"AKLAT NG ALPHA OMEGA"

( DEUS UNIVERSO)

"PANGKALAHATANG PROTEKSIYON"

...LAMUROC MILAM AMPHILAMGUAM EXEMENERAO EXIAM MIRAM MATAM MACMAMITAM ADAM

ADRADAM ARADAM ARAM ACDAM ACSADAM MITAM MATAM MICAM...

“AL-EL-OIA, ako ang Diyos ng tao, ang Diyos ng Langit at Lupa, kaisa ng libo-libong pangalan. AL EL OIM
DEUS ALPHA OMEGA PANTOKRATOR UNIVERSUM. “pagpapakilala ng Diyos ng una at huli, dagdag pa
niya, “ako ang SOLOMATA, ang liwanag ng apat na haligi ng Mundo, kaisa ng FLORA MUNDA MUNDI.”
Matapos maganap ito, ang Diyos Ama ay nagpasya ng lumapag sa Lupa upang palakasin ang EHE ng
Mundo ng mga katagang SATOR AREPO TENET OPERA ROTAS. Wika niya sa Bulaklak, “aking ilalagay ang
lima mong talutot na liwanag, halimuyak ng iyong ngalan ay aking isasaboy, MACAM ADAM CRUAM
ABBA MICAM”, at ang madilim na Mundo ay lumiwanag. “LUX VIRMAM, nang MITAM ICAM TUUM
ACAM MEAM, at ang Mundo ay tatawaging REGNUM ADONAI, na magsisilbing tanglaw ng
sangkalupaan, MECUM MITAM MILAM, sa kapangyarihan ng pangalan ko ALLELUIA ALPHA OMEGA
DEUS UNIVERSO.” Ang Sangnilikha ay babasbasan ko SPIRITUS SANCTUS BENEDICTUS OMNIBUS sampu
nang pagkakaisahan, MOM PERTUM EGOSUM AC ANOS PALTIM at ang lahat ay tatawag sa akin ng
EIOVAM REX DEUS.” Naghanda na ang Bathala ng langit sa paglapag, sasamahang lalapag ng mga anghel
sa mula sa langit AVOM AMEX EGOSUM ADJUVA ANGELII PORTA REGNUM COELI, kasama ang haring
kidlat CRUPNISIUM INBECEBELIS EGOSUM, si Bathala ay pumailanlang tungo sa sangkalupaan. Nang ang
Diyos ay nasa lupa na, ay lumitaw ang makapangyarihang krus sa ibabaw ng lupa na may mga
mahihiwagang katagang ito ARDAM ACDAM ADONAI SANCTO CRISTO CRUCI OMNIPOTENTI. Ito ang
unang krus ng Mundo at may tinig na dumagundong mula sa langit; “AL EL OIM DEUS UNIVERSUM
SANCTO EIOVAM SEMPETERNUS DEUS OMNIPOTENTIS, DEUS IN CAELI ET TERRA, SANCTO CRUCI,
CHRISTO JESUS ILLUMINE POPULI” at ang Mundo’y lumiwanag. Nandoon din na na lumitaw ang
dalawang arkanghel na siyang magbabantay sa gagawing paraiso ng Eden. Ang mga arkanghel na ito ay
sina AVOM at AMEX, binabantayan nila ang Mundo mula sa una nitong suson hanggang sa ika-pitong
suson. Sumilay ang liwanag ng haring araw, habang ang himapapawid ay natatakpan ng mapuputi at
makapal na ulap. Walang anu-ano ay lumabas ang isang matang may pakpak, at nagliliwanag. Sa liwanag
ay mababanaag ang mga katagang nakapalibot sa kanya na dili iba kundi DEUS ALPHA OMEGA. Nang ito
ay nagaganap, makikita sa makapal na alapaap ang mga katagang: JESUS EXEMENERAU SALVATOR
