ΤΗ ΙΑ΄ ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων Μηνά, Βίκτωρος καί Βικεντίου, τής Αγίας Μάρτυρος
Στεφανίδος, καί τού Οσίου Πατρός ημών καί Ομολογητού Θεοδώρου τού Στουδίτου.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς΄ καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τών
Mαρτύρων.
Ήχος πλ. δ΄. Ώ τού παραδόξου θαύματος.
Πάθος Μηνά εκμιμούμενος, τού απαθούς σεαυτόν, ώς αρνίον παρέδωκας, πρός σφαγήν
εκούσιον, Αθλοφόρε πανεύφημε, θυμόν αρχόντων ούκ εδειλίασας, σαρκός αικίσεις ού
κατενάρκησας, Ώ τών αγώνων σου, καρτεράς ενστάσεως! δι’ ών πρός γήν, Μάρτυς
καταβέβληκας, τόν υπερήφανον.

Μάστιξι καταξαινόμενος, καί επί ξύλου ως πρίν, ο Δεσπότης τεινόμενος, καί σιδήρω
πάντοθεν, τάς πλευράς δαπανώμενος, ουκ εξηρνήσω Χριστού τό όνομα, πρός τούτο έχων
ψυχής τά όμματα, ώ συντονώτατα, ατενίζων Άγιε, τά τής σαρκός, έφερες επίπονα, Μηνά
μακάριε.

Μάρτυς Μηνά παναοίδιμε, σύ τήν τού κόσμου αχλύν, καί στρατείαν επίκηρον, καί ειδώλων
σκότωσιν, ασεβών τε συνέδρια, τή αγαπήσει Χριστού κατέλιπες, στρατολογία
συναριθμούμενος, τών εκλετών αυτού, όθεν καί αήττητος, παναληθώς, Μάρτυς ανεδέδειξαι,
υπέρ αυτού εναθλών.

Καί τού Οσίου, όμοια

Πάτερ αληθώς φερώνυμε, τάς υπέρ νούν δωρεάς, ουρανόθεν δεξάμενος, ευσεβώς μετέδωκας,
τοίς ποθούσι Θεόδωρε, καί πλεονάσας μάκαρ τό τάλαντον, ευλογημένης φωνής ακήκοας,
ένδον καλούσης σε, τού νυμφώνος, ένθα νύν, περιπολείς, θρόνω τού Παντάνακτος,
εμφανιζόμενος.

Πάτερ Πατέρων Θεόδωρε, σύ Μοναζόντων πληθύν, τώ Χριστώ προσενήνοχας, σωτηρίας

αίτιος, γεγονώς χριστομίμητος, διδασκαλίαις αγλαϊζόμενος, καί προστασίαις ψυχών
κοσμούμενος, στόμα δεικνύμενος, τού Κυρίου πάνσοφε, προφητικώς, ώ νύν παριστάμενος,
ημών μνημόνευε.

Χάρις δαψιλής τού Πνεύματος, ιερομύστα σαφώς, εξεχύθη σοίς χείλεσι, καί πηγήν ανέβλυσε,
διδαγμάτων Θεόδωρε, τής ευσεβείας δείξασα πρόμαχον, τής αληθείας σφοδρόν συνήγορον,
στύλον εδραίωμα, ορθοδόξου πίστεως, μοναδικού, βίου ακριβέστατον, κανόνα πάνσοφε.

Δόξα... Ήχος πλ. β΄.

Πάλιν ημίν η ετήσιος μνήμη, τών τού κόσμου φωστήρων ανέτειλε, Μηνά τε καί Βίκτωρος
καί Βικεντίου, τών πιστών τάς καρδίας φωτίζουσα, τοίς υπέρ Χριστού διά σταυρού αυτών
αγωνίσμασι, διό τόν εν δόξη καί τιμή στεφανώσαντα αυτούς, Χριστόν τόν Θεόν ημών, εν
ύμνοις τιμήσωμεν.

Καί νύν... ο αυτός. Θεοτοκίον.

