Ramy czasowe baroku to: XVII– połowa XVIII wieku V–XV wiek XV–XVI wiek

W odróżnieniu od epoki średniowiecza i renesansu w baroku rozwinęła się muzyka: wielogłosowa i instrumentalna jednogłosowa i wokalna
wielogłosowa i wokalna
Od około 1680 do 1860 roku materiał dźwiękowy utworów opierał się na: skali dwunastostopniowej skalach modalnych (kościelnych)
systemie tonalnym dur-moll
Od końca XVI wieku zaczęto pisać utwory w fakturze: homofonicznej monofonicznej polifonicznej
Monodia akompaniowana to: forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
solowa pieśń o bogatej ornamentyce rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
Basso continuo to: rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
najniższy głos kompozycji wielogłosowej
Kompozytorzy związani z epoką baroku to: Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Ryszard Wagner Joseph Haydn, Wolfgang Amadeusz Mozart,
Ludwig van Beethoven Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel, Antonio Vivaldi
Technika koncertująca to: naśladowanie głosem lub instrumentem dźwięków natury technika polegająca na równoczesnym prowadzeniu dwóch lub więcej
linii melodycznych dialogowanie między instrumentami lub grupami instrumentów lub między instrumentem i grupą instrumentów
Cztery podstawowe tańce w suicie barokowej to: allemande, courante, menuet, polonez allemande, courante, sarabanda, gigue
allemande, sarabanda, menuet, polonez
Nowym gatunkiem, który powstał we Włoszech około roku 1600 była: msza opera canzona

Ramy czasowe baroku to: XVII– połowa XVIII wieku V–XV wiek XV–XVI wiek
W odróżnieniu od epoki średniowiecza i renesansu w baroku rozwinęła się muzyka: wielogłosowa i instrumentalna jednogłosowa i wokalna
wielogłosowa i wokalna
Od około 1680 do 1860 roku materiał dźwiękowy utworów opierał się na: skali dwunastostopniowej skalach modalnych (kościelnych)
systemie tonalnym dur-moll
Od końca XVI wieku zaczęto pisać utwory w fakturze: homofonicznej monofonicznej polifonicznej
Monodia akompaniowana to: forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
solowa pieśń o bogatej ornamentyce rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
Basso continuo to: rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
najniższy głos kompozycji wielogłosowej
Kompozytorzy związani z epoką baroku to: Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Ryszard Wagner Joseph Haydn, Wolfgang Amadeusz Mozart,
Ludwig van Beethoven Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel, Antonio Vivaldi
Technika koncertująca to: naśladowanie głosem lub instrumentem dźwięków natury technika polegająca na równoczesnym prowadzeniu dwóch lub więcej
linii melodycznych dialogowanie między instrumentami lub grupami instrumentów lub między instrumentem i grupą instrumentów
Cztery podstawowe tańce w suicie barokowej to: allemande, courante, menuet, polonez allemande, courante, sarabanda, gigue
allemande, sarabanda, menuet, polonez
Nowym gatunkiem, który powstał we Włoszech około roku 1600 była: msza opera canzona

Ramy czasowe baroku to: XVII– połowa XVIII wieku V–XV wiek XV–XVI wiek
W odróżnieniu od epoki średniowiecza i renesansu w baroku rozwinęła się muzyka: wielogłosowa i instrumentalna jednogłosowa i wokalna
wielogłosowa i wokalna
Od około 1680 do 1860 roku materiał dźwiękowy utworów opierał się na: skali dwunastostopniowej skalach modalnych (kościelnych)
systemie tonalnym dur-moll
Od końca XVI wieku zaczęto pisać utwory w fakturze: homofonicznej monofonicznej polifonicznej
Monodia akompaniowana to: forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
solowa pieśń o bogatej ornamentyce rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
Basso continuo to: rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
najniższy głos kompozycji wielogłosowej
Kompozytorzy związani z epoką baroku to: Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Ryszard Wagner Joseph Haydn, Wolfgang Amadeusz Mozart,
Ludwig van Beethoven Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel, Antonio Vivaldi
Technika koncertująca to: naśladowanie głosem lub instrumentem dźwięków natury technika polegająca na równoczesnym prowadzeniu dwóch lub więcej
linii melodycznych dialogowanie między instrumentami lub grupami instrumentów lub między instrumentem i grupą instrumentów
Cztery podstawowe tańce w suicie barokowej to: allemande, courante, menuet, polonez allemande, courante, sarabanda, gigue
allemande, sarabanda, menuet, polonez
Nowym gatunkiem, który powstał we Włoszech około roku 1600 była: msza opera canzona

Ramy czasowe baroku to: XVII– połowa XVIII wieku V–XV wiek XV–XVI wiek
W odróżnieniu od epoki średniowiecza i renesansu w baroku rozwinęła się muzyka: wielogłosowa i instrumentalna jednogłosowa i wokalna
wielogłosowa i wokalna
Od około 1680 do 1860 roku materiał dźwiękowy utworów opierał się na: skali dwunastostopniowej skalach modalnych (kościelnych)
systemie tonalnym dur-moll
Od końca XVI wieku zaczęto pisać utwory w fakturze: homofonicznej monofonicznej polifonicznej
Monodia akompaniowana to: forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
solowa pieśń o bogatej ornamentyce rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
Basso continuo to: rodzaj pieśni jednogłosowej z towarzyszeniem akompaniamentu akordowego
forma towarzyszenia instrumentalnego, podstawy harmonicznej wykonywanej na instrumencie klawiszowym lub lutni
najniższy głos kompozycji wielogłosowej
Kompozytorzy związani z epoką baroku to: Fryderyk Chopin, Stanisław Moniuszko, Ryszard Wagner Joseph Haydn, Wolfgang Amadeusz Mozart,
Ludwig van Beethoven Johann Sebastian Bach, Georg Friedrich Haendel, Antonio Vivaldi
Technika koncertująca to: naśladowanie głosem lub instrumentem dźwięków natury technika polegająca na równoczesnym prowadzeniu dwóch lub więcej
linii melodycznych dialogowanie między instrumentami lub grupami instrumentów lub między instrumentem i grupą instrumentów
Cztery podstawowe tańce w suicie barokowej to: allemande, courante, menuet, polonez allemande, courante, sarabanda, gigue
allemande, sarabanda, menuet, polonez
Nowym gatunkiem, który powstał we Włoszech około roku 1600 była: msza opera canzona