POPULI. Lumabas ang mala-kristal na liwanag na sumabog ay ang mga sumusunod: SERTEMOVUS
DEORTEM SUCTAM MAREM MAGRACIM MAMOIM HERTUYEM LAMOIREM NECER ASVUAB LOPODEMIT
HAGOEREM GREMUGAM. Ang mga ito ang mga itinuturing na hukbong mandirigma sa langit. Sila ay
kung saan saan napatutungo na ang pangunahing gawain ay hanapin ang gintong baton a kinatititikan ng
mga ganitong kataga: MAGNAM MITAM MAEM FU MAEM. Magandang kapalaran sapagkat ang
nasabing bato ay kanilang natagpuan, at ng kanila itong hahawakan ay may tinig na nagsalita na ang
wika’y “DEUS SANCTUS EXEMENERAU NUMUR PALTIM MEAM EGOSUM DEUS REX”. Hinanap iyon ng
mga magigiting na mandirigma, ngunit sa kasawiang palad ay hindi nila ito natagpuan. Naglibot sila at sa
kanilang paglilibot ay may nakita silang isang matanda na nakaupo sa kaniyang ginto at nagliliwanag na
trono. Siya ay napuputungan ng koronang ginto na may mga nakatitik na ganito: E.O.M.A.M. na kilala sa
tawag na Cinco Nombres de Dios. Ito ay ang mga sumusunod: EOUA OMEGA MEM ALPHA MICAM. Nang
matanto ng mga mandirigma na siya ang Diyos ng langit at lupa, sila ay nagpatirapa. Habang nangyayari
ito, ang matanda ay biglang naglaho. Nang hindi na nakita ng mga mandirigma ang matanda, sila ay
umalis sa kanilang kinaroroonan. Habang sila ay naglalakad, sila ay may nakasalubong na malaking apoy,
ito ay ang Solo Ojo na kung tawagin ay MAZUD MORIM. Inagaw nito Solo Ojo mula sa kanila ang
nasabing gintong bato at dinala patungo sa alapaap at nagtinig ang solomata ng “EGOSUM DEUS ALPHA
ET OMEGA”. Nang ito ay marinig, sila ay nagpuri at nagpugay sa nasabing Solo Ojo. Biglang lumiwanag
na totoo, at siya ay tinaguriang tanglaw ng sangsinukob. Ganito naman ang sabi sa ibang kasaysayan.
Nang simulang likhain ng Diyos ang lupa, ang lupa ay wala pang hugis at pawang dilim lamang ang
bumabalot dito habang umiihip ang malakas na hangin. Sinabi ng Diyos, “FIAT LUX” at nagkaroon ng
liwanag. Sunod niyang ginawa ay, “tinatawagan ko ang haring apoy; REX IGNEM DEUS, VENI.” Lumapit sa
Diyos ang haring apoy, ito ay kanyang binuo at kinapal. Binigyan ng sapat na init at lubos na liwanag.
Nang ito ay mabuo na, siya ay nasiyahan at tinawag niya itong araw. Pinagbukod niya ang liwanag at
dilim. Ang liwanag ay tinawag niyang arao at ang dilim ay gabi. Sumapit nga ang umaga, iyon ang unang
arao. Naglibot ang Diyos, tinungo niya ang araw at ginawa niya itong luklukan. Habang siya ay
nandoroon, pinagmasdan niya ang Mundo, napagtanto niya na parang kulang, kaya’t siya ay nagpatuloy
na lumikha.