Τίς μή μακαρίσει σε, Παναγία Παρθένε; τίς μή ανυμνήσει σου, τόν αλόχευτον τόκον; ο γάρ
αχρόνως εκ Πατρός, εκλάμψας Υιός μονογενής, ο αυτός εκ σού τής αγνής προήλθεν,
αφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεός υπάρχων, καί φύσει γενόμενος άνθρωπος δι’ ήμάς, ουκ εις
δυάδα προσώπων τεμνόμενος, αλλ’ εν δυάδι φύσεων ασυγχύτως γνωριζόμενος. Αυτόν
ικέτευε, Σεμνή παμμακάριστε, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Είσοδος, Φώς ιλαρόν, τό Προκείμενον τής ημέρας, καί τά Αναγνώσματα.

 Προφητείας Ησαϊου τό Ανάγνωσμα. (Κεφ. 43, 9-14)

Τάδε λέγει Κύριος, Πάντα τά έθνη συνήχθησαν άμα καί συναχθήσονται άρχοντες εξ αυτών.
Τίς αναγγελεί ταύτα εν αυτοίς; ή τά εξ αρχής, τίς ακουστά ποιήσει ημίν; Αγαγέτωσαν τούς
μάρτυρας αυτών, καί δικαιωθήτωσαν, καί ειπάτωσαν αληθή. Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, καί εγώ
μάρτυς Κύριος ο Θεός, καί ο παίς, όν εξελεξάμην· ίνα γνώτε καί πιστεύσητε, καί συνήτε, ότι
εγώ ειμι. Εμπροσθέν μου ουκ εγένετο άλλος Θεός, καί μετ’ εμέ ουκ έσται. Εγώ ειμι ο Θεός,
καί ουκ έστι πάρεξ εμού ο σώζων. Εγώ ανήγγειλα καί έσωσα, ωνείδισα, καί ουκ ήν εν ημίν
αλλότριος. Υμείς εμοί μάρτυρες, καί εγώ Κύριος ο Θεός, ότι απ' αρχής εγώ ειμι, καί ουκ έστιν
ο εκ τών χειρών μου εξαιρούμενος. Ποιήσω, καί τίς αποστρέψει αυτό; Ούτω λέγει Κύριος ο
Θεός, ο λυτρούμενος ημάς, ο Άγιος Ισραήλ.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα. (Κεφ. 3, 1-9)

Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού, καί ου μή άψηται αυτών βάσανος. Έδοξαν εν οφθαλμοίς
αφρόνων τεθνάναι, καί ελογίσθη κάκωσις η έξοδος αυτών, καί η αφ' ημών πορεία σύντριμμα·
οι δέ εισιν εν ειρήνη. Καί γάρ εν όψει ανθρώπων εάν κολασθώσιν, η ελπίς αυτών αθανασίας
πλήρης. Καί ολίγα παιδευθέντες, μεγάλα ευεργετηθήσονται· ότι ο Θεός επείρασεν αυτούς,
καί εύρεν αυτούς αξίους εαυτού. Ως χρυσόν εν χωνευτηρίω εδοκίμασεν αυτούς, καί ως
ολοκάρπωμα θυσίας προσεδέξατο αυτούς. Καί εν καιρώ επισκοπής αυτών αναλάμψουσι, καί
ως σπινθήρες εν καλάμη διαδραμούνται. Κρινούσιν έθνη, καί κρατήσουσι λαών καί
βασιλεύσει αυτών Κύριος εις τούς αιώνας. Οι πεποιθότες επ' αυτόν, συνήσουσιν αλήθειαν,
καί οι πιστοί έν αγάπη προσμενούσιν αυτώ· ότι χάρις καί έλεος εν τοίς οσίοις αυτού, καί
επισκοπή εν τοίς εκλεκτοίς αυτού.

Σοφίας Σολομώντος τό Ανάγνωσμα. (Κεφ. 5, 15-23 & 6, 1-3)

