INDEKS MIEJSCOWOŚCI KSIĘSTWA PARRAVON:

NAZWA WIEL POPUL ZAMOŻ GARNIZON/

WŁADCA2 DOCHODY UWAGI
OSADY KOŚĆ1 ACJA3 NOŚĆ4 MILICJA5
KSIĘSTWO PARRAVON KSIĄŻĘ KASJAN Z PARRAVON
PARRAVON Z Książę Kasjan 7700 4 handel, podatki, rolnictwo 300a/600b/1500c Wyznacza górną granicę spławności
Grismarie. Centrum handlowe
produktami wytwarzanymi w górach
Frugelhofen W Książę Kasjan 30 2 rolnictwo -
Vingtiennes W Książę Kasjan 67 2 rolnictwo, wino -
Chambonay Z Sir Andre z Chambonay 898 3 handel, podatki, rolnictwo 71b/157b Champignon Chambonay (cham-cham)
specjalny gatunek grzybów ceniony przez
koneserów.
Leskrve W Książę Kasjan 49 2 rolnictwo -
Hemmerle Z Sir Martin z Hemmerle 675 3 handel, podatki, przewóz 40b/90c W piwnicy zajazdu Pod kociołkiem znajdują
się pozostałości świątyni Chaosu,
przyciąga to wielu gości
ZIEMIE CHLODERYK LORD FERRAGUS Z CHLODERYK
CHLODERYK Z Lord Ferragus 4147 3 handel, kamieniarstwo, 4a/12b/50c Znana szkoła murarstwa i kamieniarstwa
podatki
Grunére W Lord Ferragus 73 3 handel, rolnictwo 1b/10c Centrum handlu serem Salad Bleu i
produktami warzywnymi w górach
ZIEMIE JOUINARD LORD JEROME Z JOUINARD
JOUINARD Z Lord Jerome 1950 3 handel, podatki 10a/20b/80c Strzeże zachodniego krańca przełęczy
Helmgarckiej, ważne przejście graniczne
Tomblieu W Lord Jerome 65 1 ubóstwo 2c
Vettard W Lord Jerome 77 2 handel, rolnictwo 7c Salaud de Vettard, prawdopodobnie
najostrzejszy ser w Starym Świecie
ZIEMIE MONTREUNO LORD ETIENE Z MONREUNO
MONTREUNO Z Lord Etiene 1170 4 handel, podatki 10a/30b/100c Gorące źródła lecznicze
Clemenceau W Lord Etiene 75 2 łowiectwo, pasterstwo 7b
Purvie W Lord Etiene 32 1 ubóstwo -
Sangalure W Lord Etiene 54 2 rolnictwo 5c
Emilion Z Sir Etiene z Emilion 666 3 handel, podatki, rolnictwo 19b/78c
Gravepuits W Sir Etiene z Emilion 55 2 rolnictwo 5c
UWAGI:
1 - Osady oznaczona następująco: Miasto (M), Miasto-Państwo (MP), Miasteczko (MS), Małe miasteczko (MM), Wioska (W), Zamek (Z).
2 - Władca oznacza tu suzerena prowincji. W miastach funkcjonują również rady miejskie; w wioskach zaś władzę sprawują mniej lub bardziej formalne rady starszych.
3 - Podana wartość określa ludność zobowiązaną do płacenia podatków, nie uwzględnia przyjezdnych, żebraków, złodziei itd. Aby otrzymać całkowitą liczbę przebywającej w
osadach ludności należy pomnożyć tę wartość przez modyfikator zamożności.
4 - Zamożność osad uszeregowano w kolejności od 1 (ubóstwo) do 5 (bardzo bogata).
5 - Garnizon oznacza liczbę zawodowych żołnierzy, stacjonujących w osadzie, milicja zaś - liczbę ochotników lub poborowych, pilnujących przestrzegania prawa. Cyframi oznaczono
jakość (wyszkolenie i wyposażenia) oddziałów: a - doskonała, b - przeciętna, c - słaba. Mieszkańcy wiosek zarabiają w inny sposób, ale wielu z nich można w razie potrzeby
szybko powołać pod broń.

