ள த் ள யாய் அம ர்தம்

ஒ ந ம டத் த ல் எத் தைனேயா க ேலா மீ ட்டர் ரத் ைதக் கடந் வ க ற

ராக் ெகட் . எங் ேகா ஒ ைலய ல் நடக் க ன் ற ந கழ் கைள, அந் த
ந ம டத் த ேலேய உலக ன் அைனத் த் த ைசகள ம் ெவள ச்சம ட் வ க ற
ெதாைலக் காட் ச .
அந் த வைகய ல் , மன த உணர் கைள ந ம டங் கள ல் ெசால் ம் கைதகள்
இைவ. வாழ் க் ைகய ன் எல் லா கள ந் ம் அ பவ ந தர்சனங் கைள
ச ச ேதன் ள கைளப்ேபால் த ரட் ய ேதன் அைடகள் .
வாழ் க் ைகேயா ப ன் னப்பட் ட நைட ைற சம் பவங் கைள உ க் கமாக ம் ,
நைகச் ைவ உணர்ேவா ம் ஒ சல மண த் ள கள ல் ெசால் , நம்
ச ந் தைனக் வ ந் தாக அைமந் த க் ம் இந் தக் கைதகள் , மனச் ேசார் க்
ம ந் தாக ம் வ ளங் ம் .
ஆனந் த வ கடன ல் பர ெபற் ற ‘ஒ ந ம டக் கைதகள் ’ வாசகர்கள டம் அேமாக
வரேவற் ைபப் ெபற் றன. த ய வ வத் த ல் ம ன ஓவ யங் க டன் ம ள ர்ந்த அந் த
ம ன் ம ன க் கைதகள் இப்ேபா த் தக வ வ ல் ெவள வ க ற .
ைகயடக் கமான இந் த ைல பஸ், ரய ல் பயணங் கள ன் ேபா எள தாக
எ த் ச் ெசன் ப க் கலாம் ... ரச க் கலாம் ... ஒவ் ெவா ந ம டத் த ம் இந் த
உலைக ஊ வ ப் பார்க்கலாம் !
-பத ப்பாளர்
உள் ேள...
தண்ணீரப
் ் ெபண்கள் !
ஒ ந ைக தாயாக றாள் !
றல்
பலம்
உற கள் !
ஜாக் க ரைத!
தகப்பன் தா !
பக் தா... பக் தா!
காதல் ... க தய் யா!
ச ல் லைற!
ள்
அ அவன் இல் ைல!
தாய் ைம
ன் ேனற் றம்
எண்ண ப்பார்!
பார்த் ப் பார்த் ...
த .ெகா. - த .ெகா.ப
ெபண் மனம்
யார் மன ல யா ?
தண்டைன
ெசாத்
அதற் ம் ச ல வழ கள் !
ந ழல் ந ஜமாக ற !
பத் ைபசா ஸ்கீ ம் !
அவமானமா இ க் !
அவ க் ஒ ேவைல!
க ர க் ெகட்
இழப்ப ல் இரண் வ தம் !
இறந் தவள் எ த ய க தம் !
மணமகள் !
எத ர் ட் ல் அவள் !
பாவம் டா பாட் !
எத ர்க்காற் !
ப்பர் ஹீ ேரா!
இரண் க தங் கள் !
தர்ம தர சனம் !
கவர் ஞானம் !
த ண்டாட் டம் !
உற !
ண் ேகால்
24 மண ேநர ம் ...
அவன் பார்ைவய ல் அந் தப்படம் !
எல் லாம் ெதர ம் . ஆனா...
ச கரம்
கா(ர்)ரணம் !
ேபாத மரம் !
மாம யார்!
சா ர்யம் !
அவசர உதவ !
வாய் !
ைற!
ைக !
ந ற் ப ேவ...
ச ன் னப் ள் ைளயா இ க் ேக!
உட் கார ஒ இடம் !
ப் ைபயன் !
தனக் த் தாேன...
தம ழ் ப் பாட் !
ெதள !
ெவ க் கப் ேபாக ற ..!
தங் கப் பல்
கண் ம் கண் ம் ெகாள் ைளய த் தால்
கல் ள மங் கன்
ரத் தாேத!
இரண்டாவ இன் ன ங் ஸ்
நம் ப க் ைக
ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர!
அப்பா கத் த ல் ...
ப்ஸ் தர்மம் !
உக் காந் ேயாச க் க றாங் கப்பா!
மேரசன் என் ெறா வள் ளல் !
காரணம் ..?
த் தம் !
ெசயல் !
ைழந் ைத!
தங் கச்ச இ க் ம் ேபாேத...
தீ ர்ப் !
பயம் !
ேபர ைல!
ேபரம்
ேடஸ்ட்
கல் யாணம் எப்ேபா !
ஆட் டம் !
ஞானம் ேத ...
த த க் மர யாைத!
எர க ற ெந ப்ப ல் ...
ந ைன கள் !
வசத ய ல் லாத க ராமத் வ !
ஹீ ேரா!
கஸ்டமர் ைசக் காலஜ !
இந் த வய க் ேமல...
எத ர்பாராத உதவ !
ஒ வன் ஒ த் த
இ க் கா... இ க் கா?
ப ரார்த்தைன!
கா ப் ெபட் ?!
ப ச்சதாப் பார்த் ...
தல் இடம் !
ேபா ஸ் மாப்ப ள் ைள!
அவன் தான் இவன் !
இந் த யாவ ல் இ க் க ேறாமா?
 ் ் ெபண்கள் !
தண்ணீரப

‘‘வ , உனக் இந் தத் தா ப்பரா இ க் டா! ஜீ ன யஸ் மாத ர ெதர யேற!
இப்ப ேய ெமய ன் ெடய ன் பண் !” - ெசான் னவள் ேர கா. என் ய ர்க்
காத !
“ஐஸ்க் ரீம் சாப்ப டலாமா?” என் ேறன் .
“பாராட் ன க் ட் ரீட்டா? ெபர ய கப்பா வாங் டா! அல் ப்ஸ் மாத ர அஞ்
பா ஐஸ் வாங் க க் ெகா த் , நக் க ட் றப் ேபாேற!” என் றாள் .
ெசால் க் ெகாண் இ ந் தேபாேத, ச ச ெவன் சாரல் அ க் க, ‘‘வர்ற யா,
உள் ேள ேபாய் உட் கார்ந் க் கலாம் ?” என் ேறன் .
“ஏய் ... இ டா! எவ் ேளா நல் லா இ க் . ரச க் கத் ெதர யாத ண்டமா
இ க் க ேய, உன் ைனப் ேபாய் லவ் பண்ேறன் பா !” என் ைகையப் ப த்
இ த் , சாரல் ெதற ப்ப ல் உட் காரைவத் தாள் .
ப ற ஒ நாள் ...
“வ ஷால் , தல் ல இந் தத் தா ைய எ ப்பா! ப ச்ைசக் காரன் மாத ர இ க் !” -
ேர காேவதான் !
“ஐஸ்க் ரீம் சாப்ப டற யா?” என் ேறன் .
“ேவணாம் . ராத் த ர பன் னண் மண க் ப் ைபத் த யக் காரன் தான் ஐஸ்க் ரீம்
த ன் பான் !”
அன் ைறய த னம் ேபாலேவ, சாரல் மைழ!
“ேஹய் ... மைழ ெபய் . உைறக் கேவ இல் யா?” என் றாள் .
 “இல் ல... இ நல் லா க் !”
“நாைளக் ஆபஸ் இ க் , ெதர ம ல் ேல? ரம் வந் ப த் தா, யார் இங் ேக
அவத ப்படற ? தல் ல எ ந் உள் ேள வா!”
என் ன ஆச் ேர கா க் ? ேவெறாண் ம ல் ைல... கல் யாணம் ஆய ச் ,
எனக் ம் அவ க் ம் !
- ஆர்.ைஷலஜா
 ஒ ந ைக தாயாக றாள் !

ந ைக மீ னேலாசன , ழந் ைதக் ச் சாப்பா ஊட் ட யற் ச ெசய் ெகாண்

இ ந் தாள் . ழந் ைத அவள் ப ய ல் அகப்படாமல் ஓ ஓ ப் ேபாய ற் .
மீ னேலாசன அதன் ப ன் னாேலேய ஓ ப் ேபாய் , ெகஞ் ச க் ெகாஞ் ச ேசா
ஊட் னாள் . ‘‘ேடய் கண்ணா! ஓடாதடா... என் ெசல் லம் இல் ல, சமத் தா மம் மம்
சாப்ப வ யாம் , என் ன...’’ என் அவள் ெகஞ் ச க் ெகாண் இ ந் தேபாேத, கட் ...
கட் ... என் றார் ைடரக் டர்.
‘‘என் னம் மா... இேதாட நா ேடக் ஆய ச் . உன் கத் ல ஒ தாய் க்
உண்டான பாசேம வர ேய! எக் ஸ்ப ரஷன் சர யா இல் ேல. ேலசா ேகாபம்
ெதர . ழந் ைத என் னதான் ம் பண்ண னா ம் , உன் கத் ல உள் ள
அன் ள ம் மாறக் டா . சர யா?’’
‘‘ஓ.ேக. சார்... இப்ப கெரக் டா பண்ண ேறன் !’’
 ட் ங் ந் வட் க் வந் தாள் மீ னேலாசன . அவள ன் இரண் வய க்
ழந் ைத ேவைலக் கார ய ன் ம ய ல் உட் கார்ந் சமர்த்தாக மம் மம்
சாப்ப ட் க் ெகாண் இ ந் த !
- எஸ்.ெஜயெலட் ம
 றல்

‘‘நாட் ல மன தாப மானேம ெசத் ப்ேபாச் லதா! அவனவ க் ம்

யநலம் தான் ெபர சா இ க் ” என் ேறன் மைனவ ய டம் வ த் தமாக.
“என் னங் க ஆச் ?” என் றாள் .
 “வர்ற வழ ய ல ஒ ஆக் ெடன் ட் ! ஆட் ேடா ைரவர் ஸ்பாட் லேய கா
ேபால! உள் ேள ஒ ெபர யவர் அ பட் க் க டக் க றார். அவர் சம் சாரத் க் ம்
நல் ல அ . ‘ஐேயா! யாராவ வந் ெஹல் ப்பண் ங் கேளன் ’ பர தாபமா
கதற க் க ட் இ க் காங் க. ஆனா, ஒ த் தனாவ உதவ க் ப் ேபாக ேம..?
ம் ம் ! அத் தைன ேப க் ம் பயம் . பாழாப்ேபான பயம் . ேபா ஸ், ேகார்ட்,
வ சாரைணன் அைலய ேமன் பயம் ..! யநலம் ச்ச ஜனங் க!’’
“நீங் க என் ன பண்ணீங்க?”
“என் ன ேகக் கேற நீ? அங் க என் ன, என் மாமனாரா ேமேனஜரா இ க் கான் ?
டயத் க் ஆபஸ் ேபாகைலன் னா சீ ட்ைடக் க ழ ச் வான் , ெதர ம் ல?”
- பா.சத் த யேமாகன்
 பலம்

ராஜேசகரன் ஒ ப ச னஸ் ேமக் னட் . ேகா கள ல் ரள் பவர். பணம் தான் அவர
பலம் . ஆ தம் . அத் தைன ேபைர ம் பணத் தாேலேய அ ப்பார். ேபான வாரம்
அவர கம் ெபன ய ல் நடக் க இ ந் த ேவைல ந த் தத் ைதக் டப்
பணத் தால் தான் த த் ந த் த னார். ன யன் டைரப் பணத் தால் அ த் தார்.
ெவற் ற !
அன் ைறக் ராஜேசகரன் ெபா ேபாக் காகக் காட் ல் மான் ேவட் ைட
ஆ னார். ெகா த் தமான் . சர யான ேவட் ைட. சட் டம் ேபச ய காட் லாகா
அத கார ையப் பணத் தால் அ த் தார்.
வ த ம் ம் வழ ய ல் அவர ஜீ ப் வ பத் க் ள் ளான . பலத் த அ பட் ரத் த
சகத ய ல் வ ந் க டந் தார் ராஜேசகரன் . அவைரக் காப்பாற் ற வராமல் ,
சாைலெயங் ம் இைறந் க டந் த அவர ‘பலம் ‘!
- த்
 உற கள் !

‘‘வணக் க ங் க! ட ன் ல ஒ கைட ேபாடலாம் இ க் ேகன் . ேலான்

ெகாஞ் சம் ஜாஸ்த யா ேபாட் த் தந் தீங் கன் னா உதவ யா இ க் ங் க. ஐயா
இங் க இ க் ம் ேபாேத ச் க் ெகா த் தா நல் லா இ க் ம் . ஒ வைகய ல,
ஐயா என் சம் சாரத் க் ப் ெபர யப்பா ைறயாக ம் வட் ல ம் ெசால் ச் .
நாமதாேனங் க நம் மா ங் கைளக் ைக க் க வ ட ம் ...’’ - ேபங் க் ேமேனஜர டம்
ைழந் ேபச , கார ய சாதகம் ெசய் ெகாண் தன் கைடக் த் த ம் ப னான்
கேணசன் .
‘‘ச த் தப்பா... அம் மா ெகாஞ் சம் ள வாங் க யாறச் ெசால் ச் !’’ என் வந்
ந ன் றான் ச வன் ரா . ஒன் வ ட் ட உற ைற.
கேணச க் வந் தேத ேகாபம் ... ‘‘ஆமா, உங் க ஆத் தா க் ேவற ேவைலேய
ெகைடயா ! ெசாந் தக் காரன் ஒ த் தன் ன் க் வந் ட் டான் ெதர ஞ் சா
ேபா ேம... ெநாய் ெநாய் அர ச் ப் ங் க வாேள! ஓ ப் ேபாய் ள க் க் கா
வாங் க ட் வா, ஓ !’’
- ம.சீ ன வாசன்
 ஜாக் க ரைத!

ேசலம் , த ய பஸ் ஸ்டாண் ல் ஒ ப ளாட் ஃபாரக் கைடய ல்

த் க் ெகாண் இ ந் த அவன கண்கள ல் பட் ட காவல் ைறய னர ன்
அற வ ப் - ‘ப க் பாக் ெகட் த டர்கள் ஜாக் க ரைத!’ க் ற் றவன் , உடேன தன்
சட் ைடப் ைபய ல் 20 ஆய ரம் இ க் க றதா எனத் ெதாட் ப் பார்த் க்
ெகாண்டான் . இ ந் த . பஸ் ல் ேபாகலாமா, ேவண்டாமா என ஒ கணம்
தயங் க யவன் , அந் தப் பலைகய ல் இ ந் த த டர்கள ன் ைகப்படங் கைளக்
ர்ந் பார்த்தான் . ப ன் னர் ஒ க் வந் தவனாக, த த ெவனக்
ட் டம் ந ரம் ப வழ ந் த ஒ ட ன் பஸ் ல் ெதாற் ற ஏற னான் .
‘நல் லேவைள! அத ல் என் படம் இல் ைல’ என் ற ந ம் மத டன் ைதர யமாக தன்
ப க் பாக் ெகட் ெதாழ ைல ஆரம் ப த் தான் !
- ேகா.ெசந் த ல் மார்
 தகப்பன் தா !

மகள் கல் யாணத் த ல் ஒ அப்பன் இப்ப யா இ ப்பான் ? ெஜய ந்

தப்ப வந் த ைகத மாத ர , ேகாய ல் வாச ல் உட் கார்ந்த க் ம் ப ச்ைசக் காரன்
மாத ர , ஆ மாத தா ேயா கல் யாண மண்டபத் த ல் க் ம் ெந க் ம்
ஓ க் ெகாண் இ ந் த என் நண்பைனப் பார்க்கப் பார்க்கக் க ப்பாக இ ந் த
எனக் .
 மாப்ப ள் ைள வட் க் காரர்கள ன் பார்ைவய ல் ேக ம் , க ண்ட ம் இ ப்ப
ர ய, சங் கடமாக இ ந் த .
ெபா க் க யாமல் நண்பன ன் அ க ல் ேபாேனன் . “என் னய் யா இ
ேகாலம் , ேஷவ ங் டப் பண்ணாம..?” என் ேறன் .
“என் ெபாண் க் ஒ வரன் ேத , ந ச்சயம் பண்ண எவ் வள
அைலஞ் ச ப்ேபன் ெதர மா? வந் த வரெனல் லாம் ஏேதா காரணத் தால
தட் க் க ட் ேட ேபாச் . அப்ேபா ேவண் க் க ட் ேடன் என் லெதய் வத் க் ... என்
மக க் க் கல் யாணம் ஞ் ச ப ற , உன் ேகாய க் வந் தா
எ க் க ேறன் ! அதான் ...” என் றான் .
- அரச யன் பன்
 பக் தா... பக் தா!

‘‘ வாம ! ேபான வாரம் வந் தப்ேபா, தர சனம் ஞ் ச ம் க ளம் பட் மான்

உத் தர ேகட் ேடன் . ஒ மண ேநரம் கழ ச் தான் உத் தர ெகா த் தீங் க.
அதனால ரய ைலப் ப க் க யேல. அப் றம் தான் ெதர ஞ் அந் த ரய ல்
வ பத் க் ள் ளாய ச் ன் ! என் உய ைரக் காப்பாத் த ட் ங் க சாம !’’
தன் ைன நமஸ்கர த் எ ந் தவைரப் பார்த் , மகான ன் கத் த ல் ன் னைக.
‘உன் ஒ த் தன் உய ைரக் காப்பாத் த ட் டதா சந் ேதாஷப்படற ேய... அந் த வ பத் ல
பல உய ர்கள் ேபாச்ேச! அைதப் பத் த உனக் க் கவைலேயா, வ த் தேமா
வரைலேய..?’ என் தன் பக் த க் ப் பக் வம் வராதைத எண்ண அவர்
உத ர்த்த ன் னைகதான் அ என் யா க் ம் ர யவ ல் ைல!
- அக லா கார்த்த ேகயன்
 காதல் ... க தய் யா!

‘‘இங் ேகேய ெவய ட் பண் . இேதா பத் ந ம ஷத் த ல் வந் டேறன் ’’ என்
தன் நைககைள வாங் க க் ெகாண் , வ ற் ப் பணமாக மாற் ற வ வதாகச்
ெசால் ச் ெசன் ற ப ரகாைஷ இன் ம் காேணாேம என் தவ த் க் ெகாண்
இ ந் தாள் கீ தா.
இ வ ம் ேசர்ந் அன் ரய ல் ஓ ப் ேபாவதாகத் த ட் டம் . அவர்கள் ெசல் ல
ேவண் ய ரய ல் க ளம் வதற் கான ஆயத் தங் கள் ெதர ந் தன. பதற் றத் டன்
ற் ற் ம் பார்த்தாள் கீ தா. காதலைனத் ேத ய அவள வ ழ கள்
யேதச்ைசயாக அ க ல் இ ந் த அற வ ப் ப் பலைகையப் பார்க்க, அத ல் ‘ைக
க ம் இடம் ’ என் எ தப்பட் இ ந் த !
- ஜ .ஞானாம் பாள்
 ச ல் லைற!

ந த் தம் இல் லாத இடத் த ல் ேபா ம் ேபா வந் த, வ ச ல் சத் தத் த ன் காரணம்
ர யாமல் அவசரமாக ப ேரக் ைக அ த் த னார் ைரவர் ைகயன் .
‘‘ஒ பாதாேன... நாைளக் வாங் க க் கக் டாதா?’’ என் பர தாபமாகக்
ேகட் ட அந் தக் க ழவ ய ன் ேமல் கண்டக் டர் கணபத பாயாத ைறயாக...
‘‘ஒவ் ெவா த் த ம் ஒ பா பாக் க ெவச்ச ட் ப் ேபானீங்கன் னா என் ெபாழப்
என் னாவ ? தல் ல கீ ழ இறங் !’’ என் ெசால் யப க ழவ ைய
இறக் க வ ட் வ ச ல் ஊத, பஸ் றப்பட் ட .
ட் ந் கணபத வ த ம் ப யேபா அவர் வ மட் ம் இ ள ல்
ழ் க க் க டந் த . ‘கரன் ப ல் கட் ட கைடச நாள் . மங் கம் மா கட் டாம
வ ட் ட் டாேளா?’ என் ற சந் ேதகத் டன் ‘‘ஏய் மங் கம் மா!’’ என் உரக் கக் கத் த னார்.
ைகய ல் ெம வத் த டன் வந் த மங் கம் மா, ‘‘கைடச நா கா ெகா த் நீ
க த் த அ த் த னால எவ் வள அவமானம் . ஒ பா ச ல் லைற இல் ேலன்
கைடச ேநரத் ல த ப்ப அ ப்ப ட் டான் . ஒ பாதான் , அட் ஜஸ்ட்
பண்ண க் கக் டாதான் ேகட் ட க் , அந் த ெபாறம் ேபாக் என் ன ேபச் ப்
ேபசறான் ! உனக் எங் கய் யா ெதர யப்ேபா அெதல் லாம் ?’’ என் மங் கம் மா
எர ச்சலாக ேபச க் ெகாண்ேட ேபாக, கணபத அத ர்சச ் ய ல் ச ைலயாக ந ன் றார்!
- எஸ்.மாலா
 ள்

த ேன ம் த வ் யா ம் ஒேர அ வலகத் த ல் ேவைல ெசய் பவர்கள் . தங் கள்

ம் பத் தவர்கைள எத ர்த் க் ெகாண் காதல் த மணம் ெசய்
ெகாண்டவர்கள் . ஒ வ டம் இன ைமயாகக் கழ ந் , அவர்கள் அன் க் ச்
சாட் ச யாக ஒ ழந் ைத ம் ப றந் த . ஆனால் பர தாபம் , ப றந் த இரண் மண
ேநரத் த ேலேய அ இறந் ேபாய் வ ட் ட .
ேசாகம் தாளாமல் இ வ ேம ப த் ப் ப த் த ேபால் வட் ல்
டங் க க் க டந் தனர். க ட் டத் தட் ட ஒ மாதம் ஆக ம் இ வ ம் ேவைலக் ேக
வரவ ல் ைலேய என் பார்த் , ஆ தல் ெசால் வ ட் ப் ேபாவதற் காகச் சக
ஊழ யர்கள் வந் த ந் தனர்.
வரேவற் ப் ேபச க் ெகாண் இ ந் தவன் , அவர்க க் க் க் கத் தண்ணீர ்
த வதற் காக எ ந் உள் ளைறக் ப் ேபானேபா , ஒ வர் ப்பாகச்
ெசான் ன காத ல் வ ந் த ..
“ப றந் 2 மண ேநரேம ஆன ழந் ைதய ன் ப ர ேவ இவங் கைள இவ் வள
ேசாகத் த ல் தள் ள ச்ேச! 20 வ ஷம் , இவங் கைளப் ெபத் வளர்த் ஆளாக் க ய
இவங் க ெபற் ேறா க் இவங் க ப ர எவ் வள ேவதைனயா இ ந் த க் ம் !”
த ேனஷ் , த வ் யா தம் பத ய ன் கண்கள ல் இ ந் நீராக வழ ந் த ற் ற
உணர்சச ் !
- ெச.தம ழ்
 அ அவன் இல் ைல!

