Professional Documents
Culture Documents
SAKARYA ÜNİVERSİTESİ
FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
DOKTORA TEZİ
Tülay ERİŞİR
Mayıs 2016
TEŞEKKÜR
Çalışmalarım esnasında bana vak•t ayıran, özenle çalışmalarımı tak•p eden ve her
konuda yardımlarını es•rgemeyen, hocam Sayın Prof. Dr. Murat TOSUN ve Doç. Dr.
Soley ERSOY’a teşekkürü b•r borç b•l•r•m.
Çalışmalarım boyunca yardım gördüğüm çok kıymetl• a•leme ve her zaman yanımda
olan, eş•m Zeyyat ERİŞİR’e, gösterd•ğ• sabır ve anlayışından ötürü teşekkür eder•m.
TÜBİTAK B•l•m İnsan Destekleme Da•re Başkanlığına, "2211-Yurt İç• Doktora Burs
Programı" kapsamında doktora öğren•m•m sırasında verm•ş oldukları destekler •ç•n
teşekkürler•m• sunmayı b•r borç b•l•r•m.
i
İÇİNDEKİLER
TEŞEKKÜR .............................................................................................................. i
İÇİNDEKİLER ......................................................................................................... ii
SİMGELER VE KISALTMALAR LİSTESİ…………………………………….... v
ŞEKİLLER LİSTESİ ............................................................................................. . vii
TABLOLAR LİSTESİ ........................................................................................... . viii
ÖZET.. ....................................................................................................................... ix
SUMMARY……………….. .................................................................................... x
BÖLÜM 1.
GİRİŞ .. ..................................................................................................................... 1
1.1. Literatür Özeti ........................................................................................ 1
1.2. Tezin Amacı ............................................................................................ 9
BÖLÜM 2.
TEMEL KAVRAMLAR .......................................................................................... 11
n
2.1. Öklid Uzayında Temel Kavramlar .................................................. 11
2.2. Kompleks Düzlemde Hareket ve Holditch-Tipi Teoremler ................... 15
2.2.1. Kompleks düzlemde hareket ........................................................ 15
2.2.2. Kompleks düzlemde Steiner alan formülü ve Holditch teoremi .. 18
2.2.3. Kompleks düzlemde doğrusal olmayan üç nokta için Holditch
teoremi........................................................................................ 22
2.2.4. Kompleks düzlemde Holditch-tipi teorem .................................. 25
2.2.5. Kompleks düzlemde doğrusal olmayan üç nokta için Holditch-
tipi teorem.................................................................................. 28
2.3. Hiperbolik Düzlemde Hareket ve Holditch-Tipi Teoremler.................. 29
2.3.1. Hiperbolik düzlemde hareket ...................................................... 29
2.3.2. Hiperbolik düzlemde Steiner alan formülü ve Holditch teoremi 32
ii
2.3.3. Hiperbolik düzlemde doğrusal olmayan üç nokta için Holditch
teoremi ..................................................................................... 35
2.3.4. Hiperbolik düzlemde Holditch-tipi teorem ................................. 38
2.3.5. Hiperbolik düzlemde doğrusal olmayan üç nokta için Holditch-
tipi teorem................................................................................. 40
2.4. Galile Düzleminde Hareket ve Holditch-Tipi Teoremler ....................... 42
2.4.1. Galile düzleminde hareket ........................................................... 42
2.4.2. Galile düzleminde Steiner alan formülü ve Holditch teoremi..... 44
2.4.3. Galile düzleminde doğrusal olmayan üç nokta için Holditch
teoremi ..................................................................................... 47
2.4.4. Galile düzleminde Holditch-tipi teorem ...................................... 50
2.4.5. Galile düzleminde doğrusal olmayan üç nokta için Holditch-tipi
teorem ........................................................................................ 52
BÖLÜM 3.
GENELLEŞTİRİLMİŞ KOMPLEKS SAYI SİSTEMİ VE BİR-PARAMETRELİ
DÜZLEMSEL HAREKET ..................................................................................... 55
3.1. Genelleştirilmiş Kompleks Sayılar ....................................................... 56
3.2. Genelleştirilmiş Kompleks Düzlemde Bir-Parametreli Düzlemsel
Hareket………………………………………………………..........…. 70
BÖLÜM 4.
GENELLEŞTİRİLMİŞ KOMPLEKS DÜZLEMDE STEINER ALAN FORMÜLÜ
VE HOLDITCH TEOREMİ ................................................................................... 80
4.1. Genelleştirilmiş Kompleks Düzlemde Doğrusal Üç Nokta İçin Steiner
Alan Formülü ve Holditch Teoremi ..................................................... 80
4.1.1. Genelleştirilmiş kompleks düzlemde Steiner alan formülü ........ 80
4.1.2. Genelleştirilmiş kompleks düzlemde karışık alan formülü ve
Holditch teoremi ......................................................................... 86
4.2. Genelleştirilmiş Kompleks Düzlemde Doğrusal Olmayan Üç Nokta İçin
Holditch Teoremi ................................................................................ 101
4.2.1. Genelleşt&r&lm&ş kompleks düzlemde Cauchy uzunluk formülü
……………..……………………………………………….... 101
iii
4.2.2. Genelleşt•r•lm•ş kompleks düzlemde Hold•tch teorem•n•n
genellemes• …………………………………………………… 104
BÖLÜM 5.
GENELLEŞTİRİLMİŞ KOMPLEKS DÜZLEMDE KUTUPSAL ATALET
MOMENTİ İÇİN HOLDITCH-TİPİ TEOREMLER ............................................ 115
5.1. Genelleştirilmiş Kompleks Düzlemde Doğrusal Üç Nokta İçin
Holditch-Tipi Teorem .......................................................................... 115
5.1.1. Genelleştirilmiş kompleks düzlemde kutupsal atalet momenti . 116
5.1.2. Genelleştirilmiş kompleks düzlemde Holditch-tipi teorem ..... 120
5.2. Genelleştirilmiş Kompleks Düzlemde Doğrusal Olmayan Üç Nokta İçin
Holditch-Tipi Teorem ......................................................................... 133
BÖLÜM 6.
SONUÇLAR VE ÖNERİLER ............................................................................. 139
iv
SİMGELER VE KISALTMALAR LİSTESİ
A : Afin uzay
n
: n - boyutlu Öklid uzayı
n
: n - boyutlu reel vektör uzayı
V : Vektör uzayı
, : Öklid uzayında iç çarpım
v
g : Galile düzleminde bir-parametreli hareketin dönme açısı
g : Galile düzleminde bir-parametreli hareketin açısal hızı
p
: Genelleştirilmiş kompleks düzlem
p
: p düzleminde modül
, p
: p düzleminde iç çarpım
p , ¢
p
: Hareketli ve sabit genelleştirilmiş kompleks düzlem
p / ¢
p : p düzleminde bir-parametreli düzlemsel hareket
vi
ŞEKİLLER LİSTESİ
vii
TABLOLAR LİSTESİ
viii
ÖZET
2
Birinci bölümde; öncelikle, , Öklid düzleminde klasik Holditch teoremi ifade
edilmiştir. Daha sonra Holditch teoremi ve Holditch–tipi teoremler ile ilgili bazı
önemli çalışmaların genel bir değerlendirilmesi ile birlikte literatür özeti verilmiştir.
İkinci bölüm dört alt bölümden oluşmaktadır. İlk olarak Öklid uzayları ile ilgili bazı
temel kavramlar anlatılmıştır. Daha sonra, sırasıyla, kompleks, hiperbolik ve Galile
düzlemlerinde bir-parametreli düzlemsel hareket ve Holditch teoremi verilmiştir.
Üçüncü bölüm iki alt bölümden oluşmaktadır. İlk alt bölümde genelleştirilmiş
kompleks sayı sistemi tanıtılmıştır. Ayrıca, genelleştirilmiş kompleks sayı sisteminin
geometrik tanımı ve cebirsel özellikleri teoremler ile ifade edilmiştir. İkinci alt
bölümde genelleştirilmiş kompleks düzlemde bir-parametreli düzlemsel hareket
tanıtılmıştır.
ix
THE STEINER FORMULA AND THE HOLDITCH-TYPE
THEOREMS IN THE GENERALIZED COMPLEX PLANE
SUMMARY
In the first chapter, primarily, the classical Holditch theorem in Euclidean plane 2
is expressed. Afterwards, summary of literature together with a general evaluation of
some significant studies reletad to the Holditch theorem and the Holditch-type
theorems is given.
The second chapter consists of four subsections. Firstly, some basic notions of n -
dimensional Euclidean space are given. Then, the one-parameter planar motions and
the Holditch-type theorems in complex, Galilean and hyperbolic planes are
introduced, respectively.
The third chapter consists of two subsections. In the first subsection, the generalized
complex number system is represented. Moreover, the geometric exposition and
algebraic properties of this generalized complex number system are expressed. In the
second subsection, the one-parameter planar motions in the generalized complex
plane are given.
The fourth and fifth chapters are the original part of this thesis. The fourth chapter
consists of two subsections. First of all, by calculating the area of orbit curve in the
fixed plane drawn by the fixed point in the moving generalized complex plane, the
Holditch theorem that gives the relationship between the orbit curves drawn by linear
three points is given. Then, by considering non-linear three points in generalized
complex plane, a generalization of the Holditch theorem, which was given in the first
subsection is obtained. In the fifth chapter, the polar moment of inertia of the orbit
curve drawn by the fixed point in the generalized complex plane is calculated.
Finally, the Holditch-type theorems for linear and non-linear three points are proved.
In the sixth chapter, an evaluation of this thesis has been made discussed.
x
BÖLÜM 1. GİRİŞ
Fiziğin bir alt dalı olan mekanik, sistemlerin hareketini, harekete neden olan etkileri
ve sistemlerin denge durumlarını inceler. Mekanik; statik, kinematik ve dinamik
olarak üç bölüme ayrılır. Statik, sistemlerin denge durumlarını; kinematik, kuvveti
katmadan sistemlerin hareketini; dinamik ise hareketi değiştiren etkenleri inceleyen
bilim dalıdır.
Kinematik, sistemlere etki eden ve yer değiştirmesini sağlayan kuvvetleri göz önüne
almadan sadece sistemlerin nasıl hareket ettiğini, hareket boyunca nasıl bir yol
izlediğini, herhangi bir andaki yerini, hız ve ivmesinin ne olduğunu, herhangi bir
zaman aralığında çizdiği yörüngeyi, yörüngenin alanını ve momentlerini kısacası
sistemlerin geometrik özelliklerinin zamanla değişme şeklini inceleyen bilim dalıdır.
Kinematiğin bağımsız bir bilim olarak ele alınışı, bu bilim dalını ilk defa tanımlayan
ve ona bu adı veren André Marie Ampére’ye (1775-1836) dayanmaktadır.
Ampére’ye göre “Kinematik, sistemleri hareket ettiren kuvvetlerden bağımsız olarak
sistemlerin hareketleriyle ilgili söylenebilecek her şeyi kapsar. Hareket boyunca
oluşan alan, bu alanı oluşturmak için gerekli zaman ve bu alanla bu zaman arasında
bulunabilecek çeşitli bağlantılar gibi birçok hesaplama göz önüne alınarak kuvvetten
bağımsız hareketin tüm tasarımlarını inceler” [1].
2
p = {( x, y ) : x + iy , x, y Î , i 2 = p Î }
şeklinde tanıtılmıştır [10]. 2004 yılında ise Harkin ve Harkin, bu çalışmayı göz
önüne alarak p Î için genelleştirilmiş kompleks sayı sisteminin bir-parametreli
ailesi üzerine çalışmışlardır [11].
j = { x + Jy : x, y Î , J 2 = p, p Î {-1, 0 1}} Ì
1 0,1 p
Holditch teoremi kinematiğin önemli teoremlerinden biridir. Holditch teoremi ilk kez
Hamnet Holditch [17] tarafından aşağıdaki gibi ifade edilmiştir:
gerekmeyen kapalı bir k X eğrisini çizer. Bu k ovali ile k X eğrisi arasında kalan
Holditch halkasının F yüzey alanı
F = p ab (1.1)
aFB + bFA
FX = - p vab (1.3)
a+b
5
aFB + bFA
FX = + ( c 2 - ab ) p v - cLAB (1.4)
a+b
şekl•nde b•r bağıntı mevcuttur. Burada v ; hareket•n dönme sayısı ve LAB ; AB doğru
F - FX = p v ( r 2 - R 2 ) (1.5)
6
D
dir, öyle ki R , X ve O noktaları arasındaki uzaklık, r de ABC üçgeninin çevrel
çemberinin yarıçapıdır.” Ayrıca, Pottmann [21]’de hareketli düzlemdeki, doğrusal
olmayan A = ( 0, 0 ) , B = ( b, 0 ) , C = ( c, d ) ve X = ( x, y ) noktalarının çizmiş olduğu
æ x c -b ö æ x cy ö y
FX = ç1 - + y ÷ FA + ç + ÷ FB + FC
è b bd ø è b bd ø d
(1.6)
æ c2 + d 2 bc ö
+ ç x 2 + y 2 - bx - y+ y ÷p v
è d d ø
olarak vermiştir.