WARHAMMER FRP - 1
QUENELLES:
Nasze ziemie plugawi nienawistny wróg. Z woli bogini naszej i w
jej imieniu wyplenimy to zło, raz na zawsze
- książę Tankred II, przemowa do rycerzy
przed kolejną wyprawą przeciw orkom
Mają dużo ziemi. Nic by się im nie stało, gdybyśmy trochę
zagarnęli dla siebie.
- Sir Renart, arystokrata z Montfort
Słyszałem, że na ulicach Quenelles spotkać można leśnych ludzi z
Loren. Podobno czary i cuda magiczne wyczyniają. Ech, choć raz w
życiu coś takiego zobaczyć!
- niezbyt rozgarnięty karczmarz z L’Anguille,
w rozmowie z magiem Morskich Elfów
Quenelles to największe z bretonnskich księstw, obejmujące większość ziem
położonych w środkowej i południowej części krainy. Długą, wschodnią granicę
wyznacza skraj Athel Loren, dlatego tutejsi mieszkańcy mają więcej do czynienia z
leśnym ludem niż ich rodacy z sąsiednich księstw. Na południu rzeka Brienne oddziela
księstwa od ziem Brionne, na północnym wschodzie tę samą rolę pełni rzeka
Grismarie, wyznaczając granicę z Montfort i księstwem Parravon. Na zachodzie leży
Akwitania, na północy zaś Bastonne, przesłonięte Masywem Orków.
Północna część księstwa, zdominowana przez górskie pasmo, to głównie
tereny wykorzystywane pod hodowlę. Wypas owiec umożliwiają zielone hale,
nawadniane przez spływające z gór liczne strumienie oraz rzekę Morceaux. Jednakże
okolica nie należy do najbezpieczniejszych. Góry Masywu Orków nie są zbyt wysokie,
lecz poryte kotlinami, wąwozami i jaskiniami, wykorzystywanymi przez liczne na tym
obszarze plemiona zielonoskórych. Częste napaści orków i goblinów są więc zmorą
podróżnych i nielicznych wiosek.
LUDNOŚĆ & POLITYKA:
- Twój ojciec był orkiem. (Śmiertelna zniewaga, która może stać się
powodem wielopokoleniowej zwady.)
- Twój ojciec był snotlingiem. (Żartobliwa złośliwość, często
używana w pijackich rozmowach między przyjaciółmi.)
- Został drwalem z Loren. (O osobie naiwnej i skłonnej do
niepotrzebnego ryzyka.)
- Zwietrzył krew orków. (O osobie, której wydaje się, że osiągnie
sukces.)
- Z Księgi Przysłów & Powiedzeń, spisanej przez Alfreda Weltbohrera
Cechą wspólną niemal wszystkich mieszkańców Quenelles jest bezbrzeżna nienawiść
do orków. Może to nieco dziwić, gdyż w innych regionach Bretonni, równie dotkliwie
doświadczonych przez najazdy zielonoskórych, trudno zauważyć tak żywiołowe
reakcje ogółu społeczeństwa. Niektórzy wierzą, iż jest to rodzaj klątwy rzuconej przez
rycerzy z Cuileux, która sprawia, iż ludzie zamieszkujący ich ziemie przez cały czas
toczą wojny ze znienawidzonym wrogiem. Jest to zauważalne nawet podczas świąt,
gdyż w trakcie niemal każdego z nich głównym elementem obchodów jest palenie
goblina lub orka, żywego lub symbolizowanego przez kukłę.