UNANG ARAW NG PAGLALANG

Ang apat na elemento ang mga pangunahing sangkap sa paglikha, Sinabi ng Infinito, lilikhain ko ang
Langit at Lupa, “CREAVIT SECTIBVS CAELVM ET TERRAM” kaya nagkaroon ito ng hugis. Sa aklat ng
Genesis 1:1-2 ay ganito ang nakasulat, NANG SIMULANG LIKHAIN NG DIYOS ANG LUPA AT ANG LANGIT,
ANG LUPA AY WALA PANG HUGIS O ANYO, DILIM ANG BUMABALOT SA KAILALIMAN AT UMIHIP ANG
MALAKAS NA HANGIN SA IBABAW NG TUBIG”. Ang Infinito Diyos ay nagsalita muli ng ganito, “ACNA
TURVATE SODEM AC SODEM TREASET BVITARAP MANAOT LVMBRATE ACTIVVS DEVS MEAVITE DEVS
SANCTA MEVS”, at nagbukod ang Lupa at Tubig, at may sinabi pa, “MAL QUE ATIM MIRBEATIM
MACMAMITAM”, ang tubig ay nagkabuklod-buklod at dumaloy sa magkaiba-ibang mga Bansa. Sa
Genesis 1:3-5 ay ganito ang nakasulat, “SINABI NG DIYOS, MAGKAROON NG LIWANAG, AT NAGKAROON
NGA, NASIYAHAN ANG DIYOS NANG ITO’Y MAMASDAN. PINAGBUKOD NIYA ANG LIWANAG AT ANG
DILIM. ANG LIWANAG AY TINAWAG NYANG ARAW AT ANG DILIM NAMAN AY TINAWAG NA GABI – IYON
ANG UNANG ARAW”. Sa Tagong kasaysayan ay ganito naman ang pagkakasabi ng Diyos, “FIAT LUX
BAMRURATAP MUMSAPER DIE LVXIM DVCAM HVMIEYER PEMHVMAC AIDISTORBA BARTASI JELVMEL
MENAC CATOR FOOC FIAT BARPITVM EGO RVSARITVS MVNDVM YIBESLIHA HAC MILVREMUS
EGRVMINTOR BIMSITOR HANDOR DEVS” Nang ito’y masabi ay naghiwalay ang liwanag at ang dilim. Ang
unang araw ng paglalang ay nagbigay ligaya sa Infinito Diyos ganoon din sa Kanyang mga kaantabay,
maligaya silang nagbabatian at dahil doon ay may sinabi ang Diyos na ganito, “LOS HOMBRES SE
LVMBRE BIRHAMOY DE DVCAM BALRISI HVMANVM MIGTIAL SACSILVOM DEVS SIGHOM”, at ang 24
Ancianos ay sumagot ng ganitong salita, “DEVS EGOSVM NOM NVMBRE SILAC CARTOAM DEVS EGOSVM
MOSTAHVS HIGRVSILVM CIAMIM CVM EDRVTE ACDVDVM MOMINTOR”. Pagkatapos noon ay nagsimula
na naman siyang maglalang.

PANGALAWANG ARAW NG PAGLALANG.

Sa araw na ito ay ginawa ng Diyos ang kalawakan upang mamagitan sa tubig na nasa itaas at sa may
bandang ibaba, kaya ang sabi sa Genesis 1:6-8 ay ganito, “SINABI NG DIYOS: “MAGKAROON NG
KALAWAKANG MAGHAHATI SA TUBIG UPANG ITO’Y MAGKAHIWALAY AT NANGYARI ITO, GINAWA NG
DIYOS ANG KALAWAKAN NA PUMAGITAN SA TUBIG NA NASA ITAAS AT NASA IBABA, LANGIT ANG
TAWAG NYA SA KALAWAKAN, DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG UMAGA; IYON ANG IKA-2 ARAW”.
Sa tagong kasaysayan naman ay ganito ang sinabi ng Diyos nang ginawa ang kalawakan, “BERNATE DEVS
MOS HIC HACCO MEVM SVPERNA EGOSVM”. At nang tawagin niya ang kalawakan na LANGIT ay ganito
ang salitang binigkas niya, “BVNAMORATE AB SILOC HISCORTE CAELVM”. At dagdag nito upang maging
ganap ang pinaka-unang pangalawang araw sa buong kasaysayan ng paglalang, nagsalita muli ang
Panginoon “NVMBRATE CAELORVM ET TERRAM SEDIVM MVNDVM LACIMVNA HIGROSEM PACTOBOTEL
ECRAESIM EGO DEVS MVNDVRARIPVS DEVS” Nang ito’y masambit, sumagot ang 24 Ancianos ng
ganitong salita, “REJIGESE BISOLANE VIENTE QUATRO SEÑORES EGOSVM SANCTE LVX DA MIHI
PARPARAM SARALAM BUNCAO PIIG SINTVRISMO EGOSVM DEVS”.

PANGATLONG ARAW NG PAGLALANG.