ராதா உள் ேள ைழ ம் ேபாேத, ‘‘ந ல் ’’ என் கத் த னார் அப்பா. ‘‘எங் ேக

ேபாய ட் வேர?”
“என் ஃப்ெரண்ட் மத வட் க் ப் ேபாய் ...’’
‘‘ெபாய் ! நீ ம் ஒ ைபய மா காப ஷாப்ல உட் கார்ந் ேபச ட் ந் தைதப்
பார்த்ேதன் ...’’
‘‘யா... யார்பப ் ா?”
“ந க் காேத! ேசாடா ட் க் கண்ணா ேபாட் க் க ட் , ஸ் மாத ர
இ ந் தாேன... உண்ைமையச் ெசால் , அவைன லவ் பண்ற யா என் ன?”
சட் ெடன் ந ம் மத யானாள் ராதா. ‘‘ேசச்ேச! இல் ைலப்பா. சத் த யமா
ெசால் ேறன் , அவைன நான் லவ் பண்ணைல!”
ஆமாம் ; ராதா லவ் பண்ணவ ல் ைல... அவைன!
- ரவ ப ரகாஷ்
 தாய் ைம

“நாங் கேள ெரண் ெபாட் டப் ள் ைளங் கள ெவச் க் க ட் , வாய் க் ம்

வய த் க் ம் பத் தாம காலந் தள் ள ட் க் ேகாம் . இவேராட அண்ணன்
தஞ் சா ர்ல ஜ ள க் கைட, லாட் ஜ் வசத யா இ க் கா . எங் க மாம யார்க்
க ழவ அவர்க ட் ட ேபாய் இ க் கலாம் ல? எங் க க் ப் பாரமா இங் ேகேயதான்
அடமா இ க் !” என் அ க் க என் ன டம் லம் வாள் என் பக் கத்
வட் த் ேதாழ சரளா.
இன் ைறக் அவள மாம யாைரக் ேகாய ல் பார்த் , அவர டேம
ேகட் வ ட் ேடன் . “ஆமா ெஜயா! ெபர ய ைபய ம் ப் ட் க் க ட் ேடதான்
இ க் கான் . ேபானா மகாராண மாத ர இ க் கலாம் தான் . ஆனா பாவம் ,
ச ன் னவன் இங் ேக ெரண் ள் ைளங் கைள ெவச் க் க ட் க் கஞ் ச ச் ட்
இ க் ம் ேபா , என் னால அங் ேக எப்ப நல் ல ேசா த ங் க ம் , ெசால் !
அதான் , கஷ் டத் ேதாட கஷ் டமா இவேனாேடேய இ க் ேகன் . நான் இங் ேக
இ க் றதாலதான் ெபர ய ைபய ம் என் ெசல க் ன் மாசம் ெகாஞ் சம்
பணம் ெகா க் றான் ” என் றார் மாம , கண்கள் கச ய.
இமயத் ைதவ ட இன் ம் ஒ ப உயர்ந்த தாய் ைம என் ப ர ந் த
எனக் !
- மானா பாஸ்கரன்
 ன் ேனற் றம்

தாம் பரத் த ந் ைஹேகார்ட் ெசல் ம் 18-ஏ பஸ் ப ங் க வழ ந் த .

ஞானப்ப ரகாசம் பஸ் ன் கைடச ப ய ல் ெதாற் ற க் ெகாண்ேட, “சார்,
ஆ ங் க ெவள ேய ெதாங் கறாங் க இல் ேல... ெகாஞ் சம் உள் ேள ேபாங் க!” என்
ரல் ெகா த் தார்.
ேமல் ப ய ல் ந ன் ற ந் த இைளஞன் , “இடம் இ ந் தா ேபாகமாட் டமா? உனக்
யைலன் னா இறங் க அ த் த வண் ய ல வா!” என் றான் .
அ த் த ஸ்டாப்ப ங் க ல் எப்ப ேயா ந் , ேமேல ஏற , சற் வசத யாக
ந ன் ெகாண்டார் ஞானப்ப ரகாசம் .
“சார், ெகாஞ் சம் உள் ேள ேபாங் க! ந க் கேவ யைல!”
“இங் ேக மட் ம் என் ன கா யாவா இ க் ? ந க் க யைலன் னா இறங் க
ஆட் ேடா ல வா!”
இந் த ைற இடம் ேகட் ட ேவ ஒ ஆசாம . ஆட் ேடா பர ந் ைரத் த நம் ம
ஞானப்ப ரகாசம் .
- எஸ்.ச ரவணன்
 எண்ண ப்பார்!

“சார், 7,500பாய் க் ெசக் மாத் த ட் ப் ேபாேனன் . வட் ல ேபாய் எண்ண ப்

பார்த்தா, ஒ பாய் ...”
ராமநாதன் க் ம் ன் ேப ேபங் க் ேக யர் கத் த னார்... “பணத் ைத
வாங் க ன ம் க ன் டர ேலேய எண்ண ப் பார்த்த க் க ம் . வட் க் ப் ேபாய்
சாவகாசமா எண் வங் களா?”
 ‘‘சார், அ வந் ...’’
‘‘என் னய் யா வந் , ேபாய ..? உங் க க் காகத் தாேன அங் ேக ெபர சா ேபார்
மாட் ெவச்ச க் ேகாம் . வாங் க ன பணத் ைத க ன் டர்லேய எண்ண ப்
பா ங் கன் ..! ப ச்சவங் களா இ க் கீங் க, பண்ற தப் ெதர யாதா?’’
“ஸார சார், இங் ேகேய எண்ணாத என் தப் தான் ! இந் தாங் க, அந் த
அத கப்ப யான பாய் !” என் ெகா த் வ ட் ெவள ேயற னான்
ராமநாதன் .
- வ ஸ்வ பன்
 பார்த் ப் பார்த் ...

வ கட் வதற் ன் , ெபர ய ெபர ய வாஸ் ந ணர்கைள எல் லாம்

அைழத் வந் ஆேலாசைன நடத் த னான் ந் தர். வாஸ் பார்த் க்
கட் டவ ல் ைல என் றால் , வ தைழக் கா என் க ற நம் ப க் ைக அவ க் ள்
வ வாக ஊற ய ந் த .
எனேவ, வாஸ் ந ணர்கள ன் அற ைரப்ப ேய ஒவ் ெவான் ைற ம் பார்த் ப்
பார்த் க் கட் னான் ந் தர். வ அ ைமயாக அைமந் தத ல் அவ க் ெராம் ப
மக ழ் ச்ச .
ஆனா ம் , அந் த மக ழ் ச்ச ெராம் ப நாள் நீ க் கவ ல் ைல. வட் ன் ன் பாத
இ க் கப்பட் ட . அரசாங் க றம் ேபாக் ந லத் த ல் கட் டப்பட் இ க் க றதாம் !
-பன க ல்
கா. கத ர்ேவல்
 த .ெகா. - த .ெகா.ப

தீ பாவள ப் பண் ைகெயல் லாம் ந் , ேபன் ட் , ச் சட் ைட அண ந்

ஆபஸ க் ச் ெசன் ேறன் . உசத் த யான ெரஸ் க ைடயா . இரண் ேம 300
பாய் க் ள் இ க் ம் ப யாக எ த் த . ஏைழக் ேகத் த எள் ண்ைட!
ஆனால் , இந் த சாம நாத க் ெசம நக் கல் . ‘‘வாய் யா மாப்ேள! கெலக் டர்
மாத ர இ க் கீேர! ேரமாண்டா, பட் டர் இங் ேலண்டா?” என் அத் தைன ேபர்
எத ர ம் சத் தமாகக் ேகட் டான் . ச்சமாக இ ந் த . அச வழ யச் ச ர த் வ ட் ,
பத ல் ேபசாமல் ஒ ங் க ச் ெசன் வ ட் ேடன் .
தீ பாவள ச் ெசல க் இல் ைலெயன் இவன டம் ைக நீட் , 5,000 பாய்
கடன் வாங் க ய என் தப் ! பணம் வந் த ம் தல் கார யமாக இவன் கத் த ல்
வ ட் ெடற ய ேவண் ம் .
ன் மாதம் கழ த் ... என் ப றந் த நா க் காக வாங் க ய உைடைய
அண ந் ெசன் ேறன் . அேத 300 பாய் பட் ெஜட் !
 ‘‘வாேர வா! எம் .ஜ .ஆர். மாத ர கலக் க ற ேயய் யா!” என் வரேவற் றான்
சாம நாதன் .
அவன் வய ற் ற ல் ெசல் லமாகக் த் த , ‘‘என் ன, எனக் வயசாய ச் ன்
ெசால் ற யா? நாங் க இப்ப ம் த் தான் ” என் ச ர த் ேதன் .
ெசால் லவ ல் ைலேய... அவன டம் வாங் க ய கடைன ேபான மாசேம த ப்ப க்
ெகா த் வ ட் ேடன் .
- ரவ ப ரகாஷ்
 ெபண் மனம்

வந் தனா ஒ மண ேநரமாகச் ேசைலகைளப் ப ர த் ப் ேபாட் க் ெகாண்

இ ந் தாள் .
“ேமடம் , இந் த ப்ர ன் கலர் உங் க க் நல் லா இ க் ம் !” என் றாள் ேசல் ஸ்
ேகர்ள்.
“ேவண்டாம் . அந் த க் ரீைன எ . ப்ச.் .. இ டல் லா இ க் ேக! அேதா, அங் ேக
டார்க் மஞ் சள் கலர்ல... அ தான் ...”
இன் ம் பல ேசைலகள் அவற் ற ன் இடத் ைத வ ட் இறங் க வந் தன. ேமைஜ
மீ வ ந் க டந் த ேசைல மைலையப் ரட் ப்ேபாட் , ஒ வழ யாக
தன் த ல் பார்த்த ேசைலைய அைர மனேதா ெசெலக் ட் ெசய் தாள்
வந் தனா.
ப ல் ேபா வதற் காகக் காத் த ந் த ேநரத் த ல் , கணவன டம் க க த் தாள் ...
“அந் த ேசல் ஸ் ேகர்ள் கட் ய க் க ற டைவ அழகா இ க் க ல் ேல?”
- ச .ேக.ப ரஷாந் த
 யார் மன ல யா ?

“உங் கள் மனத ல் இ ப்பவர் ஓர் ஆணா?”

“ஆமாம் !”
“அவர் இந் த யாைவச் ேசர்ந்தவரா?”
“ஆமாம் !”
“ெதன் ன ந் த யர்..?”
“ஆமாம் !”
“அவர் இப்ேபா உய ேரா இ க் க றாரா?”
“ஆமாம் !”
“அவர் கைல, இலக் க யம் , அரச யல் இந் தத் ைறகள ல் ஒன் ற ல்
ப ரபலமானவரா?”
“இல் ைல!”
ேகள் வ கள் ெதாடர்ந் ெகாண்ேட இ ந் தன. 21 ேகள் வ கள் ந் ம்
ப ரதீ ப்பால் அந் தப் ெபண்ண ன் மனத ல் இ ப்பவர் யார் என் கண் ப க் க
யவ ல் ைல. ேதால் வ ைய ஒப் க் ெகாண் , ‘யார் அந் த நபர்?’ என் ேகட் க,
 “ப ரதீ ப் ேபர் இ ந் ட் டா மட் ம் ெபர ய க ராண்ட் மாஸ்டர்
ஆய வ யாக் ம் ? என் மன ல உன் ைனத் தவ ர, ேவற யார்ரா இ ப்பா ?”
கலகலெவனச் ச ர த் த ைமத , சட் ெடன ெவட் கம் பரவத் தைல ன ந் தாள் !
- எஸ்.ரஜ ன ெவங் கடாசலம்
 தண்டைன

மேகஷ் ஓட் ட ம் நைட மாக ஸ் ல் காம் ப ண்ைட ெந ங் க யேபா ,

ப ேரயர் ந் வ ட் ந் த . எல் லா மாணவர்க ம் தத் தம்
வ ப்பைறக க் ள் ேபாய் வ ட் க் க, ேலட் டாக வந் த ந் த ஏெழட்
மாணவர்கள் மட் ம் மண ல் ட் ேபாட் ந் தார்கள் .
மேக க் உள் ேள ைழயத் தயக் கமாக இ ந் த . அேத சமயம் ,
தம ழாச ர யர் மத வதனன் அங் ேக வந் தார். ட் ேபாட் ட மாணவர்கைள
எல் லாம் ஒவ் ெவா வராக அைழத் , “இன ேம ேலட் டா வ வ யா? வ வ யா?”
என் அதட் ைகைய நீட் டச் ெசால் , ஸ்ேகலால் ஒ அ ைவத் , உள் ேள
அ ப்ப னார்.
அத் தைன மாணவர்க ம் உள் ேள ேபான ப ன் , தம ழாச ர யர ன் தைல ம்
மைறந் வ ட் டதா என் பைத உ த ப்ப த் த க் ெகாண் , ெம வாகப் ைன
நைட நடந் , தன் அைறைய அைடந் தார் அந் தப் பள் ள ய ன் தைலைம ஆச ர யர்
மேகஷ் .
- நவநீதன்
 ெசாத்

“இேதா பா ங் கப்பா! உங் கப்பா ெசாத் ல ேமட் க் கா ஏ ஏக் கரா

ெபர யவ க் . அேதாட மச் வ ஒண் ; ச ன் னவ க் நா ஏக் கரா
ஆத் ப் பாசன ந ல ம் ஒ ச் வ ம் பஞ் சாயத் ல சந் ேதாஷமா ப ர ச் க்
ெகா த் த ப ன் னா , உங் கப்பேனாட ெரண்டாந் தாரத் மகன் ட ன் ேலர்ந்
வந் தனக் ம் ெசாத் ேவ ம் ேகக் கறாப்ல. என் ன ெசய் யலாம் ?”
பஞ் சாயத் த் தைலவர் ேகட் க, “ெமாறவாசல் ெசய் ய வந் தவ க் ப் ெபாறந் த
பய க் ெசாத் ேவ மாமா?” என் எக ற னார்கள் அண்ணன் , தம் ப
இ வ ம் .
“ஐயா! ெபர யவ க் வப்பாட் யா இ ந் த எங் கம் மா க த் ல தா
கட் டெவச் , ெரண்டாம் தாரமாக் க , நான் ப றந் த க் ஒ அர்த்தம் ெசஞ் சேத
ண்ண யவத இவங் க அம் மாதா ங் க. நான் ெசாத் தா எனக் க் ெகா ங் கன்
ேகக் ற , இவங் க ெரண் ேப ம் ஒ க் க ன அந் த ெதய் வத் ைததான் !” என்
கண்ணீ டன் ைக ப்ப னான் அந் த ட ன் இைளஞன் !
- ‘ேதவ ’ கேணஷ்
 அதற் ம் ச ல வழ கள் !

நல் ல ேவைலய ல் இ ந் த என் நண்பன் ேசக க் த் த ெரன ேவைல

ேபாய் வ ட் ட . ஏேதா பழ வாங் கல் வ வகாரம் ! ஆ தல் ெசால் லப்
ேபாய ந் தேபா , வ ஷத் ைத வ ங் க த் தற் ெகாைல ெசய் ெகாள் ள
யன் ெகாண் இ ந் தான் . ஓ ப்ேபாய் த் த த் , “ைபத் த யமாடா உனக் ?
இப்ப என் ன நடந் ேபாச் ன் இந் த க் வந் ேத?” என் ேறன் .
“என் ைன ேவற என் னடா பண்ணச் ெசால் ேற? என் எத ர்காலேம இ ண்
ேபாச்ேச!” என் அ லம் ப னான் .
“அத க் கட் ம் ... தற் ெகாைல பண்ண க் க வ ஷம் தான் க ைடச் தா உனக் ?
ேவற வழ ேய ெதர யைலயா?” என் ேறன் .
“ஏன் ... க் க மாத் த ைர வாங் க ங் கலாம் , உயரமான கட் டடத் ேலர்ந்
த க் கலாம் , கடல் ல த ச் சாகலாம் , ரய ல் ல தைலையக் ெகா க் கலாம் ,
தீ க் ள க் கலாம் , க் மாட் க் கலாம் ... இப்ப என் ன அ க் ?” என் றான்
க ப்பாக.
“சாகற க் ேக இவ் வள வழ கள் இ ந் ன் னா, வாழற க் இன் ம்
எத் தைன வழ கள் இ க் ம் ? அைத ஏண்டா ேயாச க் கேல?” என் ேறன் .
சட் ெடன ேசகர ன் கத் த ல் ஒ ெதள ப றந் த !
- ச .சந் ேதாஷ் மார்
 ந ழல் ந ஜமாக ற !

“ தலாள , நம் ம ஃேபக் டர ல ேவைல ெசய் ற ெதாழ லாளர்க க் ப்

ேபச னப ைறயான சம் பளம் தராம, இப்ப க் ைறவா தரீங்கேள, இ
ந யாயமா?” - சீ ற னான் ெதாழ லாளர் தைலவன் கந் தன் .
“ஏன் டா க் கார நாய் ங் களா! ேவைல இல் லாம ெவட் யாத் த ர ஞ் ச
ஐந் ேப க் ேவைல ெகா த் த க் ேகன் . இ ல உங் க க் ச் சம் பளத் ைத
சர யா தர ேமா?” - ஃேபக் டர ஓனர் மாரேவ கம் ச வக் கக் கத் த னார்.
“கட் ... கட் .... ஷாட் ஓேக!” என் றார் ைடரக் டர்.
படப்ப ப் ந் த ம் , ெதாழ லாளர் தைலவனாக ந த் த ஹீ ேரா கார ல் ஏற க்
க ளம் ப, ‘நா நாளா ேபட் டா தர ேய... இன் ன க் காச் ம் த வாங் களா?’ என்
கவைலேயா காத் த ந் தார் ஃேபக் டர ஓனராக ந த் த ைண ந கர்!
- .ப ர
 பத் ைபசா ஸ்கீ ம் !

அந் த ெசல் ேபான் கம் ெபன ஒ த ய த ட் டத் ைத அற கப்ப த் த ய ந் த .

தனக் ெராம் ப ேவண் யவர்கள் யா ைடய நம் பைரயாவ பத
ெசய் ெகாண்டால் , அவ டன் ேபச ந ம டத் க் 10 ைபசா மட் ேம சார்ஜ்!
இந் தத் த ட் டத் த ல் யார் என் ைடய ெசல் நம் பைரப் பத ெசய் ெகாள் ளப்
ேபாக றார்கள் ?
என் நண்பன் மாைரக் ேகட் ேடன் . த ச்ச ய ல் உள் ள தன் நண்பன் ஒ வன ன்
நம் பைரப் பத ெசய் த ப்பதாகச் ெசான் னான் . என் மைனவ ையக் ேகட் ேடன் .
தன் ேதாழ ச ேநகாவ ன் நம் பைரப் பத ந் த ப்பதாகச் ெசான் னாள் . என் மகைனக்
ேகட் ேடன் . தன் காேலஜ் ேமட் ஒ வன ன் நம் பைரப் பத ந் த ப்பதாகச்
ெசான் னான் . ேச..! என் நம் பைரப் பத ந் ெகாள் ள யா க் ேம
ேதான் றவ ல் ைலயா?
ேயாச த் க் ெகாண் இ க் ம் ேபாேத, என் ெசல் ேபான் ச ங் க ய .
“வா ! ெசல் ேபான் கம் ெபன ல பத் ைபசா ஸ்கீ ம் வந் த க் , ெதர ம ல் ல?
உடேன உன் நம் பைரப் பத ஞ் ெவச் ட் ேடன் அம் மா ம் நா ம் உங் க ட் ட
அ க் க ெராம் ப ேநரம் ேபச ட் க் கலாம் , பா !” என் றார் என் அப்பா,
ம் பேகாணத் த ந் .
- வரெலாட் ெரங் கசாம
 அவமானமா இ க் !