şeklindedir.”
momenti ile ilgili birçok çalışma yapılmıştır. Bunlardan temel olanları aşağıdaki
gibidir:
T = 2p ab (1.8)
ve
aTB + bTA
TX = - 2p vab (1.10)
a+b
olarak hesaplamıştır.
ve
F = h 2 ( t0 ) p ab (1.12)
aFB + bFA
FX = - h 2 ( t0 ) p vab
a+b
Yüce ve Kuruoğlu [26], Her"ng [20] ve Pottmann [21] tarafından ver"len çalışmaların
homotet"k hareketlerdek" karşılığını araştırmışlar ve sırasıyla,
F - FX = h 2 ( t0 ) p v ( R 2 - r 2 )
ve
æ x c -b ö æ x cy ö y
FX = ç1 - + y ÷ FA + ç + ÷ FB + FC
è b bd ø è b bd ø d
æ c +d
2 2
bc ö
+ ç x 2 + y 2 - bx - y + y ÷ h 2 ( t0 ) p v
è d d ø
n
2.1. Öklid Uzayında Temel Kavramlar
Tanım 2.1.1. A, boş olmayan b•r cümle ve K c•sm• üzer•nde b•r vektör uzayı V
olsun. Eğer "P, Q Î A •ç•n
f : A´ A ® V
( P, Q ) ® f ( P, Q ) = PQ
1. "P, Q, R Î A için f ( P, Q ) + f ( Q, R ) = f ( P, R )
vardır [29].
Tanım 2.1.2. K c•sm• üzer•nde •k• vektör uzayı V1 ve V2 olsun. V1 ve V2 •le b•rleşen
y :V1 ® V2
( )
PQ ® y PQ = f ( P ) f ( Q )
12
Tanım 2.1.3. V = n
olmak üzere "OP = a Î n
ve "OQ = b Î n
vektörler ç n
f dönüşümü
f : A´ A ® V
( P, Q ) ® f ( P, Q ) = PQ = b - a
Tanım 2.1.5. n
, n - boyutlu standart reel vektör uzayında x = ( x1 , x2 ,.....xn ) ve
, : n
´ n
®
n
( x, y ) ® x, y = å xi yi
i =1
n
şekl nde tanımlanan ç çarpıma ’de standart ç çarpım veya Ökl d ç çarpımı
den r.
n
Tanım 2.1.6. , n - boyutlu Ökl d ç çarpım uzayı V le b rleşt r lm ş b r Ökl d
d: n
´ n
®
( X ,Y ) ® d ( X ,Y ) = Y - X
n
şekl nde tanımlanan d fonks yonuna Ökl d uzayında uzaklık fonks yonu ve
Y-X reel sayısına da X le Y noktaları arasındak uzaklık den r. Bu şek lde
n n
Tanım 2.1.7. 1 ve 2 , sırasıyla, V1 ve V2 , n - boyutlu ç çarpım uzayları le
b rleşen b rer Ökl d uzayı olsunlar. B r
f: 1
n
® n
2
y (a ) ,y ( b ) = a , b
y :V1 ® V2
n
Tanım 2.1.8. n - boyutlu Ökl d uzayının zometr ler nden b r f olmak üzere
n
’dek b r { x1 , x2 ,......., xn } d k koord nat s stem ne göre f zometr s n n matr ssel
é X ¢ù é A C ù é X ù
ê 1 ú = ê0 1ú ê 1 ú
ë û ë ûë û
14
veya
X ¢ = AX + C
n
yazılır. O halde f "zometr"s"ne , n - boyutlu Ökl"d uzayında b"r hareket den"r. f
hareket"ne, det A = 1 "se d"rekt hareket ve det A = -1 "se karşıt hareket den"r [29].
Tanım 2.1.9. n
, n - boyutlu Ökl"d uzayının b"r f "zometr"s" "ç"n f ( O ) = O
n
’de başlangıç noktası O olan b"r d"k koord"nat s"stem" { x1 , x2 ,......., xn } olsun.
f: n
® n
"zometr"s" O noktası etrafındak" b"r dönme "se f "zometr"s"n"n bu d"k
koord"nat s"stem"ne göre "fades"
X ¢ = AX
şekl"nded"r. Burada A Î O ( n ) ve X , X ¢ Î n
d"r [29].
Tanım 2.1.10. n
, n - boyutlu Ökl"d uzayının b"r f "zometr"s" ve "X Î n
"ç"n
n
’de başlangıç noktası O olan b"r d"k koord"nat s"stem" { x1 , x2 ,......., xn } olsun.
® "zometr"s" C = ( c1 , c2 ,......., cn ) Î
n n n
f: noktası "le bell" olan b"r öteleme
é X ¢ù é I n C ù é X ù
ê 1 ú = ê 0 1úê 1 ú
ë û ë ûë û
15
veya
X¢ = X +C
d r [29].
u j (t + T ) = u j (t ) , j = 1, 2
j ( t + T ) = j ( t ) + 2p v
sah"p hareketl" ve sab"t "k" düzlem olsun. Hareketl" düzlemdek" herhang" b"r X
noktasının, sırasıyla, hareketl" ve sab"t s"steme göre "fadeler" x = x1 + ix2 ve
x ¢ = ( x - u¢ ) eiq
dx
Vr¢ = = xeiq ,
dt
dx¢
Va¢ = = -ueiq + iq ( x - u ) eiq + xeiq
dt
ve
df x
V f¢ = = -ueiq + iq ( x - u ) eiq
dt
eş#tl#kler# #le ver#len hızlara, sırasıyla, relat#f, mutlak ve sürüklenme hızı den#r [2].
Va¢ = V f¢ + Vr¢
şeklindedir [2].
u2 u1
q1 = u1 + , q2 = u2 - (2.1)
q q
V f¢ = iq ( x - q )eiq (2.2)
Teorem 2.2.4. QX pol ışını !le V f¢ sürüklenme hız vektörü kompleks düzlemde
V f¢ = q QX
şekl!nded!r [2].
Bu bölümde Müller [23, 27] tarafından ver!len hareketl! kompleks düzlemde, sab!t
b!r X noktasının sab!t düzlemde ç!zd!ğ! yörünge eğr!s!n!n sınırladığı bölgen!n alanı
19
Teorem 2.2.8. X noktası hareketl• kompleks düzlemde sab•t b•r nokta olmak üzere
X noktasının ç•zd•ğ• yörünge eğr•s•n•n sınırladığı bölgen•n alanı
t t
11 11
( 1 2 2 1 ) ò [ x¢, dx¢]
2 tò0
FX = x ¢dx ¢ - x ¢ dx ¢ = (2.3)
2 t0
şekl•nded•r [30].
Tanım 2.2.9. P pol noktalarının hareketl• düzlemde ç•zd•ğ• pol eğr•s•n•n ağırlık
merkez•ne Ste•ner noktası den•r ve S = ( s1 , s2 ) olmak üzere
t1 t1
2a s1 = 2ò q1dq - ò du2
t0 t0
t1 t1
(2.4)
2a s2 = 2ò q2 dq - ò du1
t0 t0
şekl•nde hesaplanır. Ste•ner noktası •lk kez Jakob Ste•ner tarafından bulunmuştur [2,
18].
a
FX = FO +
2
(x1
2
+ x2 2 - 2 x1s1 - 2 x2 s2 ) (2.5)
d•r [27].
20
Ş!md! özel olarak FX alanı sab!t kabul ed!ls!n. Bu durumda, (2.5) denklem! göz
önüne alınırsa aşağıdak! teorem ver!leb!l!r.
z¢ = l x¢ + m y¢ (2.6)
denklemi bulunur. Burada (2.3) denklemi, Z noktasının çizdiği yörünge alanı için
kullanılır ve (2.6) ve (2.7) denklemleri yardımıyla Bölüm 2.2.1.’deki işlemlere
benzer işlemler yapılırsa aşağıdaki teorem verilebilir.
dir [23].
a
FXY = FO +
2
(x y
1 1 + x2 y2 - ( x1 + y1 ) s1 - ( x2 + y2 ) s2 ) (2.9)
a
FZ = l FX + m FY - lm d 2 (2.10)
2
FX = FY (2.11)
a
FX - FZ = lm d 2 (2.12)
2
boyunca E düzlem•nde sab•t uzunluklu b•r XY doğru parçası üzer•nde sab•t b•r
nokta Z olsun. Bel•rl• b•r zaman aralığında XY k•r•ş• b•r k X eğr•s•n• ç•zerken Z
noktası da başka b•r kZ eğr•s• ç•zer. Bu •k• eğr• arasında kalan alan, hareket•n dönme
vektörü yardımıyla {a1 , a2 , a3} dik çatısı verilsin. O halde e1 ile a2 vektörleri
arasındaki açı y , e1¢ ile a2¢ vektörleri arasındaki açı y ¢ olmak üzere
a1 = - siny e1 + cosy e2
(2.13)
a2 = cosy e1 + siny e2
ve
XY doğru parçası üzerinde olmayan E hareketli kompleks düzlemde sabit bir nokta
Z olsun. Bu durumda Z noktasının XY doğru parçasına uzaklığı c olmak üzere Z
ve X , Y noktalarının yer vektörleri arasındaki ilişki, vektörel işlemler yardımıyla
z = a x + b y + ca2 (2.16)
şeklinde yazılır. Aynı zamanda (2.13), (2.14), (2.15) ve (2.16) denklemleri göz önüne
alınırsa bu yer vektörlerinin sabit düzleme göre ifadeleri
z¢ = a x¢ + b y¢ + ca2¢ (2.17)
t1
L = ò rdj (2.20)
t0
24
eşitliği ile verilir. Burada r , g doğrusunun orijine olan uzaklığıdır. [19]. Ayrıca ( Q )
hareketli pol eğrisinin Q1Q2 doğru parçasının g doğrusu üzerine dik izdüşümünün
t1
bölgen"n alanı
bFX + aFY d
FZ = - ( ab - c 2 ) + cLXY (2.22)
a+b 2
bFX + aFY a
FZ = - abd 2 (2.23)
a+b 2
25
t1
TX = ò x¢ dq
2
(2.24)
t0
şekl#nded#r [23].
O halde (2.1), (2.4) ve (2.24) denklemler# göz önüne alınırsa aşağıdak# teorem
ver#leb#l#r.
d#r [23].
Ş#md# özel olarak (2.25) denklem#nde ver#len TX kutupsal atalet moment# sab#t kabul
ed#ls#n. Bu durumda (2.25) denklem#nden aşağıdak# teorem ver#leb#l#r.
26
•l•şk•,
z¢ = l x¢ + m y¢ (2.26)
şeklindedir [23].
TXY = TO + d ( x1 y1 + x2 y2 - ( x1 + y1 ) s1 - ( x2 + y2 ) s2 ) (2.28)
27
TX = TY (2.30)
noktalardan oluşan XY doğru parçası üzer•nde sab•t b•r nokta Z olsun. Bel•rl• b•r
zaman aralığında XY k•r•ş• b•r k X eğr•s•n• ç•zerken Z noktası da başka b•r kZ eğr•s•
TX - TZ = lmd d 2 (2.31)
d•r [23].
28
ve
yazılabilir [31]. Ayrıca (2.19), (2.20) ve (2.21) denklemleri göz önüne alınırsa
aşağıdaki teorem verilebilir.
d
TZ = a TX + b TY +
2
(c 2
- ab d 2 ) + cLXY (2.34)
29
sah"p hareketl" ve sab"t "k" düzlem olmak üzere hareketl" düzlem"n I. bölges"nde
ver"len herhang" b"r X noktasının, sırasıyla, hareketl" ve sab"t düzlemlere göre yer
vektörler" x = x1 + jx2 ve x¢ = x1¢ + jx2¢ (j 2
= 1, j ¹ ±1) olmak üzere h"perbol"k
x ¢ = ( x - u¢ ) e j b
ötelemeden "baret olacağı "ç"n hareket boyunca b ¹ 0 olduğu göz önüne alınır [8].
Ayrıca aks" bel"rt"lmed"kçe bundan sonrak" "şlemler h"perbol"k düzlem"n I. bölges"
göz önüne alınarak yapılmıştır.
dx
Vr¢ = = xe j b ,
dt
dx¢
Va¢ = = -ue jb + j b ( x - u ) e jb + xe jb
dt
31
ve
df x
V f¢ = = -ue jb + j b ( x - u ) e jb
dt
eş!tl!kler! !le ver!len hızlara, sırasıyla, relat!f, mutlak ve sürüklenme hızı den!r [8].
Va¢ = V f¢ + Vr¢
şeklindedir [8].
üzere
u2 u1
q1 = u1 + , q2 = u2 + (2.36)
b b
Ayrıca h!perbol!k düzlemdek! hareket boyunca sürüklenme hız vektörü pol noktası
c!ns!den
V f¢ = j b ( x - q )e j b (2.37)
şekl!nde yazılab!l!r.
32
V f¢ = b QX
şekl$nded$r [8].