Sa araw na ito ay pinagsama-sama ng Diyos ang tubig sa isang dako upang lumitaw ang lupa, tumubo
ang sari-saring halaman, mga kahoy na siyang sanhi ng kagandahang hindi pwedeng pantayan. Ang mga
bulaklak na kung pagmasdan ay parang nagpapaligsahan sa ganda. Ang punong kahoy na halos
nagtataasan upang matatanaw ang kapaligiran nagsisayahang lumanghap ng simoy ng hanging sariwa at
ang mga kabundukang punong-puno ng sari-saring halaman ay parang nag-aawitan sa tuwa dahil
nadarama ang kaligayahang walang halo kundi puro kagalakan.
Sa Genesis 1:9-13 ay ganito ang nakasulat, “SINABI NG DIYOS, MAGSAMA-SAMA SA ISANG DAKO ANG
TUBIG SA SILONG NG LANGIT UPANG LUMITAW ANG LUPA, AT ITO’Y NANGYARI. ANG LUPA AY
TINAWAG NIYANG DAIGDIG AT KARAGATAN NAMAN SA NAGSAMA-SAMANG TUBIG. NASIYAHAN SIYA
NANG ITO’Y MAMASDAN. PAGKATAPOS, SINABI NG DIYOS, MAGKAROON SA LUPA NG LAHAT NG URI
NG HALAMANG NAMUMUNGA AT NAGBUBUTIL. AT NANGYARI ITO. TUMUBO NGA SA LUPA ANG MGA
HALAMAN. NASIYAHAN SIYA SA KANYANG GINAWA NANG ITO’Y MAMASDAN. DUMAAN ANG GABI AT
SUMAPIT ANG UMAGA – IYON ANG IKA-3 ARAW. Nang pinagsama ang Tubig upang lumitaw ang Lupa at
ganito ang sinabi ng Diyos sang-ayon sa tagong kaalaman. “DE TRACTOR HOBI COMIEMS TVNADOR
EMPARITILLOS SIRCABVS HVMRETOS” Nang ginawa ang mga damo at halaman ay ganito ang sabi ng
Diyos. “OCCVLVM HVMBAR QUI DE ADO ACTE FIGNIMVS ET BARTVARVS”, at nagsalita muli upang
tumubo ang mga kahoy at lupa, “LYACHAM LAYALGEMA LAYAFARAU LIALFARAH LEBARA LABAROSIN
LAYARA RALUS VINYERE ALSANTE SANCTI MICLO PANICULO”, pagkatapos sa mga salitang ito lumitaw at
tumubo ang lahat ng uri ng punongkahoy sa balat ng lupa. Ang pangatlong araw sa kanilang paglalang
ay nagbigay dagdag ligaya sa Diyos at sa Kanyang mga gawa, ubod sa ligaya ay nagsalita ang Diyos ng
ganito: “DEUS MEUS CASTABOLANE EGO BERILLOS BUADOS MACRISE HIGUTE VILVO HUMAR
ESORASIOM TUBBY”. Nang madinig ito ng 24 Ancianos sila’y sumagot ng sabay-sabay sa pamamagitan
ng mga salitang ito. “DEUS PATRIS TITRUS EGO SUM MEUM TOCRIBUS TAALIRUS ROROLUS DEUS
BAARTIBUS SICUTABUS ESTIMUS HONTIBARUM MUMBORUM EGO SACLO LUMBRE MUSTAEMTILUS.”

PANG-APAT NA ARAW NG PAGLALANG:

Sa araw na ito ay nilikha ng Diyos ang Araw, Buwan, at mga Bituin. Ang Araw ay nakalaan upang
magbigay liwanag sa panahon ng araw at ang Buwan ay para magbigay liwanag sa gabi. Ang mga Bituin
naman ay upang magbigay kagandahan sa buong kalawakan lalong-lalo na sa panahon ng gabi. Ang mga
ito ay siyang tatanglaw sa buong mundo.

Sa Genesis 1:14 hanggang 18 ganito ang sabi: “SINABI NG DIYOS MAGKAROON NG MGA TANGLAW SA
LANGIT PARA MABUKOD ANG ARAW SA GABI. ITO ANG MAGIGING BATAYAN SA BILANG NG MGA
ARAW, TAON AT KAPISTAHAN MULA SA LANGIT, ANG MGA ITO’Y MAGSASABOG NG LIWANAG SA
DAIGDIG AT GAYON NGA ANG NANGYARI. NILIKHA NG DIYOS ANG DALAWANG MALAKING TANGLAW:
ANG ARAW, UPANG TUMANGLAW SA MAGHAPON, AT ANG BUWAN, UPANG MAGBIGAY LIWANAG
KUNG GABI NILIKHA RIN NIYA ANG MGA BITUIN, INILAGAY NIYA SA LANGIT ANG MGA TANGLAW NA ITO
UPANG MAGSABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG TUMANGLAW KUNG ARAW O GABI, AT MAGBUKOD SA
LIWANAG AT DILIM PINAGMASDAN NG DIYOS ANG KANYANG GINAWA AT SIYA’Y NASIYAHAN.” Ganyan
ang sabi sa hayag na karunungan.