“அம் மா, உன் க ட் ேட எத் தைன தடைவ ெசால் ய க் ேகன் , எல் லார்
ன் னா ம் க் ப் ைபைய எ க் காேதன் !” - க ப்ப த் தான் ேரஷ் .
ேச! அம் மா க் வ வஸ்ைதேய இல் ைல... எல் லார் ன் னா ம் க் ப்
ைபைய இப்ப யா இ ப்ப ேலர்ந் எ த் நீட் வாள் ! அவமானமாக இ ந் த
 ேர க் .
ம நாள் , தன் இளம் மைனவ டன் கைடத் ெத க் வந் த ந் தான் ேரஷ் .
ேதைவயான ெபா ள் கைள வாங் க க் ெகாண் , தன் சட் ைடப் ைபையத்
ழாவ யவன் , எல் லாம் ஐந் பாய் ேநாட் களாக இ க் க ம் ,
மைனவ ய டம் பாய் இ க் மா எனக் ேகட் டான் .
அவள் உடேன பர்ைஸ எ த் தாள் , ஜாக் ெகட் க் ள் இ ந் !
- க ஷ் ணபாரத
 அவ க் ஒ ேவைல!

ராஜேகாபால் கடந் த இரண் வ ஷமாக அந் த ஓட் ட ல் தான் சாப்ப க றார்.

வழக் கமாக, ஜன் னேலாரம் ஒ ற ப்ப ட் ட ேமைஜய ல் தான் அமர்வார். அந் த
ேடப ைளக் கவன க் ம் சர்வர் ைபயன ன் ப் ம் கன வான உபசர ப் ம்
அவ க் ெராம் பப் ப க் ம் .
அவ க் ச் சம் பளம் இங் ேக ெவ ம் 500 பாய் தான் என் பைத ஒ ைற
அவன டம் ேபச் க் ெகா த் த் ெதர ந் ைவத் த ந் தார். இன் அவ க்
இன் ப அத ர்சச ் ெகா க் கலாம் என் , ‘‘என் னப்பா, என் ஜ ள க் கைடக்
ேவைலக் வந் டற யா? 2000 பா சம் பளம் தர்ேறன் ” என் ற ம் , ைபயன்
ெராம் ப யாக வ ட் டான் .
அவர் சாப்ப ட் த் த ம் , அவன் ெகாண் வந் த ப ல் ைலப் பார்த்தால் ,
அத ர்சச
் ! 65 பாய் ப ல் ேபாடேவண் ய ேபாக, 40 பாய் க் த் தான் ப ல்
ேபாட் ந் தான் . ேவண் ெமன் ேறதான் ைறத் ப் ேபாட் க் க றான் என் பைத
அவன் கண் ச ம ட் டல் காட் ய .
“தம் ப , ெரண் வாரம் நான் ஊர்ல இ க் க மாட் ேடன் . உன் ேவைல வ ஷயம்
பத் த நான் வந் த ம் பார்க்கலாம் . தல் ல நீ ேபாய் இந் த ப ல் ைலச் சர யா
ேபாட் க் ெகாண் வா!” என் றார் கறாராக.
- ெஜ.கண்ணன்
 க ர க் ெகட்

ெமக் ராத் ெபௗ ங் ேபாட, ேஷவாக் அ க் க, ச க் ஸ க் ப் பறந் த பந் . 90

ரன் . ஆரவாரம் ... ச்சல் ! அைத ஒ .வ . வ ற் பைனக் கைட ேஷாேக ல்
ைவக் கப்பட் ந் த .வ -ய ல் ரச த் ப் பார்த் க் ெகாண் இ ந் தான் ேகசன் .
அவன் ைகய ல் ஒ ம ந் ப் ட் ம் , மாத் த ைரக ம் இ ந் தன.
 அவன் ழந் ைதக் ரம் . வட் ல் அ ெகாண் இ க் ம் . சீ க்க ரம் ேபாக
ேவண் ம் . ஆனால் , ேஷவாக் ப்பராக ஆ க் ெகாண் இ க் க றாேன, ெசஞ் ர
அ க் ம் வைர இ ந் பார்த் வ ட் ப் ேபாகலாமா, ேவண்டாமா என் ற ழப்ப
ந ைலய ல் இ ந் தான் ேகசன் .
வர்ணைனயாளர் ஆங் க லத் த ல் ஏேதா ெசால் க் ெகாண் இ ந் தார். தன்
ழந் ைதக் உடம் சர ய ல் லாத காரணத் தால் இந் தப் ேபாட் ய ல்
வ ைளயாடாத இந் த ய அண ய ன் ேகப்டைன அவர் கழ் ந் ெகாண் இ ந் தார்
என் ப பாவம் , ேகச க் ப் ர யவ ல் ைல.
- த. ப்ப ரமண
 இழப்ப ல் இரண் வ தம் !

வா ேதவன் சார் ேபான வாரம் த தாக வாங் க வந் த ப ளாஸ்க் தவற க் கீ ேழ

வ ந் க் றாக உைடந் ேபான . ‘150 பாய் ேபாச்ேச!’ என் லம் ப த்
தள் ள வ ட் டார் ம ஷன் . பட் ட கா ேலேய ப ம் என் ப ேபால் இன் ைறக் ம்
அவ க் 150 பாய் நஷ் டம் . ேகாய ல் உள் ேள ேபாய் சாம ம் ப ட் வ ட்
வ வதற் ள் , ெவள ேய வ ட் ந் த அவர த் தம் த ய ெச ப் காணாமல்
ேபாய ந் த . “ம் ... இந் த வாரம் எனக் ேநரேம சர ய ல் ைல. சர , வாங் க
ேபாகலாம் !” என் க ளம் ப னார்.
ப ளாஸ்க் உைடந் தேபா அப்ப ப் லம் ப யவர், இந் த நஷ் டத் ைத மட் ம்
ேலசாக எ த் க் ெகாண்ட எப்ப ?
“அ வா... ப ளாஸ்க் உைடந் தேபா அ யா க் ம் பயன் படாமல்
ேபாய் வ ட் ட . ஆனால் , ெச ப் ெதாைலந் தத ல் எனக் மட் ம் தான் நஷ் டம் .
அைத எ த் ப் ேபானவ க் ப் பயன் ப ம் அல் லவா?” ஆஹா! என் ன
ெப ந் தன் ைமயான மன !
- க ைணயானந் தன்
 இறந் தவள் எ த ய க தம் !

பத் நாட் க க் ன் , தன் இளம் மைனவ ைய கார் வ பத் த ல்

பற ெகா த் தத ந் ேத ப த் ப் ப த் தாற் ேபால் இ ந் தான் தரன் . “சீ க்க ரேம
உன் க ட் ட வந் டேறன் கீ தா!” என் கதற க் ெகாண் இ ந் தான் .
 பன் ன ரண்டாம் நாள் அவ க் ெகா க தம் வந் த . “என் அன் க் ர யவேர,
நலமா? இங் வந் தத ந் எனக் உங் கள் ஞாபகம் தான் ! என் னதான்
அரண்மைனய ல் இ ந் தா ம் , ேவளாேவைளக் ப் பால் , பழங் கள் ,
ஜ ஜ ெவன் ழ் ந ைல எல் லாம் இ ந் தா ம் , ஒ ெபண் க் த் தன்
கணவன் அ க ல் இ ப்ப தாேன உண்ைமயான ெசார்க்கம் ? உங் கைளக்
காணேவண் ம் என் ற ஆவ டன் , உங் கள் கீ தா!”
அன் ைறக் இர பர தாபத் க் ர ய தரன் க் மாட் இறந் ேபானான் .
பாவம் , அவ க் த் ெதர யா ... ச ம் லாவ ல் உள் ள உறவ னர் வட் க் ச்
ெசன் ற க் ம் யாேரா ஒ கீ தா, தன் கணவ க் எ த ய க தம் கவர
மாற இங் வந் வ ட் ட ெதன் !
- ராஜ் த லக்
 மணமகள் !

தரகர் ெகா த் வ ட் ப் ேபான ஐந் ெபண்கள ன் படங் கள ல் தனலட் ம ைய

மட் ேம பரமச வத் க் ப் ப த் த ந் த .
தன் மகன் சங் கர டம் படத் ைதக் காட் , அவன் வ ப்பம் ெதர ந் த ப ற , ெபண்
வட் க் ெசால் அ ப்பலாம் என் ந ைனத் தார்.
 சங் கர், வட் க் வந் த ம் , ‘‘தம் ப , இந் தப் ெபாண்ேணாட ேபாட் ேடாைவப்
பார்த் ட் உனக் ப் ச்ச ந் தா ெசால் , நாைளக் நாள் நல் லா இ க் ,
ேபாய் பார்த் ப் ேபச ட் வந் த டலாம் ’’ என் றார் பரமச வம் .
‘‘நான் பார்க்கேலன் னா என் னப்பா, எனக் தாய ல் லாத ைறையப் ேபாக் க
ஒ நல் ல ச த் த ையத் தான் நீங் க ேதர்ந்ெத ப்பங் கன் எனக் நம் ப க் ைக
இ க் !’’ என் றான் சங் கர்.
ப .எம் .தனபாலன்
 எத ர் ட் ல் அவள் !

கம் ெபன வ ஷயமாக ம் ைபக் வந் தேபா , யாைரத் தப்ப த் தவற ம்

பார்த் வ டக் டா என் ந ைனத் த ந் ேதேனா அவைளேய, அவள கணவன் ,
ழந் ைத சக தம் எத ர் ட் ல் பார்பே் பன் என் கனவ ம் ந ைனக் கவ ல் ைல.
 என் ைகய ந் த தம ழ் வார இதைழப் பார்த் வ ட் , “நீங் க தம ழா? எந் த
ஊர்? த ச்ச யா? அடேட, என் மைனவ ம் அந் த ஊர்தான் !” என
ெலாடெலாடெவன் ேபச க் ெகாண் வந் தான் அவள கணவன் . அவள்
ச ர க் காமல் உர்ெரன் இ ந் தாள் . அவர்கள் இறங் கேவண் ய ஸ்ேடஷன்
ெந ங் க, அவன் என் ன டம் வ ைடெபற் எ ந் தான் . ெதாடர்ந் ைகக்
ழந் ைத டன் எ ந் த அவள் , அ த் த வ நா தடாெலன் என் கால் கள ல்
வ ந் தாள் .
“என் ைன மன் ன ச் ங் கப்பா! உங் கக ட் ேட என் காதைலச் ெசால் லப் பயந்
ஓ வந் த தப் தான் . இந் தக் ழந் ைதையயாவ உங் க ேபரனா
ஏத் க் வங் களா?” என் கதற னாள் . மகள் மீத ந் த ேகாபம் அகல,
ழந் ைதைய எ த் த் தமார ெபாழ ந் ேதன் .
- ஆர்.ேயாகநாதன்
 பாவம் டா பாட் !

“ேபா பாட் ... உனக் க் காப ேபாடேவ ெதர யேல! கசக் . அம் மா
ேபாட் டாதான் நல் லா க் !” - ேபரன் சதீ ஷ் ெசான் ன ம் கம் ண் வ ட் ட
ஜானக க் .
ம நாள ந் ஜானக அத காைலய ல் எ ந் த ப்பத ல் ைல. வ மலாதான்
எ ந் காப ேபா க றாள் .
அன் ைறக் சதீ டம் அவன் அக் கா ேகட் டாள் ... “பாவம் டா பாட் ! அவ மன
ேநாக ற மாத ர அன் ன க் ஏண்டா அப்ப ச் ெசான் ேன?”
“பாட் பாவம் . எனக் காக த னம் காைலல எ ந் காப ேபாடறா! ேவண்டாம்
பாட் ன் னா ம் ேகக் கமாட் ேடங் கறா! அதான் அப்ப ச் ெசான் ேனன் . இப்ப பார்,
காைலல பாட் க் ெரஸ்ட் !”
ஜானக க் ப் ேபரன் மீ இ ந் த வ த் தம் பறந் ேத ேபாய ற் !
- இரா.நரச ம் மன்
 எத ர்க்காற் !

எத ர்க்காற் ற ல் ைசக் க ைள ம த க் க யாமல் ம த த் க் ெகாண் வந் த

ந் தர ன் மாமா கத ர்ேவல் , ந் தைரப் பார்த்த ம் கால் ஊன் ற ந ன் றார்.
‘‘ேடய் ந் தர்! நீ ெசன் ைனக் ப் ேபாய் ச ன மா ல ெபர ய ைடரக் டரா
ஆகப்ேபாேறன் உங் கப்பாக ட் ட ெசான் ன யாேம? ச ன மா ல ைழஞ் ட்
ேமாத ெஜய க் க ற எவ் வள கஷ் டம் ெதர மா? ேபசாம உங் கப்பாேவாட
மள ைகக் கைடையப் பார்த் க் க ட் ராஜா மாத ர இ ப்ப யா... அத வ ட் ட் ...’’
என் றார்.
‘‘அத க் கட் ம் மாமா... வடக் ப் பக் கம் ேபானா ைசக் க ைள ம த க் கச் லபமா
இ க் ம ல் ல? அைத வ ட் ட் ஏன் ெதற் ப் பக் கம் ேபாறீ ங்க?’’
‘‘ெதற் ப் பக் கம் தாண்டா நம் ம ேதாட் டம் இ க் . வடக் ேக ேபாய் என் ன
பண்ண?’’
‘‘அதத் தான் மாமா நா ம் ெசால் ேறன் . நாம ேபாகப்ேபாற இடத் க் க்
கஷ் டப்பட் தான் ேபாக ம் னா ேவற வழ ய ல் ேல, ேபாய் த் தான் ஆக ம் !’’
என் ெசால் வ ட் நகர்ந்தான் ந் தர்.
- ச .சந் ேதாஷ் மார்
 ப்பர் ஹீ ேரா!

ெபாங் கல் ர ஸ க் கான ப் பட ட் ங் நடந் ெகாண் இ ந் த .

ஹீ ேராய ன் ேமக் -அப் ந் , தன ேகரவன ந் இறங் க , மக் கள்
ட் டத் த னர ைடேய நடந் வ ம் ேபா , யாேரா ஒ ரச கன் அவள ைகையப்
ப த் த் தம ட் வ ட் டான் . உடேன, ஹீ ேரா அந் த ரச கன ன் ேமல் பாய் ந்
அ த் ெநா க் க னார். ப ன் , ‘‘இப்ப த் தான் ச ல ெபா க் க ப் பசங் க தப்பா
நடந் க் வாங் க. அ க் காக நீங் க ஃபல் பண்ணாதீ ங் க’’ என் ஹீ ேராய க்
ஆ தல் ெசான் னார்.
சலசலப் ஓய் ந் ட் ங் ஸ்பாட் இயல் க் வந் த . ஹீ ேராவ ன்
ஒவ் ெவா அைச க் ம் ரச கர்கள டம் ஆரவார வரேவற் . சட் ெடன் கல் ர
மாணவ ஒ த் த ஹீ ேராைவக் கட் ப்ப த் க் கன் னத் த ல் த் தம ட் டாள் .
‘‘இப்ெபல் லாம் த் க ேரஸ் என் ேமல அத கமாய ட் ேட வ . காேலஜ்
ேகர்ள்ஸ க் ஃேபவைரட் ஹீ ேரா நான் தான் ’’ என் றார் ஹீ ேரா ெப ைமயாக!
- நா. எழ லரச
 இரண் க தங் கள் !

ராகவ க் அந் த இர வ ம் க் கேம வரவ ல் ைல. காரணம் ,

காைலய ல் அவன ப ராஞ் ச் ேமேனஜர் ெகா த் த ெலட் டர்!
ஏற் ெகனேவ மாதம் 5 லட் சம் என் பேத ெபர ய டார்ெகட் ! இைத எட் ப்
ப க் கேவ உய ர் ேபாக ற . இந் த லட் சணத் த ல் 15 லட் சம் என் டார்ெகட் ைட
உயர்த்த ெலட் டர் ெகா த் தால் எப்ப ?
ம நாள் காைல 10.30 மண , ேமேனஜர் அைற.
‘‘சார், இந் தாங் க என் ராஜ னாமா ெலட் டர். ஸார சார், இவ் வள ெபர ய
டார்ெகட் ைட என் னால எட் ப் ப க் க யா !’’ என் ேமேனஜர ன் பத ைல
எத ர்பாராமல் அைறையவ ட் ெவள ேயற னான் ராகவன் .
ராஜ னாமா க தத் ைதேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் த ேமேனஜர ன் கத் த ல்
ஒ ன் னைக மலர்ந்த !
ேமேனஜ் ெமன் ட் ெசான் னப ஆள் ைறப் ெசய் ம் ேபா ந ர்வாகத் க்
எந் தவ த பாதக ம் இல் லாமல் ேவைலயாைள நீக் க னால் , ப ராஞ் ச்
ேமேனஜ க் ஊக் கத் ெதாைக .10,000 வழங் கப்ப ம் என் ற
ேமேனஜ் ெமன் ட் ன் ெலட் டேர அந் தப் ன் னைகக் கான ஆண ேவர்!
- வள் ள ர் ேரஷ் மார்
 தர்ம தர சனம் !

‘ேகாய க் ச் சாம ம் ப ட வந் தால் இப்ப யா கால் க க் க ந ற் ப ?

வந் ேதாமா, ம் ப ட் ேடாமா, ேபாேனாமா என் ற க் க ேவண்டாமா..!’ - வத் சலா
உள் க் ள் ெகாத த் தப ேய தர்ம தர சன வர ைசய ல் கணவ டன்
ந ன் ற ந் தாள் . தன் வட் டா டன் எந் தக் ேகாய க் ப் ேபானா ம் , ‘ச றப்
வழ ’ய ல் தான் ேபாவாள் . கல் யாணமாக இங் வந் தத ந் தான் இப்ப !
‘சர யான கஞ் சன் ’ என் கணவைன மன க் ள் த ட் னாள் .
மார் ஒ மண ேநரம் கழ த் தர சனம் த் வ ட் ெவள ேய வந் த ம் ,
கணவன டம் தன் ஆதங் கத் ைதக் ெகாட் த் தீ ர்க்க, அவன் ச ர த் தப ேய
ெசான் னான் ...
‘‘ச றப் வழ ய ேல ேபாய ந் தா, அஞ் ந ம ஷத் த ேல தர சனம் ஞ் ச க் ம் .
தர்ம தர சனம் க றதாேல ஒ மண ேநரம் சாம ய ன் சந் ந த ய ல் இ க் க ற
பாக் க யம் க ைடச் இல் யா!’’
- சன்
 கவர் ஞானம் !

தன ஒேர மகள ன் கல் யாண ஏற் பா கள ல் தீ வ ரமாக ழ் க ய ந் தார்

ேபராச ர யர் கல் யாணராமன் . ெநல் ைலச் சீ ைமய ல் இ ேபான் ற கல் யாண
வ ந் ைத இ வைர யா ேம அ பவ த் த க் கக் டா என் ெசால்
வ நகர் சைமய க் ஏற் பா ெசய் தார்.
‘‘ஆனா ம் , 2000 ேப க் ச் சாப்பா என் ப ெகாஞ் சம் அத கம் இல் ைலயா?’’
என் மைனவ ேகட் டதற் , ‘‘ேபா அசேட! இ ேவ ேபா மா என் நான்
ழம் ப க் ெகாண் இ க் க ேறன் . ெதர ந் தவர், அற ந் தவர், உறவ னர் என எல் லாக்
கல் யாணங் க க் ம் நான் ேபாக யாவ ட் டா ம் , நண்பர் நாகராஜன்
லமாக ெமாய் க் கவர் ெகா த் த ப்பத் தவற யேத இல் ைல. நீ
ேவண் மானால் பார், ட் டம் வ யப் ேபாக ற !’’ என் றார்.
ஆனால் , ர்த்த ேநரம் ெந ங் க ம் மண்டபத் த ல் ஐம் ப ேபர் ட
இல் ைல. நண்பர் நாகராஜன் லம் ெமாய் க் கவர்கள் தான் 2,000 வந்
ேசர்ந்த ந் தன!
- ேசவ யர்
 த ண்டாட் டம் !

தான் த ெரன் இறந் ேபாய் வ ட் டால் , ெவள உலகேம ெதர யாத தன்
அப்பாவ மைனவ ஜானக ெராம் ப ம் த ண்டா ப் ேபாவாேள என் பதால் , தான்
இ க் ம் ேபாேத அவ க் எல் லாவற் ைற ம் கற் க் ெகா த் வ ட ேவண் ம்
என் , ம நாேள அவைள ேபங் க் க் அைழத் ப்ேபாய் பணம் ேபாட, எ க் க,
ம ன் கட் டணம் , ெட ேபான் கட் டணம் ெச த் த, அெமர க் காவ ல் இ க் ம்
மக க் இ-ெமய ல் அ ப்ப என எல் லாம் வர ைசயாகச் ெசால் க் ெகா த் தார்
வா ேதவன் .
ஆனால் பாவம் , ம வாரேம பாத் ம ல் வ க் க வ ந் மண்ைடய ல்
அ பட் ேபாய் ச் ேசர்ந்தாள் ஜானக .
த் ப ரஷ் ல் ேபஸ்ட் எ த் ைவப்பத ந் அவ ைடய அைனத் த்
ேதைவகைள ம் பார்த் ப் பார்த் ெசய் வந் த மைனவ இல் லாமல் , இப்ேபா
வா ேதவன் தான் த ண்டா க் ெகாண் இ க் க றார்!
- க ைணயானந் தன்
 உற !

