Był Herakles synem Zeusa, boga i Alkmeny, kobiety ziemskiej.

Był on
herosem. Miał ponadludzką siłę. Zeus chciał dla syna łaski nieśmiertelności
i dlatego podał go do karmienia śpiącej Herze. Ona jednak
odrzuciła dziecko i zaczęła je prześladować. Chciała go zabić, dlatego
wsadziła mu do kołyski węże, ale Herakles szybko zdołał je udusić. Gdy był
już dorosły Hera zesłała na niego opętanie, pod wpływem którego zabił on
swą rodzinę. Wyrocznia w ramach kary kazała udać się do króla Eurystesa.
Tam czekało na niego dwanaście ciężkich prac. Jedną z nich było zabicie
hydry lernejskiej, lwa nemejskiego, wyczyszczenie stajni Augiasza,
zabranie z Hadesu psa Cerbera. Herakles udowodnił, że potrafi wykonać
wszystkie te prace, chociaż dla zwyczajnego człowieka byłyby one po
prostu niemożliwe i niebezpieczne. Herakles został odkupiony i chciał
ocenić się powtórnie. Nie pozwolili jednak na to bracia wybranki. W gniewie
zamordował jednego z nich. Musiał więc odbyć kolejną karę, tym razem u
królowej Omfalii, która kazała mu pracować w przebraniu kobiecym. Potem
Herakles pojął za żonę Królową Dejanirę, która została porwana przez
centaura Nessosa. Herakles zabił go, strzelając z łuku. Przedtem jednak
centaur podarował Dejanirze swą krew, jako miksturę, zapewniającą
wierność męża. Dejanira postanowiła namoczyć w niej koszulę Heraklesa.
Tak naprawdę krew centaura była jadem i gdy Herakles ją ubrał, koszula
wżarła mu się w ciało, zadając męki. Dejanira nie mogąc na to patrzeć,
popełniła samobójstwo. Herakles pragnął spłonąć na stosie, by skończyć
swoje katusze, ale pomógł mu Zeus, zabierając na Olimp.