Nang Likhain ang Araw:

Bagamat sa hayag na kaalaman ay may malaking kakulangan sa tunay na pangyayari, ang tago naman ay
ganito ang pagpaliwanag. Nang likhain ng Diyos ang Araw na ito ang salitang Kanyang binigkas: “HIC
ESPIRITUM MEUM ET CUM SAR MUNDI VINCIT NOS EMPERIM” nang ito’y masabi biglang nagkaroon ng
araw. Ang araw ay inilagay ng Infinito Diyos sa gitna ng kalawakan upang magbigay ng tanglaw sa
daigdig. “SARMUNDI ENERITUM MURLUM MACMITOR HIGUR.” Ang araw ay nagkaroon ng dalawang
mata na siyang nagbigay buhay sa init nito: “SINASOP MISOP HUMPILAC LARA MEUS EGO REMOS”.
Nagkaroon ng dalawang tainga upang madinig kung ano man ang pag-uutos ng Diyos sa kanya.
“BUCERRA LAGASTOSE HINLOT MIMPAL EGO PAL LACMIT SUNIMBUR DEUS”, nagkaroon ng bibig upang
may kakayahang makipag-usap sa mga nilikha ng Diyos gaya ng Buan, Bunatala at mga Bituin, at higit sa
lahat ay makapagbigay siya ng mensahe sa Diyos sa kahit anong bagay ng ginagawa ng tao at iba pang
mga nilalang ng Diyos sa Mundo, kaya isa ito sa dahilan kung bakit ang tao hindi puwedeng
magsinungaling sa Kanya.

ANG PANG-ANIM NA ARAW NG PAGLALANG

Sa araw na ito ay nilalang ng Diyos ang Tao at mga Hayop. Dito ginawa ang unang tao na tinatawag
niyang Adan at Eva at ang ito ay binigyang kapangyarihan upang mamahala sa lahat ng hayop, isda at
ibon dito sa lupa. Sa Genesis 1-:24 hanggang 30 ay ganito ang nakasulat: “SINABI NG DIYOS:
MAGKAROON NG LAHAT NG URI NG HAYOP SA LUPA – MAAMO, MAILAP, MALALAKI AT GAYON NGA
ANG NANGYARI NILIKHA NGA NIYA ANG LAHAT NG ITO, SIYA’Y LUBOS NA NASIYAHAN NANG
MAMASDAN ANG MGA ITO.

Pagkatapos likhain ang mga ito, sinabi ng dios ngayon: “LALANGIN NATIN ANG TAO, ATING GAGAWIN
SIYANG KALARAWAN NATIN, SIYA ANG MAMAHALA SA MGA ISDA, MGA IBON AT LAHAT NG HAYOP,
MAGING MAAMO O MAILAP, MALAKI O MALIIT.” Nilalang nga ng Diyos ang mga tao ayon sa kanyang
larawan, lumalang siya ng isang lalaki at isang babae, at sila’y pinagpala. Wika niya: “MAGPAKARAMI
KAYO AT PUNUIN NG INYONG MGA SUPLING ANG BUONG DAIGDIG AT PAMAHALAAN ITO. BINIBIGYAN
KO KAYO NG KAPANGYARIHAN SA MGA ISDA, SA MGA IBON, AT SA LAHAT NG URI NG BUTIL AT MGA
BUNGANG KAHOY NA INYONG MAKAKAIN, ANG LAHAT NG HALAMANG LUNTIAN AY IBIBIGAY KO
NAMAN SA MAILAP NA HAYOP, MALAKI MAN O MALIIT AT SA LAHAT NG MGA IBON.” at ito nga ang
nangyari.