‘‘இதப் பா ங் க! காலாகாலத் க் ம் உங் க அப்பா-அம் மா க் நாேன வ ச் க்

ெகாட் ட் க் க யா ! ஏன் , உங் க தம் ப வட் ல ேபாய் ெகாஞ் ச நாள்
இ க் க ற ?’’ - க க த் தாள் ேரகா.
‘‘ ர யாமப் ேபசாேத ேரகா! அவன் தங் கைள மீ ற க் காதல் கல் யாணம்
ெசஞ் க் க ட் டான் அப்பா ம் அம் மா ம் அவைனத் தைல க ட் ட
உனக் த் ெதர யாதா? அங் ேக எப்ப ப் ேபாவாங் க?’’
‘‘அெதல் லாம் எனக் த் ெதர யா . இந் த வட் ல ஒண் அவங் க
இ க் க ம் ; இல் ல, நான் இ க் க ம் . யா ன் பண்ண க் ங் க!’’
ேரகாவ ன் கத் தல் காத ல் வ ழ ம் , ெநாந் ேபான ச வாவ ன் ெபற் ேறார், ேவ
வழ ய ன் ற இைளய மக டனான மனஸ்தாபத் ைத மறந் , ம நாேள அவன்
வட் க் ப் ேபாய் வ ட் டார்கள் .
‘‘என் ைன மன் ன ச் ங் க, உங் க தம் ப ைய ம் அப்பா, அம் மாைவ ம் ஒண்
ேசர்க்க எனக் ேவற வழ ெதர ய ங் க!’’ என் இங் ேக கணவன டம் கண்
கலங் க னாள் ேரகா.
- ப .எம் .தனபாலன்
 ண் ேகால்

ப ரமாதமாக ெஜா த் த வ .
“என் னங் க, க் க யமானவங் கைள மட் ம் ப்ப ட் , க ரஹப்ப ரேவசத் ைத
ச ம் ப ளா ெசய் யலாம் . என் ன?” என் றாள் மாலத .
 “யாைரக் ப்ப டேறாேமா இல் ைலேயா, நாம ஏற் ெகனேவ வாடைகக் க்
ய ந் த நா ஹ ஸ் ஓனர்கைள ம் ந ச்சயம் ப்ப ட ம் !” என் றான்
கேணசன் .
“என் ன ெசால் றீ ங்க? ‘ வத் ல ஆண அ க் கக் டா , தண்ண க் ேமாட் டார்
ேபாடக் டா , ஒன் ப மண க் ேமேல ைலட் ேபாடக் டா . ெகஸ்ட் வந் தா,
ஒ நாைளக் ேமல தங் கக் டா ’ன் அவங் க எப்ப ெயல் லாம் டார்சச ் ர்
பண்ண னாங் க. அவங் கைள ஏன் ப்ப ட ம் ?”
“அப்ப ெயல் லாம் அவங் க ெக ப யா நடந் க் க ட் டதால் தாேன, ெசாந் த
வ வாங் க ம் நமக் ெவற வந் த . வ வாங் க நமக் த் ண் ேகாலா
இ ந் த அவங் கைளக் ப்ப டாம இ க் கலாமா?” என் ன் னைகத் தான்
கேணசன் !
- ரா ல் ெவங் கட்
 24 மண ேநர ம் ...

காைலய ல் 5 மண க் அலாரம் அ க் க, எ ந் ெகாண்டாள் மத . வாசல்

ெதள த் க் ேகாலம் ேபாட் வ ட் , ேபாய் பால் பாக் ெகட் வாங் க வந் ,
எல் ேலா க் ம் காப கலந் ஃப ளாஸ்க் க ல் ைவத் வ ட் , க் கைர அ ப்ப ல்
ஏற் ற , காய் கற ந க் க , சைமயைலக் கவன த் தப ேய, ச ன் னவைன எ ப்ப ப்
பல் ேதய் த் க் ள ப்பாட் , ன ஃபார்ம் மாட் , ஸ் ல் ேவன ல் ஏற் ற
அ ப்ப வ ட் , கணவ க் ெரஸ் எ த் க் ெகா த் , ேகர யர் ெர ெசய் ,
அவைர ஆபஸ க் அ ப்ப ... ராத் த ர வைர ெதாடர்ந் ெகாண்ேட இ ந் த
ேவைலய ன் இைடய ல் , அவ ம் கணவ ம் கலந் ெகாண்ட ஒ க் வ ஸ்
ந கழ் ச்ச .வ -ய ல் ஒள பரப்பாக, அைனவ ம் ஆர்வத் ேதா பார்த்தனர்.
ந கழ் ச்ச ய ன் ஆரம் பத் த ல் ெதா ப்பாள ன , “நீங் க ேவைலக் ப்
ேபாறீ ங்களாம் மா?” என் ேகட் க, “இல் ங் க. ஹ ஸ்ெவாய் ஃபா, வட் ல
ம் மாதான் இ க் ேகன் ” என் றாள் மத ெவட் கத் டன் .
- ஆர்.கந் தசாம
 அவன் பார்ைவய ல் அந் தப்படம் !

என் ஐந் வய மகைன அ க ல் இ ந் த ச க் அைழத் ப்

ேபாய ந் ேதன் . கா யாக இ ந் த நாற் கா ய ல் ைபயைன உட் கார்த்த ,
ச ன் காரர் கட் ங் ெசய் யத் ெதாடங் க ய ப ற தான் கவன த் ேதன் ... எத ேர
வர ல் ப க ளாமராக ஒ ேபாஸ்டர்! நீலப் க் கள் இைறத் த ந் த ச க் கன
ப ரா ம் ஜட் ம் அண ந் த ந் த அழக ஒ த் த , கடற் கைர மணல் கள் கள்
உடம் ப ல் ஆங் காங் ேக ஒட் ய க் க, உல் லாசமாக மல் லாந் ப த் த ந் தாள் .
ச ன் காரர் சாகக் ெகாண் வந் ஒட் ய க் க றார். ன் ேப
ெதர ந் த ந் தால் , மகைன ேவ ச க் அைழத் ப் ேபாய ப்ேபன் .
கட் ங் ந் வ த ம் க ற வழ ய ல் மகன் ேகட் டான் ... “அப்பா! பச்ல ஒ
ேல ப த் த க் க ற மாத ர ஒ படம் ஒட் ய ந் ேத, பார்த்த யா?”
“ெசால் , அ க் ெகன் ன?”
“அந் த ேல பக் கத் ல ஒ சாக் ெலட் டப்பா இ ந் ேத... அந் த சாக் ெலட்
பக் கத் க் கைடய ல இ க் ப்பா! வாங் க த் தர்ற யா?”
- ராஜ் த லக்
 எல் லாம் ெதர ம் . ஆனா...

“ெமௗர ய வம் சத் த ன் கைடச அரசன் யார்?”

“ப ரகத் ரன் !”
“ தல் உலகப் ேபார ன் ேபா , அெமர க் காவ ன் ஜனாத பத யாக இ ந் தவர்
யார்?”
 “உட் ேராவ ல் சன் .”
“ த தாகத் ேதர்ந்ெத க் கப்பட் ட ஐ.நா.சைபய ன் ெபா ச் ெசயலாளர் யார்?”
“பான் கீ ன் ன் .”
‘அட, எல் லாேம ெராம் ப லபமான ேகள் வ யா இ க் ேக!’ என மக ழ் ச்ச ேயா
அர த் ேதர்வாைணயத் த ன் ேபாட் த் ேதர்ைவ த ப்த டன் எ த வ ட் , தன
அப்பார்ட் ெமன் ட் க் வந் தான் ேசகர்.
அேத அப்பார்ட்ெமன் ட் ல் , தல் மா ய ல் ய ந் த ப்ப ரமண
என் பவ க் ஒ க தம் ெகாண் வந் த ந் த ர யர் ைபயன் , ேசகர டம்
ேகட் டான் ... “சார், இங் ேக எல் .ஐ.ச -ய ல ெவார்க் பண்ற ப்ப ரமண ங் க றவேராட
ேடார் நம் பர் என் ன சார்?”
“ஸார , ெதர யைலேய தம் ப !” என் றான் ேசகர்.
- ப.சதீ ஸ்ப ர
 ச கரம்

வாழ் நாள் சாதைனக் காக வ ெபற இ ந் த ப ரபல த் த ந கர்

உதயசந் த ரைன ேபட் காணச் ெசன் ற ந் தான் சரவணன் .
அவன் ேபான சமயம் , ேதாட் டத் ச் ெச க க் நீர் பாய் ச்ச யவா
ந ன் ற ந் த உதயசந் த ரைனக் கண்ட ம் , அவன் மனம் சற் ேற சங் கடப்பட் ட .
ன் ெனல் லாம் இவர் வ எப்ப ேஜ...ேஜ... என் ற க் ம் ! ெபர ய ெபர ய
தயார ப்பாளர்கள் , ைடரக் டர்கள் , தங் கள் வ ளம் பரத் த ல் ந க் கக் ேகட் வ ம்
கம் ெபன ந ர்வாக கள் , பத் த ர ைகக் காரர்கள் , அரச யல் வாத கள் ...
ச கரத் த ல் இ ந் த அேத ந கர் இன் ைறக் ச் சீ ந் வார ன் ற த் தன ைமய ல் ...
தன் மன ஆதங் கத் ைத அவர டேம ெசால் , “வ த் தமா இல் ங் களா
உங் க க் ?” என் ேகட் வ ட் டான் சரவணன் .
 “வாழ் க் ைகய ல் அ ஒ காலகட் டம் னா, இ ஒ காலகட் டம் . இர , பகல்
மாற மாற வ ேதன் வ த் தப்பட மா தம் ப ? எவெரஸ்ட் ச கரத் த ல்
ஏற ய ெடன் ச ங் அங் ேகேயவா இ ந் ட் டார்? இறங் க வரைலயா?” -
சரவணன ன் ேதாைளத் தட் ச் ச ர த் தார் உதயசந் த ரன் !
- ல ் ம ரமணன்
 கா(ர்)ரணம் !

‘‘ஏன் டா ேலட் ?’’

‘‘இந் த கார்க்காரன் கேள ெராம் ப ேமாசம் மா! அவனவன் சா காைர
வாங் க ட் ேராட் ல ேதர் ேபால அைசயறா ங் க. இன் ச் இன் ச்சா பத் த ரமா
அவ ங் க காைர நகர்த்தற க் ள் ேள நமக் உய ர் ேபா !’’ - ைபக் ைக
ஸ்டாண்ட் ேபாட் டப ேய அம் மாவ டம் அ த் க் ெகாண்டான் சீ .
பத் வ டங் க க் ப் ப ற ...
‘‘ஏங் க ேலட் ?’’
 ‘‘இந் த ைபக் காரன் கேள ெராம் ப ேமாசம் ! தன் ெசாந் த ேராட் ல ஓட் டற மாத ர
சர்... ர் இஷ் டத் க் த் த ம் றா ங் க. சீ ற ப் பாயற ைபக் ைகப் பார்த் ப்
பார்த் வண் ஓட் டற க் ள் ள ெடன் ஷனாய !’’ - காைரப் பதமாக,
பத் த ரமாக ெஷட் க் ள் ந த் த வ ட் இறங் க யப ேய மைனவ ய டம்
அ த் க் ெகாண்டார் சீ ன வாசன் !
- ெல. ன வாசன்
 ேபாத மரம் !

வாஸ் ப்ப ெதாழ ற் சாைலைய இ த் க் கட் வெதன் ற வ ல் இ ந் த

கேண ன் ன் , ப த் த பழமாக ராசய் யா...
‘‘ஐயா! உங் க தாத் தா இேத இடத் ல 30 ேபேராட ஆரம் ப ச் , இன் ன க் 3,000
ம் பம் வய றாரச் சாப்ப ன் னா ம் மா இல் ல! அன் ன க் த் ெதாழ ல் ல நாம
மட் ம் தான் . ஆனா இன் ன க் , ேபாட் க் ஆய ரம் ேபர். தரத் ைதக் ட் ,
வ ைலையக் ைறச் , வ ளம் பரத் த ல் ெசல ெசய் யறைத வ ட் ப் ட் ,
கட் டடத் ைத இ ச் க் கட் னா ெதாழ ல் வ த் த யா ம் நம் ற , உங் க
தாத் தா, அப்பா, இன் ம் மத் தத் ெதாழ லாள க உைழப்ைப எல் லாம் ேகவலப்
ப த் ற மாத ர இ க் ங் க. ஏேதா எனக் த் ேதாண னைதச் ெசால் ப் ட் ேடன் .
தப்பா இ ந் தா மன் ன ச் க் ங் க!’’ என ராசய் யா வ ைடெபற் ச் ெசல் ல,
கேண க் ஞானம் ப றந் த !
- ெஜ.ெரன
 மாம யார்!

‘அ ேயய் ...வந் த ன் ெதாைல! ஆ... ஊன் னா ேபாய் ப் ப த் க் க

ேவண் ய . ஏதாவ ஒ ேவைல உ ப்ப யா ெசய் யத் ெதர தா? சன யன் ,
என் உய ைர வாங் ற க் ன் ேன வந் ேசர்ந்த க் !’ - ம மகைளத்
த ட் யப ேய சாப்பாட் த் தட் ைட ‘ணங் ’ என் ைவத் தாள் கமலா.
வன தா க் க் காைலய ந் ேத க ம் தைலவ . ெமௗனமாகக் கண்
கலங் க யப ேய வந் சாப்பாட் த் தட் ன் ன் அமர்ந்தாள் .
‘ஆமா, ஒண் ெசால் டக் டாேத! க் அ ைக ெபாத் க் க ட்
வந் ேம!’ மாம யார் வ வதாய ல் ைல.
பட் ெடன் .வ -ைய அைணத் தாள் வ மத .
‘‘இந் தா... ையக் ச் ட் த் த ண்ைணய ல ேபாய உட் கா . த ங் க ற
ெவட் ச் ேசா ; இ ல ெபா க் ம் .வ - ம் ஃேப ம் ஓ க் க ட் ேட
இ க் க ம் ..!’’
‘ம் ... சீ ர யல் மாம யா க் ம் , தனக் ம் தான் எவ் வள வ த் த யாசம் !’ என்
எண்ண யப ேய அைமத யாக எ ந் ெசன் றாள் மாம யார் மரகதம் .
- ெமலட் ர் தண்டா தபாண
 சா ர்யம் !

ேகாைவ ெசல் ம் தன யார் ெசா ப் ேப ந் த ல் மைனவ ைய

அ ப்ப ைவத் வ ட் , நான் ஆபஸ் ேபான அைர மண ேநரத் த ல்
மைனவ ய டம ந் ம ஸ் கால் ! உடன யாக என் ெமாைப ந்
ெதாடர் ெகாண்ேடன் .
“ஹேலா, இன் ஸ்ெபக் டர் அங் க ளா? நல் லா க் கீங் களா அங் க ள் ? எங் ேகர்ந்
ேபசறீ ங்க? ேசலத் ேலர்ந்தா? ேசலத் ல என் ைனப் பார்க்க வரீங்களா? வாங் க
அங் க ள் ! பஸ் ேசலம் க ட் ேட வ ம் ேபா உங் க க் கால் பண்ேறன் . ேதங் க் ஸ்
அங் க ள் ! மாம ையக் ேகட் டதாச் ெசால் ங் க!” என் ேபச , இைணப்ைபத்
ண் த் தாள் என் மைனவ .
எனக் எ ம் ர யவ ல் ைல.
ம ப , அவள் ேகாைவ ேபாய் ச் ேசர்ந்த ப ன் , ராத் த ர ஒன் ப மண க் ேபான்
ெசய் தாள் .
“என் னங் க, ேநத் பஸ்ஸ ல எனக் ப் ப ன் ட் ல உட் கார்ந்த ந் தவன்
சர ய ல் ைல. ஜாைட மாைடயா ேப ற ம் , ஸ் பண்ற மா இ ந் தான் . அதான் ,
அப்ப ப் ேபச ேனன் . அ க் கப் றம் அவன் கப்ச ப் ஆய ட் டான் . நா ம்
ெதாந் தர இல் லாம ந ம் மத யா வ வந் ேசர்ந்ேதன் ..!”
- ஐேரன ரம் பால் ராசய் யா
 அவசர உதவ !

ஹார்ட் ஸ்ெபஷ ஸ்ட் ெரங் காவ ன் ெசல் ேபான் அந் த ந ந ச ய ல் அலற ,

அவைர எ ப்ப வ ட் ட .
“நான் மய லாப் ர்ேலர்ந் ஷங் கரன் ேபசேறன் டாக் டர்..!’’
“ெசால் ங் க, என் ன ப ராப்ளம் ?”
“ைபபாஸ் சர்ஜர ...”
“பண்ண ேவாம் . ேபஷன் ட் ைட உடேன ெகாண் வந் அட் ம ட் பண் ங் க.
ஆம் லன் ஸ் ெர யா இ க் . அட் ரஸ் ெசான் னா உடேன அ ப்ப ைவக் க ேறன் !”
“வந் ... ைபபாஸ் பண்ண மா ேவணாமான் ெதர ஞ் க் க ஏேதா ஒ
ெடஸ்ட் பண் வங் கேள...”
“ஆஞ் ச ேயாக ராம் தாேன... பண்ண டலாேம!”
“ஹ ஹ ஹ , க் கம் வரைல. க் ெக த் ேபாட் ட் இ ந் ேதன் .
ஒண்ேண ஒண் ெராம் ப ஸ்டர்ப் பண் ச் . ெகா த் த க் க ற க் க்
நீங் க ெசான் ன வார்த்ைத சர யாப் ெபா ந் . ெராம் ப ேதங் க் ஸ் டாக் டர்!”
- வ .ஐ.ப
 வாய் !

கல் யாண மண்டபத் த ல் ட் டம் த ம ற க் ெகாண் இ ந் த .

ெத ைவ அைடத் ஒ ெபர ய கார் வந் ந ன் ற . அத ந்
இறங் க னாள் ம ஸஸ் மங் களா ராமநாதன் .
“ஏய் ... அங் ேக பாேரன் . எவ் ேளா ெபர ய ெதாழ லத பர ன் மைனவ ! ஆனா, அந் த
பந் தா எ ம் இல் லாம, ச ம் ப ளா காட் டன் டைவய ல வந் த க் கா பா . அவ
ந ைனச்ச ந் தா நைகக் கைடையேய மந் ட் வந் த க் கலாேம! ஆனா,
ெபாட் த் தங் கம் இ க் தா உடம் ல? அடடா... என் ன அடக் கம் ! எத் தைன
எள ைம!” - அங் ேக இ ந் தவர்கள ன் வாய் கள் வ யப்ப ல் சளசளத் தன.
சற ேநரத் த ல் , அங் ேக வந் தாள் உற க் காரப் ெபண்மண ஒ த் த . இவர்கள்
அந் தஸ்ேதா ெந ங் க வர யாத ஏைழ என் ப ேதாற் றத் த ேலேய
ெதர ந் த .
“இெதன் ன கண்றாவ ! அப ேஷகத் க் த் தயாரா ந க் க ற ைதல நாச்ச யார்
ேபால வந் த க் காேள? க த் ம் கா ம் ள யா, அச் ப ச் ன் ஒ
டைவைய எ த் ச் த் த க் க ட் ... ேச! கல் யாணத் க் வர்ற மாத ர யா
வந் த க் கா? தர த் த ரம் !”
அேத வாய் கள் தான் !
- கீ தாநாதன்
 ைற!

“என் ன சார், வர வர உங் க கைட பேன சர ய ல் ைலேய?” என் றப ேய,

கல் லாவ ல் அமர்ந்த ந் த தலாள ய டம் ப ல் க் கான பணத் ைதக்
ெகா த் தான் ர .
“ஸார சார், ஒ வாரமா நம் ம பைழய மாஸ்டர் வரைல. உற க் காரங் க க்
உடம் சர ய ல் ைலன் ேபாய க் கார். அ த் த வாரத் த ந் சர யாய ம் !”-
மீ த ச் ச ல் லைறையக் ெகா த் தப ேய பவ் யமாகச் ெசான் னார் தலாள .
ர ெவள ேயற ய ப ன் , “என் னங் க, இந் த ஆ க் ெகல் லாம் வ ளக் கம்
ெசால் க் க ட் ... இவர் மட் ம் தாங் க த ன ம் ஏதாவ ேநாணாவட் டம்
ெசால் க் க ட் ேட இ க் கா . மத் தவங் க எல் லாம் எ ம் ெசால் லாம
சாப்ப ட் ட் ப் ேபாறாங் க!” என் தலாள ய டம் கார் ேபாலச் ெசான் னார்
சர்வர்.
தலாள ன் னைகத் வ ட் , “எ ேம ெசால் லாமப் ேபாறவங் க ெர லர்
கஸ்டமரா இ க் க மாட் டாங் க. அப்ப ேய ெதாடர்ந் ெகாஞ் ச நாளா
வர்றவங் களா இ ந் தா ம் , பன் சர ய ல் ேலன் ன ம் சத் தம ல் லாம அ த் த
ஓட் டைலத் ேத ப் ேபாய வாங் க. ஆனா, இவர் அப்ப இல் ேல. ெதாடர்ந் நம் ம
ஓட் ட க் ேக வர்றா . இன ேம ம் வ வா . இவர் மாத ர கஸ்டமர்கள் தான்
நமக் க் க யம் !” என் றார்.
- ேவ பாரத
 ைக !

