POSSESSIVE 11: Valerian Volkzki - COMPLETED [Wattys2016]

by CeCeLib

=================

SYNOPSIS

WARNING: SPG/R-18

LUSTING over Grace Oquendo is not good for Valerian Volkzki's health. He should be
working his ass off. He should be firing his employees who go against his will.

Dapat ay nagpapayaman siya imbes na i-stalk si Grace Oquendo. Lahat ng ginagawa

niya ay kabaliktaran sa dapat gawin ng isang Valerian Volkzki.

Bakit ba niya ito ginagawa?

Para makita si Grace? Hell! That is so wrong in his vocabulary.

Para mahawakan ito at pa-simpling ma-tsansingan? Fúck! Hindi siya manyak. He can
bed any woman he Fúcking wants.

Para makasama ito? Shit! Gusto niya palaging nag-iisa at ayaw niya ng isturbo. And
Grace Oquendo screams disturbance to his life.

Para maamoy ang nakakabaliw na natural na amoy nito bilang isang babae? Another
Fúck! Kailan pa siya nabaliw sa isang amoy? He is so fúcked up.

O para maakit niya ito at maangkin? Hmm... well...

And to top of it all, may lahing hapon at espanyol ang dalaga. Another holy Fúck!
Hindi siya papatol sa may lahing hapon at espanyol! But can he stop his manhood
from having an erection every time Grace is near?

If he can't stop his massive erection, disaster will strike in the name of Lust and
Cupid.
A/N: hindi ko alam kailan ko 'to isusulat. Haha. After Lath o sabay kay Lath.
Hahaha. After nalang :)

=================

CHAPTER 1

CHAPTER 1

"DOC, WE SHOULD add him to the list of well sought after bachelor for tomorrow's
auction." Sabi ni Tessmarie na inilapag ang larawan ng isang guwapong lalaki sa
ibabaw ng mesa niya. "Sa tingin ko papayag naman siya."

Si Tessmarie ang co-organizer ni Grace para sa gaganaping Auction bukas ng gabi.

The Auction is for Animal Welfare. She always partakes in this kind of things.
Halos lahat ng oras niya ay napupunta sa pag-aalaga niya sa mga hayop sa Clinic
niya. She's a veterinarian and loves animals, dogs specially.

She took a deep breath and stared at the handsome man in the photo. He has an
emotionless midnight black eyes. His nose is proud. A very stubborn jawline and a
visible frown of displeasure on his face. Bumaba ang tingin niya sa katawan nito.
Well-toned body. He stands six feet three. Kahit sa larawan, nakakunot pa rin ang
nuo nito.

"Sa tingin mo papayag si Mr. Valerian Volkzki na sumali sa Auction bukas?" Mahina
siyang natawa. "Sorry, Tessmarie, i just didn't think he would. He is after all
called Hitler by his employees."

Ngumiti ng tipid si Tessmarie. "Alam ko. But think of this; kapag napapayag natin
ang isang Valerian Volkzki na sumali, siguradong marami tayong malalakap na pundo."

Grace is considering it. "Sabihin na nating isinama natin siya," humugot siya ng
isang malalim na hininga. "Sino ang pupunta sa kaniya para imbetahan siya?"

Lumapad ang ngiti ni Tessmarie saka inilapag ang invitation card sa mesa niya.
"Ikaw."

Namilog ang mata niya. "No way..."

"Yes, way." Kinindatan siya ni Tessmarie,

"sa ating dalawa, mas malakas ang convincing power mo."

"I doubt that." Pinaikot niya ang mga mata. "Tessmarie, baka patayin ako ng
lalaking 'to." Dinuro-duro pa niya ang larawan ni Mr. Volkzki. "Hindi ako
makakalabas ng buhay sa opisina niya."

Tinawanan lang siya ni Tessmarie. "Silly. Of course not. Ang magagawa lang niya ay
singhalan ka."

Bumagsak ang balikat niya. "Wala bang ibang puwedeng kumausap sa kaniya?"
Tessmarie shrugged. "I could call Donny and-"

"Ew." Nalukot ang mukha niya.

Malakas na tumawa ang kausap. "Ayaw mo talaga kay Donny no? Balak pa naman no'n
manligaw sayo."

Si Donny ay kasali sa organisasyong Animal Welfare katulad nila ni Tessmarie at

palagi itong nakikipaglapit sa kaniya sa hindi malamang kadahilanan.

Hindi pa rin maipinta ang mukha. "Ayoko sa kaniya. Nandidiri ako kapag hinahawakan
niya ako. Nasusuka ako e. Siguro dahil 'yon sa pabango niya. Mabait naman siya pero
ayaw kong hinahawakan niya ako."

Tumawa na naman ito ng malakas. "Oh, Grace. Napakainosente talaga niyang isip mo.
Hindi pa tainted ng kahalayan at kabederhan sa mundo." Tessmarie tsked. "Nasusuka
ka kasi hindi mo gusto si Donny. Yon lang 'yon. 'Yan ang reaksiyon mo kasi ayaw mo
sa kaniya. Pero kapag may lalaking humawak sayo ay nagustuhan mo ang pakiramdam,
humanda ka, si kupido ang may kagagawan niyan."

Kumunot ang nuo niya. "Cupid doesn't exist. It is scientifically proven."

Napailing-iling nalang si Tessmarie. "God, Grace, saang kuweba ka ba tinago ng

pamilya mo? Cupid is used to represent love, not literally."

Napasimangot

siya at nainis sa sarili. Bakit ba ang dami niyang hindi alam sa mundo? "Eskwelahan
at bahay lang ako palagi at may kasama pa akong yaya hanggang college ako. Kapag
may free time, nagbabasa ako sa educational books tulad ng gusto ni Daddy para
dagdag kaalaman na rin. Nuong college ako, hatid sundo ako ni Daddy tapos uncle ko
ang dean ng college namin kaya bantay-sarado ako. I want to be like the normal
students, hanging out with boys and reading Magazines, but Dad won't let me. Sabi
niya makakasama 'yon sa akin. And i listened. That's what good daughters do right?
Listen to her parents?"

Tessmarie looked at her with pity. "Grabe naman pala ang pagka-istrikto ng parents
mo. Hindi ka ba nasakal man lang ni isang beses?"

Umiling siya. "Para rin naman 'yon sakin sabi ni Daddy. Kaya pasensiya na kung
literal ako minsan mag-isip at walang kaalaman-alam tungkol sa opposite sex."

Tessmarie sighed. "Don't worry. Kapag may hindi ka maintindihan sa opposite sex,
call me. May number ka naman sakin diba?"

Grace nodded. "Salamat."

"Sige, alis na ako. Mamimigay pa ako ng imbitasyon e."

Tumayo siya nakipagbeso kay Tessmarie. "Okay. Ingat."

"I will. Anyway, don't forget about Mr. Valerian Volkzki. Kaya mo 'yan." Ngumiti
ito saka lumabas sa clinic niya.

Pabagsak na naupo si Grace sa swivel chair, ang mga mata niya ay nakatitig sa
larawan ni Valerian Volkzki. Siya talaga ang kakausap kay Hitler ng Pilipinas?

Lord, have mercy on me.

Huminga siya ng malalim saka inilagay sa handbag niya ang invitation card na
inilapag ni Tessmarie sa table niya at lumabas

ng Animal Clinic niya kasama ang aso niyang si Valerian na iniregalo sa kaniya ng
ama.

Binuksan niya ang pinto ng sasakyan. "Valerian, get in." Pagkausap niya sa aso na
kaagad namang pumasok sa loob ng kotse.

Napangiti si Grace dahil napakatalino ng aso niya at nakikinig sa kaniya. Pumasok

na rin siya at umupo sa driver's seat saka pinausad ang sasakyan patungo sa AirJem
Airlines.

Sana papasukin siya kahit wala siyang appointment. She knew that Valerian Volkzki
is a very busy man.

Nang makarating siya sa parking lot ng AirJem Airlines, binuksan niya ng isang
pulgada ang bintana para makahinga ang aso niya habang nasa loob siya. She's not
worried that someone might steal her car. Heavily guarded ang buong parking lot.

Inayos muna niya ang itim na damit na umabot ang haba sa taas ng tuhod niya. The
dress hugs her curves. Napakagat labi siya ng mapansing naka Doctor's Robe pa siya.
Shit! Nakalimutan niya iyong tanggalin. Oh well, might as well wear it. Paparating
na ang elevator sa distinasyon niya.

Nang bumukas iyon, himinga siya ng malalim bago lumabas. Dumeretso siya sa mesa na
nasa labas ng President's Office.

"Good morning." Nginitian niya ang lalaki na nasa likod ng secretary desk. "Puwede
ko bang makausap si Mr. Volkzki? Wala akong appointment."

Ngumiti ang lalaki. "Mr. Volkzki doesn't like appointments." Tumayo ito, "wait for
me here."

Tumaas ang kilay ni Grace ng pumasok ang lalaki sa President's Office. Mr. Volkzki
doesn't like appointments? How weird is that? Hindi ba dapat kapag malalaking
kompanya may appointment kasi marami silang ginagawa?

Nakataas

pa rin ang kilay niya nang makalabas ang lalaki sa opisina ng President, pero
nanatiling nakabukas ng kaunti ang pinto.

"Ma'am, ano raw ho ang pangalan niyo?" Magalang na tanong ng lalaki.

"Grace Oquendo." Sagot niya.

Pumasok ang kalahati ng katawan ng lalaki sa pinto saka nagsalita. "Grace Oquendo
raw Mr. Volkzki." Anito na mukhang kausap ang pakay niya.

This is weird.

Bumaling na naman sa kaniya ang lalaki at nagtanong. "May dugo daw po ba kayong
hapon o espanyol?"

Naguguluhang tumango siya. "One fourth Japanese, one fourth Spaniard and half-
Filipino."

Bumaling na naman ang lalaki sa loob ng opisina. She heard the man relay his answer
to his very weird boss. And then he looked at her again.

"Ma'am, puwede daw po ba kayong humarap sa Camera?" Itinuro nito ang camera na nasa
gilid. "Para raw makita niya kayo."

Nagtataka man, sinunod niya ang pinagawa ng lalaki at nakakunot ang nuong tumingin
sa camera.

Minutes later, the man spoke again. "Pasok na ho, kayo, ma'am."

Nagpakawala siya ng isang malalim na hininga saka naglakad papasok.

"Thank you." Aniya sa lalaki ng magkasalubong sila saka pumasok sa nakabukas ng

pinto.

"Close the door." A baritone voice said as she walked in.

Without looking at Mr. Volkzki, Grace closed the door behind her and faced the man
she came here for.

Grace suck in a sudden breath when she saw his face up close. The picture didn't do
him justice. The man in front of him is Adonis personified. Good heavens. May
lalaki palang ganito ka guwapo.

Tumikhim siya at napakurap-kurap. "Ahm,

puwede ba kitang makausap?"

He shrugged. "Nagsasalita ka na diba?"

No wonder he is also Hitler personified. What a rude mouth he has.

He motioned her to come closer using his finger. "Lumapit ka rito at umupo ka.
Nangangalay ang leeg ko sa kakatingala sayo."

Tumango siya. Oo nga naman. It was rude of her not to sit.

She wet her lips and followed what Mr. Volkzki said. Lumapit siya sa mesa nito at
umupo sa visitor's chair.

Naiilang siya sa titig ni Valerian Volkzki, pero mas nailang siya ng bumaba ang
tingin nito sa mayayaman niyang dibdib.

Tumikhim siya at kalmadong nagtanong. "Excuse me? Bakit ka nakatingin sa dibdib

ko?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Hindi ako nakatitig sa dibdib mo, yong pangalan mo
sa coat mo ang binabasa ko."

Tumaas ang kilay niya. "It's Grace Oquendo."

Tumaas din ang isang kilay nito. "Alam ko, hindi mo na kailangang ulitin."

Ang pangit ng ugali, pero ano ba ang magagawa niya e, siya ang may kailangan.

Inilapag niya ang imbitasyon sa mesa nito. "Nandito ako para imbitahan ka sa
Auction bukas. It is a Bachelor Auction for Animal Welfare."

Mr. Volkzki stared at the invitation card. "In short, gusto mo akong ipagbili sa
kababaehan para makatulong sa mga hayop?"

Tumango siya at ngumiti. "Parang ganoon na nga."

He sighed. "Ayoko."

Hindi na nakakagulat. "Okay."

"Hindi mo ako pipilitin?"

"Bakit, magpapapilit ka?" Balik tanong niya.

He shrugged. "Hindi."

"Okay. Salamat sa oras." Tumayo siya at naglakad patungo sa pinto. Akmang bubuksan
niya iyon ng

magsalita si Mr. Volkzki.

"Nice ass."

Napasinghap siya at mabilis na bumaling sa lalaki. Nakatingin ito sa screen ng

laptop kaya baka guni-guni niya lang ang narinig. Huminga siya ng malalim saka
lumabas ng opisina.

Tessmarie said na malakas ang convincing power niya. Grace doubts it. Si Mr.
Volkzki ang uri ng tao na hindi makokombinsi kapag ayaw nito at karapatan nitong
humindi. That's why she left the moment he decline the invitation. Ayaw niyang
mamilit at makigulo. Pinalaki siya ng kaniyang mga magulang na may respeto sa kapwa
niya.

FUCK! "Nice ass." Aniya habang nakatingin sa screen ng laptop niya kung saan ginawa
niyang wallpaper ang larawan ng isang babae sa labas ng opisina niya.

The woman in the picture is wearing black dress and lab coat.

Valerian drags his gaze to the door when it closes. Tumaas ang sulok ng labi niya.
He was really expecting that woman to be persistent, but she prove him wrong.

Napailing-iling siya saka napasabunot sa sariling buhok. He doesn't want to

associate with a person with Spanish and Japanese blood but looked at him now, a
woman with Spanish and Japanese blood just talks to him and he actually replied.

This is a miraculous day in Valerian Volkzki's life.

And that's because she have a nice piece of fucking ass.

And i am a piece of shit for admiring her hot ass. And a more fucking piece of crap
because my cóck hardened even more.

Tumayo siya saka lumabas ng opisina. Habang nakasakay sa elevator, tinawagan niya
ang security team na naka-assign sa CCTV Room.

"Look for a woman with lab coat."

Aniya ng sagutin ng security ang tawag niya habang nakatingin sa relong pambisig.
Ten A.M. sharp. "Nasa building pa siya. Hanapin niyo, ngayon din."

Hindi niya ang alam ang ginagawa. It's funny how his body moved against his mind.
This is indeed a miraculous day.

"Sir, palabas na po ng building ang babae naka-lab coat." Wika ng Security.

Pinatay niya kaagad ang tawag saka paulit-ulit na pinindot ang basement kung nasaan
nakaparada ang sasakyan niyang Black Sedan.

After like a fucking eternity, the elevator stopped in the basement. Naiiritang
lumabas siya saka tinawagan si Phoenix Martinez, ang nag-design at gumawa ng
elevator niya.

"You're a piece of shit." Kaagad na sabi niya ng sagutin ng lalaki ang tawag. "Ang
bagal ng elevator ko. Akala ko ba fastest elevator in the country? Ibalik mo ang
pera ko."

Phoenix just scoffed. "Inorasan mo ba?"

Napatingin siya sa relong pambisig. Nagsalubong ang kilay niya ng makitang Ten-one
A.M. palang ang oras. Isang minuto palang ang nagdaan? It feels like forever to me.

Pinatay niya ang tawag na hindi nagpapalam. He doesn't have anything to say anyway.

Sumakay siya sa sasakyan at parang nakikipag-karerang mabilis na pinaharurot 'yon,

nang makalabas siya sa basement at akmang liliko, naramdamang niyang parang may
nabundol siya.

"Fucking fuck." Valerian cussed and then opens the door.

He pressed his lips together when he saw a dog lying on the ground. Medyo
nakaramdam siya ng awa sa aso, kasalanan niya kasi mabilis siyang nagpapatakbo.
Akmang lalapitan niya ng marinig niya ang pamilyar na boses

ng isang babae.

"Oh my God! Valerian! Are you okay?!" Grace Oquendo was running towards his
direction.

Tumaas ang dalawang kilay niya sa pagtataka. Valerian? Is she pertaining to me?
Ganoon siya nag-alala sakin? Hmm. I feel special all of the sudden.

Handa na siyang salubungin ang babaeng ng lumuhod ito bigla sa tabi ng aso na
nabangga niya.

"Valerian, are you okay, baby?" Tanong ni Ms. Oquendo sa aso na walang malay.

His jaw slacked open. Well, what do you know? The world is so fucked up. Really
fucked up.

Matalim ang matang bumaling sa kaniya si Ms. Oquendo. "Anong ginawa mo sa ako?!" A
tear slid down her cheek. "You killed my dog. You are a murderer!"

Hindi makapaniwalang napatingin siya sa dalaga. "What the fuck?" Kanina ay kalmado
ito habang kausap siya kahit pa nga sinungitan niya ito. Tapos ngayon para siya
nitong gustong tirisin dahil nasagasaan niya ang aso nito? What a woman.

Tinanggal nito ang sapatos na suot saka malakas na binato siya. Mabuti nalang at
mabilis siyang naka-ilag, kung hindi, baka dumudugo na nguso niya.

Valerian glared at Ms. Oquendo. "What is your problem, woman?!"

"Pinatay mo ang aso ko-" the dog moved a little. "Sinaktan mo ang aso ko!" She
quickly rephrased. "Argh! Masagasaan ka rin sana!"

Valerian just stared at Ms. Oquendo-nah, he was staring at her delicious looking
ass. Damn, so hot. My cóck is throbbing. Hell, yeah.

Kinarga nito ang aso sa mga braso saka nanlilisik ang matang inirapan siya at
sumakay sa kotse nito. Of course, he was again given the chance to see her edible
hot

and fucking sexy ass.

Yum.

Pinulot niya ang sapatos nito Ms. Oquendo saka ihinagis sa backseat ng sasakyan
niya pagkatapos ay Iniwan niya ang sasakyan na nakaharang sa daan papuntang
basement kung saan nakaparada ang ibang sasakyan ng mga head of office ng AirJem
Airlines, saka naglakad papasok sa kompanya na pag-aari niya.

Binasa niya ang name plate ng Security Guard na nagbabantay sa entrance ng gusali.

"Edison," kaagad namang tumingin sa kaniya ang guard. Good. Tinuro niya ang
sasakyan niya na nakaharang sa daan patungong basement. "That's my car. Kapag may
nag reklamo kahit na sino man dahil nakaharang ang sasakyan ko, sabihan mo ako at
sisisantihin ko silang lahat. Okay?"

Tumango ang lalaki, halata ang takot sa mga mata nito. "Yes, Sir."

Tumango siya saka taas nuong naglakad patungong elevator. What the fuck! He owned
the whole freaking building and the company. He has the right to do whatever the
hell he wants.

Nang makarating sa opisina niya, he picked up the invitation card and read it.

You are invited as one of the Bachelor to be auctioned for Animal Welfare at
exactly seven PM.

I feel like a fucking male prostitute to be sold because of fucking animals. The
world is really fucking weird.

The venue was written in the invitation card so is the dress code. Kalokohan ang
dress code. Sino ba ang pupunta sa isang formal party na nakahubad? Common sense
lang e, wala pa.

He rolled his eyes and slips the invitation card on his pocket.

Babalik na sana siya sa pagta-trabaho ng tumunog ang cellphone niya. The song
'Careless Whisper' blasted on his phone. Pinaikot niya ang mga mata. Ano na naman
kaya ang kailangan ng kastilang 'to?

"Anong kailangan mo?" Tanong niya sa nasa kabilang linya.

"Hey, Val. Hindi ako na miss?"

Knight and his disastrous Tagalog.

"Baka ang ibig mong sabihin ay 'hindi mo ako na miss?'" He rolled his eyes.
"Malamang hindi. Sino ka ba?"
"Your best friend."

He rolled his eyes again. "Wala akong best friend."

"Gusto mo ipakilala ko sayo 'yong time na-"

"Fine! Best friend kita. And its 'ipaalala' hindi 'ipakilala'."

"Oh." Knight chuckled. "My bad. Anyways, balak kong umalis sa Pilipinas."

Valerian sighed heavily. "Knight, its 'umuwi' hindi 'umalis'." Naiinis na pinaikot
niya ang mukha. "Huwag mo akong kausapin hanggat hindi tuwid iyang tagalog mo."

Knight just laughed. "Sorry, I'm still learning."

"Learning?" He scoffed. "Knight, halos sampong taon ka nang nag-aaral ng tagalog.

Aminin mo kasing wala kang future magtagalog. Ambisyoso ka kasi."

Tinawanan lang siya ni Knight. "Kunin mo ako sa Airport, ha? Gusto ko nakasulat
pangalan ko sa malaking tolina."

Mas nadagdagan ang iritasyong nararamdaman niya. "Knight, hindi 'kunin', its
'sunduin. At hindi 'yon 'tolina' kundi 'kartolina'."

"Ops! My bad again." Knight laughed. "Anyway, pick me up, okay? At kumusta na pala
ang bahay ko riyan sa Bachelor's Village? I want to throw a party when i got
there."

"Wala akong pakialam."

"Anyway, may babae ka na bang nasusupuan?"

"Nasusupuan? Go fuck yourself, Velazquez, its 'napupusoan'." He gritted his teeth

in so much annoyance. "Knight, stop talking to me!" Pinatay niya ang tawag at bigla
nalang pumasok sa isip niya si Ms. Oquendo.

What the hell is the meaning of that?

=================

CHAPTER 2

CHAPTER 2

NAKANGITI si Grace habang sinasalubong ang mga imbitado para sa Bachelor's Auction.
Nakakatuwa dahil lahat ay parang excited sa mga magaganap, ganoon din ang
nararamdaman niya.

Pero ang ngiti niya ay nawala ng makita ang aso niyang si Valerian na iika-ika
habang naglalakad palapit sa kaniya. Pity filled her heart for her baby. Ang walang
hiyang lalaking 'yon kasi, sinagasaan ang aso niyang walang kamalay-malay at
inosente.

Kumulo na naman ang dugo niya ng maalala si Valerian Volkzki. Ang nanakit sa aso
niya. Good thing that brute is not here. Baka masagasaan niya ito kapag nagkaton.

Sinaktan nito ang aso niya kaya naman gusto niya itong karatehin. She's not a
violent person and she was taught to respect others, but when it comes to her dog,
kaagad siyang nabi-beast mode.

Huminga siya ng malalim habang pinapalibot ang paningin sa kabuonan ng

pinagdadaosan ng party. Everything is doing well. Nang makita si Iuhence Vergara,
ang kababata niya at kaibigan ng ama, kaagad niyang nilapitan ito para magpasalamat
at kausapin.

But her mood shift into beast mode when she saw Mr. Volkzki.

"Valerian Volkzki." Tumingin siya sa guwapo nitong mukha. "Well, well, thanks for
coming." Pinukol niya ito ng masamang tingin para malaman nitong ayaw niyang makita
ang pagmumukha nito.

Nagsalubong ang makapal na kilay ni Mr. Volkzki. "After this, we're even."

Pinaikot niya ang mga mata pero natutuwa siya na narito ito. "Even steven, Mr.
Volkzki."

"Good. And for the record, hindi ko ginustong masagasaan ang pinakamamahal mong
poodle.

What happened was your fault." Ani Valerian at humarap kay Iuhence na para bang
hindi siya nito kausap. What a very rude man. "I send some pictures in your e-mail.
Malapit ng matapos ang construction ng Airport."

"Thanks, man." Ani Iuhence at nagkamay ang dalawa at umalis na si Valerian na hindi
manlang nagpapaalam. Bastos nga talaga. Nakakairita ang ugali ng lalaking 'yon. Ang
suplado.

"What's with you and that guy?" Tanong bigla ni Mhelanie na kasama ni Iuhence na
nagpainis sa kaniya.

"Muntik na niyang masagasaan ang poodle ko. Thanks god at injury lang ang nakuha ni
Valerian."

Nagsalubong ang kilay ng kausap. "Valerian? Yung lalaki?"

"No. Valerian ang name ng poodle ko. Bigay 'yon ni Daddy kaya mahalaga sa akin
'yon." Aniya. "Sige, maiwan ko na kayo. Mag-uumpisa na ang auction."

"Auction?" Gagad ni Iuhence.

"Yes. We are auctioning men. Bachelor men. Makakatulong ang pera na malalakap namin
para sa mga aso na nangangailangan ng kalinga at pagaaruga." Ngumiti si Grace.
"Enjoy you two." Ani niya saka iniwan ang dalawa.

"I AM Tessmarie, i will be your emcee tonight." Ngumiti ang babae at nalukot naman
ang mukha ni Valerian. Fuck! Can't this get any faster!

And what the heck am i doing in this goddamn party?

Nag-landing ang mata niya sa babaeng may pinakamagandang pang-upo na nakita niya.
Nakatayo ito malapit sa platform.

Yeah. He came here to see that hot piece of ass. It's like his daily dose of
vitamin for his horniness. Fuck this!

Bumaba ang tingin niya sa paa ng maramdamang may humihila sa laylayan ng suot
niyang amerikana. Nalukot ang mukha

niya ng makitang ang aso yon ni Ms. Oquendo.

"May i call on, Mr. Valerian Volkzki, the owner of AirJem Airlines and Airport."

Nag-angat si Valerian ng tingin sa stage at bumaba sa aso na nasa paanan niya.

Naiiling na binuhat niya ang aso saka naglakad patungong flat form.

Lumapit si Valerian sa microphone at nagsalita. "Hi, I'm Valerian Volkzki. And this
poodle here is for sale." Anito at itinaas ang poodle habang nakatingin kay Ms.
Oquendo na naestatwa sa kinatatayuan. Gusto niyang makita itong magalit. "This
poodle is very sad. Whoever bought this poor poodle will have me for a month." Then
he flashed a sweet-fake-smile.

Nagtagis ang bagang ni Ms. Oquendo. "No! That's my poodle!"

Ah. There it is. The anger. Napaka-prim and proper kasi nito pero kapag galit,
walang sinasanto. Valerian wanted to shake her world a little. To tilt it unbalance
like she did to his world the moment he saw her looking at the camera outside his
office.

"Don't be selfish!" A woman hissed at Grace and it irritated Valerian. Pakialamera.

"Hindi mo iyan poodle. Nang-aangkin ka ng hindi sa'yo. Ikaw pa naman ang organizer
ng Charity Ball na ito."

"Oo nga. Mahiya ka naman." Sang-ayon ng isang babae. "Huwag kang selfish."

Walang imik si Grace habang nanlilisik ang matang nakating sa kaniya. Kalmado lang
siya habang hinahaplos ang ulo ng aso.

And then, the bidding starts.

Women bid. Even gays. Pataas ng pataas ang bid hanggang sa may nag-bid na babae na
ikinatigil ni Valerian.

"Five hundred thousand for my poodle." Ani Grace. "Hindi ko kailangan ang lalaking
may hawak sa

poodle ko."

Itinago ni Valerian ang gulat na naramdaman. She really loves this fucking dog? Why
am i feeling anger towards this fucking poodle?

"Six hundred thousand!" A woman shouted irritating Valerian more.

Bumaling siya kay Grace na nagtatagis ang bagang habang nakatingin sa kaniya.

Come on! Fucking bid higher you beautiful ass witch! For me! Ayaw niyang makipag-
date sa hindi naman niya gusto.
"Six hundred! Going once! Going twice-"

"One million for the poodle and for myself." Napipilitang nag-bid si Valerian.

Fuck me and my irresistible mouth for saying that. Shit! No way! He is so not
giving one million to these fuckers. I'd rather buy a dog and raise it myself than
to give one million to this fucking charity. E nanlilisik nga ang mata ni Ms.
Oquendo. Fuck! If only she would smile sweetly at him. He could give ten million
for a fucking sweet smile.

Why am i moody all of the sudden? I am so weird sometimes.

"One million." Ani emcee ng makabawi sa pagkabigla sa napakalaking halaga na sinabi

niya. Fuck me, please! Just fuck me! "Going once. Going twice. Sold to Mr.
Volkzki."

Valerian is forcing himself not to roll his eyes as he spoke again. "Because I
bought the poodle, I have the right to give myself to someone I choose, for a
month." Yeah, right, fuckers. It's my fucking decision not yours. "Here." Aniya at
ibinigay ang poodle kay Grace. "You have me for a month, my sweet." Fuck! My
sweet?!

I want to kill myself right now. But oh well, Ms. Oquendo looks sweet in her pink
lace

curve-luscious gown.

Kinuha nito ang poodle sa kaniya saka inirapan siya bago nagmamartsang umalis.

Nagkibit-balikat lang siya sa inasal ng babae. Not that sweet. He takes it back.
But Ms. Oquendo really has a nice piece of fucking ass. And he's a sucker for
delectable ass. And he fucking has a massive boner.

NAGPUPUYOS sa galit si Grace habang naglalakad paalis sa Grand hall kung saan
ginanap ang Charity Ball.

That man is a brute! Ang lakas ng loob nitong idamay ang aso niya.

Argh!

Huminga siya ng malalim saka binuksan ang sasakyan niya at pinapasok si Valerian-
argh! Bakit ba ang lalaking 'yon ang naiisip ko sa pangalang Valerian.

Dinuro niya ang aso niya. "Maybe i should change your name. Hindi bagay sayo ang
Valerian kasi pang maldito ang pangalang 'yon. Mabait ka pa naman." Pagkausap niya
sa aso na para bang naiintindihan siya. "I should call you Val, o kaya naman
Lerian." Pinaikot niya ang mga mata. "Pareho lang 'yon e. Ahm, ano ba ang magandang
pangalan para sayo?" Nag-isip siya. "Maybe Val- no, it's-"

Someone whistle.

Tumayo siya ng tuwid at humarap sa sumipol. Natigilan siya ng makita si Mr.

Volkzki.

"Ikaw ba ang sumipol?" Kalmado niyang tanong.

Safe na ang aso niya kaya kalmado na ulit siya. Sana lang ay huwag nang saktan ni
Mr. Volkzki ang aso niya kasi gyera talaga silang dalawa. Hindi pa niya
nakakalimutan ang pagdala nito sa aso niya sa flat form pero isang milyon naman ang
ibibigay nito kaya masaya siya.

Nang hindi sumagot ang lalaki, nagsalita siya sa ulit. "Salamat sa isang milyon."

Nagsalubong ang

kilay nito, wala na namang emosyon ang mga mata nito. "Sinong may sabing magbibigay
ako sa isang milyon?"

That stunned her. Nagbago kaagad ang isip nito? Damn. Akala naman niya totoo 'yon.
Bakit ba hindi na siya nagulat?

She pressed her lips together and didn't say anything. Naiinis na naman siya.

Mr. Volkzki tsked. "Kumusta ang aso mo?"

Grace was instantly on guard. "At bakit? Sasaktan mo na naman siya?"

He rolled his eyes. "Nagtatanong lang ako, hindi ba puwede?" Puno ng sarkasmo ang
boses nito.

Huminga siya ng malalim. This man is a brute. "Mr. Volkzki, please, umalis ka na-"
nag-freeze ang bibig niya ng makitang palapit ito sa kaniya. Napalunok siya at
kinabahan. "Bakit ka lumalapit sakin?"

"Kasi gusto kong maamoy ka. You smell good, addictive even."

Mabilis niyang kinuha ang perfume sa shoulder bag na dala saka inabot yon dito.
"'Yan ang pabango ko. Amoyin mo na."

Napatigalgal ito saka napakurap-kurap sa kaniya. "What the fuck?"

"Bad words." Umiling-iling siya saka ini-spray-han ang kamay ni Mr. Volkzki ng
pabango niya. "'Yan ang amoy ko, amoyin mo nalang. At saka huwag kang magsalita ng
mga bad words sa harapan ko. Ayoko 'non." She strengthen her back. "May kailangan
ka pa sakin?"

His eyes narrowed on her. "I said i want to smell you."

Kumunot ang nuo niya. Hindi pa ba sapat ang pabango ni ini-spray niya sa kamay
nito? He wants another spray?

Ini-spray-han niya ulit ito, sa pagkakataong 'yon sa dibdib nito mismo. "Hindi pa
ba sapat 'yon para maamoy mo ako? Do you want another spray?"

Nagdilim ang mukha nito.

"Woman, are you kidding me right now?"

Napakurap-kurap siya. "Ano ba kasi ang kailangan mo sakin? Gusto mo akong maamoy,
hayan na ang pabango ko. Ano pa? May hidden meaning ba ang sinabi mo o gusto mo?
Teka, hindi ba pabango ko ang gusto mong maamoy?" Napakagat-labi siya sa
pagkapahiya. "I'm sorry. My dad says I'm a literal kind of person. Dapat straight
to the point ka para maintihan ko-"

"I want to smell your neck, not your perfume. Gets mo na?"

Namilog ang mata niya. "W-what the..."

In her twenty-seven years of life, a man never said such thing to her. Maybe
because she was sheltered all her life. She is a miracle baby after all, her
parents didn't expect her in their life, hanggang sa sumakit ang tiyan ng mommy
niya at nagparaspa ito. And then a month after that, nalamang buntis ito. She was
indeed a miracle baby, dahil na raspa na at lahat-lahat, nabuhay pa rin siya. And
she was sheltered from the world, kaya naman ng hayaan siya ng mga magulang niyang
harapin ang mundo sa edad na twenty-five, medyo slow siya sa pag-intindi sa mga
bagay-bagay lalo na pagdating sa opposite sex. She was raise in an island for God's
sake.

And now, Mr. Volkzki is leaning in. Sobrang lakas ng tibok ng puso niya at
nanginginig ang mga labi niya sa hindi niya malamang kadahilanan. Ikinuyom niya ang
kamao at nang maramdamang lalapat na ang labi nito sa leeg niya, malakas niya itong
sinuntok sa panga.

"Fuck!" Malakas at malutong itong napamura at pinukol siya ng nakakamatay na

tingin.

Siya naman ay itinaas ang dalawang kuyom na kamao. "Dad said to punch the man who
tries to get

really, really close to me." Mabilis niyang inilabas ang peppers spray mula sa bag
niya at inumang iyon kay Mr. Volkzki.

"Get away from me." Tumalim ang mata niya. "I-spray-han talaga kita. And please,
pakitanggal nitong nararamdaman ko. You put this on me, you brute. Ikaw lang naman
ang lumapit sakin."

Tumaas ang isang kilay nito habang minamasahe ang panga na sinuntok niya.

"Ano ba ang nararamdaman mo?" His voice was flat.

"I feel jittery and i feel a tingling sensation in my stomach." She said in a
matter of fact voice. "Sigurado akong may ginawa ka sakin. Mangkukulam ka no?"

Nagsalubong na ang kilay ni Mr. Volkzki. "What the fuck-"

"Stop saying that!"

"Fuck. Fuck. Fuck. Fuck. Fuck!" His eyes turns slit. "Anyway, don't you read books?
Or anything that has romantic shits on it?"

Nag-isang linya ang kilay niya. "Ano? Paano naman 'yon napasok sa usapan?"

"Sagutin mo nalang ako." Masungit nitong tugon.

"Ahm, hindi." Umiling pa siya. "Bawal 'yon sa bahay. Dapat educational book lang
ang basahin at hindi nga non sense na libro."

He tsked and the corner of his mouth quirk up. "So Ms. Grace Oquendo is innocent
like a baby." His eyes darkened as it stared at her parted lips. "Nahalikan ka na
ba?"

Hindi lang namilog ang mata niya, namula pa ang pisngi niya. "A-ano? Ang bastos ng
tanong mo!"

Pinaikot lang nito ang mata. "Sagutin mo nalang ako. Malay mo, magbigay nga ako ng
isang milyon kapag nagustuhan ko ang sagot mo-"
"Hindi pa." Mabilis niyang sagot. Sayang ang isang milyon.

She stands awkwardly as Mr. Volkzki stared at her for a long minute. "So innocent.
And with Japanese and Spanish blood. So fucking off limits." Sabi nito sa mahinang
boses saka napailing-iling. "Expect my one million in your Charity what the fuck
ever account." Pagkasabi niyon ay iniwan na siya nito sa parking lot.

Napatitig naman siya sa papalayo nitong likod. What a weird guy. Mukhang mas weird
pa ito sa kaniya. At least siya, may rason kung bakit medyo may pagka-weird siya.
Eh ito? Hmm. No one knows.

A/N: Comment kay Grace?

=================

CHAPTER 3

CHAPTER 3

DAHIL boring ang party at puro naman ka plastikan ang ibang taong naroon, umuwi
nalang si Valerian. Mabuti pa sa bahay niya, walang plastik kasi siya lang naman
ang tao doon at ang dalawang aso niya.

Nang buksan niya ang pinto, kaagad na sinalubong siya ng dalawang niyang aso; si
Knight at Shun.

"Hey, buddy." Pagod na umupo siya sa mahabang sofa at gumaya naman ang mga aso
niya.

Choosy din itong dalawang 'to e. Hindi umu-upo sa sahig, kailangan talaga sa sofa.

He tapped Knight's head. "You remember what i told you last night, buddy? About
this woman named Grace Oquendo?" He tapped Shun's head. "Well, umatake na naman ang
ka-weirdo-han ko kanina, umatend ako sa Charity Ball na nangangalakal ng
kalalakihan para makalakap ng pera- fuck! Why the fuck did i give one million to
those fuckers?" Napailing-iling siya. "Anyway, this woman named Grace is very
innocent. So off limits. A marrying type kind of woman, not my thing." Ginulo niya
ang balahibo ni Knight at Shun sa ulo. "Para akong sira-ulo, nakikipag-usap sa mga
aso." He sighed.

"That's what happened when you're alone."

Napaigtad siya at mabilis na tumayo saka bumaling sa pinanggalingan ng boses.

In the doorway to his kitchen stood Knight fucking Velazquez. Ang isa nitong kamay
ay may beer ang isa naman ay may isang slice ng cake.

"Hey, dude." Ngumiti ito sa kaniya.

He scowled at him. "Paano ka nakapasok sa bahay ko? At ibalik mo yang inumin at

pagkain ko sa ref!"

Knight chuckled. "It's called picking the lock and no, i wont. Nagugutom

ako." Pabagsak itong umupo sa pang-isahang sofa.

"Kanina ka pa?" Hindi niya pinahalatang kinakabahan siya at medyo nahihiya. Medyo
lang! Medyo!

Knight gives him a penetrating look and then the idiot started laughing his ass
off. "Narinig ko lahat."

"Go fuck yourself." Binato niya si Knight ng throw pillow. "Lumayas ka sa pamamahay
ko."

"Ayoko."

Hinila niya patayo ang boysita at itinulak ito sa likod patungo sa pinto ng bahay.

"Lumayas ka, Knight."

Tumawa lang ito at nang nasa pinto na sila ay bumaling ito sa kaniya. Seryuso na
ang boses nito. "How are you, buddy? It's been ten years and you haven't move on a
bit."

Nawala ang lahat ng emosyon sa katawan niya. "Kung nangyari sayo ang nangyari
sakin, I'm sure, you'll be just like me."

"You have to let people in in your life, Val." Umiling-iling ito kapagkuwan at
bigla nalang ngumiti. "Kaya ako'y narito, para ikaw ay pasayahin."

He rolled his eyes at Knight. "Layas."

Tumawa lang ito saka lumabas ng pinto, pero nakaharap pa rin sa kaniya. "You know,
Val, Oquendo is a Spaniard Surname." Gumalaw-galaw ang kilay nito na parang
nanunudyo ang loko. "Uy, nagbibinata na siya."

Malakas niyang isinara ang pinto sa pagmumukha nito saka naiinis na nagtungo sa
kuwarto niya.

He quickly takes of his clothes, take a shower and sleep on the bed naked.

And of course, Valerian wasn't shock when a nightmare ruined his peaceful slumber.

Sinabunotan niya ang sariling buhok saka pinunasan ang pawis na sanhi ng masamang
panaginip gamit ang kumot niya.

Hinilamos niya ang palad

sa mukha saka umalis sa kama at nagsuot ng jogging pants.

Pagbaba niya ng hagdan patungong sala, natigilan siya ng makita si Knight na naka-
upo sa sofa at umiinom ng beer at ginawang pulutan ang cake. Looks like he picked
the lock again.

"Bad dream?" Tanong nito kapagkuwan ay iminuwestra nito ang kamay sa sofa na
kaharap nito. "Come on. Sit."

Huminga siya ng malalim saka umupo sa kaharap ng sofa ni Knight.

"Anong napanaginipan mo?" Tanong nito.

Pinaikot niya ang mga mata. "Ano ka, psychologist?"

Knight rolled his eyes too. "Just tell me you fucker."

Bumuntong-hininga siya saka ihinilig ang katawan sa likod ng sofa. Tumingin siya sa
kisame. "Same bad dream. Hindi naman nagbabago 'yon e. Gabi-gabi, palagi sa aking
pinapaalala na kasalan ko ang lahat."

"Val, let those memories go. Patahimikin mo na ang mommy mo at ang kapatid mong si
Airjem."

Val shook his head and sighed. "If only i could."

"You could if you let yourself."

A sad smile grazed his lips. "Kasalanan ko naman talaga ang nangyari sa kanila."

Knight sighed. "Hindi mo nga kasalanan ang pagkamatay ng mommy mo at nakababatang

kapatid."

Umalis siya sa sofa saka nahiga sa sahig. Nagpakawala ng buntong-hininga si Knight

saka umalis sa sofa at nahiga rin sa tabi niya.

"Kapag nanaginip ka ng masama, bubuhusan kita ng tubig." Ani Knight.

"At paano mo naman malalaman?"

"Because you trash when you're having nightmare."

Tumagilid ng higa si Knight, ang likod ay nakaharap sa kaniya at ganoon din ang
ginawa niya.

"Good night, fuckers." Aniya.

"Good

night, weirdo." Sagot ni Knight.

Valerian closed his eyes and forced himself to sleep. This time, nightmares didn't
bother him but a certain woman with hot piece of ass did.

"ITO ANG gamitin mong shampoo para sa aso mo." Sabi ni Grace sabay abot sa box ng
shampoo sa regular customer niya sa clinic. "At saka huwag mo munang paglalakarin
masyado itong si Ditsy," ginulo niya ang balahibo ng aso. "Baka mabinat ang paa
niyang na-sprain."

"Yes, Doc." Ngumiti si Mrs. Darcy sa kaniya. "Maraming salamat."

Ngumiti siya at bumalik sa pagpapakain sa aso niyang si Val.

"Hayan, kain ka na, baby." Pagkausap niya sa aso habang hinahaplos niya ang ulo
nito. "Eat well, Val."

The bell on the door, rang, signaling that she have another costumer.

Tumayo siya saka humarap sa pinto. Natigilan siya at hindi natuloy ang ngiti na
sana igagawad niya sa kapapasok lang na customer.

It was none other than Valerian Volkzki. Ano kaya ang ginagawa nito rito? Hindi na
siya magtatanong kung paano nito nalaman kung saan ang clinic niya baka nagkataon
lang.

"Good afternoon." Magalang niyang bati rito. "May kailangan ka?"

Mr. Volkzki stared at her for a long time before speaking. "May sakit ang aso ko."

Saka lang niya napansin na nay aso pala itong kasama. It's a St. Bernard dog. Her
heart giggled at the cute dog.

"Aww. So cute." Lumapit siya sa aso saka lumuhod sa harapan nito saka hinaplos ang
ulo nito. "Anong sakit mo? You okay, baby?" Tumingala siya kay Mr. Volkzki. "Anong
nangyari sa kaniya?"

"Nahulog sa hagdan. Na sprain yata ang paa."

Bigla siyang

nakaramdam ng inis at binuhat ang aso. "Tapos pinaglakad mo pa? Hmp!" Dinala niya
ang aso sa mesa kung saan niya sinusuri ang kalagayan ng nga hayop na dinadala sa
kaniya. "Anong pangalan nitong aso mo?"

"Knight." His voice came from behind her.

Grace muffled a gasped and moved away from Mr. Volkzki. Nararamdaman naman kasi
niya ang kakaibang kiliti sa paa niya at puson.

Mr. Volkzki gives her a weird look. "Afraid of me, my sweet?" Bumaba ang tingin
nito sa pink skirt niya. "Sweet."

Umiling siya. "Hindi." Inayos niya ang skirt saka tiningnan ang aso nito.

Habang sinusuri ang aso nito, nagtataka siya dahil wala naman siyang makitang mali
sa aso.

She looked at Mr. Volkzki. "Sigurado ka bang nahulog itong si Knight?"

"Oo." Tumaas ang sulok ng labi nito. "Ang tanga kasi, naglalakad ng patalikod."

Kumunot ang nuo niya. "Patalikod? Wala pa akong asong nakitang naglalakad ng
patalikod."

Valerian just shrugged and looked at her skirt again. Napapansin niyang palaging
doon nakatingin ang mata nito.

Tumikhim siya. "Ahm, may gusto ka ba sa skirt ko?"

His eyes dance in amusement. "No. I'm staring at your ass."

Napanganga siya. "A-ano?"

Sa halip na sumagot, inilang hakbang lang nito ang destansiya nilang dalawa na
inilagay niya saka pinakatitigan ang mukha niya.

"You're pretty." He whispers, his voice sounds husky.

Pinilit niyang ngumiti sa papuri nito. "Salamat."

Bumaba ang tingin nito sa dibdib niya. "Nice breast."

Napahawak siya sa magkabilang dibdib saka tipid na ngumiti. "Salamat ulit."

Mr. Volkzki actually chuckled

lightly. "You have a very delectable piece of ass." Tumaas ang kilay nito.
"Magpapasalamat ka pa?"

"Papuri 'yon diba?" Balik tanong niya na naguguluhan.

"Hindi ka nababastosan?"

"Bakit? Binabastos mo ba ako?" She asked, genuinely confused. "Sabi sakin ni Daddy
ang salitang bastos ay ginagamit lang kapag hinawalan ka ng isang tao sa pribadong
parte ng katawan mo. In our case, you didn't touch me inappropriately so, no, hindi
ako nababastosan."

"Touch you inappropriately?" He chuckled and it sounds... sexy? "Paano kong hawakan
kita rito?" His fingers touch her chin. "Bastos ba 'to?"

Umiling siya. "Hindi..."

"Paano kong may gawin akong bastos sayo? Anong gagawin mo?"

"Susuntukin kita saka ti-tear gas-sin." Matapang niyang tugon kahit pa nga
nanghihina ang tuhod niya sa hindi malamang kadahilanan. "May tear gas ako na
maliit sa bag, parang pepper spray lang." Ang ama niya ang nag-provide sa kaniya ng
tear gas sa spray bottle.

"Nasaan naman ang tear gas mo?" Usisa na naman nito.

Her eyes darted to her bag on the farthest table from her. "Ahm, nandoon sa bag-"

"Good answer." Humigpit ang pagkakahawak nito sa baba niya saka biglang inilapat
ang labi nito sa labi niya.

Napasinghap siya sa gulat na naramdaman dahil sa paglalapat ng labi nila. Parang

may kuryenteng dumadaloy sa katawan niya at hatid niyon ay kiliti na dumeretso sa
puson niya at sa pribadong parte ng katawan niya.

Naka-freeze lang si Grace habang hinahalikan siya ni Valerian Volkzki. Dilat na

dilat ang mata niya sa gulat at kagulohan.

It took forever for Valerian to stop kissing her.

Inilayo nito ang labi sa labi niya saka binitawan ang baba niya. Naguguluhang
sinalubong niya ang tingin nito.

"Anong ginawa mo?"

"It called a kiss-"

"Alam ko kung anong tawag do'n. Ang tanong ko, bakit mo ginawa 'yon?"

He shrugged. "Because i want to."

Kumunot ang nuo niya saka nagtanong. "So babayaran mo ako?"

Halos hindi maipinta ang mukha ng lalaki. "Ano?"

"Sabi ng step-sister kong si Nali, kapag hinalikan daw ako ng isang lalaki, dapat
bayaran iyon ng mga alahas o kaya naman mamahaling bakasyon sa ibang bansa. Pero
hindi naman ako mahilig do'n. At sabi pa niya, mahal daw ang bayad sa first kiss."

Napakurap-kurap ang kaharap. "Wow. Pakiramdam ko utang na loob ko pa na hinalikan

kita. Woman, women would literally die to be kissed by me. Hindi kita babayaran
no!"

Nagkibit-balikat siya. "Ililista ko nalang sa notebook ko na may utang ka."

Valerian rolled his eyes. "I won't pay you."

"May utang ka sakin.

"I'm not gonna pay you."

Hindi niya ito pinansin. "Gusto kong bayad ay moon cake. It's been too long since i
eat some."

Nagdilim ang mukha nito. "Fuck anything that has something to do with Japan and all
that chinky eyes shit."

"E di sana hindi mo ako hinalikan." Pakikipag-sagotan niya rito. "May lahi akong
hapon."

"Well, i feel the urge to kiss you, damn it!" Kinarga nito ang aso saka
nagmamartsang umalis sa Clinic niya.

Mahinang natawa si Grace. Nakakatuwa palang makitang nagagalit si Mr. Volkzki, pero
binobiro lang naman niya ito e. Oo nga at sinabi iyon ni Nali sa kaniya noon pero
hindi naman siya isang

bayarang babae para gawin 'yon.

Inaamin niya, hindi siya pamilyar sa bagay na 'yon kaya naman nagugulohan siya kong
ano itong nararamdaman niya sa kaniyang kaibutoran. Naglapat lang naman ang labi
nila. Why does it make her heart beat faster than its normal beat?

Hindi niya alam ang sagot. At the age of twenty-five, masasabi niyang inosente pa
nga talaga siya sa mga bagay-bagay sa mundo na hindi hinayaan ng pamilya niyang
makita niya noon.

And because of Mr. Valerian Volkzki, she wanted to know more than her family would
let her.

THAT WOMAN! At talagang nag order pa ng moon cake. Moon cake-kin ko kaya ang mukha
niya? Nah. She's too fucking pretty for that.

"Sir, handa na po ang private jet ni Mr. Montero. Nasa gate AJ070." Anang piloto na
inutosan niyang ihanda ang sasakyan ni Dark.

That Greek piece of shit! Kung makautos, wagas. Ang sarap ipakain sa buwaya niyang
si Lacoste. Speaking of his pet, kumusta na kaya 'yon? Mabisita nga nitong darating
na sabado.
"Ikaw ang magiging Piloto sa jet ni Mr. Montero." Aniya sa Piloto na nasa harapan
pa rin niya. "Kapag may nangyaring masama sa kanila, sa akin ka mananagot."

"Yes, Sir."

"Good."

Tinalikuran niya ito at nagtungo sa gate kung nasaan ang private jet ni Dark. It
didn't take ten minutes for that annoying Greek to arrive.

"Hey, Volkzki."

Pasalamat talaga 'tong lalaking 'to ay tinuturing niyang kaibigan. Wait, where is
he going anyway? Pasimple niyang tiningnan ang kasama nitong babae. Pretty. But
Grace is prettier.

Nalukot ang mukha niya? Bakit ba palaging laman

ng isip niya ang babaeng 'yon? Fuck!

"Montero, may i remind you that i am the owner of this Airport. Hindi ako assistant
kaya huwag mo akong utusan."

Tumawa lang ang kausap. "Whatever, Volkzki. Thanks."

Hindi talaga siya sineseryoso ng mga kaibigan niya. Why is that?

Valerian rolled his eyes. "Whatever. Yong pinapabili ko, huwag mong kalimotan."
Nang tumawag ito kanina at pinapahanda ang eroplano dahil pupunta ito sa Singapore,
naisip niya na naman si Grace at ang utang niya. "I want you to buy a moon cake.
And if you don't have a moon cake when you return, i will not let your plane land
in my Airport."

Dark chuckled. "Akala ko ba badtrip ka sa mga singkit? Alam mo ba kung saan ang
origin ng moon cake na pinapabili mo?"

Yeah, i know dimwit! Galing 'yon sa mga singkit na 'yon. "Bilhin no nalang. May
pagbibigyan ako."

Ngumisi si Dark. "Hmm... malapit ka na maging myembro sa club ni Tyron, no?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin. Ano ba ang pinagsasasabi ng lalaking 'to? And
why he have a feeling na ipagsasabin ito ni Dark sa mga kaibigan nila?

"Kapag nay pinagsabihan ka nito, pasasabugin ko ang eroplano mo. I swear Montero,
kapag may nakaalam sa moon cake na yan, goodbye plane ka na."

Tinawanan lang siya ni Dark na para bang nagbibiro siya at pumasok sa plane nito.
Well, he's not joking.

Tinawagan niya si Phoenix. "May C4 ka ba riyan?"

"Ha?" He sounds shock.

"C4. Pasasabogin ko ang eroplano ni Dark kapag hindi niya ziniper ang bibig niya."

Phoenix chuckled. "I'll send you some."

Pinatay niya ang tawag at naglakad palabas ng Airport. Habang pasakay siya sa kotse
niya, pumasok na naman sa isip niya si Grace.

Fuck! I just saw her this morning.

Ano kaya ang ginagawa ng babaeng 'yon ngayon? Mabisita nga at ng malaman.

A/N: Remember ang moon cake sa story ni Dark? This is it.

=================

CHAPTER 4

CHAPTER 4

THE MOON CAKE finally arrived, pero gabi na kaya napagdesisyonan ni Valerian na sa
umaga na 'yon dalhin kay Ms. Oquendo.

When morning comes, he's actually excited to see Grace again. Napapailing-iling
nalang siya sa nararamdaman. Oo nga at bago ang emosyong 'yon sa kaniya pero hindi
naman siya clueless kung ano ang tawag do'n.

That feeling growing inside him is disastrous in the highest form. And fuck it to
hell, it seems that he doesn't give a fucking damn.

On the way to Grace clinic- first name basis na siya ngayon- Knight called him. Ang
kulit talaga ng kastilang 'to kahit kailan. Nakakairita ang kakulitan nito.

Why is he my best friend anyway? How many times did he disown Knight as his best
friend? Many times. Pero walang epekto 'yon kay Knight kasi makapal ang pagmumukha
non.

"Ano na naman ang kailangan mo?" Tanong niya.

"I ask Shun Kim."

He frowned. "What?"

"I ask Shun Kim about Grace Oquendo."

Fuck! Fuck! Fuck! "And what did you found out, fucker?" Tanong niya sa kalmadong
boses pero may giyera sa loob-loob niya.

"Well," huminga muna ito ng malalim. "Nalaman kong may Clinic siya at narito ako
ngayon sa labas at papasok na."

Shit! This is a fucking 911 emergency.

Pinatay niya ang tawag at itinapon ang cellphone sa passenger seat saka inapakan
ang silenyador para bumilis ang takbo ng kotse niya. Para siyang nakikipagkarera
kay kamatayan sa bilis ng takbo ng kotse niya.
In less than five minutes, nakarating siya sa Clinic ni Grace at nagmamadaling
pumasok dala-dala ang

tatlong box ng moon cake. Naabutan niya si Knight na maganang nakikipag-usap kay
Grace.

Natigilan siya ng makaramdam ng inis dahil na nakikita. What the fuck? Oo nga at
inis siya kay Knight pero hindi naman niya ginustong pilipitin ang leeg nito.

Tumikhim siya para makuha ang atensiyon ng dalawa.

Grace smiled at him and his irritation magically disappeared. Well, what do you
know? A single fucking smile can make me feel calm.

Valerian can feel it. Disaster is about to strike his calm life. It's not good but
can he prevent it from happening?

Let see what happen next.

"Hello, Mr. Volkzki." Bati sa kaniya ni Grace. "Kumusta na ang aso mong si Knight.
Sumasakit pa ba ang paa niya?"

Tinaasan siya ng kilay ni Knight saka bumaling kay Grace. "Tell me, beautiful
Grace, anong nangyari sa aso niyang si Knight? At sa pagkakaalam ko, napakalayo ng
bahay ni Valerian dito sa Clinic mo. And to add some weird information, may Clinic
sa Village namin."

"Nahulog sa hagdan ang aso niya." Sagot nito at kumunot ang nuo. "Magkakilala
kayong dalawa."

Knight grinned. "Yes. We're best of friends." Bumaling sa kaniya si Knight,

nakataas ang sulok ng labi nito. "Hmm. Funny. Nahulog din ako sa hagdan kahapon. At
kapangalan ko pa ang aso niya." Tumawa pa ang loko saka naglakad palabas ng Clinic.

Nang magkasalubong sila, tinapik ni Knight ang balikat niya. "I like her for you,
buddy. Work your effing charm. Mukhang mahihirapan ka sa isang 'yan. Masyado siyang
inosente sa mga berdeng bagay sa mundo. Looks like she hd been sheltered too much."

"I know."

Mahina itong tumawa at tuluyang lumabas sa Clinic. He on the other hand stared at
Grace whose busy bandaging an unconscious and wounded dog.

Valerian sighed as he stared at her very yummy ass. Paulit-ulit niyang tinatanong
ang sarili. Kailan kaya niya makikitang hubad ang dalaga? Could he, though? Could
he taint her innocent mind and corrupt it sexually?

Damn! It's a hard decision indeed. Damn-fucking-it. At hindi nakakatulong na madali

siyang tigasan kapag malapit lang ito.

Is corrupting an innocent woman a crime?

NANG MATAPOS ang ginagawa, nag-angat ng tingin si Grace at nagulat ng makitang

nakaupo si Mr. Volkzki sa sahig at nakikipaglaro sa aso niyang si Val.

The scene tugs her heart.

He's wearing a tux and he doesn't seem to mind that the floor is not that clean.
And now Grace wondered, ano kayang ginagawa ng lalaking 'to rito?

"Aherm." Tumikhim siya ng pabiro. "May kailangan ka sa'kin? Kumusta ang aso mo?"

Mabilis itong tumayo saka pinagpagan ang damit kapagkuwan ay dumako ang mata nito
sa tatlong boxes ng mooncake na nakapatong sa mesa niya.

"Three boxes of moon cake." Anito at nilapitan ang mesa niya saka ihiniwalay ang
dalawang box. "One box for that kiss yesterday."

Nanubig ang bagang niya. "E, bakit tatlo ang dala mo? Balak mo akong inggitin no?"

Since she first saw him, this is the first time that Mr. Volkzki actually smiled a
little. "No. I have a proposition to make." Gamit ang daliri nito, pinalapit siya
nito. "Come here. Gusto ko malapit ka habang sinasabi ko sayo 'yon."

There's no harm in obliging. Sinunod

niya si Mr. Volkzki, hindi dahil inutos nito kundi dahil gusto ng lahat ng parte ng
katawan niya na mapalapit dito. The feeling inside her is unknown and weird, yet
she didn't question it because she likes it. She likes the feeling Mr. Volkzki is
arousing inside her.

Nang makalapit siya, nagsalita kaagad si Mr. Volkzki.

"My proposition is..." hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na nakatabing sa pisngi
niya. "One box, one kiss." The tip of his finger touched her cheeks and its sending
a warm sensation down her body. "If you really crave for a moon cake, say yes. If
you dislike the idea of kissing me again, say no."

Bumaba ang tingin ni Grace sa kahon na may lamang maraming moon cake. Nanunubig ang
bagang niya. Tumingin ulit siya kay Mr. Volkzki, at bumaba ang tingin niya sa labi
nito.

She remembered the kiss yesterday like it just happened a minute ago. And maybe it
is cliché to all the women out there, pero gusto niyang maramdaman ulit ang
naramdaman kahapon.

It was a weird and unknown sensation but it made her feel so alive.

"Mr. Volkzki-"

"Valerian," he interjects, "just Valerian."

She gulped softly. "Valerian," his name rolled softly on her tongue. "It's a yes."

Lumiwanag ang mukha nito saka akmang ilalapit ang mukha sa kaniya pero tinakpan
niya ang mga labi gamit ang kamay.

Namimilog ang mata na nagsalita siya. "Hindi ko alam kung paano humalik-"

"I'll teach you how."

Biglang kinabahan si Grace at lumakas ang tibok ng puso niya. "P-paano ba?"

"Gayahin mo lang ako."

Nahihipnostismo si Grace sa mga titig at boses ni Valerian. Unti-unting

lumapit ang mukha nito sa mukha niya at ng akmang maglalapat ng ang labi nilang
dalawa, narinig niyang tumunog ang bell sa may pinto.

Mabilis pa sa alas-kuwatro na tinalikuran ni Grace si Valerian at umaktong abala sa

paglilinis ng kaniyang mesa.

"Doc! Ang aso ko, nasagasaan!" Anang boses ng babae na nagpa-panic.

Kaagad siyang lumapit sa bagong dating at inasikaso ang aso nito. Nang mag-angat
siya ng tingin sa kinatatayuan ni Valerian, wala na doon ang binata.

Her heart hasn't return to its normal rhythm. Napakalakas at napakabikis ng tibok
niyon.

Why? Maybe because her father had said that kissing a man is only for married
woman. Pero heto siya at muntik ng makipaghalikan ulit sa kaparehong lalaki na
nagnakaw ng una niyang halik.

Is she breaking her father's rule for her? Oh God. Dad will scold me non-stop kapag
nalaman niya ito.

Ibinalik niya ang atensiyon sa aso na ginagamot, pagkatapos niya malapatan ng

paunang lunas ang aso, ini-x-ray niya ito para makita kung may bali sa buto. Nang
lumabas ang resulta na wala naman at gasgas lang ang natamo ng aso, nakahinga si
Grace ng maluwang.

"Ma'am, maayos naman ang lagay ng aso niya. Huwag mo lang masyadong palakarin para
hindi sumakit ang gasgas sa paa niya." May ibinigay siyang ointment sa babae. "This
will help the wound to heal immediately."

"Maraming salamat, Doc." Tinanggap nito ang ointment at binayaran siya sa paggamot
niya.

Nang makaalis ang babae, naghugas siya ng kamay at tamang-tama naman na tumatawag
ang Daddy niya.

"Hello po, Dad." Masiglang bati niya sa ama. "May kailangan

po kayo?"

"Nangungumusta lang anak." Anang ama niya.

"Ayos naman po ako. Kumakain at natutulog sa tamang oras. Hindi po ako nagbabasa ng
mga Magazine kundi mga educational book po ang binabasa ko bago matulog. Hindi po
ako nagbababad sa laptop o cellphone at nag-iingat po ako." Nakangiting sabi niya
sa ama na ikinatawa nito.

"Good girl. Pagpasensiyahan mo na ang Daddy mo, ha? Nag-aalala lang ako. Ilang
buwan palang ang nakakalipas simula ng hayaan kitang magtungo riyan sa manila,
magtayo ng Clinic at hayaan kang mamuhay ng mag-isa. I can't help but to get
worried that someone might take advantage of you."

It warms her heart that her father worries too much about her. "Daddy, ayos lang po
ako."

"Good. Kumusta ka naman diyan?"

"Ayos lang po, Dad. Ngayong narito na ako sa Manila, nagagawa ko na palagi ang
tumulong sa nga hayop. Sumali nga ako sa organisasyong Animal Welfare at nag-i-
enjoy po ako."

"Thanks God." Parang nakahinga ng maluwang ang ama. "Anyway, may lalaki na bang
umaaligid diyan sa sayo?"

Natigilan si Grace at dumako ang tingin niya sa tatlong box ng moon cake. Nilapitan
niya iyon at kinuha ang iniwang note ni Valerian na nalagay sa ibabaw ng kahon.

"Grace? Nandiyan ka pa?"

Binasa niya ang laman ng note.

'I'll collect the payment some other time. If you want, call me.'

A number was written below the message. Hindi mapuknat ang malapad niyang ngiti sa
mga labi. She feels so giddy? Kinikilig ba siya?

"Grace? Anak?"

Napakurap-kurap siya ng marinig ang boses ng ama. "Yes, Dad. Narito pa ako at wala

hong lalaking umaaligid dito sa Clinic ko. Kung mayroon man ay tatawag ako ng
Pulis-"

"Grace," sansala sa kaniya ng ama, "ang ibig kong sabihin ay kung may naliligaw ng
lalaki sayo hindi lalaki na umaaligid sa Clinic na dapat isumbong sa pulis."

"Oh." Mahina siyang natawa. "Sorry, Dad. And to answer your question, wala pong
nanliligaw sakin."

"Good. Bata ka pa para sa ligaw-ligaw na yan. Gawin mo muna lahat ng gusto mong
gawin saka ka magpaligaw. I want you to experience the world that we tried to hide
you from."

"Yes, Dad."

"That's my girl. Sige, paalam muna. Tatawagan ulit kita sa susunod na linggo."

"Yes po, Dad."

Nang mawala sa kabilang linya ang ama napatitig siya sa note ni Valerian na hawak
niya. Hindi naman ito nanliligaw sa kaniya.

VALERIAN was busy troubleshooting the delayed flights in Malaysia when his
secretary barged into his office.

"Boss, one of the Board members wants to talk to you." Anito.

"Tell them to fuck off. I'm busy." Sagot niya.

"But boss, galit siya sa nangyaring delay."

Naiiritang tumayo siya mula sa pagkakaupo sa swivel chair at lumabas ng opisina

niya. And truth to his secretary's words, Mr. De Leon is outside his office.

"Mr. Volkzki-"

"Shut up." Mas lumala pa ang iritasyong nararamdaman. "If you are here to fucking
scold my ass, save your fucking breath. Bakit, ako ba ang may kagagawan ng letseng
bagyo na 'yan? No, I'm not, you fucking moron. And FYI, I'm trouble shooting this
fucking delay so shut the hell up and leave me the fuck alone!"

Nakaawang lang ang labi ni

Mr. De Leon habang nakatingin sa kaniya.

"Leave. Now." Valerian hissed and was about to leave when Mr. De Leon spoke.

"That was rude. Hindi yan dapat ang asal ng isang Volkzki-"

"I don't give a goddamn fuck." He sends him a death glare. "Kung nasaktan ka sa
sinabi ko, umalis ka sa kompanya ko. Hindi naman ako mamamatay kung aalis ka. I
could easily replace you. Alalahanin mo, ikaw ang may kailangan sa kompanya ko,
hindi ako. Pinapasok lang kita kasi humingi ng pabor si Daddy. I could kick you out
for all i fucking care. So if you don't want to leave my company, leave me alone!"

Pumasok siya sa opisina niya saka malakas na isinara ang pinto.

"Lester!"

"Boss?"

"Call the HR Department and told them to cut Mr. De Leon's investment. Punyeta
siya!" Galit na bumalik siya sa ginagawa kanina, "and tell them to freeze his
account that is connected to my company 'till further notice."

"Boss? Hindi kaya mag-back fire 'yon satin?"

"Hindi." Tumalim ang mata niya. "Unless, gusto niyang lumabas ang baho niya."

"Yes, boss."

"Good. Now, move."

Mabilis na sinunod ni Lester ang utos niya at napangisi nalang si Valerian. That
old man is going to taste his evilness.

Hindi lang siya sa hapon at espanyol galit. Buwesit din siya sa nga taong sipsip at
punyeta.

Valerian was still fuming mad when he receive a message from an unknown number.
Balak niyang murahin ang kung sino man ang nag-text sa kaniya pero nang mabasa niya
ang laman ng mensahe, kaagad na gumaan ang pakiramdam niya at lihim siyang
napangiti.

'Si Grace 'to. Thank you sa moon cake. Mukhang ako na ang may utang sayo.'

Valerian shook his head in disbelief when he caught himself smiling like a love
sick fool.

This is disaster in the making.

Napasabunot siya sa sariling buhok ng mahuli ang sarili na nagri-reply sa mensahe

sa kaniya ni Grace. Mabilis niyang binura ang mensahe na dapat ay sagot niya sa
text nito.

No! I am fucking corrupting an innocent woman. It's a fucking crime. Grace is so

innocent, very, very innocent. And it's scaring the shit out of him.
=================

CHAPTER 5

CHAPTER 5

WHAT Valerian did to Mr. De Leon reach his father's fucking ears. Hindi na siya
nagulat ng bumisita ang ama niya sa kaniyang opisina kinabukasan. Hindi maipinta
ang mukha nito at wala siyang pakialam.

His father could grimace for all he fucking cares.

"Ano itong nalaman ko mula kay Mr. De Leon?" Umpisa kaagad ng ama niya, hindi man
lang umupo para ma relax. "You freeze his account and you cut off his investments
here-"

"I don't like him and i don't fucking need him in my company." Aniya sa walang
emosyong mukha at boses. "At kapag hindi mo na kailangan ang isang tao, dapat
dinidispatsa na. At saka, kasalan ko ba na sumabay siya sa iritasyon ko kahapon?
Not my fucking fault."

Nagdilim ang mukha nito. "Watch your mouth, Valerian. Hindi 'yan ang tamang
pakikipag-usap sa ama mo. You should respect me-"

"The respect i had for you perished after you accepted that money." Nagtagis ang
bagang niya ng maalala ang nangyari sampong taon na ang nakakaraaan. "Nawala na ang
respeto ko sayo, Dad."

"What do you want me to do?!" Naglalabasan na ang ugat sa leeg nito sa galit.
"Alang naman kalabanin ko sila-"

"You could have faceD them with a Volkzki Dignity that you have thought me while
growing up." Tumayo siya at matalim na sinalubong ng titig ang ama. "Punyeta naman,
Dad, e. Oo nga at kasalanan ko ang lahat pero mas malala ang ginawa mo." Tinuro
niya ang pinto. "Leave. At huwag mong isipin na ibabalik ko sa Mr. De Leon. Ang
pinaka ayoko sa lahat ay 'yong pakialamero at naghahari-harian sa kaharian ko."

"Babagsak ka

rin." Gumagalaw ang panga ng ama niya sa sobrang galit bago ito lumabas ng opisina
niya.

Gusto niyang pilipitin ang leeg nito sa galit pero pinipigilan niya ang sarili. His
anger had been running through his body for almost a decade. Even a trillion I'm
sorry cannot make it disappear.

His anger will always be hanging in his soul like a parasite eating his insides and
damaging him through nightmares.
Huminga siya ng malalim saka umalis sa opisina niya. Hindi niya alam kong saan
pupunta hanggang natagpuan niya ang sarili sa labas ng Pet Clinic ni Grace.

Valerian can see Grace through the glass door. Nakaupo ito sa swivel chair at
kumakain ng moon cake habang nagbabasa.

A small smile made its way to his lips. He fucking doesn't know why this woman can
make him calm just by looking at her. Maybe it's because of her innocence and
purity.

He really doesn't fucking know.

But seeing Grace Face made his anger disappear. For now. Mamaya kapag nawala na
naman ito sa paningin niya, babalik na naman ang galit niya sa mundo. Something
about Grace makes everything okay in his fucking fucked up life.

And to think she has Japanese and Spanish blood. Dapat ilang milyong kilometro ang
layo niya sa dalaga pero parang may humihila sa kaniya para paulit-ulit ng bumalik
para makita si Grace.

Fuck her Japanese and Spanish blood. I'm going to fucking talk to her.

Itinulak niya pabukas ang pinto at pumasok. Nang mag-angat ng tingin si Grace mula
sa binabasa nito, nagtama ang mga mata nila.

"Hey," aniya at napapagod na umupo sa visitor's chair.

Grace felt his tiredness because she stood up, walk to him and leaned in. "Okay ka
lang, Valerian?"

He looked up at her. "Would you kiss me if i ask?" God. Why is my shaft coming to
fucking life? He is just asking for fucking sake!

Kumunot ang nuo nito at nagugulohan ang mga mata. "Bakit naman gusto mong halikan
kita?"

"Because your lips can erase my tiredness."

Mas lalong kumunot ang nuo nito. "Ano? Wala namang gamot na nakalagay sa labi ko,
ah. And i only heal animals. Hindi ka kasama sa ginagamot ko. At teka nga muna,
could you please elaborate how my lips can heal you in that way and it should have
basis and not presumptions-"

Valerian snake his arms around her neck and pulled her close then locked their
lips.

As usual, Grace just froze. He put distance between their lips and he stared at
Grace.

"Move your lips." Bulong niya sa labi nito. "It's more enjoyable that way."

Napakurap-kurap ito at siniil na naman niya ulit ng halik ang labi nito. This time,
her lips move awkwardly but it still feels good against his experience lips.
Pinalibot niya ang isang braso sa beywang nito saka hinapit ito palapit sa kaniya,
pa-upo sa hita niya.

Valerian groaned inwardly. Good. This is heaven. So good. Ang kamay niya na nasa
leeg nito ay bumaon sa buhok nitong nakalugay at mas pinalalim niya ang halik.
Grace definitely don't know how to kiss but it doesn't matter to Valerian. What
matters is she is kissing him back and trying to please him.

Parang nasasakal ang puso niya sa emosyong ayaw niyang maramdaman mula ng mawala
ang

dalawa sa mahal niya sa buhay. Habang hinahalikan niya si Grace, paunti-unting

umuosbong 'yon. TInikis niya ang emosyong 'yon dahil sa takot na maramdaman ang
nakakamatay na sakit na halos kumitil ng lahat ng emosyon niya sa katawan.

And now he's feeling it again. After a decade. That emotion is trying to resurface
again.

If he let it surface, would it kill him for good this time?

HABOL ni Grace ang hininga ng ihiwalay ni Valerian ang labi nito sa labi niya.
Nakaramdam siya ng hiya ng makita ang posisyon nilang dalawa.

Nakaupo siya sa hita nito ng patagilid at nakayakap ang mga braso niya sa leeg
nito. Namula ang pisngi niya sa sobrang hiyang naramdaman.

Nang gumalaw ang pang-upo niya para tumayo, pinigilan siya ni Valerian.

"Stay." He whispered. "Even just for a minute."

Yumakap ito sa beywang niya saka humilig sa balikat niya. He was kissing her neck
and she's enjoying it. Very much. Kaya naman wala siyang ginawa para pigilan ang
lalaki kasi masarap na kiliti ang nararamdaman niya at may ginagawa iyong kakaiba
sa katawan niya.

This feeling is new to her but she still welcomes it, whole heartedly. No fear of
new and the unknown like she should.

"Hindi ka na pagod?" Tanong niya.

Hinalikan na niya ito, siguro naman hindi na. 'Yan naman ang sabi nito kanina diba?

Mahinang natawa si Valerian at tiningnan siya ng mataman. There's a soft and warn
expression on his handsome face. Ni minsan, hindi niya nakita ang ganitong
ekspresyon sa mukha ni Valerian, ngayon lang.

"Pagod? Medyo." Pumikit ito at huminga ng malalim.

Inirapan niya

ito. "Sabi nang walang gamot na nakakabit sa labi ko e." Aniya na nakasimangot saka
umalis sa pagkakaupo sa hita nito.

May nararamdaman kasi siyang bumubukol sa gitnang bahagi ng hita nito at naiilang
siya kasi kumikiskis iyon sa pang-upo niya.

Tumaas ang sulok ng labi ni Valerian saka iminulat ang mata at tumingin sa kaniya.
"So, how's the moon cake?"

Bumalik siya sa pagkakaupo sa swivel chair niya saka ngumiti ng malapad. "Isang
halik nalang ang utang ko sayo."

Mahina itong natawa. "Hmm. I should make the last kiss worth your fucking while."
Umasim ang mukha niya. "Sabi nang huwag kang nagmumura e." Pinukol niya ito ng
masamang tingin. "Ayoko ng nagmumura at nananakit ng hayop. Kaya kung gusto mong
good vibes tayo at hindi ako beast mode sayo, iwasan mo ang dalawang 'yon."

"I curse a lot." Anito.

"Then make yourself stop."

"I can't." He smirked. "Help me."

Namilog ang mata niya. "Paano?"

"Kapag nagmura ako, halikan mo ako para maalala ko at tumigil ang bibig ko."

Napakurap-kurap siya at nagsalubong ang kilay. "If i do that, you'll stop cursing?"

Could her kiss really stop Valerian from cussing so much? Ayaw niya sa mga taong
nagmumura. Bad vibes siya sa mga taong 'yon.

Tumango si Valerian habang may ngiting sinusupil. "Oo naman. A simple kiss can heal
any wounds." Kinindatan siya nito. "Lalo na kung mga labi mo. So I'm sure it can
also stop my fucking mouth."

Bumilis ang tibok ng puso niya dahil sa pagkindat sa kaniya ni Valerian. Pasimple
siyang napahawak sa dibdib niya kung nasaan ang puso niya. Ito ang

unang beses na bumilis ang tibok ng puso niya dahil lang sa kindat. Normal ba 'to?
Argh! If only i could talk to Nali. Kaso magsusumbong 'yon sa Daddy niya. Sipsip pa
naman ang isang 'yon.

She maybe innocent when it comes to the opposite sex but when it comes to her own
kind, she knew how cunning a woman can be. At 'yon si Nali.

"So?" Nagtatanong ang mga mata nito. "Gagawin mo? Hahalikan mo ako?"

Nagkibit-balikat siya para ikubli ang excitement na nararamdaman. Kissing Valerian

made her feel so alive. Of course, she would like to kiss him again. Kahit pa nga
may parte ng isip niya na nagsasabing hindi tama ang ginagawa niya.

Ito ang unang pagkakataon sa buhay niya na nabuhay ang dugo niya dahil lang sa
simpling halik. She wanted to feel more, to experience more! At nararamdaman niyang
magagawa niya 'yon sa piling ni Valerian.

"Sagutin mo ako." Pangungulit ni Valerian saka tumayo at umikot sa mesa patungo sa

kaniya. Inilahad nito ang kamay na kaagad naman niyang tinanggap. He pulled her up
and wrapped his arms around her waist. "Yes or no, moon cake."

She blinked rapidly. "Moon cake?"

"That's my endearment for you from now on." Matiim ang titig nito sa kaniya. "Moon
cake." Hinaplos nito ang pisngi niya. "I hate the country where it originated but i
like you, kaya pansamantala kong kalilimutan ang galit ko sa bansang 'yon-"

"Kasi gusto mo ako?" Pagpapatuloy niya sa tingin niya ay sasabihin ni Valerian.

He nodded, his eyes still staring intimately at her. "Oo. Gusto kita. Ayaw mo ba?"

Umiling siya. "Gusto rin naman kita." Pagtatapat niya. "Mukha

ka namang mabait maliban doon sa ginawa mo sa aso ko. Nagbigay ka ng isang milyon
sa Animal Welfare tapos binigyan mo ako ng moon cake kapalit ng simpling halik.
Sinong lalaki ang gagawa non?"

Naguluhan si Grace ng magdilim ang mukha ni Valerian. Anger in visible on his eyes
and it confuses her.

"What? May nasabi ba ako?" Tanong niya kay Valerian ng hindi nawala ang galit sa
mga mata nito.

"Kapag may nagbigay sayo ng moon cake, sapakin mo kapag nanghingi ng halik bilang
kapalit."

"Ha? Bakit?" Anong problema ng isang 'to?

Nagtagis ang bagang nito. "I am the only one allowed to do that, okay? I'm the only
one allowed to kiss you and hug you like this. I'm the only man you'll permit to
touch you intimately. Understand? Kapag may lalaking sumubok ng halikan ka,
isumbong mo sakin, ipapakain ko siya sa buwaya kong si Lacoste."

Nang matapos ang pinagsasasabi nito, masyado nang malalim ang gatla sa nuo niya.
"Bakit naman ikaw lang? At may buwaya kang alaga?" May excitement sa boses niya sa
huling tanong.

"Yes. Ako lang dapat humahalik at yumayakap sayo." Hinalikan siya nito sa nuo at
nakaramdam siya ng kapayapaan sa ginawa nito. "Call me greedy, but i don't share,
Grace. Lalo na kung ikaw ang isi-share ko sa iba. Because you are the only woman
who can make me calm in my angry state, the only woman who can make me smile after
a furious encounter with morons and idiots and the only woman who can arouse my
'big and long friend' down there with just a peak on your delectable ass, it
fucking hurts. So, no, i wont share you because intend to own you and keep you."

"How can you

own me and keep me?" Kunot na kunot ang nuo niya. "Valerian, hindi naman ako bagay
na basta mo nalang bibilhin tapos iyo na pang habang buhay."

Napailing-iling si Valerian saka mahinang tumawa at pinisil ang tungki ng ilong

niya. "I wasn't talking literally." Inilapat nito ang dulo ng daliri sa dibdib niya
kung saan ang puso niya. "Hindi ko alam pero gustong-gusto kong makuha 'to."

Napapantastikuhang napatingin sya sa kaniyang dibdib na tinuturo nito at saka

ibinalik ang tingin dito. "You want my chest?"

"No. Ang nasa loob niyan ang gusto ko."

"Oh. My heart?"

Valerian nodded. "That's it."

