Παρακλητικός Κανών Στα Άγια Νήπια Της Βηθλεέμ

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΡΑΒΡΙΗΛ
ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΑΗΛ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ
ΑΓΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
ΑΓΙΩΝ ΔΕΚΑ
ΣΑΒΒΑΪΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΟΣΙΑΣ ΞΕΝΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ
ΑΓΙΩΝ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΜΕΝΙΟΥ ΕΝ ΚΟΥΔΟΥΜΑ
ΟΣΙΟΥ ΔΑΒΙΔ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΗΛ

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΣ
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. Δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.
Τον Ραφαήλ τον θαυμαστόν Ιερομάρτυρα

συν Νικολάω και Ειρήνη ανυμνήσωμεν
Τους πλουσίως δοξασθέντας παρά Κυρίου'
Εν Θερμή γαρ ως αστέρες ημίν ώφθησαν
Και πυρσεύουσιν απαύστως θείοις θαύμασι
τους κραυγάζοντας, Αθληταί Χριστού χαίρετε.
Αθλησιν μακαρίαν, ανενδότω καρδία, ηθλήσατε τριάς των

μαρτύρων (εκ γ') Ραφαήλ συν τω Νικολάω και Ειρήνη
τυράννους καταισχύνοντες' διό ημάς γεραίροντες, ομοφώνως
υμίν βοώμεν
χαίρε τριάς στερρών Αθλοφόρων

χαίρε πλειάς Χριστού θεραπόντων
Χαίρε θεοφόρε Ραφαήλ θεόληπτε
χαίρε, νικηφόρε θεόφρον Νικόλαε
Χαίρε, Μάρτυς ειρηνώνυμε παρθενίας η λαμπάς
χαίρε, τρίστιχε συνέλευσις και αθλητική τριάς
Χαίρε, όμιλε θείς τρισαυγών Αθλοφόρων
χαίρε, κλέος και δόξα ευσεβών Ορθοδόξων
Χαίρε, σύστημα θείον τριστέλεχον
χαίρε, ευσεβών καύχημα ένθεον
Χαίρε, χορός τρισαρίθμων Μαρτύρων
χαίρε, ομότιμε πάντων Αγίων
Χαίρετε Αγιοι Μάρτυρες
Βίον έχοντες θείον, την ορμήν των απίστων, υπέστητε

προθύμω καρδία' και κεκρυμμένοι χρόνοις πολλοίς, άρτι
παραδόξως εφανερώθητε, ω Αθληταί τρισάριθμοι,
εκπλήττοντες τους εκβοώντας.

Αλληλούια.

Γνώμη ανδρειοτάτη, Ραφαήλ καθυπέστης, εχθρών την
μανιώδη κακίαν· και ποικιλοτρόπως αικισθείς, μαρτυρικής
ευκλείας κατηξίωσαι' διό την καρτερίαν σου, θαυμάζοντες
αναβοώμεν
Χαίρε, η στήλη της καρτερίας

χαίρε, η πτώσις της δυσσεβείας
Χαίρε, της Ιθάκης βλαστός ιερώτατος
χαίρε, των Μαρτύρων εν πάση ομότροπος
Χαίρε, μύστης ενθεώτατος της αγάπης Του Χριστού
χαίρε, στύλος αρραγέστατος του θεόφρονος λαού
Χαίρε, ότι Κυρίω ολικώς ανετέθης
χαίρε, ότι του κόσμου των τερπνών απανέστης
Χαίρε, Χριστού θεράπων θερμότατος
χαίρε, πιστών ατίνακτος πρόβολος
Χαίρε, ζωής εναρέτου πυξίον
χαίρε, Φωτός ουρανίου δοχείον
Χαίρε Ραφαήλ αξιάγαστε
Δύναμιν ουρανίαν, έσχηκας εν τω λόγω, ως πλήρης

θεϊκής επιπνοίας, του Ευαγγελίου Χριστού, περιφανής
διδάσκαλος εχρημάτισας, Ραφαήλ παναοίδιμε, πάντας
διεγείρων κραυγάζειν'
Αλληλούια.

Ελλαμψιν ευσεβείας, έσχηκας εν καρδιά, Νικόλαε,
Ραφαήλ τοις λόγοις, και διακονήσαι ως εικός τη Εκκλησία,
Χριστού προκεχείρισαι· διό σε μακαρίζοντες,
αναβοώμεν σοι'
Χαίρε, τρωθείς Χριστού τη αγάπη
χαίρε, δειχθής θεόφρων εν πάση
Χαίρε, ιερών Διακόνων σελάγισμα
χαίρε, θαυμαστών Αθλοφόρων ωράϊσμα
Χαίρε, τύπος και γεώργιον Ραφαήλ του ιερού
χαίρε, όσιος Διάκονος Εκκλησίας Του Χριστού
Χαίρε, Θεσσαλονίκης ενθεώτατον αύχος
χαίρε, αθανασίας ευωδέστατον άνθος
Χαίρε, φθαρτών απάντων υπέρτερος
χαίρε, χορού Μαρτύρων συμμέτοχος
Χαίρε, Χριστού ιερώτατον θύμα
χαίρε, εχθρού καιριώτατον πήμα
Χαίρε Μάρτυς Νικόλαε

Ζων ενάρετον βίον, ως διάκονος θείος, υπέστης την
ορμήν των βαρβάρων, και ήθλησας εν Θερμή καλώς,
αθλητικώς Νικόλαε δεδόξασαι, τω σε ενδυναμώσαντι,
συν Αθληταίς Μάρτυς κραυγάζων·
Αλληλούια.

Ηθλησας στερροψύχως, ως νεάνις θεόφρον, Ειρήνη
μακαρία Παρθένε' και τυρρανικήν Μάρτυς οφρύν,
φαυλίσασα Κυρίω προσενήνεξαι, θυσία ως ευσπρόδεκτος,
ακούουσα παρ' ημών ταύτα·
Χαίρε, αλάβαστρον της αγνείας
χαίρε, κατάπτωσις της κακίας
Χαίρε, αιωνίου ειρήνης επώνυμος
χαίρε, Αθληφόρων αγίων ομόσκηνος
Χαίρε, κρίνον το μυρίπνοον της Αγάπης Του Χριστού
χαίρε, ξίφος το αμφίστομον κατ' οφρύος του εχθρού
Χαίρε, των νεανίδων εγκαλλώπισμα θείον
χαίρε, της παρθενίας ευωδέστατον ίον
Χαίρε, Χριστού αμνάς καλλιπάρθενε
χαίρε, Φωτός αϋλου ανάπλεως
Χαίρε, Χριστού πανακήρατος νύμφη
χαίρε, πιστών θεοβράβευτος νίκη
Χαίροις Ειρήνη πάνσεμνε.

Θυμόν ήνεγκας Μάρτυς, επελθόντων βαρβάρων, εν
απαλώ σώματι Ειρήνη, και εν όψει του σου πατρός, το
φρικτόν καθυποστάσα μαρτύριον, μαρτυρικής ηξίωσαι,
ευκληρίας αναβοώσα·

Αλληλούια.

Ίταμότητι πλείστη, Ραφαήλ των τυράννων, αντετάξω
την σην καρτερίαν, και δια πρίονος τον σκληρόν, θάνατον
υπέμεινας παναοίδιμε, εκπλήττων τους ορώντας σε,
και στηρίζων τους εκβοώντας'
Χαίρε, το κλέος των Ιερέων
χαίρε, το γέρας των Μοναζόντων
Χαίρε, θαυμαστής καρτερίας υπόδειγμα
χαίρε, ψυχικής παρρησίας διάγραμμα
Χαίρε, λύχνος φαεινότατος Μοναστών των της Θερμής
χαίρε, στήριγμα θεόσδοτον ευσεβών εν τοις δεινοίς
Χαίρε, ότι υπέστης ανυποίστους βασάνους
χαίρε, ότι εκτρέπεις τους αθέους τυράννους
Χαίρε, ηθών αμέμπτων διδάσκαλε
χαίρε, πολλών χαρίτων ανάμεστε
Χαίρε, πηγή σωτηρίων θαυμάτων
χαίρε, ροή ψυχοτρόπων ναμάτων
Χαίροις Ραφαήλ αξιάγαστε.

Κεκρυμμένος τυγχάνων, εν Θερμή πολλοίς χρόνοις,
υπό γην Ραφαήλ θεοφόρε, θαυμαστώς εγνώσθης τοις πιστοίς,
εν όψεσι και σημείων δυνάμεσι, και καταπλήττεις
άπαντες, τοις σοις θαύμασι τους βοώντας.

Αλληλούια.

Λάμπων θεοσεβείαις, Νικόλαε ωράθης, εκφαίνων ήνπερ
έσχηκας δόξαν' ένθεν τον τάφον Μάρτυς τον σον, οι
ευσεβείς ευρόντες Θεόν ήνεσαν, και χάριν αρυόμενοι,
βοώσε σοι εν ευφροσύνη.
Χαίρε, διάκονε Του Κυρίου

χαίρε, αντίπαλε του δολίου
Χαίρε, ο νικήσας τυράννων την ένστασιν
χαίρε, ο πλουτήσας Αγγέλων την έλλαμψιν
Χαίρε, Μάρτυς ακαθαίρετος του παντάνακτος Χριστού
χαίρε, πτώσις και εκνεύρισις του αλάστορος εχθρού
Χαίρε, ότι Μαρτύρων διανύεις τον δρόμον
χαίρε, ότι Κυρίου μεγαλύνεις τον λόγον
Χαίρε, πιστών θεόσδοτον καύχημα
χαίρε, ημών το θείον διάδημα
Χαίρε, χοροίς συναφθείς των Μαρτύρων
χαίρε, χαράς μετασχών των αγίων
Χαίροις Μάρτυς Νικόλαε

Μαρτυρίου τον δρόμον, διανύσας θεόφρον, ετέλεις
υπό γην πολλοίς χρόνοις, Νικόλαε μάκαρ εν Θερμή,
και αρτίως θαυμαστώς πεφανέρωσαι διό σου προσερχόμενοι,
τοις λειψάνοις πιστώς βοώμεν

Αλληλούια.

Νεκρωθείσα Ειρήνη, εν βιαίω θανάτω, μετέστης προς
αθάνατον δόξαν, και εν τω Νυμφώνι της Ζωής την του
Σωτήρος
ορώσα λαμπρότητα, υπέρ ημών ικέτευε, των εκβοώντων σοι,
θεόφρον
Χαίρε, νεάνις Χριστού αγία
χαίρε, παρθένος η μακαρία
Χαίρε, του πυρός ενεγκούσα την έκκαυσιν
χαίρε, των εχθρών καθελούσα την ένστασιν
Χαίρε, νύμφη πανακήρατε του Παντάνακτος Χριστού
χαίρε, μύρον το νοούμενον βίου του παρθενικού
Χαίρε, ότι Μαρτύρων τους αγώνας υπήλθες
χαίρε, ότι προς δόξαν των Αγγέλων ανήλθες
Χαίρε, οσμή αγνείας πανεύοσμος
χαίρε, κλεινών Μαρτύρων συνέστιος
Χαίρε, τρυφής η μετέχουσα θείας
χαίρε, Ζωής κοινωνούσα αγίας
Χαίροις Ειρήνη πάνσεμνε

Ξενωθείσα των κάτω, μακαρία Παρθένε, Ειρήνη
τοις χοροίς των Αγγέλων, συνήφθης τελέσασα στερρώς,
τον αγώνα τον καλόν καλλιπάρθενε, συν Ραφαήλ και Νικολάω,
προσάδουσα τω Κυρίω·

Αλληλούια.

Ολος δεδοξασμένος, Ραφαήλ, καθοράσαι, καθ' ύπαρ
εν Θερμή παραδόξως, συν Νικολάω και Ειρήνη,
και πανταχού ενεργείς εν τοις θαύμασι, ιώμενος τους
πάσχοντας,
και βοηθών τοις εκβοώσι.
Χαίρε, ο μέγας εν θαυμασίοις
χαίρε, ο ένδοξος εν αγίοις
Χαίρε, ο το πάλαι αθλήσας στερρότατα
χαίρε, ο αρτίως φανείς ενθεώτατα
Χαίρε, ενεργών τοις θαύμασιν πανταχού υπερφυώς
χαίρε, χορηγών τοις άπασι τας αιτήσεις θαυμαστώς
Χαίρε, ότι κατ' όναρ και καθ' ύπαρ οράσαι
χαίρε, ότι ενθέως υπ' αξίων θεάσαι
Χαίρε, πολλών τα πάθη ιώμενος
χαίρε ημών προστάτις και πρόμαχος
Χαίρε, Μονής Καρυών δαδουχία
χαίρε, Θερμής θεϊκή ευκοσμία
Χαίροις Ραφαήλ αξιάγαστε.