ெஜய் சல் மீ ர ் ஹேவ கைளச் ற் ற ப் பார்க்க நான் ேபாய ந் தேபா , “ைக

ேவ மா சார்?” என் றப அந் தச் ச வன் ஓ வந் தான் .
எட் வய தான் இ க் ம் . க ழ ந் த சட் ைட. கைலந் த தைல. ெம ந் த உடம் .
‘இவ க் என் ன ெதர ந் த க் கப் ேபாக ற !’ என் ற ந ைனப்ைப, அவன் மீ தான
இரக் கம் ஒ க் க ய .
“சர , வா!” என் ேறன் .
அவன் உற் சாகமாக ஆரம் ப த் தான் ... “இ பட் ேவா கீ ஹேவ . அேதா... அ
ஒ காலத் த ல் இந் த ஊர ல் ப ரதம மந் த ர யாக இ ந் த சா ம் ச ங் ைடய .
இேதா, இந் த ஹேவ , அரச சைபய ல் ப ர வாக இ ந் த ப ேரம்
சந் த்த ைடய . உைழப்பால் உயர்ந் ெப ம் பணக் காரரானவர் அவர்.
ஆனால் , அவ க் ப் ப ன் வந் த சந் தத கள் ேசாம் ேபற கள் மட் மல் ல; உல் லாச
ேகள க் ைககள ல் ஈ பட் அத் தைனச் ெசாத் க் கைள ம் ெதாைலத் தவர்கள் ...”
“அட, இத் தைன வ வர ம் உனக் எப்ப த் ெதர ம் ?” என் ேறன் ஆச்சர்யமாக.
“ெதர யாமல் என் ன சார், அந் தப் பரம் பைரய ல் எங் க அப்பா நான் காவ
தைல ைற. உடம் சர ய ல் லாமல் இ க் ம் அவ க் ம ந் வாங் கக் ட
யாமல் , நான் ைக ேவைல பார்க்க ேறன் ..!”
- ல ் ம ரமணன்
 ந ற் ப ேவ...

‘‘காெலல் லாம் வ க் ப்பா..!’’

ன ந் தப ழங் கால் கள ல் ைககைள ஊன் ற க் ெகாண் பர தாபமாகச்
ெசான் ன மகைனச் சமாதானப்ப த் த னார் ெபர யசாம . ‘‘ெகாஞ் சம்
ெபா த் க் கப்பா. அ த் த பஸ்ல ேபாய ரலாம் !’’
‘‘ேபாங் கப்பா, ஒ மண ேநரமா இப்ப ேயதான் ெசால் ட் இ க் கீங் க! இப்ப
வந் ந ன் ன பஸ்லயாவ ஏற ய க் கலாம் ல?’’
‘‘ ட் டத் ைதப் பார்த்ேததாேன. உட் கார ட் ேட இல் ைல. அ ல ேபாய ந் தா,
பஸ் ஸ்டாண் வைரக் ம் ந ன் ட் ேடதான் ேபாக ம் !’’
‘‘இப்ப ம் ந ன் ட் தாேன இ க் ேகாம் . இவ் வள ேநரமா இப்ப ேராட் ல
ந க் க ற க் ப் பத லா, பஸ்ல ஏற ந ன் ந் ேதாம் னா, இந் ேநரம் வட் க் ேக
ேபாய க் கலாம் !’’ என் றான் .
‘‘அட, ஆமாம் தாேன!’’
- ஒப்ப லான்
 ச ன் னப் ள் ைளயா இ க் ேக!

‘‘ஹேலா மாலத , நான் அ தா ேபசேறன் ...’’

‘‘ேஹய் அ தா! எப்ப இ க் ேக?’’
‘‘நான் நல் லா இ க் ேகன் . நீதான் மாலத ெராம் பப் ெபர ய ஆளா மாற ட் ேட.
ஸ் ல் ஃப்ெரண்ட் ஸ் யாைர ம் கண் க் க றேத இல் ைல.’’
 ‘‘ேஹய் , அப்ப இல் ைல அ தா. என் க ட் ேட யார் நம் ப ம் இல் ைல. தவ ர,
இப்ேபா நான் ந ஜமாேவ ெராம் ப ப . கம் ெபன ேவைலயா மாசத் த ல் பாத நாள்
பறந் ட் ேட இ க் ேகன் . ஆமா, உனக் ெகன் ன இப்ேபாதான் என் ஞாபகம்
வந் ததா?’’
‘‘ேநத் தான் உன் ெசல் நம் பேர க ைடச் . எத் தைன ஃப்ெரண்ட் ஸ்க ட் ட
ேகக் ற ..?’’
‘‘என ட் ந ஸ்?’’
‘‘ஆமா, எனக் க் கல் யாணம் ந ச்சயமாக ய க் ... அ த் த மாசம் கல் யாணம் .’’
‘‘கங் க ராட் ஸ், எனக் க் ட வட் ல மாப்ப ள் ைள பார்த் ட் க் காங் க அ தா.’’
‘‘வட் ல பார்க்க றாங் களா? என் ன ெசால் ேற, ஸார ... ப்ளஸ் ப க் க றப்ேபா
பாண் யன் ஒ த் தைர நீ லவ் பண்ண ேயப்பா!’’
‘‘பாண் யன் ..? ஓ, அவரா? கேம மறந் ேபாச் . அ க் கப் றம் நான் காேலஜ்
ேசர்ந் .ஜ ., ப .ஜ ., ப .ெஹச் ., ச் , இப்ேபா ேவைலய ல் ேசர்ந்
வ ஷம் ஆக ச் . அ க் ள் ேள நாலஞ் பாண் யன் கைளப் பார்த் ட் ேடன்
அ தா! நீ இன் ம் ச ன் னப் ள் ைளயாேவ இ க் ேக!’’
-வந் தனா
 உட் கார ஒ இடம் !

கேணச க் வய 60. பஸ்ஸ க் ள் ட் டம் ெந க் க ய . ஒ வர் உட் கார

இடம் க ைடத் தா ம் ேபா ம் . தனக் அ க ல் உள் ள வர ைசகள ல்
உட் கார்ந்த ப்பவர்கள ல் எவேர ம் எ ந் இடம் த வார்களா என்
ஆவேலா பார்த்தார் கேணசன் . எல் ேலா ம் அந் தப் ெபர யவர் ந ற் பைதேய
கவன க் காதவர்கள் மாத ர ஜன் ன க் ெவள ேய ேவ க் ைக பார்த் க் ெகாண்
இ ந் தார்கள் .
அவர் பார ைனக் க் ெகட் எ த் த ந் தார். அங் ேக ேபாய் ச் ேசர இன் ம்
ஒ மண ேநரமாவ ஆ ம் . அ வைர இந் தக் ட் டத் த ல் , பஸ் ஆ க ற
ஆட் டத் த ல் அவரால் ந ன் ெகாண் ேபாக மா? கவைலயாக இ ந் த
கேணச க் .
சட் ெடன ஒ க் வந் தார் கேணசன் . தனக் ெகன் ன அவ் வள வயதா
ஆக வ ட் ட ? ந ன் ெகாண் வந் தால் தான் என் ன?
“ெபர யவேர, நீங் க இங் ேக உட் கா ங் க” என் தான் எ ந் ெகாண் , அந் த 80
வய ப் ெபர யவைர தன் ட் ல் உட் கார ைவத் தார் கேணசன் .
இப்ேபா தான் மனம் ந ம் மத யான அவ க் !
- வ .ஐ.ப .
 ப் ைபயன் !

தனேசக க் ப் பன் ன ரண்டாவதாகப் பார்த்த ெபண் சங் கர அழ , ணம் ,

ப ப் என எல் லாவற் ற ம் அவ க் ெராம் பத் த ப்த யாக அைமந் தாள் .
என் றா ம் , “வட் க் ப் ேபாய் ெலட் டர் ேபா க ேறாம் ’’ என் சம் ப ரதாயமாகச்
ெசால் வ ட் க் க ளம் ப னார்கள் .
அ த் த ன் றாம் நாள் , கைடத் ெத வ ல் அவள் ேலசாகக் காைல இ த்
இ த் நடந் ேபாவைத யேதச்ைசயாகப் பார்த்தான் தனேசகர்.
கால் ஊனமானவளா சங் கர ! அன் ைறக் ப் ெபண் பார்த்தேபா , அந் தச் ச ன் ன
ஹா ல் , கய ஒ இடத் க் ள் அவள் அத கம் நடக் கேவண்
இல் லாததால் , சர யாகக் கவன க் க யவ ல் ைல ேபால! இங் ேக கண் ன் ேன
இவ் வள ரம் காைல இ த் இ த் நடக் க றாேள! சங் கர பஸ் ஏற ச்
ெசல் ம் வைர பார்த் க் ெகாண் இ ந் தவன் , வட் க் ப் ேபான ம் அவைளப்
ப க் கவ ல் ைல என் ெபற் ேறார டம் பத ல் எ த ப் ேபாடச் ெசான் னான் . அேத
ேநரம் அங் ேக, சங் கர வட் ல் ...
“என் ன காைலத் ேதச் த் ேதச் நடந் வேர?”
“ேபாம் மா! ெச ப் வார் அ ந் ச் . ெச ப் . க் க ப் ேபாட் ட் வர
மனச ல் ேல. அதான் ...” என் றாள் சங் கர !
- ர்யகலா
 தனக் த் தாேன...

காைல ேநரப் பரபரப்ப ல் ம் ரமாக இயங் க க் ெகாண் இ ந் தாள் ல தா.

“அம் மா, என் ம் சாக் ஸ ம் எ த் க் ெகா ம் மா!” என் மகள் வனா
ச ங் க, பார்த் க் ெகாண்ேட இ ந் த ேமாக க் க் ேகாபமான ேகாபம் .
 “ஏய் வனா... இன் ம் என் ன ச ன் னக் ழந் ைதயா நீ? எட் டாம் க ளாஸ்
வந் ட் ேட இல் ேல... உனக் ேவண் யைத நீேய எ த் ெவச் க் க மாட் யா?
எல் லாத் க் ம் அம் மா ேவ மா? ேபா... , சாக் ஸ், வாட் டர் பாட் ல் , பன்
பாக் ஸ் எல் லாத் ைத ம் நீேய எ த் ெவச் க் க ட் , ன ஃபார்ைம எ த் ப்
ேபாட் க் க ட் ஸ் க் க் க ளம் பற வழ ையப்பா . அம் மாைவத் ெதாந் தர
பண்ணாேத!” என் வ ரட் னான் .
அதன் ப ன் , ேமாகன் ேபாய் ள த் வ ட் வந் , “ல தா! நான் சீ க்க ரம்
க ளம் ப ம் . வண் சாவ , ஆபஸ் ேபக் , பன் பாக் ஸ் எல் லாத் ைத ம் எ த்
ெவச் ட் யா?” என் பரபரத் தேபா , ல தா ந ட் ச் ச ர ப்பாகச் ச ர த் தைத
அவன் கவன க் கவ ல் ைல!
- ப .ஆர்.ராஜேகாபாலன்
 தம ழ் ப் பாட் !

த் தம் த ய தம ழ் ப் படத் க் கான பாடல் கம் ேபா ங் நடந் ெகாண்

இ ந் த .
“கவ ஞர் சார், இ காேலஜ் மாணவர்கள் பா ம் ஜா யான பாட் . இ ல
‘எழ ல் ெகாஞ் ம் வதனம் ...’க ற ெகாஞ் சம் டஃப்பான தம ழா இ க் ேக? அழ
ெபாங் ம் கம் க ற மாத ர ஈ பண்ண த் தாங் கேளன் ” என் றார் ைடரக் டர்.
அைர மனதாக ஒப் க் ெகாண் , வர கைள மாற் ற எ த த் தந் தார் கவ ஞர்.
பாடல் ைமயாக , ெரக் கார் ங் ந் த .
ேகஸட் ைடச் ழலவ ட் டார் இைசயைமப்பாளர். அவேர ேசர்த் க் ெகாண்ட
ஆரம் ப வர கேளா அந் தப் பாடல் ஒ க் க ஆரம் ப த் த ...
“ஜ ஞ் ஜ லாங் க ஜ ஞ் ஜாலங் க ஜ ஞ் ஜ ங் க ம் மா
வஞ் சாலங் க வஞ் ச லாங் க வங் வங் க யம் மா..!”
- ேக.ஆனந் தன்
 ெதள !

மார் ம ந் த மனச் சஞ் சலத் த ல் இ ந் தான் . அவன் மைனவ கலா க் இ

ப ரசவ ேநரம் . தல் ழந் ைத ஆணாகப் ப றக் க ேவண் ேம என் பேத அவன்
கவைல.
“ஏ க் கான அ த் த ேகள் வ ...” என் ற .வ . ெதா ப்பாள ன ய ன் கணீரக
் ் ரல்
அவைன ந ஜ உல க் அைழத் வந் த .
“ஹர லால் , மண லால் , ராம் தாஸ், ேதவதாஸ் இந் த நால் வர ன் தந் ைத ெபயர்
என் ன?”
‘ஏ’ அண ய னர் பத ல் ெதர யாமல் வ ழ க் க, “சர , உங் க க் கான அ த் த
ேகள் வ ... இந் த ரா காந் த ய ன் தந் ைத ெபயர் என் ன?”
 ெதா ப்பாள ன ேகள் வ ேகட் ப்பதற் ள் , ‘ஏ’ அண ய ல் இ ந் த ஒ
ட் ப் ெபண், “ஜவஹர்லால் ேந ” என் சர யான பத ைலச் ெசால் 500
மத ப்ெபண்கைளத் தட் ய .
“ெவர ட் ! ன் ேன நான் ேகட் ட அந் த நா ேபர ன் தந் ைத ெபயைர நாேன
ெசால் டேறன் . அவர் நம ேதசப் ப தா மகாத் மா காந் த !” என் றாள்
ெதா ப்பாள ன .
சட் ெடன மார ன் கத் த ல் ஒ ெதள ப றந் த !
- ச.ஜான் ப ர ட் ேடா
 ெவ க் கப் ேபாக ற ..!

தல் வர் கலந் ெகாள் ம் ெபா க் ட் டம் என் பதால் ந ைறய ேபா ஸ்.
ேமைடய ல் அவர் அமரப்ேபா ம் நாற் கா க் அ ய ல் ெவ ண் .
ெவ ண்ைட ர ேமாட் கன் ட் ேரால் லம் இயக் கப்ேபாக ற தீ வ ரவாத மா
ேவடத் த ல் !
தல் வர் அேதா வந் ெகாண் இ க் க றார். அவன் ேசாம் பல் ற த் தான் .
தல் வர் ேமைடக் அ க ல் கார ந் இறங் க னார்.
அவன் ெகாட் டாவ வ ட் டான் .
தல் வர் ேமைடய ல் ஏற , தன் நாற் கா ய ல் அமர்ந்தார்.
அவன் ர ேமாட் ைடக் ைகய ல் எ த் தான் . .வ -ைய அைணத் வ ட் ப்
ப த் க் ெகாண்டான் !
- பட் க் ேகாட் ைட ப ரபாகர்
 தங் கப் பல்

இ த ப் பயணத் க் க் காத் த ந் தாள் அம் மா. உறவ னர்கள் வந் மாைல

ேபாட் அ வ ட் , ப ன் றம் ந ன் காப த் தார்கள் . அம் மாவ ன் தங் கப்
பல் ைலேய பார்த் க் ெகாண் இ ந் தான் மகன் . எப்ப ஆரம் ப ப்ப ? யார டம்
ெசால் அைத எ ப்ப ? க ரவம் பார்த் ப் ேபசாம ந் தால் ெவட் யான்
ைகக் ப் ேபாய் வ ேம!
அம் மா க் க் கைடச காலத் த ல் எல் லாம் ெசய் த ேவைலக் கார ம் அம் மா
கத் ைதேய ேயாசைனயாகப் பார்த் க் ெகாண் இ ப்பைதக் கவன த் தான் .
அவள் அவன டம் வந் , ‘‘தம் ப , ஒ வ ஷயத் ைத மறந் ட் ங் கேள!’’ என் றாள் .
‘‘மறக் கைல. அதான் , எப்ப எ க் கற ன் ர யாம...’’
‘‘டாக் ட க் த் தகவல் ெசான் னா அவர் வந் எ த் டப் ேபாறா . ேபான்
பண் ங் க. அம் மாேவாட ஆைசப்ப , அவங் க கண் ெரண் ேப க் ப்
பயன் படட் ம் தம் ப !’’
- பட் க் ேகாட் ைட ப ரபாகர்
 கண் ம் கண் ம் ெகாள் ைளய த் தால்

ெராம் ப வ டங் கள் கழ த் நாக் ர் ச த் தப்பா வரப்ேபாவதாக ேபான் ெசய் தார்.

அம் மாவ டம் ெசான் ன ம் ,,,
அவேராட ெகாள் ள க் கண் பட் டா ளச ச் ெச ேய பட் ப்ேபாய ேமடா! இதப்
பா ... ேராம் ேபட் ைடய ல வ கட் ய க் ேகன் ... ப ரேமாஷ க் கப் றம் 40,000
சம் பளம் எல் லாத் ைத ம் அவர்க ட் ட ெசால் க் க ட் இ க் காேத!” என்
எச்சர த் தாள் .
ரய ல் ேவ ஸ்ேடஷன ல் ...
ரய ந் எல் லா ம் இறங் க வ ட் ந் தார்கள் . ச த் தப்பா மட் ம்
இறங் காமல் உட் கார்ந்த ந் தார்.
என் ரல் ேகட் ட ம் , என் ைககைள ஆைச டன் பற் ற னார். உடெலங் ம்
தடவ னார். நல் லா இ க் க யா நா ? உன் கம் டத் ெதர யைலடா..! கண்ல
ஏேதா ேகாளா . பார்ைவ மங் க ட் ேட வந் இப்ப த் தமா ஒண் ம் ெதர யைல.
அம் மா எப்ப ய க் கா?
இந் தக் கண்களா ெகாள் ள க் கண்கள் ?
- பா
 கல் ள மங் கன்

அம் மா ெசத் க் க டக் கா... கண்ல ஒ ெபாட் த் தண்ண வ தா பா ...

சர யான கல் ள மங் கன் !
வ ரா அ ைகச் சத் தம் ... ஆனா, இவன் மட் ம் ஐஸ் வந் தாச்சா, ஐயர்
வந் தாச்சா, காட் க் ச் ெசால் யாச்சான் ெம ன் மாத ர
நடந் க் கறாேன, என் ன ெஜன் மேமா?
உறவ னர்கள் ேச வ ன் கா படப் ேபச னர்.
எல் லாம் ந் , எல் ேலா ம் கைலந் ேபான ப ன் , அம் மாவ ன் படத் த ன்
ன் ேச மண் ய ட் , ற க் ற அ தான் ...
 ஒத் ைதயாப் ெபாறந் தவ க் உதவ ெசய் ய யா ம ல் லம் மா..! உனக் ச்
ெசய் ய ேவண் யைதக் ைறய ல் லாம ெசஞ் க் க ற வைரக் ம் எனக்
அழக் ட ேநரம ல் லம் மா..!
- பா
 ரத் தாேத!

