HER FİLM İNCELEMESİ

Öncelikte filmden çok fazla etkilendiğim ve çok fazla şey sorguladığımla başlamak istiyorum. Sadece
teknoloji, aşk, drama bir film olmadığını ve bu iki saat boyunca filmin altında yatan mesajlardan da
konuşmak istiyorum. Filmimizde konu alan bir adamın yani Theodore’nin hayatındaki eksikliklerinin
bir işletim sistemi olan Samantha ile kapatmaya çalıştığını izliyoruz. Aslında filmin başında bir
adamın ne kadar yalnız ve mutsuz olduğu gözümüze çarpıyor. Bu adamın hayattan zevk almayan birisi
olduğu göze çarpıyor. Theodore çeşitli insanlara mektuplar yazan ve bunu meslek edinmiş bir adam.
Kısa süre önce çok sevdiği bir kadından ayrılmış ve bunu hala atlatamamış birisi. Her anıları
canlandığında canının yandığını da hissedebiliyoruz. Yazdığı mektuplar bile herhangi bir şekilde
yazılmış olan mektuplar değil tam aksine her mektubundan kendinden bir iz bırakıyormuşçasına
yazıyor. Hayatı darmadağın olmuş gibi hiçbir şeyden zevk almıyor ve gündelik hazlarla yaşamına
devam ediyor. Yolda giderken bir gün yeni bir işletim sistemiyle karşılaşıyor ve merak edip o işletim
sistemini bilgisayarına yüklüyor. Şimdi filmde nasıl bir tür yapay zekâdan bahsedildiğine gelirsek
anladığım kadarıyla filmin geçtiği zaman dilimi çok ileri bir tarihler olduğu mekânsal analiz
yaptığımız zaman da belli. Bu insanların her alanında yapay zekâ buluyor. Basit bir konsol oyununda,
iş yerinde her yerde yapay zekânın basit de olsa izlerini görüyoruz. Uyanır uyanmaz Theodore ’n
kulaklık gibi gözüken aleti takıp günün postalarını okuyan basit bir yapay zekâyı, iş yerinde kullanmış
olduğu mektup yazarken bilgisayarın kendi kendine yazmasını, telefon dediği küçük ekranın her yere
yansıtabilmesi, sokaklarda gördüğümüz teknoloji şu an var olan teknolojiden çok daha güçlü olan bir
teknolojiyi izledik. Theodore’n yolda görüp merakla bilgisayarına yüklediği yapay zekâ türü en üst
seviye yapay zekâ olan kendinin farkında olan yapay zekâdır. Theodore yapay zekâya yüklerken
işletimcinin ses tonuyla karşılaşıyor ve ona birkaç soru soruyor. Sistemin ses tonundan Theodore çok
etkileniyor çünkü insandan farksız bir şekilde konuşuyor. Bu ses tonunun çok önemli olduğunu
düşünüyorum çünkü karşında konuştuğu normal algılayan bir robot gibi olsaydı zaten hiçbir şekilde bu
şekilde yoğun duygunun olduğunu konuşmazdık. Theodore sistemi kurarken işletim ona seslendi ve
ilk tanışma burada başladı. Sistem ona adını sordu ve Theodore de bir isminin olup olmadığını
sorduğunda okuduğu 100.000 kitaptan seçtiği ve en sevdiği isim olan Samantha ismini koyduğunu
söyledi ve adam sisteme hayran duymaya başlamıştı bile. Bize burada da işletimcinin ultra bir zekâya
sahip bir işletim sitemi olduğunu gördük. Daha sonra Theodore’a sorduğu tanışma amaçlı sorular da
benim dikkatimi çekti. Samantha belki de çok basit bir soru sorarak annesiyle görüşüp görüşmemesini
arasının nasıl olduğunu sorduğunda Theodore’nin kısa cevap yerine detaylı bir şekilde açıklamaya
çalışması aslında büyük bir sorun olan eksikliği gözler önüne seriyor. Bu sahnede karakterin ‘’anne
yoksunluğu’’ durumunu görmüş olduk. Anne konusuna gelmişken filmde dikkat ettiğim bir konu ise
filminin isminin neden ‘’Her’’ olmasıdır. Filmimizin ana karakterinin hayatındaki kadın figürler
Theodore’n eşi, işletim sistemi Samantha ve yakın arkadaşı Amyden oluşuyor. Aslında Theodore’nin
çıplak hamile bir kadının fotoğrafına bakması, en iyi anne oyununu oynaması ve işletim sistemini
kadın sesi tercih edip ona bağlanması onun psikolojisindeki eksiklikleri iyi bir şekilde yansıtıyor.