Δίκαιοι εις τόν αίωνα ζώσι, καί εν Κυρίω ο μισθός αυτών, καί η φροντίς αυτών παρά Υψίστω.
Διά τούτο λήψονται τό βασίλειον τής ευπρεπείας, καί τό διάδημα τού κάλλους εκ χειρός
Κυρίου, ότι τή δεξιά αυτού σκεπάσει αυτούς, καί τώ βραχίονι υπερασπιεί αυτών. Λήψεται
πανοπλίαν, τόν ζήλον αυτού, καί οπλοποιήσει τήν κτίσιν εις άμυναν εχθρών. Ενδύσεται
θώρακα, δικαιοσύνην, καί περιθήσεται κόρυθα, κρίσιν ανυπόκριτον. Λήψεται ασπίδα
ακαταμάχητον, οσιότητα, οξυνεί δέ απότομον οργήν εις ρομφαίαν. Συνεκπολεμήσει αυτώ ο
κόσμος επί τούς παράφρονας, πορεύσονται εύστοχοι βολίδες αστραπών, καί ως από
ευκύκλου τόξου τών νεφών, επί σκοπόν αλούνται, καί εκ πετροβόλου θυμού πλήρεις
ριφήσονται χάλαζαι. Αγανακτήσει κατ' αυτών ύδωρ θαλάσσης, ποταμοί δέ συγκλύσουσιν
αποτόμως. Αντιστήσεται αυτοίς πνεύμα δυνάμεως, καί ως λαίλαψ εκλικμήσει αυτούς, καί
ερημώσει πάσαν τήν γήν ανομία, καί η κακοπραγία περιτρέψει θρόνους δυναστών. Ακούσατε
ούν, Βασιλείς, καί σύνετε, μάθετε, δικασταί περάτων γής, ενωτίσασθε οι κρατούντες
πλήθους, καί γεγαυρωμένοι επί όχλοις εθνών· ότι εδόθη παρά Κυρίου η κράτησις υμίν, καί η
δυναστεία παρά Υψίστου.

Εις τήν Λιτήν

Ήχος α΄. Ανατολίου.

Τόν αριστέα τού Χριστού, Mηνάν τόν αοίδιμον, συνελθόντες οι πιστοί, εγκωμίοις
μαρτυρικοίς, καί ωδαίς πνευματικαίς ευφημήσωμεν. Ούτος γάρ τόν πρός εχθρούς αοράτους
πόλεμον υπελθών, καί νομίμως αθλήσας, αξίως τό τής νίκης βραβείον εδέξατο. Καί νύν εν
ουρανοίς μετ’ αγγέλων, χορεύων τήν ακατάλυτον χορείαν, αιτείται τή οικουμένη ειρήνην, καί
τό μέγα έλεος.

Ήχος β΄.
2
Δεύτε φίλαθλοι τήν τρισαυγή τών Μαρτύρων τιμήσωμεν χορείαν, Μηνάν τε καί Bίκτωρα καί
Βικέντιον· ότι αίματα έδωκαν, καί ωνήσαντο τήν αιώνιον ζωήν· διό καί καρτερικώς
αντέλεγον τώ εφευρετή τών κακών· Ου προκρίνομεν τά φθαρτά τών αφθάρτων· ού
στρατευόμεθα βασιλεί θνητώ γηϊνω, αλλά τώ ζώντι βασιλεί στρατευόμεθα, τώ αεί βοώντι τοίς
πιστοίς· Ο πιστεύων εις εμέ κάν αποθάνη ζήσεται.

Ήχος πλ. α'.

Όσιε Πάτερ, τής φωνής τού Ευαγγελίου τού Kυρίου ακούσας, τόν κόσμον κατέλιπες, τόν
πλούτον καί τήν δόξαν, εις ουδέν λογισάμενος, όθεν πάσιν εβόας. Αγαπήσατε τόν Θεόν, καί
ευρήσετε χάριν αιώνιον, μηδέν προτιμήσητε τής αγάπης αυτού, ίνα όταν έλθη εν τή δόξη
αυτού, εύρητε ανάπαυσιν μετά πάντων τών Αγίων· ού ταίς ικεσίαις Χριστέ, φύλαξον, καί
σώσον τάς ψυχάς ημών.

Δόξα... Ήχος πλ. β'.

Μαρτυρική χορεία, ευσεβείς πρόμαχοι, σήμερον πιστών αναδείκνυνται, τυράννων, πάσαν

καθελόντες δυσσέβειαν, Μηνάς, Βίκτωρ καί Βικέντιος οι σοφοί· όθεν τής τριφώτου
συνάριθμοι, Τριάδος υπάρχοντες, τώ γνόφω τής θείας ελλάμψεως καταλαμφθέντες, σύν
ασωμάτοις χορείαις αγάλλονται, τώ Θεώ καί Σωτήρι ικετεύοντες, υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον.