Ş$md$ Yüce ve Kuruoğlu tarafından [28]’de ver$len h$perbol$k düzlemde sab$t b$r X
noktasının ç$zd$ğ$ yörünge eğr$s$n$n sınırladığı bölgen$n alanı ve bu alan $ç$n $fade
ed$len Hold$tch teorem$ ver$lm$şt$r.
t1 t1
2a s1 = 2 ò q1d b - ò du2
t0 t0
t1 t1
(2.38)
2a s2 = 2 ò q2 d b - ò du1
t0 t0
şek•lde hesaplanır.
a
FX = FO +
2
(x
1
2
- x2 2 - 2 x1s1 + 2 x2 s2 ) (2.39)
d•r [28].
Ş•md• (2.39) denklem•yle ver•len FX alanı sab•t kabul ed•ls•n. Bu durumda aşağıdak•
teorem ver•leb•l•r.
z¢ = l x¢ + m y¢ (2.40)
denklemi bulunur.
şeklindedir [28].
a
FXY = FO +
2
(x y
1 1 - x2 y2 - ( x1 + y1 ) s1 + ( x2 + y2 ) s2 ) (2.43)
XY doğru parçası üzer•nde sab•t b•r Z noktası ver•ls•n. Bel•rl• b•r zaman aralığında
XY k•r•ş• b•r k X eğr•s•n• ç•zerken Z noktası da başka b•r kZ eğr•s• ç•zer. Bu •k• eğr•
arasında kalan alan, hareket•n Lorentz anlamda dönme açısına ve X , Y , Z noktaları
arasındak• uzaklığa bağlıdır [28].
Bu bölümde Yüce [33] tarafından Lorentz düzleminde verilen bir doğrunun zarf
eğrisinin uzunluğu kullanılarak Yüce ve Kuruoğlu [34] tarafından verilen doğrusal
olmayan üç nokta için Holidtch teoremi hiperbolik düzlem için ifade edilmiştir.
x1 = r coshhy - r sinhy
(2.45)
x2 = r sinhhy - r coshy
t1
L = ò ( r - r ) dy (2.46)
t0
36
t1
L = - ò qdy + LQ (2.47)
t0
olarak elde edilir. Burada q , Q pol noktasının doğruya olan uzaklığı ve LQ ise
şeklinde olup ( Q ) hareketli pol eğrisinin Q1Q2 doğru parçasının g doğrusu üzerine
Diğer taraftan H hareketli düzleminin a3 normal vektörü ile birlikte {a1 , a2 , a3 } dik
çatısı verilsin. O halde, h1 ile a2 vektörleri arasındaki açı y ve h1¢ ile a1¢ vektörleri
a1 = sinhy h1 + coshy h2
(2.49)
a2 = coshy h1 + sinhy h2
ve
( )
da1¢ = coshy ¢h1¢ + siny ¢h2¢ dy ¢
(2.51)
da¢ = ( sinhy ¢h ¢ + coshy ¢h ¢ ) dy ¢
2 1 2
elde edilir.
a
FZ = l FX + m FY - lm d 2 (2.53)
2
olarak indirgenir. Bu formül ise (2.42) denkleminde verilen doğrusal üç nokta için
alan formülü ile aynıdır. Dolayısıyla (2.52) denklemi (2.53) denkleminin daha genel
halidir.
38
Ş•md• Yüce ve Kuruoğlu tarafından [35]’de ver•len Lorentz düzlem•nde sab•t b•r X
noktasının sab•t düzlemde ç•zd•ğ• yörünge eğr•s•n•n sınırladığı bölgen•n kutupsal
atalet moment• h•perbol•k düzlem •ç•n elde ed•lm•şt•r. Ayrıca h•perbol•k düzlem •ç•n
b•r-parametrel• düzlemsel hareket boyunca Hold•tch-t•p• teorem ver•lm•şt•r.
t1
TX = ò x¢ dq
2
(2.54)
t0
d•r [35].
şekl•nded•r [35].
Ş•md• özel olarak (2.55) denklem•ndek• TX kutupsal atalet moment• sab•t kabul
ed•ls•n. Bu durumda aşağıdak• teorem ver•leb•l•r.
39
z¢ = l x¢ + m y¢ (2.56)
dir [35].
TXY = TO + d ( x1 y1 - x2 y2 - ( x1 + y1 ) s1 + ( x2 + y2 ) s2 ) (2.58)
40
TX = TY (2.59)
eş•tl•ğ• yazılab•l•r. Böylece (2.57), (2.58) ve (2.59) denklemler• göz önüne alınırsa
aşağıdak• teorem ver•leb•l•r.
X ve Y olmak üzere XY doğru parçası üzer•nde sab•t b•r nokta Z olsun. Bel•rl• b•r
zaman aralığında XY k•r•ş• b•r k eğr•s•n• ç•zerken Z noktası da başka b•r kZ eğr•s•
ç•zer. Bu •k• eğr•n•n ç•zd•ğ• yörüngeler•n kutupsal atalet momentler• arasındak• fark,
hareket•n dönme açısına ve X , Y , Z noktaları arasındak• uzaklığa bağlıdır [35].
ve
41
( )
da1¢ = coshy ¢h1¢ + siny ¢h2¢ dy ¢
(2.61)
da¢ = ( sinhy ¢h ¢ + coshy ¢h ¢ ) dy ¢
2 1 2
yazılabilir.
O halde Bölüm 2.3.3.’deki alanlar için yapılan işlemlere benzer işlemler yardımıyla
aşağıdaki teorem verilebilir.
d
TZ = a TX + b TY +
2
(c 2
- ab d 2 ) + cLXY (2.62)
olarak indirgenir. Bu formül ise (2.57) denkleminde verilen doğrusal üç nokta için
kutupsal atalet momenti formülü ile aynıdır. Dolayısıyla (2.62) denklemi (2.63)
denkleminin daha genel halidir.
42
sah#p hareketl# ve sab#t #k# Gal#le düzlem# olsun. Hareketl# düzlemde ver#len herhang#
b#r X noktasının, sırasıyla, hareketl# ve sab#t s#steme göre #fades# x = x1 + e x2 ve
x ¢ = ( x - u¢ ) eeg
dg
çakışık kabul ed!lm!şt!r. =g =0 olduğunda hareket ötelemeden !baret
dt
olacağından g ¹ 0 olarak alınmıştır [9].
dx
Vr¢ = = xeeg ,
dt
dx¢
Va¢ = = -ueeg + eg ( x - u ) eeeg + xeeg
dt
ve
df x
V f¢ = = -ueeg + eg ( x - u ) eeg
e
dt
şekl!nded!r [9].
Va¢ = V f¢ + Vr¢
şeklindedir [9].
44
u2
q1 = u1 + , q2 = q2 (g ( t ) ) , g Î (2.64)
qp
#l#şk#
V f¢ = q QX
şekl#nded#r [9].
t1 t1
olarak tanımlanır.
Teorem 2.4.7. G hareketl! Gal!le düzlem!nde ver!len sab!t b!r X noktasının sab!t
düzlemde ç!zd!ğ! yörünge eğr!s!n!n sınırladığı bölgen!n alanı
a
FX = F0 +
2
(x1
2
- 2 x1s1 ) (2.66)
şekl!nded!r.
Ş!md! özel olarak FX alanı sab!t kabul ed!ls!n. Bu durumda (2.66) denklem! göz
önüne alınarak aşağıdak! teorem ver!leb!l!r.
Teorem 2.4.8. Gal!le düzlem!nde b!r hareket boyunca aynı FX alanına sah!p bütün
X noktaları sab!t düzlemde b!r Gal!le çember! (cycle) üzer!nde bulunur. Bu Gal!le
çember! Ökl!d düzlem!nde b!r parabole karşılık gel!r. Bu Gal!le çember!n!n (cycle)
tepe noktası Ste!ner doğrusu üzer!nde bulunur.
46
z¢ = l x¢ + m y¢ (2.67)
denklemi bulunur.
O halde Bölüm 2.2.2. ve Bölüm 2.3.2.’deki alan işlemlerine benzer işlemler yapılırsa
aşağıdaki teorem verilebilir.
şeklinde verilir.
a
FXY = FO +
2
(x y -(x
1 1 1 + y1 ) s1 ) (2.70)
47
şekl•nde hesaplanır.
b•r Z noktası ver•ls•n. Bel•rl• b•r zaman aralığında XY k•r•ş• b•r k X eğr•s• ç•zerken
Z noktası da başka b•r kZ eğr•s• ç•zer. Bu •k• eğr• arasında kalan alan, hareket•n
vektörleri ile a1 , a2 vektörleri arasındaki ilişkiyi yazmak için g1 ile a2 arasındaki açı
y olmak üzere
a1 = g2
(2.71)
a2 = g1 +y g2
bağıntısı yazılabilir. (2.71) denklemine benzer olarak sabit G¢ Galile düzleminde g1¢ ,
a1¢ = g2¢
(2.72)
a2¢ = g1¢ +y ¢g2¢
yazılabilir. Burada g1¢ ile a2¢ arasındaki y ¢ açısı Galile düzlemindeki hareketin
açısıdır. (2.72) denkleminin diferensiyeli alınırsa,
( )
da1¢ = g1¢ +y ¢g2¢ dy ¢
(2.73)
da¢ = (y ¢ g ¢ + g ¢ ) dy ¢
2 1 2
elde edilir.
OR = OX + XR (2.74)
OY = OX + XY (2.75)
XR = b XY , b Î (2.76)
ve
OR = a OX + b OY
O
z = a x + b y + ca2 (2.77)
49
Galile düzlemine göre ifadeleri, sırasıyla, x¢, y¢, z¢ ve a2¢ olmak üzere
z¢ = a x¢ + b y¢ + ca2¢ (2.78)
elde edilir.
O halde Bölüm 2.2.3. ve Bölüm 2.3.3.’deki işlemlere benzer işlemler yapılırsa Galile
düzleminde bir-parametreli düzlemsel hareket boyunca doğrusal olmayan üç nokta
için Holditch teoremi aşağıdaki gibi verilebilir.
d
FZ = a FX + b FY +
2
(c 2
- ab d 2 ) + cLXY (2.80)
a
FZ = l FX + m FY - lm d 2 (2.81)
2
olarak indirgenir. Bu formül ise Galile düzleminde doğrusal üç nokta için alan
formülü ile aynıdır. Dolayısıyla (2.80) denklemi (2.81) denkleminin daha genel
halidir.
Teorem 2.4.13. X noktası hareketl" Gal"le düzlem"nde sab"t b"r nokta olmak üzere
X noktasının ç"zd"ğ" yörüngen"n kutupsal atalet moment"
t1
TX = ò x¢ dq
2
(2.82)
t0
şekl"nded"r.
(2.82) denklem" kullanılarak Bölüm 2.4.2’dek" alanlar "ç"n yapılan benzer "şlemler
kutupsal atalet moment" "ç"n yapılırsa aşağıdak" teoremler ver"leb"l"r.
Teorem 2.4.14. G hareketl" düzlemde ver"len sab"t b"r X noktasının sab"t düzlemde
ç"zd"ğ" yörünge eğr"s"n"n sınırladığı bölgen"n kutupsal atalet moment"
şekl•nded•r.
Teorem 2.4.15. Gal•le düzlem•nde b•r hareket boyunca aynı TX kutupsal atalet
moment•ne sah•p yörünge eğr•ler•n• ç•zen bütün X noktaları sab•t düzlemde b•r
cycle (Ökl•d düzlem•nde parabol) üzer•nde bulunur. Bu Gal•le çember•n•n (cycle)
tepe noktası Ste•ner doğrusu üzer•nde bulunur.
z¢ = l x¢ + m y¢ (2.84)
olarak verilebilir.
şeklindedir.
TXY = TO + d ( x1 y1 - ( x1 + y1 ) s1 ) (2.86)
şekl"nde bulunur.
TX = TY (2.87)
sab"t b"r Z noktası ver"ls"n. Bel"rl" b"r zaman aralığında XY k"r"ş" b"r k X eğr"s"n"
ç"zerken Z noktası da başka b"r kZ eğr"s" ç"zer. Bu "k" eğr"n"n ç"zd"ğ" yörünge
eğr"ler"n"n sınırladığı bölgen"n kutupsal atalet momentler" arasındak" fark, hareket"n
dönme açısına ve X , Y , Z noktaları arasındak" uzaklığa bağlıdır.
yazmak için g1 ile a2 arasındaki açı y ve g1¢ ile a2¢ arasındaki açı y ¢ olmak üzere
(2.72) ve (2.73) denklemlerinden
a1¢ = g2¢
(2.88)
a2¢ = g1¢ +y ¢g2¢
ve
( )
da1¢ = g1¢ +y ¢g2¢ dy ¢
(2.89)
da¢ = (y ¢ g ¢ + g ¢ ) dy ¢
2 1 2
elde edilir.