Tinabig niya ang daliri nito. "Huwag ka ngang magbiro riyan. Mamamatay ako kapag
kinuha mo ang puso ko. Haven't you learn Human Anatomy when you were in high
school? Extracting the heart from the body will cause death, kaya hindi ko saiyo
ibibigay ang puso ko no? Ano naman ang kailangan mo don? Mayroon ka na, makontento
ka."

Grace didn't know what she said or did when Valerian throws his head back and
laughed so hard, it brings tears to his eyes.
"Is something funny?" Grace asked when Valerian sobered.

"You." He was still laughing softly. "So innocent." Pinisil nito ang tungki ng
ilong niya. "Kaya gusto kita e. You're so refreshing to me." He suddenly kissed her
and pulled away. "I like you, Grace Oquendo."

Her heart flipped, it made her breathless. What the heck is that?

Ipinilig niya ang ulo. "May buwaya kang alaga?" Pag-iiba niya ng usapan.

Grace doesn't like to talk about how Valerian likes her. Para kasing
nakikipagkarera ang puso niya sa sobrang

bilis, naguguluhan siya kong bakit niya 'yon nararamdaman.

Tumango ang kausap. "Yes. Wanna see him? Pupunta ako sa isla bukas. Sama ka?"

"Oo. Sama ako!" Excited niyang sagot. "Yes! Oh my God. A crocodile! Gusto kong
makakita ulit. Nakakatuwa naman 'to. Yehey!"

"Tayong dalawa lang ang naroon maliban kay Mang Islaw na caretaker ng isla ko." May
babala sa boses nito. "Okay lang ba 'yon sayo?"

She nodded and smiled. "Okay lang. Mabait ka naman sakin e kaya ayos lang. At saka
hindi ko to palalampasin para makakita ulit ng buwaya." Halos tumalon na siya sa
excitement.

Nakatitig lang sa kaniya si Valerian na parang inaarok ang iniisip niya. "What if i
take advantage of you?"

Doon si Grace natigilan at sinalubong ang mga mata ni Valerian. "What do you mean?"

"Dalawa lang tayo do'n." His voice turned husky. "Baka halikan kita ng puwersahan."

"Just ask me. I will let you kiss me. Hindi mo ako kailangang puwersahin." She said
as she blushed at the memory of how their kiss made her feel.

Hinaplos ni Valerian ang pisngi niya na namumula. "Talaga? Hahayaan mo ako?"

Tumango siya.

"What if i touch you in inappropriate places?" He asked, his finger sliding down to
her lips, neck, unto the valley of her breast. "Hahayaan mo ba ako?"

"Puwede bang huwag mong gawin 'yon?"

"Paano kung gustong-gusto ko?" Pamimilit nito.

"I will punch you and tear gas you, katulad ng sabi ng Daddy ko." Naging matapang
ang ekspresyon sa mukha niya. "Please, don't make me."

Valerian smiled at her heart did a summersault. "Hindi ako nangangako. Kapag kasama
kita, nawawala sa isip ko ang tama o mali kaya pakidala ng tear gas mo para kapag
hinawakan kita sa pribadong bahagi ng katawan mo, mapigilan mo ako."

Napalunok siya at kinabahan. "S-sige. D-dadalhin ko ang tear gas ko bukas."

"Good." Hinalikan siya nito sa nuo. "Aalis na ako. Marami pa akong gagawin sa
opisina."
Tumango siya. "Okay. Ingat."

"Tawagan kita kapag hindi na ako busy."

"Okay."

"O kaya i-text kita."

"Okay." Walang siyang ibang masabi kundi 'yon.

"Or maybe I'll visit you later."

"Okay lang din."

"Or, I should pick you up."

"Okay lang din sakin."

"What if i kiss you?" Biglang tanong nito. "Okay lang din ba?"

Tumango siya. "Oo."

Pumikit siya at hinintay na lumapat ang labi ni Valerian sa labi niya. When it did,
nagwala ang puso nya sa loob ng dibdib niya. Napakapit siya sa leeg ni Valerian ng
maramdamang nangangatog ang tuhod niya habang ginagaya ang paggalaw ng labi nito.

When Valerian pulled away, his eyed were smiling even when his lips didn't.

"Aalis na ako."

His kiss made her breathless so he just nodded.

Naglakad ito patungo sa pinto ng clinic at lumingon sa kaniya bago tuluyang

lumabas.

"See you soon." Anito.

Tumango lang siya at tipid na ngumiti.

Kinindatan siya nito bago lumabas ng clinic niya. Siya naman ay dahan-dahang umupo
sa swivel chair niya.

Ano ba itong nararamdaman niya para kay Valerian? She blames herself for not
knowing. A strong urge inside her wants to know. But how?

Wala sa sariling napatitig siya sa kaniyang cellphone na nasa ibabaw ng lamesa

niya.

A certain person came into her mind. Si Tessmarie! She could ask her! Thanks God.

A/N: 'Till next update sa Saturday.

=================

CHAPTER 6

CHAPTER 6

LAKAS-LOOB na tinagawan ni Grace si Tessmarie, ito lang kasi ang tanging taong
mapagtatanungan niya ng mga bagay-bagay na hindi niya alam at hindi siya
huhusgahan. Nakailang-ring lang ang cellphone nito bago ito sumagot.

"Oh, Grace," halatang nagulat ito sa pagtawag niya, "napatawag ka. May kailangan
ka?"

Kinagat niya ang pang-ibabang labi bago nagsalita. "Ahm, kasi," naiilang siya, "may
itatanong ako."

"Shoot." Tessmarie said a hint of smile on her voice. "Magtanong ka na."

"Ahm," humugot siya ng isang malalim na hininga. "Ano ang ibig sabihin kapag
kinakabahan ka at ang bilis ng tibok ng puso mo?"

"Takot ka, malamang." Agad nitong sagot.

Takot? No. She's not afraid of Valerian. She feels the opposite, actually.

"Ahm, what if my katabi kang lalaki tapos naramdaman mo yon ng-"

Biglang tumili ng malakas si Tessmarie dahilan para maputol ang iba pa niyang
sasabihin. "Oh my God, Grace! Cupid hit you!" Tumili na naman ito. "Oh, em, gee!
Girl!"

Napangiwi siya sa lakas ng tili nito. "Ahm, what do you mean by cupid hit you? Give
it to me straight, Tessmarie."

Mahina itong tumawa. "Oo nga pala. Literal ka mag-isip. Anyway, i won't give it to
you straight. Gusto ko pag-isipan mo."

"Paano?" Na i-stress siya rito.

Ilang segundo itong tumahimik saka nagsalita. "Okay. Anong sabi ko sayo about
cupid?"

"Ahm," she frowned, "cupid represents love."

"Ooo-kay, now, replace cupid with love in my sentence 'Cupid hit you'."

Grace did and she blinked rapidly as she replay it

in her mind over and over again. "No..." anas niya, "this can't be love,
Tessmarie." Nakaramdam siya ng panic. "I mean, i don't know what love is, so paano
ko masasabing mahal ko ang isang tao? I'm new to this, pero alam ko naman na
imposibling mahalin ko siya sa ilang araw na nakilala at nakausap ko siya. You must
be wrong, Tessmarie. There must be a scientific explanation of what i am feeling
for him. This can't be that four letter word."

Tinawanan lang siya ng kausap. "Grace, even i don't know what love is. No one
knows. Basta nararamdaman mo nalang 'yon. Love is a mysterious thing that someone
feels for no apparent reason at all. Walang scientific explanation 'yon. As in,
wala."

Mas nagulohan siya lalo. "Is there a book that i can read about love?"

Tessmarie chuckled. "Mayroon pero pupunta ka pa sa bookstore at maghahanap. So, i

suggest na buksan mo ang laptop mo, saka hintayin mo ako, I'm on my way to your
Clinic, nandiyan ka ba?

"Oo."

"Good. We'll search Google about love and see if you are in love or not. Mas
maraming info do'n."

Napangiti siya. "Thanks, Tessmarie. I can't do this alone. Gulong-gulo ako."

"Okay, I'll be right there in a minute."

Nang ibaba niya ang telepono, kaagad niyang binuhay ang laptop niya.

It took twenty-minutes for Tessmarie to arrive and when she did, she instantly
grabbed a sit, pulled it to her side, face the laptop and type 'Signs of Falling in
love' in search box.

Pigil ni Grace ang hininga habang hinihintay na mabuksan ang isang site na napili
ni Tessmarie, ang lovepanky.com.

Habang

nakatingin sa screen ng laptop, pumasok sa isipan niya si Valerian. Tama ba talaga

itong pinaggagagawa niya? Is searching for the signs of love in Google really is
the answer to her questions.

"Kung hindi ka naniniwala sa pinagsasasabi ko sa phone, sana maniwala ka na rito."

Ani Tessmarie saka binasa ang unang sign ng taong in love. "Number One, you are
thinking of him right now." Ngumisi ito sa kaniya. "Tama?"

Napakurap-kurap siya. Oo. Naisip niya sa Valerian. "Ahm," she bit her lip, "oo."

A triumphant smile appeared on Tessmarie's lips, saka napalatak ito. "Oh, diba?
Check ang number one." Tessmarie did a happy dance on her seat. "Number two, his
voice brings a smile to your face."

Nagkibit-balikat siya. "Siguro. Wala naman siya ngayon rito para testing-ngin ang
number two na yan."

Tessmarie tsked. "Number three, the long goodbyes. Ayei. Mahabang paalamanan.
Nangyari na ba 'to sa inyo?"

Kumunot ang buo ni Grace habang inaalala ang pagpapaalam ni Valerian sa kaniya
kanina. Medyo matagal 'yon pero medyo lang naman. "Medyo lang."

"I'll take that as a yes." Tessmarie grinned. "Number four, teasing games. Masarap
makipagbiruan sa kaniya. Masaya sa pakiramdam at napakagaan sa feeling."
Umiling siya. "Hindi ko alam kung nagbibiro siya o seryuso, minsan lang naman kasi
siyang ngumiti."

"It's a no." Umirap si Tessmarie sa hangin. "Number five, you can't get enough of
him. In short, adik ka sa presensiya niya. Gusto mo palagi siyang kasama o kausap."

Tumango-tango siya. "May mga oras na hinahanap-hanap ko siya pero hindi naman
palagi pero medyo rin."

Tumango-tango

rin si Tessmarie. "Okay. A half yes and a half no."

Mahina siyang natawa. "May ganoon pala?"

"Oo naman. 'Yon ang salitang maybe." Ini-scroll down ni Tessmarie para mabasa ang
number six. "Awkwardness. Meaning, naiilang ka at nahihiya kapag kasama mo siya
kahit pa nga masaya ka na nariyan siya."

Tumango siya. "Big check, Tessmarie."

Tumili ito. "Oh, em, gee, girl. Kinikilig ako sayo. Number seven, again and again.
Gusto mo palaging magkatawagan o magkatext kayo. Gusto mong palagi kayong
magkasama-"

"Nope. Alam kong may trabaho siya so hindi ko gugustohing maka-isturbo sa kaniya.
Okay na sakin na pumunta siya rito sa clinic ko ng walang dalang aso."

Kinikilig ang mga ngiti sa labi ni Tessmarie. "Eight, you smile like an idiot." She
wagged her eyebrow at her. "Ngumingiti ka ba ng walang dahilan o kaya napapangiti
ka habang nasa isip mo siya."

"Sometimes." Pag-amin niya. "Pero not all the time. May mga aso kasi akong dapat
asikasohin."

Napangiwi si Tessmarie. "Naloka ako sa aso, girl. Kakaiba ka talagang babae ka.
Anyways, nine, nagbago ka para sa kaniya?"

Umiling siya. "Hindi."

"Ten. You see the love in his eyes?"

"Hindi ko alam ang sagot."

"Eleven, wala kang pakialam kahit nagmumukha ka nang tanga basta mapansin ka lang
niya."

Umiling siya. "Walang ganoon."

"Twelve, the tight hugs."

"Ahm," nagkaroon ng gatla sa nuo niya. "May tight hugs tapos kiss sa nuo."

Kinilig na naman si Tessmarie. "Thirteen, masyadong mahaba ang pasensiya mo at

gagawin mo lahat para sa kaniya."

Nagkibit-balikat siya. "Wala akong sagot diyan."

Tessmarie

sighed. "Fourteen, the little butterflies."

Grace giggled. "Definitely a yes."

"Ayei." Pumapadyak-padyak ang paa nito sa sahig. "Fifteen, nami-miss mo siya

palagi."

Pinakiramdaman niya ang sarili. "Oo. Medyo."

Parang maiihi si Tessmarie sa kinauupuan sa sobrang pagtitili. "Sixteen,

nababangohan ka sa kaniya. Nakaka-mental ang amoy niya."

Mabilis siyang tumango. "Mabango nga si Valerian. Sobrang bango."

Namimilog ang mata at nakaawang ang labi na humarap sa kaniya si Tessmarie.

"Valerian? As in Valerian Volkzki? Ang nagbigay ng isang milyon sa charity?"

She nodded earnestly. "Oo. Siya nga." There's no harm in telling the truth to a
friend.

Napanganga si Tessmarie sa kaniya. "Girl, Valerian Volkzki is not good for you.
God, Grace, napaka-inosente mo samantalang ang lalaking 'yon, good heavens, ilang
kababaihan na ba ang umiyak dahil kay Mr. Volkzki? I'm not saying to stop seeing
him, kasi desisyon mo 'yan, warning lang ito sayo. Okay? Mag-iingat ka kapag si
Valerian Volkzki ang kasama mo."

Grace should be scared of what Valerian can do to damage her, pero wala siyang
maramdamang takot sa binata kundi excitement at saya sa sunod nilang pagkikita.

Ngumiti si Grace at tumango. "Salamat sa paalala, pero Tessmarie, this is the first
time that i felt so alive. Valerian can make me feel that. Sa tanang buhay ko, wala
akong ginusto kundi pasayahin ang mga magulang ko kasi utang na loob ko sa kanila
kung bakit ako nabubuhay pero ni minsan hindi ko naramdaman na nabubuhay ako para
sa sarili ko. And then i met Valerian. Tessmarie, he makes me want

to experience things i haven't experience before."

Hinawakan ni Tessmarie ang kamay niya at pinisil. "Masaya ako para sayo, pero
payong kaibigan lang, mag-iingat ka. Love is a dangerous emotion to feel, lalo na
sa katulad mo na hindi mulat sa kamunduhan. Huwag mong hayaang i-take advantage ka
niya. Si Valerian Volkzki ang lalaking hindi puwedeng pagkatiwalaan ng puso mo."

Kumunot ang nuo niya. "Paano mo naman nalaman 'yon?"

"Rumors."

Pinaikot niya ang mga mata. "Tsismis lang pala." Mahina siyang tumawa. "Magiging
okay lang ako, Tessmarie. Salamat sa pag-aalala. Mabait sakin si Valerian at
kailanman ay hindi niya ako pinuwersang gawin ang bagay na hindi ko gusto."

"Salamat naman. Kapag may ginawang masama ang lalaking 'yon sayo, sabihan mo ako,
okay? Maraming organisasyong pomo-protekta sa kapakanan ng kababaehan na tutulong
satin, if ever."

Tumango siya at ngumiti. "I'll keep that in mind.

Natutuwa siya at may kaibigan siyang katulad ni Tessmarie. Nag-aalala ito sa

kalagayan niya at nakakataba 'yon ng puso.

Nagpatuloy sila sa pagsi-search ni Tessmarie sa Google. Some are big check, some
aren't. Hanggang sa matapos sila, walang nakuhang sagot si Grace. Mas nagulohan pa
siya lalo dahil sa mga nabasa.

It's her first time reading such articles, kaya nang umalis si Tessmarie sa Clinic
niya, inuwi niya sa condo niya si Valerian- ang aso niya- saka nagtungo sa
pinakamalapit na bookstore.

This time, hindi educational books ang binili niya kundi mga libro na non-sense
according sa Daddy niya.

Grace bought two Romance books and one Dummy's

guide to Falling in love.

Nahiya pa siya ng nagbabayad na sa cashier, hindi siya makatingin ng deretso.

"Heto na po, ma'am." Sabay abot sa kaniya ng pinamili na nakalagay na sa paper bag.

"Salamat." Tipid siyang ngumiti saka nagmamadaling lumabas ng bookstore.

Habang nagmamaneho pauwi sa condo niya, panay ang sulyap ni Grace sa biniling
libro. Nag-iisip na siya kung saan itatago 'yon para hindi makita ng mga magulang
niya kapag bisitahin siya ng mga ito.

God. I'm breaking Dad's rule for me. I'm going to hell for being a bad daughter.

Nang makarating siya sa condo niya, sinalubong siya kaagad ni Valerian.

"Hello, baby." Hinaplos niya ang ulo nito. "Gusto mo nang kumain?"

Valerian barked.

"Okay-doki. Wait for me here."

Inilapag niya sa island counter ang mga libro saka ginawan ng pagkain ang aso niya.
After that, she return to the island counter, picks up the books and went straight
to her room.

Una niyang inilabas sa paper bag ang isa sa Romance novel na binili niya. Napaka-
simple ng cover no'n. Tanging neck tie lang na kulay gray ang nasa cover kaya 'yon
ang pinili niya. Inosente sa paningin niya.

Oh God.

Huminga muna siya ng malalim saka binasa ang libro. Napanganga siya habang binabasa
ang una hanggang pang limang chapter. No wonder her father didn't let her read
these kinds of book, but it's a good book, nag-i-enjoy siyang magbasa.

ITINAPON ni Valerian ang susi ng sasakyan niya sa center table ng makapasok siya sa
kaniyang bahay. Parang binugbog ang katawan niya sa sobrang pagod.

Fuck it!

Habang

naglalakad papasok sa kusina, nakarinig siya ng ingay mula doon. Sa isiping

magnanakaw 'yon, naging maliksi ang mga kilos niya. Nawala ang pagod sa katawan
niya. Kinuha niya ang lesensyadong baril sa silid niya saka bumalik sa kusina.

Valerian quickly aims the gun at the intruder.

"Fuck!" He cursed. "Knight, ano na naman ba ang ginagawa mo rito sa bahay ko?!"

Dumako ang tingin ni Knight sa baril na hawak niya. "You hate me that much?"

"Fuck you!" Inilapag niya ang baril sa island counter at bumaling dito. "Anong
ginagawa mo rito?"

"Nagluluto." Sagot nito at humarap ulit sa stove. "Wala kasi akong magasa sa bahay
kaya narito ako."

"Its 'magawa sa bahay'." He corrected him again. "Huwag ka ngang magtagalog,

sakalin kita riyan e."

Tumawa lang ang loko-loko saka nagsalin ng ulam na niluto nito sa plato, naglagay
ng kanin na mukhang sinaing nito sa pinggan saka inilagay ang nga iyon sa hapag-
kainan kasama ang isang basong tubig saka kutsara at tinidor.

Knight looked at him. "Kain na ka. Alam kong hindi ka na naman kumaing kaya
pinaglutong kita."

Valerian sighed. Ayaw na niyang itama ang mali sa pagsasalita nito ng tagalog.
Naha-high blood lang siya e.

Umupo siya sa silya at kinain ang pagkaing luto ni Knight. It tastes good. As
fucking always.

Speaking of that devil fucking spawn. Binuksan nito ang ref niya, kumuha ng beer at
isang slice ng mocha cake.

Napailing-iling nalang siya at pinagpatuloy ang pagkain. He doesn't have the

fucking strength to argue with Knight today. He feels so fucking tired.

"So, how are you,

buddy?" Tanong sa kaniya ni Knight.

Valerian showed him his middle fucking finger and finish eating.

Tumawa lang si Knight. "How's Ms. Oquendo?"

Bago pa niya mamura ito, tumunog ang message alert ng cellphone niya. Tinatamad na
binuksan niya iyon at halos lumuwa ang mata niya ng makita ang laman ng mensahe at
galing 'yon kay Grace.

Larawan iyon ng dalaga, nakangiti ito sa camera at hawak-hawak nito ang isang libro
na alam na alam niya kung ano ang laman. Because of his weirdness, he actually
watched the movie adaption. Alone. And read the book. Still alone.

"What the fuck?!" Mabilis niyang tinawagan ang dalaga. "What the fucking hell are
you reading, woman?!" Singhal niya sa nasa kabilang linya ng sagotin nito ang tawag
niya. "Answer me, Grace."

At si Knight bilang isang dakilang tsismoso, ng marinig ang pangalan ni Grace na

binanggit niya, nagmamadaling lumapit ito sa kaniya at inilapit ang taenga sa likod
ng phone niya.

Siniko niya si Knight pero madali nito iyong nasalag.

'Fuck off!' He mouthed at Knight who just grinned and shook his head.

Bumuga siya ng marahas ng hangin. "Well, sasagutin mo ba ako, Grace?"

"Ahm," may pag-aalinlangan sa boses nito. "Bakit ka galit? It's just a book, saka
romance naman, e."

"Anong romance do'n?" Malakas na naman ang boses niya. "Grace, Fifty Shades of Grey
is a fucking erotic book. Erotic!" He exclaimed.

"Pinagbabawalan mo rin ba ako?" Tanong nito na may malungkot na boses. "Huwag kang
magmumura, please." Bumuntong hininga ito. "Akala ko matutuwa ka na nagbabasa ako
ng romance book. Diba tinanong mo pa sakin 'yon kung

nagbabasa ako ng romance?"

Valerian sighed and rubbed his palm against his face, irritated. "Grace, okay lang
na magbasa ka. Pero please lang, huwag mong biglain ang sarili mo. That book your
fucking reading is not for someone like you! Good-fucking-ness! It will shock you
and it will scare you because you'd think that sex is like that. Magbasa ka ng
iba."

"How about fifty shades darker?"

"What the fucking fuck?!" Sigaw na naman niya na may kasamang pagmumura. "Grace,
ibasura mo ang mga aklat na yan ngayon din. That's too much for you."

"Ayoko nga." May katigasan din pala ang ulo nito.

"Grace, please?"

"Ayoko. Babasahin ko 'to."

He sighed in so much irritation. "Give me your fucking address."

Hindi niya alam kong magpapasalamat siya sa kainosentehan nito dahil kaagad nitong
sinabi sa kaniya ang address nito.

"Bakit mo naitanong?" Napaka-inosenteng tanong nito.

Sa halip na sagotin, pinatay niya ang tawag at natigilan ng makitang titig na titig
sa kaniya si Knight.

"What?" He asked, confused and irritated.

"You said the word please two times while talking to her." Halatang nagulat ito.
"That's not you, Val."

Ihinilamos niya ang palad sa mukha niya. "I become a different person when I'm with
Grace. I became fucking soft, fucking talkative and i fucking smile, Knight. Is
that bad?"

Knight shook his head and grinned. "No, absolutely not, buddy." Inakbayan siya
nito. "It only shows that you're still human after all."
Pinaikot niya ang mga mata at tinanggal ang braso na naka-akbay sa balikat niya.

"I'm leaving. Lock up, will you?"

Itinaas ni Knight ang beer. "Uubusin ko to saka sasamahan ko ang aso mo. Narito pa
rin ako sa pagbabalik mo, weirdo."

Kumunot ang nuo niya. "Straight na ang tagalog mo. Himala."

"Minsan lang ang himala, Val. Praise me, please."

Inungusan niya ito saka mabilis na lumabas ng bahay niya, sumakay sa kotse at
nagmaneho patungo sa address na ibinigay ni Grace.

=================

CHAPTER 7

CHAPTER 7

MALAKAS ang bawat diin ni Valerian sa doorbell ng condo ni Grace. It's already nine
fucking PM. Imposible namang tulog na ito.

After five minutes of pushing the doorbell to its limits, the door finally opened.

Nakahinga ng maluwang si Valerian ng makita si Grace. Naka-pajama ito at nakakunot

ang nuo sa kaniya.

"Anong ginagawa mo rito?" Puno ng pagtatakang tanong nito.

"The books." Kaagad niyang sabi. "Give it to me."

Niluwagan nito ang pagkakabukas ng pinto kaya siya pumasok. Sinundan niya ang
dalaga hanggang sa kusina.

Tinuro nito ang Island counter kung saan naroon ang Fifty Shades of Grey saka Fifty
Shades Darker. Napailing-iling siya.

Ayaw niyang mabasa ito ni Grace. She's too innocent for these kinds of books.
Goddamn fuck it!

"Pasensiya na natagalan kitang pagbuksan." Sabi nito habang naghahain ng pagkain sa

mesa. "Nagluluto kasi ako."

"It's okay." Aniya at binuklat-buklat ang pahina ng librong hawak.

"Kain tayo."

Napatingin siya sa hapag-kainan. "No thanks. Kakakain ko lang."

Nakita niyang gumuhit ang lungkot sa mukha nito.

Fuck it! Fuck me! Damn it! Bakit ba ayaw niyang makita itong nalulungkot ng dahil
sa kaniya? This is a fucking disaster! Grace Oquendo is surging a storm of emotions
inside him. Fuck this feeling!

Inilapag niya ang libro sa island counter saka naglakad palapit sa mesa saka umupo
sa bakanteng silya, kaharap nito.

"Yey!" Grace was smiling from ear to ear. "Thanks. Ako ang nagluto niyan." May
pagmamalaki sa boses nito.

Bumaba

ang tingin niya sa pagkaing nakahain. It looks delicious but he's fucking full.
Super fucking full! Pero kailangan niyang kumain para hindi malungkot ang moon cake
niya.

The things he has to do to make this sweet and innocent woman happy.

Nilagyan siya nito ng pagkain sa plato habang excited na nakatingin sa kaniya.

"Kain ka na, Valerian."

Tumango siya para pigilan ang sarili na hindi magmura. He has to keep in mind that
Grace doesn't like cussing. And he is a fucking fan of it. So opposite.

He took a spoonful of rice, tapos sinunod niya ang ulam. The moment those touches
his tongue, gusto niyang sumuka sa pangit ng lasa. Valerian can feel his face and
insides turning green.

This is hell in a new fucking form!

Hindi niya mailuwa ang kinain kasi nakatingin sa kaniya si Grace. Hope and
excitement is visible on her face.

"Masarap?" Nakangiting tanong nito.

She looks so radiant. Fuck! I can't ruin the happiness in her face. Fuck it!

Pilit niyang nilunok ang may sa demonyo yatang pagkain na nasa loob ng bibig niya
saka mabilis na uminom ng tubig.

Survive!

"Yes." Kalmadong sabi niya kahit pa nga kumukulo na ang tiyan niya na parang may
sira. "Masarap siya."

"Great. Yehey!" Para itong batang pumapalakpak. "Kumain ka pa."

Valerian doesn't have a choice but to eat. Pinilit niya ang sarili kahit malapit na
siyang bumagsak sa sahig sobrang pangit ng lasa. Sa panghuling subo niya ay
napahawak siya sa gilid ng mesa, pakiramdam niya at nagdidilim ang paningin niya.

Fuck! Fuck! Fuck! Fuck!

Ilang baso ng

tubig ang nainom niya bago kumalma ang paningin niya. This is hell!

Hell, i tell you! Hell!

But he can swallow hell for Grace's smile to stay on her lips. Anything. He can do
anything.

"The food is wonderful." Nagawa pa niyang masabi iyon. "Nasaan ang banyo?"

Tinuro ni Grace a pasilyo sa kanan. "Turn left."

"Fuck!" He hissed as he run towards the bathroom. Kailangan niyang mailabas 'to.

NAPAPANTASTIKUHANG napatingin si Grace sa papalayong bulto ni Valerian. Ano kaya

ang problema no'n at bigla nalang tumakbo patungong banyo?

Kunot ang nuo niya habang nagliligpit ng kinainan. Natapos na siyang naghugas ay
hindi pa rin nakakabalik si Valerian kaya naman itinuon niya ang atensiyon sa libro
na nasa island counter at pinagpatuloy basahin kong saan siya tumigil kanina.

This book shocked her. Ganoon ba talaga ang sex? Parang nakakatakot.

Nang marinig ang mga yabag ni Valerian, mabilis niyang isinara ang libro at
tumingin dito. "Bakit ang tagal mo?"

Hinimas nito ang tiyan. "I fought a damn demon in there."

Namilog sa takot ang mata niya. "Demon?"

Kinagat ni Valerian ang pang-ibabang labi at napangiwi. "I'm not talking

literally." Lumapit ito sa kaniya. "I'm talking figuratively."

"Oh." Nawala ang kaba niya. "Akala ko may demon talaga." Umupo siya sa stool na
malapit sa island counter at ganoon din ang ginawa ni Valerian. Panay ang ngiwi
nito. "Gusto mo ng kape?"

Tumango ito habang ang ulo ay nakayopyop sa island counter.

"Ayos ka lang?" She moved to make his coffee. "You look pale."

He

made an okay sign with his thumb. "I'm good."

Nang makapag-templa ng kape, inilapag niya iyon sa harapan nito. "Here you go."

Umayos ito ng upo at mabilis na sumimsim ng kape. A small smile made a way to his
lips. "Thanks God it tastes good."

That made Grace's smile widen. "You're welcome."

Tumango lang si Valerian at pinagpatuloy ay pag-inom ng kape, siya naman ay bumaba

ang tingin sa libro na nasa tabi lang nila.

"Valerian?"

"Hmm?"
"Masarap ba talaga kapag nakikipag-sex ka at nakatali ka habang may ihinahampas na
leader cloth sa'yo?"

Bigla itong napaubo at hinimas ang dibdib saka tinuyo ang nabasang labi.

He glared at her. "Umabot ka sa part na 'yon?"

Tumango siya. Genuine innocence is in her eyes. "Medyo nakakatakot pala ang sex no?
Parang hindi naman 'yon masarap tulad ng nasa librong yan. Nakakatakot lang." Now,
she regrets reading the book.

Valerian sighed and move to her front. Napapagitnaan siya ng island counter at ni
Valerian. Napalunok siya ng maramdamang parang may paru-paru sa tiyan niya at
nakikiliti siya sa mga bahaging nabanggit ng bidang babae sa librong binasa niya.

Ano 'tong nararamdaman ko?

"Valerian..."

Hinaplos nito ang pisngi niya. "Grace, ang tawag sa sex na nasa librong binasa mo
ay BDSM means Bondage and Discipline, Sadism and Masochism. Pero may ibang uri din
naman ng sex na hindi ka kailangang itali o kaya saktan para masarapan." Dahil
mataas ang stool na kinauupaun niya, madali lang kay Valerian na dumukwang at
paglandasin ang mainit nitong labi sa taenga niya. "Kaya ayokong nagbabasa ka ng

ganiyan, hindi ka pa handa. It would shock you and scared you. I don't want that
for you, Grace. Dapat dinadahan-dahan ka at inaalagaan."

Nanunuyo ang lalamunan niya. "I can feel it." Anas niya, "what Anastasia felt when
Mr. Grey leaned in to her. Nararamdaman ko 'yon ngayon, Valerian."

"Is that so?" He whispered on her ears. "You want to feel more?"

Ipinikit niya ang namumungay na mga mata. "Yes. I want to... feel more."

"You're a disaster I'm willing to welcome in my life, Grace." Pagkasabi niyon ay

lumapat ang labi nito sa leeg niya at napahawak siya sa gilid ng counter.

"Valerian..." hindi niya napigilan ang daing na lumabas sa bibig niya.

Ano ba itong nangyayari sa kaniya? This feels heaven. Ang sarap sa pakiramdam. Ayaw
na niyang tumigil si Valerian sa paghalik sa leeg niya.

Nang bumaba ang labi nito sa dibdib niya, may sariling isip ang katawan na
napaliyad at napakapit siya sa balikat ni Valerian.

"Oh, God..." natawag niya ang panginoon sa kakaibang sarap na sensasyong

nararamdaman niya. "Valerian... a-anong ginagawa m-mo?"

Valerian sucked her skin and she gasped in pleasure. Bakit ang sarap? Bakit parang
namamasa ang pagkababae niya? Bakit napapaungol siya?

Napasabunot siya sa ulo nito ng mas lalo pang bumaba ang ulo nito sa dibdib niya.
Naramdaman niyang binuksan ni Valerian ang butones ng pang-itaas niyang Pajama saka
sinapo ang dibdib niya.

"Valerian!" She was horrified as shock at pleasure seeped through her. "A-anong..."
He sucked her nípples inside his mouth and she gasped in shock as unexplainable

pleasure spread through her. Oh God. What is this? Ano itong nararamdaman niya?
Kakaibang sarap na hindi pa niya nararanasan sa tanang buhay niya.

"Ohh..." she moaned. "Oh, God."

Valerian sucked, nipped and licked her nípple. Kapag nagsasawa ito sa isa, sa isa
naman at para siyang nawawalan ng lakas sa tuwing sinisipsip nito ang nípple niya.
Wala na siya sa tamang pag-iisip. Her mind is already somewhere... she doesn't know
where.

Parang may sariling isip ang mga hita niya na bumuka at yumakap iyon sa mga beywang
ni Valerian. He, then, groaned because of what she did. He pressed his body against
hers and took her other nípple inside his mouth.

"Valerian..."

He softly cupped her bréast, massage it lightly, and he looked at her. "What i did
is just half-foreplay, moon cake."

"Half?" Napakurap-kurap siya. "How about whole foreplay?"

He kissed her lips. "Hindi ka pa handa, Grace. Maybe soon, you'll know what
foreplay really is. At ako lang ang puwedeng nagparamdam niyan sayo."

Tumango siya. "Thank you."

Bumadha ang gulat sa mukha ni Valerian sa pagpapasalamat niya. "Ano? Nagpapasalamat

ka?"

"I never felt that alive before." Ngumiti siya. "Never."

A smile grazed his lips. "It's fucking awkward but you're welcome." Binalik nito sa
pagkakabutones ang pang-itaas niyang pajama. "Next time, hindi ko na pipigilan ang
sarili ko. I will move lower, hanggang sa makarating ako sa distinasyon gusto kong
tahakin."

"And where is that?"

"Your pússy and your cúnt."

Her eyes widen and she blushed at his bluntness. "M-my

w-what?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "Your pússy." Ulit nito. "There. Straight to the
point."

She gulped, shock. "N-not that straight, please?"

Nauwi sa ngiti ang pag-taas ng sulok ng labi nito. "Hindi mo kaya ang ganoong
bluntness?"

Umiling siya habang namumula pa rin ang buong mukha. "K-kasi naman e, y-yong sinabi
mo. Ang bastos masyado."

"Pússy." Valerian's lips move seductively. "Pússy. Say it."

Mabilis siyang umiling. "Ayoko."

"Pússy. Say it." Pamimilit nito.

"Ayaw."

"Ass. Say it."

"I won't."

"Cóck."

She shook her head. "No!"

Valerian chuckled and pressed his lips on hers. Grace sighed in contentment as she
automatically moved her lips against his.

Niyakap siya ni Valerian at pinutol ang halik saka ginawaran siya ng halik sa nuo.
"Grace?"

"Yes?"

"Gusto mo sumama sakin bukas?"

Nag-angat siya ng tingin. "Diba pupunta tayo sa Isla mo bukas para makita ang alaga
mong buwaya?" She felt excited again. "Di'ba? Di'ba?"

"Oo, pero baka mga hapon na." Anito habang hinahaplos ang pisngi niya. "May
pupuntahan akong Car Racing, sama ka sakin?"

"Bakit mo ako gustong isama?" Naguguluhan niyang tanong. "It's a guy thing right?"

Tumango ito. "Oo pero gusto kitang makasama bukas buong araw kaya sumama ka na. It
would make me happy." Dagdag pa nito.

Ngumiti siya. She wants to make him happy. Gusto niyang suklian ang ginawa nito sa
kaniya ngayon. Pinaramdam nito sa kaniya ang kakaibang sensasyon na sa tanang buhay
niya ay hindi pa nararamdaman at gusto niyang maging

masaya ito.

"Sige, sama ako." Sabi niya saka ngumiti ng tipid. "Saan tayo magkikita bukas?"

"Susunduin kita."

"Okay." Wala sa sariling dumako ang mata niya sa orasan na nasa dingding ng kusina.
Nanlaki ang mata niya. "Hala, gabi na pala. Dito ka nalang kaya matulog."

Napakurap-kurap sa kaniya si Valerian, halatang nagulat sa sinabi niya. "Gusto mo

akong matulog dito? Are you sure? Ayos lang sayo? It's inappropriate."

Tumango siya. "Oo naman. Halika na." Hinawakan niya ito sa braso at saka hinila ang
binata patungo sa silid niya.

NAGING sunod-sunoran lang si Valerian kay Grace ng hilahin siya nito patungo sa
silid nito. He won't fucking admit it but he's kinda excited.

But he won't fucking taint her innocence tonight. Sobrang pagpipigil niya sa sarili
kanina na huwag ituloy ang ginagawa niya.
Good God. He was fucking licking her nípples, for fucking out loud! And he was
fucking enjoying every second of it. Her skin was soft, God, she tastes so good. So
amazingly finger licking' good. But he need to fucking stop. Nararamdaman niyang
hindi pa ito handa. He needs to take it slow and he fucking will.

Finally! Nakita rin niya ang kalahati ng hubad nitong katawan. The fucking problem
is, he wants to see more of her nakedness. He fucking wants more!

Nang makapasok siya sa silid nito, napalibutan siya ng natural na amoy ni Grace.

Ang bango. Nakaka-adik. Kaya nao-ulol siya e.

Sobrang masakit na ang puson niya dahil kanina pa tigas na tigas ang pagkalalaki
niya at kanina pa niya iyon pinipigilan.

I need to masturbate. Fuck

it! This is torture in the highest level. Tapos tabi pa silang natulog. Baka ma-
mental na siya bukas-

"Doon ako matutulog." Tinuro nito ang kama. "At doon ka." Tinuro nito ang sahig.

Napanganga siya at napakurap-kurap. Fucking hell! This woman is really weird!

Pinigilan niyang lumabas ang iritasyong nararamdaman. "Sa sahig mo ako

patutulogin?" He asked in a flat voice. "Seryuso ka?"

"Oo." Ngumiti ito ng pagkatamis-tamis sa kaniya, gusto niyang pagtitirisin ang

langgam na lalapit sa kaniya.

Punyeta! Umasa siya na magtatabi sila. Punyeta talaga. Fuck! Fuck! Fuck!

Nakatingin lang siya kay Grace habang naglalagay ito ng comforter sa sahig, katabi
ng kama nito. Naglagay din ito ng unan, tapos kumot pagkatapos ay nakangiting
bumaling sa kaniya.

"Tsaran!" She sounds so excited. "Ready na ang hihigaan mo."

Tumango nalang siya. "Thanks." His voice was flat. This is not what on his mind.
Fuck it! Fuck this!

Nakangiti pa ring pumasok si Grace sa banyo na nasa loob ng silid nito at nag tooth
brush. Pagkatapos ay umupo ito sa kama.

"Valerian, baby, come here." Napakalambing ng boses nito at nag-assume na naman

siya.

Pero bago pa niya maipahiya ang sarili, pumasok ang letseng aso nito na kapangalan
niya.

The dog fucking climbed to the bed and lay beside Grace who's now lying on the soft
mattress. Napailing-iling nalang si Valerian at nanggigigil na pinandilatan ang aso
nito na nakatingin sa kaniya.

"Valerian?" Grace voice was sleepy.

"Ano 'yon?" Sagot niya kasabay ng pagtahol ng aso.

Naguluhan tuloy si Valerian kung sino sa

kanila ng aso ang tinatawag nito.

"Pakipatay ng ilaw tapos matulog ka na." Pikit na ang mga mata nito. "Valerian,
baby, matulog ka na rin."

The dog barks and scooted closer to Grace.

Nagtagis ang bagang niya at gusto niyang katayin ang aso sa sobrang inis. Ang
letseng hayop na 'to, tinatawag pang baby ng babaeng gusto niya. Napakasarap ihawin
at gawing pulutan. Punyetang aso.

Naiiritang tinanggal niya ang sapatos at medyas saka naghubad ng damit. Syempre,
iniwan niya ang kaniyang boxer kasi baka magulat ang inosenteng mga mata ni Grace
kapag nakita kung gaano kalaki at kahaba ang hayop na nasa loob ng boxer niya.

Pinatay niya ang ilaw bago nahiga sa comforter na nasa sahig. He felt so jealous at
the dog with the same name as him. Gusto niya talagang ihawin ang walanghiyang aso
na 'to.

Fuck! This is the first time i get jealous... at sa aso pa!

Huminga siya ng malalim saka tumingin sa kisame. Kahit walang ilaw sa loob,
nakabukas naman ang pinto at pumapasok doon ang ilaw na nanggagaling sa labas.

Tumagilid siya ng higa. Fuck. I can't sleep.

Tumihaya na naman siya. Walang epekto.

Tumagilid siya ulit. Ayaw pa rin. Hindi pa rin siya makatulog. "Fuck!" He hissed
and sat up.

Naiinis na bumaling siya sa aso na mahimbing nang natutulog. Fuck this dog!

Dahan-dahan siyang gumapang palapit sa aso habang nakaluhod. Nang makalapit,

maingat niyang binuhat ang poodle saka pinahiga sa comforter na kinahihigaan niya
kanina.

He smirked when the dog didn't woke up. "Good dog, pero naiirita pa rin ako sayo.
Hindi ka naman mukhang baby, pero baby tawag sayo. Itapon kaya kita sa ilog pasig,
siguradong baby ka, baby-ngkayin."

Kinuha niya ang kumot at unan saka inilagay iyon sa tabi ni Grace. Pinagpagan muna
niya ang kama bago nahiga.

Ahh. This is good. Alam niyang masarap sa pakiramdam na katabi ang dalaga at tama
siya. Tamang-tama.

Mariing napapikit si Valerian ng maramdamang gumalaw sa pagkakahiga si Grace.

Tumagilid ito, paharap sa kaniya. Hindi lang 'yon, pumalibot ang braso nito sa
beywang niya saka isiniksik ang katawan nito sa katawan niya.

His manhood hardens even more. Fuck! Shit! Damn! Fuck-

"I love you, Valerian." She whispered in her sleep that made him froze.

Nakaawang ang labi niyang napatitig sa mukha nito. This time, he didn't want to
assume even when he wants to. He didn't know if that i love you was meant for him
or for that fucking dog.

Bakit naman kasi magkapangalan sila ng hinayupak na asong 'yon? Life is definitely,
undoubtedly and absolutely unfair.

A/N: Nag-uumpisa na ang kainosentihan ko. Hehe

=================

CHAPTER 8

CHAPTER 8

NAGISING si Grace na nakayakap siya sa isang matigas na may kalambotan na bagay.

Iminulat niya ang mga mata at tiningnan baka naipit na naman ng kumot niya ang aso
niyang si Valerian.

But when she open her eyes, hindi niya nakita si Valerian na aso kundi ang Valerian
na tao. Sa halip na bumalikwas ng bangon saka dumistansiya sa binata, napangiti
siya at tinitigan ang guwapo nitong mukha.

He really is blessed in looks department. So handsome. So gorgeous.

Bumaba ang tingin niya at napaawang ang labi niya ng makitang wala itong pang-itaas
at iisa lang ang kumot nilang dalawa. Naramdaman ng paa niyang nakadantay sa hita
nito na may suot itong pang-ibaba.

Instead of pulling away her legs, she carefully wrapped it around his waist and sat
up. Nakaupo na siya sa puson nito habang sinusuri ang bawat parte ng guwapo nitong
mukha.

Hindi niya alam kung bakit parang nakikiliti ang puson niya sa posisyon niya at sa
ginagawa niya.

She leaned in and inhaled his scent. Ang bango. Good heavens. He smells so nice and
amazing. Para itong bagong paligo, napaka-fresh ng amoy.

Grace can't stop herself from planting a kiss on his neck, on his chest, and on his
abdomen. At saka ginaya niya ang ginawa nito sa kaniya kagabi. She licked his
nipples and sucked it lightly.

She giggled when she heard Valerian moaned and stirred on his sleep.

Grace licked his nipples again and bit it.

"Fuck!" He cursed loudly and abruptly sat up.

Napatili siya sa biglang pag-upo nito saka napayakap siya sa balikat ng binata para

hindi matumba. "Valerian!"

Valerian quickly wrapped his arms around her waist, securing her. "Fuck, Grace.
Don't do that!"

Pakiramdam niya ay parang may kumurot sa puso niya. Nasasaktan siya.

Inalis niya ang braso na nakayakap sa leeg nito saka nag-iwas ng tingin. "Pasensiya
na. Hindi ko na uulitin." Halata ang sakit na nararamdaman sa bawat salitang
binibitawan niya.

Akmang aalis siya sa pagkakaupo sa hita nito ng pigilan siya nito. "Grace," sinapo
nito ang pisngi niya at pilit siyang pinapaharap rito. "I said that not because i
don't want you to do that but because it's killing me. I really, really want to
fúck you so hard but you're not ready. Mentally and physically. I won't do that to
you, moon cake. I won't. I really care for you, so much, so please..."

Lumamlam ang mga mata niya at niyakap ito. "I'm sorry. Hindi ko na uulitin. Ginaya
ko lang naman ang ginawa mo sakin kagabe, e. I enjoyed it, i though you would to."

"I did, moon cake. I enjoyed it." Pabulong nitong sabi saka hinila siya nito pahiga
habang ito ang nakakubabaw sa kaniya. "And i want to introduce you to something
new. Pero mamaya na. Kailangan ko na talagang ilabas 'to."

Nagsalubong ang kilay niya. "Ha? Naiihi ka?"

"No! I'm hórny, moon cake!" Sigaw nito habang tumatakbo patungong banyo.

Napakurap-kurap siya sa nakasarang pinto ng banyo. "Horny? What the..." ipinilig

niya ang ulo at umalis sa kama.

Akmang lalabas siya ng silid ng kumahol ang aso niya. Nilingon niya ang
pinanggalingan ng kahol at nagsalubong ang kilay niya ng makitang si Valerian na
aso niya ay sa

comforter na nakahiga.

"Anong ginagawa mo riyan, baby?" Tanong niya sa aso.

Valerian barks and then run to her. Binuhat niya ito pagkatapos ay lumabas ng
kuwarto. Inilapag niya lang ito ng makarating sa kusina para gawan ito ng pagkain
at pakainin.

Nag-uumpisa na siyang magluto ng marinig niya ang boses ni Valerian- na tao.

"Hey, moon cake." Anito mula sa pinto ng kusina. "Uuwi muna ako. Doon nalang ako
maliligo, wala akong pampalit na damit."

"Oh." Nakaramdam siya ng disappointment dahil aalis ito. She wants to be with him.
Always. Ano ba 'tong nararamdaman niya? "Sige. Ingat."

Lumapit ito sa kaniya saka ginawaran siya ng halik sa nuo. "I'll pick you up later,
moon cake."

"Okay."

He smiled then left. Nakaramdam kaagad siya ng pag-iisa at lungkot ng umalis ito.
Mariin niyang ipinikit ang mga mata at huminga ng malalim.

"Babalik pa naman siya." Pagkausap niya sa sarili. "Makikita ko pa siya ulit

mamaya. Hintay lang."

Bakit ba nami-miss ko siya kaagad?

Tumingala siya sa kisame at humugot ng isang malalim na hininga. This is sign

number fifteen in falling in love.

Am i? I don't even know what i feel.

NAKANGITING umuwi si Valerian. Kahit nang nakita niya si Knight sa labas ng bahay
niya, hindi nawala ang ngiti sa mga labi niya. Hindi niya magawang ma bad trip sa
mundo dahil galing palang siya sa bahay ni Grace at nakatabi pa niya ito sa
pagtulog.

And the most amazing thing, his nightmares didn't visit him last night. He was
nightmare free. For the first time in a decade, he was nightmare free!

Fuck!

That

is something to smile about.

"It looks like happiness rained on you, buddy." Salubong sa kaniya ni Knight saka
sabay na pumasok sa bahay niya.

"Yes. I was nightmare free last night." Kuwento niya na nakangiti pa rin at pumasok
sa kuwarto niya. "Knight, lumabas ka. Maliligo ako."

Umupo si Knight sa kama niya. "Pupunta ka sa car race ni Coleman Number one and
two?"

Tumango siya habang namimili ng damit na susuotin.

"Great. Convoy tayo." Suhestiyon nito.

"Susunduin ko si Grace."

"So?"

"Ayokong makipagharutan ka sa kaniya." Matalim ang mata na tumingin siya rito.

"Makakatay kita ng buhay."

Ngumisi ito. "Selos ka lang e."

"Gusto mo ihawin kita?"

"Masarap talaga akong pulutan." Nakangising sagot nito. "Gusto mo akong tikman,
no?"

Binato niya ito ng hanger. "Fuck you, Velazquez! Ang sagwa mo! Lumayas ka sa
pamamahay ko!"

Tawa ng tawa si Knight saka nagmamadaling lumabas ng kuwarto niya ng makitang

babatuhin na naman niya ito ng isa pang hanger na hawak.

Valerian rolled his eyes and went to the bathroom.

NAKAUPO si Grace sa sofa ng condo niya at hinihintay si Valerian na dumating. Panay

ang tingin niya sa orasan na nasa dingding sa bawat minutong nagdaan.

Grace sighed. "Nasaan na kaya 'yon?" Bumagsak ang balikat niya.

Napaigtad siya at kaagad na ngumiti ng marinig na may nag-doorbell. Kaagad niyang

binuksan ang pinto at mas lumapad pa ang ngiti ng makita si Valerian na bagong
paligo at fresh na fresh.

Napaka-bango nito.

Hindi napigilan ni Grace ilapit ang ilong sa leeg nito at singhotin

ang mabango nitong amoy. "Ang bango mo naman."

Mahinang tumawa si Valerian. "Gusto mo spray-han kita ng pabango ko?" Tukso nito sa
kaniya.

Pabiro niyang inirapan ito. "Are you mocking me, Valerian?"

"Nope." Natigilan ito ng lumabas si Valerian na aso niya sa pinto, ang buntot nito
at kumikiwal. "Kasama siya?"

"Hindi." Binuhat niya si Valerian. "Iiwan ko siya ro'n sa pababa kung saan puwedeng
mag-iwan ng aso para maalagaan habang wala ako."

Inakbayan siya ni Valerian pagkatapos niyang i-lock ang pinto ng condo niya.

Medyo naiilang siya sa akbay nito pero masarap naman sa pakiramdam kaya hinayaan
niya ito. It feels good to be in Valerian's arms.

"Valerian?"

"Yes?"

"Bakit mo ako inaakbayan?" Tanong niya, gusto niyang malaman kung bakit.

"Gusto lang kitang bakuran."

That confused her. "Bakuran? What do you mean?"

"Wala-"

Tinampal niya ang tiyan nito. "Explain it to me, Valerian."

"Wala nga 'yon." He kissed her temple. "Let's enjoy this day, shall we?"

She sighed. "Okay."

NANG makarating sila kung saan gaganapin ang car race, sabay na lumabas sa sasakyan
si Valerian at Grace. He quickly grabbed Grace's hand to tell the idiot and morons
to back off because this woman is his.

Hell, yeah.

To fucking make sure, inakbayan niya ito.

Alam niyang ilang na ilang si Grace pero gusto niya itong ipakilala sa mundo niya.
Gusto niyang matanggap nito ang mundong ginagalawan niya. And lastly, he wanted her
to accept him. All of him.
That would be a fucking miracle. Sino ba ang tatanggap sa

kaniya? He was the reason why his mother and sister died. Fuck him to hell. Fuck!
Even a woman as innocent as Grace won't accept him.

Iginiya niya si Grace patungo sa mga kaibigan niya na nagkukumpulan hindi kalayuan
sa mga sasakyang inihahanda na para sa karera.

"Hey, Volkzki." Bati sa kaniya ng mga kaibigan ng makalapit siya sa mga ito, at
kabilang do'n si Knight.

Ang loko-loko. Gumana na naman ang kasagwaan kanina.

He rolled his eyes at his so called friend. "Hello, fuckers." Bati niya.

Naramdaman niyang natigilan si Grace. Fuck! Ayaw pala nitong nagmumura siya.
Babaling sana siya rito ng sapuin nito ang mukha niya saka hinalikan ang labi niya.
Sa harap mismo ng mga kaibigan niya!

Even he was shock as fucking hell. Grace is not this aggressive. She's innocent.
Fuck!

"Huwag ka sabing magmura, e." Sabi nito ng pakawalan ang labi niya. Genuine
innocence is written in her eyes. "Hayan, hinalikan na kita, huwag ka nang
magmumura."

Nakatigalgal lang siya rito. Tinotoo talaga nito ang sinabi niya? He was
dumbfounded as fuck!

Ngumiti ito sa kaniya. "Stop cussing, okay? I don't like it-" natigilan ito saka
may tinuro na babae hindi kalayuan sa kanila, "oy, si Tessmarie 'yon. Puwede ko ba
siyang kausapin muna?"

Wala sa sariling napatango siya.

"Thank you." She kissed him again. "No cussing." Paalala nito bago humarap sa mga
kaibigan niya at ngumiti. "Nice to meet you all." Walang hiya na nakaguhit sa mukha
nito. She was genuinely happy to meet them, no shyness because of the kiss they
fucking shared. "Doon muna ako sa kaibigan ko."

She

hopped to where Tessmarie is standing.

So innocent. Mahina siyang natawa. Hindi ito nahiya na halikan siya kasi sinabi
niyang gamot ang labi nito sa palagi niyang pagmumura. She took it to the heart and
really kissed him to stop his mouth from cussing.

"She really believed in me." Mahina niyang sabi.

"Man, who is that woman?" Tanong ni Cali sa kaniya.

"That's Grace Oquendo, people." Sabi ni Knight. "Val's love interest."

Kaagad na tinukso siya ng mga loko-loko niyang kaibigan samantalang siya ay

nakatingin lang kay Grace na masayang nakikipag-usap sa kaibigan nito.

Nang bumaling ito sa kaniya, kunaway ito at ngumiti na parang masaya itong nagtama
ang paningin nila.

He smiled back. What an amazing woman Grace is.

Natigilan siya ng may umakbay sa kaniya. Ang pinsan niya iyong si Tyron.

"Man, that's a love sick fool smile you got there." Komento nito na may nanunudyong
ngiti sa mga labi. "In love?"

Nagkibit-balikat siya. "I dont know."

"Do you feel high?" Usisa nito. "'Yong pakiramdam mo adik ka na sa kaniya?"

He shrugged but it's actually a nod. Oo, adik na yata siya kay Grace. Adik na adik.

"Well, man, if you feel high like a drug addict when you're with her? She's a
keeper." Payo nito sa kaniya saka tinapik-tapik ang balikat niya. "Keep that in
mind."

"Whatever, fucker." Aniya saka ibinalik ang atensiyon sa mga kaibigan niya.

NANG mag-umpisa ang karera, nag-umpisa ring mag search si Grace sa Google. Wala
siyang magawa e. Abala si Tessmarie sa pagkuha ng mga larawan, si Valerian naman ay
abala sa mga kaibigan nito.

Grace

didn't feel left out though. Alam naman niyang hindi lang siya ang tao sa buhay ni
Valerian. He has friends to talk too. Siguro maya nalang siya manggugulo kapag
hindi na ito abala.

Her father taught her how to respect the individuality of a person. Kaya naman
hinayaan niya lang si Valerian sa mga kaibigan nito. It's part of who he is and she
respects it.

Habang binabasa niya ang isang article about love, may nagsalita sa likod niya.
"Why are you reading that?"

Nasapo niya ang dibdib sa sobrang gulat saka nilingon si Valerian. "Bakit ka
nanggugulat?"

"Nagulat ka." Niyakap siya nito ng humarap siya rito habang nakaupo pa rin. "Bakit
ka ba nagbabasa ng article na gayan?"

Nagkibit-balikat siya. "Kasi kailangan kong malaman kong ano itong nararamdaman ko
para sayo." She smiled. "So far, sa nineteen signs, mga six or seven palang ang big
check."

His face softened. "So you're falling in love with me? Is that it?"

Nagkibit-balikat siya. "Hindi ko alam. I don't know the meaning of the word love so
how would i know if i feel that towards you?"

He rolled his eyes. "Dream crasher."

Naguluhan siya. "Ano naman ang sinira kong pangarap mo?"

"You, falling in love with me."

"Oh." Masaya siyang ngumiti. Hindi niya alam kung bakit naging magaan ang
pakiramdam niya. "Hayaan muna 'yon. Mangarap ka nalang ng iba."

Napailing-iling nalang ang kausap. "It's on my number one list of dreams."

Napasimangot siya. "Nangongonsensiya ka ba?" Mas lalo siyang napasimangot.

"Valerian naman, e. Sige na nga. I'm falling in love with you." Napipilitang sabi

niya.

Napalatak si Valerian. "Grabe, napipilitan ka lang. I can feel it, moon cake. Hindi
ka talaga nahuhulog sakin."

Napatingala siya sa langit saka bumaba ang tingin sa binata. "Hindi naman talaga
ako mahuhulog e. Ang higpit ng yakap mo sakin, imposibleng mahulog ako. At teka nga
muna, bakit ba gusto mo akong mahulog, ha? Mababalian ako ng buto."

Malakas na napabuntong-hininga nalang si Valerian. "You have so much to learn, moon

cake." He sighed again. "At sisimulan natin 'yon sa pagtawag sa aking baby."

Nalukot ang mukha niya. "Ambisyoso ka, damulag ka na e tapos gusto mo pang tawagin
kitang baby?"

Nagdilim ang mukha nito. "Yong aso mo tinatawag mong baby, samantalang ako hindi mo
matawag na ganoon? Nagtatampo ako sayo."

"Kasi naman 'yong aso ko, baby pa talaga 'yon. E, ikaw, hindi ka na baby."

Ito ang unang beses na nakita ni Grace na sumimangot talaga si Valerian. "Grace
naman, e. Tawagin mo akong baby."

"Ayoko." Pagmamatigas niya. "Damulag ka na e."

"Ewan." Hindi maipinta ang mukha nito.

"Kiss nalang kita."

Kaagad na lumiwanag ang mukha nito. "Sige. Sa lips lang."

Natatawang inilapat niya ang labi sa labi nito. As their lips touch, she felt
complete and that everything in this world is okay. Nang maghiwalay ang labi niya,
nginitian niya ang binata.

He grinned and planted a kiss on her lips. "Halika na, alis na tayo patungong
Isla."

Namilog ang mata niya. "Hindi natin tatapusin ang karera?"

"Hindi. Gusto ko lang namang ipagmayabang ka sa mga kaibigan ko." Wika nito saka
inakbayan siya.

Siya naman

ay naguluhan. "Ha? Ako? Ipagmayabang? Bakit? At paano?"

Hindi talaga niya maintindihan ang lalaking 'to.

"Gusto kong ipagmalaki sa kanila na pinatulan mo ako."

"Pinatulan?" Napakurap-kurap siya habang naglalakad pabalik sa sasakyan nito. "In
what way?"

"I kiss you and you kissed me back." Anito na nakangiti. "Yan ang ibig sabihin ng
pinatulan."

"Oh. Okay." Now she understands it clearly. Thanks to Valerian.

Nang makasakay sila sa kotse nito, dumaan muna sila sa condo niya para kumuha ng
ilang pirasong damit saka tumuloy na sila sa isang Pier kung saan naghihintay sa
kanila ang isang speed boat.

Siyang-siya siya habang mabilis na humaharurot ang speed boat patungo sa isla na
pag-aari ni Valerian. She missed being in the sea and riding a speed boat. She used
to do this all the time nuong nasa isla pa siya.

Idinipa niya ang kamay saka tawa ng tawa sa sobrang sayang nararamdaman. Si
Valerian naman ay pinagtatawanan lang ang pinaggagagawa niya.

Nang makarating sa dalampasigan ng isla, tinulungan siyang makababa mula sa speed

boat ni Valerian.

"Valerian! I'm wearing flat shoes." Nakasimangot na sabi niya. "Ayokong mabasa 'to.
Binili 'to ni Daddy sakin. Magagalit 'yon kapag nasira ko."

"Ooo-kay." Tumalikod ito sa kanya. "How about i-piggy back kita?"

"Sure." Excited niyang sabi saka mabilis na kumapit sa leeg ni Valerian at sumampa
sa likod nito. "Yee-haw! I feel like a cowboy."

Valerian laughed at that. "May sex position na ang tawag cowboy."

Nagulat siya sa impormasyong yon. "As in? Talagang-talaga? Parang ganito ba

na posisyon natin?"

"Nope."

"Eh, anong posisyon ba 'yon?"

"Halimbawa, nakahiga ako at nakaupo ka sa kaibaigan ko at kinakabayo mo ako."

"Kaibigan?" Grace frowned. "Sinong kaibigan?"

"My díck." Valerian said, bluntly. "I call my díck slash my cóck, my friend. Gets?"

She blushed at his bluntness. "Valerian naman, e." Sinabunutan niya ito. "Huwag
masyadong straight to the point. Nakakagulat ka naman e."

Tumawa lang ang binata. "Para maintindihan mo kaagad."

"Hmp." Humilig siya sa balikat nito. "Valerian?"

"Yes, moon cake?"

"Masarap ba ang cowboy position na 'yon?" She asked, genuinely curious.

"Oo."
"Mas masarap pa kaysa sa ginawa mo sakin kagabi?"

He chuckled. "Oo."

"I want to try and experience it." Excited na sabi niya.

Nabulunan yata sa sariling laway si Valerian dahil bigla itong naubo at tinapik-
tapik ang dibdib nito.

"Ayos ka lang, Valerian?"

Tumango ito saka inilapag siya sa hindi basang buhangin ng dalampasigan.

"You really want to experience it?"

Natigilan siya sa pag-aayos ng nakusot niyang damit sa tanong ng binata. "'Yong

cowboy position?"

He nodded.

Ngumiti siya. "Oo. Puwede ba?"

Valerian actually laughed so hard and when he sobered up, he spoke. "Mamayang gabi,
hindi natin gagawin 'yon. Tonight, I'm gonna eat you."

Namutla siya. "Uy, Valerian, huwag kang magbiro ng ganyan. Wala ka namang lahing
cannibal diba?" May takot sa mga mata niya. "Diba?" Ulit niya ng tumanga ito sa
kaniya. "Uy, Valerian." She tugged his shirt. "Please, tell me nagbibiro ka lang."

Valerian's dumbfounded face stretched into a wide smile and into a hard laugh.
Sapo-sapo nito ang tiyan sa kakatawa na wala namang nakakatawa para kay Grace.

"Nababaliw ka na ba, Valerian?" Tanong niya na puno ng kuryusidad.

Tumango ito habang tumatawa. "Oo. Nababaliw na ako sayo." Tatawa-tawang inakbayan
siya nito. "Tara na nga doon sa cabin ko."

Iginiya siya nito patungo sa kung saan habang tumatawa pa rin ito paminsan-minsan,
at saka napapailing.

Si Grace naman ay naguguluhan. Ano ba ang nakakatawa? Baliw yata itong kasama niya.

A/N: Pasensiya kung mabagal ang update, mahina kasi net ko.

=================

CHAPTER 9

CHAPTER 9
NANG hapon ding 'yon, dinala si Grace ni Valerian sa lawa kung saan naroon ang
buwaya. It was an amazing sight to see. Ang lawa ay napapalibutan ng hallow blocks
na mga ten feet siguro ang taas tapos sa ibabaw nun ay parang may balkonahe para sa
mga titingin sa buwaya.

It is well guarded and sealed.

Nang makarating sila sa taas, may lalaki doon na pinapakain ang buwaya sa
pamamagitan ng paghuhulog ng mga karne.

"Mang Islaw, kumusta si Lacoste?" Tanong ni Valerian sa lalaki.

"Uy, Sir, narito pala kayo." Kaagad na tumayo ang lalaki. "Ayos naman ho, Sir
Valerian."

"Mabuti naman." Ani Valerian. "Sige, iwan mo nalang 'yang pagkain, ako na ang
bahala riyan. Bumalik ka na sa pamilya mo. Siya nga pala, ito si Grace."
Pagpapakilala sa kaniya ni Valerian. "Uyab ko."

Tumawa ang lalaki. "Buti naman Sir may uyab na ikaw. Ito ang unang beses na nagdala
ka ng babae rito."

Valerian grinned. "Uyab ko nga diba? Sige, umuwi ka na."

Nang makababa ang lalaki bumaling siya kay Valerian. "Anong 'uyab'?"

"Visaya language 'yon na ang ibig sabihin ay girlfriend. Taga visaya kasi 'yan si
Mang Islaw e, kung anong pinagtuturo sa akin."

Tumaas ang kilay niya. "Kasintahan mo ako?"

"Hindi. Kaibigang babae slash girlfriend."

"Oh." She smiled. "Okay."

Natatawang naiiling si Valerian habang isinusuot sa kamay niya ang isang bagong
rubber hand gloves.

"Okay, listen up, moon cake." Sabi ni Valerian at itinuro ang mga fresh pang karne
ng baboy at manok na nasa isang malaking pabilog na

container. "Kunin mo ang karne tapos ihulog mo. Dahan-dahan lang at huwag masyadong
ilayo kay Lacoste ang paghulog mo, okay?"

"Okay." Excited si Grace na kumuha ng karne saka ihinagis sa baba, kay Lacoste.
"Wow." She giggled when the crocodile eat the meat she just tossed. "Isa pa
puwede?" Tanong niya kay Valerian.

"Sure." Malamlam ang mga mata nito habang nakatingin sa kaniya. "Ubusin mo lahat ng
karne."

"Yehey!" Masaya siyang inisa-isang ihagis sa baba ang karne na nasa malaking
container. Tawa siya ng tawa kapag kinakain 'yon ng buwaya.

This is amazing! So amazing. To feed such animal. Wow! And that's thanks to
Valerian.

Bumaling siya sa binata at nakita niyang titig na titig ito sa kaniya. "Bakit?"
Tanong niya.
Malungkot itong ngumiti. "You remind me of someone."

Parang nalungkot din siya dahil sa malungkot nitong ngiti. Tinanggal niya ang suot
na gloves saka lumapit kay Valerian.

"Sino?" Usisa niya.

"Airjem, my little sister."

"Airjem?" Nanlaki ang mata niya. "AirJem Airlines." Paanas niyang sabi. "Para sa
kaniya ang Airlines mo?"

"She wants to be a stewardess." Bumaba ang tingin nito sa buwaya. "Katulad mo,
mahilig din 'yon sa mga hayop, lalong-lalo na ang buwaya. And the way you giggle as
you throw the meat to Lacoste, ganoon na ganoon siya noon. Parang loka-loka na
tumatawa habang pinapakain ang buwaya. Lacoste is a gift from her." Ibinalik nito
ang tingin sa kaniya. "Eighteenth birthday gift to me." His eyes saddened. "She
died a year after that. Kaya naman alagang-alaga ko si Lacoste, ito lang kasi ang
natitirang ala-ala ko sa kaniya. Gusto

niya maging stewardess para makapunta sa ibat-ibang bansa at makakita ng ibat-ibang

klase ng hayop, pero maaga siyang namatay."

Her heart saddened for Valerian. "Anong kinamatay niya?"

A livid pain and anger is in his dark dangerous eyes. "She was raped."

Napasinghap siya at nilukob ng lungkot at awa ang puso niya para kay Valerian.

"Valerian..." wala siyang ibang alam gawin para mawala ang galit at lungkot sa mga
mata nito kundi ang yakapin ito ng mahigpit. "Kailanman ay hindi ko maiintindihan
ang sakit na nararamdaman po pero narito lang ako para sayo."

Valerian hugged her so tight. "It's been a decade, pero masakit pa rin. Kasalan ko
kung bakit siya namatay. Kasalanan kong lahat. Kasalanan ko." His voice was
trembling. "Every night, nightmares plague my sleep. Every night, i can see her
death in my eyes. Gabi-gabi, pinapaalala sa akin na kasalanan ko ang lahat."

Grace can feel the pain on his voice, the anguish and the guilt. My God. This man
had suffered because of his sister's death.

Hinagod niya ang likod ni Valerian. "Isipin mo nalang na masaya siya ngayon sa
piling ng panginoon."

"How? How can i think of that when i know that her death is not in God's will?"
Kumawala ito sa pagkakayakap sa kaniya at nagtatanong ang mga mata nitong puno ng
sakit at galit. "She was fucking gang raped, Grace. Paano mo nasabing masaya siya
do'n? She was fucking gang raped by Yakuza in Japan. I hate them all. Every single
Japanese in this fucking world."

Napakagat-labi niya. "May dugo akong Hapon." Aniya na nalulungkot. "Galit ka rin ba
sa'kin?"

Umiling ito saka inilapat ang labi sa labi niya. "How can i be mad at you, Grace?
Kapag malapit ka o nasa tabi kita, nakakalimutan kong galit ako sa kalahi mo.
Nakakalimutan kong dapat ilang libong kilometro ang distansiya nating dalawa. I
hate Japanese people, but i can't help myself when it comes to you. Ang bato kong
puso, natutunaw dahil sayo."
Naramdaman niyang tumalon-talon ang puso niya sa saya. Hindi ito galit sa kaniya at
napakasaya niya.

Niyakap niyang muli ang binata, at hinalikan sa pisngi. "Salamat at hindi ka galit
sakin. Kinabahan ako do'n, ah."

Mahina itong natawa at pinanggigilan ang pisngi niya. "Gusto kita, diba? Bakit
naman ako magagalit sayo?"

"Gusto rin naman kita." Aniya na nakangiti. "I like you so much, Valerian. You're
such a good friend to me."

His jaw went slacked and Grace blinked enumerable times.

"May nasabi ba akong nakakagulat?" Nagtatakang tanong niya

He tsked. "Grace, mukhang hindi mo naiintindihan ang ibig kong sabihin ng 'i like
you'."

"Ha?"

"Gusto kita hindi bilang isang kaibigan kundi bilang isang babae." Anito na
ikinatibok ng malakas ng puso niya.

Binasa niya ang tuyong labi gamit ang dila. "Ahm, gusto rin naman kita bilang isang
lalaki at bilang kaibigan din."

Nagpakawala ito ng buntong-hininga. "You don't get it." Frustration is in his

voice. "Let me show you instead." Niyakap siya nito ng mahigpit. "Ginagawa ito ng
magkaibigan." And then he kissed her on the lips. "But not this. Walang magkaibihan
na naghahalikan, Grace. Wala."

"But we kissed-"

"Because we're

not friends." Putol nito sa iba pa niyang sasabihin. Halatang napo-frustrate ito sa
kaniya. "We're more than friends. I want more from you than friendship. Pero kung
'yon lang ang kaya mong ibigay sakin ngayon, tatanggapin ko. I don't have the right
to be choosy because I'm a beggar for your affection."

Her heart never stops beating crazily and fast. It's thumping and making her
nervous all of the sudden. Why am i feeling like this? Is this love? How would she
know if it is?

"Gusto ko 'tong..." namula ang pisngi niya, "... more than friends. I like it. I
like the feeling it gave me."

"Me too." He kissed her again. "Balik na tayo sa Cabin. Bukas tayo bumalik dito.
Pakainin ulit natin si Lacoste."

"Okay." She smiled widely. "Halika na."

Sabay silang bumaba ni Valerian sa hagdan pagkatapos ay magkahawak-kamay silang

nagtungo sa Cabin nito.

The Cabin looks cozy. Maliit lang 'yon at pang-isahan lang talaga. Single bed. Wood
flooring. Simple yet elegant looking furniture's. A set of sofa. A small bathroom.
Small kitchen and a table only for one.

The Cabin is designed for one person only. At kaagad na nakaramdam ng kalungkutan
si Grace. Valerian really is alone for all these years that have passed. It
saddened her. Kaya naman nangangako siya sa sarili na hindi siya hahayaang itong
mag-isang muli.

She will always be with him.

Umupo siya sa gilid ng kama. "Valerian?"

Nasa kalagitnaan ito ng paghuhubad ng damit pang-itaas. "Yes, moon cake?"

"Saan ka matutulog mamaya?"

Natigilan ito at napatingin sa kaniya. "Sa kama, syempre."

Kumunot

ang nuo niya. "So, sa sahig ako?"

"No, of course not." Lumapit ito sa kaniya at umupo sa tabi niya. "Share tayo."

Napamulagat siya. "Share? Dad said only married people share a bed and-"

"Grace, how old are you?"

"Twenty-five."

"Old enough." Sinapo nito ang mukha niya. "Alam kong good girl ka at nakikinig sa
Daddy mo, pero puwede bang huwag mo munang isipin ngayon ang Daddy mo? Try
something new and different with me. I'll make it worth your fucking while."

She kissed him in an instant. "No cussing." Paalala niya rito. "Anyway, sige,
susubukan ko. Masarap naman sa pakiramdam na magising katabi ka. I like the feeling
this morning when i woke up with you by my side."

Valerian smirked. "Was i hot and gorgeous while sleeping? Hindi ba mas nauna kang
nagising?"

Tumango siya. "Yes. Very handsome." Totoo naman talaga. She was transfixed by his
handsomeness.

Valerian chuckled. "Fuck, Grace, you're so honest."

Hinalikan niya ito ulit. "Ayoko ng nagmumura. Anyways, gusto mo akong maging
dishonest?"

"No." Mabilis nitong sabi. "I like you being honest. It's refreshing."

"Oh." Ngumiti siya. "Okay."

Hinawakan ni Valerian ang laylayan ng blouse niya. "Puwede ko ba 'tong hubarin?"

Tumango siya. "Puwede."

"Dala mo ba ang tear gas mo?"

"Oo."
"Nasaan?"

"Nasa bag ko."

Inabot nito ang bag niya na nasa sofa at kinuha roon ang tear gas niya saka
ibinigay sa kanya.

"Take it." Anito at tinanggap naman niya. "Tear gas-sin mo ako kung sa tingin mo ay
hindi tama ang ginagawa ko sayo."

Tumango siya. "Okay."

Humarap ito sa kaniya at tuluyang hinubad ang pang-itaas niya. Sinunod nito ay ang
bra niya.

Napalunok siya. The anticipation of Valerian's touch is making her body heat up.
This feeling is new to her and she want to feel more.

Nang hawakan ni Valerian ang dibdin niya, napakagat labi siya. Nakikiliti siya pero
masarap sa pakiramdam kaya hinayaan niya si Valerian.

"Lay on the bed."

Kaagad siyang humiga sa kama at kinubabawan siya ni Valerian. Nanlaki ang mga mata
niya pero kakaibang pakiramdam ang hatid niyon sa kaniya kaya hinayaan niya. Nang
halikan ni Valerian ang dibdib niya at ipinasok ang nipple niya sa bibig nito,
napaungol siya.

Ang sarap talaga nito. Gustong-gusto ko 'to.

Bumaba ang labi nito sa tiyan niya at naramdaman niyang ibinababa nito ang pantalon
niya kasabay ang panty na suot. Napamulagat siya at kinabahan pero hindi niya
magawang tear gas-sin ang binata.

She likes this feeling he made her feel. She likes it so much and she wants more.

Nang tuluyan ng nahubad ang pang-ibaba niyang saplot, nakaramdam siya ng lamig pero
napakainit sa pakiramdam ang labi ni Valerian sa lumapat sa gilid ng hita niya.
Gumapang iyon patungo sa pagkababae niya at halos mapugto ang hininga niya ng
dumako roon ang labi ni Valerian at hinalikan ang pribadong parteng 'yon ng katawan
niya.

Parang nanginginig ang buong kalamnan niya habang hinahalik-halikan ni Valerian ang
pagkababae niya.

Grace never knew that it would feel so heavenly good to be kissed down there. Para
siyang hinahatid sa langit sa sobrang sarap.

Bahagyan

siyang napaigtad ng sapuin nito ang pang-upo niya at pinisil na parang

pinanggigigilan.

"I really like this ass of yours from the moment i fucking saw you." Valerian said
in a husky voice. "Open your legs, moon cake."

May sariling isip ang mga hita niya na bumuka at kasabay ng malakas niyang singhap
ang pag-igtad ng balakang niya ng may humaplos na mainit at basang bagay sa
kinabibiyakan ng pagkababae niya.

"Valerian!"

"I'm licking you, moon cake." He licked her again. "I'm eating your pússy. And it
taste fucking good."

She knew human anatomy but she never knew that licking a woman's clít can be this
heavenly good and satisfying.

Grace can feel Valerian's tongue all over her womanhood. Halos lahat ng sulok ay
dinaanan at hinaplos ng dila nito, lalong-lalo na ang clítoris niya na sinisipsip
ni Valerian. Para na siyang mababaliw sa sobrang sarap na lumulukob sa loob niya.
Napapaliyad siya. Malakas na napapaungol at dumadaing. Nanginginig ang mga hita sa
sobrang sarap at hindi na niya alam ang tama sa mali. Nakalimutan na niya ang lahat
maliban kay Valerian na paulit-ulit siyang inihahatid sa langit.

She moaned louder. Her toes curl. Pabiling-biling siya sa sobrang sarap.
Napapahiyaw siya. Kumakapit ng mahigpit sa bed sheet at isinisigaw ang pangalan ni
Valerian.

Naitapon na nga niya ang lalagyan ng tear gas niya sa sobrang makayanig kalukuwa na
sarap na nalasap.

"Valerian..." daing niya sa pangalan nito. "H-hindi ko na kaya." She keeps on

moaning non-stop. "May l-lalabas na talaga. Hindi ko na kayang pigilan." She was
holding it down.

"Valerian-ohhh, please. Stop it. Baka masalo mo-oh God... stop licking me
Valerian."

He didn't stop. He didn't listen. He keeps on going and going. Licking every inch
of her femininity and then he stopped, looked up at him and said, "let it out."

Umawang ang labi niya at kasabay ng paghimas ng daliri ni Valerian sa gitna ng

pagkababae niya ay ang pag-agos ng mainit na katas galing sa loob niya.

Napapikit siya dahil napakasarap ng hatid niyon sa kaniya. Hindi niya maipaliwanag.
Pakiramdam niya ay namulat siya sa isang huwad na kaligayahan dahil ito ang tunay
na kaligayahan na naramdaman niya sa tanang buhay niya.

Grace is dumbfounded at how amazing Valerian made her experience.

"Valerian..." nakapikit pa ang mata niya.

Naramdaman niyang gumapang pataas si Valerian at kinubabawan siya.

"How was it?"

"Heaven." Sagot niya ng paanas.

He chuckled. "Mabuti naman."

"I want more." Iminulat niya ang mga mata. "Pero hindi ko na kaya pero gusto ko pa.
Gustong-gusto ko pa."

Valerian smiled warmly at her. "I want more too but you're not that ready, moon
cake."
Ngumiti siya. "Kagabi, you lick and suck my nípples." Namula ang pisngi niya.
"Ngayon naman, ahm, yan, ginawa mo yan." Naiilang siyang sabihing kinain nito ang
pagkababae niya. Parang ang halay pakinggan hindi niya kaya. "Anong susunod?"

Mahinang natawa si Valerian at tumiim ang titig nito sa kaniya. "What's next?"

Tumango siya.

Valerian leaned in and whispered on her ear. "I'll finger fúck you. And trust me,
moon cake, you'll like it." Sinapo ng isang kamay

nito ang pagkababae niya. "Basang-basa ka pa."

She frowned. "What? No. Hindi ako basa. Paano ako mababasa e wala namang tubig
dito."

Malakas itong tumawa. "What i mean is your pússy is wet. And i like it. It means
your hórny, in tagalog, libog na libog ka na."

She blushed at the word he used. "Oh." Pinakiramdaman niya ang pagkababae niya.
Basa nga 'yon at parang malagkit at medyo slimy. "Is that what they called cum?"
Inosente niyang tanong. "'Yong lumabas sakin?"

"Didn't you learn Reproductive system moon cake?" Balik tanong ni Valerian sa
kaniya.

Umiling siya. "Ang alam ko lang ay human anatomy. Wala akong kaalam-alam sa
Reproductive system kasi home schooled ako at walang ganoong topic na itinuro sa
akin." Kuwento niya kay Valerian. "At nuong high school ako, halos home schooled
din maliban nalang nuong fourth year ako pero may yaya pa rin at may contact si
Daddy sa school ko. And when College came, bawal ang non-sense books. May yaya
akong kasama palagi at ang dean pa ng college ko ay tito ko tapos ang ibang teacher
ay pinsan ni Daddy o kaya pinsan ni Mommy kaya bantay-sarado ako.