Πλείστοις Πάτερ ωράθης, εκπληρών τας αιτήσεις,
και νέμων θεϊκήν ευφροσύνην' διό εν Θερμή τη
ση σορώ, πανταχόθεν οι ευσεβείς συρρέουσι,
Ραφαήλ ανυμνούντες σε, και εκβοώντες τω Σωτήρι·

Αλληλούια.

Ρώμην την θείαν έχων, Νικόλαε υπήλθες νομίμως,
Μαρτυρίου το σκάμμα, και παρά Κυρίου δοξασθείς,
εν Θερμή το σον σκήνος απεκάλυψας, τοις πόθω σοι
γεραίρουσι,
και εκβοώσι σοι προθύμως·
Χαίρε, ο θείος εν διακόνοις
χαίρε, ο Μάρτυς εν Αθλοφόροις
Χαίρε, των αρχαίων Μαρτύρων ισότιμος
χαίρε, των Αγίων απάντων ομότιμος
Χαίρε, ένδοξε Νικόλαε νίκη πάντων των πιστών
χαίρε, βάσις και εδραίωμα ευσεβών χριστιανών
Χαίρε, ότι εδέξω αφθαρσίας το στέφος
χαίρε, ότι παρέχεις τοις τιμώσι σε σθένος
Χαίρε, Χριστού πιών το ποτήριον
χαίρε, ημών το θείον προσφύγιον
Χαίρε, εχθρού απαμβλύνας τα κέντρα
χαίρε, πιστών καταυγάζων την φρένα
Χαίροις Μάρτυς Νικόλαε.

Σύσκηνος των Αγγέλων, και Μαρτύρων τυγχάνων,
μετά Ραφαήλ και της Ειρήνης, Νικόλαε Μάρτυς του Χριστού,
συν αυτοίς υπέρ ημών, αεί πρέσβευε, ως αν δεινών ρυσθείημεν,
οι ομοφρόνως εκβοώντες.

Αλληλούια.

Το ακήρατον κάλλος, του Νυμφίου ορώσα, εις τας
επουρανίους σκηνώσεις, συν τοις τοκεύσι σου σεπτοίς,
Ειρήνη Παρθενομάρτυς αήττητε, συν αυτοίς Χριστώ πρέσβευε,
υπέρ ημών των εκβοώντων·
Χαίρε, το κρίνον της ευσεβείας
χαίρε, το σκεύος της παρθενίας
Χαίρε, ευωδίας της θείας θησαύρισμα
χαίρε, καλλινίκων παρθένων απάνθισμα
Χαίρε, μύρον πολυσύνθετον πολιτείας της σεπτής
χαίρε, άρωμα ουράνιον χάριτος αθλητικής
Χαίρε, ότι την άνω θείαν δέδεξαι ρώμην
χαίρε, ότι τον μέγαν κατεπάλαισας όφιν
Χαίρε, Χριστού ευώδες οσφράδιον
χαίρε, σεπτόν και άγιον σφάγιον
Χαίρε, σεμνή αηδών Αληθείας
χαίρε λαμπρά λαμπηδών αφθαρσίας
Χαίροις Ειρήνη πάνσεμνε,

Υμνοις επινικίοις, Αθληφόρε Ειρήνη, υμνούμεν σου
την άθλησιν Μάρτυς' ότι εν σώματι απαλώ, τον αρχαίον
κατεβέβληκας δράκοντα, και νίκης διαδήματι, κοσμηθείσα
Κυρίω ψάλλεις·

Αλληλούια.

Φωτοφόρος ως λύχνοι, αναφθέντες εν Λέσβω εφάνητε
αρτίως τω κόσμω, και θαυμάτων ταις μαρμαρυγαίς,
καταπυρσεύετε πιστών τα πληρώματα, Αθλοφόροι τρισάριθμοι'
διό πιστώς υμίν βοώμεν'
Χαίρε, Μαρτύρων τριττή χορεία
χαίρε, της Λέσβου φωταγωγία
Χαίρε, Αθλοφόρων χορός ο τριστέλεχος
χαίρε, ασεβείας απάσης ο έλεγχος
Χαίρε, σύστημα τρισάριθμον του Σωτήρος κοινωνοί
χαίρε, όμιλος θεόπλοκος ευσεβούντων οδηγοί
Χαίρε, εκ τρισηλίου φωτισμού δαδουχία
χαίρε, θείων Μαρτύρων θεοφόρε χορεία
Χαίρε, τριάς Τριάδος υπέρμαχοι
χαίρε, πιστών φωστήρες υπέρτιμοι
Χαίρε, Ραφαήλ συν τω Νικολάω
χαίρε, Ειρήνη γυναίων κάλλος
Χαίρετε Μάρτυρες ένδοξοι

Χαίροντες εν υψίστοις, Ραφαήλ και Ειρήνη, ομού συν
Νικολάω τω θείω, και πάσι τοις εν ταις Καρυαίς, αθλητικώ
τέλει εχθρόν αισχύναντες, δια παντός πρεσβεύετε,
υπέρ ημών των εκβοώντων·

Αλληλούια.

Ψάλλοντες συν Αγγέλοις, τον τρισάγιον ύμνον,
Τριάδι τη Αγία απαύστως, ικετεύσατε υπέρ ημών, ως αν
κινδύνων Μάρτυρες και θλίψεων, ρυώμεθα εκάστοτε,
οι ομοφώνως εκβοώντες·
Χαίρε, χορεία δεδοξασμένη
χαίρε, Αγγέλοις η συνημμένη
Χαίρε, Ραφαήλ Αθλητά ιερώτατε
χαίρε, νικηφόρε θεόφρον Νικόλαε
Χαίρε, Μάρτυς ειρηνώνυμε, ω Ειρήνη θαυμαστή
χαίρε, σύλλογε τρισάριθμοι Μυτιλήνης αρωγοί
Χαίρε, η συναυλία των τριττών Αθλοφόρων
χαίρε, η τριπλασία Αθλητών νικηφόρων
Χαίρε, Χριστού τριόροφον οίκημα
χαίρε, τρισσών Μαρτύρων το σύστημα
Χαίρε, ημών, ω τριάς θυμηδία
χαίρε, τριών Αθλητών συστοιχία
Χαίρετε Μάρτυρες ένδοξοι

Ω τριάς μακαρία των κλεινών Αθληφόρων Ραφαήλ
Νικόλαε και Ειρήνη, τη Αγία Τριάδι αεί, υπέρ ημών
ικεσίας προσφέρετε, ως αν της άνω λήξεως, επιτύχωμεν οι
βοώντες·

Αλληλούια.

Τον Ραφαήλ τον θαυμαστόν Ιερομάρτυρα
συν Νικολάω και Ειρήνη ανυμνήσωμεν
τους πλουσίως δοξασθέντας παρά Κυρίω
εν Θερμή γαρ ως αστέρες ημίν ώφθησαν
και πυρσεύουσιν απαύστως θείοις θαύμασιν
τους κραυγάζοντας, Αθληταί Χριστού χαίρετε.
Απολυτίκιον των Αγίων
Ελ Λέσβω αθλήσαντες υπέρ Χριστού του Θεού αυτήν ηγιάσατε,

τη των λειψάνων υμών ευρέσει μακάριοι.
Όθεν ημάς τιμώμεν, Ραφαήλ θεοφόρε άμα συν Νικολάω και
Παρθένω Ειρήνη, ως θείους ημών προστάτας και
πρέσβεις προς Κύριον
Έτερον του Αγίου Ραφαήλ
Της Ιθάκης τον γόνον και της Λέσβου το καύχημα

Οσιομαρτύρων την δόξαν Ραφαήλ ευφημήσωμεν πιστοί'
αρτίως γαρ ημίν φανερωθείς ιάματα πηγάζει τοις πιστοίς
και καθ' όναρ και καθ' ύπαρ υπερφυώς οπτάνεται τοις κράζουσι.
Δόξα τω σε δοξάσαντι Θεόν, δόξα τω σε θαυματώσαντι,
δόξα τω ενεργούντι δι εσού ημίν πάσιν ιάματα.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΣΙΟΠΑΡΘΕΝΟΜΑΡΤΥΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΑΘΛΗΦΟΡΟΥ
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. Δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Ὡς τοῦ Κυρίου χαριτόβρυτον μονάστριαν, καὶ ἐν
ταυτῷ θερμὴν ἀπόστολον καὶΜάρτυρα, εὐφημοῦμέν
σε ἐν ὕμνοις ἐπινικίοις, καὶ τιμῶμεν τὴν σὴν
μνήμηνἀσμενέστατα, ἐπιῤῥαίνοντες τοῖς ἄνθεσι καὶ κράζοντες·
Χαίροις Παρασκευὴκαλλιπάρθενε.
ᾌσματα ἀναμέλπω, σοὶ καλλίστῃ παρθένων,
σεμνὴ Παρασκευὴ χριστομάρτυς (ἐκ γ΄)· ἐναθλήσασα γὰρ
εὐθαρσῶς, καὶ θαυμάτων ἀκτῖσι, σοφὴ λάμπουσα, φαιδρύνεις
τοὺς ὑμνήτορας, καὶ πόθῳ εὐφημεῖν προάγεις·
Χαῖρε, πιστῶν εὐσεβῶν τεκνίον·

χαῖρε, Θεοῦ προσφιλὲς θρονίον.
Χαῖρε, τῆς ἀγάπης ἡ σάλπιγξ ἡ εὔφθογγος·
χαῖρε, τῆς Παρθένου ἡ δούλη ἡ ἄμωμος.
Χαῖρε, ἄνωθεν ἡ σκέπουσα ὀρθοδόξων αἰκισμούς·
χαῖρε, δάκρυα ἡ παύουσα καὶ βροτείους στεναγμούς.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῶν ὀμμάτων προστάτις·
χαῖρε, ὅτι τὴν τρίβον μοναζούσαις χαράττεις.
Χαῖρε, ἐχθροῦ τὸ θράσος συντρίψασα·
χαῖρε, Χριστοῦ τῷ κράτει νικήσασα.
Χαῖρε, τῆς Ῥώμης ὡράϊσμα θεῖον·
χαῖρε, τῆς λώβης ταχὺ ἰατρεῖον.
Χαίροις Παρασκευὴ καλλιπάρθενε.
Βλάστημα οὖσα θεῖον προσευχῆς σῶν γονέων, Ἀγάθωνός τε

καὶ Πολιτείας,ἠρδεύθης εὐλαβείας κρουνῷ, καὶ ηὐξήθης εἰς
δένδρον Ἁγνὴ πάγκαλον, τοκῆες δὲτερπομένοις σαῖς χάρισι,
Κυρίῳ ἐμελώδουν·
Ἀλληλούϊα.
Γέλως καὶ παῤῥησία, ἀπωλείας τὰ ῥεῖθρα, ψυχῇ σου οὐκ

εἰσῆλθον θεόφρον· ἀλλ’ὡμίλεις παρθένοις σεπταῖς, καὶ μελέταις
Γραφῶν τὸν καιρὸν ἤνυες, ὑπόδειγμα τυχάνουσα ἡμῖν, τοῖς
εὐλαβῶς φωνοῦσι·
Χαῖρε, ψυχὴ ἡ χαριεστάτη·
χαῖρε, ἡμῖν ὁσία φιλτάτη.
Χαῖρε, ἐντρυφὴς ὀρθοδόξου ἀσκήσεως·
χαῖρε, ἡρωΐς καὶ ἀξία τῆς κλήσεως.
Χαῖρε ἔνθεον ἐκσφράγισμα ἱερᾶς ἀποστολῆς·
χαῖρε, κλέος καὶ ὀσφράδιον ἰσαγγέλου βιοτῆς.
Χαῖρε, νεᾶνις ἡ θεοτίμητος· χαῖρε, ξοάνοις ἡ ἀπροσκύνητος.
Χαῖρε, ἡ δᾲς τῶν σεμνῶν διαγόντων·
χαῖρε, χαρὰ τῶν ἀεί σοι βοώντων·
Δόξῃ τῶν ἐπικήρων,οὐδαμῶς ἐνικήθης, ἁγνὴ Παρασκευὴ χριστο
φόρε, ἀλλ’ἐλπίδι τῆς ἄνω ζωῆς, τὰ τοῦ βίου τερπνὰ θεωρεῖς
σκύμβαλα, πλουτίζουσα θειότατα, καὶ πόθῳ τὸν Θεὸν ὑμνοῦσα·
Ἑπομένη τοῖς λόγοις, σοῦ Ἀχράντου Νυμφίου, γονέων σου