மஞ் ளா க் அச்சத் த ல் ம க வ யர்த்த ந் த . த் தகங் கைள ெநஞ் ேசா

அைணத் தப த ம் ப ப் பார்த்தாள் . அந் த இைளஞன் அேத இைடெவள வ ட் த்
ெதாடர்ந் ெகாண் இ ந் தான் .
நைடையத் ர தப்ப த் த னாள் . அவன் நைடய ம் ேவகம் ய .
ந ற் கச் ெசால் ைசைக ேவ ெசய் க றான் , ராஸ்கல் ..! பயந் ந ங் க னால் ,
வ வைர வந் வ வான் .
ந ன் றாள் . த ம் ப னாள் . ஏய் .. யார்றா நீ? பஸ்ல பக் கத் ல ந ன் வந் தாப்
ேபா ேம... ப ன் னாேலேய ரத் த ட் வ வங் கேள! ெரண்ேட நாள் ல லவ்
ெலட் டர் ெகா ப்பங் க... அப்ப த் தாேன! ெச ப் ப ஞ் ச ம் !
அவன் ந ங் க யப ெசான் னான் ... ஸார ச ஸ்டர்..! பஸ்ல நீங் க ந க் ம் ேபா
க் ைஸக் ெகா த் த ந் தீங் கேள, அேத அம் மாக ட் டதான் நா ம்
ெகா த் த ந் ேதன் . அவசரத் ல என் க் ைஸ ம் ேசர்த் வாங் க ட்
இறங் க ட் ங் க..! அைதத் த ப்ப க் ெகா த் தா ேபா ம் !
- பா
 இரண்டாவ இன் ன ங் ஸ்

ந ெஜர் ய ல் , ஃைபனல் ெசால் ஷன் சாஃப்ட்ேவர் கம் ெபன . லன் ச்

இைடேவைள. ேகன் ட் ன ல் உட் கார்ந் ச க் கன் சீ ைஸ ம் , ேயாகார்ைட ம்
ெகாற த் க் ெகாண் இ ந் தேபா , ெமர் வந் தாள் .
‘‘என் ன வா... ரீட்டாைவக் காத க் க ற யாேம, ந ஜமா? உன் ேனாட ப .ச -ய ல்
அவ ேபாட் ேடா, அவேளாட ப .ச -ய ல் உன் ேபாட் ேடா..! யட் பாடாத
ஒண் தான் ைறயாம் ! ஆபேஸ ைக !’’
‘‘ேபத் தல் !’’
‘‘நம் ப மாட் ேடன் . இன் ன க் க ல் ேலன் னா ம் என் ன க் காவ ஒ நாள்
ைனக் ட் ெவள ேய வந் ம் ...’’ என் றப ெமர் எ ந் ேபாக, அந் த
இடத் த ல் வந் உட் கார்ந்தாள் ரீட்டா.
‘‘ெமர் ேபச யைத நா ம் ேகட் ேடன் . எனக் த் ெதர ஞ் அ ல பாத ந ஜம் !
நான் ஏற் ெகனேவ உங் கைளக் காத க் க றதாகச் ெசால் ட் ேடன் . உங் க
என் ன, எனக் இப்பேவ ெதர ஞ் சாக ம் !’’ என் றாள் .
‘‘ரீட்டா! நான் என் ன ெசால் ல வேரன் னா...’’
‘‘ெதர ம் ! ெசன் ைனல உங் க க் ம் எனக் ம் கல் யாணம் நடந் த .
நமக் ள் ேள ேவண்டாத ஒ ‘ம ஸ் அண்டர்ஸ்டாண் ங் ’ ஏற் பட் , ைடவர்ஸ்
வைரக் ம் ேபாய ட் ேடாம் . அஞ் வ ஷத் க் அப் றம் நீங் க ம் நா ம் இந் த
ந ெஜர் ய ல் சந் த ச்ச , ம ப ஒண் ேசர்ற க் தான் நான்
ந ைனக் க ேறன் . வாழ் க் ைகய ன் தல் இன் ன ங் ைஸக் ேகாட் ைட வ ட் ட் ேடாம் .
ெரண்டாவ இன் ன ங் ைஸ கன் ன பண்ணா என் ன? சா காத ப்ேபாம் ...
கல் யாணம் பண்ண க் ேவாம் . என் ன ெசால் றீ ங்க?’’
‘‘ஐ லவ் ரீட்டா!’’ என் ேறன் காதலாக க் கச ந் த அவள் கண்கைளப் பார்த்தப !
- ராேஜஷ் மார்
 நம் ப க் ைக

‘‘டாக் டர்! என் மைனவ க் ப் ப றந் த க் க ற ெபண் ழந் ைதக் வல கால்

ம் ப ப் ேபாய் , ச்ச மாத ர இ க் . கண் ெகாண் பார்க்க யல. என்
மைனவ ம் ழந் ைதையப் பார்க்கப் ப ர யப்படாம த ம் ப ப் ப த் அ ட்
இ க் கா. எங் க உற க் காரங் க வந் ழந் ைதையப் பார்க்க ற க் ள் ள...’’-
க் கத் தயங் க னான் ராகவன் .
‘‘ெகான் டச் ெசால் றீ ங்களா..?’’ - சீ றலாகக் ேகட் டாள் டாக் டர் வாண .
 ‘ஆமாம் ’ என் ப ேபால் ெமல் லத் தைலயைசத் த ராகவன் , ‘‘ஊன ள் ள
ழந் ைத எத ர்காலத் த ல் ெராம் பக் கஷ் டப்ப ேம டாக் டர்! வாழ் க் ைகய ல் அ
எப்ப ன் ேன ம் ? அதனாலதான் அழ ச் டச் ெசால் ேறன் ’’ என் றான் .
‘‘அப்ப ன் என் அப்பா-அம் மா ந ைனச்ச ந் தா, இன் ன க் நான் ஒ
டாக் டராக வந் த க் க மா?’’ என் ேகட் ட வாண , தன் ஜாக் ெகட் ன் வல
ைக மைறவ ல் இ ந் த ஸ்க் ேபான் ற அைமப்ைபத் த க , உடம் ப ன்
ந றத் ேதா ஒத் ப்ேபாய ந் த வல ெசயற் ைகக் ைகையத் தன ேய எ த்
ேமைஜய ல் ைவத் தாள் !
- ராேஜஷ் மார்
 ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர!

‘‘கத ர் பத் த ர ைக நடத் த ன ‘ ப்பர் ேஹாம் ெசக் ர ட் ப்ஸ்’ ேபாட் ய ல

ஐயாேவாட ப்ஸ் ெசலக் ட் ஆக , 250 பா பர ம் க ைடச்ச க் . இேதா பா !’’
என் ெப ைமேயா மைனவ ய டம் அந் தப் த் தகத் ைத நீட் னார் க ப்ைபயா.
‘‘வட் க் த் த ட வ ம் ெகாள் ைளயர்கள் த ல் ற ைவப்ப
பேராைவத் தான் . எனேவ, தங் க நைககள் ேபான் ற வ ைல உயர்ந்த ெபா ள் கைள
அர ச ன் க் ள் ெபாட் டலங் களாகக் கட் ப் ேபாட் வ ட் டால் ,
பற ெகா க் காமல் தப்ப க் கலாம் . இ , என் ெசாந் த அ பவக் ற ப்பா ம் !’’ என
வ லாசத் டன் அந் த ப்ஸ் ப ர ரமாக ய ந் த .
சந் ேதாஷத் ைதக் ெகாண்டா ம் வ தமாக ச ன மா க் ப் ேபாய் வ ட் , ஓட் ட ல்
சாப்ப ட் வ ட் அ த் என் ன ப்ஸ் எ த ப் பர வாங் கலாம் என் ற
ச ந் தைனேயா வட் க் ள் அ ெய த் ைவத் த க ப்ைபயா - கமலம்
தம் பத ைய ேமைஜ மீ படபடத் த ெவள் ைளத் தாள் ஒன் வரேவற் ற .
அத ல் ... ‘தைலவா! பத் த ர ைகய ல உன் பா காப் ப்ஸ் ப ச்ேசாம் . அத க
ச ரமம் இல் லாம உன் வட் ைடக் ெகாள் ைள அ க் க ஞ் . அர ச ன் ன ல்
க டந் த பணப் ெபாட் டலங் கைள ம் , நைககைள ம் லபமா எ த் க் க ட் ேடாம் .
ெராம் பத் ேதங் க் ஸ் வாத் த யாேர! இப்ப க் , ேபட் ைட பக் க ர ’
- ச .சரவணன்
 அப்பா கத் த ல் ...

வ எப்ப அைமய ேவண் ம் என் அண்ணன் , அண்ண , தம் ப கள் ,

தங் ைககள் எல் ேலா ைடய க த் கைள ம் ேசர்த் ஒ ப ளான்
வைரந் தார்கள் . கைடச யாக அப்பாவ டம் ெகாண் காட் , ‘‘அப்பா, இ
சர யான் பா ங் க. ஏதாவ மாற் றம் இ ந் தால் ெசஞ் க் கலாம் ’’ என் றார்
அண்ணன் .
அப்பா ச ற ேநரம் பார்த் வ ட் , ‘‘எல் லாம் சர தான் . ன் பக் கத் த ல் மட் ம்
ந் தால் ெகாஞ் சம் கார்டன் ேபாட இடம் வ ங் கள் . ச்ெச கள் ைவத் ,
சாம க் ப் பற ச் ப் ேபாடலாம் ’’ என் றார்.
‘‘சர ப்பா! அப்ப ேய பண்ண டலாம் !’’ - அண்ணன் .
தன ைமய ல் அண்ணன டம் தம் ப கள் ேகட் டார்கள் ... ‘‘ஏன் அண்ணா,
அப்பாக ட் ட ேகட் ட ெராம் ப அவச யமா? ெசய் ய யாதப ஏதாவ மாற் றம்
ெசால் ய ந் தா என் ன பண்ண ய ப்ேப?’’
‘‘ெசய் யேறாம் , ெசய் யேல... அ க் க யம் இல் ேல! அப்பாைவ கன் சல் ட்
பண் ம் ேபா அவர் கத் த ேல ஒ சந் ேதாஷத் ைதப் பார்த்த யா... அ தான்
க் க யம் !’’ என் றார் அண்ணன் .
- எம் ஆர்எல்
 ப்ஸ் தர்மம் !

வழக் கமாக தன் க ழைமயன் எனக் ம் , ேமேனஜ க் ம் ஃபல் ட் ெவார்க்

நாள் வ ம் இ க் ம் . இந் த ேமேனஜர் த யவர்.
பத் மண மா க் ஓட் டல் ஒன் ற ல் இ வ ம் பன் சாப்ப ட் ேடாம் .
ப ல் ைல ைவத் த சர்வர் தைலையச் ெசாற ந் தான் . ேவெறன் ன, ப்ஸ்
ேவண் ேகாள் தான் ! பர்ைஸ எ த் த என் ைனத் த த் த ேமேனஜர், ‘‘என் னப்பா...
சம் பளம் வாங் காமலா ேவைல ெசய் யேற? ேபா, ேபா!’’ என ம த் வ ட் டார்.
எனக் ச் சங் கடமாக இ ந் த . இவ் வள ெபர ய பதவ ய ல் இ ப்பவர்கள் ஜஸ்ட்
இரண் பாய் , ன் பாய் வ ஷயங் கள ல் இப்ப க் க ைமயாக
நடந் ெகாள் க றார்கேள என் ற ந் த எனக் . இ ந் ம் என் ன ெசய் வ ...
ஒன் ம் ெசால் ல யா . ேமேனஜராச்ேச!
மத ய சாப்பாட் க் இன் ெனா ஓட் டல் . ெசால் ைவத் தாற் ேபால அங்
சாப்பாட் க் ேடாக் கன் ச ஸ்டம் இல் ைல. ப ல் தான் . இன் ெனா ப்ஸ் ம ப்
காத் த க் க ற .
அந் தத் தர்ம சங் கட த ண ம் வந் ேதவ ட் ட . ஆனால் , இந் த ைற
ஆச்சர்யம் ! ப ல் பணத் ேதா ட ஐந் பாய் நாணயம் ஒன் ைற ப்ஸாகத்
தட் ல் ைவத் வ ட் எ ந் தார் ேமேனஜர். என் கண்கள ல் ெதாக் க ந ன் ற
வ யப் ந ைறந் த ேகள் வ க் ற ையக் கவன த் வ ட் ச் ெசான் னார்...
‘‘... ப்ஸ க் காகத் தைலையச் ெசாற ந் த அந் த ஓட் டல் சர்வர் ம க ம்
இைளஞன் ! அவ க் இ ேலேய த ப்த வந் டக் டா . அப்பத் தான்
இன் ம் யற் ச பண்ண ன் ேனற ம் ந ைனப்பான் . ஆனால் , பாவம் ...
இவர் வயசானவர். என் ன இயலாைமேயா, என் ன ேதால் வ ேயா... இந் த
வய ேல ம் சர்வராக ேவைல பார்க்க றார். இவ க் ப்ஸ் தர்ற ல தப்
இல் ல!’’ என் றார்.
நான் ஆேமாத ப் டன் , ‘‘இந் த வ ளக் கம் எனக் நல் ல ப்ஸ் சார்!’’ என் ேறன் .
- பர ேமலழகன்
 உக் காந் ேயாச க் க றாங் கப்பா!

ப ரபல ைடரக் டர் சந் த ரைன ம ந் த ச ரமத் க் ப் ப ன் சந் த த் ப் ேபச னான்

ர . ‘‘சார், நான் கற் பைன பண்ண ெவச்ச ந் த மாத ர ேய அச் அசலா ந ைறய
ன் கள் இப்ப வர்ற படங் கள் ல வ ’’ என் றவன் , தன் ரசைன ம் ஐ யாக் க ம்
சமீ பத் த ய ர ஸ் ச ன மாக் கள ல் இடம் ெபற் ற ப்பர் ன் கள் , க ராஃப க் ஸ்
உத் த கள் , க் ைளமாக் ஸ் த ப்பம் எனப் பல வ ஷயங் கள ல் ெபா ந் த ய ப்பைத
உதாரணங் கேளா ெசால் ப் ெப ைமப்பட் க் ெகாண்டான் .
ப ன் , ‘‘சார், என் ைன உங் க அச ஸ்ெடன் ட் டா ேசர்த் க் க ட் ங் கன் னா ெராம் ப
‘ ஸ்’ ல் லா இ ப்ேபன் ...’’ என் றான் .
‘‘ஸார ப ரதர், எனக் மத் தவங் கைள மாத ர ேய ேயாச க் க ற ஆட் கள் ேவணாம் .
த் தம் சா இ வைரக் ம் யா ம் ேயாச க் காத மாத ர ‘த ங் க் ’
பண்றவங் கதான் ேவ ம் ’’ என் ர க் வாசைலக் காட் னார் ைடரக் டர்!
- எஸ்.மாலத
 மேரசன் என் ெறா வள் ளல் !

இந் த மாச பட் ெஜட் ல் ெடாக் ! ைகய ல் பரம் ைபசா இல் ைல. ம ச்ச
நாட் கைள எப்ப ஓட் வ என் ெதர யாமல் ேமாட் வைளையேய
பார்த் க் ெகாண் இ ந் தவன் சட் ெடன எ ந் , நண்பன் மேரசன் ஞாபகம்
வர, அவைனத் ேத ப் ேபாேனன் . ேகட் காமேல ெகா த் த ம் வள் ளல் அவன் .
என் ைனக் கண்ட ம் யானான் . என் ைன கார ல் ஏற் ற க் ெகாண் , ஒ
ஸ்டார் ஓட் ட க் ப் ேபானான் . ஏேதேதா ஆர்டர் ெசய் தான் . சாப்ப டக் காத் த ந் த
ந ம ஷங் கள ல் ... தனக் ப் பதவ உயர் க ைடத் த , சம் பளத் த ல் சல
ஆய ரங் கள் அத கர த் த , ஆப ல் சாக கார் ெகா த் த ப்ப எனத் தன்
சந் ேதாஷங் கைளப் பக ர்ந் ெகாண்டவன் , ‘‘ேடய் கார்த்த , உன் ைன மாத ர
உண்ைமயான நண்பன் க ட் ேடதான் இந் தச் சந் ேதாஷங் கைள மனம் வ ட் ப்
பக ர்ந் க் க . மத் தவங் க எல் லாம் ஆதாயத் க் காகப் பழ றவங் கதான் .
நல் ல ல இ க் க றப்பேவ அைதப் பயன் ப த் த க் க ட் ஆய ரேமா,
ெரண்டாய ரேமா கடன் ேகட் ைவப்ேபாேமன் ேகக் ற பய க!’’ என் றான் .
நான் ெவ ங் ைகயனாகத் த ம் ப ேனன் .
- மானா பாஸ்கரன்
 காரணம் ..?

நா ம் நாகநாத ம் நண்பர்கள் . ஒ வாரம் வ ப்ப ல் ெவள ர் ெசன்

த ம் ப ய என் ன டம் ஏேனா நாகநாதன் கம் ெகா த் ப் ேபசவ ல் ைல!
 சீ க்க ரேம அதற் கான காரணம் ர ந் த . பத் சீ ன யர் ஊழ யர்கைள
ஒ க் க வ ட் , நாகநாத க் ஆபஸர் ப ரேமாஷன் ெகா த் த ந் தார்கள் . தன
அைற, தன ப ன் , கார் என ஏக தட டல் !
ஒ மாதம் ஓ ற் ! ன் ேபாலேவ வ ப்ப ல் ெவள ர் ெசன்
த ம் ப ேனன் . இம் ைற வ ய வந் என் ன டம் ைழந் ேபச னான்
நாகநாதன் .
ேவெறான் ம ல் ைல... ஒ க் கப்பட் ட பத் சீ ன யர்கள் ேகார்ட் க் ப் ேபாக,
நாகநாதன ன் பதவ உயர் ெசல் லா என் தீ ர்ப் ற வ ட் ட ேகார்ட்!
- ச .நாச்ச த்
 த் தம் !

ேசகர் ெராம் ப ம் வ த் தப்பட் டான் ... தான் கஷ் டப்பட்

ஆரம் ப த் த ெவார்க்-
ஷாப்ப ல் எத ர்பார்த்தப பணவர இல் ைல. அவ ம் பல வாஸ் ந ணர்கள் ,
ேஜாச யர்கள் எனப் பணத் ைதச் ெசலவழ த் ஆேலாசைன ேகட் டான் . மாற் றம்
எ ம ல் ைல. இ த ய ல் அவன ெதாழ ல் வான என் ைன அ க , தன்
ைறகைளக் ற னான் . அவன ெதாழ ற் டத் ைத ஆராய் ந் ேதன் .
எல் லாம் அைமப்பாகேவ இ ந் தன. ேசகர் த் தமான உைடய ல் நீட் டாக
இ ந் தான் .
‘‘ேசகரா... உன் கைடய ல ேவைல வராத க் க் காரணம் நீதான் பா. இவ் வள
நீட் டா ெரஸ் பண்ண உட் கார்ந்த ந் தா வர்றவங் க எல் லாம் ‘ஓனர்தான்
இ க் கா ... ேவைல பண்ண மாட் டா ’ன் ந ைனச் ப் ேபாய வாங் க. நல் ல
ேவைலக் கார க் க் க யம் ... ெதாழ ல் ல த் தம் ... உைடல அ க் .’’
ேசகர் எல் லாம் ர ந் தவனாக இ ந் தான் !
- எம் .ப .த ேனஷ்
 ெசயல் !

அந் தக் காட் ச கீ தாவ ன் மனைச உ க் க ய . ச ன் னஞ் ச ப ஞ் , ஒ ேவைள

உண க் காக எப்ப ெயல் லாம் தன் உடைல வ ல் ைலப் ேபால் வைளக் க ற .
கணவன் வ ஷாைலப் பார்த்தாள் . அவள் பார்ைவையப் ர ந் ெகாண்
பக் கத் த ல் இ ந் த கைடய ல் பத் பாய் ெகா த் ப ஸ்கட் பாக் ெகட்
வாங் க னான் . மனம் ம் சந் ேதாஷமாக இ ந் த கீ தா க் . த மணமான
ஆ நாட் க க் ள் ேள நம் ைமப் ர ந் ெகாண்டாேன. ஆனால் , அ த் அவன்
ெசய் த ெசயல் அ வ ப்பாக இ ந் த . ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடப் ப ர த் , இரண்
ப ஸ்கட் கைளத் தான் எ த் க் ெகாண் , ப ர த் த பாக் ெகட் ைட அந் தச்
ச ம ய டம் ெகா க் ம் ப கீ தாவ டம் நீட் னான் .
வ வந் ேச ம் வைர ஒன் ம் ேபசவ ல் ைல கீ தா. ‘‘அந் த ப ஸ்கட்
பாக் ெகட் ைடப் ப ர க் காமல் ெகா த் தால் தான் என் ன? இரண் ப ஸ்கட் ல்
உங் க க் என் ன வந் வ டப்ேபாக ற ?’’ சற் ேகாபமாகக் ேகட் டாள் .‘‘நாம்
ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடப் ப ர க் காமல் ெகா த் தால் என் னவா ம் ெதர மா? நாம
அங் க ந் நகர்ந்த உடேன, அந் தா ங் க, ப ஸ்கட் பாக் ெகட் ைடத் த ம் ப ம்
கைடய ேலேய ெகா த் , பணத் ைத வாங் க யற் ச ெசய் வாங் க. பாக் ெகட் ைடப்
ப ர ச் ட் டா, கைடக் காரன் த ப்ப எ த் க் கமாட் டான் . அந் தப் ப ஞ் க் இரண்
ப ஸ்கட் டாவ க ைடக் ேம, அதனாலதான் !’’
- எம் .காஞ் சனா கரண்
 ைழந் ைத!

நான் வய மகள் ஹர ண க் ‘கர் வ் ைரட் ங் ’ ெசால் த் தந் தாள் கீ தா.

ஹர ண மக் கர் பண்ண, அவைளத் த ட் த் தீ ர்த்தாள் . ஒ வழ யாக ஹர ண
நன் றாக எ த ய ப ற ம் , ‘‘உன் க ட் ேட கத் த க் கத் த ேய என் ெதாண்ைடத்
தண்ண வத் த ச் !’’ என த் தாள் கீ தா.
மாைலய ல் அ வலகம் ந் வந் த ர , ‘‘கீ தா, இன் ன க் உனக்
ைரவ ங் ெசால் த் தர்ேறன் ’’ என் றான் . அம் மா, அப்பா, மகள் வ ம்
ஸ் ட் டர ல் ைமதானம் வந் தனர். ர எவ் வளேவா ெசால் க் ெகா த் ம் ,
கீ தாவால் சர வர ஓட் ட இயலவ ல் ைல. ஓரமாக உட் கார்ந் பார்த் க் ெகாண்
இ ந் த ஹர ண , கீ தாைவ ‘ேபட் மம் ம ’ எனக் ேக ெசய் ய, ர ச ர த் தான் .
கீ தா ஒ வழ யாக ஸ் ட் டர் பழக , ெகாஞ் ச ரம் வைர நன் றாக ஓட் ஒ
ற் வந் ந த் த, ஓ ப்ேபாய் ‘ ட் மம் ம ’ என் ெசால் த் தம்
ெகா த் தாள் ஹர ண . கீ தா க் க் காைலய ல் நடந் த ஞாபகம் வர, மனச ல்
ள் ைதத் த ேபால் கண்கள் கலங் க, ஹர ண ைய அன் டன்
அைணத் க் ெகாண் த் தமைழ ெபாழ ந் தாள் .
- ஆர்.ச வ ப்ரமண யன்
 தங் கச்ச இ க் ம் ேபாேத...

‘‘ தா... இன் ன க் க் காேலஜ் ஞ் ச ம் அப்ப ேய ச த் த வட் க் ப் ேபாய .

ராத் த ர அப்பா வந் உன் ைன அைழச் ட் வ வார்!’’
தா சர ெசால் லக் காத் த ந் த ந ம ஷத் த ல் , ’’ேவணாம் தா! ேநேர நீ நம் ம
வட் க் ேக வா!’’ என் றாள் அக் கா ரமா.
‘‘ ம் மா இ ! இன் ன க் உன் ைனப் ெபண் பார்க்க வர்றாங் க, ேபானதடைவ
மாத ர இப்ப வரப்ேபாறவ ம் , உன் தங் கச்ச ையக் கல் யாணம்
பண்ண க் க ேறன் ெசால் ற க் கா?’’ அம் மா ெபார ந் தாள் .
‘‘அம் மா! ஒ த் தைரப் ெபண் பார்க்க வந் ட் , இன் ெனா ெபண்ைண ஓ.ேக.
பண்றவன் ந ைலயான மன இல் லாதவன் . இ ேபான் ற ஆம் ப ைளகைள,
ஆரம் பத் த ேலேய அைடயாளம் கண் க் க இ ஒ நல் ல சந் தர்பப
் ம் !
தங் கச்ச ட இ க் க றப்ப யார் என் ைன ஓ.ேக. பண்றாேரா, அவர்தான் த ட
 த் த ள் ள ஆண். அவைரக் கல் யாணம் ெசய் க் கத் தான் நான் வ ம் பேறன் !’’ -
உ த யாகச் ெசான் னாள் ரமா.
- ஆர்.ப ந் தா
 தீ ர்ப் !