Wielu podróżnych i awanturników z Quenelles opuszcza rodzinne strony, aby
szukać okazji do pomsty na zielonoskórych. Większość z nich udaje się w kierunku
Masywu Orków, jednakże są i tacy, którzy wybierają dalekie krainy, słusznie
podejrzewając, iż wszędzie można i należy walczyć z orkowym plugastwem. Niektórzy
RELACJE Z SĄSIEDNIMI KSIĘSTWAMI:
Polityka księstwa obraca się wokół kwestii sukcesji. Książę Tankred jest już w
podeszłym wieku, a los nie okazał się łaskawszy dla synów władcy. Jedynym żyjącym
potomkiem jest najmłodszy syn, Einhard, ale od ponad dziesięciu lat, odkąd wyruszył
na wyprawę w poszukiwaniu Graala, nie było o nim żadnych wieści. W tej sytuacji
pozostałe rody próbują za wszelką cenę udowodnić swoje prawa do tronu. Wydaje się
jednak, że jedynie dwaj arystokraci mają poważne podstawy, aby ubiegać się o władzę
w księstwie.
Pierwszy to diuk Hinsmar, siostrzeniec księcia. Zarządza znaczącymi
włościami wokół Masywu Orków i wsławił się wieloma udanymi zbrojnymi
wypadami przeciwko zielonoskórym. Niestety jego odwaga i bitewny geniusz nie idą w
parze w poczuciem sprawiedliwości, a ponieważ bezwzględnie wymaga posłuszeństwa
od swych wasali, często stosuje okrutne kary wobec tych, którzy nie chcą całkowicie
podporządkować się jego woli. Nikogo nie dziwi więc fakt, iż diuk wzbudza strach nie
tylko wśród wrogów, ale nawet wśród swych lenników i rycerzy na dworze.
BARWY KSIĘSTWA:
Błękit i biel/srebro są od wieków tradycyjnymi barwami herbowymi używanymi przez
arystokrację księstwa Quenelles.
ZNACZĄCE MIEJSCA:
2 - WARHAMMER FRP
Większość północnych terenów to obszary słabo zaludnione, mimo iż książę
Tankred próbuje osłabić szczepy orków poprzez budowanie kolejnych zamków i
osad. Jednak zielonoskórzy stanowią zbyt wielką siłę, aby można było ich
powstrzymać tak mizernymi środkami. W efekcie, opuszczone lub spalone wioski to
częsty widok na północy krainy. Jedynie nieliczne zamki i silnie obsadzone forty
opierają się atakom orków. Najbardziej znanym jest położone w pobliżu traktu z
Przełęczy Uderzającego Topora małe miasteczko Viefin. Otoczona wysokim murem
z licznymi wieżycami osada słynie z niezwykle wojowniczych mieszkańców. Niemal
wszyscy ćwiczą się we władaniu bronią i mają za sobą niejedno starcie z orkami.
Wąski pas ziemi między Masywem Orków a rzeką Morceaux pokrywa
południowa odnoga Lasu Chalon, jednakże w odróżnieniu od puszczy po stronie
Bastonne i Bordeleaux, jest to teren wyjątkowo spokojny. Nawet liczne w okolicy
plemiona orków i stada zwierzoludzi nie wchodzą do lasu, co ułatwia pracę drwalom,
węglarzom i myśliwym. Wszystkie dotychczasowe próby założenia tam stałej osady
kończyły się jednak całkowitym zniszczeniem wioski w tajemniczy i przerażający
sposób. Pewnego ranka zamiast chat i zagród znajdowano jedynie zagłębienie w ziemi,
tak jakby niezwykła i potężna moc wyrwała całą osadę wraz z gruntem.
Prawdopodobnie to samo dzieje się z większymi bandami orków i zwierzoludzi,
jednak jak dotąd nie rozwikłano zagadki tajemniczych zniknięć, nie wiadomo też, kto
jest za nie odpowiedzialny.
