MELODYKA WYZNACZA NASTĘPSTWO DŹWIĘKÓW O RÓŻNEJ

WYSOKOŚCI (MELIKA) I RÓŻNYM CZASIE TRWANIA (RYTM)

RYTMIKA PORZĄDKUJE MATERIAŁ DŹWIĘKOWY W CZASIE

HARMONIKA PORZĄDKUJE WSPÓŁBRZMIENIA DŹWIĘKÓW (AKORDY) W

UTWORZE

AGOGIKA TEMPO – OKREŚLA SZYBKOŚĆ UTWORU

DYNAMIKA REGULUJE GŁOŚNOŚĆ (NATĘŻENIE) DŹWIĘKU

ARTYKULACJA OKREŚLA SPOSÓB WYDOBYWANIA DŹWIĘKU

KOLORYSTYKA DOTYCZY BARWY DŹWIĘKU

Ze względu na jej twórców rozróżniamy muzykę

ludową – przekazywaną zwykle bez użycia nut, najczęściej anonimową Pieśń „Oj chmielu chmielu”

artystyczną - zapisaną przez kompozytorów Feliks Mendelssohn-Bartholdy „Pieśń wiosenna”

Ze względu na aparat wykonawczy muzyka może być

wokalna The Beatles „Yesterday” wykonanie King's Singers

wokalno-instrumentalna Ludwig van Beethoven IX Symfonia d-moll cz. IV z „Odą do radości”
instrumentalna Antonio Vivaldi Koncert skrzypcowy E-dur „Wiosna” z „Czterech pór roku”
elektroniczna Jean Michelle Jarre „Oxygene”

Ze względu na ilość wykonawców wyróżniamy muzykę

solową – dla jednego wykonawcy Niccolò Paganini „24 Kaprys a-moll”

kameralną – dla kilku wykonawców

zespołową – dla wielu wykonawców np. może to być muzyka chóralna, orkiestrowa lub
przeznaczona na wielką grupę wykonawców złożoną z solistów, chóru i orkiestry.

Ze względu na użycie w utworze synkopy muzykę dzieli się na

rozrywkową

klasyczną

Ze względu na wyrażane treści, mówimy o muzyce

absolutnej – czyli wyrażającej tylko treści muzyczne. Utwory tej grupy maja zwykle tytuły
określające tylko rodzaj utworu oraz tonację, na przykład „Sonata C-dur” lub „V symfonia c-moll”

programowej – czyli przedstawiającej obrazy lub opowieści, a także naśladującej odgłosy natury,
jak śpiew ptaków czy szum wiatru. Niektóre utwory tej grupy mogą mieć tytuły mówiące o treści
przedstawianej przez muzykę, na przykład „Światło księżyca”