Ang pang-anim na Araw ay siyang panghuli sa paglalang ng Diyos. Dito nagkaroon ng makulay at buhay
ang sandaigdigan gawa ng nagkaroon na ito ng nilalang na siyang mamahala at magtatakbo sa lahat ng
may buhay. Sa tagong karunungan ay ganito ang salaysay na ang Diyos ay lumalang sa lahat ng uri ng
mga hayop, ang Diyos ay nagsalita ng ganito: “MURPICTICTUM ET NUNUM EMERENCIANA ET NUNUM
MITAM”, nang ito’y masambit kumalat sa mga kabundukan at sa kapatagan ang lahat ng uri ng hayop,
ito’y maging maamo o mailap o maliit o malaki, at muling nagsalita ang Diyos upang mabasbasan ang
mga ito: “NUMBRIBUS TICUS DEUS HAMPIR NIMRUBATO CULAMPAIM MICTURIMUS INIMITUS
MUNDUM SINUGRATOR HIGMACANUM”. Nang likhain ang unang tao sa mundo ay pinangalanan itong
ADAM (Adan). Ang pangalang ADAM ay hinugot mula sa apat na buntala na tanglaw ng mundong
sangtinakpan, ang salitang pinagmulan ay ito: A – ASTROS D – DISIS A – ANAT//UL M – MISEMBRE.
Ang Genesis 2:7 ay ganito ang nakasulat: “NILIKHA NG DIYOS ANG TAO MULA SA ALABOK, HININGAHAN
SA ILONG AT NAGKAROON NG BUHAY.”

Subalit sa tagong karunungan ay ganito naman ang kasaysayan. Inihanda ng Diyos ang mga sangkap na
ipinagkaloob sa tao na ang mga ito ay SUBTILIDAD, IMPASIBILIDAD, AGILIDAD at CLARIDAD. Ang mga
apat na ito ay hinugot mula sa apat na elemento sa mundo na walang iba kundi ang APOY, HANGIN at
LUPA at TUBIG. Pagkatapos ay nagsalita ang Diyos ng ganito: “SUBTILIDAD PAMULI QUIP PENSEMULI
OSIM PERLIM ODIM PEMPAUM, IMPASIBILIDAD PINCUAM CUGEP PELINCUAM HIFERE PAUPERUM
ICUIS, AGILIDAD PINTUIM PICERE PINTUM ARIEP PINCUIM ACUTIM, CLARIDAD PINDIMALLIM PERCUIM
LIATUM PAMULI LICARIUM.” Nang matapos magsalita ang Infinito Diyos ay kumuha ng isang dakot na
alabok at nagsalita muli: “TE EJITUR CLEMENTISSIME PATER PER DEUS ESPIRITUM TUUM DOMINUM
NOSTRUM SUPLICES ROGAMUS AC PETIMU UTI ACCEPTA HABEAS ET BENEDICAS DOMINE INTOTO
CORDE MEO QUEMADMODUM DAMAHI LUMECH GADAL PANCIA VEFOAS MEOROD LAMIDOCH
BALDACHANERETHON METHATRON, HAEC DONA HAEC MUNERA HAEC SANCTA SARAFICIA ILLIBATA
ALASASES LATORES ARAM ARADAM ADRADAM FRUOISIERE ABE ABEUC ABEIC ABEICA CARMAR AC OC
DEUS.” Ang alabok ay naging tao, subalit ito’y wala pang buhay kaya nagsalita muli ang Diyos at ito’y
hiningahan sa ilong sa ganitong pangungusap: “JUAAHUHAI JOHAOC ABHA HICAAC AERISIT HOCTACSIT
ALIMIRACTIM HOCMITAC AMINATAC HIPTAC”, at upang pasukan ang katawan nito ng apat na elemento,
ito ang sinabi ng Diyos: “PAMPANABAL PRUITIATEM GETECAN TES PUICCIMPRIAEM CRUISISIUM.” Ang
katawang material ay dapat magkaroon ng espirito kaya nagsalita ang Diyos ng ganito upang pasukan ng
espirito ang katawan ni Adan: “ACUTIN PERICTATOS REXSISIUM CINCIMATIM PIMPUMABAL PICIONABAL
PAMPANABAL, at upang gumalaw ang katawan ni Adan: “ALLITUIM HISIUMIEM ALLITAM RACIONISUM
PICERE SARAPACIONEM PIMPUMABAL, at para makapagsalita si Adan, ganito ang sabi ng Diyos:
“PELINCUAM PRILICAM PURITIRITIS PAMPANABAL, at upang maging normal na tao si Adan, at huwag
Makita ang kanyang espiritu, “PURFIFINICURI PANPANABAL EUNIC CIUME ESISIRA PAMPANABAL
SUBIRISATI NIMTAR CRUITIATOR GUM.”