அவசரமாகக் க ளம் ப க் ெகாண் இ ந் த நீத பத கேணசைன, மக ைடய

அலறல் ெடன் ஷன் ப த் த ய . தன் அக் காவ ன் ைகய ந் த ெபாம் ைமதான்
ேவண் ம் என் அடம் ப த் அ ெகாண் இ ந் தான் அவன் . ‘‘தம் ப க்
அந் தப் ெபாம் ைமையக் ெகா த் த் ெதாைலச்சாதான் என் ன?’’ என் தன்
ெபண்ண ன் க ல் ஓங் க ஓர் அைற ைவத் தார் அவர்.
‘‘அந் தப் ெபாம் ைம ஒைடஞ் ச க் ப்பா! ஆண , தம் ப ைகையக்
க ழ ச்ச ம் தான் ெகா க் கேல. அைதப் ர ஞ் க் காம என் ைன அ ச்ச ட் ங் க.
பரவாய ல் ல... ேகார்ட் ேல ம் இ மாத ர என் ன ஏ ன் வ சார க் காம,
யாராவ நல் லவ க் த் தண்டைன ெகா த் டாதீ ங் க!’’ என் வ ம் ப னாள்
அவள் . தம் ெபண் ன் ற் றவாள யாகத் தைல ன ந் ந ன் றார் கேணசன் !
- கலா
 பயம் !

றப்ப ம் ேபா தான் க காரத் ைதப் பார்த்ேதன் . இர மண பத் ேத க் கால் !

17 க ேலா மீ ட்டர் ேபாயாகேவண் ம் . ேபா ம் வழ ைய ந ைனத் தாேல
பகீ ெரன் ற !
வழ ய ல் , ய லாங் ப்பம் ஏர யாவ ல் அைலந் ெகாண் இ க் ம்
நாய் கள டம் இ ந் தப்ப ப்ப தல் ப ரச்ைன. பக ல் ேபாக றவர்கேள க
வாங் வ உண் . பத ேயா , ஆக் ேலட் டைர க் க ேனன் .
தவ ர, இன் தல் ேதத . ைகய ல் சம் பளப் பணம் ைளயாக
இ பதாய ரத் ச் ெசாச்சம் இ ந் த . க் கா க் காகக் ட கத் த ையத் க் ம்
ர க் ம் பல் அைல ம் ஏர யாவ ல் , இத் தைனப் பணத் டன் இவ் வள
இ ட் ல் நான் ெசல் வ இ தான் தல் தடைவ! மன க் ள் சஷ் கவசம்
ெஜப த் க் ெகாண் , இதயம் த க் த க் ெகன் அ த் க் ெகாள் ள, வண் ைய
ஓட் க் ெகாண் ஒ வழ யாக வ வந் ேசர்ந் , ெப ச் வ ட் ேடன் .
‘‘ைஹய் யா... அப்பா வந் தாச் ! வட் ல கரன் ட் இல் ைல பயந் ட் ந் த ேய
அம் மா! அப்பா வந் தாச் . இன ேம பயம் இல் ைல!’’ என் றப ஓ வந் தான் என்
மகன் .
- ச. ேகஷ் பா
 ேபர ைல!

த தாகக் வந் த க் ம் பத் மநாபனால் ெபா க் க யவ ல் ைல,

அப்ப த ய ல் உள் ேளார் அவர வட் க் அ க ள் ள ச்சந் த ய ல்
ப்ைபகைளக் ெகாட் வதா ம் , உண க் கழ கைளக் ெகாட் வதா ம்
உண்டா ம் க் ைகத் ைளக் ம் நாற் ற ம் , ரத் தத் ைத உர ம் ெகா க் க ம்
ெபர ய சங் கடமாக இ ந் தன. இதற் காக யாைரெயன் ேபாய் க்
க ந் ெகாள் வ என் அவ க் த் ேதான் றவ ல் ைல. ராத் த ர ரா
மண்ைடைய உைடத் க் ெகாண் ேயாச த் தார்.
என் ன ஆச்சர்யம் ..! ம நாள ந் அங் ேக ப்ைப எ ம்
ெகாட் டப்படவ ல் ைல. காரணம் , ராேவா ராவாக அங் ேக இப்ப ஒ பலைக
எ த ைவத் த ந் தார் பத் மநாபன் .
‘‘வாஸ் ப்ப இங் ேக ேபர ைல உள் ளதால் , இங் ேக ப்ைப
ெகாட் ேவார ன் வட் ல் லட் ம கடாட் சம் உண்டாகா !”
- ப .ஹர க ஷ் ணன்
 ேபரம்

கார ந் தப ேய நடமா ம் காய் கற க் கார ய டம் ேபரம் ேபச னார் அந் தத்
ெதாழ லத பர். “இந் தாம் மா, தக் காள ஒ க ேலா பன் ன ரண் பாய்
ெகா த் தாக் ெகா . அ க் ேமல ஒ ைபசா தரமாட் ேடன் . ேகாயம் ேப க் ப்
ேபானா பத் பாய் க் சீ பப
் , ெதர ம ல் ேல!” என் சைளக் காமல் ேபச ,
ைறவான வ ைலக் வாங் க னார். அ ேபாலேவ பழக் கைடக் காரன் , க் கார
இவர்கள ட ம் வ ைலைய அ த் ப் ேபச ைறவான வ ைலக் ேக வாங் க னார்.
அவைர வட் ல் இறக் க வ ட் வ ட் வ த ம் ப ய ைரவர் கேணசன் , தன்
மைனவ ய டம் தலாள ய ன் கஞ் சத் தனத் ைதப் பற் ற ச் ெசால் , “அவ க் க்
கா பணமா இல் ேல? ேநத் ட தன் ெவாய் ஃப் பர்த்ேடக் அ பதாய ரம்
பாய் க் தங் க ெநக் லஸ் வாங் க ப ரெசன் ட் பண்ணா . ச ன் ன வ யாபார ங் க
க ட் ேட இப்ப அடாவ பண்றதா ஒ ெபர ய ம ஷ க் அழ ?” என் றான் .
“நீங் க ேபசாம இ ங் க. யா ம் நஷ் டத் க் ஒ ெபா ைள வ க் க மாட் டாங் க.
உங் க தலாள மாத ர பணக் காரங் க ேபரம் ேபசாம ெசான் ன வ ைலையக்
ெகா த் வாங் க ட் ப் ேபானா, அப் றம் நமக் ம் அேத வ ைல ெசால் ல
ஆரம் ப ச் வாங் க. நாம ேபரம் ேபச னா, சா க ராக் க பட் டம் தான் க ைடக் ம்
நமக் !” என் ஒேர ேபாடாகப் ேபாட் டாள் கேணசன ன் மைனவ .
- எஸ்.நடராஜ்
 ேடஸ்ட்

“நாைளக் என் ன சைமயல் பண்ணட் ங் க?” என் ஆவேலா ேகட் டாள்

த லகா.
“நீ ம் தான் த னம் த னம் இந் தக் ேகள் வ ையக் ேகட் கேற. நான் என் ன க் காவ
மத் தவங் கைள மாத ர எனக் இ பண்ண ப் ேபா , அ பண்ண ப் ேபா ன்
ேகட் க் ேகனா? நீ எ ெசஞ் ேபாட் டா ம் , ம க் காம சந் ேதாஷமா
சாப்ப ட் ட் ப் ேபாேறனா, இல் ைலயா? அப் றம் எ க் இந் தக் ேகள் வ ?” என் ற
ேரஷ் சாப்ப ட் த் க் ைக க வ வ ட் , தன் அைறய ல் ேபாய்
உட் கார்ந் ெகாண் , ம் ரமாக ஏேதா எ தத் ெதாடங் க னான் .
“என் ன அப்ப எ தறீ ங்க?” என் றப அவன் அ க ல் வந் உட் கார்ந்தாள்
த லகா.
“அ வா... இன் ன க் க் காைலய ல ‘மல் ைக’ பத் த ர ைகேலர்ந் ேபச னாங் க.
அ த் த வாரம் ச ன மா ஸ்ெபஷலாம் ! அ க் ப் ெபா த் தமா ச ன மாைவ
ைமயமா ெவச் அர்ெஜன் ட் டா ஒ ச கைத ேவ ம் ேகட் டாங் க.
என் னதான் நாேன எ த அ ப் ற கைதகைளப் பாராட் பப்ள ஷ்
பண்ண னா ம் , அவங் க ேதைவக் ேகற் ப எ த அ ப் ற ல க ைடக் க ற
சந் ேதாஷேம தன ! என் ன ெசால் ேற..?” என் றவன் த லகாவ ன் பார்ைவய ல்
இ ந் த ஆழத் ைதப் ர ந் ெகாண்டவனாக, “சர , நாைள ெவங் காய சாம் பா ம் ,
உ ைளக் க ழங் ெபார ய ம் பண்ண ஜமாய் ! என் ன...” என் அவள்
கன் னத் ைதத் தட் னான் !
- ஆர்.உஷா
 கல் யாணம் எப்ேபா !

23 வயத ல் ...
“ தல் ல எம் .காம் ., க் க ற வழ ையப் பா டா! அப் றம் கல் யாணத் தப் பத் த
ேயாச க் கலாம் !”
30 வயத ல் ...
“உத் த ேயாகம் ஷ லட் சணம் . கல் யாணம் எப்ப ேவணா பண்ண க் கலாம் !
தல் ல உ ப்ப யா ஒ ேவைல ேத க் க ற வழ ையப் பா !”
35 வயத ல் ...
“பத் தாய ரம் பா சம் பளம் இந் தக் காலத் ல நாக் வழ க் கக் டக்
காணாேதடா! சம் பளம் ெகாஞ் சம் உசரட் ம் ... ஜாம் ஜாம் பண்ண டலாம் !”
40 வயத ல் ...
“ ம் பம் , ழந் ைத ட் ன் ஆயாச் ன் னா அப் றம் ேசம க் கேவ யா .
 தல் ல ஒ வ ... அட் ஸ்ட் ஒ ஃப்ளாட் டாவ வாங் ற வழ யப் பா !
ஆய ரம் ெபாண் ங் க ஜாதகம் தன் னால ேத வ ம் !”
45 வயத ல் ...
“க ட் டத் தட் ட அைரக் க ழவன் ஆயாச் ! இன ேம எவடா உனக் க் க த் ைத
நீட் வா? அத அந் தந் தக் காலத் ல நடக் க ேவணாமா? உனக் ேக
கல் யாணத் ல அக் கைற இல் லாதப்ப, நான் என் ன பண்ணட் ம் , ெசால் ?”
- ஆர்.நரச ம் மன்
 ஆட் டம் !

கைடச ஓவர்... ஆ பந் கள ல் 13 ரன் கள் எ க் க ேவண் ம் . ஒட் ெமாத் த

ேதச ம் ெடன் ஷன ன் உச்சத் த ல் !
தல் பந் ைத ப ண்டர க் வ ரட் னான் அத ர வரரான ேமஷ் . அ த் த
இரண் பந் கள ல் ரன் ஏ ம ல் ைல. உள் க் ள் ெவற ேயற, அ த் த பந் ைத
ச க் ஸ க் த் க் க னான் . இன் ம் இரண்ேட பந் கள ல் ன் ரன் கள்
எ க் க ேவண் ம் .
அ த் த பந் மட் ைடய ன் வ ள ம் ப ல் பட் த் ெதற த் த . ஒ ரன் ! எத ைன
ேபட் ஸ்ேமன் இப்ேபா களத் த ல் ! கைடச பந் த ல் அந் த ெசாத் ைத ேபட் ஸ்ேமன்
ேபால் டாக, ஆட் டம் க் ேளாஸ்! தாட் ட க் க கள டம் கா வாங் க க் ெகாண்
ேபாங் ஆட் டம் ஆ யதாக, நாெடங் ம் க ர க் ெகட் ரச கர்கள் ேம ன் மீ
ேகாபம் ெகாண்டனர். ேம ன் உ வப் படங் கள் ெகா த் தப்பட் டன.
ஆரம் ப ேபட் ஸ்ேமனாகக் களம றங் க 110 பந் கள ல் ெவ ம் 42 ரன் கள் எ த் த
ஆச ஷ் பற் ற யா ேம எ ேம ெசால் லவ ல் ைல!
ச. ேகஷ் பா
 ஞானம் ேத ...

மகாைனத் தர ச க் க ந ன் ற ந் த மக் கள் வர ைச ம க நீளமாக இ ந் த .

ெராம் பத் தள் ள ந ன் ற ந் தனர் அந் த த ய தம் பத யர்!
மகான் , ஒ ழத் தா ம் , ஒ ந் வ க ற ெமல் ய உடம் மாக இ ந் தார்.
த யவ ம் அவர ன் மைனவ ம் மகாைன ெந ங் க ற சமயத் த ல் , ‘ ைஜக்
ேநரமாக வ ட் ட ’ என் எ ந் உள் ேள ேபாய் வ ட் டார் அவர்.
“சர , இன ேம எ க் நாம இங் ேக இ க் க ம் ? ஞானத் ைதத் ேத வந் ேதாம் .
க ைடச்சாச் . க ளம் பலாம் , வா!” என் மைனவ ைய அைழத் தார் த யவர்.
அ க ல் இ ந் தவர்க க் ஆச்சர்யம் ! “மகான் தான் எ ந் ேபாய ட் டாேர!
ப ன் ேன எப்ப ஞானம் க ைடச்சதா ெசால் றீ ங்க?” என் றனர்.
வ ரக் த டன் ச ர த் தவர், “எங் கைளத் தவ க் கவ ட் க் காணாமல் ேபான
ப ள் ைளையப் பற் ற க் ேகட் கலாம் தான் வந் ேதாம் . இவன் மகான் இல் ைல,
எங் க மகன் ஞானம் இப்பதான் ெதர . ம் ... ெபத் தவங் கைள ந ர்க்கத யா
தவ க் கவ ட் வட் ைட வ ட் ஓ வந் ட் , இங் ேக ஊரார் கவைலகைளத்
தீ ர்த் ட் க் கான் ! பேல!” என் றப மைனவ டன் நகர்ந்தார் த யவர்.
- ேஜயாெரஸ்
 த த க் மர யாைத!

அந் த ஏற் மத இறக் மத ந வனத் த ல் , ராடக் ட் ேமேனஜர் ேவைலக்

இன் டர்வ நடந் ெகாண் இ ந் த .
க லன ன் சான் ற தழ் கைள வாங் க ப் பார்த்த கண்ணன் , “சந் ேதகேம இல் ைல,
இந் த ேவைல உங் க க் தான் ! ஏன் னா, ச பார க் ெகல் லாம் இங் ேக இடேம
இல் ேல! த த தான் க் க யம் . காரணம் , இந் த கம் ெபன ஜ .எம் . அப்ப !
கண் ப் ம் ேநர்ைம ம் உள் ளவர்!” என் றான் . அ த் த ஒ மண ேநரத் க் ள்
ெதர ந் வ ட் ட . க ல க் ேக ேவைல!
வாழ் த் க் கள் ெசான் ன கண்ணன ன் ைககைளப் ப த் க் ெகாண் , “உங் க
வாக் ப ச் ச் கண்ணன் ! ஆமா, இந் த ஜ .எம் ைம ன் னா ேய ெதர மா
உங் க க் !” என் க லன் ஆச்சர்யத் ேதா ேகட் க...
“ெதர மாவா... எங் கப்பாைவ எனக் த் ெதர யாதா!” என் றான் கண்ணன் .
- ஆ.சந் த ரன்
 எர க ற ெந ப்ப ல் ...

சங் கர க் ேமேனஜர் ந் தரத் த ன் மீ ெசம க ப் ! ெதர யாமல் ஏதாவ

தவ ெசய் வ ட் எம் . -ய டம் ேடாஸ் வாங் ம் ேபாெதல் லாம் , தனக் காகப்
பர ந் ேபசாமல் , எர க ற ெந ப்ப ல் எண்ெணைய ஊற் வ ேபால அவர்
எத ர ேலேய, “எத் தைனேயா ைற ப ச் ப் ப ச் ெசால் ட் ேடன் ...
மண்ைடய ல உைறச்சாதாேன? சர சர , ேபாய் ேவைலையப் பார்! இன் ம்
ெரண் மண ேநரத் ல ேபலன் ஸ் ட் ைட ெர பண்ண என் ேடப ள் ல
ைவக் க ம் , ெசால் ட் ேடன் !” என் இவைன வ ரட் வார். இன் ைறக் ம்
அப்ப ஒ சம் பவம் . ந ைனக் க ந ைனக் க மனேச ஆறவ ல் ைல சங் கர க் .
ராத் த ர ... “என் னம் மா, மார்க் ைறஞ் ச க் அப்பாதான் த ட் டறார்னா, நீ ம்
டச் ேசர்ந் க் க ட் த ட் டேற?” என் மகன் பர தாபமாகக் ேகட் க, சங் கரன ன்
மைனவ ெசான் னாள் ... “ேபாடா அச ! நான் உன் ைனத் த ட் டேலன் னா, உங் கப்பா
உன் ல ைசேய ேபாட் ப்பார், ெதர ஞ் க் ேகா!”
இங் ேக ைச; ஆபச ல் சஸ்ெபண்ட் ... ஸ்ம ஸ்! மன ஆற வ ட் ட
சங் கர க் !
- சர்வஜ த்
 ந ைன கள் !

ம் ைபய ந் அண்ண ம் , ெகால் கத் தா வ ந் தம் ப ம்

ம் பத் ேதா வந் த ந் தார்கள் . வ டத் த ல் அன் ைறய த னம் மட் ம் யார்
எங் க ந் தா ம் ,ெசன் ைனய ல் உள் ள சங் கரன் வட் ல் ஒன் வ வழக் கம் .
 ‘‘அண்ேண, ம் ைபல இந் த வ ஷம் ெவய ல் எப்ப ண்ேண?’’
‘‘தம் ப , அ என் னப்பா ப ரச்ைன நந் த க ராமத் ல..?’’
‘‘ச வாஜ எப்ேபா ர ஸாம் ?’’
‘‘அண்ண ! இந் த ெபங் கால் காட் டன் ஸார உங் க க் ப் பாந் தமா இ க் .
எங் ேக வாங் க னீங்க? என் ன வ ைல?’’
சேகாதரர்கள் வர் ஒன் னால் , ேப வதற் வ ஷயங் களா பஞ் சம் ?
ஆனால் , அப்பாவ ன் த வச நாளான அன் , அவர்கள ன் ேபச்ச ல் மறந் ம் ட
இடம் ெபறாதவர்... அப்பா!
- ெநல் வாய் கீ தா
 வசத ய ல் லாத க ராமத் வ !

“ஏங் க, இந் த ைற ெவேகஷ க் எங் ேகங் க ேபாகலாம் ? ஊட் ,

ெகாைடக் கானல் எல் லாம் பல தடைவ ேபாயாச் !” என் றாள் மத .
“என் ஃப்ெரண்ட் ஸ் எல் லாம் தாத் தா, பாட் ேயாட க ராமத் க் ப்
ேபாறாங் களாம் ப்பா! நாம ம் ேபாலாமா?” என் கேணஷ் , கண்கள ல் ஆர்வம்
ம ன் னக் ேகட் க, “ஐேய... அ க் க ராமம் டா! இ ஞ் ேபான ஓட் வ ; மண்
தைர; உனக் அங் ேக ஒேர ஒ நாள் ட தங் கப் ப க் கா ” என் றாள் மத .
“ஆமாண்டா! வட் ல டாய் ெலட் ட இல் ேல. ஏர க் கைரக் தான் நடந்
ேபாய ட் வர ம் . அப் றம் , வட் ல கரன் ட் க ைடயா . .வ . க ைடயா .
உனக் ெராம் பப் ேபார க் ம் ...” - ெசால் க் ெகாண்ேட ேபான சாரங் கைனக்
க் க ட் டான் கேணஷ் ... “அப்ப ன் னா, தாத் தா க் ம் பாட் க் ம் அங் ேக
எவ் வள கஷ் டமா இ க் ம் ! அந் த வசத ெயல் லாம் பண்ண க் ெகா க் க
ேவண் ய தாேனப்பா?”
மண்ைடய ல் அ த் தாற் ேபால் இ ந் த சாரங் க க் . ‘க ராமத் வ வசத
இல் லாத என் ந ைனத் ேதேன தவ ர, இப்ப ேயாச க் கவ ல் ைலேய நான் !’
- வ சாலம்
 ஹீ ேரா!