σεπτῶν ἐκδημίαν,ἐκλαμβάνεις ὡς θείαν φωνήν, καὶ παρέχεις τὸν
πλοῦτον βροτοῖς πένησι, διό σου τὸφιλόδωρον γεραίροντες,
πανευλαβῶς φωνοῦμεν·
Χαῖρε, τῆς ἄνω σοφίας πλήρης·

χαῖρε, ψυχῆς ἐνθέως μονήρης.
Χαῖρε, ἀηδὼν ᾀσματίσασα Ὕψιστον·
χαῖρε, μοναστῶν καταδείξασα χάριτας.
Χαῖρε, ὄλβον σου ἡ νείμασα ἐνδεέσιν ἀδελφοῖς·
χαῖρε, ἄφθαρτα βαλάντια σχοῦσα ἐν τοῖς Οὐρανοῖς.
Χαῖρε, ὅτι ἀνδρεία ἐν δεινοῖς ἀνεφάνης·
χαῖρε, ὅτι ἀχλὺν κατεσπάσω τῆς πλάνης.
Χαῖρε, δρομεῦ Μαρτύρων πολύνικε·
χαῖρε, λαμπὰς ἁγνείας φωτόλαμπρε.
Χαῖρε, πυξὶς ὁδηγοῦσα πρὸς Κτίστην·
χαῖρε ἀκτὶς βιοτῆς ὑπὲρ φύσιν.
Ζήλῳ τῶν οὐρανίων, ἐγκλεισθεῖσα Σεμνείῳ,

κλεινὴ Παρασκευὴ ἀθλοφόρε,ὑπετάγης φρονίμῳ νοΐ,
καὶ ἀσκήσεως πόνους φαιδρῶς ἤνεγκας, λατρεύουσα τὸν
Κύριον, καὶ ᾄσμασι πυκνοῖς βοῶσα·
Ἤχθης χάριτι θείᾳ, εἰς τὸ ὕψος ἀγάπης, ποθεῖν τοῦ μαρτυρίου

τὸ στέφος, καὶαἰτεῖς Προεστώσης εὐχήν, τοῦ Κυρίου τὸν λόγον
λαλεῖν ἔνθεσι, καὶ πλάνηςἀποσπάσασθαι λαούς, τοὺς νῦν
σὲ ἀνυμνοῦντας·
Χαῖρε, ἡ αὔρα παραμυθίας·
χαῖρε, ἡ νάβλα γνώσεως θείας.
Χαῖρε, τῶν φρονίμων παρθένων συνώνυμε·
χαῖρε, τῶν ἀχράντων Ἀγγέλων συνόμιλε.
Χαῖρε, Σχῆμα τὸ ισάγγελον ἀσπαθεῖσα ποθητῶς·
χαῖρε, σκέπη καὶ κραταίωμα τῶν τιμώντων σε πιστῶς.
Χαῖρε, ἀκουτισθεῖσα φωνημάτων ἀῤῥήτων·
χαῖρε, ἀξιωθεῖσα τῆς τιμῆς τῶν προκρίτων.
Χαῖρε, πιστῶν πανεύοσμον λείριον·
χαῖρε, ἐμῶν ὀμμάτων κολλύριον.
Χαῖρε, μολπὴ ἀγαπήσεως θείας·
χαῖρε, πνοὴ ἀκοιμήτου λατρείας.
Θεοχάρακτον τρίβον, Ἀποστόλων βιοῦσα, ὡς ἄλλοτε

πρωτόαθλος Θέκλα, τῶνῬωμαίων διῆλθες τὴν γῆν,
καὶ Ἑλλήνων τὰς πόλεις, δορκὰς πάντιμε, Χριστὸν
εὐαγγελίζουσα θερμῶς καὶ ᾄδουσα ἐν πόθῳ·
Ἰσαπόστολον δράσιν, Ἀντωνῖνος μαθών σου, ἐπιτίθησι

τὸ φλόγιον κράνος,ἀλλὰτῇ τοῦ Κυρίου
βουλῇπαντελῶς ἀβλαβὴς ἁγνὴ ἔμεινας, πιστοὺς
δὲ πάντας ὤθησας, βοᾶν θαμβητικῶς τοιαῦτα·
Χαῖρε, δορκὰς χριστοποίμνης θεία·
χαῖρε, ὀσμής σου νάρδος καὶ ἵα.
Χαῖρε, μακαρία καὶ ἔμφρον διδάσκαλε·

χαῖρε, γλυκυτάτη Σωτῆρος ἀπόστολε.
Χαῖρε, φθέγματα κηρύττουσα ἐκ χειλέων καθαρῶν·
χαῖρε, ψήγματα παρέχουσα ἐμπειρίας ἀσκητῶν.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῆς εἰρήνης ἐργάτις·
χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις τεθλιμμένων προστάτις.
Χαῖρε, πιστῶν ἁγίων κατίσχυσις·
χαῖρε, θεῶν τοῦ ψεύδους ἀφάνισις.
Χαῖρε, στακτὴ ὀρθοδόξου ἀνδρείας·
χαῖρε, μομφὴ δειλιώσης καρδίας.
Κύματα δαιμονώδη, αἰκισμῶν ἀνυποίστων, ὑπέμεινας

πανώδυνε Κόρη, τῶν τυράννων ζητούντων πυρί,
καὶ ξεσμοῖς ἀποσπάσαι τῆς σῆς πίστεως, ἀλλ’ ὥσπερ
θεῖον ἄγαλμα, ἀκλόνητος Χριστῷ ἐπηύχου·
Λάμψει σῶν θαυμασίων, πιστευσάντων χορεία, προσῆλθον

τοῦ Κυρίου τῇποίμνῃ, αὐτοκράτορος δὲ τῇ ὀργῇ, ἐν βασάνοις
πολλαῖς τὴν πνοὴν ἔλιπον, καὶ νῦν λαμπροῖς Σκηνώμασι,
φωνοῦσιν εὐγνωμόνως ταῦτα·
Χαῖρε, Χριστοῦ ἁγνὴ καλλιμάρτυς·
χαῖρε, ἡμῶν κανών τε καὶ χάρτης.
Χαῖρε, ψευδωνύμους θεοὺς ἡ ἐμπαίξασα·
χαῖρε, τῶν ειδώλων μορφὰς κατάῤῥίψασα.
Χαῖρε, πάνσεπτος μονάστρια ταπεινὴ καὶ εὐπειθής·
χαῖρε, ῥόδον τὸ πανεύοσμον καὶ ὀσφράδιον ψυχῆς.
Χαῖρε, ὅτι ἡδύνεις τῆς ἀσκήσεως πόνον·
χαῖρε, ὅτι συνθλίβεις τὸν ἑσμὸν τῶν δαιμόνων.
Χαῖρε, φερνὴ τῷ Χριστῷ πολυτάλαντος·
χαῖρε, ᾠδὴ ἐκλεκτὴ τοῦ Παντάνακτος.
Χαῖρε, βλαστὲ τῆς πρεσβύτιδος Ῥώμης·
χαῖρε, φρουρὲ πάσης χώρας καὶ κώμης.
Μένουσα ὡς ὁ Παῦλος, ἐν δεσμοῖς
μονωτάτῃ, Ἀγγέλου ἠξιώθης τῆς θέας, ὅς δεικνύς σοι παθῶν
τοῦ Χριστοῦ, τὰ σεβάσμια Παρασκευὴ σύμβολα, ἀνδρίζου ἔφη
πάνσοφος, ἵνα εἰς τὸν αἰώνα κράζῃς·
Νόμισμα Μῆτερ πέλεις, τιμαλφὲς ἐκκλησίας, σφραγῖδα

τοῦ Δεσπότου σου φέρον, καὶ γὰρ δοκιμασθεῖσα πυρί,
καὶ βασάνοις ποικίλαις, τρισένδοξε, οὐδόλως
σὺἠλλοίωσαι, ἀκούουσα πρὸς πάντων ταῦτα·
Χαῖρε, σφραγὶς ἱερῶν χαρίτων·
χαῖρε, ἡ κλεὶς δωρεῶν ἀκτίστων.
Χαῖρε, τανυσμὸν τῇ σαρκὶ ὑπομείνασα·
χαῖρε, τὸν ξεσμὸν ἀνδρικῶς καρτερήσασα.
Χαῖρε, ἄθλοις σου ἡ φθάσασα τὰς δυσβάτους κορυφάς·
χαῖρε, Μάρτυρας ἡ σκέπουσα καὶ ἐρήμου ἀσκητάς.
Χαῖρε, ὅτι ἐν πίσσῃ τῇ ζεούσῃ ἐβλήθης·
χαῖρε, ὅτι ἐνθέως ἀβλαβὴς ἐτηρήθης.
Χαῖρε, πολλῶν νοσούντων ἡ σώτειρα·
χαῖρε, τυφλοῖς τὸ φαὸς ἡ δότειρα.
Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χρηστότης προήχθη·
χαῖρε, δι’ ἧς μαγικὴ ἠφανίσθη.
Ξεομένη ἀσπλάγχνως, καὶ οἰκτρῶς κρεμασθεῖσα, οὐδόλως

ἐπτοήθης στεῤῥόφρον, ἀλλ’ ἐβόας τυράννῳ ὠμῷ, οὐδεμία σὴ
μηχανὴ δύναται, Χριστοῦ με ἀποσπάσασθαι, ᾧ μελωδῷ
ἀφόβως·
Ὄμματα Ἀντωνίνου, ἐν ἐλαίῳ καὶ πίσσῃ, αἰτήσει τῇ αὐτοῦ
ἐπιχέεις, ἀλλ’ εὐθὺς εὐσπλαγχνίᾳ πολλῇ, ἐδωρήσω Παρασκευὴ
τὴν ἴασιν, διὸ ὁ ἄρχων ἔκθαμβος ἠσπάσατο σὴν πίστιν κράζων·
Χαῖρε, τὸ ἔαρ τῶν δωρημάτων·
χαῖρε, τὸ φρέαρ τῶν ιαμάτων.
Χαῖρε, τῶν Ῥωμαίων ἐσθλὸν ἀκροθίνιον·
χαῖρε, τῆς ἀγάπης κηρύξασα ἥλιον.
Χαῖρε, ὄργανον θεόπνοον τὸ εὐφραῖνον εὐσεβεῖς·
χαῖρε, ὄμμα καθαρώτατον, κατανύγον δυσμενεῖς.
Χαῖρε, ἡ εὐλογοῦσα ὑμνητῶν σου τὰ πλήθη·
χαῖρε, ἡ ἐκνικῶσα ἐναντίων τὰ στίφη.
Χαῖρε, μορφὴ σεπτή, καὶ ἀκίβδηλος·
χαῖρε, φωτὶ ψυχῆς ἡ περίβλεπτος.
Χαῖρε, πιστὴ εὐκλεὴς καὶ ἀξία·
χαῖρε, ὀσμὴ τοῖς βροτοῖς οὐρανία.
Πρὸ τοῦ τέλους σου πλάκα, βαρυτάτην σῷ στήθει, ἐπέθηκαν

Παρασκευὴ Μάρτυς, ἐπιστὰς δὲ νυκτὶ Ἰησοῦς, ἐν φωτὶ καὶ
Ἀγγέλων λαμπροῖς τάγμασιν, εὐθέως σὲ ἰάσατο, διὸ καὶ ἐν χαρᾷ
προσῇδες·
Ῥώμῃ τῇ τοῦ Δεσπότου, ὑπερέβης γενναίως, τὴν σύμφυτον

