Professional Documents
Culture Documents
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΗ A’ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΜΙΚΡΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Μετά τον Προοιμιακόν, εις το Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν στίχους δ’ , και
ψάλλομεν τα εξής Προσόμοια.
Δόξα. Ήχος δ .
Απόστιχα.
Δόξα. Τριαδικόν.
Δέχου Τριάς σεπτή, Θεότης τρισαγία, ημών τας υμνωδίας, και πάντας εν
τη πίστει, τους ευσεβείας κραταίωσον.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Πάναγνε Μαριάμ, λιταίς των Καππαδόκων, Οσίων και Μαρτύρων,
ελέησον τον κόσμον, τον πίστει ανυμνούντά Σε.
Νυν απολύεις.
Τρισάγιον.
Απολυτίκιον.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Το απ’ αιώνος απόκρυφον, και Αγγέλοις άγνωστον μυστήριον· διά σου
Θεοτόκε τοις επί γης πεφανέρωται, Θεός εν ασυγχύτω ενώσει
σαρκούμενος, και Σταυρόν εκουσίως υπέρ ημών καταδεξάμενος, δι' ου
αναστήσας τον πρωτόπλαστον, έσωσεν εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Απόλυσις.
ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Ήχος δ .
Ο εξ Υψίστου κληθείς.
Των Καππαδόκων την εύφημον συστάδα, σύλλογον τον ένθεον δήμον
τον ένδοξον, το συμπαγές θείον άθροισμα, την συστοιχίαν, την
θεοφόρητον και περίβλεπτον, ύμνοις καταστέψωμεν και μελωδήμασιν,
αναβοώντες· πρεσβεύσατε, τω Ζωοδότη, Χριστώ διδόναι εξ ύψους
δύναμιν, κατατροπώσαι τον μισόκαλον, τοις τιμώσιν υμάς
εκλαμπρότατοι, ασκηταί και γενναίοι, Αθληταί φωτοειδέστατοι.
Των θεοφόρων Πατέρων τους αστέρας, φως της θείας γνώσεως τους
καταυγάζοντας, ευσεβοφρόνων το σύνταγμα, φαιδροίς εν ύμνοις,
αξιοχρέως εγκωμιάσωμεν, Νύσσης τον Γρηγόριον και τους ομαίμονας,
αυτού τον Μέγαν Βασίλειον, και Σεβαστείας, τον θείον Πέτρον συν τοις
θεόφροσι, Αριανζού ποιμένι σώφρονι, και υιώ συνωνύμω
αυτού κλεινώ, θεολόγων εκτύπω, Γρηγορίω και ακρότητι.
Την των Μαρτύρων φωτόλαμπρον πλειάδα, δεύτε φιλομάρτυρες πιστώς
τιμήσωμεν, Καππαδοκίας τα στέμματα, και τας κορώνας, ως αηττήτους
οπλίτας πίστεως, ένδοξον Μερκούριον τον θεοστήρικτον, τροπαιοφόρον
Γεώργιον, τον στρατηλάτην, Ορέστην θείον βουκόλον Βλάσιον,
Γορδιανόν τε Αγαθόδωρον, και Λογγίνόν ποτε εκατόνταρχον, συν
κλεινών Ευψυχίων, ξυνωρίδι τη θεόφρονι.
Δόξα.
Ήχος πλ. Β .
Σήμερον ως θεοφεγγές σέλας επέλαμψε τω κόσμω, η των Καππαδόκων
Αγίων μνήμη, πυρσεύουσα την του Χριστού Εκκλησίαν. Δεύτε ουν
φιλακόλουθοι πνευματικώς ευωχηθώμεν, τρυφώντες των ευαγών αυτών
καμάτων, και εν αγαλλιάσει βοήσωμεν· Χαίρετε, της πίστεως Πατέρες
πνευματέμφοροι, οι την οικουμένην φαιδρύναντες μαρμαρυγαίς, των
θεοσόφων ημών διδαγμάτων· χαίρετε, αήττητοι Μάρτυρες, οι τα στήθη
προτείναντες τοις μισοθέοις άρχουσι, και ως σφάγια τυθέντες υπέρ του
Κυρίου· χαίρετε, Οσίων οι σύλλογοι, οι τον αλάστορα καταπαλαίσαντες,
προς τον σκοπόν της άνω κλήσεως, ολικώς ατενίζοντες. Χριστώ τω Θεώ
ημών πρεσβεύσατε, Καππαδόκες τρισόλβιοι, ειρήνην πάσι δωρήσασθαι,
και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
Και νυν.