Południowo-zachodnie tereny Quenelles to ziemie dawnego Cuileux,
zniszczonego przez goblinoidy jeszcze przed zjednoczeniem królestwa. Wszyscy
tamtejsi rycerze zginęli honorową śmiercią w bitwie, broniąc swych ziem przed
znienawidzonym wrogiem. Niezłomna postawa uczyniła ich nieśmiertelnymi
bohaterami licznych legend i pieśni. Położony nad rzeką Brienne duży obszar księstwa
zwany jest Pobojowiskiem Cuileux. Znajdowane tam od czasu do czasu ludzkie i
orcze kości wydają się świadczyć, iż rzeczywiście jest to miejsce ostatniej szarży rycerzy
z Cuileux. Nikt nie próbuje się tam osiedlić, gdyż zgodnie z powszechnie znaną
opowieścią taki czyn zakłóciłby spokój bohaterskich rycerzy, a ich zemsta zza grobu
dosięgłaby każdego, kto odważyłby się zbrukać pamięć o wielkim honorze i męstwie.
śmiałkowie schodzą pod ziemię, dołączając do khazadów toczących walki w obronie
swych górskich fortec przed zielonoskórymi.
KSIĄŻĘ TANKRED II Z QUENELLES:
Książę Tankred, drugi z władców Quenelles noszący to imię, to sławny i szanowany
rycerz. Największym wyczynem władcy było pokonanie nekromanty Heinricha
Kemmlera oraz wybrańca Chaosu imieniem Krell, którzy zaatakowali opactwo w La
Maisontaal.
Jako władca mądry i przewidujący, książę martwi się o dalsze losy księstwa.
Czuje, iż jego kres jest bliski, a kwestia sukcesji wciąż pozostaje nierozstrzygnięta.
Tankred pochował trzech synów, zaś o najmłodszym od wielu lat nie miał żadnych
wieści. Najstarszy umarł od ran odniesionych w zwycięskiej walce z nekromantą, który
zebrał armię nieumarłych i ruszył na podbój Quenelles. Drugi zginął jeszcze jako
błędny rycerz w bitwie z trupami ożywionymi przez nekromantę Kemmlera. Trzeci
syn sam doprowadził do swej zguby, umierając tak, jak żył - w beczce wina.
Najmłodszy syn, Einhard, ruszył na wyprawę rycerską, lecz słuch o nim zaginął. Od
ponad dziesięciu lat nie było o nim wieści i choć zdarzały się dłużej trwające
poszukiwania Graala, książę obawia się, że będzie musiał przekazać władzę innemu
krewnemu. Wciąż żywi nadzieję na powrót syna, wierząc w to, iż okaże się on godnym
spotkania Pani z Jeziora i objęcia władzy w księstwie.
Książę Quenelles wyróżnia się spośród pozostałych władców bretonnskich,
ponieważ często posługuje się mniej znaczącym tytułem. Od ponad dwóch tysięcy lat
rycerze władający Quenelles przyjmują formalny tytuł diuków Cuileux. Umieszczając
ten tytuł w edyktach dotyczących ziem utraconego księstwa i pieczętując się jego
znakiem, Tankred okazuje zatem szacunek poległym bohaterom i oddaje cześć ich
pamięci.
Drugim z magnatów roszczących prawa do tronu jest lord Therevault, wnuk
młodszego brata księcia. Na jego korzyść przemawia fakt, iż w przypadku
potwierdzenia śmierci Einharda stałby się prawowitym następcą tronu. Jednakże lord
to jeszcze młodzik, który rycerski pas oraz zamek i tytuł odziedziczył po ojcu zabitym
w wypadku na polowaniu. Wszystko było nieszczęśliwym zrządzeniem losu, co nie
zmienia faktu, iż młody rycerz po prostu nie dorósł jeszcze do sprawowania władzy.
Wśród najbliższych doradców Therevaulta jest wielu znamienitych magnatów, którzy
po cichu liczą na to, iż uda im się zyskać kontrolę nad poczynaniami młodego
arystokraty, a byś może także przyszłego księcia.
Wydaje się, że ostateczną decyzję podejmie w imieniu króla Lord Regent, ten
jednak wciąż zwleka, podobnie jak książę Tankred licząc, iż Einhard wróci z wyprawy,
w ten sposób rozstrzygając spór o dziedziczenie władzy. Lord Therevault sam nie wie,
czego chce naprawdę, gdyż jego doradcy również nie są w tej kwestii zgodni.