θηλείαις δειλίαν, καὶ δυνάμει τοῦ θείου Σταυροῦ, φοβερὸν
διέῤῥηξας εὐχῇ δράκοντα, οἱ πάντες δὲ ἐξέστησαν καὶ ἤρξαντο
ἐν θάμβει κράζειν·
Χαῖρε μονάστρια φωτοφόρος·
χαῖρε, ἡ Μάρτυς ἡ στεφηφόρος.
Χαῖρε, χαλεποῖς ἐν δεινοῖς καρτερόψυχος·
χαῖρε, αἰκισμοῖς καὶ ἀσκήσει καλλίνικος.
Χαῖρε, ἕδρασμα τῆς χάριτος καὶ ἀγάπης οἰκισμός·
χαῖρε, πνεύματος πρᾳότητος, καὶ εἰρήνης χορηγός.
Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις μοναστῶν ποδηγέτις·
χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις τῇ Τριάδι ἱκέτης.
Χαῖρε, σεμνῶν παρθένων ἡ ἅλυσις·
χαῖρε, σκαιῶν πνευμάτων διάλυσις.
Χαῖρε, δι’ ἧς διεῤῥάγη ὁ δράκων·
χαῖρε, δι’ ἧς κατεπλάγη ὁ ἄρχων

Στέφος ἄφθαρτον κόρη, καὶ θαυμάτων τὴν χάριν, ἐδέξω
οὐρανόθεν ἀξίως, εἰς ἀντέκτισιν σῶν ἀρετῶν, καὶ ἀγώνων
πολλῶν ἐν σκληραῖς μάστιξιν, ἀνθ’ ὧν καὶ νῦν δεδόξασαι,
συνάθλοις σου κλεινοῖς βοῶσα·
Τῇ πανσέπτῳ σου Κάρᾳ, τῇ κειμένῃ θεόφρον, Μονῇ τῶν

Ἀσωμάτων Πετράκῃ, καταφεύγομεν Παρασκευή, ἐξαιτούμενοι
πάντες εὑρεῖν ἔλεος, καὶ ἴασιν ὁράσεως, ὡς ἄν καὶ γεγηθότες
φῶμεν·
Χαῖρε, ὀμμάτων ἡ θεραπεία·
χαῖρε, θαυμάτων κρήνη ἡ θεία.
Χαῖρε, φερωνύμων ναΐσκων ἱδρύτια·
χαῖρε, μονοτρόπων ῥοδώνων φυτεύτρια.
Χαῖρε, κάστρον τὸ ἑπτάπυργον ἐλπιζόντων εἰς Θεόν·
χαῖρε, καύματι τῶν θλίψεων ἡ δροσὶς ἡ Ἀερμών.
Χαῖρε, ὅτι εὐχή σου πρὸς ὁμόνοιαν ἄγει·
χαῖρε, ὅτι ἡ χείρ σου θεραπεύει τὰ ἄλγη.
Χαῖρε, θερμοῖς τῇ πίστει βοήθεια·
χαῖρε, πτωχοῖς διδοῦσα προμήθειαν.
Χαῖρε, τὸ ἄγγος Θεοῦ εὐλογίας·

χαῖρε, τὸ ἄνθος τερπνῆς εὐωδίας.
Ὕδωρ ἀθανασίας σὸν ἁγίασμα Μῆτερ, καὶ πάσης ἀσθενείας

θεράπων, διὸ ἀγαλλομένῳ ποδί, τῷ τεμένει σου Παρασκευὴ
σπεύδομεν, αἰτούμενοι τὴν κάθαρσιν ψυχῆς, εἰς τὸ βοᾶν
ἀπαύστως·
Φυγαδεύσειας Μῆτερ, πρεσβειῶν σου ὑσσώπῳ, δαιμόνων τὰς

πικρᾶς ἐπηρείας, καὶ γὰρ τὰς ψευδοθέους μορφάς, ἀτρομήτῳ
χειρὶ κατὰ γῆς ἔῤῥιψας, καὶ ἔμφρονας κατέπληξας, οἵ ἐν χαρᾷ
ἐξύμνουν·
Χαῖρε, τὸ φέγγος ἐν νήψει ζώντων·
χαῖρε, ὁ τρόμος τῶν δαιμονώντων.
Χαῖρε, φρυκτωρὲ ὀρθοδόξου ἀσκήσεως·
χαῖρε, ὁδηγὲ τῆς πιστῶν κατηχήσεως.
Χαῖρε, ὅτι ὥσπερ σφάγιον προσηνέχθης ἱερόν·
χαῖρε, ὅτι ἐν πασσάλῳ προσεδέθης ἐκ τριχῶν.
Χαῖρε, ἡ καρφωθεῖσα δι’ ἀγάπην Κυρίου·
χαῖρε, ἡ πιεσθεῖσα δυσβαστάκτῳ φορτίῳ.

Χαῖρε, ἐν ἀσκητρίαις ἀπόστολος·
χαῖρε, ἐν ἀποστόλοις πανθαύμαστος.
Χαῖρε, μελῶν ὑποστᾶσα κακώσεις·
χαῖρε, δαυλῶν ἡ δεχθεῖσα φλογώσεις.
Χαίρουσα εὐφροσύνως, πρὸς τὸν ἄνω Νυμφῶνα, εἰσῆλθες ὦ

σεπτὴ καλλιμάρτυς, καὶ πεσοῦσα Χριστοῦ τοῖς ποσί, κατεφίλεις
θερμῶς, Παρασκευὴ πάντιμε, τὸ στέφος καταθέτουσα Αὐτῷ,
καὶ ἔκθαμβος βοῶσα·
Ψώμισόν με ὦ Μάρτυς, ἐκ Μονῶν οὐρανίων, τὸ μάννα

ἀγαπήσεως θείας, ἵνα ὅλῃ καρδίᾳ βοῶ, Ἰησοῦ τὸ γλυκὺ καὶ
σεπτὸν ὄνομα, καὶ χάριν σου κηρύξαιμι ἁγνή, ἐν κατανύξει
ᾄδων·
Χαῖρε, προπύργιον τῶν ευσεβούντων·
χαῖρε, ἀσπὶς τῶν φερωνυμούντων.
Χαῖρε, τοὺς κατοίκους τοῦ Κρόκου ἡ σώσασα·
χαῖρε, Γερμανοὺς λαγῳῶ φυγαδεύσασα.
Χαῖρε, κόρη αἱρετίσασα τὴν κοιλάδα τῶν Τεμπῶν·
χαῖρε, Μάρτυς ἀφανίσασα δοξασίας τῶν Νυμφῶν.

Χαῖρε, πλῆθος θαυμάτων Ῥοδολίβῳ ποιοῦσα·
χαῖρε, χάους ἀπίστους σῇ πρεσβείᾳ λυτροῦσα.
Χαῖρε, τοῦ Μετεώρου προτείχισμα·
χαῖρε, τῶν δαιμονίων φρικίαμα.
Χαῖρε, πλουτοῦσα Χριστῷ παῤῥησίαν·
χαῖρε, τῶν σῶν ὑμνητῶν προστασία.
Ὤ μονάστρια θεία, ἀκροθίνιον μέγα, παρθένων εὐλαβῶν τῷ

Ὑψίστῳ (ἐκ γ΄)·δεξαμένη ὡς ἄνθη ἀγροῦ, τὰ ἁπλότεχνα τάδε
ἐφύμνια, Τριάδι θείᾳ πρέσβευε, σωθῆναι τοὺς σὺν σοὶ βοῶντας·
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΌΣ ΚΑΝΏΝ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ

ΛΟΥΚΑ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ
Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς
τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε…,
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον
ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι…
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς…
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς…
Ψαλμός ρμβ΄ (142)

Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου…
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι

Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον
αὐτοῦ.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου
ἠμυνάμην αὐτούς.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς
ἠμῶν.
Μετά το ευλογητόν, το Κύριε εισάκουσον. Είτα το, θεός
Κύριος, και το τροπάριον.
Ήχος δ. Ο Υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως Ιεράρχης του Χριστού αιγληφόρος, και ιατρός των

ασθενούντων μερόπων και πρεσβευτής Λουκά προς τον
Φιλάνθρωπον, τους επιζητούντας σου την θεόσδοτον χάριν, μη
ελλείπεις άγιε από πάσης ανάγκης και χαλεπών του βίου
αναγκών διαφυλάττων ταις θείαις πρεσβείαις σου.
Δόξα. Και νυν. Θεοτόκιον. Ου σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε
Ο Ν ψαλμός και ο Κανών
ΩΔΗ Α Ήχος πλ. δ'. Υγράν διοδεύσας.
Λουκα αρχιθύτα τον Ιησούν, πάντοτε δυσώπει υπέρ πάντων

υμών λιταίς ,νόσων λυτρωθήναι δυσιάτων, και δυσπραγίας του
βίου πανόβλιε .
Ορμάς τας άτακτους των ηδονών, Λουκά και εννοίας,
ψυχοφθόρους των γεηρών, τη ση προστασία Ιεράρχα, εκ της
ψυχής μου ανάσπασον πρόρριζον.
Δόξα Πατρί
Υφερπων δολίως ο πονηρός, προσβάλλει με όντως

αρρωστήμασι τοις δεινοίς ,αλλ ως θεοκίνητος ακέστωρ, την
ιατρείαν Λουκά δος μοι τάχιστα.
Και νύν
Καμάτου του σώματος και ψυχής, τους δούλους σου μήτε,

ελευθέρωσον σαις λιταίς και χάρισε πάσιν την ελπίδα του
πλατυσμού και ανέσεως δέσποινα.
ΩΔΗ Γ Ουρανίας αψίδος.
Απορρήτως την χάριν, τα σα οστά δίδωσι, τοις προσερχομένοις

εν πίστει, ταύτα ασπασασθαι εν Σαγματα τη μονή, και εν τη
χώρα Ρωσίας, ως πηγή ζωής, Λουκά αοίδιμε.
Ιαθήναι λιταις σου ,παρακαλώ άγιε , εκ της ταραχής του νοός

μου και της δειλίας μου, συ γαρ ως εύτολμος εν τοις καιροις
τοις εσχατοις, Χριστού την αλήθεια, Λουκά εκήρυξας.
Δόξα Πατρί
Αρχιθύτης υπάρχων, εν ουρανώ έπαρον, τας σεπτάς σου χείρας

θεόφρον, προς τον Φιλάνθρωπο, απαλλαγήναι με,
αμπλακημάτων παντοίων, ως αν την σωτήριον, τρίβον
πορεύσομαι.
Και νύν
Tας συμβάσεις του βίου και δυσμενή σκάνδαλα, τας επιφοράς
του βελίαρ και μηχανήματα γήινων θέλγητρα και των ματαίων
ορέξεις αφ ημών αποστησον Παντοβασίλισσα.
Διάσωσον ω Ιεράρχα Λουκά τους σε ανυμνούντας εκ

κνδύνων και πονηρών καταστάσεων και εκ των νόσων κατ
αμφω σημειοφόρε.
Επίβλεψον εν ευμενεία Πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν

χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το
άλγος.
Αίτησις και το κάθισμα.
Πρεσβεία θερμή
Εν χρόνοις τοις νύν, Λουκά Αρχιεπίσκοπε, εφάνης πιστοις

παραμυθια άφατος διο μη παύση άγιε συντηρών προμηθεία τη
κρείττονι, ως παρρησίαν σχών εν ουρανώ, τους πόθω
φωνούντας το σον όνομα.
Ωδή δ. Εισακήκοα Κύριε.
Ρίζαν έκοψον ’γιε της δαιμονικής σαφώς αθεότητος και Λουκά

προς αγαθότητα ιθυνας ψυχάς των ανυμνουντων σε.
Επι σοι τας ελπίδας μου έχων Ιεράρχα σεβασμιώτατε,

νυσταγνόν της ραθυμίας μου, στήσαι ο φιλόυλος εφίεμαι.
Δόξα Πατρί
Τω φλογμώ παραβασεων και ασεβημάτων Λουκά Επίσκοπε

εκτακεισαν την καρδίαν μου δρόσισον ρανίσι του ελέους σου.
Και νύν
Ο υπάρχων αχώρητος και πληρών τα πάντα Θεός εχώρησεν εν

τη μήτρα σου Πανάμωμε ον υπέρ ημών αει ικέτευε.
Ωδή ε. Φώτισον ημάς.
Ύψωσον Λουκά προς την άνωθεν λαμπρότητα τα νοηματα