"Sometimes, i envy Nali, my step-sister. Akala kasi nila Daddy hindi sila
magkakaanak kaya nag-ampon sila, si Nali. Pero dumating ako sa buhay nila
unexpectedly and i was a miracle baby. Natakot sila na baka may mali sa akin kasi
nga nagparaspa si mommy noon habang nasa tiyan na niya ako pero nabuhay pa rin ako
kaya alagang-alaga ako. Nali was free to do whatever she wants, at palagi niyang
sinasabi sakin ang pinaggagagawa niya. She said she kissed men and it feels good.
Hindi ako naniniwala noon, pero ngayon, naniniwala na." Hinaplos niya ang labi ni
Valerian, napakalambot niyon. "I like kissing you."

"And i like making you moan. At ako lang ang puwedeng gumawa no'n sayo."

Tumango siya. "Ikaw lang."

"Good girl."

"Hindi na." Apila niya. "Nagiging bad girl na ako dahil sayo."

Mahinang natawa si Valerian at hinalikan ang tungki ng ilong niya. "Maybe. Pero
sakin, you will always be a good girl. A good fucking girl for me."

Pinaikot niya ang mata at hinalikan ito sa labi. "No cussing."

"E di wala na akong halik mula sayo." He grinned. "I will cuss if it will make you
kiss me."
"Hmp. Ewan ko sayo. Nagtatampo ako."

Tumawa ng malakas si Valerian. "No cussing, then."

"Thank you." Ngumiti siya at niyakap ito saka bumulong sa taenga ni Valerian. "Lick
me again, please?"

He chuckled. "Gladly, moon cake."

Bumaba ang katawan nito hanggang sa pumantay ang ulo nito sa pagkababae niya.
Without further ado, he licked her and ate her making her deliriously moan and
moan, again and again.

Being with Valerian like this is heaven.

=================

CHAPTER 10

CHAPTER 10

WHEN morning came, pinakain ulit ni Grace si Lacoste sa tulong ni Valerian. It was
fun feeding the crocodile, lalo na at katulong niya si Valerian. She giggled and he
laughed. It was a very amazing morning for Grace.

At nang pauwi na sila, Valerian piggy back her again towards the speed boat.

"Thank you." Sabi niya ng umapak ang paa niya sa speed boat.

"You're welcome, moon cake." Sumakay na rin si Valerian sa speedboat at pinaandar

'yon.

As Valerian maneuvered the speed boat to the pier, titig na titig siya sa guwapo
nitong mukha. This man really looks like Adonis personified. And he calls her moon
cake as his endearment for her. And it made her feel giddy.

Parang may nagliliparang paru-paru sa tiyan niya sa tuwing tinatawag siya nitong
moon cake sa malambing na boses.

Ito ang mga emosyong hindi niya naramdaman nuong nasa pangangalaga pa siya ng mga
magulang niya. She only felt this with Valerian. At nagpapasalamat siya na naimulat
nito ang mata niya sa ibang bagay sa mundo.

Grace really enjoyed some of it. Especially, the licking. Good heavens! It was
heavenly delicious. Ilang ulit ba niyang hiniling kay Valerian na i-lick siya
kagabi? Maraming beses. At walang sawang pinaramdam sa kaniya ng binata ang sarap
na hatid niyon.

He calls her moon cake every time and it feels like her heart is flying in the
clouds.
Kinuha niya ang cellphone sa bag at binuksan ang mobile data saka nag search sa
Google.

Different kinds of endearment.

Maraming naglabasan pero ang pinaka nasa unahan ang pinili

niyang buksan.

Different Kinds of endearment.

Sweatheart

Babe

Honey

Darling

Sweety

Baby

Natigilan siya ng mabasa ang Baby na gusto ni Valerian itawag niya rito.

Napangiti siya ng may biglang pumasok sa isip niya. Ano kayang magiging reaksiyon
nito?

Tumikhim muna siya, "Valerian, baby, matagal pa ba bago tayo dumaong?"

Biglang bumagal ang takbo ng speed boat saka dahan-dahan itong bumaling sa kaniya.
"A-anong sinabi mo?" Nautal pa talaga ito.

"Sabi ko," ngumiti siya ng pagkatamis-tamis. "Valerian, baby, matagal pa bago tayo
dumaong?"

For a whole minute, he just stared at her, dumbfounded.

And then, "fuck!" He hissed, bewildered. "Fuck!" Paused. "Fuck! Fuck!"

Nalukot ang mukha ni Grace sa paulit-ulit na pagmumura ng binata.

"Valerian!" She screamed. "Huwag ka sabing magmumura, e!"

He stilled and looked at her in the eyes. "Sorry, moon cake. I was just fucking
shock-"

"No cussing!" Sigaw niya ulit. Ayaw talaga niya sa mga taong nagmumura, masakit sa
taenga. "Valerian, ihuhulog talaga kita riyan. Isang mura pa."

Kinagat ni Valerian ang pang-ibabang labi. "Sorry na, huwag ka nang magalit."
Kinamot nito ang batok. "Hindi na ako magmumura."

Umingos siya. Ma-test-tingan nga. "Baby, puwede paandarin mo na ulit itong speed
boat-"

"Fuck!"
Naniningkit ang mata na tumayo siya at tinulak sa dagat ang binata. Bumulusok ito
sa tubig pero kaagad ding nakaahon.

"Fuck, Grace! Why did you do that for?!" Singhal nito sa kaniya. "Basa

na tuloy ako."

She frowned as her mind turns three hundred sixty degree south. Basa?
Pinakiramdaman niya ang pagkababae. "Hindi naman ako basa, ah." Mas lumalim ang
gatla sa nuo niya. "I mean, I'm not wet down there."

Napalitan ng malakas na tawa ang galit na mukha ni Valerian. "And now I'm turning
you green."

Tiningnan niya ang balat niya. "Hindi ako kulay green."

Valerian sighed. "Green represents the word 'mahalay'."

Umawang ang labi niya. "Oh God! Mahalay na ako?!"

Valerian pulled himself up from the water to the speed boat and kissed her parted
lips. "No. Ako ang mahalay, hindi ikaw."

Nakahinga siya ng maluwang. "Thanks, God."

Ngumiti ito saka niyakap siya. Napangiwi si Grace ng maramdamang nabasa siya dahil
sa basang damit ni Valerian.

"Valerian! Let go of me. Nababasa ako." Naiinis na sabi niya at kaagad din namang
natigilan ng maramdaman tumutusok sa puson niya ang bumubukol sa may hita nito.

Bahagyan niya itong tinulak, saka pinakatitigan ang nasa gitnang bahagi ng hita
nito. Halatang-halata na bumubukol 'yon. Puno ng kuryusidad na hinawakan niya ang
bumubukol.

Valerian hissed and cursed, but there's an edge on his voice.

She should be ashamed of what she's doing. In human anatomy, ang hawak-hawak niya
ngayon ay ang pagkalalaki nito.

Now Grace wonders, kapag ginawa ba niya kay Valerian ang ginawa nito sa kaniya
kagabi, masasarapan kaya ito? If she licked him like how he licked her, would he
reach heaven like she did? Would they feel the same way?

Her curiosity is eating her insides. She has to know! Now!

Nag-angat

siya ng tingin dito saka mahinang pinisil ang pagkalalaki nito. "Masarap ba?"

Valerian eyes were dark with emotion she can't name. "Yes." His voice was husky and
... sexy.

Binuksan niya ang butones ng pantalon nitong suot. "Puwede ko bang buksan?"

"Of course." Para itong kinakapos ng hininga.

Ngumiti siya. "Thanks." Tuluyan niyang binuksan ang zipper ng pantalon nito at
binaba iyon.
Grace muffled a gasped when his friend, as Valerian called it, sprang to life. Wala
itong suot na kahit na ano maliban sa faded jeans nito. Lumuhod siya para magpantay
ang mukha niya at ang pagkalalaki nito.

The specimen in front of her is long, big and sleek. Nang hawakan niya iyon,
nagulat siya ng maramdamang mainit iyon sa mga palad niya at malambot. Grace
studied Valerian's friend in every angle.

"Suck it." Ani Valerian.

Napakurap-kurap siya at napatingala rito. "Ano?"

"Binuksan mo ang pantalon ko, binuhay mo ang kaibigan ko, you might as well put it
inside your mouth and suck it."

Napatitig ulit siya sa mahaba nitong kaibigan. Matigas iyon at malaki saka mahaba.

Ipapasok niya ito sa bibig niya katulad ng ginawa nito sa pagkababae niya kagabi?

"Ahm." Huminga siya ng malalim. "Okay."

Hinawakan niya ang kabilang dulo ng mahaba nitong pagkalalaki bago ipinasok sa loob
ng bibig niya ang pagkalalaki nito. Her mouth was instantly full and she gagged a
little but she didn't pulled away. Lalo na nang marinig niyang napa-ungol si
Valerian.

Tiningala niya ang binata habang subo-subo pa rin ang kaibigan nito. Nakaramdam
siya ng kasiyahan ng makitang

nakapikit si Valerian, kagat nito ang pang-ibabang labi at nakaguhit sa mukha nito
ang hindi maipaliwanag na sarap. His expression made her happy.

She's doing it right! Valerian is in heaven because of her. She's happy and
contented.

Hindi niya alam ang gagawin sunod pero wala siyang pakialam. She followed her inner
instinct. Sinunod niya ang ginawa ni Valerian sa paglababae niya kagabi.

She licked his shaft and sucked it.

Nag-umpisang gumalaw ang balakang nito, inilalabas at ipinapasok ang mahaba nitong
kaibigan sa bibig niya. Sinabunotan nito ang buhok niya sa ulo, sa likod at inabas-
pasok ang kaibigan nito sa bibig niya at isinasabay naman niya ang pagkiwal ng
dila.

"Fuck, Grace!" Valerian moaned her name and she felt her womanhood getting wet.

What's happening to me?

Valerian continued his movement on her mouth. Sa bawat ungol na lumalabas sa bibig
ni Valerian, para iyong musika ng mga anghel. Nararamdaman din niyang naninigas ang
nípple niya at ang mga paa niya ay nakikiliti. Her belly feels funny also. It feels
like someone is tickling her and the incredible unexplainable pleasure is shooting
down to her human anatomy called vagína.

Valerian moaned. "Ohh, Grace. God, ang sarap niyan. Keep sucking me, moon cake-
ohh!"
Oh, God. Why do i want for Valerian to lick me now? I want him... only him. Why?

"Grace, ohh!" Valerian keeps on moaning. "Fuck! I'm fucking cuming, Grace. Shit.
Fuck! I'm about to-" napatigil ito sa pagsasalita ng bigla nitong hinugot ang
kaibigan sa bibig niya saka humarap sa dagat at doon inilabas ang puting katas na
lumabas

sa pagkalalaki nito.

"That's-"

"Sperm." Pagtatapos ni Valerian sa sasabihin niya. "Lumalabas 'yan sa isang lalaki

kapag naabot na niya ang toktok ng kaligayahan. In short, it comes out when you're
in a fucking climax."

Umasim ang mukha niya. "Nagmumura ka na naman."

Isinuot ulit nito ang jeans saka hinila siya patayo. Napasinghap siya bigla sa
gulat ng ipasok nito ang kamay sa suot niyang denim jeans saka sinapo ang
pagkababae niya.

He slips his finger around her clítoris and she moaned when pleasure assaulted her
senses.

"Ahh, look at that." His voice was husky and she feels so hot. "My moon cake is
already very wet." He put a pressure on her clítoris and then he rubbed it. "Gusto
mo 'yon?" Tanong nito ng mapaungol siya ng malakas.

Tumango siya habang mahigpit na nakakapit sa balikat nito. "Valerian..."

"Yes, moon cake?" Paanas nitong tanong sa kaniya habang hinahalik-halikan ang
taenga niya pababa sa leeg niya, ang kamay nito ay hinahagod ang nakausling parte
sa gitna ng pagkababae niya. "Ang sarap mo, Grace." Bulong nito sa kaniya.
"Nakakabaliw ka."

Pumapasok na ang kalahati ng daliri nito sa loob ng makipot niyang lagusan, medyo
may sakit siyang nararamdaman pero mas nanaig ang masarap na sensasyong lumulukon
sa kaibuturan niya na hindi niya kayang ipaliwanag.

"Tell me if it hurts, okay?" Paanas na sabi ni Valerian.

"Ohh-kay." Nakatingala siya sa langit habang mariing pikit ang mga mata. "M-
masarap..." anas niya. "S-sobra-ohh!"

Halos baon na baon na ang daliri nito sa loob niya at nanginginig na ang paa niya.

Halos

mabaliw na siya sa sarap na nararamdaman. Kung ito palagi ang sarap na malalasap
niya sa piling ni Valerian, ayaw na niyang humiwalay rito.

Hinawakan nito ang paa niya at hinila pataas patungo sa beywang nito at dahil sa
ginawa ni Valerian, mas lalong bumuka ang hita niya at nabigyan ang daliri nito na
nasa loob ng pagkababae niya ng layang gawin ang lahat ng gusto nito na
nagpapabaliw sa kaniya.

"Valerian-oh God." Hindi alam ni Grace kung pipikit siya o didilat habang paunti-
unting inilalabas-masok ang daliri nito sa loob niya. "A-anong ginagawa mo sakin.
Ang sarap-sarap niyan. Valerian, ohh... God, yes. Ohh!"
Lumiliyad ang katawan niya sa sarap. Gumagalaw na rin ang balakang niya,
sinasalubong ang pagpasok ng daliri nito. Malakas na ang mga ungol niya. Halos
mamaos na siya sa kakadaing.

"Ahh!" Napasigaw siya ng bilisan ni Valerian ang pagulos ng daliri nito. "Ohh,
baby."

The speed boat is shaking as she moved her body against his fingers. Gumigiwang na
ang sinasakyan nila pero pareho silang walang pakialam ni Valerian. Abala siya sa
sarap na nalalasap at ang binata naman ay panay ang pagapang ng halik sa taenga
niya, sa leeg pababa sa dibdib niya at babalik na naman paghalik sa mga labi niya.

He was kissing her with so much emotion she can't even name. It feels amazing. She
felt so special in that moment.

Grace felt her legs shake as she felt like she's flying so high. A euphoria is
surrounding her as her body released.

Parang pagod na pagod na ihinilig niya ang ulo sa sa balikat ni Valerian, ang isang
hita niya ay nakataas pa rin at hawak ng binata.

Valerian put her legs down and kissed her neck softly. "Did you enjoy it, moon
cake?"

She groaned; feeling tired all of the sudden. "Nakakapagod." Humihingal siya.
"Nakakapagod talaga."

Pinangko siya ni Valerian saka pina-upo.

"Pahinga ka muna." Hinalikan siya nito sa nuo. "I'll take us home."

Tumango siya. "Okay."

"Rest." Sabi ni Valerian saka pinaandar muli ang speed boat.

Grace sighed in contentment. This is amazing.

NANG makarating sila sa pier, hindi siya hinayaan ni Valerian na maglakad dahil daw
pagod siya. Pinangko talaga siya nito patungong sasakyan nito.

"Kaya ko na." Sabi niya ng pumarada ang sasakyan nito sa parking lot ng condo niya.
"Kaya kong maglakad." Pamimilit niya.

"No. Let me carry you."

"Ayoko nga."

"Ayoko rin."

"Valerian naman, e."

"Please, moon cake?" May pagmamakaawa sa mga mata nito. "Let me carry you. Alam
kong pagod ka."

She sighed. "Fine."

Hinayaan niya itong buhatin siya.

Humilig siya sa dibdib nito habang karga-karga siya. "Salamat sa pag-pangko sa
akin."

"Anytime." Napaka-lambing ng boses nito. "I will always take care of you, moon
cake."

Napangiti siya sa sinabi nito at yumakap siya sa leeg saka hinalikan ito sa mga
labi. "Thank you."

Wala siyang pakialam sa mga taong napapantastikuhang nakatingin sa kanila ni

Valerian, lalo na sa kaniya. Wala siyang hiyang maramdaman. Napaka-suwerte nga niya
kasi may isang Valerian siyang nakilala. A man who puts up with her weirdness and
innocence. A man who's teaching her so many things that is unknown to her. A man
who's

making her experience things she never has before.

Grace is happy that she met a man like Valerian Volkzki.

Nang makarating sa labas ng pinto ng condo niya, saka lang pinaapak ni Valerian ang
paa niya sa sahig. Nang mabuksan niya ang pinto gamit ang susi niya, pinangko ulit
siya nito saka pina-upo sa sofa.

"Dito ka lang. Kukunin ko sa baba si Valerian."

That made her smile. "Salamat."

"Anytime." He kissed her lips. "Ikaw pa, malakas ka sa bawat parte ng katawan ko,
lalo na sa puso ko."

It's confirmed. Ang nararamdaman niya ngayon ay kilig ang tawag. Kinikilig talaga
siya. Sobrang kinikilig.

Nang makalabas si Valerian sa condo niya, napakalapad ng ngiti niya.

Tumingala siya sa kisame at mahinang natawa. "Nineteen signs. Twelve big check. Am
i really falling in love with Valerian?"

"I'M HERE to claim Valerian under Grace Oquendo's name." Sabi ni Valerian at na
weirdo-han siya sa sinabi. Bakit ba kapangalan niya ang aso ni Grace? Fuck it!

Nakanganga lang sa kaniya ang babae.

That fucking annoyed him.

He snapped his finger. "Answer me, fucker." He's irritated. Gusto na niyang
makabalik kay Grace pero ang babaeng 'to ang bagal kumilos. Punyeta!

Napakurap-kurap ang babae at kaagad na kinuha ang iniwang aso ni Grace.

Pagalit niyang tinaggap ang aso saka naglapag ng isang libo sa ibabaw ng mesa para
pambayad sa pag-aalaga sa aso.

Nakanganga lang ulit sa kaniya ang babae.

His irritation snapped. "Gagalaw ka ba riyan at ibibigay ang sukli ko o

babaliktarin ko 'tong mesa para magising ka? If you want to fucking daydream,

tell your fucking boss that you're resigning so you won't waste anyone's fucking
time. Get it?"

Natakot yata ang babae dahil mabilis siya nitong sinuklian.

Umingos siya saka naglakad pabalik sa condo ni Grace. Nang makarating siya roon,
nakita niyang nakaupo pa rin si Grace.

"Valerian! Baby!" Her face lit up. "I miss you!"

Naiinis na iniabot niya kay Grace ang aso. Fuck it! Name-mental na yata siya. Pati
aso pinagseselosan niya.

Pinandilatan niya ang aso na panay ang dila sa pingi ni Grace. Punyeta naman oh. At
hinahalikan ang Grace niya! Fuck this dog! I'm going to barbecue you!

"Valerian, bakit parang galit ka?" Nagtatakang tanong ni Grace sa kaniya. "At bakit
kung makatingin ka sa aso ko parang ang talim? Sabihin mo sakin, please?"

Ah, his innocent moon cake. Even if he corrupted some part of her innocence, she
still remained innocent, pure and just downright amazing.

Valerian stared intimately at Grace's eyes. "I look mad because I'm jealous." And
then he prayed. Please, please, just please, fucking understand my word.

Nagsalubong ang kilay nito. "Nagseselos ka?" Namilog ang mga mata nito at hindi
makapaniwalang tumingin sa kaniya. "Nagseselos ka kay Valerian? Sa aso ko?"

He nodded. For the first fucking time. He blushed. Sinong hindi mamumula sa hiya
dahil sa pinagtapat niya? Sinong normal na tao na magseselos sa isang aso? Ako
lang. Ako na ang weirdo.

Natigilan siya ng ilapag ni Grace sa sahig ang aso nito, and then she spread her
arms at him. "Halika rito. Yakapin kita para hindi ka na magselos."

Mahina siyang natawa saka lumapit sa nakabukang braso ni Grace. She hugged him so
tight. Pagkatapos ay hinila siya nito pahiga sa sofa.

Nagulat siya sa ginawa nito mabuti nalang naging maliksi siya. Naitukod niya ang
mga siko sa sofa para hindi ang dalaga maipit.

"Grace, dapat hindi mo ginawa 'yon." May galit sa boses nito. "Paano kung naipit
kita, ha? Paano kung nasaktan kita-"

She kissed her, fucking shutting him up. Kaagad na natunaw ang galit niya sa
dalaga. Nang maghiwalay ang labi nila, may kaunting pangamba sa mata nito.

"Galit ka sakin?"

Valerian sighed. "As if i can be mad at you."

Ngumiti ito saka pinupog ng halik ang buo niyang mukha. "Thank you for coming into
my life, Valerian."

That made his heart actually flipped a dozen times. "No, it's thank you. Kapag
katabi kitang matulog, hindi ako dinadalaw ng masamang panaginip. Because of you, i
can peacefully sleep. God, Grace, ngayon lang ako naging masaya, at dahil 'yon
sayo."

He felt so bare confessing what he's feeling to Grace, but he needs to say it.
Grace needs to know and understand the extent of his feelings for her.

He's so near... so near to that four fucking letter words. So near.

A/N: Hanggang dito lang muna ang update ni Valerian. At 'yong update kay FREIA
tapos sa DARK BOSS SERIES mamaya na, ha? Pahinga ko muna mata ko. I have a freaking
massive headache tapos may runny nose pa. hehe. Laters po. Next Saturday ulit kay
Valerian.

=================

CHAPTER 11

CHAPTER 11

ABALA si Grace ng araw na 'yon sa clinic niya kasi may pasyente siyang kamamatay
lang. It breaks her heart to see Max's dead. Medyo may katandaan na rin kasi ang
aso kaya siguro bumigay na ang katawan niya, but still, her heart saddened.

Masakit para sa kaniya na ibalita sa may-ari nito na patay na ang pinakamamahal

nitong aso pero nilakasan niya ang loob niya at pinadalhan ng mensahe si Mrs. Co.

Napahikbi siya habang nagta-type ng mensahe. Masakit sa puso ang mamatayan ng aso
na halos sampong taon mo ring nakasama. She can still remember her very first dog
named Enzo. Ang lambing ng aso niyang iyon kaya ng mawala, umiyak talaga siya at
binigyan ito ng maayos na burol.

Nang ma i-send na niya ang mensahe, umupo siya sa swivel chair saka tinext si
Valerian. Alam niyang abala ito sa trabaho pero kailangan niya ng kausap ngayon.

Her heart is still aching.

'Huhuhu.' Grace hit send.

Segundo lang ang binilang ni Grace ng mag ring ang cellphone niya. Kaagad na napawi
ang lungkot na nararamdaman ng makitang si Valerian ang tumatawag.
"What happened? Shit! Kailangan mo ako ngayon? Fuck! Nasa Davao ako ngayon for some
business meeting. Shit, Grace, what's the meaning of that huhuhu?" He was cussing
and rambling at the same time.

Nakakainis na nagmumura na naman ito pero nakakatuwa dahil halatang nag-alala ito
sa text niyang huhuhu.

Suminghot-singhot siya. "Kasi namatay na si Max."

"Are you okay, moon cake?" Halatang

nag-aalala ito. "Kailangan mo ba ako riyan sa tabi mo?"

Humikbi siya ng maalalang namatayan siya ng pasyente. "Akala ko ba nasa Davao ka?"
Suminghot-singhot siya. "Malayo ka kaya sa akin, hindi mo ba alam 'yon?"

"I know. Pero lilipad ako pabalik ng Manila ngayon din kung kailangan mo ako."
Malambing ang boses nito. "Anyway, sino ba itong si Max? Kamag-anak mo?"

"No." She sobs. "He's a dog, one of my patients."

Ilang minutong natahimik ang kabilang linya saka napangiwi siya ng marinig ang
sunod-sunod na pagmumura ni Valerian.

"Valerian! Stop cussing!" Singhal niya rito.

"Fuck!" He hissed. "Akala ko naman kung sino si Max sa buhay mo. Fuck, moon cake,
I'm willing to lose a million peso contract here in Davao so i could be with you."

Grace sob when she heard the name Max. "Kawawa naman si Max, namatay na siya.
Valerian, naaawa ako sa kaniya. Masakit sa puso."

Napabuntong-hininga ito. "Fine, pagbalik ko riyan sa Manila, pasyal tayo para

mawala sa isip mo si Max."

Napangiti siya. "Talaga, Valerian, baby?" Na-excite siya kaagad. "Saan naman tayo
mamamasyal?"

"Fuck!" He cursed again making her grimaced.

"Valerian, huwag ka sabing magmumura, e!" Nalukot ang mukha niya. "Masakit sa
taenga."

"Sorry moon cake, napapamura talaga ako kapag tinatawag mo akong baby." Pag-amin
nito. "It's just that, it sounds sweet and my heart can't take it. Kailangan kung
magmura para mailabas itong nakakanginig-botong

pakiramdam na tanging ikaw lang ang kayang magparamdam."

Sumikdo ang puso niya at nalukob ng saya. "You're welcome. Anyway, saan mo ako
dadalhin?"

"Basta. Ako ang bahala."

"Okay." She giggled excitedly. "Sige, ba-bye na, baka nakakaabala na ako sayo."

"Nah, you're more important to me than that million peso contract."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi dahil sa kilig na nararamdaman. Parang

tumatalon-talon ang puso niya at nagwawala sa loob ng dibdib niya.

"Baliw," aniya, "you have to hang-up, tapusin mo ang pinunta mo riyan sa Davao saka
umuwi ka na para mapasyal mo na ako."

He chuckled. "Yes, ma'am."

"Bye."

"Bye."
Ang lapad ng ngiti niya. "Patayin mo na ang tawag."

"No, you do it."

Pinaikot niya ang mga mata saka pinatay ang tawag.

Grace sigh in contentment and happiness as she put her phone back on her bag.

Hindi mawala ang ngiti sa labi niya kahit nuong kinuha na si Max ng may-ari.

As the day passed by and the night came, nagsara na si Grace ng Clinic niya saka
umuwi sa condo niya.

Nagulat siya ng makita si Nali sa labas ng unit niya.

"Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya saka mabilis na binuksan ang pinto para
makapasok ito.

Nali puts her bag on the sofa. "Gracey, puwede bang dito muna ako. Bukas pa kasi
ang flight ko patungong Japan."

Kumunot ang nuo niya. "Sa Japan? Bakit ka pupunta do'n?"

Nag-iwas ito ng tingin at nahalata kaagad ni Grace na may tinatago ito. "May
pinapatingnan kasing property si Daddy do'n sa Japan."

"Hindi ba puwedeng kunan nalang ng litrato kaysa gumastos pa?" Tanong ulit

niya.

"Gusto ni Dad na personal kong makita."

Hindi pa rin ito makatingin sa kaniya habang sinasagot ang mga tanong niya. Ano
kayang mayroon? Ayaw naman niyang pilitin ni Grace si Nali na umamin kung ano
talaga ang totoong pakay nito sa Japan.

"Sige, puwede kang magpahinga rito. Doon ka na sa kuwarto ko."

Ngumiti siya. "Thanks, Gracey."

Ngumiti rin siya. "Welcome. Sige na, do'n ka na magpahinga. Susunod nalang ako
kapag inantok na ako."

"Okay. Thanks."

Nali went to her room and she stayed on the living room. Hindi pa rin mawala sa
isip niya ang mga sagot ni Nali.

Nararamdaman talaga niyang nagsisinungaling ito sa kaniya.

At dahil hindi siya mapakali, tinawagan niya ang Daddy niya.

"Good evening, Dad." Bati niya sa kaniyang ama.

"Hello, my darling Grace." His father's voice seems happy. "Kumusta naman ang araw
mo, anak?"

"Ayos naman ho, Dad." Napangiti siya habang ikinukuwento rito ang nangyarisa araw
niya, syempre, hindi kasama ang pag-uusap nila ni Valerian sa ikinuwento niya.

She can feel that her Dad will dislike Valerian.

"Mabuti naman at mukhang masaya ka riyan sa Manila." Komento ng kaniyang Daddy.

"Opo, anyway, Dad, narito ngayon si Nali sa condo ko. Pupunta daw siya ng Japan
bukas?"
"Ah, oo." Her father answered too quickly.

Kilalang-kilala niya si Nali at ang Daddy niya kaya naman alam niyang may hindi
sinasabi sa kaniya ang dalawa.

"Ano hong gagawin niya sa Japan?" She asked.

"Ah," tumikhim ito, "may bibisitahin

daw siyang kaibigan do'n."

Huli ka! Sabi na nga ba, e. May hindi sa kaniya sinasabi ang dalawa. Wala man
siyang alam ibang bagay sa mundo pero pagdating sa myembro ng pamilya niya, alam
niya ang lahat.

"Ah, ganoon po ba, Daddy? Alam ba 'yon ni mommy?"

"Oo naman. Ahm, si mommy mo nga ang nagpapunta kay Nali sa Japan. Gusto mong
makausap ang mommy mo? Gising pa siya."

"Sige po."

"Hello, baby." Anang boses ng ina niya sa kabilang linya na nasundan ng sunod-sunod
nitong pag-ubo.

She frowned. "Okay ka lang, mommy?"

"Yes, baby. Anyway, nandiyan na ba si Nali? Sabi ko kasi sa kaniya na riyan

makitulog sayo."

"Yes po. Nagpapahinga na po siya." She sighed. "Ayos ka lang ba talaga, mommy?"
Hindi niya maiwasang mag-alala kasi umobo na naman ang ina niya.

"Oo naman, hija." Mahina itong tumawa. "Sige na, magpapahinga na ako."
"Sige po, goodnight to you and Dad."

"Good night din sayo."

Nawala ang ina sa kabilang linya at nagpakawala siya buntong-hininga. Mukhang guni-
guni lang niya ang naramdaman kanina. Baka nga pupunta si Nali doon sa Japan para
tingnan ang lupa na gusto ni Daddy saka bisitahin na rin ang kaibigan nito.

Kalalapat palang ng likod niya sa likod ng sofa ng marinig niya ang sunod-sunod na
door bell.

Grace frowned. Wala naman siyang inaasang bisita.

Tumayo siya saka tinungo at pinto at binuksan 'yon.

Napakurap-kurap siya ng makita si Valerian na nakatayo sa labas ng pinto ng condo

niya. Magulo ang buhok nito at gusot ang damit. Halatang haggard ito.

"Anong ginagawa mo rito?" Nagtatakang

tanong niya.

"Kararating ko lang galing Davao, kaagad akong dumeretso rito sa condo mo, baka
malungkot ka pa dahil sa pagkamatay ni Max." He looks weird as he say that.

Sinuklay niya ang magulo nitong buhok gamit ang daliri niya. "Sana nagpahinga na
muna sa bahay mo. Okay lang ako. You look haggard. May jetlag ka pa yata, e."

"Fuck jetlag, i miss you so i instantly came here to see you."

Her heart beat like crazy inside his ribcage. "Na miss din kita." Pag-amin niya
saka ipinalibot ang mga braso sa beywang nito at niyakap ito ng mahigpit. "I miss
you, Valerian."
"I miss you more, moon cake." He said and enveloped his arms around her.

Grace instantly felt happy and secured.

Valerian slightly pulled away from their embrace. "Puwede bang pumasok? Puwedeng
dito ako matulog ulit?"

Namilog ang mata niya sa kaba ng biglang maalalang nasa loob si Nali.

"Oh my God." She gasped in nervousness. "Nasa loob ng kuwarto ko si Nali. Yong
step-sister ko. Baka makita ka niya, magsusumbong 'yon kay Daddy."

Nakita siguro ni Valerian ang pangamba sa mata niya dahil hinila siya nito palabas
saka isinara ang pinto.

"You okay?" Hinaplos nito ang pisngi niya. "Namumutla ka."

"Kinabahan lang ako baka makita ka ni Nali tapos sabihin kay Daddy. Ayaw pa naman
ni Dad sa mga lalaki na lumalapit at kumakausap sakin."

Tumaas ang kilay ni Val kasabay ng mahina nitong pagtawa. "For real? Ayaw niya?"

"Oo. Ayaw talaga." Umiling-iling pa siya. "Sorry, you can't stay for the night."

Valerian's face fell.

Nawala ang liwanag no'n. She felt sad too. Gusto niya itong makasama ngayong gabi.
Bakit ba ang sama ng timing ni Nali?

Nakakainis.

"Sige, tawagan mo nalang ako bukas kapag nakaalis na ang kapatid mo para masundo
kita tapos mamasyal tayo."

"Thank you."
Hinapit siya nito sa beywang saka ginawaran ng mapusok na halik ang mga labi niya.
"Good night."

"Good night." Paanas niyang sabi.

Hinalikan siya ni Valerian sa nuo bago ito naglakad paalis.

Grace sighed and went inside her condo. Akmang ila-lock niya iyon ng may ideyang
pumasok sa isip niya.

Yes. I could do it. Sana lang hindi siya maparusahan ng panginoon sa gagawin niya.

Mabilis siyang pumasok sa loob ng silid niya at nagpasalamat ng nakitang gising pa

si Nali, abala ito sa cellphone nito.

Grace quickly grabs her newly washed doctor's robe. Naiwan niya ang isa niyang robe
sa Clinic e.

"Nali, may emergency ako sa Clinic." Aniya umaarteng nagmamadali.

"What?" Kinunotan siya nito ng nuo. "Grace, gabi na, ah."

"I know pero emergency talaga." Sabi niya habang naglalagay ng pajama sa backpack
niya. "Doon ako sa Clinic hanggang bukas ng umaga kasi may aso doon na fifty-fifty
ang chance na mabuhay. Kaibihan ko ang may-ari at tinawagan ako." Grabeng
pagsisinungaling 'to. "Sorry. Hindi kita masasamamahan. Pakibantayan si Valerian,
ha?"

"Sige, basta ingat ka ha?"

"Oo. Ikaw rin."

Pagkasabi no'n ay mabilis siyang lumabas ng silid, kinuha ang shoulder bag sa sala
at saka mabilis na lumabas ng condo niya.
VALERIAN

felt fucking depress as he walk towards his car. Fuck it! Bakit naman kasi dumating
pa ang kapatid ni Grace, e di sana magkatabi na sila ngayong natutulog ng dalaga.

Para siyang nakikipagkarera kanina dahil sa sobrang bilis ng pagpapalipad niya ng

eroplanong sinasakyan. And then fucking things happen. Life is fucking unfair. Fuck
shit!

Nagpakawala siya ng buntong-hininga saka akmang bubuksan ang pinto ng sasakyan ng

may pamilyar na boses na tumawag sa pangalan niya.

"Valerian! Valerian! Wait!"

Mabilis siyang napalingon sa nilabasang pinto kung saan nanggagaling ang boses at
kaagad na lumiwanag ang mukha niya ng makita ang moon cake niya.

Nakapaa lang ito, may bitbit na shoulder bag at backpack saka doctor's robe.
Tumatakbo ito palapit sa kaniya.

"Hintayin mo ako!" Sigaw nito at hinihingal ng makarating sa harapan niya. "Sasama

ako sayo."

Napakurap-kurap siya. "Sasama ka sa'kin saan?"

She shrugged. "Kung saak ka pupunta."

Fuck! God is good. He fucking believes that now.

"Uuwi na ako sa bahay, moon cake." Sabi niya saka kinuha ang backpack nitong dalaga
baka nabibigatan ito. "Sasama ka sakin do'n?"

Mabilis itong tumango saka ngumiti sa kaniya. His heart tripped at that.

"Oo. Sasama ako sayo." Masaya nitong sagot.

Nauna na itong sumakay sa kotse niya sa passenger seat. Siya naman ay hindi pa rin
makapaniwalang sasama talaga ito sa kaniya.

Sumakay siya sasasakyan, ihinagis ang backpack nito sa backseat saka humarap siya
sa dalaga.

"Okay, what the fuck happened?" Tanong niya.

She kissed him and he smiled. Alam na niya ang

sasabihin nito.

"No cussing." Pinandilatan siya nito at mahina naman siyang natawa. "Hindi ko
sasagutin ang tanong mo kapag may pagmumura sa sentence."

He sighed. "Okay. What the fu-" kinagat niya ang sariling dila. "-shit happened?"

Umasim ang mukha nito saka humalukipkip. "Huwag mo akong kausapin."

He fucking sighed again. Naiirita na siya pero bakit pagdating sa babaeng 'to ang
haba ng pasensiya niya?

"Anong nangyari?" Tanong niya. There. No cussing.

His moon cake instantly smiled.

"Nagdahilan ako kay Nali na may emergency sa Clinic para makasama ako sayo." Then
her face fell. "Nagsinungaling ako sa kaniya. God, please forgive me. I feel so
bad."

Mabilis niyang niyakap ang moon cake niya saka hinagod ang likod nito. "Patatawatin
ka naman ni God, that's for sure. You've been a good girl."

God! She actually fucking lied to be with him. I feel so special.

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya. "Talaga?"

"Yes."

And Valerian was rewarded with Grace's radiant smile. "Okay."

Mahina siyang natawa, napailing-iling siya saka binuhay ang makina na sasakyan saka
pinaharurot 'yon patungo sa bahay niya.

"Valerian?"

Nakatutok ang mata niya sa daan. Baka madisgrasya sila, hindi puwedeng masaktan ang
moon cake niya. "Hmm?"

"Malapit na ang Pasko." Sabi nito at tamang-tama naman na may nadaan silang
malaking Christmas tree. "Anong gusto mong gift?"

Well, what the fuck! She's fucking asking. Kung malalaman nito ang gusto niyang
regalo baka tumakbo ito palayo sa kaniya. But knowing his moon cake, she would be
curious and excited.

"Nakuha

ko na ang regalong gusto ko sa pasko." Aniya saka kinindatan ito. "You."

Humigpit ang hawak niya sa monabela ng bigla nalang siyang niyakap ni Grace saka
hinalikan sa pisngi.

"Ang saya-saya ko ngayong pasko, Valerian. Kasi nakilala kita. You are the best
Christmas gift i received so far. Ever."

Napangiti siya do'n. "I'm fucking glad."

Hindi na siya nagulat ng halikan siya nito ulit sa pisngi at sabihin ang salitang,
"no cussing, Valerian."
Mahina nalang siyang natawa. He won't stop cussing. Sayang ang halik na palagi
niyang natatanggap kapag nagmumurap siya.

Ipinarada niya ang sasakyan sa labas ng bahay niya saka sabay sila ni Grace na
lumabas ng kotse niya.

"Welcome to my simple fucking abode." Hinawakan niya ang kamay nito saka hinila
papasok sa bahay niya.

Fuck! Fuck! Fuck!

Mabilis pa sa alas-kuwatro ang kamay ni Valerian sa pagtakip sa mata ni Grace ng

makita si Knight na naka boxer lang habang nanunuod ng TV sa sala niya.

"Punyeta naman Knight e. Magdamit ka nga!" Sigaw niya sa baliw na espanyol. "May
kasama ako."

Nanlaki ang mga mata ni Knight ng makita si Grace saka nagkukumahog itong nagdamit.

Pilit na tinatanggal naman ni Grace ang kamay niyang nakatakip sa mata nito.
"Valerian, ano ba, wala akong makita." Reklamo nito.

"Just a minute, moon cake."

The moron smiled at him when he finished dressing.

Tinanggal niya ang kamay sa mata ni Grace saka inakbayan ito. "That's Knight.
Nagkakilala na kayo diba?" Tumango si Grace. "Good. Huwag kang maglalapit sa kaniya
ha? May ketong siya, mahahawa ka."

"Hey!" Apila ni Knight. "Ang guwapo ko kaya!"

Ngumiti si Grace. "True. You're very handsome."

Hinubad niya ang sapatos at mabilis na binato niya si Knight dahil sa selos na
naramdaman. Mabilis namang naka-ilag ang dumuho.

"Valerian! Stop it." Inagaw ni Grace sa kaniya ang isa pa niyang sapatos na akmang
ibabato niya kay Knight. "Baka matamaan mo siya."

"That's the fucking point." He replied darkly and then grab Grace's wrist and
pulled her to his room.

Nang makapasok sila sa kuwarto niyang sadyang pina-soundproof niya dahil palagi
siyang sumisigaw ng malakas sa tuwing nananaginip siya ng masama, ipininid niya ang
dalaga sa pinto saka hinalik-halikan ang leeg nito.

"Valerian, si Knight." Anito habang bahagyan siyang itinutulak. "Baka nasaktan mo

ang feelings niya dahil sa pinagsasasabi mo."

"Fuck, Knight." Selos na selos siya! Dapat siya lang ang guwapo sa paningin nito.
"He can fucking go to hell for all i fucking care."

"Valerian, huwag sabing magmumura e-"

He crashed his lips against hers and then whispered. "I want to lick your pússy,
moon cake. Now."

Kinagat nito ang pang-ibabang labi saka kaagad na napuno ng pagnanasa ang mga mata
nito. "Yes, please."

That made Valerian smiled. Ahh, his moon cake is not that innocent anymore.

Very good.

A/N: PAKIBASA PO---> Mobile update po ito kaya pasensiya na sa typos at grammatical
error. Wala pong ilaw dito samin dahil sa bagyong nona na dito nag land fall
sa'min--Northern Samar-- nagpilit akong mag update kasi alam kong maraming ma di-
disappoint sa inyo kapag walang update ngayon. Sana maintindihan niyo.
=================

CHAPTER 13

CHAPTER 13

NAKANGITI si Grace ng maka-uwi siya sa condo niya. Wala na roon si Nali, nag-iwan
nalang ito ng sulat para sa kaniya na nagsasaad na umalis na ito patungong Japan at
pinakain na daw nito ang aso niya.

"Hello, Valerian, baby." Kaagad niyang kinarga ang aso. "Kumusta ka na, baby?"

Valerian barked.

Grace smiled. "Na-miss mo ako?"

Valerian barked again.

"Aw, na-miss din kita." Ginulo niya ang balahibo nito sa ulo saka inilapag ulit ang
alaga sa sahig. "Anyway, baby, magbibihis lang ako tapos susunduin ako ulit ni
Valerian." She smiled widely. "Ipapasyal daw niya ako, hindi ko nga lang alam kung
saan. Pero ikaw, iiwan muna kita sa baba, ha?"

Valerian barked again and nuzzled her feet. Napangiti siya saka pumasok sa banyo
para maligo at saka nagbihis ng simpling denim jeans, polo shirt na pambabae saka
flat shoes.

Pagkalabas niya sa silid niya, tamang-tama naman na nag-ingay ang doorbell ng condo
niya.

Grace excitedly went to the door and opened it.

"Hey." Nginitian niya si Valerian.

Valerian smiled, his eyes shining. "Hey, moon cake."

Nakakatuwa at ngumingiti na ito ngayon. Nuong unang nakilala niya ito, parang ang
mahal ng ngiti, pero ngayon, sa tuwing nagtatama ang mga mata nila, awtomatikong
ngumingiti ito. Grace like the changes in Valerian. It softened her heart more and
she likes him even more.

"Aalis na tayo?" Tanong niya.

"Yep."

Napangiti siya ng kinarga ni Valerian ang aso niyang si Valerian saka tinapik-tapik
ang ulo nito. "Come on, iiwan natin itong aso mo sa baba."

Salamat naman at hindi na ito nagseselos sa aso niya. "Sige."

Nang makababa sila at iniwan si Valerian na aso niya sa ibaba, sabay silang sumakay
sa kotse nito saka pinaharurot nito iyon.

"Moon cake?"

"Ano 'yon?"

"Nuong bata ka pa, may gusto ka bang mapuntahan na hindi mo napuntahan dahil hindi
ka hinayaan ng mga magulang mo?"

Hmm. Now that he ask her that, ginusto niya nuong pumunta sa Amusement Park kaya
lang hindi siya pinayagan ng kaniyang ama noon. He said it's not educational and
just a waste of her time.

"Amusement Park." Aniya na may tipid ng ngiti sa mga labi. "I want to go to
Amusement Park."

"Amusement Park." Ulit ni Valerian saka ngumiti. "Well, moon cake, we're going to
Amusement Park and we will make one of your childhood dreams come true."
Nanubig ang mga mata niya sa narinig. "Talaga? Pupunta tayo do'n?"

"Oo naman." He smiled. "Para sayo."

Kinagat ni Grace ang pang-ibabang labi ng makitang pumarada ang sasakyan nito sa
labas ng isang Amusement Park.

She sobs silently. "Oh my God." Mahigpit niyang niyakap si Valerian hanang naiiyak.
"Thank you, Valerian. Thank you!"

Valerian kissed her forehead. "Don't mention it, moon cake. Alam mo namang gagawin
ko ang lahat mapasaya ka lang."

That made her smile and her heart wildly beating inside her chest. "Salamat talaga,
Valerian. Maraming salamat."

Sumingsinghot-singhot pa siya habang lumalabas sa kotse. Inakbayan siya ng binata

saka hinalikan sa gilid ng nuo.

"Let's enjoy this day, moon cake."

Ngumiti siya at mabilis na tumango. Magkahawak-kamay silang pumasok sa Amusement

Park. Sobrang excitement ang nararamdaman niya habang palinga-linga sa paligid at
nanlalaki ang mga mata habang nakatingin sa mga iba't-ibang rides na nakapalibot sa
kaniya.

"Woooow!" Tumatalon siya sa tuwa. "Ang ganda!"

Mahinang natawa si Valerian sa reaksiyon niya. "Anong unang rides ang gusto mong
subukan?"

Grace was grinning from ear to ear. "Not rides. I want to skate!"
"Skate then." Iginiya siya ni Valerian sa isang napakalaking ice skating rink.
"Here we go. Dito ka lang."

Sinundan ng mga mata niya si Valerian. Lumapit ito sa isang booth at nagbayad saka
may ibinigay na dalawang skate ang babae sa booth. Then Valerian returned to her.

"Heto na." Pinangko siya ni Valerian saka pinaupo sa mahabang silya na malapit sa
ice rink.

Napangiti siya ng hinubad nito ang flat shoes niya saka isinuot ang skate sa
kaniya. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya habang nakatingin sa ginagawa nito.
Pakiramdam niya ay isang siyang Prinsesa kung asikasohin ni Valerian.

Pinagtitinginan sila ng mga tao pero wala silang pakialam, lalo na si Valerian na
ginawaran pa siya ng halik sa mga labi ng matapos isuot ang skate sa kaniya.

"Kaya mo?"

Mabilis siyang umiling. "Hindi ko alam kung paano."

Ngumiti ito at isinuot ang sariling skate kapagkuwan ay pinangko siya at dinala sa
gitna ng ice rink.

Grace was impressed on how good Valerian is in skating. He glides sexily. Wow.

Nang

tumapak ang skate niya sa ice, mahigpit siyang napakapit sa balikat nito ng
gumiwang siya.

"Valerian!" Tumili siya.

Tumawa ng malakas si Valerian. "I'll guide you, hindi kita hahayaang matumba."

Hinawakan siya nito sa beywang habang siya ay nakakapit sa balikat nito.

"Balance your feet, push and glide."

Tumango siya at natawa ng hindi niya magawa. "I can't."

"Sure you can, moon cake." Niyakap siya nito mula sa likuran habang tinutulak siya
nito.

Grace giggled when she felt herself gliding in the ice, Valerian is guiding her
every glide. Idinipa niya ang mga braso saka tumatawang ipinikit ang mga mata.

Valerian is pushing her to glide in the ice. It was the best feeling in the world,
ice skating with the man who is now a vital part of her life.

Nagtagal pa sila sa pag-i-skate bago sila tumigil dahil nanlalamig na ang paa at
kamay niya.

"Valerian, ang lamig ng kamay ko." Reklamo niya na naglalambing.

"Akin na ang kamay mo." He trapped her hands around his, saka hinipan ng mainit
nitong hininga ang kamay niya. Ilang ulit nitong inulit 'yon. "Nilalamig ka pa?"

Lumamlam ang mga mata niya dahil sa ginagawa nito. "Salamat."

Ngumiti lang si Valerian saka inilapat ang labi sa labi niya. Awtomatikong tinugon
niya ang halik nito at iniyakap ang mga braso sa leeg ng binata. Nakalimutan niyang
may mga taong nakapaligid sa kanila, dahil 'yon sa halik ni Valerian.

Nang maghiwalay ang labi nila, nagkangitian silang dalawa.

"God, moon cake," gumapang ang kamay nito sa pang-upo niya. "I want to fuck you
right now."
Namilog ang mata niya sa gulat

sa sinabi nito. "Valerian! Ang bastos mo!"

Tumawa lang ito saka niyakap siya. "Halika, sumakay tayo sa ibang rides."

Napatalon siya sa tuwa. "Yehey! Let's go."

Tatawa-tawang iginiya siya ni Valerian patungo sa rides na gusto nitong sakyan.

Siya naman ay excited na sumunod lang dito.

FUCK! FUCK! FUCK! "Moon cake, are you okay?" Panay ang haplos niya sa likod nito
habang sumusuka sa restroom ng Amusement Park. "Bakit naman kasi binigla mo ang
sarili mo?"

Nagmumog ito at sinimangotan siya. "Kasi naman, e, ang gaganda ng mga rides.
Nakaka-excite. Gusto ko ma experience lahat."

Gusto niyang pilipitin ang leeg ng mga magulang ni Grace. Because of them ang
daming hindi alam ng dalaga. Fucking parents. He knew that they are just protecting
Grace but it was fucking too much to the point that she becomes ignorant in a lot
of things. It fucking angered him.

Grace should experience a lot of things in life, and he'll make sure that she
fucking will.

"Well, babalik naman tayo kung gusto mo." Aniya.

Naglalambing na yumakap ito sa beywang niya. "Valerian, i know that you're a busy
person, ayaw kitang abalahin masyado."

And that's what making his heart trip over itself. Grace always understand and
respect.
"Maglalaan ako palagi ng oras sayo." Sabi niya saka inakbayan ito. "Anyway, may
gusto ka pang sakyang rides o kakain tayo?"

Nagduwal ito. "No food. Nasusuka ako."

"Kaya mong maglakad, bubuhatin kita." Suhestiyon niya.

"I'm okay."

Hinalikan niya ito sa nuo saka iginiya palabas ng restroom.

Valerian

found a small cafe. Doon niya dinala si Grace. Kailangan mainitan ang tiyan nito
para kahit papaano ay makakain ito mamaya na hindi nagduduwal.

He ordered black coffee for him and one cappuccino for Grace. At syempre may pila,
at dahil nakaupo ang moon cake niya hindi kalayuan sa kaniya ang bait-bait niya. He
doesn't want her to see his bad fucking attitude. It would scare her. For sure.

"Heto, inomin mo." Sabi niya ng makabalik sa mesa nila at inilapag ang cappuccino
sa harapan ni Grace.

She smiled at him. "Thank you."

He smiled back and started sipping his coffee. Hindi pa siya nangangalahati sa pag-
inom ng kape ng may humawak sa balikat niya.

"Hey, Valerian." A female voice said. "I miss you. Kumusta ka na?"

Fuck! No, not this fucking woman!

Nang lingunin niya ang nagsalita, tama nga ang hinala niya. It's Yenna, Mr. De
Leon's fucking daughter.

And because he's in front of Grace, he has to be fucking nice. Sigurado kasi siyang
pagagalitan siya nito.

"Hey." Pilit siyang ngumiti. "Okay lang ako." Fucking say it, man! "I-ikaw?"
Napangiwi siya. Fuck it! "Kumusta ka? Anong ginagawa mo rito?"

Survive ang ka-plastikan niya. Nakakasuka!

"Ayos lang naman ako, Val. Yong mga pamangkin ko kasi, sinamahan ko." Namumungay
ang mata nito at mas lalo siyang nasusuka. "Anyway, may party sa bahay, iimbetahan
sana kita." Ang braso nito ay halos nakayakap na sa leeg niya.

Why the fuck would i go? He scoffed.

His bad attitude is about to explode into the open. Hindi na niya kayang pigilan
'yon, but then, Grace spoke.

"Miss, puwede pakitanggal ng braso

mo sa leeg ni Valerian? Naiirita ako. Baka matapon ko tong Cappuccino sa mukha mo,
God would really punish me for being bad."

Nakaawang ang labing napatitig siya kay Grace. May ngiti ito sa mga labi pero ang
mga mata nito ay matatalim.

He was stunned, and then a smile crept into his lips. His moon cake is jealous. Can
i do the happy fucking dance?

"And who are you?" Mataray na tanong ni Yenna kay Grace.

Gustong i-rescue ni Valerian si Grace dahil alam niyang hindi ito sanay makipag-
away pero kalmadong nakangiti si Grace kay Yenna.

"I'm Grace Oquendo, I'm a veterinarian, I'm twenty-five years old and I'm
Valerian's girlfriend." Pagpapakilala ni Grace sa kalmadong boses. "So, please,
pakitanggal ng braso mo sa leeg ni Valerian kasi kanina ko pa pinipigil ang
iritasyon ko sayo."
Si Valerian ang nagtanggal ng braso ni Yenna sa sariling leeg. "You can leave now,
Yenna. At hindi ako pupunta sa party kahit pa inembitahan mo ako. Your father is
fucking annoying and irritating. If you two see each other, tell him i said fuck
off."

Napanganga si Yenna sa kaniya at nang makabawi ay inirapan siya at si Grace bago

umalis.

Valerian sighed and looked at Grace. Matiim itong nakatingin sa kaniya kaya
kinabahan siya. Fuck! Is she fucking mad at him? Fuck!

"Moon cake?" Hinawakan niya ang kamay nito na nakapatong sa mesa. "Galit ka ba?"

Umiling ito saka kinagat ang pang-ibabang labi. "Galit lang ako sa babaeng 'yon.
Kung makahawak sayo, naiinis

ako. Gusto ko siyang sapakin." Nanunubig ang mata nito. "Does that make me a bad
person? Kasi naman e, nagagalit ako, naiinis ako kasi ang lapit niya sayo. Gusto ko
ako lang ang puwedeng yumakap sa leeg mo. Gusto ko ako lang. Ako lang."

He gives her a soft smile. "I'm yours, moon cake." Pinisil niya ang kamay nito. "At
'yong nararamdaman mo ngayon, that's called jealousy. Nagseselos ka sa babaeng 'yon
kasi may espesyal kang nararamdaman sa'kin."

Kumunot ang nuo nito. "Espesyal na nararamdaman? Like what?"

Napabuntong-hininga na lang si Valerian. Mahirap i-explain sa dalaga kung ano ang

ibig sabihin ng espesyal na nararamdaman. Even he doesn't know how to explain it to
himself.

"I don't know how to explain it." Pag-amin niya saka pinisil ang pisngi nito.
"Chill, okay? I'm yours and i won't let any woman touch me in that way again."

Lumiwanag ang mukha nito. "Totoo?"

"Yes." Itinaas niya ang kamay na parang nanunumpa. "Pangako."

Grace, then, smiled widely. "Thank you. Ayoko nang magalit ulit ng ganoon e.
Masakit sa dibdib. Parang may tumutusok sa puso ko, masakit na masakit."

Holy fucking hell! She is really jealous!

"Yes. I promise."

Napangiti siya ng makitang natuwa si Grace sa pangako niya.

"So, girlfriend, huh?" Nanunuksong tanong niya.

Seryuso itong tumango. "Oo, girlfriend mo naman ako diba? Babaeng kaibigan slash
girlfriend?"

Burned! Grilled! Toasted! Ashes! Fuck! Bakit ba nakalimutan niya na literal mag-
isip ang dalaga? He might have taken her innocence; still, she will remain
untainted by the world around her.

"Yeah. Girlfriend." Nakangiting aniya.

Grace smiled. "Sabi ko nga."

Bumalik ito sa pagsimsim ng Cappuccino siya naman ay nakatitig lang sa dalaga.

Valerian can felt it. He is fucking changing, and that's because of Grace. She is
changing him into a better person. And he likes these changes. It feels fucking
good.

IT WAS the best day of Grace's life. Lahat ng bagay na ginusto niyang gawin nuong
bata pa siya ay naisakatuparan ngayon at dahil 'yon kay Valerian na walang ibang
ginawa kundi ang pasayahin siya at sundin lahat ng gusto niya sa araw na 'yon.

Sobrang saya niya buong araw.

At ngayon nakaupo sila ni Valerian sa isang bench, naka-akbay sa kaniya ang binata
at siya naman ay nakahilig sa dibdib nito at nakatingin sila sa ibat-ibang uri ng
fireworks.

Napakaganda niyon tingnan. It adds up to her happiness. And that's thanks to

Valerian. Pakiramdam ni Grace ay parang sasabog sa saya ang puso niya. And she can
also feel her heart beating for Valerian. Him and only him.

And those nineteen signs of falling in love, kaunti nalang, magiging check na
lahat.

"Valerian?"

"Yes?"

"I think I'm falling in love with you." Wika niya saka tiningala ito at nagtama ang
mga mata nila.

His eyes were wide in shock.

"A-ano?"

"I think I'm falling in love with you." Ulit niya saka hinaplos ang pisngi nito.

His shock face turned soft and he smiled. "Well, i am falling in love with you too,
so, patas lang tayo."

Ang lapad ng ngiti niya. "Pareho tayo ng nararamdaman?"

Tumango ito. "Oo. Mahal na nga yata kita e."

Buong higpit na niyakap niya ang binata at hinalik-halikan ang leeg nito. "Thank
you."
Mahina itong tumawa. "It's not the right response I'm hoping for but your welcome."
Anito saka niyakap din siya ng mahigpit.

And as the fireworks light the night sky, their lips met and it was the most
perfect night of her life.

A/N: Nakaka-inggit itong si Grace. May Forever na, may pornever pa. Saang parte
kaya sa Mercado makakahanap ng isang Valerian Volkzki? Hahaha. At magkano ang kilo?
ANg sakin from hips to down lang. - C.C.

=================

CHAPTER 14

CHAPTER 14

KASASARA palang ng pinto ng condo ni Grace ng yapusin ni Valerian ang katawan niya
at halikan ng mariin ang mga labi niya. Awtomatiko siyang tumugon at napaungol ng
masahiin nito ang dibdib niya at pinipisil-pisil.

"Valerian..."

"Yes, moon cake?" His voice was husky. "I want you."

Mabilis siyang tumango. "I want you too."

Napakagat-labi siya ng umpisahang hubarin ni Valerian ang damit niya, siya man ay
hinubad ang damit nito. Napalunok siya ng mahubad nitong lahat ang saplot niya at
kaagad na hinalikan ang hubad niyang katawan.

"Valerian, ohh..."

Grace cradle his head as he suck and lick her nipples. "Ohh, Valerian..." daing
niya at napaliyad ang katawan niya ng maramdaman ang isa nitong daliri ay pumasok
sa loob ng pagkababae niya. "Ohh!"
His finger inside her move up and down and she was moaning so loud. Nararamdaman ni
Grace na basa na siya do'n.

"Ohhh, God!" Malakas siyang napaungol ng maramdamang dalawang daliri na ni Valerian

ang nasa loob niya.

Para siyang mahihibang sa sobrang sarap ng sensasyong bumabalot sa buo niyang

pagkatao.

"Valerian! Ohhh, Valerian!" She chanting and moaning his name.

Mas lalo pang nahibang na sarap si Grace ng diinan ng hinalalaki ni Valerian ang
hiyas niya. Para siyang sasabog sa sobrang sarap at pagnanasa sa mga sandaling
'yon.

Valerian moved to her back, his one hand cupping her butt and the other is
massaging her breast.

"Valerian, ohhh..."

"Lean in, moon cake, and grip the back of the sofa."

Habol

ang hiningang sinunod niya ang binata. Nakatayo siya habang nakahawak sa likod ng
sofa.

"Ibuka mo ang hita mo."

She did.

Iniwan ng kamay ni Valerian ang dibdib niya at pinisil-pisil ng dalawa nitong kamay
ang pang-upo niya.

"Fuck, moon cake. You ass is so hot."

Pikit ang matang napatingala siya ng maramdaman ang mga labi ni Valerian sa pang-
upo niya. He is kissing her butt-cheek, biting it like he can't get enough.
"Ohhh," nagdedeleryo na siya sa sarap.

Valerian lips traveled up. From her butt up to her spine, kissing her skin until
his lips reach her nape.

Napasinghap si Grace ng sipsipin ni Verian ang balat sa batok niya pati sa likod.
At sa kalagitnaan ng paghalik nito sa likod niya, mabilis nitong ipinasok ang
mahaba at malaking pagkalalaki sa basang-basa na niyang pagkababae.

"Valerian!" She moaned.

"Grace..." He groaned and he thrust deep inside her.

Baon na baon ang kahabaan nito sa loob niya. Sagad na sagad at sarap na sarap siya.
Pugto ang hininga niya habang umuulos ang binata sa loob niya. Habang binabayo nito
ang pagkababae niya mula sa likuran, hindi siya makahinga sa nakakadeleryong sarap
na nararamdaman.

Nanginginig ang tuhod niya. "Ohh, Valerian. Ahh!"

Valerian's thrust become deep, hard and fast.

"Fuck, Grace..." he was gripping her ass. "Fuck, moon cake, fuck!"

He keeps on thrusting in and out. Lumilikha iyon ng tunog sa tuwing pumapasok ang
kahabaan nito sa loob niya. The sound it makes and Valerian's mixed together made
her body burned in ecstasy.

"Ohh!" Humigpit ang hawak niya sa likod ng sofa. "Ohh! Ohh! Valerian, ohh!"

/>Nagdidileryo na siya sa sobrang sarap na nararamdaman. Something is building up

inside her belly. It's about to explode.

Mariing ipinikit niya ang mga mata. "Ohh, God." Para siyang nahihibang sa bawat
ulos ng kahabaan nito sa loob niya. Napupugto ang hininga niya at malalakas ang
ungol na namumutawi sa bibig niya. "Ohh, heaven... ahh! Valerian," hinihingal siya,
"I'm coming- ohh!"
The sensation is blinding as her orgasm ripped through her. Wave and wave of
pleasure seeped through every part of her body, her muscles spasm in blissed and
pure ecstasy. Mas nadagdagan ang sensasyong nararamdaman ng maramdamang napuno ng
mainit na katas ni Valerian ang loob ng pagkababae niya.

At dahil nakatayo siya, dumaosdos pababa sa hita niya ang katas nito ng hugotin ni
Valerian ang pagkalalaki nito.

Nanatili siyang nakatayo habang si Valerian ay nakayakap sa likod niya.

"I like this-" habol niya ang hininga, "-position."

Valerian chuckled. "Much better than missionary?"

Kumunot ang nuo niya saka humarap dito. "Missionary?"

Valerian kissed her nipples. "Yes. Missionary ang tawag sa ginawa natin sa bahay.
You lay in bed and I'm on top of you."

"E, itong ginawa natin ngayon, anong tawag?" Puno ng kuryusidad na tanong niya.

"It can be consider as a dog style-"

"A what?!" Napasigaw siya, hindi niya matanggap ang narinig. "No, my dog is
innocent. My gosh, hindi ko ma imagine na ginagawa 'to ni Valerian ko." Natigilan
siya ng makitang tumaas ang kilay ni Valerian. "'Yong Valerian na aso ko."

Tumaas ang sulok ng labi nito.

"Well, this Valerian can do lots of things."

Doon siya napangiti. "I know." Her smile turns into a grin. "You make me so wet,
moan and want more."

Ngumiti ng pilyo ang binata. "Hmm. 'Yon lang ba ang kaya kong gawin sayo?"
"Nagagawa mo ring patibokin ng mabilis at malakas ang puso ko-" natigilan siya at
bumaba ang tingin sa dibdib niya na minamasahe ni Valerian. "Really? Hindi ka ba
nagsasawa riyan?"

Umiling ito. "Hindi. Hindi ako magsasawa sayo." Hinalikan nito ang leeg niya pababa
sa dibdib niya at sinipsip ang toktok niyon. "Ang sarap mo." Parang nanggigigil na
kinagat nito ang nipple niya at kinindatan siya. "You look so sexy naked by the
way."

That made her heart beat so fast.

Grace, too, raked an appreciative look over Valerian's well-toned body. "You look
so handsome and sexy too." Namula ang pisngi niya sa sinabi. "Tapos ang sarap-sarap
mo kapag nakahubad ka."

Valerian throws his head back and laughed so hard. Kapagkuwan ay nagniningning ang
mata nito na tumingin sa kaniya. "So honest. Masarap talaga ako?"

Tumango siya. "Oo. Sobrang sarap nga."

He chuckled. "Masarap ka rin."

She chuckled. "This is weird. Ni minsan sa buhay ko, hindi pa ako nakipag-usap na
ang topic ay kung gaano kasarap ang isang lalaking nakahubad."

Natawa si Valerian saka pinangko siya patungo sa kaniyang silid.

Nang ihiga siya nito sa kama, kaagad siya nitong kinubabawan saka walang sabi-
sabing ipinasok ang pagkalalaki sa loob niya.

"Valerian!"

He grinned. "What?"

Ngumiti siya. "Isagad

mo please?"

"Definitely, moon cake."

Inilapat nito ang labi sa labi niya. Saka nag-umpisang umulos. Napapikit nalang si
Grace at ninamnam ang sarap na hatid ng bawat ulos nito.

VALERIAN needs to leave because he need to be in his office. Nakangiting inihatid

ni Grace ang binata sa pinto pero ang dibdib niya parang ang bigat-bigat.

"Ingat ka." Aniya.

Hinalikan siya nito sa labi. "Yes, boss."

Pinaikot niya ang mga mata. "Boss ka riyan, gusto mo walang kiss?" Pananakot niya.

"Yes, moon cake." Pagtatama nito.

Ngumiti siya. "Mabuti naman."

Mahinang tumawa si Valerian saka umalis na.

Grace sighed and closed the door. Napabuntong-hininga siya ulit ng maramdamang nag-
iisa siya sa condo niya. Nag-plano siyang hindi muna magbukas ng Clinic niya kasi
tinatamad siyang pumasok.

Umupo siya sofa at binuksan ang TV. Napangiti siya ng umakyat si Valerian sa sofa
saka nahiga sa hita niya.

Hinaplos niyang ang balahibo nito sa ulo. "Hey, Val."

Valerian barked and then closed his eyes. Napangiti siya at patuloy na hinaplos ang
balahibo nito sa ulo habang nanunuod. The program in the television picks her
interest, kaya maingat niyang inilipat ng higaan si Valerian, pinatay ang TV sa
sala saka nagmamadaling nagtungo sa kusina at ang TV doon ang binuksan.

'To make a cupcake, you have to ready the following ingredients...'

Mabilis na sinunod ni Grace ang sinasabi ng babae sa TV. Maliksi ang mga kilos niya
at naayon lahat ng ginagawa niya sa instruction ng babae sa TV.

Hours later, malapad ang ngiting titig na

titig si Grace sa ginawa niyang cupcake. At dahil marami 'yon, itinabi muna niya
ang iba sa refrigerator at ang limang pirasl ay inilagay niya sa box at
napagdesisyonan niyang bisitahin si Valerian sa opisina nito at dalhan.

Miss na niya kaagad ang binata kaya naman pupuntahan niya ito sa opisina nito.

Grace was smiling as she changed her clothes and went to the parking lot of her
condo, with Valerian, her dog, in her arms. Maingat niyang inilagay ang box ng
cupcake sa passenger seat at sa back seat naman naupo si Valerian.

Excited siya habang nagmamaneho, nang makarating siya sa distinasyon, excited

niyang kinuha ang cupcake at lumabas. Naka-lock ang kotse niya pero naka-roll down
ng ilang pulgada ang bintana sa backseat para hindi ma suffocate si Valerian.

And with a cheery smile on her lips she went inside the building, pagkatapos ay
sumakay siya sa elevator na maghahatid sa kaniya sa opisina ni Valerian.

Pagkabukas ng elevator, kaagad niyang narinig ang galit na boses ni Valerian.

"Why the fuck are they pointing me?!" Pagalit na sigaw ni Valerian

Mabilis na sumilip si Grace para makita si Valerian, medyo natatago kasi ang
elevator.

Valerian looks mad. Para itong kakain ng tao sa sobrang galit. Nanlilisik din ang
mga mata nito habang may mga kaharap na lima katao na sa hinuha niya ang mga
empleyado nito.
"S-sir, kasi sabi ng Board ikaw daw ang nagbigay ng go signal para lumipad ang
eroplano patungong Dubai kaya ikaw daw po ang may responsabilidad kung may mamatay
sa mga pasahero dahil hindi makalapag

ang eroplano dahil sa sand storm at mauunos na ang fuel nila." Nanginginig ang
boses ng babaeng nagsalita.

"Fuck the board! They don't have a fucking clue on what i do here in my fucking
company!" Sinipa ni Valerian ang malapit ditong upuan at lumipad iyon dahilan para
mabasag ang salamin na tinamaan niyon. "Fuck!" Tinuro nito ang babaeng sumagot.
"You, go to HR Department and fucking tell them to have the list of every person in
that fucking plane including who to contact in case of fucking emergency. At ikaw,"
tinuro nito ang isa pang babae na namumutla ang mukha, "contact the Asia's Aerial
Emergency number and collect some fucking information. Kapag hindi niyong dalawa
nagawa ang pinapagawa ko, i will fucking fire you both and you will wish that you
never work for me. Got it?!"

"Yes, Sir." Mabilis na sabi ng dalawang babae at nagmamadaling umalis sa harapan ni

Valerian.

Valerian sighed, anger in still visible in his eyes. "Fuck them! Fuck them!" May
sinipa na naman itong upuan, buti nalang ay walang tinamaan ng lumipad 'yon.
"Lester, contact the Board and tell them to fucking stop calling me and I'm fucking
doing something!" Humarap ito sa dalawang lalaki na naroon na walang imik at
namumutla. "Jaime, contact our fucking Airport in Dubai and know what's happening
so we can troubleshoot the fucking problem. Kile, i want you to fucking contact the
Pilot if you can then fucking report back to me. Get it?"

"Yes, Sir."

Tulad ng dalawang babae, tumalilis kaagad ang dalawa paalis na parang takot na
takot ang nga ito kay Valerian.

As Grace looked at Valerian, na realize niyang ito ang Hitler

na Valerian na kinatatakotan ng mga empleyado ng AirJem Airlines. Ito ang side ni

Valerian na hindi pa niya nakikita, ngayon lang.

She should be afraid, but she's not. May tiwala siya kay Valerian na hindi siya
nito sisinghalan, pagagalitan o sisigawan.

And even though she saw this side of him, hindi pa rin nag-iba ang tingin niya
rito. He will always be Valerian Volkzki, the sweetest man who always made her
happy in any way he can.

"Lester, tell me something to not get angry about." Sabi ni Valerian saka malakas
na huminga ng malalim habang nakapameywang.

Lester, his secretary, spoke. "The Board is giving you one hour to troubleshoot
this problem."

Mariing pumikit ang mga mata ni Valerian saka malakas at sunod-sunod na malutong na
nagmura.

Nasapo niya ang bibig at nalukot ang mukha. Grabe talaga ang bibig ng lalaking 'to,
walang preno sa pagmumura.

Valerian's mouth is like a cussing machine, it never stop cussing.

"Remind me again why the fuck did i sign that fucking plane to fly?" Valerian
sighed. "And now almost one hundred lives are my responsibility and their deaths
will be on me."

Nanlaki ang mga mata ni Grace. Kapag may nangyaring sa eroplanong 'yon, siguradong
sisisihin ni Valerian ang sarili tulad ng pagsisi nito sa sarili ng mamatay ang
kapatid nitong babae.

Oh, God, please, let those passengers be safe. She doesn't want Valerian to suffer
because of those passengers.

"Boss, matagal mo nang pinermahan ang eroplanong 'yon. Talagang hindi mo sinasadya
ang nangyari, saka akala ng piloto hindi pa magsa-sand storm kaya lumipad siya."
Paliwanag ni Lester dito.

Napailing-iling lang si Valerian saka pumasok sa opisina nito na bagsak ang

balikat.

Doon siya kumilos. Maingat siyang naglakad patungo sa pinto ng opisina ni Valerian
para hindi siya makita ng secretary nito.
She quickly pushed open the door and slip inside. Nang isara niya ang pinto, kaagad
na hinanap ng mga mata niya ang binata.

"Get out, Lester!" Sigaw ni Valerian habang abala ito sa harap ng laptop.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. "It's me. Grace."

Natigilan si Valerian saka bumaling sa kaniya. The moment their eyes met, his angry
face softened and he smiled. "Hey, moon cake."

She smiled. "Narinig ko ang pagsigaw at pagmumura mo kanina sa labas." Kuwento niya
saka Ibinuka niya ang mga braso. "Do you need a hug?"

Mabilis na tumayo si Valerian at lumapit sa kaniya saka mahigpit siyang niyakap.

"Yes, i fucking need a hug." Anito at mas humigpit pa ang yakap sa kaniya.

She hugged him back with the same intensity. "Nandito lang ako para sayo."

"Alam ko, moon cake. Alam ko."

A/N: Valerian ang his filthy mouth. Walang patawad kung magmura.

=================

CHAPTER 15

CHAPTER 15

VALERIAN can't explain the happiness he felt when he saw his moon cake, smiling at
him. But dread fucking consumed him when he saw the cupcake Grace's made.

Holy fuck! "A-ano 'yan?" Nautal pa niyang tanong.

Fuck! Those are cupcake and he is sure as hell that it's poisonous! Baka may sa
demonyo ang cupcake na 'yon. Siguradong sa banyo ang bagsak niya.

Ngumiti si Grace sa kaniya ng pagkatamis-tamis. "Cupcake 'yan na ginawa ko para

sayo." Excited ang mukha nito. "Kainin mo na, masarap 'yan."

Fuck! Fuck! Fuck! He can't fucking hurt his moon cake's feelings. Sigiradong
masasaktan ito at ayaw niya itong masaktan. He fucking want her to be happy not
fucking sad.

"Moon cake, puwede mamaya na?"

Her face fell. "Ayaw mo ba?" Napakalungkot ng boses nito. "Ikaw pa naman ang
iniisip ko nang gawin ko 'to."

Fuck me to hell! Fuck me!

Mabilis siyang kumuha ng cupcake sa box saka mabilis na kumagat ng malaki sabay
lunok. Muntik na siyang masuka ng malasahan ang lasa no'n. Punyeta! Anong klaseng
cupcake 'to? Ano ba ang nilagay ni Grace rito?

Valerian holds his fucking vomit. No! Hindi siya puwedeng sumuka. Masasaktan si
Grace.

Pilit niyang inubos ang cupcake saka nagkukumahog na lumapit sa water dispenser at
uminom ng dalawang basong tubig.

Malakas na bumuntong-hininga siya saka nakangiting humarap kay Grace. "Delicious."

"Yehey." Natutuwang pumalakpak pa ito saka inabutan siya ng isa pang cupcake.
"Here, kain ka pa."

Holy

fucking fuck! Isa pa? Baka mahimatay na siya sa pangalawang cupcake na kakainin.
"Sure." Ngumiti siya ng pilit. "I'll love some."

Tinanggap niya ang cupcake saka mabilis na inubos 'yon at uminom ng tubig.

Ngumiti si Grace. "Another one?"

He gulped and looked at the cupcake like it can kill him. "Ahm, ubosin ko 'yon
lahat?" Tinuro niya ang box. "Puwede bang bigyan natin ang sekretarya ko? Lester
would love to taste it." Fuck! Mawawalan ng ulirat ang sekretarya niya kapag
nakakain ng cupcake na 'to.

And Grace being Grace smiled sweetly. "Sure."

Fuck, yeah! "Lester!" Sigaw niya sa pangalan ng sekretarya. "Come here."

Kaagad na bumukas ang pinto ng opisina niya at pumasok doon si Lester. Nagulat ito
ng makita si Grace pero kaagad nitong naitago ang gulat.

"Yes, Boss?" Magalang nitong tanong.

Kinuha ni Valerian ang box na may lamang cupcake saka inilapit iyon kay Lester.
"Kumuha ka ng isa." Aniya saka lumapit kay Lester at pasimpling nagsalita ng
pagalit na hindi maririnig ng moon cake niya. "At huwag kang magkakamaling ngumiwi
dahil sa lasa, trust me, I'll fire you and burn your ass to the fucking ground."

Napalunok si Lester at kumuha ng cupcake saka nag-aalangang kumagat.

Valerian felt pity towards his secretary when Lester paled and turn green. Katulad
ng ginawa niya, mabilis nitong inubos ang cupcake at tumakbo sa water dispenser at
uminom ng maraming tubig.

"Masarap ba?" Magiliw at nakangiting tanong ni Grace kay Lester.

Pinandilatan niya si Lester nang pasimpling tumingin sa kaniya.

Lester put on a force smile. "Yes, ma'am. Masarap po ang

cupcake na gawa niyo."

Grace beamed at Lester. "Thank you."

Ngumiti lang si Lester saka naglakad palabas ng opisina. Nang dumaan ito sa kaniya,
binulongan niya ito.

"Tataasan ko ang sahod mo." Sabi niya kay Lester saka pilit na inubos ang laman ng
box.

Para na siyang matutumba sa sobrang hilo. Pasimple siyang napakapit sa gilid ng

mesa niya saka doon kumuha ng lakas para manatiling nakatayo.

Holy fuck! I'm going to fucking die! I'm going to die! Oh, fuck!

Nagdidilim ang paningin niya habang naglalakad patungong water dispenser saka
uminom ng maraming tubig para kumalma ang nagwawala niyang tiyan.

Mababaliw siya sa lasa ng cupcake. Paniguradong may sa demonyo 'yon. Punyeta!

Mamamatay yata siya dahil sa food poisoning.

"Valerian, baby, okay ka lang?"

Hindi gumana ang 'baby', sumasakit na ang tiyan niya. Holy shit!

Nakangiting humarap siya kay Grace. "Yes, moon cake, I'm okay. Pero sa banyo muna
ako ha?"

Hindi na niya hinintay na makasagot ang dalaga. Mabilis siyang tumakbo patungong
CR. He needs to release the demon out.

MASAYA si Grace na naubos ni Valerian ang ginawa niyang cupcake. At nasarapan pa

ito. Nakakatuwa naman.

Pero ng makalabas ito sa C.R., nag-alala siya ng makitang namumutla ito.

"Baby, you're okay?" Nag-aalalang tanong niya.

Tumango si Valerian at pabagsak na naupo sa swivel chair nito. Kaagad niya itong
nilapitan, umupo sa arm rest ng swivel chair at niyakap sa leeg

ang binata saka hinalikan sa labi.

"Ayos ka lang ba talaga?" Pangungulit niya.

"Yes, moon cake." He smiled. Unti-unti nang bumabalik ang kulay sa mukha nito.
"Masarap ang cupcakes na gawa mo."

Napangiti siya. "Salamat."

Napaigtad siya ng may kumatok sa pinto. "Sir, this is Loida. Kababalik ko lang
galing HR." Anang boses ng babae na halatang nag-aalangan mula sa bahagyang
nakaawang na pinto.

"Come in." Ani Valerian.

Akmang aalis siya mula sa pagkakaupo sa arm rest ng iyakap nito sa beywang niya ang
isang braso nito at pinanatili siya roon.

"Valerian-"

"Stay."

"Nakakahiya-"

"Just stay."

Napipilitan siyang sumang-ayon. "Okay."

Pumasok ang babaeng nagngangalang Loida, ang mata nito ay kaagad na nag-landing na
sa kaniya. Nanunuri iyon.

Taas nuo niyang sinalubong ang tingin nito ang nginitian.

The woman smiled back at her before she focuses her attention on Valerian.

"Sir," huminga ito ng malalim at may inilapag ng ilang piraso ng papel sa mesa ni
Valerian. "Heto po lahat ang listahan ng mga pasahero sa AJ423, pero hindi po lahat
mayroong tao na puwedeng kontakin in case of emergency-"

"And why the fuck is that?!" Singhal ni Valerian sa babae kasabay ng pagpokpok ng
nakakuyom nitong kamao sa mesa nito. "Asking whom to contact in case of fucking
emergency is part of the data that should be filled up by the passenger. Bakit niyo
pinasakay ang mga pasahero kung wala 'yon? Punyeta! Hindi ba kayo tumitingin sa mga
datos na binibigay nila?!"

"Ah, kasi, Sir-"

"Huwag kang sasagot

kung hindi ko ikasasaya ang sasabihin mo." Valerian's voice is dangerous.

Putlang-putla na ang babae kaya naman to the rescue na si Grace. Hinawakan niya sa
braso si Valerian, pinihit ito paharap sa kaniya saka inilapat ang labi niya sa
labi nito.

After a couple of seconds, Grace pulled away. "No cussing, remember?"

Napakurap-kurap sa kaniya si Valerian kapagkuwan ay bumuntong-hininha. Mukhang

kumalma na ito dahil lumambot na ang ekspresyon ng mukha.

"Fine." Valerian softly said and then looked at his employee again. "Hayaan mo na
'yon." Hindi na pagalit ang boses ito na nagpangiti sa kaniya. "Pumunta ka nalang
sa Airport at hanapin mo si Kile kung nakausap na niya ang Piloto tapos tawagan mo
si Lester para ipaalam sakin."

