Sëmundja Mangësit e enzimëve Metabolitet kryesore akumuluese

Glycogenosis , tipi 2-Pompe ɑ-1,4-Glucosidase(lizozomal glycogen

glukosidazë)
Sphingolipidoses
GM 1 gangliosidosis GM 1 ganglioside β-galactosidase GM1 ganglioside,galactose oligosaccharides
Tipi 1 – përgjithsisht fëmijë
TIPI 2-- mosha të reja
GM 2 gangliosidosis
Sëmundja e Tay-Sachs Hexosaminidase, ɑ nënjësi GM2 ganglioside
Sëmundja e Sandhoff Hexosaminidase, β nënjësi GM2 ganglioside,globoside
GM2 gangliosidosis varianta AB Proteina aktivizuese e Ganglioside GM2 ganglioside
Sulfatidoses
Metachromatic leukodystrophy Arylsulfatase A Sulfatide
Mungesë e shumëfishtë e sulfatazës Arylsulfatase A,B,C;steroid Sulfatide, steroid sulfate, heparan sulfate, dermatan
sulfatase;iduronate sulfatase;heparan sulfate
N-sulfatase
Sëmundja e Krabbe Galactosylceramidase Galactocerebroside
Sëmudnja e Fabry ɑ-Galactosidase A Ceramide trihexoside
Sëmundja e Gaucher Glucocerebrodase Glucocerebroside
Sëmundja e Nienmann-Pick tipet A dhe B Sphingomyelinase Sphingomyelin

Mucopolysaccharidoses(MPSs)
MPS I H (Hurler) ɑ-L-Iduronidase Dermatan sulfatae, heparan sulfatae
MPS II (Hunter) I-Iduronosulfate sulfatase
Mucolipidoses (MLs)
Sëmundja I-qeliz (ML II) dhe pseudo-Hurler Mungesa e enzimave Mucopolysaccharide,glycolipid
polydystrophy phosphorylating(fosfoliruese) është
thelbsorë për formimin e shënuesit të
njohjes së mannose-6-phosphate; acidi
hidrolases që nuk e ka shënuesin njohës
nuk mund të drejtohen ne lizozome por
sekretohen jashtqelizor.
Sëmudnje të tjera me carbohydrate të
komplikuara ɑ-Fucosidase Fucose-përmajtje sphingolipids dhe fragmente të
Fucosidosis ɑ-Mannosidase glycoprotein
Mannosidosis Aspartylglycosamine amide hydrolase Mannose-përmajtje oligosaccharides
Aspartylglycosaminuria Aspartyl-2-deoxy-2-acetamido-glycosylamine
Sëmundje tjera me deponimin lizozomal
Sëmundja e Vvolman Acid lipase Cholesterol esters , triglycerides
Mangsia e Acid Phosphate Lysosomal acid phosphatase Phosphate esters

Hebrenjtë Ashkenazi, midis të cilëve ndonjëherë të shkumëzuara (fig 7.9A).

frekuenca e transportuesve heterozogjike
vlerësohet të jetë 1 në 30. Transportuesit
heterozigotë mund të zbulohen duke
matur nivelin e heksosaminidazës në
serum ose me sekuencën e ADN-së.
Në mungesë të heksosaminidazës A,
gangliosidi GM2 grumbullohet në shumë
inde (p.sh., zemra, mëlçia, shpretka,
sistemi nervor), por përfshirja e neuroneve
në sistemin nervor qendror dhe autonom
dhe retinën mbizotëron në pamjen klinike.
Akumulimi i GM2 ndodh brenda
neuroneve, cilindrave akson të nervave
dhe qelizave gliale në të gjithë SNQ.
Qelizat e prekura duken të fryra dhe
mikroskopia tregon konfigurime të
ngjashme me lëkurën e qepës brenda
lizozomeve të përbërë nga shtresa të
membranave (Fig 7.9B). Këto ndryshime
patologjike gjenden në të gjithë SNQ
(përfshirë palcën kurrizore), nervat
periferikë dhe sistemin nervor autonom.
Retina zakonisht përfshihet, ku zbehtësia
e prodhuar nga qelizat ganglionale të
ënjtura në retinën periferike rezulton në
një pikë të kundërt "të kuqe vishnje" në
makulën qëndrore relativisht të paprekur.
Baza molekulare për dëmtimin neuronal
nuk është kuptuar plotësisht. Sepse në
shumë raste proteina mutante është
e keq-zbërthyer, ajo shkakton të
ashtuquajturën përgjigje të "proteinave të
shpalosura" (Kapitulli 2). Nëse enzima të
tilla të keq-palosura nuk janë të
stabilizuara nga kaperonet, ato i
nënshtrohen degradimit proteasomal,
duke çuar në akumulimin e substrateve
toksike dhe ndërmjetësve brenda
neuroneve. Këto zbulime kanë nxitur
provat klinike të terapisë molekulare të
chaperonit për disa variante të shfaqjes së
mëvonshme të Tay-Sachs dhe
sëmundjeve të tjera të deponimit lizomal.
Një terapi e tillë përfshin përdorimin e
kaperoneve sintetike që mund të kalojnë
barrierën gjak-tru, të lidhen me proteinën
e mutuar dhe të mundësojnë palosjen e
duhur të saj. Një enzimë funksionale e
mjaftueshme mund të shpëtohet për të
përmirësuar efektet e gabimit të lindur. Në
variantin më të zakonshëm akut infantil të
sëmundjes Tay-Sachs, foshnjat shfaqen
normale në lindje, por dobësia motorike
fillon në moshën 3 deri në 6 muajsh, e
ndjekur nga dëmtimi neurologjik, fillimi i
verbërisë dhe mosfunksionimet
neurologjike progresive më të rënda.
Vdekja ndodh brenda 2 deri në 3 vjet.
Llojet e sëmundjes Niemann-Pick A dheB;
Sëmundjet e tipit A dhe tipit B Niemann-
Pick janë njësi të lidhura të karakterizuara
nga një mungesë primare e acidit.
●257