Ayrıca XY doğru parçası üzerinde olmayan G hareketli düzlemde sabit bir nokta Z
olmak üzere (2.78) denkleminden
z¢ = a x¢ + b y¢ + ca2¢ (2.90)
eşitliği yazılabilir.
d
TZ = a TX + b TY +
2
(c 2
- ab d 2 ) + cLXY (2.91)
54
olarak indirgenir. Bu formül ise doğrusal üç nokta için verilen kutupsal atalet
momenti formülü ile aynıdır. Dolayısıyla (2.91) denklemi (2.92) denkleminin genel
halidir.
BÖLÜM 3. GENELLEŞTİRİLMİŞ KOMPLEKS SAYI SİSTEMİ
VE BİR-PARAMETRELİ DÜZLEMSEL HAREKET
Bir kompleks sayı x + iy şeklinde ifade edilir ve i imajiner birim olmak üzere
Genelleştirilmiş kompleks sayı sistemi ise Yaglom tarafından tanıtılmıştır [10]. Öklid
geometrisinde kompleks sayılar nasıl bir rol oynuyorsa genelleştirilmiş kompleks
sayılar da Cayley-Klein geometride o rolü oynar [10, 41]. Daha sonra ise Harkin ve
Harkin, bu çalışmayı göz önüne alarak genelleştirilmiş kompleks sayı sisteminin bir-
parametreli ailesi üzerine çalışmıştır [11].
!k!l!ler!nden oluşur. Burada i 2 y!ne b!r sıralı !k!l! olacak şek!lde i 2 = ( p, q ) şekl!nde
tanımlıdır ve bu sayı s!stem! özel olarak ord!nary, dual ve double sayıları !çer!r.
double sayı
s•stem•
dual sayı
ord•nary sayı s•stem•
s•stem•
Tanım 3.1.1. reel sayılar cümlesi (+) ve (.) çarpma işlemlerine göre bir
p = {( x, y ) : x, y Î , i 2 = p}
Å: p ´ p ® p
iç işlemi
Z1 Å Z 2 = ( x1 , y1 ) Å ( x2 , y2 ) = ( x1 + x2 , y1 + y2 ) = ( x1 + x2 ) + i ( y1 + y2 )
58
ZÅX =Z
’de Å işleminin birim elemanı (etkisiz elemanı) denir ve 0 = (0,0) ile gösterilir.
Z ÅW = 0
Değ"şme Özell"ğ": Z1 Å Z2 = Z2 Å Z1 ,
B"rleşme Özell"ğ": Z1 Å ( Z 2 Å Z 3 ) = ( Z1 Å Z 2 ) Å Z 3 .
M p (, ) : p ´ p ® p
59
iç işlemi
M p (Z , Y ) = Z
M p (,) işleminin birim elemanı (etkisiz elemanı) denir ve 1 = (1, 0) ile gösterilir.
M p (Z , Z -1 ) = 1
Dağılma Özell"ğ": M p ( Z1 , ( Z 2 Å Z 3 ) ) = M p ( Z1 , Z 2 ) Å M p ( Z1 , Z 3 ) .
a. Z1 Å Z 2 = Z1 Å Z 2 ,
b. Z1 = Z1 ,
c. M p (Z1 , Z2 ) = M p (Z1 , Z2 ) ,
æ Z1 ö Z1
d. Z2 ¹ 0 olmak üzere ç ÷= .
è Z2 ø Z2
p = ´
Tanım 3.1.21. x ve y reel sayılar olmak üzere bir genelleştirilmiş kompleks sayı
Z p
= M p (Z , Z ) = x 2 - py 2 (3.2)
2
a. Z1 p
= M p ( Z1 , Z1 ) , Z1 p = M p ( Z1 , Z1 )
b. M p ( Z1 , Z 2 ) = Z1 p
Z2 p
p
Z1 Z1
c. Z2 ¹ 0 olmak üzere = p
.
Z2 p
Z2 p
z1 , z2 p ( (
= Re M p z1 , z2 )) = Re ( M ( z ,z )) = x y - px y
p
1 2 1 1 2 2 (3.3)
( x1 - x2 ) - p ( y1 - y2 )
2 2
Z1 - Z 2 p = (3.4)
şeklinde hesaplanır.
63
yarıçaplı çember
( x - a) - p ( y - b)
2 2
= r2 (3.5)
p
O halde son tanımdan yola çıkarak p ’n#n özel durumları #ç#n genelleşt#r#lm#ş
kompleks düzlemde b#r#m çemberler aşağıdak# g#b# ver#leb#l#r.
b#r#m el#psler elde ed#l#r. Böylel#kle p ( p < 0) kompleks sayı s#stem# el#pt#k
kompleks sayı s#stem#ne karşılık gel#r. Özel olarak p = -1 olarak seç#l#rse b#r#m
B"l"nd"ğ" üzere Ökl"d düzlemde b"r çember "k" farklı yolla tanımlanab"l"r. İlk tanım
şöyled"r: “Sab"t b"r M noktasından sab"t r uzaklığındak" noktaların geometr"k yer"
b"r çemberd"r”. İk"nc" tanım "se: “Sab"t yönlü b"r a açısını gören AB doğru
parçasının uç noktalarının geometr"k yer" b"r çember bel"rt"r” şekl"nded"r. Ökl"d
düzlem"ndek" bu "k" çember tanımı p = 0 "ç"n Gal"le düzlem"nde farklı cümleler"
tanımlar. İlk çember tanımından Şek"l 3.3’dek" g"b" x = ±1 doğruları oluşur. Bu
noktalar cümles"ne Gal"le düzlem"nde çember (c rcle) adı ver"l"r ve bu çemberler
"ç"n eğr"l"kten bahsed"lemez. İk"nc" tanıma göre "se bu noktalar cümles" Gal"le
çember" (cycle) olarak adlandırılır ve bu çember (cycle), Ökl"d düzlem"nde b"r
parabole karşılık gel"r. Bu parabolün (cycle) denklem"
y = ax2 + 2bx + c
h!perbol!k kompleks sayı s!stem!ne karşılık gel!r. Özel olarak p = 1 olarak alınırsa
genelleşt!r!lm!ş kompleks düzlem !y! b!l!nen h!perbol!k düzleme karşılık gel!r.
H!perbol!k kompleks düzlem !se Şek!l 3.4’ten görüleceğ! g!b! dört bölgeye ayrılır
[11].
•le çember•n kes•m noktası olsun. Şek•l 3.5’tek• g•b• Z noktasının p - argument•
(q ) , OM
p ve ON yarıçapları, MN yayı ve OMN taralı bölges• ver•ls•n.
ì 1
ï (
tan -1 s p , ) p<0
ï p
ï
q p = ís , p=0 (3.6)
ï 1
ï
ïî p
(
tanh -1 s p , ) p < 0 (I. ve III. bölge)
¥
p n 2 n+1
qp = å s , s p < 1.
n = 0 2n + 1
Şek•l 3.6. H•perbol•k ve parabol•k kompleks düzlemlerde gen•şlet•lm•ş açısal ölçü [11]
tr"gonometr"k fonks"yonları
ï (
ìcos q p
p ), p<0
ï
cos pq p = í1, p = 0 (I. bölge)
ï
(
ïîcosh q p p ), p > 0 (I. bölge)
ì 1
ï
p
sin q p( )
p , p<0 (3.7)
ï
ï
sin pq p = íq p , p = 0 (I. bölge)
ï
ï 1 sinh q p
ïî p
( )
p , p > 0 (I. bölge)
QM NL
şekl"nde ve = oranı yardımıyla p - tanjant ( tan p ) fonks"yonu
OM OL
sin pq p
tan pq p = . (3.8)
cos pq p
d d
(cos pa ) = p sin pa , (sin pa ) = cos pa (3.9)
da da
¥ ¥
pn 2n pn
cos pq p = å q p ve sin pq p = å q p2 n+1.
n =0 ( 2n ) ! n =0 ( 2 n + 1) !
69
şekl•nded•r [11].
iq p
e = cos pq p + i sin pq p (3.10)
şekl•nded•r [11].
iq p
Z = rp (c os pq p + i sin pq p ) = rp e (3.11)
iq p
Tanım 3.1.32. p genelleşt•r•lm•ş kompleks düzlemde e tarafından tanımlanan
p - dönme matr•s•
écos pq p p sin pq p ù
A(q p ) = ê ú (3.12)
ëêsin pq p cos pq p ûú
şekl•nded•r.
iq iq p
z1e p , z2e = z1 , z2 p
(3.13)
p
i i
cos p IIq p = cos p Iq p , cos p IIIq p = - cos p Iq p , cos p IV q p = - cos p Iq p ,
p p
p p
sin p IIq p = sin p Iq p , sin p IIIq p = - sin p Iq p , sin p IV q p = - sin p Iq p
i i
iq iq
1. [ae p , be p ] = [a, b]
(3.15)
1
( )
2. [a, ib] = ab + ab = a1b1 - pa2b2 .
2
a1 a 2
Burada [a, b] sembolü [a , b] = = a1b2 - a 2b1 determ"nantının yer"ne
b1 b2
kullanılmıştır [13].
hareket tanıtılmıştır.
ve sab"t "k" düzlem olmak üzere hareketl" düzlemde ver"len herhang" b"r X
noktasının, sırasıyla, hareketl" ve sab"t s"steme göre yer vektörler"
x¢ = ( x - u¢ ) e
iq p
(3.17)
j = { x + Jy
J : x, y Î , J 2 = p, p Î {-1, 0 1}} Ì
1 0,1 p düzlem#nde çalışmışlardır [16].
dx
Vr = =x (3.18)
dt
dx¢
Va = = -u + iq p ( x - u ) + x (3.19)
dt
V f = -u + iq p ( x - u ) (3.20)
yazılsın. Bu durumda (3.18) denklem• yardımıyla sab•t düzleme göre relat•f hız
vektörü,
Vr¢ = Vr e
iq p iq p
= xe , (3.21)
+ iq p ( x - u ) e
iq p iq p iq p iq
Va¢ = Va e = -ue + xe p , (3.22)
+ iq p ( x - u ) e
iq p iq p iq p
V f¢ = V f e = -ue (3.23)
harekette bir noktanın mutlak, sürüklenme ve relatif hız vektörleri arasındaki ilişki
şeklindedir [12].
vektörler• sıfırdır. Yan• bu noktaların her •k• düzleme göre de hızları eş•tt•r. Bu
noktalar Q = ( q1 , q2 ) Î p şekl•nde göster•lmek üzere genelleşt•r•lm•ş kompleks
74
+ iq p ( x - u ) e
iq p iq p
V f¢ = -ue =0
-u + iq p ( x - u ) = 0
u
ix = iu +
qp
u2 u1
q1 = u1 + , pq2 = pu2 + (3.25)
qp qp
u2
Özel olarak p = 0 olarak seç!l!rse q1 = u1 + , q2 = q2 (g ( t ) ) , g Î olacak
qp
şek!lde pol doğruları oluşur [9].
hareket!n!n t anındak! pol (kutup) noktası, dönme polü veya an" dönme merkez"
den!r [12].
Teorem 3.2.4. p genelleşt!r!lm!ş kompleks düzlemde açısal hızı sıfır olmayan b!r
harekette, her t anında, sürüklenme hızı sıfır olan yan! her !k! düzlemde de sab!t
kalan b!r tek nokta (pol noktası) vardır [12].
Ş!md! V f¢ sürüklenme hız vektörü, pol noktaları c!ns!nden yen!den !fade ed!ls!n.
(3.23) denklem!nde (3.25) denklem! göz önüne alınırsa sürüklenme hız vektörü pol
noktaları c!ns!nden
iq p
V f¢ = iq p ( x - q)e (3.26)
şekl!nde yazılab!l!r.
hareket boyunca QX pol ışını !le V f¢ sürüklenme hız vektörü b!rb!r!ne d!kt!r.
QX = ( x - q ) e
iq p
QX ,V f¢
p
= ( x - q ) eiq , iq p ( x - q)eiq
p p
p
(3.27)
QX ,V f¢
p
= ( x - q ) , iq p ( x - q) p
76
QX ,V f¢
p
= ( x1 - q1 , x2 - q2 ) , ( p ( x2 - q2 ) , x1 - q1 ) p q p
= p ( x1 - q1 )( x2 - q2 ) - p ( x2 - q2 )( x1 - q1 )q p
=0
sürüklenme hız vektörünün uzunluğu •le QX pol ışınının uzunluğu arasındak• •l•şk•
Vf ¢ = p q p QX
p p
şekl•nded•r.
Vf ¢
iq iq p
= iq p ( x - q)e p , iq p ( x - q)e
p p
Vf ¢ = iq p ( x - q ),
) iq p ( x - q)
p p
= qp ( p(x 2 - q2 ) , x1 - q1 ) , ( p ( x2 - q2 ) , x1 - q1 )
p
p 2 ( x2 - q2 ) - p ( x1 - q1 )
2 2
= qp
Vf ¢ = p q p QX (3.28)
p p
V f ¢ = q p QX
p p
Sonuç 3.2.8. p = 0 özel durumu •ç•n •şlem yapılırsa Gal•le düzlem•ndek• özel
uzaklık tanımından
V f ¢ = q p QX
p p
•ç•n
boyunca hareketl• düzlemdek• p ¹ 0 •ç•n pol eğr•s• ( p = 0 •ç•n pol doğrusu) sab•t
düzlemdek• pol eğr•s• (pol doğrusu) üzer•nde kaymaksızın hareket eder.