Pinisil niya ang braso nito na hawak nito. "It wasn't her fault and say sorry."
Bumuga ito ng marahas na hangin at napipilitang magsalita. "Hindi mo 'yon
kasalanan." Bumaling ito sa kaniya. "But I'm not saying sorry, moon cake."

Pagagalitan sana niya ito ng biglang sinapo nito ang tiyan at napangiwi.

"Fuck!" Valerian hissed. "Dito ka lang muna, moon cake- fuck!" He quickly runs back
to the bathroom.

Napabuntong-hininga siya ng makapasok ito sa banyo. Masaya siya at kahit papaano ay

nawala ang galit nito pero hindi talaga yata niya mapag-so-sorry ang binata.
Naiintindihan niya. Saying sorry to other people is so hard to do for a Valerian
Volkzki.

"Sana palagi kayong narito, ma'am," anang babae, "bumait ng kaunti si Sir at hindi
na nanigaw ng hinalikan niyo."

Aw. That melts her heart. "Pagpasensiyahan niyo na si Valerian, ha? Mabait naman

'yon, hindi lang halata."

Ngumiti ang babae. "Alam namin, ma'am. Sa tingin niyo, bakit kami mananatili sa
kompanya kung palagi siyang nanininghal at sobrang pangit ng ugali? Sir might shout
at us often, pero siya lang ang naging boss ko na pinaglaban ang fourteen month pay
naming mga empleyado sa Board mg tumanggi ang mga ito. Wala naman talagang
fourteenth month pay, but Sir fights the Board because he believes that we deserve
it."

"Talaga?" Nagulat si Grace. Akala niya puro nalang pagsigaw si Valerian sa mga
empleyado nito dahil sa Hitler ang tawag ng mga ito sa binata. "Nabigyan kayo ng
fourteenth month pay?" Puno ng kuryusidad na tanong niya.

"Yes, ma'am." She smiled happily. "Tapos binigyan pa kami ng Cash Gift na galing
talaga sa personal na pera ni Sir saka may free round-trip ticket pa kami patungo
sa bansang gusto naming bisitahin kasama ang dalawa sa mahal namin sa buhay. Tuwing
Pasko ho 'yon."

Aw. Her Valerian really is very sweet and generous to his employees, hindi nga lang
yon nakikita sa labas. That made her even treasure him more.

"Well, natutuwa ako na may kabaitan naman pala sa katawan si Valerian pagdating sa
mga empleyado niya." Nakangiting aniya.

Tumango ang babae. "Nakakatakot nga lang po siyang magalit kasi sisante talaga
kapag hindi maayos ang trabaho mo o kaya naman kapag nag suggest ka na maglagay ng
paliparan sa Japan at Spain. Galit talaga si Sir sa mga Hapon at Espanyol dahil daw
'yon sa pananakop ng mga ito sa bansa natin. Hindi maka move on si Sir."

Espanyol? She though he hated Japan, pati pala espanyol galit ito. Why is that?

At hindi siya naniniwalana dahil iyon sa pananakop.

"Sige, ma'am, alis na ho ako. Baka maabutan ako ni Sir, singhalan na naman ako
no'n."

Umalis na ang babae pero naguguluhan pa rin si Grace. Valerian hated Japan and
Spain. Alam niya ang rason sa Japan, pero ang Spain? Anong nangyari? Walang
kinalaman 'yon sa pananakop ng mga ito sa Pilipinas, alam niyang may mas malalim pa
na dahilan si Valerian.

Minutes later, when Valerian came out from the bathroom, he now looks okay.

"Okay ka na? Namumutla ka kanina." Lumapit siya rito saka niyakap ito sa beywang.

Hinalikan nito ang nuo niya. "Sorry about earlier." Hinaplos nito ang pisngi niya.
"I really have a very bad attitude when I'm mad. Pasensiya na sa pagsigaw ko at
pagmumura, sanay na ako e, pero hindi ko gustong marinig mo 'yon. I know how much
you hate cussing, but I'm not saying sorry to my employees. Maybe it's my ego
talking, but i wasn't raise to say sorry. Kung pinalaki kang sheltered ng mga
magulang mo, pinalaki naman akong dapat ginagalang at kinakatakutan ka ng mga tao."

"But you always say sorry to me." She pointed out.

He smiled. "Iba ka naman, e." He kissed her on the lips. "Ikaw ang babaeng unti-
unting nagiging laman nito." Tinuro nito ang puso.

Kumunot naman ang nuo niya. "Hindi ako kaysa riyan, Valerian."
Mahinan itong natawa. "Not literally but figuratively speaking."

"Ah." Mahina siyang tumawa. "Akala ko naman ipapasok mo ako riyan, nananakot ka e."

Napailing-iling ito habang mahinang

tumatawa saka inakbayan siya. "So, why are you here with cupcakes?"

"Kasi na miss kita e."

"So honest." Napalatak ito saka hinila siya pa-upo, sa swivel chair ito, siya naman
ay sa mga hita nito. "I miss you too but sadly, may trabaho akong dapat
asikasohin."

"Naiintindihan ko. Aalis na ba ako?"

Napatitig sa kaniya si Valerian. "Ayokong umalis ka, gusto ko nakikita kita habang
nagta-trabaho ako."

That made her heart pound. "Ahm, doon nalang ako uupo," tinuro niya ang sofa na
nasa gilid ng opisina nito, "para hindi ako maka-isturbo sayo. Ayokong umuwi,
actually, wala naman akong gagawin sa bahay."

"Okay. Deal." Pinangko siya nito at idiniposito sa mahabang sofa. Ibinigay nito ang
cellphone sa kaniya kasama ang headset. "May mga games diyan tapos maraming music.
Ikaw na bahala i-entertain ang sarili mo. I really have to work my fucking ass of."

Hinalikan niya ito. "Huwag magmumura at sige na, magtrabaho ka na."

Ngumiti si Valerian saka bumalik sa mesa nito.

That was their set up for the whole day. She entertained herself with Valerian's
phone while he worked so hard. Ilang tawag ang natanggap nito at panay ang mura.

When lunch came, nagpahatid lang si Valerian ng pagkain sa opisina nito pero siya
lang ang kumain, busy kasi ito masyado. Siya naman ay kinuha ang aso niya na iniwan
niya sa kotse niya saka dinala 'yon sa opisina ni Valerian at doon ito pinakain.

Valerian doesn't mind. Natuwa pa nga ito dahil may pagkakaabalahan daw siya.

Nang sumapit ang hapon, nagkaroon ito ng meeting with the Board. Naiwan siyang mag-
isa kasama si Valerian na aso niya.

As she pass the time, naglagay siya ng headset sa taenga saka nakinig ng musika.
Hindi niya namalayan na napadaos-dos pala siya pahiga sa mahabang sofa at
nakatulog.

"YES, i know. You don't have to fucking remind me." Pagalit niyang sabi sa isang
myembro ng Board saka malakas na isinara ang pinto. "Fuck!" Naglakad siya palapit
sa sofa at kinaroroonan ni Grace. "Moon cake, sa wakas, nakalapag na ang eroplano
ko sa Dubai at safe na sila-" napatigil siya sa pagsasalita ng makitang mahimbing
itong natutulog.

Lumuhod siya sa tabi ng sofa at pinakatitigan ang maamo nitong mukha.

He made it through this hard day because of her being with him. Kahit naka-upo lang
ito rito sa sofa, masasabi niyang ito ang naging lakas niya para maayos ang
problema. Her presence made him calm, her smile melted his anger and her soothing
voice made him stop shouting at his employees.

Balanse nga sila ni Grace. Siya, masama ang ugali, samantalang ito ay ang bait-
bait. And it made him even loves her more than he already had. Yes. He fucking
loves her. He loves everything about her. And hopefully, she would feel the same
way soon.

Tumayo si Valerian saka binuksan ang pribadong silid na pinagawa niya sa loob ng
opisina na ginagamit niya sa tuwing ginagabi siya sa trabaho ay dito nalang siya
natutulog.

Maingat niyang pinangko si Grace saka ihiniga sa malambot na kama at kinumotan ito.
He kissed her forehead and was about to leave when Grace spoke.

"Don't leave." Anito na paanas.

"Hindi
ako aalis." Bulong niya sa labi nito. "Kakausapin ko lang si Lester. Babalik din
ako kaagad."

"Okay."

Lumabas siya sa pribadong silid na 'yon saka lumabas ng opisina para kausapin ang
secretary niya.

"Lester."

Awtomatikong tumayo ito. "Sir."

"Four-thirty na naman ng hapon, mag early out na kayo. May tatapusin lang akong
trabaho, mauna na kayo. I know today has been stressful so mag pahinga kayo ng
maaga." Sabi niya.

Ngumiti si Lester. "Yes, Boss."

"Okay." Bumalik siya sa opisina saka tinawagan si Knight. "Hey, Velazquez."

"Valerian!" Ang saya ng boses nito. "At last, tumawag ka."

Napailing-iling siya. "Puwede bang ikaw muna ang magpakain kay Knight at Shun. Baka
late kasi akong umuwi."

"Sure, buddy. Need anything else?"

He sighed. Baka hindi talaga sila makauwi. Ayaw niya ng nagmamaneho ng sobrang
lalim na ng gabi. "At puwede mo ba akong dalhan ng bagong tuxedo rito sa opisina?"

"Sure, bud."

"Thanks, man."
"Anytime." May bahid na ngiti ang boses nito at napangiti na rin siya.

Mababaw lang talaga ang kaligayahan ni Knight.

Valerian, then, called Tyron, his cousin.

"Yes, Volkzki?" Bungad sa kaniya ni Tyron.

"Hey, puwede bang makausap asawa mo?"

"At bakit?" Kaagad na tumalim ang boses nito.

"It's a girl thing."

"Oh. Dapat sinabi mo kaagad." Kapagkuwan ay sumigaw ito. "Raine, baby, gusto kang
makausap ni Valerian."

Seconds later, Raine spoke from the other line. "Gusto mo daw akong makausap?"

"Yes." Napakagat siya sa ibabang labi at nilabanan ang hiya. "Ahm, puwede bang
manghiram ng damit sayo saka undergarments

na bago kung mayroon ka?"

Fuck! Napamura siya ng nawalan ng imik ang nasa kabilang linya.

Then she finally spoke again. "Bakit? Bakla ka?"

Malutong siya napamura. "What the fuck?! No! It's not for me!"

"Oh, okay." Tatawa-tawang sabi nito. "Kukunin mo ba rito ang mga damit?"
"No. Busy ako." Mabilis niyang tugon. "Puwede bang pakisabi kay Tyron na ibigay
niya kay Knight Velazquez, nakatira siya riyan sa Village namin, baka nasa bahay ko
'yon ngayon."

"Okay. Sasabihin ko."

Pinatay niya ang tawag ng hindi nagpapasalamat. Parang ang awkward magpasalamat.

Ini-lock niya ang pinto ng opisina saka bumalik sa pribadong silid kung saan
mahimbing na natutulog si Grace.

Hinalikan lang niya ang nuo nito saka bumalik sa mesa niya at tinapos ang trabaho
niya sa araw na 'yon.

When the clock strike six, tumawag si Knight.

"What?"

"Can you fucking tell your security guard to fucking let me in?!" Minsan lang ito
magalit kaya alam kaagad ni Valerian na bad trip ito.

Pinindot niya ang intercom na naka-konekta sa security guard house. "Papasukin niyo
si Knight Velazquez."

"Yes, Sir."

Ibinalik niya ang atensiyon kay Knight. "Pinapasok ka na?"

"Fuck, yeah. Nasa elevator na ako."

"Good." Pinatay niya ang tawag at binuksan ang pinto ng opisina.

Minutes later, Knight enter his office, naka-hanger pa talaga ang tuxedo niya saka
may paper bag itong nilagay sa ibabaw ng mesa niya. "Pinapabigay 'yan ni Tyron
Zapanta."
Valerian grinned. "Great."

"Bakit ba dito ka magkakampo ngayong gabi?" Tanong sa kaniya ni Knight at salamat

naman, okay na ang tagalog nito.

"Nakatulog kasi si Grace sa sofa, ayokong gisingin at ayokong magmaneho kapag

malalim na ang gabi."

"Oh," ngumisi ito, "your love interest."

Pinaikot niya ang mga mata. "Layas na."

Sinimangotan siya nito. "Ang sama mo. May bayad 'tong ginawa ko."

"Name it."

"Dinner. Tomorrow. At my house." Ngumiti ito. "Dalhin mo si Grace para masaya.

Bumabait ka kasi kapag kasama mo siya, e, napuputol ang nagsasanga-sanga mong
sungay."

He rolled his eyes and showed him his middle finger. "Pupunta ako, now leave."

Tatawa-tawang lumabas ng opisina niya si Knight. Napailing-iling siya saka muling

ini-lock ang pinto ng opisina saka pumasok sa pribadong silid.

He sighed and took off his clothes, maliban nalang sa boxer na suot saka maingat na
tumabi ng higa kay Grace.

Ahh. This is heaven.

=================

CHAPTER 16
CHAPTER 16

NAGISING si Grace mula sa mahimbing na pagkakatulog. Ininat niya ang mga braso at
tumingin sa paligid. Napakurap-kurap siya at nilukob ng takot ang buo niyang
pagkatao ng makitang hindi pamilyar sa kaniya ang silid na kinaruruonan, pero
kaagad din naman siyang kumalma ng makita si Valerian sa tabi niya.

Mahimbing itong natutulog.

Out of curiosity, sumilip siya sa loob ng kumot nito. Napangiti siya ng makitang
naka-boxer lang ang binata.

Maingat niyang hinubad ang lahat ng damit sa katawan niya saka dahan-dahang
pumatong kay Valerian. Grace smiled when he didn't wake up. Great. Magagawa niya
ang kapilyahang iniisip.

Itinali muna niya ang mahabang buhok saka sinimulang halikan ang matitipunong
dibdib ni Valerian. She kissed his nipples and sucked it lightly. Nag-i-enjoy siya
sa ginagawa lalo na nang marinig ang mahinang mga daing ng binata.

Pinaikot niya ang dila sa nipple nito saka bumaba ang labi niya sa tiyan nito,
pababa sa puson hanggang makarating siya sa waistline ng suot nitong boxer. Hinila
niya iyon pababa at napasinghap ng kumawala ang nag-uumigting nitong pagkalalaki,
tumama ang dulo niyon sa labi niya.

Napalunok si Grace. Good heavens. Ang haba at ang laki talaga ng pagkalalaki nito.
Parang napakasarap niyong ipasok sa bibig niya, at 'yon nga ang ginawa niya.

She put his manhood inside her mouth and then moves up and down. Napaungol siya sa
ginagawa, pinag-igihan niya ang bawat paggalaw ng bibig pataas at pababa.
Nasisiyahan siya sa reaksiyon ni Valerian sa ginagaws niya, panay ang daing

nito at marahang gumalagaw ang balakang nito at ipinapasok ang kahabaan sa bibig
niya at sinasagad 'yon.

Grace keeps on moving her mouth up and down, licking him and swirling his tongue
around his shaft. Nag-angat siya ng tingin kay Valerian habang subo-subo ang
pagkalalaki nito.

Nagtama ang mga mata nila.

"Nag-i-enjoy ka?" Nangingiting tanong nito sa kaniya.

Tumango siya dahil hindi makapagdalita dahil subo niya ang kahabaan nito.

Tumaas ang kilay nito. "Mas ma-enjoy kong uupuan mo ang kaibigan ko. Like a
cowgirl." He wagged his eyebrow at her. "Diba gusto mong subukan 'yon?"

Iniluwa niya ang pagkalalaki nito saka excited na inupuan ang pagkalalaki nito na
sakto namang pumasok sa loob niya dahilan para mapadaing siya ng malakas.

"Ohhh!" She put her palm on his abdomen and then she pushed herself up and down.
"Ohh, Valerian."

"Fuck, moon cake!" He gripped her waist. "Is this your way of greeting me a good
morning?"

Napangiti siya. "Nagustuhan mo ba ang pagbati ko ng magandang umaga?"

Valerian grinned. "I don't like it, i love it."

She chuckled. "Mabuti naman."

Inumpisahan niyang gumalaw ng pataas at pababa. Sa bawat galaw ng katawan niya ay

umouga ang dibdib niya at nakatotok doon ang mga mata ni Valerian, puno iyon ng
pagnanasa.

Unconsciously, she tightened her muscle around his manhood.

"Fuck, Grace!" He hissed and moaned. "Holy fuck-ohh!" Pinalalandas nito ang kamay
mula sa beywang niya hanggang sa mga hita at pang-upo niya. "Massage your breast,
moon cake."

Napaawang ang labi

niya sa utos nito pero sinunod niya. Hinawakan niya ang sariling dibdib at marahang
menasahe 'yon. Napaungol siya sa ginagawa dahil nakakaramdam siya ng kiliti habang
pinapaikot ang daliri sa nipple niya.

"Ohh!" Dumadagdag pa sa masarap na sensasyong nararamdaman ang paglabas-masok ng

kahabaan nito sa loob niya. It feels so good. "Ohh! Valerian! Ohh!"

"Fuck, Grace-ohhh! Sige pa, isagad mo, moon cake." Hinihingal na ani ni Valerian
habang nakapikit ang mga mata nito at nakaguhit sa mukha nito ang sarap na
nararamdaman. "Fuck, ohh!"

She felt like she's in heaven, being blessed by angels. "Valerian, ahh! Ohh! Ang
sarap, ohh!"

Pakiramdam ni Grace ay nangangabayo siya habang itinataas at ibinababa ang katawan

niya. Lumilikha ng kakaibang ingay ang pag-iisa ng katawan nila ni Valerian,
kasabay niyon ay ang mga ungol nilang dalawa.

"Grace, moon cake, ahh! Shit! Fuck!" Valerian keeps on moaning and groaning as he
thrust his hips up and down.

Nakaliyad naman si Grace, hinihingal siya at naliligo siya sa sariling pawis pero
panay parin ang galaw niya. Napapasigaw siya sa sarap. Para siyang nahihibang.

"Ahh!" Ungol niya. "Malapit na akong labasan, Valerian! Ohh! Ohh!"

Sagad na sagad ang pagkalalaki nito sa loob niya at para siyang nahihibang sa
sarap. Mariing napapikit ang mata niya. Her face is in pure bliss and pleasure.

"Sabay tayo, moon cake." Habol ang hiningang sabi ni Valerian. "I'm cuming-ohh,
fuck!"

Grace squeezed her eyes shut as her body release and spasm

in pure ecstasy. Parang nayanig ang buong kalukuwa niya sa pagsabog sa kaibuturan
niya at nakakita siya ng bituin sa likod ng talukap ng mga mata.

"Valerian!" She moaned his name out loud as she orgasm around Valerian's manhood
that's also spurting hot semen, filling her womanhood.
Pagod na pagod na dumapa siya sa katawan ni Valerian, niyakap naman kaagad siya ng
binata.

"Ang sarap." Paanas niyang sabi. "I want to do it again."

Hinagod ni Valerian ang likod niya saka hinalikan ang leeg niya. "Me too, moon
cake, but breakfast first. Ayokong magustom ka."

Napangiti siya. This man never seized to sweeten up her day.

Valerian rolled her unto the bed. Pinulot nito ang panty niya na nasa gilid ng kama
at dahan-dahan iyong isinuot sa kaniya.

Grace smiled. "Thank you."

Ngumiti lang ito saka inabot ang paper bag na nakalagay sa uluhan niya.

"Ano 'yan?" Tanong niya na nakakunot ang nuo.

"I borrowed these from my cousin's wife." May inilabas itong simpling bestida na
kulay beige at isang pares ng underwear na mukhang bago pa. "Ito muna ang suotin
mo." Anito.

She roamed her eyes around the room. "May banyo ka rito? Teka, nasaan pala tayo?"

Hinalikan siya nito sa nuo saka umalis sa kama. "Nasa private room tayo ng opisina
ko."

Napasimangot siya at may munting kumurot sa puso niya ng may pumasok sa isip niya.
"Nagdadala ka ng babae rito?"

He frowned. "No, this room is same with my house, sacred. Ikaw palang ang babaeng
nakapasok dito at nakatulog sa bahay ko."
That made her happy again. "Talaga? Ako lang? I am that special?"

"Very special." Pinangigilan nito ang tungki ng ilong niya saka may tinurong pinto.
"'Yan ang banyo, maliligo ka?"

Mabilis siyang tumango. "Sige, sige."

Mabilis siyang umalis sa kama at tumakbo patungong banyo saka mabilis na naligo.
Kompleto ng kagamitan ang banyo, simula sa shampoo hanggang sa tuwalya.

Kaso isa lang ang tuwalya, sa halip na ipulupot 'yon sa katawan niya, pinulupot
niya 'yon sa basa niyang buhok saka hubad na lumabas ng banyo.

Valerian's eyes automatically settled on her. "Fuck, Grace, you're making me

fucking horny."

"Sorry." Napangiwi siya. "Gusto ko kasi matuyo kaagad ang buhok ko."

"Come here." His eyes darkening with hunger. "Let me cover you up, moon cake."

Kaagad naman siyang lumapit kay Valerian na hawak ang undergarments saka isinuot
'yon sa kaniya. Sinunod nitong isuot ay ang simpleng bestida na kulay beige.

"There. All covered." Parang nakahinga ito ng maluwang.

Pilya siyang napangiti ng may naisip.

Valerian was sitting on the edge of the bed; Grace quickly straddled his lap and
kissed his lips.

Valerian groaned and quickly kissed her back. Napayakap siya sa leeg ng binata ng
mas lumalim pa ang halikan nila. Napaungol siya ng gumapang ang labi nito sa leeg
niya.
"Valerian..."

"Yes, moon cake?" He was breathing heavily.

"Basa na ako."

Naramdaman niyang ngumiti ang labi ng nakalapat sa leeg nito. "That's good, moon
cake. Very good."

Sa isang iglap, naihiga siya nito sa kama at kinubabawan. At dahil hubad

pa ito, naramdaman niyang tumutusok ang dulo ng mahaba nitong pagkalalaki sa bukana
ng pagkababae niya at tanging ang panty niya lang ang nakaharang para hindi ito
makapasok.

"Valerian..." ungol niya sa pangalan ng binata, "i want you." Ungol niya na
naglalambing. "I want you so much, baby."

He rubbed his lips against her nipple and bit it lightly. "I want you too, moon
cake."

Habol niya ang hininga. "Akala ko mag-aagahan tayo?"

"Breakfast can fucking wait." Wika nito saka ibinaba ang panty niya hanggang tuhod
saka itinaas ang dalawang binti niya at ipinatong iyon sa kaliwang balikat nito
saka malakas na ipinasok ang kahabaan nito sa loob niya.

"Valerian! Ahh!" Daing niya ng maramdamang sagad na sagad ang pagkalalaki nito sa
loob niya.

His long and thick manhood stretched her insides; the sensation is making her moan
in blissful ecstasy.

Her eyes rolled back in blinding pleasure. Lalo na nang ilabas-masok nito ang
matigas na pagkalalaki sa loob niya, para siyang nahihibang sa bawat paggalaw
niyon, parang mapupugto ang hininga niya sa sobrang sarap.
"Ohh, Valerian." Daing niya ng bumilis ang bawat ulos nito. "Ahh!"

Hindi alam ni Grace kung saan siya babaling, kung saan siya kukuha ng lakas, hindi
niya maidilat ang mga mata sa sobrang sarap ng sensasyong nararamdaman.

Grace is lost in her lustful thoughts. Next thing she knew, she orgasm around
Valerian who's semen is also filling her womanhood.

Pareho silang hinihingal ni Valerian ng mahiga ito sa tabi niya.

"Sorry." Anito na nakabaling sa kaniya. "I get your pússy dirty again."

Nagkibit-balikat siya. "Okay lang. I like getting dirty with you."

Napalatak si Valerian saka mahinang tumawa. "Aww, my moon cake is learning to talk
dirty."

Kumunot ang nuo niya. "Talk dirty?" Nasisiguro niyang hindi literal ang ibig nitong
sabihin. With Valerian, she learned that most of the words that he used are
figuratively speaking. "Dirty ba ang topic natin? Please, enlighten me."

Dumapa ang binata sa kama, ang mukha nila ay magkalapit sa isa't-isa. "Talking
dirty is like this." Tumikhim ito. "I'm gonna fuck you hard, your pússy will get
swollen and your wetness will dripped down from your cúnt but you'll still want
more of my hard and thick cóck buried inside you."

Kulay kamatis na ang mukha niya sa mga binibitawan nitong salita.

Ngumiti si Valerian. "That's talking dirty, moon cake. Now, you do it."

Mabilis siyang umiling. "Hindi ko kaya."

"Kaya mo 'yan." Pagpapalakas nito ng loob niya. "Kaya mong gawin 'yon. Masasabi
kong simula ng makilala kita, may kaunti ka nang pinagbago, hindi ka na masyadong
literal, minsan nalang, kaya alam kong kaya mo."

Nakanguso lang siya habang nagsadalita ito. "Hindi ko talaga kaya."

"Kaya mo nga, subukan mo lang." Pangungulit nito.

She sighed. "Okay, susubukan." Humugot siya ng isang napakalalim na hininga saka
ibinuka ang bibig. "I, ahm, w-want your c-co- ahm, co-ck inside m-me and my pu-"
mariin niyang pinikit ang mga mata habang nagdadalita dahil nahihiya siya sa
lumalabas sa bibig niya, "-p-pússy

w-wants more." She blew a loud breath and smile widely. "There. Nasabi ko na."

Valerian smiled, impressed. "I'm impressed, pero huwag kang magsasalita ng ganoon
sa iba," lumamlam ang mata nito, "minsan, binabastos ng mga lalaki ang mga babaeng
nagsasalita ng ganoon."

"Babastosin mo ako?" Namimilog ang matang tanong niya.

Umiling ito. "No. Hindi kita babastosin, malaki ang respeto ko sayo, Grace. Hindi
lang halata minsan."

Napangiti siya. Palagi namang hindi halata ang magagandang katangian nito.

"Breakfast?" Valerian grinned. "Doon tayo sa paborito kong kainan ng agahan."

Kaagad siyang na excite sa narinig. "Okay!"

"Sige, maliligo lang ako tapos aalis na tayo." Anito saka nagmamadaling pumasok sa
banyo.

Si Grace naman ay inayos ang pagkakasuot ng panty saka sinuklay ang mahaba at
basang buhok. Naglagay siya ng kaunting pulbos sa mukha, nagpahid ng hindi gaanong
kakapal na lipstick sa mga labi saka nagpabango.
Mabuti nalang at nadala pala niya ang shoulder bag na may lamang pam-paganda.

Nang lumabas si Valerian sa banyo, hubo't-hubad ito.

Grace raked an appreciative look over his super yummy body. Nakakabuhay ng mga
cells sa katawan ang kakisigan nitong taglay.

"Huwag mo akong tingnan ng ganyan, moon cake," babala nito sa kaniya, "baka hindi
tayo makalabas sa silid na 'to dahil aangkinin kita ng paulit-ulit buong maghapon."

Napalunok siya at nag-iwas ng tingin. But it wasn't so bad though, to make love
with Valerian whole day long. It would be a perfect day for her.

Napaigtad si Grace ng may yumakap sa kaniya mula sa likuran. "Let's go?"

Ngumiti siya. "Sige."

Magkahawak kamay silang lumabas sa silid ni Valerian na nasa loob ng opisina nito
saka naka-akbay si Valerian habang pababa sila sa elevator. She likes the feeling
of his arm wrapped around her shoulder possessively.

Nang makalabas sila sa elevator, pinagtitinginan sila ng mga empleyadong naroon na

at maagang pumasok. Walang paki si Valerian na iginiya siya patungo sa kotse nito
na nakaparada sa parking lot at pinagbukas siya ng pinto.

"Get in, moon cake." Swabe nitong sabi.

Natatawang sumakay siya saka isinara ang pinto at umikot ito patungong passenger
seat.

Nang makarating sila sa sinasabi ni Valerian na paborito nito kainan ng agahan,

asikasong-asikaso sila ng Manager. Mukhang kilala ang binata sa Restaurant na 'to.

Nang dumating ang inoder nilang pagkain, pareho silang walang imik ng binata at
naka fucos lang ang atensiyon sa pagkain, hanggang sa basagin ni Valerian ang
katahimikan.
"Gusto mo bang sumama sakin mamaya?" Tanong nito.

Tumaas ang kilay niya. "Saan?"

"Sa Dinner party, hosted by Knight Velazquez."

"Oh." Napangiti siya. "Sige. Sama ako. Saan ba gaganapin?"

"Sa bahay niya."

Mas lumapad ang ngiti niya. "Excited na ako."

Ngumiti ito. "Me too." Ang ngiti nito ay nauwi sa ngisi. "Anyway, may cupcake ka pa
na ginawa mo? Puwede mo 'yong dalhin mamaya sa dinner. They will love it. Promise."

Nagliwanag ang mukha niya. "Oo, marami pa akong cupcake sa ref. Sige, dadalhin ko
mamayang gabi."

Ang lapad ng ngisi ni Valerian. "Great! I can't wait!"

She felt so excited. "Me too."

Nagpatuloy sila sa pagkain ni Valerian habang nag-uusap paminsan-minsan.

"Anyway, si Valerian na aso mo, ihahatid ko nalang maya kasabay ng paghatid ko sa

sasakyan mo sa condo mo. Pakakainin ko nalang siya, huwag kang mag-alala."

"Sa Clinic ko mo ipadala. Magbubukas ako ngayon. And I'm not worried." Alam naman
niyang hindi gugutomin ni Valerian ang aso niya. "Ingatan mo ang aso ko, ha?"

"Opo."
"Thank you."

"Welcome, moon cake."

Ngumiti siya saka nagpatuloy sa pagkain.

Today she decided to open her Clinic. Time to work for a living.

A/N: Happy Birthday to Miles--> Alam mo na kung sino ka. And also, Happy belatrd
birthday to Jeannalyn. Hayan, nagawa ko na.

And Happy Birthday to VIENNA SUGON! Hey, sis, stay happy and Beautiful.

=================

CHAPTER 17

CHAPTER 17

MADAMI siyang naging pasyente sa araw na 'yon. Halos hindi niya namalayan na hapon
na. Sa sobrang dami, nakalimutan na niyang kumain ng lunch dahil naging abala siya.

Pabagsak na naupo si Grace sa swivel chait niya ng wala nang tao sa Clinic niya. At
last, makakapagpahinga na rin siya.

Kinuha niya ang cellphone sa bag saka tiningnan kung may mensahe siyang natanggap.

Thirty-five miscalls and twenty messages.

Napanganga siya. At lahat 'yon ay galing kay Valerian. Holy mother of God. Baka
nag-alala 'yon ng hindi niya sinasagot ang tawag nito.
Akmang tatawagan niya si Valerian ng bumukas ang pinto ng Clinic niya.

"I was worried, damn it!" It was Valerian who entered and he was fuming mad. "Hindi
mo sinagot ang tawag ko, hindi ka nag reply sa text ko, fuck, Grace, mababaliw ako
sa pag-aalala sayo. Dapat nasa Board meeting ako ngayon, but I'm here because I'm
fucking worried that something bad happened to you and-"

"I was busy." Sansala niya sa iba nitong sasabihin. "Pasensiya na. Ang dami ko
kasing pasyente."

Lumambot ang mukha nito. "God, Grace," bumuntong-hininga ito, "i was so worried."

"I know. Nakikita ko sa mukha mo." Sabi niya saka lumapit dito at kinuha ang aso
niyang si Valerian na karga-karga nito. "Pasensiya na. Hindi ko sinasadyang pag-
alalahin ka. Marami lang talaga akong pasyente kaya hindi ko napansin na tumatawag
ka." Ginawaran niya ng halik ang mga labi nito. "Sorry na, huwag ka nang magalit."
Paglalambing niya saka niyakap ito sa beywang. "Hindi na po mauulit."

Valerian

sighed. "Para namang kaya kong magalit sayo ng matagal. Nag-alala lang talaga ako
sayo ng sobra akala ko napano ka na." Sinapo nito ang mukha niya saka hinaplos ng
hinalalaki nito ang pisngi niya. "Nawala na ang dalawang taong mahalaga sa buhay
ko, ayokong mawalan ulit ng isa pa, moon cake. Lalong-lalo na kung ikaw ang
mawawala sa akin. Truth to be told, I'm afraid to lose you, moon cake." He pressed
his forehead against hers. "You become a vital part of my life and losing you is
like losing a part of my body, maybe my heart."

Naguluhan siya. "Valerian, hindi ko kukunin ang puso mo kung aalis man ako. Ayaw
kong mamatay ka, baliw ka talaga."

Mahina itong natawa. "Aww. My very literal thinker moon cake." He pressed his lips
on hers. "Ito nalang," nginitian siya nito, "ikaw ang puso ko, kaya kung mawawala
ka, para na ring nawala ang puso ko."

'Yon ang nagpangiti sa kaniya ng sobrang lapad. Tumibok ng mabilis ang puso niya
kasabay ng kilig na naramdaman niya. "I am your heart?"

"Yes."
"You are my heart too." Madamdaming aniya. "Kaya huwag kang mawawala dahil
mamamatay ako. Figuratively speaking." Pahabol niya na ikinatawa ni Valerian.
"Anyway, hindi pa nag-a-alas-singko, bumalik ka na sa office mo. Didn't you tell me
that you should be in a Board Meeting right now-"

"Fuck! Fuck!"

Napangiwi siya sa pagmumura na naman nito. "Valerian!"

"Sorry." Napangiwi ito. "Sige, aalis na ako." He kissed her lips. "Sunduin kita
mamaya sa condo mo."

She

instantly smiled. "Yes, Sir."

Nagdilim ang mukha ni Valerian. "Don't call me that."

Napakagat-labi siya. "Sorry, baby."

Doon lumiwanag ang mukha ni Valerian. "Great." Hinalikan ulit siya nito saka
nagmamadaling lumabas ng Clinic niya.

Napangiti siya habang nakatingin kay Valerian na nagmamadaling sumakay sa sasakyan

nitong Black Sedan.

Napaka-weird talaga ni Valerian. Ito ang taong napakadaling mag-alala at

napakadaling magalit na parang bombang sumasabog. Pero ito rin ang nakilala niyang
lalaking sweet at mahalay.

Natawa siya sa panghuling naisip. Mahalay talaga si Valerian. Sigurado siya do'n.
Kasi naapektuhan na siya sa kahakayan nito. Kapag kasama niya si Valerian, all she
could think about is undressing him, taking him to bed kissing his chest, sucking
him and making love with him.
Feeling niya ay adik siya. Pero hindi naman yata, kasi kay Valerian lang naman siya
ganoon, hindi sa ibang lalaki. Kaya masasabi niyang kay Valerian lang siya adik.

Bumuntong-hininga siya saka naghanda na para umuwi.

MAG-AALAS-SAIS na ng gabi pero wala pa si Valerian at ayos lang 'yon kay Grace.
Hindi kasi siya makapag-decide kong ano ang susuotin.

For the first time in her life, she wants to look beautiful for Valerian. She wants
to look perfect.

Sabi ni Valerian ay dinner party daw sa bahay ni Knight Velazquez.

Grace wants to look her best. She wants to be beautiful, para maipagmalaki siya ni
Valerian. Kaya hindi siya makapag-decide

kong ano ang susuotin.

That's why she called Tessmarie.

"Girl, napatawag ka. May kailangan ka?" Kaagad na tanong ni Tessmarie sa kaniya.

Huminga siya ng malalim. "May pupuntahan akong dinner party kasama si Valerian. And
i don't know what to wear." Nagpa-panic na siya. "Please, tulungan mo ako."

Tessmarie giggled. "Leave it to me."

"Nandito ako sa condo."

"I'll be there."

Nakahinga na ng maluwang si Grace sa narinig. She hanged up and waits for Tessmarie
to arrive.
After twenty minutes, Tessmarie entered her house.

"Okay, girl, ipakita mo sakin ang mga damit mo." Kaagad nitong sabi ng makapasok sa
unit niya.

Hinila niya si Tessmarie patungong silid niya saka binuksan ang closet niya.

"Hindi ako makapili." Aniya.

Nagmamadaling inisa-isa nitong tiningnan ang naka-hanger niyang mga damit.

Napatigil ito sa pag-iisa-isa sa damit niya ng makita ang itim niyang damit na ini-
regalo ni Nali sa kaniya nuong kaarawan niya.

She bit her lower lip. "Sa tingin mo bagay 'yan?" Tanong niya.

Ngumisi si Tessmarie. "Yes! Bagay 'to sayo." She sounds excited. "Bagay na bagay
'to sayo, Girl!"

Huminga siya ng malalim. "Sige. I'll try it on."

Tessmarie wagged her eyebrows at her. "Go on." She urged her. "Isuot mo na."

Kinuha niya ang damit saka tumakbo patungong banyo at nagbihis. Nang lumabas siya,
napatili si Tessmarie.

"Ayei!" Mabilis itong lumapit sa kaniya saka hinawakan siya sa beywang at sinuri
ang katawan niya. "Wow. Ang seksi mo, Girl!" Ang lapad ng ngiti nito. "Bagay na
bagay."

Napangiti siya habang

nakatingin sa salamin. Hapit na hapit ang katawan niya tube dress na suot, kita ang
maputi at makurba niyang beywang. Parang naubusan ng tela ang damit niya kasi
nangangalahati lang 'yon sa hita niya. Her back is bare down to the base of her
spine and also her arms.
All in all, ang sexy ng damit niya at nasisiguro niyang magugustuhan 'yon ni
Valerian.

"This is it." Aniya saka ngumiti. "Now, i have to do my hair."

"Tutulungan kita." Wika ni Tessmarie saka sinuklay ang buhok niya.

Ten minutes later, her hair is in well-styled bun, with curly hair cascading down
her bare neck.

"Hayan, ang ganda mo na." Nakangiting sabi ni Tessmarie habang nakatingin sa

salamin. "Anyway, ako'y aalis na kasi baka dumating si Valerian."

Humarap siya rito. "Maraming salamat, Tessmarie."

"Welcome." Ngumiti sa kaniya ang kaibigan saka umalis na sa unit niya.

Huminga siya ng malalim saka hinintay si Valerian sa sala. Minutes later, the
doorbell rang. Napangiti siya.

Valerian is here.

Mabilis niyang binuksan ang pinto at napangiti ng makita ang binata. He's wearing
simple black faded jeans, Italian shoes and a statement dark blue t-shirt saying
'Keep Calm and Fuck me'.

Napakurap-kurap siya sa nakasulat sa damit nito. "Pati ba naman t-shirt mo,

nagmumura?"

Sa halip na sagutin siya, nanlilisik ang mata nito sa damit na suot niya.

Grace looked down at her dress. "May masama ba sa damit ko?" She innocently asked.
"Masama?" Napakadilim ng

mukha ni Valerian habang iminumuwestra ang kamay sa damit niya. "Fuck, Grace,
that's a very sinful dress! You are not wearing that! Not fucking wearing!" Hinapit
siya nito palapit saka hinila papasok sa condo niya. "Change! Fucking change you
dress, moon cake. Hindi ka lalabas na iyan ang suot mo. And why the hell is your
curve bare?! And why the fuck is your back open?! That dress is not decent! Take it
off, now, Grace. Take it off!"

He was fuming mad and Grace dont understand him at all.

"Hindi ako maganda sa damit ko?" Tanong niya sa binata na halatang galit pa rin.

"Maganda ka pero-"

"'Yon naman pala, e." Nagmatigas siya. "Hindi ako magpapalit ng damit."

"No, you're changing! That dress is a work of a devil! Dapat ang suot mo ay turtle
neck na damit na hanggang paa ang haba-"

"Ayoko." She likes the dress. "I like this dress and I'm not changing." There's
firmness in her voice.

"No, magpapalit ka, ngayon din-"

"Ayoko nga!" Sigaw niya sa sobrang inis. "I wore this because i thought you'll like
it. Nagpaganda ako para sayo tapos pinagpapalit mo ako ng damit? Valerian,
sinasaktan mo ako. Naiiyak na tuloy ako." Suminghot-singhot siya. "Ayaw mo sa damit
ko-"

"Shit!" He quickly embraced her. "Hindi 'yon ang ibig kong sabihin. Ayoko lang na
may makakitang lalaki sayo sa ganoong itsura. Your sexy body is mine and mine
alone, Grace." Humigpit ang yakap nito sa kaniya. "You. Are. Mine. And this dress
is awakening the possessive side of me. I'm possessive of what's mine, moon cake,"
his voice is dark and dangerous, "and you happen to be mine." He gripped his

waist. "Mine. Mine. Mine. And mine."

"Valerian-"
"No. Magpalit ka."

Umiling siya. "Hindi ako magpapalit. Sinuot ko ang damit na 'to para sayo, at sabi
mo maganda ako, kaya hindi ako magpapalit."

"Grace, please..."

Mabilis siyang umiling. "Nasa ref ang cupcake, nakalagay sa kulay pink na box.
Pakikuha nalang." Kumawala siya sa pagkakayakap nito saka nilampasan ito at lumabas
ng condo niya.

Truthfully, she's afraid, baka sa galit ni Valerian ay iwan siya nito. Pero
nilabanan niya ang takot na nararamdaman. The dress shouts her individuality as a
person. Kapag pinalitan niya ang napiling damit, mawawalan siya ng bilang siya.

Grace respects Valerian's individuality, he should to.

Nang bumukas ang elevator, sumakay siya. Si Valerian naman ay nakahabol bago 'yon
sumara, dala-dala nito ang box ng cupcake na gawa niya.

Inirapan niya ito ng magtama ang mata nila at hindi ito kinibo.

"Moon cake?"

Hindi siya kumibo.

"Moon cake?"

She stayed silent.

"Grace, talk to me." May pagmamakaawa sa boses ni Valerian.

Her heart stays hard. Hindi siya kumibo hanggang sa makarating sa ground floor ang
elevator. Walang imik siya lumabas saka naglakad patungo sa nakaparadang sasakyan
ni Valerian.

Nang marinig na binuksan nito ang lock ng pinto, walang imik siyang sumakay sa
passenger seat, pinag-krus ang mga braso sa harap ng dibdib saka hinintay itong
makapasok.

Hindi pa rin kinibo

ni Grace si Valerian habang nagmamaneho, panay ang tawag nito sa pangalan niya at
sa endearment nito para sa kaniya pero nagpanggap siyang parang walang naririnig.

Grace is really irritated at Valerian. Oo nga at ignorante siya sa ibang bagay sa

mundo at palagi siyang masaya at nakangiti pero marunong naman siyang mainis,
mairita at magalit. At ang tatlong 'yon ang nararamdaman niya ngayon.

"Grace, kausapin mo naman ako." Sabi ni Valerian ng iparada nito ang kotse sa labas
ng isang Spanish Styled Mansion. Napakalaki niyon. Nakakalula ang laki. "Grace,
please... parang awa mo na. Please..."

She sighed and faced him. "What?" Inis niyang tanong.

"Moon cake, please, huwag ka nang magalit-"

"At bakit?" Mataray niyang tanong. "I'm angry at you for treating me like that.
Valerian, nirerespeto ko kung sino ka, kung anong pinaggagagawa mo at kung anong
ugali mo. I respect you, Valerian. You should respect me too! I choose to wear this
dress, even if you don't like it, shut the fuck up and respect my decision!"
Inilalabas niya ang galit at nasapo niya ang bibig ng mapansing nagmura siya.

She looks at Valerian, horrified.

Malalaki din ang matang nakatingin ito sa kaniya. "You cussed." Sambit nito na
halatang nagulat. "You fucking cussed." Bumuga ito ng marahas na hangin. "Ganoon ka
kagalit sakin?"

Bumuntong-hininga siya saka napatungo. "I'm sorry, i didn't mean to cussed at you.
Galit lang talaga ako sayo. Kasi naman e, nakakainis. Yes, Valerian, I'm yours but
don't decide for me if i didn't ask you too. May sarili akong isip, may sarili
akong desisyon,
huwag mo akong diktahan."

Nawalan ng imik si Valerian habang titig na titig sa kaniya.

"I'm sorry." Hingi niya ng tawad ulit. "Sana hindi mo ako iwan kasi nagalit ako
sayo-"

"Kahit gustohin kong iwan ka, hindi ko na kaya." Sansala nito sa iba pa niyang
sasabihin. "And why would i leave you just because you're mad? Hindi naman ako
ganoon kababaw, Grace. Hindi ganoon kababaw ang nararamdaman ko para sayo."
Hinawakan nito ang kamay niya at pinisil. "I'm sorry kung sa tingin mo dinidiktahan
kita. That wasn't my intention but I'm really sorry that i made you mad. Nagseselos
lang naman ako sa mga lalaking makakakita sayo na ganiyan ang damit mo. Natatakot
ako na baka kapag nagka-interest sila sayo at ligawan ka, mas piliin mo sila kaysa
sa'kin."

Tumaas ang kilay niya. "Ligawan?"

"Yes, ligawan. Like what I've been doing."

Dalawang kilay na niya ang tumaas. "Nanliligaw ka sakin?"

"Bakit? Hindi ba halata?"

Napakurap-kurap siya. "Hindi ka nagsabi."

"Akala ko alam mo." Ihinilamos nito ang mga palad sa sariling mukha. "Fuck!"
Inuntog nito ang ulo sa monobela. "Fuck!"

Mahina siyang natawa, dahan-dahan nang nawawala ang galit niya sa binata.
"Nanliligaw ka ba sakin?"

Mabilis itong tumingin sa kaniya. "Oo. Nanliligaw ako."

"Talaga?"

"Oo nga, sabi."

Malakas siyang tumawa. "Okay."

He sighed. "Ang tanga-tanga ko." Napailing-iling ito at matiim na tumitig sa mga

mata niya. "Kung tatanungin kita ngayon kung puwedeng manligaw, anong isasagot mo?"

She smiled at him. "I would say yes, you can court me."

Lumiwanag ang mukha nito. "Talaga?"

Tumango siya. "Talagang-talaga."

He grinned. "Good God. I think I'm in heaven."

Natatawang tinampal niya ang balikat nito. "Halika na nga, lumabas na tayo sa
sasakyang 'to."

Nakangiting tumango si Valerian saka sabay silang lumabas sa Black Sedan nito
hanang dala-dala nito ang ginawa niyang cupcake na nakalagay sa box.

A/N: Nagagalit din naman pala ang isang Grace Oquendo. Hehe

=================

CHAPTER 18

CHAPTER 18

MAGKAHAWAK-KAMAY na pumasok si Valerian at Grace sa bahay ni Knight Velazquez, ang

espanyol na may sayad.
Kaagad na nakita ni Valerian ang mga kaibigan na nagkukumpulan sa malaking sala ni
Knight at nag-uusap saka nagtatawanan.

Si Grace lang ang babaeng naroon. Nawawala ang asawa ni Tyron, at ang fiancé ni
Iuhence. Well, hindi naman present ang dalawa. Ang mga kaibigan niyang naroon ay
sina Train Wolkzbin, Lander Storm, Dark Montero, Calyx Vargaz, Cali Sudalga, Shun
Kim at Ymar Stroam.

"Well, well," Knight drawls, "the guest of honors are here."

Valerian rolled his eyes. "Hey, fuckers."

Hindi na nagulat si Valerian ng lumapat ang labi ni Grace sa labi niya. They were
soft against his lips and he wanted more. Gusto niyang masahiin ang dibdib nito o
pisilin ang pang-upo pero hindi puwede kasi nasa harap sila ng nga kaibigan niya.
He respects Grace. But his cóck wants her pússy. Now.

Fuck!

"Huwag kang magmumura, masakit sa taenga." Sabi ni Grace saka ngumiti sa mga
kaibigan niya na parang walang nangyari. "Hi, my name is Grace Oquendo and its nice
meeting you all." She smiled sweetly at his friends.

Napakurap-kurap ang mga kaibigan niya na nagulat pa rin sa paghalik ni Grace sa

kaniya.

"Ahm," tumikhim si Grace, "earth to everyone?"

Si Train ang unang nakabawi sa pagkabigla. "Wow. I'm effing shock. Really shock."

"Bakit naman?" Inosenteng tanong ni Grace kay Train.

"You kissed him." Tinuro siya ni Wolkzbin. "Sa harap namin at mukhang hindi ka
nahiya."

Nagkibit-balikat lang si Grace. "Wala naman

akong dapat ikahiya sa paghalik kay Valerian kasi nagmura siya. Sa isang mura,
dapat ko siyang halikan para tumigil siya."

Napangisi si Cali. "And that's a trick, Miss Grace. Hindi 'yan titigil sa
pagmumura. I'm Cali by the way."

"Hi, Cali." Mahinang natawa si Grace. "True. He tricked me but i like kissing him
so it's okay."

Napalatak ang ibang kaibigan niya ang iba naman ay napasipol.

"So honest." Wika ni Lander saka iminuwestra ang kamay sa pang-isahang sofa. "I'm
Lander Storm, by the way, sit, Miss Grace. Marami kaming itatanong sayo. As
Valerian's friends, we were worried of his well-being, pero sa nakikita namin
ngayon, mas dapat kaming mag-alala sayo."

Inungusan ni Valerian si Lander. "Shut up, Storm. Huwag kang epal."

Tinampal ni Grace ang balikat niya. "Be nice, Valerian."

Fuck shit! Napasimangot siya at nanahimik. Ang mga kaibigan naman niya ay
nagsipulan at tinudyo siya.

"Presenting Valerian Volkzki, Mr. Understanding of the year." Natatawang tudyo ni

Cali sa kaniya.

He flipped his middle fucking finger at Cali. "Fuck off, Sudalga. Ilunod kita do'n
sa pier mo, e."

Tinawanan lang siya ni Cali. "Yeah, yeah, what the fuck ever, Volkzki."

Tumikhim si Grace at dito napunta lahat ng atensiyon.

Nakatingin ang dalaga kay Cali. "You cussed. Should i kiss you too?"
Cali smirked. "Yes, baby."

Fuck, no! Nanlilisik ang mata niyang pinukol ng nakamamatay na tingin si Cali.
"Ikaw na inumin ka, lulunurin talaga kita. I fucking swear!"

Ngumiwi naman si

Grace. "Ayokong halikan ka. Si Valerian lang ang gusto ko."

Valerian felt fucking smug as he puffed his chest. "See? Fuck off, weirdoes'. Ako
lang ang gusto niya kaya huwag kayong epal ka. Nakakamatay ang ka-epal-lan."

Knight rolled his eyes. "Hayaan niyo na 'yan si Val, nagbibinata palang 'yan e."

"Fuck off, Velazquez." Pagsusungit niya sa Knight.

Tinawanan lang siya ni Knight katulad ng palagi nitong ginagawa.

Knight faced Grace. "Kilala mo ba ako di'ba?" Tinuro nito si Wolkzbin. "That's
Train."

"Hi, babes." Ani Train sabay kindat.

Tinapunan niya ito ng nakamamatay na tingin na tinawanan lang ni Wolkzbin.

Sinunod nitong ituro ay si Vargaz. "That's Calyx."

"Hey, baby." Malambing na sabi ni Calyx.

"Fuck off, Vargaz." Valerian hissed, jealous.

Sunod na tinuro ni Knight ay si Montero. "That's Dark."

"I'm Greek." Wika ni Dark.

"And she doesn't fucking care." Pagsusungit ni Valerian kasi nagseselos siya.

Ang huling tinuro ni Knight ay si Stroam. "That's Ymar. At ang dalawang kausap mo
ay si Lander at Cali."

"Hey." Ymar just simply smiled at Grace.

Grace grazed them with her very sweet smile. "Hey, everyone. Kinagagalak ko kayong
makilala."

"What a nice woman." Komento ni Calyx na sinang-ayonan ng tango ni Ymar.

"Did you taint her already?" Tanong ni Shun na tumatawa pa.

Tirisin kaya niya itong hapon na 'to? Nakakairita. "Talk to my fucking hand, Shun
Kim, and fucking die." Inis niyang sabi.

Tumawa

lang ang hapones. "Mabaho ang kamay mo-"

"Hindi naman mabaho ang kamay ni Valerian." Sansala ni Grace kay Shun. "He actually
smells wonderful."

Umupo si Grace sa pang-isahang sofa, siya naman ay naupo sa arm rest habang ang
braso ay naka akbay kay Grace.

Matamang tinitigan ni Shun si Grace. Valerian doesn't like the way Shun stares at
his moon cake. Parang binabasa nito ang dalaga.

And then Shun smiled.

"So, Grace, ano ba ang pinaggagagawa sayo nitong kaibigan namin?" Tanong ni Shun.

Fuck! No way! Fuck! Please don't answer moon cake!

"Well," ngumiti si Grace at alam ni Valerian na hindi pinakinggan ang panalangin

niya. "Ahm, sinungitan niya ako-"

"Walang bago." Cali commented.

Ngumiti si Grace. "Pero nuong makilala ko na siya, hindi naman pala siya masungit."

"Naghimala ba?" Ani Shun at tatawa-tawa. "Forever na masungit iyang si Volkzki."

"Mabait naman siya sa akin at binigyan niya ako ng moon cake." Grace added.

Dark whistled. "Hmm. Moon cake, huh?"

Valerian just rolled his fucking eyes.

Nagpatuloy si Grace sa pagsasalita. "Tapos dinala niya ako sa Isla niya para makita
si Lacoste. In the island, Valerian licked me and it was wonderful-oh, i forgot, in
my condo unit, he demonstrate to me what half-foreplay feels like. Tapos nuong
pauwi na kami, sa speed boat, he introduce me into another pleasurable act, his
finger on my-" tinakpan niya ang bibig nito.

Fucking fuck! Fuck! Grace and his innocence! Habang nagsasalita ito ay parang news
caster na excited na nagri-report.

"Moon cake, those things we did are private." Sabi niya sa dalaga na nakatakip

pa rin ang kamay sa bibig nito. "Huwag kang magkuwento ng ganoon sa kahit kanino."

Namilog ang mata ni Grace saka tinanggal ang kamay niya na nakatakip sa bibig nito.
"Pasensiya na, hindi ko alam." Humarap ito sa mga kaibigan niya. "Please, huwag
niyo nalang pansinin ang mga sinabi ko. Hindi pala puwedeng i-kuwento." Kinagat
nito ang pang-ibabang labi.
Nakanganga lang ang mga kaibigan niya kay Grace, halata ang gulat sa mukha ng mga
ito. They are fucking gaping at her! Fucking stunned. Fucking shock. And fucking
dumbfounded.

Fucking shit! Fucking fuck!

Knight closed his gaping mouth. "Dinner, anyone?"

Tumikhim si Cali saka napailing-iling. "Nagutom ako bigla, halika na."

"Yes, me too." Segunda ni Train.

"Yeah. Me three." Si Shun.

"Me four." Si Calyx.

They look awkward around him and Grace and he wants to fucking laugh. Tingnan mo
nga naman, ang mga kaibigan niyang may mga sayad, nailang sa pinagsasasabi ni
Grace.

Tumingala sa kaniya ang dalaga. "Pupunta na ba tayo sa kusina?"

Valerian grinned and captured Grace's lips. Awtomatiko naman ang naging tugon ng
dalaga sa halika niya. Nangunyapit ito sa leeg niya habang pinapalalim niya ang
halik.

When Valerian pulled away, he smiled at Grace. "Dinner, moon cake?"

Tumango ito habang nakangiti. "Sige. Medyo gutom na rin ako."

Magkahawak kamay silang nagtungo sa kusina. Naroon na ang mga kaibigan niya sa
hapag-kainan at tahimik na hinintay silang makaupo para makapag-umpisa na ang
hapunan.

As they eat in silence, Valerian's evil idea is ready to commence.

Inilapag

niya sa gitna ng mesa ang box ng cupcake na dala-dala niya.

"Here you go, fuckers." Aniya na nakangisi. "Cupcake na gawa ni Grace para sa inyo.
I already ate my share yesterday and it's now your turn to taste this delightful
cupcake."

Valerian swears to fucking hell, his friends will have an intimate relationship
with the comfort room afterwards.

"Yes!" Hiyaw ni Dark. "I love cupcakes."

Mas lumapad ang ngisi ni Valerian. "Me too. Lalo na 'tong cupcake ni Grace,
nakakawala ng ulirat sa sobrang sarap."

Grace smiled sweetly. "Salamat sa papuri."

Kinindatan niya ang dalaga. "Syempre naman. Natikman ko na kaya alam kong masarap."

"Masubukan nga." Wika naman ni Lander.

Mabilis na tinapos ng mga loko ang pagkain saka isa-isang kumuha ng cupcake sa box.

Valerian grinned like an evil Cheshire cat. This is it, fuckers. Time to die!

Halos sabay-sabay na kumagat ang mga kaibigan niya ng cupcake. Grace looked at them
expectantly. May ngiti ito sa mga labi.
Valerian smirked when all his friends face turned green as they tasted the cupcake.

Mala demonyo ang ngisi niya. "Don't you dare hurt her feelings." Warning niya sa
mga kaibigan na parang natulos sa kinauupuan at nagkukulay green na ang mukha.

"Masarap ba?" Magiliw na tanong ni Grace sa mga ito.

Pilit na nilunok ni Knight ang cupcake. "M-masarap." Sinapo nito ang tiyan.
"Nakakamatay nga ang sarap."

Sabay-sabay na tumango ang

mga kaibigan niya saka mabilis na inubos ang cupcake at uminom ng maraming basong
tubig. Halos hindi maipinta lahat ng mukha.

Valerian was chuckling silently and evilly. Buti nga sa inyo. Lunatics!

Sapo-sapo ni Knight ang tiyan at pinipigilan nito ang masuka. Si Train naman ay
nakahawak sa gilid ng mesa. Si Lander at Calyx, ang higpit ng hawak da baso, si
Dark naman ay nahihilo na. Si Cali ay namumutla na at si Shun ay nasa sahig at
gumagapang patungo kung saan.

"Ayos lang ba kayo?" Puno ng pag-aalalang tanong ni Grace.

They all nodded.

"Oo naman." They all answered with a forced smile.

"Sigurado kayo?" Pangungulit ni Grace.

"Yes." Knight groaned and slowly gets up. "Fuck. Fuck. Fuck. I'm dying..." pabulong
nitong sabi.

"Oo, nagpapahinga lang ako." Wika ni Shun na nakahiga nasa sahig.

Valerian pretended that he know nothing of what's happening. Pero sa loob-loob
niya, humahagalpak na siya ng tawa. Buti nga. Mga peste kasi.

He twisted a forkful of pasta, at iniumang 'yon sa bibig ni Grace. "Say, ah, moon
cake."

Mabilis namang ibinuka ni Grace ang bibig at tinanggap ang pagkain.

"Ang sarap." Komento ni Grace.

Valerian leaned in and licked the sauce off her lips. "Oo nga, masarap."

Tipid na ngumiti si Grace saka inilapat ang labi nito sa labi niya.

As if on cue, Valerian heard a multiple shuffling of feet. Parang nagtatakbuhan

'yon.

He knew what's happening. He knew pretty well based on experience.

"Knight! May banyo ka pang isa?!" Nagpapanic 'yon na boses ni Shun.

"Sa fourth floor!" Sagot ni Knight na medyo malayo

na ang boses. "Ay, teka, walang fourth floor ang bahay ko."

"Fuck! Black out ba? Ang dilim!" Boses iyon ni Train.

"Shit! May iba pa bang banyo?" Cali asked, panicking.

"Fuck! Hayan naaa!" Boses iyon ni Lander na papalayo, maghahanap siguro ng banyo.
Pinutol ni Grace ang halikan nila saka ipinalibot ang tingin. "Hala, asan na sila?
Saan sila nagpunta lahat?" She looks worried.

Valerian smiled. "Don't mind them. Busy ang mga 'yon."

He kissed her again but Grace pulled away quickly. "Valerian, nasaan na ang mga
kaibigan mo?"

"Fighting the demons out." Simple niyang sagot saka hinaplos ang mayayaman nitong
dibdib at sinakop ng mapusok na halik ang mga labi nito.

Thankfully, Grace started kissing him back and moaning softly. God. I want this
woman so bad! I want to bury my cóck inside her.

Habang mas lumalalim ang halikan nila, dinig na dinig ni Valerian ang sigaw at
pagmumura ng mga kaibigan niya. "Fuck you, Valerian!"

NAKANGITING nagpaalam si Grace sa mga kaibigan ni Valerian. Napansin niyang

mapuputla ang mga ito pero sabi ni Valerian ay huwag alalahanin 'yon dahil may
nainom lang daw na hindi maganda ang mga ito.

"'Till next time, Grace." Namamaos ang boses ni Knight.

Nakangiwi ang iba habang kumakaway sa kaniya. "Bye."

"Bye, fuckers." Nangising sabi ni Valerian. "Ang sarap ng cupcake diba?"

They all glared at Valerian and Grace frowned. Bakit galit ang mga ito sa binata?
May ginawa ba ito?

Inakbayan siya ni Valerian. "Halika na, moon cake."

Iginiya siya pabalik ni Valerian sa Black Sedan nito saka pinasakay sa passenger
seat. Pagkatapos ay umikot ito patungong driver's seat saka binuhay ang makina ng
sasakyan.

As they drove towards her condo, pareho silang walang imik ni Valerian. Nang
makarating do'n, hinatid siya ni Valerian patungo sa unit niya.

Nang nabuksan niya ang pinto, kaagad na yumapos sa beywang niya ang binata.
Napakagat labi siya ng makaramdamn ng kiliti.

"Valerian..."

"Hmm?"

Nanatili sa likod niya ang binata habang isinasara niya ang pinto. She gasped when
Valerian pinned her on the door, her back was on him.

Inumpisahan nitong halikan ang batok niya, pababa sa naka-expose niyang likod,
pabalik naman sa batok, sa leeg hanggang nakarating ang mainit nitong labi sa
taenga niya.

"Kanina pa ako nagtitimpi, Grace." Bulong nito sa taenga niya na mariin niyang
ikinapikit. "Kanina ko pa gusto kang hubaran at sambahin ang katawan mo."

Her body arched when he massaged her breast lightly. "Ohh..."

"Kanina pa kita gustong angkinin." Bulong nito habang gumagapang ang kamay
patungong hita niya at hinila pataas ang laylayan para makita ang panty niya. "I
want to make love to you, Grace." He kissed her neck. "Would you let me?"

Dumadaing na napatango siya. "Oo..."

Nang mamutawi sa bibig niya ang kaniyang pagpayag, kaagad siyang pinangko ni
Valerian at dinala sa silid niya saka ihiniga sa malambot niyang kama.

Mabilis na nawala ang saplot niya sa katawan, ganoon din ang damit ni Valerian.
Next thing Grace knew was Valerian head is in between her parted legs, licking her
womanhood and pleasuring her to no end.

A/N: 'Till next saturday. Pasensiya na walang udpate ang iba kong stories.
Kadalanan 'yon ni Bagyong Nona. Hehe. Baka next week, mayroon na. Mwah! Enjoy
reading. - C.C.

=================

CHAPTER 19

CHAPTER 19

NAGISING si Grace na parang may kumikiliti sa pagkababae niya. She moaned at the
pleasurable sensation she's feeling. Paunti-unti, nabubuhay ang katawan niya.
Mahina siyang napadaing ng maramdamang may humahalik sa dibdib niya.

Iminulat niya ang mga mata at napangiti ng makitang nakapatong sa kaniya si

Valerian at abala ito sa paghalik sa hubad niyang katawan.

After their love making last night, they sleep naked in her bed. She felt sated.
Pero ngayong niroromansa ni Valerian ang katawan niya, nararamdaman naman niyang
nababasa ang pagkababae niya.

Valerian can really make her wet in just a kiss.

Grace moaned and Valerian looked up.

He smiled. "Good morning." Bati nito sa kaniya habang patuloy na naglalabas-masok

ang dalawang daliri nito sa loob niya. "Kumusta ang tulog mo?" Tanong nito na
parang wala lang.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi para kontrolin ang sariling daing. "Good morning
din." Nag-uumpisa na siyang hingalin. "Okay naman ang tulog ko."

"Talaga?" He smirked as he replaced his fingers inside her with his thick and long
manhood.
"Ohh!" Yumakap ang mga binti niya sa beywang ni Valerian. "More, baby."

Sinagad nga ni Valerian ang pagkalalaki nito sa loob niya at daing siya ng daing sa
sobrang sarap. Nang hugotin nito at ibaon ang kahabaan sa loob niya, nawawalan ng
lakas ang kalamnan niya. Parang sa bawat ulos nito ay hinihigop ang lakas niya.

Napakasarap sa pakiramdam sa tuwing sinasagad nito. Para siyang mahihibang!

"Ohh, Valerian."

Pinagsawa ni Valerian ang bibig sa toktok ng dibdib niya. Halos kagatin nito ang
nipple niya

na parang nangigigil habang walang patid na binabayo siya nito.

"Ohh! Ahh!" Napapaliyad siya sa sarap.

"Grace... " baon na baon at sagad na sagad. "Fuck!"

"Valerian!" Sigaw niya sa pangalan ng katalik ng maramdamang malapit na siyang

sumabog. "Hayan na... malapit na akong labasan! Ahh!"

Mas bumilis ang bawat ulos ni Valerian, mas naging mapusok at mas naging
nakakawalang huwisyo sa sarap. Pabiling-biling siya sa higaan at kumikiwal ang
katawan habang palakas ng palakas ang ungol.

And when she cum, Grace released a contented sigh when she orgasm and Valerian
followed, filling her with his hot seed.

Hinihingal na yumakap sa kaniya ang katawan ng binata.

"Valerian?"

"Yes, moon cake?"

"Gusto mo ng agahan, ipagluluto kita."

Mabilis itong umiling. "Nope. May pupuntahan ako ngayon, actually," bahagyang
nagkaroon ng destansiya ang mukha nila para makatingin ito sa kaniya, "i want you
to come with me. Alam kong magbubukas ka ng Clinic mo pero madali lang naman tayo.
Iuuwi kita kaagad."

Nagkibit-balikat siya. "Sige. Sasama ako."

He smile, a hint of sadness in his eyes. "Sa pupuntahan natin, doon mo makikilala
ng lubosan ang tunay na ako."

Kumunot ang nuo niya. "Anong ibig mong sabihin?"

"Malalaman mo mamaya." Valerian replied cryptically.

"Okay." Aniya saka pinakatitigan ang binata.

Grace can see sadness and pain in his eyes, kung saan man sila pupunta, mukhang
naroon

ang puno't dulo ng emosyong nakikita niya ngayon sa mga mata ng binata.

Ayaw niya itong maging malungkot kaya iniyakap niya ang mga braso sa leeg nito at
ngumiti. "Valerian?"

"Yes?"

"Puwede mo akong ipagluto?"

Sa wakas ay nawala na ang lungkot sa mga mata nito. "Sure."

Bumangon ito sa kama at kaagad na nagbihis, siya naman ay kinuha ang bathrobe at
isinuot 'yon saka hinila patungong kusina si Valerian.

PANAY ang sulyap ni Valerian kay Grace habang nagmamaneho patungo sa kung saan niya
dadalhin ang dalaga. Ngumingiti ito sa tuwing nagtataman ang mga mata nila.

"Malayo pa ba tayo?" Tanong ni Grace sa kaniya.

"Malapit na." Ilang liko nalang, naroon na sila.

"Okay."

Napuno ng katahimikan ang loob ng sasakyan niya. Mahigpit siyang napakapit sa

monabela ng mabasa ang salitang 'Cemetery' hindi kalayuan.

Here we go. Fuck! This is it! Wala nang atrasan 'to.

Huminga siya ng malalim saka ipinarada ang sasakyan sa labas ng sementeryo.

"Anong ginagawa natin dito?" Tanong ni Grace.

Hindi siya sumagot. Lumabas siya ng sasakyan at pinagbuksan ito ng pinto saka
magkahawak-kamay na iginiya niya ang dalaga patungo sa puntod ng dalawang mahal
niya sa buhay.

Nang tumigil sila ni Grace sa harapan ng puntod ng ina at ng nakababatang kapatid

niyang babae, binitiwan niya ang kamay niya Grace.

"My mom and sister are buried here." Panimula niya at ngumiti ng mapait. "And their
death is my entire fault. Kasalanan ko ang lahat kung bakit sila namatay." Humarap
siya kay Grace na blangko ang mukhang nakatingin sa kaniya. "Two days ago is my
sister's death anniversary,

ngayon naman ang kay mommy. At kasalanan ko 'yon."

Hinawakan nito ang kamay niya. "Paano mo naging kasalanan?"

Mariing ipinikit ni Valerian ang mata mata at parang nanariwa sa isip niya ang
nangyari mahigit sampong taon na ang nakakaraan.

Napasabunot sa sariling buhok si Valerian habang nakatingin sa malamig na bangkay

ng kaniyang nag-iisang kapatid. Abala siya sa pag-aaral para sa Midterm examination
ng may tumawag sa kaniya, nasa Hospital daw ang kapatid niya.

Before she died, she told him what happened in her vacation in Japan.

A tear slid down on his cheek. Napakabata pa nito para mamatay. Ni hindi pa nga
nito nararanasan ang mag-aral sa college at mag-trabaho bilang isang stewardess
tulad ng pangarap nito.

Airjem, his sister, is just eighteen years old for God's sake! And she will never
be peaceful.

"This is your entire fault." His father, Valerius, a half-Russian, said with a
thick and hard voice. "Kapag may nangyaring masama sa mommy mo, kasalanan mo rin
'yon, Valerian. I was gone; it was your responsibility to keep them safe."

His head hang low. Oo, kasalanan niya lahat 'to. Kung mas naging responsable lang
sana siya. Hindi rason na nineteen years old palang siya. He is the second man in
Volkzki's household, he should be responsible!

Bago pumunta si Airjem sa Japan, hiniling nito sa kaniya na samahan ito. But he
said no. Nakapangako na kasi siya sa kaniyang ina na samahan ito sa Spain dahil
gusto nitong magbakasyon doon at hindi

ito masamahan ng ama niya na abala sa negosyo. At nang nasa Spain na sila ng ina,
iniwan niya ito roon sa kadahilanang midterm nila at hindi niya puwedeng ma-miss
'yon kundi babagsak siya. A low grade means his Father's wrath so he study so hard
and never miss an exam.

"It's my entire fault." Ulit ng ama niya saka umalis ng morgue.

Nang mawala ang ama, hinayaan niyang umagos ang mga luha na pinipigil niya.
Hinawakan niya ang malamig ng kamay ng kapatid at humagolhol. "I'm so sorry, baby
sis. I didnt know. Kung alam ko lang na mangyayari sayo 'to, e di sana sinamahan
kita sa Japan. Sana hindi ka na-" he choked, "-nagahasa. Kasalanan ko 'tong lahat.
I'm so sorry. Please, patawarin mo ako. I'm so sorry. I'm so sorry." Nakaluhod na
siya ngayon sa sahig ag napuno ng hagulhol niya ang buong morgue. "Kasalanan ko
'tong lahat. Kung sumama lang sana ako sayo-"

"It wasnt your fault, you know that."

Nag-angat siya ng tingin at nakita niya si Knight, ang matalik niyang kaibigan.

Pinahid niya ang nagkalat na luha sa pisngi. He stands up and pretended to be

strong. "Anong ginagawa mo rito?"

Knight rolled his eyes. "No need to pretend, Val." Lumapit ito sa kaniya saka
tinapik ang balikat niya. "I know you're hurting."

Tumalikod siya kay Knight saka walang ingay na humagolhol. He let his tears flow.

"Val, may kailangan kang malaman." Anito.

Umiling siya. "Ayokong makarinig ng kahit na anong negatibo, Knight."

"You have to hear this." Huminga ito ng malalim. "Kinausap

ko ang Philippine Embassy sa Japan at wala daw silang magagawa sa kaso ng kapatid
mo. Mga Yakusa ang gumahasa sa kaniya at according sa Police Report, mga anim o
walo ang gumamit sa kaniya at bumugbog. The Police said you could file a case but
the winning chance is low. Hindi hahayaan ng Japan na madungisan ang bansa nila ng
dahil sa nangyari. They are willing to pay your family to keep it a secret."

An unexplainable hatred grows inside him. How dare they disrespect his sister like
that!

Nanlilisik ang matang bumaling siya kay Knight. "Hindi namin kailangan ang pera
nila!"

"You may think like that, but your father already accepted the money."
Nanigas siya sa kinatatayuan at nanlamig ang buong katawan. "No..."

"Yes." Huminga ng malalim ang kaibigan. "Hindi niya ba sinabi sayo?"

Wala siyang lakas para umiling.

Valerian felt so lost. "M-magkano ang buhay ng kapatid ko? How could Dad accept
this? Fuck!"

"Three Million Pesos."

Walang buhay siyang tumawa at napasabunot sa sariling buhok. "Mababaliw na ako,

Knight. Masakit na ang ulo ko. Kasalanan ko 'tong lahat."

"And one more thing, pinahanap ko sa Butler ko sa Spain ang mommy mo, at ngayong
umaga, nakatanggap ako ng report mula sa inutusan ko."

Slowly, his head looked up. Fear is in every fiber of his being. "A-ano?" Hindi
niya namalayang nanginginig ang kamay niya sa paghihintay. Dread consumed him.
"Anong nangyari sa mommy ko?"

Knight looked away. "Pinasok ng isang magnanakaw

ang hotel room na inuukupa niya. Kinuha lahat ng pera at binaril ang mommy mo. The
Police said that your mom wasnt sexually abused. Sabi nila baka nanlaban daw ang
mommy mo kaya na-baril sa ulo. Nasabi ko na itokay Tito valerius, and he is now
talking to my father."

Nanghihinang bumagsak ang katawan at napaluhod siya. An excruciating pain tightened

around his heart and spread through his soul.

Una, ang kapatid niya. Ngayon naman ang ina niya.

Nagpatuloy si Knight sa pagsasalita. "Spain is giving two hundred thousand for your
mother's life. And they said they are sorry for your loss."
Unexplainable fury boiled inside Valerian's chest. He wanted to kill someone. He
wanted so bad to make them all pay. But what can he do? Anong magagawa ng galit
niya na namumuo sa buo niyang pagkatao? He swears to God, he will never associated
with Japanese and Spaniards. Para sa kaniya, hindi ang mga ito nag-i-exist sa
mundo. His sister had love Japan and her mother fell in love with Spain. At ngayon
wala na ang dalawang pinaka-importanteng tao sa buhay niya.

His fury will be forever in his heart and soul and he promise to himself that he
will never set foot on those countries who took his love ones away from him.

Tumitig siya sa mga mata nu Grace na hilam ng luha. Mabilis niyang tinuyo iyon at
hinaplos ang pisngi nito.

"Matatanggap mo ba ang isang katulad ko na naging dahilan ng pagkamatay ng dalawang

importanteng tao sa buhay ko?" Parang sinasakal ang puso niya sa sakit. "Kung
sinamahan ko lang sana si Airjem, buhay

pa siya ngayon. Kung hindi ko sana iniwan si mommy sa Spain, kasama ko pa siya
ngayon. See, it was my entire fault. I could have save them pero makasarili ako,
inuna ko ang exam kasi ayokong pagalitan ni Daddy." Mapait siyang tumawa. "God, Im
such a bastard."

Napaigtad siya ng yakapin siya ni Grace ng mahigpit at hinagod ang likod niya.

"Valerian, tama si Knight, hindi mo 'yon kasalanan." Sinapo nito ang mukha niya ang
pinakatitigan siya. "Wala kang kasalanan. Hindi mo ginustong mamatay sila. You had
grieved for your lose for a decade, oras na para hayaang matahimik ang ina at
kapatid mo. Let their memories go and accept their death. Wala kang kasalanan.
Tanggapin mong wala na sila at ipagdasal mo nalang na sana nasa maayos silang
kalagayan kung nasaan man sila." She pressed her lips on hers. "And i would always
accept you, Valerian Volkzki, no matter what."

Parang may nabunot na tinik sa dibdib niya at gumaan ang pakiramdam niya.

"Thank you." He whispered against her lips. "God, Grace, i love you so much."

She smiled. "Sa tingin ko mahal din kita."

Mahina siyang natawa. "Sa tingin mo? Ouch!" Umakto siyang nasasaktan. "Ang sakit
naman. Parang hindi ka sigurado e."
Mahina itong tumawa saka ginawaran siya ng halik sa mga labi. "Basta 'yon na 'yon."

Nakangiting napailing-iling siya saka inakbayan ang dalaga at humarap ulit siya sa
puntod ng ina at kapatid.

"Hey, mom. Hey, sis." Humigpit ang pagkaka-akbay niya sa dalaga. "This is Grace,
the woman that Im in love with. Kung buhay lang sana kayo, alam kong mamahalin niyo
rin siya katulad ng pagmamahal ko sa kaniya. She's an amazing woman with the
hottest piece of ass i have ever seen."

Pabirong sinuntok siya sa tiyan ni Grace. "Nasa sementeryo tayo, bawal dito ang
mahalay na mga salita."

That actually made him laughed. "Bawal? Bakit, may nakikita ka bang karatola na
nagsasabing bawal 'yon?" Pamimilosopo niya.

Inirapan siya nito. "Nakakainis ka."

He chuckled. "Ang ganda mo."

That put a smile on her face. "Salamat."

He kissed her temple. "I love you."

"Thank you." Tugon nito na parang may sumakal sa puso niya pero hinayaan niya 'yon.

Grace isnt ready for love, he can feel it and he understand that. Naiintindihan
niya kung wala itong alam tungkol sa pag-ibig, ang magagawa niya ay turuan ito at
iparamdam dito ang salitang pag-ibig para malaman nito.

And Valerian would gladly teach her how to love him.

A/N: Update is here! Dapat kagabi pa pero nakatulog ako. Maaga akong nag update
kasi nagpapasalamat ako dahil may ilaw na dito samin. Salamat sa Norsamelco ns
walang tigil sa pagta-trabaho para magkailaw. #MaliwanagAngPasko

=================

CHAPTER 20
CHAPTER 20

IHINILIG ni Grace ang ulo sa balikat ni Valerian. Hapon na pero nasa sementeryo pa
rin silang dalawa, magkahawak kamay at magkalapit ang mga katawan. Valerian looks
sad, and she understands him. Masakit ang mawalan ng taong minamahal, lalo na kung
sinisisi mo ang sarili sa pagkamatay nila.

Kaya naman nawala na sa isip ni Grace na buksan ang Clinic niya, ngayong araw,
sasamahan niya si Valerian. Ayaw niyang malungkot 'to. Mabuti nalang iniwan niya sa
ibaba ang aso niyang si Valerian, may mag-aalaga rito habang wala siya.

Pinisil niya ang kamay nito. "Valerian?"

"Hmm?"

Tinanong niya ang kanina pa gumugulo sa isip niya. "Kumusta ang relasyon mo sa
Daddy mo? Are you two in good terms?" Pagkatapos nang nai-kuwento nito sa kaniya,
imposibleng maganda ang samahan ng dalawa.

Nagpakawala ito ng malalim na buntong-hininga. "After a decade, 'yong galit ko sa

kaniya, nandito pa rin sa puso ko. Hindi ko siya kayang patawarin pagkatapos niyang
tanggapin ang pera na para bang iyon lang ang halaga ng buhay ni mommy at Airjem."

Niyakap niya ito mula sa tagiliran at hinalikan sa leeg. "Valerian, hindi ko

sinasabi na patawarin mo ang Daddy mo, pero masama magtanim ng galit sa kapwa."

Mapait itong ngumiti. "I dont fucking care if it's bad. I fucking hate him, thats
what i feel, and Im not gonna fucking pretend that i fucking dont so God would
welcome me in heaven."

Napangiwi siya sa maraming mura na lumabas sa bibig nito. Bumuntong-hininga siya

saka hinawakan ang pisngi nito at ibiniling paharap sa kaniya.

Grace, then, kiss Valerian in the lips and he

automatically kissed her back.

"Pati ba naman sa sementeryo, naghahalikan kayo?"

Naghiwalay ang labi nila saka tumingin sa bagong dating. Si Knight. Nginitian ni
Grace ang bagong dating na may dalawang dalawang bouquet ng puting rosas.

"Anong ginagawa mo rito?" May iritasyon sa boses ni Valerian.

Pinaikot ni Knight ang mga mata saka inilapag ang dalang dalawang bouquet ng puting
rosas. Isa sa puntod ng ina ni Valerian, isa naman sa puntod ni Airjem. Kapagkuwan
ay ipinikit nito ang mga mata at sa hinuha niya ang umasal ng panalangin. After
that, Knight went to Valerian side, sat on the grass and sighed.