ημων των εμπαθών διαλύων αμαρτίας τα φαντάσματα.
Στόνον των ψυχών και σωματων τα αλγηματα Ιεράρχα

ζωηφόροις σου λιταις μη ελλιπης ιατρεύσαι των τιμωντων σε.
Δόξα Πατρί
Νυν εν Σαγματά τας μερίδας των λειψάνων σου οι μονάζοντες

κατέχοντας Λουκά τοις ευχαίς εκζητούσι την ειρήνευσιν.
Και νύν
Όν υπερφυώς Θεοτόκε απεκύησας δυσωπουσα μη ελλιπης εσαει

εκλυτρώσασθε ημάς εξ απογνώσεως.
Ωδή ς. Την δέησιν.
Συστήματα πονηρων εκύκλωσαν τας ψυχας ημων Λουκά

Ιεράρχα και σαρκικων τα αμέτρητα πάθη προς ακρασίας τον
λάκκον καθελκουσι ημας τους κραζοντας προς σε εκ φθορας
τους ικετας σου λυτρωσον
Οδήγησον προς λιμενα ευδιον Ιεράρχα του Χριστού τους

πεσόντας εν κλυδωνίω της ζάλης του βίου και εν αβύσσω
παγιδων του οφεως ως κεκτημενος προς Θεόν την καλην
παρησίαν πανεύφημε.
Δόξα Πατρί
Υπαρχων τωνλογισμών αναπλεως Ιεραρχα πολυφρόντιδος βιου

και μερίμνων καθ' εκάστην ο τάλας εν ηδοναίς ψυχοφθόροις του
σώματος εκ βαθους αίρω την φωνήν προς το θείον με φως
καθοδηγησον.
Και νύν
Νυν βαρει των εμπαθών πταισμάτων μου καλυφθησα η καρδία

μου σθενει, και μη τολμών ατενίσαι προς ύψος του ουρανού
Θεοτόκε ο άσωτος αιτούμαι αφεσιν κακών πανσενει σου
πρεσβεία Θεόνυμφε.
Διάσωσον ω Ιεράρχα Λουκά τους σε ανυμνούντας εκ

κινδύνων και πονηρών καταστάσεων και εκ των νόσων κατ
άμφω σημαιοφόρε.
Aχραντε η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, έπ εσχάτων

των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν
παρρησίαν.
Αίτησις και το Κοντάκιον. Ήχος β'. Τοις των αιμάτων σου.
Ως Ιεράρχης Λουκά αξιάγαστε Συμφερουπόλεως πασης ο

προεδρος τοις προσιούσιν εν πίστει τη λάρνακα των σων
λειψάνων αγίασον χαριτι παρέχων κατ' άμφω την ίασιν.
Και ευθύς τό Προκείμενον. Ήχος δ
Δίκαιος ως φοίνιξ ανθήσει, και ωσεί κέδρος η εν τω Λιβάνω

πληθυνθήσεται.
Στίχος. Πεφυτευμένος εν τω Οίκω Κυρίου, εν ταις αυλαίς του

Θεού ημών εξανθήσουσιν.
Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Λουκάν (ΣΤ΄. 17-19)
Δόξα.
Ταις του Ιεράρχου, πρεσβείαις ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη,

των εμών εγκλημάτων.
Και νυν.
Ταίς της Θεοτόκου, πρεσβείαις ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη,
των εμών εγκλημάτων.
Στίχ. Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου και κατά το

πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψον το ανόμημά μου.
Προσόμοιον. Ήχος πλ. β'. Όλην αποθέμενοι
Aγιε Ανάργυρε Ρωσίας πάσης το κλέος της Συμφερουπόλεως

ένδοξε διδάσκαλε και Επίσκοπε τας δεινάς μάστιγας των
αρρωστηματων πυρετών τε και τα τραύματα των προσιοντων
σοι ίασαι Λουκά τω ελέει σου και ταις ικετηρίαις προς τον σον
Φιλάνθρωπον Κύριον. Πάντιμε ακέστορ ελπις κεκμηκότων
αρραγής μη επιλάθη δωρήσασθε πάσι τα ευφρόσυνα.
Το «Σώσον ο Θεός τον λαόν σου» κ.τ.λ.
Ωδή ζ . Οι εκ της Ιουδαίας.
Τη ση σκέπη προστρέχω Ιεράρχα αιτούμενος την καρδιάν μου

την γεμουσαν ακάνθας της υπερηφανίας και δαιμόνων
θρασύτητος αποκαθάραι ταις σαις εντεύξεσι Λουκά μου.
Αγιώτατε Πάτερ νοητών Αιθιόπων και κακοτρόπων βροτών

συμβασως αλόγου και της κακοπραγίας ανωτέρους συντήρησον
τους εξαιτούντας Λουκά την σην επικουρίαν.
Δόξα Πατρί
Στηριγμόν εν τη θλίψει εν πελάγει του βίου του Σαγματά η μονή

τα λείψανα σου πατερ κατεχουσα το θαρσος καθ εκαστην
αρύεται. Ίνα προς πλάτος χαρας της όντως καταντήση.
Και νύν
Ιησού τας αγκάλας της θερμής σου αγάπης και θυμηδίας ομού
υπάνοιξον μοι Σώτερ λιταίς της σης τεκούσης ίνα ψάλλω
γηθόμενος ο των Πατέρων ημων Θεός ευλογητός ει.
Ωδή η . Τον Βασιλέα.
Ατρέμας Πάτερ προ των βημάτων αθέων ωμολόγησας Χριστόν

Εσταυρωμένον ον μη διαλίπης υπέρ ημών λιτάζων.
Σοφίας μάκαρ της θεικής ων δοχείον τον θυμόν και ταραχώδεις

εννοήσεις θραύσον της ψυχής μου Λουκά σημειοφόρε.
Δόξα Πατρί
Aγιε λύσον της ταλαιπώρου ψυχής μου και του σώματος τους
πονους και οδύνας, συ γαρ, Αρχιθύτης τυγχάνεις και ακέστωρ.
Και νύν
Ισχύς η όντως και η ελπίς και το φάος ,η παράκλησης και ίαμα

κατ' άμφω Δέσποινα υπάρχεις ημών των ορθοδόξων.
Ωδή θ . Κυρίως Θεοτόκον.
Ιάτρευσον τας νόσους των ψυχοπασχόντων και αλγουμένων

Λουκά υπέρ έννοιαν διευθετών τας εννοίας αυτών μακάριε.
Ως μέλισσα ετρύγεις την σοφίαν πάσσαν επί της γης Ιεράρχα

αοίδιμε διο νοός μοου απέλασον την σκοτόμαιναν.
Δόξα Πατρί
Ηδέως οι Πατέρες μάνδρας Σαγματίου τα σα οστά ως

μαργάρους κατέχοντες επιζητούσιν θεόφρον την σην αντίληψιν.
Και νύν
Λαόν των ορθοδόξων φύλαττε εκ λύκων αιρετικών Παναγία
Πανύμνητε αποκαλύπτουσα πάσαν αυτών κακότητα.
Το «Aξιον εστί», και τα Μεγαλυνάρια.
Χαίροις επισκόπων ο κοινωνός της Ρωσίας πάσης ο θεόσοφος

ιιατρός χαίροις της Κριμαίας ο θείος ποιμενάρχης Λουκά των
Ορθοδόξων ο νέος άγιος.
Έχων την σοφίαν παρά Θεού των νενοσηκότων εθεράπευες τα

δεινά και τους πεπτοκότας εν λάκκω των αθέων τη ση δυνάμει
Πάτερ Λουκά εξήρπασας.
Πάντα τα ονείδη δια Χριστόν, φύλακας διώξεις και αικίας

σωματικάς σκύβαλα ηγήσω και έφερες γενναίως Λουκά
σημειοφόρε και ακατάβλητε.
Θαύματα τεράστια τω λαώ η σεπτή σωρρός σου εν Ρωσία

επιτελει, και εν Σαγματίω, εκ ταύτης αι μερίδες εκβλύζουσιν
ιάσεις Λουκά τοις πάσχουσι.
Ηύγασας ως ήλιος παμφαής εν Συμφερουπόλει τας χορείας των

ευσεβών και της αθεΐας εμείωσας το σκότος, εν χώρα της
Ρωσίας Λουκά αοίδιμε.
Μάνδρα των θρεμμάτων των λογικών εν τω Σαγματίω ταις

πρεσβείαις σου προς Χριστόν φύλαττε θεόφρων εκ πάσης
κακουργίας δαιμόνων των εχθίστων Λουκά πανάριστε.
Πάσαι των αγγέλων αι στρατιαί
Τρισάγιον
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. Του α. Τον συνάναρχον λόγον.

Ιατρόν και ποιμένα, Λουκά τιμήσωμεν, Συμφερουπόλεως
ποίμνης, Αρχιερέα λαμπρόν, τον βαστάσαντα Χριστού τα θεία
στίγματα, τας εξορίας, τα δεινά, εγκλεισμούς εν φυλακαίς, τας
θλίψεις και τα ονείδη, τον επι εσχάτων φανέντα, εν τη Ρωσία
νέον Αγιον.
Εκτενής και Απόλυσις, μεθ' ην το εξής.
Ήχος β'. Ότε εκ του ξύλου.
Πάτερ Ιεράρχα του Χριστού, ένδοξε Λουκά μη κατόκνει,

επιστασίαις σου, εν ποικίλαις θλίψεσι και περιστάσεσι,
συντηρών τον φιλόχριστον λαόν του Κυρίου, τον
επικαλούμενον εν ευλαβεία πολλή, όνομα το σον θεοφόρε, και
υμνολογούντα ενθέως, θαύματα και βίον σου τον άγιον.
Δέσποινα πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου,

και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι,

Μήτερ του Θεού. φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών,

Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός,
ελέησον ημάς.
Αμήν.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΌΣ ΚΑΝΏΝ ΣΤΗΝ ΟΣΊΑ
ΞΈΝΗ

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε…,

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι

Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον
αὐτοῦ.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου
ἠμυνάμην αὐτούς.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς
ἠμῶν.
Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Ὡς ξενωθεῖσα τῶν ἐν κόσμω πραγμάτων, πολλῶν χαρίτων ἐκ
Θεοῦ ἠξιώθης, Ὁσία Ξένη βίου καθαρότητι, ὅθεν ἀεί πρέσβευε,
τῷ νυμφίω σου Μῆτερ, πάσης περιστάσεως,
καί ἀνάγκης λυτροῦσθαι, τούς τῷ σεπτῶ σπεύδοντας ναῶ, καί
τήν θερμήν σου, ζητοῦντας ἀντίληψιν.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.

Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Θεοτοκίον
Οὐ σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ
ἀνάξιοι, εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς
ἐρρύσατο, ἐκ τοσούντων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν, ἕως νῦν
ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἔκ σού, σούς γάρ
δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός…
Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.

Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. . Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Δοχεῖον ἀΰλου οὖσα φωτός, λαμπρότητι βίου, ἐξ ἀχλύος
ἁμαρτιῶν, ταῖς σαῖς φωτοφόροις ἰκεσίαις, Ὁσία Ξένη ἠμᾶς
ἐλευθέρωσον.
Ἰλύος ρυσθεῖσα τῆς τῶν παθῶν, ἐκ ταύτης Ὁσία, ἀποκάθαρον
τάς ψυχᾶς, ἠμῶν τή θερμή σου ἱκεσία, καί πάσιν αἴτει
πταισμάτων συγχώρησιν.
Δυνάμωσον Μῆτερ τό ἀσθενές, ἠμῶν τῆς καρδίας, κατά πάσης

ἐπιβουλῆς, ἐχθρῶν ὁρατῶν καί ἀοράτων, Ὁσία Ξένη ταῖς σαῖς
ἀντιλήψεσι. χριστιανος.gr
Θεοτοκίον
Ὁλόφωτον σκήνωμα τοῦ Θεοῦ, Κεχαριτωμένη, Παντευλόγητε
Μαριάμ, παγίδων τοῦ σκότους λύτρωσαι μέ, καί τήν ζοφώδη
ψυχήν μου καταύγασον.
Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος

Ὑπερτέρα του κόσμου, τή σῆ ζωή πέφηνας, ὅθεν ὑπερτέρους
ἁπάσης, ἠμᾶς κακώσεως, Ξένη ἀναδεῖξον, καί θλιβερῶν
συμπτωμάτων, τούς πιστῶς προστρέχοντας, ταῖς ἰκεσίαις σου.
Ξενοτρόπως ἀγώνα, τόν ἱερόν ἤνυσας, Ξένη θεοφόρε Ὁσία,

ἁγίω ἔρωτι, ὅθεν ἐκ πάσης φθορᾶς, καί συμφορᾶς καί ἀνάγκης,
ξένωσον δεόμεθα, τούς προσιόντας σοί.
Ἐκ παθῶν ἀκαθάρτων, καί χαλεπῶν θλίψεων, καί ἐπηρειῶν

πολυτρόπων, τοῦ πολεμήτορος, ἠμᾶς ἁπάλλαξον, τούς τῷ ἁγίω
ναῶ σου, Ξένη παμμακάριστε πίστει προστρέχοντας.
Θεοτοκίον
Νέον τέτοκας βρέφος, ὑπερφυῶς Ἄχραντε, τόν Δημιουργόν τῶν
αἰώνων, καί πάντων Κύριον, ὅθεν νεούργησον, παλαιωθέντα
τόν νοῦν μου, πλείσταις παραβάσεσιν, ἴνα γεραίρω σέ.
Διασωσον Ὁσία Ξένη πρεσβείαις σου πρός τόν Κτίστην, ἀπό

πάσης ἐπιφορᾶς καί κακώσεως, τούς ἐκζητούντας τήν θείαν
σου προστασίαν.
Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενία …
Αἴτησις καί τό Κάθισμα

Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή
Παθῶν χαλεπῶν, καί συνοχῆς καί θλίψεως, καί νόσων δεινῶν,
ἀτρώτους ἠμᾶς φύλαττε, Ὁσία Ξένη πανσεμνέ, τή θερμή σου
πρεσβεία πρός Κύριον, καί τῶν πταισμάτων αἴτει ἱλασμόν, τοῖς
πίστει προστρέχουσι τή σκέπη σου.
Ὠδή δ’. Εἰσακήκοα Κύριε

Ἡ πρεσβεία σου γένοιτο, θείας εὐφροσύνης καί παρακλήσεως,
θεοφόρε Ξένη πρόξενος, τοῖς εἰλικρινῶς σέ μακαρίζουσι.
Ἤν θεόθεν ἀπείληφας, τή σή πολιτεία χάριν σωτήριον, ἠμίν

ἀπλωσον θεοσοφέ, ὡς ἄν τῶν δεινῶν περιγινώμεθα.
Μανικῶν ἐπιθέσεων, Ξένη ἠμᾶς λύτρωσαι τοῦ ἀλάστορος, καί

ὑγείαν δίδου ἄπασι, τήν κατά ψυχήν καί σῶμα πανσεμνέ.
Θεοτοκίον
Ἰατρόν πάντων τέξασα, καί Σωτήρα Κόρη Χριστόν τόν Κύριον,
ἀσθενοῦντα πολλοῖς πάθεσι, ἰασαί μέ Δέσποινα καί σῶσον μέ.
Ὠδή ἐ’. Φώτισον ἠμᾶς

Νέκρωσον σεμνή, τῶν παθῶν ἠμῶν σκιρτήματα, καί πρός
τρῖβον μετανοίας ἀληθοῦς, καθοδήγησον ἠμᾶς ταῖς ἰκεσίαις
σου.
Θαύμασι πολλοῖς, θεοφόρε διαλάμπουσα, τήν συνέχουσαν

ὀδύνην χαλεπήν, τήν ζωήν ἠμῶν θεράπευσον δεόμεθα.
Ἔχουσα πολλήν, παρρησίαν πρός τόν Κύριον, Μῆτερ Ξένη

καθικέτευε ἀεί, τοῦ διδόναι τῶν πταισμάτων ἠμίν ἄφεσιν.
Θεοτοκίον
Ἴθυνον ἠμᾶς, πρός ζωῆς θείας ἐντάλματα, Θεοτόκε
ἁπαλλάττουσα ἠμᾶς, τῶν δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας ὡς φιλάγαθος.
Ὠδή στ’. Τήν δέησιν

Ἀγγέλων, τήν πολιτείαν μετῆλθες, μετά σώματος θεοληπτε
Ξένη, ὅθεν ἠμᾶς τῆς δαιμόνων μανίας, καί τῶν ἐν βίω κινδύνων
καί θλίψεων, ρύσαι τή σῆ ἐπισκοπῆ, καί χαρᾶς θεϊκῆς ἠμᾶς
πλήρωσον.
Νοσούσι, τήν θεραπείαν παρέχεις, καί τοῖς πάσχουσι τήν ἴασιν

Μῆτερ, καί θλιβομένοις παράκλησιν θείαν, ὡς δοξασθεῖσα
δυνάμει τοῦ Πνεύματος, ὅθεν βοῶμεν σοί θερμῶς, τάς αἰτήσεις
ἠμῶν πλήρου πάντοτε.
Χειμάζει μέ, ἁμαρτίας ἡ ζάλη, καί καθέλκει εἰς βυθόν ἀπωλείας,

ἀλλά τῷ σῶ καταφεύγω λιμένι, Ξένη Ὁσία καί πίστει κραυγάζω
σοί, ὁδήγησον μέ ἀσφλῶς, σωτηρίας πρός ὅρμον καί σῶσον μέ.
Θεοτοκίον
Ἀφράστως, τόν Ποιητήν τῶν ἁπάντων, τετοκυΐα εἰς ἀνάπλασιν
κόσμου, Εὐλογημένη Παρθένε Μαρία, συντετριμμένον τόν
νοῦν μου ἀναπλασον, ἐξ ἁμαρτίας χαλεπῆς, πρός ζωῆς
ἐναρέτου κατόρθωσον.
Διασωσον Ὁσία Ξένη πρεσβείας σου πρός τόν Κτίστην, ἀπό

πάσης ἐπιφορᾶς καί κακώσεως, τούς ἐκζητούντας τήν θείαν
σου προστασίαν.
Ἄχραντε ἡ διά λόγου…
Αἴτησις καί τό Κοντάκιον.

Ἦχος β΄. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου
Ὡς προστασία ἠμῶν καί ἀντίληψις, Ὁσία Ξένη ἀπαύστως
περίσωζε, ἐκ πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως, ταῖς πρός Χριστόν
ἰκεσίαις σου ἔνδοξε, τούς πίστει καί πόθω τιμώντας σέ.
Προκείμενον.
Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοί.
Στίχ. Καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατηύθυνεν
τά διαβήματά μου.
Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον Κέφ. κέ΄ 1-13.

Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολήν ταύτην…
Δόξα Πατρί καί Υἵω καί Ἅγιω Πνεύματι.

Ταῖς τῆς σῆς Ὁσίας, πρεσβίαις Ἐλεήμων, ἑξάλειψον τά πλήθη
τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.
χριστιανος.gr
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβαίαις Ἐλεήμων, ἑξάλειψον τά πλήθη
Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου

καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά
μου.
Προσόμοιον.
Ἦχος πλ. β’. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Ξένη παμμακάριστε, νύμφη Χριστοῦ θεοφόρε, τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος, σκεῦος πολυτίμητον τή ἀσκήσει σου, ἐκτενῶς
πρέσβευε, ἀπό πάσης βλάβης, καί παθῶν καί περιστάσεων καί
νόσων ρύεσθαι, τούς εἰλικρινῶς σέ γεραίροντας, καί βίον δίδου
ἄλυτον, καί εἰρήνην Μῆτερ οὐράνιον, τοῖς ἐν εὐλαβεία,
προστρέχουσι τῷ θείω σου ναῶ, καί τῆς θερμῆς προστασίας
σου, τήν χάριν κηρύττουσι.
Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου
Ὠδή ζ’. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας

Ρείθροις θείως χαρίτων, ὧν ἐκτήσω ἀξίως παρά Κυρίου σου,
κατασβεσον τήν φλόγα, παθῶν τῶν συνθλιβόντων, τάς ψυχᾶς
καί τά σώματα, Ξένη Ὁσία σεμνή, τῶν σέ παρακαλούντων.
Ἰαμάτων τήν χάριν, ἐπομβρία τή θεία βλύζει ἑκάστοτε, Εἰκών

σου ἡ ἁγία, καί ἡ σεπτή σορός σου, τοῖς πιστῶς καταφεύγουσι,
τῷ ἱερῶ σου ναῶ, Ξένη Ὁσία Μῆτερ.
Νοσημάτων παντοίων, καί δεινῶν συμπτωμάτων ἠμᾶς

ἁπάλλαξον, καί ρῶσιν καί ὑγείαν, καί θείαν εὐφροσύνην, καί
πταισμάτων τήν ἄφεσιν, αἴτει ἠμίν ἐκ Θεοῦ, Ξένη Ὁσία Μῆτερ.
Θεοτοκίον
Γνώμην ἔμφρονα δίδου, καί ψυχῆς καρτερίαν βίου ταῖς θλίψεσι,
καί πάσαν του Βελίαρ τήν καθ’ ἠμῶν μανίαν, Θεοτόκε
ἀπότρεπε, ὡς προστασία ἠμῶν, καί τεῖχος ἀσφαλείας.
Ὠδή ἡ’. Τόν Βασιλέα

Ἐπικειμένης, ἠμᾶς ἐκλύτρωσαι βλάβης, καί πᾶν σκάνδαλον
ἀπότρεπε Ὁσία, ἐκ τῶν προσιόντων, τή θεία σου πρεσβεία.
Ρύσαι Ὁσία, τή σωστική σου πρεσβεία, τῆς τοῦ ὄφεως κακίστης

ἐπηρείας, τούς ἐκδεχομένους, τήν σήν ἐπιστασίαν.
Ἄνωθεν ἴδε, τούς εὐλαβῶς παρεστώτας, τή εἰκόνι σου Ὁσία τή

ἁγία, καί τάς ἰκεσίους, φωνᾶς αὐτῶν προσδέχου.
Θεοτοκίον
Σῶσον μέ Κόρη, τῆς τοῦ ἐχθροῦ ἑξαπάτης, καί παρασχου μοί
μετάνοιαν γνησίαν, ἴνα ἐπιτύχω, τῆς ἄνω βασιλείας.
Ὠδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον

Ἱκέτευε ἀπαύστως, Ξένη μακαρία, ἠμίν διδόναι πταισμάτων
συγχώρησιν, καί τῶν ἐν βίω κινδύνων τήν ἀπολύτρωσιν.
Μαστίγων ὀλεθρίων, καί πάσης ἀνάγης, καί παντός φθόνου

ἀνώτερον τήρησον, ἠμῶν τόν βίον Ὁσία τή ἀντιλήψει σου.
Ὁλόφωτον παστάδα, ἤδη κατοικοῦσα, τῆς ζοφερᾶς ἁμαρτίας

ἁπάλλαξον, Ὁσία Ξένη τους πόθω σέ μεγαλύνοντας.
Θεοτοκίον
Ὑπερφωτε λυχνία, τῆς ἀΰλου δόξης, Θεοχαρίτωτε Δέσποινα
λάμπρυνον, τήν σκοτισθεῖσαν ψυχήν μου τοῖς πλημμελήμασι.
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν
ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.
Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως
τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν
ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά Μεγαλυνάρια
Χαίρουσα ἀγάπη τή θεϊκή, Ξένη μακαρία, ἠκολούθησας τῷ
Χριστῷ, καί τῶν ἐν τῷ κόσμω, ἁπάντων ξενωθεῖσα, Κυρίω
ὠκειώθης, τῷ σέ δοξάσαντι.
Ἔλιπες μνηστήρα τόν γεηρόν, καί ἀσχέτω πόθω, νύμφη ὤφθης

θεοειδῆς, Ξένη μακαρία, Χριστοῦ τοῦ Ζωοδότου, ἀνύσασα ἐν
κόσμω, ζωήν ἰσάγγελον.
Λάθρα ἀπεμάκρυνας σεαυτήν, γονέων καί πλούτου, δί’ ἀγάπην

τήν τοῦ Χριστοῦ, καί ἐν ξένη χώρα, ὡς ξένη γεγονυΐα
ξενοπρεπών χαρίτων, Ξένη ἠξίωσαι.
Δί’ ἀστέρων ἄνωθεν ὁ Χριστός, ὑπέφηνε πάσι, τήν ἁγίαν σου