İspat: Teorem 3.2.9.’dan dolayı her t anında pol eğr•ler•n•n (pol doğrularının)
hızları aynıdır. Ayrıca (Q) pol eğr•s•n•n (doğrusunun) [ t0 , t1 ] aralığına karşılık gelen
ds = Vr¢ dt
p
arasındak• yay-uzunluğu
ds¢ = Va¢ dt
p
ds¢ = ds
hareket için p ¹ 0 için ( Q ) hareketli pol eğrisinin dq p kütle elementi ile örtüldüğü
kabul edilsin. ( Q ) hareketli pol eğrisinin ağırlık merkezine Steiner noktası denir ve
79
t1 t1
ò qdq p
t0
ò du
t0
s= t1
- t1
(3.30)
ò dq
t0
p 2i ò dq p
t0
olmak üzere
t1 t1 t1 t1
Özel olarak p = 0 olacak şek"lde seç"l"rse (3.30) denklem"nden "k"nc" b"leşen "ç"n
Ökl"d düzlem"nde kapalı düzlemsel hareket "ç"n Hold"tch teorem" çalışılmıştır [2].
Burada bahsed"len Ökl"d düzlem"nde kapalı hareket tanımı aşağıdak" g"b"d"r.
u j (t + T ) = u j (t ) , ( j = 1, 2 )
j ( t + T ) = j ( t ) + 2p v,
genelleşt#r#lm#ş kompleks düzlemde açık hareket göz önüne alınmıştır. Ek olarak açık
hareket, [t0 , t1 ] zaman aralığında sınırlandırılmış ve p genelleşt#r#lm#ş kompleks
Bu bölüm tezimizin orijinal kısmını oluşturmaktadır ve iki alt bölüme ayrılmıştır. İlk
bölümde p Ì p hareketli kompleks düzlemde verilen sabit bir nokta tarafından
iq p
x¢ = ( x - u)e (4.1)
iq
dx¢ = i( x - q)e p dq p (4.2)
t
1 1
[ x¢, dx¢]
2 tò0
FX = (4.3)
t
11 iq iq
FX = ò éë ( x - u)e p , i ( x - q )e p ùû dq p
2 t0
t
11
( (
FX = ò ( x - u ) ( x - q ) + x - u ( x - q ) dq p
4 t0
) )
t
11
FX =
2 tò0
( ( x1 - u1 )( x1 - q1 ) - p ( x2 - u2 )( x2 - q2 ) ) dq p
1 t t
1 1
FX =
2
( 1 2 ) ò p 2 x1 ò ( q1 + u1 ) dq p
1 2
x - px 2
dq -
t0 t0
t t
(4.4)
1
1 11
+ px2 ò ( q2 + u2 ) dq p + ò ( u1q1 - pu2 q2 ) dq p
2 t0
2 t0
t
11
(
FO = ò uq + uq dq p
4 t0
)
veya
t
11
( u1q1 - pu2 q2 ) dq p
2 tò0
FO = (4.5)
t1
d p = ò dq p (4.6)
t0
t t
1 1 1
FX = FO +
2
( 1 2 ) p 2 1 ò ( 1 1 ) p 2 2 ò ( q2 + u 2 ) d q p
1 2
x - px 2
d - x q + u d q +
1
px (4.7)
t0 t0
q1 = u1 +
du2
dq p
du
, pq2 = pu2 + 1 ,
dq p
( p = 0 için q
2 = q2 (g ( t ) ) , g Î )
olmak üzere
du2 du
u1 = q1 - , pu2 = pq2 - 1 (4.8)
dq p dq p
1 1æ du2 ö 1 1æ du ö
t t
FX = FO + ( x1 - px2 ) d p - x1 ò ç 2q1 -
1 2 2
÷ dq p + x2 ò ç 2 pq2 - 1 ÷ dq p (4.9)
2 2 t0 çè dq p ø÷ 2 t0 çè dq p ø÷
1æ æ t1 ö æ t1 öö
t1 t1
2ç ç ÷ ç ÷÷
è è t0 t0 ø è t0 t0 øø
şeklinde bulunur.
Steiner noktası, dq p kütle elementli kütle örtülmesinde hareketli pol eğrisinin ağırlık
t1 t1
2d p s1 = 2ò q1dq p - ò du2 ,
t0 t0
(4.11)
t1 t1
(
2 pd p s2 = 2 p ò q2 dq p - ò du1 , p = 0 için s2 = s2 (h ( t ) ) , h Î )
t0 t0
alanı
şeklindedir.
p ’nin özel değerleri için Steiner alan formülünün ifadeleri aşağıdaki gibidir.
Özel Durum 1: p = -1 için (4.12) denklemi göz önüne alınırsa Steiner alan formülü
FX = FO + d ( x12 + x2 2 - 2 x1s1 - 2 x2 s2 )
1
2
olarak elde edilir. Bu formül ise bilinen kompleks düzlemde Steiner alan formülüne
karşılık gelir [27].
86
Özel Durum 2: p = 0 ise (4.12) denkleminden Galile düzlemi için Steiner alan
formülü
FX = FO + d ( x12 - 2 x1s1 )
1
2
Özel Durum 3: p = 1 için (4.12) denklemi göz önüne alındığında Steiner alan
formülünün
FX = FO + d ( x12 - x2 2 - 2 x1s1 + 2 x2 s2 )
1
2
2 ( FX - FO )
x12 - px2 2 - 2 x1s1 + 2 px2 s2 =
dp
veya
2 ( FX - FO )
( x1 - s1 ) - p ( x2 - s2 ) = s12 - ps2 2 +
2 2
(4.13)
dp
87
OZ = OX + XZ (4.14)
OY = OX + XY (4.15)
88
XZ = m XY , m Î (4.16)
olacak şekilde ilişkiler mevcuttur. O halde (4.14), (4.15) ve (4.16) denklemleri göz
önüne alınırsa,
OZ = l OX + m OY
O (4.17)
veya
z = l x + m y, l + m =1 (4.18)
x¢ = ( x - u ) e p ,
iq
y¢ = ( y - u ) e p ,
iq
(4.19)
z¢ = ( z - u ) e
iq p
l x¢ + m y¢ = l ( x - u ) e + m ( y - u) e
iq p iq p
= (l x + m y) e - (l + m ) e
iq p iq p
= ( z - u) e
iq p
olmak üzere
89
z¢ = l x¢ + m y¢ (4.20)
denklemi bulunur. Buradan (4.3), (4.20) ve (4.21) denklemleri göz önüne alınırsa
t
11
[ z¢, dz¢]
2 tò0
FZ =
olmak üzere
t
11
[l x¢ + m y¢, l dx¢ + m dy¢]
2 tò0
FZ = (4.22)
t t t
1 1 1 1
1 1
FZ = l 2 ò [ x ¢, dx ¢] + lm ò ([ x ¢, dy¢] + [ y¢, dx ¢]) + m 2 ò [ y¢, dy¢] (4.23)
2 t0 2 t0 2 t0
t
11
2 tò0
FX = [ x¢, dx¢],
t
11
2 tò0
FY = [ y¢, dy¢], (4.24)
t
11
FXY = ò ([ x ¢, dy¢] + [ y¢, dx ¢])
4 t0
90
x¢ = ( x - u ) e p , dx¢ = i ( x - q ) e p dq p
iq iq
y¢ = ( y - u ) e p , dy¢ = i ( y - q ) e p dq p
iq iq
eşitlikleri göz önüne alınsın. O halde karışık alan formülü (4.24) denkleminden
FXY
11 é
4 t0
(
= ò ë( x - u ) e p , i ( y - q ) e p dq p ùû + éë( y - u ) e p , i ( x - q ) e p dq p ùû
iq iq iq iq
) (4.26)
FXY
11
(
= ò éë( x - u ) , i ( y - q ) dq p ùû + éë( y - u ) , i ( x - q ) dq p ùû
4 t0
)
olmak üzere
FXY =
11
8 tò0
( ( ) ( ) ( ) (
( x - u ) y - q + x - u ( y - q ) + ( y - u ) x - q + y - u ( x - q ) dq p ) )
1 1 æ 2 x1 y1 - 2 px2 y2 - ( x1 + y1 )( u1 + q1 ) ö
t
FXY = ò ç ÷ dq p (4.27)
4 t0 çè + p ( x2 + y2 )( u2 + q2 ) + 2 ( u1q1 - pu2 q2 ) ø÷
91
şeklinde elde edilir. Ayrıca (4.5), (4.6) ve (4.8) denklemlerinden yararlanılarak (4.27)
denklemi
1 1 æ t1 t1
ö
FXY = F0 + d p ( x1 y1 - px2 y2 ) - ( x1 + y1 ) ç 2 ò q1dq p - ò du2 ÷
2 4 ç t ÷
è 0 t0 ø
(4.28)
1 æ t1 t1
ö
+ ( x2 + y2 ) ç 2 p ò q2 dq p - ò du1 ÷
4 ç t ÷
è 0 t0 ø
eğrisinin ağırlık merkezi olan ve (4.11) denklemi ile verilen Steiner noktasının
bileşenleri kullanılırsa (4.28) denklemindeki karışık alan formülü
1
FXY = F0 + d p ( x1 y1 - px2 y2 - ( x1 + y1 ) s1 + p ( x2 + y2 ) s2 ) (4.29)
2
Şimdi X ve Y noktaları aynı nokta olarak kabul edilsin. O halde (4.29) formülü
şeklinde bulunur. Bu formül ise (4.12) formülündeki Steiner alan formülüne eşittir.
Dolayısıyla (4.29) formülü (4.12) formülünün daha genel halidir. Ayrıca (4.29)
formülünden
olduğu aşikardır.
Şimdi FXY karışık alan formülü FX ve FY yörünge alanları cinsinden ifade edilsin.
Bunun için (4.12) ve (4.29) denklemleri göz önüne alınırsa,
92
(
FX - 2 FXY + FY = d p x12 - 2 x1 y1 + y12 - p ( x2 2 - 2 x2 y2 + y2 2 )
1
2
)
1
FX - 2 FXY + FY = d p
2
(( x - y ) - p ( x - y ) )
1 1
2
2 2
2
(4.31)
d 2 = ( x1 - y1 ) - p ( x2 - y2 )
2 2
(4.32)
1
FX - 2 FXY + FY = d p d 2 (4.33)
2
denklemi bulunur. Bu son denklemden FXY karışık alan formülü yalnız bırakılırsa,
1 1
FXY = ( FX + FY ) - d p d 2 (4.34)
2 4
93
kolayca elde edilir. Son olarak (4.34) denklemi (4.25) denkleminde yerine yazılır ve
gerekli işlemler yapılırsa l + m = 1 olmak üzere (4.25) denklemi
1
FZ = l FX + m FY - lmd p d 2 (4.35)
2
şeklinde bulunur.
1
FX - FZ = lmd p d 2 (4.36)
2
düzlem üzerinde verilen sabit X ve Y noktaları ile oluşan doğru parçası XY olmak
üzere p / ¢ hareketi boyunca [ t0 , t1 ] zaman aralığında sabit uzunluklu XY doğru
p
( ld = YZ , md = XZ , )
l + m = 1 hareket boyunca başka bir kZ eğrisi çizer. p
noktalar olmak üzere XY doğru parçası üzerinde sabit iki nokta Z1 ve Z2 olsun.
2
é ù
F ê XZ1 p ú XZ 2 YZ1
= g, g= p p
F ¢ ê XZ 2 ú XZ1 YZ 2
ë p û p p
şeklindedir.
dp
FZ1 = FX - XZ1 YZ1 ,
2 p p
ve FZ 2 #ç#n
dp
FZ2 = FX - XZ 2 YZ 2
2 p p
dp
F = FX - FZ1 = XZ1 YZ1 , (4.37)
2 p p
95
ve
dp
F ¢ = FX - FZ2 = XZ 2 YZ 2 , (4.38)
2 p p
şeklinde yazılabilir. Burada (4.37) ve (4.38) denklemleri göz önüne alınırsa, F ile
F ¢ arasındaki ilişki,
F XZ1 YZ1
=
p p
F ¢ XZ 2 YZ 2
p p
l1 m2 XZ 2 YZ1
şeklinde bulunur. Böylece g = =
p p
olarak dikkate alınırsa son
l2 m1 XZ1 YZ 2
p p
denklemden
2
é ù
F ê XZ1 p ú
= g
F ¢ ê XZ 2 ú
ë p û
F
yazılabilir. Dolayısıyla oranı sadece X , Y , Z1 ve Z2 noktaları arasındaki uzaklığa
F¢
bağlıdır.
dp
F1 - F2 = ab ( l22 - l12 )
2
şeklindedir.
d
F1 =
1
l1 (a + b)
( )
l1bFX1 + l1aFY1 - p l12 ab
2
denklemi bulunur. Burada FX1 = FX 2 = FX ve FY1 = FY2 = FY olduğu göz önüne alınır
1 d
F1 = ( bFX + aFY ) - p l12 ab (4.39)
a+b 2
(4.35) denkleminden
d
F2 =
1
l2 (a + b)
( )
l2bFX 2 + l2 aFY2 - p l2 2 ab
2
1 d
F2 = ( bFX + aFY ) - p l22ab (4.40)
a+b 2
dp
F1 - F2 = ab ( l2 2 - l12 ) (4.41)
2
dp
F1 - F2 = l2 2 ab
2
için verilen Holditch teoremi ile ilgili bazı özel durumlar aşağıdaki gibi verilebilir.