Θεόν εκ σού σαρκωθέντα έγνωμεν, Θεοτόκε Παρθένε· αυτόν ικέτευε σωθήναι τάς ψυχάς
ημών.

Εις τόν Στίχον, Στιχηρά προσόμοια τών Μαρτύρων.

Ήχος δ΄. Ως γενναίον εν Μάρτυσιν.

Τοίς τριβόλοις κεντούμενος, τοίς βουνεύροις τυπτόμενος, τώ πυρί τό σώμά σου

δαπανώμενος, ουκ εξηρνήσω τό όνομα, Χριστού τό σωτήριον, ουχ ηττήθης λογισμώ ού
ξοάνοις επέθυσας, αλλά γέγονας, εθελόθυτον θύμα καί θυσία, καθαρά τε καί τελεία, Μάρτυς
Μηνά τώ Δεσπότη σου.

Στίχ. Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού.

Οφθαλμούς εκκεντούμενος, καί εν ξύλω κρεμάμενος, καί λαμπάσι πάντοθεν φλογιζόμενος,

καί απηνεία δικάζοντος, τά νεύρα τεμνόμενος, καί τώ ξίφει κεφαλήν, αφαιρούμενος έχαιρες,
Βίκτωρ ένδοξε, Αθλητά τού Σωτήρος ο νικήσας, τού εχθρού τάς παρατάξεις, τή συνεργεία
τού Πνευματος.

Στίχ. Τοίς αγίοις τοίς εν τή γή αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.

Εστεφάνωσε Κύριος, τών χαρίτων στεφάνω σε, Στεφανίς πολύαθλε, έκουσίως γάρ, σαυτήν
βασάνοις εκδέδωκας, ψυχής γενναιότητι, προσδεθείσα δέ δυσίν, εμερίσθης τοίς φοίνιξι, καί
επέτασας, πρός Θεόν ώς στρουθίον τό σαρκίον, εν χερσί καταλιπούσα, τών θηρατών
αξιάγαστε.

Δόξα... Ήχος πλ. β΄.

3
Όσιε Πάτερ, εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος τών κατορθωμάτων σου, δι’ ών εν τοίς
ουρανοίς, εύρες μισθόν τών καμάτων σου, τών δαιμόνων ώλεσας τάς φάλαγγας, τών
Αγγέλων έφθασας τά τάγματα, ών τόν βίον αμέμmως εζήλωσας, Παρρησίαν έχων πρός
Χριστόν τόν Θεόν, ειρήνην αίτησαι ταίς ψυχαίς ημων.

Καί νύν… Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής, σέ ικετεύομεν,
πρέσβευε Δέσποινα, μετά του σου Οσίου, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς ημών.

Απολυτίκια.
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Τρισάριθμον σύνταγμα, των Αθλητών του Χριστού, συμφώνως τιμήσωμεν, ως καθαιρέτας
εχθρού, Μηνάν τον άοίδιμον, Βίκτωρα τον γενναίον, και Βικέντιον άμα, τούτοις
συνευφημούντες, Στεφανίδα την θείαν. Αυτών Χριστέ ικεσίαις, πάντας ελέησον.

Δόξα... Ήχος γ'. Θείας πίστεως.

Δώρων μέτοχος, της αφθαρσίας, δώρον άσυλον, της Εκκλησίας, φερωνύμως ανεδείχθης
Θεόδωρε· τοις ίεροίς γάρ επόμενος δόγμασιν, ομολογίας φωστήρ έχρημάτισας. Πάτερ Όσιε,
Χριστόν τόν Θεόν Ικέτευε, δωρήσασθαι ημιν το μέγα έλεος.

Καί νύν… Ήχος πλ. α΄.

Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σού· ευλογημένη συ εν
γυναιξί, καί ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες τών ψυχών ημών.

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Απολυτίκια.
(ως άνω)

Καί νύν… Θεοτοκίον Ήχος γ'.

Σέ τήν μεσιτεύσασαν τήν σωτηρίαν, τού γένους ημών, ανυμνούμεν Θεοτόκε Παρθένε, εν τή
σαρκί γάρ τή εκ σού προσληφθείση, ο Υιός σου καί Θεός ημών, τό διά Σταυρού
καταδεξάμενος πάθος, ελυτρώσατο ημάς, εκ φθοράς ως Φιλάνθρωπος.

