Μα Τον Δια
οἱον πολλακις δη εἰπον “τελος ἐχει”
πολυν γ’ἠπάτημαι ὑπο σου χρονον
Polun gue-epatemai jiposu jronón
ἐγνων τοινυν χρηναι ταυτα δη παυεσθαι
egnón toínun grenai tauta-de pauestai
ἀρα ποτε μην μαθησομαι;
jára pote men matesomai
οὐκ οἰδ’ὁπου, ἀλλ’αὐτικ’ ἀφρων γιγνομαι
uk oi-jopu al-autik afrón gignomai
ἐπει ὑποτρεχει χρῳ πυρ
epeí jipotrejei jro-pir
ὡς σ’ἰδω, τρομος δ’ἀγρει με πασαν
joos sído, tromos daagrei me pasan
ὁρων αὐτε παντα λανθανομαι
jóron aute panta lantanomai
οἰμοι, μα τον Δια, ἀρχεται
αὐθις
oimoi, ma ton dia, arjetai autis
αἰαι, πως μεν σου ἀπεχω;
aiai, pos men su apegjo
μα τον Δια, μαλιστα δ’αὐθις
ma ton dia, malista d’autis
αἰαι, φαινομαι σε ποθων;
aiai, fainomai se potoon
διχθα δε δαιεται μοι,
digla-de daietai moi
ἠτορ ἐσμεν γαρ χωρις
jetor, esmen gar joris
τί, τί, δητα σε μεθηκα μοι;
ti,ti , deta se meteka moi
μα τον Δια, ἠ μεν οἰδα νυν αἰαι,
ma ton dia, je men oida nun aiai,
οὐποτε σ’ἀν μεθειην
upote saán mejeien
και μην πραγμασι τους ἐποιεις ὠργισμαι
kai men pragmasi tos epoieís orismai
joíon kolakis de eipon “telos ejeí”
συ δ’ἐκβαινων και θυρας κλειων
si de-ekbainon kai tiras kleión
αὐταρ οἰσθα μαλα δην oὐκ ἀπεσεσθαι
autar oista mala den uk apesestai
οὐ γαρ τ’ἀλκιμα γ’εἰμι
u gar talkima gueimi
ὡς σ’ἰδω, τρομος δ’ἀγρει με πασαν
jos siido, tromos dagrei me pasan
ὁρων αὐτε παντα λανθανομαι
jóron aute panta lantanomai
οἰμοι, μα τον Δια, ἀρχεται αὐθις
oimoi, ma ton dia, arjetai autis
αἰαι, πως μεν σου ἀπεχω;
aiai, pos men su apegjo
μα τον Δια, μαλιστα δ’αὐθις
ma ton dia, malista d’autis
αἰαι, φαινομαι σε ποθων;
aiai, fainomai se potoon
διχθα δε δαιεται μοι,
digla-de daietai moi
ἠτορ ἐσμεν γαρ χωρις
jetor esmen gar joris
τί, τί, δητα σε μεθηκα μοι;
ti,ti , deta se meteka moi
μα τον Δια, καιπερ προσειπων
ma ton dia, kaiter proseipon
“χαιρε, νυν ἐμε γε λειπε”
“jaire, nun eme gue leite”
μα τον Δια, παιζομεν παιδιαν
ma ton dia, paisdsomen paidian
“χαιρε” οὐκ ἐς αἰεν χρονον
“jaire” uk es aien jronon
μα τον Δια, ἀρχεται αὐθις
ma ton dia, arjetai autis

αἰαι, πως μεν σου ἀπεχω;

aiai, pos men su apegjo

μα τον Δια, μαλιστα δ’αὐθις

ma ton dia, malista d’autis

αἰαι, φαινομαι σε ποθων;

aiai, fainomai se potoon

διχθα δε δαιεται μοι

digla-de daietai moi

ἠτορ, ἐσμεν γαρ χωρις

jetor, esmen gar joris

τί, τί, δητα σε μεθηκα μοι;

ti,ti , deta se meteka moi

μα τον Δια, ἠ μεν οἰδα νυν αἰαι,

ma ton dia, je men oida nun aiai,

οὐποτε σ’ἀν μεθειην

upote saán mejeien