Professional Documents
Culture Documents
საჯარო ლექცია
!!!! ასეთი პაციენტების დახმარეის ერთ ერთ პრობლემას წარმოადგენს მიახვედრო რომ უნდა
მიიღოს ადამიანი ისეთ როგორიც ის არის, კრიტიკისა და მისი გამოყენების გარეშე;
უყვარდეს გაიდეალების გარეშე, რომ სირცხვილის გარეშე თავისი ნამდვილი განხდების
გამოხატვა კარგია.
4
obieqtis arCevanis zogierT saxes. anaklitikuri saxis dasrulebuli obieqtis siyvaruli
damaxasiaTebelia mamakacebisaTvis. is rCeba im ideis erTguli, rom Seyvarebul
mdgomareobaSi yofna warmoadgens paTologiur mdgomareobas, radgan siyvaruli
warmoadgens qalis zeSefasebas da aRadgens im mdgomareobas, nevrotul
kompulsias, romelis iwvevs mes gaRaribebas libidosagan sayvareli obieqtis
sasargeblod. ras Seexeba qalTa mier obieqtis arCevas, froidi Tvlis, rom bevri qali
Tavis obieqtur urTierTobebs amyarebs “narcisul obieqtis arCevaze.”am ideis
dasamtkiceblad is ayeneბs hipoTezas, rom gardatexis periodSi organizmis
momwifeba, rogorc Cans, iwvevs originaluri narcisizmis intensifikacias. radgan ufro
xSirad qali mamakacs xiblavs narcisuli gziT-aseT qalebs mxolod sakuTari Tavi
uyvarT im siZlieriT, ra siZlieriTac uyvars igi mamakacs, anu qalisTvis pirveladia ara
is, rom uyvardes, aramed is, rom is uyvardeT. aris qalTa tipi, romelTac uyvarT
mamakacuri modelis mixedviTda romelis axdens siyvarulis obieqtis seqsualur
zeSefasebas. sxva tipis narcisuli qalebi zurgs aqceven kacebs, raTa arapirdapir
ganaviTaron obieqtis siyvaruli- is siyvaruli, rac aqvT Tavisi gaCenili bavSvis
mimarT..
იდეალ ეგო
5
wminda nevrotuli bunebis gadatana da primituli elementebi, romelic warmoadgens
fsiqoturi, pervertuli, narcisuli komponentebis narevs mravalgvari proporciiT.
Tavis mxriv, vinikotic Tvlida, rom pirvelad identifikacias adgili aqvs sicocxlis
dasawyisSi –bavSvi Tvlis, rom is da deda mTlianad arian Serwymulni erTmaneTSi.
magram is iSviaTad iyenebda termins pirveladi narcisizmi. am fazis dros bavSvi
ganaviTarebs iluzias, rom man wარmoSva obieqti da dedis funqciaa, rom is am
iluziaSi amyofos, sanam bavSvs ar eqneba misi mitovebis unari. Tu am fazaSi
“raRac araa swori,” maSin viTardeba “primitiuli emociuri ganviTarebis”
daavadebani. amgvar pacientebs unda miesces saSualeba, rom CauRrmavdnen
regresiis saSualebiT am adreuli infantiluri damikidebulebis ganviTarebis fazas,
romelSic analizirebuli da setingi erTmanets erwymis pirvladi narcisizmis
mdgomareobaSi, ris Sedegadac “namdvili me” daiwyebs zrdas’.
6
რომელიც ზრუნავს თავის შვილზე, რომელიმე- მოქმედებას ბუნებრივად ძალიან კარგად
ასრულებს, ეს მაინც არ შეიძლება მიღებულ იქნეს როგორც უნივერსალური
კანონზომიერება. მაგალითად, ბავშვის შემთხვევა, რომლის დედას შეუძლია ასახოს, უფრო
სწორად, ბავშვს მხოლოდ თავისი საკუთარი განწყობა, ან უფრო უარესი, მხოლოდ საკუთარი
დამცავი რეაქციების რიგიდულობა გადასცეს. რას ხედავს ამ შემთხვევაში ბავშვი დედის
სახეზე? (Winnicott, 1971)
რა თქმა უნდა, არის შემთხვევები, როცა დედას არ შეუძლია რეაგირება. თუმცა, ბევრ
ბავშვს უწევს გადაიტანონ საკმაოდ ხანგრძლივი პერიოდები, როცა ისინი ვერ იღებენ უკან
იმას, რასაც თავად გასცემენ. ისინი იყურებიან და ვერ ხედავენ საკუთარ თავს დედის
თვალებში, და ამას თავისი შედეგები მოაქვს. პირველ რიგში, ბავშვის კრეატულობა
ატროფიას იწყებს და ბავშვები, ასე თუ ისე, იწყებენ სხვა უნარების ძიებას, სადღაც გარემოში,
რომელიც დაეხმარება მათ ნაწილ–ნაწილ იპოვნონ თავიანთი თავი. ეს შესაძლებლობებიც
შეიძლება საკმაოდ წარმატებული იყოს, ბრმა ბავშვებსაც ხომ ესაჭიროებათ საკუთარი
ანარეკლის მიღება, სხვა ორგანოების გამოყენებით. რა თქმა უნდა, თუ მისი სახე უძრავია,
დედას ამავდროულად შეუძლია რეაგირება სხვაგვარად. დედების უმრავლესობა რეაგირებს,
როცა ბავშვი ცუდადაა ან ბრაზობს, განსაკუთრებით მაშინ, თუ ის ავადაა. მეორე მხრივ,
ბავშვი მიეჩვევა იმას, რომ როცა იყურება, ის რასაც ხედავს – ეს დედის სახეა. ასეთ
შემთხვევაში დედის სახე აღარაა სარკე. ასე რომ, აღქმა ანაცვლებს აპერცეპციას, პერცეფცია
იკავებს იმ ადგილს, რომელიც შეიძლება გამხდარიყო გარე სამყაროსთან ორმხრივი
ღირებული გაცვლის დასაწყისი, როცა თვით სრულყოფილება მონაცვლეობს აღქმულ
სამყაროს ახალ ღია მნიშვნელობებთან (Winnicott, 1971).
რა თქმა უნდა, ამ სქემაში არის შუალედური სტადიებიც. ზოგიერთი ბავშვი არ კარგავს
იმედს და მაინც აგრძელებს ობიექტის კვლევას, ისინი აკეთებენ ყველაფერს, აღქმისათვის
ხელმისაწვდომი ობიექტის მნიშვნელობის აღმოსაჩენად.
არანორმატიულ და პათოლოგიურ ასპექტები ბავშვს საკუთარ თავში კეტავს. შეაქვს ქაოსის
ელემენტი და ბავშვი ან ამ სიტუაციიდან გასვლას დაიწყებს, ან ყურებას დაიწყებს მხოლოდ
იმიტომ, რომ თავდაცვისთვის აღიქვა რაიმე. ასეთ ბავშვს მომავალში სირთულეები ელის: რა
არის სარკე და რას უნდა აკეთებდეს? თუ დედის სახე უპასუხოა, სარკეც ნივთი იქნება,
რომელსაც უნდა
უყურო მასში ჩაუხედავად. (Winnicott, 1971)