാറായി. എ ാവരും സ ശ ാരായി വരു വെര
കാ ിരിെ താരാനാഥനും യുവരാജാവും അേഘാരനാഥനും
ര റ ് നി ിറ ി താരാനാഥെന നടുവിലാ ിയി ം മൂ ്േപരും
സഭയിേല ് കട ു. ഏ വും േചർ യുളള കാഷണീഷണ ൾ ു
പുറെമ, ഉ ായ യു ിൽ തെ പരാ കമം ക ു
സേ ാഷി ുകയാൽ യുവരാജാവിനാൽ രാജസഭയിൽ െവ ് കുെറ
ദിവസം മുൻപ് സ ാനി െ തും, മരതക ൈവഡൂര ദിക െള
െകാ ് ഉചിതമായ ച കലയുെട ആകൃതിയും ദീപ്തി
കലർ തുമായ ഒരു കീർ ി മു ദ താരാനാഥൻ മാറിട ിൽ ഇട ു
ഭാഗ ് ധരി ി ായിരു മുഖം സ േത
ര പസാദമുളളതാകായാലും അേ ാൾ കുതിര റ ് ഓടി ്
വ താകായാലും താരാനാഥൻ കാണു വർ ് ഏ വും
തീയാകൃതിയായി േതാ ി. മൂ ് ആള കള ം കൂടി സഭയിേല ്
കട േ ാൾ വാദ ഗാന ള െട േഘാഷവും മ ം നി ു. സഭ
ര ാമതും നിശബ്ദമായി താരാനാഥൻ മഹാജന ൾ ു തെ
 വ നെ കാണി ാൻ ര ു മൂ ു പാവശ ം തല കു ി
അേഘാരനാഥനും യുവരാജാവും ഒരുമി ് സഭയുെട വല ു
ഭാഗ ് അല രി വ ിരി ു ആസന ളിേമൽ കു ലത ്
അഭിമുഖനായി ഇരി ുകയും െചയ്തു.

മുഹൂർ ിനു ര ു വിനാഴികകൂടി ഉ ായിരു തിനാൽ,

താരനാഥനും കു ലതയും ത ള െട
പാണി ഗഹണമേഹാൽസവെ കാ ാൻ വ വരായ
മഹാജന െള േനാ ി വിസ്മയി െകാ ും അവരുെട
േന താവലിെയ ത ള െട രൂപമാധുര ാൽ കുളിർ ി െകാ ും
ഇരു ു. ആ മഹാജന ള ം കു ലതാ താരനാഥ ാരുെട
സൗഭാഗ െ യും ദ തിമാരാകാൻ േപാകു അവരുെട
അന ാന മു േചർ െയയും മ ് ഗുണ െളയും കുറി വളെര
െകാ ാടി സ്തുതി ുകയുംെച ്തു.

മുഹൂർ സമയ ു പുേരാഹിതൻ അ ിസാ ിയായി

താരാനാഥനും കു ലതയും ത ിൽ പാണി ഗഹണം െച ി .
അേ ാൾ തെ പുറ ുനി ് പല മംഗളശബ്ദ വും മുഴ ി.
േമഘനിസ നം േപാെല അതിഗംഭീരമായ ശംഖ നി എ ാ ിനും
ഉ ിൽ േകൾ ുമാറായി. എ ാ ജന ൾ ും ആ
അവ യുെട ഗൗരവം ന വ ം മനസിൽ േതാ ി. മു ു തെ
ഹൃദയ ൾ ത ിൽ ഐക ം പാപി ി ആ
സ് തീപുരുഷൻമാർ ് ഈ ലൗകികമായ പാണി ഗഹണം എ
മംഗല കീയെകാ ് അ ്പം േപാലും അധികമായ ഒരു സംബ ം
ഉ ാവാനി . എ ിലും അവർ േലാകമര ാദെയ അനുസരി ്
അേന ാന ം പാണി ഗഹണം െചയ്തു നിൽ ുേ ാൾ അവർ
പാപി ിരി ു ആ നിര രമായ സംബ ിെ ഗൗരവം
മുഴുവനും അവർ ് അനുഭവമായി. ആ സമയം അ രംഗ ിൽ
താ ിവി ു തായി പലവിധ വികാരം േഹതുവായി
പുളകിതമായിരി ു ഗാ ത േളാടും അ ം ഉ മമായിരി ു
വദനാരവി േളാടും കൂടി പരസ്പരം പാണി ഗഹണം
െചയ്തുെകാ ് നിൽ ു ആ ദ തിമാരുെട തലയിൽ
പല പാവശ ം പുഷ്പവൃഷ് ി െച കയും, ശംഖനാദം പിേ യും
പിേ യും മുഴ ുകയും കാണികൾ പലവിധമായ മംഗളവാദ െള
േഘാഷി ുകയും െചയ്തു.

പാണി ഗഹണം കഴി ് അ ികുണ്ഠെ യും സഭയിൽ

അ ഗാസനാസീന ാരായ േയാഗ ാെരയും പദ ിണം െചയ്ത
േശഷം ആ ജയാപതിമാരായ യുവാ െള മഹാരാജാവും
കപിലനാഥനും മ ം ആശിർവാദം െചയ്തു.പിെ പലവിധ
വാദ ഗാന േളാടും മഹാജന ൾ ജയ ശബ്ദംേഘാഷി െകാ ും
കു ലതയും താരനാഥനും ര ു പുറ ും ഉ നിൽ ു
പ ണവാസികൾ കാൺെക രാജധാനിയിേല ് മട ിേ ാവുകയും
െചയ്തു.

ശുഭം

(The End)

JOIN