"At least, apat na tayo." Komento ni Knight bago tinapik ang balikat ni Valerian.
"As usual, sasabihin ko ulit na hindi mo kasalanan ang nangyari."

Magtatanong sana siya kay Knight kung bakit apat samantalang tatlo lang sila ng
makarinig siya ng yabag. Grace heart softened when she saw Shun Kim running towards
them, he is carrying two bouquet of white roses. Tulad ng ginawa ni Knight,
inilapag ni Shun ang mga bulaklak sa puntod saka umusal ng panalangin.

Grace is happy for Valerian. Oo nga at galit ito sa hapon at kastila, pero ang
kaibigan nito ay isang hapon at isang espanyol. The world is really weird most of
the time. But its weirdness makes the world go round.

Lumapit si Shun kay Valerian saka tinapik ang balikat nito. "Another year to
grieve, my man, but it isnt your fault."

Tumango lang si Valerian saka humigpit ang hawak sa kamay niya. Humigpit

naman ang yakap niya rito saka humilig sa balikat nito.

"Bumisita na ba ang Daddy mo?" Tanong ni Knight.

Umiling si Valerian. "Hindi ko alam, sana hindi na. Pakitang tao lang naman siya sa
tuwing pumupunta rito."

Shun sighed. "So anong gagawin natin ngayon?" Tumingin ito sa kaniya, "now that
Grace is here, nasisiguradong kong hindi tayo mag-iinoman hanggang sa mahiga na
tayo sa sariling suka."

Napangiwi siya. "Eww."

Mahinang tumawa si Knight. "Ganoon kami palagi sa tuwing nag-di-death anniversary.

But now that you're one of us, it'll be different."

Aww. Nakakataba sa puso na tinanghap na siya ng mga kaibigan ni Valerian na isa sa

mga ito. Nakakatuwa.

"Paanong bago?" Kunot ang nuong tanong niya. "Hahayaan ko kayong mag-inoman
hanggang sa wala nang alak sa mundo. Okay lang sa akin."

Knight and Shun gaped at her. Kapagkuwan ay napalatak si Shun.

"Damn! A woman who understands Mens needs to drunk liquor."

Ngumiti si Knight at nag thumbs up. "She's a keeper, Val."

Sa wakas, ngumiti na rin ang binata. "Today, it's gonna be different. Ayokong
uminom ng alak at magpakalasing." Bumaling ito sa kaniya. "I want to be with you.
Kasi dahil sa'yo, nagbago ang pananaw ko sa mundo."

Ang lapad ng ngiti niyang kinikilig. "I want to be with you too. And i promise to
be by your side always." Tumingin siya kay Shun at Knight. "Puwede naman kayong
hindi maglasing, e. Pumunta tayo sa bahay ni Valerian saka ipagluluto ko kayo.

Knight and Shun's face paled.

"May meeting pala ako ngayon with Aidan Navarro." Parang nagpa-panic na sabi ni
Knight saka patakbong umalis.

"Ahm, Im busy?" Napangiwi si Shun saka mabilis na tumalilis palayo sa kanila.

Nagtatakang tumingin siya kay Valerian. "Anong nangyari sa mga 'yon? Ikaw nalang
kaya ang ipagluluto ko, mukhang busy sila e."

A smile grazed on his lips. "Sure, Grace, puwede mo akong ipagluto."

"Yehey." Tumayo siya saka hinila ito patayo. "Halika na. Excited na akong ipagluto
ka."

Natatawang nagpahila naman si Valerian sa kaniya patungo sa sasakyan nito. Grace

can't help but to smile widely. This is what she wants for Valerian, to laugh and
stay happy. He deserved it. So much.

AFTER cooking and eating dinner, Grace and Valerian end up in bed, naked and
breathing hard.

Valerian thrust deep inside Grace. Gustong-gusto niyang pakiramdam na baon na baon
ang pagkalalaki niya sa pagkababae nito.

He likes the warm wetness coating his cock. He likes the feeling that in his every
thrust, Grace would moan in pleasure.

"Valerian." Ungol nito sa pangalan niya habang nakapikit ang mga mata at nakaguhit
doon ang sarap na nararamdaman. "Sige pa, bilisan mo pa."

Her request made him smile. Of course he wants it fast.

Hinawakan niya ang magkabilang beywang ni Grace saka may binilisan ang bawat
pagbayo. Sagad na sagad at baon na baon ang kargada niya sa pagkababae nito. Sa
bawat hugot at baon niya ay nadadala ang balakang ng dalaga, hinahabol ang kahabaan
niya.

"Ohh! Valerian!"

Pinaglipat-lipat niya ang bibig sa mayayaman nitong dibdib, kinakagat-kagat at

sinisipsip ang utong nito dahilan para mapaungol ito ng malakas na napakasarap sa
pandinig niya.
"Ohh!" She raked her nails on his back. "Malapit na akong labasan." She was
panting. "Valerian-ohh!"

Valerian gripped Grace's ass and thrust harder and faster. Nararamdaman niyang
malapit na siyang labasan pero walang patid pa rin ang bawat ulos niya. Para siyang
nahihibang sa bawat segundong nagdaraan na hinuhugot at binabaon niya ang
pagkalalaki sa pagkababae nito.

He didnt hold back. He gives her everything he had in that moment. In his every
thrust, lust and love for this woman is surging like a storm inside him.

"Fuck!" He cursed when Grace tightened her muscle around his hard cock. "Moon cake,
keep doing that." He was panting and sweating. "Mas sumisikip ka lalo. Mas
sumasarap." Sabi niya habang malakas at mabilis itong binabayo.

"Ahh! Ahh!" Napasabunot ito sa sariling buhok at lumiyad ang katawan. "Hayan na
ako, Valerian-Ohh!"

Sabay tayo! Mariing napapikit si Valerian ng maramdaman niya ang katas ni Grace na
pumalibot sa pagkalalaki niya.

Ang nakakabulag na sensasyong 'yon ay hindi niya napigilan, ipinutok niya ang katas
sa loob ng dalaga at hinihingal na bumagsak ang katawan sa kama, sa tabi nito.

He felt sated and contented. Habol pa rin niya ang hininga ng bumaling kay Grace na
hinihingal din at pawisan.

Valerian can't help but to stare at his beautiful moon cake.

This woman made him smile, laugh and happy. She made him change how he sees the
world. She chased his nightmares away. Binago siya ni Grace at kaakibat ng
pagbabagong 'yon ang pagmamahal na umosbong

sa puso niya para sa dalaga.

And now, he can't imagine himself without her.

"Inaantok ako." Ani Grace na nakasimagot at halatang naiinis. Bumaling ito sa

kaniya. "I want to sleep."
"Sige." He stretched his arm and Grace automatically scoots closer and then his arm
becomes her pillow. "Komportable ka ba?"

"Oo." Nakangiting sagot nito. "Salamat."

Napangiti nalang siya ng tumagilid ng higa si Grace saka yumakap sa kaniya at

pumikit. Napailing-iling nalang siya ng pagkalipas ng ilang sandali ay tulog na
ito.

Nang masiguro niyang hindi na ito magigising, maingat niyang pinalitan ang braso
niya ng unan saka umalis sa kama.

Ilang minuto muna niyang tinitigan si Grace bago kinuha ang cellphone at tinawagan
ang kaibigan niyang si Ream Oliveros.

"Volkzki, napatawag ka." Halatang nagulat ito.

Huminga siya ng malalim. "Kailangan ko ng singsing. I want it simple with heart-

shape white diamond stone." White because it represent purity and innocence.
"Mayroon ka ba niyan sa shop mo?"

"Oo, mayroon. Mag po-propose ka ba, Volkzki?" Umandar ang pagiging tsismoso nito.

He smirked. "Stay fucking tuned, Oliveros."

Pinatay niya ang tawag saka tinitigan ang moon cake niya na mahimbing na natutulog.
Hinding-hindi na kita pakakawalan pa. You're mine, Grace. Mine.

NAGISING si Grace dahil sa sumisilip na araw sa bintana at tumatama iyon sa mukha

niya. Ininat niya ang mga braso at bumaling kay Valerian.

So handsome.

Bumangon siya saka umalis ng kama

at nagtungo sa banyo para maligo. Ang hinubad niyang damit kahapon ay sinuot niyang
muli.

Natigilan siya sa pagsuklay ng buhok niya ng marinig na nag-iingay ang cellphone

niya. Mabilis niyang inilabas iyon sa bag saka sinagot ang tawag.

"Grace," it was her father and he sounds panicking. "Makinig ka sa aking mabuti,
okay?"

"Daddy?" Bigla siyang nag-alala dahil hindi nagpa-panic ang Daddy niya.

"Pack your clothes and go to our Island. Sa kuwarto namin ng mommy mo, my vault
doon, ang password ay pangalan mo. Kunin mo ang lahat ng passbook na naroon pati
cash. Pagkatapos ay kukunin ka ng Tito Fujii mo gamit ang private plane niya." Tito
Fujii is her mom's brother. Mayaman itong negosyante sa Japan. "Kailangan ka namin
dito."

Naguguluhang nagsalubong ang kilay niya. "Ha? Anong kailangan? Teka, diba nasa Isla
kayo ni mommy? Paano kayo napunta riyan sa Japan? Daddy, naguguluhan ako-"

"Anak, may Lung Cancer ang mommy mo. Nilihim lang namin sa'yo."

Napasinghap siya. "H-hindi 'yan totoo..."

"Narito kami ngayon sa Japan, kasabay naming umalis si Nali. Please, understand us,
baby, your mom needs you. Alam kong ngayon ka palang naging independent diyan sa
Manila at alam kong nag-i-enjoy ka pero kailangan ka namin dito."

Worry and dread consumed her whole being. Oh God. Her mom has cancer? Nakaawang ang
labi niya sa sobrang gulat sa nalaman.

Marahas siyang umiling-iling. "No, mom is okay-"

"Please, Grace, palaging ikaw ang hinahanap niya rito sa Hospital." Pakiusap ng
kaniyang ama.
Hospital? Hospital!

Tear filled her eyes. "Dad, bakit nito nilihim sa'kin? I could have been there.
With mom." Tinuyo niya ang basang pisngi. "Hintayin niyo ako riyan. Darating ako.
Anong oras ako susunduin ni Tito Fujii?"

"Before eleven A.M. siya darating sa isla." Anang Daddy niya.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. "Okay. I'll be there."

"Salamat, anak."

Nanlalamig ang buong katawan niya ng patayin niya ang tawag. Nanginginig ang kamay
niya habang nakatingin kay Valerian.

Ayaw niya itong iwan pero ang ina niya ang nangangailangan sa kaniya. At sa Japan
ang bansang pupuntahan niya. Grace knew hoW much that country hurts Valerian. She
would not ask him to go with her or visit her, alam niyang pahirap 'yon sa binata.
Hindi niya iyon gagawin kay Valerian.

Kahit sampong taon na ang nakakaraan, sariwa pa rin dito ang pagkamatay ng kapatid
nito. Knowing Valerian, siguradong gagawin nito ang lahat para sa kaniya. Ayaw
niyang makaramdam ito ng sakit ng dahil sa kaniya. It would be a torture to drag
him towards the country he hated most.

Nasasaktan siya sa isiping matagal niyang hindi makikita ang binata, pero mas
mabuti nang siya ang masaktan kaysa ito ang makaramdam ng sakit.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka mariing ipinikit ang mga mata.

Kapagkuwan ay umalis siya sa bahay nito ng hindi nagpapaalam. Ang tanging nasa isip
lang niya ay kailangan siya ng pamilya niya. Wala siyang oras para isipin ang
sarili. She knew that Valerian would understand.

A/N: She left without even saying goodbye. Bad, Grace. Very bad.
=================

CHAPTER 21

CHAPTER 21

VALERIAN woke up without Grace on the bed. He instantly felt annoyed. Nasaan kaya
'yon? "Moon cake?" He grunted. "Moon cake?"

Fuck!

Bumangon siya saka binuksan ang banyo. "Grace?" Tawag niya sa pangalan ng dalaga.

Fuck!

Wala ito sa banyo pero basa pa ang sahig no'n. Ibig sabihin, naligo na si Grace.
Valerian sighed and took a quick bath. Nang makapagbihis, lumabas siya ng kaniyang
silid saka hinanap sa buong kabahayan ang dalaga.

Twenty minutes later.

Halos nasuyod na niya lahat ng sulok ng bahay, ni anino ni Grace ay hindi niya
nakita.

"Nasaan kaya 'yon?" Napasabunot siya sa sariling buhok. "Baka lumabas ng bahay."
Pagkausap niya sa sarili.

Naglakad siya patungo sa pinto saka binuksan 'yon. Napakunot ang nuo niya ng
makitang papasok sa gate ng bahay niya si Ream. May dala itong paper bag na may
nakasulat na Reaveros Jewelry Shop.

"Oliveros," Valerian close the door to his house and walk towards the gate, "dala
mo na?"

Tumango ito at inabot sa kaniya ang paper bag. "Here's your order. That's One-
point-five million by the way." Ngumisi ito. "Good luck proposing."

Valerian rolled his effing eyes. "Gee. Thanks." Tinanggap niya ang paper bag.
"Ipapadala ko nalang ang cheke sayo."

"Yeah, yeah." Naglakad ito palabas ng gate niya saka sumakay sa kotse nito.

Valerian sighed and took out the white velvet box inside the paper bag. Binuksan
niya 'yon saka napangiti ng makita

ang heart-shape diamond ring.

Perfect.

So perfect for his moon cake.

Itinapon niya sa basurahan ang paper bag saka ibinulsa ang velvet box at lumabas ng
gate. Habang naglalakad patungo sa distinasyon niya, tinawagan niya si Grace.

Panay lang ang ring ng cellphone nito. Kahit naka-limang tawag na siya, hindi ito
sumasagot.

He sighed in annoyance. Mukhang umiwi ito ng hindi manlang siya ginigising. He bet
she have an emergency in her clinic. Pagdating sa mga aso, nakakalimutan siya nito.

And he admired her for that. Grace will be not Grace if she doesnt love animals.

Nang makarating sa CCTV house ng Village nila, binuksan niya ang pinto at kaagad
niyang nakita si Shun na nakatambay sa harap ng monitor. Mukhang naatasan na naman
ito ni Lysander Callahan, ang may-ari ng buong Bachelor's Village.

"Singkit, paki rewind ng CCTV footage sa labas ng bahay ko." Aniya saka umupo sa
katabi nitong upuan. "I need to see if Grave left my house before i fucking woke
up."

"Stalker." Pinaikot ni Shun ang mga mata saka mabilis na tumipa ang mga daliri nito
sa keyboard. "How are you, my man?" Tanong ni Shun sa kaniya.
"Dont talk to me." Inis niyang sabi.

Tinawanan lang siya ni Shun. "Oh, hayan na."

Matiim siyang tumitig sa monitor. And there she is, his moon cake, leaving his
house in haste.

May kakaibang kaba siyang naramdaman habang nakatingin sa mukha ni Grace. She looks
pale, afraid and panicky. Maybe a sick patient. Si Grace pa na sobra kung mag-alala
sa mga pasyente nito.

Tumayo

siya saka naglakad patungo sa pinto.

"You're welcome." Puno ng sarkasmo na sigaw ni Shun.

Valerian showed Shun his middle finger before stepping out from the house. Tinakbo
niya ang pagitan niyon patungo sa bahay niya saka kaagad na sumakay sa Black Sedan
niya.

Mabilis siyang nakarating sa Clinic ni Grace, pero laking gulat niya ng makitang
nakasara 'yon at naka-lock mula sa labas.

"What the fuck?"

Mabilis niyang binuhay muli ang makina ng sasakyan saka pinaharurot 'yon patungo sa
condo ng dalaga. Nang maiparada ang sasakyan sa labas ng gusali, malalaki ang
hakbang niyang tinungo ang elevator at nagpahatid sa floor kung saan ang unit ni
Grace.

Valerian is in haste as he jog to Grace's unit. Nang makarating do'n, pinanggigilan

niya ang doorbell pero lumipas na ang ilang minuto, walang nagbubukas. Naiinis na
pinihit niya ang door knob pero naka-lock 'yon.
Fuck! Fuck! Where is she?! Nakakaramdam na siya ng takot habang sakay sa elevator
pababa. Nang tumigil iyon at bumukas, tumakbo siya patungo sa pinag-iiwanan palagi
ni Grace sa aso nitong si Valerian.

And thanks God iba na ang bantay no'n.

"Is Valerian here?" Kaagad niyang tanong. "Ang aso ni Grace Oquendo."

"Wait a minute, Sir." Tugon ng nagbabantay saka may tiningnan sa logbook at

tumingala sa kaniya. "Kinuha po niya ang aso niya kaninang mga ala-sais ng umaga."

Fuck! It's already nine-thirty A.M.!

Patakbo siyang umalis at tinungo ang sasakyan niya saka parang nakikipagkarera sa
sobrang bilis na bumalik sa Bachelor's Village.

Mariing ipinikit

ni Valerian ang mga mata. Nararamdaman niyang nanginginig ang kamay niya. Umaatake
na ang takot na baka may masamang nangyari kay Grace. He cant live with that.
Paniguradong mababaliw siya kapag may nangyaring masama sa babaeng mahal na mahal
niya.

Deretso siya sa CCTV house, naroon pa rin si Shun. Nakita siguro nito ang nagpa-
panic niyang mukha dahil mabilis itong tumayo at humarap sa kaniya.

"What happened?" Shun asked.

Walang sali-salitang nilapitan niya ang emergency button na naka-konekta sa bahay

ni Knight, Lander, Ream at Andrius, saka nagsalita sa intercom. "This is Valerian.
CCTV house. Now." Aniya.

"What the fuck, man?!" Napasigaw si Shun sa ginawa niya. "Ano bang nangyayari?"

Humarap siya kay Shun. Isasantabi muna niya ang inis sa kalahi nito. He needs Shun
Kim at the moment.
Bumaling si Valerian sa pinto ng CCTV house ng pumasok doon ang humahangos na si
Knight, Lander, Ream at Andrius.

"What is it, Val?" Kaagad siyang inakbayan ni Knight.

"Fuck it, what is happening?" Si Lander na hinihingal.

"Ano bang nangyayari?" Sabay na tanong ni Ream at Andrius.

Huminga siya ng malalim. "I need your help." I can't do this alone.

Napasipol si Andrius at ngumisi. "This is a miracle in the making, si Valerian,

humihingi ng tulong sa atin-"

"Nawawala si Grace." Putol niya sa ibang sasabihin ni Andrius.

Sabay-sabay na nagmura si Knight, Lander at Shun. Si Ream naman at Andrius ay kunot

ang nuong nakatingin sa kaniya.

"Sino si Grace?" Sabay na tanong ng dalawa.

"Grace is the woman that i love." Aniya

saka kinagat ang pang-ibabang labi ng maramdamang kinakain na ng takot ang buo
niyang pagkatao.

"Okay. Anong magagawa namin?" Tanong ni Knight sa kaniya.

Huminga si Valerian ng malalim saka tumingin kay Lander. "May kaibigan ka sa LTO
di'ba?" Tumango ito. "Ipahanap mo kung ano ang plate number ni Grace Oquendo."
Fuck! I cant lose her! "Shun, pakihanap kay Grace sa lahat ng papaalis na eroplano
sa bansa. Kung kailangan mong suyurin ang bawat data base ng mga paliparan sa buong
bansa, suyurin mo." Please, God, keep her safe. I love that woman. "Ream, diba dati
ka namang Police?"
"Yeah." Ream answered. "Anong magagawa ko?"

"May connection ka ba sa taas?"

"I could pull some strings." Wika ni Ream saka inilabas ang cellphone mula sa bulsa
at may tinawagan.

Kahit papaano, kumakalma na siya. "Andrius, can you-"

"On it!" Mabilis na tugon nito habang mabilis na nagta-type sa cellphone nito.
"Tatawagan ko si General Salazar."

"Diba ama mo si General Salazar?" Naguguluhang tanong ni Knight kay Andrius.

"Yes." Andrius grinned and put his phone over his ear.

Pabagsak na naupo si Valerian sa sofa saka sinapo ang ulo. Please, God, keep the
woman i love safe. Hindi ko kakayanin kung may mangyayaring masama sa kaniya. I
dont want lose another person that i love so much!

"Anong magagawa ko?" Tanong ni Knight sa mahinang boses.

Tiningala niya ito. "Moral support."

Mahinang itong tumawa at ginulo ang buhok niya. "Gago."

Valerian chuckled. "Pareho

lang tayong gago, huwag kang magmalinis."

"What the fuck ever." Pinaikot ni Knight ang mga mata.

"Lander," si Ream 'yon, "anong plate number ni Grace?"

Mabilis na sinabi ni Lander ang plate number ni Grace. "Galing ang impormasyon na
'yan sa LTO."

"Good." Inulit ni Ream ang plate number ng dalaga. "That's the plate number,
Director Montevo. Tawagan niyo kaagad ako kapag may nasagap na impormasyon ang mga
bata niyo." He paused. "Thanks, Sir." Pinatay nito ang tawag saka tumingin kay
Andrius. "Ano na?"

"Dad is already deploying armies in every check point area here in Manila. May mga
sundalo din siyang pinakilos para hanapin si Grace at ang sasakyan nito." Wika ni
Andrius.

"Shun, ano na?" Kinakabahang tanong ni Valerian habang abala din siya sa pag-
contact sa kilala niyang detective. Naalala niya, may kaibigan si Grace na ang
pangalan ay Tessmarie. Baka nandoon ang dalaga at kung wala man, baka alam nito
kung saan nagtungo si Grace.

"Nakita ko na ang sasakyan ni Grace!" Wika ni Shun.

Tumalon siya patayo mula sa kinauupuan saka humarap sa monitor. "Nasaan?"

"Tsukamoto Pier." Sagot ni Shun.

"Pier... pier... Tsukamoto..." Valerian chanted, saka mabilis na tumakbo palabas ng

bahay at sumakay sa kotse niya.

Alam niya kung nasaan ang Pier na 'yon.

Bago pa niya mapaharurot 'yon, mabilis na nakasakay si Knight sa passenger seat.

Malakas na inapakan ni Valerian ang selenyador ng sasakyan niya

saka pinaharurot 'yon patungo sa

Tsukamoto Pier. From his side view mirror, he can see his friends cars behind his.
Mas lalo pang binilisan ni Valerian ang pagpapatakbo. Nang makarating sa Pier,
umuusok na ang harapan ng sasakyan niya. Wala siyang pakialam 'don. Mabilis siyang
lumabas ng sasakyan at patakbong nilapitan ang pamilyar na sasakyan ni Grace na
nakaparada sa isang garahe.

"Sasakyan 'to ni Grace." Sabi niya sa mga kaibigan niyang nagsidatingan na.

"Nasaan siya?" Tanong ni Shun.

"Fuck! Fuck!" Gusto niyang manuntok at magwala pero walang maitutulong 'yon.

"Sino ho sila?" Anang boses mula sa gilid ng garahe.

Lahat sila napatingin sa nagsalita. Medyo may katandaan na ang lalaki.

"Nasaan ang babaeng may-ari ng sasakyang 'to?" Kaagad na tanong niya sa lalaki.

Abot-abot ang kaba niya habang hinihintay ang sagot sa tanong niya.

"Ah, si ma'am Grace, ho?"

"Oo. Siya nga." Unti-unti siyang napapangiti. Thanks God. Someone who knew his moon
cake. "Nasaan siya? Bakit narito ang sasakyan niya?"

"Dito talaga iniiwan ng Pamilyang Oquendo ang sasakyan nila sa tuwing umuuwi sila.
Ako ko ang caretaker ng pier na 'to na pag-aarin ng mga Oquendo." Tinuro ng lalaki
ang dagat. "Kaninang umaga, mga alas-sais trenta, inihatid ko sa speedboat si ma'am
Grace patungo sa Isla nila."

Valerian grinned happily. Thanks heavens. Kumalma na rin siya sa wakas. "Puwede mo
ba kaming ihatid do'n. I'm Valerian Volkzki, boyfriend ako ni Grace." Hindi naman
'yon kasinungalingan. Label nalang

ang wala sa kanila ng dalaga. "Nag-alala ako sa kaniya ng umalis nalang siya bigla
sa bahay ng walang paalam."
"Valerian Volkzki?" Gagad ng matandang lalaki. "Ikaw si Valerian Volkzki?"

"That's me." Mabilis na sabi niya. "Ako 'yon. Bakit mo alam ang pangalan ko?"
Nagtatakang tanong niya.

May hinugot na papel ang lalaki mula sa bulsa saka ini-abot sa kaniya. "Heto po,
sabi ni ma'am Grace, hindi siya sigurado kung pupunta ka rito pero kung pumunta ka
raw at hanapin siya ay ibigay ko daw 'to sa'yo."

Nagtatakang tinanggap niya ang papel at matiim iyong tinitigan. Fuck! He is fucking
nervous. He knew that this is a letter from Grace. What's inside made him dreadful.
Fuck! Fuck! Fuck!

For the first time since her mother and sister passed away, he felt afraid again.
Natatakot siya sa kung anong laman ng sulat nito.

Valerian took a step back and opens the letter. Grace penmanship is curvy and
clear. Nang mabasa niya ang dalawang salita na nakasukat do'n parang may sumuntok
at sumakal sa puso niya.

I'm sorry.

-Grace

Anong ibig sabihin nito? Kinabahan siya bigla. Baka mali lang ang nasa isip niya
ngayon. Maybe, he's assuming again. Maybe... maybe... this is just a joke from
Grace.

But his moon cake doesnt joke around.

Ibinulsa niya ang maliit na papel saka humarap sa lalaking nagbigay sa kaniya
niyon. "Puwede mo ba akong ihatid sa isla nila? Kailangan ko lang siyang makausap."

Nag-isip muna ang lalaki bago

tumango. "Puwede. Sige, tara."

Naglakad ang lalaki patungo sa speedboat na nakaparada at sinundan naman nila 'to.
"Man, kayo nalang." Sabi ni Andrius. "Tatawagan ko si Dad na itigil na ang
paghahanap."

"Yeah. Me too." Ani Ream.

"Sige." Aniya.

Tanging si Shun at Knight lang ang kasama niyang sumakay sa speedboat patungo sa
Isla kung saan naroon ang moon cake niya.

Nang dumaong ang speed boat, kaagad silang bumaba.

Tinuro ng lalaki ang maliit na pathway. "Tahakin niyo ang daang 'yan, sa katapusan
niyan ay ang bahay nila ma'am Grace."

"Salamat." Si Knight ang nagsabi niyon, sila ni Shun ay kaagad na naglakad patungo
sa tinurong daan ng lalaki.

Malalaki ang hakbang nilang tatlo patungo sa bahay ni Grace. Nang makarating sa
dulo ng daan, kaagad nilang nakita ang malaking mansion.

Damn! His moon cake is fucking rich!

Kaagad na sinalubong sila ng isang may edad na na babae. "Sino ho sila?" Magalang
nitong tanong.

"Im Valerian Volkzki." Pagpapakilala niya. "Gusto ko sanang makausap si Grace."

"Ah, si ma'am Grace? Kaalis lang po."

Nagsalubong ang kilay niya. "Saan? Pabalik sa Manila?"

Umiling ang babae. "Hindi ko po alam kung saan, Sir, basta may dalang malaking
maleta si ma'am. Tapos nagbilin na baka matagalan silang makabalik na buong
pamilya. Tapos may sumundo sa kaniyang private plane daw. Doon siya sumakay."
"Wala ka talagang alam kung saan siya nagpunta?" Pangungulit niya. "Hindi ba siya
nasabi"

"Wala ho talaga, Sir. Pasensiya na, pero kahit haloghogin mo ang buong bahay, wala
ho talaga rito si

Ma'am Grace." Anang babae saka nagpaalam na sa kanila.

Mahina siyang natawa ng walang emosyon. "What the fuck..." humarap siya sa mga
kaibigan niya. "Maybe, she's back in Manila. Siguro kailangan ko pang maghanap."
Ang boses niya ay nawawalan na ng pag-aasa. "Hindi naman siya aalis ng walang
paalam, diba? Hindi naman niya ako iiwan, diba?"

"Puwede pa akong maghanap." Ani Shun saka inilabas ang cellphone mula sa bulsa at
mabilis ang galaw ng mga daliri nito.

"Oo nga, hindi ka no'n iiwan." Wika naman ni Knight saka tinapik ang balikat niya.
"Mahal ka niya diba, hindi ka non iiwan."

Walang buhay siyang natawa. "She thinks she loves me. Hindi siya sigurado. Grace is
innocent, Knight, hindi pamilyar sa kaniya ang emosyong 'yon."

"Still, i believe that we can still find her." Ani Shun.

Mapait siyang ngumiti. "She actually left without telling me. Nasaan kaya siya
ngayon?"

Shun sighed. "Sorry, Val, kung private plane 'yon, walang record ang kahit na anong
paliparan. I cant find her. I'm sorry, man."

Hinugot niya palabas mula sa bulsa ang puting box na may lamang singsing at
binuksan iyon.

Mahina siyang natawa. "I fucking fell in love for the fucking first time and this
is what happened." Isinara niya ang box at malakas na kinuyom ang kamao. "Sabi niya
hindi niya ako iiwan, sabi niya mananatili siya sa tabi ko, putcha naman e!
Punyeta! Punyeta!"

Knight gripped his arm. "Halika na. Umuwi na tayo."

Parang may sumasakal sa puso niya at para iyong pinipipit sa sobrang sakit. Gusto
niyang magwala, gusto niyang sumigaw ng malakas pero wala siyang ginawa ni isa. It
fucking hurts like hell, he felt like his heart is being cut into tiny pieces and
its fucking bleeding to death.

Nag-iwas siya ng tingin ng maramdamang may nahulog na mainit na likido mula sa mata
niya. Mabilis niyang pinahid 'yon gamit ang likod ng kamay niya saka suminghot-
singhot at humarap kay Knight.

"Let's go." Aniya saka naunang naglakad pabalik sa pinanggalingan nila.

TUMINGIN si Grace sa labas ng bintana ng i-anunsiyo ng Tito Fujii niya na nasa

Japan na sila. Si Tito Fujii ang piloto ng pribadong eroplanong sinasakyan.

Grace sighed as she looks down from the Plane's window. "Valerian..." bulong niya
sa pangalan ng binata sa hangin. Her heart is aching. Nami-miss kaagad niya ito.

Pero hindi niya puwedeng isipin ang sarili niya, dapat unahin muna niya ang pamilya
niya. Titikisin niya ang nararamdamang pagka-miss sa binata.

Pero ang sakit sa puso niya, bumiyahe 'yon patungo sa mga mata niya at naging luha
na nalaglag sa pisngi niya.

"God," kinapa niya ang dibdib kung nasaan ang puso niya. "I will miss you,
Valerian. Very much."

Naramdaman ni Grace na lumapag ang eroplanong sinasakyan niya.

She sighed. "God, please bless me."

Ipinikit niya ang mga mata saka tinanggal ang seat belt at lumabas ng eroplano.
Sinalubong siya ng malamig na simoy ng hangin.
=================

CHAPTER 22

CHAPTER 22

HABANG binabantayan ang ina sa Hospital, maraming nakatambak na Magazine sa harapan

ni Grace. Lahat 'yon ay binili ni Nali para raw sa kaniya dahil wala na siyang
ibang ginawa kundi ang magbantay. Ni manuod nga ng T.V. ay hindi niya ginagawa sa
loob ng tatlong na buwan niya sa Japan.

Inilapag niya ang Magazine na natapos na niyang basahin saka pinulot ang State
Trend Entertainment Magazine.

Nagsalubong ang kilay niya ng makitang front page si Valerian. Oo nga pala, State
Trend Magazines also distributes in Asia. At hindi nakakaulat na laman non si
Valerian, kilala kasi ito. Mabilis niyang hinanap ang page kung saan naroon ang
full report.

"The Hot Bachelor, Valerian Volkzki, President of AirJem Airlines was seen together
with Lena, the Vice-Presidents daughter in one of the parties hosted by Count
Knight Velazquez. According to our reliable source, the two are dating and was seen
together dining in LaFure Restaurant. And it was said that a week ago, the two was
spotted kissing in Valerians car-"

Ipinikit ni Grace ang mga mata ng maramdamang parang may paulit-ulit na tumatarak
na patalim sa puso niya.

Ang sakit-sakit.

At kasunod ng sakit na 'yon ay ang galit na naramdaman niya kay Valerian. Tatlong
buwan palang ang nakakaraan simula ng umalis siya pero may iba na itong babaeng
pinagkaka-abalahan.

He promise to be hers always. Kalokohan lang pala ang lahat ng 'yon.

Hindi siya makahinga kaya naman ay tumayon siya at nang pumihit siya paharap sa
pinto nakita niya si Nali na nakatingin sa

kaniya.
Mabilis niyang pinahid ang basang pisngi dahil sa luha niya na hindi niya
namalayang tumulo na pala.

"Nali, sa labas lang ako-"

"No." Naglakad ito palapit sa kaniya saka sinapo ang mukha niya. "Bakit ka
umiiyak?" Bumaba ang tingin nito sa hawak niyang Magazine kung saan nakalathala ang
article tungkol kay Valerian. "Grace, sagutin mo ako. Did this guy," tinuro nito
ang mukha ni Valerian, "hurt you?"

Umiling siya. "Hindi-"

"Huwag kang magsinungaling sakin, Gracey. You already lied to me once, don't do it
again."

Umawang ang labi niya. "A-ano?"

"Nang gabing doon ako natulog sa condo mo at umalis ka dahil sabi mo may emergency
sa Clinic, sinundan kita kasi nag-alala ako sayo kasi gabi na." Paliwanag nito.
"Pero laking gulat ko ng makita si Valerian Volkzki na kausap mo, kinuha ang bag na
dala mo at sumakay ka sa kotse niya. And i was beyond shock when i saw you two
kissed." Hinaplos nito ang pisngi niya. "Grace, you're innocent as a baby. Kaya
nagulat ako sa nakita ko pero hindi ako nagsalita o nagsumbong kay Daddy. Alam kong
malaki ka na at nakikita ko namang masaya kang kasama siya. But now, you're
crying..."

Doon siya walang ingay na napahikbi at yumakap ng mahigpit kay Nali. At habang
umiiyak ay ikunuwento niya lahat ng nangyari kay Nali. Lahat-lahat. Wala siyang
inilihim.

At nang matapos niyang sabihin lahat, gumaan ang pakiramdam niya pero naroon pa rin
ang sakit sa isiping may ibang babae na nagpapasaya kay Valerian. Ang sakit-sakit
niyon. Mas masakit dahil nangako itong sa kaniya lang ito.

"Oh, Grace." Pinisil nito ang kamay niya. "That man took advantage of your
innocence. God! Gusto ko siyang suntokin!" Napailing-iling ito. "Ito na nga ang
sinasabi ko kay Daddy, e. Alam ko mula simula na may magti-take advantage sa
kainosentehan mo-"

"Hindi niya ako pinuwersa." Kahit galit siya kay Valerian, ayaw niyang marinig na
pinagsasalitaan ito ng negatibo ng kapatid niya. "Kung nasasaktan man ako ngayon,
kasalan ko 'yon. Hindi niya ako pinilit ang isang bagay. Lahat ng ginawa niya
sakin, pumayag ako ng buong puso."

Nali sighed and shook her head in disbelief. "You really love him, huh?"

Umawang ang labi niya saka napakurap-kurap. "W-what?"

"Grace, pinagtatanggol mo siya kahit nasasaktan ka dahil sa article na nabasa mo

tungkol sa kaniya. If that's not love, i dont know what that is anymore." Nali
tsked. "I love you, sis, kahit minsan tinatarayan kita. Naiinis lang kasi ako sa ka
inosentehan mo, pero ngayong hindi ka na naman pala inosente, oras na para mamulat
ang mata mo sa totong mundo." Inagaw nito ang Magazine na hawak niya at itinapon
'yon sa sofa saka matiim na tumingin sa kaniya. "Una mong dapat malaman ay iyang
mga lalaki, gagamitin lang ang katawan mo at pagsasawaan pagkatapos ay iiwan ka
rin. Pangawala, pagdating sa isang relasyon o pag-ibig, walang forever, kaya
kalokohan ang mga pangakong binibitawan ng mga letseng kalalakihang 'yon."

Grace can't help herself but to agree with Nali.

"Pangatlo, dapat hindi ka magpa-under sa kanila. Dapat lumaban ka. If they tease
you, tease them too."

"Hindi ko alam kung paano-"

"Tuturuan kita." Hinaplos nito ang pisngi niya saka niyakap siya. "Dont worry, sis,
tuturuan kita sa lahat ng dapat mong malaman bilang isang babae. Hindi ko hahayaang
manatili kang ignorante sa mga bagay-bagay sa mundo. Hindi na ako ngayong
magpapaigil kay Daddy na gusto ka yatang ikulong sa hawla ng kainosentihan."

"Salamat, Nali." Aniya saka kumawala sa pagkakayakap nito.

Nali grinned. "Dont thank me, sis, wala pa akong ginagawa." Tinapik nito ang baba
niya. "So, papayag ka bang turuan kita sa mga bagay-bagay sa mundo na sigurado
akong hindi mo alam?"

Mabilis siyang tumango. "Oo. Payag ako."

Tumalon si Nali sa tuwa. "Great." Pinulot ulit nito ang Magazine na itinapon saka
ibinigay sa kaniya. "Una, basahin mo ang buong article tungkol kay Valerian. Kung
puwede, paulit-ulit pa. At kapag sobrang sakit na at pakiramdam mo naging manhid na
ang puso mo dahil sa sakit, saka tayo mag-uumpisa."

Bumaba ang mga mata niya sa Magazinr at binasa ang article tungkol kay Valerian at
sa bago nitong babaeng kasama ngayon.

Sa bawat katagang binabasa niya, parang pinipiraso ang puso niya. Ang luha niya ay
bumubuhos na parang umuulan ng malakas. Kahit masakit, pinilit niya ang sariling
tapusin basahin ang buong article. At saka inulit niyang basahin nh ilang beses
bago siya tumigil.

Yes. Its painful. Very painful. And she felt so numb.

A/N: Next update will be this coming Saturday. Mwah. Enjoy reading.

=================

CHAPTER 23

CHAPTER 23

ONE AND A HALF YEAR LATER...

NAPAIGTAD si Grace ng may umakbay sa kaniya habang nakatingin sa karagatan. Nang

tingnan niya kung sino 'yon, napangiti siya ng makita ang kababata at kaibigan
niyang si Lash Coleman.

They were close when they were kids. Nang lumaki sila, naging busy sila pareho.
Naging close lang sila ulit ng mamatay ang mommy niya at nakilibing ito. Simula
no'n, bumalik na silang muli sa pagiging malapit sa isat-isa.

"Akala ko matutulog ka na." Aniya.

Lash shrugged. "Can't sleep. Bukas dadaong na ang Black Pearl Cruise Ship sa
Pilipinas."
Pinag-aralan ni Grace ang emosyon sa mukha nito. "You look tense." Obserba niya.
"Bakit?"

"Uuwi na si Nez." Anito saka bumuga ng marahas na hininga. "God, anong klaseng
pagtitimpi na naman kaya ang pagdadaanan ko? It would be torture to see her and not
touch her."

Humilig siya sa balikat ng kaibigan. "Lash, kung kayo, kayo. Kung hindi, hindi.
Pero ang suwerte ni Nez dahil totoo ang pagmamahal mo sa kaniya."

Ginulo ni Lash ang buhok niya. "How about you? Kumusta naman ang buhay pag-ibig
mo?"

Nagkibit-balikat siya. "Ayoko muna sa pag-ibig na 'yan. Sakit lang ang hatid niyan
sa mga tao." Iminuwestra niya ang kamay rito. "Look at you, nagmamahal ka lang
naman pero nasasaktan ka. Yan ang pag-ibig, mahilig manakit at masyadong paasa."

Lash faked a cough. "Bitter alert."

Inirapan niya ito. "Totoo naman 'yon."

Ibinalik niya ang tingin sa karagatan at huminga ng malalim. Naapektuhan na yata

siya ni Nali sa pagiging bitter. Hindi naman 'yon nakakagulat. She felt

the real pain because of love, may karapatan siyang maging bitter. At oo, siya ang
umalis, pero balak naman din niyang bumalik kaagad saka siya magpapaliwanag.

Pero tatlong buwan palang simula ng mawala siya, may ipinalit na kaagad ang
lalaking 'yon sa kaniya. The pain is still lingering inside her heart. Pero hindi
niya hahayaang umiyak na naman siya dahil sa sakit.

And as Nali taught her, she learned so many things, but she never learned to forget
Valerian Volkzki. She never learned to erase him in her heart. Bawat gabi, sa
tuwing hihiga siya sa kama, naalala niya ang mga pinagsaluhan nilang dalawa. At sa
panahong nagdaan, na realize niyang siya ang may mali. Wala siyang karapatang
magalit kay Valerian. Damn her innocent mind. Inakala talaga niya noon na
hihintayin siya nito dahil sa pangako nitong binitiwan. God! Bakot ba hindi siya
nag-iisip?
And now she's back, at ito ang isang taong ayaw niyang makitang muli. Grace doesnt
want to see Valerian because she knew, even after the pain she felt because of him,
still, she loves him.

Tinapik ni Lash ang balikat niya na gumising sa diwa niya.

"Kumusta naman si Tito Greg?" Tanong ni Lash kapagkuwan na ang tinutukoy ay ang ama
niya. "How is he moving on?"

Lumambong ang ekspresyon ng mukha niya at naging malungkot 'yon. "He's coping in
his own way. Mahirap, pero ang tanging magagawa nalang namin ay ipagdasal si
mommy."

Tinanggal nito ang pagkaka-akbay ng braso sa balikat niya saka humilig iyon sa
railing ng cruise ship. "Saan ka naman ngayon pupunta? Bubuksan mo ulit ang Clinic
mo? SI Nali, kumusta na 'yon?"

Tumango siya. "I'm starting over again. Si Nali naman nakuha bilang model ng isang
modeling agency sa California. Si Dad naman, nanatili sa Japan."

Lash sighed and looked at her worriedly. "Are you sure that you're okay?"

Tumango siya. "Oo."

"Good." Ginulo na naman nito ang buhok niya.

Grace smiled. "Yes. I'm good."

Ilang minuto pa siyang nanatili na nakahilig sa railing bago iniwan si Lash at

pumasok sa loob ng cruise ship.

When Black Pearl Cruise Ship stopped in Japan, binisita siya ni Lash sa bahay nila,
at mapagdesisyonan niyang umuwi sa Pilipinas sa kagustuhan na rin ng kaniyang ama.
Ayaw siguro nitong makita niya itong nagmumokmok. And now, after how many weeks,
dadaong na ang cruise ship.

"Lath, give me back my son!" Sigaw ng isang pamilyar na boses na gumising sa nag-
iisip niyang diwa.

Kumunot ang nuo niya habang nakatingin sa pinanggalingan ng boses. Grace mouth
parted open when she saw Shun Kim arguing with Lath, Lash's twins.

"Lath, akin na ang anak ko!" Galit na sabi ni Shun. "Hinahanap na si Saito Becker
ng asawa ko."

Napasimangot si Lath. "Pahiram muna."

"Ayoko. Gumawa ka ng sayo."

Inagaw ni Shun ang sanggol saka mabilis na umakyat sa hagdaan pataas. Naiwan si
Lath na nakasimangot.

A small smile grazed her lips. Hindi niya akalain na may asawa't anak na pala si
Shun. At base sa mukha nito, halatang masaya ito sa buhay may asawa. Nakakatuwa
naman ang nalaman niya.

Si Knight

kaya may asawa na? Si Lander, Cali, Calyx, Ymar at Dark, may mga asawa na kaya ang
mga 'yon?

E si Valerian? May asawa na kaya? Ang huling balita niya tungkol rito ay ang
article na nabasa niya more than a year ago. Tapos wala na. Pero dapat hindi na
siya ma curious pa.

Curiosity was never a good thing for her.

Tinahak niya ang daan patungo sa cabin niya. Magpapahinga muna siya para mamaya
pagdaong, magaan ang pakiramdam niya.

"WHY DON'T you go and fuck yourself!" Sigaw ni Valerian sa ama niya ng pumunta ito
sa opisina niya at nagdi-demand na naman ito na ipasok ang isang investor sa
kompanya niya.

"Valerian, your mouth!" Balik sigaw ng ama niya. "Ano ba ang masama sa hinihiling
ko?!"

"Fuck you!" Sigaw na naman niya saka matalim ang matang tumingin sa mga mata ng ama
niya. "I'm not going to let some idiot fuckers in in my fucking company. It's a no
and fucking understand it!"

Kanina pa galit si Valerian sa ama niya, simula ng pumasok ito sa opisina niya. At
kanina pa siya iritado sa lahat ng kaganapan sa buhay niya.

Valerian didnt know why he became hundred times grumpier and two hundred times
annoyed at the world. Oh, fuck! Alam niya kung bakit siya ganoon. Alam na alam
niya.

Fuck! Fuck! Fuck!

"Valerian-"

"No and get out of my fucking office!" Sinipa niya ang isang visitor's chair at
tumama 'yon sa water dispenser dahilan para matumba 'yon sa lakas ng impact. "Get
the fuck out!"

Nakahinga ng maluwang si Valerian ng mawala sa paningin niya ang ama. Fuck! Hope i
didnt see my father's fucking face again.

Umupo siya sa swivel chair niya kasabay

no'n ay pumasok si Lester, ang sekretarya niya.

"Boss, Miss Elena is outside. Hinahanap ka." Ani Lester.

Umismid siya saka tumayo. Might as well let all his irritation out. Lumabas siya ng
opisina niya at kaagad siyang sinalubong ng matamis na ngiti ni Elena na mas nagpa-
irita lalo sa kaniya.
"Valerian, baby-"

Doon siya biglang sumabog ng maranig ang endearment na 'yon. "Look, Elena, you are
just someone i want to fuck for a night, not for a long time. Hindi ba sinabihan na
kita kagabi na wala akong planong makipag relasyon sa kahit na sino? I fuck you
because i felt my cóck itching. Pero huwag kang umasa na madudugtongan 'yon. So,
get the fuck out of my company because i dont want to see your fucking face again!"
Pagkasabi niyon ay tinalikuran niya ito at pumasok sa opisina niya at iniwang
nakatigalgal sa kaniya ang babae.

Fuck! Shit!

Nakakaupo palang siya sa swivel chair niyan ng pumasok ulit sa opisina niya si
Lester.

"Boss, heto po ang listahan na hiningi niyo kaninang umaga." Inilapag nito ang
isang papel sa ibabaw ng mesa niya. "May kailangan pa ho ba kayo?"

"Wala na. Sige, umalis ka na." Sabi niya saka binasa ang listahan.

Mga pitong empleyado rin pala ng AirJem Airlines ang magsasampong taon na sa buwang
'to. And as fucking promise, ten fucking years means a solid gold fucking ring na
puwedeng isangla.

Inabot niya ang cellphone na nasa mesa lang niya saka tinawagan si Ream Oliveros.

"Yes, Volkzki?" Kaagad nitong sabi ng sagutin niya ang tawag.

"Seven rings for my employees." He

said, "the usual."

"Copy. Kunin mo nalang dito sa Shop bukas ng umaga." Anito.

"Okay." Pinatay niya ang tawag saka inilapat ang likod sa likod ng upuan. "Fuck!
Why am i so grumpy as fuck?"

Bumuga siya ng marahas na hangin saka wala sa sariling napatitig sa sofa niya. A
memory flash through his fucking mind. It was that woman, sleeping on the sofa.

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. Punyetang buhay 'to, oh. 'Tang'na talaga!

He took a deep breath and picks up the folder he needed to read and sign. He need
to fucking work to not get fucking insane!

NAGULAT si Grace ng mapagbuksan niya ng pinto si Lash. Isang araw palang mula ng
dumaong ang Black Pearl Cruise ship sa bansa at kagabi palang siya nakakauwi rito
sa condo niya.

"Anong ginagawa mo rito?" Nagtatakang tanong niya.

"I need your help."

Tumaas ang isang kilay niya. "Para saan?"

"Para mamili."

"Mamili ng?"

"Basta." Hinawakan siya nito sa kamay saka hinila palabas ng condo niya. "Samahan
mo nalang ako."

"Teka, si Val-"

"Iwan mo muna ang aso mo." Wika ni Lash. "Madali lang naman 'tayo e."

Grace sighed. "Fine." Isinara niya ang pinto ng condo saka nagpahila nalang kay
Lash.

Saan naman kaya siya dadalhin ng lalaking 'to?

Pagkalipas ng ilang minuto, natagpuan ni Grace ang sarili sa labas ng Reaveros

Jewelry Shop.

"Anong gagawin natin dito?" Nagtatakang tanong niya.

"I need to find a ring for Nez."

Tumaas

ang kilay niya. "May forever na kayong dalawa?"

Nalukot ang mukha nito. "Wala pa pero naniniwala akong malapit na 'yon."

She rolled her eyes. "Sige, mangarap ka pa."

Mahinang natawa si Lash saka hinila siya papasok sa loob. Umawang ang labi niya ng
bumungad sa kaniya ang iba't-ibang klase ng mga alahas at lahat 'yon ay kumikinang
sa ganda.

"Wow. This is amazing."

Lash chuckled. "Yeah, yeah."

Hinila siya ng binata patungong counter at kinausap ang babaeng nasa likod niyon.
"I'm Lash Coleman, nandito ba si Ream Oliveros?"

"Yes, sir." Magalang na sagot ng babae na may matamis na ngiti sa mga labi. "Nasa
loob po siya ng show room, hinihintay po kayo."

Tinanguan lang ni Lash ang babae saka hinila na naman siya patungo sa makipot na
daan na nasa kanan.
And the show room is a very wide room, with six sets of sofa. Ang ganda naman ng
show room na 'to. Halatang kahit chandelier ay mamahalin dahil kumikinang 'yon.

"Ream, my man. Naihanda mo na ba?" Tanong ni Lash sa lalaking naglalatag ng mga

singsing sa ibabaw ng mesa.

The man named Ream looked up at them. "Oo. Naihanda ko na. Heto ngayon ang
available naming singsing," tinuro nito ang monitor na nakadikit sa gitna ng mesa.
"Kung wala kayong magustuhan sa mga singsing, puwede kayong tumingin sa iba naming
desenyo online. The disadvantage is you're going to wait for a couple of months'
kasi sa ibang bansa pa 'yon pinapagawa."

Tumango-tango si Lash at hinila siya paupo sa mahabang sofa.

"Thanks, man." Sabi ni Lash kay Ream saka nagkamay ang dalawa.

"Sige, maiwan ko na kayo ng kasintahan mo." Ani Ream at umalis.

Tumaas ang dalawang kilay ni Grace ng makaalis si Ream. "Bakit hindi mo itinama ang
sinabi niya?"

Lash smirked. "Kaibigan ko si Ream, tsismoso ang isang 'yon. Baka pag sabihin kong
hindi ikaw ang kasintahan ko ay hanapin niya. Alam ko ang karakas ng mga loko-
lokong 'yon. Baka makarating pa 'to kay Nez, matakot pa 'yon."

Grace rolled his eyes. "Talagang matatakot 'yon, hindi pa nga kayo, bibili ka na
nang singsing. Sino ka, si Madam Auring?"

Pinukol siya ng masamang tingin ni Lash. "Dinala kita rito para makatulong sa
pagbili ko ng singsing, hindi na insultohin ako."

Umingos siya. "Totoo naman ang sinasabi ko, ah."

"Yan ang napapala mo sa kakadikit kay Nali." Napalatak ito. "Naapektohan ka na ni

Nali na mas bitter pa sa ampalaya."
Nginisihan niya lang ito saka nag-umpisang tingnan ang mga singsing na nakalatag sa
mesa.

Hmm. Lahat 'yon magaganda pero wala pang nakakuha ng interest niya. Pinulot niya
ang singsing na may kulay itim na dyamante at isinuot 'yon sa daliri niya.

"Ito ang gusto ko, babe." Biro niya kay Lash na seryusong namimili ng singsing.

Tumingin naman kaagad ang kaibigan sa daliri niya. "Hindi 'yan bagay sayo, honey."
Pakikisakay nito sa kalokohan niya saka hinubad ang singsing at pinalitan 'yon ng
singsing na may puting dyamante. "Ito ang bagay sayo, sweetheart. Ang ganda."

Malakas na natawa si Grace sa kalokohan nilang dalawa ni Lash. Kung may makakarinig
sa kanila baka isipin ng mga ito na magkasintahan nga sila ng baliw na katabi niya.

VALERIAN took a deep breath as he step inside the Reaveros Jewelries. Why the fuck
did he agrees to get those rings? Ang su-suwerte naman ng mga empleyado niya, siya
pa talaga ang kukuha. 'Tang'ina naman, oh!

Blanko ang mukha niya ng lumapit sa counter. "Where's your fucking boss?"

Namutla ang babae ng makita siya at nanginginig ang boses na nagsalita. "N-nasa
show room po."

He rolled his eyes and went to the show room. Halos buwan-buwan ay narito siya kaya
alam niya kung nasaan ang show room. That's what happened when someone made a
fucking promise to give away a fucking ring in their one decade work efficiency.

Nagsalubong ang kilay ni Valerian ng makita si Ream na nasa labas at pasilip-silip

sa loob ng show room.

"What the fuck are you doing?" He gave Ream an arched look.
Napaigtad ito sa gulat, and then Ream put his index finger over his lips, silencing
him. "Shh... Lash is here with his fiancé."

Valerian rolled his eyes. "Ang tsismoso nga naman, forever nang tsismoso."
Nilampasan niya ito. "Show me the fucking rings. Now."

Nabitin ang paa niya sa paghakbang papasok ng tumuon ang mata niya sa babaeng
kasama ni Lath na namimili ng singsing.

Fuck! Fuck! Fuck! Fuck! Fuck!

A/N: The who?

=================

CHAPTER 24

A/N: To CM CORTES --> Happy Happy Birthday sayo!

CHAPTER 24

"ITO na nga lang ang bilhin mo, maganda naman, e." Sabi ni Grace kay Lash na abala
pa rin sa pamimili ng ibang singsing. "Ito lang ang nagustuhan ko, actually."

"Honey, may iba pa tayong pagpipilian." Wika ni Lash na sinasakyan pa rin ang
kalokohan nila kanina. "How about sa brochure?"

"Hmm..." pinindot niya ang monitor ng computer. And using her fingers she swipe and
swipe until she heard Lash's voice.

"Stop." Anito. "That's the one."

Napatitig si Grace sa singsing na napili nito. Tumaas ang kilay niya sa ganda
niyon, pero maganda din naman ang presyo. Lahat yata ng bulsa sa pantalon mo ay
mabubutas sa sobrang mahal.
"Ang mahal naman." Komento niya na ngayon ang kunot na ang nuo.

Inakbayan siya ni Lash. "It's okay. Mahal naman kita, e." Kinindatan siya nito na
ikinatawa niya.

And lolo-loko, talagang pinagpatuloy ang pakikisakay sa kalokohan niya kanina.

"So, iuuwi mo na ako?" Tanong niya. "Pakakainin ko pa si Val, baka magutom 'yon."

"Wait, tawagin ko lang si Ream-"

"Nakapili na kayo?" Biglang pumasok si Ream, saka lumapit sa kanila.

"Yes." Ani Lash saka tinuro ang screen na computer. "That's the one."

Ngumiti ang lalaki. "Sa Russia pa ito gagawin at baka matagalan ng isang buwan."

"Ayos lang." Ani Lash.

Grace rolled her eyes. Ayos lang talaga kasi hindi pa naman alam ni Nez na baliw na
baliw sa rito itong si Lash.

"Okay. I'll call you when it's done." Ani ni Ream.

Grace sighed, stood up and

faced the door. Her eyes slowly widen in shock. Tumigil ang pag-inog ng mundo niya
ng makita ang lalaking ayaw na niyang makita pa sa pagbabalik niya sa Pilipinas.

Valerian.
Nagtama ang mga mata nila ng lalaki at umawang ang labi niya. Valerian's eyes were
the same as the first time she saw him. Emotionless. Pero hindi maikakailang mas
gumuwapo pa ang lalaki. Mas naging mature ito tingnan at mas naging maskulado ang
katawan. He's wearing a polo shirt, pero alam na alam ni Grace kung anong nakatago
sa loob niyon.

Gusto niyang magbawi ng tingin kasi para siyang nahihipnotismo na tumitig sa mga
mata nitong walang emosyon ni isa.

Pero bago pa siya makabawi ng tingin, nauna na ito nag-iwas ng tingin saka naglakad
papasok ng show room.

"Oliveros, show the fucking rings so i can get the fuck out of here. Pronto."

His baritone voice send shiver down her spine and it shoots down her belly.

At dahil sa pagmumura nito, naalala niya ang nakaraan. One kiss for one cuss. It
was a trick that she gladly fell for.

"Volkzki!" Tumayo si Lash saka lumapit kay Valerian at nagkamay ang dalawa. "How's
life?"

Valerian just shrugged. "Good." Bumaling ang tingin nito sa kaniya, ang mga mata
nito ay nanatiling walang emosyon. "Who is she?"

Napakurap-kurap sa gulat si Grace ng makaramdam na parang may tumarak na matalim na

bagay sa puso niya sa narinig. Ano ba itong nararamdaman niya? Dapat wala na. Dapat
hindi na siya nasasaktan.

But of course, she could still feel the pain. For one and a half year, hindi niya
nakalimutan si Valerian.

Pero bakit nagpapanggap itong hindi siya kilala?

"Oh, she's Grace. My f-"

"Lash's fiancé." Pagtatapos niya sa sasabihin ni Lash.

Tumaas ang kilay ni Valerian. "Hindi ko alam na pumapatol pala si Lash sa mga
second hand na."

"What are you talking about, Volkzki?" Nagtatakang tanong ni Lash.

"Nothing." Inilabas nito ang cellphone. "Sige, umalis na kayo, nakakaisturbo na

kayo sakin." Pagsusungit nito at hindi sanay si Grace sa ugaling 'to ni Valerian.

Si Valerian na nakilala niya nuon ay maalalahanin at malambing.

He changed.

Inakbayan siya ni Lash saka giniya palabas ng show room. She didnt looks back as
they walk. Nang makalabas sila ng Reaveros Jewelries, saka lang siya nakahinga
nakahinga ng maluwang.

Oh, God. Are you now punishing me for being a bad girl and breaking my father's
rule for me? Dahil kay Nali, marami siyang hindi nasunod na rule ng ama niya.

Una, no drinking, pero palagi silang naglalasing ni Nali. Pangalawa, no men

allowed, pero si Nali, halos isang daan blind dates yata ang i-si-net-up sa kaniya.
Pangatlo, dapat nagpapaalam bago lumabas ng bahay, pero si Nali, inaya siyang mag
disco at tumakas sila hanggang sa makauwi sila ng madaling araw, walang nakahuli sa
kanila.

Lihim siyang natawa sa pinaggagagawa nila ni Nali sa Japan. Nali really did teach
her so many things.

"Ihahatid kita sa condo mo o kakain muna tayo?" Tanong sa kaniya ni Lash ng buksan
nito

ang passenger seat ng sasakyan.

"Food first." Ang lapad ng ngiti niya. "Tapos bili tayo ng pagkain para kay
Valerian."
Kumunot ang nuo ni Lash. "Its weird hearing you say that. May kaibigan kasi akong
Valerian ang pangalan."

Natawa siya at hindi na nagkomento saka pumasok sa loob ng kotse. If Lash only knew
that she also knew his friend named Valerian. At weird din para sa kaniya na
tawaging Valerian ang aso niya. It's one of the main reason why he couldnt forget
him. Sa tuwing nakikita niya ang aso niya, naaalala niyang minsan, pinagselosan
'yon ni Valerian.

It's painful to remember the past especially if the past was the best part of your
life.

IKINUYOM ni Valerian ang kamao habang ang mga natang nakatitig sa mesa na nasa
harapan niya. Nagtatagis ang bagang niya at sobrang galit ang nararamdaman niya.

That woman made him experience hell in its newest level. Tapos ngayon ay makikita
niya itong masaya sa piling ni Lash Coleman.

Valerian smirked evilly. Oh, no, Ms. Grace Oquendo, i wont let you be happy with
Lash. Hindi pa niya nakakalimutan ang sakit na nadama ng iwan siya nito ng wala man
lang paalam.

Tumayo siya saka huminga muna ng malalim bago lumabas ng show room. Nakasalubong
niya si Ream habang papalabas siya.

Kinunotan siya nito ng nuo. "Hindi mo titingnan ang mga singsing?"

"Papupuntahin ko nalang ang empleyado ko rito para makapili at makasukat sila. The
price range is twenty to forty thousand."

Tugon niya. "Nawalan na ako nang gana."

Nilampasan niya si Ream saka humakbang palabas ng Reaveros Jewelries. Pero talagang
nakatadhana na mabuwesit siya ngayong araw kasi nakita niya si Grace at Lash na
naglalampungan. Fucking PDA! Cant they just fucking get in and fucking drive away
so he could live in fucking piece?!

Ang sarap sakalin ni Lash. Putang'na! Nakakairita!

Sumakay siya sa kotse niya pero hindi niya nagawang paharurotin 'yon palayo. Dumako
ang tingin niya kay Grace na may ngiti sa mga labi habang nakikipag-usap kay Lash.
She has this excited expression in her face just like before every time he
introduce her to something different and new.

And now he cant help asking the air around him as if it would answer. "Is she still
innocent?"

Napailing-iling siya. Fucking shit!

Nang makaalis ang Porsche ni Lash, saka lang niya pinausad ang sariling sasakyan.
At namalayan nalang niyang sinusundan niya ang sasakyan ni Lash.

What the fuck!?

Huli na para mailiko niya ang sasakyan. Pumarada na ang Porsche ni Lash sa harap ng
Délicieux Restaurant.

Valerian gritted his teeth in irritation. What the fuck am i doing with my fucking
self?!

Mabilis niyang kinabig ang monabela sa kanan at pinaharurot ang sasakyan palayo sa
Délicieux Restaurant. Fucking bullshit! I shouldnt act like this! I fucking
shouldnt!

MAY dalang pagkain si Grace para kay Valerian ng makauwi. Masaya ang aso niya dahil
hindi na puro frozen meat ang kinakain nito.

Naglagay siya ng pagkain sa bowl saka inilagay iyon sa harap ng aso niya.

As

Valerian eat, she switch on the T.V., tumaas ang kilay niya ng makitang 'how to
make cupcake' ang programa sa TV.

A half and a year with Nali made her realize how horrible her cooking is. Palaging
sa CR ang ending ni Nali. Hindi siya makapaniwalang nagpapanggap lang pala ang
mommy at daddy niya para hindi siya masaktan. That's how much they love her. They
want to protect her from feeling pain.
What an amazing parent she has.

And then Grace remembered Valerian and his friends. Mahina siyang natawa. They end
up in the comfort room after eating her cupcake. 'Yan kasi mga sinungaling. Pero
naisisiguro niyang ayaw lang ng mga ito saktan ang damdamin niya.

Grace sighed and sadness fell upon her. She missed those moments with Valerian.
Kahit nasaktan siya sa nabasa niyang article tungkol dito noon, hindi no'n
napigilan ang nararamdaman niyang pagka-miss dito.

The pain in her heart is overpowered by her feelings for Valerian. Walang kuwenta
ang galit niya dahil hindi naman non nabura ang nararamdaman niya para sa lalaki.

Nakakainis na nakakairita na hindi niya maintindihan!

Dumaosdos siya pahiga sa mahabang sofa. Why does she feel so lonely all of the
sudden?

Napaigtad si Grace ng marinig na nag-ingay ang doorbell ng unit niya. Tinatamad

siyang bumangon saka binuksan ang pinto. Nagsalubong ang kilay niya ng makitang
wala namang tao.

Grace sighed and then looked down. Napakunot ang nuo niya ng makita ang isang
sapatos na walang kapareha.

"Ano 'to?" Napakurap-kurap siya bago umuklo at pinulot ang sapatos.

Nagtataka

pa rin siya kung kaninong sapatos 'yon ng isara niya ang pinto. Wala sa sariling
inilagay niya iyon sa lalagyan ng mga sapatos niya. Tatalikod na sana siya ng
matigilan, bumalik ang atensiyon niya sa lalagyan ng sapatos saka pinakatitigan ang
sapatos na napulot sa labas ng pinto.

That shoes... no, it couldnt be!

Dala-dala ang sapatos na tumakbo siya patungong kuwarto niya. Pagkatapos ay dumapa
siya sa sahig at sumilip sa ilalim ng kama.
"There you are!" Excited niyang sabi ng makita ang sapatos na itinago niya roon
dahil ibinato niya ang kapareha niyon kay Valerian ng masagasaan nito ang aso niya.

Kinuha niya ang sapatos at ikinumpara iyon sa sapatos na dala. Hindi niya alam kung
matatawa o maiiyak siya. It's the same color and size. Oh God! It's the same shoes!

Binitiwan niya ang sapatos saka mabilis na tumakbo palabas ng unit niya. Hinihingal
siya ng makapasok sa elevator at pinindot ang ground floor.

Please! Please! Let it be Valerian!

Nang bumukas ang elevator, kaagad siyang tumakbo palabas ng building. Hinihingal
siya ng makarating sa labas pero wala siyang pakialam. May sariling isip ang
katawan niya.

"Valerian!" Sigaw niya sa pangalan nito ng makita niya itong papasakay sa kotse
nito.

He froze for a minute before looking back at her. Walang emosyon ang mga mata nito.
"Yes?"

"Yong s-sapatos," Hinihingal niyang sabi, "a-akin ba 'yon? Sayo ba 'yon galing?"

Tumango ito. "Ngayong nagabalik ka na, ibabalik ko na rin 'yon sayo. Nakalimutan ko
noon, e. Ayoko kasi makakita ng isang bagay na galing sayo."

Her heart bleeds at that. "S-salamat."

He

nodded and went inside his car. Nang makaalis 'yon, kinagat niya ang pang-ibabang
labi ng maramdamang nanunubig ang mata niya. Please!

Ayokong umiyak!
Mabilis siyang bumalik sa condo unit niya saka umupo sa mahabang sofa at sinapo ang
mukha.

Good God. She cant forget Valerian's emotionless face. Ano ba ang nangyayari sa
kaniya?

NANG makauwi si Valerian, nalukot ang mukha niya ng makita si Knight sa bahay niya.
"Walang ka'bang bahay na espanyol ka?" Sikmat niya rito.

Knight shrugged. "Ang laki ng bahay ako, tapos ako lang mag-isa." Umismid ito.
"Hindi kasi ako katulad mo na loner palagi ang drama."

Pinaikot niya ang mga mata saka umupo sa mahabang sofa, sa tabi ni Knight.

"Gusto mo ng hapunan? Nagluto na ako." Ani Knight na nakangiti.

Huminga siya ng malalim saka tumingala sa kisame na parang nandoon ang kasagutan sa
lahat ng frustrasyong nararamdaman.

"She's back." Aniya.

Knight stilled. Kaagad nitong naintindihan kung sino ang tinutukoy niya. "And?"

Walang buhay na tumawa siya saka tumingin dito. "Anong gusto mong sabihin ko? Na
naka-move on na ako? Fuck, Knight, we both know that Im still fucking hang up on
her."

"So?" Irritation filled Knight's face. "Val, siya ang nang-iwan sayo. Huwag mong
sabihing ikaw ang maghahabol."

Umiling siya. "No. Hindi ko siya hahabulin. Yes, Im still fucking hang up on her
but Im never gonna chase her. Never! Galit pa rin ako. Galit na galit."
Knight tsked. "Oo nga pala, matagal palagi bago ka maka move on. Kita mo nga yong
pagkamatay ni Tita at Airjem hanggang ngayon, hindi ka pa rin makausad."

Valerian just sighed, leaned back and closes his eyes. Fuck! Im so fucking tired!

A/N: Sa mga nanghihingi ng update, kay Tegan at Demetre, wala po muna. Pagbigyan
niyo ako kasi na i-inspire talaga akong isulat si Valerian ngayon. Ang isip ko naka
fucos lang sa kaniya :) Kaya pag pasensiyahan niyo na ako. Love you all.

=================

CHAPTER 25

CHAPTER 25

ITS Grace's fourth day since she opened her Clinic. Nakakatuwa kasi kahit papaano
ay dumadami na ulit ang pumapasok sa Clinic niya. 'Yong mga dating suki niya ng
makitang bumukas na ulit ang Clinic niya, nagsipagbalikan sa kaniya.

And now, as she sat on her swivel chair, hinaplos niya ang balahibo ni Valerian sa
ulo. Panay ang kahol nito.

"Oh, bakit?" Pagkausap niya sa aso. "Na-miss mo ba ang mga kalaro mo sa Japan?"

Valerian barked at her.

Ngumiti siya. "Nandito naman ako, e. Ako nalang magiging kalaro mo."

Biglang tumunog ang bell sa may pintuan. Nakangiting nag-angat siya ng tingin at
nanigas siya sa kinauupuan ng makitang pumasok doon si Valerian.

Her heart instantly beats faster than normal. Oh God! Please, dapat hindi niya ito
nararamdaman! At ano ba ang ginagawa ng lalaking to rito?

Pinakalma niya ang sarili saka tumayo. "Good afternoon," pormal niyang sabi, "may
kailangan ka?"

Itinaas nito ang braso kung saan may karga-karga itong aso. "Shun fell. Ilang
minuto siyang nawalan ng malay." Lumapit ito sa mesa kung saan niya ini-examine ang
mga pasyente. "Baka may nangyaring masama sa kaniya."

Lumapit siya sa pinaglagyan nito ng aso saka mabilis niya iyong sinuri. Walang imik
sila pareho habang inaalaman niya kung anong problema sa aso. And this feels weird.
God!

Humugot siya ng isang malalim na hininga at tumingin sa mga mata ni Valerian na

walang emosyon.

"Swollen ang left leg niya at saka ulo. Pero hindi naman malala." Sabi niya. "May
gamot ako para

riyan. Dito ka lang." Kumuha siya ng gamot sa stock room niya, nang makabalik
kaagad niyang inabot 'yon sa lalaki. "Here. Just apply it on the swollen area for
two weeks. Tapos balik ka rito para makita ko kung maayos na siya."

Tinanggap nito ang gamot na iniabot niya at naglapag ng pera sa mesa. Grace was
expecting him to leave, but he didnt. Matiim itong nakatitig sa kaniya na para bang
may malalim itong iniisip.

"May kailangan ka pa?" Tanong niya.

Tumaas ang kilay nito. "So Lash fucking Coleman, huh? Alam ba niyang second hand ka
na?"

Parang may yumurak sa pagkatao niya sa narinig na sinabi nito. He's insulting her
and it hurts, pero hindi niya hahayaang makita nito ang sakit na nararamdaman niya.

Taas nuo siyang sumagot. "Lash loves me, kaya wala siyang pakialam kung second hand
na ako. And why would you care?"

Nagdilim ang mukha nito. "I fucking care because he is my fucking friend. You are a
second hand goods that was-"
Malakas na tumama ang palad niya sa piangi nito. "Wala kang karapatang insultohin
ako at ayoko ng nagmumura kaya umalis ka na sa Clinic ko kung wala ka nang
kailangan pa." Matapang niyang sabi.

His shock face turned into a sardonic smile. "Not so innocent now, huh?"

Tumalim ang mga mata niya. "I grow up."

He smirked. "Did you now?" Inisang hakbang nito at pagitan nila saka sinapo ang
baba niya at inilapit nito ang mukha sa mukha niya.

Nagwawala ang puso niya sa sobrang lakas ng tibok niyon.

"Valerian..." anas niya ng maamoy ang mabango nitong hininga.

Bumaba ang tingin nito sa labi niya kapagkuwan ay parang napapasong

bigla nalang pinakawalan ang baba niya.

"Thank you for your service, Doc." Anito sa walang emosyong boses saka lumabas ng
Clinic niya.

Doon lang siya nakahinga ng maluwang ng mawala ang binata. Sinapo niya ang puso na
unti-unti nang kumakalma. God. Valerian can still make her heart beat so fast. Just
like before. Kailan ba niya ito makakalimotan?

Nang makabalik siya sa swivel chair niya, bumukas ulit ang pinto. Mabilis siyang
nag-angat ng tingin at nagulat ng makita si Knight.

Mabilis siyang tumayo, "Knight."

Naglapag ito ng isang box ng moon cake sa ibabaw ng mesa niya. "For you."

Nag-isang linya ang kilay niya. "Ha?"

"Para sa paggamot kay Shun the dog." Wala itong ngiti sa mga labi na nakasanayan
niya noon. "Anyways, galit ako sayo kasi sinaktan mo ang kaibigan ko. But i can
tolerate my anger towards you, why i cant tolerate is you, lying to Val. Really,
Lash fiancé?" Tumaas ang sulok ng labi nito. "We both know na si Nez ang gusto ni
Lash. Tsismoso ako, alam ko 'yon. But dont worry; your fucking secret is safe with
me." Tumalim ang mga mata nito. "Sinaktan mo na siya noon, hindi ko na hahayaang
ulitin mo pa 'yon ngayon. If you think of seducing him to take him back, feel free,
but if you're planning to hurt my best friend again, Im going to make you suffer in
more ways than one. And Grace?"

Napalunok siya sa takot sa nakikitang talim sa mga mata nito. "A-ano 'yon?"

"I'm not kidding." His voice was deadly.

Tumango siya. "Huwag kang mag-alala, wala akong balak balikan ang

kaibigan mo. And Im not planning to seduce him either. Ang gusto ko lang ay hindi
na siya makita pa." Yes. That's what she wants because her heart won't still when
Valerian is around. "Makakaalis ka na, pakidala nalang ng moon cake na dala mo.
Wala akong ganang kumain."

"Pinapabigay 'yan sayo ni Valerian." Ani Knight saka tinalikuran siya, "goodbye
gift daw dahil nawalan siya ng pagkakataon nuong umalis ka ng walang paalam." With
that, he left her Clinic.

Napatitig si Grace sa box ng moon cake. Natatakam siya pero ayaw niya iyong kainin.

Bumalik siya sa pagkakaupo sa swivel chair niya. Pakiramdam niya ay tinakasan niya
ng lakas. Good God. Please, save me from another heart ache. Ayoko nang masaktan
ulit. Ayoko na.

KAAGAD na pinaharurot ni Valerian ang sasakyan ng maka-upo si Knight sa passenger

seat.

"Ayaw niyang tanggapin." Wika ni Knight habang nagmamaneho siya. "Wala daw siyang
gana."
Nagtagis ang bagang niya. "Sinasabi niya lang 'yon dahil galing sakin. If it comes
from her fucking fiancé, she would accept it whole fucking heartedly."

Mahinang natawa si Knight. "Chill, Val. Hindi ko alam kung galit ka ba talaga kay
Grace o nagseselos ka lang dahil may iba na siya." May panunudyo sa boses nito.

Humigpit ang hawak niya sa monabela. "If you dont want me to fucking kick your ass
out of my fucking car, you shut the fuck up, Spaniard Count."

Lumakas ang tawa ng may sayad. "Napaghahalata." Nakita niya sa review mirror na
napailing-iling 'to. "Anyway, may lead na si Shun kung saan dinala ng magaling kong
ina ang kapatid kong babae. Pero ang

lead niya ay ayaw daw magsalita."

Nairita siya sa narinig. Alam niya kung gaano na katagal na hinahanap ni Knight ang
nawawalang kapatid. "Bakit? Kailangan niya ng padulas ng dila? Magkano ba ang
perang kailangan niya?"

"Dont know." Knight sighed. "I'd been looking for my sister for a fucking long
time. And fucking damn, Im willing to pay millions just to see her safe and happy."

Knight and his love for his missing sister. Oo nga at masungit si Knight sa mga
hindi kakilala, pero pagdating sa mga taong pinapahalagahan nito, kaya nitong gawin
lahat, sumaya lamang ang mga 'to, masasabi niyang kahanga-hanga ang mga katangiang
'yon ng kaibigan. But he wont fucking tell him that.

"Sino ba kasi ang lead na 'yan?" Tanong niya.

"A woman, no, a Police woman to be exact."

"Anong pangalan niya?"

"Shiela Mae Baudto."

"E di pakainin mo ng pera para magsalita." Suhestiyon niya. "Lahat ng tao may
presyo, Velazquez. Kasi lahat ng tao nangangailangan ng pera. Nasa tao nalang 'yon,
kung anong pipiliin niya. Pera na makakabusog sa kumakalam nilang sikmura o pride
na mas gu-gutom sa kanila."

Napalatak si Knight. "Val, ang lalim ng hugot mo. Ipopost ko na ba 'yan sa FB o

Twitter?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "May FB ka?"

Knight looks at him like he just lost his head. "Wala kang FB? God, Valerian, saang
kuweba ka ba nakatira? It's like, everyone has an FB account."

Umingos siya. "I hate social media shits."

"Pero nagseselos ka talaga kay Lash, no?" Bigla nalang lumiko ang topic nila.

Napailing-iling siya. "Hindi."

"Ows?" Nakita niya sa review mirror na nakangisi ito. "Imagine Lash kissing Grace.
Masakit?"

Fuck! "Masaya."

Mahina itong tumawa. "Imagine Lash and Grace having a hot steamy sex."

Nagtagis ang bagang niya. He wanted to punch someone. "Pakialam ko naman."

"And imagine Lash and Grace getting married and having a baby-"

Malakas niyang inapakan ang break dahilan para maputol ang pagsasalita ni Knight at
mapasubsob ito sa dashboard.

"May pusang kulay pink na dumaan, yan kasi, hindi nag si-seat belt." Nakangising
wika niya saka pinaandar muli ang kotse.

Mula sa sulok ng mata niya, nakita niyang nanlilisik ang mata ni Knight habang
nakatingin sa kaniya.

"Isa pang ganoon, Val, babalik talaga ako kay Grace at sasabihin kong patay na
patay ka pa rin sa kaniya at iisa-isahin ko ang mga pinagdaanan mo ng mawala siya.
You want that?" He threatened.

Natahimik siya. Fuck! Kilala niya si Knight, talagang gagawin nito ang sinabi. Fuck
shit! Fuck shit!

Binilisan niyang muli ang pagmamaneho ng sasakyan patungo sa Bachelor's Village.

Time to get fucking wasted again. 'Yan naman ang naging buhay niya sa loob ng isa
at kalahating taon. Maglasing sa gabi, pumasok sa opisina pag sapit ng umaga at
kapag gumabi, inom ulit. And thats all thanks to that fucking woman whom he cant
fucking forget!

A/N---> MERRY CHRISTMAS TO ALL OF YOU!!!!

Ito nalang ang Gift ko sa inyo, pag pasensiyahan niyo na ang three chapters, nag
update na kasi ako nuong monday. Naging abala din kasi ako these past few days para
maging merry ang christmas namin. Hehe. Anyways, 'till next satuday.

=================

CHAPTER 26

CHAPTER 26

VALERIAN was fucking busy with work when his fucking phone rings. Napipilitan
siyang sagutin 'yon dahil mapilit ang tumatawag. Napamura siya ng makitang si Lath
Coleman 'yon. Ano naman kaya ang kailangan ng lalaking 'to? If it's to ready their
fucking planes, may mapapasabog talaga siyang eroplano sa galit.

"Anong kailangan mo?" Walang buhay niyang tanong ng sagutin ang tawag.

"I need your help."

He sighed. "What kind of help?"

"Aerial help."

Irritation filled him. "Sabihin mo na kung anong tulong ang kailangan mo bago pa
mag-iba ang isip ko."

Mahinang tumawa si Lath. "Damn, why so grumpy?"

Why don't you fucking ask your fucking twin? 'Yan ang gustong sabihin ni Valerian
pero nirendahan niya ang bibig. It would cause a lot of question. Isa pa namang
tsismoso itong kausap niya.

"Oh, ano na?" Iritado niyang tanong.

Lath took a deep breath before speaking. "You see, Lash is in love with Nez, our
step-sister. Hindi naman kami magkadugo kaya ayos lang. At dahil nalalapit niya ang
kaarawan niya, napag-isipan kong bigyan siya ng early birthday gift. And that gift
will only happen if you help me out."

Halos mag-isang linya ang kilay niya. "What the fuck?! Lash is fucking in love with
someone else?! Paano si Grace?"