Natomiast diuk Hinsmar w skrytości ducha liczy na powrót Einharda, ale nie w glorii
rycerza Graala, lecz spoczywającego na pogrzebowych matach.
KURHANY CUILEUX:
Położone na północy Kurhany Cuileux nie powinny być mylone z zajmującym
południową część księstwa Pobojowiskiem Cuileux - miejscem ostatniej bitwy rycerzy
z hordą zielonoskórych. Kurhany to obszar, na którym mieszkańcy zniszczonej
prowincji grzebali swych zmarłych. Samotne kopce rozrzucone są na rozległym
terenie w pobliżu rzeki Morceaux, w Lesie Chalon, a nawet w górach Masywu Orków.
Typowy kurhan składa się z kilkunastu połączonych tunelami krypt i podziemnych sal,
choć zdarzają się też budowle znacznie większe, sięgające głęboko pod ziemię. Krążą
opowieści, jakoby w lesie istniało prawdziwe cmentarzysko o rozmiarach miasta,
strzeżone przez nieumarłych wartowników, jednak tych plotek nikt nie potwierdził.
Kurhany znajdujące się w łatwo dostępnych miejscach to jedynie opustoszałe
grobowce, dawno ograbione z kosztowności przez orki i ludzi. Są jednak i takie, o
których wśród okolicznych chłopów krążą pogłoski, jakoby spokoju pogrzebanych w
środku wojowników strzegły upiory i duchy. Kurhany w górach i głębi lasu zwykle
stoją nienaruszone od setek lat, wypełnione kosztownościami i skarbami, lecz także
budzące strach przed tajemną mocą ochronnych zaklęć i odwiecznych strażników.
QUENELLES:
Quenelles leży 80 kilometrów na zachód od Lasu Loren, przy brzegach rzeki Brienne.
Od wschodu mury podchodzą pod samą puszczę, lecz nie zamykają tej części miasta.
Granicę wyznacza szeroki, wybrukowany trakt. Niegdyś stał tu wschodni mur miasta,
lecz ponad tysiąc lat temu został zburzony na rozkaz Czarodziejki. Z całej Bretonni
przybywają pielgrzymi, aby stanąć w tym właśnie miejscu i spojrzeć na święty las.
Nielicznym szczęśliwcom udaje się dostrzec któregoś z leśnych ludzi, którzy utrzymują
wieczną straż na zachodnim skraju Athel Loren. Inni zaklinają się, iż dostrzegli jakiś
ruch lub odziane na zielone istoty, które w rzeczywistości były jedynie wytworem ich
wyobraźni.
W pobliżu kamiennego traktu stoi kaplica Graala, wyjątkowa w skali całej
Bretonni. Zwana jest kaplicą Czarodziejki, a witrażowe okna i zdobienia przedstawiają
właśnie ją, a nie Panią z Jeziora. Świątynią opiekuje się przynajmniej dwóch rycerzy
Graala, choć rzadko który przebywa tu dłużej niż rok. Wśród mieszkańców stolicy
krążą opowieści o skarbach ukrytych w podziemiach, wielu twierdzi też, iż
przynajmniej raz do roku święty przybytek odwiedza Czarodziejka.
Stały napływ pielgrzymów powoduje, iż wschodnia część miasta to dzielnica
rozrywkowa, nastawiona głównie na obsługę tłumnie przybywających wędrowców.
Mnóstwo tu zajazdów, karczm, kramów oraz wszelakich siedlisk hazardu i innych
rozrywek, szczególnie domów rozpusty. Północną część miasta zajmuje zamek władcy
Quenelles, zdumiewająco mały i skromny, biorąc pod uwagę wielkość całego księstwa.
Podobno jest to spowodowane decyzją Czarodziejki, która nie życzyła sobie wielkiej
twierdzy tuż na skraju swego królestwa.