Ήχος β .
Χαίρε αγιοτρόφος Καππαδοκία, παιδαγωγός ούσα εν Κυρίω, των
ποθούντων τα κρείττω, εις γενεάς γενεών ευσεβοφρόνων, εκ σου γαρ
ανέτειλαν, οι μέγιστοι των Οσίων Πατέρων, τα δοχεία του Πνεύματος, οι
και την γραμματείαν της πίστεως πλουτήσαντες, ων και ημείς την αρετήν
μιμούμενοι, και ταις τρίβοις ακολουθούντες, αυτών ικεσίαις
αξιωθείημεν της αγήρου βιώσεως.
Ήχος γ .
Αποσείσαντες των ειδώλων την πλάνην, και αμυνόμενοι υπέρ των της
πίστεως δογμάτων, υπέρ χρυσίον εκαρποφορήσατε Καππαδόκες
Μάρτυρες. Πολυειδέσι γαρ τρόποις αγωνισθέντες, αλλ’ εν μια δωρεά και
χάριτι του παναγίου Πνεύματος, στεφάνους δόξης ειλήφατε εκ χειρών
του Κυρίου. Και νυν Αγγέλοις συνόντες, πρεσβεύσατε αξιώσαι και ημάς,
ομολογείν ασιγήτως το πανάγιον Αυτού όνομα, εν ταις πονηραίς ημέραις
ημών.
Ήχος δ .
Των θεοφόρων ασκητών την καλλίτεκνον μητέρα, την δια μονοτρόπων
θαυμαστών, κοσμήσασα την Εκκλησίαν, Καππαδοκίαν την καλλίπαιδα
μακαρίσωμεν, Χριστόν δοξάζοντες και λέγοντες· μέγας ει Κύριε, ο εν
ταις βουλαίς των Αγίων Σου ενδοξαζόμενος, και παρέχων ημίν αυτών
ταις εντεύξεσιν, ειρηναίον βίον ομόνοιαν ψυχών, και δικαίωσιν εν τη
ώρα της Κρίσεως.
Δόξα.
Ο αυτός.
Των Καππαδόκων Αγίων την κοινήν μνήμην πανηγυρίζοντες, μελιχροίς
τοις ύμνοις αυτών την πολιτείαν ευφημήσωμεν. Χριστώ γαρ
ευηρέστησαν την αρετήν αόκνως εργαζόμενοι, και τοις οικείοις αίμασιν
ευθαρσώς περιχεόμενοι. Και νυν αθανάτων δωρεών αξιούμενοι, και
Χριστού το κάλλος ορώντες, πρεσβεύουσιν
απαύστως υπέρ των ψυχών ημών.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Εκ παντοίων κινδύνων τους δούλους Σου φύλαττε ευλογημένη Θεοτόκε,
ίνα Σε δοξάζομεν, την ελπίδα των ψυχών ημών.
Δόξα.
Ήχος πλ. Δ .
Κοσμήτορες θείοι της του Χριστού Εκκλησίας, των γεηρών πάντων
υπέρτεροι ώφθητε, ολικώς ενατενίζοντες τω Κυρίω, Καππαδόκες Άγιοι,
εν διαφόροις γαρ χρόνοις, ως λαμπροί εωσφόροι εκλάμψαντες, εαυτούς
εκδεδώκατε προς εργασίαν του θείου θελήματος, ανενδότω φρονήματι.
Διόπερ νυν κληρονόμοι γενόμενοι ζωής της απόνου, Πατέρων και
Μητέρων συστήματα, Χριστόν δυσωπείται
δοθήναι ημίν, πταισμάτων διόρθωσιν.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Ανύμφευτε Παρθένε, η τον Θεόν αφράστως συλλαβούσα σαρκί, Μήτηρ
Θεού του υψίστου, σων οικετών παρακλήσεις δέχου Πανάμωμε, η πάσι
χορηγούσα καθαρισμόν των πταισμάτων, νυν τας ημών ικεσίας
προσδεχομένη,
δυσώπει σωθήναι πάντας ημάς.
Απολυτίκιον.
Δόξα.
Ήχος δ . Ταχύ προκατάλαβε.