"Ha? Ano ba pinagsasabi mo riyan, Volkzki? Best friend ni Lash si Grace."

Umawang ang labi niya. "What the fuck?!" She lied to me?!

"At teka, paano mo nakilala si Grace?" Umandar kaagad ang pagiging tsismoso nito.

"Tutulong ako." Mabilis niyang sabi saka pinatay

ang tawag at mabilis na umalis sa opisina niya.

NAPAIGTAD si Grace ng biglang bumukas ang pinto ng clinic niya habang may aso
siyang sinusuri. Nang mag-angat siya ng tingin, nagtama ang mata nila ni Valerian.

But unlike before, his eyes weren't emotionless. It held anger.

"Anong ginagawa mo rito?" Tanong niya na nagtataka at medyo kinakabahan. "Maayos na

ba si Shun-"

"Do you think its fun lying to me?" Nagtatagis ang bagang nito. "Do you?!"

Napaatras siya. "Ano ba ang pinagsasasabi mo-"

"Lash loves Nez."

Umawang ang labi niya. So Knight spilled her lies. "Sinong nagsabi niyan sayo-"

"It doesn't matter who." Hinawakan siya nito sa braso ng mahigpit. "Masaya ba ang
magsinungaling sakin? Nakakatuwa ba, ha?" Puno ng galit ng boses nito. "Fuck,
Grace, hanggang kailan ka ba magsisinungaling sa'kin? You always lie!"

"Ano bang pinagsasasabi mo?" Naguguluhang tanong niya. "At teka nga muna, bakit ba
nagagalit ka na nagsinungaling ako sayo tungkol sa relasyon ko kay Lath? Bakit ba
big deal 'yon sayo?"

Natigilan ito kapagkuwan ay natahimik, pagkatapos ay nagtagis na naman ang bagang

nito.

"I hate liars." Valerian said, and then he pinned her on the nearest wall and
roughly captured her lips with his.

Napasinghap siya sa sobrang gulat dahilan para umawang ang labi niya at maipasok
nito ang dila sa loob ng bibig niya. Mariin siyang napapikit ng maramdamang pinisil
ng isa nitong kamay ang pag-upo niya habang isa nitong kamay ay minamasahe ang
dibdib niya.
Walang lakas si Grace

na patigilin si Valerian dahil hindi niya maikakailang gusto niyang ang ginagawa
nito.

God! She missed his touch. She missed his kisses. She missed him!

May sariling isip na gumalaw ang mga labi niya. His rough kisses turn slow and
tender. Sinapo nito ang mukha niya habang hinahalikan siyang banayad. It feels so
good to be kissed by Valerian again. She missed this.

Yumakap siya sa leeg nito ng palalimin pa nito ang halik. Hinapit nito ang katawan
niya palapit dito at kinakagat-kagat nito ang labi niya na parang nangigigil ito.
Grace didn't mind. She likes it. She likes this. God!

Nakaramdam siya ng panghihinayang nang maghiwalay ang mga labi nila ng binata pero
ang mukha nila ay nanatiling magkalapit at halos gahibla nalang ang pagitan.

"Grace..." masuyo nitong hinaplos ang pisngi niya. "Why? It boggles my mind. Isa't
kalahating taon na ang nagdaan pero hindi ko pa rin maintindihan kung bakit mo ako
iniwan ng wala man lang paalam." His eyes were full of emotion she didn't dare to
understand. "Bakit? Sagutin mo ako para mapanatag na ako. I can't move on because
of that, at alam na alam ng panginoon na gustong-gusto na kitang kalimutan. Yan
nalang. Sagutin mo ako. Pagkatapos no'n, baka sakali makalimotan na kita ng
tuluyan."

She doesn't want to tell him. Kasi kapag sinabi niya, magmo-move on na ito katulad
ng gusto nito. But he deserves to know.

Tumikhim siya, "that day, tumawag si Daddy. May Lung Cancer daw si mommy at
kailangan niya ako. Nasa Japan sila at kailangan nila ako do'n. I instantly said
yes. Mommy ko 'yon. I can't choose you over her-"

"Hindi naman kita papipiliin, e." Binitawan siya nito

saka umatras. Halata na naman ang galit sa mukha nito. "Fuck, Grace, hindi kita
papipiliin. I won't fucking do that to you. I know I'm a fucking jerk, pero hindi
naman makitid ang utak ko. You could have told me. Madali lang naman magsabi e.
Madali lang! It's fucking easy!"
Napaigtad siya sa lakas ng boses nito.

"Valerian, you don't understand-"

"Talagang wala akong maiintindihan!" Sinipa nito ang pinakamalapit na upuan at

lumipad iyon saka tumama sa dingding pero hindi nasira. "Fuck, Grace, fuck! Alam mo
ba ang sakit ng iwan mo ako? Alam mo bang halos mabaliw ako sa takot dahil akala ko
may nangyari ng masama sayo. Tapos magiiwan ng 'I'm sorry'. Putang ina naman,
Grace, ano sa tingin mo ang iisipin ko! Ni ha, ni ho, wala! Alam mo bang nakarating
ako sa Isla niyo dahil sa paghahanap sayo? Alam mo ba na takot na takot akong
mawala ka kasi ikaw ang pinaka-importanteng tao sa buhay ko?" Ang talim ng tingin
nito sa kaniya. "Sana sinabi mo na aalis ka kasi may sakit ang mommy mo. Papayag
naman ako. Sasamahan pa kita-"

"That's it!" Sumigaw na rin siya habang umaagos ang mga luha. "That's the reason
why i didn't tell you. Sasama ka e! Alam ko, sasama ka. Alam na alam ko 'yon at
ayokong sumama ka. Sobrang sakit ang naramdaman mo ng dahil sa Japan, ayokong
sariwain 'yon. I know it would be torture for you to stay there with me. To stay in
that fucking country that you hated! Ayokong gawin yon sayo! Ayokong masaktan ka!
Ayoko!"

Mabilis itong umuling. "That wasn't your fucking decision to make. Ako ang dapat
mag desisyon no'n. Ako! Punyeta naman, Grace, e, sa tingin mo hindi ako nasaktan sa
pag-alis mo," dinuro nito ang puso,

"alam mo bang dinurog mo ang puso ko? I loved you! Mahal na mahal kita noon pero
iniwan mo ako ng walang paalam! Fuck you for deciding for me. Fuck you for hurting
me! And fuck you for leaving me! Sasabog na ang dibdib ko sa sakit. And now,"
nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga, "i finally had the closure i needed.
Finally, i can erase you in my mind, in my heart and in my life."

Tinalikuran siya nito at akmang hahakbang palayo sa kaniya ng pigilan niya ito.

"Wait!" Walang tunog siyang humikbi. "'Yong babaeng kahalikan mo sa kotse mo,
tatlong buwan mula ng umalis ako," humikbi ulit siya, "'yong anak ng vice
president. Totoo ba 'yon? Did you two kissed?"

Bahagyang nilingon siya ni Valerian. "Does it matter if we did or didn't?"

Tumango siya habang ang mga luha ay walang patid sa pagtulo. "It matters to me."
Inilapat niya ang kamay sa dibdib niya kung nasaan ang puso niya, "kasi nuong
nabasa ko 'yon, ang sakit-sakit kasi pinagpalit mo ako kaagad."
"Masakit din ang ginawa mo sa'kin."

Humikbi siya. "You promise na ako lang, Valerian."

Nadilim ang mukha nito. "Nangako ka ring hindi mo ako iiwan. You broke your
promise. Patas lang tayo, Grace." Humakbang ito palayo.

"I love you..." she whispered. "Sa isa't kalahating taon na dumaan, i never forget
you, Valerian. Never. I love you..."

Mahina itong tumawa ng walang buhay. "I don't believe you." Pagkasabi niyon ay
tuluyan na itong lumabas sa Clinic niya.

Siya naman ay malakas na napahagulhol at napaupo sa sahig. Niyakap niya ang sarili
habang masagana ang luhang dumadaloy sa pisngi niya.

It was her fault. Lahat kasalanan niya, alam naman niya 'yon. Nagsisisi siya. Kung
nagpaalam lang sana siya.

Mas lumapas pa lalo ang mga hikbi niya.

Kung nag-isip lang siya non bago umalis. Kung sana ginamit niya ang utak niya,
hindi siya masasaktan at iiyak. Kasalanan talaga niya kung bakit siya nasasaktan.
Kasalan niya.

Kasalan ko.

PARANG sinasakal ang puso ni Valerian sa sobrang sakit ng makasakay siya sa

kaniyang kotse. Nasapo niya ang mukha at hinilamos ang mga kamay.

"Argh!" Sigaw niya at mariing ipinikit ang mga mata. "Bakit ba ang sakit-sakit?!
Fuck! Fuck!

Kahit naninikip ang dibdib niya pilit siyang nagmaneho ng mabilis patungo sa
Bachelor's Village.

Ipinarada niya ang sasakyan sa labas ng mansiyon ni Knight saka kumatok ng malakas.
The door opened after a couple of seconds.

"Val?" Puno ng pagtataka ang boses nito pero ng makita ang mukha niya, napaliyan
ang pagtataka ng pag-aalala. "Anong nangyari?"

"Nagkausap kami ni Grace. Ngayon, alam ko na kung bakit niya ako iniwan."
Dinibdiban niya ang sarili. "Pero kahit naiintindihan ko, masakit pa rin."

Bumuntong-hininga ito. "Rum, Whiskey o Brandy?"

That actually made him chuckle. "Brandy."

"Come on in." Niluwagan nito ang pagkakabukas ng pinto. "Maglasing nalang tayo."

Naiiling na pumasok siya sa bahay ni Knight at pabagsak na naupo

sa mahabang sofa. Pagkalipas ng ilang minuto, bumalik ito sa sala, dala-dala ang
dalawang bote ng Brandy at binigay sa kaniya ang isa.

"Sasamahan kitang maglasing." Ani Knight saka uminom mula sa bote. "Let's drink."

Itinaas niya ang bote saka mabilis na uminom mula do'n. The Brandy felt so hot on
his throat but it fucking taste good.

Napailing-iling nalang siya. Dapat nagta-trabaho siya ngayon pero heto siya at
naglalasing.

Fuck!

Grace can really fuck him up in more ways than one.

WALANG ganang umuwi si Grace sa condo niya. Pagkatapos niyang pakainin ang aso
siya, nahiga siya sa kama at wala sa sariling nakatitig lang siya sa kisame.
Naramdaman niyang may tumulong luha mula sa mga mata niya. Hinayaan niya lang 'yon.

Napaigtad siya ng marinig na tumunog ang cellphone niya. Kinapa niya ang bag na
malapit lang sa kaniya saka kinuha doon ang cellphone at sinagot ang tawag.

"Yes?" Walang buhay niyang tanong.

"Si Nali 'to. Kumusta ka na?"

"Okay naman. M-masaya." Pumiyok ang boses niya sa huling katagang sinabi.

Grace tried to pretend that she's happy, but failed. At kaagad iyong naramdaman ni
Nali na malungkot siya.

"Grace," may pag-aalala sa boses nito, "okay ka lang? Anong nangyari?"

Bigla siyang napahikbi. "Nali," humikbi ulit siya, "kasalanan ko lahat. Wala akong
karapatang masaktan." Sunod-sunod ang hikbi niya. "Nagsisisi ako, Nali. Mahal ko pa
rin siya. Mahal pa rin."

Napahagulhol siya ng iyak habang nasa kabilang linya pa rin ang kapatid, nakikinig
sa mga hikbi niya.

Nali sighed. "Sabi ko na nga ba," napalatak ito, "mahal mo parin ang lalaking 'yon.
Anong gagawin mo ngayon?"

"Galit siya talaga sakin." Sinabunotan niya ang sarili. "Bakit kasi ang inosente
kong mag-isip? Umalis ako ng walang paala kasi akala ko makakabuti 'yon sa kaniya
dahil ayokong ipaalam na sa Japan ako pupunta kasi alam ko ang masakit niyang
pinagdaanan dahil sa bansang 'yon. Pero mas nasaktan ko pala siya. Ang gaga-gaga
ko! Ang gaga ko! Ang gaga ko!"

"Good God..." ang lalim ng buntong-hininga nito. "Grace, kailangan mo ba ako riyan?
Uuwi ako."

Mabilis siyang umiling. "No. Kaya ko 'to. I just need... to... cry..." napasinghot-
singhot siya. "Magiging okay din ako. Don't worry."
Nali sighed again. "Okay. Umiyak ka ngayon, tatawag ako sayo bukas at kapag umiiyak
ka pa rin, uuwi na ako."

"I'm okay." Grace pulled herself together. "I'm fine."

"Okay. Bye."

"Bye."

Nang mawala ang kapatid sa kabilang linya, pinakawalan niya ang kanina pang
tinitimping pag-iyak.

Tonight, she will cry her tears out. Tomorrow, she'll face the day with a brave
smile on her face.

Sana lang, bukas, hindi na niya makita pa si Valerian. Gusto na niyang tumigil ang
sakit na nararamdaman. Ayaw na niya. Masakit na sobra.

A/N: Kailan kaya ang #BukaPaMore ng dalawang 'to? Hay, naku, Valerian, kakainin mo
rin naman si Grace--este-- ang mga pinagsasasabi mo pala. Hahaha.

=================

CHAPTER 27

A/N: Alam ko matagal pa pero inform ko po kayo. This coming June 30, 2016,
magkakaroon po ako ng meet up sa Manila. Sa mga gustong pong pumunta, search Cece
Lib in facebook, may event akong ginawa don tapos click ko ang 'going'. Para
mapabilang ka sa bibigyan ng freebies :) 'Yon lang po. Enjoy reading :)

CHAPTER 27

HINDI alam ni Valerian kung bakit natagpuan na naman niya ang sasakyan na
nakaparada hindi kalayuan sa Clinic ni Grace. He keeps on telling himself that he
is mad at her, pero pabalik-balik din naman siya rito. After the hot kiss they
shared last night, everything in him burned to have her and owned her.

Fuck!

That fucking kiss made him so crazy last night. Hindi niya 'yon makalimutan.

Dapat makalimutan na niya ito, nakuha na niya ang explanation na hinahangad mula ng
umalis ito ng walang paalam. Pero bakit parang naka-engrave pa rin sa isip niya si
Grace? Why?!

Natigilan siya sa pag-iisip ng may lumabas na babae mula sa Clinic at kasabay ng

paglabas nito ay ang pagpuslit ng aso ni Grace na kapangalan niya palabas.

Shit!

Mabilis siyang lumabas ng sasakyan niya ng makitang tatawid sa kalsada ang aso.
Fuck shit! That fucking dog will die! Tumakbo siya palapit sa aso saka mabilis na
kinarga ito.

"You, fucker, will fucking die-fuck!" Mabilis niyang nilagyan ng distansiya ang
katawan niya at ng aso. He glared at the brainless animal. "Fuck you! Don't fucking
lick me!"

Inilabas lang

ng walang hiya ang dila saka huminga ng mabilis. Napailing-iling siya. Dapat na
itong ibalik sa may-ari.

Akmang hahakbang siya patungo sa Clinic ni Grace ng tumunog ang cellphone niya.
Gamit ang isang kamay, sinagot niya 'yon.

"Yes?" Aniya.

"This is Lester, boss, may emergency meeting po. May isa tayong eroplano na
nadisgrasya sa Baguio." Mabilis nitong sabi na parang nagpa-panic.

Fuck! "I'll be there!"

Malalaki ang hakbang na bumalik siya sa kotse, pinaupo si Valerian sa passenger
seat saka pinaharurot ang sasakyan niya patungo sa AirJem Airlines.

Fuck! Fuck! Sana walang nasaktan o namatay. Fuck!

Nang makarating sa AirJem Airline Building, karga-karga niya ang pesteng aso habang
naglalakad papasok. Pinagtitinginan siya ng mga empleyado niya pero wala siyang
pakialam. Deretso siyang sumakay sa elevator at nagpahatid sa top floor kung nasaan
ang opisina niya.

"Boss, kanina ka pa hinihintay ng Board." Salubong sa kaniya ni Lester ng makalabas

sa elevator.

Valerian gives the dog to Lester. "Alagaan mo ng mabuti, kapag may nangyaring
masama sa kaniya, sisante ka." Pananakot niya.

"Yes, boss."

"Good."

Malalaki ang hakbag niya patungong conference room. Malaking problema na naman 'to
sigurado. Kapag may nangyaring masama sa mga pasahero ng eroplano, madami na namang
makikialam lalo na ang gobyerno. Mga walang hiya! Mga epal naman silang lahat.

Valerian kicked the conference room door open and step in. Kaagad siyang umupo sa
swivel chair niya saka tumingin sa myembro ng Board.

"Kasalanan ko na naman?" Valerian asked in a bored voice.

Huminga ng malalim si Mr. Gonzallo na para bang nagtitimpi ito. "No, but we want
you to troubleshoot this problem-"

"Palagi naman di'ba? What's the fucking use of this meeting, para sabihin sakin
'yon." Mahina siyang tumawa ng waang buhay. "I know my fucking responsibilities and
obligation, fuckers, you don't need to tell me every time a problem arise." Tumayo
siya saka matalim ang matang tiningnan isa-isa ang naroon sa conference room. "'Yon
lang ba? Kasi may gagawin pa akong importante kesa ang makipag-usap sa inyo."

Napailing-iling nalang ang mga ito.

Valerian rolled his eyes and left the conference room. Fucking shit! Anong
emergency sa meeting na 'yon? Mga walang utak talaga ang myembro ng Board.

Nang makapasok siya sa opisina, kaagad na sumunod sa kaniya papasok si Lester.

"Boss, ano raw sabi?"

"I'll troubleshoot the fucking problem." Inilagay niya sa folder ang lahat ng
kakailanganin niyang mga papeles. "Ikaw na muna ang bahala rito habang wala ako.
Always remember my rule," tumiim ang tingin niya rito. "Do not entertain a Japanese
or Spaniard investor."

"Yes, boss."

"Good." Kinuha niya ang aso na karga pa rin ng sekretarya niya saka lumabas ng
opisina niya.

Mabilis siyang nagpahatid sa baba gamit ang elevator. Nang makasakay na siya sa
kotse niya, pina-upo niya ang aso sa passenger seat saka huminga ng malalim.

He will be in Baguio for weeks, meaning hindi niya makikita si Grace. Holy fuck!
Why does that feel so horrible? Bakit ba kaagad niya itong na-miss? Fuck! Kahit
talaga anong gawin niya, hindi mawawala

sa sistema niya si Grace. She will be forever engraved in his soul.

But he will never chase her; he will punish her for leaving him. Fuck! Revenge
supposed to be sweet, pero hindi pa nga siya nag-uumpisa, he already taste sour in
his tongue.

The dog barked.

Natigilan siya ng biglang may pumasok sa ideya sa isip niya. Bumaling siya sa aso
ni Grace na nasa passenger seat.

"Well, well," ngumisi siya, "you'll be the key for me to see Grace again. Through
you, makakapaghigante ako sa pananakit niya sa'kin." Maghihigante, my ass! Makikita
ko rin siya ulit at mapapanatag na ako. Fuck me! Argh!

"You, fucker, will stay with me for a little while." Pagkausap niya sa aso na
parang may mangyayaring himala at sasagotin siya nito. "Hindi muna kita ibabalik sa
may-ari mo kasi may binabalak pa akong masama. Get it?"

The dog barked.

Tumaas ang kilay niya. "You fucking understand that?"

The dog barked again.

"Now that's impressive." Humahangang sabi niya saka binuhay ang makina ng sasakyan.
"We're off to Baguio, Valerian." Para siyang loko-loko na kausap ang aso. "Malamig
do'n, dapat may Jacket kang dala pero mukhang makapal ang balahibo mo, hindi ka
mamatay sa hypothermia."

Valerian sighed and shook his head. Yes. Nababaliw na siya dahil pati aso
kinakausap na siya.

Habang nagmamaneho, naglagay siya ng headset sa taenga saka tinawagan si Knight.

"Hey, fucker."

Aniya.

"Yow, weirdo." Kaagad nitong tugon. "Need anything?"

"Feed Shun and Knight while I'm gone."

"Okay. 'Yon lang?"

"Yes." Pinatay niya ang tawag saka binalingan na naman ang aso na komportableng
nakaupo sa passenger seat. "Kumusta kaya ang amo mo pagkatapos ng pag-uusap naming

sa Clinic niya?"

Valerian barked.

Fuck! That sounds weirder than weird! Yap. Nauulol na talaga siya! Wala na siyang
pag-asang tumino.

SOBRANG nag-alala si Grace habang hianahanap sa buo niyang Clinic si Valerian.

Lahat yata ng sulok ay sinuyod na niya pero wala pa rin. Sigurado siya na dinala
niya rito ang aso pero hindi niya ito nabigyang pansin dahil maraming pasyente
kanina.

But now... oh God! Maggagabi na e. Bigay pa naman 'yon ng mommy niya. Oh God.
Please, iba nalang. Not my dog! Iyon nalang ang tanging ala-ala na mayroon siya sa
kaniyang ina na sumakabilang buhay niya dahil sa sakit na Lung Cancer.

Paulit-ulit siyang nagdarasal na sana walang nangyaring masama sa aso niya habang
naghahanap.

Lumabas na siya ng Clinic saka hinanap sa mga katabing gusali ang aso pero wala pa
rin.

Nanunubig na ang mata niya. "Please, not my dog, please..." nanlalamig ang kamay
niya sa kaba.

'Yan nalang ang buhay na aso na regalo ng ina niya ng nabubuhay pa 'to. Valerian,
please be safe. "Saan ka ba kasi nagpupuntang aso ka?"

Suminghot-singhot siya habang naiiyak na. "My

dog, please..."

Bumalik siya sa kaniyang Clinic saka kinuha roon ang bag at ini-lock 'yon saka
hinanap muli ang aso niya. Sa pagkakataong 'yon, umabot siya sa i-kalimang kanto
pero ni anino ni Valerian ay hindi niya makita.
Nanghihinang napaupo siya sa gilid ng kalsada. Nasaan na ba si Valerian? Ayaw niya
mawala ito. Mahal na mahal niya ang aso niyang 'yon.

Grace sighed and closed her eyes in frustration. Kinagat niya ang pang-ibabang labi
sa isiping nawawala ang aso niya at ma posibilidad na nasa kalsada ito ngayon, mag-
isa, walang kasama at siguradong nawawala. Oh, God. Please! Huwag naman po ang aso
ko. 'Yan nalang ang natitira kong ala-ala kay mommy!

Kinagat niya ang pang-ibabang labi ng maramdamang may nalaglag na luha mula sa
kaniyang mga mata. Kagabe pa siya umiiyak dahil kay Valerian, ngayon naman, umiiyak
na naman siya dahil kay Valerian na aso niya.

She instantly felt the pain when she remembered Valerian, the person. Namamaga pa
ang mata niya dahil sa walang tigil na pag-iyak kagabi.

Tinuyo niya iyon gamit ang likod ng kamay niya ng marinig na tumunog ang message
alert tone ng cell phone niya.

She took her phone out from her bag to read the message. Nagtaka siya ng makitang
galing ang mensahe sa isang unknown number. Binuksan niya ang mensahe at namilog
ang mata siya dahil sa nabasa.

'This is Valerian. Nasa'kin ang aso mo.'

Nakahinga siya ng maluwang sa nabasa. At dahil sa mensahe nito, na-confirm niya ang
matagal na niyang hinala. After niyang mabasa ang article

noon, hindi niya kinaya ang sakit, kailangan niyang malaman kung totoo ang nabasa
niya. She tried calling him pero kapag hindi out of coverage are, error in
connection naman. So she assumed that Valerian changed his number and she was
right.

Ibinalik niya sa loob ng bag ang cell phone saka pumara ng Taxi at nagpahatid sa
AirJem Airlines.

Nang makarating do'n, kaagad siyang nagtungo sa opisina ni Valerian pero ang
sekretarya nito ang sumalubong sa kaniya.
"Ma'am," halata ang gulat sa mukha nito, "it's you."

Ngumiti siya. "Nandito ba si Valerian? Kailangan ko siyang makausap. Nasa kaniya

kasi ang aso ko, kukunin ko sana-"

"On the way to Baguio po ngayon si Sir." Ani Lester na pinutol ang iba pa niyang
sasabihin. "At oho, dala niya ang aso niyo."

Bumuga siya ng marahas na hangin. "Baguio? Kailan ang balik niya?"

"Hindi ko ho alam kung kailan ang balik niya, may ito-troubleshoot kasi siyang
problema do'n kaya baka matagalan."

"What?" Laglag ang balikat niya. "Oh god, no, ang aso ko." Hindi siya mapakali
hanggat hindi niya nakikita ang aso niya. "Sige, alis na ako."

"Sige ho, I'll tell boss na narito ka at hinahanap siya."

Tumango siya at naglakad papasok sa elevator, nang sumara 'yon, kaagad siyang
tinawagan si Valerian sa bago nitong numero.

After six rings, he finally picks up.

"What?" He asked, irritated.

"Ang aso ko?" Kaagad niyang tanong. "Nasaan si Valerian?"

"I'm here, talking to you." Nakakalokong

sagot nito na binuntotan pa ng mahinang tawa.

"Please, Valerian, ibalik mo ang aso ko." Nagmamakaawa ang boses niya at mukhang
nahalata 'yon nito
.

"Hmm," he drawls, "actually, no, hindi ko siya ibabalik sayo."

Doon tumaas ang dugo niya. "What is your problem?! Aso ko 'yan kaya ibalik mo!"
Sigaw niya sa galit. "I swear to god, Valerian, kapag may nangyaring masama sa aso
ko-"

"What?" Nanghahamon ang boses nito. "Anong magagawa mo, Grace? Nandiyan ka sa
Manila, narito ako sa Baguio. What can you fucking do to take your dog back? Wala."
Paused. "Oh, actually, mayroon," he chuckle coldly, "you could be my slave for the
whole month."

"My ass!" Singhal niya rito.

Mahina itong tumawa. "Your ass is still hot, Grace."

She gritted her teeth. "For the last time, Valerian, ibalik mo ang aso ko!"

"Ayoko. Kunin mo sa'kin kung gusto mo."

Hindi makapaniwalang umawang ang labi niya. "What?"

"What?" Inosenteng balik tanong nito. "Hindi naman yata mamamatay si Lash kung
pupunta ka rito sa Baguio ng ilang araw."

Nagsalubong ang kilay niya. "Bakit naman napasok si Lash sa usapan?"

Nawalan itong ng imik ng ilang segundo. "Ah, basta. Come to me, be my fucking
slave, and you'll get your fucking dog back."

"Paano kong hindi ko gawin ang gusto mo?"

"Simple. Mawawalan ka ng aso."

Nanlamig ang buo niyang katawan. Grace knew how ruthless Valerian can be. Mabait
lang ito noon sa kaniya dahil nanliligaw ito, pero ngayong galit ito sa kaniya,
hindi ito magiging mabait. He will be

ruthless to her, that's for sure.

"You decide." Anito saka pinatay ang tawag.

Ibinaba ni Grace ang kamay na may hawak sa cellphone saka huminga siya ng sobrang
lalim. As if she has a choice. Pero hinding-hindi siya magiging alipin nito!

Hours later, natagpuan niya ang sarili na patungong Baguio. God bless me.

NAKANGISI si Valerian habang pinapakain ang aso ni Grace. "Hmm, darating na ang amo
mo, I'm sure of that, pero sisiguraduhin kong hindi ka niya aabutan dito. I didn't
mean to, but I think kidnapped you." Mahina siyang natawa at napailing-iling. "Doon
muna kita iiwan sa kaibigan ko pansamantala habang nagiging alipin ko ang amo mo.
Masaya 'yon, promise."

Tumayo siya saka bumalik sa pagkaka-upo sa sofa. He leaned back and closed his
eyes.

The memory of him and Grace kissing enters his mind and he fucking sighed. Wala na
talaga siyang pag-asa. Oo nga at galit siya pero pansamantala iyong nawala ng
maglapat ang labi nilang dalawa.

The kiss is making him fucking crazy with need to fucking have her.

Napailing-iling nalang si Valerian. Ni hindi nga niya alam kung bakit niya kinidnap
ang aso nito. To get his revenge or to get close to her? Fuck! I don't even what
I'm doing!

Natigilan siya ng tumunog ang doorbell ng townhouse niya sa Baguio. Tinatamad

siyang tumayo saka binuksan ang pinto.
Phoenix Martinez welcomed his sight. Malapit lang ang bahay nito sa town house
niya. Unlike other bachelor men who wants to stay in Manila, iba si Phoenix. Mas
gusto nitong manatili rito sa Baguio.

"Hey, man." Ngumiti ito. "Nasaan ang aso na ipapahiram mo muna sakin?"

Itinuro niya ang aso na abalang kumakain. "That's him."

"So cuddly." Kaagad 'yong nilapitan ni Phoenix saka kinarga at tumingin sa kaniya.
"Kailan ko siya ibabalik sayo?"

"I'll call you."

Ang lapad ng ngiti nito. "Noted." Nagmamadali itong lumabas ng townhouse niya.

Valerian rolled his eyes. Phoenix and his love for dogs. Walang maraming nakakalam,
pero adik sa aso so Phoenix. At maaalagaan nitong mabuti ang aso ni Grace habang
ginagawa niya ang maitim niyang balak.

=================

CHAPTER 28

CHAPTER 28

NAGPUPUYOS sa galit si Grace ng makarating siya sa address na binigay sa kaniya ni

Valerian. It's a small townhouse in Baguio na pag-aari nito. At hindi na niya
kailangan pang kumatok, naroon na si Valerian sa labas, naka-upo sa hagdan at
mukhang hinihintay ang pagdating niya.

Kaagad na tumibok ng mabilis ang puso niya ng makita ang binata. He's wearing a
very simple muscle shirt in this cold weather and a khaki shorts. Naka-paa lang ito
at magulo pa ang buhok. Nagwawala ang puso niya sa sobrang bilis ng tibok niyon
pero kailangan niyang umaktong kalmado at hindi apektado.

"Nasaan si Valerian?" Tanong niya sa pormal na boses pero ang mata niya ay sinusuri
ang bawat parte ng guwapo nitong mukha.
Tumaas ang sulok ng labi nito. "I'm here."

"Hindi ikaw ang tinutukoy ko." Aniya.

Valerian rolled his eyes. "You know, nakalimotan kong itanong sa'yo noon," matiim
itong tumitig sa mga mata niya, "bakit ba pinangalanan mo ang aso mo na Valerian?
Ang daming pangalan, why Valerian?"

Her tongue rolled over her lips. "Bakit ka nagtatanong? Nasaan ang aso ko?"

He smirked. "You want your dog, answer me." He bargained.

Huminga siya ng malalim. "Kasi gusto ko ang pangalang Valerian." Lumunok siya at
binasa ang mga labi gamit ang dila. "Now, where's my dog?"

He sighed. "Somewhere." Tumayo ito, "come on in." Binuksan nito ang pinto ng bahay
saka nilingon siya. "Papasok ka ba o mananatili kang nakatunganga riyan?"

Bumuntong-hininga siya

saka naglakad papasok sa loob ng bahay. When she entered, Valerian motioned his
hand on the sofa.

"Upo ka."

"Hindi ko na kailangang umupo." Mataray niyang sabi, "just give me back my dog."

"Sit, Grace." Mariing sabi ni Valerian habang naglalakad palapit sa isang mesa kung
saan naroon ang isang laptop at printer.

Wala siyang ibang choice kundi ang sundin ito. Umupo siya at hinintay ang iba
nitong sasabihin. Pero kinakabahan na siya. She can't see her dog anywhere. Good
God. Where is Valerian?
Dumako ulit ang tingin niya kay Valerian. He was doing something with his laptop
and then the printer started printing. Nang matapos ang pagpi-print, kinuha nito
ang papel saka naglakad palapit sa kaniya at umupo sa sofang kaharap niya.

Nagsalubong ang kilay niya. "Nasaan ang aso ko?" Gusto na niyang makaalis.

Parang sinasakal ang puso niya sa isiping kaharap nga niya ang lalaking mahal pero
wala naman siyang magawa dahil kasalanan niya kung bakit nagbago ang pakikitungo
nito sa kaniya.

Valerian acted like she didn't asked him at all. Inilapag nito ang hawak na papel
sa ibabaw ng round table na nasa pagitan nila saka tumingin sa kaniya ng matiim.

"Grace, as a cunning business man, I see to it that in every transaction, there

will always be a written document." He taps the paper in the table twice, "At
ngayong magkakaroon tayo ng transaction-"

"Anong transaction?" Naguguluhang tanong niya. "I have no business with you,
Valerian."

"Doon ka nagkakamali." He leaned in to her, his eyes intimately staring at hers.

"Grace,

you and I will always have an unfinished business."

Tumalim ang mga mata niya. "No." Marahas siyang umiling. "I have no unfinished
business with you. Umalis ako, at nuong isang araw naipaliwanag ko na ang rason
kung bakit. Kung nasaktan, nasaktan din naman ako. At ika mo pa nga, patas na tayo.
So you and I," she leaned in, mimicking him, "is already finished."

Nakita niya kung paano nagtagis ang bagang nito. "We're not fucking finished."
Itinulak nito palapit sa kaniya ang papel. "Basahin mo at permahan mo."

Grace picked up the paper and read the content.

Tumaas ang kilay niya at hindi makapaniwalang tumingin kay Valerian. "The Contract
for Valerian 'the dog' release?"
Tumango ito na parang normal lang ang binabasa niya. "Oo. Basahin mo. 'Yan ang
gagawin mo para bumalik ulit sayo ang pinakamamahal mong aso. And I'm telling you
now, wala rito sa townhouse ko ang aso mo. Pinaalagaan ko siya sa iba at nasisiguro
kong hindi mo siya kilala." He smirked. "Enjoy reading."

Bumalik ang tingin niya sa nakasulat sa papel.

Contract for Valerian the dog's Release.

I, Valerian Volkzki, will only release Valerian the dog if, Grace Oquendo do the
following;

1. Lilinisin niya ang bahay na 'to habang narito ako;

2. Ipagluluto niya ako palagi;

3. Katabi ko siya sa kamang matulog;

4. At, gagawin niya lahat ng gusto ko.

Napanganga si Grace sa nabasa. She drags her eyes down where her name was written
in bold.

"Pumerma ka sa itaas ang pangalan mo." Wika ni Valerian saka may inilapag na ball
pen sa mesa. "Use this. It's signed pen." Tumayo na ito, "Kapag napermahan mo na,
umpisahan mo kaagad ang paglilinis."

Iniwan siya nitong nakatanga sa sala at nakaawang ang mga labi dahil hindi siya
makapaniwala sa nabasa.

It was written in white and black, she will be his slave. Good heavens! Hindi siya
papayag!

Akmang pupunit-punitin niya ang papel na hawak ng maalala niya ang kaniyang aso.
Hindi niya alam kung nasaan ito at tanging si Valerian lang ang nakakaalam. Oh God!
Anong klaseng paglalaro ba itong ginagawa ng binata?

Ito ba ang paraan nito para makapaghigante sa pang-iiwan niya rito at pananakit?
Pero nasaktan din naman siya, ah! Pareho silang dalawang nasaktan!

Grace leaned back and sighed. Kapagkuwan ay binasa niya ulit ang nakasulat sa
papel.

Grace can felt it; he is punishing her through this. At nakasalalay ang aso niyang
si Valerian at pareho nilang alam ng binata kung gaano ka-impostante sa kaniya ang
aso niya.

She really has no choice. None. She has to accept this.

Huminga siya ng malalim saka mabilis na inilapag ang papel sa mesa, kinuha ang ball
pen saka pinermahan ang kontrata. Kapagkuwan at humugot siya ng isang malalim na
hininga at tumayo.

Nakapamaywang siya habang pinapalibot ang tingin sa kabuonan ng bahay. Wala na roon
ang binata at hindi niya alam kung saan nagpunta.

Nararamdaman niyang ito ang tanging nag-iisa niyang pagkakataon

para mabura niya ang galit sa kaniya ni Valerian. 'Yong pagmamahal naman nito na
nawala ng dahil sa kagagahan niya, magsisikap siyang maibalik 'yon.

A smile made its way to her lips. "You want to punish me? Fine. Tatanggapin ko. But
I swear in my mother's name, I will not leave this house with my heart bleeding.
But you, my love, you will leave this house with a heart stolen."

A THRIUMPHANT smile made its way to Valerian lips when he leaves his room and saw
Grace cleaning the living room. Mataman niyang tinitigan ang dalaga na seryusong
naglilinis ng townhouse niya.

Dapat maging masaya siya dahil ito ang gusto niya, ang parusahan ito, pero bakit
mabigat sa loob niya na makitang nagta-trabaho si Grace.

Nakaramdam siya ng selos sa aso nito. Ang suwerte ng asong 'yon. Napailing-iling
siya. What the fuck?! Jealous! No. He's not fucking jealous. He's fucking mad at
her!
Naglakad siya palapit sa mesa kung saan naroon ang kontrata na ginawa niya na
pinermahan nito. Mataman niyang tinitgan ang papel. Above her name was her
signature.

She agreed to all his fucking terms for Valerian the dog's release. That fucking
dog is very lucky indeed!

Umupo siya sa mahabang sofa saka tinitigan si Grace mula sa likuran nito. Alam
niyang nakita siya nito pero nagpapanggap itong walang nakita.

That irritated him. Gusto niyang sumigaw ng 'nandito ako! Pansinin mo naman ako!'
pero hindi niya ginawa, sa halip ay nanatili siyang nakatitig sa pang-upo ng
dalaga. And yes, she still has the hottest fucking ass he has ever seen!

HINDI

pinansin ni Grace si Valerian ng umupo ito sa sofa. Nagpanggap siyang hindi ito
nakita. Akala niya magpapanggap din itong wala siya roon kaya naman nagulat siya ng
marinig niya ang boses nito.

"Halika rito, Grace." Wika ni Valerian sa baritone nitong boses.

Huminga siya ng malalim, binitawan ang hawak na panlinis saka lumapit dito.

"May kailangan ka?" Tanong niya habang nakatitig sa guwapo nitong mukha.

"Yes." Tumikhim ito, "fetch me a glass of water."

"Okay."

Nagtungo siya sa kusina at naglagay ng tubig sa baso at dinala iyon kay Valerian.
"Heto na. May kailangan ka pa?" Siniguro niyang walang emosyon ang boses niya.
Matiim siya nitong tinitigan. "May tanong ako."

"Ano 'yon?"

Nagsalubong ang kilay nito. "Napipilitan ka lang bang kausapin ako?"

"Hindi ba halata?" Balik tanong niya.

Nagulat si Grace ng bigla nalang hinawakan ni Valerian ang pulsohan siya saka
hinila siya pa-upo sa kandungan nito. At ang nakaka-eskandalo sa posisyon nila ay
nakaharap siyang nakaupo sa hita nito at halos sobrang magkalapit ang mga mukha
nila.

"Valerian-"

"Shut up."

Mabilis niyang itinikom ang bibig.

Lumukso ang puso niya ng maramdamang masuyong hinaplos ni Valerian ang mukha niya.
"Ano ang ika-apat na nakasulat sa kontrata?" Tanong nito habang unti-unting
lumalapit ang labi nito sa kaniya.

Napalunok siya. "Ahm, g-gagawin ko lahat ng g-gusto mo." Kinakabahang sagot niya
habang ang mga mata niya ay nakatutok sa mga labi nitong gustong-gusto niyang
lumapat sa mga labi niya.

Halos

gahibla nalang ang pagitan ng mga labi nila.

"Kung sasabihin kong gusto kong halikan mo ako, gagawin mo ba?" Paanas na tanong ni
Valerian.
She gulped and wet her lips. Yes! She will do it!

"Gagawin mo ba, Grace?" Ulit nitong tanong.

Sa halip na sumagot, sinapo niya ang mukha nito saka mabilis na inilapat ang labi
niya sa labi nito.

Valerian groaned and he instantly cupped her face and deepened the kiss that she
started. Kaagad na nagliyab ang katawan niya ng maramdamang naglumikot ang mga
kamay nito. Ang isa ay humahaplos sa pang-upo niya pababa sa hita ang isa naman ay
nakapasok na sa blusang suot at pinipisil ang dibdib niya.

"Grace..." he groaned his name as his kisses trailed down to her neck, leaving a
hot lingering pleasure.

Hindi umangal si Grace ng hubarin ng binata ang pang-itaas niyang damit at itinapon
'yon sa sahig. He then unclasped her bra and throws it in the floor. Napadaing
siyang ipasok nito ang nípple niya sa mainit nitong bibig. Nanuyo ang lalamunan
niya at nag-alab ang pakiramdam niya ng laruin ng dila nito ang utong niya.

Napasabunot siya sa buhok ni Valerian habang wala sawa nitong nilalamas ang
mayayaman niyang dibdib.

"Valerian..." daing niya ng ang kamay nito ay pumasok sa loob ng pantalon niya at
umikot ang daliri nito hiyas niya na basang-basa na. "Oh, sige pa," mariing
nakapikit si Grace, "put your finger inside me."

"Say please." Valerian's voice was hoarse, fully of desire.

Napaliyad siya ng mabilis na pinaikot ni Valerian ng daliri sa hiyas niya at

dumidiin 'yon. "Bilisan mo pa! Ohh!"

She was grinding herself against his hard-erect manhood. "Please, ipasok mo na ang
daliri mo sa loob ko."

Valerian slid one finger inside her making her moan deliriously. "My finger miss
your pússy, Grace." And then he slid another one, making it two. "Masarap ba,
Grace? Gusto mo pa?"
"Ohh!" Napaliyad siya, "move it..."

Dumako ang bibig ni Valerian sa ibaba ng taenga niya at nang-aakit na bumulong.

"Say 'finger-fuck me, Valerian'." Nanunudyo ang boses nito, "Say it, Grace and I'll
do it in an instant-"

"Finger-fuck me." She said deliriously while moaning in pleasure. "Ohh! Please!"

Valerian captured her lips as he started to move his fingers inside her.

"Ohh, God, ohh!" Bumaon ang kuko niya sa balikat ni Valerian habang iginagalaw niya
ang balakang para salubungin ang bawat pagpasok ng daliri nito sa pagkababae niya.

Nahihibang na siya sa sobrang sarap. Mariin nakapikit ang mga mata niya habang
nakatingala siya sa kisame. Naka-ukit sa mukha niya ang sarap na nalalasap sa oras
na iyon. Hindi niya alam kung saan siya bibiling, kung saan siya kakapit para
bumuwelo.

Napuno ng malalakas niyang ungol ang buong sala. Nahihibang na siya sa sarap na
nalalasap.

Naging desperado ang bawat pag galaw ng balakang niya para salubungin ang daliri
nitong mas nagpapahibang sa bawat himaymay ng katawan niya. Sa bawat ulos ng daliri
nito ay pinipigilan niya ang pagsabog sa kaibutoran niya.

"Ohh! Valerian!" Gumagalaw ang buong katawan niya sa pagsalubong sa daliri nito sa
loob niya. "Bilisan mo pa! Ohh! Ohh! I'm coming, Valerian, I'm coming!"

Isang malakas at mahabang ungol ang kumawala sa mga labi niya ng mag orgasmo siya
habang nasa loob pa rin niya ang mga daliri nito.

Naabot niya ang rurok ng kaligayahan at nagulat siya ng biglang tumayo si Valerian,
idiniposito siya sa mahabang sofa at walang sabi-sabing iniwan siya sa sala.

Nakaawang ang labi niya na sinundan ng tingin ang papalayong bulto ni Valerian.
Kinagat ni Grace ang pang-ibabang labi saka niyakap ang sariling kahubdan.
Nararamdaman na ni Grace, mahihirapan siyang burahin ang galit ni Valerian sa
kaniya.

A/N: Hindi ko alam kung galit si Valerian o hindi. Haha. In denial king lang ang
peg ng lalaking 'to. Hahaha. Well, Grace, pag-igihan mo ang paggalaw ng balakang
pata sa bawat ulos. Hahahaha

'Till next saturday, everybody :) - C.C.

=================

CHAPTER 29

CHAPTER 29

HINDI pa umaabot si Valerian sa pinto ng kuwarto niya ng mabilis ang mga paang
humakbang pabalik sa sala. Pabalik kay Grace.

Para may sariling isip ang mga 'yon na tumigil hindi kalayuan sa mahabang sofa kung
saan naroon si Grace, yakap ang hubad na katawan, nakapikit at walang ingay na
lumuluha.

Parang sinagasaan ang puso niya ng ilang beses sa sakit na nararamdaman sa oras na
'yon.

Here he is, seeing the woman that made him experience hell in its new fucking form
cry. Dapat masaya siya, diba? Dapat magbunyi siya dahil pinaiyak niya ito... dahil
nasaktan niya 'to, pero bakit kabaliktaran ang nararamdaman niya?

Valerian felt horrible! Gusto niyang bogbogin ang sarili dahil siya ang dahilan ng
pag-iyak nito.

Fuck! He should be celebrating that he got his revenge, but he couldn't even fake a
fucking smile on his lips. Nakapa-walang respeto ang ginawa niya sa pagkababae
nito.

Walang ingay siyang lumapit sa sofa at umupo sa gilid niyon.

Mabilis na nagmulat ng mata si Grace at nakita niya ang sakit na nakapaloob do'n.
It's suffocating him.

"Grace..."

Tinuyo nito ang luha na nagkalat sa pisngi saka pilit ngumiti. "Ayos lang ako, sige
na, umalis ka na, baka may gagawin ka pa."

That broke his heart into million pieces.

"I'm sorry," pabulong niyang sabi habang nakatingin sa mga mata nitong naroon pa
rin ang sakit, "I didn't mean to treat you like this-"

"I guess I deserved it." May pilit pa ring ngiti sa mga labi ng dalaga. "Nang iwan
mo ako bigla kanina, pakiramdam ko binaboy mo ako." Mahina itong tumawa ng walang
emosyon, "pero naisip ko, ginusto ko rin naman,

e. Ako ang nag-udyok sayong ipasok ang daliri mo sa pagkababae ko. Kasalanan ko
lahat... palagi naman e." May tumulong luha sa pisngi nito, "so don't say sorry.
Dapat maging masaya ka, hindi ba ito ang gusto mo, ang makita akong nasasaktan para
kahit papaano makapaghiganti ka sa pananakit ko sayo noon?" Tumaas ang kamay nito
at hinaplos niyon ang pisngi niya, "smile, Valerian. Celebrate that in my first day
as your slave, you manage to make me feel worthless."

Hindi kayang ibuka ni Valerian ang bibig para magsalita, parang nawala ang dila
niya. He felt suffocated. Parang may nakaharang sa lalamunan niya at sinasakal siya
no'n.

Ang kamay niya na nakakuyom ay umangat at hinawakan ang kamay ni Grace na

humahaplos sa pisngi niya saka pinisil.

"Grace," ang isa niyang kamay ay hinahaplos ang pisngi nito at mga labi, "you will
never be worthless, okay? This time, ako ang may kasalanan. Huwag mong akoin
lahat."

Kinagat nito ang pang-ibabang sabi saka marahang tumango.

Hinawi niya ang ilang hibla ng buhok nito na nakatabing sa mukha. "Napagod ka ba sa
biyahe mo papunta rito sa Baguio?"

Fuck! He is such a bastard! Ni hindi manlang niya iyon tinanong dito kanina. Maybe
because he was mad. And anger was never a good emotion to feel.

Anger hurt people and that's what he did to Grace. He hurt her. And he feels like
fucking shit!

Tumango ang dalaga. "Medyo. Ilang oras kasi akong naka-upo."

Kumunot ang nuo niya. "Hindi ka nag eroplano?"

Umiling ito. "Nag-uumpisa akong muli, Valerian. Kaunti lang ang pera ko. Hindi ko
'yon gagastusin para lang maging stress-free ang biyahe ko patungo rito. Kailangan
kong magtipid.

Halos lahat ng pera ng pamilya napunta sa pagpapagamot ni mommy sa cancer niya.

Hindi man naubos 'yon, pero sapat na para mag doble-kayod ako kasi hindi ko
puwedeng asahan si Daddy. Ang natirang pera, sa kaniya na 'yon. Kami ng kapatid ko,
sariling-sikap para makaahong muli."

And he didn't even know that. Puro nalang kasi sarili niya ang iniisip niya.
Nasaktan talaga siya ng sobra, pero mahirap naman ang pinagdaanan ni Grace. Her
mother died. He knew how that feels. Para kang nawalan ng pakpak at hindi na
kompleto ang lahat sayo.

Valerian gives her a small soft smile, "gusto mo nang magpahinga?"

Marahan itong tumango. "Yes, please."

Tumayo siya at saka maingat na binuhat si Grace at dinala sa kuwarto niya.

It feels good to carry her just like before. Naroon pa rin ang masarap na
pakiramdam kapag nasa mga bisig niya ang dalaga.

Yes. Grace was really engraved in his heart and nothing or no one can change that.
But still, fear clouded his emotion. Paano kung kailan hulog na hulog na siya at
kung kailan mahal na mahal na mahal na niya ito ay saka siya nito iwan na naman?

Pasimple niyang pinilig ang ulo. Hindi muna niya iisipin 'yon ngayon. Mamaya na,
kapag wala na sa mga bisig niya ang dalaga. Kapag kasi malapit ito, nawawala siya
sa tamang huwisyo. That's what Grace does to him. She makes him crazy.

Maingat niyang ihiniga ang dalaga sa malambot niyang kama saka kinumotan ito
hanggang balikat para matakpan ang kahubdan nito.

"Sleep and rest." Aniya.

Akmang aalis na siya ng marinig

niyang nagsalita si Grace.

"Mamaya, pagkagising ko, galit ka na naman ba sakin?" Tanong nito at nang bumaling
siya ito ay nagtama ang mga mata nila. "Mamaya, kapag nakapagpahinga na ako,
susungitan mo na naman ba ako? Magsabi ka lang para maihanda ko ang sarili ko."

"I don't know." He answered honestly. "I don't fucking know."

She grimaced. "One and a half year later but your mouth is still like a cussing
machine. Masakit pa rin sa taenga pakinggan."

Mahina siyang natawa. "At least, one and a half year later, ayaw mo pa rin sa mga
taong nagmumura." Napailing-iling siya habang natatawa. "Mas lumala pa yata ang
pagmumura ko ng umalis ka, e. Wala 'yong gamot ko."

That put a smile on her lips and Valerian felt like doing the happy dance.

"Gusto mo ibalik natin?" May pilyang kislap ang mga mata nito. "One cuss, one
kiss?"

That made him grinned. "Fuck."

Nagulat si Valerian ng bigla nalang bumangon si Grace at inilapat ang labi sa labi
niya. Dinig na dinig niya ang malakas na pagtibok ng puso niya at radam na ramdam
niya ang mabilis niyong pagtibok.

When Grace pulled away, she smiled and say, "no cussing."

Wala sa sariling napatango si Valerian. Si Grace naman ay bumalik sa pagkakahiga

saka ipinikit ang mga mata para patulog na.

Napakurap-kurap si Valerian habang nakatingin sa maamong mukha ng dalaga. His heart

was still beating so fast. He sighed and left the room with so confusion. Kailangan
niyang mag-isip ng mabuti. Hindi siya puwedeng magpadalos-dalos.

/>

HINDI alam ni Grace kung ilang oras siyang nakatulog, basta nang magising siya at
tumingin sa labas ng nakabukas na bintana, madilim na at sobrang napakalamig.

At dahil wala siyang damit na dala, pinaki-alaman niya ang closet ni Valerian.
Hinalungkat niya iyon hanggang sa makahanap siya ng malaking t-shirt at boxer.

Kaagad siyang pumasok sa banyo na nasa loob ng silid, naligo, at saka nagbihis
gamit ang damit ni Valerian. Pagkatapos ay lumabas sya ng silid na 'yon at hinanap
si Valerian.

Natagpuan niya ang binata sa sala. Abala ito sa harap ng laptop at maraming
nagkalat na papeles sa round table at sa sahig. Nagta-trabaho ito kahit gabi na. Si
Valerian talaga, napaka-hard working.

Tumikhim siya para kunin ang atensiyon nito.

His eyes instantly met hers. Kapagkuwan ay bumaba iyon sa suot niyang damit.

Tumaas ang kilay nito. "Ano 'yan?"

"Damit mo." Nagkibit-balikat siya. "Wala akong dalang damit e."

Valerian raked another stare over her body. Hindi niya alam kung nagustuhan nito
ang ayos niya o hindi dahil kaagad itong nag-iwas ng tingin.

"Gabi na, ipagluto mo na ako." Sabi nito.

Oh, god. "Ahm, sigurado ka?"

Tumango ito habang abala sa pagta-type ng kung ano sa laptop nito. "Oo. Magluto ka
ng Spaghetti Bolognese. Sarapan mo, ha?"

Nakahinga siya ng maluwang. Akala niya kung ano na ang ipapaluto nito sa kaniya.
Grace knew that she suck at cooking, pero kung spaghetti ang ipapaluto sa kaniya.
No problem. Isang taon din siyang tinuruan si Nali na magluto ng spaghetti. At
isang taon din itong palang 'trip

to C.R.' sa tuwing tinitikman ang luto niya.

And finally, after a year of sending Nali to the Comfort Room, natama din niya ang
lasa. Hindi man masarap, pero sabi ni Nali ay puwede naman daw.

Ngumiti siya kahit hindi nito nakikita. "Sige, magluluto na ako."

Mabilis siyang nagtungo sa kusina saka inihanda ang gagamitin sa pagluluto ng

Spaghetti Bolognese. Excited siya habang nagluluto. Noon, palaging 'trip to CR' si
Valerian. Ngayon kaya? Would he commend her cooking this time? No lies or
whatsoever?

Malalaman niya mamaya.

But after cooking, Valerian was still busy working.

"Valerian, luto na."

"Good. Kukuha nalang ako mamaya." Anito na abala pa rin sa pagta-trabaho.

Bumuntong-hininga siya saka bumalik sa kusina at nilagyan ng Spaghetti Bolognese
ang isang pinggan at dinala iyon sa sala saka inilapag sa tabi ng laptop nito.

"Hayan na, tikman mo na." Pamimilit niya.

Valerian sighed, looked at the spaghetti then returns his attention to his laptop's
screen. "Mamaya na, marami pa akong ginagawa."

Parang may kumurot sa puso niya. Masakit. "Pero, Valerian-"

"Mamaya na, Grace." His voice held firmness. "May ginagawa pa ako."

Matatalim ang matang inirapan niya ang binata saka malalaki ang hakbang na bumalik
sa silid na tinulugan niya kanina.

She felt hurt, all right! Pinaghirapan niya iyon tapos wala lang rito. She was
looking forward at his comment in her cooking, pero umasa lang pala siya sa wala.
Nakakainis! Nakakairita! Nakakapanggigil!

Nakakabuwesit!

Hinubad niya ang damit nito na isinuot niya sa sobrang iritasyon dito saka itinapon
'yon sa sahig. Kapagkuwan ay nakatihayang ibinagsak niya ang katawan sa malambot na
kama. Nang makaramdam ng lamig ay tinakpan niya ng kumot ang hubad na katawan saka
pinilit ang sarili na makatulog kahit pa nga kagigising lang niya.

VALERIAN'S back was throbbing as he finished his work. Parang hinahati ang likod
niya sa sobrang sakit dahil sa pagod.

He leaned back on the sofa and sighed. "Fuck... I'm tired."

Wala sa sariling bumaba ang mata niya sa pinggan na nasa tabi ng laptop niya.
Spaghetti Bolognese. Nasisiguro niyang malamig na 'yon dahil magmamadaling araw na.
But he couldn't eat it earlier. Kailangan niyang masigurado kung may nasaktan ba sa
aksidenteng nangyari. He has to make sure that everyone is safe and okay before he
thinks of himself.

Bumuntong hininga siya at pinatay ang laptop niya saka iniwan ang mga papel na
nagkalat sa sala. Dala-dala niya ang pinggan ng pumasok siya sa loob ng kuwarto
niya.

Natigilan siya ng makitang mahimbing na natutulog si Grace habang balot na balot

ang katawan nito ng kumot.

Valerian sighed and turns on the heater. Kapagkuwan ay umupo siya sa gilid ng kama
saka pinakatitigan ang maamong mukha ni Grace na natutulog. She looks so peaceful
and beautiful.

Bumaba ang mata niya sa leeg nito. Umangat ang kamay niya saka dahan-dahan niyang
ibinaba ang kumot na nakatakip sa katawan nito.

His throat went dry when he saw her body, naked and beautiful.

Oh,

Fuck. Mahina siyang napamura ng maramdamang nabuhay kaagad ang pagkalalaki niya.
His cóck stirred on its slumber and it wants Grace. So much! Kanina, sobrang
pagpipigil niya na hindi ito angkinin sa sala dahil gusto niya itong saktan pero
ngayon, wala na sa isip niya ang saktan ito.

All he wanted now is to make love to her over and over again.

Humugot siya ng isang malalim na hininga saka dumako ang tingin niya sa pinggan na
dala-dala pa rin niya.

Using his fingers, he picks one piece of spaghetti and put it inside his mouth.
Inihanda na niya ang sarili para tumakbo sa C.R. pero hindi 'yon nangyari.

Napaawang ang labi niya. Damn! The spaghetti may not have the best taste but at
least it didn't send him to the comfort room.

Isang munting ngiti ang gumuhit sa mga labi niya habang nakatitig kay Grace. She
actually improved in cooking department.

He picks up another piece of spaghetti and put it around Grace's nipples. Hmm.
Sigurado siyang mas masarap 'to.

Maingat niyang kinubabawan si Grace, at inilapit ang bibig sa mayayamang dibdib ng

dalaga. He licks the sauce off and eats the spaghetti. Nang marinig niyang
napadaing si Grace, mas ginanahan siya sa ginagawa. Wala siyang pakialam kung
makalat ang gagawin niya.

Gamit ang kamay, kumuha siya ng spaghetti saka dahan-dahan iyong ikinalat sa
katawan ni Grace. Sa leeg, sa dibdib, sa nipple nito, sa puson at taas ng
pagkababae nito. Maingat niyang ibinuka ang mga

hita nito at nilagyan ng spaghetti 'yon. Kinalat niya ang Bolognese sa pagkababae
nito.

Edible. Nanunubig ang bagang niya.

Valerian leaned in and kissed her neck, licking the sauce and licking the spaghetti
off of her. Bumaba ang mga labi niya at sinunod na kainin ang spaghetti sa dibdib.
He licked and sucked her soft skin. Sarap na sarap siyang habang kinakain ang
spaghetti na kinalat niya sa katawan nito.

And when his mouth reached her womanhood, he kissed it first before licking the
Bolognese off her pússy.

Fuck! This is delicious!

Ini-angat niya ang mga hita nito at ipinatong sa mga balikat niya. And then he
started licking her pússy harder, easting the spaghetti, sucking her clít, licking
off the sauce and making her wet.

Napangiti siya ng maramdamang may sumabunot sa buhok niya.

"Ohh!" Grace moaned and it was music to his ears.

Mas diniinan pa niya ang bawat galaw ng dila niya. Mas binilisan niya ang
pagpapaikot niyon sa naninigas at basang-basa nitong hiyas.
"Valerian! Ohh!" Gumagalaw na ang balakang nito at pinagdudul-dulan ang mukha niya
sa pagkababae nito. "Please, ohh! Bilisan mo pa, Valerian! I'm coming! Ohh!
Lalabasan na ako...Ohh!"

He gripped her hot and delectable ass, pagkatapos ay pinatigas niya ang dila at
ipinasok iyon sa lagusan nito. That was Grace's limitation. Nanginginig ang mga
hita nito na humigpit ang yakap sa leeg niya saka umangat ang balakang nito kasabay
niyon ang malakas at mahabang nitong pag-ungol. She orgasm around his tongue and it
taste good. She tastes as amazing as before.

Nang manghina ang mga hita nito at lumawag ang pagkakayakap sa leeg niya, nag-angat
ng tingin si Valerian at nagtama ang mga mata nila ni Grace.

She looks sated, contented and there's a smile on her lips.

"Kaya pa?" Tanong niya.

Namumungay ang matang tumango ito.

"Should I fúck you hard now?"

Tumango na naman ito at may nakakaakit na ngiti sa mga labi. "Yes, please. I miss
your co- I mean, peni-" she blushed and shook her head like she can't say it,
"basta, na-miss ko 'yong kaibigan mo."

That made him grin. Ahh. So she's still innocent in sex department. Good! Very good
indeed.

AUTHOR'S NOTE:

And the #BukaPaMore chapter is here! Sabi na sa inyo e, kakainin din ni Valerian si
Grace--este-- ang mga sinabi niya pala. Oh, diba, sino pa ang kakain dito ng
Spaghetti? Bolognese means Italian sauce. Hehe.

Fave niyo ba ang spaghetti? Haha. - C.C.

=================

CHAPTER 30

CHAPTER 30

TUMIRIK ang mata ni Grace ng isagad ni Valerian ang pagkalalaki nito sa loob ng
pagkababae niya. Baon na baon at sobrang sarap sa pakiramdam na maramdaman ulit ang
pamilyar na sensasyong 'yon.

After one and a half year, nakakahibang pa rin ang sarap na hatid niyon sa kaniya.

"Ang sarap..." aniya na nakapikit ang mga mata.

"Ang sikip-sikip mo pa rin, Grace." Sambit ni Valerian habang paunti-unti itong

umuolos. "Ang sarap-sarap mo pa rin."

Napayakap siya sa binata habang pabilis ng pabilis ang bawat ulos na pinapakawalan
nito. Yumakap din ang mga hita niya sa beywang nito para mas lalong bumaon ang
kahabaan nito sa pagkababae niya.

"Ahh!" Napaliyad siya ng mas isagad pa ni Valerian ang pagkalalaki habang malabilis
na binabayo ang pagkababae niya.

His manhood moved in and out and the pleasure was blinding, it was too much.
Napakapit siya sa balikat ni Valerian at sinalubong ang bawat pagbayo nito.

Napupuno ng malalakas niyang ungol ang buong silid at mahigpit siyang nangunyapit
sa binata ng maramdamang may sumabog sa kaibuturan niya.

She just orgasm and she can feel it building inside of her again.

Pugto na ang hininga niya sa bawat mahahabang ungol na kumakawala sa bibig niya.
Paos na siya sa kadadaing. Her muscle around his manhood tightened as he trust and
it was making Valerian crazy with desire.
"Fuck, Grace." He thrust fast. "Ang sarap mo." He thrust deep. "Ang init-init ng
loob mo." He thrust hard. "Ang sikip-sikip mo! Ohh!"

"Valerian! Valerian!" She was chanting his names as her orgasm

build inside her belly. "Ohh, god. Oh, god!"

Tumitirik ang mata niya sa sarap. Kumikiwal ang katawan niya sa nakakahibang na
sensasyon. Her toes curled as the blinding pleasure seeping through every part of
her body.

Hindi na niya kayang sundan ang bawat mabilis na pagbayo ni Valerian. Nangangalay
na ang katawan niya pero nagawa pa rin niyang labasan sa ikatlong pagkakataon.

"Ohh! Valerian!" Her nailed raked hard on Valerian's back and he groaned.
"Valerian! Ang sarap! Sige pa. Bilisan mo pa!"

Valerian did what she said. Mas bumilis pa lalo ang pagbayo nito. His thrust
becomes desperate with desire and raw lust.

Hindi alam ni Grace kung ilang segundo o minutong naglabas-masok ang mahaba at
matigas na pagkalalaki ni Valerian sa loob niya. Ang bawat ulos ay nakakawala ng
ulirat at nakakahibang. At nang maramdaman niyang ang paglabas ng katas nito at
pinuno niyon ang sinapupunan niya, napaungol siya ng malakas at pagod na bumagsak
ang katawan niya sa kama.

Valerian fell into the bed, next to her. Pareho silang kapos ang hininga.

Nakaramdam ng kapanatagan si Grace ng maramdamang niyakap siya ni Valerian, at ang

ulo nito ay nakapatong sa balikat niya.

Should she dare hope that they're in good terms again?

Nanlalagkit ang katawan niya dahil sa sauce na ikinalat ni Valerian sa katawan

niya. Oo nga at tinanggal nito ang sauce gamit ang makasalanan nitong dila, pero
may naiwan pa ring residue 'yon.
"Kumusta ang spaghetti na niluto ko?" Bigla niyang tanong ng maalala ang spaghetti.

"Masara-"

"Huwag mong sabihing masarap kung hindi naman." Sansala niya rito. "Don't lie to
me, Valerian. Alam ko

nang pangit ang lasa ng niluto ko."

Dumapa ito sa pagkakahiga saka tumingin sa kaniya. Ang mga mukha nila ay ilang
dangkal lang ang layo.

"O sige," tumaas ang sulok ng labi nito, "hindi masarap, pero puwede nang pag-
tiyagaan."

Tumango-tango siya. "'Yan nga ang sabi ni Nali sa'kin."

"Buti nga hindi ako bumagsak sa CR e."

Mahina siyang natawa. "Oo nga e. Mabuti naman."

He pressed his lips against hers. "Bukas, pupunta tayo sa mall. Bibili tayo ng mga
damit mo. I think I'll be staying here in Baguio for a while, same to you."

Tumango siya saka bumangon. "Maliligo lang ako. Ang lagkit-lagkit ko na e."

Valerian chuckled and quickly swoop her up and carry her towards the bathroom.
Natawa nalang siya ng patayuin siya nito sa ilalim ng shower at sinabon ang hubad
niyang katawan. And she laughed even harder when he started touching her
intimately.

"Really?" Natatawang tanong niya kay Valerian. "Gusto mo pang umulit?"

Valerian wagged his eyebrows at her. "Ayaw mo?"

"Gusto."

"'Yan naman pala." Yumakap ito sa kaniya saka hinalikan ang leeg niya at nagsimula
siyang nag-init. "Papasok na ba ako sayo?"

Nang-aakit siyang napangiti. "Yes, please."

Mahinang tumawa si Valerian saka ipinasok ang dalawang daliri sa loob niya at
naglabas-masok iyon. "Ito ba o ang kaibigan ko na tirik na tirik na at sabik na
sabik na makapasok sa mainit mong pagkababae?"

Kinagat niya ang pang-ibabang labi, yumakap siya rito saka bahagyang tumalon at
iniyakap ang mga hita sa beywang nito.

"Sige, ipasok mo na." Nang-aakit siyang bumulong sa taenga nito. "Sabik

na sabik din ako sa'yo. One and half year, Valerian. One and a half year."

Valerian pressed her back on the cold tile and then he thrust deep and hard.

"Ahh!" Ungol niya. "Isagad mo pa."

Mas ibinaon pa nito lalo ang kahabaan sa loob niya. "Sagad na ba, Grace?"

Umungol na tumango siya. "Ang sarap."

"Sobra." Valerian thrust in and out of her.

Nangungunyapit si Grace kay Valerian habang naglalabas-masok ang pagkalalaki nito

sa loob niya. Hanggang sa labasan siya at sumunod si Valerian, nakayakap pa rin
siya ng mahigpit sa binata.

Grace felt sated, contented and happy. This is heaven.

HINDI alam ni Valerian kung matatawa siya o kukutusan ang sarili. Nasa kasunduhan
nila ni Grace na pinermahan nito na magiging alipin niya ito, pero heto siya ngayon
sa banyo at naglalaba ng damit nito.

Grace is sleeping peacefully in his bed after their hot love making. At narito siya
naglalaba na parang siya ang alipin.

Punyeta! Pero para kay Grace, gagawin niya. Fuck! Fuck me! Fuck!

Bumuntong-hininga siya ng ang panty na niya nito ang lalabhan. He felt his manhood
stiffened. Great. Pati panty pinagnanasaan niya. Hibang na talaga siya.

Mabilis niyang tinapos ang paglalaba saka ini-dryer ang damit ni Grace para may
masuot ito bukas pagpunta nila sa Mall.

Pagkatapos i-dryer, isinampay niya ang mga damit ni Grace, saka lang siya bumalik
sa kama at tumabi sa dalaga.

He embraced her and he instantly felt contented. This is what Grace does to him.

Kalokohan ang galit na naramdaman niya 'kuno'. Pinilit niya lang ang sarili na
magalit kasi 'yon ang dapat niyang maramdaman, pero mahal pa rin niya si Grace.

Natatakot lang siya. Ayaw na niyang maulit ang nangyari noon na iniwan siya nito.
And how can he be sure that she won't leave him again? It scared the fucking shit
out of him.

GOING to the mall with Valerian is a new experience. Paanong bago? Kung makayakap
kasi ito sa beywang niya ay sobrang higpit na para bang may-aagaw sa kaniya.

It's new and it felt good. Isa lang ang ibig niyong sabihin. Paunti-unti nang
nakakapasok siyang muli sa puso nito. Sana magtuloy-tuloy na 'yon.
Kahapon, bago siya nagtuloy sa townhouse ni Valerian, dumaan muna siya sa Mall para
magpakalma dahil para siyang sasabog sa galit. At nagkita sila ni Lash sa loob ng
isang book store. Kahapon, halos murahin niya ang binata pero ngayon ay masaya
siyang kasama ito.

The world is really weird. Very weird.

Nang balingan niya si Valerian, matalim ang mga mata nito habang nakatingin sa
lalaking nakaupo sa gilid.

"Bakit parang galit ka?" Nagtatakang tanong niya.

"Nakatingin siya sayo na para kang hinuhubaran." Mas humigpit ang pagkakayapos nito
sa beywang niya. "Fuck him! Kapag tumingin pa siya sayo, tatamaan siya sakin!"

Lihim siyang nagdiwang sa narinig. Sigurado na siya ngayon. Paunti-unti.

Nakakapasok na siyang muli.

"Normal lang 'yon." Sabi niya.

"Hindi 'yon normal." Matigas ang boses nitong sabi. "Akin ka lang, e. Akin lang!"

Doon tumalon ang puso niya sa sobrang kilig, pero pilit niya iyong tinatago.

"Sayo ako? Paano?" Inosente ang mga mata niyang tumingin dito. "Hindi naman ako
isang bagay na puwedeng angkinin. Paano mo maangkin ang isang tao? Baliw ka
talaga."

Natigilan si Valerian sa paglalakad saka tumitig sa kaniya na parang napugutan siya

ng ulo. "You're still a literal thinker?"

Malakas siyang natawa sa ekspresyon ng mukha nito, nasapo niya ang tiyan sa
kakatawa kapagkuwan ay sinalubong ang mga mata nito. "Binibiro lang kita." She
tapped the tip of his nose. "I grew up, remember? Hindi na ako masyadong literal
mag-isip."
Valerian rolled his eyes and wrapped his arms around her shoulder. "Halika na nga.
Mamili na tayo ng damit mo at nang makauwi kaagad tayo kasi balak ko pang angkinin
ka ng paulit-ulit."

That made her blushed. "W-what?"

Pinangigilan ni Valerian ang tungki ng ilong niya. "Still innocent." He kissed her
temple. "I like it."

Nakaawang lang ang labi niya habang iginigiya siya patungo sa isang kilalang
boutique. Grabe talaga ang bibig ni Valerian, walang preno at walang pinagbago.

Nang makapasok sila ni Valerian sa Boutique, hinayaan siya nitong mamili ng damit
na gusto niya, pati na rin ang sapin sa paa. Nakaupo lang ito sa sofa na nakaharap
sa fitting room at kapag sinukat niya ang isang damit, ang binata ang mag di-
desisyon kung okay ba o hindi.

"Kita ang likod mo sa damit na 'yan." Tumalim ang mata ni Valerian, "ayoko may
makakitang ibang lalaki sa likod mo kundi ako lang. Hubarin mo 'yan."

Grace rolled her eyes and change inside the

fitting room again. Pagkalabas niya, tumayo siya ng tuwid sa harapan ni Valerian.

"How about this one?" Tanong niya.

Masusing sinuri ni Valerian ang damit na suot niya saka tumango-tango ito. "It's
good. Your arms and back are covered."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Valerian, turtle neck ang suot ko at denim jeans."

"So? Bagay naman sayo. Mas gumanda ka pa lalo."

Tumaas ang isa pa niyang kilay. "Binobola mo ba ako, ha?"

"Nope." He stared intimately at her. "You're beautiful, moon cake. Very beautiful."

Umawang ang labi niya ng marinig ang dating tawag nito sa kaniya. Moon cake. She
missed that. Pero mukhang hindi manlang na-realize ni Valerian na tinawag siya
nitong moon cake at wala siyang balak na ipa-realize ito rito. It made her heart
beat so fast and loud.

"Well?" Pukaw sa kaniya ni Valerian. "Subukan mo pa 'yong ibang napili mo at nang

masentensiyahan natin."

Natatawang napailing-iling nalang siya sa sinabi ng binata saka bumalik sa fitting

room.

Grace changed into another clothes.

"Masyadong maikli." Komento ni Valerian ng lumabas siya sa fitting room.

Nairita siya. "Malamang maikli. It's a skirt!"

"Oh, tapos?" Valerian gives her a flat look. "Mag denim jeans ka palagi. Sinong may
sabing papayag akong magsuot ka ng skirt? Magbihis ka na."

Naiinis na bumalik siya sa fitting room at nagpalit ulit ng damit pagkatapos ay

lumabas. "Eh, ito?"

Pinasadahan ng tingin ni Valerian ang bago niyang damit na sinukat. "Bagay sayo."

Grace

sighed. Denim jeans and turtle neck again. Talagang bagay sa kanya. Note my sarcasm
please.

Pumasok siyang muli sa fitting room at nagpalit ng damit. Hindi na niya susubukang
pumili ng damit na kita ang likod niya at braso. Siguradong hindi papayag si
Valerian. Kaloka. Mamamatay siya sa sobrang init dahil dito.
Grace sighed. Masyadong possessive si Valerian sa katawan niya. Napailing-iling
nalang siya.

Pagkatapos mamili ng damit ay kumain silang dalawa sa isang kilalang Restaurant at

tulad ng sabi nito, umuwi kaagad sila sa bahay at hindi pa nila naila-lock ang
pinto, nakayapos na sa katawan niya ang binata at hinuhubaran siya.

VALERIAN felt sated. Hindi niya mabilang kung ilaw ulit na nag-isa ang katawan nila
ni Grace. Fucking hell! He is really fucking fucked up.

Iniwan niya si Grace sa kama saka tinawagan si Knight.

"Oh, Valerian, napatawag ka." Ani Knight ng sagutin ang tawag niya.

"I'm fucked up." Sabi niya. "Super fucked up."

"Huh?"

"Kasama ko ngayon dito si Grace sa Baguio and fuck, I'm still in love."

"Oh, tapos? Gusto mo akong magpa-party para sayo?" Puno ng sarkasmo ang boses nito.
"Kidding aside, magpapa-party na ba ako?"

Mahina siyang natawa. "Yeah. Siguro sa pagbalik ko sa Manila. I'll make sure na
magdadala si Grace ng cupcake."

Natahimik si Knight. "Party cancelled, Val. Party cancelled."

Napailing-iling si Valerian saka pinatay ang tawag. Kaya niya tinawagan si Knight
para may makausap siyang matino. Valerian tsked. Bakit ba siya umasa na matino ito,
e may saltik ang lalaking 'yon?
Bumalik siya sa kuwarto saka pinakatitigan ang magandang mukha ng dalaga.

Yes, I'm still in love.

AUTHOR'S NOTE:

Love is in the air, baby. Turtle neck ang bet palagi ni bebe Val, may turtle
position kaya? Kaloka. Matanong nga si Google mamaya. Hehe

I'm signing out, baby. Its final. 'Till next satudays :)

- C.C.

=================

CHAPTER 31

CHAPTER 31

MAAGANG nagising si Grace at wala na sa tabi niya si Valerian. Nang lumabas siya ng
silid at hinanap ito, natagpuan niya ang binata sa sala at abala na naman sa harap
ng laptop nito. He seems focus on what he's doing.

Natulog ba ito? Napailing-iling nalang siya. Whatever he's doing seems important,
kaya naman nagtungo siya sa kusina, nagtempla ng kape saka inilapag iyon sa mesa,
katabi ng laptop nito.

"Thanks, moon cake."

Grace wasn't expecting a reply, but he did. At tinawag ulit siya nitong moon cake.
Good heavens! Does she dare hope? O naghihiganti lang ito? Huwag naman sana.

"Welcome." Tugon niya.

At dahil ayaw niyang ma-isturbo ito sa ginagawa, doon siya nagkape sa labas ng
bahay. Dala-dala ang tasa, umupo siya sa hagdan at sumimsim ng kape habang
nakatingin sa mga pine trees na nakapaligid sa bahay.

Hanggang sa maubos ang kape niya ay nanatili siyang naka-upo sa hagdanan sa labas
ng bahay. She likes looking at the fog hovering the pine trees. It looks eerie
wonderful.

Bahagyan siyang napa-igtad ng may pumulupot sa katawan niya na balabal. Nang

lingonin niya kung sino ang naglagay, nakita niya si Valerian.

"Hey." She smiled.

"Yow." Mahina itong natawa saka umupo sa hagdanan, sa tabi niya. "Malamig dito,
tapos naka-short at t-shirt ka lang. Baka magka-hypothermia ka." May pag-aalala sa
boses nito.

Humilig siya sa balikat nito. "Sanay na ako sa lamig sa Japan."

"Ah." Inakbayan siya nito.

Silence fell around them. Walang nagsalita sa kanila habang nakatingin sa mga pine
trees.

And then Valerian broke the silence.

"That article that you read about me kissing a woman," panimula nito, "it's true."

Parang nabingi siya sa narinig at namanhid ang lahat ng parte ng katawan niya.
Biglang nasariwa ang sakit na naramdaman niya noon ng una niya iyong mabasa.

"G-ganoon ba?" Nag-umpisa nang manubig ang mata niya.

"Yes." Tumikhim ito, "That day, in your Clinic, sabi mo mahal mo ako. And i said i
don't believe you. Well, Grace, i think I'm starting to believe it and hold on to
it. Feeling ko ngayon, nag-uumpisa tayo mula simula, at ayokong mag-umpisa ng may
mga bagay pa tayong hindi nasasabi at nalalaman sa bawat isa."

Humarap ito sa kaniya pero siya ay hindi makatingin dito dahil sa sakit na makikita
nito sa kaniyang mga mata.

"Grace, sa loob ng isa't-kalahating taon na wala ka, I'd had my fair share of
women. As cliché as it may sound, that's how i move on and cope up. Masakit ang
ginawa mo sa'kin. You fucked me up and leave me in the gutter, bleeding and licking
my own fucking wounds. I'm a man who's anger and madness can surpass Hitler, so
that's what i did. Alam kong hindi tama ang ginawa ko, pero hindi ko mababago 'yon.
Hindi ko rin akalain na babalik ka pa kasi iniwan mo ako ng wala ka man lang
sinabi. If you could've told me to wait for you, i would, pero ni ha, ni ho, wala.
Ano sa tingin mo ang iisipin ko?"

Huminga ito ng malalim. "I'm not saying na intindihin mo ang mga ginawa ko. Hindi
ko rin sinasabi na patawarin mo ako. Sinasabi ko sayo ang mga bagay na 'to kasi
gusto kong malaman mo ang lahat, bago

mo sabihin ulit na mahal mo ako." Hinaplos nito ang pisngi niya, "can you love a
man like me, Grace? Can you forget everything i did in that one and a half year
that you were gone?"

Parang dinudurog ang puso niya sa sakit, hindi siya makapagsalita. Mariin niyang
ipinikit ang mga mata at hindi niya napigilan ang luha na nalaglag mula roon.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi at nanginginig ang boses na nagsalita.

"Valerian, sa loob ng isa at kalahating taon na nasa Japan ako, walang nakahawak sa
aking ibang lalaki. Lots of men tried to date me and more, pero ni paghalik sa
kanila hindi ko magawa kasi ikaw ang nasa isip ko. Ikaw ang gusto kong halikan."
Bumaling siya rito, masasagang luha ang dumadaloy sa pisngi niya. "Ikaw ang gusto
kong makasama. Ikaw lang." Humikbi siya. "Habang kasama mo ang mga babaeng 'yon,
pumasok man lang ba ako sa isip mo? Ni minsan ba, hiniling mo na sana ako nalang
ang kasama mo?"

"Lots of times." He answered. "Pero sa mga panahong 'yon, alam kong imposible na
mangyari ang hiling ko na sana nasa tabi kita, na sana ikaw ang kasama ko. I know,
I'm a jerk. But can you blame me?"