Do miasta mogą wpływać morskie okręty, ale powyżej rzeka jest zbyt płytka i
dostępna tylko dla najmniejszych łodzi i barek. Quenelles to mroczne, brudne i
plugawe miasto, gdzie domy walą się na siebie, a na zaniedbane ulice wyrzucane są
odpadki i wszelkie nieczystości. Dawniej miasto otoczone było murami, ale skromne
środki przeznaczone na ich utrzymanie i powszechny brak zainteresowania ich
umacnianiem doprowadził do ruiny większość fortyfikacji. Przy okazji zniszczeniu
uległy przylegające do nich domy. Później miasto rozrosło się poza dawne mury,
tworząc liczne dzielnice lepianek, prawie tak samo ohydne, jak slumsy wewnątrz
miasta.
Arystokracja Quenelles żyje w dużych rezydencjach, których wysokie, często
zrujnowane wieże górują nad miastem ze wzgórz na północy. Dekadencka jak cała
bretonnska szlachta, ulega wszelkim zachciankom i poszukuje rozrywek. Szczególnie
słynie ze swoich okrucieństwa, znanych w całym Starym Świecie. Oczywiście,
przestępczość jest powszechna wśród przedstawicieli niższych klas, dla których
żywność to cenna zdobycz, a pieniądze są prawie nieznane. Obowiązują surowe kary
dla tych, którzy zostaną złapani, szczególnie jeśli dokonali wykroczenia przeciw klasie
wyższej. Nawet drobne przestępstwa każe się okaleczeniami i torturami, a
napiętnowani żelazem i oszpeceni ludzie są tutaj częstym widokiem. Wrodzony
sadyzm mieszkańców zdąża w kierunku wypaczeń najgorszego rodzaju, świadcząc o
przenikającym Bretonnczyków skażeniu Chaosem.

INDEKS MIEJSCOWOŚCI KSIĘSTWA QUENELLES:

NAZWA WIEL POPUL ZAMOŻ GARNIZON/
WŁADCA2 DOCHODY UWAGI
OSADY KOŚĆ1 ACJA3 NOŚĆ4 MILICJA5
KSIĘSTWO QUENELLES KSIĄŻĘ TANKRED II Z QUENELLES
QUENELLES Z Książę Tankred II 12590 5 handel, podatki 400a/900b/1800c Stolica Quenelles. Port. Kaplica
Czarodziejki.
Blancbois W Książę Tankred II 54 1 ubóstwo -
Bruteissue W Książę Tankred II 34 2 rolnictwo 2c
La Maisontaal W Książę Tankred II 68 3 handel, klasztor 1b/10c
Pleurbois W Książę Tankred II 76 1 ubóstwo -
Portepetiot W Książę Tankred II 65 2 rolnictwo 6c
Diapremaison Z Sir Tomas z Diapremaison 567 3 handel, podatki, rolnictwo, 28b/63c
wino
Branchetoit W Sir Tomas z Diapremaison 75 2 rolnictwo 7c
Duroche W Sir Tomas z Diapremaison 24 2 rolnictwo 2c
Espritvie W Sir Tomas z Diapremaison 87 2 rolnictwo 8c
Lenitifsole W Sir Tomas z Diapremaison 54 1 ubóstwo -
Montaire Z Sir Edyp z Montaire 365 3 handel, podatki, rolnictwo 14b/41c
Fluetaire W Sir Edyp z Montaire 34 1 ubóstwo -
Outrebois W Sir Edyp z Montaire 27 2 rolnictwo -
Sudpaix W Sir Edyp z Montaire 76 2 rolnictwo 7c
ZIEMIE FLUETVIE LORD JUSPIN Z FLUETVIE
FLUETVIE Z Lord Juspin 6323 4 handel, podatki 215a/490b/786c
Cendrereflet W Lord Juspin 76 2 owce, ser 7c
Santvoie W Lord Juspin 75 2 konie 7c Kaplica Graala.