Καθίσματα.

Μετά τήν α΄ Στιχολογίαν.

Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.

Στρατείαν κατέλιπες τήν κοσμικήν, αθλητά, ουράνιον είληφας τήν κληρουχίαν, σόφε, καί
στέφος αμάραντον, δόξαν αποδιώξας βασιλέως γηϊνου, άθλους δέ διανύσας μαρτυρίου
γενναίου. Διό, μεγαλομάρτυς Μηνά, πρέσβευε σωθήναι ημάς.

Δόξα… Καί νύv... Θεοτοκίον όμοιον.

Ελπίς ακαταίσχυvτε, τών πεποιθότωv εις σέ, η μόvη κυήσασα, υπερφυώς εv σαρκί, Χριστόν
τόν Θεόv ημώv, τούτοv σύν τοίς Αγίοις, ακαταπαύστως δυσώπει, δούvαι τή οικουμένη,
ιλασμόv καί ειρήvηv, καί πάσιv ημίν πρό τέλους, βίου διόρθωσιν.

Μετά τήν β΄ Στιχολογίαν.

4
 Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Μηνάς ο θείος καί ο πάνσεπτος Βίκτωρ, σύν Βικεντίω τω σεπτώ διακόνω, τού μαρτυρίου
στέφει εκοσμήθησαν, θύματα γενόμενοι, υπέρ τής ευσεβείας, άπαντας διδάξαντες,
προσκυνείν τήν Τριάδα· ών ταις πρεσβείαις λύτρωσαι ημάς, εκ πάσης βλάβης, Θεέ
υπεράγαθε.

Δόξα… Καί νύv... Θεοτοκίον όμοιον.

Τή Θεοτόκω εκτενώς νύν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν, εν
μετανοία, κράζοντες, εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα βοήθησον, εφ ημίν σπλαγχνισθείσα,
σπεύσον απολλύμεθα, υπό πλήθους πταισμάτων, μή αποστρέψης σούς δούλους κενούς, σέ
γάρ καί μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Πολυέλεος
Δούλοι Κύριον…
Εξομολογείσθε τω Κυρίω…
Δόξα... ήχος α΄.
Τόν Πατέρα προσκυνήσωμεν, καί τόν Υιόν δοξολογήσωμεν, καί τό Πανάγιον ομού, πάντες
Πνεύμα ανυμνήσωμεν, κράζοντες καί λέγοντες. Παναγία Τριάς, σώσον πάντας ημάς.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Τήν Μητέρα σου προσάγει σοι, ικεσίαν ο λαός σου Χριστέ, ταίς παρακλήσεσιν αυτής, τούς
οικτιρμούς σου δός ημίν Αγαθέ, ίνα σέ δοξάζωμεν, τόν εκ τάφου ημίν ανατείλαντα.

Μετά τόν Πολυέλεοv, Κάθισμα.

Ήχος γ΄. Θείας πίστεως.
Θεία δόγματα καταπλουτήσας, πίστιν έσωσας Ορθοδοξίας, προκινδυνεύσας υπέρ ταύτης
Θεόδωρε, εν εξορίαις αθλήσας καί μάστιξιν, εν φυλακαίς καρτερήσας τήν κάκωσιν, Πάτερ
Όσιε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τό μέγα έλεος.

Δόξα… Καί νύν… Θεοτοκίον όμοιον.

Θεία γέγονας σκηνή τού Λόγου, μόνη Πάναγνε Παρθενομήτορ, τή καθαρότητι Αγγέλους
υπερέχουσα, τόν υπέρ πάντας εμέ γούν γενόμενον, ρερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν,
αποκάθαρον πρεσβειών σου ενθέοις νάμασι, παρέχουσα Σεμνή τό μέγα έλεος.

Ο Ν΄ ψαλμός

Κανόνες

Της Θεοτόκου. Ωδή α΄. Ήχος δ΄. Ο ειρμός.