Özel Durumlar:
d = y-x
b = y - z = ld
a = z - x = md
a + b = d, l + m = 1
1 d
FZ = ( bFX + aFY ) - p ab (4.42)
d 2
dp
FZ - FX = ab (4.43)
2
FX = FS + d p ( x12 - px2 2 )
1
(4.44)
2
eş!tl!ğ! elde ed!l!r. Benzer şek!lde (4.29) denklem! !ç!n de aynı !şlem uygulanırsa,
1
FXY = FS + d p ( x1 y1 - px2 y2 ) (4.45)
2
eş!tl!ğ! bulunur.
1. (4.44) denkleminde d p > 0 ve FS > 0 dır. Ayrıca, I. bölgede x12 - px2 2 > 0
olduğundan
FX > FS
dp dp
FX - 2 FXY + FY = FS +
2
(x 1
2
- px2 2 ) - 2FS - d p ( x1 y1 - px2 y2 ) + FS +
2
(y 1
2
- py2 2 )
dp
FX - 2 FXY + FY =
2
(x 1
2
- 2 x1 y1 + y12 - p ( x2 2 - 2 x2 y2 + y2 2 ) )
olmak üzere
dp
FX - 2 FXY + FY =
2
(( x - y )
1 1
2
- p ( x2 - y2 )
2
)
dp
FX - 2 FXY + FY = d2
2
FX - 2FXY + FY > 0
olarak bulunur.
2
æ d öæ d ö æ d ö
FX FY - FXY 2
= ç FS + p ( x12 - px2 2 ) ÷ç FS + p ( y12 - py2 2 ) ÷ - ç FS + p ( x1 y1 - px2 y2 ) ÷
è 2 øè 2 ø è 2 ø
dp
FX FY - FXY 2 = FS ( x12 - 2 x1 y1 + y12 - px2 2 + px2 y2 - py2 2 )
2
d p2
+
4
(x2 2
1 1 y - px12 y2 2 - px2 2 y12 + p 2 x2 2 y2 2 - x12 y12 + 2 px1 y1 x2 y2 - p 2 x2 2 y2 2 )
elde ed•l•r. Burada (4.32) denklem•nde ver•len uzaklık göz önüne alınır ve gerekl•
sadeleşt•rmeler yapılırsa,
dp d p2
FX FY - FXY = 2
FS d - p
2
( x1 y2 - px2 y1 )
2 4
( FX - FS )( FY - FS ) - ( FXY - FS )
2
4. Son olarak denklemi (4.44) ve (4.45)
dp dp d p2
( FX - FS )( FY - FS ) - ( FXY - FS )
2
=
2
(x 1
2
- px2 2
) 2 (y 1
2
- py2 ) -
2
4
( x1 y1 - px2 y2 )
2
dp 2
( x1 y2 - x2 y1 )
2
= -p
4
p = 0 için ( FX - FS )( FY - FS ) - ( FXY - FS ) = 0 ,
2
b.
Yan# p = 0 #ç#n bu #fade da#ma sıfırdır. p < 0 ve p > 0 #ç#n #se eş#tl#k durumu X , Y
ve S noktalarının doğrusal olmasıyla mümkündür.
formunda
poz•t•f yönde yaptığı açı ve X ( x1 , x2 ) noktası •se; g doğrusu •le ( g ) zarf eğr•s•n•n
değme noktasıdır.
düzlemde b•r doğru karşılık gel•r. Böylece y p ’ye göre genelleşt•r•lm•ş kompleks
dh (y p )
= px1 sin py p - px2 cos py p
dy p
x1 = h cos py p - h sin py p
(4.47)
px2 = ph sin py p - h cos py p
( )
x1 = ph - h sin py p (4.48)
ve
( )
pxx2 = ph - h cos py p (4.49)
103
1
ds = ph - h dy p
p
t1
1
L=
p t0
ò ph - h dy p (4.50)
Benzer şek lde g doğrusunun zarf eğr s n n uzunluğu sab t düzleme göre fade
ed leb l r. (4.46) denklem ne benzer şek lde g doğrusunun sab t düzleme göre Hesse
formundak denklem aşağıdak g b hesaplanab l r.
y ¢p = q p +y p (4.52)
t1
1
L¢ =
p
ò ph¢ - h¢ dq
t0
p (4.54)
yazılab•l•r. O halde (4.54) denklem•ndek• •ntegral• hesap etmek •ç•n (4.53) denklem•
göz önüne alınırsa
L¢ =
1
( phd p - A cos py p + pB sin py p ) (4.55)
p
t1 t1
t1 t1
A = ò ( pq1 - pq
q2 ) dq p , B = ò ( pq2 - q1 ) dq p
t0 t0
t1
ò ( p cos py q - p 2 sin py p q2 ) dq p
1 1
L¢ = phd p - p 1
p p t0
t1
ò ( p cos py q - p sin py p q1 ) dq p
1
+ p 2
p t0
105
t1
eş•tl•ğ• elde ed•l•r. Burada LQg = cos py p q2 - sin py p q1 , g doğrusu üzer•nde ( Q )
t 0
hareketl• pol eğr•s•n•n Q1Q2 doğru parçasının uzunluğudur. Ayrıca Q pol noktasının
æ t1 ö
L¢ = p ç ò qdq p + LQg ÷ (4.56)
çt ÷
è0 ø
y-x
hareketli düzleminin a3 normal vektörü yardımıyla = a1 olmak üzere
d
a2 = a3 Ù p a1 olacak şekilde {a1 , a2 , a3 } dik çatısı kurulsun.
veya
a1 = p sin py p t1 + cos py p t 2
(4.58)
a2 = cos py p t1 + sin py p t 2
106
bağıntısı ile verilebilir. Diğer taraftan (4.58) denklemine benzer olarak sabit ¢
p
genelleştirilmiş kompleks düzlemin t1¢ , t 2¢ koordinat vektörleri ile a1¢ , a2¢ vektörleri
arasındaki ilişki ise t1¢ ile a2¢ arasındaki açı y ¢p olmak üzere
şeklinde yazılabilir. Burada a1¢ ve a2¢ sabit sisteme göre yer vektörleridir. (4.59)
denkleminin diferensiyeli alınırsa,
OR = OX + XR (4.61)
OY = OX + XY (4.62)
XR = b XY , b Î (4.63)
OR = a OX + b OY
O
r =ax + b y (4.64)
z = a x + b y + ca2 (4.65)
x¢ = ( x - u ) e p ,
iq
y¢ = ( y - u ) e p ,
iq
z¢ = ( z - u ) e
iq p
iq p
a2¢ = a2 e (4.66)
a x¢ + b y¢ + ca2¢ = a ( x - u ) e + b ( y - u) e
iq p iq p iq p
+ ca2 e
= (a x + b y + ca2 ) e - (a + b ) ue
iq p iq p
= ( z - u) e
iq p
108
olacak şekilde
z¢ = a x¢ + b y¢ + ca2¢ (4.67)
arasındaki aynı ilişki, bu vektörlerin sabit ¢ düzlemine göre ifadeleri olan x¢, y¢,z¢
p
¢ sabit düzlemde çizdiği yörünge eğrisinin sınırladığı bölgenin alanı hesap edilsin.
p
t
11
FX = ò [ z ¢, dz ¢]
2 t0
t
11
[a x¢ + b y¢ + ca2¢ , a dx¢ + b dy¢ + cda2¢ ]
2 tò0
FZ =
t t t t
1 1 1 1
1 1 1 1
t
11
FX = ò [ x ¢, dx ¢]
2 t0
t
11
[ y¢, dy¢]
2 tò0
FY =
t
11
FXY = ò ([ x ¢, dy¢] + [ y¢, dx ¢])
4 t0
sabit X ve Y noktalarının p
¢ sabit düzleminde çizdiği k X ve kY yörünge
t1 t t
c2 c1 c1
FZ = a FX + b FY + 2ab FXY +
2 2
[
ò 2 2 2 tò
a ¢ , d a ¢ ] + [a x ¢ + b y ¢, da ¢
2 ] + ò [a2¢ ,a dx¢ + b dy¢]
2 t0 0
2 t 0
denklemi elde edilir. Ayrıca son denklemde (4.34) denklemi dikkate alınırsa,
110
dp c2
t1
FZ = a FX + b FY -
2
ab d 2 +
2 ò [a¢ , da¢ ]
2 2
t0
t t
(4.70)
c 1 c 1
+ ò [a x¢ + b y¢, da2¢ ] + ò [ a2¢ , a dx¢ + b dy¢]
2t 2t
0 0
bulunur.
Şimdi (4.70) denklemindeki integraller teker teker hesap edilsin. (4.59) ve (4.60)
denklemlerinden
t1 t1
cos py ¢p sin py ¢p
ò [a2¢ , da2¢ ] = ò
t0 t0
p sin py ¢p cos py ¢p
dy ¢p
t1
(4.71)
= ò ( cos p 2y ¢p - p sin p 2y ¢p ) dy ¢p
t0
cos p 2y ¢p - p sin p 2y ¢p = 1
t1
ò [ a ¢ , da ¢ ] = d
t0
2 2 p (4.72)
t1
x¢ = ( x - u ) e p ,
iq
y¢ = ( y - u ) e
iq p
da2¢ = a1¢dy ¢p
iq p
a1¢ = a1e
t1 t1
t1 t1
ò [a x¢ + b y¢, da2¢ ] = ò [a x + b y - u, a1 ] dy ¢p
t0 t0
t1 t1
ò [a x¢ + b y¢, da2¢ ] = ò [ r - u, a1 ] dy ¢p
t0 t0
(4.73)
t1 t1
r1 - u1 r2 - u2
ò [a x¢ + b y¢, da¢ ] = ò p sin py
t0
2
t0 p cos py p
dy ¢p
t1
t1 t1
t1 t1
t1 t1 t1
eşitliği yazılabilir.
t1
dx¢ = i ( x - q ) e p dq p ,
iq
dy¢ = i ( y - q ) e p dq p
iq
dr ¢ = i (a x + b y - q ) e p dq p
iq
dr ¢ = i ( r - q ) e p dq p
iq
(4.79)
t1
elde edilir. O halde (4.79) denklemi ò [a¢ , a dx¢ + b dy¢] integralinde yerine yazılırsa,
t0
2
t1 t1 t1
t0 t0 t0
iq p
kolayca elde edilir. Burada a2¢ = a2 e ve (3.15) denklemi kullanılırsa,
t1 t1
t1 t1
eşitliğinden
t1 t1
olarak bulunur.
dp
FZ = a FX + b FY +
2
(c 2
- ab d 2 ) - cLXY (4.80)
dp
FZ - FX =
2
(c 2
- ab d 2 ) + cLXY
parçası üzer#nde olmayan b#r Z noktası ver#ls#n. Bel#rl# b#r zaman aralığında p
noktası da başka b#r kZ eğr#s#n# ç#zer. Bu eğr#ler arasında kalan alan, genelleşt#r#lm#ş
ap
FZ = l FX + m FY - lm d 2 (4.81)
2
olarak indirgenir. Bu formül ise doğrusal üç nokta için alan formülü ile aynıdır.
Dolayısıyla (4.80) denklemi (4.81) denkleminin daha genel halidir.
BÖLÜM 5. GENELLEŞTİRİLMİŞ KOMPLEKS DÜZLEMDE
KUTUPSAL ATALET MOMENTİ İÇİN STEINER
FORMÜLÜ VE HOLDITCH-TİPİ TEOREMLER
t1
TX = ò x ¢ p dq p
2
(5.1)
t0
atalet momenti
t1
TX = ò x ¢, x ¢ p dq p (5.2)
t0
iq p
şeklinde yazılabilir. Burada (3.17) denkleminden x¢ = ( x - u)e olduğu göz önüne
alınırsa (5.2) denklemi
t1
iq iq p
TX = ò ( x - u)e p , ( x - u)e dq p (5.3)
p
t0
t1
TX = ò ( x - u), ( x - u) p dq p
t0
118
t1
TX = ò
t0
(( x - u )
1 1
2 2
)
- p ( x2 - u2 ) dq p
t1
başlangıç noktası olarak seçilsin. Bu durumda (5.4) denklemi göz önüne alınırsa
hareketli düzlemin başlangıç noktasının hareket boyunca sabit düzlemde çizdiği
yörünge eğrisinin sınırladığı bölgenin kutupsal atalet momenti
t1
t1 t1
q1 = u1 +
u2
qp
, pq2 = pu2 +
u1
qp
, (p=0 içç q2 = q2 (g ( t ) ) , g Î
iiçin )
119
æ t1
du2 ö
t1
æ ö
TX = TO + ( x - px2 ) d p - 2 x1 ò ç q1 -
du
2 2
÷ dq p + 2 x2 ò ç pq2 - 1 ÷÷ dq p
1 ç dq p ø÷ ç dq p
t0 è t0 è ø
æ t1 t1
ö æ t1 t1
ö
TX = TO + ( x12 - px2 2 ) d p - 2 x1 ç ò q1dq p - ò du2 ÷ + 2 x2 ç p ò q2 dq p + ò du1 ÷ (5.7)
çt ÷ ç t ÷
è0 t0 ø è 0 t0 ø
şeklinde düzenlenir.
düzlemsel hareket göz önüne alınsın. p hareketli düzlemde verilen sabit bir X
şeklindedir.