"I know it was my fault," malakas siyang napahikbi. "Pero masakit pa rin na isiping
ang lalaking mahal ko, may kasamang iba sa mga panahong iniisip ko siya."

Valerian squeezed his eyes shut and sighed. "I've laid myself open to you. Sinabi
ko na lahat sayo ang mga ginawa ko. Nasa sayo na 'yon kung tatanggapin mo ulit
ako." Hinawakan nito ang kamay niya at pinisil. "I wish you would accept
me, pero hindi kita pipilitin kong hindi mo gusto o kung hindi mo kaya." Hinalikan
siya nito sa nuo. "Doon muna ako sa kuwarto, magpapahinga lang. If you need me,
puntahan mo lang ako ro'n."

Nang makapasok si Valerian sa kabahayan, doon niya pinakawalan ang malakas na

hagulhol na kanina pa niya pinipigilan.

That pain was too much. Pero hindi siya dapat mag-inarte, siya ang nang-iwan.
Kasalanan niya kung bakit nasasaktan siya ngayon. Her heart is breaking into
million pieces and the only thing she could do is cry her heart out.

Grace couldn't blame Valerian though. Tanging sarili lang niya ang masisisi niya.

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Masakit. Masakit na masakit, pero mahal niya si
Valerian. Mahal na mahal. At kaya niyang tanggapin ang ginawa nito habang nasa
Japan siya. He didn't actually cheated, wala naman silang relasyon at siya pa ang
nang-iwan.

But the pain is suffocating her. It hurts like hell!

Tinuyo niya ang basang pisngi at pinilit ang sarili na maging matatag.

Grace sighed. "God, it hurts." Bumuntong-hininga siya habang may nalalaglag na luha
mula sa mga mata niya.

"Hindi mo ba alam na puwede kang magka-hypothermia sa lamig?"

Napasinghap siya sa gulat saka bumaling sa pinanggalingan ng boses kasabay ng

pagpahid niya sa basang pisngi.

Nanlaki ang mga mata niya at nakaramdam siya ng takot ng makakita ng lalaking naka-
tayo hindi kalayuan sa kaniya.

"S-sino ka?" Kinakabahang tanong niya habang pinagmamasdang mabuti ang lalaki.

The man in front of her is downright handsome. Kulay silver ang buhok nito. Naka-
leather pants, leather jacket at leather boots.
Hindi gumalaw ang lalaki sa kinatatayua na ikinapanatag niya kahit papapaano. If
this man tries something funny, makakatakbo siya kaagad papasok sa loob ng bahay,
at dapat iyon ang gawin niya kasi estranghero ang kaharap, pero may sariling isip
ang katawan niya na nanatiling nakaupo sa hagdan.

"Anong pangalan mo?" Tanong ng lalaki. "Dapat nasa loob ka, baka mamatay ka sa
lamig, sige ka, magiging violet ka."

Tumaas ang kilay niya. "Violet talaga?"

"Okay. Hypothermia nalang para mas sosyal pakinggan." Anang lalaki na nakataas ang
sulok ng labi. "Anway, I'm Titus."

Sinupil niya ang ngiting gustong gumuhit sa mga labi niya. "Titus like a brand of
ball pen?"

Mahina itong natawa. "Well, sabi ng mommy ko ng nabubuhay pa siya, nakuha daw niya
ang pangalan ko mula sa ball pen na gamit niya habang nagfi-filled up ng form para
sa Birth Certificate ko."

That made her chuckle. "Lucky you hindi 'panda' o kaya naman 'uni' na ball pen ang
hawak ng mommy mo."

Malakas itong tumawa. "Yeah. How about you? Anong pangalan mo?"

"Grace."

"Ah, Grace," tumingin ito sa kaniya na nagtatanong ang mga mata. "Bakit ka pala
umiiyak kanina? I didn't mean to pry but I'm a curious kind of guy, kaya naman
nilapitan kita. Trespassing na ako actually."

Doon nawala ang ngiti sa mga labi niya. Naaalala na naman niya si Valerian at ang
mga ipinagtapat nito sa kaniya kanina.

Grace sighed and looked at Titus. "Kapag may ginawang mali ang babaeng
mahal mo, matatanggap mo pa kaya?" Tama nga yata ang iba, mas madaling ilabas ang
hinaing sa mga taong hindi mo masyadong kilala kasi hindi ka nito huhusgahan.

Kumunot ang nuo nito. "Anong klaseng mali?"

"Like be with other men."

Tumaas ang kilay nito. "Ahm, does this question have something to do with you?
Niloko ka ba ng lalaking gusto mo kaya ka umiiyak?"

Umiling siya. "Hindi naman matatawag na panloloko 'yon. I mean, umalis ako ng
walang paalam tapos ginawa niya iyon. He said it's his way of moving on, at hindi
niya alam na babalik pa ako."

Napatango-tango ito na parang naiintindihan ang pinagdadanan niya. "Well, Grace,

iba ang mga lalaki sa babae. Iba ang ways namin of moving on. Pero hindi iyon sapat
na dahilan, dapat magalit ka. Kaya lang ikaw ang nang-iwan e. Ikaw ang umalis and
that make everything your fault."

"Alam kong kasalanan ko." Pumiyok ang boses niya. "Mahal ko siya, pero masakit
e..."

"Well, Grace, love hurts. Loving someone is not as easy as walking in the park."
Titus tsked. "If you love someone, keep in mind that the man you love is not
perfect. May mga pagkakamali siya na hindi na mababago pa. Tulad nalang ng ginawa
ng lalaking mahal mo. Okay lang na magalit ka at kasuklaman mo siya. Pero ang
tanong, kaya mo bang mawala siya?" Huminga ito ng malalim. "Kung kaya mo, e di iwan
mo."

"Paano kung hindi ko kaya?"

Titus grinned at her. "Madame Grace, that's what you called love. Love is composed
of idiotism and stupidity. But hey, it makes people happy, at kung doon ka masaya,

e di mahalin mo siya." Napailing-iling ito. "You see, love is simple, it's the
people that makes it complicated as fucking hell. As for you and your man, pareho
lang kayong may kasalanan. Why don't you two move on and start over? As simple as
that."
"Hindi mo naiintindihan, masakit e."

"Kailan ba hindi nasaktan ang isang tao dahil sa letseng pag-ibig na 'yan?" He
rolled his eyes. "Kaakibat na ng pag-ibig ang sakit. Kung hindi ka nasasaktan,
hindi ka nagmamahal. Pero bakit ba pinapahaba natin 'to? Fuck! Hindi nga ako
naniniwala sa forever e." Marahas itong napailing-iling saka matiim na tumingin sa
kaniya. "Mahal mo ba siya?"

"Oo."

"Kaya mo ba siyang mawala?"

"Hindi."

"E, yon naman pala e." Tinlikuran siya nito. "Nasa sagot mo ang desisyon mo."

Titus left and Grace was alone again, thinking. Nasa sagot nga niya ang desisyon
niya. Pero natatakot siya. Pero diba ganoon naman ang love? Nakakatakot. At
kailangan niyang labanan ang takot kung gusto niyang makasama si Valerian.

Huminga siya ng malalim saka pumasok sa bahay ni Valerian. Nang makapasok siya sa
loob ng kabahayan, kaagad siyang nagtungo sa kuwarto kung saan natutulog ng
mahimbing ang binata.

Habang pinakatitigan niya ang guwapong mukha ni Valerian, nakapagdesisyon na siya.

Grace decided to stay and love him. Because that would make her very happy. And
that's what important to her. Tama na ang sakit. Ayaw na niya. And Titus was right,
it's time to move on and start anew.

Pero may gumugulo pa rin sa isip niya. Ni minsan, sa pag-uusap nila kanina ni
Valerian, hindi nito nabanggit ang salitang 'mahal kita'. Natatakot siya. Siya lang
ba ang nagmamahal sa kanilang dalawa?

AYAW niyang isturbohin ang tulog ni Valerian kaya nagluto nalang siya mg makakain
nila mamayang gabi. Maingat siya sa paghahalo ng ingredients, baka bumagsak mamaya
si Valerian sa CR. Kawawa naman.

Halos oras na para kumain ng hapunan ng magising si Valerian. Papungas-pungas pa

ito ng pumasok sa kusina.

"Hey." May pag-aalangan sa boses nito.

Hinintay niyang banggitin nito ang pinag-usapan nila kanina pero wala.

Ngumiti siya saka pinaghugot ito ng upuan. "Kain na muna tayo." Sabi niya.
"Nakapagluto na ako."

Tumaas ang dalawang kilay nito. "Hindi kaya sa CR ang bagsak ko nito?" Tudyo nito
sa kaniya ng makaupo sa silya.

"Sana hindi." Aniya.

Naglagay siya ng pagkain sa pinggan nito saka umupo na rin siya sa kaharap nitong
silya at hinintay na kumain ito.

"Here we go." Ani Valerian saka sumubo ng pagkain sa bibig. He chewed and then
swallowed. "Hindi gaanong masarap pero puwede nang pagtiyagaan."

Mahina siyang natawa. "Ayos lang sayo kahit hindi masarap?"

Tumaas ang sulok ng labi nito. "I think i can live with it."

Gumuhit ang munting ngiti sa mga labi niya. "Talaga?"

"Talagang-talaga." Kinindatan siya nito. "Ikaw pa, malakas ka sakin e."

Lumapad ang ngiti sa labi niya. "Dahil diyan, ipagluluto kita araw-araw."
Nabulunan si Valerian na ikinatawa niya ng malakas.

"Natakot ka no?" Tudyo niya.

Umubo ang binata saka mabilis na uminom ng tubig. "Puwede naman siguro tayong
kumuha ng taga-luto kapag mag-asawa na tayo."

Napakurap-kurap si Grace at ganoon din si Valerian na natigilan at mukhang na-

realize palang kung ano ang sinabi.

Grace blushed as she looked down on her plate. Kinagat niya ang pang-ibabang labi
para pigilan ang kinikilig na ngiting gustong kumawala sa mga labi niya.

Narinig niyang mahinang napamura si Valerian. "Grace, look at me."

She did.

"Kalimotan mo ang sinabi ko. I didn't mean it."

Parang may kumurot sa puso niya. "Oh. Okay."

Naghari ang katahimikan sa hapag-kainan. Wala silang imik pareho. Hinintay ni Grace
na magsalita si Valerian at banggitin nito ang pinag-usapan nila kaninang umaga
pero hanggang natapos nalang ang pagkain nila, nanatiling tahimik ang binata.

AUTHOR'S NOTE:

Early Happy New Years Girft mo sa inyo. Sana magustuhan niyo. Maraming salamat sa
nagbabasa kay Valerian. Sobrang nakakataba ng puso, baka ma heart attack ako sa
sobrang taba ng puso ko. Hahahaha. Wala ako nitong pornever. - C.C.
=================

CHAPTER 32

CHAPTER 32

LUMIPAS ang mga araw, wala pa rin siyang narinig mula kay Valerian. Grace is
starting to get irritated and annoyed. Hinihintay niyang tanungin siya nito tungkol
sa napag-usapan nila pero wala.

Valerian stayed silent.

And nakakairita pa, palaging trabaho ang inaatupag nito. Kung hindi ito busy sa
harap ng laptop ay wala naman itong sa bahay at halos gabi na kung umuuwi

His reason? Work.

Argh! At ang mas nakakabuwesit, ni minsan ay hindi siya nito hinalikan o hinawakan
man lang. Basta nalang itong parang robot na tatabi sa kaniya ng higa sa kama at
kinabukasan ay wala na.

In short, malamig ang pakikitungo nito sa kaniya. Doon niya naisip na baka
pinaglalaruan lang siya ni Valerian. Siguro kasama ito sa plano niya. Maging
mabait, paasahin siya saka hindi siya papansinin. Maloloka na siya sa kakaiisip
kong ano ba talaga ang nangyayari. Wala naman siyang lakas ng loob na magtanong
dito kasi natatakot siya sa magiging sagot nito.

Siya naman ay patuloy sa pagiging alipin niya. Naglilinis ng bahay at nagluluto.

That's what she always does. Ang tanging magandang nangyayari sa kaniya sa bahay na
'yon ay sa tuwing paggigising niya sa umaga, ang mga labahan niya, nilabhan na ni
Valerian.

"Grace, babalik na tayo sa Manila ngayon." Wika ni Valerian habang nag-aagahan

sila.

Umirap siya sa hangin. At may boses pala ang kumag, nakakapagsalita naman pala.

"Grace, narinig mo ba ang sinabi ko?" May iritasyon sa boses nito.

At ito pa talaga ang may ganang ma irita?! Argh! "Oo, narinig ko." Mataray niyang
sabi.

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya. "Ano ba ang problema

mo?"

So now he is asking that? Buwesit!

She scoffed. "Para namang hindi mo alam. Buwesit! Ikaw ang problema ko!" Tumayo
siya at iniwan ang lalaki sa hapag-kainan saka nagpunta sa kanilang silid at nag-
impake.

Bumukas ang pinto ng kuwarto at narinig niya ang boses ni Valerian. "Grace, ano ba
ang problema mo sakin?"

Matalim ang matang tiningnan niya ito. "Huwag kang magmaang-maangan. Mas nabu-
buwesit ako. Ibalik mo nalang ang aso ko para matapos na itong laro mo!"

He looked at her, confused. "Ano ba ang pinagsasasabi mo, ha?"

"Give me back my dog, Valerian!" Galit niyang sigaw. Masakit ang maghintay kumg
kailan ito magtatanong tungkol sa pinag-usapan nila. Maybe he was just toying with
her. "Ayaw na kitang makita. Please, ibalik mo na ang aso ko."

It hurts.

Gumuhit ang iritasyon sa mukha ni Valerian. "Hindi ko ibabalik sayo ang aso mo."
Tinalikuran siya nito saka sinipa ang maliit na trash bin na nadaanan nito palabas
ng kuwarto. "Fuck! Fuck! Fuck!"

Namasa ang mata niya pero pinilit ni Grace na hindi umiyak. Tama na ang kaiiyak
niya. Wala namang mangyayari do'n kahit isang drum pa ang iluha niya.
Bumalik siya sa pag-iimpake ng gamit saka lumabas ng silid. Kaagad siyang lumabas
ng bahay at naroon na si Valerian sa loob ng kotse nito at naghihintay.

Nakatiim-gabang siyang sumakay sa sasakyan nito at walang sabi-sabing pinaharurot

nito ang sasakyan patungo sa kung saan.

Hours later... Grace found herself inside Valerian's private jet.

Walang imik sila pareho habang magkatabing magkaupo. Nakikita niyang gumagalaw ang
panga nito at matalim ang mga mata. He's mad, she can feel it. Well, she is too!

Hanggang sa makarating ang eroplano sa Manila, walang salitang namutawi sa mga

bibig nila ng binata. Wala siyang balak makipag-usap dito. She waited days for him
to talk to him, but nothing!

Marunong din naman siya mapagod sa kahihintay. Maybe this is what he wants, for her
to wait, like what he did one and a half year ago.

Nauna na siyang lumabas ng eroplano pero madaling nakahabol sa kaniya si Valerian.

"What the fuck is your problem?!" Singhal nito sa kaniya na hinawakan siya sa braso
para patigilan siya sa paglalakad.

Piniksi niya ang braso. "Let go of me! At huwag mo akong ma 'fuck-fuck'!

Pinagbigyan na kita noon na murahin ako kasi kasalanan ko, pero isa pang mura, mag-
asawang sampal ang tatama diyan sa mukha mo!"

He gripped her arm. "Ano ba kasing problema mo? And where the hell do you think
you're going?"

"Home."

"Home?" He smirked. "Baka nakakalimutan mo ang aso mo."

Doon siya natigilan at nagtatagis ang bagang na humarap dito. "Ibalik mo na ang aso
ko. Ano pa ba ang kailangan mo sakin ha? Sex? Ibinigay ko na sayo. Tears? Pinaiyak
mo na ako. Explanation, i already explained. Ano pa, ha?!"

"Fuck, Grace-"

Malakas niya itong sinampla. "Huwag kang magmumura."

Nagtagis ang bagang nito at mas nanlisik ang mga mata nito. "Hindi ka uuwi, sasama
ka sakin."

"At saan mo na naman ako dadalhin?

Is this one of your fucking games?!" Nagmumura na siya sa sobrang galit na

nararamdaman.

Mapusok at marubdob siyang hinalikan sa mga labi ni Valerian. It took her by

surprise.

"No cussing, Grace." Sabi nito ng pakawalan ang mga labi niya.

She just started at him, dumbfounded.

"Halika na." Hinila siya nito papasok sa Airport. "And don't make a scene." Mariin
nitong sabi.

Hindi pa rin maka-imik sa gulat si Grace habang hinihila siya ni Valerian. She was
still in shock. Siya ang humahalik dito kapag nagmumura ito, not the other way
around.

Namalayan nalang ni Grace na nakasakay na siya sa kotse ni Valerian at humaharurot

na yon patungo sa kung saan.

Ilan kaya ang kotseng pag-aari nito? Marahan niyang ipinilig ang ulo saka bumaling
sa nagmamaneho.
"Saan mo ba ako dadalhin?" Tanong niya.

Valerian didn't answer her, sa halip ay mas pinabilis lang nito ang pagmamaneho na
para bang may humahabol sa kanila.

Mahigpit na napahawak si Grace sa kaniyang seat belt ng biglang lumiko at umikot

ang sasakyan tapos bigla iyong tumigil sa harap ng isang mansiyon.

Wait a minute... kilala niya kung sino ang may-ari ng bahay na 'to. The Coleman's
Residence!

"Ayokong mag-sigawan tayo sa harap ng mga kaibigan ko." Biglang nagsalita ang
kulugo. "So play nice for a while. Mamaya tayo mag-uusap."

"Ayokong makipag-usap sayo." Singhal niya.

"You have no fucking choice-" sasampalin sana niya ito dahil na naman sa pagmumura
ng maliksi nitong nasalag ang kamay niya. "One cuss, one kiss, remember?"

Kinindatan siya nito. "I don't accepts slaps."

Bwesit! Kahit pa galit na galit siya rito, nakaya pa rin nitong patibokin ng
malakas at mabilis ang puso niya sa simpleng kindat na 'yon.

"Hmp!" Inirapan niya ito saka binawi ang kamay at mabilis na lumabas ng sasakyan.

GRACE played nice as she meet Valerian's friends and their wives. Kahit inis siya
kay Valerian, nagawa naman niyang maging masaya para kay Lash at Nez na may forever
na, may pornever pa.

Eh siya? Nganga.

At habang kausap niya ang mga asawa ng mga kaibigan ni Valerian, panay lang irap
niya sa binata sa tuwing nagtatama ang mga mata nila.
Buwesit!

At dahil hindi siya mapakali sa kinauupuan, tumayo siya saka nagtungo sa gilid ng
Yacht at ihinilig ang katawan sa railing.

"You and Valerian, huh?" Boses iyon ni Lash na ikinagulat niya. "Anong nangyari?"
Inakbayan siya nito. "Magkuwento ka nga."

She gritted her teeth. "It's a long story."

"Well, summarize it."

Ibinuka niya ang bibig para magkuwento ng may brasong pumalibot sa beywang niya
saka hinila siya palayo kay Lash.

"Lash Coleman, i suggest you keep your fucking arms to yourself, dahil ako ang
puputol diyan kapag nasagad mo ang pasensiya ko." Magtatagis ang bagang at madilim
ang mukha na sabi ni Valerian.

Lash just smiled. "Oh, come on now, Valerian, huwag kang masyadong possessive.
Girlfriend mo ba itong si Grace?"

Parang may ulap na nakapatong sa ulo ni Valerian sa sobrang dilim ng mukha nito.

Hindi talaga niya maintindihan ang lalaking 'to? Bakit ba ito nagagalit?

Valerian glared sharply at Lash, "don't test my anger, Lash Coleman."

Ngumisi lang si Lash saka hinawakan ang kamay niya. "Grace is very special to me-"

Bago pa matapos ang sasabihin ni Lash, ay umigkas ang kamao ni Valerian, buti
nalang at bago 'yon tumama sa kaibigan niya ay nahila niya pababa ang braso nito.
Pinukol niya ito ng masamang tingin. "What happened to playing nice?" Pinandilatan
niya ito. "Tumigil ka nga."

Mahinang tumawa si Lash na parang iniinis talaga si Valerian. "Chill, Volkzki, no

need to be jealous."

Nanlilisik ang mga mata ni Valerian ng tinalikuran sila ni Lash at umalis.

His glaring eyes turned to her. "Bakit ka ba nakikipaglandian sa lalaking 'yon?

God, Grace, may Nez na si Lash. Mahiya ka nga!"

Parang may sumampal sa kaniya dahil sa sinabi nito. Mas namula lalo ang mukha niya
sa galit. "Isaksak mo to sa kukuteng mo! Hindi ako malandi at kahit kailan, hindi
ko lalandiin si Lash dahil matalik ko siyang kaibigan." Dinuro niya ang dibdib
nito. "Ang kitid ng utak mo!"

Nagmamartsang iniwan niya si Valerian saka nagtungo sa low deck ng Yacht. Sobra
siyang naiinis! Sobra!

NAKATIIM-BAGANG na bumalik si Valerian sa mga kaibigan niya. Nang makaupo siya,

kaagad siyang inakbayan ng pinsan niyang si Tyron.

"You okay, my man?" Tanong nito.

At talagang nang-aasar na tumawa si Lash. "Ty, nagseselos yan sakin. Inakbayan ko

kasi si Grace, ang kaniyang love of his life- i mean, not really."

He glared at Lash. "Masasakal talaga kita!"

Tumawa si Iuhence. "Aherm! Aherm! Hindi ko pa nakakalimotan, Volkzki, sabi mo noon,

possessiveness is not healthy."

"At," ngumisi si Train, "sabi mo pa noon nakakabaliw ang pagiging possessive."

Tyron smirked at him. "Val, cousin, ipapa-reserve na ba kita sa Mental Hospital?"

Valerian rolled his eyes. "Fuckers."

Nagtawanan lang ang mga loko-loko, siya naman ay hinanap ng mga mata niya si Grace
pero hindi niya ito nakita. Kaagad siyang tumayo at hindi pinansin ang mga kaibigan
na tinatawa ang pangalan niya.

Hinanap niya si Grace at natagpuan niya ito sa low deck, nakatingin sa karagatan na
parang napakalalim ng ini-isip.

Valerian sighed and left Grace alone. Mamaya na niya ito kakausapin kong anong
problema nito. Wala sila sa tamang lugar baka magsigawan na naman sila.

NAGPASALAMAT si Grace na mag-desisyon ang mga kaibigan ni Valerian na magsi-uwian

na. It means uuwi na rin sila.

But Valerian didn't drive her home, tumigil ang sasakyan nito sa labas ng bahay
nito sa Bachelor's Village.

Napipilitan siyang lumabas ng sasakyan saka sumunod ditong pumasok sa loob ng

kabahayan. His house still looks the same. Cozy and welcoming. Walang pinagbago.

Dinala siya ni Valerian sa kusina at hanang nagluluto ito ay wala silang imikang
dalawa. Kahit pa nuong kumain sila, walang nagsalita sa kanila. Hinihintay niya na
ito ang magsalita pero wala.

Pagkatapos nitong kumain, tumayo na ito. "Marami pa akong trabahong tatapusin.

Maiwan na muna kita. Mag-uusap tayo pagkatapos ng ginagawa ko."

Grace sighed when Valerian left. Buwesit!

AUTHOR'S NOTE:
Pornever ang susunod na kabanata. Huwag kayong maingay ha? SHHHHH! Ma-i-isturbo
niyo ang anaconda at mani. Silence, please. - C.C.

=================

CHAPTER 33

CHAPTER 33

PAGKATAPOS nilang kumain, kaagad na bumalik sa pagta-trabaho si Valerian. Si Grace

naman ay hinugasan ang pinagkainan nilang pinggan.

Naiinis na tinapos niya ang ginagawa. Akala niya mag-uusap sila pero hayon, trabaho
na naman. Nairita siya rito. Nakakainis! Nagagalit siya actually. Nanggigigil at
nagtatagis ang bagang niya.

"Argh!" Nagpapadyak siya saka nagtungo sa sala kung saan naroon si Valerian.

Valerian was already busy working. Pero hindi niya hahayaang mapigilan siya no'n.

Nilapitan niya ito. "Valerian, puwede ba tayong mag-usap?" Tanong niya.

"Puwede bang mamaya na?" Tugon nito ng hindi man lang tumitingin sa kaniya.
"Tatapusin ko lang 'tong ginagawa ko tapos mag-uusap tayo."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi sa iritasyong naramdaman. "Baka madaling-araw ka

na naman matapos diyan, please, mag-usap muna tayo?"

Valerian didn't stop working. "Grace, mamaya na, please? Kailangan kong gumawa ng
report tungkol sa nangyaring aksidente, hinahanapan ako ng Board. At saka kailangan
kong isa-sahing kontakin ang mga pasahero na na-trauma dahil sa aksidente. I have
to make sure that they be taking care off. Maya-maya lang, tatawag si Lester,
punyetang Board 'yan e. Nakakabuwesit. Mga pakialamero. Mamaya na tayo mag usap
kapag natapos ko 'to para wala nang isturbo."

Pinakatitigan niya si Valerian na focus na focus sa ginagawa. She's still

irritated.

Walang imik na umalis siya sa sala at nagtungo sa kuwarto nito saka naligo. Habang
nasa ilalim ng shower,

napangiti siya ng may pumasok na pilyang ideya sa isip niya.

Kung ayaw nitong makipag-usap sa kaniya, siya ang gagawa ng paraan. She's tired of
waiting for him to say something and make a move.

Tingnan ko nga kung magkapagtrabaho ka pa. Humanda ka sa aking lalaki ka.

Lumabas siya ng banyo saka tinuyo ang basang katawan. Kapagkuwan ay lumabas ng
silid na walang saplot ni isa at nagtungo sa sala.

Sinuklay niya ang basang buhok gamit ang kamay. "Valerian, matagal ka pa riyan?"

"Medyo." Sagot nito na hindi tumingin sa kaniya. "Mamaya na tayo mag-usap. Matulog
ka muna, gigisingin nalang kita maya."

Naningkit ang mata niya sa inis. Arrrghhh!

Walang sabi-sabing isinara niya ang laptop ni Valerian saka umupo ng paharap sa
kandungan nito.

"What the..." hindi natuloy ni Valerian ang sasabihim dahil nakita nito ang hubad
niyang katawan. Umawang nalang ang labi nito.

"Mahirap bang kausapin mo muna ako bago ka magtrabaho?" Naiinis niyang sabi.
"Madali lang naman 'yon e."

Valerian was staring at her full breast. He gulped. "Bakit ka nakahubad?" Parang
kinakapos ito ng hininga.
Hinawi niya ang buhok na nasa balikat niya saka umupo ng tuwid para mas ma-
emphasize ang mayayaman niyang dibdib.

"Aakitin kita." Aniya hanang bahagyang minamasahe ang dibdib.

"Aakitin?"

"Hmm-mm." She pinched her nipples, "mamili ka, Valerian," nang-aakit ang bosea
niya, "trabaho mo o ako?"

His breathing ragged. "I-ikaw." Bumaba ang mata nito sa bukang-buka niyang nga
hita. "Fuck!" Hinawakan niya ang kamay ni Valerian ang iginiya iyon patungo sa
pagkababae niya. "Fuck me!" He cussed.

Napangiti siya. "Hmm," she leaned in and licked her earlobe, "gladly, baby."

"Fuck!" Mahigpit itong napahawak sa beywang niya. "Say it again. Call me baby."

Kinagat niya ang gilid ng taenga nito. "Valerian, baby..." nanghihibo ang boses
niya. "Touch me, baby." Idinikit niya ang hubad na katawan kay Valerian at
nagsimulang igiling ang balakang.

Umungol siya ng maramdamang nasagi ng bumubukol nitong unahan ang pagkababae niya.
"Baby, take off your shirt please," bulong niya sa taenga nito.

Napalunok si Valerian saka mabilis na hinubad ang shirt na suot. Siya naman ay
binuksan ang butones at zipper ng pantalon nito. Kasabay ng pagbaba niya niyon ay
umangat ang pang-upo nito para tuluyang maibaba iyon.

Napatitig si Grace sa tirik na tirik nitong pagkalalaki. Namumula ang dulo niyon at
hindi niya napigilan ang daliri na paglandasin sa kahabaan nito.

"Ohh, fuck!" Valerian groaned.

Dumaosdos siya pababa sa kandungan nito saka lumuhod sa sahig, kapagkuwan ay
hinalikan niya ang pagkalalaki nito.

"Hmm..." she looked up at Valerian, "can i suck you?" Napaka-inosente ng boses niya
habang nagtatanong. "Can i?"

Parang wala sa sariling tumango si Valerian. He seems in daze.

Hinagod niya ang naguumigting nitong pagkalalaki saka dahan-dahan iyong ipinasok sa
loob ng bibig niya. Ang mga mata nila ni Valerian ay magkahulagpong pa rin.

Sinuklay ni Valerian ang buhok niya gamit

ang kamay nito saka sinabunotan siya ng maisagad niya ang kahabaan nito sa bibig
niya. Instead of gagging, Grace twirled her tongue around his length and he taste
good.

"Hmm..." daing niya habang subo-subo pa rin ang pagkalalaki nito. "Hmm..."

Mas dinidiinan ni Valerian ang ulo niya pababa. Sobrang sagad na sagad na ang
kahabaan nito sa loob ng bibig niya pero nagagawa pa niyang paikotin ang dila sa
kahabaan nito at sipisipin.

"You have the hottest mouth." Daing ni Valerian habang iginigiya ang ulo niya
pataas at pababa. "Fuck! Shit!"

Pinaglaruan ni Grace ang dalawang bola na nasa ibaba ng pagkalalaki nito na mas
nagpalakas ng mga daing ni Valerian. Napakahigpit ng pagkakasabunot nito sa buhok
niya.

"Ohh, fuck!" Umaangat ang balakang nito. "Shit!"

Binilisan niya ang paglabas-masok ng kahabaan nito sa bibig niya at nang maramdaman
niyang malapit na itong sumabog, iniluwa niya ang pagkalalaki nito saka mabilis na
inupuan iyon.

"Ohh!" Napaliyad siya.

Napakalakas ng daing niya dahil sa pag-iisa ng katawan nila ni Valerian.

"Ride me hard and fast, moon cake." Nakapikit ang matang sabi ni Valerian.

Grace smiled. Moon cake. Mas ginanahan siya sa ginagawa.

Yumakap siya kay Valerian saka nag-umpisang igalaw ang balakang, pataas at pababa,
tapos pataas ulit at bababa. Para siyang hibang na panay ang ungol.

"Ahh! Ahh!" Sumisigaw na siya sa sobrang sarap.

Si Valerian naman ay panay ang mura at ungol sa bawat paggalaw niya.

Grace was riding Valerian like a cowgirl. She ride fast and hard.

Parang wala nang bukas sa bawat ulos ng pagkalalaki nito sa loob niya.

"Valerian!" Napasabunot siya sa buhok nito at nilukumos ng halik ang labi nito.
Hindi na niya kaya. "Lalabasan na ako! Ahh!"

"Fuck-me too!" He gripped his ass. "Faster, moon cake. Harder! Fuck me harder!"

She did and it earned a long lustful moan from Valerian. As for her, she was in
bliss as her orgasm ripped through her and Valerian followed.

Hinihingal na mahigpit siyang yumakap kay Valerian na kapos din ang hininga.

"P-pasensiya na, inisturbo ko ang pagta-trabaho mo." Sabi niya ng malukob ng

katahimikan ang buong bahay.

Valerian actually chuckled. "Mukhang hindi ka naman sincere sa paghingi mo ng

pasensiya."
Bahagyan niyang nilagyan ng distansiya ang katawan nila ng binata saka tinitigan
ito sa mga mata. "Bakit? Hindi mo ba nagustuhan ang pangangabayo ko sa alaga mo?"
She wagged her eyebrows.

"Gusto."

"'Yon naman pala e." Umirap siya sa hangin. "Tapos ayaw mo pa akong kausapin."

"Ayaw kitang kausapin kasi nawawala ang focus ko sa trabaho. Kailangan ko tong
taposin para kapag nag usap tayo, wala nang isturbo sa ating dalawa."

"Whatever."

Napailing-iling ito saka buhat-buhat siyang tumayo ito at naglakad patungo sa silid
nilang dalawa. Nasa loob pa rin niya ang kahabaan nito.

Hmm. Nakikiliti siya dahil sa inosente nitong paggalaw.

Kaagad siyang ihiniga sa kama ni Valerian at nakakubabaw ito sa kaniya. When he

started to move inside her, she asked.

"Paano ang trabaho mo? Akala ko ba marami ka pang gagawin?" Tanong niya.

He kissed her chin and then drops three sweet little kisses on her lips. "Fuck,
work. I want you."

That made her smile. "Hmm... i like the sound of that."

Mahinang natawa si Valerian. "Yes, me too."

AFTER THEIR hot steamy love making, Grace was not cuddling with Valerian. Ginawa
niyang unan ang braso nito saka nakayakap siya rito. Ang daliri niya ay nanunuksong
pinapaikot niya sa nipple ng binata.

"Valerian?"

"Hmm?"

Hindi na siya makapaghihintay. Kailangan niyang magtanong.

"Hindi mo ba ako tatanungin tungkol sa pinag-usapan natin sa Baguio?"

Lumapat ang kamay ni Valerian sa gitnang bahagi ng mayayaman niyang dibdib at

pinaikot-ikot nito ang daliri, dahilan para magsitaasan ang balahibo niya.

"Hindi kita gustong kausapin tungkol diyan kasi binibigyan kita ng panahong
makapag-isip. While in Baguio, i force myself not to speak with you or touch you
intimately, kasi gusto kong makapag-isip ka ng mabuti. I gave you space so you
could think clearly. I didn't want to force you or anything."

"Hindi mo ako pinaglalaruan?"

Nagsalubong ang kilay nito. "Pinaglalaruan? Where the hell did you get that idea?"
Annoyance is in his face. "Fucking hell, Grace, is that the reason why you were
angry at me? Fuck! I was giving you time and space. Gusto ko ikaw ang unang
magbukas ng topic na 'yon kasi ayokong pangunahan ka."

"Akala ko pinaglalaruan mo lang ako kaya nagalit ako. Hinintay ko rin na ikaw ang
unang magbukas ng topic na 'yon." Tiningala niya ito at nagtama ang mga mata nila.
"At sa mismong araw na 'yon na nagkausap

tayo, nakapag-desisyon na ako."

"At ano naman ang desisyon mo?" Tanong nito na parang kinakabahan.

"Let's start over again." Aniya saka yumakap sa leeg nito. Please, say you love me.
"'Yon ang desisyon ko."
"Fuck, yeah." Nakangiti ito ng malapad saka niyakap siya ng mahigpit. "Thank you,
moon cake."

Bahagyan siyang kumawala sa pagkakayakap nito saka tinitigan ang binata. "You'd
been calling me moon cake." Aniya saka ikiniskis ang tungki ng ilong sa tungki ng
ilong nito. "Is that a good sign?"

Mahina itong natawa saka hinalikan siya sa mga labi at matiim na tumitig sa mga
mata niya. "I love you, moon cake."

Grace felt like lightning strike her heart hard. It shocked her, actually. Hindi
niya inaasahan na sasabihin yon ni Valerian sa kaniya.

"A-ano?" Nauutal niyang sabi. "Pakiulit please?"

Hinaplos nito ang pisngi niya. "Pinaglololoko ko lang ang sarili ko nang sabihin
kong hindi na kita mahal. Because deep down i know, I'm still fucking in love with
you and I'm waiting for your return. Ewan ko ba, kapag ikaw, ang daling malusaw ng
galit ko. I can't be mad at you for a long time, maybe that's because i love you so
much. Dapat galit ako sayo, pero mas nananaig ang pagmamahal ko. Sa loob ng isa't-
kalahating taon, nabuo sa isip ko na maghihigante ako sayo sa pananakit mo sakin,
pero kita mo naman, malapit ka palang mag-isang buwan mula ng bumalik, tiklop
kaagad ako sayo. That's what you do to me, Grace." Madamdamin nitong sabi. "Sabi ko
noon gusto ko nang mag move on at kalimutan ka, kalokohan lang 'yon ng nasasaktan
kong puso, kasi

wala naman akong ginawa para kalimutan ka. Many women tried to charm my heart, but
no one succeeded, not even close. Kasi ikaw lang, ikaw lang ang laman nito. Ikaw
lang, moon cake. Sayo lang ako nabaliw ng ganito."

Nakaawang lang ang labi ni Grace habang nagsasalita si Valerian. Hindi siya
makapaniwala sa mga naririnig.

Expected na niya na magagalit ito sa kaniya sa pagbabalik niya, pero hindi siya nag
expect na siya pa rin ang laman ng puso nito, umasa siya pero hindi siya nag
expect. And now, Valerian confessed that he loves her still, and Grace can explain
the happiness spreading through her at the very moment.

Kinagat ni Grace ang pang-ibabang labi ng may isang butil ng luha na punatak mula
sa mga mata niya.
Mabilis naman iyong tinuyo ni Valerian, "hey, don't cry. Palagi nalang kitang
pinapaiyak, please, stop, moon cake."

Sumisinghot na tumango-tango siya. "It's a tear of joy, baby."

Lumiwanag ang mukha ni Valerian. "Baby," anas nito, "i like it when you call me
that."

Ngumiti siya. "Valerian, my baby."

"Fuck!"

She pressed her lips on his. "Huwag kang magmumura please?"

"Fuck." Ulit nito na nakangisi.

She rolled her eyes. "Gusto mo lang yatang halikan kita e."

"Halata ba?"

"Hindi." Sabi niya na puno ng sarkasmo saka pinaikot ang mga mata. "Halatang-
halata."

Mahina itong natawa saka niyakap siya ng mahigpit. "I love you, moon cake. Huwag mo
na akong iiwan, ha?" Parang may pagmamakaawa sa boses nito.

"Hindi na." She promised.

"Good. Kasi kapag iniwan mo pa akong muli, mental na talaga ang bagsak ko."

Kinikilig ang puso niyang malakas ang tibok. "Hindi na kita iiwan."

"Mabuti naman." With that, he pressed his lips on hers, sealing her promise to him.
AUTHOR'S NOTE:

Sabi na sa inyo e. May pornever sa chapter na 'to. Oh, mag-ingay na kayo. Oh! Ah! -
C.C.

=================

CHAPTER 34

CHAPTER 34

VALERIAN felt elated. The happiness he's feeling at the moment can't be explained
even by the smartest person on the planet. At lahat ng kasiyahang nararamdaman niya
ay dahil sa iisang babae na naging sentro na ng mundo niya.

Natigilan si Valerian ng narinig na nag-ingay ang door-bell ng bahay niya.

"Wait, moon cake, titingnan ko kung sino." Sa niya bago iniwan si Grace sa kusina
na nagbi-bake ng cup cake.

He walk towards the door and opened it. Napakunot ang nuo niya ng makita si Knight,
Shun at Dark sa labas.

"Anong ginagawa niyo rito?" Nagtatakang tanong niya.

Inilapit sa kaniya ni Dark ang anak nitong si Light na isang taong gulang na.
"Light, manghingi ka ng regalo kay ninong Valerian mo."

"At sumama lang kami sa pamamasko ni Light." Sabi ni Knight at tumango naman si
Shun bilang pagsang-ayon.

Tumingin sa kaniya ang bata at saka nagpalubo ng laway sa bibig.

Napailing-iling si Valerian.
"Mga gago, malayo pa ang pasko." Sabi niya saka niluwagan ang pagkakabukas ng
pinto.

"Anong malayo?" Alam ni Knight ng makapasok sa bahay niya. "Didn't you know,
malapit na ang pasko? By the way, anong regalo mo sakin?"

Umingos siya. "Ang su-swerte niyo naman kung reregalohan ko kayo. Mga ulol."

"Hey! Watch your words!" Singhal sa kaniya ni Dark. "Maririnig ng baby ko."

Pinaikot niya ang mga mata. "Wala akong regalo sa inyo, pero si Grace mayroon."
Tumingin siya sa pinto ng kusina.

"Moon cake? Halika rito sa sala, please? Nandito sila Knight, Shun at Dark." Sigaw
niya para marinig ni Grace. "Nanghihingi ng regalo ang mga loko-loko e isang buwan
pa bago ang pasko."

"Nandito si Grace?" Gulat na tanong ni Shun.

"Bati na kayo?" Tanong ni Knight. "Parang magka-away kayo kahapon e. I saw the
glares."

"Yeah. I saw it too." Nakangising sabi ni Dark.

Valerian rolled his eyes. "Mga tsismoso."

"Slight lang." Wika ni Knight na nakangisi.

Tamang-tama naman na lumabas si Grace sa kusina, may dala itong tatlong boxes na
kulay red. Napangisi si Valerian. Hmm. Pasko pala, ha? Tingnan natin kung mamasko
pa kayo sakin, ngayon.

"Moon cake," nang makalapit ito sa kaniya at hinalikan niya ito sa nuo saka
bumaling sa mga kaibigan niya. "We're back together."
Ang lalapad ng ngiti ng mga loko.

"Good for you, man." Sabi ni Knight at tumingin kay Grace. "Alam mo ba kung ilang
alak ang nalaklak niyan ng mawala ka?"

Umiling si Grace. "Hindi. Ilan ba?"

Knight grinned. "Uncountable."

Tumawa si Shun. "Tapos umiyak pa 'yan ng mawala ka."

Dumagdag pa si Dark. "Tapos alam mo bang nang malasing 'yan one time,
pinagsisigawan niya yong mga Guard dito sa Bachelor's Village kasi pinaalis ka raw
ng hindi nagpapaalam sa kaniya."

Isa-isa niyang pinukol ng masamang tingin ang mga kaibigan niyang tsismoso.
"Magsilayas kayo sa pamamahay ko. Sakalin ko kayong tatlo e."

Mahinang tumawa si Grace saka kiniliti ang tagiliran

niya. "You love me that much, huh?"

Nakangiting bumaling siya kay Grace. "Very much, moon cake."

"Cheesy alert!" Tukso ni Knight sa kaniya na kaagad naman itong pabirong sinakal ni
Shun.

"You're just saying that, because you're single." Sabi ni Shun pagakatapos sakalin
si Knight. "Tingnan mo si Val, on the way na yan."

Valerian chuckled. Shun is absolutely right.

"Oo nga." Segunda ni Dark. "Mag-asawa ka na kasi, para katulad ka na namin na-"
"Na understanding?" Tukso ni Knight na nakangisi.

Binatukan na naman ito ni Shun. "Na masaya."

"Ibinigay mo na sa kanila, moon cake, para magsilayasan na ang mga may sayad na to
sa bahay ko." Pagsusungit niya.

Ngumiti naman si Grace at binigyan ng tag-iisang box si Knight, Shun at Dark.

"Enjoy eating." Nakangiting sabi ni Grace sa mga ito.

Knight paled as he looked at the box and then to Grace. "Anong laman nito?"

Namumutla si Shun na sumunod na nagtanong. "Anong laman?"

"Cupcakes." Grace smiled sweetly at them.

And they all paled.

"Oh, hell." Mabilis na inilapag ni Knight sa center table ang box na hawak.

Ganoon din ang ginawa ni Dark. "I'm sorry, Grace, i have to decline your
generosity."

"Fuck, no!" Parang napapasong inilapag ni Shun ang box.

"Hey, your words!" Dark glared at Shun. "Ayokong nakakarinig ng bad words ang baby
ko- ui, asan na si Light?"

Kaagad na hinanap ng mga mata nila ang anak ni Knight at nakita nila ito na naka-
upo sa sahig at may kagat-kagat na cupcake.
"Holy fucking hell!" Biglang mura ni Dark saka inagawa ang cupcake

kay Light na humaba kaagad ang nguso.

"Dada!" Light squeal in anger. "Dada! Namnam! Dada! Namnam!"

Kaagad na kinarga ni Dark si Light saka isinayawsayaw pero hindi tumahan ang bata.

"Namnam! Dada! Namnam!" Ang kamay ni Light ay pilit na inaabot ang cupcake na
inagaw ni Dark. "Dada! Namnam!"

"Fucking shit!" Mura nito. "No, baby, magkaka-LBM ka nito. Baby, no, please--"

"Namnam!" Palakas ng palakas ng palahaw ni Light.

Valerian leaned down, pick up one cupcake and then put it inside Light's mouth.
Kaagad na natahimik ang bata at tumawa habang kumakain.

"There. Silence." Aniya.

Pinandilatan siya ni Dark. "Paano kung magka-LBM ang anak ko?"

"Let's see." Aniya saka huminga ng malalim. Sana naman hindi.

Four cupcakes later, Light was still eating Grace's cupcakes. Napanganga silang
lahat.

"Well, what do you know?" Napalatak si Dark. "No CR for you, buddy." Tinapik-tapik
nito ang ulo ng anak.

Siya naman, si Knight at si Shun ay nakahinga ng maluwang.

Bumaling siya kya Grace. "You're improving."

Ngumiti ito. "I'm learning."

He smiled and kissed her lips. "Definitely learning."

Knight blew a loud breath. "Ngayong hindi naman pala trip to CR itong cupcake,"
kinuha nito ulit ang box na inilapag. "Iuuwi ko na to sa bahay."

"Me too." Sang-ayon ni Shun saka kinuha ang box ng cupcake.

Napailing-iling nalang si Valerian ng magsilayas ang mga kaibigan niya dala ang
cupcake na bigay ni Grace.

Umupo siya sa sofa

saka umupo naman sa hita niya si Grace. Niyakap niya ito saka hinalikan sa leeg.

"Should i cook our lunch now?" Tanong nito.

He smiled. "Nah. Sa labas tayo kakain."

Excited itong bumaling sa kaniya. "Totoo? Sa labas?" Nagniningning ang mga mata
nito. "Saan?"

"Kahit saan mo gusto." Hinaplos niya ang pisngi nito. "Go to my room and then
change. Naroon ang mga damit mo na pinamili natin sa Baguio."

"Yehey!" Bigla itong tumayo. "Dito ka lang, magbibihis na ako. I'm so excited."

Natatawang napailing-iling si Velerian habang nakatingin kay Grace na paakyat ng

hagdan patungo sa kuwarto niya.
He rolled his tongue over his lips and smile mysteriously. "Hope you like my
surprise, moon cake."

EXCITED na tinulak ni Grace pabukas ang pinto ng kuwarto ni Valerian. Natigilan

siya ng may makitang kulay pulang box na nasa gitna ng kama.

Nagsalubong ang kilay niya. "Ano naman kaya 'yon?"

And Grace being curious, sumampa siya sa kama saka binuksan ang box.

Nanubig ang gabang niya ng makitang moon cake ang laman ng box. Valerian must have
put this box of moon cake here while she was cooking their breakfast earlier.

Ang lalaking 'yon talaga. Kinikilig siya.

Naka-Indian sit siyang umupo sa kami at nag-umpisang kainin ang moon cake. Nawala
sa isip niya ang magbihis.

Hmm! Ang sarap talaga ng moon cake! Nothing can surpass its delicious taste.
Napapadaing pa siya sa sobrang sarap ng lasa no'n.

As Grace picks up the last moon cake in the box, her frown returns. Ngayon lang
niya napansin na may

nakasulat palang sa ilalim ng box na natatakpan ng moon cake kanina.

And it says, 'will you marry me?'

Unti-unting bumagsak ang panga niya ng mag-sink in sa utak niya ang ibig sabihin ng
mga salitang nabasa niya.

"Oh my ... god..." nabitawan niya ang moon cake na hawak saka nasapo niya ang bibig
sa sobrang gulat. "Oh, god. Oh, god. Oh, god..." she mumbling to herself. "Oh
god..."
Wala sa sariling dumako ang tingin niya sa takip ng box na walang ingat niyang
tinapon kanina sa sahig. Napasinghap siya ng makita ang isang napakagandang
singsing na naka-tape sa loon ng takip ng box.

Mabilis niyang inabot ang takip ng box saka kinuha ang singsing na naka-tape.

Grace gaped at the ring she's holding. "Ohh, my god..." hindi pa rin siya
makapaniwala. Actually, ayaw niyang maniwala. "Oh, god... good heavens."

Para siyang nagha-hyperventilate ng biglang nagsalita si Valerian mula sa pinto ng

silid.

"Will you marry me-" lumapit ito sa kama, kinuha ang moon cake na nahulog niya
kanina saka iniabot yon sa kaniya, "-my moon cake?" Madamdamin nitong tanong.

Hindi si Grace nakagalaw sa kinauupuan. Nakatanga lang siya kay Valerian na

nakaluhod ang isang tuhod sa kama at iniaabot sa kaniya ang moon cake.

"Grace," nakangiwi itong ngumiti, "I'm nervous here. It would be really wonderful
if you say yes and end my fucking misery."

Napakurap-kurap siya ng marinig na nagmura si Valerian.

Pinukol niya itong ng masamang tingin. "Nagpo-propose ka na at lahat-lahat,

nagmumura ka pa rin." Pinaikot niya ang mga mata, kinain ang moon cake na hawak ni
Valerian kasabay niyon ang pag-suot niya ng singsing

sa kaniyang daliri.

Itinaas niya ang kamay para ipakita rito na isinuot na niya ang singsing. "Yes,
I'll marry you baby."

Para itong nanghihinang bumagsak ng upo sa kama saka humugot ng isang malalim na
hininga. "Finally."

She frowned. "Ha?"

Hinawakan nito ang kamay niya, dinala iyon sa kaniyang mga labi at hinalikan iyon.
"Binili ko ang singsing na 'to nuong araw mismo na umalis ka."

Napasinghap siya. "G-gusto mo na akong pakasalan kahit noon pa?"

"I'm in love you, moon cake. Mula noon hanggang ngayon." Sinalubong nito ang mga
mata niya. "I thought it was a waste of my money, iniwan mo naman kasi ako. Pero
kahit pinapaalala ng singsing na 'to ang pang-iiwan mo sakin, hindi ko siya
nagawang itapon o kaya ibalik sa pinagbilhan ko kahit puwede naman. I hold unto
this ring. Secretly hoping and begging God to let you come back to me. Noon pa kita
gustong pakasalan, at walang nagbago sa kagustuhan kong iharap ka sa altar sa
nakalipas na panahon. I never wanted to marry a woman this badly. Because of you,
moon cake, i want to end my Bachelorhood and be Valerian Volkzki, Grace Oquendo's
husband."

A tear of joy rolled down from her eyes to her cheek. "I love you, Valerian."
Niyakap niya ito ng sobrang higpit. "I love you so much. And yes! I want to marry
you. Kahit ngayon pa."

Hinagod nito ang likod niya. "As much as i want to marry you right now, i want our
wedding to be very special. At magagawa ko lang 'yong espesyal kung maghihintay ako
ng ilang buwan pa."

Lumukso-lukso

ang puso niya sa sobrang kilig. Kumawala siya sa pagkakayakap dito. "Excited na
akong ikasal!"

Mahina itong natawa saka hinila siya pahiga sa kama. Nakaunan siya sa matitipuno
nitong braso at nakayakap naman ito sa beywang niya.

"Now that we're getting married, i want to meet you father." Sabi ni Valerian na
mas napabilis ng tibok ng puso niya. "Gusto kong ipaalam ng personal sa kaniya na
gusto kitang pakasalan."

She blushed as her heart summersault. "Kailan ko naman makikilala ang Daddy mo?"

Nawala ang liwanag sa mukha nito. "He's not invited."

Napamulagat siya. "Valerian! That's bad!"

He scoffed. "Pakialam ko naman."

Her eyes begged at his. "Baby, please, masama ang magtanim ng galit sa kapwa."

Umingos lang ito at hindi nagsalita.

Grace sighed and caressed his face. "Kausapin mo siya, Valerian. Itanong mo sa
kaniya at sabihin mo lahat ng hinanakit mo para kahit papaano magkaroon ka ng
closure. Please, for me?"

Bumuntong-hininga ito ng malakas saka mahinang napamura. "Sige, susubukan ko. Pero
hindi ako nangangako."

Sapat na 'yon para sa kaniya. "Thank you. Alam kong mahirap para sayo pero
sasamahan kita. Haharapin natin ang ama mo ng magkasama."

That put a small smile on his handsome face. "No, it's thank you. Kapag kasama
kita, nag-iiba ang tingin ko sa mundo. It doesn't look bleak anymore. At kung gusto
mong kausapin ko si Daddy, sige, susubukan ko."

Malapad siyang ngumiti saka masuyo itong hinalikan sa mga labi. "I love you."
Bulong niya sa mga labi nito. "I love you so much, baby."

Valerian smiled. "I love you more, moon cake. I love you so much more, so don't you
ever leave me again."

"I promise." She said solemnly.

BUT God was really testing Grace's promise. Kasi kinabukasan habang nasa opisina si
Valerian at siya ay nasa Clinic, nakatanggap siya ng tawag mula sa Tito Fujji niya
na na heart attack daw ang ama niya at naroon ito ngayon sa isang Hospital sa
Japan.
Ayaw man niya o gusto, kailangan niyang puntahan ang ama niya. Umalis siya
patungong Japan na hindi kinakausap ng personal si Valerian.

Nawalan na siya ng ina, ayaw niyang mawalan pa siya ng ama.

AUTHOR'S NOTE:

Itong si Grace talaga, hindi na natuto. Haha. Patay ka kay bebe Valerian ngayon. -
C.C.

=================

CHAPTER 35

CHAPTER 35

Dala ni Valerian ang aso ni Grace at saka isang box ng moon cake habang papasok sa
bahay niya. Excited na siyang makita ang nakangiti at masayang mukha ni Grace kapag
nakita nito ang aso at ang hawak niyang moon cake.

"Moon cake?" Tawag niya rito ng makapasok sa bahay niya. "Moon cake?"

It's already past six, kaya nasisiguro niyang nakauwi na ito ngayon.

"Moon cake, i have something for you!" Sigaw niya habang nakatingala sa hagdanan.
"Come down, moon cake!"

Naghintay siya ng ilang minuto pero walang bumaba. He sighed and went to his room.
Napakunot ang nuo niya ng makitang wala doon ang dalaga.

Mabilis siyang bumaba at nagtungo sa kusina. No one is there. Inilapag niya ang box
ng moon cake sa Island counter at ang aso sa sahig saka tinawagan si Grace.
Error in connection.

His frowned deepened even more. Nandoon pa ba ito sa Clinic? Why can't he contact
her? He's starting to panic. Nararamdaman niyang bumibilis ang tibok ng puso niya
sa kaba at nanlalamig ang kamay niya.

Fuck! Sana naman hindi siya nito iniwan tulad noon. Naniniwala siya na hindi na
siya nito iiwan ulit, pero naroon pa rin ang takot na baka nga iniwan na naman siya
nito.

Humugot siya ng isang malalim na hininga at kinalma ang sarili. No, she won't leave
me. Baka nandoon pa siya sa Clinic at may pasyente pa.

Mabilis niyang ini-lock ang bahay niya saka nagmaneho patungo sa Clinic nito.

His heart drop when he saw it close.

"Fuck! No!"

Mabilis niyang kinabig ang monabela saka pinaharurot

iyon patungo sa condo ni Grace.

Nasa elevator palang siya patungo sa floor ng unit ni Grace, nanlalamig na ang
kamay niya. For the second time, he felt fear again. At dahil iyon sa kay Grace.

At mas-triple pa ang naramdaman niyang takot ng malamang naka-lock ang pinto ng

condo ng fiancé niya at kahit anong katok niya ay walang nagbubukas.

Napasabunot siya sa sariling buhok. "No... no... she didn't leave me... no!"

Para siyang mabaliw nang makabalik siya sa loob ng sasakyan. He wants to pull his
hair out in so much anger. Gusto niyang manuntok at manipa. He wants to be violent
at that moment. Ang galit at takot sa dibdib niya ay naghalo, naging isa iyong
emosyon na kahit ang pagmamahal niya kay Grace ay hindi makakapawi.
Then his phone rang.

Mabilis na dumako ang paningin niya sa dashboard kung nasaan ang cell phone niya at
para siyang hinugot mula sa kumunoy ng poot ng makita kung sino ang tumatawag.

Mabilis niyang sinagot 'yon. "Grace, where the fuck are you?!" Sigaw niya sa nasa
kabilang linya. "Alam mo bang takot na takot ako baka iniwan mo na naman ako?!
Answer me, Grace! Where the hell are you?!"

"I'm sorry," humihikbi ito, "kanina pa sana kita tinawagan kaya lang ngayon lang
ako nakahanap ng paglakataon. Nasa ICU si Daddy. Hindi ko siya kayang iwan. Baby,
I'm sorry hindi ako nakapag-paalam. I didn't mean to scare you like that. I'm
sorry. I'm really sorry."

Sapat na ang pag-iyak ni Grace para mawala ang galit na namuo sa dibdib niya
kanina.

"It's okay." Aniya. "I understand. Nasaan ka ngayon, pupuntahan kita."

Ilang segundong nawalan ng imik

si Grace, "ahm,"

"Moon cake, tell me." May diin niyang sabi.

"But, Valerian,"

"Moon cake." Matigas niyang sabi. "Nasaan ka?" May galit ang boses niya.

She took a deep breath. "I'm in Japan."

Parang siyang binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. "J-Japan?"

"Yes." Huminga ulit ito ng malalim. "Babalik din naman ako kapag okay na si Daddy.
I'll be back in a couple of days, i promise. Hindi ko lang talaga maiwan si Daddy.
Ang kapatid kong si Nali naman wala pa, pero pauwi na siya. But still, I'm worried.
I have to stay here for a while, baby."
Nanghihinang inilapat niya ang likod sa likod ng upuan saka nagpakawala ng isang
mahabang hininga.

"Babalik ka pa talaga?"

"Oo naman." May bahid na ngiti ang boses nito. "Paano ang kasal natin kung hindi
ako babalik?"

"Ilang araw ka riyan?" Napasabunot siya sa saeilong buhok. "Matatagalan ka ba?" He

sighed heavily.

"Hindi ko alam, siguro." She , too, sighed. "Basta babalik ako. Habang wala ako,
why don't you visit your dad. Para pagbalik ko at okay na si Daddy, siya naman ang
kakausapin mo."

May choice ba siya? Actually, he has. "What if i-" hindi niya natuloy ang sasabihin
ng maalalang nasa Japan ito. Iyon ang isang bansang ipinangako niya na sa kapatid
niya na hindi niya pupuntahan. "Fuck, moon cake, mababaliw ako sa pagka-miss sayo."

Grace blew out a loud breath. "I'll miss you too and God knows i want you here with
me, pero hindi ko gustong pumunta ka rito. Alam ko kong anong sakit ang naramdaman
mo ng dahil sa Japan, ayokong sariwain

yon dahil masasaktan ka na naman. I'll be back as soon as i can, okay?"

Mariin niyang ipinikit ang mga mata. "Fine." Fuck! "I love you. Hihintayin kita."

"I love you too. Sige, kailangan ko nang bumalik kay Daddy."

Malungkot siyang ngumiti. "Sige, ingat ka riyan. Siya nga pala, nasa bahay ko na si
Valerian. Surpresa ko sana sayo ngayon."

"Thank you! Mwah!" She sound happy and that's all that matters. "Alagaan mo siyang
mabuti, ha?"
"I will."

"Ikaw rin, alagaan mo ang sarili mo."

His heart swooned. "I will. For you."

"I love you."

"I love you more, moon cake."

Nang mawala ang moon cake niya sa kabilang linya bumuga siya ng malalim na buntong-
hininga. He felt at peace and relieve. Umalis nga ito pero tumawag naman sa kaniya
para ipaalam ang kalagayan nito.

Sapat na yon sa kaniya. Sapat nang tinawagan siya nito. That was more than enough.
At least he knew that she'll be back and that she loves him.

Nagmaneho siya pabalik sa bahay niya at kinain niya at ang tatlong asong kasama
niya ang moon cake na para sana kay Grace.

Bukas, kakausapin niya ang ama niya. For Grace and for himself too. Then he'll call
his moon cake to tell her how it goes.

WALANG sabi-sabing pumasok si Valerian sa opisina ng kaniya ama sa gusali ng

Volkzki Trading.

"Hey." Aniya saka tumayo sa harap ng lamesa ng ama.

Kumurap-kurap ito ng nakita siya at halatang nagulat sa presensiya niya.

"Valerian?"

"Hindi ka naman siguro bulag." Puno ng sarkasmo

niyang sabi.
Bumuntong-hininga ito. "Bakit ka nandito?"

"To ask questions."

"Like what?"

"Like why did you fucking accept the money that the Japan and Spain gave for mom
and Airjem's life." He said, straight to the point.

Bumuntong-hininga ito at hindi makatingin sa kaniya na sumagot. "Valerian, hindi mo

maiintindihan-"

"Try me. I need to know. I deserve to know."

Huminga na naman ito ng malalim. "Nang mamatay si Airjem at ang mommy mo, nalulugi
na noon ang Volkzki Trading. Masyado akong ma pride para huminga ng tulong sa ama
ko. I know he'll see me as a failure. So i accepted the money, hindi ko inisip ang
dignidad ko bilang isang Volkzki, ikaw at ang magiging kinabukasan natin ang nasa
isip ko. Sa Stanford ka nag-aaral, mahal don. Pero para lang sa wala ang pagtanggap
ko ng pera kasi lumapit ka sa ama ko at sila ang nagpa-aral sayo at nagbigay ng
puhunan para maipatayo mo ang AirJem Airlines. Naetsapwera ako samantalang ako
dapat ang gumawa non, hindi sila."

Wala siyang maramdamang awa rito. His anger runs to deep. "Why blame me for their
death?"

"I was grieving so i blamed you for their death. At hindi ko tinama ang mali kong
'yon." Umiling-iling ito. "Nagtanim din kasi ako ng galit sayo dahil mas ginusto mo
pang lumapit sa ama ko kaysa sakin na ama mo."

"I hate you, still do, actually." Sabi niya sa walang emosyong boses.

"Kung ganoon bakit narito ka?" Tanong nito habang nakatingin sa kaniya, walang
emosyon ang mga mata nito, katulad ng sa kaniya.

"Grace, my fiancé, ask me to talk to you." Huminga sya ng malalim. "Kaya narito ako
ngayon. At kahit nagpaliwanag ka na at nalaman ko ang dahilan mo, galit pa rin ako.
My anger for you runs to deep it will not perish. Pero kahit galit ako,
iniimbetahan pa rin kita sa kasal ko. Because i know my fiancé would really be
happy to see you there even if i don't want you in my wedding."

Tumango ito. "Dadalo ako."

"Okay."

That's it. He left Volkzki Trading and went to his own company. Kahit pa anong
mangyari, hindi na siguro sila magkakamabutihan ng ama niya. His anger is far too
deep, not even a million sorry can erase it.

But he'll try to reach out, for Grace; she is after all a family oriented kind of
woman, though he is not promising.

Nang makapasok siya sa opisina niya, kaagad niyang tinawag si Lester.

"Yes, boss?"

"Can you find me a wedding coordinator and organizer?"

Umawang ang labi nito. "Ho?"

"I'm getting married." Halos lumawa ang mga mata nito. Mahina naman siyang natawa.
"Ano pa ang hinihintay mo?"

Napakurap-kurap ito, at halatang shock pa rin. "O-on it, boss."

Akmang tatalikod ito ng may maalala siyang sabihin na nakalimotan.

"And tell the wedding organizer and coordinator that the venue of my wedding is on
a Jumbo Jet Plane."

Mabilis itong tumango. "Copy, boss."

Nang makalabas si Lester sa opisina niya, pinakawalan ni Valerian ang kanina pa
niyang sinusupil na ngiti.

"Ahh. I'll be marrying my moon cake at last." Anas niya saka malapad na ngumiti.

AUTHOR'S NOTE:

That's it for bebe Valerian. 'Yan lang ang naisulat ko in three days. Hehe. So, sa
sabado ulit ha? Hehe. May update ako sa January 2 kaya magbunyi. Hehe. Baka ending
na yon pero hindi ako sure. Its up to my very innocent mind. - C.C.

=================

CHAPTER 36

CHAPTER 36

DAY one without Grace and Valerian's life becomes somber. Lalo na sa tuwing
tumatawag siya at hindi nasasagot ng dalaga iyon. He really wanted to be mad at her
but he knew what she's going through now. Ayaw niyang dumagdag sa problema nito at
ayaw niyang maging makitid ang utak niya.

Day two, Valerian becomes grumpy and easily annoyed. At dahil do'n, ilang empleyado
din niya ang nasesante. At ang sekretarya niyang si Lester ay ilang beses niyang
nasigawan. Pero sanay na ito sa paninigaw niya.

Day three, he becomes grumpier every second. Kahit pa katawagan niya ang fiancé,
hindi siya mapakali.

Day four, he gets drunk to not miss his moon cake. Pero walang epekto. Mababaliw na
siya sa sobrang pagka-miss rito. Kahit si Knight ay nag-aalala sa inaakto niya.

One week later? Nagpa-book siya ng flight kay Lester. Ayaw pa niyang makarating sa
mental hospital. Pero bago sumakay sa eroplano, binisita muna niya ang ina at
kapatid sa sementeryo.
"Mom, sis," huminga siya ng malalim at mariing ipinikit ang mga mata niya, "sorry.
I'm going insane, i have to see her and hug her. I'm so sorry, i know, i promise
but Im losing my mind here. I need to see her now. Hindi ko na kayang maghintay
nalang dito sa pagbabalik niya." Kumuyom ang kamao niya. "I have to see, Grace.
Then Ill calm down and be fine."

Nagpaalam siya sa mga ito saka bumalik sa nakaparada niyang sasakyan. Laking gulat
niya ng makitang nakaparada ang sasakyan ni Knight sa tabi ng kotse niya.

"What the fuck are you doing here?"

Kunot-nuong tanong niya rito.

"Nakita kitang nagmamadaling sumakay sa kotse mo," nagkibit-balikat ito, "nag-alala

ako. I mean, i know you weren't stable these past few days since Grace left for her
dad..."

Werent stable? True. Wala siya sa tamang pag-iisip nitong mga nakaraang araw.

Binuksan niya ang pinto ng sasakyan. "Well, go home."

"No." Matigas ang boses nito. "Hindi kita iiwang mag-isa. Sasamahan kita kahit saan
ka pumunta."

Pinaikot niya ang mga mata. "Bahala ka sa buhay mo."

Sumakay siya sa sasakyan saka pinaharurot iyon ng mabilis patungo sa NAIA.

SAPO-SAPO ni Grace ang tiyan habang walang tigil na nagduduwal sa loob ng pribadong
silid na inuukupa nila sa Hospital.

Napahawak siya sa lababo ng mas lumala pa ang pagduduwal niya. She felt like her
world is spinning. Pinagpapawisan din siya ng malamig at parang hinang-hina siya.
"Oh, God, ano bang nangyayari sakin?" Tanong niya bago inayos ang sarili at lumabas
ng banyo.

Her eyes settled on her father. Mahimbing itong natutulog. Salamat sa Diyos dahil
nakalabas na ito sa ICU at hindi na malala ang lagay nito.

Huminga siya ng malalim saka lumabas ng silid.

"Nali," ngumiti siya ng makalapit sa kapatid na nasa labas ng silid, "hindi pa

akong puwedeng umuwi sa Pilipinas, baka mabinat si Daddy."

Nagsalubong ang makurba nitong kilay. "Namumutla ka, Grace. Ayos ka lang?"

Mabilis siyang tumayo. "Oo naman. Siguro dahil sa pagpupuyat ko 'to kaya namumutla
ako." Wala namang ibang eksplinasyon.

Mataman siya nitong tinitigan. "I heard you vomiting in the bathroom."

May pagdududa ang boses nito. "Grace, may dapat ba akong malaman?"

"Ha?" Naguluhan siya. "Anong kailangang malaman?"

"Yong pagduduwal mo, you'd been doing that every morning since i arrive." Tumaas
ang kilay nito at parang sinusuri ang katawan nila mula ulo hanggang paa. "Buntis
ka ba, Grace?"

Halos lumuwa ang mata niya sa sinabing iyon ng kapatid. "Nali! Ano bang
pinagsasasabi mo? I'm not."

Nagkibit-balikat ito. "Sinasabi ko lang naman ang napapansin ko. Anyways, alam kong
hindi ka magsisinungaling sakin sa bagay na 'yon pero may posibilidad na tama ako.
Unless, you and your fiancé hadnt done the nasty since you return to him?"

Natigilan siya, "ahm, we did..." tumibok ng mabilis ang puso niya kasabay ng
pagsinghap niya, "oh, God, could it possibly be?" Hinawakan niya ang tiyan. "Buntis
ako?"

"We'll make sure later." Ani Nali saka nginuso nito ang cellphone na hawak niya.
"Since hindi ka pa makakauwi baka mabinat si Daddy, tawagan mo si lovey-dovey mo at
ipaalam mo sa kaniya na hindi ka pa makakauwi."

Napatitig siya sa cellphone niya. Nang dumating si Nali galing California,

ikinuwento niya kaagad dito ang lagay ng relasyon nila ni Valerian. And Nali is
happy for her now that she is getting married to the man she loves.

And speaking of the man she loves, kinakabahan siya sa magiging reaksiyon ni
Valerian. Alam niyang pilit nitong iniintindi ang pinagdadaanan niya. And telling
him she wont be going home anytime soon

will really pissed him off bigtime. Kilala niya si Valerian. Para itong bombang
sasabog nalang bigla.

Huminga siya ng malalim. "Sige, tawagan ko lang siya."

Bahagyan siyang lumayo sa pinto ng silid samantalang si Nali ay pumasok naman sa

loob ng kuwarto.

Habang tinatawahan ni Grace ang number ni Valerian, hindi niya ito ma-contact.
Palaging error in connection ang sagot sa kabilang linya.

Nagsalubong ang kilay niya at tinawagan ulit ang numero ni Valerian. Wala talaga.
Hindi niya makontak ito.

Busy ba ito? She sighed. Mamaya nalang niya ito tatawagan, baka may board meeting
na naman ito, ayaw niyang maka-isturbo.

Ibinalik niya sa bulsa ang cellphone saka bumalik sa silid ng kaniyang ama.

"Grace, anak..." ang mahina at namamaos na boses ng ama ang sumalubong kay Grace ng
makapasok siya sa silid nito.

Nagmamadali siyang lumapit dito at umupo sa gilid ng kama, "hey, dad." Masuyo niya
itong nginitian. "Mabuti na ba ang pakiramdam mo?"

Tumango ito at sinubukang tumawa pero nauwi iyon sa ngiwi. "P-pasensiya na kayo,
ha?" Hinawakan nito ang kamay nila ni Nali, "pinag-alala ko yata kayong dalawa."

Nali rolled her eyes, "no, dad, hindi naman masyado." May sarkasmo sa boses nito.
"Iniwan ko lang naman ang isa kong proyekto sa California at itong si Grace ay
iniwan ang fiancé sa Pilipinas."

Pinandilatan niya ang kapatid. "Nali!" Good God! Hindi pa 'yon alam ng Daddy niya!

Namimilog ang matang bumaling sa kaniya ang ama. "Fiancé? Grace, ano ba itong
pinagsasasabi ni Nali, ha?" Halata

ang galit sa boses nito. "Anong ibig sabihin no'n?!"

Ayaw niyang galitin ang ama, baka ma heart attack na naman ito. Nanghihingi ng
tulong na tumingin siya kay Nali, agad naman itong to the rescue.

"Dad, Grace is already twenty seven." May diin ang boses ni Nali na para bang gusto
nitong isaksak sa isip ng ama kung ilang taon na siya. "Hindi na siya bata."
Tumingin ito sa kaniya, "go on, tell Dad how you met your fiancé."

Huminga siya ng malalim at doon kumuha ng lakas ng loob saka nagkuwento sa Daddy
niya. "Dad, his name is Valerian Volkzki. Siya ang may-ari ng AirJem Airlines. He
loves me and i love him and he ask to marry me and-"

"Love, huh!" Puno ng sarkasmo ang ngiti sa labi nito. "Grace, you are innocent.
Wala kang alam sa mga bagay-bagay sa mundo. Bata ka pa. You dont know what love
is-"

"I do." Sansala niya sa kaniyang ama na halatang galit pa rin. "I do know what love
is, Dad. Paano? I met Valerian. He taught me so many things and love is one of
them. Hes wonderful man, Dad. I love him so much. Siya ang lalaking hindi ako
hinusgahan dahil sa literal akong mag-isip noon, siya ang lalaking iniwan ko at
nang bumalik ako, naroon pa rin siya, naghihintay at mahal pa rin ako sa kabila ng
ginawa ko. Siya ang lalaking gagawin lahat para lang mapasaya ako. Matanda na ako
Daddy, at kahit hindi kayo sumang-ayon sa pagpapakasal ko kay Valerian, iyon siguro
ang desisyon mo na kakalabanin ko. Mahal ko si Valerian at hindi ko kakayanin kung
mawawala siya sakin. Please, Dad, understand me. Kung mahal mo ako, hahayaan mo
akong pakasalan ang lalaking mahal ko."
Umingos ito. "I'm sure he took advantage of your innocence."

"Yes,

he did."

"What?!"

"With my consent." Matapang niyang sabi saka itinaas ang kamay na may engagement
ring niya. "See this ring, Dad? Mahal niya ako at handa niya akong pakasalan. He
makes me happy, sisirain mo ang ang kasiyahang nararamdaman ko ngayon?"

"Dad, let Grace spread her wings and be with the man she loves." Sabad ni Nali at
doon napaunta ang atensiyon ng kaniyang ama. "Pakawalan mo na si Grace sa hawlang
pilit mong pinagkukulungan sa kaniya. Let her live her life the way she wants it."

Bumaling ang tingin ng kaniya ama sa kaniya. "Ang lalaking 'to... nasaan siya?
Gusto ko siyang kausapin, lalaki sa lalaki."

Kahit papaano ay nabigyan siya ng pag-asa na papayag ang ama niya na magpakasal
siya. "Nasa Pilipinas siya ngayon, Dad, at gusto rin niya ho kayong makausap."

"Good." Tumango-tango pa ito at matalim ang matang tumingin sa kaniya. "Hanggat

hindi ako pumapayag na magpakasal kayong dalawa, hindi ka lalapit sa kaniya!
Maliwanag?"

"Dad-"

"Maliwang ba, Grace?" Ulit nito sa paggalit na boses.

Ayaw niyang tumaas ang presyon nito kaya tumango siya para kumalma ito. "Opo, Dad."

"Mabuti." Umayos ito sa pagkakahiga. "Sige, magpapahinga ulit ako."

"Sige po." Ani Grace kapagkuwan ay pinandilatan ang kapatid ng makitang tulog na
tulog ng ang ama. "Bakit mo sinabi? 'Yon tuloy, nagalit si Daddy."

Umingos si Nali. "Mabuti nang malaman niya ngayon para wala ka nang aalalahanin pa.
Alam mo naman si Dad napaka-istrikto."

Bumuga siya ng isang malalim na buntong-hininga. "Alam ko."

Hinawakan

niya ang tiyan ng maalala ang pinag-usapan nila kanina ng kapatid. "Could it be,
Nali? Buntis ba talaga ako?"

"Gumagamit ba kayo ng proteksiyon kapag nagsi-sex?" Tanong ni Nali.

Namula ang pisngi niya, "h-hindi."

"Malaki ang posibilidad."

Bumuntong-hininga siya. "I have to make sure. Bibili ako ng Pregnancy Test sa
Pharmacy, ikaw muna ang bahala kay Daddy ha?"

"Sige. Ingat ka."

"I will."

Nagmamadali siyang lumabas ng silid at nagtungo sa pinakamalapit na pharmacy. She

has to make sure before she tell Valerian.

HINDI makagalaw si Valerian ng makalapag ang eroplanong sinasakyan. Naninigas ang

buong kalamnan niya. Nakakuyom ang kamao niya at pakiramdam niya ay nanlalamig
siya.
"Well, Val, my friend, halika na." Ani Knight na sumama sa kaniya.

Huminga siya ng malalim at inipon ang lahat ng lakas ng loob. Pagkatapos ay tumayo
siya at pinilit ang mga paa na ihinakbang palabas ng eroplano.

The moment his feet touches the Japan's soil, he cringed. After nearly twelve
years, umapak ulit niya sa bansang kinamumuhian niya. Ang bansang pinangako niya sa
sarili na hindi niya pupuntahan.

But he has to break his promise to himself. Kailangan niyang makita si Grace. Ayaw
na niyang mawalay ito sa kaniya. Sa paglipas ng mga araw na hindi niya nakikita ang
dalaga, natatakot siya na baka nga hindi na ito bumalik.

The need to see her is much stronger than his hate to this country.

Inakbayan siya ni Knight. "Handa ka na? Halika na at hanapin natin ang Hospital
kung saan naroon ang ama ni Grace. Alam mo

naman siguro kong nasaan."

Tumango siya. "Sinabi sakin ni Grace ng tumawag ako kagabi."

"Good. Good." Tinapok nito ang balikat niya. "Let's go."

Pilit ang bawat hakbang ni Valerian. And Knight didnt mind nor laugh at him. Basta
naglakad lang ito sa tabi niya at paminsan-minsan ay tinatapik ang balikat niya.

At dahil hindi niya kayang makihalobilo sa mga sakang, si Knight ang umayos sa
lahat para tuluyan silang makapasok sa bansa.

"Thanks, man." Aniya ng nasa labas na sila ng Airport at naghihintay ng masasakyan.

"I appreciate it."

"Alam ko kung anong pinagdadaanan mo ngayon. Dont mention it." Sagot nito saka
pinara ang paparating na Taxi.
Valerian rolled his eyes when the Taxi driver spoke Japanese. Fuck!

Bahagyang umuklo si Knight at tumaas ang kilay niya ng marinig itong mag-nihonggo.
"Byoin tsuretette kudasai?"

The driver replied. "Kakushin shite."

Then Knight smiled and looked at him. "Sakay na. Ihahatid niya tayo daw tayo sa
Hospital."

Nakaawang pa rin ang labi niya ng makasakay sila ni Knight sa back seat ng Taxi.

"Nagsasalita ka ng nihonggo?" Puno ng gulat na tanong niya.

Mahinang tumawa ang loko. "Parte 'yan ng pag-aaral ko ng maipasa sakin ang titolo
ni Papa."

"Oh. Kaya pala." Napatango-tango siya. "Anyway, after ng graduation natin sa

Stanford, anong nangyari sayo? We lost touch."

Knight glared at him. "Sakalin kaya kita? Anong we lost touch? You push me away,
moron! Ikaw ang hindi kumausap sakin kasi nga nagluluksa ka."

Nag-iwas siya ng tingin. Fuck! "Huwag mo nalang pansinin ang tanong ko."

"What the fuck ever."

Pagkasabi no'n ni Knight ay nanatiling tikom ang bibig nito habang nasa biyahe.

Nang makarating sila sa distinasyon, mabilis nilang binayaran ni Knight ang driver
saka nagmamadaling pumasok sa Hospital kung saan naroon ang ama ni Grace.
AUTHOR'S NOTE:

HashtagRoadToForever na to! Akalain mo, si Valerian, nasa Japan. Anak ng anaconda

at mani naman, e! Tsk! La na. Sila na talaga.

=================

CHAPTER 37

AUTHOR'S NOTE:

Ahm, lahat po ng possessive boys ay may kapareha na. So yong mga nagmi-message
sakin na puwedeng gamitin ang pangalan nila, pasensiya na ha? Fully book na e. Pati
po ang second generation ay fully booked na rin. At hanggang 30 po ang POSSESSIVE
SERIES.

-C.C.

CHAPTER 37

HUMUGOT ng isang malalim na hininga si Valerian bago kumatok sa pinto ng hospital

room na kinaruruonan ng ama ni Grace.

Abo't-abo't ang kaba niya na may halong galak kasi makikita na niya sa wakas si
Grace.

Bumukas ang pinto at sumalubong sa kaniya ang isang sopistikada at magandang babae.

The woman looked at him from top to toe and then she smiled. "Hi, I'm Nali, you
must be Valerian Volkzki." Niluwagan nito ang pagkakabukas ng pinto. "Nakita na
kita sa isang Magazine. By the way, pasok ka. Wala rito si Grace, may binili lang
na... gamot sa pharmacy."

He steps in with Knight behind him.

Kaagad niyang nakita ang medyo may edad ng lalaki na nakahiga sa Hospital bed.
Bumalik ang tingin niya kay Nali.