Nang matapos mabasbasan si Adan, siya’y naging tunay na tao, subalit may nakita ang Diyos na dapat
magkaroon si Adan ng kasama, kaya ayon sa Aklat ng Genesis 1:18, 21, 22, 23, 24, 25 ganito ang sabi:
“MATAPOS GAWIN ANG LAHAT NG ITO, SINABI NI YAHWEH, HINDI MAINAM NA MAG-ISA ANG TAO,
BIBIGYAN KO SIYA NG MAKAKASAMA AT MAKATULONG KAYA’T PINATULOG NI YAHWEH ANG TAO
SAMANTALANG NAHIHIMBING, KINUHA NIYA ANG ISANG TADYANG NITO AT PINAGHILOM ANG LAMAN
SA TAPAT NIYON, ANG TADYANG NA IYO’Y GINAWA NIYANG ISANG BABAE, AT INILIPAT SA LALAKI.
SINABI SA LALAKI, “SA WAKAS, NARITO ANG ISANG TULAD KO, LAMAN NG AKING LAMAN, BUTO NG
AKING BUTO, BABAE ANG SIYANG ITATAWAG SA KANYA SAPAGKAT SA LALAKI NAGMULA SIYA. ITO ANG
DAHILAN KAYA INIWAN NG LALAKI ANG KANYANG AMA AT INA UPANG SUMAMA SA KANYANG ASAWA,
SAPAGKAT SILA’Y NAGIGING IISA. KAPWA SILA HUBAD, GAYUN MA’Y HINDI SILA NAHIHIYA.”

Sa tagong kasaysayan ay ganito naman ang kwento. Noong si Adan ay naging tao na, nakikita niya ang
ibang nilalang na gawa ng Diyos ay mayroong mga kaparis, sinabi niya sa sarili na mabuti pa ang mga
hayop ay mayroong kapareha. Naramdaman ni Adan ang lubos na pangungulila kaya nagsalita siya ng
ganito: “DEUS EGOM MUNTAR EGO SUSTI MITIMI PAC LUBAR DATUM MEUM” at nadinig ito ng Diyos at
sumagot ng ganito: “REPITUMI MAUCAT DAETIVES MENHAT MAUCNAT,” at natapos itong masabi
nakatulog si Adan at habang mahimbing itong tulog na magsalita uli ang Diyos ng ganito: “MEMUS
MAUS MITOS DIMUS RATULIA DOMINUS DEUS” nang ito’y masambit hinugot ng Diyos ang isang tadyang
sa bandang kaliwa ni Adan at nagsalita ng ganito: “MAUSTIVUS DICRIS TAUS” at hinilom ang laman na
pinagkunan ng tadyang. Itinabi ang tadyang sa natutulog na Adan at nagsalita muli ang Diyos ng ganito:
“PUROKUS MURAMUS DITESUM HUM MEAM DAUTINAL LACRIBUS HUSIBIBUS EGOSUM at naging babae
ang tadyang, hiningahan ng Diyos sa ilong ng ganitong pangungusap: “JUAAHUHAI RONAOC DUMAC
ABHATAC ANATAC SIBULERUS DEUS MEAS HAAC TAAC NAAC” at nagkaroon ng hininga ang babae at
upang maging tunay na tao ang babae ay ganito ang sabi ng Diyos: “LUMARAC MUAM MICTIM JUNAUS
TAAMIMIT RICSAULAR SILUSTUMI JUMARI. At biglang nagising si Adan at maligaya siya nang makita
niyang mayroon na siyang kasama. Tinawag niya Eva ang babae, ang pangalang EVA ay hango sa tatlong
ilog na pinakamalaki sa mundo, E – EUFRATES, V – VILHA, A – AEDOM.

Gayon nilikha ng Diyos ang lupa, ang langit at lahat ng bagay na naroroon sa loob ng anim na araw

at SIYA’Y NAGPAHINGA SA PANG PITONG ARAW.