Psikolojisini biraz daha analiz edersek Theodore’n hayattaki en önemli üç sorunu olan yalnızlık,
karasızlık ve eksiklikleri olduğunu görüyoruz. Zaten kendini yalnız hissettiği için karşısında bir insan
gibi hisleri, duyguları olan biriyle konuşmak istediği için işletim sistemini alıyor ve ona bağlanıyor.
Theodore’n âşık olarak evlenip onunla büyüdüğünü söylediği eşiyle olan anıları hiç adamın aklından
gitmiyor. Eşinden sonraki duyduğu yalnızlıkla hayatına bir kadın figürü olan Samantha’yı sokarak
boşluğu doldurmayı umuyordu. Fakat çok daha garip bir durumun içine girdi. Bir işletim sistemine
sırılsıklam aşık oldu.. Theodore Samantha ile çok güzel vakit geçirir ve kendini kaybetmemek ve
çevresinden garip tepkiler almamak için başlarda Samantha ile arasına belli bir sınır koymaya çalışır.
Daha sonra eşiyle kavga ettikten ve eşinin sen gerçek duyguları taşıyamazsın ancak laptopuna âşık
olursun demesi Theodore a çok ağır gelmiştir. Ve o zamandan sonra Samantha’nın sadece bir işletim
sistemi olmadığını iyice kavrar ve duygularının gerçekliğini hisseder. Tabi süper zekâ Samantha da bu
sıra boş durmaz tecrübelerden sonuçlar çıkarır ve her an daha fazlasını ister. Samantha da bir insan
gibi hislerini adama döker ve duygularını çok yoğun yaşamak ister. Adamın onu her şeyiyle hissetmesi
için elinden geleni yapar. Bazen bir vücudu olduğunu hayal eder ve adamın yanında ona
dokunmasının nasıl bir şey olduğunu hayal eder. Ve kendisini de böyle hissettiği için sorgular.
Kendini maddesel dünyanın ötesine geçmeye hazır hisseder ve bilme arzusu sürekli bu yönde artar.
Theodore ilişkisini artık yakınlarına söyler çünkü hislerinin gerçek olduğundan emindir.
Arkadaşlarıyla tatile çıkarlar, tek başlarına seyahat ederler ilişkileri iyice gerçek bir ilişkiye döner.
Theodore bir gün Samantha’ya ulaşamaz ve çok telaşlanır ve işletim sisteminin silindiğini düşünür ve
kendini kaybeder ve daha sonra Samantha’ya ulaşır ve acı gerçekle karşılaşır. Theodore o an
çevresindeki insanların hepsinin bir yapay zekâ arkadaşı olduğunu görüp Samantha’nın onunla
konuşurken başka kişilerle konuşup konuşmadığını sorunca aldığı cevap hiç hoşuna gitmez. Daha
kötüsü âşık olduğu tek insanın o olmadığını öğrendiğinde aklında idealize ettiği sevgili hayalinin yok
olmasına neden oluyor. Tüm yaşananların sonuncunda Theodore’n Samantha ile ayrılma sahnesi beni
çok etkiledi. Veda konuşmasında yüzünü görmeyiz ama Samantha bir bedenmiş gibi Theodore’a
sarılır ve bu hislerin gerçekliğini anlamamızı sağlar. Theodore içindeki eksikliklerin farkına varmış ve
bunun bilincinde ilerlerlemeye devam eder.

BÜŞRA DOKUR