Grisporte Z Sir Justin z Grisporte 756 3 handel, podatki, rolnictwo 52b/170c
Traitpilon W Sir Justin z Grisporte 45 1 ubóstwo 1c
Jaunebrute Z Sir Mathias z Jaunebrute 345 3 handel, owce, podatki, ser 21b/57c
Sectrou W Sir Mathias z Jaunebrute 87 2 rolnictwo 8c
ZIEMIE LANCEDIABLE LORD FERGUS Z LANCEDIABLE
LANCEDIABLE Z Lord Fergus 6323 4 handel, podatki 215a/490b/786c
Diaprelance W Lord Fergus 87 2 owce, ser 8c
Sudfoire W Lord Fergus 89 2 handel, rolnictwo 9c Targ.
Courir Z Sir Pierr z Courir 465 3 handel, podatki, rolnictwo 52b/170c
Viergefer W Sir Pierr z Courir 78 1 ubóstwo 5c
ZIEMIE PILON LORD MEROVECH Z PILON
PILON Z Lord Merovech 6323 4 handel, podatki 215a/490b/786c
Beaupont W Lord Merovech 53 2 owce, ser 5c
Foitsole W Lord Merovech 53 2 bydło 5c
Glacesel W Lord Merovech 46 1 ubóstwo -
Jaunegrand Z Sir Robert z Jaunegrand 465 3 handel, podatki, rolnictwo 32b/70c
Mineraifer W Sir Robert z Jaunegrand 65 1 rudy metali - Kopalnia żelaza.
Outrevie W Sir Robert z Jaunegrand 66 1 ubóstwo 1c
Sangnoir Z Sir Violent z Sangnoir 676 3 handel, owce, podatki, ser 27b/121c
Lenitifissue W Sir Violent z Sangnoir 34 2 rolnictwo 3c
Voleuraire W Sir Violent z Sangnoir 87 2 rolnictwo 8c
ZIEMIE PORTESOURD LORD JEROME Z PORTESOURD
PORTESOURD Z Lord Jerome 4156 4 handel, podatki 51a/310b/540c
Druaire W Lord Jerome 65 2 rolnictwo, wino 5c
Eteporte W Lord Jerome 75 1 ubóstwo 3c
Nordroche W Lord Jerome 76 2 rolnictwo 6c

WARHAMMER FRP - 3
 Gavemont Z Sir Lambert z Gavemont 787 3 handel, podatki, rolnictwo 35b/170c
Baicygne W Sir Lambert z Gavemont 24 2 rolnictwo -
Pursang W Sir Lambert z Gavemont 45 2 rolnictwo 3c
ZIEMIE ROCHETRAIT LORD NICOLAUS Z ROCHETRAIT
ROCHETRAIT Z Lord Nicolaus 9877 4 handel, podatki 120a/660b/1123c
Blanclance W Lord Nicolaus 65 2 rolnictwo 6c
Moussevie W Lord Nicolaus 74 1 ubóstwo -
Secete W Lord Nicolaus 67 1 ubóstwo -
UWAGI:
1 - Osady oznaczona następująco: Miasto (M), Miasto-Państwo (MP), Miasteczko (MS), Małe miasteczko (MM), Wioska (W), Zamek (Z).
2 - Władca oznacza tu suzerena prowincji. W miastach funkcjonują również rady miejskie; w wioskach zaś władzę sprawują mniej lub bardziej formalne rady starszych.
3 - Podana wartość określa ludność zobowiązaną do płacenia podatków, nie uwzględnia przyjezdnych, żebraków, złodziei itd. Aby otrzymać całkowitą liczbę przebywającej w
osadach ludności należy pomnożyć tę wartość przez modyfikator zamożności.
4 - Zamożność osad uszeregowano w kolejności od 1 (ubóstwo) do 5 (bardzo bogata).
5 - Garnizon oznacza liczbę zawodowych żołnierzy, stacjonujących w osadzie, milicja zaś - liczbę ochotników lub poborowych, pilnujących przestrzegania prawa. Cyframi oznaczono
jakość (wyszkolenie i wyposażenia) oddziałów: a - doskonała, b - przeciętna, c - słaba. Mieszkańcy wiosek zarabiają w inny sposób, ale wielu z nich można w razie potrzeby
szybko powołać pod broń.

4 - WARHAMMER FRP