Siya ay nasiyahan sa mga nangyari, nilikha rin niya ang mga encantadores na siyang magbabantay sa
kalikasan. Habang siya naman ay nakaluklok sa kanyang kamahal-mahalang trono ay inilagay niya sa
mukha ng araw ang kanyang kamahal-mahalang ngalan, ang MEM MILAM at ang raya naman ng araw ay
FORTIRA FORTISADIM FRIUM FRECTA FITACSIS FIAT BATOS BERMAM BETHAM. Lumitaw mula sa
kaibuturan ng araw ang tatlong kanunuan, ang AVAWER AENORUAM ARGOHOIM. Sila ang ARATAM na
sinasabi. Ang tatlo ay nag-usap at habang sila ay nagpupulong, ay may titik na lumitaw sa alapaap, ito ay
ang V.O.C.A.L. ito ang salita na lubhang makapangyarihan na dili iba kung bibigyan ng kahulugan ay:
Verbum Omnipotentem Christum Adonai Luxim. Nang ang mga mahihiwagang salitang iyon ay mabasa
nila, ay may isang tinig silang narinig at napagtanto nila na mayroon silang kasama na hindi nila makita.
Nagsalita ito at nagpakilala na siya ang EMERENCIANA, ang Alpha at Omega, ang Diyos sa Una at sa
walang hanggan, Infinito kung tawagin. Sinabi ng Infinito na bibigyan niya ng pangalan ang tatlo na
kikilalanin sa SangMundo. Ito ay ang JEHOVAH DEUS, YESHUAH DOMINUS, RUAH SPIRITUS SANCTUS,
nang ito ay matanggap, ang tatlo ay nagkaisa, na tanggapin ang kanilang banal na pangalan. Ang
kanilang wika’y VERBUM DEUM DEUS OMNIPOTENTI SALVATOR PATRI, ET FILII, ET SPIRITUS SANCTI,
lumitaw ang pintuan ng paraiso at sila ay pumasok dito. Sa loob, ang tatlo ay nagulat, sapagkat ang
paraiso ay nahahati sa dalawang dimensyon. Ang isa ay sa tao at ang pangalawa ay sa mga
enkantadores. Habang ang paligid ay pinagmamasdan, tinungo nila ang natatanaw nilang kaharian na
may nagbabantay na solo ojo, na siyang sinasabing Oculus Mundi. Lubos ang kanyang liwanag tulad ng
sa araw, may mga sinag na kinatititikan ng mga letrang A.E.I.O.U. na sila namang kapangyarihan ng mga
encanto. Ang mahiwagang patinig ay ang mga sumusunod: AMANDEREM, EFOIM, ITRIMUGAM,
OMPOLIT, UIQWER. Dahil sa panggigilalas, naglibot ang Diyos Anak sa paraiso at sa dakong Silangan ay
nakita niya ito: INFINITO DEUS CREADOR LAS ENCANTADORES. Dito ay natuklasan niya na nilikha din ng
Infinito Deus ang mga mahihiwagang bagay na ito. Nang makita ityo ng Anak, siya ay nagbalik sa Ama at
sinabi ang nakita. Sila ay nagtungo sa araw at tinanong ang Infinito kung siya ba ang lumikha ng mga
iyon, ang sagot ng Infinito ay “oo, at sa buong Mundo.” sabi pa ay “pati sa inyo Sanctissima Trinidad na
totoo.” Nang marinig ito ng tatlo, sila ay nagpuring totoo sa Infinito, wika’y DEUS ELOHIM YAHWEH
OMNIPOTENTI SANCTE, na dili iba ay pakahulugan sa bawat letra ng salitang D.E.Y.O.S. matapos nilang
makapag-usap, inilagay ng Infinito sa araw at buan ang mga salitang Alpha at Omega na ibig sabihin ay:
ALPHA LUX PARTI HE ABBAMUS at ang omega naman ay OMEGA MATAM ELOIM GENTIAS ADAMIT, ang
mga salitang ito ay makapangyarihan at dapat ilihim. Sa isang dako, itinatak ng Infinito sa pintuan ng
paraiso ang E.O.M.A.M. Ito ang kamahal-mahalang pangalan ng Creador del Mundo. Mula sa EOMAM,
kinuha nila ang OMA at ang natitirang E.M. pinagmasdan ng Infinito at Tatlong Personas ang Sangnilikha
at lubhang silang nasiyahan. Lumipas ang mga panahon, patuloy na dumami ang tao, nagkaroon ng mga
mayayamang sibilisasyon, at ang tao ay dumating ang panahon na ang sangkatauhan ay nagkasala,
hanggang sa itulot ng Diyos na lipulin ang kasamaan sa pamamagitan ng malaking baha. Matapos
maganap ang mga ito, pinagpala ng Diyos ang sangnilikha at ibinalik ang lahat, habang ang paraiso at
Encantadores del Mundo ay pinag-isa ng Infinito at inilagay sa mga pulo sa dakong Silangan, na kung
tawagin ay Filipinas, kung saan patuloy na pinupuri at idinarangal ang Alpha-Omega Deus Universo.

Wakas!