"Matatagalan pa ba si Grace?" Tanong niya.

"Kanina pa siya umalis." Sagot ni Nali na nakatingin kay Knight. "Babalik na rin
'yon."

Napailing-iling nalang si Valerian ng lumapit si Nali sa kaibigan. She flirted and

Knight doesn't seem to care. Nakipag-usap lang ito kay Nali na para isa itong
nawawalang kaibigan.

Valerian sighed and was about to sit on the sofa when a rough strict voice filled
the room.

"Sino ang mga kalalakihang 'to, Nali?" Anang ama ni Grace na ngayon ay gising na at
madilim ang mukhang

pinagpapalit-palit ang tingin sa kanila ni Knight.

Mabilis namang lumayo si Nali kay Knight saka sumagot ito. "Dad, ito po si Knight
Velazquez," at iminuwestra nito ang kamay sa kaniya. "At siya naman ang fiancé ni
Grace."

The man's dark and deadly eyes settled on him. "Lumabas kayong dalawa, maiwan ka."

Tumango siya at nanatili sa kinatatayuan. Samantalang si Nali naman ay hinila si

Knight palabas ng silid. Naiwan siyang mag-isa kasama ang ama ni Grace. Fuck! Fuck!
Fuck-shit! Hindi siya puwedeng magmura sa harap ng ama ni Grace.

Parang nanunuri ang tingin sa kaniya ng lalaki. "Fiancé, huh?" He smirked,

irritating him, "Anong pangalan mo?" Napaka-istrikto ng boses nito.

Humarap siya rito habang nakatayo ng tuwid. "Valerian Volkzki."

"Hmm... ilang taon ka na?"

"I'll be thirty-two next year."

"Family Background?"

He took a very deep breath. "My mom and sister are dead. Ang ama ko naman ay siyang
namamahala ng Volkzki Trading."

Tumango-tango ito pero wala pa rin siyang mabasa na emosyon sa mukha nito. "What do
you do for a living?"

"Ako ang may-ari ng AirJem Airlines. I'm also a licensed Pilot."

Mata sa mata kung tumingin ito. "May isa pa akong tanong, at kapag hindi ko
nagustuhan ang sagot mo, gagawin ko lahat para hindi matuloy ang kasal niyo ng anak
ko."

Napalunok siya sa sobrang kaba. "Anong tanong?"

"Did you take advantage on my daughter's innocence?" May talim ang mga mata nito.
"Huwag kang magsisinungaling sakin."

Sinalubong niya

ang matalim nitong tingin. "Yes, Sir, i corrupted her innocence. And i also love
your daughter. Very much. Kaya narito ako ngayon sa harap niyo para ipaalam sayo na
pakakasalan ko siya. Mahal ko si Grace, and truth to be told, i don't care if you
give your blessing or not, narito lang ako bilang respito dahil ama ka ng babaeng
mahal ko. Ang importante sakin ngayon ay maiharap ko si Grace sa dambana, at maging
isa kami sa mga mata ng diyos. If you give me your blessing, thank you very much,
but if you don't, I'm still marrying her because she's the woman i can't live
without."

Valerian expected the man's anger, instead he laughed. Kumunot ang nuo niya. May
nakakatawa ba sa sinabi niya?

"Ang totoo, kinabahan ako ng sabihin ni Grace sakin na mahal niya itong lalaking
nagngangalang Valerian Volkzki." Umiling-iling pa ito. "Pero ngayong narinig ko ang
mga salitang iyan galing sayo, napanatag na ako. My daughter needs you, a man with
strong will and strong love for her." Pero biglang nawala ang ngiti sa mga labi
nito. "But you still take advantage on my baby! How dare you! Teka, saan kayo unang
nag... basta, alam mo na 'yon."

Napatitig si Valerian sa kisame. Fuck! This is fucking awkward. "Ahm..."

"Answer me, boy!"

Napaigtad siya sa lakas ng boses nito at mabilis na sumagot sa takot na baka

atakihin ito sa puso ng dahil sa kaniya. "Sa condo niya. Tapos sa bahay ko, and
then sa speed boat-"

"Too much information! Stop!" Iwinagayway pa nito ang kamay sa ere at hindi
maipinta ang mukha nito. "Kung hindi lang ako nanghihina, kanina pa kita sinakal!
You deflowered my daughter before marriage!"

/>

Napakagat-labi siya. "I love her and I'll marry her."

"Hindi yan sapat! Sasakalin talaga kitang bata ka!"

Nagpipilit itong tumayo kaya naman lumapit siya rito.

"Huwag ho kayong tumayo, baka mabinat kayo." Pakiusap niya sa matanda. "Papatayin
ako ni Grace kapag may mangyaring masama sayo- fuck!" hindi niya natapos ang
sasabihin dahil sinakal nga siya ng matanda. "B-bitaw-wan m-mo a-ak-ko."

"No! Para ito sa ginawa mo sa inosente kong anak!"

Nasa kalagitnaan siya ng pagbabaklas ng kamay nito na sumasakal sa leeg niya ng

bumukas ang pinto at pumasok doon si Grace, Nali at Knight.

Kaagad siyang binitawan ng matanda at bumalik sa pagkakahiga.

"Dad!" Sigaw ni Grace sa ama, "bakit mo ba sinasakal si Valerian?"

 Umingos ito. "Aksidente lang 'yon."

Akmang magsasalita ulit si Grace ng unahan niya ito. "It was nothing. We're just
having fun."

"Fun?" Tumaas ang kilay ni Grace.

"Yeah." Nginisihan niya ang matanda. "Kasi pumayag na siyang magpakasal tayo, moon
cake. Ayaw daw niyang saktan ang damdamin mo kaya payag na siya."

"Aba't itong lokong 'to-"

Niyakap ni Grace ng mahigpit ang ama. "Thank you, Daddy. It means a lot to me.
God! I'm so happy right now." Pinakawalan nito ang ama at hinalikan sa nuo. "I love
you, Daddy. Thank you for making me happy."

Lumamlam ang mga mata nito na kanina lang ay nanlilisik habang nakatingin sa
kaniya. "Oh, baby, of course I want you to be happy." He hugged Grace and then he
showed him his middle finger.

Mahinang

natawa si Valerian sa ginawa ng matanda. "Thank you so much, Sir."

Pinandilatan siya nito bago pinakawalan sa pagkakayakap si Grace.

"Salamat talaga, Daddy, ha?"

"You're welcome, baby." Tumalim ang mga mata nito ng bumaling sa kaniya. "Alagaan
mo ang anak ko, kapag may nangyaring masama sa kaniya o nasaktan siya sa kahit na
anong paraan, may samurai ako sa bahay, uunahin kong tatanggalin iyang bagay na
nasa gitna ng mga hita mo."

Ngumiti lang si Valerian. "Noted, Sir."

 "Good. Now, leave, all of you." Pagpapalayas nito sa kanilang lahat. "Magpapahiga
na ako para makalabas na ako."

Naunang lumabas si Knight at Nali, sumunod naman sila ni Grace.

The moment they step out from the room, mabilis niyang niyapos ang dalaga at
niyakap ito ng mahigpit. Wala siyang pakialam sa mga taong dumadaan sa hallway, he
pressed her back on the wall and kiss her senseless.

Si Grace ang pumutol sa paghahalikan nila. "You're actually here." Hinaplos nito
ang pisng niya. "Anong nararamdaman mo ngayon?"

"I felt happy, now that you're in my arms." Hinalikan ulit niya ito sa mga labi.
"Grabe, miss na miss na kita. Hindi ko na kaya."

Sinapo nito ang mukha niya saka hinalikan siya ng malalim saka niyakap siya ng
mahigpit. "I love you, Valerian. I missed you too."

That made his heart flipped. "I love you more."

HINDI pa rin makapaniwala si Grace na nasa Japan nga si Valerian at nasa tabi niya
ito. Panay ang tingin niya rito habang nasa canteen sila ng Hospital at nagka-kape.

"Hindi pa rin ako makapaniwala na

narito ka sa tabi ko." Wika niya habang hawa ang kamay nito. "I know what this
country did to you and you're here... because of me."

Hinalikan nito ang likod ng kamay niya saka nginitian siya. "Mahal kita e. Natakot
ako na baka hindi ka na bumalik sa'kin. Nakakabaliw ang isang linggong wala ka sa
tabi ko. Mao-ulol ako, moon cake."

That made her smile. "Thank you for being here."

"Ikaw pa, malakas ka rito e." Tinuro nito ang puso.

It made her heart soar in the sky. "I love you, baby. So much."

Ngumiti ito. "Alam ko, at mahal na mahal din kita."

Kumunot ang nuo niya ng hindi nakita si Knight at Nali. "Nakita mo ang kapatid ko
at si Knight?" Kapagkuwan ay tanong niya.

"Yeah." Ani Valerian, "Bumalik sila sa silid ng Daddy mo, sila raw muna ang bantay
para magkausap at magkasama tayo."

That's so sweet of Nali and Knight. "Ah." Hinilig niya ang ulo sa balikat ni
Valerian. "Baby?"

"Hmm?"

"Baka matagalan pa ako rito, medyo hindi pa okay si Daddy e."

Bumaba ang tingin nito sa kaniya. "Hindi okay, e, sinakal nga niya ako e."

Mahina siyang natawa sa sinabi nito. "Nakita ko nga, pero kailangan pa rin niyang
magpahinga."

"I could stay if you want." He offered and faced her. "Wala naman akong masyadong
gagawin sa opisina e. Dito muna ako. Ayoko nang gumising ulit na wala ka sa tabi
ko."

Kinilig siya sa tinuran nito. "Kung okay lang sayo na manatili ka rito, okay lang
din sakin. Ayoko rin namang magising na wala ka sa tabi ko. I missed you."

Valerian pressed his lips on hers.

"Saan ka nakatira rito?"

 Kumunot ang nuo niya sa biglang liko na tanong ni Valerian. "Sa Fukuda
Condominium. May unit doon si Daddy at doon kami pansamantalang nakatira ni Nali.
Bakit mo natanong?"

"May tao ba ro'n?"

Mas lalong kumunot ang nuo niya. "Wala. Bakit ba?"

Valerian grinned. "Great, can we go there now?" Pinaglandas nito ang kamay sa
mayayaman niyang dibdib, "I miss you."

Doon niya tuluyang naintindihan kung bakit ito nagtatanong. Napailing-iling siya.
"Ikaw talaga," Kinurot niya ito sa tagiliran, "Halika ka na nga, na miss din kita."

"Yes!" Hiyaw ni Valerian na hindi alintana ang mga bantay ng pasyente na

nakatingin dito dahil sa malakas nitong paghiyaw.

Hinawakan niya ito sa pulsohan saka hinila niya palabas ng Hospital.

THIRTY MINUTES later, Grace was pressed against the wall and Valerian is kissing
her fervently. Pareho silang sabik na pinagsasaluhan ang halik habang ang mga kamay
ay parang may sariling isip na hinuhubaran ang isa't-isa.

Nang mahubaran siya ay kaagad na pinagsalit-salit ni Valerian ang bibig sa korona

ng mayayaman niyang dibdib. Para siyang nahihibang na napasabunot sa buhok nito ng
maramdamang ang isang kamay nito ay sapo ang pagkababae niya ay ang isang daliri
nito ay umuulos na sa loob niya ng mabilis.

"Ahh!" Para siyang nahihibang sa bawat ulos ng daliri nito sa loob niya. "Ohh,
Valerian..."

"Grace, I miss you..." kinakagat-kagat nito ang dibdib niya na parang nangigigil.
"I miss you so much."
 Nang mabuksan ni Grace ang butones ng pantalon ni Valerian, kaagad niyang
pinulupot ang mga hita sa beywang nito.

"Take me, baby... now." her breathing ragged.

Hindi na kailangang pang sabihan ulit si Valerian, dahil ilang segundo lang ang
lumipas mula ng sabihin niya iyon ay nasa loob kaagad niya ang pagkalalaki nito na
tirik na tirik at halatang sabik na sabik sa kaniya.

"Good heavens..." Napaliyad siya habang walang patid ang mabilis at malakas na
ulos na binibitawan ng binata. "Sige pa, baby... bilisan mo pa. Ahh!"

Tumatama ang likod niya sa dingding sa bawat pagbayo ni Valerian pero walang
siyang pakialam. Panay lang ang daing at ungol niya habang ninanamnam ang sarap na
hatid ng pag-iisa ng katawan nilang dalawa.

"Moon cake..." he bit the skin on her neck, "lalabasan na ako."

Humigpit ang yakap niya kay Valerian. "Ako rin." Malapit na niyang maabot ang
sukdulan. "Bilisan mo pa. Sagarin mo, baby- Ahh!"

Valerian gripped her ass and thrust harder, faster and rougher. "Moon cake...
fuck! Ohh! Malapit na ako."

Umawang ang labi niya at bumaon ang kuko sa likod ni Valerian, kasabay no'n ang
katas na lumabas sa kaniya na sinalubong naman ng mainit na katas ni Valerian sa
pumuno sa sinapupunan niya.

"I love you, moon cake." Hinihingal nitong sabi habang yakap pa rin ang katawan
niya at nakapulupot pa rin ang mga hita niya sa beywang nito.

Sinagot naman niya ang sinabi nito ng, "I'm pregnant, Valerian."
AUTHOR'S NOTE:

Pakiusap po, sa next chapter, tingnan ang nasa media, ha? Hehe.

=================

CHAPTER 38

TINGIN PO SA TAAS.

CHAPTER 38

TUMIGIL ang pag-inog ng mundo ni Valerian dahil sa narinig na lumabas sa bibig ni

Grace. He felt complete and ecstatic.

Kumawala sa pagkakayakap sa kaniya si Grace saka pinakatitigan siya sa mga mata.

"I'm pregnant." Ulit nito na may ngiti sa mga labi. "Yon ang sabi sa Pregnancy
Test." Kinagat nito ang pang-ibabang labi. "Okay lang ba sayo?"

"Moon cake," he was breathless. "You're so amazing and that's the best gift ever
this coming Christmas. Me? A father? God, Grace. Thank you so much!"

Hindi niya kayang ipaliwanag ang sayang nararamdaman.

Lumapad ang ngiti nito. "Hindi ko nga lang alam kung ilang linggo na akong buntis,
siguro malalaman ko pag-uwi natin sa Pilipinas. Gusto ko do'n manganak e at saka
gusto ko babae ang magpapa-anak sakin , baka bigla mong mapatay kapag lalaki-"

He crashed his lips on hers, silencing his moon cake. Kaagad naman nitong tinugon
ang halik niya ng buong puso.

Hmm... the most delicious lips he ever tasted. And the most amazing woman he ever
met. At napaka-suwerte niya na siya ang lalaking minahal nito. So lucky.
Valerian pulled away from Grace's lips. "Hindi ko kayang ipaliwanag kung gaano ako
kasaya na buntis ka."

"Sabi ko na, e." Anito at pinisil ang tungki ng ilong niya, "you never use
protection, so I assumed na magiging masaya ka sa balitang 'to."

He chuckled. "Yes, I'm ecstatic, moon cake." Niyakap niya ito saka naglakad siya
patungo sa sala at umupo sa mahabang sofa, samantalang si Grace ay sa kandungan
niya naka-upo.

His length

was still inside her and it feels good.

"Babalik na ba tayo sa Hospital?" Tanong niya kay Grace.

Parang nang-aakit itong ngumiti saka nag-umpisang gumalaw ang balakang. "No, baby,
maybe later."

A wide grin stretched on his lips. "Sounds good to me."

GABI na nang makabalik si Grace at Valerian sa Hospital. Pakiramdam niya ay napagod

siya sa pagtatalik nila ni Valerian, o baka naman sa pagbubuntis niya ito. Hindi
niya alam basta nakakaramdam siya ng pagod at gusto na niyang matulog. Pero
pinipilit niyang imulat ang mga mata.

Nang makapasok sila sa silid ng inuokupa ng ama niya, natutulog ito at si Knight
naman at Nali ay naglalaro ng chess.

"Hey." Ani Grace ng makalapit sila ni Valerian sa dalawa. "Kumusta si Dad?"

Humarap sa kaniya si Nali. "Bumisita kanina ang Doctor at sinabi niya na puwede na
daw lumaba si Dad bukas basta pagpahingahin lang siya ng mabuti at bawal muna mag-
trabaho."
"Thanks God." Umusal siya ng maikling panalangin ng pasasalamat. "Tatawagan ko si
Tito Fujii para ipaalam sa kaniya."

"Ahm, Gracey, actually may isa-suggest sana ako." Hinawakan ni Nali ang kamay niya,
"bakit hindi nalang natin i-uwi si Daddy sa Pilipinas. Okay pa naman ang Isla,
di'ba? Puwede siyang tumira roon, kesa naman dito na malayo sa ating dalawa. At
least doon, malapit ka lang sa kaniya at mabibisita mo siya palagi."

That's actually a good idea. Tanging ang Isla lang ang ari-arian na hindi nila
naibenta ng magkasakit ng Cancer ang mommy niya.

"Sige, kakausapin ko si Daddy tapos-"

"Naka-usap

ko na siya kanina ng magising siya at pumayag na siya." Sansala ni Nali sa kaniya.

"Mabuti naman. Sige, mag-book na tayo ng plane ticket pa-uwi sa Pilipinas-"

"Already taken care of." Sabad ni Knight sa usapan nilang magkapatid. "Bukas ng
umaga, darating ang plane ko from the Philippines," tinuro nito si Valerian na
nakayakap sa likod niya, "Wala kang aasahan sa lalaking 'yan kasi walang Airport
yan dito sa Japan, e."

Natawa siya sa sinabi ni Knight. Grace knew too well why Valerian doesn't have an
Airport in this country. "Okay lang. I understand."

"Great." Ngumiti si Knight at umayos ng upo sa pang-isahang sofa saka ihinilig ang
ulo sa likod ng upuan at pumikit. "Matutulog muna ako, gisingin niyo nalang ako
bukas ng umaga."

"Uuwi muna ako sa Condo." Sabi naman si Nali. "Bukas na ako babalik."

"Okay. Ingat."
"Ikaw rin, magpahinga ka na." Bilin nito, "palagi ka nalang kulang sa tulog."

Nagbeso-beso muna silang magkapatid bago umalis si Nali sa silid.

"Ikaw moon cake, hindi ka pa magpapahinga?" Tanong ni Valerian ng sila nalang

dalawa ang gising sa naturang silid.

Bumaling siya rito na na naka-upo sa mahabang sofa. "Ikaw?"

"Don't mind me." Hinawakan nito ang kamay niya saka masuyong hinila siya paupo sa
sofa. "Ikaw ang dapat magpahinga."

"Fine." Ngumiti siya saka nahiga sa mahabang sofa, ginawa niyang unan ang mga hita
ni Valerian.

"Rest well, moon cake." Bulong nito sa kaniya habang sinusuklay ang buhok niya
gamit ang kamay nito.

"Okay. Ikaw rin." Aniya saka ipinikit ang mga

mata.

MORNING came and everyone is busy for their departure. Nauna na si Knight sa
Airport kasi aasikasohin pa nito ang eroplanong sasakyan nila. Si Nali naman ay
dala ang bagahe nilang dalawa. Si Valerian ang may dala sa bagahe ng kaniyang ama,
samantalang siya ay tinutulak ang wheel chair na kinauupuan ng ama para hindi ito
mapagod sa paglalakad.

"Anak, kaya kong maglakad." Ilang beses na iyong sinabi ng Daddy niya pero hindi
siya nakikinig.

"Dad, relax lang kayo riyan. Malapit na tayo." Sabi niya. "At saka hindi ba bawal
kayong magpagod? Huwag kang makulit, Daddy."
Her father sighed heavily. "Fine." Kapagkuwan ay bumaling ang tingin nito kay
Valerian na marami ang bitbit na bagahe. "That man really loves you."

Anito na may munting ngiti sa mga labi. "I like him for you."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. "Yes, Dad, he loves me. At salamat naman ay
nagustuhan mo siya para sakin."

"Gusto ko siyang sakalin, actually-"

"Dad!" She's horrified.

"Pero nakikita ko namang mahal ka niya kaya sige, hindi ko nalang siya sasakalin."
Dagdag nito na ikinangiti niya. "Look at him, Grace, ang bigat ng dala niya pero
walang reklamo dahil para naman sayo ang ginagawa niya."

"That's Valerian. Masama talaga ang ugali niyan at palamura pero pagdating sa'kin,
bumabait naman pero palamura pa rin." Ang sarap ikuwento sa ama niya kung anong
klaseng tao ang lalaking mahal

niya. She felt proud of Valerian.

Mahinang tumawa ang Daddy niya. "Wala akong pakialam kung palamura siya, basta
mahal ka niya, ayos na sakin 'yon." Tumikhim ito saka bumaling sa kaniya, "kumusta
naman ang pregnancy test? Positive ba?"

Namilog ang mata niya. "Dad! Saan niyo naman nalaman iyan?"

Mahina itong tumawa. "Akala niyo ni Nali ay tulog na ako pero hindi pa. Narinig ko
kayong nag-uusap. So... may apo na ba ako?"

Namula ang mukha niya. "Y-yes po."

"Ang walang hiya," nagmura ang ama niya, "at na bull's eye ka pala, anak. Bakit
naman kasi hindi ka nag-ingat?"
Nagbibiro siyang napasimangot. "I'm innocent, remember?"

Inungusan siya ng ama. "Eh, akala ko ba, tinuroan ka ng lalaking 'yan?"

"Dad, ang lalaking 'yan ay may pangalan. It's Valerian."

"Pakialam ko naman." Her dad scoffed. "Sigurado ka na ba talaga na siya na ang

pakakasalan mo?"

"Dad, buntis na nga ako e."

"Wala na akong sinabi."

Natawa nalang si Grace ng natahimik na ang ama niya. He maybe strict but he loves
his daughters so much. Kaya masasabi niyang masuwerte siya at ito ang naging ama
niya.

Mabilis na tinulak ni Grace ang wheel chair ng makitang malapit na sila sa exit ng
Airport. Nang makalabas sila, kaagad niyang nakita ang private plane ni Knight. May
nakasulat na 'Count Knight Velazquez' sa buntot ng eroplano.

Mukhang nakapasok na sa loob ni Valerian dahil hindi na niya ito makita, tanging si
Knight nalang na may kausap na Piloto.

"Dad, sa tingin mo kaya mong umakyat ng hagdan?" Tanong niya sa

ama habang nakatingin sa hagdan pasakay sa eroplano.

"Oo naman, anak." Malakas ang loob nitong sabi.

"Sige, basta dahan-dahan lang."

Nakatayo na ang ama niya at akmang hahakbang na ng bumaba si Valerian sa hagdan

saka mabilis na inalalayan ang ama niya.
Valerian's gesture made her heart melt.

Hanggang sa maka-upo ang ama niya sa loob ng eroplano, inalalayan ito ni Valerian.

"Thank you." Sabi niya saka hinalikan ito sa mga labi.

Valerian instantly kissed her back. Pero kaagad din namang naghiwalay ang mga labi
nila kasi narinig nilang tumukhim ang kaniyang ama.

Nahihiyang tumingin siya sa kaniyang ama. "Nagpapasalamat lang po ako kay

Valerian."

"Puwede namang magpasalamat na walang kasamang halik." Puno ng sarkasmo nitong

tugon.

Valerian grinned at her father. "Now, where's the fun in that?"

"Aba't itong batang 'to..."

Natatawang hinila siya ni Valerian patungo sa panghuling upuan para doon umupo,
malayo sa Daddy niya, kay Nali at kay Knight na naupo sa unahan.

"Bakit dito tayo umupo-"

Hindi pa niya natatapos ang tanong ng siilin siya ng mapusok na halik ni Valerian
sa mga labi. Kaagad naman niya iyong tinugon at lihim siyang napailing-iling ng
maramdamang gumagapang ang kamay nito papasok sa loob ng blusa niya.

Napigilan lang si Valerian ng mag-announce ang Piloto na aalis na sila. Pero kaagad
naman itong bumalik sa paghalik sa leeg niya.

"Valerian..." sinasaway niya sana ito sa halip ay napaungol

siya sa ginagawa nito.

"Yes, moon cake." He bit her skin on the neck.

"T-tama na..." napakapit siya sa balikat nito, "mabibitin lang tayo-ohh... -

pareho..."

He chuckled then claimed her lips. "Sinong may sabing mabibitin tayo?"

Hinawakan siya nito sa kamay saka hinila patayo.

"Valerian, saan-"

"Shhh..." he motioned her to be quiet.

Nanamihik naman siya at hinayaan itong igiya siya patungo sa kung saan.

And then Valerian stopped in front of the bathroom door. Nanlaki ang mga mata niya.

"Valerian!" She hissed at him.

Nginisihan lang siya nito saka hinila papasok sa loob ng banyo.

"Valerian-"

Hindi niya natapos ang sasabihin dahil nakalapat na ang labi ni Valerian sa mga
labi niya at mapusok ang bawat galaw niyon.

Napakasikip ng banyo pero nagkasya silang dalawa ni Valerian. Magkadikit na

magkadikit ang mga katawan nila. Nag-iinit na ang katawan niya kaya hindi siya
naka-angal ng ibaba nito ang pantalong suot kasabay ang panty niya saka hinalikan
ang pagkababae niya.

"Valerian..." she moaned his name. "Ohh..."

Napasinghap siya sa gulat ng bigla nalang siyang binuhat ni Valerian. Siya naman ay
mabilis na ipinulupot ang mga hita sa beywang nito at napaawang ang labi niya ng
maramdamang pumasok ang kahabaan nito sa loob nito.

Napasabunot siya sa buhok ni Valerian at kinagat ang labi pero hindi gumawa ng
ingay na maririnig ng nasa labas.

Valerian groaned as he thrust deep and hard inside her.

"Moon cake..."

dahan-dahan lang sa simula ang pag-ulos nito hanggang sa naging mabilis iyon at
naging desperado. "Fuck, moon cake... Ohh!"

Mas bumaon pa lalo ang ngipin niya sa ibabang labi para pigilan ang ungol na
gustong kumawala sa mga labi niya. "Valerian..."

With every thrust, their body becomes intimately pressed against each other.
Naiipit ang dibdib niya pero mas dumagdag pa iyon sa sensasyong nararamdaman niya.

The pleasure in her belly is about to explode. And Valerian was kissing her as his
thrust deepened.

"Fuck..." he cursed.

Hindi na niya kayang pigilan pa ang sarili. Napaliyad ang katawan niya kasabay
niyon ay nilabasan siya.

"Ohh!" Hindi niya napigilan ang ungol. "Valerian!"

"Fuck!" He gripped her ass and she felt him cum inside her. Hard.

Mahigpit siyang yumakap kay Valerian habang pareho silang hinihingal.

"What now?" She asked, panting.

"Now?" he kissed her neck. "We pretend that we didn't just do it in the bathroom."

Natatawa siyang ini-apak muli ang paa sa sahig ng eroplano saka tumingin sa binata.
"Mind dressing me up?"

"Nope." Lumuhod ito at hinalikan muna ang pagkababae niya bago isinuot sa kaniya
ang panty at denim jeans. Then he looked up. "Lumabas na tayo rito, ang init."

Natawa nalang siya saka hinila ito patayo at ibinutones ang pantalon. "Let's get
out of her."

Magkahawak kamay silang lumabas sa banyo at nagpasalamat si Grace dahil mukhawang

walang naka-alam sa milagrong ginawa nila ni Valerian sa loob ng banyo.

They returned to their sit and Valerian grinned.

"See, sabi nang hindi tayo mabibitin e." Kinindatan siya nito.

Natatawang napailing-iling nalang si Grace. "Oo na. But I'm not doing that again,
ang sikip do'n."

Valerian chuckled and smirked at her. "Uulitin natin 'yon, we are after all getting
married in a plane."

Halos bumagsak ang panga niya sa sahig. "What?!"

Valerian was chuckling as he kissed her forehead. "Yes, moon cake. Sa eroplano ang
kasal natin."

Nakaawang pa rin ang labi niya at hindi siya makapagsalita. Oh my god! Sa eroplano?
Is that even possible.

A/N: 'Till next saturday :)

=================

CHAPTER 39

CHAPTER 39

PEOPLE say that happiness is so hard to chase, not easy to have and it can be
easily taken away from you. But for Valerian Volkzki, happiness has a name. And
she's Grace Oquendo. His very lovely bride.

"Hindi ako makapaniwalang darating ang araw na 'to." Wika ni Knight na umiiling-
iling pa. "Siguradong hindi ka na makikipag-inoman sakin, hindi na tayo magba-
bonding. Wala na."

Gustong kutusan ni Valerian ang kaibigan. "Velazquez, mag-aasawa ako, hindi

magpapakamatay. Kung makapagsalita ka naman parang namamaalam na ako."

Mahinang natawa ang kausap. "Hindi ka ba namamaalam? Sasakalin ka na- este,

ikakasal ka na."

Valerian rolled his eyes. "Velazquez, huwag kang ma-drama. Baka pagkamalan tayo."

"Hindi pa ba?" Malakas na tumawa ang loko. "Sabi nga ni Shun, may future daw tayo
e."

"Mang-asar ka pa." Ini-umang niya ang kamao. "Bobogbogin kita, pangako iyan."

Knight shook his head while chuckling hard. "I can always get into your nerves,
huh?"

"Isn't that what they called friendship, always annoying each other?" Balik usisa
niya.

That put a small happy smile on Knight's face. "Yeah. I guess so."

Humugot ng isang malalim na hininga si Valerian saka tinapik ang balikat ni Knight.
"Thanks for being my best friend, Knight. Salamat at pinagtiyagaan mo ang kabaliwan
ko." There. He finally said it out loud.

"Ito ang unang beses na tinawag mo ako sa pangalan ko." Halata ang gulat sa mukha
nito. "And ahm, don't mention it." Nag-iwas ito ng tingin pero nakita niya ang
masayang ngiti sa mga labi. "I'm happy

for you, man. Finally. This day has come. After more than two weeks of preparation,
mangyayari na ang pinaka-inaasam mo." Bumaling ito sa kaniya. "Handa ka na, Val?"
Tanong ni Knight sa kaniya sabay tapik ng balikat niya.

Huminga siya muna ng malalim bago sinimulang pagalawin ang Jumbo Jet. "I'm ready.
Let's fly this baby up."

Sobrang ingat ni Valerian habang pinapalipad ang eroplanong may isang-daang kataong
sakay, kasama na sa bilang ang bride niya at siya saka ang Pilotong papalit sa
kaniya kapag nasa himpapawid na ang Jumbo Jet.

This day should be perfect. It's his wedding day after all.

"MAG-UUMPISA na." Bulong sa kaniya ni Nali habang inaayos ang bahagyan niyang
nakusot na gown.

Kailangan kasi niyang umupo at mag-seatbelt ng mag take off ang eroplano. At ngayon
nga na nasa himpapawid na ang Jumbo Jet 143, narinig na niya ang pagkanta ng sikat
na singer na inupahan ni Valerian para kumanta sa kasal nila.

Valerian and their very expensive wedding. Talagang hindi ito normal. He didn't
want a simple wedding and all of this was prepared and organized by her groom. Nang
pumasok siya kanina sa eroplano, kailangan pa siyang piringan para hindi makita ang
loob niyon at kaagad siyang dinala sa parteng buntot ng eroplano para doon
maghintay.

Her sister and father are with her. Si Nali ang maid of honor niya at isa naman si
Tessmarie sa napili niyang Bride's maid, and the rest is her new found friends,
Valerian's friends wives. Her Tito

Fujii is also present.

Napatingin si Grace sa kurtina na tanging sagabal para makita niya ang pagdadaosan
ng kasal nila ni Valerian. Ang totoo, kinakabahan siya ng sobra. Maybe this is what
a woman feels in her wedding. Nakakakaba na nakaka-excite.

"Handa ka na?"

Grace closed her eyes, looked and smiled. "Handa na ako."

Pinaglingkis ng ama niya ang braso nilang dalawa.

"You can still say no to all of this, my dear." Wika ng kaniyang ama na ikinatawa
niya ng mahina.

"Dad, mahal ko si Valerian."

"Wala na akong sinabi." Umingos ito pero may ngiti naman sa mga labi.

Grace knew that her father likes Valerian for her. He just loves teasing her and
Valerian.

"Huwag kang madadapa, anak, ha?" Bilin ng ama niya ng sila na ang maglalakad
papasok. "Ang ganda pa naman ng kasal mo."

Grace smiled. "I won't."

Kasabay ng paghawi ng ama niya sa kurtina at paghakbang nila palabas, pumailanlang
ang kantang 'Match Made In Heaven' in Mohombi.

Her heart instantly beat faster than normal. Parang sasabog 'yon sa hindi
maipaliwanag na emosyon habang naglalakad sa Aisle at nakatingin sa napakagandang
pagkakadesinyo ng eroplano.

The seats are covered with black silk with ruby red silk ribbon. Black is Valerian
favorite color, ang red naman ay pinili ng ama niya dahil masuwerte daw ang kulay
na 'yon na sinang-ayonan naman niya. Nagkalat rin ang napakaraming red rose petals
sa nilalakaran niya. Red Tulips and Red Roses are covering the walls and ceiling of
the airplane, naging isang napakagandang harden ang eroplano.

And then her

eyes settled on the most amazing man she has ever met. Valerian Volkzki. Her soon
to be husband.

Nakatutok ang mga mata nito sa kaniya at ayaw pakawalan ang titig niya. He has this
satisfied smile on his kissable lips and his eyes held profound love for her. And
that took her breath away.

Sa lahat ng pinagdaanan nila, sa lahat ng sakit na naramdaman nila pareho,

napakasaya niya dahil ikakasal din pala silang dalawa. Worth it lahat ng sakit na
naramdaman niya. God. She loves this man so much.

Hindi napansin ni Grace na nakarating na sila sa altar at ibinibigay na ng ama niya

ang kamay niya kay Valerian.

"Just one scratch on my beautiful daughter, young man, kahit nakalibing na ako,
babangon ako at sasakalin kita hanggang bawian ka ng buhay." Pananakot ng ama niya.

"Noted, Sir." Magalang na tugon ni Valerian sa ama niya saka tinanghap ang kamay
niya.

Her father, then, smiled. "It's Dad, boy."

Doon napangiti ng malapad si Valerian. "Thanks, Dad."

Tumango ang ama niya saka iniwan siya sa kamay ni Valerian.

Iginiya siya ni Valerian paharap sa man-made altar kung saan may nakatayong Pari.

"We are gathered here in this beautiful day, to witness the union of Valerian
Volkzki and Grace Oquendo." Tumingin ito sa mga bisitang dumalo. "If anyone here is
against their union, you may now speak or forever hold your peace."

Biglang tumikhim ang ama niya at napunta rito ang lahat ng atensiyon. Valerian's
eyes widen in fear until his father smiled.

"Gotcha." Wika ng ama niya na nakangisi kay Valerian at nagtawanan

naman ang mga bisita nila, "anyway, father, ituloy mo na, walang tutotol. Nakahanda
ang Samurai ko."

Valerian breath out a relieve breath and then he whispered at her. "Kinabahan ako
ro'n, ah."

Lihim siyang napangiti. "Inaasar kalang ni Daddy."

"Ang matandang 'yon." He mumbled. "Pasalamat siya magiging Daddy ko na siya."

Bago pa makatugon si Grace, narinig niyang nagsalita ang Pari. Nanatili silang
tahimik si Valerian at sumagot sa mga tanong ng Pari ng 'I do'.

And then it's time for their vows to each other.

Isinuot ni Valerian ang singsing sa daliri niya saka mahigpit na hinawakan ang
kamay niya. Then he looked deeply into her eyes as he spoke her vows.

"Grace, my moon cake, take this ring, as the sign of my love, devotion, loyalty and
fidelity. With this ring, i vow to never stop loving you. I vow to be forever by
your side. I vow to hold you in my arms for as long as God let me. I never knew
love until i met you. You give meaning and purpose to my life. You give me
happiness. Ikaw ang pinakamahalagang tao sa buhay ko, moon cake. You are more
important than my money, my company, even my life. Because God knows that without
you, I'm nothing. You make Valerian Volkzki, whole. I love you so much, moon cake."

A tear escape her right eye. Sobra ang bilis ng tibok ng puso niya.

And then it was her turn to say her vows. Isinuot niya ang singsing sa daliri ni
Valerian at puno ng pagmamahal na nginitian ito.

"Valerian, baby, take this ring as the sign of my love, devotion, loyalty and
fidelity. With this ring, i vow to forever be with you, in sickness and in health,
in richer and in poorer, 'till

death do us part. I also vow to stay by your side forever. I vow to stay in your
arms as long as God let me. And i vow to love you, no matter what happens. You said
i give meaning to your life, well, baby, you taught me a lot of things in life, and
i thank you so much for that. You are my life and happiness, Valerian. I love you
so much, always remember that."

Then the Priest's voice filled the plane. "I now pronounce you, husband and wife."
Bumaling ito kay Valerian, "you may now kiss your bride."

Valerian grinned. "Thanks, Father. Kanina pa ako magtitimpi, e." With that, he
pressed their body together and crashed his lips on hers.

Kaagad naman niyang tinugon ang halik nito at yumakap siya sa leeg ng asawa.

Valerian was the one who pulled away. "I love you, moon cake."

"I love you too, baby." Namumungay ang matang sabi niya saka siya naman ang sumiil
ng halik sa mga labi nito.

"Congratulation, my friend!" Sigaw ni Knight. "Umpisa na ng pagiging understanding

mo."

Naghiwalay ang labi nila ni Valerian at humarap sila kay Knight sa mga kaibigan
nito na panay ang congratulate sa kanilang dalawa.
"Congratulation." Anang ama ni Valerian.

Lahat na kaibigan ni Valerian ay nakatingin dito.

Tumingin muna sa kaniya ang asawa bago sumagot. "Thanks." Halatang pilit ang
pagiging mabait nito.

Ngumiti ang ama nito saka bumalik sa kinauupuan.

"I love you." Bulong niya sa taenga ni Valerian na kaagad naman nitong tinugon.

"I love you more, moon cake." He whispered back.

"Congratulation, Mr. Understanding of the year." Sigaw ng mga kaibigan ni Valerian

na ikinatawa niya.

Valerian showed them his middle finger and then he faced her. "Don't mind them.
They are all lunatics."

Grace chuckled. "Okay. Sabi mo e. Baba na tayo, puwede?"

Inakbayan siya nito. "Excited ka na sa reception?"

She grinned. "Yes."

"Okay." Humarap ito sa mga bisita nila. "Buckle up, people, bababa na tayo. And by
the way, I'm inviting you all to our reception. Eat all you can and you can even
bring foods with you when you leave." Ngumisi ito, "oh, BTW, Grace baked our cake.
At dahil mabait ako, bibigyan ko kayo nang tag-isa-isang slice."

Other visitors cheered, but Valerian's friend, they all went pale. And Grace knew
why.
Matamis niyang nginitian ang mga ito. "Para iyon sa inyong lahat, pasasalamat ko."

They all forced a smile.

Lihim siyang natawa saka bumulong sa taenga ng asawa. "Baby, i-ready ba natin ang
banyo do'n sa reception."

Valerian smirked. "Hayaan mo sila."

Pabirong tinampal niya ang tiyan nito. "Bad ka."

He smiled sweetly at her. "Medyo lang, moon cake."

Napailing-iling nalang siya. "Fine. Ikaw kasi, pinilit mong ako ang mag-bake."

Tumawa lang si Valerian saka hinila siya patungo sa bakanteng upuan.

DAHIL sa kalokohan ng mga kaibigan ni Valerian, nabaliktad ang tradisyon ng kasal.

Ang bulaklak ay ihinagis niya sa kalalakihan para daw malaman kung sino ang susunod
na ikakasal.

"Oh, heto

na." Sigaw niya habang nakatayo sa entrance ng eroplano at ang mga kalalakihan
naman ay nasa ibaba.

"Tumalikod ka para fair." Sigaw ni Cali na nakasimangot. "Ayoko pang ikasal."

Tumatawang sumunod naman si Grace kapagkuwan ay ihinigis ang bulaklak. Mabilis

siyang humarap sa mga ito at ang lakas ng tawa nila ni Valerian ng makitang si
Knight ang nakasalo.
"Fuck! Fuck!" Ihinagis nito ang bulaklak kay Cali na parang nakakadiri iyon. "Sayo
na 'yan, fucker."

"Disgusting!" Sigaw naman ni Cali saka ihinagis ang bulaklak kay Ream na ihinagis
naman nito kay Reigo, na ihinagis naman ng binata kay Khairro.

And then Khairro throws it to Lysander who throws it to Andrius.

Lakas ng tawa nila ni Valerian habang nakayakap ito sa likod niya at nakatingin sa
mga kaibigan nitong pinagpapasa-pasahan pa rin ang bulaklak.

"Ihagis na ba natin ang garter?" Tanong sa kaniya ni Valerian ng kumalma ito sa

kakatawa.

"Hmm... ikaw? Ano sa tingin mo."

Ngumisi si Valerian at nasisiguro niyang may kalokohan na naman itong naiisip.

Iginiya siya nito pababa sa eroplano saka pasimple silang naglakad palapit kay
Knight na nakasimangot.

At sa isang kisap-mata, ng makalapit sila kay Knight, nai-suot ni Valerian ang

garter sa kamay ni Knight.

"Fuck you!" Sigaw ni Knight kay Valerian na tumawa lang ng malakas.

Kahit siya ay natawa sa naging reaksiyon ni Knight. Para itong siniliban sa gulat
at napatalon pa ito.

At tulad ng

ginawa ng mga ito sa bulaklak, pinagpasa-pasahan iyon ng mga kaibigan ni Valerian.

Natatawang hinila siya ni Valerian palayo sa mga ito.

"Come on, let's go." Anito habang hila siya. "Ewan na natin ang may mga sayad na
'yan."

Napailing-iling nalang si Grace habang hinihila siya ni Valerian. Loko-loko talaga

itong naging asawa niya. Pero mahal na mahal pa rin niya ito.

HINDI mapigilan ni Valerian ang tawa nang makita ang nakabusangot na mukha ni
Knight. Sa wakas ay ito ngayon ay may hawak ng bulaklak at garter.

"Good luck, man." Tatawa-tawang aniya.

Sumaludo sa kaniya ang gitnang daliri ni Knight na mas ikinatawa niya.

"Buwesit ka, Val." Matalim ang mga mata nito. "Ayoko pang mag-asawa."

He shrugged and smirked. "You will be Mr. Understanding soon."

Nagtawanan ang iba niyang kaibigan na nagkukumpulan sa isang malaki at pabilog na

mesa.

The reception already started and Grace is busy with her friends, siya naman ay
abala sa pang-iinis kay Knight. Minsan lang 'to.

"Bumalik ka nga ro'n sa table mo." Pagpapalayas sa kaniya ni Knight. "Ayaw kitang
kausap."

Valerian was chuckling as he return to his and his bride's table. Naroon na si
Grace at nakangiti sa kaniya.

"Hey, moon cake." Aniya sabay halik sa labi nito.

"Mag-uumpisa na raw ang program." She said.

He smiled and sits. "Good. Kanina pa kita gustong itakas para umpisahan na natin
ang ating pulot-gata. The program might distract me somehow."

Nakita niyang napailing-iling ang asawa niya, pero may sinusupil na ngiti sa mga
labi.

Pinagsiklop niya ang kamay nila ng kaniyang moon

cake saka tumingin sa platform kung saan naroon ang binayaran niyang emcee.

"Let's start the program with the best man's message." Anang emcee.

Tumayo naman kaagad si Knight at inayos ang tuxedo na suot saka nagtungo sa harap
ng mikropono.

"To my best friend," ngumisi ito sa kaniya, "and to his lovely wife," nginitian
nito si Grace, "congratulation. I don't want to bore you with my long speech so
I'll make it quick. Valerian, you're an asshole but when you met Grace, you became
under-standing. Sana sa piling ni Grace, mabawasan ang nagsasanga-sanga mong
sungay. At sana ang magiging anak niyo ay hindi maging kagaya mo ang ugali."

Valerian raised his middle finger at Knight. "Bumaba ka na riyan."

Instead of listening to him, ang iba niyang kaibigan ay nagsitayuan sa platform.

And then the lunatics showed them a very wide tarpaulin saying 'Congratulation,
Valerian Volkzki, for being Mr. Under-standing of the year.'

Ang lakas ng tawa ni Grace sa tabi niya siya naman ay nanatiling walang imik habang
nanlilisik ang mga mata sa kaibigan niya.

"Those morons..." tatayo sana siya ng pigilan siya ni Grace sa braso.

"Don't." Ginawaran siya nito ng halik sa mga labi. "I love you and please, don't
mind them."
Bumuntong-hininga nalang si Valerian. "Fine." Bumalik siya sa pagkaka-upo saka
niyakap ang asawa. "Tumakas na tayo."

Grace giggled. "Kaya mo?"

"Oo naman." Kinuha niya ang cellphone sa bulsa at tinawagan ang sekretarya niya.
"Lester, nagawa mo na ba ang binilin ko sayo?"

"Tapos na po, boss."

"Good. Tataasan ko sahod mo." Sabi niya bago pinatay ang tawag at bumaling kay
Grace. "Let's go."

Kinagat ni Grace ang pang-ibabang labi saka tumayo. "Okay."

Humigpit ang hawak niya sa kamay ng asawa saka mabilis niya itong hinila. Napatili
si Grace sa sobrang gulat at nang makabawi ay mabilis itong tumakbo habang
magkahawak kamay pa rin sila.

Wala nang pakialam si Valerian sa mga nag-iingay sa loob ng pinagdadaosan nila ng

reception. Mabilis silang sumakay ni Grace sa kotse niya na inihanda na si Lester
saka pinaharurot 'yon paalis.

Pareho silang tawa ng tawa ni Grace.

"Where to?" He asked his wife when he sobered up.

Nang-aakit na ngumiti sa kaniya ang asawa niya. "Balik tayo sa Jumbo Jet. Gusto
kong subukan ang banyo do'n. Feeling ko kasi hindi masikip e."

Valerian chuckled lightly. "Your wish is my command, moon cake."

A/N: Hope you enjoy their wedding.

=================

AUTHOR'S NOTE - C.C.

Hey, CCBells and CCBalls.

I just want to say;

First, thanks God. Malapit na ako sa katapusan ni Valerian.

Second, thank you for reading this story. Sobrang nakakataba ng puso at nakaka-
inspire kayong lahat. Dahil sa inyo, mas na inspire akong magsulat ng mga PORNEVER
na kuwento. Mula sa palaging nagko-comment, sa palaging nagbo-vote at kahit sa mga
silent reader na alam kung sumusubaybay sa kuwento ni Valerian at naghihintay ng
update, MARAMING SALAMAT!

Third, thank you sa lahat na tumatangkilik sa gawa ko, hindi lang itong kuwento ni
Valerian bebe. Sobrang napapasaya niyo ako. Super.

Fourth, sa mga nagtatanong kung bakit mahaba si Valerian, sinadya ko po talaga.

Nasa-plano ko kasi yon at kasama rin sa plot.

Fifth, MARAMING SALAMAT kay DRA. GRACE OQUENDO. Yes po, isa po siyang tunay na
Doctor ng mga hayop. Nagbabasa po siya ng stories at talagang nakakatuwa siyang
kausap.

THANK YOU SO MUCH! LOVE YAH :)

=================

EPILOGUE

A/N: I dedicate this story to GRACE OQUENDO. Thank you for letting me used your
name. Love yah!

EPILOGUE
SIX YEARS LATER...

NAGISING si Valerian ng parang may humaharang sa ilong niya, at hindi siya

makahinga ng mabuti. Iminulat niya ang mga mata at napabuntong-hininga nalang ng
makitang natutulog ang apat na taong gulang niyang anak na si Reev Venidect sa
mukha niya. Ulit.

Nasasanay na itong natutulog sa tabi nila ni Grace, at pagdating ng umaga ay

nakadapa na ito sa mukha niya kaya hindi siya makahinga. Ang maliliit nitong paa ay
nasa leeg niya at ang ulo nito ay nasa may buhok na niya. At ang tiyan nito ay nasa
mukha niya.

Dahan-dahan niyang tinanggal ang anak sa mukha niya saka inilapag ito sa malambot
na kama.

Natigilan siya ng makitang gumalaw ito, akala niya ay iiyak ito pero kumipot ulit
ang cute nitong bibig.

A soft chuckle awakens his senses. Bumaling siya sa pinanggalingan niyon ay kaagad
siyang napangiti. "Morning, moon cake."

"Hey, baby." Dumukwang ito palapit sa kaniya saka hinalikan siya sa mga labi.
"Pasensiya na ha, hindi ko nailipat si RV dito sa kama, nagigising e."

"Good morning." Ngumiti siya saka hinalikan ang asawa niya sa labi. "Do you want me
to cook breakfast for you, moon cake?"

Tumango ito. "Yep. Bilisan mo, ha? Baka nakakalimotan mo, binyag ngayon ni Vleek
Grant at Grimm Vaxter."

He sighed in happiness as he looked at his twins in the crib. Wala silang lahi ng
kambal, lalo naman sa pamilya ni Grace, pero nagkaroon sila ng kambal. Hindi niya
kayang ipaliwanag ang kasiyahang nararamdaman.

Umalis siya sa kama saka binuhat si VG. "Hey, baby, binyag niyo ngayon. Gising na."

Sa halip na si VG ang magising, si GV ang pumalahaw ng iyak.

"Fuck!" He cursed.

Kaagad naman iyong binuhat ni Grace saka isinayaw-sayaw. GV instantly stopped

crying and fell asleep again.

Nakahinga siya ng maluwang samantalang si Grace naman ay dumukwang at ginawaran

siya ng halik sa mga labi. "No cussing, baby. Baka marinig iyan ng mga bata."

Shit! "Sorry, moon cake." Napangiwi siya. "Anong oras ang binyag?" Tanong niya
kapagkuwan.

"Nine A.M." Sagot ni Grace.

"Daddy? Mommy?"

Sabay silang bumaling ni Grace kama. At gising na pala ang makulit nilang panganay.

"Hey, good morning, baby." Mabilis niyang nilapitan ito saka hinalikan sa ulo.
"Want to bath with Daddy?" Nakasayanan na nilang dalawa na maligo ng sabay. "Binyag
mamaya ni GV at VG. Pupunta tayo sa Church."

"Yes po." Excited na tugon ni RV sa kaniya.

Mabilis itong naglambitin sa leeg niya. Siya naman ay mabilis na inilapag si VG sa

kama saka binuhat si RV.

"Daddy, like ko na soap 'yong kulay feynk na kay mommy, ha?" Sabi ni RV.

At the age of four, RV still can't pronounce some words correctly.

Kinunotan niya ito ng nuo. "Pink ang gusto mo? Hmm, anak, hindi 'yan manly."
Kumunot din ang nuo nito. "I like feynk!" And then RV's face turns dark. "Don't
yah, Daddy?"

Kaagad siyang ngumiti. "Of course i like pink." Mabilis niyang sabi. "Pink is
cute."

RV instantly smiled. "Yesh. Feynk is beautiful."

Napailing-iling nalang siya ng makapasok sila sa

banyo at kaagad na sumigaw si RV ng, "bath tub!"

His son has a thing with bath tub. Weirdo din tulad niya.

"LATE kayo, mga loko!" Pinandilatan ni Valerian ang mga kaibigan na kasama ang
kaniya-kaniyang asawa at late na ang mga itong dumating sa simbahan para sa binyag
ni VG at GV.

"Sorry, my man." Hingi ng tawad ni Knight sabay abot ng regalo sa kaniya.

"Kararating lang ng flight ko."

Valerian narrowed his eyes on Knight's gift. "Ako ba talaga pinaglololoko mo, ha?
Bakit Barbie yan? Ui, Velazquez, lalaki ang mga anak ko!"

Napakamot sa batok si Knight. "Sorry naman, ikaw itong hindi nag reply ng mag e-
mail ako sayo kung anong gender ng kambal mo. Hindi ako manghuhula, Val, nasa Spain
ako, remember?"

Umingos siya. "Hindi ka man lang nagtanong sa iba?"

Kinagat nito ang pang-ibabang labi. "Ahm, i was busy?"

Pinukol niya ito ng masamang tingin saka bumaling sa iba niyang kaibigan. "No gift,
no entry." Tumalim ang mata niya. "Ilabas na iyan ng makapasok na kayo sa
simbahan."

Napailing-iling nalang ang mga kaibigan niya habang isa-isang inilalapag ang mga
regalo sa mga anak niya.

Valerian smirked. "Lester," tawag niya sa sekretarya na nakatayo hindi kalayuan sa

kaniya, "gather all their gifts and put it in the back compartment of my car."

"Yes, boss." Kaagad namang sagot ni Lester.

"Oh, halina kayo, pasok na." Nakangising sabi niya habang nauna nang naglakad
papasok at karga-karga si VG.

"Daddy!" Matinis na sigaw ni RV

na tumatakbo pasalubong sa kaniya at gumuhit ang tuwa sa mukha nito ng makita si

Knight. "Nong Knight! 'Nong Knight! You're here!"

Kaagad namang sinalubong ni Knight si RV at kinarga ito saka pina-ikot-ikot sa ere.

"Hey, baby! How are you?" Nakangiting tanong ni Knight sa anak niya.

"I'm good, 'nong Knight." Bumaling ito sa ibang kaibigan niya na mga ninong din
nito. "Hello po. May regalo kayo sakin, hmm? 'Nong Dark, i ordered a real Elephant.
Nong Lander, i ordered a real gun. Nong Ymar, i ordered a real stock in the
market."

Napakamot nalang sa batok ang mga ninong ni RV, samantalang napasimangot naman ang
anak niya kasi alam na nito ang ibig sabihin no'n. Walang regalo.

Yumakap ito sa leeg ni Knight. "I miss yah, 'nong Knight. Mag-stay ka ba? Where's
my pasalubong? I ordered a plane, remember?"

"Sure." Knight grinned. "I have a toy plane for you-"

"I want a real plane!" Nakabusangot ang mukha ni RV. "Put me down. Tampo ako sayo!"

Natatawang inilapag ni Knight ang anak niya na tumakbo kay Grace at nagsumbong na
humihikbi pa.

Pailing-iling nalang si Valerian.

"Sana hindi maging weird itong kambal mo." Wika ni Shun na nasa tabi si Themarie.

Valerian scoffed. "Kung kayo ang mga ninong? Wala nang pag-asa ang mga anak ko."

Mahinang natawa si Calyx. "Wala ka nang choice, Volkzki. Kami lang ang nagta-tiyaga
sa kabaliwan mo."

"Agree." Sang-ayon ni Iuhence. "Sinong manghihingi ng twenty-five percent stocks sa

kompanyan

ko bilang regalo, si RV lang." Pumalatak ito. "'Yang anak mo, ang bata-bata pa,
mukhang pera na."

Tyron chuckled. "Pasensiya na, couzin, tama si Iuhence, 'yang si RV, nanghingi
sakin ng College Fund para daw sa fifth birthday niya."

Valerian smiled proudly. "That's my boy. Smart."

Knight rolled his eyes. "Smart and cunning. Parang ikaw lang."

"Shh!" It was Grace, silencing them. "Quiet. Mag-uumpisa na ang misa."

Mabilis na lumapit si Valerian sa asawa saka humalik sa labi nito.

"Sorry, moon cake. Mga baliw kasi ang mga kaibigan ko." Aniya.
Grace rolled her eyes. "Eh, isa ka ring baliw e. Kaya nga magkakaibigan kayo."

Sasagot sana siya ng biglang nag-umpisang nagsalita ang Pari.

Nag-uumpisa na ang binyag. Nakapalibot ang pitong ninong at ninang ni GV at VG. The
Christening took thirty minutes and after its done, RV asked the Priest.

"Father, hindi niyo ba ako papaligoan like sa ginawa niyo sa brothers ko?" Ang
kulit talaga nitong anak niya.

Mahinang natawa ang Pari. "No, child. Tapos ka nang binyagan noon."

"Oh." Napasimangot si RV. "Too bad i didn't saw it."

Napailing-iling ang asawa niya saka bumaling sa Pari. "Salamat, Father, may
kaunting salo-salo po sa bahay. May naka-ready na po na van sa labas para sa
transportation mo kasama ang mga Sakristan."

Magiliw namang ngumiti ang Pari. "Salamat, Mrs. Volkzki."

Ahh. Music to Valerian's ears. Halos anim na taon na silang mag-asawa ni Grace,
pero sa tuwing tinatawag ang asawa niya na Mrs. Volkzki,

napupuno ng kasiyahan ang puso niya.

"Guys, sa bahay ha?" Paalala ni Grace. "Don't worry, nagpa-cater kami. Hindi ako
ang nagluto."

"Okay!" Hiyas ni Lander.

"Yes! Can i bring some for my triplets?" Masayang tanong ni Calyx.

"Dalhin niyo nalang ang mga anak natin sa bahay nila Grace, Calyx. Ano ka ba!"
Saway ni Etheyl sa asawa na walang hiya.
"Uuwi lang kami para kunin si Saito Becker." Wika ni Themarie na nakatingin kay
Grace. "Pupunta kaagad kami sa bahay niyo."

"Sige, Thems, ingat." Nakangiting sabi ni Grace.

"Kami rin." Sabi ni Mhelanie na sinang-ayonan naman ng iba.

Nang makaalis ang mga kaibigan niya, nagkatinginan sila ni Grace saka naglapat ang
labi nila.

"Uwi na tayo." Ani Grace. "Mukhang naiinip na si RV, e."

Dumako ang tingin ni Valerian sa anak na nakahiga sa sahig ng simbahan. Napailing-

iling siya.

"RV, get up, baby. It's dirty." Matigas amg boses na sabi niya.

Mabilis namang tumayo ang anak niya. "Yes, Daddy Boss."

Natawa si Grace. "Yan kasi, palagi mong sinasama sa opisina mo." Pagkasabi niyon ay
naglakad na si Grace palabas ng simbahan, si RV naman ay nakabuntot dito.

Valerian looked softly at his lovely wife and wonderful children. He's so damn
lucky.

Lumabas na rin siya sa simbahan at sumakay sa back seat ng kotse niya.

"Let's go home, Lester." Aniya sa sekretarya na instant driver niya sa araw na

'yon.

"Yes, boss." Ani Lester.

"Yes, Daddy Boss." RV mimicked and grinned at him.

Mahina nalang silang natawa ni Grace habang karga-karga si GV at VG.

Nang makarating sa bahay niya,

kaagad na inilagay nila ni Grace ang magkambal sa crib saka inasikaso ang mga
bisita nila na isa-isa nang nagsisidatingan.

"DAD, thanks for coming." Nakangiting sabi ni Grace habang sinasalubong ang ama ni
Valerian.

"Hello, young lady." Nakipagbeso-beso ito saka tinapik ang balikat niya. "Pasensiya
na, hindi ako nakasama sa simbahan, medyo busy e."

"Dad, you're here." Anang boses ni Valerian saka tinapik ang balikat ng ama nito.

Grace smiled at the scene. For six years, palagi niyang hinihikayat si Valerian na
makipagbati na sa ama nito at isara na ang nakaraan nitong puno ng sakit. At kahit
paunti-unti, natuto na rin itong isara ang nakaraan at kahit papaano ay napatawad
na nito ang ama.

"Valerian, anak," bakas ang kasiyahan sa mukha nito, "nasaan ang kambal kong apo?"

"Nasa crib." Sagot naman ni Valerian at dumako ang tingin nito sa pinto ng bahay
nila. "Well, hello, old man."

Umingos ang ama niya na bagong dating. "Old man ka riyan, espadahan tayo gusto mo?"

Tumawa lang si Valerian saka nagtapikan ang dalawa ng balikat.

"Kumusta ka na old man?" Tanong ni Valerian sa ama niya.

Valerian didn't want to call his father Dad, na siyang ikinasiya naman ng ama niya.
Old man is Valerian's endearment for her father and it seems that her father likes
it.
"Heto, kaya ko pa ring pugotin ang ulo mo kapag sinaktan mo ang anak ko."
Kapagkuwan ay tumawa ito ng malakas. "Joke lang. Nasaan ang mga apo ko?"

"Nasa Crib pa-"

"Wowo!" Sigaw ni RV sabay talon na kaagad namang kinarga ng Daddy niya niya. "I
miss you." Bumaling naman ito sa ama ni Valerian. "Wowo, miss din kita. Where's my
twenty five percent shares of your company?"

Napailing-iling nalang ang ama ni Valerian. "Saka na, apo, kapag malaki ka na."

"Ano naman ang tingin mo sakin, wowo?" Napasimangot si RV. "Malaki na ako."

"You're just a toddler, baby." Hinalikan ni Grace ang nuo ng anak. "Saka na kapag
malaki ka na, ha?"

Nakasimangot itong tumango. "Okay, mommy." Bumaling ito sa kaniya. "Diba akin na
ang company mo kapag lumaki na ako, Daddy?"

"Yes, baby." Kaagad na sagot ni Valerian sa anak.

Grace just rolled her eyes. Spoiled talaga si RV. Ito kasi ang unang anak nila ni
Valerian, lahat ng atensiyon ay narito, kaya lahat ng gusto, nasusunod.

"Ibababa na kita, baby, ha?" Ani ng ama niya, "sumasakit ang mga joints ni wowo e."

Ngumisi si RV. "Matanda ka na, wowo."

Tumawa sila sa sinabi ni RV.

"Aba't itong batang 'to, mana sa ama." Komento ng Daddy niya.

"Anyways," anang ama ni Valerian sa humarap dito, "puwede ba kitang makausap para
sa pag-take over mo sa kompanya ko?"
Valerian smiled. "Sure." Bumaling ito sa kaniya. "Moon cake, sa library lang kami
ni Dad, ha?"

"Okay."

"Love you, moon cake." He kissed her on the lips.

"Love you too, baby."

"Bye, old man." Paalam ni Valerian sa ama niya.

"Sure, you wuss." Umingos ang ama niya saka tinungo ang Crib na kilalagyan ng
kambal.

Si RV naman ay nagtatalon patungo sa mga kalaro nito.

Grace smiled in happiness and contentment as she looks around their house full of
happy faces. Her life with Valerian is the most amazing part of her life. She had
never been so happy, so contented and so fulfilled. And that's thanks to her
husband who never stop loving her and making her happy.

-THE END

=================

Special Chapter

SPECIAL CHAPTER

"MOON CAKE, bakit ba hindi mo ako pinapansin?" Abot hanggang bubong ng bahay nila
ang inis ni Valerian habang nagtatanong. "Wala naman akong ginawang masama sayo.
Bakit ba?"

Umismid ang asawa niya saka tumagilid ng higa, malaki na ang tiyan nito kaya dahan-
dahan ang galaw nito. "Ayoko sayo. Ang baho mo."

Holy fuck!
Napanganga siya at napakurap-kurap. "Moon cake naman, e. Alam mo ba kung ilang
beses na akong nagpalit ng pabango para lang hindi ako mabaho sa pang-amoy mo?"

Inirapan siya nito. "Pakialam ko naman. Mabaho ka, kaya lumayo ka sa'kin!"

Valerian gritted his teeth in so much annoyance. Pilit niya itong iniintindi kasi
nga buntis, pero may mga pagkakataon na naiinis talaga siya.

Galit na lumabas siya ng silid niya at malalaki ang hakbang na umalis sa bahay
nila. Bibili siya ng bangong pabango. Mababaliw siya kapag hindi pa siya pansinin
ng moon cake niya. It's been two days!

Valerian sighed and went to the nearest store to buy new cologne. Nang makabili
siya, kaagad siyang bumalik sa bahay. At ganoon nalang ang gulat niya ng makita si
Grace sa sala at nakasimangot sa kaniya.

"Moon cake..."

"Nagugutom ako." Ang haba ng nguso nito.

Tumabi siya ng upo rito at nakahinga siya ng maluwang ng hindi siya nito
ipinagtulakan palayo dahil mabaho siya.

"Anong gusto mong kainin, moon cake ko?"

Umakto itong nag-iisip. "Ahm, gusto ko santol na walang buto."

Tumaas ang kilay niya. Hindi talaga normal ang magiging anak nila ni Grace.
Nahahalata iyon sa pagkain.

"Ahm, moon cake," malumanay ang boses

niya, "walang santol na walang buto."

Dumilim ang mukha nito at tumalim ang mga mata. "Mayroon!"

Valerian sighed. "Fine. Fine. Maghahanap na ako."

Kaagad namang umaliwalas ang mukha nito saka ngumiti. "Thank you, baby."

He smiled. He loves making his wife happy. "Sige, mag-agahan ka na, tapos hintayin
mo ang pagbalik ko, ha?"

Grace smiled widely. "Okay, baby."

Valerian kissed his wife first before leaving the house with his wallet on his back
pocket. Napailing-iling nalang siya habang nagmamaneho ng sasakyan. Saan naman kaya
siya maghahanap ng santol na walang buto? Parang wala namang ganoon e.

Fuck! Fuck! Fuck!

Two hours later...

Sumalampak ng upo ni Knight sa semento. "Ayoko na! Walang santol na ganoon!"

Pinandilatan niya ito. "E bakit ka sumama? Sinabi ko bang sumama ka? Ikaw tong
humarang sa sasakyan ko para sumama. Fuck you!"
Umasim ang mukha ni Knight. "Akala ko kasi normal na prutas ang hinahanap mo, may
lahing alien pala!"

Umingos siya. "Sumakay ka na nga, pupunta tayo sa isa pang bilihan ng prutas."

Knight gives him a deadpan look. "Ibang bilihan ng prutas? Val, my friend, you do
realize that there's no such thing as santol with no buto. Fuck! It even sounds
weird!"

Valerian sighed and step inside his car. Ganoon din ang ginawa ni Knight.

"Alam ko namang wala e." Sintemyento niya habang binbuhay ang makina ng sasakyan.
"Pero alang naman umuwi ako ng walang dala. Magagalit ang asawa ko."

"Takusa ka kasi." Pang-iinis ni Knight.

"No, Im not." Inis niyang tugon. "Mahal ko lang ang asawa

ko at kaya kong gawin lahat para sa kaniya makita ko lang na masaya siya."

Napalatak si Knight. "Naks naman, Val, Mr. Cheesy of the year ka rin."

Valerian rolled his eyes. "Huwag mo akong kausapin."

"Sino ba ang salita ng salita?"

Pinausap niya ang sasakyan. "Nabu-buwesit na ako sayo, Velazquez. Ihuhulog kita
riyan e."

Tinawanan lang siya ng loko saka nagsalita. "Okay na ang nabili natin." Tumingin
ito sa dalawang kilong santol na nasa back seat. "Okay na yan."

Umiling siya. "No, you dont understand, makikitid ang utak ng babaeng buntis, at
hindi exemption doon ang asawa ko. If she like this kind of fruit, yon na yon.
Kahit pa gaano iyon ka weird at ka out of this world." At ayaw niyang malungkot ang
asawa niya. "Saka gusto kong maging masaya ang asawa ko."

"Oo na." Umiling-iling pa 'to. "Wala na akong sinabi."

Napuno ang katahimikan sa loob ng sasakyan niya hanggang sa makarating sila sa

bahay niya. Kaagad namang umuwi si Knight, samantalang siya naman ay kinakabahang
pumasok sa loob ng bahay dala-dala ang dalawang kilong santol.

Valerian gulped when he saw Grace waiting for him in the sofa. "Hey, moon cake."

Grace smiled. "Hey, baby."

Lumapit siya rito at umupo sa tabi nito. "Wala akong nahanap na santol na walang
buto." Masusi niyang pinag-aralan ang emosyon sa mukha nito. She looks calm and
happy. "Hindi ka ba galit kasi wala akong nahanap?"

Umiling ito saka kinuha ang kamay niya at inilapat sa bilog nitong tiyan.

"Feel him, Valerian." Anito.

Hindi niya maintindihan ang ibig nitong sabihin at akmang ilalayo ang kamay sa

tiyan nito ng maramdaman niya na parang may tumama sa palad niya.

Namilog ang mata niya. "No way..." hindi siya makapaniwala.

Mahina itong tumawa. "Yes way."

Unti-unting gumuhit ang malapad na ngiti sa mga labi niya. "He... kicked..." hindi
pa rin siya makapaniwala. "Oh my god, he kicked!"

Ang mahinang tawa nito ay nauwi sa malakas na tawa. "Yes, baby, he did."

Tumawa na rin siya saka masayang niyakap ang asawa. "Thank you. Thank you so much!
Naramdaman ko lang na sumipa siya, gumaan ang pakiramdam ko." Pinakawalan niya ito
saka iniabot dito ang santol na nabili niya. "Sorry, moon cake, ito lang ang
nahanap ko. I'd been to ten-"

"Thanks." Hinalikan siya nito sa mga labi. "Okay na 'to."

"So," may pag-aalangan ang boses niya. "Hindi mo ako babatuhin kasi hindi ko
nahanap ang gusto mo?"

Natatawa itong umiling-iling. "Nope. Masaya ako e. Pero kung bad trip ako ngayon,
baka may bukol ka na."

Doon nakahinga ng maluwang si Valerian. Salamat sa Diyos. The last time na hindi
niya nahanap ang gusto nito, nagkabukol lang naman siya.

TWO MONTHS LATER...

"VALERIAN!" The screaming voice of his wife made him froze.

Nasa kalagitnaan siya ng pagbaba sa hagdan kasi kukuha siya ng tubig dahil nauuhaw
ang asawa niya, nang bigla niyang narinig ang pasigaw na pagtawag ni Grace sa
pangalan niya.

"Valerian!" She screamed his name again.

Dread consumed him. "Fuck! Fuck! Fuck!"

Panay ang mura niya habang tumatakbo pabalik sa silid nila.

"Fuck!" He cussed when he entered their room and saw Grace standing; blood is
dripping down her

thighs. "Holy fuck!"

Pinandilatan siya nito. "Huwag kang magmumura!" Napakapit ito sa gilid ng kama.
"Manganganak na yata ako!"

Nanigas ang katawan niya sa kinatatayuan. He's shock with the mixture of fear.

"Valerian! Dont just stand there! Moved!" Sigaw ng asawa niya na nagpabuhay sa dugo
niya.

Tumakbo siya palapit dito at mabilis itong binuhat saka nagmamadaling lumabas mg
sasakyan at pinaharurot iyon patungo sa Romero's Hospital.

"Ang mga damit ng bata..." nakangiwing sabi ni Grace habang namimilipit ito sa
sakit.
Fuck! No! Fuck!

"Saka na 'yon." Nanginginig ang kamay niya. Hindi niya kayang tingnan ang kalagayan
ng asawa niya. "Holy fuck! Are you in so much pain, moon cake?"

"Ikaw kaya ang mag-labor!" Pinagpapawisan na ito. "Bilisan mo pa, Valerian! Masakit
na!" She screamed in pain again.

Pakiramdam no Valerian at ginugutay-gutay ang puso niya sa bawat sigaw ni Grace.

Nasasaktan ito dahil sa kaniya. Nang tumingin siya rito mula sa review mirror, para
siyang nanghina ng makitang namumutla ito.

"Oh fuck!" Mura niya saka mas binilisan pa ang pagtakbo.

Thanks God. After five minutes, nakarating din sila sa Hospital. Kaagad niyang
pinangko ang asawa at patakbong pumasok sa emergency room.

"My wife! Manganganak na siya!" Sigaw niya habang papasok.

Kaagad siyang nilapitan ng mga nurses.

"Relax lang, Sir. Pakilagay ng asawa niyo dito." Anang nurse na lalaki na tinuro
ang isang stretcher.

Mabilis niyang ihiniga doon ang asawa saka madilim ang mukhang bumaling sa lalaking
nurse. "I'm a jealous and possessive husband,

so kung ako sayo, huwag kang titiningin o hahawak sa asawa ko. Baka mapatay kita."
Bumaling siya sa mga babaeng nurse. "SI Dra. Czarina Salem-Stroam ang OB ng asawa
ko. My wife's name is Grace Oquendo-Volkzki."

"Yes, sir. Tatawagan na namin siya ngayon din." Anang nurse na binabae saka
patakbong lumabas ng emergency room.

Ang isa babaeng nurse naman ay ipinasok ang kamay sa loob ng suot na duster ni
Grace.

Mariing pumikit ang asawa niya. "Valerian..." kinagat nito ang pang-ibabang labi.
"Masakit... baby."

Hinawakan niya ang kamay nito saka hinalikan. "I'm here. Hindi kita iiwan."

Grace tried to force a smile, pero nauwi iyon sa ngiwi dahil namilipit na naman ito
sa sakit.

"Ma'am, malapit na po kayong manganak. Dadalhin ka na namin sa Delivery room."

Anang nurse.

Saka biglang pumasok ang binabaeng nurse. "On the way na daw si Dra. Stroam. Dalhin
na raw si Mrs. Volkzki sa DR."

Tumango ang babaeng nurse saka mabilis na dinala ang asawa niya sa delivery room.

"Fuck! Hey! Sasama ako!" Sigaw niya saka tumakbong sinundan ang stretcher kung
nasaan si Grace.

Malakas na napamura si Valerian ng hindi niya maabutang nakabukas ang pinto ng DR.
Tinulak niya iyon pabukas pero pinigilan siya ng isang nurse na babae.
"Sir, hindi po kayo puwede rito." Anito habang humaharang sa dinaraanan niya.

He glared at the woman. "Anong hindi puwede?! Asawa ko ang nasa loob! She needs
me!"

"Pero, Sir-"

"Walang pero-pero! Papasukin mo ako!"

"Sir, hindi talaga puwede, e. Ako ang mapapagalitan." Panay ang harang nito sa
dadaanan niya.

"Papasukin mo

ako sabi."

"Sir, bawal nga-"

"Enough!" Anang boses ng babae sa likuran niya. "Mr. Volkzki, please, bawal ka sa
loob ng Delivery Room."

Lumingon siya. Nakita niya si Dra. Czarina Stroam. "What?"

"Bawal ka sa loob." Ngumiti ito. "Ako na ang bahala sa asawa mo. I'll make sure
she's okay."

Huminga siya ng malalim. "But my wife-"

"-will be fine."

"But-"

"No buts." Tinulak siya nito palabas ng DR. "Asikasohin mo nalang ang mga
gagamiting gamit ng anak mo."

Tumango siya. "Okay. I will."

Humakbang siya ng paatras saka mabilis na tumakbo sa Information Desk.

"Hi." Hinihingal niyang aniya. "Puwede bang makigamit ng telepono? Emergency lang."

Ngumiti ang babae na medyo may edad na. "Sige po, Sir."

Mabilis niyang i-di-nial ang numero ni Knight at nagpasalamat ng sumagot ito

kaagad.

"Who's this?" Walang emosyon ang boses nito at halatang bagong gising.

"It's me, Val." Aniya. "Nasa Hospital ako ngayon."

"Holy fuck! What happened?" Bigla nag-alala ang boses nito.

"Manganganak na si Grace e. Anyway, puwedeng makisuyo?"

"Sure."

"Puwede bang pakikuha ng mga damit ni baby? Nasa kuwarto namin, sa gilid ng closet
ko. Nasa loob iyon lahat ng isang malaking maleta na kulay dark blue."

"Copy. Saang Hospital?"

"Romero's Hospital."

"Okay. I'll be there." Nawala ito sa kabilang linya, siya naman ay ibinaba na ang
telepono.

Kaagad siyang bumalik sa labas ng delivery room saka doon hinintay ang asawa niya.
Gustong-gusto niyang pumasok pero alam niyang hindi puwede. But, fuck! He wants

to see his wife!

Akmang hahakbang siya palapit sa pinto ng DR ng lumabas mula roonsi Dra. Czarina
Stroam. "Doc."

She smiled. "Your wife and son are okay."

Nakahinga siya sa wakas ng maluwang sa narinig. "Puwede ko na ba silang makita?"

"Later. Nililinis pa ang asawa mo at anak." Anito. "Anyways, nasa Room 104 kayo sa
OB-Gyne Ward. Pinahanda ko na 'yon kahapon pa. Doon mo nalang dalhin ang mga gamit
ng bata. Kukunin ko ang mga kakailanganin ko mamaya."

"Copy."

Bumalik si Valerian sa Information Desk para sana makitawag ulit ng makita niya si
Knight na naglalakad.

Thanks heavens!

"Velazquez." Pinigilan niya ang sumigaw para marinig siya nito. "I'm here."

Thanks God, narinig siya nito.

Knight jogged towards him. "Here." Itinaas nito ang maleta na kulay dark blue. "Ito
ba?"

"Yes." Kinuha niya ang maleta sa kaibigan saka dinala iyon sa room na sinabi ni
Dra. Stroam.

After a couple of minutes, nurses wheeled his wife inside. Kaagad siyang tumayo
mula sa kinauupuan saka lumapit sa asawa niya na inililipat na sa kama. Pagkatapos
ay kaagad namang umalis ang mga nurse.

He sits on the space next to Grace. "Hey, moon cake. How are you?"

Nang hindi sumagot ang asawa dahil tulog, hinalikan niya ito sa nuo saka sa mga
labi. She looks so tired. Mabuti naman ang tapos na rin itong manganak.

"Magandang buhay sa inyong lahat." Anang masayang boses mula sa pinto ng silid.

Kaagad siyang lumingon at nakita si Dra. Czarina Stroam na nakangiti habang wini-
wheeled in nito ang isang sanggol papasok.
Kaagad na bumaba ang

tingin niya sa sanggol at matiim iyong pinakatitigan. "Is that my boy?" Tanong
niya.

Tumango ang Doktora. "Yes." Ngumiti ito, "sige, maiwan ko muna kayo. Babalik nalang
ako mamaya."

Valerian stands up and walks towards his child. "My baby..." hinaplos niya ang
mukha ng sanggol, "God, he's so cute." Napakurap-kurap siya ng maramdamang may
namuong luha sa mga mata niya. "My baby... mine."

Maingat niyang kinarga ang anak, si Knight naman ay nasa tabi niya, hinahaplos ang
mukha ng anak niya.

"Hmm. This one will be spoiled rotten." Ani Knight. "Nararamdaman ko na."

Ngumiti siya. "Yes. He will be."

"Ano naman ang pangalan niya?" Tanong ulit ni Knight.

Nagkibit-balikat siya. "I will let my wife name him. Siya naman ang naghirap
manganak e. She deserved it."

Hinaplos ni Knight ang ulo ng anak niya. "Someday, your son will play with mine."
Nakangiting sabi nito. "Magiging matalik din silang nagkaibigan tulad natin.
Palaging nariyan para sa isa't-isa. Kung kailan mangyayari 'yon," Knight chuckled,
"yan ang hindi ko alam."

Valerian tsked. "That'll be soon, Velazquez."

Knight grinned. "Yeah. Soon."

That made Valerian smiled. Sa wakas. Gusto na rin nitong magkaanak. Naiintindihan
niya naman kung ayaw nito. In Knight's life, love is not a luxury. You dont choose
who you marry. Iba ang pipili para sayo. And rest assured that your life will suck.

Sana naman nahanap na ni Knight ang babaeng magbibigay rito ng kasiyahan tulad ng
kasiyahang naibibigay ni Grace sa kaniya sa simpling ngiti lang nito.

"Baby..." ani ng namamaos na tinig.

Valerian quickly turns around and smile when he saw Grace, awake.

"Moon cake," kaagad siyang lumapit dito at inilapag ang anak nila sa kama, sa tabi
nito, "heto na si baby."

Masaya itong ngumiti. "Reev Venedict." She kissed their son's forehead. "Yan ang
gusto kong pangalan ng anak natin. RV for short."

Valerian smiled. "RV it is."

"Ninong ako." Ani Knight.

Mahinang natawa si Grace. "Excited ka. Gusto mo i-sponsor ang binyag ng anak namin,
ha, Knight?"

Knight grumbled. "Ayoko nga. Ninong lang ang gusto ko. Diyan na nga kayo at
magpakasaya. Nang-iinggit kayo e." He said then left.
Napailing-iling nalang si Valerian saka tumingin sa asawa. "I love you, moon cake.
Salamat dahil binigyan mo ako ng cute na cute na anak."

Grace smiled lovingly at him. "Salamat din sa pagmamahal. Love you too, baby."

AUTHOR'S NOTE: Maraming nagtatanong kung bakit walang update. Sorry, masakit na
naman ang mata ko e. I need to rest my eyes for awhile. Tapos mukhang may writer's
block ako.

Last update ko to. Nagpapaalam lang for a while. Rest muna ako.