Özel Durum 1: p = -1 için Steiner formülü (5.8) denklemi göz önüne alınırsa,
TX = TO + d p ( x12 + x2 2 - 2 x1s1 - 2 x2 s2 )
şeklinde elde edilir. Bu formül ise bilinen kompleks düzlemde kutupsal atalet
moment için Steiner formülüne karşılık gelir [23].
Özel Durum 2: p = 0 ise (5.8) denkleminden kutupsal atalet momenti için Steiner
formülü
TX = TO + d p ( x12 - 2 x1s1 )
olarak elde edilir. Burada Galile düzleminde verilen sabit X noktası, düzlemin I.
bölgesinde alınmıştır. Bu formül ise Galile düzlemindeki kutupsal atalet momenti
için Steiner formülüne karşılık gelir.
TX = TO + d p ( x12 - x2 2 - 2 x1s1 + 2 x2 s2 )
olduğu görülür. Bu ise hiperbolik düzlemin I. bölgesinde alınan bir noktanın çizdiği
yörüngenin sınırladığı bölgenin kutupsal atalet momenti için Steiner formülüne
karşılık gelir [35].
Şimdi (5.8) denkleminde verilen Steiner noktası cinsinden elde edilen kutupsal atalet
momentinde TX sabit kabul edilsin. O halde (5.8) denklemi
TX - TO
= x12 - px2 2 - 2 x1s1 + 2 px2 s2
dp
TX - TO
( x1 - s1 ) - p ( x2 - s2 ) = s12 - ps2 2 +
2 2
(5.9)
dp
denklemi kolayca elde edilebilir. Eğer (3.5) denklemi göz önüne alınırsa (5.9)
denkleminin genelleştirilmiş kompleks düzlemde bir çember belirttiği görülür. O
halde aşağıdaki teorem verilebilir.
noktaları sabit düzlemde merkezi Steiner noktası olan bir çember üzerinde
bulunurlar.
Genelleştirilmiş kompleks düzlemde (5.9) denklemi ile verilen bu çember p < 0 için
merkezi Steiner noktası olan bir elipse karşılık gelir. Özel olarak p = -1 alınırsa bu
çember merkezi Steiner noktası olan bilinen Öklid çemberine karşılık gelir [23].
p = 0 için (5.9) denklemindeki çember Galile düzlemindeki çembere (cycle) karşılık
gelir. Galile düzlemindeki bu çember (cycle), Öklid düzleminde bir parabole eşittir.
Bu parabolün tepe noktası ise Galile düzlemindeki Steiner doğrusunun üzerinde
bulunur. p > 0 için ise (5.9) denkleminde verilen çember denklemi bir hiperbole
karşılık gelir. Eğer özel olarak p = 1 seçilirse bu çember Lorentz çemberine karşılık
gelir [35].
noktalardan oluşan XY doğru parçası üzerinde sabit bir nokta Z olsun. Bu durumda
(4.18) ve (4.20) denklemlerinden
z = lx + m y (5.10)
122
ve
z¢ = l x¢ + m y¢ (5.11)
t1
TZ = ò l x ¢ + m y¢, l x ¢ + m y¢ p dq p
t0
t1 t1 t1
TZ = l ò x ¢, x ¢ p dq p + 2lm ò x ¢, y¢ p dq p + m ò y¢, y¢ p dq p
2 2
(5.12)
t0 t0 t0
t1
TX = ò x¢, x¢ p dq p
t0
t1
(5.13)
TY = ò y¢, y¢ p dq p
t0
t1
TXY = ò x ¢, y¢ p
dq p (5.14)
t0
denklemi elde edilir. Burada TXY ifadesine genelleştirilmiş kompleks düzlemde bir-
denir.
x¢ = ( x - u ) e p ,
iq
y¢ = ( y - u ) e
iq p
t1
p
dq p
t0
olduğu görülür. (3.13) denklemi son denklem için kullanılırsa karışık kutupsal atalet
momenti,
t1
TXY = ò ( x - u ) , ( y - u ) p
dq p
t0
124
denklemi ile elde edilir. Genelleştirilmiş kompleks düzlemdeki iç çarpım tanımı göz
önüne alınır ve son denklemde gerekli düzenlemeler yapılırsa TXY karışık kutupsal
atalet momenti
t1
TXY = ò ( ( x1 - u1 )( y1 - u1 ) - p ( x2 - u2 )( y2 - u2 ) ) dq p
t0
olmak üzere
t1 t1 t1 t1
Şimdi burada X = Y özel hali göz önüne alınsın. O halde (5.17) formülü
şeklinde elde edilir. Bu denklem ise (5.8) denklemindeki Steiner noktası cinsinden
verilen kutupsal atalet momenti denklemiyle aynıdır. Dolayısıyla (5.17) denklemi
(5.8) denkleminin daha genel bir halidir.
olmasıdır.
TX - 2TXY + TY = d p (( x - y ) - p ( x - y ) )
1 1
2
2 2
2
(5.19)
d 2 = ( x1 - y1 ) - p ( x2 - y2 )
2 2
TX - 2TXY + TY = d p d 2 (5.20)
126
1 d
TXY = (TX + TY ) - p d 2 (5.21)
2 2
TX - TZ = lmd p d 2 (5.23)
olarak verilen bir Z noktası da TZ kutupsal atalet momentine sahip başka bir kZ
Teorem 5.1.3.’te verilen Holditch-tipi teoremin bir sonucu aşağıdaki gibi verilebilir.
2
é ù
T ê XZ1 p ú
XZ 2 YZ1
= g, g= p p
T ¢ ê XZ 2 ú XZ1 YZ 2
ë p û p p
şeklindedir.
(5.23) denklemi göz önüne alınırsa Z1 noktasının çizdiği yörünge eğrisinin sınırladığı
TZ2 = TX - d p XZ 2 YZ 2
p p
ve
T ¢ = TX - TZ2 = d p XZ 2 YZ 2 (5.25)
p p
T XZ1 YZ1
=
p p
T ¢ XZ 2 YZ 2
p p
l1 m2 XZ 2 YZ1
olarak bulunur. Burada g = =
p p
olarak seçilirse son denklemden
l2 m1 XZ1 YZ 2
p p
2
é ù
T ê XZ1 p ú
= g
T ¢ ê XZ 2 ú
ë p û
T
olduğu görülür. Dolayısıyla oranı sadece X , Y , Z1 ve Z2 noktaları arasındaki
T¢
uzaklığa bağlıdır.
T1 - T2 = d p ab ( l2 2 - l12 )
şeklindedir.
denkleminden
T1 =
1
l1 (a + b)
( )
l1bTX1 + l1aTY1 - d p l12 ab
denklemi bulunur. Burada TX1 = TX 2 = TX ve TY1 = TY2 = TY olduğu göz önüne alınır
1
T1 = ( bTX + aTY ) - d p l12 ab (5.26)
a+b
T2 =
1
l2 (a + b)
( )
l2bTX 2 + l2 aTY2 - d p l2 2 ab
130
1
T2 = ( bTX + aTY ) - d p l22ab (5.27)
a+b
T1 - T2 = d p ab ( l2 2 - l12 ) (5.28)
T1 - T2 = d p l2 2 ab
Genelleştirilmiş kompleks düzlemde verilen Holditch-tipi teorem ile ilgili bazı özel
durumlar aşağıdaki gibi verilebilir.
Özel Durumlar:
d = y-x
b = y - z = ld
a = z - x = md
a + b = d, l + m = 1
1
TZ = ( bTX + aTY ) - d p ab (5.29)
d
TZ - TX = d p ab (5.30)
noktası ( S ( s , s ) = ( 0, 0 ) )
1 2 olarak seç"ls"n. p = 0 "ç"n Gal"le düzlem"nde her t
olarak bulunur. Benzer şek"lde (5.17) denklem" "ç"n de aynı "şlem uygulanırsa,
1. (5.31) denklemi göz önüne alınsın. Burada d p > 0 olmak üzere TS > 0 dır. Ayrıca
TX > TS
(
TX - 2TXY + TY = d p x12 - 2 x1 y1 + y12 - p ( x2 2 - 2 x2 y2 + y2 2 ) )
olmak üzere
TX - 2TXY + TY = d p (( x - y ) - p ( x - y ) )
1 1
2
2 2
2
TX - 2TXY + TY = d p d 2
133
TX - 2TXY + TY > 0
olarak bulunur.
( )( )
TX TY - TXY 2 = TS + d p ( x12 - px22 ) TS + d p ( y12 - py22 ) - (TS + d p ( x1 y1 - px2 y2 ) )
2
TX TY - TXY 2 = TS d p d 2 - pd p 2 ( x1 y2 - x2 y1 )
2
kullanılarak hesaplanırsa,
134
= - pd p 2 ( x1 y2 - x2 y1 )
2
Buradan görülür k$; p = 0 $ç$n bu $fade da$ma sıfırdır. p < 0 ve p > 0 $ç$n $se eş$tl$k
durumu X , Y ve S noktalarının doğrusal olmasıyla mümkündür.
y-x
ki; p hareketli düzlemin a3 normal vektörü yardımıyla = a1 vektörü ile
d
birlikte {a1 , a2 , a3} ortonormal çatısı için t1¢ , t 2¢ koordinat vektörleri ile a1 , a2
r ¢ = a x ¢ + b y¢ (5.34)
ve
z¢ = a x¢ + b y¢ + ca2¢ (5.35)
t1
TZ = ò z ¢, z ¢ p dq p (5.36)
t0
t1
TZ = ò a x ¢ + b y¢ + ca2¢ , a x ¢ + b y¢ + ca2¢ p
dq p
t0
t1 t1 t1 t1
+ 2c ò a x¢ + b y¢, a2¢ p
dq p
t0
şeklinde elde edilir. Eğer burada (5.13) ve (5.14) denklemleri dikkate alınırsa son
denklem
t1 t1
olarak bulunur. Son olarak (5.21) denklemi göz önüne alınırsa hareketli düzlemde
verilen sabit Z noktasının sabit düzlemde çizdiği yörünge eğrisinin sınırladığı
bölgenin kutupsal atalet momenti TZ
t1 t1
olarak hesap edilir. Şimdi (5.37) denklemindeki integraller hesap edilsin. O halde
(5.33) denklemindeki
t1
eşitliğinden ò
t0
a2¢ , a2¢ p
dq p integrali için
t1 t1
ò a2¢ , a2¢ p
dq p = ò ( cos p 2y ¢p - p sin p 2y ¢p ) dq p (5.38)
t0 t0
cos p 2y ¢p - p sin p 2y ¢p = 1
t1 t1
ò
t0
a2¢ , a2¢ p
dq p = ò dq p = d p
t0
(5.39)
t1
x¢ = ( x - u ) e p ,
iq
y¢ = ( y - u ) e p ,
iq
iq p
a2¢ = a2 e
t1
t1 t1
dq p = ò a ( x - u ) e + b ( y - u ) e p , a2e
iq p iq iq p
ò
t0
a x ¢ + b y¢, a2¢ p
t0
p
dq p
t1 t1
ò a x¢ + b y¢, a¢ 2 p dq p = ò a ( x - u ) + b ( y - u ) , a2 p dq p
t0 t0
t1 t1
ò a x¢ + b y¢, a¢
t0
2 p dq p = ò a x + b y - u, a2 p dq p
t0
t1 t1
ò
t0
a x¢ + b y¢, a2¢ p
dq p = ò r - u, a2 p dq p
t0
t1
= ò ( ( r1 - u1 ) cos py p - p ( r2 - u2 ) sin py p ) dq p
t0
t1
t1 t1
ò a x¢ + b y¢, a2¢ p
dq p = ò ( h - u1 cos py p + pu2 sin py p ) dq p (5.40)
t0 t0
t1 t1
ò
t0
a x ¢ + b y¢, da2¢ p
= ò h¢dy ¢p
t0
(5.41)
eşitliği ile elde edilir. Burada LXY , X ve Y noktalarının oluşturduğu zarf eğrisinin
uzunluğudur.