Χορέ θεοσύλλεκτε παρεμβολή ιερά, πανεύφημοι Μάρτυρες και των
Οσίων πληθύς, ημάς διασώζοιτε, κλέη Καππαδοκίας, τους υμάς
ευφημούντας, ρύσασθε πολυπλόκων, συμφορών και κινδύνων,
πρεσβείαις υμών αόκνοις, προς τον Παντάνακτα.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Το απ’ αιώνος απόκρυφον, και Αγγέλοις άγνωστον μυστήριον· δια σου
Θεοτόκε τοις επί γης πεφανέρωται, Θεός εν ασυγχύτω ενώσει
σαρκούμενος, και Σταυρόν εκουσίως
υπέρ ημών καταδεξάμενος, δι' ου αναστήσας τον πρωτόπλαστον, έσωσεν
εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Απόλυσις.
ΟΡΘΡΟΣ
Δόξα.
Λαρίσης τον κλεινόν, Ποιμενάρχην τοις ύμνων, ιάσμοις εν χορώ,
καταστέψωμεν πάντες, και Τρίκκης θείον Πρόεδρον, ιερόν Οικουμένιον,
συν τοις τάγμασι, Ιεραρχών θεοσόφων, το στερέωμα, το νοητόν
πυρσευόντων, εκλάμπρως της πίστεως.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Μαρτύρων χαρμονή, ωραιότης αζύγων, Πατέρων γλυκασμός, και
Μητέρων φαιδρότης, Παρθένε παναμώμητε, τους Σους δούλους
ανάδειξον, της φρονήσεως, της κοσμικής υπερτέρους, και αξίωσον, της
τών Αγίων ευκλείας, τους Σε μακαρίζοντας.
Αντί Αμώμου, τον Πολυέλεον, μεθ’ ον τα Ευλογητάρια. Συναπτή μικρά,
η Υπακοή του ήχου, και το Κάθισμα των Αγίων.
Θεοτοκίον.
Τον του Παντάνακτος θεότευκτον οίκον, και ανακτόριον Αυτού
φωτοφόρον, την Παναγία Δέσποινα πιστοί ευσεβώς, δεύτε μεγαλύνομεν
και βοήσωμεν πόθω· πρόφθασον και λύτρωσαι από πάσης ανάγκης, τους
Σους ικέτας Μήτερ του Θεού, ευλογημένη του κόσμου διάσωσμα.
Θεοτοκίον.
Απείρανδρον Δέσποιναν, υπερφυώς την κυήσασαν, Χριστόν τον
Παντάνακτα, και Ποιητήν του παντός, δεύτε άσωμεν, και άφεσιν
πταισμάτων, ημών αιτησώμεθα, τάχος φιλέορτοι.
Θεοτοκίον.
Ο πάντα σοφώς οικονομήσας, Θεού θείος Λόγος εκ των Σων, αιμάτων
σάρκα έλαβε, και γένος το ανθρώπινον, το Σε γεραίρον εθέωσε.
Κάθισμα.
Ήχος γ . Την ωραιότητα.
Ύμνος πρέπει σοι Δαλμάτων, της Μονής καθηγούμενε, νέε Ιλαρίων, ότι
ποδηγέτης θειότατος, των μονοτρόπων εδείχθης και φανότατος, φάρος
πίστεως, βροτών ποθούντων την θέωσιν.
Θεοτοκίον.
Ως παράδεισον ευώδης, υπεράμωμε Δέσποινα, της ζωής το Ξύλον, το
ηγιασμένον εβλάστησας, Χριστόν θανάτου το κράτος τον πατήσαντα, και
ζωώσαντα, δια Σταυρού τον πρωτόπλαστον.
Θεοτοκίον.
Μητράνανδρε Δέσποινα, υπέρφωτον παλάτιον, πέφηνας Χριστού του
Ζωοδότου, Αυτού καθέδρα, και αλουργίς τιμαλφής, ωσεί εκλεκτή εκ
γενεών, όθεν Σε δοξάζομεν, εις αιώνα τον άπαντα.
Θεοτοκίον.
Παρθένων θείον διάδημα, λαβόντα της φθοράς το κατάκριμα, Χριστόν
τον Κύριον, αδιαφθόρως εκύησας, υπερευλογημένη, Θεοχαρίτωτε.
Ο Οίκος.
Τους ενθεωτάτους Καππαδόκας Πατέρας και Μητέρας ημών, τους εν
διαφόροις καιροίς και πολυτρόποις άθλοις διαπρέψαντας, ους προστάτας
και προμηθείς εν βίω κεκτήμεθα, δεύτε πάντες ανυμνήσωμεν· τους
λογιωτάτους Ιεράρχας, ανδρειοτάτους Μάρτυρας και θεοφόρους Οσίους,
τους αναδείξαντας την χθόνα αυτών πολυανθή παράδεισον, κοιναίς ταις
μελωδίαις καταστέψωμεν, και ομοφώνως κραυγάσωμεν· υπέρτιμοι Άγιοι,
Χριστώ τω Θεώ ημών πρεσβεύσατε, διδόναι την κατ’ άμφω υγείαν
και ειρήνην, ημίν τοις μακαρίζουσι τους θείους άθλους υμών.
