Avrupa sanatının kilise ve din ekseninden bağımsızlaşması rönesans ile başlamış ve altın çağına

erişmiştir. Büyük fikir adamları ve sanat insanları hem sanatlarını hem de düşüncelerini baskıdan uzak
özgürce ifade edebilmiştir. 1483 yılında Urbino’da doğan Rafael de onlardan biri olacaktır pek tabi ki
de. İlk resim derslerini babasından almış, daha sonra Leonardo Da Vinci’yi görmek üzere Floransa’ya
gitmiş ve orada Michelangelo ve Da Vinci'nin eserlerini dört sene boyunca incelemiştir. Michelangelo
portreciliğe pek değer biçmezdi bunu yapan, portreciliğe değer kazandıran Rafael olmuştur. Daha
sonra Rafael oradan da ayrılıp Roma şehrine geçiyor Vatikan Salonunu 2 tane ünlü eseriyle süslüyor.
Bunlardan ilki, Kutsal Kitab’ın Tartışılması adında ünlü fresklerinden biri, öteki ise Gerçek Adalet
isminde freskidir. Bunlar Rönesans fresk sanatı açısından birbirinden değerli iki eserdir ayrıca. Kilise,
bu yaptığı freskleri o kadar beğeniyor ki eskiden yapılmış bütün fresklerin düzenlemesi için Rafael'i
görevlendiriyor. Peki sanatında nasıl bir üslup kullanmış bir de ona bakalım, Rafael, kendinden önceki
bütün sanatçıları gözlemlemiş ve hepsinden birer vurgu almış ve bunu mükemmel şekilde
harmanlayıp eserlerine yansıtmıştır. Hemen hemen bütün eserlerinde ana tema Meryem Ana
figürünü rengi ve çizgileri eşsiz şekilde kullanarak bir araya getirmiş,

Buraya kadar Rafael'in sanatla buluşması ve üslubuyla ilgili biraz bilgi edindiğimize göre şimdi de asıl
konumuz olan Atina Okulu eserine giriş yapalım.Papa Julius, Vatikan kütüphanesinin duvarına değişik
bir fresk yapması ister ondan, dönem gelenekleri kütüphane duvarlarında genellikle şair ve yazarların
resimleri bulunmasına rağmen rafael, felsefe düşünürlerinin resimlerini yapmayı tercih etmiş.1509-
1511 yılları arasında, Vatikan sarayında yapmaya başlamış olduğu bu eser, düşünce tarihi, felsefe ve
astroloji tarihine ışık tutan belki de en önemli eser. Biraz geniş açıdan bakıldığında kemerli bir mekana
yerleştirilen ana figürlerden olan Platon ve Aristo’nun etrafında bulunan diğer filozof ve bilim
adamlarıyla kalabalık bir görünüm gösteriyor, ve tabloya çizilen 59 bilim ve felsefi düşünür insan
bilinçsiz şekilde yerleştirilmemiştir, Rafael bu eseri nasıl yapmış ona baktıktan sonra çizilen kişilerin
kim olduğu ve felsefe-bilim açısından bize neler kattığına bakacağız. Sıva üstüne, su ve kireç bileşimi
bir çözelti aracılığıyla karıştırılan renk pigmentleriyle yapılıyor. Benim dikkatimi çeken ise Rafael'in
felsefe ile bir ilişkisinin olmamasına karşılık yaptığı bu eşsiz eserde birden fazla felsefik olgu ve konu
barındırmasıdır. Önemli ve dikkat verilmesi gereken diğer nokta ise eser Vatikan'ın içinde ama tek bir
dini olgu ve konu yok.

Şimdi ise tabloda kimler var, Rafael dünyaca ünlü tablosunda hangi felsefe ve bilim insanını çizmiş bir
bakalım. Altta numaralı şekilde bulunan resmi incelemenizde fayda olabilir. 1 ve 2 numaralı kişilere
bakalım, bunlar klasik Yunan Felsefesinin iki çok önemli karakteri Platon ve Aristoteles'ten başkası
değildir. Platon Aristo'nun, öğrencisidir, giyinişlerine bakarsanız Platon yaşlı, çıplak ayaklı
resmedilirken Aristo iyi giyinimli olarak resmedilmiş. Platonun elindeki kitabı görüyor musunuz işte o
kitap ünlü eseri 'Timaeus'dur. Aristonun elinde ise 'Ethics' vardır. Platonun yukarıya kalkan elini
gördünüz mü işte o felsefesini yansıtır, bihginin temel kaynağı göktedir anlamını taşır. Aristo ise
aşağıyı gösteren eliyle, bilginin tüm kaynağı olaraktan yeryüzünü gösterir.

Şimdi dikkatle geniş açıdan bakın ki yazının bitimine doğru bunu kendiniz farkedebileceksınız.
Resimdeki kişiler platonun olduğu taraftakiler ve Aristonun tarafındakıler rastgele yerleştırılmemış.
Rafael burada öyle bir zeka kullanmış ki bilginin kaynağı konusunda zıt düşen kişiler aynı fıkırde
oldukları kişilerin tarafında olmuşlardır.

3. resimde yeşiller içinde gördüğümüz kişi pek tabi ki de Sokrates'dir.

4.resimdeki ise elindeki deftere yazı yazmakta olan Pisagor'u görüyoruz.

5. resimde merdivenlerin başında masasına dayanmış düşünen adam ilk çağ filozofu Heraklitos'tur.

6.resimde merdivenlerde elindekini inceleyen kişi Diyojen’dir. Diyojen Atina sokaklarında içinde
yaşadığı bir fıçıdan başka bir varlığa sahip değilken karşılaştığı Büyük İskendere 'gölge etme başka
ihsan istemez' lafını etmiş kişidir.

7.resimde Pisagor’un tam sağdaki dengeleyici figürü Öklid’dir. Çevresindeki öğrencilere yerdeki
tabloya çizilmiş bir şekli anlatmaktadır.

8 ve 9. resimde ise zamanın en önemli gökbilimcilerinden ikisi resmedilmiştir. Bunlar Zerdust ve

Batlamyus'dur. Elinde yerküre tutan kişi Batlamyus, gezegenlerin hareketleri konusunda çalışmalar
yapar. Zerdsst’ün elinde ise bir gökküre bulunmakta.

Peki bu ikisi arasında duran kişi kim bu Rafael'in kendisidir, ayrıca tabloda seyirciye doğru bakan tek
figürdür.

10) Protogenes

11) Apelles, Antik Yunan ressamı (Raphael’in kendi portresinin görüntüsündedir ve resimde seyirciye
doğru bakan tek figürdür)

12) Plotinus

13) Aeschines veya Xenophon

14) Antisthenes, Xenophon veya Timon

15) Alcibiades veya Büyük İskender

16) Citium’un Zenosu

17) Epicurus

18) Boethius, Anaximander veya Empedocles

19) Averroes

20. Ve gelelim en ilginç kişiye, ona neden ilginç dediğimi soracak olursanız bu 59 figür içerisinde
çizilmiş olan tek kadındır. İskenderiyeli felsefe, matematik ve astronomi profesörü Hypatia'dır bu kişi.
Dönem şartları gereği kilisenin bu kadın figürüne karşı çıkacağını bilen Rafael, bu esmer tenli kadını
beyaz tenli yapmış ve papanın yeğenine benzeterek çizmiştir.

21) Parmenides

Rafael'in bu muhteşem rönesans eseri günümüzde Vatikan Müzeleri içinde yer alan Papalık
Odaları’ndan ‘Stanza della Segnatura’nın bir duvarını kaplamaktadır.