TX - TZ = ab d 2d p - c ( cd p + 2 LXY )
parçası üzer•nde olmayan b•r Z noktası ver•ls•n. Bel•rl• b•r zaman aralığında p
noktası da başka b•r kZ eğr•s•n• ç•zer. Bu eğr•ler arasında kalan bölgen•n kutupsal
atalet moment•, genelleşt•r•lm•ş kompleks düzlemdek• hareket•n dönme açısına,
X , Y , Z noktaları arasındak• uzaklığa ve X ve Y noktalarının oluşturduğu zarf
eğr•s•n•n uzunluğuna bağlıdır.
TZ = a TX + b TY - abd p d 2 (5.43)
olarak indirgenir. Bu formül ise doğrusal üç nokta için kutupsal atalet momenti
formülü ile aynıdır. Dolayısıyla (5.42) denklemi (5.43) denkleminin daha genel
halidir.
BÖLÜM 6. SONUÇLAR VE ÖNERİLER
Mekan•ğ•n b•r alt dalı olan k•nemat•k, b•r noktanın veya nokta s•stem•n•n zamana
bağlı olarak meydana get•rd•ğ• yer değ•şt•rmeler•n• •nceleyen b•r b•l•m dalıdır.
Dolayısıyla, kuvvet ve kütle kavramları, k•nemat•k hesaplamalarında h•çb•r rol
oynamaz. K•nemat•k •le •lg•l• günümüze kadar pek çok çalışma yapılmıştır [1-9, 12-
28, 30, 32-36, 43-60] ve halen yapılmaya devam ed•lmekted•r. K•nemat•k •le •lg•l•
yapılmış bu çalışmaların temel•, 19. yüzyılda 1-parametrel• kapalı düzlemsel hareket
•ç•n Hold•tch tarafından •fade ed•len "Klas•k Hold•tch Teorem•" [17] ve Ste•ner
tarafından ver•len "Ste•ner Alan Formülü"nün [18] bulunduğu bu •k• çalışmaya
dayanmaktadır. Ek olarak, bu örneklere da•r pek çok çalışma, geometr•n•n çeş•tl•
dallarında da b•l•me öneml• katkılar sağlayacak düzeydek• b•rçok kaynağı •çeren
"Geometr•e und •hre Anwendungen" (Geometr• ve Uygulamaları) [43] adlı k•tapta
bulunmaktadır.
genelleştirilmiş kompleks düzlemde verilen Holditch teoremi ile ilgili bazı teorem ve
sonuçlar elde edilmiştir. Daha sonra yukarıda bahsedilen Holditch teoremini
genelleyerek doğrusal olmayan üç nokta için bu teorem ispat edilmiştir.
Bu tezin bir diğer orijinal kısmı olan beşinci bölümde; genelleştirilmiş kompleks
düzlemdeki bir-parametreli düzlemsel hareket altında hareketli düzlemde verilen
sabit bir noktanın çizdiği yörünge eğrisinin sınırladığı bölgenin kutupsal atalet
momenti hesaplanmıştır. Daha sonra doğrusal üç noktanın sabit düzlemde çizdiği
yörüngelerin kutupsal atalet momentleri arasındaki ilişkiyi veren Holditch-tipi
teorem verilmiştir. Ek olarak, Holditch-tipi teoremle ilgili önemli teorem ve sonuçlar
elde edilmiştir. Son olarak ise, genelleştirilmiş kompleks düzlemde Holditch-tipi
teoremi genellenerek bu teorem doğrusal olmayan üç nokta için ispatlanmıştır.
[1] Ampére, A. M., Essa! sur la Ph!losoph!e des Sc!ences, ou, Expos!t!on
Analyt!que d'une Class!f!cat!on Naturelle de Toutes les Conna!ssances
Huma!nes, Par!s, Bachel!er, 1834.
[4] Görmez, İ., Lorentz Düzlem!nde Hareket Geometr!s!, Gaz! Ün!vers!tes!, Fen
B!l!mler! Enst!tüsü, Yüksek L!sans Tez!, Ankara, 1990.
[5] Ergüt, M., Aydın, A. P., B!ld!k, N., The Geometry of the Canon!cal System
and One-Parameter Mot!ons !n 2-d!mens!onal Lorentz!an Space, The Journal
of F!rat Un!vers!ty, 3(1): 113-122, 1988.
[6] Aydın, A. P., Ergüt, M., B!ld!k, N., The Ste!ner Formula for the Complex
Closed Exponent!al Mot!on !n E 2 , The Journal of F!rat Un!vers!ty, 3(2): 33-
40, 1988.
[7] B!ld!k, N., Ergüt, M., Aydın, A. P., The Ste!ner F!eld Formula for the Expl!c!t
Exponent!al Mot!on !n Lorentz!an Space L2 , F. Ü. Fen ve Mühend!sl!k
B!l!mler! Derg!s!, 6(2): 82-91, 1994.
[8] Yüce, S., Kuruoğlu, N., One Parameter Plane Hyperbol!c Mot!ons, Adv.
Appl. Cl!fford Algebr., 18(2): 279-285, 2008.
[9] Akar, M., Yüce, S., One-Parameter Planar Mot!on !n the Gal!lean Plane, Int.
Electron. J. Geom., 6(1): 79-88, 2013.
[10] Yaglom, I. M., Complex Numbers !n Geometry, New York, Academ!c Press,
1968.
[12] Er!ş!r, T., Güngör, M. A., Tosun, M., A General!sed Method for Centres of
Trajector!es !n K!nemat!cs, Journal of Advanced Research !n Appl!ed
Mathemat!cs (JARAM), 2016.
143
[13] Er!ş!r, T., Güngör, M. A., Tosun, M., A New General!zat!on of the Ste!ner
Formula and the Hold!tch Theorem, Adv. Appl. Cl!fford Algebr., 26(1): 97-
113, 2016.
[14] Er!ş!r, T., Güngör, M. A., Tosun, M., The Hold!tch-Type Theorem for the
Polar Moment of Inert!a of the Orb!t Curve !n the General!zed Complex
Plane, Adv. Appl. Cl!fford Algebr., DOI 10.1007/s00006-016-0642-5, 2016.
[15] Er!ş!r, T., Güngör, M. A., Ersoy, S., On the Construct!on of General!sed
Bob!ll!er Formula, 4th Internat!onal Euras!an Conference on Mathemat!cal
Sc!ences and Appl!cat!ons, Athens-Greece, 2015.
[17] Hold!tch, H., Geometr!cal Theorem, Q. J. Pure Appl. Math., 2, 38, 1858.
[19] Blaschke, W., Müller, H. R., Ebene K!nemat!k, Verlag Oldenbourg, München,
1956.
[20] Her!ng, L., Sätze vom Hold!tch-Typ für Ebene Kurven, Elem. Math., 38, 39-
49, 1983.
[22] Pottman, H., Zum Satz von Hold!tch !n der Eukl!d!schen Ebene, Elem. Math.,
41, 1-6, 1986.
[24] Tutar, A., Kuruoğlu, N., The Ste!ner Formula and The Hold!tch Theorem for
the Homothet!c Mot!ons on the Planar K!nemat!cs, Mech. Mach. Theory,
34(1): 1-6, 1999.
[25] Kuruoğlu, N., Yüce, S., The General!zed Hold!tch Theorem for the
Homothet!c Mot!ons on the Planar K!nemat!cs, Czech Math. J., 54(2): 337-
340, 2004.
[26] Yüce, S., Kuruoğlu, N., Hold!tch-type Theorems Under the Closed Planar
Homothet!c Mot!ons, Ital. J. Pure Appl. Math., 21, 105-108, 2007.
[27] Müller, H. R., Verallgeme!nerung e!ner Formel von Ste!ner, Abh.d. Brschw.
W!ss. Ges. Bd., 107-113, 1978.
[28] Yüce, S., Kuruoğlu, N., Hold!tch Theorem and Ste!ner Formula for the Planar
Hyperbol!c Mot!ons, Adv. Appl. Cl!fford Algebr., 19(1): 155-160, 2009.
144
[31] Yüce, S., Düldül, M.,Kuruoğlu, N., On the General"zat"ons of the Polar
Inert"a Momentum of the Closed Curves Obta"ned K"nemat"cally, Stud"a Sc".
Math. Hungar., 42(1): 73-78, 2005.
[32] Ersoy, S., Tosun, M. The Euler-Savary Formula for One-Parameter Planar
Hyperbol"c Mot"on, arX"v,1001.0138[math.DG], 2009.
[33] S. Yüce, On the Area of Envelop"ng Curves "n the Lorentz"an Plane, Soochow
Journal of Mathemat"cs, 32(4): 533-540, 2006.
[34] Yüce, S., Kuruoğlu, N., Cauchy Formulas for Envelop"ng Curves "n the
Lorentz"an Plane and Lorentz"an K"nemat"cs, Results Math., 54(1): 199-206,
2009.
[35] Yüce, S., Kuruoğlu, N., On Polar Moments of Inert"a of Lorentz"an c"rcles,
Journal of Appl"ed Sc"ences, 6(2): 383-386, 2006.
[36] Fjelstad, P., Extend"ng Spec"al Relat"v"ty v"a the Perplex Numbers, Amer. J.
Phys, 54(5): 416-422, 1986.
[38] Caton", F., Cannata, R., V. Caton" ve P. Zampett", Hyperbol"c Tr"gonometry "n
Two D"mens"onal Space-t"me Geometry, N. C"m. B 118(5): 475-491, 2003.
[41] Yaglom, I. M., A S"mple non-Eucl"dean Geometry and "ts Phys"cal Bas"s,
New York, Spr"nger-Verlag, 1979.
[44] G"er"ng, O., Hoschek, J. Geometr"e und "hre Anwendungen, Carl Hanser
Verlag, Mun"ch, 1994.
145
[45] S!vr!dağ, A. İ., Keleş, S., On The Closed Planar Homothet!c Mot!ons and the
Polar Inert!a Momentums of Orb!ts, Commun. Fac. Sc!. Un!v. Ank. Ser!e A.,
41, 99-104, 1992.
[46] Düldül, M., Kuruoğlu, N., Computat!on of Polar Moments of Inert!a w!th
Hold!tch Type Theorems, Appl!ed Mathemat!cs E-Notes, 8, 271-278, 2008.
[47] Düldül, M., Yüce, S., Kuruoğlu, N., The Polar Moment of Inert!a of the
Envelop!ng Curve, Nov! Sad Journal of Mathemat!cs, 38(2), 1-4, 2008.
[49] Akar, M., Düzlemsel Homotet!k Hareketler Altında Kapalı Yörünge Eğr!s!n!n
Kutupsal Atalet Moment! !ç!n Hold!tch-T!p! Teoremler, Doktora Tez!, Yıldız
Tekn!k Ün!vers!tes!, İstanbul, 2012.
[50] Yüce, S., Homotet!k Hareketler Altında Hold!tch Teorem!n!n !k! Kapalı
Eğr!ye ve b!r Açık Eğr!ye (Hold!tch H!laller!) Genelleşt!r!lmes!, Ondokuz
Mayıs Ün!vers!tes!, Doktora Tez!, Samsun, 2004.
[51] Tutar, A., Şener, Ö., The Steiner Formula and the Polar Moment of Inertia
for the Closed Planar Homothetic Motions in Complex Plane, Adv. Math.
Phys., http://dx.doi.org/10.1155/2015/978294, 2015.
[52] Kılıç, E., Keleş, S., On Hold!tch’s Theorem and Polar Inert!a Momentum,
Commun!cat!ons Fac. Sc!. Un!v., Ank, Ser!e A., 43, 41-47, 1994.
[54] Yüce, S., Kuruoğlu, N., The Hold!tch S!ckles for the Open Homothet!c
Mot!ons, Appl!ed Mathemat!cs E-Notes, 7, 175-178, 2007.
[55] S!vr!dağ, A. İ., Keleş, S., On The Closed Planar Homothet!c Mot!ons and the
Areas of Orb!ts, Commun. Fac. Sc!. Un!v. Ank. Ser!e A., 41, 93-98 1992.
[56] Kuruoğlu, N., Düldül, M., Tutar, A., General!zat!on of Ste!ner formula for
the homothet!c mot!ons on the planar k!nemat!cs, Appl. Math. and Mech-
(Engl!sh Ed.), 24(8): 945-949, 2003.
[57] Yüce, S., Kuruoğlu, N., The Ste!ner Formulas for the Open Planar
Homothet!c Mot!ons, Appl!ed Mathemat!cs E-Notes, 6, 26-32, 2006.
[58] Yüce, S., Kuruoğlu, N., General!zat!on of the Hold!tch Theorem for the
Planar Homothet!c Mot!ons, Appl!cat!ons of Mathemat!cs, 50(2): 87-91,
2005.
146
[59] Yüce, S., Kuruoğlu, N., Ste"ner Formula and Hold"tch type Theorems for
Homothet"c Lorentz"an Mot"ons, Iran"an Journal of Sc"ence and Technology
Transact"on A, Sc"ence, 31, 207-212, 2007.
[60] Yüce, S., Kuruoğlu, N., Hold"tch-type theorems for the planar Lorentz"an
mot"ons, Int. J. Pure. Appl. Math., 19(4): 467-471, 2004.
ÖZGEÇMİŞ