«Ανoίξω τό στόμα μου, καί πληρωθήσεται Πνεύματος, καί λόγον ερεύξομαι, τή Βασιλίδι
Μητρί, καί οφθήσομαι, φαιδρώς πανηγυρίζων, καί άσω γηθομενος, ταύτης τά θαύματα».
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Ο ών φύσει άκτιστος, καί τώ Πατρί συναϊδιος, καί χρόνων υπέρτερος, καί προαιώνιος, εκ σού
Δέσποινα, κτιστός καί υπό χρόνον, ως άνθρωπος γίνεται, σώζων τόν άνθρωπον.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Σύ μόνη Θεόνυμφε, τόν εν υψίστοις καθήμενον, αγκάλαις εβάστασας, σάρκα γενόμενον, σύ
γάρ πέφηνας, εκ πάντων τών αιώνων, δοχείον επάξιον, τού Παντοκράτορος.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Μαρίαν τήν Άχραντον, δεύτε υμνήσωμεν άπαντες, ως μόνην κυήσασαν, Χριστόν τόν Κύριον,
τόν καινίσαντα, τήν ανθρωπίνην φύσιν, Παρθένον τε μείνασαν αδιαλώβητον.

Των Μαρτύρων. Ωδή α΄. Ήχος καί ειρμός ο αυτός.

5
 Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
Τιμώντι τήν μνήμην σου, καί τούς γενναίους αγώνάς σου, Μηνά παναοίδιμε, αίγλην εξ ύψους
μοι, φωτοδότιδα, πεμφθήναι εκδυσώπει, τό νέφος διώκουσαν τής αγνωσίας μου.
Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
Ιδείν εφιέμενος, αθανασίαν τήν μέλλουσαν, θανείν τιμωρούμενος, Μάρτυς ηγάπησας, τού τόν
θάνατον, θανάτω καθελόντος, τό παθος μιμούμενος, Μηνά Μακάριε.
Άγιοι του Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών.
Μή φέρων Αοίδιμε, Θεόν οράν υβριζόμενον, εμάκρυνας όρεσιν, ενδιαιτώμενος, καί πρός
άθλησιν, σαυτόν καί πρός αγώνας, γυμνάζων ούς ήνυσας, γνώμης στερρότητι.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Ως έμψυχος τράπεζα, άρτον χωρείς τής ζωής ημών, ως βάτος βαστάσασα, ού κατεφλέχθης τό
πύρ, καί ώς άμπελος, απότιστος βλαστάνεις, τόν βότρυν Πανάμωμε, τόν αγεώργητον.

Τού Οσίου. Ωδή α΄. Ήχος πλ. δ΄. Αρματηλάτην Φαραώ.

Όσιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ταίς φωτοβόλοις αστραπαίς τού Πνεύματος, καταλαμπόμενος, ολολαμπής στύλος, Πάτερ
εχρημάτισας, καθοδηγών θεσπέσιε, πρός τήν γήν θεοφρόνως, επαγγελίας τούς σπεύδοντας,
μύστα τών αρρήτων Θεόδωρε.
Όσιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Ολοσχερώς ταίς ανενδότοις νεύσεσι, πρός τόν Θεόν εκδημών, πρό τελευτής ώφθης,
ζωηφόρον νέκρωσιν, ενδεδυμένος Όσιε, καί ζωήν τήν αγήρω, νύν επαξίως απείληφας, Πάτερ
θεοφόρε Θεόδωρε.
Δόξα…
Νενικηκώς τά τών παθών σκιρτήματα, τάς τών τυράννων ορμάς, νεανικώς Μάκαρ, πάσας
εξεφαύλισας, πεπαρρησιασμένη ψυχή, τού Χριστού τήν εικόνα, τιμάν διδάσκων Θεόδωρε,
καί τά τών Αγίων μορφώματα.
Καί νύν…
Λόγον Θεού σωματωθέντα τέτοκας, τόν πρίν ασώματον, θεανδρικώς κόσμω,
συναναστρεφόμενον, υπερφυώς πανάμωμε, Θεοτόκε Παρθένε, διό σε πάντες γεραίρομεν, τήν
μετά Θεόν προστασίαν ημών.

Κοντάκιον τού Οσίου

Τόν ασκητικόν, ισάγγελόν τε βίον σου, τοίς αθλητικοίς, εφαίδρυνας παλαίσμασι, καί
Αγγέλοις σύσκηνος, θεομάκαρ ώφθης Θεόδωρε, σύν αυτοίς Χριστώ τώ Θεώ, πρεσβεύων
απαύστως υπέρ πάντων ημών.