Συναξάριον.
Πρώτον του Μηναίου, και είτα το εξής:
Τη Α’ Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου, μνήμην επιτελούμεν πάντων των
εν Καππαδοκία Αγίων, αυτοχθόνων και επηλύδων, ανδρών και γυναικών,
γνωστών ημίν και αγνώστων, ων Κύριος μόνον τα ονόματα γινώσκει.
Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς.
Θεοτοκίον.
Κόσμον Δέσποινα, τον βρότειον λελύτρωσαι, της του Προπάτορος, Αδάμ
της πάλαι αράς, τεκούσα Πανάχραντε, τον Πολυεύσπλαγχνον, και
Φιλάνθρωπον, Θεόν ημάς τον σώσαντα, δι’ αγάπην εκ θανάτου.
Θεοτοκίον.
Νύμφη του Χριστού δεδοξασμένη, υπέρκαλλε και ανύμφευτε διάσωσον,
τους Σε μακαρίζοντας, και σεπταίς δεήσεσι, των Καππαδόκων άσπιλε,
Αγίων τήρησον, ημάς εν ομονοία και πίστει, ίνα τον Υιόν Σου,
αεί δοξολογώμεν.
Θεοτοκίον.
Ρύσαι συμφορών, κινδύνων και θλίψεων, τους μακαρίζοντας, και
Καππαδόκων τριάδα σέβοντας, Σισίνιον Μαρτύριον, και τον
Αλέξανδρον, τους θείους του Χριστού μαργαρίτας,
και τα εκμαγεία, των ιεραποστόλων.
Θεοτοκίον.
Θεοκυήτορ άνασσα, Χριστόν τον Πολυέλεον, Ον εν γαστρί απορρήτως,
συνέλαβες τη σεπτή Σου, απαύστως καθικέτευε, ημίν πταισμάτων
άφεσιν, δούναι τοις Σε γεραίρουσι, και κατά χρέος τιμώσιν,
ως αειπάρθενον Κόρην.
Δόξα.
Ήχος πλ. α’ .
Τα υπέρτιμα σκεύη του Παρακλήτου, και στρατιώτας γενναίου
παρατάξεως Κυρίου, πίστει μακαρίσωμεν μιμούμενοι αυτών τας
αριστείας. Τους της Καππαδοκίας ευθαλείς γόνους και επήλυδας, της
αληθούς ζωής τα ευωδέστατα κρίνα, Οσίους και Μάρτυρας
ευφημήσωμεν κράζοντας· περίβλεπτε Αγίων χορεία αρετών εκφάντορες,
και άμωμα σφάγια Κυρίου, Αυτώ πρεσβεύσατε υπέρ των τιμώντων,
υμών την πανήγυριν.
Και νυν.
Θεοτοκίον.
Υπερδεδοξασμένη υπάρχεις Θεοτόκε Παρθένε...
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις των Μαρτύρων ο αρραγής, δήμος και Οσίων, στίχος όντως ο
ευκλεής, χαίροις Καππαδόκων, Πατέρων συστοιχία, θεράποντες Κυρίου,
πανιερώτατοι.
Καππαδόκες Άγιοι Αλφαβητικά.
Δωροθέα, Μάρτυς.
Θεοδότη, Μάρτυς.
Θεόφιλος, Μάρτυς.
Καλλίστη, Μάρτυς.
Ν.
Ρ
Ρουφίνος, Μάρτυς, αθλήσαντος μετά Κοδράτου και Σατορνίνου
εν Καισαρεία. Μαΐου 7.
Σ
Σάββας, Όσιος, ο ηγιασμένος, εκ Μουταλάσκης Καππαδοκίας.
Δεκεμβρίου 5.
Υ
Υάκινθος, Μάρτυς, ο κουβικουλάριος, ο Καισαρεύς. Ιουλίου 3.
Φ
Φιρμιλιανός, Όσιος, Επίσκοπος Καισαρείας, ο καθελών Παύλον
Σαμοσατέα. Οκτωβρίου 28
Χ
Χρηστή, Μάρτυς.
Η/Υ ΠΗΓΗ:
voutsinasilias.blogspot.gr
http://voutsinasilias.blogspot.gr/2012/11/1-7-1.html