βιοτήν, Ξένη θεοφόρε, ὤ πρέσβευε ἀπαύστως, ὑπέρ τῶν
προσιόντων, τή προστασία σου.
Νόσων ἐκλυτροῦνται καί πειρασμῶν, οἱ πίστει τελεία,

προσιόντες τῷ σῶ ναῶ, ἐξ ὧν ἠμᾶς ρύου, ὤ Ξένη πανολβία,
καί πλήρου τάς αἰτήσεις, τῶν εὐφημούντων σέ.
Πάσης ἀθυμίας καί συνοχῆς, ἁπάλλαξον Μῆτερ, καί ἐκ νόσων
πολυειδῶν, τούς ὑμνολογοῦντας, τούς θείους σου ἀγώνας, ὤ
Ξένη θεοφόρε, πιστῶν ἀντίληψις.
Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἵ στρατιαί…

Τό Τρισάγιον
Ὅ Ἱερεύς: Ὅτι σου ἐστίν ἤ Βασιλεία…
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Ξένην ἤνυσας, ζωὴν ἐν κόσμῳ, ξένην ἔσχηκας, προσηγορίαν,

ὑπεμφαίνουσαν τὴ κλήσει τὸν τρόπον σου, σὺ γὰρ νυμφίον
λιποῦσα τὸν πρόσκαιρον, τῷ ἀθανάτῳ ὁσίως νενύμφευσαι.
Ξένη ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ
μέγα ἔλεος.
ἐκτενής ἀπόλυσις, μεθ’ ἤν

Ψάλλομεν τό ἑξῆς:
Ἦχος β’. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου.
Ξένη τῶν Ὁσίων ἡ καλλονή, νύμφη τοῦ Χριστοῦ θεοφόρε,
αὐτόν ἱκέτευε, πάσης περιστάσεως, καί πάσης θλίψεως, ἀσινεῖς
διασώζεσθαι, τούς ἐν εὐλαβεία, σπεύδοντας ἑκάστοτε, τή
προστασία σου, λύουσα παθῶν τάς ὀδύνας, καί χαράν
παρέχουσα πάσι, ταῖς πρός τόν Σωτήρα ἰκεσίαις σου.
Ἦχος πλ. δ΄.

Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί
λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ,
φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.
Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ

Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΌΣ ΚΑΝΏΝ ΣΤΑ ΆΓΙΑ ΝΉΠΙΑ ΤΗΣ
ΒΗΘΛΕΈΜ

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε…
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς,…

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν…

Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα
τό ἅγιον αὐτοῦ.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι
Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν
ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Ταῖς τῶν ἁγίων σου Νηπίων πρεσβείαις, τῶν ὡς θυσίαν λογικήν
προσαχθέντων, τῷ ἐκ Παρθένου τόκω σου φιλάνθρωπε,
λύτρωσαι τούς δούλους σου, πολυτρόπων κινδύνων, δίδου δέ
Σωτήρ ἠμῶν, ὀφλημάτων τήν λύσιν, καί βασιλείας τῆς τῶν
οὐρανῶν, ἠμᾶς ἀξίωσον, Δέσποτα Κύριε.
Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν πότε…
Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός…
Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. α΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Ἅγια Νήπια πρεσβεύσατε ὑπέρ ἠμῶν.

Ἰσχύϊ νευρούμενοι θεϊκή, οἱ ἄκακοι Παῖδες, τοῦ Ἡρώδου τήν
χαλεπήν, ἤσχυναν κακίαν καί αἰτοῦνται, παρά Κυρίου ἠμίν
θεῖον ἔλεος.

Τήν ἄκακον φύσιν τῶν νεογνῶν, ἐδέξω Οἰκτίρμον, ὥσπερ
ἄμωμον προσφοράν, ἀδίκως σφαγέντων πάρ΄ Ἡρώδου, δί΄ ὧν
γενοῦ καί ἠμίν Σῶτερ ἴλεως.
Ἁγία Παρθένε Μῆτερ Θεοῦ, Ἀγγέλων ἡ δόξα, καί ἀνθρώπων
καταφυγή, δίδου μετανοίας ἀφορμᾶς μοί, ἴνα ρυσθῶ τῶν
παγίδων τοῦ ὄφεως.
Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος.

Ἱερώτατος δῆμος, νεοσφαγῆ θύματα, οἴα νεομάρτυρες θεῖοι, σοί
προσηνέχθησαν, Σῶτερ φιλάνθρωπε, ὧν ταῖς λιταῖς ἠμίν πάσι,
δίδου τά ἐλέη σου, τοῖς σοί λατρεύουσι.

Συντριβεῖς τή ἀπάτη, τοῦ δυσμενοῦς δράκοντος, Νήπια ἁγνά
καταφεύγω ὑμῶν τή χάριτι, ὡς ἄν ρυσθῶ τῆς φθορᾶς, ὑμῶν
θερμαῖς ἰκεσίαις, πρός τόν προσδεξάμενον, ὑμῶν τά αἵματα.

Νηπιόφρονα γνώμην, νοΐ σαθρῶ ἔσχηκα, καί ἀπεμακρύνθην
Κυρίου, πράττων τά ἄτοπα Νήπια ἄμωμα, δότε μοί φρόνησιν
θείαν, ὡς ἄν τῷ θελήματι, Θεοῦ πορεύσωμαι.
Ἡ Θεόν τετοκυία, δίχα φθορᾶς Ἄχραντε, καί μετά τόν ἄσπορον
τόκον, παρθένος μείνασα, ρύσαι μέ Δέσποινα, φθοροποιῶν
νοημάτων, καί τόν νοῦν μου πλήρωσον, θείας φρονήσεως.
Διασωσον ταῖς τῶν ἀκάκων Νηπίων λιταῖς Οἰκτίρμον, τῆς

κακίας τοῦ παλαιοῦ πολεμήτορος, τούς ἐκζητούντας, τό
ἄμετρον ἔλεός σου.
Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία…
Αἴτησις καί τό Κάθισμα.
Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.
Νηπίων πληθύς, ἁγίων πολυάριθμε, Χριστόν τόν Θεόν, τόν ἐν
ἐλέει πλούσιον, διά παντός πρεσβεύετε, διδόναι ἠμίν παθῶν
λύτρωσιν, καί βασιλείας τῆς τῶν οὐρανῶν, τυχεῖν τούς
ὑμᾶς θερμῶς γεραίροντας.
Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε.

Πληθύς θεία, προσήχθη σοί, τῶν ἀπειροκάκων Νηπίων Κύριε,
ὧν τά αἵματα δεξάμενος, κάθαρον ἠμᾶς πάσης μολύνσεως.
Ἰσχύν θείαν λαμβάνομεν μέλποντες ἐν πίστει ὑμῶν τήν
ἄθλησιν, ἡλικία νηπιάζουσα, ἤν ὑπέρ Κυρίου ὑπεμείνατε.

Ὥσπερ ρόδα νεοδρεπτα, Νήπια ἁγνά ἠμίν διαπνέετε, τήν ὀσμήν
τῆς θείας χάριτος, δυσωδίαν πάσαν ἀπελαύνουσαν.
Νεκρωθέντα μέ πάθεσιν, ἔγειρον Παρθένε τή σή χρηστότητι,
καί μετάνοιαν μοί δώρησαι, καν ἐν γήρα Δέσποινα καί σῶσον
μέ.
Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς.

Σθένωσον ἠμῶν, τήν διάνοιαν Φιλάνθρωπε, τῶν ἁγίων σου
Νηπίων ταῖς λιταῖς, τῶν σφαγέντων πάρ΄Ἡρώδου τοῦ
παράφρονος.
Ὥσπερ προσφοραί, τῷ τεχθέντι οἴα νήπιον, προσηνέχθητε ὤ
Νήπια ἁγνά, ἑξαιτοῦνται ἠμίν πάσι τά σωτήρια.

Τίμιος ὑμῶν, ἀληθῶς ὤφθη ὁ θάνατος, ἐναντίον τοῦ
Παντάνακτος Χριστοῦ, ἀπειρόκακε χορεία νηπιάζουσα.
Ηὔγασας ἠμίν, φῶς ἀνέσπερον τῷ τόκω σου, Θεοτόκε διο
σκέδασον καμού, τήν ὁμίχλην τῶν παθῶν τή φωταυγεία σου.
Ὠδή ς΄. Τήν δέησιν.

Ρευμάτων, ὑμῶν αἱμάτων τοῖς ρείθροις, ἀπειρόκακοι καί ἅγιοι
Παῖδες, ἡ τοῦ πανώλους Ἡρώδου μανία, κατεποντίσθη εἰς τέλος
καί ὤφθησαν, τή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δροσισμός
ἀφθαρσίας καί χάριτος.

Μαρτύρων, ὡς συνημμένοι τοῖς δήμοις, ἀπειρόκακοι καί ἅγιοι
Παῖδες, διά παντός σύν αὐτοῖς δυσωπεῖτε, ὑπέρ ἠμῶν τόν
φιλάνθρωπον Κύριον, ὡς ἄν πταισμάτων ἱλασμόν, καί
παθῶν ἀπολύτρωσιν εὔρωμεν.

Ἐν κόλποις, τοῦ Ἀβραάμ αἰωνίως, ἀγαλλόμενοι μακάριοι
Παῖδες, καί φωτισμοῦ ἐντρυφῶντες ἀΰλου, ἐκ σκοτασμοῦ
παθημάτων λυτρώσασθε, τούς μακαρίζοντας ὑμᾶς, ὡς
Κυρίου νεοθυτα θύματα.
Σωτήρα, καί λυτρωτήν τετοκυΐα, τῶν ἀνθρώπων Ἀειπάρθενε
Κόρη, τόν Ποιητήν τῶν ἁπάντων καί κτίστην, τῆς κακουργίας
τοῦ ὄφεως ρύσαι μέ, καί σῶσον μέ ὡς συμπαθής, τῆς
δεινῶς τυραννούσης μέ ἕξεως.
Διασωσον ταῖς τῶν ἀκάκων Νηπίων λιταῖς Οἰκτίρμον, τῆς

κακίας τοῦ παλαιοῦ πολεμήτορος, τούς ἐκζητούντας τό
ἄμετρον ἔλεός σου.
Ἄχραντε ἡ διά λόγου
Αἴτησις καί τό Κοντάκιον Ἦχος β΄. Ταῖς τῶν αἱμάτων σου.

Ὥσπερ νεοθυτοι ἄρνες ἐτύθητε, τῷ ἐκ Παρθένου τεχθέντι
νεάνιδες, κτανθέντες ἀδίκως μακάριοι, καί τοῖς Ἀγγέλοις ὡς
Παῖδες συνήφθητε, ἠμίν τόν Χριστόν ἰλεούμενοι.
Προκείμενον.
Δικαίων ψυχαί ἐν χειρί Θεοῦ καί οὐ μή ἄψηται αὐτῶν βάσανος.
Στίχ.: Εὐφρανθήσονται δίκαιοι ἐν Κυρίω.
Εὐαγγέλιον ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον β΄ 13-23.

Ἀναχωρησάντων τῶν μάγων,
Δόξα σοί, Κύριε, δόξα σοί.
Ἦχος β΄.
Ταῖς τῶν σῶν Νηπίων πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά
πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη
Στίχ.: Ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό

πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι.

Σφάγια ὡς ἄμωμα, τῷ ἐκ Παρθένου τεχθέντι, ἀληθῶς
προσήχθητε, τῶν Νηπίων ὅμιλος ὁ μακάριος, καί ζωῆς
κρείττονος, καί ὑπερκοσμίου, σύν Ἀγγέλοις ἠξιώθητε, μέθ΄ὧν
πρεσβεύσατε, τῷ παμβασιλεῖ καί Θεῶ ἠμῶν, πταισμάτων
δοῦναι ἄφεσιν, καί τῶν πειρασμῶν ἀπολύτρωσιν, τοῖς
ὑμνολογούσιν, τήν ἄθλησιν ὑμῶν τήν ἱεράν, δί΄ἤς Ἡρώδου
καθείλετε, μένος τό ὀλέθριον.
Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου
Ὠδή ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας.