Κάθισμα τού Μάρτυρος. Ήχος πλ. δ΄. Τήν Σοφίαν καί Λόγον.
Η τό πρίν αγνωσίας σκότει δεινώ, κρατουμένη θεόφρον, Μάρτυς Μηνά, Αίγυπτος ανέτειλε,
σέ φωστήρα παγκόσμιον, αθεϊας νύκτα, συντόνως ελαύνοντα, ταίς βολίσι Μάκαρ, τών θείων
αγώνων σου· όθεν τήν φωσφόρον, καί σεπτήν σου ημέραν, φαιδρώς εορτάζοντες, εκτενώς σοι
κραυγάζομεν· Αθλητών εγκαλλώπισμα, πρέσβευε Χριστώ τώ Θεώ, τών πταισμάτων άφεσιν
δωρήσασθαι, τοίς εορτάζουσι πόθω, τήν αγίαν μνήμην σου.
Δόξα… Καί νύν… Θεοτοκίον.
Τήν Σοφίαν καί Λόγον εν σή γαστρί, συλλαβούσα αφράστως Μήτηρ Θεού, τώ κόσμω
εκύησας, τόν τόν κόσμον κατέχοντα, καί εν αγκαλαις έσχες, τόν πάντα συνέχοντα, καί εκ
μαζών εθήλασας, τόν πάντας εκτρέφοντα. Όθεν δυσωπώ σε, Παναγία Παρθένε, ρυσθήναι
πταισμάτων μου, όταν μέλλω παρίστασθαι, πρό προσώπου τού Κτίστου μου. Δέσποινα
Παρθένε αγνή, τήν σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι, καί γάρ δύνασαι, όσα θέλεις πανύμνητε.

Κοντάκιον τού Μάρτυρος.

Τής στρατείας ήρπασε, τής επικήρου, καί αφθάρτου έδειξε, σέ Αθλοφόρε κοινωνόν, Μηνά
Χριστός ο Θεός ημών, ο τών Μαρτύρων ακήρατος στέφανος.
Ο Οίκος

6
Μεγάλης πρόξενος ημίν, υπάρχει θυμηδίας, η μνήμη τών Μαρτύρων, κατά παθών ανδρείαν,
καί αριστείαν κατ’ εχθρών επιδεικνυμένη, εν φαιδρά καί προσηνεί ομολογίας χάριτι, Δεύτε
ούν εν ταύτη, φιλέορτοι πάντες ευφρανθώμεν, τής προσκαίρου ευφροσύνης τήν κρείτονα καί
τελεωτέραν, Μηνά τού Αθλητού τήν μνήμην τελούντες, καί λαμβάνοντες παθών δώρον τήν
λύσιν, τούτων δέ δοτήρ, Χριστός ο Θεός υπάρχει, ο τών Μαρτύρων ακήρατος στέφανος.

Συναξάριον

Τή ΙΑ΄ τού αυτού μηνός, Μνήμη τού Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά τού εν τώ Κοτυαείω.
· Αίγυπτος όντως, ειτέκοι, τίκτει μέγα.
· Τμηθείς αληθές τούτο Μηνάς δεικνύει.
· Μηνάς ενδεκάτη έτλη ξίφος γηθόσυνος κήρ.
Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Βίκτωρος.
· Ού δειλιών ήν ουδέ Βίκτωρ πρός ξίφος,
· Πάσαν μακράν που καρδίας θείς δειλίαν.
Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Βικεντίου Διακόνου.
· Βληθείς ο Βικέντιος εν φρουρά φέρει.
· Λυθείς δέ φρουράς σαρκικής άνω τρέχει.
Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τής Αγίας Μάρτυρος Στεφανίδος.
· Δένδροις Στεφανίς προσδεθείσα φοινίκων,
· Τών Μαρτύρων ήνθησεν ως φοίνιξ μέσον.
Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Αγίου Πατρός ημών Θεοδώρου, Ηγουμένου τού Στουδίου.
· Πολλάς αμοιβάς, Θεόδωρε Τρισμάκαρ,
· Βίου μεταστάς, ως βιούς εύ, προσδόκα.
Ταίς αυτών Αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.

ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ «ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ» ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΙΣΟΔΙΩΝ

Eξαποστειλάρια
Τών Μαρτύρων. Ο ουρανόν τοίς άστροις.
Τούς ουρανούς αστέρες, κατακοσμούσιν Οικτίρμον, τήν εκκλησίαν Μηνάς δέ, Bίκτωρ,
Βικέντιος κοσμεί, καί Στεφανίς, δι’ ών σώσον, ημάς τούς σέ ανυμνούντας.

Τού Οσίου
Υπέρ τών θείων εικονων, υπέμεινας πάσαν θλίψιν, βασάνους καί εξορίας, διό διπλούν καί τό
στέφος, εκ δεξιάς τού Υψίστου, εδέξω Όσιε Πάτερ.

Θεοτοκίον
Εν σοί πανάχραντε Κόρη, εθεωρήθησαν όντως, αι τού Κυρίου πορείαι, καί τούς βροτούς
οδηγούσιν, ένθα χορείαι Αγγέλων, καί πάντων Αγίων δήμοι.

Εις τούς Αίνους,

ιστώμεν Στίχους δ’ καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τρία, δευτερούντες τό πρώτον.

Ήχος δ΄. Ως γενναίον εν Μάρτυσιν.

Τοίς τριβολοις κεντούμενος, τοίς βουνεύροις τυπτόμενος, τώ πυρί τό σώμά σου

δαπανώμενος, ουκ εξηρνήσω τό όνομα, Χριστού τό σωτήριον, ουχ ηττήθης λογισμώ ού
ξοάνοις επέθυσας, αλλά γέγονας, εθελόθυτον θύμα καί θυσία, καθαρά τε καί τελεία, Μάρτυς
Μηνά τώ Δεσπότη σου.

7
Οφθαλμούς εκκεντούμενος, καί εν ξύλω κρεμάμενος, καί λαμπάσι πάντοθεν φλογιζόμενος,
καί απηνεία δικάζοντος, τά νεύρα τεμνόμενος, καί τώ ξίφει κεφαλήν, αφαιρούμενος έχαιρες,
Βίκτωρ ένδοξε, Αθλητά τού Σωτήρος ο νικήσας, τού εχθρού τάς παρατάξεις, τή συνεργεία
τού Πνευματος.

Εστεφάνωσε Κύριος, τών χαρίτων στεφάνω σε, Στεφανίς πολύαθλε, έκουσίως γάρ, σαυτήν
βασάνοις εκδέδωκας, ψυχής γενναιότητι, προσδεθείσα δέ δυσίν, εμερίσθης τοίς φοίνιξι, καί
επέτασας, πρός Θεόν ώς στρουθίον τό σαρκίον, εν χερσί καταλιπούσα, τών θηρατών
αξιάγαστε.

Δόξα... Ήχος πλ. β'.

Μαρτύρων τρισαυγής χορεία, τής Εκκλησίας η δόξα, τού Ευαγγελίου η τελείωσις, υμείς έργω
τού Σωτήρος τά ρητά επληρώσατε· εν υμίν γάρ αι πύλαι τού Άδου, κατά τής Εκκλησίας
ανεωχθείσαι, εκλείσθησαν· η τού αίματος υμών χύσις, τάς ειδωλικάς σπονδάς εξήρανεν· η
σφαγή υμών, απέτεκε τών πιστών τό πλήρωμα· τούς ασωμάτους εξεπλήξατε· τώ Θεώ
στεφανηφόροι παρίστασθε· ώ απαύστως πρεσβεύετε, υπέρ τών ψυχών ημών.

Καί νύν... Θεοτοκίον

Θεοτόκε, σύ εί η άμπελος η αληθινή, η βλαστήσασα τόν καρπόν τής ζωής, σέ ικετεύομεν,

πρέσβευε Δέσποινα, μετά τών αθλοφόρων, καί πάντων τών Αγίων, ελεηθήναι τάς ψυχάς
ημών.

Δοξολογία μεγάλη

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Τά Τυπικά καί εις τούς μακαρισμούς δ΄ τροπάρια εκ της γ΄ ωδής του κανόνος των μαρτύρων
και δ΄ εκ της στ΄ του κανόνος του οσίου.
Απολυτίκια· των μαρτύρων, του οσίου, του αγίου του Ναού.
Κοντάκιον· Ο καθαρώτατος ναός.
Απόστολος και Ευαγγέλιον των μαρτύρων.
Κοινωνικόν· Εις μνημόσυνον αιώνιον.