‘‘என் ன சார் ந ைனச் ட் க் கீங் க உங் க மன ல? எனக் ேஜா யா ேபாட

ேவற இளம் ஹீ ேராய ேன க ைடக் க யா உங் க க் ? ேபா ம் ேபா ம் ,
கல் யாணமாக ெரண் ழந் ைத ெபத் தவைள ஹீ ேராய னா ேபாட் க் கீங் க..?”
“சார்... இ வந் , ெகாஞ் சம் கனமான ேகரக் டர். அ பவம் வாய் ஞ் ச
ந ைகயாலதான் இைதப் பண்ண ம் . அதான் ...”
“அெதல் லாம் எனக் த் ெதர யா . தல் ல இவைள மாத் ங் க. என் இேமஜ்
என் ன ஆக ற ?” ெசால் வ ட் வ ட் ெடன் கார ல் ஏற ப் பறந் தார் அந் த
ன் னண ஹீ ேரா.
வழ ய ல் , ஹீ ேராவ ன் ெசல் ேபான் ஒ த் த . எ த் ப் ேபச னார். எத ர்
ைனய ல் அவர் மைனவ .
“என் னங் க... ஒ சந் ேதாஷமான ெசய் த ! நம் ம ெபாண் க் ஆம் ப ைளப்
ள் ைள ெபாறந் த க் . நீங் க தாத் தா ஆய ட் ங் க!”
- ேக.ஆனந் தன்
 கஸ்டமர் ைசக் காலஜ !

‘‘ஒ க ேலா சர்க்கைர ெகா ங் க!’’

‘‘ேடய் ேசக ... ஐயா க் ஒ க ேலா சர்க்கைர ேபா !’’ என் கைட தலாள
ரல் ெகா க் க, கஸ்டமர் க் க ட் , ‘‘ேசகர் ேவண்டாங் க. சர யாேவ ந க் கா .
பழன த் தம் ப ையக் கட் டச் ெசால் ங் க!’’ என் றார். ப ற , பழன ேய ந த் ப்
ேபாட, த ப்த டன் வாங் க ப்ேபானார்.
இவர் என் ற ல் ைல, கைடக் வ க ற ெப ம் பாலானவர்கள் இப்ப த் தான் ! ஏன்
இப்ப ? அன் க் க ேசகர், பழன இ வைர ம் உன் ன ப்பாகக் கவன த் தார்
கைட தலாள . கஸ்டமர் ைசக் காலஜ ர ய, அவர் கத் த ல் ன் னைக
மலர்ந்த .
ேசகர் ந க் ம் ேபா தட் ல் அத கமான சரக் ைகக் ெகாட் , ப ன் அத ந்
ெகாஞ் சம் ெகாஞ் சமாக எ த் , எைடைய ேநர் ெசய் க றான் . பார்க்க ற
கஸ்டம க் அவன் ஏேதா தன் ெபா ள ல் ைக ைவப்பதாக ஓர் உணர் . அ ேவ
பழன , த ல் தட் ல் ைறவாகச் சரக் ைகக் ெகாட் , ப ன் ெகாஞ் சம்
ெகாஞ் சமாகச் ேசர்த் எைடைய ேநர் ெசய் க றான் . இைதப் பார்பப ் வர்கள்
மனத ல் , அவன் அ த் த த் ச் ேசர்க்க ற சரக் ேபானஸாகப் ப க ற .
அவ் வள தான் வ ஷயம் !
- ள் ளமங் கலம் வ ல் சன்
 இந் த வய க் ேமல...

“ஏகப்பட் ட ெசல ெசய் கம் ெபன ைய கம் ப் ட் டைரஸ் பண்ண ய க்

ெதர ம ல் ேல! இப்பப் ேபாய் ‘கம் ப் ட் டைர ஆபேரட் பண்ணத் ெதர யா , இந் த
ேவைலைய நான் பண்ண மாட் ேடன் ’னா என் ன அர்த்தம் ? ெதர யேலன் னா
கத் க் ங் க!’’-ஜ .எம் ம ன் ரல் , கா க் ள் ற் ற ச் ழன் ற .
‘ேச! இந் த ஆள் ஒ ப த் தல் ! நாப்ப வய க் ேமல கம் ப் ட் டைரக்
கத் க் ேகான் உய ைர வாங் க க் க ட் ..!’
“அப்பா! இங் ேக பார்த்தீங் களா, தார்ல ைஸன் நல் லா க் கா?”-மகள ன்
ரல் என் ச ந் தைனையக் கைலத் த .
“ ப்பரா இ க் ேக! எந் தக் கைடய லம் மா இந் த எம் ப்ராய் டர ேபாட் க்
ெகா த் தாங் க?” என் ேறன் .
“பாட் தாம் ப்பா ேபாட் டாங் க. ெதர யாதா உங் க க் , வட் ல ம் மா இ க் கப்
ேபார க் ன் பத் நாளா எம் ப்ராய் டர க ளாஸ் ேபாய ட் க் காங் கேள?”
என் றாள் மகள் . என் 70 வய அம் மாைவப் பார்த்ேதன் . அவர ன் ன் னைக என்
தவற் ைற நா க் காகத் த த் த ய !
- யேசாதா ப்ரமண யன்
 எத ர்பாராத உதவ !

ஊெரல் லாம் ெகாைல, ெகாள் ைளகள் . காவல் ைற இர ேநர

ேராந் க் காவைல அத கப்ப த் த இ ந் த . ைநட் ஃப்ட் ந் வ
த ம் ப ய ரா ைவ மற த் , ‘ஐ. . கார்ட் இ க் கா? ெசல் ேபான் இ க் கா? ஆபஸ்
ேபான் நம் பர் இ க் கா?’ என் என் ெனன் னேவா ேகட் க் ைடந் வ ட் டனர்.
ரா என் ன எ த் ச் ெசால் ம் , அவர்கள் சமாதானம் ஆகவ ல் ைல.
ம ய ந் த காவலர்கள ல் ஒ த் தர், தான் கடந் த ன் வ டங் களாக
அந் தப் ப த ய ேலேயதான் ற் ற வ வதாக ம் , அவைன ஒ நாள் டப்
பார்த்தேத இல் ைல என் ம் ெசால் வய ற் ற ல் ள ையக் கைரத் தார். அந் த
ேநரம் , த த ெவன ஏெழட் ெத நாய் கள் ஓ வந் தன. ரா ைவச் ற் ற
ந ன் வாைல ஆட் க் ைழந் தன.
ேபட் ேரால் வண் ய ல் அமர்ந்த ந் த காவல் அத கார மற் ற காவலர்க க்
உத் தரவ ட் டார்... ‘‘அந் த ஆைள வ ய் யா! அவர் இந் தப் பக் கத் ஆள் மாத ர தான்
ெதர !’’
- ஆர்.ெஜகந் நாதன்
 ஒ வன் ஒ த் த

‘‘ஹேலா, ைடரக் டர் சாரா? நான் அச ஸ்ெடன் ட் பா ேபசேறன் சார்! ஒ ட்

ந ஸ்! நீங் க இயக் க ன ‘ஒ வ க் ஒ த் த ’ படத் க் ேதச ய வ
க ைடச்ச க் !’’
 ‘‘ெவர ட் , ந ஜமாவா!’’
‘‘ஆமா சார், இப்பத் தான் ேபான் வந் த . ஈவ ன ங் .வ . ந ஸ்ல
ெசால் வாங் கன் ந ைனக் க ேறன் ’’ என் ற பா , ‘‘சார், எனக் ெராம் பப்
ெப ைமயா இ க் ! இந் த படத் ைதப் பார்க்க ற எவ ேம கட் ன
ெபாண்டாட் க் த் ேராகம் பண்ண மாட் டான் சார்! அவ் ேளா அற் தமான
படத் க் த் ேதச ய வ க ைடச்ச ேல ஆச்சர்யேம இல் ேல! சார், பக் கத் ல
ேமடம் ரல் ேகக் ேத! அவங் க இ ந் தா ெகா ங் க, சார்! இந் த சந் ேதாஷச்
ெசய் த ைய அவங் கக ட் ட நாேன ெசால் ேறன் !’’ என் பரவசக் ர ல்
பரபரத் தான் .
‘‘அவங் க ேவைலயா இ க் காங் க. நாேன அப் றம் ெசால் க் கேறன் !’’ என் ற
சஞ் சய் அவசரமாக ெசல் ைல அைணத் தான் .
காரணம் ... அங் ேக இ ந் த ஒ வன் _ேவெறா த் த !
- ேக.காமராஜ்
 இ க் கா... இ க் கா?

ஒ ச வன் பர ப் ெபா ட் கள் வ ற் ம் கைடக் ச் ெசன் , “டாம் அண்ட்

ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?” என் ேகட் டான் . “இல் ைல” என் றார் கைடக் காரர்.
அந் தச் ச வன் ம நா ம் அேத கைடக் ச் ெசன் , “டாம் அண்ட் ெஜர்ர
ெபாம் ைம இ க் கா?” என் ேகட் டான் . “இல் ைல... இல் ைல!” என் றார்
கைடக் காரர் எர ச்சலாக. அவன் ன் றாம் நா ம் அேத கைடக் ச் ெசன் , டாம்
அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா என் ேகட் க, க ப்பானார் கைடக் காரர்.
“இல் ைலன் எத் தைன தடைவ ெசால் ற ? இன் ெனா தடைவ வந்
ேகட் யானா, உன் ைன அந் தத் ேணா ேசர்த் ெவச் க் கய த் தால
கட் ப்ேபாட் ேவன் !” என் றார்.
அந் தப் ைபயன் அ த் த நா ம் வந் தான் . கைடக் காரர் உர்ெரன் கத் ைத
ைவத் க் ெகாண் , “என் ன?” என் றார். “உங் கக ட் ேட கய இ க் கா?” என்
ேகட் டான் ைபயன் .
கைடக் காரர் சாந் தமாக , “இல் ைல தம் ப !” என் றார்.
ைபயன் அ த் க் ேகட் டான் ... “சர , டாம் அண்ட் ெஜர்ர ெபாம் ைம இ க் கா?”
- ர்யகலா
 ப ரார்த்தைன!

ெபா த் ேதர் கள் ெவள யாக ற நாள் ... மத யம் 12 மண ய ந் ேத

‘ெநட் ’ ல் ர சல் ட் பார்த் க் ெகாள் ளலாம் என ஏக பரபரப்பாக இ ந் த .
அ ணாசலம் காைலய ல் எ ந் ள த் த் , ஈர உைட டன்
அ க ந் த ேகாய க் ப் றப்பட் டார். பயபக் த டன் ப ராகாரங் கைளச் ற் ற
வந் வழ பட் , சந் ந த ய ன் ஒ ஓரமாக அமர்ந் , கண் ப ரார்த்தைன
ெசய் தார். இரண் , ன் மண ேநர இைடவ டாத ப ரார்த்தைன!
 அ ணாசலம் கண் த றந் தேபா , அ க ல் இ ந் தார் அவர ன் அ வலக
நண்பர் கத ேரசன் .
“என் ன அ ணா, ப ரார்த்தைனெயல் லாம் ெராம் ப பலமா இ க் ? உன் பசங் க
யாராவ எக் ஸாம் எ த இ க் காங் களா? நல் ல மார்க் எ க் க ம்
ேவண் க் க ட் யா?” என் றார் யதார்த்தமாக.
அ ணாசலத் த ன் கண்கள ல் க் ெகன் நீர் ெப க ய .
“ஸார , என் ன ஆச் அ ணா?” என் பதற னார் கத ேரசன் .
“இல் ல கத ர்... வ ஷத் க் ன் என் ஒேர மகள் ந த் யா, ேதர்வ ல்
ஃெபய லாய ட் டா. அந் த வ த் தம் தாங் காம, ராத் த ர எல் லா ம்
ங் க ட் க் ம் ேபா ...”-ேமேல வ வர க் க யாமல் வார்த்ைத த மாற ய
அ ணாசலத் க் .
“அந் த ேசாக , அப்ப ெயா ெகா ைமயான எண்ணம் இன எந் தக்
ழந் ைதக் ம் ஏற் படக் டா ங் க ற க் காகத் தான் அன் ன ய ேலர்ந் , ெபா த்
ேதர் கள் ெவள யா ற ேபாெதல் லாம் கட ள் க ட் ேட வந் ப ரார்த்தைன
பண்றைத வழக் கமா ெவச்ச க் ேகன் !”
- தங் க.ச வராசன்
 கா ப் ெபட் ?!

வ ந் தால் த் தாண் . வட் ைட அலங் கர ப்பதற் காக வாங் க ைவத் த ந் த தங் க

ந றப் ேபப்பர்கைளத் தன் எட் வய ப் ெபண் ழந் ைத கத் தர த் நாசம்
ெசய் வ ட் டாள் என் எர ச்சேலா , அதன் க ல் ஒ அ ைவத் வ ட் க்
க ப்ேபா ங் கப் ேபானான் ரேமஷ் . ம நாள் , அவன் தைலமாட் ல் ஒ
ச ன் ன தங் க ந ற அட் ைடப் ெபட் இ ந் த . ேமேல, ‘அன் ள் ள டா க் , என்
 த் தாண் ப் பர ! - ச ’ என் எ தய ந் த .
தல் நாள் ழந் ைதைய அ த் வ ட் டைத ந ைனத் வ த் தப்பட் டான்
ரேமஷ் . பாவம் ழந் ைத, தனக் ப் பர ெகா ப்பதற் காகத் தான் இந் த ேபப்பைர
எ த் த க் க ற ! ெபட் ையத் த றந் பார்த்தான் . உள் ேள ஒன் ம ல் ைல.
“என் ன ச , கா ப் ெபட் ையயா பர சா ெகா ப்ேப?” என் றான் ஏமாற் றமாக.
“அ கா ப் ெபட் இல் ல டா ! உனக் காக நான் அ க் ள் ேள த் தம்
ெவச்ச ந் ேதேன!” என் ற ழந் ைத பாவமாக!
- ஆர்.ைஷலஜா
 ப ச்சதாப் பார்த் ...

அம் மா க் ப் பட் ப் டைவ, தங் க வைளயல் , அப்பா க் வ ைல உயர்ந்த

ைகக் க காரம் , பா ெயஸ்டர் ேவட் எனப் பார்த் ப் பார்த் வாங் க
வந் த ந் தாள் , த் த மகள் சங் கர . ஆனால் , அதற் காகப் ெபர ம் மக ழவ ல் ைல
அவள் ெபற் ேறார், அன் மாைல சங் கர ய ன் தங் ைக நீலா வந் தாள் .
‘‘இந் தாம் மா... ப த் த ெவ ப் ம ந் . ராத் த ர ப க் கப் ேபாறப்ப காைல
ெவந் நீர்ல க வ ட் இைதப் ேபாட் க் ேகா. ெரண்ேட நாள் ல சர யாக ம் . அப்பா,
இந் தாங் க, உங் க க் ப் பன் னீரப
் ் ைகய ைல ம் , வாசைன ண்ணாம் ம் . இ
கண்ம ந் . ராத் த ர ேபாட் வ டேறன் . இந் தாம் மா, உனக் ப் ப ச்ச மைலப்
பழம் . இ ெவங் காய பக் ேகாடா... அப்பா க் !’’
நீலா தன் ைபய ந் ஒவ் ெவான் றாக எ த் நீட் ட, அப்பா அம் மாவ ன்
கத் த ல் எ ந் த சந் ேதாஷத் க் க் காரணம் ர ந் த சங் கர க் !
- ள் ளமங் கலம் ரா.லதா
 தல் இடம் !

ந் தர ய ன் மகள் கவ தா பத் தாம் வ ப் ப் ெபா த் ேதர்வ ல் பள் ள ய ேலேய

இரண்டாவதாக வந் த க் க, தல் இடத் ைதப் ப த் த , ேவைலக் கார ய ன் மகள்
அம ர்தா! இைத ஏேதா தனக் ஏற் பட் ட மானக் ேகடாகேவ எண்ண , அன் ைறக் ேக
ேவைலக் கார ைய ந த் த வ ட் டாள் ந் தர .
 ‘‘என் னம் மா நீங் க, பாடங் கள் ல எனக் த் ெதர யாத சந் ேதகங் கைள எல் லாம்
நான் அம ர்தாக ட் ேடதான் ேகட் த் ெதர ஞ் ப்ேபன் . அவ மட் ம் இல் ேலன் னா,
ஸ் ல் ல நான் பத் தாவதாேவா பத னஞ் சாவதாேவாதான் வந் த ப்ேபன் . இப்ப
அவ அம் மாைவ நீங் க ேவைலைய வ ட் ந த் த ட் ங் கன் ன ம் , அம ர்தா
என் க ட் ேட கம் ெகா த் ேத ேபச மாட் ேடங் கறா!’’ என் கவ தா ச ங் க ம் ,
‘அப்ப யா வ ஷயம் ’ என, மீ ண் ம் ேதவ ைய ேவைலக் வரச் ெசான் னாள்
ந் தர .
ம நாள் ஸ் ல் ... ‘‘நடந் தெதல் லாம் அம் மா ெசான் னாங் க கவ தா! உனக்
நான் எ ேம ெசால் க் ெகா க் கேல! இ ந் தா ம் , எங் க கஷ் டம் ர ஞ் ,
எனக் காகப் ெபாய் ெசால் , ம ப ம் அம் மாைவ ேவைலக் எ த் க் க
ெவச்ச க் ேக. ெராம் பத் ேதங் க் ஸ்!’’ - கவ தாவ ன் ைக பற் ற , ெநக ழ் ந் தாள்
அம ர்தா.
- ஆர்.ெஜச ந் தா
 ேபா ஸ் மாப்ப ள் ைள!

‘‘என் னங் க... நம் ம ேலாசனா க் ைத வந் தா ப்ப வய ஞ் ம் .

கல் யாணத் க் ஏற் பா பண்ணாம உட் கார்ந்த ந் தா எப்ப ?’’
‘‘எல் லாத் க் ம் ேவைள வர ம் . ேபான வாரம் ட தரகர் தங் கேவ க ட் ட
ெசால் ய க் ேகன் ... வர ெவள் ள க் க ழைம, ஒ பார்ட் ைய ெபண் பார்க்க
அ ப்பேறன் ெசால் ய க் கார். ைபயன் ேபா ஸ்ல இ க் கானாம் !’’
ெவள் ள க் க ழைம. ப ள் ைள வட் க் காரர்கள் வந் தார்கள் . ஆனால் , ைபயன்
வரவ ல் ைல. ேபா ஸ்ல இ க் க றதால, என் ன அர்ெஜன் ட் ேவைலேயா!
ேலாசனாவ ன் ெபற் ேறார், சம் பந் த அம் மாள டம் ேகட் ேடவ ட் டார்கள் ...
‘‘ைபயன் ேபா ஸ்ல இன் ஸ்ெபக் டரா, சப் இன் ஸ்ெபக் டரா?’’
‘‘அேடேட! தரகர் ெசால் ல யா... எம் ைபயன் ேபா ஸ்ல இ க் கான்
ெசான் ன , ேபா ஸா இல் ைல. ேபா ஸ் கஸ்ட ல இ க் கான் . அ த் த வாரம்
ர ஸ் ஆய வான் !’’ என் பத ல் வந் த .
- எம் .ஆர். ர்த்த
 அவன் தான் இவன் !

வ மானம் ெசன் ைனையத் ெதாட் டேபா எனக் ராேகஷ் ஞாபகம் தான்

வந் த .
20 வ டங் க க் ன் , எங் கள் வட் க் எத ர் வட் ல் ய ந் த ச வன்
அவன் . நான் ெவள ேய ேபாய் வ ட் வட் க் ள் ைழ ம் ேபாெதல் லாம் ,
ஓ வந் என் கால் கைளக் கட் க் ெகாண் , “எனக் என் ன வாங் க ட் வந் தீங் க
ஆன் ட் ?” என் கண்கள் படபடக் க அவன் ேகட் ம் அழேக அழ ! அதற் காகேவ
மறக் காமல் அவ க் ஏதாவ வாங் க வ ேவன் . இப்ேபா ராேகஷ் எங் ேக
இ க் க றாேனா?
கஸ்டம் ஸ், ெசக் க ங் ப ர வ ல் என் ட் ேகைஸப் ப ர த் ஆராய் ந் த அந் த இளம்
ஆபஸர், “எனக் என் ன வாங் க ட் வந் தீங் க ஆன் ட் ?” என் கண் ச ம ட் க்
ேகட் க, ச ர்பே
் பா ந ம ர்ந்ேதன் . அட, என் ெசல் ல ராேகஷ் !
- எஸ்.வ த் யா
 இந் த யாவ ல் இ க் க ேறாமா?

ேபப்பர்கார ம் , பால் காரப் ெபண் ம் வ யற் காைலேய ேபப்ப ம் , பால்

பாக் ெகட் ம் ேபாட் வ ட் ப் ேபாய ந் த ஆச்சர்யமாக இ ந் த பாஸ்க க் .
அைதத் ெதாடர்ந் நடந் த ந கழ் ச்ச கள் ஒவ் ெவான் ம் அவர ஆச்சர்யத் ைத
அத கப்ப த் த க் ெகாண்ேட ேபாய ன.
ப்ைப அள் ம் வண் க் காரன் ஒ ங் காக வந் ப்ைபகைள
அள் ள க் ெகாண் ேபானான் . எந் தக் ேகா க ம் ள் ள க ம் இல் லாமல்
ேகப ள ல் .வ . ேசனல் கள் பள ச்ெசனத் ெதர ந் தன. ேவைலக் கார டாெணன்
காைல 7 மண க் ேவைலக் வந் தாள் . ப ள் ைளகைளப் பள் ள க் க் ட் ச்
ெசல் ம் ஆட் ேடாக் காரன் சர யாக 8 மண க் வந் ட் ப் ேபானான் .
‘என் ன ஆச் எல் ேலா க் ம் ?’ என் த ைகத் த பாஸ்கர், காலண்டர் ேதத ையக்
க ழ க் ம் ேபா தான் உணர்ந்தார்... ‘அட, இன் ன க் த் ேதத 31. நாைளக் சம் பள
நாள் ஆச்ேச!’
- சேராஜா பால ப்ரமண யன்