Ὥσπερ θήρ ὁ Ἡρώδης, ἐφορμήσας τούς Παίδας πικρῶς
ἐθέρισεν, ἄλλ΄οὗτοι ἐν τοῖς κόλποις τοῦ Ἀβραάμ σκιρτῶσι, καί
χορεύουσι ψάλλοντες, Ὁ τῶν πατέρων ἠμῶν, Θεός εὐλογητός
εἰ.
Ὁ μακάριος δῆμος, ὁ τῶν ἁγίων Νηπίων πικρῶς σφαττόμενος,
συνήφθη τοῖς Ἀγγέλοις, καί ἱλασμόν αἰτεῖται, τοῖς βοῶσιν
ἑκάστοτε, Ὁ τῶν πατέρων ἠμῶν, Θεός εὐλογητός εἰ.
Νεκρωθεῖς τή κακία, ἁμαρτίας τή κλίνη ἤδη κατακεῖμαι, ἄλλ΄ὤ
Θεογεννῆτορ, ὡς τήν ζωήν τεκοῦσα, ἑξανάστησον ψάλλοντα, ὁ
τῶν Πατέρων ἠμῶν, Θεός εὐλογητός εἰ.
Ὠδή ἡ΄. Τόν Βασιλέα.

Ἐν τοῖς ὑψίστοις, ὤ ἀπειρόκακοι Παῖδες, ἀγαλλόμενοι ἀεί σύν
τοῖς Ἁγίοις, ἀπασιν αἰτεῖσθε, ἠμίν πταισμάτων λύσιν.

Ρείθροις αἱμάτων, τήν τοῦ Ἡρώδου μανίαν, ἀπεπνίξατε Νηπίων
ἡ χορεία, ἠμᾶς δέ τή θεία, εὐφραίνετε νῦν δρόσω.
Ἁγνή Παρθένε, τήν ἀναγνόν μου καρδίαν, ἀποκάθαρον ἐλέους
σου, τοῖς ρείθροις, καί τῆς ψυχοφθόρου, ρύσαι μέ ἀθυμίας.
Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.

Συνόντες τοῖς Ἀγγέλοις, καί Ἁγίων δήμοις, ἡ τῶν ἁγίων Νηπίων
ὁμήγυρις, ὑπέρ ἠμῶν δυσωπεῖτε Χριστόν τόν Κύριον.

Ἰσχύν ἠμίν αἰτεῖσθε, κατά τῶν δαιμόνων, ὤ καθαρώτατα ἅγια
Νήπια, ὡς ἄν ὁσίως Κυρίω εὐαρεστήσωμεν.

Μεθέξει Τρισηλίω, ὤ ἅγιοι Παῖδες, ἀγαλλιώμενοι ἤδη καί
χαίροντες, ἐκ χαλεπῆς ἀθυμίας ἠμᾶς λυτρώσασθε.

Οἱ πάσαν του Ἡρώδου, λύσαντες κακίαν, ὡς τοῦ Σωτῆρος
νεοστεπτοι μάρτυρες, ὑπέρ ἠμῶν δυσωπεῖτε ἅγια Νήπια.
Ὑψίστου χαῖρε Μῆτερ, Κεχαριτωμένη, χαῖρε Παρθένε τοῦ
κόσμου βοήθεια, χαῖρε ἠμῶν σωτηρία καί καταφύγιον.
Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν

ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ
ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν
ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον
τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Μεγαλυνάρια.
Δῆμος ἀπειρόκακος καί σεπτός, ἁγίων Νηπίων, προσηνέχθη
μαρτυρικῶς, τή μετά σαρκός σου, γεννήσει Ζωοδότα, ὧν ταῖς
λιταῖς παρασχου, ἠμίν τήν χάριν.
Ἡρώδης λυττήσας ὁ δυσμενής, κατά σου Οἰκτίρμον, χείρα
ὤπλισε φονικήν, καί χορόν Νηπίων, ἀπέκτεινεν ἀκάκων, οὖς
δόξης οὐρανίου, Σῶτερ ἠξίωσας.
Ἐκ χειρῶν μητρώων καί ἀγκαλῶν, ὡς θήρ ἀφαρπάσας, ὁ
παράνομος βασιλεύς, ἀνεύθυνα βρέφη, ἀπέκτεινε τῷ ξίφει, ἄλλ΄
ὁ Δεσπότης πάντων, ταῦτα ἐδόξασε.
Αἵμασι Νηπίων ἡ Βηθλεέμ, ἀκάκων ἐβάφη, Ἐκκλησία δέ τοῦ
Χριστοῦ, ὡς μάρτυρας τούτους, νεοσφαγεῖς γεραίρει, τόν
ἀθλοθέτην πάντων, Χριστόν δοξάζουσα.
Χαίροις τῶν Νηπίων θεῖος χορός, ἄμωμοι θυσίαι, καί
καρπώματα λογικά, οἱ τῷ Ζωοδότη, Χριστῷ προσενεχθέντες,
καί πάσιν ἑξαιτοῦντες, τό θεῖον ἔλεος.
Δέξαι ἐπουράνιε βασιλεῦ, τῶν ἁγνῶν Νηπίων, τάς δεήσεις ὑπέρ
ἠμῶν, καί παρασχου πάσι, τούς οἰκτισμούς σου Σῶτερ, καί τῆς
ἀλήκτου δόξης, ἠμᾶς ἀξίωσον.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων
ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε
πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.
Τό Τρισάγιον
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Τῶν ἁγίων Νηπίων τόν θεῖον ὅμιλον, ὧν ὁ Ἡρώδης φονία χειρί
ἀπέκτεινεν, ἀνυμνήσωμεν πιστοί ὡς θείους Μάρτυρας, ὅτι
προσήχθησαν Χριστῷ, Νηπιάσαντι σαρκί, ὡς ἄμωμα
ἱερεία, ἐκδυσωπούντα ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἐκτενής καί Ἀπόλυσις μέθ΄ἤν ψάλλομεν τό ἑξῆς:
Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου.

Σῶτερ ὁ τεχθεῖς ἐκ τῆς Ἁγνῆς, καί Ἀειπαρθένου Μαρίας,
δί΄ἀγαθότητα, καί ἠμᾶς ρυσάμενος, ἐκ τῆς ἀρχαίας ἀρᾶς, τῶν
ἁγίων Νηπίων σου δέχου τάς δεήσεις, ἄς σοί
ἀναφέρουσιν, ὑπέρ ἠμῶν συμπαθῶς, σύ γάρ ἐμεγάλυνας ταῦτα
καί τοῖς τούτων αἵμασι Λόγε, τήν σήν Ἐκκλησίαν ἐπορφύρωσας.
Ἦχος πλ. δ΄.

Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί
λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ,
φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.

Παρακλητικός Κανών Στα Άγια Νήπια Της Βηθλεέμ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Παρακλητικός Κανών Στα Άγια Νήπια Της Βηθλεέμ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΝΕΟΦΑΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ΡΑΦΗΛ

Τον Ραφαήλ τον θαυμαστόν Ιερομάρτυρα

Αθλησιν μακαρίαν, ανενδότω καρδία, ηθλήσατε τριάς των

χαίρε τριάς στερρών Αθλοφόρων

Χαίρετε Αγιοι Μάρτυρες

Βίον έχοντες θείον, την ορμήν των απίστων, υπέστητε

Χαίρε, η στήλη της καρτερίας

Χαίρε Ραφαήλ αξιάγαστε

Δύναμιν ουρανίαν, έσχηκας εν τω λόγω, ως πλήρης

Χαίρε, διάκονε Του Κυρίου

Απολυτίκιον των Αγίων

Ελ Λέσβω αθλήσαντες υπέρ Χριστού του Θεού αυτήν ηγιάσατε,

Έτερον του Αγίου Ραφαήλ

Της Ιθάκης τον γόνον και της Λέσβου το καύχημα

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. Δ΄. Τῇ Ὑπερμάχῳ.

Χαῖρε, πιστῶν εὐσεβῶν τεκνίον·

Βλάστημα οὖσα θεῖον προσευχῆς σῶν γονέων, Ἀγάθωνός τε

Γέλως καὶ παῤῥησία, ἀπωλείας τὰ ῥεῖθρα, ψυχῇ σου οὐκ

Ἑπομένη τοῖς λόγοις, σοῦ Ἀχράντου Νυμφίου, γονέων σου

Χαῖρε, τῆς ἄνω σοφίας πλήρης·

Ζήλῳ τῶν οὐρανίων, ἐγκλεισθεῖσα Σεμνείῳ,

Ἤχθης χάριτι θείᾳ, εἰς τὸ ὕψος ἀγάπης, ποθεῖν τοῦ μαρτυρίου

χαῖρε, τῶν ἀχράντων Ἀγγέλων συνόμιλε.

Χαῖρε, Σχῆμα τὸ ισάγγελον ἀσπαθεῖσα ποθητῶς·

χαῖρε, σκέπη καὶ κραταίωμα τῶν τιμώντων σε πιστῶς.

Χαῖρε, πιστῶν πανεύοσμον λείριον·

Χαῖρε, μολπὴ ἀγαπήσεως θείας·

χαῖρε, πνοὴ ἀκοιμήτου λατρείας.

Θεοχάρακτον τρίβον, Ἀποστόλων βιοῦσα, ὡς ἄλλοτε

Ἰσαπόστολον δράσιν, Ἀντωνῖνος μαθών σου, ἐπιτίθησι

Χαῖρε, δορκὰς χριστοποίμνης θεία·

χαῖρε, ὀσμής σου νάρδος καὶ ἵα.

Χαῖρε, μακαρία καὶ ἔμφρον διδάσκαλε·

Χαῖρε, φθέγματα κηρύττουσα ἐκ χειλέων καθαρῶν·

χαῖρε, ψήγματα παρέχουσα ἐμπειρίας ἀσκητῶν.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις τῆς εἰρήνης ἐργάτις·

χαῖρε, ὅτι τυγχάνεις τεθλιμμένων προστάτις.

Χαῖρε, πιστῶν ἁγίων κατίσχυσις·

χαῖρε, θεῶν τοῦ ψεύδους ἀφάνισις.

χαῖρε, μομφὴ δειλιώσης καρδίας.

Κύματα δαιμονώδη, αἰκισμῶν ἀνυποίστων, ὑπέμεινας

Λάμψει σῶν θαυμασίων, πιστευσάντων χορεία, προσῆλθον

χαῖρε, ἡμῶν κανών τε καὶ χάρτης.

Χαῖρε, ψευδωνύμους θεοὺς ἡ ἐμπαίξασα·

χαῖρε, τῶν ειδώλων μορφὰς κατάῤῥίψασα.

Χαῖρε, πάνσεπτος μονάστρια ταπεινὴ καὶ εὐπειθής·

χαῖρε, ῥόδον τὸ πανεύοσμον καὶ ὀσφράδιον ψυχῆς.

Χαῖρε, ὅτι ἡδύνεις τῆς ἀσκήσεως πόνον·

χαῖρε, ὅτι συνθλίβεις τὸν ἑσμὸν τῶν δαιμόνων.

Χαῖρε, βλαστὲ τῆς πρεσβύτιδος Ῥώμης·

χαῖρε, φρουρὲ πάσης χώρας καὶ κώμης.

Νόμισμα Μῆτερ πέλεις, τιμαλφὲς ἐκκλησίας, σφραγῖδα

Χαῖρε, σφραγὶς ἱερῶν χαρίτων·

Χαῖρε, τανυσμὸν τῇ σαρκὶ ὑπομείνασα·

χαῖρε, τὸν ξεσμὸν ἀνδρικῶς καρτερήσασα.

Χαῖρε, ἄθλοις σου ἡ φθάσασα τὰς δυσβάτους κορυφάς·

χαῖρε, Μάρτυρας ἡ σκέπουσα καὶ ἐρήμου ἀσκητάς.

Χαῖρε, ὅτι ἐν πίσσῃ τῇ ζεούσῃ ἐβλήθης·

χαῖρε, ὅτι ἐνθέως ἀβλαβὴς ἐτηρήθης.

Χαῖρε, πολλῶν νοσούντων ἡ σώτειρα·

χαῖρε, τυφλοῖς τὸ φαὸς ἡ δότειρα.

Χαῖρε, δι’ ἧς ἡ χρηστότης προήχθη·

χαῖρε, δι’ ἧς μαγικὴ ἠφανίσθη.